Μαραθώνια συνεδρίαση Ερντογάν-Στρατηγών.Εξέτασαν ναυτικό αποκλεισμό σε ελληνικό νησί. Βγάζουν το Yunus δυτικά της Λέσβου.

<a href="https://warnews247.gr/wp-content/uploads/2022/06/ormi2-1.jpg"><img height="370" src="https://warnews247.gr/wp-content/uploads/2022/06/ormi2-1-1140x570.jpg" width="792" /></a><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">4 ώρες κράτησε η συνεδρίαση - Τι ανακοίνωσαν οι Τούρκοι.</span></h3>Ολοκληρώθηκε μετά από τέσσερις ώρες η συνεδρίαση του τουρκικού συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας με την πρώτη απόφαση του Ρ.Τ.Ερντογάν να είναι η αποστολή του ερευνητικού Yunus δυτικά της Λέσβου.<br /><br />Είναι πολύ πιθανό η Άγκυρα με πρόφαση το ερευνητικό να στείλει πλοία επιφανείας και να αρχίσει να δημιουργεί συνθήκες ναυτικού αποκλεισμού στο νησί ως αντιπερισπασμό για δευτερεύουσα επιθετική ενέργεια.<br /><br />Σύμφωνα με πληροφορίες, οι διάφοροι ερντογανικοί Τούρκοι αναλυτές περίμεναν να ολοκληρωθεί το συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας το οποίο ξεκίνησε στις 16:45 για να μιλήσουν για “ναυτικό αποκλεισμό” σε ελληνικά νησιά.<br /><br />Παράλληλα η φράση στην ανακοίνωση του τουρκικού Σ.Ε.Α. «Η Τουρκία δεν θα διστάσει να χρησιμοποιήσει κάθε είδους νόμιμη μέθοδο και μέσα για την προστασία των εθνικών της συμφερόντων» παραπέμπει στην διαστρεβλωμένη έννοια της “νόμιμης αυτοάμυνας” όπως την έχουν επικαλεστεί οι Τούρκοι το τελευταίο χρονικό διάστημα.<br /><br />O χάρτης της NAVTEX<br /><br /><img src="https://warnews247.gr/wp-content/uploads/2022/09/map.jpg" /><br /><br />Η Τουρκία βγάζει το ερευνητικό Yunus δυτικά της Λέσβου <br /><br />Η Τουρκία είναι αποφασισμένη να ανεβάσει κατακόρυφα το θερμόμετρο στο Αιγαίο, καθώς με παράνομη NAVTEX βγάζει το ερευνητικό Yunus στην περιοχή δυτικά της Λέσβου από αύριο, Πέμπτη, έως και τις 5 Οκτωβρίου.<br /><br />Τέσσερις ώρες διήρκησε η… πολυαναμενόμενη συνεδρίαση του Συμβουλίου Ασφαλείας της Τουρκίας, υπό τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, με την Ελλάδα να βρίσκεται στα πρώτα θέματα της ατζέντας εν μέσω κλιμακούμενης έντασης για τη στρατιωτικοποίηση ελληνικών νησιών.<br /><br />Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες που βλέπουν το φως της δημοσιότητας από τουρκικά ΜΜΕ, στο ανακοινωθέν που εκδόθηκε γίνεται λόγο για «αυξημένες προκλητικές ενέργειες της Ελλάδας», για τις οποίες η Άγκυρα διαμηνύει πως θα προστατεύσει με κάθε νόμιμο μέσο τα δικαιώματά της.<br /><br />Απευθύνει, δε, νουθεσία προς όσους ενθαρρύνουν την Ελλάδα να εξοπλίσει τα νησιά με μη στρατιωτικό καθεστώς να «έρθουν στα λογικά τους».<br /><br />Αξίζει να σημειωθεί πως παρόντες στη συνεδρίαση ήταν ο Διοικητής της Πολεμικής Αεροπορίας Στρατηγός, Atilla Gülan, και ο Διοικητής του Πολεμικού Ναυτικού Ναύαρχος, Ercüment Tatlıoğlu, την ώρα μάλιστα η Αγκυρα αποφάσισε να βγάλει το ερευνητικό Yunus δυτικά της Λέσβου.<br /><br />Πιο συγκεκριμένα, το ανακοινωθέν από τη συνεδρίαση του Συμβουλίου Ασφαλείας αναφέρει:<br /><br />«Οι προκλητικές ενέργειες της Ελλάδας, η οποία δεν έχει εγκαταλείψει τις παράνομες πρακτικές της παρά τις εκκλήσεις μας να συμμορφωθεί με το διεθνές δίκαιο, έχουν πρόσφατα συζητηθεί διεξοδικά.<br /><br />Να έρθουν στα λογικά τους οι κύκλοι που ενθαρρύνουν την Ελλάδα να εξοπλίσει τα νησιά με μη στρατιωτικό καθεστώς. Θα χρησιμοποιήσουμε κάθε είδους νόμιμες μεθόδους και μέσα για τα δικαιώματα και τα συμφέροντα του έθνους μας».<br /><br />Οι Τούρκοι μάλιστα κατηγορούν τη χώρα μας ότι «απομακρύνεται από τη λογική, έφτασε στο σημείο να σαμποτάρει νατοϊκές ενέργειες και να επιτεθεί σε πλοία που πλέουν στα διεθνή ύδατα».<br /><br />Επιπλέον, η Άγκυρα βάζει στο στόχαστρο και την Κύπρο, καλώντας «τις ΗΠΑ να ανακαλέσουν την απόφαση για την άρση του εμπάργκο όπλων της Κύπρου, καθώς είναι μία απόφαση αντίθετη στο πνεύμα της Συμμαχίας του ΝΑΤΟ», ενώ ζητά αναγνώριση του ψευδοκράτους.<br /><br />Το Συμβούλιο Ασφαλείας, δε, υπογραμμίζει ότι «οι ενέργειες υπεράσπισης των δικαιωμάτων των Τουρκοκυπρίων θα συνεχιστούν με αποφασιστικότητα ώστε όλες οι χώρες να αναγνωρίσουν την ανεξαρτησία της ΤΔΒΚ».<br /><br />Σύμφωνα με την ηλεκτρονική έκδοση της Hurriyet, τα βασικά ζητήματα που απασχόλησαν τη συνεδρίαση του Συμβουλίου Ασφαλείας, ήταν «οι κινήσεις της Ελλάδας που αυξάνουν την ένταση στο Αιγαίο, η στρατιωτικοποίηση των νησιών, οι εγχώριες και διασυνοριακές αντιτρομοκρατικές επιχειρήσεις και oι επιπτώσεις στην περιοχή λόγω του πολέμου μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας».<br /><br />Παράλληλα, ηΤουρκία για μια αεροναυτική άσκηση που θέλει να διενεργήσει αύριο η Ελλάδα ανάμεσα στη Χίο και στη Σάμο, έχοντας δεσμεύσει και τη σχετική περιοχή αντέδρασε με Navtex λέγοντας πως αυτή η άσκηση δεν μπορεί να γίνει καθώς η Χίος και η Σάμος είναι νησιά που πρόσκεινται στο καθεστώς της αποστρατιωτικοποίησης.<br /><br />Ζητούν ουσιαστικά από την Ελλάδα να μην πραγματοποιήσει την εν λόγω άσκηση και να πάρεις όποιες μονάδες έχει από αυτά τα νησιά.<br /><br /><div>Στο Αιγαίο ο ελληνικός στόλος<br /><br />Παράλληλα, οι ίδιες πληροφορίες αναφέρουν ότι στην περιοχή που θα βγει το τουρκικό ερευνητικό βρίσκεται σε εξέλιξη η ελληνογαλλική άσκηση «Λόγχη», με τις Ένοπλες Δυνάμεις να βρίσκονται σε ετοιμότητα, καθώς στο επόμενο διάστημα ακολουθεί η άσκηση «Ευνομία», στην οποία συμμετέχουν η Ελλάδα, η Ιταλία, η Γαλλία και η Κύπρος.<br /><br />Παρά το γεγονός ότι η κινητοποίηση των πολεμικών πλοίων του Στόλου ήταν προγραμματισμένη, εντούτοις συνδέεται άμεσα και με την αύξηση της έντασης στις ελληνοτουρκικές σχέσεις.<br /><br />Σύμφωνα με πληροφορίες, το ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό καταρτίζει ήδη σχέδια αντιμετώπισης μίας ενδεχόμενης προσπάθειας της Τουρκίας να δημιουργήσει τυχόν τετελεσμένα στην Ανατολική Μεσόγειο.<div><br />Τουρκία: Διαρκές τουρκικό ντελίριο και επιθετική ρητορική<br /><br />Με το που έγινε γνωστό πως το τουρκικό Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας θα συζητήσει την δήθεν επιθετικότητα της Ελλάδας οι αναλυτές ξεσπάθωσαν:<br /><br />«Μιλήσαμε για το Καστελόριζο. Η Σάμος και η Λέσβος βρίσκονται πολύ κοντά στην Τουρκία, τόσο όσο είναι η εμβέλεια του όπλου ενός ελαφρά οπλισμένου στρατιώτη πεζικού ή όσο είναι το βεληνεκές ενός όλμου Μιλάμε δηλαδή για μία απόσταση στην οποία αν πυροβολήσετε από τη μία στην άλλη πλευρά τότε μπορεί να φτάσει στην άλλη και η Λέσβος είναι επίσης στο βεληνεκές ενός όλμου η ενός αντιαρματικού πυραύλου», σχολίασε ο Οζγκιούρ Τορ, απόστρατος.<br /><br />Παράλληλα, τα τουρκικά ΜΜΕ συνεχίζουν σε προκλητικό τόνο να διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα. Στο στόχαστρο του CNN Turk βρέθηκε η άσκηση που διεξάγεται στο Αιγαίο με τη συμμετοχή του ελληνικού και του γαλλικού Πολεμικού Ναυτικού.<br /><br />«Συνεχίζοντας να εξοπλίζει τα νησιά με μη στρατιωτικό καθεστώς, η Ελλάδα προχώρησε σε ένα βήμα που ενίσχυσε περαιτέρω το ενδεχόμενο “πολέμου” στη σκιά της έντασης στη γραμμή Άγκυρας-Αθήνας. Ξεκίνησε κοινές ασκήσεις με τη Γαλλία στο ανατολικό Αιγαίο με τη Γαλλία», σημειώνει χαρακτηριστικά το τουρκικό Μέσο και συνεχίζει:<br /><br />«Αξίζει να σημειωθεί ότι η Ελλάδα συμμετείχε στην άσκηση με όλα τα πολεμικά πλοία που ανήκουν στο πολεμικό ναυτικό. Μαχητικά αεροπλάνα, ελικόπτερα, ειδικές μονάδες, πλοία και υποβρύχια του πολεμικού ναυτικού συμμετέχουν επίσης στην άσκηση».<br /><br />«Μετά την έναρξη της κοινής άσκησης με τη Γαλλία, η οποία θα διαρκέσει έως την 1η Οκτωβρίου, ο Έλληνας πρωθυπουργός κ. Μητσοτάκης συνέχισε να στοχοποιεί την Τουρκία. Μιλώντας μετά τη συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου, ο Έλληνας πρωθυπουργός δήλωσε: “Η άλλη πλευρά μπορεί να συνεχίσει τις απειλές της με μονότονο τρόπο, αλλά είναι μόνη της σε αυτό το παιχνίδι”», ανέφερε το CNN Turk.<br /><br />Σημειώνεται πως για ακόμη μια φορά σήμερα σημειώθηκε μπαράζ παραβιάσεων του εθνικού εναέριου χώρου, από συνολικά 8 αεροσκάφη (F-16, μη επανδρωμένα και κατασκοπευτικά). Συγκεκριμένα τα εν λόγω αεροσκάφη προχώρησαν σε 54 παραβιάσεις εθνικού εναέριου χώρου, και 5 παραβάσεις κανόνων εναέριας κυκλοφορίας.<br /><br /><a href="https://warnews247.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div></div>

Μαραθώνια συνεδρίαση Ερντογάν-Στρατηγών.Εξέτασαν ναυτικό αποκλεισμό σε ελληνικό νησί. Βγάζουν το Yunus δυτικά της Λέσβου.

4 ώρες κράτησε η συνεδρίαση - Τι ανακοίνωσαν οι Τούρκοι. Ολοκληρώθηκε μετά από τέσσερις ώρες η συνεδρίαση του τουρκικού συμβουλίου Εθνικής Α...

Διαβάστε την συνέχεια

“Σήμα” επικείμενης έναρξης τουρκικής επιχείρησης, Ο Ερντογάν θα διαβεί τον Ρουβίκωνα με περικύκλωση νησιού ή αρματαγωγού.

<a href="https://warnews247.gr/wp-content/uploads/2022/09/logxi.jpg"><img height="320" src="https://warnews247.gr/wp-content/uploads/2022/09/logxi-1140x570.jpg" width="746" /></a><br /><br />Έτοιμη να διαβεί τον Ρουβίκωνα είναι η Τουρκία κλιμακώνοντας ακόμη περαιτέρω την ήδη τεταμένη κατάσταση στο Αιγαίο. Σύμφωνα με πληροφορίες, τα γενικά επιτελεία μελετούν πλέον σενάρια είτε ναυτικού αποκλεισμού νησιού είτε τουρκικής περικύκλωσης ελληνικού πλοίου που μεταφέρει οπλισμό.<br /><br />Μετά το τουρκικό συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας και τις δηλώσεις Ερντογάν, την σκυτάλη πήρε ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου στέλνοντας “σήμα” για επικείμενη τουρκική επιχείρηση:<br /><br />“Η στρατιωτικοποίηση Λέσβου και Σάμου ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι” είπε ο Μ.Τσαβούσογλου σημειώνοντας πως θα υπάρξουν “άμεσα μέτρα”.<br /><br />Ο Τσαβούσογλου προανήγγειλε «συνεχείς αντιδράσεις απέναντι στις ελληνικές προκλήσεις» και διεμήνυσε ότι η Άγκυρα θα πάρει «τα απαραίτητα μέτρα όσο η Ελλάδα εξοπλίζει τα νησιά».<br /><br />«Η μεταφορά αμερικανικών τεθωρακισμένων οχημάτων στα αποστρατιωτικοποιημένα νησιά της Λέσβου και της Σάμου ήταν η “σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι”.<br /><br />Οι αντιδράσεις μας απέναντι στις ελληνικές προκλήσεις θα είναι συνεχείς. Θα κάνουμε τα απαραίτητα βήματα όσο η Ελλάδα εξοπλίζει τα νησιά», δήλωσε ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών.<br /><br />Ενδεικτικό της πολύ άσχημης κατάστασης στα ελληνοτουρκικά ήταν και η παραδοχή μέλους της ελληνικής κυβέρνησης ότι η “η επόμενη τουρκική κίνηση δεν θα είναι ρητορική αλλά θα είναι στο πεδίο”.<br />Πλέον Στρατός, Αεροπορία και Ναυτικό τίθενται σε γενική πολεμική ετοιμότητα.<br /><br />Ά.Συρίγος: Η Τουρκία ετοιμάζει την επόμενη κίνηση και δεν θα είναι ρητορική<div>  <br /><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="370" src="https://www.youtube.com/embed/EN6Dv1Zazwk" width="714" youtube-src-id="EN6Dv1Zazwk"></iframe><br /><br /></div><div>«Δημιουργούν το κατάλληλο κλίμα για να προχωρήσουν στην επόμενη κίνηση. Δεν μπορούμε να ξέρουμε τι θα είναι, δεν θα είναι ρητορική όμως η επόμενη κίνηση, θα είναι κάτι στην πράξη». Αυτή ήταν η εκτίμηση του καθηγητή Διεθνούς Δικαίου, υφυπουργού Παιδείας Άγγελου Συρίγου, αναφορικά με το τι ετοιμάζει η Τουρκία αυξάνοντας την ένταση ολοένα και περισσότερο, όπως την εξέφρασε μιλώντας στο Πρώτο Πρόγραμμα της ΕΡΤ.<br /><br />«Η εκτίμησή μου είναι ότι οι Τούρκοι θέλουν να αποφύγουν να είναι εκείνοι οι οποίοι θα ρίξουν τον πρώτο πυροβολισμό αλλά δημιουργούν όλες τις προϋποθέσεις για να ωθήσουν εμάς να ρίξουμε την πρώτη τουφεκιά.<br /><br />Είναι ένα παιχνίδι το οποίο το έχουν ετοιμάσει εδώ και πολλά χρόνια και το προχωρούν. Ταυτόχρονα, βολιδοσκοπούν να δουν πώς αντιδρά η διεθνής κοινότητα, δεν έχουν καταλήξει ακόμη πότε θα κινηθούν γιατί τους ανησυχεί και αυτό που βλέπουν.<br /><br />Βλέπουν δηλαδή, μια Αμερική η οποία παραδοσιακά κρατάει ουδέτερη στάση η οποία εχθές βγήκε και είπε ρητώς ότι τα νησιά του Αιγαίου είναι πέραν πάσης αμφισβητήσεως. Βλέπουν την Ευρώπη, η οποία αντιδρά, αλλά σαφώς προετοιμάζουν το έδαφος για κάτι άλλο, δεν ξέρουμε τι είναι αυτό» συμπλήρωσε ο κ. Άγγελος Συρίγος.<br /><br />Ερωτηθείς εάν η επόμενη κίνηση θα είναι στο πεδίο, ο κ. Συρίγος απάντησε «όχι απαραίτητα, αλλά όλες οι ενδείξεις τείνουν προς τα εκεί».<br /><br />«Σαφώς, η προετοιμασία της ελληνικής πλευράς, οι δηλώσεις των ξένων, το διεθνές κλίμα που υπάρχει λόγω Ουκρανίας-Ρωσίας, όλα αυτά λαμβάνονται υπόψη, αλλά ακόμη δεν μπορούμε να πούμε μετά βεβαιότητας», προσέθεσε.<br /><br />Η κλιμάκωση της έντασης από τον Ταγίπ Ερντογάν οφείλεται, σύμφωνα με τον κ. Συρίγο τόσο στις εσωτερικές εξελίξεις στη γείτονα, όσο και στο πεδίο της εξωτερικής της πολιτικής. Σε ότι αφορά στο εσωτερικό μέτωπο της Τουρκίας, «η κλιμάκωση συσχετίζεται με τις επερχόμενες εκλογές και τις δημοσκοπήσεις που εμφανίζουν τον συνασπισμό στον οποίο ο Τούρκος Πρόεδρος μετέχει μαζί με τον κ. Μπαχτσελί να απέχει σε ποσοστό περισσότερο από 20% από τους αντιπάλους του».<br /><br />«Η εκτίμησή μου είναι ότι ο Ερντογάν αν δει ότι χάνει τις εκλογές πέραν πάσης αμφιβολίας θα κάνει ό,τι μπορεί να το αποφύγει. Γιατί ξέρει ότι κινδυνεύει να βρεθεί ενώπιον δικαστηρίων, ενώπιον μιας κατάστασης στην οποία ο ίδιος πιθανόν θα καταλήξει στην φυλακή και η οικογένειά του πιθανότατα θα χάσει την τεράστια περιουσία που έχουν συσσωρεύσει αυτά τα χρόνια. Οπότε θα κάνει ό,τι μπορεί να το αποφύγει», ανέφερε ο κ. Συρίγος.<div><br />Σχέδιο κρίσης Μάρτη του ’87 – Το ακραίο σενάριο περικύκλωσης ελληνικού νησιού από τουρκικά πλοία<br /><br />Την ίδια ώρα αναλυτές εκτιμούν πως το τελευταίο διάστημα η ρητορική του Τούρκου προέδρου από επιθετική έχει μετατραπεί καθαρά σε πολεμική. Δεν ήταν τυχαίες οι αναφορές του για την «άλωση της Τριπολιτσάς» αλλά και για τρομοκράτες που κρύβονται στο Λαύριο, καθώς με αυτό τον τρόπο επιχειρεί να πολώσει το κλίμα στην Άγκυρα εναντίον της χώρας μας.<br /><br />Αν και φαντάζει ακραίο, οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις εξετάζουν με κάθε λεπτομέρεια την αποτροπή πιθανού σεναρίου περικύκλωσης ενός μεγάλου νησιού του Ανατολικού Αιγαίου από τουρκικά πολεμικά πλοία με βασικό αίτημα την άμεση αποστρατιωτικοποίησή του.<br /><br />Ταυτόχρονα, πληροφορίες θέλουν να λαμβάνονται όλα εκείνα τα μέτρα ώστε να εφαρμοστεί και πάλι το σχέδιο της κρίσης του Μάρτη του ’87 που εφαρμόστηκε επί αρχηγίας πατρός Χρήστου Λυμπέρη που ο ελληνικός Στόλος είχε προλάβει να πιάσει όλα τα κρίσιμα περάσματα του βόρειου και ανατολικού Αιγαίου.<br /><br />Την… ύπουλη στρατηγική που εφαρμόζει το καθεστώς του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, με στόχο να ξεσηκώσει τον τουρκικό λαό εναντίον της Ελλάδας, εξήγησε Γιάννης Εγκολφόπουλος.<br /><br />Ο αντιναύαρχος ε.α., μιλώντας σε δελτίο ειδήσεων του Star Channel, τόνισε πως ο Τούρκος πρόεδρος και οι επιτελείς του φανατίζουν την κοινή γνώμη της Τουρκίας με φανταστικά σενάρια προκειμένου να πείσουν την κοινή γνώμη κατά της χώρας μας.<br /><br />Στόχος του Ερντογάν είναι να πείσει τον απλό Τούρκο πολίτη ότι η Τουρκία είναι το θύμα στη διαμάχη και τις ΗΠΑ, την Ευρώπη και την Ελλάδα και όχι ο θύτης, όπως πραγματικά είναι.<br /><br />Ο αναλυτής διεθνών θεμάτων του ΑΝΤ1, Κωνσταντίνος Φίλης, τόνισε:<br /><br />«Αυτό που πρέπει να περιμένουμε είναι κάποια κίνηση που θα μπορούσε να γίνει επί του πεδίου. Δηλαδή, θα μπορούσε να είναι μια ενέργεια μπλοκαρίσματος, παρεμπόδισης κάποιου πλοίου το οποίο την επόμενη φορά θα μπορούσε να μεταφέρει στρατιωτικό οπλισμό προς τα νησιά.<br /><br />Αυτό θα μπορούσε να γίνει σε διεθνή χωρικά ύδατα κατά πάσα πιθανότητα αλλά και πάλι θα ήταν μια παράνομη ενέργεια από πλευράς Τουρκίας».<br /><br />Η αλήθεια είναι πως ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, με τις τελευταίες κινήσεις του δείχνει πως επιχειρεί να δημιουργήσει το πολιτικό πλαίσιο έτσι ώστε να δικαιολογήσει ενδεχόμενη επίθεση εναντίον της χώρας μας.<br /><br />«Η Τουρκία ψάχνει για άλλοθι. Το κλωθογυρίζει το ζήτημα και έχει εξαντλήσει τα διπλωματικά εργαλεία τα οποία θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει για να πείσει δήθεν τη διεθνή κοινότητα» προσθέτει ο κ. Φίλης, ο οποίος -όπως και άλλοι αναλυτές- βλέπει ένα ακόμη καλά οργανωμένο βήμα στην εκστρατεία απειλών και κλιμάκωσης στην οποία έχει αποδυθεί η Αγκυρα με επίκεντρο τη στρατιωτικοποίηση των νησιών.</div><div><br /></div><div><a href="https://warnews247.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br /></div>

“Σήμα” επικείμενης έναρξης τουρκικής επιχείρησης, Ο Ερντογάν θα διαβεί τον Ρουβίκωνα με περικύκλωση νησιού ή αρματαγωγού.

Έτοιμη να διαβεί τον Ρουβίκωνα είναι η Τουρκία κλιμακώνοντας ακόμη περαιτέρω την ήδη τεταμένη κατάσταση στο Αιγαίο. Σύμφωνα με πληροφορίες, ...

Διαβάστε την συνέχεια

Από το βαθύ Βόσπορο στο ποτάμι της Πράγας.

<a href="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2022/09/DOC-20220314-24070345-960x600-1.jpg"><img height="400" src="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2022/09/DOC-20220314-24070345-960x600-1.jpg" width="738" /></a><br /><br /><div><b>Aλέξανδρος Τάρκας</b><br />Η ανάγκη διεξαγωγής ελληνοτουρκικού διαλόγου είναι αυτονόητη, ειδικά σε εποχές έντασης, ώστε να αποτραπεί η -υψηλή πια- πιθανότητα εκτροπής σε ανεξέλεγκτες καταστάσεις στις οποίες δύσκολα θα παρέμβουν κατευναστικά το ΝΑΤΟ και οι ΗΠΑ, όπως στις κρίσεις του Μαρτίου 1987 και του Ιανουαρίου 1996 αντίστοιχα.<br /><br />Ωστόσο, ο τρόπος διεξαγωγής του διαλόγου, με ευθύνη του Μαξίμου (και όχι του υπουργείου Εξωτερικών), δείχνει ότι η Ελλάδα περιέρχεται σε διαρκώς επιδεινούμενη θέση. Το Σεπτέμβριο του 2019, ο πρωθυπουργός Κυρ. Μητσοτάκης αξιολόγησε σαν «νέα αφετηρία» την πρώτη συνάντησή του με τον Τούρκο πρόεδρο Ρ.Τ. Ερντογάν και αιφνιδιάστηκε απόλυτα (παρά τις προειδοποιήσεις των αρμόδιων υπηρεσιών) με την υπογραφή του τουρκολιβυκού μνημονίου το Νοέμβριο της ίδιας χρονιάς.<br /><br />Ακολούθως, το Δεκέμβριο του 2019, ο κ. Μητσοτάκης έκρινε πως οι διαφορές «μπορούν να ξεπεραστούν με καλή διάθεση». Η τουρκική διάθεση αποδείχθηκε κάκιστη και τριμέτωπη με κύρωση του μνημονίου, μεταναστευτική εισβολή στον Έβρο και έρευνες του Oruc Reis στη Μεσόγειο.<br /><br />Ο δυσμενής απολογισμός του 2019-2020 εξετράπη σε επικίνδυνη πορεία το 2021 και 2022, καθώς ο Πρωθυπουργός έκρινε σαν ιδανική λύση την υιοθέτηση μίας ιδιότυπης «προσωπικής διπλωματίας» αντί των συναντήσεων πολυμελών αντιπροσωπειών των δύο χωρών. Κατά τη συνομιλία του με τον κ. Ερντογάν, στη σύνοδο του ΝΑΤΟ τον Ιούνιο 2021, μοναδική παρούσα ήταν η τότε διπλωματική σύμβουλος, πρέσβης Ελ. Σουρανή, χωρίς δυνατότητα ουσιαστικών παρεμβάσεων. Δημοσίως, το Μέγαρο Μαξίμου διαπίστωσε πως «έσπασε ο πάγος», αλλά σύντομα η Άγκυρα εγκαινίασε την εκστρατεία αμφισβήτησης όχι μόνον της αμυντικής οχύρωσης των νησιών, αλλά και της ελληνικής κυριαρχίας επί αυτών.<br /><br />Η περαιτέρω διολίσθηση έγινε ορατή, δια γυμνού οφθαλμού, κατά τη συνάντηση της Κωνσταντινούπολης στις 13 Μαρτίου 2022, όταν ακόμα και οι σύμβουλοι έμειναν στον προθάλαμο. Μοναδική μάρτυρας των διαμειφθέντων Μητσοτάκη-Ερντογάν ήταν μία Τουρκάλα διπλωμάτης με διπλά καθήκοντα μεταφράστριας και πρακτικογράφου.<br /><br />Λες και συζητούσαν ιδιωτικές υποθέσεις, ο Πρωθυπουργός έκρινε περιττή την παρουσία Έλληνα πρακτικογράφου στη συνάντηση του Βοσπόρου. Αδιαφορώντας αφενός για τη θεσμική συνέχεια των διμερών σχέσεων, που επιβάλλει την τήρηση αρχείου για κάθε λεπτομέρεια, και αφετέρου για την προστασία του ιδίου και της χώρας έναντι όσων θα μπορούσε να ισχυριστεί αργότερα (ψευδώς) ο συνομιλητής του.<br /><br />Πραγματικά, ο κ. Ερντογάν είπε τα μύρια όσα, από το Μάρτιο μέχρι σήμερα, εξευτελίζοντας τα πέντε μεγαλόφωνα «ευχαριστώ» που του απηύθυνε ο κ. Μητσοτάκης στα μόλις 20 δευτερόλεπτα του ξεπροβοδίσματός του από την Προεδρική Κατοικία (συν άλλο ένα «ευχαριστώ» στον σύμβουλο Ιμπ. Καλίν). Ούτε Κοινό Ανακοινωθέν εκδόθηκε ούτε κοινές δηλώσεις έγιναν, αλλά ο ενθουσιασμός του Πρωθυπουργού ήταν τόσο μεγάλος, ώστε προέβλεψε θετική πορεία σχέσεων με σύγκληση του Ανώτατου Συμβουλίου Συνεργασίας (ΑΣΣ) των δύο χωρών το φθινόπωρο.<br /><br />Λαμβάνοντας υπόψη την έκτοτε εκρηκτική ένταση, μάλλον ο κ. Μητσοτάκης δεν διεκδικεί βραβείο διορατικότητας ή εύσημα εύστοχων εκτιμήσεων. Δεν είναι τυχαίο ότι, ενώ ο υπουργός Εξωτερικών Ν. Δένδιας δήλωσε προσεκτικά, το Μάρτιο, πως ο Πρωθυπουργός «είχε την καλοσύνη να με ενημερώσει αναλυτικά», στις 15 Σεπτεμβρίου τόνισε ότι «δεν μπορώ να ιχνηλατήσω τι έγινε στον Βόσπορο», καθώς «εμένα μου μεταφέρθηκε ως θετική συνάντηση».<br /><br />Κατόπιν όλων αυτών, προκαλεί κατάπληξη γιατί, στην παρούσα συγκυρία, ο Πρωθυπουργός εμμένει στην «προσωπική διπλωματία», μη αποκλείοντας (ως και επιδιώκοντας) συνάντηση με τον Τούρκο πρόεδρο κατά τη σύνοδο της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Κοινότητας (ΕΠΚ), την προσεχή εβδομάδα, στην Πράγα. Μετά τη βύθισή τους στο Βόσπορο, τα ελληνικά συμφέροντα θα κινδυνεύσουν να παρασυρθούν και στον ποταμό Μολδάβα (ή Βλτάβα, όπως ονομάζεται στην Τσεχία).<br /><br />Οι αρνητικές προβλέψεις δεν αποτελούν κινδυνολογία, αλλά ρεαλιστική αποτύπωση των διπλωματικών διαβουλεύσεων των τελευταίων ημερών. Γιατί, μολονότι είναι βάσιμη η άποψη του Μαξίμου ότι η Ουάσιγκτον παροτρύνει τον κ. Ερντογάν να προσέλθει σε διάλογο, το Στέητ Ντηπάρτμεντ τονίζει, ταυτόχρονα, πως δεν θα αναμιχθεί μεσολαβητικά και υποβοηθητικά. Ενδεχομένως, επειδή δεν επιθυμεί να επιβαρύνει τις αμερικανοτουρκικές σχέσεις όσο συνεχίζεται ο πόλεμος στην Ουκρανία.<br /><br />Αν ο διάλογος κορυφής αποδειχθεί ανέφικτος, ο κ. Μητσοτάκης ζητεί, εναλλακτικά, από τους Ευρωπαίους εταίρους (κυρίως από τον Γάλλο πρόεδρο Εμ. Μακρόν) να του επιτραπεί, τουλάχιστον, να αντικρούσει τον κ. Ερντογάν στη σύνοδο της ΕΠΚ. Μακάρι να πετύχει έστω κι αυτό, αλλά – μετά και την τουρκική νίκη συμμετοχής στην ΕΠΚ χωρίς ελληνικό βέτο ή αυστηρούς όρους- δεν θα αλλάξει κάτι στους σκληρούς συσχετισμούς του Αιγαίου.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.amynanet.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Από το βαθύ Βόσπορο στο ποτάμι της Πράγας.

