Είναι εχθρός μας η Ρωσία; Άφρων και εθνικώς επικίνδυνη η στάση των Αθηνών

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://www.fortunegreece.com/wp-content/uploads/2013/11/30/Greek-russian-Flag.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="http://www.fortunegreece.com/wp-content/uploads/2013/11/30/Greek-russian-Flag.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <br /> <b>του Ηλία Ηλιόπουλου</b><br /> Σε μία βαρυσήμαντη δήλωση προέβη, μόλις προ ολίγων ημερών, ο κ. Βλαντιμήρ Γιακούνιν (Vladimir Yakunin), Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου των «Ρωσσικών Σιδηροδρόμων»: Το ενδιαφέρον της ρωσσικής πλευράς για την ιδιωτικοποίηση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, της ROSCO και του Λιμένος Θεσσαλονίκης παραμένει μεν, πλην όμως η συμφωνία Ελλάδος-Ρωσσίας μπορεί, τελικώς, να εμποδισθεί υπό την πίεσιν των ΗΠΑ, φέρεται δηλώσας ο κ. Yakunin στο πρακτρορείο ΙΤΑΡ-ΤΑΣΣ.<br /> Σημειωτέον ότι ο κ. Yakunin δεν είναι «απλώς» ένας από τους σημαντικώτερους επιχειρηματίες της μετα-σοβιετικής Ρωσσίας, επικεφαλής ενός «κολοσσού» της Ρωσσικής Εθνικής Οικονομίας. Συγχρόνως, ο κ. Yakunin είναι μία εξέχουσα πολιτική προσωπικότης με εγνωσμένους δεσμούς με το Κρεμλίνο και ισχυρή επιρροή στην κοινωνία. Είναι ο ιθύνων νους και Πρόεδρος του Ιδρύματος του Αγίου Ανδρέου του Πρωτοκλήτου, του Κέντρου Εθνικής Δόξης και του Διεθνούς Φόρουμ για τον Διάλογο των Πολιτισμών. Πρόκειται για πολιτιστικούς οργανισμούς υψηλού κύρους με πλούσια κοινωφελή δράση και τεράστια πνευματική, επιστημονική και πολιτιστική προσφορά στην Ρωσσία, στην Ορθοδοξία και στην ανθρωπότητα.<br /> Η ως άνω πολύκροτη δήλωση του κ. Yakunin δεν ήλθε ως «κεραυνός εν αιθρία». Έχει προηγηθεί, δυστυχώς, πλειάδα αστοχιών και εσφαλμένων αποφάσεων των Αθηνών σε μείζονος γεωπολιτικής-γεωοικονομικής-γεωστρατηγικής σημασίας ζητήματα:<br /> α) διαρκής και συστηματική υπονόμευση της ενεργειακής συζεύξεως Ελλάδος-Ρωσσίας, με κορύφωση, ως γνωστόν, τον προ ετών τορπιλλισμό του Σχεδίου Αγωγού Πύργου-Αλεξανδρουπόλεως,<br /> β) εμπαιγμός της ρωσσικής πλευράς και αποκλεισμός της στο ζήτημα της ιδιωτικοποιήσεως της ΔΕΠΑ και του ΔΕΣΦΑ, μολονότι είχε καταθέσει την υψηλότερη προσφορά,<br /> γ) τορπιλλισμός της αμυντικοτεχνικής συνεργασίας Ελλάδος-Ρωσσίας και ακύρωση των όποιων βημάτων είχαν σημειωθεί στον τομέα αυτό,<br /> δ) σπουδή του Ελληνικού Υπουργείου Εξωτερικών να νομιμοποιήσει πολιτικώς το πρόσφατο πραξικόπημα του Κιέβου και να αναγνωρίσει διπλωματικώς την συμμορία, η οποία υφήρπασε εξ εφόδου την εξουσία,<br /> ε) ομοίως, σπουδή του ενταύθα ΥΠ.ΕΞ. να ευθυγραμμισθεί προς τις διεθνοδικαιϊκώς παράνομες και πολιτικώς βλακώδεις (καθ’ ότι άκρως επιζήμιες για τα εθνικά αλλά και τα ευρωπαϊκά συμφέροντα) οικονομικές και λοιπές κυρώσεις της Υπερεθνικής Γραφειοκρατικής Ελίτ των Βρυξελλών εις βάρος της Ρωσσίας.<br /> Εξ ίσου κακή εικόνα αναδεικνύεται και εάν εξετασθούν ζητήματα, τα οποία, καίτοι φαινομενικώς όχι μείζονος γεωπολιτικής σημασίας, εμπεριέχουν ωστόσο ισχυρό πολιτικό συμβολισμό, όπως:<br /> α) η παντελώς απαράδεκτη απαγόρευση εισόδου της Προέδρου της Άνω Βουλής της Ρωσσικής Ομοσπονδίας κυρίας Valentina Matvienko στην Ελλάδα, η οποία, μάλιστα, είχε κατά το παρελθόν διατελέσει και Πρέσβειρα της Ρωσσικής Ομοσπονδίας εν Αθήναις και άφησε κατά την θητεία της τις άριστες των εντυπώσεων,<br /> β) η απαγόρευση εισόδου του κ. Yakunin στην χώρα μας, ο οποίος, έτσι, παρεμποδίσθηκε από του να παραστεί στο 12ο Διεθνές Φόρουμ Διαλόγου των Πολιτισμών στην Ρόδο.<br /> Τα ονόματα αμφοτέρων των προαναφερθέντων υψηλών προσώπων της Ρωσσίας συγκαταλέγονται, μαζί με πολλά άλλα ακόμη, στον μακροσκελή κατάλογο προσωπικοτήτων της ρωσσικής πολιτικής, κοινωνίας και οικονομίας, στις οποίες απαγορεύθηκε αυθαιρέτως και μονομερώς, από την Υπερεθνική Γραφειοκρατική Ελίτ των Βρυξελλών, η είσοδος στην επικράτεια κράτους-μέλους της Ε.Ε. Και βεβαίως, οι ιθύνοντες των Αθηνών έσπευσαν αυθωρεί και παραχρήμα να συμμορφωθούν προς αυτήν την σκανδαλωδώς μειωτική και προδήλως εχθρική για την Ρωσσία ενέργεια – από υποχρέωση δήθεν σεβασμού της «κοινοτικής αλληλεγγύης» (ξέρετε, αυτής που γνωρίσαμε ανεξάντλητη και ολόψυχη εκ μέρους των Βρυξελλών την αποφράδα νύκτα των Υμίων!).<br /> Με πικρία οφείλομε να παραδεχθούμε ότι τέτοιες ενέργειες εγγίζουν τα όρια της μικρότητος και προσβάλλουν τον Ελληνικό Λαό. Εξ άλλου, τα όρια της γελοιότητος εγγίζει η …απαγόρευση μεταβάσεως της (λίαν δημοφιλούς διεθνώς) Μουσικής Μπάντας της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας σε φημισμένη διεθνή διοργάνωση σωμάτων στρατιωτικής μουσικής, η οποία έλαβε χώρα, εφέτος, στην Ρωσσία (το κενό έσπευσε, φυσικά, να καλύψει η αντίστοιχη τουρκική στρατιωτική μπάντα!).<br /> Και υπάρχουν, φευ, και άλλα, ων ουκ έστιν αριθμός. Δείτε, επί παραδείγματι, πώς ανθίστανται πεισματωδώς οι πολιτικές ηγεσίες του Υπουργείου (μη Εθνικής, πλέον!) Παιδείας έναντι πάσης ιδέας εισαγωγής της διδασκαλίας της Ρωσσικής ως ξένης γλώσσας στα ελληνικά σχολεία, όλα τα τελευταία χρόνια, ακόμη και όταν το ζητούσε σύμπας ο επιχειρηματικός κόσμος της Β. Ελλάδος, της Δωδεκανήσου και όχι μόνον.<br /> Γενικώς ισχύει ότι, οσάκις πρόκειται να γίνει ένα σοβαρό βήμα προς πραγματική συνεργασία Ελλάδος-Ρωσσίας και να περάσουμε από τους φλογερούς λόγους περί Ορθοδοξίας, κοινών ιστορικών βιωμάτων και τα τοιαύτα στα έργα, τότε, ακόμη και στα θεωρούμενα ως «πεδία χαμηλής πολιτικής», μία ιδιότυπος «Αόρατος Αρχή» φαίνεται να παρεμποδίζει, υπονομεύει και, εν τέλει, ακυρώνει κάθε σχετική προοπτική.<br /> Επειδή, όμως, όποιος διαθέτει επίγνωση των γεωπολιτικών δεδομένων, αντιλαμβάνεται ότι οι καιροί είναι χαλεποί και ου μενετοί (ως έλεγαν οι παλαιοί), επειδή όποιος διαθέτει ιστορική μνήμη, γνωρίζει ότι η μυθοποιημένη «Δύσις», υπέρ της οποίας χύσαμε ποταμούς σεπτού Ελληνικού Αίματος σε δύο θερμούς παγκοσμίους και έναν ψυχρό παγκόσμιο πόλεμο (έως την Κορέα έφθασε η χάρις μας!), ουδέποτε μας εστήριξε πραγματικώς, πάντοτε δε μας επρόδωσε καθ’ όλο το μήκος των μειζόνων Εθνικών Ζητημάτων, και παλαιότερα και από το 1955 και εντεύθεν, επειδή το (εναγωνίως αναζητούν λόγον υπάρξεως!) ΝΑΤΟ όχι μόνον αρνήθηκε σθεναρώς να μας παράσχει την (διακαώς αναμενομένη εκ μέρους μας) αμυντική κάλυψη αλλά, τουναντίον, κατέστη το κατ’ εξοχήν εργαλείο υποσκάψεως των ελληνικών εθνικών συμφερόντων κατά τον 50ετή «Ακήρυκτο Πόλεμο» Ελλάδος-Τουρκίας (Πτέραρχος Ν. Κουρής) – για να μη μιλήσουμε, βεβαίως, για το στρατηγικώς ανύπαρκτο, υβριδικό υπερεθνικό μόρφωμα που με επηρμένη αυταρέσκεια αυτοαποκαλείται, καταχρηστικώς, «Ευρωπαϊκή Ένωση» –, επειδή δε, κάποιαν στιγμήν (συντόμως), το εν λόγω σουρρεαλιστικό μόρφωμα των Βρυξελλών θα διαλυθεί εις τα εξ ων συνετέθη (όπως προεξοφλούν άπαντες ανεξαιρέτως οι έγκριτοι και αξιοπρεπείς συντηρητικοί/ρεαλιστές αναλυτές και διανοητές διεθνώς, πλην της ευρω-επιδοτούμενης εθνομηδενιστικής «διανόησης»), διά ταύτα επιβάλλεται όπως επειγόντως η Αθήνα ανακρούσει πρύμναν και πράξει τα δέοντα, μήπως και καταφέρει να περισωθεί ό,τι δύναται ακόμη να περισωθεί εκ της ιστορικής σχέσεως Ελλάδος-Ρωσσίας.<br /> Διότι ο εν λόγω δεσμός έρχεται από πολύ μακριά, επέδειξε δε αξιοθαύμαστη γεωπολιτική αντοχή στο διάβα των αιώνων εις πείσμα των συγκυριακών ιδεολογημάτων (αρκεί να αναλογισθεί κανείς την εγκαθίδρυση αρίστων διμερών σχέσεων το 1960, εν μέσω κλιμακώσεως του Ψυχρού Πολέμου παγκοσμίως και επί Κυβερνήσεως ΕΡΕ εν Ελλάδι – όταν το κλεινόν άστυ γέμισε …τρόλλεϋ εν μια νυκτί – ή την έτι περαιτέρω αναβάθμιση της διμερούς οικονομικής συνεργασίας την περίοδο της στρατιωτικής δικτατορίας παρ’ ημίν).<br /> Και δεν επιτρέπεται να υποστεί ανήκεστο βλάβη ο δεσμός των δύο ιστορικών Εθνών σήμερα εξ αιτίας της ασύγγνωστης στρατηγικής μυωπίας που χαρακτηρίζει τις μετριότητες, υπομετριότητες και ανθυπομετριότητες που κατοικοεδρεύουν επί της οδού Βασιλίσσης Σοφίας – ή του άγχους των να φανούν «βασιλικώτεροι του βασιλέως» (διάβαζε: ΓΑΠ) έναντι …παρακειμένων κτιρίων της Β. Σοφίας! Ήδη ο πολύς κ. Βενιζέλος – αφού «διέπρεψε» ως ο πλέον αποτυχών Υπουργός Εθνικής Αμύνης και, παλαιότερα, ως εχθρός του Ελληνικού Πολιτισμού από τον θώκο του Υπουργού Πολιτισμού – έχει καταγραφεί τώρα ως ο πλέον αποτυχημένος Υπουργός Εξωτερικών από κτίσεως Ελληνικού Κράτους, ανταγωνιζόμενος επαξίως για τον τίτλο αυτό τον θλιβερό (εσαεί υπόλογο επί εσχάτη προδοσία έναντι του Έθνους και της Ιστορίας) Θ. Πάγκαλο.<br /> Από τούδε και εις το εξής, για ό,τι ήθελε συμβεί στις ελληνορωσσικές σχέσεις, η ιστορική ευθύνη θα βαρύνει όχι πια τον «εθνικό μας συνταγματοκτόνο» αλλά τον κατά το Σύνταγμα φέροντα την γενική ευθύνη της Κυβερνήσεως.<br /> <br /> <b><i>Διδάκτωρ Ιστορίας Ανατολικής Ευρώπης (Dr. phil) του Λουδοβικείου-Μαξιμιλιανείου Πανεπιστημίου Μονάχου (Ludwig-Maximilian Universität München), Καθηγητής Υψηλής Στρατηγικής, Ιστορίας και Γεωπολιτικής στις Ελληνικές Σχολές Πολέμου και τ. Συντονιστής Τομέα Γεωστρατηγικών και Αμυντικοπολιτικών Αναλύσεων ΗΠΑ-Ρωσσίας-Ευρασίας του Ινστιτούτου Αμυντικών Αναλύσεων του Υπουργείου Εθνικής Αμύνης.</i></b><br /> <a href="http://www.hellasforce.com/" target="_blank">πηγή</a>

