Εμπρησμοί στα ελληνικά νησιά δια χειρός βαθέος κράτους – Ομολογίες Τούρκων

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhR9GXyK6np3pyBKBATP4VuO2LTvZdkkgsYI2r4Bdw7wDkXUi0YXmT8z3nZ_SmkfNxMavOsfs69K7IOpmTZOWzUl5DHnQdkmCTX9In1eYQKn_FBH1f1NUUut1TQ6WYuyOwH1mnBNvXC43k/s758/foties-turkia.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="758" height="338" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhR9GXyK6np3pyBKBATP4VuO2LTvZdkkgsYI2r4Bdw7wDkXUi0YXmT8z3nZ_SmkfNxMavOsfs69K7IOpmTZOWzUl5DHnQdkmCTX9In1eYQKn_FBH1f1NUUut1TQ6WYuyOwH1mnBNvXC43k/w640-h338/foties-turkia.jpg" width="640" /></a></div><div style="text-align: left;"><br /><b>Λυγερός Σταύρος</b><br />Ο τρόπος που εκδηλώθηκε η καταστροφική πυρκαγιά στη Μόρια, αφού είχε προηγηθεί πυρκαγιά στη δυτική Λέσβο, όπου έσπευσε η κύρια δύναμη της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας του νησιού, οδηγεί τους εμπειρογνώμονες στην εκτίμηση ότι πρόκειται όχι απλώς για εμπρησμό, αλλά για οργανωμένο σχέδιο.<br /><br />Αν και είναι νωρίς για οριστικά συμπεράσματα, οι ενδείξεις είναι πολλές και ισχυρές για να τις παρακάμψουμε, σε μία περίοδο, μάλιστα, που η ελληνοτουρκική κρίση έχει παροξυνθεί. Δεν είναι παράλογο να υποπτευθούμε τουρκικό δάκτυλο. Το παρελθόν μας διδάσκει ότι το τουρκικό βαθύ κράτος έχει επιδοθεί σε εμπρησμούς στα ελληνικά νησιά. Ιδού, λοιπόν, κάποιες ιστορίες που δεν μπορούν να αμφισβητηθούν.<br /><br />Στην μετακεμαλική Τουρκία, πριν ανέλθει στον "θρόνο" ο Ερντογάν, ο Χαλούκ Κιρτσί, Γκρίζος Λύκος και στέλεχος παρακρατικής οργάνωσης, που κάποια στιγμή αντιμετώπισε κατηγορίες για ποινικά αδικήματα, είχε δηλώσει σε τουρκικό τηλεοπτικό σταθμό για να υπενθυμίσει τις υπηρεσίες του προς το τουρκικό κράτος: «Εμείς κάψαμε και τα ελληνικά δάση». Ουδείς τόλμησε να τον διαψεύσει.<br /><br />Πράγματι, εκείνα τα χρόνια είχε λάβει χώρα ένας μεγάλος αριθμός εμπρησμών, ειδικά στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου. Ο Χαλούκ Κιρτσί είχε καταδικασθεί σε θάνατο το 1988 για δολοφονίες, αλλά αυτό δεν τον είχε εμποδίσει τα επόμενα χρόνια να είναι συνεργάτης και κουμπάρος του αρχηγού της Αστυνομίας και μετέπειτα υπουργού Δικαιοσύνης και υπουργού Εσωτερικών Μεχμέτ Αγάρ.</div><div style="text-align: left;"><br />Κι άλλος Γκρίζος Λύκος<br /><br />Λίγο αργότερα, είχαμε και πρόσθετη ομολογία. Μετά τη σύλληψή του, ο επίσης διαβόητος Γκρίζος Λύκος και μεγαλέμπορος ναρκωτικών Αλατίν Τσακιτζί είχε αποκαλύψει το εξής: ως αντάλλαγμα για τις διευκολύνσεις που του έκαναν οι τουρκικές υπηρεσίες στη μεταφορά ναρκωτικών, αυτός και οι συνεργάτες του είχαν κάψει δάση στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου.<br /><br /><br />Ο Αλατίν Τσακιντζί και οι φίλοι του είχαν καταδικασθεί το 1980 για 41 δολοφονίες αριστερών, αλλά έμειναν στη φυλακή μόνο ενάμιση χρόνο! Μετά την αποφυλάκισή τους έγιναν μαφιόζοι και ως τέτοιοι συνεργάσθηκαν με το βαθύ κράτος. Στο πλαίσιο των αποστολών τους δολοφονούσαν στελέχη της αρμενικής ένοπλης οργάνωσης ASALA εκτός Τουρκίας.<br /><br />Οι ελληνικές αρχές ασφαλείας είχαν από τότε σχετικές πληροφορίες για τους εμπρησμούς, αλλά η κυβέρνηση Σημίτη, μετά την κρίση στα Ίμια, φοβόταν να εγείρει τέτοιο θέμα. Διέθετε, άλλωστε, αποχρώσες ενδείξεις και όχι ατράνταχτες αποδείξεις. Δεκαπέντε χρόνια αργότερα, τον Δεκέμβριο 2011, τις μαρτυρίες των Χαλούκ Κιρτσί και Αλατίν Τσακιντζί είχε επιβεβαιώσει με δημόσιες δηλώσεις του ο πρώην πρωθυπουργός Μεσούτ Γιλμάζ.<br /><br />Ο Γιλμάζ είχε κάνει εκείνη τη δήλωση όχι σε μια κρίση ειλικρίνειας, αλλά επειδή τον Μάρτιο 2011 το στέλεχος των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών Αϊχάν Τσαρκίν, που είχε οργανώσει πλήθος δολοφονιών, εμφανίσθηκε δημοσίως μετανιωμένο για τη δράση του και αποκάλυψε στη Δικαιοσύνη τα σημεία όπου είχαν εκτελεστεί και ταφεί Κούρδοι και αριστεροί Τούρκοι. Κατέθεσε, μάλιστα, ότι όλα αυτά τα γνώριζαν οι πρωθυπουργοί εκείνης της περιόδου Τανσού Τσιλέρ και Γιλμάζ.<br /><br />Ο ρόλος του Γιλμάζ<br /><br />Ο πρόεδρος της κοινοβουλευτικής επιτροπής που ερεύνησε το σκάνδαλο Σουσουρλούκ στην Τουρκία αποκάλυψε ότι από τη μυστική έκθεση για το ίδιο ζήτημα, που με εντολή του τότε πρωθυπουργού Γιλμάζ είχε συντάξει ο σύμβουλός του Κουτλού Σαβάς (Ιανουάριος 1998), είχαν αφαιρεθεί μερικές σελίδες. Είναι μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο που ο Γιλμάζ αποκάλυψε ότι σ’ εκείνες τις σελίδες καταγράφονταν στοιχεία για μυστικές επιχειρήσεις, μεταξύ των οποίων ήταν και οι εμπρησμοί δασών στα ελληνικά νησιά κι όχι μόνο.<br /><br />Αναμφίβολα, ρόλο είχε παίξει και η χρόνια πολιτική βεντέτα που ο Γιλμάζ είχε από εκείνα τα χρόνια με την Τσιλέρ για την ηγεμονία στον δεξιό χώρο. Υπενθυμίζουμε ότι ο Γιλμάζ ήταν ο διάδοχος του Οζάλ στην ηγεσία του Κόμματος της Μητέρας Πατρίδας και η Τσιλέρ η διάδοχος του Ντεμιρέλ στην ηγεσία του Κόμματος του Ορθού Δρόμου. Και τα δύο αυτά κόμματα βγήκαν εκτός Βουλής το 2002, όταν κέρδισε τις εκλογές το κόμμα του Ερντογάν.<br /><br />Ρόλο είχε παίξει ακόμα και το γεγονός ότι η μετέπειτα νεοοθωμανική κυβέρνηση είχε για τους δικούς της λόγους ανοικτό μέτωπο με το κεμαλικό βαθύ κράτος. Η μεταξύ τους εμφύλια σύγκρουση είχε διαμορφώσει ένα κλίμα, το οποίο ευνοούσε τέτοιου είδους αποκαλύψεις. Με τη δήλωσή του, όμως, ο Γιλμάζ υπερέβη τα όρια και εξέθεσε την Τουρκία.</div><div style="text-align: left;"><br />Οι δολοφονίες του Θεόφιλου Γεωργιάδη και του Χραντ Ντινκ<br /><br />Μία από τις επιχειρήσεις των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών ήταν και η δολοφονία του Ελληνοκύπριου Θεόφιλου Γεωργιάδη, που ήταν πρόεδρος του Συνδέσμου Αλληλεγγύης Κουρδιστάν (Μάρτιος 1994). Τη δολοφονία είχαν διαπράξει, έναντι ανταλλαγμάτων, Ελληνοκύπριοι έμποροι ναρκωτικών που συνεργάζονταν με το τουρκικό παρακράτος σ’ αυτό το εμπόριο. Ο ένας εξ αυτών, ο Κύπρος Αριστοδήμου, βρέθηκε αργότερα δολοφονημένος (Ιούνιος 1994).<br /><br />Διακεκριμένα στελέχη του "βαθέος κράτους" στην κατεχόμενη Κύπρο εκτέλεσαν και τους Ελληνοκύπριους Τάσο Ισσάκ και Σολωμό Σολωμού, όταν προσπάθησαν να κατεβάσουν την τουρκική σημαία στην πράσινη γραμμή. Το ίδιο κύκλωμα είχε δολοφονήσει κι αρκετούς Τουρκοκύπριους που ήταν αντίθετοι στο καθεστώς Ντενκτάς. Ένας εξ αυτών ήταν ο δημοσιογράφος Κουτλού Ανταλί.<br /><br />Η δολοφονία του Αρμένιου δημοσιογράφου Χραντ Ντινκ τον Ιανουάριο 2007 ήταν ο τελευταίος γνωστός κρίκος της ίδιας μακράς αλυσίδας. Ακόμα και για την τουρκική κοινή γνώμη, που έχει εμποτισθεί με ακραίες δόσεις εθνικισμού, η δολοφονία ενός δημοσιογράφου από έναν 17χρονο εθνικιστή ονόματι Ογούν Σαμάστ ήταν σοκ. Ένα σοκ που στην κηδεία ώθησε δεκάδες χιλιάδες Τούρκους να φωνάξουν στο κέντρο της Κωνσταντινούπολης «είμαστε όλοι Αρμένιοι». Ένα σοκ που επέτρεψε να φανεί η άλλη όψη της τουρκικής κοινωνίας. Μια όψη σαφώς μειονοτική και μάλλον ασαφής, αλλά υπαρκτή.<br /><br />Όπως αποδείχθηκε από βίντεο και φωτογραφίες, όμως, η άλλη όψη της τουρκικής κοινωνίας βρίσκεται στους κρατικούς μηχανισμούς. Στο αστυνομικό τμήμα όπου κρατήθηκε ο δολοφόνος οι αστυνομικοί τού είχαν επιφυλάξει υποδοχή ήρωα. Είχε δημοσιευθεί φωτογραφία με τον 17χρονο να ποζάρει δίπλα τους, κρατώντας την τουρκική σημαία με φόντο το απόφθεγμα του Κεμάλ: «Η πατρώα γη είναι ιερή. Δεν εγκαταλείπεται στην τύχη της».<br /><br />Ας σημειωθεί ότι ο νομάρχης Κωνσταντινούπολης Μουαμέρ Γκιουλέρ, για τον οποίο υπάρχουν υποψίες ότι φέρει ηθική ευθύνη για τη δολοφονία, διορίσθηκε στις αρχές του 2013 από τον Ερντογάν υπουργός Εσωτερικών. Λίγο πριν από τη δολοφονία ο αντινομάρχης είχε καλέσει τον Αρμένιο δημοσιογράφο Ντινκ στη νομαρχία και παρουσία δύο πρακτόρων της ΜΙΤ τον είχε εμμέσως πλην σαφώς απειλήσει ότι με όσα έγραφε μπορεί να όπλιζε το χέρι κάποιου ακραίου.<br />Το ερντογανικό βαθύ κράτος<br /><br />Κρίκοι της ίδιας αλυσίδας ήταν η δίωξη του νομπελίστα συγγραφέα Ορχάν Παμούκ, επειδή μίλησε για την Αρμενική Γενοκτονία, οι επιθέσεις εναντίον του Οικουμενικού Πατριαρχείου, η δήμευση μειονοτικών περιουσιών κλπ. Όλα τα ανωτέρω περιστατικά είναι ακραία, αλλά όχι μεμονωμένα. Προήλθαν από την ίδια μήτρα που γέννησε αντιδημοκρατικούς νόμους, δικαστικές διώξεις, αιματηρές προβοκάτσιες και στυγνές δολοφονίες.<br /><br />Αυτή η μήτρα δεν ήταν άλλη από την κρατική ιδεολογία του μετακεμαλικού καθεστώτος, η οποία ενσωματώθηκε μεταλλαγμένη –ίσως περισσότερο ακραία και επιθετική– στο καθεστώς Ερντογάν. Δεν είναι μόνο ότι έχει σταθερό σύμμαχο τους Γκρίζους Λύκους του Μπαχτσελί, αλλά και έχει αποδεδειγμένα ανασυγκροτήσει το παραδοσιακό μετακεμαλικό βαθύ κράτος σε ερντογανική βάση.<br /><br />Όπως το μετακεμαλικό καθεστώς, έτσι και το ερντογανικό ρέπει αταβιστικά προς την επίδειξη δύναμης και μάλιστα, όπως αποδεικνύουν καθημερινά τα γεγονότα, σε πολύ ανώτερο επίπεδο. Έτσι ανανεώνει τη φαντασιακή εικόνα του απειλούμενου αλλά παντοδύναμου κράτους. Το κράτος-οχυρό ήταν η απάντηση του μετακεμαλικού καθεστώτος στο σύνδρομο της περικύκλωσης και στη φοβία του εδαφικού ακρωτηριασμού. Η νεοοθωμανική υπερεπέκταση εκτός συνόρων είναι η απάντηση του ερντογανικού καθεστώτος στο ίδιο σύνδρομο. Υπενθυμίζουμε τη φράση του Τούρκου προέδρου: «Η Τουρκία ή θα χάσει ή θα κερδίσει εδάφη. Εγώ θα αγωνιστώ για να συμβεί το δεύτερο».</div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: left;"><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Εμπρησμοί στα ελληνικά νησιά δια χειρός βαθέος κράτους – Ομολογίες Τούρκων

Λυγερός Σταύρος Ο τρόπος που εκδηλώθηκε η καταστροφική πυρκαγιά στη Μόρια, αφού είχε προηγηθεί πυρκαγιά στη δυτική Λέσβο, όπου έσπευσε η κύρ...

