Η "τέχνη της διαπραγμάτευσης" του Τραμπ γύρισε μπούμεραγκ

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhbAfhlTH6hD56gxdyPHBIdhhvCiX0iLUXY6i1n5_cYKfhNpQr4-5l1qTf42aOUd3fuoH4UcdcA759W-bP2IoHYGqqtF8cSOmf_0BcvBU1qS4y6523iBq-suXO9sXSHpFm90qVwFJtWXCk/s1600/trump_iran.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="758" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhbAfhlTH6hD56gxdyPHBIdhhvCiX0iLUXY6i1n5_cYKfhNpQr4-5l1qTf42aOUd3fuoH4UcdcA759W-bP2IoHYGqqtF8cSOmf_0BcvBU1qS4y6523iBq-suXO9sXSHpFm90qVwFJtWXCk/s640/trump_iran.png" width="640" /></a></div> <br /> <b>Γιώργος Λυκοκάπης</b><br /> Δεν θα μπορούσε να λείπει η προπαγάνδα από την αυξανόμενη αντιπαράθεση Ουάσιγκτον-Τεχεράνης στον Κόλπο. Ο Αμερικανός πρόεδρος ισχυρίστηκε πως το αεροπλανοφόρο USS Boxer κατέρριψε ιρανικό drone στα Στενά του Ορμούζ. Η ιρανική κυβέρνηση δεν αρκέστηκε να προχωρήσει σε διάψευση των ισχυρισμών της Ουάσιγκτον. Σύμφωνα με τον Ιρανό υφυπουργό Άμυνας οι Αμερικανοί, από λάθος, κατέρριψαν δικό τους drone! <br /> <br /> Ότι και αν έχει συμβεί, είναι ξεκάθαρο πως οι Ιρανοί ρίχνουν μεγάλο "δούλεμα" στους Αμερικανούς. Οι ίδιοι αισθάνονται πως βρίσκονται σε θέση ισχύος, ενώ οι Αμερικανοί μοιάζει να μην ξέρουν τι θέλουν. Πράγματι, ο οικονομικός πόλεμος που κήρυξε η κυβέρνηση Τραμπ κατά του Ιράν έμοιαζε με προοίμιο ενός νέου γενικευμένου πολέμου στην Μέση Ανατολή. Τους τελευταίους μήνες ειδικότερα, γίναμε μάρτυρες πολλών πολεμικών επεισοδίων ανάμεσα στην Ουάσιγκτον και την Τεχεράνη.<br /> <br /> Χαρακτηριστικό ήταν το επεισόδιο του περασμένου Ιουνίου, με ένα αμερικανικό drone που κατέρριψαν οι Ιρανοί. Αρχικά, ο μεγιστάνας φέρεται να έδωσε εντολή για αεροπορικά πλήγματα έναντι του Ιράν. Όμως, κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή, ανακάλεσε την επίθεση, φοβούμενος για απώλειες αμάχων. Ουσιαστικά, στην πράξη, ομολόγησε πως δεν είναι έτοιμος για πόλεμο με το Ιράν.<br /> <br /> Αντιθέτως, κατέληξε να προκρίνει τις διαπραγματεύσεις με την Τεχεράνη. Φάνηκε πρόθυμος να διαπραγματευτεί απ' ευθείας με τον Αγιατολάχ Χαμεΐνί, τον πνευματικό ηγέτη των σιιτών. Σε νέες του δηλώσεις, ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών μίλησε για διαπραγματεύσεις με το Ιράν, χωρίς προϋποθέσεις. Όμως, σε αντίθεση με τις προσδοκίες των Αμερικανών, οι Ιρανοί δεν δείχνουν να βιάζονται. <br /> <br /> Καλύτερη άμυνα η επίθεση <br /> <br /> Το μεγάλο πρόβλημα της εξωτερικής πολιτικής της κυβέρνησης Τραμπ είναι πως κυριαρχείται από εμμονές και ιδεοληψίες. Ο Αμερικανός πρόεδρος επιθυμεί διακαώς να "ξηλώσει" την κληρονομιά του προκατόχου του, σε όλους τους τομείς. Ο πρόεδρος Ομπάμα ήταν πρωτεργάτης της ιστορικής συμφωνίας για τον έλεγχο του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν. Όμως, ο νυν πρόεδρος επέλεξε να αποσυρθεί μονομερώς από την συμφωνία, επαναφέροντας τις οικονομικές κυρώσεις εις βάρος της ιρανικής οικονομίας.<br /> <br /> Ο Ντόναλντ Τραμπ, αρχικά, προσδοκούσε σε μία ευρεία αποσταθεροποίηση και πιθανή ανατροπή του ισλαμικού καθεστώτος. Όταν αυτή δεν πραγματοποιήθηκε, υπολόγιζε πως θα σύρει τους Ιρανούς σε διαπραγματεύσεις, υπό καθεστώς αδυναμίας. Όμως και εκεί έπεσε έξω. Με τις εμμονές του, κατέληξε να ισχυροποιήσει τους Φρουρούς της Επανάστασης, την σκληροπυρηνική πτέρυγα του καθεστώτος. <br /> <br /> Το επίλεκτο στρατιωτικό σώμα του Ιράν έχει την δική του ατζέντα, η οποία συχνά ανταγωνίζεται την εκλεγμένη μεταρρυθμιστική κυβέρνηση του Χασάν Ροχανί. Είναι οι Φρουροί που συντονίζουν τις πολεμικές ενέργειες των σιιτικών παραστρατιωτικών ομάδων στο Ιράκ και στην Υεμένη. Σε μία κίνηση κλιμάκωσης, προχώρησαν σε κατάληψη βρετανικού δεξαμενόπλοιου στα Στενά του Ορμούζ, συλλαμβάνοντας το πλήρωμα του. Δεν μοιάζει τυχαίο το timing της κατάληψης του βρετανικού δεξαμενόπλοιου. <br /> <br /> Ήρθε λίγο μετά τις εκκλήσεις των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων, αλλά και της ιρανικής κυβέρνησης, για την διάσωση της ιστορικής συμφωνίας του 2015. Έπειτα από την επαναφορά των αμερικανικών κυρώσεων, οι Φρουροί θεωρούν "κενό γράμμα" την συγκεκριμένη συμφωνία. Επιπλέον, δεν τρέφουν καμία εμπιστοσύνη στους Ευρωπαίους. Ο βασικός λόγος είναι πως, παρά τις υποσχέσεις τους, δεν έχουν καταφέρει να δημιουργήσουν έναν αποτελεσματικό μηχανισμό παράκαμψης των αμερικανικών κυρώσεων. <br /> <br /> Αλαλούμ με τις κυρώσεις κατά της Τουρκίας <br /> <br /> Οι εμμονές του Ντόναλντ Τραμπ έφεραν τα αντίθετα αποτελέσματα. Η Τεχεράνη ενδέχεται να προχωρήσει στην αύξηση των ορίων απεμπλουτισμού ουρανίου, δηλαδή να φτάσει μερικά βήματα πριν την παραγωγή ατομικών όπλων. Πάντως, αν και η πολεμική ένταση ανεβαίνει επικίνδυνα στον Περσικό Κόλπο, ο Αμερικανός πρόεδρος εξακολουθεί να μην απορρίπτει την διαπραγματευτική οδό. Υποστηρίζει τις μεσολαβητικές προσπάθειες του γερουσιαστή Ραντ Πολ, ενώ φέρεται να έχει ανοίξει διαύλους επικοινωνίας και με την Χεζμπολάχ στον Λίβανο. <br /> <br /> Μοιάζει σχιζοφρενικό να επιβάλει η Ουάσιγκτον δρακόντειες οικονομικές κυρώσεις εις βάρος του Ιράν, την στιγμή που η Τεχεράνη έμεινε απόλυτως πιστή στο πνεύμα και στο γράμμα της συμφωνίας του 2015. Πόσο μάλλον που ο Αμερικανός πρόεδρος εμφανίζεται διστακτικός για την επιβολή κυρώσεων εις βάρος της Τουρκίας, λόγω της αγοράς του πυραυλικού συστήματος S-400. Ο Ντόναλντ Τραμπ εμφανίστηκε ιδιαίτερα δυσαρεστημένος που αναγκάστηκε να ακυρώσει την πώληση των F-35 στην Τουρκία. <br /> <br /> Έφτασε στο σημείο να δικαιολογήσει απόλυτα την στάση του Ερντογάν, ρίχνοντας ακόμα μία φορά τις ευθύνες στον Μπαράκ Ομπάμα. Όμως, όσο και αν το επιθυμεί ο Αμερικανός πρόεδρος, δεν μπορεί αν αγνοήσει ούτε τις προβλέψεις της αμερικανικής νομοθεσίας, ούτε τις αντιδράσεις του Κογκρέσου. Έστω και με βαριά καρδιά προχώρησε στον αποκλεισμό της Τουρκίας από την αγορά των F-35, αν και δεν έχει ξεκαθαρίσει αν θα προχωρήσει στην επιβολή κυρώσεων. <br /> <br /> Ο Αμερικανός πρόεδρος διαπραγματεύεται ως businessman, με την τακτική που περιγράφει στο βιβλίο του "Η τέχνη της διαπραγμάτευσης". Δηλαδή, εμφανίζεται διατεθειμένος για μία ολοκληρωτική ρήξη, προκειμένου να εξασφαλίσει παραχωρήσεις από τον ανταγωνιστή του. Όμως, η συγκεκριμένη τακτική έχει εξαντλήσει την αποτελεσματικότητα της και στην περίπτωση της Τουρκίας και στην περίπτωση του Ιράν. <br /> <br /> Ο Ντόναλντ Τραμπ νομίζει ότι μπορεί να διαπραγματευτεί ως μεσίτης ακινήτων με τους Ιρανούς και τον Τούρκο πρόεδρο. Όμως, τα διεθνή ζητήματα είναι πολύ πιο πολύπλοκα και σύνθετα από τα επιχειρηματικά deals. Παρά τις ρητορικές απειλές του, είναι φανερό πως Αμερικανός πρόεδρος δεν επιθυμεί την ολοκληρωτική σύγκρουση ούτε με την Τουρκία, ούτε με το Ιράν. Το μεγάλο πρόβλημα του Τραμπ είναι πως πλέον έχει "κάψει" την βασική διαπραγματευτική του τακτική, χωρίς να έχει κάποια εναλλακτική.<br /> <br /> <a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Η "τέχνη της διαπραγμάτευσης" του Τραμπ γύρισε μπούμεραγκ

Γιώργος Λυκοκάπης Δεν θα μπορούσε να λείπει η προπαγάνδα από την αυξανόμενη αντιπαράθεση Ουάσιγκτον-Τεχεράνης στον Κόλπο. Ο Αμερικανός π...

Διαβάστε την συνέχεια

Γκύντερ Σόιφερτ: H "στρατιωτικοποίηση" της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής στην Κύπρο είναι αποτέλεσμα της απομόνωσης

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg_nuWZiYeXBhifFKpmRIfOmEbLZezju9YJQeWUtzSLd7EMrGtWPxSriaICc826muabPVZDltpxoF4ak5Bj8VdOarGkkUWC8CUXbx349XQPevW9Dow1JrqzZaquUOV_W3zZXo-jb1wxGiM/s1600/fatih.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="259" data-original-width="460" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg_nuWZiYeXBhifFKpmRIfOmEbLZezju9YJQeWUtzSLd7EMrGtWPxSriaICc826muabPVZDltpxoF4ak5Bj8VdOarGkkUWC8CUXbx349XQPevW9Dow1JrqzZaquUOV_W3zZXo-jb1wxGiM/s640/fatih.jpg" width="640" /></a></div> <h3> <span style="font-weight: normal;">DW: "Για την Άγκυρα η Κύπρος είναι πρωτίστως θέμα ασφαλείας" </span></h3> H "στρατιωτικοποίηση" της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής είναι αποτέλεσμα της απομόνωσης. O Γερμανός αναλυτής Γκύντερ Σόιφερτ θεωρεί μηδαμινή την πιθανότητα επιτυχίας των προσπαθειών για την επίλυση του Κυπριακού. <br /> Την περασμένη εβδομάδα οι υπουργοί Εξωτερικών της ΕΕ αποφάσισαν την επιβολή κυρώσεων κατά της <a href="https://www.capital.gr/tag/tourkia">Τουρκίας</a> επειδή πραγματοποιεί γεωτρήσεις στα ύδατα γύρω από την Κύπρο. Τα κράτη-μέλη εκτιμούν ότι οι τουρκικές δραστηριότητες αντιβαίνουν στο Διεθνές Δίκαιο και συγκεκριμένα στη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS), που τέθηκε σε ισχύει το 1994. Στη βάση αυτής της σύμβασης η Λευκωσία έχει ήδη συνεννοηθεί με τα παράκτια κράτη Ελλάδα, Ισραήλ, Αίγυπτο για την οριοθέτηση της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ), ενώ έχουν συμφωνηθεί και σχετικές διαπραγματεύσεις με τον Λίβανο. Η Άγκυρα δεν έχει αναγνωρίσει τη Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας. Όπως επισημαίνει στην Deutsche Welle ο Γερμανός αναλυτής Γκύντερ Σόιφερτ "κατά αυτό τον τρόπο η Τουρκία θέτει σε αμφισβήτηση την εγκυρότητα των διμερών συμφωνιών για την ΑΟΖ. Η Άγκυρα υπονομεύει τα θεμέλια για έναν ειρηνικό καταμερισμό των δικαιωμάτων εκμετάλλευσης στην Ανατολική Μεσόγειο. Ουσιαστικά η Τουρκία προκάλεσε την απομόνωσή της στην περιοχή. Και τώρα επιδιώκει με στρατιωτικές απειλητικές συμπεριφορές και ενέργειες που βρίσκονται σε αντίθεση με το Διεθνές Δίκαιο, να σπάσει την απομόνωση."<br /> <br /> Απομόνωση οδηγεί σε επιθετική ρητορική <div> <br /> Ο Γκύντερ Σόιφερτ που είναι αρμόδιος για θέματα Τουρκίας και για το Κυπριακό στο Ίδρυμα Επιστήμη και Πολιτική του Βερολίνου εκτιμά ότι η αφετηρία για τις τουρκικές γεωτρήσεις είναι η πάγια θέση της Άγκυρας ότι στην εκμετάλλευση των αποθεμάτων υδρογοναθράκων στην κυπριακή ΑΟΖ θα πρέπει να συμπεριληφθούν εξ αρχής και οι Τουρκοκύπριοι. Συνεπώς, εφόσον η Κυπριακή Δημοκρατία ξεκίνησε με τις γεωτρήσεις χωρίς τη συμμετοχή των Τουρκοκυπρίων, η Τουρκία πραγματοποιεί εξ ονόματός τους δικές της. Σε αντίθεση όμως με το παρελθόν το διαφορετικό σήμερα είναι, σύμφωνα με τον Γκ. Σόιφερτ "ότι η Τουρκία δεν έχει πλέον συμμάχους στην Ανατολική Μεσόγειο που θα μπορούσαν να τη βοηθήσουν πολιτικά να υλοποιήσει έστω και μερικώς τους στόχους της. Για αυτό το λόγο χρησιμοποιεί μια επιθετική ρητορική και απειλεί με το στρατό της προκειμένου να επιβάλει τη θέση της." </div> <div> <br /> Η Τουρκία δεν έχει μόνο απομονωθεί στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Σταδιακά έχει αποξενωθεί και από την ΕΕ, η ενταξιακή της προοπτική έχει σχεδόν χαθεί. "Προφανώς η σημερινή τουρκική κυβέρνηση δεν τη θεωρεί τόσο σημαντική", εκτιμά ο Γκύντερ Σόιφερτ, παραπέμποντας σε πρόσφατες δηλώσεις του τούρκου προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. </div> <div> <br /></div> <div> Όπως υποστήριξε, παρά το γεγονός ότι η χώρα του έχει οικονομικές συμφωνίες με την Ευρώπη και διατηρεί με τις ΗΠΑ στρατιωτικές συμμαχίες, η μεγαλύτερη απειλή για την Τουρκία προέρχεται από δυτικά κράτη. Σύμφωνα με τον κ. Σόιφερτ "η σημερινή τουρκική κυβέρνηση θεωρεί τις ΗΠΑ ως την πρωταρχική πρόκληση όσον αφορά την ασφάλεια της χώρας. Αυτό σημαίνει ότι η Τουρκία αισθάνεται μεγαλύτερη απειλή από τις ΗΠΑ παρά από τη Ρωσία. Αυτή η στάση εξηγεί και γιατί η τουρκική κυβέρνηση δεν παίρνει τόσο στα σοβαρά τις ούτως ή άλλως περιορισμένες κυρώσεις της ΕΕ αλλά ούτε και την αυξανόμενη πολιτική διάσταση που αυτές συνεπάγονται." </div> <div> <br /> Το ζητούμενο είναι ποιος θα χρεωθεί μια αποτυχία </div> <div> <br /> Πώς εξηγείται όμως το παράδοξο φαινόμενο ο πρόεδρος της Κύπρου Νίκος Αναστασιάδης και ο τουρκοκύπριος ηγέτης Μουσταφά Ακιντζί να αναλαμβάνουν μια νέα πρωτοβουλία για την επανέναρξη διαπραγματεύσεων, τη στιγμή που η Τουρκία διεξάγει γεωτρήσεις στην κυπριακή ΑΟΖ και σκοπεύει να μετατρέψει την Αμμόχωστο σε στρατιωτική και ναυτική βάση; "Η ανάπτυξη της Αμμοχώστου σε τουρκική βάση είναι μέρος της στρατιωτικοποίησης της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής στην Ανατολική Μεσόγειο", εξηγεί ο Γκύντερ Σόιφερτ. "Η Άγκυρα επιστρέφει στη ρητορική ότι η παρουσία τουρκικών στρατευμάτων στην Κύπρο συνιστά προϋπόθεση για την ασφάλεια της Τουρκίας.</div> <div> <br /></div> <div>  Αυτή η στάση είναι η ίδια με αυτή που ίσχυε πριν από την άνοδο του κυβερνητικού κόμματος ΑΚΡ στην εξουσία το 2002. Με άλλα λόγια, το Κυπριακό Ζήτημα αντιμετωπίζεται ξανά πρωτίστως από τη σκοπιά των συμφερόντων ασφαλείας της Τουρκίας." </div> <div> <br /> Αυτό το γνωρίζουν βέβαια και οι εμπλεκόμενες πλευρές στην Κύπρο. Σύμφωνα με τον Γερμανό αναλυτή το ζητούμενο για την ελληνοκυπριακή πλευρά είναι να διατηρήσει τη διεθνή νομιμοποίηση και για την τουρκοκυπριακή να την αποκτήσει. Αυτό θα το καταφέρουν σύμφωνα με τον Γκύντερ Σόιφερτ "μόνο αν, τουλάχιστον προς τα έξω, προσποιούνται ότι ενδιαφέρονται για την επίλυση του Κυπριακού. Αμφιβάλλω ότι έστω και μια από τις δύο πλευρές ενδιαφέρεται για αυτή. Οι Ελληνοκύπριοι δεν αξιοποίησαν την ευκαιρία όταν το 2004 απέρριπταν το σχέδιο του τότε ΓΓ του ΟΗΕ Κόφι Ανάν. Και οι Τουρκοκύπριοι παρέλειψαν τα χρόνια που ακολούθησαν να υπεισέλθουν στον ένα ή άλλο συμβιβασμό." <br /><b> Παναγιώτης Κουπαράνης</b>, Βερολίνο<br /><br /><a href="http://infognomonpolitics.blogspot.com/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Γκύντερ Σόιφερτ: H "στρατιωτικοποίηση" της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής στην Κύπρο είναι αποτέλεσμα της απομόνωσης

DW: "Για την Άγκυρα η Κύπρος είναι πρωτίστως θέμα ασφαλείας" H "στρατιωτικοποίηση" της τουρκικής εξωτερικής πολιτική...

