Η επικίνδυνη εθνική μας αφέλεια στον τρόπο που “διαβάζουμε” την Τουρκία

<center><iframe allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture" allowfullscreen="" frameborder="0" height="360" src="https://www.youtube.com/embed/28DCwq8Yo7k" title="YouTube video player" width="690"></iframe></center><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Επιτρέπονται πανηγυρισμοί και ακόμη χειρότερα εφησυχασμός από τις δυσκολίες που φαίνεται να αντιμετωπίζει η Τουρκία</span>;</h3><b>Βασίλης Κοψαχείλης</b><br />Ο διεθνολόγος ,στρατηγικός αναλυτής Βασίλης Κοψαχείλης μ΄ ένα άρθρο του απαντά: Βλέπω πολλούς να επιχαίρουν για το στρίμωγμα της Τουρκίας – κυρίως από τις ΗΠΑ – την αποπομπή της από το πρόγραμμα των F-35, την ανατροπή των σχεδιασμών της, το εμπάργκο κρίσιμης στρατιωτικής τεχνολογίας που αποσυντονίζει τις γραμμές παραγωγής των drone και των αρμάτων της, και της οικονομικής κρίσης που μαστίζει σημαντικό μέρος των λαϊκών στρωμάτων της τουρκικής κοινωνίας.<br /><br />Απαντώ ότι είναι η χαρά της άγνοιας, διότι αυτό που διακρίνει τον έμπειρο στρατηγιστή από τον απλό κόσμο είναι η ικανότητα του πρώτου να βλέπει πέρα από τον ορίζοντα. Αυταρχικά καθεστώτα, όπως αυτό του συστήματος Ερντογάν, ούτε αφελή είναι, ούτε αποδομούνται από τη μια μέρα στην άλλη, αλλά ούτε και άτρωτα είναι. Και νομίζω ότι το σύστημα Ερντογάν γνωρίζει καλά τα τρωτά του σημεία και έχει ετοιμαστεί ανάλογα, τρέχοντας εδώ και καιρό εναλλακτικά σενάρια τα οποία δεν είναι καθόλου ευνοϊκά για την σταθερότητα στην περιοχή και για το ελληνικό σύστημα ασφάλειας”.<br /><br />Ο Βασίλης Κοψαχείλης μιλά στο Militaire.gr αναλύει την Τουρκία και λέει πολλά που δεν τα έχουμε ακούσει και μάλλον γι΄ αυτό καταλήγουμε σε λάθος συμπεράσματα. Πόσο κοντά στην οικονομική κατάρρευση είναι η Τουρκία; Ποια είναι η πραγματικότητα; Πόσο κοντά στην πτώση του είναι ο Ερντογάν; Ποιος είναι ο Ερντογάν; Ο Βασίλης Κοψαχείλης μιλά για τις δικές μας παθογένειες, τα λάθη και την πολιτική μας ελίτ που εδώ και πολλά χρόνια “έχει ξεχάσει πως είναι να διοικείς ένα κράτος”.<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η επικίνδυνη εθνική μας αφέλεια στον τρόπο που “διαβάζουμε” την Τουρκία

Επιτρέπονται πανηγυρισμοί και ακόμη χειρότερα εφησυχασμός από τις δυσκολίες που φαίνεται να αντιμετωπίζει η Τουρκία ; Βασίλης Κοψαχείλης Ο δ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ραγδαίες εξελίξεις! Τουρκία-Κατάρ-Χαμάς κατά Νετιανιάχου

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2021-05/000_VD5TN.jpg?itok=BTjfhLRI" width="640" /><br />Ο Ερντογάν ετοιμάζει Ιντιφάντα στον Νετανιάχου με τουρκικές ισλαμικές οργανώσεις και Χαμάς<br />Νέα τροπή στα επεισόδια στην Ιερουσαλήμ δίνει τουρκική οργάνωση που στηρίζει το ισλαμικό κόμμα ΑΚΡ, ενώ η κατάσταση στην Ισραηλινή πόλη χειροτερεύει συνεχώς. <br /><br />Ο εκπρόσωπος της πλατφόρμας για την Ημέρα της Ιερουσαλήμ Τούρκος πανεπιστημιακός Mehmet Şahin ( μέλος του βαθέως τουρκικού κράτους και σύντροφος του Ερντογάν), ο οποίος είχε δηλώσει προς τους πολίτες της Τουρκίας, ότι “ο δεσμός μας με την Ιερουσαλήμ δεν είναι μόνο πίστη, αλλά και ιστορία, αφού η Ιερουσαλήμ και η γειτονιά της παρέμειναν υπό οθωμανική κυριαρχία για 400 χρόνια, όταν οι Οθωμανοί που ηττήθηκαν στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, έπρεπε να αποσυρθούν από την Ιερουσαλήμ το 1917”, εξέδωσε σχετική ανακοίνωση "βόμβα" κατά του Ισραήλ για νέα Ιντιφάντα προφανώς με τις ευλογίες του σουλτάνου Ερντογάν.<br /><br />Σε έκτακτη ανακοίνωση της τουρκικής οργάνωσης Πλατφόρμα για την ημέρα της Ιερουσαλήμ, αναφέρθηκε ότι:<br /><br />"Το ισραηλινό σιωνιστικό καθεστώς, πλησιάζει να εξαλειφθεί πλήρως και να πεταχτεί στα σκουπίδια της ιστορίας. Η μόνη σωτηρία είναι η αντίσταση στο όνειρο του «μεγάλου Ισραήλ», που συνεχώς υποχωρεί μπροστά στις γροθιές της παλαιστινιακής αντίστασης.<br /><br />Η Ιερουσαλήμ, η οποία είναι ιερή για όλες τις θρησκείες, δεν είναι μόνο μια ιερή πόλη για εμάς τους μουσουλμάνους, αλλά και ο άξονας του παγκόσμιου τζιχάντ στο δρόμο της σωτηρίας και της ευημερίας όλων των μουσουλμάνων στη γη και του παγκόσμιου κανόνα της δικαιοσύνης.<br /><br />Από αυτή την άποψη, η Ιερουσαλήμ είναι η κύρια πύλη της πορείας μας προς τη νίκη (το ummah), το σημείο συνάντησης και την πυξίδα του δρόμου προς τη νίκη.<br /><br />Κατά την Παγκόσμια Ημέρα της Ιερουσαλήμ θα δώσουμε ως υπόσχεση ότι θα διατηρήσουμε αυτήν την αποστολή και τους στόχους ζωντανούς την τελευταία Παρασκευή του ιερού μήνα του Ραμαζανιού, δηλώνοντας ότι περπατάμε σε αυτό το μονοπάτι με πλήρη αποφασιστικότητα, χωρίς να αφήσουμε ποτέ την Ιερουσαλήμ και το Τέμενος Αλ Άκσα μόνα τους, μέχρι να απελευθερωθεί όλη η Παλαιστίνη.<br /><br />Το αμερικανικό καθεστώς, του οποίου η ιστορία είναι γεμάτη από σφαγές, γενοκτονίες, κατοχή και λεηλασία, οφείλει να αποσύρει όλες οι αμερικανικές/ ΝΑΤΟ βάσεις από την χώρα μας, ειδικά την βάση του Ιντσιρλίκ, που ήταν η κύρια στρατιωτική βάση του πραξικοπήματος.<br /><br />Όλες οι βάσεις του ΝΑΤΟ πρέπει να κλείσουν αμέσως με την κοινή βούληση του ( τουρκικού) λαού μας και της κυβέρνησης ενάντια στην αλαζονεία αυτού του “Φαραώ” ( Τ.Μπάιντεν).<br /><br />Ως πιστοί της Ιερουσαλήμ, είμαστε έτοιμοι να μείνουμε πίσω από αυτήν τη βούληση μέχρι το τέλος. Η ημέρα της Ιερουσαλήμ είναι επίσης μια μέρα παγκόσμιου αγώνα ενάντια στους εχθρούς μας.<br /><br />Την τελευταία Παρασκευή του ιερού μήνα του Ραμαζανιού, ανανεώνουμε για άλλη μια φορά τη διαθήκη μας με την Ιερουσαλήμ και τη συμμαχία μας, και ως πλατφόρμα Παγκόσμιας Ημέρας της Ιερουσαλήμ, και δηλώνουμε τη πιο δυνατή στάση μας από εδώ την Τουρκία σε ολόκληρο τον κόσμο.<br /><br />Καλούμε όλους τους μουσουλμάνους του κόσμου να ενεργήσουν ενάντια στο παγκόσμιο κακό μέτωπο που ηγείται η Αμερική και το Ισραήλ, για να ενώσουν τις δυνάμεις τους και να παραμερίσουν τις συγκρούσεις μεταξύ τους, ξεκινώντας μια παγκόσμια εκστρατεία για την Ιερουσαλήμ.<br /><br />Πιστεύουμε ότι οι ισλαμικές χώρες που υπέγραψαν την προδοσία", στο όνομα της ομαλοποίησης, θα καταδικάσουν έντονα τις προδοσίες των ηγετών ορισμένων ισλαμικών χωρών, οι οποίοι έχουν ανοιχτά σχέσεις με το σιωνιστικό καθεστώς, μαχαιρώνοντας την παλαιστινιακή υπόθεση (ΗΑΕ -Αίγυπτο).<br /><br />Απαιτούμε να αναλάβουμε περισσότερη πρωτοβουλία από τον Πρόεδρό μας ( Ερντογάν) και την τουρκική κυβέρνηση, κατά του σιωνιστικού καθεστώτος που έχει καταλάβει την Παλαιστίνη.<br /><br />Απαιτούμε τον τερματισμό όλων των σχέσεων και το κλείσιμο των πρεσβειών και των προξενείων ... εάν δεν καταργηθεί εντελώς το σιωνιστικό καθεστώς κατοχής και δεν εμφανιστεί ένα παλαιστινιακό κράτος με πρωτεύουσα την Ιερουσαλήμ, Δώστε δύναμη στην Ισλαμική μας αντίσταση και σε όλες τις καρδιές που ρίχνουν πέτρες για την ελευθερία της Παλαιστίνης!”, καταλήγει η ανακοίνωση μεταξύ πολλών άλλων.<br /><br />Το σχέδιο των Τούρκων είναι απλά τεράστιο και δεν αλλάζει ότι και να διέρχεται το τουρκικό κράτος εντός και εκτός συνόρων, δείχνοντας ότι πιθανόν να ετοιμάζεται κάτι ίσως ακόμα μεγαλύτερο ειδικά σε Γαλλία, Γερμανία αλλά και ΕΕ. <div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/"> πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ραγδαίες εξελίξεις! Τουρκία-Κατάρ-Χαμάς κατά Νετιανιάχου

