Oύτε τα όρια της Ελληνικής ΑΟΖ δεν ξέρει ο Σαμαράς αλλά…

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <img align="middle" border="0" height="320" src="http://lh6.ggpht.com/-DBQ6IgOf-SQ/UXUdLSYPKPI/AAAAAAAA8kk/x19lkeBCcfk/image_thumb%25255B3%25255D.png?imgmax=800" style="background-image: none; border-width: 0px; display: inline; float: center; margin: 7px 15px 7px 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" width="500" /></div> <br /> <b>Είναι μεγάλη ντροπή ένας πρωθυπουργός να μη ξέρει τα σύνορα της χώρας του! Σφουγγάρι… Σφουγγάρι…</b><br /> Αυτό το συμπέρασμα προκύπτει απο την αναφορά του στην γεωστρατηγική σημασία της <b>σύζευξης</b> των ΑΟΖ Κύπρου, Ελλάδας και Μάλτας, κατά τη διάρκεια πρόσφατης ομιλίας του στο 12ο Συνέδριο Ευρωμεσογειακής Συνεργασίας και Επενδύσεων. <br /> <b>Ομως, επαφή συνόρων ΑΟΖ Ελλάδας και Μάλτας δεν υπάρχει. </b><br /> Πιθανόν, ο Σαμαράς να έμπλεξε στην ομιλία του απο ασχετοσύνη την ΑΟΖ της Μάλτας με το FIR της, που ακουμπάει με αυτό της Ελλάδας, όπως θα δείτε σε χάρτη στη συνέχεια του άρθρου. Αυτό συμβαίνει πιθανόν γιατί όταν χαράσσονταν τα FIR των χωρών αυτών δεν είχαν χαραχθεί οι ΑΟΖ τους ή κάπως έτσι. Και πάλι όμως η γκάφα που έκανε ήταν μεγάλη, αφού τα θαλάσσια ενεργειακά αποθέματα Κύπρου, Ελλάδας και Μάλτας για τα οποία μίλησε στη συνέχεια της ομιλία; του δεν καθορίζονται απο τα FIR των χωρών αυτών αλλά απο τις ΑΟΖ τους.<br /> <a href="https://www.blogger.com/null" name="more"></a> Οπως και να έχει, τα ΜΜΕ οφείλουν να ζητήσουν διευκρινήσεις και απόδειξη από το Σαμαρά για όσα είπε στο συνέδριο. Ετσι γίνεται στα πολιτισμένα και ανεπτυγμένα κράτη. <br /> Στα Εθνικά θέματα δεν μπορεί να υπάρχει σιωπή της Kαμόρα και η ΑΟΖ είναι Εθνικό θέμα. Στην Ιαπωνία τα παιδάκια μαθαίνουν στο δημοτικό, πού είναι τα όρια της ΑΟΖ της χώρας τους. Στην Ελλάδα τους τα κρύβουν και τους μαθαίνουν Αγγλικά… <br /> <b>Οι ασχετοσύνες των πολιτικών δεν σταματάνε όμως στο Σαμαρά, που τις τελευταίες ημέρες χάνει πολλά λάδια</b> (διαβάστε το άρθρο αυτό <a href="http://zcode-gr.blogspot.jp/2013/04/n-h.html">εδώ</a>, στο σημείο που ο Σαμαράς μιλάει για την δήθεν αύξηση της ανταγωνιστικότητας της Ελλάδας, κάτι που κανένα ΜΜΕ δεν παρετήρησε, επιβεβαιώνοντας ότι η Ελληνική κοινωνία είναι κοινωνία κομπλεξικών και ασχέτων, με κορυφή της πυραμίδας τους δοσίλογους). Χτες πάλι, ένας πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ που ασχολείτο με τους υδρογονάνθρακες έλεγε ότι “o ορυκτός πλούτος αποτελεί έναν πολύ βασικό πυλώνα στήριξης του νέου αναπτυξιακού μοντέλου της χώρας”. To τραγικό είναι ότι μιλάει και αυτός χωρίς να γνωρίζει “τί είναι ορυκτό”, “τί είναι ανάπτυξη” αλλά και τα Ελληνικά του δεν είναι καλά. H λέξη π.χ. “στήριξη” δεν έπρεπε να υπάρχει στη φράση. <br /> <b>Λοιπόν, για να τελειώνουμε… Οι Ελληνες ολίγιστοι πολιτικοί πρέπει πρίν βγούν στη γύρα πρός άγρα ψήφων να μελετούν και να προσέχουν τί λένε.</b> <br /> Ο κακός τους λόγος χαλάει τη λογική όσων τους ακούν. Δεν αντέχω άλλο αυτή τη ποιότητα. Οσοι απο εσάς αντέχετε να τους ακούτε, κάνετε κακό στη λογική σας.<br /> <h4> Ας μιλήσουμε και για κάτι σημαντικό. Τα σημεία Κ και Ζ.</h4> <a href="http://lh3.ggpht.com/-epIm9j_pH9s/UXQ9eRj5hNI/AAAAAAAA8jU/o8vjGQna3ac/s1600/4-20-2013%2525207-02-45%252520PM%25255B3%25255D.jpg" rel="prettyPhoto" title="Σύνορα ΑΟΖ Ελλάδας και Μάλτας"><img align="left" alt="Αντώνη σφουγγάρι... Ξέρεις..." border="0" height="281" src="http://lh3.ggpht.com/-407_ptUi5aA/UXQ9elKULLI/AAAAAAAA8jc/o8L2C2GYNjI/4-20-2013%2525207-02-45%252520PM_thumb%25255B1%25255D.jpg?imgmax=800" style="background-image: none; border-width: 0px; display: inline; float: left; margin: 7px 15px 7px 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" title="Σύνορα ΑΟΖ Ελλάδας και Μάλτας" width="354" /></a><br /> Με την ευκαιρία της γκάφας του Αντώνη Σφουγγαράκη, θα σας εξηγήσω πώς υπολογίζεται το σημείο Κ της Ελληνικής ΑΟΖ, ένα πολύ σημαντικό σημείο στον καθορισμό της στα νοτιοδυτικά της όρια (βλέπετε σχετικά στη φωτογραφία αριστερά). <br /> Το σημείο Κ είναι το κέντρο ενός κύκλου που ορίζεται απο τα τρία σημεία Α, Β και C. Tο τμήμα ΝΚ είναι στη μεσοκάθετο του τμήματος ΑΒ και το τμήμα ΜΚ η μεσοκάθετος του τμήματος AC. Το Κ ορίζεται απο την τομή των δύο μεσοκαθέτων. <br /> Αυτό που ενδιαφέρει τον καθορισμό της ΑΟΖ της Μάλτας πρός τα ανατολικά είναι το σημείο Ζ, που είναι το κέντρο ενός κύκλου που ορίζεται απο τα σημεία Β, Η και Ο. Το τμήμα ΙΖ είναι η μεσοκάθετος του τμήματος ΒΗ και το τμήμα ΡΖ  είναι πάνω στην μεσοκάθετο του τμήματος ΗΟ. Το Ζ ορίζεται απο την τομή των δύο μεσοκαθέτων.<br /> <b>Οπως βλέπετε, η Ελληνική ΑΟΖ πλησιάζει αλλά ΔΕΝ αγγίζει την ΑΟΖ της Μάλτας.</b> <br /> Στο  χάρτη φαίνεται επίσης πώς προκύπτουν το σημεία P και R για την ΑΟΖ της Μάλτας, που δεν είναι καλοσχεδιασμένη πρός τη μεριά της Λιβύης. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα σπαταλήσουμε χρόνο για να τη σχεδιάσουμε σωστά. Δεν είναι η δουλειά μας. Αυτό που ενδιαφέρει να ξέρει κανείς είναι, ότι η ΑΟΖ της Μάλτας και της Ελλάδας δεν έχουν κοινά σημεία και ότι το σημαντικό για τη χάραξη της ΑΟΖ της Ελλάδας σημείο Κ προκύπτει με πασιφανή και μοναδικό τρόπο.<br /> <h4> Τα όρια FIR και ΑΟΖ της Ελλάδας και της Μάλτας</h4> <a href="http://lh5.ggpht.com/-FWmYsS32t4Q/UXRA6j4i_8I/AAAAAAAA8kE/pOJZMIEqBRg/s1600/image%25255B8%25255D.png" rel="prettyPhoto" title="FIR και ΑΟΖ Ελλάδας και Μάλτας"><img align="left" alt="Αντώνη σφουγγάρι... Ξέρεις..." border="0" height="266" src="http://lh5.ggpht.com/-prih6lq-cKw/UXRA600pX8I/AAAAAAAA8kM/SQ60UsrA1p8/image_thumb%25255B3%25255D.png?imgmax=800" style="background-image: none; border-width: 0px; display: inline; float: left; margin: 7px 15px 7px 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" title="FIR και ΑΟΖ Ελλάδας και Μάλτας" width="354" /></a>Στη φωτογραφία αριστερά ακολουθεί ένα χάρτης με το FIR της Μάλτας και της Ελλάδας, που βρήκα στο διαδίκτυο. Οπως θα παρατηρήσετε τα δύο FIR των χωρών αυτών έχουν μεγάλη κοινή περιοχή επαφής και καμμιά σύμπτωση με τα όρια των ΑΟΖ τους. Αυτό συμβαίνει μάλλον για το λόγο που εξήγησα στην αρχή του άρθρου. <br /> Μετά την χάραξη των ΑΟΖ των τριών χωρών τα όρια των FIR θέλουν διόρθωση, ώστε να μην υπάρχει μεγάλη διαφορά των FIR των χωρών αυτών από τις ΑΟΖ τους για ευνόητους λόγους. <br /> <b>Τα όρια του Ελληνικού FIR πρέπει να μετακινηθούν, όχι της ΑΟΖ. Με εννοείτε; Το τονίζω…</b><br /> Ο Πρωθυπουργός επιστρέφοντας απο το τελευταίο του ταξείδι στο Σείριο μπέρδεψε τα FIR με τις ΑΟΖ.  Εμείς όμως σας παρασύραμε σε ένα πιο δημιουργικό μονοπάτι. Μάθατε ότι το σημείο Κ δεν προκύπτει μαγικά αλλά και πώς να το υπολογίζετε.<br /> <b>Η Ελλάδα δεν έχει αδικηθεί στο χωρισμό της ΑΟΖ της με τη Λιβύη στον χάρτη. Η Μάλτα έχει αδικηθεί.</b><br /> <h4> Αντί επιλόγου (αλλά…)</h4> Oι δηλώσεις Σαμαρά παρότι εκτός μαθηματικής πραγματικότητας θα μπορούσαν να οδηγήσουν στο τραπέζι των συζητήσεων για την ΑΟΖ τη Λιβύη, αφού μια πολιτική συμφωνία Ελλάδας και Μάλτας για την ΑΟΖ θα έθετε σε αμφισβήτηση περιοχή της ΑΟΖ της Λιβύης.<br /> Απο αυτή τη πλευρά και μόνο – ούτε αυτό το είδατε -  αυτό που έκανε ο Αντώνης Σφουγκαράκης θα μπορύσε να θεωρηθεί έξυπνο. Ομως κάνει κάτι που δεν χρειάζεται, κάτι που τραβάει μακριά τη βαλίτσα, όπως έχει γίνει με τόσα άλλα θέματα. H μη ταχεία επίλυση προβλημάτων εξωτερικής πολιτικής έχει αποβεί μέχρι τώρα κατά της Ελλάδας.<br /> Η Ελλάδα πρέπει να ανακηρύξει την ΑΟΖ της με χάρτη και μετά όποιος γείτονας έχει αντιρρήσεις μπορεί να καταφύγει στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, που έχει καθορισθεί απο τον ΟΗΕ για την επίλυση  διαφορών με θέμα τις ΑΟΖ, να κάνει τα παράπονά του. Η Μάλτα θα είναι ένας καλός σύμμαχος για την Ελλάδα, αφού ήδη έχει αδικηθεί φανερά στον καθορισμό των ορίων της ΑΟΖ της πρός την πλευρά της Λιβύης,<br /> Πρέπει να γίνει κατανοητό όμως και στον ΟΗΕ, ότι ενα αυστηρά μαθηματικό πρόβλημα όπως είναι ο χωρισμός των ΑΟΖ βασισμένο  σε αρχικές μαθηματικές συνθήκες, όπως αυτές προκύπτουν απο προηγούμενες συμφωνίες μεταξύ κρατών δεν μπορεί να διαχειρίζεται απο τους τεχνοκράτες του  Διεθνούς Δικαστηρίου με τόσο αδαή τρόπο, όπως έχει γίνει σε αρκετές περιπτώσεις. Είναι πολύ σημαντικό αυτό που λέω, γιατί θα λύσει πολλά διακρατικά προβλήματα στη βάση της λογικής και όχι αφού καταλαγιάσει η σκόνη…<br /> <a href="http://zcode-gr.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Oύτε τα όρια της Ελληνικής ΑΟΖ δεν ξέρει ο Σαμαράς αλλά…

Είναι μεγάλη ντροπή ένας πρωθυπουργός να μη ξέρει τα σύνορα της χώρας του! Σφουγγάρι… Σφουγγάρι… Αυτό το συμπέρασμα προκύπτει απο την αν...

