Γ. Ρωμανός: Ολέθρια η προσφυγή στη Χάγη με θολό πλαίσιο

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.in.gr/wp-content/uploads/2020/01/netherlands_-thumb-large-2-thumb-large.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="500" data-original-width="800" height="400" src="https://www.in.gr/wp-content/uploads/2020/01/netherlands_-thumb-large-2-thumb-large.jpg" width="640" /></a></div><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">   Ο αναλυτής και ιστορικός ερευνητής στον 98.4</span></h3><b>Γιώργος Σαχίνης</b><br />Ο αναλυτής και ιστορικός ερευνητής Γιώργος Ρωμανός , μιλώντας στον <a href="https://www.radio984.gr/">98.4</a> υποστήριξε ότι με «προίκα» τις θολές οριοθετήσεις με Ιταλία και Αίγυπτο, όπου ανοίξαμε και το θέμα της Αιγιαλίτιδας Ζώνης μας με την Ιταλία και αφήσαμε προς διευθέτηση ανατολικά του 28ου μεσημβρινού την ΑΟΖ-υφαλοκρηπίδα σε Ανατολική Μεσόγειο και Νοτιοανατολικό Αιγαίο, η αναφορά σε προσφυγή στη Χάγη, γενικά, αόριστα και θολά, θα οδηγούσε σε ολέθρια αποτελέσματα για την εθνική μας κυριαρχία.<br /><br />Όπως υποστήριξε, αφενός η Τουρκία δεν αναγνωρίζει το διεθνές δίκαιο της θάλασσας, ούτε καν την αρμοδιότητα της Χάγης, που πρακτικά σημαίνει ότι αν δέχονταν συνυποσχετικό για την Χάγη, αυτό θα ήταν προϊόν υποχωρήσεων μόνο δικών μας. Ένα σαφές συνυποσχετικό θα έπρεπε να είναι στη βάση του διεθνούς δικαίου της θάλασσας και όχι σε γενικές αναφορές περί διεθνούς δικαίου και εθιμικών πρακτικών με σαφή αποδοχή του δικαιώματος μας για Αιγιαλίτιδα Ζώνη έως 12 ν.μ. βάση της οποίας θα ζητούσαμε απόφαση για οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας-αοζ.<br /><br />Όπως είπε ο κ. Ρωμανός , ακόμη και αν η Τουρκία δεχθεί εφαρμογή του Διεθνούς Δικαίου της Θάλσασσας, που δεν το έχει επικυρώσει αλλά δεσμεύεται με την μορφή εθίμου ή με την μορφή γενικώς παραδεδεγμένων κανόνων του διεθνούς δικαίου και συμφωνήσει ως προς το αντικείμενο της διαφοράς, θα τεθεί το κομβικό θέμα : Το συνυποσχετικό πρέπει να ορίζει πόση είναι η έκταση της Αιγιαλίτιδας Ζώνης, διότι χωρίς αυτό δεν υπάρχει ακριβής οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας-αοζ .<br /><br />Άρα, η Ελλάδα πρέπει ν΄ αποφασίσει τι έκταση Αιγιαλίτιδας Ζώνης θα έχει, πριν αρχίσει η δίκη στη Χάγη. Και πρέπει ν΄ αποφασίσει προηγουμένως επέκταση της Αιγιαλίτιδας Ζώνης στα 12 ν.μ. Αν δεν το κάνει, το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης θα κρίνει με βάση τα 6 ν.μ. που θα σημαίνει ανεπίτρεπτη υποχώρηση σε θέμα Εθνικής Κυριαρχίας.<br /><br />Η Τουρκία όμως έχει πει ότι μια τέτοια επέκταση ισοδυναμεί με casus belli. Άρα πώς θα δεχθεί προσφυγή στη Χάγη; Επομένως όσοι προτείνουν άκριτα προσφυγή στη Χάγη πρέπει να σκεφθούν , ότι έχουν να διαλέξουν: Ή επέκταση Αιγιαλίτιδας Ζώνης και casus belli από πλευράς Τουρκίας ή ανεπίτρεπτη εθνική υποχώρηση.<div> </div><div><center><iframe allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture" allowfullscreen="" frameborder="0" height="338" src="https://www.youtube.com/embed/H6lIreoxis0" width="602"></iframe></center><div><br /></div><div><a href="https://www.neakriti.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div></div>

Γ. Ρωμανός: Ολέθρια η προσφυγή στη Χάγη με θολό πλαίσιο

   Ο αναλυτής και ιστορικός ερευνητής στον 98.4 Γιώργος Σαχίνης Ο αναλυτής και ιστορικός ερευνητής Γιώργος Ρωμανός , μιλώντας στον 98.4 υπ...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι πραγματικές εναλλακτικές της Ελλάδας έναντι συμμαχικών… και των τουρκικών μεθοδεύσεων

