Από το 2011 είχε έτοιμο το σχέδιο ξεπουλήματος της ΔΕΗ!!! (ΒΙΝΤΕΟ)

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://www.hellasforce.com/wp-content/uploads/2014/07/1292-620x412.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://www.hellasforce.com/wp-content/uploads/2014/07/1292-620x412.jpg" /></a></div> <br /> Ναι στην πώληση της ΔΕΗ . Η θέση του Αντώνη Σαμαρά για την ΔΕΗ σε ομιλία του απο το 2011...<br /> Έτσι απλά... <br /> Δείτε το βίντεο.<br /> <iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="480" src="//www.youtube.com/embed/t4cSHWeVlYo" width="640"></iframe><br /> <a href="http://www.hellasforce.com/" target="_blank">πηγή</a>

Από το 2011 είχε έτοιμο το σχέδιο ξεπουλήματος της ΔΕΗ!!! (ΒΙΝΤΕΟ)

Ellada simera 0 17:57

Ναι στην πώληση της ΔΕΗ . Η θέση του Αντώνη Σαμαρά για την ΔΕΗ σε ομιλία του απο το 2011... Έτσι απλά... Δείτε το βίντεο. πηγή… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Οι Αμερικανοί προτείνουν: Στρατόπεδα συγκέντρωσης, εκτελέσεις και εθνοκάθαρση στην Ουκρανία!

<a hidefocus="true" href="http://www.hellasforce.com/wp-content/uploads/2014/07/usa_ukraine_flags.jpg" rel="prettyPhoto[gallery76320]"><img alt="Οι Αμερικανοί συμβουλάτορες προτείνουν: Στρατόπεδα συγκέντρωσης, εκτελέσεις και εθνοκάθαρση στην Ουκρανία!" class="frame_box alignleft" height="350" src="http://www.hellasforce.com/wp-content/uploads/2014/07/usa_ukraine_flags-620x412.jpg" width="620" /></a><br /> <br /> <strong>ΑΠΟΔΟΣΗ-ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: HELLASFORCE</strong><br /> Ένα υπόμνημα που διέρρευσε και αποδίδεται στη RAND Corporation (δεξαμενή σκέψης) προτείνει στην ουκρανική κυβέρνηση να συμμετάσχει σε ένα ολοκληρωτικό πόλεμο στα ανατολικά της χώρας, παύοντας όλες τις επικοινωνίες, βάζοντας τους πολίτες σε στρατόπεδα συγκέντρωσης και σκοτώνοντας όλους όσους αντιστέκονται!<br /> Στη συγκλονιστική επιστολή, η οποία έχει διαρρεύσει σε διαδικτυακά μέσα μαζικής ενημέρωσης, η συμβουλή προσφέρει βήμα προς βήμα ένα βάναυσο οδηγό για το πως ο Πέτρο Ποροσένκο θα ασχοληθεί με τον πληθυσμό στην ανατολική Ουκρανία. Η αυθεντικότητα του εγγράφου που φέρει το λογότυπο της εταιρείας RAND, ωστόσο, δεν μπορεί να επαληθευθεί απόλυτα.<br /> Η RAND Corporation είναι μη κερδοσκοπική παγκόσμια δεξαμενή σκέψης που προσφέρει έρευνα και ανάλυση για τις ένοπλες δυνάμεις των ΗΠΑ.<br /> Στην πρώτη του γραμμή, το μνημόνιο σημειώνει ότι το ειρηνευτικό σχέδιο που περιγράφεται από τον νέο πρόεδρο Poroshenko είναι πιθανό να αποτύχει. Ωστόσο, προσθέτει, τα πολιτικά και υλικά μειονεκτήματα της επιχείρησης, θα πρέπει να «αντισταθμιστούν» από τα κέρδη.<br /> Η ανατριχιαστική επιστολή, στη συνέχεια, παραθέτει τα πλεονεκτήματα που θα έχει μια πλήρους κλίμακας στρατιωτική επίθεση εναντίον των δύο αποσχισθεισών περιοχών της Ανατολικής Ουκρανίας.<br /> Το φιλο-ρωσικό πολιτικό κίνημα, υποστηρίζει η σχετική συμβουλή, θα αποδεκατιστεί και οι φιλο-ρωσικοί ψηφοφόροι θα αποδιοργανωθούν.<br /> Αντί της προάσπισης των προμηθειών άνθρακα της περιοχής ως πηγή απασχόλησης στο μέλλον, ο αποδεκατισμός της βιομηχανίας άνθρακα στις μάχες, θα σήμαινε ότι θα μπορούσε γρήγορα να κλείσει, απαλλάσσοντας έτσι την Ουκρανία από το επαχθές κόστος της επιδότησης.<br /> Ο τερματισμός της λειτουργίας των βιομηχανιών τιυ Donbass θα σήμαινε και μείωση της κατανάλωσης του φυσικού αερίου της Ρωσίας και την καταστροφή της τοπικής ολιγαρχίας της φατρίας του Rinat Akhmetov και της πολιτική και οικονομικής επιρροής του.<br /> Η συγκλονιστική έκθεση απαριθμεί μια στρατιωτική εκστρατεία σε τρία στάδια για να εγγυηθεί τη νίκη. Το πρώτο στάδιο, το οποίο ονομάζεται «πλήρης απομόνωση των περιοχών ανταρτών», υποθέτοντας ότι όλοι οι άμαχοι που έχουν μείνει πίσω είναι «συνένοχοι στην αναταραχή, ή υποστηρικτικοί σε αυτή.»<br /> Προτείνει να επιβληθεί στρατιωτικός νόμος στην περιοχή με αυστηρή απαγόρευση της κυκλοφορίας 20:00-06:00, ενώ όλες οι τοπικές αρχές να δεχθούν τερματισμό των δυνατοτήτων τους και το Σύνταγμα να ανασταλεί στην περιοχή.<br /> Οι περιφέρειες θα πρέπει στη συνέχεια να περικυκλωθούν με στρατεύματα, με ιδιαίτερη προσοχή σε περιοχές που συνορεύουν με τη Ρωσία.<br /> Όσον αφορά τα μέσα μαζικής ενημέρωσης συνιστά ότι όλες οι υπηρεσίες ραδιοτηλεοπτικής μετάδοσης, τηλεφώνων και κινητών επικοινωνιών και υπηρεσιών διαδικτύου στην περιοχή, θα πρέπει να κλείσουν και ότι τα διεθνή μέσα ενημέρωσης θα πρέπει να «υπόκεινται σε ειδικό καθεστώς.»<br /> Στη συνέχεια, αρχίζει το δεύτερο στάδιο της επιχείρησης, που ονομάζεται εκκαθαριστική, η οποία περιλαμβάνει μια σταδιακή σύσφιξη του κύκλου των στρατευμάτων γύρω από την περιοχή, που ακολουθείται από αεροπορικές επιδρομές και στη συνέχεια βομβαρδιστικές και πυροβολικές επιθέσεις ενάντια στις στρατηγικές εγκαταστάσεις του «εχθρού».<br /> Χωρίς καμία εμφανή σκέψη για την ανθρώπινη ζωή, οι συγγραφείς της RAND στη συνέχεια, συμβουλεύουν ότι η χρήση των μη συμβατικών όπλων δεν θα πρέπει να αποκλειστεί «για να διασφαλίσει μικρότερες απώλειες μεταξύ του προσωπικού μας».<br /> Οι συγγραφείς, οι οποίοι έχουν φαινομενικά ελάχιστη, ή καμία γνώση της κατάστασης στην ανατολική Ουκρανία, στη συνέχεια αναφέρουν ότι οι οικισμοί πρέπει να απελευθερωθούν ένας προς έναν, με τανκς να πηγαίνουν πρώτα, ακολουθούμενα από το πεζικό, που θα πρέπει να πυροβολεί για να σκοτώσει οποιονδήποτε φέρει όπλο.<br /> Σε αυτό που φαίνεται να είναι εθνοκάθαρση, όλοι οι άρρενες ενήλικες θα πρέπει να μετακινηθούν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, ενώ όποιος προσπαθεί να αντισταθεί, θα πρέπει να εκτελείται. Παιδιά κάτω των 13 ετών και τα άτομα ηλικίας άνω των 60, θα πρέπει να μεταφερθούν σε ειδικά εξοπλισμένες εγκαταστάσεις σε άλλες περιοχές.<br /> Σε μια περίεργη συμβουλή που εμφανίζεται, στην καλύτερη περίπτωση μη ρεαλιστική και στη χειρότερη διαταραγμένη, η RAND λέει ότι ο οποιοσδήποτε με μελανιές, σημάδια από φθορά, ίχνη πυρίτιδας ή πετρέλαιο στα ρούχα του, θα πρέπει να δικαστεί για αποσχιστικές τάσεις και τρομοκρατία. <br /> Όσοι τυχεροί κάτοικοι δεν εμπίπτουν σε αυτές τις κατηγορίες, θα μπορούν να επιστρέψουν στην πατρίδα τους μετά από μια περίοδο δύο μηνών «εγκλεισμού» και στη συνέχεια θα υποβληθούν σε παρακολούθηση από τις υπηρεσίες ασφαλείας.<br /> Το Τρίτο Στάδιο, το οποίο ειρωνικά ονομάζεται «Back to Normal», αναφέρει ότι θα πρέπει τότε να επιτραπεί σε όλους τους πρόσφυγες «από την εμπόλεμη ζώνη» να επιστρέψουν στην πατρίδα τους. Αυτό βέβαια αρχικά σημαίνει ότι θα έχουν ένα σπίτι για να επιστρέψουν και δεύτερον, θα ήθελαν να επιστρέψουν στην πατρίδα τους, σε μια περιοχή που τώρα είναι τόσο διαιρεμένη με ουκρανικές και ρωσικές εθνότητες.<br /> Ωστόσο, οι άνδρες ηλικίας 18-60 θα «ελέγχονται» σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, ενώ η περιουσία των καταδικασθέντων και των εκτοπισμένων κατοίκων των Ντόνετσκ και Λουχάνσκ θα πρέπει να εθνικοποιηθούν.<br /> Η περιοχή της τιμωρητικής επιχείρησης θα πρέπει να είναι «εκτός ορίων» από ξένα μέσα μαζικής ενημέρωσης, καταλήγει το υπόμνημα.<br /> Στο τέλος του εγγράφου υπάρχει μια σημείωση που αναφέρει: Αν το ενεργό στάδιο της αντιτρομοκρατικής επιχείρησης τελειώσει όχι μετά την 1η Σεπτεμβρίου, ο στρατιωτικός νόμος θα πρέπει να αρθεί όχι νωρίτερα από την 1η Ιανουαρίου 2015.<br /> Ορίστε λοιπόν το χρονοδιάγραμμα που έχουν οι Ουκρανοί φασίστες και οι Αμερικανοί χειριστές τους… Τον Πούτιν τον ρώτησε κανείς;<br /> <a hidefocus="true" href="http://www.hellasforce.com/wp-content/uploads/2014/07/rand_eggrafo.jpg"><img alt="rand_eggrafo" class="alignnone size-full wp-image-76322" height="1028" src="http://www.hellasforce.com/wp-content/uploads/2014/07/rand_eggrafo.jpg" width="690" /></a><br /> <a hidefocus="true" href="http://www.hellasforce.com/wp-content/uploads/2014/07/rand_eggrafo1.jpg"><img alt="rand_eggrafo1" class="alignnone size-full wp-image-76321" height="1054" src="http://www.hellasforce.com/wp-content/uploads/2014/07/rand_eggrafo1.jpg" width="690" /></a><br /> <a href="http://www.hellasforce.com/" target="_blank">πηγή</a>

Οι Αμερικανοί προτείνουν: Στρατόπεδα συγκέντρωσης, εκτελέσεις και εθνοκάθαρση στην Ουκρανία!

