«Καίει» τον Καραμανλή η πρόεδρος της ΡΑΣ: Όλοι γνώριζαν, είχαμε προειδοποιήσει για τους κινδύνους στον σιδηρόδρομο.

<img height="400" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/7ea538f0544a978ae0dde8f6b8560b14_XL.jpg" width="793" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Σοβαρές καταγγελίες από την πρόεδρο της Ρυθμιστικής Αρχής Σιδηροδρόμων.</span></h3>Σε σειρά σοβαρών αποκαλύψεων και αναπάντητων επιστολών που είχαν κοινοποιηθεί στο Υπουργείο Μεταφορών προχώρησε η πρόεδρος της ΡΑΣ, Ιωάννα Τσιαπαρίκου η οποία παραχώρησε συνέντευξη στον τηλεοπτικό σταθμό Kontra σχετικά με το σιδηροδρομικό δυστύχημα των Τεμπών.<br />Η κα Τσιαπαρίκου σημείωσε πως η Ρυθμιστική Αρχή Σιδηροδρόμων είχε “χτυπήσει” καμπανάκια κινδύνου για τα ζητήματα ασφαλείας στον ελληνικό σιδηρόδρομο, παρουσιάζοντας και ορισμένα έγγραφα που είχαν αποσταλεί και κοινοποιηθεί στους πολιτικούς προϊστάμενους, όπως αυτό της 13ης Δεκεμβρίου του 2021 με τίτλο “συστάσεις για τη βελτίωση της ασφάλειας των σιδηροδρόμων” προς ΟΣΕ, ΤΡΑΙΝΟΣΕ, ΣΤΑΣΥ, Γραφείο Υπουργού και Υφυπουργού, Γενικού Γραμματέα Μεταφορών, Γενικού Διευθυντή Μεταφορών του Υπουργείου.<br />Το τελευταίο έγγραφο, ωστόσο, ήταν μόλις τέσσερις μέρες πριν την τραγωδία, με το οποίο η ΡΑΣ όπου ζητούσε ενημέρωση σχετικά με το το προσωπικό του ΟΣΕ και για το αν λήφθηκαν ή πρόκειται να ληφθούν μέτρα για την αντιμετώπιση των προβλημάτων, καθώς είχαν προηγηθεί εκτροχιασμοί τον Οκτώβριο του 2022 σε Λιανοκλάδι και Τιθορέα. Στο έγγραφο αυτό μάλιστα γινόταν λόγος για “μη ορθή διευθέτηση αλλαγής τροχιάς”, σύμφωνα με το kontranews.gr.<br /><br />«Όλοι γνώριζαν»<br /><br />Η πρόεδρος της ΡΑΣ αρχικά απάντησε στην κριτική που έχει δεχτεί σχετικά με την εμπειρία και την επάρκειά της για τη θέση της: “Οι σπουδές μου είναι πραγματικές και δεν αμφισβητούνται από κανέναν. Είμαι οικονομολόγος από το Πανεπιστήμιο Πειραιά, έχω μεταπτυχιακές σπουδές σε ένα από τα ελάχιστα ευρωπαϊκά μεταπτυχιακά διεθνών μεταφορών και είμαι και διδάκτωρ του οικονομικού Πανεπιστημίου Πειραιά με έμφαση στη διαχείριση ανθρώπινου δυναμικού. Έχω εμπειρία στις μεταφορές, αλλά θα πρέπει να σας πω ότι οι σύγχρονες μέθοδοι μάνατζμεντ επιτάσσουν ένα τεχνοκρατικό προφίλ και ένα οικονομικό background. Το σχέδιο διαχείρισης ασφάλειας μέσω του οποίου παίρνει έγκριση η ασφάλεια σε ΟΣΕ δεν έχει συνταχθεί από κανένα τεχνικό πανεπιστήμιο.<br />Έχει συνταχθεί από το Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών.<br />Καταλαβαίνετε ότι είναι απολύτως συμβατό το οικονομικό προφίλ για μία τέτοια θέση.<br />Εν συνεχεία, σχετικά με το αν είχε ενημερώσει για το μπάχαλο τους πολιτικούς προϊστάμενους: “Η έγκριση ασφάλειας είναι μία σειρά καταγεγραμμένων διαδικασιών με βάση τα υφιστάμενα συστήματα από τον ΟΣΕ που τις καταρτίζει προκειμένου ο σιδηρόδρομος να δραστηριοποιείται με ασφάλεια. Εμείς δεν θα μπορούσαμε να μη δώσουμε την έγκριση ασφαλείας στον ΟΣΕ εφόσον όλες αυτές οι διαδικασίες είναι καταγεγραμμένες.<br />Από την ώρα που καταγράφονται, είναι δέσμευση του ΟΣΕ να λαμβάνει όλα τα απαραίτητα μέτρα να ελέγχει τους κινδύνους ασφάλειας και αν συμμορφώνεται πλήρως με τις νομοθετικές διατάξεις.<br />Με αυτόν τον τρόπο δίνουμε την έγκριση ασφάλεια και από εκείνη την ώρα ο ΟΣΕ επωμίζεται την ευθύνη για αυτά που περιγράφονται.<br />Εμείς κάνουμε μετά εποπτείες και τακτικούς ελέγχους βάσει των κινδύνων που εντοπίζονται από την προηγούμενη χρονιά.<br />Οι έλεγχοι αυτοί είναι ποιοτικοί και δειγματοληπτικοί, δεν είναι ποσοτικοί. Στις διαδικασίες αυτές υπάρχουν και δικλίδες ασφάλειας, υπάρχει ανάλυση επικινδυνότητας, ο ίδιος ο ΟΣΕ πρέπει να αναλαμβάνει μέτρα και στο τέλος υπάρχει η ΡΑΣ που βάσει κινδύνων καταρτίζει ένα ετήσιο πρόγραμμα δειγματοληπτικών ελέγχων, περίπου έναν τον μήνα.<br /><br />Σε ερώτηση γιατί το πόρισμα της ΡΑΣ δεν ήρθε νωρίτερα, απάντησε: “Πάντα όταν είχαμε υπόνοια ότι υπάρχει κάποιος κίνδυνος ενημερώναμε και το κοινοποιούσαμε και στο υπουργείο. Έχω μαζί μου σειρά εγγράφων στα οποία χτυπάμε τα καμπανάκια για τα οποία κατηγορηθήκαμε ότι ερχόμαστε εκ των υστέρων να τα χτυπήσουμε. Από το 2018 το κάναμε με όλες τις διοικήσεις ΟΣΕ. Λέγαμε ότι το τελευταίο χρονικό διάστημα παρατηρούμε την αύξηση της συχνότητας ατυχημάτων και εφιστούμε την προσοχή σας για την τήρηση των κανόνων και των διαδικασιών. Αυτό το έγγραφο είναι κοινοποιημένο, όχι μόνο στη διοίκηση του ΟΣΕ, αλλά και στο Υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών.<br /><br />Όσο για τις απαντήσεις που δόθηκαν και το αν υιοθετήθηκαν οι συστάσεις, είπε: “Εκ του αποτελέσματος φαίνεται πως όχι. Ακόμη κι αν δεν είχαμε τα έγγραφα, έχουμε και έκθεση ασφάλειας, την οποία υποχρεούμαστε να κοινοποιούμε κάθε χρόνο στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Σιδηροδρόμων, στο υπουργείο και στους αρμόδιους φορείς που περιγράφεται ότι είμαστε από τις χώρες με τα περισσότερα θανατηφόρα ατυχήματα και συμβάντα στην Ε.Ε. Τον περασμένο Σεπτέμβριο βγήκε η έκθεση του 2021 και φαίνεται ότι έχουμε πάρα πολύ αυξημένα συμβάντα και ατυχήματα.<br /><br />Είχα συναντηθεί με τον Γενικό Γραμματέα Μεταφορών. Συναντιόμασταν όταν υπήρχε ανάγκη. Τα προβλήματα είναι γνωστά, δεν τα ανακαλύψαμε εμείς. Δεν χρειαζόταν να χτυπήσουμε καμπανάκια, ήταν όλοι γνώστες και της κακής κατάστασης του δικτύου και της δυσκολίας συντήρησης του δικτύου και της έλλειψης προσωπικού και πάντα προσπαθούσαμε πυροσβεστικά να εντοπίζουμε τους κινδύνους και να προειδοποιούμε. Αυτά τα έχουμε πει και δημόσια”.<br /><br />Όσο για το αν είχε συναντηθεί με τον Κώστα Αχ. Καραμανλή, είπε: “Όχι δεν τον συνάντησα. Όταν ανέλαβε το υπουργείο είχα ενημερώσει ότι είμαστε στη διάθεσή του. Δεν με κάλεσε ποτέ.<br /><br />Τέλος, για το αν είχαν καταλάβει στο Υπουργείο το μέγεθος του προβλήματος και ποιοι ευθύνονταν: “Εγώ δεν ήρθα εδώ να αποδώσω ευθύνες. Υπάρχουν αρχές που θα το κάνουν. Σίγουρα ήταν ανθρώπινο λάθος, σίγουρα αν είχαμε αυτοματοποιημένα συστήματα ίσως να μην είχαμε αυτή την τραγωδία, αλλά όλοι γνώριζαν την κατάσταση στον σιδηρόδρομο. Όλοι τη γνώριζαν. Θεωρώ ότι και ο ίδιος ο διευθύνων του ΟΣΕ είχε μεταφέρει την κατάσταση και έκανε προσπάθειες. Μας είχε μεταφερθεί ότι έχει αλλάξει το προσωπικό και αναζητά χρηματοδότηση και προσωπικό. Σχεδόν κάθε μέρα υπήρχε ένα συμβάν για το οποίο εμείς πρέπει να στείλουμε μία επιστολή. Συστάσεις για τις διαβάσεις, εκτροχιασμούς, αλλαγές τροχιάς κ.α”.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

«Καίει» τον Καραμανλή η πρόεδρος της ΡΑΣ: Όλοι γνώριζαν, είχαμε προειδοποιήσει για τους κινδύνους στον σιδηρόδρομο.

Σοβαρές καταγγελίες από την πρόεδρο της Ρυθμιστικής Αρχής Σιδηροδρόμων. Σε σειρά σοβαρών αποκαλύψεων και αναπάντητων επιστολών που είχαν κοι...

Διαβάστε την συνέχεια

Κόλαφος η FAZ για Μητσοτάκη: Μόνο ο ίδιος ευθύνεται για την πτώση της δημοτικότητας του .Πιθανότερη από ποτέ η αλλαγή σκυτάλης.

<img height="360" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/0129e8a6d40fa528bd7dd99bd19e603b_XL.jpg" width="764" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Η FAZ σχολιάζει τη διαμόρφωση του πολιτικού σκηνικού στην Ελλάδα ενόψει των εκλογών τον Μάιο.</span></h3>Τις τελευταίες εξελίξεις στο πολιτικό σκηνικό της Ελλάδας και την πτώση της δημοτικότηας του Κυριάκου Μητσοτάκη σχολιάζει η Frankfurter Allgemeine Zeitung (FAZ) ενόψει των εκλογών τον προσεχή Μάιο. Στο δημοσίευμα αναφέρεται ότι πλέον η αλλαγή ηγεσίας στην Ελλάδα είναι πιθανότερη από πότε, ενώ ο μοναδικός υπεύθυνος για την πτώση της δημοτικότητας Μητσοτάκη, είναι ο ίδιος ο... Μητσοτάκης.<br />«Από τον Ιούλιο του 2019, όταν ανέλαβε την πρωθυπουργία ο Μητσοτάκης, η Νέα Δημοκρατία προηγείτο σαφώς του ΣΥΡΙΖΑ σε όλες τις δημοσκοπήσεις. Κατά ειρωνικό τρόπο, τις τελευταίες εβδομάδες πριν από τις εκλογές, ωστόσο, το προβάδισμα έχει συρρικνωθεί τόσο σημαντικά που μια αλλαγή εξουσίας δεν φαίνεται πλέον εντελώς απίθανη». Με την επαναφορά της απλής αναλογικής, «οποιοσδήποτε κερδίσει τις επόμενες εκλογές θα χρειαστεί συμμάχους γιατί κανένα κόμμα στην Ελλάδα δεν είναι αυτή τη στιγμή κοντά στην απόλυτη πλειοψηφία από μόνο του. Μετά το σιδηροδρομικό δυστύχημα, τα ποσοστά αποδοχής της Νέας Δημοκρατίας δέχθηκαν ένα ακόμη πλήγμα και ακόμη και αν το κόμμα κερδίσει εκ νέου έδαφος μέχρι την ημέρα των εκλογών, αποκλείεται μία κυβέρνηση αυτοδυναμίας» αναφέρεται στο δημοσίευμα.<br /><br />Το σενάριο κυβέρνησης υπό τον Αλέξη Τσίπρα<br /><br />Σύμφωνα με τη FAZ «από μαθηματική άποψη, ένας συνασπισμός υπό την ηγεσία του επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Τσίπρα, θα μπορούσε να σχηματιστεί εάν ο Τσίπρας συμμαχούσε με τουλάχιστον δύο εταίρους: το άλλοτε ισχυρό ΠΑΣΟΚ και το μικρό κόμμα του Γιάνη Βαρουφάκη, αν αυτό καταφέρει να συγκεντρώσει ξανά 3%.<br />Όμως, αυτός θα ήταν ένας μάλλον κάκιστος συνασπισμός, ειδικά από τη στιγμή που ο Τσίπρας έχει κινηθεί προσεκτικά προς το κέντρο τα τελευταία χρόνια και ο Βαρουφάκης βρίσκεται ξεκάθαρα στα αριστερά του.<br />Από την άλλη, σε αντίθεση με τον Μητσοτάκη, ο Τσίπρας έχει εμπειρία στην ηγεσία συνασπισμών από τη συγκυβέρνησή του με το δεξιό λαϊκιστικό κόμμα "Ανεξάρτητοι Έλληνες", μία συμμαχία Αριστεράς και Δεξιάς που κράτησε επειδή οι ανέσεις της εξουσίας αποδείχθηκαν ισχυρότερες από τις ιδεολογικές διαφορές των πρωταγωνιστών της».<br />Ωστόσο, η FAZ προσθέτει πως «η προοπτική ο Τσίπρας και ο Βαρουφάκης να κατευθύνουν και πάλι τις τύχες της Ελλάδας θα μπορούσε να οδηγήσει πολλούς αναποφάσιστους στην αγκαλιά της Νέας Δημοκρατίας την τελευταία στιγμή, καθώς η πλειοψηφία των ψηφοφόρων δεν έχει ξεχάσει πως παραλίγο να βγάλουν την Ελλάδα από την ευρωζώνη το 2015».<br /><br />Η πτώση της δημοτικότητας Μητσοτάκη<br /><br />Όμως, σύμφωνα με το γερμανικό μέσο, «ο Μητσοτάκης μπορεί να κατηγορήσει μονάχα τον εαυτό του για το γεγονός ότι τα περιθώριά του εξακολουθούν να στενεύουν. Μία από τις πρώτες επίσημες πράξεις του ήταν ένα διάταγμα με το οποίο η εποπτεία της Ε.Υ.Π. τέθηκε απευθείας υπό τον έλεγχό του. Όταν αποκαλύφθηκε το σκάνδαλο των υποκλοπών, ο Μητσοτάκης ισχυρίστηκε ότι δεν γνώριζε τίποτα. Φυσικά όμως, ακόμη και πολλοί από τους δικούς του ψηφοφόρους δεν τον πίστεψαν, ειδικά από τη στιγμή που ο Μητσοτάκης ματαίωσε συστηματικά κάθε προσπάθεια διαλεύκανσης της υπόθεσης. Η κοινοβουλευτική εξεταστική επιτροπή, επί της οποίας η Νέα Δημοκρατία εξασφάλισε τον πλήρη έλεγχο, μετατράπηκε σε επιτροπή συσκότισης. Βασικοί μάρτυρες που ήθελε να εξετάσει η αντιπολίτευση δεν κλήθηκαν – ούτε ο παραιτηθείς συντονιστής (και ανιψιός του Μητσοτάκη), […] ενώ δεν επετράπη στην επιτροπή ούτε η πρόσβαση σε σημαντικά έγγραφα».<br /><br />Η υπόθεση των υποκλοπών και τα Τέμπη<br /><br />Παρ’ όλα αυτά, «ο Μητσοτάκης θα μπορούσε να επιβιώσει από την υπόθεση των υποκλοπών σχεδόν αλώβητος, καθώς οι περισσότεροι Έλληνες ούτως ή άλλως δεν εμπιστεύονται το κράτος τους και βλέπουν σε αυτή την περίπτωση μόνο μια επιβεβαίωση των απόψεών τους. Στη συνέχεια όμως, το σιδηροδρομικό δυστύχημα και κυρίως ο αρχικός χειρισμός του από τον Μητσοτάκη, έβλαψαν τον πρωθυπουργό ακόμη περισσότερο και […] τώρα η φήμη του Μητσοτάκη ως εκσυγχρονιστή της Ελλάδας έχει πληγεί από τις αποκαλύψεις για την αξιοθρήνητη κατάσταση του ελληνικού σιδηροδρομικού συστήματος». Το γερμανικό μέσο καταλήγει αναφέροντας πως, παρ’ όλα αυτά, «ο Μητσοτάκης έχει πετύχει και πολλά. Η οικονομία έχει αναπτυχθεί σταθερά, η προηγούμενη τουριστική περίοδος ήταν εξαιρετική, το κράτος έχει εκσυγχρονιστεί, η διοίκηση είναι αποτελεσματικότερη. […] Αλλά η εποχή της μονοκομματικής διακυβέρνησης για τον Μητσοτάκη μπορεί σύντομα να παρέλθει».<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Κόλαφος η FAZ για Μητσοτάκη: Μόνο ο ίδιος ευθύνεται για την πτώση της δημοτικότητας του .Πιθανότερη από ποτέ η αλλαγή σκυτάλης.

Η FAZ σχολιάζει τη διαμόρφωση του πολιτικού σκηνικού στην Ελλάδα ενόψει των εκλογών τον Μάιο. Τις τελευταίες εξελίξεις στο πολιτικό σκηνικό ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ελλάδα και Κοσσυφοπέδιο: σχέση της μιας…νύχτας.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.newsbreak.gr/wp-content/uploads/2021/06/servia-kosovo-696x406.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="406" data-original-width="696" height="373" src="https://www.newsbreak.gr/wp-content/uploads/2021/06/servia-kosovo-696x406.jpg" width="765" /></a></div><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Άρθρο – παρέμβαση για τις άθλιες μεθοδεύσεις αναγνώρισης του Κοσόβου από την Ελλάδα.</span></h3>Του<b> Παναγιώτη Γ. Παύλου</b><br />Οταν το 2001 ο Αχμέτ Νταβούτογλου αποκάλυψε σε όλο τον κόσμο το πρόγραμμα της εξωτερικής πολιτικής της σημερινής Τουρκίας στο περίφημο βιβλίο του «Το στρατηγικό βάθος», μας έκανε στην πραγματικότητα μια τεράστια χάρη. Οχι μόνο σε όσους ενδιαφερόμασταν για την Τουρκία και τις φιλοδοξίες της στα Βαλκάνια από ακαδημαϊκής και γεωπολιτικής απόψεως, αλλά και σε κάθε σκεπτόμενο Ελληνα. Καθηγητής ακόμη τότε ο Νταβούτογλου, περιέγραψε με κάθε σαφήνεια όσα υποψιαζόμασταν εδώ και πολύ καιρό. Ομως μία φράση από ένα κεφάλαιο της αρχικής έκδοσης του βιβλίου του που αναφέρεται στα Βαλκάνια είναι χαραγμένη στη μνήμη μου: «Ο μόνος τρόπος για να πετύχει η Τουρκία την υλοποίηση των νεο-οθωμανικών φιλοδοξιών της στα Βαλκάνια είναι να μην επιτρέψει τη δημιουργία άξονα Βελιγραδίου – Αθήνας».<br /><br />Βασικός μοχλός τουρκικής επιρροής στα Βαλκάνια, όπως παραδέχεται ο Νταβούτογλου και συχνά επαναλαμβάνεται από όλους τους Τούρκους αξιωματούχους, του Ερντογάν συμπεριλαμβανομένου, είναι οι «κοινότητες μουσουλμάνων», από την ελληνική Θράκη μέχρι και τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη. Οι πλέον αξιόπιστοι όλων είναι οι Αλβανοί, ιδίως στο Κοσσυφοπέδιο, όπου η συντριπτική πλειοψηφία τους, άνω του 95%, είναι Σουνίτες που εξισλαμίστηκαν κατά τη διάρκεια πολλών αιώνων Τουρκοκρατίας.<br /><br />Το Κοσσυφοπέδιο αποτελεί αναμφίβολα το λίκνο της σερβικής εθνικής υπόστασης. Ομως «Το Κόσοβο είναι Τουρκία και η Τουρκία είναι Κόσοβο» είχε αναφωνήσει ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν πριν από 10 χρόνια στο Πρίζρεν και δεν είναι μυστικό ότι το 2008 η Τουρκία ήταν η πρώτη χώρα που αναγνώρισε τη μονομερώς ανακηρυχθείσα ανεξαρτησία της νότιας σερβικής επαρχίας.<br /><br />Από την άλλη πλευρά, εκτός από την Τουρκία, και οι ΗΠΑ στήριξαν τη μονομερή ανεξαρτησία του Κοσσυφοπεδίου. Για την Ουάσινγκτον δεν είναι μυστικό ότι η Τουρκία βρίσκεται στα Βαλκάνια και όπως πρόσφατα δήλωσε ο Gabriel Escobar, ανώτατος στην ιεραρχία του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, αρμόδιος για τη Νοτιοανατολική Ευρώπη, σε συνέντευξή του στην «Καθημερινή», «η Τουρκία δεν είναι τρίτη χώρα». Απεναντίας, η Αμερική υποστηρίζει σθεναρά την επιστροφή της Τουρκίας και της τουρκικής επιρροής στα Βαλκάνια, ειδικά στην Αλβανία, τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη και το Κοσσυφοπέδιο. Πλέον πρόσφατη τεκμηρίωση του ισχυρισμού αυτού είναι το γεγονός ότι η Ουάσινγκτον προωθεί την ιδέα ανάληψης από πλευράς Τουρκίας της διοίκησης των διεθνών ειρηνευτικών δυνάμεων στο Κοσσυφοπέδιο από το φθινόπωρο του 2023. Υπάρχει και κάποιος συμβολισμός εδώ: είναι η 100ή επέτειος της Μικρασιατικής Καταστροφής και το Κοσσυφοπέδιο ήταν ο τόπος όπου κατά την κατάκτηση των Βαλκανίων οι Οθωμανοί Τούρκοι αντιμετώπισαν τη σκληρότερη αντίσταση από τους χριστιανούς, τους Σέρβους, οι οποίοι σκότωσαν τον σουλτάνο τους στη γνωστή ομώνυμη μάχη.<br /><br />Ποιο είναι, λοιπόν, αυτό που πρέπει να πράξει η Αθήνα; Η απάντηση είναι απλούστατη: τα αντίθετα από όσα πρεσβεύει, υποστηρίζει και υπερασπίζεται σθεναρά η Αγκυρα. Οι ελληνικές μικροπαραχωρήσεις των τελευταίων 10 ετών αναφορικά με το Κοσσυφοπέδιο προς τις ΗΠΑ και τη Γερμανία, τους κύριους χορηγούς της μονομερώς ανακηρυχθείσας απόσχισης τμήματος της Σερβίας, συνιστούν στην πραγματικότητα μεγάλες παραχωρήσεις προς την Τουρκία. Παραχωρήσεις που, συν τοις άλλοις, τροφοδοτούν και αναθερμαίνουν τις κατακτητικές ορέξεις των Τούρκων εθνικιστών. Κάθε φορά που η Αθήνα κάνει ένα βήμα προς την Πρίστινα στην Αγκυρα τρίβουν τα χέρια τους. Είτε πρόκειται για το άνοιγμα Εμπορικού Γραφείου της Πρίστινα στην Αθήνα (επί κυβέρνησης Τσίπρα) είτε για την αναβάθμισή του σε Γραφείο Προστασίας Συμφερόντων (επί κυβέρνησης Μητσοτάκη) ή για την πομπώδη νέα επίσκεψη του ΥΠΕΞ Νίκου Δένδια στην Πρίστινα.<br /><br />Ποιο είναι, άραγε, το συμφέρον της Ελλάδας να προβαίνει σε αυτές τις παραχωρήσεις προς την Αγκυρα, το Βερολίνο και την Ουάσινγκτον, και πλησιάζοντας, έτσι, με μικρά βήματα τους Αλβανούς του Κοσσυφοπεδίου, να γυρίζει την πλάτη στον μοναδικό, αληθινό και αξιόπιστο κατά τους αιώνες σύμμαχό της στα Βαλκάνια, τη Σερβία; Διότι, αφενός, οι ιστορίες που μιλούν για τα οικονομικά συμφέροντα της Ελλάδας στο Κόσοβο είναι παραμύθια για μικρά παιδιά. Μετά την παράνομη εισβολή του ΝΑΤΟ στη Σερβία το 1999 τους φυσικούς πόρους της συγκεκριμένης περιοχής υφάρπαξαν Αμερικανοί και Γερμανοί, ενώ η μόνη τοπική βιομηχανία που λειτουργεί στο Κοσσυφοπέδιο είναι στην πραγματικότητα ο τομέας που δεν ρυθμίζεται από την οικονομική, αλλά από την ποινική νομοθεσία. Ο νοών νοείτω. Αφετέρου, το μόνο συμφέρον των Αλβανών του Κοσσυφοπεδίου είναι να αποσπάσουν μόνο ένα πράγμα από την Ελλάδα: την αναγνώριση της παράνομης απόσχισής τους που επιτεύχθηκε μέσω της ενάντια στο Διεθνές Δίκαιο εισβολής του ΝΑΤΟ, στην οποία η Ελλάδα, μολονότι μέλος του ΝΑΤΟ, δεν συμμετείχε.<br /><br />Τα επιχειρήματα που Αμερικανοί και Γερμανοί προωθούν ολοένα και με έντεχνο τρόπο στην ελληνική κοινή γνώμη, ότι η στάση της Ελλάδας στο θέμα του Κοσσυφοπεδίου δεν θα επηρεάσει το Κυπριακό, είναι προπέτασμα καπνού που δεν πρέπει να θολώνει τη θέα μιας πραγματικότητας. Το Κοσσυφοπέδιο δεν είναι μια sui generis υπόθεση, όπως προσπαθούν να μας πείσουν εδώ και χρόνια. Είναι ζήτημα διεθνοποιημένο, στο οποίο κάποιοι ήδη αναφέρονται και θα αναφέρονται ακόμα περισσότερο όσο αυτό τους βολεύει.<br /><br />Εν κατακλείδι. Η δημιουργία του Γραφείου της Πρίστινα και όλες οι επισκέψεις, από την Αθήνα στην Πρίστινα και αντίστροφα, αντιπροσωπεύουν μόνο ένα ιδιοτελές επικίνδυνο φλερτ από το οποίο τίποτα διαρκές, τίμιο, καλό και αξιόπιστο δεν μπορεί να προκύψει. Τι θα συμβεί εάν, ο μη γένοιτο, αυτή η ερωτοτροπία έχει ντροπιαστική κατάληξη για την Ελλάδα με τη μορφή αναγνώρισης της μονομερούς ανεξαρτησίας του Κοσσυφοπεδίου; Ευθύς αμέσως τότε οι Αλβανοί του Κοσσυφοπεδίου θα διαλύσουν αυτή «τη σχέση της μιας νύχτας» και θα επιστρέψουν εκεί όπου η Ιστορία τούς έχει τοποθετήσει από καιρό – στο χαρέμι του σουλτάνου της Αγκυρας. <br /><br />Αν όμως συμβεί το κακό, η Ελλάδα θα μείνει ντροπιασμένη και χωρίς τον επί αιώνες σύμμαχό της, τη Σερβία. Αραγε, είναι η Ελλάδα ώριμη αρκετά, να μη διαβεί εκ νέου, μετά την αυτοκτονία των Πρεσπών, την κόκκινη γραμμή της αξιοπρέπειας και επιβίωσής της; Αν δεν το έπραξε αυτό ο Ελευθέριος Βενιζέλος, όταν μάλιστα η Ελλάδα βρισκόταν υπό δαμόκλειο σπάθη, γιατί θα πρέπει να το τολμήσει σήμερα ο συμπατριώτης και απόγονός του Κυριάκος Μητσοτάκης;<div><br /></div><div><a href="https://www.newsbreak.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ελλάδα και Κοσσυφοπέδιο: σχέση της μιας…νύχτας.

Άρθρο – παρέμβαση για τις άθλιες μεθοδεύσεις αναγνώρισης του Κοσόβου από την Ελλάδα. Του Παναγιώτη Γ. Παύλου Οταν το 2001 ο Αχμέτ Νταβούτογ...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι ΗΠΑ βλέπουν την ήττα στην Ουκρανία και … «ιδρύουν» το ΝΑΤΟ – 2 για να αναπτύξουν στρατό κατά της Ρωσίας

<img height="365" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/992a261faaa49b45157cd73dadd3e631_XL.jpg" width="774" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Οι Αμερικανοί σχεδιάζουν την ανάπτυξη στρατού στην Ουκρανία υπό την ομπρέλα μίας νεοσυσταθείσας συμμαχίας που θα μοιάζει με το ΝΑΤΟ.</span></h3>Οι Αμερικανοί αξιωματούχοι συνειδητοποιούν ότι η Ουκρανία δεν θα είναι σε θέση να διαδραματίσει τον ρόλο του πολιορκητικού κριού κατά της Ρωσίας για μεγάλο χρονικό διάστημα, ούτε με ολόκληρη την υποστήριξη της Δύσης.<br />Το Κίεβο δεν έχει τους πόρους για να κερδίσει τη σύγκρουση με τη Μόσχα και αυτό κάνει τους Αμερικανούς να αναζητούν… «λύσεις».<br />Δημοσίευμα του Foreign Affairs παραθέτει μία εξόχως ευρηματική λύση, που σχεδιάζουν οι Αμερικανοί.<br />Πρόκειται για τη δημιουργία ενός νέου Οργανισμού Ασφαλείας — της Ατλαντικής-Ασιατικής Κοινότητας (AASC).<br /><br />Το ΝΑΤΟ - 2<br /><br />Ο νέος οργανισμός θα περιλαμβάνει χώρες του ΝΑΤΟ, την Ουκρανία, τους συμμάχους της και οποιαδήποτε ουδέτερα κράτη θα επιθυμούσαν να ενταχθούν.<br />Με λίγα λόγια πρόκειται για το NATO - 2.<br />Αυτή η αποστολή θα μπορούσε να διευθύνεται από μία χώρα που δεν είναι μέλος του ΝΑΤΟ, ενδεχομένως από την Ινδία ή άλλο κράτος που θεωρείται ουδέτερο, αλλά θα πρέπει να περιλαμβάνει στρατεύματα των ΗΠΑ.<br />«Μόνο αμερικανικές μπότες στο έδαφος μπορούν να εξασφαλίσουν το δημοκρατικό μέλλον της Ουκρανίας», έγραψε ο συντάκτης του δημοσιεύματος.<br />Γιατί το χρειάζονται; Αυτός ο νέος σχηματισμός θα είναι σε θέση να αναπτύξει επίσημα, χωρίς συγκάλυψη, τις στρατιωτικές του δυνάμεις στην Ουκρανία, ανέφερε το δημοσίευμα.<br />Το ΝΑΤΟ θα υπάρχει χωριστά, σαν να μην έχει καμία σχέση με αυτό ενώ η Μόσχα δεν θα έχει κανένα λόγο να προχωρήσει σε αντίποινα κατά των χωρών-μελών της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας.<br />Επιπλέον, σύμφωνα με το Foreign Affairs, θα είναι επίσης δυνατή η συνέχιση της συνεργασίας με τη Ρωσία στο μέλλον.<br />Φαίνεται ότι έχουν συνειδητοποιήσει τώρα πέρα από τον Ατλαντικό πως η ζωή χωρίς τη Ρωσία θα ήταν ακόμη χειρότερη από τη ζωή μαζί της.<br /><br />Φόβος για τη μελλοντική Ρωσία<br /><br />«Εάν μετά το τέλος του πολέμου η Ρωσία εκδιωχθεί εντελώς από τη διεθνή κοινότητα, θα εμφανιστεί στην ιστορική συνέχεια εξαγριωμένη και ταπεινωμένη, ως ιδιαίτερα μεγάλη και ανανεωμένη απειλή.<br />Ο Putin και η πολεμική μηχανή του πρέπει να ηττηθούν και η Ουκρανία, πρέπει να αποτραπεί κάθε πιθανή μελλοντική επιθετικότητα και αυτό είναι μονόδρομος για τη Δύση. Σε αυτό το συμπέρασμα καταλήγει το Foreign Affairs, που απηχεί τις θέσεις των σημαντικότερων και ισχυρότερων κύκλων της αμερικανικής διπλωματίας. <br />Ταυτόχρονα, ωστόσο, η Δύση πρέπει επίσης να προσπαθήσει να εξασφαλίσει μια μακροπρόθεσμη ειρήνη με τη Μόσχα, αναφέρει το άρθρο.<br /><br />Η Δύση θέλει μία Ρωσία χωρίς Putin<br /><br />Σύμφωνα με τους εγκέφαλους του σχεδίου, η μακροπρόθεσμη ειρήνη με τη Μόσχα θα εγγυηθεί ότι μόλις πέσει το καθεστώς του Putin και αντικατασταθεί από μια κυβέρνηση αφοσιωμένη στην «ειρήνη», η Ρωσία θα πρέπει να είναι επιλέξιμη για ένταξη στο ΝΑΤΟ 2.<br />Πώς πρέπει να λειτουργήσει η νέα ένωση<br />«Ο κόσμος χρειάζεται τώρα ένα ευέλικτο σώμα που να κρατά τον Putin εκτός - αλλά θα μπορεί τελικά να προσελκύσει Ρώσους για μεταρρυθμίσεις, μαζί με τους Αμερικανούς, προκειμένου να κρατήσουν την Ουκρανία και τους γείτονές της ασφαλείς», αναφέρει το δημοσίευμα προσθέτοντας ότι η AASC θα πρέπει να διακρίνεται σαφώς από το ΝΑΤΟ.<br />Η AASC δεν πρέπει να ονομάζεται οργανισμός ασφαλείας. δεν θα πρέπει να υποχρεώνει τα μέλη να υπερασπιστούν το ένα το άλλο σε περίπτωση επίθεσης.<br />Το κερασάκι στην τούρτα έχει ως εξής. Η AASC «θα μπορούσε να βοηθήσει στην επιβολή μιας μελλοντικής ειρηνευτικής συμφωνίας μεταξύ Αρμενίας και Αζερμπαϊτζάν, να βοηθήσει σε κρίσεις μεταναστών ή να αντιμετωπίσει τρομοκρατικές απειλές».<br />Οι αρχικοί σκοποί του ΝΑΤΟ συνοψίστηκαν από τον πρώτο γενικό γραμματέα του, τον λόρδο Hastings Ismay, στις πρώτες μέρες της συμμαχίας. Σχεδιάστηκε, είπε το 1949, «για να κρατήσει τους Ρώσους έξω, τους Αμερικανούς μέσα και τους Γερμανούς κάτω».<br />Ο κόσμος χρειάζεται τώρα ένα ευέλικτο σώμα που θα κρατά έξω τον Putin και αυτός ο σκοπός μπορεί να εξυπηρετηθεί με ένα άλλο ΝΑΤΟ, σύμφωνα με τους εγκεφάλους του Πενταγώνου και του State Department.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Οι ΗΠΑ βλέπουν την ήττα στην Ουκρανία και … «ιδρύουν» το ΝΑΤΟ – 2 για να αναπτύξουν στρατό κατά της Ρωσίας

Οι Αμερικανοί σχεδιάζουν την ανάπτυξη στρατού στην Ουκρανία υπό την ομπρέλα μίας νεοσυσταθείσας συμμαχίας που θα μοιάζει με το ΝΑΤΟ. Οι Αμε...

Διαβάστε την συνέχεια

Δύσκολες ώρες για τον Νίκο Ανδρουλάκη… Ο μονόδρομος, το αδιέξοδo και η… εντατική.

<img height="427" src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2023/03/230324131425_26958026-pasok-androulakis-vouli-spd.jpg" width="738" /><br /><br /><b>Παντελής Ζαγοριανίτης</b><br />Σε μια λογική ταμπλόιντ ιντερνετικής δημοσιογραφίας ο τίτλος δύσκολες ώρες θα ταίριαζε απόλυτα στην κατάσταση που βρίσκεται πολιτικά ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Νίκος Ανδρουλάκης.<br /><br />Τους τελευταίους μήνες έζησε αρχικά την ευωχία της εκλογικής του νίκης και της ανάδειξης του σε πρόεδρο του τρίτου κόμματος που φιλοδοξεί να αποτελεί ρυθμιστή των εξελίξεων.<br /><br />Μετά ήρθε η αμείλικτη καθημερινότητα και μαζί της ήρθαν μια σειρά αβέβαιων και ορισμένες φορές αντιφατικών θέσεων και δηλώσεων καθώς και λανθασμένων ή ημιτελών χειρισμών που τον φέρνουν σε δυσχερή θέση.<br /><br />Και για να ξεφύγει από αυτή, επιλέγει, λίγες εβδομάδες πριν τις εκλογές, να κάνει μια κατηγορηματική δήλωση που θα τον ακολουθεί και μετεκλογικά, ως μονόδρομος.<br /><br />Εκλαϊκεύοντας πολιτικά τις θέσεις του προέδρου του ΠΑΣΟΚ καταγράφουμε ένα διττό μήνυμα προς τους ψηφοφόρους:Ψηφίστε μας για να γλυτώσετε από τον Μητσοτάκη και τον Τσίπρα. Για να συνεργαστούμε με τους μηχανισμούς τους χωρίς τους ίδιους. Είναι δηλαδή ένα σήμα προς τα αντισυστημικά αντανακλαστικά κάθε ψηφοφόρου που επικεντρώνεται στα πρόσωπα και όχι κατ’ ανάγκη στις πολιτικές. Και<br />Αν δεν μας ψηφίσετε την ευθύνη θα έχετε εσείς καθώς εμείς θα κάτσουμε στην άκρη και θα παρακολουθούμε τις εξελίξεις.<div><br />Η μετάφραση της επόμενης μέρας<br /><br />Κανείς δεν γνωρίζει πως αυτό το μήνυμα θα μεταφραστεί από τον ίδιο τον κ. Ανδρουλάκη μόλις κλείσει η πρώτη κάλπη, αρχικά. Ποιο δηλαδή είναι το ποσοστό πάνω από το οποίο θα δεχθεί να συνομιλήσει για στήριξη κυβερνητικού σχήματος.<br /><br />Ας δούμε όμως και την ουσία: Ο κ. Ανδρουλάκης μπαίνει σε ένα μετεκλογικό κυκεώνα και ο ίδιος και το κόμμα του. Κατ’ αρχήν δεν μπορεί εύκολα να εξηγήσει πως είναι δυνατόν να υποχρεώσει ένα κόμμα που ενδεχομένως χρειάζεται έναν ή δυο βουλευτές για τη δεδηλωμένη να στηρίξει έναν πρωθυπουργό άλλο από τον αρχηγό του.<br /><br />Μόνον αν η απόσταση από την αυτοδυναμία είναι πολύ μεγάλη, ειδικά τη δεύτερη Κυριακή, τότε θα έχει κάποιο σχετικό νόημα αυτό το βέτο. Αλλά παίζει με τις πιθανότητες, όπως στη ρώσικη ρουλέτα.<br /><br />Ο κ. Ανδρουλάκης έχει φτάσει με το πέρασμα των μηνών στην εξουσία του ΠΑΣΟΚ σε ένα μονόδρομο που ενδεχομένως θα αποδειχθεί και αδιέξοδο.<br /><br />Εάν από την αρχή έλεγε και επέμενε μονότονα και δογματικά στη λογική του εμείς έχουμε 10, 20 ή όσες αδιαπραγμάτευτες θέσεις αρχής και όποιος θέλει να συνεργαστούμε θα πρέπει να κάνουμε συγκεκριμένες δεσμευτικές συμφωνίες επί προγραμματικής βάσης τότε δεν θα αναγκαζόταν να πηγαίνει μπρος πίσω, δεξιά αριστερά για να μην… τρακάρει.<br /><br />Προφανώς κάποιοι θα τον κατηγορούσαν γι’ αυτό αλλά δεν έπρεπε να το φοβηθεί. Όταν κάποιος σου ζητάει αυτοβούλως να του πουλήσεις κάτι δεν μπορεί να διαμαρτυρηθεί ότι θέλεις πολλά. Απλώς δεν θα το πάρει<br /><br />Στην πολιτική τα πρόσωπα έχουν σημασία, αλλά τελικά στην κυβερνησιμότητα ενός τόπου σημασία έχει το αποτέλεσμα.<br /><br />Εκτός κι αν ο κ. Ανδρουλάκης, παρά τα όσα λέει, δεν επιθυμεί να εμπλακεί σε κανενός είδους κυβερνητικό σχήμα εκτιμώντας ότι στο τέλος θα βρεθεί χαμένος.<br /><br />Είναι και αυτό μια θέση που μπορεί να συζητηθεί.<br />Αλλά όπως έφερε τα πράγματα είναι πολύ πιθανόν να είναι χαμένος και στα μονά και στα ζυγά.</div><div><br /></div><div><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Δύσκολες ώρες για τον Νίκο Ανδρουλάκη… Ο μονόδρομος, το αδιέξοδo και η… εντατική.

Παντελής Ζαγοριανίτης Σε μια λογική ταμπλόιντ ιντερνετικής δημοσιογραφίας ο τίτλος δύσκολες ώρες θα ταίριαζε απόλυτα στην κατάσταση που βρίσ...

Διαβάστε την συνέχεια

Μαρίνος Ριτσούδης: Ο αντιπλοίαρχος που αρνήθηκε να βομβαρδίσει τη Σερβία και πήρε το μετάλλιο του τάγματος του Αγίου Κωνσταντίνου.

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2023-03/marinos-ritsoudis.jpg?itok=0QEA_4iC" width="738" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Η άρνηση του αυτή είχε σαν αποτέλεσμα την απόταξη του από το Πολεμικό Ναυτικό μετά από δίκη στο ναυτοδικείο και τη φυλάκισή του για 2 χρόνια και έξι μήνες με αναστολή.</span></h3>Κατά τη διάρκεια του πολέμου στη Σερβία διατάχθηκε να επιβιβαστεί στο αντιτορπιλικό «Θεμιστοκλής», προκειμένου να πλεύσει στην Αδριατική στο πλαίσιο των Νατοϊκών υποχρεώσεων της Ελλάδας, που με αυτόν τον τρόπο θα βοηθούσε τα σχέδια των βομβαρδισμών.<br /><br />Μαύρη μέρα η σημερινή για την Γιουγκοσλαβία και για τον κόσμο γενικότερα, καθώς σαν σήμερα το 1999, είχαν ξεκινήσει οι βομβαρδισμοί του ΝΑΤΟ εναντίον της, κατά διάρκεια του πολέμου στο Κοσσυφοπέδιο. Αιτία, για την πρώτη επιχείρηση της Συμμαχίας εναντίον κυρίαρχου κράτους, με την κωδική ονομασία «Operation Allied Force», ήταν η άρνηση της να υπογράψει την συμφωνία για το μέλλον της συγκεκριμένης περιοχής.<br /><br /> Ήταν λοιπόν 24 Μαρτίου του 1999 στις 19:45, όταν οι εκτοξεύτηκαν οι πρώτοι πύραυλοι από την Αδριατική και έπληξαν συστήματα αεράμυνας, στο Κόσοβο, το Μαυροβούνιο και τη δυτική Σερβία. Κάτι που συνεχίστηκε για 78 ημέρες μέχρι να φτάσουμε στις 10 Ιουνίου που η επιχείρηση έλαβε τέλος.<br />Απόταξη και φυλάκιση<br /><br />Η άρνηση του αυτή είχε σαν αποτέλεσμα την απόταξη του από το Πολεμικό Ναυτικό μετά από δίκη στο ναυτοδικείο και τη φυλάκισή του για 2 χρόνια και έξι μήνες με αναστολή.Στην απολογία του στο ναυτοδικείο Πειραιά, είπε:<br /><br />«Είχα δύο δρόμους να διαλέξω. Επέλεξα αυτόν που έχετε πάνω από εσάς» δείχνονταν την εικόνα του Χριστού πάνω από το Προεδρείο «τον οποίο και εγώ βάζω πάνω από όλα, γιατί ο νόμος του Θεού είναι πάνω από όλους. Είναι η συνείδηση του καθενός».<br /><br />Τον Ιανουάριο του 2018 τιμήθηκε από τον μακαριστό Πατριάρχη Σερβίας Ειρηναίο, με το μετάλλιο του Μεγάλου Κωνσταντίνου και δήλωσε έκπληκτος για αυτή την τιμή μετά από 18 περίπου χρόνια.<br />Απονομή Μεταλλίου<br /><br />Συγκεκριμένα, η σερβική Ορθόδοξη Εκκλησία (SOC) απένειμε το μετάλλιο του τάγματος του Αγίου Κωνσταντίνου στο απόστρατο Έλληνα αξιωματικό του ΠΝ Μαρίνο Ριτσούδη για την άρνηση του να συμμετέχει στην επίθεση του ΝΑΤΟ κατά της Γιουγκοσλαβίας το 1999, ανακοίνωσε η υπηρεσία Τύπου της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας.<br /><br />Μετά την έκτιση της ποινής του και μετά από όλες τους πειρασμούς, ο Ελληνας αξιωματικός είχε το θάρρος να πει, «Δεν είμαι ήρωας, ήρωας είναι ο σερβικός λαός». Πραγματικά αυτός ο Έλληνας είναι γενναίος, σοφός και αληθινός χριστιανός .<br /><br />«Δεν υπάρχουν αρκετά λόγια για να τον ευχαριστήσω γι’ αυτή την πράξη, έτσι αποφασίσαμε να τον τιμήσουμε με το μετάλλιο του Αγίου Κωνσταντίνου», είχε δηλώσει ο Σέρβος Πατριάρχης Ειρηναίος.<br /><br />Με το μετάλλιο του τάγματος του Αγίου Κωνσταντίνου, η Σερβική Ορθόδοξη Εκκλησία παρασημοφορεί πνευματικά και κοσμικά άτομα για την σημαντική συμβολή στην ελευθερία της θρησκείας και στην ανάπτυξη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών γενικότερα.<br /><br />Ο βομβαρδισμός της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας από τις δυνάμεις του ΝΑΤΟ διήρκεσε 78 ημέρες, από τον Μάρτιο έως Ιούνιο του 1999.<div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Μαρίνος Ριτσούδης: Ο αντιπλοίαρχος που αρνήθηκε να βομβαρδίσει τη Σερβία και πήρε το μετάλλιο του τάγματος του Αγίου Κωνσταντίνου.

Η άρνηση του αυτή είχε σαν αποτέλεσμα την απόταξη του από το Πολεμικό Ναυτικό μετά από δίκη στο ναυτοδικείο και τη φυλάκισή του για 2 χρόνια...

Διαβάστε την συνέχεια

Πρώην Σέρβος ΥΠΕΞ: Ο πόλεμος του ΝΑΤΟ κατά της Σερβίας έχει σχέση με την Ουκρανία.

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2023-03/1222856425641d4fc8b1702049041466_v4big.jpg?itok=Zy3YH6LV" width="745" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Μας ζητούν αποδοχή στο κράτος του Κοσσυφοπεδίου.</span></h3>Όπως είπε ο ίδιος με αφορμή την επέτειο της επίθεσης του ΝΑΤΟ, “η επίθεση της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας είχε στόχο να αποκτήσει το ΝΑΤΟ μια μόνιμη βάση στα Βαλκάνια προκειμένου να εφαρμόσει τη στρατηγική επέκτασης προς τα ανατολικά και την Ουκρανία”<br /><br />Ουπουργός Εξωτερικών την περίοδο του πολέμου του ΝΑΤΟ στην Γιουγκοσλαβία, Ζιβαντίν Γιοβάνοβιτς, ήταν λάβρος κατά του ΝΑΤΟ με αφορμή την επέτειο του πολέμου το 1999, τον οποίο συνέδεσε με την Ουκρανία.<br /><br />Ο Σέρβος πρώην πολιτικός δήλωσε ότι ο στόχος αυτής της επίθεσης το 1999 δεν ήταν η επίλυση ανθρωπιστικών ή πολιτικών ζητημάτων.<br /><br />Σύμφωνα με τον ίδιο, “στόχος ήταν η κατάληψη μέρους του εδάφους της Σερβίας και η απόφαση είχε ληφθεί πολύ νωρίτερα”.<br /><br />Όπως είπε ο ίδιος με αφορμή την επέτειο της επίθεσης του ΝΑΤΟ, “η επίθεση της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας είχε στόχο να αποκτήσει το ΝΑΤΟ μια μόνιμη βάση στα Βαλκάνια προκειμένου να εφαρμόσει τη στρατηγική επέκτασης προς τα ανατολικά”.<br /><br />«Μετά την επίθεση κατά της πρώην Γιουγκοσλαβίας και την ίδρυση της στρατιωτικής βάσης Bondsteel, οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ δημιούργησαν τρεις στρατιωτικές βάσεις σε Βουλγαρία, Ρουμανία και Πολωνία, καθώς και στις δημοκρατίες της Βαλτικής.<br /><br />Η Ευρώπη μπήκε στη διαδικασία στρατιωτικοποίησης και προσαρμογής στις ανάγκες του πολέμου.<br />Αυτό ήταν το έναυσμα για τη στρατιωτικοποίηση των συνολικών σχέσεων στην Ευρώπη», πιστεύει ο πρώην Σέρβος πολιτικός.<br /><br />Ο ίδιος τόνισε ότι “οι στόχοι της επίθεσης συνεχίζονται μέχρι σήμερα και αντικατοπτρίζονται στις ριζοσπαστικές απαιτήσεις του ΝΑΤΟ, να εγκαταλείψει η Σερβία το Κοσσυφοπέδιο-Μετόχια και να δεχθεί το τελεσίγραφο ως συμφωνία.<br /><br />"Αυτό προκαλεί ανησυχία όχι μόνο στη Σερβία, αλλά και στα περίχωρα της, γιατί τίποτα που επιβάλλεται με την βία δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί ως συμφωνία, ανεξάρτητα από τη μορφή της.<br /><br />Η βαθιά μου πεποίθηση είναι ότι η ειρήνη και η σταθερότητα στα Βαλκάνια δεν μπορούν να οικοδομηθούν με νέες συμφωνίες εκτός διεθνών νόμου και εκτός του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, αγνοώντας το ψήφισμα 1244 του ΟΗΕ, ως μόνιμα έγκυρο έγγραφο, εις βάρος της Σερβίας», είπε ο Γιοβάνοβιτς.<br /><br />Ο ίδιος επισημαίνει ότι “η επίθεση της συμμαχίας το 1999, έγινε κατά παραβίαση του Καταστατικού του ΟΗΕ, της Ιδρυτικής Πράξης του Συμφώνου του ΝΑΤΟ και των χζωρλων της συμμαχίας, επειδή καμία από αυτές δεν ζήτησε έγκριση από το κοινοβούλιο για να μπει στον πόλεμο κατά της πρώην Γιουγκοσλαβίας, η οποία ξεκίνησε με ψευδείς κατηγορίες για μαζικές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, λιποταξίες, εγκλήματα, συγκέντρωση αμάχων στο γήπεδο της Πρίστινα, τη σφαγή στο Ράτσακ, έως τις διαπραγματεύσεις στο Ραμπουγιέ”.<br /><br />«Ο πρώην υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Χένρι Κίσινγκερ, είπε ότι το Ραμπουγιέ είναι ένα τόσο επαίσχυντο έγγραφο που δεν έπρεπε ποτέ να δει το φως της δημοσιότητας και ότι καμία κυβέρνηση στον κόσμο που εκτιμά την αξιοπρέπεια και την φήμη της δεν θα το δεχόταν», είπε ο Γιοβάνοβιτς.<br /><br />Κάνοντας έναν παραλληλισμό με τον πόλεμο στην Ουκρανία, ο Γιοβάνοβιτς είπε ότι ο διάσημος Γερμανός πολιτικός Γουίλι Γουίμερ ανέφερε τον περασμένο Μάρτιο ότι ουσιαστικά, "οι πρώτες βόμβες κατά της Ουκρανίας “’έπεσαν” το 1999 με αρχή την Σερβία”.<br /><br />Ο πόλεμος κατά της Σερβίας το 1999, ήταν το ίδιο απαράδεκτος όσο η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία.<br />Θύμα αυτών των πολέμων εκτός τους λαούς των χωρών που πλήττονται, την νύφη την πληρώνει και η Ευρώπη που κινδυνεύει από κύμα εξεγέρσεων και αστάθειας. <div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/"> πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Πρώην Σέρβος ΥΠΕΞ: Ο πόλεμος του ΝΑΤΟ κατά της Σερβίας έχει σχέση με την Ουκρανία.

Μας ζητούν αποδοχή στο κράτος του Κοσσυφοπεδίου. Όπως είπε ο ίδιος με αφορμή την επέτειο της επίθεσης του ΝΑΤΟ, “η επίθεση της Βορειοατλαντι...

Διαβάστε την συνέχεια

Ερντογάν: Πώς μπορεί να διατηρήσει την εξουσία & γιατί οι ΗΠΑ μπορεί να προωθήσουν βίαιη αλλαγή καθεστώτος.

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2023-03/f_lon_tov_russiaturkey_180827.jpg?itok=iTkYHoZ3" width="743" /><br /><br />Ανάλογα με το πώς θα εξελιχθεί η γεωπολιτική κατάσταση, θα μπορούσε κανείς να περιμένει ότι οι ΗΠΑ θα υποστηρίξουν την αντιπολίτευση σε προσπάθειες αποσταθεροποίησης της προεδρίας Ερντογάν ή ακόμη και σε βίαιη αλλαγή καθεστώτος<br /><br />Οι διαφορές ΗΠΑ-Τουρκίας αυξάνονται και ο νυν πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν μπορεί να βρεθεί αντιμέτωπος με την πιο δύσκολη εκλογή του εδώ και 20 χρόνια. Τα εσωτερικά προβλήματα του Ερντογάν είναι γνωστά: η χώρα βιώνει τώρα πληθωρισμό 55% και τον περασμένο Οκτώβριο είχε φτάσει στο υψηλό 25ετίας του 85,5%. Το νόμισμα της Τουρκίας έχει επίσης χάσει το 60% της αξίας του έναντι του δολαρίου από τις αρχές του 2021.<br /><br />Επιπλέον, η τραγωδία που ακολούθησε μετά τον σεισμό τον περασμένο μήνα (περίπου 50.000 άνθρωποι νεκροί) έχει επίσης προκαλέσει οργή: πολλοί πιστεύουν ότι η καταστροφή επιδεινώθηκε από τον κακό αστικό σχεδιασμό και την κακή διαχείριση κρίσεων. Πρόσφατες δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι ο Κεμάλ Κιλιντζντάρογλου, ο υποψήφιος της αντιπολίτευσης, προηγείται με πάνω από 10 ποσοστιαίες μονάδες, λίγες εβδομάδες πριν από τις επερχόμενες εκλογές. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν επίσης ότι η Nation Alliance, ένα μπλοκ της αντιπολίτευσης έξι κομμάτων, θα μπορούσε να λάβει τον μεγαλύτερο αριθμό εδρών αυτή τη φορά.<br /><br />Παρόλο που ο Ερντογάν αντιμετωπίζει τόσα εσωτερικά προβλήματα, μπορεί να κερδίσει τις εκλογές. Από το αποτυχημένο στρατιωτικό πραξικόπημα εναντίον του το 2016, ο Τούρκος Πρόεδρος αύξησε τις εξουσίες του. Ορισμένοι αναλυτές, όπως ο Sinan Ciddi, καθηγητής σπουδών εθνικής ασφάλειας στο Πανεπιστήμιο Πεζοναυτών των ΗΠΑ και συγγραφέας του βιβλίου «Kemalism in Turkish Politics», πιστεύουν ότι μπορεί να κάνει καλή χρήση των τουρκικών μέσων ενημέρωσης (τα οποία ελέγχονται σε μεγάλο βαθμό από το AKP) για να ξεπεράσει κάποια από τα προβλήματά του. Αυτό το σενάριο μπορεί να προσφέρει στην πολιτική Δύση επαρκή βάση για να προωθήσει μια αφήγηση για μια «δικτατορία» στην Τουρκία, θέτοντας έτσι αμφιβολίες για τη νομιμότητα οποιασδήποτε εκλογικής νίκης του Ερντογάν.<br /><br />Ο ξένος ανταποκριτής Τζέιμι Ντέτμερ υποστηρίζει ότι πρέπει να περιμένουμε από τον Ερντογάν να αμφισβητήσει οποιαδήποτε εκλογική ήττα. Ο Ciddi με τη σειρά του πιστεύει ότι «οι δικαστές και οι εκλογικοί αξιωματούχοι πιστοί στον Ερντογάν μπορεί να ανατρέψουν τα αποτελέσματα» και έτσι «μπορεί να μην παραιτηθεί από την εξουσία αφού χάσει τις εκλογές».<br /><br />Το γεγονός ότι η Δύση οπλίζει τακτικά το ζήτημα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της δημοκρατίας, συχνά υποκριτικά, είναι γνωστό. Το ζήτημα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σίγουρα παίζει σημαντικό ρόλο προπαγάνδας στους πολέμους των αφηγήσεων που αποτελούν μέρος πολλών προστριβών στις οποίες εμπλέκονται σήμερα οι δυτικές δυνάμεις. Ένα τέτοιο αφήγημα μπορεί να χάνει τη δύναμή του σήμερα, αλλά μεγάλο μέρος της δυτικής ρητορικής και διπλωματικών εκστρατειών εξακολουθεί να βασίζεται σε αυτό.<br /><br />Η Διακήρυξη της Συνόδου Κορυφής της Μαδρίτης, που εκδόθηκε στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ το 2022, ανέφερε ότι υπήρξε ένα «άνευ προηγουμένου επίπεδο συνεργασίας με την Ευρωπαϊκή Ένωση» και δεσμεύεται να ενισχύσει τη «στρατηγική εταιρική σχέση» με το μπλοκ. Κατά τη διάρκεια αυτής της συνόδου κορυφής, η Κίνα αντιμετωπίστηκε, για πρώτη φορά, ως «πρόκληση» για τα «συμφέροντα, την ασφάλεια» και επίσης τις «αξίες» της Συμμαχίας. Ο Οργανισμός του Βορειοατλαντικού Συμφώνου (ΝΑΤΟ) αυτοχαρακτηρίζεται στον επίσημο ιστότοπό του ως οργανισμός που προωθεί τις «δημοκρατικές αξίες». Θεσμικά, αυτό συνέβαινε πάντα, τουλάχιστον στη θεωρία, αλλά σήμερα οι δημοκρατικές αξίες (που πλαισιώνονται στη δυτική αντίληψη της έννοιας) βρίσκονται όλο και περισσότερο στο επίκεντρο, παρά την προαναφερθείσα υποκρισία. Μια τέτοια υποκρισία θα μπορούσε να επιτρέψει τη φιλοξενία μελών που δεν συμμορφώνονται απαραίτητα με τις δυτικές αντιλήψεις περί δημοκρατικής διακυβέρνησης. Ωστόσο, μια τέτοια διευθέτηση μπορεί να γίνει όλο και πιο δύσκολο να επιδιωχθεί, ειδικά όταν η Τουρκία του Ερντογάν θεωρείται ως ένα είδος εμπόδιο στους στρατηγικούς στόχους της Συμμαχίας που σχετίζονται με τη σκανδιναβική επέκταση.<br /><br />Ο προαναφερθείς υπότροφος του Πανεπιστημίου Πεζοναυτών των ΗΠΑ Sinan Ciddi υποστηρίζει επίσης ότι δεν είναι δυνατή καμία αμερικανοτουρκική προσέγγιση υπό τον Ερντογάν. Αμφισβητώντας τις πρόσφατες παρατηρήσεις του Τούρκου πρέσβη Murat Mercan σχετικά με το αναπόφευκτο της «σταδιακής προσέγγισης μεταξύ Τουρκίας και Ηνωμένων Πολιτειών», ο Ciddi παρουσιάζει τον Τούρκο ηγέτη ως «αντίπαλο της δημοκρατικής διακυβέρνησης», ο οποίος «δεν μοιράζεται καμία από τις αξίες που καθορίζουν και στηρίζουν τη διατλαντική συμμαχία ότι η Τουρκία ήταν αναπόσπαστο και αξιόπιστο μέλος της». Ολοκληρώνει λέγοντας ότι «οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν πρέπει να συμβιβαστούν με έναν κακό σύμμαχο».<br /><br />Η Άγκυρα έχει χρησιμοποιήσει παντουρκιστικές, νεο-οθωμανικές και τουρανιστικές ιδέες ως εργαλείο για ήπια δύναμη. Οι μεγαλύτερες φιλοδοξίες της απειλούν επίσης την ειρήνη στην Κεντρική Ασία και ακόμη και πέρα από αυτήν. Αν και η Τουρκία είναι μέλος του ΝΑΤΟ από το 1952, οι ειδικοί μιλούν για μια τουρκική «ανατολική στροφή» τουλάχιστον από το 2016, όταν άρχισε να ακολουθεί μια πολύ πιο επιθετική και ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική επιδιώκοντας την ένταξη με αραβικά και μουσουλμανικά έθνη. Αυτό σίγουρα μπορεί να περιπλέξει περαιτέρω την ήδη πολύπλοκη σχέση της Τουρκίας με τη Ρωσία. Παρά τις εντάσεις αυτές, η Άγκυρα και η Μόσχα έχουν καταφέρει μέχρι στιγμής να διατηρήσουν σταθερές διμερείς σχέσεις. Με τη Δύση, ωστόσο, η σχέση ήταν μόνο φθίνουσα.<br /><br />Ήδη το 2019, η Ουάσιγκτον πρότεινε νέες κυρώσεις κατά της Δημοκρατίας της Τουρκίας σχετικά με το θέμα της τουρκικής απόκτησης του ρωσικού συστήματος αντιπυραυλικής άμυνας S-400. Τον Αύγουστο του 2022 η Άγκυρα σχεδίαζε να παραλάβει τη δεύτερη παρτίδα S-400 ούτως ή άλλως – ένα ζήτημα που εξακολουθεί να βρίσκεται σε εξέλιξη.<br /><br />Οι αποκλίσεις Τουρκίας-ΗΠΑ για τη σκανδιναβική επέκταση του ΝΑΤΟ και για το κουρδικό ζήτημα, μπορεί να είναι η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Στην πραγματικότητα, η τουρκική αντιπολίτευση υποσχέθηκε να τερματίσει το βέτο της Άγκυρας για την ένταξη της Φινλανδίας και της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ και να «ξεπαγώσει» τις ενταξιακές συνομιλίες στην ΕΕ.<br /><br />Εάν ο Ερντογάν παραμένει «άκαμπτος» στο θέμα της Σουηδίας, τότε τι μπορούμε να περιμένουμε από τις ΗΠΑ; Σε αυτό το σημείο, μπορεί κανείς μόνο να κάνει εικασίες, αλλά με βάση όσα γνωρίζουμε για τον τρόπο λειτουργίας της Ουάσιγκτον, δεν θα ήταν πολύ τραβηγμένο να περιμένουμε να ξεκινήσει μια διπλωματική εκστρατεία κατά της Άγκυρας στην πιθανή περίπτωση επανεκλογής του Ερντογάν. Ανάλογα με το πώς θα εξελιχθεί αυτό, θα μπορούσε κανείς επίσης να περιμένει ότι οι ΗΠΑ θα υποστηρίξουν την αντιπολίτευση, ακόμη και τις κουρδικές ομάδες σε προσπάθειες αποσταθεροποίησης της προεδρίας του Ερντογάν ή ακόμη και στην βίαιη αλλαγή καθεστώτος.<div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ερντογάν: Πώς μπορεί να διατηρήσει την εξουσία & γιατί οι ΗΠΑ μπορεί να προωθήσουν βίαιη αλλαγή καθεστώτος.

Ανάλογα με το πώς θα εξελιχθεί η γεωπολιτική κατάσταση, θα μπορούσε κανείς να περιμένει ότι οι ΗΠΑ θα υποστηρίξουν την αντιπολίτευση σε προσ...

Διαβάστε την συνέχεια

Πανεπιστήμιο Κολούμπια: Έρχεται σύγκρουση στην Ανατολική Μεσόγειο για την ενέργεια. Το αμερικανικό LNG μονόδρομος για την ΕΕ;

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2023-03/LNG12.jpeg?itok=Eeaf0Gd8" width="744" /><br /><br />Ελλάδα-Κύπρος θα αποτελούν την διαμετακομιστική περιοχή φυσικού αερίου προς την Ευρώπη για τις αμερικανικές εταιρείες για μεγάλο χρονικό διάστημα-Καθοδηγούμενη η χρηματιστηριακή κρίση στην ΕΕ συνδέεται με τεράστια συμφέροντα στην περιοχή μας<br /><br />Χοντρό ενεργειακό και γεωπολιτικό παιχνίδι λαμβάνει χώρα στην Ανατολική Μεσόγειο, ενώ όλοι παρακολουθούν τον πόλεμο στην Ουκρανία, την κρίση τραπεζών και την κοινωνική εξέγερση στην Γαλλία.<br /><br />Οι ΗΠΑ προσπαθούν να ρεφάρουν το τεράστιο χρέος στον προϋπολογισμό τους, και το άνοιγμα τους στην Ουκρανία, πιέζοντας για χρήση του LNG ως μοναδικό καύσιμο στην ΕΕ.<br /><br />Κορωνίδα στο σχέδιο αυτό είναι η χώρα μας, ως διαμετακομιστική περιοχή προς την Ευρώπη, για αυτό και έχουμε να δούμε πολλά το επόμενο διάστημα στην περιοχή μας. <br />Έκθεση του πανεπιστημίου Κολούμπια για την Ανατολική Μεσόγειο <br /><br />Για το θέμα έχουμε μια έκθεση ενός μεγάλου <a href="https://www.energypolicy.columbia.edu/publications/eastern-mediterranean-deepwater-gas-to-europe-not-too-little-but-perhaps-too-late/">αμερικανικού πανεπιστημίου</a> που εξηγεί πολλά από αυτά που θα δούμε το επόμενο διάστημα.<br /><br />“Οποιοδήποτε σχέδιο για τον εφοδιασμό της Ευρώπης με το φυσικό αέριο, θα χρειαστεί να αντιμετωπίσει την περίπλοκη πολιτική της Ανατολικής Μεσογείου.<br /><br />Οι περιφερειακοί ανταγωνισμοί ( Ελλάδα και Τουρκία) και οι συγκρούσεις καθιστούν πρόκληση την κατασκευή νέων συνδέσεων αγωγών με την Ευρώπη, ειδικά σε συνδυασμό με την απροθυμία της Ευρώπης να δεσμευτεί σε οποιαδήποτε νέα μακροπρόθεσμη υποδομή ορυκτών καυσίμων.<br /><br />Για την κάλυψη της ευρωπαϊκής ζήτησης, οι εταιρείες με πόρους φυσικού αερίου της Ανατολικής Μεσογείου είναι πιθανό να δώσουν προτεραιότητα σε επιλογές LNG, συμπεριλαμβανομένης της χρήσης υφιστάμενων τερματικών σταθμών LNG στην Αίγυπτο και της κατασκευής νέων (πλωτών) μονάδων LNG στο Ισραήλ ή/και στην Κύπρο”, αναφέρει το ίδιο.<br /><br />Ο πόλεμος στην Ουκρανία και η διακοπή εισροής ρωσικού αερίου στην ΕΕ έχει προκαλέσει μια διαδικασία δύσκολη και κυρίως επικίνδυνη στην ευρύτερη θαλάσσια περιοχή μας.<br /><br />Η δημιουργία αγωγών, σε συνδυασμό με την τραπεζική κρίση ( που όλως τυχαίως ξέσπασε αυτό το διάστημα) προκαλεί τεράστια προβλήματα στην δημιουργία αγωγών, λόγω του υψηλού κόστους και του μεγάλου χρόνου παράδοσης για αγωγούς και εγκαταστάσεις υγροποίησης.<br /><br />“Εν μέσω αυτής της κρίσης, μια περιοχή που έχει αναδειχθεί ως μια πολλά υποσχόμενη νέα πηγή φυσικού αερίου για την Ευρώπη είναι η Ανατολική Μεσόγειος, ιδιαίτερα το Ισραήλ, η Αίγυπτος και η Κύπρος.<br /><br />Από το 1999, η εξερεύνηση σε λεκάνες βαθέων υδάτων σε αυτές τις τρεις χώρες είχε ως αποτέλεσμα την ανακάλυψη περίπου 2.400 δισεκατομμυρίων κυβικών μέτρων (Bcm) ή 80 τρισεκατομμυρίων κυβικών ποδιών (Tcf) πόρων αερίου.<br />Επιπλέον, η εξερεύνηση είναι σε εξέλιξη και νέες ανακαλύψεις είναι πιθανές, πράγμα που σημαίνει ότι ακόμη μεγαλύτεροι όγκοι αερίου θα μπορούσαν να είναι διαθέσιμοι στο μέλλον”, αναφέρει η έκθεση του Κέντρου για την Παγκόσμια Ενεργειακή Πολιτική, του Πανεπιστημίου Κολούμπια SIPA.<br /><br />Βασιζόμενη σε πηγές εταιρειών, κυβερνήσεων και Τύπου, η έκθεση διαπιστώνει ότι “το φυσικό αέριο μπορεί να συμβάλει ουσιαστικά στην ευρωπαϊκή ενεργειακή ασφάλεια, αν και κυρίως μεσοπρόθεσμα μόνο με δεδομένη τη συμμετοχή εξωτερικών παραγόντων, πιθανόν των ΗΠΑ ή/και της ΕΕ αλλά και χώρες της Ανατολικής Μεσογείου.<br /><br />Πρόσθετα στοιχεία της έκθεσης είναι τα ακόλουθα: “Βραχυπρόθεσμα, οι υπάρχουσες αιγυπτιακές μονάδες εξαγωγής υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG) θα μπορούσαν να έχουν τη μεγαλύτερη συμβολή, η οποία μπορεί να μεγιστοποιηθεί με μέτρα για την ενίσχυση της ενεργειακής απόδοσης και της ικανότητας ανανεώσιμων πηγών ενέργειας της Αιγύπτου.<br /><br />Μεσοπρόθεσμα, και σε ένα επιθετικό χρονοδιάγραμμα για την ανάπτυξη πεδίου, η Ανατολική Μεσόγειος θα μπορούσε να έχει πλεόνασμα περίπου 50 Bcm/έτος παραγωγής φυσικού αερίου μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 2030.<br /><br />Ακόμη περισσότερα θα μπορούσαν να είναι διαθέσιμα εάν ανακαλυφθεί σημαντικά περισσότερο αέριο στην Κύπρο, το Ισραήλ, την Αίγυπτο ή αλλού στην περιοχή και εάν η αύξηση της ζήτησης στην Αίγυπτο μπορεί να περιοριστεί.<br /><br />Το πόσο από αυτό το πλεόνασμα θα μπορούσε να είναι διαθέσιμο στην Ευρώπη μένει να καθοριστεί”.<br /><br />Το παιχνίδι ποιος θα προμηθεύσει φυσικό αέριο την Ευρώπη έληξε πριν ακόμα ξεκινήσει, με τις ΗΠΑ, να λαμβάνουν την μερίδα του λέοντος, την οποία δεν σκοπεύουν να αφήσουν, πριν άλλες αμερικανικές εταιρείες ξεκινήσουν εξορύξεις στην Ανατολική Μεσόγειο, ελέγχοντας όλους τους αγωγούς.<br /><br />Αυτά που βλέπουμε στα χρηματιστήρια σήμερα, και αυτά που θα δούμε σε Αιγαίο, Λιβύη, Κύπρο και Ουκρανία, έχουν απόλυτη σχέση με το ποιος θα κάνει κουμάντο στον εφοδιασμό της Ευρώπης με φυσικό αέριο. <div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Πανεπιστήμιο Κολούμπια: Έρχεται σύγκρουση στην Ανατολική Μεσόγειο για την ενέργεια. Το αμερικανικό LNG μονόδρομος για την ΕΕ;

Ελλάδα-Κύπρος θα αποτελούν την διαμετακομιστική περιοχή φυσικού αερίου προς την Ευρώπη για τις αμερικανικές εταιρείες για μεγάλο χρονικό διά...

Διαβάστε την συνέχεια

Κυβέρνηση: αποθανέτω η ψυχή μου μετά των αλλοφύλων

<img height="338" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2023/03/ipou3.jpg" width="782" /><br /><br /><b>Γκουτζάνης Σπύρος</b><br />Η πολιτική ζωή χωρίζεται σε περίοδο ΠΤ και ΜΤ, προ Τεμπών και μετά Τεμπών. Το σιδηροδρομικό δυστύχημα έσχισε το παραπέτασμα που έκρυβε τις χρόνιες παθογένειες του κρατικού μηχανισμού και της ελληνικής κοινωνίας, αλλά και το αληθινό πρόσωπο της κυβέρνησης. Το σιδηροδρομικό δυστύχημα και η ατυχής επικοινωνιακή του διαχείριση αλλάζει την οπτική και αφαιρεί το φίλτρο μέσα από το οποίο διυλίζοντας πράξεις, παραλείψεις και συνολικότερα οι συμπεριφορές της κυβέρνησης και όχι μόνο στους σιδηροδρόμους.<br /><br />Το επιτελικό κράτος, ως συμπύκνωση ενός νέου πνεύματος (αν και είναι παλιό όσο ο σημιτικός εκσυγχρονισμός) για την διοίκηση, την πολιτική, την οικονομία, τις δήθεν ουδέτερες μεταρρυθμίσεις δεν κατέρρευσε απλώς, αλλά υπό το πρίσμα του δυστυχήματος αποκαλύπτεται πλέον σαν η πρόσοψη πίσω από την οποία κρύβονταν, με την βοήθεια των εξαγορασμένων ΜΜΕ, η ευνοιοκρατία, η διαφθορά και (μετά τις αποκαλύψεις στο υπουργείο Δημοσίας Τάξεως) η εγκληματικότητα.<br /><br />Αποδείχθηκε ότι με την κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν επικράτησαν νέοι κανόνες ορθολογιστικής συμπεριφοράς, έστω στην πολιτική κορυφή της διοικητικής πυραμίδας, αλλά αντίθετα το ιδεολόγημα της διαχειριστικής αποτελεσματικότητας των αρίστων έκρυβε προσωπικές σχέσεις και σκοτεινές χειραγωγήσεις. Η αντικανονική τοποθέτηση του μοιραίου σταθμάρχη κατά παράβαση των τυπικών προϋποθέσεων και η αναδρομική νομιμοποίησή του με ειδική υπουργική απόφαση έδειξε ότι το βαθύ κράτος είναι η ίδια η κυβέρνηση.<br /><br />Η καταφυγή στους συνδικαλιστές που αρνούνται την αξιολόγηση ακούγεται σαν κακόγουστο ανέκδοτο. Δηλαδή, μετά την τοποθέτησή του απευθείας από τον υπουργό, ο σταθμάρχης θα αξιολογούνταν και θα κρινόταν ακατάλληλος; Θα ήθελε ο υπουργός -και οι υπουργοί γενικότερα-μία διαδικασία αξιολόγησης που θα ακύρωνε τα ρουσφέτια με συνέπειες στην κομματική πελατεία; Ή ακόμη χειρότερα η διαδικασία της αξιολόγησης θα ήταν προσαρμοσμένη για να επιβραβεύει και να αναδεικνύει “τα δικά μας παιδιά” σε βάρος της αξιοκρατίας;<br /><br />Μία σοβαρή αντιμετώπιση της κυβερνητικής κρίσης που προκάλεσε το σιδηροδρομικό δυστύχημα θα ξεκινούσε από την οριστική απομάκρυνση όλης της πολιτικής ηγεσίας. Προφανώς δεν γίνεται λόγω των ερεισμάτων του υπεύθυνου υπουργού, φορέα ενός ιστορικού ονόματος, στο βαθύ κόμμα. Η ηγεσία έκρινε ότι η σύμπλευση είναι απαραίτητη προκειμένου να έχει ελπίδες επιβίωσης.<br /><br />Υπό το νέο πρίσμα, για την ακρίβεια στα καύσιμα και για τις τιμές στα βασικά προϊόντα διατροφής που ανεβαίνουν δεν φταίει ο Πούτιν και η διεθνής κρίση αλλά η ανικανότητα των εντόπιων διαχειριστών. Οι υποκλοπές δεν ήταν λάθος αλλά τρόπος άσκησης της διακυβέρνησης και παραβίαση των θεσμικών εγγυήσεων της δημοκρατίας, από ένα σύστημα που ήθελε να “κρατάει” φίλους και αντιπάλους. Οι μεταρρυθμίσεις δεν αποσκοπούν στον όποιο εκσυγχρονισμό αλλά σε εκποίηση της δημόσιας περιουσίας με μεσάζοντες φίλους του συστήματος εξουσίας.<br /><a href="https://slpress.gr/politiki/i-epistrofi-polaki-kai-to-risko-toy-tsipra/"> </a><br /><div>Σε νέες ράγες οι εκλογές <br /><br />Είναι εμφανές ότι η κυβέρνηση πορεύεται προς τις εκλογές μέσα σε ένα εντελώς νέο τοπίο. Η φθορά της δεν περιορίζεται στις λίγες ή περισσότερες δημοσκοπικές μονάδες. Όσο και αν προσπαθούν οι φιλότιμοι δημοσκόποι να το κρύψουν <a href="https://www.ethnos.gr/Politics/article/251977/ekloges2023posdiabazoyntisdhmoskophseissthnkybernhshhdexamenhtonanapofasistonkaitoposostokleidigiatisdeytereskalpes"><b>είναι καθαρά κάτω από το 30%</b>.</a> Η ζημία είναι ευρύτερη καθώς έχει απαξιωθεί στον πυρήνα του, το βασικό της αφήγημα που εξασφάλιζε την υπεροχή έναντι των αντιπάλων. Γι’ αυτό άλλωστε και στο επίπεδο της πολιτικής αντιπαράθεσης ο θετικός πολιτικός λόγος έχει εγκαταλειφθεί.<br /><br />Η κυβερνητική προπαγάνδα δεν επιχειρεί να πείσει για την όποια υπεροχή της κυβέρνησης αλλά στρέφεται εξ ολοκλήρου εναντίον της αντιπολίτευσης με έωλα επιχειρήματα. Το “φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ” γιατί η παρούσα κυβέρνηση δεν στάθηκε ικανή μέσα σε τέσσερα χρόνια να διαμορφώσει ένα σύστημα ασφαλούς κυκλοφορίας των τραίνων, είναι εξοργιστικό. Δείχνει πνευματική ανεντιμότητα και ανηθικότητα.<br /><br />Η επίκληση των πεπραγμένων του ΣΥΡΙΖΑ για την διάχυση των ευθυνών και για μία ευρεία σύγκριση επί τη βάση “ποιος είναι χειρότερος, στον βαθμό που εισπράττεται από την κοινωνία οδηγεί στην συνολική απαξίωση του πολιτικού συστήματος. Άλλωστε και σε επίπεδο πληροφοριών επιβεβαιώνεται ότι η κυβέρνηση επιχειρεί να συμπαρασύρει τον βασικό της αντίπαλο και το σύνολο του πολιτικού συστήματος στην πτώση της. Πλέον κινείται με το «αποθανέτω η ψυχή μου μετά των αλλοφύλων». Έτσι όμως αυξάνει την απόγνωση στην κοινωνία που κανείς δεν μπορεί να προβλέψει πώς θα εκτονωθεί.<br /><br />Φυσικά ευθύνεται και η αξιωματική αντιπολίτευση η οποία απολογείται για τα πεπραγμένα της, κυρίως όμως αδυνατεί να πείσει την κοινωνία ότι αξιοποίησε τα τέσσερα χρόνια και να προβάλει ένα νέο πρόσωπο που να δημιουργεί προσδοκία.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Κυβέρνηση: αποθανέτω η ψυχή μου μετά των αλλοφύλων

Γκουτζάνης Σπύρος Η πολιτική ζωή χωρίζεται σε περίοδο ΠΤ και ΜΤ, προ Τεμπών και μετά Τεμπών. Το σιδηροδρομικό δυστύχημα έσχισε το παραπέτασμ...

Διαβάστε την συνέχεια

EastMed-Poseidon: Ισραήλ-Κύπρος-Ελλάδα-Ιταλία, τελικές αποφάσεις.

<img height="324" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2022/05/EastMed-Pipeline-790x400.jpg" width="737" /><br /><br />Ο ενεργειακός όμιλος Edison πρόκειται να λάβει την τελική επενδυτική απόφαση για την κατασκευή αγωγού για τη μεταφορά φυσικού αερίου από την ανατολική Μεσόγειο στις ευρωπαϊκές αγορές μέχρι το τέλος του τρέχοντος έτους, δήλωσε στο πρακτορείο Reuters ο Ιταλός κατασκευαστής του έργου. Ο αγωγός EastMed-Poseidon, ο οποίος αρχικά θα συνδέει πολλά κοιτάσματα φυσικού αερίου στα ανοιχτά του Ισραήλ με την Ιταλία και θα έχει ετήσια χωρητικότητα 10 δισεκατομμυρίων κυβικών μέτρων (bcm) φυσικού αερίου, θα μπορούσε να είναι έτοιμος μέχρι το 2027.<br /><br />Το έργο, το οποίο υποστηρίζεται από το Ισραήλ, την Κύπρο και την Ελλάδα, θα εγγυάται εναλλακτικούς ανεφοδιασμούς για την Ευρώπη, η οποία αναζητά απεξάρτηση από το ρωσικό φυσικό αέριο. Επιπλέον, θα συνδέει την Κύπρο με τους εταίρους της στην ΕΕ. Για αυτούς τους λόγους, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα μπορούσε να ενδιαφέρεται να χρηματοδοτήσει εν μέρει το έργο, το κόστος του οποίου εκτιμάται σε περίπου 6 δισεκατομμύρια ευρώ (6,4 δισεκατομμύρια δολάρια), ανακοίνωσε η Έντισον.<br /><br />“Αναμένουμε να λάβουμε την τελική επενδυτική απόφαση (FID) μέχρι το τέλος του τρέχοντος έτους. Με ένα FID το 2023, το έργο θα υλοποιηθεί έως το 2027”, δήλωσε σε συνέντευξή του στο Reuters ο Fabrizio Mattana, εκτελεστικός αντιπρόεδρος της Edison για θέματα φυσικού αερίου. Η Ευρωπαϊκή Ένωση εισήγαγε 155 bcm φυσικού αερίου από τη Ρωσία το 2021, που αντιστοιχεί σε περίπου το 45% των εισαγωγών φυσικού αερίου της, σύμφωνα με τον Διεθνή Οργανισμό Ενέργειας.<br /><br />Η ιταλική Edison, θυγατρική της γαλλικής EDF (EDF.PA) και η ελληνική DEPA International Projects προωθούν το έργο μέσω της κοινής τους επιχείρησης IGI Poseidon. Πέρυσι, έλαβαν ανεξάρτητες θετικές αξιολογήσεις σχετικά με τη σκοπιμότητα του αγωγού, ο οποίος θα είχε μήκος 2.000 χιλιόμετρα (1.243 μίλια), με τουλάχιστον 800 χιλιόμετρα ανοικτής θάλασσας.<br /><img src="" /><br /><br /><img src="" /><br />Ο αγωγός θα τροφοδοτείται από ισραηλινά κοιτάσματα φυσικού αερίου που ήδη παράγονται και άλλα υπό ανάπτυξη. Αυτά είναι τα πεδία Leviathan, Tamar και επίσης τα πεδία Tanin & Karish που έχουν επιπλέον αποθέματα προς ανάπτυξη, είπε ο Mattana. Αυτά τα «οικόπεδα» παράγουν περίπου 28 bcm ετησίως, με περίπου το ένα τρίτο να εξάγεται στην Αίγυπτο και την Ιορδανία. Η παραγωγή αναμένεται να αυξηθεί τα επόμενα χρόνια καθώς τα τρέχοντα έργα επεκτείνονται και τυχόν ανακαλύψεις μεταφέρονται στο ίδιο δίκτυο.<br /><br />“Αν λάβουμε υπόψη το μερίδιο που δεν καταναλώθηκε σε περιφερειακό επίπεδο συν το πρόσθετο ποσό που αναμένεται από τις εξελίξεις αυτών των πεδίων, θα έχουμε 20 bcm περισσότερα ετησίως για τουλάχιστον 20 χρόνια που θα μπορούσαν να περάσουν από τον αγωγό”, δήλωσε ο Mattana. Η χωρητικότητα του αγωγού θα μπορούσε να αυξηθεί στα 20 bcm σε δεύτερη φάση. Είναι επίσης σχεδιασμένο να μεταφέρει υδρογόνο.<br /><br />Η Edison στοχεύει να ξεκινήσει το πρώτο, μη δεσμευτικό τεστ αγοράς για να αξιολογήσει το ενδιαφέρον παραγωγού και αγοραστή φυσικού αερίου για χωρητικότητα μεταφοράς φυσικού αερίου αμέσως μετά το καλοκαίρι και, εάν το αποτέλεσμα είναι θετικό, θα αναζητήσει κεφάλαια της ΕΕ. «Η Ευρώπη θα πρέπει να έχει στρατηγικό συμφέρον στη χρηματοδότησή της… Θεσμικοί επενδυτές, ταμεία υποδομής και διαχειριστές συστημάτων μεταφοράς από το Ισραήλ, την Ελλάδα και την Ιταλία θα μπορούσαν επίσης να βρουν ενδιαφέρον για τη χρηματοδότηση του αγωγού», δήλωσε ο Mattana.<br /><br />Ο αγωγός EastMed-Poseidon βρίσκεται στη λίστα των Έργων Κοινού Ενδιαφέροντος της ΕΕ που δημοσιεύθηκε το 2021. Ωστόσο, έχει επίσης επικριθεί και η Greenpeace ζήτησε από τις Βρυξέλλες να μην τον χρηματοδοτήσουν τόσο για περιβαλλοντικούς όσο και για γεωπολιτικούς λόγους. Η Έντισον ζητά ρητή υποστήριξη από τη Ρώμη. “Η ελπίδα μας είναι ότι η Ιταλία θα υπογράψει τη διακυβερνητική συμφωνία [που υπογράφηκε από το Ισραήλ, την Κύπρο και την Ελλάδα το 2020] για τον αγωγό. Το ζητήσαμε, έχουμε θετικές επαφές με την κυβέρνηση”, δήλωσε ο Mattana.<div><br /></div><div><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

EastMed-Poseidon: Ισραήλ-Κύπρος-Ελλάδα-Ιταλία, τελικές αποφάσεις.

Ο ενεργειακός όμιλος Edison πρόκειται να λάβει την τελική επενδυτική απόφαση για την κατασκευή αγωγού για τη μεταφορά φυσικού αερίου από την...

Διαβάστε την συνέχεια