Ελληνογαλλική συμφωνία, μεγάλες ευκαιρίες, μεγάλες δεσμεύσεις για την άμυνα και τη διεθνή μας θέσ

<img src="https://www.ptisidiastima.com/wp-content/uploads/2021/10/ellada-gallia-simaies-696x435.jpg" /><br /><br /><b>Χρήστος Γ. Κτενάς</b><br />Για την ανάλυση της συμφωνίας αμυντικής συνεργασίας μεταξύ Ελλάδας και Γαλλίας κάναμε λίγο υπομονή μετά την αρχική ανακοίνωση της, ώστε να δούμε και τη σχετική συζήτηση στην Ελληνική Βουλή και τα επιχειρήματα που διατυπώθηκαν, ώστε να έχουμε μια πιο ολοκληρωμένη βάση συζήτησης. Έτσι μιας και η παραπάνω φάση νομικής επικύρωσης της πλέον ολοκληρώθηκε, ας εντοπίσουμε τα πιο κρίσιμα στοιχεία της, προσφέροντας όπου είναι δυνατό και τις “απαντήσεις” στα πιο βασικά ερωτήματα.<br /><br />Αρχικά λοιπόν η συμφωνία αυτή (<a href="https://www.ptisidiastima.com/wp-content/uploads/2021/10/ellinogalliki-symfonia-apospasma-pap.pdf">εδώ το πλήρες κείμενο</a>) έχει μια ιδιαιτερότητα στη διατύπωση καθώς ενώ τυπικά είναι διμερής, μεταξύ κρατών της Ευρώπης, αναφέρει σαφώς πως συγκροτείται στο πλαίσιο άλλων και πολύ ευρύτερων συμφωνιών και συνθηκών πολυμερούς ασφαλείας. Έτσι, πέρα από την αυτονόητη αναφορά στο προοίμιο της συμφωνίας, στο Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών (αυτονόητη καθώς το κείμενο αυτό αποτελεί το βασικό «σώμα» της μεταπολεμικής διεθνούς πολιτικής) τονίζεται πως Ελλάδα και Γαλλία δρουν εντός ΝΑΤΟ αλλά και Ευρωπαϊκής Ένωσης, με περιγραφή των σχετικών προβλέψεων συλλογικής αυτοάμυνας όπως βέβαια και των παλαιότερων διμερών συμφωνιών. Είναι έτσι προφανές πως η νέα συμφωνία επιδιώκει ένα πολλαπλό ρόλο: δηλαδή και να δομήσει μια αμυντική συνεργασία αλλά και να εμφανιστεί ως εφαρμοστική-εξελικτική προηγουμένων συμφωνιών ώστε να αυτοπροβληθεί ως ένα νέο -ενδιάμεσο- στάδιο προς μια νέα «μεγάλη» και ευρωπαϊκή συμφωνία ευρωπαϊκής άμυνας. Μάλιστα αυτό αναφέρεται σαφώς στο άρθρο 3 ως εξής «τα Μέρη…συνεχίζουν να ενισχύουν την Κοινή Πολιτική Ασφάλειας και Άμυνας της Ε.Ε., η οποία πρέπει να συμπεριλαμβάνει την προοδευτική διαμόρφωση μίας Πολιτικής Άμυνας της Ένωσης».<br /><br />Βλέπουμε δηλαδή πως η διμερής συμφωνία έχει εδώ έντονο το γαλλικό «αποτύπωμα» καθώς εκφράζει κυρίως την πολύχρονη στρατηγική αντίληψη του Παρισιού για την συγκρότηση (εντός ΝΑΤΟ αλλά και παράλληλα- συμπληρωματικά) μιας στρατιωτικά ανεξάρτητης Ευρώπης. Που να μπορεί δηλαδή να υπερασπιστεί και τα δικά της σύνορα, πέρα από την αμερικανική επικυριαρχία. Η θέση αυτή, που έχει τις ρίζες της στην “Γκωλική” σκέψη (του στρατηγού αρχικά και στη συνέχεια Προέδρου της Γαλλικής Δημοκρατίας Ντε Γκολ) αποτελεί τον εδώ και δεκαετίες μεγάλο στόχο της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Που ξεκίνησε μεν από μια Ευρωπαϊκή Ένωση σε θέματα οικονομίας και επιχειρεί -ακόμη χωρίς επιτυχία- να φθάσει στην συνομοσπονδιακή δομή της ηπείρου μας, ως σχεδόν ενιαίο κράτος άρα και εξ ορισμού με κοινή άμυνα.<br /><br />Να λοιπόν το πρώτο -κατά την εκτίμηση μας βέβαια- στοιχείο διαφορετικότητας και μεγάλης σημασίας της συγκεκριμένης συμφωνίας. Ότι είναι, ή πιο σωστά, ελπίζει να γίνει, μια πρακτική βάση επιτέλους υλοποίησης της κοινής ευρωπαϊκής άμυνας με πρωτοπόρο τη Γαλλία, ακόλουθο-συμπαραστάτη την Ελλάδα και στη συνέχεια με ένταξη και άλλων χωρών που θα συνυπογράψουν το ίδιο ή παρεμφερές κείμενο. Αυτή η ανάλυση λοιπόν δείχνει πως η συμφωνία τουλάχιστον από πλευράς προοπτικής είναι πολύ σημαντικότερη από την συνοδευτική αγοράς 3 φρεγατών (και κορβετών σε επόμενο χρόνο). Καθώς θίγει αλλά και θέτει επιτέλους σε εφαρμογή μια ιδέα ευρωπαϊκής συσπείρωσης στο πεδίο της πραγματικής άμυνας, εκεί δηλαδή που θα κληθεί, εφόσον χρειαστεί, η ένοπλη δύναμη κάθε χώρας να συνεισφέρει.<br /><br />Άρθρο 2, “κοινή άμυνα με όλα τα μέσα”<br /><br />Το συγκεκριμένο άρθρο είναι βέβαια ο πυρήνας της συμφωνίας καθώς εδώ προβλέπεται η στρατιωτική συνδρομή. Αξίζει να δούμε όμως τη διατύπωση του πριν το σχολιάσουμε:<br /><br />«Τα Μέρη παρέχουν το ένα στο άλλο βοήθεια και συνδρομή, με όλα τα κατάλληλα μέσα που έχουν στην διάθεσή τους, κι εφόσον υφίσταται ανάγκη με τη χρήση ένοπλης βίας, εάν διαπιστώσουν από κοινού ότι μία ένοπλη επίθεση λαμβάνει χώρα εναντίον της επικράτειας ενός από τα δύο, σύμφωνα με το Άρθρο 51 του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών.»<br /><br />Με αυτό το άρθρο δημιουργείται αμέσως σειρά ερωτημάτων τα οποία τονίστηκαν και στη Βουλή από τα κόμματα της αντιπολίτευσης: Θα μας συνδράμει δηλαδή η Γαλλία στρατιωτικά ότι και να γίνει; Και σε ποια έκταση; Και τι σημαίνει «επικράτεια»; Θα μας υπερασπίσει η Γαλλία σε μια κρίση στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη με την Τουρκία; Ή μόνο και αυστηρά εντός των εθνικών μας συνόρων;<br /><br />Οι απαντήσεις που μπορούμε εδώ να δώσουμε είναι οι εξής. Αρχικά, με «στενή» και αυστηρή ερμηνεία της συμφωνίας, η Γαλλική στρατιωτική βοήθεια θα γίνει εφόσον η Ελλάδα δεχθεί επίθεση εντός μόνο της εθνικής μας επικράτειας όπως αυτή ορίζεται σήμερα από τα σύνορα, ξηράς, θάλασσας και εναέρια. Δηλαδή από τα χερσαία σύνορα μας στο βορρά, στην οριογραμμή του Έβρου – εφόσον μιλάμε για Τουρκία που αποτελεί τη μόνιμη μας απειλή- και βέβαια τα θαλάσσια σύνορα μας των 6 μιλίων και τα εναέρια των 10 μιλίων. Το τελευταίο, η γνωστή δηλαδή ελληνική «ανισορροπία» θαλάσσιων και εναέριων συνόρων δεν θίγεται στη συμφωνία, οπότε έμμεσα γίνεται αποδεκτή από τη Γαλλία, που θα μπορούσε εδώ να ζητήσει μια ερμηνευτική διάταξη.<br /><br />Άρα η συμφωνία με μια πρώτη ματιά (που δεν είναι όμως η τελική) η συμφωνία είναι καθαρά αμυντική, καθώς για να ενεργοποιηθεί η στρατιωτική επέμβαση της Γαλλίας υπέρ μας, «απαιτεί» να εκπληρωθούν τρείς όροι. Πρώτον, να μας επιτεθεί η Τουρκία, δεύτερον αυτό να εκδηλωθεί εντός εθνικών ελληνικών συνόρων και τρίτον να διαπιστωθεί το όλο ζήτημα από κοινού, δηλαδή από Ελλάδα και Γαλλία μαζί.<br /><br />Ακούγεται το παραπάνω περιοριστικό έως και αμφίσημο; Ναι αλλά δεν είναι έτσι. Οι διεθνείς συμφωνίες διαθέτουν τη δική τους φόρμα διατύπωσης που οφείλει να είναι αρκετά γενική ώστε να μην γίνεται αποπνικτική (δηλαδή να μην καταλήγει σε ακύρωσης της συμφωνίας εφόσον παρουσιαστεί κάτι που δεν έχει σαφώς προβλεφθεί). Στην πιο διασταλτική-ανοιχτή λοιπόν ερμηνεία, έχουμε δύο χώρες να δεσμεύονται γενικά ότι θα βοηθήσουν η μια την άλλη στην άμυνα τους, με κάθε μέσο, και ένοπλα αν χρειαστεί. Έτσι το άρθρο 2 της συμφωνίας έχει μεγαλύτερο εύρος εφαρμογής από ότι νομίζουμε, καθώς ως επικράτεια μπορεί (αλλά όχι και υποχρεωτικά) να θεωρηθεί και ένας ελληνικός πολεμικός στολίσκος που δέχεται επίθεση στην Ανατολική Μεσόγειο, εκτός όμως των 6 μιλίων ελληνικών υδάτων. Ακόμη περισσότερο η συμφωνία εμφανίζεται θετική για εμάς, αν την ερμηνεύσουμε με βάση το προοίμιο της που κάνει αναφορά στο Δίκαιο της Θάλασσας ως εξής «….η Ελλάδα και η Γαλλία έχουν μία μακρά, στενή, και διαρκή σχέση που βασίζεται σε κοινές αξίες… συμπεριλαμβανομένης της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας». Η αναφορά αυτή στην αρχή της συμφωνίας (μόλις στη 2η παράγραφο), έχει διπλωματικά βαρύνουσα σημασία, καθώς παρατίθεται πριν καν αναφερθεί η κοινή δέσμευση των δύο χωρών σε ΝΑΤΟ και ευρωπαϊκή άμυνα.<br /><br />Τι λέει λοιπόν, εμμέσως η συμφωνία κατά την ερμηνεία μας; Πως αν η Ελλάδα ασκήσει το δικαίωμα της για εφαρμογή των 12 μιλίων χωρικών υδάτων σε όλο το Αιγαίο (με βάση τη Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας), ζήτημα που η Τουρκία έχει δηλώσει πως αποτελεί “αιτία πολέμου”, τότε η χώρα μας επεκτείνει αυτόματα τα σύνορα της (την επικράτεια της με πλήρη κυριαρχικά δικαιώματα) και μπορεί να επικαλεστεί τη Γαλλική βοήθεια σε περίπτωση επίθεσης. Και εδώ η συμφωνία δεν έχει κάποια εξαίρεση ή ειδικό όρο, άρα ευθέως υποθέτουμε πως το παραπάνω έχει την επιδοκιμασία της Γαλλίας: που ξέρει πολύ καλά πως η Ελλάδα και θέλει να πάει στα 12 μίλια και ήδη το έχει κάνει πρόσφατα στο Ιόνιο Πέλαγος. Θα ήταν λοιπόν αδιανόητο για τη Γαλλική διπλωματία να μην ζητούσε μια ειδική διατύπωση εξαίρεσης, αν φοβόταν ότι η Ελλάδα θα «εκμεταλλευόταν» τη συγκεκριμένη συμφωνία για προεκτείνει τα θαλάσσια σύνορα της. Το ότι δεν το έχει κάνει αυτό η Γαλλία και αποδέχεται αυτή τη γενική διατύπωση περί επικράτειας, είναι στη διπλωματική λογική μια έμμεση αλλά διαυγής αποδοχή. Κάτι που ίσως να μπορεί να επεκταθεί και για υπεράσπιση της ελληνικής ΑΟΖ, εφόσον όμως αυτή σαφώς οριστεί από την Ελλάδα, κάτι που ακόμη δεν έχουμε πράξει σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο…<br /><br />Κοινή εξωτερική πολιτική, το βασικό πρόκριμα<br /><br />Τι σημαίνει όμως το παραπάνω; Πως η Ελλάδα μπορεί «αύριο το πρωί» να ανακοινώσει 12 μίλια σε όλο το Αιγαίο για να «εξαργυρώσει» επιτόπου τη συγκεκριμένη συμφωνία; Όχι είναι η εκτίμηση μας. Καθώς κάθε τέτοια διμερής προσέγγιση και συναίνεση, ειδικά όταν γίνεται μεταξύ μη συγκρίσιμων χωρών από πλευράς μεγέθους και κύρους (η Γαλλία ως Μεγάλη Δύναμη, η Ελλάδα ως μικρή χρεωμένη χώρα) προϋποθέτει κάθε κίνηση να γίνεται μετά από αμοιβαία συζήτηση και συμφωνία. Η Ελλάδα λοιπόν, υπογράφοντας τη συμφωνία με τη Γαλλία πλέον δεσμεύεται να έχει μιλήσει με το Παρίσι πριν κάνει «μεγάλες» και δυναμικές κινήσεις έναντι της Τουρκίας αλλά και γενικότερα στην εξωτερική της πολιτική. Να λοιπόν το νέο και πολύ διαφορετικό και κρίσιμο νέο στοιχείο. Οι δύο χώρες συμφωνούν να προχωρήσουν σε όσο το δυνατόν πιο συντονισμένη και ιδανική κοινή εξωτερική πολιτική!