Η μεγάλη επιστροφή των Κούρδων στο διεθνές προσκήνιο

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi3NArDnKToJFdSNfJwZjBrz33LmwOoHcLMvgkcYurjUlj04kYrNiCPcJREiiJO-7GTJMRVjZnoxxv68kbcqQp0WL97U7ZvKz83_5o1dWawFwZPXERngW1j5Ope8aVnX-_sZgKBeKJo/s1600/28.7.12+2.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi3NArDnKToJFdSNfJwZjBrz33LmwOoHcLMvgkcYurjUlj04kYrNiCPcJREiiJO-7GTJMRVjZnoxxv68kbcqQp0WL97U7ZvKz83_5o1dWawFwZPXERngW1j5Ope8aVnX-_sZgKBeKJo/s640/28.7.12+2.jpg" width="600" /></a></div><br /> Τα τεχνητά σύνορα της Μέσης Ανατολής, που σχεδιάστηκαν μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο από τις αποικιακές αυτοκρατορίες της εποχής, συμπεριλαμβανομένης της Γαλλίας και του Ηνωμένου Βασιλείου αλλάζουν. Παρά τις σφαγές, τη πολιτική και πολιτιστική γενοκτονία και τις καθημερινές απειλές , οι Κούρδοι επέστρεψαν σήμερα στο διεθνές προσκήνιο της ιστορίας.<br /> <br /> Το συριακό Κουρδιστάν, η Δυτικό Κουρδιστάν όπως ορίζεται από τον κουρδικό λαό, υπήρξε πάντα την πίσω βάση για τα κουρδικά κινήματα αντίστασης και τους Κούρδους διανοούμενους από την εποχή της τετραχοτόμησης της ιστορικής πατρίδας τους, μεταξύ Τουρκίας, Συρίας, Ιράκ και Ιράν. Αυτή η αποικιακή ανταλλαγή εδαφών ήταν δυνατή μόνο με τον ρόλο της Γαλλίας και του Ηνωμένου Βασίλειου. Το κουρδικό ζήτημα αποτελεί συνεπώς επίσης πρόβλημα της Γαλλίας και του Ηνωμένου Βασιλείου.<br /> <br /> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJOyS1_q_lRx8Fz1Rux3SUiaEQaG3ST2zWH2LgiIZ-4MIVCaGmoDKOQZ9y1vvqtiOIjKNt0s7hFtV_lROVb1q3NG6-tiwVXPyFPxUQ2U1jXtb7SPHoFitrz4QFOG4T437Tk_PTUA2v/s1600/28.7.12+1.jpg"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJOyS1_q_lRx8Fz1Rux3SUiaEQaG3ST2zWH2LgiIZ-4MIVCaGmoDKOQZ9y1vvqtiOIjKNt0s7hFtV_lROVb1q3NG6-tiwVXPyFPxUQ2U1jXtb7SPHoFitrz4QFOG4T437Tk_PTUA2v/s640/28.7.12+1.jpg" /></a><br /> <br /> Μετά την εξέγερση που ξεκίνησε στα μέσα Μαρτίου 2011 στην Συρία, οι Κούρδοι έχουν αρνηθεί να συμμετάσχουν σε έναν πόλεμο μεταξύ των ενόπλων και πολιτικών ομάδων που εκπαιδεύονται και υποστηρίζονται από τη Δύση και το τρίο Κατάρ-Τουρκία-Σαουδική Αραβία, και του καθεστώτος του Άσαντ. Μάθημα ιστορίας! Το 2004, περισσότερο από 30 Κούρδους σφαγιάστηκαν στην Καμισλί, τη μεγαλύτερη κουρδική πόλη στη Συρία, μπροστά από τα μάτια ολόκληρου του κόσμου. Οι σημερινοί «αντιπολιτευόμενοι» ήταν τότε αξιωματούχοι του καθεστώτος. Σήμερα, αυτοί οι «αντιπολιτευόμενοι» αρνούνται ακόμα να αναγνωρίσουν τα νόμιμα δικαιώματα του κουρδικού λαού.<br /> <br /> Το κύριο κουρδικό κόμμα PYD (Κόμμα της Δημοκρατικής Ένωσης) που δημιουργήθηκε το 2003, εργάζεται για τέσσερα χρόνια σε ένα σχέδιο αυτονομίας για τη Συρία, ήτοι για μια δημοκρατική αυτοδιοίκηση σε όλη τη χώρα. Από το Μάρτιο του 2011, οι Κούρδοι εγκαινίασαν την οικοδόμηση της δημοκρατικής αυτονομίας τους, με το άνοιγμα, με πρωτοβουλία του PYD, σχολείων κουρδικής γλώσσας που απαγορεύονταν μέχρι την επανάσταση, αλλάζοντας τα ονόματα των αραβοποιημένων πόλεων και χωριών, ιδρύοντας νέους δήμους, λαϊκά συμβούλια και επιτροπές αυτοάμυνας για την προστασία του πληθυσμού.<br /> <br /> Ο κουρδικός πληθυσμός της Συρίας υπολογίζεται σε περίπου 3,5 εκατ., ήτοι το 15% του πληθυσμού της χώρας, με μισό εκατομμύριο στη Δαμασκό και 600.000 στο Χαλέπι.<br /> <br /> Οι Κούρδοι είναι σήμερα οι πιο οργανωμένοι και οι μόνοι που διαθέτουν συγκεκριμένο σχέδιο για τη Συρία. Συνειδητοποιημένοι για τις απόπειρες αποσταθεροποίησης και διαίρεσης που στοχεύουν το συριακό Κουρδιστάν, οι κυριότερες κουρδικές παρατάξεις, το Συμβούλιο του Λαού του Δυτικού Κουρδιστάν το οποίο περιλαμβάνει μερικά κουρδικά κόμματα από τα οποία το PYD και το Εθνικό Κουρδοσυριακό Κογκρέσο (CNK), δεύτερη παράταξη, αποφάσισαν να ενώσουν τις δυνάμεις τους σε ένα ενιαίο και μοναδικό μπλοκ μετά από συζητήσεις στο ιρακινό Κουρδιστάν 9- 10 Ιουλίου. Η συμφωνία υπογράφτηκε στην παρουσία του Προέδρου του ιρακινού Κουρδιστάν Μασούντ Μπαρζανί.<br /> <br /> <b>Η ανάληψη του ελέγχου του συριακού Κουρδιστάν</b><br /> <br /> Μετά από μια μακρά προετοιμασία και αναμονή, οι Κούρδοι ξεκίνησαν μια επίθεση στις 19 Ιουλίου κατά όλων των θεσμικών οργάνων του καθεστώτος Μπάαθ στην εξουσία εδώ και 40 χρόνια, παίρνοντας τον έλεγχο τεσσάρων πόλεων, Kobani, Efrin, Derka Hamko και Amude.<br /> <br /> Στις 20 Ιουλίου, ανακοινώθηκε η δημιουργία των Μονάδων Λαϊκής Άμυνας (YPG). «Ο βασικός μας στόχος είναι να υπερασπιστούν τα εθνικά συμφέροντα του κουρδικού λαού. Ανακοινώνουμε στο λαό μας ότι είμαστε σε θέση να προστατεύσουμε ολόκληρη την περιοχή», δήλωσε το YPG σε ανακοίνωση.<br /> <br /> Την επόμενη μέρα, το κίνημα της δημοκρατικής κοινωνίας του Δυτικού Κουρδιστάν (TEV-DEM), μία οργάνωση που καπελώνει τις κυριότερες κουρδοσυριακές παρατάξεις από τις οποιές το PYD έχει τη μεγαλύτερη επιρροή, κάλεσε από την πλευρά του, τους Άραβες, Αρμενίους, Ασσυροχαλδαίους να τεθούν στο πλευρό του κουρδικού λαού. Το κίνημα υπόσχεται να προστατεύσει αυτούς τους λαούς, χωρίς διάκριση, υποστηρίζοντας ότι υποστηρίζει μια χώρα ενωμένη και δημοκρατική, όπου οι άνθρωποι ζουν μαζί.<br /> <br /> Στις 25 Ιουλίου, οι Κούρδοι της Συρίας ανακοίνωσαν τη δημιουργία του Ανώτατου Κουρδικού Συμβουλίου, το οποίο θα εκπροσωπήσει από δω και στο εξής τον κουρδικό λαό τόσο σε εθνικό όσο και σε διεθνές επίπεδο.<br /> <b><br /> Συγκρούσεις μεταξύ των δυνάμεων του καθεστώς και των Κούρδων </b><br /> <br /> Στις 26 Ιουλίου, οι δυνάμεις του καθεστώτος Ασαντ επιτεθήκαν σε Κούρδους ακτιβιστές στη γειτονιά Tariq Aldab στο Χαλέπι, σκοτώνοντας τρία άτομα και τραυματίζοντας άλλα 11, ενώ είχαν πάει επι τόπου για να φέρουν προμήθειες σε οικογένειες Κούρδων που έτρεφαν σε φυγή λόγω των μαχών. Σε αντίποινα, οι Κούρδοι μαχητές επιτέθηκαν στις δυνάμεις ασφαλείας στην περιοχή Sakan Shababi στο Χαλέπι, που βρίσκεται ανάμεσα σε δύο κουρδικές γειτονιές, Ashrafia και Σεΐχη Maqsood. Οι Μονάδες Λαϊκής Άμυνας αναγγείλαν ότι σκότωσαν έξι μέλη των συριακών δυνάμεων ασφαλείας και απείλησαν για περαιτέρω αντίποινα σε περίπτωση συριακών επιθέσεων εναντίον του κουρδικού λαού.<br /> <b><br /> Οι ανοικτές απειλές του τουρκικού καθεστώτος</b><br /> <br /> Η πορεία προς τη δημοκρατική αυτονομία του κουρδικού λαού και τα κεκτημένα του ήταν, όπως αναμενόταν, προφάσεις των απειλών που εκτοξεύτηκαν από το καταπιεστικό καθεστώς της Τουρκίας. Αρνούμενο όλες τις νόμιμες απαιτήσεις του κουρδικού λαού στην Τουρκία, το καθεστώς θέλει να τους καταστείλει οπουδήποτε βρίσκονται, ακόμα και στο φεγγάρι.<br /> <br /> Στις 26 Ιουλίου, ο Πρωθυπουργός της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν χαρακτήρισε την κινητοποίηση των Κούρδων της Συρίας ως «τρομοκρατία» και απείλησε να παρέμβει. «Εξάλλου αυτό πράττουμε και συνεχίζουμε να πράξουμε στο Ιράκ. Αν πραγματοποιούμε από καιρό σε καιρό αεροπορικές επιθέσεις εναντίον των περιοχών των τρομοκρατών, πρόκειται για μέτρα για την άμυνα μας », είπε, αλλά δεν μίλησε για τις σφαγές που διαπράττονται μέσω αυτών των αεροπορικών επιδρομών. Ούτε δεν λέει ότι αυτή η αντι-κουρδική πολιτική είχε ως αποτέλεσμα μόνο να ενισχύσει τις διεκδικήσεις αυτού του λαού. Το τουρκικό καθεστώς βομβαρδίζει τακτικά περιοχές που ελέγχονται από το ΡΚΚ στο Βόρειο Ιράκ, η Νότιο Κουρδιστάν, χωρίς καμία επιτυχία.<br /> <br /> «Θα υπάρξει αναπόφευκτα μια απάντηση από τη πλευρά μας ενώπιο αυτής της συμπεριφοράς», πρόσθεσε σε συνέντευξη τύπου, πριν πάει στο Λονδίνο, αναφερόμενος στη πιθανότητα να δημιουργήσει μια ζώνη προστασίας στο συριακό έδαφος με πρόσχημα την αντιμετώπιση του ΡΚΚ. «Είναι μέρος των εναλλακτικών λύσεων. Μία ζώνη ασφαλείας, μια ουδέτερη ζώνη, όλα αυτά είναι μέρος των εναλλακτικών λύσεων που σχεδιάζουμε κατά αυτών των στρατοπέδων (του ΡΚΚ)», είπε.<br /> <br /> <b>Οι παραστρατιωτικοί του Ερντογάν</b><br /> <br /> Το τουρκικό καθεστώς έχει επίσης κινητοποιήσει τους παραστρατιωτικούς συνεργάτες του για να σταματήσει την κουρδική πορεία. Στις 23 Ιουλίου, ο Abdel Basset Sayda, ο επικεφαλής του Συριακού Εθνικού Συμβουλίου (ΣΕΣ), που σχηματίστηκε στην Κωνσταντινούπολη, υποστήριξε ότι «το συριακό καθεστώς άφησε αυτή τη περιοχή στο PKK ή στο PYD και αποθύρθηκε». Χωρίς καμία υποστήριξη από τον κουρδικό λαό, αυτός ο ηγέτης του ΣΕΣ δεν διστάζει να δηλώσει ότι οι Κούρδοι δεν είναι στο πλευρό του PYD αλλά του ΣΕΣ.<br /> <br /> Από την πλευρά του, ένα μέλος μιας παραστρατιωτικής ομάδας του τουρκικού καθεστώτος που εδράζεται στην Αντιόχεια, της Ubed Muse, απαιτεί όπλα για την καταπολέμηση του ΡΚΚ, επιβεβαιώνοντας στο Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων (AFP): «Εάν μπορούσαμε μόνο να έχουμε την υποστήριξη της Τουρκίας για προμήθεια όπλων». Ο ίδιος είναι επικεφαλής μιας ομάδας 45 ανδρών και δεν ντρέπεται να μιλά για την εξαθλίωση ενός κινήματος που μάχεται για τα νόμιμα δικαιώματα του κουρδικού λαού. Πρέπει να του υπενθυμίσουμε ότι «ο αφέντης-σκύλος του», η Τουρκία, δεύτερος μεγαλύτερος στρατός του ΝΑΤΟ δεν κατάφερε να καταστρέψει το PKK για 30 χρόνια, ακόμη και με την οικονομική, διπλωματική, στρατιωτική υποστήριξη της Δύσης.<br /> <br /> Στις 26 Ιουλίου η Άγκυρα δέχθηκε τον λιποταξία Στρατηγό Μανάφ Τλας, μέλος του πρώτου κύκλου της συριακής εξουσίας. Θεωρείται από τους Τούρκους ως ο μελλοντικός επικεφαλής της συριακής κυβέρνησης. Εν ολίγοις, η Άγκυρα κάνει τα πάντα για να καταστείλει τις προσδοκίες των Κούρδων, στηριζόμενη στους συνεργούς της.<br /> <br /> <b>Η τουρκική επέμβαση θα ήταν τρέλα</b><br /> <br /> Επί τόπου, τα πράγματα είναι διαφορετικά. Ο επικεφαλής του συριακού κουρδικού κόμματος PYD Σαλίχ Μουσλίμ, διέψευσε τις απειλές που θα προέρχονταν από τον Ελεύθερο Συριακό Στρατό (ΕΣΣ) κατά των Κούρδων που διαδίδουν τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης. «Αντ 'αυτού, δείχνει συμπάθεια για τον αγώνα μας», είπε στο ActuKurde και στο κουρδικό πρακτορείο ειδήσεων Φιράτ.<br /> <br /> Το Κουρδικό Εργατικό Κόμμα (ΡΚΚ), το οποίο υποστηρίζεται από εκατομμύρια Κούρδους τόσο στο Κουρδιστάν όσο και στη διασπορά προειδοποίησε τη Τουρκία μετά τις απειλές του Ερντογάν: «Οι Κούρδοι θα κινητοποιηθούν παντού κατά του τουρκικού κράτους σε περίπτωση τουρκικής επέμβασης εναντίον των Κούρδων της Συρίας».<br /> <br /> Εκφράζοντας την αλληλεγγύη της προς τους Κούρδους της Συρίας, η οργάνωση επιβεβαιώνει ότι οι Κούρδοι της Τουρκίας δεν θα παραμείνουν με σταυρωμένα τα χέρια, ενώπιο μιας τέτοιας επίθεσης από το καθεστώς ΑΚΡ, το κυβερνών κόμμα από το 2002, χαρακτηρίζοντας τη στάση του Ερντογάν ως «βαθιά ρατσιστική» και «σοβινιστική» προς τον κουρδικό λαό.<br /> <br /> <b>Είτε αυτονομία είτε χάος και ολική διακοπή!</b><br /> <br /> Η αντι-κουρδική πολιτική του τουρκικού καθεστώτος δεν θα φέρνει παρά την έκρηξη της Τουρκίας, ακολουθώντας το παράδειγμα του Ιράκ και της Συρία. Τα σχέδια αυτά που βασίζονται σε μία μοναδική φυλή ή θρησκεία είναι καταδικασμένα σε αποτυχία. Το κουρδικό κίνημα προσφέρει μια δημοκρατική και οικολογική συνομοσπονδία της Μέσης Ανατολής για την επίλυση των εθνοτικών και θρησκευτικών προβλημάτων.<br /> <br /> Οι Κούρδοι, ο μεγαλύτερος λαός στον κόσμο χωρίς κράτος, με συνολικό πληθυσμό 40 εκατομμυρίων, δεν δέχονται πλέον να ζήσουν χωρίς θεσμούς. Είτε μια δημοκρατική αυτονομία για όλες τις συνιστώσες αυτών των χωρών σε ένα ομοσπονδιακό ή συνομοσπονδιακό σύστημα, είτε ολική διακοπή! <br /> Οι σφαγές και οι απειλές δεν θα κάνουν τον λαό να οπισθοδρομήσει. Η πολιτική της βίας και της άρνησης κατάρρευσε. Τα τεχνητά σύνορα δεν είναι πλέον βιώσιμα. <br /> <br /> Χρειάζεται μια νέα προσέγγιση από τη Τουρκία, διότι η αντι-κουρδική συμμαχία μεταξύ της Τουρκίας, του Ιράν, και της Συρίας κατάρρευσε επίσης. Η συνέχιση της ίδιας πολιτικής θα οδηγήσει μόνο στο χάος που θα επιφέρει την ήττα της Τουρκίας.<br /> <br /> <br /> Maxime Azadi<br /> <a href="http://infognomonpolitics.blogspot.gr/"><span style="color: #9fc5e8;">πηγή</span></a>

Η μεγάλη επιστροφή των Κούρδων στο διεθνές προσκήνιο

Τα τεχνητά σύνορα της Μέσης Ανατολής, που σχεδιάστηκαν μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο από τις αποικιακές αυτοκρατορίες της εποχής, συμπερι...

Διαβάστε την συνέχεια

Τούρκος πρώην Υπουργός Αμύνης, προειδοποιεί για διαμελισμό της Τουρκίας

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://www.cemilturan.gr/wp-content/uploads/2008/07/kurdistan03.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="370" src="http://www.cemilturan.gr/wp-content/uploads/2008/07/kurdistan03.jpg" width="600" /></a></div><h3></h3><h3 style="color: #cc0000; font-weight: normal; text-align: center;"><b>Η χρεοκοπία του «στρατηγικού βάθους» και η ανύπαρκτη Ελλάδα.</b></h3><br /> <br /> <i>του Σάββα Καλεντερίδη</i><br /> Η ελληνική κοινή γνώμη βομβαρδίστηκε επί μια πενταετία με το περίφημο δόγμα του «στρατηγικού βάθους» της Τουρκίας, την πατρότητα του οποίου διεκδικεί ο επί των Εξωτερικών κ. Νταβούτογλου, ο οποίος δέχεται ανοικτά σφοδρή κριτική από σημαντικούς σχολιογράφους τουρκικών εφημερίδων για τις εν γένει επιλογές του και κυρίως για την πολιτική που ακολούθησε στο θέμα της Συρίας. Να σημειώσουμε ότι η Τουρκία όχι μόνο συντάχθηκε, αλλά πλειοδότησε στην επιχείρηση ανατροπής του μέχρι πριν ενάμιση χρόνο στενού προσωπικού φίλου του Ερντογάν Μπασάρ Άσαντ, προέδρου της τότε στρατηγικής φίλης Συρίας.<br /> Όταν η Τουρκία άρχισε να δέχεται στο έδαφός της, σε ειδικά διαμορφωμένα στρατόπεδα, «πρόσφυγες» από τη Συρία και όταν άρχισε να φιλοξενεί τους επικεφαλής του Εθνικού Συμβουλίου της Συρίας και του λεγόμενου Ελεύθερου Στρατού της Συρίας, ο Μεχμέτ Γιαζάρ, που το 1985 εξελέγη βουλευτής με το Κόμμα της Μητέρας Πατρίδας, του Τουργκούτ Οζάλ, και διετέλεσε υπουργός Επικρατείας το 1989 και Αμύνης το 1991, βλέποντας την πολιτική που ακολουθεί η κυβέρνηση Ερντογάν και ο Νταβούτογλου στο ζήτημα της Συρίας, στις 12 Οκτωβρίου 2010 έστειλε προσωπική επιστολή στον Τούρκο πρωθυπουργό, στην οποία αναφέρεται στις επιπτώσεις που αναμένεται να έχει η πολιτική των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή και η εφαρμογή του Σχεδίου της Ευρύτερης Μέσης Ανατολής.<br /> Τα κύρια σημεία της συγκεκριμένης επιστολής ήταν τα εξής:<br /> «... Για την ασφάλεια των πετρελαίων και του Ισραήλ έχει ήδη ιδρυθεί ένα ημιανεξάρτητο κουρδικό κράτος στο ΙράκΤο ΡΚΚ έχει εγκατασταθεί εν ασφαλεία στο όρος Κανδήλι με τη βοήθεια του Βορείου Ιράκ. Χωρίς καμία αμφιβολία, κατά τη διάρκεια αυτών των εξελίξεων η Τουρκία χρησιμοποιήθηκε. Με την ενεργοποίηση της «Δύναμης Σφυρί» βορείως του 36^ου Παραλλήλου για την προστασία των Κούρδων, μετά την επίθεση στο Ιράκ, το 1991, η Τουρκία συνειδητά ή ασυνείδητα συνέβαλε στη δημιουργία αυτού του κράτους.<br /> Τώρα παίζεται ένα παρόμοιο έργο στη Συρία. Όπως φαίνεται, η Συρία θα διαμελιστεί, και στα ΒΑ της, αμέσως μετά τα σύνορά μας, θα ιδρυθεί ένα δεύτερο Ομόσπονδο Κουρδικό Κράτος. Στο θέμα αυτό διατηρώ κάποιες ενστάσεις και θεωρώ ότι μας χρησιμοποιούν ως χώρα.<br /> Το ΡΚΚ ήδη έχει αρχίσει να στέλνει κάποια μηνύματα στους Κούρδους της Συρίας. Αναμφίβολα, δεν είναι δυνατόν να θεωρήσει κανείς ότι εγώ είναι δυνατόν να υποστηρίξω καθεστώτα όπως του Σαντάμ, του Μπασάρ Άσαντ και του Ιράν.<br /> Όμως τα μεγάλα κράτη έχουν δυνατότητες να αξιολογούν και να χρησιμοποιούν πολύ καλύτερα από μας τις περιφερειακές δυναμικές και τις συνθήκες που επικρατούν στο εσωτερικό των χωρών της περιοχής. Ίσως να μας ικανοποιεί το γεγονός ότι φαινομενικά έχουμε εξομαλύνει τις σχέσεις μας και έχουμε αυξήσει τις εξαγωγές μας προς το Βόρειο Ιράκ. Ίσως να υπερασπιζόμαστε την ακεραιότητα του Ιράκ. Τώρα το ίδιο κάνουν και οι ΗΠΑ, υπό το φόβο του Ιράν. Όμως, όταν αρχίσει να αλλάζει η κατάσταση και στο Ιράν, τότε υπάρχουν μεγάλες πιθανότητες το Ιράκ να μην μπορέσει να διατηρήσει την ακεραιότητά του.