Μεταναστευτικό: Η σιωπηρή άλωση

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://webgovernments.files.wordpress.com/2011/09/greece_pic.jpg?w=750&h=563" imageanchor="1" peppycount="4" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="340" src="http://webgovernments.files.wordpress.com/2011/09/greece_pic.jpg?w=750&h=563" width="640" /></a></div> <br /> <span style="background-color: white;"><strong style="font-family: Arial; font-size: 14px; line-height: 20px;">Άρθρο του Αναστάσιου Λαυρέντζου</strong><br style="font-family: Arial; font-size: 14px; line-height: 20px;" /><span style="font-family: Arial; font-size: 14px; line-height: 20px;">Τα τελευταία χρόνια αναφέρομαστε σχεδόν αποκλειστικά στο οικονομικό πρόβλημα της Ελλάδας, παραβλέποντας ότι η χώρα αντιμετωπίζει δύο ακόμη σοβαρά προβλήματα, που από μόνα τους είναι αρκετά για να θέσουν τη μελλοντική της ύπαρξη σε κίνδυνο. </span></span><br /> <a href="https://www.blogger.com/null" name="more" peppycount="5"></a><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Πρόκειται για το μεταναστευτικό και το δημογραφικό, τα οποία από κοινού δημιουργούν προοπτικές εκ βάθρων ανατροπής των πληθυσμιακών και κοινωνικών δεδομένων, και τα οποία δημιουργούν μια σειρά κινδύνων που θα μπορούσαν να πάρουν πολύ μεγάλη έκταση, ακόμη και στο άμεσο μέλλον. Με τί ακριβώς όμως βρίσκεται αντιμέτωπη η Ελλάδα όσον αφορά το μεταναστευτικό; Σε αυτό το ερώτημα θα προσπαθήσουμε να απαντήσουμε στη συνέχεια. </span><br /> <br style="font-family: Arial; font-size: 14px; line-height: 20px;" /> <strong style="font-family: Arial; font-size: 14px; line-height: 20px;">Πληθυσμιακή έκρηξη στον τρίτο κόσμο</strong><br /> <br style="font-family: Arial; font-size: 14px; line-height: 20px;" /> <span style="font-family: Arial; font-size: 14px; line-height: 20px;">Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του ΟΗΕ, στην περίοδο 1950-2010 ο πληθυσμός της Ευρώπης αυξήθηκε κατά 35%, ενώ ο πληθυσμός της Ασίας τριπλασιάστηκε και της Αφρικής υπερτετραπλασιάστηκε. Αυτή τη στιγμή o τρίτος κόσμος στην κυριολεξία βρίσκεται σε κατάσταση πληθυσμιακής έκρηξης. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το Μπαγκλαντές: με έκταση όση η Ελλάδα, το 2010 είχε φτάσει να έχει πληθυσμό 149 εκατομμυρίων! Εντυπωσιακά είναι επίσης τα δημογραφικά στοιχεία του Πακιστάν (6η χώρα στον κόσμο με πληθυσμό 174 εκατομμύρια κατοίκους), της Νιγηρίας (πρόβλεψη ΟΗΕ για πληθυσμό 204 εκατομμυρίων το 2020), αλλά και μιας σειράς άλλων μικρότερων ή μεγαλύτερων χωρών. </span><br /> <br style="font-family: Arial; font-size: 14px; line-height: 20px;" /> <strong style="font-family: Arial; font-size: 14px; line-height: 20px;">Μεταναστευτική καταιγίδα εν όψει</strong><br /> <br style="font-family: Arial; font-size: 14px; line-height: 20px;" /> <span style="font-family: Arial; font-size: 14px; line-height: 20px;">Η υπογεννητικότητα των ανεπτυγμένων χωρών, η ανισότητα πλούτου, η εκρηκτική δημογραφία του τρίτου κόσμου και η πολιτική αστάθεια στην ΝΑ Μεσόγειο (Τυνησία, Λιβύη, Αίγυπτος, Συρία) και αλλού (Ιράκ, Αφγανιστάν) φέρνουν στις επόμενες δεκαετίες μια μεταναστευτική πλημμυρίδα. Σε αυτές τις συνθήκες, η Ελλάδα περιέρχεται σε εξαιρετικά δυσμενή θέση διότι είναι γεωγραφικά η πιο εκτεθειμένη χώρα της ΕΕ στα μεταναστευτικά ρεύματα που ήδη καταφθάνουν από την Ασία και την Αφρική, ενώ παράλληλα υπόκειται στους περιορισμούς του κανονισμού 2003/343/CE («Δουβλίνο ΙΙ») οι οποίοι ουσιαστικά εγκλωβίζουν στη χώρα όσους μετανάστες διαβαίνουν τα σύνορά της με προορισμό την Κεντροδυτική Ευρώπη. </span><br /> <strong style="font-family: Arial; font-size: 14px; line-height: 20px;"><br /> Μεταναστευτική άλωση της Ελλάδας</strong><span style="font-family: Arial; font-size: 14px; line-height: 20px;">Οι εξελίξεις αυτές φέρνουν αντιμέτωπη τη δημογραφικά φθίνουσα Ελλάδα με τη δραματική προοπτική της ραγδαίας πληθυσμιακής της αλλοίωσης και αναπόφευκτα της ριζικής μεταβολής της ταυτότητάς της. Αυτό γίνεται προφανές αν αναλογιστεί κανείς ότι σε μια χώρα με πληθυσμό 11 εκατομμυρίων, εκ των οποίων το 25% είναι άνω των 60 ετών, αυτή τη στιγμή καταφθάνουν σε ετήσια βάση περισσότεροι από 120.000 μετανάστες νεαρής ηλικίας με πολύ υψηλούς δείκτες γονιμότητας. Ήδη, σύμφωνα με τις πιο συντηρητικές εκτιμήσεις, το ποσοστό των αλλοδαπών στη χώρα υπερβαίνει το 15%, με τη συντριπτική πλειονότητα τους να προέρχεται από χώρες της Ασίας και της Αφρικής. Αν μάλιστα αναλογιστεί κανείς ότι το σύνολο των μεταναστών ανήκει στις νεαρές ηλικιακές ομάδες, είναι σαφές ότι η αναλογία μεταναστών στις παραγωγικές ηλικιακές ομάδες φθάνει ήδη ή υπερβαίνει το 25% (!), ενώ η εισροή συνεχίζεται με εκρηκτικούς ρυθμούς.</span><br /> <br style="font-family: Arial; font-size: 14px; line-height: 20px;" /> <span style="font-family: Arial; font-size: 14px; line-height: 20px;">Αν στα παραπάνω προσθέσει κανείς το μεταναστευτικό ρεύμα εξόδου των Ελλήνων και την επιδείνωση του ελληνικού ισοζυγίου γεννήσεων-θανάτων το οποίο είναι πλέον καθαρά αρνητικό, φαινόμενα που και τα δύο επιδεινώνονται από τη βαθιά οικονομική ύφεση που ξεκίνησε μετά το 2010, είναι σαφές ότι βρισκόμαστε προ μιας εκ βάθρων ανατροπής της πληθυσμιακής φυσιογνωμίας της χώρας. Το γεγονός αυτό αναπόφευκτα θα έχει βαθύτατες κοινωνικές και πολιτικές συνέπειες, πολλές εκ των οποίων δεν θα είναι και τόσο ομαλές.</span><br /> <br style="font-family: Arial; font-size: 14px; line-height: 20px;" /> <strong style="font-family: Arial; font-size: 14px; line-height: 20px;">«Τριτοκοσμοποίηση» και «μουσουλμανοποίηση» της Ελλάδας</strong><br /> <br style="font-family: Arial; font-size: 14px; line-height: 20px;" /> <span style="font-family: Arial; font-size: 14px; line-height: 20px;">Το φαινόμενο της παράνομης μετανάστευσης σήμερα σοκάρει με τη δημιουργία μεγάλων τρικοσμικών θυλάκων μέσα στην ελληνική κοινωνία και την πλήρη ανατροπή που φέρνει στα κοινωνικά και οικονομικά δεδομένα (εκμετάλλευση αλλοδαπών από Έλληνες ή ομοεθνείς τους, φαινόμενα εξαθλίωσης μεταναστών, εγκληματικότητα, υπαίθρια πορνεία, ναρκωτικά, παράνομο λιανεμπόριο, αύξηση κρουσμάτων φυματίωσης, AIDS, κ.λπ.). Πολύ περισσότερο όμως το φαινόμενο αυτό θα πρέπει να ανησυχεί και να προβληματίζει για τις δυνητικές εξελίξεις που δρομολογεί σε ένα μέλλον όχι και τόσο μακρινό. Η συσσώρευση εκατοντάδων χιλιάδων νεαρών ατόμων τελείως ξένων σε νοοτροπία προς την ελληνική κοινωνία, αλλά και μεταξύ τους, δημιουργεί ένα εκρηκτικό κοινωνικό μείγμα το οποίο ανά πάσα στιγμή θα μπορούσε να εκραγεί είτε αυθόρμητα είτε με εξωτερική υποδαύλιση. Το πρόβλημα εδώ δεν έγκειται στη διαφορετικότητα, αλλά στους ρυθμούς των συντελούμενων μεταβολών, οι οποίες εξαντλούν την κοινωνική και την οικονομική χωρητικότητα της χώρας.</span><br /> <br style="font-family: Arial; font-size: 14px; line-height: 20px;" /> <span style="font-family: Arial; font-size: 14px; line-height: 20px;">Δυστυχώς η ελληνική κοινωνία δεν φαίνεται να αντιλαμβάνεται το εύρος του προβλήματος με το οποίο έρχεται αντιμέτωπη. Για μία ακόμη φορά (όπως έγινε και με την οικονομία) αισθάνεται την άνεση να προσεγγίζει ένα τόσο σοβαρό ζήτημα με ιδεολογήματα, με αδιαφορία, περιπτωσιολογικές αναφορές ή ενίοτε και με πολιτικό καιροσκοπισμό. Είναι προφανές όμως ότι το μεταναστευτικό ζήτημα δεν είναι ούτε ζήτημα ρατσισμού ούτε μπορεί να αντιμετωπιστεί (μόνο) με συναισθηματικά κριτήρια. Είναι ένα σοβαρό εθνικό και κοινωνικό ζήτημα το οποίο απαιτεί σχέδιο και μια οργανωμένη απάντηση από πλευράς πολιτείας και κοινωνίας. Ειδικά η τελευταία πρέπει επί τέλους να αποφασίσει ποιά θέλει να είναι η ζωή της τα επόμενα χρόνια και όχι να αφήνεται στις εξελίξεις μέχρι αυτές να καταστούν αναπότρεπτες. Το σκληρό μάθημα που μας έδωσε η οικονομία θα έπρεπε να είναι ήδη αρκετό...</span><br /> <br style="font-family: Arial; font-size: 14px; line-height: 20px;" /> <strong style="font-family: Arial; font-size: 14px; line-height: 20px;">Αναστάσιος Λαυρέντζος</strong><br /> <a href="http://infognomonpolitics.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Μεταναστευτικό: Η σιωπηρή άλωση

