Προειδοποίηση σε Ελλάδα: Ανοίγει ο δρόμος για την ένταξη Αφγανών προσφύγων σε παραστρατιωτικές οργανώσεις της Τουρκίας!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://img.ilcdn.fi/uWPj50UAa4ccS4h3LQlAH589TDI=/full-fit-in/612x0/img-s3.ilcdn.fi/6e3b95deae219824a90b6e6e9a7cd0cce75ef020672e31abdded5b66bb2c6787.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="362" data-original-width="613" height="378" src="https://img.ilcdn.fi/uWPj50UAa4ccS4h3LQlAH589TDI=/full-fit-in/612x0/img-s3.ilcdn.fi/6e3b95deae219824a90b6e6e9a7cd0cce75ef020672e31abdded5b66bb2c6787.jpg" width="640" /></a></div><div><br /></div><div>Δικηγόρος που ειδικεύεται στα δικαιώματα των προσφύγων προειδοποιεί ότι εάν οι Αφγανοί που μεταναστεύουν στην Τουρκία δεν λάβουν καθεστώς ασύλου, μπορούν να γίνουν θύματα εκμετάλλευσης με διάφορους τρόπους, μέχρι και να χρησιμοποιηθούν από Τούρκους παραστρατιωτικούς.</div><br />Ο αριθμός των αναγκαστικά εκτοπισμένων μεταναστών και προσφύγων στη Μέση Ανατολή έχει κορυφωθεί τα τελευταία 40 χρόνια. Ειδικότερα την τελευταία δεκαετία, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, τουλάχιστον 5 εκατομμύρια Σύριοι έχουν καταφύγει στην Τουρκία.<br /><br />Όπως αποκαλύπτει η <a href="https://kurdishvoice.gr/anoigei-o-dromos-gia-tin-ekmetallefsi-afganon-prosfygon-apo-parastratiotikous-tis-tourkias/">“Φωνή των Κούρδων”</a>, τα τελευταία δύο χρόνια Αφγανοί που διαφεύγουν από τη σύγκρουση μεταξύ των Ταλιμπάν και της αφγανικής κυβέρνησης, έχουν επίσης ζητήσει καταφύγιο στην Τουρκία.<br /><br />Σε αντίθεση με τους Σύριους πρόσφυγες, οι περισσότεροι Αφγανοί που έρχονται στην Τουρκία δεν θέλουν να πάνε στην Ευρώπη, θέλουν να εγκατασταθούν στην Τουρκία. Μετά από όλους τους κινδύνους που αντιμετώπισαν στο ταξίδι, θέλουν απλώς να εγκατασταθούν σε πόλεις όπως η Κωνσταντινούπολη, η Σμύρνη και η Άγκυρα.<br /><br />Ο δικηγόρος Μπαγουέρ Μιζράκ, πρόεδρος της Επιτροπής για τα Δικαιώματα των Προσφύγων στο Ντιγιάρμπακιρ (Amed), μελετά την κατάστασή τους.<br /><br />«Οι πρόσφυγες που φεύγουν από καταστάσεις πολέμου αυτού του τύπου θα πρέπει να λάβουν καθεστώς ασυλίας, αλλιώς η εκμετάλλευση των προσφύγων θα είναι αναπόφευκτη», δήλωσε.<br /><br />Ο Μιζράκ σημειώνει ότι οι άνθρωποι έχουν εγκαταλείψει τον πόλεμο και τις συγκρούσεις σε όλη την διάρκεια της ιστορίας της περιοχής, και πολλοί περνούν από την Τουρκία και το Κουρδιστάν καθ’ οδόν προς την Ευρώπη. Το πιο έντονο παράδειγμα αυτής της κατάστασης είναι ο πόλεμος της Συρίας.<br /><br />Και συνέχισε: «Η αφγανική διάσταση ξεκίνησε τη δεκαετία του 1980 όταν κάποιοι Αφγανοί ήρθαν στην Τουρκία φεύγοντας από τον πόλεμο στο Αφγανιστάν. Αυτό συνεχίζεται και έχει πάρει σοβαρές διαστάσεις τα τελευταία χρόνια. Ακολουθώντας εικόνες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, εμείς ως Επιτροπή για τα δικαιώματα των προσφύγων οργανώσαμε μια επίσκεψη στο σταθμό των λεωφορείων, όπου βρίσκονται πολλοί Αφγανοί».<br /><br />Ο Μιζράκ είπε ότι οι μετανάστες πλήρωσαν από $800 έως $ 1.000 για να μεταφερθούν στα σύνορα από λαθρέμπορους. «Περπατούν το μεγαλύτερο μέρος του δρόμου. Δεν σταματούν στα σύνορα … Το ταξίδι διαρκεί περίπου έναν μήνα από το Αφγανιστάν στο Ντιγιάρμπακιρ, κατά τη διάρκεια του οποίου έχουν σοβαρά προβλήματα με την υγεία τους και με το πού θα κοιμηθούν».<br /><br />Ο Μιζράκ είπε ότι υπήρχαν περίπου 1.000 πρόσφυγες στο πρόχειρο συγκρότημα στον σταθμό λεωφορείων του Ντιγιάρμπακιρ:<br /><br />«Ζουν εκεί χωρίς στέγη ή επισιτιστική βοήθεια. Ανάμεσά τους υπάρχουν γυναίκες και παιδιά, αλλά είναι κυρίως νέοι άνδρες ηλικίας 15-25 ετών. Έρχονται λόγω οικονομικών προβλημάτων και επειδή η ζωή τους κινδυνεύει, όλα λόγω της αυξανόμενης βίας του πολέμου … Θέλουν να πάνε στις μεγάλες πόλεις για να συναντήσουν συγγενείς και να εργαστούν.<br /><br />Φυσικά αυτή η κατάσταση δημιουργεί ένα φτηνό εργατικό δυναμικό και ανοίγει το δρόμο προς την εκμετάλλευση. Υπάρχει επίσης πιθανότητα να χρησιμοποιηθούν από παραστρατιωτικούς».<br /><br />Ο Μιζράκ τόνισε ότι οι πρόσφυγες χαρακτηρίζονται ως «παράτυποι μετανάστες», δηλαδή αυτοί που δεν έχουν καθεστώς: «Ως εκ τούτου, δεν έχουν καθόλου δικαιώματα. Δεν επιτρέπεται να επισκέπτονται το νοσοκομείο, παρά μόνο σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης, και δεν τους παρέχεται φαγητό ή στέγαση από το κράτος. Χρειάζονται λοιπόν νομικό καθεστώς».<br /><br />«Η Τουρκία αναγνώρισε το καθεστώς των προσφύγων με τη Σύμβαση της Γενεύης. Αλλά δέχεται μόνο πρόσφυγες από την Ευρώπη … Ο ορισμός του «καθεστώτος προσωρινής προστασίας» αναπτύχθηκε για τους Σύριους το 2014, αλλά αυτό ισχύει μόνο για τη μαζική μετανάστευση.<br /><br />Εάν οι Αφγανοί ξεκινήσουν να έρχονται σε πολύ μεγαλύτερο αριθμό, η Τουρκία θα πρέπει να δώσει στους Αφγανούς το ίδιο καθεστώς με τους Σύριους».<div><br /></div><div><a href="https://warnews247.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Προειδοποίηση σε Ελλάδα: Ανοίγει ο δρόμος για την ένταξη Αφγανών προσφύγων σε παραστρατιωτικές οργανώσεις της Τουρκίας!

Ellada simera 0 15:12

Δικηγόρος που ειδικεύεται στα δικαιώματα των προσφύγων προειδοποιεί ότι εάν οι Αφγανοί που μεταναστεύουν στην Τουρκία δεν λάβουν καθεστώς ασύλου, μπορούν να γίνουν θύματα εκμετάλλευσης με διάφορους τρ… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Τζο Μπάιντεν: Μία προειδοποίηση που μας αφορά

<img src="https://cdn.pagenews.gr/wp-content/uploads/2021/04/210129-joe-biden-oval-office-ac-537p_3c4ea66977d9bd7f093e311cf8612ce0-768x515.jpeg" /><br /><br /><i>«Οι Αμερικανοί δεν πρόκειται και δεν θα έπρεπε να πεθάνουν σε έναν πόλεμο στον οποίο οι ίδιοι οι Αφγανοί είναι απρόθυμοι να πολεμήσουν για την χώρα τους.</i><br /><b>Λάμπρος Καλαρρύτης </b><br />Η φράση αυτή του Αμερικανού Προέδρου Τζο Μπάιντεν συμπυκνώνει με απόλυτο τρόπο και έχοντας αναφορά ένα δραματικό παράδειγμα, το Αφγανιστάν, μία παγκόσμια αλήθεια και ένα αξίωμα στις διεθνείς σχέσεις. Κανείς δεν πρόκειται να πολεμήσει για κανέναν αν κάποιος δεν είναι αποφασισμένος να πολεμήσει για τον εαυτό του. Εκτός και αν έχει να υπερασπιστεί δικά του ζωτικά συμφέροντα, ευνοώντας έτσι παράπλευρα τον αδύναμο ή απρόθυμο, αλλά και αυτό έχει ημερομηνία λήξης και μάλιστα λήξη κατά κανόνα τραγική.<br /><br />Και αυτό το διατύπωσε ολοκάθαρα ο Αμερικανός Πρόεδρος: <i>«Η αποστολή μας στο Αφγανιστάν δεν ήταν ποτέ να χτίσουμε ένα έθνος αλλά αντίθετα σχεδιάστηκε για να αποτρέψει μία τρομοκρατική επίθεση σε αμερικανικό έδαφος.»</i><br /><br />Παρότι δεν ήταν αυτή η πρόθεση του Τζο Μπάιντεν, η δήλωσή του έχει πολλούς αποδέκτες, κυρίως αυτούς που έχουν ψευδαισθήσεις ότι στρατηγικές συμμαχίες τους απαλλάσσουν από την υποχρέωση να μεριμνούν οι ίδιοι για την ασφάλεια και την άμυνα της πατρίδας τους. Κανείς δεν συμπαθεί και πολύ περισσότερο κανείς δεν βοηθά όποιον δεν είναι διατεθειμένος να βοηθήσει τον εαυτό του.<div><br /></div><div>  <img height="440" src="https://www.pagenews.gr/wp-content/uploads/2021/08/afganistan-1.jpg" width="640" /><br /><br />Και σε αυτό ήταν σαφής ο Μπάιντεν: «Ξοδέψαμε πάνω από 1 τρισ. δολάρια και ο στρατός του Αφγανιστάν δεν έδωσε τη μάχη. Τους δώσαμε τα εργαλεία, πληρώσαμε τους μισθούς τους, τους δώσαμε αεροπορική στήριξη. Τους δώσαμε κάθε μέσο, αλλά δεν μπορούσαμε να τους δώσουμε την επιθυμία να πολεμήσουν για τη χώρα τους. Αφού δεν το έκαναν τώρα, δεν θα το έκαναν σε ένα χρόνο, σε 10 ή σε 20 χρόνια.»<br /><br />Είναι ηλίου φαεινότερον ότι οι αυτονόητες αποσαφηνίσεις του Αμερικανού Προέδρου πρέπει να χτυπήσουν καμπανάκια σε διαφόρους εγχώριους συμβούλους και παρασυμβούλους που θεωρούν ότι μία (απολύτως ευκταία) αμυντική συμφωνία με τις ΗΠΑ αυτομάτως διασφαλίζει την ασφάλεια και την ακεραιότητα της χώρας. Θα τη διασφαλίσει στον βαθμό που θα εξυπηρετεί και αν εξυπηρετεί τα δικά τους συμφέροντα.<br /><br />Και αυτό δεν έχει να κάνει με κακούς Αμερικανούς και καλούς Γάλλους ή Ρώσους (οι τελευταίοι παρεμπιπτόντως αποδεικνύονται μακράν οι πλέον αναξιόπιστοι), έτσι είναι οι διεθνείς σχέσεις, πάντα έτσι ήταν, πάντα έτσι λειτουργούσαν και πάντα έτσι θα λειτουργούν.<br /><br />Διαφορετικά αντιμετωπίζει ένας ισχυρός κάποιον λιγότερο ισχυρό ο οποίος όμως είναι αποφασισμένος να αγωνιστεί και να ματώσει για τα συμφέροντά του δημιουργώντας τετελεσμένα στο πεδίο της μάχης και τελείως διαφορετικά έναν παθητικό ζήτουλα, επαίτη και καταναλωτή ασφαλείας.</div><div><br /></div><div>  <img height="415" src="https://www.pagenews.gr/wp-content/uploads/2021/07/apoxoroun-ta-amerikanika-strateumata-apo-to-afganistan.jpeg" width="640" /><br /><br />Κανείς δεν εκτιμά τα βαρίδια που αναζητούν προστάτες και κανείς δεν θα ποντάρει επάνω τους σοβαρά ως συμμάχους για την ανάληψη δύσκολων ρόλων. Πως θα αντιμετώπιζαν οι ΗΠΑ και άλλες δυνάμεις το Ισραήλ αν δεν ήταν αυτό που είναι και αντί να κάνει αυτό που κάνει και για το οποίο είναι διεθνώς γνωστό, τριγυρνούσε επαιτώντας μόνο βοήθεια, δίχως να έχει οικοδομήσει την αποτρεπτική φήμη που έχει την οποία φροντίζει να επιβεβαιώνει καθημερινά και σε κάθε περίσταση;<br /><br />Τα λόγια του Τζό Μπάιντεν είναι η τελευταία ίσως ηχηρή προειδοποίηση για την δική μας αλλαγή πορείας και αντίληψης, πριν να είναι πολύ αργά. Ήδη είναι.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.pagenews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τζο Μπάιντεν: Μία προειδοποίηση που μας αφορά

Ellada simera 0 15:07

«Οι Αμερικανοί δεν πρόκειται και δεν θα έπρεπε να πεθάνουν σε έναν πόλεμο στον οποίο οι ίδιοι οι Αφγανοί είναι απρόθυμοι να πολεμήσουν για την χώρα τους.Λάμπρος Καλαρρύτης Η φράση αυτή του Αμερικανού … Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Εκπληκτική Γεωπολιτική και Γεωστρατηγική Ανάλυση για τις εξελίξεις στο Αφγανιστάν

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="331" src="https://www.youtube.com/embed/MZRQY8ns3Hk" width="663" youtube-src-id="MZRQY8ns3Hk"></iframe></div><br /><div><br /></div><a href="https://amynageostratigiki.eu/">πηγή</a><div><br /></div><div>Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Εκπληκτική Γεωπολιτική και Γεωστρατηγική Ανάλυση για τις εξελίξεις στο Αφγανιστάν

Ellada simera 0 14:59

πηγήΟι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. … Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Ο “πόλεμος” στο Αιγαίο με τα τουρκικά αλιευτικά για τον οποίο η κυβέρνηση παριστάνει την ανήξερη

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://nb.bbend.net/media/news/2018/08/13/908250/snapshot/alieutiko2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="288" data-original-width="480" height="384" src="https://nb.bbend.net/media/news/2018/08/13/908250/snapshot/alieutiko2.jpg" width="640" /></a></div><div><br /></div><div>Η κυβέρνηση παριστάνει ότι “δεν ακούει” τι γίνεται στο Αιγαίο με τα τουρκικά αλιευτικά και υποθέτουμε ότι ο πρωθυπουργός δεν έθιξε το ζήτημα στον Ερντογάν στη χθεσινοβραδινή τους τηλεφωνική συνομιλία.</div><br />Η κυβέρνηση όταν ερωτάται είτε δεν απαντά , είτε προσπαθεί να “αποδομήσει” όσους αναφέρονται στο θέμα που μοιάζει με προσπάθεια επιβολής τετελεσμένου .<br /><br />Εντύπωση όπως έχουμε ξαναγράψει προκαλεί και η απροθυμία της αντιπολίτευσης να αναγκάσει την κυβέρνηση να δώσει απαντήσεις.<br /><br />Το κείμενο ,οι φωτογραφίες και το βίντεο από την ομάδα ΑΡΧΙΠΕΛΑΓΟΣ, που εντόπισε τη δράση τουρκικών αλιευτικών στη Λέρο:<br /><br />Τις τελευταίες ημέρες “αγέλες” τουρκικών αλιευτικών σκαφών, συγκεκριμένα μηχανότρατες, αποπλέουν τα ξημερώματα από τις τουρκικές ακτές, εισέρχονται, και ψαρεύουν παράνομα στα ελληνικά νερά, ακόμα και σε απόσταση 100 μέτρων από τις ακτές των νησιών του ανατολικού Αιγαίου όπως η Σάμος, το Αγαθονήσι, οι Λειψοί, η Λέρος και η Κάλυμνος.<br /><br />Νωρίτερα σήμερα (σσ χθες), ένα από τα σκάφη του Ινστιτούτου Θαλάσσιας Προστασίας “Αρχιπέλαγος” το οποίο παράλληλα με την ερευνητική του δράση στα νερά της περιοχής, καταγράφει επί χρόνια τα περιστατικά καταστροφικής αλιείας απ’ όπου και αν προέρχεται, εντόπισε 6 Τουρκικές μηχανότρατες που αλίευαν κοντά στις ακτές της Λέρου.<br /><br />Αξιοσημείωτο είναι ότι ορισμένα από τα τουρκικά αλιευτικά είχαν αλλάξει τη σημαία τους εν πλω και έπλεαν όχι υπό τουρκική, αλλά υπό ελληνική σημαία. Άμεσα, ως είθισται, οι ερευνητές του Αρχιπελάγους ενημέρωσαν την αρμόδια λιμενική αρχή, και έλαβαν ως απάντηση ότι υπάρχει αδυναμία παρέμβασης και ότι απλώς θα ειδοποιηθούν οι ανώτερες αρχές.<br /><br />Κατά την διασταύρωση των στοιχείων των αλιευτικών σκαφών, διαπιστώθηκε ότι μόνο οι 2 από τις 6 τουρκικές μηχανότρατες είχαν σε λειτουργία το σύστημα ηλεκτρονικού εντοπισμού (AIS). Αξιοσημείωτο είναι ότι για άλλη μία φορά, απλώς και μόνο η παρουσία μας στο σημείο για καταγραφή στοιχείων και βιντεοσκόπηση του περιστατικού ήταν αρκετή για να τραπούν και τα 6 τουρκικά σκάφη σε ομαδική φυγή. Προ της αποχώρησής τους, όμως, κάποια από τα αναφερόμενα σκάφη κινήθηκαν απειλητικά εναντίον μας και παρά λίγο αποφεύχθηκε σύγκρουση εξ αιτίας των επικίνδυνων χειρισμών της μίας τουρκικής μηχανότρατας.<br /><br /><a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/08/arxipelagos_%CE%A3%CF%84%CE%B9%CE%B3%CE%BC%CE%B9%CE%BF%CC%81%CF%84%CF%85%CF%80%CE%BF-2021-08-20-22.33.18-1.png"><img src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/08/arxipelagos_%CE%A3%CF%84%CE%B9%CE%B3%CE%BC%CE%B9%CE%BF%CC%81%CF%84%CF%85%CF%80%CE%BF-2021-08-20-22.33.18-1.png" /></a><a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/08/arxipelagos_%CE%A3%CF%84%CE%B9%CE%B3%CE%BC%CE%B9%CE%BF%CC%81%CF%84%CF%85%CF%80%CE%BF-2021-08-20-22.33.09-1.png"><img src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/08/arxipelagos_%CE%A3%CF%84%CE%B9%CE%B3%CE%BC%CE%B9%CE%BF%CC%81%CF%84%CF%85%CF%80%CE%BF-2021-08-20-22.33.09-1.png" /></a><a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/08/arxipelagos_%CE%A3%CF%84%CE%B9%CE%B3%CE%BC%CE%B9%CE%BF%CC%81%CF%84%CF%85%CF%80%CE%BF-2021-08-20-22.33.02-1.png"><img src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/08/arxipelagos_%CE%A3%CF%84%CE%B9%CE%B3%CE%BC%CE%B9%CE%BF%CC%81%CF%84%CF%85%CF%80%CE%BF-2021-08-20-22.33.02-1.png" /></a><br /><br /><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Ο “πόλεμος” στο Αιγαίο με τα τουρκικά αλιευτικά για τον οποίο η κυβέρνηση παριστάνει την ανήξερη

