«Ψήνονται» διευθετήσεις με την Άγκυρα.

Δημήτρης Μηλάκας
Τα αίτια για την εκλογική συντριβή του Ερντογάν αναζητούνται στα (οικονομικά) προβλήματα της καθημερινότητας των Τούρκων ψηφοφόρων οι οποίοι μπορεί να «ψωνίζουν» τα νέο-οθωμανικά μεγαλεία που πουλά ο Τούρκος Πρόεδρος, δεν μπορούν ωστόσο να αγνοήσουν τη φτώχεια (τους).
Κατά τα λοιπά, το αφήγημα του Ταγίπ Ερντογάν περί «τουρκικού 21ου αιώνα», περί της Μεγάλης Γαλάζιας Πατρίδας και περί μιας χώρας που διεκδικεί τον ρόλο περιφερειακής (υπερ)δύναμης, εξακολουθεί να είναι κυρίαρχο, καθώς το στηρίζουν όλες οι πολιτικές δυνάμεις της χώρας και σίγουρα η ευρεία πλειοψηφία του τουρκικού λαού.

Υπό αυτήν την έννοια το εκλογικό αποτέλεσμα ελάχιστα (μάλλον καθόλου) θα επηρεάσει τις επιλογές της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής η οποία αποτυπώνει το στίγμα της στον περίγυρο της χώρας και φιλοδοξεί να επιβάλει τη χώρα επί ίσοις όροις στο τραπέζι των μεγάλων και ισχυρών.

Όλα στα κρυφά

Μέσα σ’ ένα τέτοιο πλαίσιο τοποθετούνται και τα ελληνοτουρκικά που αυτήν ακριβώς την περίοδο βρίσκονται σε οργασμό μυστικών διαβουλεύσεων με στόχο βιώσιμες και μακροπρόθεσμες διευθετήσεις. Εξάλλου, οι στόχοι της Τουρκίας (και) στα ελληνοτουρκικά παραμένουν πάγιοι και αναλλοίωτοι ανεξάρτητα από τις όποιες εσωτερικές πολιτικές αναταράξεις.

Δεν είναι άλλωστε τυχαίο πως την επόμενη μέρα (Δευτέρα 1η Απριλίου) της εκλογικής συντριβής του κόμματος του Ταγίπ Ερντογάν (ΑΚΡ) το «βαθύ τουρκικό κράτος δέσμευσε για πραγματοποίηση ασκήσεων έρευνας και διάσωσης μεγάλες περιοχές του Αιγαίου από βορρά προς νότο. Τα στίγματα που περιγράφουν τις εν λόγω περιοχές επιβεβαιώνουν ότι η πολιτική της Άγκυρας παραμένει επικεντρωμένη στις πάγιες διεκδικήσεις της καθώς:

•  Δεν λαμβάνει υπόψη της δικαιώματα (πέραν των 6 μιλίων) στα ελληνικά νησιά.
• Δεν «μετρά» τις εν εξελίξει διαπραγματεύσεις στο πλαίσιο της πολιτικής της ελληνοτουρκικής προσέγγισης που υποτίθεται ότι έχουν δεσμευτεί οι δύο χώρες.
• Εξακολουθεί να υπερβάλει σε προκλητικότητα καθώς μία από τις περιοχές που έχουν δεσμευτεί (από 1η μέχρι της 9ης Απριλίου) «αγγίζει» τη νότια Εύβοια.

Στα ελληνοτουρκικά (και γενικότερα στις κινήσεις της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής) τίποτε δεν πρόκειται να αλλάξει εξ αιτίας του δυσμενούς εκλογικού αποτελέσματος. Άλλωστε ο Ερντογάν έχει μπροστά του 4 γεμάτα χρόνια στην εξουσία για να υποστηρίξει / συνεχίσει τις μέχρι τώρα επιλογές του για την ενίσχυση της τουρκικής πολεμικής βιομηχανίας προκειμένου να μπορεί η χώρα του να διεκδικεί τον ρόλο της περιφερειακής υπερδύναμης, έστω κι αν αυτό του κόστισε στην κάλπη, καθώς όπως είπαμε οι άνθρωποι μπορεί να παραμυθιάζονται από τα μεγαλεία, αλλά τελικά ψηφίζουν με βάση τις αντοχές της τσέπης τους.

Σκληρός μέσα και έξω

Μετά το εκλογικό στραπάτσο και κυρίως μετά την ανάδειξη αντίπαλου δέους (του επανεκλεγέντος δημάρχου Κωνσταντινούπολης Ιμάμογλου) οι επιλογές του Ταγίπ Ερντογάν δεν μπορούν να ξεφύγουν από την πεπατημένη:
· Επισήμανση των κρίσιμων στόχων της τουρκικής διπλωματίας (ένας από αυτούς είναι και η προώθηση των αξιώσεων που έχει η Άγκυρα σε βάρος της Ελλάδας στο Αιγαίο και την ανατολική Μεσόγειο, έτσι ώστε να φεύγουν από το κάδρο τα εσωτερικά προβλήματα.)
· Πυροδότηση εσωτερικών πολιτικών εντάσεων προκειμένου να εξασθενίσουν οι αντίπαλοί του που δεν βρίσκονται αντιμέτωποι απλώς με αυτόν και το κόμμα του αλλά με το ίδιο το κράτος.

Ο Ταγίπ στον Μπάιντεν

Μέσα σ’ αυτό το πολιτικό περιβάλλον δεν θα πρέπει να λησμονούμε ότι συνεχίζονται πυρετωδώς και υπό άκρα μυστικότητα οι ελληνοτουρκικές συνομιλίες, οι οποίες έχουν ξεκινήσει μετά το καλοκαίρι του 2020 και την κρίση του «Ορούτς Ρέις» υπό τον γενικό τίτλο (όπως τον προσδιόρισε ο τότε υπουργός εξωτερικών των ΗΠΑ Μάικ Πομπέο) «μείωση του στρατιωτικού αποτυπώματος» στην ελληνοτουρκική μεθόριο.

Από τότε έχουν πραγματοποιηθεί σειρά συναντήσεων των δύο πλευρών, έχουν ανακοινωθεί συμφωνίες στο οικονομικό επίπεδο, έχει πραγματοποιηθεί επίσκεψη του Ερντογάν στην Αθήνα, συναντήσεις του πρωθυπουργού με τον Τούρκο Πρόεδρο στο περιθώριο συνόδων, και ετοιμάζεται μια ακόμη συνάντηση των δύο ηγετών στο περιθώριο της συνόδου κορυφής του ΝΑΤΟ στις αρχές του καλοκαιριού.
Την ίδια ώρα συστηματικές είναι και οι συνομιλίες των δύο πλευρών (για την ακρίβεια των εμπίστων των δύο ηγετών) για τα μείζονα ζητήματα που συνθέτουν τις ελληνοτουρκικές (συνοριακές) διαφορές στο Αιγαίο και τα ζητήματα κυριαρχίας επί νησίδων και βραχονησίδων που προβάλλει η Άγκυρα, καθώς και για το ζήτημα της αποστρατιωτικοποίησης (μείωση του στρατιωτικού αποτυπώματος) των ελληνικών νησιών που βρίσκονται στα παράλια. Για αυτές ακριβώς τις μυστικές συζητήσεις το πέπλο είναι απόλυτο καθώς η κυβέρνηση όχι μόνο δεν έχει ενημερώσει την αντιπολίτευση, αλλά ούτε καν το Υπουργικό της Συμβούλιο.

Πριν από την αναμενόμενη (στο περιθώριο της συνόδου κορυφής του ΝΑΤΟ) Μητσοτάκη – Ερντογάν στις αρχές του καλοκαιριού ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει η συνάντηση που θα έχει στην Ουάσιγκτον (9 Μαΐου) ο Τούρκος Πρόεδρος με τον Τζο Μπάιντεν. Μια συνάντηση η οποία αναμένεται να επισφραγίσει την επάνοδο των αμερικανοτουρκικών σχέσεων σε «ήρεμα νερά» με αιχμή την εμβάθυνση της συνεργασίας τους σε αμυντικό / εξοπλιστικό επίπεδο.

Σύμφωνα με την εκτίμηση έμπειρων διπλωματών στο ελληνικό ΥΠΕΞ η εξομάλυνση των αμερικανοτουρκικών σχέσεων θα συμπαρασύρει / επιβάλει και την αποκατάσταση / διευθέτηση ελληνοτουρκικών προβλημάτων, καθώς στόχος της Ουάσιγκτον είναι η απρόσκοπτη λειτουργία της νοτιοανατολικής πτέρυγας του ΝΑΤΟ που προϋποθέτει διευθετήσεις στις ελληνοτουρκικές εκκρεμότητες.

Μέσα σ’ αυτό το κλίμα οι κίνδυνοι για τα ελληνικά συμφέροντα είναι προφανείς και πολλαπλασιάζονται καθώς η κυβέρνηση Μητσοτάκη εμφανίζεται διατεθειμένη για παραχωρήσεις και τα κόμματα της αντιπολίτευσης που κυβέρνησαν και φιλοδοξούν να ξανακυβερνήσουν δεν αμφισβητούν το αφήγημα της ελληνοτουρκικής προσέγγισης, το οποίο εξελίσσεται κάτω από αμερικανικές οδηγίες…

πηγή


Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.