Aλέξανδρος Τάρκας Η ανάγκη διεξαγωγής ελληνοτουρκικού διαλόγου είναι αυτονόητη, ειδικά σε εποχές έντασης, ώστε να αποτραπεί η -υψηλή πια- πι...

Διαβάστε την συνέχεια

Κλάψε την Ελλάδα κλάψτην...

<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgVHHwpEELhaHCAkBroKFDm_IPiP64YH2jBIQC4IML8j6Sxru_iWljaHOas8L2kGH5Yr-y2CFvotgxFJmKG0TGk-lQvfIWkgPvnLIzggBHByrD-iJuwn5RXQbBFpTcjb8aZGInX8GLv5Wo8wEg349HFOiQfm7FdkUq5VZemxJuFl66RHKLGsHvDYNLt/s259/images%20(1)(1).jpg"><img border="0" height="479" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgVHHwpEELhaHCAkBroKFDm_IPiP64YH2jBIQC4IML8j6Sxru_iWljaHOas8L2kGH5Yr-y2CFvotgxFJmKG0TGk-lQvfIWkgPvnLIzggBHByrD-iJuwn5RXQbBFpTcjb8aZGInX8GLv5Wo8wEg349HFOiQfm7FdkUq5VZemxJuFl66RHKLGsHvDYNLt/w750-h479/images%20(1)(1).jpg" width="750" /></a><br /><br /><b>Μανώλης Κοττάκης</b><br />ΓΙΑΤΙ μπήκαμε στά μνημόνια; Γιατί εκτός από τό γεγονός ότι πρώτον η Ελλάς φορτώθηκε ένα υπέρογκο δημόσιο χρέος σέ γερμανικές εταιρείες εξοπλιστικών καί φαρμακευτικών εταιρειών ως διόδια γιά τήν είσοδό της στήν ΟΝΕ, δεύτερον έχασε τήν ανταγωνιστικότητα τής οικονομίας της λόγω τής σκληρής ισοτιμίας ένταξης στό ευρώ έναντι τής δραχμής καί τρίτον τά 2/3 τών κρατικών δαπανών κατευθύνοντο πρός ένα πανάκριβο ασφαλιστικό σύστημα πολυτελείας, υπάρχει ένας ακόμη λόγος: τό κόστος τής κλεπτοκρατίας. Τής διαπλοκής. Δέν έχει ακόμη μετρηθεί πόσο επιβάρυνε τήν δημοσιονομική κατάσταση τής χώρας η διαφθορά πολιτικών καί ολιγαρχών, αλλά τό βέβαιον είναι ότι ακόμη καί αυτοί οι Γερμανοί (πού είχαν λόγους νά σιωπούν) τό κατάλαβαν! Μεγάλο μέρος τής ευθύνης γιά τήν υπαγωγή στά μνημόνια έχει η ελληνική κλεπτοκρατία. Τό είπε ο Σώυμπλε πού στήν αρχή τά έβαζε άδικα μέ τόν ελληνικό λαό, τό είπε καί η Μέρκελ: Η κλεπτοκρατία! Γι αυτό καί απαίτησαν από τόν υπάκουο κύριο Τσίπρα νά εξοντώσει τρείς ολιγάρχες, τόν καιρό πού αυτός ήταν εν τή βασιλεία του. Έναν εκδότη, έναν τραπεζίτη καί έναν εκτός συναγωνισμού.<br /><br />Άν δέν βλέπαμε νά επαναλαμβάνονται οι ίδιες συμπεριφορές καί σήμερα (πού υποθετικά είμαστε έξω από τά μνημόνια), δέν θά υπήρχε ιδιαίτερος λόγος νά επιστρέψουμε στό θέμα. Αλλά δυστυχώς βλέπουμε ακριβώς τά ίδια. Καί χειρότερα. Καί άς έχουν αλλάξει οι κουμανταδόροι. Μόλις η Ελλάς κατάφερε νά βγάλει λίγο τό κεφαλάκι της έξω από τό νερό, παλαιά μου τέχνη κόσκινο. Πάλι τά ίδια. Η απληστία καί η αδηφαγία στά μέγιστα όριά τους. Έκπληκτοι αυτόν τόν καιρό μαθαίνουμε: γνωστός επιχειρηματίας φέρεται ότι εξαγόρασε εβδομαδιαία εφημερίδα η οποία στό παρελθόν ήταν εξαιρετικώς επιθετική πρός τό πρόσωπό του. Φέρεται επίσης νά διεκδικεί καί δεύτερη άδεια τηλεοπτικού σταθμού, δέν έφθανε η μία. Φέρεται επίσης νά πιέζει δημάρχους καί περιφερειάρχες νά προτιμούν νεοαποκτηθείσα εταιρεία του σέ διαγωνισμούς δημοσίων έργων επί ποινή αποκλεισμού τους από τά πλείστα Μέσα Ενημερώσεως, τά οποία διαθέτει. Άλλος επιχειρηματίας φέρεται ότι εξαγόρασε γνωστή εταιρεία δημοσκοπήσεων. Η οποία θρυλείται ότι θά αξιοποιηθεί στό μέλλον γιά νά προωθήσει τά σχέδιά του γιά τήν επιβολή συνεργασίας μεταξύ ΝΔ ΠΑΣΟΚ μέ Μητσοτάκη ή χωρίς, στήν πρωθυπουργία. Ως πρώτο δείγμα τής εταιρείας αυτής θά είναι, όπως θά δείξει τό μέλλον, η απότομη μείωση τής δημοτικότητας τού Πρωθυπουργού καί τού αρχηγού τής αξιωματικής Αντιπολίτευσης, η ανάδειξη τής αναγκαιότητας τών κυβερνήσεων συνεργασίας, η υποβάθμιση τού ζητήματος τών υποκλοπών.<br /><br />Μέ τελικό στόχο νά πιεστεί νά συνεργαστεί ο κύριος Ανδρουλάκης μέ τήν ΝΔ. Τρίτος επιχειρηματίας χωρίς φανερή εμπλοκή σέ ΜΜΕ μαθαίνουμε ότι πιέζει ανώτερους κυβερνητικούς αξιωματούχους γιά ψηφιακά έργα τού Ταμείου Ανάκαμψης. Τέταρτος επιχειρηματίας πίεζε ασφυκτικά μέχρι προσφάτως κορυφαίο αιρετό τής αυτοδιοίκησης νά υπονομεύσει-καθυστερήσει υποδομή πού θά ενίσχυε τόν ανταγωνιστή του σέ εθνική διοργάνωση.<br /><br />Άν αθροίσουμε τά τελευταία νέα μέ όλα όσα έχουν προηγηθεί τούς τελευταίους μήνες μέ κτυπήματα κάτω από τήν ζώνη, διαπιστώνουμε ότι αυτή η χώρα δέν έχει σωσμό. Τό κυρίαρχο αίτημα τών τρόπος τού λέγειν «εθνικών πρωταθλητών» είναι η κατάργηση τού ανταγωνισμού. Καί η εξουδετέρωση κάθε θεσμού ελέγχου προστασίας τού δημοσίου συμφέροντος μέ πρώτο θύμα τήν ελευθεροτυπία. Βγάζει αυτό πουθενά; Φοβάμαι πώς ναί. Οι ίδιες αμαρτίες οδηγούν στό τέλος στά ίδια αποτελέσματα. Η κλεπτοκρατία (τίτλος βιβλίου τού Γάλλου δημοσιογράφου Πατρίκ Μενώ γιά όλα όσα συνέβαιναν στήν Σοβιετική Ένωση τήν δεκαετία τού 1980, Ροές) θά μάς γυρίσει πάλι στά μνημόνια. Καί δυστυχώς όσα διαβάζω γιά τούς μελλοντικούς συνδυασμούς δυνάμεων μετά τίς εκλογές μέ πείθουν ακόμη περισσότερο ότι η περιπέτεια προβάλλει στόν ορίζοντα. Σέ συνδυασμό μέ τίς εξελίξεις στήν Ιταλία είναι ήδη μπροστά μας. Όποια λύση καί άν προκύψει θά είναι προβληματική. Θά τής λείπει η μακρά πνοή. Καθώς οι επόμενες κυβερνήσεις θά είναι «όμηροι» τής κλεπτοκρατίας.<br /><br />Δέν ξέρω, διερωτώμαι, τί μπορεί νά εύχεται ο κύριος Μητσοτάκης στόν εαυτό του! Νά εκλεγεί αυτοδύναμος μέ πλειοψηφία μίας δύο εδρών μέ τήν πιθανότητα νά τού ελέγχει η διαπλοκή έναν δύο Βουλευτές, νά τόν εκβιάζει καί νά τόν αποσταθεροποιεί κάθε μέρα; Νά επιδιώξει κυβέρνηση συνεργασίας μέ τήν Ελληνική Λύση γιά νά ανακαλύψει στόν δρόμο ότι όπως ο κύριος Σαμαράς είχε συγκυβερνήτη τόν Ευάγγελο Βενιζέλο εκείνος θά έχει συγκυβερνήτη καί θά τελεί υπό τήν ομηρία αυτού (πιθανώς καί άλλων δυνάμεων) τόν αντιπρόεδρο τού κόμματός του; Νά επιδιώξει συνεργασία μέ τήν στήριξη επιχειρηματικών δυνάμεων μέ μεμονωμένους αποστάτες Βουλευτές τού ΠΑΣΟΚ καί τής Ελληνικής Λύσης; Μά μία τέτοια Κυβέρνηση τήν οποία η ΝΔ χαρακτήριζε απαξιωτικά «κουρελού», όταν ο Τσίπρας έπραξε κάτι ανάλογο, θά έχει μετά βεβαιότητος βραχύ ορίζοντα. Νά συνεργαστεί τέλος μέ τό ΠΑΣΟΚ; Μά στήν πραγματικότητα, άν ποτέ συνέβαινε αυτό, η κυβέρνηση αυτή θά είχε άτυπο επόπτη τίς δυνάμεις εκείνες πού ήλεγξαν κάθε μικρό κόμμα τής Κεντροαριστεράς πού γεννήθηκε μέσα στά μνημόνια. Καί αναλόγως τών εξελίξεων τό κρατούσαν στά σχήματα ή τό απέσυραν.<br /><br />Ίσως νά τά λέμε ολίγον χύμα καί ολίγον τσουβαλάτα σήμερον, αλλά ειλικρινώς βαρεθήκαμε νά βλέπουμε επί διακυβερνήσεως ΝΔ όλο τό σύστημα τής κλεπτοκρατίας μέ τίς λαμπρές εξαιρέσεις ορισμένων επιχειρηματιών πού πληρούν τόν τίτλο τού «ευπατρίδη» νά υιοθετεί όλες τίς πρακτικές πού εφήρμοζε επί εκσυγχρονισμού τού κυρίου Σημίτη. Μέ τήν αλαζονική πεποίθηση, όπως έδειξε καί η αθώωση όλων τών υπευθύνων γιά τά μαύρα ταμεία τής Siemens, πώς στήν Ελλάδα ό,τι καί άν κάνεις, δέν τιμωρείσαι. Βεβαίως ευθύνη γιά τήν εκτροπή πού έχει αρχίσει νά συντελείται καί θά κορυφωθεί στόν δρόμο πρός τίς εκλογές έχει καί η ίδια η Κυβέρνηση. Η οποία αντί νά κοιτά πρός τήν Μόσχα γιά νά τής επιρρίψει ευθύνες αποσταθεροποίησης, καλό θά είναι νά κοιτάξει τις εδώ παρέες της. Δέν έβαλε όρια δυστυχώς η Κυβέρνηση στίς σχέσεις της μέ τήν κλεπτοκρατία, επέτρεψε τήν υπέρμετρη συγκέντρωση ισχύος. Δέν οριοθέτησε τίς ζώνες εντός τών οποίων η πολιτική θά έχει τό απόλυτο προβάδισμα έναντι τής αγοράς. Δέν έκανε εκλογές τότε πού μπορούσε νά λάβει από 40% καί πάνω καί νά κάψει τήν απλή αναλογική. Τά έλεγε τότε ο Καραμανλής στόν Μητσοτάκη, αλλά κάποιοι στό ευρύτερο Μαξίμου είχαν στό νού τους πώς θά μοιράσουν τό «πακέτο». Μού τό είχε προβλέψει καί ο Θόδωρος Τσουκάτος τόν περασμένο χειμώνα: «Αυτοί μέ τόσα ευρωπαϊκά κονδύλια στήν φαρέτρα τους θά κάνουν εκλογές τήν Άνοιξη τού 2023». Ναί. Μόνο πού χάριν τής διανομής υπονομεύεται τό ακριβό αγαθό τής σταθερότητος. Τό οποίο η Ελλάς απήλαυσε ηρεμούσα στό σύνολό της είτε συμφωνούσε είτε διαφωνούσε μέ τόν κύριο Μητσοτάκη. Είναι ιστορικώς αποδεδειγμένο: τά νταραβέρια κομμάτων καί επιχειρηματιών στήν δεύτερη θητεία τών κυβερνήσεων όπου οι επιρροές εξασθενούν, συνήθως κλονίζουν τήν σταθερότητα καί βλάπτουν τήν πραγματική οικονομία. Είμαστε στό ίδιο έργο θεατές. Καί κανείς δέν μιλά.<br /><br /><div><a href="estianews.gr ">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Κλάψε την Ελλάδα κλάψτην...

Μανώλης Κοττάκης ΓΙΑΤΙ μπήκαμε στά μνημόνια; Γιατί εκτός από τό γεγονός ότι πρώτον η Ελλάς φορτώθηκε ένα υπέρογκο δημόσιο χρέος σέ γερμανικέ...

Διαβάστε την συνέχεια

Αρθρο-φωτιά του Ντούγκιν: Βρισκόμαστε στα πρόθυρα του Γ’ Παγκοσμίου Πολέμου.