Διαβάστε την συνέχεια

Γιατί η Ελλάδα δεν μειονεκτεί απέναντι στην Τουρκία

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgB5uZMARPPMYbU9NQL-7ODTZKB3F4VhIS1O5m4lwi1b0N9KTRAHSMecXHrC8_NR75Z15FVy1OBe-HMsLAYg7tzsCQ6DGNPGbAWXfrtrg7ytm1p44ctim0pIyx8-JuNYhN_kZVBSQ423Lo/s1600/1A.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="308" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgB5uZMARPPMYbU9NQL-7ODTZKB3F4VhIS1O5m4lwi1b0N9KTRAHSMecXHrC8_NR75Z15FVy1OBe-HMsLAYg7tzsCQ6DGNPGbAWXfrtrg7ytm1p44ctim0pIyx8-JuNYhN_kZVBSQ423Lo/s640/1A.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <b>Γράφει ο Χαράλαμπος Τσαρδανίδης </b><br /> Κατά τη διάρκεια του εικοστού αιώνα, οι ελληνοτουρκικές σχέσεις πέρασαν μέσα από διαφορετικές φάσεις οι οποίες εναλλάσσονταν μεταξύ περιόδων πολέμων, φιλίας, συμμαχίας και διαστημάτων «ειρηνικής συνύπαρξης» και «μη πολέμου».<br /> Η μη ευθύγραμμη αυτή πορεία των ελληνοτουρκικών σχέσεων συνέβαλε στο να «κατασκευαστούν» από την ελληνική πλευρά ορισμένες παραδοχές για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, οι οποίες κατά παράδοξο τρόπο εξακολουθούν να ισχύουν παρόλο που οι διεθνείς συγκυρίες έχουν μεταβληθεί. Οι περισσότερες από αυτές τις παραδοχές εξακολουθούν όχι μόνο να επηρεάζουν τις πολιτικές που ακολουθούν οι ελληνικές κυβερνήσεις αλλά φαίνεται να αποτελούν και βασικές σταθερές, πάνω στις οποίες στηρίζονται οι σκέψεις και οι ενέργειες των βασικών διαμορφωτών της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής. Επίσης, τα τελευταία χρόνια, νέες παραδοχές έχουν προστεθεί στις προηγούμενες και τείνουν να καταστούν κι αυτές βασικές συνιστώσες της αντίληψης που έχουν οι ελληνικές κυβερνήσεις. Οι παραδοχές αυτές είναι οι εξής:<br /> <br /> α) Η γεωπολιτική παραδοχή: Η Τουρκία έχει τεράστια γεωπολιτική σημασία σε σχέση με την Ελλάδα.<br /> <br /> β) Η παραδοχή του «συμπλέγματος του Μεγάλου Γείτονα». Η Τουρκία είναι ένα μεγάλο κράτος που απειλεί την Ελλάδα, η οποία μόνη της δεν μπορεί να την αντιμετωπίσει.<br /> <br /> γ) Η κανονιστική παραδοχή. Η Ελλάδα θεωρεί ότι στα διμερή ζητήματα που την απασχολούν με την Τουρκία, το διεθνές δίκαιο είναι με το μέρος της και πρέπει η πολιτική της να βασίζεται σ’ αυτό.<br /> <br /> Τα τελευταία δε χρόνια έχουν δημιουργηθεί οι εξής δύο νέες παραδοχές:<br /> <br /> δ) Η οικονομική παραδοχή. Η Τουρκία, εξαιτίας του δυναμισμού που η οικονομία της έχει αποκτήσει, έχει τα μέσα να περιθωριοποιήσει την Ελλάδα και<br /> <br /> ε) Η παραδοχή της διαδικασίας του εξευρωπαϊσμού της Τουρκίας. Η Τουρκία εντασσόμενη στην ΕΕ θα συμπεριφέρεται ως ένας ευρωπαϊκός εταίρος. Με άλλα λόγια θα απεμπολήσει σταδιακά την επιθετική της συμπεριφορά (ή θα υιοθετήσει λιγότερο επιθετική συμπεριφορά).<br /> Οι παραδοχές αυτές σε μεγάλη έκταση δεν ισχύουν στην ολότητά τους και θα πρέπει η ελληνική εξωτερική πολιτική να απελευθερωθεί απ΄ αυτές, ώστε να είναι σε θέση να διαμορφώσει μια συγκροτημένη και περισσότερο αποτελεσματική πολιτική έναντι της Τουρκίας.<br /> <b><br /> Η ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΧΗ</b><br /> <br /> Τόσο κατά το παρελθόν, όσο και σήμερα, η γεωστρατηγική σημασία της Ελλάδας προσδιορίζει την ελληνική εξωτερική πολιτική. Λόγου χάρη, κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, όσο αυξανόταν η ένταση μεταξύ των δύο υπερδυνάμεων και το διεθνές σύστημα είχε μεταβληθεί σε αυστηρό διπολικό, τόσο η στρατηγική σημασία της Ελλάδας αυξανόταν. Ωστόσο, πολλοί θεωρούσαν ότι τόσο κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου όσο και κυρίως μετά, η στρατηγική σημασία της Τουρκίας για τη Δύση και ιδιαίτερα για τις Ηνωμένες Πολιτείες καθώς και το γεωπολιτικό βάρος της Τουρκίας σαφώς ήταν μεγαλύτερο. Κατά συνέπεια, η Τουρκία είχε και εξακολουθεί να έχει, εκμεταλλευόμενη τη γεωπολιτική της σημασία, τη δυνατότητα να συμπεριφέρεται προς την Ελλάδα - σύμμαχό της στο ΝΑΤΟ - με υπεροψία και να θέτει χωρίς συνέπειες ένα πλήθος αιτημάτων: από την προστασία της μουσουλμανικής μειονότητας στη Θράκη μέχρι τη μείωση του εναέριου χώρου της Ελλάδας καθώς και να προβαίνει σε απειλές πολέμου εάν η Ελλάδα επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα σε δώδεκα μίλια στο Αιγαίο. Παράλληλα, εισέβαλε το 1974 στο βόρειο μέρος της Κύπρου και δεν δείχνει ουσιαστικά κάποια θέληση να συμβιβαστεί με την αποδοχή μιας λειτουργικής διζωνικής ομοσπονδίας στην μεγαλόνησο.<br /> <br /> Ωστόσο, αρκετά συχνά λησμονείται το γεγονός ότι δεν είναι μόνο η Τουρκία που έχει γεωπολιτική σημασία αλλά και η Ελλάδα. Κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, τόσο η Ελλάδα όσο και η Τουρκία αποτελούσαν ένα ενιαίο γεωπολιτικό φράγμα στη σοβιετική επέκταση προς την ανατολική Μεσόγειο. Ειδικότερα, ο έλεγχος του ελληνικού χερσαίου, θαλάσσιου και εναέριου χώρου απέδιδε για τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ τα εξής στρατηγικά πλεονεκτήματα: τη δυνατότητα επιτήρησης των θαλάσσιων προσβάσεων της Ανατολικής Μεσογείου, το επιχειρησιακό πλεονέκτημα υπερκεράσεως των Στενών από τα δυτικά, τη δυνατότητα- εξαιτίας της ύπαρξης των ελληνικών νησιών στο Αιγαίο- πλήρους επιτήρησης των γραμμών επικοινωνιών μεταξύ του Εύξεινου Πόντου και της Μεσογείου. Δεν ήταν συνεπώς τυχαίο που τα δύο κράτη ονομάστηκαν «σιαμαίοι».<br /> Αναμφίβολα, μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, η γεωπολιτική ενότητα του ελληνοτουρκικού χώρου υπονομεύθηκε, καθώς η σοβιετική απειλή από το Βορρά δεν υπήρχε πλέον και τα όμορα βαλκανικά κράτη είτε εντάχθηκαν στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ, είτε αποδυναμώθηκαν εξαιτίας των συρράξεων στα Δυτικά Βαλκάνια. Ωστόσο, η επέκταση της γεωστρατηγικής σημασίας της Τουρκίας, κυρίως εξαιτίας της εγγύτητάς της με τον ευαίσθητο για τις ενεργειακές πηγές χώρο της Μέσης Ανατολής, και ως χώρας- διαμετακομιστή πετρελαίου και φυσικού αερίου, αντισταθμίζεται από το γεγονός ότι η Τουρκία θεωρείται, ιδιαίτερα από τα κράτη-μέλη της ΕΕ, ως ένα κράτος από τη μια μεριά κοσμικό και φιλικό προς αυτά, αλλά που ανήκει από την άλλη περισσότερο στον βαλτώδη και ρευστό χώρο της Μέσης Ανατολής παρά στην Ευρώπη. Εάν η Τουρκία καταστεί πλήρες μέλος, τότε η ΕΕ θα συνορεύει και θα είναι αναγκασμένη να αναμειχθεί στις εντάσεις που υφίστανται ανάμεσα στην Τουρκία σχεδόν με όλες τις γειτονικές της χώρες στα ανατολικά, συμπεριλαμβανομένου του Κουρδικού ζητήματος. Αυτός είναι και ένας από τους σημαντικότερους λόγους που οι προοπτικές ένταξης της Τουρκίας στην ΕΕ είναι περιορισμένες. Εξάλλου, μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, η Τουρκία στην προσπάθειά της να υπερτονίσει τη γεωπολιτική της σημασία επεδίωξε να αναλάβει πρωτοβουλίες που πολύ γρήγορα αποδείχτηκαν αναποτελεσματικές. Για παράδειγμα, στις αρχές της δεκαετίας του ΄90 όταν παρουσιάστηκε ως προστάτης των τουρκόφωνων νέων Δημοκρατιών της Κεντρικής Ασίας, όταν θέλησε να αναδείξει το ρόλο της στην Μαύρη Θάλασσα - που όμως πολύ γρήγορα έχασε το ενδιαφέρον της για τον ΟΣΕΠ (Οργανισμός Συνεργασίας Ευξείνου Πόντου) - και τέλος η πρόσφατη έντονη δραστηριότητά της στα αραβικά κράτη που κατέληξε στη δυσχερή αντιμετώπιση του συριακού προβλήματος και στις ολοένα και επιδεινούμενες σχέσεις με το Ιράν.<br /> <br /> Αντίθετα, μολονότι η γεωπολιτική σημασία της Ελλάδας μειώθηκε στον άξονα Βορρά – Νότου, αυξήθηκε στα Βαλκάνια, ιδιαίτερα κατά τη δεκαετία του ΄90, καθώς η Ελλάδα ως οργανικό μέλος της ΕΕ και φυσικά του ΝΑΤΟ μπορούσε να παίξει, όπως και τελικά έπαιξε, μετά την υπογραφή της ενδιάμεσης συμφωνίας με την ΠΓΔΜ το 1995, πρωταγωνιστικό ρόλο για τη σταθεροποίηση των Δυτικών Βαλκανίων. Επιπρόσθετα, η γειτονία της αεροναυτικής βάσης των ΗΠΑ στην Κρήτη με τη Βόρειο Αφρική, το Ισραήλ, τον Λίβανο και τη Συρία, καθώς και με τις χώρες του Περσικού Κόλπου παίζει ένα σημαντικό ρόλο, όπως επανειλημμένα έχει αποδειχθεί. Τέλος, η σημασία της Ελλάδας έχει επίσης αναβαθμιστεί με δύο πρόσφατες εξελίξεις. Η πρώτη εξέλιξη αφορά στην ανάπτυξη στενών στρατιωτικών, πολιτικών και οικονομικών σχέσεων μεταξύ του Ισραήλ και της Ελλάδας, που αν αποδειχθούν μακροπρόθεσμης πνοής, μπορούν να επαναπροσδιορίσουν την ισορροπία των δυνάμεων στο χώρο της Ανατολικής Μεσογείου με αρνητικές επιπτώσεις για την Τουρκία. Η δεύτερη εξέλιξη αναφέρεται στην ανακάλυψη κοιτασμάτων φυσικού αερίου στις ΑΟΖ της Κύπρου και του Ισραήλ που αναπόδραστα οδηγούν και για πρακτικούς λόγους (τρόποι μεταφοράς των νέων κοιτασμάτων των υδρογονανθράκων) σε μια σύναψη ενός γεωοικονομικού τριγώνου ανάμεσα στο Ισραήλ, την Κύπρο και την Ελλάδα.<br /> Κατά συνέπεια, η παραδοχή ότι η Τουρκία έχει αποκτήσει τεράστια γεωπολιτική σημασία μόνον εν μέρει είναι ορθή. Έχει και η Ελλάδα γεωπολιτικά πλεονεκτήματα, αρκεί αυτά να έχουν αναλυθεί σωστά από τους διαμορφωτές αποφάσεων και να γίνουν αντικείμενο παραγωγής ορθής πολιτικής.<br /> <br /> <b>ΤΟ ΣΥΜΠΛΕΓΜΑ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΓΕΙΤΟΝΑ</b><br /> <br /> Η τουρκική απειλή δημιουργούσε πάντοτε διλήμματα που συχνά αποδεικνύονταν ανυπέρβλητα. Μια παραδοχή που έχει γίνει σχεδόν καθολικά αποδεκτή από τους Έλληνες διαμορφωτές αποφάσεων είναι ότι όποτε η Ελλάδα αντιπαρατάχθηκε μόνη της με την Τουρκία δεν μπόρεσε να την αντιμετωπίσει αποτελεσματικά, διότι όποτε το έκανε, η έκβαση της διαμάχης απέβαινε υπέρ της Τουρκίας, καθόσον ήταν μεγαλύτερη, ισχυρότερη και πολυπληθέστερη χώρα. Μόνο όταν την αντιμετώπισε στο πλαίσιο μιας συμμαχίας, κατάφερε η Ελλάδα να ικανοποιήσει τους στόχους της. Ο Θοδωρής Κουλουμπής το απεκάλεσε «δόγμα Θεοδωρόπουλου» από τον εξέχοντα διπλωμάτη Βύρωνα Θεοδωρόπουλο που πρώτος το διατύπωσε συγκροτημένα. Για να αντιμετωπίσει, συνεπώς, η Ελλάδα την τουρκική απειλή ήταν αναγκασμένη να στρέφεται προς συμμαχίες που τις περισσότερες φορές ήταν με ισχυρότερες και εξωπεριφερειακές δυνάμεις, πράγμα που σήμαινε, όχι σπάνια, την απώλεια της αυτονομίας της, ιδιαίτερα όταν ήταν υποχρεωμένη να διατηρεί στρατιωτική ισορροπία με την Τουρκία. Για να παραφράσουμε την περίφημη ρήση του Μεξικανού προέδρου Πορφύρο Ντιάζ «Καημένη Ελλάδα, τόσο κοντά στην Τουρκία και τόσο μακριά από το Θεό». Απόρροια της παραδοχής αυτής ήταν ότι, ιδιαίτερα από το 1974 μέχρι σήμερα, ανεξάρτητα της ρητορείας που κατά καιρούς επέδειξαν με κύριο αποδέκτη το εσωτερικό ακροατήριο οι ελληνικές κυβερνήσεις, αποφάσισαν να αντιμετωπίσουν την τουρκική απειλή στο Αιγαίο και στην Κύπρο με τρεις τρόπους που φανέρωναν αυτήν ακριβώς την παραδοχή. Ο πρώτος τρόπος αναφέρεται στα μέσα που θα έπρεπε να χρησιμοποιηθούν, ώστε να αποτραπεί η τουρκική επιθετικότητα. Η Αθήνα έκρινε ότι μόνον ειρηνικά μέσα θα έπρεπε να υιοθετηθούν. Ο δεύτερος τρόπος αποσκοπεί στην επίτευξη της διεθνούς απομόνωσης της Τουρκίας, εγχείρημα βέβαια εξαιρετικά δυσχερές με τη συγκρότηση περιφερειακών, διαφορετικών κατά καιρούς συμμαχιών στη Βαλκανική, στη Μέση Ανατολή ακόμα και στην Υπερκαυκασία και ο τρίτος απέβλεπε στην αμυντική ενίσχυση, ώστε να αυξηθεί στο μέγιστο δυνατό η αποτρεπτική ισχύς της χώρας.<br /> <br /> Εάν αυτή η παραδοχή τα προηγούμενα χρόνια είχε μια ουσιαστική αξία, μετά την ένταξη της χώρας στην ΕΕ, έχει μειωθεί σημαντικά. Η συμμετοχή της Ελλάδας στην ΕΕ ως πλήρους μέλους θα πρέπει να μελετηθεί ως η σημαντικότερη διπλωματική επιτυχία της χώρας μετά την υπογραφή της Συνθήκης του Βουκουρεστίου το 1913, η τελευταία, ωστόσο ήταν απόρροια πολεμικών επιχειρήσεων. Η ένταξη δεν απέφερε μόνο οικονομικά οφέλη στην Ελλάδα. Το μεγαλύτερο όφελος από πλευράς ασφάλειας ήταν - χωρίς η ΕΕ να είναι κατά βάσιν στρατιωτική συμμαχία- ότι στην ουσία εξουδετερώθηκε σε μεγάλη έκταση ο κίνδυνος μιας προσβολής της Ελλάδας από τον υπέρτερο σε στρατιωτικά μέσα γείτονά της, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ο κίνδυνος αυτός έχει εξαφανιστεί καθώς η Τουρκία ενδυναμώνει τη στρατιωτική της ισχύ και ιδιαίτερα το ναυτικό της. Γι’ αυτό το λόγο η Ελλάδα δεν πρέπει να αντιμετωπίζει την Τουρκία με το δέος μιας μικρής χώρας έναντι μιας μεγάλης, αλλά με τα πιστοποιητικά που έχει ως μέλος μιας ευρωπαϊκής (συν)ομοσπονδίας που με κατάλληλους διπλωματικούς ελιγμούς είναι σε θέση να επιβάλλει τις δικές της εθνικές θέσεις ως θέσεις της κοινής εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ.<br /> <br /> Εξάλλου, κατά το πρόσφατο παρελθόν αυτό το πέτυχε. Χαρακτηριστικά παραδείγματα ήταν η ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ, η οποία θα πρέπει να εκτιμηθεί ως ένα άλλο μεγάλο επίτευγμα της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, μολονότι το Κυπριακό ζήτημα δεν έγινε κατορθωτό να επιλυθεί και η διασύνδεση της προόδου των διαπραγματεύσεων ένταξης της Τουρκίας με την επίλυση των ελληνοτουρκικών ζητημάτων. Βασική, ωστόσο, προϋπόθεση αυτής της πολιτικής είναι να αποκατασταθεί το διαπραγματευτικό βάρος της Ελλάδας στη διαμόρφωση των θέσεων της ΕΕ στην εξωτερική πολιτική με την ανάκαμψη της οικονομίας της καθώς και με τη ανάδυση ενός κράτους πιο αποτελεσματικού και λιγότερο διεφθαρμένου. Βλέπουμε, συνεπώς, πόσο διασυνδεμένη είναι η έξοδος από την οικονομική κρίση με την εξωτερική πολιτική και ιδιαίτερα με την αντιμετώπιση της Τουρκίας.<br /> <b><br /> Η ΚΑΝΟΝΙΣΤΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΧΗ</b><br /> <br /> Ένα μεγάλο μέρος της ελληνικής επιχειρηματολογίας για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις είναι ότι οι ελληνικές θέσεις στηρίζονται στο διεθνές δίκαιο ενώ η Τουρκία κατάφωρα το παραβιάζει, όπως παραβιάζει επίσης το διεθνές εθιμικό δίκαιο και τη διεθνή πρακτική. Αυτή η παραδοχή οφείλεται κατά κύριο λόγο στην εισβολή που η Τουρκία πραγματοποίησε στην Κύπρο και στην άρνησή της να αποδεχτεί ότι τα ελληνικά νησιά έχουν υφαλοκρηπίδα. Ως εκ τούτου, αρνήθηκε να επικυρώσει τη νέα Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας των Ηνωμένων Εθνών του 1992. Ωστόσο, η εξωτερική πολιτική ενός κράτους δεν μπορεί να βασιστεί μόνο στο διεθνές δίκαιο και ούτε μπορεί να το επικαλείται συνεχώς για ζητήματα που για πολλούς εκτιμούνται και ως πολιτικά. Πολύ περισσότερο, μάλιστα, όταν τα ζητήματα αυτά αντιμετωπίζονται συνήθως από τα τρίτα κράτη και κυρίως τις μεγάλες δυνάμεις με κύριο κριτήριο τα εθνικά συμφέροντά τους.