Πολεμική Αεροπορία: Με το βλέμμα στραμμένο στα μεταχειρισμένα Mirage 2000-5 της Ταϊβάν

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh9-eURrT9FRCN21QuK7i3JJK3tqvqhJFxgb1syR3ZkULS-JHb2sxdqcf2_UNsnTchLWf0LSB3jGA24V31Jk69cJa3E434CndUvUenyUXLRehOP9l8fe4LAVHXNKly576eaw7w9FoqLbXM/s1600/mirage_taiwan.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="800" data-original-width="1400" height="364" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh9-eURrT9FRCN21QuK7i3JJK3tqvqhJFxgb1syR3ZkULS-JHb2sxdqcf2_UNsnTchLWf0LSB3jGA24V31Jk69cJa3E434CndUvUenyUXLRehOP9l8fe4LAVHXNKly576eaw7w9FoqLbXM/s640/mirage_taiwan.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <b>Γιάννης Νικήτας </b><br /> Το θέμα αυτό μας είχε απασχολήσει σε προγενέστερο μας άρθρο. Όμως το παρακάτω δημοσίευμα από την ιστοσελίδα defenseindustrydaily.com φέρνει ξανά το θέμα στο προσκήνιο. Σύμφωνα με τα στοιχεία του defenseindustrydaily.com (<a href="https://www.defenseindustrydaily.com/taiwans-unstalled-force-modernization-04250">εδώ το δημοσίευμα</a>) η Ταϊβάν στοχεύει να αποσύρει τα 55 Mirage 2000-5 εντός του 2020. Η Ελληνική πλευρά πρέπει να κινηθεί ταχύτατα ώστε να μην χαθεί αυτή η ευκαιρία απόκτησης του μεταχειρισμένου υλικού, αεροσκαφών ηλικίας μόλις περίπου 20 ετών. <br /> <br /> Αντικειμενικός σκοπός του παρόντος κειμένου δεν είναι άλλος από το να συνεγείρει την ελληνική πλευρά και να κινηθεί για μια διερευνητική επαφή με τη κυβέρνηση της Ταϊβάν ώστε η ΠΑ να εξετάσει σοβαρά το ενδεχόμενο απόκτησης ενός μέρους των μαχητικών Mirage συμπληρώνοντας την υφιστάμενη οροφή αεροσκαφών και αντιμετωπίζοντας τις πολλαπλές προκλήσεις του μέλλοντος που δεν είναι άλλες από τη συρρίκνωση της ΠΑ. <br /> <br /> Με δηλωμένη τη πρόθεση της Αεροπορίας της Ταϊβάν να πουλήσει τα αεροσκάφη, σε πρώτη φάση επιβάλλεται το ΓΕΑ να αξιολογήσει τα εν λόγω αεροσκάφη με την αποστολή κλιμακίου που στόχο θα έχει να καταγράψει αναλυτικώς την τεχνική κατάσταση των αεροσκαφών Mirage 2000-5. <br /> <br /> Η Αεροπορία της Ταϊβάν διαθέτει 55 Mirage 2000-5. Τα αεροσκάφη παραδόθηκαν μεταξύ Μάϊου 1997 και Νοεμβρίου 1998 και οι ηλικίες τους, είναι μεταξύ 22 και 23 ετών. <br /> <br /> Η ΠΑ βρίσκεται προ των πυλών μιας μεγάλης μείωσης της οροφής της. Ήδη αποσύρθηκαν τα Α-7, τα F-4 είναι στο τελικό στάδιο του επιχειρησιακού τους βίου ενώ τα Mirage 2000 EGM/ EGM με γνώμονα να υπογραφθεί η σύμβαση τεχνικής υποστήριξης έχουν το πολύ άλλα 10 χρόνια ζωής. Δεν τίθεται ζήτημα πως η πιθανή έλευση των Mirage 2000-5 θα έκανε αμεσότερη την απόσυρση τόσο των F-4 όσο και των Mirage 2000 EGM/ EGM. Ένας πυρήνας 40 αεροσκαφών θα προσέδιδε στη ΠΑ σημαντικές ανάσες, κερδίζοντας χρόνο ως την έλευση του Νέου Μαχητικού Αεροσκάφους εξασφαλίζοντας ένα αεροσκάφος με άριστες επιδόσεις στην αναχαίτηση ανώτερες των F-16 της Τουρκικής Αεροπορίας. Το μειονέκτημα της έλλειψης τακτικής ζεύξης Link 16 θα μπορούσε να καλυφθεί με την εγκατάσταση των ανάλογων τερματικών ώστε τα Mirage να απολαμβάνουν ανάλογης τακτικής εικόνας με τα F-16. <br /> <br /> Έχοντας ως δεδομένο πως το Mirage 2000-5 αποτελεί μια εξαιρετική πλατφόρμα με ένα πραγματικά πολύ καλό ραντάρ, ένα πανίσχυρο σύστημα ηλεκτρονικού πολέμου (ICMS MK2) ανώτερο του ASPIS II και δυνατότητα να εμπλέκει ταυτοχρόνως περισσότερους στόχους με τα F-16 (που υπηρετούν αυτή τη στιγμή στο ελληνοτουρκικό αεροπορικό ισοζύγιο), με τα βλήματα Mica IR/ RF, η λύση των Mirage 2000-5 πρέπει να μας απασχολήσει πολύ σοβαρά. <br /> <br /> Η εμπειρία από την επιχειρησιακή αξιοποίηση και των δύο τύπων από την Πολεμική Αεροπορία έχει αποδείξει και επιβεβαιώσει κατ’ επανάληψη ότι το RDY επιτυγχάνει σημαντικά μεγαλύτερες αποστάσεις αποκάλυψης και εγκλωβισμού ιπτάμενων στόχων, ανεξαρτήτως επιπέδου πλεύσης… Παράλληλα παρέχει και τη μοναδική δυνατότητα ταυτόχρονης σήμανσης των οκτώ (από σύνολο 24 που μπορεί να έχει εντοπίσει!) πιο επικίνδυνων σε μία εμπλοκή. Από αυτούς τους οκτώ στόχους το σύστημα μπορεί ταυτόχρονα να εγκλωβίσει τους τέσσερις και να καθοδηγήσει –πάντα ταυτόχρονα- εναντίον τους ισάριθμους MICA EM και IR. <br /> <br /> Σε περίπτωση επιλογής βολής ομοβροντίας τεσσάρων MICA, αυτοί εκτοξεύονται με χρονικό διαχωρισμό ενός δευτερολέπτου από τους φορείς οπλισμού του μαχητικού-φορέα, και –είτε διαθέτουν κεφαλή ραντάρ (ElectroMagnetique), είτε αναζήτησης υπέρυθρης ακτινοβολίας (ΙR)- λαμβάνουν στοιχεία καθοδήγησης (ύψος, ταχύτητα, διόπτευση, σχετική ταχύτητα, πορεία) προς το στόχο, εγκλωβίζοντας τον αυτόνομα στην τελική φάση της προσέγγισής τους προς αυτόν. Είναι επίσης επιβεβαιωμένο από Ιπτάμενους της ΠΑ ότι ο MICA παρουσιάζει καλύτερες κινηματικές επιδόσεις και είναι πιο ευέλικτος σε σχέση με τον ΑΙΜ-120 AMRAAM σε αυτή την μέση και τελική φάση της πρόσκτησης του στόχου. <br /> <br /> Μελλοντικά, η προοπτική αξιοποίησης των νέων κορυφαίων Mica NG προσδίδει χαρακτήρα μιας μη βραχυπρόθεσμης επένδυσης. Παράλληλα, τα Mirage 2000-5 δύναται να αξιοποιηθούν ως μια ολοκληρωμένη στρατηγική πλατφόρμα με βλήματα Scalp ΕG και AM-39 Exocet εάν κρίνεται ως αξίζει να λάβει χώρα πιστοποίηση. Εδώ θα δούμε και το επίπεδο της ελληνοαμερικανικής στρατηγικής συμμαχίας που δεν θα είναι άλλο από την έγκριση και πώληση όπλων στρατηγικού χαρακτήρα όπως είχαμε γράψει για τα F-16V. <br /> <br /> Eίναι γεγονός και κοινώς παραδεκτό πως οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις έχουν χάσει στο πρόσφατο παρελθόν πολύ αξιόλογες περιπτώσεις απόκτησης μεταχειρισμένου υλικού. Αντιλαμβανόμαστε πως οι προτεραιότητες τη δεδομένη στιγμή είναι η αποκατάσταση των διαθεσιμοτήτων σε μια ΠΑ που αντιμετωπίζει εξαιρετικά οριακές και εύθραυστες διαθεσιμότητες. Και δεν είναι μόνον τα Mirage. Είναι ο στόλος των μεταγωγικών, είναι τα εκπαιδευτικά, είναι τα ελικόπτερα. <br /> <br /> Όμως η ΠΑ αντιμετωπίζει μια σημαντική πρόκληση ισχύος που δεν είναι άλλη από την μεσοπρόθεσμη συρρίκνωση της. Δεδομένης της απειλής και του επιχειρησιακού έργου που καλείται να φέρει εις πέρας η ΠΑ η οροφή των αεροσκαφών δεν μπορεί να είναι μικρότερη από 180 – 200 αεροσκάφη και αυτή με διαθεσιμότητες τουλάχιστον 75%. <br /> <br /> <a href="https://defencereview.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Πολεμική Αεροπορία: Με το βλέμμα στραμμένο στα μεταχειρισμένα Mirage 2000-5 της Ταϊβάν

Γιάννης Νικήτας Το θέμα αυτό μας είχε απασχολήσει σε προγενέστερο μας άρθρο. Όμως το παρακάτω δημοσίευμα από την ιστοσελίδα defenseindus...

Διαβάστε την συνέχεια

Γιατί η Ελλάδα δεν παίρνει μαθήματα από τις ΗΠΑ για την ΑΟΖ;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEglzVrYFciXWDbt_VZCWwuMJGJEkAHe6Te5l2abaQZJaN5fA6VhW-GfxLFFJ7aG5bVLp7aovLXCNjlDxfBuuDJac_6LmLDE4_o6ht8gSf92di-aSIcGeDKn3U_GyA966Dx7YEuZW3b1lcA/s1600/eirinikos2.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="758" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEglzVrYFciXWDbt_VZCWwuMJGJEkAHe6Te5l2abaQZJaN5fA6VhW-GfxLFFJ7aG5bVLp7aovLXCNjlDxfBuuDJac_6LmLDE4_o6ht8gSf92di-aSIcGeDKn3U_GyA966Dx7YEuZW3b1lcA/s640/eirinikos2.png" width="640" /></a></div> <br /><b> Θόδωρος Καρυώτης</b><br />Η Αμερική διαθέτει την μεγαλύτερη σε έκταση ΑΟΖ (Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη) στον πλανήτη μας, όπως μπορεί να δει κανείς στον χάρτη. Ο κύριος λόγος αυτής της τεράστιας έκτασης οφείλεται στα νησιά της στον Ειρηνικό Ωκεανό που διαθέτουν την μεγαλύτερη δυνατή ΑΟΖ, αφού έχουν μία ακτίνα 200 ν.μ., που αποτελεί το ανώτερο όριο της ΑΟΖ. Ο 40ς Πρόεδρος των ΗΠΑ Ρόναλντ Ρέιγκαν ορκίστηκε πρόεδρος στις 20 Ιανουαρίου του 1981 και μια από τις πρώτες ενέργειές του ήταν να αντικαταστήσει την αμερικανική αντιπροσωπεία στην Διάσκεψη του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας. Έτσι η τότε νέα συντηρητική κυβέρνηση των ΗΠΑ καταψήφισε την νέα σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας τον Απρίλιο του 1982 στην έδρα του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη. <br /><br />Η Σύμβαση του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS) είναι η διεθνής συμφωνία που προέκυψε από την τρίτη διάσκεψη του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας, η οποία διεξήχθη μεταξύ 1973 και 1982. Η σύμβαση άνοιξε προς υπογραφή στις 10 Δεκεμβρίου 1982 και τέθηκε σε ισχύ στις 16 Νοεμβρίου 1994 με την κατάθεση του 60ου εγγράφου επικύρωσης. Η σύμβαση επικυρώθηκε από 167 συμβαλλόμενα μέρη, τα οποία περιλαμβάνουν 166 κράτη και την ΕΕ. Επιπλέον 14 κράτη-μέλη του ΟΗΕ υπέγραψαν, αλλά δεν επικύρωσαν τη σύμβαση.<br /> <br /> <br /> <img src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2019/08/eirinikos_slpress.gr_.png" /><i>ΠΗΓΗ: Office of the Geographer, Department of State, Washington D.C. 2004 </i><br /><br />Τον Μάρτιο του 1983, ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Ρόναλντ Ρέιγκαν, με το Προεδρικό Διάταγμα Αρ. 5030, ανακήρυξε μια ΑΟΖ 200 ν.μ. (ναυτικά μίλια). Αργότερα, τον Δεκέμβριο του 1988, μέσω του ΠΔ αριθ. 5928, επέκτεινε τα χωρικά ύδατα των ΗΠΑ από 3 ν.μ. σε 12 ν.μ. για σκοπούς εθνικής ασφάλειας. Εκείνη η κίνηση του Ρέιγκαν ήταν τότε μια μεγάλη ευκαιρία για τον Ανδρέα Παπανδρέου να ακολουθήσει το παράδειγμα των ΗΠΑ και να επεκτείνει τα χωρικά μας ύδατα από 6 ν.μ. σε 12 ν.μ. Αξίζει να σημειωθεί ότι η Ελλάδα είναι το μοναδικό κράτος στον κόσμο με χωρικά ύδατα 6 ν.μ..Ακολουθεί η ανακήρυξη της ΑΟΖ των ΗΠΑ στις 10 Μαρτίου 1983, όπως κατατέθηκε στον ΟΗΕ:<br /> <br /><br />Proclamation 5030--Exclusive Economic Zone of the United States of America<br /> WHEREAS the Government of the United States of America desires to facilitate the wise development and use of the oceans consistent with international law;<br /> WHEREAS international law recognizes that, in a zone beyond its territory and adjacent to its territorial sea, known as the Exclusive Economic Zone, a coastal State may assert certain sovereign rights over natural resources and related jurisdiction; and<br /> WHEREAS the establishment of an Exclusive Economic Zone by the United States will advance the development of ocean resources and promote the protection of the marine environment, while not affecting other lawful uses of the zone, including the freedoms of navigation and overflight, by other States; <br /><br />NOW, THEREFORE, I, RONALD REAGAN, by the authority vested in me as President by the Constitution and laws of the United States of America, do hereby proclaim the sovereign rights and jurisdiction of the United States of America and confirm also the rights and freedoms of all States within an Exclusive Economic Zone, as described herein.<br /> The Exclusive Economic Zone of the United States is a zone contiguous to the territorial sea, including zones contiguous to the territorial sea of the United States, the Commonwealth of Puerto Rico, the Commonwealth of the Northern Mariana Islands (to the extent consistent with the Covenant and the United Nations Trusteeship Agreement), and United States overseas territories and possessions. <br /> <br /><br />The Exclusive Economic Zone extends to a distance 200 nautical miles from the baseline from which the breadth of the territorial sea is measured. In cases where the maritime boundary with a neighboring State remains to be determined, the boundary of the Exclusive Economic Zone shall be determined by the United States and other State concerned in accordance with equitable principles. <br /><br />Within the Exclusive Economic Zone, the United States has, to the extent permitted by international law, (a) sovereign rights for the purpose of exploring, exploiting, conserving and managing natural resources, both living and non-living, of the seabed and subsoil and the superjacent waters and with regard to other activities for the economic exploitation and exploration of the zone, such as the production of energy from the water, currents and winds; and (b) jurisdiction with regard to the establishment and use of artificial islands, and installations and structures having economic purposes, and the protection and preservation of the marine environment. <br /><br />This Proclamation does not change existing United States policies concerning the continental shelf, marine mammals and fisheries, including highly migratory species of tuna which are not subject to United States jurisdiction and require international agreements for effective management. The United States will exercise these sovereign rights and jurisdiction in accordance with the rules of international law. <br /><br />Without prejudice to the sovereign rights and jurisdiction of the United States, the Exclusive Economic Zone remains an area beyond the territory and territorial sea of the United States in which all States enjoy the high seas freedoms of navigation, overflight, the laying of submarine cables and pipelines, and other internationally lawful uses of the sea.<br /> IN WITNESS WHEREOF, I have hereunto set my hand this tenth day of March, in the year of our Lord nineteen hundred and eighty-three, and of the Independence of the United States of America the two hundred and seventh. <br />Η έκθεση της CIA <br /><br />Δεν χρειάζεται εμείς να ανακαλύψουμε την πυρίτιδα ή να τετραγωνίσουμε τον κύκλο. Η ελληνική κυβέρνηση μπορεί, κάλλιστα, να αντιγράψει αυτό το Προεδρικό Διάταγμα και να το στείλει στον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας για υπογραφή. Εκείνο που πρέπει να αντιληφθούμε είναι ότι η κυβέρνηση των ΗΠΑ δεν ανακήρυξε ΑΟΖ, επειδή της άρεσαν οι τρεις αυτές λέξεις. Πριν υπογραφεί το Προεδρικό Διάταγμα από τον Πρόεδρο Ρέιγκαν υπήρξαν διάφορες μελέτες που ανέλυαν την αξία της ΑΟΖ για τις ΗΠΑ. Μια από τις σημαντικότερες ήταν αυτή της CIA. <br /><br />Η έκθεση της CIA, σε 33 σελίδες κατέγραφε όλα τα θετικά και αρνητικά σημεία της νέας έννοιας της ΑΟΖ και κατέληγε στο εξής συμπέρασμα: Οφέλη για τις ΗΠΑ από Ανακήρυξη ΑΟΖ: Υπάρχουν δύο σημαντικοί τομείς , στους οποίους η δημιουργία μιας ΑΟΖ θα προσφέρει οφέλη στις ΗΠΑ. Το ένα είναι η πραγματική δικαιοδοσία στους πόρους που θα περιλάμβανε. Το άλλο είναι το πολύτιμο προηγούμενο που θα μπορούσε να δημιουργηθεί όσον αφορά στη διαμόρφωση του περιεχομένου της ΑΟΖ ως χαρακτηριστικό του διεθνούς δικαίου. <br /><br />Η δημιουργία της ΑΟΖ θα επηρεάσει τη αμερικανική αλιεία και την δικαιοδοσία των ΗΠΑ στη υφαλοκρηπίδα. Θα φέρει υπό τον έλεγχο των ΗΠΑ πρόσθετες οικονομικές πηγές των ωκεανών μέσα στα 200 ναυτικά μίλια των ακτών των ΗΠΑ. Επίσης, θα ενισχύσει τη διαπραγματευτική μας δύναμη στον τομέα της αλιείας. Θα καθιστούσε σαφές ότι η αμερικανική αρμοδιότητα και ο έλεγχος των ορυκτών του θαλάσσιου βυθού πέρα από την υφαλοκρηπίδα εκτείνεται σε 200 ν.μ., συμπεριλαμβανομένων των υδρογονανθράκων, των πολυμεταλλικών σουλφιδίων και των κρουστών κοβαλτίου/μαγγανίου που μπορεί να έχουν σημαντική εμπορική αξία στο μέλλον και χρήσεις ενέργειας από τους ανέμους, την παλίρροια, τα κύματα και την μετατροπή της θερμικής ενέργειας. <br /><br />Τέλος, σύμφωνα με την UNCLOS, το παράκτιο κράτος μπορεί να καθιερώσει σημαντική δικαιοδοσία για τη ρύπανση και τη θαλάσσια επιστημονική έρευνα στην ΑΟΖ. Υποψιάζομαι ότι, δυστυχώς, μία παρόμοια έκθεση για την ελληνική ΑΟΖ δεν βρίσκεται στα αρχεία του υπουργείου Εξωτερικών της πατρίδας μας και θα πρότεινα στον Έλληνα πρωθυπουργό να συστήσει μια ομάδα εργασίας με επικεφαλής τον καθηγητή και βουλευτή της ΝΔ Άγγελο Συρίγο. <br />Αμερικανική υποκρισία <br /><br />Ο παραπάνω χάρτης δείχνει ξεκάθαρα την υποκρισία της Αμερικής σχετικά με την φιλοτουρκική πολιτική που ακολουθεί για δεκαετίες τώρα στην ελληνοτουρκική διαφορά στο Αιγαίο. Η Αμερική όταν ανακήρυξε και μετά οριοθέτησε την ΑΟΖ της όχι μόνο έδωσε πλήρη δικαιώματα ΑΟΖ στα νησιά της αλλά σεβάστηκε και τα νησιωτικά κράτη Μπαχάμες και Κούβα, που μοιάζουν τόσο πολύ με τα δικά μας νησιά απέναντι από τις ακτές της Τουρκίας. <br /><br />Όπως βλέπουμε από τον χάρτη, η Αμερική δεν χρησιμοποίησε τα τουρκικά επιχειρήματα ότι νησιά έχουν μειωμένη ΑΟΖ και οριοθέτησε την ΑΟΖ της με αυτή της Κούβας και των νησιών Μπαχάμες βάσει της μέσης γραμμής. Δεν ισχυρίσθηκε ότι αυτά τα νησιωτικά κράτη διαθέτουν περιορισμένη ΑΟΖ ίση με την αιγιαλίτιδα ζώνη τους και επομένως η αμερικανική ΑΟΖ επεκτείνεται και πίσω από τις ανατολικές ακτές αυτών των νησιών. Έτσι η Αμερική, που απέχει μόνο 90 μίλια από τη Κούβα, δεν τόλμησε να ισχυρισθεί ότι η Κούβα, επειδή είναι νησί, δεν έχει πλήρη δικαιώματα σε ΑΟΖ, αλλά οριοθέτησε την ΑΟΖ ανάμεσα στα δύο κράτη με τη μέθοδο της μέσης γραμμής, που τόσο απεχθάνονται οι Τούρκοι. <br /><br />Ενθυμούμαι πριν, τουλάχιστον, 20 χρόνια που το Στέιτ Ντιπάρτμεντ μου ζήτησε να δώσω μια διάλεξη για το θέμα της ΑΟΖ σε Αμερικανούς διπλωμάτες, που επρόκειτο να τοποθετηθούν στην Αθήνα, Άγκυρα και Λευκωσία. Ανέφερα στους διπλωμάτες ότι η κυβέρνηση των ΗΠΑ ακολουθεί μία διπρόσωπη τακτική, διότι από την μία μεριά δεν αμφισβητεί τα πλήρη δικαιώματα ΑΟΖ στα νησιά Μπαχάμες και Κούβα, αλλά από την άλλη δεν δέχεται ότι τα ίδια δικαιώματα έχουν και τα ελληνικά νησιά απέναντι από τις ακτές της Τουρκίας. Η αμερικανική απάντηση ήταν ότι στο Αιγαίο επικρατούν "ειδικές περιστάσεις" μιας ημίκλειστης θάλασσας. <br /><br />Περιττό να αναφέρω ότι μετά από αυτή την διάλεξη δεν έλαβα ξανά άλλη πρόσκληση από τους Αμερικανούς. Στην Ελλάδα, επί 37 χρόνια, δυστυχώς αδρανούμε και όχι μόνο δεν έχουμε ανακηρύξει την ελληνική ΑΟΖ αλλά παρακολουθούμε ως θεατές τις ανακηρύξεις και οριοθετήσεις των ΑΟΖ των κρατών της Ανατολικής Μεσογείου. Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από την απαξίωση της θάλασσας από τον λαό που έγραψε μια τόσο λαμπρή ιστορία μέσα σ' αυτές τις θάλασσες.<br /><br /><a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Γιατί η Ελλάδα δεν παίρνει μαθήματα από τις ΗΠΑ για την ΑΟΖ;