<a href="https://www.tanea.gr/wp-content/uploads/2022/09/putin-dugin.jpg"><img src="https://www.tanea.gr/wp-content/uploads/2022/09/putin-dugin-768x562.jpg" /></a><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Σε άρθρο-φωτιά για τις τελευταίες εξελίξεις στην Ουκρανία, ο Αλεξάντρ Ντούγκιν τονίζει ότι βρισκόμαστε πλέον στα πρόθυρα του Γ΄ Παγκοσμίου Πολέμου, και αναλύει τα καθήκοντα της Ρωσίας προκειμένου να επιβιώσει από την επίθεση που έχει εξαπολύσει εναντίον της η Δύση.</span></h3>Για Γ’ Παγκόσμιο Πόλεμο κάνει λόγο σε άρθρο-φωτιά ο ρώσος υπερεθνικιστικής φιλόσοφος <a href="https://www.tanea.gr/tag/aleksanter-ntougkin/">Αλεξάντερ Ντούγκιν</a>, οι επισημάνσεις του οποίου έχουν ιδιαίτερη σημασία καθώς από πολλούς θεωρείται ο ιθύνων νους πίσω από τις κινήσεις του προέδρου της Ρωσίας <a href="https://www.tanea.gr/tag/%CE%B2%CE%BB%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BC%CE%AF%CF%81-%CF%80%CE%BF%CF%8D%CF%84%CE%B9%CE%BD/">Βλαντίμιρ Πούτιν</a> στη γεωπολιτική «σκακιέρα» (στη φωτογραφία από moderndiplomacy.eu, επάνω, Πούτιν, αριστερά, και Ντούγκιν).<div><br />Το άρθρο του Ντούγκιν<br /><br />«Τις τελευταίες ημέρες υπήρξαν σημαντικές αλλαγές στην ισορροπία δυνάμεων στην Ουκρανία. Αυτό πρέπει να εξεταστεί στο σύνολό του.<br /><br />Οι αντεπιθέσεις του Κιέβου ήταν γενικά αποτυχημένες στην περιοχή της Χερσώνας, αλλά, δυστυχώς, επιτυχείς στην περιοχή του Χαρκόβου. Η κατάσταση στην περιοχή του Χαρκόβου και η αναγκαστική υποχώρηση των συμμαχικών δυνάμεων είναι το σημείο καμπής.<br /><br />Αφήνοντας στην άκρη τις ψυχολογικές επιπτώσεις και τα δικαιολογημένα συναισθήματα των πατριωτών, θα πρέπει να σημειώσουμε ότι σε ολόκληρη την ιστορία της SMO (ειδική στρατιωτική επιχείρηση, όπως αποκαλεί η Ρωσία την εισβολή στην Ουκρανία) έχουμε φτάσει στο σημείο χωρίς επιστροφή.<br /><br />Ολοι συνιστούν τώρα τη λήψη έκτακτων μέτρων για να αντιστραφεί η κατάσταση, και ορισμένα από αυτά είναι αρκετά ορθολογικά. Δεν διεκδικούμε την πρωτοτυπία με κανέναν τρόπο, αλλά θα προσπαθήσουμε μόνο να συνοψίσουμε τα πιο θεμελιώδη σημεία και προτάσεις και να τα τοποθετήσουμε στο παγκόσμιο γεωπολιτικό πλαίσιο.</div><div><br />Γ’ Παγκόσμιος Πόλεμος<br /><br />Βρισκόμαστε στα πρόθυρα ενός Τρίτου Παγκοσμίου Πολέμου, στον οποίο η Δύση μας ωθεί με εμμονή. Και αυτό δεν είναι πια φόβος ή προσδοκία, αυτό είναι γεγονός.<br /><br /><img src="https://www.in.gr/wp-content/uploads/2022/09/russia-world-war-600x338.jpg" /><br /><i>Η Ρωσία εκτιμάται ότι διαθέτει πάνω από 1.450 πυρηνικές κεφαλές έτοιμες για χρήση, περίπου 100 περισσότερες από τις ΗΠΑ</i><br /><br />Η Ρωσία βρίσκεται σε πόλεμο με τη συλλογική Δύση, με το ΝΑΤΟ και τους συμμάχους τους (αν και όχι με όλους – η Τουρκία και η Ελλάδα έχουν τη δική τους θέση, και ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες, κυρίως η Γαλλία και η Ιταλία, αλλά όχι μόνο, δεν θέλουν να συμμετάσχουν ενεργά στον πόλεμο με τη Ρωσία). Και όμως η απειλή ενός Τρίτου Παγκοσμίου Πολέμου πλησιάζει.<br /><br />Το αν πρόκειται για τη χρήση πυρηνικών όπλων είναι ένα ανοιχτό ερώτημα. Αλλά η πιθανότητα ενός πυρηνικού Αρμαγεδδώνα αυξάνεται καθημερινά.<br /><br />Είναι απολύτως σαφές, και πολλοί αμερικανοί στρατιωτικοί ηγέτες (όπως ο πρώην διοικητής των Ενόπλων Δυνάμεων των ΗΠΑ στην Ευρώπη, Μπεν Χότζες) το διακηρύσσουν ανοιχτά ότι η Δύση δεν θα είναι πλέον ικανοποιημένη ακόμη και με την πλήρη αποχώρησή μας από το έδαφος της πρώην Ουκρανίας, θα καταλήξουμε στο έδαφός μας, επιμένοντας σε «άνευ όρων παράδοση» (Γενς Στόλτενμπεργκ), «από-ιμπεριαλισμό» (Μπεν Χότζες), διαμελισμό της Ρωσίας.<br /><br />Το 1991, η Δύση ήταν ικανοποιημένη με την κατάρρευση της ΕΣΣΔ και την ιδεολογική μας συνθηκολόγηση, κυρίως με την υιοθέτηση της δυτικής φιλελεύθερης ιδεολογίας, του πολιτικού συστήματος και της οικονομίας υπό τη δυτική ηγεσία. Σήμερα, για τη Δύση, η κόκκινη γραμμή είναι η ύπαρξη μιας κυρίαρχης Ρωσίας – ακόμη και εντός των συνόρων της Ρωσικής Ομοσπονδίας.<br />Πλήγμα από τη Δύση κατά της Ρωσίας<br /><br />Η αντεπίθεση των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας στην περιοχή του Χαρκόβου συνιστά ένα άμεσο πλήγμα από τη Δύση κατά της Ρωσίας. Ολοι γνωρίζουν ότι αυτή η επίθεση οργανώθηκε, προετοιμάστηκε και εξοπλίστηκε από τη στρατιωτική διοίκηση των Ηνωμένων Πολιτειών και του ΝΑΤΟ και πραγματοποιήθηκε υπό την άμεση επίβλεψή τους.<br /><br />Δεν πρόκειται μόνο για τη χρήση στρατιωτικού εξοπλισμού του ΝΑΤΟ, αλλά και για δυτικές αεροδιαστημικές πληροφορίες, μισθοφόρους και εκπαιδευτές.<br /><br />Στα μάτια της Δύσης, αυτή είναι η αρχή του «τέλους μας». Εφόσον επιδείξαμε κάποια αδυναμία στην άμυνα των εδαφών που έχουμε υπό τον έλεγχό μας στην περιοχή του Χαρκόβου, μπορούμε να νικηθούμε περαιτέρω. Αυτή δεν είναι μια μικρή επιτυχία της αντεπίθεσης του Κιέβου, αυτή είναι η πρώτη απτή επιτυχία της Drang nach Osten των δυνάμεων του ΝΑΤΟ.<br /><br />Φυσικά, μπορεί κανείς να προσπαθήσει να το αποδώσει σε προσωρινές «τεχνικές δυσκολίες» και ν’ αναβάλει την ουσιαστική ανάλυση της κατάστασης για αργότερα. Αλλά αυτό απλώς θα καθυστερήσει την πραγματοποίηση ενός τετελεσμένου γεγονότος, και ως εκ τούτου θα μας αποδυναμώσει και θα αποθαρρύνει μόνο τους εαυτούς μας.<br /><br />Συνεπώς, αξίζει να παραδεχτούμε ψυχρά: η Δύση μας κήρυξε τον πόλεμο και ήδη τον διεξάγει. Δεν επιλέξαμε αυτόν τον πόλεμο, δεν τον θέλαμε. Το 1941, επίσης δεν θέλαμε πόλεμο με τη ναζιστική Γερμανία και αρνηθήκαμε να πιστέψουμε σε αυτόν μέχρι το τέλος.<br /><br />Αλλά στην τρέχουσα κατάσταση, όταν γίνεται de facto εναντίον μας, αυτό δεν έχει καθοριστική σημασία. Τώρα είναι σημαντικό μόνο να τον κερδίσουμε, υπερασπιζόμενοι το δικαίωμα της Ρωσίας να υπάρχει.</div><div><br />Τέλος της SMO<br /><br />Η SMO ως περιορισμένη επιχείρηση για την απελευθέρωση του Ντονμπάς και ορισμένων εδαφών της Νέας Ρωσίας ολοκληρώθηκε. Σταδιακά εξελίχθηκε σ’ έναν πλήρη πόλεμο με τη Δύση, στον οποίο, στην πραγματικότητα, το ίδιο το τρομοκρατικό ναζιστικό καθεστώς του Κιέβου παίζει μόνο οργανικό ρόλο.<br /><br />Μια προσπάθεια να το πολιορκήσει και να απελευθερώσει σειρά από εδάφη της Νέας Ρωσίας που ελέγχονται από τους ουκρανούς Ναζί, διατηρώντας αμετάβλητη την υπάρχουσα γεωπολιτική ισορροπία δυνάμεων στον κόσμο, ως μια τεχνική επιχείρηση απέτυχε, και προσποιούμενοι ότι απλώς συνεχίζουμε τη SMO – κάπου στις παρυφές της προσοχής του κοινού – είναι απλώς άσκοπο.<br /><br />Ενάντια στη θέλησή μας, βρισκόμαστε τώρα σε πόλεμο, και αυτό ισχύει για κάθε πολίτη της Ρωσίας: ο καθένας μας βρίσκεται στη διόπτρα του εχθρού, τρομοκράτη, ελεύθερου σκοπευτή.<br /><br /><i><img src="https://www.in.gr/wp-content/uploads/2022/09/russia-world-war1-600x338.jpg" /><br />Ο ρωσικός διηπειρωτικός βαλλιστικός πύραυλος Sarmat (φωτογραφία Roscosmos Space Agenc)</i><br /><br />Ταυτόχρονα, η κατάσταση είναι τέτοια που, λαμβάνοντας υπόψη όλες τις παραμέτρους, είναι αδύνατο να επιστρέψουν τα πάντα στις αρχικές συνθήκες που επικρατούσαν μέχρι τις 24 Φεβρουαρίου 2022.<br /><br />Αυτό που συνέβη είναι μη αναστρέψιμο και δεν πρέπει να ανησυχούμε καν για τυχόν παραχωρήσεις ή συμβιβασμούς εκ μέρους μας. Ο εχθρός θα δεχτεί μόνο την πλήρη παράδοση, υποδούλωση, εξάρθρωση, κατοχή. Οπότε απλώς δεν έχουμε επιλογή.<br /><br />Το τέλος της SMO σημαίνει την ανάγκη για βαθιούς μετασχηματισμούς ολόκληρου του πολιτικού και κοινωνικού συστήματος της σύγχρονης Ρωσίας – τη μετατροπή της χώρας σε στρατιωτική βάση – στην πολιτική, την οικονομία, τον πολιτισμό και τη σφαίρα πληροφοριών.<br /><br />Η SMO θα μπορούσε να παραμείνει σημαντικό, αλλά όχι το μοναδικό περιεχόμενο της ρωσικής δημόσιας ζωής. Ο πόλεμος με τη Δύση καθυποτάσσει τα πάντα.<br />Ιδεολογικό μέτωπο<br /><br />Η Ρωσία βρέθηκε σε κατάσταση ιδεολογικού πολέμου. Οι αξίες που πρεσβεύει η παγκοσμιοποιημένη Δύση – LGBT, νομιμοποίηση των διαστροφών, τα ναρκωτικά, η συγχώνευση ανθρώπου και μηχανής, η πλήρης ανάμειξη κατά την ανεξέλεγκτη μετανάστευση κ.λπ. – είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με τη στρατιωτικοπολιτική ηγεμονία και το μονοπολικό της σύστημα.<br /><br />Ο δυτικός φιλελευθερισμός και η παγκόσμια στρατιωτικοπολιτική και οικονομική κυριαρχία των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ είναι ένα και το αυτό. Το να πολεμάμε με τη Δύση και να αποδεχόμαστε (έστω και εν μέρει) τις αξίες της, στο όνομα των οποίων διεξάγει έναν πόλεμο εναντίον μας, έναν πόλεμο αφανισμού, είναι απλώς παράλογο.<br /><br />Μια δική μας ιδεολογία δεν θα ήταν μόνο «χρήσιμη» για εμάς σήμερα. Aν δεν έχουμε, θα χάσουμε. Η Δύση θα συνεχίσει να μας επιτίθεται τόσο απ’ έξω, με οπλισμένους και εκπαιδευμένους ουκρανούς Ναζί, όσο και από μέσα, με την πάντα φιλελεύθερη πέμπτη φάλαγγα που διαφθείρει έξυπνα τα μυαλά και τις ψυχές των νεότερων γενιών. Χωρίς μια δική μας ιδεολογία, που να καθορίζει ξεκάθαρα ποιος είναι φίλος και ποιος εχθρός, θα βρισκόμασταν σε μια τέτοια κατάσταση σχεδόν ανίσχυροι.<br /><br />Η ιδεολογία πρέπει να δηλωθεί αμέσως και η ουσία της πρέπει να είναι η πλήρης και άμεση απόρριψη της δυτικής ιδεολογίας, της παγκοσμιοποίησης και του ολοκληρωτικού φιλελευθερισμού, με όλα τα εργαλειακά υποείδη της – συμπεριλαμβανομένου του νεοναζισμού, του ρατσισμού και του εξτρεμισμού.</div><div><br />Κινητοποίηση<br /><br />Η κινητοποίηση είναι αναπόφευκτη. Ο πόλεμος επηρεάζει τους πάντες και τα πάντα, αλλά η κινητοποίηση δεν σημαίνει τη βίαιη αποστολή στρατευσίμων στο μέτωπο, αυτό μπορεί να αποφευχθεί, για παράδειγμα, με τη συγκρότηση ενός ολοκληρωμένου εθελοντικού κινήματος, με τα απαραίτητα οφέλη και την κρατική υποστήριξη.<br /><br />Πρέπει να επικεντρωθούμε στους βετεράνους και στην ειδική υποστήριξη των νεορώσων πολεμιστών. Η Ρωσία έχει λίγους από αυτούς, αλλά υπάρχουν υποστηρικτές και στο εξωτερικό. Δεν πρέπει να διστάζουμε να σχηματίσουμε αντιναζιστικές και αντιπαγκοσμιοποιητικές διαταξιαρχίες με έντιμους ανθρώπους από την Ανατολή και τη Δύση.<br /><br />Πάνω από όλα, δεν πρέπει να υποτιμούμε τους Ρώσους. Είμαστε ένα έθνος ηρώων. Με μεγάλο κόστος, αλλά ένας τρομερός εχθρός που έχει νικήσει ούτε μία ούτε δύο φορές στην ένδοξη ιστορία μας. Και αυτή τη φορά θα είμαστε νικητές, έστω και στον πόλεμο κατά της Δύσης, και αυτή τη φορά θα είναι λαϊκός πόλεμος. Κερδίζουμε τους λαϊκούς πολέμους, πολέμους στους οποίους ο γιγάντιος λαός έχει ξυπνήσει για να πολεμήσει.<br /><br />Η κινητοποίηση συνεπάγεται πλήρη αλλαγή της πολιτικής πληροφόρησης. Οι κανόνες της εποχής της ειρήνης (που είναι ουσιαστικά η τυφλή αντιγραφή δυτικών προγραμμάτων και στρατηγικών ψυχαγωγίας που δεν κάνουν τίποτα άλλο από το να διαφθείρουν την κοινωνία) πρέπει να καταργηθούν.<br /><br />Η τηλεόραση και τα μέσα ενημέρωσης γενικότερα θα πρέπει να γίνουν όργανα πατριωτικής κινητοποίησης εν καιρώ πολέμου. Η συνεργασία στο μέτωπο πρέπει να υπάρχει και στο εσωτερικό μέτωπο. Εχει ήδη ξεκινήσει σιγά σιγά, αλλά προς το παρόν επηρεάζει μόνο ένα μικρό μέρος των τηλεοπτικών καναλιών. Αλλά θα έπρεπε να επεκταθεί παντού.<br /><br />Πολιτισμός, ενημέρωση, εκπαίδευση, διαφωτισμός, πολιτική, κοινωνική σφαίρα: όλα πρέπει να λειτουργούν ομόφωνα για τον πόλεμο, δηλαδή για τη νίκη.<br />Οικονομία<br /><br />Κάθε κυρίαρχο κράτος μπορεί να εκδώσει όσο εθνικό νόμισμα χρειάζεται. Αν είναι πραγματικά κυρίαρχο. Ο πόλεμος με τη Δύση δεν έχει νόημα όταν συνεχίζεις να παίζεις οικονομικά παιχνίδια σύμφωνα με τους δικούς της κανόνες. Μόνο μια πολεμική οικονομία μπορεί να είναι κυρίαρχη.<br /><br />Για τη νίκη πρέπει να ξοδευτούν όσα χρειάζονται. Είναι απαραίτητο μόνο να διασφαλιστεί ότι τα ποσά συγκεντρώνονται σε ένα ειδικό ταμείο για στρατηγικούς σκοπούς. Η διαφθορά σε τέτοιες περιστάσεις θα πρέπει να ταυτίζεται με έγκλημα πολέμου.<br /><br />Ο πόλεμος και η άνεση είναι ασυμβίβαστα. Η άνεση ως στόχος, ως σημείο αναφοράς στη ζωή, πρέπει να εγκαταλειφθεί. Μόνο τα έθνη που είναι προετοιμασμένα για κακουχίες μπορούν να κερδίσουν πραγματικούς πολέμους.<br /><br />Σε αυτές τις καταστάσεις υπάρχει πάντα ένας νέο είδος οικονομολόγων που στόχος τους είναι να σώσουν το κράτος, ειδικά αυτό. Τα δόγματα, τα σχολεία, οι μέθοδοι και οι προσεγγίσεις είναι δευτερεύοντες παράγοντες.<br /><br />Μια τέτοια οικονομία μπορούμε να την ονομάσουμε οικονομία κινητοποίησης ή απλώς πολεμική οικονομία.</div><div><br />Οι σύμμαχοί μας<br /><br />Σε κάθε πόλεμο, ο ρόλος των συμμάχων είναι εξαιρετικά σημαντικός. Σήμερα η Ρωσία δεν έχει τόσους πολλούς, αλλά υπάρχουν. Πρώτα απ’ όλα, μιλάμε για εκείνες τις χώρες που απορρίπτουν τη δυτική φιλελεύθερη μονοπολική τάξη.<br /><br />Είναι οι υποστηρικτές της πολυπολικότητας όπως η Κίνα, το Ιράν, η Βόρεια Κορέα, η Σερβία, η Συρία, η Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, το Μάλι, αλλά και, ως ένα βαθμό, η Ινδία, η Τουρκία, ορισμένες ισλαμικές, αφρικανικές και λατινοαμερικανικές χώρες (ιδίως η Κούβα, η Νικαράγουα και η Βενεζουέλα)<br /><br />Για τη δραστηριοποίησή τους πρέπει να κινητοποιηθούν όλοι οι διαθέσιμοι πόροι, όχι μόνο η επαγγελματική διπλωματία, αλλά και η λαϊκή διπλωματία, και γι’ αυτό χρειάζεται και πάλι ιδεολογία.<br /><br />Πρέπει να πείσουμε τους συμμάχους μας ότι αποφασίσαμε να κάνουμε μια μη αναστρέψιμη ρήξη με την παγκοσμιοποίηση και τη δυτική ηγεμονία και ότι είμαστε έτοιμοι να προχωρήσουμε μέχρι το τέλος για την οικοδόμηση ενός πολυπολικού κόσμου. Εδώ πρέπει να είμαστε συνεπείς και αποφασιστικοί.<br /><br />Ο καιρός για ταλαντεύσεις και συμβιβασμούς έχει τελειώσει. Ο πόλεμος της Δύσης εναντίον της Ρωσίας χωρίζει την ανθρωπότητα στις διαφορετικές πλευρές των οδοφραγμάτων.<br />Πνευματικός παράγοντας<br /><br />Στο επίκεντρο της παγκόσμιας αντιπαράθεσης που έχει ξεκινήσει βρίσκεται η πνευματική, θρησκευτική πτυχή. Η Ρωσία βρίσκεται σε πόλεμο με έναν αντιθρησκευτικό πολιτισμό που πολεμά τον Θεό και ανατρέπει τα ίδια τα θεμέλια των πνευματικών και ηθικών αξιών: τον Θεό, την Εκκλησία, την οικογένεια, το φύλο, τον άνθρωπο.<br /><br />Με όλες τις διαφορές μεταξύ της Ορθοδοξίας, του παραδοσιακού Ισλάμ, του Ιουδαϊσμού, του Ινδουισμού ή του Βουδισμού, όλες οι θρησκείες και οι πολιτισμοί που χτίζονται πάνω τους αναγνωρίζουν τη θεϊκή αλήθεια, την υψηλή πνευματική και ηθική αξιοπρέπεια του ανθρώπου, τιμώντας τις παραδόσεις και τους θεσμούς – το κράτος, την οικογένεια, την κοινότητα.<br /><br />Η σύγχρονη Δύση τα έχει καταργήσει όλα αυτά, αντικαθιστώντας τα με την εικονική πραγματικότητα, τον ακραίο ατομικισμό, την καταστροφή του φύλου, την καθολική επιτήρηση, μια ολοκληρωτική «κουλτούρα κατάργησης», μια κοινωνία μετά την αλήθεια.<br /><br />Ο ανοιχτός σατανισμός και ο καθαρός ρατσισμός ανθίζουν στην Ουκρανία και η Δύση μόνο τους υποστηρίζει.<br /><br />Εχουμε να κάνουμε με αυτό που οι ορθόδοξοι γέροντες αποκαλούν «πολιτισμό του Αντίχριστου». Επομένως, ο ρόλος της Ρωσίας είναι να ενώσει πιστούς διαφορετικών θρησκειών σε αυτή την αποφασιστική μάχη.<br /><br />Δεν πρέπει να περιμένετε τον παγκόσμιο εχθρό να καταστρέψει το σπίτι σας, να σκοτώσει τον άντρα, τον γιο ή την κόρη σας… Κάποια στιγμή θα είναι πολύ αργά. Ο Θεός να μην επιτρέψει να ζήσουμε για να δούμε τέτοια στιγμή.<br /><br />Η εχθρική επίθεση στην περιοχή του Χαρκόβου είναι ακριβώς αυτό: η αρχή ενός πραγματικού πολέμου της Δύσης εναντίον μας. Η Δύση δείχνει την πρόθεσή της να ξεκινήσει έναν πόλεμο εξόντωσης εναντίον μας – τον Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο.<br /><br />Πρέπει να συγκεντρώσουμε όλο το βαθύτερο εθνικό μας δυναμικό για να αποκρούσουμε αυτήν την επίθεση. Με όλα τα μέσα: σκέψη, στρατιωτική δύναμη, οικονομία, πολιτισμό, τέχνη, εσωτερική κινητοποίηση όλων των κρατικών δομών και του καθενός μας».</div><div><br /></div><div><a href="https://www.tanea.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Αρθρο-φωτιά του Ντούγκιν: Βρισκόμαστε στα πρόθυρα του Γ’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Σε άρθρο-φωτιά για τις τελευταίες εξελίξεις στην Ουκρανία, ο Αλεξάντρ Ντούγκιν τονίζει ότι βρισκόμαστε πλέον στα πρόθυρα του Γ΄ Παγκοσμίου Π...

Διαβάστε την συνέχεια

ΑΝΑΛΥΣΗ: Η τουρκική στρατιωτική δράση κατά της Ελλάδας είναι απίθανη: Θα προκαλούσε επέμβαση των ΗΠΑ.

<img height="427" src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2022/02/220215231957_POLEMIKO-NAYTIKO.jpg" width="781" /><br /><br />Ανάλυση του Luigi Scaggieri στη δεξαμενή σκέψης<a href="https://www.cer.eu/publications/archive/policy-brief/2022/europe-should-not-forget-challenges-its-south"> </a><a href="https://www.cer.eu/publications/archive/policy-brief/2022/europe-should-not-forget-challenges-its-south">Centre for European Reform</a> σχετικά με τις προκλήσεις της Ευρώπης από το Νότο, που υποστηρίζει αρχικά ότι δικαίως οι ευρωπαίοι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής εστιάζουν στον πόλεμο στην Ουκρανία και στις οικονομικές προκλήσεις για την Ευρώπη, όμως η Ευρώπη δεν πρέπει να ξεχνάει το νότο.<br /><br />Η επιρροή του πολέμου στην Ουκρανία θα φτάσει στις χώρες της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής. Ο πόλεμος οδηγεί σε χαμηλότερες εξαγωγές τροφίμων από τη Μαύρη Θάλασσα και υψηλότερες τιμές ενέργειας, γεγονός που θα επιδεινώσει τις κοινωνικές και οικονομικές προκλήσεις στην περιοχή, ενισχύοντας την αστάθεια.<br /><br />Ειδικότερα, στην ενότητα που τιτλοφορείται «Οι παλιές προκλήσεις επιμένουν» και με υπότιτλο «Πιθανά μελλοντικά σημεία ανάφλεξης», ο αρθρογράφος σημειώνει ότι εκτός από τους πολέμους σε Λιβύη, Συρία και Υεμένη, και την ισραηλινο-παλαιστινιακή σύγκρουση, υπάρχουν και άλλα πιθανά σημεία ανάφλεξης στον ορίζοντα.<br /><br />Η ανατολική Μεσόγειος θα μπορούσε να γνωρίσει κάποια αστάθεια, με βαθιές επιπτώσεις για την ευρωπαϊκή ασφάλεια. Η Τουρκία θέλει να εξασφαλίσει μια μεγάλη αποκλειστική οικονομική ζώνη για την ίδια στην ανατολική Μεσόγειο και να συμπεριληφθεί στις προσπάθειες για την ανάπτυξη των πόρων φυσικού αερίου της περιοχής.<br /><br />Το 2020, η Άγκυρα έστειλε πλοία για να διεκδικήσει τις αξιώσεις της και να εξερευνήσει υδρογονάνθρακες κοντά σε ελληνικά νησιά και στα ανοικτά των ακτών της Κύπρου, δημιουργώντας εντάσεις με πολλά κράτη της ΕΕ και με τις ΗΠΑ.<br /><br />Οι εντάσεις μειώθηκαν το 2021 και στις αρχές του 2022, αλλά τους τελευταίους μήνες παρατηρήθηκε κλιμάκωση, με μακροχρόνιες ελληνοτουρκικές διαμάχες για τον εναέριο χώρο, τις θαλάσσιες ζώνες και το αποστρατιωτικοποιημένο καθεστώς ορισμένων ελληνικών νησιών κοντά στην Τουρκία να αναζωπυρώνονται.<br /><br />Ο Τούρκος πρόεδρος απείλησε να καταλάβει ορισμένα ελληνικά νησιά του Αιγαίου που ισχυρίζεται ότι ανήκουν στην Τουρκία. Περισσότερες εντάσεις στην ανατολική Μεσόγειο είναι πιθανό τους επόμενους μήνες, καθώς πλησιάζουν οι τουρκικές εκλογές τον Ιούνιο του 2023.<br /><br />Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι ο Ερντογάν και το κόμμα του έχουν χάσει τη δημοτικότητά του, που σημαίνει ότι θα μπει στον πειρασμό να καταφύγει σε ακόμη πιο εθνικιστική ρητορική και ενέργειες για να συσπειρώσει τη βάση του.<br /><br />Η τουρκική στρατιωτική δράση κατά της Ελλάδας είναι απίθανη, καθώς αυτό θα προκαλούσε επέμβαση των ΗΠΑ, αλλά ο κίνδυνος σύγκρουσης μεταξύ αεροσκαφών που συμμετέχουν σε εικονικές αερομαχίες ή μεταξύ πλοίων είναι υπαρκτός.<br /><br />Η Τουρκία θα μπορούσε επίσης να συνεχίσει τις έρευνες για υδρογονάνθρακες κοντά στα ελληνικά νησιά και την Κύπρο ή να λάβει μέτρα που υπονομεύουν περαιτέρω την προοπτική επανένωσης της Κύπρου.<br /><br />Αυτές οι κινήσεις θα προκαλούσαν μεγαλύτερη ένταση με την ΕΕ και τις ΗΠΑ και θα ανανέωναν τις διαφωνίες μεταξύ των κ-μ της ΕΕ σχετικά με τον καλύτερο τρόπο ανταπόκρισης στις ενέργειες της Άγκυρας, με τη Γαλλία για παράδειγμα να ζητά πιθανότατα σκληρή στάση απέναντι στην Άγκυρα.<div><br /></div><div><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

ΑΝΑΛΥΣΗ: Η τουρκική στρατιωτική δράση κατά της Ελλάδας είναι απίθανη: Θα προκαλούσε επέμβαση των ΗΠΑ.

Ανάλυση του Luigi Scaggieri στη δεξαμενή σκέψης Centre for European Reform σχετικά με τις προκλήσεις της Ευρώπης από το Νότο, που υποστηρί...

Διαβάστε την συνέχεια

Τι επιδιώκει η Τουρκία πιέζοντας για αποστρατιωτικοποίηση.