<br /> <br /> Εξάλλου, αυτή η παραδοχή αποτελεί μια «κατασκευή» που καλλιεργήθηκε επισταμένως από την ελληνική πλευρά. Δηλαδή, ότι η Ελλάδα καταφεύγοντας στα διεθνή δικαστήρια θα δικαιωθεί. Όμως, δεν είναι σίγουρο ότι σε περίπτωση που το Διεθνές Δικαστήριο των Ηνωμένων Εθνών με βάση τις αποφάσεις που έχει εκδώσει (νομολογία) επιδικάσει τη διμερή διαφορά με την Τουρκία για την χάραξη των ορίων της υφαλοκρηπίδας, όπως, επίσης και στην περίπτωση της χάραξης των ορίων της ΑΟΖ, δεν θα λάβει σοβαρά υπόψη τις ιδιαίτερες συνθήκες που υφίστανται στο Αιγαίο, την επήρεια της νότιας τουρκικής ακτογραμμής και της οικονομικής δραστηριότητάς της. Επίσης, δεν είναι δεδομένο ότι θα παραχωρήσει μεγαλύτερη θαλάσσια έκταση για εκμετάλλευση στην Τουρκία από εκείνη που πολλοί νομίζουν στην Ελλάδα. Ούτε στα ζητήματα των μειονοτήτων θα πρέπει να θεωρηθεί ότι η Ελλάδα βρίσκεται ανάμεσα στις χώρες που ακολουθούν μια πολιτική ικανοποιητικής ανεκτικότητας, αφού έχει καταδικαστεί από το Δικαστήριο Ανθρώπινων Δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης για παραβίαση των μειονοτικών δικαιωμάτων.<br /> <b><br /> Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΧΗ</b><br /> <br /> Στην Ελλάδα ολοένα και περισσότερο έχει γίνει αποδεκτό, ακόμα και πριν από την έναρξη της οικονομικής κρίσης, ότι η Τουρκία εξαιτίας του δυναμισμού που επιδεικνύει η οικονομία της, θα καταστεί στο μέλλον μεγαλύτερη απειλή. Ήδη, από το 1995 είχε διατυπωθεί ο φόβος ότι η έναρξη της τελωνειακής ένωσης μεταξύ της Τουρκίας και της ΕΕ θα οδηγούσε σε αύξηση των εξαγωγών της Τουρκίας προς στην Ελλάδα. Σήμερα, το ΑΕΠ της γειτονικής χώρας έχει ήδη φτάσει τα 744 δισ. δολάρια από το επίπεδο των 230 δισ. δολαρίων που βρισκόταν το 2002 ενώ σημειώνεται ότι έχει πετύχει εντυπωσιακή ανάπτυξη των εξαγωγών της που άγγιξαν τα 152 δισ. δολάρια. Η Τουρκία ανήκει στoυς G-20, ενώ συνολικότερα η οικονομική ισχύς της αυξάνεται συνεχώς, πράγμα που τονίζεται επανειλημμένα από την τουρκική διπλωματία. Η Τουρκία εξ αιτίας του δυναμισμού που η οικονομία της, έχει αποκτήσει έχει συνεπώς τα μέσα να περιθωριοποιήσει την Ελλάδα. Εκφράζεται, δε ολοένα και συχνότερα η ανησυχία ότι η Τουρκία θα είναι σε θέση να διεισδύσει στον οικονομικό χώρο της Ελλάδας, ιδιαίτερα στη Δυτική Θράκη, εξαγοράζοντας πολλές ελληνικές επιχειρήσεις και εκμεταλλευόμενη την οικονομική δυσπραγία της χώρας. Επίσης, οι τουρκικές επιχειρήσεις θα είναι σε θέση να ανταγωνιστούν με επιτυχία τις ελληνικές στα Βαλκάνια, ένα χώρο όπου η ελληνική επιχειρηματική δραστηριότητα τα τελευταία χρόνια σημείωσε σημαντικά επιτεύγματα.<br /> <br /> Ωστόσο, αυτό που έλαβε χώρα τα τελευταία χρόνια δεν ήταν η οικονομική διείσδυση της Τουρκίας στην Ελλάδα, αλλά ακριβώς το αντίθετο. Η πλήρης κατάργηση των τελωνειακών δασμών, η μη ύπαρξη εμποδίων στην ανάπτυξη του εμπορίου και το θετικό κλίμα που καλλιεργήθηκε ανάμεσα στις δύο χώρες μετά το 1999 δημιούργησαν κίνητρα για μεγαλύτερη παρουσία των ελληνικών προϊόντων στην Τουρκία. Για τις ελληνικές επιχειρήσεις και ιδιαίτερα για τις εμπορικές, η τουρκική αγορά έγινε αρκετά ελκυστική, αφού είναι ευκολότερα προσβάσιμη από ό,τι οι αντίστοιχες αγορές της Δυτικής Ευρώπης, καθώς τα καταναλωτικά πρότυπα των Τούρκων είναι όμοια με τα ελληνικά και το γεγονός αυτό διευκόλυνε τις ελληνικές επιχειρήσεις να επεκτείνουν τις δραστηριότητές τους. Η Τουρκία έχει, συνεπώς, καταστεί μια πολύτιμη αγορά για τα ελληνικά προϊόντα, αφού κατατάσσεται στις έξι πρώτες χώρες όπου κατευθύνονται οι ελληνικές εξαγωγές. Το δε 2011, το εμπορικό ισοζύγιο Ελλάδας - Τουρκίας εμφανίζεται πλεονασματικό υπέρ της Ελλάδας. Οι ελληνικές εξαγωγές αυξήθηκαν κατά 104,2% σε σχέση με το 2010, ενώ οι εισαγωγές μειώθηκαν κατά 0.9%. Το εμπορικό έλλειμμα της Ελλάδας, το οποίο το 2007 ήταν της τάξης των 956 εκατ. ευρώ, το 2008 ανήλθε σε 862 εκατ. ευρώ, το 2009 ανήλθε σε 362 εκατ. ευρώ και κατά το 2011 μετετράπη σε πλεόνασμα ύψους 302,8 εκατ. ευρώ. Τα κυριότερα προϊόντα που η Ελλάδα εξάγει στην Τουρκία είναι τα ορυκτά λάδια – καύσιμα και το βαμβάκι. Οι δύο αυτές κατηγορίες προϊόντων καταλαμβάνουν πάνω από το 50% της συνολικής αξίας των ελληνικών εξαγωγών. Αναφορικά με τις ελληνικές επενδύσεις, αυτές αποτελούν το 10% του συνόλου των ξένων επενδύσεων στην χώρα κατά την περίοδο 2004-2008. Το σύνολο των ελληνικών επενδύσεων στην Τουρκία υπερβαίνει τα έξι δισ. Ο χρηματοπιστωτικός τομέας απορροφά το μεγαλύτερο μέρος των επενδύσεων. Η εξαγορά της Finansbank από την Εθνική Τράπεζα το 2006 ήταν η σημαντικότερη. Τότε πολλοί στην Ελλάδα θεώρησαν ότι η επένδυση αυτή ήταν επικίνδυνη και ότι θα έβαζε την Εθνική Τράπεζα της Ελλάδας σε περιπέτειες. Για το 9μηνο του 2012, τα έσοδα της Finansbank έχουν ανέλθει στα 1,22 δις ενώ τα έσοδα της μητρικής Ελλάδος ανήλθαν μόνο στα 840 εκατ. ευρώ. Έχουν δε καταγραφεί περισσότερες από σαράντα ελληνικές επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στην Τουρκία.<br /> <br /> Οι εξελίξεις αυτές αποδεικνύουν ότι η απειλή του οικονομικού κινδύνου και της οικονομικής διείσδυσης απ΄ την Τουρκία ήταν υπερβολική, ενώ οι ελληνικές επιχειρήσεις και οι ελληνικές τράπεζες ήταν εκείνες που εκμεταλλεύτηκαν τη μεγέθυνση της τουρκικής οικονομίας. Εξαιτίας δε της οικονομικής κρίσης, παρατηρείται σήμερα τάση αποχώρησης των λίγων τουρκικών εταιρειών που έχουν δραστηριοποιηθεί στην Ελλάδα.<br /> <br /> <b>Η ΠΑΡΑΔΟΧΗ ΤΟΥ ΕΞΕΥΡΩΠΑΪΣΜΟΥ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ</b><br /> <br /> Βασικό χαρακτηριστικό της περιόδου που αρχίζει το 1993 και ιδιαίτερα μετά το 1996, όταν ο Κώστας Σημίτης εκλέχτηκε πρωθυπουργός, είναι ότι ο βαθμός εξευρωπαϊσμού της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής αυξάνεται ακόμα περισσότερο και μπορούμε να ισχυριστούμε ότι η ελληνική εξωτερική πολιτική είναι τώρα προσαρμοσμένη προς την ΕΕ περισσότερο από ποτέ, αφού οι περισσότερες εκφάνσεις της ασκούνται μέσα από το πρίσμα της πολιτικής της ΕΕ. Η προσαρμογή αυτή διαπιστώνεται και από την πολιτική που υιοθέτησε η Ελλάδα έναντι της Τουρκίας. Αποδέχθηκε πρώτα την τελωνειακή ένωση με την Τουρκία και τελικά τη δυνατότητα ένταξής της στην ΕΕ το 1999. Ωστόσο, ένας άλλος βασικός λόγος για την αλλαγή της ελληνικής πολιτικής οφειλόταν στο γεγονός ότι η Ελλάδα δεν ήθελε να χαρακτηρίζεται συνεχώς ως η χώρα που αποτελεί το μεγαλύτερο εμπόδιο στη διαμόρφωση της εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ στην Ανατολική Μεσόγειο και τα Βαλκάνια. Η Ελλάδα γνώριζε πολύ καλά ότι υπήρχαν και άλλα κράτη-μέλη της ΕΕ που βολεύονταν με την εναντίωση της Ελλάδας στην ένταξη της Τουρκίας και δεν ήταν πια διατεθειμένη να παίζει τον ρόλο του κακού, ενώ πολλοί από τους εταίρους της υποκριτικά έπαιζαν τον βολικό ρόλο του καλού. Όποια κι αν ήταν τα πραγματικά κίνητρα της μετατόπισης των θέσεων της Ελλάδας για το συγκεκριμένο ζήτημα, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι διευκόλυνε την ανάπτυξη μιας διαφορετικής πολιτικής έναντι της Τουρκίας.<br /> <br /> Μετά το Ελσίνκι το 1999, άρχισε να κυριαρχεί η παραδοχή ότι η στάση αυτή της Ελλάδας έναντι της Τουρκίας θα μπορούσε να συμβάλει όχι μόνο σε μια αμοιβαίως αποδεκτή και λειτουργική λύση στο πρόβλημα της Κύπρου και σε μια διασύνδεση της ελληνοτουρκικής διένεξης με το ζήτημα της ένταξης της Τουρκίας στην ΕΕ, αλλά - πράγμα σημαντικότερο - θα την βοηθούσε να ενταχθεί στις ευρωπαϊκές αξίες και αρχές. Ο εξευρωπαϊσμός, δηλαδή, της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής θα «πίεζε» και την Τουρκία να διασυνδεθεί ακόμα περισσότερο με την Ευρωπαϊκή Ένωση και θα οδηγούσε στην επιτυχή ταύτιση των συμφερόντων της τουρκικής πολιτικής και της οικονομικής ελίτ με εκείνα της ΕΕ, πράγμα που αναπόφευκτα θα μετέβαλλε την τουρκική συμπεριφορά σε πλαίσιο που θα ήταν συμβατό με τους κανόνες συμπεριφοράς της ΕΕ.<br /> <br /> Ωστόσο, αυτή η παραδοχή λειτούργησε ικανοποιητικά για κάποιο διάστημα μέχρι τα μέσα της πρώτης δεκαετίας του εικοστού πρώτου αιώνα και οι διμερείς σχέσεις βελτιώθηκαν, ιδιαίτερα με την υπογραφή συμφωνιών στα πεδία της οικονομίας, του εμπορίου, του τουρισμού, του περιβάλλοντος, δηλαδή της «χαμηλής πολιτικής». Υπήρξαν, επίσης, συζητήσεις για μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης και άρχισαν οι διερευνητικές επαφές, που ασχολήθηκαν όχι μόνο με την υφαλοκρηπίδα αλλά και με τα «συναφή θέματα» της οριοθέτησής της. Ωστόσο, η άνοδος στην εξουσία της Νέας Δημοκρατίας το 2004 δεν επέτρεψε να παραπεμφθούν οι «εκκρεμείς συνοριακές διαφορές και άλλα συναφή θέματα» στη Χάγη, όπως προβλεπόταν από το Ελσίνκι. Οι κυβερνήσεις Καραμανλή δεν αμφισβήτησαν τη βασική θέση της παραδοχής αυτής, ότι η Ελλάδα εξακολουθεί να υποστηρίζει την ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ, αρκεί βέβαια η Άγκυρα να τηρήσει τις υποχρεώσεις που ανέλαβε ως υποψήφια προς ένταξη χώρα και να ολοκληρώσει τις διαπραγματεύσεις ένταξης με τους όρους που της έχουν τεθεί, συμπεριλαμβανομένης της εξομάλυνσης των διμερών σχέσεών της με την Κυπριακή Δημοκρατία. Η πολιτική αυτή αποδείχθηκε ορθή στο βαθμό που βοήθησε να ενταχθεί η Κύπρος στην ΕΕ και στο βαθμό που δημιούργησε μια νέα ατμόσφαιρα στις ελληνοτουρκικές σχέσεις.<br /> Όμως, σήμερα φαίνεται να έχει εξαντλήσει το δυναμισμό της για τους ακόλουθους λόγους: Πρώτον, η Κύπρος είναι πια μέλος της Ε.Ε. Δεύτερον, η Τουρκία φαίνεται να έχει απωλέσει το ενδιαφέρον της για ένταξη στην ΕΕ, ενώ παράλληλα πολλά κράτη-μέλη της ΕΕ δεν επιθυμούν τη συμμετοχή της Τουρκίας σ΄ αυτήν. Τρίτον, η Άγκυρα παρουσιάζεται ως μια αναδυόμενη ηγεμονική περιφερειακή δύναμη με οικονομική και στρατιωτική ισχύ που δεν έχει την ανάγκη της ΕΕ αλλά αντίθετα ισχυρίζεται ότι η ΕΕ την έχει ανάγκη. Τέταρτον, ο πρωθυπουργός Ερντογάν δίνει μια κρίσιμη πολιτική μάχη εναντίον του στρατιωτικού και του πολιτικού κατεστημένου και θα είναι ιδιαίτερα δύσκολο να προβεί, ακόμη κι αν το επιθυμούσε, σε κινήσεις καλής θέλησης προς την Ελλάδα, άνευ ανταλλάγματος. Πέμπτον, οι περιώνυμες διμερείς διερευνητικές επαφές για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας που διαρκούν εδώ και χρόνια (πενήντα τρεις γύροι!) δεν έχουν καταλήξει πουθενά, καθώς η Ελλάδα επιθυμεί να τεθεί επιτέλους ένα χρονοδιάγραμμα ώστε, αν δεν υπάρξει συμφωνία, να γίνει από κοινού προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης.<br /> <br /> Η Άγκυρα, από την άλλη, θεωρεί ότι υπάρχουν και άλλα προβλήματα, όπως οι περιώνυμες γκρίζες ζώνες, η έκταση του ελληνικού εθνικού εναέριου χώρου και το νέο «αγκάθι» που είναι η απαίτηση της Τουρκίας να εξαιρεθεί το Καστελόριζο από οποιαδήποτε διευθέτηση για την υφαλοκρηπίδα κι ενδεχόμενη κήρυξη ΑΟΖ από την Αθήνα. Το αποτέλεσμα ήταν να ατονήσουν οι διερευνητικές επαφές και μάλιστα, εξαιτίας των εκλογών στην Ελλάδα και την Τουρκία, να μην πραγματοποιηθούν καθόλου από τον Ιούλιο του 2011 μέχρι τον Οκτώβριο του 2012 και να έχει αναβληθεί κατ΄ επανάληψη η δεύτερη συνεδρίαση του ελληνοτουρκικού Συμβουλίου Συνεργασίας, η οποία αναμένεται να συγκληθεί στην Τουρκία την Άνοιξη του 2013. Υφίσταται, συνεπώς, η ανάγκη επανακαθορισμού της παραδοχής ότι η προοπτική ένταξης της Τουρκίας θα μεταβάλει τη τουρκική στάση στα ελληνοτουρκικά και στο Κυπριακό. Το ερώτημα βέβαια που παραμένει είναι ποια θα πρέπει να είναι η ελληνική στρατηγική και ποιο θα είναι το μέλλον των ελληνοτουρκικών σχέσεων.<br /> <br /> <b>ΤΑ «ΚΛΕΙΔΙΑ» ΜΙΑΣ ΝΕΑΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ</b><br /> <br /> Η προσπάθεια να εξηγηθεί η κρατική συμπεριφορά στο πεδίο της εξωτερικής πολιτικής, στο πλαίσιο μόνο των υπαγορεύσεων και των δεδομένων του διεθνούς και του εσωτερικού περιβάλλοντος, δεν είναι πάντοτε ορθή. Το «κλειδί» γιατί ένα κράτος συμπεριφέρεται κατά ένα συγκεκριμένο τρόπο στην εξωτερική πολιτική του μπορεί να ανάγεται στον τρόπο που οι διαμορφωτές αποφάσεων αντιλαμβάνονται την πραγματικότητα, η οποία μεταβάλλεται πολλές φορές χωρίς να γίνει άμεσα αντιληπτή ή και κατανοητή. Δηλαδή, δεν υφίσταται ανάγκη να δίνεται τόσο μεγάλη έμφαση στα «αντικειμενικά» δεδομένα της κατάστασης του διεθνούς και του εσωτερικού περιβάλλοντος, όταν οι υποκειμενικές αντιλήψεις των διαμορφωτών των αποφάσεων αλλά και οι δι-υποκειμενικές διαχρονικές πεποιθήσεις μιας κοινωνίας είναι αυτές που τελικά παίζουν ρόλο και προσδιορίζουν σε τελευταία ανάλυση το περιεχόμενο της εξωτερικής πολιτικής. Η ελληνική εξωτερική πολιτική δεν θα μπορούσε να αποτελεί εξαίρεση.<br /> <br /> Οι ανωτέρω κυριότερες παραδοχές, τόσο οι διαχρονικές όσο και οι πιο πρόσφατες, που αναφέρονται στο πεδίο των ελληνοτουρκικών σχέσεων και έχουν υιοθετηθεί από τους διαμορφωτές αποφάσεων, καθιστούν έτσι έκδηλη την αναγκαιότητα ανάπτυξης ενός μεγαλύτερου προβληματισμού για το μέλλον των σχέσεων της Ελλάδας με την Τουρκία. Άλλες από αυτές τις παραδοχές υπερτιμούν τις δυνατότητες της Τουρκίας, όπως ότι η Τουρκία έχει τεράστια γεωπολιτική σημασία σε σχέση με την Ελλάδα ή ότι η Τουρκία, εξαιτίας του δυναμισμού που η οικονομία της έχει αποκτήσει τα μέσα να περιθωριοποιήσει την Ελλάδα.<br /> <br /> Άλλες, πάλι, παραδοχές δημιουργούν την εντύπωση ότι η Ελληνική εξωτερική πολιτική έχει στη φαρέτρα της όπλα, τα οποία στην πραγματικότητα, αν και έχουν χρησιμότητα, είναι υπερτιμημένα, όπως ότι το διεθνές δίκαιο είναι - σε όλα τα ζητήματα που θέτει η Τουρκία - ευνοϊκό προς τα συμφέροντά της Αθήνας και ότι πρέπει η πολιτική της να βασίζεται σε αυτό. Η αμφισβήτηση δε άλλων παραδοχών, όπως ότι η πολιτική του εξευρωπαϊσμού της Τουρκίας δεν είναι σε θέση πλέον να αποδώσει αποτελέσματα ή ότι η ασφάλεια της Ελλάδας βρίσκεται υπό αίρεση εξαιτίας των απειλών που εκτοξεύει η Τουρκία, θέτει ζητήματα διαμόρφωσης νέας στρατηγικής και υιοθέτησης νέων τακτικών.<br /> <br /> Η αμφισβήτηση, ωστόσο, αυτών των παραδοχών δεν σημαίνει αναγκαστικά ότι η Ελλάδα κάτω από τη δεδομένη οικονομική συγκυρία και τον υπάρχοντα διεθνή συσχετισμό δυνάμεων της περιοχής θα πρέπει να προχωρήσει σε κινήσεις που ίσως δεν θα είναι σε θέση να τις ελέγξει, όπως είναι η ανακήρυξη μονομερώς των ορίων της δικής της ΑΟΖ. Ούτε πάλι σημαίνει ότι θα πρέπει a priori να υιοθετηθούν οι ισχυρισμοί ότι η γεωπολιτική σημασία της Ελλάδας σε σχέση με τη Τουρκία είναι μειωμένη ή ότι η Τουρκία, επειδή είναι μια μεγάλη χώρα με ισχυρή στρατιωτική βάση είναι και σε θέση να υπαγορεύει την πολιτική της στις γειτονικές χώρες, αζημίωτα. Η τουρκική εξωτερική πολιτική αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα με όλες σχεδόν τις όμορες χώρες της και πολλές πρωτοβουλίες της, όπως είδαμε, δεν ευοδώθηκαν.<br /> <a href="http://kostasxan.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Γιατί η Ελλάδα δεν μειονεκτεί απέναντι στην Τουρκία