<br /> Τα ημιανεξάρτητα ομόσπονδα κουρδικά κράτη που σχηματίζονται -χθες το Ιράκ, σήμερα η Συρία, αύριο στο Ιράν- περισφίγγουν την Τουρκία και κανείς σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να κάνει ότι δεν βλέπει πως είναι σε εφαρμογή το Σχέδιο της ίδρυσης ενός Μεγάλου Κουρδιστάν, το οποίο θα συμπεριλαμβάνει και εδάφη της Τουρκίας. Γιατί το πιο σημαντικό σκέλος του Σχεδίου της Ευρύτερης Μέσης Ανατολής είναι η ίδρυση του Μεγάλου Κουρδιστάν. Αυτός είναι ένας δρόμος που στο τέλος θα οδηγήσει στην ένωση Ισραήλ-Κουρδιστάν. Ασφαλώς δεν είναι δυνατόν να περιμένει κανείς ότι θα αποδεχτούμε ποτέ ένα σχέδιο που οδηγεί στο διαμελισμό της Τουρκίας. Όμως, δεν πρέπει να αφήσουμε το λαγό να περάσει το ανάχωμα...<br /> Οι ΗΠΑ, ειδικά την περίοδο αυτή, έχουν ανάγκη την Τουρκία για να εξασφαλίσει την ακεραιότητα του Ιράκ και να περιορίσει τον αντιαμερικανισμό στη Μέση Ανατολή, για να αντιμετωπίσουν το Ιράν. Αυτοί είναι και οι λόγοι που οι ΗΠΑ επιδεικνύουν ως πρότυπο το μετριοπαθές Ισλάμ της Τουρκίας. Οι ΗΠΑ σχεδιάζουν ότι η ανατροπή των δικτατορικών καθεστώτων στη Μέση Ανατολή και η ανάληψη της διακυβέρνησης από μετριοπαθή ισλαμικά κόμματα μέσω εκλογών, θα γίνει με πιο ομαλό τρόπο έχοντας ως πρότυπο την Τουρκία. Γι’ αυτό το λόγο είναι τόσο σημαντικά για τις ΗΠΑ η Τουρκία και το ΑΚΡ. Αυτό είναι μια σημαντική δύναμη για την Τουρκία την περίοδο αυτή. Αρκεί να οργανώσουμε και να σχεδιάσουμε τις δράσεις μας σε μεσοπρόθεσμο και μακροπρόθεσμο επίπεδο.<br /> Δεν έχω αμφιβολία ότι το κράτος μας, που έχει βαθιά παράδοση και διαθέτει την ανάλογη πληροφόρηση, θα κάνει πολύ καλύτερες αξιολογήσεις από τις δικές μου στο θέμα αυτό. Οι απόψεις μου που περιέχονται στην παρούσα επιστολή, είναι αυτά που μπορεί να δει κανείς απ’ έξω, ως απλός πολίτης...».<br /> Παραθέσαμε τα κυριότερα σημεία της επιστολής του πρώην Υπουργού Αμύνης της Τουρκίας, γιατί θεωρούμε πως -αν και λέει ότι περιέγραψε την κατάσταση με τα μάτια ενός πολίτη, που βλέπει τα πράγματα απ’ έξω- περιέχει πολύ σημαντικές διαπιστώσεις και προδιαγράφει εξελίξεις που θα οδηγήσουν στην επαναχάραξη των συνόρων στην ευρύτερη περιοχή της Μεσοποταμίας και<b> θα φέρουν έναν καινούργιο γείτονα της Κύπρου και της Ελλάδος, το Κουρδιστάν, που θα έχει διέξοδο στη θαλάσσια περιοχή μεταξύ Μερσίνας και Αλεξανδρέττας</b><br /> Αφού σημειώσουμε την ποιότητα της πολιτικής ανάλυσης του Τούρκου πρώην υπουργού, ο οποίος, σημειωτέον, απέχει από την πολιτική τα τελευταία είκοσι χρόνια, να υπογραμμίσουμε ότι η διαδικασία αυτή δεν θα γίνει εύκολα, καθώς η Τουρκία και γνώστης του σχεδίου είναι και αρκετή πολιτική, διπλωματική, οικονομική και στρατιωτική δύναμη διαθέτει, και ξέρει να <span style="background-color: yellow;">κάνει</span> καλά το «ανατολίτικο» παζάρι με τους μεγάλους παίκτες της περιοχής, με πρώτο και καλύτερο τη Ρωσία.<br /> Η Ελλάδα σπαράσσεται από τη μεγαλύτερη κρίση από ιδρύσεως του ελληνικού κράτους και τα κόμματα φαίνεται ότι έχουν χάσει κάθε επαφή με την κοινωνική και τη διεθνή πραγματικότητα, αφού μέρα με τη μέρα -λες και διαγωνίζονται μεταξύ τους- αρθρώνουν όλο και πιο ανεύθυνο και δημαγωγικό λόγο και βυθίζονται στην ανυποληψία, ενώ με ανεύθυνους και υποκριτικούς χειρισμούς ακόμα και για απλά θέματα, όπως αυτό της αθλήτριας Βούλας Παπαχρήστου, συνεχίζουν να καταβαραθρώνουν και να πλήττουν το κύρος της χώρας σε διεθνές επίπεδο. Παρότι συνεχίζεται η τραγική ανεπάρκεια του πολιτικού συστήματος και στη διαχείριση κρίσεων, είναι επιβεβλημένο η χώρα να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων -και όχι απλά να παρακολουθεί τις εξελίξεις γύρω από τα θέματα που αναπτύσσονται στην ως άνω επιστολή- και να χαράξει στρατηγική<br /> Τολμώ δε να υπογραμμίσω ότι σε περίπτωση που «διαβάσουμε» σωστά τις εξελίξεις και σχεδιάσουμε ανάλογα τις πολιτικές επιλογές της πατρίδος μας, δεν είναι μακριά η περίοδος που ίσως να μπορούμε να μιλάμε ότι δεν υφίσταται καν τουρκική απειλή.<br /> >Αρκεί να αρθούμε στο ύψος των περιστάσεων και να απομονώσουμε τους καταστροφείς του έθνους και της πατρίδος.<br /> <span style="color: #9fc5e8;">πηγή</span>

Τούρκος πρώην Υπουργός Αμύνης, προειδοποιεί για διαμελισμό της Τουρκίας

Η χρεοκοπία του «στρατηγικού βάθους» και η ανύπαρκτη Ελλάδα. του Σάββα Καλεντερίδη Η ελληνική κοινή γνώμη βομβαρδίστηκε επί μια πενταετία...

Διαβάστε την συνέχεια

«Σύμβαση Cooper»: Το Β΄ μέρος της έρευνας που ξετυλίγει το κουβάρι μιας απίστευτης υπόθεσης στην Ελλάδα

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://www.aegeantimes.gr/images/52724.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="360" src="http://www.aegeantimes.gr/images/52724.jpg" width="600" /></a></div><br /> <h3 style="color: #cc0000; text-align: center;"><b>Ολα τα ΦΕΚ από το 1940! Ποια είναι η ιδιοκτήτρια εταιρία! Ποιοι οι αντιπρόσωποι της στην Ελλάδα! Τι σχέση είχε η ΔΕΗ; Νέες εκρηκτικές αποκαλύψεις ! </b></h3><a href="http://elladasimera.blogspot.gr/2012/07/h-cooper.html"><b><span style="color: blue;">Το Α' Μέρος εδώ</span></b></a><br /> Η «σύμβαση cooper» όπως συνηθίζεται να αποκαλείται, αποτελεί την κορυφή του παγόβουνου. Η προσπάθεια των μεγάλων νικηφόρων γεωπολιτικών συμφερόντων του Β! Παγκοσμίου Πολέμου, να υποκλέψουν τον μοναδικό πλούτο μιας υπό κατοχή μικρής χώρας όπως η Ελλάδα, βρήκε αρωγούς, τούς «εφιάλτες» και «νενέκους», ένα πολιτικό προσωπικό το οποίο επέβαλλαν, δια διαφόρων μεθόδων, ως βασιλείς, ως δικτάτορες, ως κυβερνήσεις σε τούτη την χώρα.<br /> <br /> Η οποία δυστυχώς είχε την τύχη ή την ατυχία, να έχει στα σπλάχνα της πολύτιμο ορυκτό πλούτο, απαραίτητα για την στρατιωτική βιομηχανία παραγωγής σύγχρονων όπλων, την διαστημική τεχνολογία, της οποίας η βάση αποτελείται από υλικά παραγόμενα από τον μοναδικό ορυκτό πλούτο της Ελλάδος, την φαρμακευτική βιομηχανία, την βιομηχανία μετάλλων, και βέβαια τον χρυσό, το ουράνιο U 235, όπως και τούς υδρογονάνθρακες.<br /> <br /> Όταν λέμε «σύμβαση cooper» εννοούμε την παραχώρηση εκ μέρους του Ελληνικού Δημοσίου σε εταιρεία η οποία κατείχε το προνόμιο της εκμεταλλεύσεως της παραγόμενης δύναμης του ρέοντος ύδατος του ποταμού Αχελώου με στόχο την παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος και την εκμετάλλευσή του επί 70 χρόνια έως το έτος 2010, συγχρόνως παρεχωρείτο η αποκλειστική εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου της χώρας.<br /> <br /> <b>Η εταιρεία ήταν η Hellenic Hydro-Electric and Metallurgical Corporation η οποία ήταν η βιτρίνα και ουσιαστικά η σύμβαση απευθυνόταν στην Hugh l. Cooper & Co inc. And Chemical Construction</b>.<br /> <br /> Παραθέτω <b>αποσπάσματα του Α.Ν. 2220/1940</b> για του λόγου το αληθές.<br /> <br /> Ανάλογες συμβάσεις σύναψε η εν λόγω εταιρεία και με άλλα αντικείμενα τα οποία ήταν αναλόγου είδους και μεγέθους ως και χρονικής διάρκειας.<br /> <br /> <img border="0" height="827" src="http://www.aegeantimes.gr/img/fek-cooper1.jpg" width="500" /><br /> <br /> <br /> <br /> <img border="0" height="951" src="http://www.aegeantimes.gr/img/fek-cooper2.jpg" width="500" /><br /> <br /> Εκτός από την κατασκευή και εκμετάλλευση από τον Ανάδοχο, για 70 χρόνια (άρθρο 30) των τριών φραγμάτων (Κρεμαστών, Πρεβέντζας και Κριεκουκιού) στον ποταμό Αχελώο προβλεπόταν και κατασκευή, ιδιοκτησία και εκμετάλλευση ηλεκτρικού δικτύου για την πώληση ή για ιδία χρήση «της παραχθησομένης ηλεκτρικής ενεργείας» σε εργοστάσια του Αναδόχου (άρθρο 52) για την επεξεργασία πρώτων υλών που το consortium θα ίδρυε όπου και όποτε ήθελε έχοντας μάλιστα και το δικαίωμα αποκλεισμού τρίτων (exclusionʼs right). <br /> <br /> Αλλά δεν φτάνουν αυτά, εντελώς αναπάντεχα (στο άρθρο 56, παράγραφος 2) δίδεται δικαίωμα στην Ανάδοχο να ιδρύσει παρόμοιες υδροηλεκτρικές εγκαταστάσεις και στους ποταμούς Αλιάκμονα, Μόρνο και Φείδαρι, παρά το ότι ο τίτλος της σύμβασης (και ο Α.Ν. 2220/1940) αναφέρεται μόνο στον Αχελώο. <br /> <br /> Με απλά λόγια το Consortium <b>είχε το δικαίωμα να στήσει σε όποιο σημείο της Ελληνικής Επικράτειας ήθελε δικά του εργοστάσια κάθε είδους και μάλιστα επεξεργασίας πρώτων υλών</b>, που δεν θα τις έφερνε βέβαια από το εξωτερικό αλλά θα τις εξόρυσσε από το υπέδαφος της χώρας, και να τα τροφοδοτεί με ηλεκτρικό ρεύμα περνώντας δίκτυο από όπου ήθελε, και επί πλέον οι κεντρικές ή τοπικές αρχές ήταν υποχρεωμένες να του παράσχουν κάθε νομική και πρακτική βοήθεια με αστυνόμευση, απαλλοτριώσεις, απαγορεύσεις χρήσης από πρώην ιδιοκτήτες, όμορους, κλπ, αλλά επιπλέον αυτά όλα μπορούσε (άρθρο 56 παράγραφοι 2, 4, 5 και 6) να τα κάνει αποκλείοντας οποιονδήποτε άλλον ενδιαφερόμενο ανταγωνιστή από το να πράξει το ίδιο.<br /> <br /> Αν αυτό δεν είναι πλήρης παράδοση σε αποικιοκρατικό μονοπώλιο, τότε θα πρέπει να επανακαθορίσουμε τον όρο αποικιοκρατία!!!<br /> <br /> Η σύμβαση αυτή στην πραγματικότητα παρέχει το αποκλειστικό δικαίωμα στον ανάδοχο να κάνει όλα όσα προαναφέρθηκαν.<br /> <br /> Οι Αμερικανοί έχοντας από το 1940 μέχρι και πρόσφατα άλλες πλουτοπαραγωγικές προτεραιότητες ανά τον κόσμο, από άλλες πιο «φτηνές» και πρόσφορες πηγές από άλλο μέρος του πλανήτη (Μέση Ανατολή-Ιράκ), απλώς «πάγωσαν» για το μέλλον κάθε εξόρυξη πλούτου από την Ελλάδα, εκτός από τις εξορύξεις του αλουμινιούχου βωξίτη.<br /> <br /> Σήμερα επανερχόμενοι ζητούν μέσω της Τρόικας την αποκρατικοποίηση των εταιρειών παραγωγής αλουμινιούχου βωξίτη.<br /> <br /> Όπως είναι γνωστό το αλουμίνιο αποκτάται ως καθαρό μέταλλο μόνο με την χρήση ηλεκτρικού ρεύματος αντίθετα από τον σίδηρο που η αναγωγή και ο διαχωρισμός του από τα σιδηρούχα μεταλλεύματα γίνεται με την καύση άνθρακος. Εδώ πρέπει να αναφέρουμε ότι οι βιομηχανίες καθαρισμού του αλουμινίου είναι εξαιρετικά ηλεκτροβόρες. Στον λόγο αυτόν οφείλεται και η πρόβλεψη (πολύ σωστά) της κατασκευής ηλεκτροπαραγωγών μονάδων. <br /> <br /> Η διάσπαση και κατάτμηση της ΔΕΗ είναι προτεραιότητα στις αποκρατικοποιήσεις του κ. Σαμαρά!!!<br /> <br /> <b>Μέσα στα άρθρα του αναγκαστικού νόμου Α.Ν. 2220/1940, κατά την άποψή μου, υποκρύπτεται και μία “δεύτερη” σύμβαση, η οποία σαφώς αναφέρεται στην εκμετάλλευση ορυκτού πλούτου και στην ίδρυση συναφών βιομηχανιών από την ανάδοχο εταιρεία, δηλ. την HUGH L. COOPER & Co.</b><br /> <br /> Στα άρθρα που αναφέρονται στην σύμβαση που αφορά στην κατασκευή και εκμετάλλευση υδροηλεκτρικού έργου, υπάρχει σαφής αναφορά σε αυτό. <br /> <br /> Στα υπόλοιπα, υπάρχει μία επιτηδευμένη γενικότητα, ενώ όπου εξυπηρετεί την ανάδοχο εταιρία υπάρχει σαφής αναφορά σε ορυκτό πλούτο και μεταλλεύματα. 
<br /> <br /> <b>Οι επίμαχες αναφορές είναι στα παρακάτω άρθρα και εδάφια της σχετικής σύμβασης-αναγκαστικού νόμου Α.Ν. 2220/1940 με ΦΕΚ 65/Β/ 17-2-1940.</b> <br /> <br /> Στο Α Μέρος της Σύμβασης, Κεφάλαιο Ι άρθρο 1 παράγραφος 1, εδάφιο (στ), <br /> <br /> Στο Β΄Μέρος της σύμβασης, άρθρο 52 σελ. 421), άρθρο 56 παράγραφος 1 <br /> <br /> και άρθρο 56 παράγραφοι 4 & 5, πάλι στο Α΄Μέρος της Σύμβασης, άρθρο 30, παράγραφοι 1 και 5.<br /> <br /> Το άξιο ερεύνης και συγχρόνως επιτηδευμένα παράδοξο, είναι ότι εδώ και αρκετά χρόνια την εκμετάλλευση της υδροηλεκτρικής ενέργειας του Αχελώου την έχει η ΔΕΗ.<br /> <br /> <b>Ποια η σχέση λοιπόν της ΔΕΗ με την ανάδοχο εταιρεία του μεγαλύτερου υδροηλεκτρικού έργου στην Ελλάδα, με σύμβαση η οποία λήγει ή έληξε το 2010 κατά τον Α.Ν. 2220/1940 ;;;</b><br /> <br /> Ανανεώθηκε αυτή η σύμβαση και πότε ;;;<br /> <br /> <b>Παραθέτω εδώ τις συμβάσεις με την εταιρεία HUGH L. COOPER & Co και τους αντιπροσώπους της στην Ελλάδα</b>: <br /> <br /> 1. ΦΕΚ Α` 65/17.2.1940, Αναγκαστικός νόμος 2220/1940, "Περί κυρώσεως συμβάσεως δια την παραχώρησιν υδραυλικής δυνάμεως Αχελώου ποταμού". 
<br /> <br /> 2. ΦΕΚ Α` 481/30.10.1936, Βασιλ. Διάταγμα "Περί παροχής αδείας επί προθεσμία δια την εκπόνησιν μελέτης υδροηλεκτρικών εγκαταστάσεων δια την εκμετάλλευσιν των πτώσεων των ποταμών Αλιάκμονος και Αχελώου και των χειμάρρων Μόρνου και Φείδαρι".<br /> <br /> <b>Ποιος λόγος της εμπλοκής του οικονομολόγου και δικηγόρου Δ. Μπάτση και τι υποστήριζε ;;;</b><br /> <br /> Υποστήριζε ο μακαρίτης<b>Δ. Μπάτσης</b>, ότι με τον Α.Ν. 2220/1940, ιδιοκτήτες των εφοδίων τα οποία προμήθευε η ΟΥΝΡΑ, και των πρώτων υλών δηλ. του ορυκτού πλούτου του τόπου, γίνονται αυτόματα οι εμποροβιομήχανοι και τα αφεντικά τους (εταιρεία Cooper), εις βάρος της πλειοψηφίας του πληθυσμού της Ελλάδος στον οποίον και απευθύνετο η βοήθεια της ΟΥΝΡΑ και επομένως τα εφόδια και οι πρώτες ύλες, οι οποίες αποτελούσαν πλούτο του Έλληνα πολίτη. <br /> <br /> Να σε τι μεταφράζεται το οικονομικό αυτό πραξικόπημα: <br /> <br /> <b>Οι εμποροβιομήχανοι θα διαχειρίζονται και θα βιομηχανοποιούν με τον τρόπο που τους συμφέρει καλύτερα τα εφόδια και τις ύλες. Θα είναι ελεύθεροι να διοχετεύουν τις ποσότητες εκείνες που θα τους εξασφαλίζουν άνετη πραγματοποίηση του κέρδους τους. Θα είναι ακόμα ελεύθεροι νʼ αναμιγνύουν με δικές τους ύλες τις πρώτες ύλες της ΟΥΝΡΑ, χωρίς κανέναν περιορισμό στην τιμή διάθεσης</b>.<br /> <br /> Συνεχίζεται ... <br /> <br /> <br /> <a href="http://www.aegeantimes.gr/"><span style="color: #9fc5e8;">πηγή</span></a>

«Σύμβαση Cooper»: Το Β΄ μέρος της έρευνας που ξετυλίγει το κουβάρι μιας απίστευτης υπόθεσης στην Ελλάδα

Ολα τα ΦΕΚ από το 1940! Ποια είναι η ιδιοκτήτρια εταιρία! Ποιοι οι αντιπρόσωποι της στην Ελλάδα! Τι σχέση είχε η ΔΕΗ; Νέες εκρηκτικές απο...

Διαβάστε την συνέχεια

Συρία: Το Χαλέπι πρόσχημα στρατιωτικής επέμβασης…

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2012/07/chalepi-syria.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-54533" height="360" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2012/07/chalepi-syria.jpeg" title="chalepi-syria" width="600" /></a></div><br /> Το Χαλέπι λοιπόν προορίζεται να αποτελέσει στο σύμβολο γύρο από το οποίο μάλλον θα χτιστεί η στρατιωτική επέμβαση στη Συρία. Μετά την υποχώρηση – εκδίωξη του Ελεύθερου Συριακού Στρατού από τη Δαμασκό, από την 4η μεραρχία των συριακών χερσαίων δυνάμεων, ήρθε η σειρά της 11ης και της 18ης μεραρχίας να τους πετάξουν έξω και από το Χαλέπι. Αυτό όμως δεν το επιθυμεί η Δύση και τα σουνιτικά καθεστώτα στη Μέση Ανατολή και βλέπουν ότι όσο και να το επιθυμούν δεν μπορούν να αποφύγουν τη στρατιωτική επέμβαση στη Συρία…<br /> «Η διεθνής κοινότητα θα πρέπει να προχωρήσει σε βήματα προς τη κατεύθυνση διευθέτησης του θέματος της στρατιωτικής επέμβασης των δυνάμεων του προέδρου Μπασάρ Αλ-Άσαντ γύρω από τη πόλη του Χαλεπίου, καθώς επίσης και της απειλής χρησιμοποίησης χημικών όπλων». Ούτε λίγο ούτε πολύ αυτά ειπώθηκαν από τα πρωθυπουργικά χείλη της Τουρκίας κατά τη διάρκεια της παραμονής του στο Λονδίνο.<br /> <br /> Ο Ρ. Τ. Ερνγογάν υπογράμμισε πως με βάση όλα τα παραπάνω οι ενέργειες της διεθνούς κοινότητας δεν θα μπορούν να περιοριστούν στον ρόλο του «παρατηρητή». Η τουρκική λοιπόν προτροπή για ευθεία πολεμική επέμβαση της Δύσης στη Συρία έγινε κατά τη διάρκεια τη κοινής συνέντευξης τύπου του Τούρκου πρωθυπουργού με τον Βρετανό ομόλογό του Ντέιβιντ Κάμερον.<br /> Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκαν και οι δηλώσεις Κάμερον ο οποίος υπογράμμισε πως το καθεστώς της Δαμασκού «θα πρέπει να αντιληφθεί πως έχε χάσει πλέον κάθε νομιμοποίηση, κάνει λάθος και θα πρέπει να σταματήσει αμέσως τις συγκεκριμένες αυτές ενέργειες», εννοώντας φυσικά την επίθεση κατά του Χαλεπίου.<br /> Όπως σημειώθηκε και σε χθεσινή ανάρτηση του www.defence-point.gr, η πόλη του Χαλεπίου για μία σειρά από ιστορικούς, πολιτισμικούς και γεωπολιτικούς λόγους αποτελεί «κόμβο» στην περιοχή και σίγουρα στη Συρία. Είναι σαφές πως η μεγαλούπολη αυτή των 3 εκατομμυρίων κατοίκων, η μεγαλύτερη πόλη της χώρας, προορίζεται από τη Δύση και τους αντικαθεστωτικούς να αποτελέσει το «οχυρό» σύμβολο η υποστήριξη του οποίου θα περάσει μάλλον στη κοινή γνώμη και ως η κύρια αιτία για μία άμεση εμπλοκή στη περιοχή με πρωταγωνιστή της ενέργειας αυτής την Τουρκία.<br /> Με άλλα λόγια είναι πολύ πιθανόν το Χαλέπι να προορίζεται να αποτελέσει τη συριακή Σρεμπρένιτσα, ή Πρίστινα, ή Βεγγάζη, έτσι ώστε να δικαιολογηθεί η επέμβαση. Στη Δύση, ένα συριακό αντικαθεστωτικό… Στάλινγκραντ είναι πάντοτε πολύ «εύπεπτο» για τον αποχαυνωμένο μέσο θεατή που καταπίνει αμάσητες τις φαιδρές δικαιολογίες περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων (ενώ οι προβοκάτσιες από παντού δίνουν και παίρνουν, χωρίς να υπολογίζουμε τη δράση «ανεξάρτητων» Ισλαμιστών μαχητών), ενώ στον αραβικό κόσμο η πόλη είναι μείζονος σημασίας, ειδικά όταν αυτή βάλλεται από Αλαουίτες, δηλαδή «αιρετικούς».<br /> Κατά τα άλλα, ο επικοινωνιακός ταξίαρχος – αλά Τσε Γκεβάρα – Τλας προετοιμάζεται για την επόμενη μετα-Άσαντ ημέρα, ενώ η Τουρκία στην ουσία λειτουργεί ως ο πρωτεργάτης – ο εμφανής πρωτεργάτης – μίας στρατιωτικής επέμβασης στη χώρα, υπό τη δικαιολογία της διάσωσης του Χαλεπίου. Το μόνο σίγουρο είναι πως εάν η Άγκυρα θα ήθελε να «αγιοποιήσει» το Χαλέπι ω προπύργιο αντίστασης κατά του Άσαντ, θα πρέπει να κάνει τα πάντα για να υποστηρίξει του αντικαθεστωτικούς της πόλης και να αποτρέψει την γρήγορη κατάρρευσή του από την επίθεση των συριακών δυνάμεων.<br /> Απλά να αναφέρουμε πως το «έργο το έχουμε ξαναδεί» και καταντάει βαρετά μονότονο. Μόλις η πόλη-σύμβολο δέχεται την τελευταία επίθεση από τους «κακούς», οι «καλοί» επεμβαίνουν – μάλλον από αέρος – και σταματάνε τους «κακούς» οι οποίοι πλέον υποχωρούν και εξαφανίζονται από προσώπου γης. «Ήμαρτον» που λέει και ο Γεωργίου!!!<br /> <a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2012/07/chalepi-syria_2.jpg"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-54534" height="334" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2012/07/chalepi-syria_2.jpg" title="chalepi-syria_2" width="500" /></a><br /> Κλείνοντας τη σύντομη αυτή ανάλυση θα θέλαμε να υπογραμμίσουμε πως στις διεθνείς σχέσεις δεν υπάρχουν «καλοί» και «κακοί» (αυτό είναι ένα έξυπνο κόλπο της αγγλοσαξονικής σχολής των Διεθνών Σχέσεων οι οποίοι κόπτονταν για την έννοια του «δίκαιου πολέμου» – Just War). Στην πραγματικότητα, στις διεθνείς σχέσεις υπάρχουν μόνο το «εμείς» και οι «άλλοι», το εάν το «εμείς» προσπαθούν κάποιοι να το συνδυάσουν με το «καλοί» ενώ το «άλλοι» με το «κακοί» να αφήνει τους πάντες παγερά αδιάφορους. Όλα είναι σχετικά σε αυτό τον κόσμο, διότι αν για παράδειγμα ασχοληθούμε με το να στοιχειοθετήσουμε το «καλός» και το «κακός» στη Συρία, θα μπλέξουμε πολύ… Άλλωστε θα τα γράψουν οι ίδιοι λίγα χρόνια αργότερα για να αποδειχθεί ο αμοραλισμός της διεθνούς πολιτικής. Τι έκπληξη!<br /> Η ουσία είναι πως στη Συρία παίζεται μία μεγάλη παρτίδα για τη νέα παγκόσμια ισορροπία και η Ελλάδα θα πρέπει να διαλέξει με το ποιους «άλλους» θα πρέπει να συμπορευτεί. Η απάντηση δεν μπορεί παρά να δοθεί μέσω μίας ψυχρής ανάλυσης των διεθνών δεδομένων αλλά και των εθνικών συμφερόντων. Μόνο εάν αποφασίσουμε να είμαστε με… «εμάς» θα μπορέσουμε να επιβιώσουμε. Για την ώρα απλά μιλάμε για «επιτροπές» ΑΟΖ και για «Συμβούλια Εθνικής Ασφαλείας» ενώ πράττουμε τα ακριβώς αντίθετα.<br /> <br /> <a href="http://www.defence-point.gr/"><span style="color: #9fc5e8;">πηγή</span></a>

Συρία: Το Χαλέπι πρόσχημα στρατιωτικής επέμβασης…

Το Χαλέπι λοιπόν προορίζεται να αποτελέσει στο σύμβολο γύρο από το οποίο μάλλον θα χτιστεί η στρατιωτική επέμβαση στη Συρία. Μετά την υποχώ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ρωσία για Συρία: Ένα «μάλλον» γεννά πολλά ερωτήματα

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2012/07/Russian_Aircraft_Carrier.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-54544" height="360" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2012/07/Russian_Aircraft_Carrier.jpg" title="Russian_Aircraft_Carrier" width="600" /></a></div><br /> Εάν η ζωή του προσωπικού της ρωσικής βάσης στο Ταρτούς τεθεί σε κίνδυνο οι μονάδες του ρωσικού στόλου πλησίον της Συρίας θα κληθούν «μάλλον να εκκενώσουν» τις εγκαταστάσεις. Τάδε έφη ο αρχηγός του Ναυτικού της χώρας αντιναύαρχος Βίκτωρ Τσιρκόφ. Όπως ανέφερε και ο ίδιος ο αντιναύαρχος η λέξη «μάλλον» έχει να κάνει με το ζήτημα πως μία τέτοια ενέργεια του Ναυτικού θα πρέπει να έρθει απευθείας από τον πρόεδρο της χώρας Βλάντιμιρ Πούτιν.<br /> Έτσι, ο Ρώσος ναύαρχος με τις δηλώσεις του στην ουσία παραδέχεται πως είτε δεν γνωρίζει το τι ακριβώς έχει αποφασίσει ο Β. Πούτιν για τη συγκεκριμένη περίπτωση, είτε πως ο Ρώσος πρόεδρος δεν έχει αποφασίσει ακόμα, είτε στην πραγματικότητα «θολώνει τα νερά» αναφορικά με τις προθέσεις της Μόσχας για το θέμα.<br /> <br /> Βέβαια αμέσως πιο πριν, πηγές ανέφεραν πως η βάση στη Ταρτούς έχει όλες τις δυνατότητες να απαντήσει κατάλληλα σε μία πιθανή επίθεση των αντικαθεστωτικών εναντίον της. Αυτό σε απάντηση στις απειλές των επαναστατών πως θα επιτεθούν στη βάση λόγω της στάσης του Κρεμλίνου στη σύγκρουση.<br /> Η ουσία είναι πως περί τα είκοσι ρωσικά σκάφη αρκετά από τα οποία είναι αρματαγωγά και έμφορτα με πολεμικό υλικό και πεζοναύτες βρίσκονται σε απόσταση αναπνοής από τη Συρία, ασκούνται και αναμένουν διαταγές για να διασώσουν περί τα 50 άτομα τα οποία βρίσκονται – σύμφωνα με ρωσικές πηγές – στη βάση (οι Ρωσοι πολίτες στη χώρα είναι σαφώς περισσότεροι, ενώ δεν αποκλείεται να ασχοληθούν και με την οικογένεια Άσαντ).<br /> Μετά τη πρώτη παρατήρηση πως παραείναι μεγάλη η ρωσική αποστολή για τη διάσωση μερικών δεκάδων ατόμων, θα επισημάνουμε πως η λέξη «μάλλον» αναφορικά με τη φύση της αντίδρασης της Μόσχας σε μία δυνητική επιθετική ενέργεια κατά της περιοχής της ρωσικής βάσης στο Ταρτούς, μόνο ερωτήματα αφήνει.<br /> Για ακόμα μία φορά να επισημάνουμε πως η εξέλιξη της κρίσης στη Συρία μπορεί να οδηγήσει σε καταστάσεις τύπου της όπως η κρίση των πυραύλων της Κούβας ειδικά τώρα όπου τα πλοία με ρωσική σημαία φέρονται να έχουν λάβει οδηγίες να μη συμμορφώνονται σε αιτήματα δυτικών για νηοψίες που στόχο έχουν την ανακοπή των γραμμών εφοδιασμού της Δαμασκού σε πολεμικό υλικό από το εξωτερικό.<br /> <br /> <a href="http://www.defence-point.gr/"><span style="color: #9fc5e8;">πηγή</span></a>

Ρωσία για Συρία: Ένα «μάλλον» γεννά πολλά ερωτήματα

Εάν η ζωή του προσωπικού της ρωσικής βάσης στο Ταρτούς τεθεί σε κίνδυνο οι μονάδες του ρωσικού στόλου πλησίον της Συρίας θα κληθούν «μάλλον...

Διαβάστε την συνέχεια

Διπλασιάζει τους εξοπλισμούς της η Τουρκία μέχρι το 2016…

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2012/07/Turkey_defence_industry.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-54538" height="360" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2012/07/Turkey_defence_industry.jpg" title="Turkey_defence_industry" width="600" /></a></div><br /> <b>Εφιαλτικό αναμένεται να γίνει το αμυντικό πρόβλημα για την Ελλάδα τα αμέσως επόμενα χρόνια, αφού όπως ανακοίνωσαν ήδη οι Τούρκοι, σκοπεύουν να «επενδύσουν» σε εξοπλιστικές αγορές μέχρι το 2016 το ιλιγγιώδες ποσό των 8 δισεκατομμυρίων δολαρίων! </b><br /> <b>Πρακτικά, αυτό ισοδυναμεί με διπλασιασμό των επενδύσεων σε οπλικά συστήματα, την ίδια ώρα που οι πάντες βρίσκονται με το δάχτυλο στη σκανδάλη για να κατηγορήσουν την Ελλάδα όταν στη δημοσιότητα έρθει το παραμικρό ζήτημα που αφορά σε κάποιο μικρό ή μεγαλύτερο εξοπλιστικό πρόγραμμα.</b><br /> Την ίδια στιγμή οι εξαγωγές αμυντικού υλικού θα φθάσουν τα <b>2 δισεκατομμύρια δολάρια μέχρι το 2016</b>, σύμφωνα με τους υπολογισμούς του <b>υφυπουργείου Αμυντικής Βιομηχανίας (SSM)</b>. Οι εξαγωγές αναμένεται να αυξηθούν κυρίως προς τις ισλαμικές χώρες (περισσότερες από δέκα) και αιχμή του δόρατος θα αποτελέσουν τα τεθωρακισμένα οχήματα διαφόρων τύπων που παράγονται από την τουρκική αμυντική βιομηχανία, πυρομαχικά και πύραυλοι διαφόρων τύπων, αλλά και ηλεκτρονικά συστήματα.<br /> <br /> Όσον αφορά τα εξοπλιστικά προγράμματα, στην κορυφή βρίσκεται αυτό του νέου μαχητικού <b>F-35 Lightning II της Lockheed Martin</b> (θα αγοραστούν περίπου 100) και έπονται τα <b></b> <b>υποβρύχια Type 214 από τη γερμανική HDW</b> και το σύστημα <b>αντιαεροπορικής – αντιβαλλιστικής άμυνας μεγάλου βεληνεκούς</b>.<br /> Μέχρι το 2014 θα έχει οριστικοποιηθεί από την <b>Turkish Aerospace Industries (TAI)</b> το σχέδιο για το μαχητικό αεροσκάφος που θα παραχθεί είτε σε συνεργασία με τη Νότια Κορέα και την Ινδονησία (KF-X) ή θα προχωρήσουν μόνοι τους οι Τούρκοι αναζητώντας άλλους εταίρους, ένα πρόγραμμα το οποίο έχει σημειώσει καθυστέρηση δύο ετών. <b>Στόχος παραμένει να είναι επιχειρησιακό το 2023 στα εκατοστά γενέθλια της Τουρκικής Δημοκρατίας</b>.<br /> Τα στοιχεία που παρατέθηκαν εμπεριέχονται σε πολύ ενδιαφέρον ρεπορτάζ στη «<b>Χουριέτ</b>» του διακεκριμένου Τούρκου στρατιωτικού αναλυτή, <b>Ουμίτ Εγκινσόι</b>.<br /> <br /> <a href="http://www.defence-point.gr/"><span style="color: #9fc5e8;">πηγή</span></a>

Διπλασιάζει τους εξοπλισμούς της η Τουρκία μέχρι το 2016…

Εφιαλτικό αναμένεται να γίνει το αμυντικό πρόβλημα για την Ελλάδα τα αμέσως επόμενα χρόνια, αφού όπως ανακοίνωσαν ήδη οι Τούρκοι, σκοπεύουν...

Διαβάστε την συνέχεια