<br /><br />Μάλιστα το παραπάνω τονίζεται και περιγράφεται και στη συμφωνία σε πολλά σημεία:<br />Στο άρθρο 1 «τα Μέρη διαβουλεύονται σε τακτική βάση επί όλων των θεμάτων άμυνας και ασφάλειας κοινού ενδιαφέροντος»,<br />Στο άρθρο 4 «Οι Υπουργοί Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών της Ελλάδας και της Γαλλίας διαβουλεύονται σε τακτική βάση και όταν καθίσταται αναγκαίο»,<br />Στο άρθρο 6 «Οι διαβουλεύσεις καλύπτουν τα θέματα κοινού ενδιαφέροντος, όπως το παγκόσμιο στρατηγικό περιβάλλον, τα περιφερειακά ζητήματα (κυρίως στις περιοχές της Μεσογείου, της Μέσης Ανατολής, της Αφρικής και των Βαλκανίων)»,<br />Ακόμη πιο έντονα σε όλο το δεύτερο μέρος της συμφωνίας που περιλαμβάνει τα άρθρα 10 έως 14, με κύριο το άρθρο 10: «Τα Μέρη εμβαθύνουν τη συνεργασία τους σε θέματα εξωτερικής πολιτικής ενώ ταυτόχρονα θα επιδιώκουν να ενισχύσουν τον ρόλο της Ευρώπης στον κόσμο. Διαβουλεύονται μεταξύ τους, σε όλα τα επίπεδα, με σκοπό τον καθορισμό κοινών θέσεων σε όλες τις σημαντικές αποφάσεις που επηρεάζουν τα κοινά τους συμφέροντα και την από κοινού δράση όποτε είναι δυνατό».<br /><br />Η αποτρεπτική σημασία της συμφωνίας<br /><br />Κάτι ακόμη που δεν έχει τονιστεί σημαντικά κατά την άποψη μας είναι αυτό: Η συγκεκριμένη συμφωνία έχει μεγάλη αποτρεπτική αξία έναντι της Τουρκίας. Αυτό που στην Ελλάδα προβάλλεται ως έλλειμμα, δηλαδή ότι δεν προβλέπει την «αυτόματη», «άμεση», «ολοκληρωτική» ένοπλη συμπαράταξη της Γαλλίας υπέρ μας, διεθνώς ερμηνεύεται και αλλιώς. Το να σε συνδράμει ένοπλα μια Μεγάλη Δύναμη, ακριβώς χωρίς να έχουν τεθεί όρια (ούτε πάνω ούτε κάτω) δρα ως μεγάλη αποτροπή από κάθε τρίτη χώρα που μας επιβουλεύεται. Αν η Ελλάδα δεν έχει εξασφαλίσει «μέτρημα» του πόσα π.χ. πυρομαχικά ή αεροσκάφη θα «λάβει», το ίδιο και ακόμη λιγότερο γνωρίζει η Τουρκία. Που πλέον θα πρέπει να συμπεριλάβει στις δικές της στρατηγικές αναλύσεις για επίθεση στην Ελλάδα, που τα σενάρια τους τα βλέπουμε να διαρρέουν συνεχώς, το τι άγνωστο θα βρει μπροστά της, τόσο από Αθήνα όσο και από Παρίσι.<br /><br />Προσοχή: Προφανώς δεν ισχυριζόμαστε εδώ ότι η Γαλλία θα επιστρατεύσει έως και τα πυρηνικά της όπλα να μας υπερασπίσει! Ούτε προσδοκούμε ούτε πιστεύουμε πως σε μια πιθανή ελληνοτουρκική σύρραξη θα γεμίσουν ξαφνικά τα αεροδρόμια μας με γαλλικά Rafale και οι θάλασσες μας με γαλλικές φρεγάτες που θα εξαπολύουν φράγμα πυρός. Όχι, αυτά είναι κατά πάσα πιθανότητα μέρος του ελληνικού φαντασιακού (και κακώς προβλήθηκαν έτσι από κάποια κυβερνητικά στελέχη στον… ενθουσιασμό τους). Η γαλλική συνδρομή, εάν απαιτηθεί κατά πάσα πιθανότητα θα είναι ενισχυτική και κατευναστική, πιθανά ως ανοιχτή πηγή όπλων-ανταλλακτικών-εφοδίων, ως απειλητική με παρουσία σε θάλασσες, ως «απαγορευτική» με περιπολίες σε κρίσιμες ζώνες. Ναι, κατά πάσα πιθανότητα θα πολεμήσουμε μόνοι μας, αλλά η κρίσιμη ροή όπλων και η στρατηγική και διπλωματική πίεση που μπορεί να ασκήσει η Γαλλία μπορεί να είναι αποφασιστική.<br /><br />Θα τηρήσει η Γαλλία την υπόσχεση της;<br /><br />Ακόμη ένα ερώτημα που τέθηκε στη Βουλή αλλά και γενικότερα στο δημόσιο διάλογο: «Πως μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι η Γαλλία θα μας στηρίξει ένοπλα;». Η απάντηση εδώ δεν υπάρχει, τουλάχιστον άμεσα. Μια διμερής συνθήκη έχει από μόνη της μια μεγάλη αξία κύρους, την οποία δύσκολα η Γαλλία θα αποσείσει ρισκάροντας το διεθνή της ευτελισμό. Στην ουσία τώρα: Οι διεθνείς συνθήκες και συμφωνίες τηρούνται, ή θεωρείται σίγουρο ότι θα τηρηθούν γιατί αποτελεί βασικό γεωπολιτικό συμφέρον των μερών τους να το πράξουν. Αυτό είναι και μοναδικό κριτήριο στο «τέλος της ημέρας». Όσο λοιπόν η Γαλλία θεωρεί πως τα δικά της συμφέροντα απειλούνται από μια εξωστρεφή, αναθεωρητική Τουρκία, που παρεμβαίνει σε Λιβύη και Συρία (και σε άλλα σημεία ενδιαφέροντος της Γαλλίας), όσο το καθεστώς Ερντογάν χτίζει οικοδόμημα ισλαμικού φονταμενταλισμού, κάτι το οποίο τρομοκρατεί το Παρίσι που έχει την εμπειρία των πολύνεκρων τρομοκρατικών επιθέσεων των περασμένων ετών, όσο η Τουρκία παραμένει «φίλος» της Ρωσίας, διαμεσολαβητής των Ταλιμπάν, εχθρός των Κούρδων (μεγάλο λόμπι τους ιστορικά στη Γαλλία), εξοπλίζεται και διεκδικεί ρόλο επιβλητικό στην Μεσόγειο, τόσο η Γαλλία θα συμπαρατάσσεται μαζί μας. Τόσο ψυχρά και κυνικά.<br /><br />Στη συνέχεια: Οι διμερείς και διεθνείς συνθήκες έχουν από μόνες τους τάση αυτοεπιβεβαίωσης και αυτοενίσχυσης. Η συμφωνία που υπογράφηκε προβλέπει βιομηχανική, εξοπλιστική, αμυντική, πολιτική συνεργασία, προβλέπει συνεδριάσεις επιτροπών (μέρη 3 και 4 στο κείμενο της), προβλέπει μια διαρκή επαφή και συντονισμό. Αυτά σε βάθος χρόνου, εφόσον τηρηθούν παράγουν συνθήκες σύσφιξης, επικοινωνίας, συναντίληψης. Και έτσι σταδιακά η συμφωνία μπορεί, χωρίς όμως «εγγυήσεις», να δημιουργήσει ένα μεγαλύτερο πεδίο ελληνογαλλικής προσέγγισης. Θα το πράξει η Ελλάδα αυτό; Θα είναι συνεπής και απαιτητική και ενεργή σε αυτά τα φόρουμ; Ή θα κάνει αυτό που δυστυχώς κάνει σε πολλές διεθνείς συνθήκες και συσκέψεις, δηλαδή μένοντας στη γωνία ομφαλοσκοπώντας και «σηκώνοντας το κεφάλι» μόνο όταν ακουστεί κάποιο θέμα-τοτέμ για εμάς;<br /><br />Σαχέλ, το μεγάλο στοίχημα και η υποχρέωση<br /><br />Φτάνουμε εδώ σε ένα βασικό σημείο που η αξιωματική (κυρίως) αντιπολίτευση, επέμενε στο να απορρίψει τη συμφωνία στη Βουλή. Η πρόβλεψη στο άρθρο 18 περί πιθανής συμμετοχής της Ελλάδας σε γαλλικές επιχειρήσεις στο Σαχέλ. Πρέπει αρχικά να αναγνωρίσουμε κάτι: Η αναφορά στη συμφωνία της συγκεκριμένης γεωγραφικής περιοχής, που είναι ένα σύνολο χωρών της Υποσαχάριας Αφρικής (Νίγηρας, Μάλι, Μαυριτανία, Τσαντ, Σουδάν, Νότιο Σουδάν, κ.α.) περιοχής με έντονο γαλλικό ενδιαφέρον καθώς εκεί υπήρχαν γαλλικές αποικίες και παραμένουν πολλά οικονομικά συμφέροντα, δείχνει πως το Παρίσι «μελέτησε» τη συμφωνία πολύ καλά. Ίσως και καλύτερα από εμάς και ενσωμάτωσε σε αυτή δικές του κρίσιμες ανάγκες.<br /><br />Τι λέει λοιπόν η αντίρρηση σε αυτό το άρθρο: Πως η συμφωνία επιβάλλει στην Ελλάδα να στείλει στρατιώτες της σε ένα «πόλεμο πολύ μακριά, που δεν μας ανήκει». Η κριτική είναι σωστή. Αλλά θέλει ανάλυση η προσέγγιση αυτή. Είπαμε προηγουμένως πως οι διεθνείς συμφωνίες «χτίζονται» και «σταθεροποιούνται» και «θεμελιώνονται» ακριβώς από την τήρηση και συντήρηση των επιμέρους στοιχείων τους. Άρα, ενώ μέχρι τώρα αναλύαμε τη συμφωνία ελληνοκεντρικά (δηλαδή τι θα μας ωφελήσει εμάς), καιρός είναι να την δούμε και γαλλοκεντρικά. Και ναι, η Γαλλία έχει εδώ και χρόνια μεγάλη παρουσία στην περιοχή αυτή, είναι ουσιαστική η δεύτερη δύναμη μετά τις ΗΠΑ, σε μόνιμη στρατιωτική επέμβαση στην Αφρική. Και συνολικά δεκάδες χώρες έχουν στείλει στρατεύματα στην Μαύρη Ήπειρο, μαύρη όμως από πλευράς φτώχιας, αναταραχών, φυλετικών συγκρούσεων και πείνας.<br /><br />Το να ισχυρίζεται λοιπόν η Ελλάδα πως όλα αυτά δεν την αφορούν είναι μια εγωκεντρική στάση. Το να διαμαρτυρόμαστε ως χώρα ότι χιλιάδες ανέλπιδοι Αφρικανοί μετανάστες και πρόσφυγες φτάνουν στα σύνορα μας, χωρίς να κοιτάμε τι φρίκη και εγκατάλειψη τους ώθησε να ρισκάρουν να πνίγονται με καρυδότσουφλα στο Λιβυκό πέλαγος είναι αφελές. Το να φοβόμαστε την ισλαμική τρομοκρατία και να μην θέλουμε να βλέπουμε το πως αυτή θεριεύει στο Σαχέλ και εκεί την αντιμάχονται ήδη πολλές ευρωπαϊκές χώρες είναι έως και παράδοξο. Το απαιτούμε τελικά μια συμφωνία με μια μεγάλη χώρα, και να μην προσφέρουμε τίποτα σε αυτή, είναι έως και εξωφρενικό.<br /><br />Έχει λοιπόν κίνδυνο να στείλει στρατεύματα η Ελλάδα στο Σαχέλ και μάλιστα σε ενεργό ρόλο; Ναι, ευθέως. Αυτό όμως είναι το κυνικό αντίτιμο μιας διεθνούς συγκυρίας, την οποία δύσκολα θα αποφεύγαμε ακόμη και να μην υπήρχε η ελληνογαλλική συμφωνία. Γιατί η Ελλάδα, από μόνη της είχε μετέχει και συνεχίζει να μετέχει στις ναυτικές επιχειρήσεις «Σοφία» και «Ειρήνη» της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τον έλεγχο της μετανάστευσης στη Μεσόγειο ανοιχτά της Αφρικής. Γιατί η χώρα μας είχε μετέχει ενεργά στις περιπολίες ανοιχτά της Σομαλίας για την αντιμετώπιση του πειρατικού φαινόμενου. Γιατί είχαμε στείλει λόχο Μηχανικού στο Αφγανιστάν βοηθώντας, έστω συμβολικά, στην ανοικοδόμηση της χώρας. Γιατί απαιτούμε ο ΟΗΕ να ανανεώνει κάθε χρόνο την εντολή της ειρηνευτικής δύναμης στην Κύπρο.<br /><br />Να λοιπόν το μέτρημα της συμφωνίας συνολικά: Μας προσφέρει μια ασαφή μεν, αλλά ορατή προστασία στην σύγκρουση μας με την Τουρκία. Μας δίνει ευκαιρίες, αλλά απαιτεί να τις καλλιεργήσουμε. Δεν μας ενισχύει οικονομικά και στην αμυντική μας βιομηχανία (άλλο ένα σωστό σημείο κριτικής) αλλά αυτό είναι δική μας υποχρέωση. Μας ζητά να ρισκάρουμε στρατιωτικές μας δυνάμεις σε «τόπο μακρινό» αλλά και τόσο κοντινό σε εμάς πολιτικά και αμυντικά. Μας βάζει σε ένα τραπέζι φαινομενικά ισότιμους με τη Γαλλία, αναμένοντας να φερθούμε με την ανάλογη πειθώ. Τελικά μας δίνει μια σημαντική ευκαιρία ενίσχυσης μας, και με στρατηγική προοπτική, αλλά εντός μη αυστηρά προκαθορισμένων ορίων που οφείλουμε να αναζητήσουμε τη διαμόρφωση τους. Τελικά δεν είναι «πανάκεια» αλλά σαφώς δεν είναι εις βάρος μας.<div><br /></div><div><a href="https://www.ptisidiastima.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ελληνογαλλική συμφωνία, μεγάλες ευκαιρίες, μεγάλες δεσμεύσεις για την άμυνα και τη διεθνή μας θέσ