Γράφει ο Χαράλαμπος Τσαρδανίδης Κατά τη διάρκεια του εικοστού αιώνα, οι ελληνοτουρκικές σχέσεις πέρασαν μέσα από διαφορετικές φάσεις οι ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ένας Θρακιώτης δάσκαλος ξεγυμνώνει την δράση της Άγκυρας στη Θράκη

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjGF4VxpJa6skVlGxc1DU2NBsOUoEatiO57_w0v4RUfqWUgCJCAUWJVEhslVALWrzrq-V6qrt06BpgLIpVtOcz_aoqnJgHrhWO4OepEZQ7jLNpluzS6_szEpOgy78CzIvB_3lbhh-3_Meo/s1600/DEB.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="340" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjGF4VxpJa6skVlGxc1DU2NBsOUoEatiO57_w0v4RUfqWUgCJCAUWJVEhslVALWrzrq-V6qrt06BpgLIpVtOcz_aoqnJgHrhWO4OepEZQ7jLNpluzS6_szEpOgy78CzIvB_3lbhh-3_Meo/s640/DEB.jpg" width="540" /></a></div><br /> Η Θράκη βρίσκεται σε καθεστώς άτυπης συγκυριαρχίας με την Άγκυρα. Οι κυβερνώντες των Αθηνών κωφεύουν και κλείνουν τα μάτια όχι μόνο στα όσα συμβαίνουν στην ακριτική αυτή περιοχή, αλλά ενίοτε μέσα από τις (πλήρους φοβικότητας) αποφάσεις τους κατορθώνουν να διευκολύνουν τους μηχανισμούς της Τουρκίας (που δρουν πλέον ανενόχλητοι) στην περιοχή και δημιουργούν συνθήκες αποδόμησης και αποχώρησης του Ελληνικού κράτους από την Ελληνική Θράκη.<br /> <br /> Η επιστολή που ακολουθεί είναι ενός δασκάλου και δημοσιεύθηκε στην Zagalisa (πομακική εφημερίδα που συνεχίζει να ανθίσταται στις πιέσεις του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής), η οποία σε κάθε τεύχος της ξεσκεπάζει σχεδισμούς που υλοποιούνται και ρόλους γενίτσαρων που συνεχίζουν να εργάζονται (αφειδώς) προς την κατεύθυνση δημιουργίας ανώμαλων καταστάσεων και αμφισβήτησης της Ελληνικότητας της Θράκης.<br /> Ας διαβάσουμε, λοιπόν, με την δέουσα προσοχή τα όσα καταγγέλει ο νέος αυτός δάσκαλος και ας σκεφτούμε πως δεν κινδυνεύει μόνο η Θράκη, αλλά η τιμή και η αξιοπρέπεια του καθενός μας, αφού η Κοσοβοποίηση (ή Κυπροποίηση) της Θράκης θα αποτελέσει μία τεράστια και μείζονος στρατηγικής (γεωπολιτικά και γεω-οικονομικά) ντροπιαστικής εθνικής ήττας. Το ερώτημα που αυτομάτως πηγάζει δεν είναι εάν αντέχουμε κάτι τέτοιο σαν λαός, αλλά αν συμφωνούμε με το σκεπτικό των ελληνόφωνων και εθελόδουλων πολιτικών ανθυποκυβερνώντων των Αθηνών και των νεο-οθωμανιστών της Άγκυρας. <br /> <br /> <span style="color: #990000;"><u><b>Η συγκλονιστική καταγγελτική επιστολή - καταπέλτης</b></u></span><br /> <br /> Αγαπητοί συνάδελφοι,<br /> Είναι γνωστό σε όλους πως το κράτος μας κάνει εδώ και χρόνια τα πάντα για να σώσει την αγαπημένη μας πατρίδα.<br /> Για να το επιτύχει αυτό έχει επιλέξει την οδό της οικονομικής μας εξαθλίωσης και παράλληλα της ψυχολογικής και ηθικής. Κάνει δηλαδή τα πάντα , για να μην κάνει τίποτα.<br /> Την ίδια ώρα λοιπόν, που στην ίδια χώρα οι περισσότεροι απογυμνώνονται οικονομικά (χάνοντας όλο και περισσότερα στηρίγματα), σε κάποιους άλλους χαρίζονται απλόχερα (με σχετική αμοιβαιότητα πάντα) χρηματικά πακέτα διόλου ευκαταφρόνητα την σήμερον ημέρα.<br /> Τώρα πολύ εύλογα θα αναρωτιέστε, ποιοι μπορεί να είναι αυτοί που καρπώνονται αυτά τα απλόχερα χαρισμένα δώρα.<br /> <br /> Κοιτάζοντας όμως κανείς για λίγο πια το δέντρο και όχι το δάκτυλο, τότε χωρίς μεγάλη δυσκολία ξεκινά να αναζητά τον χρηματοδότη και όχι τον παραλήπτη.<br /> Συνάδελφοι! Μπορεί για κάποιους από εσάς να είναι πολύ σημαντικό, το ποιά παράταξη θα κερδίσει τις εκλογές ή το ποιος συνάδελφος θα μας αντιπροσωπεύσει στα εκπαιδευτικά συμβούλια. Για μένα όμως σημαντικότερο όλων αυτών είναι το κάτω από ποια σημαία θα ξυπνήσει αύριο η οικογένειά μου και κάτω από ποια σημαία θα αναπαύονται οι παππούδες μου.<br /> Κύριοι και κυρίες, κατάγομαι από την Θράκη, από την πόλη της Κομοτηνής. Εκεί από την 14 Μαΐου του 1920 τιμούμε και γιορτάζουμε κάθε χρόνο την απελευθέρωσή μας από τον τουρκικό ζυγό. Ξέρετε, μετά από τα παρακάτω, δεν θα 'ναι υπερβολή να δηλώσω πως ακόμη και μέχρι σήμερα, το έτος 2012, ο τόπος μου διέπεται από κάποιας μορφής τουρκοκρατία.<br /> <br /> Η Θράκη κατοικείται σήμερα από περίπου 350.000 ανθρώπους,Έλληνες,πολίτες. Γύρω στους 120.000 από αυτούς είναι μουσουλμάνοι στο θρήσκευμα. Αυτοί λοιπόν αποτελούν και τη γνωστή ελληνική μουσουλμανική μειονότητα. Οι 60.000 από τους 120.000 είναι οι τουρκοφανείς (κοινωνική ομάδα που διασπάται σε αρκετές μικρότερες υποομάδες). Γύρω στους 20.000 είναι οι Ρομά και 40.000 είναι οι Πομάκοι.<br /> <br /> Εδώ και πολλές δεκαετίες η τουρκική αλυτρωτική πολιτική, με την κρατική ανοχή-προδοσία, στα πλαίσια μιας ανύπαρκτης (κυρίως από την απέναντι πλευρά) ελληνοτουρκικής φιλίας, θέτει τις βάσεις και σπέρνει τους σπόρους της πολύ μεθοδικά, έτσι ώστε την στιγμή του θέρους να μαζέψει ευκολότερα πολύ περισσότερους καρπούς.<br /> <br /> Έτσι λοιπόν ακόμα και η πιο καλόβουλη προσπάθεια ερμηνείας των κινήσεων της Τουρκίας στη Θράκη , είναι αδύνατον και ουτοπικό να μην καταλήξει στις προ πολλών ετών μελετημένες και σταδιακά υλοποιημένες και υλοποιούμενες βλέψεις των γειτόνων.<br /> <br /> Το σχέδιο έχει ως εξής: Τουρκοποίηση του συνόλου του μουσουλμανικού πληθυσμού, δημιουργία θρακικού ζητήματος (καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων όπως του αυτοπροσδιορισμού), αίτημα για συν διοίκηση, ανεξαρτητοποίηση και τελικά προσάρτηση. Και όλα αυτά, χωρίς να ανοίξει ρουθούνι, μόνο με την χρήση δημοψηφισμάτων.<br /> <br /> Ποιο είναι λοιπόν το μέσο για να επιτευχτεί το σχέδιο; Η μη τουρκοφανής μουσουλμανική μειονότητα, η οποία ανέκαθεν και συστηματικά κακοποιείται από σύσσωμο το ελληνικό κράτος και αντιμετωπίζεται σαν κάτι ξένο , προβληματικό και εχθρικό.<br /> <br /> Η λυσσαλέα και απρόσκοπτη γειτονική προπαγάνδα για την εμφύτευση τουρκικής συνείδησης στη μειονότητα και η παράλληλη και συστηματική αδιαφορία-κακοποίηση-προδοσία από μέρους της ελληνικής πολιτείας, σπρώχνουν όλο και πιο επικίνδυνα κοντά τη μειονότητα στην αγκαλιά της «μητέρας» Τουρκίας.<br /> <br /> Επειδή είμαι λοιπόν και του επαγγέλματος γνωρίζω πως τα παραδείγματα είναι αυτά που μένουν. Παραπάνω μίλησα για χαρισμένα πακέτα χρημάτων από κάποιους σε κάποιους άλλους και μάλιστα σας προκάλεσα να αναζητήσετε τον πομπό και όχι τον δέκτη.<br /> <br /> 500 ευρώ μηνιαίως είναι το ποσό που παρέχει ο ζάπλουτος Τούρκος επιχειρηματίας Ομάρ Μπαμπά για κάθε παιδί που εγκαταλείπει το ελληνικό σχολείο για να φοιτήσει σε ιδιωτικό μουσουλμανικό ιεροσπουδαστήριο, χάριν της ορθότερης εκμάθησης του Ισλάμ κάτω από τη σκέπη βέβαια της τουρκικής κυβέρνησης.<br /> <br /> 1000 ευρώ ετησίως για κάθε κεφάλι ανήλικου κοριτσιού που θα φορά την παραδοσιακή τούρκικη μαντίλα (η οποία θεωρείται χρόνια τώρα παρωχημένη στην γείτονα) παρέχει άτυπα το τουρκικό προξενείο.<br /> <br /> Το πομακόπουλο που ουδεμία σχέση έχει με την τούρκικη κουλτούρα και γλώσσα καλείται να μάθει δίχως άλλη επιλογή τρείς άγνωστες προς αυτό γλώσσες, από την πρώτη κιόλας δημοτικού. Και αυτό γιατί η ελληνική πολιτεία δείχνει να μην αναγνωρίζει το πομάκικο κομμάτι της μουσουλμανικής μειονότητας και με τη βία σπρώχνει το μικρό παιδί στην σύγχυση, στην αμάθεια και έπειτα στην τουρκοποίηση καθώς μέσα στα μειονοτικά σχολεία οι γλώσσες που διδάσκονται είναι τα τούρκικα, τα αραβικά και τα ελληνικά (καμία αναφορά στα πομάκικα).<br /> <br /> Εδώ και χρόνια προσφέρονται δωρεάν δορυφορικά πιάτα (συνδεδεμένα άμεσα με τα τούρκικα ραδιοτηλεοπτικά μέσα) κυρίως στα ορεινά χωριά της Θράκης (πομακοχώρια) όπου μέχρι σήμερα το σήμα των ελληνικών δικτύων δεν έχει φτάσει ή είναι ανεπαρκές.<br /> <br /> Στο κέντρο της Κομοτηνής εδώ και κάποια χρόνια δεσπόζει , κάτω από τη σκέπη ενός νεόκτιστου και πολυτελούς κτηρίου, η μεγαλοπρεπής τούρκικη τράπεζα Ζιράατ Μπανκ η οποία δανείζει, επιλεκτικά σε μουσουλμάνους αλλά και συλλόγους που φωνάζουν ότι είναι τούρκικοι, με χαμηλά επιτόκια 3% ενώ οι ελληνικές με 14%. Αποτέλεσμα αυτών είναι ο χριστιανός να πουλά και ο μουσουλμάνος (η τράπεζα στην ουσία) να αγοράζει γη.<br /> <br /> Ο εγκληματικός (όχι μόνο για τη Θράκη) Καλλικράτης μετέτρεψε τους δήμους της Κομοτηνής σε τέσσερις, με αποτέλεσμα να μην ισχύει πλέον η κοινωνική ισορροπία στους πληθυσμούς των νέων δήμων και έτσι δυο από τους τέσσερις δήμους να έχουν για άρχοντα μουσουλμάνο, εκλεκτό εννοείται του τουρκικού προξενείου και έτοιμο να λειτουργήσει προς όφελος του.<br /> <br /> Η επίσης εγκληματική κομματική λίστα έφερε επικίνδυνα αποτελέσματα στην περιοχή. Τα κόμματα που είχαν αξιώσεις στην περιοχή είχαν ως πρώτο όνομα στη λίστα μουσουλμάνο (εκλεκτό του προξενείου) με αποτέλεσμα δύο από τους τρείς βο«υ»λευτές του νομού Ροδόπης να είναι τελικά από τους παραπάνω «εκλεκτούς».<br /> <br /> Όπως φαίνεται τα παραδείγματα είναι πολλά και τα συναντά κανείς καθημερινά και σε όλα τα κομμάτια της κοινωνίας της Θράκης.<br /> <br /> Το ζήτημα είναι ότι εφόσον το επίσημο κράτος εδώ και δεκαετίες κάνει τα πάντα για να μην κάνει τίποτα, ο κλήρος πέφτει μόνο σε εμάς τους πολίτες. Εύλογα θα διερωτάται κανείς τι μπορεί να κάνει για να βοηθήσει. Το λιγότερο αλλά συνάμα σημαντικότατο που μπορεί να κάνει κάποιος από εδώ είναι αρχικά να ενημερωθεί για το ζήτημα και έπειτα να μεταλαμπαδεύσει το ζήτημα ως «ιεραπόστολος» και να το γνωστοποιήσει σε όσο το δυνατό περισσότερους συμπολίτες μας.<br /> <br /> Στόχος δεν είναι η ελληνοποίηση των Πομάκων.<br /> Στόχος είναι η συνειδησιακή τους αφύπνιση.<br /> Όταν ο Πομάκος νιώσει Πομάκος τότε αυτόματα θα νιώσει και θα είναι Έλληνας!<br /> <br /> Για περισσότερες πληροφορίες για το ζήτημα <a href="http://zagalisa.gr/" target="_blank">επισκεφθείτε την σελίδα των Πομάκων</a><br /> <br /> Τα όποια συμπεράσματα, δικά σας...Η λύση του προβλήματος ξεκινάει από τον άμεσο τερματισμό λειτουργίας - ύπαρξης του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής. Η Αθήνα των φοβικών και ανίκανων πωλητικών, δυστυχώς, απομακρύνεται καθημερινά από την Θράκη, την Δυτική Μακεδονία, το Ανατολικό και το Νότιο Αιγαίο, αλλά και από τον... Ελληνισμό.<br /> <br /> <a href="http://kostasxan.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Ένας Θρακιώτης δάσκαλος ξεγυμνώνει την δράση της Άγκυρας στη Θράκη

Η Θράκη βρίσκεται σε καθεστώς άτυπης συγκυριαρχίας με την Άγκυρα. Οι κυβερνώντες των Αθηνών κωφεύουν και κλείνουν τα μάτια όχι μόνο στα όσα...

Διαβάστε την συνέχεια

Ελληνική εξωτερική πολιτική: Αναζητώντας τον μίτο της Αριάδνης

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEgu1_fLutO15MD0cNrnrJOS3IUt23IKSCo8vHxvc-oKffgJg0-Ha1orRxEfWIEzJ8zCWR2-yLn5ReFWMpx7ZS0zUqr9pC3AhdtqEduW51t6srHdzlEvk35ZqkTJeGoQq7FjjLHlTztKsXeMSZ89VkH46_p88LLeoIujAXr3siMKJL5dsi31RsGtid6WJw=" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://www.e-afipnisi.gr/img/629ffff971d10f275a79a70fae527fbcypex.jpg500.jpg" /></a></div> <br /> Της Κύρας Αδάμ.  <br /> <br /> Εποχή ισχνών, ισχνότατων αγελάδων διέρχεται η ελληνική διπλωματία  και η οικονομική κρίση δεν είναι η μόνη υπεύθυνη για την κατάσταση αυτή.<br /> <br /> Την τελευταία δεκαετία, τουλάχιστον, αιχμή του δόρατος για τη διεθνή διπλωματία έχει αποτελέσει  ο ενεργειακός τομέας, με το έλλειμμα της Ελλάδας  να είναι σχεδόν κραυγαλέο.<br /> <br /> Η Αθήνα, ως επί το πλείστον αναλώθηκε σε ευκαιριακές « λαμπερές» για την εποχή «επιλογές» που όχι μόνον δεν καρποφόρησαν , αλλά τώρα  στρέφονται ίσως και εναντίον της.<br /> <br /> Στο νότιο σταυροδρόμι Ευρώπης, Αφρικής και Μέσης Ανατολής, μέχρι το 2010 η Ελλάδα, με προσωπική επιλογή του τότε πρωθυπουργού Κ Καραμανλή είχε επιλέξει την ενεργειακή συνεργασία με τη Μόσχα (που είχε ξεκινήσει μια δεκαετία νωρίτερα από τον τότε ΥΠΕΞ Κ. Παπούλια), με έναν βασικό λόγο την απομάκρυνση του κίνδυνου ενεργειακής εξάρτησης από την Τουρκία. Το εγχείρημα συνάντησε την λυσσαλέα αντίδραση των ΗΠΑ πρωτίστως , αλλά και της ΕΕ στη συνέχεια και οδήγησε στην εύκολη αλλά καταστροφική απόφαση του Γ Παπανδρέου να βάλει τέλος στο εγχείρημα..για περιβαλλοντικούς , κυρίως λόγους.!!<br /> <br /> Το σύνολο, όμως, του ελληνικού πολιτικού κόσμου, ασχολούμενο μονίμως με άλλους «υψηλότερους στόχους και ιδανικά» κομματικής και εκλογικής σκοπιμότητας, ουδέποτε μέσα σ’ αυτήν την κρίσιμη δεκαετία αισθάνθηκε την ανάγκη να συναποφασίσει μια σταθερή και μόνιμη ενεργειακή πολιτική για την επόμενη περίοδο.<br /> <br /> Το κενό αυτό, που απολύτως φυσιολογικά έσπευσε να καλύψει η γειτονική Τουρκία. Η Άγκυρα, ομοίως πένης σε ενεργειακές πηγές όπως και η Αθήνα , αλλά με το πλεονέκτημα της γεωγραφικής θέσης της, άρχισε να «μαζεύει» στο έδαφος της αγωγούς και διαδρομές υδρογονανθράκων με προορισμό την Ευρώπη , συνεργαζόμενη με όλα τα αντίπαλα στρατόπεδα στον τομέα της ενέργειας.<br /> <br /> <b>Ενεργειακή έκρηξη</b><br /> <br /> Έως ότου ήρθε η «ενεργειακή έκρηξη» στην Αν. Mεσόγειο, με τα γειτονικά κοιτάσματα στην Κύπρο και το Ισραήλ και πιθανότατα με τα κοιτάσματα νότια και ανατολικά της Κρήτης. Το έμπρακτο ενδιαφέρον διεθνών εταιρειών και της διεθνούς κοινότητας για τον «θησαυρό» αυτό συνέπεσε με το διεθνές ενδιαφέρον για την ομαλοποίηση της κατάστασης στη Μ Ανατολή με τη νέα «διευθέτηση» στο θέμα της Συρίας και την «τακτοποίηση» των μονίμων εκκρεμοτήτων με το Ιράν.<br /> <br /> Η Αθήνα είναι «χαμένη από χέρι» στην υπόθεση αυτή. Η Ελλάδα είχε τη δεκαετία του 80 προνομιακές σχέσεις με το Μπάαθ της Συρίας ( ως αντίπαλο , τότε δέος στην Τουρκία) και με την Παλαιστίνη του Γισέρ Αραφάτ και με κατά καιρούς ανοίγματα στο Ιράν.Τη δεκαετία του 2000 επί υπουργίας Εξωτερικών Παγκάλου και Παπανδρέου, οι σχέσεις της Ελλάδας με τον αραβικό κόσμο συνολικότερα και με τις τρεις αυτές δυνάμεις πιο συγκεκριμένα, κατέληξαν σε κωματώδη κατάσταση, υπέρ μιας δειλής στην αρχή και αυξανόμενης στη συνέχεια συνεργασία με το Ισραήλ.<br /> <br /> Αυτή την στιγμή, με την υλοποίηση του «δόγματος Νταβούτογλου» η κατάσταση έχει ανατραπεί πλήρως. Η Τουρκία είναι η ενεργός «μεσολαβητική» δύναμη στην περιοχή, ενώ το κάποτε ισχυρό ελληνικό πλεονέκτημα της «ευρωπαϊκής χώρας» κατέληξε σε κάλπικη λίρα, ιδιαίτερα τώρα την εποχή της οικονομικής δυσπραγίας και των ταλαντεύσεων του «μέσα – έξω» από την ευρωζώνη και το ευρώ.<br /> <br /> <b>Εν υπνώσει</b><br /> <br /> Είναι προφανές ότι μέσα σε ελάχιστο χρόνο έχουν πέσει πολλά και μαζεμένα στο κεφάλι της Αθήνας και είναι ιδιαιτέρως αμφίβολο αν η εν υπνώσει ελληνική οικονομική και ενεργειακή διπλωματία θα μπορέσουν να ξυπνήσουν.<br /> <br /> Κατ’ αρχήν η Αθήνα πιέζεται τώρα να λύσει τις τροχοπέδες δεκαετιών, προτού ανταποκριθεί στα προβλήματα του παρόντος. Οι τουρκικές απειλές και διεκδικήσεις έχουν τώρα μετατοπιστεί στην περιοχή της Αν. Μεσογείου γύρω από το Καστελόριζο. Η Άγκυρα επιχειρεί «να καταπιεί» το νησί αυτό, ώστε να φτάσει την ΑΟΖ της μέχρι την Αίγυπτο, να αποκόψει την συνέχεια των ΑΟΖ Ελλάδας – Κύπρου και να βάλει και αυτή χέρι στα πιθανά κοιτάσματα υδρογονανθράκων στην συγκεκριμένη περιοχή.<br /> <br /> Παραλλήλως, με το επιχείρημα της οικονομικής και ασφαλούς μεταφοράς του φυσικού αερίου της Αν. Μεσογείου στην Ευρώπη μέσω Τουρκίας, πιέζει την Αθήνα να εμπλακεί στις διαδικασίες επίλυσης του Κυπριακού, που θα διευκολύνει τη μεταφορά του αερίου . Με άλλα λόγια η Άγκυρα, με τη βοήθεια πολλών επιχειρεί να σπρώξει και να εγκλωβίσει την ασθενική οικονομικώς Αθήνα σε μια «συνολική λύση» που θα περιλαμβάνει την πλήρη διευθέτηση της ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας , την επίλυση του Κυπριακού και την μεταφορά του φυσικού αερίου στην Ευρώπη μέσω Τουρκίας.<br /> <br /> Το εύρος των διαπραγματεύσεων και των «ανταλλαγμάτων» είναι πολύ μεγάλο, ιδιαίτερα αν πιστοποιηθούν μεγάλα κοιτάσματα υδρογονανθράκων ανατολικά της Κρήτης, σε ΑΟΖ όμως, που σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο- χωρίς την παράκαμψη του – είναι υποχρεωτικό να συμφωνηθεί ανάμεσα στην Αθήνα και την Άγκυρα.<br /> <br /> <b>«Κλειδί» γιά τους αγωγούς οι αποφάσεις του Ισραήλ</b><br /> <br /> Ουδεμία αμφιβολία υπάρχει πλέον ότι η Ουάσιγκτον, σ’ αυτή τη δεύτερη θητεία Ομπάμα «κάνει δουλειές» μόνον με την Τουρκία. Ο αμερικανός υπουργός Εξωτερικών κ. Κέρι έχει μετατρέψει την απόσταση Ουάσιγκτον – Άγκυρα σε διαδρομή Παγκράτι- Κυψέλη, ενώ έχει αναλάβει ενθέρμως την διαμεσολάβηση της εδώ και τώρα εξομάλυνσης των σχέσεων της Τουρκίας με το Ισραήλ, αλλά και με την κεντρική κυβέρνηση του Ιράκ, που μέχρι πρότινος αντιδρούσε στην «αναγκαστική» ενεργειακή συνεργασία της Τουρκίας με τις αρχές του ιρακινού Κουρδιστάν.<br /> <br /> Εκ των πραγμάτων, αυτή την στιγμή, η μόνη συνεργάσιμος δύναμη της Ελλάδας στην περιοχή είναι το Ισραήλ. Οι τελικές αποφάσεις της χώρας αυτής για τον τρόπο με τον οποίο θα διαθέσει τους ήδη αντλούμενους υδρογονάνθρακες από το «μικρό» κοίτασμα του Ταμάρ, ( προτού φτάσει στο γιγαντιαίο κοίτασμα του Λεβιάθαν, που συνορεύει με το κυπριακό), θα επηρεάσει βαθύτατα την τύχη που θα έχουν οι υδρογονάνθρακες της Κύπρου και κατ επέκταση την τύχη που θα έχουν τα όψιμα ελληνικά σχέδια για μετατροπή της χώρας σε νότια πύλη εισόδου φυσικού αερίου στην Ευρώπη.<br /> <br /> <b>Μέσω Τουρκίας</b><br /> <br /> Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι το ενεργειακό δυτικό στρατόπεδο «σπρώχνει με χέρια και πόδια» τη λύση της μεταφοράς των ισραηλινών και κυπριακών υδρογονανθράκων μόνο μέσω της Τουρκίας και από εκεί στην Ευρώπη. Η Άγκυρα από την πλευρά της επιχειρεί να διαφημίσει όσο μπορεί καλύτερα το σχεδιαζόμενο εν πολλοίς «δίκτυο αγωγών» , ποντάροντας ιδιαιτέρως στις εγκαταστάσεις στο λιμάνι του Τσευχαν, ως την οικονομικώς προσφορότερη λύση.<br /> <br /> Είναι άγνωστο ακόμα αν το Ισραήλ θα πιεστεί τόσο, ώστε να αποφασίσει να εναποθέσει ολόκληρο «το βιός» του σε υδρογονάνθρακες στα χέρια της Τουρκίας, ή θα διαπραγματευθεί σκληρά την μεταφορά μέρους των υδρογονανθράκων του στην Κύπρο. Η οποία με τη σειρά της θα πιεστεί αφόρητα να περάσει με αγωγούς το φυσικό αέριο της στην Τουρκία, ώστε να μην επιλέξει τη λύση μεταφοράς του αερίου σε υγροποιημένη μορφή σε σταθμούς στην Ελλάδα. Η οποία με τη σειρά της θα πρέπει να είναι σε θέση να παρουσιάσει ασφαλές οικονομικό και ταχύ τρόπο μεταφοράς του φυσικού αερίου Κύπρου – Ισραήλ, μαζί με τις ποσότητες του ενδεχόμενου δικού της αερίου στην Ευρώπη.<br /> <br /> <b>Η τέχνη της διπλωματίας</b><br /> <br /> Αλλά και στο ηπειρωτικό έδαφος της Ελλάδας η κυβέρνηση δεν μπορεί μέχρι στιγμής να «συμμαζέψει» τη Μόσχα την Ουάσιγκτον και την ΕΕ σ’ ένα θέμα εκ πρώτης όψεως απλό, όπως η αποκρατικοποίηση της ΔΕΠΑ και της ΔΕΣΦΑ. Το ρωσικό ενδιαφέρον είναι πλουσιοπάροχα εκδηλωμένο, αλλά συναντά την δυναμική και υπόγεια αντίδραση των ΗΠΑ και την εκβιαστική παρέμβαση των Βρυξελλών. Χωρίς δυναμική απόφαση από την ελληνική κυβέρνηση, οι σχέσεις Αθήνας Μόσχας θα παραμείνουν παγωμένες , όπως και αυτές της Αθήνας με την Ουάσιγκτον. Επομένως κανένα από τα πολλαπλώς σχεδιαζόμενα, αλλά ουδέποτε υλοποιούμενα πρωθυπουργικά ταξίδια στη Ρωσία και τις ΗΠΑ θα έχουν αποτέλεσμα αν η ελληνική κυβέρνηση δεν παρουσιάσει ολοκληρωμένη θέση και σχέδιο που δεν θα αποκλείει οφέλη και για τις δυο πλευρές.<br /> <br /> Με άλλα λόγια η Αθήνα καλείται να ασκήσει την τέχνη της διπλωματίας. Και η προϋπόθεση για να γίνει αυτό. είναι η Αθήνα να βρει την άκρη του μίτου της Αριάδνης στην ενεργειακή πολιτική της.<br /> <br /> <a href="http://www.e-afipnisi.gr/" target="_blank"><br /></a> <a href="http://www.e-afipnisi.gr/" target="_blank">πηγή</a> <!-- Blogger automated replacement: "https://images-blogger-opensocial.googleusercontent.com/gadgets/proxy?url=http%3A%2F%2Fwww.e-afipnisi.gr%2Fimg%2F629ffff971d10f275a79a70fae527fbcypex.jpg500.jpg&container=blogger&gadget=a&rewriteMime=image%2F*" with "https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEgu1_fLutO15MD0cNrnrJOS3IUt23IKSCo8vHxvc-oKffgJg0-Ha1orRxEfWIEzJ8zCWR2-yLn5ReFWMpx7ZS0zUqr9pC3AhdtqEduW51t6srHdzlEvk35ZqkTJeGoQq7FjjLHlTztKsXeMSZ89VkH46_p88LLeoIujAXr3siMKJL5dsi31RsGtid6WJw=" -->

