Το υπουργείο Εξωτερικών πάντοτε αποτελεί εξαιρετική μετάθεση για κάθε πολιτικό που επιδιώκει το πρόσκαιρο καλό του, καταφέρνοντας καίρια πλήγματα και μακρόπνοες... καταστροφές σε βάρος του έθνους. Κλασικό παράδειγμα τούτου το Σκοπιανό. Πόσοι από εσάς γνωρίζετε ποιες χώρες αναγνώρισαν τα Σκόπια ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας»; Ποιοι ήταν οι υπουργοί Εξωτερικών που τα έκαναν τόσο θεαματικά ρόιδο ώστε να ηττώμεθα διπλωματικά από ομάδα Ζ΄ Ερασιτεχνικής Κατηγορίας (όπως είναι το ψευδοκράτος), ενώ ημείς έχομεν (έτσι μας έλεγαν τουλάχιστον) βαθμολογία που επιτρέπει συμμετοχή σε... Μουντιάλ;
Είπαν ποτέ οι τηλεοπτικοί και οι ραδιοφωνικοί σταθμοί «ο τάδε και η δείνα υπουργός Εξωτερικών δεν κάνουν ούτε για παγκίτες επειδή είναι άμπαλοι στη διπλωματία»; Κρέμασαν ποτέ οι εφημερίδες, τα περιοδικά και οι «θεσμικές» ιστοσελίδες κουδούνια στους Ταλεϋράνδους του ταλίρου, επειδή δεν μπορούν να αποσπάσουν ούτε ισοπαλία από χώρες μεγέθους Μάλτας; Ποτέ, ουδέποτε, ζαμέ δεν μπαίνουν στο στόχαστρο του μιντιακού κατεστημένου οι υπουργοί Εξωτερικών. Τη γλιτώνουν αυτοί, την πατάμε εμείς, τα παιδιά, τα εγγόνια, τα δισέγγονα και επτά γενεές που θα ακολουθήσουν. Αυτό συμβαίνει από την εποχή που ανακαλύφθηκαν οι βεντούζες και θα συμβαίνει μέχρι ο ήλιος να βγάλει κέρατα.
Καντόνια
Εχοντας αυτά κατά νου, ας διαβάσουμε την ακόλουθη είδηση: «Πραγματοποιήθηκε εκδήλωση, στο υπουργείο, με αφορμή τη συμπλήρωση διακοσίων ετών από τη συμβολή του Ιωάννη Καποδίστρια στη διαμόρφωση του πολιτειακού ομοσπονδιακού συστήματος της Ελβετίας και εκατόν πενήντα ετών από τον θάνατο του Ελβετού φιλέλληνα τραπεζίτη Ιωάννη Γαβριήλ Εϋνάρδου». Η εκδήλωση έλαβε χώρα παρουσία του πρεσβευτή της Ελβετίας. Γεγονός αναμενόμενο, μια και ο Ιωάννης Καποδίστριας γλίτωσε την Ελβετία από διαμελισμό, σχεδίασε την πολιτειακή δομή της χώρας και τον σημερινό χαρακτήρα της - μέσω της πρόβλεψης ύπαρξης αυτόνομων κρατιδίων (καντόνια) σαν μέλη της ελβετικής ομοσπονδίας. Η απόδοση τιμής στον εθνικό κυβερνήτη κορυφώθηκε με την τελετή ονομασίας της αίθουσας συνεδριάσεων του υπουργείου Εξωτερικών σε «Ιωάννης Καποδίστριας».
Οσοι έχουν ασχοληθεί με την Ιστορία και έχουν εντρυφήσει στο έργο, στο ήθος, στην αυτοθυσία, στον πατριωτισμό και στην πολιτική ευστοχία του αξεπέραστου Καποδίστρια και είδαν τον Βενιζέλο να ποζάρει ως υπουργός Εξωτερικών δίπλα στο κάδρο του σίγουρα σκέφτηκαν να ζητήσουν πολιτικό άσυλο στην αγαπημένη Ελβετία. Καιρός να διαλέξουμε καντόνι...
Παναγιώτης Λιάκος
πηγή
Δημοσίευση σχολίου