Ellada simera 0 17:50

ΑΠΟΔΟΣΗ-ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: HELLASFORCE Ένα υπόμνημα που διέρρευσε και αποδίδεται στη RAND Corporation (δεξαμενή σκέψης) προτείνει στην ουκρανική κυβέρνηση να συμμετάσχει σε ένα ολοκληρωτικό πόλεμο στα ανατολ… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Η Ελλάδα να ακολουθήσει το παράδειγμα της Κύπρου

<img alt="Η Ελλάδα να ακολουθήσει το παράδειγμα της Κύπρου" class="attachment-588x330" height="350" src="http://mignatiou.com/wp-content/uploads/2014/07/ELLADA-ENERGEIA01-14MARCH2014.jpg" title="Η Ελλάδα να ακολουθήσει το παράδειγμα της Κύπρου" width="640" /><br /> <br /> <strong>Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ</strong><br /> <strong>Την περασμένη </strong>Τρίτη, η ελληνική κυβέρνηση έκανε ένα μεγάλο βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση. Ξεπέρασε τις αδικαιολόγητες φοβίες της και παρουσίασε στο Λονδίνο το πρόγραμμα παραχωρήσεων για έρευνα υδρογονανθράκων στον θαλάσσιο χώρο της Δυτικής Ελλάδας και νότια της Κρήτης. Βέβαια, ο καθένας αντιλαμβάνεται ότι η Αθήνα άφησε έξω από τους σχεδιασμούς της το Αιγαίο και τις περιοχές που η Τουρκία χαρακτηρίζει «αμφισβητούμενες».<span id="more-33731"></span><br /> <strong>Η κυβέρνηση</strong> θα μπορούσε να κάνει και το άλμα, αλλά δεν τόλμησε. Ενώ τόνιζε πως στη διάρκεια της ελληνικής προεδρίας της ΕΕ θα εστιαζόταν στη «Θαλάσσια Πολιτική», το τέλος της (προεδρίας), την περασμένη Δευτέρα, ήταν απογοητευτικό, αφού δεν είχε το σθένος να προχωρήσει σε ανακήρυξη της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ). Είναι ένα θέμα που δίχασε την κυβέρνηση, αφού ο πρωθυπουργός και ο υπουργός των Εξωτερικών έχουν διαφορετικές απόψεις, και στηρίζονται σε θέσεις συμβούλων που απέχουν… χιλιόμετρα.<br /> <strong>Ομως είναι </strong>εξαιρετικά θετική η απόφαση να καλέσουν στην Αθήνα τον Σόλωνα Κασίνη, τον άνθρωπο που γνωρίζει τον τρόπο ανακήρυξης της ΑΟΖ στην Κύπρο και τις μεθόδους παραχώρησης των οικοπέδων της για έρευνες. Αλλωστε, η εμπειρία του από το νησί είναι εξαιρετικά σημαντική και ο επιστήμονας αυτός γνωρίζει στην πράξη πώς «γίνεται η δουλειά». Ηταν ηγετικό μέλος μίας ομάδας που έφερε σε πέρας τις οδηγίες του τότε Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, Τάσσου Παπαδόπουλου. Μαζί με τον υπουργό Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, Γιάννη Μανιάτη, θα μπορούσαν να κάνουν θαύματα, εάν ο πρωθυπουργός και ο υπουργός Εξωτερικών βαδίσουν με βάση τα δικαιώματα που παραχωρεί στις χώρες το Δίκαιο της Θάλασσας.<br /> <strong>Η Κυπριακή </strong>Δημοκρατία βρίσκεται υπό την καθημερινή απειλή της κατοχικής δύναμης. Χιλιάδες στρατιώτες της Τουρκίας βρίσκονται στο νησί, εκατοντάδες άρματα μάχης στοχεύουν τις ελεύθερες περιοχές, ενώ η αεροπορία της μπορεί να φτάσει στην Κύπρο σε έξι λεπτά. Παρ’ όλα αυτά η Λευκωσία προχώρησε στην ανακήρυξη της ΑΟΖ και δεν φοβήθηκε τον Αττίλα. Υπό τα δεδομένα αυτά, η στάση της Αθήνας είναι τουλάχιστον περίεργη. Ας ελπίσουμε ότι θα επιτραπεί στον κ. Κασίνη να υλοποιήσει το επιτυχημένο σχέδιο που εκπόνησε η ομάδα του για την Κύπρο?<br /> <a href="http://mignatiou.com/" target="_blank">πηγή</a>

Η Ελλάδα να ακολουθήσει το παράδειγμα της Κύπρου

Ellada simera 0 17:42

Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ Την περασμένη Τρίτη, η ελληνική κυβέρνηση έκανε ένα μεγάλο βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση. Ξεπέρασε τις αδικαιολόγητες φοβίες της και παρουσίασε στο Λονδίνο το πρόγραμμα παραχωρήσε… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Τι πραγματικά συμβαίνει στη Μέση Ανατολή

