Τι πρόκειται να συμβεί; - Το 50% της ΑΟΖ του Καστελόριζου θα δοθεί στην Τουρκία που θα εγκαταλείψει τα νησιά EGAYDAAK – Στον αέρα δύο ΑΟΖ

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgOKJJs494VKzlbOW0VHO81zug9qJhGo1TgODKPy1ZKKJO-SSeo_oG5Heng6cdGe6vHGXvPys88wMgDqo9kuQ-656q1lbpXbAmitqNsoz66MhL4wQ5agcWgJdDHtXIhvpOEDsQvK37Q08Q/s900/%25CE%2591%25CE%259F%25CE%2596_%25CE%259C%25CE%2595%25CE%25A3%25CE%259F%25CE%2593%25CE%2595%25CE%2599%25CE%259F%25CE%25A3.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="435" data-original-width="900" height="310" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgOKJJs494VKzlbOW0VHO81zug9qJhGo1TgODKPy1ZKKJO-SSeo_oG5Heng6cdGe6vHGXvPys88wMgDqo9kuQ-656q1lbpXbAmitqNsoz66MhL4wQ5agcWgJdDHtXIhvpOEDsQvK37Q08Q/w640-h310/%25CE%2591%25CE%259F%25CE%2596_%25CE%259C%25CE%2595%25CE%25A3%25CE%259F%25CE%2593%25CE%2595%25CE%2599%25CE%259F%25CE%25A3.jpg" width="640" /></a></div><br /><div>Με βάση σοβαρές ενδείξεις, την στάση ΗΠΑ και Γερμανίας και την επιχειρηματολογία Τουρκίας και Ελλάδος, εξάγονται ορισμένα συμπεράσματα</div><br />Οι κινήσεις του αμερικανικού και γερμανικού παράγοντα μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας χρήζουν μεγάλης προσοχής καθώς υποκρύπτουν προσχεδιασμένη κατεύθυνση… για την εξέλιξη των διαπραγματεύσεων μεταξύ των δύο χωρών.<br />Φαίνεται ότι από τις αναφορές της αμερικανικής πρεσβείας στην Άγκυρα την πρωτεύουσα της Τουρκίας, ότι δεν έχει νομική βαρύτητα ο Χάρτης της Σεβίλλης που καθορίζει, θαλάσσιες δικαιοδοσίες, Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη και υφαλοκρηπίδα υποδηλώνει ότι στρώνουν το έδαφος για την ΑΟΖ του Καστελόριζου.<br />Ταυτόχρονα η Γερμανία θεωρεί ότι θα μπορούσε να εξεταστεί το ζήτημα της αποστρατικοποιημένης ζώνης στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου, όλα αυτά δείχνουν ότι ο διάλογος που ξεκινάει μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας, ενέχει ρίσκο και θα ασκηθεί πίεση τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Τουρκία…<br />Το bankingnews εδώ και πολύ καιρό σκοπίμως αναδεικνύει την τουρκική επιχειρηματολογία για ένα και μόνο σκοπό να γνωρίζουν οι αναγνώστες μας τι ζητούν οι τούρκοι, έχουν νομικά ερείσματα ή απλά οι διεκδικήσεις των τούρκων είναι εξωπραγματικές και νομικά αστήρικτες;<br /><br />Τι πρόκειται να συμβεί;<br /><br />Με βάση σοβαρές ενδείξεις, την στάση ΗΠΑ και Γερμανίας και την επιχειρηματολογία Τουρκίας και Ελλάδος, εξάγονται τα εξής συμπεράσματα<br /><br />Α)Η Ελλάδα πιθανότατα θα παραχωρήσει το 50% της ΑΟΖ του Καστελόριζου που σημαίνει 20 χιλιάδες τετραγωνικά χιλιόμετρα θάλασσας στην Τουρκία που θα ενωθεί με την ΑΟΖ της Δυτικής Τουρκίας που φθάνει έως την Αττάλεια.<br />Πιθανότατα η Τουρκία θα αποκτήσει πρόσβαση νότια του Καστελόριζου έως τις παρυφές της Αιγυπτιακής Θαλάσσιας Δικαιοδοσίας.<br /><br />Β)Η Τουρκία θα εγκαταλείψει τις αξιώσει τις για τα νησιά EGEAYDAAK δηλαδή τα νησιά που μεταφέρθηκαν στην Ελλάδα εκτός Διεθνών Συνθηκών.<br />Οι γκρίζες ζώνες θα εγκαταλειφθούν από την Τουρκία, θέμα που άνοιξε με την υπόθεση των Ιμίων.<br /><br />Γ)Για το ζήτημα της αποστρατιωτικοποίησης των νησιών ίσως υπάρξουν αμοιβαίες υποχωρήσεις τόσο στο Ανατολικό Αιγαίο όσο και στην 4η στρατιά της Τουρκίας στην Σμύρνη.<br /><br />Δ)Θα οριοθετηθεί με πολύ πιο σαφή τρόπο η υφαλοκρηπίδα που νοείται το μέρος του βυθού που ξεκινάει π.χ. από την ηπειρωτική ξηρά και εκτείνεται έως και 200 ναυτικά μίλια, αντιστοίχως και για τις νησιωτικές υφαλοκρηπίδες.<br /><br />Ε)Θα καθοριστεί το FIR Αθηνών – Κωνσταντινούπολης αν και είναι δύσκολο να κάνει πίσω η Ελλάδα στα 10 ναυτικά μίλια εναέριου χώρου.<br />Να σημειωθεί ότι η Ελλάδα έχει στο Ανατολικό Αιγαίο χωρικά ύδατα 6 ναυτικών μιλίων και 10 ναυτικών μιλίων εναέριο χώρο.<br /><br />Στ)Τα χωρικά ύδατα στα 6 ναυτικά μίλια θα κλειδώσουν και η Ελλάδα και η Τουρκία θα αποδεχθούν ότι δε θα προβούν σε καμία ενέργεια χωρίς να έχει προηγηθεί διαπραγμάτευση με την άλλη πλευρά.<br />Αν και το πιθανότερο σενάριο είναι να αποδεχθούν ότι τα 6 ναυτικά μίλια χωρικά ύδατα είναι τετελεσμένο γεγονός.<br />Η Ελλάδα είναι αδιανόητο να επιστρέψει στα 3 ναυτικά μίλια που ορίζει η Συνθήκη της Λωζάνης.<br /><br />Ζ)Στο πλαίσιο καλής γειτονίας η Ελλάδα και η Τουρκία πιθανότατα θα εγκαταλείψουν τις ΑΟΖ με την Αίγυπτο και την Λιβύη που ήταν αφορμή να ενταθούν και κλιμακωθούν οι σχέσεις των δύο χωρών.<br /><br />Όλα αυτά θα μπορούσαν να αποτελέσουν ένα πλαίσιο συμφωνίας Ελλάδος και Τουρκίας υπό την αίρεση ότι η Ελλάδα κάνει αυτές τις παραχωρήσεις και η Τουρκία εγκαταλείψει οριστικά τις απαράδεκτες απαιτήσεις και αξιώσεις της.<br />Εάν αυτό δεν καταστεί εφικτό, τότε η προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης θα είναι μονόδρομος που θα πάρει χρόνια… για το τελικό αποτέλεσμα 4-5 έτη απαιτούνται με αμφίβολα αποτελέσματα και για τις δύο χώρες.<br />Στο μεσοδιάστημα η ένταση θα μαίνεται…<br /><img height="374" src="https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/15/EEZ_el.jpg/1920px-EEZ_el.jpg" width="640" /><div><br /><img height="336" src="https://infognomonpolitics.gr/wp-content/uploads/2019/12/kastelorizo-990x520.jpg" width="640" /></div><div><br /><img height="360" src="https://www.alerttv.com.gr/wp-content/uploads/xarits-822x463.png" width="640" /><br /><br /></div><div>Οι τούρκοι διεκδικούν<br /><br />1)Την ΑΟΖ του Καστελόριζου αναφέρουν ότι ένα νησί με 10,5 τετραγωνικά χιλιόμετρα που απέχει 2,02 χιλιόμετρα από την ηπειρωτική Τουρκία και 580 χιλιόμετρα ή 313 ναυτικά μίλια από την ηπειρωτική Ελλάδα δεν μπορεί να διαθέτει Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη 40,5 χιλιάδων τετραγωνικών χιλιομέτρων.<br />Την ίδια στιγμή μερίδα των Τούρκων θεωρεί ότι τα νησιά έχουν ΑΟΖ – όπως αναφέρεται και στην σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας του 1982 που η Τουρκία δεν έχει αποδεχθεί – αλλά όσα νησιά συμπεριλαμβάνονται στην ηπειρωτική ΑΟΖ των 200 ναυτικών μιλίων δεν μπορούν να έχουν επιπρόσθετη ΑΟΖ.<br />Π.χ. 200 ναυτικά μίλια της ηπειρωτικής ΑΟΖ και άλλα 200 ναυτικά μίλια της νησιωτικής ΑΟΖ δημιουργούν μια θαλάσσια δικαιοδοσία δυσανάλογα μεγάλη.<br />Το επιχείρημα αυτό των τούρκων φάσκει και αντιφάσκει καθώς το Καστελόριζο απέχει 313 ναυτικά μίλια από την ηπειρωτική Ελλάδα, οπότε δικαιούται να έχει ΑΟΖ.<br /><br />2) Νησιά, νησίδες και βραχονησίδες (EGEAYDAAK) των οποίων η κυριαρχία δεν έχει μεταφερθεί στην Ελλάδα με συμφωνίες<br />Αναφέρονται οι τούρκοι στα νησιά που απέκτησε η Ελλάδα κυρίως από την Ιταλία.<br /><br />3)Το πλάτος των χωρικών υδάτων.<br />Η Ελλάδα έχει στο Ανατολικό Αιγαίο αυξήσει τα χωρικά ύδατα στα 6 ναυτικά μίλια.<br />Η Τουρκία θεωρεί ότι πρέπει να επιστρέψει στο καθεστώς των 3 ναυτικών μιλίων που ορίζει η συνθήκη της Λωζάνης.<br />Η Ελλάδα στηρίχθηκε στην Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας ή Σύμβαση του Montego Bay πόλη της Τζαμάικα του 1982, που τις επιτρέπει να αυξήσει τα χωρικά ύδατα στα 6 ναυτικά μίλια, ωστόσο ορίζει ότι απαιτείται διαπραγμάτευση με την άλλη πλευρά όταν τα σύνορα είναι πολύ κοντά. <br /><br />4)Οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας που εντάσσεται στο πλαίσιο της θαλάσσιας δικαιοδοσίας.<br /><br />5)Αξιώσεις για τα 10 μίλια εναέριου χώρου που υπερβαίνουν τα 6 ναυτικά μίλια χωρικών υδάτων της Ελλάδας και της γραμμής FIR Κωνσταντινούπολης-Αθηνών.<br /><br />6)Παραβίαση του καθεστώτος νησιών ως αποστρατικοποιημένη ζώνη.<br /><br />7)Θέτουν θέμα μειονότητας στην Θράκη</div><div><br /><a href="https://bankingnews.gr/">πηγή</a></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div>Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τι πρόκειται να συμβεί; - Το 50% της ΑΟΖ του Καστελόριζου θα δοθεί στην Τουρκία που θα εγκαταλείψει τα νησιά EGAYDAAK – Στον αέρα δύο ΑΟΖ

Με βάση σοβαρές ενδείξεις, την στάση ΗΠΑ και Γερμανίας και την επιχειρηματολογία Τουρκίας και Ελλάδος, εξάγονται ορισμένα συμπεράσματα Οι κι...

Διαβάστε την συνέχεια

H Τουρκική Αεροπορία διαθέτει το δικό της “υποκατάστατο Exocet” – Και όχι μόνο

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgI-AE2c89Y1ZUSmSXPryv4nwzOs_cTlR6Ty_gXO_IZPIzZlNwaawHTSJWKEhIANOtj8isvyj-JZWTYT0SjXewgwk1hFV-za82ne3N7FQ3UN-nGmviSRE0MEaLQZrYESoOypDQk1SelRvE/s780/Turk_F-16.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="470" data-original-width="780" height="386" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgI-AE2c89Y1ZUSmSXPryv4nwzOs_cTlR6Ty_gXO_IZPIzZlNwaawHTSJWKEhIANOtj8isvyj-JZWTYT0SjXewgwk1hFV-za82ne3N7FQ3UN-nGmviSRE0MEaLQZrYESoOypDQk1SelRvE/w640-h386/Turk_F-16.jpg" width="640" /></a></div><br /><div>Από <b>Σάββας Δ. Βλάσσης</b></div>Σε χθεσινή συνέντευξή του στα ΝΕΑ ο ΥΕΘΑ Νίκος Παναγιωτόπουλος ξεκίνησε αναφέροντας ότι η αυξημένη επαγρύπνηση των Ενόπλων Δυνάμεων δεν ήλθε με τα τελευταία γεγονότα του ORUC REIS αλλά υπάρχει από τον Νοέμβριο.<br /><br />Όντως ήταν Νοέμβριος του 2019, όταν πρόσωπο σε θέση επιρροής μου ζήτησε συνάντηση και κυριάρχησε το βασικό σενάριο μιας ελληνοτουρκικής πολεμικής αντιπαραθέσεως που φαινόταν να ετοιμάζει η Τουρκία. Το ζήτημα ήταν οι δυνατότητες των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων και ήθελε όπως φάνηκε να επιβεβαιώσει εάν ήταν σωστή η “εικόνα” που είχε ως προς τα συγκριτικά πλεονεκτήματα των δύο πλευρών, από την άποψη αυστηρώς των οπλικών συστημάτων για μια αεροναυτική αντιπαράθεση σε ανοικτή θάλασσα που θα επέλεγε η Τουρκία. Η “εικόνα” που είχε ήταν σωστή αλλά του διέφευγε ένα σημείο.<br /><br />“Δηλαδή υπερέχουμε ως προς τα υποβρύχια και τα Exocet των Mirage“, συνόψισε.<br /><br />“Όχι απολύτως, ως προς το δεύτερο“, του απάντησα.<br /><br />Ο συνομιλητής μου, θεωρούσε ότι η Τουρκική Αεροπορία δεν διαθέτει πύραυλο μεγάλου βεληνεκούς για επιθέσεις εναντίον πολεμικών πλοίων. Εξήγησα ότι από το 2007 η Τουρκία είχε παραγγείλει 48 πυραύλους AGM-84K SLAM-ER, που εξόπλισαν τα αναβαθμισμένα F-16 Block 40/50. <div><br /></div><div><img height="427" src="https://doureios.com/wp-content/uploads/2020/09/2011_F16_TUAF_SLAMER_03_1267828237_5592-1024x683.jpg" width="640" />To <i>“92-0019”, ένα F-16C Block 40 της τότε 181 Μοίρας απογειώνεται από το Φορτ Ουόρθ στο πλαίσιο δοκιμών του AGM-84K SLAM-ER στις 15 Φεβρουαρίου 2011.</i><br /><br />Επειδή το όπλο χαρακτηρίζεται Πύραυλος Επιθέσεως Ξηράς Εξ Αποστάσεως – Εκτεταμένης Αποκρίσεως (Standoff Land Attack Missiles – Expanded Response) συνήθως διαφεύγει το γεγονός ότι στο οπλοστάσιο του Ναυτικού των ΗΠΑ χρησιμοποιείται ως όπλο των μαχητικών F/Α-18 για επιθέσεις εναντίον πλοίων και σε αυτόν τον ρόλο άλλωστε δοκιμάσθηκε ήδη από το 1999 με βολή εναντίον του παροπλισμένου καταδρομικού USS DALE (CG-19).<br /><br />Το ότι ο AGM-84K SLAM-ER αποκτήθηκε από την Τουρκική Αεροπορία για ναυτική κρούση, ενισχύεται από το γεγονός ότι για την ίδια ανάγκη εξοπλισμού των υπό αναβάθμιση τότε F-16, παραγγέλθηκαν παραλλήλως 50 πύραυλοι μακρού πλήγματος AGM-154A-1 JSOW και 54 AGM-154C JSOW. Βεβαίως το SLAM-ER υπερέχει σε ακτίνα δράσεως (270 χλμ.) έναντι του JSOW (130 χλμ.) ωστόσο, η πολλαπλότητα που προσφέρει για προσβολή είτε στόχων επιφανείας είτε πολεμικών πλοίων εξασφαλίζει επιχειρησιακή ευελιξία στην Τουρκική Αεροπορία.<br /><br /><img height="427" src="https://doureios.com/wp-content/uploads/2020/09/2011_SLAMER_07243_web_1269967624_1710-1024x683.jpg" width="640" /><br /><br />Πράγματι, τα 48 AGM-84K SLAM-ER παραλήφθηκαν την διετία 2016-2017, όταν πλέον τα F-16 Block 40/50 είχαν αναβαθμισθεί πλήρως και ήταν εφικτή η εκπαίδευση ιπταμένων και σε αποστολές ΤΑΥΝΕ με το νέο όπλο. Ενδεχομένως κάποια καθυστέρηση να προέκυψε στην πρόοδο της εκπαιδεύσεως, εξαιτίας της αθρόας αποτάξεως ιπταμένων μετά το 2016, από τις πολεμικές μοίρες. Η παράδοση των πυραύλων άργησε, επειδή ένταξη νωρίτερα δεν είχε νόημα και θα εξαντλούσε άσκοπα τα χρονικά περιθώρια από προγραμματισμένες εργασίες επιθεωρήσεως κ.λπ.</div><div><br /></div><div><img height="427" src="https://doureios.com/wp-content/uploads/2020/09/5245861894_7694bb2e56_b.jpg" width="640" />To <i>“094-0071”, αναβαθμισμένο F-16C Block 50, σε πτήση το 2010 με εκπαιδευτικό AGM-84K SLAM-ER.</i><br /><br />Ο συνομιλητής με ρώτησε γιατί δεν είχε προτιμήσει η Τουρκική Αεροπορία τον εξοπλισμό των F-16 με πυραύλους Harpoon. Σαφή απάντηση δεν είχα, πέραν της ανεπιβεβαίωτης πληροφορίας στην δεκαετία του 2000 ότι οι αμερικανικές Αρχές είχαν αρνηθεί την παράδοση συγκεκριμένων πυραυλικών όπλων για F-16 στην Ελλάδα, απόφαση η οποία ασφαλώς ίσχυε αμοιβαίως και για την Τουρκία. Προφανώς επελέγη η εναλλακτική του AGM-84K SLAM-ER, που ήταν φθηνότερο του Harpoon αλλά επέτρεπε και αποστολές χερσαίας κρούσεως. Προσφάτως η πρεσβεία των ΗΠΑ στην Αθήνα προέβη σε δημοσία διάψευση ότι οι αμερικανικές Αρχές αρνούνται την διάθεση πυραύλων Harpoon στην Ελλάδα, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι τα πράγματα δεν ήταν διαφορετικά κατά το παρελθόν.<br /><br />Μειονέκτημα του AGM-84K SLAM-ER έναντι του Harpoon είναι ότι κατά τα φαινόμενα, δεν προσεγγίζει τον στόχο με πολύ χαμηλή πτήση από την επιφάνεια της θαλάσσης (sea skimming) αλλά από μεγαλύτερο υψόμετρο, ως τυπικός πύραυλος πτήσεως (cruise). Αυτό σημαίνει ότι θεωρητικώς μπορεί να εντοπισθεί από ραντάρ σε πολύ μεγαλύτερη απόσταση και να ενεργοποιηθεί η αντιπυραυλική άμυνα του πλοίου νωρίτερα.</div><div><br /></div><div><img height="360" src="https://doureios.com/wp-content/uploads/2020/09/akela-freedom-agm-84k-art-render-02-1024x576.jpg" width="640" /><i>Καλλιτεχνική απεικόνιση επιθέσεως AGM-84K SLAM-ER σε πολεμικό πλοίο.</i><br /><br />Το συμπέρασμα που προβλημάτισε τον συνομιλητή μου, ήταν ότι τα τουρκικά F-16 μπορούν να εκτελέσουν αφέσεις πυραύλων εναντίον πλοίων από πολύ μεγαλύτερες αποστάσεις εν σχέσει με τα Mirage 2000EGM και τον μέγιστης ακτίνος δράσεως 70 χλμ. πύραυλο AM39 Exocet Block2. Συνοψίζοντας, θα ήταν αφελές να θεωρηθεί ότι οι Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις θα παρέβλεπαν την απόκτηση ικανότητος αεροπορικής προσβολής ναυτικών στόχων εξ αποστάσεως, όταν μια αναμέτρηση με την Ελλάδα θα είναι υποχρεωτικώς και αεροναυτική.<br /><br />O συνομιλητής μου, προερχόμενος από τον Στρατό, έθεσε το ερώτημα εάν το τουρκικό πυροβολικό είχε δυνατότητα προσβολής πολεμικών πλοίων. Το ερώτημά του αφορούσε κατά βάση τους τακτικούς βαλλιστικούς πυραύλους Bora. Τον καθησύχασα ότι αυτό δεν ίσχυε προς το παρόν, επειδή για την προσβολή πλοίων, το όπλο έπρεπε να έχει ικανότητα προσβολής κινούμενων στόχων και δεν είχε γνωστοποιηθεί κάτι τέτοιο. Αυτό όμως δεν μπορούσε να αποκλεισθεί στο μέλλον, δεδομένης της διαρκούς προόδου της τουρκικής αμυντικής βιομηχανίας που ήδη είχε παρουσιάσει κατευθυνόμενες ρουκέτες.<br /><br />Το ερώτημα απεδείχθη προφητικό.<br /><br />Δέκα μήνες μετά, στις 30 Αυγούστου 2020, για πρώτη φορά επιδείχθηκε φωτογραφικό υλικό και βίντεο από δοκιμαστική βολή της ρουκέτας κατευθύνσεως λέιζερ TRLG-230 των 230 mm μέγιστου βεληνεκούς 70 χλμ. Η βολή εκτελέσθηκε από φορτηγό όχημα με εξαπλό σύνολο περιληπτών με ρουκέτες, με χώρο για δεύτερο που μπορεί να προστεθεί δίπλα.<br /><br /><img height="427" src="https://doureios.com/wp-content/uploads/2020/09/roketsan-trlg-230-1024x683.jpg" width="640" /><br /><br />Όπως έγινε γνωστό, το συγκεκριμένο πρόγραμμα ξεκίνησε από την Roketsan τον παρελθόντα Απρίλιο και στην εν λόγω βολή μάλιστα, τον στόχο κατέδειξε UAV τύπου Bayraktar TB2. Η συγκεκριμένη ρουκέτα έχει παρουσιασθεί ήδη με κατεύθυνση συνδυασμού GPS/INS και τώρα αναπτύσσεται με ερευνητή λέιζερ στην κεφαλή, επιτυγχάνοντας μεγαλύτερη ακρίβεια πλήγματος και ικανότητα προσβολής κινούμενων στόχων. Χάρη στην τελευταία, η ρουκέτα μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για την προσβολή πολεμικών πλοίων.<br /><br /><img height="356" src="https://doureios.com/wp-content/uploads/2020/09/TRLG-230-min.jpg" width="640" /><br /><br />Είναι δεδομένο ότι ο εχθρός παρακολουθεί στενά τις τεχνολογικές εξελίξεις, υιοθετώντας αντιλήψεις, δόγματα και τακτικές που θα μπορούσαν να θεωρηθούν προνόμιο των “μεγάλων δυνάμεων”.<br /><br />Είναι αυτονόητο τι πρέπει να πράξουν οι ελληνικές κυβερνήσεις. Το ερώτημα είναι εάν θα επιδοθούν σε μια “κούρσα πανικού” για εσπευσμένη προμήθεια οπλικών συστημάτων που λείπουν ή εάν θα επιδιώξουν και μια μελετημένη συμμετοχή – επένδυση στην Ελληνική Αμυντική Βιομηχανία.</div><div><br /></div><div><a href="https://doureios.com/">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

H Τουρκική Αεροπορία διαθέτει το δικό της “υποκατάστατο Exocet” – Και όχι μόνο

Από Σάββας Δ. Βλάσσης Σε χθεσινή συνέντευξή του στα ΝΕΑ ο ΥΕΘΑ Νίκος Παναγιωτόπουλος ξεκίνησε αναφέροντας ότι η αυξημένη επαγρύπνηση των Ενό...

