Μήνυμα ΗΠΑ στην Γαλλία… ξεχάστε το ΝΑΤΟ, είστε μόνοι. Σοκαρισμένη η Ουκρανία αναμένει βαριά ήττα από Ρώσους Ιούνιο.

<img height="360" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/9f86ff29a4b71d59e2e33bacf5315b02_XL.jpg" width="760" /><br /><br /><div>Kyrylo Budanov (GUR Ουκρανίας): Οι Ρώσοι ετοιμάζουν μεγάλη αντεπίθεση – Θα χτυπήσουν Chasiv Yar και Pokrovsk 43 χιλιόμετρα βορειοδυτικά της Avdiivka<br /><br />Στο μέτωπο η κατάσταση είναι τραγική για τους Ουκρανούς…<br />Έχουν φθάσει να ψάχνουν στους βάλτους για πυρομαχικά που δεν έχουν εκραγεί για να τα επαναχρησιμοποιήσουν… τραγωδία…<br />Ο αρχηγός της κύριας διεύθυνσης στρατιωτικών πληροφοριών της Ουκρανίας, Αντιστράτηγος Kyrylo Budanov προειδοποιεί ότι οι ρωσικές δυνάμεις ετοιμάζουν μεγάλη αντεπίθεση τέλη Μαίου ή αρχές Ιουνίου 2024 με 650.000 στρατιώτες θα είναι το τελικό χτύπημα…<br />Μεγάλο ενδιαφέρον έχει πάντως η στάση των ΗΠΑ… διαμήνυσαν στην Γαλλία ότι το ΝΑΤΟ δεν θα εμπλακεί εάν η Γαλλία στείλει 2.000 στρατιώτες και εάν σκοτωθούν… δεν θα ενεργοποιηθεί το άρθρο 5 της Συμμαχίας που ενεργοποιεί την συλλογική δράση…<br />Στο μέτωπο οι ρωσικές δυνάμεις προελαύνουν δυτικά του Bakhmut προς Chasiv Yar μια κρίσιμη στρατηγικά πόλη που τελικά θα καταλάβουν οι ρώσοι, όπως και δυτικά της Avdiivka όπου η προέλαση των Ρώσων είναι τουλάχιστον εκπληκτική.<br />Η χρήση βομβών ολίσθησης έχει αλλάξει ριζικά υπέρ των Ρώσων τις ισορροπίες στο μέτωπο... αποδεικνύονται όπλο στρατηγικής σημασίας...<br />Ως προς τις πυραυλικές επιθέσεις ειδικά η Οδησσός και το Kharkiv παραμένουν στο επίκεντρο.<br />Μια εγκατάσταση επιμελητείας και μεταφοράς υπέστη ζημιές στην περιοχή της Οδησσού, δήλωσε ο επικεφαλής της στρατιωτικής διοίκησης της περιοχής.<br /><br />Kyrylo Budanov (GUR Ουκρανίας): Οι Ρώσοι ετοιμάζουν μεγάλη αντεπίθεση – Θα χτυπήσουν Chasiv Yar και Pokrovsk 43 χιλιόμετρα βορειοδυτικά της Avdiivka<br /><br />Ο αρχηγός της κύριας διεύθυνσης στρατιωτικών πληροφοριών της Ουκρανίας, Αντιστράτηγος Kyrylo Budanov ανέφερε ότι η Ουκρανία αναμένει ότι οι ρωσικές επιθετικές επιχειρήσεις θα ενταθούν στα τέλη της άνοιξης και στις αρχές του καλοκαιριού 2024.<br />Ο Kyrylo Budanov δήλωσε σε συνέντευξή του στο γερμανικό τηλεοπτικό δίκτυο ARD που δημοσιεύθηκε στις 7 Απριλίου ότι η Ουκρανία αναμένει ότι οι ρωσικές επιθετικές επιχειρήσεις θα ενταθούν ιδιαίτερα στο Donbass….<br />Ο Kyrylo Budanov ανέφερε επίσης ότι οι ρωσικές δυνάμεις πιθανότατα θα επιχειρήσουν να προχωρήσουν στο Chasiv Yar (δυτικά του Bakhmut) και προς την κατεύθυνση του Pokrovsk (περίπου 43 χιλιόμετρα βορειοδυτικά της Avdiivka).<br />Ο Ουκρανός πρόεδρος Volodymyr Zelensky δήλωσε προηγουμένως σε συνέντευξη στο CBS News που δημοσιεύθηκε στις 28 Μαρτίου ότι η μεγάλη ρωσική επιθετική προσπάθεια μπορεί να ξεκινήσει στα τέλη Μαΐου ή τον Ιούνιο…<br />Οι ρωσικές δυνάμεις ενίσχυσαν τον ρυθμό των επιθετικών τους επιχειρήσεων σε όλο το θέατρο, συμπεριλαμβανομένης της διεξαγωγής μιας κατά προσέγγιση ενισχυμένης μηχανοκίνητης επίθεσης προς το Chasiv Yar στις 4 Απριλίου.<br />Ο Zelensky και ανώτεροι ουκρανοί στρατιωτικοί προειδοποίησαν πρόσφατα ότι οι καθυστερήσεις στη βοήθεια ασφαλείας ανάγκασαν την Ουκρανία να παραχωρήσει την πρωτοβουλία του πεδίου μάχης στη Ρωσία και ότι ο ουκρανικός στρατός δεν μπορεί να σχεδιάσει μια επιτυχημένη αντεπίθεση ή αμυντική προσπάθεια χωρίς να γνωρίζει πότε και τι είδους βοήθεια θα λάβει η Ουκρανία. Οι καθυστερήσεις στη δυτική στρατιωτική βοήθεια θα υποχρεώσουν τις ουκρανικές δυνάμεις να λάβουν δύσκολες αποφάσεις δίνοντας προτεραιότητα σε ορισμένες πτυχές της άμυνάς του σε βάρος της αμφισβήτησης της πρωτοβουλίας για περιορισμό των ρωσικών στρατιωτικών δυνατοτήτων ή του σχεδίου για μελλοντική αντεπίθεση<br /><br />Ο πυρηνικός σταθμός Zaporozhia γίνεται και πάλι στόχος ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων<br /><br />Ο Μόνιμος Αντιπρόσωπος της Ρωσίας σε διεθνείς οργανισμούς στη Βιέννη εστίασε στην επανάληψη των άμεσων επιθέσεων στον πυρηνικό σταθμό της Zaporozhia από τις ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις.<br />Από τις 20 Νοεμβρίου 2022, οι ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις απέφυγαν από επιθέσεις στον πυρηνικό σταθμό Zaporozhia εντός της περιμέτρου του.<br />Οι επιθέσεις είχαν στόχο την κοντινή βιομηχανική ζώνη και την πόλη Energodar, όπου ζουν οι υπάλληλοι του ZNPP και οι οικογένειές τους.<br />Στις 7 Απριλίου 2024, το ίδιο το ZNPP έγινε ξανά στόχος», έγραψε ο διπλωμάτης.<br />Τα ουκρανικά στρατεύματα πραγματοποίησαν μια σειρά από άνευ προηγουμένου χτυπήματα στις εγκαταστάσεις του ZNPP, τραυματίζοντας τρεις υπαλλήλους και χτυπώντας τον θόλο μιας από τις μονάδες ισχύος.<br />Η υπηρεσία Τύπου της εγκατάστασης διευκρίνισε ότι το υπόβαθρο ακτινοβολίας στον πυρηνικό σταθμό παραμένει εντός κανονικών ορίων.<br />Η πυρηνική εγκατάσταση του Zaporozhye, βρίσκεται στο Energodar, με χωρητικότητα περίπου 6 GW, είναι η μεγαλύτερη του είδους της στην Ευρώπη.<br />Η Ρωσία ανέλαβε τον έλεγχο του εργοστασίου στις 28 Φεβρουαρίου 2022, τις πρώτες ημέρες της ειδικής στρατιωτικής της επιχείρησης στην Ουκρανία.<br /><br />Ρωσία: Επικίνδυνη πρόκληση η επίθεση στον πυρηνικό σταθμό της Zaporizhia<br /><br />Για επικίνδυνη προβοκάτσια των Ουκρανών κάνει λόγο η Ρωσία, η οποία κατηγορεί το Κίεβο ότι αυτό βρίσκεται πίσω από τις επιθέσεις κατά του πυρηνικού σταθμού της Zaporizhia.<br />«Οι επιθέσεις των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας (AFU) στον πυρηνικό σταθμό του Zaporozhia είναι μια πολύ επικίνδυνη πρόκληση.<br />Οι υπάλληλοι της ΙΑΕΑ που βρίσκονται στο έδαφος είχαν την ευκαιρία να γίνουν μάρτυρες αυτών των επιθέσεων.<br />Αυτή είναι μια πολύ επικίνδυνη τακτική που έχει πολύ άσχημες συνέπειες μακροπρόθεσμα.<br />Το καθεστώς του Κιέβου, δυστυχώς, συνεχίζει τις τρομοκρατικές του δραστηριότητες» υπογράμμισε ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου, Dmitry Peskov.<br />Η Ρωσία κατηγορεί την Ουκρανία ότι επιτέθηκε τρεις φορές κατά του πυρηνικού σταθμού και ζήτησε από τη Δύση να αναλάβει πρωτοβουλίες έτσι ώστε να αποφευχθούν τα χειρότερα.<br />Από την πλευρά του το Κίεβο αρνείται οποιαδήποτε εμπλοκή με τις επιθέσεις αυτές.<br />Σε δηλώσεις του ο Andrii Yusov, εκπρόσωπος των στρατιωτικών μυστικών υπηρεσιών της Ουκρανίας, αρνήθηκε οποιαδήποτε επίθεση στον πυρηνικό σταθμό, κατηγορώντας τη Ρωσία ότι κατασκευάζει γεγονότα.<br />Πάντως, ο επικεφαλής του Διεθνούς Οργανισμού Ατομικής Ενέργειας (ΙΑΕΑ), Rafael Mariano Grossi επιβεβαίωσε ότι έγιναν τρεις επιθέσεις κατά του πυρηνικού σταθμού, σημειώνοντας πως κανείς δεν μπορεί να επωφεληθεί στρατιωτικά ή πολιτικά από αυτές τις επιθέσεις.<br /><br />Scott Ritter (πρώην CIA): Οι ΗΠΑ δεν θα υποστηρίξουν την ανάπτυξη στρατευμάτων στην Ουκρανία<br /><br />Ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Blinken ενημέρωσε τον Γάλλο Πρόεδρο Macron ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν θα υποστήριζαν την ανάπτυξη ευρωπαϊκού στρατεύματος στην Ουκρανία, αποκάλυψε ο πρώην αξιωματικός των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών Scott Ritter.<br />«Νομίζω ότι ο Blinken ενημέρωσε τον Macron ότι θα ήταν μόνος του, δεν θα είχε προστασία βάσει του άρθρου 5, οι Ηνωμένες Πολιτείες αποφάσισαν ότι δεν θα τον ακολουθούσαν.<br />Οι ΗΠΑ είπαν πάρτε τα Τσιουάουα αλλά μην περιμένετε βοήθεια», πιστεύει ο Scott Ritter<br />Ο Scott Ritter πρόσθεσε ότι ο Blinken πιθανότατα είχε επίσης προειδοποιήσει τον Macron για τις τρομερές συνέπειες που θα αντιμετωπίσει η Γαλλία μετά την παρέμβαση στη σύγκρουση στην Ουκρανία.<br />Σύμφωνα με πρώην αξιωματικό των μυστικών υπηρεσιών Scott Ritter, ο Γάλλος πρόεδρος προσπαθεί να κάνει τον εαυτό του να φαίνεται πιο δυνατός από ότι πραγματικά είναι.<br />Το όλο σχέδιο του Macron βασίζεται στο να δημιουργήσει μια ισχυρή δύναμη από πολλές αδύναμες χώρες για να αντιμετωπίσει τη Ρωσία.<br />Ωστόσο, σύμφωνα με τον Ritter, ακόμη και οι συνδυασμένες δυνάμεις της Γαλλίας, των κρατών της Βαλτικής και της Πολωνίας δεν θα μπορέσουν να ασκήσουν καθοριστική επιρροή στο πεδίο της μάχης.<br />Νομίζω ότι ο Blinken αντιμετώπισε τον Macron με την πραγματικότητα και τον επέπληξε.<br />O Macron ζει με την ψευδαίσθηση ότι οποιαδήποτε επέμβαση στην Ουκρανία είναι δυνατή χωρίς την αμερικανική υποστήριξη» τόνισε ο Ritter.<br />Την περασμένη εβδομάδα, ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ επισκέφθηκε το Παρίσι για να συναντηθεί με τον Πρόεδρο Macron.<br />Σύμφωνα με δελτίο τύπου του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, τα μέρη επιβεβαίωσαν την ισχυρή υποστήριξή τους στο Κίεβο και τη σημασία της αποτροπής μιας κλιμάκωσης της σύγκρουσης στη Λωρίδα της Γάζας.<br />Ο Blinken δήλωσε αργότερα σε συνέντευξή του στο LCI ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες σκοπεύουν να αποφύγουν την άμεση ανάμειξη στη σύγκρουση στην Ουκρανία και δεν θα στείλουν ποτέ αμερικανούς στρατιώτες στην Ουκρανία.<br /><br />Η Ρωσία προειδοποιεί: Πολύ επικίνδυνη εξέλιξη εάν Γερμανοί στρατιώτες πάνε στη Λιθουανία<br /><br />Για μια πολύ επικίνδυνη εξέλιξη που θα κλιμακώσει την ένταση μεταξύ της Ρωσίας και του ΝΑΤΟ κάνει λόγο το Κρεμλίνο αναφερόμενο στην πρόθεση της Γερμανίας να αναπτύξει στρατιωτική δύναμη στην Λιθουανία, η οποία συνορεύει τόσο με τη Ρωσία όσο και με τη Λευκορωσία.<br />Πληροφορίες αναφέρουν πως η Γερμανία σχεδιάζει να δημιουργήσει μια στρατιωτική βάση στη Λιθουανία έως το 2027, με τον υπουργό Άμυνας της Λιθουανίας, Laurynas Kasciunas να λέει ότι οι πρώτοι 20 Γερμανοί στρατιώτες αναμένονται σήμερα Δευτέρα 8/4 στο λιθουανικό έδαφος.<br />Η γερμανική δύναμη των 5.000 στρατιωτών αναμένεται να έχει αναπτυχθεί πλήρως έως το 2027, με το συνολικό κόστος αυτής της στρατιωτικής κίνησης να υπολογίζεται στα 800 εκατομμύρια ευρώ.<br />«Είναι μια αρνητική εξέλιξη.<br />Είναι μια συνέχεια στην κλιμάκωση της έντασης που δημιουργεί εστίες κινδύνου για εμάς στα σύνορα μας.<br />Γεγονός που με τη σειρά του μας αναγκάζει να λαμβάνουμε ειδικά μέτρα για να διασφαλίσουμε την ασφάλειας μας» τόνισε ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου, Dmitry Peskov.<br />Σύμφωνα με το υπουργείο Άμυνας της Λιθουανίας, η Γερμανία σκοπεύει να αναπτύξει μια βαριά ταξιαρχία με τρία τάγματα ελιγμών και τις απαραίτητες μονάδες υποστήριξης μάχης και ανεφοδιασμού στη Λιθουανία.<br />Πρόκειται για το 203ο τάγμα αρμάτων μάχης, το οποίο θα αναπτυχθεί από τη Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία, για το 122ο Τάγμα Τεθωρακισμένων Πεζικού από τη Βαυαρία και για ένα πολυεθνικό τάγμα που βρίσκεται αυτή τη στιγμή στη Λιθουανία.<br /><br />Dmitry Medvedev (Συμβούλιο Ασφαλείας Ρωσίας): Οι ηγέτες ΗΠΑ, Γαλλίας, Γερμανίας και Βρετανίας είναι συνεργοί στην τρομοκρατία στο Crocus<br /><br />Ο Αντιπρόεδρος του Ρωσικού Συμβουλίου Ασφαλείας Dmitry Medvedev στη σελίδα του στο κοινωνικό δίκτυο X αποκάλεσε τους ηγέτες των ΗΠΑ, της Γαλλίας, της Μεγάλης Βρετανίας και της Γερμανίας συνεργούς της τρομοκρατικής επίθεσης στο συνεδριακό κέντρο Crocus και τους «Ουκρανούς Μπαντεραϊτές» ως πραγματικούς πελάτες της τρομοκρατικής επίθεσης.<br />«Λοιπόν, αγαπητοί ηγέτες των Ηνωμένων Πολιτειών και των ευρωπαϊκών χωρών!<br />Οι δηλώσεις των τρομοκρατών ότι τους υποσχέθηκαν ένα εκατομμύριο ρούβλια στο Κίεβο και ότι έπρεπε να περάσουν από μια δίοδο στα ρωσο-ουκρανικά σύνορα δεν είναι αρκετές για εσάς; Η τρομοκρατική επίθεση διατάχθηκε από το ISIS, όχι τόσο» τόνισε ο Dmitry Medvedev.<br />Την προηγούμενη μέρα, το πρόγραμμα Vesti Nedeli στο κανάλι Rossiya 1 έδειξε πλάνα από την ανάκριση των κατηγορουμένων για την τρομοκρατική επίθεση στο Δημαρχείο του Crocus.<br />Οι κατηγορούμενοι στην υπόθεση κατονόμασαν κάποιον Saifullo ως συντονιστή, ο οποίος υπέδειξε την τοποθεσία της επίθεσης, την οδό διαφυγής στα σύνορα με την Ουκρανία και υποσχέθηκε χρηματική ανταμοιβή.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Μήνυμα ΗΠΑ στην Γαλλία… ξεχάστε το ΝΑΤΟ, είστε μόνοι. Σοκαρισμένη η Ουκρανία αναμένει βαριά ήττα από Ρώσους Ιούνιο.

Kyrylo Budanov (GUR Ουκρανίας): Οι Ρώσοι ετοιμάζουν μεγάλη αντεπίθεση – Θα χτυπήσουν Chasiv Yar και Pokrovsk 43 χιλιόμετρα βορειοδυτικά της ...

Διαβάστε την συνέχεια

Θα είναι τραγικό, αν είναι αληθινό . Η Ελλάδα σχεδιάζει να δώσει πάνω από 30 F-16 στην Ουκρανία.

<img height="416" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/69683ded06d43101472d9319b8918754_XL.jpg" width="722" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Σε αντίθεση με πολλούς συμμάχους της στο ΝΑΤΟ, η Ελλάδα δεν είχε καμία ανάμειξη στην υπόθεση μεταφοράς μαχητικών F-16 στην Ουκρανία</span></h3>Σε μια χρονική στιγμή που σύσσωμη η Δύση αναγνωρίζει πως η Ουκρανία δεν είναι σε θέση να αντιμετωπίσει στρατιωτικά τη Ρωσία και να ανακαταλάβει τα εδάφη της, τη στιγμή που αυξάνονται οι φωνές παγκοσμίως που ζητούν να υπάρξει μια ειρηνική επίλυση της ουκρανικής κρίσης μέσω διαπραγματεύσεων και τη στιγμή που περίπου 6 στους 10 Έλληνες έχουν αρνητική γνώμη για τον Ουκρανό πρόεδρο, Volodymyr Zelensky και τους χειρισμούς του, η ελληνική κυβέρνηση φέρεται πως είναι έτοιμη να κάνει ένα… τραγικό λάθος και να τοποθετηθεί στη λάθος πλευρά της Ιστορίας.<br /><br />Δεδομένη (;) η μεταφορά 32 F-16<br /><br />Δημοσίευμα του ρωσικού πρακτορείου ειδήσεων RIA Novosti αναφέρει πως η Ελλάδα σχεδιάζει να πουλήσει 108 παλιά μαχητικά της αεροσκάφη, ανάμεσα στα οποία και 32 F-16C/-D Block 30, τα οποία είναι πολύ πιθανό να μεταφερθούν στην Ουκρανία.<br />Μάλιστα το δημοσίευμα υποστηρίζει πως θεωρείται σχεδόν βέβαιη η μεταφορά στην Ουκρανία των 32 αυτών μαχητικών, τα οποία φέρονται, αν και έχουν αναβαθμιστεί δύο φορές, να έχουν ήδη δαπανήσει το 60% της «ζωής» τους.<br />Εφόσον, η Ελλάδα πράγματι αποφασίσει να μεταφέρει τα μαχητικά αυτά στην Ουκρανία, θα πρόκειται πέρα από μια παντελώς λανθασμένη κίνηση, και για μια εξολοκλήρου επικίνδυνη απόφαση τόσο για τα εθνικά τη συμφέροντα σε γεωπολιτικούς όρους όσο και σε όρους άμυνας.<br /><br />Το σχέδιο Δένδια<br /><br />Υπενθυμίζεται πως σε πρόσφατες δηλώσεις του ο Έλληνας υπουργός Άμυνας, Νίκος Δένδιας ανακοίνωσε το μεγαλύτερο πρόγραμμα μεταρρύθμισης της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας που μεταξύ άλλων περιλαμβάνει την πώληση μαχητικών F-16 Block 30 και Mirage 2000, υποστηρίζοντας πως η Ελλάδα διαθέτει πάρα πολλούς τύπους μαχητικών αεροσκαφών, κάτι που δεν μπορεί να συνεχιστεί, μια και αυτό συνιστά μεγάλη οικονομική επιβάρυνση.<br />«Καταρχάς πρέπει να ομογενοποιήσουμε τους τύπους των αεροσκαφών μας, έχουμε «ένα κάρο» τύπους αεροπλάνων, έχουμε F-4, έχουμε Mirage 2000-5, έχουμε F-16 Block 30, έχουμε F-16 Block 50, έχουμε F16 Block 52, έχουμε F- 16 Viper, έχουμε Rafale.<br />Δε γίνεται έτσι.<br />Τα F-4 πρέπει να αποσυρθούν, και αν μπορέσουν να πωληθούν.<br />Τα Mirage 2000-5 είναι ένα εξαιρετικά ικανό αεροπλάνο, πρέπει να πωληθεί.<br />Τα F-16 Block 30 πρέπει να πωληθούν.<br />Πιστεύω ότι υπάρχουν δυνατότητες να τα πουλήσουμε (σ.σ.τα Mirage 2000-5 και τα F-16 Block 30).<br />Για όλα τα υπόλοιπα αεροπλάνα, πρέπει να τα φτάσουμε τα F-16 σε επίπεδο Viper, πρέπει να ενισχύσουμε τον στόλο των Rafale, έχουμε 24, θα ήταν καλό να τα φτάσουμε σε 30 και βεβαίως να πάρουμε τα F-35, την εκδοχή «4», δηλαδή αυτήν που δεν έχει πετάξει ακόμη και που θα έχει θεραπεύσει όλες τις παιδικές ασθένειες τέταρτης γενιάς» υποστήριξε ο κ.Δένδιας.<br /><br />Ο στόχος<br /><br />Όπως είπε ο κ.Δένδιας, ο εκσυγχρονισμός και η απόκτηση νέου εξοπλισμού θα αυξήσει την ομοιομορφία και τη διαλειτουργικότητα της Πολεμικής Αεροπορίας, κάτι που αποτελεί πρώτη προτεραιότητα, ενώ παράλληλα τα χρήματα που χρησιμοποιούνται για τη συντήρηση αυτών των λιγότερο ικανών μαχητικών, θα χρησιμοποιηθούν για την απόκτηση νέων αεροσκαφών ή για την αναβάθμιση άλλων στον υπάρχοντα στόλο.<br />Επιπλέον, ο Έλληνας υπουργός Άμυνας αναγνώρισε πως έχει καθυστερήσει η αναβάθμιση των ελληνικών F-16 σε επίπεδο Viper, αλλά επέμεινε ότι η Ελλάδα θα έχει επαρκή στόλο αεροσκαφών το αργότερο μέχρι το 2027.<br />Πληροφορίες αναφέρουν πως η Ελλάδα θα μπορούσε να αποκτήσει έως και 40 F-35, με τα πρώτα να αναμένονται από το 2027 -2028 ενώ προσβλέπει στην απόκτηση ακόμα 6 επιπλέον Rafale, έτσι ώστε να φτάσει συνολικά στα 30.<br /><br />Ανατροπή<br /><br />Εφόσον η Ελλάδα προχωρήσει στη μεταφορά των F-16 στην Ουκρανία, θα πρόκειται για μια σημαντική ανατροπή της έως σήμερα ακολουθούμενης πολιτικής, δεδομένου ότι μέχρι πρόσφατα, δεν γινόταν καν λόγος για πώληση ή μεταφορά ελληνικών F-16 στην Ουκρανία.<br />Είναι επίσης γνωστό ότι για μεγάλο χρονικό διάστημα, η διοίκηση του Κιέβου παρακαλούσε τις χώρες του ΝΑΤΟ να το οπλίσουν με μαχητικά αεροσκάφη όπως τα F-16 και τα Mirage-2000, τα οποία η Ελλάδα θέλει να πουλήσει.<br />Ωστόσο, και παρά το γεγονός ότι πέρυσι η Ελλάδα ανακοίνωσε ότι θα εκπαιδεύσει Ουκρανούς πιλότους μαχητικών αεροσκαφών για να πετάξουν τα F-16, ήταν κλειστή ως προς τη μεταφορά μαχητικών αεροσκαφών στο Κίεβο, σε αντίθεση με άλλους συμμάχους της στο ΝΑΤΟ, όπως η Δανία και η Ολλανδία, που είναι έτοιμες. για να παραδώσουν τα αντίστοιχα F-16 στην Ουκρανία αργότερα φέτος.<br />Σημειώνεται πως ενώ η μεταφορά των Mirage-2000 μπορεί να χρειάζεται ακόμα την έγκριση της Γαλλίας, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν ήδη επιτρέψει τη μεταφορά των F-16 στην Ουκρανία.<br /><br />Πιέσεις HΠΑ<br /><br />Πρόσφατα δημοσιεύματα ανέφεραν ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες έδιναν στην Ελλάδα παλαιότερα πλεονάζοντα όπλα με την προϋπόθεση ότι η Ελλάδα θα δωρίσει μερικά από τα πλεονάζοντα όπλα της στην Ουκρανία.<br />Σε επιστολή του προς τον Έλληνα πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Antony Blinken εξέφρασε ενδιαφέρον για τις αμυντικές δυνατότητες της Ελλάδας που θα μπορούσαν να είναι χρήσιμες για την Ουκρανία, ανάλογα με το συμφέρον της Ουκρανίας, κάνοντας λόγο και για μια μετέπειτα εκτίμηση της κατάστασης και του κατά προσέγγιση κόστους των προτεινόμενων περιουσιακών στοιχείων.<br />«Συνεχίζουμε να ενδιαφερόμαστε για τις αμυντικές δυνατότητες που η Ελλάδα θα μπορούσε να μεταβιβάσει ή να πουλήσει στην Ουκρανία», ανέφερε στην επιστολή του ο Blinken.<br /><br />Πυλώνας του ΝΑΤΟ και της ΕΕ<br /><br />Ενδεικτικές ήταν άλλωστε οι δηλώσεις της προέδρου της Κομισιόν, Ursula von der Leyen, η οποία μιλώντας στο συνέδριο της ΝΔ, χαρακτήρισε την Ελλάδα πυλώνα σταθερότητας και ασφάλειας, πυλώνα του ΝΑΤΟ και της ΕΕ «που συντρέχει στην άμυνα της Ουκρανίας χάρη στους Έλληνες πολίτες και χάρη στην ηγεσία σας, Κυριάκο».<br />Μόνο που η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων - σε ποσοστό άνω του 75% -τάσσεται κατά του Ουκρανού προέδρου Volodymyr Zelensky και των χειρισμών του στην ουκρανική κρίση.<br />Συνεχίζοντας το αντιρωσικό της παραλήρημα, η von der Leyen επισήμανε ότι η Ευρώπη αντιμετωπίζει πλέον άνευ προηγουμένου προκλήσεις με μεγαλύτερη αυτή του λαϊκισμού, κάνοντας αναφορά στην προσπάθεια του Ρώσου προέδρου, Vladimir Putin να αφανίσει, όπως είπε, την Ουκρανία, αλλά και στους συμμάχους του εντός της ΕΕ, οι οποίοι, όπως τόνισε, προκαλούν ανοιχτά τις ευρωπαϊκές αξίες.<br />Η πρόεδρος της Κομισιόν φωτογράφισε τους πρωθυπουργούς Ουγγαρίας και Σλοβακίας Viktor Orban και Robert Fico αντίστοιχα που δεν υποτάσσουν τα εθνικά συμφέροντα στο βωμό της Νατοϊκής επιχείρησης αποδυνάμωσης της Ρωσίας.<br /><br />Οι πολεμικές δαπάνες προτεραιότητα για το μέλλον της ΕΕ<br /><br />«Αν και τα ονόματα κομμάτων ανά την Ευρώπη είναι διαφορετικά, ο στόχος είναι ο ίδιος να καταστρέψουν την Ευρώπη και αυτό δεν θα τους το επιτρέψουμε, οφείλουμε να ορθώσουμε ανάστημα και να αντεπιτεθούμε», δήλωσε συνεχίζοντας τις προκλήσεις η von der Leyen.<br />Μάλιστα επικαλέστηκε τη ρωσική πυραυλική επίθεση στην Οδησσό όταν ήταν εκεί ο Έλληνας πρωθυπουργός – και το επικοινωνιακό show που ακολούθησε – για να αποδείξει, …πόσο αδίστακτος είναι ο Putin,<br />Κλιμακώνοντας τις πολεμικές κορώνες τόνισε ότι η ΕΕ οφείλει να δαπανήσει περισσότερα, καλύτερα και ευρωπαϊκά για την άμυνά της επιμένοντας ότι η συνεργασία στον τομέα αυτό θα πρέπει να είναι προτεραιότητα του μέλλοντός μας.<br /><br />Μόλις το 25% των Ελλήνων έχει θετική άποψη για τον Zelensky<br /><br />Η von der Leyen όφειλε να γνωρίζει καθότι η δημοσκόπηση είναι πρόσφατη, πως η υποστήριξη των Ελλήνων βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση με την εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης ΝΔ και του Κυριάκου Μητσοτάκη που στηρίζει ενεργά την Ουκρανία στον πόλεμο με τη Ρωσία.<br />Συγκεκριμένα, σύμφωνα με πανευρωπαϊκή δημοσκόπηση της Ipsos - δείγμα με 26.000 ερωτηθέντες σε 18 κράτη της ΕΕ - μόλις το 25% των Ελλήνων έχει θετική άποψη για τον Zelensky, με μόνο την Ουγγαρία να εμφανίζει χαμηλότερο ποσοστό, ήτοι 15%.<br />Γενικότερα μόνο το 47% των Ευρωπαίων έχει θετική γνώμη για τον Zelensky, ενώ το 32% έχει αρνητική γνώμη.<br />Παράλληλα, το 21% δηλώνει ότι δεν γνωρίζει αρκετά για τον πρόεδρο της Ουκρανίας, παρά το γεγονός ότι η Ουκρανία βρίσκεται στα πρώτα θέματα της ειδησεογραφίας τα τελευταία δύο χρόνια.<br />Προκύπτει όμως και ένα άλλο δεδομένο, όπως αναλύει το Euronews: οι «θετικές» και οι «αρνητικές» αξιολογήσεις για το πρόσωπό του παρουσιάζουν σημαντικές διακυμάνσεις από χώρα σε χώρα.<br />Στη Σκανδιναβία και την Ιβηρική Χερσόνησο, ο Zelensky λαμβάνει τις περισσότερες θετικές αξιολογήσεις: 81% στη Φινλανδία, 74% στη Σουηδία, 72% στη Δανία και την Πορτογαλία και 64% στην Ισπανία.<br />Αντίθετα, περισσότεροι από τους μισούς ερωτηθέντες στην Ουγγαρία (60%), την Ελλάδα (57%) και τη Βουλγαρία (56%) έχουν αρνητική γνώμη για τον Ουκρανό πρόεδρο.<br />Άλλες χώρες όπου η αρνητική άποψη υπερτερεί της θετικής είναι η Σλοβακία (50% έναντι 26%), η Αυστρία (47% έναντι 33%), η Ιταλία (41% έναντι 32%) και η Τσεχία (37% έναντι 36%).<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.

Θα είναι τραγικό, αν είναι αληθινό . Η Ελλάδα σχεδιάζει να δώσει πάνω από 30 F-16 στην Ουκρανία.

Σε αντίθεση με πολλούς συμμάχους της στο ΝΑΤΟ, η Ελλάδα δεν είχε καμία ανάμειξη στην υπόθεση μεταφοράς μαχητικών F-16 στην Ουκρανία Σε μια χ...

Διαβάστε την συνέχεια

Υποψήφιος ο Μπελέρης; αντίο Χειμάρρα …

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.in.gr/wp-content/uploads/2023/05/Fredi-beleri-himare-e1683876744817-1-1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="453" data-original-width="756" height="383" src="https://www.in.gr/wp-content/uploads/2023/05/Fredi-beleri-himare-e1683876744817-1-1.jpg" width="738" /></a></div><div><br /></div>Η ακροδεξιά πτέρυγα της ΝΔ και του Μαξίμου, εμφανίζονται να πρωταγωνιστούν υπέρ της υποψηφιότητας του Φρέντι Μπελέρη στο ευρωψηφοδέλτιο της ΝΔ. Οι πληροφορίες λένε ότι έχουν πείσει τον πανικόβλητο Κυριάκο Μητσοτάκη που προσπαθεί να αναχαιτίσει την πτώση των ποσοστών και να προσελκύσει ακροδεξιές ψήφους. Αν επιβεβαιωθεί αυτό σημαίνει ότι η κυβέρνηση, με πρώτο τον πρωθυπουργό, ρίχνουν λευκή πετσέτα στη Χειμάρρα, όπου έχει εκλεγεί δήμαρχος ο Μπελέρης, Πως θα δώσει αγώνα η κυβέρνηση με τον Μπελέρη στο ψηφοδέλτιο;,Η κίνηση αυτή, νοηματοδοτεί επίσης την αδιαφορία για τη μειονότητα, τους ανθρώπους της και την αφήνει στο έλεος των πολιτικών και όχι μόνο, παιχνιδιών του Έντι Ράμα. Σίγουρα η κυβερνητική προπαγάνδα θα εμφανίσει το ζήτημα ως απόδειξη ενδιαφέροντος για τη μειονότητα, αλλά υποτιμά τη νοημοσύνη όλων. Πολιτική μόνο για τις εντυπώσεις, παύει να είναι εθνική πολιτική.<br /><br />Αν ο Μητσοτάκης ήθελε να δώσει πραγματικό αγώνα για τη μειονότητα θα οργάνωνε καλύτερα την υπεράσπιση Μπελέρη, θα εμπόδιζε αποφάσεις υπέρ της Αλβανίας στην ΕΕ, θα έδινε το μήνυμα ότι η πολιτική της είναι αδιαπραγμάτευτη ή είναι διαπραγματεύσιμη μόνο όταν υπάρχουν τα αναγκαία ανταλλάγματα.<br /><br />Μεταξύ αυτών που φαίνεται να έχουν προτείνει τον Μπελέρη είναι ο πρώην υπουργός Επικρατείας Σταύρος Παπασταύρου, αυτός που πήγε στο σπίτι του Ευάγγελου Μαρινάκη για να τα… βρει μετά την αποκάλυψη για τη μονταζιέρα των Τεμπών. Ο Παπασταύρου είχε επισκεφθεί τον Μπελέρη στη φυλακή, προσπάθησε να … τα βρει και με τα Τίρανα και τα έκανε σαλάτα παντού.<br /><br />Η ΝΔ θέλει να ανακόψει την πτωτική της πορεία και την ταυτόχρονη άνοδο της Ελληνικής Λύσης, καθώς πολλοί ψηφοφόροι της μετακινούνται προς το κόμμα του Βελόπουλου. Έτσι κρίθηκε ότι η συμμετοχή Μπελέρη στο ψηφοδέλτιο μπορεί να συμβάλλει προς αυτή την κατεύθυνση. Ο Μπελέρης είναι γνωστός ακροδεξιός, αλλά η υπεράσπισή του στη Χειμάρρα , είχε και έχει τον χαρακτήρα υπεράσπισης της μειονότητας και όχι τόσο με το πρόσωπο. Τώρα στηρίζει το πρόσωπο και εγκαταλείπει τη μειονότητα. Που έχει εγκαταλειφθεί εδώ και πέντε χρόνια , ουσιαστικά. <br />Αν τελικά ο Μπελέρης θα είναι υποψήφιος θα είναι μια ακόμη ένδειξη ότι για τον Μητσοτάκη προέχει το κόμμα, έναντι των συμφερόντων της χώρας.<br />Και τα περί εθνομηδενισμού που συχνά εξαπολύει κατά της Αριστεράς τον αφορούν αποκλειστικά. Έγινε κατανοητό;<div><br /></div><div><a href="https://omegapress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Υποψήφιος ο Μπελέρης; αντίο Χειμάρρα …

Η ακροδεξιά πτέρυγα της ΝΔ και του Μαξίμου, εμφανίζονται να πρωταγωνιστούν υπέρ της υποψηφιότητας του Φρέντι Μπελέρη στο ευρωψηφοδέλτιο της...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι παρενέργειες ενός φιάσκου: Η ακύρωση της επίσκεψης Μητσοτάκη στις ΗΠΑ και οι αρρυθμίες του ΝΑΤΟ.

<img height="359" src="https://img.cnngreece.gr/img/1290/max/80/2022/04/22/mitsotakis-biden.jpg?t=ik9O67OZoW_-1wjf1iby6A" width="746" /><br /><br /><div>Του <b>Σωτήρη Σιδέρη</b><br />Η υποβάθμιση της επίσκεψης του Κυριάκου Μητσοτάκη στις ΗΠΑ που θεωρήθηκε και ως προσβλητική για τον Έλληνα πρωθυπουργό, σειρά λανθασμένων και τραγελαφικών χειρισμών από την Αθήνα, είναι οι πραγματικές αιτίες της ακύρωσης του ταξιδιού και όχι το συνέδριο της ΝΔ. Η επίσκεψη, σύμφωνα με τον πρέσβη Τζορτζ Τσούνη που έκανε την βιαστική ανακοίνωση, θα πραγματοποιούνταν στις 4 Απριλίου , οπότε, "ο πρωθυπουργός θα βρίσκεται στο Οβάλ Γραφείο...” Αλλά συνάντηση στο Οβάλ Γραφείο κάθε άλλο παρά είχε κλειστεί.</div><div><br />Σύμφωνα με την προετοιμασία που είχε γίνει , ο πρωθυπουργός θα έπαιρνε μέρος στην εκδήλωση για την 25η Μαρτίου, θα συζητούσε για λίγο με τον Μπάιντεν και θα αποχωρούσε. Ο πήχης ήταν πολύ χαμηλά, όταν παράλληλα, συζητούνταν ένα τεράστιο πρόγραμμα του Ερντογάν. Από το ΥΠΕΞ επικρίνεται παρασκηνιακά η πρέσβης στην Ουάσιγκτον Αικατερίνη Νασίκα ότι δεν κατάφερε να διαμορφώσει ένα αναβαθμισμένο πρόγραμμα, ενώ δυσμενή σχόλια γίνονται και για τον Τζόρτζ Τσούνη και την υφυπουργό Εξωτερικών Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου που συνεχίζει να αναστατώνει το ΥΠΕΞ και την εξωτερική πολιτική της χώρας. Μύλος γίνεται και στις σχέσεις με την εκκλησία που ήθελε για τον εαυτό της τις φωτογραφίες με τον Μπάιντεν και ενώ ο παρασκηνιακός πόλεμος κατά της εκλογής του Ελπιδοφόρου στη θέση του Οικουμενικού Πατριάρχη έχει εκτροχιαστεί...</div><div><br />Με απλά λόγια ένας διπλωματικός αχταρμάς, οδήγησε σε ένα φιάσκο σε μια σημαντική στιγμή, καθώς επίκειται η επίσκεψη Ερντογάν στην Ουάσιγκτον στις 9 Μαίου και μετά η επίσκεψη Μητσοτάκη στην Τουρκία. Τώρα συζητείται η πραγματοποίηση συνάντησης Μπάιντεν -Μητσοτάκη , στο περιθώριο της συνόδου κορυφής του ΝΑΤΟ στην Ουάσιγκτον τον Ιούλιο ή το Σεπτέμβριο στο περιθώριο της γενικής συνέλευσης του ΟΗΕ . Τότε όμως οι ΗΠΑ θα απέχουν λίγες εβδομάδες από τις εκλογές, η κατάσταση θα είναι ρευστή , αλλά και έτσι πάντα είναι αμφίβολη μια ουσιαστική συνάντηση, καθώς ο εκάστοτε πρόεδρος έχει υπερπλήρη ατζέντα, την περίοδο της γενικής συνέλευσης. Στο ΥΠΕΞ επικρατεί δυσφορία για τις επιλογές της Αλ. Παπαδοπούλου , ακόμη και του απαθούς μέχρι τώρα Γ. Γεραπετρίτη. Έντονοι όμως είναι ψίθυροι και κατά του ΥΠΕΞ, καθώς όπως λένε διπλωμάτες, ο Γ. Γεραπετρίτης αφιερώνει περισσότερο χρόνο παρέχοντας νομική υποστήριξη σε διάφορα ζητήματα στο Μέγαρο Μαξίμου, παρά στα καθήκοντά του ως ΥΠΕΞ.</div><div><br />Είναι επίσης χαρακτηριστικό πως ούτε στο Στέητ Ντηπάρτμεντ, ούτε στον Λευκό Οίκο επέδειξαν κάποιο ιδιαίτερο ενδιαφέρον, ώστε να διορθωθούν οι λάθος κινήσεις και να προγραμματιστεί μια ουσιαστική συνάντηση Μητσοτάκη -Μπάιντεν. Ο δεδομένος για την Ουάσιγκτον Έλληνας πρωθυπουργός τιμήθηκε για την συνεισφορά του στην αμερικανική πολιτική με την ομιλία του στο Κογκρέσο. Η πλήρης ενσωμάτωση της ελληνικής κυβέρνησης στον γεωπολιτικό σχεδιασμό των ΗΠΑ σε όλα τα διεθνή μέτωπα, προκαλεί σίγουρα ικανοποίηση, δεν υπάρχουν αντεγκλήσεις , εκκρεμότητες, διαφωνίες και προβλήματα, οπότε το ενδιαφέρον για ουσιαστικές συνομιλίες είναι μειωμένο. Προφανώς και υπάρχουν επαφές σε κατώτερα επίπεδα, αλλά ο Κυριάκος Μητσοτάκης ήθελε μια επιβράβευση από τις ΗΠΑ που θεωρούσε ότι θα του ήταν χρήσιμη ενόψει των συνομιλιών με τον Ερντογάν και τις ευρωεκλογές.</div><div><br />Η απουσία συμφωνημένης στρατηγικής</div><div><br />Αν υπάρχει ένα ζήτημα που συζητιέται σχεδόν καθημερινά μεταξύ Αθήνας -Ουάσιγκτον είναι η διαρκής πίεση για περαιτέρω ενίσχυση της Ουκρανίας. Αλλά εδώ υπάρχουν μυστικά επιμελώς κρυμμένα και μισές αλήθειες που αποπροσανατολίζουν.</div><div><br />Στην σύνοδο των υπουργών εξωτερικών των κρατών -μελών του ΝΑΤΟ που πραγματοποιήθηκε στις 4 Απριλίου με τη συμμετοχή του Γιώργου Γεραπετρίτη η αναστάτωση ήταν διάχυτη. Η Ουκρανία χάνει τον πόλεμο, όπως και η Δύση που την στηρίζει. Πέρα από τις δημόσιες δηλώσεις, αίσθηση προκάλεσε η στάση της Ουκρανίας που κυριολεκτικά ικέτευε για την διάσωσή της. Είναι ενδεικτικό, σύμφωνα με αξιόπιστες πηγές, ότι ως προς το πακέτο των 100 δις βοήθεια στην Ουκρανία, όχι μόνο δεν είναι αποφασισμένο, αντίθετα επικράτησαν ισχυρές διαφωνίες , σε βαθμό που έχει αποδυναμωθεί πλήρως η σθεναρή εικόνα που βγάζει προς τα έξω το ΝΑΤΟ. Αν ληφθεί υπόψη και το ενδεχόμενο νίκης του Τραμπ στις ΗΠΑ, είναι προφανές ότι το ΝΑΤΟ και η Ουκρανία θα περάσουν σε νέα ιστορική φάση.<br />Σε αυτό το πλαίσιο , οι ΗΠΑ και οι Άγγλοι που θέλουν ενεργό τον πόλεμο της Ουκρανίας και της Δύσης, πιέζουν για πρόσθετη βοήθεια. Στην υπουργική σύνοδο πάντως προκάλεσε αίσθηση η μεγάλη ένταση της Γερμανίας πως δεν είναι διατεθειμένη να πληρώνει για πάντα και ότι η βοήθειά της είναι ήδη μεγάλη.</div><div><br />Στο σημείο αυτό είναι προφανές ότι συγκλίνουν πολλές χώρες. Σχεδόν απελπισμένος ο Ουκρανός ΥΠΕΞ ΥΠΕΞ Ντ. Κουλέμπα δήλωσε ότι τα 100 δις του ΝΑΤΟ, πρέπει να αντιπροσωπεύουν νέους πόρους και να μην είναι ανακύκλωση παλιότερων δεσμεύσεων. Ακριβώς αυτό είναι όμως γιατί τα 100 δις λόγω ισχυρών διαφωνιών υπολογίζονται αθροιστικά και όχι ξεχωριστά. Η αριθμητική του πολέμου είναι πολύ σκληρή και για την Ουκρανία και για τους Ευρωπαίους φορολογούμενους…<br />Τι θα συμβεί; σταδιακά η μεν Δύση θα μπει στο τούνελ των αμερικανικών εκλογών, η Ρωσία θα γίνει πιο σκληρή στην επιθετικότητά της στην Ουκρανία, η Τουρκία ετοιμάζεται για εισβολή στο Βόρειο Ιράκ και θέλει την άδεια ΗΠΑ -Ρωσίας για εισβολή και στη Συρία εναντίον των Κούρδων, ο πόλεμος στη Γάζα θα συνεχιστεί και ο παγκόσμιος πολιτικός και οικονομικός αναβρασμός θα προκαλέσουν μεγαλύτερες ανησυχίες. <br /><br /></div><div><a href="https://omegapress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Οι παρενέργειες ενός φιάσκου: Η ακύρωση της επίσκεψης Μητσοτάκη στις ΗΠΑ και οι αρρυθμίες του ΝΑΤΟ.

Του Σωτήρη Σιδέρη Η υποβάθμιση της επίσκεψης του Κυριάκου Μητσοτάκη στις ΗΠΑ που θεωρήθηκε και ως προσβλητική για τον Έλληνα πρωθυπουργό, σε...

Διαβάστε την συνέχεια

«Ψήνονται» διευθετήσεις με την Άγκυρα.

<img height="381" src="https://www.protagon.gr/wp-content/uploads/2020/01/Mitsotakis_USA_Protagon.jpg" width="713" /><br /><br /><div><b>Δημήτρης Μηλάκας </b><br />Τα αίτια για την εκλογική συντριβή του Ερντογάν αναζητούνται στα (οικονομικά) προβλήματα της καθημερινότητας των Τούρκων ψηφοφόρων οι οποίοι μπορεί να «ψωνίζουν» τα νέο-οθωμανικά μεγαλεία που πουλά ο Τούρκος Πρόεδρος, δεν μπορούν ωστόσο να αγνοήσουν τη φτώχεια (τους).<br />Κατά τα λοιπά, το αφήγημα του Ταγίπ Ερντογάν περί «τουρκικού 21ου αιώνα», περί της Μεγάλης Γαλάζιας Πατρίδας και περί μιας χώρας που διεκδικεί τον ρόλο περιφερειακής (υπερ)δύναμης, εξακολουθεί να είναι κυρίαρχο, καθώς το στηρίζουν όλες οι πολιτικές δυνάμεις της χώρας και σίγουρα η ευρεία πλειοψηφία του τουρκικού λαού.</div><div><br />Υπό αυτήν την έννοια το εκλογικό αποτέλεσμα ελάχιστα (μάλλον καθόλου) θα επηρεάσει τις επιλογές της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής η οποία αποτυπώνει το στίγμα της στον περίγυρο της χώρας και φιλοδοξεί να επιβάλει τη χώρα επί ίσοις όροις στο τραπέζι των μεγάλων και ισχυρών.</div><div><br />Όλα στα κρυφά</div><div><br />Μέσα σ’ ένα τέτοιο πλαίσιο τοποθετούνται και τα ελληνοτουρκικά που αυτήν ακριβώς την περίοδο βρίσκονται σε οργασμό μυστικών διαβουλεύσεων με στόχο βιώσιμες και μακροπρόθεσμες διευθετήσεις. Εξάλλου, οι στόχοι της Τουρκίας (και) στα ελληνοτουρκικά παραμένουν πάγιοι και αναλλοίωτοι ανεξάρτητα από τις όποιες εσωτερικές πολιτικές αναταράξεις.</div><div><br />Δεν είναι άλλωστε τυχαίο πως την επόμενη μέρα (Δευτέρα 1η Απριλίου) της εκλογικής συντριβής του κόμματος του Ταγίπ Ερντογάν (ΑΚΡ) το «βαθύ τουρκικό κράτος δέσμευσε για πραγματοποίηση ασκήσεων έρευνας και διάσωσης μεγάλες περιοχές του Αιγαίου από βορρά προς νότο. Τα στίγματα που περιγράφουν τις εν λόγω περιοχές επιβεβαιώνουν ότι η πολιτική της Άγκυρας παραμένει επικεντρωμένη στις πάγιες διεκδικήσεις της καθώς:<br /><ul style="text-align: left;"><li> Δεν λαμβάνει υπόψη της δικαιώματα (πέραν των 6 μιλίων) στα ελληνικά νησιά.</li><li>Δεν «μετρά» τις εν εξελίξει διαπραγματεύσεις στο πλαίσιο της πολιτικής της ελληνοτουρκικής προσέγγισης που υποτίθεται ότι έχουν δεσμευτεί οι δύο χώρες.</li><li>Εξακολουθεί να υπερβάλει σε προκλητικότητα καθώς μία από τις περιοχές που έχουν δεσμευτεί (από 1η μέχρι της 9ης Απριλίου) «αγγίζει» τη νότια Εύβοια.</li></ul>Στα ελληνοτουρκικά (και γενικότερα στις κινήσεις της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής) τίποτε δεν πρόκειται να αλλάξει εξ αιτίας του δυσμενούς εκλογικού αποτελέσματος. Άλλωστε ο Ερντογάν έχει μπροστά του 4 γεμάτα χρόνια στην εξουσία για να υποστηρίξει / συνεχίσει τις μέχρι τώρα επιλογές του για την ενίσχυση της τουρκικής πολεμικής βιομηχανίας προκειμένου να μπορεί η χώρα του να διεκδικεί τον ρόλο της περιφερειακής υπερδύναμης, έστω κι αν αυτό του κόστισε στην κάλπη, καθώς όπως είπαμε οι άνθρωποι μπορεί να παραμυθιάζονται από τα μεγαλεία, αλλά τελικά ψηφίζουν με βάση τις αντοχές της τσέπης τους.</div><div><br />Σκληρός μέσα και έξω</div><div><br />Μετά το εκλογικό στραπάτσο και κυρίως μετά την ανάδειξη αντίπαλου δέους (του επανεκλεγέντος δημάρχου Κωνσταντινούπολης Ιμάμογλου) οι επιλογές του Ταγίπ Ερντογάν δεν μπορούν να ξεφύγουν από την πεπατημένη:<br />· Επισήμανση των κρίσιμων στόχων της τουρκικής διπλωματίας (ένας από αυτούς είναι και η προώθηση των αξιώσεων που έχει η Άγκυρα σε βάρος της Ελλάδας στο Αιγαίο και την ανατολική Μεσόγειο, έτσι ώστε να φεύγουν από το κάδρο τα εσωτερικά προβλήματα.)<br />· Πυροδότηση εσωτερικών πολιτικών εντάσεων προκειμένου να εξασθενίσουν οι αντίπαλοί του που δεν βρίσκονται αντιμέτωποι απλώς με αυτόν και το κόμμα του αλλά με το ίδιο το κράτος.</div><div><br />Ο Ταγίπ στον Μπάιντεν</div><div><br />Μέσα σ’ αυτό το πολιτικό περιβάλλον δεν θα πρέπει να λησμονούμε ότι συνεχίζονται πυρετωδώς και υπό άκρα μυστικότητα οι ελληνοτουρκικές συνομιλίες, οι οποίες έχουν ξεκινήσει μετά το καλοκαίρι του 2020 και την κρίση του «Ορούτς Ρέις» υπό τον γενικό τίτλο (όπως τον προσδιόρισε ο τότε υπουργός εξωτερικών των ΗΠΑ Μάικ Πομπέο) «μείωση του στρατιωτικού αποτυπώματος» στην ελληνοτουρκική μεθόριο.</div><div><br />Από τότε έχουν πραγματοποιηθεί σειρά συναντήσεων των δύο πλευρών, έχουν ανακοινωθεί συμφωνίες στο οικονομικό επίπεδο, έχει πραγματοποιηθεί επίσκεψη του Ερντογάν στην Αθήνα, συναντήσεις του πρωθυπουργού με τον Τούρκο Πρόεδρο στο περιθώριο συνόδων, και ετοιμάζεται μια ακόμη συνάντηση των δύο ηγετών στο περιθώριο της συνόδου κορυφής του ΝΑΤΟ στις αρχές του καλοκαιριού.<br />Την ίδια ώρα συστηματικές είναι και οι συνομιλίες των δύο πλευρών (για την ακρίβεια των εμπίστων των δύο ηγετών) για τα μείζονα ζητήματα που συνθέτουν τις ελληνοτουρκικές (συνοριακές) διαφορές στο Αιγαίο και τα ζητήματα κυριαρχίας επί νησίδων και βραχονησίδων που προβάλλει η Άγκυρα, καθώς και για το ζήτημα της αποστρατιωτικοποίησης (μείωση του στρατιωτικού αποτυπώματος) των ελληνικών νησιών που βρίσκονται στα παράλια. Για αυτές ακριβώς τις μυστικές συζητήσεις το πέπλο είναι απόλυτο καθώς η κυβέρνηση όχι μόνο δεν έχει ενημερώσει την αντιπολίτευση, αλλά ούτε καν το Υπουργικό της Συμβούλιο.</div><div><br />Πριν από την αναμενόμενη (στο περιθώριο της συνόδου κορυφής του ΝΑΤΟ) Μητσοτάκη – Ερντογάν στις αρχές του καλοκαιριού ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει η συνάντηση που θα έχει στην Ουάσιγκτον (9 Μαΐου) ο Τούρκος Πρόεδρος με τον Τζο Μπάιντεν. Μια συνάντηση η οποία αναμένεται να επισφραγίσει την επάνοδο των αμερικανοτουρκικών σχέσεων σε «ήρεμα νερά» με αιχμή την εμβάθυνση της συνεργασίας τους σε αμυντικό / εξοπλιστικό επίπεδο.</div><div><br />Σύμφωνα με την εκτίμηση έμπειρων διπλωματών στο ελληνικό ΥΠΕΞ η εξομάλυνση των αμερικανοτουρκικών σχέσεων θα συμπαρασύρει / επιβάλει και την αποκατάσταση / διευθέτηση ελληνοτουρκικών προβλημάτων, καθώς στόχος της Ουάσιγκτον είναι η απρόσκοπτη λειτουργία της νοτιοανατολικής πτέρυγας του ΝΑΤΟ που προϋποθέτει διευθετήσεις στις ελληνοτουρκικές εκκρεμότητες.</div><div><br />Μέσα σ’ αυτό το κλίμα οι κίνδυνοι για τα ελληνικά συμφέροντα είναι προφανείς και πολλαπλασιάζονται καθώς η κυβέρνηση Μητσοτάκη εμφανίζεται διατεθειμένη για παραχωρήσεις και τα κόμματα της αντιπολίτευσης που κυβέρνησαν και φιλοδοξούν να ξανακυβερνήσουν δεν αμφισβητούν το αφήγημα της ελληνοτουρκικής προσέγγισης, το οποίο εξελίσσεται κάτω από αμερικανικές οδηγίες…<br /><br /></div><div><a href="https://www.topontiki.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

«Ψήνονται» διευθετήσεις με την Άγκυρα.

Δημήτρης Μηλάκας Τα αίτια για την εκλογική συντριβή του Ερντογάν αναζητούνται στα (οικονομικά) προβλήματα της καθημερινότητας των Τούρκων ψη...

Διαβάστε την συνέχεια

Χωρίς εμπόδιο πλέον η προσπάθεια της Τουρκίας να γίνει αστακός.

<img height="465" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2024/04/tourkia-stratos-Erdogan-SLpress-825x600.jpg" width="742" /><br /><br /><a href="https://slpress.gr/author/kostas-grivas/">ΓΡΙΒΑΣ ΚΩΣΤΑΣ</a><br />Πριν από μερικές ημέρες η Τουρκία, αιφνιδίως, ανακοίνωσε ότι “αναστέλλει” τη συμμετοχή της στη Συνθήκη για τον περιορισμό των συμβατικών δυνάμεων στην Ευρώπη (Conventional Forces in Europe/CFE). Η “αναστολή” της συμμετοχής στην CFE, δηλαδή ουσιαστικά η απόσυρση από αυτήν, επιβεβαιώνει τις τεράστιες γεωπολιτικές φιλοδοξίες της Τουρκίας και την μακροπρόθεσμη επικινδυνότητά της έναντι της Ελλάδας.<br /><br />Καταρχάς, η απόφαση αυτή έχει έναν ισχυρό συμβολισμό και εντάσσεται στη διαρκή προσπάθειά της Άγκυρας να αυτονομηθεί από τις συλλογικές δομές της Δύσης και να εξέλθει από τη μεταψυχροπολεμική τάξη πραγμάτων. Με την έξοδο της από τους περιορισμούς της CFE, η Τουρκία διατρανώνει ότι εισέρχεται ως αυτόνομη μεγάλη δύναμη σε μια νέα εποχή, αδιαμόρφωτη ακόμη, στην οποία θα επιβάλει τον ρόλο και τη θέση της δια της ισχύος.<br /><br />Αν η απόσυρση της Πολωνίας από τη CFE θα μπορούσε να θεωρηθεί πως είχε αμυντικό χαρακτήρα, δεδομένου ότι η Πολωνία έχει απέναντί της τη Ρωσία και μπορεί να υποστηρίξει ότι χρειάζεται για την άμυνά της περισσότερα οπλικά συστήματα από αυτά που της επέτρεπαν οι οροφές της CFE, η Τουρκία δεν έχει καμία παρόμοια δικαιολογία και συνακόλουθα η επιλογή της έχει ξεκάθαρα επιθετικό χαρακτήρα.<br /><br />Πράγματι, η Τουρκία δεν αντιμετωπίζει κανενός είδους απειλή από κάποια μεγάλη δύναμη ενώ οι οροφές των οπλικών συστημάτων που προέβλεπε για αυτήν η CFE ήταν, έτσι και αλλιώς, πολύ υψηλές και υπερκάλυπταν τις αμυντικές της ανάγκες. Επιπροσθέτως, είχε εξασφαλίσει και μια μεγάλη περιοχή στη νοτιοανατολική Τουρκία που εξαιρούνταν από τις διατάξεις της Συνθήκης στην οποία μπορούσε να αποθηκεύσει όπλα που ξεπερνούσαν τις οροφές. Άρα, σήμερα δηλώνει ευθαρσώς ότι σκοπεύει να αναπτύξει ένα τεράστιο οπλοστάσιο, το οποίο μόνον επιθετικούς σκοπούς μπορεί να έχει. Και ο “φυσικός” στόχος αυτού του οπλοστασίου δεν μπορεί παρά να είναι η χώρα μας και μόνον.<br /><br />Καμία άλλη χώρα, ή υποκρατική δύναμη, που συνορεύει με την Τουρκία δεν έχει ούτε στο ελάχιστο δυνατότητες που θα απαιτούσαν την ανάπτυξη ενός τέτοιου οπλοστασίου. Αυτό δεν σημαίνει ότι κατ’ ανάγκην επιδιώκει να υπερβεί τις οροφές που προέβλεπε η CFE σε όλες τις κατηγορίες οπλικών συστημάτων, που είναι έτσι και αλλιώς πολύ ψηλές, όπως π.χ. στα άρματα μάχης. Όπως αναφέρθηκε είναι πρωτίστως μια σημειολογική ενέργεια που στοχεύει να επιβάλει την εικόνα μιας χώρας που δεν δεσμεύεται από τη διεθνή νομιμότητα και τη μέχρι τώρα τάξη πραγμάτων και θα σχηματοποιήσει το γεωπολιτικό της περιβάλλον δια της ισχύος.<div><br />Το αμερικανικό εξοπλιστικό πακέτο <br /><br />Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχει και “υλική” υπόσταση. Πιθανώς, η Τουρκία όντως να νιώθει ότι ασφυκτιά από τους περιορισμούς της CFE σε κάποιες κατηγορίες οπλικών συστημάτων, στο πλαίσιο της μελλοντικής της στρατιωτικής στρατηγικής, η οποία βασίζεται στον όγκο πυρός.<br /><br />Η έξοδος της Τουρκίας από τη CFE θα πρέπει να εξεταστεί εν παραλλήλω με την πρόσφατη παραγγελία από τις ΗΠΑ ενός τεράστιου εξοπλιστικού πακέτου όπλων υψηλής τεχνολογίας, σχεδιασμένων να ασκήσουν μαζικές επιθέσεις κορεσμού εναντίον ενός αντιπάλου υψηλής τεχνολογίας, όπως ήταν οι πάνω από 950 πυραύλους αέρος-αέρος μεγάλου βεληνεκούς AIM-120C8 AMRAAM, 400 πυραύλους αντιραντάρ για καταστολή αεράμυνας κλπ. Και ο μόνος αντίπαλος στην περιοχή έναντι του οποίου έχει νόημα το συγκεκριμένο οπλοστάσιο, τόσο ποιοτικά, όσο και ποσοτικά, είναι η Ελλάδα.<br /><br />Ο δε γεωπολιτικός στόχος που υπηρετεί αυτή η προσπάθεια δυνητικής αδρανοποίησης του ελληνικού οπλοστασίου δια των αριθμών είναι η δηλωμένη άρνηση της ελληνικής εθνικής κυριαρχίας στο Αιγαίο, την οποία έχει εκφράσει πολλαπλώς η Τουρκία, καθώς και η τοποθέτηση της Κυπριακής Δημοκρατίας σε έναν ασφυκτικό γεωπολιτικό κλοιό που θα οδηγήσει την Κύπρο σε μια σταδιακή ολοκληρωτική υποδούλωση.<br /><br />Αυτή η πορεία ξεκίνησε με την εισβολή στην Κύπρο το 1974 και συνεχίστηκε με την άρνηση της ύπαρξης των ελληνικών νησιών στο Αιγαίο μερικά χρόνια μετά. Από τότε μέχρι σήμερα η Τουρκία δεν αμφισβητεί απλώς κάποια ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα στο Αιγαίο, αλλά την ίδια την ύπαρξη των ελληνικών νησιών ως νομικών οντοτήτων (juridical islands), υποστηρίζοντας, μεταξύ των άλλων, ότι δεν έχουν υφαλοκρηπίδα, γιατί αυτή είναι προέκταση της μικρασιατικής υφαλοκρηπίδας. Δηλαδή, η Άγκυρα αντιμετωπίζει τα ελληνικά νησιά ως προέκταση της μικρασιατικής ακτής και συνακόλουθα μειωμένης (στην καλύτερη περίπτωση) κυριαρχίας.<br /><br />Αυτή η προσπάθεια αποδόμησης συνεχίστηκε με το εφεύρημα των γκρίζων ζωνών, τις παρανοϊκές απαιτήσεις για “αποστρατιωτικοποίηση” ελληνικών νησιών, την άρνηση ύπαρξης ΑΟΖ και φυσικά με την απαγόρευση, δια της απειλής πολέμου, στην επέκταση των χωρικών της υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια στο Αιγαίο, που με επιτυχία έχει επιβάλει μέχρι στιγμής στην Ελλάδα. Ουσιαστικά, δηλαδή, η Τουρκία αρνείται την ύπαρξη της νησιωτικής Ελλάδας. Εν παραλλήλω, στην Κύπρο επιδιώκει, όχι απλώς την ενσωμάτωση των κατεχόμενων εδαφών στην Τουρκία, αλλά και την τοποθέτηση του ελεύθερου κομματιού στο τουρκικό “γαλάζιο έδαφος”, μετατρέποντάς το σε έναν θύλακα περιορισμένης κυριαρχίας, ανεχόμενη απλώς προσωρινά την ύπαρξη των ελληνοκυπρίων, έως ότου βρει την ευκαιρία να τους εξαλείψει και αυτούς.<br /><br />Με άλλα λόγια, το τεράστιο οπλοστάσιο που, εμμέσως πλην σαφώς, δηλώνει ότι θέλει να αποκτήσει η Τουρκία δια της απόσυρσής της από τους περιορισμούς της CFE, βρίσκεται σε συμμετρία με έναν επίσης τεράστιο γεωπολιτικό στόχο, ο οποίος είναι η απόλυτη κυριαρχία στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο. Και για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος απαιτείται η πλήρης αδρανοποίηση του μόνου επικίνδυνου για αυτήν γεωπολιτικού αντίπαλου στην περιοχή, της σύνθεσης των δύο ελληνικών κρατών, της Ελλάδας και της Κυπριακής Δημοκρατίας.</div><div><br />“Πέμπτη φάλαγγα” και υβριδικός πόλεμος <br /><br />Σε αυτήν την προσπάθεια της Άγκυρας συμμετέχουν χαρούμενα και ισχυρά κομμάτια του ελληνικού συστήματος εξουσίας (ερευνητικά κέντρα, πολιτικοί, ΜΜΕ, πρώην και νυν διπλωμάτες, πανεπιστημιακοί και πάσης φύσεως διαμορφωτές γνώμης), τα οποία προωθούν τις παρανοϊκές αντιλήψεις της Άγκυρας ως “λογικές διεκδικήσεις” και καλούν να “συμβιβαστούμε” μαζί της, τώρα που είμαστε (υποτίθεται) σε περίοδο “ήρεμων νερών”.<br /><br />Έτσι, η προοπτική υπερεξοπλισμού της Τουρκίας, που προκύπτει από την απόσυρσή της από την CFE, μαζί με τις “σώφρονες” φωνές εν Ελλάδι, λειτουργούν στο πλαίσιο μιας στρατηγικής που προσπαθεί να επιβάλει στην ελληνική κοινή γνώμη μια “ρεαλιστική” αντίληψη των πραγμάτων. Και η αντίληψη αυτή μπορεί να συμπυκνωθεί στην άποψη “καλύτερα να δώσουμε τώρα λίγα, πριν η Τουρκία γίνει πολύ ισχυρή και μας τα πάρει όλα δια των όπλων”. Αυτή η προοπτική αποτελεί μέρος μιας ευρύτερης αφήγησης σύμφωνα με την οποία η Τουρκία εμφανίζεται ως μια πανίσχυρη χώρα 85 εκατομμυρίων κατοίκων και με ανθούσα βιομηχανία, έναντι της οποίας η Ελλάδα μακροπρόθεσμα δεν θα μπορεί να αντισταθεί. Άρα, ας “συμβιβαστεί” τώρα!<br /><br />Αυτό βέβαια μπορεί να συμβεί και στο μέλλον, όταν η Άγκυρα θα έχει όντως δημιουργήσει ένα πολύ ισχυρό οπλοστάσιο, ενώ η Ελλάδα δια της εξοπλιστικής αδράνειας και των λάθος επιλογών θα κινδυνεύσει να βρεθεί όντως σε μειονεκτική θέση και τότε ο “συμβιβασμός” στο Αιγαίο θα επιχειρήσει να εμφανιστεί ως αναπόφευκτη επιλογή, γιατί αλλιώς η Τουρκία θα είναι σε θέση να εξαπολύσει έναν ολοκληρωτικό πόλεμο εναντίον της χώρας μας, ή τουλάχιστον έτσι θα επιδιώξει να μας πείσει ότι μπορεί να κάνει.<br /><br />H Τουρκία επενδύει σε μεγάλους αριθμούς…<br /><br />Τέλος, η έξοδος από τη CFE υποδηλώνει ότι η Τουρκία έχει αναγνώσει ορθά τα διδάγματα από τους σύγχρονους πολέμους και την εξέλιξη των πολεμικών τεχνολογιών και έχει κατανοήσει ότι οι αριθμοί μετράνε. Και μετράνε πολύ. Στην Ουκρανία είδαμε να χρησιμοποιούνται άρματα της δεκαετίας του 50 και πυροβόλα ακόμη παλαιότερα. Ακόμη και πολυβόλα του Α Παγκοσμίου Πολέμου είδαμε σε δράση. Επιπροσθέτως, τα νέα οπλικά συστήματα που είχαν τη μεγαλύτερη επίδραση στα τεκταινόμενα ήταν ρομποτικά συστήματα χαμηλής τεχνολογίας και μικρού κόστους, διατεθέμενα επίσης σε μεγάλους αριθμούς.<br /><br />Επιπροσθέτως, τόσο η Ουκρανία, όσο και η Γάζα, έδειξαν ότι οι πόλεμοι μπορεί να διαρκέσουν για μήνες ή και για χρόνια. Άρα, απαιτούνται μεγάλοι αριθμοί οπλικών συστημάτων. Έτσι, ακόμη και οι μεγάλες οροφές της CFE και ο ανεξέλεγκτος χώρος της νοτιοανατολικής Τουρκίας πιθανώς δεν ήταν επαρκείς. Για παράδειγμα, η οροφή των αρμάτων μάχης που προβλέπει η CFE για την Τουρκία είναι όντως τεράστιος και σήμερα φαντάζει εξωφρενικό να σκέφτεται κανείς να τον ξεπεράσει. Αυτό όμως ισχύει για τα σημερινά πανάκριβα άρματα μάχης, τα οποία διατίθενται σε ολοένα και μικρότερους αριθμούς.<br /><br />Στο κοντινό μέλλον όμως, με την υιοθέτηση ρομποτικών τεχνολογιών, δεν είναι απίθανο να επανέλθουμε σε μια εποχή μαζικής παραγωγής φθηνών αρμάτων νέου τύπου, όπως συνέβαινε στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και στις πρώτες δεκαετίες του Ψυχρού Πολέμου, μόνο που αυτήν τη φορά τα άρματα θα είναι μη επανδρωμένα. Για παράδειγμα, το 1965, οι ΗΠΑ, η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας και η Βρετανία διέθεταν περίπου 22.000 άρματα μάχης. Σήμερα η Γερμανία και η Μεγάλη Βρετανία διαθέτουν λιγότερα από 250 άρματα μάχης η καθεμία. Οι μεγάλοι αριθμοί όμως διεκδικούν εκ νέου τη θέση τους στα μελλοντικά πεδία των μαχών, ιδιαίτερα σε παρατεταμένους πολέμους υψηλής έντασης, τους οποίους θεωρούσαμε αφελώς ότι έχουμε αφήσει στο παρελθόν.<br /><br />Σε πλήρη ασυμμετρία με την Τουρκία, η Ελλάδα δείχνει να επιμένει σε μια φετιχιστική λογική πανάκριβων και ολιγάριθμων πλατφορμών, υψηλής μεν τεχνολογίας, αλλά αμφιλεγόμενης επιχειρησιακής αξίας και περιφρονεί τους αριθμούς, όπως φάνηκε από την ακατανόητη πρόθεση της ηγεσίας του υπουργείου Εθνικής Άμυνας να αποσύρει μεγάλο αριθμό μαχητικών αεροσκαφών, υψηλής επιχειρησιακής αξίας.<br /><br />Εν κατακλείδι λοιπόν, η απόσυρση της Τουρκίας από τη Συνθήκη CFE έχει άμεση σχέση με τη διαμόρφωση του άτυπου, αλλά ολιστικού πολέμου που διεξάγει η Άγκυρα εναντίον των δύο κρατικών συνιστωσών του Ελληνισμού εδώ και καιρό, με τη χαρούμενη συνεργασία κάποιων κομματιών από το ελληνικό σύστημα εξουσίας και δεν προμηνύει τίποτα καλό για τη χώρα μας.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.<div><br /></div></div>

Χωρίς εμπόδιο πλέον η προσπάθεια της Τουρκίας να γίνει αστακός.

ΓΡΙΒΑΣ ΚΩΣΤΑΣ Πριν από μερικές ημέρες η Τουρκία, αιφνιδίως, ανακοίνωσε ότι “αναστέλλει” τη συμμετοχή της στη Συνθήκη για τον περιορισμό των ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Baykar αποκάλυψε το νεότερο UAV της ονόματι KALKAN-Το πρώτο αξιόλογο τουρκικό drone με δυνατότητα VTOL;

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2024-04/Kalkan%206_0.jpg?itok=4rNh7SkB" width="739" /><br />Θα χρησιμοποιείται κυρίως για αναγνωριστικούς σκοπούς, και θα μπορεί να πετάει για αρκετές ώρες σε μέγιστο υψόμετρο 14.500 ποδιών<br />Οι Τούρκοι παρουσίασαν το νέο τους μη επανδρωμένο εναέριο όχημα ονόματι KALKAN που ανέπτυξε η εταιρεία Baykar. Το drone παρουσιάστηκε για πρώτη φορά δημόσια ενώ βρίσκεται σε εξέλιξη οι πτητικές δοκιμές του<br /><br />Ποιο Είναι το UAV KALKAN;<br /><br />Το KALKAN είναι το αποτέλεσμα των προσπαθειών της κατασκευάστριας Baykar να παράξει ένα μη επανδρωμένο εναέριο όχημα ικανό να προσγειώνεται και να απογειώνεται κάθετα, δηλαδή να επιδεικνύει την δυνατότητα VTOL. Το KALKAN είναι ουσιαστικά ένα drone τύπου Bayraktar με ανανεωμένο σχεδιασμένο που αναπτύχθηκε με αυτήν την δυνατότητα. Πρόσφατα πραγματοποίησε την 30η δοκιμή πτήσης του.<br /><br />Ο ρόλος του KALKAN λέγεται πως θα είναι αναγνωριστικός, αφού το αερόχημα θα αναλαμβάνει κυρίως κατασκοπευτικές αποστολές κατά τις οποίες θα προσπαθεί να συγκεντρώσει κρίσιμες πληροφορίες από τον αέρα. Στην νεότερη δοκιμή του, η οποία έλαβε χώρα στο κέντρο εκπαίδευσης και δοκιμών της Baykar, το drone έφτασε υψόμετρο 14,500 ποδιών (4,4 χιλιομέτρων) συμπληρώνοντας συνολικά 70 ώρες πτήσεων.<br /><br />Στην συγκεκριμένη πτητική δοκιμή η Baykar εξόπλισε το UAV με μία κάμερα BG-160 δικής της ανάπτυξης, με την οποία το αερόχημα μπορεί να φωτογραφίζει κατά την διάρκεια της ημέρας και της νύχτας με υψηλή ανάλυση. Πρόκειται επί της ουσίας για ένα ηλεκτροπτικό σύστημα, το οποίο αποτελεί μέχρι στιγμής την κύριο αναγνωριστικό εξοπλισμό του KALKAN. Το σύστημα BG-160 λειτουργεί και σαν συσκευή υπέρυθρης απεικόνισης.<br /><br />Οι Τούρκοι ήθελαν υψηλό επίπεδο αυτοματοποίησης και αυτονομίας, για αυτό και ανέπτυξαν το KALKAN έτσι ώστε να μπορεί να ολοκληρώνει λειτουργίες αυτόματα. Για παράδειγμα λέγεται πως μπορεί αυτόνομα να επιστρέψει στην βάση του, όπως επίσης αυτόματα παρακολουθεί στόχους κλπ.<br /><br />Το KALKAN λειτουργεί χάρις σε 4 ηλεκτροκινητήρες και 1 βενζινοκινητήρα, ωστόσο για την απογείωσή του χρησιμοποιούνται μόνο οι ηλεκτροκινητήρες. Το μέγιστο υψόμετρο πτήσης του φτάνει τα 14,500 πόδια, ενώ η μέγιστη διάρκεια πτήσης τις 7 ώρες. Όπως προαναφέραμε μπορεί να απογειωθεί και να προσγειωθεί κάθετα, πράγμα που σημαίνει ότι δεν χρειάζεται διάδρομο προσαπογειώσεων.<br /><br />Όπως όλα δείχνουν το KALKAN, μόλις ολοκληρωθεί, θα προσφερθεί σε ξένες χώρες από την τουρκική εταιρεία Baykar για χρήση από στρατιωτικές δυνάμεις και δυνάμεις επιβολής του νόμου. Ίσως βρει εφαρμογές και σε πολιτικούς τομείς, ενώ πιθανό είναι να αποκτηθεί και από τον ίδιο τον τουρκικό στρατό.<br /><br /><div class="embedcode" style="background-color: #f9faff; box-sizing: border-box; color: #091c55; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px; padding: 0px;"><div class="twitter-tweet twitter-tweet-rendered" style="box-sizing: border-box; display: flex; margin: 10px 0px; max-width: 560px; padding: 0px; width: 560px;"><iframe allowfullscreen="true" allowtransparency="true" class="" data-tweet-id="1776954779517780081" frameborder="0" id="twitter-widget-0" scrolling="no" src="https://platform.twitter.com/embed/Tweet.html?dnt=false&embedId=twitter-widget-0&features=eyJ0ZndfdGltZWxpbmVfbGlzdCI6eyJidWNrZXQiOltdLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X2ZvbGxvd2VyX2NvdW50X3N1bnNldCI6eyJidWNrZXQiOnRydWUsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdHdlZXRfZWRpdF9iYWNrZW5kIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19yZWZzcmNfc2Vzc2lvbiI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfZm9zbnJfc29mdF9pbnRlcnZlbnRpb25zX2VuYWJsZWQiOnsiYnVja2V0Ijoib24iLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X21peGVkX21lZGlhXzE1ODk3Ijp7ImJ1Y2tldCI6InRyZWF0bWVudCIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfZXhwZXJpbWVudHNfY29va2llX2V4cGlyYXRpb24iOnsiYnVja2V0IjoxMjA5NjAwLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3Nob3dfYmlyZHdhdGNoX3Bpdm90c19lbmFibGVkIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19kdXBsaWNhdGVfc2NyaWJlc190b19zZXR0aW5ncyI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdXNlX3Byb2ZpbGVfaW1hZ2Vfc2hhcGVfZW5hYmxlZCI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdmlkZW9faGxzX2R5bmFtaWNfbWFuaWZlc3RzXzE1MDgyIjp7ImJ1Y2tldCI6InRydWVfYml0cmF0ZSIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfbGVnYWN5X3RpbWVsaW5lX3N1bnNldCI6eyJidWNrZXQiOnRydWUsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdHdlZXRfZWRpdF9mcm9udGVuZCI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9fQ%3D%3D&frame=false&hideCard=false&hideThread=false&id=1776954779517780081&lang=el&maxWidth=560px&origin=https%3A%2F%2Fwww.pentapostagma.gr%2Fkosmos%2F7233880_i-baykar-apokalypse-neotero-uav-tis-onomati-kalkan-proto-axiologo-toyrkiko-drone-me&sessionId=15dbf81ff1c8f6e0058d1129db35b16149117b9d&siteScreenName=pentapostagma&theme=light&widgetsVersion=2615f7e52b7e0%3A1702314776716&width=550px" style="border-style: initial; border-width: 0px; box-sizing: border-box; display: block; flex-grow: 1; height: 316px; margin: 0px; padding: 0px; position: static; visibility: visible; width: 560px;" title="X Post"></iframe></div></div><br /><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.

Η Baykar αποκάλυψε το νεότερο UAV της ονόματι KALKAN-Το πρώτο αξιόλογο τουρκικό drone με δυνατότητα VTOL;

Θα χρησιμοποιείται κυρίως για αναγνωριστικούς σκοπούς, και θα μπορεί να πετάει για αρκετές ώρες σε μέγιστο υψόμετρο 14.500 ποδιών Οι Τούρκοι...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι ΗΠΑ ετοιμάζουν να ρίξουν “κλωτσιά” στους Τούρκους από την Λιβύη-Θέλουν τα τεράστια κοιτάσματα της χώρας σε στεριά και θάλασσα.

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2024-04/GHljPrzXIAAC64v.jpeg?itok=fFBV4-rv" width="745" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Η αμερικανική εταιρεία Amentum ανέλαβε δράση στη Λιβύη προκαλώντας οργή στην Άγκυρα και στον Ερντογάν.</span></h3>Έτσι είναι τα συμφέροντα των μεγάλων δυνάμεων, μπροστά σε μικρότερες χώρες, όπως είναι και η Τουρκία εκτός όλων των άλλων.<br /><br />Η χώρα αυτή έχει “απλωθεί” για τα καλά στην Λιβύη εδώ και χρόνια ( 2014), μην υπολογίζοντας όμως τα τεράστια αμερικανικά συμφέροντα. <br /><br />Τουρκικές δημοσιογραφικές πληροφορίες που έρχονται καθημερινά, μιλούν “ για την παρουσία και τις δραστηριότητες της σκιερής αμερικανικής εταιρείας Amentum στη Λιβύη.<br /><br />Η εταιρεία εμπλέκεται σε ένοπλες συγκρούσεις για τον έλεγχο των διυλιστηρίων πετρελαίου, συνεργάζεται με την κυβέρνηση του Ντειμπά ( που από εδώ και στο εξής ακούει τις ΗΠΑ), εκπαιδεύει δυνάμεις στα δυτικά της χώρας και ενώνει ένοπλες ομάδες.<br /><br />Παράλληλα οι Αμερικανοί συνομιλούν και με τον Χαφτάρ.<br />Μέλη της στρατιωτικής εταιρείας Amentum, που συνεργάζεται με το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ και το Πεντάγωνο, έφτασαν στην αεροπορική βάση Μίτιγκα στη λιβυκή πρωτεύουσα στις αρχές Φεβρουαρίου<br /><br />Με την έγκριση της «προσωρινής» κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας της Λιβύης, με επικεφαλής τον Α. Ντειμπά, η Amentum ενώνει τις ένοπλες ομάδες στα δυτικά της χώρας και επεκτείνει τη σφαίρα επιρροής της.<br /><br />Όπως ανέφερε πριν από λίγες ημέρες η εφημερίδα Sharkul Avsat, η Amentum έχει ήδη παρέμβει σε ένοπλες συγκρούσεις γύρω από το μεγαλύτερο διυλιστήριο πετρελαίου της χώρας στη Zawiya της Λιβύης.<br /><br />Στην πραγματικότητα, δεν είναι μυστικό γιατί η εταιρεία στάλθηκε εκεί.<br />Το σχέδιο των ΗΠΑ είναι να πάρουν τον έλεγχο των διυλιστηρίων και τις κερδοφόρες διαδρομές ανεφοδιασμού, και να πάρουν κεφάλι στον διεθνή ανταγωνισμό στη Λιβύη.<br />Η Λιβύη είναι μια χώρα που βρίσκεται υπό την επιρροή πολλών δυνάμεων, από τη Γαλλία μέχρι την Κίνα, ιδιαίτερα την Τουρκία.<br /><br />Τουρκική εφημερίδα αναφέρει ότι “ενώ ο ανταγωνισμός μεταξύ των χωρών στην χώρα αυτή συνεχίζεται, οι ΗΠΑ σχεδιάζουν να αλλάξουν την ισορροπία δυνάμεων στην περιοχή προς όφελός τους, μέσω του κοινού σχεδίου που καταρτίστηκε με την κυβέρνηση Ντειμπά.<br />Έτσι, οι Ηνωμένες Πολιτείες ελπίζουν ότι οι ένοπλες ομάδες στα δυτικά της Λιβύης θα αυξήσουν την ικανότητα αντίστασης στον Λιβυκό Εθνικό Στρατό στα ανατολικά και την ικανότητα της Τρίπολης να αντισταθεί στην επιρροή της Τουρκίας”.<div><br />Τα τουρκικά σχέδια θα πάνε περίπατο πολύ σύντομα στην Λιβύη<br /><br />Η Άγκυρα έχει αναπτύξει μια στενότατη αμυντική και οικονομική συνεργασία με την κυβέρνηση Εθνικής Συμφωνίας πριν από την κυβέρνηση Ντειμπά, και είχε εκπαιδεύσει και εξοπλίσει τις λιβυκές δυνάμεις εναντίον του στρατηγού Χάφταρ.<br />Αυτές οι δυνάμεις συνεργάζονται τώρα με τις Ηνωμένες Πολιτείες.<br /><br />Αφενός η κρίση που δημιούργησε ο πόλεμος Ισραήλ-HAMAS και οι περιφερειακές επιπτώσεις του, αφετέρου η ενίσχυση των αντιδυτικών αντιπάλων στην Αφρική και η προσέγγισή τους με Ρωσία, Κίνα, έσπρωξε τις ΗΠΑ να αποδυναμώνουν την Τουρκία στην Λιβύη.<br /><br />Τούρκος ειδικός ανέφερε: “Η Ουάσιγκτον εφαρμόζει αυτή τη νέα στρατηγική για να μετατρέψει τη Λιβύη στη δική της σφαίρα επιρροής.<br /><br />Το Τουρκικό Κέντρο Ναυτιλίας και Παγκόσμιας Στρατηγικής ανέφερε τον περασμένο Αύγουστο ότι η Άγκυρα είχε μισθώσει το λιμάνι Al-Khums στα βορειοδυτικά της Λιβύης για 99 χρόνια και σχεδίαζε να δημιουργήσει μια στρατιωτική βάση εκεί.<br /><br />Ωστόσο, η Τρίπολη διέψευσε επίσημα τις πληροφορίες ότι το λιμάνι παραδόθηκε στην Τουρκία. Προφανώς στην Ουάσιγκτον δεν άρεσε το ενδεχόμενο να γίνει πραγματικότητα ένα τέτοιο σενάριο.<br /><br />Οι ΗΠΑ πιστεύουν ότι άλλοι γεωπολιτικοί παράγοντες στη Βόρεια Αφρική ενδέχεται να απειλήσουν τα στρατηγικά τους συμφέροντα.<br /><br />Από αυτή την άποψη, για να δώσουμε μερικά παραδείγματα των «απειλών» που τους θέτει η Τουρκία:<br /><br />Ο Όμιλος Albayrak εκμεταλλεύεται το λιμάνι του Μογκαντίσου στη Σομαλία, το οποίο κατέχει σημαντική θέση στο εμπόριο στον Κόλπο του Άντεν και στην Αραβική Θάλασσα.<br /><br />Το 2017, ο Πρόεδρος Ερντογάν υπέγραψε συμφωνία με τη σουδανική κυβέρνηση, η οποία προβλέπει τη μίσθωση του νησιού Σουακίν στην Τουρκία για 99 χρόνια, η οποία εξακολουθεί να ισχύει. Το λιμάνι αυτό έχει θέα στην Ερυθρά Θάλασσα.<br /><br />Λαμβάνοντας υπόψη τις τρέχουσες συνθήκες, υπάρχει ανάγκη να τονιστεί η σημασία της περιοχής για τα συμφέροντα των ΗΠΑ.<br /><br />Για να μην αναφέρουμε ότι η Τουρκία έχει πολλές ενεργειακές επενδύσεις στη Λιβύη που δεν θέλει να χάσει”, κατέληξε ο ίδιος.<br /><br />Μετά το φιάσκο που γνώρισε η Γαλλία στις πρώην αφρικανικές αποικίες της, η Ουάσιγκτον σκοπεύει να πάρει υπό τον έλεγχό της ολόκληρη την περιοχή της Βόρειας Αφρικής.<br /><br />Για το λόγο αυτό, σχεδιάζει να απομακρύνει τους αντιπάλους της από εκεί, ιδίως τη Ρωσία και την Τουρκία.<br /><br />Για τον Τούρκο πρόεδρο Ερντογάν, ο οποίος έχασε στις δημοτικές εκλογές μετά από όλα τα χρήματα που δαπανήθηκαν και τις επιτυχίες που σημειώθηκαν στη Λιβύη, η απώλεια της επιρροής του στην περιοχή υποδηλώνει μια τεράστια ήττα.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Οι ΗΠΑ ετοιμάζουν να ρίξουν “κλωτσιά” στους Τούρκους από την Λιβύη-Θέλουν τα τεράστια κοιτάσματα της χώρας σε στεριά και θάλασσα.

Η αμερικανική εταιρεία Amentum ανέλαβε δράση στη Λιβύη προκαλώντας οργή στην Άγκυρα και στον Ερντογάν. Έτσι είναι τα συμφέροντα των μεγάλων ...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι 5 ισχυρισμοί του Βερολίνου για να μην πληρώσει αποζημιώσεις στην Ελλάδα.

<img height="349" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2024/04/apozimioseis_slpress.gr_-825x450.png" width="740" /><div><br /></div><div><b>ΛΥΓΕΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ</b><br />Αν και υπεύθυνη για πρωτοφανή μαζικά εγκλήματα, η ηττημένη Γερμανία του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου ευνοήθηκε γενναιόδωρα από τους νικητές. Η ίδια, ωστόσο, δεν ανταποκρίθηκε στην ηθική και συμβατική υποχρέωσή της προς την Ελλάδα αφενός να εξοφλήσει το αναγκαστικό κατοχικό δάνειο, αφετέρου να καταβάλει τις οφειλόμενες επανορθώσεις-αποζημιώσεις. Ακολούθησε παρελκυστική τακτική. Είχε παραπέμψει την ικανοποίηση των ελληνικών απαιτήσεων μετά την ενοποίηση των δύο Γερμανιών. Όταν, όμως, αυτή πραγματοποιήθηκε, το Βερολίνο ισχυρίσθηκε ότι το θέμα είχε κλείσει!<br /><br />Η πρώτη γερμανική υπεκφυγή είναι ότι το ζήτημα έχει κλείσει με υπογραφή του Κωνσταντίνου Καραμανλή το 1960 και την καταβολή εκ μέρους της Γερμανίας 115 εκατ. μάρκων! Η αλήθεια είναι πως για να επιτύχουν την αποφυλάκιση του δημίου των 54.000 Εβραίων της Θεσσαλονίκης Μαξ Μέρτεν, που είχε καταδικαστεί σε 25 χρόνια φυλάκιση, η γερμανική κυβέρνηση κατέβαλε 115 εκατ. μάρκα ως αποζημίωση, την οποία «δικαιούνται Έλληνες υπήκοοι διωχθέντες από 6 Απριλίου 1941 μέχρι τέλους του 1945, υπό οργάνων του γερμανικού εθνικοσοσιαλιστικού καθεστώτος δια λόγους φυλετικούς, θρησκευτικούς ή αντιθέσεως προς την εθνικοσοσιαλιστικήν κοσμοθεωρίαν». Δηλαδή για αποζημίωση κυρίως των Εβραίων θυμάτων του Γ’ Ράιχ.<br /><br />Για να μην υπάρξει, μάλιστα, η οποιαδήποτε παρεξήγηση, σε επιστολή του (αποτελεί μέρος της συμφωνίας) προς τον υφυπουργό Εξωτερικών της Γερμανίας ο τότε Έλληνας πρεσβευτής στη Βόννη Θωμάς Υψηλάντης αναφέρει: «(η Ελλάδα) επιφυλάσσεται εντούτοις όπως προβάλη νέας απαιτήσεις, αίτινες προέρχονται εξ εθνικοσοσιαλιστικών μέτρων διώξεως κατά τη διάρκεια του πολέμου και της κατοχής». Με άλλα λόγια, η Αθήνα δεν έχει ποτέ παραιτηθεί από τις αξιώσεις της, κάτι που ομολογεί και η Γερμανία σε απαντητική ρηματική διακοίνωσή της στις 31-3-1967.<br />Διάσκεψη των Παρισίων και Συνθήκη 4+2<br /><br />Η δεύτερη γερμανική υπεκφυγή είναι ότι μετά από τόσες δεκαετίες, οι ελληνικές διεκδικήσεις έχουν χάσει τη νομιμοποιητική τους βάση. Σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, όμως, τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας δεν παραγράφονται. Ειδικά για το αναγκαστικό κατοχικό δάνειο υπάρχει σύμβαση που δεσμεύει τη Γερμανία. Ας σημειωθεί ότι η ναζιστική Γερμανία είχε αρχίσει να πληρώνει τις δόσεις για το κατοχικό δάνειο, αναγνωρίζοντας και εμπράκτως την οφειλή της.<br /><br />Το ζήτημα των <a href="https://cognoscoteam.gr/archives/9736">γερμανικών αποζημιώσεων</a> ετέθη από την ελληνική πλευρά στη Διάσκεψη των Παρισίων (τέλη 1945-αρχές 1946). Η διάσκεψη είχε προσδιορίσει κατά προσέγγιση το ύψος των αποζημιώσεων προς την Ελλάδα σε 7,5 δισ. δολάρια. Η συμφωνία του Λονδίνου το 1953 δεν χάρισε στη Γερμανία τις οφειλές λόγω πολεμικών αποζημιώσεων. Απλώς τις πάγωσε έως την υπογραφή συμφώνου ειρήνης μεταξύ της ηττημένης και των νικητών του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου για να μπορέσει η Γερμανία να ανακάμψει οικονομικά.<br /><br />Μετά την επανένωση της Γερμανίας (31-8-1990) με την υπογραφή της “Συνθήκης 2+4”, το εμπόδιο έχει εκλείψει. Πολύ περισσότερο που η ηττημένη του πολέμου είναι η ισχυρότερη οικονομία της Ευρώπης. Το Βερολίνο, όμως, αντιστρέφει κραυγαλέα την πραγματικότητα και επικαλείται τη “Συνθήκη 2+4” για να υπεκφύγει, ισχυριζόμενο αυθαιρέτως ότι το θέμα των επανορθώσεων-αποζημιώσεων έχει γενικά κλείσει!<br /><br />Εάν το ζήτημα των αποζημιώσεων είχε χάσει τη νομιμοποιητική του βάση και είχε κλείσει, γιατί τον Μάιο 2013 το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών με υπογραφή Σόιμπλε ανέλαβε την υποχρέωση πρόσθετης αποζημίωσης των Εβραίων που επέζησαν του Ολοκαυτώματος; Στους Εβραίους δόθηκαν 772 εκατ. ευρώ για παροχή ιατρικής φροντίδας, καθώς και σύνταξη για το υπόλοιπο του βίου τους ύψους 300 ευρώ το μήνα! Ας σημειωθεί ότι και το 2000, η κυβέρνηση Σρέντερ είχε αποζημιώσει εκατοντάδες χιλιάδες ομήρους που είχαν μαρτυρήσει στα ναζιστικά στρατόπεδα.<br /><br />Η απόφαση της Χάγης<br /><br />Η τρίτη γερμανική υπεκφυγή είναι ότι η απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης το 2012 έκλεισε οριστικά το θέμα των αποζημιώσεων. Η αλήθεια είναι πως εκείνη η απόφαση αναγνώρισε την ετεροδικία, αλλά δεν αναφέρει πουθενά ότι οι αποζημιώσεις είναι αβάσιμες. Αντίθετα, αναγνωρίζει ότι το ζήτημα δεν παραγράφεται κι ότι αποτελεί διακρατική διαφορά, για την επίλυση της οποίας προτρέπει τα κράτη να συνεργαστούν.<br /><br />Υπενθυμίζουμε ότι η δίκη εκείνη αφορούσε την προσπάθεια των κατοίκων του Διστόμου να αποζημιωθούν μέσω απόφασης ιταλικού δικαστηρίου. Με άλλα λόγια, αφορούσε διεκδικήσεις ιδιωτών κι όχι του ελληνικού κράτους. Τον Οκτώβριο 2014, μάλιστα, το ιταλικό Συνταγματικό Δικαστήριο αποφαίνεται ότι η ετεροδικία δεν ισχύει όταν πρόκειται για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Επίσης ότι πολίτες μπορούν να εγείρουν ατομικές αξιώσεις εναντίον κράτους. Η απόφαση αυτή των Ιταλών δικαστών ανοίγει νέους δρόμους για τη δικαίωση των θυμάτων του ναζισμού.<br /><br />Η τέταρτη γερμανική υπεκφυγή είναι πολιτική κι όχι νομικοφανής. Προσπάθησε να αποδώσει τις ελληνικές διεκδικήσεις στην οικονομική κρίση και ειδικότερα σε μία προσπάθεια της Αθήνας να συμψηφίσει τις αποζημιώσεις με τις οφειλές προς τη Γερμανία. Είναι αλήθεια ότι πιεζόμενες από τη γερμανική διπλωματία οι ελληνικές κυβερνήσεις ολιγώρησαν. Καμία εξ αυτών, όμως, δεν παραιτήθηκε από τις απαιτήσεις, έστω κι αν δεν τις διεκδίκησαν δυναμικά. Εάν η Αθήνα είχε παραιτηθεί, το Βερολίνο θα είχε, βεβαίως, προσκομίσει το σχετικό έγγραφο.<br /><br />Η επαναφορά του ζητήματος του κατοχικού δανείου και των αποζημιώσεων από την κυβέρνηση Τσίπρα το 2015 ναι μεν είχε συμπέσει χρονικά με τις διαπραγματεύσεις της Ελλάδας με την Ευρωζώνη, αλλά ποτέ η Αθήνα δεν συνέδεσε τα δύο αυτά ζητήματα. Το γεγονός ότι η ίδια κυβέρνηση μετά την υπογραφή του 3ου Μνημονίου έβαλε το ζήτημα στο ράφι για να μην ενοχλεί το Βερολίνο δεν σημαίνει τίποτα στο νομικό επίπεδο. Απλώς δείχνει το πως ο ΣΥΡΙΖΑ αντιλαμβανόταν αυτή την υπόθεση και βεβαίως μας υποψιάζει βασίμως ότι η ανακίνησή του λίγο πριν τις εκλογές του 2019 είχε προεκλογικό χαρακτήρα.</div><div><br /></div><div>Γερμανικές αποζημιώσεις<br /><br />Η πέμπτη γερμανική υπεκφυγή είναι αβάσιμη σε βαθμό γελοιότητας. Ισχυρίζονται ότι τα κοινοτικά κονδύλια που έλαβε η Ελλάδα από την ΕΕ είναι μία μορφή αποζημίωσης! Τα κοινοτικά κονδύλια δεν είναι, βεβαίως, γερμανικά χρήματα και ούτε έχουν την παραμικρή σχέση με τις αποζημιώσεις για τα ναζιστικά εγκλήματα. Γι’ αυτό και κοινοτικά κονδύλια έλαβαν χώρες-μέλη που δεν συμμετείχαν στον πόλεμο, όπως η Ισπανία και η Πορτογαλία. Το προφανές επιβεβαιώνεται και από απάντηση της Κομισιόν το 1995 σε σχετική ερώτηση του τότε ευρωβουλευτή Αλαβάνου.<br /><br />Η τελευταία προσπάθεια του Βερολίνου να προβάλει ένα νέο επιχείρημα προήλθε από διαρροή στην εφημερίδα Die Welt. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της, στον υπ’ αριθμόν R27320 φάκελο του (γερμανικού) υπουργείου Εξωτερικών υπάρχει έγγραφο που αναγνωρίζει «γερμανικό υπόλοιπο χρέους ύψους 476 εκατομμυρίων… Δεν πρόκειται, όμως, ούτε για δάνειο, ούτε για πίστωση, αλλά απλώς για ποσό που έχει υπολογιστεί»!<br /><br />Ειδικά μετά τη συγκέντρωση και την ταξινόμηση όλων των επισήμων εγγράφων που συνδέονται με το κατοχικό δάνειο και τις κάθε είδους αποζημιώσεις, οι ελληνικές διεκδικήσεις είναι όχι μόνο ηθικά ισχυρές, αλλά και νομικά τεκμηριωμένες. Αυτό που πρέπει να προσδιορισθεί με διμερείς διαπραγματεύσεις είναι το ύψος των οφειλών της Γερμανίας αφενός λόγω του κατοχικού δανείου, αφετέρου λόγω των αποζημιώσεων. Η Επιτροπή του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους για το κατοχικό δάνειο εκτιμάει το συνολικό ύψος της γερμανικής οφειλής στα 11 δισ ευρώ.<br /><br />“Πρωτίστως ηθικό ζήτημα”!<br /><br />Η εκτίμηση θεωρήθηκε πολύ χαμηλή, αφού σύμφωνα με άλλους μάλλον μετριοπαθείς υπολογισμούς το ύψος της οφειλής κυμαίνεται γύρω στα 60 δισ. ευρώ. Ο υπολογισμός, ωστόσο, είναι υπόθεση μίας επόμενης φάσης. Πρώτα, το Βερολίνο πρέπει να υποχρεωθεί να αναγνωρίσει την οφειλή του και στη συνέχεια να διαπραγματευθεί το ύψος της. Το ίδιο ισχύει και για τις κάθε είδους αποζημιώσεις, το ύψος των οποίων υπολογίζεται ότι είναι αρκετά πάνω από 100 δισ.<br /><br />Η απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Λειβαδιάς (1997) για την αποζημίωση των κατοίκων του Διστόμου, την οποία επικύρωσε και κατέστησε τελεσίδικη η απόφαση της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου (2000) άνοιξε τον δρόμο για τις διεκδικήσεις ιδιωτών και επανέφερε στο προσκήνιο το ευρύτερο ζήτημα των ελληνικών διεκδικήσεων. Από τότε, όμως, έχουμε αλλάξει και φάση και γήπεδο. Η μπάλα έδειξε το 2015 να φεύγει από τα χέρια των ιδιωτών και την υπόθεση να αναλαμβάνει το κράτος. Αυτό τουλάχιστον είχε φανεί τότε από τις διακηρύξεις της κυβέρνησης Τσίπρα. Η δήλωσή του ενώπιον της Μέρκελ για πρωτίστως ηθικό ζήτημα, όμως, άφησε πολύ γρήγορα πικρή γεύση. Δεν άλλαξε, ωστόσο, ούτε κατά κεραία την ισχύ των ελληνικών διεκδικήσεων.<br /><br />Το νεοαποικιακού χαρακτήρα σύμφωνο ελληνογερμανικής συνεργασίας, που υπέγραψαν οι Γιώργος Παπανδρέου και Άγκελα Μέρκελ τον Μάιο 2010, και που επέτρεψε στον τότε Γερμανό υφυπουργό Φούχτελ να αλωνίζει την Ελλάδα δεν ήταν, βεβαίως, ο τρόπος για να εκκαθαρισθεί το ναζιστικό παρελθόν. Ούτε, βεβαίως, το “Γερμανοελληνικό Ταμείο για το Μέλλον” (με προϋπολογισμό μόλις 1.000.000 ευρώ!), στόχος του οποίου ήταν –κατά ομολογία του ίδιου του Γερμανού πρεσβευτή Πέτερ Σόοφ– «η αναζήτηση ενδεδειγμένων δράσεων για την επεξεργασία του παρελθόντος»! Με άλλα λόγια, στόχος του ήταν να χρηματοδοτήσει το ξαναγράψιμο της ιστορίας…<br /><br />Αυτά για να μην ξεχνάμε την αφόρητη γερμανική υποκρισία, την οποία πολλαπλώς διευκολύνουν διαδοχικές ελληνικές κυβερνήσεις.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Οι 5 ισχυρισμοί του Βερολίνου για να μην πληρώσει αποζημιώσεις στην Ελλάδα.

ΛΥΓΕΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ Αν και υπεύθυνη για πρωτοφανή μαζικά εγκλήματα, η ηττημένη Γερμανία του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου ευνοήθηκε γενναιόδωρα από τους...

Διαβάστε την συνέχεια

Γιατί ένα χτύπημα του Ισραήλ στο Ιράν θα ανοίξει την πόρτα του τρελοκομείου.

<img height="378" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2022/02/iran-pyraylos-930x550.jpg" width="737" /><br /><br /><b>ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΖΙΑΖΙΑΣ</b><br />Επίτιμος Α/ΓΕΣ<br /><br />Σε αεροπορικό χτύπημα στο ιρανικό προξενείο στη Δαμασκό την περασμένη Δευτέρα , είχαμε τον θάνατο δύο Ιρανών στρατηγών ,καθώς και πέντε στρατιωτικών συμβούλων.<br /><br />Η επίθεση θεωρείται από πολλούς ότι ήταν ισραηλινή, μια από τις πιο σημαντικές έως τώρα κατά των ιρανικών συμφερόντων στη Συρία, την οποία το Ισραήλ ούτε έχει επιβεβαιώσει ούτε εχει αρνηθεί. Η Τεχεράνη διαμήνυσε ότι θα προβεί σε αντίποινα, ενισχύοντας τους φόβους για διάχυση του πολέμου στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής και ανεξέλεγκτη σύγκρουση. Για αυτό το Ισραήλ προετοιμάζεται πυρετωδώς για ενδεχόμενα αντίποινα από το Ιράν .<br /><br />Είναι γεγονός ότι το Ιράν συνδέεται με όλες τις συγκρούσεις και τις εστίες ανάφλεξης, στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής όπως Ισραήλ και Γάζα, Υεμένη και Ερυθρά Θάλασσα, Λίβανος, Συρία, Ιράκ, και τελευταία Πακιστάν και ενισχύει την ανάπτυξη δυνάμεων που πολεμούν τους εχθρούς του, δηλαδή κυρίως τις ΗΠΑ, το Ισραήλ και τους συμμάχους τους ,σε όλη τη Μεση Ανατολη , καθώς και σε συγκρούσεις με αυτονομιστικές και τρομοκρατικές ομάδες και οργανώσεις. Ιράν εδώ και καιρό εξοπλίζει, εκπαιδεύει, χρηματοδοτεί, συμβουλεύει,κατευθύνει και χρησιμοποιεί ένοπλα κινήματα με τα οποία έχει κοινούς εχθρούs .<br /><br />Το Ιράν θεωρεί τις Ηνωμένες Πολιτείες και το Ισραήλ ως τους μεγαλύτερους εχθρούς του, εδώ και πάνω από τέσσερις δεκαετίες, μετά την επαναστασταση του 1979, οπου στο Ιράν εγκαθιδρύθηκε η σιιτική μουσουλμανική θεοκρατία και οι ηγέτες του έχουν ορκιστεί να καταστρέψουν το Ισραήλ.<br /><br />Το θεοκρατικό καθεστώς του Ιράν , με την βοήθεια της Ρωσίας αλλα και της Κίνας επιδιώκει να εδραιωθεί ως το ισχυρότερο κράτος στην περιοχή του Περσικού Κόλπου, με τον κύριο αντίπαλό του, τη Σαουδική Αραβία, να έχει συμμαχήσει με τις ΗΠΑ.<br /><br />Το δόγμα του Ιράν σήμερα είναι η στρατηγική της «εμπρόσθιας άμυνας»,δηλαδή εκτιμούν ότι για να υπερασπιστεί τον εαυτό της η χώρα τους πρέπει να αναλάβει δράση εκτός των συνόρων της, αυτό μπορεί να είναι στο Ιράκ, στη Συρία, την Υεμένη, στο Λίβανο ,την Παλαιστίνη ή στο Πακιστάν . Οι ιρανικές ένοπλες δυνάμεις έχουν εμπλακεί άμεσα σε πολέμους στη Συρία και στο Ιράκ, ωστόσο, γενικά, η Τεχεράνη έχει αντιμετωπίσει τους εχθρούς της στο εξωτερικό, κυρίως μέσω «αντιπροσώπων» ή, αλλιώς, «πληρεξουσίων», ωστόσο, διστάζει να εμπλακεί άμεσα με τις Ηνωμένες Πολιτείες ή τους συμμάχους τους, προχωρώντας σε σοβαρά αντίποινα ή σε πόλεμο μαζί τους. <br /><br />Η παραπάνω στρατηγική είναι αμφιλεγόμενη, όπως και τα αποτελέσματά της, στην ευρύτερη περιοχή. Τρομοκρατικές ομάδες επιτέθηκαν πρόσφατα σε ιρανικό έδαφος. Επιπλέον, εδώ και χρόνια το Ισραήλ έχει πραγματοποιήσει στοχευμένες επιθέσεις στο πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν, εξουδετερωνοντας κάποια από τα βασικά στελέχη του και καταστρέφοντας εγκαταστάσεις του.<br /><br />Το Ισραήλ θεωρεί το Ιράν ως κορυφαία απειλή για την ίδια τη ύπαρξη του και θέλει να εξάλειψη η να μειώσει αυτή την απειλή με ένα «αποφασιστικό χτύπημα».<br /><br />Όμως είναι πολύ δύσκολο έως αδύνατο να υποστεί συντριπτικό πλήγμα η στρατιωτική υποδομή του Ιράν, το οποίο εδώ και δεκαετίες προετοιμάζεται για έναν ασύμμετρο πόλεμο με τις ΗΠΑ και το Ισραήλ και αυτό το γνωριζει καλά η ηγεσία του Ισραήλ.<br /><br />Αν οι υπόγειες εγκαταστάσεις της Χαμάς είναι σοβαρό πρόβλημα για το Ισραήλ σήμερα, αυτές του Ιράν είναι άλυτος επιχειρησιακός και τεχνικός γρυφος . Το Ιράν εκτιμάται ότι εχει κατασκευάσει ενα ολόκληρο υπόγειο κοσμο μέσα σε ορεινούς όγκους, οπου κρύβονται τα πιο συγχρονα και φονικά του οπλικά συστήματα . Οι υπόγειες αυτες υποδομές πολύ δύσκολα μπορούν να εντοπιστούν και πιο δύσκολα να προσβληθούν ακομη και από ειδικα όπλα. <br /><br />Γενικά οι ιρανικές ένοπλες δυνάμεις δίνουν μεγάλη έμφαση σε μεθοδολογίες κάλυψης, απόκρυψης,παραλλαγής και παραπλάνησης και διαθέτουν πλήθος εγκαταστάσεων καμουφλαρισμένων σε πολιτικά κτήρια όπως σχολεία, τζάμια, νοσοκομεία κλπ . Οι Ιρανοί είναι αυτοί που κατασκεύασαν τα τούνελ εντός κατοικημένων τόπων στην Λωρίδα της Γάζας , είναι αυτοί που εκπαιδευουν την Χαμάς σε ανάλογες επιχειρήσεις .<br /><br />Ομως οι κυρώσεις και το εμπάργκο που εδώ και δεκαετίες εχουν επιβάλει οι Δυτικές Χώρες στο Ιράν , λόγω του πυρηνικού προγράμματος ,έχουν υποβαθμίσει τις στρατιωτικές του δυνατότητες και την οικονομία, αλλα και την πολιτική σταθερότητα στο εσωτερικό του θεοκρατικού καθεστώτος .<br /><br />Για αυτό εκτιμάται ότι η Τεχεράνη δεν θα παρεκκλίνει από την προσέγγιση που υιοθέτησε από τον Οκτώβριο , που άρχισε η σύγκρουση στη Λωρίδα της Γάζας, για την αποφυγή της άμεσης σύγκρουσης με το Ισραήλ και τις Ηνωμένες Πολιτείες, τη στιγμή που υποστηρίζει συμμάχους που έχουν χτυπήσει το Ισραήλ, τα αμερικανικά στρατεύματα και τα πλοία της Ερυθράς Θάλασσας σε επιθέσεις που λένε ότι έχουν στόχο να στηρίξει τη Γάζα. Το Ιράν δύσκολα θα επιχειρήσει απ’ευθειας κτυπημα εναντίον του Ισραήλ , παρά μόνο δια «αντιπροσώπων» , όπως πράττει μεχρι τώρα . <br /><br />Ένα άμεσο χτύπημα στο Ισραήλ θα οδηγήσει σε κλιμάκωση της ήδη τεταμένης κατάστασης στη Μέση Ανατολή. Ένα τέτοιο χτύπημα θα μπορούσε να οδηγήσει στη διεύρυνση του πολέμου Ισραήλ-Χαμάς σε μια μεγαλύτερη περιφερειακή σύγκρουση , με απρόβλεπτα αποτελέσματα για την περιφερειακή αλλα και την παγκόσμια ασφάλεια αλλα και την παγκόσμια οικονομία.<br />Τελικά σήμερα μπορούμε να πουμε ο Διπολικός Κόσμος δεν ήταν καθόλου άναρχος, η κάθε υπερδύναμη «μάζευε το δικό της στρατόπεδο» . Σήμερα όμως στον Πολυπολικό Κοσμο που ζούμε , η γεωπολιτική «αναρχία» τείνει να γίνει κανόνας ,με αποτέλεσμα ο κίνδυνος να εκραγούν συγκρούσεις να είναι ορατός ……<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Γιατί ένα χτύπημα του Ισραήλ στο Ιράν θα ανοίξει την πόρτα του τρελοκομείου.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΖΙΑΖΙΑΣ Επίτιμος Α/ΓΕΣ Σε αεροπορικό χτύπημα στο ιρανικό προξενείο στη Δαμασκό την περασμένη Δευτέρα , είχαμε τον θάνατο δύο Ιρ...

Διαβάστε την συνέχεια

“ΚΑΦΕΝΕΙΟ” των εξοπλισμών στην “απόρρητη Ελλάδα” με πολιτικούς και δημοσιογράφους…

<img height="324" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2024/04/kafeneion-790x400.png" width="806" /><br /><br />Τρεις δεκαετίες πλέον στο κουρμπέτι, έχουν δει πολλά τα μάτια μας. Κάποτε, υπήρξαμε πολύ πιο πρόθυμοι καταναλωτές της έννοιας του σεβασμού στο «εθνικό απόρρητο». Πέρασαν όμως δεκαετίες για να συνειδητοποιήσουμε την εξοργιστικά επιλεκτική του χρήση. Διότι καλά και άγια όταν αυτό έχει σαν στόχο να προστατεύσει τα πραγματικά εθνικά μυστικά. Αν και στη σημερινή εποχή, με τις τεχνολογικές δυνατότητες που προσφέρει, θα πρέπει καθένας να είναι πολύ συγκεκριμένος και όχι να μιλάει γενικώς και αορίστως περί απορρήτου…<br /><br /><br />Για να μην προσθέσει κανείς η δήλωση λεπτομερών στοιχείων για τους σχηματισμούς, τις μονάδες και τα οπλικά συστήματα που υπάγονται σε έλεγχο στα πλαίσια διεθνών συνθηκών ελέγχου – μείωσης των εξοπλισμών, όπως για παράδειγμα η συνθήκη για τη μείωση των συμβατικών δυνάμεων στην Ευρώπη (CFE: Conventional Forces Europe), στην οποία λίγα 24ωρα πριν η Τουρκία ανέστειλε τη συμμετοχή της.<br /><br />Διότι όταν κάθε χρόνο, αυτή περίπου την περίοδο, καταθέτεις στο αποθετήριο στη Βιέννη από τους αριθμούς πλαισίου μέχρι τους αριθμούς κυκλοφορίας των τεθωρακισμένων οχημάτων μάχης (ΤΟΜΑ) BMP-1 για κάθε περιοχή που είναι αναπτυγμένα, είναι τουλάχιστον αφελές να δημιουργείται ζήτημα, π.χ. με ατυχή βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ που είχε αναφερθεί στην παρουσία τους σε νησί του Ανατολικού Αιγαίου.<br /><br />Στο DP έχουμε γράψει με πολλές αφορμές για τη σκανδαλιστική απουσία «κουλτούρας εθνικής ασφαλείας». Και φυσικά, δεν άνοιξε ρουθούνι. Το να κόπτεται το σύστημα για το εθνικό απόρρητο όταν το θέμα στρέφεται ειδικότερα στους εξοπλισμούς της χώρας, δηλαδή στο… «μπαγιόκο», να μας επιτρέψετε να είμαστε εξαιρετικά καχύποπτοι. Διότι υπάρχει και το… γνωμικό, πως «το τελευταίο καταφύγιο των απατεώνων είναι ο πατριωτισμός».<br /><br />Μεγάλη κουβέντα και δεν την καταλαβαίνεις εξ αρχής. Διότι ξεκινώντας το ταξίδι στον χώρο, αναλογίζεσαι… «δεν μπορεί, έχουν ιερό και όσιο». Με την πάροδο των ετών και τω δεκαετιών αρχίζει και αμφιβάλλεις ολοένα και πιο έντονα. Διότι καταλαβαίνεις πόσο σοφή εμπορικά συνταγή είναι το να πουλάς, «Χριστό και πατρίδα», που έλεγαν κάποιοι παλαιοί, σοφοί. Κι αυτό χρησιμοποιείται στις μέρες μας. Επιλεκτικά πάλι όμως. Όπως βολεύει τον καθέναν.<br /><br />Ας μην προσποιούμαστε άλλο ότι δεν έχουμε ακούσει τίποτα για «κυκλώματα» και για «δομές» που έχουν χτιστεί μεθοδικά από προμηθευτές εντός των Ενόπλων Δυνάμεων επί δεκαετίες. Αυτές οι «δομές» μεγάλωσαν με… «στοργή» και φροντίδα, πολλές γενιές αξιωματικών, προσδοκώντας πως όταν βρεθούν στις ανώτερες θέσεις της ιεραρχίας, θα ανταποδώσουν με τη δική τους αφοσίωση. Εάν το επιθυμεί ή/και το θεωρεί σκόπιμο οποιοσδήποτε, θα μπορούσε να μας ζητήσει ευγενικά να αναπτύξουμε περισσότερο το θέμα, προσθέτοντας π.χ. μερικούς ωραίους τρόπους -και παραδείγματα- για το πως θα προσπεράσει αναίμακτα ο εκάστοτε ενδιαφερόμενος προμηθευτής, τους επικίνδυνους σκοπέλους.<br /><br />Όποιος το επιθυμεί. Θα μπορούσε να ισχυριστεί και ότι στο περίφημο «Πεντάγωνο», το υπουργείο Άμυνας των ΗΠΑ, αποδίδουν μικρότερη σημασία στην εθνική ασφάλεια συγκριτικά με την «πτωχή πλην τιμία Ελλάδα». Διότι κάθε χρόνο, ανελλιπώς, αναρτούν στο διαδίκτυο αναλυτικότατα στοιχεία για τον προϋπολογισμό του, την ποσότητα και κόστος κάθε οπλικού συστήματος, έργου ή υπηρεσίας που προμηθεύεται. Ή όταν αναρτά στο διαδίκτυο τις εκθέσεις επιχειρησιακών δοκιμών και αξιολόγησης. Πως είπατε;<br /><br />Συστημική παθογένεια…<br />Πάμε όμως και πιο πρόσφατα. Όταν τα τεράστια προβλήματα που συσσωρεύτηκαν ως αποτέλεσμα της εξοπλιστικής απραξίας μιας ολόκληρης 15ετίας, θα πρέπει να αναρωτηθούμε που ήταν καθένας από εμάς και πως αντέδρασε. Άραγε, τότε που πολιτικοί και στρατιωτικές ηγεσίες άφηναν τα πάντα να σαπίσουν με την δικαιολογία -αλλά και πραγματικότητα- της οικονομικής κρίσης, δεν υπήρχε θέμα εθνικής ασφαλείας; Τώρα το θυμήθηκαν όλοι; Τότε δεν όφειλε ο ενασχολούμενος – ευαίσθητος με τον τομέα άμυνας και ασφάλειας δημοσιογραφικός κόσμος να προειδοποιήσει; Πόσοι το έκαναν; Scripta manent…<br /><br />Όμως αυτή καθαυτή η ηλιθιότητα του πολιτικού συστήματος, τεκμηριώνεται ιστορικά από τα δεκάδες δισ. ευρώ που δαπανώνται… ως αποτέλεσμα κάποιας κρίσης, ποτέ πριν από αυτήν! Αυτούς θα εμπιστευθούμε τυφλά να τους παραδώσουμε την ευθύνη χωρίς να εγείρουμε θέματα του έχουν τους λόγους τους να τα βρίσκουν ενοχλητικά; Όχι εμείς. Διότι αυτό που προκύπτει, είναι, ότι δεν το κάνουν για να προστατέψουν την πατρίδα, αλλά για τον εαυτό τους! Για πολιτικό ή άλλο όφελος, κατά προτεραιότητα τουλάχιστον.<br /><br />Κι ας μην ισχύουν τα ήθη άλλων εποχών, όταν κάποιο εθνικό φιάσκο οδηγούσε ακόμα και στο εκτελεστικό απόσπασμα. Εδώ πάντα εκ των υστέρων! Και φυσικά, ξεκινούν και αφήνουν τα πάντα στη μέση! Και μην έχετε καμία αμφιβολία, ότι δεν πρόκειται να αλλάξουν πολλά. Πρώτα βγαίνει η ψυχή και μετά το χούι. Διότι μόλις αρχίζει σιγά σιγά η διάθεση πιστώσεων για εξοπλισμούς, αρχίζει και η μπίζνα. Όποιος το επιθυμεί, είναι καλοδεχούμενος να επιχειρηματολογήσει, ότι οι εμπλεκόμενοι διαπνέονται κατ’ αποκλειστικότητα από το ιερό εθνικό και πατριωτικό καθήκον. Σωρευμένη εμπειρία δεκαετιών…<br /><br />Ένα παράδειγμα… Δεν υπήρχε εθνικό θέμα ασφαλείας όταν π.χ. δεν πετούσε ούτε μύγα στη «φωλιά των Mirage» στην Τανάγρα, τα βλήματα έληγαν ή είχαν ήδη λήξει; Όταν τα καράβια με το ζόρι περπατούσαν και αίφνης, διακομματικά, μεθοδεύθηκε ώστε το πρώτο μισό δισ. ευρώ που διατέθηκε να πεταχτεί κανονικά από το παράθυρο; Όπως προκύπτει εκ των υστέρων και αυστηρά στο σκέλος που το καθόρισαν ως απόλυτη «προτεραιότητα» για να προηγηθεί. Το γιατί το ξέρουν όλοι κι ας μην το ομολογούν.<br /><br />Οι… στρατοί των πληκτρολογίων<br />Μήπως έχουν την καλοσύνη να τοποθετηθούν επί της ουσίας όσοι ανακαλύπτουν όψιμα το ενοχλητικό «καφενείο» των κοινωνικών δικτύων; Ή μήπως δείχνουν να ενοχλεί η σημερινή κατάσταση με τις -σχεδόν αποκλειστικά και επί της ουσίας- απευθείας αναθέσεις, χωρίς διαγωνισμούς και με μηδενική συμμετοχή της εγχώριας βιομηχανίας; Ας σταματήσουν να προκαλούν διότι δεν θα βγει αυτό σε καλό. Κι αν οποιοσδήποτε αναρωτιέται «μα καλά, πού είναι οι εισαγγελείς», δεν είμαστε οι κατάλληλοι για να δώσουμε πειστική απάντηση..<br /><br />Ενδιαφέρον βέβαια είναι, ότι σε πολλές περιπτώσεις, οι… καφενόβιοι γνωρίζουν εμφανώς -και επί της ουσίας- πολλά περισσότερα από αρκετούς που παριστάνουν τους ειδικούς και τους ευαίσθητους. Αυτό μόνο καλό είναι. Το κακό είναι, ότι όπως τα κόμματα έχουν μαζεμένους «στρατιώτες» των κοινωνικών δικτύων, κάτι παρόμοιο μπορεί να συμβαίνει και εδώ.<br /><br />Άρα, πιθανώς, κάποιοι να βγάζουν μεροκάματο. Για να υπάρχει κάποιος που πληρώνει, σημαίνει πως περιμένει να αποδώσει πολλαπλάσια η επένδυσή του στον διαδικτυακό στρατό. Το να ανακαλύπτεις όμως ιδιοτέλεια μόνο εδώ και να μην θεωρείται αυταπόδεικτο ότι η «κουλτούρα μυστικοπάθειας» εξυπηρετεί και διάφορους επιρρεπείς σε «μαϊμουδιές» υπό την κάλυψη δήθεν γεωπολιτικών αφηγημάτων, πάει πολύ, πέραν του ότι είναι αστείο.<br /><br />Καλά τα αφηγήματα περί σχεδίασης νέας πολιτικής εξοπλισμών, αλλά ακόμα κι αν οι προτεραιότητες τεθούν εκ νέου, πάλι προσχηματικές θα αποδειχθούν. Πέραν του ότι όσο περνά ο καιρός επιστρέφουμε σε όσα ήδη γνωρίζαμε. Άρα, απλά τρώνε τον χρόνο. Κατά τα άλλα, διαγωνισμούς δεν κάνουν για λόγους επείγοντος. Πάντα βρίσκεται το κατάλληλο αφήγημα, η κατάλληλη δικαιολογία για να προβληθεί ως αδήριτη και πιεστική ανάγκη η κατεπείγουσα προμήθεια του τάδε ή του δείνα συστήματος.<br /><br />Τις πταίει; ΚΑΝΕΙΣ<br />Κι αυτή η περίφημη «Ατζέντα 2030»… μοιάζει με αυτές που δίνουν οι εταιρίες δώρο στις αρχές του έτους. Είναι άδεια! Θεωρίες! Όλα ένα επικοινωνιακό αφήγημα στη χώρα που μαζεύτηκαν οι περισσότεροι «ειδικοί γεωπολιτικής» στον κόσμο, πολιτικοί και μη. Κι επειδή τα κοινωνικά δίκτυα, συν τα ανεξάρτητα και πιο εξειδικευμένα μέσα ενημέρωσης χαλούν αυτό το αφήγημα, θυμόμαστε αίφνης το εθνικό απόρρητο. Μήπως έχουν μετατρέψει τα πάντα σε απόρρητα, είτε για να μην μπορεί να εντοπιστεί η επαγγελματική ανεπάρκεια πολλών, είτε η ιδιοτέλεια κάποιων άλλων… «ένστολων» ή μη και οι ευθύνες;<br /><br />Για αυτό και τόσους μήνες μετά την ανατίναξη των πυρομαχικών της 111 Πτέρυγας Μάχης, τη μετατροπή του αεροδρομίου του Στεφανοβικείου σε ναύσταθμο και ελικοπτέρων σε υποβρύχια και την πανωλεθρία της Λιβύης ουδείς τιμωρήθηκε και ουδείς ανέλαβε τις ευθύνες του. Και σε τελική ανάλυση, κάθε φορολογούμενος, που θέλοντας και μη πληρώνει τον λογαριασμό, όχι μόνο έχει δικαίωμα αλλά και υποχρέωση να εκφράζει τη γνώμη του, ιδιαίτερα σε ζητήματα που φορτώνεται το κόστος της κάθε επιλογής.<br /><br />Εάν, δε, συνυπολογιστεί και τα όσα έχουν καταγραφεί κατά τη τελευταία 25ετία στα εξοπλιστικά προγράμματα, τότε οι φορολογούμενοι όχι μόνο δικαιούνται να εκφέρουν άποψη αλλά και να ασκήσουν σφοδρή κριτική τουλάχιστον για τις λανθασμένες προτεραιότητες.<br /><br />Διαφθορά και εθνική ασφάλεια<br />Επίσης, εξαιρετικά δημοφιλές εδώ στην Ελλάδα είναι το «τους πολιτικούς τους κρίνει ο λαός»! Πάμε να κάνουμε το ίδιο και στο στράτευμα, με τη διαφορά ότι όπου «λαός» βάζουμε «οι πολιτικοί στις τακτικές κρίσεις»; Ας αναζητήσουν στο παράδειγμα των ΗΠΑ, μια χώρα στην οποία στηριζόμαστε, το περιεχόμενο της λέξεως «accountability» (λογοδοσία). Να ενημερώσουμε επίσης, ότι στις ΗΠΑ η διαφθορά θεωρείται ως μείζον ζήτημα εθνικής ασφαλείας. Το γράψαμε το 2017 μιλώντας για νεοελληνική κλεπτοκρατία, με όλες τις παραπομπές στην αμερικανική νομοθεσία. Όχι μόνο μία φορά, επανήλθαμε το 2018, ενώ αναφορά υπήρξε και πιο πρόσφατα, το 2021. Scripta manent δεν είπαμε; Λίγοι φαίνεται πως έδωσαν την πρέπουσα σημασία.<br /><br />Όσον αφορά τα «μυστικά» που η δημόσια συζήτηση προδίδει στους Τούρκους, επιτέλους, ας σταματήσουμε να είμαστε αφελείς και να πιστεύουμε ότι η επάνδρωση κάποιας μονάδας, ιδίως της πρώτης γραμμής, είναι δυνατόν να μην εντοπιστεί. Όταν η ελληνική πλευρά έχει εξαιρετική εικόνα του τι συμβαίνει απέναντι, με λεπτομέρειες που σοκάρουν, είναι τουλάχιστο ανόητο, από αναλυτικής απόψεως, να μην υποθέτεις και το αντίστροφο…<br /><br />Όσο για τις επιχειρησιακές ικανότητες των Κλάδων, εκεί κι αν είναι αδύνατο να κρυφτούν τα βασικά! Αυτά τα οποία χρησιμοποιούν οι αναλυτές του αντιπάλου, για να διαπιστώσουν εάν και σε ποιον βαθμό υπάρχει ή όχι ισορροπία ισχύος που εξασφαλίζει -θεωρητικά πάντα- επίπεδο αμοιβαίας αποτροπής, δηλαδή την ίδια την ειρήνη.<br /><br />Στις λεπτομέρειες που θα κρίνουν το αποτέλεσμα, δεν είναι μόνο η ποιότητα και το σθένος του ανθρωπίνου δυναμικού. Είναι και η ποιότητα της πολιτικής ηγεσίας. Μετά την τραυματική εμπειρία στα Ίμια με την κυβέρνηση / θίασο του Κώστα Σημίτη και τους ανεπίτρεπτους συμβιβασμούς που έκανε η στρατιωτική ηγεσία στη διαδικασία χειρισμού της κρίσης, πόσα νομίζουμε ότι έχουν αλλάξει μετά από σχεδόν δυόμιση δεκαετίες;<br /><br />Ποιο περιεχόμενο θα είχαν άραγε σε μια ενδεχόμενη σημερινή κρίση, τα αντίστοιχα της τότε άγνοιας του τι σημαίνουν «κανόνες εμπλοκής» (δεν θα μας εκπλήξει εάν το αγνοούν πολλοί και σήμερα) και της συστηματικής προσπάθειας να ριχθούν όλες οι ευθύνες στους στρατιωτικούς;<div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

“ΚΑΦΕΝΕΙΟ” των εξοπλισμών στην “απόρρητη Ελλάδα” με πολιτικούς και δημοσιογράφους…

Τρεις δεκαετίες πλέον στο κουρμπέτι, έχουν δει πολλά τα μάτια μας. Κάποτε, υπήρξαμε πολύ πιο πρόθυμοι καταναλωτές της έννοιας του σεβασμού σ...

Διαβάστε την συνέχεια

ΗΝΙΟΧΟΣ 2024: 106 Μαχητικά Αιχμής, 9 χώρες, επίλεκτοι πιλότοι.

<img height="427" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2013/06/haf_hnioxos-2013_2.jpg" width="715" /><br /><b><br />Του </b>ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΙΔΕΡΗ<br />Γιατί η άσκηση «Ηνίοχος» αποτελεί ίσως την μεγαλύτερη αεροπορική συνεκπαίδευση στην Γηραιά Ήπειρο; 36 μαχητικά αεροσκάφη από 9 χώρες και περισσότερα από 70 ελληνικά, απαντούν στο ερώτημα. Από τους αριθμούς και μόνο, εξάγεται το συμπέρασμα ότι οι απογειώσεις από την 117 Πτέρυγα Μάχης στην Ανδραβίδα, από την 8η Απριλίου και για 10 ημέρες, θα συμπληρώνουν τριψήφιο αριθμό. Πολλές φορές και κατά το παρελθόν τα στατιστικά στοιχεία που διατηρεί το αεροπορικό επιτελείο μαρτυρούσαν ότι σχεδόν κάθε μέρα οι απογειώσεις ξεπερνούσαν τις 100 ημερησίως. Και το μέγεθος αυτό δείχνει ένα επιπλέον στοιχείο, ότι οι ξένες αποστολές επιδιώκουν τη συμμετοχή τους σχεδόν σε όλα τα σενάρια ασκήσεων, γεγονός που τους δίνει την ευκαιρία να συναντηθούν στον αέρα με την ελληνική ελίτ. Στον «Ηνίοχο» του 2024 συναντώνται όλα τα σύγχρονα μαχητικά 4ης και 4,5 γενιάς, δημιουργώντας το διαλειτουργικό πλέγμα που επιδιώκουν πάντοτε οι σχεδιαστές των σεναρίων.<br /><br />Οι ΝΟΤΑΜ που έχουν εκδοθεί από την Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας, κατόπιν αιτήματος της πολεμικής, κατ’ ουσίαν «κλειδώνουν» από τις 08/04 ως τις 18/04, ιδιαίτερα μεγάλα τμήματα του FIR Αθηνών, ενώ ξεχωριστής αξίας θεωρούνται εκείνα που βρίσκονται στο Αν. Αιγαίο. Σύμφωνα με στρατιωτικές πηγές, σενάρια που απαιτούν την παρουσία και συνεργασία με Jtac, τα περισσότερα, αν όχι όλα, πρόκειται να διεξαχθούν στον ηπειρωτικό κορμό της χώρας κυρίως πέριξ της Θεσσαλίας Και αυτό, σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, γίνεται καθώς υπάρχει η απαίτηση για άμεση απενημέρωση μέσω crypto video chat. Δηλαδή το στέλεχος ειδικών επιχειρήσεων πρέπει να περνά πληροφορίες στο λεγόμενο «white cell» πού είναι στην αεροπορική βάση της Ανδραβίδας. Το «white cell» είναι το κέντρο επιχειρήσεων που στήνεται μόνο σε μια πολεμική περίοδο και όχι σε ειρηνική.<br /><br />Από αυτό και μόνο διακρίνεται ο τρόπος και η κουλτούρα μέσα από την οποία το Κέντρο Αεροπορικής Τακτικής και στο σύνολό της η πολεμική αεροπορία έχει χτίσει κομμάτι- κομμάτι την άσκηση «Ηνίοχος», κατά την οποία προσομοιάζονται καθαρά πολεμικά σενάρια και δοκιμάζεται οτιδήποτε αφορά την τακτική και τον τρόπο δράσης στο σύγχρονο περιβάλλον. Στα «κλειδωμένα» τμήματα του FIR θα συναντώνται τα δικινητήρια Rafale της Γαλλίας και του Κατάρ, τα F-18 των Ισπανών, τα Eurofighter Typhoon των Σαουδαράβων και των Βρετανών. Εκεί θα επιχειρούν και τα F-16 ελληνικά, αμερικανικά και Ρουμανικά. Επιπρόσθετα, μια και ο «Ηνίοχος» έχει εξελιχθεί σε διακλαδική άσκηση, η Αυστρία και η Πορτογαλία θα συμμετέχουν στην άσκηση με προσωπικό Πληροφοριών και Ειδικές δυνάμεις, ενώ η Γερμανία θα αποστείλει ομάδα παρατηρητών.<br /><br />Δευτέρα 08/04 είναι από τις ημέρες που κατ’ ουσίαν ξεκινά η εκτέλεση των σεναρίων που έχουν ήδη συμφωνηθεί από τις μετέχουσες χώρες. Οι λεγόμενες «οικογενειακές» ή πτήσεις εξοικείωσης (σ.σ. familiarization flights) είχαν ξεκινήσει με την άφιξη των αποστολών, όπου οι αεροπόροι από τις σύμμαχες χώρες είχαν την ευκαιρία να ζήσουν και το «terrain masking» στο ονειρεμένο περιβάλλον που προσφέρει το φαράγγι του Βουραϊκού. Η διέλευση σε χαμηλό ύψος μέσα στο φαράγγι είναι μια άσκηση που θα μπορούσε κανείς να την χαρακτηρίσει ως πτήση κάτω από τα ραντάρ με την βοήθεια κάλυψης που προσφέρει ο ορεινός όγκος. Σημαντικά asset για τον «Ηνίοχο» είναι τρία, το γαλλικό ιπτάμενο ραντάρ, το ελληνικό αλλά και το Μη Επανδρωμένο Αεροσκάφος MQ-9 Reaper των ΗΠΑ.<div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

ΗΝΙΟΧΟΣ 2024: 106 Μαχητικά Αιχμής, 9 χώρες, επίλεκτοι πιλότοι.

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΙΔΕΡΗ Γιατί η άσκηση «Ηνίοχος» αποτελεί ίσως την μεγαλύτερη αεροπορική συνεκπαίδευση στην Γηραιά Ήπειρο; 36 μαχητικά αεροσκάφη ...

Διαβάστε την συνέχεια