Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ
Δεν πρέπει να εκπλήσσουν κανένα οι απειλές της Τουρκίας εναντίον του Καστελόριζου, το οποίο «πολιορκούν» οι τουρκικές ναυτικές δυνάμεις από τον Ιούλιο. Η πολιορκία θα συνεχιστεί, διότι ότι συμβαίνει στην ευρύτερη περιοχή, πραγματοποιείται στη βάση σχεδίου της κατοχικής δύναμης.
Το νησί είναι ο μεγάλος «πόνος» του Ταγίπ Ερντογάν, όπως συμφωνούν αναλυτές και διπλωμάτες. Διότι αποτελεί το μεγάλο εμπόδιο για τους σχεδιασμούς του. Το ελληνικό αυτό νησί ενταφιάζει τα όνειρα του για κυριαρχία στην Ανατολική Μεσόγειο. Αναδεικνύει τις παρανομίες του.
Ο Τούρκος πρόεδρος εστιάζει στο Καστελόριζο, διότι πραγματικά πιστεύει -εντελώς λανθασμένα- ότι είναι ένα νησί που έπρεπε να ανήκει στην Τουρκία. Το πιστεύει. Όχι μόνο για το σύμπλεγμα του Καστελόριζου, αλλά και για άλλα νησιά του Αιγαίου.
Ο Ερντογάν πιστεύει πολλά και διάφορα, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι έχει δίκιο. Αντίθετα έχει άδικο. Το Διεθνές Δίκαιο έχει ήδη αποφασίσει για τις παράλογες απαιτήσεις του. Και είναι ευτύχημα ότι δεν περνά ακόμα η προπαγάνδα του στο εξωτερικό. Τα δημοσιεύματα των διεθνών μέσων ενημέρωσης είναι χαρακτηριστικά.
Όμως, σε πολύ λίγες πρωτεύουσες δίνουν ακόμα σημασία στο αφήγημά του: ότι δηλαδή το νησί είναι πιο κοντά στην Τουρκία απ’ ότι στην ηπειρωτική Ελλάδα. Αυτή η θέση του ισοπεδώνεται με την αμερικανική δημόσια δήλωση ότι τα νησιά έχουν υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ.
Δυστυχώς, όπως δείχνει στις πράξεις, όχι μόνο στα λόγια, θα επιμείνει. Και είναι αυτό ακριβώς που φοβούνται και οι ξένοι που ασχολούνται με το θέμα. Διότι καταλαβαίνουν από τις συζητήσεις που έχουν με την ελληνική πλευρά, ότι η μόνη της επιλογή είναι να αποκρούσει κάθε προσπάθεια προσβολής της ελληνικής κυριαρχίας.
Δεν είναι υπερβολή αυτό που συμβαίνει: Στα κέντρα αποφάσεων η λέξη Καστελόριζο είναι το ίδιο γνωστή όπως η λέξη Αθήνα. Διαβάζω και δημοσιεύματα έγκριτων δημοσιογράφων, οι οποίοι -μερικές φορές στην αφέλειά τους- ρωτούν στα κείμενα τους τους: μα θα γίνει πόλεμος για μερικά μέτρα γης; Το ίδιο είχε πει και ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπιλ Κλίντον για τα Ίμια.
Βεβαίως, κάνουν ένα τεράστιο λάθος, διότι δεν είναι όλα «μπίζνες» σε τούτη τη ζωή. Υπάρχει και η εθνική αξιοπρέπεια. Ομιλούμε για την κυριαρχία μίας χώρας, της Ελλάδας στη συγκεκριμένη περίπτωση. Δεν πρόκειται για λίγα μέτρα γης…
Αν δεν υπήρχε το σύμπλεγμα του Καστελόριζου (συμπεριλαμβάνει τη Στρογγύλη και τη Ρω), η Ελλάδα δεν θα είχε Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη με την Κύπρο. Για την ελίτ της Αθήνας και της Λευκωσίας αυτό δεν είναι πρόβλημα, ενώ στην πραγματικότητα είναι, και μεγάλο. Είναι κρίσιμο θέμα για την Ελλάδα η σύνδεσή της ΑΟΖ της με την ΑΟΖ της Κύπρου. Για στρατηγικούς, αλλά και για οικονομικούς λόγους.
Να θυμίσουμε στους νεότερους, ότι ο τότε υπουργός Εξωτερικών της Αμερικής, ο περίφημος Ντιν Άτσεσον, είχε εκπονήσει το 1964 το σχέδιο του για την Κύπρο, που έμεινε στην ιστορία καθώς φέρει το όνομα του. Πρόβλεπε μεν την ένωση με την Ελλάδα, αλλά παρέδιδε το Καστελόριζο στην Τουρκία.
Έχω συναντήσει σημαντικούς καθηγητές που υποστηρίζουν ότι εάν γινόταν αυτό, η Ελλάδα θα έκοβε τα δάκτυλά της. Υπάρχουν διάφορες απόψεις για το ζήτημα.
Ο τότε πρωθυπουργός, Γεώργιος Παπανδρέου δεν το δέχθηκε διότι η Ελλάδα έπαιρνε μεν την Κύπρο, αλλά έχανε ελληνικό έδαφος. Για να φτάσουμε στο σήμερα και να αναγνωρίζουν όλοι την αξία του νησιού και γενικά του συμπλέγματος του Καστελόριζου.
Ο Ερντογάν δεν εστίασε τυχαία στο Καστελόριζο. Διότι, αν ποτέ το κέρδιζε, θα μπορούσε να ακρωτηριάσει την Ελλάδα. Αυτό δεν θα συμβεί ποτέ. Μπορεί ο Ερντογάν να υποτιμά τις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, αλλά αν τολμήσει να πειράξει το Καστελόριζο, θα το μετανιώσει. Άλλωστε, του το λένε και οι φίλοι του στο Βερολίνο…
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, σε όλες τις συζητήσεις του με τους ξένους ηγέτες που του τηλεφωνούν, σημειώνει πάντα ότι το Καστελόριζο είναι Ελλάδα. Καλά κάνει και τους το υπενθυμίζει…
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου