Τα τουρκικά ΜΜΕ χτίζουν το «αφήγημα» για τα νησιά. Πώς εξυπηρετείται η ατζέντα Ερντογάν.

<div><br /></div><div><br /></div><img height="400" src="https://www.kathimerini.gr/wp-content/uploads/2022/06/Untitled-1p-768x480.jpg" width="819" /><br /><br /><div><b>Μανώλης Κωστίδης</b><br />Με αργό και συστηματικό τρόπο τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης, πιστά στη γραμμή της τουρκικής κυβέρνησης, συμμετέχουν στην προσπάθεια της δημιουργίας ενός αφηγήματος εναντίον της Ελλάδας και του Κυριάκου Μητσοτάκη, στοχεύοντας ξεκάθαρα στα νησιά του Αιγαίου.<br /><br />Κρίσιμη καμπή, στην αλλαγή στάσης των τουρκικών εφημερίδων και των τηλεοπτικών δικτύων, ήταν η επίσκεψη του Κυριάκου Μητσοτάκη στις ΗΠΑ. Μέχρι εκείνη την ημέρα υπήρχαν αναφορές στην Ελλάδα, κυρίως όμως για κάποια από τα εξοπλιστικά προγράμματα της χώρας, όπως και για την αυξανόμενη παρουσία των βάσεων των ΗΠΑ, δίχως να γίνονται βασικά θέματα των δελτίων ή πρωτοσέλιδα εφημερίδων.<br /><br />Οι συναντήσεις του Κυριάκου Μητσοτάκη στην Ουάσιγκτον, όπως και η ομιλία του στο Κογκρέσο προκάλεσαν στην Αγκυρα ένα ισχυρό σοκ. Η τουρκική εφημερίδα Ηurriyet έφτασε στο σημείο να μετρήσει πόσες φορές χειροκροτήθηκε ο πρωθυπουργός αναφέροντας σε τίτλο «σε ομιλία 42 λεπτών τον χειροκρότησαν 37 φορές».<br /><br />Αυτό όμως που εξόργισε τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, και αυτόματα οδήγησε και τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης να ασχολούνται με την Ελλάδα, ήταν η αναφορά του κ. Μητσοτάκη στα F-16 τα οποία θέλει να αγοράσει η Τουρκία. «Ο Μητσοτάκης με έμμεσο τρόπο ζήτησε από τις ΗΠΑ να μη δώσουν F-16 στην Τουρκία», έγραψε η εφημερίδα Hurriyet. Aκολούθησε η δήλωση του κ. Ερντογάν με την οποία ανήγγειλε πως κόβει κάθε επαφή με τον πρωθυπουργό. Από εκείνη την ημέρα ξεκίνησε συστηματική προβολή σχετικών ζητημάτων στα πρωτοσέλιδα των τουρκικών εφημερίδων, όπως για την αποστρατιωτικοποίηση των νησιών, ενώ παράλληλα σε όλα τα ενημερωτικά τηλεοπτικά δίκτυα CNN Turk, Ηaber Turk, Haber Global, Α Haber υπάρχει συστηματική προβολή θεμάτων σχετικά με τις ελληνοτουρκικές σχέσεις και τις αμερικανικές βάσεις. Και εδώ σε βασικό θέμα συζήτησης αναδεικνύεται η στρατιωτικοποίηση των νησιών του Αιγαίου. Η κρατική τηλεόραση TRT Haber μετέδωσε ρεπορτάζ το οποίο υποστήριζε πως τα νησιά θα πρέπει να βρίσκονται υπό καθεστώς αποστρατιωτικοποίησης.<br /><br />Ενα άλλο γεγονός, το οποίο προκάλεσε ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον των μέσων ενημέρωσης της γειτονικής χώρας, ήταν η επίσκεψη του Κυριάκου Μητσοτάκη σε Ψέριμο, Κω και Αστυπάλαια. Εκεί εντάθηκε η συζήτηση για το καθεστώς των νησιών, για τον τρόπο που παραχωρήθηκαν πριν από 100 ή 70 χρόνια σε Ελλάδα και Ιταλία. Τηλεοπτικά δίκτυα επιχείρησαν να πλησιάσουν την Ψέριμο υποστηρίζοντας πως είναι νησί «αμφισβητούμενης κυριαρχίας».<br /><br />Προκαλεί ιδιαίτερη εντύπωση η διαπίστωση ότι οι απαντήσεις του Κυριάκου Μητσοτάκη ή του Νίκου Δένδια σε όσα έχουν αναφέρει οι Τούρκοι αξιωματούχοι είτε δεν μεταδίδονται καθόλου είτε δημοσιεύονται σε πολύ μικρή έκταση.<br /><br />Τηλεοπτικά δίκτυα επιχείρησαν να πλησιάσουν την Ψέριμο υποστηρίζοντας πως είναι νησί «αμφισβητούμενης κυριαρχίας».<br /><br />Η συνέντευξη του υπουργού Εξωτερικών της Τουρκίας Μεβλούτ Τσαβούσογλου στο πρακτορείο Ανατολή, όπου απείλησε πως η Αγκυρα θα αμφισβητήσει την κυριαρχία των νησιών σε περίπτωση που δεν αποσυρθούν τα στρατεύματα, ανέβασε ακόμα περισσότερο τον τόνο των τουρκικών ΜΜΕ. Ακολούθησαν οι δηλώσεις του κυβερνητικού εταίρου του κ. Ερντογάν, Ντεβλέτ Μπαχτσελί, ο οποίος ξεκαθάρισε πως διεκδικεί τα Δωδεκάνησα καθώς «η καρδιά τους είναι στραμμένη στην Τουρκία».<br /><br />Στη βραδινή ζώνη όλων των ενημερωτικών τηλεοπτικών δικτύων υπάρχουν εκπομπές πολιτικών συζητήσεων, οι καλεσμένοι των οποίων τον τελευταίο μήνα πολύ συχνά καταπιάνονται με δύο θέματα: Με την πιθανότητα επέμβασης στη Συρία και το ζήτημα της παρουσίας των ΗΠΑ στην Ελλάδα και την αποστρατιωτικοποίηση των νησιών του Αιγαίου. Με την παρουσίαση χαρτών γίνονται πολύωρες συζητήσεις όπου η Ελλάδα παρουσιάζεται ως «όργανο των ξένων δυνάμεων που θέλουν να πολιορκήσουν την Τουρκία». Γίνονται αναφορές στις Συνθήκες των Σεβρών και της Λωζάννης, καθώς και στο σημερινό στάτους των νησιών.<br /><br />Πολιτικοί αναλυτές εκτιμούν πως αυτή η συζήτηση στα τηλεοπτικά πάνελ ωφελεί την τουρκική κυβέρνηση, καθώς αντί να συζητηθούν τα προβλήματα της τουρκικής οικονομίας, του πληθωρισμού που σπάει ρεκόρ των τελευταίων 25 ετών ή της υποτίμησης της λίρας, οι Τούρκοι πολίτες «βομβαρδίζονται» με μια νέα λογική αναθεωρητισμού.<br /><br />Στα πάνελ των τηλεοπτικών δικτύων καλούνται στρατιωτικοί αναλυτές, απόστρατοι αξιωματικοί των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων και κάποιοι δημοσιογράφοι που ωστόσο εκφράζουν ακραίες θέσεις. Στο CNN Turk πολιτικός αναλυτής πρότεινε «κατάληψη κάποιων νησιών της Ελλάδας», με τον διευθυντή της εφημερίδας Hurriyet Αχμέτ Χακάν να μην παρεμβαίνει. Ο αντιναύαρχος ε.α. του τουρκικού ναυτικού Τζιχάντ Γιαϊτζί δήλωσε πως «η Ψέριμος ανήκει στην Τουρκία». Καθηγητές πανεπιστημίων υπενθυμίζουν το «οθωμανικό παρελθόν των νησιών» και υποστηρίζουν πως «από τη στιγμή που η Ελλάδα παραβίασε τους όρους, τα νησιά πρέπει να επιστραφούν στην Τουρκία που διαδέχθηκε την Οθωμανική Αυτοκρατορία»!<br /><br />Παραπληροφόρηση<br /><br />Μπορεί οι θέσεις να ακούγονται ακραίες και εξωπραγματικές, ωστόσο αναλυτές τονίζουν πως οι λαϊκές μάζες που δεν γνωρίζουν τις λεπτομέρειες των ζητημάτων δέχονται μια παραπληροφόρηση από τα σημαντικά μέσα ενημέρωσης για «δεκάδες νησιά που είναι υπό την κατοχή των Ελλήνων» και έτσι δημιουργείται ένα αφήγημα για τις εξελίξεις της επόμενης ημέρας. Εμπειροι καθηγητές τονίζουν πως στο παρελθόν, από τη δεκαετία του ’50, έχουν χτιστεί παρόμοια αφηγήματα, όπως για το Κυπριακό, που έφθασαν έως τις εξελίξεις του 1974, ή και για άλλα ζητήματα που κατέληξαν σε εμπλοκή, όπως των Ιμίων το 1996.</div><div><br />«Η Τουρκία δεν παραιτείται από τα δικαιώματά της»<br /><br />Η Αγκυρα απειλεί πως θα περάσει στην επόμενη φάση των διεκδικήσεών της για τα ελληνικά νησιά, κι αυτό έγινε με τον πιο επίσημο τρόπο από τον πρόεδρο της χώρας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος δήλωσε πως «η Τουρκία δεν θα παραιτηθεί από τα δικαιώματά της στο Αιγαίο και δεν θα διστάσει να ασκήσει τα δικαιώματα που της δίνουν οι διεθνείς συνθήκες για τη στρατιωτικοποίηση των νησιών, όταν αυτό χρειαστεί». Ο κ. Ερντογάν κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής άσκησης Efes δήλωσε ότι «καλούμε για άλλη μια φορά την Ελλάδα να σταματήσει να στρατιωτικοποιεί τα νησιά, που είναι σε αποστρατιωτικοποιημένο καθεστώς και να ενεργήσει σύμφωνα με τις διεθνείς συνθήκες. Δεν αστειεύομαι, σοβαρά μιλάω».<br /><br />Σημειώνεται ότι οι δηλώσεις αυτές έγιναν κατά τη διάρκεια άσκησης που προέβλεπε και σενάρια απόβασης σε ακτές. Εμπειροι αναλυτές εστίασαν την προσοχή τους στη δήλωση Ερντογάν για «τα δικαιώματα που δίνουν οι Συνθήκες», εκτιμώντας ότι μπορεί να ερμηνευτεί και ως χρήση του δικαιώματος «αυτοάμυνας» της χώρας. Στην Τουρκία, πολλές φορές έχουν εκφραστεί οι απόψεις πως η στρατιωτικοποίηση των νησιών είναι απειλή.<br />Πολιτικοί αναλυτές θεωρούν πως οι τελευταίες δηλώσεις του προέδρου της Τουρκίας είναι σε επίπεδο δίχως προηγούμενο σχετικά με το ζήτημα της στρατιωτικοποίησης των νησιών και θεωρούν πως θα ακολουθήσει κλιμάκωση των διεκδικήσεων της Αγκυρας σε κάθε επίπεδο, όχι μόνο σε διπλωματικό. Οπως τονίζουν, αυτό θα συμβεί για λόγους στρατηγικής έτσι ώστε «να αποδειχθεί πως οι ξένες δυνάμεις στις οποίες βασίζεται η Ελλάδα δεν θα σπεύσουν να τη βοηθήσουν», αλλά δεν αποκλείουν και πολλά ακραία σενάρια που θα μπορούσαν να βοηθήσουν τον Ερντογάν στο εσωτερικό πολιτικό μέτωπο.<br /><br />Αυτά τα σενάρια, λένε έμπειροι πολιτικοί αναλυτές, θα μπορούσαν να εισφέρουν στην αλλαγή του κλίματος και στην ενίσχυση των ποσοστών της κυβερνητικής συμμαχίας ΑKP-ΜΗP.<br /><br />Κάποιοι υπενθυμίζουν όσα είχαν συμβεί κατά τη διάρκεια της πρωθυπουργικής θητείας της Τανσού Τσιλέρ και τη στάση που είχε τηρήσει το 1996 στο ζήτημα των Ιμίων και για λόγους εσωτερικής πολιτικής. Και σήμερα η κ. Τσιλέρ έχει ξεκινήσει την πολιτική της επανεμφάνιση στην Τουρκία, έχοντας τη στήριξη του κ. Ερντογάν…</div><div><br /></div><div><a href="https://www.kathimerini.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τα τουρκικά ΜΜΕ χτίζουν το «αφήγημα» για τα νησιά. Πώς εξυπηρετείται η ατζέντα Ερντογάν.

Ellada simera 0 16:11

Μανώλης ΚωστίδηςΜε αργό και συστηματικό τρόπο τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης, πιστά στη γραμμή της τουρκικής κυβέρνησης, συμμετέχουν στην προσπάθεια της δημιουργίας ενός αφηγήματος εναντίον της Ελλάδας κ… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Στόχος της Τουρκίας ήταν πάντα το Καστελλόριζο και η ΑΟΖ του: Είναι το πιο σημαντικό οικόπεδο της Ελλάδας.

<img height="426" src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2020/09/200915103726_KASTELORIZO425-1024x682.jpg" width="789" /><br /><br />Του <b>ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΚΑΡΥΩΤΗ</b><br />Είναι το πιο σημαντικό οικόπεδο της πατρίδας μας αλλά, για πολλές δεκαετίες οι ελληνικές κυβερνήσεις το είχαν αφήσει στο περιθώριο. Σήμερα το Καστελλόριζο βρίσκεται στο επίκεντρο των τουρκικών προκλήσεων, διότι κατέχει μια πλεονεκτική και κομβική θέση στην Ανατολική Μεσόγειο.<br /><br />Φαίνεται ότι το 2022 θα είναι η χειρότερη χρονιά στις Ελληνοτουρκικές σχέσεις από το 1974. Είναι τόσα τραγικά στριμωγμένος ο Ταγίπ Ερντογάν και έχει φτάσει να χρησιμοποιεί μια εμπρηστική και επικίνδυνη ρητορική , που με την νοοτροπία που τον διακατέχει νομίζει ότι μια αστραπιαία επίθεση από τον Εβρο μέχρι το Καστελλόριζο θα τον βγάλει από το αδιέξοδο στο οποίο έχει εγκλωβισθεί από τη μεγαλομανία του.<br /><br />Όπως <a href="about:blank">έγραψε</a> ο Νίκος Μελέτης:<br /><br /><i>«Ο κ. Ερντογάν προσπάθησε με των γνωστό αγροίκο συχνά τρόπο του να αναπτύξει τη βάση που κατά τη θεώρηση του νομιμοποιεί κάθε ενέργεια εναντίον της Ελλάδας. Το ερώτημα πλέον είναι μάλλον το πότε, και όχι το εάν ο κ. Ερντογάν θα επιχειρήσει την επιθετική κίνηση εναντίον της Ελλάδας.»<br /></i><br />Είναι χαρακτηριστική η τελευταία δήλωση του Σουλτάνου:<br /><br /><i>«Τη σημασία της διεκδίκησης θαλάσσιας δικαιοδοσίας των 40.000χλμ για τη Μεγίστη, που βρίσκεται στη Αν. Μεσόγειο κι απέχει από την ηπειρωτική χώρα μας λιγότερο από 2χλμ, ενώ από την ηπειρωτική Ελλάδα πάνω από 600χλμ, εναποθέτουμε στη διακριτική ευχέρεια της διεθνούς κοινότητας».</i><br /><br />Αλλά πήρε την απάντηση από τον Βενιαμίν Καρακωστάνογλου από την εκπομπή ΝΕΑKRΙΤΙ:<br /><br /><i>«Ο Ερντογάν, επιχειρεί να χρησιμοποιήσει την γεωγραφική ιδιαιτερότητα του Καστελλορίζου, σε κοντινή απόσταση από την Τουρκική ακτή, προσπαθεί να συμπαρασύρει με τον τακτικισμό αυτό, που δεν εδράζεται σε καμία νομική βάση, το σύνολο των νησιών του Αιγαίου στην ίδια «ακραία» κατηγορία, ώστε να δικαιολογήσει μέχρι και την πίεση του για την αποστρατιωτικοποίηση τους. Η εγγύτητα ή η απόσταση από τις ακτές ενός άλλου κράτους, ενός νησιωτικού συμπλέγματος εντός των ορίων εθνικής κυριαρχίας άλλου κράτους, ουδεμία σχέση έχει με τα δικαιώματα σε θαλάσσιες ζώνες και εδαφική κυριαρχία με βάση το διεθνές δίκαιο και τις αποφάσεις των Διεθνών Δικαστηρίων.»</i><br /><br />Από την δεκαετία του 1980, προσπαθώ να αναδείξω την αξία του συμπλέγματος του Καστελόριζου (Ρω, Στρογγύλη και Μεγίστη), διότι με το νέο Σύνταγμα των Θαλασσών (UNCLOS 1982) η ΑΟΖ της Ελλάδας εφάπτεται με την ΑΟΖ της Κύπρου και έτσι η Τουρκία δεν διαθέτει θαλάσσια σύνορα με την Αίγυπτο. Οι Τούρκοι μπορούν να αντιπαθούν το Δίκαιο της Θάλασσας, αλλά καταλαβαίνουν την ανεκτίμητη γεωγραφική αξία του συμπλέγματος του Καστελλόριζου.<br /><br />Ακόμα και, σήμερα, σε αρκετά δελτία καιρού στις ελληνικές τηλεοράσεις το ακριτικό νησί δεν περιλαμβάνεται στους χάρτες με τις προγνώσεις για τις καιρικές συνθήκες. Επίσης, κάποιοι αγνοούν και βασικά στοιχεία της γεωγραφίας αναφέροντας ότι το Καστελόριζο είναι το νοτιότερο μέρος της Ευρώπης. Η Κύπρος αποτελεί το νοτιότερο μέρος της Ευρώπης.<br /><br />Από το 1922 οι Τούρκοι πάντοτε θεωρούσαν ότι είχαν μεγάλες ακτές, αλλά δεν διέθεταν μεγάλη θάλασσα, και μετά το 1982 συνειδητοποίησαν ότι η θάλασσά τους περιορίστηκε και άλλο. Εκείνη την χρονιά, θεμελιώθηκε η νέα έννοια του Δίκαιου της Θάλασσας, η Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) ,που περιόριζε και άλλο την θάλασσά τους στην Ανατολική Μεσόγειο.<br /><br />Έτσι άρχισαν έναν επικίνδυνο ρητορικό πόλεμο, εκτός δύο εξαιρέσεων (1987 και 1996), αλλά από το 2018 άρχισαν να προβάλουν και παρανοϊκές απαιτήσεις που όχι μόνο συνεχίζονται μέχρι το φετινό καλοκαίρι αλλά έχουν κλιμακωθεί σε ένα πολύ επικίνδυνο σημείο.Η σημασία και αξία του Καστελόριζου<br /><br />Η Ελλάδα ασχολήθηκε για πρώτη φορά με το Καστελόριζο, όταν πληροφορήθηκε το περίφημο Σχέδιο Άτσεσον του 1964. Στο αρχικό σχέδιο, η Κύπρος θα παρεχωρείτο ολόκληρη στην Ελλάδα εκτός της Καρπασίας, όπου θα εγκαθίστατο μια στρατιωτική βάση της Τουρκίας παρόμοια με τις Βρετανικές βάσεις στο νησί, χωρίς χρονικά περιθώρια.<br /><br />Επιπλέον το Καστελόριζο θα παρεχωρείτο στην Τουρκία. Ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος απέρριψε αμέσως αυτό το σχέδιο. Ο Άτσεσον πρότεινε μια αλλαγή που προέβλεπε ότι η Τουρκία θα διατηρούσε την Καρπασία μόνο για 50 χρόνια και η Αγκυρα απέρριψε το νέο σχέδιο.<br /><br />Έχουν περάσει από τότε 58 χρόνια, αλλά φαίνεται ότι οι Τούρκοι εξακολουθούν να εποφθαλμιούν τα νησιά μας. Όπως έχω τονίσει χρόνια πριν, το Σχέδιο Άτσεσον ήταν προσεκτικά σχεδιασμένο. Όταν δει κανείς πόσο μικρό είναι το Καστελόριζο, εύκολα θα αντιληφθεί ότι η Τουρκία δεν επιθυμούσε μια τέτοια ανταλλαγή, αλλά ούτε και η Ελλάδα να παραδώσει ελληνικό έδαφος, όσο μικρό και να ήταν αυτό. Αλλά ο Άτσεσον είχε κάτι άλλο στο μυαλό του.<br /><br />Οι Αμερικανοί, μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, γνώριζαν την αξία των υδρογονανθράκων και είχαν αρχίσει μυστικές έρευνες στην Ανατολική Μεσόγειο για τον μεγάλο ορυκτό πλούτο της περιοχής. Τότε βέβαια υπήρχε μόνο η έννοια της υφαλοκρηπίδας, αλλά οι Αμερικανοί γνώριζαν ότι και τα νησιά διαθέτουν υφαλοκρηπίδα.<br /><br />Έτσι σήμερα ένα μεγάλο κομμάτι της ελληνικής υφαλοκρηπίδας/ΑΟΖ στην Ανατολική Μεσόγειο θα ανήκε στην Τουρκία, εάν είχε δεχθεί να πάρει το Καστελόριζο, κάτι που δεν θα μπορούσε βέβαια να συμβεί, διότι το είχε ήδη απορρίψει η τότε κυβέρνηση του Γεωργίου Παπανδρέου.Οι Τουρκικοί χάρτες του ΥΠΕΞ<br /><br />Ξαφνικά, out of the blue, όπως θα έλεγαν οι Αμερικανοί φίλοι μας, ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας έδωσε σωστά στην δημοσιότητα 16 παράνομους τουρκικούς χάρτες αλλά αμέλησε να δημοσιοποιήσει ούτε ένα ελληνικό χάρτη!<br /><br />Προφανώς δεν είχε διαβάσει ούτε τον πιο ειδικό σε θέματα Δίκαιου Θάλασσας καθηγητή Άγγελο Συρίγο, που είχε γράψει στην Καθημερινή:<br /><br />«Όλος ο κόσμος γνωρίζει με ακρίβεια τι διεκδικεί η Τουρκία στην περιοχή. Η Ελλάδα εξακολουθεί να μην έχει προσδιορίσει ποια θεωρεί ότι είναι τα ακριβή όρια της υφαλοκρηπίδας της στην Ανατολική Μεσόγειο. Απλώς διαμαρτύρεται στις τουρκικές ενέργειες…»<br /><br />Η Ελλάδα διαθέτει μόνο έναν ελλιπή χάρτη γνωστό σαν «Χάρτη Μανιάτη», που δείχνει μόνο τα δυτικά θαλάσσια σύνορά μας σε σχέση με Ιταλία και Λιβύη. Χρειάζεται, επιτέλους, το ελληνικό ΥΠΕΞ να προβάλει στην παγκόσμια κοινότητα τις θάλασσές μας βάσει UNCLOS. Την θάλασσα του ελληνισμού την παρουσιάζει ο επόμενος χάρτης.<br /><br />Η ΑΟΖ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ<img src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2022/01/220111215219_KARYOTHS-AOZ-ELLADA-KYPROS02.png" />Πηγή: Θεόδωρος Καρυώτης, Η ΑΟΖ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ, Αθήνα: Εκδόσεις Λιβάνη 2014.<br /><br />Είναι ένας χάρτης που θα εξοργίσει τον Ερντογάν και πρέπει να σταλεί και στον ΟΗΕ και στην Ευρωπαϊκή Ένωση.<br /><br />Τέλος, αξίζει να επισημάνουμε ότι η Ελλάδα, μέχρι το 2013, συζητούσε με την Τουρκία την διαφορά μας στο Αιγαίο μόνο για την υφαλοκρηπίδα και όχι την ΑΟΖ και δεν περιλάμβανε το σύμπλεγμα του Καστελλόριζου. Αυτό άλλαξε εκείνη την χρονιά όταν ο Ευάγγελος Βενιζέλος, Αντιπρόεδρος και υπουργός Εξωτερικών τότε, έδωσε εντολή στην ελληνική αντιπροσωπεία να συμπεριλάβει στις συζητήσεις με τους Τούρκους και την ΑΟΖ και το Καστελλόριζο.Επίλογος<br /><br />Η Τουρκία με επιθετικότητα και ασύστολο θράσος συνεχίζει για 48 χρόνια τώρα μια επιθετική και επεκτατική πολιτική στο Αιγαίο Αρχιπέλαγος, στην οποία τα τελευταία χρόνια έχει συμπεριλάβει και το σύμπλεγμα του Καστελλόριζου, προβάλλοντας συνεχώς αβάσιμες διεκδικήσεις και παραβιάζοντας όλους τους κανόνες του διεθνούς δικαίου.<br /><br />Δυστυχώς, τίποτα δεν έχει αλλάξει από τότε που μας είχε προειδοποιήσει, δεκαετίες πριν, ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Οικονομίδης, ως νομικός σύμβουλος του ΥΠΕΞ:<br /><br />«Η επεκτατική συμπεριφορά της Τουρκίας, η οποία εμφανώς δεν συνάδει με την σύγχρονη εποχή, στηρίζεται κυρίως σε τρεις παράγοντες: στην ισχύ έναντι της χώρας μας, στην αδυναμία του διεθνούς συστήματος να επιβάλει την εφαρμογή των διεθνών κανόνων και στην αδιαφορία των Μεγάλων Δυνάμεων, οι οποίες εξακολουθούν πάντοτε να τοποθετούν το ατομικό τους συμφέρον υπεράνω του γενικού συμφέροντος της διεθνούς κοινότητας ως συνόλου. Από την άλλη πλευρά, η χώρα μας, χωρίς σχέδιο και προγραμματισμό, δεν μπορεί παρά να ακολουθεί αμυντική πολιτική, πολλές φορές πυροσβεστικού χαρακτήρα. Μόνιμο χαρακτηριστικό της είναι η ατολμία, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να ασκήσει νόμιμα δικαιώματα που της παρέχει το διεθνές δίκαιο και μερικές φορές και η υποχωρητικότητα.»<div><br /></div><div><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Στόχος της Τουρκίας ήταν πάντα το Καστελλόριζο και η ΑΟΖ του: Είναι το πιο σημαντικό οικόπεδο της Ελλάδας.