Ελληνική εξωτερική πολιτική: Αναζητώντας τον μίτο της Αριάδνης

Της Κύρας Αδάμ.  Εποχή ισχνών, ισχνότατων αγελάδων διέρχεται η ελληνική διπλωματία  και η οικονομική κρίση δεν είναι η μόνη υπεύθυνη γι...

Διαβάστε την συνέχεια

Μπερδεύουν τον Τζον Κέρι οι ελληνικές θέσεις για την Τουρκία…

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2013/04/Kerry_Patriarch.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-74021" height="408" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2013/04/Kerry_Patriarch.jpg" title="John Kerry, Bartholomew I" width="500" /></a></div><br /> Οι Αμερικανοί πρέπει να έχουν «χάσει τη μπάλα» λιγουλάκι με αυτού τους απίθανους… Γαλάτες (βλ. Έλληνες), αφού επισκέφθηκε την Τουρκία με «όπλο» την πολιτική «καρότου και μαστιγίου», έστω και… διπλωματικά εκλεπτυσμένα και <b>βρέθηκε προ εκπλήξεως, όταν ήρθε η ώρα… του μαστιγίου</b>. «Εδώ υπάρχει ένας έρωτας μεγάλος», θα σκέφτηκε, εάν ποτέ έτυχε να γνωρίζει το γνωστό «άσμα» του ελληνικού λαϊκού πενταγράμμου.<br /> Πήγε στο Πατριαρχείο, μια επίσκεψη την οποία είχε ζητήσει ο ίδιος ο Ομπάμα να πραγματοποιήσει, αφού μη νομίζει κανείς ότι είναι αφελής και δεν αντιλαμβάνεται τα παιχνίδια και τις στοχεύσεις του Ερντογάν στα θέματα εξωτερικής πολιτικής, που ανά πάσα στιγμή μπορούν να εκθέσουν την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ, που αναγκαστικά στηρίζεται στην Τουρκία, όσο είναι ανοιχτά τα μέτωπα της Συρίας και του Ιράν.<br /> <br /> <b>Η έκπληξη που δοκίμασε ήταν όταν ο Οικουμενικός Πατριάρχης είχε έναν καλό λόγο να πει για τον Ερντογάν και την κυβέρνησή του. Κι ενώ ο Κέρι επιθυμούσε την έμμεση αποστολή μηνύματος στην Τουρκία ότι δεν τα κάνουν και όλα τόσο καλά, άκουσε με έκπληξη τον Πατριάρχη να μιλάει για τις προόδους που έχουν γίνει στην αντιμετώπιση των μειονοτήτων της χώρας, αλλά και του Πατριαρχείου. Είναι βέβαιο ότι ο Ερντογάν χρωστάει μια μεγάλη χάρη στον Πατριάρχη.</b><br /> Όπως τα πάντα στη ζωή, έτσι κι αυτή η στάση του Πατριάρχη έχει τα καλά έχει και τα αρνητικά της σημεία. Τα καλά είναι <b>τα όποια οφέλη από τον «συντονισμό» με την τουρκική κυβέρνηση</b> και η βοήθεια που της προσφέρει για να ισορροπήσει απέναντι στις ΗΠΑ σε μια δύσκολη συγκυρία για την εξωτερική της πολιτική. Στα αρνητικά δεν μπορεί παρά να εντάξει κανείς το ενδεχόμενο να αποφασίσουν οι ΗΠΑ να εγκαταλείψουν το ζήτημα και απλώς να το παρακολουθούν εκ του μακρόθεν, αφού οι εμπλεκόμενοι τα πάνε τόσο καλά μεταξύ τους.<br /> <b>Το αντεπιχείρημα είναι πως σε περίπτωση που το αμερικανικό συμφέρον υπαγορεύσει αποστασιοποίηση, το πατριαρχείο θα κληθεί να συνυπάρξει με τους Τούρκους χωρίς έξωθεν βοήθεια, οπότε το να υπάρχει θετικό κλίμα δεν μπορεί παρά να είναι επιθυμητό</b>.<br /> Αυτό που φαίνεται, ωστόσο, αποτελεί χαρακτηριστικό και της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής. <b>Από τη μία η χώρα μας διαμαρτύρεται για παραβιάσεις των δικαιωμάτων της και από την άλλη οι πολιτική της δεν χάνουν ευκαιρία να «χαϊδευτούν» με την τουρκική ηγεσία, δίνοντας την εντύπωση ότι δεν κάνουν αυτό που γίνεται σε όλο τον κόσμο, το να προσπαθήσεις μέσω συμμαχιών επί τη βάση συμφερόντων να εξισορροπήσουν τον τουρκικό πολυεπίπεδο αναθεωρητισμό.</b> Η εικόνα που περνάει προς τα έξω όμως, προς τους δυνητικούς συμμάχους, είναι αυτή μιας χώρας η οποία δεν μπορεί να δει το μέλλον της αποδεσμευμένο από την Τουρκία, δεν μπορεί να το δει με όρους αυτονομίας, δίνοντας την εντύπωση ενός ήδη «δορυφοροποιημένου» από τον τοπικό «ηγεμόνα» κράτους.<br /> <b>Αυτό οφείλεται στη φοβία που έχει αναπτύξει με τα χρόνια η ελληνική πολιτική ελίτ απέναντι στην Άγκυρα και το οποίο, στη σημερινή συγκυρία, υπονομεύει τις προσπάθειες επιθετικής διεκδίκησης των ελληνικών συμφερόντων που άπτονται της οικονομικής ανάκαμψης της χώρας, ενώ δημιουργεί και σειρά αμφιβολιών στην ισραηλινή πλευρά</b> για το κατά πόσον η Ελλάδα είναι διατεθειμένη να χρησιμοποιήσει αποτρεπτικά τη στρατιωτικής της ισχύ για να εξισορροπηθεί η τουρκική πολιτική στην Ανατολική Μεσόγειο…<br /> <br /> <a href="http://www.defence-point.gr/">πηγή</a>

Μπερδεύουν τον Τζον Κέρι οι ελληνικές θέσεις για την Τουρκία…

Οι Αμερικανοί πρέπει να έχουν «χάσει τη μπάλα» λιγουλάκι με αυτού τους απίθανους… Γαλάτες (βλ. Έλληνες), αφού επισκέφθηκε την Τουρκία με «ό...

Διαβάστε την συνέχεια

Εκβιάζει ο Ερντογάν τους Αμερικανούς με τη Γάζα!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2013/04/Kerry_Erdogan.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-74037" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2013/04/Kerry_Erdogan.jpg" title="U.S. Secretary of State John Kerry meets Turkish Prime Minister Recep Tayyip Erdogan in Ankara" /></a></div><br /> <b>Στα παλαιότερα των υποδημάτων του φαίνεται πως γράφει ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν τον Αμερικανό υπουργό Εξωτερικών, Τζον Κέρι, ο οποίος του μετέφερε την «απόλυτη διαφωνία» του προέδρου Μπάρακ Ομπάμα, με τα σχέδιά του να επισκεφτεί τη Λωρίδα της Γάζας που ελέγχεται από την ισλαμική Χαμάς. </b><br /> Σύμφωνα με πληροφορίες που δημοσιεύει η «<b>Χουριέτ</b>», πηγή του υπουργείου Εξωτερικών αναφέρει στην εφημερίδα ότι θα ήταν λάθος η Τουρκία να ερμηνεύσει την ένσταση των Αμερικανών ως αντίδραση στην επικείμενη επίσκεψη, ενώ όσα είπε <b>δεν είναι ούτε καινούργια, ούτε «μυστικό»</b> για την τουρκική πλευρά!<br /> <br /> <b>Ωστόσο, η τουρκική πλευρά δηλώνει ότι το θέμα θα συζητηθεί κατά τη διάρκεια της επίσκεψης του Τούρκου πρωθυπουργού στον Λευκό Οίκο. Με απλά λόγια δηλαδή, η στάση των Τούρκων παραπέμπει στο κλασικό ανατολίτικο παζάρι! Τι μου δίνεις για να μην πάω; Θέλω συμμετοχή στα πετρέλαια της Ανατολικής Μεσογείου και να στριμώξετε τους Ελληνοκύπριους ώστε να λυθεί το Κυπριακό όπως με βολεύει.</b><br /> Είναι θεμιτό να δημιουργείς στην εξωτερική πολιτική αιτήματα για να ζητάς ανταλλάγματα. Σε όλα όμως πρέπει να υπάρχει ένα <b>μέτρο</b>. Και στην Ουάσιγκτον, εκτός από το ότι <b>έχουν πάρει χαμπάρι την Τουρκία</b>, έχουν αρχίσει να <b>δυσφορούν</b> πολύ έντονα – με το δίκιο τους – και να αντιμετωπίζουν τη συμπεριφορά ως «<b>μη φιλική</b>»…<br /> <br /> <a href="http://www.defence-point.gr/">πηγή</a>

Εκβιάζει ο Ερντογάν τους Αμερικανούς με τη Γάζα!

Στα παλαιότερα των υποδημάτων του φαίνεται πως γράφει ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν τον Αμερικανό υπουργό Εξωτερικών, Τζον Κέρι, ο οποίος του μετ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η προγραμματική συμφωνία έμεινε (μόνο) στα χαρτιά