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://c6.nrostatic.com/sites/default/files/uploaded/pic_giant_061714_SM_ISIS-Iran-and-the-Rot-of-Political-Islam.jpg" imageanchor="1" peppycount="4" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="372" src="http://c6.nrostatic.com/sites/default/files/uploaded/pic_giant_061714_SM_ISIS-Iran-and-the-Rot-of-Political-Islam.jpg" width="640" /></a></div> <b><i><br /></i></b> <b><i>5-7-2014</i></b><br /> <b><i>Fischer Joschka </i></b><br /> <span style="font-family: Georgia, Times, serif; font-size: 15px; line-height: 21px;"><b>Ο καταστρεπτικός ρόλος των Αμερικανών στη διαφαινόμενη διάλυση του Ιράκ και στην προέλαση των τζιχαντιστών - Η άνοδος των Κούρδων, οι φιλοδοξίες του Ιράν και η εύθραυστη ισορροπία της Ιορδανίας</b></span><br /> <div style="border-bottom-width: 0px; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-top-width: 0px; margin: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"> <span style="font-family: Georgia, Times, serif; font-size: 15px; line-height: 21px;">Από τότε που ο </span><strong style="font-family: Georgia, Times, serif; font-size: 15px; line-height: 21px;">Φράνσις Φουκουγιάμα </strong><span style="font-family: Georgia, Times, serif; font-size: 15px; line-height: 21px;">υποστήριξε, πριν από 20 χρόνια, πως ο κόσμος μας έφτασε στο τέλος της Ιστορίας, η ίδια η Ιστορία έχει κάνει την υφήλιο να κρατάει την ανάσα της.</span><span style="font-family: Georgia, Times, serif; font-size: 15px; line-height: 21px;"> <a href="https://www.blogger.com/null" name="more" peppycount="5"></a></span><span style="font-family: Georgia, Times, serif; font-size: 15px; line-height: 21px;">Η άνοδος της Κίνας, οι τρομοκρατικές επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου 2001, οι πόλεμοι στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν, οι συγκρούσεις στα Βαλκάνια, η παγκόσμια οικονομική κρίση του 2008, η Αραβική Ανοιξη και ο εμφύλιος στη Συρία, όλα αυτά διαψεύδουν το όραμα του Φουκουγιάμα για τον</span><em style="border-bottom-width: 0px; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-top-width: 0px; font-family: Georgia, Times, serif; font-size: 15px; line-height: 21px; margin: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"> «αδιαμφισβήτητο θρίαμβο της φιλελεύθερης δημοκρατίας».  </em><span style="font-family: Georgia, Times, serif; font-size: 15px; line-height: 21px;">Στην πραγματικότητα, η Ιστορία έκανε τον κύκλο της μέσα σε ένα διάστημα 25 ετών, από την πτώση του κομμουνισμού το 1989 ως τη νέα σύγκρουση Ρωσίας και Δύσης.</span><span style="font-family: Georgia, Times, serif; font-size: 15px; line-height: 21px;"> </span></div> <div style="background-color: white; border-bottom-width: 0px; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-top-width: 0px; font-family: Georgia, Times, serif; font-size: 15px; line-height: 21px; margin: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"> <br /> Ομως είναι στη Μέση Ανατολή όπου η Ιστορία γράφεται επί καθημερινής βάσεως και έχει τις πιο δραματικές των συνεπειών. Η παλιά Μέση Ανατολή που δημιουργήθηκε από τα απομεινάρια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο καταρρέει, γεγονός που οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στις ενέργειες των ΗΠΑ στην περιοχή αυτή.</div> <div style="background-color: white; border-bottom-width: 0px; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-top-width: 0px; font-family: Georgia, Times, serif; font-size: 15px; line-height: 21px; margin: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"> <br /> <strong>«Προπατορικό αμάρτημα» η αμερικανική εισβολή στο Ιράκ</strong></div> <div style="background-color: white; border-bottom-width: 0px; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-top-width: 0px; font-family: Georgia, Times, serif; font-size: 15px; line-height: 21px; margin: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"> Το «προπατορικό αμάρτημα» των ΗΠΑ ήταν η στρατιωτική επέμβαση στο Ιράκ το 2003 υπό την καθοδήγηση του προέδρου <strong>Τζορτζ Γ. Μπους</strong>. Οι «νεοσυντηρητικοί» που βρίσκονταν τότε στην εξουσία αγνόησαν την ανάγκη του να γεμίσει με κάποιον τρόπο το κενό εξουσίας που δημιουργήθηκε με την απομάκρυνση του <em style="border-bottom-width: 0px; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-top-width: 0px; margin: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">Σαντάμ Χουσεΐν</em>. Και η βιαστική, πρόωρη αποχώρηση των αμερικανικών στρατευμάτων, που διέταξε ο νυν πρόεδρος <strong>Μπαράκ Ομπάμα</strong>, αποτέλεσε μια δεύτερη αποτυχία της Ουάσιγκτον. Η αποχώρηση των αμερικανικών στρατευμάτων περίπου συνέπεσε με το ξέσπασμα των εξεγέρσεων της Αραβικής Ανοιξης και του εμφυλίου στη Συρία, ενώ η σχεδόν πεισματική παθητικότητα των ΗΠΑ να αναλάβουν τον ρόλο της δύναμης τήρησης της τάξης στην περιοχή απειλεί πλέον το Ιράκ με διάλυση, μια διάλυση που θα προκληθεί από την ταχεία αναρρίχηση του Ισλαμικού Κράτους στο Ιράκ και τη Συρία  (ISIS) που τώρα κατέχει την δεύτερη μεγαλύτερη πόλη του Ιράκ, τη Μοσούλη.</div> <div style="background-color: white; border-bottom-width: 0px; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-top-width: 0px; font-family: Georgia, Times, serif; font-size: 15px; line-height: 21px; margin: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"> Οντως, με την ISIS να ελέγχει το μεγαλύτερο μέρος της περιοχής βορειοδυτικά της Βαγδάτης, τα σύνορα Ιράκ - Συρίας σχεδόν καταργήθηκαν! Επίσης, πολλά σύνορα γειτονικών κρατών ενδέχεται να επανασχεδιαστούν με τη βία. Και ήδη μια τεράστια ανθρωπιστική καταστροφή είναι σχεδόν σίγουρο πως θα επιδεινωθεί. Αν η ISIS καταφέρει να εγκαθιδρύσει μια μόνιμη κρατική οντότητα σε μέρη του Ιράκ και της Συρίας, τότε θα επιταχυνόταν η διάλυση όλης της ευρύτερης περιοχής, οι ΗΠΑ θα έχαναν την «παγκόσμια μάχη τους εναντίον της τρομοκρατίας», ενώ θα απειλούνταν σοβαρά η παγκόσμια ειρήνη. Αλλά ακόμη και χωρίς το τρομοκρατικό κράτος της ISIS, η κατάσταση παραμένει εξαιρετικά ασταθής, επειδή ο εμφύλιος πόλεμος στη Συρία αποδεικνύεται εξαιρετικά μεταδοτικός.  Στην πραγματικότητα, ο όρος «εμφύλιος πόλεμος» είναι λανθασμένος, καθώς τα γεγονότα εκεί συνεπιφέρουν μια μάχη ανάμεσα στη Σαουδική Αραβία και στο Ιράν για την ευρύτερη περιφερειακή κυριαρχία, μια μάχη που πυροδοτείται από την προαιώνια κόντρα ανάμεσα στη σουνιτική πλειοψηφία και στη σιιτική μειοψηφία του Ισλάμ.</div> <div style="background-color: white; border-bottom-width: 0px; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-top-width: 0px; font-family: Georgia, Times, serif; font-size: 15px; line-height: 21px; margin: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"> <br /> <strong>Κερδισμένοι από τις συγκρούσεις οι Κούρδοι του Βόρειου Ιράκ</strong></div> <div style="background-color: white; border-bottom-width: 0px; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-top-width: 0px; font-family: Georgia, Times, serif; font-size: 15px; line-height: 21px; margin: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"> Οι Κούρδοι, με τη σειρά τους, αποτελούν έναν ακόμη ασταθή παράγοντα που μας κληροδότησε η Οθωμανική Αυτοκρατορία. Διαμοιρασμένοι ανάμεσα σε πολλές χώρες της Μέσης Ανατολής - Ιράν, Ιράκ, Συρία και Τουρκία - οι Κούρδοι μάχονται για το δικό τους κράτος εδώ και ολόκληρες δεκαετίες. Ωστόσο, έχουν επιδείξει μεγάλη αυτοσυγκράτηση στον Βορρά του Ιράκ μετά την πτώση του Σαντάμ, μένοντας ικανοποιημένοι με το να χτίσουν την δική τους, πολιτικά και οικονομικά αυτόνομη οντότητα - σε σημείο που πλέον είναι ανεξάρτητοι σε όλα πλην του ονόματος, ενώ διαθέτουν και έναν εξαιρετικά ισχυρό κι έμπειρο στρατό, τους Πεσμεργκά.<br /> <br /> Η ανάπτυξη της ISIS και η ανάκτηση της Μοσούλης φαίνεται πως έλυσε, με μια απλή κίνηση, όλες τις εδαφικές διαφορές ανάμεσα στην κεντρική κυβέρνηση του Ιράκ και στην περιφερειακή κυβέρνηση των Κούρδων, ευνοώντας τους τελευταίους, ειδικά όσον αφορά στην πόλη του Κιρκούκ. Μετά την υποχώρηση του ιρακινού στρατού, οι Πεσμεργκά αμέσως κατέλαβαν την πόλη, δίνοντας στους Κούρδους αποθέματα πετρελαίου και φυσικού αερίου.<br /> <br /> Επίσης, το γειτονικό Ιράν και η Τουρκία, αλλά και οι ΗΠΑ, σύντομα θα χρειαστούν τη βοήθεια των Πεσμεργκά απέναντι στην ISIS. Οπότε, εδώ ανοίγει ένα παράθυρο ευκαιρίας για τους Κούρδους να καταφέρουν να αποκτήσουν την πλήρη ανεξαρτησία τους, παρ' όλο που οι καλές τους σχέσεις τόσο με την Τουρκία όσο και με το Ιράν για την είσοδό τους στις παγκόσμιες αγορές θα μετριάσει τις όποιες πολιτικές φιλοδοξίες τους.  Εισβάλλοντας στο Ιράκ το 2003, οι ΗΠΑ άνοιξαν την πόρτα στο Ιράν να γίνει ο κυρίαρχος παίκτης όλης της ευρύτερης περιοχής. Η εισβολή σηματοδότησε και μια δραματική αλλαγή στις συμμαχίες των ΗΠΑ στην περιοχή, οι συνέπειες της οποίας - συμπεριλαμβανομένης και της διαπραγμάτευσης με το Ιράν όσον αφορά το πυρηνικό του πρόγραμμα - θα αρχίσουν να γίνονται ξεκάθαρες από τώρα και στο εξής.</div> <div style="background-color: white; border-bottom-width: 0px; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-top-width: 0px; font-family: Georgia, Times, serif; font-size: 15px; line-height: 21px; margin: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"> <strong><br /> Ο ρόλος της Ιορδανίας, τα Βαλκάνια και η Ευρώπη</strong></div> <div style="background-color: white; border-bottom-width: 0px; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-top-width: 0px; font-family: Georgia, Times, serif; font-size: 15px; line-height: 21px; margin: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"> Αμφότερες οι πλευρές αντιμάχονται τους ίδιους τζιχαντιστές, οι οποίοι υποστηρίζονται από τους υποτιθέμενους συμμάχους των ΗΠΑ, τα κράτη του Περσικού Κόλπου τα οποία καθοδηγούνται από σουνίτες. Παρ' όλο που οι ΗΠΑ και το σιιτικό Ιράν συνεχίζουν να αρνούνται κάθε επίσημο ενδεχόμενο συνεργασίας τους, οι τροχοί έχουν αρχίσει να κινούνται και οι διμερείς συνομιλίες έχουν αρχίσει να γίνονται ρουτίνα. Μια καίρια ερώτηση για το μέλλον της περιοχής είναι το κατά πόσον η Ιορδανία, που παίζει ρόλο-κλειδί στην ισορροπία της Μέσης Ανατολής, θα επιβιώσει αλώβητη από αυτές τις γεωπολιτικές ανακατατάξεις.</div> <div style="background-color: white; border-bottom-width: 0px; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-top-width: 0px; font-family: Georgia, Times, serif; font-size: 15px; line-height: 21px; margin: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"> Αν δεν τα καταφέρει, τότε θα μπορούσε να καταρρεύσει όλη η ισορροπία δυνάμεων στην «παραδοσιακή» μεσανατολική μάχη ανάμεσα στο Ισραήλ και στους Παλαιστίνιους. Και οι συνέπειες θα είναι απρόβλεπτες και ανυπολόγιστες. Για την Ευρώπη, τα γεγονότα στη Μέση Ανατολή ενέχουν δύο κινδύνους: την επιστροφή τζιχαντιστών που απειλούν να φέρουν μαζί τους τον τρόμο, καθώς και μια διάχυση των εξτρεμιστικών τους ιδεών στα Βαλκάνια. Συνεπώς, για τη δική τους ασφάλεια, τα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης θα πρέπει να επιδείξουν μεγαλύτερη προσοχή στην Νοτιοανατολική Ευρώπη σε σχέση με όση επέδειξαν στο παρελθόν.</div> <div style="background-color: white; border-bottom-width: 0px; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-top-width: 0px; font-family: Georgia, Times, serif; font-size: 15px; line-height: 21px; margin: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"> <em style="border-bottom-width: 0px; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-top-width: 0px; margin: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"><br /> </em></div> <em style="background-color: white; border-bottom-width: 0px; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-top-width: 0px; font-family: Georgia, Times, serif; font-size: 15px; line-height: 21px; margin: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"></em><span style="background-color: white; font-family: Georgia, Times, serif; font-size: 15px; line-height: 21px;"></span><br /> <div style="background-color: white; border-bottom-width: 0px; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-top-width: 0px; font-family: Georgia, Times, serif; font-size: 15px; line-height: 21px; margin: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"> <em style="border-bottom-width: 0px; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-top-width: 0px; margin: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">Ο κ. Γιόσκα Φίσερ, ηγετικό στέλεχος των Γερμανών Πρασίνων επί σχεδόν 20 έτη, διετέλεσε υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας και αντικαγκελάριος από το 1998 ως το 2005.</em></div> <div style="background-color: white; border-bottom-width: 0px; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-top-width: 0px; font-family: Georgia, Times, serif; font-size: 15px; line-height: 21px; margin: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"> <span style="border-bottom-width: 0px; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-top-width: 0px; margin: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"><b>BHMA</b></span></div> <a href="http://infognomonpolitics.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Τι πραγματικά συμβαίνει στη Μέση Ανατολή

Ellada simera 0 17:36

5-7-2014 Fischer Joschka  Ο καταστρεπτικός ρόλος των Αμερικανών στη διαφαινόμενη διάλυση του Ιράκ και στην προέλαση των τζιχαντιστών - Η άνοδος των Κούρδων, οι φιλοδοξίες του Ιράν και η εύθραυστη… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Η εξωτερική πολιτική του Κρεμλίνου μετά την ουκρανική κρίση

<a href="http://nl.media.rbth.ru/web/es-rbth/images/2014-07/big/mid07_468.jpg" imageanchor="1" peppycount="4" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="426" src="http://nl.media.rbth.ru/web/es-rbth/images/2014-07/big/mid07_468.jpg" width="640" /></a><b><i>Γιούρι Πανίγεφ, ειδικά για τη RBTH </i></b><br /> <b>Στη Μόσχα έγινε η διάσκεψη των πρέσβεων και μόνιμων αντιπροσώπων της Ρωσίας (30 Ιουνίου - 3 Ιουλίου). Ο Πούτιν μίλησε για τις αρχές της νέας εξωτερικής πολιτικής του Κρεμλίνου, και για τις σχέσεις με Ευρώπη, ΗΠΑ και Κίνα. </b><br /> Σπουδαιότερο γεγονός της διάσκεψης, δεν ήταν άλλο από την ομιλία του προέδρου της Ρωσίας, Βλαντίμιρ Πούτιν. Γενικότερα, τις ομιλίες του αρχηγού του ρωσικού κράτους στις συναντήσεις των πρεσβευτών, οι οποίες διεξάγονται μια φορά κάθε δύο χρόνια, τις χαρακτηρίζουν ως ρυθμιστή της «διαπασών» της δραστηριότητας του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών.<br /> <a href="https://www.blogger.com/null" name="more" peppycount="5"></a>Κοντολογίς, ότι δίνουν τον τόνο της εξωτερικής πολιτικής που θα ακολουθήσει η Μόσχα, και ειδικότερα το υπουργείο Εξωτερικών, το επόμενο διάστημα ή και χρόνια.Μιλώντας, λοιπόν, ενώπιον των διπλωματών, ο Πούτιν κινήθηκε στη γραμμή, στην οποία εξάλλου είχε κινηθεί και στην εαρινή ομιλία του στην Ομοσπονδιακή Συνέλευση (ρωσικό κοινοβούλιο). Βασική θέση της τελευταίας ομιλίας του ήταν ότι έχει αποτύχει το μονοπολικό μοντέλο της παγκόσμιας τάξης πραγμάτων. Σήμερα, σύμφωνα με τον ίδιον, η παγκόσμια πολιτική γίνεται ολοένα πιο προβλέψιμη, αφού αναβιώνουν παλαιές διενέξεις, και ταυτόχρονα όμως δημιουργούνται νέες. «Στον παγκόσμιο χάρτη εμφανίζονται όλο και περισσότερες περιοχές όπου η κατάσταση είναι χρόνια πυρετώδης. Από έλλειμμα ασφάλειας υποφέρουν η Ευρώπη, η Εγγύς και Μέση Ανατολή, η Νότια Ασία, η περιοχή της Ασίας και του Ειρηνικού, η Αφρική», ανέφερε.<br /> <div style="padding-bottom: 10px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"> Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα αποτελεί η κρίση στην Ουκρανία. Ο Ρώσος πρόεδρος για μια ακόμη φορά εξήγησε γιατί η Ρωσία ενεπλάκη σε αυτήν. Τόνισε ότι στην Ουκρανία εμφανίστηκε κίνδυνος για τους Ρώσους -για τη γλώσσα, την ιστορία, την κουλτούρα τους- και, εκτός αυτού, υπό απειλή βρέθηκε και η ασφάλεια της Ρωσίας. «Ποια αντίδραση -διερωτήθηκε- περίμεναν από εμάς οι εταίροι μας έτσι όπως εξελίχθηκαν τα γεγονότα στην Ουκρανία; Εμείς, φυσικά, δεν είχαμε το δικαίωμα να αφήσουμε τους πολίτες της Κριμαίας και της Σεβαστούπολης έρμαιο στις διαθέσεις των επιθετικών εθνικιστών και ακραίων, δεν μπορούσαμε να επιτρέψουμε να περιοριστεί σε σημαντικότατο βαθμό η πρόσβασή μας στην περιοχή της Μαύρης θάλασσας...».</div> <div style="padding-bottom: 10px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"> Ο Πούτιν δεσμεύτηκε ότι η Ρωσία θα συνεχίσει και στο μέλλον να υπερασπίζεται τα δικαιώματα των Ρώσων στο εξωτερικό χρησιμοποιώντας όλα τα διαθέσιμα μέσα, από πολιτικά μέχρι οικονομικά. Μάλιστα, δεν απέκλεισε και τη διεξαγωγή επιχειρήσεων ανθρωπιστικού χαρακτήρα. Το τελευταίο, οι παρατηρητές το εξέλαβαν ως ανοιχτή προειδοποίηση προς τις ουκρανικές αρχές, οι οποίες ξανάρχισαν τη στρατιωτική επιχείρηση στη νοτιοανατολική χώρα, όπου κατοικεί κυρίως ρωσόφωνος πληθυσμός.</div> <div style="padding-bottom: 10px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"> Ιδιαίτερη έμφαση ο Ρώσος πρόεδρος έδωσε στην ανάγκη να οικοδομηθούν διακρατικές σχέσεις που θα βασίζονται στην ισότητα και στον αμοιβαίο σεβασμό. «Εκείνοι που εξακολουθούν να διακηρύσσουν τη μοναδικότητά τους, δείχνουν ενεργά ότι δεν τους αρέσει η ανεξάρτητη πολιτική της Ρωσίας», είπε. Και πρόσθεσε: «Αυτό, το απέδειξαν τα γεγονότα στην Ουκρανία. Οπως επίσης, απέδειξαν ότι το μοντέλο -των δύο μέτρων και δύο σταθμών- στις σχέσεις με τη Ρωσία, δεν οδηγεί πουθενά».</div> <div style="padding-bottom: 10px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: center;"> <strong style="margin: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">Μεγάλες ευθύνες στις ΗΠΑ, άνοιγμα στην Ευρώπη</strong></div> <div class="incut i_left" style="background: rgb(247,247,247); border-bottom: rgb(191,191,191) 1px solid; border-left: rgb(191,191,191) 1px solid; border-right: rgb(191,191,191) 1px solid; border-top: rgb(191,191,191) 1px solid; float: left; font-size: 12px; line-height: 16px; margin: 10px 10px 10px 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 10px; padding-right: 10px; padding-top: 10px; width: 150px;"> <h3 style="margin: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: center;"> <span style="color: navy; font-size: 13px; margin: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">Οι σχέσεις Ρωσίας-Δύσης και το «μεγάλο παιχνίδι» στην Ουκρανία</span><a href="http://gr.rbth.com/politics/2014/06/17/oi_sxesei_rosia-dysi_kai_to_megalo_paixnidi_stin_oykrania_30995.html" peppycount="6" style="border-bottom-style: none; border-left-style: none; border-right-style: none; border-top-style: none; color: purple; margin: 0px; outline-style: none; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"><img alt="" height="110" src="http://nl.media.rbth.ru/web/it-rbth/images/2014-06/small/RIAN_02444307.HR_165.jpg" style="border-bottom-style: none; border-left-style: none; border-right-style: none; border-top-style: none; color: #3b5998; height: auto !important; margin: 0px; max-width: 100%; outline-style: none; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-decoration: none;" width="165" /></a></h3> <div style="padding-bottom: 10px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"> <a href="http://gr.rbth.com/politics/2014/06/17/oi_sxesei_rosia-dysi_kai_to_megalo_paixnidi_stin_oykrania_30995.html" peppycount="7" style="border-bottom-style: none; border-left-style: none; border-right-style: none; border-top-style: none; color: purple; margin: 0px; outline-style: none; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">Τα διδάγματα της ευρωπαϊκής ιστορίας του 20ου αιώνα αποτελούν χρήσιμα εργαλεία για την αντιμετώπιση των γεωπολιτικών προκλήσεων του 21ου αιώνα. Η επίσκεψη Πούτιν στη Νορμανδία απέδειξε τον καθοριστικό ρόλο της Ρωσίας στα ευρωπαϊκά ζητήματα.</a></div> </div> <div style="padding-bottom: 10px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"> Δεν είναι δύσκολο να μαντέψει κανείς ποια χώρα είχε κατά νου ο Βλαντίμιρ Πούτιν, όταν αναφέρθηκε στην αντίληψη περί μοναδικότητας. Προφανώς, τις ΗΠΑ. Ωστόσο, μιλώντας στους διπλωμάτες, ο πρόεδρος τόνισε ότι η Ρωσία δεν πρόκειται να προχωρήσει σε αναδίπλωση σε σχέση με τις ΗΠΑ. Προκειμένου οι σχέσεις να βελτιωθούν, η Ουάσιγκτον θα πρέπει να θέσει σε ισότιμη βάση τις σχέσεις της με τη Ρωσία και να λάβει σοβαρά υπόψιν της τα συμφέροντα της Ρωσίας. «Είναι εφικτό και πρέπει να αναζητηθεί κοινό έδαφος, να βλέπει ο ένας τον άλλο, όχι μόνο ως ανταγωνιστή, αλλά και ως εταίρο», ανέφερε χαρακτηριστικά.</div> <div style="padding-bottom: 10px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"> Πιο αισιόδοξος εμφανίστηκε ο ρώσος ηγέτης όσον αφορά την ανάπτυξη των σχέσεων με την Ευρώπη. «Η Ευρώπη -είπε- είναι ένας φυσικός και σημαντικότατος εμπορικός και οικονομικός εταίρος μας. Κάνουμε προσπάθειες για τη διεύρυνση της επιχειρηματικής συνεργασίας. Έχουμε πάντοτε τη φήμη του αξιόπιστου προμηθευτή ενεργειακών πόρων, έχουμε επενδύσει στην ανάπτυξη των υποδομών φυσικού αερίου». Ωστόσο, κρίνοντας από τα όσα ανέφερε ο Πούτιν, οι σχέσεις με τη Δύση παραμένουν για την ώρα εξαιρετικά δύσκολες. Γι’ αυτό η Ρωσία προτίθεται να δώσει ιδιαίτερη προσοχή στη συνεργασία με τις γειτονικές χώρες, πρωτίστως με τη Λευκορωσία και το Καζακστάν, καθώς και με την Ασία και τη Λατινική Αμερική. «Μπορεί να ειπωθεί ότι σήμερα στη διεθνή σκηνή έχει διαμορφωθεί μια στερεά ρωσο-κινεζική διπλωματική σύμπραξη», σημείωσε ο Πούτιν.</div> <div style="padding-bottom: 10px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: center;"> <strong style="margin: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">Γέφυρα με την Ασία</strong></div> <div style="padding-bottom: 10px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"> Όπως επεσήμανε μιλώντας στη RBTH ο πρόεδρος της επιτροπής της Άνω Βουλής για εξωτερικά θέματα, Μιχαήλ Μαργκέλοφ, ο οποίος ήταν παρών στη διάσκεψη στο υπουργείο Εξωτερικών, τα τελευταία γεγονότα επιτάχυναν την επιδίωξη της Ρωσίας να διευρύνει τις εξωτερικές οικονομικές σχέσεις της προς Ανατολάς. Τα γεγονότα στην Ουκρανία, εξήγησε, επιτάχυναν τις διεργασίες που ήδη ήταν προγραμματισμένες, αφού «η επίσκεψη Πούτιν στην Κίνα είχε προγραμματιστεί πολύ πριν την ουκρανική κρίση. Οσον αφορά τα διάφορα οικονομικά σχέδια της Ρωσίας με την περιοχή της Ασίας και του Ειρηνικού -είπε- αυτά έχουν χρονικό ορίζοντα τουλάχιστον δέκα ετών». Και πρόσθεσε: «Η Ρωσία έχει εισέλθει στο -σύνθετου χαρακτήρα- σύστημα των χωρών της Άπω Ανατολής και της Νοτιοανατολικής Ασίας, εκμεταλλευόμενη επιτέλους τη μοναδική γεωπολιτική θέση της μεταξύ των κέντρων της παγκόσμιας οικονομίας. Και αυτό δεν αποτελεί φυγή από την Ευρώπη, αλλά μια ορθολογική γεωοικονομική απόφαση».</div> <div style="padding-bottom: 10px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"> Ο πρόεδρος του Ινστιτούτου στρατηγικών εκτιμήσεων, Αλεξάντρ Κονοβάλοφ, συμφωνεί ότι η Ρωσία θα ενισχύσει τη συνεργασία της με την Κίνα και τις χώρες της περιοχής της Ασίας και του Ειρηνικού, στην οποία άλλοτε δινόταν λιγότερη προσοχή από την πρέπουσα. Παράλληλα, σύμφωνα με τον ίδιο, θα ήταν σκόπιμο να μην καλλιεργηθούν αρνητικά συναισθήματα απέναντι στη Δύση. Ο Κονοβάλοφ επεσήμανε ότι στις σχέσεις με τη Δύση πρέπει να αρχίσει να αποκαθιστάται αυτό που και οι δυο πλευρές κατέστρεψαν τους τελευταίους μήνες. Η Ρωσία δεν επιθυμεί διόλου να επιβληθεί η τρίτη φάση πακέτου κυρώσεων, οι οποίες θα πλήξουν τις ρωσικές Τράπεζες, την ενέργεια και τον αμυντικό τομέα. Επίσης, είναι πιθανή η εμφάνιση απρόσμενων συμμαχιών, όπως Ρωσία-ΗΠΑ-Ιράν, εναντίον των φανατικών σουνιτών. Τέλος, και το γεγονός ότι η Μόσχα άρχισε να παραδίδει πολεμικά αεροσκάφη στο Ιράκ, και η Ουάσιγκτον δεν έφερε αντιρρήσεις, είναι κάτι το νέο, ανέφερε ο Κονοβάλοφ στη RBTH.</div> <a href="http://infognomonpolitics.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Η εξωτερική πολιτική του Κρεμλίνου μετά την ουκρανική κρίση

Ellada simera 0 17:32

Γιούρι Πανίγεφ, ειδικά για τη RBTH  Στη Μόσχα έγινε η διάσκεψη των πρέσβεων και μόνιμων αντιπροσώπων της Ρωσίας (30 Ιουνίου - 3 Ιουλίου). Ο Πούτιν μίλησε για τις αρχές της νέας εξωτερικής πολιτικής… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Στενεύουν τα περιθώρια για όλους

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://pygmi.wpengine.netdna-cdn.com/wp-content/uploads/2014/07/rcu.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="370" src="http://pygmi.wpengine.netdna-cdn.com/wp-content/uploads/2014/07/rcu.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Παγκοσμιοποιητές των Η.Π.Α. ονειρεύονται νίκη επί Ρωσίας και Κίνας σε παγκόσμιο πόλεμος, πιέζεται και η «Αρκούδα» να στείλει «ειρηνευτικές δυνάμεις» στην Αν. Ουκρανία… Είναι φανερό πλέον ότι οι παγκοσμιοποιητικές δυνάμεις της Δύσης θέλουν να προκαλέσουν παγκόσμια σύρραξη, προκειμένου να βγει η Ρωσία από την μέση αλλά να ελεγχθεί και το αχανές κράτος της Κίνας.<div> <br /></div> <div>  Αυτό παραδέχθηκε ο πρώην υφυπουργός Οικονομικών των Η.Π.Α., Paul Craig Roberts, σε πρόσφατη συνέντευξή του στην «Φωνή της Ρωσίας», δηλώνοντας ότι κέντρα στην άλλη μεριά του Ατλαντικού πιέζουν για πόλεμο εναντίον Ρωσίας και Κίνας. Ποιο κανάλι στην Ελλάδα, άραγε μετέδωσε την συγκεκριμένη δήλωση; Οι λόγοι που παρουσιάζονται είναι οικονομικοί, προκειμένου μέσω ενός παγκοσμίου πολέμου το δολάριο να κερδίσει το χαμένο έδαφος απέναντι στο ρούβλι και το γουάν αλλά και οι υπερχρεωμένες Η.Π.Α. να σταματήσουν να χρωστούν στην Κίνα.</div> <div> <br /></div> <div>  Στην πραγματικότητα όμως το όλον ζήτημα έχει να κάνει με την εδραίωση ενός κέντρου εξουσίας στον πλανήτη κατά τα αμερικανικά πρότυπα, κάτι που εμποδίζεται κυρίως από την Ρωσία του Πούτιν. Έτσι μια ενδεχόμενη εξαγωγή της αμερικανικής κρίσης χρέους στον υπόλοιπο κόσμο, θα οδηγήσει τα πράγματα σε γενικευμένη σύρραξη στον πλανήτη. Άλλωστε ο αμερικανικός μισθοφορικός στρατός μπορεί να διεξάγει πόλεμο ακόμα και μετά από χρεοκοπία των Η.Π.Α., καθότι χρηματοδοτείται από πολυεθνικές της παγκόσμιας διαπλοκής. </div> <div> <br /></div> <div> Ήδη, όπως βλέπετε τα μέτωπα στην Ευρασία ανοίγουν το ένα μετά το άλλο, με τελευταίο την κλιμάκωση μεταξύ Ισραήλ και Παλαιστίνης. Στην Αν. Ουκρανία η Ρωσία δέχεται πιέσεις από τους ρωσικούς και ρωσόφιλους πληθυσμούς να επέμβει με «ειρηνευτικές δυνάμεις», μετά και από το νέο έγκλημα πολέμου και τον θάνατο 150 ατόμων στην πόλη Νικολάγεβκα, όπου οι δυνάμεις του ναζιστικού καθεστώτος του Κιέβο εξαπέλυσαν επίθεση. </div> <div> <br /></div> <div> Τα περιθώρια στενεύουν λοιπόν για όλους. Η Ρωσία δεν πρόκειται να αντιμετωπιστεί με διπλωματικά μέσα. Μέχρι στιγμής το Κρεμλίνο έχει σταθεί επιτυχώς απέναντι στις προκλήσεις της Δύσης και συνεχίζει να ανεβάζει το παγκόσμιο πρεστίζ του, μετά και από την διαγραφή του κουβανικού χρέους στην Σοβιετική Ένωση. Αντίθετα στην Ουάσινγκτον χάνουν όλο και περισσότερο διπλωματικό έδαφος και πλέον η λύση του πολέμου φαντάζει όλο και πιο αναγκαία στα κέντρα, στα οποία αναφέρθηκε ο Roberts. Ένας πόλεμος όμως που ίσως δεν φέρει το επιθυμητό στους παγκοσμιοποιητές αποτέλεσμα.<a href="http://www.pygmi.gr/" target="_blank">πηγή</a></div>

Στενεύουν τα περιθώρια για όλους

Ellada simera 0 17:26

Παγκοσμιοποιητές των Η.Π.Α. ονειρεύονται νίκη επί Ρωσίας και Κίνας σε παγκόσμιο πόλεμος, πιέζεται και η «Αρκούδα» να στείλει «ειρηνευτικές δυνάμεις» στην Αν. Ουκρανία… Είναι φανερό πλέον ότι οι παγκ… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Σουνιτική αντεπίθεση, από Μεσόγειο μέχρι Πακιστάν και η ψεύτικη ‘εικόνα’

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2012/08/Sunni-Shiite.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-56944" height="421" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2012/08/Sunni-Shiite.jpg" title="Sunni Shiite" width="640" /></a></div> <br /> <strong>Στις αρχές του 1968 το Βόρειο Βιετνάμ εξαπέλυσε την περίφημη επίθεση του Τετ (από την ονομασία της εορτής της βουδιστικής πρωτοχρονιάς), έχοντας ως στρατηγικού στόχους να ξεκινήσει μια γενικευμένη εξέγερση κατά των Αμερικανών στον Νότο, να καταλάβει σημαντικές εδαφικές ζώνες και να αποσταθεροποιήσει, ψυχολογικά, κυρίως τον αντίπαλο, εμφανιζόμενο ισχυρότερο από ότι πράγματι ήταν, αλλά και προκαλώντας απώλειες στους Αμερικανούς.</strong><br /> <strong><br /></strong> <strong><span style="color: maroon;">ΠΗΓΗ:</span> <span style="color: blue;">STRATFOR,</span> «<em><span style="color: maroon;">The Sunni Ramadan Offensive and the Lessons of Tet</span></em>»<br /> <span style="color: maroon;">ΑΠΟΔΟΣΗ ΚΕΙΜΕΝΟΥ:</span> <span style="color: blue;">Παντελής Καρύκας</span></strong><br /> Η επίθεση του Τετ παρουσιάστηκε <strong>με τέτοιον τρόπο από τα αμερικανικά ΜΜΕ στην αμερικανική κοινή γνώμη,</strong> που αν και στην πραγματικότητα οι Βόρειοι<strong> όχι απλώς δεν νίκησαν, αλλά συντρίφθηκαν, οι Αμερικανοί είχαν πειστεί για το αντίθετο</strong>. Οι Βορειοβιετναμέζοι εμφανίστηκαν ως πανίσχυροι νικητές,<strong> σε βαθμό που στις ΗΠΑ προκλήθηκε μια κρίση που επεκτάθηκε από την πολιτική ηγεσία, μέχρι τον τελευταίο φαντάρο</strong> και αφορούσε την δυνατότητα της υπερδύναμης να κερδίσει τον πόλεμο.<br /> Η στρατηγική των Βορειοβιετναμέζων χρησιμοποιήθηκε <strong>και από τους Γερμανούς, στις Αρδέννες, τον Δεκέμβριο του 1944,</strong> όπου ο Χίτλερ, κυριολεκτικά, «τζογάρισε» τις τύχες του πολέμου, αιφνιδιάζοντας παρόλα αυτά τους Συμμάχους, οι οποίοι θεωρούσαν τη Γερμανία ξοφλημένη.<br /> <strong>Μια παρόμοιας έμπνευσης επίθεση βρίσκεται και σήμερα σε εξέλιξη στο Ιράκ από το Ισλαμικό Κράτος του Ιράκ και της Λεβαντίνης (ISIL).</strong> Η επίθεση αυτή εκτελέστηκε όταν κανένας δεν περίμενε ότι μπορούσε να εκτελεστεί, με αποτέλεσμα οι συγκρούσεις να έχουν φτάσει, αυτή τη στιγμή στα σύνορα της Ιορδανίας, όπου και σημειώθηκαν οι πρώτες σοβαρές συγκρούσεις μεταξύ ισλαμιστών και κυβερνητικών δυνάμεων.<br /> <br /> <strong>Όπως οι Γερμανοί, το 1944 και οι Βορειοβιετναμέζοι το 1968, έτσι και οι φανατικοί ισλαμιστές βρισκόταν σε άμυνα, τα τελευταία χρόνια και σε πολλές περιπτώσεις φάνταζαν ηττημένοι</strong> (για παράδειγμα στο Αφγανιστάν). Η βασική διαφορά τους από τους Γερμανούς και τους Βορειοβιετναμέζους συνίσταται στο ότι <strong>δεν αποτελούν ενιαία δύναμη</strong>.<br /> Ωστόσο, οι πρόσφατες επιθέσεις των <strong>Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν και στο Πακιστάν,</strong> σε συνδυασμό χρόνου, με τις <strong>επιθέσεις σε Ιράκ και Συρία, αλλά και Ιορδανία,</strong> ίσως να αποδεικνύουν ότι έχει επιτευχτεί ο<strong> αναγκαίος συντονισμός</strong> μεταξύ των διαφόρων φανατικών ισλαμικών ομάδων, ώστε να προχωρήσουν στην υλοποίηση του οράματός τους.<br /> <strong>Σίγουρα οι επιθέσεις σε Ιράκ, Συρία και Ιορδανία συνδέονται μεταξύ τους.</strong> Δεν είναι ακόμα ξεκάθαρο αν συνδέονται με τις προηγούμενες και οι επιθέσεις των Ταλιμπαν σε Αφγανιστάν και Πακιστάν, που έλαβαν χώρα την προηγούμενη εβδομάδα. Φαίνεται όμως ότι <strong>υπήρξε συντονισμός και μάλιστα προερχόμενος από την Σαουδική Αραβία</strong>.<br /> <div style="text-align: center;"> <span style="color: maroon;"><strong>Οι Σαουδάραβες έχουν ανησυχήσει ιδιαίτερα με την εκ νέου προσέγγιση ΗΠΑ- Ιράν. Υπό το πρίσμα αυτό οι φανατικοί ισλαμιστές τους είναι χρήσιμοι ως πολιτικά όργανα, τόσο εκτός των συνόρων τους, αλλά και εντός. Εκτός συνόρων τους χρησιμοποιούν για να μεγιστοποιήσουν την περιφερειακή επιρροή τους στην περιοχή.</strong></span></div> <strong>Στόχος των φανατικών ισλαμιστών είναι να εμφανίσουν την στρατιωτική τους ισχύ όσο το δυνατό μεγαλύτερη,</strong> ώστε να επανακάμψουν και ως πολιτική δύναμη, σε περιοχές όπου η πολιτική τους επιρροή φαινόταν να έχει εκλείψει. <strong>Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το Ιράκ. </strong>Η χώρα είναι διαιρεμένη στα τρία. Οι σιίτες, που αποτελούν την πλειοψηφία, ελέγχουν τη Βαγδάτη, την κυβέρνηση και τις πετρελαιοφόρες περιοχές του Νότου.<br /> Βόρεια, οι Κούρδοι είναι καλά εξοπλισμένοι και οργανωμένοι κι επίσης ελέγχουν τις πετρελαιοφόρες περιοχές εκεί. <strong>Οι σουνίτες έχουν ελάχιστη πρόσβαση στο ιρακινό πετρέλαιο, είναι μειοψηφία, έναντι των σιιτών και έχουν εξοβελιστεί από τα κέντρα των αποφάσεων,</strong> στην μετά Σαντάμ εποχή.<br /> Μετά τις νέες εκλογές και την επικράτηση του Μαλίκι, <strong>η νέα ιρακινή κυβέρνηση που θα σχηματιζόταν θα ήταν για αυτούς μια από τα ίδια</strong>. Για αυτό έριξαν, τώρα, τις δυνάμεις τους στην επίθεση, ώστε να μπορέσουν, ίσως να διεκδικήσουν μεγαλύτερο μερίδιο εξουσίας, πολιτικά και οικονομικά.<br /> <a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/07/Iraq_ISIL.jpg"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-106323" height="267" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/07/Iraq_ISIL.jpg" title="Protest against the military operation in Fallujah" width="500" /></a><br /> Όπως αναφέρουν τα διεθνή μέσα,<strong> εμφανίζεται η εικόνα προέλασης ενός μεγάλου σουνιτικού στρατού που προελαύνει εντός του Ιράκ</strong>. Αυτή είναι η εικόνα που οι σουνίτες θέλουν να προβάλουν. <strong>Η πραγματικότητα είναι, όμως, διαφορετική.</strong> Το όλο κίνημά τους αποτελεί περισσότερο μια επανάσταση των σουνιτικών περιοχών του Ιράκ, παρά μια εισβολή στα σιιτικά ή στα κουρδικά εδάφη. Παραμένει δε <strong>άγνωστο ποιο θα είναι το αποτέλεσμα αν ο σιιτικός Ιρακινός Στρατός καταφέρει να ανασυγκροτηθεί,</strong> ή αν οι Κούρδοι αποφασίσουν να επιτεθούν.<br /> <strong>Η σουνιτική επίθεση πάντως έχει κατορθώσει να πλήξει ισχυρά το σιιτικό ηθικό.</strong> Το ερώτημα αν οι σιίτες θα ανακτήσουν το ηθικό τους και θα αντεπιτεθούν ή αν το ηθικό τους θα καταρρεύσει εντελώς, όπως ελπίζουν οι σουνίτες του ISIL. Και τα δύο ενδεχόμενα είναι αβέβαια. <strong>Η αβεβαιότητα δε αυτή επηρεάζει και τους Αμερικανούς, αλλά και τους Ιρανούς. </strong><br /> Αμφότερες οι χώρες αυτές, δεν περίμεναν μια σουνιτική επίθεση σε τέτοια έκταση και οι δύο τώρα προσπαθούν να αξιολογήσουν το όλο ζήτημα, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι <strong>το Ιράκ μπορεί να ανακτήσει την σταθερότητά του, υπό μια σιιτική κυβέρνηση</strong> και στο ότι τελικά, το μόνο πραγματικό ζήτημα στο Ιράκ είναι<strong> η διευθέτηση της πώλησης του κουρδικού πετρελαίου</strong>. Οι σουνίτες απλώς θέλουν να τρομάξουν ΗΠΑ και Ιράν και να προκαλέσουν πανικό στο Ιράκ.<br /> <strong>Σύντομα θα μάθουμε αν η επίθεση πέτυχε τους σκοπούς της.</strong> Θα εξαπλωθεί ο πόλεμος στην Ιορδανία; Μπορούν οι Ταλιμπάν να ανακτήσουν και να ελέγξουν τις περιοχές που είχαν χάσει, τώρα που οι Αμερικανοί αποχωρούν; Θα μπορέσει ο πακιστανικός στρατός να συντρίψει τους Πακιστανούς Ταλιμπάν, ή θα παραμείνουν ως απειλή στο εκεί καθεστώς;<br /> <div style="text-align: center;"> <span style="color: maroon;"><strong>Η γενική ισλαμική σουνιτική επίθεση μπορεί να αποδειχτεί τόσο επιτυχής, όσο πολιτικά η επίθεση του Τετ, ή τόσο καταστροφική, όσο η επίθεση στις Αρδέννες. Η αξιολόγηση της επιθετικής τους προσπάθειας μπορεί να ξεκινήσει από το Ιράκ, όπου ο ιρακινός στρατός αντεπιτίθεται. Δεν πρέπει όμως τα συμπεράσματα μας να επικεντρωθούν στο Ιράκ.</strong></span></div> <!-- /metas --> <br /> Αυτή τη στιγμή <strong>βρίσκεται σε εξέλιξη μια ευρύτερη επίθεση από τη Μεσόγειο, μέχρι το Πακιστάν, συντονισμένη ή όχι</strong>. Σε κάποια θέατρα επιχειρήσεων μπορεί να αποδειχτεί επιτυχής, όπως η επίθεση του Τετ, σε άλλα όχι. Και <strong>το Τετ αποτελεί μια έστω όχι απόλυτα επιτυχής ιστορική σύγκριση,</strong> αλλά σίγουρα αποτελεί ένα <strong>ισχυρό ιστορικό παράλληλο</strong>.<br /> <a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Σουνιτική αντεπίθεση, από Μεσόγειο μέχρι Πακιστάν και η ψεύτικη ‘εικόνα’

Ellada simera 0 17:13

Στις αρχές του 1968 το Βόρειο Βιετνάμ εξαπέλυσε την περίφημη επίθεση του Τετ (από την ονομασία της εορτής της βουδιστικής πρωτοχρονιάς), έχοντας ως στρατηγικού στόχους να ξεκινήσει μια γενικευμένη εξ… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Καποδίστριας και Κάπο

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> </div> <div style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"> <img alt="" class="imagefield imagefield-field_fotografia" height="345" src="http://www.dimokratianews.gr/sites/default/files/beniz8424.jpg?1404485559" width="600" /></div> <br /> <br /> <br /> Το υπουργείο Εξωτερικών πάντοτε αποτελεί εξαιρετική μετάθεση για κάθε πολιτικό που επιδιώκει το πρόσκαιρο καλό του, καταφέρνοντας καίρια πλήγματα και μακρόπνοες... καταστροφές σε βάρος του έθνους. Κλασικό παράδειγμα τούτου το Σκοπιανό. Πόσοι από εσάς γνωρίζετε ποιες χώρες αναγνώρισαν τα Σκόπια ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας»; Ποιοι ήταν οι υπουργοί Εξωτερικών που τα έκαναν τόσο θεαματικά ρόιδο ώστε να ηττώμεθα διπλωματικά από ομάδα Ζ΄ Ερασιτεχνικής Κατηγορίας (όπως είναι το ψευδοκράτος), ενώ ημείς έχομεν (έτσι μας έλεγαν τουλάχιστον) βαθμολογία που επιτρέπει συμμετοχή σε... Μουντιάλ;<br /> <br /> Είπαν ποτέ οι τηλεοπτικοί και οι ραδιοφωνικοί σταθμοί «ο τάδε και η δείνα υπουργός Εξωτερικών δεν κάνουν ούτε για παγκίτες επειδή είναι άμπαλοι στη διπλωματία»; Κρέμασαν ποτέ οι εφημερίδες, τα περιοδικά και οι «θεσμικές» ιστοσελίδες κουδούνια στους Ταλεϋράνδους του ταλίρου, επειδή δεν μπορούν να αποσπάσουν ούτε ισοπαλία από χώρες μεγέθους Μάλτας; Ποτέ, ουδέποτε, ζαμέ δεν μπαίνουν στο στόχαστρο του μιντιακού κατεστημένου οι υπουργοί Εξωτερικών. Τη γλιτώνουν αυτοί, την πατάμε εμείς, τα παιδιά, τα εγγόνια, τα δισέγγονα και επτά γενεές που θα ακολουθήσουν. Αυτό συμβαίνει από την εποχή που ανακαλύφθηκαν οι βεντούζες και θα συμβαίνει μέχρι ο ήλιος να βγάλει κέρατα.<br /> <br /> <strong>Καντόνια</strong><br /> <br /> Εχοντας αυτά κατά νου, ας διαβάσουμε την ακόλουθη είδηση: «Πραγματοποιήθηκε εκδήλωση, στο υπουργείο, με αφορμή τη συμπλήρωση διακοσίων ετών από τη συμβολή του Ιωάννη Καποδίστρια στη διαμόρφωση του πολιτειακού ομοσπονδιακού συστήματος της Ελβετίας και εκατόν πενήντα ετών από τον θάνατο του Ελβετού φιλέλληνα τραπεζίτη Ιωάννη Γαβριήλ Εϋνάρδου». Η εκδήλωση έλαβε χώρα παρουσία του πρεσβευτή της Ελβετίας. Γεγονός αναμενόμενο, μια και ο Ιωάννης Καποδίστριας γλίτωσε την Ελβετία από διαμελισμό, σχεδίασε την πολιτειακή δομή της χώρας και τον σημερινό χαρακτήρα της - μέσω της πρόβλεψης ύπαρξης αυτόνομων κρατιδίων (καντόνια) σαν μέλη της ελβετικής ομοσπονδίας. Η απόδοση τιμής στον εθνικό κυβερνήτη κορυφώθηκε με την τελετή ονομασίας της αίθουσας συνεδριάσεων του υπουργείου Εξωτερικών σε «Ιωάννης Καποδίστριας».<br /> <br /> Οσοι έχουν ασχοληθεί με την Ιστορία και έχουν εντρυφήσει στο έργο, στο ήθος, στην αυτοθυσία, στον πατριωτισμό και στην πολιτική ευστοχία του αξεπέραστου Καποδίστρια και είδαν τον Βενιζέλο να ποζάρει ως υπουργός Εξωτερικών δίπλα στο κάδρο του σίγουρα σκέφτηκαν να ζητήσουν πολιτικό άσυλο στην αγαπημένη Ελβετία. Καιρός να διαλέξουμε καντόνι...<br /> <br /> Παναγιώτης Λιάκος<br /> <a href="http://www.dimokratianews.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Καποδίστριας και Κάπο

Ellada simera 0 17:08

Το υπουργείο Εξωτερικών πάντοτε αποτελεί εξαιρετική μετάθεση για κάθε πολιτικό που επιδιώκει το πρόσκαιρο καλό του, καταφέρνοντας καίρια πλήγματα και μακρόπνοες... καταστροφές σε βάρος του έθνους. Κλ… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Η 'Οθωμανική νοσταλγία' και η δυναμική της Τουρκίας στη Μέση Ανατολή

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEgBeMC8dsbVIKiIn-6JyOtgr9tGxyFE6L0oyGcA7pt3kwnJUQbM56g0uPY0w1tcvGdCrT7z5DJfEEjIi4G8LikUkl1WPXUFaPqbwul0tvAHec25Z1AtMFPMOI0wDXtGorKEcwpj3R2wVj10ZTDq488xN8U3fXRVen7G9xfIS8zCnC1cyG4teSjU7tyPO5rzDw2OjHc2svI6HwWvPoE=" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="Image" border="0" src="http://www.onalert.gr/image/?w=630&src=/files/Image/NewOnAlert/TOURKIA/Ottoman-nostalgia.jpg" width="630" /></a></div> <br /> 05.07.2014<br /> <br /> <strong>Mετάφραση/Επιμέλεια: OnAlert.gr</strong><br /> <br /> <strong>Κωνσταντινούπολη, Τουρκία- </strong>Πρόσφατα παρατηρείται μια ανησυχητική άνοδος των νοσταλγικών αισθημάτων για την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Η σφραγίδα του Σουλτάνου βρίσκεται παντού στην πάλαι ποτέ αυτοκρατορική πρωτεύουσα της Κωνσταντινούπολης: σε αναμνηστικά μπλουζάκια, διαφημίσεις, κοσμήματα. Ακόμη μεγαλύτερη ανησυχία προκαλούν οι πρόσφατες διακοινώσεις των τζιχαντιστών του Ισλαμικού Κράτους του Ιράκ και της Συρίας (ISIS ή ISIL ή ΙΚΙΛ), που επιθυμούν την εγκαθίδρυση ενός <a href="http://www.onalert.gr/stories/to-ikil-anakoinwse-thn-egka8idrysh-enos-islamikou-xalifatou"><span style="color: blue;"><strong>νέου ισλαμικού χαλιφάτου στα ίχνη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.</strong></span></a><strong><br /> </strong>Οι σκιές του παρελθόντος μας ταξιδεύουν πίσω στο 1916, όταν χαράχθηκαν τα σημερινά σύνορα της Μέσης Ανατολής από τις αποικιακές αυτοκρατορίες της Βρετανίας και Γαλλίας, μετά την <a href="http://www.onalert.gr/stories/pws-h-sumfwnia-sykes-picot-purodotei-th-bia-sto-irak"><span style="color: blue;"><strong>μυστική Συμφωνία Σάικς-Πικό.</strong></span></a><strong> </strong>Τέσσερα χρόνια μετά, η Συνθήκη των Σεβρών <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> απέβλεπε σε ένα τετελεσμένο γεγονός, αποδομώντας ότι είχε απομείνει από την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Οι επιπτώσεις αυτών των διεργασιών σήμερα, σχεδόν εκατό χρόνια μετά, είναι αισθητές <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> και μνημονεύονται με πικρία στη σημερινή Τουρκία. Όμως, η Άγκυρα θα έπρεπε να προβληματιστεί όχι τόσο για τα συμβάντα του μακρυνού παρελθόντος, αλλά για τα πρόσφατα ιστορικά γεγονότα. Με την <strong>πτώση της Μοσούλης </strong>και την <a href="http://www.onalert.gr/stories/omiros-o-tourkos-proxenos-sti-mosouli"><span style="color: blue;"><strong>απαγωγή του Τούρκου Γενικού Προξένου </strong></span></a><strong>και περισσότερων από 80 Τούρκων πολιτών </strong>στην περιοχή, για μια ακόμη φορά οι οδυνηρές σκιές των επιθέσεων της <strong>Αλ Κάιντα </strong>στην<strong> Κωνσταντινούπολη </strong>πριν από μια δεκαετία, αιωρούνται απειλητικά πάνω από την Άγκυρα. Κατά τη δεκαετία του <strong>1920, η Μοσούλη </strong>διεκδικήθηκε από τη νεοϊδρυθείσα <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> Τουρκική Δημοκρατία και τότε αυτή η διεκδίκηση έγινε το αντικείμενο μιας από τις <strong>πρώτες μεγάλες διαιτησίες της “Κοινωνίας των Εθνών”, </strong>γεγονός που διασφαλίζει σήμερα την ειδική βαρύτητα που έχει η <strong>Μοσούλη </strong>στην <strong>ιστορική μνήμη των Τούρκων.<br /> <br />  Όσοι χαράσσουν </strong>τη τουρκική πολιτική, αν κάποτε έλπιζαν ότι η κοινή σουνιτική πίστη με την ISIS και οι πραγματιστικές συμφωνίες (συχνά με ένα χαρακτήρα μη εμπλοκής) θα τους παρείχαν προστασία, σήμερα με επώδυνο τρόπο έχουν επιστρέψει στο ιστορικό αξίωμα του Λόρδου Πάλμερστον ότι: <strong>“δεν υπάρχουν μόνιμες σχέσεις φιλίας, μόνο μόνιμα συμφέροντα”. </strong>Και σε αυτήν την περίπτωση, τα συμφέροντα της ISIS συμπίπτουν ελάχιστα με της Άγκυρας, παρά τις ρομαντικές αναπολήσεις <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> αλλοτινών εποχών. Η Άγκυρα έχει ελάχιστες επιλογές για την αντιμετώπιση της ομηρείας των πολιτών της, <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> μια κρίση ομηρίας που είναι η χειρότερη μετά την κατάληψη της πρεσβείας των ΗΠΑ το 1979 στην Τεχεράνη. Η ασφαλής επιστροφή των πολιτών της εξαρτάται από το πώς οι ΗΠΑ και άλλες δυνάμεις της περιοχής θα καταλήξουν προς τα πού θα κλίνει ο ζυγός σχετικά με το μέλλον του Ιράκ. Όμως η Άγκυρα έχει ήδη πάρει ένα μεγάλο ρίσκο υποστηρίζοντας τις φιλοδοξίες της Κουρδικής Αυτοδιοίκησης αντί αυτών της Βαγδάτης.<br /> <br /> Εντός του επόμενου μήνα η Τουρκία θα <a href="http://www.onalert.gr/stories/o-erdogan-ypopshfios-proedros-tourkias" target="_blank"><strong><span style="color: blue;">διεξάγει προεδρικές εκλογές </span></strong><span style="color: blue;"></span></a>ιστορικού χαρακτήρα, όπου ανανεώνεται το πολιτικό σύστημα της χώρας. Η πρόσφατη ανακοίνωση της υποψηφιότητας του Πρωθυπουργού <strong>Ερντογάν </strong>για την Προεδρία από το κόμμα AKP, ήταν ένα από τα χειρότερα κρατημένα μυστικά της Άγκυρας, εντούτοις <strong>οι εκλογές είναι ένα κομβικό σημείο για τα διακυβεύματα της εξωτερικής πολιτικής της Άγκυρας. </strong>Δεδομένου των τοπικών εκλογικών υπολογισμών, ο Ερντογάν, ακόμη, προηγείται συντριπτικά στη μάχη της Προεδρίας. Ωστόσο, η υποψηφιότητα του Εκμελεντίν Ιχσάνογλου με τον συνασπισμό των κομμάτων της αντιπολίτευσης, αποτελεί μια ενδιαφέρουσα τροπή στην προσπάθεια του Ερντογάν να εισέλθει θριαμβευτικά στο Παλάτι Κανκάγια (στο τουρκικό προεδρικό μέγαρο) και να γραφτεί με χρυσά γράμματα στην τουρκική ιστορία. Ο Ερντογάν έρχεται να διαχειριστεί τις προκλήσεις της εξωτερικής πολιτικής <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> με διαρκείς εγχώριες προεκτάσεις, καθώς είναι ένας πολιτικός, ο οποίος έχει υπηρετήσει ως Γενικός Γραμματέας του Οργανισμού Ισλαμικής Διάσκεψης και επομένως έχει τα διαπιστευτήρια και τις βάσεις να προβλέψει κάθε κίνηση της τουρκικής κυβέρνησης από μια αξιόπιστη, κεντρο-δεξιά οπτική γωνία.<br /> <br /> <strong>Το εσωτερικά και διεθνή θέματα της Τουρκίας είναι <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> άρρηκτα συνδεδεμένα μεταξύ τους. </strong>Παρά τις τρέχουσες τυμπανοκρουσίες σχετικά με τις πρώτες ιστορικά προεδρικές εκλογές που πραγματοποιούνται απευθείας από το τουρκικό εκλογικό σώμα, οι εθνικές εκλογές που θα <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> ακολουθήσουν στη συνέχεια είναι σημαντικότερες, καθώς τονίζεται το <strong>έλλειμμα της εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας αναφορικά με “τοξικά” γεγονότα στο Ιράκ, στη Συρία και αλλού. </strong>Ως εκ τούτου, μια πιθανή νίκη του Ερντογάν δεν αναμένεται να αμβλύνει την έντονη πόλωση που χαρακτηρίζει την σημερινή τουρκική κοινωνία.  <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> Ενδεχομένως θα μπορούσε να την επιδεινώσει. Ενώ η εικόνα της Τουρκίας στην παγκόσμια σκηνή έχει αμαυρωθεί, ενώ παραμένει ασαφές κατά πόσο η Άγκυρα θα βρει και πάλι το βηματισμό της στην περιοχή, θα ήταν ανόητο να αποπεμφθεί ο σημαντικότερος Τούρκος πολιτικός της γενιάς του. Ο Ερντογάν σε προεδρικό ρόλο μπορεί ακόμη να είναι μια υπολογίσιμη δύναμη προς όφελος της Τουρκίας, εφόσον μετριάσει τη συναισθηματική <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> καβγατζίδικη ρητορική που εφαρμόζει στη διεθνή σκηνή και προχωρήσει προς ρεαλιστικούς στόχους, όπως είναι οι <strong>αμοιβαίες υποχωρήσεις με την Κύπρο και το Ισραήλ. <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> <br /> </strong>Σε σύγκριση με την τελευταία διεθνή παρέμβαση στο Ιράκ, όπου η Αμερική κέρδισε τα εύσημα ενώ η Τουρκία παρέμεινε στο περιθώριο, <strong>η Άγκυρα σήμερα βρίσκεται στο επίκεντρο, </strong>έχοντας τον δύσκολο ρόλο να πρέπει να διαπραγματευτεί την απελευθέρωση των πολιτών της, αναγνωρίζοντας όμως ότι, στην μετα-Μοσούλη εποχή τίποτε δεν θα είναι το ίδιο στο Ιράκ. Οι Κούρδοι έχουν κατοχυρώσει την αραβο-κουρδική πόλη του Κιρκούκ, η οποία βρισκόταν κάποτε στο επίκεντρο παλαιότερων ενδο-ιρακινών διαπραγματεύσεων. Μάλιστα, από την πρώτη στιγμή, ξεκίνησαν την εξαγωγή πετρελαίου μέσω Τουρκίας προς τη διεθνή αγορά, δίχως την συγκατάθεση είτε της Βαγδάτης, μήτε της Ουάσιγκτον.<br /> <br /> Η <strong>δοκιμαζόμενη σχέση μεταξύ Άγκυρας και Βαγδάτης </strong>και η <strong>άνθηση των επαφών με το κουρδικό Ερμπίλ </strong>ερμηνεύεται ως η Τουρκία να υποστηρίζει τη δημιουργία ενός <strong>de facto ανεξάρτητου Κουρδικού κράτους, </strong>όμορου με τα σύνορα της. Η κίνηση αυτή απειλεί τη σημερινή τουρκική δημοκρατία, όπου ο κουρδικός εθνικισμός είχε απωθηθεί στο περιθώριο και μάλιστα απεικονιζόταν ως ένα <strong>ανάθεμα για την ίδια την οντότητα της Τουρκίας. </strong>Το ενδεχόμενο μελλοντικών αμερικανικών αεροπορικών επιδρομών με στόχο την ISIS, με αφετηρία βάσεις της Τουρκίας, έχει απορριφθεί από τον Ερντογάν, αλλά η γεωπολιτική σε τοπικό επίπεδο έχει πλέον φθάσει σε ένα σημείο καμπής σε σχέση με τους εξεγερμένους στο Ιράκ. <strong>Ποτέ πριν έως τώρα, η Ουάσιγκτον και η Άγκυρα δεν χρειάζονταν τόσο πολύ η μια την άλλη </strong><strong>με φόντο το Ιράκ. </strong><strong><br /> <br /> Παρομοίως, παρά τις αντιθέσεις που έχει η Τουρκία με το Ιράν αναφορικά με τη Συρία και την τουρκική ρήξη με τη Σαουδική Αραβία αναφορικά με την Αίγυπτο, τα άμεσα συμφέροντα της Τουρκίας στο Ιράκ ευθυγραμμίζονται με τις δυο αυτές δυνάμεις σε μια σπάνια ευκαιρία πιθανής περιφερειακής συνεργασίας.</strong><br /> <br /> Η φίμωση των μέσων ενημέρωσης στην Τουρκία σχετικά με το θέμα της ομηρίας Τούρκων πολιτών και η χλιαρή απάντηση της κυβέρνησης στο μέτωπο τρομοκρατίας της ISIS, έχουν <strong>διαβρώσει σημαντικά την αίσθηση εμπιστοσύνης των Τούρκων στην στρατιωτική ισχύ της χώρας και την εμπιστοσύνη τους στη συμμαχία του ΝΑΤΟ, </strong>η οποία παγίως αντιπροσώπευε την απόλυτη εγγύηση ασφάλειας της Άγκυρας.<br /> <br /> Για την Τουρκία οι περιπτώσεις της Συρίας και του Ιράκ είναι διαφορετικές. Στην περίπτωση της Συρίας, η Άγκυρα μπορούσε ρίξει ευθύνες στην Ουάσιγκτον για την απραξία του διεθνούς συστήματος που επέτρεψε το χρόνιο αιματοκύλισμα των Σύριων πολιτών και την μετακίνηση περισσότερων του 1 εκ. προσφύγων που μέχρι τώρα έχουν διαβεί τα σύνορα της Τουρκίας. <strong>Το Ιράκ είναι διαφορετική περίπτωση, </strong>καθώς η Τουρκία μέχρι τώρα ήταν ένα ενεργός παράγοντας από την εποχή του Σαντάμ Χουσεΐν, από την πτώση του και μετά έχει χτίσει συμμαχίες και τώρα <strong>θεωρείται ως ένας σημαντικός συνομιλητής στην περιοχή, όχι μόνο από το ομοεθνές Τουρκμενιστάν, ή στους ομόθρησκους σουνίτες, αλλά και από τους Κούρδους. </strong>Ως εκ τούτου, η μελλοντική στάση θα κρατήσει έναντι του Ιράκ θα είναι ανάλογη της νέας πολιτικής χάραξης και κατά πόσο αυτή θα έχει <strong>προληπτικό ή κατασταλτικό χαρακτήρα.</strong> <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> <br /> <br /> To περίγραμμα ενός <strong>πιθανού “μικρο-κερματισμού” του Ιράκ</strong> είναι ευρέως γνωστό και έχει εκτεταμένα συζητηθεί ήδη από το 2006, όταν οι τότε γερουσιαστές Τζο Μπάιντεν και Λέσλι Γκελμπ πρότειναν για πρώτη φορά ένα σχέδιο διαμελισμού του Ιράκ. Έκτοτε, η εσωτερική πολιτική της Τουρκίας έχει αλλάξει, όπως και κάθε πτυχή της εξωτερικής πολιτικής της. Ως εκ τούτου, διαφαίνεται μια <strong>νέα ευκαιρία για την Τουρκία στη μετα-Μοσούλη εποχή, </strong>όπου οι ανομοιογενείς Ιρακινοί, όπως και οι τοπικές και παγκόσμιες δυνάμεις καλούνται να προχωρήσουν προς μια συνολική διευθέτηση που θα φέρει σταθερότητα στην ταραγμένη περιοχή της Μέσης Ανατολής.<br /> <br /> Αφού η ίδια η Τουρκία προβάλλεται ως σημαντική ηγετική δύναμη στην περιοχή, τα εσωτερικά θέματα της Τουρκίας, και ειδικότερα το κουρδικό της ζήτημα (το οποίο αποτελεί και σημείο κλειδί ως προς το που θα γείρει τελικά το εκλογικό σώμα στις προεδρικές εκλογές) υπαγορεύουν ότι <strong>καμία τουρκική κυβέρνηση δεν μπορεί να μένει αδρανής ενόσω αποσυντίθεται το Ιράκ. </strong>Μονομερής δράση από την πλευρά της Άγκυρας κρίνεται μάλλον απίθανη, δεδομένου των έως τώρα ενεργειών της και της κυβερνητικής ρητορικής των Τούρκων. Ως εκ τούτου, στο εγγύς μέλλον είναι πιθανότερη μια στενότερη συνεργασία με τις ΗΠΑ και τους συναφείς τοπικούς παράγοντες. Καθώς η Αμερική, με επικεφαλής τον Υπουργό Εξωτερικών Τζον Κέρι, επιδιώκει να συντονίσει μια συμφωνία σε τοπικό επίπεδο, <strong>η ενεργή υποστήριξη της Κουρδικής Αυτοδιοίκησης του Ιράκ και <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> των Ιρακινών Σουνιτών, που είχαν μειωμένες πολιτικές εξουσίες υπό την διακυβέρνηση Αλ Μαλίκι, είναι δυο κρίσιμα σημεία που εναρμονίζονται με τα μακροπρόθεσμα συμφέροντα της Τουρκίας στην μετα-Μοσούλη εποχή.</strong><br /> <br /> Συνδυάζοντας κατάλληλα την τοπική βούληση και την ενίσχυση του ιρακινού στρατού, η ISIS και οι άλλες παραστρατιωτικές οργανώσεις που απειλούν την Βαγδάτη θα μπορέσουν να συνθλιβούν, αλλά τελικά, ο μόνος τρόπος να επιτευχθεί αυτό συνεπάγεται πολιτικούς συμβιβασμούς από όλες τις πλευρές. Η πραγματικότητα του Ιράν για τους Σιίτες, της Σαουδικής Αραβίας για τους Σουνίτες και της Τουρκίας για τους Κούρδους δεν θα πρέπει απλά να ληφθεί υπόψη, αλλά να συμπεριληφθεί στις διεθνείς συνομιλίες που λαμβάνουν χώρα αυτόν τον καιρό. Στην τελική, αντίθετα με την περίοδο πτώσης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας εκατό χρόνια πριν, η Τουρκία αυτήν τη φορά, έχει τα μέσα, την ικανότητα και το κίνητρο να είναι μέρος της λύσης αντί να στέκει διαμαρτυρόμενη απλώς για τα προβλήματα στο Ιράκ.<br /> <br /> <div> <strong>Mετάφραση/Επιμέλεια: OnAlert.gr</strong></div> <strong>Πηγή: Του Joshua Walker</strong><strong><a href="http://warontherocks.com/2014/07/ottoman-nostalgia-a-proactive-turkey-in-the-middle-east/" target="_blank"> WAR ON THE ROCKS</a></strong><br /> <a href="http://www.onalert.gr/" target="_blank">πηγή</a> <!-- Blogger automated replacement: "https://images-blogger-opensocial.googleusercontent.com/gadgets/proxy?url=http%3A%2F%2Fwww.onalert.gr%2Fimage%2F%3Fw%3D630%26src%3D%2Ffiles%2FImage%2FNewOnAlert%2FTOURKIA%2FOttoman-nostalgia.jpg&container=blogger&gadget=a&rewriteMime=image%2F*" with "https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEgBeMC8dsbVIKiIn-6JyOtgr9tGxyFE6L0oyGcA7pt3kwnJUQbM56g0uPY0w1tcvGdCrT7z5DJfEEjIi4G8LikUkl1WPXUFaPqbwul0tvAHec25Z1AtMFPMOI0wDXtGorKEcwpj3R2wVj10ZTDq488xN8U3fXRVen7G9xfIS8zCnC1cyG4teSjU7tyPO5rzDw2OjHc2svI6HwWvPoE=" -->

Η 'Οθωμανική νοσταλγία' και η δυναμική της Τουρκίας στη Μέση Ανατολή

Ellada simera 0 17:01

05.07.2014 Mετάφραση/Επιμέλεια: OnAlert.gr Κωνσταντινούπολη, Τουρκία- Πρόσφατα παρατηρείται μια ανησυχητική άνοδος των νοσταλγικών αισθημάτων για την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Η σφραγίδα του Σουλτάνου … Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Κύπρια ευρωβουλευτής σε Βενιζέλο: Ούτε η Χούντα του '67 δεν μου έκλεισε το στόμα

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://i1.prth.gr/images/F0BB86331E40880E8138F8A6035E3167.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="350" src="http://i1.prth.gr/images/F0BB86331E40880E8138F8A6035E3167.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Δημήτρης Κυπριανού      5-7-2014<br /> Η ευρωβουλευτής του ΔΗΣΥ Ελένη Θεοχάρους ζήτησε από τον Αντώνη Σαμαρά να πάρει θέση επί της «απαράδεκτης αδράνειας» που επέδειξε ο Ευάγγελος Βενιζέλος απέναντι στην προκλητική στάση της Αγκυρας, η οποία χαρακτήρισε την Κύπρο «εκλιπούσα Κυπριακή Δημοκρατία»<br /> Η Κύπρια ευρωβουλευτής του Δημοκρατικού Συναγερμού (ΔΗΣΥ) Ελένη Θεοχάρους, με ανάρτηση της στο Facebook επιτίθεται στον αντιπρόεδρο της ελληνικής κυβέρνησης Ευάγγελο Βενιζέλο με αφορμή φήμες ότι ζητάει τη κεφαλί της επί πίνακι.<br /> <br /> Η κυρία Θεοχάρους κατά τη διάρκεια πρόσφατης συζήτησης ενώπιον της Ολομέλειας  του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου με αφορμή την παράδοση της Ελληνικής στην Ιταλική Προεδρία, ήγειρε ενώπιον του Έλληνα Πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά το θέμα των τουρκικών προκλήσεων και την απαράδεκτη αδράνεια που επέδειξε η  ΕΕ και ειδικότερα ο Έλληνας Υπουργός Εξωτερικών Ευάγγελος Βενιζέλος.<br /> <br /> Η κ. Θεοχάρους επισήμανε ότι κατά τη διάρκεια του τελευταίου Συμβουλίου Σύνδεσης Τουρκίας - ΕΕ, η Τουρκία κατάθεσε έγγραφο στο οποίο αναφέρεται ότι η Κυπριακή Δημοκρατία, κράτος - μέλος της ΕΕ, είναι εκλιπούσα, δηλαδή κλινικά νεκρή. Ως εκ τούτου, ρώτησε πώς απάντησε η ΕΕ και η Ελληνική Προεδρία  και ειδικά ο παραλαβών το έγγραφο  Ευάγγελος  Βενιζέλος. Προχωρώντας ένα βήμα παρακάτω, η κ. Θεοχάρους αναφέρθηκε σε ακόμη μια  παρασπονδία που δεν συνάδει με τον χαρακτήρα της Τουρκίας ως υποψήφιας για ένταξη χώρας. Πρόκειται για την παραχώρηση άδειας εισόδου στην Τουρκία σε ευρωπαίους πολίτες, κατόχους Κυπριακών διαβατηρίων μόνο μετά από έγγραφη παραδοχή του όρου «Ελληνοκυπριακή Διοίκηση Νότιας  Κύπρου» εκ μέρους των, αντί του ορθού, δηλαδή Κυπριακή  Δημοκρατία.<br /> <br /> Συναφώς,  η κ. Θεοχάρους ρώτησε ποιες ενέργειες έγιναν από την Ελληνική Προεδρία.<br /> <br /> Ο Έλληνας Πρωθυπουργός απέφυγε να δώσει απάντηση. Από την πλευρά της, η κ. Θεοχάρους επισημαίνει τα εξής: «Κατανοώ ότι ο Έλληνας Πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, τον οποίο εκτιμώ βαθύτατα, βρέθηκε σε δύσκολη θέση λόγω της στάσης του κ. Βενιζέλου, όμως, σε πολύ πιο δύσκολη θέση βρίσκεται η Κυπριακή Δημοκρατία, την οποία πεισματικά η Τουρκία επιδιώκει να διαλύσει και είμαστε υποχρεωμένοι να  υπερασπιστούμε. Και αυτό πράττουμε».<br /> <br /> <img src="http://www.protothema.gr/files/1/2014/07/04/theooxaarrisss.jpg" style="height: 283px; width: 575px;" /><br /> <br /> <b>Ρητή διακοίνωση του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών </b><br /> Το ελληνικό υπουργείο εξωτερικών εκφράζοντας τη δυσαρέσκεια του για την συμπεριφορά της ευρωβουλευτού Ελένης Θεοχάρους έναντι του υπουργού εξωτερικών Ε. Βενιζέλου απέστειλε ρηματική διακοίνωση στη Λευκωσία. Το Κυπριακό υπουργείο εξωτερικών τήρησε αποστάσεις από την κα Θεοχάρους και με ανακοίνωση του εκφράζει ικανοποίηση για τους χειρισμούς του κ. Βενιζέλου. Στην ανακοίνωση αναφέρεται πως «η Ελληνική Προεδρία και ειδικότερα ο Υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδος Ευάγγελος Βενιζέλος, ο οποίος προήδρευσε της συνάντησης (συμβούλιο σύνδεσης ΕΕ - Τουρκίας), χειρίστηκε με άκρως ικανοποιητικό τρόπο τις τουρκικές προκλήσεις έναντι της Κύπρου».<br /> <br /> Στην ανακοίνωση του Κυπριακού υπουργείου εξωτερικών σημειώνεται ακόμα πως<br /> «οι κυβερνήσεις Αθηνών-Λευκωσίας ευρίσκονται σε συνεχή επαφή και στενή συνεργασία τόσο σε υπηρεσιακό όσο και σε πολιτικό επίπεδο Υπουργών Εξωτερικών». Επίσης οι δύο κυβερνήσεις αποδίδουν τεράστια σημασία «στην αδελφική συνεργασία Αθηνών-Λευκωσίας την οποία και διαφυλάττουμε ως κόρη οφθαλμού».<br /> <br /> Η κυρία Θεοχάρους σε δηλώσεις πριν από λίγο ανέφερε πως δεν έχει σκοπό να απολογηθεί και εμμενει στις θέσεις της για τον κ. Βενιζέλο.<br /> <a href="http://www.protothema.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Κύπρια ευρωβουλευτής σε Βενιζέλο: Ούτε η Χούντα του '67 δεν μου έκλεισε το στόμα

Ellada simera 0 16:53

Δημήτρης Κυπριανού      5-7-2014 Η ευρωβουλευτής του ΔΗΣΥ Ελένη Θεοχάρους ζήτησε από τον Αντώνη Σαμαρά να πάρει θέση επί της «απαράδεκτης αδράνειας» που επέδειξε ο Ευάγγελος Βενιζέλος απέναντι στην π… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια