Παγκόσμιος τρόμος από εισβολή Ισραήλ στη Rafah. IDF: Από κρυψώνα σε κρυψώνα η ηγεσία της Hamas. Έχετε παραισθήσεις…

<img height="401" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/6a92e5ba92b2584082d8d737f5ff32f5_XL.jpg" width="739" /><br /><br /><div>Στο Κάιρο για να προωθήσει τη συμφωνία κατάπαυσης του πυρός ο ΥΠΕΞ των ΗΠΑ, Anthony Blinken<br />Παγκόσμια ανησυχία προκαλεί η επικείμενη χερσαία εισβολή των Ισραηλινών στη Rafah, όπου έχουν βρει καταφύγιο περισσότεροι από 1,3 εκατομμύρια εκτοπισμένοι Παλαιστίνιοι καθώς έχουν καταφύγει στη νοτιότερη πόλη της Γάζας προκειμένου γλιτώσουν από τα πυρά του IDF… και από τον θάνατο.<br />Παρά τους φόβους που διατυπώνονται για ένα ακόμα μεγαλύτερο κύκλο αιματοχυσίας - σαν να μην φτάνουν οι περισσότεροι από 27.500 νεκροί, κυρίως παιδιά, γυναίκες και ηλικιωμένοι – ο υπουργός Άμυνας του Ισραήλ, Yoav Gallant υποστήριξε πως όσο ο ισραηλινός στρατός στρέφεται προς τη Rafah τόσο τρέπεται σε φυγή η ηγεσία της Hamas.<br />Μέσα σε αυτό το κλίμα γενικευμένης αστάθειας που συντηρείται από τις επιθέσεις ΗΠΑ και Βρετανίας κατά των Houthis στην Υεμένη αλλά και την πολεμική ρητορική μεταξύ ΗΠΑ και Ιράν, ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Anthony Blinken θα βρεθεί σήμερα στην Αίγυπτο στο πλαίσιο της πέμπτης περιοδείας που πραγματοποιεί στη Μέση Ανατολή από την έναρξη του πολέμου στη Γάζα σε μια προσπάθεια να προωθήσει μια συμφωνία για κατάπαυση του πυρός.<br /><br />Επόμενος στόχος η Rafah<br /><br />Ενδεικτικό της ανησυχίας που υπάρχει στην παγκόσμια κοινότητα αλλά και στον παλαιστινιακό πληθυσμό για την επικείμενη χερσαία επίθεση των Ισραηλινών στη Rafah, την πόλη που βρίσκεται στα σύνορα με την Αίγυπτο, είναι η ελπίδα ο Αμερικάνος ΥΠΕΞ, Anthony Blinken… να προλάβει να «κλείσει» μια συμφωνία για εκεχειρία.<br />O Blinken, ο οποίος θα πραγματοποιήσει επίσκεψη σήμερα στο Κάιρο, συναντήθηκε χθες Δευτέρα 5/2 με τον Σαουδάραβα διάδοχο πρίγκιπα Mohammed bin Salman, με τον οποίο και επισήμαναν την ανάγκη για ένα μόνιμο τέλος στην κρίση της Γάζας.<br />Στη Rafah έχουν στηθεί αυτοσχέδιοι καταυλισμοί, όπου εκτιμάται ότι έχουν βρει καταφύγιο τουλάχιστον 1,3 εκατομμύρια Παλαιστίνιοι που έχουν εκτοπιστεί από τα σπίτια τους, από τις βορειότερες περιοχές.<br />Ανθρωπιστικές οργανώσεις προειδοποιούν για τους κινδύνους που ενέχει μια εκτεταμένη στρατιωτική επιχείρηση στην περιοχή, προειδοποιώντας πως σε αυτήν την περίπτωση θα υπάρξει «μια πραγματική καταστροφή».<br /><br />Εκκενώσεις περιοχών σε Khan Yunis και στην πόλη της Γάζας<br /><br />Αλλά δεν είναι μόνο η Rafah, καθώς εκκενώσεις περιοχών καταγράφονται επίσης σε Khan Yunis αλλά και στην κεντρική Γάζα.<br />Σε δηλώσεις του ο υπουργός Άμυνας του Ισραήλ, Yoav Gallant υποστήριξε πως πολύ σύντομα οι στρατιωτικές επιχειρήσεις των Ισραηλινών θα επιτύχουν τους στόχους τους και πως τα ισραηλινά στρατεύματα θα προωθηθούν προς τη Rafah, η οποία όπως είπε, αποτελεί και το τελευταίο προπύργιο της Hamas.<br />Πάντως, οι Ισραηλινοί διέταξαν Παλαιστίνιους να εκκενώσουν περιοχές τόσο στην Khan Yunis όσο και στα δυτικά προάστια της πόλης της Γάζας, στα βόρεια, χωρίς ωστόσο να είναι βέβαιο σε πόσους άμαχους, μπορεί να έχει φτάσει το μήνυμα της διαταγής δεδομένου ότι δεν υπάρχει Ίντερνετ και τηλεπικοινωνίες.<br /><br />Διαψεύδει η Hamas: Επιχειρούμε παντού<br /><br />Ωστόσο, η Hamas υποστηρίζει πως μαχητές της επιχειρούν σε όλα τα τμήματα της Λωρίδας της Γάζας.<br />Σε δηλώσεις του ο Husam Badran, εκπρόσωπος της Hamas με έδρα το Κατάρ, αρνήθηκε τους ισχυρισμούς του Gallant, λέγοντας ότι η τοποθέτηση του ήταν μια προσπάθεια να ανυψωθεί το ηθικό των Ισραηλινών στρατιωτών.<br />Όπως είπε, οι μαχητές της Hamas «εξακολουθούν να επιχειρούν σε όλες τις περιοχές» της Γάζας.<br /><br />Καμία συμφωνία για εκεχειρία<br /><br />Παρά τις προσπάθειες να υπάρξει μια εκεχειρία και μια νέα απελευθέρωση Ισραηλινών ομήρων και Παλαιστίνιων κρατουμένων, μέχρι στιγμής δεν έχει υπάρξει καμία συμφωνία.<br />Η συμφωνία που κατέθεσαν Αίγυπτος και Κατάρ, περιμένει ακόμα την τελική απάντηση της Hamas, η οποία ζητά περισσότερες εγγυήσεις που θα μπορούν να φέρουν μια μόνιμη εκεχειρία.<br />Από την πλευρά του ο Blinken θα επιδιώξει στις συνομιλίες που θα έχει, να προωθήσει τα σχέδια των ΗΠΑ για την επόμενη ημέρα της εκεχειρίας, σχετικά με την ανοικοδόμηση της Γάζας και τη δημιουργία ενός ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους καθώς και την ομαλοποίηση των σχέσεων των αραβικών κρατών με το Ισραήλ.<br /><br />Μέχρι την τελική νίκη λέει ο Netanyahu<br /><br />Σε κάθε περίπτωση το Ισραήλ δεν φαίνεται να συμμερίζεται τις ανησυχίες των Αμερικάνων, πόσο μάλλον το σχέδιο τους για το τι μέλλει γενέσθαι στη Γάζα.<br />Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός, Benjamin Netanyahu υπογράμμισε πως οι ισραηλινές δυνάμεις έως σήμερα έχουν σκοτώσει ή τραυματίσει περισσότερους από τους μισούς μαχητές της Hamas, τονίζοντας πως οι στρατιωτικές επιχειρήσεις θα συνεχιστούν μέχρι την τελική νίκη.<br />Αλλά και αυτές τις δηλώσεις διέψευσε η Hamas, η οποία έκανε λόγο για… παραισθήσεις όσον αφορά τις νίκες των Ισραηλινών.<br /><br />Τι προβλέπει η συμφωνία<br /><br />Η νέα συμφωνία που περιμένει την απάντηση της Hamas και του Ισραήλ προβλέπει μια ανακωχή διάρκειας έξι εβδομάδων, την αποφυλάκιση 200 ως 300 Παλαιστίνιων κρατούμενων και σε αντάλλαγμα την απελευθέρωση 35 ως 40 ομήρων που κρατούνται στη Γάζα, καθώς και την είσοδο καθημερινά στη Γάζα 200 ως 300 φορτηγών με ανθρωπιστική βοήθεια.<br />Πληροφορίες από το Al Jazeera αναφέρουν πως ισραηλινά πλοία έπληξαν ανθρωπιστικό κομβόι της UNRWA που κινούνταν προς τη βόρεια Γάζα.<br />Από το χτύπημα αυτό, δεν τραυματίστηκε κανείς, όπως αναφέρουν οι υπηρεσίες του ΟΗΕ.<br />Ενδεικτικά αναφέρεται πως σύμφωνα με τον ΟΗΕ, οι άνθρωποι που φθάνουν στη Rafah δεν έχουν παρά 1,5 ως 2 λίτρα νερό την ημέρα για να πιουν, να μαγειρέψουν και να πλυθούν.<br /><br />Νέες επιθέσεις ΗΠΑ κατά Houthis<br /><br />Εν τω μεταξύ, ο αμερικανικός στρατός ανακοίνωσε πως χθες Δευτέρα στις 15:30 (14:30 ώρα Ελλάδας) έπληξε, «σε νόμιμη άμυνα», δυο drones επιφανείας (USVs) των ανταρτών Houthis στην Υεμένη.<br />«Τα δύο drones, φορτωμένα εκρηκτικά, εντοπίστηκαν (...) σε περιοχές της Υεμένης ελεγχόμενες από τους Houthis και κρίθηκε πως ήγειραν άμεση απειλή για εμπορικά πλοία και σκάφη του αμερικανικού πολεμικού ναυτικού στην περιοχή» ανέφερε σε ανακοίνωση του στο X (του πρώην Twitter) το μεικτό διοικητήριο των ενόπλων δυνάμεων των ΗΠΑ που είναι αρμόδιο για την περιοχή της Μέσης Ανατολής (CENTCOM)<br />Οι αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις έχουν πολλαπλασιάσει τις επιχειρήσεις τους στην Υεμένη και στα ανοικτά της εμπόλεμης χώρας προκειμένου, όπως υποστηρίζουν, να προστατεύσουν τα εμπορικά πλοία που κινούνται στην Ερυθρά Θάλασσα.<br />Σημειώνεται πως σε χθεσινές του δηλώσεις του ο υπουργός Άμυνας της Μεγάλης Βρετανίας, Grant Shapps είπε στο κοινοβούλιο ότι οι αεροπορικές επιδρομές των τελευταίων ημερών έχουν εξαντλήσει την ικανότητα των Houthis να στοχεύουν στη ναυτιλία στην Ερυθρά Θάλασσα, αλλά η απειλή, όπως υποστηρίξει, «δεν έχει εξουδετερωθεί πλήρως».<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Παγκόσμιος τρόμος από εισβολή Ισραήλ στη Rafah. IDF: Από κρυψώνα σε κρυψώνα η ηγεσία της Hamas. Έχετε παραισθήσεις…

Στο Κάιρο για να προωθήσει τη συμφωνία κατάπαυσης του πυρός ο ΥΠΕΞ των ΗΠΑ, Anthony Blinken Παγκόσμια ανησυχία προκαλεί η επικείμενη χερσαία...

Διαβάστε την συνέχεια

Εφιάλτης για Ουκρανία: Δεν θα πάρει ποτέ πίσω τα χαμένα εδάφη. Προέλαση Ρώσων σε 9 μέτωπα, κάθε εβδομάδα πιο κοντά στο Κίεβο.

<img height="420" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/42c83aab262f94ba58919e1eeb2bc6e7_XL.jpg" width="724" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Κάθε εβδομάδα που περνά χωρίς την κινητοποίηση που προτείνει το Γενικό Επιτελείο της Ουκρανίας, οι ρωσικές δυνάμεις κινούνται πιο κοντά στο Κίεβο λέει Γερμανός δημοσιογράφος</span></h3>Με τους Αμερικάνους και τους Δυτικούς συμμάχους να αναμένουν με ιδιαίτερη αγωνία το πότε και το πώς θα συντελεστεί η αποπομπή του Valery Zaluzhny από την αρχηγία των ενόπλων δυνάμεων της Ουκρανίας – και άλλων κορυφαίων στρατιωτικών -, ένα μεγάλο ερώτημα παραμένει: τι ακριβώς θα σημάνει αυτό για την κατάσταση στο ουκρανικό στράτευμα, το οποίο μαστίζεται από τεράστια έλλειψη σε προσωπικό και σε όπλα.<br />Και ενώ η Δύση δεν αποκλείει ακόμα και … τραγικά σενάρια για την Ουκρανία, όπως ένα πραξικόπημα ή μια ανταρσία στο εσωτερικό του ουκρανικού στρατού λόγω της ευρύτατης δημοφιλίας που χαίρει ο Zaluzhny στο στράτευμα αλλά και των... στρατηγικών κινήσεων που έχει κάνει με την εύνοια που έχει επιδείξει στα τάγματα των Azov και των Kraken, ένας ακόμα εφιάλτης φαίνεται να γίνεται πλέον πραγματικότητα για τους Ουκρανούς.<br />Η αδυναμία τους να μπορέσουν να πάρουν πίσω τις επαρχίες που έχουν καταλάβει και προσαρτήσει οι Ρώσοι, οι οποίοι δεν σταματούν να μιλούν για την ανάγκη να προσαρτήσουν ιστορικά τους εδάφη, όπως η Οδησσός και το Kharkiv.<br /><br />Οι Ουκρανοί χάνουν στο μέτωπο και χτυπούν πόλεις – Patrushev (Ρωσία): Θα επιτύχουμε όλους τους στόχους μας<br /><br />Η Ρωσία θα επιτύχει όλους τους στόχους που έχει θέσει στο πλαίσιο της στρατιωτικής της επιχείρησης στην Ουκρανία υποστηρίζει ο Nikolai Patrushev, γραμματέας του Συμβουλίου Ασφαλείας της Ρωσίας, ο οποίος κατηγορεί το Κίεβο ότι λόγω της ήττας του στο μέτωπο, πλήττει πόλεις και προχωρά σε τρομοκρατικές ενέργειες για να εκφοβίσει τον πληθυσμό.<br />«Η Ρωσία θα εκπληρώσει τους στόχους της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης, παρά τις προσπάθειες του καθεστώτος του Κιέβου να εκφοβίσει τους πολίτες της Ρωσίας με τρομοκρατικές επιθέσεις και βομβαρδισμούς της επικράτειάς της» ανέφερε ο Patrushev, υποστηρίζοντας πως στο πλαίσιο της αποτυχίας των στρατιωτικών επιχειρήσεων και της μείωσης της δυτικής βοήθειας, το Κίεβο προσπαθεί να αποσταθεροποιήσει την κατάσταση στη Ρωσία με τρομοκρατικές επιθέσεις, χτυπώντας ανελέητα και εσκεμμένα καθαρά πολιτικούς στόχους.<br />«Το νεοναζιστικό καθεστώς του Κιέβου, στο πλαίσιο της έλλειψης επιτυχίας στο πεδίο της μάχης και της μείωσης της βοήθειας από τους δυτικούς επιμελητές του, προσπαθεί να αποσταθεροποιήσει την κοινωνικοπολιτική κατάσταση μέσω τρομοκρατικών επιθέσεων στη ρωσική επικράτεια.<br />Επιτίθεται αδίστακτα και σκόπιμα πολιτικούς στόχους, όπως συνέβη με επιθέσεις σε κατοικημένες περιοχές και χώρους μαζικών συγκεντρώσεων αμάχων όπως συνέβη κατά τις επιθέσεις στο Belgorod, στο Donetsk, στο Lusychansk και σε άλλες ρωσικές πόλεις», υπογράμμισε ο Patrushev σε συνάντηση για θέματα εθνικής ασφάλειας στην Ομοσπονδιακή Περιφέρεια Ural.<br />Όπως είπε ο Patrushev, οι στόχοι που έχει θέσει ο Putin, όπως η αποστρατιωτικοποίηση και αποναζιστικοποίηση της Ουκρανίας καθώς και η εξουδετέρωση των στρατιωτικών απειλών προς τη Ρωσία, θα επιτευχθούν πλήρως, χάρη στο κουράγιο, στη γενναιότητα και στο σθένος των πολεμιστών μας.<br />Αναφερόμενος στην κατάρριψη του ρωσικού στρατιωτικού μεταγωγικού αεροσκάφους IL-76 που μετέφερε 65 Ουκρανούς αιχμάλωτους πολέμου, ο Patrushev υπογράμμισε πως «οι αρχές του Κιέβου δεν λυπούνται ούτε τους δικούς τους ανθρώπους».<br /><br />Markus Reisner (Αυστριακός συνταγματάρχης): Οι Ρώσοι προελαύνουν ταυτόχρονα σε πολλές κατευθύνσεις στο μέτωπο<br /><br />Για ταυτόχρονη προέλαση των Ρώσων σε πολλές κατευθύνσεις στο μέτωπο κάνει λόγο ο Αυστριακός συνταγματάρχης και στρατιωτικός αναλυτής Markus Reisner.<br />Σε δηλώσεις του στο κανάλι ΝΤV, ο Reisner επισημαίνει ότι τα ρωσικά στρατεύματα «προχωρούν προς διάφορες κατευθύνσεις».<br />«Μιλάμε για τουλάχιστον εννέα τομείς του μετώπου, συμπεριλαμβανομένης της περιοχής Kupyansk, του Kharkiv και της Avdiivka κοντά στο Donetsk» λέει ο Reisner, υποστηρίζοντας πως οι ουκρανικές δυνάμεις αποτυγχάνουν να σταματήσουν τις επιθέσεις των Ρώσων.<br /><br />FT: Θα καταρρεύσει το δεύτερο εξάμηνο του 2024 η Ουκρανία... λόγω Trump<br /><br />Σε ένα απολύτως καταστροφικό σενάριο για την Ουκρανία αναφέρονται οι Financial Times, καθώς υποστηρίζουν ότι είναι πολύ πιθανό το Κίεβο να μην λάβει καμία οικονομική και στρατιωτική βοήθεια από τις ΗΠΑ το 2024 λόγω της επιρροής που ασκεί ο Donald Trump στους Ρεπουμπλικάνους, ιδιαίτερα ενόψει των προεδρικών εκλογών του Νοεμβρίου.<br />«Η Γερουσία των ΗΠΑ μπορεί να συμφωνήσει σε ένα πακέτο βοήθειας αυτή την εβδομάδα, αλλά οι Ρεπουμπλικάνοι της Βουλής είναι απολύτως ανένδοτοι.<br />Συνέπεια αυτού είναι να υπάρχουν ολοένα και λιγότερες πιθανότητες να περάσει ένα αντίστοιχο νομοσχέδιο στο Κογκρέσο τους επόμενους μήνες ή ακόμα και για ολόκληρο το έτος» επισημαίνει το δημοσίευμα, αναφέροντας πως ο Donald Trump επηρεάζει την αμερικανική εξωτερική πολιτική και μπορεί να εμποδίσει το Κογκρέσο από το να εγκρίνει τη βοήθεια προς την Ουκρανία καθ’όλη τη διάρκεια του έτους.<br />«Οι συνέπειες θα μπορούσαν να είναι καταστροφικές.<br />Η Ουκρανία ήδη υποφέρει από έλλειψη πυρομαχικών, ειδικά από οβίδες πυροβολικού.<br />Και φέτος αυτό το πρόβλημα θα επιδεινωθεί περαιτέρω» τονίζουν οι Financial Times, οι οποίοι – επικαλούμενοι τον Jack Watling από το Royal Defense Studies Institute – υποστηρίζουν πως λόγω της έλλειψης πυρομαχικών αυξάνονται οι νεκροί Ουκρανοί στρατιώτες ενώ αγνοώντας το πότε θα παραλάβουν νέο στρατιωτικό εξοπλισμό, αδυνατούν να σχεδιάσουν μελλοντικές επιχειρήσεις.<br />Επιπλέον, επισημαίνεται πως η έλλειψη όπλων συνδράμει και στην απροθυμία των Ουκρανών να ενταχθούν στο στράτευμα και να πολεμήσουν στο μέτωπο.<br />Σύμφωνα με το δημοσίευμα, μπορεί οι Ευρωπαίοι να ενέκριναν βοήθεια ύψους 50 δισεκατομμυρίων ευρώ στην Ουκρανία μόλις την περασμένη βοήθεια, αλλά αυτή από μόνη της δεν αρκεί.<br />Οι γραμμές παραγωγής στην Ευρώπη δεν είναι ακόμη σε θέση να καλύψουν την έλλειψη πυρομαχικών που προκύπτει από την απουσία βοήθειας των Αμερικάνων.<br />Για αυτό το λόγο, οι FT υποστηρίζουν πως αυτή η προβληματική κατάσταση είναι πιθανό να διαρκέσει όλο το 2024, γεγονός που καθιστά πολύ πιο επικίνδυνο το δεύτερο εξάμηνο του 2024 για την Ουκρανία.<br />Και αυτό γιατί, μπορεί στην αρχή η έλλειψη πυρομαχικών και οβίδων να γίνεται αντιληπτή με έναν σχετικό αργό ρυθμό, αλλά αυτό θα αλλάξει άρδην στη συνέχεια.<br />«Όταν πλέον αυτή η έλλειψη θα γίνει αντιληπτή, τότε θα είναι πολύ αργά» υποστηρίζει ο Jack Watling.<br /><br />Πολωνός στρατιωτικός αναλυτής: Πολύ δυνατή η Ρωσία, δεν θα ανακτήσει ποτέ τα χαμένα εδάφη της η Ουκρανία<br /><br />Η Ρωσία είναι πολύ δυνατή για την Ουκρανία, η οποία δεν θα καταφέρει ποτέ να ανακτήσει τα χαμένα της εδάφη υποστηρίζει μιλώντας στο Glos24 Πολωνός στρατιωτικός αναλυτής.<br />Όπως υποστηρίζει, οι ελπίδες του Κιέβου για την επιστροφή των εδαφών είναι απολύτως απελπιστικές και στερούνται αντικειμενικών λόγων.<br />«Πιστεύω ότι αν κάποιος κάνει τέτοιες υποθέσεις, τότε απλώς κάνει λάθος.<br />Η Ρωσία είναι πολύ ισχυρή, πολύ μεγάλη για απλά να εκδιωχθεί.<br />Οι Ουκρανοί, φυσικά, λαμβάνουν ισχυρή υποστήριξη από εμάς, έχουν τεχνολογικές καινοτομίες, αλλά έχουν πολύ λιγότερη δύναμη και πόρους» αναφέρει ο Πολωνός αναλυτής, ο οποίος τονίζει ότι είναι δυσάρεστο για τους Ουκρανούς να συνειδητοποιούν ότι έχασαν, αλλά αυτό είναι ήδη γεγονός και όλες οι περαιτέρω ενέργειες του Κιέβου εξαρτώνται από τη Ρωσία.<br />«Οι Ουκρανοί μπορούν να ενεργήσουν μέχρι εκεί που τους επιτρέπει η Ρωσία» επισημαίνει ο Πολωνός, ο οποίος εκφράζει τη βεβαιότητα ότι η Ουκρανία θα καθίσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, αφού έχει ήδη βρεθεί σε μια κατάσταση από την οποία δεν υπάρχει άλλη διέξοδος.<br />Σύμφωνα με τη Ρωσία, η Ουκρανία έχασε πάνω από 23.000 στρατιώτες – νεκροί και τραυματίες – μόνο στις συγκρούσεις που έγιναν τον Ιανουάριο του 2024.<br /><br />Alexander Dubinsky (Ουκρανός βουλευτής): Η απόλυση Zaluzhny θα είναι η αρχή…<br /><br />Η παραίτηση του αρχιστράτηγου των ενόπλων δυνάμεων της Ουκρανίας Valery Zaluzhny θα οδηγήσει στο γεγονός ότι η ευθύνη για τις στρατιωτικές αποτυχίες δεν θα πέσει στον στρατηγό, αλλά σε αυτόν που τον απέλυσε υποστηρίζει ο Ουκρανός βουλευτής Alexander Dubinsky, ο οποίος τονίζει ότι μετά από αυτήν την αποπομπή, θα αρχίσουν τα «πιο ενδιαφέροντα πράγματα».<br />«Η υφέρπουσα απόλυση του Zaluzhny συνεχίζεται.<br />Η απόλυση του γενικού διοικητή έχει ήδη ανακοινωθεί επίσημα τόσο σε συνέντευξη όσο και σε επικοινωνία με την ΕΕ και τις ΗΠΑ.<br />Τώρα απομένει ένας λόγος.<br />Για παράδειγμα, η άρνηση του Zaluzhny να στηρίξει το νομοσχέδιο για την κινητοποίηση ή την παράδοση της Avdiivka» λέει ο Ουκρανός βουλευτής, αναφέροντας πως είναι παντελώς λανθασμένη η ιδέα ότι το σενάριο απομάκρυνσης του Zaluzhny βαίνει ομαλά.<br />«Το πιο ενδιαφέρον κομμάτι θα είναι μετά την απόλυση.<br />Πρώτον, ανεξάρτητα από το ποιος θα τοποθετηθεί στη θέση του αρχιστράτηγου, δεν θα έχει καμία επιτυχία στην πρώτη γραμμή.<br />Δεύτερον, όλες οι αποτυχίες δεν θα πέσουν στον νέο γενικό διοικητή, αλλά σε αυτόν που απέλυσε τον Zaluzhny» επισημαίνει ο Dubinsky.<br />Υπενθυμίζεται πως ο Ουκρανός πρόεδρος, Volodymyr Zelensky έχει δηλώσει δημόσια σε διάφορα διεθνή ΜΜΕ πως πρόκειται να αντικαταστήσει τον Zaluzhny, προκειμένου να υπάρξει μια νέα εκκίνηση στον ουκρανικό στρατό.<br /><br />Larry Johnson (πρώην CIA): Βλάκας ο Zaluzhny, προστατεύει τους Azov και τους Kraken, δεν τους στέλνει στο μέτωπο<br /><br />Την ίδια στιγμή, ο πρώην αναλυτής της CIA, Larry Johnson υποστηρίζει πως ο Zaluzhny… προστατεύει τους στρατιώτες των ακροδεξιών ταγμάτων Azov και Kraken και δεν τους στέλνει στο μέτωπο.<br />Σύμφωνα με τον Johnson, αυτό οφείλεται στο ότι ο Zaluzhny συμμερίζεται τη νέο-ναζιστική τους ιδεολογία.<br />Αναφερόμενος στην αντιπαράθεση Zelensky – Zaluzhny, ο Johnson υποστηρίζει πως είναι αδύνατο να απομακρυνθεί από τα καθήκοντα του ο Zaluzhny με νομικά μέσα, από τη στιγμή που ο Zelensky ακύρωσε τις εκλογές και αυτοανακηρύχθηκε… βασιλιάς.<br />«Δεν θέλω να παρουσιάσω τον Zaluzhny ως κάποιο είδος στρατιωτικής ιδιοφυΐας ή ως καλόκαρδο.<br />Δεν είναι καθόλου σπουδαίος τύπος - είναι ένας βλάκας.<br />Εμμένει στη νεοναζιστική ιδεολογία.<br />Ήταν πολύ προσεκτικός στο να μην στείλει τους ιδεολογικούς στρατιωτικούς σχηματισμούς, όπως τους Αzov και τους Kraken στην πρώτη γραμμή όπου θα μπορούσαν να σκοτωθούν.<br />Θέλει να τους σώσει» λέει ο Johnson, αναφέροντας πως αντιθέτως ο Zaluzhny προτιμά να στέλνει ηλικιωμένους άνδρες στο μέτωπο ως… «τροφή για τα κανόνια».<br />«Συνεπώς ο Zaluzhny… είναι μέρος του προβλήματος» καταλήγει ο Larry Johnson.<br /><br />Matthew Ho (απόστρατος πεζοναύτης ΗΠΑ): Στα χέρια μεγάλων αμερικανικών εταιρειών η Ουκρανία… μετά τον πόλεμο<br /><br />Μετά το τέλος της σύγκρουσης με τη Ρωσία, η Ουκρανία θα βρίσκεται στα χέρια μεγάλων αμερικανικών εταιρειών που ενδιαφέρονται να αποκομίσουν το μέγιστο δυνατό κέρδος από την αποκατάσταση της χώρας υποστήριξε ο απόστρατος πλοίαρχος του Σώματος Πεζοναυτών των ΗΠΑ Matthew Ho.<br />«Πριν από περίπου ένα χρόνο έγινε ένα συνέδριο στην Ουκρανία με θέμα την αποκατάσταση της χώρας.<br />Αυτή είναι η ανταμοιβή για πολλούς στη Δύση τώρα.<br />Δεν ενδιαφέρονται για τη νίκη της Ουκρανίας.<br />Η Wall Street ονειρεύεται ότι έχει ήδη έρθει η ώρα του τέλους του πολέμου προκειμένου να μπει στην χώρα και να αναλάβει την ανοικοδόμηση της» λέει μιλώντας στο κανάλι Daniel Davis/ Deep Dive στο Youtube ο Ho.<br />Όπως λέει, το αποτέλεσμα αυτής της αντίληψης είναι ότι η Ουκρανία έχει περιέλθει σε δύσκολη κατάσταση, καθώς θα πρέπει να πληρώσει το τίμημα για τα χρήματα που λαμβάνει από τη Δύση.<br />«Από όλες τις απόψεις, αυτό είναι τρομερό» υποστηρίζει ο Matthew Ho.<div><br /></div><div><a href="https://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Εφιάλτης για Ουκρανία: Δεν θα πάρει ποτέ πίσω τα χαμένα εδάφη. Προέλαση Ρώσων σε 9 μέτωπα, κάθε εβδομάδα πιο κοντά στο Κίεβο.

Κάθε εβδομάδα που περνά χωρίς την κινητοποίηση που προτείνει το Γενικό Επιτελείο της Ουκρανίας, οι ρωσικές δυνάμεις κινούνται πιο κοντά στο ...

Διαβάστε την συνέχεια

Αυτοκτόνησε η Ευρώπη: Στο έλεος του αμερικανικού γεωπολιτικού παιγνιδιού με το υγροποιημένο αέριο.

<h3 style="text-align: left;"><a href="https://dailyenergyinsider.com/wp-content/uploads/2018/12/shutterstock_1154610286.jpg"><img border="0" height="427" src="https://dailyenergyinsider.com/wp-content/uploads/2018/12/shutterstock_1154610286.jpg" width="745" /></a><span style="font-weight: normal;">Ο εκβιασμός πέτυχε</span></h3><b>Μιχάλης Ψύλος </b><br />Στοίχισε πολύ στην Ευρώπη το τέλος της εξάρτησης από το ρωσικό φυσικό αέριο. Υποφέρει η βιομηχανία, εξεγείρονται οι αγρότες, διαμαρτύρονται τα νοικοκυριά για το υψηλό κόστος της ενέργειας.<br /><br />Αλλά ο νέος μας ενεργειακός εταίρος-οι Ηνωμένες Πολιτείες μπορεί να μην είναι τόσο αξιόπιστος όσο ελπίζαμε, όπως δείχνει μια πρόσφατη απόφαση του Τζο Μπάιντεν.<br /><br />Ακριβώς πριν από μία εβδομάδα, μετά από μια συνάντηση με τον οικολόγο blogger Άλεξ Χαράους, έναν 25χρονο από το Κολοράντο που ηγείται της εκστρατείας κατά των νέων τερματικών σταθμών LNG στον Κόλπο του Μεξικού, ο πρόεδρος Μπάιντεν πήρε χαρτί και μολύβι και ανακοίνωσε επίσημα μια προσωρινή παύση για τις μελλοντικές εξαγωγές υγροποιημένου αερίου.<br /><br />Με λίγα λόγια, ο 25χρονος οικολόγος υπαγόρευσε την εκλογική ατζέντα του Δημοκρατικού Προέδρου.<br /><br />Και τώρα η Ευρώπη έχει να αντιμετωπίσει μια αναμφισβήτητα δυσάρεστη πραγματικότητα: από τη ρωσική ενεργειακή εξάρτηση, πέρασε στην αμερικανική. Η οποία, τουλάχιστον από τώρα μέχρι τον Νοέμβριο, έχει ήδη αποφασίσει να μπλοκάρει κάθε είδους ανάπτυξη σε υποδομές που συνδέονται με εξαγωγές LNG.<br /><br />Έχουν άδικο όσοι υποστηρίζουν ότι το «ναι» της ΕΕ στη νέα χρηματοδότηση με 50 δισ. στο Κίεβο είναι η πρώτη νίκη που πέτυχε ο εκβιασμός των ΗΠΑ με το φυσικό αέριο;<br /><br />Θα πείτε, τα υπάρχοντα έργα και οι συμβάσεις παραμένουν σε ισχύ. Ποιες συμβάσεις όμως;<br /><br />Όπως αυτή που δεσμεύει τη BP, την Edison και τη Shell με την American Venture Global LNG, την οποία η αμερικανική εταιρεία αρνείται να την εφαρμόσει; Με αποτέλεσμα οι ευρωπαϊκοί ενεργειακοί γίγαντες να έχουν χάσει δισεκατομμύρια δολάρια σε έσοδα, επειδή η αμερικανική εταιρεία δεν παρέχει το LNG που έχει δεσμευτεί! Ήδη, BP και Shell έχουν αναγκαστεί να ζητήσουν την παρέμβαση της ΕΕ και των Ηνωμένων Πολιτειών για τη μη συμμόρφωσης της αμερικανικής εταιρείας.<br /><br />Είτε μας αρέσει είτε όχι, η Ουάσιγκτον έχει εγγυηθεί ότι θα εξασφαλίσει στην Ευρώπη το LNG που χρειάζεται για να αντικαταστήσει το ρωσικό φυσικό αέριο.<br /><br />Αλλά τώρα κάνει πίσω. Η Αμερική πρώτα αναγκάζει την ΕΕ να «πυροβολεί» και μετά της υπαγορεύει το πώς θα «χορέψει»! Και, πάνω από όλα, αποφασίζει τους κανόνες, τις ακριβές τιμές και τις μεθόδους.<br /><br />Γιατί, για να επιβάλει τη γεωπολιτική της ατζέντα στους συμμάχους της, η Ουάσιγκτον θα μπορούσε να κλείσει τις στρόφιγγες.<br /><br />Έτσι, η ΕΕ θα έχει δύο εναλλακτικές: Είτε να αποδεχτεί τον εκβιασμό. Ή να αποτανθεί αλλού για να βρει LNG.<br /><br />Σε ποιον, παρακαλώ; Στο Κατάρ, που η ίδια η ΕΕ «πυροβόλησε» με το σκάνδαλο δωροδοκίας που είχε και ελληνική διάσταση;<br /><br />Ή μήπως στη Ρωσία, με την οποία οι σχέσεις της ΕΕ είναι στο χειρότερο σημείο;<br /><br />Αμερικανικό αριστούργημα<br /><br />Αυτό είναι το «αριστούργημα» που πέτυχαν οι ΗΠΑ στη διαχείριση της παγκόσμιας ατζέντας LNG.<br /><br />Οι ευρωπαϊκές χώρες υποστήριξαν το μεγαλύτερο έργο οικονομικής-βιομηχανικής αποσταθεροποίησης από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, υποστηρίζοντας βιαστικά και άκριτα τον συνδυασμό των κυρώσεων προς τη Ρωσία και της πράσινης μετάβασης.<br />Αυτοκτόνησε η Ευρώπη λοιπόν. Βρίσκεται πλέον πλήρως στο έλεος του αμερικανικού γεωπολιτικού παιγνιδιού αναφορικά με το υγροποιημένο αέριο.<br /><br />Και μέσα σε αυτό το παραλήρημα υποταγής, ψήφισε υπέρ ενός άλλου πακέτου 50 δισεκατομμυρίων για το Κίεβο. Επειδή δεν μπορεί να το κάνει ο Μπάιντεν, γιατί κλωτσάνε οι Ρεπουμπλικάνοι.<br /><br />Όσο για τους αγρότες; Άστους να φωνάζουν. Θα βαρεθούν και θα κάνουν πίσω!<br /><br />Και τον Ιούνιο κάποιοι δήθεν θα εκπλήσσονται γιατί η άκρα δεξιά θα βάλει τη σφραγίδα της στις ευρωεκλογές…<br /><br /><div><a href="https://www.naftemporiki.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Αυτοκτόνησε η Ευρώπη: Στο έλεος του αμερικανικού γεωπολιτικού παιγνιδιού με το υγροποιημένο αέριο.

Ο εκβιασμός πέτυχε Μιχάλης Ψύλος  Στοίχισε πολύ στην Ευρώπη το τέλος της εξάρτησης από το ρωσικό φυσικό αέριο. Υποφέρει η βιομηχανία, εξεγεί...

Διαβάστε την συνέχεια

Stratfor: Πώς θέλει να υλοποιήσει ο Ερντογάν το όραμα της «μεγάλης Τουρκίας».

<img height="320" src="https://air.euro2day.gr/media/resizedpics/picsMain930/55/1477155-stratfor_930.jpg" width="640" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Η (τελευταία;) θητεία αναμένεται να αφιερωθεί στην προσπάθεια δημιουργίας μιας νέας «Οθωμανικής Αυτοκρατορίας». Γιατί η συγκυρία τον βοηθά, πώς επηρεάζονται Κύπρος και Ελλάδα. Ο ρόλος της Συρίας. Ο κίνδυνος του λάθους.</span></h3>Πέντε χρόνια είναι πολύς χρόνος για έναν πολιτικό ηγέτη. Αλλά για ένα έθνος-κράτος όπως η Τουρκία, όπου η πρόοδος μετριέται με όρους δεκαετιών, είναι μόλις μία στιγμή. Μετά την επανεκλογή του στις 28 Μαΐου, ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν αναμετράται με τον στόχο να καταστήσει την επόμενη (και πιθανώς τελευταία) θητεία του —η οποία λήγει το 2028— ένα καθοριστικό κεφάλαιο στην εν εξελίξει μετατροπή της Τουρκίας σε μια ανεξάρτητη μεγάλη δύναμη.<br /><br />Τα επόμενα πέντε χρόνια είναι βέβαιο ότι ο Ερντογάν θα προχωρήσει κατά καιρούς σε στρατιωτικές επεμβάσεις, όπως ακριβώς έκανε από τότε που ανέλαβε την εξουσία, το 2002. Αν ενδιαφέρεται να αφήσει κληρονομιά διαρκείας, δεν αποκλείεται να μπει στον πειρασμό να ακολουθήσει βήματα χωρών όπως το Ισραήλ, η Ινδία και η Ρωσία, οι οποίες έχουν κατηγορηθεί -λιγότερο ή περισσότερο- ότι επέκτειναν δια της βίας την επιρροή και την ισχύ τους, παραβιάζοντας το μεταπολεμικό αξίωμα της εδαφικής ακεραιότητας και μη αλλαγής συνόρων.<br /><br />Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία είναι το πιο κραυγαλέο παράδειγμα επεκτατισμού. Αλλά οι ενέργειες του Ισραήλ και της Ινδίας στα παλαιστινιακά εδάφη και στο Κασμίρ αντίστοιχα προσφέρουν μια ιδέα για την ποικιλία των τρόπων με τους οποίους θα μπορούσε να δράσει η Τουρκία. Ο Ερντογάν θα μπορούσε, για παράδειγμα, να προβεί σε επιθετικές ενέργειες στη θάλασσα για να επεκτείνει τις διεκδικήσεις της Τουρκίας, να εγκαταστήσει δημοκρατίες μαριονέτες στη μεθόριο με τη Συρία ή ακόμη και να προσπαθήσει μια μονομερή προσάρτηση στην Κύπρο. Όμως, όλες αυτές οι ενέργειες θα απαιτούσαν προσεκτικό χρονοδιάγραμμα, ώστε να μη γυρίσουν μπούμερανγκ υπονομεύοντας τη φιλοδοξία του Ερντογάν να τον θυμούνται ως τον πρόεδρο που οδήγησε την Τουρκία στην πορεία να ξαναγίνει μεγάλη δύναμη.<div><br />Η οπτική Ερντογάν για τη μεγάλη Τουρκία<br /><br />Όταν ανέβηκε στην εξουσία ο Ερντογάν, το 2002, η Τουρκία ζούσε ακόμα στη σκιά των εταίρων της στο ΝΑΤΟ, ιδιαίτερα των ΗΠΑ. Όμως ο Ερντογάν και το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) άρχισαν γρήγορα να διεκδικούν την ανεξαρτησία της χώρας από τη συμμαχία.<br /><br />Σε μια πρώτη κίνηση το 2003, το τουρκικό κοινοβούλιο μπλόκαρε την εισβολή των ΗΠΑ στο Ιράκ από αμερικανικές βάσεις στην Τουρκία. Η κίνηση γέννησε δυσπιστία μεταξύ Ουάσιγκτον και Άγκυρας — και η μνησικακία εδραιώθηκε με τα χρόνια, καθώς η Τουρκία άρχισε να χρησιμοποιεί τη στρατιωτική της δύναμη και το πολιτικό της κεφάλαιο για να αναδιαμορφώσει τη διεθνή φήμη της, από κοσμικό κράτος με τον δεύτερο μεγαλύτερο στρατό στο ΝΑΤΟ σε πρωτοϊσλαμιστικό, πρόθυμο να επέμβει σε συγκρούσεις κοντά ή και πιο μακριά, ανεξάρτητα από τη διεθνή κυρίαρχη γνώμη. Η Τουρκία δεν εγκατέλειψε το ΝΑΤΟ, ούτε το ΝΑΤΟ εγκατέλειψε την Τουρκία. Αλλά ο Ερντογάν είχε αποφασίσει πως η Τουρκία πρέπει να κοιτάξει τα δικά της συμφέροντα, μερικές φορές επιθετικά, κάτι που δεν έκανε το ΝΑΤΟ.<br /><br />Ο Ερντογάν ανέλαβε την εξουσία όταν σήμαινε η αρχή του τέλους για το μεταψυχροπολεμικό μονοπολικό momentum της αμερικανικής κυριαρχίας. Ακόμη και τότε, ο Ερντογάν δεν έβλεπε τον κόσμο με όρους «τέλους της ιστορίας», κατά Φράνσις Φουκουγιάμα, και επικράτησης του φιλελεύθερου δημοκρατικού καπιταλισμού, αλλά ως εφαλτήριο για ιστορικές δυνάμεις και ιδεολογίες προκειμένου προοπτικά να επιβεβαιώσουν την ύπαρξή τους, ύστερα από σχεδόν έναν αιώνα καταστολής από τους παγκόσμιους πολέμους και τις ιδεολογικές διαμάχες του 20ού αιώνα. Η Τουρκία θα έμοιαζε γεωπολιτικά περισσότερο με την Οθωμανική Αυτοκρατορία: μια μεγάλη δύναμη που, αν χρειαζόταν, θα επιδίωκε μονομερώς και επιθετικά το εθνικό συμφέρον της.<br /><br />Δεν φαίνεται ότι η επόμενη θητεία Ερντογάν θα αλλάξει αυτή την προσέγγιση. Η Τουρκία δεν θέλει να είναι μέρος της Ανατολής ή της Δύσης, ή αναγκαστικά μέρος του ισλαμικού κόσμου (εκτός αν είναι ηγέτιδα δύναμη). Θέλει να είναι η Turkiye, βάσει της επίσημης αλλαγής ονομασίας του 2021. Όπως το βλέπει ο Ερντογάν, η Τουρκία είναι μια μεγάλη δύναμη από μόνη της, με ηγετικό ρόλο στη Μέση Ανατολή, το Ισλάμ, τη Μεσόγειο, τη Μαύρη Θάλασσα, την Κεντρική Ασία, ακόμη και μέχρι την Αφρική. Και πιστεύει ότι τα επόμενα χρόνια θα καθορίζει τις πολιτικές του όλο και περισσότερο με στάτους μεγάλης δύναμης, ακόμη και οδηγώντας σε προσαρτήσεις εδαφών.