<img src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2021/01/Aster-30-MBDA-790x400.jpeg" /><br /><br />Του <b>Στέργιου Δ. Θεοφανίδη</b><br /><div>Η πρόσφατη παρέμβαση Σαμαρά διά της συνέντευξης στην “Καθημερινή”, δεν λέει κάτι καινούριο. Πέραν γνωστών εκπεφρασμένων θέσεων του συγκεκριμένου πολιτικού, λέει το προφανές: Ότι οποιουδήποτε είδους επαφή – διαπραγμάτευση με πειρατές αντιμετωπίζει εξ ορισμού πρόβλημα ένα πρόβλημα λογικής. Όπως και το να… διερευνάς προθέσεις για 61η φορά! Όχι δεύτερη, όχι τρίτη, όχι τέταρτη! Κατά τη γνώμη του, η Ελλάδα δεν θα έπρεπε να ξεκινήσει, έστω και σε διερευνητικό επίπεδο, κανενός είδους επαφή. Είναι δε προφανές, όπως προκύπτει από επίσημες δηλώσεις Γερμανών αξιωματούχων, αλλά και δημοσιεύματα συστημικών γερμανικών μέσων ενημέρωσης, ότι η χώρα μας οδηγήθηκε, ή ακόμα και “σύρθηκε”, στις διερευνητικές από συμμαχικές δυνάμεις. Πρωτίστως τη Γερμανία και τις ΗΠΑ.<br /><br />Κάθε μία από τις δύο αυτές χώρες έχει τους δικούς της λόγους να μην επιθυμεί την περαιτέρω απομάκρυνση της Τουρκίας από τη Δύση. Παντί τρόπω και πάσει θυσία. Πρόκειται για γεγονός που δεν πρόκειται να αλλάξει, παρά το όσα λέγονται και γράφονται κατά καιρούς, προς εξυπηρέτηση άλλων σκοπών. Η δεν είναι ΜΟΝΟ αυτό. Φτάνοντας ενίοτε να υπερθεματίζουν.<br /><br />Προσφάτως, μεγάλη γερμανική εφημερίδα επέπληξε με σχόλιο της την Ελλάδα για την επέκταση των χωρικών της υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια στο Ιόνιο, λέγοντας ότι είναι προκλητική κίνηση προς την Τουρκία. Ακολούθησε η ανακοίνωση του ιδίου του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών που δήλωσε επισήμως ότι η Τουρκία ασχολείται μόνο με το Αιγαίο! Το ζήτημα για την ελληνική εξωτερική πολιτική και την άμυνα δεν είναι αυτό.<br /><br />Εντοπίζεται φυσικά στο ότι το καθεστώς Ερντογάν μέχρι στιγμής -αρχής γενομένης από το πραξικόπημα ανατροπής του στις 15 Ιουλίου του 2016- εκμεταλλεύεται αριστοτεχνικά τον “εθισμό” της Δύσης εκβιάζοντας ωμά Ουάσιγκτον και Βερολίνο. Απειλεί δε ευθέως και αξιόπιστα την εδαφική ακεραιότητα και τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας σε Αιγαίο και ανατολική Μεσόγειο.<br /><br />Και δώστου νέες φιλικές συστάσεις προς την Ελλάδα να υποχωρήσει αυτοεξαιρούμενη από όσα ισχύουν για όλη την υπόλοιπη υφήλιο, για κάποιο αορίστως οριζόμενο “κοινό καλό”. Το δικό τους… Για να ικανοποιηθεί ο “απροσάρμοστος” τον οποίον ο “πολιτισμένος” αποφεύγει να τον αντιμετωπίσει επικαλούμενος την “παιδεία” του, υποκρύπτοντας την απροθυμία του, η οποία ερμηνεύεται είτε ως φοβία, είτε ως κυνισμός…<br /><br />Παράλληλα, στο πλαίσιο των οργανωμένων προσπαθειών που καταβάλλει εδώ και πολλά χρόνια η Τουρκία για πλήρη απεξάρτησή της από τη Δύση σε ό,τι αφορά όχι μόνο τους εξοπλισμούς αλλά και τον επιχειρησιακό προσανατολισμό των ενόπλων της δυνάμεων, το ευρύτερο επιχειρησιακό της Δόγμα δηλαδή, έχει φτάσει στο σημείο να ανταλλάσσει πυραυλική και πυρηνική τεχνολογία πλέον με το Πακιστάν.<br /><br />Η συνεργασία Τουρκίας – Πακιστάν σε όλους τους τομείς, είναι διαδικασία σε ισχύ εδώ και χρόνια. Δεν λέμε κάτι νέο. Ούτε είναι είδηση το γεγονός ότι, επίσης εδώ και πολλά χρόνια, οι τουρκικοί σχεδιασμοί εκφεύγουν απολύτως πέρα από οτιδήποτε αναφέρουν οι νατοϊκές νόρμες. Για την Τουρκία, Ρωσία και Κίνα ΔΕΝ είναι αντίπαλοι. Είναι για το ΝΑΤΟ…<br /><br />Παρά την πλήρη αλλαγή στον εξοπλιστικό και επιχειρησιακό τους προσανατολισμό, οι Τούρκοι δεν έχουν φυσικά κατορθώσει ακόμη να απεξαρτηθούν 100% από τη Δύση. Παράλληλα, σημαντικά προβλήματα και καθυστερήσεις έχουν σημειωθεί σε πολλά από τα προγράμματα ανάπτυξης και παραγωγής εγχώριων όπλων και συστημάτων, λόγω απαγορεύσεων εξαγωγής κρίσιμων απαρτίων και υποσυστημάτων, αλλά…<br /><br />Η εξάρτηση από τις ΗΠΑ και την Ευρώπη έχει μειωθεί σε σημαντικό βαθμό. Με μεγάλο κόστος σε χρήμα και χρόνο ομολογουμένως αλλά αυτό δεν φαίνεται να απασχολεί τον Ρ.Τ. Ερντογάν, από τη στιγμή που εξακολουθεί να έχει την εναλλακτική χρηματοδοτική στήριξη από το εξωτερικό (Κατάρ, Αζερμπαϊτζάν…).<br /><br />Οι ΗΠΑ κατά συνέπεια δεν επηρεάζουν (τελικώς δεν ελέγχουν έτσι…) την Τουρκία πλέον. Γεγονός που αποδεικνύεται και από τις αλλοπρόσαλλες “μελέτες” των think tank των ΗΠΑ. Για τη δε Ευρώπη ούτε λόγος να γίνεται… Πράγμα που σημαίνει ότι υπό οποιεσδήποτε συνθήκες, ΚΑΝΕΙΣ δεν εγγυάται (δεν μπορεί να εγγυηθεί…) την ασφάλεια της Ελλάδας.<br /><br />Τούτων λεχθέντων, δεν είναι ανάγκη να περιμένουμε την Τουρκία να αποκτήσει δυνατότητα πυρηνικής κρούσης μπας και ξυπνήσουν οι χαχόλοι στο Βερολίνο και οι της… υψηλής στρατηγικής στην Ουάσιγκτον. Είμαστε ήδη έκθετοι, επειδή έχουμε ένα αρκετά δύσκολο χώρο (ανατολικό Αιγαίο, Δωδεκάνησα, Έβρο) να προστατέψουμε.<br /><br />Όσες συμφωνίες “στρατηγικού χαρακτήρα” και να υπογράψουμε, προσπαθώντας να εξασφαλίσουμε επιρροή και ανταλλάγματα, θα πρέπει να διαθέτουμε αυτόνομα τα μέσα και τα όπλα που θα καταστήσουν βαριά τα αντίποινα οποιασδήποτε τουρκικής απερισκεψίας.<br /><br />Διευρύνουμε λοιπόν τη συνεργασία μας με το Ισραήλ και τις ΗΠΑ και καλώς πράττουμε. Δεν φτάνει όμως αυτό… Πρέπει να εκμεταλλευτούμε περαιτέρω και τη στρατηγική μας συνεργασία και σχέση με τη Γαλλία. Ακριβώς επειδή είναι μία σχέση που μας επιτρέπει να έχουμε τα κατάλληλα όπλα αποτροπής στη διάθεσή μας. Τα όπλα απαγόρευσης πρόσβασης και άρνησης περιοχής (A2/AD, Anti-Access/Area Denial), όπως διαφορετικά αποκαλούνται.<br /><br />Όπλα που αρνούμαστε ή αποφεύγουμε να αποκτήσουμε με διάφορα προσχήματα. Λέμε ότι σχεδιάζουμε τη δημιουργία ενός ολοκληρωμένου δικτύου επιτήρησης στο Αιγαίο, αλλά και αυτή η ενέργεια από μόνη της δεν είναι αποτρεπτική. Χρειαζόμαστε όπλα που να μας δίνουν τη δυνατότητα να πλήξουμε στόχους οπουδήποτε μέσα στην Τουρκία, οποτεδήποτε.<br /><br />Τα όπλα αυτά επρόκειτο να είναι διαθέσιμα στις FREMM που για πρώτη φορά είχε ζητήσει το Πολεμικό Ναυτικό από την περίοδο 2006-2008, για δεύτερη το 2018 και για τρίτη, μέσω της προμήθειας των Belhara HN, το καλοκαίρι του 2020.<br /><br />Δεν αναφερόμαστε μόνο στους SCALP Naval (ΜdcΝ) που μπορούν να πλήξουν στόχους στο έδαφος σε αποστάσεις της τάξης των 1000 χιλιομέτρων, με πολύ μεγάλη ακρίβεια, για τους οποίους υπάρχουν και οι περιορισμοί διεθνούς συνθήκης που δυσχεραίνει σημαντικά την πώληση βλημάτων βεληνεκούς μεγαλύτερου των 300 χιλιομέτρων (<a href="https://www.state.gov/remarks-and-releases-bureau-of-international-security-and-nonproliferation/missile-technology-control-regime-mtcr-frequently-asked-questions/">MTCR: Missile Technology Control Regime</a>). Συνθήκη στην οποία προχώρησε η Γαλλία το 1987 και η Ελλάδα το 1992.<br /><br />Αναφερόμαστε και στους (αντιαεροπορικούς/αντιπυραυλικούς) ASTER 30 που μπορούν να δημιουργήσουν ζώνες απαγόρευσης πτήσεων σε αποστάσεις 120 τουλάχιστον χιλιομέτρων από το σκάφος επιφανείας που τους φέρει.<br /><br />Με άλλα λόγια, μέσω της ακτίνας έρευνας και εντοπισμού (300 χιλιόμετρα!) του ραντάρ σταθερής διάταξης Sea Fire, οι Belhara παρέχουν όχι μόνο τη δυνατότητα κάλυψης από αέρος ολόκληρου του ανατολικού Αιγαίου και των νησιών του, αλλά και των παραλίων της Μικράς Ασίας. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο το Πολεμικό Ναυτικό ζήτησε ΑΥΤΑ τα καράβια.<br /><br />Με αυτά τα όπλα επομένως (ΜdcN), η Ελλάδα αποκτά τη δυνατότητα να ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΕΙ στην Τουρκία να διασφαλίσει την απρόσκοπτη λειτουργία κρίσιμων για την πολεμική της μηχανή υποδομών (πυρηνικών συμπεριλαμβανομένων…). Ανεξαρτήτως ώρας, καιρικών συνθηκών και τοποθεσίας.<br /><br />Με αυτά τα όπλα (MdcN) η Ελλάδα ΑΡΝΕΙΤΑΙ στην Τουρκία πρόσβαση στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου (για αυτό άλλωστε ζητά και την αποστρατικοποίηση τους), στον Έβρο και στο Καστελόριζο. Γιατί θα γνωρίζει ότι όπου και να χτυπήσει, διακινδυνεύει η απάντηση να είναι άμεση, ΟΠΟΥΔΗΠΟΤΕ εντός του εδάφους της.<br /><br />Με αυτά τα όπλα (Sea Fire/ASTER 30) η Ελλάδα ΑΡΝΕΙΤΑΙ στην Τουρκία ακόμη και την απογείωση μαχητικών της αεροσκαφών από βάσεις στα μικρασιατικά παράλια, από τη στιγμή που θα μπορούμε να τα εντοπίζουμε έγκαιρα και να τα στοχοποιήσουμε, εφόσον πάρουν δυτική πορεία.<br /><br />Με αυτά τα όπλα (Sea Fire/ASTER 30) η Ελλάδα ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ στην τουρκική Αεροπορία να παρασύρει τα ελληνικά μαχητικά εντός της ακτίνας των S-400 που θα στηθούν σχετικά κοντά στις ακτές του Αιγαίου. Για τον πολύ απλό λόγο, ότι με το που θα εισέρχονται τα μαχητικά της στο FIR Αθηνών, θα μπορούν να καταρριφθούν και από τις ελληνικές μονάδες επιφανείας…<br /><br />Η επί της ουσίας ενίσχυση της συνεργασίας μας με τη Γαλλία συνεπώς, είναι μία από τις σημαντικές εναλλακτικές μας. Αυτή είναι η ουσία. Η οποία συν τοις άλλοις λέει ότι τέτοιου είδους όπλα στη Δύση, διαθέτουν (σχεδιάζουν, αναπτύσσουν και παράγουν) μόνο οι Γάλλοι και οι Αμερικανοί.<br /><br />Ας μην κοροϊδευόμαστε επομένως. “Φρεγάτες” MMSC με όσα έχουν γίνει γνωστά μέχρι σήμερα δεν αποτελούν εναλλακτική. Επίσης, αντιτορπιλικά κλάσης Arleigh Burke δεν φαίνεται να υπάρχουν ώστε να τεθεί το θέμα εάν αποδεσμεύονται ή όχι για την Ελλάδα. Το δε κόστος καθενός με τα όπλα του δεν είναι μικρότερο των 2,5 δισ. δολαρίων.<br /><br />Διότι γράφτηκε ότι η Ελλάδα εξετάζει και την αγορά καινούργιων Arleigh Burke. Με το καθένα από αυτά να κοστίζει όσο 4-5 MEKO A200. Θα πρέπει να είμαστε παράφρονες… Κι όταν έρθει η ώρα να εξεταστεί το αν αποδεσμεύονται για την Ελλάδα, η λογική και η εμπειρία προειδοποιεί ότι είναι σχεδόν νομοτελειακή η έγερση ζητήματος στην Ουάσιγκτον “μη διατάραξης της ισορροπίας στην Ανατολική Μεσόγειο“. Τη φρασεολογία πίσω από την οποία υποκρυπτόταν η απροθυμία να δυσαρεστήσουν ή να προκαλέσουν την Τουρκία.<br /><br />Δεν χρειάζεται λοιπόν να πάμε ούτε σε αμυντικές συμφωνίες με τη Γαλλία περιέχουσες ρήτρες αμοιβαίας συνδρομής, ούτε σε τίποτα από όλα αυτά… Αυτή τουλάχιστον είναι η άποψη του γράφοντα. Το μόνο που χρειάζεται είναι να διεκδικήσουμε και να αξιοποιήσουμε τις δυνατότητες που μας δίνει. Δεν υπάρχει “πολιτική” επιλογή στη συγκεκριμένη περίπτωση, κάτι στο οποίο παραπλανητικά επιμένουν πολλοί.<br /><br />Αν επιθυμούμε να διατηρήσουμε τις ισορροπίες με τις ΗΠΑ υπάρχουν δεκάδες άλλα εξοπλιστικά που μπορούμε να υλοποιήσουμε και αφορούν την προμήθεια νέων συστημάτων, καθώς και τον εκσυγχρονισμό και την υποστήριξη παλαιότερων. Είναι μέγα σφάλμα το να συνδέσουμε τις νέες μονάδες επιφανείας του ΠΝ με τα όπλα και τα συστήματα που τις έχει ζητήσει, με “ανταλλάγματα” προς τις ΗΠΑ.<br /><br />Δεν μπορούμε στρουθοκαμηλίζοντας να λέμε σήμερα ότι επειδή δώσαμε το πρόγραμμα των Rafale ύψους 2-2,4 δισ. ευρώ στους Γάλλους, θα πρέπει να δώσουμε το πρόγραμμα των φρεγατών στους Αμερικανούς. Δεν είναι λογική αυτό, είναι εθνική αυτοκτονία… Μήπως δεν έχουμε ήδη δώσει στις ΗΠΑ προγράμματα ύψους 2,6 τουλάχιστον δισ. δολαρίων στις ΗΠΑ (P-3H, MH-60R και εκσυγχρονισμός F-16 στο επίπεδο -V / και ακολουθούν -ορθώς- τα F-16 Block 50) από το 2015 μέχρι σήμερα;<br /><br />Μήπως έτσι θα συρρικνώσουμε τη μαχητική ικανότητα του Πολεμικού Ναυτικού για τα επόμενα 30 τουλάχιστον χρόνια, από τη στιγμή που θα το περιορίσουμε στα ίδια όπλα με αυτά που διαθέτει σήμερα επάνω στις κύριες μονάδες επιφανείας του, υποβαθμίζοντας μάλιστα δραματικά και την ανθυποβρυχιακή του ικανότητα (ASW);<br /><br />Το έχουμε γράψει πολλές φορές και δεν θα κουραστούμε να το επαναλαμβάνουμε. Αν η Ελλάδα επιθυμεί να εξαντλήσει τις εναλλακτικές της έναντι της Τουρκίας, δεν έχει παρά να το κάνει… Ακόμη και αν τις επιβληθούν “διερευνητικές” ή οποιαδήποτε άλλου είδους διαπραγμάτευση, θα έχει πάντα τα περιθώρια να διαφωνήσει και να αποχωρήσει. Κι όταν χρειαστεί να αντιδράσει.<br /><br />Αλλά θα πρέπει αν είναι έτοιμη γι’ αυτό. Διότι καμία άλλη χώρα δεν θα βρεθεί να το πράξει για λογαριασμό της. Ας μην ξεχνάμε, ότι στη δύσκολη στιγμή και για ένα σημαντικό όσο και κρίσιμο για την έκβαση μιας σύγκρουσης διάστημα, θα είμαστε ολομόναχοι. Ή τουλάχιστον γι’ αυτό το σενάριο θα πρέπει αν ετοιμαζόμαστε.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Οι πραγματικές εναλλακτικές της Ελλάδας έναντι συμμαχικών… και των τουρκικών μεθοδεύσεων

Του Στέργιου Δ. Θεοφανίδη Η πρόσφατη παρέμβαση Σαμαρά διά της συνέντευξης στην “Καθημερινή”, δεν λέει κάτι καινούριο. Πέραν γνωστών εκπεφρασ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ακύρωση Τουρκολιβυκού Μνημονίου: Αμερικανικό ''δώρο'' ή τουρκικός ελιγμός

<img src="https://img.huffingtonpost.com/asset/601272262500002a191d60dc.jpeg?ops=scalefit_630_noupscale" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Η Ελλάδα οφείλει να είναι σε εγρήγορση</span></h3><b>Αλέξανδρος Θ. Δρίβας*  </b><br />Πολύ καλή εξέλιξη - υπό προϋποθέσεις που αφορούν τη σωστή διαχείριση - η ακύρωση του παράνομου και εξωφρενικού τουρκολιβυκού μνημονίου που υπεγράφη 14 μήνες πριν μεταξύ Τουρκίας και Σάρατζ. <br /><br />Συγκεκριμένα όπως μετέδωσε <a href="https://www.egypttoday.com/Article/1/96913/Libyan-court-cancels-border-demarcation-and-security-cooperation-agreement-between">egypttoday.com,</a>δικαστήριο στη Λιβύη έκρινε άκυρα τα διατάγματα της κυβέρνησης Σάρατζ για το τουρκολιβυκό Μνημόνιο καθώς και τη συμφωνία στρατιωτικής συνεργασίας με την Τουρκία. Μάλιστα την απόφαση δημοσιεύει και το λιβυκό κοινοβούλιο που εδρεύει στην Ανατολική Λιβύη. <br /><br />Λίγες μέρες πριν, στην Huffpost Greece σε άρθρο μου με τίτλο ″Οι στόχοι των ΗΠΑ στην εξωτερική πολιτική και η Κρήτη″ στο οποίο υποστηρίζω ότι οι ΗΠΑ δεν αποκλείεται να στηρίξουν άμεσα τα 12 ναυτικά μίλια στην Κρήτη, όπως άλλωστε στήριξαν την ελληνο-αιγυπτιακή συμφωνία μερικής οριοθέτησης στις 6/8/2020, μια συμφωνία που εξέπληξε αρνητικά όχι μόνο την Τουρκία αλλά και τις ΗΠΑ. Να μην ξεχνάμε την προοπτική του East Med αλλά και το ενδιαφέρον της Ρωσίας για το τουρκολιβυκό σύμφωνο, το οποίο θα έφερνε ακόμη πιο κοντά Ρωσία και Τουρκία στη Λιβύη. <br /><br />Επίσης, οι ΗΠΑ από τους μήνες Σεπτέμβριο και Οκτώβριο του περασμένου έτους, μέσα από έντονο παρασκήνιο, κατάφεραν να περάσουν τις θέσεις τους στη Λιβύη με μια συνθήκη παύσης πυρός (μια εύθραυστη συμφωνία) η οποία ωστόσο έβαλε ″πάγο″ στο ρωσοτουρκικό σχέδιο για διχοτόμηση της Λιβύης. Από την άλλη πλευρά, η Ελλάδα οφείλει να έχει στο νου και την τουρκική πολιτική. <br /><br />Η Τουρκία γνώριζε όταν συνυπέγραφε το παράνομο τουρκολιβυκό σύμφωνο, ότι είχε μηδαμινές πιθανότητες να γίνει μια βάση για τις τουρκικές διεκδικήσεις. Η Τουρκία αυτό που κάνει πάντα είναι να εμφανίζει ένα πρόβλημα στο οποίο μετά παρουσιάζεται ως καταλύτης και μπορεί να το ″πουλήσει″ ως διαλλακτικότητα για να εγείρει αξιώσεις κατά της Ελλάδας ανατολικά (Καστελόριζο). Άρα: Ευχάριστα νέα; Σαφώς. Τελείωσαν τα προβλήματα και οι κίνδυνοι; Όχι.<div><br /></div><div><b><i>*Διεθνολόγος -Συντονιστής του Τομέα Ευρασίας & Ν. Α. Ευρώπης στο ΙΔΙΣ - Research Fellow in HALC (Hellenic American Leadership Council)</i></b></div><div><br /></div><div>πηγή<br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ακύρωση Τουρκολιβυκού Μνημονίου: Αμερικανικό ''δώρο'' ή τουρκικός ελιγμός

Η Ελλάδα οφείλει να είναι σε εγρήγορση Αλέξανδρος Θ. Δρίβας*   Πολύ καλή εξέλιξη - υπό προϋποθέσεις που αφορούν τη σωστή διαχείριση - η ακύρ...

Διαβάστε την συνέχεια

Πρόβα generale η άσκηση “Skyros” για τα Rafale στο Αιγαίο: Στον «Ηνίοχο 21» θα ανεβαίνει ο πήχης στο Ελληνικό Top Gun

<img height="427" src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2021/01/210127223809_RAFALE-ANEFODIASMOS-1024x683.jpg" width="640" /><br /><br />RAFALE, Mirage 2000-5, F-16 έκλεισαν αεροπορικό ραντεβού σε Αιγαίο και Ιόνιο και για 48 ή 72 ώρες- αναλόγως του καιρού και του πιεστικού προγράμματος των Γάλλων- τα Ελληνικά «γεράκια» θέλουν να μάθουν από πρώτο χέρι στο επιχειρησιακό πεδίο των αιθέρων, πως επιτυγχάνεται η αεροπορική υπεροχή με το νέο απόκτημα της HAF, το Γαλλικό RAFALE, F-3R.<br /><br />Ο ιδιαίτερος σχεδιασμός που έχει γίνει από το Γενικό Επιτελείο Αεροπορίας και το Αρχηγείο Τακτικής Αεροπορίας έχει κοινό παρονομαστή, όσοι πετάξουν με τους Γάλλους κυρίως στα σενάρια Air to ground να πάρουν μια δυνατή γεύση του αεροσκάφους που θ’ ανοίγει τον δρόμο για τους σχηματισμούς της ΠΑ που ακολουθούν. Αυτή βεβαίως θα είναι μια από τις βασικές αποστολές που πρόκειται να έχουν οι ιπτάμενοι των Ελληνικών RAFALE, ν’ ανοίγουν τους διαδρόμους για τα μαχητικά κρούσης που βρίσκονται στα μετ όπισθεν.<br />Άλλωστε η έλευση των 18 RAFALE F-3R στην 332 Μοίρα σημαίνει ότι η Πολεμική Μοίρα «Γεράκι» αναλαμβάνει τον ρόλο της αεροπορικής υπεροχής. Και είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία μιας και τα «Μπλε φτερά» θα πετάξουν μαζί με τα Γαλλικά μαχητικά, οι αεροπόροι ν’ αντιληφθούν από πρώτο χέρι, το πως αλλάζει ο επιχειρησιακός σχεδιασμός της Πολεμικής Αεροπορίας και πως η δική τους αποστολή γίνεται πιο ασφαλής.<br /><br />Τα δυο πρώτα «γεράκια» της HAF, ο Α’ ΓΕΑ Αντιπτέραρχος Γεώργιος Μπλιούμης και ο Αρχηγός ΑΤΑ Αντιπτέραρχος Θεμιστοκλής Μπουρολιάς, μαζί με τους επικεφαλής στον κλάδο επιχειρήσεων σχεδιάζουν και την τελευταία λεπτομέρεια που έχει να κάνει με αυτή τη άσκηση, η οποία ωστόσο περιλαμβάνει και χαρακτηριστικά διακλαδικότητας.<br /><br />Οι ίδιοι οι αεροπόροι που καλούνται να λάβουν μέρος στην άσκηση «Skyros» , δεν είναι η πρώτη φορά που ασκούνται μαζί με Γάλλους και RAFALE, όμως τώρα οι μετρήσεις που γίνονται στην απενημέρωση έχουν ξεχωριστή αξία, ιδίως ύστερα από μια πτήση στο Αιγαίο, διότι εκεί φαίνονται οι διαφορές και τα τεχνολογικά προσόντα των νέων αεροσκαφών που προμηθεύτηκε η Πολεμική Αεροπορία.<br /><br />Το αεροπορικό Επιτελείο θέλει τα «γεράκια» που θα πετάξουν, στις αναφορές τους να έχουν τα πρώτα στοιχεία, του πόσο μακριά δύναται να βλέπουν τα φίλια RAFALE στην άσκηση, αλλά και το πόσο μακριά μπορούν να καθηλώσουν τον δυνητικό αντίπαλο, είτε αυτός βρίσκεται στον αέρα είτε είναι η εχθρική αεράμυνα είτε ένας στόχος υψηλής επιχειρησιακής αξίας.<br /><br />Από τη «Skyros» στον απαιτητικό «Ηνίοχο»<br /><br />Η στρατηγική εταιρική σχέση Αθήνας και Παρισιού μετά και την ιστορική υπογραφή της συμφωνίας για τα RAFALE, θα διευρυνθεί και θα αποκτήσει ξεκάθαρο και μόνιμο αποτύπωμα και στην Ανατολική Μεσόγειο. Η άσκηση «Skyros» είναι η αρχή καθώς το επόμενο προγραμματισμένο ραντεβού της HAF με την Armee de L’ Air είναι την πρώτη εβδομάδα του Απριλίου στην πολυεθνική άσκηση της Πολεμικής Αεροπορίας «Ηνίοχος», η οποία εφόσον το επιτρέψει η πανδημία θα γίνει και μάλιστα με ηχηρές συμμαχικές συμμετοχές (Ισραήλ, ΗΠΑ, ΗΑΕ, Ιταλία κ.α.) που αναδεικνύουν τη διεθνή αναγνώριση των Ελλήνων αεροπόρων και μηχανικών. Στην αεροπορική βάση της Ανδραβίδας θα μετασταθμεύσουν Mirage και RAFALE της Γαλλικής Πολεμικής Αεροπορίας.<br /><br />Η ποσότητα και ποιότητα των σεναρίων που σχεδιάζει αποκλειστικά το αεροπορικό Επιτελείο και οι επιτελείς του Ελληνικού «top gun» επιτρέπει την εμβάθυνση σε γνώσεις του νέου μαχητικού που τον Ιούλιο θα φορέσει το γαλανόλευκο Εθνόσημο.<br /><br />Είναι σαφές πάντως για όλους τους αεροπόρους ότι με την επιστροφή των πρώτων ιπταμένων που θα ονομαστούν διαθέσιμοι στον τύπο του RAFALE και την άφιξη των πρώτων έξι αεροσκαφών εντός του έτους, τότε θα ξεκινήσει το βαθύ «ξεψάχνισμα» των δυνατοτήτων που θα εκτοξεύσουν τις επιχειρησιακές δυνατότητες της ΠΑ. Αυτό είχε γίνει και την εποχή των Mirage για τα οποία η Ελληνική Πολεμική Αεροπορία έστελνε παρατηρήσεις και νέα δεδομένα στους Γάλλους, τόσο επιχειρησιακά όσο και τεχνικά, μιας και τα Ελληνικά «δελταπτέρυγα» δούλεψαν πολύ περισσότερο από εκείνα της Γαλλικής Πολεμικής Αεροπορίας.<br /><br />Η πολυεθνική άσκηση «SKYROS» που έχει σχεδιάσει η Armee de L’ Air, ώστε ιπτάμενοι και μηχανικοί να ταξιδεύουν σε σύμμαχες χώρες πολύ μακριά από τις μητρικές βάσεις κι από εκεί να επιχειρούν και να εκπαιδεύονται ώστε ν’ αναπτύσσεται και η διαλειτουργικότητα, βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη.<br /><br />Τα «τιτιβίσματα» της Γαλλικής Πολεμικής Αεροπορίας μαρτυρούν πως τις τελευταίες ημέρες τα RAFALE, το μεταγωγικό Α400 και το Α330 ιπτάμενο τάνκερ βρίσκονται στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Και εκεί οι Γάλλοι μαζί με τα «γεράκια» της ερήμου εκπαιδεύονται μαζί εφαρμόζοντας πολλές αεροπορικές τακτικές τόσο στον αγώνα αέρος- αέρος, όσο και αέρος- εδάφους.<div><br /></div><div><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Πρόβα generale η άσκηση “Skyros” για τα Rafale στο Αιγαίο: Στον «Ηνίοχο 21» θα ανεβαίνει ο πήχης στο Ελληνικό Top Gun

RAFALE, Mirage 2000-5, F-16 έκλεισαν αεροπορικό ραντεβού σε Αιγαίο και Ιόνιο και για 48 ή 72 ώρες- αναλόγως του καιρού και του πιεστικού προ...

Διαβάστε την συνέχεια

Μπούμερανγκ για την Τουρκία ο εναγκαλισμός με τους τζιχαντιστές στην Συρία

<a href="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/01/al-nusra.jpg"><img src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/01/al-nusra-696x367.jpg" /></a><br /><br /><b>Λυκοκάπης Γιώργος</b><br />Ταυτόχρονη αιματηρή επανεμφάνιση έκαναν οι τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους (ISIS) σε Ιράκ και Συρία, με δύο επιθέσεις αυτοκτονίας στην ιρακινή πρωτεύουσα και μία αιματηρή ενέδρα σε λεωφορείο που μετέφερε Σύριους στρατιώτες στην επαρχία Ντέιρ Εζόρ, η οποία βρίσκεται κοντά σε έναν από τους θύλακες που διατηρεί η τρομοκρατική οργάνωση στην εμπόλεμη Συρία, συγκεκριμένα στην αχανή έρημο Μπαντίγια.<br /><br />Παρά την κατάρρευση του χαλιφάτου του σε Συρία και Ιράκ τον Μάρτιο του 2019 και την εξόντωση του ηγέτη του, το Ισλαμικό Κράτος διατηρεί ακόμα δυνάμεις, ικανές να πλήττουν τα στρατεύματα του καθεστώτος Άσαντ, αλλά και τους σιίτες "αποστάτες" στο Ιράκ, όπως έδειξε και η αιφνίδια επίθεση που πραγματοποίησε στο Ιράκ εις βάρος μελών της σιιτικής παραστρατιωτικής οργάνωσης "Μονάδες Λαϊκής Κινητοποίησης", αμέσως μετά τις επιθέσεις αυτοκτονίας στην Βαγδάτη.<br /><br />Οι φόβοι πολλών διεθνών αναλυτών επιβεβαιώθηκαν για την δυνατότητα ανασύνταξης του Ισλαμικού Κράτους, το οποίο έχει δείξει πως μπορεί να εκμεταλλεύεται περιστάσεις, όπως την τουρκική εισβολή εις βάρος των Κούρδων στην βόρεια Συρία, τον Οκτώβριο του 2019. Υπενθυμίζεται πως τότε εκατοντάδες τζιχαντιστές-αιχμάλωτοι των Κούρδων μαχητών του YPG, είχαν απελευθερωθεί από τον ίδιο τον τουρκικό στρατό, καθώς η βασική προτεραιότητα της Τουρκίας ήταν και είναι η ανάσχεση της κουρδικής παρουσίας στα τουρκοσυριακά σύνορα και όχι η καταπολέμηση των τζιχαντιστών.<br /><br />Βέβαια, καθώς είναι υποχρεωμένη να υπολογίζει στην κατά πολύ ισχυρότερη ρωσική και ιρανική παρουσία, η Τουρκία δεν μπορεί να εργαλειοποιήσει το Ισλαμικό Κράτος, με τον ίδιο βαθμό που το έπραττε τα προηγούμενα χρόνια, όταν για παράδειγμα κατά την πολιορκία της κουρδικής πόλης Κομπάνι το 2014, ο τουρκικός στρατός δεν είχε ρίξει ούτε έναν πυροβολισμό στα στίφη των τζιχαντιστών, παρόλο που αυτοί ήταν μία ανάσα από την εμβέλεια των πυρών τους!<div><br />Στο στόχαστρο τζιχαντιστών και η Τουρκία<br /><br />Μάλιστα από τις αρχές του μήνα στο στόχαστρο τζιχαντιστικών ομάδων έχουν βρεθεί όλο και περισσότερο και τα φυλάκια που διατηρεί ο τουρκικός στρατός, όπως και οι κοινές ρωσοτουρκικές περιπολίες που πραγματοποιούνται από τον περασμένο Μάρτιο στο Ιντλίμπ, έπειτα από την αμφίβολης αποτελεσματικότητας εκεχειρία που είχαν καταλήξει με επεισοδιακό τρόπο Μόσχα και Άγκυρα.<br /><br />Οι επιθέσεις αυτές διαπράττονται από πρωτοεμφανιζόμενες οργανώσεις, που φέρονται όμως να συνδέονται είτε με το Ισλαμικό Κράτος, είτε με το τοπικό παρακλάδι της Αλ Κάιντα, την πρώην αλ Νούσρα και νυν Χαγιάτ Ταχρίρ αλ Σαμ. Ένας από τους λόγους που η Μόσχα ανέχεται την τουρκική παρουσία στην Συρία, πέραν των ισορροπιών που επιδιώκει στις ρωσοτουρκικές σχέσεις, είναι και η προσδοκία της πως η Τουρκία θα κατορθώσει να θέσει υπό τον έλεγχο της τα στίφη των τζιχαντιστών, κάτι που στην πραγματικότητα ουδόλως επιβεβαιώνεται.<br /><br />Βέβαια οι στρατιωτικοί διοικητές του Ελεύθερου Συριακού Στρατού, των μισθοφορικών συμμοριών της Άγκυρας, περιορίζονται να παρουσιάζουν τις τζιχαντιστικές επιθέσεις, ούτε λίγο ούτε πολύ, ως υποκινούμενες από το καθεστώς Άσαντ! Ο φιλότουρκες συμμορίες ουσιαστικά παραφράζουν έναν παλαιότερο ισχυρισμό της δυτικών μέσων ενημέρωσης, κατά την έναρξη του συριακού εμφυλίου.<br /><br />Συγκεκριμένα, όπως ο Άσαντ φέρονταν να είχε ανεχτεί την δράση του Ισλαμικού Κράτους προκειμένου να έχει το ελευθέρας να εξοντώσει την "μετριοπαθή" ισλαμική αντιπολίτευση, έτσι τώρα η Δαμασκός "καλοβλέπει" την πρόσφατη δράση των τζιχαντιστών, από κοινού με τους Ιρανούς συμμάχους της, προκειμένου να υπονομεύσει την ρωσοτουρκική εκεχειρία και να θέσει υπό τον έλεγχο της το σύνολο του Ιντλίμπ!<br /><br />Θεατής του "συμμοριτοπολέμου" η Άγκυρα<br /><br />Φυσικά για την επαναδραστηριοποίηση των τζιχαντιστών δεν έχει το κύριο μερίδιο ευθύνης το καθεστώς Άσαντ, αλλά η διφορούμενη στάση που συνεχίζει να κρατά η Τουρκία έναντι ακραίων ισλαμικών οργανώσεων, όπως της Χαγιάτ Ταχρίρ αλ Σαμ που ελέγχει το Ιντλίμπ και η οποία έχει αντιταχθεί στην ρωσοτουρκική κατάπαυση του πυρός και στις περιπολίες που πραγματοποιούν Μόσχα και Άγκυρα στην περιοχή, αρνούμενη την "πατρωνείας" της Τουρκίας.<br /><br />Είναι χαρακτηριστικό πως αν πλέον και η Τουρκία την θεωρεί τρομοκρατική οργάνωση από το καλοκαίρι του 2018, εντούτοις αποφεύγει επιμελώς να συγκρουστεί μαζί της. Το τελευταίο διάστημα η Χαγιάτ Ταχρίρ αλ Σαμ επιδιώκει να εμφανιστεί ως η κύρια εκπρόσωπος της ισλαμικής αντιπολίτευσης, υποσκελίζοντας τον Ελεύθερο Συριακό Στρατό, την στιγμή που χαρακτηρίζεται ως τρομοκρατική οργάνωση από τις ΗΠΑ και την Ρωσία, ενώ την ίδια στιγμή εκθέσεις του ΟΗΕ αναφέρονται σε «εγκλήματα πολέμου» που διαπράττουν σωρηδόν τα μέλη της.<br /><br />Στην πραγματικότητα η ανεξέλεγκτη δράση των τζιχαντιστών έχει πλέον μετατραπεί σε "βαρίδι" για την Τουρκία, καθώς η ίδια φαίνεται ανήμπορη να θέσει υπό έλεγχο τις συμμορίες φανατικών που παλαιότερα ανέχονταν και υποστήριζε, σχεδόν στο σύνολο τους. Έχει φτάσει να είναι θεατής του "συμμοριτοπόλεμου" που μαίνεται στο Ιντλίμπ, παρακολουθώντας την όλο και μεγαλύτερη αυτονόμηση της τζιχαντιστικής Χαγιάτ Ταχρίρ αλ Σαμ, που αντιμάχεται τις δυνάμεις που η ίδια υποστηρίζει.<br /><br />Επιπλέον, ενδέχεται να δικαιώσει τις φωνές στο εσωτερικό των ΗΠΑ, που καλούν σε ενίσχυση της αμερικανικής στρατιωτικής παρουσίας στην Συρία, προς ικανοποίηση των πραγματικά αξιόπιστων αντιπάλων των τζιχαντιστών: των Κούρδων της οργάνωσης YPG. Το συγκεκριμένο ενδεχόμενο μοιάζει όλο και περισσότερο πιθανό, μετά και την εκλογή του «φίλου των Κούρδων» Μπάιντεν, όπως τον αποκαλούν τα ίδια τα τουρκικά ΜΜΕ και αξιωματούχοι της γείτονος.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Μπούμερανγκ για την Τουρκία ο εναγκαλισμός με τους τζιχαντιστές στην Συρία

Λυκοκάπης Γιώργος Ταυτόχρονη αιματηρή επανεμφάνιση έκαναν οι τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους (ISIS) σε Ιράκ και Συρία, με δύο επιθέσεις α...

Διαβάστε την συνέχεια

Με γραμμές βάσης μπορούμε να μεγιστοποιήσουμε τα χωρικά ύδατα – Η περίπτωση της Κρήτης

<a href="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/01/18-%CE%A7%CE%B1%CF%81%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%9F%CE%BB%CE%B7%CE%9A%CF%81%CE%B7%CF%84%CE%B7-12%CE%BD%CE%BC-.jpg"><img src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/01/18-%CE%A7%CE%B1%CF%81%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%9F%CE%BB%CE%B7%CE%9A%CF%81%CE%B7%CF%84%CE%B7-12%CE%BD%CE%BC--696x367.jpg" /></a><br /><br /><b>Καλογεράκης Ηρακλής</b><br />Σύμφωνα με τη σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας τα νησιά (εξαιρούνται τα τεχνητά), ανεξαρτήτως θέσεως και μεγέθους δικαιούνται να έχουν ό,τι έχει και μια ηπειρωτική περιοχή. Δηλαδή, χωρικά ύδατα (χωρική θάλασσα) εύρους μέχρι 12 ν.μ., συνορεύουσα ζώνη μέχρι 24 ν.μ. από γραμμή βάσεως, υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ.<br /><br />Όλα τα νησιά έχουν υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ, αρκεί να μπορούν να συντηρήσουν ανθρώπινη διαβίωση. Δηλαδή να έχουν χώρο και έδαφος κατάλληλο για ανθρώπινη διαβίωση. Αξιοσημείωτο είναι πως μέχρι το 2020 η μόνη χώρα που είχε χωρική θάλασσα μόνο 6 ν.μ. ήταν η Ελλάδα. Όμως πρόσφατα, στις 20 Ιανουαρίου 2021, με ευρύτατη πλειοψηφία 284 βουλευτών ψηφίστηκε νομοσχέδιο το οποίο επεκτείνει την χωρική μας θάλασσα στο Ιόνιο Πέλαγος από τα 6 στα 12 ν.μ.<br /><br />Για την εύκολη αποτύπωση και χάραξη της χωρικής θάλασσας, στην οποία το παράκτιο κράτος ασκεί πλήρη κυριαρχία, υπάρχει η <a href="https://eur-lex.europa.eu/legal-content/EL/TXT/HTML/?uri=CELEX:21998A0623(01)&from=PT">πρόβλεψη</a> όταν η ακτογραμμή είναι "δαντελωτή" αφενός να κλείνονται οι κολπώσεις με μια ευθεία γραμμή και αφ ετέρου να ενώνονται οι άκρες των οδοντώσεων με τα πλησίον νησιά ή μεταξύ τους. Από αυτές τις ευθείες γραμμές, θα μετράμε το εύρος της χωρικής θάλασσας. Επίσης, όπου υπάρχουν πολλές νησίδες, νησίδια ή βράχοι κοντά στις ακτές ή συστάδες νησιών, μπορούμε να τα περικλείσουμε με ευθείες γραμμές και από αυτές να μετράμε το εύρος της χωρικής θάλασσας.<br /><br />Μέχρι και οι "σκόπελοι" που δεν δικαιούνται ΑΟΖ ή χωρική θάλασσα (άρθρο 13), υπό προϋποθέσεις, μπορούν να χρησιμοποιηθούν για χάραξη των γραμμών βάσεως που θα είναι η αφετηρία μέτρησης της χωρικής θάλασσας του κράτους στο οποίο ανήκουν. Τέλος, οι κόλποι κλείνουν με ευθεία γραμμή αν το άνοιγμα είναι μέχρι 24 νμ εκτός και αν είναι ιστορικοί, οπότε μπορεί να κλείσουν και κόλποι μεγαλύτερου ανοίγματος.<br /><br />Η χώρα μας, χωρίς νομοθέτηση (εθιμικά), αναγνώριζε από το 1936 κλείσιμο κόλπων με άνοιγμα μέχρι 10 ν.μ. (αντί 24 που προβλέπει το Δίκαιο της Θάλασσας) και μάλιστα το 1978 εξεδόθη χάρτης της Υδρογραφικής Υπηρεσίας που το εμφάνιζε. Επίσης δεν έχουμε ποτέ μέχρι τώρα αναγνωρίσει κανένα κόλπο σαν ιστορικό. Άραγε, υπάρχει κόλπος σε όλη την Ελλάδα, που να μην μπορεί να χαρακτηριστεί σαν ιστορικός; Υπάρχει κόλπος που να μην έγινε κάποιο σημαντικό ιστορικό γεγονός όπως να αποβιβάστηκε κάποια ναυτική δύναμη Αράβων, Ρωμαίων, Βυζαντινών, Γενοβέζων, Βενετών, κουρσάρων, Αιγυπτίων, Οθωμανών, εχθρών ή συμμάχων του Β' Παγκοσμίου Πολέμου;<br /><br />Αδικαιολόγητη καθυστέρηση<br /><br />Η χάραξη των "Ευθειών Γραμμών Βάσεως" (10 ευθείες) και <a href="https://www.e-nomothesia.gr/kat-aigialos-paralia/proedriko-diatagma-107-2020-phek-258a-27-12-2020.html">το κλείσιμο των 39 κόλπων που πρόσφατα</a> έγινε στο Ιόνιο πέλαγος μέχρι την Άκρα Ταίναρο είναι σαφώς ένα σημαντικό βήμα, όμως αυτό πρέπει να συνεχίσει σε όλο το Κρητικό Πέλαγος και όχι μόνο νότια και ανατολικά της Κρήτης όπως ανακοινώθηκε. Αυτό, όπως και η αύξηση της χωρικής θάλασσας, πρέπει σταδιακά να γίνει σε όλη την επικράτεια, σε όλα τα πελάγη και τις θάλασσες μας.<br /><br />Τόσα χρόνια καθυστερούμε αδικαιολόγητα κατά την άποψη μου, τη χάραξη αυτή και οι καθυστερήσεις όπως από τα τεκταινόμενα στην Ανατολική Μεσόγειο συμπεραίνεται, είναι εις βάρος μας. Εύκολα μπορεί κάποιος να αντιληφτεί πόσο μεγαλύτερη περιοχή για την άσκηση της εθνικής κυριαρχίας κερδίζουμε, αν κλείναμε τους κόλπους που επιτρέπεται ή αν περικλείαμε με ευθείες γραμμές όλες τις συστάδες των νησιών μας.<br /><br /><a href="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/01/10-%CE%93%CF%81%CE%B1%CE%BC-%CE%92%CE%B1%CF%83-%CF%83%CE%B5-%CE%A3%CF%85%CE%BC%CF%80%CE%BB%CE%B5%CE%B3%CE%BC%CE%B1%CE%9D%CE%B7%CF%83%CE%B9%CF%89%CE%BD1.jpg"><img height="457" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/01/10-%CE%93%CF%81%CE%B1%CE%BC-%CE%92%CE%B1%CF%83-%CF%83%CE%B5-%CE%A3%CF%85%CE%BC%CF%80%CE%BB%CE%B5%CE%B3%CE%BC%CE%B1%CE%9D%CE%B7%CF%83%CE%B9%CF%89%CE%BD1.jpg" width="640" /></a><br /><br />Η Κρήτη με το πλήθος των νησίδων και βράχων που την περιβάλλουν, μπορεί να αυξήσει σημαντικά την έκταση της χωρικής θάλασσας δηλ. της ζώνης πλήρους εθνικής κυριαρχίας. Μπορούμε λοιπόν να κλείσουμε όλους τους κόλπους μας και όχι μόνο αυτούς που έχουν άνοιγμα μέχρι 24 ν.μ., να περικλείσουμε τις συστάδες των νήσων και να ενώσουμε την ακτογραμμή της Κρήτης με τα παρακείμενα νησιά. Για παράδειγμα, μπορούμε να ενώσουμε με ευθείες γραμμές τον κόλπο της Μεσαράς με τα νησιά Παξιμάδια, τα νησιά Γαυδος-Γαυδοπούλα με Παλαιόχωρα και Ακτές Μεσαράς, την Άρβη με το Γαιδουρονήσι και Κουφονήσια, την Άκρα Σίδερος με Ελάσα-Καβάλλους και Τράχηλο Κουφονησίων κ.α.<div><br />Το γαλλικό παράδειγμα και η γειτονιά μας<br /><br />Ας ακολουθήσουμε λοιπόν το παράδειγμα της Γαλλίας με την Αντίγκουα & Μπαρμπούντα, που πρόσφατα, στις 12 Απριλίου 2019, χάραξαν γραμμές βάσεως και χωρική θάλασσα και τα ανακοίνωσαν στον ΟΗΕ. Πριν όμως προχωρήσουμε στην επέκταση χωρικής θάλασσας σε άλλες θάλασσες και πελάγη, θα πρέπει να εξασκήσουμε το δικαίωμα μας αυτό και να καταθέσουμε στον ΟΗΕ τις Ευθείες Γραμμές Βάσεως, από τις οποίες θα μετριέται το εύρος της αιγιαλίτιδας ζώνης. Πρώτα παίρνουμε το αυτοκίνητο και μετά παίρνουμε το καύσιμο που θα το κινήσει!<br /><br />Στη γειτονιά μας, η Αλβανία έχει καθιερώσει γραμμές βάσεως από το 1952 όταν ανακοίνωσε και εύρος χωρικής θάλασσας 10 ν.μ. Την 1 Μαρτίου 1960 ανακοίνωσε αύξηση της χωρικής θάλασσας από 10 σε 12 ν.μ. και επανέλαβε την καθιέρωση των γραμμών βάσης. Το 1976, αύξησε τη χωρική θάλασσα σε 15 ν.μ. και στις 24 Μαρτίου 1990 ξαναγύρισε στα 12 ν.μ. με τις γραμμές βάσης να παραμένουν ίδιες. Καθιέρωσε δηλαδή γραμμές βάσης παρόλο που η ακτογραμμή της δεν δικαιολογεί τη χάραξη αυτή γιατί είναι ομαλή και δεν είναι δαντελωτή, όπως το Διεθνές Δίκαιο προβλέπει.<br /><br /><a href="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/01/11-%CE%93%CF%81%CE%B1%CE%BC%CE%92%CE%B1%CF%83-%CE%91%CE%BB%CE%B2%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CE%B11960.jpg"><img height="640" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/01/11-%CE%93%CF%81%CE%B1%CE%BC%CE%92%CE%B1%CF%83-%CE%91%CE%BB%CE%B2%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CE%B11960.jpg" width="473" /></a></div><div><br /></div><div>Η Ιταλία, από 26 Απριλίου 1997, έχει καθορίσει εύρος χωρικής θάλασσας τα 12 νμ και έχει καθιερώσει γραμμές βάσης με κλείσιμο όλων των κόλπων εύρους μέχρι 24 νμ. Επίσης χαρακτήρισε σαν ιστορικό τον κόλπο του Τάραντα (60 νμ) και τον έκλεισε.<br /><br />Η Λιβύη από 18 Φεβρουαρίου 1959 έχει καθιερώσει χωρική θάλασσα 12 νμ και από το 2005 γραμμές βάσης με 64 σημεία. Επίσης, παρά τις εκφρασθείσες αντιδράσεις, χαρακτήρισε τον κόλπο της Σύρτης (άνοιγμα εισόδου 337 νμ) σαν ιστορικό και τον έκλεισε.<br /><br />Η Αίγυπτος στις 9 Ιανουαρίου 1990 καθιέρωσε και ανακοίνωσε ευθείες γραμμές βάσης στη Μεσόγειο και στην Ερυθρά θάλασσα.<br /><br /><a href="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/01/12-%CE%95%CF%85%CE%B8-%CE%93%CF%81%CE%B1%CE%BC-%CE%92%CE%B1%CF%83%CE%B7%CF%82-%CE%91%CE%B9%CE%B3%CF%85%CF%80%CF%84%CE%BF%CF%82.jpg"><img height="370" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/01/12-%CE%95%CF%85%CE%B8-%CE%93%CF%81%CE%B1%CE%BC-%CE%92%CE%B1%CF%83%CE%B7%CF%82-%CE%91%CE%B9%CE%B3%CF%85%CF%80%CF%84%CE%BF%CF%82.jpg" width="640" /></a><br /><br /></div><div>Τι έκανε η Τουρκία - Η γκάφα του 1964<br /><br />Η Τουρκία το 1964 υιοθέτησε ευθείες γραμμές βάσης (<a href="https://www.state.gov/documents/organization/61548.pdf">Νόμος 476, 15/5/64</a>) όπως και κλείσιμο κόλπων εύρους μέχρι 24 νμ, αλλά λόγω της Σύμβασης του 1982, προφανώς για να προλάβει δικές μας ενέργειες, ανακάλεσε τον νόμο αυτό και επέστρεψε στις 20 Μαίου 1982 στη φυσική ακτογραμμή (<a href="http://www.un.org/Depts/los/LEGISLATIONANDTREATIES/PDFFILES/TUR_1982_Act.pdf">Πράξη Υπ. Συμβουλίου Νο 2674</a>). Επίσης έχει καθιερώσει δύο διαφορετικά πλάτη χωρικής θάλασσας. Στη Μαύρη Θάλασσα και Μεσόγειο έχει εύρος 12 και στο Αιγαίο 6 ν.μ.<br /><br /><a href="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/01/13-Turkish-Straight-Lines.jpg"><img height="537" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/01/13-Turkish-Straight-Lines.jpg" width="640" /></a><br /><br />Επίσης, από 17 Δεκεμβρίου 1986 παρά του ότι, ούτε έχει υπογράψει ούτε επικυρώσει τη σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας του 82, έχει συμμορφωθεί με τις πρόνοιες του και καθόρισε ΑΟΖ εύρους 200 ν.μ. από τις γραμμές βάσης στη Μαύρη Θάλασσα. Επίσης, στον νόμο αυτό προβλέπει όπου τα εξωτερικά όρια της ζώνης, συναντούν όρια άλλου κράτους, να προβούν σε διμερείς ρυθμίσεις. Έτσι την 6 Δεκεμβρίου 1987 υπέγραψε διμερή συμφωνία με την ΕΣΣΔ, στις 6 Φεβρουαρίου με Ουκρανία, στις 14 Ιουλίου 1997 με Γεωργία και στις 4 Δεκεμβρίου 1997 με Βουλγαρία.<br /><br />Η Τουρκία θεωρεί το Αιγαίο σαν μια κλειστή θάλασσα και φοβάται πως θα γίνει ελληνική λίμνη και κατά παράβαση του καταστατικού χάρτη του ΟΗΕ, απειλεί την Ελλάδα με πόλεμο αν αυξήσουμε το εύρος της Χωρική μας Θάλασσας. Πράγματι το Αιγαίο είναι μια ημίκλειστη θάλασσα αλλά για θέματα ελευθερίας ναυσιπλοΐας υπάρχουν σχετικές διατάξεις με δημιουργία "θαλασσίων διαδρόμων" ή "στενών διεθνούς ναυσιπλοΐας".<br /><br />Στο Κρητικό πέλαγος, Βόρειο και Νότιο, ευτυχώς δεν μπορεί να υπάρξουν τέτοιες αυθαίρετες και αστείες αιτιάσεις. Άλλωστε, άλλο το Αρχιπέλαγος του Αιγαίου και άλλο το Κρητικό Πέλαγος! Εξάλλου, υπάρχουν πολλές περιοχές στον κόσμο που αποτελούν κλειστές ή ημίκλειστες θάλασσες και στις οποίες η ελεύθερη ναυσιπλοΐα εξασκείται χωρίς προβλήματα. Τα κράτη της Βαλτικής διασχίζουν τα Δανικά, Σουηδικά ή Γερμανικά χωρικά ύδατα προκειμένου να φθάσουν στη Βόρειο Θάλασσα.</div><div><br /><a href="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/01/14-%CE%A3%CF%84%CE%B5%CE%BD%CE%BF-%CE%9A%CE%B1%CF%83%CE%BF%CF%85_%CE%9A%CF%81%CE%B7%CF%84%CE%B7%CF%82.jpg"><img height="397" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/01/14-%CE%A3%CF%84%CE%B5%CE%BD%CE%BF-%CE%9A%CE%B1%CF%83%CE%BF%CF%85_%CE%9A%CF%81%CE%B7%CF%84%CE%B7%CF%82.jpg" width="640" /></a></div><div><br /></div><div>Στα δικά μας νερά<br /><br />Στα δικά μας νερά, αν λάβουμε υπ' όψη πως η επέκταση της χωρικής θάλασσας σταμάτησε στο Ταίναρο, τότε δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα ούτε και χρειάζεται ειδική ρύθμιση αν επεκταθεί η χωρική της Κρήτης σε όλο το Κρητικό πέλαγος κι όχι μόνο νότια και ανατολικά του νησιού. Από Δυτικά έχουμε το στενό των Κυθήρων-Αντικυθήρων και ανατολικά υπάρχει το στενό Κάσου το μικρότερο άνοιγμα του οποίου (νησίδες Ελάσα-Πλάτη) είναι 27,2 νμ. Αυτό σημαίνει πως αν έχουμε 12 νμ στο Κρητικό και 12 νμ στο Καρπάθιο τότε θα υπάρχει ένας διάδρομος για τη διεθνή ναυσιπλοΐα εύρους 3,2 νμ.<br /><br />Στον επόμενο χάρτη βλέπουμε πως διαμορφώνονται σήμερα οι γραμμές θαλασσίων επικοινωνιών στην περιοχή και εύκολα μπορούμε να συμπεράνουμε πως μια αύξηση της χωρικής θάλασσας σε όλο το Κρητικό Πέλαγος (Βόριο & Νότιο) δεν θα επηρέαζε καθόλου τη διεθνή ναυσιπλοΐα. Παρατηρώντας τον όποιο χάρτη Κρήτης, εύκολα γίνεται αντιληπτό πως από τις περίπου 1300 νησίδες και βράχους που είναι γύρω από το νησί μόνο τα 9 από αυτά, τα πιο απομεμακρυσμένα, επηρεάζουν την έκταση της περιοχής "πλήρους εθνικής κυριαρχίας".<br /><br /><a href="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/01/15-%CE%98%CE%B1%CE%BB%CE%B1%CF%83%CF%83%CE%B9%CE%B5%CF%82%CE%93%CF%81%CE%B1%CE%BC%CE%BC%CE%B5%CF%82%CE%95%CF%80%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%B9%CE%BD%CF%89%CE%BD%CE%B9%CF%89%CE%BD.jpg"><img src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/01/15-%CE%98%CE%B1%CE%BB%CE%B1%CF%83%CF%83%CE%B9%CE%B5%CF%82%CE%93%CF%81%CE%B1%CE%BC%CE%BC%CE%B5%CF%82%CE%95%CF%80%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%B9%CE%BD%CF%89%CE%BD%CE%B9%CF%89%CE%BD.jpg" /></a></div><div><br /></div><div>Η κυριαρχία μερικών από τα νησιά αυτά έχει στο παρελθόν επιπόλαια αμφισβητηθεί από την Τουρκία και στους παράλογους αυτούς ισχυρισμούς θα πρέπει να απαντήσουμε πως η Κρήτη κέρδισε με αγώνες και δεκάδες επαναστάσεις την ελευθερία και την ένωση της με την μητέρα Ελλάδα. Πρέπει επίσης να υπενθυμίσουμε στους Τούρκους ότι στις 30 Μαΐου 1913 κατά την υπογραφή της συνθήκης του Λονδίνου ο Σουλτάνος Μεχμέτ ο 5ος παραιτήθηκε όλων των δικαιωμάτων του στην Κρήτη (άρθρο 4) και πως με την επόμενη συνθήκη της 1 Νοεμβρίου 1913, παραιτήθηκε και από την επικυριαρχία του στο νησί.<br /><br /><a href="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/01/17-%CE%BA%CF%81-12-%CE%91%CE%99%CE%B3-6-%CE%BD%CE%BC.jpg"><img src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/01/17-%CE%BA%CF%81-12-%CE%91%CE%99%CE%B3-6-%CE%BD%CE%BC.jpg" /></a></div><div><br /></div><div>Όσον τώρα αφορά τα νησιά Γαύδο και Γαυδοπούλα, για τα οποία έχουν πλειστάκις αμφισβητήσει την κυριαρχία, τους παραπέμπω στο κατάστιχο ΚΚ 827 των αρχείων που φυλάσσονται στην Κωνσταντινούπολη (ψηφιακά αντίγραφα υπάρχουν στο Ρέθυμνο), που γράφουν πως τα νησιά αυτά ήταν αναπόσπαστο μέρος της Κρήτης. Σε επόμενο άρθρο θα γράψουμε για αυτό το άγνωστο θέμα για το περίφημο "βακούφι Σφακίων".<br /><br />Συνεπώς, πρέπει το ταχύτερο να κλείσουμε τους κόλπους της Κρήτης, να χαράξουμε τις ευθείες γραμμές βάσεως και μετά να αυξήσουμε τα χωρκά ύδατα της Κρήτης από τα 6 στα 12 νμ προς όλες τις κατευθύνσεις και όχι μόνο νότια και ανατολικά. Έτσι όχι μόνο θα μεγαλώσουμε την περιοχή πλήρους κυριαρχίας μας αλλά θα βάλουμε και ένα φρένο στις όποιες παράλογες και "παράνομες" αξιώσεις γειτονικών μας κρατών.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Με γραμμές βάσης μπορούμε να μεγιστοποιήσουμε τα χωρικά ύδατα – Η περίπτωση της Κρήτης

Καλογεράκης Ηρακλής Σύμφωνα με τη σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας τα νησιά (εξαιρούνται τα τεχνητά), ανεξαρτήτως θέσεως και μεγέθους δικα...

Διαβάστε την συνέχεια

"Καζάνι που βράζει" η Τουρκία: Αξιωματικοί "ξεπουλιούνται" δίνοντας βιομηχανικά μυστικά

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2021-01/114837522-t8.jpg?itok=iW7c_ixQ" width="640" /><br /><br />Κάτι πολύ περίεργο έχουμε στην Τουρκία, με πολλά σημάδια διάλυσης και εσωτερικής σήψης του τουρκικού καθεστώτος<br /><br />Κάτι άσχημο λαμβάνει χώρα στο εσωτερικό της Τουρκίας, αφού Τούρκοι πολίτες πληρώνουν όσο όσο για να μην υπηρετήσουν την θητεία τους φοβούμενοι μη σκοτωθούν στις εκστρατείες του Ερντογάν, ενώ ανώτεροι αξιωματικοί μαζί με υπαλλήλους πουλάνε μυστικά της τουρκικής αμυντικής βιομηχανίας. <br /><br />Τούρκοι αξιωματούχοι συνελήφθησαν μαζί με ακόμη δύο άτομα, με την κατηγορία της διαρροής βασικών πληροφοριών σχετικά με τα νέα όπλα που ετοιμάζει η τουρκική αμυντική βιομηχανία για το τουρκικό πολεμικό ναυτικό.<br /><br />Τρεις στρατιωτικοί και ένας πολίτης έχουν τεθεί υπό κράτηση στην αστυνομία μετά από έρευνα που ξεκίνησε από το Γραφείο του Γενικού Εισαγγελέα της Άγκυρας, ανέφερε η δικαστική υπηρεσία.<br /><br />Η έρευνα αποκάλυψε ότι έχουν διαρρεύσει βασικές πληροφορίες σχετικά με ελικόπτερα, πολεμικά πλοία και πυραύλους του τουρκικού ναυτικού, με έντονες φήμες να αφορούν στοιχεία του τουρκικού πυραύλου Κρουζ ATMACA.<br /><br /> Οι ύποπτοι, συμπεριλαμβανομένων δύο πρόσφατα αποστράτων αξιωματικών και ενός λοχία, κατηγορούνται για αποκάλυψη μυστικών πληροφοριών που ανήκουν στο τουρκικό κράτος.<br /><br />Ένας από τους υπόπτους συνελήφθη νωρίτερα αυτό το μήνα με την κατηγορία της διαρροής πληροφοριών μέσα από την προεδρία αμυντικών βιομηχανιών σε ξένες εταιρείες, αλλά απελευθερώθηκε με δικαστικό έλεγχο.<br /><br />Η τουρκική αστυνομία συνέλαβε στις 12 Ιανουαρίου έναν ανώτατο αξιωματούχο γνωστής διεθνής ιδιωτικής εταιρείας ενέργειας που εδρεύει στην Κωνσταντινούπολη και πέντε άλλους με την κατηγορία της ενεργειακής κατασκοπείας.<br /><br />Οι πληροφορίες πάντως που αποκάλυψαν οι Τούρκοι κρατούμενοι φέρονται να είναι σημαντικής αξίας και εμπιστευτικές λόγω της φύσης τους, όσον αφορά την ασφάλεια του τουρκικού κράτους.<br /><br />Ανακοινώθηκε ότι οι ανακρίσεις των τεσσάρων συνεχίζονται στη Διεύθυνση Ασφάλειας της Αντιτρομοκρατικής Υπηρεσίας της Άγκυρας, ενώ οι τουρκικές αρχές φέρονται να ταυτοποίησαν και τις επαφές των υπόπτων με 6 άτομα ξένης υπηκοότητας.<br /><br />Μιλάμε κλασικά για την αποκαλούμενη βιομηχανική κατασκοπεία η οποία είναι ένας κρίσιμος πλέον κλάδος όλων των υπηρεσιών πληροφοριών, με επιχειρήσεις σε όλο τον κόσμο.<br /><br />Εδώ όμως οι πληροφορίες αυτές μας φέρνουν μπροστά σε ένα τουρκικό καθεστώς που φαίνεται να πνέει τα λοίσθια και ίσως σύντομα να δούμε εξέγερση αφού χιλιάδες φοιτητές μισούν θανάσιμα το καθεστώς Ερντογάν, που γύρισε την χώρα στον μεσαίωνα.<div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

"Καζάνι που βράζει" η Τουρκία: Αξιωματικοί "ξεπουλιούνται" δίνοντας βιομηχανικά μυστικά

Κάτι πολύ περίεργο έχουμε στην Τουρκία, με πολλά σημάδια διάλυσης και εσωτερικής σήψης του τουρκικού καθεστώτος Κάτι άσχημο λαμβάνει χώρα στ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο μακρύς δρόμος αποκατάστασης των σχέσεων Ισραήλ-Τουρκίας

<img height="400" src="https://media.liberal.gr/showthumb.aspx?maxsize=900&img=israelturkey.jpg" width="640" /><br /><br /><b>Νίκος Μελέτης</b><br />Δυο ισχυρές περιφερειακές δυνάμεις όπως είναι το Ισραήλ και η Τουρκία είναι δεδομένο ότι δεν μπορεί να μείνουν για μεγάλο διάστημα χωρίς καν διπλωματικές σχέσεις την στιγμή που οι υπόλοιπες σχέσεις υφίστανται και εξελίσσονται σχεδόν κανονικά.<br /><br />Τις τελευταίες εβδομάδες είναι εμφανής -και δεν γίνεται εξάλλου και προσπάθεια να καλυφθεί- η επίθεση φιλίας της Τουρκίας προς το Ισραήλ, η οποία εξηγείται και με την πρωτοβουλία της Αγκυρας να εκμεταλλευθεί το νέο μομέντουμ που δημιουργείται στην περιοχή μετά την συμφιλίωση των χωρών του Κόλπου αλλά και τις «Συμφωνίες Αβραάμ» με την αποκατάσταση διπλωματικών σχέσεων του Ισραήλ με αραβικές χώρες.<br /><br />Η Τουρκία μετά την απομόνωση της από το πλέγμα των πολυμερών συνεργασιών στην Ανατολική Μεσόγειο και στην Μέση Ανατολή, έχοντας ανοικτό μέτωπο με την Ε.Ε. αλλά και την Ουάσιγκτον θα ήθελε να υπάρξουν έστω και τυπικά βήματα αποκατάστασης της ομαλότητας στις σχέσεις με το Ισραήλ.<br /><br />Και το Ισραήλ όμως έχει αρκετούς λόγους να θέλει την αποκατάσταση των σχέσεων με την Άγκυρα, όχι μόνο λόγω των εμπορικών και οικονομικών σχέσεων, αλλά και γιατί μετά την «συμμαχία» με Αραβικές χώρες με στόχο τον στρατηγικό αντίπαλο του, το Ιράν εάν και η Τουρκία συνέπραττε έστω και συμβολικά σε αυτό το μέτωπο θα ήταν σημαντικό κέρδος για το Ισραήλ και την πολιτική του για άσκηση πίεσης στο Ιράν.<br /><br />Όμως τα εμπόδια σε αυτή την διαδικασία ομαλοποίησης είναι πολλά και η καχυποψία που υπάρχει μεταξύ κυρίως των ηγετών των δυο χωρών είναι μεγάλη.<br /><br />Σύμφωνα με πληροφορίες μας μόλις την περασμένη εβδομάδα κορυφαίος παράγοντας της ισραηλινής κυβέρνησης μετέφερε σε ευρωπαίο ομόλογό του την πεποίθηση ότι αυτή η «επίθεση φιλίας» της Τουρκίας δεν μπορεί να βρει ανταπόκριση στο Ισραήλ, όσο η ΜΙΤ και άλλες ισραηλινές Υπηρεσίες έχουν και βρίσκουν διαρκώς στοιχεία ότι η Άγκυρα υποκινεί και καθοδηγεί την Χαμάς και τους Αδελφούς Μουσουλμάνους. Όμως αυτή ακριβώς η ταύτιση του κ. Ερντογάν με Χαμάς και Αδελφούς Μουσουλμάνους είναι ιδεολογική και η εγκατάλειψη τους για χάρη του Ισραήλ θα σήμαινε αυτοαναίρεση του Νεοθωμανικού οράματος του Τ. Ερντογάν και του ηγετικού ρόλου που διεκδικεί στο σουνιτικό Ισλάμ.<br /><br />Χθες ο πρόεδρος Τ. Ερντογάν στο μήνυμα του για την Ημέρα Μνήμης του Ολοκαυτώματος, με μια κίνηση η οποία σκοπό έχει την υποβάθμισή του θέλησε να το ταυτίσει και να βάλει στην ίδια κατηγορία το Ολοκαύτωμα των εκατομμυρίων εβραίων, με την σφαγή πληθυσμών αλλόθρησκων ή αλλοεθνών σε εμφυλίους πολέμους στην Βοσνία, στην Ουγκάντα και στην Καμπότζη.<br /><br />Και θέλησε να συγκρίνει και να ταυτίσει τον διωγμό των εβραίων με την «ισλαμοφοβία και την ξενοφοβία» στην Δύση. Ο κ. Ερντογάν αναφέρθηκε στην «ρατσιστική τρομοκρατία», παραλείποντας την «ισλαμική τρομοκρατία» καταδίκασε την ρητορική μίσους και τις γενοκτονίες στην Καμπότζη και στην Ρουάντα, λησμονώντας τις Γενοκτονίες των Αρμενίων και των Ποντίων. Και μέσα σε ένα μακροσκελές κείμενο τελικά θέλησε να θολώσει την εικόνα και το περιεχόμενο της Μνήμης του Ολοκαυτώματος. Κίνηση και αυτή η οποία τροφοδοτεί την καχυποψία που υπάρχει μεταξύ των ηγεσιών των δυο χωρών.<br /><br />Την περασμένη εβδομάδα ο υπουργός ενέργειας του Ισραήλ Γιουβαλ Στάινιτς είχε ταράξει και πάλι τα νερά καθώς μια συνέντευξη του στο CNBC-Middle East ερμηνεύθηκε ως ανταπόκριση του Ισραήλ για αποκατάσταση των σχέσεων με την Τουρκία.<br /><br />Ο κ. Στάϊνιτς που από παλιά υποστηρίζει την αποκατάσταση των σχέσεων με την Άγκυρα δήλωσε ότι είχε προτείνει το 2016 όταν είχε συναντήσει τον Τ. Ερντογάν στο περιθώριο μιας διεθνούς διάσκεψης στην Ουάσιγκτον την μεταφορά του φυσικού αερίου μέσω της Τουρκίας, και είναι έτοιμος να προσφέρει και δεύτερη ευκαιρία στην πρόταση αυτή, η οποία τότε δεν προχώρησε.<br /><br />Και ο ισραηλινός υπουργός ενεργείας έσπευσε να δηλώσει ότι η πόρτα του Μεσογειακού Φόρουμ για το Φυσικό Αέριο, (EMGF) είναι ανοικτή για την Τουρκία διευκρινίζοντας όμως ότι αυτό θα γίνει υπό συγκεκριμένους όρους: «Ελπίζω προσωπικά ότι η Τουρκία θα αλλάξει πορεία. Από την περιφερειακή σύγκρουση με ορισμένους από τους γείτονες της θα οδηγηθεί σε περιφερειακή συνεργασία και σε αυτή την προοπτική θα ήμουν ευτυχής αν η Τουρκία θα ήταν ικανή και θα είχε τη βούληση να συμμετάσχει στο Φόρουμ της Ανατολικής Μεσογείου για το Φυσικό Αέριο ως μέρος της περιφερειακής συνεργασίας».<br /><br />Το EMGF αποφασίσθηκε το φθινόπωρο να θεσμοθετηθεί σε διεθνή οργανισμό με καταστατικό το οποίο υπέγραψαν η Αίγυπτος, το Ισραήλ, η Ελλάδα, η Κύπρος, η Ιορδανία, η Παλαιστινιακή Αρχή, η Ιταλία, η Γαλλία έχει ζητήσει να συμμετάσχει, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα συμμετέχουν με καθεστώς παρατηρητή, ενώ και οι ΗΠΑ παρακολουθούν από κοντά και στηρίζουν αυτό το σχήμα περιφερειακής συνεργασίας, που στόχο έχει την διαμόρφωση των πολιτικών διαχείρισης, διάθεσης και εξαγωγής των υδρογονανθράκων της περιοχής.<br /><br />Όμως αυτή η «πρόσκληση» στην Τουρκία δεν είναι νέα. Από την πρώτη στιγμή που άρχισε να διαμορφώνεται αυτό το πλαίσιο συνεργασίας είχε δηλωθεί σε όλα τα επίπεδα, ότι δεν στρέφεται εναντίον καμιάς χώρας αλλά αντιθέτως είναι ανοικτή σε όλες τις χώρες της περιοχής που αποδέχονται βασικές αρχές του διεθνούς δικαίου. Και είναι προφανές ότι όλοι θα εύχονταν να μπορούσε να γίνει μέλος του EMGF και η Τουρκία γιατί αυτό θα σήμαινε ότι αναγνωρίζει την Κυπριακή Δημοκρατία, ότι αποδέχεται τις οριοθετήσεις που έχουν γίνει με διμερείς συμφωνίες βασισμένες στο Δίκαιο της Θάλασσας στην περιοχή μεταξύ της Κύπρου της Αιγύπτου και του Ισραήλ και της Ελλάδας με την Αίγυπτο. Και αποδέχεται βεβαίως και την προοπτική του σχεδίου του αγωγού EastMed τον οποίο έχει απειλήσει ότι θα ακυρώσει, ενώ το έργο αυτό βρίσκεται στην κορυφή της ατζέντας του EMGF.<br /><br />Παρά το γεγονός ότι υπάρχει πίεση και εκ των έσω ακόμη για ανταλλαγή πρεσβευτών μεταξύ Άγκυρας και Τελ Αβίβ, ο δρόμος για την ομαλοποίηση των σχέσεων είναι ακόμη μακρύς και δύσβατος.<div><br /></div><div><a href="https://www.liberal.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ο μακρύς δρόμος αποκατάστασης των σχέσεων Ισραήλ-Τουρκίας

Νίκος Μελέτης Δυο ισχυρές περιφερειακές δυνάμεις όπως είναι το Ισραήλ και η Τουρκία είναι δεδομένο ότι δεν μπορεί να μείνουν για μεγάλο διάσ...

Διαβάστε την συνέχεια

Αμερικανοί άρπαξαν ρωσικό Pantsir απ’ τον Χάφταρ στη Λιβύη! Τουρκική εμπλοκή;

<img height="324" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2018/01/Syrian-Air-Defense-Force-And-Its-Pantsir-S1-Systems-790x400.jpg" width="640" /><br /><br />Πληροφορίες αναφέρουν ότι στρατιωτικοί των ΗΠΑ υφάρπαξαν ρωσικό αντιαεροπορικό σύστημα Pantsir S1 από τη Λιβύη. Το σύστημα αφαιρέθηκε από πιστές στον στρατάρχη Χαλίφα Χάφταρ δυνάμεις. Κατόπιν φορτώθηκε σε αεροσκάφος C-17A Globemaster III της USAF και μεταφέρθηκε στη βάση του Ράμσταϊν στη Γερμανία.<br /><br />Από εκεί και πέρα παραμένει άγνωστη η τύχη του υφαρπαγέντος Pantsir. Το σύστημα ανήκε στις δυνάμεις του Σάραζ αλλά είχε κυριευτεί από τις δυνάμεις του Χάφταρ. Το αεροσκάφος που φέρεται να μετέφερε το σύστημα είχε απογειωθεί αρχικά από τις ΗΠΑ και υπάρχουν πληροφορίες ότι εκτέλεσε πολλά ταξίδια προς και από τη Λιβύη με προορισμό, ενός εξ αυτών, την Τουρκία!<br /><br />Σύμφωνα με αμερικανικές δημοσιογραφικές πληροφορίες η Μόσχα είναι ενήμερη για την αρπαγή του Pantsir από τους Αμερικανούς. Πάντως οι εξαγωγικές εκδόσεις των Pantsir δεν φέρουν σύστημα IFF (Ιdentification Friend or Foe) με βάση δεδομένων για τα ρωσικά μαχητικά. Πάντως ούτως ή άλλως οι ΗΠΑ έχουν την ευκαιρία να αναλύσουν, κυριολεκτικά, τα Pantsir καθώς χρησιμοποιούνται και από τα ΗΑΕ.<div><br /><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Αμερικανοί άρπαξαν ρωσικό Pantsir απ’ τον Χάφταρ στη Λιβύη! Τουρκική εμπλοκή;

Πληροφορίες αναφέρουν ότι στρατιωτικοί των ΗΠΑ υφάρπαξαν ρωσικό αντιαεροπορικό σύστημα Pantsir S1 από τη Λιβύη. Το σύστημα αφαιρέθηκε από πι...

Διαβάστε την συνέχεια