Ο Ερντογάν ετοιμάζει Ιντιφάντα στον Νετανιάχου με τουρκικές ισλαμικές οργανώσεις και Χαμάς Νέα τροπή στα επεισόδια στην Ιερουσαλήμ δίνει του...

Διαβάστε την συνέχεια

Τι κρύβεται πίσω από το προνουντσιαμέντο των παραστρατιωτικών στη Λιβύη

<img height="338" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/05/libya.jpg" width="640" /><br /><br /><b>Πρωτόπαπας Γιώργος</b><br />H εισβολή παραστρατιωτικών ομάδων στην έδρα του Προεδρικού Συμβούλιου στην Τρίπολη, αναδεικνύει την αδυναμία της μεταβατικής κυβέρνησης να εφαρμόσει πλήρως τους όρους της μόνιμης εκεχειρίας του Οκτωβρίου 2020. Η πραγματική αιτία της εισβολής έχει να κάνει με το διορισμό του νέου επικεφαλής της λιβυκής υπηρεσίας πληροφοριών Χουσείν Χαλίφα αλ Αγιέμπ –που είναι στα πρότυπα της αμερικανικής CIA.<br /><br />Οι παραστρατιωτικές οργανώσεις που ελέγχουν την Τρίπολη δείχνουν δυσαρεστημένες με την επιλογή του Άλ Αγιεμπ, καθώς προτιμούσαν να παραμείνει στη θέση του ο Ιμάντ αλ Τραμπελσι. Ο νέος επικεφαλής της υπηρεσίας πληροφοριών, είναι καριερίστας. Ήταν μέλος της υπηρεσίας κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης της Λιβύης από τον Καντάφι και κατάγεται από την πόλη Σιγιάν, που βρίσκεται στα δυτικά της χώρας. Στις αρχές του 2011, εγκατέλειψε το καθεστώς Καντάφι και συμμάχησε με τον στρατάρχη Χαλίφα Χαφτάρ, αλλά στη συνέχεια τσακώθηκε μαζί του.<br /><br />Ο αλ Αγιέμπ διατηρεί καλές σχέσεις με το στρατό που βρίσκεται στην ανατολική Λιβύη. Ο προκάτοχός του είχε διοριστεί από τον πρώην πρωθυπουργό Φαγιέζ Αλ Σαράζ, της εμφυλιακής κυβέρνησης της Τρίπολης. Οι παραστρατιωτικές οργανώσεις ανησυχούν για το ενδεχόμενο, ο Άλ Αγιεμπ να επιχειρήσει ξήλωμα του δικτύου τους καθώς θα αποκτήσει πρόσβαση σε φακέλους που τους αφορούν. H διάρθρωση των μυστικών υπηρεσιών θα διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην επόμενη μέρα και η μάχη για το ποιός θα τις ελέγχει φαίνεται να αρχίσει.<br /><br />Η εκπρόσωπος του Προεδρικού Συμβουλίου Najwa Wheba δήλωσε ότι κανείς δεν τραυματίστηκε κατά την εισβολή των παραστρατιωτικών ομάδων στο ξενοδοχείο Κορινθία. Επισήμανε, ότι το Συμβούλιο δεν έχει μόνιμη έδρα και ότι το ξενοδοχείο είναι ένα από μέρη που συνεδριάζει. Τα βίντεο που κυκλοφόρησαν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης δείχνουν στρατιώτες στην είσοδο του ξενοδοχείου και την μετά από λίγο αποχώρηση των παραστρατιωτικών ομάδων.<div><br />Αποχώρηση μισθοφόρων<br /><br />Η μεταβατική κυβέρνηση θεωρείται όμηρος πολιτικών συμφερόντων και αντιπαραθέσεων και δεν έχει τη δυνατότητα να επιβάλει την αποχώρηση μισθοφόρων και των ξένων στρατιωτικών δυνάμεων, που παραμένουν στη χώρα. Επισημαίνεται, ότι έχει λήξει η προθεσμία που είχε οριστεί για να εγκαταλείψουν τη Λιβύη. Όμως, ευθύνη φέρεται να έχουν και η Τουρκία με τη Μόσχα, καθώς οι μισθοφόροι προωθούν τα γεωπολιτικά τους συμφέροντα.<br /><br />Η υπουργός Εξωτερικών Νάιλα Μανγκούς της προσωρινής κυβέρνησης κατά τη διάρκεια της κοινής συνέντευξης Τύπου με τον Τούρκο ομόλογό της Μεβλούτ Τσαβούσογλου, ζήτησε την αποχώρηση όλων των ξένων δυνάμεων και μισθοφόρων. Κάθε φορά που τίθεται το ζήτημα της απομάκρυνσης των στρατευμάτων της και των μισθοφόρων από τη Λιβύη, η Άγκυρα επισημαίνει ότι τα στρατεύματά της βρίσκονται στη χώρα επειδή η πρώην κυβέρνηση της Τρίπολης τα κάλεσε.<br /><br />Ο Ερντογάν δεν δέχεται την αποχώρηση των τουρκικών στρατιωτικών δυνάμεων καθώς επιδιώκει να αποκτήσουν μόνιμη παρουσία. Η Μόσχα από την πλευρά της, αρνείται τη δραστηριοποίηση της ρωσική παραστρατιωτικής οργάνωση Wagner Group, που υποστηρίζει το στρατάρχη Χαλίφα Χαφτάρ. Η δήλωσή της al-Manqoush θεωρήθηκε, επίπληξη προς την Τουρκία και φαίνεται να εξόργισε τις φιλοτουρκικές παραστρατιωτικές οργανώσεις στη δυτική Λιβύη, όμως ήταν η επιφανειακή αιτία.</div><div><br />Η επόμενη μέρα στη Λιβύη<br /><br />Διπλωμάτες του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών υποστηρίζουν, ότι υπάρχουν περισσότεροι από 20.000 ξένοι μαχητές και μισθοφόροι στη Λιβύη, συμπεριλαμβανομένων από Συρία, Τσάντ, Σουδάν και Ρωσία. Το θέμα της αποχώρησης τους είναι ιδιαίτερο δυσεπίλυτο για την 5+5 Κοινή Στρατιωτική Επιτροπή της Λιβύης, που αδυνατεί μέχρι στιγμής να συμφωνήσει σε ένα τρόπο για να την κάνει εφικτή.<br /><br />Η μεταβατική κυβέρνηση της Λιβύης δείχνει να μην προσπαθεί να αφήσει πίσω πρακτικές που διχάζουν τη χώρα. Εναλλαγές συμμάχων, μυστικές συναντήσεις, χρηματισμοί, παρεμβάσεις ξένων δυνάμεων και έντονο παρασκήνιο αποτελούν τα κύρια χαρακτηριστικά της μεταβατικής κυβέρνησης και ίσως και αυτής που θα προκύψει από τις εκλογές του Δεκεμβρίου.<br /><br />Η εισβολή στο Συμβούλιο δείχνει: (α) ότι η ασφάλεια μελών του Συμβουλίου και της μεταβατικής κυβέρνησης μπορεί να παραβιαστεί ανά πάσα στιγμή, (β) ότι οι παραστρατιωτικές οργανώσεις ελέγχουν σημαντικές περιοχές, (γ) ότι οι παραστρατιωτικές οργανώσεις είναι επιρρεπείς σε ξένες παρεμβάσεις, (δ) ότι οι πληγές του εμφυλίου θα κλείσουν πολύ δύσκολα, (ε) ότι διεξάγεται υπόγειος πόλεμος από τις δυο αντίπαλες πλευρές (Αλ Σαγιέζ – Χαφτάρ) για την επόμενη μέρα και (στ) ότι δεν υπάρχει εγγύηση για ασφαλή διεξαγωγή των εκλογών.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τι κρύβεται πίσω από το προνουντσιαμέντο των παραστρατιωτικών στη Λιβύη