Είναι εχθρός μας η Ρωσία; Άφρων και εθνικώς επικίνδυνη η στάση των Αθηνών

του Ηλία Ηλιόπουλου Σε μία βαρυσήμαντη δήλωση προέβη, μόλις προ ολίγων ημερών, ο κ. Βλαντιμήρ Γιακούνιν (Vladimir Yakunin), Πρόεδρος το...

Διαβάστε την συνέχεια

Δήλωση βόμβα:«Σε ακύρωση των εκλογών του 2016 και στρατιωτικό νόμο», θα οδηγήσει η αποτυχία του Ομπάμα!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://images.huffingtonpost.com/2014-10-12-obama.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="416" src="http://images.huffingtonpost.com/2014-10-12-obama.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <br /> Ο μαύρος συντηρητικός ηγέτης<span style="color: #666666;"> <a hidefocus="true" href="http://www.hellasforce.com/blog/tag/mychal-massie/"><span style="color: #666666;">Mychal Massie</span></a> </span>προειδοποιεί ότι μια πανδημία που προκλήθηκε από την αποτυχία της κυβέρνησης Ομπάμα να ασφαλίσει τα σύνορα, θα μπορούσε να οδηγήσει σε στρατιωτικό νόμο και τη ματαίωση των εκλογών του 2016.<br /> Σε ένα άρθρο του για το WND, ο Massie, πρώην πρόεδρος του Εθνικού Ηγετικού Δικτύου των Μαύρων Συντηρητικών-Έργο 21 και εθνική αυθεντία των μέσων ενημέρωσης, κατηγορεί τον Λευκό Οίκο για ψέματα στον αμερικανικό λαό για την απειλή που θέτει η παράνομη είσοδος αλλοδαπών στα σύνορα με λοιμώδη νοσήματα .<br /> Διαμαρτυρόμενος ότι ο Ομπάμα συνεργάζεται στενά με Δημοκρατικούς όπως ο John Boehner και ο Καρλ Ρόουβ για να «καταστρέψει την Αμερική», ο Massie κατηγορεί τον Πρόεδρο για παροχή «ασφαλούς λιμανιού σε παράνομους μετανάστες που μεταφέρουν ασθένειες», οι οποίοι συμβάλλουν στην αναβίωση των ασθενειών όπως η πολιομυελίτιδα, η φυματίωση και η ιλαρά.<br /> «Κάθε άτομο θα πρέπει να απαιτήσει να αναγκαστεί ο Ομπάμα να απαντήσει, στο γιατί έχει παράσχει ασφαλές λιμάνι για παράνομους αλλοδαπούς που μεταφέρουν ασθένειες, που έχουν ήδη οδηγήσει στην απώλεια της ζωής παιδιών στις ΗΠΑ. Γιατί είναι το Κογκρέσο σιωπηλό; Πού είναι η ανησυχία που έχουν οι Ρεπουμπλικάνοι για την Αμερική;» ρωτά ο Massie.<br /> Ο αρθρογράφος συνεχίζει να αναφέρει ότι τέτοιες κρίσεις θα μπορούσαν να κλιμακωθούν στο σημείο ώστε να απειλήσουν τις εκλογές του 2016.<br /> «Τι θα μπορούσε να είναι πιο οικονομικά καταστροφικό από ότι μια πανδημία της νόσου και στρατιωτικού νόμου για να αποτραπεί μια επιδρομή στις τράπεζες και να επιτραπεί στα ελεγχόμενα από την κυβέρνηση ΜΜΕ η συσκότιση;» γράφει ο Massie.<br /> Εκτός από την απειλή από πιο κοινές ασθένειες, οι εκατοντάδες των παράνομων αλλοδαπών από χώρες που έχουν πληγεί από τον Έμπολα, έχουν πιαστεί να διασχίζουν τα νότια σύνορα τους τελευταίους λίγους μήνες, σύμφωνα με τον εκπρόσωπο του Εθνικού Συμβουλίου Ελέγχου Συνόρων, Chris Cabrera.<br /> Ο πρώην πράκτορας Zach Taylor αποκάλυψε επίσης ότι το CDC συνεργάζεται με τις αρχές περιπόλου συνόρων και το Υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας για να εξαφανιστούν τα πιθανά θύματα Έμπολα που προσπάθησαν να περάσουν τα σύνορα προς τις Ηνωμένες Πολιτείες.<br /> Τα σχόλια του Massie απηχούν εκείνα του υποψήφιου για την προεδρία Μπεν Κάρσον, ο οποίος είπε στο Fox News τον περασμένο μήνα ότι οι εκλογές του 2016 θα μπορούσαν να μπουν σε αναμονή λόγω της «αναρχίας» που σαρώνει τη χώρα, ως αποτέλεσμα των πολιτικών της κυβέρνησης Ομπάμα.<br /> <br /> <a href="http://www.hellasforce.com/" target="_blank">πηγή</a>

Δήλωση βόμβα:«Σε ακύρωση των εκλογών του 2016 και στρατιωτικό νόμο», θα οδηγήσει η αποτυχία του Ομπάμα!

Ο μαύρος συντηρητικός ηγέτης Mychal Massie προειδοποιεί ότι μια πανδημία που προκλήθηκε από την αποτυχία της κυβέρνησης Ομπάμα να ασφα...

Διαβάστε την συνέχεια

Μ. Ανατολή-ΗΠΑ: Θα έχουν χάσει, ακόμα κι αν κερδίσουν το IS…

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgF59hrGA-twFJcxNfn2j3VghTyEnlLYb8jE4Q7fSv9cimFAlZgr2AIVEuigg3qrf_WxrGW_Hz-PIbXU7VznxHE5_aREK4LRLQRpp4Tpo-pLbGm-fGiulXkqjBKf99Lri0yMKB0zbJgtT_w/s1600/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82+%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF621.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="350" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgF59hrGA-twFJcxNfn2j3VghTyEnlLYb8jE4Q7fSv9cimFAlZgr2AIVEuigg3qrf_WxrGW_Hz-PIbXU7VznxHE5_aREK4LRLQRpp4Tpo-pLbGm-fGiulXkqjBKf99Lri0yMKB0zbJgtT_w/s1600/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82+%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF621.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <strong>Καθώς οι αμερικανικές προσπάθειες «απόλυτης καταστροφής» του Ισλαμικού Κράτους επεκτείνονται στην Συρία, ο Γ’ Πόλεμος του Ιράκ εξελίσσεται στον 14ο αμερικανικό πόλεμο στη Μέση Ανατολή. Αυτό σημαίνει πως η Συρία θα γίνει η 14η χώρα, μετά το Ιράν, τη Λιβύη, τον Λίβανο, το Κουβέιτ, το Ιράκ, την Σομαλία, τη Βοσνία, την Σαουδική Αραβία, το Αφγανιστάν, το Σουδάν, το Κόσοβο και την Υεμένη, όπου Αμερικανοί στρατιώτες στάλθηκαν να σκοτώσουν και να σκοτωθούν.</strong><br /> <strong><span style="color: maroon;">Του</span> <span style="color: blue;">Andrew J. Bacevich</span><br /> <span style="color: maroon;">ΠΗΓΗ:</span> <span style="color: blue;">The Washington Post</span><br /> <span style="color: maroon;">ΑΠΟΔΟΣΗ ΚΕΙΜΕΝΟΥ:</span> <span style="color: blue;">Παντελής Καρύκας</span></strong><br /> Τώρα που ξεκινά ο 14ος πόλεμος, το Πεντάγωνο προβλέπει ότι πρόκειται να κρατήσει χρόνια. <strong>Το σίγουρο είναι πως ακόμα και αν οι ΗΠΑ νικήσουν, θα έχουν χάσει.</strong> Απλώς ο πόλεμος κατά του ΙΚ δεσμεύει τις ΗΠΑ, ολοένα και περισσότερο, σε μια διαδικασία προηγούμενων δεκαετιών, η οποία έχει αποδειχθεί <strong>ακριβή και αντιπαραγωγική</strong>.<br /> Στη δεκαετία του 1980, όταν <strong>ο πρόεδρος Κάρτερ ανακοίνωσε πως οι ΗΠΑ δεν θα επιτρέψουν τον έλεγχο του Περσικού από «λάθος δυνάμεις»,</strong> άρχισε η αμερικανική εμπλοκή. Ουσιαστικά οι ΗΠΑ ενεπλάκησαν στην περιοχή προσπαθώντας να διατηρήσουν το status quo που είχαν δημιουργήσει <strong>οι Ευρωπαίοι αποικιοκράτες, μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο</strong>. Αυτό ήταν και το <strong>μοιραίο τους σφάλμα</strong>.<br /> Η βρετανική απόσυρση από τις ανατολικά του Σουέζ περιοχές, σε συνδυασμό με την ιρανική, ισλαμική επανάσταση και τη σοβιετική εισβολή στο Αφγανιστάν, <strong>οδήγησαν τις ΗΠΑ να εμπλακούν σε μια περιοχή, στην οποία μέχρι τότε απέφευγαν να αναλάβουν οποιαδήποτε σοβαρή στρατιωτική δράση</strong>.<br /> <blockquote class="tr_bq" style="text-align: justify;"> <strong><i><span style="color: #666666;">Το πετρέλαιο και όχι η ελευθερία, η δημοκρατία ή τα ανθρώπινα δικαιώματα αποτέλεσαν την πυξίδα των Αμερικάνων, με βασικό ζητούμενο τη σταθερότητα στην περιοχή και η στρατιωτική ισχύς ήταν το μέσο επίτευξής της. Στην πραγματικότητα όμως, οι αμερικανικές προσπάθειες, αντί για σταθερότητα οδήγησαν στο ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα, λόγω των σφαλμάτων αυτών που χάραζαν την αμερικανική πολιτική.</span></i></strong></blockquote>  <span style="text-align: justify;">Στο Βιετνάμ έλεγαν «κάψτε το χωριό για να το σώσετε». Στην ευρύτερη Μέση Ανατολή εφαρμόστηκε το ίδιο, σε ολόκληρες χώρες, οι οποίες οδηγήθηκαν στη διάλυση για να εμφανιστεί κάτι του εξυπηρετούσε καλύτερα τα συμφέροντα των ΗΠΑ. </span><strong style="text-align: justify;">Ήταν η στρατηγική της «αλλαγής καθεστώτος», που προηγείτο της «εθνικής αναδημιουργίας». Δυστυχώς όμως οι ΗΠΑ αποδείχτηκαν πιο ικανές στο να διαλύουν κράτη, παρά στο να τα αναδημιουργούν.</strong><br /> Οι αλλαγές καθεστώτων δημιούργησαν <strong>κενά εξουσίας</strong>. Τρανταχτό παράδειγμα, αυτού, αποτελεί το Ιράκ, αλλά και η μετά τον Καντάφι Λιβύη, με το Αφγανιστάν, πιθανότατα, να ακολουθεί σύντομα. <strong>Στη θέση κυβερνήσεων που κρίνονταν εχθρικές, οι ΗΠΑ βρέθηκαν να έχουν κυβερνήσεις απολύτως αναποτελεσματικές,</strong> οι οποίες λειτουργούσαν με όλες τις παθολογίες του παρελθόντος.<br /> Φυτεύοντας λοιπόν τον σπόρο της αστάθειας, οι ΗΠΑ, <strong>χρησιμοποίησαν άμεσα τους φανατικούς εξτρεμιστές ισλαμιστές, οι οποίοι είχαν εξαρχής ως στόχο, την αλλαγή του status quo που οι ΗΠΑ προσπαθούσαν να διατηρήσουν,</strong> αντικαθιστώντας κυβερνήσεις που δεν τους ήταν αρεστές.<br /> <strong>Η αποτυχία των αμερικανικών επεμβάσεων είναι εμφανής σε κάθε επίπεδο.</strong> Αν, για παράδειγμα, το Ιράκ είχε αξιόμαχο στρατό, οι ισλαμιστές θα είχαν συντριβεί άμεσα. Ο ιρακινός Στρατός όμως που οι ΗΠΑ δημιούργησαν, <strong>δεν μπορούσε να πολεμήσει,</strong> όπως και η ιρακινή κυβέρνηση που εγκατέστησαν <strong>δεν μπορούσε να κυβερνήσει</strong>.<br /> Ο πρόεδρος Ομπάμα<strong> δεν φαίνεται να έχει κατανοήσει τη μακρά διαδικασία στρατιωτικών ενεργειών που παρήγαγαν τη σημερινή κατάσταση</strong>. Τώρα αντιμετωπίζει ένα <strong>δίλημμα</strong>. Αν δεν πολεμήσει κατά του ΙΚ είναι <strong>σα να επιτρέπει στο χαλιφάτο να εκμεταλλευτεί την αποσταθεροποίηση</strong> που οι ΗΠΑ ενίσχυσαν. Από την άλλη, αν επιτρέψει να συνδυαστεί ο πόλεμος κατά του ΙΚ με αυτόν στην Συρία, απλώς θα επιτείνει <strong>την αγωνία της χώρας αυτής,</strong> χωρίς να είναι σε θέση να προβλέψει τις συνέπειες.<br /> <br /> Ακόμα και αν οι αμερικανικές και συμμαχικές δυνάμεις τρέψουν σε φυγή τους ισλαμιστές, <strong>τα αποτελέσματα για του Σύρους δεν θα είναι ευχάριστα, </strong>ούτε η περιφερειακή σταθερότητα θα επιτευχθεί. <strong>Ένα νέο ισλαμικό κράτος περιμένει στη γωνία</strong> να ξεπηδήσει, με την πρώτη ευκαιρία.<br /> <div style="text-align: center;"> <blockquote class="tr_bq" style="text-align: justify;"> <strong><i><span style="color: #666666;">Το στοίχημα του Ομπάμα, το ίδιο στοίχημα που έβαλαν όλοι οι προκάτοχοί του από τον Κάρτερ και μετά, είναι πως η στρατιωτική ισχύς των ΗΠΑ θα δώσει διέξοδο στο υπάρχον αδιέξοδο. Σφάλει, όπως έσφαλαν και οι προκάτοχοί του.</span></i></strong></blockquote> </div> Ο Ομπάμα τουλάχιστον έμαθε, ότι <strong>το να εισβάλεις και να καταλαμβάνεις</strong> χώρες της περιοχής <strong>δεν έχει νόημα</strong>. Αυτό όμως που θα κληροδοτήσει στον διάδοχό του είναι πως <strong>οι επιθέσεις με drones και η εμπλοκή ανδρών των ειδικών δυνάμεων δεν επιλύουν το πρόβλημα</strong>.<br /> Έτσι, ακόμα και αν νικηθεί το ΙΚ, <strong>η νίκη απλώς θα παρατείνει έναν πόλεμο που κρατά δεκαετίες τώρα</strong>. Όταν ο 14ος πόλεμος τελειώσει, <strong>ο 15ος θα είναι στα σπάργανα,</strong> ίσως στην Ιορδανία, τη Λιβύη, την Σομαλία ή την Υεμένη. Αν και οι ΗΠΑ επιμένουν πως θα καταφέρουν να επιτύχουν την ειρήνευση της περιοχής, <strong>η στρατιωτική τους ισχύς δεν αποτελεί, αποδεδειγμένα, την ορθή απάντηση</strong>. Απλώς οι αμερικανικές δυνάμεις εμπλέκονται σε έναν <strong>φαύλο κύκλο</strong>.<br /> <!-- /metas --> <br /> <div style="text-align: right;"> <blockquote class="tr_bq" style="text-align: justify;"> <strong><i><span style="color: #666666;">Με τα αμερικανικά ενεργειακά αποθέματα να είναι πλέον διαθέσιμα, οι ΗΠΑ απλώς δεν χρειάζονται πλέον τον Περσικό κόλπο. Όσο όμως η ελίτ της Ουάσιγκτον δεν το αντιλαμβάνεται αυτό, όσο κι αν διαρκέσει, ο αμερικανικός πόλεμος στην ευρύτερη Μέση Ανατολή θα τελειώσει χωρίς νίκη. Μόνο τότε οι ΗΠΑ θα ανακαλύψουν πως ήταν και περιττός.</span></i></strong></blockquote> <div style="text-align: left;"> <a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a></div> </div>

Μ. Ανατολή-ΗΠΑ: Θα έχουν χάσει, ακόμα κι αν κερδίσουν το IS…

Καθώς οι αμερικανικές προσπάθειες «απόλυτης καταστροφής» του Ισλαμικού Κράτους επεκτείνονται στην Συρία, ο Γ’ Πόλεμος του Ιράκ εξελίσσετα...

Διαβάστε την συνέχεια

Der Spiegel: Κόλαφος, με νέες καταγγελίες κατά της Τουρκίας

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://i2.wp.com/www.haniotika-nea.gr/media/2014/10/kompani.jpg?w=700" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="http://i2.wp.com/www.haniotika-nea.gr/media/2014/10/kompani.jpg?w=700" width="640" /></a></div> <strong><br /></strong> <strong>Κατά τη διάρκεια επίσκεψής του στο Γκαζιάντεπε, ο Τούρκος πρόεδρος Ερντογάν είπε πως για την Τουρκία το ΡΚΚ και το Ισλαμικό Κράτος είναι το ίδιο και το αυτό. Η δήλωση αυτή λέει πολλά για την οπτική του Ερντογάν, επί των εξελίξεων στη Μέση Ανατολή. Για τους Τούρκους ο βασικός εχθρός είναι το ΡΚΚ.</strong><br /> <strong><span style="color: maroon;">ΠΗΓΗ:</span> <span style="color: blue;">DER SPIEGEL</span><br /> <span style="color: maroon;">ΑΠΟΔΟΣΗ ΚΕΙΜΕΝΟΥ:</span> <span style="color: blue;">Παντελής Καρύκας </span></strong><br /> Οι Κούρδοι της Συρίας, εκμεταλλευόμενοι, επίσης, τον πόλεμο στην Συρία, δημιούργησαν ένα εν δυνάμει κράτος, στην Συρία, στο οποίο περιλαμβάνεται και η περιοχή του Κομπάνι, με τελικό στόχο την δημιουργία μιας αυτόνομης περιοχής. <strong>Αυτό ακριβώς το σενάριο θέλουν να αποφύγουν οι Τούρκοι. </strong><br /> Τα τελευταία τρία χρόνια <strong>οι Τούρκοι υποστηρίζουν αδιαλείπτως όλες τις ομάδες ενόπλων που μάχονται κατά του Άσαντ στην Συρία</strong>. Με τον τρόπο αυτό η Άγκυρα ελπίζει και τον Άσαντ να ανατρέψει και τους Κούρδους να κρατήσει υπό έλεγχο. Πολλοί αναλυτές υποστήριζαν, ότι ο Ερντογάν θα στήριζε τους Κούρδους στο Κομπάνι, καθώς χρειάζεται τις κουρδικές ψήφους στις επικείμενες βουλευτικές εκλογές. Ωστόσο, <strong>ο Ερντογάν πράττει το απολύτως αντίθετο</strong>. Χρησιμοποιεί τις εξελίξεις στο Κομπάνι <strong>για να εκβιάσει τους Κούρδους και τον υπόλοιπο κόσμο</strong>.<br /> Ο Ερντογάν είπε πως θα βοηθήσει τους Κούρδους στο Κομπάνι <strong>μόνο αν αυτοί ταχθούν κατά του Άσαντ</strong>,<strong> διαλύσουν την τοπική τους κυβέρνηση και επιτρέψουν στις τουρκικές δυνάμεις να περάσουν στις περιοχές τους</strong> και δημιουργήσουν σε αυτές ζώνες ασφαλείας. Οι Κούρδοι όμως θεωρούν πως κάτι τέτοιο, απλώς αποτελεί <strong>προοίμιο τουρκικής εισβολής</strong> στις περιοχές τους.<br /> <br /> Ο Σαλίχ Μουσλίμ, ηγέτης των Κούρδων της Συρίας είπε πως η Τουρκία είχε υποσχεθεί να βοηθήσει, αλλά δεν κάνει τίποτα. «<strong>Το ΙΚ είναι εχθρός όλης της ανθρωπότητας, αλλά η τουρκική ηγεσία δεν φαίνεται να το συναισθάνεται</strong>», είπε. Ο Ερντογάν απαιτεί συνεχώς από τη Δύση και ιδίως από τις ΗΠΑ την εφαρμογή ζώνης απαγόρευσης πτήσεων, με στόχο την καταστροφή της συριακής Αεροπορίας. <strong>Για ορισμένους αναλυτές στόχος του Ερντογάν είναι να εμπλέξει τις ΗΠΑ σε πραγματικό πόλεμο στην Συρία κατά του Άσαντ,</strong> στρέφοντας προς τα εκεί την προσοχή των ΗΠΑ, αντί κατά του ΙΚ.<br /> Για να επιτύχει δε τον σκοπό του <strong>ο Ερντογάν είναι έτοιμος να επιτρέψει την σφαγή των Κούρδων το Κομπάνι</strong>. «Δεν συμβαίνει καμία τραγωδία στο Κομπάνι, όπως φωνάζουν οι τρομοκράτες του ΡΚΚ. Εκεί γίνεται πόλεμος μεταξύ δύο τρομοκρατικών οργανώσεων», είπε ο Τούρκος αντιπρόεδρος Αγκτογκάν. <strong>Φαίνεται πως η Άγκυρα στοιχηματίζει πως η μάχη στο Κομπάνι θα εξασθενήσει τους Κούρδους σε τέτοιο βαθμό, ώστε στο τέλος δεν θα έχουν άλλη επιλογή από το να υποταχθούν στις απαιτήσεις της. </strong><br /> Πρόκειται για ένα <strong>επικίνδυνο παιχνίδι,</strong> όπως φαίνεται και από τις διαδηλώσεις που συγκλονίζουν την Τουρκία. Μια σφαγή όμως στο Κομπάνι θα επιφέρει το τέλος και της ειρηνευτικής διαδικασίας με το ΡΚΚ εντός της Τουρκίας. Την ίδια ώρα ο Χαλίλ Καραβελί, επικεφαλής του <strong>Ινστιτούτου Κεντρικής Ασίας και Καυκάσου</strong> κάνει λόγο για την <strong>επικείμενη «πακιστανοποίηση» της Τουρκίας</strong>. Ένας αριθμός μαχητών του ΙΚ είναι τουρκικής καταγωγής και <strong>κάποια στιγμή θα στραφούν κατά του τουρκικού κράτους,</strong> με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.<br /> <br /> <strong>Η Άγκυρα όμως εξακολουθεί να μη θεωρεί σοβαρή απειλή το ΙΚ, παρά τις σχετικές προειδοποιήσεις ακόμα και της ΜΙΤ</strong> και να συλλαμβάνει Κούρδους που ξέφυγαν από το Κομπάνι. Περίπου 200 Κούρδοι (158 άνδρες, 33 γυναίκες και 9 παιδιά) συνελήφθησαν από τη ΜΙΤ, μόλις πάτησαν στο τουρκικό έδαφος και ακόμα κρατούνται, παράνομα, σε ένα σχολείο, <strong>κατηγορούμενοι ως τρομοκράτες που σχετίζονται με το ΡΚΚ</strong>.<br /> Οι Τούρκοι, την ίδια ώρα <strong>εμποδίζουν τόσο Κούρδους εθελοντές που επιθυμούν να πολεμήσουν υπέρ των ομοεθνών τους</strong> στο Κομπάνι, όσο και Σύρους μαχητές της αντιπολίτευσης. «Είμαστε έτοιμοι να πάμε να πολεμήσουμε, αλλά οι Τούρκοι δεν μας το επιτρέπουν», δήλωσε Σύριος διοικητής. <strong>Το ίδιο συμβαίνει με τους Πεσμεργκά του ιρακινού Κουρδιστάν, οι οποίοι προθυμοποιήθηκαν να ενισχύσουν τους Κούρδους της Συρίας, αλλά δεν μπορούν να ενεργήσουν χωρίς η Άγκυρα να ανάψει το πράσινο φως.</strong> Η Άγκυρα όμως δεν το ανάβει.<br /> <div style="text-align: center;"> <blockquote class="tr_bq" style="text-align: justify;"> <strong><i><span style="color: #666666;">Παράλληλα το ΙΚ συνεχίζει να κινείται ελεύθερα εντός της Τουρκίας. Στις 4 Οκτωβρίου ένα αεροσκάφος της μικρής τουρκικής αεροπορικής εταιρείας «Πήγασος», προσγειώθηκε στο Χατάι. Από αυτό εξήλθαν 9 Ουζμπέκοι και Σαουδάραβες ισλαμιστές. Ουδείς τους σταμάτησε, ουδείς τους έλεγξε. Ανενόχλητοι βγήκαν από το αεροδρόμιο και χάθηκαν. Στην περιοχή του Κομπάνι, επίσης, οι Κούρδοι συνέλαβαν Βέλγους και Γάλλους, μουσουλμάνους υπηκόους, που μέσω Τουρκίας, επιχειρούσαν να περάσουν στην Συρία. Μετά τη σύλληψή τους είπαν πως πήγαν στην Τουρκία και μέσω Κωνσταντινούπολης έφτασαν στην Ούφρα (Έδεσσα), χωρίς κανείς να τους ενοχλήσει. </span></i></strong></blockquote> </div> <!-- /metas --> <br /> <strong>Στις αρχές Σεπτεμβρίου ανακαλύφθηκε αποθήκη πυρομαχικών του ΙΚ στο Ιράκ. Τα πυρομαχικά που βρέθηκαν εκεί ήταν όλα κατασκευασμένα από την τουρκική κρατική εταιρεία κατασκευής πυρομαχικών ΜΚΕ.</strong> Σε άλλη περίπτωση στέλεχος της τουρκικής <strong>«ανθρωπιστικής»</strong> οργάνωσης <strong>ΙΗΗ,</strong> η οποία είχε οργανώσει και το ταξίδι προς τη Γάζα, το 2010, σκοτώθηκε στην Συρία, στα τέλη Σεπτεμβρίου, από αμερικανική επιδρομή, κατά του Μετώπου αλ Νούσρα. <strong>Προφανώς ο Τούρκος «ανθρωπιστής» δεν βρέθηκε τυχαία εκεί. </strong><br /> <a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Der Spiegel: Κόλαφος, με νέες καταγγελίες κατά της Τουρκίας

Κατά τη διάρκεια επίσκεψής του στο Γκαζιάντεπε, ο Τούρκος πρόεδρος Ερντογάν είπε πως για την Τουρκία το ΡΚΚ και το Ισλαμικό Κράτος είναι ...

Διαβάστε την συνέχεια

Γιατί είναι αναπόφευκτη η σύγκρουση Δύσης - Ισλάμ

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhTNW9tAT_uDkxz42UjySbrjz3U6FYURgt1671UU585gBSNbsAjcAI9pN8aLUbd1iaNIk7bObby26cUZNXQimfeO6tZ0B8K9QFRja_GJOY0D-DEMcRL6RJqUDVTt5SsuKOoev_dTQp579bC/s1600/giati-einai-anapofefkth-h-sygkroysh-dyshs-islam.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="340" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhTNW9tAT_uDkxz42UjySbrjz3U6FYURgt1671UU585gBSNbsAjcAI9pN8aLUbd1iaNIk7bObby26cUZNXQimfeO6tZ0B8K9QFRja_GJOY0D-DEMcRL6RJqUDVTt5SsuKOoev_dTQp579bC/s1600/giati-einai-anapofefkth-h-sygkroysh-dyshs-islam.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <br /> Δεν θα ξεχάσω εύκολα τη συζήτηση που είχα πριν από μία δεκαετία με τον αείμνηστο Πολωνό ιστορικό, πολιτικό και ευρωβουλευτή <strong>Μπρόνισλαφ Γκέρεμεκ,</strong> που σκοτώθηκε σε αυτοκινητικό δυστύχημα. Συγγραφέας το 1980 του βιβλίου «Άθλιοι και Κακοποιοί» (εκδ. Grasset, Γαλλία), ο Πολωνός διανοούμενος πίστευε ότι μία μόνιμη αιτία πολέμου στον πλανήτη μας θα είναι οι διαφορετικές αντιλήψεις που έχουν οι άνθρωποι για την ειρήνη!<br /> Πίστευε, επίσης, ότι ο δυτικός νεωτερικός κόσμος, χάρη στην εντυπωσιακή υλική ανάπτυξή του, έχει απομακρυνθεί από τις βασικές αιτίες που προκαλούν βία στις υποανάπτυκτες κοινωνίες -που είναι ο φανατισμός, η τιμή και η εκδίκηση. «Η κατάσταση αυτή», μας έλεγε ο Πολωνός ιστορικός και ευρωβουλευτής, «απομακρύνει από τις ανεπτυγμένες κοινωνίες την αίσθηση του θανάτου, με αποτέλεσμα οι τελευταίες να ατονούν μπροστά σε σοβαρούς κινδύνους και να μην είναι έτοιμες να προστατεύσουν τη ζωή τους. Αυτή είναι μία μορφή δειλίας που θα αποθρασύνει σε βάθος χρόνου τους εχθρούς της Δύσης και των ανοικτών κοινωνιών γενικά...».<br /> Μελετητής των ολοκληρωτικών ιδεολογιών, ο Μπ. Γκέμερεκ πίστευε στον αρνητικό ρόλο που παίζουν οι λέξεις όταν χρησιμοποιούνται από ολοκληρωτικές ιδεολογίες και πώς, μέσα από αυτές, αδίστακτοι δημαγωγοί και συμπλεγματικοί πολιτικοί εξαπατούσαν λαούς. «Υπάρχει πιο κραυγαλέα απάτη από το να αυτοχαρακτηρίζονται λαϊκές δημοκρατίες καθεστώτα που μόνον δημοκρατικά δεν ήσαν;», τόνιζε ο Πολωνός διανοούμενος.<br /> Στη δύναμη των λέξεων και στον ρόλο τους πιστεύει και ο Γάλλος στρατηγός <strong>Αλέξανδρος Λαλάν-Μπερτράν</strong>, πρώην επικεφαλής των ενδιάμεσων δυνάμεων του ΟΗΕ στον Λίβανο και σήμερα στέλεχος στο Γαλλικό Ινστιτούτο Ανωτάτων Μελετών Εθνικής Άμυνας. Μιλώντας σε εκδήλωση του Ινστιτούτου, επεσήμανε ότι οι λέξεις αποτελούν σοβαρό όπλο παραπλάνησης, μέσω δε αυτών επιχειρείται -ερήμην της πραγματικότητας– η ιδεολογικοποίηση της πραγματικότητας, η οποία, ανεξαρτήτως του χρώματός της, συνιστά μία πολύ σοβαρή, αν όχι θανάσιμη, ασθένεια του πνεύματος.<br /> «Αν θέλουμε να είμαστε αποτελεσματικοί σε μια αντιπαράθεση, προέχει η υιοθέτηση της αρχής της πραγματικότητας, η οποία μας λέει ότι, ασχέτως αν μας αρέσει ή όχι, τα πράγματα είναι αυτά που είναι. Όσο πιο κοντά είμαστε στην αντίληψη αυτή, τόσο λιγότερες πιθανότητες έχουμε να κάνουμε σοβαρά λάθη», είπε ο Γάλλος στρατηγός. Για να επισημάνει στη συνέχεια ότι ένας άτυπος τρίτος παγκόσμιος πόλεμος βρίσκεται ήδη στα σκαριά.<br /> «Ένας πόλεμος που θα έχει διάρκεια, διότι <strong>το ακραίο Ισλάμ θα εκμεταλλεύεται την κατάσταση παράνοιας</strong> που επικρατεί στον μουσουλμανικό κόσμο και θα επιχειρεί συνεχώς να αποκτά εξουσίες, ώστε κάποια στιγμή να χρησιμοποιήσει κατά της Δύσης τόσο τα οπλοστάσια συμβατικών όπλων, όσο και αυτά της μαζικής καταστροφής που θα έχει στη διάθεσή του. Συνεπώς, η σύγκρουση Δύσης - Ισλάμ είναι αναπόφευκτη και απομένει να δει κανείς τι θα προκύψει. Με βάση τα σημερινά δεδομένα, η Δύση θα έχει στο πλευρό της την Ιαπωνία και την Ινδία, πιθανότατα δε και τη Ρωσία - η οποία, όμως, απομακρυνόμενη σήμερα από τις δυτικές δυνάμεις, προφανώς επιδιώκει να ισχυροποιηθεί γεωπολιτικά για να μην είναι ένας φτωχός συγγενής στην περίπτωση της σύγκρουσης με το Ισλάμ.<br /> Όσο για την Κίνα, η πιθανότερη εκδοχή είναι να βρεθεί στο πλευρό του ισλαμικού κόσμου, κυρίως από αντίθεση προς την Ιαπωνία και την Ινδία. Σε αυτήν τη νέα γεωπολιτική συγκυρία, το Ινστιτούτο εκτιμά ότι τρεις χώρες που θα παίξουν <strong>καθοριστικό ρόλο</strong> στην αντιπαράθεση Δύσης - Ισλάμ είναι το Ισραήλ, ως εργαστήριο, η Αίγυπτος, το Ιράν και η Τουρκία - με την τελευταία να παίζει τα χρόνια που έρχονται πολύ σημαντικό ρόλο για τη μερική ισλαμοποίηση των Βαλκανίων, αφενός, και ως ενεργειακός κόμβος, αφετέρου», τόνισε ο Γάλλος στρατηγός.<br /> «Δεν πρέπει να διαφεύγει της προσοχής μας ότι η Τουρκία δεν είναι μόνον 80 εκατομμύρια Τούρκοι εντός της χώρας. Υπάρχουν άλλα 150 εκατομμύρια τουρκόφωνοι πληθυσμοί, τους οποίους η σημερινή ισλαμική εξουσία θα επιδιώξει να θέσει υπό τον έλεγχό της. Το σημερινό δίδυμο εξουσίας στην Τουρκία μπορεί να έχει απέναντί του τον κεμαλισμό ως αντίπαλον δέος, όμως πολύ αμφιβάλλουμε αν έχει εγκαταλείψει την <strong>αντίληψη του παντουρκισμού,</strong> πιθανότατα δε και αυτήν του Μεγάλου Χαλιφάτου», τονίζει ένας ερευνητής του Γαλλικού Ινστιτούτου Ανώτατων Μελετών Εθνικής Άμυνας.<br /> Έτσι, σε διάφορα σενάρια που εκπονούν μελετητές-αναλυτές του Ινστιτούτου ως προς την Ευρώπη, η Τουρκία έχει την πρώτη θέση όχι πλέον ως πιθανός εταίρος της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, αλλά ως δυνητικός της αντίπαλος, με διφορούμενους κάθε φορά ρόλους. Γι' αυτό, σήμερα η Ε.Ε. παρακολουθεί και αναλύει προσεκτικά τις ρωσοτουρκικές σχέσεις, με δεδομένη την επιρροή που θέλει να έχει η Τουρκία στους μουσουλμάνους της Κριμαίας, της Σιβηρίας και του Βόλγα.<br /> <h3> Τζιχάντ και ιδεολογία</h3> Στο παρελθόν, όταν ο κόσμος ήταν διπολικός με κυρίαρχες δυνάμεις τις ΗΠΑ και τη Σοβιετική Ένωση, η ιδεολογική αντιπαράθεση ήταν αυτή της αντιπαραβολής δύο πολιτικών οικονομικών συστημάτων -του κομμουνισμού και της φιλελεύθερης κοινοβουλευτικής δημοκρατίας– με στόχο τη διαχείριση της κοινωνίας. Ο κομμουνισμός πίστευε ότι το κράτος-κόμμα, ως δήθεν εκπρόσωπος του προλεταριάτου, μπορούσε να διαχειριστεί καλύτερα την οικονομία και την κοινωνία, ενώ στην άλλη όχθη κυρίαρχο ήταν το μοντέλο της λιγότερης ή περισσότερης κοινωνικής οικονομίας της αγοράς, υπό συνθήκες εναλλαγής κομμάτων στην εξουσία. Τελικά, στην αντιπαράθεση αυτή -η οποία για πολλά χρόνια στηριζόταν στην αποκαλούμενη, λόγω πυρηνικών όπλων, <strong>ισορροπία του τρόμου</strong>– νικήτρια βγήκε η κοινοβουλευτική δημοκρατία και η συναφής με αυτήν οικονομία της αγοράς.<br /> Έτσι, η τελευταία, με εξαίρεση δύο-τρεις περιπτώσεις, όπως για παράδειγμα της Κούβας και της Βορείου Κορέας, εφαρμόζεται παντού και αποτελεί πλανητικό οικονομικό σύστημα. Παράλληλα, μέσω του συστήματος αυτού, τα τριάντα τελευταία χρόνια επεκτάθηκε και το φαινόμενο της παγκοσμιοποίησης, με αποτέλεσμα, κατά την Παγκόσμια Τράπεζα, 900 εκατομμύρια άνθρωποι να βγουν από την παγίδα της φτώχειας, ιδιαίτερα σε χώρες όπως η Κίνα, η Ινδία, η Νότιος Αφρική, η Βραζιλία και το Βιετνάμ.<br /> Από την άλλη πλευρά, όμως, η παγκοσμιοποίηση –η οποία έχει πλέον έντονες χρηματοοικονομικές διαστάσεις– δημιούργησε ένα <strong>πρωτόγνωρο φαινόμενο,</strong> που κάποιοι οικονομολόγοι, όπως ο Ρ. Μούσσα, σύμβουλος στρατηγικής της Deutsche Bank στην Ιαπωνία, αποκαλούν <strong>«συλλογική αυταπάτη».</strong><br /> Κατά τον Μούσσα, για μία οκταετία (1997-2004) η παγκόσμια οικονομία στηρίχθηκε στη χρηματιστηριακή και γενικότερα στη χρηματοοικονομική παραγωγή πλούτου, φαινόμενο που δεν απαιτεί ούτε προσπάθεια ούτε εργασία.<br /> Εκατομμύρια άνθρωποι στον πλανήτη πίστεψαν ότι τα χρηματιστήρια και τα προϊόντα τους ήταν σπηλιές του Αλή Μπαμπά στις οποίες αρκούσε να μπει κανείς για να γίνει πλούσιος. Το ίδιο, όμως, πίστεψαν και πολλές κρατικές εξουσίες, οι οποίες άρχισαν να δανείζονται το εικονικό χρήμα που προέκυπτε από τις τραπεζικές μοχλεύσεις.<br /> Έτσι, από τη μια πλευρά προέκυψαν κράτη πρόνοιας φούσκα και, από την άλλη, εκατομμύρια <strong>υπερδανεισμένοι πολίτες,</strong> που θεωρούσαν ότι το μοχλευμένο χρήμα ήταν εισόδημά τους! Όταν λοιπόν έσκασε στις ΗΠΑ η φούσκα των ακινήτων και των υψηλού κινδύνου ενυπόθηκων δανείων, δημιουργήθηκε μία πρωτόγνωρη κρίση, η οποία από μόνη της παράγει κραυγαλέες ανισότητες. Αυτές που προκαλούνται από τις πολιτικές λιτότητας τις οποίες πρέπει να εφαρμόζουν οι υπερχρεωμένες χώρες προκειμένου να αποφύγουν την άτακτη χρεοκοπία. Δυστυχώς δε, σε πολλές χώρες, για μία μακρά περίοδο το επιχειρείν και η ατομική δημιουργία ήσαν <strong>αντικείμενο χλευασμού,</strong> με αποτέλεσμα αυτοί που μπορούν να παράγουν πραγματικό πλούτο στην πραγματική οικονομία, δηλαδή οι επιχειρηματίες, σήμερα να είναι διστακτικοί και καχύποπτοι όταν τους προτείνεται να αναλάβουν κινδύνους.<br /> Οι νοοτροπίες αυτές είναι βαθύτατα ριζωμένες και στον μουσουλμανικό κόσμο, όπου το ιδεολογικό κοκτέιλ θρησκευτικού ισλαμισμού και πρωτόγονου μαρξισμού οδηγεί σε <strong>πλήρη παραγωγική παράλυση</strong> κοινωνίες που περιμένουν τα πάντα από τον Αλλάχ, τον Μωάμεθ και τον Σουλεϊμάν τον Μεγαλοπρεπή. Όμως, στο μεταξύ, και όσο διαρκεί η αναμονή της θείας χάριτος, έρχονται ο τζιχαντιστές - οι οποίοι, με όπλο την καλλιέργεια της ιδεολογίας της αρπαγής του πλούτου των «απίστων» και τη βιολογική τους εξαφάνιση, αφιονίζουν αγράμματους και μοιρολάτρες νέους, τους οποίους στη συνέχεια στέλνουν στον θάνατο.<br /> Όσοι παρακολουθούν τις διάφορες διαδικτυακές ανακοινώσεις των τζιχαντιστών θα έχουν διαπιστώσει ότι η Δύση παρουσιάζεται ως μία <strong>τεράστια υπόθεση λαφυραγωγίας.</strong> Κατά κανόνα, στη διαδικτυακή «φιλολογία» τους, οι τζιχαντιστές, επειδή γνωρίζουν ότι απευθύνονται σε νέους χωρίς καμία απολύτως θρησκευτική και ιστορική γνώση, αναφέρονται συνεχώς στην Oumma, δηλαδή στην παγκόσμια ισλαμική κοινότητα χωρίς να τη διαχωρίζουν στις επιμέρους θρησκευτικές της κατηγορίες (σουνίτες, σιίτες) - οι οποίες, ωστόσο, δεν παύουν να αλληλοσφάζονται.<br /> Εντυπωσιακή είναι επίσης η διαδικτυακή ισλαμική προπαγάνδα και στο επίπεδο των νέων μουσουλμάνων που κατοικούν σε δυτικές χώρες και έχουν την εθνικότητα των χωρών διαμονής τους. Από τις υπηρεσίες ασφαλείας της Γαλλίας, του Βελγίου και του Ηνωμένου Βασιλείου εκτιμάται ότι μέχρι στιγμής έχουν στρατολογηθεί από τις χώρες αυτές <strong>περισσότεροι από 3.000 τζιχαντιστές,</strong> αρκετοί από τους οποίους είναι και πτυχιούχοι ανώτατων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων.<br /> Ωστόσο, στις δυτικές χώρες οι τζιχαντιστές δεν στρατολογούν μόνον «μαχητές» κατά των «απίστων». Εντάσσουν νέους μουσουλμάνους σε δίκτυα τρομοκρατίας, καθώς και σε οργανώσεις του οικονομικού εγκλήματος. Κύριο ιδεολογικό υπόβαθρο αυτών των στρατολογήσεων είναι η αντίληψη ότι «μπροστά στην πίστη, η ζωή έχει μικρή αξία», σε σύγκριση με τους αξιακούς κώδικες του δυτικού κόσμου, ο οποίος απαρτίζεται από τους «άπιστους» που «λεηλάτησαν» και εξευτέλισαν τις μεγάλες αρχές του Ισλάμ. Έτσι, <strong>οι «πιστοί» πρέπει να εκδικηθούν τους εχθρούς εξοντώνοντάς τους.</strong> Στο πλαίσιο δε αυτό, όλα επιτρέπονται – αρκεί να επιτυγχάνεται ο στόχος, που είναι η καταστροφή της Δύσης.<br /> Σύμμαχος του Ισλάμ στην τακτική του για εσωτερική υπονόμευση των δυτικών κοινωνιών είναι η φθίνουσα δημογραφία στις ανεπτυγμένες χώρες, η σχετικά υψηλή ανεργία, ιδιαίτερα των νέων, και η μετανάστευση.<br /> Τέλος, ένας άλλος σοβαρός κίνδυνος για τον κόσμο μας είναι αυτή η ίδια η πορεία των αναπτυσσόμενων χωρών προς την ευημερία – πορεία που εγκυμονεί συγκρούσεις. Πρόκειται για το φαινόμενο της «ευημερίας του κακού», το οποίο αναλύει πολύ εντυπωσιακά στο ομώνυμο βιβλίο του ο Γάλλος συγγραφέας <strong>Ντανιέλ Κοέν,</strong> που έχει μεταφράσει στα ελληνικά ο καθηγητής Οικονομίας και πρώην υπουργός Τάσος Γιαννίτσης.<br /> Πολύ συνοπτικά, στο βιβλίο αυτό ο συγγραφέας τονίζει –όχι χωρίς επιχειρήματα– ότι ο δρόμος προς την ανάπτυξη και την ευμάρεια χωρών όπως η Κίνα και η Ινδία εμπεριέχει τους ίδιους γεωπολιτικούς κινδύνους που αναδύθηκαν όταν στη Δύση κάλπαζαν ο αποκαλούμενος βιομηχανικός πολιτισμός και οι συναφείς με αυτόν νέες πηγές παραγωγής πλούτου. Δημιουργήθηκε τότε μία νέα τάξη πραγμάτων στον διεθνή καταμερισμό της εργασίας, η οποία εμπεριείχε και τους συγκρουσιακούς κινδύνους που ενυπάρχουν σε κάθε φάση ριζικού ανασχηματισμού των όρων της παραγωγής.<br /> Μπορεί, λοιπόν, η ίδια ιστορία να επαναληφθεί; Μία δυνητική απάντηση θα ήταν: γιατί όχι;<br /> <b>Αθανάσιος Χ. Παπανδρόπουλος</b><br /> <br /> <a href="http://www.euro2day.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Γιατί είναι αναπόφευκτη η σύγκρουση Δύσης - Ισλάμ