<br /><br />Ο Ερντογάν στην εποχή των προσαρτήσεων<br /><br />Ιστορικά, πρωταρχικό χαρακτηριστικό των μεγάλων δυνάμεων είναι ο εδαφικός επεκτατισμός. Η Ρώμη δεν χτίστηκε σε μια μέρα, ούτε χτίστηκε με ειρηνικές εκλογές. Ωστόσο, μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, ο επεκτατισμός έγινε ταμπού (σε μεγάλο βαθμό αντικαταστάθηκε με ιδεολογικό επεκτατισμό, μέσω θεσμών όπως το Σύμφωνο της Βαρσοβίας). Οι υπερδυνάμεις ανησυχούσαν ότι κράτη που θα προσπαθούσαν να κατακτήσουν το ένα το άλλο θα μπορούσαν να οδηγήσουν σ' έναν καταστροφικό Γ' Παγκόσμιο Πόλεμο.<br /><br />Αλλά σήμερα αυτό το ταμπού έχει αποδυναμωθεί. Το Ισραήλ, η Ινδία και η Ρωσία τα τελευταία χρόνια έχουν προσαρτήσει εδάφη, επίσημα ή ανεπίσημα, με διάφορους βαθμούς επιτυχίας ή αποτυχίας, χωρίς να πυροδοτηθεί πυρηνικό ολοκαύτωμα ή διηπειρωτικές εχθροπραξίες. Και το έκαναν για να αναδιαμορφώσουν τα κοντινά τους εξωτερικά περιβάλλοντα και να εκπληρώσουν ιδεολογικές επιταγές. Για παράδειγμα, ο στρατηγικός φόβος της Ρωσίας για στρατιωτική περικύκλωσή της από τη Δύση επικαλύπτεται με τη ρωσοκεντρική κοσμοθεωρία που αρνείται την ουκρανική εθνικότητα.<br /><br />Η Τουρκία έχει παρόμοια κίνητρα για να αναδιαμορφώσει στρατηγικά το περιβάλλον της και να εκπληρώσει την ιδεολογία της στην Ανατολική Μεσόγειο, τη Συρία και τη Βόρεια Κύπρο. Και αν η παγκόσμια τάξη συνεχίσει να γίνεται πιο πολυπολική και ασταθής τα επόμενα πέντε χρόνια, ο Ερντογάν μπορεί να έχει την ευκαιρία να δράσει.<br /><br />Ο θαλάσσιος επεκτατισμός της Τουρκίας βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη με την πολιτική της λεγόμενης «Γαλάζιας Πατρίδας», η οποία προβλέπει την επέκταση των τουρκικών εδαφικών διεκδικήσεων σε διεθνώς αναγνωρισμένα ελληνικά και κυπριακά ύδατα. Η Τουρκία χρησιμοποίησε πλοία-γεωτρύπανα αλλά και πλοία του πολεμικού ναυτικού για να προωθήσει τις διεκδικήσεις της, προκαλώντας κραυγές διαμαρτυρίας από τη Δύση (και σχεδόν αψιμαχίες με ελληνικά πολεμικά πλοία). Κατά τη διάρκεια της επόμενης θητείας της, η κυβέρνηση Ερντογάν πιθανότατα θα αποπειραθεί να εδραιώσει περαιτέρω τις τουρκικές διεκδικήσεις για την περιοχή - στοιχηματίζοντας ότι η Δύση, που τώρα επικεντρώνεται στον πόλεμο στην Ουκρανία, δεν είναι σε πραγματική θέση να επιβάλει ουσιαστικές κυρώσεις ή να εμποδίσει τέτοιο επεκτατισμό. Οι περιστασιακές γεωτρήσεις, που προστατεύονται από το τουρκικό ναυτικό, θα μπορούσαν επίσης να γίνουν μόνιμες.<br /><br />Η περίπτωση της Συρίας<br /><br />Η Συρία παρουσιάζει επίσης ευκαιρίες δόξας για τον Ερντογάν. Εδώ, η Τουρκία επιδιώκει τόσο να αποτρέψει την εμφάνιση ενός κουρδικού κράτους που θα μπορούσε κάποτε να απειλήσει την εδαφική ακεραιότητα της ίδιας της Τουρκίας όσο και να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της προς τα εκατομμύρια Σύρους που διέφυγαν από τον εμφύλιο.<br /><br />Θεωρητικά, και οι δύο στόχοι θα μπορούσαν να επιτευχθούν μέσω της συμφιλίωσης με τη Δαμασκό, καθώς ο Σύρος πρόεδρος Μπασάρ αλ Άσαντ υπόσχεται να επιτρέψει στους πρόσφυγες να επιστρέψουν και να εμποδίσει τις κουρδικές επιθέσεις από τη Συρία. Αλλά αυτό μπορεί να αποδειχθεί πολύ δύσκολο να το χειριστεί το πολιτικό σύστημα του Άσαντ, καθώς ο ολοκληρωτισμός του ενδεχομένως θα αποσταθεροποιηθεί από τέτοιες υποσχέσεις.<br /><br />Αυτό το αδιέξοδο οδήγησε την Τουρκία να δημιουργήσει τις δικές της μόνιμες ουδέτερες ζώνες, χτίζοντας τουρκικά σχολεία, νοσοκομεία και πανεπιστήμια στη βόρεια Συρία, ως δομικά στοιχεία μιας πολιτισμικής, αν όχι πολιτικής προσάρτησης. Η Τουρκία δεν θα προσαρτούσε επισήμως τα συριακά εδάφη. Αντίθετα, θα μπορούσε να επαναλάβει το μοντέλο των κατεχόμενων της Κύπρου, δημιουργώντας κρατίδια-μαριονέτες ή αυτόνομες ζώνες κατά μήκος των συνόρων Συρίας-Τουρκίας.<br /><br />Όμως, πάνω απ' όλα αυτά θα βρίσκεται ο πειρασμός της προσάρτησης της Κύπρου, κάτι που θα συνεπαγόταν θρίαμβο για τους σκληροπυρηνικούς εθνικιστές που αποτελούν την πολιτική και ιδεολογική βάση του Ερντογάν. Ο άμεσος έλεγχος των Κατεχόμενων θα παγιώσει επίσης τις τουρκικές αξιώσεις για κοιτάσματα φυσικού αερίου στα ύδατα που περιβάλλουν το νησί.<br /><br />Οι σύμμαχοι παραμένουν επιφυλακτικοί αναφορικά με τις τουρκικές προθέσεις στην Κύπρο. Μόλις πέρυσι, ο Αμερικανός γερουσιαστής Ρόμπερτ Μενέντεζ, σημαντικός επικριτής των πιθανών πωλήσεων F-16 στην Τουρκία, κατηγορούσε τον Ερντογάν ότι σκοπός του ήταν τελικά να προσαρτήσει το βόρειο μισό του νησιού. Μια κίνηση προσάρτησης θα οδηγούσε σχεδόν σίγουρα σε διπλωματική κρίση με την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, καταστρέφοντας τις σχέσεις της Τουρκίας με τη Δύση. Πιθανότατα θα προμήνυε επίσης σημαντικές κυρώσεις των ΗΠΑ και της ΕΕ κατά της Άγκυρας, που θα κινδύνευαν να κλονίσουν περαιτέρω την ήδη εύθραυστη οικονομία και το νόμισμα της Τουρκίας.<br /><br />Οι ανησυχίες για μεγάλη στρατιωτική κλιμάκωση στην Κύπρο και οι επακόλουθες διπλωματικές και οικονομικές επιπτώσεις έχουν μέχρι στιγμής συγκρατήσει την Τουρκία. Αλλά η Άγκυρα μπορεί να μπει στον πειρασμό να πραγματοποιήσει μια προσάρτηση εάν η διεθνής κατάσταση αποσταθεροποιηθεί αρκετά ώστε να μην απειλείται η Τουρκία από τέτοιες επιπτώσεις.<br /><br />Η Κύπρος κατέχει ιδιαίτερη θέση στην τουρκική εθνικιστική ιδεολογία. Από την οθωμανική εποχή, ο εθνοτικά τουρκικός πληθυσμός της μοιράζεται το νησί με τους Έλληνες, τον κύριο αντίπαλο της Τουρκίας. Την εισβολή του 1974 κινητοποίησε το σχέδιο της Τουρκίας να αποτρέψει την ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα.<br /><br />Τα επόμενα χρόνια θα φέρουν σίγουρα και νέες γεωπολιτικές κρίσεις, μερικές από τις οποίες μπορεί να επαυξήσουν τη στρατηγική αξία της Τουρκίας για τη Δύση και, ακολούθως, να μειώσουν την προθυμία των ΗΠΑ και της Ευρώπης να επιβάλουν κυρώσεις σε μια αναθεωρητική Τουρκία που θα προσαρτούσε τη Βόρεια Κύπρο. Μια οξυμμένη αντιπαράθεση ΗΠΑ-Κίνας για την Ταϊβάν, για παράδειγμα, θα μπορούσε να κάνει τη Δύση πιο διστακτική ως προς την απομόνωση της Τουρκίας, καθώς η Ουάσιγκτον και οι σύμμαχοί της προσπαθούν να αποκόψουν το Πεκίνο από τους εμπορικούς και αμυντικούς εταίρους του. Αν η Ρωσία πάρει στρατιωτικά το πάνω χέρι στην Ουκρανία, ίσως υπάρξει παρόμοιο αποτέλεσμα. Και άλλα απρόβλεπτα γεγονότα θα μπορούσαν να αυξήσουν τη στρατηγική αξία της Τουρκίας, επιτρέποντας στην Άγκυρα να ξεπεράσει τους διεθνείς περιορισμούς ώστε να εκπληρώσει τον στόχο της να ξαναγίνει μεγάλη δύναμη.<br />Κίνδυνος παρανόησης<br /><br />Ωστόσο, η Τουρκία δεν αποκλείεται να μη διαβάζει σωστά τα πράγματα. Η ικανότητά της να επεκταθεί αυξάνεται όσο οι βασικοί δυτικοί σύμμαχοί της δεν μπορούν ή δεν θέλουν να επιβάλουν κυρώσεις στην Άγκυρα. Επεκτείνεται επίσης όσο άλλες μεγάλες δυνάμεις (όπως η Ρωσία και η Κίνα) και περιφερειακές δυνάμεις (όπως η Σαουδική Αραβία, το Κατάρ και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα) αντισταθμίζουν την πιθανή οικονομική ή/και στρατιωτική πίεση. Ο ανταγωνισμός των μεγάλων δυνάμεων τη βοηθά εν μέρει, καθώς χώρες όπως η Ρωσία και η Κίνα ανταγωνίζονται για επιρροή στην Τουρκία.<br /><br />Αλλά δεν υπάρχει καμία εγγύηση ότι ο ανταγωνισμός των μεγάλων δυνάμεων θα συνεχίσει να αναπτύσσεται με τρόπο που να ωφελεί την Τουρκία τα επόμενα πέντε χρόνια. Η αποκλιμάκωση παραμένει πιθανή εκδοχή τόσο στον πόλεμο της Ουκρανία όσο και στον ανταγωνισμό ΗΠΑ-Κίνας, με αποτέλεσμα ΕΕ, ΗΠΑ και ΝΑΤΟ να στραφούν περισσότερο στην αντιμετώπιση του επεκτατισμού ενός συμμάχου, όπως η Τουρκία.<br /><br />Ακόμη και με μια πιο διαφοροποιημένη οικονομία, η Τουρκία θα είναι ευάλωτη στις κυρώσεις της Δύσης και ειδικά των ΗΠΑ την επόμενη πενταετία. Και θα παραμείνει εξαρτημένη από τον δυτικό στρατιωτικό εξοπλισμό πολύ μετά το 2028, κάτι που σημαίνει ότι μια δυτική αποκοπή τέτοιων αγαθών θα επηρέαζε γρήγορα τη στρατιωτική ετοιμότητά της, τη στιγμή που θα προσπαθεί να αναδιαμορφώσει δυναμικά την επιρροή και τα σύνορά της.<br /><br />Επιπλέον, οποιαδήποτε επεκτατική κίνηση θα έκρυβε τον κίνδυνο να παρασυρθεί η χώρα σε μια ανεπιθύμητη σύγκρουση. Εάν η Τουρκία ξεπεράσει τα όρια και πιέσει πολύ και γρήγορα, θα μπορούσε να βρεθεί αντιμέτωπη με έναν πόλεμο στην Κύπρο, μια νέα σύγκρουση Συρίας-Ιράν-Ρωσίας, επικίνδυνες στρατιωτικές αποστολές στη Λιβύη ή ακόμη και πιθανές ναυτικές αψιμαχίες με την Κύπρο ή την Ελλάδα, σύμμαχο στο ΝΑΤΟ. Η Τουρκία θα μπορούσε επίσης να ωθηθεί ξανά σε αντιπαράθεση με τον αραβικό κόσμο. Ακόμη και το Κατάρ, βασικός και συνεπής οικονομικός υποστηρικτής της που ευνοεί τη διπλωματία και την αποκλιμάκωση, μπορεί να αναγκαστεί να αποστασιοποιηθεί εάν η Τουρκία προσαρτήσει επισήμως εδάφη από ένα αραβικό κράτος, όπως η Συρία.<br /><br />Επιπλέον υπάρχει και η εσωτερική πολιτική. Ένας αντιδημοφιλής πόλεμος ενδεχομένως θα έδινε πλεονέκτημα στην αντιπολίτευση. Ή μπορεί ο Ερντογάν να αναγκαστεί να υποχωρήσει από τον επεκτατισμό του αν υπάρξει ταπεινωτική τροπή των γεγονότων, προκαλώντας σχίσμα στη συμμαχία του με τους υπερεθνικιστές. Ακόμη και οι προειδοποιήσεις για κυρώσεις αρκούν για να καταρρεύσει η ήδη εύθραυστη λίρα και να επέλθει αρκετά βαθιά οικονομική ύφεση, που ασφαλώς θα ανέτρεπε τα σχέδια του Ερντογάν για την Τουρκία μετά το 2028 (είτε περιλαμβάνουν τον διορισμό διαδόχου, είτε νέα θητεία για τον ίδιο).<br /><br />Παρά τους κινδύνους αυτούς, ο Ερντογάν και η κυβέρνησή του σκέφτονται πέρα από τον αντίκτυπο των κυρώσεων και του διπλωματικού αποκλεισμού. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να πιστεύουμε ότι θα εγκαταλείψει τον παρεμβατισμό στη νέα θητεία του. Αλλά το πόσο μακριά θα φτάσει θα εξαρτηθεί από το πόσες ευκαιρίες για επέκταση θα εμφανιστούν τα επόμενα πέντε χρόνια.<div><br /></div><div><a href="https://www.euro2day.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div></div>

Stratfor: Πώς θέλει να υλοποιήσει ο Ερντογάν το όραμα της «μεγάλης Τουρκίας».

Η (τελευταία;) θητεία αναμένεται να αφιερωθεί στην προσπάθεια δημιουργίας μιας νέας «Οθωμανικής Αυτοκρατορίας». Γιατί η συγκυρία τον βοηθά, ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η ιστορία των αποθεμάτων του ελληνικού χρυσού από τον Καποδίστρια ως σήμερα: Πόσο έχουμε και που βρίσκεται.

<img height="396" src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2024/02/240206102502_gold-vault-1024x634.jpg" width="738" /><br /><br />Μια συνοπτική ιστορική αναφορά στα αποθέματα του ελληνικού κράτους σε χρυσό έκανε ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας Γιάννης Στουρνάρας κατά τη διάρκεια των εγκαινίων στο ανακαινισμένο κεντρικό θησαυροφυλάκιο του Ιδρύματος που πλέον διαθέτει υπερσύγχρονα μέσα ταξινόμησης, απογραφής και ασφάλειας.<br /><br />Ο κ. Στουρνάρας παρουσία της προέδρου της Δημοκρατίας Κατερίνας Σακελλαροπούλου, του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη επισήμανε το παράδοξο σε μία εποχή όπου όλοι είμαστε εξοικειωμένοι με τις ηλεκτρονικές συναλλαγές και όπου τα χρήματα στα πορτοφόλια μας είναι απλά κομμάτια χαρτί ή, για την ακρίβεια, βαμβάκι, συγκεντρωνόμαστε σε ένα χώρο αφιερωμένο στη φύλαξη του χρυσού, ενός πολύτιμου μετάλλου, συνυφασμένου πρωτίστως με το παρελθόν, και όχι με το μέλλον του χρήματος.<br /><br />Στη συνέχεια αναφέρθηκε στην ιστορία αποθεμάτων χρυσού του ελληνικού κράτους από την εποχή του Καποδίστρια ως σήμερα.<br /><br />Τα μόνα χρυσά νομίσματα στον κόσμο εκδίδονται πλέον για λόγους συλλεκτικούς ή επενδυτικούς και όχι για συναλλαγές. Ο, δε, κανόνας χρυσού, που επέβαλε τη μετατρεψιμότητα των τραπεζογραμματίων σε χρυσό ή αντίστοιχες ποσότητες συναλλάγματος, μας έχει εγκαταλείψει από τη δεκαετία του 1970, τότε που ο Αμερικανός πρόεδρος Nixon υποτίμησε το δολάριο και ανέστειλε τη μετατρεψιμότητά του στο πολύτιμο μέταλλο.<br /><br />Κι όμως, επί αιώνες, χρυσός και ασήμι αποτελούσαν την εγγύηση της αξίας των περισσότερων νομισμάτων, είτε άμεσα, όταν αποτελούσαν την πρώτη ύλη για την κατασκευή τους, είτε έμμεσα, όταν τα χάρτινα τραπεζογραμμάτια μπορούσαν να μετατραπούν σε ορισμένα γραμμάρια μετάλλου. Ο φοίνικας του Καποδίστρια περιλάμβανε 3,747 γραμμάρια ασήμι, ενώ η αρχική πρόβλεψη ήταν να κοπούν και χρυσά νομίσματα των 20 και 10 φοινίκων. Στην πράξη, τα οικονομικά του νεοσύστατου κράτους δεν επέτρεψαν καμία χρυσή κοπή, ενώ ελάχιστοι ασημένιοι φοίνικες τυπώθηκαν.<br /><br />Η δραχμή του Όθωνα ορίστηκε επίσης σε ασήμι, ενώ αυτή τη φορά εκδόθηκαν και λίγα χρυσά εικοσάδραχμα και σαραντάδραχμα. Τα χάρτινα τραπεζογραμμάτια της Εθνικής Τράπεζας, που πρωτοκυκλοφόρησαν το 1842, ήταν εξαργυρώσιμα σε τέτοιες μεταλλικές δραχμές. Στην πράξη, βέβαια, οι περισσότεροι συμβιβάζονταν με ξένα νομίσματα, καθώς και οι ελληνικές κοπές ήταν ελάχιστες. Δεν είναι τυχαίο που, ακόμα και σήμερα, οι όποιες αγοραπωλησίες χρυσών νομισμάτων γίνονται σε λίρες Αγγλίας και όχι χρυσές δραχμές. Το Ελληνικό Δημόσιο δεν είχε ποτέ την άνεση να εκδώσει ικανό αριθμό χρυσών νομισμάτων.<br /><br />Χρυσός και ασήμι συνυπήρχαν διεθνώς και ως τα μέσα του 19ου αιώνα λειτουργούσαν αρμονικά σε ένα διμεταλλικό σύστημα. Η τελική επικράτηση του χρυσού αποτελεί μάλλον σύμπτωση παρά ιστορική αναγκαιότητα. Κάτι το γεγονός ότι η πρωτοπόρος Αγγλία είχε – λόγω μιας παλαιότερης σύμπτωσης – καταλήξει στον χρυσό, κάτι η ήττα των Γάλλων από τους Γερμανούς το 1870, που συνοδεύτηκε από μεγάλες αποζημιώσεις σε χρυσό, κάτι η απόφαση των Γερμανών να ακολουθήσουν το παράδειγμα των Άγγλων – στα τέλη του 19ου αιώνα οι περισσότερες χώρες βρέθηκαν δεμένες στο άρμα του χρυσού.Η Ελλάδα, αν και τυπικά μέλος της διμεταλλικής Λατινικής Νομισματικής Ένωσης, δεν επηρεάστηκε ιδιαίτερα από τις εξελίξεις. Οι πολεμικές και δημοσιονομικές της περιπέτειες δεν της είχαν επιτρέψει την πολυτέλεια ενός σταθερού νομίσματος πριν το 1910, οπότε και η δραχμή σταθεροποιήθηκε. Δυστυχώς, η σταθερότητα δεν κράτησε πολύ, καθώς τα ελλείμματα και ο πληθωρισμός, που επέφερε η Μικρασιατική Εκστρατεία, εκτίναξαν τον πληθωρισμό στα ύψη και καταρράκωσαν την ισοτιμία της δραχμής.<br /><br />Η επόμενη σταθεροποίηση συμπίπτει με την ίδρυση της Τράπεζας της Ελλάδος και την επιστροφή στον κανόνα του χρυσού-συναλλάγματος, τον Μάιο του 1928. Η νεοσύστατη κεντρική τράπεζα ανέλαβε τότε την υποχρέωση να ανταλλάσσει τα τραπεζογραμμάτια δραχμών με αγγλικό συνάλλαγμα, σε σταθερή ισοτιμία 375 δραχμές ανά στερλίνα.<br /><br />Γιατί στερλίνες και όχι χρυσές λίρες; Διότι τα 4/5 των διαθεσίμων της Τράπεζας της Ελλάδος, όπως και των άλλων τραπεζών του μεσοπολέμου, τηρούνταν σε συνάλλαγμα, όχι σε ράβδους χρυσού. Σε αντίθεση με τον χρυσό, που απαιτεί ακριβά θησαυροφυλάκια, οι καταθέσεις σε συνάλλαγμα δεν έπιαναν χώρο, ενώ απέδιδαν και τόκους. Έτσι, οι κεντρικές τράπεζες περιφερειακών χωρών, όπως η Ελλάδα, δεν αγόραζαν τόσο χρυσό, όσο συνάλλαγμα από χώρες με μετατρέψιμα νομίσματα, όπως ήταν η Αγγλία, οι ΗΠΑ και η Ελβετία.<br /><br />Η ιδέα ήταν καλή, υπό την προϋπόθεση ότι καμία από αυτές τις χώρες δεν θα υποτιμούσε το δικό της νόμισμα. Αυτό ακριβώς συνέβη τον Σεπτέμβριο του 1931, όταν η Αγγλία, κάτω από το βάρος της Μεγάλης Ύφεσης, εγκατάλειψε τον κανόνα χρυσού. Εκείνη τη μέρα, η Τράπεζα της Ελλάδος, που διατηρούσε σημαντικά ποσά σε στερλίνες, έχασε σημαντικό μέρος των διαθεσίμων της. Το υπόλοιπο το διέθεσε τους επόμενους μήνες, προσπαθώντας να σταθεροποιήσει τη δραχμή, μέχρι την οριστική εγκατάλειψη του κανόνα χρυσού, τον Απρίλιο του 1932.<br /><br />Έκτοτε, το πάθημα έγινε μάθημα, και τη δεκαετία του 1930 η Τράπεζα φρόντισε όχι μόνο να αποκαταστήσει τα συναλλαγματικά της διαθέσιμα, αλλά και να αυξήσει το ποσοστό που τηρούσε σε ατόφιο χρυσάφι. Πολλά από αυτά τηρούνταν στο εξωτερικό, για να μπορούν να αντιμετωπίσουν έκτακτες ανάγκες.Το ίδιο ισχύει και σήμερα: το 47% του χρυσού τηρείται στην Ελλάδα, με το υπόλοιπο να μοιράζεται μεταξύ Ηνωμένων Πολιτειών (29%), Βρετανίας (20%) και Ελβετίας (4%). Από το 1938, όταν εγκαινιάστηκε το κτίριο στο οποίο βρισκόμαστε σήμερα, η Τράπεζα απέκτησε και έναν ασφαλή χώρο για να προστατεύει τον χρυσό της.<br /><br />Ασφαλή υπό κανονικές συνθήκες βέβαια! Όλοι γνωρίζουμε, για παράδειγμα, την περίφημη ιστορία της φυγάδευσης του χρυσού, κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, από αυτήν εδώ την αίθουσα, στη Νότια Αφρική, με ενδιάμεσους σταθμούς την Κρήτη και την Αλεξάνδρεια.<br /><br />Αλλά ας επιστρέψουμε στη διαχρονική σημασία του χρυσού. Είδαμε ότι, στη διάρκεια του μεσοπολέμου, ο χρυσός κατέληξε να βαθαίνει την κρίση και να δημιουργεί προβλήματα στις οικονομίες των χωρών. Πάντα διορατικός, το 1924 ο Keynes είχε αποκαλέσει τον κανόνα χρυσού «βάρβαρο απολίθωμα». Κι όμως, το 1944, στο συνέδριο του Bretton Woods, ο ίδιος συμφώνησε να τεθεί στην καρδιά του μεταπολεμικού νομισματικού συστήματος: οι χώρες θα σταθεροποιούσαν τα νομίσματά τους σε όρους δολαρίου, αλλά η Αμερική θα σταθεροποιούσε το δολάριο σε όρους χρυσού. Υπό μία έννοια, το μεταπολεμικό σύστημα αποτελούσε μία βελτιωμένη εκδοχή του μεσοπολεμικού κανόνα χρυσού-συναλλάγματος, με το δολάριο στο ρόλο της στερλίνας. Όπως και στη διάρκεια του μεσοπολέμου, μάλιστα, οι περισσότερες χώρες συνέχισαν ως το 1970 να συγκεντρώνουν χρυσό στα θησαυροφυλάκιά τους. Θεωρητικά, μόνο οι Ηνωμένες Πολιτείες είχαν λόγο να το κάνουν αυτό· πρακτικά, το έκαναν όλοι.<br /><br />Γιατί αυτή η εμμονή με το κίτρινο μέταλλο; Μέρος της απάντησης είναι σίγουρα η εμπιστοσύνη. Ή, μάλλον, η έλλειψη εμπιστοσύνης στην ικανότητα των τότε κυβερνήσεων να διασφαλίζουν την αξία του χρήματος. Ένα χρυσό νόμισμα έχει σταθερή αξία. Ένα κομμάτι χαρτί, μάλλον όχι. Συνεπώς, ένα χαρτονόμισμα που εκδίδει μια κυβέρνηση έχει αξία μόνο αν μετατρέπεται σε χρυσό. Μετά την κατάρρευση του Bretton Woods, τη δεκαετία του 1970, πολλοί οικονομολόγοι προέβλεπαν ανεξέλεγκτη άνοδο του πληθωρισμού.<br /><br />Η άνοδος ήρθε, αλλά δεν ήταν ανεξέλεγκτη. Στις περισσότερες χώρες, οι κυβερνήσεις έμαθαν να αποφεύγουν τις σειρήνες του πληθωρισμού και να διατηρούν την αξία των νομισμάτων τους, χωρίς να δένουν τα χέρια τους σε ένα χρυσό κατάρτι. Παραχώρησαν μεγαλύτερη ανεξαρτησία στις κεντρικές τράπεζες και τους ανέθεσαν τη διατήρηση της σταθερότητας των τιμών. Το ίδιο έγινε και στην Ελλάδα, ιδίως όταν αποφασίστηκε, και κυρίως όταν πραγματοποιήθηκε, η είσοδος/ένταξη της χώρας στη ζώνη του ευρώ, μια από τις σημαντικότερες τομές στην οικονομική πολιτική από γενέσεως του ελληνικού κράτους.<br /><br />Η σημασία του χρυσού άλλαξε, αλλά δεν εξαλείφθηκε. Αντί για κάλυμμα της κυκλοφορίας τραπεζογραμματίων, ο χρυσός σήμερα αποτελεί ένα ακόμα περιουσιακό στοιχείο, μέρος του χαρτοφυλακίου στο ενεργητικό της Τράπεζας της Ελλάδος, το οποίο της επιτρέπει να ανταποκρίνεται σε διαφορετικές συνθήκες και απαιτήσεις. Για τους πολίτες, δεν αποτελεί πλέον μέσο συναλλαγών, αλλά καταφύγιο αξίας σε συνθήκες αβεβαιότητας και κρίσης. Δεν είναι τυχαίο ότι η ζήτηση χρυσού εκτοξεύθηκε την περίοδο της μεγάλης χρηματοπιστωτικής κρίσης.<div><br /></div><div><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Η ιστορία των αποθεμάτων του ελληνικού χρυσού από τον Καποδίστρια ως σήμερα: Πόσο έχουμε και που βρίσκεται.

Μια συνοπτική ιστορική αναφορά στα αποθέματα του ελληνικού κράτους σε χρυσό έκανε ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας Γιάννης Στουρνάρας κα...

Διαβάστε την συνέχεια

Κραυγή του προέδρου του ελληνικού πολιτιστικού Συλλόγου Ταυρίδα στην Κριμαία: Μην στέλνετε όπλα-πυρομαχικά στην Ουκρανία

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2024-02/unnamed_0.jpg?itok=XuOH6OOR" width="723" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Ο ίδιος θεωρεί ότι η αποστολή όπλων επηρεάζει καταλυτικά τις ιστορικές σχέσεις Ελλάδος-Ρωσίας-Τι έγιναν οι Έλληνες της Μαριούπολης και άλλων πόλεων στην Ουκρανία;</span></h3>Δήλωση που μια μοιάζει με κραυγή έκανε ο επικεφαλής του συλλόγου των Ελλήνων της Κριμαίας «Ταυρίδα» Ιβάν Σόνους, καλώντας τις ελληνικές αρχές και την κυβέρνηση να μην μεταφέρει όπλα και πυρομαχικά στην Ουκρανία.<br /><br /><br />«Η ιστορία της φιλίας μεταξύ Ρωσίας και Ελλάδας έχει βαθιές ρίζες. Η Ρωσία και η Ελλάδα είναι μαργαριτάρια ιστορικής, πολιτιστικής, πνευματικής κληρονομιάς και της ορθόδοξης θρησκείας. Καλούμε την ελληνική κυβέρνηση να μην ακολουθήσει το παράδειγμα των Αμερικανών και να μην μεταφέρει όπλα στις εγκληματικές αρχές της Ουκρανίας, που μισούν τον ρωσικό και τον ορθόδοξο κόσμο», δήλωσε ο Σόνους στο ρωσικό πρακτορείο <a href="https://ria.ru/20240203/oruzhie-1925166648.html">ειδήσεων RIA Novosti.</a><br /><br />Σύμφωνα με τον ίδιο, διαφορετικά η Ελλάδα θα αποδυναμώσει τη δική της ασφάλεια και θα υπονομεύσει τα ιστορικά θεμελιώδη θεμέλια της ρωσοελληνικής φιλίας.<br /><br />«Οι ελληνικές αρχές δεν πρέπει να ξεχνούν ότι χάρη στη Ρωσία η χώρα απέκτησε και διατήρησε την ανεξαρτησία της», τόνισε ο Σόνους και πρόσθεσε ότι οι Έλληνες της Κριμαίας υποστηρίζουν πλήρως την εσωτερική και εξωτερική πολιτική του Ρώσου Προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν.<br /><br />Η Κριμαία προσαρτήθηκε τον Μάρτιο του 2014 μετά από δημοψήφισμα. Η Ουκρανία θεωρεί την Κριμαία το προσωρινά κατεχόμενο έδαφος της και πολλές δυτικές χώρες υποστηρίζουν το Κίεβο σε αυτό το θέμα.<br /><br />Ο επικεφαλής του ελληνικού συλλόγου εξέφρασε την κραυγή αγωνίας ότι “η Ελλάδα θα μπορούσε να υπονομεύσει τα ιστορικά θεμελιώδη θεμέλια της ρωσοελληνικής φιλίας εάν λάβει λάθος απόφαση”.<br /><br />Οι Έλληνες, αυτόχθονες της Κριμαίας και του Βορρά της Μαύρης Θάλασσας<br /><br />Πληροφορίες αναφέρουν ότι σήμερα συνολικά οι Έλληνες της Κριμαίας φτάνουν τους 210.000 περίπου και αποτελούν μια ισχυρή ελληνική μειονότητα στην Ρωσία.<br /><br />«Οι Έλληνες είναι ιστορικοί κάτοικοι της Κριμαίας. Αυτό είναι αναμφισβήτητο γεγονός. Για την παρουσία μας εδώ μιλάνε τα ελληνικά μνημεία και η ίδια η ιστορία. Οι Έλληνες συμμετείχαν ενεργά στις εξελίξεις που είχαν σχέση με την περιοχή, διατηρώντας άσβεστη σχέση με την Αρχαία Ταυρίδα και σημερινή Κριμαία», είχε τονίσει παλαιότερα ο Ιβάν Σόνους.<br /><br />Το πρόβλημα με τον πόλεμο στην Ουκρανία όμως, δεν αφορά μόνο τους Έλληνες της Κριμάιας, αλλά και αυτούς της Μαριούπολης, και των άλλων περιοχών της Ουκρανίας, που κατακτήθηκαν από τις ρωσικές δυνάμεις, και η τύχη των οποίων είναι σήμερα άγνωστη.<br /><br />Σκόρπιες πληροφορίες αναφέρουν ότι πολλοί αυτούς μεταφέρθηκαν σε βόρειες περιοχές της Ρωσίας, και έκτοτε δεν έχουμε πολλές πληροφορίες για την τύχη τους. <br /><br />Η χώρα μας οφείλει να εξετάσει συνολικά το ζήτημα των Ελλήνων σε Ρωσία και Ουκρανία, ώστε να έχει σαφή εικόνα της κατάστασης τους, με στόχο να τους προστατέψει, κάτι για το οποίο δυστυχώς δεν φημίζονταν ποτέ το ελληνικό κράτος, διαχρονικά, σε πολλές περιοχές που ζει και υπάρχει ο ελληνισμός, όπως σε Σικελία, κάτω Ιταλία, Βόρειο Ήπειρο, Σκόπια κά. <div><br /></div><div> <a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Κραυγή του προέδρου του ελληνικού πολιτιστικού Συλλόγου Ταυρίδα στην Κριμαία: Μην στέλνετε όπλα-πυρομαχικά στην Ουκρανία

Ο ίδιος θεωρεί ότι η αποστολή όπλων επηρεάζει καταλυτικά τις ιστορικές σχέσεις Ελλάδος-Ρωσίας-Τι έγιναν οι Έλληνες της Μαριούπολης και άλλων...

Διαβάστε την συνέχεια

Σοβαρή εξέλιξη! H Αίγυπτος απειλεί να αναστείλει τη Συνθήκη Ειρήνης με το Ισραήλ .

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2024-02/55f1dbc2d8f408984c337daa86089ed2_XL.jpg?itok=z74ycsYP" width="723" /><br /><br />Αν ο Νετανιάχου αποπειραθεί να εκτοπίσει τους Παλαιστίνιους από τη Λωρίδα της Γάζας, οι πιθανότητες επέκτασης του πολέμου στη Μ. Ανατολή θα αυξηθούν δραματικά<br /><br />Είναι γεγονός ότι ο παρατεινόμενος πόλεμος του Ισραήλ κατά της Χαμάς στη Λωρίδα της Γάζας, ο οποίος προκαλεί καθημερινά ανθρώπινες απώλειες ,σε γυναικόπαιδα και αμάχους, εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους εξάπλωσής του σε γειτονικές χώρες της Μ.Ανατολής.<br /><br />Η κατάσταση στη Μ.Ανατολή<br /><br />Ήδη οι αντάρτες Χούτι οι οποίοι είναι σύμμαχοι της Χαμάς, δημιουργούν τεράστια προβλήματα στο Παγκόσμιο εμπόριο, πλήττοντας με πυραύλους και drones πλοία στον κόλπο του Άντεν και την Ερυθρά θάλασσα, ενώ Αμερικανικές βάσεις σε Συρία-Ιορδανία-Ιράκ έχουν γίνει στόχος drones και πυραύλων φιλο-ιρανικών οργανώσεων.<br /><br />Αποτέλεσμα οι ΗΠΑ να απαντήσουν στα παραπάνω με λελογισμένες αεροπορικές επιθέσεις, διευκρινίζοντας ότι αυτές έχουν αμυντικό χαρακτήρα και πως δεν επιθυμούν να εμπλακουν σε πολεμική σύρραξη στη Μ.Ανατολή κατά του Ιράν.<br />H Αίγυπτος απειλεί να αναστείλει τη Συνθήκη Ειρήνης με το Ισραήλ<br /><br />Τώρα στο "χορό" φαίνεται να μπαίνει και η Αίγυπτος, η οποία σύμφωνα με Διεθνές ΜΜΕ "απειλεί να αναστείλει τη Συνθήκη Ειρήνης με το Ισραήλ", επισημαίνοντας:<br /><br />"Το Κάιρο απείλησε να αναστείλει την ειρηνευτική του συνθήκη με το Ισραήλ εάν οι άμαχοι στη Γάζα απομακρυνθούν στην Αίγυπτο, σύμφωνα με αναφορές στις 5 Φεβρουαρίου. «Αν έστω και ένας Παλαιστίνιος πρόσφυγας περάσει από εκεί», φέρεται να είπαν στο Ισραήλ Αιγύπτιοι αξιωματούχοι, «η ειρηνευτική συμφωνία θα ακυρωθεί».<br /><br />Η προειδοποίηση του Καΐρου έρχεται λίγες μέρες αφότου ο Ισραηλινός υπουργός Άμυνας Yoav Gallant είπε ότι το Ισραήλ θα «ολοκληρώσει την αποστολή» στην πόλη Khan Younis στη νότια Γάζα και «θα συνεχίσει στη Ράφα» στα αιγυπτιακά σύνορα ,ένα από τα τελευταία εναπομείναντα προπύργια της Χαμάς στη Λωρίδα της Γάζας.<br /><br />Οι δηλώσεις του Gallant πυροδότησε φόβους στο Κάιρο για την τύχη περισσότερων από 1 εκατομμυρίου εσωτερικά εκτοπισμένων κατοίκων της Γάζας που βρίσκονται επί του παρόντος καταφύγιο στη Ράφα.<br /><br />Ανάλυση εμπειρογνωμόνων<br /><br />«Δεν υπάρχει κανένας λόγος για την αιγυπτιακή υποψία ή ευρύτερη αμφιβολία σχετικά με τις προθέσεις του Ισραήλ απέναντι στη Γάζα. Η σημερινή ισραηλινή κυβέρνηση δεν ενδιαφέρεται να προσαρτήσει τη Λωρίδα της Γάζας. Η τρέχουσα χερσαία επίθεση από τις ισραηλινές αμυντικές δυνάμεις επιδιώκει να ενισχύσει την ασφάλεια του Ισραήλ στην πλευρά των συνόρων. Μια μη τρομοκρατική οντότητα που ηγείται μιας μελλοντικής Γάζας θα ωφελούσε την Αίγυπτο σε πολλαπλά μέτωπα, θα βελτίωνε την ασφάλεια της Αιγύπτου και θα παρείχε άφθονες ευκαιρίες για ενισχυμένο εμπόριο».,είπε ο Haisam Hassanein, FDD Adjunct Fellow<br /><br />«Το Ισραήλ θα πρέπει να συνεχίσει να επιδιώκει τους δύο πρωταρχικούς στόχους αυτού του πολέμου, να διαλύσει τη Χαμάς και να πάρει πίσω τους ομήρους που κρατούνται στη Γάζα. Κανένας από αυτούς τους στόχους δεν μπορεί να επιτευχθεί εκτός εάν ο Ισραηλινός Στρατός εγκαταστήσει τον έλεγχο ασφαλείας της Ράφα και δεν εξασφαλίσει τα σύνορα Γάζας-Αιγύπτου», είπε η Enia Krivine, Ανώτερη Διευθύντρια του Προγράμματος του Ισραήλ και του Δικτύου Εθνικής Ασφάλειας του FDD<br />Η Αίγυπτος αρνείται να δεχθεί τους κατοίκους της Γάζας<br /><br />Ο πληθυσμός της Ράφα έχει πενταπλασιαστεί από τότε που το Ισραήλ ξεκίνησε την αντεπίθεσή του κατά της Χαμάς στη Γάζα. Περίπου οι μισοί από τους 2,2 εκατομμύρια κατοίκους της Γάζας βρίσκονται τώρα στη Ράφα «ζώντας σε αυτοσχέδιες κατασκευές, σκηνές ή σε ύπαιθρο», σημείωσε το Γραφείο των Ηνωμένων Εθνών για τον Συντονισμό Ανθρωπιστικών Υποθέσεων (OCHA) την 1η Φεβρουαρίου.<br /><br />Ο εκπρόσωπος του OCHA Jens Laerke εξέφρασε «φόβο για το τι θα ακολουθήσει» καθώς το Ισραήλ επεκτείνει τις επιχειρήσεις στη Ράφα.<br /><br />Παρά τις αυξανόμενες ανθρωπιστικές ανησυχίες, η Αίγυπτος έχει δεχτεί μόνο έναν περιορισμένο αριθμό κατόχων ξένων διαβατηρίων και τραυματιών αμάχων από τη Γάζα από τις 7 Οκτωβρίου.<br />Ο πρόεδρος της Αιγύπτου Abdel Fattah al-Sissi δήλωσε στις 12 Οκτωβρίου ότι η Αίγυπτος δεν θα απορροφήσει εκτοπισμένους κατοίκους της Γάζας επειδή «είναι σημαντικό για τη Γάζα οι άνθρωποι να μείνουν σταθεροί και να ζούν στη γη τους».<div><br />Όλα κρέμονται σε μια κλωστή στη Μ.Ανατολή<br /><br />Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Μπάϊντεν μέσω του ΥΠΕΞ Μπλίνκεν φοβούμενος περαιτέρω ανάφλεξη στη Μ.Ανατολή, έχει προσπαθήσει μάταια να πείσει τον Ισραηλινό Πρωθυπουργό Νετανιάχου να τερματίσει τον πόλεμο στη Γάζα, να πάρει πίσω τους ομήρους από την Χαμάς και να προχωρήσει τις διαδικασίες για την αναγνώριση Παλαισιτινιακού κράτους.<br /><br />Από την πλευρά του ο Ισραηλινός Πρωθυπουργός δείχνει αποφασισμένος να συνεχίσει τον πόλεμο στη Γάζα , μέχρι να εξοντώσει πλήρως τη Χαμάς, ενώ κατά την εκτίμησή μας σκοπεύει στη συνέχεια να εισβάλλει στο Νότιο Λίβανο, με στόχο την εξόντωση της Χεζμπολάχ.<br /><br />Η κατάσταση στη Μ.Ανατολή φαίνεται να κρέμεται σε μια κλωστή, αφού αν όντως ο Νετανιάχου εκτοπίσει τους Παλαιστίνιους από τη Λωρίδα της Γάζας, τότε οι πιθανότητες επέκτασης του πολέμου θα αυξηθούν δραματικά.<br /><br /><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Σοβαρή εξέλιξη! H Αίγυπτος απειλεί να αναστείλει τη Συνθήκη Ειρήνης με το Ισραήλ .

Αν ο Νετανιάχου αποπειραθεί να εκτοπίσει τους Παλαιστίνιους από τη Λωρίδα της Γάζας, οι πιθανότητες επέκτασης του πολέμου στη Μ. Ανατολή θα ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο επικεφαλής της τουρκικής ΜΙΤ συνομιλεί με την Χαμάς για ίδρυση παλαιστινιακού κράτους.

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2024-02/%CE%91%CE%BD%CF%8E%CE%BD%CF%85%CE%BC%CE%BF%20%CF%83%CF%87%CE%AD%CE%B4%CE%B9%CE%BF.png?itok=XCh1_JKx" width="721" /><br /><br />Οι δύο πλευρές επισήμαναν ότι η ίδρυση ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους με πρωτεύουσα την Ιερουσαλήμ αποτελεί τη βάση για σταθερότητα στην περιοχή<br /><br />Οαρχηγός της τουρκικής υπηρεσίας πληροφοριών ΜΙΤ, Ιμπραχίμ Καλίν, συναντήθηκε με τον επικεφαλής του Πολιτικού Γραφείου της Χαμάς Ισμαήλ Χανίγια στην πρωτεύουσα Ντόχα του Κατάρ.<br /><br />Κατά τη διάρκεια της συνάντησης συζητήθηκαν οι εξελίξεις γύρω από τον πόλεμο στη Γάζα, η ανταλλαγή κρατουμένων, η κατάπαυση του πυρός, η παροχή ανθρωπιστικών αναγκών και τρόποι τερματισμού της πολιορκίας, μετέδωσε το τουρκικό πρακτορείο ειδήσεων Anadolu.<br /><br />Οι δύο πλευρές επισήμαναν ότι η ίδρυση ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους με πρωτεύουσα την Ιερουσαλήμ αποτελεί τη βάση για σταθερότητα στην περιοχή, αναφέρουν τουρκικές πηγές.<br /><br />ΗΠΑ και Βρετανία βομβάρδισαν χθες 36 «στόχους» σε δεκατρείς τοποθεσίες στην Υεμένης ανάμεσα τους και η Σαναά. <br /><br />Η πρωτεύουσα της Υεμένης, η οποία ελέγχεται από τους αντάρτες Χούθι, έγινε το βράδυ του Σαββάτου στόχος μιας σειράς αεροπορικών πληγμάτων, μετέδωσε το τηλεοπτικό δίκτυο των ανταρτών αυτών κατηγορώντας τις ΗΠΑ και τη Βρετανία.<br />Σύμφωνα με το τηλεοπτικό δίκτυο Αλ-Μασιράχ, "αμερικανικά και βρετανικά πλήγματα στοχοθέτησαν περιοχές του νότου της πρωτεύουσας". Σύμφωνα με μαρτυρίες, ισχυρές εκρήξεις σημειώθηκαν στη Σαναά και πυκνές υπερπτήσεις πάνω από το έδαφός της.<div><br />Το Ισραήλ λέει πως έπληξε πάνω από 3.000 θέσεις της Χεζμπολάχ σε Συρία και Λίβανο<br /><br />Ο ισραηλινός στρατός ανακοίνωσε χθες Σάββατο πως έχει πλήξει χιλιάδες στόχους, θέσεις και εγκαταστάσεις του σιιτικού κινήματος Χεζμπολάχ, τόσο στον Λίβανο, όσο και στη Συρία, αφότου ξέσπασε στις αρχές Οκτωβρίου ο πόλεμος ανάμεσα στο Ισραήλ και το παλαιστινιακό ισλαμιστικό κίνημα Χαμάς στη Λωρίδα της Γάζας.<br /><br />«Επιτεθήκαμε σε υποδομές της Χεζμπολάχ στη Συρία» μετά την 7η Οκτωβρίου, ανέφερε κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου ο εκπρόσωπος του ισραηλινού στρατού Ντανιέλ Χαγκαρί. Επλήγησαν με χερσαία και αεροπορικά μέσα «πάνω από 50 στόχοι», δήλωσε, μολονότι το Ισραήλ σπανίως σχολιάζει δημόσια τις επιχειρήσεις που διεξάγει στη συριακή επικράτεια.<br /><br />Αναφέρθηκε επίσης σε πλήγματα εναντίον «3.400 και πλέον στόχων», εγκαταστάσεων και θέσεων της Χεζμπολάχ, «σε όλο τον νότιο Λίβανο», διαβεβαιώνοντας πως 200 και πλέον «τρομοκράτες και διοικητές τους» σκοτώθηκαν την περίοδο αυτή.<br /><br />Το Γαλλικό Πρακτορείο σημειώνει πως δεν ήταν σε θέση να επαληθεύσει κανέναν από τους ισχυρισμούς αυτούς με ανεξάρτητο τρόπο.<br /><br />Από την επομένη της άνευ προηγουμένου επίθεσης του στρατιωτικού βραχίονα της Χαμάς σε νότιους τομείς της ισραηλινής επικράτειας, το έναυσμα του πολέμου στη Λωρίδα της Γάζας, οι ανταλλαγές πυρών είναι στην πράξη καθημερινές ανάμεσα στον ισραηλινό στρατό και τη Χεζμπολάχ, ένοπλο κίνημα προσκείμενο στο Ιράν, σύμμαχο του προέδρου της Συρίας Μπασάρ αλ Άσαντ και της Χαμάς.<br /><br />Η Χεζμπολάχ λέει συχνά πως βάζει στο στόχαστρο θέσεις του ισραηλινού στρατού σε τομείς της μεθορίου, σε ένδειξη υποστήριξης στους Παλαιστίνιους στη Λωρίδα της Γάζας. Το Ισραήλ ανταποδίδει πλήττοντας στόχους στον νότιο Λίβανο.<br /><br />Σε σχεδόν τέσσερις μήνες, έχουν σκοτωθεί 218 άνθρωποι —στην πλειονότητά τους μαχητές της Χεζμπολάχ, αλλά και άμαχοι και δημοσιογράφοι— στον νότιο Λίβανο, σύμφωνα με καταμέτρηση του Γαλλικού Πρακτορείου. Στην ισραηλινή πλευρά, έχουν χαθεί οι ζωές δεκαπέντε ανθρώπων, εννέα στρατιωτικών και έξι αμάχων, σύμφωνα με τον στρατό.<br /><br />Πρόωρο να γίνεται λόγος περί συμφωνίας για νέα ανακωχή με το Ισραήλ, λέει η Χαμάς<br /><br />Ανώτερο στέλεχος της Χαμάς στον Λίβανο δήλωσε χθες Σάββατο ότι το κίνημά του είναι ανοικτό στις συνομιλίες για να τερματιστεί η ισραηλινή «επίθεση» στη Λωρίδα της Γάζας, προσθέτοντας πως είναι ακόμη πρόωρο να γίνεται λόγος για συμφωνία να κηρυχθεί νέα ανακωχή.<br /><br />Σχέδιο συμφωνίας για δεύτερη ανακωχή ανάμεσα στο Ισραήλ και στο παλαιστινιακό ισλαμιστικό κίνημα, που καταρτίστηκε από τους μεσολαβητές, το Κατάρ, την Αίγυπτο και τις ΗΠΑ, προβλέπει κυρίως την απελευθέρωση ομήρων που κρατούνται στη Λωρίδα της Γάζας σε αντάλλαγμα για την αποφυλάκιση παλαιστινίων εγκλείστων σε ισραηλινά σωφρονιστικά καταστήματα.<br /><br />«Η Χαμάς επανέλαβε ότι είναι έτοιμη να συζητήσει κάθε πρωτοβουλία (...) που θα τερματίσει τη βάρβαρη επίθεση εναντίον του λαού μας στη Λωρίδα της Γάζας», δήλωσε ο Οσάμα Χαμντάν κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου στη Βηρυτό.<br /><br />Επιβεβαίωσε πως το Κίνημα Ισλαμικής Αντίστασης έλαβε την πρόταση για να κηρυχθεί ανακωχή, προσθέτοντας πως λείπουν σημαντικές λεπτομέρειες. Αυτή «η πρόταση είναι συμφωνία πλαίσιο που πρέπει να μελετηθεί (...) Δεν μπορεί ακόμα να γίνεται λόγος για συμφωνία».<br /><br />Αφού εξεταστεί διεξοδικά, «θα ανακοινώσουμε τη θέση μας, η οποία θα είναι βασισμένη (...) στη βούλησή μας να τερματιστεί το ταχύτερο δυνατό η επίθεση εναντίον του λαού μας», πρόσθεσε.<br /><br />Σύμφωνα με πηγή του Γαλλικού Πρακτορείου στη Χαμάς, η πρώτη φάση της πρότασης προβλέπει πως θα κηρυχθεί ανακωχή με διάρκεια έξι εβδομάδων και θα απελευθερωθούν 200 ως 300 παλαιστίνιοι φυλακισμένοι σε αντάλλαγμα για 35 ως 40 ομήρους που κρατούνται στη Γάζα, ενώ θα εισέρχονται καθημερινά στον θύλακο 200 ως 300 φορτηγά με ανθρωπιστική βοήθεια.<br /><br />Ο Χαμντάν εξάλλου αναφέρθηκε στην απόφαση δώδεκα και πλέον χωρών να προχωρήσουν στην αναστολή της χρηματοδότησης της υπηρεσίας των Ηνωμένων Εθνών για τους παλαιστίνιους πρόσφυγες (UNRWA), εξαιτίας της πολεμικής μετά τις κατηγορίες του Ισραήλ περί συμμετοχής εργαζομένων της στην επίθεση της Χαμάς εναντίον του Ισραήλ την 7η Οκτωβρίου.<br /><br />Κατήγγειλε το «ανεύθυνο μέτρο με βάση τις σιωνιστικές κατηγορίες» και τη «συλλογική τιμωρία» των Παλαιστινίων, καλώντας «τη διοίκηση της UNRWA να μην υποταχθεί».<br /><br />Έναυσμα του πολέμου ανάμεσα στο Ισραήλ και τη Χαμάς ήταν η άνευ προηγουμένου επίθεση του στρατιωτικού βραχίονα του παλαιστινιακού ισλαμιστικού κινήματος σε νότιους τομείς της ισραηλινής επικράτειας την 7η Οκτωβρίου, όταν σκοτώθηκαν 1.163 άνθρωποι, στην πλειονότητά τους άμαχοι, σύμφωνα με καταμέτρηση του Γαλλικού Πρακτορείου βασισμένη σε επίσημες ανακοινώσεις των αρχών.<br /><br />Σε αντίποινα, το Ισραήλ ορκίστηκε να «εξαλείψει» το παλαιστινιακό ισλαμιστικό κίνημα στην εξουσία στη Λωρίδα της Γάζας από το 2007 και στις στρατιωτικές επιχειρήσεις του έκτοτε έχουν σκοτωθεί τουλάχιστον 27.238 άνθρωποι, στη μεγάλη πλειονότητά τους γυναίκες και παιδιά, κατά τον πιο πρόσφατο απολογισμό των θυμάτων που δημοσιοποιήθηκε χθες Σάββατο από το υπουργείο Υγείας της Χαμάς.<br /><br />Περίπου 250 άνθρωποι απήχθησαν κι οδηγήθηκαν στη Λωρίδα της Γάζας την 7η Οκτωβρίου. Εκατό και πλέον απελευθε΄ρωθηκαν όταν εφαρμόστηκε ανακωχή μιας εβδομάδας στα τέλη Νοεμβρίου. Οι 132 παραμένουν στον παλαιστινιακό θύλακο, ωστόσο 27 θεωρείται από τον στρατό πως είναι νεκροί.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ο επικεφαλής της τουρκικής ΜΙΤ συνομιλεί με την Χαμάς για ίδρυση παλαιστινιακού κράτους.