Διαβάστε την συνέχεια

Στρατιωτικές πηγές: Αν ο Ερντογάν κάνει το λάθος η απάντηση θα 'ναι συντριπτική

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhZ3fHCF87dixprWzKvfSHJnR2_MkSCrzoLzoAstF0vOR92fINVA8c89HU_dykFSnPao63OWiW1FKcWXFIguCCyN1roCjuv8404j2TScSIOY7RKwKu3e8-WOAzhblooAjYi9pMfdapuiK0/s1600/%25CF%2580%25CE%25BF%25CE%25BB%25CE%25B5%25CE%25BC%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25BF+%25CE%25BD%25CE%25B1%25CF%2585%25CF%2584%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25BF+.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="660" data-original-width="1346" height="312" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhZ3fHCF87dixprWzKvfSHJnR2_MkSCrzoLzoAstF0vOR92fINVA8c89HU_dykFSnPao63OWiW1FKcWXFIguCCyN1roCjuv8404j2TScSIOY7RKwKu3e8-WOAzhblooAjYi9pMfdapuiK0/s640/%25CF%2580%25CE%25BF%25CE%25BB%25CE%25B5%25CE%25BC%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25BF+%25CE%25BD%25CE%25B1%25CF%2585%25CF%2584%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25BF+.jpg" width="640" /></a></div> <h3> <span style="font-weight: normal;">Η απάντηση της χώρας μας στη διπλή απειλή της Άγκυρας - Τι αναφέρει η τουρκική αντιπολίτευση για τις «πολεμικές ιαχές» του Τούρκου προέδρου</span></h3> Οι προσβλητικοί χαρακτηρισμοί του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν για τις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις έχουν προκαλέσει αντιδράσεις αλλά και μια αποστομωτική απάντηση από την πλευρά της Αθήνας. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ του Γιώργου Παπακωνσταντίνου για το Open, σε ρητορικό επίπεδο αυτό που έλεγαν καλά ενημερωμένες πηγές είναι ότι θα πρέπει να καταλάβουν όλοι στην Τουρκία ότι οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις δεν αστειεύονται.<br /><br />Οι ίδιες πηγές προσθέτουν με νόημα ότι αν αποφασίσει ο Τούρκος πρόεδρος να κάνει το λάθος προχωρώντας στο πρώτο βήμα, τότε θα πρέπει να γνωρίζει προκαταβολικά ότι αυτό το πρώτο βήμα θα έχει μια καταστρεπτική απάντηση για τον ίδιο και για την Τουρκία. Οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, έλεγαν χαρακτηριστικά, δεν παίζουν παιχνίδια.<br /><br />Να σημειωθεί ότι η Τρίτη ήταν μια ιδιαίτερα θερμή ημέρα στον ουρανό του Αιγαίου με επτά εμπλοκές και συνολικά 12 παραβιάσεις από 18 τουρκικά αεροσκάφη, τα οποία αναχαιτίστηκαν από τα ελληνικά αεροσκάφη επιφυλακής.<br /><br />Η διπλή απειλή της Άγκυρας<br /><br />Την ίδια ώρα, στην Τουρκία διαπιστώνεται καθημερινά μια κλιμάκωση όχι μόνο σε επίπεδο έργων, αλλά και σε επίπεδο λόγων. Ο Ερντογάν μιλά για την ισχύ των όπλων, προσβάλλει την Ελλάδα και τις Ένοπλες Δυνάμεις, ενώ ο Μεβλούτ Τσαβούσογλού απευθύνει ένα προκλητικό και ένα επιθετικό κάλεσμα σε διάλογο λέγοντας «Αν έχετε τα κότσια, ελάτε».<br /><br />Σύμφωνα με την ανταποκρίτρια του Οpen στην Κωνσταντινούπολη, Μαρία Ζαχαράκη, η Άγκυρα τις τελευταίες ημέρες στέλνει ένα διπλό μήνυμα στην Αθήνα. Από τη μία πλευρά ο Τούρκος πρόεδρος, ο οποίος ισχυρίζεται ότι η Ελλάδα δεν έχει τις δυνατότητες να «τα βάλει» στρατιωτικά με την Τουρκία, αφού όπως είπε τη Δευτέρα «ο αποδεκατισμένος στρατός στην Ελλάδα ας κοιτάξει την ιστορία του και τι έχει πάθει». Από την άλλη πλευρά, την Τρίτη ο υπουργός Εξωτερικών λέει «δεν έχετε τα κότσια ούτε στο τραπέζι για διάλογο να καθίσετε, δεν έχετε επιχειρήματα». Ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου αναφέρθηκε και πάλι στο Καστελόριζο και προσπάθησε να παρουσιάσει μια Ελλάδα του παραλόγου, αφού, όπως εξηγεί η Μαρία Ζαχαράκη, η επικοινωνιακή τακτική της υποβίβασης της Ελλάδας συνεχίζεται από την Άγκυρα, όχι μόνο σε επίπεδο δηλώσεων αλλά και από τον τουρκικό Τύπο, ο οποίος αναπαράγει τις δηλώσεις αυτές και δημιουργεί τις σχετικές εντυπώσεις.<br />Τουρκική αντιπολίτευση: Oι πολεμικές ιαχές Ερντογάν δεν είναι τίποτα παραπάνω από μία μπλόφα<br /><br />Η αντιπολίτευση στην Τουρκία, σύμφωνα με το ρεπορτάζ, υποστηρίζει ότι ο Ερντογάν είναι εκείνος που δεν έχει στην πραγματικότητα τα κότσια να προσέλθει στο τραπέζι των διαβουλεύσεων και αμφισβητεί ευθέως την εξωτερική πολιτική. Η αντιπολίτευση αναφέρει ότι οι βαρύγδουπες δηλώσεις Ερντογάν προς την Ελλάδα είναι μηνύματα προς το εσωτερικό ακροατήριο και ότι η εξωτερική πολιτική του Τούρκου προέδρου έχει ουσιαστικά αποτύχει και έχει οδηγήσει στην απομόνωση από τις διεθνείς δυνάμεις.<br /><br />Η κεμαλική αντιπολίτευση τονίζει ότι όλες αυτές οι πολεμικές ιαχές δεν είναι τίποτα παραπάνω από μία μπλόφα. Όπως αναφέρουν πρώην κρατικοί αξιωματούχοι σε τουρκικά ΜΜΕ, ο Ερντογάν δεν έχει τολμήσει να προχωρήσει σε έρευνες δυτικότερα του 28ου μεσημβρινού και καμία από τις NAVTEX που έχουν εκδοθεί δεν περιλαμβάνει την περιοχή εκείνη που ανήκει στη συμφωνία μεταξύ Ελλάδας και Αιγύπτου, άρα ουσιαστικά η Τουρκία δεν μπορεί να πάει να ερευνήσει στην υφαλοκρηπίδα και για αυτό προσπαθεί να παρουσιάσει τελευταία τη διαμάχη με την Ελλάδα ως διαφορά που αφορά μονάχα στο Καστελόριζο.<br /><br /><a href="https://www.ethnos.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Στρατιωτικές πηγές: Αν ο Ερντογάν κάνει το λάθος η απάντηση θα 'ναι συντριπτική

Η απάντηση της χώρας μας στη διπλή απειλή της Άγκυρας - Τι αναφέρει η τουρκική αντιπολίτευση για τις «πολεμικές ιαχές» του Τούρκου προέδρ...

Διαβάστε την συνέχεια

Στρατηγική διαπραγματευτικής διαύγειας και αποφασιστικής αποτροπής

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgI824z5gPMrViR4-F3xaKPXdKw_AK3t7_uWxPR1BedXWv2-mc5PCk7bHNTiOAXxX2ltTy2EdGam2kGz4HtAQyLAIih1Wn2r8Zt5PO5YKPxpimadb4umLkF67XttjSg4SRVPqURiKx2ya8/s1600/%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25BB%25CE%25BF%25CF%2582.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="333" data-original-width="640" height="332" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgI824z5gPMrViR4-F3xaKPXdKw_AK3t7_uWxPR1BedXWv2-mc5PCk7bHNTiOAXxX2ltTy2EdGam2kGz4HtAQyLAIih1Wn2r8Zt5PO5YKPxpimadb4umLkF67XttjSg4SRVPqURiKx2ya8/s640/%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25BB%25CE%25BF%25CF%2582.jpg" width="640" /></a></div> <h3> <span style="font-weight: normal;">Μια εκ βαθέων ανάλυση της ελληνοτουρκικής κρίσης και των πολλών παραμέτρων της - Τι επιδιώκει και πώς η Τουρκία</span>.</h3> <b>Γιώργος Σαχίνης</b><br />«Στον έρωτα, όπως και στον πόλεμο, όταν ένα φρούριο αρχίζει διαπραγματεύσεις, είναι ήδη παραδομένο κατά το ήμισυ», Marguerite de Valois, 1553-1615, βασίλισσα της Ναβάρας και της Γαλλίας. Η γνωστή βασίλισσα Μαργκό, κόρη του Ερρίκου Β’ της Γαλλίας και της Αικατερίνης των Μεδίκων, αδελφή των βασιλιάδων Φραγκίσκου Β’, Καρόλου Θ’ και Ερρίκου Γ’. Παντρεύτηκε τον Ερρίκο Δ’, που ήταν βασιλιάς της Γαλλίας (ο πρώτος Βουρβόνος) και της Ναβάρας. Όλοι τους ήταν κεντρικά πρόσωπα των γεγονότων της 24ης Αυγούστου 1572 (Νύχτα Αγίου Βαρθολομαίου).<br /><br />Σπεύδω να διευκρινίσω καταρχάς ότι “Νύχτα Αγίου Βαρθολομαίου” δεν έχουμε στην καθ’ ημάς επικαιρότητα της Ανατολικής Μεσογείου και του Νοτιοανατολικού Αιγαίου, αλλά και να επιβεβαιώσω ότι υπάρχει καταρχήν αποδοχή πως η δεκάμηνη προκλητικότητα της Τουρκίας οδηγεί σε κλίμα “εξόδου”, με έτσι (πολεμικό συμβάν) ή αλλιώς (διάλογος επ’ απειλή συμβάντος) έναρξη διαπραγματεύσεων. Αν θα έχει όρους και όρια προκαθορισμένα ή αν θα είναι κλιμακωτές και εφ’ όλης της ύλης διαπραγματεύσεις είναι προσώρας άδηλο. Αλλά στην επίσημη ελληνική ρητορική έχουμε μια ουσιώδη μετατόπιση στην πάγια θέση μας, ότι δε συζητάμε παρά μόνο για τη διαφορά μας στην οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας/AOZ. Αυτό μετατράπηκε σε «έχουμε μόνο μια διαφορά, την οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών».<br /><br />Οι περισσότεροι εικάζουν ότι έτσι συμπεριλαμβάνουμε και την ΑΟΖ, που για χρόνια, παρά τις επίμονες οχλήσεις του Θόδωρου Καρυώτη, η πλειοψηφία πανεπιστημιακών, αναλυτών, διεθνολόγων και καθηγητών του Διεθνούς Δικαίου “έθαβαν”, αφού είχαν κάνει καριέρα με συγγράμματα, μελέτες και διατριβές αποκλειστικά για την υφαλοκρηπίδα. Μόνο που στη διεθνή διπλωματική γλώσσα, τις συνθήκες και το διεθνές δίκαιο, όταν μιλάς για θαλάσσιες ζώνες, αυτό περικλείει όχι μόνο κυριαρχικά δικαιώματα, που είναι η υφαλοκρηπίδα, η ΑΟΖ και η συνορεύουσα ζώνη, αλλά και κυριαρχία, που είναι η αιγιαλίτιδα ζώνη. Κοινώς οι θαλάσσιες ζώνες είναι τέσσερις και μάλιστα η μία, της αιγιαλίτιδας (τα χωρικά ύδατα), αναφέρεται στον σκληρό πυρήνα της υπόστασης ενός κράτους, που είναι η άσκηση κυριαρχίας. Με την ευκαιρία να διευκρινίσω και κάτι ακόμη αναφορικά με τη χρήση - πολλές φορές λανθασμένα - ειδικά σε τέτοια θέματα, των φράσεων. Καταρχήν (κατ' αρχήν) ή καταρχάς (κατ' αρχάς). Πρόκειται για δύο παρεμφερείς φράσεις, οι οποίες έχουν διαφορετικές σημασίες. Η φράση “κατ’ αρχήν” χρησιμοποιείται όταν εννοούμε «στα βασικά σημεία», «κατά βάση», «όσον αφορά την ουσία». Η φράση “κατ’ αρχάς” χρησιμοποιείται όταν εννοούμε «αρχικά», «αρχίζοντας», «στην αρχή», «πρώτα-πρώτα», «εν πρώτοις». Το κατ’ αρχήν (απαντά και ως καταρχήν), παρά την ευρέως διαδεδομένη αντίληψη που υπάρχει, δε δηλώνει χρόνο και δε σημαίνει αρχικά ή στην αρχή (δηλαδή, δεν είναι συνώνυμο τού κατ’ αρχάς). Το κατ’ αρχάς, από την άλλη πλευρά, εξακολουθεί να έχει την ίδια ακριβώς σημασία που είχε και στην αρχαία ελληνική γλώσσα: αρχικά, στην αρχή, πρώτα, κατά πρώτον, εν πρώτοις.<br /><br />Προς τη μεγάλη πρόκληση ο Ερντογάν;<br /><br />Κατά τις ενδείξεις, η Τουρκία του Ερντογάν φαίνεται ότι σχεδιάζει την κορυφαία των ημερών πρόκληση (ή απειλεί με κάτι τέτοιο για να μας σύρει σε συνομιλίες άρον-άρον), τη στιγμή που δηλώνεται απ’ όλες τις πλευρές (παικτών ισχύος, εταίρων, συμμάχων και “φίλων”) ότι του ασκούνται πιέσεις να σταματήσει όλες τις παράνομες ενέργειές του για να ξεκινήσει ο διάλογος με την Ελλάδα.<br /><br />Η καθεστωτική εφημερίδα “Yeni Safak” (εσχάτως όλες οι επίσημες κινήσεις προαναγγέλλονται από αυτήν) ανήγγειλε ήδη ότι η Τουρκία θα ανανεώσει την παράνομη Navtex που τυπικά λήγει στις 10 Σεπτεμβρίου, ως τις 25 του μήνα. Και μάλιστα, με βάση τη νέα αυτή Navtex, για το ερευνητικό “Oruc Reis” θα “δεσμευτεί” χώρος βορειότερα, ως τα όρια των χωρικών μας υδάτων στα 6 μίλια από τη Ρόδο και το Καστελόριζο.<br /><br />Με την τελευταία Navtex 1093/20 της 31ης Αυγούστου και με διάρκεια έως τις 12 Σεπτεμβρίου, το βορειότερο άκρο της δεσμευμένης περιοχής είναι στα 32 ν.μ. από το Καστελόριζο και ο προβληματισμός πλέον είναι εάν θα επιχειρηθεί από την Τουρκία νέα παράταση χρονική και επέκταση γεωγραφική των ερευνών, καθώς πλέον δε θα αφορά διεθνή ύδατα και μη οριοθετημένη υφαλοκρηπίδα, αλλά τη Συνορεύουσα Ζώνη του Καστελόριζου, η οποία βάσει του Δικαίου της Θάλασσας είναι μέχρι τα 24 ν.μ., ενώ φυσικά πρέπει να συνυπολογισθεί ότι, ακόμη και χωρίς να έχει γίνει η άσκηση του δικαιώματος, το Καστελόριζο έχει δικαίωμα αιγιαλίτιδας ζώνης έως 12 ν.μ.<br /><br />Η Notam και η Navtex και οι χάρτες της ύψιστης πρόκλησης<br /><br />H Τουρκία εξέδωσε τη Notam Α 4301/20 για άσκηση με πραγματικά πυρά μεταξύ Ρόδου και Καστελόριζου, με ύψος μέχρι (έχει ειδική σημασία αυτό) τα 51.000 πόδια, από 16 έως 22 Σεπτεμβρίου. Η Τουρκία με τη Νοταμ αυτή ενημέρωσε τη διεθνή κοινότητα ότι η περιοχή μεταξύ Ρόδου και Καστελόριζου, η οποία εκτείνεται 36 ναυτικά μίλια νοτίως από τις τουρκικές ακτές εντός του FIR Αθηνών και διεθνούς θάλασσας, αποτελεί κατά αυτήν τουρκική επικράτεια και κυριαρχία.<br /><br />Μία από τις εγκυρότερες δημοσιογραφικές πένες στα εθνικά θέματα, η Κύρα Αδάμ, με αφορμή τον σχετικό χάρτη που περικλείεται η αναγγελλόμενη τουρκική άσκηση, αναφέρει άκρως αποκαλυπτικά και τα εξής: «Για την περιοχή της τουρκικής άσκησης που φαίνεται στον χάρτη σημειώνονται τα ακόλουθα και πάντοτε σύμφωνα με τις θέσεις της ελληνικής κυβέρνησης.<br /><br />Η Τουρκία στην περιοχή Ρόδου-Μεγίστης καταργεί στην πράξη το FIR Αθηνών/Κωνσταντινούπολης και τούτο διότι εισέρχεται 30 ν.μ. εντός του FIR Αθηνών, μετατρέποντας τη διεθνή θάλασσα σε τουρκική κυριαρχία/επικράτεια.<br /><br />Η Ελλάδα αντέδρασε, υποστηρίζοντας ότι η περιοχή της τουρκικής άσκησης εισέρχεται στο FIR Αθηνών, και προσπάθησε να ακυρώσει την τουρκική άσκηση. Η τουρκική αντίδραση ήταν αστραπιαία με έκδοση αγγελίας, στην οποία δηλώνει διεθνώς ότι η περιοχή είναι τουρκική επικράτεια, η άσκηση θα γίνει κανονικότατα και δεν πρόκειται να ξανασχοληθεί με όποιες μελλοντικές αιτιάσεις ελληνικής κυβέρνησης.<br /><br />Η τουρκική άσκηση αποκόπτει οποιαδήποτε προσπέλαση Ρόδου/Καστελόριζου ακόμα και για μεταφορά ασθενών με πλοίο, ελικόπτερο και αεροπλάνο, δεδομένου ότι θα εκτελείται η άσκηση με πυρά, από τα 0 πόδια μέχρι τα 51.000 πόδια.<br /><br />Η σχεδίαση της τουρκικής άσκησης, πέραν του γεγονότος ότι η Τουρκία παρανόμως αυξάνει την κυριαρχία της κατά 36 ν.μ. σε βάρος της Ελλάδας, δίνει μεγάλα οικονομικά οφέλη στην Άγκυρα. Και τούτο διότι “κατεβάζει ρολά” στην περιοχή αυτή και απαγορεύει οποιαδήποτε εμπορική ή αεροπορική ή ναυτική κίνηση, αφού αποκόπτει όλους τους αεροδιαδρόμους από Ευρώπη προς Ανατολή και αντιστρόφως, καθόσον από την περιοχή αυτή διέρχονται οι αεροδιάδρομοι R-19 G-18 L-609. H σχεδίαση αυτή της τουρκικής περιοχής ασκήσεων αναγκάζει τις αεροπορικές εταιρείες να χρησιμοποιούν αεροδιαδρόμους του FIR Κωνσταντινούπολης, με αποτέλεσμα πολλά εκατομμύρια ευρώ από τα τέλη υπερπτήσης, που θα έπαιρνε η Ελλάδα, να πηγαίνουν στον Ερντογάν.<br /><br />Οι τουρκικές ενέργειες για την άσκηση στην εν λόγω περιοχή παραβιάζουν το σύνολο της Σύμβασης Σικάγο ICAO και το Καταστατικό ΟΗΕ. Παρ’ όλα αυτά, η ελληνική κυβέρνηση, με τη μέχρι τώρα αναιμική αντίδρασή της μπροστά στη μετατροπή της διεθνούς θάλασσας σε τουρκική επικράτεια, δίνει χώρο στην Τουρκία να εκτελεί έρευνες το “Oruc Reis” νοτίως Καστελόριζου/Ρόδου - και ανατολικά του 28ου μεσημβρινού».<br /><br /><img height="640" src="https://www.neakriti.gr/files/2020-09-09/kastelorizo.png" width="470" /><br /><br />Ξεκάθαρες οι στοχεύσεις της Τουρκίας<br /><br />Η Τουρκία, παρά τις εκκλήσεις- “χάδι” των παικτών ισχύος, των ΗΠΑ, της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ (εξαίρεση η Γαλλία, που για τα δικά της συμφέροντα στην περιοχή παίζει σκληρά και “ενοχλεί” Γερμανία και ΗΠΑ στο ενδεχόμενο να αναλάβει εξοπλιστικά, στρατιωτικά αλλά και αμυντικά το “πακέτο” με την Ελλάδα), για αποκλιμάκωση, έχει “κλειδώσει” στόχο στο Καστελόριζο. Ο Ερντογάν, μιλώντας σε μια 5ωρη συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου του, επανέλαβε: «Δε θα εγκλωβίσει την Τουρκία στις ακτές της ένα μικρό νησί μερικών χιλιάδων τετραγωνικών χιλιομέτρων». Απείλησε εκ νέου με «βαρύ τίμημα» όσους «σηκώνουν ανάστημα κατά της Τουρκίας», και πρόσθεσε ότι η χώρα του, «εάν χρειαστεί, έχει τη δύναμη να ενεργοποιήσει τη διπλωματία και τον στρατό της».<br /><br />Την ίδια ώρα, όσο κι αν στην εσωτερική μας ατζέντα μιλάμε για δηλώσεις «παραφροσύνης», η στρατηγική Ερντογάν δείχνει καλά προετοιμασμένη και με βήματα κλιμακωτά την ύπαρξη ενός συνολικότερου σχεδίου:<br /><br />1) Για πρώτη φορά με αυτή την αναγγελία-δήλωση, που πήρε χαρακτηριστικά διεθνούς γνωστοποίησης, επιχειρεί να θέσει και θέμα μετατροπής διεθνούς θάλασσας, παρανόμως με αύξηση της κυριαρχίας της κατά 36 ν.μ., σε βάρος της Ελλάδας.<br /><br />2) Κατοχύρωση όσο το δυνατόν μεγαλύτερης δυνατότητας άσκησης κυριαρχικών δικαιωμάτων στα ανατολικά του 28ου Μεσημβρινού (πιο σωστά μετά 27,59’), εκεί που σταματά η ελληνοαιγυπτιακή συμφωνία μερικής οριοθέτησης, εντός της ελληνικής και της κυπριακής ΑΟΖ-Υφαλοκρηπίδας (όπως αυτές διαμορφώνονται με βάση το Δίκαιο της Θάλασσας).<br /><br />3) Η Τουρκία, με τις κινήσεις του “Oruc Reis” (31 ημέρες) εδώ και 4 βδομάδες, δηλώνει προς όλους ότι αυτή η περιοχή, την οποία η ελληνική κυβέρνηση άφησε ανοιχτή προς διαπραγμάτευση, επί της ουσίας με όλους τους γείτονες, έχοντας αναγνωρίσει ότι μεγάλα νησιά όπως η Κρήτη (5ο μεγαλύτερο νησί της Μεσογείου) έχουν μειωμένη επήρεια στον καθορισμό ΑΟΖ-Υφαλοκρηπίδας, ενώ μικρά νησιά μηδενική ή ελάχιστη, είναι δική της, εξαιτίας του μεγέθους της τουρκικής ακτογραμμής (αποσιωπώντας ότι η ελληνική ακτογραμμή είναι 4,1 προς 1 μεγαλύτερη της τουρκικής). Στη συμφωνία με την Αίγυπτο, ο καθορισμός της μερικής ΑΟΖ δεν προέκυψε με βάση την αρχή της μέσης γραμμής, η οποία προβλέπεται από το Δίκαιο της Θάλασσας (και στην οποία ούτε μία αναφορά δεν υπάρχει ή συμφωνία), αλλά από την αρχή της αναλογικότητας, η οποία έχει αναγνωριστεί σε ορισμένες ad hoc (όχι όμως γενικευμένες) νομολογίες διεθνών δικαστηρίων, και της οποίας (της αναλογικότητας) την εφαρμογή ζητά διαχρονικά η Άγκυρα.<br /><br />4) Στην επέκταση του ελληνοτουρκικού «διαλόγου», εκμεταλλευόμενη και τα “χάδια” έως σήμερα των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-Ε.Ε. στον καθορισμό των θαλάσσιων ζωνών (αιγιαλίτιδα ζώνη, υφαλοκρηπίδα, ΑΟΖ) στο Αιγαίο, ειδικά το ανατολικό, και νοτίως της Κρήτης, θέτοντας ως αφετηρία συζήτησης το τουρκο-λιβυκό μνημόνιο και την εκτός διεθνούς δικαίου και διεθνούς δικαίου της θάλασσας άποψή της, ότι τα νησιά δε δικαιούνται καθόλου ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα. Η απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 ν.μ στο Ιόνιο και ίσως στην Κρήτη στα νότια, όπως και το γεγονός ότι προβάλλει τις συμφωνίες με Ιταλία-Αίγυπτο ως μοντέλο για μια μελλοντική ελληνοτουρκική συμφωνία, φαίνεται να εκλαμβάνονται από την Άγκυρα ως ευκαιρία για την απόσπαση υποχωρήσεων από την Αθήνα στο Ανατολικό Αιγαίο και μέχρι τον 25ο Μεσημβρινό, όπου επί της ουσίας ζητά συνδιαχείριση και όχι μόνο συνεκμετάλλευση της θαλάσσιας περιοχής.<br /><br />Τι συζητά η Ελλάδα<br /><br />Α) Για την ώρα και σύμφωνα με τις δηλώσεις τόσο του Έλληνα πρωθυπουργού, αλλά και πλειάδας κυβερνητικών αξιωματούχων, η ελληνική κυβέρνηση φέρεται διατεθειμένη να διαπραγματευτεί με την Τουρκία την οριοθέτηση των μεταξύ τους θαλάσσιων ζωνών (και της αιγιαλίτιδας ζώνης;) ανατολικά του 28ου Μεσημβρινού και στο Αιγαίο, έχοντας ως παράδειγμα τις συμφωνίες με Ιταλία-Αίγυπτο και εφόσον αποσυρθούν το “Oruc Reis” και τα πολεμικά πλοία της Τουρκίας που το συνοδεύουν από την ελληνική υφαλοκρηπίδα.