Δεν θα ξεχάσω εύκολα τη συζήτηση που είχα πριν από μία δεκαετία με τον αείμνηστο Πολωνό ιστορικό, πολιτικό και ευρωβουλευτή Μπρόνισλαφ Γ...

Διαβάστε την συνέχεια

Stratfor: Νέα δεδομένα στα καυτά μέτωπα του πλανήτη

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://nationalpride.files.wordpress.com/2013/05/stratfor-logo.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="328" src="http://nationalpride.files.wordpress.com/2013/05/stratfor-logo.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Η μάχη των ΗΠΑ κατά του ISIS και γιατί η καταστροφή των τζιχαντιστών δεν δείχνει επιτεύξιμος στόχος. Πώς διαμορφώνεται η σκακιέρα στη Μέση Ανατολή. Το «πλεονέκτημα» που αποκτά η Ρωσία στο ουκρανικό ζήτημα. Ποια είναι τα «αγκάθια» σε Γαλλία - Γερμανία. <br /> <br /> Οι τελευταίοι τρεις μήνες του 2014 στήνουν το σκηνικό για μια νέα χρονιά, γεμάτη γεγονότα, σχολιάζει το Stratfor στις προβλέψεις του για το δ' τρίμηνο. Όπως επισημαίνει, πολλά από τα θέματα που είχαν εντοπιστεί <a href="http://www.euro2day.gr/specials/folders/article-folder/1171107/stratfor-ta-geopolitika-stoihhmata-toy-2014.html" target="_blank"><span style="color: #666666;">στις ετήσιες προβλέψεις</span></a> βρίσκονται πλέον σε πλήρη εξέλιξη.<br /> Το πρώτο αφορά τις προσπάθειες της <strong>Ρωσίας</strong> να εξουδετερώσει την <strong>Ουκρανία</strong>. Το 2014 δεν ήταν εύκολη χρονιά για τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν, όμως, καθώς πλησιάζει ο χειμώνας, η Ρωσία αποκτά πολύ ισχυρότερη θέση στο ζήτημα. Εφόσον δεν έχουν βρει πού αλλού να στραφούν για να εξασφαλιστούν ενεργειακά για τον χειμώνα, οι ευρωπαϊκές χώρες, που έδωσαν στο Κίεβο το θάρρος να αντισταθεί στη Ρωσία, τώρα πιέζουν την ουκρανική ηγεσία να υποκύψει στις απαιτήσεις της Ρωσίας προκειμένου να διασφαλίσουν τη δική τους ενεργειακή ασφάλεια.<br /> Το δ' τρίμηνο δεν αποκλείεται η Ρωσία να αρχίσει πάλι να ασχολείται με την προσπάθεια κατακερματισμού της ήδη διχασμένης Ευρώπης, ώστε να αρνηθεί στις ΗΠΑ έναν συνεκτικό εταίρο που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για να περιορίσει τη Μόσχα.<br /> Δεν θα χρειαστεί μεγάλη προσπάθεια για να το πετύχει αυτό, αφού η στασιμότητα στην ευρωζώνη βαθαίνει τις πολιτικές τριβές. Στο επίκεντρο βρίσκονται η Γαλλία και η Γερμανία, η σχέση των οποίων αποτελεί τον πυρήνα της <strong>Ευρωπαϊκής Ένωσης.</strong> Καθώς η οικονομική κρίση της Γαλλίας κλιμακώνεται και οι πολιτικές διαφορές επιδεινώνονται, θα διαλυθεί γρήγορα η υπομονή που δείχνει το Παρίσι στις εντολές της Γερμανίας. Η κατάσταση αυτή θα τονίσει την αυξανόμενη συνταγματική κρίση στο εσωτερικό της Γερμανίας, ως προς το πόσο μακριά είναι διατεθειμένο να φτάσει το Βερολίνο σε ό,τι αφορά την τόνωση των λιγότερο συνετών οικονομιών της ευρωπεριφέρειας.<br /> Στη <strong>Μέση Ανατολή</strong>, το ενδιαφέρον θα είναι στραμμένο το τρίμηνο αυτό στο Ιράν, εν όψει της εκπνοής της προθεσμίας της 24ης Νοεμβρίου για τα πυρηνικά. Η Ισλαμική Επαναστατική Φρουρά του Ιράν έχει κάνει προόδους το τελευταίο τρίμηνο σε ό,τι αφορά τον περιορισμό του περιθωρίου ελιγμών του Ιρανού προέδρου Χασάν Ρουχανί, στις διαπραγματεύσεις με τις ΗΠΑ. Ωστόσο, το μέλλον των σχέσεων <strong>ΗΠΑ - Ιράν</strong> δεν θα αποφασιστεί με την εκπνοή της προθεσμίας αυτής.<br /> Δεν αναμένεται να υπάρξει κάποια περιεκτική συμφωνία μεταξύ των δύο πλευρών, η οποία θα οδηγήσει σε άρση των κυρώσεων μέχρι το τέλος του έτους. Το θέμα των πυρηνικών μπορεί να βρίσκεται στο επίκεντρο της προσοχής, όμως τα κοινά συμφέροντα της Ουάσιγκτον και της Τεχεράνης θα συνεχίσουν να είναι αυτά που θα τονίζουν την αναπτυσσόμενη σχέση των δύο πλευρών, ακόμα και αν η ρητορική τους συχνά θα δείχνει το αντίθετο.<br /> Ένα τέτοιο κοινό συμφέρον έχει να κάνει με τη συνεχιζόμενη μάχη κατά του Ισλαμικού Κράτους. Χωρίς να μπορεί να βασιστεί ανοικτά ή πλήρως στο <strong>Ιράν</strong> και στην <strong>Τουρκία</strong> για να διαχειριστούν την απειλή, η απόφαση των ΗΠΑ να στραφεί εκ νέου στους συμμάχους του Αραβικού Κόλπου θα έχει συνέπειες. Η Σαουδική Αραβία και οι υπόλοιπες χώρες του Συμβουλίου Συνεργασίας του Κόλπου θα ήθελαν πολύ να χρησιμοποιήσουν μια στρατιωτική εκστρατεία στη Συρία ως ευκαιρία για να <strong>παραλύσουν</strong> τους συμμάχους του Ιράν στην Ανατολική Μεσόγειο.<br /> Οι ΗΠΑ, που θα εργάζονται για να διατηρήσουν τις διαπραγματεύσεις τους με το Ιράν και να παραμείνουν επικεντρωμένες στην αποστολή κατά του Ισλαμικού Κράτους, αναπόφευκτα θα συρθούν σε πολλές διαφορετικές κατευθύνσεις, γεγονός που θα κάνει ακόμα πιο εμφανή την πραγματικότητα ότι η καταστροφή του Ισλαμικού Κράτους <strong>δεν είναι επιτεύξιμος στόχος.</strong> Πάντως, αυτό το τρίμηνο, η στρατιωτική εκστρατεία θα είναι αποτελεσματική ως προς το να φέρει σε θέση άμυνας το Ισλαμικό Κράτος και να του στερήσει τις συμβατικές στρατιωτικές ικανότητές του.<br /> <a href="http://www.euro2day.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Stratfor: Νέα δεδομένα στα καυτά μέτωπα του πλανήτη

Η μάχη των ΗΠΑ κατά του ISIS και γιατί η καταστροφή των τζιχαντιστών δεν δείχνει επιτεύξιμος στόχος. Πώς διαμορφώνεται η σκακιέρα στη Μέσ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τολμήστε να ξέρετε!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiE8s2h_WHdUMhRDC97R3ilGYalS8oaB-8p_QBil36lbvkZUxqoLiCzftTKEEOhDI24qlcd6tDxPChkD1jY0cmrfo6IqqlNpvN3F_6qAIjSBV9wLm4n5KmO2vqFdy015mlVzGN2ya3rHEo/s1600/01.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="324" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiE8s2h_WHdUMhRDC97R3ilGYalS8oaB-8p_QBil36lbvkZUxqoLiCzftTKEEOhDI24qlcd6tDxPChkD1jY0cmrfo6IqqlNpvN3F_6qAIjSBV9wLm4n5KmO2vqFdy015mlVzGN2ya3rHEo/s1600/01.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Αυτοί που μας τάζουν ότι θα φύγουμε από το μνημόνιο δεν λένε κουβέντα για το μόνιμο καθεστώς της "νέας ευρωπαϊκής διακυβέρνησης" με βάση την οποία το κράτος-μέλος δεν μπορεί ούτε καν να συντάξει τον δικό του προϋπολογισμό. Η αποικιοκρατία τώρα δικαιώνεται. Μια αποικιοκρατία απρόσωπη, υπερεθνική, αλλά και ως εκ τούτου ακόμη πιο αδίστακτη και προκλητική για το μέσο νου.<br /> <a href="https://www.blogger.com/null" name="more"></a><br /> Λέμε για το μέσο νου, γιατί το πρώτο βήμα προς την ελευθερία ήταν πάντα η τόλμη στην σκέψη. Sapere aude, έγραφε ο Οράτιος το 20 μ. Χ. "Στοχάσου, και αρκεί" επαναλάμβανε στο προοίμιο της “Ελληνικής Νομαρχίας, ήτοι Λόγος περί Ελευθερίας” ο Ανώνυμος Έλληνας το 1805. Το 1784 ο Ιμμάνουελ Καντ απάντησε περίπου με τον ίδιο τρόπο όταν του ζήτησαν να απαντήσει στο ερώτημα, τι είναι διαφωτισμός;<br /> <br /> Να τι πώς άρχιζε την απάντησή του:<br /> <br /> "Διαφωτισμός είναι η υπέρβαση του ανθρώπου από την ανηλικιότητα που έχει επιβάλλει στον εαυτό του. Ανηλικιότητα είναι η ανικανότητα να χρησιμοποιήσει τη δική του κατανόηση χωρίς την κηδεμονία κάποιου άλλου. Αυτή η ανηλικιότητα είναι αυτοεπιβαλλόμενη εάν η αιτία της δεν έγκειται στην έλλειψη κατανόησης, αλλά στην αναποφασιστικότητα και στην έλλειψη θάρρους να χρησιμοποιήσει κανείς το μυαλό του χωρίς την κηδεμονία κάποιου άλλου. Τολμήστε να ξέρετε! (Sapere aude.) Κι επομένως το σύνθημα του διαφωτισμού είναι: "Έχετε το θάρρος να χρησιμοποιήσετε τη δική σας κατανόηση".<br /> <br /> Η οκνηρία και η δειλία είναι οι λόγοι για τους οποίους ένα τέτοιο μεγάλο μέρος της ανθρωπότητας παραμένει ευχαρίστως σε κατάσταση ανήλικου σε όλη τη ζωή της, πολύ καιρό μετά η φύση την έχει απελευθερώσει από την εξωτερική καθοδήγηση. Αυτοί είναι οι λόγοι για τους οποίους είναι τόσο εύκολο για τους άλλους να επιβληθούν ως κηδεμόνες. Είναι τόσο άνετα να είναι κανείς ανήλικος. Αν έχω ένα βιβλίο που σκέφτεται για μένα, έναν ιερέα που ενεργεί ως συνείδησή μου, έναν γιατρό που συνταγογραφεί τη διατροφή μου, και ούτω καθεξής - τότε δεν έχω καμία ανάγκη να ασκήσω τον εαυτό μου. Δεν έχω καμία ανάγκη να σκεφτώ, αν μπορώ μόνο να πληρώνω. 'Αλλοι θα ασχοληθούν με τη δυσάρεστη επιχείρηση αντί για μένα.<br /> <br /> Οι κηδεμόνες που έχουν την καλοσύνη να αναλάβουν την κηδεμονία, φροντίζουν έτσι ώστε η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων - ανάμεσά της το σύνολο του ωραίου φύλου - να θεωρεί το βήμα προς την ενηλικίωση, όχι μόνο ως κάτι σκληρό, αλλά και εξαιρετικά επικίνδυνο. Πρώτον, αυτοί οι κηδεμόνες κάνουν το δικό τους κοπάδι ηλίθιο και αποτρέπουν προσεκτικά τα υπάκουα πλάσματα από το κάνουν έστω και ένα βήμα χωρίς τα καθοδηγητικά νήματα με τα οποία τους έχουν δέσει. Στη συνέχεια, θα τους δείξουν τον κίνδυνο που θα μπορούσε να τους απειλήσει αν τυχόν και προσπαθήσουν να περπατήσουν από μόνοι τους. Βέβαια αυτός ο κίνδυνος δεν είναι στην πραγματικότητα πολύ μεγάλος. Αφού σκοντάψουν μερικές φορές θα μάθουν, επιτέλους, να περπατούν. Ωστόσο, τα παραδείγματα τέτοιων αποτυχιών εκφοβίζουν και αποθαρύνουν γενικά όλες τις περαιτέρω προσπάθειες.<br /> <br /> Έτσι, είναι πολύ δύσκολο για το άτομο να εργαστεί το ίδιο για να βγει από την κατάσταση ανηλίκου που του έχει γίνει σχεδόν δεύτερη φύση. Έχει ακόμη μάθει να του αρέσει, και στην αρχή είναι πραγματικά ανίκανο να χρησιμοποιήσει τη δική κατανόηση του γιατί δεν του έχει επιτραπεί να τη δοκιμάσει. Δόγματα και φόρμουλες, αυτά τα μηχανικά εργαλεία που έχουν σχεδιαστεί για λογική χρήση - ή μάλλον κατάχρηση - από τα φυσικά χαρίσματά του, είναι τα δεσμά μιας αιώνιας ανηλικιότητας. Ο άνθρωπος που τα αποτινάσσει θα κάνει ένα αβέβαιο άλμα πάνω από ένα στενό χαντάκι, γιατί δεν έχει συνηθίσει σε τέτοια ελευθερία κίνησης. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο υπάρχουν μόνο λίγοι που περπατούν σταθερά, και οι οποίοι έχουν εισέλθει στην ενηλικίωση καλλιεργώντας το δικό τους μυαλό..."<br /> <br /> Αν ψάξουμε καλά τον εαυτό μας θα δούμε ότι είμαστε θύματα αυτής της κατάστασης ανηλίκου που μας έχουν επιβάλλει. Μια κατάσταση που εκδηλώνεται στους φόβους μας, τις ιδιοτροπίες μας, την ψυχολογία μας, τον τρόπο σκέψη μας, που μόνο μ' αυτές ενός ανήλικου νηπίου μπορούν να συγκριθούν. Δεν ενηλικιωθήκαμε ποτέ! Φοβόμαστε τόσο πολύ να ενηλικιωθούμε, ώστε θεωρούμε καλύτερο να βρισκόμαστε πάντα υπό κηδεμονία, έστω κι αν αυτή παίρνει όλο και περισσότερο την μορφή μιας ανελέητης τυραννίας.<br /> <br /> Λες ένα "δυστυχώς δεν γίνεται αλλιώς" και ξεμπερδεύεις. Αν περνιέσαι για πιο "συνειδητός" απλά τα φορτώνεις στους άλλους, μπας και απαλλάξεις τον εαυτό σου. "Έτσι είναι, αλλά κανένας δεν ενδιαφέρεται!" Δεν είναι να χαλάς φαιά ουσία. Δεν διαθέτεις άλλωστε και σοβαρό απόθεμα. Δεν είναι να σκεφτείς ως ώριμος άνθρωπος με συνείδηση. Ούτε να κάνεις κάτι. Τι έμαθες σ' όλη του τη ζώη; Κοίτα τη δουλειά σου κι άσε τους άλλους να βγάλουν το φίδι από την τρύπα.<br /> <br /> Προτιμάς αυτό που έχεις συνηθίσει. Αυτό που σου έχει γίνει δεύτερη φύση. Την κηδεμονία. Δικαίωμά σου, αλλά να ξέρεις ότι κανείς δεν γλυτώνει όταν έρθει η ώρα του. Και ξέρεις κάτι, η ώρα μας ήλθε! Όπου κι αν κρυφτείς δεν γλυτώνεις. Απλά κάνεις τον χαμό σου πιο οδυνηρό και εντελώς αναπόφευκτο. Εκτός κι αν αποφασίσεις επιτέλους και ενηλικιωθείς.<br /> <a href="http://www.logiosermis.net/" target="_blank">πηγή</a>

Τολμήστε να ξέρετε!

Αυτοί που μας τάζουν ότι θα φύγουμε από το μνημόνιο δεν λένε κουβέντα για το μόνιμο καθεστώς της "νέας ευρωπαϊκής διακυβέρνησης...

Διαβάστε την συνέχεια

Το τέρας της 'Μεγάλης Αλβανίας' απειλεί διαρκώς με ανάφλεξη τα Βαλκάνια

<img alt="Image" height="340" src="http://www.onalert.gr/image/?w=630&src=/files/Image/ONALERTPHOTOS/WORLD/BALKANS/ALBANIA/ucc1.jpg" width="640" /><br /> <br /> Τα όσα έγιναν στον  <a href="http://www.onalert.gr/stories/albania-serbia-otan-o-e8nikismos-skotwse-to-podosfairo"><span style="color: #666666;">ποδοσφαιρικό αγώνα Σερβίας - Αλβανίας  </span></a>αποτελούν απλά έναν ακόμη κρίκο στην αλυσίδα γεγονότων που “τρέχουν” εδώ και χρόνια και στα οποία ίσως δεν έχουμε δώσει την πρέπουσα σημασία. Η Αλβανία μετά τον Χότζα, είναι μια χώρα “ταραξίας” που στηριζόμενη σε “ξένες πλάτες” προσπαθεί να πετύχει αυτό που τα Τίρανα ονομάζουν “Μεγάλη” ή “Φυσική” Αλβανία!<br /> <br /> Τον <strong>Δεκέμβριο του 2010</strong> <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> η <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> διεθνής <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> εταιρία δημοσκοπήσεων Gallup σε συνεργασία με το Ευρωπαϊκό Ταμείο για τα Βαλκάνια, ανέδειξε το ζήτημα της Μεγάλης Αλβανίας ως ένα από τα σημαντικότερα στην περιοχή. Η έρευνα καταδεικνύει ότι μεγάλες πλειοψηφίες αλβανικής εθνικής συνείδησης σε πολλά κράτη της περιοχής βλέπουν ευνοϊκά το ενδεχόμενο ενός μεγάλου και ενιαίου κράτους που θα συγκεντρώσει όλους τους Αλβανούς, ακόμη και αν δεν πιστεύουν ότι αυτό μπορεί να πραγματοποιηθεί γρήγορα. Συγκεκριμένα: <strong>Το 62% των ερωτηθέντων στην Αλβανία, το 81% στο Κόσσοβο και το 51,9% στα Σκόπια υποστηρίζουν τη δημιουργία μιας κοινής χώρας για τους Αλβανούς της περιοχής. Η σύγκριση με προηγούμενες έρευνες της ίδιας εταιρίας δείχνει ότι τα ποσοστά έχουν αυξηθεί στο Κόσσοβο και στα Σκόπια <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> μέσα σε 2 χρόνια.</strong><br /> Στην ίδια έρευνα οι ηγέτες των Αλβανών που έχουν απομείνει εντός σερβικής επικρατείας δηλώνουν ότι συντόμως η περιοχή του Πρέσεβο θα ακολουθήσει την τύχη του Κοσσόβου, δηλαδή θα αποσχισθεί από τη Σερβία.. Οι ίδιοι έθρεσαν ως χρονικό στόχο για την υλοποίηση της Μεγάλης ή «Φυσικής» Αλβανίας το έτος 2015.Σε συναντήσεις μεταξύ Αλβανών όλων των Βαλκανίων, που γίνονται στα Τίρανα, συζητείται η συγκρότηση μιας ένωσης υπό τον τίτλο «Λίστα της Φυσικής Αλβανίας». Οι συμμετέχοντες πολιτικοί εκπρόσωποι αλβανικών κομμάτων και κοινοτήτων πιστεύουν ότι υπάρχει αλβανική μειονότητα στην Ελλάδα για την οποία οφείλει να ενδιαφερθεί η «Φυσική Αλβανία». Όπως γίνεται αντιληπτό ο όρος «Φυσική Αλβανία» υποδηλώνει ότι θεωρείται φυσικό και δίκαιο να ενωθούν σε ένα κράτος όλοι οι Αλβανοί των Βαλκανίων.<br /> <br /> <strong>Οι τσάμηδες</strong><br /> <br /> Κατά καιρούς τους ακούμε να …διαμρτύρονται. Ποιοι είναι αυτοί οι περιβόητοι τσ<strong>άμηδες; <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> Συγγενείς και απόγονοι των εγκληματιών πολέμου του 1941-44. <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> Από τους 19.000 Τσάμηδες Μουσουλμάνους που απέφυγαν την ανταλλαγή πληθυσμών το 1923, οι 1900 καταδικάσθηκαν από το Δικαστήριο Δωσιλόγων Ιωαννίνων το 1945 ως συνεργάτες των Γερμανοϊταλών κατακτητών και ως υπεύθυνοι για εγκλήματα εις βάρος των Ελλήνων της Θεσπρωτίας.</strong> Οι ανταρτικές ομάδες του Ν. Ζέρβα τούς καταδίωξαν και αυτοί έφυγαν στην Αλβανία οπότε δικάσθηκαν ερήμην ενώ η περιουσία των καταδικασθέντων δημεύθηκε. Αυτούς στηρίζουν τα μεγάλα κόμματα και ο Τύπος της Αλβανίας. Και καλό είναι η Αθήνα να πάψει να τους αντιμετωπίζει τόσο υποτονικά.<br /> <br /> Μακριά απ΄ οποιονδήποτε “γιαλαντζί” πατριωτισμό και εθνικισμό θα πρεπει να επισημάνουμε ότι η Αλβανία θα πρέπει κάποια στιγμή να επιστρέψει στην πραγματικότητα. Και η Ελλάδα έχει και την δύναμη και τον τρόπο να της δείξει τον δρόμο της επιστροφής στην πραγματικότητα. Είναι ίσως καιρός να πάψουμε να αντιμετωπίζουμε ως γραφικούς όσους προωθούν τις ανοησίες περί Μεγάλης Αλβανίας .<br /> <br /> πηγή

Το τέρας της 'Μεγάλης Αλβανίας' απειλεί διαρκώς με ανάφλεξη τα Βαλκάνια

Τα όσα έγιναν στον  ποδοσφαιρικό αγώνα Σερβίας - Αλβανίας  αποτελούν απλά έναν ακόμη κρίκο στην αλυσίδα γεγονότων που “τρέχουν” εδώ και χρ...

Διαβάστε την συνέχεια

Κομπάνι: Οι Κούρδοι κατέβασαν την σημαία του ISIS!

<img alt="Image" height="340" src="http://www.onalert.gr/image/?w=630&src=/files/Image/NewOnAlert/Syria/KOBANE/LiveLeak-Kobane_Kurd_flag.jpg" width="640" /><br /> <br /> Οι<strong> σφοδρές αεροπορικές επιδρομές του συνασπισμού κρατών υπό τις ΗΠΑ</strong> φαίνεται να βοήθησαν τους μαχητικούς Κούρδους να ανακαταλάβουν περιοχές από τους τζιχαντιστές στο Κομπάνι. Σύμφωνα με το Liveleak (φωτογραφία) οι Κούρδοι κατάφεραν να αναχαιτίσουν τις δυνάμεις του Ισαλμικού Κράτους σε ένα στρατηγικό σημείο Δυτικά του Κομπάνι κοντά στα σύνορα με την Τουρκία και να τοποθετήσουν συμβολικά την σημαία τους. <br /> <br /> Ο διεθνής συνασπισμός υπό τις ΗΠΑ πραγματοποίησε τις τελευταίες <strong>δύο ημέρες 21 αεροπορικές επιδρομές</strong> κοντά στη συριακή πόλη Κομπάνι με στόχο να ανακόψει την προέλαση του Ισλαμικού Κράτους, ανακοίνωσε σήμερα η Κεντρική Διοίκηση των ένοπλων δυνάμεων των ΗΠΑ (CentCom), η οποία είναι αρμόδια για τη Μέση Ανατολή και την Κεντρική Ασία, προειδοποιώντας ότι η κατάσταση στο πεδίο είναι ρευστή καθώς οι τζιχαντιστές προσπαθούν να κερδίσουν έδαφος.<br /> <br /> <img alt="" height="672" src="http://www.onalert.gr/files/Image/NewOnAlert/Syria/KOBANE/LiveLeak-dot-com-7bf_1413301532-_78066705_kobane_20141007_map624_1413301745.jpg.resized.jpg" width="600" /><br /> <br /> <br /> Οι αεροπορικές επιδρομές κατέστρεψαν πολλές θέσεις και κτίρια του ΙΚ και είχαν στόχο να εμποδίσουν «να σταλούν ενισχύσεις και εφόδια» στους τζιχαντιστές και να προελάσουν προς τις συνοικίες που βρίσκονται υπό τον έλεγχο των Κούρδων, επεσήμανε η CentCom.<br /> <br /> Ο αμερικανικός στρατός σημείωσε ότι υπάρχουν ενδείξεις πως τα αεροπορικά πλήγματα αναχαίτισαν την προέλαση του ΙΚ στο Κομπάνι, όμως προειδοποίησε ότι η κατάσταση στο πεδίο παραμένει ρευστή καθώς οι τζιχαντιστές προσπαθούν να κερδίσουν έδαφος και οι κουρδικές πολιτοφυλακές «εξακολουθούν να αντιστέκονται».<br /> <br /> Σφοδρές συγκρούσεις σημειώνονται και στα ανατολικά και νότια του Κομπάνι, ενώ το Συριακό Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ανέφερε ότι οι τζιχαντιστές πραγματοποίησαν τρεις επιθέσεις αυτοκτονίας σε διάφορα σημεία της πόλης.<br /> <br /> <strong>Σύμφωνα με το Παρατηρητήριο οι τζιχαντιστές ελέγχουν αυτή τη στιγμή το ένα τρίτο του Κομπάνι.</strong><br /> <br /> <strong> ΑΠΕ-ΜΠΕ</strong><a href="http://www.onalert.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Κομπάνι: Οι Κούρδοι κατέβασαν την σημαία του ISIS!

Οι σφοδρές αεροπορικές επιδρομές του συνασπισμού κρατών υπό τις ΗΠΑ φαίνεται να βοήθησαν τους μαχητικούς Κούρδους να ανακαταλάβουν περιο...

Διαβάστε την συνέχεια

Επίθεση με νεκρούς σε ελληνικό χωριό της Μαριούπολης

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEgWbze9_Z58Y_fRZchdhzpPBKYEX7rZAeeJ2iXjoBqRb-dO8kfHGwvSi5yCZFEf44b8VAUzvRGByv6wsIGiVJhbZxu5bzD_sn2gNKavEokxFS3CqSc3jaH0eeToqy-_cP0-XUp92AQVwlBdyO8SmpFtrdi68arhisZmCedGdpIyoSI=" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" border="0" data-caption="" height="340" src="http://s.kathimerini.gr/resources/2014-10/ukraine-thumb-large.jpg" width="640" /></a></div> <br /> 15-10-2014<br /> <span style="color: #990000; font-size: large;">Ελληνες ανάμεσα σε δύο στρατούς στην Ουκρανία</span><br /> <br /> Τουλάχιστον επτά είναι οι νεκροί και 17 οι τραυματίες από την επίθεση με ρουκέτα που σημειώθηκε περίπου στις 15.00 σήμερα στο ελληνικό χωριό Σαρτανά, 10 χιλιόμετρα από την Μαριούπολη.<br /> Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες, η ρουκέτα χτύπησε δίπλα σε νεκροταφείο την ώρα που δεκάδες απλοί κάτοικοι είχαν προσέλθει για μια κηδεία. Η Ομοσπονδία Ελληνικών Κοινοτήτων μίλησε με τον πρόεδρο της Κοινότητας Στεπάν Μαχσμά, ο οποίος ανέφερε ότι ανάμεσα στα θύματα υπάρχουν και άτομα ελληνικής καταγωγής.<br /> Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες, η επίθεση έγινε από ρωσόφωνους αυτονομιστές. Η «Κ» είχε βρεθεί πρόσφατα στο συγκεκριμένο χωριό, το οποίο μέχρι τώρα βρισκόταν ανάμεσα στις γραμμές των δύο αντιμαχόμενων πλευρών.<br /> Οι κάτοικοι είχαν μεταφέρει μέσω της «Κ» την έντονη ανησυχία τους για το ενδεχόμενο να βρεθούν μέσα στο επίκεντρο της πολεμικής σύρραξης.<br /> K.O.<br /> <a href="http://www.kathimerini.gr/" target="_blank">πηγή</a> <!-- Blogger automated replacement: "https://images-blogger-opensocial.googleusercontent.com/gadgets/proxy?url=http%3A%2F%2Fs.kathimerini.gr%2Fresources%2F2014-10%2Fukraine-thumb-large.jpg&container=blogger&gadget=a&rewriteMime=image%2F*" with "https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEgWbze9_Z58Y_fRZchdhzpPBKYEX7rZAeeJ2iXjoBqRb-dO8kfHGwvSi5yCZFEf44b8VAUzvRGByv6wsIGiVJhbZxu5bzD_sn2gNKavEokxFS3CqSc3jaH0eeToqy-_cP0-XUp92AQVwlBdyO8SmpFtrdi68arhisZmCedGdpIyoSI=" -->

Επίθεση με νεκρούς σε ελληνικό χωριό της Μαριούπολης

15-10-2014 Ελληνες ανάμεσα σε δύο στρατούς στην Ουκρανία Τουλάχιστον επτά είναι οι νεκροί και 17 οι τραυματίες από την επίθεση με ρου...

Διαβάστε την συνέχεια