Διαβάστε την συνέχεια

Ώρα… Τουρκίας – Το σχέδιο της Άγκυρας ενόψει Συνόδου Κορυφής

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhiaL89UtetkFHNTjV5bxR4Chk8lvL02_cNI7-cPHl10YwghjN32YKW7ujrNajkVPiedpzSbTAkkpn45rhyphenhyphen6mpXTuJKc5qPjNW6ygSjHN5dEVc7Nbi7r6BHh8mqIooW5B4ajHiXxUeJlCE/s1024/flags.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="656" data-original-width="1024" height="410" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhiaL89UtetkFHNTjV5bxR4Chk8lvL02_cNI7-cPHl10YwghjN32YKW7ujrNajkVPiedpzSbTAkkpn45rhyphenhyphen6mpXTuJKc5qPjNW6ygSjHN5dEVc7Nbi7r6BHh8mqIooW5B4ajHiXxUeJlCE/w640-h410/flags.jpeg" width="640" /></a></div><div><br /></div>Η Τουρκία προσπαθεί να σταθμίσει τις κινήσεις της ενόψει της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ με σκοπό να αποφύγει τις κυρώσεις την ώρα που προσπαθεί να δει τις νέες ισορροπίες στα άλλα μέτωπα στα οποία παρεμβαίνει<br /><br />Την ώρα που οδεύουμε προς τον 61ο γύρο συνομιλιών ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία, που ταυτόχρονα θα είναι και ο πρώτος από το Μάρτιο του 2016, η Τουρκία δείχνει να προχωρά σε μικρές συμβολικές αναδιπλώσεις που εντάσσονται στη νέα συνθήκη του διαλόγου.<br /><br /><div>Δεν υπαναχωρεί από «πάγιες» θέσεις ή διεκδικήσεις, ούτε απεμπολεί τα κέρδη που θεωρεί ότι είχε το προηγούμενο διάστημα, όπως ήταν π.χ. η συμφωνία με τη διεθνώς αναγνωρισμένη κυβέρνηση της Λιβύης για την αμοιβαία χάραξη ΑΟΖ με βάση τις τουρκικές θέσεις που εκμηδενίζουν την αυτοτελή υφαλοκρηπίδα και κατ’ επέκταση ΑΟΖ των ελληνικών νησιών. Όμως, είναι σαφές ότι σε αυτή τη φάση θέλει να αποφύγει μια ολομέτωπη σύγκρουση με την Ευρωπαϊκή Ένωση.<br /><br />Το σημείο κλειδί αφορά το ενδεχόμενο ευρωπαϊκών κυρώσεων. Αυτό που θορύβησε την τουρκική κυβέρνηση δεν ήταν τόσο το ενδεχόμενο μιας ακόμη φραστικής κριτικής, ούτε το ίδιο το μικρό συγκριτικά άμεσο κόστος των κυρώσεων, όσο ο συμβολισμός που θα είχαν ότι η Τουρκία επισήμως θεωρείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση μια δύναμη η οποία κινείται διεθνώς με τρόπο παραβατικό. Για την Τουρκία αυτό θα είχε ένα συνολικότερο κόστος το οποίο τώρα ο Ερντογάν θέλει να αποφύγει.<br /><br />Γι΄ αυτό το λόγο και η Τουρκία επέλεξε στη διαδρομή προς τη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ στις 24 και 25 Σεπτεμβρίου να υιοθετήσει μια στάση αποφυγής προκλήσεων. Το Oruc Reis αποχώρησε από τα όρια των υδάτων που η Ελλάδα θεωρεί ότι υπέρκεινται της ελληνικής υφαλοκρηπίδας και υπήρξε επανεκκίνηση των διαδικασιών διαλόγου σε επίπεδο ΝΑΤΟ για την αποφόρτιση της έντασης σε στρατιωτικό επίπεδο. Κομβική πλευρά αυτής της προσπάθειας της Τουρκίας και η πρόθεση να δείξει ότι δεν έχει πρόβλημα να προχωρήσει σε έναν συνολικότερο διάλογο με την Ελλάδα.</div><div><br /></div><div>  <img height="427" src="https://www.in.gr/wp-content/uploads/2020/09/or-1.jpeg" width="640" /><br /><br /><div> Η σημασία των εξελίξεων σε άλλα μέτωπα<br /><br />Όλα αυτά έχουν να κάνουν και με τις εξελίξεις σε άλλα μέτωπα. Η κατάσταση στη Λιβύη έχει από αυτή την άποψη ιδιαίτερη σημασία. Εκεί η Τουρκία είχε επενδύσει ιδιαίτερα στο γεγονός ότι άλλαξε τον συσχετισμό δύναμης με τη στήριξη που έδωσε στην κυβέρνηση της Τρίπολης, συμπεριλαμβανομένης της μετακίνησης μισθοφόρων από τη Συρία, αποκρούοντας τις επιθέσεις του Χαφτάρ και μετακινώντας την «κόκκινη γραμμή» προς τα ανατολικά.<br /><br />Όμως, την ίδια στιγμή φάνηκε ότι δεν ήταν η μόνη δύναμη που παρενέβαινε. Η Ρωσία φρόντισε να εξασφαλίσει ότι η ισορροπία δυνάμεων θα έφερνε τα πράγματα εκεί που είναι τώρα και η Αίγυπτος παρενέβη αποφασιστικά για να ανοίξει ο δρόμος προς πολιτική διαπραγμάτευση, ενώ όλα αυτά εμφανώς είχαν και την υποστήριξη και άλλων δυνάμεων. Η ίδια η εσωτερική διαμάχη στην κυβέρνηση της Τρίπολης, αλλά και οι μεγάλες λαϊκές διαμαρτυρίες, επίσης έδειξαν στην Τουρκία ότι δεν αρκούσε να προσφέρει μόνο στρατιωτική βοήθεια.<br /><br />Με την προοπτική πολιτικής λύσης να αλλάζει τα δεδομένα η Τουρκία πρέπει να εξασφαλίσει ότι στο τέλος θα διατηρήσει και επιρροή στις εξελίξεις στη βορειοαφρικανική χώρα αλλά και ότι δεν θα ακυρωθούν οι πολιτικές αποφάσεις της κυβέρνησης της Τρίπολης και πρωτίστως η συμφωνία για τις ΑΟΖ. Όμως, για να το κάνει αυτό δεν χρειάζεται να είναι σε πλήρη ρήξη με το σύνολο του διεθνούς παράγοντα.<br /><br />Για να το πούμε διαφορετικά: για να μπορέσει να κατοχυρώσει η Τουρκία ότι είναι όντως «περιφερειακή δύναμη» που δεν μπορεί να παραλειφθεί στις όποιες συνολικότερες διευθετήσεις στην περιοχή θα πρέπει να αποτινάξει την εικόνα μιας χώρα που γενικώς συγκρούεται με όλους στην περιοχή.<br /><br />Αυτό έχει να κάνει και με το γεγονός ότι αυτή τη στιγμή η Τουρκία έχει ανοίξει μέτωπα με διάφορες χώρες. Η αντιπαράθεση με τη Γαλλία είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα. Μάλιστα, η ίδια η Τουρκία έχει κατηγορήσει τη Γαλλία ότι στοχοποιεί την πολιτική της Άγκυρας επειδή αυτή επιδιώκει μη αποικιοκρατικές σχέσεις με τις αφρικανικές χώρες σε αντίθεση με τη Γαλλία. Όμως, την ίδια στιγμή, φαίνεται ότι η Τουρκία επενδύει στην πιο ήπια στάση άλλων ευρωπαϊκών χωρών όπως η Γερμανία, που δεν επιθυμούν μια πλήρη ρήξη. Αυτό, με τη σειρά, του εξηγεί γιατί η Τουρκία θέλει να δείξει ένα λιγότερο επιθετικό πρόσωπο και έτσι να εξασφαλίσει την αποφυγή κυρώσεων στη Σύνοδο Κορυφής και επομένως να βελτιώσει την όλη εικόνα και παρουσία της και στα υπόλοιπα μέτωπα. </div><div><br /></div><div><img height="427" src="https://www.in.gr/wp-content/uploads/2020/09/mac.jpeg" width="640" /><br /><br /></div><div>Το αγκάθι της Κύπρου<br /><br />Ωστόσο, σε όλα αυτά υπάρχει και μια ακόμη παράμετρος. Το θέμα των κυρώσεων σε βάρος της Τουρκία δεν αφορά μόνο τις ελληνοτουρκικές σχέσεις αλλά και την Κύπρο. Εκεί η Τουρκία αμφισβητεί ευθέως τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας. Για να το πούμε διαφορετικά αυτό που σε σχέση με την ελληνική υφαλοκρηπίδα μπορεί να περιγραφεί ως απειλή ή ως αμφισβήτηση, εφόσον ούτε επίσημη οριοθέτηση υπάρχει ούτε η Τουρκία έχει αποπειραθεί κάτι παραπάνω από σεισμικές έρευνες, εντός των ορίων της Κυπριακής ΑΟΖ, που είναι κανονική κηρυγμένη και ως ένα βαθμό οριοθετημένη, γίνεται κανονική έμπρακτη παραβίαση κυριαρχιακού δικαιώματος εφόσον η Τουρκία έχει προχωρήσει σε κανονικές έρευνες, εκμεταλλευόμενη το γεγονός ότι η Κύπρος δεν είναι σε θέση να παρεμποδίσει τέτοιες έρευνες με στρατιωτικά μέσα αλλά και το γεγονός ότι η Ελλάδα, στο πλαίσιο πάγιων ελληνικών θέσεων, δεν μπορεί να εμπλακεί με άμεσο τρόπο.<br /><br />Αυτό εξηγεί και τη στάση της Κυπριακής Δημοκρατίας, που βλέπει την Τουρκία να αμφισβητεί ευθέως τα κυριαρχικά της δικαιώματα και την ΕΕ να μην αντιδρά και γι’ αυτό έχει επιλέξει να θέσει βέτο στην απόφαση για την Λευκορωσία εάν δεν υπάρξει πραγματική ευρωπαϊκή αλληλεγγύη. Αυτό έγινε ήδη στη συζήτηση στο Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων της ΕΕ στις 21 Σεπτέμβρη, με αποτέλεσμα το θέμα να παραπεμφθεί στη Σύνοδο Κορυφής.<br /><br />Παρότι η Τουρκία έχει προσπαθήσει να διαχωρίσει τα δύο επίπεδα, εντούτοις είναι σαφές ότι δεν θα ήθελε κυρώσεις, έστω και μόνο για τα ζητήματα της Κύπρου, μια που αυτό εν τέλει θα είχε τον ίδιο συμβολισμό ότι η Τουρκία υφίσταται κυρώσεις ακριβώς σε πρακτικές που για την Άγκυρα είναι αυτονόητες πλευρές της κατοχύρωσης ενός ρόλου περιφερειακής δύναμης. Και αυτό εξηγεί γιατί με έναν επίμονο τρόπο η Τουρκία θα επιμείνει ότι εφόσον έχει αρχίσει να μπαίνει σε μια διαδικασία διαλόγου, τότε δεν μπορεί να τεθεί θέμα κυρώσεων.<br /><br />Όλα αυτά βέβαια θα εξαρτηθούν και από το εάν και σε ποιο βαθμό θα υπάρξει τελικά και κάποιου τύπου επανεκκίνηση των συνομιλιών για το Κυπριακό, όπου αυτή τη φορά είναι σαφές ότι κρίσιμη πλευρά θα είναι και αυτή της συζήτησης για το πώς θα επιμερίζονται τυχόν οφέλη από την εξόρυξη υδρογονανθράκων. </div><div><br />Τα αβέβαια επόμενα βήματα<br /><br />Ανεξαρτήτως των όποιων ισορροπιών ή ακόμη και ακροβασιών αναζητηθούν στη Σύνοδο Κορυφής είναι σαφές ότι τα επόμενα βήματα έχουν έναν υψηλό βαθμό αβεβαιότητας.<br /><br />Η ελληνική πλευρά έχει κάνει σαφές ότι επιθυμεί διάλογο, διαπραγμάτευση και συναινετική προσφυγή στη Χάγη για τα θέματα των θαλασσίων ζωνών, επιμένοντας ωστόσο στην πάγια θέση ότι αυτό προϋποθέτει το τέλος όλων των άλλων μορφών αμφισβήτησης πλευρών της ελληνικής εθνικής κυριαρχίας («γκρίζες ζώνες», αποστρατιωτικοποίηση νησιών κ.λπ.).<br /><br />Η Τουρκία μέχρι τώρα έχει επιμείνει στη λογική του διαλόγου για όλα χωρίς προαπαιτούμενα σε συνδυασμό με μια τάση να εγείρονται μαζί όλα τα ζητήματα, συμπεριλαμβανομένων και αυτών που άπτονται της ελληνικής εθνικής κυριαρχίας.<br /><br />Τα πράγματα κάνει ακόμη πιο σύνθετα το γεγονός η Τουρκία αυτή την περίοδο διαχειρίζεται ταυτόχρονα ένα σύνολο από «προβολές ισχύος» σε μια ευρύτερη περιοχή και σε διαφορετικά πεδία, μια εσωτερική οικονομική κρίση που διακυβεύει το «αναπτυξιακό υπόδειγμα» που ορίζει την ηγετική πολιτική θέση του AKP και του Ερντογάν, το ρόλο του εθνικισμού ως συνεκτικού στοιχείου και σε σχέση με το Κουρδικό και σε σχέση με την εξωτερική πολιτική και βέβαια ένα σύνολο όχι πάντα συμβατών μεταξύ τους γεωπολιτικών τακτικών προσεγγίσεων που καθιερώθηκαν τα τελευταία χρόνια.Όλα αυτά εκ των πραγμάτων κάνουν μια διαπραγμάτευση – την οποία η Αθήνα σαφώς προκρίνει αντί του διαρκούς κινδύνου «θερμού επεισοδίου» – αρκετά πιο σύνθετη αλλά και αβέβαιη, στο βαθμό που δεν είναι κάθε στιγμή δεδομένη η τουρκική στάση και διάθεση. Αυτό με τη σειρά του δείχνει και τα όρια των όποιων προσπαθειών διαμεσολάβησης (ΗΠΑ, Γερμανία) ή παρέμβασης (Γαλλία) στο βαθμό που αποσκοπούν στη συγκυριακή διαχείριση και την αποφυγή περαιτέρω έντασης, την ώρα που παραμένει ασαφής ο ορίζοντας τέτοιων κινήσεων.</div><div><br /></div><div><a href="https://infognomonpolitics.gr/">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div></div>

Ώρα… Τουρκίας – Το σχέδιο της Άγκυρας ενόψει Συνόδου Κορυφής

Η Τουρκία προσπαθεί να σταθμίσει τις κινήσεις της ενόψει της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ με σκοπό να αποφύγει τις κυρώσεις την ώρα που προσπαθεί ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η «προπαρασκευή πολέμου» επτά ολόκληρους μήνες έχει ξεπεράσει προ πολλού κάθε άσκηση «Παρμενίωνα»