Ellada simera 0 14:41

Η κυβέρνηση παριστάνει ότι “δεν ακούει” τι γίνεται στο Αιγαίο με τα τουρκικά αλιευτικά και υποθέτουμε ότι ο πρωθυπουργός δεν έθιξε το ζήτημα στον Ερντογάν στη χθεσινοβραδινή τους τηλεφωνική συνομιλία.… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Η Άγκυρα θα “ξεφορτώνει” πρόσφυγες στην Αθήνα

<a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2020/03/13/mitsotakis_erdogan_xeirapsia.jpg"><img src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2020/03/13/mitsotakis_erdogan_xeirapsia-696x392.jpg" /></a><br /><br />Της <b>Κύρας Αδάμ</b><br />Ο πρωθυπουργός Κ Μητσοτάκης υποχρεώθηκε να ζητήσει την επικοινωνία με τον Τούρκο Πρόεδρο Τ. Ερντογάν ύστερα από την σχετική προτροπή της Α. Μέρκελ- η οποία διανύει τις τελευταίες ημέρες στην καγκελαρία και επομένως ελάχιστα θα μπορεί στο μέλλον να κατευθύνει επισήμως τις κινήσεις της ελληνικής κυβέρνησης.<br /><br />Η επικοινωνία με την Άγκυρα, με ελληνική πρωτοβουλία, είναι από τις ελάχιστες κινήσεις που μπορεί να κάνει η Αθήνα μπροστά στην επερχόμενη νέα προσφυγική/ανθρωπιστική κρίση, καθώς οι Βρυξέλλες παριστάνουν την γηρασμένη κοιμωμένη του παραμυθιού και η Άγκυρα έχει ήδη κάνει «τα κουμάντα της» για την έναρξη μεταφορών Αφγανών προσφύγων από τα τουρκικά εδάφη σ αυτά της Αλβανίας και των Σκοπίων, δηλαδή στα βόρεια σύνορα της Ελλάδας, υπο την πλήρη ενθάρρυνση, αν όχι και εντολή του Αμερικανού ΥΠΕΞ Α Μπλίνκεν προσωπικώς.<br /><br />Στην ημίωρη συνομιλία Μητσοτάκη – Ερντογάν είναι προφανές ότι εθίγη το προσφυγικό κύμα προ των πυλών, με την Αθήνα να μην μπορεί να επιβάλει εκ των πραγμάτων τη θέση της ότι δεν μπορεί να δεχθεί νέο προσφυγικό κύμα. Και με τον Ερντογάν , ομοίως να διαβεβαιώνει ότι η χώρα του «δεν θα γίνει αποθήκη προσφύγων της ΕΕ», αλλά χωρίς να δεσμεύεται απέναντι στην Αθήνα ότι «θα την προστατεύσει» από νέους πρόσφυγες, οι οποίοι θέλουν και αυτοί να πατήσουν ευρωπαϊκό έδαφος.<br /><br />Το σκηνικό για τη μεταφορά Αφγανών προσφύγων στα βόρεια σύνορα της Ελλάδας , δηλαδή σε Αλβανία και Σκόπια έχει καλά στηθεί τις προηγούμενες ημέρες , ερήμην της Αθήνας.<br /><br />Οι απολύτως αξιόπιστες πηγές επιμένουν ότι ο Αμερικανός ΥΠΕΞ κ Μπλίνκεν– που βρίσκεται σε «ανοιχτά γραμμή με τον Τούρκο ΥΠΕΞ – έχει ήδη καταλήξει σε συμφωνία με την Αλβανία να «παραλάβει» προφανώς από την Τουρκία σε πρώτη φάση 20.000 Αφγανούς πρόσφυγες και τα Σκόπια άλλους 10.000 πρόσφυγες, ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΕΦ ΑΠΑΞ. Εξ ου και η επίσημη χθεσινή ανακοίνωση του Στεητ Ντιπάρτμεντ που πληροφορεί για την τηλεφωνική επαφή Μπλίνκεν – Ράμα και τις αμέριστες ευχαριστίες της Ουάσιγκτων για την «ανθρωπιστική προσφορά» της Αλβανίας.<br /><br />Είναι ευνόητο ότι όλοι αυτοί οι πρόσφυγες δεν θα κοιτάζουν με τα κιάλια το ευρωπαϊκό έδαφος σε απόσταση αναπνοής , δηλαδή το ελληνικό έδαφος ,αλλά θα περάσουν με την πρώτη ευκαιρία τα σύνορα με την Ελλάδα , η οποία από επιχειρησιακής απόψεως ελάχιστα θα μπορεί να κάνει.<br /><br />Η Τουρκία , όσες συνομιλίες και αν κάνει με τη φιλική της χώρα το Ιράν, είναι αδύνατον να υποχρεώσει την Τεχεράνη να συγκρατήσει πάνω από 500.000 Αφγανούς πρόσφυγες σε πρώτη εκτίμηση . Αλλά και η Τουρκία είναι αδύνατον να περιθάλψει άλλο 1.000.000 Αφγανούς στα εδάφη της . Γι’ αυτό και σε πρώτη φάση το σκηνικό στήνεται για να «ξεφορτώνει» η Άγκυρα 30.000 Αφγανούς πρόσφυγες σε Αλβανία και Σκόπια ώστε να τους ..φορτώνεται στη συνέχεια η Αθήνα. Και αυτές οι…μεταφορτώσεις δεν θα γίνουν εφ άπαξ..<br /><br />Αν υπάρχει ένας μονόδρομος συνεννόησης Αθήνας- Άγκυρας είναι να δεσμευθεί η Τουρκία να μην «ξεφορτώνει» μεγάλους αριθμούς προσφύγων στον Εβρο και φέρει σε δεινή κατάσταση την Αθήνα. <br /><br />Με τι ανταλλάγματα βεβαίως , μένει να φανεί.<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η Άγκυρα θα “ξεφορτώνει” πρόσφυγες στην Αθήνα

Ellada simera 0 14:23

Της Κύρας ΑδάμΟ πρωθυπουργός Κ Μητσοτάκης υποχρεώθηκε να ζητήσει την επικοινωνία με τον Τούρκο Πρόεδρο Τ. Ερντογάν ύστερα από την σχετική προτροπή της Α. Μέρκελ- η οποία διανύει τις τελευταίες ημέρες… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Το ΚΥΣΕΑ στον κόσμο του – Ανάγκη για επιθετική στρατηγική ατζέντα στην σκακιέρα της Μέσης Ανατολής

<a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2018/05/maximou-696x392.jpg"><img src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2018/05/maximou-696x392-696x392.jpg" /></a><br /><br />Του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ<br />Άλλο ένα ΚΥΣΕΑ μοιραίων πολιτικών νάνων ολοκληρώθηκε. Η Ελλάδα αρνείται να βγει με επιθετική στρατηγική ατζέντα στην σκακιέρα της Μέσης Ανατολής και επιλέγει γι΄ ακόμη μια φορά να διαχειριστεί μίζερα, άτολμα, κοντόφθαλμα και κυρίως διεκπεραιωτικά και από την θέση του «πιστοποιημένου» Ευρωπαϊκού κυματοθραύστη, τα πολιτικά και κοινωνικά απόνερα των εξελίξεων στο Αφγανιστάν…<br /><br />Στην συνέχεια, η σκυτάλη θα δοθεί στην συστημική στρατηγική σκέψη, η οποία θα αναλάβει να μας πείσει ότι αυτή επιλογή, ήταν η μόνη εφικτή στο πλαίσιο της ευρύτερης «συμμαχικής» υπεργολαβίας.<br /><br />Το Ελληνικό ΚΥΣΕΑ, δείχνει να μην αντιλαμβάνεται ότι οι εξελίξεις στο Αφγανιστάν, δεν «παράγουν» μόνο πρόσφυγες και ανθρωπιστικές προκλήσεις, πίσω από τις οποίες σπεύδει με την παραδοσιακή Ελληνική πολιτική σοβαροφάνεια να στοιχίσει την χώρα, καθηλώνοντάς την έτσι σε έναν ρόλο συμπληρωματικό και δευτερεύοντα, στο πλαίσιο του ευρύτερου «συμμαχικού» σχεδιασμού, ενώ αρνείται επιδεικτικά να την προσανατολίσει στην λογική της εξυπηρέτησης των κρίσιμων εθνικών μας προτεραιοτήτων.<br /><br />Προφανώς η ανάγκη ανάσχεσης των μεταναστευτικών ροών, είναι ένα κρίσιμο ζήτημα που σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να υποτιμηθεί στον σχεδιασμό των επιτελείων. Η αντιμετώπισή του όμως, δεν μπορεί να συνεχίσει να προσεγγίζεται με επιλεκτική μονομέρεια, δεν μπορεί να συνεχίσει να αποσυνδέεται από την ανάγκη ουσιαστικού και εκ θεμελίων επαναπροσδιορισμού της μεταναστευτικής πολιτικής που υιοθετεί η χώρα και φυσικά δεν μπορεί να χρησιμοποιείται επικοινωνιακά ως αντιστάθμισμα και εργαλείο συγκάλυψης της γενικότερης στρατηγικής ανεπάρκειας που επιδεικνύεται και μάλιστα σε έναν ιδιαιτέρως κρίσιμο γεωπολιτικό χρόνο.<br /><br />Από αυτήν την άποψη… Ο μονοθεματικός προσανατολισμός που κυριάρχησε κατά την τελευταία συνεδρίαση του ΚΥΣΕΑ, αν μη τι άλλο προβληματίζει. <br /><br />ΟΧΙ ΜΟΝΑΧΑ γιατί δεν κατέστη σαφές πως η ιδιαιτέρως επιβαρυμένη πατρίδα μας, θα αντιμετωπίζει το πρόβλημα της παράνομης Μετανάστευσης με αποφασιστικότητα και αποδεσμευόμενη πλήρως από τον όποιο «Ευρωπαϊκό καταμερισμό»… <br />ΑΛΛΑ ΚΥΡΙΩΣ διότι κατέστη σαφές, πως τα πολύ σοβαρά προβλήματα και οι ευρύτερες προκλήσεις που ανακύπτουν με αφορμή τα διαδραματιζόμενα στο Αφγανιστάν, ουδόλως απασχόλησαν την συγκεκριμένη συνεδρίαση και δεν φαίνεται να απασχολούν καν την Ελληνική επιτελική και στρατηγική σκέψη. <br /><br />Οι εξελίξεις στο Αφγανιστάν όμως, δεν έχουν μόνο την ανθρώπινη και δημοκρατική ανάγνωση. Εχουν διάσταση πρωτίστως γεωπολιτική και ως τέτοιες…<br /><ul style="text-align: left;"><li>Α. Δημιουργούν καινούριες δυσκολίες, αλλά και μια σειρά από νέες δυνατότητες. Οι Έλληνες επιτελείς, οφείλουν να αξιολογήσουν με πραγματικούς όρους τον βαθμό που μας αφορούν αυτές οι εξελίξεις – ακόμη και στο επίπεδο της Γεωεπιχειρηματικότητας – η οποία ειρήσθω εν παρόδω, θα πρέπει να αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της Εθνικής περιφερειακής μας στρατηγικής.</li></ul><ul style="text-align: left;"><li>Β. Επαναπροσδιορίζουν τις παραμέτρους της κορυφαίας στρατηγικής σύγκρουσης. Και οι Έλληνες επιτελείς, έχουν την υποχρέωση να σταθμίσουν τις νέες παραγωγικές στρατηγικές ευκαιρίες που δημιουργούνται στο περιβάλλον αυτής της σύγκρουσης, να συγκεκριμενοποιήσουν το περιεχόμενο του πολυσυζητημένου «πολυδιάστατου ρόλου» τον οποίο θεωρητικά επιζητούμε να έχει η χώρα μας στα περιφερειακά δρώμενα και φυσικά να επιδιώξουν την περαιτέρω αναβάθμιση αλλά και την ουσιαστική εμπέδωση αυτού του νέου πραγματικά πολυδιάστατου διεθνούς ρόλου στις νέες συνθήκες. </li></ul>Ο νέος δρόμος του μεταξιού για παράδειγμα, είναι από την φύση του μια παραγωγική στρατηγική ευκαιρία, που δίνει προστιθέμενη αξία στον στρατηγικό ρόλο της χώρας μας. Είναι το συγκριτικό της πλεονέκτημα έναντι πάντων, που όχι μονάχα δεν θα πρέπει να απωλέσει γυρίζοντας την πλάτη στους Κινέζους (Πειραιάς, COSCO κλπ) και υποκύπτοντας στους Αμερικανικούς εκβιασμούς, αλλά αντιθέτως, οφείλει να σχεδιάσει την στοχευμένη του αξιοποίηση, που μπορεί να την αναβαθμίσει σε παράγοντα ισχύος στο πλαίσιο της νέας περιφερειακής Αρχιτεκτονικής.<br /><ul style="text-align: left;"><li>Γ. Ανακατεύουν το παζλ με τους φιλόδοξους περιφερειακούς πρωταγωνιστές. Και τα Ελληνικά διπλωματικοπολιτικά επιτελεία, θα πρέπει να συνειδητοποιήσουν επιτέλους, ότι δεν είναι το μέγεθος, αλλά η στρατηγική βαρύτητα μιας χώρας καθώς και η ικανότητα του πολιτικού της προσωπικού να την διαχειρίζεται στοχευμένα, η παράμετρος εκείνη που ενσωματώνει πρωταγωνιστές (και φυσικά αποκλείει κομπάρσους) στην σύνθεση αυτού του δυναμικά μεταβαλλόμενου παζλ.</li></ul><ul style="text-align: left;"><li>Δ. Ανασυντάσσουν και επανακαθορίζουν στρατηγικές συμμαχίες αλλά και στρατηγικές αντιπαλότητες. Γι αυτό και οι Έλληνες επιτελείς οφείλουν επιτέλους να επεξεργαστούν ένα σχέδιο ουσιαστικής παρέμβασης σε αυτήν την δυναμική διεργασία, που να ισχυροποιεί το στρατηγικό αποτύπωμα της πατρίδας μας στην περιεφερειακή σκακιέρα αλλά και ευρύτερα.</li></ul><ul style="text-align: left;"><li>Ε. Επιβάλουν αναγκαίες και κρίσιμες αναθεωρήσεις στις παραδοσιακά κυρίαρχες αντιλήψεις που αφορούν στην περιφερειακή Ασφάλεια και σταθερότητα. Η χώρα δεν μπορεί να συνεχίσει να παραμένει εκτεθειμένη σε κενά Ασφαλείας και πολιτικές ανοχής που αφήνουν το περιθώριο σε αυτούς που επιβουλεύονται την εδαφική της ακεραιότητα, να αξιοποιήσουν αστοχίες και στρατηγική αβελτηρία δεκαετιών, για να κλιμακώσουν την γεωπολιτική της περίσφιξη. </li></ul>Η Τουρκία για παράδειγμα αξιοποιεί ήδη τις προνομιακές της σχέσεις και διευρύνει στρατηγικά την συνεργασία της και με τα Σκόπια αλλά και με την Αλβανία, αλλά στην Ελλάδα ουδείς προβληματίζεται για το περιεχόμενο των πρωτοβουλιών και των δράσεων που θα μπορούσαν να ανασυνθέσουν και να επαναπροσδιορίσουν την Βαλκανική της πολιτική.<br /><br />Γίνεται λοιπόν φανερό, πως είναι πολλά και κρίσιμα τα ζητήματα τα οποία αν και θα έπρεπε να έχουν ξεχωριστή θέση σε μια καλά προετοιμασμένη συζήτηση, εν τούτοις ΔΕΝ απασχόλησαν καν την συνεδρίαση του Ελληνικού ΚΥΣΕΑ, διότι η πολιτική τάξη της χώρας, ΔΕΝ θέλησε να συνειδητοποιήσει πως η νέα έκρηξη του Αφγανικού, έχει Μεσανατολική αλλά και ευρύτερη περιφερειακή διάσταση και η υποχρέωση της πατρίδας μας να «παίξει» σ’ αυτό το γήπεδο σοβαρά, με σχέδιο αλλά και με συγκεκριμένες απαιτήσεις, δεν συνιστά πλεονασμό αλλά ζήτημα που σχετίζεται ευθέως με την ίδια την γεωπολιτική της υπόσταση.<br /><br />Όλα τα παραπάνω, ΔΕΝ συνιστούν περιττή «υψηλή στρατηγική» με την οποία η Ελληνική πολιτική ελίτ έχει την πολυτέλεια να αποφεύγει να καταπιαστεί και περί άλλων να τυρβάζει, μιας και δεκαετίες ολόκληρες συνήθισε και βολεύτηκε με τα εύκολα και τα εύπεπτα. Είναι ορισμένοι μόνο από τους αυτονόητους και κρίσιμους άξονες πάνω στους οποίους η Ελλάδα οφείλει να δομήσει τον σχεδιασμό της στρατηγικής της επιβίωσης. Σε διαφορετική περίπτωση, ο βίαιος γεωπολιτικός της εκφυλισμός, θα είναι φυσικό συνεπακόλουθο των εξελίξεων που επιταχύνονται με τρόπο δραματικό.<br /><br />Και φυσικά όλα τα παραπάνω, είναι ορισμένοι μόνο από τους άξονες του αναγκαίου και επικαιροποιημένου στρατηγικού δόγματος, το οποίο η πατρίδα μας δυστυχώς ΔΕΝ διαθέτει και που επίσης δυστυχώς το ΚΥΣΕΑ κατά την πρόσφατη συνεδρίασή του ΔΕΝ θεώρησε απαραίτητο πως θα πρέπει έστω και καθυστερημένα να διαμορφωθεί, προκειμένου να σηματοδοτήσει τον Εθνικό μας βηματισμό σε ένα περιβάλλον σύνθετων, πολλαπλών και εναλλασσόμενων προκλήσεων.<br /><br />Στον αντίποδα η Τουρκία…<br /><br />Έσπευσε από την πρώτη στιγμή να προωθήσει εμπράκτως μια σειρά από κρίσιμες προτεραιότητες της νεο-οθωμανικής της στρατηγικής και να διεκδικήσει διευρυμένο ρόλο, όχι μονάχα σε ότι αφορά στα διαδραματιζόμενα εντός του Αφγανιστάν, ούτε μονάχα σε ότι αφορά στα σχετιζόμενα με τις ευρύτερες περιφερειακές διεργασίες. Η Τουρκία αξιοποιώντας όλα τα παραπάνω, σπεύδει, διεκδικεί και επιχειρεί να επιβάλει ρόλο για τον εαυτό της, από την θέση του ισότιμου με τους ισχυρούς πλανητικούς δρώντες (ΗΠΑ, Ρωσία, Κίνα) συνδιαμορφωτή της νέας Διεθνούς Τάξης, εργαλειοποιώντας πλήρως το τρίπτυχο: «Αποσταθεροποίηση… Επέμβαση… Στρατηγική συμμαχία».<br /><br />Είναι προφανές πως – μεταξύ όλων των άλλων – η Τουρκία προετοιμάζεται ΚΑΙ για την ολική της επαναφορά με μια εξαιρετικά επιθετική –μαξιμαλιστική ατζέντα, ώστε να αποσπάσει σημαντικά οικονομικά, πολιτικά και κυρίως γεωπολιτικά ωφελήματα από την ΕΕ, επιδεινώνοντας έτι περαιτέρω την ήδη δύσκολη θέση στην οποία έχει περιέλθει η χώρα μας, η οποία αρνείται συστηματικά να πορευτεί στον δρόμο της γεωπολιτικής της χειραφέτησης. Φυσικά ούτε λόγος να γίνεται πλέον για την περίφημη «ατζέντα κυρώσεων» η οποία παραμένει γραφική ανάμνηση μόνο στο μυαλό του Έλληνα πρωθυπουργού.<br /><br />Σε αυτήν την κρίσιμη ιστορική συγκυρία, η Ελλάδα οφείλει να συνειδητοποιήσει πως οι εξελίξεις στο Αφγανιστάν, ΔΕΝ συνιστούν μια αμιγώς και κατ’ αποκλειστικότητα εθνική Αφγανική υπόθεση, με επιπτώσεις στα ζητήματα της Δημοκρατίας και των δικαιωμάτων των γυναικών. Και φυσικά οφείλει να συνειδητοποιήσει, πως ο ιστορικός ρόλος της χώρας μας, ΔΕΝ είναι να αποτελέσει την γεωπολιτική χωματερή του Αφγανικού failed state. <br /><br />Οι εξελίξεις αυτές, ενεργοποιούν ένα ντόμινο ανατροπών και συγκρούσεων που διαχέεται σε ολόκληρη την Μέση Ανατολή, τροποποιούν δραματικά τους όρους που διεξάγεται η κορυφαία στρατηγική σύγκρουση στην Ευρασιατική σκακιέρα και εν τέλει θα επιδράσουν καταλυτικά στην διαμόρφωση της νέας περιφερειακής Αρχιτεκτονικής ισχύος. Σε αυτό το θέατρο πολλαπλών ρόλων, η Ελλάδα ΔΕΝ μπορεί να συμβιβαστεί με την ιδιότητα του γεωπολιτικού Αποθετήριου συνεπειών και προβλημάτων, γιατί αυτή την επιλογή στο τέλος θα την πληρώσει ακόμη και με τον γεωπολιτικό της ακρωτηριασμό. Η πατρίδα μας αυτό που οφείλει να κάνει, είναι…<br /><br />Από την μία μεριά να παίξει έξυπνα στην διαχείριση των στρατηγικών αντιπαραθέσεων ΚΑΙ με τις ΗΠΑ… ΚΑΙ με την Ρωσία… ΚΑΙ με την Κίνα… ΚΑΙ με τους χαρτογιακάδες της ΕΕ… αξιοποιώντας το πολύτιμο εργαλείο που διαθέτει και αυτό είναι το αυξημένο γεωστρατηγικό ειδικό της βάρος.<br /><br />Και από την άλλη να πρωταγωνιστήσει στην συνδιαμόρφωση ενός περιβάλλοντος πραγματικών στρατηγικών συμμαχιών – πέρα και ανεξάρτητα από τις παραδοσιακές «συμμαχικές» δομές στις οποίες συμμετέχει – που να μπορεί να ανακόψει την δυνατότητα ενδυνάμωσης του νεο-οθωμανικού εφιάλτη.<br /><br />Η Αίγυπτος, η Κύπρος, το Ιράν, το Ισραήλ, η Ινδία, τα ΗΑΕ, η Σαουδική Αραβία αλλά και ισχυρές Ευρωπαϊκές χώρες όπως η Γαλλία, η Ελβετία, η Αυστρία κλπ μπορούν να αποτελέσουν το πρόπλασμα για την δημιουργία ενός ισχυρού πολιτικού, διπλωματικού, επιχειρησιακού και γεωπολιτικού αναχώματος, με σαφή αντι-νεο-οθωμανικό προσανατολισμό, που να ακυρώσει το Βαλκανικό, το Αρχιπελαγικό, το Μεσογειακό και το Μεσανατολικό όνειρο του Σουλτάνου.<br /><br />Καμπανάκι…<br /><br />Τα διαδραματιζόμενα σ’ αυτήν την χώρα των 40 εκατομμυρίων ψυχών, επαναβεβαιώνουν και πιστοποιούν την αφερεγγυότητα των ΗΠΑ, την απόλυτη ανικανότητά τους να διαχειριστούν διεθνείς προκλήσεις από την θέση του πρωταγωνιστή, την ανεπάρκεια της ΕΕ και των χαρτογιακάδων που την διοικούν.<div> <br />Το μεταπολεμικό μοντέλο του παρασιτικού προστατευτισμού στο οποίο έχει επενδύσει τα πάντα η Ελλάδα, καταρρέει με πάταγο και οι ιστορικοί του πρωταγωνιστές σαβουριάζονται στα λασπόνερα που δημιούργησαν οι ολέθριες επιλογές τους. Η χώρα μας, δεν έχει κανένα απολύτως δικαίωμα να κλείσει τα μάτια της απέναντι σε αυτήν την κατάσταση, διότι έκανε το ιστορικό λάθος να την ταυτίσει με την στρατηγική της επιβίωση και αυτό το καταστροφικό δόγμα, θα πρέπει να εγκαταλειφτεί χθες.<br /><br />Οι πραγματικές προκλήσεις είναι μπροστά και βρίσκονται στον αντίποδα της λογικής που επιτρέψαμε ως κοινωνία να καταστεί κυρίαρχη κατά την διάρκεια των χρόνων που έχουν μεσολαβήσει. Το πολιτικό προσωπικό που νέμεται την πολιτική εξουσία και η συστημική στρατηγική σκέψη που αβαντάρει συστηματικά τις ολέθριες επιλογές του, δεν έχουν την δυνατότητα να ανταποκριθούν σε αυτές. Η Ελληνική κοινωνία και όλοι όσοι συνειδητοποιούν το πραγματικό πρόβλημα, οφείλουν να αναλάβουν πρωτοβουλίες σε συγκεκριμένη κατεύθυνση, σήμερα διότι αύριο τα περιθώρια θα έχουν στενέψει δραματικά. Η Ιστορία δεν περιμένει…</div><div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Το ΚΥΣΕΑ στον κόσμο του – Ανάγκη για επιθετική στρατηγική ατζέντα στην σκακιέρα της Μέσης Ανατολής

Ellada simera 0 14:20

Του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥΆλλο ένα ΚΥΣΕΑ μοιραίων πολιτικών νάνων ολοκληρώθηκε. Η Ελλάδα αρνείται να βγει με επιθετική στρατηγική ατζέντα στην σκακιέρα της Μέσης Ανατολής και επιλέγει γι΄ ακόμη μια φορά να … Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Τα παίρνει από παντού η Τουρκία για το μεταναστευτικό! Μετά τα ευρώ “τσεπώνει” και γιέν!

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2021-08/japonya1_18573881_16_9_1629533424-880x495.jpg?itok=mrWxxTUZ" width="640" /><br /><br />Δάνειο μετανάστευσης από την Ιαπωνία- Ο Ιάπωνας υπουργός Εξωτερικών ανακοίνωσε ότι έχουν παράσχει 550 εκατομμύρια δολάρια υποστήριξης στην Τουρκία για μετανάστες μέχρι τώρα<br /><br />Σε μέγιστη φάμπρικα εξελίσσεται το μεταναστευτικό για την Τουρκία! Με ανοιχτές...τσέπες περιμένει το καθεεστώς του “σουλτάνου” το μπαξίσι, είτε πρόκειται για ευρωπαϊκά κονδύλια, όπως συνηθίζεται, είτε για....ασιατικά!<br /><br />Από την χώρα του ανατέλλοντος ηλίου λοιπόν “ανατέλλει” νέα οικονομική βοήθεια προς την Τουρκία με αφορμή το μεταναστευτικό. Κι εμείς βαυκαλιζόμαστε με την τηλεφωνική επικοινωνία Μητσοτάκη με Ερντογάν χθες το απόγευμα όταν τα ταμεία του “σουλτάνου” γεμίζουν ποικιλοτρόπως.<br /><br />Δάνειο μετανάστευσης δίνεται στην γειτονική μας χώρα από την Ιαπωνία, η οποία δεν δέχεται μετανάστες.<br /><br />Ενώ συζητήθηκε ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να πληρώσει την Τουρκία σε αντάλλαγμα για την αύξηση του αριθμού των μεταναστών στην Τουρκία και τη διατήρηση των μεταναστών στην Τουρκία, σημειώθηκε μια νέα εξέλιξη.<br /><br />Ο Ιάπωνας υπουργός Εξωτερικών Μότεγκι Τοσιμίτσου, ο οποίος βρίσκεται σε επίσημη επίσκεψη στην Τουρκία, συναντήθηκε με τον υπουργό Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου και τον Πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.<br /><br />Στη δήλωση της Πρεσβείας της Ιαπωνίας στην Άγκυρα μετά τη συνάντηση, αναφέρθηκε ότι «Κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων, υπογράφηκαν αμοιβαία επίσημα έγγραφα από τους δύο Υπουργούς σχετικά με το δάνειο ανώτατου ορίου 45 δισεκατομμυρίων Γιεν Ιαπωνίας που θα χορηγηθεί με σκοπό την παροχή κοινωνικής υποδομής στις τοπικές κυβερνήσεις της Τουρκίας που πλήττονται από την είσοδο Σύρων μεταναστών στη χώρα ».<br /><br />Το επιτόκιο του δανείου δηλώνεται ως 6 Μήνες LIBOR + 95 bp (Χαμηλότερο επιτόκιο: 0,1 %) σε γιεν Ιαπωνίας και η περίοδος πληρωμής είναι 25 χρόνια με περίοδο χάριτος 7 ετών.<br /><br />Στη συνάντηση Τσαβούσογλου-Μότεγκι αντάλλαξαν απόψεις για περιφερειακά ζητήματα όπως το Αφγανιστάν, το Ιράκ, η ειρηνευτική διαδικασία στη Μέση Ανατολή, καθώς και οι εξελίξεις στην Ασία όπως και στην Κίνα και τη Βόρεια Κορέα.<br /><br />Ο Motegi, σε άρθρο που δημοσιεύτηκε σε εφημερίδα την προηγούμενη μέρα, ανακοίνωσε ότι μέχρι τώρα, 550 εκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ είχαν χορηγηθεί στην Τουρκία σχετικά με μετανάστες μέσω της Ιαπωνικής Υπηρεσίας Διεθνούς Συνεργασίας (JICA) και των Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ).<br /><br />Στον τομέα της ανθρωπιστικής βοήθειας, ο Ιάπωνας υπουργός είπε: “Η ανθρωπιστική βοήθεια που παρέχεται από την Τουρκία, η οποία φιλοξενεί περίπου 4 εκατομμύρια πρόσφυγες όχι μόνο από τη Συρία αλλά και από χώρες όπως το Αφγανιστάν, το Ιράκ και το Ιράν, εκτιμάται ιδιαίτερα από την Ιαπωνία. Είναι το υψηλότερο ποσό βοήθειας εκτός των κρατών μελών του ΝΑΤΟ”, είπε.<br /><br />Η Ιαπωνία επικροτεί τη φιλοξενία μεταναστών από την Άγκυρα και παρέχει υποστήριξη, αλλά η μεταναστευτική πολιτική της Ιαπωνίας προκαλεί αντιπαραθέσεις και κριτική τόσο στη χώρα όσο και σε όλο τον κόσμο.<div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τα παίρνει από παντού η Τουρκία για το μεταναστευτικό! Μετά τα ευρώ “τσεπώνει” και γιέν!

Ellada simera 0 14:16

Δάνειο μετανάστευσης από την Ιαπωνία- Ο Ιάπωνας υπουργός Εξωτερικών ανακοίνωσε ότι έχουν παράσχει 550 εκατομμύρια δολάρια υποστήριξης στην Τουρκία για μετανάστες μέχρι τώραΣε μέγιστη φάμπρικα εξελίσσε… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Από το Βιετνάμ στο Αφγανιστάν – Ο μηχανισμός του αυτοεγκλωβισμού

<img src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/08/kabul.jpg" /><br /><br /><b>Τσιλιόπουλος Ευθύμιος</b><br />Το 1972 ο Daniel Ellesberg κυκλοφόρησε το περίφημο πλέον “The Quagmire Myth and the Stalemate Machine” (Ο μύθος της κινουμένης άμμου και η μηχανή του αδιέξοδου) στο οποίο καταλόγιζε ευθύνες στις διαδοχικές ηγεσίες των ΗΠΑ (όχι μόνο στην εκτελεστική εξουσία) για τον ανεύθυνο χειρισμό μιας υπόθεσης που στοίχισε τις ζωή σε 58.200 Αμερικανούς στρατιωτικούς και σε πάνω από 1.500.000-2.000.000 πολίτες και στρατιώτες και των δύο πλευρών. Πάνω από 80% των υποδομών του Βορείου Βιετνάμ καταστράφηκε.<br /><br />Βασικά ο Ellsberg λέει ότι όλες οι κυβερνήσεις από τον Κένεντι και μετά εψεύδοντο ασυστόλως. Παρουσίαζαν μια εικόνα ότι οι ΗΠΑ είχαν οδηγηθεί σε ένα βάλτο, ή σε ένα λάκκο με κινούμενη άμμο όπου ο “καημένος Μπαρμπα Σαμ”” βυθιζόταν σιγά-σιγά κι όσο και να πάλευε βούλιαζε περισσότερο. Έχοντας κυριολεκτικά κλέψει την 7.000 σελίδων έκθεση που είχε εκπονηθεί με εντολή του τότε υπουργού Άμυνας ΜακΝαμάρα (μετέπειτα αποκλήθηκε “The Pentagon Paper”) ο Ellesberg ήξερε ακριβώς τι έλεγε. Όλοι έκαναν τα ελάχιστα, προσπαθώντας να μετακυλήσουν το πρόβλημα στον επόμενο. Έτσι ενεργοποίησαν τη μηχανή του αδιέξοδου.<br /><br />Άλλοι καιροί τότε. Κι όμως, το Αφγανιστάν ήταν μια παρόμοια, πολύ περισσότερο δαπανηρή για τον Αμερικανό φορολογούμενο, λιγότερο θανατηφόρα, όσον αφορά τις ζωές Αμερικανών ενστόλων, αλλά περισσότερο χρονοβόρα περίπτωση. Υπάρχουν και διαφορές. Δεν υπάρχει αντίστοιχο του Βορείου Βιετνάμ, αν και πολλοί θα έλεγαν ότι το Πακιστάν (αμφίβολος σύμμαχος των ΗΠΑ), που εξέθρεψε μέσω της μυστικής του υπηρεσίας τους Ταλιμπάν ίσως να έπαιζε εν μέρει αυτό το ρόλο.<br /><br />Όπως και τότε, έτσι και τώρα, οι ΗΠΑ προσπάθησαν να στηρίξουν ένα διεφθαρμένο και ανύπαρκτο στη συνείδηση των πολιτών καθεστώς, που στην απολυταρχία του δεν μπορούσε να συγκριθεί με το σπαρτιάτικης νοοτροπίας και εξαιρετικά ισχυρό συνειδησιακά κομμουνιστικό καθεστώς του Ανόι. Η μέχρι πρότινος κυβέρνηση του Αφγανιστάν και οι προηγούμενες δεν είχαν καμία νομιμοποίηση στα μάτια του μέσου Αφγανού. Έβλεπε τους ξένους εισβολείς να προσπαθούν να επιβάλουν δυτικά πρότυπα (μαρξιστικά ή καπιταλιστικά) σε μια κοινωνία όπου κυριαρχούσε και κυριαρχεί ο αναλφαβητισμός, ο θρησκευτικός φανατισμός, η μισαλλοδοξία και ο μισογυνισμός.<div><br />Από το Βιετνάμ στο Αφγανιστάν<br /><br />Όπως και τότε, έτσι και τώρα, οι ΗΠΑ ήχθηκαν σε αυτή την πολιτική από δύο παράγοντες. Τον έναν τον κατανοεί ο Ellesberg, γέννημα θρέμμα της Αμερικής: Δεν υπήρξε ποτέ σχέδιο. Οι ΗΠΑ απλά δεν μπορούσαν να δουν μια επανάληψη της περίπτωσης της Κίνας (1949), να χάσουν δηλαδή το Βιετνάμ. Τον άλλο παράγοντα τον καταλαβαίνει ο Κίσινγκερ: Η πολιτική σκηνή στην Ουάσινγκτον καθοδηγείται από το πρότυπο που έχουν οι Αμερικανοί για τον εαυτό τους: την τελειότερη ανθρώπινη κοινωνία και κουλτούρα έως τώρα, πράγμα που ίδιοι αποκαλούν το “πεπρωμένο της Αμερικής”. Δεν είναι τυχαίο που αποκαλούν τις ΗΠΑ “γη της επαγγελίας”. Στο κάτω-κάτω “Jesus is American”!<br /><br />Αυτά έδεναν τα χέρια της εκάστοτε κυβέρνησης, η οποία έταζε το τέλος του πολέμου και όταν γινόταν σαφές ότι υπήρχαν αποτυχίες αυτό ενέτεινε τις εντάσεις μεταξύ εκτελεστικής και νομοθετικής εξουσίας. Αυτές οι διενέξεις συνήθως καταλήγουν σε νίκη του εκάστοτε προέδρου, για πολλούς λόγους. Αλλά και σε ένα πολεμικό επίπεδο, η ίδια λογική ακολουθείτο. Ποτέ οι αμερικανικές δυνάμεις δεν αποσκοπούσαν στη κατοχή εδαφών και πληθυσμού. Αντι-ανταρτικές επιχειρήσεις γίνονταν με σκοπό την εξουδετέρωση ενόπλων ομάδων, οι οποίες, όπως έλεγε ο Μάο, «κολυμπούσαν μέσα στο λαό, όπως το ψάρι στο νερό».<br /><br />Προσπαθώντας να πιέσουν την πολιτική κατάσταση οι αμερικανικές κυβερνήσεις κατέφευγαν σε τεράστια πλήγματα με βομβαρδισμούς. Το ντοκιμαντέρ Restrepo και το βιβλίο War δείχνει τι γίνεται σε ένα αμερικανικό συνοριακό φυλάκιο στα σύνορα Αφγανιστάν-Πακιστάν επί ένα έτος. Εκεί φαίνεται ξεκάθαρα το πώς, όπως και στο Βιετνάμ, οι Αμερικανοί εκτελούσαν μικρής κλίμακας επιχειρήσεις και μετά εγκατέλειπαν το πεδίο, αφήνοντας απομονωμένα φυλάκια σε δύσβατες περιοχές, τα οποία αργότερα εγκατέλειπαν λόγω εφοδιαστικών πιέσεων.<br /><br /></div><div>Φυλές και φύλαρχοι<br /><br />Έγιναν απεγνωσμένες προσπάθειες από τους Αμερικανούς να κατανοήσουν το σύνθετο κοινωνικό-φυλετικό πλέγμα του Αφγανιστάν εμφυτεύοντας ομάδες κοινωνικών επιστημόνων σε στρατιωτικές μονάδες. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να παρεμποδίζονται οι στρατιωτικοί και τα στοιχεία τα οποία συλλέγονταν με βιασύνη να είναι στην πραγματικότητα άχρηστα. Η προσπάθεια να εκπαιδευτούν οι ντόπιοι για να πολεμήσουν τους Ταλιμπάν προσέκρουε στη διάχυτη διαφθορά, αλλά και τις αλληλοσυγκρουόμενες ταυτότητες των μελών των κυβερνητικών ενόπλων δυνάμεων και δυνάμεων ασφαλείας πριν την πτώση της Καμπούλ.<br /><br />Εκτός από την πολυάριθμη φυλή των Παστούν, υπάρχουν άλλες δέκα κύριες φυλές και πολλές μικρότερες. Οι περισσότεροι Ταλιμπάν ανήκουν στη φυλή Παστούν, η οποία αποτελεί το 38-42% του πληθυσμού της χώρας. Οι φυλετικές διαφορές όξυναν και τις διαφορές στην προσπάθεια να οικοδομηθεί ένα πολιτικά βιώσιμο κράτος. Οι διάφοροι αξιωματούχοι προσπαθούσαν να σφετεριστούν την όποια βοήθεια για τον εαυτό τους και τη βάση που στήριζε την προσωπική τους εξουσία.<br /><br />Κατά τη διάρκεια του πολέμου, πολλοί Παστούν που εντάχθηκαν στις ένοπλες δυνάμεις αυτομόλησαν. Ολόκληρα χωριά ή πατριαρχικές οικογένειες έπαιζαν ένα παιχνίδι και με τις δύο πλευρές, προσπαθώντας να αποκτήσουν οφέλη. Όπως και στο Βιετνάμ, η διαφθορά ήταν βασική αιτία της ήττας. Όπως και τότε, αξιωματικοί και αξιωματούχοι πουλούσαν ή έδιναν πληροφορίες και υλικό στους Ταλιμπάν.<br /><br />Άλλοι σπαταλούσαν πολύτιμους πόρους, ή τους πουλούσαν στην μαύρη αγορά. Η κατασκευή υποδομών δεν προχώρησε, ή καταστρεφόντουσαν από τις πολεμικές επιχειρήσεις των δύο πλευρών. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα η ζωή των απλών ανθρώπων ελάχιστα να διαφέρει από την πρώτη εποχή του μετάλλου, με μόνη διαφορά την αφθονία σύγχρονου ατομικού οπλισμού.</div><div><br />Το όπιο<br /><br />Η οικονομία δεν αναπτύχθηκε ποτέ και δεν έγινε καμία προσπάθεια προς αυτή την κατεύθυνση. Οι χωρικοί, που αποτελούν την συντριπτική πλειονότητα του πληθυσμού, καλλιεργούσαν και καλλιεργούν όπιο. Η σοβαρότητα που είχε για την αφγανική οικονομία το όπιο έγινε κατανοητή από τους Ταλιμπάν όταν προσπάθησαν να τερματίσουν την παραγωγή του το 2000, εν μέσω μιας δίχρονης ξηρασίας που τους υποχρέωσε να εξαναγκάσουν τους αγρότες να στραφούν σε βρώσιμες καλλιέργειες. Ως αποτέλεσμα η δημοτικότητα των Ταλιμπάν, που μέχρι τότε προστάτευαν την καλλιέργεια και το εμπόριο του οπίου, έπεσε κατακόρυφα.<br /><br />Κατά τη διάρκεια του κρυφού πολέμου της CIA εναντίον των Σοβιετικών, οι φύλαρχοι και οι Ταλιμπάν τους οποίους δημιούργησε η CIA, μέσω της πακιστανικής υπηρεσίας πληροφοριών ISI, στράφηκαν ολοένα και περισσότερο στην καλλιέργεια του οπίου, το οποίο μετέτρεπαν σε ηρωίνη στις συνορεύουσες με το Αφγανιστάν επαρχίες του Πακιστάν που είναι γνωστές με το όνομα “περιοχές των φυλών”.<br /><br />Η παραγωγή οπίου αυξήθηκε από περίπου 180 τόνους το 2001 σε περισσότερους από 3.000 τόνους το χρόνο μετά την αμερικανική εισβολή και σε περισσότερους από 8.000 έως το 2007. Κάθε άνοιξη, η συγκομιδή οπίου γέμιζε τα ταμεία των Ταλιμπάν, χρηματοδοτώντας τους μισθούς νέων ανταρτών. Αλλά ούτε οι ξένες δυνάμεις σταμάτησαν την παραγωγή. Κάποιες χλιαρές προσπάθειες να πεισθούν οι αγρότες να στραφούν σε άλλες καλλιέργειες έπεσαν στο κενό. Σε κάποια φάση οι Αμερικανοί απαγόρευσαν στα στρατιωτικά οχήματα, και δη τα καναδικά Leopard, να βγαίνουν εκτός δρόμων για να μην καταστρέφουν σοδειές οπίου και στρέφουν τους αγρότες εναντίον τους. Το πρόβλημα της παραγωγής οπίου-ηρωίνης ήταν κάτι που αντιμετώπισαν οι ΗΠΑ και στον πόλεμο του Βιετνάμ.<br /><br />Οι αφγανικές δυνάμεις δεν διεξήγαγαν μόνες τους επιχειρήσεις. Πάντοτε οι Αμερικανοί “σύμβουλοι” καλούσαν την αεροπορία, ή το πυροβολικό. Τα μέσα αυτά τα διαχειρίζονταν οι ίδιοι και –όπως και στο Βιετνάμ– έδιναν στους συμμάχους τους παλιότερα όπλα. Στο απόγειό τους οι Δυτικές δυνάμεις έφτασαν τις 100.000 και οι αφγανικές τις 350.000. Έπρεπε να ελέγξουν μια χώρα 650.000 τετρ. χλμ, χωρίς οδικό δίκτυο και με δύσκολο ανάγλυφο. Στο Βιετνάμ (ολόκληρο 330.000 τετρ. χλμ.) πολεμούσαν 500.000 Αμερικανοί στρατιώτες και 410.000 Νοτιοβιετναμέζοι σύμμαχοί τους.</div><div><br />Η “ουιλσονική” οπτική<br /><br />Η Ουάσιγκτον σύρθηκε σε έναν πόλεμο “υποχρέωσης”. Το καθεστώς των Ταλιμπάν κατέρρευσε γρήγορα. Ο πληθυσμός είχε υποφέρει από την αυθαίρετη και βίαιη εξουσία τους. Για τις γυναίκες η κατάσταση ήταν ασφυκτική. Το κενό εξουσίας, όμως, κάλυψαν φύλαρχοι και ληστές, ενώ οι Ταλιμπάν ανασυντάσσονταν στην πακιστανική πλευρά των συνόρων. Οι Αμερικανοί αδυνατούσαν να συναρμολογήσουν έναν στοιχειωδώς αποτελεσματικό κρατικό μηχανισμό.<br /><br />Επιδόθηκαν στην κατασκευή ενός κρατικού μοντέλου δυτικού τύπου, επειδή μέσα από την “ουιλσονιανή” οπτική μπορούσε η αμερικανική κοινή γνώμη να αποδεχτεί την εμπλοκή. Όταν έπεσε ο ενθουσιασμός και ο Μπιν Λάντεν δεν βρισκόταν, οι αμερικανικές κυβερνήσεις το μόνο που έκαναν ήταν να “κλωτσούν το τενεκεδάκι πιο κάτω”. Επί 20 χρόνια, έπλαθαν τον ίδιο μύθο που έπλαθαν για το Βιετνάμ, αλλάζοντας τα ονόματα. Τεράστια ποσά ξοδεύτηκαν, που κρύβονταν σε προϋπολογισμούς άλλων υπουργείων με προκάλυμμα την ανθρωπιστική βοήθεια και την κατασκευή υποδομών. Μετά ήλθε η “ιδιωτικοποίηση” όλων αυτών των υπηρεσιών, η οποία μετακύλησε τις πολιτικές ευθύνες.<br /><br />Ο “πόλεμος κατά της τρομοκρατίας” είναι σαν τον “μύθο της κινούμενης άμμου”. Στην αρχή, οι New York Times είχαν τον τίτλο “Η Αμερική προκαλείται” (America Challenged). Πήρε πολύ καιρό για να αλλάξει αυτό το τροπάριο. Όταν στρίμωξαν τα πράγματα, ο αντιπρόεδρος Τσέινι ιδιωτικοποίησε τον πόλεμο, εκτοξεύοντας το κόστος, αλλά αποκρύπτοντας την αποτυχία. Αρχίζοντας από τον Τραμπ, ο Μπάιντεν έκοψε απότομα το μέλος με γάγγραινα για να απαγκιστρωθεί.</div><div><br />Προαναγγελθείσα καταστροφή<br /><br />Κανείς στη CIA ή στις 16 άλλες αμερικανικές υπηρεσίες πληροφοριών δεν πίστευε ότι η πακιστανική κυβέρνηση θα εγκατέλειπε τους Ταλιμπάν. Και κανένας στην Ουάσιγκτον δεν πίστευε πραγματικά ότι οι Αφγανοί θα καλωσόριζαν τα αμερικανικά στρατεύματα. Μέχρι την τελευταία στιγμή, οι υπηρεσίες πληροφοριών και το Πεντάγωνο έλεγαν στον Μπάιντεν ότι η τήρηση του χρονοδιαγράμματος Τραμπ θα ήταν καταστρεπτική και θα οδηγούσε σε πτώση της Καμπούλ. Ο Μπάιντεν, όμως, αποφάσισε τη φυγή και θα πληρώσει το όποιο πολιτικό τίμημα.<br /><br />Οι εισβολές των ΗΠΑ σε Αφγανιστάν και Ιράκ θα καλυφθούν διεξοδικά σε μελλοντικές εξιστορήσεις της αμερικανικής παρακμής, αλλά το Αφγανιστάν θα μείνει στη μνήμη διαφορετικά από το Ιράκ. Το Ιράκ ήταν η αστραφτερή καταστροφή, η σύγκρουση του αμερικανικού οράματος με τον πραγματικό κόσμο. Το Αφγανιστάν ήταν κάτι άλλο, μικρότερο αλλά πιο σκοτεινό.<br /><br />Οι αμερικανικές ελίτ δεν σκέφτηκαν ότι το αφγανικό μέρος του “πολέμου κατά της τρομοκρατίας” δεν θα λειτουργούσε. Ήταν εξαρχής καταδικασμένο από τη σύμπραξη των Ταλιμπάν με το πακιστανικό κράτος, από το αφήγημα των Αφγανών σαν γενναίων πρωτόγονων, από την εικόνα των ΗΠΑ για τον εαυτό τους κι από τα τεράστια κέρδη που αποκόμισαν ορισμένοι, απομυζώντας το αμερικανικό κράτος.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Από το Βιετνάμ στο Αφγανιστάν – Ο μηχανισμός του αυτοεγκλωβισμού

Ellada simera 0 14:09

Τσιλιόπουλος ΕυθύμιοςΤο 1972 ο Daniel Ellesberg κυκλοφόρησε το περίφημο πλέον “The Quagmire Myth and the Stalemate Machine” (Ο μύθος της κινουμένης άμμου και η μηχανή του αδιέξοδου) στο οποίο καταλόγι… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Τα αφγανικά απόνερα απειλούν την Ελλάδα

<img src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/08/erdogan_hae_ellada_slpress.jpg" /><br /><br /><b>Τάρκας Αλέξανδρος</b><br />Η ΕΕ και η ελληνική κυβέρνηση θα αναζητούν για πολλές εβδομάδες τους βέλτιστους τρόπους αντιμετώπισης της νέας κρίσης στο Αφγανιστάν, αλλά στην Αθήνα ήδη θεωρούνται αναπόφευκτες συνέπειες η ενίσχυση των ερεισμάτων της Τουρκίας έναντι της Δύσης και η αύξηση των μεταναστευτικών πιέσεων. Οι εξελίξεις αποτελούν κεραυνό εν αιθρία για το Μέγαρο Μαξίμου, σε αντίθεση με τις ρεαλιστικές προβλέψεις του υπουργείου Εξωτερικών.<br /><br />Πεπειραμένοι διπλωμάτες προειδοποιούσαν, στις αρχές Ιουνίου, εν όψει της τότε συνάντησης Μητσοτάκη-Ερντογάν ότι «μια κίνηση καλής θέλησης του Τούρκου προέδρου, όπως η κάλυψη κενών ασφαλείας του ΝΑΤΟ στο Αφγανιστάν απ’ όπου αποχωρούν οι ΗΠΑ, ίσως βελτίωνε ξαφνικά τις σχέσεις του με την Ατλαντική Συμμαχία και την Ουάσινγκτον». Το διεθνές σοκ από την ταχύτατη άλωση της Καμπούλ από τους Ταλιμπάν διευκολύνει τώρα την Άγκυρα να υποσχεθεί περισσότερα, απαιτώντας σε αντάλλαγμα ομαλοποίηση των σχέσεων με την Ουάσινγκτον και μεγαλύτερη χρηματοδοτική βοήθεια από τις Βρυξέλλες.<br /><br />Αν και είναι νωρίς να προβλεφθεί η –ηπιότερη ή σκληρότερη– πορεία της ηγεσίας των Ταλιμπάν, που αποτελούν φορέα πολλών επιμέρους συνιστωσών, δύο στοιχεία προσφέρονται για την εκτίμηση της κατάστασης:<br /><br />Πρώτον, εγκυρότατες πηγές βεβαιώνουν πως στα μέσα Ιουλίου είχε επιτευχθεί συμφωνία Ουάσινγκτον-Άγκυρας για τους γενικούς όρους της παρουσίας τουρκικών στρατιωτικών δυνάμεων στον αερολιμένα της Καμπούλ. Εκκρεμούσαν έκτοτε οι συνομιλίες για τους ειδικότερους όρους μεταξύ Άγκυρας και Ταλιμπάν, καθώς οι τελευταίοι θεωρητικά αντιτάσσονταν στην παρουσία ξένων στρατευμάτων, αλλά πρακτικά συζητούσαν εξαιρέσεις και ανταλλάγματα. Μένει να αποδειχθεί αν, μετά την κατάληψη της Καμπούλ, οι Ταλιμπάν θα απαιτήσουν πλήρη αποχώρηση των τουρκικών δυνάμεων, ή θα συναινέσουν στην παρουσία κάποιου διεθνούς σώματος ασφαλείας με τουρκική διοίκηση.<br /><br />Κίνητρά τους θα είναι η επίδειξη διαλλακτικότητας έναντι του διεθνούς παράγοντα και πρακτικοί λόγοι λειτουργίας του αερολιμένα. Η δικαιολογία θα είναι η παροχή συνδρομής στην ασφάλεια του ξένου διπλωματικού προσωπικού και στις εισαγωγές εφοδίων προς ανακούφιση του πληθυσμού. Η εκδοχή αυτή συζητείται υπό τις προσδοκίες μετριοπαθούς διακυβέρνησης από τους Ταλιμπάν, αντί του σκληρού ισλαμικού καθεστώτος που ανετράπη μετά την 11η Σεπτεμβρίου 2001.<br /><br />Η στάση της Γερμανίας<br /><br />Δεύτερον, πέραν της στάσης των ΗΠΑ, η Αθήνα πρέπει να συνεκτιμήσει τις θέσεις της Γερμανίας. Δυστυχώς, όπως και στη μεταναστευτική κρίση του 2015, το Βερολίνο αποδείχθηκε εκτός πραγματικότητας. Η δήλωση του υπουργού Εξωτερικών Χάικο Μάας (γνωστού από την παταγώδη αποτυχία μεσολάβησης μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας πέρυσι) ότι «εκτιμήσαμε την κατάσταση λανθασμένα» αποτελεί πρόφαση εν αμαρτίαις. Διπλωμάτες άλλων χωρών στην Αθήνα βεβαιώνουν ότι αρμόδιοι Γερμανοί συνάδελφοί τους έκριναν, στα τέλη Ιουλίου, πως οι “σημερινοί” Ταλιμπάν είναι διαφορετικοί και ότι υπάρχουν περιθώρια συνεννόησης μαζί τους.<br /><br />Επιπλέον, το Βερολίνο εκτιμούσε ότι δεν θα χρειαζόταν συνεδρίαση οργάνων της ΕΕ για την αφγανική κρίση πριν από τον Σεπτέμβριο και ότι οι αποφάσεις μπορούσαν να μετατεθούν στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Οκτωβρίου! Με αυτά τα δεδομένα, η κυβέρνηση καλείται να αντιμετωπίσει τη νέα προσφυγική κρίση που, αναπόφευκτα, θα συμπλεχθεί με τη μεταναστευτική.<div><br />Το μόνο θετικό βήμα<br /><br />Ίσως το μόνο θετικό βήμα, από τα γεγονότα του Έβρου τον Μάρτιο του 2020 ως σήμερα, είναι η πρόσφατη κοινή υπουργική απόφαση για τον χαρακτηρισμό της Τουρκίας ως “ασφαλούς χώρας” για τους προερχόμενους από το Αφγανιστάν, το Πακιστάν, τη Συρία και άλλα κράτη. Επομένως, δεν θα υπάρχει λόγος μη επιστροφής τους από το ελληνικό έδαφος στο τουρκικό. Από εκεί και πέρα οι επιδόσεις της κυβέρνησης, και ειδικά του υπουργείου Μετανάστευσης και Ασύλου, είναι απογοητευτικές.<br /><br />Μεταξύ άλλων, ολιγωρεί ενώπιον των κατηγοριών περί δευτερογενών ροών μεταναστών από την Ελλάδα στα βαλκανικά κράτη και στην κεντρική Ευρώπη. Επίσης, δεν υπάρχει ουσιώδης αντίδραση στις γερμανικές κατηγορίες ότι δικαστήρια του Βερολίνου “αναγκάζονται” να αναγνωρίσουν δικαίωμα παραμονής υπηκόων τρίτων χωρών, επειδή στην Ελλάδα δήθεν δεν έχουν επαρκείς κοινωνικές παροχές. Από την πλευρά του, ακόμα και το φιλικό Παρίσι καλεί την Αθήνα να δεχθεί το νέο Σύμφωνο Μετανάστευσης και Ασύλου της ΕΕ και να μεριμνήσει για τις δευτερογενείς ροές.<br /><br />Ασφαλώς, το Μαξίμου δεν είναι αμέτοχο σε όλα αυτά. Πρόσφατα, ο υπουργός Επικρατείας Γιώργος Γεραπετρίτης ενέκρινε τις διαβουλεύσεις μεταξύ αρμοδίων της Κομισιόν και του υπουργού Προστασίας του Πολίτη Μιχάλη Χρυσοχοΐδη για τη συγκρότηση μηχανισμού διερεύνησης των λεγόμενων επαναπροωθήσεων στην Τουρκία. Ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, σαν “παλιά καραβάνα” πλέον, απευθύνθηκε στο Μαξίμου, ώστε να μη χρησιμοποιηθεί αργότερα σαν εξιλαστήριο θύμα.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τα αφγανικά απόνερα απειλούν την Ελλάδα

Ellada simera 0 14:06

Τάρκας ΑλέξανδροςΗ ΕΕ και η ελληνική κυβέρνηση θα αναζητούν για πολλές εβδομάδες τους βέλτιστους τρόπους αντιμετώπισης της νέας κρίσης στο Αφγανιστάν, αλλά στην Αθήνα ήδη θεωρούνται αναπόφευκτες συνέπ… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια