Τα Τέμπη δοκιμάζουν τις σχέσεις κυβέρνησης - καναλαρχών . Οι 2 δημοσκοπήσεις που θάφτηκαν και το «χτύπημα» του ΑΝΤ1.

<img height="360" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/83981415acff5a4bd22ee0dbb00dbc90_XL.jpg" width="722" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Δύο μεγάλα κανάλια, το Mega και ο Alpha είχαν παραγγείλει δημοσκοπήσεις τις οποίες, όμως, δεν δημοσιοποίησαν καθώς η εικόνα της κυβέρνησης εμφανιζόταν αποδεκατισμένη.</span></h3>Νέες πληροφορίες έρχονται από κυβερνητικές πηγές σχετικά με το πεδίο των δημοσκοπήσεων.<br />Δύο μεγάλα κανάλια, το Mega και ο Alpha είχαν παραγγείλει δημοσκοπήσεις τις οποίες, όμως, δεν δημοσιοποίησαν καθώς η εικόνα της κυβέρνησης εμφανιζόταν αποδεκατισμένη, με χαμηλά ποσοστά προτίμησης και μία σειρά ποιοτικών στοιχείων να υποβαθμίζουν και την εικόνα του Πρωθυπουργού.<br />Οι δύο δημοσκοπήσεις είχαν ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό.<br />Είχαν ένα πολύ μεγάλο δείγμα και άρα ήταν ιδιαίτερα αντιπροσωπευτικές. Ωστόσο, δεν βγήκαν στην δημοσιότητα και ούτε θα βγουν.<br /><br />Το παρασκήνιο από τις δημοσκοπήσεις<br /><br />Το ερώτημα είναι γιατί: Η κυβέρνηση, είναι γεγονός, ότι διατηρεί προνομιακές σχέσεις με συγκεκριμένα κανάλια και μέσα από αυτά ρυθμίζει την καθημερινή ατζέντα.<br />Το συγκρότημα Μαρινάκη και το συγκρότημα Βαρδινογιάννη που ελέγχουν τα κανάλια παρόλο που σε πολλές περιπτώσεις βρέθηκαν ενάντια στη κυβέρνηση, θέλησαν να μη δώσουν μια κλωτσιά στο πεσμένο Μητσοτάκη και μετά από εκατέρωθεν συνεννοήσεις αποφάσισαν να μην τις παρουσιάσουν με το σκεπτικό ότι δεν είναι επιστημονικά έγκυρες καθώς έγιναν λίγες μέρες μετά το δυστύχημα.<br /><br />Οι σχέσεις καναλαρχών με την κυβέρνηση<br /><br />Να θυμίσουμε τις σχέσεις των καναλιών με τη κυβέρνηση. Το συγκρότημα Μαρινάκη χάλασε παλαιότερα τις σχέσεις του με την υπόθεση των υποκλοπών και καλυτέρεψαν με παρέμβαση τρίτων. Το συγκρότημα Βαρδινογιάννη έχει καλές σχέσεις και με τον Αλέξη Τσίπρα αλλά και με τον Νίκο Ανδρουλάκη ενώ θεωρείται ότι θα ήθελε μία συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ. Γενικά δεν θέλει έναν Κυριάκο Μητσοτάκη παντοδύναμο, κυρίαρχο και άρα ανεξέλεγκτο.<br /><br />Η απότομη εναλλαγή Κυριακού<br /><br />Θυμίζουμε και άλλο ένα γεγονός που δημιούργησε ένα ζήτημα στις σχέσεις κυβέρνησης-καναλιών.<br />Ο ΑΝΤ1 παρήγγειλε δημοσκόπηση λίγες μέρες μετά το δυστύχημα, ο παρουσιαστής διαφώνησε με την δημοσιοποίησή της ενώ και ο πρόεδρος της εταιρίας δημοσκόπησης τόνισε ότι δεν ήρθε αυτόκλητα.<br />Οι πληροφορίες θέλουν ότι το μεγάλο αφεντικό του ΑΝΤ1 Κυριακού ήθελε να «χτυπήσει» την κυβέρνηση παρουσιάζοντας μία δημοσκόπηση με πολύ αρνητικά ευρήματα.<br />Ενώ την ίδια ώρα, ο τηλεπαρουσιαστής του ΑΝΤ1 Αντώνης Κανάκης χτυπούσε ανελέητα την κυβέρνηση και τον ίδιο τον Πρωθυπουργό.<br />Γιατί έγινε αυτό; Το παρασκήνιο λέει ότι ο κ. Κυριακού έχει θυμώσει με την κυβέρνηση που επιχειρείται από συνδρομητικό κανάλι (ΝΟVA) να μπει στην ελεύθερη αγορά των καναλιών και συγκεκριμένα στον Alpha.<br /><br />Το πιστό «σκυλί», ο ΣΚΑΙ<br /><br />Την ίδια ώρα, στον ΣΚΑΙ, βασικό χορηγό επικοινωνίας της κυβέρνησης, έχασε την εκπομπή του ένας τηλεπαρουσιαστής μεσημεριανής εκπομπής ιδιαίτερα δημοφιλής ο οποίος κατακεραύνωσε την κυβέρνηση για το δυστύχημα στα Τέμπη ενώ και ένας πανελίστας σε άλλη εκπομπή βρέθηκε εκτός πλάνων.<br />Μιλάμε για πολύ γρήγορα αντανακλαστικά από το κανάλι του Φαλήρου ενώ καθημερινά με τον Α.Πορτοσάλτε, τον πραγματικό κυβερνητικό εκπρόσωπο, προσπαθεί να δημιουργήσει ασπίδα προστασίας στο Μαξίμου.<br /><br />Νέο πολιτικό σκηνικό<br /><br />Πάντως, η αλήθεια είναι ότι οι τελευταίες δημοσκοπήσεις μετά την τραγωδία στα Τέμπη αποτύπωσαν ένα νέο πολιτικό σκηνικό.<br />Ένα σκηνικό κάμψης της κυβέρνησης με το σενάριο της αυτοδυναμίας να είναι ένα αδύνατο σενάριο και η διαφορά της ΝΔ με το ΣΥΡΙΖΑ να πέφτει στο 3%.<br />Συγκεκριμένα, όλα τα ευρήματα από τις τελευταίες τέσσερις δημοσκοπήσεις των MRB, GPO, MARC και PRORATA έδειξαν ότι υπάρχει οργή και θυμός στο εκλογικό σώμα, υπάρχει ρεύμα δυσαρέσκειας γενικά στο πολιτικό σύστημα ενώ για πρώτη φορά υπάρχουν αρκετές αρνητικές αξιολογήσεις για τον Πρωθυπουργό.<br />Όλα αυτά, πέραν από το εκλογικό σώμα, επηρεάζουν και τις σκέψεις των καναλαρχών για το πως θα πρέπει να κινηθούν στη συνέχεια σε ένα περιβάλλον πολιτικής αστάθειας.<br /><b>Μαξιμιλιανός</b><div><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τα Τέμπη δοκιμάζουν τις σχέσεις κυβέρνησης - καναλαρχών . Οι 2 δημοσκοπήσεις που θάφτηκαν και το «χτύπημα» του ΑΝΤ1.

Δύο μεγάλα κανάλια, το Mega και ο Alpha είχαν παραγγείλει δημοσκοπήσεις τις οποίες, όμως, δεν δημοσιοποίησαν καθώς η εικόνα της κυβέρνησης ε...

Διαβάστε την συνέχεια

Politico: Πάνω από 100.000 οι νεκροί Ουκρανοί. Τον Μάιο η αντεπίθεση. Τα 2 σενάρια.

<img src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/69e36dd3e81a0d6581674cc4db7d1a10_XL.jpg" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Η Ουκρανία δεν έχει καιρό για χάσιμο υποστηρίζουν οι ΗΠΑ</span></h3> Περισσότεροι από 100.000 είναι οι νεκροί Ουκρανοί στρατιώτες, ανάμεσα τους και οι έμπειροι αξιωματικοί, από την έναρξη των πολεμικών επιχειρήσεων, εκτιμούν Αμερικάνοι αξιωματούχοι, όπως αναφέρει σε δημοσίευμα του το Politico, τη στιγμή που διατυπώνονται έντονες ανησυχίες σχετικά με τα αποθέματα όπλων και πυρομαχικών ενόψει της πολυαναμενόμενης ουκρανικής αντεπίθεσης που όλα δείχνουν πως θα πραγματοποιηθεί τον Μάιο.<br />Σύμφωνα με το δημοσίευμα, το Κίεβο μετρά πολύ μεγάλες απώλειες στις μάχες που μαίνονται εδώ και μήνες στο Bakhmut, το οποίο φέρεται να αποτελεί και το σημείο εκείνο που οι ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις δαπανούν και το μεγαλύτερο μέρος των πυρομαχικών τους, και ιδιαίτερα οβίδων, στις οποίες έχει και μεγάλη έλλειψη.<br />Την ίδια στιγμή αναφέρεται πως ο στρατός των ΗΠΑ επιταχύνει τους ρυθμούς όσον αφορά την εκπαίδευση των Ουκρανών στρατιωτών και τη μεταφορά στρατιωτικού εξοπλισμού στο πεδίο της μάχης, μια και πλέον όλα τα βλέμματα είναι στραμμένα στην εαρινή αντεπίθεση των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων.<br /><br />Βιάζονται οι Αμερικάνοι<br /><br />Είναι χαρακτηριστικές άλλωστε οι δηλώσεις του υπουργού Άμυνας των ΗΠΑ, Lloyd Austin, ο οποίος υπογράμμισε πως «η Ουκρανία δεν έχει καιρό για χάσιμο» και ότι οι ΗΠΑ «πρέπει να εκπληρώσουν γρήγορα και πλήρως τις δεσμεύσεις που έχουν αναλάβει».<br />«Αυτό περιλαμβάνει την αποστολή τεθωρακισμένων αρμάτων στο πεδίο της μάχης και τη διασφάλιση ότι οι Ουκρανοί στρατιώτες έχουν εκπαιδευτεί σε αυτά, όπως και ότι θα σταλούν τα απαραίτητα ανταλλακτικά και η υποστήριξη συντήρησης, έτσι ώστε να χρησιμοποιήσουν τα συστήματα αυτά το συντομότερο δυνατό» είπε ο Austin.<br /><br />Η βασική ανησυχία των ΗΠΑ<br /><br />Όπως αναφέρει το Politico, όσο πλησιάζει η άνοιξη οι αξιωματούχοι των ΗΠΑ ανησυχούν ολοένα και περισσότερο για τη συρρίκνωση της προσφοράς πυρομαχικών, αεράμυνας και έμπειρων στρατιωτών από την Ουκρανία.<br />Οι Αμερικάνοι υποστηρίζουν πως Μόσχα και Κίεβο συνεχίζουν να ρίχνουν καθημερινά δεκάδες πτώματα στον αγώνα για το Bakhmut (κρατά εδώ και 9 μήνες), το οποίο οι ΗΠΑ θεωρούν πως δεν είναι στρατηγικής σημασίας.<br />Αλλά το Πεντάγωνο λέει ότι ανεξάρτητα από τη στρατηγική του Κιέβου στο πεδίο της μάχης, οι ΗΠΑ θέλουν οι Ουκρανοί στρατιώτες να έχουν τα όπλα που χρειάζονται για να συνεχίσουν να πολεμούν.<br /><br />Εξαντλεί την αεράμυνα<br /><br />Σύμφωνα με το δημοσίευμα, η Ρωσία έχει περάσει μήνες χτυπώντας την Ουκρανία με πυραύλους, επιδιώκοντας όχι μόνο να προκαλέσει καταστροφή αλλά και να εξαντλήσει τα αποθέματα αεράμυνας της Ουκρανίας.<br />Οι Ουκρανοί στρατιώτες έχουν περιγράψει έντονες ελλείψεις βασικών πυρομαχικών, συμπεριλαμβανομένων όλμων και βλημάτων πυροβολικού.<br /><br />Εαρινή αντεπίθεση<br /><br />Αντίθετα, οι αμερικανοί αξιωματούχοι επικεντρώνονται περισσότερο στο να προετοιμάσουν την Ουκρανία για μια μεγάλη εαρινή επίθεση για την ανακατάληψη εδάφους, η οποία αναμένουν να ξεκινήσει τον Μάιο.<br />Εκατοντάδες δυτικά τανκς και τεθωρακισμένα οχήματα, συμπεριλαμβανομένων για πρώτη φορά οκτώ τεθωρακισμένων οχημάτων που μπορούν να φτιάξουν γέφυρες και να επιτρέψουν στα στρατεύματα να διασχίζουν ποτάμια, κατευθύνονται προς την Ουκρανία ενόψει της επίθεσης.<br />Οι ΗΠΑ και οι Ευρωπαίοι εταίροι διοχετεύουν επίσης τεράστιες ποσότητες πυρομαχικών και βλημάτων 155 χιλιοστών, τα οποία η Ουκρανία έχει αναγνωρίσει ως την πιο επείγουσα ανάγκη της.<br /><br />Αισιοδοξία ΗΠΑ… και οι κλειστές πόρτες<br /><br />Αν και οι Αμερικάνοι αξιωματούχοι φροντίζουν έτσι ώστε να μην φαίνεται πως αυτοί είναι που δίνουν τις εντολές στο Κίεβο για το πώς να διεξάγει τον πόλεμο, το Πεντάγωνο υποστηρίζει ότι ο εξοπλισμός και η εκπαίδευση που παρέχεται στους Ουκρανούς στρατιώτες, θα επιτρέψουν στην Ουκρανία να κερδίσει τον πόλεμο, όπου και όποτε το επιλέξει.<br />«Υπάρχει μια σημαντική συνεχής προσπάθεια για την ενίσχυση του ουκρανικού στρατού όσον αφορά τον εξοπλισμό, τα πυρομαχικά και την εκπαίδευση σε διάφορες χώρες, προκειμένου να μπορέσει η Ουκρανία να αμυνθεί.<br />Η αυξημένη ικανότητα της Ουκρανίας θα επιτρέψει στην ουκρανική ηγεσία να αναπτύξει και να εκτελέσει μια ποικιλία επιλογών στο μέλλον, για να επιτύχει τους στόχους της και να φέρει αυτόν τον πόλεμο σε επιτυχή ολοκλήρωση» υποστήριξε ο Αμερικάνος στρατηγός Mark Milley, αν και είναι γνωστό πως πίσω από τις κλειστές πόρτες, Αμερικάνοι αξιωματούχοι προτρέπουν το Κίεβο να χρησιμοποιεί τις οβίδες και τα πυρομαχικά … με μέτρο.<br />Μάλιστα αναφέρεται πως ιδιαίτερη ανησυχία για τον τρόπο που οι Ουκρανοί χειρίζονται τα πυρομαχικά αποτελεί το Bakhmut, όπου και οι δύο πλευρές κάνουν εκτεταμένη χρήση οβίδων.<br /><br />Χωρίς στρατηγική ακόμα το Κίεβο – Τα δύο σενάρια<br /><br />Σύμφωνα με το Politico, το Κίεβο δεν έχει ακόμη καταλήξει σε μια στρατηγική όσον αφορά την αντεπίθεση του.<br />Αμερικάνοι αξιωματούχοι εκτιμούν ότι έχει ουσιαστικά δύο επιλογές: είτε να σπρώξει νότια μέσω της Kherson στην Κριμαία είτε να κινηθεί ανατολικά από τη βόρεια θέση του και μετά νότια, κόβοντας τη ρωσική χερσαία γέφυρα.<br />Η πρώτη επιλογή δεν είναι ρεαλιστική, λένε οι Αμερικάνοι αξιωματούχοι, καθώς η Ρωσία έχει ενισχύσει σημαντικά την άμυνα της στην ανατολική πλευρά του ποταμού Δνείπερου, τη στιγμή που η Ουκρανία δεν έχει το ανθρώπινο δυναμικό για μια επιτυχημένη αμφίβια επιχείρηση εναντίον αυτού του είδους δύναμης.<br />Η δεύτερη επιλογή είναι πιο πιθανή λένε οι αξιωματούχοι.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Politico: Πάνω από 100.000 οι νεκροί Ουκρανοί. Τον Μάιο η αντεπίθεση. Τα 2 σενάρια.

Η Ουκρανία δεν έχει καιρό για χάσιμο υποστηρίζουν οι ΗΠΑ  Περισσότεροι από 100.000 είναι οι νεκροί Ουκρανοί στρατιώτες, ανάμεσα τους και οι ...

Διαβάστε την συνέχεια

Το αληθινό κόστος! Ο Γεωπολιτικός αντίκτυπος και οι άμεσες συνέπειες μιας τουρκικής εισβολής στα ελληνικά νησιά.

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2023-03/ellada-tourkia-1068x508-1.jpeg?itok=XA3PtIH8" width="722" /><br /><br /><a href="https://www.pentapostagma.gr/authors/ioannis-harharis">Ιωάννης Χάρχαρης</a><br />Ωμή κριτική του Ερντογάν για μια νέα βάση του ΝΑΤΟ στην Αλεξανδρούπολη, ένα ελληνικό λιμάνι που κάθεται “καβάλα” στα τουρκικά σύνορα<br /><br />Οι διαμάχες μεταξύ των δύο χωρών Ελλάδας και Τουρκίας είναι πολλές, αλλά τον τελευταίο καιρό η Άγκυρα έχει επικεντρωθεί στη «στρατιωτικοποίηση» των ελληνικών νησιών, κοντά στις τουρκικές ακτές του Αιγαίου. Με ακραίες απειλές του Ερντογάν για εισβολή στη χώρα μας και εταίρο του ΝΑΤΟ.<br /><br />Η απάντηση της Ελλάδας είναι ότι, η Τουρκία έχει παραβιάσει επανειλημμένα τις ιστορικές της υποχρεώσεις της, της Συνθήκης της Λωζάνης του 1923, μέσω συνεχών στρατιωτικών αεροπορικών παραβιάσεων και συνεπούς ναυτικής παρουσίας στην περιοχή. Η Ελλάδα έχει πει ότι, αυτό απειλεί όχι μόνο την εδαφική κυριαρχία των νησιών αλλά και την οικονομική κυριαρχία της υφαλοκρηπίδας της.<br /><br />Έγκριτο μέσο ενημέρωσης των ΗΠΑ επισημαίνει ότι, «ενώ αυτή η πηγή τριβής έφερε τους γείτονες κοντά σε πόλεμο στη δεκαετία του 1970, οι δύο χώρες συμφώνησαν σε μεγάλο βαθμό να προσπαθήσουν να αναπτύξουν ένα πλαίσιο για τα δικαιώματα γεωτρήσεων και την εξόρυξη φυσικών πόρων στο ανατολικό Αιγαίο».<br /><br />Τον τελευταίο χρόνο, η Τουρκία άσκησε αυξανόμενη πίεση στην Ελλάδα και υιοθέτησε επιθετική ρητορική. Ο Ερντογάν έχει απειλήσει να χτυπήσει την Αθήνα με βαλλιστικούς πυραύλους εάν επιμείνει να «εξοπλίζει» νησιά στο Αιγαίο. Να υπενθυμίσουμε ότι, στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ του 2023, ο Ερντογάν προειδοποίησε τον Έλληνα πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, ότι η Τουρκία «μπορεί να έρθει ξαφνικά ένα βράδυ αν συνεχίσουν να ενεργούν».<br /><br />Όπως έχει καταστήσει σαφές ο Michael Rubin του American Enterprise Institute , είναι δύσκολο να εκτιμηθεί εάν η Τουρκία θα το κάνει στην πράξη εν μέσω αυτής περιόδου, που σίγουρα θα είναι μια σκληρή αντίδραση εντός του ΝΑΤΟ και αλλού στη διεθνή κοινότητα.<br /><br />«Όμως, η κυβέρνηση του Ερντογάν θα μπορούσε να θεωρήσει ακαταμάχητο, να χρησιμοποιήσει την πρόσφατη έξαρση της διαμάχης για τα νησιά ως πρόσχημα για εισβολή. Οι επικείμενες εκλογές δυνητικά, παρέχουν στον Ερντογάν άφθονο υλικό για να ανυψώσει το εθνικιστικό αίσθημα», αναφέρει.<div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/2023-03/main-qimg-6d222d908d4fceba0362ba8673caf856-pjlq.jpg"><img src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/default/public/2023-03/main-qimg-6d222d908d4fceba0362ba8673caf856-pjlq.jpg?itok=zq3tAWCN" /></a><br /><br /></div><div>Συνέπειες για το ΝΑΤΟ<br /><br />Μια σύγκρουση μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας θα έφερνε το ΝΑΤΟ σε δύσκολες αποφάσεις.<br /><br />Από την μια μεριά, υπάρχει η γεωπολιτική σημασία της Τουρκίας. «Πέρα από τον έλεγχο των στενών της Μαύρης Θάλασσας, του Βοσπόρου και των Δαρδανελίων, υπήρξε μια πλατφόρμα από την οποία μπλοκάρει τη ρωσική διείσδυση στη Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή, και από την οποία η Αμερική μπορεί να εκπέμπει τη δική της επιρροή», αναφέρει το ΜΜΕ.<br /><br />Όμως δεν παραβλέπεται ότι τα τελευταία είκοσι χρόνια, η Τουρκία υιοθέτησε ταυτόχρονα μια πιο λαϊκιστική και, δεδομένων των παθολογιών μεγάλου μέρους του τουρκικού κοινού, αντιαμερικανική προσέγγιση.<br /><br />Ομοίως, η υιοθέτηση του νεο-οθωμανισμού από τον Ερντογάν και η στρατηγική Mavi Vatan στη θάλασσα, είναι σε αντίθεση με την αμερικανική πολιτική στην Ανατολική Μεσόγειο.<br /><br />«Ο νεοοθωμανισμός επιχειρεί να οικοδομήσει μια συμμαχία εθνικιστών και ισλαμιστών στην Τουρκία, μέσα από το πρίσμα του οθωμανικού μεγαλείου. Με αυτόν τον τρόπο, μια νεο-οθωμανική προοπτική προσφέρει και στις δύο εγχώριες ομάδες κάτι στο οποίο μπορούν να συμφωνήσουν», αναφέρει.<br /><br />Από την άλλη, σε αντίθεση με τις επιδεινούμενες σχέσεις μεταξύ Ουάσιγκτον και Άγκυρας, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν βελτιώσει σημαντικά τη σχέση τους με την Ελλάδα, το άλλο μισό της ζωτικής σημασίας της νότιας πτέρυγας του ΝΑΤΟ.<br /><br />Αυτή η φαινομενική αλλαγή στις σχέσεις συμμαχίας, πολλαπλασιάζει τα κίνητρα για τις Ηνωμένες Πολιτείες να κλίνουν προς την κατεύθυνση της Ελλάδας, εάν προκύψουν εχθροπραξίες, ειδικά εάν η Τουρκία είναι αποφασισμένη να είναι ο επιτιθέμενος.<br /><br />«Αυτό φαίνεται να διαμόρφωσε την αντίληψη του Ερντογάν, με την ωμή κριτική του για μια νέα βάση του ΝΑΤΟ στην Αλεξανδρούπολη, ένα ελληνικό λιμάνι που κάθεται “καβάλα” στα τουρκικά σύνορα. Αυτή η δυναμική διαμορφώνεται περαιτέρω, από τις εκ διαμέτρου αντίθετες τροχιές των εγχώριων θεσμών κάθε συμμάχου, με την Ελλάδα να απελευθερώνεται σταθερά και την Τουρκία να κινείται σε μια πιο αυταρχική κατεύθυνση», αναφέρει το αμερικανικό ΜΜΕ.</div><div><br /></div><div>Γεωπολιτικός αντίκτυπος</div><div><br />Οι άμεσες συνέπειες μιας τουρκικής εισβολής στα ελληνικά νησιά είναι ασαφείς. Δεν υπάρχουν διατάξεις στη Συνθήκη του Βορείου Ατλαντικού για την επιβολή κυρώσεων, την απέλαση ή άλλη τιμωρία κράτους μέλους του ΝΑΤΟ.<br /><br />Επιπλέον, το ΝΑΤΟ περιορίζεται από τη διαδικασία καθώς λειτουργεί με βάση την αρχή της ομοφωνίας, και η ενότητα μεταξύ των είκοσι εννέα κρατών μελών απαιτεί συμβιβασμό. Για να λάβει το ΝΑΤΟ οποιαδήποτε τιμωρητική ενέργεια εναντίον ενός δικού του μέλους, θα απαιτούσε η συμμαχία να αυτοσχεδιάσει την απάντησή της σε μια τουρκική εισβολή στα ελληνικά νησιά.<br /><br />Δεν υπάρχει πραγματικό προηγούμενο. Η πιο κοντινή αναλογία είναι η τουρκική εισβολή στην Κύπρο το 1974. Σε αυτή την περίπτωση, το ΝΑΤΟ διοικήθηκε από ηγέτες με σαφείς προτεραιότητες και στρατηγικές αντιλήψεις που διέπουν τις ενέργειές τους, δηλαδή, συγκράτηση της νότιας πτέρυγας του ΝΑΤΟ και αποτροπή της σοβιετικής διείσδυσης στην Ανατολική Μεσόγειο.<br /><br />Η Τουρκία με λίγες καλές επιλογές που έχει, θα μπορούσε ενδεχομένως ακόμη και να εγκαταλείψει τη συμμαχία του ΝΑΤΟ με δική της βούληση, ειδικά εάν η Άγκυρα θεωρήσει ότι, οι αμερικανικές και ευρωπαϊκές κυρώσεις είναι αφόρητες. Ωστόσο, ένα τέτοιο ενδεχόμενο είναι απίθανο, καθώς δεν υπάρχει σαφές κίνητρο για την Τουρκία να επιδείξει την αποχώρησή της από το ΝΑΤΟ, εκτός και αν το απαιτήσει η εσωτερική πολιτική.<br /><br />Η σχέση της Τουρκίας με το ΝΑΤΟ είναι επομένως πιο πιθανό να αντιμετωπίσει αργή διάβρωση παρά μια καθαρή ρήξη.<br /><br />Η πιο ανησυχητική επίπτωση οποιασδήποτε διπλωματικής αντιπαράθεσης μεταξύ ΝΑΤΟ και Τουρκίας, είναι η απειλή μιας εμβάθυνσης διμερών σχέσεων μεταξύ Άγκυρας και Μόσχας, που ουσιαστικά δημιουργεί σφήνα στη νότια πλευρά του ΝΑΤΟ, αλλοιώνοντας ουσιαστικά τον σκοπό της παρουσίας της Τουρκίας στη συμμαχία.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/2023-03/mxtika%20%281%29%20%281%29%20%281%29_0.gif"><img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/default/public/2023-03/mxtika%20%281%29%20%281%29%20%281%29_0.gif?itok=gRcH2qO-" width="640" /></a><br /><br />Η Άγκυρα έχει παρασυρθεί σιγά σιγά προς τη Μόσχα υπό την ηγεσία του Ερντογάν, και οι δύο χώρες έχουν ήδη, στενούς οικονομικούς και επενδυτικούς δεσμούς. Εκατοντάδες χιλιάδες Ρώσοι πολίτες και επιχειρήσεις έχουν επενδύσει στην Τουρκία. Πράγματι, η Αττάλεια στη νότια ακτή της Τουρκίας, αναφέρεται ως « Μόσχα στη Μεσόγειο».<br /><br />«Έχουμε καλύψει στο παρελθόν τους κινδύνους που εγκυμονεί η αυξανόμενη παρουσία της Μόσχας στην Ανατολική Μεσόγειο. Είναι αυτό που έχει τις μεγαλύτερες γεωπολιτικές επιπτώσεις στην περιφερειακή ισορροπία δυνάμεων, και το οποίο η αμερικανική εξωτερική πολιτική στην περιοχή τα τελευταία εβδομήντα χρόνια έχει σχεδιάσει να αποτρέψει», αναφέρει το ΜΜΕ.<br /><br />Αυτές οι τάσεις, αντικατοπτρίζουν εν μέρει την υποχώρηση της συνοχής της Ευρώπης και κατ' επέκταση του ΝΑΤΟ ως στρατηγικής οντότητας, την οποία ο αντίκτυπος του πολέμου στην Ουκρανία έχει εν μέρει συσκοτίσει, αλλά δεν έχει απαλλαγεί. Ο χάρτης της Ευρώπης γίνεται πιο μεσαιωνικός στη χροιά του, με περιοχές και υποπεριοχές να σχηματίζονται εντός του ΝΑΤΟ.<br /><br />Ακόμη και το ενοποιητικό αποτέλεσμα της εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία, έχει αποδειχθεί κάπως υπό όρους, καθώς κάθε μέλος της συμμαχίας φαίνεται να κινείται με διαφορετικό ρυθμό στο να σπεύδει προς τις επάλξεις της ευρωπαϊκής άμυνας.<br /><br />«Η Τουρκία, από την πλευρά της, αρχίζει να υπολογίζει το νέο γεωπολιτικό της βάρος, δεδομένης της πρόσφατης αστάθειας στις περιοχές της Μέσης Ανατολής και του Καυκάσου και είναι πρόθυμη να την εκμεταλλευτεί εις βάρος της συμμαχίας, σε βαθμό που δεν έχει παρατηρηθεί τις προηγούμενες δεκαετίες», καταλήγει το μέσο ενημέρωσης.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Το αληθινό κόστος! Ο Γεωπολιτικός αντίκτυπος και οι άμεσες συνέπειες μιας τουρκικής εισβολής στα ελληνικά νησιά.

Ιωάννης Χάρχαρης Ωμή κριτική του Ερντογάν για μια νέα βάση του ΝΑΤΟ στην Αλεξανδρούπολη, ένα ελληνικό λιμάνι που κάθεται “καβάλα” στα τουρκι...

Διαβάστε την συνέχεια

Τι κρίβει το Ελβετικό «τυρί», Κρύβει κρίση των τραπεζών η Credit Suisse; Απαντά ένας από τους λίγους που ξέρουν πολλά.

<img height="478" src="https://img.huffingtonpost.com/asset/641305362500003b00708ed5.jpeg?cache=StEi6MwyPz&ops=scalefit_720_noupscale" width="750" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Η «ευγενική» αλλά πολύ ανησυχητική απάντηση του πρώην υπουργού Οικονομικών των ΗΠΑ, Λόρενς Σάμερς, στο πρακτορείο Bloomberg και το «μπαλάκι» που περνάει στα χέρια της ΕΚΤ.</span></h3><b>Αντώνης Φουρλής</b><br />Ο Λόρενς Σάμερς (γεννημένος στις 30 Νοεμβρίου 1954) θεωρείται ως ένας από τους «κορυφαίους των κορυφαίων» Αμερικανούς οικονομολόγους.<br /><br />Υπηρέτησε ως ο 71ος υπουργός Οικονομικών των Ηνωμένων Πολιτειών από το 1999 έως το 2001, και ως διευθυντής του Εθνικού Οικονομικού Συμβουλίου από το 2009 έως το 2010. Διετέλεσε επίσης Πρόεδρος του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ από το 2001 έως το 2006<br /><br /><div>Το βράδυ της Τετάρτης (ώρα Ελλάδας) το διεθνές πρακτορείο Βloomberg του έθεσε την «ερώτηση του ενός εκατομμυρίου»: Έχουμε ή όχι συστημικό πρόβλημα στις τράπεζες;<br /><br />Κρύβει ή όχι κάτι τέτοιο η κρίση στην ελβετική Credit Suisse;<br /><br />Για να λάβει την ολοκληρωμένη απάντηση ο δημοσιογράφος χρειάστηκε να επιμείνει, όμως στη συνέχεια την πήρε και είναι άκρως ενδιαφέρουσα:<br /><br />«Είναι το ίδιο πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε από το 2008...Παραδοσιακά θεωρούσαμε ότι οι καταθέσεις είναι ένα σταθερό περιουσιακό στοιχείο, με αξία σε βάθος χρόνου για τις τράπεζες - έναντι των ανοιγμάτων τους. Σήμερα όμως, οι καταθέσεις μοιάζουν πολύ λιγότερο σταθερές (λιγότερο «sticky», δηλαδή «κολλώδεις» στις τράπεζες, κατά την έκφαρση του Σάμερες) σε σύγκριση με δύο εβδομάδες νωρίτερα. Αυτό θα απαιτήσει (από τις τράπεζες) σκέψη για τα θεμέλια του συστήματος», είπε ο πολύπειρος οικονομολόγος και πολιτικός.<br /><br />Η απάντησή του, σύμφωνα με γνώστες της τραπεζικής και χρηματιστηριακής αγοράς - και εδώ στην Αθήνα - θέτει «ευγενικά» ένα ερώτημα που διαχρονικά απασχολεί το τραπεζικό σύστημα: «Είναι ώρα να δούμε συνολικά το θέμα της κεφαλαιοποίησης των τραπεζών;»<br /><br />Με άλλα λόγια, αρκεί η αναλογία μεταξύ καταθέσεων / δανεισμού, ώστε να διασφαλίζεται η σταθερότητα του συστήματος, ή μήπως έχει «ξεφύγει» ο δανεισμός και τίθεται ζήτημα ασφάλειας των καταθέσεων;<br /><br />«Yπάρχει ένα ολόκληρο πακέτο ερωτημάτων», λέει κάποια στιγμή ο Σάμερες, που αποφεύγει να δώσει μία «τελεσίδικη» απάντηση. Ωστόσο, θέτοντας τα συναφή ερωτήματα, είναι προφανές ότι ο προβληματισμός είναι υπαρκτός στις ΗΠΑ μετά την κατάρρευση της Silicon Valley Bank, την ώρα που η Ευρώπη αγωνιά για την Credit Suisse και η ελβετική κυβέρνηση σπεύδει να λειτουργήσει ως «πυροσβέστης», ρίχνοντας 50 δισ. για να σβήσει τη φωτιά...<br /><br />Το «μπαλάκι» στην EKT<br /><br />Η επόμενη «σκηνή» σε αυτό το οικονομικό θρίλερ παίζεται αυτή την ώρα στην έδρα της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, στην Φρανκφούρτη.<br /><br />Απλοποιώντας - ελπίζοντας ότι υπερ-απλουστεύοντας την κατάσταση:<br /><ul style="text-align: left;"><li>Η Κριστίν Λαγκάρντ είχε κάνει λόγο για αύξηση επιτοκίων, σε μία κίνηση που θα είχε ως στόχο την ανακούφιση της πραγματικής οικονομίας από τον πληθωρισμό. Η κίνηση θεωρήθηκε και θεωρείται επιβεβλημένη. Μόνο που, αυξάνοντας τα επιτόκια, στριμώχνονται οι τράπεζες που θα κληθούν να καταβάλουν τόκους στους καταθέτες τους.</li></ul></div><div><ul style="text-align: left;"><li> Εάν η Λαγκάρντ και η ΕΚΤ κάνουν πίσω, ώστε να προστατέψουν τις τράπεζες που ήδη δέχονται τεράστιες πιέσεις μέσω των χρηματιστηρίων, όπου οι μετοχές τους έχασαν πολύ έδαφος ξαφνικά λόγω της Credit Suisse, τότε θα τις βοηθήσει μεν - αλλά δεν θα βοηθήσει την πραγματική οικονομία να ανακουφιστεί από τον πληθωρισμό. Και θα αποκαλυφθεί έτσι, ότι ο φόβος για τις τράπεζες ξεπερνά την ίδια την οικονομία.</li></ul>Αρχικά, η ΕΚΤ αναμενόταν να αυξήσει τα επιτόκια κατά 0,5%. Τελικά, ίσως δούμε τις επόμενες ώρες μία αύξηση 0,25%. Θα ήταν μία «σολομώντεια» λύση.<br /><br />Ούτε απότομη αύξηση της πίεσης στις τράπεζες, ούτε «κλείνουμε τα μάτια» στον πληθωρισμό. Ένα μικρό, αλλά λογικό βήμα, με την ελπίδα της σταθεροποίησης του συστήματος. Προσωρινά. Όχι για πάντα...</div><div><br /></div><div><a href="https://www.huffingtonpost.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τι κρίβει το Ελβετικό «τυρί», Κρύβει κρίση των τραπεζών η Credit Suisse; Απαντά ένας από τους λίγους που ξέρουν πολλά.

Η «ευγενική» αλλά πολύ ανησυχητική απάντηση του πρώην υπουργού Οικονομικών των ΗΠΑ, Λόρενς Σάμερς, στο πρακτορείο Bloomberg και το «μπαλάκι»...

Διαβάστε την συνέχεια

Το κινεζικό πίβοτ στη διεθνή σκηνή, η AUKUS και οι κινήσεις των ΗΠΑ

<a href="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2023/03/AAxAvo.jpg"><img height="384" src="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2023/03/AAxAvo.jpg" width="740" /></a><br /><br /><b>Γιώργος Σκαφιδάς</b><br />Ο Σι Τζινπίνγκ παρουσίασε το όραμα της «οικονομικής ζώνης του δρόμου του μεταξιού» – αυτό που θα γινόταν μετέπειτα ευρύτερα γνωστό ως πρωτοβουλία «μια ζώνη, ένας δρόμος» – για πρώτη φορά τον Σεπτέμβριο του 2013, κατά τη διάρκεια επίσκεψής του στο Καζακστάν. <br /><br />Με τον αέρα της τότε ακόμη πρόσφατης πρώτης εκλογής του στην κινεζική ηγεσία, ο Σι είχε παρουσιάσει το μεγαλεπήβολο κινεζικό όραμα της δημιουργίας ενός εκτεταμένου διεθνούς δικτύου υποδομών που ως «δρόμος του μεταξιού του 21ου αιώνα» θα συνδέει την Κίνα με δεκάδες άλλες χώρες, πολλών ευρωπαϊκών συμπεριλαμβανομένων. <br /><br /><img height="361" src="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2023/03/AEo3Vh-300x169.jpg" width="640" /><br /><br />Ακριβώς δέκα χρόνια (και μια πανδημία) μετά, ο Σι Τζινπίνγκ επιστρέφει δυναμικά στη διεθνή σκηνή, έχοντας μόλις εξασφαλίσει μια νέα, κατά σειρά τρίτη (και ως εκ τούτου πρωτοφανή) πενταετή θητεία στην εξουσία της Κίνας. Εν έτει 2023, ωστόσο, ο – 69χρονος πια – Σι όταν ταξιδεύει στο εξωτερικό δεν κουβαλά στις αποσκευές του μόνον εμπορικές προοπτικές και οικονομικές υποσχέσεις. Αντιθέτως, φέρνει μαζί του σχέδια ειρήνευσης και διπλωματικές πρωτοβουλίες διαμεσολάβησης, μεταξύ άλλων. <br /><br />Η πανδημική περίοδος που μεσολάβησε υπήρξε ποικιλοτρόπως προβληματική για την Κίνα. Την απομόνωσε από τον υπόλοιπο κόσμο. Της προκάλεσε σοβαρές οικονομικές απώλειες λόγω των σκληρών λοκντάουν. Και έπληξε την εικόνα της διεθνώς (λόγω Γουχάν) αλλά και το κύρος της (στη σκιά της αποτυχίας των κινεζικών εμβολίων και των zero-Covid πολιτικών). <br /><br />Έχοντας πια αφήσει πίσω του τα «δεινά» της πανδημικής περιόδου, ο Σι Τζινπίνγκ επιστρέφει στο προσκήνιο των διεθνών εξελίξεων, συνοδευόμενος από έναν νέο υπουργό Εξωτερικών, τον Τσιν Γκανγκ, και από έναν νέο πρωθυπουργό, τον Λι Τσιανγκ. <br /><br />Τους τελευταίους «μεταπανδημικούς» μήνες, ο Κινέζος πρόεδρος βρέθηκε στο Καζακστάν (στις 14 Σεπτεμβρίου του 2022, πραγματοποιώντας εκεί την πρώτη έπειτα από σχεδόν τρία χρόνια επίσημη επίσκεψή του στο εξωτερικό) και στη Σαουδική Αραβία (το πρώτο δεκαήμερο του Δεκεμβρίου του 2022, όπου υπέγραψε σειρά συμφωνιών εγκαινιάζοντας μια «νέα εποχή» στις σχέσεις Πεκίνου – Ριάντ).<br /><br />Εάν μάλιστα επιβεβαιωθούν όσα έχουν διαρρεύσει ως πιθανά σενάρια τα τελευταία 24ωρα, τότε εκείνος ετοιμάζεται να επισκεφθεί και τη Μόσχα το προσεχές διάστημα, ενώ στη ρωσική πρωτεύουσα υπενθυμίζεται ότι είχε βρεθεί τον περασμένο Φεβρουάριο και ο Ουάνγκ Γι, πρώην ΥΠΕΞ της Κίνας και νυν κορυφαίος σύμβουλος του Σι επί θεμάτων εξωτερικής πολιτικής. <br /><br />Με το βλέμμα στραμμένο στη διεθνή σκηνή, το Πεκίνο ανέλαβε, ωστόσο, και άλλες πρωτοβουλίες τον περασμένο μήνα: Παρουσίασε ένα δικό του σχέδιο 12 σημείων για την ειρήνευση στην Ουκρανία (υπό τον τίτλο «Η θέση της Κίνας για την Πολιτική Διευθέτηση της Ουκρανικής Κρίσης») και ένα δικό του όραμα-πρόταση για την παγκόσμια ασφάλεια (υπό τον τίτλο «The Global Security Initiative Concept Paper»). <br /><br />Στον απόηχο των προαναφερθέντων, «έσκασε» στις 10 Μαρτίου και η – ομολογουμένως εντυπωσιακή – είδηση για τη Σαουδική Αραβία και το Ιράν που μετά από χρόνια αποκαθιστούν τις διπλωματικές τους σχέσεις… μέσω Πεκίνου, έπειτα από κινεζική διαμεσολάβηση και ενώ είχαν προηγηθεί συναντήσεις αντιπροσωπειών τους στην Κίνα. <br /><br />Εάν φανερώνει κάτι η επιτυχής κινεζική διαμεσολάβηση μεταξύ Ριάντ και Τεχεράνης, αυτό είναι ότι το Πεκίνο μπορεί να αναλάβει κατά τρόπο αποτελεσματικό εξωστρεφείς πρωτοβουλίες με διεθνείς απολήξεις αλλά και να «μιλήσει» σε συμμάχους των ΗΠΑ όπως είναι η Σαουδική Αραβία… σε μια περίοδο ανακατατάξεων, επαναχάραξης διαχωριστικών γραμμών και όξυνσης των (big-power) διεθνών ανταγωνισμών. Δεν είναι καθόλου βέβαιο, ωστόσο, ότι το Πεκίνο θα μπορούσε να επαναλάβει μια ανάλογη «επιτυχία» και στο πολύ πιο δύσκολο μέτωπο του Ουκρανικού. <br /><br /><img height="431" src="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2023/03/AAIjLf-300x202.jpg" width="640" /><br /><br />Από το βήμα της ομιλίας με την οποία «έκλεισε» τις εργασίες του Εθνικού Λαϊκού Κογκρέσου στο Πεκίνο την περασμένη Δευτέρα, ο Σι Τζινπίνγκ υποστήριξε ότι ο κινεζικός στρατός πρόκειται να γίνει τα επόμενα χρόνια ένα «μεγάλο σινικό τείχος από ατσάλι». Στο πλαίσιο του ιδίου συνεδρίου, λίγα 24ωρα νωρίτερα, ο Κινέζος ΥΠΕΞ (και πρώην πρέσβης της Κίνας στην Ουάσιγκτον) Τσιν Γκανγκ είχε απειλήσει ακόμη και με σινοαμερικανική «σύγκρουση… εάν οι ΗΠΑ δεν φρενάρουν και συνεχίσουν να επιταχύνουν στον λάθος δρόμο».<br /><br />Το ενδεχόμενο μιας σινοαμερικανικής σύρραξης συζητιέται έντονα διεθνώς, μέσα από αναλύσεις στον Τύπο, εδώ και τουλάχιστον πέντε χρόνια.<br /><br />«Ένας πόλεμος μεταξύ Κίνας και ΗΠΑ δεν είναι αναπόφευκτος, ωστόσο είναι πιθανός», έγραφε στον ιστοχώρο National Post ο Αμερικανός ακαδημαϊκός Γκρέιχαμ Αλισον πριν από ακριβώς πέντε χρόνια, τον Μάρτιο του 2018, πλην όμως η ένταση, όσο περνά ο καιρός, δείχνει όντως να ανεβαίνει με φόντο πια ένα ευρύ πλέγμα οξυνόμενων ανταγωνισμών που ξεκινούν από το εμπόριο (δασμοί, προστατευτισμός, καταγγελίες για παραβιάσεις δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας κ.ά.) και περνούν στον χώρο των νέων τεχνολογιών (μικροτσίπ, δίκτυα 5G, social media/TikTok κ.ά.) προτού καταλήξουν στο πεδίο της κατασκοπίας (μπαλόνια κ.ά.), των στρατιωτικών εξοπλισμών, της γεωπολιτικής (Ταϊβάν, πόλεμος στην Ουκρανία) και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων/αξιών (Ξινγιάνγκ – Σιντζιάνγκ, Χονγκ Κονγκ κ.ά.). <br /><br />Η πλευρά του Σι Τζινπίνγκ, έχοντας αποκηρύξει τις «hide our capacities» προσεγγίσεις του κινεζικού παρελθόντος (βλ. Ντενγκ Σιαοπίνγκ), επιδεικνύει πια διεθνώς τις δυνατότητές της επιχειρώντας ένα πίβοτ στη διεθνή σκηνή ως απάντηση στο ασιατικό πίβοτ των ΗΠΑ. <br /><br />Όσο για τους Αμερικανούς, εκείνοι δεν κάνουν πίσω. Μόλις σήμερα (14 Μαρτίου), με το βλέμμα στραμμένο στο Πεκίνο και στον Ινδο-Ειρηνικό, ανακοίνωσαν από το Σαν Ντιέγκο – παρουσία των κ.κ. Μπάιντεν, Σούνακ και Αλμπανέζι – τη συμφωνία για τα πυρηνοκίνητα υποβρύχια (τρία US Virginia-class με option για άλλα δύο) που αναμένεται να πουλήσουν μέσα στα επόμενα περίπου δέκα χρόνια στην Αυστραλία, σύμμαχό τους στην AUKUS, ενώ παράλληλα μπαίνουν πια οι βάσεις και για τη μελλοντική συμπαραγωγή υποβρυχίων SSN-Aukus από Βρετανία, ΗΠΑ και Αυστραλία.<br /><br />«Η τελευταία κοινή δήλωση ΗΠΑ, Ηνωμένου Βασιλείου, Αυστραλίας καταδεικνύει ότι αυτές οι τρεις χώρες […] μπαίνουν πια ολοένα βαθύτερα σε έναν δρόμο λαθών και κινδύνων», σχολίασε, από την πλευρά του, ο εκπρόσωπος του κινεζικού ΥΠΕΞ… <br /><br />Μέσα στο 2023 ωστόσο, αναμένονται και νέες επαφές/συναντήσεις κορυφής στον άξονα Ουάσιγκτον – Ταϊπέι/Ταϊβάν που δεν θα αρέσουν βέβαια καθόλου στην κινεζική ηγεσία… <div><br /></div><div><a href="https://www.amynanet.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Το κινεζικό πίβοτ στη διεθνή σκηνή, η AUKUS και οι κινήσεις των ΗΠΑ

Γιώργος Σκαφιδάς Ο Σι Τζινπίνγκ παρουσίασε το όραμα της «οικονομικής ζώνης του δρόμου του μεταξιού» – αυτό που θα γινόταν μετέπειτα ευρύτερα...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο Άσαντ εξαρτά οποιαδήποτε συνάντησή του με τον Ερντογάν από την αποχώρηση των τουρκικών δυνάμεων.

<div><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgxr6AvoHnUDySkk0vGxUTM0V0tgDpcN8emOfsYF5uqJMut8i-xx-NJ2iQ8_MdUrw1ZltMOQBlz4UQ0r0R5Q1K0IGJSgmlzIW678hlG8d5TpRO6T2s_hSD_v4EB8Fd_mkVdhlddA9aXHgkKapoRYivSrSot5TlAq5M6lNzIdqNagIyyskv9QctC5SA/s800/5.webp" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="480" data-original-width="800" height="384" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgxr6AvoHnUDySkk0vGxUTM0V0tgDpcN8emOfsYF5uqJMut8i-xx-NJ2iQ8_MdUrw1ZltMOQBlz4UQ0r0R5Q1K0IGJSgmlzIW678hlG8d5TpRO6T2s_hSD_v4EB8Fd_mkVdhlddA9aXHgkKapoRYivSrSot5TlAq5M6lNzIdqNagIyyskv9QctC5SA/w753-h384/5.webp" width="753" /></a></div><br />Έτοιμος να συναντηθεί με τον τούρκο πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν υπό τον όρο πως αυτός ο τελευταίος θα αποσύρει τα στρατεύματά του από τη βόρεια Συρία, δήλωσε ο Σύρος ηγέτης Μπασάρ αλ-Άσαντ σε συνέντευξή του σε ρωσικό μέσο ενημέρωσης η οποία δημοσιοποιήθηκε σήμερα.<br /><br />Οι δηλώσεις αυτές έγιναν την επομένη μιας συνάντησης στη Μόσχα ανάμεσα στον Άσαντ και τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν, την ώρα που το Κρεμλίνο επιδιώκει να συμφιλιώσει την Άγκυρα με τη Δαμασκό, οι σχέσεις των οποίων έχουν επιδεινωθεί από την αρχή της σύγκρουσης στη Συρία, το 2011.<br /><br />Μια συνάντηση με τον Ερντογάν θα είναι δυνατή «όταν η Τουρκία θα είναι έτοιμη, με ξεκάθαρο τρόπο και χωρίς δισταγμούς, για την πλήρη αποχώρηση των στρατιωτών της από το συριακό έδαφος», δήλωσε ο Άσαντ στο ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων Ria Novosti, σύμφωνα με ρωσική μετάφραση των δηλώσεών του.<br /><br />Η Άγκυρα θα πρέπει επίσης «να σταματήσει κάθε υποστήριξη στην τρομοκρατία», πρόσθεσε ο Άσαντ, αναφερόμενος στην υποστήριξη που παρέχει η Τουρκία σε ανταρτικές οργανώσεις οι οποίες αντιτίθενται στο καθεστώς της Δαμασκού.<br /><br />«Είναι η μόνη περίπτωση κατά την οποία θα μπορούσε να λάβει χώρα μια συνάντηση με τον Ερντογάν», επέμεινε ο Άσαντ. «Σε τι θα χρησίμευε μια τέτοια συνάντηση και γιατί να οργανωθεί αν δεν οδηγήσει σε τελική κατάληξη του πολέμου στη Συρία;», συνέχισε.<br /><br />Οι Ερντογάν και Άσαντ ανέβηκαν στην εξουσία στις αρχές των χρόνων του 2000 και συνήψαν αρχικά εγκάρδιες σχέσεις, έπειτα από δεκαετίες εντάσεων ανάμεσα στις δύο χώρες τους, οι οποίες προέκυψαν από τη διάλυση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας πριν από έναν αιώνα.<br /><br />Όμως μετά την έναρξη της σύγκρουσης στη Συρία, που από το 2011 έχει στοιχίσει τη ζωή σε περισσότερους από 500.000 ανθρώπους και έχει προκαλέσει τον εκτοπισμό εκατομμυρίων, η Άγκυρα υποστήριξε ανταρτικές οργανώσεις που επεδίωκαν να ανατρέψουν το συριακό καθεστώς, το οποίο υποστηρίζεται από τη Μόσχα και την Τεχεράνη.<br /><br />Η Άγκυρα έχει εξαπολύσει από το 2016 εισβολές στη βόρεια Συρία εναντίον τζιχαντιστικών και κουρδικών οργανώσεων και διατηρεί εκεί στρατιωτική παρουσία. Ο Πούτιν, ο οποίος διατηρεί καλές σχέσεις με τον Ερντογάν, επιδιώκει πλέον να συμφιλιώσει την Τουρκία με τη Συρία. Ο Ερντογάν έχει δηλώσει επανειλημμένα έτοιμος να συναντήσει τον Άσαντ για να επισφραγίσουν το ξεπάγωμα των σχέσεων.<br /><br />Στα τέλη Δεκεμβρίου είχαν ήδη συναντηθεί στη Μόσχα οι υπουργοί Άμυνας της Τουρκίας και της Συρίας, κάτι που συνέβη για πρώτη φορά από το 2011. Διπλωμάτες της Ρωσίας, της Τουρκίας, της Συρίας και του Ιράν πρόκειται να συνεδριάσουν αυτή την εβδομάδα στη Μόσχα για να προετοιμάσουν μια συνάντηση μεταξύ των υπουργών Εξωτερικών των τριών χωρών, πριν από μια ενδεχόμενη σύνοδο κορυφής των προέδρων τους.<div><br /></div><div>πηγή<br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br />

Ο Άσαντ εξαρτά οποιαδήποτε συνάντησή του με τον Ερντογάν από την αποχώρηση των τουρκικών δυνάμεων.

Έτοιμος να συναντηθεί με τον τούρκο πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν υπό τον όρο πως αυτός ο τελευταίος θα αποσύρει τα στρατεύματά του από τη β...

Διαβάστε την συνέχεια

Κάλεσμα αφύπνισης για την Ουάσιγκτον η προεδρία της Ινδίας στους G-20! Αν θέλει ασφαλές περιβάλλον στην Ασία

<img height="429" src="https://infognomonpolitics.gr/wp-content/uploads/2023/03/India1.webp" width="752" /><br /><br />Η ηγετική θέση που έχει αναλάβει η Ινδία από το 2023 στους G-20 μπορεί να λειτουργήσει ως παράγοντας αναχαίτισης της Κίνας, η οποία συνεχίζει να μπλοκάρει λύσεις για την κρίση χρέους που ακρωτηριάζει τον αναπτυσσόμενο κόσμο<br /><br />Η προεδρία της G20 μπορεί να ακούγεται σαν μια ακόμη γραφειοκρατική διάκριση για τους ξένους, είναι όμως μια θέση με σημαντικό αποτύπωμα. Εάν η Ουάσινγκτον επιθυμεί ένα ασφαλές μέλλον στο εσωτερικό και στην Ασία, πρέπει να αντιμετωπίσει την προεδρία της Ινδίας στη σύνοδο των G20 ως αφύπνιση, αναφέρει η Georgia Leatherdale-Gilholy στο διαδικτυακό περιοδικό «<a href="https://nationalinterest.org/feature/india%E2%80%99s-g20-presidency-wake-call-washington-206301">The National Interest</a>».<br /><br />Η δημοσιογράφος που ειδικεύεται στα θέματα του Ειρηνικού και έχει ως βάση το Ηνωμένο Βασίλειου ξεκινά το άρθρο της με τη θέση της Ινδίας για το ουκρανικό ζήτημα και τη γραμμή που ακολούθησε στη σύνοδο κορυφής του Φεβρουαρίου. Στη συνέχεια αναλύει την αξία της θέσης που ανέλαβε η χώρα στην προεδρία των G-20, τα προβλήματα που δημιουργεί η Κίνα και περνάει έμμεσα το μήνυμα, ότι οι ΗΠΑ πρέπει να βοηθήσουν και να συνεργαστούν με την Ινδία σε αυτόν τον ρόλο και την χαρακτηρίζει βράχο του αντιηγεμονικού συνασπισμού στη Ν. Ασία. Ο στόχος είναι η αναχαίτιση της Κίνας.<br /><br />«Προς έκπληξη ορισμένων παρατηρητών, η σύνοδος κορυφής της G20 τον περασμένο μήνα στην Ινδία έληξε χωρίς συμφωνία για την Ουκρανία. Η σκληρή πολιτική μη ευθυγράμμισης της Ινδίας την βλέπει να συνεχίζει να ακολουθεί μια λεπτή γραμμή όσον αφορά τις εχθροπραξίες ΝΑΤΟ-Ρωσίας σχετικά με την εισβολή της τελευταίας στη γείτονά της πέρυσι. Ωστόσο, η ινδική προεδρία της G20 προσφέρει στο ΝΑΤΟ και τις Ηνωμένες Πολιτείες ιδιαίτερα την ευκαιρία να ενισχύσουν τους δεσμούς τους με το Νέο Δελχί», αναφέρει.<br /><br />Στη συνέχει αναφέρεται στην αξία που έχει η προεδρία των G-20. «Ενώ η προεδρία της G20 μπορεί να ακούγεται σαν μια ακόμη γραφειοκρατική διάκριση για τους ξένους, είναι μια θέση με κάποιο σημαντικό αποτύπωμα. Είναι η μεγαλύτερη πολυμερής πλατφόρμα σε λειτουργία, με τα κράτη μέλη της να αντιπροσωπεύουν περισσότερο από το 85 τοις εκατό του παγκόσμιου ΑΕΠ και τα δύο τρίτα του ανθρώπινου πληθυσμού. Ενώ η ικανότητά του να επηρεάζει τη λήψη αποφάσεων για την ασφάλεια είναι αδύναμη, όπως παραδειγματίζει η συζήτηση για την Ουκρανία, έχει εδώ και καιρό βασικό ρόλο στη διαχείριση των συνομιλιών για τη μελλοντική διεθνή οικονομική ανάπτυξη», λέει.<br /><br />Ακολούθως εξηγεί τη δυναμική της Ινδίας και πως υπερτερεί έναντι του μεγάλου εχθρού των ΗΠΑ, της Κίνας. «Η Ινδία είναι η πέμπτη μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο (και τρίτη μεγαλύτερη από την ισοτιμία αγορών GP) και σε αντίθεση με την Κίνα, προβλέπεται ότι θα συνεχίσει να επεκτείνεται στο εγγύς μέλλον. Η Ινδία ξεπερνά γρήγορα την Κίνα σε πληθυσμό και πιθανότατα θα γίνει η τρίτη μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο και το «φαρμακείο του κόσμου» πριν από το τέλος της δεκαετίας», σημειώνει και προσθέτει:<br /><br />«Επιπλέον, η ανάληψη της προεδρία των G20 στις αρχές του 2023 ήρθε σε μια κρίσιμη στιγμή για τη χώρα και τον κόσμο, καθώς συνεχίζει να περιστρέφεται από τον οικονομικό αντίκτυπο της αντίδρασης του κορωνοϊού, η ίδια μια αρνητική επίπτωση της αδικίας του Πεκίνου».<br /><br />Παράλληλα η αρθρογράφος αναλύει τις επόμενες κινήσεις από πλευράς Ινδίας για τη αναχαίτιση του κινεζικού παράγοντα. «Οι εμπειρογνώμονες έχουν προτείνει ότι η Ινδία θα προσπαθήσει να δημιουργήσει μια ομάδα εμπειρογνωμόνων για να αντιμετωπίσει τις μεταρρυθμίσεις της Παγκόσμιας Τράπεζας προκειμένου να παράσχει βοήθεια για το κλίμα στις αναπτυσσόμενες οικονομίες. Αν και οι λεπτομέρειες τέτοιων σχεδίων δεν έχουν επιβεβαιωθεί, μπορεί να είναι ένα πολλά υποσχόμενο βήμα για την αντιμετώπιση της εκμεταλλευτικής διπλωματίας του χρέους της εκτεταμένης Πρωτοβουλίας Belt and Road της Κίνας. Η Ινδία έχει ήδη κάνει κάποιο τρόπο να τοποθετηθεί ως φωνή για τον Παγκόσμιο Νότο, ενώ η Κίνα συνεχίζει να μπλοκάρει λύσεις για την κρίση χρέους που ακρωτηριάζει τον αναπτυσσόμενο κόσμο», τονίζει.<br /><br />Οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας παραμένουν ψηλά στα σχέδια του Νέου Δελχί. «Η Ινδία επιθυμεί επίσης να δρομολογήσει ένα πακέτο τόνωσης για τους Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης για να παρέχει στις κυβερνήσεις χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος μια νέα ένεση επενδυτικής υποστήριξης παράλληλα με την προσφορά ελάφρυνσης χρέους και αναδιάρθρωσης. Τα σχέδια του Νέου Δελχί να χρησιμοποιήσει την προεδρία του G20 για την προώθηση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και τη δράση για το κλίμα είναι επίσης πολλά υποσχόμενα» αναφέρει.<br /><br />Η G20 περιλαμβάνει αρκετές ασιατικές χώρες και η προεδρία της Ινδίας θα παράσχει φυσικά μια πλατφόρμα για περιφερειακή συνεργασία και συνεργασία με κράτη που είναι ευθυγραμμισμένα με τις ΗΠΑ, όπως η Ιαπωνία και η Νότια Κορέα. Όμως, ενώ υπάρχει συνεχής φανφάρα για το κατεστημένο για τις καθιερωμένες συμμαχίες στην Ανατολική Ασία, η πραγματικότητα είναι ότι οι ευκαιρίες τέτοιων κρατών ωχριούν σε σύγκριση με αυτό που μπορεί να προσφέρει η Ινδία στο μέλλον. Είναι καιρός οι Ηνωμένες Πολιτείες να κοιτάξουν προς την καλύτερη οικοδόμηση νέων γεφυρών παρά απλώς τη διατήρηση των παλιών.<br /><br />Με τον πρόσφατα αυξημένο ετήσιο στρατιωτικό προϋπολογισμό της περίπου 72,6 δισεκατομμυρίων δολαρίων και τις σκληραγωγημένες ένοπλες δυνάμεις της, η Ινδία είναι ο μόνος σοβαρός ανταγωνιστής της Κίνας στη Νότια και Νοτιοανατολική Ασία. Οι συνοριακές αντιπαραθέσεις στο Doklam (2017) και στο Galwan (2020) είναι μόνο δύο πρόσφατες περιπτώσεις στις οποίες η Κίνα προσπάθησε να πιέσει την τύχη της όσον αφορά την κυριαρχία της Ινδίας, αλλά αναγκάστηκε να υποχωρήσει.<br /><br />Όπως σημειώνει ο πρώην αξιωματούχος της άμυνας της κυβέρνησης Τραμπ, Έλμπριτζ Κόλμπι , η Ινδία είναι ο « » και, κατά συνέπεια, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει να κάνουν ό,τι μπορούν για να τον ενισχύσουν.<br /><br />Και καταλήγει η δημοσιογράφος: «Η Ινδία είναι η μεγαλύτερη δημοκρατία στον κόσμο, και παρόλο που το εθνικό της στοιχείο μπορεί να έρχεται σε αντίθεση με πολλές δυτικές ευαισθησίες, τα θεμέλια για μια αμοιβαία επωφελή σχέση είναι πολύ πιο άφθονα από ό,τι με την Κίνα, το κράτος στο οποίο η Δύση στηρίζεται στο εμπόριο εδώ και δεκαετίες. Εάν η Ουάσιγκτον επιθυμεί ένα ασφαλές μέλλον στο εσωτερικό και στην Ασία, πρέπει να αντιμετωπίσει την προεδρία της Ινδίας στην G20 ως κάλεσμα αφύπνισης».<br /><br /><a href="https://infognomonpolitics.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Κάλεσμα αφύπνισης για την Ουάσιγκτον η προεδρία της Ινδίας στους G-20! Αν θέλει ασφαλές περιβάλλον στην Ασία

Η ηγετική θέση που έχει αναλάβει η Ινδία από το 2023 στους G-20 μπορεί να λειτουργήσει ως παράγοντας αναχαίτισης της Κίνας, η οποία συνεχίζε...

Διαβάστε την συνέχεια

Μπόλτον: Ένα ανεξάρτητο Κουρδιστάν είναι προς το συμφέρον των ΗΠΑ.

<img height="379" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhxCS0R46hEplXIwY-aZed0dExLnxZKuLvDUkepVzk_zDONU0b_j85dGrnx-dW2enL2_kURClKtQkRhne9XR2cntLcWJGGHcwuTSzM5ouNnBGTeOoVRqDv8ZZF5pGYKw3-D-bCpyz4I9WLEfKmyNig0dN7q760vdWrkKuA8vA-m1AcbaBJOt14UgQXB/w762-h379/1.JPG" width="762" /><br /><br /><div>Ο πρώην σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας των ΗΠΑ Τζον Μπόλτον δήλωσε ότι «η ανεξαρτησία του Κουρδιστάν είναι προς το συμφέρον των ΗΠΑ».<br />Ωστόσο, ο Μπόλτον τόνισε ότι το 99 τοις εκατό των διπλωματών του Στέιτ Ντιπάρτμεντ είναι εναντίον ενός ανεξάρτητου κράτους του Κουρδιστάν.<br />Γνωστός ως «στενός φίλος των Κούρδων» στις ΗΠΑ, ο Μπόλτον είναι γνωστός για την αντίθεσή του στον τότε πρόεδρο Τραμπ για το «κουρδικό ζήτημα» ενώ ήταν σύμβουλος εθνικής ασφάλειας στη διοίκηση του Λευκού Οίκου.</div><div><br />Μιλώντας στον ανταποκριτή του Rûdaw στην Ουάσιγκτον Ντιάρ Κούρντε, ο Τζον Μπόλτον απάντησε σε ερωτήσεις σχετικά με τις προεδρικές εκλογές που θα διεξαχθούν στις ΗΠΑ το 2024, τον πόλεμο στην Ουκρανία, την πολιτική των ΗΠΑ στην περιοχή και τους Κούρδους.<br />«Στρατηγικές απειλές Κίνα, Ρωσία και Ιράν»</div><div><br />Ανέφερε ότι ακόμη εξετάζει αν θα είναι υποψήφιος ή όχι στις προεδρικές εκλογές, ο Μπόλτον είπε: «Σκέφτηκα πολύ σοβαρά αυτό το θέμα το 2016. Νομίζω ότι είναι σημαντικό να αξιολογήσουμε τις εκλογές του 2024 με όλες τις διαστάσεις τους, ιδιαίτερα τη διάσταση της εθνικής ασφάλειας», είπε.<br />«Δεν πρόκειται να διεκδικήσω τις προεδρικές εκλογές μόνο και μόνο για να βρεθώ απέναντι στον Τραμπ, ωστόσο, πιστεύω ότι θα κερδίσω τις εκλογές», πρόσθεσε ο Μπόλτον.<br />Ο Μπόλτον ξεκαθάρισε ότι η Κίνα και η Ρωσία αποτελούν «στρατηγικές απειλές» για τις ΗΠΑ, αλλά η κατάσταση στη Μέση Ανατολή ανησυχεί την αμερικανική ηγεσία:</div><div><br />«Ωστόσο, οι απειλές εμπλουτισμού ουρανίου, κατοχή βιολογικών και χημικών όπλων και η απειλή της διεθνούς τρομοκρατίας είναι οι ανησυχίες που έχουμε αυτή τη στιγμή. Υπάρχουν επίσης απειλές από το Ιράν στην περιοχή, όπως απειλές τρομοκρατίας, επιθυμία απόκτησης πυρηνικών όπλων και όπλων μαζικής καταστροφής. Γι' αυτό η εύρεση ενός τρόπου για την ειρήνη και τη σταθερότητα στη Μέση Ανατολή θα πρέπει να αποτελεί προτεραιότητα για τις Ηνωμένες Πολιτείες», είπε.</div><div><br />«Η πολιτική των ΗΠΑ για το Ιράν πρέπει να είναι προς μια αλλαγή κυβέρνησης»<br />Τόνισε ότι ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν δεν βλέπει την κινεζική πολιτική ως «αρκετά ισχυρή» και υποστήριξε ότι η κυβέρνηση της Ουάσινγκτον πρέπει να έχει καλύτερη πολιτική για να αποτρέψει τη Ρωσία.<br />«Νομίζω ότι η κυβέρνηση Μπάιντεν επαναλαμβάνει αυτό που έκανε η κυβέρνηση Ομπάμα για το Ιράν», είπε ο Τζον Μπόλτον, προσθέτοντας ότι έγιναν παραχωρήσεις στο Ιράν για να επιστρέψει στην πυρηνική συμφωνία του 2015 για δύο χρόνια.</div><div><br />Ο Μπόλτον δήλωσε για το Ιράν:</div><div><br />«Όσο παραμένει αυτό το καθεστώς, θα συνεχίσει να είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα της περιοχής» και υπερασπίστηκε την άποψη ότι «νομίζω ότι η πολιτική των ΗΠΑ για το Ιράν πρέπει να είναι προς μια αλλαγή κυβέρνησης».</div><div><br />«Ο Ερντογάν κερδίζει στον δεύτερο γύρο»</div><div><br />Αναφερόμενος στις εκλογές που θα διεξαχθούν στην Τουρκία τον Μάιο, ο Μπόλτον είπε: «Νομίζω ότι ο Ερντογάν θα κερδίσει την πλειοψηφία. Ωστόσο, θα κερδίσει στον δεύτερο γύρο, όχι στον πρώτο γύρο», είπε.<br />«Νομίζω ότι ένα ανεξάρτητο Κουρδιστάν είναι προς το συμφέρον των ΗΠΑ», είπε ο Μπόλτον. Νομίζω ότι οι κουρδικές περιοχές του Ιράκ μπορούν να αποτελέσουν το θεμέλιο μιας ανεξάρτητης χώρας.<br />«Νομίζω ότι άλλα μέρη του Ιράκ πρέπει να αναδιοργανωθούν διαφορετικά, κάτι που είναι μια περίπλοκη κατάσταση», είπε.</div><div><br />«Οι διπλωμάτες των ΗΠΑ ενάντια στο ανεξάρτητο Κουρδιστάν»<br />Ο Μπόλτον σημείωσε ότι υποστήριξε το Δημοψήφισμα (της Κουρδικής Περιφέρειας του Ιράκ) για την Ανεξαρτησία του 2017, ωστόσο, είπε ότι το 99 τοις εκατό των διπλωματών του Στέιτ Ντιπάρτμεντ των ΗΠΑ είναι «κατά ενός ανεξάρτητου κράτους του Κουρδιστάν».<br />Επεσήμανε ότι το κουρδικό ζήτημα είναι ένα από τα πιο σημαντικά στην Τουρκία:<br />«Νομίζω ότι αυτό είναι ένα θέμα για το οποίο οι Κούρδοι στην Τουρκία πρέπει να συζητήσουν με τους Τούρκους πολίτες».</div><div><br /><br /></div><div><a href="The Hellenic Information Teamechedoros-a.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Μπόλτον: Ένα ανεξάρτητο Κουρδιστάν είναι προς το συμφέρον των ΗΠΑ.

Ο πρώην σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας των ΗΠΑ Τζον Μπόλτον δήλωσε ότι «η ανεξαρτησία του Κουρδιστάν είναι προς το συμφέρον των ΗΠΑ». Ωστόσο, ο...

Διαβάστε την συνέχεια

Αν ο Ερντογάν διώξει τους S-400 θα μπορούσε να αγοράσει και τα F-16 και τα F-35;

<img height="430" src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2023/02/230209221040_ERDOGAN-SEISMOI01.jpg" width="768" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;"> Παραμένουν οι όροι, προβληματισμός για το αν θα διεξαχθούν ή όχι οι τουρκικές εκλογές…</span></h3>Του <b>ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ</b><br />Οι διαρροές στα τουρκικά και τα διεθνή μέσα ενημέρωσης από τουρκικές κυβερνητικές πηγές, δεν είναι τυχαίες. Γίνονται:<br /><br />Πρώτον, πριν από τις εκλογές του Μαϊου, εάν αυτές πραγματοποιηθούν τελικά και<br /><br />Δεύτερον: πριν το Στέιτ Ντιπάρτμεντ στείλει στο Κογκρέσο το τουρκικό αίτημα για την αγορά των μαχητικών F-16. Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι έχει “ζυγίσει” τα υπέρ και τα κατά και σκέφτεται να επιχειρήσει τη σύγκρουση με το Πρόεδρο της Επιτροπής Διεθνών Σχέσεων της Γερουσίας, Ρόμπερτ Μενέντεζ και άλλους βουλευτές και γερουσιαστές.<br /><br />Αμερικανοί αναλυτές υποστηρίζουν, σχεδόν με βεβαιότητα, ότι ο ισλαμιστής πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν θα ακυρώσει τις εκλογές εάν οι δημοσκοπήσεις συνεχίσουν να είναι αρνητικές και να δείχνουν ότι χάνει από τον άνευρο, άχρωμο και άοσμο, Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου.<br /><br />Αίφνης πληροφορηθήκαμε ότι η Τουρκία δεν έχει ανάγκη το ρωσικό σύστημα S-400!!! Οπότε; Τι σημαίνει αυτή διαρροή που γίνεται από αξιωματούχους της τουρκικής Πολεμικής Βιομηχανίας… Απλή και εύκολη η απάντηση: ότι είναι έτοιμος ο Ερντογάν να «θυσιάσει» το ρωσικό σύστημα για να βελτιώσει τις σχέσεις του με τη Δύση.<br /><br />Αυτόματα, αν στείλει τους S-400, ας πούμε στο Αζερμπαϊτζάν ή το Κατάρ, ακυρώνονται οι κυρώσεις στη βάση του νόμου CAATSA και ικανοποιείται το βασικό αίτημα των Ηνωμένων Πολιτειών. Επίσης αφαιρείται ακόμα ένα μεγάλο εμπόδιο για την αγορά των αμερικανικών μαχητικών: και των F-16 αλλά -προσέξτε αυτό- και των F-35.<br /><br />Δεν ήταν τυχαία η αναφορά τις τελευταίες δύο ημέρες, ότι δήθεν οι Αμερικανοί χρωστάνε στους Τούρκους ένα ποσό κοντά στα δύο δισεκατομμύρια δολάρια.<br /><br />Ήταν η προκαταβολή για την αγορά των αμερικανικών F-35, που ακυρώθηκε μετά από τον μεγάλο αγώνα όλων των δυνάμεων της Ομογένειας. Και ακόμα, δεν είναι καθόλου, μα καθόλου τυχαίος ο ισχυρισμός ότι η Τουρκία δικαιούται να παραλάβει τα πέντε πρώτα F-35 που είχε παραγγείλει και είχαν κατασκευαστεί.<br /><br />Τα πέντε αυτά αεροπλάνα, έχουν υποστεί αλλαγές και έχουν μεταφερθεί στον στόλο των F-35 της αμερικανικής πολεμικής αεροπορίας. Οπότε, σύμφωνα με τους Αμερικανούς δεν τα δικαιούται η Τουρκία.<br /><br />Ο Ιμπραϊμ Καλίν, εξ απορρήτων του Ταγίπ Ερντογάν, επισκέφθηκε την Τρίτη την Ουάσιγκτον και συναντήθηκε με τον σύμβουλο Εθνικής Ασφάλειας του Λευκού Οίκου, Τζέικ Σάλιβαν και την υφυπουργό Εξωτερικών, Βικτόρια Νούλαντ.<br /><br />Ξαφνικά, σήμερα, πηγές στην Άγκυρα διέρρευσαν στο πρακτορείο Reuters ότι τις επόμενες 48 ώρες θα ανακοινωθεί η άρση του τουρκικού εμπάργκο για την ένταξη της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ. Παραμένει φυσικά μέγα πρόβλημα η συνεχιζόμενη άρνηση της Άγκυρας για την ένταξη και της Σουηδίας.<br /><br />Ο κ. Σάλιβαν ήταν απόλυτος στην ανακοίνωση του Λευκού Οίκου για την ανάγκη ένταξης και των δύο χωρών.<br /><br />Όλα αυτά τα βήματα, εάν βεβαίως πραγματοποιηθούν -διότι Ερντογάν είναι αυτός και ότι θέλει κάνει- θα αλλάξουν το κλίμα στο Κογκρέσο, αν και έχουν τεθεί και άλλοι όροι προς την Τουρκία από τον γερουσιαστή Ρόμπερτ Μενέντεζ και άλλους νομοθέτες.<br /><br />Συγκεκριμένα υπάρχουν σε ισχύ οι προϋποθέσεις για τις απειλές εναντίον της Ελλάδας και τους Κούρδους της Συρίας, για τα θέματα της Αρμενίας και λοιπά. Αλλά, αν διασκεδαστούν οι εντυπώσεις με την αποδοχή των άλλων όρων, όπως η επιστροφή των S-400 στη Ρωσία ή η μεταφορά τους στο Κατάρ ή στο Αζερμπαϊτζάν, θα αλλάξει το σκηνικό και η δουλειά των υγιών δυνάμεων της Ομογένειας θα γίνει πιο δύσκολη.<br /><br />Γι’ αυτό απαιτείται ενότητα των δυνάμεων αυτών -οι τύποι της Αστόριας ας σταματήσουν να ρίχνουν …πέτρες, διότι επιστρέφουν στα μούτρα τους. Είναι η ώρα της μάχης, εφόσον -όπως προανέφερα- δεν τα πάρει ο Ερντογάν στο κρανίο με τους Αμερικανούς, όπως συνηθίζει.<br /><br />Εάν μία σύγκρουση με την Ουάσιγκτον και τις Βρυξέλλες τον εξυπηρετεί, θα την επιχειρήσει. Εάν η βελτίωση των σχέσεων με τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση (Ε.Ε.) τον συμφέρει προεκλογικά, οπωσδήποτε θα την επιλέξει.<br /><br />ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Η δημοσιοποίηση των δημοσκοπήσεων που φέρουν τον Ερντογάν να ακολουθεί τον ηγέτη της ενωμένης αντιπολίτευσης προκαλεί έκδηλη ανησυχία σε κύκλους αξιωματούχων, διπλωματών και αναλυτών, στην Αμερική. Όλο και περισσότερο αυξάνεται ο φόβος ότι ο ισλαμιστής πρόεδρος της Τουρκίας θα ακυρώσει τις εκλογές, που όρισε για τον Μάιο. Άλλωστε δικαιολογίες έχει πολλές.<div><br /></div><div><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Αν ο Ερντογάν διώξει τους S-400 θα μπορούσε να αγοράσει και τα F-16 και τα F-35;

 Παραμένουν οι όροι, προβληματισμός για το αν θα διεξαχθούν ή όχι οι τουρκικές εκλογές… Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ Οι διαρροές στα τουρκικά και τα ...

Διαβάστε την συνέχεια

Παγκόσμιος συναγερμός! Άνω των 2,5 τόνων ουράνιο αναζητά η πυρηνική υπηρεσία του ΟΗΕ στην Λιβύη.

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2023-03/4616f691-b684-48c2-959f-958972511cfb-1052x615.jpg?itok=aJqf4Jjg" width="765" /><br /><br />Οι Τούρκοι ελέγχουν τον δυτικό κομμάτι της χώρας και σίγουρα έχουν εμπλοκή στο θέμα ενώ τα πλοία με τουρκική σημαία δεν υπόκεινται σε κανέναν έλεγχο στην Μεσόγειο μετά από απόφαση της Άγκυρας<br /><br />ΟΟΗΕ ανακοίνωσε ότι αγνοούνται 2,5 τόνοι ουρανίου από τοποθεσία στην Λιβύη, προκαλώντας παγκόσμιο συναγερμό για το που πήγε αυτή η τεράστια ποσότητα, η οποία από μόνη της συνιστά έναν τρομερό κίνδυνο για ολόκληρη την Μεσόγειο.<br /><br />Η Πυρηνική Υπηρεσία των Ηνωμένων Εθνών ΔΟΑΕ αναφέρει ότι η απώλεια αποθεμάτων ουρανίου ενέχει πιθανό ραδιολογικό κίνδυνο και ανησυχίες για την ασφάλεια.<br /><br />Η ΔΟΑΕ ανέφερε αυτήν την εβδομάδα ότι 10 βαρέλια συμπυκνώματος μεταλλεύματος ουρανίου έλειπαν στη Λιβύη, σημαίνοντας συναγερμό σε όλες τις αρμόδιες διεθνείς υπηρεσίες και στις χώρες της Μεσογείου.<br /><br />Ο Διεθνής Οργανισμός Ατομικής Ενέργειας (ΔΟΑΕ) των Ηνωμένων Εθνών ανακοίνωσε ότι περίπου 2,3 τόνοι φυσικού ουρανίου έχουν χαθεί από τοποθεσία στη Λιβύη που δεν τελεί υπό τον κυβερνητικό έλεγχο.<br /><br />Ο επικεφαλής του ΔΟΑΕ Ραφαέλ Γκρόσι είπε στα κράτη μέλη του οργανισμού αυτή την εβδομάδα ότι οι επιθεωρητές ανέφεραν ότι 10 βαρέλια που περιείχαν συμπύκνωμα μεταλλεύματος ουρανίου είχαν χαθεί και «δεν υπήρχαν όπως είχαν δηλωθεί προηγουμένως».<br /><br />Ο ΔΟΑΕ θα διεξαγάγει περαιτέρω δραστηριότητες «για να διευκρινίσει τις συνθήκες της απομάκρυνσης του πυρηνικού υλικού και την τρέχουσα θέση του», ανακοίνωσε ο οργανισμός την Τετάρτη χωρίς να δώσει περισσότερες λεπτομέρειες.<br /><br />«Η απώλεια γνώσης σχετικά με την παρούσα θέση πυρηνικού υλικού μπορεί να δημιουργήσει ραδιολογικό κίνδυνο καθώς και ανησυχίες για την πυρηνική ασφάλεια», ανέφερε η ΔΟΑΕ, προσθέτοντας ότι για να φτάσουν στην τοποθεσία απαιτήθηκε «σύνθετη επιμελητεία».<br /><br />Η Λιβύη το 2003, υπό τον ηγέτη Μουαμάρ Καντάφι, αποκήρυξε το πρόγραμμα πυρηνικών, χημικών και βιολογικών όπλων της μετά από μυστικές συζητήσεις με τις Ηνωμένες Πολιτείες και το Ηνωμένο Βασίλειο.<br /><br />Το καθεστώς του Καντάφι είχε αποκτήσει φυγόκεντρες συσκευές που θα μπορούσαν να εμπλουτίσουν ουράνιο καθώς και πληροφορίες σχεδιασμού για μια πυρηνική βόμβα, αν και η χώρα έκανε μικρή πρόοδο προς τη δημιουργία πυρηνικού όπλου.<br /><br />Υπενθυμίζουμε ότι τα πλοία με τουρκική σημαία, είναι τα μόνα που κινούνται χωρίς να υπόκεινται στον έλεγχο της ΕΕ, με την επιχείρηση ΕΙΡΗΝΗ, στην οποία συμμετέχει και η Ελλάδα.<br /><br />Υπάρχει πιθανότητα να έχει εμπλακεί η Άγκυρα στην ποσότητα αυτή του ουρανίου, τόσο για χρήση από τις τουρκικές αρχές όσο και για πώληση στο Ιράν. <br /><br />Ο πολιτικός έλεγχος στην Λιβύη παραμένει μοιρασμένος μεταξύ μιας προσωρινής κυβέρνησης στην πρωτεύουσα Τρίπολη στα δυτικά και μιας άλλης στα ανατολικά που υποστηρίζεται από τον ισχυρό Στρατάρχη Χαλίφα Χάφταρ.<br /><br />Η ποσότητα, και η περιοχή φύλαξης, μας δίνουν πολλά να υποθέσουμε για το ποιοι εμπλέκονται πραγματικά, ενώ το σίγουρο είναι ότι έχει προκληθεί συναγερμός για να βρεθούν το που πήγε το ουράνιο και για ποιο λόγο. <div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Παγκόσμιος συναγερμός! Άνω των 2,5 τόνων ουράνιο αναζητά η πυρηνική υπηρεσία του ΟΗΕ στην Λιβύη.

Οι Τούρκοι ελέγχουν τον δυτικό κομμάτι της χώρας και σίγουρα έχουν εμπλοκή στο θέμα ενώ τα πλοία με τουρκική σημαία δεν υπόκεινται σε κανένα...

Διαβάστε την συνέχεια

Ουαί υμίν υποκριταί! Άλλοι πενθούν, άλλοι “αξιοποιούν”.

<img height="355" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2023/03/mati-diartyria.jpg" width="719" /><br /><br />Κάηκαν 102. Οι τότε τα έκαναν όλα σωστά και πάλι τα ίδια θα έκαναν. Άλλωστε έφταιγαν οι ίδιοι που ως κεφαλαιοκράτες έκτισαν εκεί που έκτισαν… Ας πήγαιναν στην “Συνοικία το Όνειρο” βρε αδερφέ να ακούνε το “Βρέχει στη φτωχογειτονιά”. Οι δε επιζώντες και οι συγγενείς των καμένων, άκουσον-άκουσον, πόσο ανόητοι, έκαναν λέει βουβή διαμαρτυρία με κεράκια για τη μνήμη των νεκρών… Ούτε το μνημείο των “νεκρών της ΕΡΤ” δεν άγγιξαν. Τότε δεν υπήρχε ακόμα μνημείο για τους νεκρούς της Marfin για να το σπάσουν…<br /><br />Πως λοιπόν οι επαγγελματίες και αμειβόμενοι για αυτό απεργοί ΑΣΕΔΥ, ΓΣΕΕ, ΕΣΗΕ, ομάδων, “συλλογικοτήτων” (βλ. αναρχικών), κομμάτων επενδυτών στο μπάχαλο, “αυθόρμητων” νεολαίων με καδρόνια και κόκκινες σημαίες με σφυροδρέπανα, να ασχοληθούν με τους νεκρούς στο Μάτι; Γιατί να ασχοληθούν με τους πνιγμένους στη λάσπη της Μάνδρας; Πολιτική εκμετάλλευση της τραγωδίας στα Τέμπη; Τι έμεινε στην Ελλάδα πολιτικά ανεκμετάλλευτο -αν και η καταλληλότερη λέξη που περιγράφει την κατάσταση είναι το “καπηλεία”- για να αφεθεί αυτό; Μην το ξαναπείς; Όλα είναι αυθόρμητα…<br /><br />Απλά, πριν τη διαδήλωση μοιράζονται καδρόνια και κομματικές σημαίες, της κοινότητας ΛΟΑΤΚΙ, του ΑΝΤΑΡΣΥΑ και των Πακιστάνων αυτού, μαζί με πλακάτ για τη νομιμοποίηση των απανταχού “επενδυτών”, για ανοιχτά σύνορα, για τη “λευτεριά στη διαφορετικότητα”, για τον πόνο κάθε επί γης πικραμένου. Άλλωστε και η διανόηση της χώρας είναι μαζί. Ο καλλιτεχνικός κόσμος, συμμετείχε σύσσωμος, βγάζοντας και σέλφι στις οποίες καταγράφονταν το πένθος που τους είχε, κυριολεκτικά συντρίψει. Ανθρώπινα ράκη, χασκογελούσαν για να κρύβουν τον βαθύ τους πόνο, πλακώνοντας μετά τα τσίπουρα της παρηγοριάς. Και φυσικά, συζήτηση θαυμασμού για το πόσο ζωντανό είναι το αγωνιστικό φρόνημα του λαού. Γενικώς.<br /><br />Αρκετά όμως! Το “ουαί υμίν υποκριταί” του Χριστού πουθενά δεν θα ταίριαζε περισσότερο από τις συγκεκριμένες στιγμές. Τόσες ημέρες μετά το δυστύχημα οι “τεθλιμμένοι” έχουν βρει την φάμπρικα των απεργιών αδιαφορώντας για όλους. Ποιον κοροϊδεύουν; Ποιοι δεν θέλουν αξιολόγηση; Ποιοι είναι κατά κάθε μεταρρύθμισης; Ποιοι θέλουν ΜΟΝΟ δημόσιο ως και στα περίπτερα; Πενθούν; Σιγά τα δάκρυα παιδιά. Οι μόνοι που πραγματικά πενθούν είναι οι οικείοι των θυμάτων. Εσείς, όσοι αναγνωρίζετε την περίπτωσή σας μέσα από αυτές τις γραμμές, απλώς έχετε πολιτικές στοχεύσεις.<br /><br />Και προσοχή ΔΕΝ ΜΙΛΑΜΕ για τους πραγματικά αυθόρμητους διαδηλωτές που ΚΑΛΑ ΕΚΑΝΑΝ και διαμαρτυρήθηκαν για το δυστύχημα που είναι και συνέπεια της κρατικής-δημόσιας σαπίλας. Αυτοί έχουν δικαίωμα να διαμαρτύρονται. Η ΑΔΕΔΥ που καλύπτει την σαπίλα στο Δημόσιο νομιμοποιείται άραγε να έχει; Η ΓΣΕΕ που το προεδρείο της εκλέγεται σε οικογενειακές συγκεντρώσεις συνδικαλιστών όχι; Οι επαγγελματίες προτεστάντες της Αριστεράς που έχουν ακόμα πρότυπο τον Στάλιν όχι. Και προς Θεού, δεν φταίνε οι σταθμάρχες; Φυσικά. Πως να κατηγορήσεις προϊόντα του συστήματος που λατρεύεις; Και στην Σοβιετία έτσι δεν γινόταν; Δεν έφταιγε το άχρηστο σύστημα αλλά τα “αμερικάνικα σκαθάρια”…<br /><br /><div>Θα σοβαρευτούν; Όχι. Αυτοί όχι. Εμείς οι υπόλοιποι όμως, ως πολίτες που πληρώνουμε το σάπιο κράτος απαιτούμε από τους κυβερνώντες να τους σοβαρέψουν, με το “καλό ή με το άγριο”, για να παραφράσουμε τον Σπίρτζη, που δεν ξέρει τίποτα επίσης για τον φόνο. “Δολοφόνος” είναι το κράτος που διαθέτουμε και που κάποιοι αγωνίζονται σκυλίσια να διατηρήσουν με κάθε τρόπο. Μέχρι τότε όσοι έχουν όντως φιλότιμο, ας αφιερώσουν μια σκέψη και ας αφήσουν ένα δάκρυ για τους νεκρούς των Τεμπών, του Ματιού, της Μάνδρας. Όλους τους νεκρούς θύματα του ελληνικού σάπιου κράτους εδώ και κανά δυο αιώνες.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ουαί υμίν υποκριταί! Άλλοι πενθούν, άλλοι “αξιοποιούν”.

Κάηκαν 102. Οι τότε τα έκαναν όλα σωστά και πάλι τα ίδια θα έκαναν. Άλλωστε έφταιγαν οι ίδιοι που ως κεφαλαιοκράτες έκτισαν εκεί που έκτισαν...

Διαβάστε την συνέχεια

ΗΠΑ-Ρωσία: Προς θερμό επεισόδιο λόγω MQ-9 Reaper; Μήπως εξ αρχής ήθελε το UAV ως “λάφυρο” η Μόσχα;

<img height="324" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2023/03/US-Air-Force-119th-Wing-MQ-9-Reaper-790x400.jpg" width="742" /><br /><br />Νέο βήμα στη σκάλα της κλιμάκωσης της αντιπαράθεσης με τις Ηνωμένες Πολιτείες επιχειρεί η Μόσχα, προαναγγέλλοντας επιχείρηση για την ανέλκυση του μη επανδρωμένου αεροχήματος MQ-9 Reaper της USAF που κατέρριψε στη Μαύρη θάλασσα. Η εξέλιξη αυτή, πέραν του ότι εμφανώς επιδιώκει να φέρει σε δύσκολη θέση την Ουάσινγκτον, ενδεχομένως δίνει υπόσταση στις αρχικές υποψίες που είχαν εκφραστεί από το DP, ότι η συντριβή του αεροχήματος ήταν απόφαση της USAF, καθώς διέκρινε… πρόθεση “απαγωγής”, όπως περίπου κατέληξε το διαβαθμισμένης τεχνολογίας RQ-170 Sentinel, στις 5 Δεκεμβρίου 2011. Ας το δούμε όμως πιο αναλυτικά.<br /><br />Μιλώντας στη ρωσική κρατική τηλεόραση, ο γραμματέας του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας της Ρωσίας, Νικολάι Πατρούσεφ επιβεβαίωσε ότι η Μόσχα σκοπεύει να επιχειρήσει να εντοπίσει το αερόχημα και να το ανελκύσουν από τον βυθό της Μαύρης θάλασσας. Ωστόσο, ο Σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας των ΗΠΑ, Τζον Κέρμπι, είχε αναφέρει σε δηλώσεις του ότι οι ΗΠΑ έχουν λάβει όλα τα μέτρα ασφαλείας για την προστασία των όποιων στοιχείων περιέχει ένα MQ-9 Reaper, προσθέτοντας βέβαια ότι θα προτιμούσαν προφανώς να μην καταλήξει σε ρωσικά χέρια.<br /><br />Σύμφωνα με Αμερικανούς αξιωματούχους που μίλησαν στο δορυφορικό τηλεοπτικό δίκτυο CNN, οι Ηνωμένες Πολιτείες είχαν τη δυνατότητα αυτόματης διαγραφής του λογισμικού του αεροχήματος, ώστε να αποτρέψουν το ενδεχόμενο απόσπασης διαβαθμισμένων πληροφοριών από τον αντίπαλο. Η περιορισμένη παρουσία του αμερικανικού -ή του Συμμαχικού- Ναυτικού στη Μαύρη θάλασσα, δεν επιτρέπει την εκτέλεση επιχείρησης ανέλκυσης του MQ-9 Reaper. Ενδεχομένως, αυτό δεν θα ήταν και επιθυμητό. Το ξεκάθαρο στρατιωτικό πλεονέκτημα που έχει η Ρωσία λόγω γειτνίασης, θα καθιστούσε τέτοια επιχείρηση ιδανικό πρόσχημα ξεσπάσματος ενός στρατιωτικού θερμού επεισοδίου, με την πρωτοβουλία των κινήσεων να βρίσκεται σε… ξένα χέρια.<br /><br />Τούτων λεχθέντων όμως, αξίζει να επιχειρηθεί περαιτέρω ανάλυση της υποψίας ότι η απόφαση για συντριβή και καταστροφή του MQ-9 Reaper ελήφθη σε κέντρο επιχειρήσεων της USAF και εκτελέστηκε κατά τρόπον που η συντριβή του να γίνει σε διεθνή ύδατα… “Κλειδί” στην ανάλυση αυτή, είναι το δεδομένο της παρουσία δύο ρωσικών μαχητικών αεροσκαφών τύπου Su-27 Flanker. Ο πρώτος βασικός προβληματισμός που προκύπτει, είναι για ποιον λόγο θα χρειαζόντουσαν δύο μαχητικά και μάλιστα με άμεση εμπλοκή στην αναχαίτιση ενός απλού MQ-9 Reaper.<br /><br />Εάν στόχος ήταν η κατάρριψη, θα αρκούσε μια βολή από το πολυβόλο του ρωσικού μαχητικού. Θεωρητικά, εφόσον τα Su-27 πέρασαν από μπροστά του (τοποθετώντας το στο ρεύμα των καυσαερίων των κινητήρων τους και προκαλώντας ισχυρές αναταράξεις), η USAF πρέπει να λάμβανε ζωντανή καταγραφή όσων γινόντουσαν, άρα υπάρχει κάποιο βίντεο. Το ζήτημα είναι εάν σκοπεύει να το αποδεσμεύσει. Εφόσον κινείται ευθεία και οριζόντια χωρίς την παραμικρή δυνατότητα να προστατευθεί από μαχητικά αεροσκάφη, η προσπάθεια του χειριστή του, λογικά ήταν η αλλαγή πορείας και εγκατάλειψη της περιοχής. Το ότι δεν του επετράπη από τους Ρώσους πιλότους, αποτελεί ισχυρότατη ένδειξη ότι με άλλες διαταγές είχαν μεταβεί στην περιοχή. Και αφού υπήρχε εναλλακτική εύκολης κατάρριψης, το πιθανότερο ήταν ότι επιχειρήθηκε… “απαγωγή” του MQ-9Reaper!<div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

ΗΠΑ-Ρωσία: Προς θερμό επεισόδιο λόγω MQ-9 Reaper; Μήπως εξ αρχής ήθελε το UAV ως “λάφυρο” η Μόσχα;

Νέο βήμα στη σκάλα της κλιμάκωσης της αντιπαράθεσης με τις Ηνωμένες Πολιτείες επιχειρεί η Μόσχα, προαναγγέλλοντας επιχείρηση για την ανέλκυσ...

Διαβάστε την συνέχεια