Οι δύο πλευρές επισήμαναν ότι η ίδρυση ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους με πρωτεύουσα την Ιερουσαλήμ αποτελεί τη βάση για σταθερότητα στην...

Διαβάστε την συνέχεια

Πόσο έχει κοστίσει (με στοιχεία) στην ΕΕ η Ουκρανία και η Ελλάδα.

<img height="388" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2024/02/Zelensky-1-825x500.jpg" width="687" /><br /><b><br /></b><div><b>ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ ΣΩΤΗΡΗΣ</b><br />Οικονομικό τέλμα, κρίση και παρακμή με τεράστια απώλεια εισοδήματος στη συνεχιζόμενη στασιμότητα, χωρίς καμία προοπτική ανάκαμψης, είναι μόνον μία μορφή του κόστους που πληρώνουν οι Ευρωπαίοι πολίτες, μετά τις αυτοκτονικές κυρώσεις κατά της Ρωσίας που οι ΗΠΑ αποφάσισαν, χωρίς την έγκριση κανενός Διεθνούς Οργανισμού και οι κυβερνήσεις τους εφαρμόζουν.<br /><br />Την πραγματικότητα αυτή, που πιστοποιούν τα γνωστά στοιχεία της Eurostat, επιβεβαιώνουν και τα προχθεσινά δημοσιευμένα στοιχεία της εξαμηνιαίας Έκθεσης του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, που ενδεικτικά παρουσιάζουμε και επιτρέπουν διεθνείς συγκρίσεις. Σύμφωνα μ’ αυτά, η Ρωσία (παρά τις κυρώσεις που της επιβλήθηκαν μετά την εισβολή στην Ουκρανία) παρουσιάζει τον υψηλότερο ρυθμό ανάπτυξης απ’ όλες τις δυτικές χώρες, υψηλότερο των ΗΠΑ, έξι φορές υψηλότερο της Ευρωζώνης και της Αγγλίας, χωρίς σύγκριση με τον αρνητικό ρυθμό σε ύφεση Γερμανίας.<br /><br /><img src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2024/02/2024-02-05.png" /><br /><br />Η ισχυρή οικονομική ανάπτυξη, που εκδηλώθηκε για τους γνωστούς λόγους αμέσως μετά την πανδημία σε όλες τις χώρες, συρρικνώθηκε ραγδαία με φθίνουσα πορεία, λόγω των κυρώσεων που σκόπευαν να πλήξουν και υποτάξουν τη Ρωσία. Η πραγματικότητα δείχνει, πώς αυτές έπληξαν ιδιαίτερα ανεπανόρθωτα την Ευρώπη. Μετά το φιάσκο των 12 πακέτων κυρώσεων, αυτή έγινε ο ‘παρίας’ του κόσμου και όχι η Ρωσία. Χωρίς τις επιπτώσεις απ’ αυτές, θεωρούμε πως η Ευρώπη είχε τις προϋποθέσεις για ένα ρυθμό ανάπτυξης, τουλάχιστον κοντά στο 2%.</div><div><br />Χάθηκαν 200 δισ. ευρώ<br /><br />Μια πρόχειρη εκτίμηση, με βάση την απόκλιση απ’ το σημερινό ρυθμό και το συνολικό ΑΕΠ της Ευρωζώνης, δίνει μια απώλεια εισοδήματος περίπου 200 δισ. ευρώ. Αξίζει να αναφέρουμε εδώ, πως σαν οικονομικό μέγεθος με βάση το ΑΕΠ, σε όρους Ισοτιμίας Αγοραστικής Δύναμης (Purchasing Power Parity) έναν δείκτη που καταρτίζει τόσο, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, όσο και η Παγκόσμια Τράπεζα, η ρωσική οικονομία καταλαμβάνει την πέμπτη η έκτη θέση παγκοσμίως το 2023, με μικρή διαφορά πριν η μετά τη Γερμανία, ανάλογα με τις εκτιμήσεις των δύο Οργανισμών.<br /><br />Ο πρωτοφανής τα τελευταία 20 χρόνια υψηλός και επίμονος πληθωρισμός, ιδιαίτερα των τροφίμων, με τεράστιο κόστος φτωχοποίησης των ευρωπαϊκών νοικοκυριών, αποτέλεσε μια ακόμη μορφή οικονομικής δυσπραγίας. Μετά την σταδιακή αποκατάσταση της εφοδιαστικής αλυσίδας απ’ τις διαταραχές της πανδημίας, που αποτέλεσε την αρχική του αιτία, νέες τεράστιες διαταραχές, προκαλεί πλέον η ευρωπαϊκή συμμετοχή μέσω κυρώσεων σ’ έναν αχρείαστο πόλεμο, <a href="https://slpress.gr/oikonomia/os-pote-i-eyropi-tha-plironei-enan-polemo-poy-den-einai-dikos-tis/">που δεν είναι δικός της,</a> αλλά των ΗΠΑ.<br /><br />Η πυροδότηση του, με το περιβόητο αυτοκτονικό σύνθημα της ενεργειακής απεξάρτησης απ’ τη Ρωσία, απ’ τα φθηνά, συνεχούς, αξιόπιστου και απρόσκοπτου ενεργειακού εφοδιασμού δεκαετιών με ρωσικά ενεργειακά προϊόντα, πλήθους μεταλλευμάτων, σιτηρών, λιπασμάτων κτλ, εκτίναξε το κόστος παραγωγής. Στη διαδοθείσα σ’ όλους τους τομείς αύξησή του, προστέθηκαν οι συνεχείς αναστατώσεις, αβεβαιότητες, ανασφάλεια, που τον τροφοδοτούν περαιτέρω, κυρίως στα τρόφιμα. Σε χώρες όπως η δική μας, με ιδιαίτερα προβλήματα και ατέλειες στη λειτουργία της αγοράς, ολιγοπώλια, ελλείψεις στον ανταγωνισμό, μικρά μεγέθη κτλ, αποκτά μεγαλύτερη έξαρση.<br /><br />Πρωτοφανής επίσης τα τελευταία 20 χρόνια, αύξηση του κόστους δανεισμού σε μια ζώνη νομισματικής σταθερότητας, όπου τα χαμηλά επιτόκια θεωρούνταν αυτονόητα για την ενίσχυση των επενδύσεων και την αναζωογόνηση της οικονομίας. Οι Κεντρικές Τράπεζες που έχουν την κύρια ευθύνη του ισχυρού νομίσματος, συχνά χωρίς την ίδια κατεύθυνσης δημοσιονομική πολιτική για πολιτικούς λόγους, αύξαναν συνεχώς τα επιτόκια μπροστά σ’ ένα πληθωρισμό που οι αιτίες του βρίσκονται στην πλευρά της προσφοράς και όχι της ζήτησης.<br /><br />Τεράστιες είναι οι επιβαρύνσεις κάθε κατηγορίας δανείων, πολιτών και επιχειρήσεων, αλλά και του κόστους δανεισμού του Δημοσίου. Παράδειγμα αποτελεί η χώρα μας, με το υψηλότερο δημόσιο χρέος στην Ευρώπη σαν ποσοστό του ΑΕΠ, όπου η δαπάνη για τόκους από 5-6 δισ. εκτινάχθηκε στα 8,5 δισ. σύμφωνα με την έκθεση του Κρατικού Προϋπολογισμού 2024. Τεράστιο ήταν το πλήγμα στο αμφίδρομο ευρωρωσικό εμπόριο, στης ευρωπαϊκές εξαγωγές προς μια μεγάλη γειτονική χώρα με αμοιβαία οφέλη, όπου τώρα η όποια συνέχισή του, διεξάγεται μέσω τρίτων χωρών όπως Τουρκίας, προς παράκαμψη των κυρώσεων.</div><div><br />Ουκρανία: Το κόστος για την Ελλάδα<br /><br />Η χώρα μας χάνει ετησίως τουλάχιστον 1 δισ. απ’ τις τουριστικές εισπράξεις των περίπου 700.000 Ρώσων τουριστών και τις πάνω από 200 εκατ. εξαγωγές αγροτικών προϊόντων, γουναρικών κτλ, ιδιαίτερα απ’ τούς παραγωγούς της Βόρειας Ελλάδας. Όπως σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, έτσι και στη χώρα μας, το ρωσικό φυσικό αέριο και LNG ευτυχώς συνεχίζει να ρέει, διαφορετικά η εφαρμογή της ευρωπαϊκής ανοησίας απεξάρτησης, θα έφερνε την πλήρη καταστροφή. Ήδη το 2022 πληρώσαμε 5 δισ. παραπάνω για ρωσικά ενεργειακά προϊόντα, ενώ η ΕΕ πλήρωσε παραπάνω 185 δισ.<br /><br />Δημοσιονομικά κόστη ανάλογης έκτασης αυτών της πανδημίας, απ’ όλες τις ευρωπαϊκές χώρες, για πλήθος μορφών επιδοτήσεων ελάφρυνσης των αρνητικών επιπτώσεων στους Ευρωπαίους πολίτες, απ’ τις πολιτικές αποφάσεις και επιλογές των κυβερνήσεων τους. Σε μερικές δεκάδες δισ. ανέρχονται στη χώρα μας, οι αντίστοιχες επιδοματικές πολιτικές αυτά τα δύο χρόνια.<br /><br />Συγχρόνως η ΕΕ, εκτός απ’ το στρατιωτικό, έχει αναλάβει και το οικονομικό κόστος συνέχισης του πολέμου, όταν το χρέος της σαν Διεθνής Οργανισμός έφθασε κυρίως λόγω δαπανών πανδημίας τα 398 δισ. (30-4-2023, <a href="https://www.bruegel.org/analysis/european-union-should-do-better-confiscate-russias-reserve-money">Bruegel</a>), και δανείζεται πλέον με επιτόκιο υψηλότερο της Γερμανίας και Γαλλίας. Απ’ τα 255 δισ. που δαπανήθηκαν ως τώρα στη μαύρη τρύπα της Ουκρανίας, η ΕΕ έχει καταβάλλει τα 159,6 δισ. (στρατιωτική βοήθεια 45,8 δισ., ανθρωπιστική7,5 δισ. και οικονομική 106,3 δισ.) και τα υπόλοιπα ΗΠΑ και άλλες χώρες του ΝΑΤΟ. Ακόμη χθες, σε μια θλιβερή εικόνα για την Ευρώπη, με τους εξεγερμένους αγρότες έξω απ’ το κτίριο της Επιτροπής, μέσα οι πολιτικοί της εκτελώντας την εντολή των ΗΠΑ, χρηματοδοτούν με άλλα 50 δισ. τη συνέχιση του πολέμου.<br /><br />Πρωτοφανής είναι επίσης η στρατιωτικοποίηση της Ευρώπης, με ραγδαία αύξηση των αμυντικών δαπανών, σε περιβάλλον κατασκευασμένης τηλεοπτικής ρωσοφοβίας, ιδιαίτερα γύρω απ’ όλες τις χώρες της Βαλτικής. Παρά την παροχή στις ΗΠΑ στρατιωτικών βάσεων στρατηγικής σημασίας για τα συμφέροντά τους, χωρίς κανένα αντάλλαγμα, παρά την εφαρμογή όλων των κυρώσεων κατά της Ρωσίας, παρά την διαρκή απειλή απ’ τη γείτονα που δεν εφαρμόζει τίποτα σε βάρος της Ρωσίας, παρά τη συνέχιση της τουρκικής κατοχής της Κύπρου που η εισβολή πραγματοποιήθηκε με την επίβλεψη των ΗΠΑ, χωρίς ουδεμία χώρα του ΝΑΤΟ τότε και τώρα να ενδιαφέρθηκε για την Κυπριακή τραγωδία, η σημερινή κυβέρνηση θέλει να πρωτοστατεί και να επιδεικνύει την αντιρωσική της στάση και εχθρότητα, στέλνοντας στο καθεστώς του Κιέβου, πολύτιμο στρατιωτικό υλικό ιδιαίτερα για την άμυνα των νησιών μας.<br /><br />Βασιλικότεροι του βασιλέως… <br /><br />Με την εξωφρενική δήλωση ‘είμαστε σε πόλεμο με τη Ρωσία’ στάλθηκαν πέρυσι επίσημα: 45 ΤΟΜΑ BMP-1 με όλα τα πυρομαχικά τους, 15.000 βλήματα των 73 χιλ., 15.000 ρουκέτες των 122 χιλ., 20.000 επιθετικά τυφέκια ΑΚ-47, 3,2 εκατ. φυσίγγια των 7,62χιλ., 60 Manpad FIM- Stinger, 17.000 βλήματα πυροβολικού των 155 χιλ., 1100 αντιαρματικές ρουκέτες RPG 18. Σήμερα εντελλόμαστε σαν πρόθυμοι και υποτακτικοί, για νέες αποστολές, των αποτελεσματικών ρωσικών αντιαεροπορικών που αγοράσαμε και η παραχώρησή τους αντίκειται σε διεθνείς κανόνες και τη διμερή συμφωνία με τη Ρωσία.<br /><br />Θα υπάρξει άραγε όριο στην επίδειξη εχθρότητας; Θα διευρύνουμε ακόμη περισσότερο το ρήγμα και την καταστροφή των ελληνορωσικών σχέσεων που καμία ελληνική κυβέρνηση στο παρελθόν δεν διανοήθηκε, σεβόμενες πάντα τους προαιώνιους δεσμούς φιλίας και συνεργασίας των δυο ομόθρησκων λαών μας; Για είκοσι χρόνια ζήσαμε την επανένωση της Ευρώπης, απ’ τον Ατλαντικό ως τα Ουράλια, σε περιβάλλον συνεργασίας και ελεύθερης επικοινωνίας των λαών της σ’ όλους τους τομείς. Στην οικονομία, τον πολιτισμό, τον αθλητισμό, την πληροφόρηση.<br /><br />Μετά από 30 χρόνια, αρνηθήκαμε για πρώτη φορά τις πολύτιμες υπηρεσίες των ρωσικών πυροσβεστικών αεροπλάνων, των πλέον κατάλληλων για μεγάλα μέτωπα φωτιάς. Ενώ αυτά έσβηναν φωτιές στη γειτονική χώρα του ΝΑΤΟ, προτιμήσαμε να καούν τα δάση μας. Αθροίζοντας τα τεράστια συνεχιζόμενα κόστη της ευρωπαϊκής υποδούλωσης, λόγω προσκυνημένων ηγεσιών στις κυβερνήσεις και τους ευρωπαϊκούς θεσμούς, τοποθετηθέντες μέσω τηλεοπτικής χειραγώγησης, θα πρέπει να προσθέσουμε την τραγωδία, την καταστροφή που προκαλούν σε μια χώρα, που τη μεταχειρίζονται σαν εργαλείο των ολέθριων τυχοδιωκτισμών τους.<br /><br />‘Οι Ουκρανοί πολεμούν για μας, τα χρήματα που πληρώνουμε μένουν εδώ στις ΗΠΑ, ενισχύουν την απασχόληση στις πολεμικές μας βιομηχανίες και πολεμάμε τους Ρώσους δι’ αντιπροσώπων’. ΄Ο άκρατος κυνισμός της συμμορίας των πλέων αντιδραστικών κύκλων, του λόμπι των όπλων, που χαράσσουν την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ, απαιτώντας την εφαρμογή της ως Ευαγγέλιο, αποτελεί την πλέον τραγικά λαθεμένη ‘πλευρά της Ιστορίας’, επικίνδυνη όχι μόνο για μας, αλλά για όλη την ανθρωπότητα.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Πόσο έχει κοστίσει (με στοιχεία) στην ΕΕ η Ουκρανία και η Ελλάδα.

ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ ΣΩΤΗΡΗΣ Οικονομικό τέλμα, κρίση και παρακμή με τεράστια απώλεια εισοδήματος στη συνεχιζόμενη στασιμότητα, χωρίς καμία προοπτικ...

Διαβάστε την συνέχεια

Σκληρό καρύδι αποδεικνύονται οι αγρότες για τον Κυριάκο.

<img height="465" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2024/02/argotes-bloka-kybernisi-SLpress-825x600.jpg" width="720" /><br /><br /><div><b>ΓΚΟΥΤΖΑΝΗΣ ΣΠΥΡΟΣ</b><br />Το αγροτικό, αν ακαι δεν έχει την ένταση και την έκταση παλαιότερων εποχών στην Ελλάδα, είναι το σημαντικότερο ζήτημα που απασχολεί την κυβέρνηση, καθώς προκαλεί πολιτικό κόστος. Οι συζητήσεις μεταξύ των κυβερνητικών παραγόντων και των εκπροσώπων των αγροτών έφθασαν σε οριακό σημείο. Η κυβέρνηση ξεκαθάρισε ότι εξάντλησε τις δυνατότητες μέσα στα δημοσιονομικά περιθώρια. Οι εκπρόσωποι των αγροτών θα πρέπει να απαντήσουν.<br /><br />Φυσικά οι αγρότες θα παραμείνουν για μερικές ακόμη ημέρες στον δρόμο, ενδεχομένως φέρουν και τα τρακτέρ στο Σύνταγμα για εντυπωσιακές εικόνες και “περήφανη αποχώρηση”. Συνηθισμένες τακτικές που διδάσκει παραδοσιακά το ΚΚΕ και ακολουθούν και οι υπόλοιποι. Το πραγματικό ερώτημα είναι ένα: Αν οι αγρότες θα αρκεστούν τελικώς στις περιορισμένες ενισχύσεις που τους δίνει η κυβέρνηση, ή εάν θα αυξήσουν την πίεση, προκειμένου να την αναγκάσουν να αναζητήσει λύσει στα δομικά προβλήματα του αγροτικού τομέα.<br /><br />Με τις επιδοτήσεις στο ρεύμα και στο πετρέλαιο – που είναι κάτω από το ποσό που ζητούν – η κυβέρνηση δεν αντιμετωπίζει το ένα μείζον ζήτημα που είναι το υψηλό κόστος παραγωγής. Ακόμη και οι επιδοτήσεις όμως που δίνει για το αγροτικό ρεύμα και πετρέλαιο είναι χαμηλότερες από τα αντίστοιχα της κυβέρνησης Σαμαρά – πριν τους ασφυκτικούς όρους του τρίτου μνημονίου. Από την στιγμή που αποφεύγει να παρέμβει στο κύκλωμα της διακίνησης, δεν αντιμετωπίζει ούτε το δεύτερο σημαντικό ζήτημα που είναι οι χαμηλές τιμές διάθεσης των προϊόντων.<br /><br />Παρότι τα προϊόντα φθάνουν ακριβά στο ράφι για τους καταναλωτές, οι τιμές που εισπράττουν οι παραγωγοί είναι χαμηλές και κάποιες φορές στο όριο του συνολικού κόστους. Για τα υπόλοιπα που αφορούν τις ευρωπαϊκές επιδοτήσεις, σε συνδυασμό με την πράσινη μετάβαση, η κυβέρνηση δεσμεύεται από την ΚΑΠ. Σε κάθε περίπτωση οι επιδοτήσεις που ανακοίνωσε και προβάλλουν υπέρμετρα τα ΜΜΕ δεν καλύπτουν τις ανάγκες και δεν αντιμετωπίζουν τα χρόνια και διαρθρωτικά προβλήματα. Για τους αγρότες της Θεσσαλίας τα πράγματα είναι επιβαρυμένα, λόγω των καταστροφών από την πλημμύρα. Μία επιπλέον παράμετρος είναι οι κινητοποιήσεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση που επηρεάζουν και τον ελληνικό αγροτικό κόσμο.<br /><br />Όμως, η κυβέρνηση έχει και πρόβλημα στην διαχείριση, καθώς το χειρίστηκε με άκομψο τρόπο ο Λευτέρης Αυγενάκης. Ο πρωθυπουργός απέφυγε να δει εγκαίρως εκπροσώπους των αγροτών και άφησε την πρωτοβουλία στον Αυγενάκη, ο οποίος κατέφυγε στην παλιά συνταγή του κοινωνικού αυτοματισμού και των “υποκινούμενων κινητοποιήσεων”. Όπως λένε και οι γαλάζιοι βουλευτές της περιφέρειας «ο συνομιλητής από την πλευρά της κυβέρνησης είναι προβληματικός και αντί να εκτονώσει το ζήτημα έριξε λάδι στην φωτιά, συμβάλλοντας στο αδιέξοδο».<br /><br />Με δεδομένο ότι την Πέμπτη έχει ανακοινώσει ότι θα επισκεφθεί τα μπλόκα ο Δημήτρης Κουτσούμπας, θα πρέπει να αναμένεται ότι οι κινητοποιήσεις θα διαρκέσουν μέχρι το τέλος της εβδομάδας και είναι πολύ πιθανό να κλείσει και για μικρότερο ή μεγαλύτερο διάσημα η εθνική οδός.</div><div><br />Ο φόβος του πολιτικού κόστους<br /><br />Οι γνωρίζοντες τα του αγροτικού χώρου εκφράζουν από την πλευρά της ΝΔ τον προβληματισμό τους ότι η μη ικανοποίηση βασικών αιτημάτων που τους στερεί το εισόδημα θα έχει πολιτικό κόστος για τη ΝΔ, το οποίο θα φανεί στις ευρωεκλογές, όπου δεν θα υπάρχει το εκβιαστικό δίλημμα της ανάδειξης κυβέρνησης. Για ένα ποσοστό του αγροτικού κόσμου, συντηρητικών απόψεων, το θέμα λειτουργεί στο ευρύτερο πλαίσιο δυσαρέσκειας που δημιουργεί η σπουδή του Κυριάκου Μητσοτάκη να φέρει τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών.<br /><br />Το ό,τι ο κ. Μητσοτάκης φιλοτεχνεί φιλελεύθερο προφίλ, εγγράφοντας υποθήκες για ευρωπαϊκό αξίωμα, τους είναι αδιάφορο. Εκείνο που μένει είναι ότι, παράλληλα με την υποβάθμιση του εισοδήματος, αμφισβητείται και η σταθερά του βίου των, που είναι η οικογένεια. Σαν χαμηλής έντασης φωτιά λειτουργεί και η δυσαρέσκεια του κλήρου.<br /><br />Φυσικά η κυβέρνηση κάνει τις δικές της κινήσεις, τόσο στο επίπεδο της διαχείρισης, όσο και στην μεγάλη σκακιέρα, όπου εντείνει την καταστολή στα πανεπιστήμια και φέρνει εσπευσμένα τα εξοπλιστικά προγράμματα και τα F-35. Με διαφορετικό τρόπο το καθένα απευθύνονται στο ίδιο συντηρητικό κοινό. Για μία ακόμη φορά έχει “συμπαραστάτη” τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος δεν περιορίζεται να προσφέρει συναίνεση μόνο στο θέμα του γάμου, αλλά και των F-35.<br /><br />Φυσικά στον γάμο των ομόφυλων δεν θα μπορούσε να κάνει διαφορετικά, αφού είναι ταυτοτικό ζήτημα. Τόσο όμως στο ένα θέμα, όσο και στο άλλο, μία συνολική τοποθέτηση αρχής την μετέτρεψε σε εσωκομματικό ζήτημα, αναπαράγοντας την εσωστρέφεια και προσφέροντας την δυνατότητα στα συστημικά ΜΜΕ να αποσπάσουν την προσοχή από την κυβέρνηση. Από το “είμαστε υπέρ της ενίσχυσης της αμυντικής δυνατότητας της χώρας”, μέχρι το “συναινούμε άνευ όρων στην προμήθεια των F-35” υπάρχει τεράστια απόσταση.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Σκληρό καρύδι αποδεικνύονται οι αγρότες για τον Κυριάκο.

ΓΚΟΥΤΖΑΝΗΣ ΣΠΥΡΟΣ Το αγροτικό, αν ακαι δεν έχει την ένταση και την έκταση παλαιότερων εποχών στην Ελλάδα, είναι το σημαντικότερο ζήτημα που...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι Τούρκοι είναι φίλοι μας… άλλη μια εκκλησία την κάνουν τζαμί.

<a href="https://www.kathimerini.gr/wp-content/uploads/2024/02/kariye_4_1.jpg?v=1707204423"><img src="https://www.kathimerini.gr/wp-content/uploads/2024/02/kariye_4_1-660x370.jpg?v=1707204425" /></a><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Σύμφωνα με την εφημερίδα Yeni Safak, στις 23 Φεβρουαρίου η Μονή της Χώρας (Κariye Cami) θα ανοίξει τις πύλες της ως τζαμί για την προσευχή της Παρασκευής.</span></h3><div><b>Μανώλης Κωστίδης</b></div><div>Η Μονή της Χώρας βρίσκεται στη βορειοδυτική πλευρά του ιστορικού κέντρου της Κωνσταντινούπολης και σε μικρή απόσταση από τη βυζαντινή πύλη της Αδριανούπολης.<br /><br /></div><div>Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν το 2020, μαζί με την Αγία Σοφία, είχε λάβει τη σχετική απόφαση της μετατροπής του μουσείου της Μονής της Χώρας σε τζαμί. Κι ενώ είχαν γίνει ετοιμασίες για τον Οκτώβριο του 2020, ξαφνικά η εν λόγω απόφαση πάγωσε για να πραγματοποιηθούν κάποια έργα αποκατάστασης.</div><div><br /><img height="360" src="https://www.kathimerini.gr/wp-content/uploads/2024/02/kariye_2_1.jpg?1707204372220" width="640" /><br /><br />Η τουρκική εφημερίδα Yeni Safak αναφέρει ότι η μακροχρόνια αποκατάσταση του τζαμιού Kariye (Μονή της Χώρας) έφθασε στο τέλος της. Ειδικά σχεδιασμένα χαλιά στρώθηκαν για το τζαμί Kariye, το οποίο μετατράπηκε σε μουσείο με απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου πριν από 79 χρόνια […]. Το ιστορικό τζαμί, επιπλωμένο με ειδικά σχεδιασμένα κόκκινα χαλιά, προγραμματίζεται να ανοίξει για προσκύνηση την Παρασκευή 23 Φεβρουαρίου. Από την άλλη, έγινε γνωστό ότι τα ψηφιδωτά και οι τοιχογραφίες στο ιστορικό τζαμί διατηρήθηκαν κατά την αναστήλωση και θα είναι επισκέψιμα.<br /><br />Η Μονή της Χώρας βρίσκεται στη βορειοδυτική πλευρά του ιστορικού κέντρου της Κωνσταντινούπολης και σε μικρή απόσταση από τη βυζαντινή πύλη της Αδριανούπολης. Το όνομά της το οφείλει στον προσδιορισμό των ψηφιδωτών του Χριστού ως «Χώρας των Ζώντων» και της Παναγίας ως «Χώρας του Αχωρήτου» στο εσωτερικό της.</div><div><br /><img height="640" src="https://www.kathimerini.gr/wp-content/uploads/2024/02/kariye_5.jpg?1707204455429" width="672" /><br /><br />Το παλαιό μοναστηριακό συγκρότημα ιδρύθηκε τον 6ο αιώνα. Στον 12ο αιώνα χτίζεται ο Ναός, ενώ στις αρχές του 14ου αιώνα δέχεται ριζική ανακαίνιση.<br /><br />Μερικά από τα καλύτερα δείγματα των ψηφιδωτών της βυζαντινής τέχνης διατηρούνται μέχρι τις μέρες μας στη Μονή της Χώρας. Πρόκειται για περίφημο μεσοβυζαντινό ναό της βασιλεύουσας ως προς την αρχιτεκτονική και ο προσεγμένος διάκοσμός του φιλοτεχνήθηκε επί Παλαιολὀγων. Μετά την Αλωση, λειτουργούσε ως ορθόδοξος ναός και μετατράπηκε σε τζαμί μετά από λίγες δεκαετίες.</div><div><br /><img height="360" src="https://www.kathimerini.gr/wp-content/uploads/2024/02/kariye_5_1_1.jpg?1707204521868" width="640" /><br /><br />Μετά το τέλος του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου, το κτίσμα επισκευάστηκε και έκτοτε λειτουργούσε ως μουσείο. Οι τοίχοι και ο τρούλος του καθολικού διακοσμήθηκαν με μωσαϊκά και τοιχογραφίες έξοχης τεχνοτροπίας που αναπαριστούν σκηνές από τον βίο του Χριστού και της Θεοτόκου.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.kathimerini.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Οι Τούρκοι είναι φίλοι μας… άλλη μια εκκλησία την κάνουν τζαμί.

Σύμφωνα με την εφημερίδα Yeni Safak, στις 23 Φεβρουαρίου η Μονή της Χώρας (Κariye Cami) θα ανοίξει τις πύλες της ως τζαμί για την προσευχή τ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τουρκία: Αύξηση πληθυσμού, 85,37 εκ. και η Ελλάς πεθαίνει αλλά παντρεύει…

<img height="324" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2022/05/TURKEY-RALLY-KEMAL-790x400.jpg" width="727" /><br /><br />Ο πληθυσμός της Τουρκίας αυξήθηκε κατά 92.824 ανθρώπους σε σχέση με ένα χρόνο νωρίτερα και έφθασε το 2023 τα 85,37 εκατομμύρια κατοίκους, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία. Ο ανδρικός πληθυσμός ήταν 42,73 εκατομμύρια ή 50,1% του συνολικού, ενώ οι γυναίκες ήταν πέρυσι το 49,9% ή 42,64 εκατομμύρια, σύμφωνα με τα στοιχεία που ανακοινώθηκαν χθες, Δευτέρα, από τη TurkStat, την τουρκική στατιστική υπηρεσία. Ο ρυθμός της ετήσιας αύξησης του πληθυσμού μειώθηκε σε 1,1 ανά χίλιους κατοίκους το 2023, από 7,1 ανά χίλιους το 2022.<br /><br />Η Κωνσταντινούπολη ήταν η μεγαλύτερη πόλη από άποψη πληθυσμού με 15,66 εκατομμύρια κατοίκους. Ο πληθυσμός της είχε ωστόσο μειωθεί κατά 252.027 σε σύγκριση με το προηγούμενο έτος. Ακολουθεί η πρωτεύουσα Άγκυρα με 5,8 εκατομμύρια, η Σμύρνη με 4,5 εκατομμύρια, η Προύσα με 3,2 εκατομμύρια και η Αττάλεια με 2,7 εκατομμύρια. Τα στοιχεία της TurkStat έδειξαν επίσης πως ο ξένος πληθυσμός, που κατοικεί στην Τουρκία, μειώθηκε κατά 253.293 μέσα σε ένα έτος και ανήλθε το 2023 σε 1,57 εκατομμύριο ανθρώπους. «Η μέση ηλικία του πληθυσμού της Τουρκίας αυξήθηκε στα 34 χρόνια το 2023, από 33,5 το 2022», σύμφωνα με την ίδια πηγή.<div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Τουρκία: Αύξηση πληθυσμού, 85,37 εκ. και η Ελλάς πεθαίνει αλλά παντρεύει…

Ο πληθυσμός της Τουρκίας αυξήθηκε κατά 92.824 ανθρώπους σε σχέση με ένα χρόνο νωρίτερα και έφθασε το 2023 τα 85,37 εκατομμύρια κατοίκους, σύ...

Διαβάστε την συνέχεια