Ellada simera 0 16:04

Του ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΚΑΡΥΩΤΗΕίναι το πιο σημαντικό οικόπεδο της πατρίδας μας αλλά, για πολλές δεκαετίες οι ελληνικές κυβερνήσεις το είχαν αφήσει στο περιθώριο. Σήμερα το Καστελλόριζο βρίσκεται στο επίκεντρο τ… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Τουρκικοί ισχυρισμοί και Διεθνές Δίκαιο στο Αιγαίο.

<img height="338" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2022/06/aoz3.jpg" width="753" /><br /><br /><b>Αναστασάκης Ιωάννης</b><br />Τα ερωτήματα που ταλανίζουν την ελληνική κοινή γνώμη είναι εάν θα έχουμε θερμό επεισόδιο, ή ακόμα και εάν θα οδηγηθούμε σε πόλεμο. Τις προηγούμενες ημέρες τα ερωτήματα ήταν πιο ήπιας μορφής, όπως: Είναι το Αιγαίο ελληνική λίμνη; Περιλαμβάνεται το Αιγαίο στην Ανατολική Μεσόγειο; Θα γίνει συνεκμετάλλευση με την Τουρκία; Είναι σημαντική η επέκταση των χωρικών υδάτων στα 12 μίλια; Είναι παράνομο –σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο– το Casus Belli και η στρατικοποίηση κρίσεων εκτός των εθνικών ορίων μιας χώρας;<br /><br />Το κάθε ένα από αυτά τα ερωτήματα, αποτελεί από μόνο του ένα slogan που όταν δεν υποστηρίζεται από τη δέουσα ανάλυση, παραμένει εμπρηστική ρητορική. Οι αναλύσεις και οι πολιτικές δηλώσεις με επίκληση του Διεθνούς Δικαίου για την οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών, όταν γίνονται χωρίς επιστημονικό υπόβαθρο, τείνουν να γίνονται λαϊκισμός. Στην ουσία οδηγούν στον αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης.<br /><br />Τί άραγε αναμένουν οι εκάστοτε ελληνικές κυβερνήσεις και οι Έλληνες από την προσφυγή στην κρίση ενός Διεθνούς Δικαστηρίου, ή από την εισήγηση ενός Δικαστηρίου Διαμεσολάβησης; Αυτό θα είναι η βάση για κάθε μελλοντική προσέγγιση με σκοπό την επίλυση των όποιων ελληνοτουρκικών διαφορών. Μέχρι να υπάρξει ελληνοτουρκική συμφωνία για προσφυγή, τα εκατέρωθεν επιχειρήματα δημιουργούν μονομερή φανατισμό και αντιδράσεις που ναρκοθετούν την όποια δυνατότητα δημιουργίας των προϋποθέσεων για “ειρηνική” επίλυση των όποιων διαφορών.<br /><br />Πολυεθνικές ομάδες εμπειρογνωμόνων, επιχειρώντας να επιλύσουν διακρατικές διαφορές, εξετάζουν και θέματα οριοθέτησης θαλασσίων ζωνών. Στις ομάδες αυτές λαμβάνεται υπόψη η εμπειρία πρώην δικαστών Διεθνών Δικαστηρίων, νομικών ειδικευμένων στο Διεθνές Δίκαιο, καθώς επίσης και χαρτογράφων, διεθνολόγων κ.α. Τα συμβουλευτικά πορίσματα τέτοιων ομάδων για την οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών είναι απαραίτητο να οπτικοποιούνται επί χάρτου, ώστε να συμβάλουν στην παγίωση απόψεων, τόσο από κυβερνήσεις όσο και από τους πολίτες.<br /><br />Στην πραγματικότητα, για κάθε επιχείρημα που τίθεται από τις αντιπαρατιθέμενες πλευρές, σχεδιάζεται ένας νέος χάρτης. Με τον τρόπο αυτό δημιουργούνται δεκάδες χάρτες της ίδιας περιοχής. Η επίπονη αυτή εργασία χαρτογράφησης είναι ουσιώδους σημασίας για την εξαγωγή συμπερασμάτων οριοθέτησης, κυρίως διότι καταδεικνύει την πραγματική επίδραση που επιφέρει η υιοθέτηση του κάθε ρητορικού επιχειρήματος. Έχοντας την τύχη και την τιμή να συμμετέχω σε μία από τις πλέον αξιόπιστες τέτοιες διεθνείς ομάδες, θέλω να μοιραστώ, έστω συνοπτικά, την εμπειρία που απέκτησα.<br /><br />Οριοθέτηση και Διεθνές Δίκαιο<br /><br />Σε ένα Διεθνές Όργανο, οι κριτές λαμβάνουν υπόψη και βασίζουν τις εισηγήσεις τους στην επιστημονική προσέγγιση του καθορισμού ΑΟΖ, που βασίζεται σε θεμελιώδεις Αρχές Διεθνούς Δικαίου, οι οποίες συνοπτικά εδράζονται στις ακόλουθες θέσεις:Τα όρια των χωρικών υδάτων υπερέχουν (prevail) έναντι οιασδήποτε οριοθέτησης οικονομικής ζώνης. Είναι επομένως προϋπόθεση ο καθορισμός του εύρους των χωρικών υδάτων πριν καθοριστούν οι οικονομικές ζώνες.<br />Η γεωγραφία της περιοχής είναι η βασική παράμετρος χάραξης ορίων. Τα φυσικά σύνορα και ο καθορισμός της μέσης γραμμής στη θάλασσα προϋποθέτει συμφωνία των διαδίκων για τις παραμέτρους που θα ληφθούν υπόψη. Αυτό είναι το γνωστό Συνυποσχετικό που ακούγεται ότι πρέπει να προηγηθεί πριν την προσφυγή σε διεθνή κρίση.<br />Η αρχή της αναλογικότητας είναι ουσιώδης παράμετρος που λαμβάνεται σοβαρά υπόψη, κυρίως στον καθορισμό ΑΟΖ, ή ακόμα και περιοχών συνεκμετάλλευσης με συμφωνία των δύο μερών.<br />Άλλες παράμετροι, όπως συναισθηματικές επικλήσεις (“Γαλάζια Πατρίδα”, “Σύνορα της Καρδιάς” κλπ), η πληθυσμιακή πυκνότητα, η ιστορική κληρονομιά, η λαογραφική παράδοση, η εθνική καταγωγή, καθώς και άλλες, ή απορρίπτονται, ή λαμβάνονται επικουρικά υπόψη με μειωμένη βαρύτητα.<br /><br />Τα δεδομένα στο Βόρειο Αιγαίο<br /><br />Στο βόρειο Αιγαίο, με σχετικά μικρή επίδραση των χωρικών υδάτων (από 6 έως 12 μίλια), δημιουργούνται δύο περιοχές Διεθνών Υδάτων για καθορισμό ΑΟΖ, η μία ανατολικά της Λήμνου και η δεύτερη νότια από την Χίο. Η συνολική επιφάνεια των δύο αυτών περιοχών είναι σχετικά μικρή, με αντίστοιχα μικρή επίδραση στον καθορισμό των εκεί ΑΟΖ Ελλάδας και Τουρκίας.<br /><br />Επειδή η ΑΟΖ που αναλογεί στην Τουρκία στο βόρειο Αιγαίο είναι περιορισμένη, η Άγκυρα εφευρίσκει διάφορες αιτιάσεις για να επιτύχει παρέκκλιση από τις αρχές του Διεθνούς Δικαίου στην οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών στην περιοχή. Συγκεκριμένα, επικαλείται ότι:<br /><br />Πρώτον: Ο ποταμός Έβρος, καθορίζοντας τα χερσαία σύνορα, επηρεάζει την χάραξη των θαλάσσιων συνόρων που είναι η συνέχεια των χερσαίων. Συγκεκριμένα οι Τούρκοι εμπειρογνώμονες εμμένουν στην άποψη ότι με τις πλημύρες η κοίτη του ποταμού αλλάζει, καθώς επίσης μετατοπίζεται το Δέλτα του ποταμού και κυρίως η γωνία που ο ποταμός φτάνει την ακτή. Επομένως αφού τα χερσαία σύνορα δεν είναι σταθερά, δεν είναι δυνατόν να χαραχθούν ακριβή θαλάσσια σύνορα στην περιοχή.<br /><br />Δεύτερον: Η νησίδα Ζουράφα, ελέγχοντας την είσοδο των Στενών, θεωρείται από την Τουρκία ότι είναι αγκάθι στην καρδιά της. Επίσης η Λήμνος και ο Άγιος Ευστράτιος καθορίζουν δυσμενώς για την Τουρκία τα ελληνικά χωρικά ύδατα στο βόρειο Αιγαίο.<br /><br />Τρίτον: Τα νησιά δεν πρέπει να λαμβάνονται υπόψη και η χάραξη της μέσης γραμμής πρέπει να γίνεται μεταξύ των τουρκικών ακτών και της ηπειρωτικής Ελλάδας! Επειδή όμως τα νησιά, σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο, ορίζουν χωρικά ύδατα, δεν ευσταθούν οι τουρκικοί ισχυρισμοί ενώπιον Διεθνούς Δικαστηρίου.<br /><br />Τέταρτον: Η αποστρατικοποίηση Λήμνου και Σαμοθράκης, όπως και το δόγμα “Γαλάζια Πατρίδα” είναι τουρκικοί ισχυρισμοί που δεν έχουν νομική βάση και επομένως δεν έχουν βαρύτητα στον καθορισμό ΑΟΖ από Διεθνές Δικαστήριο.<br /><br />Τα δεδομένα στο Νότιο Αιγαίο<br /><br />Στο νότιο Αιγαίο απομένουν μόνο διάδρομοι διεθνούς ναυσιπλοΐας μεταξύ των ελληνικών νησιών. Η μόνη ενιαία περιοχή διεθνών υδάτων εντοπίζεται ανατολικά των Κυθήρων, που γίνεται περίκλειστη ελληνική περιοχή αν η Ελλάδα επεκτείνει σε 12 μίλια τα χωρικά της ύδατα στην περιοχή. Επειδή η ΑΟΖ που αναλογεί στην Τουρκία στο νότιο Αιγαίο είναι εξαιρετικά περιορισμένη, αυτή εφευρίσκει τις γνωστές αιτιάσεις.<br /><br />Η Τουρκία αμφισβητεί την ελληνική κυριαρχία στα μικρονήσια και στις βραχονησίδες που δεν αναφέρονται επώνυμα στις Συνθήκες της Λωζάννης (1923) και των Παρισίων (1947). Με τη Συνθήκη της Λωζάνης, όμως, η Τουρκία έχει αποδεχθεί ότι δεν διεκδικεί νησιά που απέχουν πέραν των τριών μιλίων από την ηπειρωτική ακτή της. Άρα, η τουρκική αιτίαση είναι παντελώς αβάσιμη και μη αποδεκτή από ένα Διεθνές Δικαστήριο. Επισημαίνονται σχετικά τα άρθρα 6, 12 και 15 της Συνθήκης.<br /> Τον Σολτς θα ενημερώσει ο Μητσοτάκης για την τουρκική επιθετικότητα<br /><br />Με τη Συνθήκη της Λωζάνης η Τουρκία αναγνώρισε την κυριαρχία της Ιταλίας στα Δωδεκάνησα. Με την ιταλοτουρκική διμερή Συνθήκη του 1932 καθορίστηκαν τα θαλάσσια σύνορα μεταξύ των Δωδεκανήσων και της τουρκικής ακτής (και για την περιοχή του Καστελλόριζου). Όταν με την Συνθήκη των Παρισίων η Ιταλία παρέδωσε τα Δωδεκάνησα στην Ελλάδα, η Τουρκία είχε ήδη αποξενωθεί από την περιοχή, ακριβώς λόγω των Συνθηκών που είχαν προηγηθεί. Επομένως οι τουρκικές αιτιάσεις δεν είναι δυνατόν να έχουν οποιαδήποτε τύχη ενώπιον Διεθνούς Δικαστηρίου.<br /><br />Με την απειλή του Casus Belli οι Τούρκοι ισχυρίζονται ότι προστατεύουν την διεθνή ναυσιπλοΐα, διότι αν η Ελλάδα επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 μίλια στο Αιγαίο, τότε αυτό θα γίνει ελληνική “λίμνη”. Η αιτίαση της Τουρκίας είναι αβάσιμη. Πρώτον, διότι θα προβλέπεται διάδρομος διεθνούς ναυσιπλοΐας και δυνατότητα αβλαβούς διέλευσης των τουρκικών πολεμικών πλοίων και διαμέσου των ελληνικών χωρικών υδάτων, σύμφωνα με το Δίκαιο της Θάλασσας. Επιπλέον η απειλή πολέμου και οι προκλητικές ενέργειες δεν είναι αποδεκτές πρακτικές σύμφωνα με τη Χάρτα του ΟΗΕ και δεν ευσταθούν ενώπιον Διεθνούς Δικαστηρίου.<br /><br />Αντιλαμβανόμενη το αβάσιμο των ισχυρισμών της, η Τουρκία επιχειρεί να αντιστρέψει την πραγματικότητα και κατηγορεί την Ελλάδα ότι αυτή παρενοχλεί. Παραβλέπει ότι τα οπλισμένα τουρκικά αεροσκάφη κάνουν παραβάσεις το FIR Αθηνών, τα όρια του οποίου η ίδια η Τουρκία είχε αποδεχθεί. Επίσης, ότι παραβιάζουν τον εναέριο χώρο της Ελλάδας και στη ζώνη μεταξύ έξι και δέκα μιλίων και στη ζώνη των έξι μιλίων.<br /><br />Ο Διεθνής Οργανισμός Πολιτικής Αεροπορίας (ICAO) είναι ο οργανισμός που ρυθμίζει τις διεθνείς αερομεταφορές. Ιδρυτική Συνθήκη του αποτελεί η Σύμβαση του Σικάγου (1944), ενώ η ίδρυσή του χρονολογείται το 1947. Ο ιδιαίτερα στενός χρονικά σύνδεσμός του με το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου αντανακλά την πρόθεση των κρατών να ρυθμίσουν πλέον τις διεθνείς αερομεταφορές σε κλίμα αμοιβαίας συνεργασίας, κυρίως με σκοπό τη διατήρηση της διεθνούς ειρήνης. Η παραβίαση των υφιστάμενων Διεθνών Συνθηκών και Συμφωνιών για οιανδήποτε αιτία, δεν γίνεται αποδεκτή ενώπιον Διεθνούς Δικαστηρίου.<div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τουρκικοί ισχυρισμοί και Διεθνές Δίκαιο στο Αιγαίο.

Ellada simera 0 15:56

Αναστασάκης ΙωάννηςΤα ερωτήματα που ταλανίζουν την ελληνική κοινή γνώμη είναι εάν θα έχουμε θερμό επεισόδιο, ή ακόμα και εάν θα οδηγηθούμε σε πόλεμο. Τις προηγούμενες ημέρες τα ερωτήματα ήταν πιο ήπια… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Επιδιώκει ο Ερντογάν ελληνοτουρκικό πόλεμο;

<img height="338" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/09/ellinotourkika_thermo_epeisodio_slpress.jpg" width="804" /><br /><br /><b>Λυγερός Σταύρος</b><br />Αν οι Έλληνες είχαν πραγματική εικόνα για το πολεμικό κλίμα που επικρατεί στη γειτονική Τουρκία θα είχαν τελείως διαφορετική στάση από αυτή που έχουν σήμερα για το ενδεχόμενο οι κλιμακούμενες ευθείες τουρκικές απειλές να καταλήξουν σε ελληνοτουρκικό πόλεμο. Μπορεί στην ειδησεογραφία να καταγράφονται οι ακραία επιθετικές δηλώσεις του Ερντογάν και άλλων αξιωματούχων του, αλλά στην Ελλάδα αντιμετωπίζονται και από το πολιτικό σύστημα και από τα συστημικά Μίντια περίπου σαν μία ρουτίνα επιθετικής ρητορικής, η οποία δεν έχει πρακτικό αντίκρισμα.<br /><br />Δεν είναι περίεργο, λοιπόν, που και η κοινή γνώμη βρίσκεται σε άλλο μήκος κύματος από αυτό που εκπέμπει το καθεστώς Ερντογάν. Αν και κανείς δεν μπορεί να πει με κατηγορηματικότητα εάν θα εκδηλωθεί ένας τουρκικός στρατιωτικός τυχοδιωκτισμός, ακόμα κι αν θα οδηγηθούμε σε ελληνοτουρκικό πόλεμο, είναι αναμφισβήτητο ότι η τουρκική επεκτατική πίεση έχει “ανεβεί πίστα” κατά πως λένε στα video games. Το γεγονός αυτό εκ των πραγμάτων καθιστά μία σύρραξη πολύ πιο πιθανή από ότι πριν.<br /><br />Και μόνο γι’ αυτόν τον λόγο η Ελλάδα –σε όλες τις διαστάσεις της (πολιτικό σύστημα, ένοπλες δυνάμεις, μιντιακό σύστημα και κοινωνία)– θα έπρεπε να είναι σε κατάσταση συναγερμού ή τουλάχιστον υψηλής επαγρύπνησης. Αυτό τουλάχιστον υπαγορεύει η κοινή λογική, αλλά κυρίως η Ιστορία. Κι αυτό, επειδή η διολίσθηση σε ένοπλη σύρραξη με τους Έλληνες να είναι βυθισμένοι στην αυταπάτη ότι “αυτά δεν γίνονται στον 21ο αιώνα” (όπως αρέσκεται περίπου να λέει ο Δένδιας), είναι συνταγή ήττας.<br /><br />Δεν χρειάζεται ειδική έρευνα για να διαπιστωθεί ότι ειδικά οι νεότερες γενιές, αυτές που κυρίως θα κληθούν να πολεμήσουν εάν η Ελλάδα δεχθεί επίθεση, κατά κανόνα “βόσκουν σε άλλα λιβάδια”. Το κυρίαρχο life style σ’ αυτές τις ηλικίες συνδυάζει το κατανοητό κυνήγι της προσωπικής επαγγελματικής αποκατάστασης με έναν ατομικιστικό ηδονισμό, ο οποίος, μάλιστα, είναι κατά κανόνα φαντασιακός παρά πραγματικός.<div><br />Με θαυμαστή συνέπεια<br /><br />Από το 1973-74, όταν η Άγκυρα έθεσε ζήτημα υφαλοκρηπίδας, εθνικού εναέριου χώρου, F.I.R. κ.α., η Τουρκία ξεδιπλώνει με θαυμαστή συνέπεια και συνέχεια μία επεκτατική στρατηγική με στόχο τη διχοτόμηση του Αιγαίου. Κύριοι σταθμοί στην ανάπτυξη αυτής της επεκτατικής στρατηγικής είναι η κρίση του 1987, το τουρκικό casus belli για να αποτραπεί η επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων στα 12 μίλια (1995), η θεωρία των “γκρίζων ζωνών” (1996), με την οποία οι Τούρκοι αμφισβητούν την ελληνική κυριαρχία σε νησίδες, το τουρκολιβυκό μνημόνιο ως έμπρακτη αμφισβήτηση του δικαιώματος των νησιών σε ΑΟΖ-υφαλοκρηπίδα (2019), η κατά διαστήματα πίεση για αποστρατιωτικοποίηση των νησιών του ανατολικού Αιγαίου και τον τελευταίο χρόνο η επίσημη αμφισβήτηση της ελληνικής κυριαρχίας και στα μεγάλα νησιά με πρόσχημα τη στρατιωτικοποίησή τους.<br /><br />Ο κλιμακούμενος τουρκικός επεκτατισμός έχει προκαλέσει στον μισό σχεδόν αιώνα της ελληνοτουρκικής διένεξης αρκετές κρίσεις. Δεν είναι, λοιπόν, οι κατά καιρούς συγκυριακές εσωτερικές πολιτικές σκοπιμότητες των Τούρκων ηγετών που προκαλούν τις κρίσεις. Απλώς, οι όποιες κατά καιρούς τέτοιες σκοπιμότητες εγγράφονται στο πλαίσιο της πάγιας τουρκικής επεκτατικής στρατηγικής. Αυτές οι εσωτερικές πολιτικές σκοπιμότητες, ωστόσο, επειδή “κουμπώνουν” με τον πάγιο επεκτατισμό, μπορούν να επηρεάσουν και τον χρόνο εκδήλωσης μίας πρόκλησης και την έντασή της.<br /><br />Το 2020, όταν μεθόδευσε την υβριδική εισβολή με μετανάστες στον Έβρο και στη συνέχεια όταν έστειλε το Oruc Reis για σεισμικές έρευνες σε δυνάμεις ελληνικής υφαλοκρηπίδα-ΑΟΖ στην Ανατολική Μεσόγειο, ο Ερντογάν δεν είχε μπροστά του εκλογές. Σήμερα έχει. Επειδή, μάλιστα, η οξύτατη οικονομική κρίση έχει συρρικνώσει την πολιτική-εκλογική επιρροή του, κινδυνεύει να χάσει τις εκλογές την άνοιξη του 2023 και να βρεθεί από τον “θρόνο” στο σκαμνί κατηγορούμενος και για οικονομικά σκάνδαλα και για αιματηρές προβοκάτσιες.</div><div><br />Το χαρτί του εθνικισμού <br /><br />Για να ανασχέσει την εκλογική φθορά του το μόνο όπλο που του έχει απομείνει (εκτός από τη νοθεία) είναι να ποντάρει στον εθνικισμό που είναι διάχυτος στην τουρκική κοινωνία. Το να ισχυρισθεί ότι έκανε την Τουρκία “μεγάλη” δεν αρκεί. Χρειάζεται μία “εθνική νίκη” για να πυροδοτήσει το διάχυτο στην τουρκική κοινωνία εθνικιστικό αίσθημα. Οι επεμβάσεις στη Συρία δεν είναι αρκετές.<br /><br />Η προσάρτηση της κατεχόμενης Κύπρου μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως επιχείρημα ότι “μεγάλωσε την Τουρκία”, αλλά τη βασική δουλειά την έχει κάνει ο Ετσεβίτ το 1974 με την εισβολή. Και το άνοιγμα της κλειστής περιοχής της Αμμοχώστου και η πιθανολογούμενη προσάρτηση των κατεχομένων είναι συμπληρώματα, και μόνο ως τέτοια θα τα πιστωθεί ο Ερντογάν. Αυτό που πραγματικά θα του έδινε έναν αέρα εθνικού ηγέτη θα ήταν μία νίκη επί της Ελλάδας.<br /><br />Το συμπέρασμα είναι ότι ο Ερντογάν, εκτός από την προώθηση της πάγιας τουρκικής επεκτατικής στρατηγικής, έχει και προσωπικό πολιτικό συμφέρον αυτή την περίοδο να καλλιεργήσει πολεμικό κλίμα με την Ελλάδα για να επιτύχει την επιδιωκόμενη “εθνική νίκη” του εναντίον της. Το γεγονός, μάλιστα, ότι τον ερχόμενο Σεπτέμβριο συμπληρώνεται ένας αιώνας από τη Μικρασιατική Καταστροφή θα προσέδιδε σε μία τέτοια νίκη και έναν πρόσθετο ισχυρό συμβολισμό. Ας σημειωθεί ότι τέτοιου είδους συμβολισμοί λειτουργούν έντονα και στο επίπεδο του πολιτικού συστήματος και στο επίπεδο της κοινωνίας στην Τουρκία.</div><div><br />Θα προκαλέσει ελληνοτουρκικό πόλεμο;<br /><br />Το κρίσιμο ερώτημα που εγείρεται είναι εάν ο Ερντογάν έχει αποφασίσει να προκαλέσει ελληνοτουρκικό πόλεμο; Πριν απαντήσω στο ερώτημα, υπογραμμίζω ότι ένας γενικευμένος πόλεμος, όποια κατάληξη κι αν έχει όσον αφορά εδαφικά κέρδη, θα είναι αμοιβαία καταστροφικός. Παρά τα πολλά και μεγάλα προβλήματά τους, οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις έχουν τη δυνατότητα να καταφέρουν καταστροφικά πλήγματα στην Τουρκία.