Άρθρο του Αναστάσιου Λαυρέντζου Τα τελευταία χρόνια αναφέρομαστε σχεδόν αποκλειστικά στο οικονομικό πρόβλημα της Ελλάδας, παραβλέποντα...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι επαχθέστεροι εθνικοί κίνδυνοι στη χειρότερη ώρα!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhPcQCjpFZ7K1rrnnl4IxWxsOMUuPv_ZitAlfHCg3rnzE9bha3Css0pVDnfn1qvbuFPRTMUzdRajHtsdZaMlSgTf7CehxCZUG1oAR8gZh-z4bbbJZoqNFquPRR7PBRp7wXMoCQEEieLPIA/s1600/mesogeios.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhPcQCjpFZ7K1rrnnl4IxWxsOMUuPv_ZitAlfHCg3rnzE9bha3Css0pVDnfn1qvbuFPRTMUzdRajHtsdZaMlSgTf7CehxCZUG1oAR8gZh-z4bbbJZoqNFquPRR7PBRp7wXMoCQEEieLPIA/s1600/mesogeios.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Του Α. ΛΥΚΑΥΓΗ<br /> <b>Στη δίνη περιφερειακών κρίσεων και ανατροπών</b><br /> ΕΑΝ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ να εθελοτυφλούμε, η Άγκυρα προάγει, αθόρυβα μεν, συστηματικά δε, συνθήκες γεωπολιτικών τετελεσμένων στα όρια του εθνικού ελληνικού χώρου. Και οι προφανείς (και μαζί νεοπαγείς) στόχοι της αυτή τη στιγμή σχετίζονται ειδικότερα με τη διείσδυση σε στρατηγικές θαλάσσιες ζώνες, όπου θα έπρεπε να είχαν από πολλού οριοθετηθεί από την Αθήνα οι δικές της ΑΟΖ προκειμένου να διασφαλισθούν προβλεπτά αποθέματα υποθαλάσσιου πλούτου.<br /> <br /> Η Άγκυρα με πρακτικές εκφοβισμού και πολιτική κανονιοφόρων επενδύει εξόφθαλμα σε φοβικά σύνδρομα και αγκυλώσεις που νομίζει ότι καθηλώνουν τις ελληνικές αντιστάσεις. Υπολογίζει στις αδυναμίες που αναπαράγουν οι χρεοκοπικές συνθήκες στην Ελλάδα. Και ανατάσσει τις μεθοδεύσεις της στον αιγαιωτικό χώρο (πέραν όσων πράττει στη Θράκη) και κυρίως στις νοτιοανατολικές παρυφές των εθνικών μας ορίων. Δηλαδή στην περιοχή Καστελλορίζου, όπου κι έχουν όντως ιχνηλατηθεί ευρύτατα κοιτάσματα φυσικού αερίου, τα οποία (όπως από έγκυρες κυπριακές πηγές πληροφορούμεθα) εκτείνονται μέχρι και την Πάφο. Εάν τελικά όμως η Τουρκία επιτύχει να επιβάλει τετελεσμένο στην περιοχή, αυτομάτως θα έχει συν άλλοις διασπάσει τον ενιαίο χώρο μεταξύ Κύπρου-Δωδεκανήσων. Και οι συνέπειες, με όρους εθνικής στρατηγικής του ενιαίου Ελληνισμού, θα είναι αυτονόητα έως και μοιραίες. Οπόταν κι αυτό πρέπει αφ' εαυτού να αποβεί δείκτης συνετής μεν, αποφασιστικής δε διαχειρίσεως. Κι αυτά, τη στιγμή που η Ελλάδα, λόγω και προϊούσης πολιτικής οξύνσεως κι επιδεινούμενης οικονομικής κρίσεως, βρίσκεται σε κατάσταση προφανούς αδυναμίας, με σαφή τα συμπτώματα εσωτερικής αποδυναμώσεως. Οπόταν και στα ανοικτά μέτωπα των εθνικών της θεμάτων αντιμετωπίζονται τέτοιοι μεγεθυνόμενοι κίνδυνοι. Όχι τυχαία, όπως εκτιμούν έγκυροι πολιτικοί κύκλοι, αλλά γιατί: Εκείνοι που έχουν συμφέροντα σ' αυτήν την περιοχή και άλλοι που έχουν τριβές με τη χώρα μας επιτείνουν με κάθε τρόπο και σε κάθε δυνατό επίπεδο την ελλαδική αποδόμηση προκειμένου να επιτύχουν το επιθυμητό.<br /> <br /> Η εμφανής απαξίωση της Ελλάδος από πλευράς Ουάσινγκτον ως υπολογίσιμου «συμμαχικού παίκτη» στην περιοχή (αφού η Αθήνα θεωρείται δεδομένη για όλα), σε αντίθεση προς την απροκαλύπτως προβεβλημένη επιλογή της Άγκυρας ως περιφερειακού εν πολλοίς τοποτηρητού της υπερδυνάμεως, είναι ο επαρκής δείκτης όσων εξελίσσονται και τα οποία συνιστούν το νέο γεωστρατηγικό τοπίο. Στο οποίο και η Αθήνα θα αναγκασθεί εκ των πραγμάτων να προσαρμοσθεί, εάν δεν προτάξει επαρκείς αντιστάσεις προκειμένου να αποτρέψει αρνητικές υποτροπές σε βάρος εθνικών της συμφερόντων.<br /> <br /> H έκδηλη αμερικανική εκτίμηση των τουρκικών δυνατοτήτων και κυρίως του ειδικού ρόλου που αναλαμβάνει ως εξουσιοδοτημένος διαμεσολαβητής σε κρίσιμα προβλήματα και περιφερειακές διαφορές και ως πληρεξούσιος τοποτηρητής (κατ' ακρίβεια περιφερειάρχης) του ατλαντισμού στην περιοχή, δίδουν το στίγμα όσων προάγονται και κυρίως όσων πρόκειται να γίνουμε στη συνέχεια κοινωνοί. Κι αυτό καθώς στην κρίσιμή της γεωγραφία εξελίσσονται δραματικές (και πολυαίμακτες) ανατροπές. Βορειότερα στην Ουκρανία, ανατολικότερα στο σφαγείο του Ιράκ κι ενώ η σφαγή εξακολουθεί στη Συρία. Και μέσα σ' αυτό ακριβώς το κλίμα και τη ρευστότητα που ανακύπτει, δυστυχώς η Ελλάδα δεν μπορεί να διαδραματίσει επαρκή και υπολογίσιμο ρόλο λόγω πτωχευτικής ολισθήσεως, με συνακόλουθη την κοινωνική αποδόμηση και την αδυναμία προαγωγής στρατηγικών παρεμβάσεων. Η πικρή αλήθεια, της οποίας οι συνέπειες είναι προφανείς και οι οποίες πρέπει να αντιμετωπισθούν αποφασιστικά, γιατί συναρτώνται προς την ίδια την ακεραιότητα και τη διαφύλαξη της επαπειλούμενης με ακρωτηριασμούς εθνικής κυριαρχίας. Όσον αφορά την Ελλάδα (και τον Ελληνισμό γενικότερα), η ανάταξη του τουρκικού στρατηγικού ρόλου (και άρα της περιφερειακής ισχύος της Άγκυρας) ενέχει σημασία, στον βαθμό που αυτή θα επιδράσει αρνητικά στα εθνικά θέματα, από τη Θράκη έως το νοτιοανατολικό Αιγαίο. Κι από το Καστελλόριζο έως την Κύπρο ακόμη. Όπου και αναπτύσσεται όλο το τόξο των γεωπολιτικών βλέψεων της Τουρκίας. Κι αυτό είναι που πρέπει να επενεργήσει ως σήμα κινδύνου για όλους. Διεγείροντας το ένστικτο εθνικής αυτοσυντήρησης. Όχι με σύνδρομα εσωστρέφειας ασφαλώς, αλλά με συνείδηση ψύχραιμων αποτιμήσεων. Που να οδηγούν σ' εξίσου ψύχραιμες, πλην αποφασιστικές, στρατηγικές αντιστάσεις. <br /> <a href="http://www.paron.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Οι επαχθέστεροι εθνικοί κίνδυνοι στη χειρότερη ώρα!

Του Α. ΛΥΚΑΥΓΗ Στη δίνη περιφερειακών κρίσεων και ανατροπών ΕΑΝ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ να εθελοτυφλούμε, η Άγκυρα προάγει, αθόρυβα μεν, συστηματικ...

Διαβάστε την συνέχεια

Θράκη: Τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται εν Αθήναις

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjvLVzcSJZ0KdlMq3fQhop5USoIAcrgLkl_6elfNqTRL80Y7wr2wS4fsuvhdgIUHWdmFabo49xhY646UxnUIjpkuynuvJeeLiJtltJWiwd2nyA_-lNDtoP2M0AoQAeeJkw7WHZ07fYf7CCw/s1600/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82+%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF553.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjvLVzcSJZ0KdlMq3fQhop5USoIAcrgLkl_6elfNqTRL80Y7wr2wS4fsuvhdgIUHWdmFabo49xhY646UxnUIjpkuynuvJeeLiJtltJWiwd2nyA_-lNDtoP2M0AoQAeeJkw7WHZ07fYf7CCw/s1600/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82+%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF553.jpg" /></a></div> <br /> <strong>Μελέτησα επισταμένως τα ελάχιστα δημοσιεύματα που κυκλοφόρησαν μετά τις Ευρωεκλογές του Μαΐου 2014 και είχαν ως θέμα την ψηλάφηση του μηνύματος που έστειλαν. Θα καταθέσω παρακάτω τη δική μου εκτίμηση, τεκμηριωμένη με αριθμούς, διανθισμένη με απόψεις, όμως μέσα από αμείλικτα ερωτήματα.</strong><br /> <span style="color: maroon;"><strong>Του Σεβ. Μητροπολίτη Αλεξανδρουπόλεως Ανθίμου</strong></span><br /> <strong>Το Κόμμα Ισότητος, Ειρήνης και Φιλίας (DEB) έλαβε: 42.620 ψήφους πανελλαδικά, ποσοστό 0,71%.</strong><br /> <span style="color: blue;"><strong>Στη Ροδόπη, </strong></span>ΚΙΕΦ: 25.857 ψήφους (<strong>41,68%</strong>), ΝΔ: 10.182 (16,41% 2ο Κόμμα)<br /> <strong><span style="color: blue;">Στην Ξάνθη, </span></strong>ΚΙΕΦ: 15.378 ψήφους (<strong>25,89%</strong>), ΝΔ: 10.447 (17,59% 2ο Κόμμα)<br /> <span style="color: blue;"><strong>Στον Έβρο, </strong></span>ΚΙΕΦ: 1.220 ψήφους (<strong>1,45%</strong>)<br /> <span style="color: blue;"><strong>Στα Δωδεκάνησα, </strong></span>ΚΙΕΦ: <strong>15 ψήφους</strong><br /> <span style="color: blue;"><strong>Στην Αττική,</strong></span> ΚΙΕΦ: <strong>1 ψήφος</strong><br /> <span style="color: blue;"><strong>Συνολικά στην Περιφέρεια ΑΜΘ,</strong></span> το ΚΙΕΦ έλαβε 42.533 ψήφους (<strong>12,23%</strong>) και αναδείχτηκε 3ο Κόμμα.<br /> <span style="color: blue;"><strong>Στο Δήμο Αρριανών,</strong></span> (τουρκογενείς και Πομάκοι), το ΚΙΕΦ ψήφισαν 10.800 (<strong>90,14%</strong>) ενώ το ΣΥΡΙΖΑ 237 (1,98%).<br /> <span style="color: blue;"><strong>Στο Δήμο Μύκης,</strong></span> (τουρκογενείς και Πομάκοι) το ΚΙΕΦ πήρε <strong>70,37%</strong>.<br /> <span style="color: maroon;"><strong>Ο ΣΥΡΙΖΑ </strong></span>στις εκλογές του 2012 είχε αναδειχθεί <strong>πρώτο Κόμμα στο Νομό Ξάνθης</strong> με 38,6% (στα πομακοχώρια 65,8%), ενώ στις Ευρωεκλογές του Μαΐου 2014 έπεσε δραματικά στο 17,11%.<br /> <strong><span style="color: blue;">Συμπέρασμα:</span> Τουρκογενείς, Πομάκοι και Ρομά, στη συντριπτική πλειοψηφία τους, ψήφισαν ΚΙΕΦ, αγνοώντας τους υποψηφίους Ευρωβουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, της ΝΔ και του ΚΚΕ.</strong><br /> <strong><br /> </strong> <!-- /metas --> <br /> <strong>ΔΕΙΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΟΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΟΣ ΑΡΘΡΟΥ ΤΟΥ ΙΕΡΑΡΧΗ ΣΤΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ: <a href="http://www.romfea.gr/epikairotita/25008-2014-06-23-08-07-02">http://www.romfea.gr/epikairotita/25008-2014-06-23-08-07-02</a></strong><br /> <a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Θράκη: Τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται εν Αθήναις

Μελέτησα επισταμένως τα ελάχιστα δημοσιεύματα που κυκλοφόρησαν μετά τις Ευρωεκλογές του Μαΐου 2014 και είχαν ως θέμα την ψηλάφηση του μην...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο Ταγίπ, ο Μπάρακ και η επικείμενη(;) ήττα από τους τρομοκράτες

<img alt="Ο Ταγίπ, ο Μπάρακ και η επικείμενη(;) ήττα από τους τρομοκράτες" class="attachment-588x330" height="340" src="http://mignatiou.com/wp-content/uploads/2014/06/Obama-Erdogan01-23june2014.jpg" title="Ο Ταγίπ, ο Μπάρακ και η επικείμενη(;) ήττα από τους τρομοκράτες" width="630" /><br /> <br /> <strong>Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ</strong><br /> Η νέα κρίση που ξέσπασε στο Ιράκ, ούτε ξαφνική ήταν, ούτε έπιασε στον ύπνο τις αρχές της χώρας, τους Αμερικανούς και τα γειτονικά κράτη, ειδικά την Τουρκία. Εδώ και πολλούς μήνες και μετά τη μαζική φυγή τους από τη Συρία, όπου εκπαιδεύτηκαν από τις ΗΠΑ, τη Σαουδική Αραβία, την Τουρκία και το Κατάρ, οι ξένες μυστικές υπηρεσίες γνώριζαν ότι είχαν συγκεντρωθεί σε «βάσεις» στο Ιράκ, ενώ δεν ήταν άγνωστος και ο σκοπός τους, διότι τον έκαναν γνωστό με την αιμοβόρα δράση τους στη Συρία.<span id="more-32439"></span><br /> Πολλοί αναλυτές στις ΗΠΑ και στην Τουρκία μιλούσαν για τη «γέννηση» μίας νέας τρομοκρατικής οργάνωσης, από αιμοφόρους αδίστακτους φανατικούς δολοφόνους, για τους οποίους οι ζωές των «απίστων» δεν άξιζαν ούτε ένα ριάλι. Είναι αδύνατον να μην γνώριζαν οι Αμερικανοί, οι Τούρκοι και οι υπόλοιποι που ξεκίνησαν τον πόλεμο εναντίον του πρόεδρου της Συρίας Μπασάρ αλ Ασαντ. Ο πολύς Ταγίπ Ερντογάν, είχε υποσχεθεί στους αφελείς, όπως αποδεικνύονται πάντα, Αμερικανούς ότι σε έξι μήνες «θα τον τελείωνε», αλλά φαίνεται πως στο τέλος ο ίδιος θα φύγει πιο γρήγορα από τον …εννιάψυχο υιό του Χαφέζ αλ Ασαντ.<br /> Παρ’ όλα αυτά, η αμερικανική κυβέρνηση δείχνει κυριολεκτικά να πιάστηκε στον ύπνο και είναι απορίας άξιον πως ο προσεκτικός και δεδηλωμένος εχθρός των πολέμων, Μπάρακ Ομπάμα πείστηκε από τον πρωθυπουργό της Τουρκίας να εισέλθει δειλά στην αρχή και χωρίς στρατιωτική παρουσία στον πόλεμο και να εκτεθεί. Διότι, όπως φαίνεται, αυτός ο πόλεμος χάνεται οριστικά για τους Αμερικανούς και τους συμμάχους τους και θα είναι νικηφόρος για τη Ρωσία και τον προστατευόμενό της Ασαντ. Την ίδια στιγμή η πληγή του Ιράκ, που κόστισε 1,3 τρισεκατομμυρια δολάρια στους Αμερικανούς φορολογούμενους ανοίγει με αγριο τρόπο και ο αντίπαλος, αυτή τη φορά, είναι πολύ πιο αιμοβόρος από τον Σαντάμ Χουσείν και όπως δείχνουν τα βίντεο, που έδωσαν οι τρομοκράτες στη δημοσιότητα, δεν υπολογίζουν τίποτα. Οι ζωές των ανθρώπων δεν κοστίζουν τίποτα.<br /> Η πολεμική σύγκρουση στο Ιράκ φανέρωσε πάνω απ’ όλα την αδυναμία των ΗΠΑ να δημιουργήσουν συμμαχίες στη Μέση Ανατολή. Όταν οι σχέσεις με τον πλέον πιστό σύμμαχό τους, το Ισραήλ βρίσκονται στο ναδίρ λόγω των πράξεων του Προέδρου Ομπάμα, τι να περιμένει κανείς από την πολυδιαφημισμένη στρατηγική της Αμερικής, η οποία και κοντόφθαλμη είναι και λανθασμένη.<br /> Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν πρόκειται να επαναλάβουν το εγχείρημα του πατέρα και υιού Μπους, οι οποίοι ξόδεψαν δισεκατομμύρια δολάρια σε οικονομική και στρατιωτική βοήθεια στις χώρες του Περσικού, για να εγκαταστήσουν στην πρωθυπουργία του Ιράκ, τον Μάλικι, ο οποίος τελικά είναι ένα όργανο του Ιράν, της πιο εχθρικής και μισητής χώρας για τις ΗΠΑ.<br /> Η Αμερική θα αναγκαστεί να συνομιλήσει με το Ιράν για να έχει ελπίδες διατήρησης του ελέγχου της στο Ιράκ, για το οποίο ξοδεύτηκαν συνολικά 1,5 τρισεκατομμύρια δολάρια. Είναι εξωφρενικό το ποσό και συνάμα προκλητικό, διότι οι Αμερικανοί θα μπορούσαν να τα χρησιμοποιήσουν για το λαό τους. Αντ’ αυτού άνοιξαν μία τρύπα και πετούσαν μέσα …δολάρια. Είναι χαρακτηριστικό ότι σε μία μόνο περίπτωση στο Αφγανιστάν, «χάθηκαν» 8 δισεκατομμύρια.<br /> Το θετικό σενάριο για την Αμερική θα ήταν η ανατροπή του Ασαντ και η διατήρηση της ισχύς της στο Ιράκ. Ούτε το ένα θα συμβεί, ούτε το άλλο. Οι ξένοι πολίτες απορρίπτουν με αποτροπιασμό τις αμερικανικές παρεμβάσεις, που ούτε στοχευμένες είναι, ούτε προς το συμφέρον τους. Ετσι, μετά το φιάσκο της Συρίας και την αύξηση της επιρροής του Ιράν στο Ιράκ, οι Αμερικανοί είναι καλύτερο να αποδεχθούν ότι δεν νίκησαν και ότι συνάμα έβαλαν μυαλό. Η «τιμωρία» του Ερντογάν είναι μία καλή επιλογή και ένα σκληρό μάθημα για όσους γραφειοκράτες τον πίστεψαν, και έπεισαν τον Πρόεδρο Ομπάμα να του ζητά ακόμα και συμβουλές για την ανατροφή των θυγατέρων του. Η επιρροή των Αμερικανών στο εξωτερικό μειώνεται και ίσως να είναι τελικά αυτό που επιδιώκει η ομάδα των συνεργατών του κ. Ομπάμα, που φαίνεται να πιστεύουν ότι η ισχύς των ΗΠΑ περνά μέσα από μία δυνατή οικονομία και μία ευχαριστημένη και χωρίς προβλήματα κοινωνία.<br /> <a href="http://mignatiou.com/" target="_blank">πηγή</a>

Ο Ταγίπ, ο Μπάρακ και η επικείμενη(;) ήττα από τους τρομοκράτες

Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ Η νέα κρίση που ξέσπασε στο Ιράκ, ούτε ξαφνική ήταν, ούτε έπιασε στον ύπνο τις αρχές της χώρας, τους Αμερικανούς και ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τουρκία: 40 χρόνια στρατηγικού καταναγκασμού

<img alt="Τουρκία: 40 χρόνια στρατηγικού καταναγκασμού" class="attachment-588x330" height="340" src="http://mignatiou.com/wp-content/uploads/2014/06/ERDOGAN-APEILES02-23DECEMBER2013-500x363.jpg" title="Τουρκία: 40 χρόνια στρατηγικού καταναγκασμού" width="640" /><br /> <br /> <strong>Του Χρήστου Ιακώβου</strong><br /> Αναλύοντας την στρατηγική της Τουρκίας στο Κυπριακό, μετά το 1974, μπορεί κανείς να διαπιστώσει ότι βασίζεται στην εκμετάλλευση τόσο των γεωστρατηγικών πλεονεκτημάτων που απεκόμισε η Άγκυρα μετά την εισβολή όσο και στην υπεροπλία της χώρας, με σκοπό την επίτευξη των γεωπολιτικών της επιδιώξεων που εκτείνονται στον άμεσο γεωστρατηγικό της χώρο, στον οποίο βρίσκεται η Κύπρος, δηλαδή στην Ανατολική Μεσόγειο.<span id="more-32461"></span><br /> Συγκεκριμένα, η Τουρκία ακολουθεί συστηματικά την εξής στρατηγική μετά το 1974: α) ισχυροποιεί τη θέση της δημιουργώντας νομικά  ερείσματα, (πχ. προσπάθεια νομιμοποίησης της παρουσίας της στην Κύπρο, είτε με την αναγνώριση του ψευδοκράτους είτε με τη δημιουργία τουρκοκυπριακού κρατιδίου στο βορρά, το οποίο θέλει να ελέγχει και μετά τη λύση μέσω του ελέγχου της Τουρκοκυπριακής πολιτικής ελίτ)  β) Αποδυναμώνει την Κυπριακή Δημοκρατία υποσκάπτοντας τα νομικά της ερείσματα (πχ. η διαρκής αμφισβήτηση που θέτει η Άγκυρα τόσο κατά την νομιμότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας όσο και κατά των επιλογών της να ασκήσει κατά καιρούς το νόμιμο δικαίωμα της για την άμυνα της χώρας), γ) Εξαναγκάζει την Κύπρο σε υποχωρήσεις υπό την απειλή πολέμου (πχ. η κρίση στο θέμα των S300, όπου κατάφερε να επιβάλει την βούληση της στην τελική απόφαση της Κυπριακής Δημοκρατίας με την απειλή χρήσης βίας), και δ) μέσω του ψυχολογικού πολέμου έχει καταφέρει να επιβάλει την αντίληψη στην ελληνική πλευρά ότι το κόστος από ένα πόλεμο θα είναι μικρό για την Τουρκία επειδή συντρέχουν δύο λόγοι: πρώτος, ο αμυνόμενος δεν είναι σε θέση να προβάλει ουσιαστική αντίσταση (πχ. Ελλάδα και Κύπρος που απέτυχαν μετά το 1974 να δημιουργήσουν ένα ισχυρό δόγμα αποτρεπτικής στρατηγικής έναντι της τουρκικής επιθετικότητας) και δεύτερος, οι συγκυρίες δημιουργούν ένα πλαίσιο σύγκλισης των τουρκικών συμφερόντων με αυτά των δυτικών δυνάμεων, ιδιαίτερα  των ΗΠΑ, όπως ακριβώς το ψυχροπολεμικό και μεταψυχροπολεμικό πλαίσιο των τουρκοαμερικανικών σχέσεων.<br /> Η συστηματική απειλή χρήσης βίας από την Τουρκία έχει ως στόχο να δημιουργήσει μία δυναμική που να επιφέρει τα μέγιστα πολιτικά αποτελέσματα. Παράλληλα, η Τουρκία επεδίωξε και πέτυχε σε πολύ μεγάλο βαθμό να καλλιεργήσει την εικόνα ενός αποφασιστικού αντιπάλου που μπορεί ανά πάσα στιγμή να χρησιμοποιήσει το πλεονέκτημα που απεκόμισε από το στρατιωτικό συσχετισμό δυνάμεων προκειμένου να επιβάλει τη θέλησή της.  Το γεγονός αυτό ενισχύει την προσπάθεια της να καταστεί περιφερειακή ηγεμονική δύναμη στις ευαίσθητες στρατηγικά περιοχές της Ανατολικής Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής.<br /> Η λογική αυτή, του στρατηγικού καταναγκασμού που ακολουθεί η Τουρκία από το 1974 και εντεύθεν αποτελεί έκτοτε το πιο ουσιαστικό κεφάλαιο στις Ελληνοτουρκικές σχέσεις. Ανεξαρτήτως των εσωτερικών προβλημάτων που αντιμετωπίζει το τουρκικό κράτος και της υπερεξάπλωσης που χαρακτηρίζει την Τουρκική εξωτερική πολιτική, η Τουρκία φαίνεται να κερδίζει διαρκώς έδαφος, εξαναγκάζοντας ένα μεγάλο μέρος της ελληνικής κυπριακής πλευράς να εθίζεται και τελικώς να συμβιβάζεται με τα δεδομένα της κατοχής.<br /> Από την άλλη, η αναποτελεσματική Ελληνική εξωτερική πολιτική στο Κυπριακό, από το 1955 και εντεύθεν, λόγω της εξάρτησης από τον ξένο παράγοντα και λόγω απουσίας συγκροτημένης στρατηγικής, είχε ως συνέπεια τόσο την αποξένωση της Ελλάδας από τα ουσιαστικά πολιτικά αιτήματα των Ελλήνων της Κύπρου και κατ’ επέκταση τη συρρίκνωση των στρατηγικών στόχων όσο και την αποκοπή της από τις σημαντικές εξελίξεις που διαδραματίζονται έκτοτε στο χώρο της Ανατολικής Μεσογείου.<br /> Με την παγίωση των γεωστρατηγικών δεδομένων της τουρκικής εισβολής στο νησί, η Τουρκία επιδιώκει σήμερα μία πολιτική ρύθμιση στο πρόβλημα όπου θα της εξασφαλίζει τέσσερα δομικά πλεονεκτήματα έναντι της ελληνικής πλευράς: α) εξασφάλιση της στρατηγικής ομηρίας του νησιού, β) δορυφοροποίηση του τμήματος της Κύπρου που θα ελέγχεται από τους έλληνες, γ) αποκοπή της γεωπολιτικής προέκτασης της Ελλάδος στην Ανατολική Μεσόγειο και δ) μονοπώλιο ελέγχου του γεωστρατηγικού χώρου της Κύπρου που θα της επιτρέπει σύγκλιση συμφερόντων σε γεωστρατηγικό επίπεδο με μεγάλες δυνάμεις, κάτι που αποτελεί σημαντική προϋπόθεση για την ενίσχυση του περιφερειακού της ρόλου.<br /> Τα γεωστρατηγικά πλεονεκτήματα που επέφερε η εισβολή του 1974 στην Τουρκία προστατεύθησαν από την Άγκυρα μέσω του στρατηγικού καταναγκασμού, τον οποίο συστηματικώς εφήρμοσε έναντι της Κύπρου τα τελευταία σαράντα χρόνια. Με δεδομένη αυτή την πραγματικότητα, η Τουρκία καθιστά σαφές προς τους διεθνείς διαμεσολαβητές ότι υπάρχουν κάποια όρια μέσα στα οποία μπορεί να κάνει κάποιες «υποχωρήσεις», αφού διαπραγματεύεται από θέση ισχύος. Αυτό γίνεται πιο έντονο αφού οι διεθνείς διαμεσολαβητές γνωρίζουν ότι η Κυπριακή Δημοκρατία δεν έχει τη θέληση άρα ούτε τη δυνατότητα να αναιρέσει τα σε βάρος της στρατηγικά δεδομένα. Αυτό για τους διεθνείς μεσολαβητές είναι μία πραγματικότητα, η οποία υπαγορεύει υποβολή ευνοϊκών σχεδίων προς την Τουρκία και περισσότερη άσκηση πιέσεων προς την ελληνική πλευρά να αποδεχθεί μία λύση ούτως ώστε να νομιμοποιεί τόσο τον διοικητικό όσο και τον γεωγραφικό διαχωρισμό των δύο κοινοτήτων στη βάση των πραγματικοτήτων που δημιούργησε ο τουρκικός στρατός και κατά συνέπεια να παραχωρεί το στρατηγικό έλεγχο της Κύπρου στην Τουρκία. Η στρατηγική επιλογή των κυβερνήσεων Ελλάδος και Κύπρου, από το 1974 και εντεύθεν, να αναζητήσουν λύση στη βάση του διοικητικού και γεωγραφικού διαχωρισμού (βλ. διζωνική ομοσπονδία), έχοντας ήδη αποδεχθεί ότι δεν μπορούν να ανατρέψουν τα αρνητικά επακόλουθα της ήττας και με εμφανή την μακρά τουρκική απροθυμία να διαπραγματευτεί επί της ουσίας, είχε ως συνέπεια η Ελληνική πλευρά να διολισθαίνει σταδιακά και μοιραία προς στις τουρκικές θέσεις.<br /> <a href="http://mignatiou.com/" target="_blank">πηγή</a>

Τουρκία: 40 χρόνια στρατηγικού καταναγκασμού

Του Χρήστου Ιακώβου Αναλύοντας την στρατηγική της Τουρκίας στο Κυπριακό, μετά το 1974, μπορεί κανείς να διαπιστώσει ότι βασίζεται στην εκ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τουρκία: Αποδέχθηκε σε ρεαλιστική στροφή ίδρυση κουρδικού κράτους;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/06/Kurdistan_independence.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-105395" height="354" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/06/Kurdistan_independence.jpg" title="Kurdistan_independence" width="640" /></a></div> <br /> <strong>Ο θυμόσοφος ελληνικός λαός έχει πολλές παροιμίες που ενδεχομένως περιγράφουν την κατάσταση που ζει η σημερινή Τουρκία και όσα περιγράφει με τη μορφή ερωτήματος ο τίτλος της ανάρτησης. Από το «όλα εδώ πληρώνονται» και το «χέρι που δεν μπορείς να δαγκώσεις το φιλάς», μέχρι το κυνικό και αμφιβόλου ηθικής αξίας, «εάν δεν μπορείς να αποφύγεις τον βιασμό… κάτσε κι απόλαυσέ τον».</strong><br /> <strong><span style="color: maroon;">ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΟ ΣΧΟΛΙΟ:</span> <span style="color: blue;">Μιχαήλ Βασιλείου</span></strong><br /> Κι όμως, όσο περιπαικτική διάθεση και να δείχνει πως υποκρύπτει η εισαγωγική παράγραφος, εάν ισχύει αυτό που αναφέρει ο τίτλος, που αποτελεί το προοίμιο του άρθρου που δημοσίευσε ιστοχώρος υψηλής επισκεψιμότητας, δείχνει ενδεχομένως <strong>πολύ βαθιά σκέψη από τουρκικής πλευράς,</strong> καθώς οι γείτονες της Ελλάδας<strong> δείχνουν να έχουν απολύτως συνειδητοποιήσει, ότι έχουν να επιλέξουν ανάμεσα σε κακές διαθέσιμες λύσεις…</strong><br /> Μάλιστα, η υποψία που διατυπώνεται στο σύντομο αυτό εισαγωγικό σχόλιο, αφορά το <strong>ενδεχόμενο οι Τούρκοι να τείνουν να αποδεχτούν αυτό που έχουν πως δεν μπορούν να αποτρέψουν</strong>. Και όχι μόνο κουρδικό κράτος στα σύνορά τους, αλλά ενδεχομένως, σε δεύτερη τουλάχιστον φάση <strong>ακόμα και τον εδαφικό της ακρωτηριασμό,</strong> αφού ήδη έχει απολέσει τον έλεγχο σε μια μεγάλη περιοχή η οποία <strong>de facto ελέγχεται από τους Κούρδους</strong> και το PKK.<br /> <br /> Ίσως είναι καλύτερο να εμφανίζεσαι ότι<strong> θέτεις υπό την προστασία σου το κρατικό εγχείρημα της δικής σου μειονότητας,</strong> κάτι που θα μπορούσε να ανοίξει υπό προϋποθέσεις <strong>την πόρτα της Ευρωπαϊκής Ένωσης λένε ορισμένοι,</strong> εάν οι σημερινές αντιδράσεις οδηγήσουν με μια Ευρώπη «πολλών ταχυτήτων». Και αξιοποιείς <strong>το πετρέλαιό του</strong> και, και, και… αν και όλα αυτά θα έχουν ημερομηνία λήξης. <strong>Ακόμα και ένα «βελούδινο διαζύγιο» όμως, έχει τη δική του αξία,</strong> τη στιγμή που αλλού χύνεται πολύ αίμα.<br /> Όλα αυτά θα φανούν στην πράξη. Αυτό που θα έπρεπε να μας ανησυχεί, είναι <strong>εάν η εδαφική συρρίκνωση και η ντροπή</strong> που θα συνεπάγεται αυτή για το πολιτικό σύστημα της χώρας, αφού θα βιωθεί προφανώς τραυματικά, <strong>θα επιδιωχθεί να αντικατασταθεί με την κατάληψη άλλων εδαφών, όπου ο συνήθης εύκολος στόχος</strong> θα επιχειρηθεί πιθανώς να οδηγηθεί στην κλίνη του <strong>Προκρούστη</strong>, με διαθέσεις… <strong>συρρίκνωσης</strong>.<br /> <strong>Υπερβολικό; Ίσως, αφού εμπλέκονται πολλοί περισσότεροι. Έχουμε μήπως το περιθώριο να αδιαφορήσουμε;</strong> Πόσο εύκολα μπορούν να αλλάξουν εκ νέου συμμαχίες στην περιοχή μας, <strong>πλήττοντας τη βεβαιότητά μας </strong>ότι η τωρινή συγκυρία είναι ευνοϊκή; Και να μην αλλάξουν, <strong>όταν κάποιος αναζητά ανταλλάγματα</strong> για την οποιαδήποτε «εξυπηρέτηση» ζητά, ποτέ δεν ξέρεις που και υπό ποίες συνθήκες θα επιλεγείς.<br /> Και ασχέτως εάν <strong>το πολιτικό σύστημα κοιμάται ολόρθο, πλην εξαιρέσεων, μη έχοντας την παραμικρή συναίσθηση των συνεπειών από την εγκληματική παραμέληση των Ενόπλων Δυνάμεων,</strong> επιθυμώντας… να το ρισκάρουμε, υπάρχει κόσμος σε θέσεις ευθύνης που γνωρίζει περισσότερα απ’ όσα λέει και ανησυχεί… Δε μιλάει κι αυτός ο… αναθεματισμένος ο πρόξενος των ΗΠΑ στη Θεσσαλονίκη, να μας πει τι συζήτησε με το DEB και ποια είναι η πολιτική της χώρας του…<br /> <a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/06/kurdistan.jpg"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-105396" height="227" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/06/kurdistan.jpg" title="kurdistan" width="400" /></a><br /> <strong><span style="color: maroon;">ΠΗΓΗ:</span> <a href="http://www.thedailybeast.com/">http://www.thedailybeast.com/</a></strong><br /> <strong><span style="color: maroon;">ΑΠΟΔΟΣΗ ΚΕΙΜΕΝΟΥ:</span> <span style="color: blue;">Παντελής Καρύκας</span></strong><br /> H Τουρκία φαίνεται πως εξετάζει, πλέον, <strong>όχι μόνο να αποδεχτεί την de facto διάλυση του κράτους του Ιράκ, αλλά και να υποστηρίξει την ανάδειξη νέων, θρησκευτικά ομοιογενών κρατών που θα προκύψουν</strong> από τη διάλυση αυτή. Η απόφαση αυτή των Τούρκων συνδέεται άμεσα με τις συνεχείς προόδους των μαχητών του Ισλαμικού Κράτους του Ιράκ και της Λεβαντίνης, οι οποίοι απειλούν, πλέον, ανοικτά και τη Βαγδάτη.<br /> <strong>Η τουρκική απόφαση αποτελεί ριζοσπαστική στροφή της τουρκικής πολιτικής,</strong> η οποία, για να μην ξεχνιόμαστε, αποτελεί μέλος του ΝΑΤΟ και σύμμαχο των ΗΠΑ. Η Τουρκία είχε <strong>λόγους να επιθυμεί την εδαφική ακεραιότητα και την κρατική συνοχή του Ιράκ,</strong> το οποίο αποτελούσε φραγμό στην ανακήρυξη ενός ανεξάρτητου κουρδικού κράτους. <strong>Η δημιουργία ανεξάρτητου κουρδικού κράτους, εξ ορισμού θα δημιουργούσε προβλήματα στην Τουρκία,</strong> λόγω της ευάριθμης κουρδικής της μειονότητας.<br /> Ωστόσο,<strong> η κλιμάκωση των συγκρούσεων μεταξύ σουνιτών και σιιτών στο Ιράκ, υποχρεώνει τον Ερντογάν, να μεταβάλει άποψη, </strong>αφού το μόρφωμα του ομοσπονδιακού Ιράκ που πρόκριναν οι ΗΠΑ δεν λειτούργησε ως μοχλός σταθερότητας στην περιοχή. Έτσι, αυτό που απομένει κατά τους Τούρκους, είναι <strong>είτε η δημιουργία μιας συνομοσπονδίας κρατών, είτε η δημιουργία δύο ή περισσότερων ανεξάρτητων κρατών,</strong> στον εδαφικό χώρο που κάποτε προσδιορίζονταν ως Ιράκ.<br /> <div style="text-align: center;"> <strong><span style="color: maroon;"><a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/06/kurdistan-map.gif"><img alt="" class="alignright size-full wp-image-105397" height="286" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/06/kurdistan-map.gif" title="kurdistan-map" width="300" /></a>Ο ίδιος ο Ερντογάν, άλλωστε, μίλησε για θρησκευτικό πόλεμο στο Ιράκ, όπου καμία πλευρά δεν είναι διατεθειμένη να υποχωρήσει. «Είναι ξεκάθαρο για μας πως το Ιράκ έχει πρακτικά τριχοτομηθεί, σε σουνιτικό, σιιτικό και κουρδικό τμήμα», είπε ο εκπρόσωπος του Ερντογάν, Χουσεΐν Τσελίκ, μιλώντας μάλιστα σε κουρδικό μέσο. Ο ίδιος πάντως επέρριψε ευθύνες για την κατάσταση στον Ιρακινό πρωθυπουργό αλ Μαλίκι, αλλά και ξεκαθάρισε ότι οι Κούρδοι του Ιράκ έχουν το δικαίωμα να επιλέξουν που θα ζήσουν και υπό ποίο καθεστώς. «Δεν θα αποφασίσει η Τουρκία για αυτούς», είπε.</span></strong></div> Δεν αποτελεί μυστικό ότι<strong> οι σχέσεις της Άγκυρας με τον Μάλικι ήταν άθλιες, </strong>με την πρώτη να τον κατηγορεί για την αντισουντική του πολιτική και τον δεύτερο να κατηγορεί την Τουρκία για <strong>επεμβάσεις στα εσωτερικά της χώρας του</strong>. Αντίθετα, η Τουρκία διατηρεί ιδιαίτερα αγαθές σχέσεις με την κουρδική αυτόνομη περιοχή του Ιράκ.<br /> <strong>Οι Κούρδοι του Ιράκ απορροφούν μεγάλο μέρος των τουρκικών εξαγωγών, ενώ αποτελούν, επίσης, έναν από τους βασικούς, εν δυνάμει, τροφοδότες πετρελαίου της Τουρκίας.</strong> Όταν οι κουρδικές δυνάμεις κατάλαβαν τα Κιρκούκ, πριν λίγες μέρες, η Άγκυρα, ούτε καν διαμαρτυρήθηκε. Το πετρέλαιο του Κιρκούκ, άλλωστε, θα προσδώσει την απαραίτητη οικονομική ευρωστία στο κουρδικό κράτος.<br /> <!-- /metas --> <br /> <strong>Οι Κούρδοι του Ιράκ θεωρούν, επίσης, δεδομένη, τη διάλυση της πάλαι ποτέ χώρας τους:</strong> «Δεν μπορούμε να μείνουμε, πια, μαζί», είπε ο πρωθυπουργός τους Μπαρζανί, στο BBC.<br /> <a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Τουρκία: Αποδέχθηκε σε ρεαλιστική στροφή ίδρυση κουρδικού κράτους;

Ο θυμόσοφος ελληνικός λαός έχει πολλές παροιμίες που ενδεχομένως περιγράφουν την κατάσταση που ζει η σημερινή Τουρκία και όσα περιγράφει ...

Διαβάστε την συνέχεια

Το ΥΠΕΞ συζητά με την Ισλαμική Διάσκεψη ζητήματα της Μειονότητας Θράκης

<img alt="το-υπουργείο-εξωτερικών-συζητά-με-την-ισλαμική-διάσκεψη-ζητήματα-της-μειονότητας-της-θράκης" class="lazy aligncenter size-large wp-image-921604 data-lazy-ready" data-lazy-src="http://www.pentapostagma.gr/wp-content/uploads/2014/06/το-υπουργείο-εξωτερικών-συζητά-με-την-ισλαμική-διάσκεψη-ζητήματα-της-μειονότητας-της-θράκης-500x227.jpg" data-lazy-type="image" height="289" src="http://www.pentapostagma.gr/wp-content/uploads/2014/06/%CF%84%CE%BF-%CF%85%CF%80%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%B3%CE%B5%CE%AF%CE%BF-%CE%B5%CE%BE%CF%89%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%BA%CF%8E%CE%BD-%CF%83%CF%85%CE%B6%CE%B7%CF%84%CE%AC-%CE%BC%CE%B5-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B9%CF%83%CE%BB%CE%B1%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%B4%CE%B9%CE%AC%CF%83%CE%BA%CE%B5%CF%88%CE%B7-%CE%B6%CE%B7%CF%84%CE%AE%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%BC%CE%B5%CE%B9%CE%BF%CE%BD%CF%8C%CF%84%CE%B7%CF%84%CE%B1%CF%82-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B8%CF%81%CE%AC%CE%BA%CE%B7%CF%82-500x227.jpg" style="display: block;" width="640" /><br /> <br /> Το Ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών, συζητά με την ΙσλαμικήΔιάσκεψη, σχετικά με το καθεστώς των Μουσουλμάνων της Δυτικής Θράκης. Ως εδώ, ορθώς πράττει καθώς η Ισλαμική Διάσκεψη αποτελεί ένα από τα μεγάλα διεθνή φόρα στο σημερινό σύνθετο κόσμο μας.<br /> <br /> Εκείνο που αποτελεί παράδοξο, τουλάχιστον, είναι κάτω από ποιους όρους συζητά και με ποιο ακριβώς αντικείμενο. Προς τριημέρου έληξε η 40η Σύνοδος των Υπουργών Εξωτερικών (τμήμα παρακολούθησης της Ισλαμικής Συνεργασίας), που συνήλθε στη Τζέντα της Σαουδικής Αραβίας από τις 18 -19 Ιουνίου 2014.<br /> Το ίδιο διάστημα επισκέφθηκε τον Γενικό Γραμματέα της Ισλαμικής Διάσκεψης Ιγιάντ Μαντανί, ο Διευθυντής Διεθνών Οργανισμών του ΥΠΕΞ, και συζήτησαν τα θέματα που αφορούν την Μουσουλμανική Μειονότητα της Θράκης.<br /> Είναι μάλλον απίθανο, να συζήτησαν με τους όρους που η Ισλαμική Διάσκεψη περιγράφει τις θέσεις και απόψεις της, ωστόσο ενώ εδώ και τρεις ημέρες κυκλοφορεί το σχετικό επίσημο ανακοινωθέν της Διάσκεψης, για τα ζητήματα αυτά, πουθενά δεν έχει εμφανιστεί το αντίστοιχο Ελληνικό κείμενο θέσεων. Έτσι οι διεθνώς ενασχολούμενοι περνούν την άποψη ότι σιωπούμε αιδημόνως…<br /> Στη συνέχεια, παραθέτουμε πρόχειρη περιληπτική μετάφραση του κειμένου που εξέδωσε η Ισλαμική Διάσκεψη και παραθέτουμε και το επίσημο Αγγλικό κείμενο.<br /> Φυσικά περιμένουμε τις θέσεις του Υπουργείου Εξωτερικών που ασκεί και την Ευρωπαϊκή Προεδρία αλλά και των κομμάτων που θα έπρεπε να έχουν συγκεκριμένες θέσεις για το μείζον αυτό θέμα, που αποτελεί μέρος των συνεχιζόμενων τουρκικών προκλήσεων…<br /> Η ανακοίνωση της Διάσκεψης<br /> H τεσσαρακοστή(40η) Σύνοδος των Υπουργών Εξωτερικών (τμήμα παρακολούθησης της Ισλαμικής Συνεργασίας), που συνήλθε στη Τζέντα της Σαουδικής Αραβίας από τις 18 -19 Ιουνίου 2014 αποφάσισε σχετικά με την «Τουρκική Μουσουλμανική Μειονότητα της Δυτικής Θράκης» (sic!) και τον Μουσουλμανικό πληθυσμό της Δωδεκανήσου, λαμβάνοντας υπόψη ότι αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του Ισλαμικού κόσμου,….<br /> …. τις διεθνείς συνθήκες και ιδιαιτέρως τη Συνθήκη της Λωζάννης που εγγυάται τα δικαιώματα της «Τουρκικής Μουσουλμανικής μειονότητας της Δυτικής Θράκης» που εν δυνάμει τους δίνει το δικαίωμα, να χρησιμοποιούν τη γλώσσα τους, τις θρησκευτικές τελετές τους και να επιλέγουν τους εκπροσώπους τους σε όλα τα επίπεδα…<br /> …. Υπενθυμίζει ότι η Ελλάδα είναι υποχρεωμένη να σέβεται όλες τις διεθνείς συνθήκες που έχει υπογράψει και καταλήγει ότι,<br /> 1. Οι μουσουλμάνοι απόγονοι τουρκικής καταγωγής στα Δωδεκάνησα θα πρέπει να αναγνωριστούν σαν μειονότητα ασχέτως αν αυτό δεν προβλέπεται από τη Συνθήκη της Λωζάννης, επειδή τότε τα Δωδεκάνησα δεν ανήκαν στην Ελλάδα,<br /> 2. Να αναγνωρίσει την μουσουλμανική μειονότητα Δυτικής Θράκης σαν «Τουρκική»,<br /> 3. Να αναγνωρίσει τους «εκλεγμένους» Μουφτήδες Ξάνθης και Κομοτηνής σαν τους επίσημους Μουφτήδες,<br /> 4. Να καταργήσει τους 240 ιεροδιδασκάλους που ορίσθηκαν παρά την άρνηση της «Τουρκικής Μουσουλμανικής Μειονότητας» αλλά και τη σχετική νομοθεσία,<br /> 5. Να επιτρέψει τη λειτουργία της ΜΚΟ «Τουρκική Ένωση Θράκης», που απαγορεύθηκε με απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου,<br /> 6. Καταγγέλλει τα πρόστιμα σε μειονοτικά ραδιόφωνα και εφημερίδες που τα θεωρεί προσβλητικά,<br /> 7. Ζητά από την Ελλάδα να επιστρέψει τα πολιτικά δικαιώματα δεκάδων χιλιάδων μειονοτικών που τα έχασαν βάσει του «άρθρου 19 του Ελληνικού Νόμου 3370/1955»,<br /> 8. Να συζητήσει με την ¨Τουρκική Μουσουλμανική μειονότητα» τα ζητήματα εκπαίδευσης, που είναι άμεσα συνδεδεμένα με την οικονομικό-κοινωνική κατάσταση, και που πρέπει να επεκταθούν στους Μουσουλμάνους των Δωδεκανήσων,<br /> 9. Ζητά από τον γενικό Γραμματέα (σ.σ. της Ισλαμικής Διάσκεψης) να επιληφθεί σχετικά με τους βανδαλισμούς που έγιναν σε μειονοτικά μνημεία, νεκροταφεία και τζαμιά,<br /> 10. Λαμβάνει υπόψη του την επίσκεψη στις 19 Ιουνίου, του Διευθυντή Διεθνών Οργανισμών του Ελληνικού ΥΠΕΞ, που είχε συνομιλίες με τον Γενικό Γραμματέα σε θέματα κοινού ενδιαφέροντος που σχετίζονται με την κατάσταση της «Τουρκικής Μουσουλμανικής Μειονότητας Δυτικής Θράκης», υπογραμμίζει τη συμφωνία των δυο μερών ότι οι Ελληνικές Αρχές θα βελτιώσουν τις συνθήκες των μουσουλμάνων στη χώρα και ζητά από τον Γενικό Γραμματέα να συνεχίσει το διάλογο και τη συνεργασία με την Ελληνική κυβέρνηση<br /> …. [ολόκληρο το επίσημο αγγλικό κείμενο σε PDF ακολουθεί]<br /> <strong style="color: black;">Muslim Minority of Western Thrace and Dodecanese – Jeddah 2014</strong><br /> <a href="http://www.pentapostagma.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Το ΥΠΕΞ συζητά με την Ισλαμική Διάσκεψη ζητήματα της Μειονότητας Θράκης

Το Ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών, συζητά με την ΙσλαμικήΔιάσκεψη, σχετικά με το καθεστώς των Μουσουλμάνων της Δυτικής Θράκης. Ως εδώ, ορθώ...

Διαβάστε την συνέχεια