Διαβάστε την συνέχεια

Το Λονδίνο υπερασπίζεται τα κουρέλια της αυτοκρατορίας του ενάντια στο Ιράν

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjyZwMVGmWcLolLuGI6KDyTgKWveAYFsfh9F5m-lrhLd4ln8wuaYeMhes5vmxAF62LaoLNxleN2i7Xon_HEbgUJAVDih_yfSkCMGi_YkYXHERSnbLc_7i3w_Qbjn19ksPv5MVUs0iut9iA/s1600/Stena+Impero+.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="480" data-original-width="640" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjyZwMVGmWcLolLuGI6KDyTgKWveAYFsfh9F5m-lrhLd4ln8wuaYeMhes5vmxAF62LaoLNxleN2i7Xon_HEbgUJAVDih_yfSkCMGi_YkYXHERSnbLc_7i3w_Qbjn19ksPv5MVUs0iut9iA/s640/Stena+Impero+.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Ανταπαντώντας στη νηοψία του « Grace 1 » από του Βρετανούς στα στενά του Γιβραλτάρ, οι Ιρανοί προέβησαν στη νηοψία του « Stena Impero » στα στενά του Ορμούζ.<br /> <br /> <b>Τιερί Μεϊσάν </b><br /> <br /> Για τον Τιερί Μεϊσάν, η αύξηση των εντάσεων στον Κόλπο δεν έχει καμία σχέση με έναν υποτιθέμενο ιρανικό κίνδυνο. Πρόκειται στην πραγματικότητα για το δεύτερο γύρο της αντιιμπεριαλιστικής πολιτικής του Ιράν, του Μοσαντέκ, πριν από τους μουλάδες. Το Λονδίνο, όπως το 1952, είναι έτοιμο για πόλεμο για να υπερασπιστεί τα αδικαιολόγητα οικονομικά οφέλη του. Αλλά προσέξτε, αν και οι Βρετανοί κέρδισαν τότε, έχασαν μερικά χρόνια αργότερα στο Suez προς όφελος των Ηνωμένων Πολιτειών.<br /> <br /> <div style="text-align: center;"> <b>Δίκτυο Βολταίρος </b>| Βηρυτός (Λίβανος) | 23 Ιουλίου 2019</div> <div style="text-align: center;"> <a href="https://www.voltairenet.org/article207099.html">عربي</a> <a href="https://www.voltairenet.org/article207095.html">ENGLISH</a> <a href="https://www.voltairenet.org/article207093.html">ESPAÑOL</a> <a href="https://www.voltairenet.org/article207089.html">FRANÇAIS</a> <a href="https://www.voltairenet.org/article207098.html">ITALIANO</a> <a href="https://www.voltairenet.org/article207097.html">РУССКИЙ</a> <a href="https://www.voltairenet.org/article207094.html">TÜRKÇE</a> <a href="https://www.voltairenet.org/article207096.html">DEUTSCH</a> </div> <br /> Στο τέλος του Β Παγκοσμίου Πολέμου, το Ηνωμένο Βασίλειο ήταν απρόθυμο να εγκαταλείψει την αυτοκρατορία του. Οπουδήποτε δημιουργούσε ανεξάρτητες κεντρικές τράπεζες για να συνεχίσει να λεηλατεί τις πρώην αποικίες του όταν έγιναν ανεξάρτητες και εταιρίες για να κατακτήσουν το ήμισυ του εθνικού πλούτου τους.<br /> <br /> Ο πρωθυπουργός του Σάχη, Μοχάμεντ Μοσαντέκ, δεν δέχτηκε το Λονδίνο να δεσμεύσει το πετρέλαιο της χώρας του και να κλέψει το 50% των κερδών μέσω της Εταιρείας Πετρελαίου Anglo-Iranian Oil Company (AIOC). Γι 'αυτό εθνικοποίησε αυτή την εταιρεία. Αλλά ήταν ιδιοκτησία του Βρετανικού Υπουργείου Ναυτιλίας, και το Λονδίνο φοβήθηκε ότι αυτό το παράδειγμα θα εξαπλωνόταν σε ολόκληρο τον Τρίτο Κόσμο.<br /> <br /> Ιδωμένο από τη Δύση, το Ιράν είναι ένας επικίνδυνος αμφισβητίας.<br /> <br /> Υπερασπιζόμενος την αυτοκρατορία του, ο πρωθυπουργός της Αυτής Μεγαλειότητας, Γουίνστον Τσόρτσιλ, έπεισε τον αμερικανικό εταίρο του, τον πρόεδρο Dwight D. Eisenhower, να ανατρέψει τον Mossadegh. Αυτή ήταν η κοινή επιχείρηση του MI6 και της CIA: "AJAX", υπό την διεύθυνση των Kermit Roosevelt και Herbert N. Schwarzkopf. Ο πρώτος ήταν ο εγγονός του προέδρου Θεόδωρου Ρούσβελτ ο οποίος αποίκισε τη Λατινική Αμερική, και ο δεύτερος ήταν ο πατέρας του στρατηγού Norman Schwarzkopf, ο οποίος θα διοικήσει τον Πόλεμο του Κόλπου κατά του Σαντάμ Χουσεΐν.<br /> <br /> Στη συνέχεια οι Άγγλο-αμερικανοί διόρισαν τον στρατηγό Φαζολάλα Ζαχεντί ως πρωθυπουργό και δημιούργησαν μια σκληρή πολιτική αστυνομία, τη SAVAK, ανακυκλώνοντας πρώην εγκληματίες από τη ναζιστική Γκεστάπο. Ο λαός του Ιράν πλήρωσε πολύ ακριβά για την επιθυμία του για πραγματική ανεξαρτησία.<br /> <br /> Η επιχείρηση AJAX ήταν μια επιτυχία των Αγγλο-αμερικανών. Παρέχει το μοντέλο των ψευδών επαναστάσεων που στοχεύουν στην αλλαγή των ανυπότακτων καθεστώτων, αλλά το πιο σημαντικό, ώθησε πίσω την απελευθέρωση των αποικισμένων λαών για 35 χρόνια.<br /> Περεταίρω, όταν οι ίδιες Ηνωμένες Πολιτείες ανέτρεψαν τον Σάχη Reza Pahlevi, ο οποίος προετοίμαζε μια παγκόσμια άνοδο των τιμών του πετρελαίου μέσω του ΟΠΕΚ, νόμιζαν ότι θα είχαν την ίδια δεξιότητα για να οργανώσουν τη διαδοχή του μαζί με τη Γαλλία: την επιστροφή του Ιμάμη Ρουολαλά Χομεϊνί . Αλλά οι καουμπόηδες δεν έχουν φτάσει ποτέ στο ίδιο επίπεδο εξειδίκευσης με τους αγγλικούς μέντορες τους. Μπαμ, το Ιράν έγινε και πάλι ο πρωταθλητής του αντιιμπεριαλιστικού αγώνα που ήταν πριν από το ισλαμικό καθεστώς.<br /> <br /> Αυτή η σύγκρουση αναζωπυρώνεται σήμερα. Όπως και με τον Mossadegh, η ιρανική παραγωγή πετρελαίου κατέρρευσε κάτω από δυτικές απειλές. Το Royal Navy κατέλαβε ένα ιρανικό δεξαμενόπλοιο (το Rose Mary τον Ιούλιο του 1952, το Grace 1 στο Γιβραλτάρ το 2019). Όπως πάντα, οι Βρετανοί ισχυρίζονται ότι έχουν το δίκαιο μαζί τους, αλλά δεν έχουν παρά μόνο την αλαζονεία τους. Υπό τον τον Mossadegh, κατηγορούσαν το Ιράν ότι εξάγει το κλεμμένο πετρέλαιο τους (επειδή αρνιούνταν την εθνικοποίηση), σήμερα ότι παραβιάζει τις ευρωπαϊκές κυρώσεις (αλλά αυτές είναι ακριβώς που παραβιάζουν το διεθνές δίκαιο).<br /> <br /> Εάν η σύγκρουση αυτή στραφεί προς όφελος των Βρετανών, θα αναβάλει για αρκετές δεκαετίες την απελευθέρωση των αποικισμένων λαών, αν αποδειχθεί προς όφελος των Ιρανών, θα ανοίξει το δρόμο προς έναν μετασχηματισμένο κόσμο.<br /> <br /> Θα μπορούσε να προκύψει ένας ενδιάμεσος δρόμος. Αν το Λονδίνο και η Ουάσιγκτον ήταν σύμμαχοι το 1952, άρχισαν σταδιακά να ανταγωνίζονται και οι Ηνωμένες Πολιτείες κατάσχεσαν το 1957 μέρος της βρετανικής αυτοκρατορίας κατά τη διάρκεια της κρίσης του Σουέζ. <br /> <br /> Εκείνη την εποχή, η Ουάσιγκτον συμμετείχε στις βρετανικές διαπραγματεύσεις με τον Γκαμάλ Αμπντλ Νάσερ, είδε την προσέγγιση των Γάλλων με τους Άγγλους και τους Ισραηλινούς, αλλά έδρασε μόνο όταν ξεκίνησαν την ανεπανόρθωτη εκστρατεία τους. <br /> Σήμερα, οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι εξίσου απομακρυσμένες από το Ηνωμένο Βασίλειο και μπορεί να επωφεληθούν από ένα λάθος του Λονδίνου για να «σώσουν την ειρήνη» με την εξαφάνιση του από τον Κόλπο. Βρετανοί σύμβουλοι είναι παρόντες στη Σαουδική Αραβία, το Μπαχρέιν, τα Εμιράτα, το Ομάν και στο Κατάρ.<br /> <br /> Η Ουάσιγκτον επιδιώκει δύο στόχους εναντίον του Ιράν. Ο πρώτος είναι να καταστρέψει τις κρατικές του δομές όπως έκανε στο Αφγανιστάν, το Ιράκ και τη Λιβύη και προσπάθησε να το κάνει στη Συρία. <br /> <br /> Αυτή είναι η στρατηγική Rumsfeld / Cebrowski. <br /> <br /> Ο δεύτερος σκοπός είναι ο έλεγχος των εξαγωγών υδρογονανθράκων από τον Ιράν, προκειμένου να ρυθμίζει τη παγκόσμια αγορά. Αυτή είναι η στρατηγική Trump / Pompeo [2]. Η διαλεκτική σχετικά με το πυρηνικό πρόγραμμα είναι απλώς μια ρητορική παζαριού που όλοι γνωρίζουν ότι είναι φαντασμαγορική.<br /> <br /> Θα μπορούσε, δεδομένου ότι να είναι μπλεγμένο σε ένα Brexit που έφτασε πολύ αργά και έγινε αδύνατο να διαχειριστεί, το Whitehall να επιμένει να υπερασπίζεται πεισματικά τα θραύσματα της αυτοκρατορίας. Η διάσπαση της κυβέρνησης της Theresa May το καθιστά επιρρεπές σε οποιαδήποτε περιπέτεια.<br /> <br /> <a href="http://infognomonpolitics.blogspot.com/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Το Λονδίνο υπερασπίζεται τα κουρέλια της αυτοκρατορίας του ενάντια στο Ιράν

Ανταπαντώντας στη νηοψία του « Grace 1 » από του Βρετανούς στα στενά του Γιβραλτάρ, οι Ιρανοί προέβησαν στη νηοψία του « Stena Impero » ...

Διαβάστε την συνέχεια

Καμία απειλή κυρώσεων δεν θα μας αποτρέψει στην Αν. Μεσόγειο

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjQU19gfraqYIRQRv8WvSM0wSx1cFpcmdGzpW0Q3XD_-vmyIX2cQPrjdJTORkB39Lp3OYADM7BFVVR3eFGGN4AI-LWWOoD0kP97lyiwPTOcEuDaKSmqcl4T3crKInyvx1iCm0WdMQC_9w8/s1600/erd.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="434" data-original-width="650" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjQU19gfraqYIRQRv8WvSM0wSx1cFpcmdGzpW0Q3XD_-vmyIX2cQPrjdJTORkB39Lp3OYADM7BFVVR3eFGGN4AI-LWWOoD0kP97lyiwPTOcEuDaKSmqcl4T3crKInyvx1iCm0WdMQC_9w8/s640/erd.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Καμία απειλή επιβολής κυρώσεων δεν θα μας αποτρέψει από τους δίκαιους σκοπούς μας στην Ανατολική Μεσόγειο, δήλωσε το πρωί της Τετάρτης ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, απαντώντας με τον τρόπο αυτό στην Ευρωπαϊκή Ένωση σχετικά με τις κυρώσεις που επέβαλε. <br /> <br /> Στο πλαίσιο δηλώσεών με αφορμή τη συμπλήρωση 96 χρόνων από την υπογραφή της Συνθήκης της Λωζάνης, τόνισε: «Κρυφά ή ανοικτά, καμία απειλή επιβολής κυρώσεων δεν θα αποτρέψει την Τουρκία από τον δίκαιο σκοπό της. Οι κινήσεις που κάνουμε στην Ανατολική Μεσόγειο και τη βόρεια Συρία, είναι για στην προστασία των δικαιωμάτων του έθνους μας και των Τουρκοκυπρίων». <br /> <br /> «Η Τουρκία έχει τη δύναμη και την αποφασιστικότητα να εξαλείψει κάθε απειλή που αφορά την ανεξαρτησία της, την επιβίωσή της και την ειρήνη και την ασφάλεια των πολιτών της», είπε ακόμα ο Ερντογάν. <br /> <br /> Αναλυτικά η δήλωση του Ερντογάν: <br /> <br /> <i>«Σήμερα, με περηφάνια γιορτάζουμε την 96η επέτειο από την υπογραφή της Συνθήκης της Λωζάνης, το ιδρυτικό έγγραφο της Δημοκρατίας της Τουρκίας.</i><br /> <i><br /></i> <i>Αυτό το έτος αντιπροσωπεύει επίσης την εκατονταετηρίδα της έναρξης του αγώνα μας για ανεξαρτησία. Ο τουρκικός πόλεμος της Ανεξαρτησίας πολεμήθηκε από τους ισχυρότερους στρατούς του κόσμου και στέφθηκε με τη Συνθήκη της Λωζάνης, τη σφραγίδα της ανεξαρτησίας της χώρας μας. </i><br /> <i><br /></i> <i>Η Δημοκρατία της Τουρκίας, όπως ήταν πριν από έναν αιώνα, έχει σήμερα τη δύναμη και την αποφασιστικότητα να εξαλείψει κάθε απειλή που αφορά την ανεξαρτησία της, την επιβίωσή της και την ειρήνη και την ασφάλεια των πολιτών της. </i><br /> <i><br /></i> <i>Τα πρόσφατα βήματα που έχουμε λάβει στην Ανατολική Μεσόγειο και στη βόρεια Συρία έδειξαν την ευαισθησία μας στην προστασία των δικαιωμάτων και των συμφερόντων του έθνους μας και των Τουρκοκυπρίων. Καμία απειλή κυρώσεων, είτε μυστικών είτε ανοικτών, μπορεί να αποτρέψει την Τουρκία από τους δίκαιους σκοπούς της. </i><br /> <i><br /></i> <i>Με αυτές τις σκέψεις, κατά την 96η επέτειο της Συνθήκης της Λωζάνης, τιμώ και πάλι τον ιδρυτικό πατέρα της Δημοκρατίας Γκάζι Μουσταφά Κεμάλ, τους μάρτυρες και τους βετεράνους με σεβασμό και ευγνωμοσύνη»</i><br /> <br /> <a href="https://www.liberal.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Καμία απειλή κυρώσεων δεν θα μας αποτρέψει στην Αν. Μεσόγειο

Καμία απειλή επιβολής κυρώσεων δεν θα μας αποτρέψει από τους δίκαιους σκοπούς μας στην Ανατολική Μεσόγειο, δήλωσε το πρωί της Τετάρτης ο ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τουρκία: Ο κατήφορος του Ερντογανισμού

