Τουρκική ανησυχία: ”Πολεμική συμμαχία Ελλάδας-Ισραήλ”.

<img height="360" src="https://directus.gr/wp-content/uploads/2025/03/turkiyeden-korkan-komsu-s-226_2-41-1068x601.webp" width="699" /><br /><br />”Ο Έλληνας Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, είχε συναντήσεις στην Ιερουσαλήμ με τον Ισραηλινό Πρόεδρο Ισαάκ Χέρτζογκ, ο οποίος έχει σφαγιάσει χιλιάδες Παλαιστίνιους, και τον «χασάπη της Γάζας» Νετανιάχου.<br /><br />Ο Μητσοτάκης και ο «χασάπης της Γάζας» Νετανιάχου συζήτησαν για την ανάπτυξη της διμερούς συνεργασίας, ιδιαίτερα στον τομέα της άμυνας. Ο Νετανιάχου είπε ότι υπάρχουν «πολλές ευκαιρίες» για επενδύσεις στην Ελλάδα και ανακοίνωσε ότι θα συζητήσουν «θέματα ασφάλειας, οικονομικές ευκαιρίες και διαρκή ειρήνη στην περιοχή».<br /><br />Ο Μητσοτάκης, ο οποίος υποστήριξε ότι τα ενεργειακά έργα των δύο χωρών είναι σημαντικά για τη σταθερότητα στην περιοχή, είπε ότι θέλει να επικεντρωθεί στην αμυντική συνεργασία καθώς και στην οικονομική συνεργασία μεταξύ Ισραήλ και Ελλάδας. Όλα αυτά τα γεγονότα είχαν απήχηση στον ελληνικό Τύπο.<br /><br />Ανησυχώντας για τη μεγάλη ανάπτυξη της Τουρκίας στην αμυντική βιομηχανία, ο ελληνικός Τύπος, ο οποίος έχει επικεντρωθεί στενά στις συνομιλίες της Ελλάδας με το γενοκτονικό Ισραήλ, δημοσίευσε ένα άρθρο ειδήσεων με τίτλο «Τι συζήτησαν Μητσοτάκης και Νετανιάχου στο Ισραήλ: Συνεργασία αμυντικής βιομηχανίας και αντίβαρο στην Τουρκία».<br /><br />Η έκθεση ανέφερε ότι η Ελλάδα, η οποία είναι επιφυλακτική για την Τουρκία, και το γενοκτονικό Ισραήλ θέλουν να αυξήσουν την αμυντική συνεργασία, συμπεριλαμβανομένης της κοινής παραγωγής σύγχρονων οπλικών συστημάτων. Ο ελληνικός Τύπος, που ανέφερε ότι «η στρατηγική σχέση Ελλάδας-Ισραήλ φθάνει σε νέο επίπεδο», ανέφερε ότι και οι δύο χώρες είναι πρόθυμες να εμβαθύνουν την αμυντική τους συνεργασία. Αναφέρθηκε επίσης ότι η υποτιθέμενη συνεργασία θα μπορούσε να γίνει μέσω της κοινής παραγωγής προηγμένων οπλικών συστημάτων.<br /><br />Ο ελληνικός Τύπος επέστησε την προσοχή στη συνάντηση Μητσοτάκη με στελέχη του Ισραηλινού Υπουργείου Άμυνας (SIBAT) και ανώτερα στελέχη της ισραηλινής αμυντικής βιομηχανίας, εκτός από τη συνάντησή του με Χέρτζογκ και Νετανιάχου. Αναφέρθηκε ότι το αντικείμενο αυτής της συνάντησης ήταν η συνεργασία και οι ευκαιρίες κοινής παραγωγής στους τομείς της άμυνας και της τεχνολογίας.<br /><br />Ο ελληνικός Τύπος, αγγίζοντας τη στάση της Τουρκίας κατά του Ισραήλ, που έχει σφαγιάσει χιλιάδες αμάχους, συμπεριλαμβανομένων παιδιών και γυναικών, έθιξε και την πολιτική της Τουρκίας για τη Συρία.<br /><br />Ο Τύπος της χώρας ανέφερε ότι η Ελλάδα ελπίζει σε βοήθεια από το Ισραήλ και πιστεύει ότι η Ελλάδα θα αντιταχθεί στις προσπάθειες άρσης των κυρώσεων CAATSA στην Τουρκία. Υπονοήθηκε ότι η Ελλάδα, η οποία ανησυχεί για την πώληση των F-35 στην Τουρκία, θα μπορούσε να ενώσει τις δυνάμεις της με το Ισραήλ και να επηρεάσει την απόφαση των ΗΠΑ. Εφιστώντας την προσοχή στο σενάριο σε περίπτωση άρσης των κυρώσεων CAATSA, η είδηση ​​ανέφερε: «Αυτό θα επηρεάσει άμεσα την Ελλάδα, καθώς η άρση των κυρώσεων θα μπορούσε να αποδυναμώσει το στρατηγικό πλεονέκτημα που αναμένει να κερδίσει η Αθήνα από το συνδυασμό F-35 με τα τζετ Rafale που έχει ήδη αποκτήσει».<br /><br />Η είδηση ​​υπενθύμισε ότι η ικανότητα της Ελλάδας να επηρεάσει τις αποφάσεις των ΗΠΑ για αυτό το θέμα ήταν περιορισμένη και ότι η Αθήνα ήθελε να αποφύγει να συμμετάσχει ανοιχτά σε αυτή τη συζήτηση. Ο ελληνικός Τύπος, που έγραφε ότι η Ελλάδα φοβόταν να πάρει θέση ενάντια στην ανάπτυξη της Τουρκίας στην αμυντική βιομηχανία, μας θύμισε τα σκάνδαλα που είχε προκαλέσει ο Μητσοτάκης στο αμερικανικό Κογκρέσο στο παρελθόν.<br /><br />Δηλώνοντας ότι η συμμαχία της Ελλάδας με το Ισραήλ παρέχει στη χώρα ένα σημείο στήριξης, ο ελληνικός Τύπος υποστήριξε ότι αυτή η συνεργασία θα άνοιγε και δίαυλο επικοινωνίας με τη νέα κυβέρνηση των ΗΠΑ.”<br /><br />*Οι ορολογίες χασάπης είναι των Τούρκων<div><br /></div><div><a href="https://directus.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Τουρκική ανησυχία: ”Πολεμική συμμαχία Ελλάδας-Ισραήλ”.

”Ο Έλληνας Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, είχε συναντήσεις στην Ιερουσαλήμ με τον Ισραηλινό Πρόεδρο Ισαάκ Χέρτζογκ, ο οποίος έχει σφαγιάσ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ταραχώδεις συμμαχίες. Eλιγμοί της Ρωσίας στην τιτανομαχία ΗΠΑ - Κίνας και το παράδειγμα Kissinger

<img height="388" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/253b86726121011a4e71a25656ba92d8_XL.jpg" width="699" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Ο σημαντικότερος παράγοντας του γεωπολιτικού μετασχηματισμού είναι η επιστροφή του Donald Trump στην προεδρία των ΗΠΑ.</span></h3>Καθώς η δυναμική της παγκόσμιας ισχύος μετατοπίζεται, η Ρωσία βρίσκεται στο σταυροδρόμι σημαντικών γεωπολιτικών μετασχηματισμών.<br />Με τους δασμολογικούς πολέμους σε όλο τον κόσμο και την αβέβαιη πορεία πολυπολικών συμμαχιών όπως το ΝΑΤΟ και οι BRICS, οι στρατηγικές επιλογές της Ρωσίας θα διαμορφώσουν το μέλλον της παγκόσμιας πολιτικής, σύμφωνα με ανάλυση της Daily Sabbah.<br />Σαφώς, ο σημαντικότερος παράγοντας αυτού του μετασχηματισμού είναι η επιστροφή του Donald Trump στην προεδρία των ΗΠΑ.<br />Οι απομονωτικές του τάσεις μειώνουν τη δυτική συνοχή, αναγκάζοντας τα ευρωπαϊκά έθνη να αναπτύξουν ανεξάρτητες στρατηγικές ασφαλείας, ενώ παρέχουν στη Ρωσία στρατηγικό μοχλό πίεσης.<br />Ο Donald Trump έχει εκφράσει συχνά διαλλακτική στάση απέναντι στη Ρωσία, σε αντίθεση με τις προηγούμενες αμερικανικές κυβερνήσεις.<br />Με την προσέγγιση του Trump 2.0 με τη Ρωσία, θα μπορούσαν επίσης να αναδυθούν και πάλι κρυφές και ιστορικές ρωγμές στη συμμαχία Κίνας-Ρωσίας.<br />Καθώς το Πεκίνο αναπτύσσεται οικονομικά και στρατιωτικά, επιδιώκει φυσικά να επεκτείνει την περιφερειακή του επιρροή.<br />Εν τω μεταξύ, η Ρωσία παραμένει επιφυλακτική απέναντι σε οποιαδήποτε εισβολή στην παραδοσιακή σφαίρα ελέγχου της.<br />Για τις ΗΠΑ, δεν έχει νόημα να πολεμήσουν εναντίον της Ρωσίας, καθώς η Μόσχα δεν έχει τη δυνατότητα να αμφισβητήσει την ηγεμονία των ΗΠΑ, ενώ η Κίνα έχει.<br />Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η αντιμετώπιση του Πεκίνου ως η πρωταρχική μακροπρόθεσμη γεωπολιτική πρόκληση έχει περισσότερο νόημα για την Ουάσινγκτον.<br />Οι ΗΠΑ έκαναν μια παρόμοια κίνηση ως "ανατροπή Kissinger" στη δεκαετία του 1970, αλλά μόνο με την ανταλλαγή των παραγόντων.<br /><br />Το παράδειγμα Kissinger<br /><br />Κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, οι ΗΠΑ και η Σοβιετική Ένωση ήταν οι δύο κύριες παγκόσμιες υπερδυνάμεις.<br />Υπό τον Μάο Τσετούνγκ, η Κίνα ήταν επίσης κομμουνιστικό κράτος, αλλά είχε αυξανόμενες εντάσεις με την ΕΣΣΔ καθ' όλη τη διάρκεια της σινοσοβιετικής διάσπασης.<br />Μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1960, οι σχέσεις μεταξύ Κίνας και Σοβιετικής Ένωσης είχαν επιδεινωθεί σε σημείο συνοριακών συγκρούσεων, οι οποίες είχαν ως αποτέλεσμα εκατοντάδες θύματα και από τις δύο πλευρές.<br />Η κυβέρνηση Nixon συνειδητοποίησε ότι μπορούσε να παίξει την Κίνα εναντίον της Σοβιετικής Ένωσης σχηματίζοντας διπλωματικές σχέσεις με το Πεκίνο.<br />Η ιδέα ήταν να αποδυναμωθεί η σοβιετική ισχύς με την προσέγγιση του αντιπάλου της, της Κίνας.<br />Ο τότε υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Henry Kissinger ταξίδεψε κρυφά στο Πεκίνο το 1971, προετοιμάζοντας το έδαφος για την ιστορική επίσκεψη του Νίξον στην Κίνα το 1972. Αυτό οδήγησε στο Ανακοινωθέν της Σαγκάης, όπου οι ΗΠΑ και η Κίνα συμφώνησαν σε μια σχέση συνεργασίας, απομονώνοντας την ΕΣΣΔ.<br /><br />Γάμος συμφέροντος<br /><br />Η σχέση μεταξύ της ΕΣΣΔ και της Κίνας παρέμεινε πικρή μέχρι τη δεκαετία του 1990.<br />Το 2001, οι δύο παγκόσμιες δυνάμεις υπέγραψαν τη σινορωσική συνθήκη φιλίας και έλυσαν οριστικά τις εδαφικές διαφορές τους το 2003.<br />Στη συνέχεια, έγινε μια από τις πιο κρίσιμες γεωπολιτικές συμμαχίες του 21ου αιώνα. Κάποτε αντίπαλοι του Ψυχρού Πολέμου, το Πεκίνο και η Μόσχα έχουν έρθει πιο κοντά τα τελευταία χρόνια, ιδίως μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία το 2022. Ενώ ορισμένοι το βλέπουν αυτό ως μια ισχυρή εταιρική σχέση, άλλοι υποστηρίζουν ότι η συνεργασία τους είναι απλώς ένας "γάμος συμμφέροντος", μια βραχυπρόθεσμη στρατηγική ευθυγράμμιση με γνώμονα τα αμοιβαία οφέλη και όχι τους δομικούς δεσμούς.<br />Παρά τις ιστορικές αντιπαλότητες και διαφορές, διάφοροι παράγοντες έχουν ωθήσει την Κίνα και τη Ρωσία σε μια στενότερη εταιρική σχέση. Και τα δύο έθνη θεωρούν την αμερικανική επιρροή ως απειλή για τα συμφέροντά τους.<br />Βασίζεται στην κοινή αντίθεση προς τη Δύση και στην οικονομική αναγκαιότητα παρά στη βαθιά ιδεολογική ενότητα. Η Κίνα είναι ο μεγαλύτερος αγοραστής ρωσικού πετρελαίου και φυσικού αερίου, επωφελούμενη από τις μειωμένες τιμές.<br />Το 2023, το εμπόριο Κίνας-Ρωσίας θα φθάσει περίπου τα 240 δισεκατομμύρια δολάρια, ποσό ρεκόρ.<br />Χάρη στον αγωγό φυσικού αερίου "Power of Siberia", η Ρωσία θα μπορούσε να εκτρέψει φυσικό αέριο από την Ευρώπη στην Κίνα, αλλά σε χαμηλότερες τιμές από τις ευρωπαϊκές αγορές.<br /><br />Η εξάρτηση της Ρωσίας από την Κίνα<br /><br />Αν και η συμμαχία φαίνεται ισχυρή προς το παρόν, υπάρχει μια σαφής ασυμμετρία ισχύος υπέρ της Κίνας.<br />Πριν από τον πόλεμο στην Ουκρανία, η Ρωσία είχε ποικίλους εμπορικούς εταίρους, συμπεριλαμβανομένων ευρωπαϊκών χωρών.<br />Πλέον, η Κίνα είναι ο κύριος οικονομικός της εταίρος, καθιστώντας τη Ρωσία περισσότερο από ποτέ εξαρτημένη από το Πεκίνο.<br />Ενώ η Κίνα είναι ο μεγαλύτερος οικονομικός εταίρος της Ρωσίας, η Ρωσία είναι μόλις ο έκτος οικονομικός εταίρος της Κίνας.<br />Προς το παρόν, η Ρωσία χρειάζεται την Κίνα περισσότερο από ό,τι η Κίνα τη Ρωσία, καθιστώντας τη θέση του Ρώσου προέδρου Vladimir Putin πιο αδύναμη.<br />Επίσης, η Κίνα ανταγωνίζεται πλέον οικονομικά τη Ρωσία στην περιοχή μέσω της Πρωτοβουλίας της για τη Ζώνη και τον Δρόμο.<div><br />Η Μόσχα και το Πεκίνο έχουν ιστορικές εντάσεις και τα συμφέροντά τους κατά καιρούς αποκλίνουν, ιδίως όσον αφορά την Κεντρική Ασία και την Αρκτική. Επίσης, η Κίνα διεκδικεί ιστορικά το Βλαδιβοστόκ, το οποίο παραδόθηκε στη Ρωσική Αυτοκρατορία το 1860 στο πλαίσιο της Σύμβασης του Πεκίνου που υπογράφηκε κατά τη διάρκεια του "αιώνα της ταπείνωσης".<br />Σύμφωνα με τη συνθήκη, τα σύνορα μεταξύ Κίνας και Ρωσίας ορίστηκαν κατά μήκος των ποταμών Αμούρ και Οσούρι, γεγονός που έδωσε στη Ρωσία πρόσβαση στο Βλαδιβοστόκ, μια σημαντική πόλη-λιμάνι στην Άπω Ανατολή της Ρωσίας.</div><div><br />Το 2013, το κινεζικό Υπουργείο Φυσικών Πόρων εξέδωσε διάταγμα σχετικά με τη χρήση των ονομάτων στους διεθνείς χάρτες. Σύμφωνα με το διάταγμα, ορισμένες πόλεις στη Ρωσία πρέπει πλέον να φέρουν κινεζικά ονόματα, αντικαθιστώντας τα ρωσικά τους.<br />Η πιο γνωστή, το Βλαδιβοστόκ, η διοικητική πρωτεύουσα της περιοχής, θα ονομάζεται πλέον επίσημα "Haishenwai" (που σημαίνει Κόλπος του Θαλασσινού Αγγουριού).<br />Η κίνηση αυτή μπορεί να εκληφθεί ως μια πιθανή μελλοντική επαναβεβαίωση των κινεζικών διεκδικήσεων επί της ρωσικής ανατολής. Ενστικτωδώς, όσο η Κίνα ισχυροποιείται οικονομικά και στρατιωτικά, τόσο περισσότερο θα επιδιώκει να επεκτείνει την επιρροή της στην περιοχή.<br />Η Ρωσία παραμένει επιφυλακτική απέναντι σε οποιαδήποτε επέμβαση στην παραδοσιακή σφαίρα ελέγχου της. Αν και τα δύο έθνη έχουν σε μεγάλο βαθμό θάψει το τσεκούρι εδώ και καιρό, περιστατικά όπως η σινο-σοβιετική συνοριακή σύγκρουση του 1969 υπενθυμίζουν τη δυνατότητα αντιπαλότητας μεταξύ της Ρωσίας και της Κίνας.<br /><br />Το μέλλον των BRICS<br /><br />Η Ρωσία υπήρξε βασικός υποστηρικτής μιας πολυπολικής παγκόσμιας τάξης για την αντιμετώπιση της ηγεμονίας των ΗΠΑ και υποστηρίζει ενεργά τις BRICS, οι οποίες διαθέτουν σχεδόν το 30% του παγκόσμιου ΑΕΠ και το ήμισυ του παγκόσμιου πληθυσμού.<br />Ωστόσο, η εξελισσόμενη νέα παγκόσμια τάξη πραγμάτων θα φέρει επίσης αλλαγές και προκλήσεις για τη συμμαχία- θα πρέπει να διαμορφωθεί αναλόγως. Διαφορετικά, μπορεί να πάψει να υπάρχει ή να υπάρχει μόνο στα χαρτιά.<br />Οι νέοι ρόλοι της Ρωσίας και της Κίνας στη νέα παγκόσμια τάξη θα είναι ιδιαίτερα καθοριστικοί για το μέλλον της συμμαχίας.<br />Οι BRICS θεωρούνται συχνά ως μια πιθανή εναλλακτική λύση στους θεσμούς υπό την ηγεσία των G-7. Η συμμαχία έχει 10 μέλη, με τη Ρωσία και την Κίνα να είναι μεταξύ των ιδρυτικών μελών.<br />Η Κίνα φέρει το οικονομικό βάρος της συμμαχίας με το ΑΕΠ της που αγγίζει τα 18 τρισεκατομμύρια δολάρια, ενώ η Ρωσία πρωταγωνιστεί στις πολιτικές και στρατιωτικές πτυχές, αξιοποιώντας τη γεωπολιτική της επιρροή και τις αμυντικές της δυνατότητες.<br />Δεδομένης αυτής της δυναμικής, και οι δύο χώρες διαδραματίζουν ζωτικό ρόλο στην ομάδα. Ωστόσο, οι εσωτερικές συγκρούσεις θα μπορούσαν να εμποδίσουν τη συνολική αποτελεσματικότητα του μπλοκ.<br />Εάν ο Trump 2.0 προσπαθήσει να παρασύρει τη Ρωσία μακριά από την Κίνα, η Μόσχα μπορεί να προσπαθήσει να παίξει και με τις δύο πλευρές για το μέγιστο γεωπολιτικό πλεονέκτημα.<br />Ειδικά αν προκύψουν ρωγμές μεταξύ Μόσχας και Πεκίνου, η συμμαχία δεν θα σήμαινε πολλά χωρίς τη συνεργασία των δύο.<br />Συνοψίζοντας, το μέλλον της Ρωσίας στην μεταβαλλόμενη παγκόσμια τάξη εξαρτάται από τους στρατηγικούς ελιγμούς της σε ένα όλο και πιο πολύπλοκο γεωπολιτικό τοπίο.<br />Είτε επιδιώξει μια επαναπροσέγγιση με τις ΗΠΑ, είτε εμβαθύνει τους δεσμούς της με την Κίνα, είτε διατηρήσει μια προσεκτική εξισορρόπηση, οι επιλογές της θα έχουν βαθιές συνέπειες για τη νέα παγκόσμια τάξη.<br /> <br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ταραχώδεις συμμαχίες. Eλιγμοί της Ρωσίας στην τιτανομαχία ΗΠΑ - Κίνας και το παράδειγμα Kissinger

Ο σημαντικότερος παράγοντας του γεωπολιτικού μετασχηματισμού είναι η επιστροφή του Donald Trump στην προεδρία των ΗΠΑ. Καθώς η δυναμική της ...

Διαβάστε την συνέχεια

Προσδεθείτε: Τα 1.350 χιλιόμετρα που «στρώνει» ο Φινλανδός πρόεδρος, κάνει αυτό που δεν έκανε ο Μητσοτάκης με Ρωσία.