Θόδωρος Καρυώτης Η Αμερική διαθέτει την μεγαλύτερη σε έκταση ΑΟΖ (Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη) στον πλανήτη μας, όπως μπορεί να δει κανε...

Διαβάστε την συνέχεια

Αμερικανός διπλωμάτης: «Συμφωνία με Ρωσία κατά Αγκυρας στην Συρία»

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEihfoqUCgKPozhN3ROYCzH0qIdZRAckN7aRdMEKIxujf0xr0YcHmzX0IzGfD_eeFSifdTzghoJ6J0a1VxBKs__4pMDnvoMh66aZ-QbfHe40_wWEMiITCcHRAoXEAxheR8ZhCSLR28Ashvs/s1600/turkish_kfor.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="1366" height="280" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEihfoqUCgKPozhN3ROYCzH0qIdZRAckN7aRdMEKIxujf0xr0YcHmzX0IzGfD_eeFSifdTzghoJ6J0a1VxBKs__4pMDnvoMh66aZ-QbfHe40_wWEMiITCcHRAoXEAxheR8ZhCSLR28Ashvs/s640/turkish_kfor.jpg" width="640" /></a></div> <h3> <span style="font-weight: normal;">Αμερικανός διπλωμάτης: «Συμφωνία με Ρωσία κατά Αγκυρας στην Συρία» -Ρωσικές δυνάμεις απεγκλωβίζουν Τούρκους στην Ιντλίμπ</span></h3> <h4> Ανω κάτω το τουρκικό στράτευμα - Σκληραίνει τη θέση του ο Μ.Ασαντ</h4> Γράφει: <b>Βασίλης Καπούλας</b><br /> Συμφωνία-σοκ Ρωσίας-ΗΠΑ εις βάρος της Τουρκίας αποκάλυψε εν ενεργεία Αμερικανός διπλωμάτης τη στιγμή που ρωσικές δυνάμεις της στρατονομίας αναπτύχθηκαν στην περιοχή του τουρκικού παρατηρητηρίου στο Μorek της Ιντλίμπ προκειμένου να απεγκλωβίσουν τους 150 Τούρκους στρατιώτες.<br /> <br /> Ο Μ.Ασαντ φέρεται πως ζητά διάλυση και των 12 τουρκικών παρατηρητηρίων στην Ιντλίμπ και έξοδος των τουρκικών δυνάμεων από την χώρα ως προυπόθεση "απελευθέρωσης" των 150 Τούρκων στρατιωτικών.<br /> <br /> Εξαιτίας των δυσμενών εξελίξεων και των φαινόμεων λιποταξίας, χτες παραιτήθηκαν δύο Τούρκοι ανώτεροι αξιωματικοί που ήταν υπεύθυνοι για τις επιχειρήσεις στην Ιντλίμπ. Επίσης επιβεβαιώνεται πως η τουρκική σημαία έχει κατέβει από τουρκικό παρατητηρήριο στο Morek.<br /> <br /> Ανάμεσα στους παραιτηθέντες Τούρκους αξιωματικούς είναι και ο υποστράτηγος Ahmet Ercan Çorbacı, ο οποίος μετατέθηκε από τη Διοίκηση Ανορθοδόξου Πολέμου, στη Διοίκηση της 6ης Μεραρχίας Μηχανοκίνητου Πεζικού, ο οποίος ταυτοχρόνως είναι και ο Διοικητής της Διακλαδικής Δύναμης Ειδικής Αποστολής που έχει την ευθύνη των επιχειρήσεων και των Παρατηρητηρίων του τουρκικού στρατού στην Ιντλίμπ.<br /> <br /> Σύμφωνα με στρατιωτική πηγή και φωτογραφίες που είδαν το φως της δημοσιότητας, ρωσικές δυνάμεις της στρατονομίας αναπτύχθηκαν πριν λίγες ώρες στην περιοχή του τουρκικού παρατηρητηρίου στην βόρεια Χάμα.<br /> <br /> Σκοπός είναι σε πρώτη φάση, να αποτραπεί έφοδος των συριακών ειδικών δυνάμεων και σύλληψη των 150 Τούρκων γεγονός που θα οδηγούσε σε ανεξέλεγκτη κρίση, ενώ προτάθηκε στην Αγκυρα οι Ρώσοι να συνοδεύσουν τους στρατιώτες του Ρ.Τ.Ερντογάν σε "ομαλή έξοδο".<br /> <br /> Η πραγματική "βόμβα" όμως ήρθε από τον Αμερικανό διπλωμάτη, Edward J. Stafford, ο οποίος υπηρετεί ως στρατιωτικός σύμβουλος στην πρεσβεία των ΗΠΑ στην Αγκυρα.<br /> <br /> Ο E.Stafford αποκάλυψε πως ΗΠΑ και Ρωσία συμφώνησαν να μην δοθούν βάσεις στην Τουρκία σε όλη την βόρεια Συρία.<br /> <br /> Οσο αφορά την συμφωνία ΗΠΑ-Τουρκίας για την ζώνη ασφαλείας τόνισε πως είναι "αρχική και στενή" ενώ πρόσθεσε πως "δεν θα φέρει αλλαγή τώρα αλλά θα διασφαλίσει ότι δεν θα λάβει χώρα αμερικανοτουρκική σύγκρουση στην περιοχή.<br /> <br /> "Ο Τραμπ αποφάσισε να μείνει στην Συρία εξαιτίας των ανώτερων στρατιωτικών συμβούλων που του τόνισαν την ανάγκη να διαφαλιστεί πως ο εξτρεμισμός δεν θα επιστρέψει και όχι να διασφαλιστούν τα συμφέροντα του Ρ.Τ.Ερντογάν.<br /> <br /> Οι ΗΠΑ γνωρίζουν πως ο Ερντογάν θέλει να εξαπολύσει στρατιωτική εισβολή στην βόρεια Συρία σκοτώνοντας όσους Κούρδους μπορεί ώστε να πάρει πολιτικά κέρδη" είπε ο Stafford.<br /> <br /> "Η συμφωνία θα είναι "αργή" και θα περιλαμβάνει αποχώρηση των Κούρδων YPG από περιοχές δυτικά της Jarablus. Αυτό θα γίνει σταδιακά ενώ στην ανατολική Συρία σε περιοχές όπου υπάρχουν Αμερικανοί στρατιωτικοί, υπάρχει δέσμευση να μην αλλάξει το στάτους κβο.<br /> <br /> Αυτό που έγινε στην Ιντλίμπ, ενισχύει την θέση της Ουάσινγκτον. Η Ρωσία δεσμεύεται με συμφωνίες με την Τουρκία και για αυτό η Ουάσινγκτον έχει περισσότερους λόγους για να μην δώσει πολιτική νίκη στον Ρ.Τ.Ερντογάν ο οποίος θέλει να βάλει την βόρεια Συρία υπό την επιρροή δυνάμεων που είναι αντι-αμερικανικές και κυμαίνονται από τις παρυφές της τρομοκρατίας μέχρι Ρωσία και Ιράν.<br /> <br /> Η επόμενη φάση θα φέρει τον Ρ.Τ.Ερντογάν σε μια πιο ρεαλιστική θέση που θα προσπαθεί να αρπάξει πολιτικά κέρδη.<br /> <br /> Θα βάλει στην άκρη τις διαφορές με τον Μ.Ασαντ και θα προσπαθήσει να πετύχει κεντρικούς στόχους όπως την επιστροφή των προσφύγων στην Συρία εν μέσω τουρκικής οικονομικής κρίσης. Οι πρόσφυγες αν και δεν είναι η αιτία, ένα μεγάλο μέρος του τουρκικού λαού έχει πειστεί πως η προσφυγική κρίση επιδεινώνει την τουρκική οικονομία και καταστρέφει τις εργασιακές ευκαιρίας για τους Τούρκους.<br /> <br /> Βλέπω συμφωνία ΗΠΑ-Ρωσίας ώστε να μην του δοθεί έδαφος στην βόρεια Συρία γεγονός που μπορεί να αποτελέσει σημείο έναρξης τρομοκρατικών επιχειρήσεων από την Hayat Tahrir al-Sham (HTS), την οποία η Αγκυρα δεν θεωρεί τρομοκρατική οργάνωση ενώ στην πραγματικότητα είναι τρομοκράτες και απαράδεκτοι όπως οι περισσότερες ένοπλες ομάδες στην Ιντλίμπ" προσθέτει.<br /> <br /> <a href="https://www.pronews.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Αμερικανός διπλωμάτης: «Συμφωνία με Ρωσία κατά Αγκυρας στην Συρία»