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhXIS1KJZ4lltEEZT51uU-u8kapCwbi9TggZBXr0HV5PCPZwrI0u7M5isKeMWx_TFySy1hwcaIFlJHQl-80R_I_g6HuTp5qfZ4ExQg4sQewndjiuZMOX9pnYgDo8ETDhuSkTXu2c7bFxuU/s1600/erdogan.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="452" data-original-width="630" height="458" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhXIS1KJZ4lltEEZT51uU-u8kapCwbi9TggZBXr0HV5PCPZwrI0u7M5isKeMWx_TFySy1hwcaIFlJHQl-80R_I_g6HuTp5qfZ4ExQg4sQewndjiuZMOX9pnYgDo8ETDhuSkTXu2c7bFxuU/s640/erdogan.jpg" width="640" /></a></div> <h3> <span style="font-weight: normal;">Ο Ερντογανισμός στόχευε ανέκαθεν στην υποκατάσταση του Κεμαλισμού που διατηρεί πολύ βαθιές ρίζες στις Τουρκικές λαϊκές μάζες. </span></h3> <b>Λεωνίδας Κουμάκης* </b><br />Την πεμπτουσία του Ερντογανισμού διατύπωσε ο ίδιος ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στις 16 Μαρτίου 2016 σε ομιλία του προς τους μουχτάρηδες, δηλαδή τους επικεφαλής των διαφόρων κοινοτήτων, ενώπιον των οποίων διακήρυξε απερίφραστα -ούτε λίγο, ούτε πολύ- πως «Εγώ είμαι το κράτος» κατά «Το Κράτος είμαι εγώ» του Λουδοβίκου του 14ου!<br /><br />Τα συγκεκριμένα λόγια που χρησιμοποίησε ήταν (περίπου) τα εξής: «Το να φύγει από την εξουσία ο Ταγίπ Ερντογάν σημαίνει να γκρεμιστούν οι πολιτικές μας, τα έργα μας, οι αρχές του έθνους μας, η σημαία μας, η πατρίδα μας, το κράτος μας». Τόσο απλά, τόσο ξεκάθαρα!<br /><br />Λίγους μήνες αργότερα (16 Ιουλίου 2016), με αφορμή την «απόπειρα πραξικοπήματος» κατά την οποία χάθηκαν οι ζωές 265 Τούρκων πολιτών, ο Ρ.Τ. Ερντογάν επέβαλε με τον πιο απροκάλυπτο τρόπο το καθεστώς που άρχισε να χτίζει μεθοδικά μετά την άνοδο του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ) στην εξουσία το έτος 2002.<br /><br />Η σημερινή Τουρκία μετατράπηκε σταδιακά σε μια απέραντη φυλακή δημοσιογράφων, στρατιωτικών, δημοσίων υπαλλήλων κάθε κατηγορίας, δικαστικών που σεβάστηκαν τον όρκο τους, Κούρδων πολιτικών ακόμα κι΄ αν είναι νομίμως εκλεγμένοι, δικηγόρων, επιχειρηματιών, ανθρώπων του πνεύματος αλλά και απλών πολιτών -ακόμα και ανηλίκων- επειδή απλά και μόνο δεν δήλωσαν δυνατά την δουλική υποταγή τους στον «νέο-σουλτάνο» της Άγκυρας.<br /><br />Όλοι τους κατηγορήθηκαν σαν «εχθροί του κράτους», σαν «τρομοκράτες» και σαν «απειλή για την δημόσια ασφάλεια» - στην πραγματικότητα, σαν ανυπάκουοι στην απόλυτη εξουσία του ψευτοσουλτάνου!<br /><br />Ο Ερντογανισμός, η εξουσία δηλαδή του ενός μονάρχη που θεωρεί πως αρκεί, με το πασπάλισμα μιας νοθευμένης εκλογικής διαδικασίας, να υφαρπάξεις την ψήφο γιατί είναι το μόνο που χρειάζεται για να κυβερνήσεις – όλα τα άλλα, όπως διάκριση εξουσιών, ελευθερία τύπου και λόγου, ατομικά και συνταγματικά δικαιώματα, είναι απλώς «ανοησίες»!<br /><br />Ο Ερντογανισμός στόχευε ανέκαθεν στην υποκατάσταση του Κεμαλισμού που διατηρεί πολύ βαθιές ρίζες στις Τουρκικές λαϊκές μάζες. Ο Κεμαλισμός βέβαια εξοστράκισε την θρησκεία από το κράτος, ενώ ο Ερντογανισμός την επανάφερε. Το αποτέλεσμα είναι ο σημερινός, βαθύς διχασμός της τουρκικής κοινωνίας και η συνεχής φυγή προς την Ευρώπη (και την Ελλάδα) των πιο διακεκριμένων προσωπικοτήτων της!<br /><br />Ο διακαής πόθος του Ερντογανισμού να υποκαταστήσει τον Κεμαλισμό στην συνείδηση των λαϊκών μαζών έχει σαν απαραίτητο συστατικό την αντικατάσταση της λαϊκής λατρείας προς τον Μουσταφά Κεμάλ με εκείνη προς τον Ρ.Τ. Ερντογάν. Ο στόχος αυτός, παράλληλα με την εξοστράκιση των εσωτερικών θεσμών, οδηγεί την σημερινή Τουρκία σε μια ξεδιάντροπη, προκλητική και επιθετική εξωτερική πολιτική που δεν υπηρετεί μόνο τον επεκτατικό εθνικισμό που επιβάλει η «συνεργασία» με τους ακραίους φασίστες του ξεμωραμένου Ντεβλέτ Μπαχτσελί, αλλά και τον εντυπωσιασμό της τουρκικής κοινής γνώμης για τα «κατορθώματα» του Ρ. Τ. Ερντογάν!<br /><br />Σαν τέτοια θεωρήθηκαν - μεταξύ άλλων - η δημόσια προσβολή του Ισραηλινού προέδρου Σιμόν Πέρεζ στο Νταβός (29 Ιανουαρίου 2009), οι Τουρκικές εισβολές στην Συρία («Ασπίδα του Ευφράτη», 24 Αυγούστου 2016 και «Κλάδος Ελαίας»(!), Ιανουάριος-Μάρτιος 2018), η κατάρριψη του Ρωσικού Sukhoi Su-24 (24 Νοεμβρίου 2015), η παρενόχληση του γεωτρύπανου της Ιταλικής ΕΝΙ στο οικόπεδο 3 της Κυπριακής ΑΟΖ (6 Φεβρουαρίου 2018), οι συνεχείς λεονταρισμοί απέναντι σε Κύπρο και Ελλάδα με απειλές και παραβιάσεις των διεθνών κανόνων που εντείνονται τα τελευταία χρόνια, οι εμπρηστικές φραστικές επιθέσεις εναντίον Αμερικανών, Ευρωπαίων, Ισραηλινών, Αιγυπτίων κ.α. καθώς και οι επεμβάσεις σε ξένες χώρες που δημιουργούν την ψευδαίσθηση μιας Τουρκικής περιφερειακής «υπερδύναμης» (Λιβύη, Ιράκ, Σομαλία κ.α.).<br /><br />Όλες όμως οι πολιτικές αυτές είναι ουσιαστικά και πρακτικά αδιέξοδες. Οδηγούν σε άσκοπους θανάτους αθώων ανθρώπων, τεράστια οικονομική αιμορραγία της Τουρκικής οικονομίας και οικονομική καταστροφή ευρύτατων λαϊκών μαζών.<br /><br />Οδηγούν επίσης σε μια πρωτοφανή διπλωματική απομόνωση της σύγχρονης Τουρκίας, άγνωστης από την ίδρυση της μέχρι και σήμερα. Σε μια ανεξέλεγκτη οικονομική κρίση που απειλεί να σαρώσει τα παραδοσιακά, αραβικά κυρίως, στηρίγματα της Τουρκικής οικονομίας.<br /><br />Μπορεί ο Ερντογανισμός να κομπάζει πως οι κυρώσεις, η διπλωματική απομόνωση και η διεθνής κατακραυγή δεν τον αγγίζουν καθόλου, ούτε επηρεάζουν τις πειρατικές του «επιχειρήσεις», αλλά η σκληρή πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική. Γιατί απλούστατα, δεν μπορείς να παριστάνεις κάτι που στην πραγματικότητα δεν μπορείς να είσαι!<br /><br />Συμπέρασμα: Η εξαιρετικά επικίνδυνη, για τον κίνδυνο ενός «ατυχήματος», <a href="https://analyst.gr/2019/07/13/elliniki-kipriaki-aoz-tourkiki-stratigiki/">στρατηγική της Τουρκίας</a> σε Αιγαίο και Κύπρο, έχει ελάχιστες πιθανότητας επιτυχίας, με την απαραίτητη προϋπόθεση να μην έχουν οι Έλληνες κανένα εφιάλτη «εντός των τειχών».<br /><br />Οι αρχικοί παλικαρισμοί της Τουρκίας εναντίον της Ρωσίας το 2015, μετατράπηκαν σε «πλήρη συνεργασία» - κατά πολλούς σε πλήρη υποταγή. Καμιά Τουρκική εισβολή σε Συρία ή Ιράκ (όπως εκείνη του φετινού Μαΐου) δεν θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί χωρίς την ρητή άδεια Ρώσων και Αμερικανών. Όπως ακριβώς η αιματηρή εισβολή στην Κύπρο το 1974 με την χλευαστική ονομασία «Ειρηνευτική Επιχείρηση» έγινε με τις πολύ γερές πλάτες Αμερικανών, Βρετανών, Ισραηλινών και Γερμανών!<br /><br />Σήμερα όμως ακόμα και οι Γερμανοί προειδοποιούν τους Τούρκους για «περαιτέρω κυρώσεις από την Ε.Ε» όσον αφορά τις πειρατικές τους επιχειρήσεις στην Α. Μεσόγειο (18 Ιουλίου 2019).<br /><br />Οι Αμερικανοί αποκλείουν επίσημα πλέον την Τουρκία από την παραγωγή των Αμερικανικών F-35 γκρεμίζοντας την βεβαιότητα του Ερντογανισμού για την απόκτηση τους, ταυτόχρονα με τους Ρωσικούς S-400 (17 Ιουλίου 2019).<br /><br />Το Ισραήλ έχει προ πολλού «απαντήσει» στις Τουρκικές προσβολές με την χάραξη του αγωγού φυσικού αερίου EastMed που αποκλείει εντελώς την Τουρκία και την στενή, τριμερή συνεργασία με Ελλάδα και Κύπρο.<br /><br />Η Αίγυπτος απαντάει στην θρασύτατη Τουρκική ανάμειξη στα εσωτερικά της με την στενή, τριμερή συνεργασία Αιγύπτου-Κύπρου-Ελλάδος και με την επικείμενη κατάργηση των συμφωνιών που είχαν υπογραφεί με την «Μουσουλμανική Αδελφότητα» για τα Τουρκικά προϊόντα που εισάγονται στην Αίγυπτο τελείως αφορολόγητα, παράλληλα με την θέσπιση σειράς εμποδίων για τις Αιγυπτιακές εξαγωγές προς την Τουρκία! (20 Ιουλίου 2019).<br /><br />Μόνο η πρόστυχη Βρετανική πολιτική που <a href="https://analyst.gr/2017/01/12/kipriako-o-exevtelismos-tis-nomimotitas/">εξευτέλισε την διεθνή νομιμότητα</a>, παραμένει ο μοναχικός σύμμαχος των Τουρκικών παραλογισμών. Κλονισμένη, παραπαίουσα, αλλά παρούσα.<br /><br />Μπορεί ο Ερντογανισμός να κραυγάζει πως «θα ανοίξει τα σύνορα και θα πνίξει την Ευρώπη με στρατιές μεταναστών» αν της επιβληθούν νέες κυρώσεις (οι πρώτες κυρώσεις αντιμετωπίστηκαν χλευαστικά, σαν «χάιδεμα») ή πως θα «κλείσει η βάση του Ινσιρλίκ» αν η Αμερική διανοηθεί να της επιβάλλει κυρώσεις για την παραλαβή των Ρωσικών πυραύλων S-400 (22 Ιουλίου 2019).<br /><br />Οι «απειλές» αυτές εκτοξεύονται γιατί όλοι γνωρίζουν πολύ καλά πως οι διάφορες κυρώσεις οδηγούν κατ΄ ευθείαν στην «αχίλλεια πτέρνα» της Τουρκίας: Την οικονομία!<br /><br />Ας φωνάζουν τα διάφορα φερέφωνα του Ερντογανισμού πως τάχα «καταχθόνιες δυνάμεις συνωμοτούν για να πλήξουν την Τουρκία» και πως «κάποιοι επιχειρούν να γονατίσουν την χώρα με οικονομικό σαμποτάζ».<br /><br />Η πραγματικότητα όμως δεν αλλάζει καθόλου. Και είναι πολύ σκληρή. Ο κατήφορος του Ερντογανισμού οδηγεί ταχύτατα την σύγχρονη Τουρκία σε επώδυνες περιπέτειες. <br /><br />Ας ευχηθούμε να μην παρασύρει μαζί και κανένα γείτονα της …<br /><ul class="author-list " style="border: 0px none rgb(102, 102, 102); box-sizing: border-box; display: inline-block; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; list-style: none outside none; margin: 0px; max-width: 630px; overflow: hidden; padding: 0px;"> <li class="author-card yr-author-card" data-rapid-cpos="1" style="align-items: center; border: 0px none rgb(153, 153, 153); box-sizing: border-box; display: flex; flex-direction: row; float: left; line-height: 17.92px; list-style: none outside none; margin: 0px; padding: 0px; place-content: stretch flex-start; text-align: left; width: 540.6px;"><div class="author-card__details" style="border: 0px none rgb(153, 153, 153); box-sizing: border-box; flex: 0 1 auto; list-style: none outside none; margin: 0px; padding: 0px;"> <b><i><br /></i></b></div> </li> <li class="author-card yr-author-card" data-rapid-cpos="1" style="align-items: center; border: 0px none rgb(153, 153, 153); box-sizing: border-box; display: flex; flex-direction: row; float: left; line-height: 17.92px; list-style: none outside none; margin: 0px; padding: 0px; place-content: stretch flex-start; text-align: left; width: 540.6px;"><div class="author-card__details" style="border: 0px none rgb(153, 153, 153); box-sizing: border-box; flex: 0 1 auto; list-style: none outside none; margin: 0px; padding: 0px;"> <b><i>*Νομικός, Συγγραφέας. Μέλος του International Hellenic Association (IHA) </i></b><span style="color: #999999;"><span style="font-size: 12px;"><b><i>     </i></b>          </span></span></div> </li> </ul> <div> <a href="https://www.huffingtonpost.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Τουρκία: Ο κατήφορος του Ερντογανισμού

Ο Ερντογανισμός στόχευε ανέκαθεν στην υποκατάσταση του Κεμαλισμού που διατηρεί πολύ βαθιές ρίζες στις Τουρκικές λαϊκές μάζες. Λεωνίδας Κ...

Διαβάστε την συνέχεια

Επιχειρησιακοί περιορισμοί και αδυναμίες S-400… είναι ευάλωτο το “υπερόπλο” της Τουρκίας

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgr4Ifv0fjFaGl5LWFK6XWVvofIECyWURWOai7h9hZH0icnAziZpRfRD0FeCInXBiQKeed2_g73AMZ03_sw8Y7L9pujKa724JUSqpaWJNZ_hZQ3G0GPf0BwDQXLJJQ8FqznoZ70pltVC8k/s1600/S-400.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="670" height="382" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgr4Ifv0fjFaGl5LWFK6XWVvofIECyWURWOai7h9hZH0icnAziZpRfRD0FeCInXBiQKeed2_g73AMZ03_sw8Y7L9pujKa724JUSqpaWJNZ_hZQ3G0GPf0BwDQXLJJQ8FqznoZ70pltVC8k/s640/S-400.jpg" width="640" /></a></div><br /> Σε προγενέστερο αφιέρωμά μας, αναλύσαμε το τεράστιο οικονομικό κόστος που είχε <a href="https://elladasimera.blogspot.com/2019/07/s-400_20.html" target="_blank">η απόφαση του Ρ.Τ. Ερντογάν </a>να επιμείνει στην προμήθεια και παραλαβή του συστήματος S-400 Triumf. Και το κάναμε παραθέτοντας στοιχεία γιατί “στο τέλος της ημέρας” αυτά είναι που μένουν. <br /> <br /> Με το ίδιο σκεπτικό θα αναλύσουμε και την επιχειρησιακή διάσταση του ζητήματος.<br /> Χρησιμοποιώντας ως βάση το ερώτημα: Ωφελούνται σε σημαντικό βαθμό επιχειρησιακά οι Τουρκικές ένοπλες δυνάμεις από το S-400; Αποτελεί δηλαδή το σύστημα αυτό σημαντικό πολλαπλασιαστή ισχύος για τη γειτονική χώρα; <br /> <br /> Αλλάζει δραματικά κάποια δεδομένα σε βαθμό που να δικαιολογείται το ρίσκο (από την πλευρά της Τουρκίας) της προμήθειάς του; Η απάντηση σε όλα αυτά τα ερωτήματα είναι κατηγορηματικά αρνητική. Εξηγούμε τους λόγους: <br /> <br /> Κανένα σύστημα, ή πλατφόρμα συστημάτων και όπλων, είτε είναι μαχητικό αεροπλάνο, είτε σκάφος επιφανείας, είτε πυραυλικό αντιαεροπορικό ή προσβολής επίγειων στόχων, δεν μπορεί να λειτουργήσει μεμονωμένα στο σύγχρονο περιβάλλον επιχειρήσεων. Δεν μπορεί δηλαδή να αποδώσει αποτελεσματικά και – το κυριότερο – να επιβιώσει. <br /> <br /> Στην προκειμένη περίπτωση ένα απλό παράδειγμα αρκεί για να αποκαλύψει του λόγου το αληθές… Αν το κέντρο ελέγχου και τα ραντάρ του S-400 στην Τουρκία, δεχθούν επίθεση από ελληνικά SCALP-EG, από μόνο του (το S-400) δεν έχει τη δυνατότητα να την αποτρέψει. Κι αυτό για τον πολύ απλό λόγο ότι το τελευταίο είναι σχεδιασμένο για την προσβολή στόχων που πετούν σε μεγάλα ύψη, με σχετικά μεγάλες ταχύτητες και σε μεγάλες αποστάσεις από αυτό. <br /> <br /> Το SCALP-EG αμέσως μετά την άφεσή του (από αεροσκάφος – φορέα) ή την εκτόξευσή του (SCALP Naval), πετά σε μικρό ύψος (κάτω των 200 μέτρων) προς το στόχο του με υποηχητικές ταχύτητες, ακολουθώντας τη διαμόρφωση του εδαφικού αναγλύφου (terrain following). <br /> <br /> Επομένως, μπορεί να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά από συστήματα CIWS Phalanx ή RAM μίας μονάδας επιφανείας αν πετά πάνω από θάλασσα, ή από ένα αντιαεροπορικό σύστημα μικρής ακτίνας (πυραυλικό ή μη), αν πετά πάνω από ξηρά. <br /> <br /> Επειδή ένα τέτοιο όπλο ή μία συνδυασμένη επίθεση από διαφορετικές περιοχές με περισσότερα του ενός τέτοια όπλα, είναι σοβαρή δυνητική απειλή για μία πυροβολαρχία S-400, όσο μακριά και αν βρίσκεται αυτή, τα πληρώματα του κέντρου ελέγχου της θα πρέπει να έχουν εικόνα από τα ακόλουθα: <br /> <br /> Από ραντάρ και τα παθητικά ηλεκτροοπτικά συστήματα των φίλων ναυτικών μονάδων επιφανείας, από τα φίλια αεροσκάφη επιτήρησης, έγκαιρης προειδοποίησης και ελέγχου (AEW&C) και φυσικά από τις φίλιες επίγειες μονάδες που αξιοποιούν επιχειρησιακά συστήματα MANPADS και SHORADS (SHOrt Range Air Defence Systems). <br /> <br /> O πρώτος λόγος λοιπόν είναι ότι ΔΕΝ μπορεί να προστατευθεί ένα σύστημα S-400 από πολλών ειδών απειλές αν δεν είναι διασυνδεδεμένο με τα άλλα στοιχεία μίας καλά οργανωμένης άμυνας. <br /> <br /> Άλλωστε δεν θα πρέπει να ξεχνά κανείς, ότι από την άλλη πλευρά δεν μπορεί να μετακινηθεί και να ταχθεί τόσο εύκολα και γρήγορα, όσο πολλοί πιστεύουν. Χρειάζεται χρόνος για αυτές τις διαδικασίες. Ο οποίος μόνο μέσω αξιόπιστης και πλήρους ζεύξης δεδομένων (data link) για παροχή εικόνας σε πραγματικό χρόνο μπορεί να εξασφαλιστεί. <br /> <br /> Όπως όλα τα αντιαεροπορικά/αντιπυραυλικά συστήματα, έτσι και το S-400 μπορεί να παραπλανηθεί και να κορεστεί. Μία καλή ιδέα προς την κατεύθυνση αυτή δίνουν τα αφιερώματα του Δρ. Κ. Γρίβα που έχουμε αναδημοσιεύσει και είναι άξια μελέτης. Τουλάχιστον. Πιστεύουμε ότι δεν χωρά περισσότερη ανάλυση. <br /> <br /> Από την άλλη πλευρά βέβαια εναλλακτικές υπάρχουν και είναι οικονομικές. Επί παραδείγματι, ο κορεσμός ή η παραπλάνηση ενός πυραυλικού αντιαεροπορικού, δεν χρειάζεται να γίνει μόνο με πυρά πυροβολικού ή με όπλα οριζόντιας πλεύσης μακρού πλήγματος όπως το SCALP-EG. <br /> <br /> Υπάρχουν και σημαντικά φθηνότερες και εξίσου αποτελεσματικές λύσεις όπως οι κατευθυνόμενοι στόχοι υψηλών επιδόσεων σαν αυτούς που κατασκεύαζε κάποτε η ελληνική 3ΣΙΓΜΑ. <br /> <br /> Το στροβιλοκινητήριο IRIS Jet μπορούσε να πετάξει σε ύψη μέχρι και τα 40.000 πόδια με μέγιστη ταχύτητα 460 κόμβων και αυτονομία μίας ώρας, ενώ το επίσης στροβιλοκινητήριο Perseas Twin Jet ανέπτυσσε μέγιστη ταχύτητα 240 κόμβων (470 χ.α.ω.) με ικανότητα πλεύσης στα 22.000 πόδια και ίδια αυτονομία (60 λεπτά)! <br /> <br /> Αν εκτοξεύσει κανείς 40 τέτοιους στόχους χαμηλού κόστους και υψηλών επιδόσεων ανά 10 από τέσσερις διαφορετικές περιοχές (από το Έβρο μέχρι την Κρήτη και τη Κύπρο…) μπορεί κάλλιστα να “κρύψει” την από πολύ μικρό ύψος διείσδυση φίλιων μαχητικών που έχουν ως προορισμό στόχους βαθιά μέσα στην εχθρική ενδοχώρα… <br /> <br /> Φυσικά δεν θα πρέπει να μας διαφεύγει ότι υπάρχει και το κομμάτι του ηλεκτρονικού πολέμου, όπου οι τεχνικές παραπλάνησης και παρεμβολών συνιστούν άλλο ένα σημαντικό αντίπαλο για τα συστήματα της κατηγορίας του S-400. <br /> <br /> Δυστυχώς η Ελλάδα ενώ είχε (και έχει) την τεχνογνωσία και την οικονομική και παραγωγική δυνατότητα να επενδύσει σε συστήματα Η/Π, δεν το έκανε ποτέ… <br /> <br /> Το Ισραήλ που ακολούθησε εντελώς διαφορετικό δρόμο, σήμερα έχει αμυντική βιομηχανία που επιδεικνύει πρωτοποριακά προϊόντα, πραγματικά εφάμιλλα – τουλάχιστον – των αμερικανικών και ευρωπαϊκών. <br /> <br /> Ασφαλώς και το Ισραήλ προβληματίζεται από την επικείμενη ένταξη του S-400 σε υπηρεσία στην Τουρκία. Ας μην γελιόμαστε όμως… Με τα συστήματα Η/Π που διαθέτει, αλλά και τα εγχώριας σχεδίασης, ανάπτυξης και κατασκευής όπλα μακρού πλήγματος, ΜΠΟΡΕΙ ασφαλώς να εξουδετερώσει το S-400. <br /> <br /> <a href="https://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Επιχειρησιακοί περιορισμοί και αδυναμίες S-400… είναι ευάλωτο το “υπερόπλο” της Τουρκίας

Σε προγενέστερο αφιέρωμά μας, αναλύσαμε το τεράστιο οικονομικό κόστος που είχε η απόφαση του Ρ.Τ. Ερντογάν να επιμείνει στην προμήθεια και ...

Διαβάστε την συνέχεια