<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjFDn5pGOIB9QmiVfWxDRv9yVJx0xUFX-UNwbBWnyzaQucffRH7PSDgsDX6iJbnCe4t_53slTideXRLnVYt7F4LsawwpTx3OoJrEtqM1XoWl3d04h_wY9akR0QYuP0aL4JifBXd9PlM5fA/s1800/PARMENION.webp" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1200" data-original-width="1800" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjFDn5pGOIB9QmiVfWxDRv9yVJx0xUFX-UNwbBWnyzaQucffRH7PSDgsDX6iJbnCe4t_53slTideXRLnVYt7F4LsawwpTx3OoJrEtqM1XoWl3d04h_wY9akR0QYuP0aL4JifBXd9PlM5fA/w640-h426/PARMENION.webp" width="640" /></a><br /><ul style="text-align: left;"><li>Ο Παρμενίων δίνει τη σκυτάλη στον Αλέξανδρο</li><li>Από την ασύμμετρη απειλή του Έβρου στο νοτιοανατολικό άκρο της υφαλοκρηπίδας</li><li>Χωρίς θριαμβολογίες αλλά πράξεις και απαντήσεις</li></ul>Ούτε σε έκτακτη άσκηση «ΠΥΡΠΟΛΗΤΗΣ» δεν έχει γίνει κινητοποίηση σαν αυτή που έζησαν όλο το προηγούμενο διάστημα τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων.<br /><br />Μπορεί να κρατήθηκαν ιδιαίτερα χαμηλοί τόνοι όλο αυτό το διάστημα, αλλά οι Ένοπλες Δυνάμεις ζούσαν στην πράξη τα λόγια του Αρχηγού ΓΕΕΘΑ που είχε πει όταν αναλάμβανε την ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων, «Προ Παρασκευή πολέμου»…<br /><br />Τρεις λέξεις ανάμεσα σε εκατοντάδες άλλες που είχε στην ημερήσια διαταγή του ο Στρατηγός Κωνσταντίνος Φλώρος και μέσα σε λίγους μήνες ως Αρχηγός κλήθηκε μαζί με τις Ε.Δ. να εφαρμόσουν τα πάντα για την καλύτερη υπεράσπιση της πατρίδας. Πάντως σε επίπεδο “Σχηματισμών”, κάτι έχει προγραμματιστεί να γίνει στη Θράκη…<br />Ημέρες συναγερμού…<br /><br />Οι Ένοπλες Δυνάμεις σιωπηρά από τα τέλη Ιουνίου είχαν πλέον «φορτώσει» σχεδόν τα πάντα. Ξεκινούσε ο δεύτερος πιο σοβαρός γύρος μετά τον Φεβρουάριο με το ξέσπασμα της ασύμμετρης απειλής του μεταναστευτικού στον Έβρο…<br /><br />Είχαν δει ότι οι Τούρκοι θα προχωρούσαν σε προκλητικές ενέργειες τις οποίες θα επιχειρούσαν να τις υποστηρίξουν και στρατιωτικά. Κατά συνέπεια οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις δεν μπορούσαν να μην βρίσκονται σε «γενικό συναγερμό», ώστε να δώσουν και απαντήσεις στο τακτικό πεδίο, όπως άλλωστε συνέβη.<br />Όχι σε θριαμβολογίες<br /><br />Όμως ξανά οι τόνοι από το Επιτελείο δεν ανέβηκαν, δεν υπήρξε θριαμβολογία για το πάθημα της «KEMAL REIS», για το ξεγύμνωμα των τουρκικών υποβρυχίων από τα P-3B, S-70 και τα σόναρ των Ελληνικών φρεγατών.<br /><br />Ακόμη και οι ιστορικές πτήσεις στην Κύπρο κρατήθηκαν ιδιαίτερα χαμηλά σε επικοινωνιακό επίπεδο και δημοσιοποιήθηκαν ορισμένες εικόνες και βίντεο όταν οι αποστολές των Ελληνικών φτερών είχαν προσγειωθεί στις βάσεις τους.<br /><br />Όλο τον Ιούνιο οι Ένοπλες Δυνάμεις και κυρίως τα πληρώματα των πλοίων του Ελληνικού στόλου είχαν την ευκαιρία μόλις άρθηκαν τα έκτακτα μέτρα για τον Covid-19, ν’ ασκηθούν στα πλέον δύσκολα και απαιτητικά σενάρια ναυτικού πολέμου.<br /><br />Αν και το έχουμε γράψει, αξίζει να το επαναλάβουμε, ότι η βολή τορπίλης από το υποβρύχιο 214 «ΠΙΠΙΝΟΣ» πάνω από 60 ναυτικά μίλια νότια της Καρπάθου και της Κρήτης έγινε για πρώτη φορά.<br /><br />Το 2020 οι συνθήκες ωρίμασαν, η στρατιωτική ηγεσία έπεισε για την απαραίτητη επίδειξη σημαίας και ισχύς των Ενόπλων Δυνάμεων πολύ μακρύτερα από το Αιγαίο, εντός της Ελληνικής υφαλοκρηπίδας, στα ζεστά και βαθιά νερά της Μεσογείου.<br /><br />Ακολούθησαν οι παρατηρήσεις, καταγραφές, πληροφορίες και αποκρυστάλλωση του τι θ’ ακολουθούσε το επόμενο διάστημα.<br />Ετοιμότητα και «φόρτωμα»<br /><br />Στον Στρατό Ξηράς όπως σημειώνουν στρατιωτικές πηγές που έχουν ζήσει στις μονάδες τους τον συναγερμό που σήμανε το Επιτελείο, λένε πως τα πάντα φορτώθηκαν για να γίνει κίνηση φάλαγγας προς τους χώρους τάξης, κύριους και βοηθητικούς. Δεν είχε μείνει το παραμικρό μέσα στις εγκαταστάσεις κι όλοι γνώριζαν ότι τα πάντα κρέμονται από μια λεπτή κλωστή.<br /><br />Οι Ειδικές Δυνάμεις κατέκλεισαν τους βράχους και τις νησίδες, παρατηρούσαν και ενημέρωναν.<br /><br />Στην Πολεμική Αεροπορία όλα τα διαθέσιμα μαχητικά φορτώθηκαν με βόμβες, με «έξυπνα» όπλα, με πυραύλους αέρος- αέρος. Χωρίστηκαν ακόμη και οι ρόλοι των μοιρών, διαφορετικοί σε ορισμένες από εκείνες που αρχικά έχουν.<br /><br />Επιτελείς μάλιστα της Πολεμικής Αεροπορίας σημειώνουν ότι οι χρόνοι φόρτωσης αποτέλεσε μια ιδιαίτερα ευχάριστη γι’ αυτούς έκπληξη διότι οι ίδιοι υπολόγιζαν αρκετές ώρες παραπάνω από αυτές που τελικά έγραψε το άτυπο χρονόμετρο.<br /><br />Μάλιστα υπήρξαν τεχνικοί που επιστρέφοντας εκτάκτως από την άδειά τους δεν άλλαξαν καν ρούχα και αμέσως ρίχτηκαν στη δουλειά ώστε τα αεροσκάφη να είναι έτοιμα για την τελική επιθεώρηση.<br /><br />Οι πιλότοι ενημερώθηκαν για τις αποστολές, για κάθε λεπτομέρεια και οι πάντες περίμεναν τις εντολές του Επιτελείου εφόσον η γείτονα κλιμάκωνε ακόμη περισσότερο.<br />Δεν ήθελε κανείς να λείπει από αυτό το κάλεσμα<br /><br />Στο Πολεμικό Ναυτικό ο στόλος είχε αρχίσει σιωπηρά πολύ πριν από την 21η Ιουλίου να εξέρχεται του ναυστάθμου. Τα πολεμικά πλοία, καλυπτόμενα από τα δικά τους «εξοχικά», τα βράχια μέσα στο Αρχιπέλαγος δηλαδή, παρέμεναν εκεί περιμένοντας την κατάλληλη ώρα για να εμφανιστούν.<br /><br />Το γεγονός πως ο στόλος όχι μόνο εγκατέλειψε το ναύσταθμο στην ώρα του είναι ένα αποτέλεσμα των προσπαθειών που έκαναν νωρίτερα τα τεχνικά κλιμάκια στη Σαλαμίνα αλλά και τα πληρώματα των ίδιων των πλοίων διότι κανείς δεν ήθελε να λείπει από αυτό το κάλεσμα της πατρίδας.<br /><br />Εξήντα και πλέον ημέρες οι Ένοπλες Δυνάμεις απέδειξαν ότι όχι μόνο αντέχουν, αλλά μπορούν ταυτόχρονα να μετέχουν και σε άλλες κοινές συμμαχικές ασκήσεις εντός κι εκτός της Ελληνικής επικράτειας.<br /><br />Εξήντα και πλέον ημέρες είναι πολύ περισσότερες από τις λίγες ημέρες που διαρκεί η μεγάλη διακλαδική άσκηση «ΠΑΡΜΕΝΙΩΝ». Είναι πολύ περισσότερες από τις ώρες που θα ζήσει κάθε στέλεχος και στον έκτακτο «ΠΥΡΠΟΛΗΤΉ».<br /><br />Με αυτά τα δεδομένα το Γενικό Επιτελείο Εθνικής Άμυνας έχει δει τις ικανότητες των Ενόπλων Δυνάμεων και προφανώς με την απόφασή του δείχνει ότι οι εννέα ημέρες του «Παρμενίωνα» δεν είναι τίποτα μπροστά σ’ όλα αυτά που πέρασαν τα στελέχη από το Ορμένιο έως τη Στρογγύλη κι από τη Σαμοθράκη έως το νοτιοανατολικότερο άκρο της Ελληνικής υφαλοκρηπίδας.<div><br /></div><div><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><br /></div>

Η «προπαρασκευή πολέμου» επτά ολόκληρους μήνες έχει ξεπεράσει προ πολλού κάθε άσκηση «Παρμενίωνα»

Ο Παρμενίων δίνει τη σκυτάλη στον Αλέξανδρο Από την ασύμμετρη απειλή του Έβρου στο νοτιοανατολικό άκρο της υφαλοκρηπίδας Χωρίς θριαμβολογίες...

Διαβάστε την συνέχεια

Πέντε προκλητικές αξιώσεις στο «πακέτο» διαλόγου της Τουρκίας

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiqjCPyLkRj-KL7efdR-vsNt95NJNB8GNHCvZwx8UClAg4YQ2GGE8aL3p1Q0VezZjKrlxcZtkinugMCy2wESB_h3SU0JplqhpGA3PS7_EmFqyZ0gYNyPloCXSUyfHYputSvnPwAwoCyHUE/s696/ellinotourkika_agenda.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="465" data-original-width="696" height="428" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiqjCPyLkRj-KL7efdR-vsNt95NJNB8GNHCvZwx8UClAg4YQ2GGE8aL3p1Q0VezZjKrlxcZtkinugMCy2wESB_h3SU0JplqhpGA3PS7_EmFqyZ0gYNyPloCXSUyfHYputSvnPwAwoCyHUE/w640-h428/ellinotourkika_agenda.png" width="640" /></a></div><div><br /></div>Του <b>Μιχάλη Ψύλου</b><br />«Κλαδί ελιάς» εμφανίστηκε να κρατάει ο εκπρόσωπος του Τούρκου Προέδρου Ερντογάν, Ιμπραήμ Καλίν: «Το κλίμα αυτή τη στιγμή έχει καταστεί πολύ πιο κατάλληλο για την έναρξη των διαπραγματεύσεων” τόνισε ο Καλίν μιλώντας στο τουρκικό πρακτορείο Τύπου “Dogan News”. Αλλά έσπευσε αμέσως να προειδοποιήσει ότι “οι απειλές εκβιασμού εναντίον της Τουρκίας δεν δίνουν αποτελέσματα. Οι ευρωπαίοι πολιτικοί πρέπει να το γνωρίζουν τώρα” .Είναι σαφές ότι η Αγκυρα όλο και περισσότερο θα εμφανίζεται ως ο πιο καλός ο μαθητής μέχρι να ξεπεραστεί και τυπικά ο κάβος πιθανών κυρώσεων από τη σύνοδο κορυφής της ΕΕ την προσεχή Πέμπτη και Παρασκευή. Εστω και αν δεν λείπουν οι φωνές,’όπως της εφημερίδας Turkiye που λέει προκλητικά ότι η Αγκυρα «έχει το δικαίωμα να μπλοκάρει τη διέλευση των ελληνικών καραβιών από τα στενά του Βοσπόρου και να πολιορκήσει τα νησιά, τα οποία στρατιωτικοποιήθηκαν. Να κόψουμε την επαφή τους με την Αθήνα”.<br /><br />Σήμερα πάντως το βράδυ που ο πρόεδρος Ερντογάν θα μιλήσει και μάλιστα στα τουρκικά-όπως ανακοίνωσε-μέσω τηλεδιάσκεψης στην έναρξη της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ αναμένεται να εμφανιστεί περισσότερο ως περιστερά και λιγότερο ως ιέραξ, κλίνοντας σε όλους τους τόνους τη λέξη «διάλογος».<br /><br />Ποιος αρνείται όμως το διάλογο; Μόνο με διάλογο μπορεί να εκτονωθεί η κρίση. Το κρίσιμο ερώτημα όμως είναι ποια θα είναι η ατζέντα του διαλόγου; Η τουρκική εφημερίδα Sabah αποκαλύπτει επακριβώς τις πέντε προκλητικές αξιώσεις της Αγκυρας στον διάλογο με την Αθήνα. Γράφει η τουρκική εφημερίδα: <i>«Η Αγκυρα πάντα το έλεγε και το λέει: Να πάμε όλα τα θέματα του Αιγαίου στη Χάγη» </i>σημειώνει η Sabah και προσθέτει :<i> « Τα πιο αμφιλεγόμενα ζητήματα μεταξύ των δύο χωρών στο Αιγαίο είναι : η στρατιωτικοποίηση των νησιών, το status αμφισβητούμενων νησιών, ο εναέριος χώρος, τα χωρικά ύδατα και το FIR. Ενώ η Άγκυρα έχει ζητήσει από καιρό να παραπεμφθούν αυτά τα προβλήματα στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης “ως πακέτο”, η Αθήνα, γνωρίζοντας ότι έχει άδικο σε όλα αυτά τα θέματα, δεν θέλει να δώσει τη συγκατάθεσή της στην έκκληση της Άγκυρας και να προσφύγουν μαζί στο Διεθνές Δικαστήριο».</i><br /><br />Τι δεν καταλαβαίνετε; Πρέπει να γίνει επιτέλους σαφές! Για την Αγκυρα ο διάλογος δεν περιλαμβάνει μόνο το θέμα ΑΟΖ-υφαλοκρηπίδα. Αλλά θα βάλει στο τραπέζι όλο το «πακέτο» των πέντε προκλητικών αξιώσεων έστω και λίγο λίγο ,με τη μορφή της σαλαμοποίησης. Δεν κρύβουν οτι θέλουν να εξαφανίσουν το FIR Αθηνών και να αποδεχτούμε την συνδιαχείριση στο Αιγαίο. Όπως ισχυρίζεται μάλιστα ο δρ Σελαμί Κουράν, καθηγητής Διεθνούς Δικαίου στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου του Μαρμαρά «τα προβλήματα στο Αιγαίο είναι αλληλένδετα. Δεν μπορεί να λυθεί το ένα αν δεν επιλυθούν όλα μαζί. Ας λύσουμε όλα αυτά τα θέματα ως πακέτο μέσω διαπραγματεύσεων. Εάν αυτό δεν συμβεί, ας μεταφέρουμε τα προβλήματα σε μια διεθνή αρχή και πάλι ως πακέτο”.<br /><br />Αυτή είναι η γραμμή της Αγκυρας, όπως γράφει η Sabah.”Δεν πάμε στη Χάγη περιορισμένοι στο θέμα της υφαλοκρηπίδας. Τα χωρικά μας ύδατα στο Αιγαίο ,η στρατιωτικοποίηση και η κατοχή νησιών δεν επιλύονται αν λυθεί μόνο το πρόβλημα της υφαλοκρηπίδας» γράφει η τουρκική εφημερίδα. Ο Τούρκος καθηγητής δηλώνει μάλιστα σίγουρος ότι στη Χάγη θα δικαιωθεί η Τουρκία με βάση «την αρχή της δικαιοσύνης ,την υπεροχή της γεωγραφικής θέσης, δηλαδή, το μήκος της ακτογραμμής και τέλος, με βάση την αναλογικότητα». Ομολογεί πάντως ότι η Τουρκία αρνήθηκε να υπογράψει τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών του 1982 για το δίκαιο της θάλασσας λόγω του ζητήματος των χωρικών υδάτων στο Αιγαίο. «Δεν μπορούσαμε να αποδεχτούμε ότι τα χωρικά ύδατα σε ημι-κλειστές θαλάσσιες περιοχές μπορούν να αυξηθούν έως και 12 μίλια”, λέει ο δρ.Κουράν.<br /><br />Η ανάγνωση δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνειών για το τι θέλουν οι Τούρκοι στον επικείμενο διάλογο . Ο πρώην υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς το λέει πολύ σωστά: «Τα προβλήματα στο Αιγαίο ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία δεν προκύπτουν μονοσήμαντα από τις διαφωνίες και αμφισβητήσεις ως προς την εφαρμογή του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας. Αντίθετα, προκύπτουν, ακόμα, από έναν μοναδικό τρόπο στην ιστορία της πολιτισμένης ανθρωπότητας -και προκλητικότητα- επιβολής των επιδιώξεων της Τουρκίας: Την επαναφορά “δικαιωμάτων” από την εποχή της αποικιοκρατίας».<div><br /></div><div> Για του λόγου το αληθές διαβάστε τι γράφει ο ο Χασάν Μπάσρι Γιαλτσίν .καθηγητής Διεθνών Σχέσεων στο πανεπιστήμιο Τικαρέτ της Κωνσταντινούπολης: <i>«Για κάποιο λόγο όσον αφορά την Τουρκία , φοβόμαστε σήμερα ακόμη και το όνομα της οθωμανικής αυτοκρατορίας. Όταν μας λένε νεο-οθωμανούς ή κάτι τέτοιο, προσπαθούμε αμέσως να αποδείξουμε το αντίθετο. Ναι, η νέα Τουρκία θέλει να εισέλθει ως δύναμη μεγαλύτερη από τον περασμένο αιώνα. Δεν είναι ντροπή αυτό. Αν μπορέσουμε να ξεπεράσουμε αυτό το εμπόδιο της απογοήτευσης και να σχεδιάσουμε ένα σωστό στρατηγικό όραμα, μπορούμε να εισέλθουμε στη νέα εποχή ως μια μεγάλη δύναμη. Φυσικά, αυτό πρέπει να γίνει με λεπτό τρόπο και ήρεμο…Νομίζω ότι η κοινωνία μας είναι έτοιμη για αυτό. Αυτή η κοινωνία έχει μια ιστορία «αυτοκρατορίας». Και φυσικά, τα όνειρά της είναι προς αυτή την κατεύθυνση. Αυτό πιστεύω ότι εννοεί ο Πρόεδρος Ερντογάν όταν μιλάει για “αιώνια αφύπνιση”. Να προχωρήσουμε πέρα ​​από τα σύνορα της Τουρκίας. Διαφορετικά, ένας άλλος αιώνας θα χαθεί. Και μην κοιτάτε τι λέγεται στη διεθνή πολιτική. Οι πραγματικοί πρωταγωνιστές είναι πάντα οι αυτοκρατορίες»</i> γράφει ο Τούρκος καθηγητής σε ανάλυσή του στην εφημερίδα Sabah.<br /><br />Με απλά λόγια , η Τουρκία του Ερντογάν επιδιώκει να ανατρέψει τη σύγχρονη παγκόσμια ιστορία. Διεκδικεί εδάφη και δικαιώματα της αποικιοκρατικής Οθωμανικής αυτοκρατορίας, που διαλύθηκε ανεπιστρεπτί . Αυτή είναι η πυξίδα του Ερντογάν και με αυτά στο μυαλό του θα προσέλθει στον διάλογο. Ότι κι αν πεί σήμερα στην τηλεδιάσκεψη που θα έχει με τη Γερμανίδα καγκελάριο Ανγκελα Μέρκελ και τον Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Σαρλ Μισέλ, ενόψει της συνόδου κορυφής των 27,στη σκέψη του είναι η επαναφορά της αυτοκρατορίας…Εχει άλλωστε, δυστυχώς στο πλευρό του το Βερολίνο. Όπως γράφει η γερμανική Handelsblatt είναι και αυτή η Γαλλία στη μέση η οποία «με τη μονομερή στήριξη προς την Ελλάδα δυσχεραίνει μια λύση μέσω διαπραγμάτευσης, επειδή μειώνει την προθυμία για συμβιβασμό στην Αθήνα». Πάλι εμείς θα φταίμε δηλαδή…</div><div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Πέντε προκλητικές αξιώσεις στο «πακέτο» διαλόγου της Τουρκίας