Αμερικανός διπλωμάτης: «Συμφωνία με Ρωσία κατά Αγκυρας στην Συρία» -Ρωσικές δυνάμεις απεγκλωβίζουν Τούρκους στην Ιντλίμπ Ανω κάτω το το...

Διαβάστε την συνέχεια

Η κυβέρνηση Ερντογάν φοβάται ένα «ποντιακό κίνημα» μέσα στην Τουρκία;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhAu4tDb6-soz6FNCnv_4bd8RLc3ASnsivUR9Xqop7gnh7uWL6I6AZetyL7GvPph243ld87bjjiF5aMoTXwxeEIIQviL-5q7rAXz4-rW_N7Uh1D4IPYypNICalhyphenhyphenfaVcoT4je0UMlAp148/s1600/tourkia_simaia_3.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="480" data-original-width="820" height="374" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhAu4tDb6-soz6FNCnv_4bd8RLc3ASnsivUR9Xqop7gnh7uWL6I6AZetyL7GvPph243ld87bjjiF5aMoTXwxeEIIQviL-5q7rAXz4-rW_N7Uh1D4IPYypNICalhyphenhyphenfaVcoT4je0UMlAp148/s640/tourkia_simaia_3.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Έναν από τους φόβους της Τουρκίας του Ερντογάν που σχετίζεται με τα «χρονίζοντα και ανεπίλυτα προβλήματα σε Αιγαίο και Κύπρο» παρουσιάζει σε άρθρό του στο Nordic Monitor ο αυτοεξόριστος στη Στοκχόλμη Τούρκος δημοσιογράφος Αμπντουλάχ Μποζκούρτ, ο οποίος για πολλά χρόνια εργάστηκε στην εφημερίδα Zaman, ως διευθυντής στην αγγλική της έκδοση, και σχετίζεται με το κίνημα του ιμάμη Γκιουλέν.<br /> <br /> Σύμφωνα λοιπόν με τα απόρρητα έγγραφα που παρουσιάζει ο Αμπντουλάχ Μποζκούρτ, η τουρκική κυβέρνηση όχι μόνο παρακολουθεί στενά τις υποτιθέμενες προσπάθειες για την αναβίωση ενός ποντιακού κινήματος μέσα στη χώρα (Pontusçuluk είναι η λέξη στα τουρκικά), αλλά η υπόθεση συνδέεται με τη δολοφονία του Ιταλού κληρικού Αντρέα Σαντόρο τον Φεβρουάριο του 2006 στη Τραπεζούντα.<br /> <br /> Στο άρθρό του ο Τούρκος δημοσιογράφος σημειώνει ότι ο καθολικός ιερέας βρισκόταν υπό παρακολούθηση και ότι οι μυστικές υπηρεσίες άκουγαν τα τηλεφωνήματά του. Ωστόσο, η πληροφορία αυτή δεν είναι νέα: τον Απρίλιο του 2018, για παράδειγμα, ο Ουζάι Μπουλούτ στο providencemag.com ανέφερε ότι οι Αρχές τον θεωρούσαν ύποπτο για «αποσχιστικές πράξεις, βασισμένες στην ελληνοποντιακή ιδέα», η οποία είναι η ίδρυση ενός ελληνορθόδοξου κράτους στον Εύξεινο Πόντο.<br /> <br /> Αυτή τη φορά, όμως, ο Αμπντουλάχ Μποζκούρτ επανέρχεται στο θέμα –που το θεωρεί «φόβο της Τουρκίας»– με αφορμή δημοσιεύματα για τον Εκρέμ Ιμάμογλου στον ελληνικό Τύπο, και ειδικά στην εφημερίδα Έθνος που τον χαρακτήριζε ως τον Πόντιο που έκλεψε την Κωνσταντινούπολη από τον Ερντογάν. «Η τουρκική παράνοια έχει κρατηθεί ζωντανή. Πολλοί που αντιτίθενται στην κυβέρνηση και ξένοι πολίτες συχνά κατηγορούνται ότι με κάποιον τρόπο βοηθούν στην αναζωπύρωση του ποντιακού κινήματος», σημειώνει.<br /> <br /> Το εγγραφο που έχει αναρτηθεί στο Nordic Monitor αναφέρει ότι η Αστυνομία της Τραπεζούντας ζήτησε την καταγραφή των συνομιλιών του πατέρα Αντρέα Σαντόρο τρεις μήνες πριν από τη δολοφονία του.<br /> <br /> Στο μικροσκόπιο βρισκόταν και ένας ακόμα ιερέας, ο Γερμανός ιεραπόστολος Τίλμαν Γκέσκε, που βασανίστηκε δολοφονήθηκε το 2007 μαζί με άλλους δύο άνδρες μέσα στον προτεσταντικό εκδοτικό οίκο Ζιρβέ, στη Μαλάτια. Όπως και στην περίπτωση του Ιταλού ιερέα που δολοφονήθηκε από έναν έφηβο, δράστες ήταν πέντε υπερεθνικιστές.<br /> <br /> Ακόμα, από ένα άλλο έγγραφο αποκαλύπτεται ότι το ίδιο τρίμηνο με τον Αντρέα Σαντόρο υπό παρακολούθηση με το αιτιολογικό ότι είχαν «ριζοσπαστικές ιδέες» βρίσκονταν ο Γιασίν Χαγιάλ, ο θεωρούμενος ηθικός αυτουργός της δολοφονίας του Αρμένιου δημοσιογράφου Χραντ Ντινκ, και ένας άλλος άνδρας ονόματι Χασάν Ντεβεσί. Όπως αποδεικνύεται, ο Γιασίν Χαγιάλ συνομιλούσε με τον Ιταλό ιερέα. Αξιοσημείωτο είναι ότι στο αίτημα για την παρακολούθηση και των τριών ανδρών αναφέρεται η λέξη Pontusçuluk.<br /> <br /> <a href="http://www.pontos-news.gr/sites/default/files/sitefiles_2019-08/download_0.png"><img height="640" src="http://www.pontos-news.gr/sites/default/files/sitefiles_2019-08/download.png" width="461" /></a><br /> «Ο ρόλος της ΜΙΤ σε αυτές τις δολοφονίες ποτέ δεν αποδείχθηκε, αν και υπήρχε διαταγή από το Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας για τον εντοπισμό και την παρακολούθηση των χριστιανικών και ιεραποστολικών δραστηριοτήτων στην Τουρκία», καταλήγει ο Αμπντουλάχ Μποζκούρτ.<br /> <div> <br /> Διαβάστε <a href="https://www.nordicmonitor.com/2019/08/erdogan-fans-greek-pontus-conspiracy-raising-spectre-of-new-murders-in-turkey/">ΕΔΩ</a> ολόκληρο το άρθρο στα αγγλικά, στο Nordic Monitor.<br /> <br /> <a href="http://www.pontos-news.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Η κυβέρνηση Ερντογάν φοβάται ένα «ποντιακό κίνημα» μέσα στην Τουρκία;

Έναν από τους φόβους της Τουρκίας του Ερντογάν που σχετίζεται με τα «χρονίζοντα και ανεπίλυτα προβλήματα σε Αιγαίο και Κύπρο» παρουσιάζει...

