Τουρκική μπότα σε κινούμενη άμμο βλέπει η Αθήνα.

<a href="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2024/12/f5f56336128a698790945cd5e1f0ce3e_SYRIA-RETURNEES.jpg"><img height="427" src="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2024/12/f5f56336128a698790945cd5e1f0ce3e_SYRIA-RETURNEES.jpg" width="738" /></a><br /><br />Του <b>ΒΑΣΙΛΗ ΝΕΔΟΥ</b><br />Το 2012, στα πρώτα επεισόδια του εμφυλίου πολέμου στη Συρία, ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν είχε υποσχεθεί, στην ιστορική διάλεκτο που προτιμά να χρησιμοποιεί, ότι κάποια μέρα θα προσευχηθεί στο Τέμενος Ουμαγιάντ, ένα από τα παλαιότερα τζαμιά στον κόσμο, που χτίστηκε όταν η Δαμασκός έγινε η πρωτεύουσα του δεύτερου χαλιφάτου, το οποίο έφτανε από τον Ινδοκαύκασο έως τα Πυρηναία. Το στιγμιότυπο της άφιξης του αρχηγού των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών (ΜΙΤ), Ιμπραήμ Καλίν, στη Δαμασκό την περασμένη Πέμπτη, εν μέσω ενθουσιώδους υποδοχής από ένοπλους επαναστάτες, οπτικοποίησε σε αρκετές πρωτεύουσες το προφανές: Η Τουρκία έχει βάλει για τα καλά «μπότες στο έδαφος» της Συρίας.<br /><br />Καχυποψία<br /><br />Η Αθήνα παρακολουθεί αυτή την εδραίωση της Τουρκίας επιχειρώντας να σταθμίσει τα δεδομένα με νηφαλιότητα. Μια από τις διαπιστώσεις που ήδη έχει κάνει η ελληνική διπλωματία είναι ότι σε όλες τις σημαντικές πρωτεύουσες αναγνωρίζεται μεν η παρουσία της Αγκυρας ως καθοριστική, βαθαίνει ωστόσο η καχυποψία για το πραγματικό παιχνίδι που παίζει η Τουρκία στη Συρία.<br /><br />Πέρα από τον έκδηλο ενθουσιασμό των στελεχών του κυβερνώντος κόμματος στην Τουρκία, προκύπτουν και ορισμένα ακόμα ενδιαφέροντα στοιχεία. Στις εικόνες που μεταδίδονταν τα πρώτα 24ωρα ήταν ορατό ότι οι άνδρες τής (χαρακτηρισμένης από τον ΟΗΕ ως τρομοκρατικής οργάνωσης) HTS (Χαγιάτ Ταχρίρ αλ Σαμ) προήλαυναν με αμερικανικά Τεθωρακισμένα Οχήματα Μεταφοράς Προσωπικού (ΤΟΜΠ) τύπου Μ-113.<br /><br />Στο πεδίο μάχης παρατηρήθηκε ότι χρησιμοποιούσαν τεχνολογίες και μεθόδους που είχαν εμφανιστεί στο μέτωπο της Ουκρανίας, με πλέον χαρακτηριστικό τα drones τύπου FPV (First Person View). Επιπλέον, οι δυνάμεις της HTS αποτελούνταν συνολικά από 30 ταξιαρχίες με ενιαία δομή διοίκησης, με πολλούς από τους αξιωματικούς να είναι εκπαιδευμένοι στην Τουρκία ή στα εδάφη της βόρειας Συρίας από Τούρκους στρατιωτικούς.<br /><br />Δεδομένης της κατάστασης στο έδαφος, υπάρχουν αρκετές ανησυχίες για τον τρόπο με τον οποίο θα μπορούσε να εξελιχθεί η κατάσταση στη Συρία τους ερχόμενους μήνες. Ποιο θα είναι το διάδοχο σχήμα εξουσίας και πώς θα αρθρωθεί. Τα από αέρος χτυπήματα των τελευταίων ημερών, που ουσιαστικά καταστρέφουν όλα τα οπλικά συστήματα των συριακών ενόπλων δυνάμεων, θεωρούνται ως ενός είδους διασφάλιση του Ισραήλ έναντι της πιθανότητας να πέσουν στα χέρια των φιλότουρκων ανταρτών.<br /><br />Καταγράφεται επίσης η εκτίμηση ότι οι Ισραηλινοί θα έχουν καταστρέψει τις επόμενες ημέρες όχι μόνο τεθωρακισμένα, πολεμικά πλοία, αεροσκάφη και ελικόπτερα, αλλά και τοποθεσίες όπου υπάρχει υποψία για την αποθήκευση μικρών πυρηνικών όπλων. Η Διεθνής Υπηρεσία Ατομικής Ενέργειας (ΙΑΕΑ) είχε μια συμφωνία με την κυβέρνηση Ασαντ για την αποστολή ελεγκτών, η ανατροπή δημιουργεί κενό, ωστόσο φαίνεται ότι υπάρχουν ήδη επαφές με τους επαναστάτες για το θέμα.<br /><br />Αυτές οι ισραηλινές επιχειρήσεις δημιουργούν σε κάποιους κύκλους την ανησυχία ότι με τον τρόπο αυτό πρακτικά ακυρώνεται η δυνατότητα της όποιας νέας κυβέρνησης να αποκτήσει μέσα ικανά για την επιβολή του μονοπωλίου της βίας. Το προηγούμενο ιστορικό και περιφερειακό παράδειγμα, εκείνο της κατίσχυσης των Αμερικανών κατά του Ιράκ το 2003 και της διάλυσης των ενόπλων δυνάμεων της χώρας, είχε τα γνωστά αποτελέσματα που οδήγησαν στον εμφύλιο και στην άνοδο του Ισλαμικού Κράτους.<br /><br />Για την Αθήνα, όλη αυτή η τρέχουσα, ρευστή κατάσταση στη Συρία δημιουργεί ερωτήματα για την επόμενη ημέρα, παρά τη διπλωματική παρουσία στη Δαμασκό.<br /><br />Η Ελλάδα ήταν ένα από τα επτά κράτη-μέλη της Ε.Ε. που διατηρούσαν ανοιχτή πρεσβεία στη Δαμασκό και πριν από την κρίση. Αυτή τη στιγμή, μετά την πτώση Ασαντ, παραμένουν σε λειτουργία τρεις πρεσβείες κρατών-μελών της Ε.Ε., της Ελλάδας, της Ρουμανίας και της Ιταλίας.<br /><br />Η Αθήνα είναι εναρμονισμένη ως προς τη γενικότερη στάση της με την υπόλοιπη διεθνή κοινότητα, τηρεί δηλαδή στάση αναμονής, ζητώντας απτά δείγματα γραφής από την οργάνωση και όλους τους δρώντες στη Συρία. Τα τελευταία εικοσιτετράωρα, πάντως, έχει φτάσει από αρμόδιες πηγές η πληροφορία ότι αρκετές ευρωπαϊκές χώρες επιθυμούν να ανοίξουν επίσημους διαύλους επικοινωνίας με την HTS.<br /><br />Γρίφος για το άσυλο<br /><br />Οι πρώτες πρωτοβουλίες που έλαβε η Αθήνα –σε πλήρη συντονισμό με το Βερολίνο και τις Βρυξέλλες– συνδέονται με το προσφυγικό, όπως φάνηκε από την απόφαση για αναστολή της επεξεργασίας των αιτημάτων ασύλου από άτομα προερχόμενα από τη Συρία. Η Ελλάδα είναι η πρώτη πύλη εισόδου προσφύγων από τη Συρία, ως εκ τούτου είναι εύλογη η ανησυχία για τον βαθμό σταθερότητας του νέου καθεστώτος, που ακόμα δεν είναι σαφές ούτε πως θα λειτουργεί ούτε και με ποιο τρόπο θα λειτουργεί.<br /><br />Δεν είναι τυχαίο ότι ήδη τόσο στην Αθήνα όσο και στην υπόλοιπη Ευρώπη υπάρχει μια συζήτηση για το αν –για παράδειγμα– θα ήταν σωστή η επιλογή να μην εξεταστεί η αίτηση ασύλου κάποιας γυναίκας ή κοριτσιού που μπορεί να ανήκει σε θρησκευτική μειονότητα της Συρίας.<br /><br />Η Αθήνα παρακολουθεί και τον τρόπο με τον οποίο χρησιμοποιεί την επιστροφή των προσφύγων η Αγκυρα για εσωτερικούς λόγους. Στις 9 Δεκεμβρίου ξεκίνησε η επιστροφή Σύρων από πέρασμα στην επαρχία του Χατάι, ενώ αντίστοιχη πίεση υπάρχει και σε δύο ακόμα σημεία στην ευρύτερη περιοχή.<br /><br />Αποτελεί, βέβαια, ερώτημα αν η κινητικότητα αυτή στα σύνορα είναι πραγματική ή περιλαμβάνεται και αυτή σε αυτό το πολύ καλά προμελετημένο σενάριο που η Αγκυρα εκτελεί τα τελευταία 24ωρα, με επίκεντρο την παρουσίαση της Τουρκίας ως χώρας που δίνει λύσεις και απαντήσεις σε πιεστικά ζητήματα εσωτερικής πολιτικής και ανθρωπίνων δικαιωμάτων.<br /><br />Την ίδια στιγμή, η Αθήνα καλείται να διαδραματίσει και έναν ρόλο έναντι της μικρής αλλά σημαντικής ελληνικής κοινότητας στη Συρία. Πρόεδρος της ιστορικής ελληνικής ομογένειας στη Συρία, η οποία υπολογίζεται συνολικά σε περίπου 4.500 άτομα, είναι ο Τσαρλς Κατίνης, ενώ, όπως φάνηκε και από την τηλεφωνική επικοινωνία του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη με τον πατριάρχη Αντιοχείας Ιωάννη Ι΄, η Ελλάδα επιθυμεί να σταθεί αρωγός των χριστιανών στη Μέση Ανατολή.<br /><br />Μάλιστα η Αθήνα ήδη διαμηνύει προς τους βασικούς δρώντες ότι θα κριθούν με βάση τη στάση τους στο ζήτημα του σεβασμού των δικαιωμάτων όλων των κοινοτήτων, συμπεριλαμβανομένων των θρησκευτικών. Στη γενικότερη κινητοποίηση της Αθήνας το επόμενο χρονικό διάστημα θα πρέπει να αναμένεται η –αναβληθείσα– επίσκεψη του κ. Μητσοτάκη στον Λίβανο, ενώ και ο υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Γεραπετρίτης κρατάει επαφές με τους ομολόγους του της περιοχής, κυρίως με εκείνους της Ιορδανίας και του Λιβάνου. Αρκετά ενδιαφέρουσες ήταν και οι πρόσφατες επαφές που είχε στην Ιερουσαλήμ η υφυπουργός Εξωτερικών Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου, στο πλαίσιο επίσκεψής της στο Ισραήλ και στα παλαιστινιακά εδάφη.<br /><br />Το προηγούμενο του Ιράκ<br /><br />Σε γενικές γραμμές οι ανταλλαγές Ελλάδας και Ισραήλ έχουν πυκνώσει το τελευταίο χρονικό διάστημα και είναι ενδεικτικές των γενικά θετικών διμερών σχέσεων, παρά κάποια σκαμπανεβάσματα που οφείλονται κυρίως στην ερμηνεία που δίνει το Ισραήλ για τη στάση που κρατάει η Ελλάδα σε ορισμένες πτυχές του Παλαιστινιακού.<br /><br />Καλά πληροφορημένες πηγές δηλώνουν στην «Κ» έκπληξη για το γεγονός ότι οι Ισραηλινοί αντιμετωπίζουν την κατάσταση στον Λίβανο και στη Γάζα ως χαμηλότερης προτεραιότητας σε σύγκριση με τη Συρία και, κυρίως, εκείνο που εκλαμβάνουν ως απειλή για τη χώρα τους, δηλαδή τις επεκτατικές βλέψεις της Αγκυρας.<br /><br />Στο Ισραήλ υπάρχει μεγάλη ικανοποίηση για την κατάρρευση του καθεστώτος Ασαντ και την καταρράκωση όλων των ομάδων που διεξήγαν επιχειρήσεις για λογαριασμό του Ιράν (εν προκειμένω κυρίως της Χεζμπολάχ), όμως δεν θα ήθελαν να δουν να αναδύεται μια νέα δύναμη στα συριακά αποκαΐδια, μάλιστα με ατζέντα για την περιοχή.<br /><br />Γι’ αυτόν τον λόγο και εμφανίζονται να προσφέρουν χείρα βοηθείας στους Κούρδους, η τύχη των οποίων θα κριθεί σε σημαντικό βαθμό από τον τρόπο που θα κινηθούν οι Αμερικανοί σε περίπου ένα μήνα, όταν ο Ντόναλντ Τραμπ αναλάβει επισήμως τα καθήκοντα του προέδρου των ΗΠΑ.<br /><br />Σε γενικές γραμμές, και στην Αθήνα εκτιμάται ότι οι Τούρκοι αναμένουν αν ο Τραμπ θα αποσύρει πλήρως την αμερικανική παρουσία (και υποστήριξη) προς τους Κούρδους, προτού κατευθύνουν τις δυνάμεις της HTS και του φιλοτουρκικού Ελεύθερου Συριακού Στρατού (FSA) εναντίον των κουρδικών δυνάμεων στα βορειοανατολικά (PYD/YPG).<br /><br />Εως τώρα, πάντως, οι κύριες κουρδικές δυνάμεις (SDF) έχουν κινηθεί με σκοπό την προστασία του άμαχου πληθυσμού των Κούρδων, γι’ αυτό και έπειτα από σύντομες μάχες εγκατέλειψαν το αεροδρόμιο του Χαλεπίου, το Ταλ Ριφάτ και το Μανμπίτζ.<br /><br />Οι θαλάσσιες ζώνες<br /><br />Ενα ζήτημα που απασχολεί αρκετούς αξιωματούχους στην Αθήνα είναι τι θα γίνει με τις θαλάσσιες ζώνες της Συρίας. Η ανησυχία συνδέεται, βεβαίως, με το προηγούμενο του τουρκολιβυκού μνημονίου που, όπως είναι γνωστό, υπογράφηκε με μια προσωρινή κυβέρνηση η οποία δεν ήλεγχε (ούτε τότε ούτε τώρα) το σύνολο της χώρας.<br /><br />Στην περίπτωση της Συρίας, το ακραίο σενάριο θα ήταν η συμφωνία οριοθέτησης Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) όχι μόνο με την Τουρκία, αλλά και με το ψευδοκράτος (κατεχόμενη Καρπασία) που βρίσκεται ακριβώς απέναντι από τη συριακή ακτογραμμή. Προφανώς πρόκειται για ένα σενάριο που θα αποδείκνυε ότι η κυβέρνηση της Δαμασκού είναι ένα ανδρείκελο της Αγκυρας και θα δημιουργούσε ευρύτερα προβλήματα σε μια ομάδα μέχρι πρότινος επαναστατών που εμφανίζονται πρόθυμοι να συνομιλήσουν με τον διεθνή παράγοντα.<br /><br />Ωστόσο, η τρέχουσα, ρευστή κατάσταση δεν επιτρέπει να παραλειφθεί η εξέταση ακόμα και του πιο ακραίου σεναρίου. Υπενθυμίζεται ότι η τουρκική πλευρά είχε προτείνει οριοθέτηση ΑΟΖ ακόμα και ανάμεσα σε Τουρκία και… Ισραήλ. Προφανώς, η σύναψη ενός τουρκοσυριακού μνημονίου, στα πρότυπα του τουρκολιβυκού, θα έχει και ενεργειακή διάσταση.<br /><br />Δεν πρέπει να λησμονείται ότι η Συρία διαθέτει σημαντικούς ενεργειακούς πόρους (πετρέλαιο και φυσικό αέριο), μεγάλο μέρος των οποίων βρίσκεται στο βορειοανατολικό, κουρδικό κομμάτι. Μοιραία, δεδομένου του αυτονόητου ελληνικού και κυπριακού ενδιαφέροντος για τη στάση που θα κρατήσει μια μελλοντική συριακή κυβέρνηση, παρακολουθείται και η στάση της Ρωσίας.<br /><br />Οι δύο ρωσικές βάσεις στη Συρία (λιμάνι Ταρτούς και αεροπορική βάση Χμεϊμίμ) βρίσκονται στην ακτογραμμή της χώρας. Δεδομένου ότι από εκεί οι Ρώσοι σφυροκοπούσαν επί δώδεκα συναπτά έτη τους τουρκόφιλους αντάρτες, θεωρείται εξαιρετικά δύσκολο οι αναμενόμενες διαπραγματεύσεις να καταλήξουν σε ένα καθεστώς παρόμοιο με αυτό που απολάμβαναν μέχρι πρότινος.<br /><br />Κινητοποίηση της Ελλάδας<br /><br />Το επόμενο χρονικό διάστημα θα πρέπει να αναμένεται η –αναβληθείσα– επίσκεψη του κ. Μητσοτάκη στον Λίβανο, ενώ και ο υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Γεραπετρίτης κρατάει επαφές με τους ομολόγους του της περιοχής, κυρίως με εκείνους της Ιορδανίας και του Λιβάνου.<div><br /></div><div><a href="https://www.amynanet.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Τουρκική μπότα σε κινούμενη άμμο βλέπει η Αθήνα.

Του ΒΑΣΙΛΗ ΝΕΔΟΥ Το 2012, στα πρώτα επεισόδια του εμφυλίου πολέμου στη Συρία, ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν είχε υποσχεθεί, στην ιστορική διάλεκτο...

Διαβάστε την συνέχεια

Προειδοποίηση. H Ρωσία δεν θα διαπραγματευτεί για το Ουκρανικό. Η λύση θα έρθει μόνο με στρατιωτικά μέσα.

<img height="350" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/7570f4e0ad8b9030c022f32e9447614e_XL.jpg" width="723" /><br /><br /><div>Η ελίτ σήμερα έφερε στο προσκήνιο ειδικούς στις γεωπολιτικές διαστροφές και όχι ειδικούς στις γεωπολιτικές πραγματικότητες<br /><br />Η Ρωσία δεν θα διαπραγματευτεί με την Δύση για την Ουκρανία.<br />Ενώ όλοι πιστεύουν ότι θα έρθει ο Trump στην εξουσία στις 20 Ιανουαρίου 2025 και η Ρωσία θα σπεύσει σε διαπραγματεύσεις… αυτή είναι λάθος προσέγγιση 1000%.<br />Η Ρωσία βλέπει ένα Trump που μιλάει για ειρήνη μέσω δύναμης και βλέπει ότι συναίνεσε στην διοχέτευση όπλων στην Ουκρανία από τον Biden που αποχωρεί από Πρόεδρος.<br />Εν τω μεταξύ η Ευρώπη λυσσαλέα πολεμάει την Ρωσία…<br />Η Ρωσία δεν θα πάρει το σενάριο των διαπραγματεύσεων<br /><br />Το τρίτο στάδιο του ηττημένου<br /><br />Ενώ η Ρωσία επιλύει ήρεμα τα προβλήματα της ειδικής επιχείρησης στο Donbass και διαμορφώνει μια νέα αρχιτεκτονική ασφάλειας τόσο στα σύνορά της όσο και στην Ευρασία συνολικά, ο μικρός ευρωατλαντικός κόσμος προχωρά στο τρίτο στάδιο της αποδοχής της νέας πραγματικότητας… αυτό που ονομάζεται διαπραγμάτευση.<br />Εάν το τρίτο στάδιο της συνειδητοποίησης ενός ατόμου ότι οι παλιές εντολές και τα σχέδια δεν λειτουργούν πλέον εκδηλώνεται με υπερβολική φασαρία και ταραχή, τότε το παγκοσμιοποιητικό κατεστημένο έχει αρχίσει φασαρία γύρω από τις διαπραγματεύσεις.<br />Μέχρι τώρα δεν ήθελαν καν να πουν την λέξη ειρήνη και ξαφνικά μιλούν στην Δύση για διαπραγματεύσεις… με την προσωποποίηση του κακού δηλαδή την Ρωσία όπως έλεγε ο Biden.<br /><br />Είναι εύκολο να υποθέσουμε ότι σχετίζονται τόσο με υπολογισμούς για την αναπόφευκτη ζημιά στις κολοσσιαίες επενδύσεις των Ηνωμένων Πολιτειών και της ΕΕ στο Donbass όσο και με εκτιμήσεις για πιθανές ενέργειες της Ρωσίας…<br />Στην πορεία εμφανίζονται στο δημόσιο πεδίο οι πιο ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες.<br />Οι λεπτομέρειες σχετίζονται, για παράδειγμα, με τις υποσχέσεις του Κιέβου στη νέα αμερικανική κυβέρνηση να παραχωρήσει κοιτάσματα λιθίου, καθώς και άλλες σπάνιες γαίες.<br />Μια μικρή αλλά ενδεικτική λεπτομέρεια: αν και αυτό υποσχέθηκε επίσημα το Κίεβο, καμία συμφωνία δεν υπογράφηκε με την κυβέρνηση Biden με διάφορα προσχήματα.<br /><br />H κοροϊδία από τα ευρωπαϊκά μέλη του ΝΑΤΟ…<br /><br />Στην Ευρώπη και τα μέλη του ΝΑΤΟ… ενώ έλεγαν καμία διαπραγμάτευση με Ρωσία… τώρα μιλάνε δόλια για «ειρηνευτική αποστολή» στρατού από την Ευρώπη.<br />Δεν είναι πολύ σαφές πού, θα μπορούσε να είναι είτε η ζώνη της Βόρειας Στρατιωτικής Περιφέρειας είτε η «Ουκρανία γενικά».<br />Το ΝΑΤΟ έχει προγραμματιστεί σύνοδο κορυφής για τις 18 Δεκεμβρίου 2024/<br /><br />Ένας έμπειρος ο Thomas Graham μίλησε<br /><br />Εν τω μεταξύ, λίγοι αλλά έμπειροι εμπειρογνώμονες (όπως ο Thomas Graham, ο οποίος υπηρέτησε ως καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Yale και υπήρξε αξιωματούχος στην κυβέρνηση Bush, και ήταν πρώην αξιωματούχος του State Department που στάλθηκε να εργαστεί στην Πρεσβεία των ΗΠΑ στη Μόσχα) προειδοποιούν και συμβουλεύουν.<br />Προειδοποιούν να μην υποτιμηθούν οι δυνατότητες τόσο της ρωσικής οικονομίας όσο και της ικανότητας του Κρεμλίνου να παίξει ένα γεωπολιτικό παιχνίδι σε πολλές σκακιέρα ταυτόχρονα.<br />Και συμβουλεύουν τους συναδέλφους τους να παραδεχτούν ότι η Ρωσία θα διεξάγει οποιεσδήποτε υποθετικές διαπραγματεύσεις, ακόμη και προκαταρκτικές συζητήσεις, αποκλειστικά με τις Ηνωμένες Πολιτείες.<br />Η Ρωσία θα μιλήσει μόνο με τις ΗΠΑ, όχι με την Ευρώπη και όχι με την Ουκρανία.<br /><br />Ο Thomas Graham, είναι παλιός και έμπειρος.<br />Αναφέρθηκε για παράδειγμα, το άρθρο «Η Ρωσία στο γύρισμα της χιλιετίας», που γράφτηκε από τον Putin και δημοσιεύτηκε πριν από 25 χρόνια.<br />Το απόσπασμα είναι ακριβές και ούτε μια λέξη δεν είναι ξεπερασμένη, παρεμπιπτόντως.<br />Έγραφε πριν 25 χρόνια ο Putin «Η Ρωσία ήταν και θα παραμείνει μια σπουδαία χώρα.<br />Αυτό οφείλεται στα αναπόσπαστα χαρακτηριστικά της γεωπολιτικής, οικονομικής, πολιτιστικής ύπαρξής της τώρα»<br />Πολιτικοί διορισμένοι ή ακριβέστερα και στην πραγματικότητα, πολιτικοί απατεώνες, που αποφάσισαν ότι αν κάποτε η Ρωσία επέτρεπε στον εαυτό της μια τακτική υποχώρηση, τότε θα υποχωρούσε πάντα μπροστά στην πραγματικά μυθική γροθιά του ΝΑΤΟ, φυσικά, έκαναν ένα ριζικό λάθος - και αποδείχθηκε λάθος ολόκληρη γραμμή αντιπαράθεσής Ρωσίας με Δύση.<br /><br />Η λύση θα έρθει μόνο με στρατιωτικά μέσα<br /><br />Πράγματι, στην τρέχουσα κατάσταση, όταν ο Ρωσικός στρατός προελαύνει σε όλα τα μέτωπα στη ζώνη ειδικής επιχείρησης, και ταυτόχρονα σκοτώνει τρομοκράτες από τη συνοριακή περιοχή του Kursk, φανταστείτε την Ρωσία (να ευχαριστήσει πιθανώς το Κίεβο και τις Βρυξέλλες) να θυσιάσει τουλάχιστον σε κάποιο βαθμό τα συμφέροντά της και να ξεκινάει διαπραγματεύσεις είναι σαν να παραδέχεται η Ρωσία την βλακεία της δημόσια.<br />Η ελίτ σήμερα έφερε στο προσκήνιο ειδικούς στις γεωπολιτικές διαστροφές και όχι ειδικούς στις γεωπολιτικές πραγματικότητες.<br />Η κατάσταση του Ουκρανικού στρατού είναι δραματική, η Ρωσία προελαύνει νικηφόρα δεν έχει κανένα λόγο να σταματήσει.<br />Μέχρι να αναγνωριστεί η προφανής υπεροχή της Ρωσίας στο έδαφος από εκείνους που προσπαθούν να διαπραγματευτούν με την Ρωσία σήμερα, οποιαδήποτε συζήτηση για αυτό το θέμα είναι απλώς αέρας κοπανιστός.<br />Η Δύση, μελετάει τις διαπραγματεύσεις γιατί προσπαθεί να κρύψει την ήττα που έρχεται με φόρα….<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Προειδοποίηση. H Ρωσία δεν θα διαπραγματευτεί για το Ουκρανικό. Η λύση θα έρθει μόνο με στρατιωτικά μέσα.

Η ελίτ σήμερα έφερε στο προσκήνιο ειδικούς στις γεωπολιτικές διαστροφές και όχι ειδικούς στις γεωπολιτικές πραγματικότητες Η Ρωσία δεν θα δι...

Διαβάστε την συνέχεια

Τεμαχίζει τη Συρία το Ισραήλ. Κατακτά τα Golan. Παρέμβαση Assad. Φόβοι για εμφύλιο ανταρτών - Κούρδων.

<img height="427" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/8d0498de758971c632864541568114af_XL.jpg" width="734" /><br /><br /><div>Netanyahu: Μέσα σε λίγες ημέρες ο ισραηλινός στρατός κατέστρεψε υποδομές και εγκαταστάσεις που ο Assad έκτιζε για δεκαετίες - Ρωσία: Δεν υπάρχουν τελικές αποφάσεις για τις ρωσικές βάσεις<br /><br />Εξαιρετικά ρευστή είναι η επόμενη ημέρα στη Συρία, καθώς μετά την πτώση του προέδρου Bashar al Assad κανείς δεν μπορεί να εκτιμήσει το πώς θα εξελιχθεί το σημερινό χαοτικό σκηνικό.<br />Αν και οι τζιχαντιστές της Hayat Tahrir al-Sham και οι αντάρτες του Συριακού Εθνικού Στρατού υποστηρίζουν πως επικεντρώνουν όλες τις προσπάθειες τους στην ανοικοδόμηση της Συρίας, το μεγάλο ερώτημα είναι αν θα καταφέρουν να κρατήσουν την χώρα ενωμένη.<br />Και δεν είναι μόνο οι επιδιώξεις των διαφόρων μεγάλων εθνοτήτων όπως οι Κούρδοι, οι Δρούζοι και οι Αλεβίτες, οι οποίες θέλουν να διασφαλίσουν τις θέσεις τους στο νέο πολιτικό σκηνικό της χώρας, είναι κυρίως οι παρεμβάσεις τρίτων, όπως το Ισραήλ, το οποίο έχει αποφασίσει να αλλάξει τον χάρτη της Μέσης Ανατολής.<br />Μετά την εισβολή και την κατάσταση της ουδέτερης ζώνης στα Υψώματα του Golan, το Ισραήλ αποφάσισε να διπλασιάσει τους εποίκους της στα κατεχόμενα αυτά εδάφη, υποστηρίζοντας πως η απειλή από τη Συρία παραμένει, τη στιγμή που δημοσιεύματα δεν αποκλείουν τη διάσπαση των δυνάμεων της αντιπολίτευσης αλλά και το σενάριο ενός εμφύλιου πολέμου μεταξύ των Κούρδων που έχουν την υποστήριξη των ΗΠΑ και ανταρτών που στηρίζονται από την Τουρκία.<br /><br />Παρέμβαση Assad: Ήμουν στη Δαμασκό έως και τις 8 Δεκεμβρίου - Δεν σκέφτηκα ποτέ να παραιτηθώ<br /><br />Το πρώτο μήνυμα του μετά την αποχώρηση από τη Συρία έδωσε στη δημοσιότητα ο πρώην πρόεδρος της Συρίας, Bashar al Assad, στον οποίο έχει χορηγήσει άσυλο η Ρωσία.<br />Σύμφωνα με ρωσικά ΜΜΕ, ο Assad υποστηρίζει ότι ούτε μια φορά κατά τη διάρκεια των γεγονότων που έλαβαν χώρα στη Συρία, δεν σκέφτηκε να παραιτηθεί και να φύγει από την χώρα.<br />Όπως λέει, παρέμεινε στη Δαμασκό έως και τις 8 Δεκεμβρίου και έφυγε από την χώρα το βράδυ της ίδιας ημέρας.<br />Ο Bashar al Assad σημείωσε ότι δεν θα εγκαταλείψει τη χώρα και τους πολίτες της, κάτι που δεν έκανε ποτέ στο παρελθόν και προανήγγειλε νέα αναλυτική περιγραφή των γεγονότων σε επόμενη ανακοίνωση, αφού όπως ανέφερε, για λόγους ασφαλείας, διαθέτει περιορισμένα μέσα επικοινωνίας.<br />«Μετά από αρκετές ανεπιτυχείς προσπάθειες να κυκλοφορήσει η δήλωση μέσω αραβικών και διεθνών μέσων ενημέρωσης, η μόνη βιώσιμη επιλογή ήταν να δημοσιευθεί στους λογαριασμούς κοινωνικής δικτύωσης της πρώην προεδρίας της Συρίας» αναφέρει η λεζάντα της ανάρτησης στο Telegram.<br /><br />Ρωσία: Δεν υπάρχουν τελικές αποφάσεις για τις βάσεις<br /><br />Την ίδια στιγμή η Ρωσία διαμηνύει ότι ακόμα δεν υπάρχουν τελικές και οριστικές αποφάσεις για τις βάσεις της στη Συρία.<br />Σύμφωνα με τον εκπρόσωπο του Κρεμλίνου, Dmitry Peskov, ο διάλογος είναι σε εξέλιξη με τις δυνάμεις που ελέγχουν την χώρα για το ποια θα είναι η τύχη των ρωσικών βάσεων σε Tartus και Khmeimim.<br />Από την πλευρά του ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας, Sergey Ryabkov υποστήριξε πως η προσάρτηση των Υψωμάτων του Golan από το Ισραήλ είναι απαράδεκτη.<br /><br />Netanyahu: Δεν θέλουμε πόλεμο<br /><br />«Η ενίσχυση του Golan είναι ενίσχυση του Κράτους του Ισραήλ και είναι ιδιαιτέρως σημαντική την περίοδο αυτή.<br />Θα συνεχίσουμε να είμαστε δεσμευμένοι σε αυτό για την ανάπτυξη και τον εποικισμό τους» είπε ο Netanyahu, ο οποίος υπογράμμισε πως είχε συνομιλίες με τον εκλεγμένο πρόεδρο των ΗΠΑ, Donald Trump το περασμένο Σάββατο σχετικά με τις εξελίξεις στη Συρία.<br />Γεγονός που σημαίνει ότι κατά πάσα πιθανότητα «πήρε το πράσινο φως» από τις ΗΠΑ για το σχέδιο του να επεκτείνει τους ισραηλινούς οικισμούς στα Υψώματα του Golan.<br />«Δεν έχουμε κανένα συμφέρον από μια σύγκρουση με τη Συρία.<br />Οι ενέργειες μας στη Συρία έχουν σκοπό να αποτρέψουν τις πιθανές απειλές από τη Συρία και να αποτρέψουν την κατάληψη εδαφών από τρομοκρατικά στοιχεία κοντά στα σύνορα μας» υπογράμμισε ο Netanyahu, τονίζοντας ότι ο Ισραήλ θα διαμορφώσει την πολιτική του απέναντι στη Συρία «σύμφωνα με την πραγματικότητα στο έδαφος».<br /><br />Εγείρουν θέμα τρομοκρατίας<br /><br />«Για δεκαετίες η Συρία υπήρξε ένας ενεργός εχθρός του Ισραήλ που επανειλημμένα μας επιτίθεντο, που επέτρεπε και σε άλλους να μας επιτίθενται από το έδαφος της, που επέτρεπε στο Ιράν να εξοπλίζει την Hezbollah μέσω του εδάφους της…<br />Για να διασφαλίσουμε ότι αυτό που συνέβη, δεν πρόκειται να ξανασυμβεί, το Ισραήλ έχει λάβει μια σειρά από εντατικές ενέργειες τις τελευταίες ημέρες» είπε ο Ισραηλινός πρωθυπουργός αναφέροντας πως μαζί με τον υπουργό Άμυνας εξουσιοδότησαν τον IDF να εξουδετερωθούν οποιεσδήποτε απειλές από τη Συρία κα να εμποδίσουν τρομοκρατικές ομάδες να καταλάβουν εδάφη κοντά στα σύνορα.<br />Αλλά και ο υπουργός Άμυνας του Ισραήλ, Israel Katz επισήμανε πως οι τελευταίες εξελίξεις στη Συρία έχουν αυξήσει τις απειλές για το Ισραήλ, παρά όπως είπε, τη μετριοπαθή εικόνα που παρουσιάζουν οι ηγέτες των ανταρτών».<br />Σε αυτό το πλαίσιο η κυβέρνηση Netanyahu ενέκρινε ένα σχέδιο ύψους 11 εκατομμυρίων δολαρίων για την ενθάρρυνση της δημογραφικής ανάπτυξης στο Golan.<br /><br />Καταδίκη Αράβων<br /><br />Τις κινήσεις αυτές του Ισραήλ καταδίκασαν με έντονο τρόπο η Σαουδική Αραβία, το Κατάρ και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, τα οποία έκαναν λόγο για «σκόπιμη προσπάθεια επέκτασης της κατοχής».<br />Την ενέργεια αυτή καταδίκασε και η Τουρκία, η οποία μέσω του ΥΠΕΞ, Hakan Fidan, υποστήριξε πως το σχέδιο αυτό είναι ένα νέο στάδιο στο σχέδιο του Ισραήλ να επεκτείνει τα σύνορα του μέσω της κατοχής, επισημαίνοντας ότι το σχέδιο αυτό θα υπονόμευε σοβαρά τις προσπάθειες σταθερότητας στη Συρία.<br />Εκτιμάται ότι έως σήμερα, περίπου 31.000 Ισραηλινοί έποικοι κατοικούν στα κατεχόμενα εδάφη του Golan με τους περισσότερους να ασχολούνται με τη γεωργία και τον τουρισμό.<br />Στο Golan κατοικούν και περίπου 24.000 Δρούζοι, μια αραβική μειονότητα, εκπρόσωποι των οποίων από την περιοχή Hader πρόσφατα εξέφρασαν την επιθυμία… ακόμα και να προσαρτηθούν από το Ισραήλ, πριν υπάρξει παρέμβαση από την ιερατική επιτροπή των Δρούζων της ίδιας περιοχής, με την οποία δηλωνόταν ξεκάθαρα ότι «η μοίρα των Δρούζων ανήκει στην ενιαία Συρία και ως εκ τούτου τάσσεται κατά οιουδήποτε σχεδίου απόσχισής τους από την συριακή επικράτεια».<br />Πάντως κατά καιρούς οι Δρούζοι έχουν ταχθεί υπέρ μιας ευρύτερης αυτονομίας ή ακόμα και υπέρ… ενός ανεξάρτητου κράτους.<br /><br />Νέοι βομβαρδισμοί Ισραήλ<br /><br />Την ίδια στιγμή, το Ισραήλ εξακολουθεί να βομβαρδίζει υποδομές του συριακού στρατού σε διάφορες περιοχές της Συρίας.<br />Σύμφωνα με το Συριακό Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, το Ισραήλ βομβάρδισε τα ξημερώματα της Δευτέρας 16/12 στρατιωτικές εγκαταστάσεις στην παραθαλάσσια περιοχή Tartus.<br />«Ισραηλινά μαχητικά αεροσκάφη εξαπέλυσαν πλήγματα σε διάφορες εγκαταστάσεις, συμπεριλαμβανομένων ειδικά μονάδων αντιαεροπορικής άμυνας και αποθηκών πυραύλων εδάφους-εδάφους» αναφέρει το Συριακό Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, επισημαίνοντας πως επρόκειτο για τους «σφοδρότερους βομβαρδισμούς από το 2012».<br />Σημειώνεται πως στην Tartus βρίσκεται και η ναυτική βάση της Ρωσίας.<br /><br />Σύμφωνα με τον Netanyahu, μέσα σε λίγες ημέρες το Ισραήλ διέλυσε την στρατιωτική υποδομή που το καθεστώς Assad έκτιζε εδώ και δεκαετίες προκειμένου, όπως είπε, να διασφαλίσει ότι τα επικίνδυνα όπλα της Συρίας δεν θα στοχεύουν πλέον το ισραηλινό έδαφος.<br />Μάλιστα διεμήνυσε πως το Ισραήλ θα συνεχίσει να χτυπά οπουδήποτε και όποτε το κρίνει απαραίτητο και για όσο διάστημα χρειαστεί, προκειμένου να εμποδίσει το Ιράν και τη Hezbollah να είναι σε θέση να επιφέρουν οποιοδήποτε πλήγμα στο Ισραήλ.<br /><br />al Golani (επικεφαλής τζιχαντιστών): Δεν θέλουμε συγκρούσεις, αλλά ανοικοδόμηση<br /><br />Παρά τις κινήσεις αυτές των Ισραηλινών, ο επικεφαλής των τζιχαντιστών της Hayat Tahrir al-Sham Αbu Mohammed al-Golani, διαμηνύει πως οι νέες αρχές στη Συρία δεν θέλουν να εμπλακούν σε νέες συγκρούσεις καθώς βασικό μέλημα τους είναι η ανοικοδόμηση της χώρας.<br />Πάντως ο al-Golani υποστήριξε πως το Ισραήλ καταφεύγει σε ψευδείς προφάσεις για να δικαιολογήσει τις επιθέσεις του στη Συρία.<br />«Η προτεραιότητα αυτή τη στιγμή είναι η ανοικοδόμηση και η σταθερότητα, χωρίς να παρασυρόμαστε σε διαφωνίες που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε περαιτέρω καταστροφή» ανέφερε σε δηλώσεις του ο al Golani.<br /><br />Washington Post: Πιθανός εμφύλιος ανταρτών και Κούρδων<br /><br />Ένας εμφύλιος πόλεμος που θα περιλαμβάνει φιλοτουρκικές δυνάμεις που αποτελούν μέρος του συνασπισμού στρατιωτικών ομάδων που ήρθαν στην εξουσία και κουρδικές δυνάμεις που υποστηρίζονται από τις Ηνωμένες Πολιτείες είναι πιθανό να ξεσπάσει στη Συρία μετά την πτώση του Bashar al Assad, όπως αναφέρει η Washington Post.<br />Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της WP, η προσπάθεια των Κούρδων να ανακηρύξουν την ανεξαρτησία τους θα συναντήσει έντονη αντίδραση από τις νέες συριακές αρχές και «θα μπορούσε να σύρει την Άγκυρα ακόμα πιο βαθιά στα προβλήματα της Συρίας και να εμπλέξει και τα αμερικανικά στρατεύματα που είναι αναπτυγμένα στα βορειοανατολικά της χώρας».<br />Σύμφωνα με το δημοσίευμα, εξακολουθούν να υπάρχουν κίνδυνοι διάσπασης της συριακής αντιπολίτευσης, όπως και η συνεχιζόμενη παρέμβαση του Ισραήλ, της Τουρκίας και των Ηνωμένων Πολιτειών στις υποθέσεις της Συρίας.<br />Μια περαιτέρω επίθεση από τις φιλοτουρκικές ομάδες πιθανότατα θα αναγκάσουν τις κουρδικές δυνάμεις να υποχωρήσουν, απειλώντας τη στρατιωτική παρουσία των ΗΠΑ στη Συρία.<br />Οι περισσότερες από τις συριακές επαρχίες Deir ez-Zor, Raqqa και Hasakah, που βρίσκονται στην ανατολική και βορειοανατολική Συρία, ελέγχονται επί του παρόντος από τις Κουρδικές Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις (SDF), τις οποίες υποστηρίζουν οι Ηνωμένες Πολιτείες.<br />Από το 2015, η αμερικανική διοίκηση έχει δημιουργήσει εννέα στρατιωτικές βάσεις στην περιοχή.<br />Οι Κούρδοι ελέγχουν το 25% της Συρίας.</div><div><br /><img height="640" src="https://www.bankingnews.gr/image/443.JPG" width="676" /><br /><a href="https://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br /> Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Τεμαχίζει τη Συρία το Ισραήλ. Κατακτά τα Golan. Παρέμβαση Assad. Φόβοι για εμφύλιο ανταρτών - Κούρδων.

Netanyahu: Μέσα σε λίγες ημέρες ο ισραηλινός στρατός κατέστρεψε υποδομές και εγκαταστάσεις που ο Assad έκτιζε για δεκαετίες - Ρωσία: Δεν υπά...

Διαβάστε την συνέχεια

Συρία: Η πρώτη συνέντευξη του αλ Τζολάνι μετά την πτώση του Άσαντ.

<img height="432" src="https://cdn.ethnos.gr/imgHandler/875/cbc569df-f7f6-48c2-afdd-a7c68cc4f992.jpg" width="718" /><br />Τα μηνύματα σε Ισραήλ, Ρωσία και Ιράν«Η παρουσία του Ιράν στη Συρία αποτελεί μεγάλο κίνδυνο» - «Δεν θα παρασυρθούμε σε συγκρούσεις»<br />Ο Αμπού Μοχάμεντ αλ Τζολάνι, ηγέτης της συριακής ισλαμιστικής αντάρτικης ομάδας Hayat Tahrir al-Sham (HTS), η οποία πρωτοστάτησε στην ανατροπή του καθεστώτος του Μπασάρ αλ Άσαντ, δηλώνει ότι το Ισραήλ δεν έχει «καμία δικαιολογία» για να πραγματοποιεί αεροπορικές επιδρομές στη Συρία.<br /><br />Τι λέει για το Ισραήλ και τη Ρωσία<br /><br />Σε συνέντευξή του στο ειδησεογραφικό κανάλι της συριακής τηλεόρασης, ο Τζολάνι μιλάει για πρώτη φορά για το Ισραήλ μετά την πτώση του Άσαντ, λέγοντας ότι οι πρόσφατες επιθέσεις των IDF στο συριακό έδαφος έχουν ξεπεράσει τις κόκκινες γραμμές και απειλούν με αδικαιολόγητη κλιμάκωση στην περιοχή. Κατά τη διάρκεια μιας μεγάλης εκστρατείας αεροπορικών βομβαρδισμών την περασμένη εβδομάδα, οι IDF έπληξαν περισσότερους από 350 στόχους στη Συρία για να εξουδετερώσουν στρατηγικά αποθέματα όπλων στη Συρία, για να αποτρέψουν τον προηγμένο οπλισμό του πρώην καθεστώτος να πέσει σε εχθρικά χέρια.<br /><br /><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="337" src="https://www.youtube.com/embed/HDchHoOFz6Y" width="717" youtube-src-id="HDchHoOFz6Y"></iframe><br /><br />Χωρίς να αναφέρει ρητά το Ισραήλ, ο ηγέτης των ανταρτών αφήνει να εννοηθεί ότι υπό την ηγεσία του, η Συρία δεν θα επιτεθεί στο εβραϊκό κράτος. Λέει ότι σε αυτό το στάδιο η Συρία δεν θα παρασυρθεί σε συγκρούσεις που μπορεί να οδηγήσουν σε περαιτέρω καταστροφή, με κύριες προτεραιότητες την ανοικοδόμηση και τη σταθερότητα.<br /><br />Προσθέτει ότι η παρουσία του Ιράν στη Συρία αποτελεί μεγάλο κίνδυνο για την ίδια τη Συρία, τις γειτονικές χώρες και τον Κόλπο. «Καταφέραμε να τερματίσουμε την ιρανική παρουσία στη Συρία, αλλά δεν είμαστε εχθροί του ιρανικού λαού», σημείωσε σύμφωνα με τη Jerusalem Post. Ο ίδιος, ανέφερε πως θα δώσει μια δεύτερη ευκαιρία στη Ρωσία.<br /><br />Την ίδια στιγμή, ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, σημείωσε πως έχει δημιουργηθεί «άμεση επαφή» με τη Χάγιατ Ταχρίρ αλ-Σαμ. «Ήρθαμε σε επαφή με την HTS και άλλες πλευρές», δήλωσε ο Μπλίνκεν σε δημοσιογράφους μετά τις συζητήσεις για τη Συρία στην Ιορδανία, χωρίς να δώσει περισσότερες λεπτομέρειες για τις συνθήκες αυτών των επαφών.<br /><br />Στο μεταξύ, η Αραβική Υπουργική Ομάδα Επαφής για τη Συρία εξέφρασε τη δέσμευσή της να στηρίξει μια ειρηνική και υπό συριακή ηγεσία πολιτική μετάβαση που θα εκπροσωπεί όλες τις πολιτικές και κοινωνικές παρατάξεις.<br /><br />Η ομάδα, κατά τη διάρκεια της συνάντησής της στην Ιορδανία, δήλωσε επίσης ότι θα παράσχει κάθε αναγκαία στήριξη κατά τη διάρκεια αυτής της «κρίσιμης φάσης», σεβόμενη τη βούληση και τις επιλογές του συριακού λαού.<div><br />Οι κινήσεις της Ρωσίας<br /><br />Στο μεταξύ, σε μια παράλληλη εξέλιξη, η Ρωσία αποσύρει το στρατιωτικό προσωπικό της από την πρώτη γραμμή στη βόρεια Συρία, αλλά και από θέσεις στα Βουνά των Αλαουιτών, αλλά δεν εγκαταλείπει τις δύο βάσεις της στη χώρα, μετά από την πτώση του Μπασάρ αλ Άσαντ δήλωσαν στο Reuters τέσσερις αξιωματούχοι από τη Συρία.<br /><br />Η φυγή του Άσαντ, ο οποίος μαζί με τον πατέρα του θανόντα πρώην πρόεδρο Χαφέζ αλ Άσαντ οικοδόμησαν μία στενή συμμαχία με τη Ρωσία έθεσε υπό αμφισβήτηση το μέλλον των ρωσικών βάσεων (αεροπορική βάση Χμέιμιμ στη Λατάκια, ναυτική βάση στην Ταρτούς).<br /><br />Δορυφορικές φωτογραφίες της Παρασκευής δείχνουν τουλάχιστον δύο μεταγωγικά αεροσκάφη ΑΝ-124 στη βάση Χμέιμιμ με τους κώνους εισόδου στο εμπρόσθιο μέρος της ατράκτου τους, σε ανοιχτή θέση, καθώς προφανώς προετοιμάζονταν για τη φόρτωση στρατιωτικού υλικού.<br /><br />Τουλάχιστον ένα μεταγωγικό αεροσκάφος πέταξε χθες προς τη Λιβύη, δήλωσε ένας Σύρος αξιωματούχος των υπηρεσιών ασφάλειας έξω από την αναφερόμενη αεροπορική βάση.<br /><br />Πηγές του συριακού στρατού, αλλά και των υπηρεσιών ασφάλειας που έχουν επικοινωνία με τους Ρώσους, δήλωσαν στο Reuters, ότι η Ρωσία αποσύρει τις δυνάμεις της από τις πρώτες γραμμές, όπως επίσης, αποσύρει βαρύ εξοπλισμό, αλλά και φυγαδεύει υψηλόβαθμους αξιωματικούς των ένοπλων δυνάμεων της Συρίας.<br /><br /></div><div>Ωστόσο, οι πηγές που μίλησαν ανώνυμα, με δεδομένο τον ευαίσθητο χαρακτήρα της κατάστασης, τόνισαν ότι η Ρωσία δεν αποσύρεται από τις δύο κύριες στρατιωτικές βάσεις της, ενώ επί του παρόντος, δεν σκοπεύει να τις εγκαταλείψει.<br /><br />Μέρος του εξοπλισμού μεταφέρεται πίσω στη Μόσχα, όπως και υψηλόβαθμοι αξιωματικοί του στρατού του Άσαντ, με σκοπό στη φάση αυτή, την ανασυγκρότηση, ανάλογα με τις εξελίξεις στο συριακό έδαφος, δήλωσε στο Reuters, ένας υψηλόβαθμος αξιωματικός του συριακού στρατού που έχει επικοινωνία με τις ρωσικές ένοπλες δυνάμεις.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.ethnos.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br />

Συρία: Η πρώτη συνέντευξη του αλ Τζολάνι μετά την πτώση του Άσαντ.

Τα μηνύματα σε Ισραήλ, Ρωσία και Ιράν«Η παρουσία του Ιράν στη Συρία αποτελεί μεγάλο κίνδυνο» - «Δεν θα παρασυρθούμε σε συγκρούσεις» Ο Αμπού ...

Διαβάστε την συνέχεια

Σκηνικό πολέμου με Ιράν στήνουν ΗΠΑ- Ισραήλ. Φθάνει εσπευσμένα το αεροπλανοφόρο Τρούμαν στη Μ.Ανατολή.

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2024-12/USS_Harry_S._Truman_%28CVN-75%29_underway_in_the_Atlantic_Ocean_on_11_September_2018_%28180911-N-EA818-2106%29.jpg?itok=uO5Y5PfI" width="747" /><br /><br />Τα σχέδια είναι ήδη έτοιμα,προσομοιωμένα αλλά και δοκιμασμένα για επίθεση κατά των πυρηνικών εγκαταστάσεων του Ιράν, στην τεράστιας κλίμακας«Κοινή Άσκηση Juniper Oak (Juniper Oak) που πραγματοποιήθηκε πέρυσι από ΗΠΑ-Ισραήλ στη Μεσόγειο.<br /><br /><a href="https://www.centcom.mil/MEDIA/PRESS-RELEASES/Press-Release-View/Article/4002442/uss-harry-s-truman-carrier-strike-group-enters-us-central-command-area-of-respo/">ΗΚεντρική Διοίκηση των ΗΠΑ (CENTCOM)</a> ανακοίνωσε στην επίσημη ιστοσελίδα της την Κυριακή ότι η ομάδα κρούσης του αεροπλανοφόρου USS Harry S. Truman εισήλθε στην περιοχή ευθύνης της στη Μέση Ανατολή, επισημαίνοντας:<br /><br /> Εσπευσμένη άφιξη της ομάδας κρούσης του αεροπλανοφόρου Τρούμαν στη Μ.Ανατολή<br /><br />"Στις 14 Δεκεμβρίου η ομάδα κρούσης USS Harry S. Truman Carrier Strike Group (HSTCSG) που αποτελείται από το αεροπλανοφόρο Ναυαρχίδα USS Harry S. Truman (CVN 75), Μοίρα αντιτορπιλικών (DESRON),το καταδρομικό κατευθυνόμενων πυραύλων κατηγορίας Ticonderoga, USS Gettysburg (CG 64) και δύο αντιτορπιλικά κατευθυνόμενων πυραύλων κλάσης Arleigh Burke, USS Stout (DDG 55) και USS Jason Dunham (DDG 109), εισήλθαν στην περιοχή ευθύνης της Κεντρικής Διοίκησης των ΗΠΑ (USCENTCOM).<br /><br />Η Ομάδα κρούσης αναπτύσσεται για να διασφαλίσει την περιφερειακή σταθερότητα και ασφάλεια"<br /><br />Από την έναρξη του πολέμου στη Γάζα τον Οκτώβριο του 2023, οι ΗΠΑ έχουν στείλει πολλά αεροπλανοφόρα και συνοδευτικά αντιτορπιλικά στη Μέση Ανατολή.<br />Οι συσκέψεις του Στρατηγού Κουρίλα -Διοικητή της Κεντρικής Διοίκησης των Ενόπλων Δυνάμεων των ΗΠΑ- με την στρατιωτική ηγεσία του Ισραήλ<br /><br />Υπενθυμιζεται ότι στα τέλη της περασμένης εβδομάδας, ο Διοικητής της CENTCOM Στρατηγός Μάικλ Έρικ Κουρίλα επισκέφθηκε το Ισραήλ μετά από πρόσκληση του Αρχηγού του επιτελείου του Ισραηλινού Στρατού Χέρζι Χαλέβι.<br /><br />Εκτός από τη συνάντηση με τον Χαλέβι και το επιτελείο του, ο Στρατηγός Κουρίλα συναντήθηκε με τον Υπουργό Άμυνας του Ισραήλ Κάτζ , τον Υποστράτηγο Όρι Γκόρντιν Διοικητή της Βόρειας Διοίκησης του IDF και τον Υποπτέραρχο Τομάρ Μπάρ Διοικητή της Ισραηλινής Πολεμικής Αεροπορίας.<br /><br />Η CENTCOM είπε ότι «οι ηγέτες συζήτησαν μια σειρά από θέματα περιφερειακής ασφάλειας, συμπεριλαμβανομένης της συνεχιζόμενης κατάστασης στη Συρία και της ετοιμότητας έναντι άλλων στρατηγικών και περιφερειακών απειλών».<br /><br />Ο Στρατηγός Κουρίλα επισκέφθηκε το αρχηγείο της Βόρειας Διοίκησης για να αποκτήσει μια βαθύτερη κατανόηση της τρέχουσας κατάστασης στον Λίβανο και των συνεχιζόμενων προσπαθειών για μια μόνιμη παύση των εχθροπραξιών μεταξύ Ισραήλ και Λιβάνου,καθώς επίσης μια αεροπορική βάση των IDF και ενημερώθηκε για τις μοναδικές δυνατότητες τους.<br /><br />Ο Στρατηγός Κουρίλα επανέλαβε τη σιδερένια στρατιωτική συνεργασία μεταξύ των ΗΠΑ και του Ισραήλ.<br /><br />«Η επίσκεψή μου στο Ισραήλ, καθώς και στην Ιορδανία, τη Συρία, το Ιράκ και τον Λίβανο τις τελευταίες έξι ημέρες, ενίσχυσε τη σημασία του να δούμε τις τρέχουσες προκλήσεις και ευκαιρίες από πρώτο χέρι μέσα από τα μάτια των εταίρων μας, των διοικητών στο έδαφος. Πρέπει να διατηρήσουμε ισχυρές συνεργασίες για να αντιμετωπίσουμε τις τρέχουσες και μελλοντικές απειλές για την περιοχή», δήλωσε ο Στρατηγός Κουρίλα.<br />ΗΠΑ-Ισραήλ σχεδιάζουν επίθεση στις πυρηνικές εγκαταστάσεις των Ιρανών<br /><br /> Τα παραπάνω δείχνουν μια σοβαρή στρατιωτική προετοιμασία από πλευράς ΗΠΑ-Ισραήλ για αντιμετώπιση στρατηγικών -περιφερειακών απειλών, οι οποίες στην παρούσα φάση είναι η κατάσταση στη Συρία και κυρίως το Ιράν.<br /><br />Το momentum κρίνεται ιδανικό για το Ισραήλ, αλλά και για τον νέο Αμερικανό Πρόεδρο Τράμπ ο οποίος αναλαμβάνει τα ηνία της χώρας του σε λίγες ημέρες, για να πληγούν πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν , προτού αυτό κατασκευάσει πυρηνικά όπλα.<br /><br /> <div class="embedcode" style="background-color: #f9faff; box-sizing: border-box; color: #091c55; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px; padding: 0px;"><div class="twitter-tweet twitter-tweet-rendered" style="box-sizing: border-box; display: flex; margin: 10px 0px; max-width: 550px; padding: 0px; width: 550px;"><iframe allowfullscreen="true" allowtransparency="true" class="" data-tweet-id="1867703012631965904" frameborder="0" id="twitter-widget-0" scrolling="no" src="https://platform.twitter.com/embed/Tweet.html?dnt=false&embedId=twitter-widget-0&features=eyJ0ZndfdGltZWxpbmVfbGlzdCI6eyJidWNrZXQiOltdLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X2ZvbGxvd2VyX2NvdW50X3N1bnNldCI6eyJidWNrZXQiOnRydWUsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdHdlZXRfZWRpdF9iYWNrZW5kIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19yZWZzcmNfc2Vzc2lvbiI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfZm9zbnJfc29mdF9pbnRlcnZlbnRpb25zX2VuYWJsZWQiOnsiYnVja2V0Ijoib24iLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X21peGVkX21lZGlhXzE1ODk3Ijp7ImJ1Y2tldCI6InRyZWF0bWVudCIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfZXhwZXJpbWVudHNfY29va2llX2V4cGlyYXRpb24iOnsiYnVja2V0IjoxMjA5NjAwLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3Nob3dfYmlyZHdhdGNoX3Bpdm90c19lbmFibGVkIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19kdXBsaWNhdGVfc2NyaWJlc190b19zZXR0aW5ncyI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdXNlX3Byb2ZpbGVfaW1hZ2Vfc2hhcGVfZW5hYmxlZCI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdmlkZW9faGxzX2R5bmFtaWNfbWFuaWZlc3RzXzE1MDgyIjp7ImJ1Y2tldCI6InRydWVfYml0cmF0ZSIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfbGVnYWN5X3RpbWVsaW5lX3N1bnNldCI6eyJidWNrZXQiOnRydWUsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdHdlZXRfZWRpdF9mcm9udGVuZCI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9fQ%3D%3D&frame=false&hideCard=false&hideThread=false&id=1867703012631965904&lang=el&origin=https%3A%2F%2Fwww.pentapostagma.gr%2Fkosmos%2Fmesi-anatoli%2F7281321_skiniko-polemoy-me-iran-stinoyn-ipa-israil-fthanei-espeysmena&sessionId=2f0632380b3ae2f2a575b0ccf04736d5b241bce7&siteScreenName=pentapostagma&theme=light&widgetsVersion=2615f7e52b7e0%3A1702314776716&width=550px" style="border-style: initial; border-width: 0px; box-sizing: border-box; display: block; flex-grow: 1; height: 600px; margin: 0px; padding: 0px; position: static; visibility: visible; width: 550px;" title="X Post"></iframe></div></div> <div class="embedcode" style="background-color: #f9faff; box-sizing: border-box; color: #091c55; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px; padding: 0px;"><div class="twitter-tweet twitter-tweet-rendered" style="box-sizing: border-box; display: flex; margin: 10px 0px; max-width: 550px; padding: 0px; width: 550px;"><iframe allowfullscreen="true" allowtransparency="true" class="" data-tweet-id="1867604141285011699" frameborder="0" id="twitter-widget-1" scrolling="no" src="https://platform.twitter.com/embed/Tweet.html?dnt=false&embedId=twitter-widget-1&features=eyJ0ZndfdGltZWxpbmVfbGlzdCI6eyJidWNrZXQiOltdLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X2ZvbGxvd2VyX2NvdW50X3N1bnNldCI6eyJidWNrZXQiOnRydWUsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdHdlZXRfZWRpdF9iYWNrZW5kIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19yZWZzcmNfc2Vzc2lvbiI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfZm9zbnJfc29mdF9pbnRlcnZlbnRpb25zX2VuYWJsZWQiOnsiYnVja2V0Ijoib24iLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X21peGVkX21lZGlhXzE1ODk3Ijp7ImJ1Y2tldCI6InRyZWF0bWVudCIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfZXhwZXJpbWVudHNfY29va2llX2V4cGlyYXRpb24iOnsiYnVja2V0IjoxMjA5NjAwLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3Nob3dfYmlyZHdhdGNoX3Bpdm90c19lbmFibGVkIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19kdXBsaWNhdGVfc2NyaWJlc190b19zZXR0aW5ncyI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdXNlX3Byb2ZpbGVfaW1hZ2Vfc2hhcGVfZW5hYmxlZCI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdmlkZW9faGxzX2R5bmFtaWNfbWFuaWZlc3RzXzE1MDgyIjp7ImJ1Y2tldCI6InRydWVfYml0cmF0ZSIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfbGVnYWN5X3RpbWVsaW5lX3N1bnNldCI6eyJidWNrZXQiOnRydWUsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdHdlZXRfZWRpdF9mcm9udGVuZCI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9fQ%3D%3D&frame=false&hideCard=false&hideThread=false&id=1867604141285011699&lang=el&origin=https%3A%2F%2Fwww.pentapostagma.gr%2Fkosmos%2Fmesi-anatoli%2F7281321_skiniko-polemoy-me-iran-stinoyn-ipa-israil-fthanei-espeysmena&sessionId=2f0632380b3ae2f2a575b0ccf04736d5b241bce7&siteScreenName=pentapostagma&theme=light&widgetsVersion=2615f7e52b7e0%3A1702314776716&width=550px" style="border-style: initial; border-width: 0px; box-sizing: border-box; display: block; flex-grow: 1; height: 552px; margin: 0px; padding: 0px; position: static; visibility: visible; width: 550px;" title="X Post"></iframe></div></div><br />Τέλος σε πρόσφατο άρθρο μας είχαμε επισημάνει ότι με πυρετώδεις διπλωματικές κινήσεις που διεξάγει ο Τράμπ, στέλνοντας έμπιστους απεσταλμένους του στη Μ.Ανατολή επιχειρεί να "φέρνει κοντά" Ισραήλ-Σαουδική Αραβία στρώνοντας το έδαφος για καταστροφή των πυρηνικών εγκαταστάσεων του Ιράν από ΗΠΑ-Ισραήλ.<br /><br />Άποψή μας είναι ότι είναι πάρα πολύ πιθανό το 2025 να φέρει ένα σφοδρό κύμα αεροπορικών επιθέσεων ΗΠΑ-Ισραήλ με ενδεχόμενη συμμετοχή Ηνωμένου Βασιλείου-Γαλλίας , κατά των πυρηνικών εγκαταστάσεων του Ιράν, αφού αυτό βρίσκεται κοντά χρονικά στην κατασκευή πυρηνικών όπλων, κάτι το οποίο δεν αποδέχονται να συμβεί τόσο η Ουάσιγκτον όσο και το Τέλ Αβίβ.<br /><br />Τα σχέδια είναι ήδη έτοιμα,προσομοιωμένα αλλά και δοκιμασμένα για μια τέτοιου είδους επίθεση, στην τεράστιας κλίμακας«Κοινή Άσκηση Juniper Oak (Juniper Oak) που πραγματοποιήθηκε πέρυσι στη Μεσόγειο.<div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Σκηνικό πολέμου με Ιράν στήνουν ΗΠΑ- Ισραήλ. Φθάνει εσπευσμένα το αεροπλανοφόρο Τρούμαν στη Μ.Ανατολή.

Τα σχέδια είναι ήδη έτοιμα,προσομοιωμένα αλλά και δοκιμασμένα για επίθεση κατά των πυρηνικών εγκαταστάσεων του Ιράν, στην τεράστιας κλίμα...

Διαβάστε την συνέχεια

Γιατί οι Ουκρανοί θα μισήσουν σύντομα τον Ζελένσκι και τις ΗΠΑ.

<img height="463" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2024/12/zelenski-cideia-ukrania-SLpress--825x597.jpg" width="714" /><div><br /></div><div><b>ΛΥΓΕΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ</b></div><div>Η κατάρρευση των αυταρχικών καθεστώτων του “Υπαρκτού Σοσιαλισμού” στην Ανατολική Ευρώπη το 1989-90 είχε προκαλέσει ένα κύμα δυτικολαγνείας σ’ εκείνες τις κοινωνίες. Από αυτό το κύμα δεν γλύτωσε ούτε η ίδια η Ρωσία. Ακόμα και τότε, όμως, ήταν εμφανής ο εγγενής ρωσικός πατριωτισμός ειδικά στη βάση της κοινωνίας. Στη δε Ουκρανία αναδύθηκε το εθνικό-πολιτισμικό ρήγμα.<br /><br />Είναι αποκαλυπτικά τα αποτελέσματα στις ελεύθερες εκλογές από το 1990 μέχρι το 2014. Στο τόξο ανατολική και νότια Ουκρανία, από το Χάρκοβο μέχρι την Οδησσό, ο φιλορώσος υποψήφιος για την προεδρία αποσπούσε πάνω από 90% των ψήφων. Αντιθέτως, στη δυτική Ουκρανία το ποσοστό του έπεφτε κάτω από το 10%. Το ακριβώς αντίστροφο συνέβαινε με τον εκάστοτε φιλοδυτικό υποψήφιο. Οι ρωσόφωνοι είναι ένα πολύ μεγάλο ποσοστό των Ουκρανών, αρκετοί εκ των οποίων, μάλιστα, έχουν και ρωσική εθνική συνείδηση, ενώ οι υπόλοιποι κατά κανόνα θεωρούσαν τους Ρώσους “αδελφό έθνος”, τουλάχιστον μέχρι τη ρωσική εισβολή. Αντιθέτως, στη δυτική Ουκρανία επικρατούσε ένα ισχυρό αντιρωσικό κλίμα με ιστορικές καταβολές.<br /><br />Το 2014 ενορχηστρώθηκε το πραξικόπημα του Μαϊντάν εναντίον του διεφθαρμένου φιλορώσου προέδρου Γιανουκόβιτς. Η σχετική εξονυχιστική έρευνα Καναδού καθηγητή δεν αφήνει περιθώρια αμφιβολίας για το τι πραγματικά συνέβη τότε. Το αποτέλεσμα, πάντως, ήταν να βαθύνει και να παγιωθεί ο υφιστάμενος κοινωνικός διχασμός. Η προσάρτηση της Κριμαίας από τη Ρωσία, το αντιρωσικό πογκρόμ και η de facto απόσχιση του Ντονμπάς προκάλεσαν ρήξη μεταξύ Κιέβου και Μόσχας.<br /><br />Ο Ζελένσκι εξελέγη με 73% (έναντι 25% του Ποροσένκο, ακραιφνώς δυτικόφιλου και αναμεμιγμένου στο πραξικόπημα του Μαϊντάν), επαγγελλόμενος την πάταξη της διαφθοράς και τη γεφύρωση του χάσματος με τη Μόσχα. Γι’ αυτό και υπερψηφίστηκε και από πολλούς ρωσόφωνους-Ρώσους. Άλλαξε, όμως, βιολί. Ίσως έπαιξε ρόλο η αποκάλυψη –με αδιάσειστα στοιχεία– της βρετανικής εφημερίδας <a href="https://www.theguardian.com/news/2021/oct/03/revealed-anti-oligarch-ukrainian-president-offshore-connections-volodymyr-zelenskiy">Guardian</a> των παράνομων λογαριασμών του, με μεγάλα ποσά σε φορολογικούς παραδείσους. Δεν φαίνεται να είναι τυχαίο πως όταν ο Ζελένσκι έπεσε στην αγκαλιά της Ουάσινγκτον, αυτά τα στοιχεία εξαφανίστηκαν από τα δυτικά Μίντια.  <b><a href="https://slpress.gr/diethni/giati-oi-oukranoi-tha-misisoun-sintoma-ton-zelenski-kai-tis-ipa/">ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΗΝ ΠΗΓΗ</a></b></div><div><br /></div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Γιατί οι Ουκρανοί θα μισήσουν σύντομα τον Ζελένσκι και τις ΗΠΑ.

ΛΥΓΕΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ Η κατάρρευση των αυταρχικών καθεστώτων του “Υπαρκτού Σοσιαλισμού” στην Ανατολική Ευρώπη το 1989-90 είχε προκαλέσει ένα κύμα ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τουρκία: Από το ρόλο του επιτήδειου ουδέτερου στον ρόλο του κατά περίπτωση συμμάχου.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.anatropinews.gr/wp-content/uploads/2023/07/cumhurbaskani_erdogan_turkiye_yuzyili_vizyonunu_duyurdu_h12941_6f12c.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="405" data-original-width="725" height="358" src="https://www.anatropinews.gr/wp-content/uploads/2023/07/cumhurbaskani_erdogan_turkiye_yuzyili_vizyonunu_duyurdu_h12941_6f12c.jpg" width="694" /></a></div><div><br /></div>Του <b>Θράσου Ευτυχίδη</b><br />Η κατάρρευση του καθεστώτος Άσαντ στη Συρία και ο ιδιαίτερος ρόλος της Τουρκίας στα τεκταινόμενα στη Συρία, είναι από τα ζητήματα που απασχολούν πολλούς αναλυτές που καταλήγουν σε ένα προφανές συμπέρασμα.<br /><br />Η Τουρκία βγαίνει ενισχυμένη από τις αλλαγές και βελτιώνει το ειδικό βάρος της επιβεβαιώνοντας το χαρακτηρισμό Περιφερειακή Δύναμη, ενώ έχει ισχυρό λόγο στην επόμενη ημέρα.<br /><br />Δεν είναι τυχαίο ότι το σύνολο της Δύσης συνομιλεί ή επιδιώκει να συνομιλήσει και να συνδιαλλαγεί με το νέο καθεστώς διαμέσου της Τουρκίας. Μιας Τουρκίας που όμως δεν αποτελεί διαμεσολαβητή αλλά μέρος της σύγκρουσης στη Συρία.<br /><br />Αδιαμφισβήτητα τα κύρια πρόσωπα που πιστώνονται αυτή την προς το παρόν επιτυχία, (τα πράγματα αλλάζουν με εξαιρετική ταχύτητα) είναι δύο, ο νυν Υπουργός Εξωτερικών και πρώην επικεφαλής της ΜΙΤ Χακάν Φιντάν και ο νυν επικεφαλής της ΜΙΤ και πρώην Σύμβουλος του Προέδρου Ερντογάν επί Εξωτερικών θεμάτων Ιμπραχίμ Καλίν. Μάλιστα και οι δύο μας συστήθηκαν ουσιαστικά με αυτή την κρίση ήδη από το μακρινό πλέον 2015.<br /><br />Ο μεν πρώτος ως αρχηγός της ΜΙΤ, δημιούργησε και ενίσχυσε τις ομάδες τουρκογενών ανταρτών που συμμετείχαν στον Ελεύθερο Συριακό Στρατό και μετεξελίχθηκαν στον Συριακό Εθνικό Στρατό, ενώ ο δεύτερος ως Σύμβουλος του Προέδρου Εξωτερικών με την ενεργή συμμετοχή του στην ομαλοποίηση των σχέσεων Ρωσίας – Τουρκίας μετά την κατάρριψη του ρωσικού ΜΙΓΚ το 2015.<br /><br />Η Τουρκία προσπαθώντας να παρέμβει στα Συριακά πράγματα ενίσχυσε και δέσμευσε ουσιαστικά πολιτικά και στρατιωτικά τμήματα του Ελεύθερου Συριακού Στρατού την εποχή που η δύναμη του μειωνόταν λόγο της Ιρανικής καταρχάς (2014) αλλά και της Ρωσικής (2015) στρατιωτικής εμπλοκής στη Συρία. Με την απόσυρση χωρών του Κόλπου από την ενίσχυση αυτών των σχηματισμών, η Τουρκία έγινε απόλυτη κυρίαρχός τους.<br /><br />Μετά την Τουρκική Στρατιωτική επέμβαση στη Συρία το 2016 (Επιχείρηση «Ασπίδες του Ευφράτη») η Τουρκία προσεταιρίζεται πλήρως ομάδες του Ελεύθερου Συριακού Στρατού (FSA) δημιουργώντας αρχικά τον Τουρκικό Ελεύθερο Συριακό Στρατό (TFSA) και αργότερα προσελκύοντας και άλλες ομάδες, αλλά και μισθοφόρους, το 2017 δημιούργησε τον Συριακό Εθνικό Στρατό (SNA). Φυσικά στο νέο δημιούργημα, παρασχέθηκε χρηματοδότηση, εκπαίδευση και εξοπλισμός.<br /><br />Παράλληλα δημιούργησε και την Ελεύθερη Συριακή Αστυνομία που ανέπτυξε δράση στις κατεχόμενες από την Τουρκία περιοχές, μάλιστα φορώντας στολές της Τουρκικής Αστυνομίας με τη γνωστή λέξη POLIS αλλά και τη σημαία της Τουρκίας στο μανίκι.<br /><br />Ο Συριακός Εθνικός Στρατός απόλυτα ευθυγραμμισμένος με την Τουρκία εξυπηρέτησε και εξυπηρετεί και σήμερα τα συμφέροντα της Τουρκίας. Μαχητές έχουν μεταφερθεί και χρησιμοποιήθηκαν στη Λιβύη, στο Νίγηρα εναντίον του ISIS, αλλά και στο Ναγκόρνο Καραμπάχ.<br /><br />Το 2018 η Τουρκία πραγματοποίησε τη δεύτερη συντονισμένη επιχείρηση με την κωδική ονομασία «Κλάδος Ελαίας» όπου ο SNA συμμετείχε μαζί με τα τμήματα των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων στις επιχειρήσεις στο Αφρίν, απέναντι στους κούρδους του YPG (Μονάδες Αυτοάμυνας των Κούρδων) και των επίσης κουρδικών Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων (SDF).<br /><br />Τον Αύγουστο του 2019 με την επιχείρηση «Αυγή του Ιντλίμπ» ο SNA ενίσχυσε θέσεις της σημερινής πλέον HTS σε επιθέσεις που δεχόταν από το Συριακό Αραβικό Στρατό.<br /><br />Τον Οκτώβριο του 2019 με πρόσχημα την εξάλειψη της τρομοκρατίας κατά της Τουρκίας, οι Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις και ο SNA ξεκίνησαν την επιχείρηση «Πηγή Ειρήνης» εναντίον των SDF (Κούρδων).<br /><br />Με τις διευθετήσεις της Αστανά, Ρωσία, Ιράν και Τουρκία ουσιαστικά διαμοιράζουν τους τομείς ευθύνης και δράσης απέναντι στις διάφορες τρομοκρατικές ομάδες. Η Τουρκία αναλαμβάνει την περιοχή του Ιντλίμπ όπου τοποθετεί πλέον των 100 σημείων ελέγχου και πραγματοποιεί και κοινές περιπολίες με τους Ρώσους.<br /><br />Ουσιαστικά όλο αυτό το διάστημα από το 2020 και μετά στην επαρχία του Ιντλίμπ μεταφέρονται οι ομάδες των Τζιχαντιστών που αποχώρησαν από το Χαλέπι (με διαμεσολάβηση της Τουρκίας) και άλλες περιοχές στα Βόρεια της Συρίας, μισθοφόροι κλπ που αποτελούν τη μετεξέλιξη της Αλ Κάιντα σε Αλ Νούσρα και τελικά στη σημερινή Χαγιάτ Ταχρίρ Αλ Σαμ που οργανώνεται και εξοπλίζεται υπό το βλέμμα της Τουρκίας.<br /><br />Αδιαμφισβήτητα σε όλο αυτό το διάστημα και κατά περίπτωση η Τουρκία απολαμβάνει την ανοχή της Ρωσίας κατά κύριο λόγο, αλλά και των ΗΠΑ.<br /><br />Τον Ιούνιο του 2024, ο Πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ισχυροποιημένος στα βόρεια της χώρας κάνει μια προσπάθεια να έρθει κοντά στο καθεστώς Άσαντ. Ο Άσαντ που δεν βλέπει με καλό μάτι την κατοχή Συριακών Εδαφών, δεν απαντά στην επίθεση «φιλίας» και αυτό ίσως παίζει ρόλο στη συνέχεια. <br /><br />Για να φτάσουμε στο σήμερα, όπου με την επιχείρηση με την κωδική ονομασία «Αυγή της Ελευθερίας» ο SNA συμμετέχει μαζί με την HTS στην ταχεία επέλαση και ανατροπή του καθεστώτος Άσαντ. <br /><br />Με αυτή την σύντομη αναφορά στην εμπλοκή της Τουρκίας στη Συρία και με δεδομένα τον πιθανό αριθμό των «ανταρτών» του SNA που συμμετείχαν στην επιχείρηση ανατροπής του Άσαντ (зукжшзщн 30 чшд) θα μπορούσαμε να βγάλουμε χρήσιμα συμπεράσματα που απαντούν σε ερωτήματα αλλά να δούμε και τα σενάρια που κυκλοφορούν.<br /><br />Σύμφωνα με το πρώτο πιθανότατο σενάριο που εκπορεύεται από το Ιράν, η ανατροπή Άσαντ οργανώθηκε με συμφωνία Τουρκίας, Ισραήλ και ΗΠΑ.<br /><br />Σύμφωνα με το δεύτερο πιθανό επίσης σενάριο που ασπάζονται πάρα πολλοί από τους αναλυτές ήταν μια τυχοδιωκτική κίνηση της Τουρκίας που απλά απέδωσε αποτέλεσμα και έδωσε τη δυνατότητα να εκμεταλλευθεί και το Ισραήλ.<br /><br />Λογικά, θα πρέπει να κατανοήσουμε ότι ο SNA δεν θα μπορούσε να συμμετάσχει σε μια τέτοια σύγκρουση αν δεν είχε τουλάχιστον την άδεια της Τουρκίας. Η Τουρκία αν δεν οργάνωσε, ήταν αυτή που έδωσε την άδεια για την υλοποίηση της επιχείρησης.<br /><br />Η επιρροή της αυτή τη στιγμή δεν είναι απλά αυξημένη στη νέα ηγεσία της Συρίας αλλά ίσως να μπορούμε να πούμε ότι είναι αυτή που παρασκηνιακά κινεί τα νήματα και ελέγχει σε μεγάλο βαθμό την κυβέρνηση.<br /><br />Τα κέρδη της είναι μεγάλα αλλά ανάλογα με τις εξελίξεις θα μπορούσαν να μεγιστοποιηθούν ακόμη παραπάνω.<br /><br />– Η Τουρκία ετοιμάζεται να συμμετάσχει στην ανοικοδόμηση της χώρας<br /><br />– Η Τουρκία θεωρεί ότι η σύγκρουση της νέας εξουσίας της Συρίας με τους Κούρδους είναι αναπόφευκτη και φυσικά θα συνδράμει σε μια τέτοια περίπτωση.<br /><br />– Η ύπαρξη μιας Τζιχαντιστικής κυβέρνησης δίπλα στο Ισραήλ δημιουργεί μακροπρόθεσμα κίνδυνο σύγκρουσης μεταξύ τους και αυτό εξυπηρετεί σε μεγάλο βαθμό και την ίδια.<br /><br />Υπάρχει βέβαια και η πιθανότητα μιας κακής γι αυτήν εξέλιξης σε περίπτωση που αυτή έρθει σε σύγκρουση με την Χαγιάτ Ταχρίρ αλ Σαμ, ενδεχόμενο που θα μπορούσε να προκύψει μακροπρόθεσμα σε περίπτωση που παρά της διακηρύξεις περί Συμπεριληπτικών Κυβερνήσεων και περί εδαφικής κυριαρχίας της Συρίας, αποφασίσει να μην αποχωρήσει από τα εδάφη που κατέχει.<br /><br />Ένα μεγάλο ερωτηματικό, είναι η στάση των ΗΠΑ και των λοιπών Δυτικών στην κατάσταση που διαμορφώνεται. Σύμφωνα με τις διακηρύξεις Τραμπ οι ΗΠΑ σκοπεύουν να αποχωρήσουν από την περιοχή. Προς το παρόν βέβαια δε φαίνονται διατεθειμένες να το κάνουν.<br /><br />Σε κάθε περίπτωση ο Ερντογάν απολαμβάνει σήμερα το ρόλο μιας μεγάλης Περιφερειακής Δύναμης και του περιζήτητου διαμεσολαβητή. Η Τουρκία ξαναγίνεται ο μεγάλος, χρήσιμος και σίγουρος σύμμαχος του ΝΑΤΟ. Μέχρι την επόμενη φορά που θα λειτουργήσει διαφορετικά. <div><br /></div><div><a href="https://www.anatropinews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Τουρκία: Από το ρόλο του επιτήδειου ουδέτερου στον ρόλο του κατά περίπτωση συμμάχου.

Του Θράσου Ευτυχίδη Η κατάρρευση του καθεστώτος Άσαντ στη Συρία και ο ιδιαίτερος ρόλος της Τουρκίας στα τεκταινόμενα στη Συρία, είναι από τα...

Διαβάστε την συνέχεια

«Γιορτάζοντας το άγνωστο»: Ποιοί είναι οι Σύροι κοσμικοί Αλεβίτες και γιατί φοβούνται το νεο ισλαμικό καθεστώς.

<a href="https://economico.gr/wp-content/uploads/2024/12/ap-syria-asad.jpg.webp"><img height="414" src="https://economico.gr/wp-content/uploads/2024/12/ap-syria-asad.jpg.webp" width="734" /></a><br /><br />Οι Σύροι Αλεβίτες, η μειονοτική ισλαμική αίρεση που σχετίζεται με το ανατραπέν καθεστώς Άσαντ περιμένουν να δουν πώς θα εξελιχθούν οι απειλές εκδίκησης των νικητών που αποτελούν το νέο καθεστώς στη Δαμασκό.<br /><br />Το Αλεβίτης είναι σχεδόν συνώνυμο του κουμπέιζα , των φύλλων του φυτού που μοιάζει με λαχανό και για να φαγωθεί πρέπει να ψιλοκοπεί και να σοταριστεί με κρεμμύδια, σκόρδο και λίγο αλάτι. Η λαογραφία λέει ότι η συνταγή προήλθε από τις κοινότητες των Αλεβιτών που ζούσαν στην ορεινή ακτή της Συρίας, όπου το ινώδες, άγριο φυτό βρίσκεται σε αφθονία. Τόσο φτωχοί ήταν οι Αλεβίτες κατά τη διάρκεια της Οθωμανικής εποχής, λέει η ιστορία, που το μόνο φαγητό που μπορούσαν να βρουν να φάνε ήταν η κουμπέιζα , η οποία φυτρώνει σαν επίμονο ζιζάνιο κάθε άνοιξη.<br /><br />Τι πρεσβεύουν οι Αλεβίτες (ή Αλεβήδες)<br /><br />Οι Αλεβίτες φοβούνται την οργή των εξτρεμιστών μουσουλμάνων καθώς πίνουν αλκοόλ, δεν νηστεύουν στο Ραμαζάνι και οι γυναίκες δεν φορούν μαντήλα<br /><br />Η ονομασία των Αλεβιτών προέρχεται από το όνομα του γαμπρού του Μωάμεθ, Αλί ιμπν Αμπού Τάλιμπ, ο οποίος είχε παντρευτεί την πιο αγαπημένη από τις τέσσερις κόρες του Μωάμεθ, τη Φατιμά.<br /><br />Ο αλεβισμός (ή αλεβιτισμός ή μπεκτασισμός) έχει ορισμένες ομοιότητες με το σιιτικό Ισλάμ, αλλά θεωρείται μία ανεξάρτητη μουσουλμανική θρησκεία, με επιρροές από τη φιλοσοφία των Σούφι.<br /><br />Χαρακτηριστικό των Αλεβήδων είναι πως δεν ακολουθούν κατά γράμμα τις προσταγές του Κορανίου όπως άλλοι μουσουλμάνοι, αλλά το ερμηνεύουν αλληγορικά, ενώ κάποιοι ακόμα και το αμφισβητούν.<br /><br />Η σύγχρονη θεολογία του αλεβισμού έχει επηρεαστεί πολύ από τον ουμανισμό. Σήμερα οι Αλεβήδες υποστηρίζουν το κοσμικό κράτος, όπως το εισήγαγε ο Κεμάλ Ατατούρκ, ενώ πολλοί συντάσσονται με την Αριστερά και προσχωρούν στον μαρξισμό.<br />Οι Αλεβίτες και το καθεστώς του Άσαντ<br />Όταν ο Χαβεζ Αλ Άσαντ, μέλος της μειονοτικής ισλαμικής αίρεσης των Αλεβιτών, κατέλαβε τα ηνία της εξουσίας το 1971, υποσχέθηκε να βγάλει την παραμελημένη κοινότητα από τη φτώχεια και να τερματίσει την πείνα της.<br /><br />Πενήντα τέσσερα χρόνια αργότερα, οι δρόμοι της πόλης Καρντάχα, της γενέτειρας του Άσαντ, αφηγούνται μια ιστορία μιας υπόσχεσης που δεν εκπληρώθηκε. Η πόλη είναι διάσπαρτη από άθλιες πολυκατοικίες, όπου οικογένειες στριμωγμένες γύρω από σόμπες που τροφοδοτούνται με ντίζελ παραπονιούνται για συνεχείς διακοπές ρεύματος και ότι η δημοτική παροχή νερού έρχεται μόνο για μισή ώρα, μία φορά την εβδομάδα.<br /><br />«Το μόνο τμήμα των Αλεβιτών που βρήκε καλύτερη μοίρα ήταν εκείνοι που συνεργάστηκαν με το καθεστώς [Άσαντ]. Οι υπόλοιποι είμαστε οι πιο ταπεινοί από όλους τους λαούς της Συρίας», είπε ο Mazen al-Kheir, αναισθησιολόγος από την Καρντάχα. Είπε ότι η θρησκευτική μειονότητα των Αλαουιτών ήταν από τις φτωχότερες στη Συρία και, σε αντίθεση με τη ρητορική του καθεστώτος του Άσαντ, δεν είχε κανένα κέρδος από την κυριαρχία του Αλαουιτη ηγεμόνα.<br /><br />Αντίθετα, είπε όποιος διαφωνούσε με το δεσποτικό καθεστώς της Δαμασκού είχε ακόμα πιο σκληρή αντιμετώπιση επειδή ήταν Αλαουίτης. Ο Al-Kheir είχε συλληφθεί επειδή εξέφραζε απόψεις της αντιπολίτευσης.<br /><br />Μετά την πτώση του δικτάτορα<br /><br />Την περασμένη εβδομάδα, ωστόσο, μέρες μετά την ξαφνική πτώση του Σύρου προέδρου, η κριτική κατά του καθεστώτος ήταν ελεύθερη και έντονη στην Καρντάχα. Το άγαλμα του αείμνηστου πατέρα του Άσαντ είχε γκρεμιστεί από τη θέση του στο κέντρο της πόλης και μαχητές της Χαγιάτ Ταχρίρ αλ-Σαμ (HTS), οι ισλαμιστές αντάρτες που ηγήθηκαν της επίθεσης κατά του καθεστώτος Άσαντ, περιφέρονταν ζητωκραυγάζοντας και επιδεικνύοντας τη δύναμη τους στους δρόμους.<br /><br />Με θέα στην πόλη υπήρχε ένα μαυσωλείο για τον Χαφέζ αλ-Άσαντ, το περίτεχνο μαρμάρινο δάπεδο κάηκε μαύρο αφού οι άνθρωποι εισέβαλαν στον τάφο την προηγούμενη μέρα. Οι μαχητές του HTS πυροβόλησαν με τουφέκια στον τάφο και πόζαραν για φωτογραφίες στέκονται πάνω στο καμένο τσόφλι της θήκης του Άσαντ, ενώ ένας άνδρας που οδηγούσε ένα SUV έκανε ντόνατς στον κάποτε περιποιημένο χώρο έξω.<div><br />«Γιορτάζουν το άγνωστο»<br /><br />Ενώ οι μαχητές της HTS πανηγύριζαν τη νίκη, οι περισσότεροι Αλεβίτες έμεναν σπίτι τους, φοβούμενοι για το τι επρόκειτο να συμβεί.<br /><br />«Γιορτάζουν το άγνωστο», είπε η Όλγα, μια 35χρονη Αλαουίτισσα που χρησιμοποιεί ψευδώνυμο, την Τετάρτη από το σπίτι της στο Tartos, σχολιάζοντας τον ήχο ανδρών που περνούσαν και επευφημούσαν το «Allahu Akbar» κάτω από το παράθυρό της.<br /><br />Καθώς οι αντάρτες πλησίαζαν τη Δαμασκό το βράδυ του περασμένου Σαββάτου, η οικογένεια της Όλγας διέφευγε προς την αντίθετη κατεύθυνση, κατευθυνόμενη προς την Ταρτούς στις ακτές της Μεσογείου. Φοβόντουσαν ότι οι αντάρτες θα αντεπιτεθούν τους Αλαουίτες για τη σχέση τους με το καθεστώς Άσαντ.<br /><br />Το ταξίδι, που συνήθως διαρκεί τρεις ώρες, διήρκεσε 20 ώρες καθώς έπρεπε να περάσουν από τα σημεία ελέγχου του HTS. Σε κάθε πέρασμα θα περίμεναν, ευάλωτοι και φοβισμένοι.<br />Φόβοι για ένα νέο τύπο καταπίεσης<br /><br />«Υπάρχει μεγάλη χαρά που τερματίσαμε την καταπίεση του Άσαντ, αλλά τώρα φοβόμαστε ένα νέο τύπο καταπίεσης», είπε η Όλγα, κάνοντας μια κίνηση με το χέρι της για να μιμηθεί τα μακριά γένια που συνδέονται με τους πιστούς Σαλαφίτες μουσουλμάνους.<br /><br />Η Όλγα, δικαστής, επέστρεψε στη δουλειά για πρώτη φορά την Τετάρτη. Όταν έφτασε στο γραφείο της, βρήκε την ταμπέλα με το όνομά της θρυμματισμένη και ένα Κοράνι τοποθετημένο στο γραφείο της. Το γραφείο της ήταν το μόνο που είχε υποστεί ζημιές και φοβόταν ότι αυτό συνέβη επειδή ήταν η μόνη γυναίκα δικαστής που εργαζόταν εκεί.<br /><br />Η Όλγα, και περισσότεροι από δώδεκα άλλοι Αλεβίτες με τους οποίους μίλησε ο Guardian, είπαν ότι η συμπεριφορά και οι δηλώσεις του HTS μέχρι στιγμής ήταν ενθαρρυντικές. Νωρίς, η ανταρτική ομάδα είχε δημοσιεύσει δηλώσεις – συμπεριλαμβανομένης μιας που απευθύνθηκε απευθείας στην κοινότητα των Αλαουιτών – ότι τα δικαιώματα των θρησκευτικών μειονοτήτων θα γίνονται σεβαστά.<br /><br />Ανώτεροι αξιωματούχοι του HTS πραγματοποίησαν συναντήσεις με αξιωματούχους της κοινότητας των Αλεβιτών για να κατευνάσουν τους φόβους τους και ο αρχηγός της ομάδας, Ahmad al-Sharaa, είπε ότι η μόνη μορφή εκδίκησης θα είναι η δικαστική δίωξη όσων είναι ύποπτοι για εγκλήματα πολέμου.<br /><br />Η Όλγα είπε ότι φοβόταν ότι το HTS περίμενε την παγκόσμια κοινότητα να σταματήσει να δίνει σημασία στη Συρία πριν επιβάλει το θρησκευτικό τους δόγμα στη χώρα. Η πρώτη τηλεοπτική παρουσία της νέας μεταβατικής, πολιτικής κυβέρνησης έγινε μπροστά σε μια συριακή σημαία δίπλα σε μια άλλη με ισλαμικού χαρακτήρα, επιβεβαιώνοντας τους φόβους της Όλγας.<br /><br />Η Όλγα έχει διαγράψει προληπτικά όλες τις φωτογραφίες της στο Facebook και έχει κλειδώσει τα προφίλ της στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, από φόβο μήπως τραβήξει την προσοχή στο διαδίκτυο από συντηρητικούς χρήστες. «Φοβάμαι για την καριέρα μου και τις προσωπικές μου πεποιθήσεις. Θα μπορώ να κολυμπήσω με μπικίνι τώρα; Αμφιβάλλω», είπε.<br />Φόβοι και ελπίδες<br /><br />Οι πόλεις και τα χωριά των Αλεβιτών που είναι διάσπαρτα στην ακτογραμμή είναι γεμάτα με μαρτυρικές αφίσες, που απεικονίζουν νεαρούς άνδρες που σκοτώθηκαν αφού στρατολογήθηκαν στον συριακό στρατό.<br /><br />Ο Αλί, ένας 31χρονος μηχανικός στο Tartus, είπε ότι κρυβόταν για χρόνια, καθώς καταζητείται από το κράτος για αποφυγή στράτευσης. Δεν είχε τα χρήματα να πληρώσει το τέλος των 8.000 δολαρίων για να αποφύγει τη στρατιωτική θητεία. Αν και η επίσημη περίοδος στρατολόγησης στον συριακό στρατό ήταν ενάμιση χρόνο, πολλοί από τους φίλους του δεν μπορούσαν να εγκαταλείψουν το στρατό για περισσότερο από μια δεκαετία, καθώς το κράτος παρέτεινε τη στρατολόγησή τουςλόγω «εξαιρετικών συνθηκών».<br /><br />«Αν ήσουν Αλεβίτης και δεν πήγαινες στρατό, θα σε έλεγαν προδότη. Αλλά σύντομα έγινε σαφές στους ανθρώπους ότι μας έβλεπαν μόνο ως πιόνια», είπε ο Άλι. Ήθελε να γιορτάσει την πτώση του καθεστώτος όπως άλλοι Σύροι, αλλά αποφάσισε να μείνει στο σπίτι, φοβούμενος μην αντιμετωπίσει προβλήματα.<br /><br />«Ελπίζουμε ότι μετά από όλα όσα περάσαμε, θα σεβαστούν τα ανθρώπινα δικαιώματα μας. Ελπίζουμε ότι αν ασχοληθούν σοβαρά μαζί μας, θα αποκτήσουν μια πιο ακριβή εικόνα του ποιοι είμαστε», είπε ο Άλι.</div><div><br /></div><div><a href="https://economico.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

«Γιορτάζοντας το άγνωστο»: Ποιοί είναι οι Σύροι κοσμικοί Αλεβίτες και γιατί φοβούνται το νεο ισλαμικό καθεστώς.

Οι Σύροι Αλεβίτες, η μειονοτική ισλαμική αίρεση που σχετίζεται με το ανατραπέν καθεστώς Άσαντ περιμένουν να δουν πώς θα εξελιχθούν οι απειλέ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο αγωγός φυσικού αερίου Κατάρ-Τουρκίας ξανά στο προσκήνιο. Γι’ αυτόν έγινε ο πόλεμος στη Συρία;

<img height="400" src="https://www.tribune.gr/wp-content/uploads/2024/12/qatar-630x400.jpg" width="717" /><br /> <br /><b>Στέφανος Μυτιληναίος</b><br />Ο αγωγός φυσικού αερίου Κατάρ-Τουρκίας ήρθε ξανά στο προσκήνιο μετά την ανατροπή του καθεστώτος του Μπασάρ αλ Άσαντ στη Συρία. Αυτό αναφέρει το τουρκικό πρακτορείο ειδήσεων «Anadolu».<br /><br />Ο αγωγός φυσικού αερίου Κατάρ-Τουρκίας, οι εργασίες για τον οποίο αναβλήθηκαν το 2009, ήρθε ξανά στο προσκήνιο μετά την ανατροπή του καθεστώτος του Μπασάρ αλ Άσαντ στη Συρία, δήλωσε η Ζεϊνέπ Οζντεμίρ, ερευνήτρια στο τουρκικό ίδρυμα SETA.<br /><br />«Το έργο του αγωγού φυσικού αερίου Κατάρ-Τουρκίας, το οποίο προηγουμένως ήταν στην ημερήσια διάταξη το 2009 και υποτίθεται ότι θα περνούσε από τη Σαουδική Αραβία, την Ιορδανία και τη Συρία, αναβλήθηκε λόγω της αντίθεσης του καθεστώτος Άσαντ.<br /><br />»Στη συνέχεια, περισσότερα από 10 χρόνια εμφυλίου πολέμου στη Συρία κατέστησαν το έργο μη βιώσιμο…<br /><br />»Μπορούμε να πούμε ότι εάν η τρέχουσα κατάσταση συνεχιστεί μετά την εγκαθίδρυση ενός σταθερού καθεστώτος στη Συρία, το έργο δεν θα αντιμετωπίσει κανένα πολιτικό εμπόδιο.<br /><br />»Ωστόσο, είναι σημαντικό να ληφθεί υπόψη ότι ο εν λόγω αγωγός είναι μεγάλος από όλες τις απόψεις», είπε.<br /><br />Σύμφωνα με αυτήν, η κατασκευή μιας πολύ μεγάλης γραμμής από το Κατάρ στην Τουρκία καθιστά το έργο ακριβό και οι τιμές του φυσικού αερίου στις διεθνείς αγορές είναι επίσης κρίσιμες σε αυτό το στάδιο.<br /><br />Οι τιμές θα πρέπει να είναι σε επίπεδο κατάλληλο για την υλοποίηση μιας τόσο ακριβής γραμμής, τόνισε η Οζντεμίρ, διαφορετικά θα είναι αδύνατο να εξασφαλιστεί χρηματοδότηση.<br /><br />Σημειώνεται ότι το Κατάρ έχει τα τρία μεγαλύτερα αποδεδειγμένα αποθέματα μπλε καυσίμου στον κόσμο μετά τη Ρωσία και το Ιράν με περίπου 25 τρισεκατομμύρια κυβικά μέτρα, καθώς είναι και ο δεύτερος μεγαλύτερος εξαγωγέας φυσικού αερίου στον κόσμο μετά τη Ρωσία. Οι προμήθειες γίνονται κυρίως με τη μορφή υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG).<br />Ο αγωγός Κατάρ-Τουρκίας υπονομεύει τα κοιτάσματα της Ανατ. Μεσογείου<br /><br />Το Tribune σημειώνει ότι, με αυτό το έργο η Τουρκία «φιλοδοξεί» να ακυρώσει τα ελληνικά, κυπριακά, ισραηλινά και αιγυπτιακά υποθαλάσσια κοιτάσματα στην Ανατ. Μεσόγειο, ως εναλλακτική πηγή τροφοδοσίας της Ευρώπης και απεξάρτησης από το ρωσικό φυσικό αέριο.<br /><br />Η άρνηση του Άσαντ να συνεργαστεί για να υλοποιηθεί το σχέδιο Τούρκων και Καταριανών, εξυπηρετώντας προφανώς ο Σύρος πρόεδρος και τα ρωσικά συμφέροντα, έχει υποστηριχθεί ότι ήταν η βασική αιτία που Τουρκία και Κατάρ χρηματοδότησαν τους τζιχαντιστές και την ένοπλη «επανάσταση» εναντίον του.<div><br />Σημειώνεται επίσης ότι το 2010 η ίδια Τουρκία, του Ερντογάν η Τουρκία, στράφηκε ευθέως και κατά του Ισραήλ <br /><br />Ο αγωγός Κατάρ-Τουρκίας και Βουλγαρίας είναι σίγουρα ένα έργο που εξυπηρετεί πρωτίστως τα γερμανικά συμφέροντα, ή μάλλον τα καταριανά-γερμανικά συμφέροντα, αφού τεράστιες επιχειρήσεις στη Γερμανία έχουν αγοραστεί από το Κατάρ .<br /><br />Ο ανθελληνικός άξονας Γερμανίας-Τουρκίας παραμένει εδώ και 150 χρόνια αρραγής.<br /><br />Και από κοντά το Κατάρ, ως «ταμείο» της Μουσουλμανικής Αδελφότητας που είναι, βάζει τα λεφτά για την παλινόρθωση των ηττημένων αυτοκρατοριών-συμμάχων του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου με αντάλλαγμα, γιατί πάντα υπάρχει ένα αντάλλαγμα, την ηγεσία στον αραβικό κόσμο, που το Κατάρ διεκδικεί ως… ποντίκι της ερήμου που βρυχάται.<br /><br />Η Δύση, δηλαδή τα ναυτικά έθνη της Δύσης, θα το μετανιώσουν πικρά που δεν άφησαν πριν μερικά χρόνια τα αραβικά στρατεύματα να μπούνε στο Κατάρ.<br /><br />Οι Αμερικανοί «μπερδεύονται» και λησμονούν ότι, εξισορρόπηση δεν σημαίνει κατευνασμός. Βέβαια είναι πολλά τα λεφτά. Ωστόσο, το κόστος τέτοιων εξισορροπήσεων είναι πάντα μεγαλύτερο.<br /><br />Για να επιτυγχάνεται ισορροπία είναι απαραίτητο να διαλέγει κανείς με πίστη και συνείδηση με ποιους πάει και ποιους αφήνει.<br /><br />Ο ηγέτης οφείλει να είναι έτοιμος να πάρει τα κεφάλια που υψώνονται αλαζονικά για να τον υπονομεύσουν.<br /><br />Υπάρχει πάντα μία λεπτή αλλά σαφής γραμμή μεταξύ διαφορετικής γνώμης και αμφισβήτησης/υπονόμευσης.<br /><br />Ο ηγέτης οφείλει να κατέχει την ικανότητα να διακρίνει, για να είναι δίκαιος, προοδευτικός, συμφιλιωτικός με τους συμμάχους του αλλά όπου που δεν εμπνέει σεβασμό, ας εμπνέει τρόμο. Απέναντι στην αποδεδειγμένη αμφισβήτηση και υπονόμευση ο ηγέτης οφείλει να είναι ανυποχώρητος και να πατάσσει επί τόπου.<br /><br />Το Κατάρ υπονομεύει ευθέως τον δυτικό κόσμο. Είναι εχθρός και πρέπει να εξαλειφθεί. Απλά πράγματα.<br /><br /><img height="579" src="https://www.tribune.gr/wp-content/uploads/2024/12/qatar-turkey.jpg" width="671" /><br /><br /><a href="https://www.tribune.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ο αγωγός φυσικού αερίου Κατάρ-Τουρκίας ξανά στο προσκήνιο. Γι’ αυτόν έγινε ο πόλεμος στη Συρία;

Στέφανος Μυτιληναίος Ο αγωγός φυσικού αερίου Κατάρ-Τουρκίας ήρθε ξανά στο προσκήνιο μετά την ανατροπή του καθεστώτος του Μπασάρ αλ Άσαντ σ...

Διαβάστε την συνέχεια

“Οι ΗΠΑ να χαλιναγωγήσουν τον γλοιώδη (slimy) Τούρκο”.

<img height="388" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2018/07/Trump_Erdogan.jpg" width="710" /><br /><br /><i>Η Ουάσιγκτον πρέπει να κάνει κάτι για τον Τούρκο ισχυρό άνδρα Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Και αν η ομάδα του (νυν Προέδρου Τζο) Μπάιντεν δεν το κάνει, τότε οι νέοι άνθρωποι του Ντόναλντ Τραμπ πρέπει να το κάνουν.</i><br /><br />Έτσι ξεκινά ένα πολύ ισχυρό και εξαιρετικά αρνητικό κύριο άρθρο της συντηρητικής λαϊκής εφημερίδας New York Post, που διατηρεί στενή σχέση με τους συνεργάτες του εκλεγμένου Προέδρου, Ντόναλντ Τραμπ. Ο τρόπος με τον οποίο ομιλεί για τον Ταγίπ Ερντογάν είναι κοινός στο μεγαλύτερο μέρος του συντηρητικού φάσματος, στις Ηνωμένες Πολιτείες.<br /><br />Γράφει η εφημερίδα, που ανήκει στον Αυστραλό κροίσο, Ρούπερτ Μέρντοχ: Αμέσως μετά την κατάρρευση του καθεστώτος του Άσαντ, ο τουρκικός στρατός επιτέθηκε στη βόρεια συριακή πόλη Manbij, η οποία βρίσκεται υπό τον έλεγχο των κουρδικών δυνάμεων που υποστηρίζονται από τις ΗΠΑ.<br /><br />Η Τουρκία έστειλε πολεμικά αεροσκάφη για να υποστηρίξει τους “αντάρτες μαχητές” που πολεμούν τις Συριακές Αμυντικές Δυνάμεις (Syrian Defense Force), τις οποίες υποστηρίζουν οι Ηνωμένες Πολιτείες. Τουρκικό drone εξερράγη σε κουρδική στρατιωτική βάση.<br /><br />Σύμφωνα με πληροφορίες, τουλάχιστον 22 μέλη των SDF σκοτώθηκαν και άλλα 40 τραυματίστηκαν. Τη Δευτέρα, μετά την αποχώρηση των κουρδικών δυνάμεων από τη Manbij, οι “μαχητές” που υποστηρίζονται από την Τουρκία ανέλαβαν τον έλεγχο.<br /><br />Και πάλι, αυτοί είναι σύμμαχοι των ΗΠΑ (σ.σ.: εννοεί τους Κούρδους της βόρειας Συρίας), που βοηθούν στο να αποτραπεί η επανεμφάνιση του ISIS και άλλων τρομοκρατών. Περίπου 900 Αμερικανοί στρατιώτες συνεργάζονται μαζί τους για τον έλεγχο της περιοχής. Ευτυχώς κανένας Αμερικανός δεν τραυματίστηκε, αυτή τη φορά.<br /><br />Ωστόσο, η Τουρκία τους έθεσε όλους σε κίνδυνο – παρόλο που είναι τεχνικά σύμμαχος των ΗΠΑ, ως μέλος του ΝΑΤΟ. Είναι αλήθεια ότι, όπως σημείωσε ο υπουργός Άμυνας Lloyd Austin, ο Ερντογάν έχει μακροχρόνιες «ανησυχίες για την ασφάλεια» (της Τουρκίας) από τους εξτρεμιστές Κούρδους αυτονομιστές, που θέλουν το δικό τους έθνος. Αλλά ο Ερντογάν στοχεύει ξεκάθαρα να κεφαλαιοποιήσει το κενό εξουσίας που δημιουργήθηκε από την πτώση του Μπασάρ αλ Άσαντ και να επεκτείνει την επιρροή του.<div><br />ΕΧΘΡΟΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ<br /><br />Η Τουρκία και οι πληρεξούσιοί της στη Συρία «προσπαθούν να χρησιμοποιήσουν το τρέχον χάος για να ξαναγράψουν τον χάρτη προς όφελος της Τουρκίας», εξηγεί η Devorah Margolin του Ινστιτούτου της Ουάσιγκτον για την Πολιτική της Εγγύς Ανατολής.<br /><br />«Χρησιμοποιούν την απόσπαση της προσοχής της Δαμασκού για να συνεχίσουν να αρπάζουν την εξουσία κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου χάους και να υπονομεύουν τις SDF (Syrian Democratic Forces – Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις), διασφαλίζοντας ότι η διαπραγματευτική τους ισχύς αποδυναμώνεται».<br /><br />Και αυτή είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου. Θυμηθείτε, ο Ερντογάν είναι εδώ και πολύ καιρό μια ενοχλητική δύναμη σε όλη τη Μέση Ανατολή, ιδιαίτερα στην επιθετική του εχθρότητα απέναντι σε έναν άλλο σύμμαχο των ΗΠΑ: το Ισραήλ. Σφυρηλάτησε στενότερες σχέσεις με τη Ρωσία μετά από μια σύγκρουση πριν από μερικά χρόνια, αγοράζοντας βασικό στρατιωτικό εξοπλισμό, όπως το σύστημα αεράμυνας S-400.<br /><br />Και είναι αδίστακτος ακόμη και με τους δικούς του ανθρώπους, καταπιέζοντας δημοσιογράφους και αντιφρονούντες. Ο Ντόναλντ Τραμπ θα αναλάβει τα καθήκοντά του σε μόλις έξι εβδομάδες, πολύ πριν καταλαγιάσει η σκόνη στη Συρία.<br /><br />Θα πρέπει να ενημερώσει τον Ερντογάν -χωρίς να δεχθεί όρους- ότι οποιαδήποτε περαιτέρω πολεμική από την Τουρκία οπουδήποτε στη Μέση Ανατολή, ιδιαίτερα εάν εγκυμονεί κινδύνους για τις αμερικανικές δυνάμεις και τους συμμάχους τους, δεν θα γίνει ανεκτή. Ο Τούρκος ηγέτης καλύτερα να προσέξει το βήμα του ή να προετοιμαστεί να αντιμετωπίσει τις συνέπειες που έρχονται στις 20 Ιανουαρίου.</div><div><br /><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

“Οι ΗΠΑ να χαλιναγωγήσουν τον γλοιώδη (slimy) Τούρκο”.

Η Ουάσιγκτον πρέπει να κάνει κάτι για τον Τούρκο ισχυρό άνδρα Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Και αν η ομάδα του (νυν Προέδρου Τζο) Μπάιντεν δεν το κ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τραμπ, Ελλάδα και Κίμπερλι… Μένεντεζ δεν υπάρχει πια κι η Αθήνα αδρανεί.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://workenter.gr/wp-content/uploads/2024/12/Trump-Gilfoil.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="437" data-original-width="782" height="358" src="https://workenter.gr/wp-content/uploads/2024/12/Trump-Gilfoil.jpg" width="723" /></a></div><div><br /></div>ΤΟΥ <b>ΑΛΕΞΗ ΠΑΠΑΧΕΛΑ</b><br />Πολλά γράφτηκαν για την επιλογή του Ντόναλντ Τραμπ ως προς το ποιος θα τον εκπροσωπήσει ως πρέσβης των ΗΠΑ στην Ελλάδα. Η επιλογή λέει πολλά για το πού βαδίζει η Αμερική, ποια είναι πλέον τα στάνταρντ της και πώς επιλέγονται άνθρωποι για κρίσιμα πόστα.<br /><br />Στην προηγούμενη φάση μπορούσες να κοπείς μόνο και μόνο επειδή ήσουν άνδρας και λευκός, στην τωρινή, επιλέγεσαι αν είσαι κολλητός, τελεία και παύλα. Αυτή είναι, όμως, η Αμερική του 2024 και καλό είναι να το πάρουμε απόφαση. Τέλειωσαν οι Στερνς, Μπερνς, Σμιθ, Πάιατ κ.ά. Τέλειωσαν, γιατί επί Τραμπ δεν θα παίξουν κανέναν απολύτως ρόλο, αλλά και γιατί, επίσης, σπανίζουν πλέον ως είδος.<br /><br />Ακόμη όμως και αν υπήρχαν διάδοχοί τους, δεν θα έλθουν ποτέ στην Αθήνα. Το πόστο τής εδώ πρεσβείας έφυγε από την ομάδα πρεσβειών στις οποίες διορίζεται διπλωμάτης καριέρας και πέρασε στις πρεσβείες όπου πλέον θα γίνονται πολιτικοί διορισμοί από τον Λευκό Οίκο.<br /><br />Ας είμαστε πάντως ψύχραιμοι και ας δούμε τι μας συμφέρει. Ποιο είναι το βασικό που ζητάμε από έναν Αμερικανό πρέσβη στην Αθήνα; Να μπορεί να σηκώσει το τηλέφωνο και να μιλήσει είτε με τον ίδιο τον πρόεδρο είτε με κάποιον πολύ κοντινό του άνθρωπο εάν βρεθούμε αντιμέτωποι με μια κρίση στο Αιγαίο.<br /><br />Αυτό, για παράδειγμα, μπορούσε να γίνει από τον σημερινό Ελληνοαμερικανό πρέσβη γιατί, πολύ απλά και πρακτικά, είχε το κινητό της αδελφής του Μπάιντεν και μπορούσε να ανάψει μέσω αυτής όλα τα «κόκκινα φωτάκια» στην Ουάσιγκτον.<br /><br />Παλαιότερα, ήταν σημαντικό να έχεις στην Ελλάδα διπλωμάτες καριέρας υψηλού επιπέδου, οι οποίοι μπορούσαν να μιλήσουν απευθείας με ανώτερα στελέχη των αμερικανικών υπουργείων και υπηρεσιών. Όσο πιο πολύ εκπροσωπούσαν το λεγόμενο «βαθύ κράτος», τόσο πιο εύκολα μπορούσαν να το κινητοποιήσουν σε μια στιγμή έντασης στην περιοχή. Τώρα, όμως, απλώς δεν ισχύει αυτό.<br /><br />Ένας διπλωμάτης καριέρας αποκλείεται να βρει τον τρόπο να επικοινωνήσει με τον Τραμπ ή την οικογένειά του. <br /><br />Πιο πιθανό είναι να το κάνει εάν έχει συνεισφέρει χρήματα στην καμπάνια του ή εάν έχει διαμέρισμα στο Μαρ-α-Λάγκο. Ο Τραμπ απεχθάνεται τη γραφειοκρατία και το βαθύ κράτος, το οποίο θέλει να ξεδοντιάσει. Συνεπώς, από μια άποψη, και αν σκεφτούμε πρακτικά, καλύτερα που έρχεται μια Αμερικανίδα που τον ξέρει προσωπικά και έχει άνεση με το στενό του περιβάλλον.<br /><br />Σε περίπτωση κρίσης, θα ξέρουμε ότι μπορεί τουλάχιστον να σηκώσει το τηλέφωνο. Τώρα, το τι θα ακούσει ή το τι θα καταφέρει είναι άλλη υπόθεση. Στην Άγκυρα πηγαίνει ένα βαρύ όνομα, προσωπικός φίλος και χρηματοδότης του Τραμπ. Ο εκλεγμένος πρόεδρος μιλούσε με τον Ερντογάν πριν από τις αμερικανικές εκλογές και έχουν κάνει τα δικά τους σημαντικά deals.<br /><br />Η Τουρκία έχει αποκτήσει τεράστια γεωπολιτική σημασία και παίζει σε άλλο επίπεδο.<br /><br />Ο μόνος παράγοντας που μπορεί να ανατρέψει τα δεδομένα είναι το Ισραήλ, που και αυτό όμως δεν πρόκειται να ξοδέψει πολιτικό κεφάλαιο για λογαριασμό άλλου, όσο φίλος του και αν είναι.<br /><br />Μενέντεζ δεν υπάρχει πια και, δυστυχώς, έχουμε αποτύχει πλήρως να μιμηθούμε το Ισραήλ, που κατάφερε να αιχμαλωτίσει το αμερικανικό πολιτικό κατεστημένο.<br /><br />Εδώ είμαστε όμως, οι εποχές έχουν αλλάξει και μαζί πρέπει να αλλάξουν οι προσδοκίες μας για το ποια είναι η Αμερική και τι ρόλο παίζει. Με τα σημερινά δεδομένα, ίσως η επιλογή Τραμπ για την πρεσβεία της Αθήνας να είναι πιο συμφέρουσα από ό,τι υπαγόρευαν οι πρώτες μας, προβλέψιμες αντιδράσεις. Πιθανώς σε συνδυασμό με ένα Trump Tower στην Αθήνα να συνιστούν μια νέα συνταγή άσκησης επιρροής.<div><br /></div><div><a href="https://www.kathimerini.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Τραμπ, Ελλάδα και Κίμπερλι… Μένεντεζ δεν υπάρχει πια κι η Αθήνα αδρανεί.

ΤΟΥ ΑΛΕΞΗ ΠΑΠΑΧΕΛΑ Πολλά γράφτηκαν για την επιλογή του Ντόναλντ Τραμπ ως προς το ποιος θα τον εκπροσωπήσει ως πρέσβης των ΗΠΑ στην Ελλάδα. Η...

Διαβάστε την συνέχεια

Τα ταλαίπωρα 12 ν.μ. στο Αιγαίο.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2018/10/xorika_ydata_slpress.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="367" data-original-width="696" height="367" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2018/10/xorika_ydata_slpress.png" width="696" /></a></div><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Η συζήτηση για τα 12 ν.μ. και η πάγια πρακτική όλων των κυβερνήσεων τα τελευταία 50 χρόνια</span></h3><b>Νίκος Μελέτης</b><br />Ηνέα φάση των προσπαθειών της ελληνοτουρκικής προσέγγισης που άρχισε μετά τους σεισμούς της Τουρκίας, χωρίς να εξαντλεί τις δυνατότητες συνεργασίας των δύο χωρών σε μια σειρά τομέων, δείχνει τα όριά της σε σχέση με τις προσδοκίες που δημιουργήθηκαν ότι μπορεί να οδηγήσει και στην έναρξη σοβαρής και εστιασμένης σε αποτέλεσμα συζήτησης για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας/ΑΟΖ.<br /><br />Ο ίδιος ο πρωθυπουργός Κυρ. Μητσοτάκης, μιλώντας την περασμένη εβδομάδα στο συνέδριο που διοργάνωσαν το «Delphi Economic Forum» και «ΤΟ ΒΗΜΑ», έδωσε πιο καθαρά την εικόνα τονίζοντας ότι «έχουμε διερευνήσει εάν υπάρχει η δυνατότητα να μπούμε στον πυρήνα της κεντρικής διαφωνίας που έχουμε με την Τουρκία που είναι η ΑΟΖ και η υφαλοκρηπίδα. Δε βλέπω προοπτική να γίνει αυτή η συζήτηση».<br /><br />Με τον τρόπο αυτό η κυβέρνηση σε ανώτατο επίπεδο (είχαν προηγηθεί και ανάλογες δηλώσεις του ΥΠΕΞ Γ. Γεραπετρίτη) θέλει να δώσει τέλος σε μια δημόσια συζήτηση η οποία κλιμακώθηκε τις τελευταίες εβδομάδες με αφορμή και τις τοποθετήσεις των δύο πρώην πρωθυπουργών Α. Σαμαρά και Κ. Καραμανλή και του πρώην προέδρου της Δημοκρατίας Π. Παυλόπουλου. Και κυρίως να υπερασπιστεί τη θέση την οποία όλες ανεξαιρέτως μέχρι τώρα οι κυβερνήσεις τουλάχιστον τα τελευταία πενήντα χρόνια υιοθέτησαν, ότι ο διάλογος με την Τουρκία και η επιδίωξη βελτίωσης των σχέσεων δε συνιστά αυτομάτως και διαπραγμάτευση και ελληνική υποχώρηση.<br /><br />Στη δημόσια συζήτηση όμως επανέρχεται το θέμα των επόμενων κινήσεων και από προσωπικότητες αλλά και από μικρά κόμματα της αντιπολίτευσης ακούγεται και πάλι η «ιδέα» της άμεσης επέκτασης των χωρικών υδάτων «στα»(και όχι «έως») 12 ν.μ., με τον Π. Παυλόπουλο να ομιλεί για την Ανατολική Μεσόγειο, άλλους δε να αναφέρονται στο σύνολο των θαλάσσιων συνόρων της χώρας μας.<br /><br />Αυτό που παραλείπεται από τη δημόσια αυτή συζήτηση, είναι το γεγονός ότι η μη επέκταση μέχρι τώρα των χωρικών υδάτων σε Αιγαίο και Αν. Μεσόγειο αποτέλεσε μια κοινή θέση και στάση όλων των κυβερνήσεων από την καθιέρωση του νέου Δικαίου της Θάλασσας 1982 και κυρίως από το 1995 όταν κυρώθηκε από την Ελληνική Βουλή. Η επέκταση είχε τεθεί και αμέσως μετά τη μεταπολίτευση αλλά και τότε η κυβέρνηση Κωνσταντίνου Καραμανλή είχε αποφύγει μια τέτοια απόφαση καθώς ατύπως και μέσω των Αμερικανών η Άγκυρα είχε στείλει το μήνυμα ότι θα αποτελούσε «casus belli».<br /><br />Επρόκειτο περί επιλογής που καθοδηγήθηκε από το παράνομο αλλά υπαρκτό τουρκικό casus belli, ενώ συγχρόνως ήταν σαφές ότι τουλάχιστον στο Αιγαίο δεν μπορεί να υπάρξει ενιαία επέκταση στα 12 ν.μ. αλλά η όποια παρέμβαση θα είναι κλιμακωτή, για λόγους που έχουν να κάνουν με την ελευθερία της ναυσιπλοΐας και των διεθνών υδάτων.<br /><br />Η επέκταση των χωρικών υδάτων δεν επιχειρήθηκε ούτε από τις κυβερνήσεις Κ. Σημίτη και Κ. Καραμανλή, σε περιόδους που οι σχέσεις των δύο κυβερνήσεων με την Τουρκία του Τ. Ερντογάν ήταν άριστες και το διεθνές περιβάλλον όπως και οι συσχετισμοί ισχύος πολύ πιο ευνοϊκοί. Όλες οι κυβερνήσεις από το 2002 και μετά όταν άρχισε η ουσιαστική συζήτηση με την Τουρκία μέσω και των διερευνητικών επαφών, συνέδεσαν άτυπα την άσκηση του δικαιώματος επέκτασης των χωρικών υδάτων με την επίτευξη συνολικής συμφωνίας με την Τουρκία για την οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών. Μέσα από μια τέτοια συμφωνία θα υπήρχε αυτή η συνεννόηση και για το εύρος των ελληνικών χωρικών υδάτων το οποίο φυσικά θα οριζόταν με μονομερή απόφαση της Αθήνας, αλλά θα είχε τη συναίνεση και της Τουρκίας<br /><br />Δεν είναι μυστικό ότι στη διάρκεια των διερευνητικών επαφών, τουλάχιστον μέχρι το 2012, υπήρχε παράλληλη άτυπη διαβούλευση για το μέχρι πού και σε ποιες περιοχές θα μπορούσε να υπάρξει κλιμακωτή επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων, με τις συνομιλίες επί κυβερνήσεων Σημίτη να γίνονται με τη συμβολή και έμπειρων ξένων ειδικών χαρτογράφων και καθηγητών του Δικαίου της Θάλασσας.<br /><br />Έτσι έχει παγιωθεί μια κατάσταση η οποία εμμέσως αποτυπώνεται και σε κείμενα όπως η Διακήρυξη της Μαδρίτης (1997) και η Διακήρυξη των Αθηνών (2023), όπου η αναφορά στην αποφυγή «μονομερών ενεργειών» τελικά με την ερμηνεία της Τουρκίας (η οποία δεν αμφισβητήθηκε εμπράκτως) περιλαμβάνει και την επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων.<br /><br />Είναι προφανές ότι μια τελική συμφωνία για την υφαλοκρηπίδα και την ΑΟΖ δεν μπορεί να ολοκληρωθεί εάν δεν προηγηθεί ή τουλάχιστον να γίνει ταυτόχρονα με την επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων. Οι σημερινές παραινέσεις για άμεση επέκταση των χωρικών υδάτων «στα» 12 ν.μ. είναι εκ του πονηρού όταν προέρχονται από προσωπικότητες που έχουν ασκήσει εξουσία και δεν προχώρησαν οι ίδιοι κάτω από καλύτερες συνθήκες στην κίνηση αυτή και είναι «μαγκιές εκ του ασφαλούς» όταν προέρχονται από πολιτικούς μικρότερων κομμάτων που φυσικά δεν έχουν να χάσουν κάτι. Αντιθέτως, θα έχουν να ψαρέψουν στα θολά νερά με μια δήθεν πατριωτική ρητορική και να αναζητήσουν βεβαίως ευθύνες μετά από μια εθνική περιπέτεια.<br /><br />Από το 1995 και μετά όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις δηλώνουν ότι επιφυλάσσονται να ασκήσουν το δικαίωμα της επέκτασης των ελληνικών χωρικών υδάτων έως τα 12 ν.μ. όταν το αποφασίσουν και αυτό είναι προφανές ότι έχει δημιουργήσει ένα status quo έμμεσης αποδοχής του casus belli.<br /><br />Η ευθύνη της απόφασης για επέκταση των χωρικών υδάτων, θα είναι μια επιλογή που εν γνώσει όλων θα οδηγήσει αν όχι σε ευθεία σύγκρουση με την Τουρκία, τουλάχιστον σε μια ακραία αντιπαράθεση που με την έμπρακτη αμφισβήτηση των ελληνικών χωρικών υδάτων θα δημιουργήσει ντε φάκτο τετελεσμένα εις βάρος της χώρας.<br /><br />Σε μια περίοδο που η Τουρκία, έχοντας ως βασικό και θεμελιώδη στόχο στα ελληνοτουρκικά, τη μη επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων έως τα 12 ν.μ., έχει φορτώσει την ατζέντα όχι μόνο με το casus belli αλλά με την αμφισβήτηση της ελληνικής κυριαρχίας σε δεκάδες νησίδες και βραχονησίδες στο Αιγαίο και άλλα «συναφή» θέματα.<br /><br />Η επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων θα απέδιδε στην ελληνική κυριαρχία θαλάσσιες ζώνες που σε ό,τι αφορά το Αιγαίο είναι σημαντικές κυρίως για την αλιεία και την εγκατάσταση υπεράκτιων αιολικών πάρκων. Δε θα έλυνε όμως το νέο πρόβλημα των τουριστικών προορισμών, καθώς οι αποστάσεις μεταξύ των νησιών είναι πολύ μικρές, εκτός ίσως της Κρήτης που πράγματι η διαφορά της εγκατάστασης αιολικών πάρκων σε απόσταση 9 ή 10 μιλίων αντί των 6 δε θα «πνίγει» τα τουριστικά θέρετρα.<br /><br />Από την άλλη, η επιλογή επέκτασης των χωρικών υδάτων έως τα 12 ν.μ. στη Μεσόγειο, θα επέκτεινε σε αυτή τη ζώνη θάλασσας την ελληνική κυριαρχία, επικαλύπτοντας ένα τμήμα του Τουρκολιβυκού Μνημονίου, δημιουργώντας όμως τη συνταγματικά επιβεβλημένη υποχρέωση προστασίας του καθώς θα πρόκειται για περιοχή Εθνικής κυριαρχίας. Και πάντως ακόμη και με ανώτατο όριο επέκτασης χωρικών υδάτων (12 ν.μ.) απομένει μεγάλη περιοχή δυνητικής ελληνικής υφαλοκρηπίδας η οποία θα συνεχίσει να επικαλύπτεται από το Τουρκολυβικό Μνημόνιο.<br /><br />Αυτή η κατάσταση όμως δεν πρέπει να παγώσει κάθε πρωτοβουλία της Ελλάδας. Η επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων νοτίως της Κρήτης, που θα μπορούσε να υποχρεώσει και τη Λιβύη να προσέλθει στις συνομιλίες για συνυποσχετικό για παραπομπή στη Χάγη για την οριοθέτηση της ΑΟΖ, είναι μια κίνηση η οποία θα πρέπει να μελετηθεί. Και φυσικά θα δείξει, όπως έγινε και με την Ιταλία και την Αλβανία, ότι η Ελλάδα δεν παραιτείται της άσκησης του δικαιώματός της από το Δίκαιο της Θάλασσας.<br /><br />Επίσης, το κλείσιμο των κόλπων και οι ευθείες γραμμές βάσης τουλάχιστον στην ηπειρωτική Ελλάδα θα αποδώσουν στην ελληνική κυριαρχία θαλάσσιες περιοχές και θα διαμορφώσουν μια προωθημένη βάση για τη μελλοντική οριοθέτηση των Θαλασσίων Ζωνών. Με τέτοιες κινήσεις είναι προφανές ότι οποιαδήποτε αντίδραση της Τουρκίας θα είναι δύσκολο να πείσει ότι γίνεται για την «προστασία των συμφερόντων» της και για να «αποτρέψει τη μετατροπή του Αιγαίου σε ελληνική λίμνη».<br /><br />Τελικώς το ερώτημα στο οποίο με τη στάση τους έχουν δώσει απάντηση όλα αυτά τα χρόνια οι ελληνικές κυβερνήσεις, είναι εάν είναι προς όφελος της Ελλάδας να αναλάβει πρωτοβουλίες όπου ως αποτέλεσμα της τουρκικής αντίδρασης θα οδηγηθεί σε διαπραγμάτευση μετά από μια επί του πεδίου έμπρακτη αμφισβήτηση της ελληνικής κυριαρχίας και επιβολή τετελεσμένων πιθανότατα και με στρατιωτικά μέσα. Και μέχρι τώρα η απάντηση ήταν αρνητική.<div><br /></div><div><a href="https://www.liberal.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Τα ταλαίπωρα 12 ν.μ. στο Αιγαίο.

Η συζήτηση για τα 12 ν.μ. και η πάγια πρακτική όλων των κυβερνήσεων τα τελευταία 50 χρόνια Νίκος Μελέτης Ηνέα φάση των προσπαθειών της ελλην...

Διαβάστε την συνέχεια