<br /><br />Β) Η ελληνική κυβέρνηση παρουσιάζει ως επιλογή και την προσφυγή στη Χάγη, στη βάση συνυποσχετικού εγγράφου στο οποίο θα καταλήξουν οι δύο πλευρές, εάν δεν τελεσφορήσουν οι διαπραγματεύσεις. Συνυποσχετικό σημαίνει συμφωνία του τι και πώς θα εκδικαστεί στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, άρα το τελευταίο θα κληθεί να αποφανθεί πάνω στο πλαίσιο που Ελλάδα και Τουρκία θα έχουν συμφωνήσει κι όχι αορίστως και γενικώς. Θα πρόκειται, ουσιαστικά, για ένα έγγραφο που θα συμφωνήσουν Ελλάδα και Τουρκία, στο οποίο θα περιγράφεται η διαφορά επί της οποίας το Δικαστήριο καλείται να αποφασίσει. Η σύνταξη ενός τέτοιου συνυποσχετικού δεν είναι εύκολη υπόθεση, μιας και απαιτεί γενναίες παραδοχές, έστω και για να μπει μια χώρα σε σχετική συζήτηση. Με το συνυποσχετικό, το Διεθνές Δικαστήριο εκδίδει απόφαση που είναι δεσμευτική, σε αντίθεση με τη γνωμοδότηση που εκδίδει αν δεν υπάρχει συνυποσχετικό. Η Τουρκία, σε αντίθεση με την Ελλάδα, δεν έχει αναγνωρίσει τη γενική δικαιοδοσία του Διεθνούς Δικαστηρίου. Υπό αυτό το πρίσμα, ο μόνος τρόπος να κληθεί το Δικαστήριο να αποφανθεί επί μιας διαφοράς είναι αν και τα δύο ή περισσότερα μέρη συνομολογήσουν ένα “συνυποσχετικό”. Το δικαστήριο μπορεί να ανατρέξει σε όλο το σύνολο των διεθνών κανόνων, εφόσον οι χώρες στο “συνυποσχετικό” που θα συνομολογήσουν δεν αναφερθούν σε συγκεκριμένες συμβάσεις και συνθήκες για την επίλυση της διαφοράς τους. Για παράδειγμα, “κλειδί” στη συγκεκριμένη περίπτωση θεωρείται η Σύμβαση του Montego Bay το 1982 (πήρε το όνομά του από πόλη της Τζαμάικας, όπου έγινε η τελική Σύνοδος για την ψήφιση για το Δίκαιο της Θάλασσας), την οποία η Τουρκία δεν έχει ψηφίσει και δεν έχει κυρώσει μέχρι σήμερα.<br /><br />Γ) Η ελληνική κυβέρνηση επιπλέον δηλώνει ότι αντιτίθεται σε ένα «άνοιγμα» της ελληνοτουρκικής διαπραγμάτευσης και σε άλλα ζητήματα, όπως το καθεστώς των νησιών του Αιγαίου και η κατάσταση στη Θράκη, αλλά και στην επέκταση της διαπραγμάτευσης στην περιοχή που οριοθέτησε με την Αίγυπτο.<br /><br />Τι λέει το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας<br /><br />Η Διεθνής Σύμβαση του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας του 1982 αναγνωρίζει στα παράκτια κράτη δικαίωμα χωρικών υδάτων μέχρι 12 μίλια, υφαλοκρηπίδας κατ’ αρχήν 200 ναυτικά μίλια και ΑΟΖ 200 ναυτικά μίλια, με αφετηρία τις “γραμμές βάσης”, μετά από ορισμό θέσεων βάσης με κλείσιμο κόλπων που θα θεωρούνται εσωτερικά ύδατα. Σε περίπτωση ανεπαρκών αποστάσεων προβλέπεται η αρχή της μέσης γραμμής. Το δικαίωμα στην υφαλοκρηπίδα θεωρείται εξ υπαρχής (ab initio) και αυτοδικαίως (ipso facto), ενώ για την ΑΟΖ απαιτείται καθορισμός-ανακήρυξη μονομερώς και οριοθέτηση χωριστά με το κάθε εμπλεκόμενο κράτος.<br /><br />Τα ίδια δικαιώματα απονέμει ρητά και κατηγορηματικά το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας και στα νησιά. Η Τουρκία δηλώνει ότι δεν αναγνωρίζει υφαλοκρηπίδα/ΑΟΖ στα νησιά ιδίως του Ανατολικού Αιγαίου, γι' αυτό και δεν προσχωρεί στη Σύμβαση, μιλάει συνήθως με όρους υφαλοκρηπίδας, αλλά παρ’ όλα αυτά με τη Λιβύη στο εξωφρενικό μνημόνιο οριοθέτησε ΑΟΖ!!! Συνακόλουθα, θεωρεί το Αιγαίο ειδική περίσταση, το Καστελόριζο απομονωμένο (από τι;), “διαβάζοντας” την κατάσταση ότι το μισό Αιγαίο αποτελεί δική της υφαλοκρηπίδα (και μελλοντικά ΑΟΖ), όπως και ολόκληρη η θαλάσσια έκταση μεταξύ Κύπρου, Τουρκίας, Καστελόριζου, Ρόδου και Κρήτης.<br /><br />Ουσιαστικά η Τουρκία ζητάει από την Ελλάδα να αποδεχτεί ως τετελεσμένο την απώλεια της υφαλοκρηπίδας/ΑΟΖ της, χωρικά ύδατα όχι πάνω από 6 ναυτικά μίλια ή να καταφύγει σε πολεμική αναμέτρηση. Αυτό είναι το πλαίσιο της σημερινής κρίσης και το δίλημμα είναι περισσότερο από σαφές. Η ελληνική ελίτ έδωσε την απάντησή της: Σιωπηλή αποδοχή των πράξεων της Τουρκίας και εκκλήσεις στους “εταίρους” και “συμμάχους” για μια δήλωση καταδίκης. Φαίνεται μάλιστα ότι είναι έτοιμη να “τερματίσει”, ως απώτατο όριο των αντιδράσεών της, την επιβολή κυρώσεων από την Ε.Ε.!<br /><br />Η Ε.Ε. φυσικά παραπέμπει ακόμη και τη συζήτηση περί κυρώσεων στις ελληνικές καλένδες, κάνει ό,τι μπορεί για να τις αποφύγει και θεωρεί “κλειδί” την έναρξη ενός ελληνοτουρκικού διαλόγου, χωρίς όμως να θέτει όρια και προϋποθέσεις, άρα πρακτικά ευνοώντας εμμέσως πλην σαφώς τις τουρκικές θέσεις. Προς το εσωτερικό τίθεται μάλιστα, με “κανονιοβολισμό” αναλύσεων, άρθρων και μετρήσεων, στην κοινή γνώμη το ερώτημα «και τι θέλατε να κάνουμε, πόλεμο;» (υπονοώντας ότι η ήττα θα ήταν βέβαιη, παρότι οι Ένοπλες Δυνάμεις 5 φορές τον τελευταίο 1,5 μήνα άλλη εικόνα και άλλη διαπραγματευτική, αν το θέλει η πολιτική ελίτ ισχύ, έχουν δείξει).<br /><br />Κάπως έτσι φτάσαμε σε επικοινωνιακούς παραλογισμούς (τελευταίος σε αυτό ο υπουργός Μάκης Βορίδης), ότι το “Oruc Reis” δεν κάνει έρευνες, γιατί το εμποδίζει ο θόρυβος των πολεμικών που το συνοδεύουν, οπότε δε θίγει τα κυριαρχικά μας δικαιώματα! Τότε γιατί πιέζουμε για κυρώσεις; Αν πρόκειται, όπως θέλουν να πείσουν, για πλου στα πλαίσια της ελεύθερης ναυσιπλοΐας του “Oruc Reis”, τότε τι δουλειά έχουν οι τουρκικές Navtex, οι ελληνικές αντι-Navtex και οι συνοδείες πάνοπλων φρεγατών και υποβρυχίων;<br /><img height="363" src="https://s1.neakriti.gr/images/756x429/files/2020-09-09/xagh.jpg" width="640" /><br /><br />O ρόλος συμμάχων και συμμαχιών στην κρίση<br /><br />Το ΝΑΤΟ επιβεβαίωσε για μια ακόμη φορά με τον πιο αποκαλυπτικό τρόπο τον ρόλο του, ρόλο “επιτήδειου ουδέτερου” και υπονομευτή όσον αφορά στα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας. Την ώρα που η Τουρκία βρίσκεται εδώ και 31 μέρες εντός ελληνικής υφαλοκρηπίδας, ο Στόλτενμπεργκ αναγγέλλει - μέσω τουίτερ - ελληνοτουρκικό «διάλογο» (τεχνικών κλιμακίων αποκλιμάκωσης), κάνοντας “σκαμνάκι” στην Άγκυρα για την “de facto” κατοχύρωση “ζωτικού χώρου” μέσω των προκλήσεών της, παρέχοντάς της πονηρά ΝΑΤΟϊκή “νομιμοποίηση”.<br /><br />Ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ απλά επιβεβαιώνει τον ρόλο του ΝΑΤΟ στην postia, αρκεί ο διάλογος που διέρρευσε με τον Έλληνα ΥΕΘΑ, που αποκαλύπτει πολλά. Ο ανεκδιήγητος Στόλτενμπεργκ ρωτούσε «αν θα πρέπει να αποσυρθούν ΟΛΑ τα τουρκικά πλοία από την ελληνική υφαλοκρηπίδα...» στην προτροπή (;) του Έλληνα ΥΕΘΑ να μεσολαβήσει για αποχώρηση του ερευνητικού και των πολεμικών πλοίων της Τουρκίας. Αλλά μετά από αυτά καταλάβαμε ότι η Αθήνα κάνει διάλογο (τεχνικών κλιμακίων στην έδρα του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες, που πάντως από κάπου παίρνουν εντολή γι’ αυτό και όχι αυτοβούλως), αλλά “δεν κάνει”, αφού η πλειοψηφία των ελληνικών ΜΜΕ υποστηρίζει ότι ο Στόλτενμπεργκ ανασκεύασε, αλλά αυτός ανασκεύασε επιμένοντας ο ίδιος πάντως, και την ίδια ώρα τα είπανε με τον Έλληνα ΥΠ.ΕΞ. τηλεφωνικά και μετά με τον Τούρκο σαν να μην τρέχει τίποτα από την πλευρά μας ή σαν να είμαστε large στην ευγένεια, παρά τα όσα παραπάνω έχουν προηγηθεί. Το μεγάλο πρόβλημα όμως για την ελληνική πλευρά είναι πως, μετά την πολύμηνη αδράνεια, τις παλινωδίες και τη διγλωσσία, αργά αλλά σταθερά φαίνεται να οδηγείται σε ένα τραπέζι διαπραγμάτευσης, με το δίλημμα να εμφανίζεται ως αναπόφευκτο από “φίλους” και “εχθρούς” και φυσικά τα “τζιμάνια του ρεαλισμού” στο εσωτερικό, «άμεσος διάλογος ή θερμό επεισόδιο».<br /><br />Αυτό το “άμεσος διάλογος”, χωρίς όρους, σημαίνει πρακτικά για όλα και η εμμονή ήδη να μιλάμε για τη διαφορά οριοθέτησης θαλάσσιων ζωνών μπορεί ο κόσμος να νομίζει ότι αφορά υφαλοκρηπίδα-ΑΟΖ μόνο, αλλά θαλάσσιες ζώνες είναι και η αιγιαλίτιδα (που ασκείς κυριαρχία) και η συνορεύουσα. Αλλά και υφαλοκρηπίδα πώς; Με 6 ναυτικά μίλια ή με 12 ναυτικά μίλια χωρικά ύδατα; Με κλείσιμο κόλπων και σημεία βάσης και ευθείες γραμμές βάσης πρώτα απ’ όλα ή έτσι χύμα, άρα όχι μετά τα “εσωτερικά ύδατα”, αλλά πολύ πιο μέσα από αυτό που μας αναλογεί;<br /><br />Η τουρκική θέση δεν έχει αλλάξει ούτε χιλιοστό: «Διάλογος με τους όρους που εμείς θέλουμε για όλα, διαφορετικά θα αυξήσουμε κι άλλο τη στρατιωτική πίεση και οι σύμμαχοί μας και σύμμαχοί σας (από τα ίδια μαγαζιά ψωνίζουμε οπλικά συστήματα) θα σας παρουσιάσουν και ως αδιάλλακτους». Και εμείς; Εμείς σε κεντρικά ΜΜΕ έχουμε ξεδιπλώσει μια σειρά αναλύσεων μετά τη δημοσιοποίηση δημοσκόπησης που, όπως δηλώνεται, το 70% των Ελλήνων λέει «ναι και μάλλον ναι» υπέρ του διαλόγου (έτσι γενικώς και για όλα;) με την Τουρκία, τώρα!!! Αν αυτό δεν είναι “μασάζ” κανονικό στην ελληνική κοινή γνώμη, τότε τι είναι; Ο Ερντογάν απειλεί να μας “πετάξει στη θάλασσα” κι εμείς κάνουμε “μασάζ” στον κόσμο για διάλογο, παίζοντας με ορολογίες, συζητήσεις τεχνικών κλιμακίων, συνομιλίες, διάλογο, διαπραγματεύσεις κ.λπ. Ακόμη και το ότι μας σπρώχνουν σε συνδιαχείριση το ονομάζουμε «συνεκμετάλλευση», παρότι έχουν τεράστια διαφορά οι δύο έννοιες...<br /><br />Το ΝΑΤΟ, διά του γενικού γραμματέα του (που έπραξε ό,τι έπραξε σε άγνοια της Ουάσινγκτον και του Βερολίνου ή χωρίς να πάρει είδηση το Παρίσι και το Λονδίνο;), έφτασε να επιδιώκει απροσχημάτιστα να δημιουργήσει τετελεσμένα στην Ανατολική Μεσόγειο, κατοχυρώνοντας “ντε φάκτο” τις προκλήσεις της Τουρκίας, σε μια περίοδο που η Άγκυρα με τον πιο εμφανή και προκλητικό τρόπο παραβιάζει κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας.<br /><br />Άλλωστε, ο ΥΠ.ΕΞ. των ΗΠΑ, ο κ. Πομπέο, στην παρέμβασή του πριν 8 ημέρες είπε: «Παροτρύνουμε όλες τις πλευρές να κάνουν πίσω και να αποκλιμακώσουν την ένταση». Δηλαδή η Ελλάδα κλιμακώνει την ένταση; Και να κάνει πίσω από την ελληνική υφαλοκρηπίδα η Ελλάδα; Ναι, μας λέει και η Τουρκία, αλλά από την ελληνική υφαλοκρηπίδα έτσι; Και η κ. Μέρκελ πόσο ακέραια διαμεσολαβητής είναι, όταν ρίχνει αυτή την περίεργη πρόταση για κοινή χρήση «επίμαχων υδάτων» (;) μέχρι να τα βρούμε ή να πάμε σε Διεθνές Δικαστήριο, όπως λέει; Αυτό τον διάλογο εννοεί; Κοινόχρηστα τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα δηλαδή, με την ίδια σε ρόλο “διαχειριστή” της “πολυκατοικίας” σήμερα και ενδεχομένως “μάρτυρα” αύριο στο δικαστήριο, ότι ο “καταπατητής” (άρα να και η συνδιαχείριση κι όχι συνεκμετάλλευση που αναμασάνε κάποιοι και στην Ελλάδα, με πιο κομψή έκφραση «κοινή χρήση επίμαχων υδάτων») έχει δικαιώματα χρησικτησίας στα κυριαρχικά μας δικαιώματα;<br /><br />Η κλιμάκωση ως αυτοεκπληρούμενη προφητεία και η “θεολογική” παρέμβαση τρίτων<br /><br />Ένας από τους εμπειρότερους αναλυτές-αρθρογράφους, με άριστη γνώση όλου του πλέγματος των ελληνοτουρκικών σχέσεων και του ρόλου των μεγάλων παικτών ισχύος, ο Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος, σημειώνει: <i>«Η κλιμάκωση είναι ευκολότερο να συμβεί, διότι καμιά από τις δύο πλευρές δεν έχει τα πολιτικά περιθώρια να υποχωρήσει. Αν υποχωρήσει, θα ανατραπεί ή θα θέσει εκτός ελέγχου της τις Ένοπλες Δυνάμεις της. Η πολύ διαδεδομένη πεποίθηση, ότι θα παρέμβουν οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ και θα σταματήσουν τη σύρραξη, είναι μια μεταφυσική θεολογική πίστη, που στηρίζεται στην εμπειρία του παρελθόντος, δηλαδή σε τελείως διαφορετικές τοπικές και παγκόσμιες συνθήκες. Προσφεύγουμε συνήθως σε αυτή διά λόγους ανακουφιστικής παρηγορίας, γιατί η χώρα δεν έχει τους ανθρώπους και τους μηχανισμούς για να αναλύσει τις περιφερειακές και διεθνείς συνθήκες και γιατί διαθέτει αμερικανόπληκτη ελίτ.<br /><br />Στο παρελθόν και τα δύο κράτη ήταν ασφυκτικά ελεγχόμενα από τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, κάτι που δε συμβαίνει σήμερα με την Τουρκία. Και η Δύση ήταν ενωμένη, δε γινόταν εμφύλιος στην ηγεσία της.<br /><br />Εν πάση περιπτώσει, δεν μπορεί κανείς να σχεδιάζει αναμέτρηση υπολογίζοντας εκ των προτέρων ότι θα σταματήσει και δε θα γενικευτεί. Πόσω μάλλον που μια οποιαδήποτε “παρέμβαση” μπορεί να συνοδεύεται από επαχθείς όρους. Πρέπει να πάρει υπόψη του όλα τα ενδεχόμενα».</i><br /><br />To casus belli<br /><br />Δεν μπορεί, δυστυχώς, μια χώρα όπως η Ελλάδα (αυτή είναι η θέση μας στη γεωγραφία, τι να κάνουμε;) να εγκαταλείψει πλήρως ως ενδεχόμενο τη χρήση της απειλής γενικευμένου πολέμου και όχι της λανθασμένης μέχρι πριν 5 χρόνια (ευτυχώς που άλλαξε αυτό) περί ισοδύναμου απαντητικού μέτρου. Δηλαδή της αντίληψης πολέμου, ως έσχατη λογική υπεράσπισης της κρατικής της υπόστασης και κυριαρχίας σε αυτήν (που πρέπει βέβαια να παραμένει υπό αυστηρό εθνικό έλεγχο, όχι να επηρεάζεται η χρήση του από φορείς ξένων επιρροών στο ελληνικό κρατικό σύστημα). Πρέπει όμως να προσδιορίσει με σαφήνεια και προς τον εαυτό της και προς την Τουρκία και προς όλους, πότε επιφυλάσσει στον εαυτό της το δικαίωμα να το χρησιμοποιήσει χωρίς αναστολές, τότε και μόνο τότε, όταν απειληθεί εμπράκτως (όχι όταν νομίσει ότι θα απειληθεί) η ακεραιότητά της σε στεριά, θάλασσα και αέρα, σε ό,τι περικλείει η Ελληνική Επικράτεια ενιαία και αδιαίρετα, ανεξάρτητα από το πόσο κοντά είναι ή μακριά από το Κολωνάκι. Αυτό άλλωστε είναι και το δομικό στοιχείο της ύπαρξης ενός κράτους με υπόσταση και οντότητα.<br /><br />Αυτό δε σημαίνει ασφαλώς ότι μπορεί να γίνει ανεκτή η οποιαδήποτε άλλη δράση της Τουρκίας, όπως η εμφάνιση του “Oruc Reis” στα ανοιχτά του Καστελόριζου ή ανοιχτά της Ρόδου ή νότια-ανατολικά της Κρήτης.<br /><br />Είναι αφέλεια να πιστεύουν κάποιοι, ιδίως στην Ελλάδα, ότι η Άγκυρα θα στείλει το “Oruc Reis” και πολεμικά πλοία έξω από το Καστελόριζο, αν οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και η Ε.Ε. χρησιμοποιήσουν όλα τα μέσα στη διάθεσή τους για να την αποτρέψουν, αποτρέποντας τον πόλεμο, επειδή ο Ερντογάν «έχει απασφαλίσει και δεν ακούει κανέναν». Αλήθεια το πιστεύει αυτό κανείς; Αν δεν το κάνουν, τότε όλοι αυτοί θα πρέπει να γνωρίζουν ότι δεν υφίστανται πλέον οι συμμαχίες και ότι δεν μπορούν να χρησιμοποιούν ελεύθερα, όπως συμβαίνει σήμερα, το έδαφος, τις θαλάσσιες ζώνες και τον εναέριο χώρο Ελλάδας και Κύπρου. Η επισήμανση αυτή αφορά και το Ισραήλ, το οποίο έχει σήμερα καθοριστική επιρροή στην πολιτική του προέδρου Τραμπ.<br /><br />Όπως σημειώνει χαρακτηριστικά και πάλι ο Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος, «δεν είναι βλαξ ο Πούτιν που δεν απάντησε με καταρρίψεις τουρκικών αεροσκαφών στην κατάρριψη του δικού του από τους Τούρκους, ούτε ο Σι που έδωσε πρόσφατα εντολή στις ένοπλες δυνάμεις του “μη χτυπήσετε πρώτοι”. Αλλά βέβαια αυτό δε σημαίνει ότι δεν αποτρέπεις και δεν απαντάς. Αυτά όλα βέβαια απαιτούν ένα πολύ συγκροτημένο και μελετημένο κρατικό και πολιτικό σύστημα, αλλά γι’ αυτό το πρόβλημα δεν έχουμε δυστυχώς λύση. Κάθε πολιτική χρειάζεται και αξιόπιστο “μπαστούνι” και αξιόπιστο “καρότο”, πρέπει να τρομάζει τον αντίπαλο με τις συνέπειες της κλιμάκωσης, πρέπει να του αφήνει και περιθώριο αξιοπρεπούς αποκλιμάκωσης. Αντί για τις φλύαρες, ενίοτε και επιζήμιες κυβερνητικές ανακοινώσεις, χρειάζεται άμεσα κατάρτιση καταλόγου αποτρεπτικών μέτρων. Χρειάζεται στεγανοποίηση της διαδικασίας λήψης αποφάσεων από όλους τους ξένους. Χρειάζεται και άμεση επικοινωνία μεταξύ Αθήνας και Άγκυρας. Επικοινωνία δε σημαίνει συνθηκολόγηση, υπήρχε και μεταξύ Ουάσινγκτον και Μόσχας κατά την κρίση της Κούβας. Δεν καταλαβαίνουμε επίσης πως, σε μια τέτοια κατάσταση, η Αθήνα δεν έχει διαύλους επικοινωνίας με δυνάμεις εκτός ΝΑΤΟ, όπως στο παρελθόν (ο Ανδρέας Παπανδρέου έστειλε τον Παπούλια στον Ζίφκοφ το 1987 και ο Μακάριος τον Λυσσαρίδη στη Ρωσία το 1964).<br /><br />Τόσο ανέμελα ασφαλής αισθάνεται η παρούσα κυβέρνηση; Βέβαια, η επικοινωνία είναι χρήσιμη μόνο αν κάποιος έχει κάτι, και κάτι δικό του, όχι εισαγωγής, να “επικοινωνήσει” στους συνομιλητές του...».<br /><br />Η κρισιμότερη περίοδος από το 1974<br /><br />Αναμφίβολα, πρόκειται για την κρισιμότερη περίοδο στα Ελληνοτουρκικά από το 1974, μη ενδεικνυόμενη για χαλαρές αναλύσεις και αυταπάτες...<br /><br />Η εκρηκτική κατάσταση, με τέτοια συσσώρευση σε σταθερή βάση στρατιωτικών δυνάμεων, που υπάρχει αυτή τη στιγμή στο Νοτιοανατολικό Αιγαίο και συνολικά στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο δίνει εικόνα προετοιμασιών για πολεμική αναμέτρηση. Η περιφερόμενη ως πανάκεια από τους περισσότερους σύνθετη λέξη “αποκλιμάκωση” δεν πρόκειται να συμβεί, αν πρώτα δε σημειωθούν μεταβολές, είτε έτσι (με παζάρι διαλόγου και οδυνηρών συμβιβασμών) είτε αλλιώς (με πολεμικά γεγονότα σε διάλογο περίπου ανακωχής για τον ηττημένο) στο πραγματικό πεδίο των “διαφορών” που ένθεν-κακείθεν εμφανίζονται να είναι και σε αριθμό και σε περιεχόμενο εντελώς άλλες μεταξύ Αθήνας και Άγκυρας. Αυτή είναι η πρώτη αυταπάτη που θα πρέπει στην Ελλάδα να διαλυθεί.<br /><br />Η επόμενη αυταπάτη μας, που πρέπει να διαλυθεί, είναι η πεποίθηση και η επικέντρωση σε μια αμιγώς ελληνοτουρκική αντιπαράθεση, την ώρα που σημειώνονται σφοδρότατοι ανταγωνισμοί στο εσωτερικό “συμμαχικών” (ΝΑΤΟ) δομών και Εταιρικών Ενώσεων (Ε.Ε.), στις οποίες η pατρίδα μας, ενώ αρκετοί δηλώνουν ότι «στο τέλος μόνοι μας θα αντιμετωπίσουμε ό,τι προκύψει», εμφανίζεται να έχει εναποθέσει τα πάντα. Οι διαμεσολαβητές από τις ΗΠΑ και τη Γερμανία ευθέως, το αντιτουρκικό μέτωπο με τη Γαλλία, οι επιτήδειοι “ουδέτεροι” Ρωσία-Κίνα, μέχρι το ΝΑΤΟ και η Ε.Ε., έχει γίνει πλέον φανερό ότι κινούνται πρωτίστως για να προωθήσουν τους δικούς τους σχεδιασμούς και στοχεύσεις στην ευρύτερη περιοχή μας. Όλοι αυτοί, με τον τρόπο που η ελληνική πολιτική ελίτ προσεγγίζει τις εξελίξεις, αντιλαμβάνονται ότι στο δίλημμα “μπρος γκρεμός πολεμικής αναμέτρησης και πίσω ρέμα ενός συμβιβασμού συζήτησης παραχωρήσεων χωρίς καν γεγονότα ήττας”, η Ελλάδα ψάχνει έστω και ένα μήνα “μορατόριουμ αποχής προκλήσεων από τη γείτονα” ως λυτρωτικό “οξυγόνο”, με το αντίτιμο του διαλόγου που θα ακολουθεί αυτό το μορατόριουμ. Μόνο που “σύμμαχοι” και “εταίροι” μέχρι τώρα μας δείχνουν ότι οργανώνουν ένα “διάλογο” που, αντί να στριμώξει τον “εισβολέα” στην ελληνική υφαλοκρηπίδα, τελικά εμάς επιχειρεί να παγιδεύσει σε μια σειρά απαιτήσεων μέχρι του σημείου συνεκμετάλλευσης ή ακόμη χειρότερα συνδιαχείρισης, επί ελληνικών θαλάσσιων ζωνών, και όχι μόνο.<br /><br />Ο γεωπολιτικός αναλυτής Κώστας Κυριακόπουλος σημειώνει εμφατικά: «Ναι λοιπόν στον διάλογο, αλλά για να είναι βιώσιμος και παραγωγικός θα πρέπει οι διεθνείς εγγυήσεις να διασφαλίσουν ότι:<br /><br />Τα τουρκικά πειρατικά ΔΕ θα επανέλθουν στις θάλασσες της Ελλάδας και της Κύπρου...<br /><br />Θα ξεκινήσει άμεσα η αποχώρηση των δυνάμεων κατοχής από την Κύπρο (στη βάση βεβαίως των αποφάσεων του ΟΗΕ) και η αποχώρησή τους θα πρέπει να έχει ολοκληρωθεί σε ένα πολύ συγκεκριμένο, βραχύ και αμετάκλητα συμφωνηθέν χρονοδιάγραμμα.<br /><br />Πρώτο ζήτημα στην ατζέντα αυτού του διαλόγου θα είναι η υπό διεθνή εποπτεία άμεση ανάκληση του συνόλου των παραβιάσεων που έχουν συντελεστεί στα προβλεπόμενα από τη Συνθήκη της Λωζάννης και έχουν αποβεί σε βάρος του Ελληνισμού, πράγμα που σε κάθε περίπτωση συνιστά διεθνή υποχρέωση ΟΛΩΝ και όχι υστερόβουλη ελληνική απαίτηση.<br /><br />Δεύτερο ζήτημα στην ατζέντα αυτού του διαλόγου θα είναι η άμεση σύνδεση της τύχης της τελωνειακής ένωσης της Τουρκίας με την Ευρωπαϊκή Ένωση...<br /><br />Τρίτο ζήτημα στην ατζέντα αυτού του διαλόγου θα είναι η συμφωνία πως η τήρηση των προβλεπομένων του Διεθνούς Δικαίου και των Διεθνών Συνθηκών θεωρείται προαπαιτούμενο για τις αποφάσεις του, και πως τις προβλέψεις τους ουδείς νομιμοποιείται να αμφισβητήσει εφ’ εξής.<br /><br />Και φυσικά η ρητή παραδοχή ΚΑΙ εκ μέρους της Τουρκίας, της πλήρους ακυρότητας της τουρκο-λιβυκής συμφωνίας, είναι αδιαπραγμάτευτη προϋπόθεση για να ανοίξουν οι πόρτες της αίθουσας συνεδριάσεων για την πρώτη συνάντηση μετά το τελευταίο πειρατικό delirium.<br /><br />Οι εξελίξεις της τελευταίας περιόδου υπήρξαν καταλυτικές. Η ελληνική κυβέρνηση δε δικαιούται να αγνοήσει όλα όσα μεσολάβησαν, και από την άποψη αυτή δε νομιμοποιείται να προβεί σε κανενός είδους διαχειριστικές εκπτώσεις σε κάτι από τα παραπάνω, γιατί η αποτίμηση αυτών των εκπτώσεων την ώρα του ταμείου θα έχει κόστος εθνικό».<br /><br />Διαπραγματευτική διαύγεια και αποτρεπτική αποφασιστικότητα<br /><br />Όπως όμως είδαμε, στην πράξη η Τουρκία έχει ήδη εκ νέου αναγγείλει έρευνες εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας και μέχρι τα ελληνικά χωρικά ύδατα στα 6 μίλια, κοντά σε Καστελόριζο, Ρόδο, Κάρπαθο και Κρήτη. Άρα, δε «σταματούν οι προκλήσεις», αλλά... «ξεκινούν οι συζητήσεις»;<br /><br />Η κυβέρνηση λοιπόν θα οδηγηθεί σε ένα διάλογο για «όσα έχει δίκιο», κατά τη φράση στη θερινή συνέντευξη Τύπου στα γερμανικά ΜΜΕ πριν δύο βδομάδες της καγκελαρίου Μέρκελ; Με τι όρους, με ποια ατζέντα και με ποιον θα συζητήσει; Προφανώς θα χρειαστεί μεγάλη προσπάθεια για να εξηγηθεί στους Έλληνες πολίτες κι όχι ένα απλό “μασάζ”, πως θα πάμε σε ένα “διάλογο” που θα πρέπει εμείς να ξανασυστηθούμε και να διεκδικήσουμε τα κυριαρχικά μας δικαιώματα, με την Τουρκία να εμφανίζεται και “μετριοπαθής” (;) στη λογική του 50%-50% (καζάν-καζάν, win-win), με τους λογής-λογής “μεσίτες” του διαλόγου να μας μιλάνε ήδη για συνεκμετάλλευση, στην πράξη συνδιαχείριση των “διαφιλονικούμενων” ελέω Τουρκίας περιοχών. Οπότε όχι επήρεια, καν υφαλοκρηπίδα/ΑΟΖ για το Καστελόριζο και χωρικά ύδατα 6 ναυτικά μίλια;<br /><br />Μπορεί κάποιος πειστικά να μας εξηγήσει το νόημα των 6 λέξεων «σταματούν οι προκλήσεις, ξεκινούν οι συζητήσεις»; Θα μπορούμε να πάμε έως 12 ναυτικά μίλια στο Αιγαίο μέχρι την Κρήτη και νοτιοανατολικά, οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας/ΑΟΖ με την Κύπρο, χωρίς casus belli, με θαλάσσιες ζώνες για νησιά και βραχονησίδες με όλα μας τα δικαιώματα με βάση το Διεθνές Δίκαιο και το ειδικό Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας; «Αφού η Ελλάδα συμφώνησε με την Αίγυπτο πως η Κρήτη έχει μειωμένη επήρεια, γιατί να μη συμβαίνει το ίδιο και για το Καστελόριζο», έχει πει ο εκπρόσωπος της Τουρκίας στον ΟΗΕ.<br /><br />Την ίδια ώρα που το ελληνικό ΥΠ.ΕΞ., όχι κλείσιμο κόλπων, θέσεις βάσης και ευθείες γραμμές βάσης, στίγματα ή συντεταγμένες των εξωτερικών ορίων έστω της υφαλοκρηπίδας μας στο αποθετήριο του ΟΗΕ δεν έχει στείλει, καν δεν μπορεί ακόμη να απαντήσει επισήμως πού φτάνει η ελληνική υφαλοκρηπίδα και ποια είναι τα θαλάσσια σύνορα της “μαξιμαλιστικής” (!) Ελλάδας, όπως πολλοί ειδικοί και στην πατρίδα μας υποστηρίζουν. Όταν μάλιστα γράφεται ότι έρχεται οριοθέτηση με την Αλβανία, οπότε λογικά μετά είναι η σειρά της Κύπρου (;) και ξανά μετά πλήρως και όχι μερικώς με την Αίγυπτο; Και η Τουρκία; Εδώ με όσα έχει περιγράψει επί χρόνια ο καθηγητής Θεόδωρος Καρυώτης για την ΑΟΖ θα πρέπει να θυμόμαστε πως, αν τελικά βρεθούν με επαφή οι ΑΟΖ Ελλάδας-Αιγύπτου και Τουρκίας, τότε επαφή δε θα έχει η ΑΟΖ Ελλάδας και Κύπρου, και αντίστροφα, αν συναντηθούν οι ΑΟΖ Ελλάδας, Αιγύπτου, Κύπρου, δεν υπάρχει καμία επαφή της Τουρκίας με Αίγυπτο.<br /><br />«Ο τρόπος με τον οποίο δρα και αντιδρά η κατοχική δύναμη στο Αιγαίο και ειδικά στην περιοχή του Καστελόριζου μού θυμίζει τα τετελεσμένα στην Κύπρο», γράφει ο Μιχάλης Ιγνατίου στο “Hellas Journal”. Το “πάθημα” δείχνει να μην έχει γίνει “μάθημα”, και η ανυπαρξία στρατηγικής βάθους διαχρονικά εξακολουθεί να μας οδηγεί σε “100άρια” κάλυψης του χαμένου εδάφους από τα τετελεσμένα της καλά σχεδιασμένης επί χρόνια με υπομονή αντίστοιχης της Τουρκίας. Εκτός κι αν έχουμε στρατηγική, αυτή της ήττας χωρίς καν πολεμική αναμέτρηση, αλλά με την επίκληση μίας τέτοιας αναμέτρησης να παρουσιάσουμε την ήττα σε ένα «οριοθετημένο» απ’ όλους τους άλλους τραπέζι διαλόγου, να εμφανίσουμε την ήττα αυτή ως μια ιστορική νίκη ρεαλισμού κόντρα και στον μαξιμαλισμό των απέναντι και στον εσωτερικό, όπως πολλοί αναφέρουν, «μαξιμαλισμό», σε μια “μάχη” που δε θα έχουμε δώσει καν.<br /><br />Συνακόλουθα, σε μια από τις κρισιμότερες περιόδους στα εθνικά μας θέματα από το 1974 και μετά, είναι αναγκαίο να αποφύγουμε και την αυτο-παγίδευσή μας, σε μια πολεμική αναμέτρηση (εκτός κι αν είναι αναπόφευκτη, εθνικής ύπαρξης κατάσταση) αλλά και μίας διαπραγμάτευσης-παγίδας, που θα οδηγεί σε “ακρωτηριασμό” παραχωρήσεων. Η “χρυσή τομή” μιας τέτοιας διττής αποφυγής χρειάζεται να έχει πακτώσει και την απόλυτη διαπραγματευτική διαύγεια και την απόλυτη αποτρεπτική αποφασιστικότητα. Η κρισιμότητα των στιγμών δε δίνει πλεονέκτημα στη μία ή στην άλλη κατάσταση. Ας το καταλάβουν όλοι, όσο διαφορετικές οπτικές κι αν έχουν, δεν αρκεί το ένα χωρίς το άλλο. Καλώς ή κακώς, δεν υπάρχει στρατηγική ανεξάρτητη από το υποκείμενο που την εφαρμόζει. Η ελπίδα μπορεί να αποδειχτεί φρούδα, είναι όμως και η μόνη επείγουσας σημασίας κίνηση, να υπερβεί με ταχύτητα φωτός τον εαυτό του το ελληνικό πολιτικό, οικονομικό, ακαδημαϊκό, μιντιακό και κρατικό σύστημα. Οι ηγέτες και οι ηγεσίες σε τέτοιες καταστάσεις δε λειτουργούν ελέω διαχειριστικής συγκυρίας, ως αυτοεκπληρούμενη προφητεία...<br /><br />Ο κορυφαίος θεωρητικός της στρατηγικής στην αρχαία Κίνα, ο Σουν Τζου, έχει περιγράψει με σαφήνεια τις συνέπειες της κοντόφθαλμης επιλογής στα κεφαλαιώδη ζητήματα του σκληρού πυρήνα ύπαρξης μιας κρατικής οντότητας: <i>«Στρατηγική με τακτικούς ελιγμούς είναι ο πιο σίγουρος δρόμος για τη νίκη. Τακτικοί ελιγμοί χωρίς στρατηγική είναι ο θόρυβος πριν την ήττα».</i><br /><a href="https://www.neakriti.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Στρατηγική διαπραγματευτικής διαύγειας και αποφασιστικής αποτροπής

Μια εκ βαθέων ανάλυση της ελληνοτουρκικής κρίσης και των πολλών παραμέτρων της - Τι επιδιώκει και πώς η Τουρκία . Γιώργος Σαχίνης «Στον ...

Διαβάστε την συνέχεια

Γιατί οι κυρώσεις της ΕΕ εναντίον της Τουρκίας δεν μας συμφέρουν: Τι πρέπει να κάνουμε

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh0DPI8TkbBzuPoHwJX2r3AmaGpLvO8jaY5QvYPmEcmDSHcZdPIk6rFWZYpA0lHuh-ytO1PaXvotwLbkZ-dlnbnJXmB_nBNNlI-R91N-LIaFgnMBZ8fv0zquYkK92geVoF3XD8mLPeyj_c/s1600/887412351.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="420" data-original-width="630" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh0DPI8TkbBzuPoHwJX2r3AmaGpLvO8jaY5QvYPmEcmDSHcZdPIk6rFWZYpA0lHuh-ytO1PaXvotwLbkZ-dlnbnJXmB_nBNNlI-R91N-LIaFgnMBZ8fv0zquYkK92geVoF3XD8mLPeyj_c/s640/887412351.jpeg" width="640" /></a></div> <h3> <span style="font-weight: normal;">Τι πρέπει να κάνουμε; Συνέχιση αποτροπής και παιχνίδι με τον χρόνο</span>.</h3> <b>Αλέξανδρος Θ. Δρίβας*  </b><br />Από τις 21 Ιουλίου έχουμε δύο φάσεις της ελληνοτουρκικής κρίσης. Το χρονικό της γερμανικής διαμεσολάβησης το πλαίσιο της οποίας 1,5 μήνα μετά, ακόμη δεν έχουμε κατανοήσει, είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με τις κυρώσεις τις οποίες επιζητούν Ελλάδα και Κύπρος ώστε να κοπεί η φόρα του Ταγίπ Ερντογάν ο οποίος όσο περνούν οι μέρες θυμίζει έναν αιμοσταγή ηγέτη χώρας που βρίσκεται αιώνες πίσω. Ωστόσο, θα επιχειρηθεί να αποδειχθεί ότι το αίτημά μας για κυρώσεις στην Τουρκία μπορεί να μην είναι η καλύτερη ιδέα. Ένα ιστορικό επιχείρημα που αφορούσε το αίτημα βοήθειας του Ιωάννη Μεταξά προς τους Βρετανούς όταν η Ελλάδα μπήκε στον Β’Π.Π μπορεί να μας φανεί πολύ χρήσιμο. Τι πρέπει να κάνουμε; Συνέχιση αποτροπής και παιχνίδι με τον χρόνο. <br /><br />Η πρώτη υπόθεση εργασίας είναι ότι η ελληνοτουρκική κρίση θα έχει βάθος χρόνου. Αυτό σημαίνει ότι χρειαζόμαστε οικονομία δυνάμεων τόσο στο πεδίο όσο και στο πόσο σπαταλάμε διπλωματικό κεφάλαιο. Η Γερμανία και η Ε.Ε. έχουν δείξει ήδη ότι στην καλύτερη περίπτωση δεν μπορούν να κάνουν κάτι ουσιαστικό στο πεδίο των διπλωματικών πρωτοβουλιών. Στη χειρότερη περίπτωση, δε θέλουν να αγγίξουν την Τουρκία. Ας ακολουθήσουμε το σενάριο όπου η ΕΕ στις 24-25 Σεπτεμβρίου αποφασίζει κυρώσεις. Αυτές οι κυρώσεις, περίπου γνωρίζουμε τι θα είναι. Ας μη γελιόμαστε, η Κυρία Μέρκελ είχε τηλεδιάσκεψη με τον Ερντογάν και το κονκλάβιό του που συμπεριλαμβάνει και την ΜΙΤ. Η Τουρκία είναι ενήμερη ότι θα της επιβληθούν κυρώσεις οι οποίες όχι μόνο δε θα την αγγίξουν εκεί που πονάει, αλλά θα της δώσουν και το πάτημα να εξοργιστεί και να πλειοδοτήσει μέσω ρεβανσιμού. <br /><br />Η Ελλάδα και η Κύπρος δε θα πάρουν τις κυρώσεις που θέλουν από την Ε.Ε. Το χειρότερο όμως δεν είναι το πάτημα που θα αποκτήσει η Τουρκία, αλλά κάτι άλλο. Η Ε.Ε. θα πει στην Ελλάδα και την Κύπρο ότι τις στήριξε (και φαινομενικά έτσι θα είναι) και από εδώ και πέρα νίπτει τας χείρας της. Επίσης, δεν είναι διόλου απίθανο οι ΄΄ουδέτεροι″ εταίροι μας να μας κατηγορήσουν για το προσφυγικό που μπορεί να επανεμφανιστεί με τη μορφή αντιποίνων του Ερντογάν<br /><br />Ο Ιωάννης Μεταξάς ενεργοποίησε την αμυντική συμφωνία με τους Βρετανούς όταν ξεκίνησε ο Β′ Π.Π. Οι Βρετανοί του απάντησαν ότι θα στείλουν λίγο στρατό για να βοηθήσουν την Ελλάδα. Ο Μεταξάς απάντησε στους Βρετανούς ότι αν έλθει λίγος στρατός, τότε θα προκαλέσει την οργή των Γερμανών, οι οποίοι θα εισβάλλουν στην Ελλάδα για να διώξουν τους Βρετανούς (όπως πράγματι έκαναν προσχηματικά). Ο Μεταξάς διεμήνυσε στους Άγγλους πως είτε θα έρθει ισχυρή βρετανική δύναμη, είτε να μην έρθουν καθόλου δυνάμεις στήριξης των Βρετανών.<br /><br />Με άλλα λόγια, η Ελλάδα και η Κύπρος δε θα πάρουν τις κυρώσεις που θέλουν από την Ε.Ε. Το χειρότερο όμως δεν είναι το πάτημα που θα αποκτήσει η Τουρκία, αλλά κάτι άλλο. Η Ε.Ε. θα πει στην Ελλάδα και την Κύπρο ότι τις στήριξε (και φαινομενικά έτσι θα είναι) και από εδώ και πέρα νίπτει τας χείρας της.<br /><br />Επίσης, δεν είναι διόλου απίθανο οι ΄΄ουδέτεροι″ εταίροι μας να μας κατηγορήσουν για το προσφυγικό που μπορεί να επανεμφανιστεί με τη μορφή αντιποίνων του Ερντογάν. Έτσι, η Ελλάδα και η Κύπρος θα πιεστούν μετά από την ίδια την ΕΕ η οποία είναι σαφώς ανίκανη να πιέσει την Τουρκία. Ποιά είναι λοιπόν η λύση για την Ελλάδα; <br />Από τις συνομιλίες του Έλληνα πρωθυπουργού με τον Γάλλο πρόεδρο θα προκύψουν τουλάχιστον τρία ζητήματα που πονάνε πραγματικά την Τουρκία, ανεβάζοντας το κόστος της πραγματοποίησης μιας απειλής της στα ύψη καθώς δύο νατοϊκές χώρες θα υπογράψουν αμυντική συμμαχία (ουσιαστικά, έναντι μιας άλλης νατοϊκης χώρας).<br /><br />Η επόμενη εβδομάδα είναι η πλέον κρίσιμη. Η Ελλάδα πρέπει να έχει ουσία και αυτή είναι προσώρας η στρατιωτική συνδρομή συμμαχικών χωρών. Η Γαλλία είναι το κλειδί για την Ελλάδα και η υπογραφή συμφωνίας, δεν πρέπει να ανακοινωθεί άμεσα. Πρέπει να ανακοινωθεί επίσημα έστω μια ώρα μετά τη Σύνοδο της 25ης Σεπτεμβρίου και έχοντας γνώση και τυπικά των ″με βαριά καρδιά″ κυρώσεων της ΕΕ. <br /><br />Δεν συζητάμε δε, ότι η Ελλάδα πρέπει να έχει υλικό με όλες τις δηλώσεις του Τούρκου προέδρου και των ″συμβούλων″ του όπου απειλούν με δολοφονίες και άλλες πρακτικές που καθρεφτίζουν τη χώρα που μας ζητούσαν αρκετοί στην Ελλάδα ″να τα βρούμε″⁣. Η Ελλάδα θα μπορεί να επικαλεστεί και τυπικά ότι έδωσε χώρο στη διπλωματία και ότι έδωσε ανεκτή διέξοδο στην Τουρκία.<br /><br />Στις 15 Σεπτεμβρίου θα ακούσουμε την ιδέα του Κυρίου Μισέλ ενώ θα έχουν προηγηθεί οι συναντήσεις της Ελλάδας με τη Γαλλία στο υψηλότερο επίπεδο.<br /><br />Από τις συνομιλίες του Έλληνα πρωθυπουργού με τον Γάλλο πρόεδρο θα προκύψουν τουλάχιστον τρία ζητήματα που πονάνε πραγματικά την Τουρκία, ανεβάζοντας το κόστος της πραγματοποίησης μιας απειλής της στα ύψη καθώς δύο νατοϊκές χώρες θα υπογράψουν αμυντική συμμαχία (ουσιαστικά, έναντι μιας άλλης νατοϊκης χώρας). Τα υπόλοιπα δύο ζητήματα αφορούν την παρέλαση του Charles de Gaulle αλλά και την πώληση στην Ελλάδα των μαχητικών Rafale.Πρόκειται για ένα κοκτέϊλ που θα κάνει την Τουρκία να αφήσει την προσχηματική ρητορική περί διαλόγου και που θα την φέρει ξανά πίσω στην χώρα που όλοι θα θεωρήσουν επιτιθέμενη.<br /><br />Αυτό που μπορούν να κάνουν Ελλάδα και Κύπρος είναι να υπενθυμίζουν με κάθε τρόπο στην ΕΕ και στη Γερμανία ότι πέραν της Λευκορωσίας, υπάρχουν άλλες τρείς περιπτώσεις στις οποίες και η Ελλάδα και η Κύπρος, θα έχουν ″χιούμορ″ και θα πουν ″βρείτε τα″. Αυτό είναι το θέμα της Λευκορωσίας αλλά και του Nord Stream 2. Η τρίτη περίπτωση αφορά το μπλοκάρισμα όλων των πτυχών της ευρωτουρκικής σχέσης<br /><br />Ταυτόχρονα, η Ελλάδα θα περάσει τον κρίσιμο μήνα του Οκτωβρίου, έχοντας στο πλευρό της μια συμμαχική θωράκιση και την ίδια στιγμή, μια χώρα που νομιμοποιεί τις ελληνικές θέσεις και που στην περίπτωση αμυντικού συμφώνου, μας βάζει από το παράθυρο στη Λιβύη από το ζήτημα της οποίας η Γερμανία θέλησε να μας αποκλείσει. Στις διεθνείς σχέσεις, η νόμιμη άμυνα νομιμοποιεί όσα γίνονται κατά τη διάρκεια αλλά και μετά τη σύγκρουση και είναι ένα χαρτί που δεν πρέπει να απωλέσουμε καθώς μεταξύ άλλων, σε αυτήν τη σύγκρουση εκπροσωπούμε όχι μόνο την πατρίδα μας αλλά και όλα τα πολιτισμένα έθνη του πλανήτη. <br /><br />Αυτό που μπορούν να κάνουν Ελλάδα και Κύπρος είναι να υπενθυμίζουν με κάθε τρόπο στην ΕΕ και στη Γερμανία ότι πέραν της Λευκορωσίας, υπάρχουν άλλες τρείς περιπτώσεις στις οποίες και η Ελλάδα και η Κύπρος, θα έχουν ″χιούμορ″ και θα πουν ″βρείτε τα″. Αυτό είναι το θέμα της Λευκορωσίας αλλά και του Nord Stream 2ο οποίος έχει κάνει τους Γερμανούς να χάσουν τον ύπνο τους καθώς οι ίδιοι οι Γάλλοι έχουν πάρει ανοικτά το μέρος της αμερικανικής θέσης ότι ο αγωγός αυτός δηλητηριάζει τις σχέσεις ΗΠΑ - ΕΕ αλλά και ΕΕ-ΝΑΤΟ. Η τρίτη περίπτωση αφορά το μπλοκάρισμα όλων των πτυχών της ευρωτουρκικής σχέσης και κυρίως, την ανανέωση της Τελωνειακής Ένωσης μεταξύ ΕΕ και Τουρκίας η οποία πραγματικά θα στοιχίσει στην Τουρκία και όχι μόνο. Από την ΕΕ και τη Γερμανία ζητάμε στήριξη και όχι διαμεσολάβηση. Είναι δύο τελείως διαφορετικές λέξεις.<br /><br /><b><i>*Διεθνολόγος -Συντονιστής του Τομέα Ευρασίας & Ν. Α. Ευρώπης στο ΙΔΙΣ - Research Fellow in HALC (Hellenic American Leadership Council)</i></b><br /><br /><div> <a href="https://www.huffingtonpost.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Γιατί οι κυρώσεις της ΕΕ εναντίον της Τουρκίας δεν μας συμφέρουν: Τι πρέπει να κάνουμε

Τι πρέπει να κάνουμε; Συνέχιση αποτροπής και παιχνίδι με τον χρόνο . Αλέξανδρος Θ. Δρίβας*   Από τις 21 Ιουλίου έχουμε δύο φάσεις της ελ...

Διαβάστε την συνέχεια

Λίγο πριν το σημείο «μηδέν» των προκλήσεων της Άγκυρας γύρω από τη Μεγίστη και το σύμπλεγμα του Καστελόριζου

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgSYKU-vg7qfXw9ItRjbTIsuNO30ArWGGpwo26frja7Y6BFpak8WQSDuKBfILtfNZ7_Qk7A9SRpga8ZYJA_XkHzhKfGcz-FoBBep1cCjXcVU5vix9HRE1POpS7BGy9uFfwpgAo_r4aHGqc/s1600/POLEMIKO-NAYTIKO.webp" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1200" data-original-width="1600" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgSYKU-vg7qfXw9ItRjbTIsuNO30ArWGGpwo26frja7Y6BFpak8WQSDuKBfILtfNZ7_Qk7A9SRpga8ZYJA_XkHzhKfGcz-FoBBep1cCjXcVU5vix9HRE1POpS7BGy9uFfwpgAo_r4aHGqc/s640/POLEMIKO-NAYTIKO.webp" width="640" /></a></div> <ul> <li>Οι Τούρκοι στήνουν τηλεοπτικά σόου</li> <li>Ψάχνουν με κάθε μέσο και τρόπο την έναρξη του επεισοδίου. Ψύχραιμη η Αθήνα</li> </ul> Με κάθε τρόπο η Τουρκία προσπαθεί να παρασύρει την Αθήνα σε μια δυναμική απάντηση κατά τουρκικών προκλήσεων, ώστε να δημιουργηθεί στη συνέχεια ένα ντόμινο αντιδράσεων στην Ευρώπη, και εντός της Νατοϊκής Συμμαχίας, απέναντι και σε άλλους συμμάχους και γειτονικές χώρες.<br /> <br /> Ουσιαστικά σημειώνουν ανώτατες πηγές, ο Ταγίπ Ερντογάν έχει φτάσει λίγα βήματα πριν από το σημείο «μηδέν» και δεν αποκλείεται τις επόμενες ημέρες να παίξει ίσως και το τελευταίο του χαρτί των προκλήσεων, οδηγώντας το άρμα της σύγκρουσης με την Ελλάδα.<br /> <br /> Την ώρα που η διπλωματία στην Αθήνα τρέχει και μπλοκάρει με πολλούς τρόπους την Τουρκία, η οποία βλέποντας ότι ο διπλωματικός μαραθώνιος αποδίδει αναζητά την αφορμή της στρατιωτικοποίησης της κρίσης.<br /> Το ακριτικό και για την Τουρκία «ενοχλητικό» Ελληνικό Καστελόριζο έχει μπει με κάθε τρόπο στο στόχαστρο της γείτονος, η οποία προπαγανδίζει με εκπροσώπους (;) των ΜΜΕ να πηδούν πάνω σε βραχονησίδες δήθεν Ελληνικές, με τη διαφορά ότι η εθνοφυλακή που βρίσκεται στο νησί, αναφέρει ότι το Τουρκικό τηλεοπτικό σόου στήθηκε περίτεχνα σε βραχώδες σημείο της Τουρκίας.<br /> <br /> Όμως δεν είναι μόνο αυτό, καθώς όλες οι καταγραφές που γίνονται κοντά στο σύμπλεγμα του Καστελόριζου και οι αναφορές που αποστέλλονται στο Επιτελείο, ομιλούν για διαρκείς κινήσεις των Τούρκων που έχουν σκοπό να δημιουργήσουν όχι αυτή την ώρα, επεισόδιο, αλλά το κλίμα που θα οδηγήσει σε αυτό.<br /> <div> <br /> Προκλήσεις και απαντήσεις<br /> <br /> Τούρκοι ψαράδες σε διατεταγμένη υπηρεσία έχουν γίνει ουκ ον λίγες φορές αντιληπτοί από το Λιμενικό Σώμα να προσπαθούν να παραβιάσουν τα Ελληνικά χωρικά ύδατα (σ.σ. μόνο τον Ιούλιο σύμφωνα με το ΓΕΕΘΑ 366 φορές έχουν παραβιαστεί τα χωρικά ύδατα), επιχειρώντας να προσεγγίσουν νησίδες… Γιατί άραγε;<br /> <br /> Η τουρκική ακτοφυλακή «ψάχνεται» μονίμως για ένα ακόμη επεισόδιο είτε με το Λιμενικό είτε κυρίως με τις αμφίβιες δυνάμεις των νησιών που έχουν εμπλακεί στο μεταναστευτικό.<br /> <br /> Δημοσιογράφοι (;) μεταδίδουν προ-πολεμικό κλίμα έντασης σε ζωντανές συνδέσεις. Όλοι «παρενοχλήθηκαν» από τους Έλληνες οι οποίοι αποδεικνύουν το αντίθετο απ’ εκείνο που υποστήριξε πριν λίγες ώρες ο Τούρκος πρόεδρος, ότι δηλαδή οι Έλληνες δεν είναι ικανοί…<br /> <br /> Κατά συνέπεια τα μέλη των Σωμάτων ασφαλείας της Τουρκίας και ο πάσης φύσεως «περίεργος» που κινείται στην θαλάσσια περιοχή του Καστελόριζου, διαψεύδουν τον πρόεδρο Ερντογάν…<br /> <br /> Όσο εντείνονται οι διεργασίες στο ΝΑΤΟ ώστε να βρεθεί η χρυσή τομή που θα ρίξει τους τόνους, η Τουρκία όχι μόνο δείχνει το αμετανόητο πρόσωπο της αλλά επιχειρεί με κάθε τρόπο και μέσο να προκαλέσει τις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις.<br /> Η παρουσία των Ε.Δ. που δεν παίζουν…<br /> <br /> Ο πρόεδρος Ερντογάν απειλεί ευθέως κι από την στιγμή που το κάνει τη σκυτάλη παίρνουν κατά σειρά οι κορυφαίοι του Τουρκικού υπουργικού συμβουλίου.<br /> <br /> Ο εκνευρισμός που χαρακτηρίζει τους Τούρκους πολιτικούς και Επιτελείς είναι έκδηλος. Έχουν ήδη εκφραστεί με υποτιμητικά λόγια για τις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, λέγοντας ότι δεν μπορούν ν’ αντέξουν την πίεση τόσων ημερών ενώ εξέφρασαν και αμφιβολίες για την επιχειρησιακή ετοιμότητα.<br /> <br /> Η απάντηση από επιχειρησιακά στελέχη είναι πως εδώ και 30 ημέρες οι Ένοπλες Δυνάμεις έχουν αποδείξει εμπράκτως και το έχει αισθανθεί πολύ καλά η Τουρκία, ότι δεν αστειεύονται.<br /> Το επόμενο προκλητικό βήμα, που θα σπάσει πλέον το σχοινί διότι αυτό έχει τεντώσει τόσο που δεν παίρνει άλλο, σημαίνει και μια καταστρεπτική απάντηση από Ελληνικής πλευράς διότι μπορεί η στρατιωτικοποίηση να αποτελεί για την Ελλάδα το έσχατο μέσο αλλά η Αθήνα, δεν παίζει.<br /> <br /> Και φυσικά στο Επιτελείο βλέπουν ότι τα μικρότερα πλοία του Τουρκικού στόλου βρίσκονται αρόδου κοντά στα παράλια, έτοιμα πάντοτε να σηκώσουν άγκυρα και με την εντολή που θα λάβουν να φτάσουν εκεί που τους έχουν πει.<br /> <br /> Αυτός είναι και ο λόγος όπου όλο αυτό το διάστημα η επιφυλακή και ανάπτυξη του στόλου έχει γίνει έτσι ώστε με το παραμικρό να σπεύσει να καλύψει τις καυτές περιοχές που θα θελήσει να προκαλέσει η Τουρκία.<br /> <br /> <a href="https://hellasjournal.com/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Λίγο πριν το σημείο «μηδέν» των προκλήσεων της Άγκυρας γύρω από τη Μεγίστη και το σύμπλεγμα του Καστελόριζου

Οι Τούρκοι στήνουν τηλεοπτικά σόου Ψάχνουν με κάθε μέσο και τρόπο την έναρξη του επεισοδίου. Ψύχραιμη η Αθήνα Με κάθε τρόπο η Τουρκία ...

Διαβάστε την συνέχεια

Το Καστελόριζο είναι ο “πόνος” του Ερντογάν: Το ακριτικό νησί είναι το μεγάλο εμπόδιο για την Τουρκία

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgpPkzKlyNL-PoFZxKreLBBdo83F1Y6S_GIS-bZVMTnsk3PpM1zFv4KRvZvA7DuYddautZB0bR7OmICJKNPAtnBr_1ReTOFhVE4_ShR5JkdsVkqDe_uVvgj_PdUUALfQXMkcRa_c6b9Hc4/s1600/kastelorizo-polemiko.webp" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="768" data-original-width="1024" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgpPkzKlyNL-PoFZxKreLBBdo83F1Y6S_GIS-bZVMTnsk3PpM1zFv4KRvZvA7DuYddautZB0bR7OmICJKNPAtnBr_1ReTOFhVE4_ShR5JkdsVkqDe_uVvgj_PdUUALfQXMkcRa_c6b9Hc4/s640/kastelorizo-polemiko.webp" width="640" /></a></div> <br />Του<b> ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ</b><br />Δεν πρέπει να εκπλήσσουν κανένα οι απειλές της Τουρκίας εναντίον του Καστελόριζου, το οποίο «πολιορκούν» οι τουρκικές ναυτικές δυνάμεις από τον Ιούλιο. Η πολιορκία θα συνεχιστεί, διότι ότι συμβαίνει στην ευρύτερη περιοχή, πραγματοποιείται στη βάση σχεδίου της κατοχικής δύναμης.<br /><br />Το νησί είναι ο μεγάλος «πόνος» του Ταγίπ Ερντογάν, όπως συμφωνούν αναλυτές και διπλωμάτες. Διότι αποτελεί το μεγάλο εμπόδιο για τους σχεδιασμούς του. Το ελληνικό αυτό νησί ενταφιάζει τα όνειρα του για κυριαρχία στην Ανατολική Μεσόγειο. Αναδεικνύει τις παρανομίες του.<br /><br />Ο Τούρκος πρόεδρος εστιάζει στο Καστελόριζο, διότι πραγματικά πιστεύει -εντελώς λανθασμένα- ότι είναι ένα νησί που έπρεπε να ανήκει στην Τουρκία. Το πιστεύει. Όχι μόνο για το σύμπλεγμα του Καστελόριζου, αλλά και για άλλα νησιά του Αιγαίου.<br />Ο Ερντογάν πιστεύει πολλά και διάφορα, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι έχει δίκιο. Αντίθετα έχει άδικο. Το Διεθνές Δίκαιο έχει ήδη αποφασίσει για τις παράλογες απαιτήσεις του. Και είναι ευτύχημα ότι δεν περνά ακόμα η προπαγάνδα του στο εξωτερικό. Τα δημοσιεύματα των διεθνών μέσων ενημέρωσης είναι χαρακτηριστικά.<br /><br />Όμως, σε πολύ λίγες πρωτεύουσες δίνουν ακόμα σημασία στο αφήγημά του: ότι δηλαδή το νησί είναι πιο κοντά στην Τουρκία απ’ ότι στην ηπειρωτική Ελλάδα. Αυτή η θέση του ισοπεδώνεται με την αμερικανική δημόσια δήλωση ότι τα νησιά έχουν υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ.<br /><br />Δυστυχώς, όπως δείχνει στις πράξεις, όχι μόνο στα λόγια, θα επιμείνει. Και είναι αυτό ακριβώς που φοβούνται και οι ξένοι που ασχολούνται με το θέμα. Διότι καταλαβαίνουν από τις συζητήσεις που έχουν με την ελληνική πλευρά, ότι η μόνη της επιλογή είναι να αποκρούσει κάθε προσπάθεια προσβολής της ελληνικής κυριαρχίας.<br /><br />Δεν είναι υπερβολή αυτό που συμβαίνει: Στα κέντρα αποφάσεων η λέξη Καστελόριζο είναι το ίδιο γνωστή όπως η λέξη Αθήνα. Διαβάζω και δημοσιεύματα έγκριτων δημοσιογράφων, οι οποίοι -μερικές φορές στην αφέλειά τους- ρωτούν στα κείμενα τους τους: μα θα γίνει πόλεμος για μερικά μέτρα γης; Το ίδιο είχε πει και ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπιλ Κλίντον για τα Ίμια.<br />Βεβαίως, κάνουν ένα τεράστιο λάθος, διότι δεν είναι όλα «μπίζνες» σε τούτη τη ζωή. Υπάρχει και η εθνική αξιοπρέπεια. Ομιλούμε για την κυριαρχία μίας χώρας, της Ελλάδας στη συγκεκριμένη περίπτωση. Δεν πρόκειται για λίγα μέτρα γης…<br /><br />Αν δεν υπήρχε το σύμπλεγμα του Καστελόριζου (συμπεριλαμβάνει τη Στρογγύλη και τη Ρω), η Ελλάδα δεν θα είχε Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη με την Κύπρο. Για την ελίτ της Αθήνας και της Λευκωσίας αυτό δεν είναι πρόβλημα, ενώ στην πραγματικότητα είναι, και μεγάλο. Είναι κρίσιμο θέμα για την Ελλάδα η σύνδεσή της ΑΟΖ της με την ΑΟΖ της Κύπρου. Για στρατηγικούς, αλλά και για οικονομικούς λόγους.<br /><br />Να θυμίσουμε στους νεότερους, ότι ο τότε υπουργός Εξωτερικών της Αμερικής, ο περίφημος Ντιν Άτσεσον, είχε εκπονήσει το 1964 το σχέδιο του για την Κύπρο, που έμεινε στην ιστορία καθώς φέρει το όνομα του. Πρόβλεπε μεν την ένωση με την Ελλάδα, αλλά παρέδιδε το Καστελόριζο στην Τουρκία.<br /><br />Έχω συναντήσει σημαντικούς καθηγητές που υποστηρίζουν ότι εάν γινόταν αυτό, η Ελλάδα θα έκοβε τα δάκτυλά της. Υπάρχουν διάφορες απόψεις για το ζήτημα.<br /><br />Ο τότε πρωθυπουργός, Γεώργιος Παπανδρέου δεν το δέχθηκε διότι η Ελλάδα έπαιρνε μεν την Κύπρο, αλλά έχανε ελληνικό έδαφος. Για να φτάσουμε στο σήμερα και να αναγνωρίζουν όλοι την αξία του νησιού και γενικά του συμπλέγματος του Καστελόριζου.<br />Ο Ερντογάν δεν εστίασε τυχαία στο Καστελόριζο. Διότι, αν ποτέ το κέρδιζε, θα μπορούσε να ακρωτηριάσει την Ελλάδα. Αυτό δεν θα συμβεί ποτέ. Μπορεί ο Ερντογάν να υποτιμά τις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, αλλά αν τολμήσει να πειράξει το Καστελόριζο, θα το μετανιώσει. Άλλωστε, του το λένε και οι φίλοι του στο Βερολίνο…<br /><br />ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, σε όλες τις συζητήσεις του με τους ξένους ηγέτες που του τηλεφωνούν, σημειώνει πάντα ότι το Καστελόριζο είναι Ελλάδα. Καλά κάνει και τους το υπενθυμίζει…<br /><br /><a href="https://hellasjournal.com/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Το Καστελόριζο είναι ο “πόνος” του Ερντογάν: Το ακριτικό νησί είναι το μεγάλο εμπόδιο για την Τουρκία

Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ Δεν πρέπει να εκπλήσσουν κανένα οι απειλές της Τουρκίας εναντίον του Καστελόριζου, το οποίο «πολιορκούν» οι τουρκικές...

Διαβάστε την συνέχεια

“Χαμένο όνειρο οι φρεγάτες Belharra με απαίτηση Τραμπ”;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh3_pDz_kkkzghyVX2EVJMrw8jdkql86eopLuLOxuxl2E0OlVTgnTOUgT0RyJ_vJoOW1yyoRINe76bMmT80JalSfynZxhS_s2sxi-6VlpkU-dY0lujIpC1lu9ni7naIbjkZ_dDPKpSlz7Y/s1600/BELHARRA_Head-of-Greek-Defense-Procurement-Agency-Visited-Naval-Group.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="390" data-original-width="696" height="358" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh3_pDz_kkkzghyVX2EVJMrw8jdkql86eopLuLOxuxl2E0OlVTgnTOUgT0RyJ_vJoOW1yyoRINe76bMmT80JalSfynZxhS_s2sxi-6VlpkU-dY0lujIpC1lu9ni7naIbjkZ_dDPKpSlz7Y/s640/BELHARRA_Head-of-Greek-Defense-Procurement-Agency-Visited-Naval-Group.jpg" width="640" /></a></div> <br />Της <b>Κύρας Αδάμ</b><br />Μικρές έως ελάχιστες είναι πλέον οι πιθανότητες αγοράς των γαλλικών φρεγατών BELHARA από την Ελλάδα , ύστερα από το βέτο που άσκησε ο Πρόεδρος Τραμπ στον Γάλλο πρόεδρο Ε. Μακρόν για την πώληση τους.<br />Η ευκαιρία για την Ελλάδα να αποκτήσει τις BELHARA χάθηκε το 2018.<br />Αναλυτικότερα:<div> <br />Η τωρινή δυσάρεστη εξέλιξη σημειώθηκε πριν λίγες ημέρες όταν σε πρόσφατη τηλεφωνική επικοινωνία τους, ο Πρόεδρος Τραμπ- αυτόκλητα- είπε στον Ε. Μακρόν ότι οι ΗΠΑ αντιτίθενται στην πώληση των BELHARA στην Ελλάδα.<br />Η άμεση αμερικανική αντίδραση, θέλουν οι πληροφορίες, δεν εξαντλείται μόνον στην στήριξη του «προεδρικού φίλου» Τ. Ερντογάν, ο οποίος θα βρεθεί όντως σε δύσκολη θέση επιχειρησιακώς αν η Ελλάδα προμηθευθεί τις υπερ- σύγχρονες γαλλικές φρεγάτες.</div> <div> <br />Ο καθαρός λόγος της αμερικανικής άρνησης είναι ότι αν η Ελλάδα αποκτήσει τις BELHARA τότε η ολοκλήρωση της αμερικανικής πώλησης των F- 35 στην Τουρκία τίθεται εν αμφιβόλω. Και τούτο διότι το γαλλικό πολεμικό πλοίο είναι εν μέρει stealth δηλαδή αόρατο, ενω τα οπλικά συστήματα που διαθέτει πυραυλους μπορεί να πλήξουν τα F-35 από απόσταση 60km.</div> <div> <br />Είναι άγνωστο τι έχει αποφασιστεί και τι θα ανακοινωθεί κατά την αυριανή συνάντηση Μακρόν- Μητσοτάκη στον Κορσική. Σημειώνεται ωστόσο ότι οι «προκαταρκτικές ανακοινώσεις» του Μεγάρου Μαξίμου εστιάζουν την προσοχή περισσότερο στην αγορά των γαλλικών αεροσκαφών RAFALE και πολύ λιγότερο εως καθόλου στις γαλλικές φρεγάτες BELHARRA.</div> <div> <br />Και όμως η Αθήνα έχει ήδη χάσει την ευκαιρία να συμφωνήσει στην αγορά των BELHARRA από το 2018, όταν ακόμα δεν είχε φουντώσει η πώληση των αμερικανικών F-35 στην Τουρκία.<br />Υπενθυμίζεται ότι το χειμώνα του 2018, ο Ερντογάν είχε αρχίσει να απειλεί την γαλλική ΤOTAL για τις έρευνες υδρογονανθράκων που είχε αναλάβει στην κυπριακή ΑΟΖ.<br />Την άνοιξη του 2018 ο Γάλλος πρόεδρος είχε προσεγγίσει την κυβέρνηση Τσίπρα, προσφέροντας δυο γαλλικές φρεγάτες BELHARRA για να αναλάβουν ρόλο ελέγχου και επιτήρησης του Αιγαίου και της Αν Μεσογείου πέραν της προφανούς έκφρασης «κοινοτικής αλληλεγγύης» εκ μέρους της Γαλλίας προς την Ελλάδα.</div> <div> <br />Οι δύο υπερ-σύγχρονες γαλλικές φρεγάτες, σύμφωνα με την γαλλική πρόταση θα εκτελούσαν αποστολές ελέγχου και επιτήρησης της θαλάσσιας περιοχής και εναερίου χώρου της Αν Μεσογείου , ( συμπεριλαμβανομένου και του Αιγαίου), για απειλές που τυχόν θα προέρχονταν από χώρες εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης ,κατά το πρότυπο του ΝΑΤΟ, που ενεργοποιεί τις δυνάμεις του για απειλές εκτός περιοχής του ( out of area threats).<br /><br />Δι’ αυτού του τρόπου θα δινόταν γαλλική βοήθεια προς την Ελλάδα για τον έλεγχο σε πραγματικό χρόνο των τουρκικών παραβιάσεων από τουρκικά στρατιωτικά αεροσκάφη και πολεμικά πλοία στο Αιγαίο, ενώ θα ελέγχονται και τυχόν απειλητικές ενέργειες της Τουρκίας εναντίον στόχων γαλλικών συμφερόντων (όπως πχ οι τουρκικές απειλές εναντίον της ΤΟΤΑL στις έρευνες υδρογονανθράκων στην κυπριακή ΑΟΖ)</div> <div> <br />Ο κ Μακρόν ενημέρωσε τότε τον πρόεδρο των ΗΠΑ Ντ. Τραμπ για την πρόθεση του αυτή, αλλά η Ουάσιγκτων προτίμησε να μην ακολουθήσει την γαλλική πρόταση, παραπέμποντας το Παρίσι να διαβουλευθεί με ευρωπαίους εταίρους του.<br />Το Βερολίνο ευθέως δεν συμφώνησε να εμπλακεί « σ αυτή την περιπέτεια».<br />Η κίνηση της γαλλικής κυβέρνησης να εκφράσει εμπράκτως την «κοινοτική αλληλεγγύη» της απέναντι στην Αθήνα είχε μια ακόμα σημαντική πλευρά , που αφορούσε στις επίμονες γαλλικές προτάσεις για την προώθηση της ενισχυμένης ευρωπαϊκής Άμυνας.</div> <div> <br />Σταθερή θέση της Γαλλίας ήταν και είναι ότι στον κοινοτικό προϋπολογισμό πρέπει πλέον να δημιουργηθεί ειδικό κονδύλιο που θα καλύπτει τις ενισχυμένες συνεργασίες στον τομέα της ευρωπαϊκής Άμυνας. Η γαλλική πρόταση παραμένει στον τραπέζι , πολύ περισσότερο μάλιστα αφού η Γαλλία εφαρμόζει στην περίπτωση της Ελλάδας την έκφραση της ευρωπαϊκής «στρατιωτικής αλληλεγγύης» για πιθανές εξωτερικές απειλές.</div> <div> <br />Το 2018 η Γαλλία συζητούσε ακόμα και την πιθανότητα να απαλλάξει την Ελλάδα από την πληρωμή του leasing των γαλλικών φρεγατών, αν ο κοινοτικός προϋπολογισμός κάλυπτε το κονδύλιο αυτό από την χρηματοδότηση ενεργειών της ενισχυμένης Ευρωπαϊκής Άμυνας από τον κοινοτικό προϋπολογισμό.<br />Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ δεν τόλμησε- κοιτάζοντας στα μάτια μόνον το Βερολίνο- να εξετάσει την ευκαιρία που προσέφερε η προφητική – σε σύγκριση με το σήμερα- γαλλική πρόταση, ενώ ποτέ δεν στάθηκε δίπλα στο Γαλλία για «μάχη» στον κοινοτικό προϋπολογισμό υπερ του καθαρού κονδυλίου για την ενισχυμένη Ευρωπαϊκή Άμυνα.</div> <div> <br />(Υπενθυμίζεται ακόμα ότι το 2001 η γαλλική κυβέρνηση είχε προτείνει στην Ελλάδα τη μεταστάθμευση γαλλικών Μιράζ για επιτήρηση της περιοχής της Αν Μεσογείου. Η περίπτωση αυτή όμως δεν καρποφόρησε τότε).<br />Σύμφωνα με τα γαλλικά ΜΜΕ, την παραμονή της συνάντησης στην Κορσική, η Γαλλία φαίνεται να αναπροσαρμόζει την πρόταση της προσφέροντας leasing στην Ελλάδα τις ισχυρές – αλλά κατώτερες φρεγάτες FREMM στην Ελλάδα.<br />Το πουλάκι όμως πέταξε μακριά το 2018..</div> <div> <br />Σήμερα η αγορά μεταχειρισμένων γαλλικών αεροσκαφών RAFALE μοιάζει με μονόδρομο, αν η Αθήνα θέλει πράγματι να έχει τη Γαλλία στο πλευρό της – και κατ’ επέκταση την ισχυρή στρατιωτική δύναμη της ΕΕ-απέναντι στις εχθρικές ενέργειες του Ερντογάν στο Αιγαίο, και την Αν Μεσόγειο.</div> <div> <br />Το αεροσκάφος RAFALE μπορεί να καλύψει τις τωρινές ελληνικές ανάγκες αφού διαθέτει ακτίνα δράσης 1000κμ ( δηλαδή μπορεί να πετάξει, να επιχειρήσει μέχρι την Κύπρο και να γυρίσει πίσω , είτε από αεροπορική βάση εδάφους είτε από το αεροπλανοφόρο Σαρλ Ντε Γκωλ όταν αυτό βρίσκεται στην περιοχή-δυνατότητα αυτή που δεν διαθέτουν ούτε τα F- 16 ούτε τα MIRAGE.</div> <div> <br />Επιπλέον τα βλήματα των RAFALE πλήττουν στόχους από 500κμ, ενω,η μετεκπαίδευση των Ελλήνων πιλότων – εξπέρ στα MIRAGE- στα RAFALE απαιτεί ελάχιστο χρόνο προσαρμογής.<br />Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι τα γαλλικά RAFALE εχουν ήδη αγοραστεί μέχρι στιγμής από το Κατάρ, την Ινδία και την Αίγυπτο, ενώ «μυστήριο» προς διαλεύκανση παραμένει ακόμα ο πρόσφατος βομβαρδισμός τουρκικών θέσεων στη Λιβύη από « άγνωστα» αεροσκάφη που επιχείρησαν από έδαφος ή από θάλασσα..<br /><br /><a href="https://www.militaire.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

“Χαμένο όνειρο οι φρεγάτες Belharra με απαίτηση Τραμπ”;

Της Κύρας Αδάμ Μικρές έως ελάχιστες είναι πλέον οι πιθανότητες αγοράς των γαλλικών φρεγατών BELHARA από την Ελλάδα , ύστερα από το βέτο πο...

Διαβάστε την συνέχεια

Νέες καταγγελίες για συνεργασία Τουρκίας-ISIS, αλλά “είναι πολύ σημαντική για το ΝΑΤΟ ,τι να κάνουμε”…

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEivnYWCs_hixTx2FVQwYmdw30axpLTNFV_z47fhQqit0-kcl_6kLGvUyNX1812cVkeIqhAo1S57XVBzbyM00H7nm6KTSvYi2YENnAPkP2BMqXGzDeKMktkMcP4uXr9MtppG2CAXvnDmcyw/s1600/nato_turkey_isis.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="348" data-original-width="696" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEivnYWCs_hixTx2FVQwYmdw30axpLTNFV_z47fhQqit0-kcl_6kLGvUyNX1812cVkeIqhAo1S57XVBzbyM00H7nm6KTSvYi2YENnAPkP2BMqXGzDeKMktkMcP4uXr9MtppG2CAXvnDmcyw/s640/nato_turkey_isis.png" width="640" /></a></div> <br />Δεν είναι η πρώτη φορά που αποκαλύπτονται στοιχεία για τη συνεργασία της Τουρκίας με το ISIS. Και δεν θα ΄ναι σίγουρα η τελευταία! Παρόλα αυτά όπως μας επαναλαμβάνουν κουραστικά οι σύμμαχοι μας στο ΝΑΤΟ “η Τουρκία είναι πολύ σημαντική για τη Συμμαχία”! Τώρα αν έχει και κάποιες συνεργασίες με το ISIS, δεν φαίνεται να ενοχλεί!<br />Το <b><a href="https://www.jihadwatch.org/">jhadwatch.org</a> </b>δημοσιοποιεί στοιχεία για τουρκική χρηματοδότηση “τρομοκρατικών ισλαμικών οργανώσεων στην Ινδία”!<br /><br />Σύμφωνα με την αναφορά “οι ινδικές υπηρεσίες ασφαλείας έχουν συγκεντρώσει στοιχεία που υποδηλώνουν ότι “πυρήνες” με έδρα την Τουρκία, με την προφανή υποστήριξη της κυβέρνησης της Άγκυρας, διευκόλυναν μια ομάδα Ινδών τρομοκρατών να ταξιδέψουν στη Συρία και να πολεμήσουν για το ISIS. Οι πρόσφατες συλλήψεις τρομοκρατών του ISIS στην Ινδία επανέφεραν στη δημοσιότητα αυτό το γεγονός, καθώς ομολόγησαν ότι έφτασαν στη Συρία μέσω της Τουρκίας και επέστρεφαν μέσω της ίδιας οδού. Η είσοδό τους στο ISIS διευκολύνθηκε από τους “πυρήνες” με έδρα την Τουρκία.<br /><br />Οι ινδικές υπηρεσίες ασφαλείας ανησυχούν όλο και περισσότερο καθώς προβλέπουν τη χρησιμοποίηση τρομοκρατικών ομάδων με έδρα το Πακιστάν από τον Τούρκο πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν για να πλήξουν την Ινδία και να ενισχύσουν τη δημοτικότητά του στους μουσουλμάνους της Νότιας Ασίας.<br />“Οι προσπάθειες της Τουρκίας να χρηματοδοτήσει ισλαμικούς οργανισμούς που εδρεύουν στην Ινδία, αυξάνουν τις ανησυχίες της Ινδίας”, δήλωσε ένας Ινδός αξιωματούχος ασφαλείας .<br />Ο γιος του Προέδρου Ερντογάν, Μπιλάλ είναι ο οργανωτής ανατρεπτικών και ριζοσπαστικών ισλαμιστικών αποστολών. Τα τελευταία χρόνια, ηγείται μυστικών επιχειρήσεων προπαγάνδας σε ολόκληρο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένης της Ινδίας.<br />Εμπειρογνώμονες στον τομέα της ασφάλειας πιστεύουν ότι η Ινδία πρέπει να επικεντρωθεί στις δραστηριότητες της Τουρκίας στο εσωτερικό της Ινδίας… Η σχέση του καθεστώτος Ερντογάν με τρομοκρατικές ομάδες και οι κινήσεις προώθησης ριζοσπαστικής ισλαμικής ατζέντας έχουν αρχίσει να ανησυχούν και για την Ινδία”.<br /><br />Στην ίδια αναφορά υπενθυμίζεται η κίνηση του Ερντογάν να μετατρέψει την Αγία Σοφία σε τζαμί. Γράφει:<br /><br />“Αναδιάρθρωσε τη Diyanet δορίζοντας μέλη του κόμματος και τους πιστούς του και αναθέτοντας τους να χτίσουν έναν στρατό ριζοσπαστών ι ιεροκήρυκων που θα μπορούσαν να προωθήσουν τον ριζοσπαστισμό στην Τουρκία και το πολιτικό Ισλάμ, αλλού στον κόσμο. Σύμφωνα με πρόσφατες αναφορές των τουρκικών μέσων μαζικής ενημέρωσης, η Diyanet δαπάνησε 29 εκατομμύρια τουρκικές λίρες για τη χρηματοδότηση 1.523 συντηρητικών ισλαμικών ομάδων και την κατασκευή τζαμιών. Επίσης, χορήγησε ποσό 35 εκατομμυρίων τουρκικών λιρών σε ριζοσπαστικούς ισλαμικούς μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς – οι περισσότεροι από αυτούς ευθυγραμμίστηκαν με το κόμμα του Ερντογάν”.<br /><br /><a href="https://www.militaire.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Νέες καταγγελίες για συνεργασία Τουρκίας-ISIS, αλλά “είναι πολύ σημαντική για το ΝΑΤΟ ,τι να κάνουμε”…

Δεν είναι η πρώτη φορά που αποκαλύπτονται στοιχεία για τη συνεργασία της Τουρκίας με το ISIS. Και δεν θα ΄ναι σίγουρα η τελευταία! Παρόλα ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τα “κογκολέζικα” του Τσαβούσογλου και οι κινήσεις της Αθήνας στο ΝΑΤΟ

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgGz0opJGyRnROg_LL-TIZ7OCqSBJg1C9GMDfQXYUl4wPq5-W3SmnL51439-q_iYXimVTtvlxr9mKQE9Z5VT3L1KkZp8RwxbB4D7CjFSQd_nqF3UgM-f3-INFKpVrxX3CkFWrdSn-O1xns/s1600/stoltenbergk_tsavou.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="758" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgGz0opJGyRnROg_LL-TIZ7OCqSBJg1C9GMDfQXYUl4wPq5-W3SmnL51439-q_iYXimVTtvlxr9mKQE9Z5VT3L1KkZp8RwxbB4D7CjFSQd_nqF3UgM-f3-INFKpVrxX3CkFWrdSn-O1xns/s640/stoltenbergk_tsavou.jpg" width="640" /></a></div> <br /><b>Σαρακινός Βαγγέλης</b><br />Με μια σειρά από ασυναρτησίες επιτέθηκε στην Ελλάδα ο Τσαβούσογλου, λίγες ώρες μετά τα παντελώς αυθαίρετα επιχειρήματα που κατέθεσε ο Ερντογάν στο τουρκικό Υπουργικό Συμβούλιο, για να δικαιολογήσει τις προκλητικές ενέργειές του. Την ίδια ώρα η Αθήνα δρομολογεί διαδικασίες εντός του ΝΑΤΟ, βάζοντας θέμα αποχώρησης του Oruc Reis από την ελληνική υφαλοκρηπίδα και απαντώντας ουσιαστικά στο αλλαλούμ που προκάλεσαν την περασμένη εβδομάδα οι δηλώσεις Στόλτενμπεργκ.<br /><br />Όπως έγινε γνωστό, συγκαλείται την Τετάρτη στις Βρυξέλλες, μετά από ελληνικό αίτημα, το Βορειοατλαντικό Συμβούλιο του ΝΑΤΟ, το οποίο απαρτίζεται από τους Πρέσβεις των χωρών-μελών της Συμμαχίας. Σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές, στη συνεδρίαση η Αθήνα θα θέσει το αίτημα για άμεση αποχώρηση από την ελληνική υφαλοκρηπίδα του Oruc Reis και των τουρκικών πολεμικών πλοίων που το συνοδεύουν.<br /><br />Σημειώνεται ότι νωρίτερα τουρκικά ΜΜΕ μετέδιδαν με έκτακτα δελτία την πληροφορία ότι την Πέμπτη θα γίνει συνάντηση στρατιωτικών αντιπροσωπειών Ελλάδας και Τουρκίας. Τα τουρκικά Μέσα επικαλούνταν πληροφορίες από το υπουργείο Άμυνας και το Αρχηγείο του ΝΑΤΟ. Σχολιάζοντας το γεγονός, κυβερνητικές πηγές στην Αθήνα το απέδωσαν στην ανάγκη της Άγκυρας να διαχειριστεί επικοινωνιακά την αυριανή συνεδρίαση, η οποία μπαίνει “σφήνα” και μεταθέτει, για την Πέμπτη, χωρίς να οριστικοποιεί, μια πιθανή συνάντηση των στρατιωτικών ακολούθων Ελλάδας και Τουρκίας στο ΝΑΤΟ.<br /><br />Ξεκάθαρη τοποθέτηση στο ΝΑΤΟ <br /><br />Με την πρωτοβουλία της όμως η Αθήνα πετυχαίνει κάτι πολύ πιο ουσιαστικό, καθώς διασφαλίζει ότι, πριν από οποιαδήποτε συζήτηση σε τεχνικό επίπεδο, θα προηγηθεί η “πολιτική” συζήτηση σε επίπεδο Πρέσβεων. Μια συζήτηση, στην οποία η Ελλάδα προσέρχεται για να επαναλάβει, ότι η αποκλιμάκωση γίνεται από εκείνον που προκάλεσε την κλιμάκωση και στην προκειμένη περίπτωση την Τουρκία. Και σε αυτό ακριβώς το πλαίσιο καταθέτει και το αίτημα της αποχώρησης του Oruc Reis και των πολεμικών που το συνοδεύουν.<br /><br />Η αυριανή συνεδρίαση σε επίπεδο πρέσβεων δεν οδηγεί, ωστόσο, απαραιτήτως στην έναρξη συζητήσεων σε τεχνικό επίπεδο, καθώς απαιτείται μια θετική απάντηση της ελληνικής πλευράς επί της πρότασης Στόλτενμπεργκ. Κυβερνητικές στην Αθήνα ανέφεραν όμως, ότι η Ελλάδα θα απαντήσει στις προτάσεις του ΓΓ του ΝΑΤΟ, όταν θα είναι έτοιμη να το κάνει. Άφηναν έτσι ανοιχτό το ενδεχόμενο, η Ελλάδα να μην απαντήσει στην συνάντηση της Πέμπτης, γεγονός που σημαίνει αυτομάτως, ότι δεν θα αρχίσουν και οι συζητήσεις σε τεχνικό επίπεδο.<br /><br />Νωρίτερα, ο Τσαβούλογλου, έχοντας δίπλα του τον υπουργό Εξωτερικών του Κογκό, ο Τσαβούσογλου ισχυρίστηκε ότι «η Ελλάδα έχασε την ψυχολογική υπεροχή στην Ανατολική Μεσόγειο» και δικαιολόγησε την “γνωμάτευσή” του με αναφορές στη δραστηριότητα του Oruc Reis. Ισχυρίστηκε μάλιστα, ότι ότι «η Τουρκία πραγματοποιεί τις έρευνές της στην περιοχή, βάσει των κανόνων που όρισαν το ΝΑΤΟ και το Διεθνές Δίκαιο».<div> <br />Σε άλλο σύμπαν ο Τσαβούσογλου <br /><br />Ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών αναφέρθηκε και στη μετατροπή της Αγίας Σοφίας από Μουσείο σε τζαμί (μια ενέργεια που έχει καταδικάσει όλος ο πολιτισμένος κόσμος), για να πει ότι «η Ελλάδα είναι η τελευταία χώρα που έχει λόγο, επειδή η Αθήνα είναι η μόνη πρωτεύουσα στην Ευρώπη που δεν διαθέτει τέμενος».<br /><br />Μίλησε επίσης για το Κουρδικό, τονίζοντας ότι «η Τουρκία τάσσεται εναντίον οποιασδήποτε εχθρότητας απέναντι στους Κούρδους» (προφανώς για αυτό τους έχεις αφήσει χωρίς νερό στη Βόρεια Συρία) και υποστήριξε ότι «το PKK αποτελεί τον μεγαλύτερο εχθρό των Κούρδων». Πέταξε κι ένα “κουφό” ότι «σήμερα τρομοκράτες περιφέρονται στους δρόμους της Ελλάδας» για να προσθέσει μάλιστα ότι η Τουρκία «δεν θα το επιτρέψει». <br /><br />Όσον αφορά τέλος στη σύγχυση που προκάλεσε την προηγούμενη εβδομάδα ο Στόλτενμπεργκ, ο Τσαβούσογλου επανέλαβε τις κατηγορίες του προς την Ελλάδα, υποστηρίζοντας ότι «η Αθήνα λέει “όχι” σε κάθε πρωτοβουλία του ΝΑΤΟ ή της ΕΕ για τις εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο, αποδεικνύοντας ότι δεν επιθυμεί τον διπλωματικό διάλογο».<br /><br />Την ίδια ώρα η Κομισιόν επαναλαμβάνει τη σημασία της αλληλεγγύης της ΕΕ στην Ελλάδα και την Κύπρο, με τον εκπρόσωπό της για θέματα Εξωτερικών Υποθέσεων, Πίτερ Στάνο, να αναφέρει ότι η Επιτροπή «καταγράφει τις προτάσεις για διαμεσολάβηση». Τονίζει όμως ότι πρέπει να σταματήσουν οι προκλήσεις και οι μονομερείς ενέργειες.<br /><br />Από την πλευρά της η Άγκυρα δείχνει απομονωμένη, εξαιτίας των προκλητικών ενεργειών του Ερντογάν και των εμπρηστικών δηλώσεων του ίδιου και των υπουργών του. Το γεγονός αυτό σχολίασε και ο πρώην πρωθυπουργός και νυν αρχηγός του κόμματος του Μέλλοντος (Gelecek), Αχμέτ Νταβούτογλου, ο οποίος σχολίασε: «στηρίζω τα δίκαιά μας στην ανατολική Μεσόγειο, αλλά με τα λάθη της κυβέρνησης μείναμε να μας στηρίζει μόνο το Αζερμπαϊτζάν. Απομονωθήκαμε από διπλωματικά και πολιτικά λάθη».<br /><br />Μήνυμα στον Ερντογάν έστειλε και ο Κυριάκος Μητσοτάκης μέσα από την ομόφωνη στήριξη του ΕΛΚ προς την Ελλάδα και την Κύπρο. Ο πρωθυπουργός διεμήνυσε ότι διάλογος υπό το καθεστώς απειλών ή παραβίασης των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων δεν νοείται. Παραλλήλως, το ΕΛΚ στην ανακοίνωσή του υπογραμμίζει ότι «πρέπει να τερματίσουμε τη διαδικασία ένταξης της Τουρκίας και να δημιουργήσουμε μια νέα σχέση βασισμένη στην ιδέα της συνεργασίας, στην οποία δεν είμαστε όμηροι». Χαρακτηρίζει τέλος ανεπίτρεπτο για την Ευρώπη να υποχωρεί, κάθε φορά που ο Ερντογάν απειλεί με νέες μεταναστευτικές ροές, επισημαίνοντας ότι οι Ευρωπαίοι «πρέπει να αλλάξουν το παιχνίδι».<br /><br /><a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τα “κογκολέζικα” του Τσαβούσογλου και οι κινήσεις της Αθήνας στο ΝΑΤΟ

Σαρακινός Βαγγέλης Με μια σειρά από ασυναρτησίες επιτέθηκε στην Ελλάδα ο Τσαβούσογλου, λίγες ώρες μετά τα παντελώς αυθαίρετα επιχειρήματα ...

Διαβάστε την συνέχεια