Χρήστος Γ. Κτενάς Για την ανάλυση της συμφωνίας αμυντικής συνεργασίας μεταξύ Ελλάδας και Γαλλίας κάναμε λίγο υπομονή μετά την αρχική ανακοίν...

Διαβάστε την συνέχεια

Διχογνωμίες στις ΗΠΑ για την τουρκική παραγγελία των F-16: Έντονο παρασκήνιο με διαβουλεύσεις και «παράθυρα»…

<img src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2021/10/211008233000_TuAF.jpg" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Δεν είναι λίγοι οι Αμερικανοί Αξιωματούχοι που επιμένουν ότι ο αεροπορικός στόλος της Τουρκίας πρέπει να καθηλωθεί όσο ο Ταγίπ Ερντογάν επιμένει να διατηρεί τους S-400.</span></h3>Το θέμα της νέας παραγγελίας των τουρκικών F-16 φαίνεται ότι θ’ απασχολήσει ιδιαίτερα τις Ηνωμένες Πολιτείες αλλά και θα φανεί το κατά πόσο οι κυρώσεις που έχουν επιβληθεί θα ισχύσουν και για την έκδοση VIPER του πιο εμπορικού μοντέλου που έχει κατασκευαστεί ποτέ από την Αμερικανική αεροπορική βιομηχανία.<br /><br />Σύμφωνα με πληροφορίες η κίνηση που δείχνει «κάτι» είναι ότι το Τουρκικό επίσημο έγγραφο (LOR) με το οποίο εκφράστηκε η πρόθεση αγοράς 40 νέων F-16 και αναβάθμιση 80 παλαιότερων στο ίδιο επίπεδο, διαβιβάστηκε από το Αμερικανικό υπουργείο Άμυνας στην κατασκευάστρια εταιρεία Lockheed Martin.<br /><br />Άνθρωποι που έχουν γνώση των Αμερικανικών κινήσεων σημειώνουν ότι αυτό έγινε ώστε ο κατασκευαστής, δηλαδή η LM, να λάβει γνώση του τι ζητά ο πελάτης, αλλά και για να εργαστεί πάνω στην προπαρασκευή μιας μελέτης που είναι απαραίτητη και χρονοβόρα, ώστε εφόσον δοθεί το πράσινο φως από την κυβέρνηση, να συνταχθεί η απάντηση (LOA).<div><br />Το αν θα ταξιδέψει από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού η αποδοχή εκδήλωσης ενδιαφέροντος της Άγκυρας, κανείς δεν μπορεί να απαντήσει αυτή τη στιγμή με σιγουριά καθώς ήδη οι αντιδράσεις σ’ αυτή την επιχειρούμενη «τρίπλα» της Τουρκίας είναι αρκετές και εστιάζουν στο γεγονός της απειθαρχίας της γείτονος να παραμείνει πιστή στο Δυτικό άρμα, προμηθευόμενη τους S-400.<br /><br />Την ίδια στιγμή το «παράθυρο» που φαίνεται ότι αφήνει ανοιχτό η Αμερική της μη επιβολής νέων μέτρων στην Τουρκία ώστε να μην υπάρξουν επιπλέον περιορισμοί για το γεγονός ότι στρατολογούσε παιδιά στρατιώτες, όπως έχει καταγραφεί σε έκθεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, (σ.σ. Human Trafficking Report) αφήνει και ανοιχτό το ενδεχόμενο προμήθειας νέου στρατιωτικού υλικού…<br /><br />Το Ανατολίτικο παζάρι<br /><br />Και είναι σαφές ότι οι ενδιαφερόμενοι, Ηνωμένες Πολιτείες, Τουρκία, Lockheed Martin αλλά και η Ελληνική Πολεμική Αεροπορία, στρέφουν το βλέμμα και περιμένουν τι πρόκειται να διαμειφθεί στα τέλη Οκτωβρίου, στο επερχόμενο τετ α τετ του Μπαϊντεν- Ερντογάν. Ο Τούρκος πρόεδρος θεωρείται δεδομένο πως δεν θα χάσει την ευκαιρία αναφοράς στην προμήθεια «μαμούθ» για τα σημερινά οικονομικά δεδομένα της Τουρκίας, των νέων F-16 Viper και την αναβάθμιση μέρους του αεροπορικού στόλου της TuAF.</div><div><br />Δεν αποκλείεται μάλιστα ο Ταγίπ Ερντογάν να μετατρέψει αυτό το αίτημα σ’ ένα Ανατολίτικο παζάρι, διεκδικώντας ένα μέρος των δισεκατομμυρίων να προέρχονται από τα χρήματα που είχε δώσει η Τουρκία ως συμπαραγωγός χώρα του F-35, από το οποίο βεβαίως έχει αποβληθεί ελέω της εμμονής του Ερντογάν να βρεθεί σε δυο βάρκες, της Δύσης και της Ρωσίας με την προμήθεια των S-400. Υπενθυμίζεται ότι πολλές φορές ο Ταγίπ Ερντογάν έχει αναφερθεί στα δις που έχει δαπανήσει η Τουρκία για το μαχητικό 5ης γενιάς, λέγοντας ότι «ούτε F-35 πήραμε, ούτε μας επεστράφησαν τα χρήματα που δώσαμε».<br /><br />Παράλληλα αυτό το παζάρι έχει κι άλλη ανάγνωση, διότι θεωρείται βέβαιο πως ο Τούρκος πρόεδρος θα χρησιμοποιήσει την παραγγελία των F-16 και την αναβάθμιση, ως διαπραγματευτικό «άσσο»- εκβιασμό για να παραμείνει στο Δυτικό αεροπορικό μοντέλο και να μην «αναγκαστεί» να περάσει είτε σε ανάδοχο της Ευρώπης ή ακόμη και στα Ρωσικά μαχητικά. Μια τέτοια στροφή εκτός του μεγάλου ρίσκου που θ’ αναλάβει η Τουρκία, θα διαταράξει και τους κόλπους της Βορειοατλαντικής συμμαχίας ενώ από τις βολές του «κατηγορώ» δεν θα ξεφύγουν οι ΗΠΑ.</div><div><br />Το φρένο Μενέντεζ<br /><br />Στις ΗΠΑ φαίνεται ότι διχάζονται με φόντο την Τουρκική παραγγελία των F-16 ενώ ισχυρή αντίσταση αναμένεται από τον Γερουσιαστή Μπομπ Μενέντεζ ο οποίος πρώτος έχει σηκώσει τη σημαία κατά των προκλήσεων διαρκείας της Τουρκίας και τον αναθεωρητισμό της στην ευρύτερη περιοχή της Αν. Μεσογείου.<br /><br />Την ίδια στιγμή Τούρκοι αναλυτές κάνουν λόγω για πλήρη καθήλωση του αεροπορικού στόλου της Τουρκίας μέσα στα επόμενα οκτώ χρόνια λόγω του ότι η κάνουλα των ανταλλακτικών για τα F-16 κλείνει διαρκώς γι’ αυτήν. Και αυτό το είχε παραδεχτεί δημόσια ο Ταγίπ Εντογάν ενώ υπενθυμίζουμε γι’ ακόμη μια φορά την παραδοχή Ακάρ πως αεροπόροι και μηχανικοί στην TuAF είναι στο 20%, αφού το υπόλοιπο 80% παραμένει φυλακισμένο.</div><div><br /></div><div><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Διχογνωμίες στις ΗΠΑ για την τουρκική παραγγελία των F-16: Έντονο παρασκήνιο με διαβουλεύσεις και «παράθυρα»…

Δεν είναι λίγοι οι Αμερικανοί Αξιωματούχοι που επιμένουν ότι ο αεροπορικός στόλος της Τουρκίας πρέπει να καθηλωθεί όσο ο Ταγίπ Ερντογάν επιμ...

Διαβάστε την συνέχεια

” Είναι η ώρα να σκεφτούμε σοβαρά την επέκταση της αιγιαλίτιδας ζώνης στα 12 νμ ”

<a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2019/04/10/polemiko_nautiko_01.jpg"><img src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2019/04/10/polemiko_nautiko_01-696x522.jpg" /></a><br /><br />Γράφει ο <b>Γιώργος Σπ. Τσιτσιλιάνος</b><br />Παρακολουθήσαμε την συζήτηση των πολιτικών αρχηγών των κομμάτων στη συνεδρίαση της βουλής για την κύρωση της εταιρικής στρατηγικής αμυντικής συμφωνίας μεταξύ της Ελλάδας και της Γαλλίας.<br /><br />Είναι μία σύμβαση ωφέλιμη για τη χώρα,λόγω του ότι κλειδώνει την αποτρεπτική μας αποτελεσματικότητα ,στη περίπτωση που ο “καλός γείτονας” προσπαθήσει να επιβάλει τετελεσμένα.Ήταν κάτι που φωνάζαμε εδώ και πολύ καιρό,που όμως η φωνή της λογικής είχε χαθεί για λόγους που τις λεπτομέρειες γνωρίζει ο κ. Μητσοτάκης .Υποθέτω, ότι λόγω της συμφωνίας AUKUS,τελικά οι ΗΠΑ έδωσαν ένα αντισταθμιστικό οικονομικό δώρο στη Γαλλία με τις φρεγάτες Belharra που μας ωφελεί ,έφυγαν οι αγκυλώσεις που πιθανόν δέσμευσαν τον κ. Μητσοτάκη,και με ” καραμπόλα ” φτάσαμε στην ελληνογαλλική αμυντική συμφωνία,που είναι κέρδος για τη χώρα μας.<br /><br />Το άρθρο 2 της συμφωνίας αναφέρει για ρήτρα στρατιωτικής συνδρομής σε όλη την επικράτεια που περιλαμβάνει Στεριά , θαλάσσια χωρικά ύδατα μέχρι 6 νμ και αέρα μέχρι τα 10 νμ.<br /><br />Είναι γεγονός,ότι μία αμυντική συμφωνία λογικά δεν είναι δυνατόν να προβλέπει επιπλέον απαιτήσεις ενός κυρίαρχου κράτους ,καθόσον οι επιθυμίες μεταβάλλονται και δεν μπορούν να συμπεριληφθούν στην εκάστοτε σύμβαση. Ωστόσο, κάτω από το τραπέζι πολλά μπορούν να ειπωθούν και να συμφωνηθούν μεταξύ των ηγετών των δύο χωρών ,εφόσον υφίστανται οι καλές σχέσεις και ιδιαίτερα όταν τα συμφέροντα είναι εφαπτόμενα. Και αυτό συμβαίνει τουλάχιστον στη παρούσα περίοδο και στο βάθος του χρόνου μεταξύ της Γαλλίας και της Ελλάδας.Άλλωστε όταν πραγματικά θέλεις να βοηθήσεις υπάρχουν πολλές λογικές/δικαιολογίες για να το πετύχεις ή να συμβεί και το αντίθετο ,δηλαδή να έχεις υπογράψει μία αμυντική συμφωνία και για κάποιους λόγους να μην μπορείς να την ικανοποιήσεις.Συνεπώς η μη κύρωση της συμφωνίας από τον ΣΥΡΙΖΑ, έστω και αν αυτή ήρθε πολύ καθυστερημένα, και δεδομένου της άμεσης απειλής, θεωρώ ότι δεν συνάδει με την λογική η αντιμετώπιση του θέματος από τον κ. Τσίπρα, και δίνει το δικαίωμα στην απέναντι όχθη να πανηγυρίζει για την μη λήψη ομοφωνίας στην κύρωση της σύμβασης.Αντιθέτως, το Κίνημα Αλλαγής έχοντας έντονα χαρακτηριστικά του αισθήματος ευθύνης κύρωσε τη συμφωνία.<br /><br />Όπως έχετε αντιληφθεί η Τουρκία έχει σταδιακά με επιχειρήματα αντιστρέψει κάθε είδους λογική για το Αιγαίο και την Κύπρο με αυτά που επικαλείται καθημερινά, και με αυτά που έχει υποβάλει πρόσφατα στον ΟΗΕ. Διαστρεβλώνει συνειδητά βήμα- βήμα την πραγματικότητα ,με την ανοχή που έχουμε επιδείξει κατά καιρούς, τόσο με τα περσινά καλοκαιρινά γεγονότα στο Αιγαίο και Κύπρο ,όσο και στις διαδοχικές συνόδους κορυφής της ΕΕ .Με την αναθεωρητική λογική που βαδίζει η Άγκυρα ,όλα πλέον τα ενδεχόμενα είναι ανοιχτά.Οι πρόσφατες δηλώσεις του κ. Δένδια στη βουλή είναι ενδεικτικές για το κλίμα που επικρατεί και ποιες είναι οι πραγματικές βουλές της Τουρκίας για το καθεστώς στο Αιγαίο και στη Κύπρο.<br /><br />Αφού δημιουργήθηκε τόσος θόρυβος για το επίμαχο άρθρο 2 στη βουλή για το θέμα πέρα των 6 νμ, τότε γιατί παίζουμε το κρυφτούλι μεταξύ μας και δεν επεκτείνουμε την αιγιαλίτιδα ζώνη μας στα 12 νμ ;Αν όχι σε όλη την θαλάσσια περιοχή μας, γιατί όχι τουλάχιστον σε πρώτη φάση νότια και ανατολικά της Κρήτης ,όπως άλλωστε είχε υποσχεθεί ο κ. Δένδιας όταν είχαμε επεκτείνει δυτικά τα χωρικά μας ύδατα στα 12 νμ ; Ώστε να εμβολίσουμε την τουρκολιβυκή συμφωνία και παράλληλα αυτός ο θαλάσσιος χώρος να συμπεριληφθεί αυτομάτως στην ελληνογαλλική συμφωνία; Η γνωστή απάντηση που θα δοθεί είναι ότι αυτό θεωρείται Casus Belli για την Τουρκία και θα μπλέξουμε σε περιπέτειες, και ενδεχομένως θα ακούσουμε ότι δεν είμαστε ακόμη έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε μία τέτοια κατάσταση,που είναι μία σεβαστή άποψη.<br /><br />Ωστόσο, είναι ένα θέμα που η κυβέρνηση και όλα τα κοινοβουλευτικά κόμματα οφείλουν να το δουν με σοβαρότητα ,να μετρήσουν όλες τις θετικές και αρνητικές παραμέτρους του προβλήματος ,να εξετάσουν τι θα προκύψει αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση χωρίς να την αγγίζουμε με τη λογική της υποχωρητικότητας ,να διερευνήσουν τι μας προσφέρει η συμφωνία με τη Γαλλία και πως θα την εκμεταλλευτούμε, και τι θα μας προσφέρει η αναμενόμενη πενταετής συμφωνία με τις ΗΠΑ.Και επιπλέον μέχρι πότε είμαστε διατεθειμένοι να κάνουμε υπομονή και να καταπίνουμε τις Τουρκικές ενέργειες και αξιώσεις σε βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων της πατρίδα μας ,όταν είναι μαθηματικά βέβαιο ότι η κατάσταση με την Τουρκία θα οξυνθεί περαιτέρω στο επόμενο χρονικό διάστημα.<br /><br />Ή μήπως περιμένουμε ότι οι ΗΠΑ θα τραβήξουν ” το αυτί του Ερντογάν” μετά την υπογραφή της πενταετούς σύμβασης μαζί τους; <br /><br />Μια που το θέμα αυτό το έβαλα στο τραπέζι, ας χειριστή το θέμα κατάλληλα η κυβέρνηση, ώστε να προστατέψει τα κυριαρχικά μας δικαιώματα και ας συζητήσει τη περίπτωση επέκτασης των 12 νμ με τις ΗΠΑ, δηλαδή αν με την υπογραφή της σύμβασης θα έχουμε την κατάλληλη αντιμετώπιση σε αυτό το θέμα. Ξέρετε κάτι; Δεν γίνεται να υπογράφουμε μία σύμβαση μεγάλης διάρκειας να διευκολύνουμε τους φίλους και συμμάχους μας να εξυπηρετήσουν με το καλύτερο τρόπο τα δικά τους συμφέροντα στη περιοχή μας ( εμείς δεν έχουμε τίποτα να χωρίσουμε με τη Ρωσία),χωρίς να υπάρχουν οι ανάλογες προϋποθέσεις προστασίας των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων και χωρίς τα κατάλληλα οικονομικά ανταλλάγματα.<br /><br />Εκτιμώ, ότι είναι η κατάλληλη ώρα και πριν προηγηθεί η υπογραφή της νέας αμυντικής σύμβασης με τις φίλες Ηνωμένες Πολιτείες ,να τεθούν όλα τα ζητήματα στη δέουσα ρεαλιστική διάσταση συμπεριλαμβανομένης και της επέκτασης των χωρικών μας υδάτων στα 12 νμ.<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

” Είναι η ώρα να σκεφτούμε σοβαρά την επέκταση της αιγιαλίτιδας ζώνης στα 12 νμ ”

Γράφει ο Γιώργος Σπ. Τσιτσιλιάνος Παρακολουθήσαμε την συζήτηση των πολιτικών αρχηγών των κομμάτων στη συνεδρίαση της βουλής για την κύρωση...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Τουρκία αλωνίζει και η κυβέρνηση περιμένει «το γαλλικό στρατό»

<img height="125" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/10/aoz_28os.png" width="756" /><br /><br />Της <b>Κύρας Αδάμ</b><br />Αστραπιαία, αμέσως μετά την κύρωση στη Βουλή της Αμυντικής Συμφωνίας, η Τουρκία εξαπέλυσε μπαράζ διεθνών αγγελιών για ασκήσεις στο Αιγαίο, που όχι μόνον καλύπτουν εθνική κυριαρχία, αλλά προχωρούν ΔΥΤΙΚΑ του 25ου μεσημβρινού, αγγίζοντας τον Παγασητικό και Ευβοϊκό κόλπο.<br /><br />Το πρωτόγνωρο στοιχείο των τουρκικών ασκήσεων αυτών είναι ότι πρόκειται « για Αποστολές Περιβαντολλογικών Ερευνών και Θαλάσσιας Έρευνας και Διάσωσης στο Αιγαίο».<br /><br />Ομοίως , μέχρι τις 21 Οκτωβρίου η Τουρκία εκτελεί επιστημονικές έρευνες με δύο πλοία BILIM-2 και YUNUS-S ανατολικά του 28ου μεσημβρινού μεταξύ Ρόδου- Καστελόριζου και νοτίως κι ανατολικά προς την Κύπρο.( βλέπε χάρτη)<br /><br />Σύμφωνα με τις δηλώσεις- ερμηνείες του πρωθυπουργού Κ Μητσοτάκη στη Βουλή για την Αμυντική Συνεργασία Ελλάδας- Γαλλίας, η κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη να κινηθεί ταχύτατα και μαζί «με το γαλλικό στρατό» όπως υποστηρίζει, να εκδιώξει από την ελληνική κυριαρχία τα τουρκικά αεροσκάφη και τα δύο ερευνητικά πλοία από την περιοχή της ελληνικής ΑΟΖ.<br /><br />Επιπροσθέτως , με βάση τις πρωθυπουργικές ερμηνευτικές δηλώσεις Μητσοτάκη για την Αμυντική Συμφωνία , η κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη, την επαύριον της κύρωσης της Συμφωνίας να καταρρίπτει πάραυτα:<br /><br />-οποιοδήποτε τουρκικό μαχητικό περάσει «κοκορέτσι» τα ελληνικά νησιά και οποιοδήποτε τουρκικό αεροσκάφος παραβιάσει τα 10νμ εναερίου χώρου, (επιθετική ενέργεια στην ελληνική επικράτεια), <br /><br />-οποιοδήποτε τουρκικό μαχητικό παρενοχλήσει πχ το ραντάρ της Λήμνου, ή οποιοδήποτε τουρκικό πλοίο κινηθεί προς την κατεύθυνση ελληνικού πλοίου στην ευρύτερη περιοχή,( απειλητική ενέργεια σε στρατιωτική μονάδα).<br /><br />Στην περίπτωση που δεν το πράξει, η κυβέρνηση, σύμφωνα με τις δηλώσεις Μητσοτάκη στη Βουλή, καθίσταται το ολιγότερο αναξιόπιστη .<br /><br />Και τούτο διότι ο κ Μητσοτάκης ανέφερε μεταξύ άλλων στη Βουλή:<br />Η Συμφωνία «…διατυπώνει ρητά την πρόβλεψη αμοιβαίας ένοπλης συνδρομής αν απειληθεί η ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑ ενός από τους δύο συμβαλλόμενους. Κάτι που σημαίνει ότι σε περίπτωση επίθεσης η χώρα μας θα έχει στο πλευρό της τον ΙΣΧΥΡΟΤΕΡΟ ΣΤΡΑΤΟ της ηπείρου μας..»<br /><br />Δηλαδή ο κ Μητσοτάκης συμφωνεί ότι η Αμυντική Συμφωνία έχει ισχύ στην ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑ της Ελλάδας,( δηλαδή έδαφος, χωρικά ύδατα εθνικός εναέριος χώρος),αλλά σπεύδει αχρείαστα και ψευδώς να προσθέσει το βαρύγδουπο, ότι θα έχει στο πλευρό του «τον ισχυρότερο ευρωπαϊκό στρατό», χωρίς να διευκρινίζει ως όφειλε ότι η «παρουσία του γαλλικού στρατού» δεν είναι άλλη από την παροχή γαλλικού εξοπλισμού, μέσα στα όρια της Συμφωνίας, προς τις ελληνικές ΕΔ σε περίπτωση πολέμου.<br />«..Το Διεθνές Δικαστήριο έχει αποδεχθεί ότι ένοπλη επίθεση συνιστά όχι μόνο η εισβολή αλλά και κάθε περιστατικό χρήσης βίας έναντι στρατιωτικών μονάδων άλλου κράτους ακόμα και εκτός της stricto census Επικράτειας. Γι’ αυτό άλλωστε και σε καμμία αμυντική συμφωνία στον κόσμο δεν γίνεται αναφορά σε ΑΟΖ και Υφαλοκρηπίδα…»<br /><br />Έτσι ο πρωθυπουργός ενώ αρχικώς αποδέχεται ότι η Συμφωνία ισχύει και εφαρμόζεται μόνον στην Επικράτεια, ξαφνικά, δηλώνει ότι η Συμφωνία εφαρμόζεται και εκτός Επικράτειας , ( δηλαδή και στην ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ),επικαλούμενος κάποια απόφαση, κάποιου «Διεθνούς Δικαστηρίου», το οποίο επιτρέπει την χρήση βίας και έναντι στρατιωτικών μονάδων σε περιοχή εκτός Επικράτειας , δηλαδή στην περιοχή κυριαρχικών δικαιωμάτων όπως η ΑΟΖ και η Υφαλοκρηπίδα. Και μάλιστα, υποστηρίζει ο κ Μητσοτάκης , με την συνδρομή « του γαλλικού στρατού», ενώ η Συμφωνία αναφέρεται σε συνεχή γαλλικό εξοπλισμό των ελληνικών ΕΔ σε περίπτωση πολέμου.<br /><br />Με τις ασαφείς και έωλες «ερμηνευτικές δηλώσεις» για τη Συμφωνία ο κ Μητσοτάκης προφανώς θεώρησε ότι «κατατρόπωσε» τον ΣΥΡΙΖΑ, με μοναδικό αποτέλεσμα να παραμορφώσει και να απομειώσει ό ίδιος την καλή Αμυντική Συμφωνία με τη Γαλλία.<br /><br />Τόσο η κυβέρνηση όσο και η Αξιωματική Αντιπολίτευση θεώρησαν από κοινού ότι θα αποκομίσει ο καθείς το μέγιστο κομματικό όφελος, αν συγκρουστούν» για την κάλυψη των κυριαρχικών δικαιωμάτων ( ΑΟΖ /ΥΦ) από τη Συμφωνία.<br /><br />Όμως και η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ επιχείρησαν να παραπλανήσουν , ακόμα και να εξαπατήσουν την ελληνική κοινή γνώμη, διότι η περιοχή της ελληνικής ΑΟΖ/ΥΦ παραμένει μέχρι στιγμής ανύπαρκτη, διότι ποτέ και καμμία ελληνική κυβέρνηση δεν τις οριοθέτησε, ούτε καν υπέβαλε τις συντεταγμένες ΑΟΖ/ΥΦ στον ΟΗΕ ως διεκδίκηση ( Claim), που αποτελεί απλή και πάγια διαδικασία των χωρών για την προστασία των κυριαρχικών τους δικαιωμάτων. <br /><br />Έτσι ούτε ο κ Μητσοτάκης έχει το δικαίωμα να ισχυρίζεται με ερμηνείες δικές του ότι η Αμυντική Συμφωνία και «ο γαλλικός στρατός» καλύπτει Υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ, αλλά ούτε και ο ΣΥΡΙΖΑ έχει δικαίωμα να εγκαλεί την κυβέρνηση και να καταψηφίζει τη Συμφωνία, γιατί η κυβέρνηση δεν περιέλαβε ευθύς εξ αρχής την ΑΟΖ/ΥΦ, την οποία ούτε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ τόλμησε ποτέ να οριοθετήσει.<br /><br />Η μόνη ψύχραιμη φωνή για την Αμυντική Συμφωνία την προηγουμένη της συζήτησης στη Βουλή, ήρθε από το ΥΠΕΞ της Γαλλίας το οποίο σε λιτή γραπτή δήλωση του ανέφερε ότι<br /><br />«Αυτή η Συμφωνία..αφορά στην ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑ των δυο κρατών»…» προκειμένου να οριοθετήσει τη θέση της Γαλλίας, ίσως και να «προφυλάξει» τον Έλληνα πρωθυπουργό από αχρείαστες μεγαλοστομίες.<br />Σε ότι αφορά στην εμμονική αναφορά της Αμυντικής Συμφωνίας στο ΝΑΤΟ, ο κ Μητσοτάκης οφείλει να ενθυμείται ότι το ΝΑΤΟ δέχεται και εφαρμόζει μόνον ό,τι θέλει η Τουρκία στο Αιγαίο, ( ελληνικός εναέριος χώρος μόνον 6νμ, μη κατάθεση σχεδίων πτήσης, περιοχή Έρευνας και Διάσωσης κλπ.)<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><div><br /></div><div>Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div></div>

Η Τουρκία αλωνίζει και η κυβέρνηση περιμένει «το γαλλικό στρατό»

Της Κύρας Αδάμ Αστραπιαία, αμέσως μετά την κύρωση στη Βουλή της Αμυντικής Συμφωνίας, η Τουρκία εξαπέλυσε μπαράζ διεθνών αγγελιών για ασκήσει...

Διαβάστε την συνέχεια

Τούρκος ειδικός: “Στην Μικρά Ασία ζουν σήμερα χιλιάδες Έλληνες”-Ο Ερντογάν και η θεωρία των παιγνίων οδηγεί σε όλεθρο

<a href="https://iskra.gr/wp-content/uploads/2021/07/aigaio-ellada-toyrkia-834x500.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="286" data-original-width="650" height="307" src="https://iskra.gr/wp-content/uploads/2021/07/aigaio-ellada-toyrkia-834x500.jpg" width="734" /></a><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Η αλήθεια για την φασιστική πολιτική του Ερντογάν μέσα από την επιστολή ενός Τούρκου διάσημου οικονομολόγου και ειδικού.</span></h3>Ο Τούρκος οικονομικός εμπειρογνώμονας Ege Cansen, ρίχνει “βόμβα” στα θεμέλια του καθεστώτος Ερντογάν με ένα κείμενο κόλαφος με το οποίο αποδεικνύει ότι χιλιάδες Έλληνες ζουν και σήμερα στην Μικρά Ασία ( θυμηθήκαμε την ιστορία με τα τεστ DNA και το πως Τούρκοι διαπιστώνουν ότι είναι ελληνικής καταγωγής) , ενώ στηλιτεύει το ΑΚΡ για άσκηση πολιτικής βάσει της θεωρίας των παιγνίων, η οποία οδηγεί την χώρα στο γκρεμό στην κυριολεξία. <br /><br />Ο ίδιος αναφέρει χαρακτηριστικά: <i>“η Ελλάδα δεν είναι εχθρός, είναι γείτονας. Δεν πιστεύω ότι η συνεχής επανάληψη του μύθου ότι νικήσαμε το Βυζάντιο στο Μαντζικέρτ πριν από χίλια χρόνια και ότι ρίξαμε τους Έλληνες στη θάλασσα πριν από έναν αιώνα, θα ωφελήσει στο ελάχιστο τη σημερινή Τουρκία.<br /><br />Αντίθετα, πιστεύω ότι αυτές οι ενθουσιώδεις τελετές περιορίζουν την ικανότητά μας να επιλύουμε εσωτερικά και εξωτερικά προβλήματα. Η άνοδο στην εξουσία του AKP δημιούργησε μια μπαγιάτικη και επιζήμια τουρκική φυλή «εθνικιστών», μεταξύ των υποστηρικτών του AKP και του CHP.<br /><br />Σε αυτήν την φυλή συμμετέχουν και όσοι αγαπούν τον Κεμάλ, ο οποίος κήρυξε την αρχή της «Ειρήνης στο εσωτερικό, της ειρήνης στον κόσμο και στην πολιτική.<br /><br />Ο Πρόεδρος Ερντογάν βρίσκεται τώρα στη γωνία, λόγω της ασκήσεως μιας πολιτικής βασισμένη στην περιβόητη “θεωρία των παιγνίων”, η οποία είναι το τέλειο παράδειγμα για το πώς η "αντιδραστική συμπεριφορά δεν εξυπηρετεί κανένα σκοπό", παρασύροντας την Τουρκία στην "γωνία" και χάνοντας πάρα πολλά.<br /><br />Παρεμπιπτόντως, θα ήθελα να επαναλάβω τη συμβουλή του Süleyman Demirel, «Μην μετατρέπετε σε μίσος την ιστορία. Η ειρήνη δεν είναι δωρεάν. Όσοι αποφεύγουν να πληρώσουν το τίμημα της ειρήνης αναγκάζονται να αναλάβουν το κόστος ενός πολέμου".<br /><br />Τονίζω επίσης ότι όταν ήρθαν οι Τούρκοι στην Ανατολία, αυτά τα εδάφη δεν ήταν άδεια, αφού εδώ ζούσαν Αρμένιοι, Έλληνες, Κούρδοι, Άραβες και άλλοι λαοί.<br /><br />Τους πολεμήσαμε, τους νικήσαμε και δημιουργήσαμε την δική μας κυριαρχία. Αλλά αυτοί οι άνθρωποι ( Έλληνες, Αρμένιοι, Άραβες, Κούρδοι) δεν εξαφανίστηκαν. Αναδύθηκε ένα μεγάλο πολυεθνικό έθνος. Για αιώνες ζήσαμε μαζί, δίπλα δίπλα, αλλά βάσει του νόμου της φυσικής, η επαφή δημιουργεί τριβές, ενώ απελευθερώνεται θερμική ενέργεια κατά την τριβή.<br /><br />Η τριβή αυτή υπάρχει επίσης στην κοινωνική και πολιτική ζωή και αφορά όλα τα έμβια όντα, τα οποία άλλα ωφελούνται το ένα από το άλλο και άλλα βλάπτουν το ένα τον άλλο στην ίδια διαδικασία. Αυτό είναι επίσης γεγονός της ζωής.<br /><br />Οι Ευρωπαίοι κατέκτησαν τις ηπείρους της Αμερικής και της Αυστραλίας, αποίκισαν την Αφρική και την Ινδοκίνα. Οι Ρώσοι κυριάρχησαν σε μια έκταση 20 εκατομμυρίων τετραγωνικών χιλιομέτρων. Τα παραδείγματα είναι άπειρα, αλλά αυτά συνέβησαν στο παρελθόν και αφορούν επιχειρήσεις «κατάκτησης και κατοχής».<br /><br />Η Ελλάδα είναι μπροστινός κήπος μας και καλό είναι να τον κρατήσουμε καθαρό χωρίς εντάσεις.<br />Για παράδειγμα, γιατί μέχρι στιγμής δεν έχει υπάρξει κρίση μεταξύ Τουρκίας και Χιλής; Αυτό σημαίνει ότι Τούρκοι και Χιλιανοί είναι φίλοι;<br /><br />Η τριβή μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων δεν τελείωσε ποτέ λόγω γεωγραφίας. Αυτό σημαίνει ότι Τούρκοι και Έλληνες είναι εχθροί μεταξύ τους; Οχι! Αυτό σημαίνει ότι η Τουρκία και η Ελλάδα είναι γείτονες, αυτό είναι όλο.<br /><br />Έχουν γίνει δεκάδες πόλεμοι μεταξύ Γερμανίας και Γαλλίας στο παρελθόν, διότι είναι γειτονικά έθνη, αλλά οι δύο χώρες έμαθαν και έδωσαν τα χέρια τους για να ιδρύσουν την ΕΕ.<br /><br />Ρωτάω (τους αξιωματούχους μας), “θα μπορούσε η Ελλάδα, με πληθυσμό 10 εκατομμυρίων, και εξοπλισμένα με οπλικά συστήματα στα νησιά του Αιγαίου, να προετοιμάζεται για εισβολή στην Τουρκία;<br /><br />Σας παρακαλώ μην είσαστε ανόητοι. Ο λόγος που το πράττουν αυτό οι Έλληνες είναι πιθανώς επειδή φοβούνται μήπως εισβάλλουμε εμείς σε αυτά τα νησιά.<br /><br />Το εξωτερικό πρόβλημα που μπορεί εύκολα να λύσει η Τουρκία είναι η ανούσια ένταση με την Ελλάδα. Η καθοδήγηση της ειρήνης είναι επίσης ευθύνη των ισχυρών”</i>, καταλήγει ο ίδιος αποδεικνύοντας ότι υπάρχουν και σκεπτόμενοι Τούρκοι σε αυτήν την χώρα που τρώνε αμάσητο το σανό που σερβίρει ο Ερντογάν.<br /><br />Η αλήθεια όμως είναι ότι η πλειοψηφία των σημερινών Τούρκων κατηγορεί την χώρα μας, ενώ σε περίπτωση κρίσης θα εκτελέσει τις εντολές του καθεστώτος Ερντογάν μέχρι κεραίας.<div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br />

Τούρκος ειδικός: “Στην Μικρά Ασία ζουν σήμερα χιλιάδες Έλληνες”-Ο Ερντογάν και η θεωρία των παιγνίων οδηγεί σε όλεθρο

Η αλήθεια για την φασιστική πολιτική του Ερντογάν μέσα από την επιστολή ενός Τούρκου διάσημου οικονομολόγου και ειδικού. Ο Τούρκος οικονομικ...

Διαβάστε την συνέχεια

Πούτιν σε Ερντογάν: "Πάρε το στρατό σου από το Ιντλίμπ τώρα"- Πώς επηρεάζονται τα ελληνοτουρκικά.

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2021-10/2020-10-15-eu-rat-en_5960251764855347755_original_0_0.jpg?itok=PLwI3Dh0" width="728" /><br /><b><br /></b><div><b>Παναγιώτης Νάστος</b><br />Ρωσία και ΗΠΑ τα έχουν "βρεί" στο θέμα της Συρίας του Άσαντ και των Κούρδων του YPG, αφήνοντας στο περιθώριο την Τουρκία<br /><br />ΟΡώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν έστειλε τελεσίγραφο στον Τούρκο πρόεδρο Ρετζέπ Ερντογάν, απαιτώντας την άμεση απόσυρση των τουρκικών στρατευμάτων από την Ιντλίμπ, αλλιώς αυτές θα καταστραφούν από επιθέσεις της ρωσικής πολεμικής αεροπορίας και του συριακού στρατού.<br />Η κατάσταση που επικρατεί στις τουρκικές στρατιωτικές δυνάμεις που βρίσκονται στην περιοχή του Ιντλίμπ, αναλύεται στο "Al-Monitor" και έναν αριθμό αραβικών μέσων μαζικής ενημέρωσης.<br /><br />Σύμφωνα με το δημοσίευμα του "Al-Monitor", η κατάσταση για τις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις είναι τόσο άσχημη που πέντε στρατηγοί και περίπου 600 αξιωματικοί αποφάσισαν να εγκαταλείψουν την υπηρεσία στον στρατό, εφόσον αυτή τη στιγμή η Ρωσία επιδιώκει ειρηνική αποχώρηση της Τουρκίας από τη Συρία.<br /><br />«Οι υψηλόβαθμοι στρατηγοί που είναι υπεύθυνοι για τις στρατιωτικές επιχειρήσεις της Τουρκίας στη Συρία ζητούν την παραίτησή τους εν μέσω κλιμάκωσης των εντάσεων στο Ιντλίμπ, γεγονός που εγείρει ερωτήματα σχετικά με την πολιτική της Άγκυρας στη Συρία. Η κατάσταση στο Ιντλίμπ επιδεινώθηκε σημαντικά τις τελευταίες εβδομάδες. Τα γεγονότα στην περιοχή δείχνουν ότι τα χιλιάδες τουρκικά στρατεύματα που βρίσκονται σε περισσότερες από 30 στρατιωτικές θέσεις στο Ιντλίμπ δυσκολεύονται όλο και περισσότερο να διατηρήσουν τις θέσεις τους. Οι έντονες αεροπορικές επιδρομές ρωσικών και συριακών πολεμικών αεροσκαφών, καθώς και η συνεχιζόμενη συριακή στρατιωτική ενίσχυση γύρω από το Σαράκιμπ, κατέστησαν σχεδόν αδύνατο την παραμονή των τουρκικών στρατευμάτων στην περιοχή".<br /><br />Σύμφωνα με Άραβες δημοσιογράφους, το ζήτημα της απόσυρσης των τουρκικών στρατευμάτων από την Ιντλίμπ τέθηκε κατά τη διάρκεια συνάντησης μεταξύ των προέδρων της Ρωσίας και της Τουρκίας στα τέλη Σεπτεμβρίου, ενώ, προφανώς, η τουρκική πλευρά κλήθηκε να το κάνει όσο το δυνατόν αθόρυβα.<br /><br />«Οι τουρκο-ρωσικές συμφωνίες για την Ιντλίμπ έχουν επιτρέψει μέχρι στιγμής στην Τουρκία να διατηρήσει στρατιωτική παρουσία στην περιοχή. Λειτούργησε ουσιαστικά ως εμπόδιο σε επιθετικές επιχειρήσεις μεγάλης κλίμακας από τις συριακές κυβερνητικές δυνάμεις για την ανακατάληψη της επαρχίας. Αυτή τη φορά, η Ρωσία απαιτεί την εκκένωση έξι τουρκικών στρατιωτικών θέσεων στην περιοχή μεταξύ Ιντλίμπ και Σαρακίμπ στα ανατολικά, ανοίγοντας το δρόμο για τις δυνάμεις της συριακής κυβέρνησης να βαδίσουν προς την Ιντλίμπ από ανατολικά και βορειοανατολικά . Μια τέτοια κίνηση σημαίνει ότι η Μόσχα δεν βλέπει πλέον την ανάγκη να συνεργάζεται με την Τουρκία στο Ιντλίμπ και θα περιορίσει τη στρατιωτική παρουσία της Τουρκίας βόρεια της Ιντλίμπ.", αναφέρει το δημοσίευμα του "Al -Monitor ".<br /><br />Ορισμένες πηγές μάλιστα λένε ότι μιλάμε για να δώσουμε λίγο χρόνο στον Ερντογάν να αποσύρει τα τουρκικά στρατεύματα, διαφορετικά οι θέσεις του τουρκικού στρατού θα προσβληθούν.<br /><br />"Μετά τα λόγια του Πούτιν στον Ερντογάν, η Ρωσία υπέβαλε τελεσίγραφο στην Τουρκία, ότι είτε η τουρκική πλευρά θα παραδώσει έξι βάσεις της στο Ιντλίμπ στον συριακό στρατό, είτε οι βάσεις αυτές θα δεχθούν επίθεση".<br /><br />Η Ρωσία υποστηρίζει στρατιωτικά τους Κούρδους YPG στη Συρία <br /><br />Η Ρωσία αποφάσισε να υποστηρίξει τους Κούρδους στον αγώνα κατά του τουρκικού στρατού και των τζιχαντιστών.<br /><br />Με βάση προηγούμενες πληροφορίες ότι η Δαμασκός και οι Κούρδοι της Συρίας άρχισαν να διαπραγματεύονται με τη μεσολάβηση της Ρωσίας για πιθανή παραχώρηση αυτονομίας στους Κούρδους στα βόρεια της αραβικής δημοκρατίας με αντάλλαγμα την παροχή πρόσβασης στις συριακές αρχές στα βόρεια εδάφη, έγινε γνωστό ότι η Ρωσία άρχισε να υποστηρίζει τους κουρδικούς στρατιωτικούς σχηματισμούς με επιδρομές στις περιοχές όπου βρίσκεται ο τουρκικός στρατός και οι φιλότουρκοι τζιχατζιστές μισθοφόροι, στην εδαφική περιοχή της στρατιωτικής επιχείρησης της Άγκυρας "Olive Branch".<br /><br />Είναι γνωστό ότι πριν από περίπου μία ημέρα, ρωσικά μαχητικά και βομβαρδιστικά εμφανίστηκαν στον ουρανό πάνω από τη Συριακή επαρχία Χαλέπι, το βόρειο τμήμα της οποίας είναι στην πραγματικότητα κατεχόμενο από την Τουρκία, πλήττοντας την περιοχή του χωριού Tuweis και πραγματοποιώντας εναέριες περιπολίες .<br /><br />Η εμφάνιση ρωσικών στρατιωτικών αεροσκαφών σε αυτήν την περιοχή είναι κάτι παραπάνω από ασυνήθιστη, ωστόσο , είναι προφανές ότι η ρωσική πλευρά στέλνει μήνυμα στον Ερντογάν, ότι εάν η Άγκυρα δεν υπακούσει και δεν αποσύρει τα στρατεύματά της από την Ιντλίμπ και δεν σταματήσει να υποστηρίζει τους τζιχατζιστές μαχητές, η Ρωσία είναι έτοιμη να βάλει τέλος στις τουρκικές στρατιωτικές φιλοδοξίες. στη Συρία.<br /><br />«Κρίνοντας από το γεγονός ότι οι η εμφάνιση της ρωσικής αεροπορίας δεν ήταν μαζική , αυτό μπορεί να θεωρηθεί ως σήμα προς την Τουρκία, ότι εάν κριθεί απαραίτητο, η Ρωσία μπορεί όχι μόνο να εντείνει τις επιθέσεις στη ζώνη της τουρκικής στρατιωτικής επιχείρησης, αλλά και να αρχίσει να χρησιμοποιεί τακτικά όπλα , πυραυλικά συστήματα και ακόμη και βομβαρδιστικά Tu -22M3 μεγάλου βεληνεκούς», τονίζει Ρώσος ειδικός.<br /><br />Λίγες εβδομάδες νωρίτερα, η Ρωσία είχε ήδη βομβαρδίσει τη βόρεια Συρία στη ζώνη της στρατιωτικής επιχείρησης «Κλαδί Ελιάς», γεγονός που προκάλεσε τον θυμό της Άγκυρας.<br /><br />Πως οι εξελίξεις στη Συρία επηρεάζουν τα ελληνοτουρκικά;<br /><br />Μετά από τα χαστούκια του Πούτιν προς τον Ερντογάν στη Συρία, ο Τούρκος Πρόεδρος "θυμήθηκε" τις ΗΠΑ, τις οποίες προσπαθεί να δελεάσει ζητώντας την αγορά 40 νέων F-16 Block 70 και την αναβάθμιση παλαιοτέρων δικών της F-16 σε έκδοση Viper, προκειμένου να δείξει μεταμέλεια και σταδιακή επιστροφή στη Δύση.<br /><br />Δυστυχώς για τον Ερντογάν Ρωσία και ΗΠΑ τα έχουν βρεί στη Συρία, η οποία με συναίνεση των 2 υπερδυνάμεων θα μετασχηματιστεί σε ένα Ομόσπονδο κράτος που θα εμπεριέχει ένα ημιαυτόνομο κουρδικό κρατίδιο στα ΒΑ της χώρας.<br /><br />Έτσι θα εξυπηρετηθούν τα συμφέροντα ΗΠΑ και Ρωσίας, αφήνοντας στο περιθώριο την Τουρκία.<br /><br />Αυτό προκαλεί νευρικότητα στον Ερντογάν που χάνει το παιγνίδι στην Συρία και συνεπώς αναμένεται να αυξήσει την επιθετικότητα της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο και στο Αιγαίο<br /><br />Ωστόσο θερμό επεισόδιο στην παρούσα φάση δεν αναμένω, αφού η Άγκυρα δεν μπορεί να αναπτύξει στο έδαφός της τους S-400 , αφού κάτι τέτοιο θα προκαλούσε το μένος των ΗΠΑ εναντίον της και θα ακύρωνε την προσπάθεια εξευμενισμού των ΗΠΑ από τον Ερντογάν με δέλεαρ την αγορά των παραπάνω οπλικών συστημάτων.<br /><br />Άλλωστε σε στρατιωτικό επίπεδο, θα ήταν τεράστιο λάθος για την Τουρκία να προκαλέσει θερμό επεισόδιο με την Ελλάδα, χωρίς να έχει τάξει τους S-400 της νωρίτερα, αφού δεν γνωρίζει πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα.<br /><br />Επισημαίνουμε τέλος κάτι άκρως σημαντικό για τα Ελληνοτουρκικά. Οι Τούρκοι μέσα από την επιθετικότητα τους σε βάρος μας προσπαθούν να κρύψουν τις τρομερές αδυναμίες τους.<br /><br />Το στράτευμα τους δεν έχει συνοχή και δεν υπάρχει εμπιστοσύνη μεταξύ των Στελεχών του, που είναι χωρισμένοι σε παραγκωνισμένους Κεμαλιστές, σε φυλακισμένους Γκιουλενιστές και σε ανερχόμενους στην Ιεραραρχία ελέω Ερντογάν Ισλαμιστές.<br /><br />Το στράτευμα τους είναι καταδικασμένο σε ήττα και αυτό το ξέρουν οι Τούρκοι.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Πούτιν σε Ερντογάν: "Πάρε το στρατό σου από το Ιντλίμπ τώρα"- Πώς επηρεάζονται τα ελληνοτουρκικά.

Παναγιώτης Νάστος Ρωσία και ΗΠΑ τα έχουν "βρεί" στο θέμα της Συρίας του Άσαντ και των Κούρδων του YPG, αφήνοντας στο περιθώριο την...

Διαβάστε την συνέχεια

Λιβύη: Το μετέωρο βήμα προς το χάος

<img src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/10/libya-ekloges.jpg" /><br /><br /><b>Τσιλιόπουλος Ευθύμιος</b><br />Οι βουλευτικές εκλογές στη Λιβύη αναβλήθηκαν για τον Ιανουάριο, δήλωσε το Κοινοβούλιο της χώρας, αντί να διεξαχθούν στις 24 Δεκεμβρίου όπως είχε προγραμματιστεί. Οι εκλογές για τα μέλη της Βουλής των Αντιπροσώπων θα πραγματοποιηθούν 30 ημέρες μετά τις προεδρικές εκλογές, που παραμένουν προγραμματισμένες για τις 24 Δεκεμβρίου. Όμως, ο οδικός χάρτης του Λιβυκού Φόρουμ Πολιτικού Διαλόγου (LPDF) που συμφωνήθηκε στη Γενεύη τον Νοέμβριο του 2020 αναφέρει ότι οι εκλογές διεξάγονται ταυτόχρονα, δηλαδή κοινοβουλευτικές και προεδρικές την ίδια ημέρα.<br /><br />Κάθε υποχώρηση από αυτή τη δέσμευση θα δώσει πατήματα στα άλλα κόμματα να αθετήσουν τις υποσχέσεις τους, γεγονός που μπορεί να εμποδίσει την ολοκλήρωση των εκλογών την προγραμματισμένη ημερομηνία 24 Δεκεμβρίου 2021. Για τους αισιόδοξους, η διεξαγωγή βουλευτικών εκλογών θα διασφάλιζε το τέλος του ρόλου του Ύπατου Συμβουλίου και το τέλος του πολιτικού διχασμού. Η παράταση της Βουλής των Αντιπροσώπων μετά τον ερχόμενο Δεκέμβριο θα δικαιολογήσει τη συνέχιση του διχασμού και την επιβίωση του Ύπατου Συμβουλίου ως παράλληλου θεσμού με τη νομοθετική αρχή. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για ένα συμβουλευτικό όργανο που δημιουργήθηκε σύμφωνα με τους όρους της πολιτικής συμφωνίας της Λιβύης που υπογράφηκε στις 17 Δεκεμβρίου 2015.<br /><br />Η συμφωνία προέκυψε από τις ειρηνευτικές συνομιλίες που υποστηρίχθηκαν από τον ΟΗΕ και εγκρίθηκε ομόφωνα από το Συμβούλιο Ασφαλείας. Το ύπατο Συμβούλιο θεσμοθετήθηκε ως συμβουλευτικό όργανο της προσωρινής κυβέρνησης και τη Βουλής, που εδρεύει επί του παρόντος στο Τομπρούκ και μπορεί να εκφράσει δεσμευτική γνώμη γι’ αυτούς τους φορείς υπό όρους.<br /><br />Σε περίπτωση που οι προεδρικές εκλογές κριθούν στον πρώτο γύρο, ένα από τα απλά ερωτήματα που τίθενται είναι ενώπιον ποιου θα ορκιστεί ο νεοεκλεγείς πρόεδρος; Μια ομάδα πολιτικών κομμάτων κατήγγειλε μονομερώς τον νόμο για τις βουλευτικές εκλογές που εκδόθηκε τη Δευτέρα από το Ύπατο Συμβούλιο, λέγοντας ότι αγνόησε τον ρόλο των κομμάτων που βοηθά στην ανάδειξη ιδεών και έργων για μια καλύτερη δημόσια ζωή. Τα κόμματα κάλεσαν το Ύπατο Συμβούλιο να εγκρίνει ένα εκλογικό σύστημα που να δίνει τουλάχιστον το 70% των εδρών του Κοινοβουλίου στα κόμματα.<div><br />Άρση εμπιστοσύνης στο Ντμπεϊμπά<br /><br />Η τροπή αυτή, που απειλεί να τορπιλίσει τις όποιες προσπάθειες για εξομάλυνση της πολιτικής ζωής στη Λιβύη, έρχεται μετά από την άρση εμπιστοσύνη στη μεταβατική κυβέρνηση που ψήφισε το Κοινοβούλιο τον Σεπτέμβριο. Ο Ντμπεϊμπά δήλωσε ότι η κυβέρνησή του θα προωθήσει σχέδια για εκλογές στα τέλη Δεκεμβρίου. Αν και το Κοινοβούλιο που εδρεύει στο Τομπρούκ, είπε ότι η κυβέρνηση Ντμπεϊμπά θα παρέμενε ως υπηρεσιακή κυβέρνηση, δεν έδωσε χρονοδιάγραμμα για το διορισμό μιας άλλης κυβέρνησης τρεις μήνες πριν από τις βουλευτικές και προεδρικές εκλογές που τότε ακόμη προγραμματίζονταν για τις 24 Δεκεμβρίου.<br /><br />Ο Ντμπεϊμπά είχε πει τότε ότι η κυβέρνησή του θα ολοκληρώσει «αυτό που ξεκίνησε για να σώσει το έθνος και ελπίζουμε να το ενώσει». Ταυτόχρονα όμως έδωσε ένα διχαστικό στίγμα μη συνεργασίας με ορισμένα κόμματα, δηλώνοντας ότι «δεν θα υποστηρίξουμε κανένα κόμμα που θέλει να αποσπάσει την προσοχή και να καταστρέψει αυτό το έθνος». Η αποστολή του ΟΗΕ για την Λιβύη εξέφρασε ανησυχίες για την άρση εμπιστοσύνης, λέγοντας ότι η κυβέρνηση «παραμένει η νόμιμη κυβέρνηση μέχρι να αντικατασταθεί από άλλη κυβέρνηση μέσω τακτικής διαδικασίας, μετά τις εκλογές».<br /><br />Ο ΟΗΕ προέτρεψε τους βουλευτές να επικεντρωθούν στη θέσπιση νόμου για τις βουλευτικές εκλογές και κάλεσε την προεδρία του Κοινοβουλίου να «προωθήσει τις προσπάθειες για την οικοδόμηση ευρείας συναίνεσης σχετικά με το αναδυόμενο εκλογικό νομοθετικό πλαίσιο». Η δήλωση προφανώς αναφερόταν στον πρόεδρο του Κοινοβουλίου Αγκίλα Σάλεχ, με τον οποίο η Αθήνα διατηρεί σχέσεις.</div><div><br />Προς Άγκυρα και Ντόχα<br /><br />Άσχετα με την μετάθεση των εκλογών, ο Ντμπεϊμπά προσπαθεί να χαράξει την δική του πορεία προς τη πρωθυπουργία, ενάντια στον εκλεκτό της Άγκυρας και του Κατάρ Φατίχ Μπασάγκα. Έτσι, στη πρόσφατη επίσκεψή του στην Ντόχα προσπάθησε να εκμεταλλευτεί αυτό που πολλοί αναλυτές βλέπουν σαν ρήγματα στη σχέση του αντιπάλου του με την Τουρκία και το Κατάρ.<br /><br />Αν και μέχρι πρόσφατα ο Μπασάγκα θεωρείτο το πουλέν της Άγκυρας στην Λιβύη, οι γέφυρες που έριξε προς Ουάσιγκτον και άλλες δυτικές πρωτεύουσες θεωρήθηκαν ότι τον φέρνουν σε διάσταση με τους έως πρότινος υποστηρικτές του. Ο Ντμπεϊμπά διατηρεί στενές σχέσεις με πολιτοφυλακές και φυλές της Δυτικής Λιβύης, οι οποίες συνεχίζουν να έχουν στενούς δεσμούς με Άγκυρα και Ντόχα.<br /><br />Υπενθυμίζουμε ότι ενώ το δίδυμο Μπαγκάσα-Σάλεχ φαινόταν ότι θα κέρδιζε την πρωθυπουργία όταν γινόντουσαν οι διαβουλεύσεις του Φόρουμ Πολιτικού Διαλόγου, την κέρδισε τελικά ο Ντμπεϊμπά με δωροδοκίες μελών του Φόρουμ που διέθεσε. Σύμφωνα με καταγγελίες, τα χρήματα διέθεσε απλόχερα ο ξάδελφος του Αλί Ντμπεϊμπά. Ένα μεγάλο μέρος των συνομιλιών του στη Ντόχα, στις οποίες ήταν παρόντες ο υπουργός Οικονομικών και ο κεντρικός τραπεζίτης της Λιβύης, είχε να κάνει με την οικονομική στήριξη του Κατάρ προς την κεντρική τράπεζα, ώστε ο Ντμπεϊμπά να αντλήσει χρήματα για επιδοτήσεις, με τις οποίες θα μπορέσει να προσελκύσει ψηφοφόρους.<br /><br />Εν τω μεταξύ, ενώ δημοσίως ο Ντμπεϊμπά εμμένει στην ιδέα ότι οι εκλογές πρέπει να γίνουν στον προκαθορισμένο χρόνο, κατ’ ιδία έχει επανειλημμένως πει ότι πρέπει να αναβληθούν. Ίσως έχει στο μυαλό του ότι υπό τις παρούσες συμφωνίες δεν θα μπορεί να λάβει μέρος, ως μέλος προηγουμένων κυβερνήσεων. Η αναβολή των εκλογών, πάντως, είναι κάτι που διαφαινόταν εδώ και μήνες.<br /><br /></div><div>Αναβολή των εκλογών στη Λιβύη<br /><br />Τον Αύγουστο, οι ΗΠΑ είχαν διατυπώσει πρόταση που είναι αντίθετη με τη διεξαγωγή εκλογών στις 24 Δεκεμβρίου. Πρότειναν ότι μετά τον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών, οι υποψήφιοι που θα αποσπάσουν τουλάχιστον το 10% των ψήφων στον πρώτο γύρο, θα έπρεπε να δεσμευτούν σε μηνιαία τηλεοπτικά ντιμπέιτ (πράγμα που από μόνο του δείχνει πολύμηνη τουλάχιστον καθυστέρηση) σε θέματα για την οικονομία, την πανδημία και άλλες προκλήσεις που δέχεται η Λιβύη.<br /><br />Οι ΗΠΑ πρότειναν ακόμα να επιτραπεί στον Ντμπεϊμπά να συμμετάσχει στις εκλογές, αλλά ότι αυτός και οποιοσδήποτε άλλος κάτοχος αξιώματος θα πρέπει να παραιτηθεί από την θέση του εάν περάσει στον δεύτερο γύρο. Το Κοινοβούλιο θα είχε στη συνέχεια ένα μήνα για να αποφασίσει για ένα νέο προσωρινό πρωθυπουργό. Πρότειναν επίσης εκλογές στις 22 Σεπτεμβρίου για τη δεύτερη Βουλή (κάτι σαν Γερουσία) και συνταγματικό δημοψήφισμα μέχρι το τέλος του 2022.<br /><br />Η πρόταση αυτή βρήκε σθεναρή αντίσταση από πολλές χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Γαλλίας, η οποία επιμένει στις ταυτόχρονες εκλογές στις 24 Δεκεμβρίου. Η Αίγυπτος θα ήθελε επίσης να γίνουν εκλογές εγκαίρως, εν μέρει επειδή πιστεύει ότι οι ισλαμιστές θα έχαναν περισσότερα εάν στήνονταν τώρα κάλπες. Παρά τις κατηγορίες μεταξύ των Ντεϊμπά, Χαφτάρ και Σάλεχ, και οι τρεις θα επωφεληθούν από την αναβολή των εκλογών. Κι αυτό παρόλο που ο Χαφτάρ έχει υπονοήσει ότι η αναβολή των εκλογών θα μπορούσε να οδηγήσει σε επανάληψη του εμφυλίου.<br /><br />Ενώ ορισμένοι στη δυτική Λιβύη υποστηρίζουν ότι εκλογές σύντομα θα μπορούσε να φέρει στην εξουσία τον Χάφταρ ή τον γιο του Μουαμάρ Καντάφι, τον Σαΐφ αλ-Ισλάμ αλ-Καντάφι, ο Χαφτάρ εξακολουθεί να κερδίζει από το status quo, όπως και ο Σάλεχ. Τόσο ο Σάλεχ όσο και ο Χαφτάρ επέμειναν στις εκλογές και είναι πιθανώς προεδρικοί υποψήφιοι, αλλά ένας εκλογικός νόμος θα μπορούσε να απαγορεύσει τη συμμετοχή στρατιωτικών, όπως ο Χάφταρ, ο δε Σάλεχ κινδυνεύει και να μην εκλεγεί πρόεδρος και να χάσει την προεδρία του Κοινοβουλίου. Υπό αυτές τις συνθήκες, η λύση στη Λιβύη φαίνεται να απομακρύνεται έτι περαιτέρω και το χάος να καραδοκεί στην γωνία.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Λιβύη: Το μετέωρο βήμα προς το χάος

Τσιλιόπουλος Ευθύμιος Οι βουλευτικές εκλογές στη Λιβύη αναβλήθηκαν για τον Ιανουάριο, δήλωσε το Κοινοβούλιο της χώρας, αντί να διεξαχθούν στ...

Διαβάστε την συνέχεια

ΗΠΑ: “Ολίγον έγκυος” η Τουρκία για τα παιδιά-στρατιώτες!

<img height="338" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/10/paidia-stratiotes-2.png" width="756" /><br /><br />Τον περασμένο Ιούλιο το State Department είχε κατατάξει την Τουρκία στην λίστα των χωρών που χρησιμοποιεί παιδιά-στρατιώτες, με τους “καλοκάγαθους” γείτονες μας να έχουν την τιμή(!) να αποτελούν την πρώτη χώρα-μέλος του NATO που καταφεύγει σε τέτοιες αποκρουστικές πρακτικές, οι οποίες θυμίζουν μαύρα καθεστώτα.<br /><br />Όμως, πριν αλέκτωρ φωνήσαι τρις, η Ουάσιγκτον εξαίρεσε την Τουρκία από την επιβολή των κυρώσεων που προβλέπει η αμερικανική νομοθεσία γι’ αυτή την περίπτωση. Και βέβαια, τί νομίζετε ότι επικαλέστηκε το State Department: το «εθνικό συμφέρον των ΗΠΑ». Για να μην βάλει τα “κλάματα” το αδελφό κράτος των Τούρκων (μιλάμε για το Πακιστάν) οι Αμερικανοί φρόντισαν να το εξαιρέσουν κι αυτό από τις σχετικές κυρώσεις.<br /><br />Τώρα, πώς υπηρετείται το αμερικανικό εθνικό συμφέρον από την εξαίρεση της Τουρκίας μόνο οι γραφειοκράτες στην Ουάσινγκτον μπορούν να μας πουν. Γιατί δεν το λέτε απλά βρε παιδιά; «Δεν θέλουμε να ζορίσουμε την Τουρκία, γιατί ελπίζουμε πως κάποια στιγμή θα επιστρέψει στο “μαντρί”». Τώρα αν αυτό είναι πολιτική αρχών, μην με ρωτάτε, γιατί οι ίδιοι οι Αμερικανοί το έχουν ήδη απαντήσει.<br /><br />Οι ίδιοι μας διαβεβαιώνουν πως η Τουρκία στρατολογεί παιδιά, μέσω των τζιχαντιστικών οργανώσεων στη Συρία που χρηματοδοτεί υποστηρίζει και εξοπλίζει. Και οι ίδιοι την εξαιρούν! Και να σκεφτεί κανείς ότι μερικές ώρες πριν ο Μπάιντεν βγήκε “λάβρος” κατά της Τουρκίας για τον ρόλο της στην Συρία, την οποία κατηγόρησε ότι «υπονομεύει τον αγώνα κατά του Ισλαμικού Κράτους».<br /><br />Πως να μην τον υπονομεύει, αφού οι Τούρκοι συνεργάστηκαν στενά με το Ισλαμικό Κράτος, ο γιος του Ερντογάν, ο Μπιλάλ, έκανε για χρόνια λαθρεμπόριο πετρελαίου με τους τζιχαντιστές. Και τώρα δεν υποστηρίζει το Ισλαμικό Κράτος, αλλά το τοπικό παράρτημα της Αλ Κάιντα! Και άμα χρειαστεί φροντίζει να αλλάζουν στολές! Τουλάχιστον ο Αμερικανός πρόεδρος εμφανίστηκε να εμμένει στην υποστήριξη των Κούρδων μαχητών του YPG, τους οποίους ο Ερντογάν (αν μπορούσε) θα εκτελούσε με τα ίδια του τα χέρια!<br /><br />Διεθνή και έγκυρα Μίντια συνδέουν την αλλαγή στάσης των ΗΠΑ με το πρόσφατο αίτημα της Άγκυρας να θέλει να αγοράσει 40 καινούργια F-16 και να αναβαθμίσει 80 από τα παλαιότερα F-16. “Βρήκαν το ευαίσθητο σημείο τους και αυτό είναι μείον τους” που θα έλεγε και ο Πανταζής!<br /><br />Αχ τα κακόμοιρα τα αμερικανικά ανθρωπιστικά ιδεώδη, όταν χρειάζεται υποτάσσονται στις γεωπολιτικές σκοπιμότητες και στην πώληση όπλων! Είπαμε να μιλάνε για ηθική, αλλά όχι και να χαλάνε χοντρέ μπίζνες, ειδικά όταν έχουν και γεωπολιτικό συμφέρον. Γιατί τα έφτιαξαν τα σχετικά “παραθυράκια” στη νομοθεσία τους. Αλλά πως να το κάνουμε: ή στρατολογείς παιδιά ή δεν στρατολογείς. “Ολίγον έγκυος” δεν γίνεται!<div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

ΗΠΑ: “Ολίγον έγκυος” η Τουρκία για τα παιδιά-στρατιώτες!

Τον περασμένο Ιούλιο το State Department είχε κατατάξει την Τουρκία στην λίστα των χωρών που χρησιμοποιεί παιδιά-στρατιώτες, με τους “καλοκά...

Διαβάστε την συνέχεια