Ποια είναι η μεγαλύτερη απειλή για την Ελλάδα, το 2021

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.kathimerini.gr//resources/2018-10/s6_281018_12milia11.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="500" data-original-width="800" height="400" src="https://www.kathimerini.gr//resources/2018-10/s6_281018_12milia11.jpg" width="640" /></a></div><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Προς το 2021 χωρίς προσανατολισμό;</span></h3>Του <b>Σάββα Καλεντερίδη</b><br />Οι Έλληνες σε Ελλάδα, Κύπρο και όπου γης, αποχαιρετάμε το 2020 και υποδεχόμαστε το 2021 με κακούς οιωνούς.<br /><br />Δεν είναι μόνο η δεκάχρονη κρίση και η πανδημία, που έχουν προκαλέσει τεράστια προβλήματα στην κοινωνία, ενώ έχουν οδηγήσει πολλούς στο θάνατο και την οικονομική καταστροφή.<br /><br />Είναι η… άλλη κρίση, αυτή που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε με τον εξ Ανατολών γείτονά μας, η κατάληξη της οποίας θα καθορίσει τον τρόπο που θα υπάρχουν η Κύπρος και η Ελλάδα ως κράτη, κατάσταση από την οποία θα εξαρτηθεί ακόμα και η επιβίωση του Ελληνισμού.<br /><br />Και λέμε ότι οι οιωνοί δεν είναι καλοί, όχι μόνο γιατί είναι σοβαρές οι εξελίξεις και οι απειλές αλλά και γιατί φαίνεται ότι οι ηγεσίες σε Λευκωσία και Αθήνα δεν φαίνεται να κατανοούν τη σοβαρότητά τους.<br /><br />Θα αντιπαρέλθουμε το Κυπριακό, η πορεία του οποίου ούτως η άλλως έχει καθοριστεί από τη στιγμή που οι Ελληνισμός όχι μόνο δεν ενστερνίστηκε το δόγμα της απελευθέρωσης των εδαφών που κατέχει ο τουρκικός στρατός στη Μεγαλόνησο, αλλά αποδέχτηκε ποικιλοτρόπως την κατοχή και το διαμελισμό του νησιού.<br /><br />Να υπενθυμίσουμε σε φίλους και μη, ότι οι Αζέροι, υποβοηθούμενοι από το Ισραήλ και την Τουρκία, δεν αποδέχτηκαν την κατοχή αζερικών εδαφών από τους Αρμενίους και μετά από σχεδόν τριάντα χρόνια, τα απελευθέρωσαν, και δεν μιλώ για τα οριοθετημένα επί Σοβιετικής Ένωσης εδάφη του αυτόνομου Αρτσάχ (Ναγκόρνο Καραμπάχ), αλλά για τα εδάφη που κατέκτησαν οι Αρμένιοι, μετά το 1990. Ούτε το δόγμα που υιοθέτησαν οι Αζέροι είμαστε ικανοί να υιοθετήσουμε, με άμεσο τον κίνδυνο να τουρκοποιηθεί το σύνολο της Κύπρου τα αμέσως επόμενα χρόνια.<br /><br />Και αυτή η καταστροφική διαδικασία θα επιταχυνθεί εάν η Τουρκία κατορθώσει να εφαρμόσει το δόγμα της «Γαλάζιας Πατρίδας» και το τουρκολυβικό μνημόνιο, το οποίο θεωρώ ότι είναι η μεγαλύτερη απειλή που αντιμετωπίζει ο Ελληνισμός, αφού, σαν το νεοοθωμανικό γιαταγάνι που κρατούσε ο ιμάμης που ανήλθε στο μιχράμπ της βεβηλωθείσας Αγίας Σοφίας, σχίζει και κόβει στα δυο το σώμα του Ελληνισμού της Κύπρου και της Ελλάδος.<br /><br />Προειδοποιήσαμε έγκαιρα με κάθε δυνατό τρόπο για την επικινδυνότητα του δόγματος αυτού, προειδοποιήσαμε με κάθε δυνατό τρόπο για την επικινδυνότητα του τουρκολυβικού μνημονίου.<br /><br />Και τα δυο τα αποδεχτήκαμε περίπου μοιρολατρικά.<br /><br />Ειδικά το τουρκολυβικό μνημόνιο και η προηγούμενη κυβέρνηση και η τωρινή, θα μπορούσαν να το αποτρέψουν, όμως δεν έκαναν τίποτα ή σχεδόν τίποτα.<br /><br />Η Τουρκία, από τη δεκαετία του 1980 μας απέτρεψε με απειλές να επεκτείνουμε τα χωρικά μας ύδατα στα 12νμ, και τη δεκαετία με απόφαση της τουρκικής βουλής χαρακτήρισε μια τέτοια ενέργεια απειλή πολέμου (casus belli).<br /><br />Και μέχρι στιγμής, πέτυχε το στόχο της. Η Ελλάδα δεν έχει επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12νμ, στο Αιγαίο (ελπίζουμε η επέκταση στο Ιόνιο να μην αποτελεί την αρχή του τέλους της οριστικής απεμπόλησης του δικαιώματος αυτού, αλλά την απαρχή της υλοποίησης στο σύνολο της ελληνικής θαλάσσιας επικράτειας).<br /><br />Δηλαδή, για να το εξηγήσουμε με πιο απλά λόγια, η Τουρκία απέτρεψε την Ελλάδα να κάνει χρήση ενός νόμιμου δικαιώματος, με τον τρόπο που το έπραξε, επειδή αυτό θεωρεί ότι βλάπτει τα εθνικά της συμφέροντα.<br /><br />Από την άλλη πλευρά, η Ελλάδα επέτρεψε την παράνομη οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας Τουρκίας-Λιβύης, δηλαδή, δεν κατάφερε να αποτρέψει την υπογραφή μιας παράνομης συνθήκης, η οποία αποτελεί τον ΘΕΜΕΛΙΟ ΛΙΘΟ της «Γαλάζιας Πατρίδας», αφού χωρίς τουρκολυβικό σύμφωνο δεν υπάρχει «Γαλάζια Πατρίδα».<br /><br />Έχουμε ξαναγράψει ότι τη «Γαλάζια Πατρίδα» και το τουρκολυβικό μνημόνιο τα ενταφιάζουν δυο πράξεις της Ελλάδας.<br /><br />Η μια είναι η οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ με την Κύπρο και η άλλη η επέκταση των χωρικών μας υδάτων στα 12νμ.<br /><br />Αντ’ αυτού σπεύσαμε να ικανοποιήσουμε τις ανάγκες άλλων, υπογράφοντας μισή συμφωνία οριοθέτησης με την Αίγυπτο, η οποία μπορεί να πλήττει κατά κάποιο τρόπο το τουρκολυβικό μνημόνιο, αποστερεί όμως από την Κρήτη το δικαίωμα στην πλήρη υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ, κάτι που θα το βρούμε μπροστά μας στο συγκρότημα της Μεγίστης αλλά και σε ολόκληρο το Αιγαίο.<br /><br />Γιατί αν δέχεσαι εσύ ο ίδιος ότι η Κρήτη δεν έχει πλήρη επήρεια, τι θα κάνεις, θα ισχυριστείς ότι έχει πλήρη επήρεια το Καστελόριζο, η Κάσος, η Κάρπαθος αλλά και άλλα νησιά του Αιγαίου;<br /><br />Όμως οι άστοχοι χειρισμοί και ο λάθος προσανατολισμός δεν περιορίζεται στα παραπάνω.<br /><br />Είπαμε παραπάνω ότι ο νεκροθάφτης του ελληνικού Αιγαίου θα είναι η «Γαλάζια Πατρίδα» και ότι το τουρκολυβικό μνημόνιο είναι ο ΘΕΜΕΛΙΟΣ ΛΙΘΟΣ, αφού χωρίς αυτό δεν υπάρχει «Γαλάζια Πατρίδα».<br /><br />Άρα, στόχος μας πρέπει να είναι η κατάργηση του τουρκολυβικού μνημονίου. Κάναμε το λάθος και επιτρέψαμε την υπογραφή του, όπως κάναμε λάθος και επιτρέψαμε την κατάληψη της Κύπρου με τον Αττίλα 1 και 2.<br /><br />Να μην κάνουμε με το τουρκολυβικό μνημόνιο το ίδιο λάθος που κάναμε μετά την κατάληψη της Κύπρου και δεν υιοθετήσαμε σύσσωμος ο Ελληνισμός το δόγμα της απελευθέρωσης των κατεχομένων.<br /><br />Να μην κάνουμε το λάθος και αποδεχτούμε υπό μορφή ανοχής το τουρκολυβικό μνημόνιο «για όσο διάστημα αυτό δεν αποτελεί πρώτη προτεραιότητα για ΗΠΑ και Ε.Ε.», όπως λένε ορισμένοι, όπως για παράδειγμα ο Σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας του κ. Μητσοτάκη.<br /><br />Για παράδειγμα, αν η Ελλάδα δεχτεί διάλογο ή διερευνητικές με την Τουρκία, εν όσω είναι εν ισχύ το τουρκολυβικό μνημόνιο, παρέχει έναν έστω και μικρό βαθμό νομιμοποίησης σ’ αυτό το νομικό έκτρωμα.<br /><br />Κλείνοντας το άρθρο και αποχαιρετώντας το 2020, δυστυχώς δεν έχω να παραθέσω κάτι αισιόδοξο για το θέμα, γιατί παρατηρώ ότι ενώ στη Λιβύη γίνονται πολλά από πολλούς, για να επηρεάσει ο καθένας για τα δικά του συμφέροντα τις εκλογές που θα γίνουν το Δεκέμβρη του 2021 στη Λιβύη, η Ελλάδα είναι απούσα, τη στιγμή που ο πιο ασφαλής τρόπος κατάργησης του μνημονίου, είναι η καταγγελία του από τη νέα κυβέρνηση της Λιβύης.<br /><br />Και για να το πράξει, θα πρέπει η Ελλάδα να είναι παρούσα και να επηρεάσει τις εξελίξεις, εξασφαλίζοντας από τώρα δεσμεύσεις για την κατάργηση.<br /><br />Ας ελπίσουμε Μητσοτάκης και Δένδιας να ασχοληθούν έστω και τώρα με το θέμα. Υπάρχει χρόνος.<div><br /></div><div><a href="https://infognomonpolitics.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ποια είναι η μεγαλύτερη απειλή για την Ελλάδα, το 2021

Προς το 2021 χωρίς προσανατολισμό; Του Σάββα Καλεντερίδη Οι Έλληνες σε Ελλάδα, Κύπρο και όπου γης, αποχαιρετάμε το 2020 και υποδεχόμαστε το ...

Διαβάστε την συνέχεια

Bayraktar VS Pantsir: Έχει κερδίσει η Τουρκία το πλεονέκτημα έναντι του ρωσικού αντιαεροπορικού;

<img src="https://www.onalert.gr/wp-content/uploads/2020/05/Serbia-receives-first-Pantsir-S1-systems-from-Russia-750x375.jpg" /><br /><br />Έχει γίνει όλο και πιο κοινό για τις σύγχρονες τοπικές συγκρούσεις να προσδιορίζονται από τη συμμετοχή των παγκόσμιων δυνάμεων στην αντιπαράθεση των αντιτιθέμενων πλευρών. Η σύγκρουση στη Λιβύη δεν αποτελεί εξαίρεση. Όπως συμβαίνει και με τις άλλες συγκρούσεις στην περιοχή, τόσο η Κυβέρνηση Εθνικής Συμφωνίας (GNA) όσο και ο Εθνικός Στρατός της Λιβύης (LNA) έχουν καταφύγει σε ξένες δυνάμεις που διαθέτουν επιρροή για στρατιωτική, οικονομική και διπλωματική υποστήριξη.<br /><br />Καθώς η κατάσταση στις πρώτες γραμμές του πυρός σταθεροποιήθηκε κάπως, οι δύο αντιμαχόμενες πλευρές στη Λιβύη έστρεψαν την προσοχή τους στην πολιτική αρένα. Τώρα οι ηγέτες του GNA και του LNA ανταγωνίζονται ενώπιον ξένων αξιωματούχων σε μια προσπάθεια να διασφαλίσουν τη νομιμότητά τους και να μπλοκάρουν τις προόδους του αντιπάλου, ενώ μόλις πριν από λίγους μήνες ήταν κλειδωμένοι σε συγκρούσεις σε πολλές κατευθύνσεις και βασίστηκαν στη χρήση των όπλων – και τις δεξιότητες των χειριστών τους- για να επιτύχουν τη νίκη.<br /><br />Κατά τη διάρκεια της ενεργού φάσης της σύγκρουσης, οι μονάδες του LNA ανακάλυψαν και εκμεταλλεύτηκαν ένα τεράστιο κενό στην άμυνα των δυνάμεων του GNA, δηλαδή την αδυναμία τους να παρέχουν αεροπορική κάλυψη. Όταν οι μαχητές του LNA πλησίαζαν στην Τρίπολη, το GNA αναγκάστηκε να ζητήσει βοήθεια από την Τουρκία. Η Άγκυρα ανταποκρίθηκε γρήγορα και έδωσε αμέσως στο GNA μη επανδρωμένα αεροσκάφη Bayraktar TB2 (UAV) καθώς και Τούρκους στρατιωτικούς φορείς.<br /><br />Λίγο αργότερα, οι δυνάμεις του Χαλίφα Χάφταρ ανέστειλαν την επίθεση λόγω των απωλειών που υπέστησαν από τα τουρκικά drones παρά το γεγονός ότι ο LNA είχε στην κατοχή του συστήματα αεράμυνας, συμπεριλαμβανομένου του σύγχρονου Pantsir S1 (SA-22 Greyhound με ταξινόμηση του ΝΑΤΟ) σύμφωνα με πληροφορίες που απέκτησε από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα.<br /><br />Τα μέσα ενημέρωσης που είναι πιστά στην Τουρκία και το GNA έκαναν λόγο για «θρίαμβο» του Τουρκικού drone έναντι του ρωσικής κατασκευής αντιαεροπορικού συστήματος, επικαλούμενα ως απόδειξη την καταστροφή ορισμένων συστημάτων Pantsir στην αεροπορική βάση al-Watiya. Φαίνεται ότι η απόδοση των μαχητικών αεροσκαφών κρίθηκε επιτυχής από την τουρκική διοίκηση καθώς στη συνέχεια επεκτάθηκε η χρήση τους και στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ. Επιπλέον, η κυβέρνηση της Ουκρανίας εξέφρασε το ενδιαφέρον της να αποκτήσει επιπλέον Bayraktar TB2 για το στρατό της.<br /><br />Είναι όμως τα UAV Bayraktar τόσο αποτελεσματικά όσο αναφέρεται στα μέσα μαζικής ενημέρωσης; Για να απαντήσει κάποιος σε αυτήν την ερώτηση πρέπει να εξετάσει τα διαθέσιμα δεδομένα. Τα τουρκικά αεροσκάφη κατάφεραν πράγματι να εξουδετερώσουν έναν σημαντικό αριθμό των ρωσικών συστημάτων: τον Μάιο, περίπου εννέα Pantsir καταστράφηκαν σε μόλις τέσσερις ημέρες. Ωστόσο, αυτός ο αριθμός είναι περισσότερο απόδειξη για την ένταση των συγκρούσεων, παρά για τα μειονεκτήματα του συστήματος αεροπορικής άμυνας. Για να υπάρχει ένα μέτρο σύγκρισης, ο αριθμός των τουρκικών Bayraktar που καταστράφηκαν κατά τη διάρκεια του 2020 είναι 47. Τα περισσότερα από τα τουρκικά UAV καταρρίφθηκαν – από τα Pantsir – στις περιοχές Abu Grain, Sirte και Bani Walid, κάτι που το GNA και τα Τουρκικά μέσα ενημέρωσης είναι απρόθυμα να αναφέρουν.<br /><br />Επιπροσθέτως, πολλά από τα συστήματα αεροπορικής άμυνας που εξουδετερώθηκαν από τα τουρκικά UAV δεν ήταν προετοιμασμένα για μάχη από τους χειριστές τους. Αυτό, καθώς και ορισμένα άλλα λάθη που σχετίζονται με τον ανθρώπινο παράγοντα, όπως η κακή τοποθέτηση και το καμουφλάζ, θα πρέπει να ληφθούν υπόψη κατά την αξιολόγηση των δυνατοτήτων μάχης του Pantsir.<br /><br />Ωστόσο, η αποτελεσματικότητα ενός όπλου δοκιμάζεται καλύτερα στη μάχη. Εάν – ή μάλλον όταν – η σύγκρουση στη Λιβύη παρουσιάσει άλλη μια κλιμάκωση, θα καταστεί σαφές εάν οι πλευρές έχουν πάρει ένα μάθημα από τις ατυχίες τους, ή, όπως έχει ήδη συμβεί πολλές φορές, τα ίδια λάθη θα γίνουν ξανά.<div><br />Το άρθρο γράφτηκε από τον Λίβυο δημοσιογράφο Hassan Mansour.<div><br /></div><div><a href="https://www.onalert.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div></div>

Bayraktar VS Pantsir: Έχει κερδίσει η Τουρκία το πλεονέκτημα έναντι του ρωσικού αντιαεροπορικού;

Έχει γίνει όλο και πιο κοινό για τις σύγχρονες τοπικές συγκρούσεις να προσδιορίζονται από τη συμμετοχή των παγκόσμιων δυνάμεων στην αντιπαρά...

Διαβάστε την συνέχεια

Ποιον εξυπηρετει η αναβίωση του “ψυχρού πολέμου”; Η κυβέρνηση Μπάιντεν θα συγκρουστεί με τον Πούτιν

<img height="427" src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2018/07/a2588543-trump-putin-431-1024x683.jpg" width="640" /><br /><br />Του <b>ΓΙΩΡΓΟΥ ΧΑΡΒΑΛΙΑ</b><br />Κάνουν πολύ λάθος ανάγνωση όσοι υποστηρίζουν ότι η διαφαινόμενη ένταση στις αμερικανο-ρωσικές σχέσεις, φέρνει σε δύσκολη θέση τον Ταγίπ Ερντογάν και ανεβάζει τις μετοχές της Ελλάδας. Το ακριβώς αντίθετο συμβαίνει.<br /><br />Η εντέχνως καλλιεργούμενη αναβίωση της Ρωσοφοβίας, που δεν αποκλείεται τη νέα χρονιά να πάρει μορφή δόγματος στην εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ, δυσκολεύει εξαιρετικά την χώρα μας και αναδεικνύει την Τουρκία ως εξισορροπητικό παράγοντα, ισχυρό συνομιλητή και εταίρο των δύο πλευρών.<br /><br />Ενας από τους λόγους που οι δυνάμεις της παγκοσμιοποίησης πολέμησαν τον Τράμπ, ως εκεί που δεν πάει, είναι ότι ο συγκεκριμένος Αμερικανός πρόεδρος δεν πίστευε στην δαιμονοποίηση της ρωσικής απειλής. Γι αυτό και κόντεψαν να τον βγάλουν…πράκτορα του Πούτιν.<br />Κάποιοι ζουν όμως σήμερα από την αναβίωση του Ψυχρού Πολέμου και την προώθηση μιας υστερικής Ρωσοφοβίας στις ΗΠΑ. Είναι το σκληρό κατεστημένο του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, όλοι αυτοί που σιτίζονται στα think tanks τύπου Αtlantic Council, κάνουν καριέρα στο ΝΑΤΟ, διαμορφώνουν εξωτερική πολιτική στο Foreign Affairs, τζογάρουν στο χρηματιστήριο της ενέργειας και γενικά έχουν προσωπικούς λόγους να διατηρείται η αντιπαλότητα προς τη Μόσχα, ακόμη και με fake news.<br /><br />Σε αντίθεση με τις απαρχές του Ψυχρού Πολέμου όπου την σκυτάλη της κινδυνολογίας για την Κόκκινη Αρκούδα, κρατούσαν οι Ρεπουμπλικάνοι, σήμερα αυτοί που πρωτοστατούν στην σκληρή ρητορική κατά της Μόσχας είναι οι Δημοκρατικοί.<br /><br />Οι ίδιοι που διέλυσαν την Γιουγκοσλαβία και βομβάρδισαν τους Σέρβους, οι ίδιοι που γκρέμισαν καθεστώτα στη Μέση Ανατολή, μόνο και μόνο για να φέρουν το χάος και την πλημμυρίδα λαθρομεταναστών, οι ίδιοι που συνεννοούνται μια χαρά με την Γερμανία της Μέρκελ, οι ίδιοι τέλος που καλοβλέπουν και τους Αδελφούς Μουσουλμάνους, ως…μια κάποια λύση στο αραβικό πάζλ.<br /><br />Είναι πολύ επικίνδυνοι αυτοί οι όψιμοι Δημοκρατικοί Ατλαντιστές που θέλουν ισχυρό ΝΑΤΟ, με την Γερμανία πρωταγωνιστή και την Ρωσία απέναντι, που θέλουν παράλληλο «Ψυχρό Πόλεμο» και με την Κίνα, οι ίδιοι που βλέπουν το Ισλάμ, ακόμη και σε ακραίες εκδοχές ως «συνομιλητή».<br /><br />Είναι επικίνδυνοι για την ανθρωπότητα γιατί κατασκευάζουν εχθρούς για να εξυπηρετήσουν συμφέροντα, κυρίως οικονομικά, είναι όμως εξαιρετικά επικίνδυνοι, όπως είπαμε και για τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα γιατί αυξάνουν αχρείαστα την ένταση σε περιοχές όπου η Τουρκία έχει και ρόλο και λόγο.<br /><br />Σε παγκόσμιο επίπεδο, αλλά ειδικότερα στην Μέση Ανατολή, είναι τουλάχιστον άθλιο να ισχυρίζεται κανείς ότι η μεγάλη απειλή για την Δύση και τον πολιτισμένο κόσμο είναι η Ρωσία και όχι το Ισλάμ. Είναι επίσης εξαιρετικά αντιπαραγωγικό να βάλλονται κοιτίδες σταθερότητας όπως η Αίγυπτος του στρατηγού Σίσι και να αποδομείται η πενταμερής συμμαχία Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ-Αιγύπτου-Εμιράτων. Γιατί ραγίζουν τα ελάχιστα ελληνικά ερείσματα και απομακρύνεται η προοπτική ενός «αδέσμευτου» αντιτουρκικού μετώπου.<br /><br />Ταυτόχρονα, όσο εντείνεται η αντιπαλότητα του δυτικού κόσμου με την Μόσχα, τόσο ανεβαίνουν οι μετοχές της Τουρκίας στο παρωχημένο και άνευ λόγου ύπαρξης ΝΑΤΟ.<br /><br />Δεν θέλω να γίνω μάντης κακών, αλλά φοβάμαι πώς κάπως έτσι θα διαμορφωθεί η αμερικανική εξωτερική πολιτική την επόμενη μέρα της αποκαθήλωσης Τράμπ. Ένα τοπίο καθόλου ευνοικό για τις ελληνικές επιδιώξεις.<br /><br />Επί της ουσίας δεν υπάρχει καμία στρατιωτική απειλή για τους Αμερικανούς. Η Ρωσία κοιτάει πρωτίστως τη γειτονιά της. Κι όταν χρειάστηκε να επεκταθεί σε ξένα χωράφια, όπως έκανε για να στηρίξει τον Ασαντ στην Συρία, μάλλον σταθεροποιητικό ρόλο έπαιξε παρά το αντίθετο. Η απότομη αλλαγή ρητορικής όμως, από την πλευρά της νέας αμερικανικής κυβέρνησης, είναι βέβαιο ότι θα την κάνει να αντιδράσει ενστικτωδώς, ίσως και με σπασμωδικές κινήσεις.<br /><br />Την ίδια ώρα ο Ερντογάν θα σπεύσει να εκμεταλλευθεί την ένταση προωθώντας τους δικούς του επιμέρους στρατηγικούς, όπως κάνει αυτή την ώρα στη Λιβύη και ταυτόχρονα θα κλείνει το μάτι και στις δύο πλευρές, προβάλλοντας ως ο μόνος αξιόπιστος συνομιλητής που συνδυάζει τις εξής εκπληκτικές ιδιότητες:<br /><br />Είναι μέλος του ΝΑΤΟ διαθέτοντας τις μεγαλύτερες ένοπλες δυνάμεις μετά από αυτές των ΗΠΑ, προμηθεύεται αμυντικά συστήματα αιχμής από την Ρωσία και επεκτείνει διαρκώς την στρατιωτική του παρουσία σε διαφορετικά σημεία του πλανήτη. Οσο περισσότερο εντείνεται ο καυγάς Ουάσιγκτον-Μόσχας, για τους χάκερς, την Ουκρανία, την ενεργειακή εξάρτηση της Ευρώπης, ή ότι άλλο θα έρθει εύκαιρο, στους Ψυχροπολεμικούς «θερμοκέφαλους» που περιβάλλουν τον Μπάιντεν, τόσο περισσότερο τρίβει τα χέρια του ο Σουλτάνος.<br /><br />Η Ελλάδα αντίστοιχα όσο το θερμόμετρο στις αμερικανο-ρωσικές σχέσεις ανεβαίνει, τόσο θα περιθωριοποιείται σε ρόλο κομπάρσου, έχοντας καταφέρει παράλληλα με μοναδική…μαεστρία να γκρεμίσει τις παραδοσιακά προνομιακές της σχέσεις με την Μόσχα, χωρίς να κερδίσει απολύτως τίποτα.<br /><br />Εχω επανειλημμένως διευκρινίσει πώς δεν είμαι από αυτούς που πιστεύουν ότι η σωτηρία της πατρίδας μας από τα εθνικά αδιέξοδα θα έρθει από τον…Μόσκοβο και το «ξανθό γένος». Η Ρωσία όμως είναι μια μεγάλη δύναμη και ταυτόχρονα ένα ομόθρησκο έθνος που διατηρεί στενούς δεσμούς με το ελληνικό.<br />Δεν πρέπει να παγώσουμε τις σχέσεις μαζί της επειδή κάποιοι επαγγελματίες της νέας εκδοχής Ψυχρού Πολέμου, τύπου Πάιατ, μας τριβελίζουν τα μυαλά με τον μπαμπούλα των Ρωσων χάκερς, το έλλειμμα δημοκρατίας στη Λευκορωσία άλλες ανοησίες που δεν μας αφορούν καθόλου. Αυτά ας τα κάνουν οι Φινλανδοί και οι Εσθονοί που έχουν παρελθόν μαζί τους.<br /><br />Η Ελλάδα δεν μπορεί να γίνει πιόνι της νέας Ρωσοφοβίας, εκτός και αν έρθει κάποιος να μας εγγυηθεί ότι αυτό θα αποτελέσει το τίμημα για να απαλλαγούμε μια και καλή από την τουρκική απειλή. Δυστυχώς όμως αυτό δεν πρόκειται να συμβεί.<br /><br />Η απόσταση των ΗΠΑ από την Ρωσία δεν σημαίνει και απόσταση από την Τουρκία. Να το καταλάβουμε καλά αυτό πριν είναι αργά και βρεθούμε στην απίθανη θέση πανηγυρικού αδειάσματος από όλες τις πλευρές, όπως αυτό που έζησε με βαρύ τίμημα η δύστυχη η Αρμενία…<div><br /></div><div><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ποιον εξυπηρετει η αναβίωση του “ψυχρού πολέμου”; Η κυβέρνηση Μπάιντεν θα συγκρουστεί με τον Πούτιν

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΧΑΡΒΑΛΙΑ Κάνουν πολύ λάθος ανάγνωση όσοι υποστηρίζουν ότι η διαφαινόμενη ένταση στις αμερικανο-ρωσικές σχέσεις, φέρνει σε δύσκολ...

Διαβάστε την συνέχεια

''Βόμβα'' του Foreign Policy: ''Τούρκοι & Ρώσοι θα τα «σπάσουν» εντός του 2021''

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2021-01/putin_-_erdogan%20%281%29.jpg?itok=CFgZ0P9I" width="640" /><br /><br />Γιώργος Μοτσάκος<br />Στο νέο του άρθρο το γνωστό περιοδικό Foreigh Policy, ανέφερε τις «10 πιθανές πολεμικές συγκρούσεις που πρέπει να προσέξουμε για το 2021».<br />Το αμερικανικό περιοδικό αναφέρει μεταξύ άλλων, τις ανησυχητικές εντάσεις μεταξύ Μόσχας και Άγκυρας σε όλα τα “καυτά σημεία” του πλανήτη ξεκινώντας από το Ναγκόρνο μέχρι την Λιβύη.<br /><br />Το άρθρο δηλώνει ότι παρόλο που Ρωσία και Τουρκία δεν βρίσκονται σε πόλεμο, σχεδόν πάντα υποστηρίζουν αντίπαλες πλευρές σε διάφορες συγκρούσεις, τόσο στη Συρία όσο και στη Λιβύη, ή συγκλίνουν σε έναν αγώνα εξουσίας στον Καύκασο.<br /><br />Όπως κατέδειξε και η κατάρριψη ρωσικού μαχητικού αεροσκάφους από τουρκικά μαχητικά το 2015, καθώς και η εξόντωση δεκάδων Τούρκων στρατιωτών το 2020 στην Συρία, ως αποτέλεσμα αεροπορικών επιθέσεων από ρωσικά μαχητικά, ο κίνδυνος απροσδόκητης αντιπαράθεσης μεταξύ Μόσχας και Άγκυρας είναι πάντα υψηλός.<br /><br />Ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και ο Ρώσος ομόλογός του Βλαντιμίρ Πούτιν έχουν μέχρι στιγμής αποδείξει την ικανότητά τους να αντιμετωπίσουν τέτοια περιστατικά, παρόλα αυτά οποιαδήποτε αντιπαράθεση μπορεί να επιδεινωθεί ταχύτατα.<br /><br />Οι αντιφάσεις στις σχέσεις μεταξύ Άγκυρας και Μόσχας εκδηλώνονται με μεγαλύτερη σαφήνεια στη Συρία.<br /><br />Επίσης και στην Λιβύη, Ρώσοι και Τούρκοι υποστηρίζουν αντίθετες πλευρές.<br /><br />Ρώσοι μισθοφόροι υποστηρίζουν το στρατό του Χαλίφα Χαφτάρ, ενώ η Τουρκία υποστηρίζει την κυβέρνηση της Τρίπολης.<br /><br />Ρωσία και Τουρκία συμμετείχαν επίσης στον πρόσφατο πόλεμο κατά του Ναγκόρνο-Καραμπάχ.<br /><br />Η Ρωσία αν και είχε στρατιωτική συμμαχία με την Αρμενία, απέφυγε την σαφή στήριξη της και τελικά πέτυχε την πολυπόθητη εκεχειρία τερματίζοντας τις εχθροπραξίες.<br /><br />Η Τουρκία παρείχε επίσης διπλωματική και στρατιωτική υποστήριξη στο Αζερμπαϊτζάν.<br /><br />Παρά την αντιπαράθεση τους στην Υπερκαυκασία, αυτή τη φορά και οι δύο πλευρές φέρονται να κέρδισαν.<br /><br />Η Ρωσία έχει αναπτύξει ειρηνευτική δύναμη, αυξάνοντας δραματικά την επιρροή της στην περιοχή, ενώ η Τουρκία μπορεί να ισχυριστεί ότι διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στη νίκη του Αζερμπαϊτζάν, επωφελούμενη από τον εμπορικό διάδρομο [μέσω της Αρμενίας και του Ναχιτσεβάν] που θεσπίστηκε με τη συμφωνία κατάπαυσης του πυρός.<br /><br />Παραδόξως, η αμερικανική ανάλυση σημειώνει, ότι αν και Μόσχα και Άγκυρα συγκρούονται σε όλο και περισσότερα πεδία μάχης, οι διμερείς δεσμοί είναι ισχυρότεροι από ποτέ.<br /><br />Η «καυτή ψυχραιμία» των ηγεσιών των δύο πλευρών είναι ένα σύμβολο ευρύτερων τάσεων, ένας προάγγελος ενός κόσμου στον οποίο οι μη δυτικές δυνάμεις έχουν ως γνώμονα την αντίσταση όλο και περισσότερο στις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Δυτική Ευρώπη.<br /><br />Με τη σύναψη διμερών συμφωνιών σε διάφορες ζώνες συγκρούσεων, τόσο η Ρωσία όσο και η Τουρκία διαβλέπουν τις τις τεράστιες δυνατότητες τους για την αποκόμιση των δικών τους συμφερόντων.<br /><br />Ωστόσο, τέτοιες συμμαχίες δεν μπορούν να χαρακτηριστούν σταθερές. Οι σχέσεις “ζεστό-κρύο” μπορούν να δημιουργήσουν προβλήματα και για τις δύο χώρες και ταυτόχρονα σε πολλά μέτωπα και κάποια στιγμή να επέλθει το μοιραίο ανάμεσα τους.<br /><br />Eν τω μεταξύ, σύμφωνα με τον<a href="https://www.pentapostagma.gr/kosmos/rosia/6981374_pagida-kremlinoy-se-agkyra-o-poytin-perikyklose-stratiotika-tin-toyrkia-kai-o"> Τάταρο ειδικό αναλυτή, Ayder Muzhdabaev</a>, φυγόδικο, φιλελεύθερο, υπερασπιζόμενο τα συμφέροντα των Τάταρων (Mejlis) της Κριμαίας, ''το 2020 μπορούμε να το κατονομάσουμε ως ένα πολύ επιτυχημένο έτος για τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν και τον ρωσικό στρατό.''<br /><br />Κατά την άποψή του Τάταρο (ουσιαστικά τουρκικής καταγωγής) ειδικού, ''η Τουρκία περιβάλλεται πλέον από ρωσικά στρατεύματα και από τις δύο πλευρές (Εύξεινο Πόντο και Συρία) τα οποία ενισχύονται κάθε μήνα με βαρέα όπλα και πολεμικά πλοία με βαλλιστικούς πυραύλους.<br /><br />Ο Muzhdabaev πιστεύει ότι η Μόσχα ενίσχυσε σημαντικά τις ρωσικές θέσεις σε ζητήματα εξωτερικής πολιτικής στις περιοχές του Εύξεινου Πόντου και της Α. Μεσογείου, μετακινώντας πολεμικά πλοία και υποβρύχια που διαθέτουν τρομακτική ισχύ με την σιωπηρή συγκατάθεση της Άγκυρας, η οποία δεν έχει κατανοήσει το ευρύτερο σχέδιο του Ρώσου προέδρου.<br /><br />Ο Πούτιν ελέγχει πλήρως την κατάσταση στη Συρία, την οποία ο ειδικός αποκαλεί «ρωσικό έδαφος», ενώ το Κρεμλίνο "απέκτησε επίσης" πλήρως την Αρμενία και τη Λευκορωσία, πραγματοποιώντας πραγματικά ένα ιδιότυπο "Anschluss" σε λιγότερο από ένα ολόκληρο έτος.<br /><br />Το ίδιο συμβαίνει σε Συρία και Λιβύη.''<br /><br />Πολλοί ειδικοί αναλυτές και ειδικοί υποστηρίζουν ότι ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν βασίζεται στην Τουρκία για να δημιουργήσει διχασμούς στο NATO, παρά τις διαφορές της Μόσχας με την Άγκυρα.<div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

''Βόμβα'' του Foreign Policy: ''Τούρκοι & Ρώσοι θα τα «σπάσουν» εντός του 2021''

Γιώργος Μοτσάκος Στο νέο του άρθρο το γνωστό περιοδικό Foreigh Policy, ανέφερε τις «10 πιθανές πολεμικές συγκρούσεις που πρέπει να προσέξουμ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ξύλο και βασανιστήρια στον τουρκικό στρατό… μαρτυρία λιποτάκτη

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://mloyngqtz6hc.i.optimole.com/jd52Ra0.9O3R~f565/w:690/h:389/q:74/dpr:1.3/rt:fill/g:sm/https://tourkikanea.gr/wp-content/uploads/2021/01/690x390cc-mrd-02-01-2021-darp-edilen-asker-firar-etti2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="390" data-original-width="690" height="362" src="https://mloyngqtz6hc.i.optimole.com/jd52Ra0.9O3R~f565/w:690/h:389/q:74/dpr:1.3/rt:fill/g:sm/https://tourkikanea.gr/wp-content/uploads/2021/01/690x390cc-mrd-02-01-2021-darp-edilen-asker-firar-etti2.jpg" width="640" /></a></div><div><br /></div>Ο καταγόμενος από το Μάρντιν στρατιώτης Χασάν Ντουντούκ, ενώ έκανε την υποχρεωτική του θητεία στην 3η θωρακισμένη ταξιαρχία στο Τσερκέζκιοι, οι ανώτεροι του τον έδειραν και έσβησαν τσιγάρα στο σώμα του. Μετά από αυτά λιποτάκτησε από τη μονάδα του και υπέβαλε μήνυση κατά των υπευθύνων. Ο Ντουντούκ στις 1/7/2020 παρουσιάστηκε στη μονάδα του για να κάνει την εξάμηνη υποχρεωτική θητεία του. Στις 10 Νοεμβρίου ο λοχίας Ρ.Κ. τον έδειρε με την δικαιολογία πως δεν μετείχε στις δραστηριότητες καθαρισμού.<br /><br />Με μώλωπες στο λαιμό και στα χέρια του, λιποτάκτησε από το στρατόπεδο στις 13 Νοεμβρίου και μετά από 8 περίπου ώρες επέστρεψε στη μονάδα του. Αλλά καθώς οι απειλές και η κακή συμπεριφορά σε βάρος του συνεχίστηκαν, στις 25 Νοεμβρίου λιποτάκτησε εκ νέου και μετέβη στην πατρίδα του το Μάρντιν, όπου και υπέβαλε μήνυση. Ο στρατιώτης Χασάν Ντουντούκ, μετά από την υποβολή της μήνυσης περιέγραψε αυτά που έζησε. Ο Ντουντούκ περιέγραψε πως κατά τη διάρκεια της θητείας του υπέστη ψυχολογική και φυσική βία και ότι όταν επειδή δεν μετείχε σε δραστηριότητα καθαριότητας τον χτύπησαν και αυτός εναντιώθηκε, ο λοχίας Ρ.Κ. έσβησε τσιγάρο στο χέρι του.<br /><br />Ο Ντουντούκ είπε ότι όταν πήγε στο ιατρείο για να ζητήσει τη μεταφορά στο νοσοκομείο, για να πάρει από εκεί βεβαίωση χτυπήματος, ο λοχίας που τον συνόδευσε προσπάθησε να πείσει τον γιατρό να μη δώσει έγγραφο παραπομπής προς το νοσοκομείο. Πρόσθεσε ότι παρόλο που πήρε το έγγραφο αυτό, ο διοικητής του λόχου δεν του επέτρεπε να μεταβεί. Προσθέτει πως ο ίδιος ωστόσο, βρήκε ένα τρόπο και μετέβη στο κρατικό Νοσοκομείο του Τσερκέζκιοϊ και πήρε βεβαίωση για τα χτυπήματα.<br /><br />…..Ο Ντουντούκ αναφέρει ότι όσο ήταν στο στρατόπεδο δύο στρατιώτες έκαναν απόπειρα αυτοκτονίας και περιγράφει πως “Στο στρατόπεδο υπήρχαν συχνά περιστατικά αυτοκτονιών και λιποταξιών. Λόγω της πίεσης από τους αξιωματικούς. Προέβαιναν σε απάνθρωπη μεταχείριση. Συνεχώς προσέβαλαν και χρησιμοποιούσαν προσβλητικές λέξεις… Εγώ όταν πήγα εκεί πήγα με όνειρα. Η μάνα μου ήταν υπερήφανη που ήμουν στρατιώτης. Αλλά λόγω της βίας που αντιμετώπισα εκεί έφυγα και ψυχράνθηκα με την πατρίδα.<br /><br />“Έκαναν ότι μπορούσαν για να κουκουλώσουν το περιστατικό του ξυλοδαρμού. Την ώρα που εγώ κοιμόμουν πήραν το τηλέφωνό μου και έστειλαν σε άλλο νούμερο μήνυμα του τύπου “ο Χασάν μόνος του χτυπήθηκε”. Χρησιμοποίησαν ψευδομάρτυρες σε βάρος μου. Εγώ δεν χτύπησα τον εαυτό μου”. Ο Ντουντούκ είπε πως ακόμη δεν μπορεί να κοιμηθεί τις νύχτες καθώς βρίσκεται ακόμη υπό καθεστώς απειλών και πιέσεων και πρόσθεσε πως δεν θα επιστρέψει στη μονάδα του επειδή δεν αισθάνεται ασφαλής για τη ζωή του.<div><br /></div><div><a href="https://tourkikanea.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ξύλο και βασανιστήρια στον τουρκικό στρατό… μαρτυρία λιποτάκτη

Ο καταγόμενος από το Μάρντιν στρατιώτης Χασάν Ντουντούκ, ενώ έκανε την υποχρεωτική του θητεία στην 3η θωρακισμένη ταξιαρχία στο Τσερκέζκιοι,...

Διαβάστε την συνέχεια

Μπορεί η Τουρκία να κάνει απόβαση σε μεγάλο ελληνικό νησί;

<a href="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/01/peziko-nisia.jpg"><img height="337" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/01/peziko-nisia-696x367.jpg" width="640" /></a><br /><br /><b>Τσιλιόπουλος Ευθύμιος</b><br />Επί χρόνια η τουρκική Στρατιά του Αιγαίου επικρέμεται σαν πραγματική απειλή εναντίον των ελληνικών νησιών του ανατολικού Αιγαίου. Ποιες, όμως, είναι οι δυνατότητες της Τουρκίας για απόβαση και πως μπορεί να αμυνθεί η Ελλάδα; Αμφίβιες επιχειρήσεις διεξάγονται από την αρχαιότητα, αν και τα αποβατικά πλοία είναι πρόσφατη ανακάλυψη. Οι Έλληνες στην Τροία (1200 π.Χ.) έπρεπε να δημιουργήσουν προγεφύρωμα στην ακτή, όπως και οι Πέρσες στον Μαραθώνα.<br /><br />Οι αποβατικές επιχειρήσεις είναι οι πλέον δύσκολες στρατιωτικές επιχειρήσεις και εμπεριέχουν τεράστιο ρίσκο για τον επιτιθέμενο, ο οποίος δεν έχει δυνατότητες απαγκίστρωσης και υποχώρησης. Οι δυνάμεις που συμμετέχουν αποτελούνται από την επιχειρησιακή ομάδα (task force) και τις αποβατικές δυνάμεις. Η επιχειρησιακή ομάδα συμπεριλαμβάνει όλα τα μέσα που θα χρησιμοποιηθούν στην αποβατική ενέργεια.<br /><br />Οι αποβατικές δυνάμεις, όμως, τελούν υπό ανεξάρτητη διοίκηση, η οποία προσδιορίζει την αποστολή, τους σκοπούς, τις ακτές, τις ζώνες ρίψεως και προσγείωσης ελικοπτέρων. Ο καθορισμός ημερομηνίας και ώρας παίζει κρίσιμο ρόλο και συνδέεται με τις καιρικές συνθήκες. Ως εκ τούτου είναι απίθανο αποβατικές επιχειρήσεις να γίνουν όταν υπάρχει θαλασσοταραχή και κακοκαιρία. Τα αποβατικά σκάφη δεν είναι ιδιαίτερα αξιόπλοα, ιδίως τα ανοικτού τύπου που αναλαμβάνουν το κύριο βάρος της απόβασης. Εμποδίζεται επίσης η ρίψη αλεξιπτωτιστών, η χρήση ελικοπτέρων, αλλά και μικρών λέμβων για την αποβίβαση μονάδων ειδικών επιχειρήσεων και δολιοφθορέων.<br /><br />Η εγγύτητα των ελληνικών νησιών<br /><br />Το θέμα που πάντα απασχολεί τους Έλληνες επιτελείς είναι η εγγύτητα των μικρασιατικών ακτών στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου. Από την άλλη, η εγγύτητα ακυρώνει τον πλήρη αιφνιδιασμό. Η απόσταση Τσεσμέ-Χίου είναι μικρότερη των 15 χλμ. Ο κόλπος του Αϊβαλί απέχει 18 χλμ από τον Μανταμάδο. Το στενό της Μυκάλης που χωρίζει την Σάμο από την απέναντι ακτή είναι μόλις 2,7 χλμ.<br /><br />Λόγω της εγγύτητας, το πυροβολικό και από τις δύο πλευρές θα συμμετάσχει εξαρχής στις επιχειρήσεις. Δεδομένου ότι τα σύγχρονα πολεμικά πλοία έχουν περιορισμένη δυνατότητα παροχής πυρών υποστήριξης, λόγω της εγγύτητας το τουρκικό ναυτικό μάλλον δεν θα χρησιμοποιηθεί. Το ελληνικό μπορεί να πλήξει τα τουρκικά αποβατικά στις μικρασιατικές ακτές από ικανή απόσταση, εκμεταλλευόμενο και το ανάγλυφο των νησιών για να μείνει εκτός της εμβέλειας του εχθρικού πυροβολικού.<br /><br />Η γεωγραφία σύμμαχος της άμυνας<br /><br />Τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου αποτελούνται από ορεινούς όγκους ανάμεσα στους οποίους εκτείνονται στενές κοιλάδες όπου ιστορικά αναπτύχθηκαν οι οικισμοί και οι καλλιέργειες. Οι περισσότερες παραλίες δεν προσφέρονται για απόβαση, επειδή δεν έχουν εύκολες προσβάσεις προς άλλα σημεία. Όσες παραλίες έχουν πρόσβαση έχουν κατά κανόνα κατακλυστεί από κτήρια κυρίως τουριστικών χρήσεων. Οπότε οι επιχειρήσεις θα προκαλέσουν απώλειες αμάχων τουριστών από τρίτες χώρες, αν γίνουν καλοκαίρι.<br /><br />Η χαοτική δόμηση εκθέτει τους επιτιθέμενους, αν φτάσουν στα νησιά, στην διεξαγωγή μάχης σε αστικό περιβάλλον, ενώ θα είναι ήδη καταπονημένοι. Το αστικό περιβάλλον προσδίδει τεράστια πλεονεκτήματα στον αμυνόμενο, ένα εκ των οποίων είναι η σοβαρή μείωση της δυνατότητας πλήγματος από τον αέρα. Η αφθονία υψηλών σημείων δίνει πλεονέκτημα στην παρατήρηση, πράγμα για το οποίο οι τουρκικές δυνάμεις θα πρέπει να χρησιμοποιούν drones. Δεδομένης της καλοκαιρίας αυτά θα πληγούν από αντιαεροπορικά όπλα πεζικού, όπως τα ZU-23 και Stinger που υπάρχουν σε σχετική αφθονία στον Ελληνικό Στρατό.<br /><br />Σε μεγαλύτερα υψόμετρα και μακρύτερες αποστάσεις απειλή για τα εχθρικά αεροσκάφη αποτελούν τα αντιαεροπορικά συστήματα TOR-M1 και OSA, τα οποία όντας εποχούμενα έχουν μικρότερη πιθανότητα να γίνουν αντιληπτά. Θα ανοίγουν τα ραντάρ τους αφού έχουν λάβει πληροφορίες για επιχειρούντα εχθρικά αεροσκάφη. Έτσι μειώνεται η πιθανότητα να πληγούν με πυραύλους αντι-ραντάρ, όπως οι HARM. Τέλος, η απόβαση στα δυτικά των νησιών δεν ενδείκνυται, καθώς αυξάνει τον χρόνο πλεύσης και άρα την έκθεση στο ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό και την Αεροπορία, πέραν του πυροβολικού που εδρεύει στα νησιά.<br /><br />Αμφίβιες επιχειρήσεις: Μια υποθετική αλληλουχία<br /><br />Αν υποθέσουμε ότι οι Τούρκοι θέλουν να με απόβαση να καταλάβουν ένα μεγάλο νησί, διατηρώντας τον μέγιστο δυνατό αιφνιδιασμό. Θα το κάνουν με πρόσχημα τη διεξαγωγή ασκήσεων στην περιοχή. Εκείνο το χρονικό διάστημα, τη νύχτα θα αποβιβάσουν κομάντο και δολιοφθορείς με σκοπό να θέσουν εμπόδια, να αποπροσανατολίσουν τους αμυνόμενους και να εντοπίσουν τις θέσεις διασποράς των ελληνικών μονάδων για να δώσουν το στίγμα με σκοπό επιθέσεις από την τουρκική αεροπορία και το πυροβολικό.<br /><br />Τέτοιες ενέργειες, όμως, έχουν καταστεί πλέον δυσχερέστερες με το κλοιό αισθητήρων και περιπολικών που έχει αναπτυχθεί για τον περιορισμό των μεταναστευτικών ροών. Αν τέτοιες τουρκικές κινήσεις γίνουν αντιληπτές αντιμετωπίζονται και από τις μοίρες αμφιβίων καταδρομών.<br /><br />Της κύριας αποβατικής θα προηγηθούν ρίψεις αλεξιπτωτιστών ή και προσγείωση αερομεταφερομένων δυνάμεων με ελικόπτερα. Μόλις γίνουν αντιληπτές θα σηματοδοτήσουν επίσημα την έναρξη των εχθροπραξιών. Θα πρέπει, λοιπόν, να είναι ήδη σε επιθετική διάταξη η αποβατική δύναμη. Σκοπός των αερομεταφερομένων δυνάμεων είναι να καταλάβουν στρατηγικά σημεία, όπως λιμάνια και αεροδρόμια, ώστε να μπορούν να μεταφερθούν εφεδρείες και εφόδια με σχετική ασφάλεια.<br /><br />Ταυτόχρονα οι τουρκικές δυνάμεις θα πρέπει να εξαπολύσουν μικρότερες επιχειρήσεις για να παραπλανήσουν τους Έλληνες επιτελείς ως προς τον κύριο στόχο της απόβασης. Αυτό σημαίνει διασπορά των τουρκικών δυνάμεων και συσσώρευση απωλειών. Πόσα από τα τουρκικά αποβατικά μπορούν να διατεθούν για τέτοιες επιχειρήσεις;<br /><br />Οι τουρκικές αποβατικές δυνάμεις, που εδρεύουν στην Φώκαια, περιλαμβάνουν ένα OSMANGAZİ (14 άρματα, 2 τάγματα), δύο SARUCABEY (11 άρματα, 600 άντρες), δύο BAYRAKTAR (20 άρματα, 300 στρατιώτες), οκτώ νέα LCT (2-3 άρματα), 12 EDIC (άγνωστο πόσα είναι ενεργά, θεωρητική μεταφορική δυνατότητα 5 αρμάτων) και 16 παλαιότατα αποβατικά που δεν έχουν δυνατότητα απόβασης οχημάτων.<br />Απόβαση και άμυνα στο έδαφος<br /><br />Η ελληνική άμυνα έχει, πέραν των πλεονεκτημάτων της απόλυτης γνώσης του εδάφους και της χρήσης οχυρών θέσεων, το πλεονέκτημα του ύψους. Οι εχθρικές δυνάμεις αναγκαστικά θα αποβιβαστούν σε παραλίες θα χρησιμοποιήσουν συγκεκριμένα δρομολόγια προς τους αντικειμενικούς σκοπούς τους. Δεδομένου ότι σημεία στρατηγικού ενδιαφέροντος δεν υπάρχουν στα νησιά πέραν των διοικητικών κέντρων, αυτά θα είναι οι κύριοι αντικειμενικοί σκοποί των τουρκικών δυνάμεων. Είναι αδύνατον, λοιπόν, οι Τούρκοι να καταφέρουν το κατά Κλάουζεβιτς “αποφασιστικό πλήγμα”.<br /><br />Σκοπός της ελληνικής Αεροπορίας είναι να αποκτήσει την υπεροχή πάνω από το πληττόμενο νησί, κάτι που είναι πολύ πιθανόν. Αν δεν μπορεί να το επιτύχει πλήρως μπορεί όμως να εμποδίσει την ελευθερία κινήσεων των Τούρκων. Ο συνωστισμός στην ακτή δημιουργεί στόχους για όπλα μακρού πλήγματος όλων των κλάδων, αλλά και των βαρέων όπλων πεζικού (όλμοι, αντιαρματικά όπλα, αντιαεροπορικά).<br /><br />Η ταχύτατη διασπορά ελληνικών τεθωρακισμένων μπορεί να εμποδίσει αποφασιστικά την εκμετάλλευση του προγεφυρώματος και να οδηγήσει σε εξάλειψή του. Η καταστροφή αποβατικών σκαφών πριν ή μετά την απόβαση θα περιορίσει την δυνατότητα μετακίνησης εφοδίων και εφεδρειών προς το εχθρικό προγεφύρωμα και θα έχει αρνητικό αντίκτυπο σε ένα επόμενο κύμα, αν υπάρξει.<div><br />Δομές φιλοξενίας μεταναστών και πέμπτη φάλαγγα<br /><br />Σοβαρό πρόβλημα για την άμυνα των νησιών του ανατολικού Αιγαίου είναι η συσσώρευση χιλιάδων μεταναστών. Η ύπαρξη ανάμεσα τους προβοκατόρων και πρακτόρων της Τουρκίας θεωρείται δεδομένη. Σε περίπτωση που οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις θελήσουν να πραγματοποιήσουν αποβατική ενέργεια σε ένα από τα μεγαλύτερα νησιά οι “δομές φιλοξενίας” θα αποβούν στην καλύτερη περίπτωση εστίες αναταραχής, στη δε χειρότερη κυψέλες εξόρμησης ατάκτων.<br /><br />Η πλέον ζοφερή πλευρά είναι η μετάδοση πληροφοριών περί των κινήσεων και της διασποράς των ελληνικών μονάδων, καθώς όλοι πλέον διαθέτουν "έξυπνα" κινητά και μπορούν να μεταδώσουν εικόνα και γεωγραφικό στίγμα σε πραγματικό χρόνο. Αν είναι εκπαιδευμένοι πράκτορες καταλαβαίνουμε την πολυτιμότητα για τον εχθρό των πληροφοριών που θα λαμβάνει.<br /><br />Σε κάθε περίπτωση θα απασχολήσουν τις μονάδες δημόσιας τάξης, μονάδων εθνοφυλακής ή και ενόπλων δυνάμεων. Από την άλλη πλευρά, οι συγκεντρώσεις ατόμων στην ύπαιθρο μπορεί να αποτελέσουν στόχο των επιτιθέμενων. Η χαμηλή ευκρίνεια των καμερών που έχουν τα drones δεν επιτρέπει να φανεί εάν μια ομάδα ατόμων είναι πολίτες, ή οπλίτες.<br /><br />Σε γενικές γραμμές η επίθεση εναντίον μεγάλου νησιού δεν είναι εύκολη και μπορεί να καταλήξει τραγικά για τις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις. Το 1974 στην Κύπρο ήταν ελληνική αποτυχία, όχι τουρκική επιτυχία. Οι Τούρκοι δεν είναι Αμερικανοί που διέθεταν τεράστια μέσα για την διενέργεια αποβατικών επιχειρήσεων στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.<br /><br />Πιθανότερο σενάριο είναι οι Τούρκοι να χρησιμοποιήσουν τις αποβατικές δυνατότητές τους για να καταλάβουν μικρότερο ελληνικό νησί, το οποίο να έχει περιορισμένες δυνατότητες άμυνας και άρα οι ίδιοι περισσότερες πιθανότητες να δημιουργήσουν τετελεσμένο. Αλλά για την άμυνα μικρών νησιών θα μιλήσουμε σε επόμενο άρθρο.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Μπορεί η Τουρκία να κάνει απόβαση σε μεγάλο ελληνικό νησί;

Τσιλιόπουλος Ευθύμιος Επί χρόνια η τουρκική Στρατιά του Αιγαίου επικρέμεται σαν πραγματική απειλή εναντίον των ελληνικών νησιών του ανατολικ...

Διαβάστε την συνέχεια