<img height="359" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/25e0b894475791f310d1e99d8bb089b5_XL.jpg" width="712" /><br /><br /><div>O Φινλανδός Alexander Stubb θυμήθηκε μάλλον ότι βρίσκεται στην λάθος πλευρά της Ιστορίας... όπως βρίσκεται ο δικός μας πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, ο οποίος υπακούει εμμονικά στην υστερία και τις απαιτήσεις της ΕΕ...<br /><br /><div> Έκπληξη από τον εμπρηστικό -κατά τα άλλα- Φινλανδό πρόεδρο Alexander Stubb... ο οποίος κάλεσε τους Φινλανδούς να «προετοιμαστούν ψυχικά για την αποκατάσταση των σχέσεων με τη Ρωσία» δίνοντας παράλληλα ένα σαφές μήνυμα προς την Ουκρανία.<br />Ο ίδιος σημείωσε σε μια «επίθεση... φιλίας» αυτή τη φορά... ότι οι δύο χώρες ήταν πάντα και θα είναι γείτονες.<br />«Κάποια στιγμή η συζήτηση για την αποκατάσταση των σχέσεων θα ανοίξει σε πολιτικό επίπεδο.<br />Σε αυτό το στάδιο δεν μπορούμε να πούμε ακριβώς πότε.<br />Τίποτα δεν αλλάζει το γεγονός ότι η Ρωσία ήταν και θα είναι πάντα γείτονας της Φινλανδίας, 1350 χιλιόμετρα γειτονικών σχέσεων...» υπενθύμισε ο Alexander Stubb σε μια γεωγραφική... του επισκόπηση.<br /><br />Η Μόσχα και το Ελσίνκι τερμάτισαν τις σχέσεις λόγω μιας απόφασης της Φινλανδίας<br /><br />Το χρονικό μιας κόντρας....<br />Αφού η Ρωσία ξεκίνησε την ειδική επιχείρηση στην Ουκρανία το 2022, η Φινλανδία αποφάσισε ότι θα ήθελε να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ, γι' αυτό και η διμερής συνεργασία μεταξύ των χωρών άρχισε να επιδεινώνεται ραγδαία.<br />Οι ρωσικές αρχές θεώρησαν ότι η είσοδος της γειτονικής χώρας στη Συμμαχία αποτελούσε απειλή για την εθνική ασφάλεια και ανέπτυξαν στρατεύματα κοντά στα σύνορα.<br />Σε απάντηση, η Φινλανδία έκλεισε τα σύνορά της, κατηγορώντας τη Ρωσία ότι ενορχηστρώνει τη μεταναστευτική κρίση και στέλνει σκόπιμα πρόσφυγες.<br />Στη Ρωσία, τόνισαν τότε ότι η Μόσχα δεν είχε απειλήσει ποτέ τη Φινλανδία στη σύγχρονη ιστορία της, και ως εκ τούτου ο δρόμος της αντιπαράθεσης που επέλεξε το Ελσίνκι ήταν μεγάλο λάθος.<br />Η Φινλανδία υπέβαλε αίτημα για ένταξη στο ΝΑΤΟ τον Μάιο του 2022, μαζί με τη Σουηδία. Αρχικά, η Βουδαπέστη και η Άγκυρα τάχθηκαν κατά της ιδέας, αλλά αργότερα επικύρωσαν την ένταξη της χώρας στο μπλοκ.<br />Η χώρα έγινε επίσημα το 31ο μέλος της συμμαχίας τον Απρίλιο του 2023.<br /><br />Ο Stubb ζητά να «αναγκαστεί» η Ρωσία σε ειρήνη<br /><br />Μια ημέρα πριν, δηλαδή στις 31/3, ο Φινλανδός πρόεδρος δήλωσε ότι η Δύση «πρέπει να επιβάλει την ειρήνη» στη Ρωσία, καθώς φέρεται να καθυστερεί μια ειρηνική επίλυση της ουκρανικής σύγκρουσης.<br />Σύμφωνα με τον Stubb, η ρωσική πλευρά δεν επιθυμεί επί του παρόντος ειρήνη και χαρακτήρισε μπλόφα τις εκκλήσεις της Μόσχας για τερματισμό των εχθροπραξιών.<br />Ωστόσο σήμερα 1/4, θυμήθηκε ότι βρίσκεται στην λάθος πλευρά της Ιστορίας... όπως βρίσκεται ο δικός μας πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, ο οποίος υπακούει εμμονικά στην υστερία και τις απαιτήσεις της ΕΕ...<br /><img height="359" src="https://www.bankingnews.gr/image/mitsotakis-zelensky-1.jpg" width="640" /><br /><br /></div><div>Καθοριστική η 20η Απριλίου εκτιμά ο Stubb<br /><br />Ο Stubb επεσήμανε επίσης χθες 31/3 ότι η Ρωσική Ομοσπονδία επέλεξε την τακτική να θέτει νέους όρους, εξαιτίας των οποίων η διαπραγματευτική διαδικασία καθυστερεί.<br />Ο Φινλανδός πρόεδρος έδωσε τη δική του εκτίμηση αναφορικά με την ημερομηνία για την κατάπαυση του πυρός στην Ουκρανία.<br />Πιστεύει ότι θα πρέπει να είναι η 20η Απριλίου. "Γιατί στις 20 Απριλίου; "Επειδή χρειαζόμαστε μια προθεσμία, επειδή είναι Πάσχα και επειδή ο πρόεδρος των ΗΠΑ Donald Trump θα είναι τότε στην εξουσία για περίπου τρεις μήνες", υπογράμμισε ο Stubb.<br /><br />Τι απάντησε η Ρωσία<br /><br />Η Ρωσία απαντώντας άμεσα στις δηλώσεις του Φινλανδού προέδρου, σχολίασε πως ενδιαφέρεται να βελτιώσει τις σχέσεις με τη Φινλανδία, καθώς η εναλλακτική είναι μια κούρσα εξοπλισμών στην περιοχή, όπως δήλωσε σχετικά ο βουλευτής της Κρατικής Δούμας Alexey Vasilyevich Chepa σε συνομιλία του με το ρωσικό πρακτορείο Lenta.ru .<br />Έτσι απάντησε στο κάλεσμα του Φινλανδού προέδρου για να προετοιμαστεί ο λαός του για την επανέναρξη των σχέσεων με τη Ρωσία.<br />«Παρά το γεγονός ότι ακούμε πολλές ρωσοφοβικές δηλώσεις από τον Stubb τον τελευταίο καιρό, ακόμη και ο ίδιος καταλαβαίνει ότι μια ειρηνευτική συμφωνία μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας θα συμβεί ούτως ή άλλως και τα σχέδια της Ευρώπης ως προς αυτό δεν υλοποιούνται», είπε ο Ρώσος πολιτικός.<br /><br />«Για αυτόν τον λόγο, αρχίζει να μιλά εκ των προτέρων για το γεγονός ότι η Φινλανδία θα πρέπει να οικοδομήσει και να ανανεώσει τις σχέσεις με τη χώρα μας».<br />Ο Alexey Vasilyevich Chepa τόνισε ότι η Ρωσία δεν ενδιαφέρεται για την κλιμάκωση των εντάσεων και την υποκίνηση μίσους μεταξύ των χωρών.<br />Σημείωσε επίσης ότι η διατήρηση των σημερινών τάσεων στις σχέσεις θα οδηγήσει μόνο σε μια νέα κούρσα εξοπλισμών.<br />"Δεν μας ενδιαφέρει μια κούρσα εξοπλισμών στην περιοχή. Γιατί αν οι Φινλανδοί, έχοντας ενταχθεί στο ΝΑΤΟ , αρχίσουν να οπλίζονται ενεργά, θα αναγκαστούμε να αντισταθούμε σε αυτό, και δεν το χρειαζόμαστε. "Κάθε ειρήνη είναι καλύτερη από πόλεμο", κατέληξε ο βουλευτής.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div></div>

Προσδεθείτε: Τα 1.350 χιλιόμετρα που «στρώνει» ο Φινλανδός πρόεδρος, κάνει αυτό που δεν έκανε ο Μητσοτάκης με Ρωσία.

O Φινλανδός Alexander Stubb θυμήθηκε μάλλον ότι βρίσκεται στην λάθος πλευρά της Ιστορίας... όπως βρίσκεται ο δικός μας πρωθυπουργός Κυριάκος...

Διαβάστε την συνέχεια

Στο κόκκινο η κόντρα Ερντογάν-Νετανιάχου. Η προϊστορία των σχέσεων Τουρκίας-Ισραήλ.