<br /><br />Εάν προστεθούν και οι μεγάλες αβεβαιότητες που είναι σύμφυτες σε έναν ελληνοτουρκικό πόλεμο, θα ήταν απόλυτος τυχοδιωκτισμός ακόμα και για έναν ηγέτη σαν τον Ερντογάν να επιλέξει να μπει σ’ αυτό το μονοπάτι. Είναι άλλο ο τουρκικός στρατός να συγκρούεται με τις κουρδικές πολιτοφυλακές κι άλλο με έναν καλά εξοπλισμένο στρατό, όπως ο ελληνικός. Πολύ περισσότερο όταν υφίσταται το ελληνογαλλικό σύμφωνο αμυντικής συνδρομής, το οποίο σε περίπτωση θερμής σύγκρουσης θα φέρει τους Τούρκους και απέναντι σε γαλλικές δυνάμεις με ό,τι αυτό συνεπάγεται και για την έκβαση της σύρραξης και για τη συνοχή του ΝΑΤΟ.<br /><br />Αν, λοιπόν, με ρωτούσε κάποιος εάν ο Ερντογάν επιδιώκει να προκαλέσει γενικευμένο ελληνοτουρκικό πόλεμο, θα απαντούσα αρνητικά. Αυτό υπαγορεύει ο πολιτικός ορθολογισμός σε σχέση με τον συσχετισμό δυνάμεων. Αυτό δείχνει και ο τρόπος που παραδοσιακά εκδηλώνεται ο τουρκικός επεκτατισμός στο μέτωπο με την Ελλάδα. Το γεγονός, όμως, ότι ο Ερντογάν δεν επιδιώκει γενικευμένο πόλεμο, δεν σημαίνει υποχρεωτικά πως δεν θα γίνει.</div><div><br />Απειλή χρήσης στρατιωτικής βίας<br /><br />Στο σημείο αυτό χρειάζεται μία εξήγηση. Παραδοσιακά, η Άγκυρα χρησιμοποιεί την απειλή χρήσης στρατιωτικής βίας ως διπλωματικό όπλο. Με άλλα λόγια, επιδιώκει να κερδίζει, χωρίς να χρειασθεί να ρίξει ντουφεκιά, ή τουλάχιστον μέσω ενός οριοθετημένου θερμού επεισοδίου, το οποίο θα έχει μεθοδεύσει σε ό,τι αφορά στον χρόνο και στον τόπο, ώστε να ελέγχει κατά το δυνατόν την εξέλιξή του.<br /><br />Το επικίνδυνο είναι ότι στην Άγκυρα έχουν σχηματίσει την εντύπωση ότι εάν προκληθεί –λόγω του φοβικού συνδρόμου της– η Αθήνα θα αποφύγει πάση θυσία να αντιδράσει δυναμικά. Προφανώς, οι Τούρκοι δεν πρόκειται να προκαλέσουν την Ελλάδα κατά τρόπο που δεν θα της αφήνουν περιθώρια να υποχωρήσει. Στην κρίση των Ιμίων, η υποχώρηση πήρε τη μορφή “μα για δυο βράχους θα κάνουμε πόλεμο!”.<br /><br />Όταν το Oruc Reis το 2020 πραγματοποιούσε σεισμικές έρευνες στη δυνάμει ΑΟΖ-υφαλοκρηπίδα του Καστελλορίζου, η ελληνική υποχώρηση πήρε τη μορφή της δήλωσης Γεραπετρίτη “η κόκκινη γραμμή μας είναι η παραβίαση των έξι μιλίων (χωρικά ύδατα)”. Αυτό εξ αντιδιαστολής σήμαινε ότι η Αθήνα δεν προτίθετο να προασπίσει τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα σ’ εκείνη την περιοχή με στρατιωτικά μέσα, οπότε οι Τούρκοι δεν φοβούνταν ότι μία εμπλοκή μπορούσε να καταλήξει σε ανεξέλεγκτη κλιμάκωση και σε σύρραξη.<br /><a href="https://slpress.gr/ethnika/moysoylmaniki-adelfotita-ala-toyrka-sti-thraki/"> </a><br />Τετελεσμένο που να “καταπίνεται”<br /><br />Το γεγονός, μάλιστα, ότι η Αθήνα ανέχεται παραδοσιακά τις υπερπτήσεις τουρκικών μαχητικών και τελευταία και τις υπερπτήσεις drones είναι ένας πρόσθετος λόγος, που μαζί με πολλές άλλες ελληνικές συμπεριφορές, έχει εδραιώσει την εντύπωση στην Άγκυρα ότι η Αθήνα δεν έχει την πολιτική βούληση να χρησιμοποιήσει το στρατιωτικό εργαλείο για να προασπίσει εθνικά της συμφέροντα, εκτός κι αν η επίθεση είναι τόσο μεγάλη που δεν της αφήσει δίοδο υποχώρησης.<br /><br />Προφανώς, ο Ερντογάν δεν πρόκειται να βομβαρδίσει την Αθήνα(!), ούτε να εισβάλει π.χ. στη Ρόδο. Μπορεί, όμως, να επιδιώξει ένα επεκτατικό τετελεσμένο μικρότερου μεγέθους. Μπορεί π.χ. να πυκνώσει τις υπερπτήσεις ως έμπρακτη δεδηλωμένη αμφισβήτηση της ελληνικής κυριαρχίας στα μεγάλα νησιά επειδή είναι στρατιωτικοποιημένα. Μπορεί να επιβάλει ακόμα και ναυτικό αποκλεισμό ενός νησιού, ώστε να μην μπορεί να προσεγγίσει ελληνικό πολεμικό πλοίο. Μπορεί ακόμα να αποβιβάσει τουρκικό άγημα σε ελληνική βραχονησίδα, όπως είχε πράξει στα Ίμια.<br /><br />Μπορεί να επανέλθει με παράνομες σεισμικές έρευνες, ακόμα και με παράνομη γεώτρηση. Μπορεί σε μία άλλη εκδοχή της υβριδικής εισβολής στον Έβρο, να στείλει ταυτοχρόνως πολλές βάρκες με παράνομους μετανάστες και στη συνέχεια να εμπλακεί το τουρκικό Ναυτικό εντός των ελληνικών χωρικών υδάτων υποτίθεται για να τους διασώσει. Δεν αποκλείεται να εμποδίσει την πραγματοποίηση ελληνικής άσκησης, όπως αυτή δυτικά της Καρπάθου, αν κι αυτό μπορεί ευκολότερα να προκαλέσει ανεξέλεγκτη κλιμάκωση. Τέλος, μπορεί ακόμα και να επιχειρήσει την αιφνιδιαστική κατάληψη του Καστελλορίζου για να επιβάλει εμπράκτως την αποστρατιωτικοποίησή του.</div><div><br />Το προηγούμενο με τη Συρία<br /><br />Προς το παρόν ο Ερντογάν επαναλαμβάνει την τακτική που είχε εφαρμόσει η Άγκυρα στο τέλος της δεκαετίας του 1990, όταν απείλησε ευθέως τη Συρία με πόλεμο εάν δεν έδιωχνε τον Οτσαλάν από την επικράτειά της. Για να καταστήσουν, μάλιστα, πειστική την απειλή τους, οι Τούρκοι είχαν μετακινήσει στρατεύματα στη μεθόριο και είχαν προβεί και σε εμφανείς προπαρασκευαστικές ενέργειες για εισβολή. Το αποτέλεσμα ήταν η Δαμασκός να υποκύψει.<br /><br />Την ίδια μέθοδο εφαρμόζει τώρα ο Ερντογάν έναντι της Ελλάδας. Αυτού του είδους η τακτική, όμως, έχει το εξής μειονέκτημα: Δεν αφήνει δρόμο υποχώρησης στην απειλούσα Τουρκία, χωρίς να στραπατσαριστεί το κύρος της. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι εάν από την πολεμική ρητορική ο Ερντογάν περάσει σε πράξεις, θα έχει διαβεί τον Ρουβίκωνα. Εάν η Αθήνα βρει ένα πρόσχημα για να υποχωρήσει, ο τουρκικός εκβιασμός θα έχει δικαιωθεί. Εάν, όμως, η Αθήνα –παρά το φοβικό σύνδρομο και την συνακόλουθη υποχωρητικότητά της– αντισταθεί, μπορεί να προκύψει σύρραξη όχι επειδή την επιδιώκει ο Τούρκος πρόεδρος, αλλά επειδή είχε λανθασμένα προεξοφλήσει την ελληνική υποχώρηση.<br /><br />Αυτός είναι ο λόγος που όσο είναι καιρός, η Αθήνα πρέπει με τον πιο επίσημο τρόπο να διακηρύξει την αποφασιστικότητά της να “μπει στο φρενοκομείο” εάν ο Ερντογάν “ανοίξει την πόρτα” επιτιθέμενος στην Ελλάδα, έστω και σε μικρή κλίμακα. Μόνο μία τέτοια ξεκάθαρη διακήρυξη μπορεί να λειτουργήσει αποτρεπτικά. Μία διακήρυξη που θα κοινοποιηθεί σε ΗΠΑ, ΕΕ, ευρωπαϊκά κράτη, Ισραήλ και αραβικά κράτη της Ανατολικής Μεσογείου και του Κόλπου. Παραλλήλως θα πρέπει να ζητηθεί από το Παρίσι μία σαφή δήλωση ότι η Γαλλία θα τιμήσει το σύμφωνο αμυντικής συνδρομής με την Ελλάδα, εάν παραβιασθεί η κυριαρχία της. Κι αυτά πρέπει να γίνουν όσο είναι καιρός…</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Επιδιώκει ο Ερντογάν ελληνοτουρκικό πόλεμο;

Ellada simera 0 15:52

Λυγερός ΣταύροςΑν οι Έλληνες είχαν πραγματική εικόνα για το πολεμικό κλίμα που επικρατεί στη γειτονική Τουρκία θα είχαν τελείως διαφορετική στάση από αυτή που έχουν σήμερα για το ενδεχόμενο οι κλιμακο… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Τουρκο-περσική "κόλαση" στη Συρία! Γιατί οι στόχοι της Άγκυρας μπορεί να υπερβαίνουν την αποδυνάμωση των Κούρδων

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2022-06/Turkey%20Syria.jpg?itok=m4Az_ELP" width="758" /><br /><br /><b>Ευάγγελος Δ. Κόκκινος</b><br />Οι συνεχιζόμενες επαφές της Ρωσίας με την Τουρκία μπορεί να είναι ένα ασφαλιστικό συμβόλαιο για τη μείωση του κινδύνου σύγκρουσης μεταξύ των τουρκικών στρατευμάτων και των ιρανο-συριακών δυνάμεων, αλλά η Τεχεράνη αισθάνεται παραμερισμένη ως εγγυητής της τριμερούς διαδικασίας της Αστάνα για τη Συρία<br /><br />Καθοδηγούμενες από τη σύγκρουση περιφερειακών συμφερόντων, η Τουρκία και το Ιράν φαίνεται να κατευθύνονται προς μια αντιπαράθεση στη Συρία, με την Τεχεράνη να αντιτίθεται ρητά στο σχέδιο της Άγκυρας για νέα στρατιωτική επιχείρηση εναντίον περιοχών που ελέγχονται από τους Κούρδους, επιφυλακτική για κινδύνους για τη δική της παρουσία στην περιοχή, η οποία ενισχύεται αισθητά μετά τη ρωσική αποχώρηση από το πεδίο.<br /><br />Καθώς η Άγκυρα συνεχίζει να συγκεντρώνει στρατεύματα για άλλη μια στρατιωτική επιχείρηση κατά των κουρδικών δυνάμεων που ελέγχουν τη βόρεια Συρία, ένας πρώην Ιρανός διπλωμάτης προειδοποίησε ότι μια στρατιωτική σύγκρουση μεταξύ του Ιράν και της Τουρκίας στην κατεστραμμένη από τον πόλεμο χώρα είναι αναπόφευκτη.<br /><br />Η Τουρκία δεν κατάφερε να πάρει το πράσινο φως από τις Ηνωμένες Πολιτείες για να προχωρήσει το σχέδιο, ενώ η Ρωσία φαίνεται να καθυστερεί. Οι Ιρανοί, εν τω μεταξύ, έχουν στείλει ενισχύσεις πολιτοφυλακής σε δύο σιιτικούς οικισμούς βορειοδυτικά του Χαλεπίου, όχι μακριά από μια βασική περιοχή στο στόχαστρο της Άγκυρας, ενώ προσπαθούν να αποτρέψουν την Τουρκία, προφανώς με μικρή επιτυχία μέχρι στιγμής, αναφέρει το Al Monitor.<br /><br />Ο Ιρανός υπουργός Εξωτερικών αναμενόταν να έχει συνομιλίες στην Τουρκία στις 6 Ιουνίου, δύο ημέρες πριν από την κρίσιμη επίσκεψη του υπουργού Εξωτερικών της Ρωσίας, αλλά το ταξίδι ακυρώθηκε λόγω αυτού που ο ιρανικός Τύπος περιέγραψε ως προβλήματα προγραμματισμού. Ένας Ιρανός δημοσιογράφος που παρακολουθεί στενά τους τουρκο-ιρανικούς δεσμούς είπε στο Al-Monitor ότι η Τεχεράνη έστειλε έναν αξιωματούχο των στρατιωτικών πληροφοριών στην Άγκυρα για να διαβιβάσει τις αντιρρήσεις της. <br /><br />Η έννοια της αντιπαλότητας έχει γίνει υποτιμητική στον καθορισμό των δεσμών Τουρκίας-Ιράν. Οι ρήξεις μεταξύ των δύο γειτόνων έχουν βαθύνει εν μέσω μιας σειράς ζητημάτων που αφορούν τη Συρία, το Ιράκ, τον Λίβανο και την Υεμένη, σε συνδυασμό με τις τριβές για την κοινή χρήση των διασυνοριακών υδάτων και ένα φαινομενικά ανεξέλεγκτο ρεύμα Αφγανών προσφύγων στην Τουρκία από το Ιράν. Οι δύο πλευρές έχουν σταθεί με αντίπαλα μπλοκ στο αδιέξοδο σχηματισμού κυβέρνησης στη Βαγδάτη και διαπληκτίζονται για επιρροή στη Μοσούλη, το Κιρκούκ και το Σιντζάρ. Η Τεχεράνη έχει γοητεύσει το σιιτικό τμήμα της Τουρκμενικής μειονότητας για να διχάσει τον κύριο σύμμαχο της Άγκυρας στο Ιράκ. Έχει καταγγείλει την καταδίωξη της Τουρκίας των μαχητών του παράνομου Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (PKK) στο ιρακινό έδαφος και πολιτοφυλακές που υποστηρίζονται από το Ιράν επιτέθηκαν σε τουρκική βάση εκεί εν μέσω τουρκικών κατηγοριών ότι το Ιράν υποστηρίζει κρυφά το PKK. Επιπλέον, η Άγκυρα έχει πλησιάσει τον αραβο-ισραηλινό άξονα που αναδύεται εναντίον του Ιράν και επανήλθε στο να ευχαριστήσει τους Σαουδάραβες στην Υεμένη στο πλαίσιο των προσπαθειών εξομάλυνσης με το Ριάντ.<br /><br />Σε αυτή την ατμόσφαιρα το ιρανικό Υπουργείο Εξωτερικών επέκρινε το σχέδιο επέμβασης της Τουρκίας, προειδοποιώντας ότι θα επιδεινώσει μόνο τις εντάσεις και τον ανθρωπιστικό πόνο στη Συρία.<br /><br />Δεν είναι μυστικό ότι η στρατιωτική παρουσία της Τουρκίας στη Συρία ως αποτέλεσμα τριών επεμβάσεων από τον Αύγουστο του 2016 είναι μεγαλύτερη ανησυχία για το Ιράν από αυτή της Ρωσίας. Τα ιρανικά μέσα ενημέρωσης περιέγραψαν την παρουσία της Τουρκίας ως «εισβολή» και αναφέρουν τον Συριακό Εθνικό Στρατό (SNA), τους αντάρτες συμμάχους της Τουρκίας, ως «τρομοκράτες που υποστηρίζονται από την Τουρκία». Κατηγόρησαν την Τουρκία ότι προωθεί δημογραφικές αλλαγές εις βάρος των Κούρδων, διευρύνει τον χώρο των «τρομοκρατών» υπό το πρόσχημα των ασφαλών ζωνών, επιδιώκει κέρδη να χρησιμοποιήσει κατά της Δαμασκού σε μελλοντικές συνομιλίες ή θέτει το έδαφος για προσάρτηση συριακού εδάφους. Αντίθετα, τα ελεγχόμενα από την κυβέρνηση μέσα της Τουρκίας έχουν χρησιμοποιήσει τον χαρακτηρισμό «τρομοκράτης» για τις σιιτικές πολιτοφυλακές που υποστηρίζονται από το Ιράν στη Συρία και το Ιράκ.<br /><br />Η κατάληψη του Τελ Ριφάατ από την Τουρκία, την οποία ο Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν έχει ρητά ονομάσει ως στόχο μαζί με τη Μανμπίζ, θα έθετε σε κίνδυνο τους κοντινούς σιιτικούς οικισμούς Ζάχρα και Νουμπλ καθώς και την πόλη του Χαλεπίου, εξ ου και οι φωνές αντιρρήσεις της Τεχεράνης και οι προσπάθειες ενίσχυσης της στην περιοχή. Σχολιάζοντας το σχέδιο επέμβασης της Τουρκίας, ο εκπρόσωπος του SNA, Γιουσέφ Χαμούντ είπε στο Baladi News ότι αναμένει από το Ιράν «να αντισταθεί τόσο πολιτικά όσο και στρατιωτικά, όπως αποδεικνύεται από τη στρατιωτική υποστήριξη που παρείχε αναπτύσσοντας πολλές πολιτοφυλακές στην περιοχή». Όλες οι συριακές κυβερνητικές δυνάμεις και οι συμμαχικές πολιτοφυλακές στην περιοχή επικουρούνται από συμβούλους του Σώματος των Φρουρών της Ισλαμικής Επανάστασης του Ιράν (IRGC) και θα μπορούσαν να επέμβουν στρατιωτικά, πρόσθεσε.<br /><br />Ξεχωριστά, ο Χαμούντ είπε στο Reuters: «Το συριακό καθεστώς και οι ιρανικές πολιτοφυλακές του έχουν κινητοποιηθεί και [αποστέλλουν] ενισχύσεις στο YPG» - μια αναφορά στις Κουρδικές Μονάδες Προστασίας του Λαού, τις οποίες η Άγκυρα έχει δεσμευτεί να εκδιώξει από το Τελ Ριφάατ.<br /><br />Το κρατικό πρακτορείο ειδήσεων Anadolu της Τουρκίας, εν τω μεταξύ, ανέφερε ότι σιιτικές πολιτοφυλακές που υποστηρίζονται από το Ιράν προσπάθησαν να αναπτύξουν πυραύλους Grad στην περιοχή στις 30 Μαΐου, αλλά σταμάτησαν μετά από παρέμβαση των ρωσικών δυνάμεων. Κουρδική πηγή επιβεβαίωσε στο Al-Monitor ότι οι Ρώσοι ειδοποίησαν το YPG για την κίνηση του Ιράν.<br /><br />Το Ιράν είχε υιοθετήσει παρόμοια σκληρή γραμμή κατά της Επιχείρησης Κλάδος Ελιάς το 2018, η οποία είχε ως αποτέλεσμα την κατάληψη του Αφρίν από την Τουρκία. Σιίτες μαχητές στάλθηκαν για να βοηθήσουν τους Κούρδους στο Αφρίν, αλλά η συνοδεία τους σταμάτησε από τουρκική αεροπορική επιδρομή καθ' οδόν. Οι Κούρδοι έχουν συντονιστεί με πολιτοφυλακές που υποστηρίζονται από το Ιράν στην περιοχή του Χαλεπίου, παρόλο που τους βλέπουν ως πρωταρχική απειλή στην περίπτωση ενός κενού ισχύος σε περιοχές στα ανατολικά του Ευφράτη.<br /><br />Θα μπορούσε το Ιράν να προχωρήσει ακόμη περισσότερο τώρα με κίνδυνο αναμέτρησης με την Τουρκία; Σύμφωνα με τον Ιρανό δημοσιογράφο, η Τουρκία «γνωρίζει καλά» ότι το Ιράν θα υπερασπιστεί τη Ζαχρά και τη Νουμπλ, παρόλο που το Ιράν έχει αποφύγει μέχρι στιγμής να αντιμετωπίσει απευθείας την Τουρκία στη Συρία, εκτός από τη συμμετοχή του Ιράν σε μια επίθεση του 2020 στην Ιντλίμπ που είχε ως αποτέλεσμα να ανακαταλάβει η Δαμασκός τον κρίσιμο αυτοκινητόδρομο Μ5.<br /><br />Αν και η Άγκυρα δεν ανέφερε τη Ζάχρα και τη Νουμπλ ως στόχους, θα έπεφταν εντός της εμβέλειας της Τουρκίας εάν πάρει τον έλεγχο του Τελ Ριφάατ. Οι δύο οικισμοί και το Τελ Ριφάατ θεωρούνται φράγμα που θωρακίζει το Χαλέπι. Το Τελ Ριφάατ βρίσκεται μόλις 27 χιλιόμετρα (16,8 μίλια) βόρεια του Χαλεπίου, ενώ η Νουμπλ και η Ζαχρά απέχουν λιγότερο από 20 χιλιόμετρα (12,4 μίλια) από την πόλη. Το Ιράν είναι επιφυλακτικό για ένα σενάριο παρόμοιο με μια τριετή πολιορκία από την τζιχαντιστική ομάδα Hayat Tahrir al-Sham (HTS) στις σιιτικές πόλεις Φουά και Καφρίγια στο Ιντλίμπ. Οι ντόπιοι εκκενώθηκαν το 2018 με αντάλλαγμα την απελευθέρωση 1.500 κυβερνητικών αντιπάλων από τις συριακές φυλακές.<br /><br />Η Ζαχρά και η Νουμπλ παρέμειναν υπό πολιορκία από δυνάμεις ανταρτών, συμπεριλαμβανομένης της Jabhat al-Nusra, του προκατόχου του HTS, από το 2013 έως το 2016. Τον Φεβρουάριο του 2016, η Τουρκία προσπάθησε ανεπιτυχώς να εμποδίσει τον συριακό στρατό και το YPG να καταλάβουν το Τελ Ριφάατ και τα περίχωρά του, με κινητοποίηση του Ελεύθερου Συριακού Στρατού και ακόμη και μεταφορά ισλαμιστών μαχητών από την Ιντλίμπ στο βόρειο τμήμα του Χαλεπίου μέσω τουρκικού εδάφους. Η επιστροφή των κυβερνητικών δυνάμεων στην περιοχή όχι μόνο έσπασε την πολιορκία της Ζαχρά και του Νουμπλ, αλλά έκοψε τη διαδρομή προς τα τουρκικά σύνορα, που συντηρούσαν τις δυνάμεις των ανταρτών στο Χαλέπι. Τελικά, η κυβέρνηση ανακατέλαβε ολόκληρη την πόλη.<br /><br />Σήμερα, ο έλεγχος των Κούρδων και της κυβέρνησης στο Τελ Ριφάατ και στα περίχωρά του εμποδίζει τους αντάρτες στο Ιντλίμπ να περάσουν στον θύλακα της Ασπίδας του Ευφράτη που ελέγχεται από τους Τούρκους και να αποκτήσουν πρόσβαση στο Χαλέπι. Η σημασία της περιοχής τροφοδοτεί τις υποψίες ότι οι στόχοι της Άγκυρας μπορεί να υπερβαίνουν την αποδυνάμωση των Κούρδων.<br /><br />Σύμφωνα με διάφορες πηγές, τοπικές ομάδες που εκπαιδεύονται και εξοπλίζονται από τη Χεζμπολάχ, υποστηριζόμενες από το Ιράν σιιτικές ομάδες όπως οι Fatemiyoun, Hashemiyoon και Zainabiyoun και η πολιτοφυλακή της συριακής κυβέρνησης, Δυνάμεις Εθνικής Άμυνας είναι όλες παρούσες στη Ζαχρά και στο Νουμπλ. Σύμφωνα με πληροφορίες, συντονίζονται από το IRGC, το οποίο έχει αρχηγείο στην περιοχή.<br /><br />Το ιρανικό πρακτορείο ειδήσεων Mehr σημειώνει ότι ορισμένοι Σύριοι αντάρτες βλέπουν το σχέδιο επέμβασης της Τουρκίας ως τρόπο για να προχωρήσουν στο Χαλέπι και προειδοποιεί ότι η εγγύτητα του Τελ Ριφάατ στη Ζαχρά και τη Νουμπλ θα μπορούσε να προκαλέσει «τον άξονα αντίστασης» και «να κάνει τα πράγματα πιο δύσκολα για τον Ερντογάν».<br /><br />Η Τουρκία προσφέρει τρία επιχειρήματα για να βλέπει το Τελ Ριφάατ ως στόχο. Πρώτον, το YPG χρησιμοποιεί την περιοχή για να εξαπολύσει επιθέσεις στο Αφρίν που ελέγχεται από τους Τούρκους και στον θύλακα της Ασπίδας του Ευφράτη. Η Άγκυρα ισχυρίζεται επίσης ότι 250.000 άνθρωποι που έφυγαν από το Τελ Ριφαάτ το 2016 θέλουν να επιστρέψουν, παρόλο που ο τοπικός πληθυσμός ήταν περίπου 80.000 πριν από το 2016. Τρίτον, και ίσως σημαντικότερο, το Τελ Ριφάατ παρέχει το 60% του πόσιμου νερού στην περιοχή.<br /><br />Οι συνεχιζόμενες επαφές της Ρωσίας με την Τουρκία μπορεί να είναι ένα ασφαλιστικό συμβόλαιο για τη μείωση του κινδύνου σύγκρουσης μεταξύ των τουρκικών στρατευμάτων και των ιρανο-συριακών δυνάμεων, αλλά η Τεχεράνη αισθάνεται παραμερισμένη ως εγγυητής της τριμερούς διαδικασίας της Αστάνα για τη Συρία.<br /><br />Το κλίμα που σκληραίνει μπορεί να υπονομεύσει την όλη διαδικασία καθώς οι τρεις πλευρές ετοιμάζονται να πραγματοποιήσουν τον 18ο γύρο συνομιλιών αργότερα αυτόν τον μήνα., με το ερώτημα αν θα μπορούσε η Τουρκία να μπει απότομα σε δράση και να ξεσπάσει κόλαση πριν από τη συνάντηση, να παραμένει ανοικτό...<div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a></div><div><br /></div><div><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τουρκο-περσική "κόλαση" στη Συρία! Γιατί οι στόχοι της Άγκυρας μπορεί να υπερβαίνουν την αποδυνάμωση των Κούρδων

Ellada simera 0 15:48

Ευάγγελος Δ. ΚόκκινοςΟι συνεχιζόμενες επαφές της Ρωσίας με την Τουρκία μπορεί να είναι ένα ασφαλιστικό συμβόλαιο για τη μείωση του κινδύνου σύγκρουσης μεταξύ των τουρκικών στρατευμάτων και των ιρανο-σ… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Η πολεμική ατζέντα της Τουρκίας! Το "μεγάλο κόλπο" στον ΟΗΕ & η "προληπτική επίθεση" στα νησιά του Αιγαίου

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2022-06/2222.jpg?itok=0Fhq8fco" width="764" /><br /><br /><b>Παναγιώτης Νάστος</b><br />Η ατζέντα των διπλωματικών ενεργειών της Τουρκίας για την αποστρατικοποίηση των νησιών μας και η αποδόμησή της.<br /><br />Σύσσωμος ο Ερντογανικός τύπος, βάλλει κατά της Ελλάδας υιοθετώντας τη γραμμή του Τούρκου Προέδρου περί αποστρατικοποίησης των νησιών μας στο Αιγαίο, διατυμπανίζοντας ότι σε αντίθετη περίπτωση θα τα καταλάβουν...<br /><br />Σε αυτό το μήκος κύματος είναι και το άρθρο τουρκικού ΜΜΕ του οποίου τα κυριότερα σημεία είνια τα ακόλουθα:<br /><br />"Όλα είναι υπέρ της Τουρκίας: Έχουμε το δικαίωμα να επέμβουμε στα νησιά"<br /><img src="" /><br /><br />Η δήλωση του Προέδρου Ερντογάν «Αφοπλίστε τα νησιά», κατά της Ελλάδας, την προηγούμενη μέρα, επανέφερε στην ημερήσια διάταξη τις διεθνείς συμφωνίες. Ειδικοί διεθνούς δικαίου τόνισαν ότι με την παραβίαση των συμφωνιών, η Τουρκία έχει το δικαίωμα να επαναδιαπραγματευτεί τα σύνορα με την Ελλάδα.<br /><br />Οι συνθήκες του Λονδίνου, της Λωζάνης, του Μοντρέ και του Παρισιού περιλαμβάνουν τον όρο ότι τα νησιά δεν πρέπει να είναι οπλισμένα. <br /><br />Οι εχθρικές πολιτικές της Ελλάδας, που το τελευταίο διάστημα επιτάχυνε τις δραστηριότητές της για τον εξοπλισμό των νησιών του Αιγαίου με την υποστήριξη των ΗΠΑ, αυξάνουν την ένταση στην περιοχή. Δεν έχουν τέλος οι παραβιάσεις της Ελλάδας, η οποία έχει μετατρέψει τα νησιά που της έχουν απομείνει υπό τον όρο του αφοπλισμού, ιδίως στη Συνθήκη της Λωζάνης και του Παρισιού, σε ορμητήριο επίθεσης κατά της Τουρκίας.<br /><br />Η έκκληση του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν προς την Ελλάδα να «σταματήσει να εξοπλίζει τα νησιά» κατά τη διάρκεια της ομιλίας του όπου παρακολούθησε την άσκηση EFES-2022, έθεσε τα ερωτήματα για το πού θα προχωρήσει η διαδικασία. Μιλώντας στο Diriliş Postası για το θέμα, ο ειδικός στο διεθνές δίκαιο καθ. Δρ. Yuksel Acer επεσήμανε ότι το χέρι της Τουρκίας είναι αρκετά ισχυρό νομικά.<br /><br />Τα κείμενα των συνθηκών είναι "καθαρά"<br /><br />Ο Δρ. Yücel Acer, τονίζοντας ότι η Ελλάδα παραβίασε όλες τις διακρατικές συμφωνίες υπό τις παρούσες συνθήκες, είπε: «Αν δούμε από πού πηγάζει η υποχρέωση να παραμείνουν άοπλα τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου, το ένα είναι η Συνθήκη Ειρήνης της Λωζάνης και το άλλο η Ειρήνη του Παρισιού. Συνθήκη. Γνωρίζετε τη Συνθήκη Ειρήνης της Λωζάνης του 1923. Η Συνθήκη της Λωζάνης επιβεβαιώνει μια απόφαση που ελήφθη νωρίτερα στο άρθρο 12 της Συνθήκης, και επίσης λέει στο άρθρο 13 ότι δεν θα δημιουργηθούν ναυτικές βάσεις, δεν θα γίνουν οχυρώσεις στα νησιά Λέσβος, Χίος, Σισάν και Ικαρία. Υπάρχει η Συνθήκη Ειρήνης των Παρισίων του Φεβρουαρίου 1947. Πρόκειται για μια συνθήκη στην οποία συμμετέχουν όσοι συμμετείχαν στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Το άρθρο δίνει επίσης τα 12 νησιά, μεταξύ των οποίων η Ρόδος, ο Κάρπαθος και η Μέις, που είναι κοντά μας ως τα νησιά του Νοτιοανατολικού Αιγαίου, στην Ελλάδα. Λέει όμως ότι θα αποστρατικοποιηθούν. Τώρα λοιπόν οι νομικές υποχρεώσεις της Ελλάδας είναι σαφέστατες».<br /><br />Ο Yücel Acer, δηλώνοντας ότι κανένας στρατιώτης δεν μπορεί να αναπτυχθεί στα νησιά σε καμία περίπτωση, συνέχισε ως εξής: «Οι ελληνικές στρατιωτικές δυνάμεις έχουν κληθεί για στρατιωτική θητεία στα νησιά και λέει ότι δεν θα είναι περισσότεροι από τον αριθμό των κανονικοί στρατιώτες που μπορούν να εκπαιδευτούν όπου βρίσκονται. Λέει ότι θα υπάρχουν μόνο αστυνομικές δυνάμεις χωροφυλακής. Λέει επίσης ότι αν κάποιος από τους κατοίκους αυτού του νησιού θέλει να λάβει στρατιωτική εκπαίδευση, λέει ότι θα στρατολογηθεί, θα εκπαιδευτεί και θα αποστρατευτεί Αυτό σημαίνει ότι δεν θα εισαχθούν εξωτερικοί στρατιώτες. Αυτό λέει η Συνθήκη της Λωζάνης».<br /><br />Εκφράζοντας ότι οι οχυρώσεις της Ελλάδας στα νησιά εμφανίστηκαν τη δεκαετία του 1950, ο Γιουτσέλ Άτσερ είπε: «Για πρώτη φορά, στις 29 Ιουνίου 1964, η Τουρκία έδωσε επίσημη νότα στην Ελλάδα, λέγοντας ότι οι οχυρώσεις που βρέθηκαν στη Ρόδο και την Κω παραβιάζουν τις διεθνείς συμφωνίες. Η Ελλάδα απάντησε σε σημείωμα ότι τήρησε αυτές τις συμφωνίες. Λέει ότι έδρασε και δεν οχύρωσε στα νησιά. Επιβεβαιώνει δηλαδή την ισχύ των συνθηκών. Ωστόσο, αυτή τη φορά, ορισμένες στρατιωτικές δραστηριότητες εντοπίζονται με την κατασκευή ενός αεροδρόμιο στο νησί της Λήμνου στα νησιά του Βορείου Αιγαίου το 1969, για παράδειγμα», είπε.<br /><br />Τονίζοντας ότι η Τουρκία έχει προσθέσει μια νέα διάσταση στις αντιρρήσεις της σε αυτήν την εικόνα τον τελευταίο χρόνο, ο Acer χρησιμοποίησε τις ακόλουθες εκφράσεις: «Ο Υπουργός Εξωτερικών μας είπε: «Εάν δεν εφαρμόσετε τη ρήτρα αφοπλισμού αυτών των συμφωνιών, τότε ανοίγουμε τις διατάξεις που σας έδωσαν αυτά τα νησιά για συζήτηση».<br /><br />Με άλλα λόγια, λέει, «θα ανοίξουμε προς συζήτηση και θα επαναπροσδιορίσουμε τη σχετική διάταξη της Συνθήκης της Λωζάνης και τη σχετική διάταξη της Συνθήκης Ειρήνης των Παρισίων που ρυθμίζει την κυριαρχία των νησιών στην κυριαρχία αυτών των 18 νησιών. . Η Τουρκία λέει ότι δεν αναγνωρίζουμε αυτή τη διάταξη. Υπάρχει η Σύμβαση της Βιέννης για το Δίκαιο των Συνθηκών, η οποία ρυθμίζει τις διεθνείς συνθήκες." Η Ελλάδα και η Τουρκία είναι συμβαλλόμενα μέρη στη σύμβαση.<div><br />Τι λέει η Τουρκία;<br /><br />Αναφερόμενος στα λόγια του Προέδρου Ερντογάν "δεν αστειευόμαστε", ο Acer είπε:<br /><br />"Σήμερα, όταν λέμε ότι δεν αστειευόμαστε γι' αυτό, ο Πρόεδρος δεν λέει ότι θα επιτεθούμε και θα πάρουμε τα νησιά. Λέει ότι είμαστε σοβαροί για το άνοιγμα της συζήτησης για την κυριαρχία τους, αν το κάνεις, θα προστατεύσουμε τα δικαιώματά μας.<br /><br />Καταλαβαίνω τα επίσημα βήματα που πρέπει να γίνουν από εδώ και πέρα. Διαφορετικά, δεν λέει "τα νησιά μας ανήκουν". Λέει ότι πρέπει να ξανασυζητήσουμε σε ποιον ανήκουν αυτά τα νησιά»<br /><br />"Η Τουρκία δεν πρέπει να εκληφθεί ότι στέλνει στρατιώτες στα νησιά. Αυτή δεν θα ήταν η σωστή προσέγγιση".<br /><br />Ο Γιούτσελ Άτσερ επεσήμανε ότι η Ελλάδα δεν επέδειξε ειλικρινή προσέγγιση παρά τη στάση της Τουρκίας που προσανατολίζεται στη λύση στην τρέχουσα ένταση. Ο Acer είπε, "Η Τουρκία δεν σχεδιάζει κάτι τέτοιο ούτως ή άλλως. Τα σχέδια της Τουρκίας είναι στην πραγματικότητα να κάνει να εγκαταλείψει αυτό το πράγμα με ειρηνικά μέσα. Να προσθέσουμε επίσης ότι η Ελλάδα άρχισε να συναντά ξανά την Τουρκία. Οι συμβουλευτικές συνομιλίες ξεκίνησαν εκ νέου τον Ιανουάριο του 2021. Αλλά η Ελλάδα έχει βάλει τόσο πολύ στο μυαλό των ανθρώπων την αντίληψη της απειλής της Τουρκίας.<br /><br />Όταν μια ελληνική κυβέρνηση αρχίζει να διαπραγματεύεται με την Τουρκία, αυτή η ελληνική κυβέρνηση δεν αισθάνεται άνετα. Γιατί το ελληνικό κοινό έχει αρχίσει να αναρωτιέται αν θα κάνει παραχωρήσεις στην Τουρκία σχετικά με αυτή την κυβέρνηση.<br /><br />Στην πραγματικότητα, η ελληνική κυβέρνηση δεν διεξήγαγε τις διαπραγματεύσεις με σοβαρότητα και ειλικρίνεια. Όπως ήταν πάντα. «Η Ελλάδα συναντάται κυρίως στα διεθνή ΜΜΕ, για να προστατεύσει ή να ενισχύσει την εικόνα μιας ειρηνόφιλης χώρας, αλλά δεν είναι ειλικρινής και σοβαρή», είπε.</div><div><br />Τι βήματα μπορεί να κάνει η Τουρκία;<br /><br />Ο ειδικός Διεθνούς Δικαίου Καθ. Δρ. Yuksel Acer απαρίθμησε τα βήματα που μπορεί να κάνει η Τουρκία απέναντι στην περιφρόνηση της Ελλάδας για το διεθνές δίκαιο. Στην πραγματικότητα, είναι μια απειλή. Ο οπλισμός των νησιών αποτελεί απειλή για την ειρήνη. Είναι απειλή για την Τουρκία. Είναι απειλή βίας.<br /><br />Σε περίπτωση αυτής της απειλής βίας, σύμφωνα με το άρθρο 39 της συνθήκης των Ηνωμένων Εθνών, το συμβούλιο ασφαλείας θα πρέπει να εμπλακεί στο θέμα και να λάβει μια συμβουλευτική ή δεσμευτική απόφαση.<br /><br />Επομένως, είναι ένα βήμα που θα κάνει η Τουρκία. αυτό μπορεί να συμβεί. Να αναφέρει την κατάσταση στο συμβούλιο ασφαλείας. Μια άλλη είναι η Συνθήκη της Λωζάνης.<br /><br />Ο Ειδικός Δικαίου Αναπληρωτής Δρ. Emete Gözügüzelli αξιολόγησε την τρέχουσα κατάσταση ως εξής:<br /><br />"Σύμφωνα με διεθνείς συμφωνίες, η Τουρκία έχει το δικαίωμα σε προληπτική επέμβαση απέναντι στον υπερβολικό οπλισμό στις ακτές της. Οι Ηνωμένες Πολιτείες επενέβησαν επίσης στο Ιράκ για παρόμοιους λόγους. Η Ελλάδα έκανε παραβιάσεις λέγοντας ότι «οι υπάρχουσες συμφωνίες ήταν στο παρελθόν».<br /><br />Αν συνεχίσει, η Τουρκία έχει το δικαίωμα να ανοίξει την κατάσταση των νησιών για συζήτηση στα διεθνή μέσα ενημέρωσης.<br /><br />Εφόσον η ασέβεια προς το κράτος της Δημοκρατίας της Τουρκίας εκπηγάζει από ασέβεια των συμφωνιών, δηλαδή διατάραξης της ειρήνης στην περιοχή, αυτό που πρέπει να κάνει το κράτος της Δημοκρατίας της Τουρκίας, είναι να λάβει μέτρα για να διασφαλίσει τη δική του εθνική ασφάλεια από την Ελλάδα.<br /><br />Κάνοντας φασαρία προσπαθούν να κινητοποιήσουν τη διεθνή κοινότητα κατά της Τουρκίας και να επιβάλει διεθνή ευθύνη έναντι της τουρκικής επέμβασης.<br /><br />Εάν η Ελλάδα δείχνει ασέβεια στη συμφωνία και τις διατάξεις της Λωζάνης με αυτόν τον τρόπο όσον αφορά τον οπλισμό, τότε θα πρέπει να μιλήσει για το γεγονός ότι η κυριαρχία της Ελλάδας στα ίδια τα νησιά είναι πλέον συζητήσιμη, αφού η Τουρκία δεν είναι συμβαλλόμενο μέρος στη συμφωνία στο Παρίσι."</div><div><br />Διαπιστώσεις-Συμπεράσματα<br /><br />Από τα παραπάνω διαφαίνεται ότι η Τουρκία είναι πολύ πιθανό σε διπλωματικό επίπεδο, ότι θα επιχειρήσει να θέσει το θέμα αποστρατικοποίησης των νησιών στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, κάνοντας λόγο περί απειλής βίας, σύμφωνα με το άρθρο 39 της συνθήκης των Ηνωμένων Εθνών, ελπίζοντας ότι το συμβούλιο ασφαλείας θα εμπλακεί στο θέμα και θα λάβει μια συμβουλευτική ή δεσμευτική απόφαση.<br /><br />Πέραν όμως αυτού γίνεται λόγος για προληπτική επίθεση των Τούρκων στα νησιά μας λόγω απειλής που συνιστούν αυτά λόγω στρατιωτικού εξοπλισμού.<br />Η αποδόμηση των σαθρών τουρκικών επιχειρημάτων<br /><br />Βέβαια το ποιος απειλεί ποιον είναι ηλίου φαεινότερο, αφού η Τουρκία απειλεί την Ελλάδα ήδη με casus belli, στην περίπτωση επέκτασης των χωρικών υδάτων της στα 12 νμ, σύμφωνα με το Δίκαιο της θάλασσας, το οποίο η Τουρκία επικαλείται ότι δεν το έχει υπογράψει, ενώ στη Μαύρη θάλασσα έχει η ίδια 12 νμ χωρικά ύδατα.<br /><br />Συνεπώς η Ελλάδα ενεργεί έναντι της τουρκικής απειλής πολέμου στα πλαίσια της νόμιμης άμυνας σύμφωνα με το άρθρο 51 του καταστατικού χάρτη του ΟΗΕ.<br /><br />Και ο πιο αδαής στρατιωτικός γνωρίζει επίσης ότι θα πρέπει προκειμένου να πραγματοποιήσεις επίθεση από ένα νησί σε ηπειρωτική χώρα, να συντρέχουν τα παρακάτω:Πρώτον να έχεις αποβατικά μέσα και πληθώρα ελικοπτέρων στο νησί προκειμένου να διεξάγεις αποβατική και αεροκίνητη ενέργεια κατά της Ηπειρωτικής χώρας, εν προκειμένω της Τουρκίας.<br />Δεύτερον οι δυνάμεις σου που είναι στο νησί να είναι κατά πολύ υπέρτερες σε αναλογία δυνάμεων και σε σχετική μαχητική με εκείνη των δυνάμεων της Ηπειρωτικής χώρας, εν προκειμένω της Τουρκίας.<br /><br />Όμως στην περίπτωση των Ελληνικών νησιών ούτε το ένα συμβαίνει ούτε το άλλο. Αντιθέτως η δύναμη της 4ης Τουρκικής Στρατιάς και οι λοιπές τουρκικές δυνάμεις ναυτικού, αεροπορίας, διοίκησης ασφαλείας ακτών, Ειδικές δυνάμεις, SAT, SAS, και Στρατοχωροφυλακής που εδρεύουν στα Μικρασιατικά παράλια, είναι κατά πολυ υπέρτερες των αντίστοιχων ελληνικών στα νησιά μας.<br /><br />Τέλος η Τουρκία είναι εκείνη που διεξάγει την διακλαδική ΤΑΜΣ EFES, αποβατική άσκηση σε συνδυασμό με αεροκίνητες ενέργειες για κατάληψη νησιών μας στο Αιγαίο, και όχι η Ελλάδα.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η πολεμική ατζέντα της Τουρκίας! Το "μεγάλο κόλπο" στον ΟΗΕ & η "προληπτική επίθεση" στα νησιά του Αιγαίου

Ellada simera 0 15:43

Παναγιώτης ΝάστοςΗ ατζέντα των διπλωματικών ενεργειών της Τουρκίας για την αποστρατικοποίηση των νησιών μας και η αποδόμησή της.Σύσσωμος ο Ερντογανικός τύπος, βάλλει κατά της Ελλάδας υιοθετώντας τη γρ… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Προς κρίση χειρότερη των Ιμίων; Κλιμάκωση της έντασης από Τουρκία;

<img src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2021/09/YETHA-NIKOLOAOS-PANAGIOTOPOULOS-PARMENION-017-790x400.jpg" /><br /><br />Το μήνυμα της τουρκικής στρατιωτικής άσκησης «EΦΕΣ 2022» που περιελάμβανε και πολλαπλή απόβαση σε νησιά σχολίασε στην ΕΡΤ ο αντιστράτηγος εν αποστρατεία, Λάμπρος Τζούμης, κάνοντας λόγο για «τελεσίγραφο του Ερντογάν προς την ελληνική πλευρά». «Είναι ενδεικτικό της πρόθεσής του να κλιμακώσει ακόμα περισσότερο. Το επόμενο διάστημα θα δούμε μία όξυνση στο επίπεδο το λεκτικό αλλά και στο επιχειρησιακό», δήλωσε ο απόστρατος αξιωματικός.<br /><br />Εξετάζοντας τα πιθανά σενάρια για την πορεία των ελληνοτουρκικών σχέσεων ο κ. Τζούμης δήλωσε σχετικά: «Το ένα σενάριο είναι να μας αναγκάσει να συζητήσουμε όλες αυτές τις αξιώσεις τις οποίες έχει καταθέσει κατά καιρούς η Τουρκία και αν δεν το επιτύχει, μέσω της στρατηγικής του εκφοβισμού, να πάει σε μία κρίση».<br /><br />Oρατός ο κίνδυνος μιας σοβαρότερης κρίσης από αυτή των Ιμίων<br /><br />Πρόσθεσε, μάλιστα, ότι η Τουρκία, σε αυτό το ενδεχόμενο, θα προσπαθήσει να παρουσιάσει την Ελλάδα ως υπαίτιο της κρίσης αυτής. Αναφερόμενος στο νέο αφήγημα της τουρκικής πλευράς για τα νησιά και το καθεστώς της κυριαρχίας, διευκρίνισε ότι «έχει σχέση με την προσπάθεια της Τουρκίας να δώσει έναν μανδύα νομιμότητας σε όλα αυτά που πρόκειται να κάνει».<div><br />Και όπως εξήγησε ο κ. Τζούμης ο Τούρκος πρόεδρος, μετα το στρατιωτικό πραξικόπημα, έχει αποφασίσει να ακολουθήσει μια διαφορετική πορεία. «Ο Ερντογάν θεωρεί ότι μέσω της ισχύος μπορεί να πετύχει αυτά τα οποία έχει βάλει ως στόχους», συμπλήρωσε υποστηρίζοντας ταυτόχρονα ότι «ο κίνδυνος μιας σοβαρότερης κρίσης από αυτή των Ιμίων είναι ορατός».</div><div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Προς κρίση χειρότερη των Ιμίων; Κλιμάκωση της έντασης από Τουρκία;

Ellada simera 0 15:31

Το μήνυμα της τουρκικής στρατιωτικής άσκησης «EΦΕΣ 2022» που περιελάμβανε και πολλαπλή απόβαση σε νησιά σχολίασε στην ΕΡΤ ο αντιστράτηγος εν αποστρατεία, Λάμπρος Τζούμης, κάνοντας λόγο για «τελεσίγραφ… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια