Ο θυμόσοφος ελληνικός λαός έχει πολλές παροιμίες που ενδεχομένως περιγράφουν την κατάσταση που ζει η σημερινή Τουρκία και όσα περιγράφει με τη μορφή ερωτήματος ο τίτλος της ανάρτησης. Από το «όλα εδώ πληρώνονται» και το «χέρι που δεν μπορείς να δαγκώσεις το φιλάς», μέχρι το κυνικό και αμφιβόλου ηθικής αξίας, «εάν δεν μπορείς να αποφύγεις τον βιασμό… κάτσε κι απόλαυσέ τον».
ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΟ ΣΧΟΛΙΟ: Μιχαήλ Βασιλείου
Κι όμως, όσο περιπαικτική διάθεση και να δείχνει πως υποκρύπτει η εισαγωγική παράγραφος, εάν ισχύει αυτό που αναφέρει ο τίτλος, που αποτελεί το προοίμιο του άρθρου που δημοσίευσε ιστοχώρος υψηλής επισκεψιμότητας, δείχνει ενδεχομένως πολύ βαθιά σκέψη από τουρκικής πλευράς, καθώς οι γείτονες της Ελλάδας δείχνουν να έχουν απολύτως συνειδητοποιήσει, ότι έχουν να επιλέξουν ανάμεσα σε κακές διαθέσιμες λύσεις…
Μάλιστα, η υποψία που διατυπώνεται στο σύντομο αυτό εισαγωγικό σχόλιο, αφορά το ενδεχόμενο οι Τούρκοι να τείνουν να αποδεχτούν αυτό που έχουν πως δεν μπορούν να αποτρέψουν. Και όχι μόνο κουρδικό κράτος στα σύνορά τους, αλλά ενδεχομένως, σε δεύτερη τουλάχιστον φάση ακόμα και τον εδαφικό της ακρωτηριασμό, αφού ήδη έχει απολέσει τον έλεγχο σε μια μεγάλη περιοχή η οποία de facto ελέγχεται από τους Κούρδους και το PKK.
Ίσως είναι καλύτερο να εμφανίζεσαι ότι θέτεις υπό την προστασία σου το κρατικό εγχείρημα της δικής σου μειονότητας, κάτι που θα μπορούσε να ανοίξει υπό προϋποθέσεις την πόρτα της Ευρωπαϊκής Ένωσης λένε ορισμένοι, εάν οι σημερινές αντιδράσεις οδηγήσουν με μια Ευρώπη «πολλών ταχυτήτων». Και αξιοποιείς το πετρέλαιό του και, και, και… αν και όλα αυτά θα έχουν ημερομηνία λήξης. Ακόμα και ένα «βελούδινο διαζύγιο» όμως, έχει τη δική του αξία, τη στιγμή που αλλού χύνεται πολύ αίμα.
Όλα αυτά θα φανούν στην πράξη. Αυτό που θα έπρεπε να μας ανησυχεί, είναι εάν η εδαφική συρρίκνωση και η ντροπή που θα συνεπάγεται αυτή για το πολιτικό σύστημα της χώρας, αφού θα βιωθεί προφανώς τραυματικά, θα επιδιωχθεί να αντικατασταθεί με την κατάληψη άλλων εδαφών, όπου ο συνήθης εύκολος στόχος θα επιχειρηθεί πιθανώς να οδηγηθεί στην κλίνη του Προκρούστη, με διαθέσεις… συρρίκνωσης.
Υπερβολικό; Ίσως, αφού εμπλέκονται πολλοί περισσότεροι. Έχουμε μήπως το περιθώριο να αδιαφορήσουμε; Πόσο εύκολα μπορούν να αλλάξουν εκ νέου συμμαχίες στην περιοχή μας, πλήττοντας τη βεβαιότητά μας ότι η τωρινή συγκυρία είναι ευνοϊκή; Και να μην αλλάξουν, όταν κάποιος αναζητά ανταλλάγματα για την οποιαδήποτε «εξυπηρέτηση» ζητά, ποτέ δεν ξέρεις που και υπό ποίες συνθήκες θα επιλεγείς.
Και ασχέτως εάν το πολιτικό σύστημα κοιμάται ολόρθο, πλην εξαιρέσεων, μη έχοντας την παραμικρή συναίσθηση των συνεπειών από την εγκληματική παραμέληση των Ενόπλων Δυνάμεων, επιθυμώντας… να το ρισκάρουμε, υπάρχει κόσμος σε θέσεις ευθύνης που γνωρίζει περισσότερα απ’ όσα λέει και ανησυχεί… Δε μιλάει κι αυτός ο… αναθεματισμένος ο πρόξενος των ΗΠΑ στη Θεσσαλονίκη, να μας πει τι συζήτησε με το DEB και ποια είναι η πολιτική της χώρας του…
ΠΗΓΗ: http://www.thedailybeast.com/
ΑΠΟΔΟΣΗ ΚΕΙΜΕΝΟΥ: Παντελής Καρύκας
H Τουρκία φαίνεται πως εξετάζει, πλέον, όχι μόνο να αποδεχτεί την de facto διάλυση του κράτους του Ιράκ, αλλά και να υποστηρίξει την ανάδειξη νέων, θρησκευτικά ομοιογενών κρατών που θα προκύψουν από τη διάλυση αυτή. Η απόφαση αυτή των Τούρκων συνδέεται άμεσα με τις συνεχείς προόδους των μαχητών του Ισλαμικού Κράτους του Ιράκ και της Λεβαντίνης, οι οποίοι απειλούν, πλέον, ανοικτά και τη Βαγδάτη.
Η τουρκική απόφαση αποτελεί ριζοσπαστική στροφή της τουρκικής πολιτικής, η οποία, για να μην ξεχνιόμαστε, αποτελεί μέλος του ΝΑΤΟ και σύμμαχο των ΗΠΑ. Η Τουρκία είχε λόγους να επιθυμεί την εδαφική ακεραιότητα και την κρατική συνοχή του Ιράκ, το οποίο αποτελούσε φραγμό στην ανακήρυξη ενός ανεξάρτητου κουρδικού κράτους. Η δημιουργία ανεξάρτητου κουρδικού κράτους, εξ ορισμού θα δημιουργούσε προβλήματα στην Τουρκία, λόγω της ευάριθμης κουρδικής της μειονότητας.
Ωστόσο, η κλιμάκωση των συγκρούσεων μεταξύ σουνιτών και σιιτών στο Ιράκ, υποχρεώνει τον Ερντογάν, να μεταβάλει άποψη, αφού το μόρφωμα του ομοσπονδιακού Ιράκ που πρόκριναν οι ΗΠΑ δεν λειτούργησε ως μοχλός σταθερότητας στην περιοχή. Έτσι, αυτό που απομένει κατά τους Τούρκους, είναι είτε η δημιουργία μιας συνομοσπονδίας κρατών, είτε η δημιουργία δύο ή περισσότερων ανεξάρτητων κρατών, στον εδαφικό χώρο που κάποτε προσδιορίζονταν ως Ιράκ.
Ο ίδιος ο Ερντογάν, άλλωστε, μίλησε για θρησκευτικό πόλεμο στο Ιράκ, όπου καμία πλευρά δεν είναι διατεθειμένη να υποχωρήσει. «Είναι ξεκάθαρο για μας πως το Ιράκ έχει πρακτικά τριχοτομηθεί, σε σουνιτικό, σιιτικό και κουρδικό τμήμα», είπε ο εκπρόσωπος του Ερντογάν, Χουσεΐν Τσελίκ, μιλώντας μάλιστα σε κουρδικό μέσο. Ο ίδιος πάντως επέρριψε ευθύνες για την κατάσταση στον Ιρακινό πρωθυπουργό αλ Μαλίκι, αλλά και ξεκαθάρισε ότι οι Κούρδοι του Ιράκ έχουν το δικαίωμα να επιλέξουν που θα ζήσουν και υπό ποίο καθεστώς. «Δεν θα αποφασίσει η Τουρκία για αυτούς», είπε.Οι Κούρδοι του Ιράκ απορροφούν μεγάλο μέρος των τουρκικών εξαγωγών, ενώ αποτελούν, επίσης, έναν από τους βασικούς, εν δυνάμει, τροφοδότες πετρελαίου της Τουρκίας. Όταν οι κουρδικές δυνάμεις κατάλαβαν τα Κιρκούκ, πριν λίγες μέρες, η Άγκυρα, ούτε καν διαμαρτυρήθηκε. Το πετρέλαιο του Κιρκούκ, άλλωστε, θα προσδώσει την απαραίτητη οικονομική ευρωστία στο κουρδικό κράτος.
Οι Κούρδοι του Ιράκ θεωρούν, επίσης, δεδομένη, τη διάλυση της πάλαι ποτέ χώρας τους: «Δεν μπορούμε να μείνουμε, πια, μαζί», είπε ο πρωθυπουργός τους Μπαρζανί, στο BBC.
πηγή
Δημοσίευση σχολίου