<img height="422" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2025/03/erdogan-simaies-tourkia-israel-xamas-SLpress--825x600.jpg" width="696" /><br /><div><br /><b>ΤΣΙΛΙΟΠΟΥΛΟΣ ΕΥΘΥΜΙΟΣ</b><br />Νέα, σφοδρή ρητορική αντιπαράθεση έχει ξεσπάσει μεταξύ Τουρκίας και Ισραήλ, εν μέσω των δημοσιευμάτων αλλά και εκθέσεων από το ίδιο το Τελ Αβίβ (όπως της Επιτροπής Nagel για τον αμυντικό προϋπολογισμό και την στρατηγική ασφαλείας) ότι το Ισραήλ πρέπει να ετοιμάζεται ακόμα και για πόλεμο με την Άγκυρα.<br /><br />Θρυαλλίδα της νέας αντιπαράθεσης υπήρξε η εμπρηστική δήλωση του Ερντογάν που κάλεσε τον Αλλάχ «να καταστρέψει το σιωνιστικό Ισραήλ». Ακολούθησε η απάντηση του Ισραηλινού υπουργού Εξωτερικών που τον αποκάλεσε «δικτάτορα που αποκάλυψε το αληθινό αντισημιτικό του πρόσωπο» και «επικίνδυνο για τον λαό του». Σε μία χαρακτηριστική δε αποστροφή του, ανέφερε «ας ελπίσουμε ότι τα μέλη του ΝΑΤΟ θα το καταλάβουν αυτό όσο γίνεται νωρίτερα». Nα σημειωθεί πως πρόσφατα το Τελ Αβίβ είχε ζητήσει την αποβολή της Τουρκίας από το ΝΑΤΟ.<br /><br />Δεν άργησε και η απάντηση του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών: «Απορρίπτουμε την αλαζονική δήλωση του υπουργού Εξωτερικών της κυβέρνησης Νετανιάχου», όπου αναφέρεται σε «ανιστόρητους και αβάσιμους ισχυρισμούς» που αποτελούν «μέρος των προσπαθειών του Νετανιάχου και των συνεργατών του να συγκαλύψουν τα εγκλήματα που έχουν διαπράξει». Ακολούθησε νέα ανάρτηση του ισραηλινού υπουργείου Εξωτερικών όπου εμμένει στον χαρακτηρισμό “δικτάτορας” για τον Ερντογάν, κάνοντας αναφορά στην Κύπρο, στην Συρία και τον… Πίκατσου (σ.σ.: τον διαδηλωτή που είχε ντυθεί με στολή του γνωστού Πόκεμον σε συγκέντρωση στήριξης του Ιμάμογλου!):<br /><br />Ο Ερντογάν για μία ακόμα φορά εμφανίζεται ως η εμπροσθοφυλακή της μουσουλμανικής αντίδρασης έναντι του Ισραήλ. Αν κάτι διαφέρει η τωρινή αντιπαράθεση τους σε σχέση με τις παλαιότερες, είναι ότι στο τραπέζι είναι η πρόταση Τραμπ για εθνοκάθαρση των Παλαιστινίων από την Γάζα, που έχει προκαλέσει τις (ρητορικές) αντιδράσεις του συνόλου του αραβικού κόσμου.<br /><br />Πρέπει να δούμε την τωρινή αντιπαράθεση και σε συνδυασμό με την πρόσφατη αλλαγή καθεστώτος στην Συρία, αλλαγή που είναι κοινό μυστικό πως ενορχήστρωσε η Τουρκία. Γρήγορα Ισραήλ και Τουρκία ήρθαν αντιμέτωπες και στην Συρία, με το πρώτο να προκρίνει την στήριξη των Δρούζων, των Κούρδων, των Χριστιανών (ακόμα και των Αλαουιτών) έναντι της τζιχαντιστικής και τρομοκρατικής (όπως την αποκαλεί) ηγεσίας της Δαμασκού που στηρίζει η Τουρκία.<br /><br />Όλα αυτά εν μέσω της πάγιας θέσης Τραμπ για απόσυρση των ΗΠΑ από την Μέση Ανατολή. Βέβαια, από την εποχή που πρωτοσκέφτηκαν την ιδέα της μετατόπισης του στρατηγικού τους βάρους στον Ειρηνικό, μέχρι που αυτή άρχισε να παίρνει σάρκα και οστά, το σκεπτικό ήταν η Αμερική να απαγκιστρωθεί από τη Μέση Ανατολή, εφόσον οι περιφερειακοί παράγοντες συμπεριφέρονται υπεύθυνα και επιλύουν τις διαφορές τους.</div><div><br />Ο αραβικός κόσμος στην μεταπολεμική εποχή<br /><br />Στην μεταπολεμική εποχή οι χώρες της περιοχής χωρίζονταν σ’ αυτές που ασπάζονταν την δυτική τάξη πραγμάτων και στις άλλες που είχαν διαφορετικές πολιτικές. Από τα μέσα της δεκαετίας του 1950 μια ομάδα χωρών τάχθηκε σε στενή σχέση με τις ΗΠΑ. Οι χώρες αυτές προσβλέπουν στη Δύση ως εγγυητή της ασφάλειας και προσέβλεπαν στη ειρηνική διευθέτηση των αραβο-ισραηλινών συγκρούσεων και στη συνύπαρξη με το Ισραήλ.<br /><br />Οι άλλες χώρες έβλεπαν τη Δύση ως ιμπεριαλιστική δύναμη. Ασπαζόμενες τον αραβικό εθνικισμό κι αργότερα τον ισλαμισμό, ήταν πιο επιρρεπείς στην ένοπλη σύγκρουση με το Ισραήλ και ταυτόχρονα επεδίωκαν να εξάγουν επαναστατικές πολιτικές στις φιλοδυτικές συντηρητικές χώρες. Θα ήταν λάθος, πάντως, να συνδέουμε αποκλειστικά την προσκόλληση στη Δύση με την μετριοπάθεια και την αντιδυτική κατεύθυνση με την επιθετικότητα. Αρκετές φορές συνέβη το αντίθετο.<br /><br />Ενώ η σύνθεση κάθε στρατοπέδου έχει αλλάξει με την πάροδο του χρόνου, η βασική διαίρεση έχει επιζήσει. Για παράδειγμα, τη δεκαετία του 1970, η Αίγυπτος, υπό τον Σαντάτ, μεταπήδησε στο φιλοδυτικό στρατόπεδο, ενώ η Ισλαμική Επανάσταση μετακίνησε το Ιράν στην άλλη πλευρά. Πιο πρόσφατα, η Τουρκία του Ερντογάν, παρότι μέλος του ΝΑΤΟ, έγινε αναθεωρητική και μπροστάρης της αντιπαράθεσης με το Ισραήλ. Το Κατάρ έχει επίσης παρεκκλίνει από το Συμβούλιο Συνεργασίας του Κόλπου (Σαουδική Αραβία, Εμιράτα, Κουβέιτ, Ομάν και Μπαχρέιν) σε πιο ισλαμιστικό προσανατολισμό. Την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου η Τουρκία εντάσσονταν στις χώρες που ασπάζονταν την δυτική τάξη πραγμάτων, έχοντας καλές σχέσεις με το Ισραήλ.<br /><br />Πριν την Αραβική Άνοιξη, η στάση κάθε χώρας στη Μέση Ανατολή καθοριζόταν κυρίως από το Παλαιστινιακό. Το ένα στρατόπεδο υποστήριζε την ειρήνη με το Ισραήλ ως τη πιο στρατηγικά συμφέρουσα επιλογή για τα αραβικά κράτη, ενώ το άλλο αντιτάχθηκε, θεωρώντας ότι το Ισραήλ είναι ένα παράνομο κράτος που συμπεριφέρεται επιθετικά.</div><div><br />Η Αραβική Άνοιξη<br /><br />Η Αραβική Άνοιξη όξυνε τον περιφερειακό διχασμό με δύο τρόπους: Πρώτον, σαν επαναστατικό κύμα, ενδυνάμωσε τους αντιδυτικούς. Το Ιράν και η Τουρκία είχαν πανηγυρίσει την Αραβική Άνοιξη ως ισλαμική αφύπνιση που θα δημιουργούσε περισσότερες ισλαμιστικές κυβερνήσεις. Και οι δύο χώρες προσπάθησαν να αποκτήσουν πλεονέκτημα από το κενό ισχύος που δημιουργήθηκε από την αποχώρηση των ΗΠΑ και την αποδυνάμωση των φιλοδυτικών αραβικών καθεστώτων. Το έπραξαν άμεσα, ή μέσω πληρεξούσιων, σε Συρία, Ιράκ, Υεμένη και Λιβύη.<br /><br />Δεύτερον, η Αραβική Άνοιξη προκάλεσε μια ριζική ανακατανομή ισχύος. Οι ΗΠΑ δεν παρείχαν πλέον επαρκή υποστήριξη, ενώ από το 1979, το Ιράν μετατράπηκε στον κύριο πόλο των αντιδυτικών κρατών. Τα κράτη του Κόλπου, αντίθετα – μέσω του άφθονου χρήματος και των παγκόσμιας εμβέλειας ΜΜΕ – είχαν άλλες ευκαιρίες να προβάλουν την ισχύ τους στο εξωτερικό, κυρίως σε χώρες που ήθελαν να παραμείνουν στο φιλοδυτικό στρατόπεδο, αλλά δοκιμαζόντουσαν οικονομικά, όπως η Αίγυπτος και η Ιορδανία.<br /><br />Τα περισσότερα από τα ευθυγραμμισμένα με τη Δύση αραβικά κράτη του Κόλπου ένιωσαν ότι απειλούνται από τις λαϊκές διαμαρτυρίες που πυροδότησε η Αραβική Άνοιξη και το ενδεχόμενο το Ιράν να εκμεταλλευτεί την αναταραχή, όπως έγινε στο Μπαχρέιν. Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με την απροθυμία των ΗΠΑ να παρέμβουν υπέρ τους, ώθησε την Σαουδική Αραβία και τα Εμιράτα να εμπλακούν πολιτικά και στρατιωτικά στις συγκρούσεις σε Συρία, Λιβύη και Υεμένη. Γρήγορα η πλειονότητα των αραβικών κρατών ήρθε σε ανοιχτή αντιπαράθεση και με το έτερο κράτος που αποπειράθηκε να εκμεταλλευτεί την Αραβική Άνοιξη, μέσω της στήριξης στην αιγυπτιακή Μουσουλμανική Αδελφότητα και τα παρακλάδια της στην Μέση Ανατολή, την Τουρκία.<br /><br />Όπως προαναφέρθηκε, από όταν ανέλαβε την εξουσία ο Ερντογάν, σταδιακά αλλά σταθερά, αναδιέταξε τις συμμαχίες της Τουρκίας, απομακρυνόμενος από το Ισραήλ και τη Δύση για να διεκδικήσει ηγετικό ρόλο στη μουσουλμανική Μέση Ανατολή. Εκτός των Αδελφών Μουσουλμάνων, υποστήριξε (και χρηματοδότησε) την Χαμάς στην Γάζα. Ο Τούρκος πρόεδρος είδε στην Αραβική Άνοιξη την χρυσή ευκαιρία για μία “ισλαμική μεταπολίτευση” στον αραβικό κόσμο, αλλά υποτίμησε τις αντοχές των παραδοσιακών καθεστώτων και την αντίδραση μεγάλου μέρους της αραβικής κοινωνίας στο Πολιτικό Ισλάμ.</div><div><br />Οι Συμφωνίες του Αβραάμ <br /><br />Μετά τις Συμφωνίες του Αβραάμ του 2020, όπου μια σειρά αραβικών κρατών (Εμιράτα, Μπαχρέιν, Σουδάν, Μαρόκο) εξομάλυναν τις σχέσεις τους με το Ισραήλ (με την παρασκηνιακή εμπλοκή της Σαουδικής Αραβίας) η Άγκυρα επιδόθηκε σε μία εργώδη προσπάθεια να εξομαλύνει τις σχέσεις της με κράτη της περιοχής, τις οποίες ο ίδιος ο Ερντογάν είχε καταστρέψει με την ρητορική αμετροέπεια του και κυρίως με τη στήριξη τζιχαντιστικών ομάδων. Μάλιστα το έκανε παραβλέποντας πως η διπλωματική αναβάθμιση του Ισραήλ με τις Συμφωνίες του Αβραάμ, δεν συνοδεύονταν από καμία πρόοδο στο Παλαιστινιακό. Κύριος λόγος για την στροφή του Ερντογάν ήταν η δραματική κατάσταση της τουρκικής οικονομίας, που τον έκανε να προσεγγίσει αραβικά κράτη όπως τα Εμιράτα, με τα οποία προηγουμένως ήταν σε ανοιχτή σύγκρουση.<br /><br />Σε αυτήν την περίοδο η Τουρκία αποπειράθηκε να προσεγγίσει ξανά το Ισραήλ, όμως ο κύριος λόγος δεν ήταν τα οικονομικά οφέλη. Η Άγκυρα δεν το θέλει απέναντί της και κυρίως σύμμαχο της Ελλάδας. Επίσης, πίστευε ότι εάν τα βρει με το Ισραήλ θα εκτονωθεί η πίεση που ασκεί στην Τουρκία η Ουάσιγκτον, προσδοκώντας στην υποστήριξη και των εβραϊκών οργανώσεων στις ΗΠΑ (αν και στην πραγματικότητα δεν μπορούν να κάνουν πολλά για ζητήματα, όπως τις αμερικανικές κυρώσεις για την αγορά των S-400).</div><div><br />Η επίθεση της Χαμάς<br /><br />Η αιματηρή επίθεση της Χαμάς στο Ισραήλ το 2023 είχε ως άμεσες συνέπειες το “πάγωμα” της διαδικασίας εξομάλυνσης των σχέσεων Ισραήλ και Σαουδικής Αραβίας, αλλά και τον τορπιλισμό της απόπειρας προσέγγισης της Άγκυρας με το Τελ Αβίβ, καθώς γρήγορα ο Ερντογάν επέλεξε την στήριξη της Χαμάς, αποκαλώντας την «δύναμη αντίστασης». <br /><br />Νεοοθωμανοί και Χαμάς έχουν ιδεολογικούς δεσμούς με τους Αδελφούς Μουσουλμάνους. Οι δεσμοί αυτοί καθοδηγήθηκαν από τον Χακάν Φιντάν πρώην επικεφαλής της ΜΙΤ και σημερινό υπουργό Εξωτερικών. Ο Ερντογάν είχε συναντηθεί αρκετές φορές με τον πρώην ηγέτη της, Ισμαήλ Χανίγιε, ο οποίος σκοτώθηκε από ισραηλινό πλήγμα στην Τεχεράνη. Οι σχέσεις Ισραήλ-Τουρκίας είχαν διακοπεί και πάλι το 2018, μετά το γνωστό επεισόδιο στο πλοιάριο Μαβί-Μαρμαρά που είχε αποπειραθεί να σπάσει τον αποκλεισμό της Γάζας.<br /><br />Να σημειωθεί ότι το Ισραήλ υπήρξε άκρως επιφυλακτικό έναντι της Τουρκίας, όταν αποπειράθηκε να το προσεγγίσει μετά τις Συμφωνίες του Αβραάμ.<br />Οι Ισραηλινοί δεν ήταν διατεθειμένοι να εγκαταλείψουν τους ισχυρούς οικονομικούς και αμυντικούς δεσμούς με Ελλάδα και Κύπρο για χάρη της βελτίωσης των σχέσεων τους με την Άγκυρα. Δικαιώθηκαν από την στάση της Τουρκίας έναντι της επίθεσης της Χαμάς.<br /><br />Σε ό,τι αφορά την στάση της Δύσης αυτή παγίως εγκλωβίζεται σε μία αδρανή αντίδραση έναντι της Τουρκίας, κυρίως υπό τον φόβο μήπως αυτή εγκαταλείψει την Δύση. Όταν δε το Ισραήλ, σχολιάζοντας ότι η πρόσφατη δήλωση του Ερντογάν αποκάλυψε το πραγματικό του πρόσωπο και αναφέροντας «ας ελπίσουμε ότι τα μέλη του ΝΑΤΟ θα το καταλάβουν αυτό όσο γίνεται νωρίτερα», μοιάζει να λέει στην Δύση «ξυπνήστε»…</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Στο κόκκινο η κόντρα Ερντογάν-Νετανιάχου. Η προϊστορία των σχέσεων Τουρκίας-Ισραήλ.

ΤΣΙΛΙΟΠΟΥΛΟΣ ΕΥΘΥΜΙΟΣ Νέα, σφοδρή ρητορική αντιπαράθεση έχει ξεσπάσει μεταξύ Τουρκίας και Ισραήλ, εν μέσω των δημοσιευμάτων αλλά και εκθέσεω...

Διαβάστε την συνέχεια

Το κράτος ήμουν εγώ…Ο ΣΤΑΘΗΣ για το 41% που εξανεμίστηκε και τον «Ομηρικό καυγά» εξουσίας που ξεκινά.

<img height="378" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2025/04/STATHIS1_4_25-930x550.png" width="700" /><br /><br />Το κράτος ήμουν εγώ…<br /><br />Παραφράζοντας την «Βασιλείου Τάξη» των Βυζαντινών, θα λέγαμε ότι το consensus για να παραμείνει ένας Κυβερνήτης στην εξουσία προϋποθέτει τρεις σταθερές:<br /><br />1.Την υποστήριξη των Δυνατών<br /><br />2.Την συναίνεση ή την ανοχή του λαού<br /><br />3.Την συνοχή του κυβερνητικού μηχανισμού<br /><br />Ο Κυριάκος Μητοτάκης φαίνεται να τα έχει απωλέσει και τα τρία.<br /><br />Γύρω του μαίνεται ένας πόλεμος των Δυνατών ,μεταξύ τους κι εναντίον του. Όλο και πιο φανερός , όλο και πιο σύνθετος.<br /><br />Είτε διότι οι «μοιρασιές» δεν γίνονται σωστά, είτε διότι οι διεκδικητές μεριδίου από τον κορβανά γίνονται όλο και πιο λαίμαργοι , είτε για άλλους, πάντως παρεμφερείς λόγους, ο Κ.Μητσοτάκης βρίσκεται εν μέσω (πρώην) φίλιων πυρών και τρώει αδέσποτες τη μία μετά την άλλη, πλην όμως πλέον ,και στοχευμένα πυρά.<br /><br />Για τον δεύτερο παράγοντα, την συναίνεση ή την ανοχή του λαού, ούτε λόγος να γίνεται. Οι ανεπαρκείς μισθοί γράφουν πάνω τους Μητσοτάκης, η ακρίβεια γράφει πάνω της Μητσοτάκης, ο ληστρικός πλουτισμός γράφει πάνω του Μητσοτάκης, ενώ η τουρκική απειλή γράφει κι αυτή πάνω τη Μητσοτάκης.<br /><br />Όσο για την κυβερνητική (και κομματική) συνοχή ,αλλού πάνε οι Βάραγγοι, αλλού πάνε οι Ικουνάτοι κι αλλού τα τάγματα.<br /><br />Άλλον χαβά οι πρωτοσπαθάριοι, άλλον οι ευνούχοι κι άλλον οι δελφίνοι.<br /><br />Όσον κι αν φαίνεται παράδοξο, στο προτεκτοράτο η Ελλάς, ο κυρίαρχος λόγος για να παραμείνει κανείς στην εξουσία, δεν είναι τόσον η εμπιστοσύνη του λαού, ούτε η συνοχή της κυβερνητικής παράταξης, όσον το χρίσμα των Δυνατών, αλλά και η έγκριση των Επικυρίαρχων.<br /><br />Για την ώρα , οι εγχώριοι Δυνατοί και οι ξένοι Επικυρίαρχοι δεν έχουν βρει αντικαταστάτη. Είναι θέμα χρόνου ο νέος εντολοδόχος γύρω από τα όπλα του πεσμένου αρχηγού ο καυγάς θα είναι Ομηρικός.<br /><br /><a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2025/03/stathis_ypografi.png"><img src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2025/03/stathis_ypografi.png" /></a><br /><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.

Το κράτος ήμουν εγώ…Ο ΣΤΑΘΗΣ για το 41% που εξανεμίστηκε και τον «Ομηρικό καυγά» εξουσίας που ξεκινά.

Το κράτος ήμουν εγώ… Παραφράζοντας την «Βασιλείου Τάξη» των Βυζαντινών, θα λέγαμε ότι το consensus για να παραμείνει ένας Κυβερνήτης στην εξ...

Διαβάστε την συνέχεια

Μια ερμηνεία της τουρκικής επιθετικότητας έναντι του Ελληνισμού.

<img height="405" src="https://o.quizlet.com/SAMJ2iHMS8KyXl1aJnqYhQ_b.jpg" width="695" /><br /><br /><b>Αλέξανδρος Ιτιμούδης </b><br /><div>Θα τονίζω συνέχεια πως η Τουρκία δεν ερμηνεύεται με εγχειρίδια δυτικής σκέψης, μιας και ο τρόπος που λειτουργεί ειδικά απέναντι στην Ελλάδα θέλει ειδική αποκωδικοποίηση την οποία δίνω παρακάτω σύντομα:Η Τουρκία μας αρέσει δεν μας αρέσει, κληρονόμησε από τους Βυζαντινούς ένα τρόπο σκέψης, ο οποίος προέρχεται από την μακρόχρονη διαμάχη Βυζαντίου-Σασανιδών. Εξηγούμαι:Βυζαντινοί και Σασανίδες μοιράζονταν πολλά κοινά στοιχεία με βασικά γνωρίσματα τα παρακάτω:-Ασαφή σύνορα-Εργαλειοποίηση proxies, κρατών-πελατών για διεξαγωγή πολέμου χαμηλής έντασης.</div><div><br />Η συγκεκριμένη διαμάχη διεξαγόταν στην buffer zone της Μεσοποταμίας και περιελάμβανε ξαφνικές επιθέσεις, επιδρομές, πολιορκίες και συνεχή διπλωματική διαπραγμάτευση.Οι Βυζαντινοί αξιοποιούσαν κυρίως υψηλή κινητικότητα μέσω ιππικού, οι Σασανίδες προτιμούσαν την διεξαγωγή ρωμαϊκού τύπου πολιορκίας.Η οντολογία αυτού του τύπου της σύγκρουσης εδραζόταν στην κατασκευή μιας ιεραρχικής δομής αποτελούμενης από πόλεις και σημεία ελέγχου τα οποία αντανακλούσαν την διεθνή τάξη μέσα από την καθοδήγηση του ενός ή του άλλου.Με λίγα λόγια, η έννοια του πολέμου για τους δύο αντιπάλους δεν ήταν το δίπολο πόλεμος/ειρήνη αυτό το μανιχαϊστικό σκεπτικό της σύγχρονης Δύσης.Για αυτούς ο πόλεμος ήταν κάτι το ασαφές που διεξάγεται συνεχόμενα με μικρότερη ή υψηλότερη ένταση, σε κάθε περίπτωση όμως εμπλέκει αντιπροσώπους, μυστικές υπηρεσίες, κατασκοπία, υπονόμευση, ασύμμετρα χτυπήματα και πολιορκία.</div><div><br />Αυτόν τον τρόπο πολέμου εφαρμόζει η σύγχρονη Τουρκία εναντίον της Ελλάδας.Για αυτό έχει δώσει βάση στις μυστικές υπηρεσίες, στην δημιουργία proxies, στην εργαλειοποίηση της μετανάστευσης και δεν την ενδιαφέρει το πόσα αεροπλάνα έχει η Ελλάδα.Στο μυαλό του Τούρκου ο πόλεμος διεξάγεται στο κατώφλι της χαμηλής έντασης με στόχο την αρπαγή μικρών νικών.Η Τουρκία ακόμη και σήμερα διεξάγει τέτοιο πόλεμο με το Ιράν στην Μέση Ανατολή καθώς το κληρονόμησε από τους Βυζαντινούς.Το ερώτημα είναι πότε η Ελλάδα θα πάψει να σκέφτεται α λα franca και θα ξεκινήσει να σκέφτεται α λα turca, δηλαδή α λα byzantina. Όσο σκεφτόμασταν έτσι δεν φοβόμασταν τους Τούρκους.<br /><br /><a href="http://i-epikaira.blogspot.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Μια ερμηνεία της τουρκικής επιθετικότητας έναντι του Ελληνισμού.

Αλέξανδρος Ιτιμούδης  Θα τονίζω συνέχεια πως η Τουρκία δεν ερμηνεύεται με εγχειρίδια δυτικής σκέψης, μιας και ο τρόπος που λειτουργεί ειδικά...

Διαβάστε την συνέχεια

Μήπως η νέα προσπάθεια πόντισης καλωδίου στην περιοχή της Κάσου αποτελεί το έναυσμα για μια προσχεδιασμένη ελληνοτουρκική κρίση;

<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjlJuYTIE97S8_2dqq9oahCC_mT_wsn6ZHHUBmLrHWrIDjJx47s37nNHHF2HZux413ooWU7XGoAboBPB1T7dn_fLlEyqPf5lAeKxaOlxIQo0hzZtU68dgEoJUSyW-dN1-wUsXO408bAa36VVEDCEEaGTr9by-DfirtWi2kjFv_WVLgDDLXkLxdSlnWjAFtz/s750/turkish_navy-750x375.jpg"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjlJuYTIE97S8_2dqq9oahCC_mT_wsn6ZHHUBmLrHWrIDjJx47s37nNHHF2HZux413ooWU7XGoAboBPB1T7dn_fLlEyqPf5lAeKxaOlxIQo0hzZtU68dgEoJUSyW-dN1-wUsXO408bAa36VVEDCEEaGTr9by-DfirtWi2kjFv_WVLgDDLXkLxdSlnWjAFtz/w709-h320/turkish_navy-750x375.jpg" width="709" /></a>Τ<div>ον Απρίλιο του 2023 εξηγήσαμε γιατί υπάρχουν βάσιμες ενδείξεις σύμφωνα με τις οποίες ο EastMed «ουδέποτε υπήρξε <a href="https://government.gov.gr/ipografi-mnimoniou-sinantilipsis-metaxi-elladas-kiprou-israil-ke-italias-gia-east-med/">«στρατηγική επιλογή» του Ισραήλ</a>, ακόμη και του ίδιου του Νετανιάχου, που είναι ο μόνος που πίεσε για τον αγωγό, ως έργο φυσικής διασύνδεσης του Ισραήλ με τη Δύση» αλλά αντιθέτως εργαλειοποιήθηκε για να γίνει η μοιρασιά των θαλασσίων ζωνών της Αν. Μεσογείου με απώτερο σκοπό την εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου. <br /><br />Στο ίδιο σχόλιό μας επισημάνθηκε ότι «οι ΗΠΑ ήδη από το 2014 ήταν πρόδηλο ότι δεν είχαν στα σχέδιά τους για την ευρύτερη περιοχή τον αγωγό ... Από τις δημόσιες τοποθετήσεις των Αμερικανών αξιωματούχων -μηδενός εξαιρουμένου, πλην ίσως του π. ΥΠΕΞ Μ. Πομπέο η οποία έγινε για το ισραηλινό ακροατήριο-, πουθενά δεν προκύπτει ότι ο EastMed υπήρξε μέρος των ενεργειακών σχεδιασμών τους. Το non-paper ήταν απλώς το κερασάκι στην τούρτα...».<br /><br />Εν συνεχεία υπογραμμίστηκε η δήλωση του Αμερικανού πρώην Ανώτερου Σύμβουλου Ενεργειακής Ασφάλειας του Στέιτ Ντιπάρτμεντ και αρχιτέκτονα του χάρτη Μπάιντεν -επί προεδρίας Μπαίντεν-, Άμος Χόκσταϊν ο οποίος στις 19/01/2022 ξεκαθάρισε την αντίθεσή του στον αγωγό δηλώνοντας ότι «ο EastMed ήταν μια ιδέα το 2016. Ο σκεπτικισμός που εξέφρασα δεν ήταν σκεπτικισμός για τη σύνδεση της Ανατολικής Μεσογείου με την Ευρώπη και την περιφερειακή συνεργασία. Τα ερωτήματα αφορούν κυρίως το υψηλό κόστος και τα logistics και κατά πόσο ήταν εφικτά.» Όλα αυτά συνετέλεσαν στο να μπει στο ψυγείο ο αγωγός. Λίγο αργότερα όμως μας προέκυψε το έργο της ηλεκτρικής διασύνδεσης Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ με την πόντιση καλωδίου η οποία διακόπηκε από την Τουρκία με τα γεγονότα της Κάσου και την ακραία ελληνική υποχωρητικότητα .<br /><br />Το ερώτημα που ανακύπτει είναι βέβαια: μήπως το καλώδιο ηλεκτρικής διασύνδεσης αντικατέστησε τον EastMed ως εργαλείο διευθέτησης των θαλασσίων ζωνών στην περιοχή; Και εξηγούμε...<br /><br />Τον Μάρτιο του 2025, αφού προηγήθηκε η υπαναχώρηση της Λιβύης στη μέση γραμμή και η εκδήλωση ενδιαφέροντος της Chevron νοτίως της Κρήτης, εν συνεχεία η κυβέρνηση Μητσοτάκη αποφάσισε ξαφνικά να «ορθώσει ανάστημα» και να επανεπιχειρήσει την πόντιση του καλωδίου στην περιοχή της Κάσου. Αυτήν την φορά με την διακριτική παρουσία του γαλλικού πολεμικού ναυτικού και την διαβεβαίωση του Ισραήλ ότι θα πιέσει διπλωματικά τις ΗΠΑ σε περίπτωση που η κατάσταση οξυνθεί. <br /><br />Το iEpikaira σχολιάζοντας αυτήν την εξέλιξη έγραψε: «Εάν η κυβέρνηση θέλει όντως να εξασφαλίσει τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα, μπορεί πολύ απλά αύριο να οριοθετήσει ΑΟΖ με την Κύπρο και να επεκτείνει στα 12νμ... Θα το κάνει; Ασφαλώς και όχι. Επομένως, κάτι άλλο «ψήνεται» στην περιοχή... Εφόσον το καλώδιο GSI θα καταλήξει στο Ισραήλ, γιατί η μόνη εμπλοκή του θα αφορά στην πίεση των ΗΠΑ, εάν τα πράγματα εκτραχυνθούν;» και κατέληξε διερωτώμενο, «μήπως η ηλεκτρική διασύνδεση είναι άλλο ένα πυροτέχνημα σαν τον EastMed ο οποίος εξυπηρετούσε ενδεχομένως άλλους σκοπούς;»<br /><br />Η απάντηση μάλλον δόθηκε παραπάνω. Εν κατακλείδι, θέτουμε και το εξής εύλογο ερώτημα ως επιστέγασμα των προβληματισμών μας: Μήπως εν τέλει η νέα προσπάθεια πόντισης καλωδίου αποτελεί το έναυσμα για μια προσχεδιασμένη ελληνοτουρκική κρίση μικρής κλίμακας -υπό γαλλική επιτήρηση και με πιθανή την πυροσβεστική παρέμβαση των Αμερικανών-, με απώτερο σκοπό τον διαμοιρασμό των θαλασσίων ζωνών; Μια τέτοια κρίση σίγουρα θα έβγαζε και τον Ερντογάν από το αδιέξοδο των εσωτερικών του προβλημάτων... <br /><br /></div><div><a href="http://i-epikaira.blogspot.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Μήπως η νέα προσπάθεια πόντισης καλωδίου στην περιοχή της Κάσου αποτελεί το έναυσμα για μια προσχεδιασμένη ελληνοτουρκική κρίση;

Τ ον Απρίλιο του 2023 εξηγήσαμε γιατί υπάρχουν βάσιμες ενδείξεις σύμφωνα με τις οποίες ο EastMed «ουδέποτε υπήρξε «στρατηγική επιλογή» του Ι...

Διαβάστε την συνέχεια

<img height="427" src="https://www.viadiplomacy.gr/wp-content/uploads/2024/09/china-navy--1024x683.webp" width="704" /><br /><br />Οι κινεζικές ένοπλες δυνάμεις ανακοίνωσαν σήμερα πως κινητοποίησαν χερσαίες, ναυτικές και αεροπορικές μονάδες και τις ανέπτυξαν γύρω από την Ταϊβάν, στο πλαίσιο γυμνασίων ευρείας κλίμακας για τον αποκλεισμό της νήσου, όπου οι πρωτοβουλίες για την ανεξαρτησία θα οδηγούσαν σε «πόλεμο», όπως προειδοποίησε εκ νέου το Πεκίνο.<br /><br />Στοιχεία των κινεζικών ενόπλων δυνάμεων «πλησιάζουν τη νήσο της Ταϊβάν από πολλαπλές κατευθύνσεις», ανέφερε ο Σι Γι, εκπρόσωπος της διοίκησης ανατολικού θεάτρου του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού, χαρακτηρίζοντας τα γυμνάσια σε εξέλιξη «νόμιμα και απαραίτητα για την προάσπιση της εθνικής κυριαρχίας και της εθνικής ενότητας της Κίνας».<br /><br />Τα γυμνάσια έχουν άξονες τις περιπολίες «προετοιμασίας αεροναυτικής μάχης», την «απόκτηση από κοινού συνολικής υπεροχής» στο πεδίο της μάχης, ασκήσεις για «επίθεση σε θαλάσσιους και χερσαίους στόχους και αποκλεισμό ζωνών κλειδιών και θαλάσσιων ζωνών», απαρίθμησε ο εκπρόσωπος.<br /><br />Σε αντίδραση, η Ταϊπέι ανακοίνωσε πως ανέπτυξε δικά της αεροσκάφη και πολεμικά πλοία, καθώς και πυραυλικά συστήματα.<br /><br />Το Κομμουνιστικό Κόμμα Κίνας ουδέποτε κυβέρνησε την Ταϊβάν, όμως χαρακτηρίζει το αρχιπέλαγος αναπόσπαστο μέρος της κινεζικής επικράτειας και δεν έχει αποκλείσει τη χρήση βίας για να ανακτήσει τον έλεγχό του και να εξασφαλίσει τη μελλοντική επανένωσή του με την ηπειρωτική χώρα.<br /><br />Οι κινεζικές αρχές εντείνουν τα τελευταία χρόνια τα γυμνάσια του είδους, αναπτύσσοντας μαχητικά και βομβαρδιστικά και πολεμικά πλοία γύρω από την Ταϊβάν, υποστηρίζοντας έμπρακτα τη διεκδίκηση αυτή, που η σημερινή κυβέρνηση στην Ταϊπέι απορρίπτει.<br /><br />Σύμφωνα με το υπουργείο Άμυνας της Ταϊβάν, η Κίνα ανέπτυξε 19 πολεμικά πλοία γύρω από τη νήσο τις 24 ώρες ως τις 06:00 σήμερα (τοπική ώρα· 01:00 ώρα Ελλάδας), συμπεριλαμβανομένου του αεροπλανοφόρου σοβιετικού σχεδιασμού Shandong.<br /><br />Τα νέα γυμνάσια σκοπό έχουν να διαβιβαστεί μήνυμα «αυστηρής προειδοποίησης και ενεργητικής αποτροπής» στους αυτονομιστές στη νήσο, ανέφεραν σήμερα οι κινεζικές ένοπλες δυνάμεις.<br /><br />Εξάλλου, το κινεζικό λιμενικό σώμα ανακοίνωσε ότι διεξήγαγε «περιπολίες» για την «επιβολή του νόμου» και γυμνάσια «επιθεωρήσεων» και «συλλήψεων» πλοίων, επιχειρήσεων «αναχαίτισης» και «εντοπισμού» πλοίων που κινούνται «χωρίς άδεια», σύμφωνα με ανακοίνωση που υπογράφεται από εκπρόσωπό του, τον Τζου Ανκίνγκ.<br /><br />Η προεδρία της Ταϊβάν «καταδίκασε σθεναρά» τις κινεζικές στρατιωτικές ασκήσεις. Ενώ για τον πρωθυπουργό Τσο Τζουνγκ-τάι, «η καταφυγή σε επιδείξεις στρατιωτικής ισχύος δεν είναι κάτι στο οποίο θα έπρεπε να επιδίδονται σύγχρονες και προοδευτικές κοινωνίες».<br /><br />Ο πρόεδρος της Ταϊβάν Λάι Τσινγκ-τε χαρακτήρισε τον περασμένο μήνα την Κίνα «εξωτερική εχθρική δύναμη», εισηγούμενος νέα μέτρα καταπολέμησης της κινεζικής παρείσφρησης και κατασκοπείας.<br /><br />Σήμερα, ενώ βρίσκονταν σε εξέλιξη τα γυμνάσια, το Πεκίνο προειδοποίησε την Ταϊπέι ότι «η ανεξαρτησία της Ταϊβάν» θα σήμαινε «πόλεμο». Και η προώθηση της ανεξαρτησίας της νήσου «σπρώχνει τους κατοίκους της Ταϊβάν προς επικίνδυνη κατάσταση», προς «ένοπλη σύρραξη», προειδοποίησε ο Τζου Φενγκλιάν, εκπρόσωπος του γραφείου υποθέσεων της Ταϊβάν, αρμόδιου για τις πολιτικές του κόμματος/κράτους έναντι της νήσου.<br /><br />Η διοίκηση ανατολικού θεάτρου των κινεζικών ενόπλων δυνάμεων, η οποία επιβλέπει τις επιχειρήσεις στο στενό της Ταϊβάν, έδωσε σήμερα στη δημοσιότητα ενημερωτικό γράφημα υπό τον τίτλο «Σφίγγοντας τον κλοιό». Αναφέρεται στα πλοία και στα αεροσκάφη που περικυκλώνουν τη νήσο και συνοδεύεται από προειδοποίηση στους «αυτονομιστές της Ταϊβάν».<br /><br />Βίντεο που μοιράστηκε ο κινεζικός στρατός παρουσιάζει τον πρόεδρο της Ταϊβάν σαν έντομο.<br /><br />Τα σημερινά γυμνάσια είναι τα μεγαλύτερα από τον Φεβρουάριο, όταν η Ταϊπέι ανέφερε ότι οι δυνάμεις του Πεκίνου έκαναν ασκήσεις με «πραγματικά πυρά» σε περιοχή περίπου 40 ναυτικών μιλίων (74 χιλιομέτρων) νότια του νησιού.<br /><br />Οι ένοπλες δυνάμεις της Ταϊβάν ανέφεραν πως ανέπτυξαν δικές τους δυνάμεις για να «παρακολουθήσουν, να προειδοποιήσουν και να αντιδράσουν με προσήκοντα τρόπο».<br /><br />Το κινεζικό κόμμα/κράτος είδε «υπερβολή» από πλευράς της Ταϊπέι μπροστά σε αυτά που περιέγραψε ως «γυμνάσια ρουτίνας».<br /><br />Η υπόθεση της Ταϊβάν συγκαταλέγεται στα μήλα της έριδας ανάμεσα στην Κίνα και τις ΗΠΑ, τον κυριότερο υποστηρικτή της νήσου σε πολιτικό και εξοπλιστικό επίπεδο.<br /><br />Παρότι επισήμως η Ουάσιγκτον επίσημα δεν αναγνωρίζει την Ταϊβάν αλλά την Κίνα εδώ και δεκαετίες, είναι υποχρεωμένη διά νόμου να προμηθεύει με αμυντικό υλικό τη νήσο, παρά τις έντονες διαμαρτυρίες του Πεκίνου. Ωστόσο οι ΗΠΑ διατηρούν αυτή που αποκαλούν «στρατηγική αμφισημία για το εάν θα υπερασπίζονταν τη νήσο σε περίπτωση κινεζικής επίθεσης.<br /><br />Την περασμένη εβδομάδα, υφυπουργός Άμυνας της Ταϊβάν παραβρέθηκε σε τελετή στις ΗΠΑ για την κατασκευή του πρώτου μαχητικού πολλαπλών ρόλων F-16V (σ.σ. Block 70-72) το οποίο πουλήθηκε στη νήσο. Η παραγωγή όλων των σύγχρονων μαχητικών (Lockheed) που έχουν παραγγελθεί από την Ταϊπέι αναμένεται να έχει ολοκληρωθεί την επόμενη χρονιά και η παράδοση του συνόλου τους προβλέπεται να έχει αποπερατωθεί περί τα τέλη του 2026.<br /><br />Η ένταση στο στενό στην πραγματικότητα δεν σταμάτησε ποτέ από το 1949, όταν το κινεζικό εθνικιστικό κόμμα, το Κουομιντάνγκ -η πλευρά που έχασε στον κινεζικό εμφύλιο πόλεμο-, βρήκε καταφύγιο στην Ταϊβάν μετά την ήττα που υπέστη από τα στρατεύματα του Μάο.<div><br /></div><div><a href="https://www.viadiplomacy.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Οι κινεζικές ένοπλες δυνάμεις ανακοίνωσαν σήμερα πως κινητοποίησαν χερσαίες, ναυτικές και αεροπορικές μονάδες και τις ανέπτυξαν γύρω από την...

Διαβάστε την συνέχεια

Ουκρανία: Πόσο μεγάλος είναι ο κίνδυνος στο Τσέρνομπιλ;

<img height="406" src="https://www.tribune.gr/wp-content/uploads/2025/03/71606354_906-630x400.jpg" width="706" /><br /><br />Το προστατευτικό περίβλημα του πυρηνικού σταθμού του Τσέρνομπιλ έχει υποστεί σοβαρές βλάβες από την πρόσφατη ρωσική επίθεση. Πόσο επικίνδυνη είναι η κατάσταση στην περιοχή;<br /><br />Εδώ και εβδομάδες οι ουκρανικές Αρχές προσπαθούν να περιορίσουν τις ζημιές στο προστατευτικό περίβλημα του ανενεργού πυρηνικού σταθμού του Τσέρνομπιλ.<br /><br />Οι βλάβες προκλήθηκαν στα μέσα Φεβρουαρίου έπειτα από ρωσική επίθεση με drone στο νέο προστατευτικό περίβλημα, το NSC (New Safe Confinement).<br /><br />Οι Αρχές χρειάστηκαν τρεις εβδομάδες για να κατασβήσουν την πυρκαγιά που ξέσπασε στον σταθμό.<br /><br />Όπως ανέφερε ο Χριχόρι Ιστσένκο, επικεφαλής της ουκρανικής υπηρεσίας που είναι αρμόδια για την περιοχή του πυρηνικού σταθμού, γίνεται προσπάθεια για το κλείσιμο μίας τρύπας 15 τ.μ., αλλά και περίπου 200 ακόμα μικρότερων κενών στο προστατευτικό περίβλημα.<br />Σύμφωνα με τον ίδιο, στον σταθμό ειδικοί από διάφορα ερευνητικά ινστιτούτα αξιολογούν την κατάσταση του περιβλήματος.<div><br />Άγνωστη ακόμη η πλήρης έκταση της ζημιάς<br /><br />Για την κατασκευή του NSC, το οποίο κατασκευάστηκε πάνω από το προηγούμενο περίβλημα, με στόχο τον περαιτέρω περιορισμό της εξάπλωσης της ραδιενεργούς ακτινοβολίας μετά την έκρηξη στον πυρηνικό σταθμό το 1986, δαπανήθηκαν εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ και χρειάστηκε η συνδρομή 10.000 ανθρώπων από 40 διαφορετικές χώρες.<br /><br />Το έργο ολοκληρώθηκε το 2019, δώδεκα χρόνια μετά την υπογραφή της σχετικής σύμβασης.<br /><br />Προς το παρόν, όπως λέει ο Ιστσένκο, δεν είναι ακόμη γνωστή η πλήρης έκταση της ζημιάς που προκλήθηκε από τη ρωσική επίθεση – αυτό αναμένεται να συμβεί μετά την πλήρη αξιολόγηση της κατάστασης.<br /><br />«Τα επίπεδα ακτινοβολίας είναι φυσιολογικά.<br /><br />»Το προσωπικό συνεχίζει να εργάζεται κανονικά.<br /><br />»Μόνο το σύστημα ρύθμισης της πίεσης δεν λειτουργεί πλέον και υπάρχει μία μικρή αύξηση της υγρασίας στην ατμόσφαιρα, το οποίο είναι αποτέλεσμα του πλήγματος και της πτώσης της πίεσης στο εσωτερικό του περιβλήματος», εξηγεί ο Ιστσένκο.<br />Ποια η πιθανότητα ραδιενεργών διαρροών;<br /><br />Σύμφωνα με τους ειδικούς η πτώση της πίεσης εντός του NSC δεν αποτελεί άμεση απειλή – χωρίς όμως αυτό να σημαίνει πως δεν υπάρχουν άλλοι κίνδυνοι.<br /><br />Επί του παρόντος είναι αδύνατη η ανακατασκευή του προηγούμενου περιβλήματος, που κατασκευάστηκε το 1986 μετά την έκρηξη πάνω από τα κατεστραμμένα τμήματα του σταθμού, όπως αναφέρει ο Ντμίτρο Χούμενιουκ από το Κρατικό Επιστημονικό Τεχνικό Κέντρο για την Πυρηνική Ασφάλεια της Ουκρανίας.<br /><br />Εξάλλου, το NSC κατασκευάστηκε ακριβώς επειδή το προηγούμενο περίβλημα είχε πλέον αχρηστευτεί – και υπάρχει η ανησυχία πως μέρος του εσωτερικού περιβλήματος θα μπορούσε ανά πάσα στιγμή να καταρρεύσει.<br /><br />Σε περίπτωση που συμβεί κάτι τέτοιο τώρα, που το NSC έχει υποστεί σοβαρές ζημιές, θα «σηκωθούν» μεγάλες ποσότητες ραδιενεργούς σκόνης, με αποτέλεσμα να υπάρξει διαρροή ραδιενέργειας.<br /><br />«Αυτήν τη στιγμή το προστατευτικό περίβλημα δεν μπορεί να επιτελέσει τη λειτουργία του, δηλαδή να περιορίσει εντελώς τη ραδιενέργεια που υπάρχει στον σταθμό», προσθέτει ο Χούμενιουκ.<br /><br />Οι ειδικοί τονίζουν βέβαια πως δεν υπάρχει λόγος φόβου για τους κατοίκους.<br />Πώς μπορεί να κλείσει η τρύπα;<br /><br />«Θα είναι αδύνατη η επισκευή του προστατευτικού περιβλήματος επί τόπου, διότι η ραδιενέργεια είναι έντονη και θα επηρέαζε και τους εργάτες.<br /><br />»Το προστατευτικό περίβλημα είχε κατασκευαστεί αλλού και είχε μεταφερθεί με ράγες έως τον σταθμό, ώστε να τοποθετηθεί πάνω από το παλαιότερο περίβλημα.<br /><br />»Πλέον όμως οι ράγες αυτές δεν υπάρχουν, οπότε θα πρέπει να βρούμε μία άλλη λύση», επισημαίνει ακόμα ο Χούμενιουκ.<br /><br />Κατά πόσον όμως υπάρχει όντως εναλλακτική, όπως και το πόσο θα κοστίσουν οι επισκευαστικές εργασίες, είναι άγνωστο.<br /><br />Όπως αναφέρεται στην ιστοσελίδα του πυρηνικού σταθμού, στις 18 Μαρτίου επισκέφτηκαν το Τσέρνομπιλ εκπρόσωποι της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης.<br /><br />Εξέτασαν τις τεχνικές προδιαγραφές του NSC, όπως και τον χώρο κάτω από το προστατευτικό περίβλημα, και μίλησαν με τη διοίκηση του πυρηνικού σταθμού.<br /><br />Εν τέλει κατέληξαν πως σε πρώτη φάση θα πρέπει να διατεθούν 400.000 ευρώ για μία αξιολόγηση των βλαβών από μία ομάδα ειδικών, τα οποία θα διατεθούν από το Διεθνές Ταμείο Συνεργασίας για το Τσέρνομπιλ (ICCA).</div><div><br /></div><div><a href="https://www.tribune.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ουκρανία: Πόσο μεγάλος είναι ο κίνδυνος στο Τσέρνομπιλ;

Το προστατευτικό περίβλημα του πυρηνικού σταθμού του Τσέρνομπιλ έχει υποστεί σοβαρές βλάβες από την πρόσφατη ρωσική επίθεση. Πόσο επικίνδυνη...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο Δούρειος Ίππος της Τουρκίας στη Γερμανία ενεργοποιεί τον αντισημιτισμό και τον αντισιωνισμό.

<img height="400" src="https://www.tribune.gr/wp-content/uploads/2025/04/DITIB-630x400.jpg" width="707" /><br /><br />Του <b>Μπέντζαμιν Γουάινταλ</b> στο <a href="https://www.meforum.org/mef-observer/turkeys-trojan-horse-in-germany-jump-starts-antisemitism-and-anti-zionism">Middle East Forum</a><br /><br />Η εισροή ριζοσπαστών Σουνιτών Ισλαμιστών στη Γερμανία από τότε που η πρώην Καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ άνοιξε τα σύνορα της χώρας στη μαζική μουσουλμανική μετανάστευση έχει επιδεινώσει το πρόβλημα του εξτρεμιστικού Ισλαμισμού στη χώρα.<br /><br />Στη Στουτγάρδη, όπου ζώνες απαγορευμένες για Εβραίους είναι διαδεδομένες λόγω της ακτιβιστικής δράσης υπέρ-Χαμάς, η πόλη επιτρέπει ανοιχτά σε εξτρεμιστές να καταλαμβάνουν το Συμβούλιο Θρησκειών που υποτίθεται ότι «προωθεί και διατηρεί επαφή, κατανόηση και διάλογο μεταξύ των θρησκειών στη Στουτγάρδη και με την κοινωνία της πόλης, καθώς και να προωθεί κοινά συμφέροντα».<br /><br />Συγκεκριμένα, έχει προσκαλέσει την Τουρκική-Ισλαμική Ένωση για Θρησκευτικές Υποθέσεις (Diyanet İşleri Türk-İslam Birliği, DİTİB) να συμμετάσχει.<br /><br />Η DİTİB είναι ο «εκτεταμένος βραχίονας» του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, του Ισλαμιστή προέδρου της Τουρκίας.<br /><br />Με <a href="https://www.tribune.gr/world/news/article/331581/sok-stin-ee-apo-diktio-kataskopon-tou-erntogan-se-evropaikes-chores-mechri-ke-imamides-sto-kolpo.html">περίπου 900 τζαμιά DİTİB</a> στη Γερμανία, από συνολικά ίσως 2.500 τζαμιά, το τουρκικό ισλαμιστικό κίνημα έχει διεισδύσει βαθιά στην μουσουλμανική κοινότητα της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας.<br /><br />Μετά τη σφαγή της Χαμάς σε 1.200 Ισραηλινούς, Αμερικανούς και άλλους στις 7 Οκτωβρίου 2023, η DİTİB ευθυγραμμίστηκε ανοιχτά με τη Χαμάς.<br /><br />Πριν από λίγες εβδομάδες, ο Αλί Ερμπάς, ο επικεφαλής της DİTİB, προέτρεψε σε μποϊκοτάζ εμπορευμάτων που συνδέονται με το Ισραήλ, δηλώνοντας:<br /><br />«Αν ένας Μουσουλμάνος υποστηρίζει αυτούς που στηρίζουν τους καταπιεστές, αν δεν συμμορφώνεται με το μποϊκοτάζ, αν εξακολουθεί να φέρνει προϊόντα που υπόκεινται σε μποϊκοτάζ στα σπίτια του, θα πρέπει να αμφισβητήσει την πίστη του».<br /><br />Ο Νίκος Μιχαηλίδης, πολιτικός ανθρωπολόγος και ειδικός για την Τουρκία, επιβεβαίωσε ότι η DİTİB είναι επέκταση της εξουσίας του Ερντογάν και εξήγησε:<br /><br />«Παρά τις προσπάθειες της DİTİB να προβάλλει μια εικόνα ανεκτικότητας, διαπολιτισμικού διαλόγου και αλληλεγγύης, λειτουργεί ως αντισημιτική, υπέρ-τζιχαντιστική, αντιδυτική τουρκική ισλαμιστική οργάνωση που προωθεί τους επεκτατικούς στόχους της Τουρκίας.<br /><br />»Αυτό υπονομεύει τη μακροπρόθεσμη σταθερότητα και ασφάλεια της Ευρώπης».<br /><br />Το πρόβλημα επηρεάζει αρνητικά όχι μόνο την ήδη πολιορκημένη εβραϊκή κοινότητα της Γερμανίας, αλλά και την τουρκική μεταναστευτική κοινότητα.<br /><br />Ο Μιχαηλίδης εξήγησε: «Η ιδεολογία και οι δραστηριότητες της DİTİB εμποδίζουν την ενσωμάτωση των Τούρκων και, ευρύτερα, των μουσουλμάνων μεταναστών στην γερμανική κοινωνία».<br /><br />Ο Κλέμενς Μάιερ, ο πολιτικός της Στουτγάρδης υπεύθυνος για την ασφάλεια, και η Σουζάνε Γιακουμπόφσκι, η εκπρόσωπος της εβραϊκής κοινότητας της Στουτγάρδης στο Συμβούλιο Θρησκειών, δεν απάντησαν σε αιτήματα για σχόλια.<br /><br />Ο Γιόζεφ Σούστερ, πρόεδρος του Κεντρικού Συμβουλίου των Εβραίων στη Γερμανία, απορρίπτει τη συνεργασία με την DİTİB.<br /><br />Δεν είναι σαφές γιατί η Γιακουμπόφσκι και η Μπάρμπαρα Τράουμπ, η πρόεδρος της εβραϊκής κοινότητας στη Βυρτεμβέργη, όπου βρίσκεται η Στουτγάρδη, αγνοούν τον Σούστερ στο ζήτημα.<br /><br />Η Τράουμπ έχει επίσης αρνηθεί να πιέσει τον δήμαρχο της Στουτγάρδης Φρανκ Νόπερ να διαγράψει πληροφορίες για μια υπέρ-Χαμάς ομάδα από τον δημοτικό ιστότοπο.<br /><br />Μέρος του προβλήματος είναι ότι πολλοί γερμανικοί εβραϊκοί οργανισμοί βασίζονται σε επιδοτήσεις από το κρατίδιο της Βάδης-Βυρτεμβέργης και πιθανότατα δεν θέλουν να έρθουν σε σύγκρουση με τους πολιτικούς που ελέγχουν τους προϋπολογισμούς τους.<br /><br />Αυτό οδηγεί σε μια παράλογη κατάσταση.<br /><br />Το Κέντρο Σιμόν Βίζενταλ θεωρεί τον Μίχαελ Μπλουμ, τον επίτροπο του κρατιδίου για την καταπολέμηση του αντισημιτισμού, αντισημίτη τον ίδιο.<br /><br />Ο Μπλουμ έχει επανειλημμένα αποτύχει να αντιμετωπίσει τον ακτιβισμό της Χαμάς και της Χεζμπολάχ στο κρατίδιο.<br /><br />Ακόμα και η υπηρεσία εσωτερικής ασφάλειας του κρατιδίου επέκρινε τον Μπλουμ για εμφανή κανονικοποίηση ενός ριζοσπάστη Ισλαμιστή.<br /><br />Ό,τι συμβαίνει στη Γερμανία δεν μένει στη Γερμανία.<br /><br />Η ανοχή της γερμανικής κυβέρνησης προς την DİTİB κινδυνεύει να κανονικοποιήσει τον εξτρεμισμό στην καρδιά της Ευρωπαϊκής Ένωσης.<br /><br />Η αξιοποίηση επιδοτήσεων από τα γερμανικά κρατίδια για να σιωπήσουν την εβραϊκή διαφωνία απλώς επιτρέπει στο πρόβλημα να εξαπλωθεί περαιτέρω.<br /><br />Το 2018, το Ομοσπονδιακό Γραφείο για την Προστασία του Συντάγματος της Γερμανίας εξέτασε το ενδεχόμενο παρακολούθησης της DİTİB, αλλά απέσυρε την επιτήρηση.<br /><br />Αυτό είναι ειρωνικό δεδομένου ότι η Τουρκία χρησιμοποιεί την ίδια την DİTİB για να διεξάγει επιτήρηση αντιφρονούντων, συμπεριλαμβανομένων 19 ιμάμηδων που η κυβέρνηση της Τουρκίας πίστευε ότι υποστήριζαν τον αείμνηστο Τούρκο κληρικό Φετουλάχ Γκιουλέν.<br /><br />Οι ιεροκήρυκες της DİTİB επίσης υποκίνησαν εθνικισμό σε κηρύγματα που καλούσαν τους πιστούς να προσευχηθούν για έναν τουρκικό στρατιωτικό θρίαμβο επί των Κούρδων της Συρίας που υποστηρίζονται από τις ΗΠΑ στο Αφρίν.<br /><br />Το 2022, το Spiegel αποκάλυψε επίσης ότι ορισμένοι αξιωματούχοι της DİTİB «συμπαθούν ανοιχτά» τους «Γκρίζους Λύκους», ένα τουρκικό φασιστικό κίνημα που συχνά ολισθαίνει στον τρομοκρατία.<br /><br />Αφού η DİTİB προσκάλεσε έναν υπουργό των Ταλιμπάν στην ένωσή της στην Κολωνία-Χόρβαϊλερ στο κρατίδιο της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας το 2023, η κυβέρνηση του κρατιδίου απείλησε το κοινό εκπαιδευτικό της έργο με την DİTİB, αλλά ποτέ δεν προχώρησε σε διακοπή της συνεργασίας.<br /><br />Υπάρχει ανάγκη να τερματιστεί κάθε συνεργασία πρωτοβάθμιας, δευτεροβάθμιας και τριτοβάθμιας εκπαίδευσης με την DİTİB.<br /><br />Αντίθετα, οι γερμανικές Αρχές θα πρέπει να αναγνωρίσουν ότι η DİTİB λειτουργεί ως πτέρυγα ενός ξένου καθεστώτος που σκοπεύει να ενισχύσει τη Χαμάς και άλλους τρομοκράτες στη Γερμανία και να απειλήσει την ειρήνη μεταξύ των κοινοτήτων.<br /><br />Αντί να αναγνωρίζεται η DİTİB ως μέρος της λύσης, είναι καιρός να αναγνωριστεί ότι είναι το πρόβλημα.<div><br /></div><div><a href="https://www.tribune.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ο Δούρειος Ίππος της Τουρκίας στη Γερμανία ενεργοποιεί τον αντισημιτισμό και τον αντισιωνισμό.

Του Μπέντζαμιν Γουάινταλ στο Middle East Forum Η εισροή ριζοσπαστών Σουνιτών Ισλαμιστών στη Γερμανία από τότε που η πρώην Καγκελάριος Άνγκε...

Διαβάστε την συνέχεια

“Αγορές από Τούρκους στα σύνορα, πολύ πιο σοβαρό απ’ ότι φαίνεται” (vid.)

<iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="476" src="https://www.youtube.com/embed/fO0W4DrtgBg" width="693" youtube-src-id="fO0W4DrtgBg"></iframe><br /><br />Ο βουλευτής Ροδόπης της ΝΔ και πρώην υπουργός Ευριπίδης Στυλιανίδης περιγράφει τις πολύ σοβαρές διαστάσεις της υπόθεσης με τις μαζικές αγορές ακινήτων από Τούρκους και Αλβανούς σε παραμεθόριες περιοχές, στην ηπειρωτική χώρα και στα νησιά.<br /><br /><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br />

“Αγορές από Τούρκους στα σύνορα, πολύ πιο σοβαρό απ’ ότι φαίνεται” (vid.)

Ο βουλευτής Ροδόπης της ΝΔ και πρώην υπουργός Ευριπίδης Στυλιανίδης περιγράφει τις πολύ σοβαρές διαστάσεις της υπόθεσης με τις μαζικές αγορέ...

Διαβάστε την συνέχεια

“Θησαυρός” υδρογονανθράκων & ΑΟΖ.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.iefimerida.gr/sites/default/files/styles/medium_article_image/public/2025-03/chevron-erevnes-kriti.jpg?itok=h-9p_ISh" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="496" data-original-width="992" height="356" src="https://www.iefimerida.gr/sites/default/files/styles/medium_article_image/public/2025-03/chevron-erevnes-kriti.jpg?itok=h-9p_ISh" width="709" /></a></div><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Τι παίζεται νοτίως της Κρήτης</span></h3><b>Κώστας Στούπας</b><br />Αν επαληθευτεί η εκτίμηση της Αμερικανικής Γεωλογικής Υπηρεσίας στα βάθη της Ανατολικής Μεσογείου υπάρχουν περί τα 122 με 227 τρισ. κυβικά πόδια φυσικό αέριο και 1,7 εκατ. βαρέλια πετρελαίου.<br /><br />Προκειμένου να λάβουμε μια εικόνα των μεγεθών τα 122 με 225 τρισ. κυβικά πόδια ισοδυναμούν με 3.456 έως 6.427 κυβικά χιλιόμετρα.<br /><br />Με βάση τα στοιχεία της ΕΙΑ, στις αρχές του 2021, τα μεγαλύτερα αποδεδειγμένα αποθέματα φυσικού αερίου ανήκαν σε τρεις χώρες: το Ιράν, τη Ρωσία και το Κατάρ.<br /><br />Με βάση τις εκτιμήσεις αυτές η Ρωσία κατέχει περί τα 47.600 κυβικά χιλιόμετρα και ακολουθούν το Ιράν με 33.100 έως 33.800, το Κατάρ με 23.900, οι ΗΠΑ 17.7010, το Τουρκμενιστάν με 10.000, η Σαουδική Αραβία με 9.400, η Κίνα με 6,650 τα ΗΑΕ με 6.090 κλπ.<br /><br />Από τα στοιχεία αυτά είναι φανερό πως μια ποσότητα 3.500 με 6.500 κυβικά χιλιόμετρα είναι ένα υπολογίσιμο μέγεθος με βάση τα διεθνή δεδομένα. Το πλέον ενδιαφέρον στοιχείο είναι πως οι ποσότητες αυτές στο βαθμό που είναι εκμεταλλεύσιμες μπορεί να καλύψουν τις ανάγκες της Ευρώπης για τα επόμενα 30-50 χρόνια.<br /><br />Οι χώρες που μοιράζονται την Ανατολική Μεσόγειο είναι η Ελλάδα, η Λιβύη, η Κύπρος, η Αίγυπτος, το Ισραήλ, ο Λίβανος, η Συρία και η Τουρκία.<br /><br />Κατά συνέπεια οι ποσότητες αυτές κατανέμονται στις παραπάνω χώρες τυχαία αλλά και κατ’ αναλογία της έκτασης των θαλάσσιων ζωνών τους.<br /><br />Όσο μεγαλύτερη ΑΟΖ έχει μια χώρα τόσο μεγαλύτερες και οι πιθανότητες να διαθέτει μεγαλύτερες ποσότητες. Η τυχαιότητα συναρτάται των γεωλογικών σχηματισμών που υπάρχουν κάτω από τη θάλασσα της Ανατολικής Μεσογείου και των πιθανών ποσοτήτων υδρογονανθράκων που έχουν παγιδευτεί εκεί.<br /><br />Αυτά τα στοιχεία παραμένουν άγνωστα. Εκτός ελαχίστων περιπτώσεων προς το παρόν μιλάμε μόνο για αυξημένες πιθανότητες.<br /><br />Με πιθανότερο το σενάριο πως η ενεργειακή μετάβαση θα προχωρήσει μεν αλλά με πιο αργούς ρυθμούς, η εξασφάλιση των ενεργειακών αναγκών της ΕΕ για 30-50 χρόνια από μια επιπλέον από τις υπάρχουσες, πηγές είναι στρατηγικής σημασίας γιατί την απεγκλωβίζει από την εξάρτηση από τα αποθέματα της Ρωσίας και των ΗΠΑ.<br /><br />Τόσο οι ΗΠΑ όσο και η Ρωσία εκτός του οικονομικού οφέλους από την προμήθεια υδρογονανθράκων στην ΕΕ έχουν και γεωπολιτικά οφέλη καθώς ο ενεργειακός έλεγχος τους εξασφαλίζει πολιτική επιρροή πάνω σε μια από τις πλουσιότερες περιοχές του πλανήτη.<br /><br />Η Τουρκία λόγω της ιδιορρυθμίας της γεωγραφίας, των διεθνών συνθηκών και του διεθνούς δικαίου, ενώ είναι μια χώρα με μεγάλη έκταση, πληθυσμό περί τα 80 εκατ. και ΑΕΠ περί το 1 τρισ. δολάρια ελέγχει τις μικρότερες θαλάσσιες ζώνες στην επίμαχη περιοχή.<br /><br />Αν εφαρμοστεί το διεθνές δίκαιο και το δίκαιο της θάλασσας και η ΑΟΖ της Ελλάδα φτάσει να οριοθετηθεί με αυτή της Κύπρου η Τουρκία θα μείνει εκτός του ενεργειακού «πάρτι» που ετοιμάζεται στην περιοχή.<br /><br />Πρέπει να θεωρείται όμως απίθανο η Τουρκία, σε μια φάση δυναμικής πληθυσμιακής και οικονομικής ανάπτυξης που ονειρεύεται την ανασύσταση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, να αφήσει τις άλλες χώρες της περιοχής να αποκτήσουν για τα επόμενα 50 χρόνια ένα τόσο σημαντικό πλεονέκτημα.<br /><br />Υπό αυτό το πρίσμα θα πρέπει να ερμηνεύσουμε τη σύγκρουση με τη Δύση που την έθεσε εκτός των F-35, το δόγμα της Γαλάζιας Πατρίδας, την παρουσία στην Λιβύη και τη συμπόρευση με τις περισσότερες ισλαμιστικές οργανώσεις της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής.<br /><br />Η Τουρκία έλαβε αποστάσεις από τη Δύση προκειμένου να καταφέρει να αναδειχθεί σε περιφερειακή δύναμη στην περιοχή και όχι στον «χαμάλη» που θα εξασφαλίζει την ασφάλεια αυτής.<br /><br />Ο έλεγχος των ενεργειακών πηγών της Αν. Μεσογείων και ροών από τη Μέση Ανατολή προσφέρει στην Τουρκία ένα μοχλό ισχύος απέναντι στην Ευρώπη.<br /><br />Επίσης, η ανακάλυψη και εκμετάλλευση κάποιων αξιόλογων κοιτασμάτων στην Α. Μεσόγειο μειώνει τη μελλοντική εξάρτηση της Ευρώπης από τη Ρωσία. Αυτό σημαίνει πως ένα μέρος των τεράστιων αποθεμάτων υδρογονανθράκων της Ρωσίας θα μείνουν για πάντα στο έδαφος, όταν ο πλανήτης αρχίζει να χρησιμοποιεί άλλες μορφές ενέργειας.<br /><br />Είναι παιδαριώδες λοιπόν να θεωρούμε πως η Τουρκία θα δεχτεί την ακύρωση του τουρκολυβικού μνημονίου και του δόγματος της «Γαλάζιας Πατρίδας» επειδή δυο αμερικάνικες πετρελαϊκές εταιρείες αποδέχονται τις ελληνικές θέσεις για τα σύνορα στην περιοχή.<br /><br />Η Τουρκία πριν μερικά χρόνια για τους S-400 δεν δίστασε να τα βάλει με τις ΗΠΑ και ολόκληρη της Δύση. Δύσκολα θα κάνει πίσω σε κάτι που θα αλλάξει τις γεωπολιτικές ισορροπίες στην περιοχή για τα επόμενα 50 χρόνια.<br /><br />Αυτό σημαίνει πως είναι θέμα χρόνου να μάθουμε την αντίδρασή της και να αξιολογήσουμε την επαναδιατύπωση της στάσης όλων όσων μετέχουν στο εγχείρημα.<br /><br />Το γεγονός πως όλες οι χώρες της περιοχής, και όχι μόνο, υλοποιούν τεράστια εξοπλιστικά προγράμματα δεν είναι τυχαίο.<br /><br />Η Ευρώπη και οι ΗΠΑ προκειμένου να εξασφαλίσουν ενεργειακή επάρκεια και αυτονομία δεν θα διστάσουν να προωθήσουν μια λύση με τη συμμετοχή όλων των εμπλεκομένων στην περιοχή.<br /><br />Αυτό είναι για το οποίο πρέπει να ανησυχούμε και να προετοιμαζόμαστε.<br /><br />Αυτό που παίζεται νοτίως και ανατολικά της Κρήτης είναι η ισορροπία δυνάμεων τα επόμενα 50 χρόνια.<div><br /></div><div><a href="https://www.liberal.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

“Θησαυρός” υδρογονανθράκων & ΑΟΖ.

Τι παίζεται νοτίως της Κρήτης Κώστας Στούπας Αν επαληθευτεί η εκτίμηση της Αμερικανικής Γεωλογικής Υπηρεσίας στα βάθη της Ανατολικής Μεσογεί...

Διαβάστε την συνέχεια