Του Μιχάλη Ψύλου «Κλαδί ελιάς» εμφανίστηκε να κρατάει ο εκπρόσωπος του Τούρκου Προέδρου Ερντογάν, Ιμπραήμ Καλίν: «Το κλίμα αυτή τη στιγμή έχ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ισραηλινό think tank προς Τουρκία: ''Μην κάνετε το λάθος να αποκτήσετε πυρηνικά''

<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg5Ce-xzeo8-WogBSLKrjKd8k2g4SUKFCtrZ2FMauDdUptp0wm2cMSN1_7gLo55RmjwmB94zmJqk2Pd6aXwmUIaprQa7_wbWnOVuBYiP_20dwxiBt22nD6mKlgGmwfZ4OhaIuKQ67N0SqM/s1000/neta_erdogan.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="1000" height="384" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg5Ce-xzeo8-WogBSLKrjKd8k2g4SUKFCtrZ2FMauDdUptp0wm2cMSN1_7gLo55RmjwmB94zmJqk2Pd6aXwmUIaprQa7_wbWnOVuBYiP_20dwxiBt22nD6mKlgGmwfZ4OhaIuKQ67N0SqM/w640-h384/neta_erdogan.jpg" width="640" /></a><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">''Κόκκινη γραμμή'' το σχέδιο Ερντογάν για πυρηνικά όπλα</span></h3><b>Ανδρέας Μουντζουρούλιας</b><br />Ενδελεχείς προβλέψεις Ισραηλινών ειδικών από το 2009, σχετικά με την κλιμακούμενη κρίση μεταξύ Ισραήλ-Τουρκίας προμηνύουν τις σημαντικές δυνατότητες μιας ένοπλης σύγκρουσης μεταξύ των δύο κρατών, εξαιτίας της απόκτησης πυρηνικών όπλων από την Άγκυρα.<br /><br />Σε ένα βιβλίο του το 2009, ο γεωπολιτικός εμπειρογνώμονας Τζορτζ Φρίντμαν, είχε κάνει τις ακόλουθες προβλέψεις, ''στην δεκαετία του 2020, οι σχέσεις ΗΠΑ-Τουρκίας θα γίνουν «όλο και πιο άβολες.<br /><br />Η Τουρκία θα επιδιώξει μια πιο επιθετική περιφερειακή επέκταση, θα αποβάλει τον κοσμικό της χαρακτήρα και θα απεικονίζεται πλέον ως μια ισχυρή ισλαμική δύναμη, η οποία θα θέσει στο στόχαστρο και το Ισραήλ.''<br />Τι αναφέρει ισραηλινό αμυντικό ινστιτούτο<br /><br />''Οι σχέσεις ΗΠΑ-Τουρκίας είναι ήδη τεταμένες, η Τουρκία έχει ήδη γίνει λιγότερο κοσμική χώρα και πιο επιθετική, ενώ το Ισραήλ ανησυχεί ήδη για τις αληθινές προθέσεις της Άγκυρας.<br /><br />Το 2020, η ετήσια αξιολόγηση των ισραηλινών ενόπλων δυνάμεων (IDF) για πρώτη φορά προσδιόρισε την ισλαμική Τουρκία ως μια «σαφή πρόκληση» για το Ισραήλ.<br /><br />Σύμφωνα με πληροφορίες, ο αρχηγός της Μοσάντ Γιόσι Κοέν είχε δηλώσει σχετικά πρόσφατα σε Άραβες ηγέτες, ότι η Τουρκία είναι η «πραγματική απειλή» που αντιμετωπίζει το Ισραήλ αυτό το διάστημα, και όχι το Ιράν του οποίου η δύναμη είναι εύθραυστη.<br /><br />Οι σχέσεις Ισραήλ-Τουρκίας είναι τεταμένες εδώ και μερικά χρόνια. Υπό την ηγεσία του Προέδρου Ερντογάν, η Άγκυρα έχει υιοθετήσει μια σκληρή αντι-Ισραηλινή γραμμή.<br /><br />Μέχρι τώρα, η Τουρκία είναι στενός σύμμαχος της Χαμάς και υποστηρίζει τις δραστηριότητές της με κάθε τρόπο. Οι Τούρκοι συνεργάζονται επίσης και με άλλα ριζοσπαστικά στοιχεία στην Ιερουσαλήμ καθώς επεκτείνουν την επιρροή τους στην πόλη. <br /><br />Ωστόσο, η ισραηλινο-τουρκική αντιπαλότητα πρόκειται να πάρει ακόμα πιο στρατηγικές διαστάσεις'', αναφέρει το Israel Radar, το οποίο είναι think tank και βρίσκεται κοντά στην Κυβέρνηση.<br /><br />Ισραηλινοί ειδικοί μιλούν ξεκάθαρα για ένα επικείμενο γενικό πόλεμο μεταξύ Ισραήλ-Τουρκίας ή μια περιορισμένη πολεμική σύγκρουση, για τα επόμενα χρόνια.<div><br />Τουρκική πυρηνική απειλή<br /><br />''Η Τουρκία έχει ξεκάθαρα πυρηνικές φιλοδοξίες. Έχει ήδη υπογράψει μια συμφωνία 20 δισεκατομμυρίων δολαρίων με τη Ρωσία για τέσσερις πυρηνικούς σταθμούς παραγωγής ενέργειας, που θα κατασκευαστούν έως το 2025, αλλά η Άγκυρα έχει το βλέμμα της σε κάτι περισσότερο από μια ειρηνική χρήση της πυρηνικής ενέργειας.<br /><br />Πέρυσι, ο Ερντογάν καταδίκασε το μονοπώλιο που εμποδίζει την Τουρκία να αποκτήσει πυρηνικά όπλα. «Αυτό, δεν μπορώ να δεχτώ», είχε δηλώσει στα στελέχη του κόμματος του.<br /><br />Ο Τούρκος πρόεδρος είχε αναφερθεί προσωπικά στο Ισραήλ,κατηγορώντας το ότι απειλεί τα άλλα έθνη με το πυρηνικό οπλοστάσιό του.<br /><br />“Το δόγμα ασφάλειας του Ισραήλ ορίζει ότι οι εχθρικοί παράγοντες στην περιοχή της Α.Μεσογείου και Μ.Ανατολής δεν θα πρέπει να αποκτήσουν ποτέ πυρηνικά όπλα”, τόνισε πρόσφατα ένας πρώην Ισραηλινός αξιωματούχος άμυνας.<br /><br />“Αυτό απαιτεί τη χρήση όλων των μέτρων, συμπεριλαμβανομένης της στρατιωτικής δύναμης, για να μην δημιουργηθούν εχθρικές αναδυόμενες πυρηνικές δυνάμεις”, τόνισε ο Chuck Freilich, ο οποίος διετέλεσε αναπληρωτής σύμβουλος εθνικής ασφάλειας στο Ισραήλ.<br /><br />“Μια εχθρική πυρηνική Τουρκία θα αποτελέσει σοβαρό πρόβλημα για το Ισραήλ και θα κλιμακώσει ευρέως την πίεση προς την χώρα μας. Προς το παρόν ένας πόλεμος δεν αποτελεί επιλογή, αλλά η Άγκυρα θα αποκτήσει σε ένα εύλογο χρονικό διάστημα πυρηνικά όπλα, για αυτό και μια τέτοιου τύπου επιλογή θα είναι ακόμα πιο πιθανή”, τόνισε ο ίδιος.<br /><br />Η επιθετική στάση της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο προκαλεί ήδη μια αυξανόμενη ανησυχία στο Ισραήλ. Οι τουρκικές κινήσεις υπονομεύουν τα σχέδια της Ιερουσαλήμ για εξαγωγή φυσικού αερίου στην Ευρώπη μέσω του έργου του αγωγού EastMed, ενώ απειλούν τους ενεργειακούς συμμάχους του Ισραήλ στην περιοχή (Ελλάδα-Κύπρος).<br /><br />Ο Φρίντμαν είχε γράψει για αυτό αναφέροντας ότι “ο έλεγχος της ανατολικής Μεσογείου είναι ιστορικά ο πρωταρχικός γεωπολιτικός στόχος οποιασδήποτε περιφερειακής εξουσίας. Η σημασία της στρατηγικής αυτής περιοχής είναι ακόμη μεγαλύτερη ειδικά τώρα που έχει γίνει ενεργειακός κόμβος”.<br /><br />Η Τουρκία λαμβάνει σαφώς μέτρα για την επίτευξη ναυτικής κυριαρχίας στην περιοχή. Αυτό περιλαμβάνει μια αμφιλεγόμενη ναυτική συμφωνία με τη Λιβύη που στοχοποιεί σαφώς την Ελλάδα.<br /><br />Ωστόσο, η στρατιωτική ισχύ της Άγκυρας υπερβαίνει τα ενεργειακά της ενδιαφέροντα.<br /><br />"Μια ναυτική τουρκική κυριαρχία αποτελεί μέρος ευρύτερων φιλοδοξιών της Άγκυρας", σημείωσε ο Φρίνταμν σε πρόσφατο άρθρο του στο Bloomberg.<br /><br />Η Τουρκία θέλει να διεκδικήσει τη θέση της ως μουσουλμανική περιφερειακή δύναμη για αυτό και θέλει να ενισχύει τη ναυτική της δύναμη για να επιτύχει αυτόν τον στόχο.<br /><br />Η Άγκυρα θέλει να κατασκευάσει ένα πραγματικά τρομερό στόλο με νέα πυραυλικά συστήματα και υποβρύχια, ανέφερε ειδική αμυντική ισραηλινή έκθεση φέτος.<br /><br />“Ένα εχθρικό τουρκικό ναυτικό θα μπορούσε να απειλήσει ζωτικά ισραηλινά συμφέροντα εκτός από τα έργα φυσικού αερίου, καθώς το Ισραήλ εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις θαλάσσιες εισαγωγές. Και σε αυτό το μέτωπο, το δυναμικό για μια στρατιωτική σύγκρουση θα αυξηθεί κατακόρυφα κατά τη διάρκεια των επόμενων ετών”, αναφέρει η ισραηλινή έκθεση.<br />Η αντι-Ισραηλινή στάση της Τουρκίας<br /><br />Οι εχθρικές προοπτικές της Τουρκίας πιθανότατα δεν θα αλλάξουν ούτε μετά και την αποχώρηση του Προέδρου Ερντογάν από την εξουσία.<br /><br />Το φιλόδοξο όραμα της Άγκυρας έχει μεγάλο αντίκτυπο με μακροπρόθεσμες τάσεις στην τουρκική κοινωνία, σύμφωνα με μελέτη του Ινστιτούτου Στρατηγικής και Ασφάλειας της Ιερουσαλήμ. Η κόντρα Ισραήλ-Τουρκίας είναι επίσης μέρος μιας ευρύτερης Τουρκικής πολιτικής αλλαγής που αφορά την “απομάκρυνση” των Τούρκων από την Δύση.<br /><br />“Επιπλέον, η αντι-Ισραηλινή στάση της Τουρκίας αποτελεί βασικό κομμάτι στην προσπάθειά της για την απόκτηση των πρωτείων στον μουσουλμανικό κόσμο”, αναφέρει το ινστιτούτο JISS.<br /><br />Για να το επιτύχουν αυτό, οι Τούρκοι καθοδηγούν ήδη τα φιλικά σε αυτούς αραβικά κράτη ώστε να κινηθούν κατά του Ισραήλ λαμβάνοντας σκληρή γραμμή.<br /><br />"Παράλληλα, η Τουρκία επεκτείνει τις δυνατότητες της αμυντικής της βιομηχανίας, σκοπεύοντας να καλύψει το 75% των στρατιωτικών της αναγκών έως το 2023. Αυτό δεν αποτελεί καλό σημάδι για το μέλλον", αναφέρει το ισραηλινό ινστιτούτο.<br /><br />Οι Ισραηλινοί σύμβουλοι προτρέπουν για αυτόν ακριβώς τον λόγο μια άκρως “προσεκτική αντιμετώπιση” αυτών των σχεδίων από την ηγεσία του Ισραήλ, ώστε να μην μετατραπεί η Τουρκία ταχύτατα σε «ενεργό εχθρό» του Ισραήλ.<br /><br /> Ωστόσο, λένε ότι το Ισραήλ πρέπει να καταστήσει σαφές στην άλλη πλευρά ότι θα χρησιμοποιήσει βία για να αντιμετωπίσει τις τουρκικές απειλές που στοχοποιούν ζωτικά ισραηλινά συμφέροντα.<br /><br />Εν κατακλείδι, λαμβάνοντας υπόψη τα ζητήματα που διακυβεύονται και τις ολοένα και πιο στρατηγικές διαστάσεις της ισραηλινής-τουρκικής κόντρας, η δυναμική για έναν πιθανό πόλεμο Ισραήλ-Τουρκίας αυξάνονται δραματικά τα επόμενα χρόνια και αυτό θα εμπλέξει πιθανόν και άλλες χώρες της περιοχής.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/"> πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br />

Ισραηλινό think tank προς Τουρκία: ''Μην κάνετε το λάθος να αποκτήσετε πυρηνικά''

''Κόκκινη γραμμή'' το σχέδιο Ερντογάν για πυρηνικά όπλα Ανδρέας Μουντζουρούλιας Ενδελεχείς προβλέψεις Ισραηλινών ειδικών από...

Διαβάστε την συνέχεια

Καιρός να εγείρει και η Ελλάδα διεκδικήσεις έναντι της Τουρκίας

<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgNbdYvAsqLyIiwAL0phwZvg3wSXDT6CeM0cqEfm7DxY8k9wcmPXJfiRYSb8zPRvidgkf77TktiHjIShhNXnkQmYe5wkWhpzcwzeXrPLpuhLl4-syV5Z_ujA7mZUwswHTkveIFWbPbJZXc/s758/erdogan-axiomatikoi.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="758" height="338" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgNbdYvAsqLyIiwAL0phwZvg3wSXDT6CeM0cqEfm7DxY8k9wcmPXJfiRYSb8zPRvidgkf77TktiHjIShhNXnkQmYe5wkWhpzcwzeXrPLpuhLl4-syV5Z_ujA7mZUwswHTkveIFWbPbJZXc/w640-h338/erdogan-axiomatikoi.jpg" width="640" /></a><br /><br /><b>Λαυρέντζος Αναστάσιος</b><br />Μετά την εισβολή στην Κύπρο το 1974, η Τουρκία άρχισε να προβάλλει διεκδικήσεις επί των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων σε όλη τη γεωγραφική ζώνη ανατολικά του 25ου μεσημβρινού. Με άλλα λόγια άρχισε να αμφισβητεί την ελληνική κυριαρχία σε όλη την έκταση του χώρου που περιλαμβάνει τη Θράκη, το Ανατολικό τμήμα του Αιγαίου, συμπεριλαμβανομένων και των ελληνικών νησιών που βρίσκονται σε αυτό, έως την περιοχή στα νότια της Κρήτης, με αναφορές ακόμη και στη Γαύδο.<br /><br />Η αμφισβήτηση αυτή δεν περιορίστηκε σε φραστικές αναφορές ή σε παραστάσεις σε διεθνή fora. Από την αρχή συνοδεύτηκε με ένα ευρύ φάσμα ενεργειών. Οι ενέργειες αυτές περιλαμβάνουν από προκλητικές παραβιάσεις του ελληνικού εναερίου χώρου, αεροναυτικές ασκήσεις στα διεθνή ύδατα του Αιγαίου, επαπειλούμενες έρευνες εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας, έως στημένες κρίσεις τύπου Ιμίων. Στην παρούσα φάση έχουμε μια κλιμάκωση της τουρκικής προκλητικότητας, η οποία ξεκίνησε μετά τη σύναψη του παράνομου τουρκολιβυκού μνημονίου τον Νοέμβριο του 2019.<br /><br />Η κλιμάκωση της τουρκικής επιθετικότητας εκδηλώνεται έντονα τόσο με δηλώσεις της τουρκικής ηγεσίας, όσο και με προκλητικές ενέργειες στην Ανατολική Μεσόγειο. Αποκορύφωμα των ενεργειών αυτών είναι η διεξαγωγή ερευνών από το τουρκικό ερευνητικό σκάφος Ορούτς Ρέις στην ελληνική υφαλοκρηπίδα ανατολικά του 28ου μεσημβρινού τον Αύγουστο. Ακόμη μεγαλύτερη είναι η τουρκική πρόκληση στην Κύπρο, όπου εκεί πλέον μιλάμε για γεωτρήσεις εντός της αναγνωρισμένης κυπριακής ΑΟΖ. Δηλαδή, μιλάμε για μια βάναυση παραβίαση της θαλάσσιας κυριαρχίας του ελεύθερου τμήματος της Κύπρου, αφού ουσιαστικά η Τουρκία έχει κάνει έναν θαλάσσιο Αττίλα 3.<br /><br />Τι ζητά η Τουρκία από την Ελλάδα στη θάλασσα<br /><br />Το σύνολο των τουρκικών διεκδικήσεων στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο ορίζεται από πέντε άξονες:<br /><ul style="text-align: left;"><li>Πρώτον, η Τουρκία αρνείται στην Ελλάδα την άσκηση του αποκλειστικού δικαιώματος της να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 ναυτικά μίλια. Για να αποτραπεί μάλιστα κάτι τέτοιο, η τουρκική εθνοσυνέλευση διακήρυξε το 1995 ότι αυτό θα αποτελούσε αιτία πολέμου (Casus beli).</li><li>Δεύτερον, η Τουρκία αμφισβητεί την ελληνική κυριαρχία σε έναν απροσδιόριστο αριθμό νήσων και νησίδων. Η σχετική αμφισβήτηση τέθηκε εντονότερα μετά το περιστατικό των Ιμίων και πλέον επεκτείνεται σε ένα μεγάλο πλήθος νήσων με αναφορές ακόμη και σε κατοικημένα μικρά νησιά.</li><li>Τρίτον, η Τουρκία ζητά την αποστρατιωτικοποίηση των ελληνικών νησιών του Ανατολικού Αιγαίου, συμπεριλαμβανομένης και της Λήμνου. Πρόκειται βεβαίως για μια εξωφρενική και θρασύτατη απαίτηση που προσβάλλει την Ελλάδα και αρνείται το θεμελιώδες δικαίωμα άμυνας που έχει κάθε κυρίαρχο κράτος. Είναι όμως και εντελώς αβάσιμη. Όσον αφορά τη Σαμοθράκη και τη Λήμνο, το καθεστώς μερικής αποστρατιωτικοποίησης έληξε το 1936 με τη Σύμβαση του Μοντρέ, η οποία επέτρεψε τον επανεξοπλισμό των Στενών. Αντίστοιχα, όσον αφορά τα Δωδεκάνησα, αυτά επιστράφηκαν στην Ελλάδα από την Ιταλία με τη Συνθήκη των Παρισίων το 1947. Στη Συνθήκη αυτή η Τουρκία δεν ήταν αντισυμβαλλόμενη, και άρα σε απλά ελληνικά δεν της πέφτει λόγος (ισχύει ο νομικός όρος: res inter alios acta=συναλλαγή/ σύμβαση που έγινε από άλλους).</li><li>Τέταρτον, η Τουρκία δεν αναγνωρίζει το δικαίωμα της Ελλάδας να διενεργεί επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης (SAR) στο Ανατολικό Αιγαίο. Παρεμφερής με αυτή τη διεκδίκηση είναι και η άρνηση του δικαιώματος της Αθήνας να ελέγχει τις εναέριες συγκοινωνίες στο FIR Αθηνών.</li><li>Πέμπτον, η Τουρκία δεν αναγνωρίζει ότι τα ελληνικά νησιά έχουν δικαιώματα υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ, αγνοώντας το δίκαιο της θάλασσας, το οποίο δίνει και στα νησιά πλήρη κυριαρχικά δικαιώματα. Στα δικαιώματα αυτά αναφέρεται ρητώς το Άρθρο 121 της Συνθήκης για το Δίκαιο της Θάλασσας, το οποίο ορίζει ότι τα κατοικημένα και με οικονομική ζωή νησιά έχουν πλήρη δικαιώματα θαλασσίων ζωνών. Εξαιρούνται βράχοι και βραχονησίδες μη δυνάμενες να συντηρήσουν ζωή.</li></ul>Φαινομενικά δημοκρατική, πλην εξωφρενική απαίτηση<br /><br />Από τα παραπάνω ζητήματα η Ελλάδα δέχεται να συζητήσει μόνο το πέμπτο, δηλαδή τον προσδιορισμό υφαλοκρηπίδας-ΑΟΖ στη βάση του διεθνούς δικαίου. Αντιθέτως, η Τουρκία θέλει να υποχρεώσει την Ελλάδα να συζητήσει για όλα αυτά τα ζητήματα, αλλά και για πολλά άλλα που συνεχώς προσθέτει.<br /><br />Ενδεικτικά αναφέρεται ότι στα θέματα που εγείρει η Τουρκία είναι και η απαίτηση εκλογής Μουφτήδων στη Θράκη. Πρόκειται για φαινομενικά δημοκρατική, πλην όμως εξωφρενική απαίτηση της Άγκυρας, που δεν την εφαρμόζει ούτε η ίδια! Σε καμία απολύτως μουσουλμανική χώρα δεν εκλέγονται οι Μουφτήδες. Ειδικά στην Ελλάδα όπου ισχύει εν μέρει η Σαρία, οι Μουφτήδες είναι παράλληλα και δικαστές, και ως τέτοιοι είναι κρατικοί λειτουργοί, μισθοδοτούμενοι από το ελληνικό δημόσιο.<br /><br />Είναι προφανές ότι η τακτική της Τουρκίας είναι να εμπλουτίζει συνεχώς την ατζέντα των διεκδικήσεών της, ώστε αν βάλει την Ελλάδα σε ένα τραπέζι "διαλόγου", να κερδίσει όσο γίνεται περισσότερα. Αντίστοιχα, είναι σαφές ότι από μια τέτοια εξέλιξη η Ελλάδα έχει μόνο να χάσει, αφού σε ένα τέτοιο τραπέζι θα συζητηθούν μόνο τα κυριαρχικά της δικαιώματα.<br />Να αναδείξουμε την τουρκική αφερεγγυότητα<br /><br />Αν η Ελλάδα επιμείνει στο ότι συζητά μόνο ένα ζήτημα, είναι πιθανόν τελικά υπό την πίεση της Τουρκίας και του διεθνούς παράγοντα να υποχρεωθεί να συζητήσει πολύ περισσότερα. Για να αντιρροπήσει έναν τέτοιο κίνδυνο, η Ελλάδα θα πρέπει να εγείρει κι εκείνη δικές της διεκδικήσεις.<br /><br />Οι διεκδικήσεις αυτές θα πρέπει βέβαια να είναι ίσης σημαντικότητας με τις τουρκικές ή τέτοιες που η Τουρκία να μην μπορεί να τις δεχτεί. Διότι αν προβάλουμε μικροαιτήματα, απλώς για τη δημιουργία εντυπώσεων, τότε υπάρχει ο κίνδυνος η Τουρκία να μας τα ικανοποιήσει ακριβώς για να φανεί διαλλακτική.<br /><br />Είναι πιθανόν βεβαίως η Ελλάδα να μην μπορεί να βρει τέτοιες διεκδικήσεις μετά από τόσα χρόνια ακινησίας. Μην ξεχνάμε άλλωστε ότι η Τουρκία έχει ανεβάσει υπερβολικά τον πήχη. Σε αυτή την περίπτωση θα ήταν χρήσιμο τουλάχιστον η Ελλάδα να καταδείξει τη διαχρονική αφερεγγυότητα της Τουρκίας, ώστε να υπονομεύσει την προοπτική ενός διαλόγου. Αν λοιπόν σήμερα η Τουρκία έχει το θράσος να μας μιλά για αναθεώρηση της Συνθήκης της Λωζάννης, καλόν θα ήταν να της υπενθυμίσουμε πόσο την έχει ποδοπατήσει. Αρκεί γι αυτό να αναλογιστεί κανείς ποια ήταν η τύχη των δυο μειονοτήτων που επέβαλε η Λωζάννη.<br /><br />Σήμερα στη Θράκη εξακολουθεί να υπάρχει η μουσουλμανική μειονότητα, απολαμβάνοντας πλήρων δικαιωμάτων. Αντιθέτως, δεν υπάρχει πια η ελληνική μειονότητα της Κωνσταντινούπολης, της Ίμβρου και της Τενέδου, η οποία εξανδραποδίστηκε μετά από δεκαετίες τουρκικών διωγμών. Ειδικά όσον αφορά την Ίμβρο και την Τένεδο, υπενθυμίζεται ότι τα δύο αυτά νησιά παραχωρήθηκαν στην Τουρκία το 1923 για την ασφάλεια των Στενών. Επειδή όμως είχαν αμιγώς ελληνικό πληθυσμό, υπήρξε ειδική πρόνοια στη Συνθήκη της Λωζάννης, ώστε οι Έλληνες κάτοικοι των δυο αυτών νησιών να διατηρήσουν την αυτονομία τους. Αυτό προέβλεπε ρητώς το Άρθρο 14 της Συνθήκης της Λωζάννης, το οποίο ανέφερε επί λέξει:<br /><br />«Αι νήσοι Ίμβρος και Τένεδος, παραμένουσαι υπό τουρκικήν κυριαρχίαν θα απολαύωσιν ειδικής διοικητικής οργανώσεως, αποτελούμενης εκ τοπικών στοιχείων και παρεχούσης πάσαν εγγύησιν εις τον μη μουσουλμανικόν, ιθαγενή πληθυσμόν δι’ ότι αφορά εις την τοπικήν διοίκησιν και την προστασίαν των προσώπων και περιουσιών. Η διατήρησις της τάξεως θα διασφαλίζεται εν αυταίς δι’ αστυνομίας στρατολογουμένης μεταξύ του ιθαγενούς πληθυσμού, τη φροντίδι της ως άνω προβλεπομένης τοπικής διοικήσεως εις τα διαταγάς της οποία διατελή».<br /><br />Είναι προφανές ότι μετά από τόσες δεκαετίες εγκατάλειψης είναι δύσκολο πια να τεθεί θέμα Ίμβρου και Τενέδου. Ομοίως είναι δύσκολο να τεθεί θέμα Κωνσταντινουπολιτών ή να διεκδικηθούν οι τεράστιες ιδιωτικές και ιδρυματικές περιουσίες τους που κατασχέθηκαν. Ίσως μάλιστα κάτι τέτοιο να έδινε στην Τουρκία την ευκαιρία να ικανοποιήσει ορισμένα αιτήματα, ώστε να εξωραΐσει την εικόνα της.<br /><br />Για αυτό και ο τρόπος που θα τεθούν τέτοια ζητήματα πρέπει να προσεχθεί. Θα ήταν όμως χρήσιμο κάθε φορά που ο Ερντογάν μας μιλά για Λωζάννη, να του υπενθυμίζουμε τα πεπραγμένα του τουρκικού κράτους. Διότι μπορεί σε όλα τα θέματα να μετρά η ουσία, αλλά το παιχνίδι παίζεται πάντα και στο γήπεδο της επικοινωνίας. Εξ άλλου, είναι και για εμάς χρήσιμο να θυμόμαστε ότι η Τουρκία δεν τίμησε ποτέ την υπογραφής της.<div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br />

Καιρός να εγείρει και η Ελλάδα διεκδικήσεις έναντι της Τουρκίας

Λαυρέντζος Αναστάσιος Μετά την εισβολή στην Κύπρο το 1974, η Τουρκία άρχισε να προβάλλει διεκδικήσεις επί των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμά...

Διαβάστε την συνέχεια

Πως το Αιγαίο μπορεί να μετατραπεί σε παγίδα για το τουρκικό Πολεμικό Ναυτικό

<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiXSRRdQ66UjmGsXyC1nF-A-mriwiYOCqfsRdA_LpRzzRXRFX_HeEASWrj7wJ0ofWj-_-2p6RFrBUSaxXqRCDxW7QYMVoGxUVASalIhgtLrspemXrHsrRoqN70ifqEaCNCf9wV9F6KZWE8/s758/anadolu.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="758" height="338" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiXSRRdQ66UjmGsXyC1nF-A-mriwiYOCqfsRdA_LpRzzRXRFX_HeEASWrj7wJ0ofWj-_-2p6RFrBUSaxXqRCDxW7QYMVoGxUVASalIhgtLrspemXrHsrRoqN70ifqEaCNCf9wV9F6KZWE8/w640-h338/anadolu.png" width="640" /></a><br /><br /><b>Γρίβας Κώστας</b><br />Το τουρκικό υβριδικό πλοίο αμφιβίων επιχειρήσεων-αεροπλανοφόρο Anadolu θέτει νέα δεδομένα στις στρατιωτικές ισορροπίες στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο. Όμως, αν η Ελλάδα ακολουθήσει τις τρέχουσες τάσεις στην τέχνη, την επιστήμη και την τεχνολογία του πολέμου, τότε έχει μια σοβαρή πιθανότητα να μετατρέψει το πανάκριβο αυτό οπλικό σύστημα από απειλή σε αχίλλειο πτέρνα της Τουρκίας.<br /><br />Τόσο μεγάλα καράβια δεν πολυταιριάζουν σε αρχιπελαγικές δομές, όπως αυτή του Αιγαίου, όπου έχουμε σύνθεση της στεριάς με τη θάλασσα σε μια ενιαία επιχειρησιακή δομή. Σε παρόμοιο χώρο ένα πλοίο επιφανείας αυτού του μεγέθους μπορεί να βληθεί, μεταξύ των άλλων, από πυραυλακάτους, μαχητικά ελικόπτερα, ή μαχητικά αεροσκάφη που θα χρησιμοποιούν νησιά, βράχους και βραχονησίδες για κάλυψη μέχρι την τελευταία στιγμή, καθώς και από υποβρύχια, συστήματα πυροβολικού, ακόμη και βαρέα όπλα πεζικού, όπως όλμους και κατευθυνόμενους αντιαρματικούς πυραύλους.<br /><br />Αυτή είναι μια πραγματικότητα. Ωστόσο, η κατάσταση για τα πλοία επιφανείας στα παράκτια ύδατα και πολύ περισσότερο μέσα σε αρχιπελαγικές δομές, αναμένεται να καταστεί ακόμη πιο επικίνδυνη στο εγγύς μέλλον. Όπως χαρακτηριστικά έχει δηλώσει ένας ανώτατος Αμερικανός αξιωματικός, στα επόμενα χρόνια κοντά στις ακτές θα υπάρχουν δύο ειδών πλοία: τα υποβρύχια και οι στόχοι.<br /><br />Αυτό είναι το αποτέλεσμα μιας ευρύτερης γεωπολιτικής δυναμικής που προκύπτει από τη σύγκρουση των χερσαίων ευρασιατικών δυνάμεων με τη αεροναυτική ισχύ των ΗΠΑ στα εγγύς ευρασιατικά ύδατα. Η δημιουργία πλεγμάτων αντιπρόσβασης και άρνησης περιοχής (A2/AD) από χώρες όπως η Κίνα, η Ρωσία και το Ιράν οδήγησε στην ανάπτυξη παρόμοιων ικανοτήτων από τις ΗΠΑ.<br /><br />Αυτό έγινε στο πλαίσιο επιχειρησιακών αντιλήψεων όπως είναι τα "Διαχωρικά Πυρά" (Cross Domain Fires), που με τη σειρά τους αποτελούν μέρος του ευρύτερου δόγματος της "Πολυχωρικής Μάχης" (Multi Domain Battle) του Στρατού Ξηράς των ΗΠΑ. Όλες αυτές οι μεθοδολογίες μάχης στοχεύουν στην ανάπτυξη ικανοτήτων που θα καθιστούν πολύ δύσκολη τη ζωή των πλοίων επιφανείας κοντά στις ακτές.<br /><br />Τα ελληνικά υποβρύχια φονιάδες<br /><br />Οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις διαθέτουν ήδη μια κατηγορία οπλικών συστημάτων που παίζουν κρίσιμο ρόλο σε αυτήν τη μονομαχία ισχύος στις κλειστές θάλασσες. Αυτά είναι τα υποβρύχια, τα οποία θα κληθούν να επιχειρήσουν σε ένα από τα καλύτερα πεδία δράσης υποβρυχίων στον πλανήτη, το Αιγαίο. Αιχμή του δόρατος του ελληνικού υποβρυχιακού στόλου είναι τα τέσσερα εξαιρετικά αθόρυβα τελευταίας γενεάς Type 214, κλάσης "Παπανικολής", εφοδιασμένα με σύστημα αναερόβιας πρόωσης (ΑΙΡ), το οποίο τους επιτρέπει να μένουν για διάστημα μεγαλύτερο της εβδομάδας σε κατάδυση σε καιρό επιχειρήσεων.<br /><br />Ένα ακόμη υποβρύχιο με σύστημα αναερόβιας πρόωσης υπηρετεί στο Ελληνικό Ναυτικό, το "Ωκεανός" που είναι ένα τροποποιημένο Type 209/1200. Ωστόσο και τα παλαιότερα 209 είναι εξαιρετικά επίφοβα, ιδιαίτερα αν εφοδιαστούν με νέες τορπίλες. Φυσικά, μια από τις παθογένειες του ελληνικού συστήματος εξοπλισμών είναι να προμηθεύεται πανάκριβες πλατφόρμες μάχης χωρίς τα κατάλληλα όπλα γι' αυτές. Τα υποβρύχια, λοιπόν, δεν μπορούσαν να αποτελέσουν εξαίρεση σε αυτήν τη θλιβερή παράδοση.<br /><br />Έτσι, τα stealth Type 214 χρησιμοποιούν μέχρι σήμερα τις παλαιές τορπίλες SUT που έχουν μικρό βεληνεκές και γενικότερα παρωχημένες επιδόσεις. Όμως, τον τελευταίο καιρό κάτι φαίνεται να αλλάζει. Προχωράει το πρόγραμμα της προμήθειας βαρέων τορπιλών νέου τύπου για τα ελληνικά υποβρύχια. Οποιαδήποτε από τις τορπίλες αυτές προσφέρει δραστική αναβάθμιση των ικανοτήτων κρούσης του ελληνικού υποβρυχιακού στόλου, επιτυγχάνοντας βεληνεκές που φθάνει ή και ξεπερνά τα 50 χλμ.<br /><br />Ο συνδυασμός των εξαιρετικών ικανοτήτων stealth των σύγχρονων ελληνικών υποβρυχίων, των συστημάτων αναερόβιας πρόωσης που επιτρέπουν την παραμονή για μεγάλα χρονικά διαστήματα σε κατάδυση και τορπιλών μεγάλου βεληνεκούς με προηγμένα παθητικά σόναρ, καθιστά τον ελληνικό υποβρυχιακό στόλο ιδανικό αντίδοτο για το τουρκικό υβριδικό αεροπλανοφόρο όχι μόνο στο Αιγαίο, αλλά και στην Ανατολική Μεσόγειο.<div><br />Αυτόνομες υπερ-τορπίλες και μεταλλαγμένο πυροβολικό <br /><br />Τα τελευταία χρόνια μάλιστα έχουν εμφανιστεί τορπίλες που επιτυγχάνουν εξαιρετικά μεγάλο βεληνεκές, γεγονός που εν μέρει τις "χειραφετεί" από τα υποβρύχια και τους προσφέρει ακόμη και ικανότητες αυτόνομης δράσης σε περιορισμένων διαστάσεων θαλάσσιες εκτάσεις. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η έκδοση μεγάλου βεληνεκούς (ER) της γερμανικής τορπίλης Sea Hake Mod 4. Η υποψηφιότητα της απλής έκδοσης εξετάζεται από το Ελληνικό Ναυτικό, ενώ υπηρετεί ήδη στο τουρκικό.<br /><br />Η εν λόγω τορπίλη επέτυχε σε δοκιμές το 2012 στη Βαλτική το εντυπωσιακό βεληνεκές των 140 χλμ. Δεδομένων των εξελίξεων που έχουν προκύψει από τότε μέχρι σήμερα στην τεχνολογία των μπαταριών και άλλων υποσυστημάτων, είναι πιθανόν το βεληνεκές να έχει αυξηθεί περισσότερο. Οι δυνατότητες παρόμοιων όπλων είναι τεράστιες. Πολύ απλοϊκά μπορούμε να πούμε ότι ένα παρόμοιο όπλο μπορεί να ξεκινήσει από τις ακτές της Αττικής και να προσβάλει στόχους έξω από τις μικρασιατικές ακτές ή το αντίστροφο φυσικά.<br /><br />Επίσης, τα υπάρχοντα συστήματα πυροβολικού του Ελληνικού Στρατού, εφοδιασμένα με τα κατάλληλα πυρομαχικά, μπορούν να αλλάξουν τα δεδομένα ισχύος στο Αιγαίο. Για παράδειγμα, ήδη αναπτύσσονται κατευθυνόμενες ρουκέτες επαυξημένου βεληνεκούς για τον αμερικανικό πολλαπλό εκτοξευτή ρουκετών M270 MLRS (GMLRS ER), ο οποίος υπηρετεί εδώ και χρόνια στο ελληνικό οπλοστάσιο.<br /><br />Οι ρουκέτες αυτές αναμένεται να ενταχθούν προσεχώς σε υπηρεσία και θα επιτυγχάνουν το εντυπωσιακό βεληνεκές των 150 χλμ. Εφοδιασμένες με θερμικούς ή άλλους αισθητήρες που τους επιτρέπουν τον αυτόνομο εντοπισμό στόχων, θα στοχεύουν και στην προσβολή στόχων επιφανείας, όπως επιβάλει η επιχειρησιακή αντίληψη των "Διαχωρικών Πυρών", που αναφέραμε πιο πάνω.<br /><br />Επίσης, η ισραηλινή εταιρεία IMI τοποθετεί σε υπάρχουσες ρουκέτες των 122 χιλιοστών το σύστημα EPIK (Electro-Optical Precision Integration Kit), το οποίο επιτρέπει στις ρουκέτες να εντοπίζουν στόχους, περιλαμβανομένων πλοίων επιφανείας και να κατευθύνονται αυτόνομα προς αυτούς. Σημαντικό στοκ παρόμοιων ρουκετών υπάρχει ήδη στο ελληνικό οπλοστάσιο και χρησιμοποιείται από τους τσεχοσλοβακικής προέλευσης πολλαπλούς εκτοξευτές ρουκετών RM70. Παρεμπιπτόντως, είναι σχεδόν βέβαιο ότι παρόμοιες μετατροπές μπορούν να γίνουν από ελληνικές κρατικές και ιδιωτικές εταιρείες, χωρίς να χρειάζεται κατ’ ανάγκην η καταφυγή σε ξένη τεχνογνωσία.</div><div><br />Η ασύμμετρη απειλή των ταχύπλοων στο Αιγαίο<br /><br />Ακόμη, μικρά ταχύπλοα σκάφη εφοδιασμένα με μικρούς πυραύλους με ικανότητες προσβολής στόχων εκτός και πέραν της γραμμής της θέας (NLOS και BLOS αντιστοίχως), εκμεταλλευόμενα την αρχιπελαγική δομή του Αιγαίο, μπορούν να αποτελέσουν θανάσιμο κίνδυνο για τα πλοία επιφανείας. Οι πύραυλοι αυτοί είναι ουσιαστικά βελτιωμένες εκδόσεις αντιαρματικών πυραύλων που επιτυγχάνουν μεγάλο βεληνεκές. Ένας εξ αυτών είναι ο ισραηλινός Spike NLOS, ο οποίος επιτυγχάνει βεληνεκές 25 χλμ και για τον οποίο κυκλοφόρησε η πληροφορία πως θα αγοραστούν από την Ελλάδα.<br /><br />Ο πύραυλος επικοινωνεί με ραδιοζεύξη με τον χειριστή, ο οποίος βλέπει την εικόνα που του προσφέρει η κάμερα του πυραύλου όντας έτσι σε θέση να επιλέξει στόχους και να τον καθοδηγεί μέχρι την τελευταία στιγμή. Ένας άλλος ισραηλινός πύραυλος είναι ο Nimrod 3 με βεληνεκές 50 χλμ, αλλά με ημιενεργή καθοδήγηση λέιζερ (SAL). Δηλαδή, απαιτείται στην περιοχή του στόχου να βρίσκεται κάποιος που να "φωτίζει" τον στόχο με καταδείκτη λέιζερ, καθοδηγώντας τον πύραυλο.<br /><br />Ένα ακόμη πιο εξελιγμένο σύστημα αυτής της κατηγορίας είναι ο σερβικός πύραυλος με καθοδήγηση οπτικής ίνας ALAS-C, ο οποίος αναμένεται να επιτυγχάνει βεληνεκές 50 χλμ. Το καλώδιο οπτικής ίνας προσφέρει στον χρήστη τη δυνατότητα αναζήτησης στόχων και καθοδήγησης μέχρι την τελευταία στιγμή, χωρίς κινδύνους παρεμβολών. Τέλος, το πιο εντυπωσιακό σχετικό σύστημα που έχει εμφανιστεί είναι το ρωσικό Germes (Ερμής) της εταιρείας ΚΒΡ, μια έκδοση του οποίου επιτυγχάνει το εντυπωσιακό βεληνεκές των 100 χλμ, για τον οποίο όμως δεν υπάρχουν πολλές πληροφορίες. Παρόμοιοι πύραυλοι μπορούν να τοποθετηθούν και σε χερσαίες πλατφόρμες, ακόμη και σε αγροτικά φορτηγάκια ή σε ελικόπτερα.<br /><br />Σε κάθε περίπτωση, στη διεθνή αγορά υπάρχουν οπλικά συστήματα, χαμηλού κόστους, που μπορούν μάλιστα να "κουμπώσουν" πάνω σε υπάρχουσες πλατφόρμες του ελληνικού στρατεύματος και να μετατρέψουν το Αιγαίο αλλά και μεγάλο κομμάτι της Ανατολικής Μεσογείου σε παγίδα θανάτου για τα πλοία επιφανείας και ιδιαίτερα για μια τόσο μεγάλη πλατφόρμα, όπως είναι το τουρκικό υβριδικό πλοίο αμφίβιων επιχειρήσεων-αεροπλανοφόρο. Αυτό, βέβαια, σε περίπτωση που η Ελλάδα θέλει να κάνει κάποιες στοιχειώδεις κινήσεις για να ενισχύσει τις μαχητικές της ικανότητες και το σημαντικότερο να μην επιστρέψει στην εποχή των άτυπων δωρεών σε εταιρείες του εξωτερικού, αγοράζοντας πανάκριβες πλατφόρμες χωρίς όπλα!</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br />

Πως το Αιγαίο μπορεί να μετατραπεί σε παγίδα για το τουρκικό Πολεμικό Ναυτικό

Γρίβας Κώστας Το τουρκικό υβριδικό πλοίο αμφιβίων επιχειρήσεων-αεροπλανοφόρο Anadolu θέτει νέα δεδομένα στις στρατιωτικές ισορροπίες στο Αιγ...

Διαβάστε την συνέχεια

«Παιχνίδια» Ερντογάν με την ΕΕ, δυσφορία με Πομπέο και χάσμα με Κάϊρο

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj-U5aov-6UJIZJKR6YKhu0Je5gYlnTDaW133JwVVZmkKRSSfRSdfmdI6IWOxr4jyjFcLFmphFDRs35R8oGfiZHL3Iq7lvkzXofkfPPY2CPHuyE2RwPr15mASWwMZ9jy5BOtclliu-KFV0/s900/erd.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="641" data-original-width="900" height="456" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj-U5aov-6UJIZJKR6YKhu0Je5gYlnTDaW133JwVVZmkKRSSfRSdfmdI6IWOxr4jyjFcLFmphFDRs35R8oGfiZHL3Iq7lvkzXofkfPPY2CPHuyE2RwPr15mASWwMZ9jy5BOtclliu-KFV0/w640-h456/erd.jpg" width="640" /></a></div><div><br /></div><b>Νίκος Μελέτης</b><br />Διεθνή διάσκεψη για δημιουργία «ενεργειακής πλατφόρμας στην Μεσόγειο» ή την έναρξη διαδικασίας για δίκαιο διαμοιρασμό με την συμμετοχή των παράκτιων κρατών της Μεσογείου, θα προτείνει εκτός των άλλων ο Ταγίπ Ερντογάν στην τηλεδιάσκεψη που θα έχει με την Α. Μέρκελ και τον πρόεδρο της ΕΕ Σαρλ Μισέλ, όπως αποκάλυψε χθες ο στενότερος σύμβουλος του Ι. Καλίν, ο οποίος όμως εξαπέλυσε σφοδρή επίθεση εναντίον του Αμερικανού ΥΠΕΞ Μ. Πομπέο, αποκαλύπτοντας την τουρκική ενόχληση για την προγραμματισμένη επίσκεψη του στην Ελλάδα, μετά την επισκεψη στην Λευκωσία.<br /><br />Στην συνέντευξη του ο Ι. Καλίν αποκαλύπτει τις προθέσεις της Τουρκίας που δεν είναι άλλη από το να εξασφαλίσει πρόσβαση σε ενεργειακούς πόρους οι οποίοι δεν θα της ανήκουν. Έτσι δηλώνει, ότι η πρόταση του προέδρου Ερντογάν δίνει την δυνατότητα «να διαμοιραστεί οποιοδήποτε απόθεμα που θα αποκαλυφθεί σε αμφισβητούμενη ζώνη ή περιοχή. Θα μπορούσαν να αναπτυχθούν μηχανισμοί και τρόποι προς τούτο. Αυτό δεν είναι δύσκολο, δεν είναι αδύνατο. Ως εκ τούτου, μπορούμε να μετατρέψουμε αυτά τα ενεργειακά αποθέματα στη Μεσόγειο σε μία αξία, που θα ωφελήσει όλες τις χώρες».<br /><br />Και αυτό έχει την σημασία του για την Τουρκία η οποία φυσικά αμφισβητεί οτιδήποτε έχει ανακαλυφθεί ή πρόκειται να ανακαλυφθεί στην Ανατολική Μεσόγειο.<br /><br />Ο κ. Καλίν επιτέθηκε στις ΗΠΑ και προσωπικά στον Μ.Πομπέο και ανέφερε συγκεκριμένα περιστατικά: την άρση του εμπάργκο όπλων στην «Νότια Κύπρο», την υπογραφή συμφωνίας με την «ελληνοκυπριακή πλευρά» και την διεξαγωγή κοινών ασκήσεων με την Ελλάδα στην περιοχή της Ξάνθης στην «Δυτική Θράκη» που όπως είπε «κατοικείται στην πλειοψηφία από τούρκους».<br /><br />Ο κ. Καλίν επέκρινε ακόμη τον Μ. Πομπέο ότι μετά από όλα αυτά το γεγονός ότι απέφυγε να περάσει στην «τουρκική πλευρά» συνιστούν μια «εξόχως μονόπλευρη θέση, μεροληπτική, η οποία δεν συμβάλλει στη διαδικασία». Επέκρινε επίσης τις ΗΠΑ λέγοντας ότι εάν θέλουν να διαδραματίσουν έναν δίκαιο και αμερόληπτο ρόλο στην περιοχη και να συνεισφέρουν, δεν μπορεί να το κάνουν μόνο λαμβάνοντας υπόψη τις θέσεις της ελληνοκυπριακής πλευράς και έχοντας επαφές αποκλειστικά με την «ελληνοκυπριακή πλευρά». Πρέπει επίσης να γίνονται επαφές και με την τουρκική πλευρά».<br /><br />Όμως ο στενός σύμβουλος του Ερντογάν έθεσε δυο ακόμη μείζονα θέματα των αμερικανοτουρκικών σχέσεων προειδοποιώντας ότι θα αποτελούν σημεία τριβής ανεξαρτήτως του ποιος θα εκλεγεί πρόεδρος των ΗΠΑ. Και τα θέματα αυτά είναι η στήριξη των ΗΠΑ στους Κούρδους της Συρίας του PYD/YPG, και η άρνηση των ΗΠΑ να δεχθούν την άποψη της Άγκυρας και να κηρύξει σε διωγμό τον Φ. Γκιουλέν, αυτό που η Τουρκία ονομάζει τρομοκρατική οργάνωση FETO.<br /><br />Η Τουρκία τις τελευταίες ημέρες έχει εξαπολύσει επικοινωνιακή επίθεση, θέλοντας να πείσει την διεθνή κοινότητα ότι παρασκηνιακά είναι σε επαφές με την Αίγυπτο (κατι που συνδέεται και με τις δηλώσεις Καλίν).<br /><br />Όμως οι δημόσιες δηλώσεις Τσαβούσογλου και άλλων Τούρκων αξιωματούχων για την Αίγυπτο και το καθεστώς Σίσι έχουν ρίξει βαριά σκιά στις σχέσεις των δυο χωρών.<br /><br />Ο Αιγύπτιος ΥΠΕΞ Σ. Σούκρι δήλωσε ότι η Αίγυπτος παρακολουθεί τις τουρκικές πράξεις και δηλώσεις αλλά «συνομιλίες μεταξύ των δυο χωρών είναι αδύνατες με δεδομένη την εξωτερική πολιτική της Τουρκίας».<br /><br />«Οι πολιτικές που βλέπουμε από την στρατιωτική παρουσία στην Συρία, το Ιράκ, την Λιβύη και την υπάρχουσα ένταση στην Ανατολική Μεσόγειο , όλα δείχνουν αποσταθεροποιητικές επεκτατικές πολιτικές στην περιοχή και, ως εκ τούτου, δεν μπορούν να οδηγήσουν σε διάλογο και στην έναρξη μιας νέας σελίδας»<br /><br />Ο κ. Σούκρι τόνισε ότι το θεμα δεν είναι οι δηλώσεις της Τουρκίας αλλά οι κινήσεις και οι πολιτικές θα προωθούν την σταθερότητα, και συνάδουν με τους κανόνες των διεθνών σχέσεων και της διεθνούς νομιμότητας. Ο κ. Σούκρι επιβεβαίωσε ότι η τουρκική δραστηριότητα σε πολλές αραβικές χώρες αποτελεί τη σημαντικότερη αναδυόμενη απειλή για την αραβική εθνική ασφάλεια, τονίζοντας ότι η Αίγυπτος δεν θα παραμείνει αδρανής απέναντι σε αυτές τις προκλήσεις.<br /><br /><a href="https://www.liberal.gr/">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

«Παιχνίδια» Ερντογάν με την ΕΕ, δυσφορία με Πομπέο και χάσμα με Κάϊρο

Νίκος Μελέτης Διεθνή διάσκεψη για δημιουργία «ενεργειακής πλατφόρμας στην Μεσόγειο» ή την έναρξη διαδικασίας για δίκαιο διαμοιρασμό με την σ...

Διαβάστε την συνέχεια