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><img alt="" class="imagefield imagefield-field_fotografia" height="345" src="http://www.dimokratianews.gr/sites/default/files/trikommati564.jpg?1366403754" width="600" /></div><br /> Καθώς συμπληρώνεται σε λίγες εβδομάδες ένας χρόνος από τον σχηματισμό της σημερινής κυβέρνησης, ύστερα από τις δύο εκλογικές αναμετρήσεις του Μαΐου και του Ιουνίου, είναι μετρημένα στα δάχτυλα των χεριών τα σημεία της προγραμματικής συμφωνίας των τριών κομμάτων που έχουν υλοποιηθεί. Μάλιστα σε ορισμένα θεμελιώδη -όπως οι μισθοί, οι φόροι και το Δημόσιο- έχει συμβεί το αντίθετο από τις δεσμεύσεις που είχαν συνυπογράψει η Ν.Δ., το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜ.ΑΡ...<br /> <br /> Αυτό που επιτρέπει βέβαια στην κυβέρνηση να δικαιολογείται είναι ότι οι διακηρύξεις είχαν ορίζοντα τετραετίας, αλλά η σημερινή πραγματικότητα είναι τόσο οδυνηρή που δεν διαμορφώνει, μέχρι στιγμής τουλάχιστον, για τους πολίτες μεγάλες προοπτικές αισιοδοξίας.<br /> <br /> Αναλυτικά σε ό,τι αφορά τους μισθούς η τρικομματική κυβέρνηση είχε δεσμευτεί για «επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων εργασίας στο επίπεδο που προσδιορίζουν το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Δίκαιο και το ευρωπαϊκό κεκτημένο». Αντιθέτως, όμως, υπήρξε ακόμη μεγαλύτερη μείωση συμπιέζοντας κι άλλο τους οικογενειακούς προϋπολογισμούς.<br /> <br /> Παράλληλα, αναφερόταν ότι θα αποκατασταθούν οι αδικίες για τους χαμηλοσυνταξιούχους και τους πολυτέκνους (με άμεσα δημοσιονομικά ισοδύναμα), ωστόσο και οι δύο αυτές κατηγορίες πολιτών βρίσκονται στη δίνη του κυκλώνα, καθώς δεν έχει εξαγγελθεί ακόμα τίποτα θετικό. Στον αντίποδα, πάντως, έχει επεκταθεί η απόδοση του επιδόματος ανεργίας και σε μη μισθωτούς, δηλαδή σε αυτοαπασχολούμενους που έχασαν τις δουλειές τους, ενώ σε εξέλιξη βρίσκεται και η προσπάθεια για ρύθμιση των ληξιπρόθεσμων οφειλών ώστε να μην ξεπερνούν οι δόσεις το 25% του εισοδήματος. Αλλά και στο μέτωπο αυτό είναι πολλά τα αγκάθια.<br /> <br /> Παρόλο που η κυβέρνηση είχε δεσμευτεί να μη γίνουν απολύσεις στον δημόσιο τομέα, τελικά οι δεσμεύσεις έμειναν στα λόγια. Ηδη για φέτος την πόρτα της εξόδου θα δουν 4.000 υπάλληλοι, ενώ θα ακολουθήσουν τουλάχιστον άλλοι 10.000 -που δεν είναι επίορκοι- το 2014.<br /> <br /> Επίσης δεν έγιναν η «επανακεφαλαιοποίηση και η εξυγίανση της Αγροτικής Τράπεζας», που τελικώς πουλήθηκε. Υπήρχε δέσμευση και για «διαφύλαξη του χαρτοφυλακίου υποθηκών αγροτικής γης».<br /> <br /> Ενα επιπλέον «αγκάθι» είναι η μείωση των φορολογικών συντελεστών, καταρχάς στην εστίαση και στα αγροτικά εφόδια (λιπάσματα, σπόρους κ.ά.). Ακόμα δεν έχει γίνει κάτι κι εδώ, εν αναμονή των συζητήσεων με την τρόικα τον Ιούνιο.<br /> <br /> Οσον αφορά το χαράτσι της ΔΕΗ, είχε εξαγγελθεί η αντικατάστασή του από τον ενιαίο φόρο, ο οποίος όμως, όπως ανακοινώθηκε πρόσφατα, μετατέθηκε για τον επόμενο χρόνο. Επίσης η υπόσχεση για «σταδιακή αύξηση του αφορολόγητου ορίου στους ευρωπαϊκούς μέσους όρους» μοιάζει με ουτοπία.<br /> <br /> Από την πολυσυζητημένη «αναθεώρηση της δανειακής σύμβασης» το μόνο που επιτεύχθηκε ήταν η παράταση του χρόνου δημοσιονομικής προσαρμογής κατά δύο χρόνια, ύστερα από έγκριση του Eurogroup.<br /> <br /> Σχετικά με το ΕΣΠΑ οι στόχοι βρίσκονται χαμηλότερα των προσδοκιών, καθώς προς το παρόν γίνεται λογιστική εισροή κοινοτικών πόρων, από τους οποίους ελάχιστοι καταλήγουν σε αναπτυξιακά έργα.<br /> <br /> Ακόμα είχε συμφωνηθεί «η καταπολέμηση της ακρίβειας με κάθε πρόσφορο μέτρο, όπως το σπάσιμο των καρτέλ και ο έλεγχος ενδοομιλικών συναλλαγών». Ωστόσο, το καλάθι της νοικοκυράς έχει ακριβύνει ακόμα περισσότερο, ενώ τα καρτέλ ζουν και βασιλεύουν.<br /> <br /> Για τα ΑΜΕΑ η συμφωνία προέβλεπε ότι θα ενισχυθούν τα επιδόματα που λαμβάνουν από κοινοτικούς πόρους, όμως αυτό όχι μόνο δεν συνέβη αλλά έγιναν και περικοπές.<br /> <br /> Την ίδια ώρα προβλεπόταν μια σειρά παροχών προς τους αγρότες, όπως η θέσπιση του αγροτικού πετρελαίου με τη δημιουργία κάρτας αγρότη αλλά και ο εκσυγχρονισμός των συνεταιρισμών, οι οποίες δεν έχουν γίνει πράξη.<br /> <br /> Σε εκκρεμότητα βρίσκεται και η αναμόρφωση του Τειρεσία προκειμένου να διευκολυνθούν η χρηματοδότηση των επιχειρήσεων, η αναστολή κάθε προστίμου και ο διακανονισμός, όταν υπάρχει χρέος του Δημοσίου, και η δέσμευση για «αποκατάσταση του χαρτοφυλακίου των ασφαλιστικών ταμείων με ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου και πόρους δημόσιας περιουσίας».<br /> <br /> Μόλις αυτήν την εβδομάδα ανακοινώθηκε η ρύθμιση για τους δανειολήπτες, σύμφωνα με την οποία «η δόση δεν ξεπερνά το 30% του μηνιαίου εισοδήματος».<br /> <br /> Ως «άμεση οικονομική προτεραιότητα» είχε οριστεί το νέο φορολογικό σύστημα, κάτι όμως που ακόμη αναμένεται. Εξίσου άσχημη είναι και η κατάσταση στις αποκρατικοποιήσεις, επίσης από τα μεγάλα ζητούμενα για την κυβέρνηση.<br /> <br /> Στα περί «εξυγίανσης του πολιτικού συστήματος και αναδιοργάνωσης του κράτους», τα πράγματα δεν είναι καλύτερα. Ούτε ο νόμος περί ευθύνης υπουργών άλλαξε, ενώ και η βουλευτική ασυλία παραμένει σε ισχύ. Επίσης δεν καταργήθηκε αλλά απλώς μειώθηκε η αποζημίωση για συμμετοχή σε επιτροπές της Βουλής. Οχι μόνο δεν επανεξετάστηκαν όροι και προϋποθέσεις για τη χρηματοδότηση των κομμάτων, αλλά πρόσφατα με τροπολογία απαλλάχθηκαν οι τράπεζες από τις ευθύνες για τη δανειοδότησή τους. Είχε συμφωνηθεί και «ο πλήρης έλεγχος των οικονομικών των κομμάτων και των βουλευτών από ανεξάρτητο θεσμικό όργανο», αλλά η απόφαση μπήκε στο ντουλάπι.<br /> <br /> Ενώ υπήρχε δέσμευση ότι θα επέλθει περιορισμός των ειδικών συμβούλων και συνεργατών των υπουργών και βουλευτών και ότι η νέα «κυβέρνηση θα ήταν όσο το δυνατόν πιο μικρή, λειτουργική και επιτελικού χαρακτήρα», τίποτα δεν έγινε πραγματικότητα. Αντίθετα, τώρα με την απόφαση για επιπλέον έξι θέσεις αναπληρωτών υπουργών και ενός υφυπουργού, η κυβέρνηση μεγαλώνει κι άλλο.<br /> <br /> Στα λόγια έμειναν και οι δεσμεύσεις για δημιουργία θεσμικού πλαισίου που θα ρυθμίζει τα ζητήματα των ΜΜΕ και τις αδειοδοτήσεις. Σε ό,τι αφορά «την απεμπλοκή της εκτελεστικής εξουσίας από την επιλογή ηγεσίας της Δικαιοσύνης» έχει μείνει κι αυτή σε εκκρεμότητα.<br /> <br /> Κάπως καλύτερη είναι η κατάσταση για την παράνομη μετανάστευση και την ασφάλεια. Ειδικότερα, προβλεπόταν η αναβάθμιση φύλαξης των συνόρων, όπως επίσης και η διασπορά των παράνομων μεταναστών σε κέντρα φιλοξενίας. Ηδη έχει δημιουργηθεί κέντρο κράτησης στην Αμυγδαλέζα, ενώ προωθείται η κατασκευή και άλλων σε όλη τη χώρα.<br /> <br /> Τέλος, για την ΑΟΖ την Πέμπτη ο Αντώνης Σαμαράς, δίνοντας ώθηση στο θέμα, προανήγγειλε «κοινή ΑΟΖ Ελλάδας, Κύπρου και Μάλτας».<br /> <br /> Αλέξανδρος Διαμάντης<br /> <a href="http://www.dimokratianews.gr/"><br /> πηγή</a>

Η προγραμματική συμφωνία έμεινε (μόνο) στα χαρτιά

Καθώς συμπληρώνεται σε λίγες εβδομάδες ένας χρόνος από τον σχηματισμό της σημερινής κυβέρνησης, ύστερα από τις δύο εκλογικές αναμετρήσεις...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι άγνωστες έρευνες: Ο θησαυρός της «κρυφής ζώνης»

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <img alt="AOZ-NOBLE01" class="alignleft featured_image wp-post-image" height="348" src="http://mignatiou.com/wp-content/uploads/2013/04/AOZ-NOBLE01-300x187.jpg" width="540" /></div> <span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><br /></span> <span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">Του ΝΙΚΟΥ ΜΕΛΕΤΗ</span><br /> <span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">Σε αγώνα δρόµου µεταξύ πετρελαϊκών κολοσσών και κυβερνήσεων µετατρέπεται η προσπάθεια καθορισµού του τρόπου εξαγωγής των τεράστιων ποσοτήτων φυσικού αερίου από τη Λεκάνη της Λεβαντίνης, στις ΑΟΖ της Κύπρου, του Ισραήλ και του Λιβάνου, επιλογή η οποία έχει όχι µόνο οικονοµική αλλά κρίσιµη γεωστρατηγική σηµασία.</span></span><br /> <span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">Τις τελευταίες εβδοµάδες ένα πραγµατικό µπαράζ δηµοσιευµάτων στον διεθνή Τύπο αλλά και δηλώσεις Τούρκων αξιωµατούχων προσπαθούν να δηµιουργήσουν κλίµα σχεδόν ειληµµένης απόφασης για τη µεταφορά του αερίου της περιοχής µέσω αγωγού από το έδαφός της γείτονος προς την Ευρώπη.</span></span><br /> <span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">Οµως, εκτός των σοβαρών πολιτικών ζητηµάτων (της προηγούµενης λύσης του Κυπριακού και της παράδοσης από την ισραηλινή ηγεσία του ισχυρότερου όπλου του Ισραήλ στα χέρια του κ. Ερντογάν), υπάρχουν πλέον σοβαρές ενστάσεις, που προέρχονται και από τις µεγάλες εταιρείες που έχουν εµπλακεί στην εκµετάλλευση των κοιτασµάτων.</span></span><br /> <span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">Η κυπριακή κυβέρνηση, όπως δήλωσε την Παρασκευή ο Πρόεδρος Ν. Αναστασιάδης, θα ανακοινώσει επίσηµα σε 15 ηµέρες τις τελικές αποφάσεις και την πρόθεσή της να προχωρήσει έστω και µόνη της στην κατασκευή σταθµού LNG στο Βασιλικό (απόσταση 185 χιλιόµετρα από το Οικόπεδο 12), ενώ η Λευκωσία έχει καλέσει τόσο το Ισραήλ όσο και τον Λίβανο να εκµεταλλευτούν τις υποδοµές που θα δηµιουργηθούν εκεί για την εξαγωγή του φυσικού αερίου τους.</span></span><br /> <span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">Με την κατασκευή του σταθµού αυτού, η Κύπρος θα αποκτήσει ένα σηµαντικό προβάδισµα στον ανταγωνισµό αυτόν καθώς, εκτός από χώρα παραγωγός ενέργειας, θα µετατραπεί και σε σηµαντικό κόµβο µεταφοράς του υγροποιηµένου φυσικού αερίου προς τις αγορές. Η Κύπρος µέχρι το 2025 θα µπορεί σύµφωνα µε δήλωση του Χαράλαµπου Ελληνα, προέδρου της ΚΡΕΤΥΚ (Κρατική Εταιρεία Υδρογονανθράκων Κύπρου), να παράγει 25 εκατοµµύρια τόνους LNG τον χρόνο καλύπτοντας το 50% των πρόσθετων ενεργειακών αναγκών της ΕΕ.</span></span><br /> <span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: x-small;"><b>Ο γρίφος:</b> </span><span style="font-size: x-small;">Η Λευκωσία όµως, για να αποκτήσει ρόλο κόµβου εξαγωγής φυσικού αερίου, θα πρέπει να εξασφαλίσει ότι ένα µέρος τουλάχιστον του ισραηλινού φυσικού αερίου, κυρίως από το κοίτασµα Λεβιάθαν, θα εξαχθεί από το Βασιλικό. Οι ποσότητες που το Ισραήλ θα διαθέσει προς εξαγωγή, σύµφωνα µε την έκθεση της επιτροπής που είχε συγκροτηθεί υπό τον Shaul Tzemach, θα φθάνουν τα 500 BCM (δισ. κυβικά µέτρα) µε τα υπόλοιπα 450 BCM να παραµένουν για τις εσωτερικές ανάγκες και ως στρατηγικά αποθέµατα.</span></span><br /> <span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">Η Εκθεση αυτή, η οποία δεσµεύει και τις αποφάσεις της ισραηλινής κυβέρνησης, αφήνει ελεύθερη την επιλογή για την κατασκευή σταθµού LNG ακόµη και σε έδαφος που δεν ελέγχεται από το Ισραήλ.</span></span><br /> <span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">Τα πλεονεκτήµατα της επιλογής του σταθµού LNG για το Ισραήλ είναι πρόδηλα: κοντινή απόσταση του Λεβιάθαν από την Κύπρο και µεγαλύτερη ασφάλεια σε σχέση µε αγωγούς που θα διέρχονται από τον βυθό του Λιβάνου και της Συρίας, σηµαντική εξοικονόµηση πόρων και συνεπώς ανταγωνιστικότερες τιµές στη διεθνή αγορά, και κυρίως ευελιξία στην αναζήτηση αγορών, κάτι που δεν εξασφαλίζει η δηµιουργία δικτύου σταθερών αγωγών προς την Τουρκία.</span></span><br /> <span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">Αποφασιστικής σηµασίας είναι η υποστήριξη που προσφέρει στα σχέδια της Λευκωσίας ο αµερικανικός κολοσσός Noble Energy.</span></span><br /> <span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">Ο Gerald Peereboom, διευθυντής LNG της NOBLE ENERGY, σε οµιλία του την Πέµπτη στο µεγαλύτερο παγκοσµίως συνέδριο του είδους (LNG 17- Houston) προανήγγελλε ουσιαστικά ότι η περιοχή του Βασιλικού (σύµφωνα και µε τη µελέτη σκοπιµότητας που πραγµατοποιεί η γαλλική εταιρεία Technip) είναι ικανή να φιλοξενήσει τουλάχιστον 5 γραµµές υγροποίησης 5ΜΤΡΑ, δύο δεξαµενές αποθήκευσης και δύο αγκυροβόλια για φόρτωση πλοίων.</span></span><br /> <span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">Οι εξελίξεις αυτές δεν αφήνουν αδιάφορη την Ελλάδα, καθώς έστω κι αν η διαδικασία ερευνών σε Ιόνιο και νότια της Κρήτης είναι ακόµη σε προγενέστερο στάδιο, η τελική απόφαση για την εκµετάλλευση του φυσικού αερίου της Κύπρου και του Ισραήλ επηρεάζουν και τις επιλογές της Αθήνας. Εξάλλου δεν είναι τυχαίο ότι στο τέλος Μαΐου θα επισκεφτεί το Ισραήλ και ο Δ. Αβραµόπουλος για συνοµιλίες και για να προετοιµαστεί το Συµβούλιο Ανώτατης Συνεργασίας µεταξύ των δύο κυβερνήσεων, που εκτός των θεµάτων στρατηγικής συνεργασίας θα επικεντρωθούν και στην Ενέργεια.</span></span><br /> <span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><b><span style="font-size: x-small;">Ντοκουµέντα: </span></b><span style="font-size: x-small;">Η Αθήνα προς το παρόν περιµένει να δει πώς θα κινηθεί η Τουρκία και εάν θα επιχειρήσει να προκαλέσει κρίση στέλνοντας το νέο της απόκτηµα, το ερευνητικό σκάφος Barbaros (που προς το παρόν παραµένει σε αγκυροβόλιο του Μαρµαρά) στην ΑΟΖ της Κύπρου νοτίως του Καστελόριζου.</span></span><br /> <span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">Παρά την εντύπωση που υπάρχει ότι δεν έχουν πραγµατοποιηθεί έρευνες στην επίµαχη περιοχή, από το 2002 η µεγάλη νορβηγική εταιρεία ερευνών TGS-Nopec έχει πραγµατοποιήσει 2D έρευνες και ο χάρτης έχει δηµοσιευθεί επεξεργασµένος εκ νέου τον Ιούλιο του 2010, αλλά δεν είναι γνωστό εάν η ελληνική κυβέρνηση έχει γνώση των προκαταρκτικών στοιχείων που έχουν προκύψει από αυτή την έρευνα.</span></span><br /> <span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">Δεν είναι τυχαίο πάντως ότι πριν από δύο χρόνια είχαν δηµοσιευθεί πληροφορίες ότι ισραηλινή εταιρεία είχε εκδηλώσει ενδιαφέρον να ξεκινήσει έρευνες στη συγκεκριµένη περιοχή, η οποία αποτελεί τη φυσική συνέχεια της λεκάνης της Λεβαντίνης όπου έχουν ανακαλυφθεί τα µεγάλα κοιτάσµατα του φυσικού αερίου.</span></span><br /> <span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">Η κυβέρνηση, κατανοώντας τις δυσκολίες που θα έκρυβε το εγχείρηµα µονοµερούς οριοθέτησης της ΑΟΖ στη θαλάσσια περιοχή µεταξύ Κρήτης – Αιγύπτου – Κύπρου – Τουρκίας, έχει επιλέξει νέα τακτική προσπαθώντας να κτίσει ένα ευρωπαϊκό πλαίσιο το οποίο θα δηµιουργήσει ασφαλές περιβάλλον για την οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών στην Ανατολική Μεσόγειο.</span></span><br /> <span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">Αυτή η προσπάθεια φυσικά δεν θα αποδώσει άµεσα καρπούς, αλλά η κυβέρνηση ελπίζει ότι µπορεί να ερεθίσει το ενδιαφέρον της ΕΕ για εξασφάλιση νέων ενεργειακών πόρων που ανήκουν µάλιστα και σε µέλη της, όπως η Ελλάδα και η Κύπρος.</span></span><br /> <span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">Τα πλεονεκτήµατα της µεταφοράς υγροποιηµένου φυσικού αερίου στην Ιαπωνία για παράδειγµα παρουσίασε πρόσφατα ο αµερικανικός κολοσσός Noble Energy.</span></span><br /> <a href="http://mignatiou.com/" target="_blank">πηγή</a>

Οι άγνωστες έρευνες: Ο θησαυρός της «κρυφής ζώνης»

Του ΝΙΚΟΥ ΜΕΛΕΤΗ Σε αγώνα δρόµου µεταξύ πετρελαϊκών κολοσσών και κυβερνήσεων µετατρέπεται η προσπάθεια καθορισµού του τρόπου εξαγωγής ...

Διαβάστε την συνέχεια

Μπρζεζίνσκι: Αστείες οι ηγεσίες στην Ευρώπη, κινδυνεύει η Δύση

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2013/04/Brzezinski_.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="alignright size-medium wp-image-74005" height="340" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2013/04/Brzezinski_-300x182.jpg" title="Brzezinski_" width="540" /></a></div> <br /> <b>Υπηρέτησε ως σύμβουλος εθνικής ασφαλείας επί προεδρίας του Τζίμι Κάρτερ στις Ηνωμένες Πολιτείες, είναι καθηγητής (στα 85 του χρόνια) στο φημισμένο πανεπιστήμιο John’s Hopkins και σήμερα κρούει τον κώδωνα του κινδύνου στις αναιμικές ευρωπαϊκές πολιτικές ηγεσίες, αλλά και σε ολόκληρο τον Δυτικό κόσμο γενικότερα…</b><br /> Ο Ζμπίγκνιου Μπρζεζίνσκι δεν έχει τη φήμη ανθρώπου που «μασάει» τα λόγια του. Μιλώντας στις 18 Απριλίου <b>σε συνέδριο στη Μπρατισλάβα της Τσεχίας</b> (ο ίδιος έλκει την καταγωγή του από την <b>Πολωνία</b>) ενώπιο μεγάλου αριθμού ανώτατων αξιωματούχων των χωρών της κεντρικής Ευρώπης, ήταν για μία ακόμη φορά <b>σκληρός απέναντι σε όλους</b>.<br /> Ανάμεσα σε πολλά ενδιαφέροντα που είπε αναφορικά με τη δική του «ανάγνωση» των διεθνών εξελίξεων και ισορροπιών, αναφέρθηκε και στις ηγεσίες της ενωμένης Ευρώπης. <b>Η σημερινή Ευρωπαϊκή Ένωση, είπε, είναι περισσότερο μια Ευρώπη των τραπεζών από ότι των λαών, περισσότερο ένωση εμπορικών συμφερόντων, αντί για συναισθηματικό δέσιμο ανάμεσα στους ευρωπαϊκούς λαούς. </b><br /> <a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2013/04/Brzezinski_Bratislava_Globalsec.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="alignleft size-medium wp-image-74004" height="199" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2013/04/Brzezinski_Bratislava_Globalsec-300x199.jpg" title="Brzezinski_Bratislava_Globalsec" width="300" /></a>Άσκησε επίσης κριτική στο Ηνωμένο Βασίλειο, λέγοντας ότι <b>βάζει τα συμφέροντα του «Σίτι» πάνω από όλα</b>, ενώ κατηγόρησε και τον νότο ότι <b>περιμένει τη διάσωση από το βορρά</b>. Κατηγόρησε τις ηγεσίες ότι δεν έχουν «ιστορική φαντασία» και παγκόσμιες φιλοδοξίες. <b>Την ίδια ώρα, απουσιάζει ένας Τσόρτσιλ, ένας Ντε Γκολ, ή/και ένας Αντενάουερ.</b><br /> Καθώς και οι ΗΠΑ βγαίνουν από μια πολεμική εμπλοκή που κόστισε τρισεκατομμύρια δολάρια και έπληξε βαριά την αμερικανική οικονομία, <b>η μόνη λύση με εξαιρετικά περιθώρια παραγωγής αποτελεσμάτων, είναι για τον Μπρζεζίνσκι η δημιουργία ζώνης ελευθέρων συναλλαγών στον ατλαντικό χώρο, εάν η Δύση επιθυμεί να μην περιθωριοποιηθεί στις διεθνείς εξελίξεις! Με τον τρόπο αυτό θα εξισορροπηθεί και μετακίνηση του κέντρου βάρους του διεθνούς συστήματος στην περιοχή Ασίας-Ειρηνικού.</b><br /> <a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank"><br /></a> <a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Μπρζεζίνσκι: Αστείες οι ηγεσίες στην Ευρώπη, κινδυνεύει η Δύση

Υπηρέτησε ως σύμβουλος εθνικής ασφαλείας επί προεδρίας του Τζίμι Κάρτερ στις Ηνωμένες Πολιτείες, είναι καθηγητής (στα 85 του χρόνια) στ...

Διαβάστε την συνέχεια

Πόκερ Τουρκίας-Ισραήλ με κινδύνους και για την ελληνική ασφάλεια…

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2013/04/Israel_F-15_F-16.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-73982" height="340" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2013/04/Israel_F-15_F-16.jpg" title="Israel_F-15_F-16" width="500" /></a></div> <br /> <b>Αίσθηση προκαλεί το παρασκηνιακό διπλωματικό παιχνίδι που βρίσκεται σε εξέλιξη ανάμεσα στην Τουρκία και το Ισραήλ, με όσα διαρρέουν να έχουν ταυτοχρόνως τη μορφή και αιτημάτων που αν ικανοποιούνταν θα ήταν σημαντικότατα, εάν όμως απορριφθούν συνεπάγονται διπλωματικό κόστος γι’ αυτόν που τα απέρριψε…</b><br /> <b><span style="color: maroon;">Του Μιχαήλ Βασιλείου</span><br /> </b><br /> Τελευταίο επεισόδιο στο συγκεκριμένο σίριαλ που ξεκίνησε αμέσως μετά την προσπάθεια του Μπάρακ Ομπάμα να μεσολαβήσει ανάμεσα στις δυο χώρες για να πετύχει τη εκ νέου προσέγγιση, εξέλιξη που θα ήταν <b>κομβικής σημασίας στην αμερικανική στρατηγική</b> στον χώρο της Ανατολικής Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής.<br /> Δημοσίευμα των βρετανικών «<b>Sunday Times</b>» αναφέρει ότι ο σύμβουλος εθνικής ασφαλείας του Ισραήλ (θεωρούμενος και ως «γεράκι») βρίσκεται στη Τουρκία για το περίφημο θέμα των αποζημιώσεων των οικογενειών των θυμάτων του «Μαβί Μαρμαρά», μια υπόθεση που εξετάζουμε σε ξεχωριστή ανάρτηση, ωστόσο, στις αποσκευές του έχει ένα πολύ πιο προωθημένο αίτημα.<br /> <br /> Με αντάλλαγμα την πρόσβαση σε τρία αμυντικά συστήματα τεχνολογίας αιχμής και αποτελεσματικότητας, <b>το Ισραήλ ζητάει από την Τουρκία να επιτρέψει στη ισραηλινή Αεροπορία την πρόσβαση στην αεροπορική βάση της περιοχής Ακιντζί</b>, το οποίο συνιστά απόπειρα αναβίωσης συμφωνίας που είχε συνομολογηθεί <b>το 1996</b> ανάμεσα στις δύο πλευρές.<br /> Εδώ τα πράγματα μπερδεύονται: Οι Ισραηλινοί γνωρίζουν ότι εάν θα κατόρθωναν να ενεργοποιήσουν τη συμφωνία θα αποκτούσαν ένα εξαιρετικό πλεονέκτημα σε περίπτωση επίθεσης στο Ιράν και τις πυρηνικές του εγκαταστάσεις. Για τον λόγο αυτό προτείνουν στην Τουρκία να της δώσουν το <b>αντιβαλλιστικό σύστημα Arrow</b> που έχει αναπτυχθεί μαζί με τις Ηνωμένες Πολιτείες και θεωρείται <b>ίσως το πλέον προηγμένο στον κόσμο</b>. Εκτός αυτού, ένα οπτικό σύστημα της <b>Elop</b> που αναπαριστά την εικόνα που βλέπει ο χρήστης σε οποιεσδήποτε καιρικές συνθήκες, μέρα ή νύχτα και σε απόσταση 60 μιλίων. Τέλος, ένα <b>προηγμένο σύστημα ηλεκτρονικού πολέμου (EW) της ELTA</b>.<br /> Εάν οι Τούρκοι τα δεχτούν και αναβιώσει η συμφωνία, τότε <b>κερδίζουν σημαντικότατα οπλικά συστήματα </b>που θα ήταν πολύτιμα για τις απειλές που αντιμετωπίζει στο ανατολικό της μέτωπο, αλλά θα είχε εκτεθεί στα μάτια των Αράβων. Εάν απορρίψει την προσφορά, τότε <b>θα χρεωθεί την υπονόμευση της επαναπροσέγγισης</b>, απέναντι στις ΗΠΑ, ενώ αντιθέτως το Ισραήλ θα μπορούσε να υποστηρίξει ότι <b>έκανε ότι μπορούσε</b> για να ικανοποιήσει τους Αμερικανούς…<br /> <a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2012/09/Arrow_2.jpg"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-57060" height="290" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2012/09/Arrow_2.jpg" title="Arrow_2" width="500" /></a><br /> <b>Στο σημείο αυτό, εγείρεται ένα σημαντικό ζήτημα και για την ελληνική άμυνα και ασφάλεια, καθώς τα συστήματα που προσφέρουν οι Ισραηλινοί στην Τουρκία, θα μπορούσαν να στραφούν και κατά της Ελλάδας σε περίπτωση σύρραξης. Το ζήτημα πρέπει να το δει η πολιτική και η στρατιωτική ηγεσία και να προβούν σε όλες τις απαραίτητες ενέργειες, εξηγώντας ότι αν και είναι αντιληπτά τα κίνητρα, θα δημιουργηθεί πρόβλημα στη χώρα μας και αυτό θα πρέπει να ληφθεί υπόψη. </b><br /> <div style="text-align: center;"> <span style="color: maroon;"><b>Η Ελλάδα θα πρέπει να πράξει όπως ακριβώς πράττει το Ισραήλ όταν οι ΗΠΑ αποφασίζουν να πουλήσουν κάποιο υψηλής τεχνολογίας οπλικό σύστημα σε αραβική χώρα και θεωρούν ότι επηρεάζει το ισοζύγιο ισχύος! Όχι από το ένα άκρο να φτάσουμε στο άλλο… από την απόλυτη άρνηση να «συναναστραφούμε» με τους Ισραηλινούς, να περάσουμε στο να μην αντιδρούμε σε κάτι που δυνητικά μας απειλεί, χωρίς καν να θέσουμε το θέμα!</b></span></div> Βέβαια, για να μην έχουμε ψευδαισθήσεις, οι απαντήσεις που θα λάβουμε, ίσως περιέχουν και τα ακόλουθα: <b>Εμείς τα προσφέραμε πρώτα σε εσάς και εσείς τα απορρίψατε…</b> Παράδειγμα, το σύστημα αυτοπροστασίας – ηλεκτρονικού πολέμου για τα ελληνικά F-16 που συνοδευόταν από απίστευτες παραχωρήσεις και πλήρη πρόσβαση στην τεχνολογία.<br /> <b>«Βιομηχανικά» συμφέροντα και ο φόβος μη χαθεί η πρόσβαση σε χρυσοφόρες αγορές, οδήγησε εγχώριους «παράγοντες» (βιομηχανικούς, πολιτικούς, ακόμα κ.λπ.) να κάνουν τα πάντα ώστε να μπλοκαριστεί η συγκεκριμένη προμήθεια. Και τα ελληνικά F-16 ακόμα ψάχνουν σύστημα αυτοπροστασίας (αν και μετά από πολλά-πολλά χρόνια, κάτι κινείται). </b><br /> <b>Θα είχε ενδιαφέρον, υπό το φως των εξελίξεων των τελευταίων χρόνων, μετά το 2010 και το «Μαβί Μαρμαρά» να ασχοληθεί κανείς με τον ογκωδέστατο φάκελο με την αποκαλυπτική αλληλογραφία, ώστε να διαπιστωθεί ποιοι (πολιτικοί, βιομηχανικοί παράγοντες, δημοσιογράφοι και άλλοι) από αυτούς που συνωστίζονται στις δεξιώσεις της ισραηλινής πρεσβείας και υπερθεματίζουν υπέρ των ελληνο-ισραηλινών σχέσεων, είχαν σταθερή στάση, ή αυτή μεταβαλλόταν ανάλογα με το… φύσημα του ανέμου και τα ιδιωτικά συμφέροντα. </b><br /> <br /> <a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Πόκερ Τουρκίας-Ισραήλ με κινδύνους και για την ελληνική ασφάλεια…

Αίσθηση προκαλεί το παρασκηνιακό διπλωματικό παιχνίδι που βρίσκεται σε εξέλιξη ανάμεσα στην Τουρκία και το Ισραήλ, με όσα διαρρέουν να ...

Διαβάστε την συνέχεια

Αυτοί απέσυραν τη Μεραρχία από την Κύπρο - Διαβάστε πως

<img alt="" height="430" src="http://www.onalert.gr/files/Image/ONALERTPHOTOS/HISTORY/XOUNTA/cache/papadopoulos_ioannidis-630x430.jpg" width="630" /><br /> <br /> Είναι προφανώς δυσάρεστο για όσους λίγους εξακολουθούν να νοσταλγούν την χούντα να αποδεχτούν την αλήθεια για το ποιοι απέσυραν την Μεραρχία από την Κύπρο, αφήνοντας το πεδίο ελεύθερο για την ολοκλήρωση της προδοσίας τους το 1974. Η χούντα των “υπερπατριωτών”, που δεν σήκωναν μύγα στο σπαθί τους για τα εθνικά θέματα απέσυραν άρον ,άρον την Μεραρχία λίγο μετά την κατάληψη της εξουσίας με πραξικόπημα.<br /> <br /> <b>Αποσπάσματα από βιβλία που έχουν γραφτεί κατά καιρούς ίσως να βοηθήσουν :<br /> </b><br /> Στην σελίδα 404 του βιβλίου του Αλέξη Παπαχελά Ο βιασμός της Ελληνικής Δημοκρατίας διαβάζουμε: «η μεσολάβηση Βάνς απέτρεψε τον ελληνοτουρκικό πόλεμο και έδωσε μία ακόμη προθεσμία για την επίλυση του Κυπριακού. Οι αξιωματούχοι της κυβέρνησης Τζόνσον ήταν πεπεισμένοι πως αν υπήρχε δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση στην Αθήνα, η επίλυση της κρίσης δεν θα ήταν καθόλου εύκολη. «Το παράδοξο είναι πως το πραξικόπημα στην Ελλάδα έκανε κατά παράξενο τρόπο εφικτή την αποτροπή της σύρραξης, για τον απλό λόγο ότι η χούντα ήλεγχε τον Τύπο και μπόρεσε να τον συγκρατήσει από την υπερβολική προβολή του θέματος», πίστευε ο Μπάτλ (συντονιστής του Staed deparprmend της αποστολής Βάνς) , ο οποίος θεωρούσε ότι «οι Έλληνες ήταν πιο ελαστικοί, γεγονός σημαντικό, που δεν πρέπει να υποτιμηθεί». Ο Βάνς πίστευε εξάλλου ότι η χούντα δέχτηκε τη συμφωνία που ο ίδιος είχε διαπραγματευθεί με την ’γκυρα, προκειμένου να ικανοποιήσει την Ουάσιγκτον και να εξασφαλίσει τη συνέχιση της υποστήριξης της».
<br /> <br /> <br /> Για το ίδιο θέμα ο Ι. Μπήτος στην σελίδα 154 του βιβλίου «ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΑΣΙΝΗ ΓΡΑΜΜΗ ΣΤΟΥΣ ΔΥΟ ΑΤΙΤΛΕΣ», υποστηρίζει ότι και ο Μακάριος δεν επιθυμούσε την παρουσία της Μεραρχίας στην Κύπρο, ιδιαίτερα μετά την κατάληψη της εξουσίας στην Ελλάδα από την Χούντα των συνταγματαρχών, όμως κατά την άποψη του και οι νοσηροί εγκέφαλοι της χούντας επιθυμούσαν την απόσυρση της Μεραρχίας από την Κύπρο.
<br /> <br /> <br /> Ο Γιάννος Κρανιδιώτης έχει ακριβώς την αντίθετη άποψη, υποστηρίζοντας ότι η απόφαση της Αθήνας να αποσύρει τα ελληνικά στρατεύματα από την Κύπρο δυσαρέστησε την Κυπριακή ηγεσία και τον κυπριακό λαό, που έβλεπε έμπρακτα πια την Ελληνική κυβέρνηση να εγκαταλείπει την Ένωση και την υποχρέωση που είχε αναλάβει παλαιότερα για αμυντική προστασία της Κύπρου.
<br /> <br /> <br /> Η ιστορία πάντως κατέγραψε, ότι η Χούντα μέσα σε διάστημα 45 ημερών -όπως ακριβώς αξίωνε η Τουρκία - ολοκλήρωσε πλήρως την απόσυρση της Ελληνικής Μεραρχίας προς απογοήτευση όλων των Ελλήνων Πατριωτών και με τον τρόπο αυτό εξάλειψε τελειωτικώς τον διττό ρόλο της, που ήταν η αποτροπή τουρκικής εισβολής και η δυναμική παρουσία της Ελλάδος στην Κύπρο με ότι αυτή συνεπάγεται. Η κυβέρνηση των συνταγματαρχών κατατρόμαξε από το ιταμό τελεσίγραφο της Άγκυρας, ταπεινώθηκε και εξευτελίσθηκε. Η δικαιολογία την οποία πρόβαλε ο Γ. Παπαδόπουλος για την ανάκληση της Μεραρχίας ήταν ότι η Τουρκία μας απείλησε με πόλεμο. Πολύ φθηνή δικαιολογία για ανθρώπους οι οποίοι έδωσαν όρκο να υπερπασπισθούν μέχρι της τελευταίας ρανίδος του αίματος τους την πατρίδα.
<br /> <br /> <br /> Στο πόρισμα της Εξεταστικής επιτροπής της Βουλής των Ελλήνων για τον η οποία ασχολήθηκε με τον φάκελλο της Κύπρου κατάγροφονται και τα εξής ενδιαφέρονα: «Για την ανάκληση αυτής της δύναμης δεν ζητήθηκε η έγκριση, ούτε καν η γνώμη της κυπριακής κυβερνήσεως, η οποία πιστεύοντας ότι η παρουσία της ελληνικής Μεραρχίας στην Κύπρο ήταν αναγκαία για την άμυνα της ... προσπάθησε να πείσει την Αθήνα να απορρίψει το τουρκικό αίτημα για ανάκληση της Μεραρχίας και να προχωρήσει σε ενίσχυση αυτής με πρόσθετες δυνάμεις και οπλικά μέσα. Η ανάκληση της Μεραρχίας επέφερε μεγάλη αποδυνάμωση των αμυντικών δυνατοτήτων της Κύπρου. Ενσαρκώνει πράξη εθνικής ντροπής... Το αναμφισβήτητο γεγονός ότι υπήρξε και πίεση από τις Η.Π.Α. δεν αίρει τον χαρακτήρα της πράξης αυτής ως εθνικά απαράδεκτης. Αντίθετα επιβεβαιώνει τον εθελοδουλισμό και την υποταγή της τότε ελληνικής ηγεσίας στις επιδιώξεις και επιθυμίες των Η.Π.Α.
Η γαλλική εφημερίδα «Le Figaro» έγραψε για το θέμα της Μεραρχίας: «Είναι απίστευτη η ταχύτητα με την οποία η Ελλάδα έσπευσε να αποδεχθεί τους τουρκικούς όρους».  <br /> <a href="http://www.onalert.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Αυτοί απέσυραν τη Μεραρχία από την Κύπρο - Διαβάστε πως

Είναι προφανώς δυσάρεστο για όσους λίγους εξακολουθούν να νοσταλγούν την χούντα να αποδεχτούν την αλήθεια για το ποιοι απέσυραν την Μεραρ...