<img height="360" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2022/09/nhsia-apostratikopoiisi.jpg" width="733" /><br /><br /><b>Λυγερός Σταύρος</b><br />Όπως αποδείχθηκε και από το τουρκικό διάβημα στον Έλληνα πρεσβευτή στην Άγκυρα, το καθεστώς Ερντογάν όχι μόνο επιμένει να διατηρεί την απαίτησή του για αποστρατιωτικοποίηση των ελληνικών νησιών του ανατολικού Αιγαίου, αλλά και κλιμακώνει τις πιέσεις του προς αυτή την κατεύθυνση. Το δυσάρεστο για την ελληνική πλευρά είναι ότι αυτή η τουρκική απαίτηση έχει βρει εν μέρει υποστήριξη από τη Δύση. Προφανώς, ΗΠΑ και ΕΕ απορρίπτουν τον τουρκικό μαξιμαλισμό ότι εάν τα νησιά δεν αποστρατιωτικοποιηθούν θα πάψουν να αναγνωρίζονται ως ελληνικά. Δεν απορρίπτουν, όμως, μία “μερική αποστρατιωτικοποίηση”.<br /><br />Όπως συμβαίνει κατά κανόνα, πριν μία διεκδίκηση σε βάρος της Ελλάδας καταστεί επίσημη θέση της Άγκυρας, ακούγεται από ανεπίσημα χείλη. Για πρώτη φορά, λοιπόν, πριν σχεδόν δύο χρόνια, είχε ακουστεί από τουρκικά χείλη ότι εάν η Ελλάδα δεν προχωρήσει σε αποστρατιωτικοποίηση των νησιών του ανατολικού Αιγαίου θα έχει παραβιάσει τις συνθήκες, με τις οποίες της παραχωρήθηκαν και ως εκ τούτου η παραχώρηση θα πάψει να ισχύει! Τη θέση αργότερα εξέφρασε και ο Τσαβούσογλου, προσδίδοντάς της επίσημο χαρακτήρα.<br /><br />Από την πρώτη στιγμή είχα επισημάνει πως εκείνη η ανεπίσημη δήλωση ήταν προάγγελος κλιμάκωσης του τουρκικού επεκτατισμού. Από το 1973-74 η Άγκυρα ήγειρε επεκτατικές διεκδικήσεις αναφορικά με τον εναέριο χώρο, το FIR και την υφαλοκρηπίδα. Το 1996, η Άγκυρα κλιμάκωσε με τη θεωρία των “γκρίζων ζωνών”, διεκδικώντας ένα μεγάλο αριθμό νησίδων και βραχονησίδων.<br /><br />Πριν, λοιπόν, ένα χρόνο, με την επιστολή που κατέθεσε στον ΟΗΕ ο εκεί μόνιμος αντιπρόσωπος της Τουρκίας πρέσβης Σινιρλίογλου, η Άγκυρα έκανε το μεγάλο βήμα και κατέστησε την ανεπίσημη θέση επίσημη πολιτική, ανοίγοντας τον δρόμο για τα όσα συμβαίνουν το τελευταίο διάστημα με κορύφωση το τουρκικό διάβημα. Αυτό, άλλωστε, είχε συμβεί και με τη θεωρία περί “γκρίζων ζωνών”. Τέσσερα χρόνια πριν προβληθεί ως επίσημη θέση της Άγκυρας, την είχε προαναγγείλει ένας Τούρκος ναύαρχος, αλλά στην Αθήνα είχε περάσει “ντούκου”.<br /><br />Είναι εδώ και πολύ καιρό ξεκάθαρο από αλυσίδα επίσημων δηλώσεων ότι η Άγκυρα έχει μετατρέψει την αποστρατιωτικοποίηση των ελληνικών νησιών σε αιχμή του διπλωματικού της δόρατος. Πρόκειται για ζήτημα-κλειδί της ελληνικής αποτρεπτικής στρατηγικής και κατ’ επέκταση της ελληνοτουρκικής διένεξης. Είναι κοινό μυστικό, μάλιστα, πως κατά καιρούς ασκούνται στην Αθήνα πιέσεις από το Βερολίνο και από την Ουάσιγκτον για να αποδεχθεί “μερική αποστρατιωτικοποίηση”.<br /><br />Υπενθυμίζουμε τη δήλωση Πομπέο ότι «πρέπει να μειώσουμε το στρατιωτικό αποτύπωμα παντού και πρέπει να χρησιμοποιήσουμε διπλωματικά μέσα, όχι στρατιωτικά». Η δήλωση εκείνη, σε συνδυασμό με την κυβερνητική σιωπή, είχε τροφοδοτήσει σχετικά δημοσιεύματα, υποχρεώνοντας τον πρεσβευτή Πάιατ να προβεί σε διάψευση μέσω Twitter: «Η Αμερική δεν κάνει τέτοιες προτάσεις (για αποστρατιωτικοποίηση). Μια ασφαλής και ισχυρή Ελλάδα είναι προς το συμφέρον της Αμερικής».<br />Η προφανής παγίδα<br /><br />Μετά την κρίση στα Ίμια (1996), οι Αμερικανοί είχαν ρίξει στο τραπέζι την πρόταση η Ελλάδα να αποστρατιωτικοποιήσει τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου, αφήνοντας εκεί μόνο τις δυνάμεις που προβλέπουν οι Συνθήκες της Λωζάννης (του 1923 για το βορειοανατολικό Αιγαίο) και των Παρισίων (του 1947 για τα Δωδεκάνησα). Σε αντάλλαγμα, οι Τούρκοι θα απέσυραν τη Στρατιά του Αιγαίου στο εσωτερικό και τον αποβατικό στόλο τους από τα μικρασιατικά παράλια.<br /><br />Αν και τότε οι γνωστοί κύκλοι στην Αθήνα συζητούσαν με διάθεση να αποδεχθούν αυτή την πρόταση, η παγίδα ήταν πολύ προφανής. Δεν χρειάζονται στρατιωτικές γνώσεις για να δούμε ότι σε περίπτωση κρίσης οι τουρκικές χερσαίες δυνάμεις και ο αποβατικός στόλος θα μπορούσαν να επιστρέψουν σε 24 ώρες, ή έστω ημέρες, απέναντι από τα ελληνικά νησιά, ενώ ο επανεξοπλισμός των νησιών θα απαιτούσε μήνες, εάν ποτέ καθίστατο εφικτός.<br /><br />Έτσι, στο διπλωματικό παρασκήνιο είχε πέσει δεύτερη πρόταση. Τότε, η κυβέρνηση Σημίτη είχε προτείνει την παραπομπή στη Χάγη της οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας και της κυριαρχίας των Ιμίων. Για να διευκολύνει την υιοθέτηση της πρότασης από τους Τούρκους, μάλιστα, η Αθήνα είχε απελευθερώσει το χρηματοδοτικό πρωτόκολλο της ΕΕ προς την Τουρκία, που μέχρι τότε μπλόκαρε.<br /><br />Οι Τούρκοι, όμως, είχαν άλλα σχέδια. Στόχος τους ήταν να παραπεμφθεί στη Χάγη η αποστρατικοποίηση των νησιών. Ήθελαν να εκμεταλλευθούν την ασθενή νομική θέση της Ελλάδας για το ζήτημα, προκειμένου να θέσουν τα νησιά σε καθεστώς ομηρίας και κατ’ επέκταση να μπορούν να εκβιάζουν αποτελεσματικά την Αθήνα. Αν η αποστρατιωτικοποίηση πήγαινε πακέτο με την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας, η Άγκυρα εκτιμούσε (όχι αβάσιμα) πως μάλλον θα έχανε το έλασσον και θα κέρδιζε το μείζον, δηλαδή την αποστρατιωτικοποίηση.<br /><br />Τί προβλέπουν οι συνθήκες<br /><br />Στο σημείο αυτό είναι αναγκαία μία παρένθεση. Η Συνθήκη της Λωζάννης προβλέπει ότι στα νησιά του βορειοανατολικού Αιγαίου μπορούν να υπάρχουν μόνο δυνάμεις από ντόπιους στρατεύσιμους. Η δε Συνθήκη των Παρισίων προβλέπει για τα Δωδεκάνησα την ύπαρξη δυνάμεων εσωτερικής ασφαλείας, όχι στρατού. Οι δεσμεύσεις αυτές είχαν επιβληθεί, επειδή οι Τούρκοι είχαν υποστηρίξει ότι τα νησιά μπορεί να χρησιμοποιηθούν από την Ελλάδα ως βάση εισβολής στη Μικρά Ασία. Σήμερα ο ισχυρισμός αυτός προκαλεί μόνο γέλια.<br /><br />Μέχρι το 1974, τα νησιά ήταν αποστρατιωτικοποιημένα. Μετά το 1974 η τουρκική απειλή κατέστη συγκεκριμένη όχι μόνο λόγω της εισβολής στην Κύπρο, αλλά και λόγω του ότι το 1975 συστάθηκε η στρατιά του Αιγαίου με ισχυρό αποβατικό στόλο και με ξεκάθαρο στόχο τα ελληνικά νησιά. Έτσι, η Ελλάδα υποχρεώθηκε να τα οχυρώσει. Νομικά στηρίζεται στο άρθρο 51 του Καταστατικού Χάρτη του ΟΗΕ, που υπερισχύει των συνθηκών και ο οποίος προβλέπει το δικαίωμα κάθε κράτους στην άμυνα.<br /><br />Η ελληνική πλευρά έχει νομικά το δικαίωμα να αρνηθεί την παραπομπή του συγκεκριμένου θέματος, γιατί δεν έχει αναγνωρίσει στο Διεθνές Δικαστήριο δικαιοδοσία για θέματα άμυνας. Πολιτικά, όμως, είχε βρεθεί σε μειονεκτική θέση, επειδή η ίδια η Αθήνα έχει αναγάγει τη Χάγη σε κεντρικό διπλωματικό εργαλείο επίλυσης των ελληνοτουρκικών. Αυτό είχε φανεί από όταν οι Αμερικανοί στη δεκαετία του 1990 είχαν υιοθετήσει την τουρκική απαίτηση και πίεζαν τον τότε υπουργό Εξωτερικών Πάγκαλο να αναγνωρίσει στη Χάγη και δικαιοδοσία για θέματα άμυνας, ή να αρχίσει μία συνολική διαπραγμάτευση για το Αιγαίο. Όταν ο Πάγκαλος είχε αρνηθεί, η Ουάσιγκτον είχε ζητήσει και επισήμως να παραπεμφθούν στη Χάγη όλες οι «εδαφικές διαφορές»!<br /><br />Δικαιολογημένα ο τότε Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Ισμαήλ Τζεμ είχε δηλώσει ότι εκείνη «η ανακοίνωση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ πλησιάζει τις τουρκικές θέσεις», προσθέτοντας με εμφανή ικανοποίηση ότι γι’ αυτό και είχε προκαλέσει σοκ στην Αθήνα. Κι όμως, η εξέλιξη εκείνη δεν ήταν έκπληξη. Από την άνοιξη του 1996 και επανειλημμένως είχα γράψει στην “Καθημερινή” και στον “Επενδυτή” ότι η Ουάσιγκτον θα προωθούσε τη φόρμουλα του πακέτου, δηλαδή την παραπομπή στη Χάγη αθροιστικά όλων των θεμάτων που θα έθετε η μία και η άλλη πλευρά, μετατρέποντας τη Χάγη σε μπούμεραγκ για την ελληνική διπλωματία.<br /><a href="https://slpress.gr/koinonia/idaniko-to-panepistimiako-asylo-gia-tin-egklimatiki-symmoria/"> </a><br /><div>Αποστρατιωτικοποίηση και “επιθετικά” όπλα<br /><br />Αυτά τότε. Ισχύουν ακριβώς τα ίδια και σήμερα; Η απάντηση είναι όχι. Μπορεί και σήμερα οι Τούρκοι να θέτουν ζήτημα αποστρατιωτικοποίησης, αλλά γνωρίζουν ότι καμία ελληνική κυβέρνηση δεν μπορεί να αφοπλίσει τα νησιά. Γιατί το θέτουν τότε; Το θέτουν όχι τόσο για να πάρουν κάποιο αντάλλαγμα κάπου αλλού, όσο επειδή ελπίζουν ότι υπό το κράτος του φόβου η Αθήνα μπορεί να αποσύρει σιωπηλά από τα νησιά τα λεγόμενα “επιθετικά” όπλα, δηλαδή οπλικά συστήματα που μπορούν να πλήξουν στόχους στη ζώνη των μικρασιατικών ακτών. Με άλλα λόγια δεν τους ενδιαφέρουν οι στρατιώτες, αλλά οι πύραυλοι.<br /><br />Κυρίως, όμως, το θέτουν για να αποτρέψουν τη μετατροπή των νησιών σ’ αυτό που μπορούν να μετατραπούν: σε μία αλυσίδα βάσεων πυραυλικών συστημάτων (εδάφους-εδάφους, εδάφους-αέρος και εδάφους-θαλάσσης), τα οποία θα αποτελούν την καλύτερη αποτροπή. Κι αυτό, επειδή θα μπορούν να ελέγξουν σε μεγάλο βαθμό το Αιγαίο σε αέρα και θάλασσα, αλλά και να πλήξουν με ακρίβεια ζωτικούς στόχους σε μεγάλο βάθος στη δυτική Τουρκία, αν όχι και ανατολικότερα.<br /><br />Αυτός είναι ο δυνητικός εφιάλτης των Τούρκων στο στρατιωτικό επίπεδο. Ακόμα κι αν σε μία σύγκρουση κατάφερναν με απόβαση να καταλάβουν ένα ή και δύο ελληνικά νησιά, το στρατιωτικό και οικονομικό κόστος που θα πλήρωναν θα ήταν πολλαπλάσιο. Με άλλα λόγια, η ελληνική αποτρεπτική στρατηγική θα αποκτούσε πολύ πιο αξιόπιστη βάση από ό,τι σήμερα. Η Άγκυρα θα υποχρεωνόταν να εγκαταλείψει τα στρατιωτικά νταηλίκια, με τα οποία προωθεί τις μονομερείς επεκτατικές διεκδικήσεις της σε βάρος της Ελλάδας.<br /><br />Εδώ ακριβώς “μπαίνουν στη σκηνή” η Ουάσιγκτον και το Βερολίνο. Ο Πάιατ, όπως και ο Γερμανός πρεσβευτής στην Αθήνα, δεν είπαν προ καιρού ψέματα όταν δήλωναν πως οι κυβερνήσεις τους δεν πιέζουν την Ελλάδα να αποστρατιωτικοποιήσει τα νησιά. Σύμφωνα με αξιόπιστες πληροφορίες, όμως, την πίεζαν να δεσμευτεί πως θα αποσύρει τα “επιθετικά” όπλα, ή τουλάχιστον πως δεν θα εγκαταστήσει “έξυπνα” πυραυλικά συστήματα στα νησιά, όπως επιβάλλει στοιχειώδης στρατιωτική και πολιτική λογική, προκειμένου η ελληνική αποτρεπτική στρατηγική να καταστεί συμπαγής, αξιόπιστη και αποτελεσματική.<br /><br />Αυτό το νόημα είχε η δήλωση Πομπέο περί μείωσης του στρατιωτικού αποτυπώματος. Το ίδιο νόημα έχουν και οι συναφείς δηλώσεις από εταίρους και συμμάχους. Ακριβώς γι’ αυτό, δεν αρκεί η δήλωση ότι δεν τίθεται θέμα αποστρατιωτικοποίησης. Η Αθήνα οφείλει να καταστήσει πάγια εθνική θέση ότι δεν πρόκειται να αναλάβει την οποιαδήποτε δέσμευση έναντι Τουρκίας, ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ αναφορικά με την άμυνα και τον εξοπλισμό των νησιών. Αυτό ως πρώτο βήμα, γιατί το δεύτερο και σημαντικότερο είναι να μετατρέψει τα νησιά σε “αβύθιστα πυραυλοφόρα”.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τι επιδιώκει η Τουρκία πιέζοντας για αποστρατιωτικοποίηση.

Λυγερός Σταύρος Όπως αποδείχθηκε και από το τουρκικό διάβημα στον Έλληνα πρεσβευτή στην Άγκυρα, το καθεστώς Ερντογάν όχι μόνο επιμένει να δι...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Τουρκία θέλει τοπικό επεισόδιο, αλλά θα πάρει γενική σύγκρουση

<img src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2021/09/YETHA-NIKOLOAOS-PANAGIOTOPOULOS-PARMENION-011-790x400.jpg" /><br /><br />«Οι Τούρκοι είναι ενοχλημένοι από τη στάση των Ηνωμένων Πολιτειών, διότι οι ΗΠΑ αναβαθμίζουν διαρκώς τη σχέση τους με την Ελλάδα αλλά και με την Κύπρο» δήλωσε στην ΕΡΤ ο διεθνολόγος, Αλέξανδρος Δεσποτόπουλος σχολιάζοντας την επιθετική ανακοίνωση του Συμβουλίου Ασφαλείας της Τουρκίας, που την Τετάρτη έφτασε στο σημείο να κατηγορεί την Ελλάδα για «ολοένα και πιο προκλητικές ενέργειες» και τις ΗΠΑ για μη τήρηση ίσων αποστάσεων μεταξύ των δύο κρατών μελών του ΝΑΤΟ.<br /><br />Σύμφωνα με τον κ. Δεσποτόπουλο, πίσω από την προκλητική ρητορική των Τούρκων είναι και το θέμα της ουσίας: «Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν αναπτύξει μια ισχυρή στρατιωτική παρουσία στην Ελλάδα. Έχουν προχωρήσει σε άρση του εμπάργκο της πώλησης όπλων προς την Κυπριακή Δημοκρατία. Όλα αυτά είναι δηλωτικά το σε πόσο δύσκολη θέση έχει έρθει η Τουρκία στις σχέσεις της με τη Δύση. Και αυτό όχι φυσικά εξαιτίας της Δύσης και σε καμία περίπτωση βέβαια όχι λόγω της Ελλάδας, αλλά λόγω της διπολικής πολιτικής της Τουρκίας μεταξύ Ρωσίας και Δύσης γενικότερα».<br /><br />Πρωτοφανής η εθνικιστική έξαρση από την Τουρκία<br /><br />Αναφερόμενος στους εξοπλισμούς των δύο κρατών με αμερικανικά μαχητικά αεροσκάφη τόνισε ότι αν εμείς είχαμε τα χρήματα να αγοράσουμε τα F-35 θα μπορούσαμε να τα πάρουμε σε μια μέρα. Η Τουρκία προσπαθεί, πιέζει, παρακαλεί για να αποκτήσει αεροσκάφη προηγούμενης γενιάς. Αυτό, όπως είπε, είναι δηλωτικό των κακών σχέσεων αυτή τη στιγμή Ηνωμένων Πολιτειών, δηλαδή Δύσης και Τουρκίας. Ο ίδιος χαρακτηρίζοντας τα όσα λέγονται καθημερινά από Τούρκους αξιωματούχους έκανε λόγο για «εθνικιστική έξαρση από την Τουρκία», η οποία όπως είπε είναι «παρατεταμένη και πρωτοφανής.<br /><br /><div>Επιδιώκει λεκτική ένταση<br /><br />Εκτιμώντας τι να περιμένουμε από τους γείτονές μας ο κ. Δεσποτόπουλος δήλωσε ότι «η Τουρκία δεν θέλει μια ολική στρατιωτική αντιπαράθεση με την Ελλάδα, διότι ξέρει πολύ καλά ότι έχει ένα τουλάχιστον αβέβαιο αποτέλεσμα και θα έχει πάρα πολλές απώλειες. Αυτό που πιθανά να προσπαθεί η Τουρκία να κάνει είναι να δημιουργεί μια τεχνητή ένταση λεκτική, όχι στο πεδίο απαραίτητα ,προκειμένου να πιέσει την Ελλάδα και την Κύπρο να υποχωρήσουν στο θέμα των θαλασσίων ζωνών».<br /><br />Σύμφωνα με τον διεθνολόγο, «η Τουρκία με πειρατεία προσπαθεί να οικειοποιηθεί θαλάσσιες ζώνες που δεν είναι δικές της. Η Ελλάδα και η Κύπρος φυσικά τις προασπίζονται, με αποτέλεσμα η Τουρκία να εκνευρίζεται, να γίνεται πιο επιθετική προκειμένου να υποχωρήσουμε στο θέμα αυτό». Και όπως προσέθεσε, «η Ελλάδα δεν είναι ούτε Λιβύη μετά από εμφύλιο, ούτε Συρία, ούτε Αρμενία ή Ναγκόρνο Καραμπάχ με σοβιετικά όπλα της δεκαετίας του ’90. Το ξέρει αυτό πολύ καλά ο Ταγίπ Ερντογάν».<br /><br />Αναλύοντας την τακτική του Τούρκου προέδρου υποστήριξε ότι «μπορεί να δημιουργήσει μια τοπική θερμή κατάσταση, προκειμένου -υπό την απειλή μάλλον της ένοπλης σύγκρουσης- να προχωρήσουμε σε μία διευθέτηση πραγμάτων και σε μια συζήτηση πραγμάτων που εμείς δεν συζητούμε ή να πιέσει τη διεθνή κοινότητα να μας σπρώξει στο να συζητήσουμε τέτοια θέματα».<br /><br />Η Τουρκία δεν θέλει μια ολική στρατιωτική αντιπαράθεση με την Ελλάδα<br /><br />Ερωτηθείς για το πώς θα αντιδράσει η χώρα μας σε ένα ενδεχόμενο θερμό επεισόδιο ο κ. Δεσποτόπουλος ανέφερε ότι «η Ελλάδα έχει απαντήσει ξεκάθαρα ότι ένα τοπικό θερμό γεγονός δεν θα μείνει αναπάντητο, αλλά θα σημαίνει μια ολική σύρραξη. Και νομίζω ότι αυτό το έχει καταλάβει ο Ταγίπ Ερντογάν».<br /><br />Σχολιάζοντας τον «παράγοντα τουρκικές εκλογές» και το πόσο επηρεάζουν τα ελληνοτουρκικά δήλωσε ότι αν θα υπάρξει ένα παράθυρο ευκαιρίας ξανά για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, αυτό θα δοθεί μετά τις εκλογές. Γιατί, όπως τόνισε, «όλοι οι δρώντες στην Τουρκία, προσπαθούν να αποκομίσουν πολιτικά οφέλη από αυτό».<br /><br />Επιχειρώντας να προβλέψει τις πιθανές κινήσεις του Ταγίπ Ερντογάν ο κ. Δεσποτόπουλος δήλωσε ότι θα παραμείνει στις εθνικιστικές εξάρσεις και χαμηλής έντασης μεμονωμένα επεισόδια, όπως προσπάθεια υπερπτήσεων, παραβιάσεις του εναέριου χώρου, πιθανά και αξιοποίηση κάποιου ερευνητικού γεωθερμικού σκάφους του προς τη Μεσόγειο και την Κυπριακή Δημοκρατία.<br /><br />Οι πόρτες του διαλόγου είναι κλειστές<br /><br />Όσον αφορά την επανέναρξη των διερευνητικών συνομιλιών επεσήμανε ότι «δυστυχώς αυτή τη στιγμή οι πόρτες του διαλόγου είναι κλειστές. Αυτό είναι πολύ ανησυχητικό, διότι στην πολιτική δεν έχεις μόνο το σχέδιο. Κάποιες φορές έχεις και το ατύχημα και τα ατυχήματα διευθετούνται πολύ πιο εύκολα εάν έχεις διαύλους επικοινωνίας ανοιχτούς».<br /><br />Δεν παρέλειψε, μάλιστα, να πει ότι «οι Τούρκοι παραλογίζονται» με αφορμή τις δηλώσεις του εκπροσώπου της τουρκικής προεδρίας Ιμπραχίμ Καλίν, λέγοντας χαρακτηριστικά: «Αν ένα βήμα θεωρούν οι Τούρκοι το να δεχτούμε να συζητήσουμε, για παράδειγμα, την αποστρατικοποίηση των νησιών, να αποδεχτούμε την ύπαρξη γκρίζων ζωνών, να μιλήσουμε για διχοτόμηση για την Κύπρο, αυτό το βήμα η Ελλάδα δεν πρόκειται να το κάνει ποτέ».</div><div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η Τουρκία θέλει τοπικό επεισόδιο, αλλά θα πάρει γενική σύγκρουση

«Οι Τούρκοι είναι ενοχλημένοι από τη στάση των Ηνωμένων Πολιτειών, διότι οι ΗΠΑ αναβαθμίζουν διαρκώς τη σχέση τους με την Ελλάδα αλλά και με...

Διαβάστε την συνέχεια

Κατασκοπεία, Ισλάμ, επιρροή: Ο ιστός του Ερντογάν από Ελλάδα και Γερμανία μέχρι Αφρική και Κίνα.

<img height="418" src="https://www.capital.gr/Content/ImagesDatabase/p/1000x563/crop/both/d7/d74b5bb30bbf4a18a7aebe54d27f8832.jpg?quality=85&404=default&v=8" width="803" /><br /><br /><b>Πέτρος Κράνιας</b><br />Τα τελευταία χρόνια, οι σχέσεις με την Τουρκία προκάλεσαν πονοκεφάλους στις περισσότερες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις. Πέρασαν ανεπιστρεπτί οι ημέρες κατά τις οποίες οι περισσότεροι Ευρωπαίοι παρατηρητές θεωρούσαν τον πρόεδρο, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ), ως πραγματικά δημοκρατικούς συνομιλητές.<br /><br />Οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις αποδοκιμάζουν γενικά την τουρκική εξωτερική και εσωτερική πολιτική σε θέματα όπως η διαχείριση του Ισλαμικού Κράτους από την Άγκυρα, η μεταναστευτική κρίση και η κακομεταχείριση των δημοσιογράφων, των πολιτικών αντιπάλων και των μειονοτήτων.<br /><br />Όμως, έχουν επίσης κουραστεί από την επιθετική ρητορική του καθεστώτος του ΑΚΡ έναντι των ηγετών της ΕΕ και τις τολμηρές προσπάθειές του να ασκήσει επιρροή στην τουρκική διασπορά και, ευρύτερα, στις ευρωπαϊκές μουσουλμανικές κοινότητες.<br /><br />Η αναταραχή των προκλητικών δηλώσεων των ανώτερων κλιμάκων του τουρκικού πολιτικού κατεστημένου, που ενισχύεται τακτικά από τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης, προκαλεί ανησυχία. Κορυφαίοι Τούρκοι πολιτικοί αξιοποιούν τακτικά οποιαδήποτε διαμάχη για να κατηγορήσουν την Ευρώπη ότι είναι ισλαμοφοβική και παροτρύνουν τους Τούρκους, αλλά και άλλους μουσουλμάνους που ζουν στην Ευρώπη να απορρίπτουν τις δυτικές αξίες.<br /><br />Σε άλλες περιπτώσεις, περνούν σε καθαρά επιθετική ομιλία, όπως όταν ο Αλπαρσλάν Καβακλιόγλου, επικεφαλής της Επιτροπής Ασφαλείας και Πληροφοριών του τουρκικού κοινοβουλίου, εξήγγειλε, τον Μάρτιο του 2018, ότι "η Ευρώπη θα είναι μουσουλμανική. Θα είμαστε αποτελεσματικοί εκεί, θεού θέλοντος. Είμαι σίγουρος γι 'αυτό". Πρόσφατα, σε ομιλία του στη Σμύρνη, τον περασμένο Ιανουάριο, ο ίδιος ο Ερντογάν δήλωσε ότι τα σύνορα της Τουρκίας εκτείνονται "από τη Βιέννη ως τις ακτές της Αδριατικής Θάλασσας, από το Ανατολικό Τουρκεστάν [η αυτόνομη περιοχή της Κίνας, Σινγιάνγκ] μέχρι τη Μαύρη Θάλασσα".<br /><br />Αλλά η νέα στάση της Τουρκίας ξεπερνά την επιθετική ρητορική. Κατά την τελευταία δεκαετία, η Άγκυρα έχει επενδύσει σημαντικά ποσά στην ανάπτυξη τόσο κυβερνητικών όσο και μη κυβερνητικών οργανώσεων για την προώθηση του πολιτικού της προγράμματος σε όλη την Ευρώπη. Ενώ οι περισσότερες από αυτές τις δραστηριότητες επιδιώκουν την οικοδόμηση επιρροής μέσω λόμπι, ακτιβισμού και εκπαίδευσης, άλλες έχουν περισσότερους φαύλους στόχους. Πράγματι, οι υπηρεσίες ασφαλείας σε διάφορες ευρωπαϊκές χώρες έχουν εντοπίσει μια δραματική αύξηση δραστηριοτήτων των τουρκικών υπηρεσιών πληροφοριών στην επικράτειά τους.<br /><br />Για το πραξικόπημα-παρωδία, τον Ιούλιο του 2016, το οποίο "σταμάτησαν" οι πολίτες χρησιμοποιώντας μπλούζες εναντίον τανκ και κατά την εξέλιξη του οποίου πιθανότατα οι στρατιώτες νόμιζαν ότι μεταφέρονται κάπου αλλού, ο Ερντογάν κατηγόρησε τον πρώην σύμμαχο και φίλο του, τον εξόριστο κληρικό Φετουλάχ Γκιουλέν. Με πάτημα αυτό που αποκάλεσε πραξικόπημα λοιπόν, επεκτάθηκαν οι δραστηριότητες αυτές, με την επιθετική παρακολούθηση και, κατά καιρούς, την άμεση στόχευση για απαγωγή υποστηρικτών του Γκιουλέν, καθώς και Κούρδων, κοσμικών και άλλων αντι-AKP ακτιβιστών που ζουν στην Ευρώπη. Η Τουρκία έχει επίσης κατηγορηθεί για κατάχρηση του συστήματος "κόκκινης ειδοποίησης" της Ιντερπόλ προσθέτοντας στη βάση δεδομένων του οργανισμού ονόματα πολλών αντιπάλων του καθεστώτος, μεταξύ τωψν οποίων και του μπασκετμπολίστα Ενές Καντέρ.<br /><br />Εσωτερικά έγγραφα της τουρκικής κυβέρνησης που αποκαλύπτουν ορισμένες από αυτές τις δραστηριότητες δημοσιοποιήθηκαν το 2017 από τον Πέτερ Πιλτς, εξέχοντα αυστριακό πολιτικό με μακρά καριέρα στο Κόμμα των Πρασίνων, που απέκτησε έγγραφα από πηγές που δεν αποκαλύπτει. "Μείναμε ενεοί όταν είδαμε ότι η Τουρκία του Ερντογάν έχει εξυφάνει ένα αδιανόητα ευρύ ιστό κατασκοπευτικών δικτύων από την Ιαπωνία ως την Ολλανδία, από την Κένυα ως το Ηνωμένο Βασίλειο", δήλωσε ο Πίλτς.<br /><br />"Σε κάθε κράτος, ένα γιγαντιαίο κατασκοπευτικό δίκτυο αποτελούμενο από ενώσεις, λέσχες και τζαμιά, επιστρατεύεται μέσω της πρεσβείας, του θρησκευτικού συνδέσμου και του τοπικού αξιωματικού πληροφοριών, προκειμένου να κατασκοπεύει τους επικριτές του Ερντογάν όλο το 24ωρο". Αρχές διαφόρων ευρωπαϊκών χωρών είτε δημόσια είτε υπό κλειστές θύρες, μιλούν για παρόμοια δυναμική στις επικράτειές τους και έχουν εντοπίσει, κατά καιρούς, κρυφά σχέδια, που στόχο είχαν να απαγάγουν αντικαθεστωτικούς και να τους μεταφέρουν πίσω στην Τουρκία.<br /><br />Οι δραστηριότητες της τουρκικής κυβέρνησης σε ευρωπαϊκό έδαφος -είτε αποσκοπούν σε κατασκοπεία είτε, όπως οι περισσότερες, σε επιρροή- καθοδηγούνται και ενορχηστρώνονται από τις πρεσβείες και τα προξενεία της, τα οποία λειτουργούν υπό διπλωματική ασυλία. Ωστόσο, οι πρεσβείες, όπως παρατηρεί ο Πίλτς, επιβλέπουν ένα ευρύ δίκτυο μη κυβερνητικών οντοτήτων, που κυμαίνονται από θρησκευτικές οργανώσεις έως ιδιωτικές επιχειρήσεις.<br /><br />Ένα βασικό γρανάζι σε αυτό το μηχάνημα είναι το Millî Görüş ("Εθνικό Όραμα"). Το Millî Görüş, που ιδρύθηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1960 από τον πολιτικό μέντορα του Ερντογάν, Νετζμετίν Ερμπακάν, είναι ένας ισλαμιστικός οργανισμός με ισχυρή εθνικιστική στροφή, ένα κίνημα που υιοθετεί πολλές από τις θέσεις, τους στόχους και την τακτική της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, αλλά προσθέτει μια νεο-οθωμανική επίγευση. Το κίνημα λειτουργεί εδώ και καιρό στην Ευρώπη, όπου έχει περίπου 300.000 μέλη και αλληλέγγυους και ελέγχει εκατοντάδες τζαμιά, κυρίως στη Γερμανία.<br /><br />Οι αρχές σε όλη την Ευρώπη εκφράζουν σταθερά τις ανησυχίες τους για το Millî Görüş. Οι ομοσπονδιακές και κρατικές υπηρεσίες ασφάλειας της Γερμανίας έχουν ιστορικά την μεγαλύτερη επαγρύπνηση. Οι γερμανικές υπηρεσίες κάνουν διάκριση μεταξύ του Millî Görüş και των ορισθέντων ως τρομοκρατικών ομάδων, αναγνωρίζοντας ότι το πρώτο ενεργεί εντός του δημοκρατικού πλαισίου και δεν υποστηρίζει τη βία στη Γερμανία. Ωστόσο, η εκτίμησή τους για τους στόχους του Millî Görüş είναι ανησυχητική και υπογραμμίζουν τις ισχυρές αντιδυτικές, αντιδημοκρατικές και αντισημιτικές απόψεις του. Παρουσιάζουν επίσης την ομάδα ως άμεση απειλή για τις προσπάθειες της κυβέρνησης να ενσωματώσει τους νεοαφιχθέντες μετανάστες, αλλά διαταράσσει και την ομαλή ενσωμάτωση των Γερμανών τουρκική καταγωγής.<br /><br />"Αυτές οι "νομικιστικές" ισλαμιστικές ομάδες αποτελούν μια ιδιαίτερη απειλή για την εσωτερική συνοχή της κοινωνίας μας", αναφέρει η "Ετήσια Έκθεση του 2005 για την Προστασία του Συντάγματος" από την εγχώρια υπηρεσία ασφάλειας της Γερμανίας. "Μεταξύ άλλων", η έκθεση, μια περίληψη της οποίας είναι διαθέσιμη στο διαδίκτυο, συνεχίζει, λέγοντας "ότι το ευρύ φάσμα εκπαιδευτικών και υποστηρικτικών δραστηριοτήτων που απευθύνονται σε ισλαμιστές, ειδικά για παιδιά και εφήβους από οικογένειες μεταναστών, χρησιμοποιείται για να προωθήσει τη δημιουργία και τη διάδοση ενός ισλαμικού περιβάλλοντος στη Γερμανία. Αυτές οι προσπάθειες έρχονται σε αντίθεση με τις προσπάθειες που καταβάλλει η ομοσπονδιακή διοίκηση και τα κράτη για την ένταξη των μεταναστών. Υπάρχει ο κίνδυνος ότι αυτά τα περιβάλλοντα θα μπορούσαν επίσης να αποτελέσουν το έδαφος αναπαραγωγής περαιτέρω ριζοσπαστικοποίησης". Το Millî Görüş έχει από καιρό αντιταχθεί σε αυτούς τους χαρακτηρισμούς, μέσω του δικαστικού συστήματος, μεταξύ άλλων ενεργειών.<br /><br />Η υποστήριξη του καθεστώτος του Ερντογάν για το Millî Görüş δεν προκαλεί έκπληξη, αλλά αποκαλύπτει μια πολιτική που προωθεί εδώ και πολλές δεκαετίες η Άγκυρα. Ιστορικά, το τουρκικό κράτος υπήρξε βασικός υποστηρικτής των μη ισλαμικών μουσουλμανικών οργανώσεων που λειτουργούσαν στις διάφορες δυτικές χώρες, όπου υπήρχε μια τουρκική διασπορά. Πρόθεσή τους ήταν να αντισταθμίσουν, όχι να υποστηρίξουν, ομάδες όπως το Millî Görüş. Εκτός από εκείνες τις οργανώσεις που τροφοδοτούν τουρκικές εθνοθρησκευτικές υποομάδες όπως Αλεβίτες και Κούρδους, το τουρκικό Ισλάμ στην Ευρώπη χαρακτηριζόταν παραδοσιακά από έναν ανταγωνισμό μεταξύ ιδρυμάτων που προωθούσε το Diyanet -η τουρκική κυβερνητική υπηρεσία για θρησκευτικές υποθέσεις, που υποστήριζε τη μέτρια ερμηνεία του Ισλάμ, δίνοντας έμφαση στον αυστηρό διαχωρισμό κράτους-θρησκείας κατά τον κεμαλισμό- και τουρκικές ισλαμιστικές οργανώσεις όπως το Millî Görüş.<br /><br />Με την άνοδο στην εξουσία του Ερντογάν και του ΑΚΡ, η δυναμική αυτή άλλαξε ριζικά. Μέχρι το 2005, καθώς το ΑΚΡ εδραίωνε βαθμιαία την ισχύ του στην Τουρκία, η τουρκική κυβέρνηση έκανε σημαντικές αλλαγές στα στελέχη και τις θεολογικές θέσεις του Diyanet, τοποθετώντας πιο φανατικούς ισλαμιστές. Αυτή η εσωτερική κίνηση δημιούργησε μία νέα πολιτική στην Ευρώπη: Τα όρια μεταξύ του Millî Görüş και του Diyanet, που ανταγωνίζονταν επί δεκαετίες, πολλές φορές ανελέητα, έχουν φτάσει σε σημείο να είναι μην είναι διακριτά.<br /><br />Προσωπικό και ηγέτες άρχισαν να μετακινούνται κατά το δοκούν ανάμεσα στις δύο ομάδες, ενώ παράλληλα ξεκίνησαν πολλές κοινές πρωτοβουλίες. Στην πραγματικότητα, η κυβέρνηση του ΑΚΡ έφερε δύο αντίπαλες μηχανές που αντιμάχονταν για επιρροή στην τουρκική διασπορά, κάτω από το τιμόνι της. Αυτή η πολιτική έχει πολλούς στόχους, αλλά μάλλον ένα από τα πιο σημαντικά είναι να πείσουν όσο το δυνατόν μεγαλύτερο τμήμα του μεγάλου τουρκικού πληθυσμού στην Ευρώπη να ψηφίσει το ΑΚΡ. Κρίνοντας από τα αποτελέσματα των εκλογών στην Τουρκία στις κοινότητες της ευρωπαϊκής διασποράς (στις εκλογές του Ιουνίου του 2018, για παράδειγμα, ο Ερντογάν πήρε σταθερά άνω του 60% σε ολόκληρη την ηπειρωτική Ευρώπη), η στρατηγική αυτή ήταν επιτυχημένη σε μεγάλο βαθμό, συχνά μεταβάλλοντας την ισορροπία του τελικού αποτελέσματος της εθνικής ψηφοφορίας.<br /><br />Ουκ ολίγες φορές, δια στόματος Ερντογάν και Τσαβούσογλου, και η Ελλάδα έχει κατηγορηθεί ότι υποθάλπει γκιουλενιστές, ενώ η περίφημη υπόθεση των 7 Τούρκων πραξικοπηματιών, έγινε αφορμή για τον Ερντογάν να επιτίθεται εναντίον της Ελλάδας. Είναι βέβαια αξιοπρόσεκτο ότι η ρητορική περί υπόθαλψης σταμάτησε από τότε που απελευθερώθηκαν οι Έλληνες στρατιωτικοί. <br /><br />Το περασμένο καλοκαίρι η Αυστρία έκλεισε πλήθος τουρκικών τζαμιών στην επικράτειά της, λέγοντας πως αποτελούσαν πηγή προπαγάνδας πολιτικής και δη υπέρ του Ερντογάν και κατά της Ευρώπης, απελαύνοντας παράλληλα μουφτήδες. <br /><br />Είναι αναμφισβήτητο ότι το μακρύ χέρι της Τουρκίας όντως απλώνεται σε όλη την κεντρική Ασία, την Ευρώπη και τη βόρεια Αφρική και ο σουλτάνος, το εκμεταλλεύεται όσο περισσότερο μπορεί. Με επισκέψεις και ομιλίες στη Θράκη, προεκλογικές ομιλίες σε χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, πρότζεκτ ανασυγκρότησης πρώην οθωμανικών εδαφών στο Σουδάν, συμμετοχή στο πραξικόπημα της Λιβύης, ενίσχυση της στρατιωτικής δύναμης της Μαλαισίας, κόντρα με την Κίνα για τους Ουιγούρους, ο Ερντογάν κάνει ότι μπορεί για να φέρει όλους τους μουσουλμάνους στην αγκαλιά της Τουρκίας, αυξάνοντας με αυτό τον τρόπο την επιρροή του στις χώρες αυτές.<br /><br /><a href="https://www.capital.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Κατασκοπεία, Ισλάμ, επιρροή: Ο ιστός του Ερντογάν από Ελλάδα και Γερμανία μέχρι Αφρική και Κίνα.

Πέτρος Κράνιας Τα τελευταία χρόνια, οι σχέσεις με την Τουρκία προκάλεσαν πονοκεφάλους στις περισσότερες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις. Πέρασαν ανεπ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τουρκική αεροπορία χωρίς πιλότους… 600 γκιουλενιστές ξανά στα κόκπιτ

<img height="360" src="https://www.capital.gr/Content/ImagesDatabase/p/1000x563/crop/both/ba/bac7a986136f4db2a33d515080918e34.jpg?quality=85&404=default&v=8" width="745" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">"Μη γλείφεις εκεί που φτύνεις", λέει ο θυμόσοφος λαός, αλλά από ό,τι φαίνεται, αυτό δεν πτοεί τον Τούρκο πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.</span></h3><b>Πέτρος Κράνιας</b><br />Ας ξεκινήσουμε με ένα μίνι ιστορικό background:<br /><br />Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και Φετουλάχ Γκιουλέν αποτελούν και οι δύο "πνευματικά παιδιά" του Νετζμετίν Ερμπακάν. Ο Νετζμετίν Ερμπακάν, τον οποίο ο Ερντογάν συχνά χαρακτήρισε "μέντορα", έγινε ο πρώτος Ισλαμιστής πρωθυπουργός της Τουρκίας το 1995, όταν κέρδισε το 21% των ψήφων και υπέγραψε συμφωνία συνασπισμού με κεντροδεξιό κόμμα. Οι δύο μαθητές του ήταν επί χρόνια συνεργάτες, μέχρι που άρχισε ο Γκιουλέν να αποζητά δάφνες εξουσίας και ο Τούρκος πρόεδρος άρχισε να απειλείται.<div><br /></div><div> Ο Ερντογάν διαχώρισε εαυτόν από τον "δάσκαλό" του και εμφανίστηκε στην πολιτική σκηνή με έναν λιγότερο αυστηρό ισλαμιστικό λόγο. Ο ισλαμισμός του έπρεπε να είναι συμβατός με τη δυτική δημοκρατική κουλτούρα και τον καπιταλισμό, ή έτσι τουλάχιστον ισχυρίστηκε. Πέραν αυτών, στο ίδιο "ρεύμα" του πολιτικού Ισλάμ ανήκε επίσης ο επί μακρόν σύντροφος, Αμπντουλάχ Γκιουλ. Μέσω μιας αμφιλεγόμενης βουλευτικής εκλογικής αναμέτρησης το 2007, ο Γκιουλ έγινε πρόεδρος με τότε πρωθυπουργό, τον Ερντογάν. Έτσι, ο Ερντογάν και ο Γκιούλ, έτρεξαν το πρόγραμμα Ερμπακάν μαζί, όπως έκαναν και οι Πούτιν και Μεντβέντεφ. Το 2009, ο Ερντογάν διόρισε τον Αχμέτ Νταβούτογλου, έμπιστο του Γκιουλ, ως υπουργό εξωτερικών και το 2014 πρωθυπουργό. Ο τρίτος άνθρωπος στο hall of fame του Ερντογάν ήταν ο λαμπρός οικονομολόγος, Αλί Μπαμπατζάν, ο οποίος έγινε υπουργός Οικονομικών.<br /><br />Το ανελέητο πογκρόμ, που εξαπολύθηκε εναντίον δεκάδων χιλιάδων υποστηρικτών του αυτοεξόριστου ιμάμη Φετουλάχ Γκιουλέν (και άλλων που βαφτίστηκαν τέτοιοι), αμέσως μετά την υποτιθέμενη απόπειρα πραξικοπήματος, στις 15 Ιουλίου 2016, οδήγησε σε παράλυση πολλούς τομείς της χώρας. Ως ήταν αναμενόμενο, οι γκιουλενιστές αποτελώντας μία εκδοχή του πολιτικού Ισλάμ, είχαν παρεισφρήσει και στις Ένοπλες Δυνάμεις της Τουρκίας, καθώς ο στρατός, συνεχίζει να αποτελεί δύναμη εξουσίας στην Τουρκία, κατά συνέχεια των αρχών του Κεμάλ.<br /><br />Απόρροια τούτου, οι τρομερές ελλείψεις που αντιμετωπίζει η Πολεμική Αεροπορία της Τουρκίας, έχουν αναγκάσει τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν να επαναφέρει στην υπηρεσία 600 πιλότους που κατηγορήθηκαν για συμμετοχή στην οργάνωση του Γκιουλέν (FETÖ), η οποία χαρακτηρίζεται τρομοκρατική από το τουρκικό κράτος.<br /><br />Και μάλιστα το τουρκικό κράτος, στην επιστολή, με την οποία τους ζητά να επιστρέψουν τους απειλεί με ένα "ειδεμή".<br /><br />Στο παρελθόν είχε καταστεί γνωστή η βοήθεια την οποία είχε αιτηθεί από το Πακιστάν, για συνδρομή πιλότων, αίτημα στο οποίο η αδελφή-χώρα ανταποκρίθηκε χωρίς περιστροφές.<br /><br />Η υποχρεωτική περίοδος υπηρεσίας πιλότου στην Τουρκική Πολεμική Αεροπορία (TΗΚ) ήταν 15 χρόνια. Θα μπορούσαν να παραιτηθούν ή να αποσυρθούν από το στρατό όταν έληγε αυτό το χρονικό πλαίσιο. Πολλοί πιλότοι επέλεξαν αυτό το μονοπάτι πριν από τα γεγονότα της 15ης Ιουλίου. Όταν έφυγαν από την TΗΚ, συνέχισαν να κάνουν το μόνο πράγμα που ήξεραν, δηλαδή να πετούν. Κάποιοι άρχισαν να εργάζονται στην Turkish Airlines και κάποιοι σε ιδιωτικές αεροπορικές εταιρείες όπως η Pegasus. Με άλλα λόγια, ήταν πλέον πολίτες και είχαν χαράξει μια νέα πορεία στη ζωή τους με τις οικογένειές τους.<br /><br />Ήρθε η 15η Ιουλίου 2016, πέρασε και ήρθε η μέρα που οι πιλότοι δεν περίμεναν ποτέ. Η μέρα που έλαβαν επιστολή, σύμφωνα με τον Barış Pehlivan, της Cumhuriyet, από την κυβέρνηση που τους έλεγε: "Δεν ξέραμε την αξία σου, άσε τα πάντα και έλα πίσω σε εμάς", έλεγε η επιστολή, μόνο που συνοδευόταν από ένα "ειδεμή".<br /><br />Τα 15 χρόνια "υποχρεωτικής υπηρεσίας" επεκτάθηκαν σε 21 για να κλείσει το πιλοτικό χάσμα. Πιλότοι, που είχαν εγκαταλείψει τον στρατό πριν από χρόνια και τώρα μετέφεραν πολίτες, καλούνταν πίσω στο στρατό. Τους είπαν, "Θα παραμείνετε στρατιώτης για τουλάχιστον άλλα έξι χρόνια". Δόθηκε προειδοποίηση σε όσους δεν ήρθαν, "ξέρετε, τότε θα αναστείλουμε την άδεια πολιτικής πτήσης για έξι χρόνια". <br /><br />Με αυτόν τον τρόπο, κάποιοι πιλότοι επέστρεψαν στον τουρκικό στρατό, από όπου είχαν εκδιωχθεί βίαια και ντροπιαστικά, πήραν πίσω τη στολή τους και μάλιστα πήραν και προαγωγές. Ωστόσο... Κάποιοι πιλότοι που εγκατέλειψαν την TΗΚ εδώ και πολύ καιρό κατέθεσαν μήνυση κατά αυτής της απρόσμενης εντολής. <br /><br />Ίσως δεν ήθελαν να καταρρεύσει η νέα τους ζωή που είχαν δημιουργήσει πριν από 10 χρόνια. Ενώ ήταν πλήρως προσαρμοσμένοι στην πολιτική ζωή, δεν μπορούσαν να ανεχθούν να τους αναγκάσουν να φορέσουν ξανά στολή.<br /><br />Ο Σαλίμ Σεν, ο οποίος είναι ο δικηγόρος ορισμένων από τους πιλότους που μήνυσαν το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, είπε τα εξής συνοπτικά: "Αυτή η τροποποίηση που έγινε στον Νόμο για το Προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων της Τουρκίας αντίκειται στην αρχή της μη αναδρομικότητας των νόμων, στην απαγόρευση της καταναγκαστικής εργασίας και αγγαρείας και στις αρχές της ασφάλειας δικαίου και της βεβαιότητας, που είναι τα κύρια στοιχεία του κράτους". <br /><br />Οι πρώην αξιωματικοί πιλότοι ζήτησαν την αναστολή της εκτέλεσης και την κατάργηση του σχετικού νόμου. <br /><br />Ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Ιδού μία αποκοπή από τη δικαστική απόφαση: "Εννοείται ότι η ανάγκη της χώρας για εκπαιδευμένους και έμπειρους πιλότους δεν έχει καλυφθεί προς το παρόν, η εκπαίδευση νέων πιλότων απαιτεί χρόνο και υψηλό κόστος, σε αυτό το πλαίσιο, η περίοδος ευθύνης έχει παραταθεί από τον νομοθέτη, η καταπολέμηση της τρομοκρατίας συνεχίζεται εντός και εκτός της χώρας και χρειάζεται και η επίδοση του ενάγοντος". <br /><br />Με άλλα λόγια, οι υποθέσεις απορρίφθηκαν μία προς μία. Ως αποτέλεσμα, είτε θα επέστρεφαν στην TΗΚ είτε δεν θα μπορούσαν να πετάξουν. <br /><br />Κάποιοι από αυτούς φεύγουν από τη χώρα για αυτόν τον λόγο, παίρνουν άδεια πτήσης από τη χώρα στην οποία πηγαίνουν και εργάζονται σε ξένες αεροπορικές εταιρείες. <br /><br /><a href="https://www.capital.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τουρκική αεροπορία χωρίς πιλότους… 600 γκιουλενιστές ξανά στα κόκπιτ

"Μη γλείφεις εκεί που φτύνεις", λέει ο θυμόσοφος λαός, αλλά από ό,τι φαίνεται, αυτό δεν πτοεί τον Τούρκο πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντ...

Διαβάστε την συνέχεια