Πρωτόπαπας Γιώργος H εισβολή παραστρατιωτικών ομάδων στην έδρα του Προεδρικού Συμβούλιου στην Τρίπολη, αναδεικνύει την αδυναμία της μεταβατι...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι 100 πρώτες ημέρες του Μπάιντεν στην εξουσία – Μια προσεκτική πολιτική χορογραφία

<img height="338" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/05/biden.jpg" width="640" /><br /><br /><b>Τσιλιόπουλος Ευθύμιος</b><br />Κανείς στις ΗΠΑ δεν διαφωνεί ότι οι πρώτες 100 ημέρες της θητείας Μπάιντεν υπήρξαν, αν μη τι άλλο, ρηξικέλευθες κυρίως στον οικονομικό τομέα. Ο νέος πρόεδρος κινήθηκε γρήγορα μετά την ορκωμοσία του στις 20 Ιανουαρίου εν μέσω πανδημίας, υπογράφοντας νόμο για αρωγή ύψους 1,9 τρισ. δολαρίων σε διάστημα λιγότερο από δύο μήνες και εκδίδοντας μέχρι στιγμής περισσότερες εκτελεστικές εντολές από τους τρεις προκατόχους του.<br /><br />Αυτές οι προσπάθειες έχουν ήδη αποδώσει. Οι ΗΠΑ πριν από την 100η ημέρα του Μπάϊντεν στο Λευκό Οίκο έφτασαν τους 200 εκατομμύρια εμβολισμούς με άνοιγμα σε όλες τις ηλικίες από 16 ετών και άνω. Η ανεργία μειώνεται, οι νέες αιτήσεις για επιδόματα ανεργίας λόγω πανδημίας έχουν πέσει σε χαμηλό επίπεδο, τα σχολεία ανοίγουν ξανά και ευρύτερα οι ΗΠΑ επανέρχονται ταχύρρυθμα σε συνθήκες κανονικότητας.<br /><br />Ο Μπάϊντεν επίσης ανέλαβε τη δέσμευση να επιστρέψει στην σε προ-Τραμπ εποχή όσον αφορά τη λειτουργία του Λευκού Οίκου. Έτσι, αντικαθιστά τα tweets με καθημερινές ενημερώσεις Τύπου και εγκαθιστώντας ένα Υπουργικό Συμβούλιο από προσωπικότητες. Η μικρότερη πρόοδο έχει σημειωθεί στον τομέα της δικομματικής συναίνεσης. Κανένας από τους Ρεπουμπλικάνους της Γερουσίας δεν ψήφισε υπέρ του νομοσχεδίου για την πανδημία. Η ρεπουμπλικανική αντιπολίτευση παραμένει συμπαγής σε θέματα όπως οι αναθεωρήσεις μετανάστευσης, η επέκταση των δικαιωμάτων ψήφου και η έγκριση ενός τεραστίου πακέτου υποδομών που είναι το επόμενο θέμα στην ατζέντα Μπάϊντεν.<br /><br /><div>Ο Μπάιντεν για το μεταναστευτικό<br /><br />Ως υποψήφιος, ο Μπάϊντεν είχε εκδόσει δεκάδες ολοκληρωμένα σχέδια για το τι θα έκανε ως Πρόεδρος. Ωστόσο, ως κυβέρνηση αντιμετώπισε εμπόδια, συμπεριλαμβανομένης της αύξησης των ασυνόδευτων ανηλίκων που διέρχονται τα σύνορα ΗΠΑ-Μεξικού. Τα συνοριακά ζητήματα ΗΠΑ-Μεξικού είναι κύριο πρόβλημα, καθώς η κυβέρνηση των ΗΠΑ παλεύει με την εισροή όλο και περισσότερων μεταναστών που φτάνουν στα σύνορα, επισύροντας επικρίσεις όχι μόνο από Ρεπουμπλικάνους, αλλά και από Δημοκρατικούς. Το πρόβλημα έχει προκαλέσει δυσαρέσκεια και στην κοινή γνώμη, παρότι ο Λευκός Οίκος αποφεύγει να περιγράψει την κατάσταση στα σύνορα ως “κρίση”.<br /><br />Ένα άλλο πρόβλημα είναι το όριο των προσφυγικών ροών που είχε θέσει ο Τραμπ. Ο Μπάιντεν, Μετά από εσωκομματικές πιέσεις, ο Μπάιντεν ανέφερε ότι σκοπεύει να το αυξήσει έως τις 15 Μαΐου. Η στάση του, όμως, δείχνει απροθυμία να το πράξει. Παρά το γεγονός ότι το Δημοκρατικό Κόμμα έχει ρητορική υπέρ των μεταναστών, εν τούτοις, ο πρόεδρος δεν μπορεί να αγνοήσει το γεγονός ότι η μεγάλη πλειοψηφία των Αμερικανών είναι αντίθετη.<br /><br />Ως γνωστόν, οι νόμιμοι και νομιμοποιηθέντες ισπανόφωνοι μετανάστες προηγούμενων δεκαετιών, αλλά ιδιαιτέρως οι αυτόχθονες ισπανόφωνοι που ζούσαν σε Καλιφόρνια, Νέο Μεξικό και Τέξας πριν την επέκταση των ΗΠΑ σε αυτές τις περιοχές, είναι σταθεροί ψηφοφόροι των Δημοκρατικών. Το γεγονός πως αυτοί είναι που αντιδρούν περισσότερο στους νεοεισερχόμενους περιπλέκει πιο πολύ τα πράγματα από πολιτικής απόψεως.</div><div><br />Θετική απήχηση<br /><br />Η πανδημία είναι το ένα από τα δύο πιο σημαντικά θέματα για τους Αμερικανούς. Μέχρι στιγμής, εκφράζουν κατά κανόνα ικανοποίηση για τον Μπάϊντεν. Αν και το πρόγραμμα εμβολιασμού δεν είναι χωρίς προβλήματα, προχωράει μάλλον γρήγορα. Το δεύτερο θέμα είναι η οικονομία. Αν και υπάρχουν ανησυχίες για πληθωριστικές τάσεις, οι πολιτικές Μπάϊντεν και ειδικότερα οι τεράστιες “ενέσεις” ρευστότητας έχουν γενικά ικανοποιήσει τους πολίτες.<br /><br />Η θέσπιση ενός πακέτου ανακούφισης ύψους 1,9 τρισ. δολαρίων, ένα σχέδιο για έργα υποδομών ύψους 2,3 τρισ. δολαρίων που θα αρχίσει να υλοποιείται στο 2021, είναι εντυπωσιακές κινήσεις. Ειδικά εάν ληφθεί υπόψη ότι οι Δημοκρατικοί έχουν οριακή πλειοψηφία και στη Γερουσία και στη Βουλή. Η “πειθαρχημένη προσέγγιση των μηνυμάτων” της κυβέρνησης Μπάϊντεν οδήγησε σε δύο συνεχόμενα νομοσχέδια «με βαθμολογίες έγκρισης άνω του 70% μεταξύ των Αμερικανών», ανέφερε ένας αναλυτής. Οι πολιτικές του δεν διαφέρουν πάρα πολύ από τις πολιτικές της κυβέρνησης Τραμπ για την αντιμετώπιση της πανδημίας, αλλά ο τρόπος με τον οποίο επικοινωνεί και χειρίζεται τα ζητήματα εκτιμάται πολύ περισσότερο από τους πολίτες.<br /><br />Την ίδια στιγμή, το στρατόπεδο των Ρεπουμπλικάνων ταλανίζεται ακόμα από την διχαστική προσωπικότητα του Τραμπ, ο οποίος διατηρεί μεγάλη επιρροή στα χαμηλότερα κοινωνικά στρώματα. Πολλοί Ρεπουμπλικανοί θα ήθελαν να αφήσουν πίσω τους την περίοδο Τραμπ και να υιοθετήσουν ήπιες αντιπολιτευτικές γραμμές και όπου είναι αναγκαίο δικομματικές συναινέσεις προς όφελος των τοπικών κοινωνιών από τις οποίες εκλέγονται.<br /><br />Η τάση αυτή, όμως, προσκρούει στο δυναμικό κομμάτι των Ρεπουμπλικάνων που πιστεύει στο αφήγημα της “κλεμμένης ψήφου”, των “δόλιων Δημοκρατικών”, της “παγκόσμιας συνωμοσίας” και ως εκ τούτου είναι στη λογική της μετωπικής σύγκρουσης. Είναι αυτό, λοιπόν, το κομμάτι που εμποδίζει την επαναφορά του κόμματος σε πιο μετριοπαθή πολιτική γραμμή. Ο διχασμός στην εκλογική βάση των Ρεπουμπλικάνων καθηλώνει πολιτικά το κόμμα, εμποδίζοντάς το να ασκήσει πειστική αντιπολίτευση σε αμφίσημες πολιτικές των Δημοκρατικών.<br /><br />Επιπλέον, ο Μπάιντεν δεν βοηθάει τους πολιτικούς αντιπάλους του να συσπειρωθούν. Μέχρι στιγμής κρατάει αποστάσεις από κινήματα δικαιωματιστών και από ομάδες συνδεδεμένες με το Δημοκρατικό Κόμμα που πόλωσαν την αμερικανική κοινωνία στον δρόμο προς τις κάλπες. Αντίθετα, ο Τραμπ συνεχίζει να τροφοδοτεί τον διχασμό, στο μέτρο του δυνατού ύστερα από τον αποκλεισμό του από το Twitter.</div><div><br />Τα προσεκτικά βήματα του Μπάιντεν<br /><br />Μέχρι τώρα, ο Μπάϊντεν κινείται σε τομείς, στους οποίους η παρέμβαση της ομοσπονδιακής κυβέρνησης μπορεί να αποδώσει καρπούς για την κοινωνία, όπως η καταπολέμηση της πανδημίας και η ανάκαμψη της οικονομίας. Έχει θέσει κατά μέρος θέματα που διχάζουν, όπως οι φυλετικές σχέσεις, τα δικαιώματα και η οπλοκατοχή. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η προσέγγιση του Μπάϊντεν έχει αλλάξει, προκειμένου ακριβώς να μην ανοίξει μέτωπα.<br /><br />Το ομοσπονδιακό καθεστώς δεν του επιτρέπει επιλογές σε πολλά σημαντικά θέματα που απασχολούν την κοινωνία, όπως το θέμα της εκπαίδευσης. Μπορεί να υποσχέθηκε άνοιγμα σχολείων, αλλά αυτό δεν είναι θέμα ούτε των Πολιτειών. Είναι αρμοδιότητα των περιφερειών ή και κομητειών. Οπότε στον τομέα αυτόν ισχύουν διαφορετικές πολιτικές, συχνά πολύ διαφορετικές.<br /><br />Σε γενικές γραμμές, οι πρώτες 100 μέρες της κυβέρνησης Μπάϊντεν δείχνουν μια ηγεσία που ακόμη δοκιμάζει, προτιμώντας να κινείται σε δημοφιλή πεδία και σε γνωστά ρηχά νερά. Αποφεύγει να προωθήσει αμφιλεγόμενες προεκλογικές επαγγελίες του, όπως τη διαγραφή των φοιτητικών χρεών, την αναμόρφωση του συστήματος υγείας, την αντιμετώπιση της ρατσιστικής βίας και του εγκλήματος. Τα προβλήματα αυτά, που συνεχίζουν να ταλαιπωρούν την αμερικανική κοινωνία, είναι εξόχως αμφιλεγόμενα, οπότε δεν υπάρχει πολιτικά εύκολη λύση.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Οι 100 πρώτες ημέρες του Μπάιντεν στην εξουσία – Μια προσεκτική πολιτική χορογραφία

Τσιλιόπουλος Ευθύμιος Κανείς στις ΗΠΑ δεν διαφωνεί ότι οι πρώτες 100 ημέρες της θητείας Μπάιντεν υπήρξαν, αν μη τι άλλο, ρηξικέλευθες κυρίως...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο Έλληνας που δοξάζει τον Ερντογάν… “ο καλύτερος στο τιμόνι της Τουρκίας”

<img src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2020/11/erdogan-turkish-flag-newshub-765x400.jpg" /><br /><br />Μετά το ιφτάρ που παρέθεσε σε θρησκευτικούς ηγέτες των μειονοτήτων στην Τουρκία ο Ερντογάν, ανάμεσα σε αυτούς που έκαναν δηλώσεις ήτανε και ένας με ελληνική καταγωγή. Διαβάσαμε λοιπόν στο Ahaber τα εξής: “Ο Κωνσταντίνος Ιωαννιδης-πρόεδρος του ιδρύματος του ρωμαίικου νοσοκομείου Μπαλουκλί, τόνισε πως ο Πρόεδρος Ερντογάν είναι ο πιο πετυχημένος πρωθυπουργός και πρόεδρος της Τουρκίας. Ο Ιωαννιδης είπε:<br /><br />“Ήταν το καλύτερο περιβάλλον μέχρι σήμερα. Περάσαμε ωραία, πραγματικά πολύ ωραία. Ο κύριος πρόεδρος της Δημοκρατίας Ερντογάν μίλησε με τον καθένα μας χωριστά. Τόνισε πως οι μειονότητες αποτελούν αξίες αυτής της χώρας και πώς ζούμε εν μέσω ενότητας, ισότητας και ειρήνης χωρίς καμία απολύτως διάκριση. Είναι ο πλέον υπέροχος πρωθυπουργός και πρόεδρος του έχει υπηρετήσει ποτέ σε αυτή τη χώρα. Και μόνο κοιτώντας το πρόσωπο του, αρκεί για να αντιληφθείς το σεβασμό την αγάπη του και την ειλικρίνεια του”.<br /><br />Είπαμε να είμαστε ευγενικοί όταν μας καλούν σε ένα δείπνο και ιδιαίτερα όταν πρόκειται και από τον πρόεδρο της χώρας. Άλλο όμως η ένδειξη σεβασμού και άλλο “να γλύφεις και τις σόλες των παπουτσιών του”… Έλεος κ.. Ιωαννίδη πια!<div><br /></div><div><a href="https://tourkikanea.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ο Έλληνας που δοξάζει τον Ερντογάν… “ο καλύτερος στο τιμόνι της Τουρκίας”

Μετά το ιφτάρ που παρέθεσε σε θρησκευτικούς ηγέτες των μειονοτήτων στην Τουρκία ο Ερντογάν, ανάμεσα σε αυτούς που έκαναν δηλώσεις ήτανε και ...

Διαβάστε την συνέχεια

Αναγνώριση απ’ την Ελλάδα της Ιερουσαλήμ… Ιδού το φρένο στον Ερντογάν

<img height="426" src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2021/05/210508213854_ISRAEL-SHMAIA98-1024x682.jpg" width="640" /><br /><br />Του <b>ΓΙΩΡΓΟΥ ΧΑΡΒΑΛΙΑ<br /></b>Ωραίο το παραμυθάκι που προβάλουν σε καθημερινές δόσεις τα μπουκωμένα με δημόσιο χρήμα ελληνικά κανάλια περί αυξανόμενης «απομόνωσης» της Τουρκίας, αλλά έτσι και κάποια στιγμή γυρίσει ο Ερντογάν το «ματσάκι», ζήτω που καήκαμε.<br /><br />Η Ελλάδα δεν θα ξαναβρεί ποτέ τόσο ευνοική συγκυρία στο ορατό μέλλον για να χτίσει συμμαχίες που θα μπορούσαν αποδειχθούν «χρυσή εφεδρεία» σε περίπτωση αναμέτρησης με τους απέναντι. Γι αυτό χρειάζεται έναν γρήγορο αιφνιδιασμό που θα «κλειδώσει» το σημερινό πλαίσιο ισορροπιών, εμποδίζοντας τους γείτονες να διαβρώσουν την σύμπραξη, στρατηγική και αμυντική, με χώρες κλειδιά, όπως-πρωτίστως- το Ισραήλ και-δευτερευόντως-η Αίγυπτος.<br /><br />Το γεγονός ότι ο Τούρκος πρόεδρος πιέζεται από διάφορους παράγοντες, όπως η κακή κατάσταση της οικονομίας του(που παραμένει εν τούτοις υπολογίσιμη διεθνώς) ή η αλλαγή στάσης στο πρόσωπο του από τις ΗΠΑ(που δεν σημαίνει απαραίτητα και αλλαγή στρατηγικής έναντι της Τουρκίας γενικότερα)δεν δικαιολογεί κανέναν απολύτως εφησυχασμό.<br />Οι θεωρίες ότι ο «Σουλτάνος βρίσκεται πεσμένος στο καναβάτσο και κανείς δεν τον υπολογίζει» αποτελούν επικίνδυνες μυθοπλασίες, τύπου ΣΚΑΙ, Καιρίδη και ΕΛΙΑΜΕΠ, που μοναδικό στόχο έχουν να εξυπηρετήσουν το αφήγημα της, τάχα μου, «έξυπνης» ελληνικής εξωτερικής πολιτικής.<br /><br />Ε, λοιπόν η ελληνική εξωτερική πολιτική, δεν είναι ούτε έξυπνη ούτε καν πονηρή. Αφελής είναι, παθητική και πάνω απ΄όλα ετεροπροσδιοριζόμενη. Τρέχει μονίμως πίσω από πρωτοβουλίες άλλων και αν δεν υπήρχε ο Δένδιας που, σε προσωπικό επίπεδο, αναπτύσσει μια φιλότιμη κινητικότητα, θα είχε μείνει να κοιτάει τις εξελίξεις με την πλάτη στον τοίχο.<br /><br /><div>Ο ίδιος κίνδυνος υπάρχει και τώρα. Η Τουρκία με σοβαρό κόστος για το διεθνές της γόητρο(γιατί εδώ ισχύει το «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα»)γλύφει εκεί που έφτυνε, έχει ρίξει τα μούτρα της και παρακαλάει τους ντε φάκτο σημερινούς συμμάχους μας, να αλλάξουν στρατόπεδο και να τα βρουν μαζί της.<br /><br />Αλλά ο Ερντογάν δεν παρακαλάει απλώς. Αρχίζει και υπόσχεται. Τάζει. Και αυτό είναι εξαιρετικά επικίνδυνο με δεδομένο ότι στη μεν Αίγυπτο υπάρχει ένα φιλοτουρκικό «παράρτημα» στις τάξεις του υπουργείου εξωτερικών, το δε Ισραήλ είχε αντλήσει στο παρελθόν ωφελήματα από μια «εγκάρδια συνεννόηση» με την Αγκυρα. Και στη Σαουδική Αραβία, ο «διάδοχος» πολύ θα ήθελε να κλείσει την υπόθεση «Κασόγκι»…<br /><br />Η προσπάθεια του έμπειρου στο διεθνές γεωπολιτικό παιχνίδι Τούρκου ηγέτη, βρίσκεται σε ένα μετέωρο βήμα. Αρχίζει και δημιουργεί κάποιες ρωγμές στις προνομιακές σχέσεις της Ελλάδας με τις συγκεκριμένες φιλικές χώρες και αν τελικά αποτύχει αυτό θα οφείλεται στον…καλό Θεό της Ελλάδας και σε κανέναν άλλο. Ομως στην διπλωματία δεν παίζεις με τις πιθανότητες, ούτε αναλώνεσαι σε δεήσεις προς τον Υψιστο. Ενεργείς προληπτικά και αποτρεπτικά. Κι αν χρειαστείς, ζυγίζεις και εσύ το κόστος για να προχωρήσεις σε έναν αιφνιδιασμό.<br />Ε, λοιπόν ο προφανής αιφνιδιασμός για την Ελλάδα, που θα έπρεπε να έχει ήδη συμβεί και όχι να «προτείνεται» από δημοσιογράφους, δημοσιολόγους και αναλυτές, είναι η επίσημη αναγνώριση της Ιερουσαλήμ με αντάλλαγμα την υπογραφή ενός αμυντικού συμφώνου «αμοιβαίας συνδρομής» με το Ισραήλ.<br /><br />Η πρωτοβουλία αυτή θα έχει ένα κόστος διεθνούς γκρίνιας, πολύ μικρότερο ασφαλώς από το αν είχε επιχειρηθεί, λίγα χρόνια πριν, αλλά το ασύγκριτα μεγαλύτερο όφελος που συνεπάγεται διασφαλίζει ένα πολύ θετικό πρόσημο. Είναι ο μόνος τρόπος για να μπει φρένο στην «επίθεση αγάπης» του Ερντογάν, που επίσης επωμίζεται σημαντικό κόστος, με το άνοιγμα στο Ισραήλ, ποντάρει όμως πιθανότατα, σε μία αλλαγή πολιτικών ισορροπιών που θα περιθωριοποιήσει τον Νετανιάχου.<br /><br />Η Ελλάδα δυστυχώς έχει χάσει ήδη πολύτιμο χρόνο. Γιατί μια τέτοια συμφωνία θα ήταν πολύ πιο εύκολη με έναν ορκισμένο αντίπαλο του Ερντογάν στην ηγεσία της γειτονικής χώρας. Σε κάθε περίπτωση δεν είναι ακόμη αργά, αλλά θα πρέπει πλέον το ελληνο-ισραηλινό αμυντικό σύμφωνο να δεσμεύει όλα τα πολιτικά κόμματα του Ισραήλ. Να περάσει δηλαδή από την Κνεσέτ.<br /><br />Για τους Ισραηλινούς η αναγνώριση της Ιερουσαλήμ και η μεταφορά της πρεσβείας μιας χώρας μέλους της Ευρωζώνης αποτελεί τεράστια συμβολική νίκη. Θα δώσουν οπωσδήποτε ανταλλάγματα για να την πετύχουν και η Ελλάδα είναι προτιμητέα για μία σειρά λόγων:<br /><br />Οι δύο χώρες την τελευταία δεκαετία έχουν έρθει πολύ κοντά σε στρατιωτικό επίπεδο και η ισραηλινή κοινή γνώμη διάκειται πολύ θετικά απέναντι σε αυτή την προσέγγιση. Οι Ισραηλινοί αγαπούν την Ελλάδα και τον σύγχρονο πολιτισμό της, ενώ έχουν καταξιωθεί εδώ και καιρό στην συνείδηση μας ως εξαιρετικοί επισκέπτες με συναφή κουλτούρα και σεβασμό προς τον τόπο. Σε αντίθεση με κάποιους Κεντροευρωπαίους(ονόματα δεν λέμε) που «λατρεύουν την Ελλάδα κατά προτίμηση χωρίς τους Ελληνες»…<br /><br />Οσο περνάει ο χρόνος και η Αθήνα δεν παίρνει πρωτοβουλία, είναι βέβαιο ότι το κενό θα καλύψει κάποιος άλλος και η αξία της ελληνικής κίνησης θα μειωθεί. Ηδη, αψηφώντας τις απειλές της Γερμανίας για «επιπτώσεις» στην ευρωπαική τους προοπτική, η Σερβία και το Κοσσυφοπέδιο, προχώρησαν στην αναγνώριση της Ιερουσαλήμ με αμερικανική παρότρυνση. Προς την ίδια κατεύθυνση έχει δεσμευτεί και η Ρουμανία, στα λόγια όμως…<br /><br />Γιατί λοιπόν η Ελλάδα, που έχει περισσότερους λόγους από όλους τους προηγούμενους να «δεθεί» με το Ισραήλ, δεν προχωράει σε αυτή την αυτονόητη κίνηση; Εξηγήστε μου να το καταλάβω. Ποιο θα είναι το «κόστος»; Θα στεναχωρήσουμε τους Παλαιστίνιους; Η θα χάσουμε τα «πετροδολάρια»;<br />Αυτά είναι ανέκδοτα που παραπέμπουν στην εποχή ατελέσφορης…Αραβολαγνείας του Ανδρέα και του Παπούλια. Επιπλέον όταν τα Εμιράτα, που παρεπιμπτόντως είναι ο πιο σοβαρός παίκτης στον αραβικό κόσμο, κάνουν κινήσεις προσέγγισης προς το Ισραήλ η Ελλάδα τι έχει να φοβηθεί;<br /><br />Μήπως ενοχληθεί ο Μπάιντεν; Μα, η αναγνώριση της Ιερουσαλήμ είναι πλέον επίσημη αμερικανική πολιτική. Μάλλον θα χαρεί, κι ας είχε την πρωτοβουλία ο προκάτοχος του.<br /><br />Επομένως τι κρατάει τον Μητσοτάκη από το να προχωρήσει σε αυτή την κίνηση-ματ, «κλειδώνοντας» για πάντα την συνεννόηση Ελλάδας-Ισραήλ; Α, ξέχασα…Μπορεί να στραβώσει η Γερμανία που για τους δικούς της λόγους σήμερα έχει παρασύρει την Ευρωπαική Ενωση σε μία πολιτική «μη αναγνώρισης».<br /><br />Όμως η Ελλάδα, όσα κι αν χρωστάει, δεν είναι Κοσσυφοπέδιο για να φοβάται την «οργή» της Μέρκελ. Η μήπως τελικά είναι; Γιατί όσο το σκέφτομαι, όλο και περισσότερο μοιάζει με…μπανανία των Βαλκανίων.</div><div><br /></div><div><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Αναγνώριση απ’ την Ελλάδα της Ιερουσαλήμ… Ιδού το φρένο στον Ερντογάν

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΧΑΡΒΑΛΙΑ Ωραίο το παραμυθάκι που προβάλουν σε καθημερινές δόσεις τα μπουκωμένα με δημόσιο χρήμα ελληνικά κανάλια περί αυξανόμενη...

Διαβάστε την συνέχεια

Υδρογονάνθρακες: Το ενεργειακό μέλλον της Ελλάδας είναι υποθηκευμένο και ιδού το γιατί

<img src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2020/08/oil-rig-drill-slpress-758x400.jpg" /><br /><br />Μία μεγάλη συζήτηση για την Ενεργειακή Πολιτική στο παρόν και το μέλλον, τους ενεργειακούς πόρους και την διαχείριση τους, τις γεωπολιτικές και οικονομικές τους προεκτάσεις και το πώς τοποθετείται ενεργειακά στο σήμερα και το αύριο η Ελλάδα, διοργάνωσε η πιο παλιά -πλέον- εκπομπή στην ελληνική τηλεόραση, οι «ΑΝΤΙΘΕΣΕΙΣ» στο ΚΡΗΤΗ TV, με οικοδεσπότη τον γνωστό δημοσιογράφο, Γιώργο Σαχίνη. Ακούστηκαν πολλά και ιδιαιτέρως σοβαρά. Αυτό που μένει όμως ως κεντρικό συμπέρασμα, είναι ότι τίποτα δεν αλλάζει στην Ελλάδα, όσες δεκαετίες κι αν περάσουν, όσες κυβερνήσεις κι αν περάσουν, όσοι πρωθυπουργοί και υπουργοί αρμόδιοι για τον τομέα της Ενέργειας θητεύσουν…<br /><br />Σχολιάζει ο <b>Ζαχαρίας Β. Μίχας</b><br />(Διευθυντής Μελετών στο Ινστιτούτο Αναλύσεων Ασφάλειας και Άμυνας – ΙΑΑΑ/ISDA)<br /><br />Για κάποιον «μαγικό» λόγο ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ ΤΙΠΟΤΑ για την αξιοποίηση των υδρογονανθράκων, μια κατάσταση που πλέον δεν είναι δυνατό να περιγραφεί απλά ως αμέλεια ή αδιαφορία. Όλα δείχνουν ότι πρόκειται για μια απολύτως ΣΥΝΕΙΔΗΤΗ πολιτική που υπηρετείται σταθερά από ΟΛΑ τα κόμματα εξουσίας. Αυτό και μόνο παραπέμπει στην εξυπηρέτηση επιχειρηματικών συμφερόντων, με παράλληλη ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ για τα συμφέροντα του ελληνικού λαού και της χώρας.<br /><br />Η πολιτική αυτή υπηρετείται είτε μέσω της σκόπιμης κωλυσιεργίας στη διεκπεραίωση των γραφειοκρατικών διαδικασιών, είτε με την καταχρηστική αξιοποίηση του προσχήματος των περιβαλλοντικών επιπτώσεων, αλλά και της προτεραιότητας της χώρας να αποτελέσει τον… πρωταθλητή της Ευρώπης, επιτυγχάνοντας «μηδενικό αποτύπωμα» στις εκπομπές άνθρακα.<br /><br />Κι όλα αυτά ενώ εκπροσωπεί μόλις το 2% στο σύνολο των εκπομπών CO2 της ΕΕ. Για την επίτευξη δε αυτού του ασήμαντου στόχου, υπονομεύεται το ενεργειακό μέλλον και η ενεργειακή ανεξαρτησία της χώρας, δηλαδή η ίδια η γεωπολιτική της βαρύτητα. Σύμμαχοι, οι επαγγελματίες «οικολόγοι» τους οποίους κάποιοι χρηματοδοτούν ώστε να έχουν κάνει σκοπό της ζωής τους να μην εξορυχθούν ΠΟΤΕ οι ελληνικοί υδρογονάνθρακες.<br /><br />Όσο υπάρχουν κάποιοι που χρηματοδοτούν τη δράση και τον βιοπορισμό των οικολόγων ώστε η δράση αυτή να ξεφεύγει από τον απλό οικολογικό ακτιβισμό και να γίνεται αποκλειστική ενασχόληση, η κατάσταση δεν θα μεταβληθεί, δεδομένης της έλλειψης πολιτικής βούλησης. Η προώθηση των ιδεών τους εξυπηρετεί εξ αντανακλάσεως βιομηχανικά συμφέροντα, παρότι η Ελλάδα όφειλε να κατανοεί καλύτερα το παίγνιο που εξελίσσεται με άξονα τη δήθεν προστασία του περιβάλλοντος.<br /><br />Η χειραγώγηση της οικολογικής συνείδησης<div><br />Το άνοιγμα αρχείων ανατολικών κυρίως μυστικών υπηρεσιών της εποχής του Ψυχρού Πολέμου, έριξαν αρκετό φως στη σκοτεινή υπόθεση της χειραγώγησης μιας φυσιολογικής ανθρώπινης προδιάθεσης. Της προστασίας του περιβάλλοντος εντός του οποίου διαβιούμε, της ομορφιάς που απολαμβάνουμε όλοι καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους όταν βρισκόμαστε κοντά στη φύση.<br /><br />Παράλληλα, όλοι αυτοί οι επαγγελματίες οικολόγοι που επιχειρούν να μονοπωλήσουν την ευαισθησία απέναντι στο περιβάλλον, ΑΡΝΟΥΝΤΑΙ να βγουν σε τηλεοπτικές εκπομπές και να αντιπαρατεθούν απέναντι σε επιστήμονες που αμφισβητούν όσα διακηρύσσουν, ακόμα και σε βαθμό υπονόησης σκόπιμης απάτης ή επιλεκτικής ευαισθησίας.<br /><br />Θα απαντήσει κάποιος στην καταγγελία ότι που έγινε στην εν λόγω εκπομπή, ότι σιωπούν όταν εταιρίες με ανεμογεννήτριες «ξυρίζουν» δασικές περιοχές που απορροφούν στη γη τις εκπομπές CO2, δήθεν για να πετύχουν… μειωμένες εκπομπές μέσω της οικονομικά προσοδοφόρας -και ενίοτε παχυλά επιδοτούμενης- αξιοποίησης της αιολικής ενέργειας;<br /><br />Θα απαντήσει κανείς και θα τολμήσει να αντιπαρατεθεί με τους καταγγέλλοντες επιστήμονες, ότι οι τιμές ενοικίασης γης για την εγκατάσταση «Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας» (ΑΠΕ) είναι πολύ υψηλές, με πιθανό αποτέλεσμα το να μην υπάρχουν στο μέλλον αρκετές καλλιέργειες; Εάν αποδίδει τα διπλάσια μόνο αφελής δεν θα επιλέξει να βάλει ΑΠΕ στα χωράφια του, όταν όλα τα κίνητρα αφορούν τους συνδαιτημόνες στο «πράσινο τραπέζι».<br /><br />Θα απαντηθεί η καταγγελία ότι ο λόγος που επιλέγεται η ενοικίαση και όχι η αγορά της γης είναι για να μην υπέχει ο ενοικιαστής υποχρέωση για την κοστοβόρα και ενίοτε αδύνατη ολική αποκατάσταση του περιβάλλοντος; Οι ανεμογεννήτριες τουλάχιστον, ενσωματώνουν πλήθος σπανίων γαιών οι οποίες και μολύνουν κατά την παραγωγή και επεξεργασία τους και οδηγούν σε (γεω)πολιτικές εξαρτήσεις.<br /><br />Διότι η ώρα της αντικατάστασής τους έρχεται σε μόλις δυο δεκαετίες και η ανακύκλωσή τους είναι εξαιρετικά δύσκολη διαδικασία. Εναλλακτικά, κινδυνεύει με μόλυνση ο υδροφόρος ορίζοντας. Σε αυτό δεν δείχνουν ιδιαίτερη ευαισθησία οι κατ’ επάγγελμα οικολόγοι.<br /><br />Θα δεχθεί, τέλος, κανείς από τους επαγγελματίες ευαίσθητους να απαντήσει διά της παρουσίας του σε εκπομπές που διοργανώνονται με μεγάλο προσωπικό και επαγγελματικό κόστος, καθώς δεν είναι της μόδας να επιτίθεσαι καταγγέλλοντας το «πράσινο αφήγημα» για επιλεκτικές ευαισθησίες ή/και απάτη;<br /><br />Κι έστω οποιοσδήποτε ιδιώτης επιλέγει να συμπεριφερθεί ιδιοτελώς για επαγγελματικούς – βιοποριστικούς λόγους. Πώς ακριβώς χαρακτηρίζεται ο πολιτικός κόσμος της χώρας που κινείται σε αυτό τον δρόμο σταθερά, αδιαφορώντας για τα προαναφερθέντα ενώ κόπτεται για το «πράσινο μέλλον» της χώρας; Παράλληλα δείχνει να μην αντιλαμβάνεται ότι η ανάγκη για φυσικό αέριο θα αυξηθεί, ένα αγαθό το οποίο θα μπορούσαμε να παράγουμε αντί να εισάγουμε πανάκριβα.<br /><br />Εθνική αυτοκαταστροφική τάση και προδιάθεση</div><div><br />Πόσο υπερβολικοί είναι τελικά όσοι κάνουν λόγο για ΕΘΝΙΚΟ ΕΓΚΛΗΜΑ; Δηλαδή η χώρα θα πρέπει να εξαρτάται από «γεωπολιτικές καραμπόλες» για να προωθηθεί διά της επιβολής από το εξωτερικό κάτι εξόφθαλμα θετικό για το μέλλον της; Οι ίδιοι δεν ήταν υπεύθυνοι που παράτησαν τις Ένοπλες Δυνάμεις στην τύχη τους για περίοδο μεγαλύτερη της δεκαετίας, επειδή προτεραιότητα ήταν πάντα ο κατευνασμός της κοινωνίας με φιλοδωρήματα κι όχι η διαρκώς υπονομευόμενη αποτρεπτική αξιοπιστία;<br /><br />Κι ας επικαλούνται την οικονομική κρίση… την οποία και απέτυχαν να αποτρέψουν και κατέστρεψαν την ελληνική μεσαία τάξη και φτωχοποίησαν τον πληθυσμό της χώρας γενικότερα, αφήνοντάς τον έρμαιο στις ορέξεις του νεοθωμανικού μεγαλοϊδεατισμού των γειτόνων, αφού επέλεξαν… «να ρισκάρουν». Ενώ παράλληλα διακήρυσσαν τις ψευδαισθήσεις τους αναφορικά με τα περιθώρια εξεύρεσης συμβιβασμού με την Τουρκία.<br /><br />Ευτυχώς που η ολιγωρία δεν στοίχισε ακριβά στην Ελλάδα, αν και ο κίνδυνος δεν έχει παρέλθει. Μπορεί οι «γεωπολιτικές καραμπόλες» να κρατούν τη χώρα στην επιφάνεια, ως «από μηχανής Θεός». Όμως, η ανεπαρκής, με βάση το ανωτέρω «κατηγορητήριο», επαγγελματική πολιτική τάξη, γιατί επιβιώνει; Να υποτεθεί πως μια ερμηνεία είναι το ότι καθίσταται ευκολότερη η… άσκηση πειθούς από καλά πληροφορημένες πρεσβείες στην Αθήνα;<br /><br />Οι κατηγορίες προς τον πολιτικό κόσμο δεν αφορούν κάποιο κόμμα ειδικά, αλλά ΟΛΑ τα κόμματα εξουσίας των τελευταίων δεκαετιών. Τα δε «αντισυστημικά» κόμματα είναι καταφανώς ανεπαρκής εναλλακτική. Είναι φορείς δεξιών ή αριστερών ψευδαισθήσεων για τη διακυβέρνηση μιας χώρας. Από τη Σκύλλα στη Χάρυβδη… Υπάρχει σωτηρία; Υπάρχει πολιτική δύναμη να κινηθεί με βάση την απλή λογική του μέσου πολίτη περί του τι είναι καλό για το ενεργειακό μέλλον της χώρας;<br /><br />Διότι όταν η δυνητική απόδοση της αξιοποίησης των υδρογονανθράκων ανέρχεται σε βάθος χρόνου ακόμα και σε εκατοντάδες δισεκατομμύρια ευρώ, η λογική υπαγορεύει ότι μια κυβέρνηση τουλάχιστον θα εξαντλούσε όλα τα περιθώρια. Διότι εάν επαληθευθούν οι προβλέψεις, θα πιστωθεί την τεράστια επιτυχία, κάτι το οποίο θα αποτυπωθεί και εκλογικά. Πώς είναι δυνατόν ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΧΩΡΕΣ τις περιοχής να είναι πολύ ενεργές στις έρευνες για υδρογονάνθρακες και πολλές να έχουν ανακαλύψει σημαντικά κοιτάσματα, εκτός από την Ελλάδα;<br /><br />Με απλά λόγια, το πολιτικό σύστημα ΔΕΝ ΔΙΚΑΙΟΥΤΑΙ να στερήσει από την Ελλάδα τέτοια έσοδα και εκατοντάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας, εν ονόματι ενός αμφιλεγόμενου «πράσινου αφηγήματος», όταν μάλιστα… «βρωμάει από χιλιόμετρο» οικονομικά συμφέροντα και εξαρτήσεις.<br /><br />Οι δυνητικοί ενδιαφέρομενοι είναι πολλοί. Εγχώρια «τζάκια» που ευημερούσαν από την επιχειρηματική δραστηριότητα δεκαετιών στις ενεργειακές υποθέσεις της Ελλάδας. Χώρες που δεν επιθυμούν η Ελλάδα να καταστεί παραγωγός υδρογονανθράκων διότι θα επηρεαστούν αρνητικά τα γεωπολιτικά ή/και τα οικονομικά τους συμφέροντα.<br /><br />Και τέλος η ίδια η Τουρκία, που κάνει τα πάντα για να αρπάξει διά του στρατιωτικού καταναγκασμού περιοχές ελληνικής κατά το διεθνές δίκαιο δικαιοδοσίας που όλοι, πλην Ελλήνων πολιτικών, εκτιμούν ότι κρύβουν θησαυρούς, οι οποίοι θα μπορούσε να είναι ακόμα και αμύθητοι. Εάν δεν ήταν, δεν θα ασχολούνταν οι «επαγγελματίες ευαίσθητοι» για να πείσουν περί του αντιθέτου.<br /><br />Ποιον εξυπηρετεί η ελληνική πολιτική τάξη «πατώντας φρένο» στις απαραίτητες διαδικασίες που θα αποδείξουν τι υπάρχει και τι δεν υπάρχει, πώς μπορεί να αξιοποιηθεί με οικονομικά και περιβαλλοντικά βιώσιμο τρόπο, στο συντομότερο χρονικό διάστημα; Το περίφημο «φοβικό σύνδρομο» απέναντι στην Τουρκία είναι θεωρητικά άλλη μια διαθέσιμη ερμηνεία. Θα μπορούσε όμως να είναι και δικαιολογία για το ιδιότυπο ελληνικό «κατενάτσιο», με τον πραγματικό στόχο να είναι άλλος.<br /><br />Όσον αφορά την παρούσα κυβέρνηση, αυτό που έχει μείνει είναι η πρωθυπουργική αναφορά στη ΔΕΘ, ότι το φυσικό αέριο είναι το «καύσιμο μετάβασης» σε μια «πράσινη οικονομία». Έμειναν όμως όλα εκεί. Κάποιες αναφορές είχε κάνει και ο Κωστής Χατζηδάκης, προηγούμενος υπουργός αρμόδιος για θέματα Ενέργειας. Τόσο αυτός όμως όσο και ο Κώστας Σκρέκας είναι στην πράξη άφαντοι, εκτός όταν πρόκειται για την «πράσινη πολιτική ορθότητα». Όπως και οι οικολόγοι!<br /><br />Επιστρέφοντας στην εκπομπή που αποτέλεσε αφορμή του παρόντος σχολίου, στο 1:22:00 ξεκινά η σύνδεση με τον Έλληνα επιστήμονα Μαυρομματίδη, ο οποίος συμμετείχε προ εικοσαετίας σε γεώτρηση (κοίτασμα «Δήμητρα»), που όμως εγκαταλείφθηκε όταν διαπιστώθηκαν σε μεγάλο βάθος πιέσεις που παραπέμπουν σε σημαντικά ευρήματα. Όσο και να υπήρχε φιλοδοξία ότι η χώρα θα επανέλθει σε συνεργασία με κάποια εταιρία να συνεχίσει τις έρευνες, αυτή διαψεύσθηκε. Η γεώτρηση παραμένει σφραγισμένη.<br /><br />Ο άνθρωπος «τα μάζεψε» και πλέον παρέχει τις υπηρεσίες του στο εξωτερικό, σε χώρες που εκτιμούν και υπολήπτονται στην πράξη, όχι στα λόγια, το εκπληκτικό επιστημονικό δυναμικό που διαθέτει η Ελλάδα. Το οποίο αναγνωρίζεται παντού, πλην Ελλάδος. Εργάζεται στο Άμπου Ντάμπι από όπου συνδέθηκε. Μας αξίζουν συγχαρητήρια… συλλογικά.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Υδρογονάνθρακες: Το ενεργειακό μέλλον της Ελλάδας είναι υποθηκευμένο και ιδού το γιατί

Μία μεγάλη συζήτηση για την Ενεργειακή Πολιτική στο παρόν και το μέλλον, τους ενεργειακούς πόρους και την διαχείριση τους, τις γεωπολιτικές ...

Διαβάστε την συνέχεια