Διαβάστε την συνέχεια

Άκης Τσοχατζόπουλος: Από το ΠΑΚ,στην χλιδή και στη φυλακή. Σπάνιες φωτό!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> </div> <div style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"> <img alt="" height="350" src="http://www.onalert.gr/files/Image/NewOnAlert/PORTRAITA-PROSOPA-SYNANTHSEIS/cache/akisdancemounara-630x507.jpg" width="500" /></div> <br /> <br /> <br /> Του ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ ΛΕΒΕΝΤΟΓΙΑΝΝΗ<br /> <br /> Υπήρξε έμπιστος του Ανδρέα Παπανδρέου.Παραλίγο διάδοχός του. Μακροβιότερος υπουργός Άμυνας και υπουργός σε πολλά διαφορετικά και σημαντικά υπουργεία.Η προσωπική του ζωή απασχόλησε κι αυτή τη κοινή γνώμη. Το όνομά του εναπλάκη σε πολλές υποθέσεις εξοπλισμών.<br /> <br /> Πριν περίπου ένα χρόνο ήρθε η σύλληψη και η προφυλάκιση. Τώρα η δίκη. Η ιστορία του Άκη Τσοχατζόπουλου ,η άνοδος και η πτώση.<br /> <br /> Ήταν 19 Δεκέμβρη του 1939, όταν κάτω από τον αστερισμό του Τοξότη, γεννήθηκε στην Αθήνα ένα αγοράκι με όμορφα μεγάλα γαλάζια μάτια, η πολυτάραχη ζωή του οποίου θα μπορούσε άνετα να γίνει βιβλίο. Ο πατέρας του Ευάγγελος, ή κυρ Βαγγέλης, όπως τον φώναζαν οι δικοί του άνθρωποι, ήρθε από την Πόλη και μέσα του έκρυβε την αγάπη για την Ελλάδα, και το καλό φαγητό ενώ χαρακτηριζόταν από το καλό γούστο του, όπως άλλωστε όλοι οι Κωνσταντινουπολίτες. Η μητέρα του μικρού παιδιού η κυρία Αρετή γεννήθηκε στα Γιάννενα.<br /> <img alt="" height="130" src="http://www.onalert.gr/files/Image/NewOnAlert/AKIS_SPANIES_FOTO/akis_paidaki.jpg" width="400" /><br /> <span style="font-size: x-small;">Οι γονείς του Άκη και ο Άκης σε παιδική ηλικία</span><br /> <br /> Η μοίρα έφερε το ζευγάρι να γνωριστεί και να ερωτευτεί και τελικά να παντρευτεί και να εγκατασταθεί στη Θεσσαλονίκη. Λίγο πριν τον πόλεμο ο Ευάγγελος και η Αρετή Τσοχατζοπούλου, κατέβηκαν και εγκαταστάθηκαν στην Αθήνα. Εκεί η κυρία Αρετή γέννησε τον πρωτότοκο. Το πρώτο από τα 3 αγοράκια της. Τον Αθανάσιο – Απόστολο. Ένα χρόνο αργότερα ο Ευάγγελος παρουσιάζεται φαντάρος και πολεμά στο Αλβανικό μέτωπο. Με την συνθηκολόγηση το 1941, επιστρέφει στην οικογένεια του. Η Αθήνα δεν τον γεμίζει και αποφασίζει να μετακομίσει πίσω στην πόλη που λατρεύει και που του θυμίζει έντονα την Κωνσταντινούπολη, τη Θεσσαλονίκη.<br /> <div> <img alt="" height="149" src="http://www.onalert.gr/files/Image/NewOnAlert/AKIS_SPANIES_FOTO/akis_paidaki1.jpg" width="400" /></div> <span style="font-size: x-small;">παιδικά χρόνια στη θεσσαλονίκη </span><br /> <br /> Ο Αθανάσιος – Απόστολος μεγάλωνε και αγαπούσε τη Θεσσαλονίκη. Η Αθήνα ήταν μια μακρινή ανάμνηση. Σαν έφηβος ήταν ψηλός και εντυπωσιακός. Λάτρευε να παίζει μπάσκετ και αγαπούσε πολύ τον ΠΑΟΚ. Δεν θα μπορούσε παρά να πάει να γραφτεί στο σύλλογο και να προπονείται. Έπαιξε και για δυο χρόνια σαν small forward.<br /> Γλεντζές και έξω καρδιά από τους λίγους, ήταν πάντα η ψυχή της παρέας. Οι φίλοι του τον φώναζαν “Τσόχα” ή για συντομία “Άκη”.<br /> <img alt="" height="129" src="http://www.onalert.gr/files/Image/NewOnAlert/AKIS_SPANIES_FOTO/akis_foititis.jpg" width="400" /><br /> <img alt="" height="127" src="http://www.onalert.gr/files/Image/NewOnAlert/AKIS_SPANIES_FOTO/akis_foititis1.jpg" width="400" /><br /> <br /> <img alt="" height="130" src="http://www.onalert.gr/files/Image/NewOnAlert/AKIS_SPANIES_FOTO/akis_foititis2.jpg" width="400" /><br /> <div> Το 1959 αποφασίζει να φύγει από τη χώρα. Τα πράγματα είχαν δυσκολέψει πολύ και όποιος ήταν και λίγο αριστερών πεποιθήσεων και λίγο με επαναστατικές ιδέες, ή δεν άντεχε τα πολλά πολλά δεν είχε περιθώρια να αναπνεύσει...</div> <div> Μόναχο πολυτεχνική σχολή. Ο Άκης παίρνει το πτυχίο του Πολιτικού Μηχανικού και αποφασίζει να παραμείνει στη Γερμανία. Δουλεύει σε ένα ένα τεχνικό γραφείο και παράλληλα παίρνει και δεύτερο πτυχίο στην ειδικότητα του, αυτό του Οικονομολόγου μηχανικού. Θα μείνει στη Γερμανία για 16 ολόκληρα χρόνια και θα δουλέψει σε Δημόσια έργα σε Γερμανία, Αυστρία, Ελβετία και Ιταλία.</div> <div> <img alt="" height="129" src="http://www.onalert.gr/files/Image/NewOnAlert/AKIS_SPANIES_FOTO/akis_xounta_andreas.jpg" width="400" /></div> <div> 1964 ο πρώτος μεγάλος έρωτας της ζωής του. Η Γερμανίδα Γκούντρουν Μολντενχάουερ. Την παντρεύεται και μαζί της αποκτά μια κόρη και ένα γιο.</div> <div> Το 1968 έμελλε να είναι η χρονιά που θα σημαδέψει ανεξίτηλα τη ζωή του Άκη Τσοχατζόπουλου. Στις αρχές του έτους επιχειρεί να επιστρέψει στη Θεσσαλονίκη αλλά η χούντα του αφαιρεί την ιθαγένεια και του απαγορεύει την είσοδο στη χώρα. Λίγους μήνες αργότερα στη Φρανκφούρτη γνωρίζει τον Ανδρέα Παπανδρέου. Η σχέση θυελλώδης. Σχεδόν τον λατρεύει. Ο Παπανδρέου βάζει την πολιτικά αριστερή σκέψη του Άκη, στα μονοπάτια του σοσιαλισμού. Γίνεται ο μέντορας του.</div> <div> <img alt="" height="130" src="http://www.onalert.gr/files/Image/NewOnAlert/AKIS_SPANIES_FOTO/akis_protos_gamos.jpg" width="400" /><br /> <br /> <img alt="" height="264" src="http://www.onalert.gr/files/Image/NewOnAlert/AKIS_SPANIES_FOTO/akis_germania_wv.jpg" width="400" /></div> <div style="text-align: justify;"> Στη Γερμανία η πολιτική του δραστηριότητα γίνεται εντονότατη και όπου βρεθεί και όπου σταθεί κατακεραυνώνει τους συνταγματάρχες. Το 1970 γίνεται μέλος του ΠΑΚ. Πέντε χρόνια αργότερα το 1975, επιστρέφει στην Ελλάδα και εντάσσεται (από τα ιδρυτικά στελέχη) στο νεοϊδρυθέν ΠΑΣΟΚ. Ακολουθεί τον Ανδρέα Παπανδρέου σε κάθε του βήμα.</div> <div> <img alt="" height="130" src="http://www.onalert.gr/files/Image/NewOnAlert/AKIS_SPANIES_FOTO/akis_andreas_74.jpg" width="400" /><br /> <br /> <img alt="" height="130" src="http://www.onalert.gr/files/Image/NewOnAlert/AKIS_SPANIES_FOTO/akis_andreas_76.jpg" width="400" /><br /> <br /> <img alt="" height="129" src="http://www.onalert.gr/files/Image/NewOnAlert/AKIS_SPANIES_FOTO/akis_82_andreas.jpg" width="400" /></div> <div style="text-align: justify;"> <br /> Στις εκλογές του 1981 συμπεριελήφθη στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ εκλεγόμενος βουλευτής. Από το 1985 έως και τις εκλογές του 2004 εκλεγόταν συνεχώς βουλευτής στην Α Θεσσαλονίκης. Στις εκλογές όμως του 2007 απέτυχε να εκλεγεί καθώς κατατάχθηκε στην 7η θέση ανάμεσα στους συνυποψηφίους του ενώ στις εκλογές του 2009 αρνήθηκε να κατέβει.</div> <div style="text-align: justify;"> Το 1995 ο Άκης Τσοχατζόπουλος διετέλεσε αναπληρωτής πρωθυπουργός, κατά το διάστημα της ασθένειας του πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου και της αδυναμίας του να αντεπεξέλθει στα καθήκοντά του. Με την ιδιότητα αυτή εκπροσώπησε την Ελλάδα στη σύνοδο κορυφής των κρατών - μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης στη Μαδρίτη.</div> <div> <br />  <img alt="" height="129" src="http://www.onalert.gr/files/Image/NewOnAlert/AKIS_SPANIES_FOTO/akis_81.jpg" width="400" /></div> <div style="text-align: justify;"> <br /> Μετά την παραίτηση του Ανδρέα Παπανδρέου από το αξίωμά του (Ιανουάριος 1996) έθεσε υποψηφιότητα για την ανάδειξη νέου πρωθυπουργού, που θα εξέλεγε η κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ. Ισοψήφησε με τον Κώστα Σημίτη (από 53 ψήφοι). Στην επαναληπτική ψηφοφορία έλαβε 75 ψήφους, έναντι 86 του Κώστα Σημίτη. Τον Ιούνιο του ίδιου χρόνου και μετά το θάνατο του Ανδρέα Παπανδρέου, διεκδίκησε στο έκτακτο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ το χρίσμα του προέδρου του κόμματος, απέτυχε όμως και πάλι να εκλεγεί με αντίπαλο τον Κώστα Σημίτη.</div> <div style="text-align: justify;"> Από το 1996 έως το 2000 διετέλεσε Υπουργός Εθνικής Άμυνας. Το 2004 παντρεύεται για δεύτερη φορά με τη Βασιλική Σταμάτη, με πολιτικό γάμο στη Θεσσαλονίκη. Κάπου εδώ ξεκινάει και η πτώση ενός από τα πλέον ιστορικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ και αναγνωρίσιμο σε όλους τους πολιτικούς χώρους. Το όνομα και μόνο “Ακης” σε παρέπεμπε στον Τσοχατζόπουλο ανεξάρτητα πολιτικής πεποιθήσεως. Ο Άκης αποφασίζει να παντρευτεί και με θρησκευτικό γάμο τη Βασιλική Σταμάτη, στο Παρίσι. Μια μικρογραφία ενός Βασιλικού γάμου που ξεσηκώνει θύελλα αντιδράσεων στην Ελλάδα για την απίστευτη χλιδή και πλούτο που εκπέμπει. Η γαμήλια δεξίωση θα γίνει στο ξενοδοχείο “4 SEASONS” με θέα τον πύργο του Άιφελ. Ο κόσμος αναρωτιέται: “ μα που τα βρήκε τόσα λεφτά και κάνει τέτοιο γάμο”</div> <div> <br /> <img alt="" height="273" src="http://www.onalert.gr/files/Image/NewOnAlert/AKIS_SPANIES_FOTO/akis_biki2.jpg" width="400" /></div> <div> <img alt="" height="310" src="http://www.onalert.gr/files/Image/NewOnAlert/PORTRAITA-PROSOPA-SYNANTHSEIS/akis2_gamos.jpg" width="400" /><br /> <br /> <img alt="" height="248" src="http://www.onalert.gr/files/Image/NewOnAlert/AKIS_SPANIES_FOTO/akhs_biky1.jpg" width="400" /><br /> <br /> <img alt="" height="291" src="http://www.onalert.gr/files/Image/NewOnAlert/PORTRAITA-PROSOPA-SYNANTHSEIS/akisalogo.jpg" width="400" /><br /> <br />                                                                                  Η ΠΤΩΣΗ</div> <div style="text-align: justify;"> Τον Μάιο του 2010 οι εφημερίδες Καθημερινή και Πρώτο Θέμα με δημοσιεύματά τους αποκάλυψαν ότι η σύζυγος του Άκη Τσοχατζόπουλου τρεις ημέρες πριν την ψήφιση του νόμου 3842/2010 <i>«περί αποκατάστασης της φορολογικής Δικαιοσύνης και αντιμετώπισης της φοροδιαφυγής»</i>, που ανάμεσα στα άλλα πενταπλασίαζε τη φορολογία ακινήτων που ανήκουν σε υπεράκτιες (offshore) εταιρίες, αγόρασε έναντι ενός περίπου εκατομμυρίου ευρώ οικία στην οδό Αρεοπαγίτου από ... offshore εταιρεία. Εντύπωση προκαλεί το ότι ένας εκ των παλαιών ιδιοκτητών ήταν και η offshore εταιρεία TORCASO Investments Ltd, η οποία έχει αναμειχθεί με το σκάνδαλο του Βατοπεδίου. Ο Άκης Τσοχατζόπουλος προειδοποίησε ότι θα προσφύγει στη δικαιοσύνη ενώ παράλληλα με εντολή του γραμματέα του ΠΑΣΟΚ, το θέμα παραπέμφθηκε στην Επιτροπή Διαφάνειας του κόμματος.</div> <div style="text-align: justify;"> Την 1η Ιουνίου η προϊσταμένη της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών, Ελένη Ράικου, διέταξε προκαταρκτική εξέταση για το όλο θέμα, ενώ έρευνα ξεκίνησε και το ΣΔΟΕ. Στις 7 Ιουνίου η επιτροπή διαφάνειας σκανδάλων ζήτησε την αναστολή της κομματικής του ιδιότητας λόγω των στοιχείων που προέκυψαν εις βάρος του. Ο ίδιος ο Άκης Τζοχατζόπουλος δήλωσε ότι κάποιες σκοτεινές δυνάμεις επιζητούν την πολιτική του εξόντωση.</div> <div> <br /> <img alt="" height="322" src="http://www.onalert.gr/files/Image/NewOnAlert/PORTRAITA-PROSOPA-SYNANTHSEIS/akisdancemounara.jpg" width="400" /><br /> <br /> <br /> <img alt="" height="489" src="http://www.onalert.gr/files/Image/NewOnAlert/PORTRAITA-PROSOPA-SYNANTHSEIS/akisxeidronikoen.jpg" width="400" /></div> <div style="text-align: justify;"> <span style="font-size: 12px; line-height: 17px;">Στις αρχές του 2011 και ύστερα από την έρευνα της επιτροπής της βουλής, που συντάχθηκε για την έρευνα των σκανδάλων, βγήκαν στη δημοσιότητα διάφορα στοιχεία περί συμμετοχής του Άκη Τσοχατζόπουλου στο σκάνδαλο της SIEMENS. Για την ακρίβεια στο πόρισμα της επιτροπής αναφέρονταν μεταξύ άλλων τα εξής: </span><i style="font-size: 12px; line-height: 17px;">Ο κ. Τσοχατζόπουλος ελέγχεται για τις ενέργειές του ως υπουργός Εθνικής Αμυνας την περίοδο από το 1996 έως 2001. Η επιτροπή συνδυάζει τις παραγγελίες εξοπλιστικών συστημάτων που έγιναν επί υπουργίας του με τις ομολογίες των διαχειριστών των «μαύρων» ταμείων της Siemens ότι «λάδωσαν» για τα Patriot.</i><br /> <i> <br /> </i></div> <div style="text-align: justify;"> Στις 17 Ιανουαρίου του 2011 ξαναβρέθηκε στο στόχαστρο του ΣΔΟΕ, και ελέγχθηκε για ξέπλυμα μαύρου χρήματος και παραβίαση φορολογικού κώδικα. Στις 18 Μαρτίου ο Άκης Τσοχατζόπουλος κατέθεσε μήνυση κατά του γνωστού Γερμανικού περιοδικού Der Spiegel και ζήτησε και ασφαλιστικά μέτρα. Αιτία αποτέλεσε δημοσίευση του περιοδικού το Φεβρουάριο του 2011, που ανέφερε ότι ο Άκης Τσοχατζόπουλος συμμετείχε στην ομώνυμη υπόθεση δωροδοκιών της Ferrostaal.</div> <div style="text-align: justify;"> Στις 2 Μαρτίου ακολούθησε αντίστοιχη υπόθεση με αυτή του Spiegel. Αυτή τη φορά ο δημοσιογράφος Νίκος Χατζηνικολάου δημοσίευσε στοιχεία που φέρεται να εμπλέκουν τον Άκη Τσοχατζόπουλο στις υποθέσεις με τις μίζες και τα υποβρύχια. Ο Τσοχατζόπουλος απάντησε άμεσα με μήνυση, ζητώντας πολλές χιλιάδες Ευρώ ως αποζημίωση και απαίτησε να ανακαλέσει ο ίδιος ο δημοσιογράφος.</div> <div style="text-align: justify;"> Στις 31 Μαρτίου επιτροπή της βουλής αποφάσισε τον έλεγχο του πόθεν έσχες του Άκη Τσοχατζόπουλου, καθώς και του Γιώργου Αλογοσκούφη και ακόμη ενός πρώην υπουργού επί ΝΔ, που βρέθηκαν στο λογαριασμό του καταθέσεις ύψους 178 εκ. Ευρώ. Στόχος ήταν να διαπιστωθεί αν έχει προβεί σε παρατυπίες και το κατά πόσο αληθή είναι τα φορολογικά στοιχεία που παραθέτει τα τελευταία χρόνια. Η απάντηση του Άκη Τσοχατζόπουλου ήταν άμεση και υπεραμύνθηκε της προσωπικότητας του δηλώνοντας έκπληκτος για το συγκεκριμένο αίτημα της επιτροπής της βουλής, ενώ ζήτησε να γίνει έλεγχος του πόθεν έσχες όλων των Ελλήνων βουλευτών. Μία ημέρα μετά τα δημοσιεύματα της επιτροπής της βουλής ζήτησε και πάλι εξηγήσεις για τον έλεγχο της περιουσίας του, με το γραφείο τύπου του να ζητάει από τους υπεύθυνους να τοποθετηθούν άμεσα.</div> <div style="text-align: justify;"> Νέες αποκαλύψεις έφτασαν στο φως της δημοσιότητας στις αρχές Απριλίου 2011 και αφορούσαν συνάντηση που είχε ο Άκης Τσοχατζόπουλος με εκπροσώπους της Ferrolstaal για τη πώληση των υποβρυχίων. Σύμφωνα με πληροφορίες της εφημερίδας Real News ο Άκης Τσοχατζόπουλος δέχτηκε τις ευχαριστίες των Γερμανών εκπρόσωπων που προτιμήθηκαν για την αγορά, χωρίς όμως να έχει υπογραφεί ήδη συμφωνία. Στις 3 Απριλίου ο Άκης ανακοίνωσε ότι θα προσφύγει στη δικαιοσύνη για το εξώφυλλο της Real News, που σύμφωνα με τις δηλώσεις του τον προσβάλλει.</div> <div style="text-align: justify;"> Περί τα μέσα Απρίλη 2011 ξέσπασε διαμάχη μεταξύ Τσοχατζόπουλου και της Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ. Ο πρώην βουλευτής αντέδρασε στη πρόταση του ΠΑΣΟΚ για σύσταση προκαταρκτικής επιτροπής για το σκάνδαλο των υποβρυχίων και κατηγόρησε το ΠΑΣΟΚ για σύμπνοια με τη Νέα Δημοκρατία και για λανθασμένες κινήσεις εναντίον του. Μερικές ημέρες αργότερα ο ίδιος αποφάσισε να προσφύγει στον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Ιώαννη Τέντε, με αίτημα την επίσπευση της διερεύνησης του πόθεν έσχες του από τον ΣΔΟΕ<a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%86%CE%BA%CE%B7%CF%82_%CE%A4%CF%83%CE%BF%CF%87%CE%B1%CF%84%CE%B6%CF%8C%CF%80%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%BF%CF%82#cite_note-14">.</a></div> <div style="text-align: justify;"> Σύμφωνα με δηλώσεις του Μιχάλη Καρχιμάκη στις 11 Απριλίου 2011, η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου προχώρησε στην οριστική διαγραφή του Άκη Τσοχατζόπουλου από το ΠΑΣΟΚ.</div> <div style="text-align: justify;"> Στις 28 Απριλίου ξεκίνησαν οι διαδικασίες ύστερα από ψήφιση στη βουλή με συντριπτική πλειοψηφία (226 υπέρ - 9 κατά) για τη διενέργεια προκαταρκτικής επιτροπής, ώστε να διαπιστωθεί αν ο Άκης Τσοχατζόπουλος φέρει ποινική ευθύνη στην υπόθεση προμήθειας των Γερμανικών υποβρυχίων τύπου 214.</div> <br /> <a href="http://www.onalert.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Άκης Τσοχατζόπουλος: Από το ΠΑΚ,στην χλιδή και στη φυλακή. Σπάνιες φωτό!

Του ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ ΛΕΒΕΝΤΟΓΙΑΝΝΗ Υπήρξε έμπιστος του Ανδρέα Παπανδρέου.Παραλίγο διάδοχός του. Μακροβιότερος υπουργός Άμυνας και υπουργό...

Διαβάστε την συνέχεια