Διαβάστε την συνέχεια

Ελλάδα, Γαλλία, ΗΠΑ «ορκισμένοι εχθροί» της Άγκυρας: Έρευνα Τουρκικού Πανεπιστημίου

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjnCURQjkjKaKw2cmv9B5iVr9pe1WAkUrS61jpP7O0SMjrZiN5UKD41odvg5LqAL9nTsO9AewoFm_keZ1AEbZoVkDziuLgmPUGP3XAg40j9SYeHw4q_QH7YN2D4Zbq1qM5rPNJDqcPXc3I/s1600/Makron-mitsotakis.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="437" data-original-width="777" height="358" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjnCURQjkjKaKw2cmv9B5iVr9pe1WAkUrS61jpP7O0SMjrZiN5UKD41odvg5LqAL9nTsO9AewoFm_keZ1AEbZoVkDziuLgmPUGP3XAg40j9SYeHw4q_QH7YN2D4Zbq1qM5rPNJDqcPXc3I/s640/Makron-mitsotakis.jpg" width="640" /></a></div> <br />Πιάνουν τόπο στο εσωτερικό της Τουρκίας και οι απειλές και τα «νταηλίκια» στην Κύπρο αλλά και το Αιγαίο κι αυτό φαίνεται μέσα από έρευνα που έχει γίνει στη γείτονα χώρα, η οποία μάλιστα χρησιμεύει στην Κυβέρνηση του Ισλαμιστή προέδρου, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν για να συνεχίσει στο ίδιο προπαγανδιστικό μοτίβο, κάθε κίνηση που κάνει είτε στην Κυπριακή ΑΟΖ είτε στο Αρχιπέλαγος. <div> <br /></div> <div> Όλες αυτές οι σκέψεις, οι έρευνες, τα ποσοστά που δείχνουν την Ελλάδα ως μια εκ των δέκα πρώτων απειλών για την Τουρκία, τροφοδοτούν την κοινή γνώμη και κυρίως το εθνικιστικό κομμάτι που συντάσσεται με τον κύριο Ερντογάν. </div> <div> <br /></div> <div> Προπαγάνδα, εμπρηστικής ρητορικής Αξιωματούχων της Τουρκικής κυβέρνησης η οποία καθημερινά, απειλεί, άρα ξεσηκώνει το κοινό! Αυτός, σύμφωνα με Ανώτατους Αξιωματικούς του Ελληνικού επιτελείου, είναι κι ένας τρόπος που δυστυχώς αναλώνει και την χώρα μας με πολύ υψηλές επιφυλακές σ’ όλο το μήκος του Αν. Αιγαίου στην θάλασσα και τον αέρα. «Μπορεί να θέλουμε ως χώρα ν’ ανοίξουμε φτερά και ρότα προς την Αν. Μεσόγειο, ν’ ασχοληθούμε με πιο ουσιώδη ζητήματα, αλλά οι γείτονές μας είναι εκεί και εμείς αυτό, μέσα στην αυλή του σπιτιού μας δεν το ανεχόμαστε σε καμία περίπτωση», λέει με νόημα στέλεχος των Ενόπλων Δυνάμεων που υπηρετεί σε μονάδα που καθημερινά αντιμετωπίζει την προκλητική συμπεριφορά του γείτονα.</div> <div> <br /></div> <div>  Το Τουρκικό αφήγημα του εχθρού Πάντως η Τουρκία φροντίζει να χτίζει μέρα με την μέρα ένα δικό της αφήγημα ώστε να πείσει την κοινή γνώμη στο εσωτερικό της πως οι εχθροί της είναι κοντά και τα προβλήματα διαχρονικά και άλυτα. </div> <div> <br /></div> <div> Από τη μια το αφήγημα έχει ξεκινήσει με την προπαγάνδα περί ενός ναυτικού λαού που οφείλει να διεκδικεί το Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο, όμως όταν οι πανεπιστημιακές έρευνες δείχνουν το τι πιστεύει η κοινή γνώμη, τα πράγματα είναι αλλιώς… </div> <div> <br /></div> <div> Σύμφωνα λοιπόν με ετήσια έρευνα που κάνει το πανεπιστήμιο «Kadir Has» της Κωνσταντινούπολης και συγκεκριμένα το Τμήμα του Κέντρου Τουρκικών Μελετών που εργάζεται για την καλυτέρευση της εξωτερικής πολιτικής της χώρας (στην οποία η Άγκυρα πάντα χρησιμοποιεί ως μέσω διπλωματίας και τις Ένοπλες Δυνάμεις της) οι πολίτες της γείτονος, έχουν κατατάξει την χώρα μας ανάμεσα στους πρώτους δέκα κινδύνους, με ποσοστό που φτάνει το 53,5%. </div> <div> <br /></div> <div> Σύμφωνα με την ίδια πηγή, οι Ελληνοτουρκικές σχέσεις περνούν πρώτα απ’ όλα από το Κυπριακό (προβληματικές διμερείς σχέσεις λόγω του Κυπριακού προβλήματος σε ποσοστό σχεδόν 55%) και λιγότερο από το Αιγαίο, για το οποίο οι ερευνητές απ’ ότι φαίνεται και έχει αναλυθεί στην χώρα μας, τοποθετούν το Αρχιπέλαγος στο πλάνο που θέλουν, ώστε να παραμένουν μονίμως οι προσπάθειες δημιουργίας τετελεσμένων σε «επαγρύπνηση». </div> <div> <br /></div> <div> Η προσάρτηση των Κατεχομένων προκρίνεται ως λύση του προβλήματος με ποσοστό που αγγίζει το 42%. Στρατικοποίηση για τα νησιά του Αιγαίου και θαλάσσιες δικαιοδοσίες σε αυτό είναι ως γνώμη των πολιτών σε υψηλά επίπεδα, άνω του 53%. Οι ΗΠΑ Νο1 απειλή λέει η έρευνα του Τουρκικού Πανεπιστημίου </div> <div> <br /></div> <div> Οι πολύ καλές αυτό το διάστημα διμερείς σχέσεις ανάμεσα στην Ελλάδα και τις ΗΠΑ, η επιθετική πολιτική του Κογκρέσου, Γερουσίας, Πενταγώνου, (παρά τα χαϊδέματα του Ντόναλντ Τράμπ προς τον Τούρκο πρόεδρο και την προσπάθεια δικαιολογίας -της αγοράς των S-400- από τον Αμερικανό πρόεδρο), το πάγωμα της Τουρκίας από το πρόγραμμα κατασκευής των F-35, η αποπομπή των σαράντα ιπταμένων της Τουρκίας από τις ΗΠΑ που εκπαιδεύονταν στον τύπο του αεροσκάφους 5ης γενιάς, είναι μερικές από τις αιτίες. </div> <div> <br /></div> <div> Το εμπάργκο σε αναλώσιμα είδη για οπλικά συστήματα «made in USA» που διαθέτει η Τουρκία, η εγκατάλειψη σχεδόν από τους Αμερικανούς της Βάσης του Ιντσιρλίκ, οι κόντρες και διαφοροποιήσεις για το θέμα της Συρίας (παρά το γεγονός της δημιουργίας κοινών ζωνών) αλλά και οι ξεκάθαρες δηλώσεις του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για το γεωτρύπανο «Yavuz» και την αδιαμφισβήτητη παραβίαση των Κυπριακών νερών , είναι ορισμένα από αυτά που η Τουρκία, πέρασε την λεπτή κόκκινη γραμμή των διμερών σχέσεων με τις ΗΠΑ. </div> <div> <br /></div> <div> Η ίδια έρευνα του Πανεπιστημίου, κατατάσσει τις Ηνωμένες Πολιτείες ως τη Νο1 απειλή για την Τουρκία , μ’ ένα συντριπτικό ποσοστό που φτάνει το 81,3%. Δεν είναι παράλογο για την καθοδηγούμενη κι από μεγάλη μερίδα των ΜΜΕ, Τουρκική κοινή γνώμη που ως δεύτερο μεγαλύτερο εχθρό βλέπει δυο χώρες. </div> <div> <br /></div> <div> Πρώτη μετά τις ΗΠΑ είναι ο Ισραήλ, άλλωστε είναι γνωστές οι κόντρες ανάμεσα στις δυο χώρες που δεν είναι λίγες οι φορές που έχουν διαφιλονικήσει προειδοποιώντας οι μεν του δε και αντιστρόφως. Δέκα σχεδόν μονάδες κάτω από το ποσοστό της Αμερικής φτάνει το Ισραήλ, στο 71%. Επόμενος εχθρός που βλέπουν οι πολίτες μέσω της έρευνας του Τουρκικού Πανεπιστημίου είναι η διαχρονική φίλη της χώρας μας, η Γαλλία. </div> <div> <br /></div> <div> Οι λεκτικοί διαξιφισμοί Μακρόν και Ερντογάν με φόντο τα ενεργειακά και τις παράνομες κινήσεις της Άγκυρας στην Κυπριακή ΑΟΖ, έχουν ανεβάσει το ποσοστό «εχθρότητας» του Παρισιού περίπου στο 65%. Οι φίλες της Τουρκίας, αυτές που έστειλαν κόσμο στα ερευνητικά και τα γεωτρύπανα Όταν το επιστημονικό προσωπικό από τις Σκανδιναβικές χώρες που είχε μεταβεί στην Τουρκία προκειμένου να πιάσει δουλειά στο ερευνητικό «Barbaros» και στο γεωτρύπανο «Fatih», είχε προειδοποιηθεί- από τις εταιρίες ενεργειακούς κολοσσούς- ν’ απομακρυνθεί γεγονός που έγινε, το Αζερμπαϊτζάν ήταν η χώρα που στάθηκε δίπλα στην Τουρκία. </div> <div> <br /></div> <div> * Οι Αζέροι είχαν στείλει προσωπικό για την επάνδρωση των πλοίων της φίλης Τουρκίας και με αυτούς εργάζονται ακόμη στην Κυπριακή ΑΟΖ. Αυτή η χώρα είναι η Νο1 φίλα προσκείμενη προς την Τουρκία, ακολουθεί το Τουρκμενιστάν και το ψευδοκράτος. Συμπερασματικά και μόνο από τις χώρες που είναι φίλες προς την Τουρκία, δεν φαίνεται να υπάρχει ο Δυτικός παράγοντας πράγμα που δείχνει να αποφεύγει η έρευνα του Πανεπιστημίου της Κωνσταντινούπολης, παρουσιάζοντας μια εικόνα εντελώς διαφορετική από αυτή που πολλές φορές επιχειρούν οι Αξιωματούχοι της Κυβέρνησης Ερντογάν να παρουσιάζουν…<br /><br /><a href="https://hellasjournal.com/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Ελλάδα, Γαλλία, ΗΠΑ «ορκισμένοι εχθροί» της Άγκυρας: Έρευνα Τουρκικού Πανεπιστημίου

Πιάνουν τόπο στο εσωτερικό της Τουρκίας και οι απειλές και τα «νταηλίκια» στην Κύπρο αλλά και το Αιγαίο κι αυτό φαίνεται μέσα από έρευνα π...

Διαβάστε την συνέχεια

Ενδεχόμενη Ελληνογαλλική Στρατιωτική Συνεργασία και λοιπές… Συμμαχίες!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgOEu4cmo3mO8KHc8WD9baDtqTewy5ncuNQ53VwuxvIiJFMunCRQYyNwXoYV-kmLEx9GWEjvTaqZnR9_kHrcvfQDobTEe75Zn5rQWCEljBq6XlFo5-SxJCSdIYLHYhRG2Jh3AG5Lxa8JAU/s1600/mitsotakis-makron.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="433" data-original-width="650" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgOEu4cmo3mO8KHc8WD9baDtqTewy5ncuNQ53VwuxvIiJFMunCRQYyNwXoYV-kmLEx9GWEjvTaqZnR9_kHrcvfQDobTEe75Zn5rQWCEljBq6XlFo5-SxJCSdIYLHYhRG2Jh3AG5Lxa8JAU/s640/mitsotakis-makron.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Του <b>Κωνσταντίνου Λουκόπουλου * </b><br /> Η συνάντηση του Έλληνα Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη με τον Πρόεδρο της Γαλλικής Δημοκρατίας Εμμανούελ Μακρόν την προηγούμενη Πέμπτη στο Παρίσι αναντίρρητα αποτιμάται με θετικό πρόσημο για όλο το φάσμα των ζητημάτων που συζητήθηκαν. <br /> <br /> Η παρουσία στις συνομιλίες του Συμβούλου Εθνικής Ασφαλείας του Πρωθυπουργού, Ναυάρχου κ. Αλέξανδρου Διακόπουλου μαζί με τις προσεχτικές σχετικές δηλώσεις και των δύο ηγετών, δείχνουν ότι αυτή την φορά τέθηκαν σοβαρά «στο τραπέζι» και θέματα ασφαλείας πλέον των άλλων βασικών θεμάτων κοινού ενδιαφέροντος. Τολμούμε να πούμε ότι φάνηκε ότι η ελληνική πλευρά γεμάτη αυτοπεποίθηση «ήξερε τι ήθελε»! <br /> <br /> Η Γαλλία μπορεί να μην έχει την ίδια πολιτικό -στρατιωτική Ισχύ και συνάμα την ίδια παγκόσμια επιρροή που έχουν οι ΗΠΑ. Είναι όμως μία σημαντική ευρωπαϊκή δύναμη με ειδικό ενδιαφέρον σε όλη την λεκάνη της Μεσογείου και με ιδιαίτερα συμφέροντα στο ΝΑ τμήμα αυτής. <br /> <br /> Πρόκειται για ένα Μόνιμο Μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ με ισχυρές Ένοπλες Δυνάμεις που αριθμούν πάνω από 200.000 προσωπικό και με δυνατότητα ανάπτυξης μακράν των βάσεων, με 41 δις ευρώ δαπάνες για την Άμυνα, 300 πυρηνικές κεφαλές και μία πανίσχυρη και ανταγωνιστική Αμυντική Βιομηχανία σε παγκόσμιο επίπεδο. <br /> <br /> Κρίνεται σκόπιμο να προσθέσω παρενθετικά ότι ακόμα και το πανίσχυρο από κάθε πλευρά Ηνωμένο Βασίλειο, ένα κατ’ εξοχήν «Ατλαντιστικό» μέλος του ΝΑΤΟ βρίσκεται από τον Νοέμβριο του 2010 μέσω του Συμφώνου του Λάνκαστερ (Lancaster House Treaties) σε στρατηγική στρατιωτική συνεργασία με την Γαλλία σε επιχειρησιακό πεδίο, στην ανάπτυξη κοινών εξοπλιστικών προγραμμάτων και στα πυρηνικά. Μία συνεργασία που εκτιμάται ότι θα ενισχυθεί μετά το Brexit (όποτε γίνει αυτό). <br /> <br /> Είναι κατανοητό ότι σε μία τέτοια κατ’ αρχήν διερευνητική συνάντηση υψηλού επιπέδου δεν μπορούν να έχουμε συγκεκριμένες αποφάσεις αλλά σύμφωνα με πληροφορίες τέθηκε το πλαίσιο μίας ουσιαστικής συνεργασίας και δόθηκαν οι πολιτικές κατευθύνσεις προκειμένου να προχωρήσουν και να υλοποιηθούν συγκεκριμένες δράσεις σε ένα ευρύ φάσμα θεμάτων που δεν κρίνεται σκόπιμο να αναφερθούν σε αυτή την φάση. <br /> <br /> Mία ενδεχόμενη επαυξημένη διμερής Αμυντική Συμφωνία Συνεργασίας με την Γαλλία που θα καλύπτει ένα ευρύ φάσμα δραστηριοτήτων και πεδίων είναι κάτι παραπάνω από καλοδεχούμενη, μας ενισχύει και φυσικά υποστηρίζει τα εθνικά μας συμφέροντα. Το αποδεικνύει άλλωστε η εμφανής ενόχληση της Άγκυρας για τις πρακτικές της οποίας δεν κάνει «σκόντο» η Γαλλία όπως άλλες μεγάλες δυνάμεις. <br /> <br /> Αυτή βέβαια δεν σημαίνει ότι θα μπορούσε να υποκαταστήσει την οποιαδήποτε Συμφωνία Στρατιωτικής Συνεργασίας με την μεγάλη Σύμμαχο μας τις ΗΠΑ, η οποία σύμφωνα με πρόσφατο άρθρο του δημοσιογράφου κ. Άγγελου Αθανασόπουλο στο Βήμα της Κυριακής είναι σε τελική διαπραγμάτευση. Απλά θα είναι συμπληρωματική σε ένα πλέγμα τέτοιων συνεργασιών που χρειάζεται η Χώρα.<br /> <br /> Βέβαια το ιδεατό θα ήταν να παρέχονται και εγγυήσεις ασφαλείας και φυσικά να έχουμε συγκεκριμένα στρατηγικά ανταλλάγματα αντί… ανταλλακτικών! Σε αυτό το πλέγμα συμπεριλαμβάνεται και η διεύρυνση της συνεργασίας με έναν άλλο ισχυρό περιφερειακό δρώντα, το Ισραήλ με τα συμφέροντα του οποίου υπάρχει πλέον εδώ και κάποια χρόνια σημαντική σύγκλιση και είναι ένα θετικό στοιχείο στην «γεωπολιτική εξίσωση ισορροπιών» στην περιοχή μας. <br /> <br /> Οι τριμερείς και τετραμερείς συνεργασίες μπορεί να καλύπτουν ένα μεγάλο πλέγμα δραστηριοτήτων με επίκεντρο τα ενεργειακά αλλά απέχει πολύ από το να είναι Συμμαχίες και Άξονες όπως κάποιοι αφελώς ή ανοήτως φαντασιώνονται με ότι αυτό σημαίνει για το δίλημμα ασφαλείας που αντιμετωπίζει η Ελλάδα από την εκπεφρασμένη Τουρκική απειλή. <br /> <br /> Η πικρή αλήθεια πέρα από ευσεβοποθισμούς είναι ότι στο διεθνές σύστημα οι σχέσεις χαρακτηρίζονται από έναν έντονο αλλά κεκαλυμμένο κυνισμό. Δεν έχουμε χώρες φιλελληνικές ή… ανθελληνικές, ούτε φιλοτουρκικές ή αντιτουρκικές και πάει λέγοντας! Οι σχέσεις καθοδηγούνται πρωταρχικά από συμφέροντα, μας αρέσει, δεν μας αρέσει και το «νόμισμα» που περνάει είναι η …Ισχύς! <br /> <br /> Ένα δίκτυο Συμμαχιών αλλά και λοιπών Συνεργασιών αποτελεί ουδόλως συνολικό υποκατάστατο των όσων πρέπει να κάνει η Πατρίδα μας και όλοι εμείς απέναντι στον τουρκικό αναθεωρητισμό και στην εξ αυτού τουρκική απειλή. Οι εθνικές υποχρεώσεις μας συνοψίζονται στην λέξη που λέγεται «ΑΥΤΟΒΟΗΘΕΙΑ»! <br /> <br /> Και πολύ απλά συνίσταται από όλους εκείνους τους παράγοντες που συνθέτουν την συνολική Εθνική Ισχύ (οικονομία, τεχνολογικά ανάπτυξη, κύρος ηγεσίας, αμυντική βιομηχανία, αρραγές εσωτερικό μέτωπο, στρατηγική κουλτούρα, κλπ) με κορωνίδα την Στρατιωτική Ισχύ! Χωρίς αυτήν όλοι οι άλλοι παράγοντες είναι χωρίς σημασία. Η παντελής απουσία Στρατηγικής Εθνικής Ασφάλειας (σημ. ήλθε το πλήρωμα του χρόνου να συνταχθεί επιτέλους) και αυτά που θα πρέπει να πράξουμε εμείς οι ίδιοι οι Έλληνες δεν αντισταθμίζονται από κανένα δίκτυο συνεργασιών και συμμαχιών. <br /> <br /> Κλείνοντας τις σκέψεις αυτές αισθάνομαι υποχρεωμένος μιας και όλοι ομιλούν για Συμμαχίες να θυμίσω την παρακάτω διαπίστωση του Παναγιώτη Κονδύλη που έχει διαχρονική ισχύ: «Καμία προστασία και καμιά συμμαχία δεν διασφαλίζει τελειωτικά όποιον βρίσκεται μαζί της σε σχέση μονομερούς εξάρτησης. Η αξία μιας συμμαχίας για μιαν ορισμένη πλευρά καθορίζεται από το ειδικό βάρος της πλευράς αυτής μέσα στο πλαίσιο της συμμαχίας. Ισχυροί σύμμαχοι είναι άχρηστοι σε όποιον δεν διαθέτει ο ίδιος σεβαστό ειδικό βάρος, εφ’ όσον ανάλογα με τούτο εδώ αυξομειώνεται το ενδιαφέρον των ισχυρών» <br /> <br /> <b><i>* Ο Αντιστράτηγος ε.α. Κωνσταντίνος Λουκόπουλος είναι επικεφαλής στο «Παρατηρητήριο Liberal»</i></b><br /> <br /> <a href="https://www.liberal.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Ενδεχόμενη Ελληνογαλλική Στρατιωτική Συνεργασία και λοιπές… Συμμαχίες!

Του Κωνσταντίνου Λουκόπουλου * Η συνάντηση του Έλληνα Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη με τον Πρόεδρο της Γαλλικής Δημοκρατίας Εμμανούελ ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η ανατολική Συρία ανάμεσα στην εξυπνάδα της Άγκυρας και τον Αμερικανό ψηφοφόρο

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEifukyM8TR-Myg2UkRqnXTkRtob6glQzSJYZGhLDNwpha3rJeUtoUnBBI2EucDdkuGyjczd6o32sVz4Ecw07qQBMHg8eqg5r4gmzo9Kh-1oA_3i7FFisZ_z2lGI8kKF-q2ijRVPb1xBTIU/s1600/USA_turkey_flags.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="459" data-original-width="630" height="466" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEifukyM8TR-Myg2UkRqnXTkRtob6glQzSJYZGhLDNwpha3rJeUtoUnBBI2EucDdkuGyjczd6o32sVz4Ecw07qQBMHg8eqg5r4gmzo9Kh-1oA_3i7FFisZ_z2lGI8kKF-q2ijRVPb1xBTIU/s640/USA_turkey_flags.jpg" width="640" /></a></div> <h3> <span style="font-weight: normal;">Eνα από τα πιο σημαντικά βήματα του Τραμπ σε σχέση με τον συριακό φάκελο, είναι να απεμπλακεί από αυτήν την περίπλοκη κατάσταση.</span></h3> <b>Εύα Ι. Κουλουριώτη*</b><br /> Μετά από δύο εβδομάδες μαραθώνιων διαπραγματεύσεων, ανακοινώθηκε από την αμερικανική και τουρκική πλευρά μνημόνιο κατανόησης που περιγράφει αυτό που αποκαλεί η Άγκυρα”διάδρομο ειρήνης” και η Ουάσιγκτον ένα κοινό κέντρο συντονισμού στην βορειοανατολική Συρία. Μετά από αυτήν την συμφωνία πολλές αναλύσεις από ανατολών εις δυσμάς προσπαθούν να διατυπώσουν την άποψή τους γι’αυτήν. Οι προσκείμενοι στην Άγκυρα την θεωρούν μεγάλη της νίκη, ενώ οι δυτικοί παρατηρητές την βλέπουν ως μια μεγάλη απώλεια για την Τουρκία και ότι στο πεδίο η τουρκική διπλωματία δεν αποκόμισε κάποιο κέρδος παρά μόνο υποσχέσεις χωρίς συγκεκριμένες ημερομηνίες, λίγο πολύ όπως η συμφωνία για το Μάνμπιτζ. Μεταξύ όλων αυτών, οι πλευρές, δεδομένου ότι δεν έχουν γίνει γνωστές οι λεπτομέρειες της συμφωνίας αυτής, προσπαθούν να χειραγωγήσουν την κοινή γνώμη σύμφωνα τις ιδιαιτερότητές τους και την ατζέντα τους. Θα εξηγήσω εδώ το πλαίσιο των διαπραγματεύσεων, το χρονοδιάγραμμα και τα αποτελέσματα των τελευταίων ημερών, με πραγματιστική γλώσσα μακριά από συναισθήματα που δεν έχουν καμμία θέση στην πολιτική.<br /> <br /> Είναι ξεκάθαρο, χωρίς αμφιβολία, ότι ένα από τα πιο σημαντικά βήματα του Τραμπ σε σχέση με τον συριακό φάκελο, είναι να απεμπλακεί από αυτήν την περίπλοκη κατάσταση. Αυτή η πραγματικότητα ήταν εμφανής στις ομιλίες του πριν την άφιξή του στο Λευκό Οίκο και μεταφράστηκε στο έδαφος κατόπιν. Η οικονομική προσέγγιση του Τραμπ προσδιορίζει την Συρία ως μια έρημο πλημμυρισμένη από το αίμα των Συρίων, στην οποία δεν έχει ”ούτε καμήλες, ούτε πρόβατα”, δεν έχει κανένα συμφέρον. Η ποσότητα και η ποιότητα του συριακού πετρελαίου δεν είναι σημαντικές ώστε η παρουσία των ΗΠΑ στην περιοχή να έχει κάποιο οικονομικό αντίκρισμα. Ο Τραμπ θεωρεί ότι ένα μεγάλο μέρος των Αμερικανών ψηφοφόρων είναι κουρασμένο από τους πολέμους εκτός συνόρων, οπότε η επαναφορά χιλιάδων στρατιωτών πίσω στην πατρίδα και τις οικογένειές τους είναι ένα πολύ σημαντικό σημείο στην προεκλογική στρατηγική του για το όραμά του να είναι και πάλι υποψήφιος. Αυτό το βήμα του Τραμπ, ακόμα και εάν εξυπηρετεί την κατάσταση στην Μέση Ανατολή, αποτελεί την βασική προσωπική του άποψη. Γι’αυτό, η Ουάσιγκτον άρχισε να αναζητά στρατιωτικές δυνάμεις που θα κάλυπταν το αμερικανικό κενό στην ανατολική Συρία. Όμως, η επικοινωνία με τους δυτικούς συμμάχους δεν απέδωσε. Η Γερμανία, η Ιταλία και η Αυστρία απέρριψαν το αίτημα των ΗΠΑ, ενώ η απάντηση της Γαλλίας και της Βρετανίας ήταν δειλή και πέρα από τις αμερικανικές προσδοκίες. Το Παρίσι και το Λονδίνο συμφώνησαν να αυξήσουν τον αριθμό των στρατιωτών τους κατά 10-15% που αναλογεί σε περίπου 500 στρατιώτες. Οι ΗΠΑ χρειάζονται τουλάχιστον 5.000 στρατιώτες. Έτσι, η Ουάσιγκτον προχώρησε στο σχέδιο Β, που βασίζεται στην χρήση των αραβικών δυνάμεων. Εκείνη τη στιγμή η Άγκυρα άρχισε να αυξάνει τις απειλές της για να επιβάλει μια ασφαλή ζώνη στην ανατολική Συρία.<br /> <br /> Μετά την απώλεια της Κωνσταντινούπολης και της Άγκυρας στις τουρκικές δημοτικές εκλογές που έδειξε σημαντική πτώση στη δημοτικότητα του Ερντογάν και του κόμματός του, η τουρκική κυβέρνηση άρχισε να επανεξετάζει την στάση της σε πολλούς φακέλους, με κύριο τον φάκελο των διεθνών σχέσεων και δεύτερο την παρουσία των Συρίων προσφύγων στην Τουρκία. Ο Ερντογάν, εμμένοντας στην συμφωνία των S-400, άρχισε να αισθάνεται τους κινδύνους των αμερικανικών απειλών για την τουρκική οικονομία που είναι δυνατόν να αποτελέσουν το τελειωτικό πλήγμα για την διατήρηση του ΑΚΡ στην ηγεσία της χώρας. Παρά τις δυνατές εσωκομματικές φωνές ότι η συμφωνία πρέπει να ακυρωθεί ή να αναβληθεί, ο Ερντογάν έκρυβε το τελευταίο από τα χαρτιά του που αποκάλυψε κατά τη σύνοδο κορυφής των G20 και του οποίου το αποτέλεσμα ήταν η συμφωνία για την ”ασφαλή ζώνη” στην ανατολική Συρία. Και όμως, ο Ερντογάν μπόρεσε να συνδέσει έξυπνα το ζήτημα των S-400 με τον φάκελο της ανατολικής Συρίας. Για να γίνει αυτό κατανοητό πρέπει να διαβαστεί προσεκτικά η χρονολογική σειρά των γεγονότων.<br /> <br /> Στην πραγματικότητα, η τουρκική κυβέρνηση άρχισε να ασκεί πιέσεις στην Ουάσιγκτον σχετικά με την ασφαλή περιοχή στην ανατολική Συρία το περυσινό φθινόπωρο. Η Άγκυρα ανακοίνωσε την αποστολή ισχυρών στρατιωτικών δυνάμεων στα τουρκο-συριακά σύνορα και αύξησε το επίπεδο ετοιμότητας των δυνάμεων της ένοπλης συριακής αντιπολίτευσης που βρίσκονται στις περιοχές της ”Ασπίδας του Ευφράτη” και του Αφρίν. Η αμερικανική πίεση εκείνης της περιόδου ώθησε την Άγκυρα να τηρήσει στάση αναμονής. Όμως, τον Δεκέμβριο του περασμένου έτους, μετά από τηλεφωνική επικοινωνία Τραμπ-Ερντογάν, ο Ερντογάν πέτυχε να πείσει τον Τραμπ να συμμερισθεί τις απόψεις του για τον συριακό φάκελο και να υποχωρήσει. Παράλληλα, παρά την προσωπική δήλωση Τραμπ ότι θα αποχωρήσει από την Συρία πολύ σύντομα, οι εσωτερικές κυβερνητικές πιέσεις αλλά και αυτές των Ευρωπαίων συμμάχων και των Ισραηλινών τον έκαναν να αναβάλει αυτό το βήμα. Επίσης, η Τουρκία ήταν απασχολημένη με τα εσωτερικά της και τον φάκελο του Ίντλιμπ.<br /> <br /> Στις αρχές του περασμένου μήνα, ταυτόχρονα με την άφιξη των πρώτων τμημάτων του πυραυλικού συστήματος S-400 και χωρίς προειδοποίηση, η Άγκυρα επανέφερε το θέμα της ασφαλούς περιοχής στην βορειοανατολική Συρία. Αύξησε τις απαιτήσεις της και προώθησε χιλιάδες Τούρκων και Συρίων που ανήκουν στην συριακή ένοπλη αντιπολίτευση στρατιωτών προς τα σύνορα της Συρίας την ίδια στιγμή που η Ουάσιγκτον ετοιμαζόταν να επιβάλει οικονομικές και στρατιωτικές κυρώσεις στην Άγκυρα σε απάντηση για την αγορά του συστήματος S-400 μετά και τη λήξη της στρατιωτικής συνεργασίας για τα F-35. Αυτή η έξυπνη τουρκική κίνηση έβαλε την Ουάσιγκτον από την θέση ισχύος στην θέση του φίλου και οδήγησε στην έναρξη μακρών διαπραγματεύσεων με τους Τούρκους αξιωματούχους για να φθάσουν στο μνημόνιο κατανόησης που δημοσιεύθηκε πρόσφατα.<br /> <br /> Όσο για το αποτέλεσμα, παρά το ότι δεν είναι σαφές τί έχει συμφωνηθεί μεταξύ Άγκυρας και Ουάσιγκτον, το πιο σημαντικό είναι ότι η Άγκυρα δεν θα αντιμετωπίσει πρόσθετες οικονομικές κυρώσεις, και αυτό από μόνο του είναι ένα σημαντικό διπλωματικό επίτευγμα, μιλώντας με πολιτικούς και οικονομικούς όρους. Από όσα κυκλοφορούν τελευταία στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, το πιο κοντινό στην πραγματικότητα είναι ότι θα υπάρξουν δύο ”διάδρομοι ειρήνης”.Ο πρώτος θα είναι υπό την πλήρη επιρροή και προστασία των δυνάμεων που ανήκουν στην συριακή ένοπλη αντιπολίτευση και τον οποίο θα μπορεί η Τουρκία να χρησιμοποιήσει για να επαναπροωθήσει χιλιάδες Συρίων προσφύγων. Θα είναι περιορισμένος και όχι εντός των τουρκικών επιδιώξεων. Η δεύτερη ζώνη θα έχει μεγαλύτερο μήκος και βάθος σε συνεργασία με τις ΗΠΑ. Η Άγκυρα θα μπορεί να μετακινεί τα στρατεύματά της σε αυτήν και θα μπορεί να δημιουργήσει στρατιωτικές βάσεις - παρατηρητήρια. Από την άλλη πλευρά, η Ουάσιγκτον, ή μάλλον ο Τραμπ, θα έχει αποκτήσει επιπρόσθετες δυνάμεις εντός της ανατολικής Συρίας, κάτι που θα συμβάλει στην επιτάχυνση του χρονοδιαγράμματος αποχώρησης των αμερικανικών δυνάμεων από την περιοχή. Με αυτό το σενάριο οι κερδισμένοι θα είναι η Άγκυρα και η Ουάσιγκτον, ενώ ο μόνος χαμένος αυτής της συμφωνίας θα είναι οι κουρδικές πολιτοφυλακές που αρχίζουν να αισθάνονται ότι το όνειρό τους για ένα κουρδικό κράτος είναι πλέον παρελθόν.<br /> <br />  <b>*Πολιτική αναλύτρια ειδική σε θέματα Μέσης Ανατολής</b><br /> <div> <br /> <a href="https://www.huffingtonpost.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Η ανατολική Συρία ανάμεσα στην εξυπνάδα της Άγκυρας και τον Αμερικανό ψηφοφόρο

Eνα από τα πιο σημαντικά βήματα του Τραμπ σε σχέση με τον συριακό φάκελο, είναι να απεμπλακεί από αυτήν την περίπλοκη κατάσταση. Εύα Ι. ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο ιπτάμενος Ιρανός

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEixRXS07hfQmyrjOZ7xB-ku26G3tVDoKFGNYiqVzdi8psoKFdGxk5BJrenOaoLh4qHNv9dcOv1gE4b_3a88RqcikIxvc5vUka8VQ4W_WIPvAIufX0VqnOJAUBZYzpnH6IuiDPMAEky4Xhw/s1600/Grace1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="541" data-original-width="1000" height="346" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEixRXS07hfQmyrjOZ7xB-ku26G3tVDoKFGNYiqVzdi8psoKFdGxk5BJrenOaoLh4qHNv9dcOv1gE4b_3a88RqcikIxvc5vUka8VQ4W_WIPvAIufX0VqnOJAUBZYzpnH6IuiDPMAEky4Xhw/s640/Grace1.jpg" width="640" /></a></div> <h3> <span style="font-weight: normal;">Τεχεράνη: Πουλήσαμε το πετρέλαιο του τάνκερ, ο ιδιοκτήτης του θα πει πού θα πάει το πλοίο<br />Δεν φαίνεται να κατευθύνεται πλέον προς την Τουρκία το σκάφος. </span></h3> To Ιράν έχει πουλήσει το πετρέλαιο που μεταφέρει το δεξαμενόπλοιο Adrian Darya 1 (πρώην Grace 1)- που είχε καταληφθεί από Βρετανούς πεζοναύτες στο Γιβραλτάρ και αφέθηκε ελεύθερο πριν λίγο καιρό- και ως εκ τούτου είναι ο ιδιοκτήτης του αυτός που θα αποφασίσει πού θα πάει το πλοίο, δήλωσε Ιρανός κυβερνητικός εκπρόσωπος.<br /> <br /> Σύμφωνα με το Reuters, ναυτιλιακά δεδομένα της Refinitiv Eikon δεν δείχνουν πλέον το τάνκερ να κατευθύνεται προς την Τουρκία. Υπενθυμίζεται πως τα αρχικά δεδομένα υποδείκνυαν πως προορισμός του ήταν το λιμάνι της Καλαμάτας, ωστόσο η Ελλάδα αποσαφήνισε πως θα δεν παρέχει βοήθεια/ υποστήριξη στο σκάφος. Στη συνέχεια, δεδομένα το Σάββατο το έδειχναν να πηγαίνει προς το λιμάνι της Μερσίνης στην Τουρκία, όπου θα κατέπλεε στις 31 Αυγούστου.<br /> <br /> <img src="https://img.huffingtonpost.com/asset/5d639cc92500004b0071949f.jpeg?ops=scalefit_630_noupscale" /> <br /> Marine Traffic<br /> <br /> Τη Δευτέρα τα δεδομένα της Refinitiv Eikon δεν υποδείκνυαν προορισμό για το σκάφος, το οποίο φαίνεται να βρίσκεται νότια της ηπειρωτικής Ελλάδας/ δυτικά της Κρήτης.<br /> <br /> Το Adrian Darya 1, προηγουμένως Grace 1, αφέθηκε ελεύθερο στα μέσα Αυγούστου από τις αρχές του Γιβραλτάρ, μετά από ένα διάστημα πέντε εβδομάδων κατά το οποίο κρατήθηκε λόγω υποψιών πως μετέφερε ιρανικό πετρέλαιο στη Συρία κατά παράβαση των κυρώσεων της ΕΕ.<br /> <br /> Οι ΗΠΑ, που υποστηρίζουν ότι το τάνκερ ανήκει στους Φρουρούς της Επανάστασης του Ιράν (οι οποίοι έχουν χαρακτηριστεί τρομοκρατική οργάνωση από την Ουάσινγκτον) έχουν προειδοποιήσει τις χώρες της περιοχής να μην του παρέχουν οποιαδήποτε βοήθεια.<br /> <br /> <a href="https://www.huffingtonpost.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Ο ιπτάμενος Ιρανός

Τεχεράνη: Πουλήσαμε το πετρέλαιο του τάνκερ, ο ιδιοκτήτης του θα πει πού θα πάει το πλοίο Δεν φαίνεται να κατευθύνεται πλέον προς την Του...

Διαβάστε την συνέχεια