Η Τουρκία ασθενεί και η Συρία είναι «κινούμενη άμμος

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiiwdXu80-LyYromlrYeIOjXawVHDtqGplRT49Z-iuVhGPFTYXXEinIVE6IVVrcJIXOpfn5eFLkFx4XJkC6jKagynOf_wA9_89Vl9mZyBIUXvoUs5ZYHyVVWILQ2CH2G3RY35mmZpw35AN4/s1600/SYRIA%252CTOYRKIA.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiiwdXu80-LyYromlrYeIOjXawVHDtqGplRT49Z-iuVhGPFTYXXEinIVE6IVVrcJIXOpfn5eFLkFx4XJkC6jKagynOf_wA9_89Vl9mZyBIUXvoUs5ZYHyVVWILQ2CH2G3RY35mmZpw35AN4/s640/SYRIA%252CTOYRKIA.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <b>Ηλίας Κουσκουβέλης</b>*<br /> <br /> <b>Λευκωσία:</b> Η Τουρκία προσπαθεί να επανέλθει στην περιοχή, αλλά αυτή η επάνοδος της έχει κόστος. Αυτό το κόστος είναι η επίσημη και ανοιχτή εμπλοκή της Τουρκίας κατά της ISIS και, προφανώς, κατά των Κούρδων της Συρίας.<br /> <br /> Σύμφωνα με τον καθηγητή Ηλία Κουσκουβέλη, αναλύοντας τις νέες εξελίξεις στο νέο αυτό μέτωπο στο οποίο εισήλθε η Άγκυρα, εύστοχα σημειώνει πως «η Τουρκία ασθενεί και η Συρία είναι κινούμενη άμμος: Όσο πιο απρόσεκτα κανείς εμπλέκεται, τόσο πιο πολύ βυθίζεται..!».<br /> <br /> Σύμφωνα με τον Ηλία Κουσκουβέλη, η Τουρκία μπήκε για να μείνει, μέχρι που να τελειώσει το ζήτημα της Συρίας -για χρόνια, δηλαδή- και να διασφαλίσει, εφόσον μπορέσει, κάποια από τα συμφέροντά της. Όσο όμως μένει, τόσο θα αυξάνεται το κόστος, σημειώνει.<br /> <br /> <div> Για τις συμφωνίες της Τουρκίας με Ρωσία και Ισραήλ, ο κ. Κουσκουβέλης σημειώνει πως Μόσχα και Τελ Αβίβ πέτυχαν συμφωνίες με τους δικούς τους όρους και «το μόνο που πέτυχε η Άγκυρα είναι να πει, να δεν είμαι πια μόνη, μετράω στο διεθνές προσκήνιο και, παρά το πραξικόπημα, είμαι ένας παίκτης στην περιοχή».<br /> </div> <div> <b>Με… γυμνό μάτι φαίνεται πως οι εξελίξεις έχουν αναβαθμίσει, εκ νέου, τον ρόλο της Τουρκίας. Τι είναι αυτό που έχει διαφοροποιήσει το σκηνικό και λειτουργεί κατά πολλούς υπέρ της Άγκυρας;</b><br /> </div> <div> Η συγκεκριμένη εκτίμηση μπορεί να ισχύσει, μόνο αν συγκριθεί με την απελπιστική διεθνή απομόνωση στην οποία βρέθηκε η Τουρκία μέχρι και την περίοδο του πραξικοπήματος. Αν δούμε τα πράγματα στην εξέλιξή τους, μπορεί να γίνει αντιληπτό ότι η Τουρκία προσπαθεί να επανέλθει, ωστόσο η επάνοδος αυτή έχει κόστος. Το κόστος είναι η επίσημη και ανοιχτή εμπλοκή της Τουρκίας κατά της ISIS και, προφανώς, όπως όλοι αντιλαμβανόμαστε, κατά των Κούρδων της Συρίας.</div> <div> Η Δύση από καιρό επιθυμούσε την εμπλοκή της και της έδειξε ότι τα συμφέροντά της μπορούν να εξυπηρετηθούν και από άλλον παίχτη στη Συρία. Η Τουρκία βρέθηκε παγιδευμένη ή να συνεχίσει την επαμφοτερίζουσα στάση της ή να εμπλακεί κατά της ISIS και να αναλάβει το κόστος. Διότι, η επίθεση κατά του ISIS καταστρέφει τους όποιους δεσμούς είχε μαζί του η Τουρκία και οξύνει την αντιπαράθεση μαζί του αλλά και, φυσικά, με τους Κούρδους.<br /> <br /> Ποιες θα είναι οι συνέπειες αυτής της όξυνσης στο εξωτερικό, αλλά και στο εσωτερικό, όπου, πέραν των βομβιστικών επιθέσεων, τα μεγάλα πολιτικά, κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα όχι μόνο δεν λύνονται, αλλά και μεγεθύνονται; Άποψή μου είναι ότι η Τουρκία ασθενεί και η Συρία είναι κινούμενη άμμος: όσο πιο απρόσεκτα κανείς εμπλέκεται, τόσο πιο πολύ βυθίζεται..!<br /> </div> <div> <b>Υπήρξε προσέγγιση του καθεστώτος Ερντογάν με Ρωσία και Ισραήλ. Αυτό επηρέασε και τη στάση των Ηνωμένων Πολιτειών;</b><br /> </div> <div> Εδώ μπορεί να σκεφτεί κανείς ότι, πράγματι κάτι πέτυχε η Τουρκία. Το ζήτημα είναι αυτές οι συμφωνίες σε ποιον απέφεραν οφέλη. Στην Τουρκία ή στα άλλα κράτη; Έχω την αίσθηση ότι Ισραήλ και Ρωσία πέτυχαν συμφωνίες με τους δικούς τους όρους και το μόνο που πέτυχε η Τουρκία είναι να πει, «να δεν είμαι πια μόνη, μετράω στο διεθνές προσκήνιο και, παρά το πραξικόπημα, είμαι ένας παίκτης στην περιοχή». Θεωρώ πως η Ρωσία, αλλά και οι ΗΠΑ γνωρίζουν τα περιθώρια των κινήσεων της Τουρκίας – όπως και η ίδια.<br /> <br /> Εκτιμώ δηλαδή ότι η επίσκεψη Μπάιντεν δεν ήταν αποτέλεσμα της επίσκεψης του Ερντογάν στη Ρωσία, αλλά περισσότερο μία προσπάθεια να επανέλθουν τα πράγματα σε μία κανονικότητα ή να καταλάβουν οι ορθολογικοί της Δύσης τι συμβαίνει με τον ανορθολογικό παίκτη στο παζάρι της Ανατολής. Ενδεχομένως και να τον κατευνάσουν, έστω και για λίγο, αφού ο κατευνασμός μόνο μεσοπρόθεσμα μπορεί να αποδώσει. Σημασία έχει ότι οι ΗΠΑ, επιτρέποντάς της να εισβάλει στη Συρία, έβαλαν την Τουρκία να συγκρουσθεί με την ISIS, όχι όμως και να δημιουργήσει τη ζώνη ασφαλείας νοτίως των συνόρων της που από χρόνια επιθυμούσε.<br /> <br /> Το ερώτημα όμως που απομένει είναι: Πέραν των κάποιων οφελών που μπορεί να αποκομίσει η Ρωσία από τα προβλήματα που θα δημιουργήσει η ένταση Τουρκίας και Κούρδων της Συρίας, τι πολύ συγκεκριμένο πήρε; Τι απτό έδωσε η Τουρκία στη Ρωσία;<br /> </div> <div> <b>Πόσο θα κρατήσει και μέχρι πόσο θα προχωρήσει η Τουρκία στη Συρία;</b></div> <div> Η Τουρκία μπήκε για να μείνει, μέχρι που να τελειώσει το ζήτημα της Συρίας -για χρόνια, δηλαδή- και να διασφαλίσει, εφόσον μπορέσει, κάποια από τα συμφέροντά της. Όσο όμως μένει, τόσο θα αυξάνεται το κόστος. Ως γνωστόν, ήδη υπήρξαν αρνητικές συνέπειες στον χρηματοοικονομικό τομέα. Το θέμα όμως δεν είναι αν μείνει ή αν κινηθεί λίγο πιο μέσα. Το θέμα είναι αν αποφασίσει και αν της επιτραπεί να εισβάλει και σε ένα ή δύο άλλα σημεία, ώστε να διασπάσει πλήρως την κουρδική οντότητα: Στο Αφρίν (δυτικά) ή στο Καμισλί (ανατολικά).<br /> </div> <div> <b>Πώς θα περιγράφετε το καθεστώς Ερντογάν αλλά και τον ίδιο;</b></div> <div> Το καθεστώς Ερντογάν γίνεται, όπως όλοι το έχουν αντιληφθεί όλο και πιο αυταρχικό, με σαφέστατη και προφανή, ακόμη και για τους πιο δύσπιστους, τη μεγάλη ισλαμική στροφή. Όσο για τον Ερντογάν, το 2013 είχα δημοσιεύσει ένα κείμενο σε ιστοσελίδα (real.gr) με τίτλο «Η αλαζονεία ενός Ισλαμιστή». Θεωρώ πως ό,τι ίσχυε το 2013, ισχύει και σήμερα.Επιπλέον, σήμερα, πέραν της αλαζονείας και της ισλαμικής ιδεολογίας, ο Ερντογάν, του οποίου το κύρος έχει τρωθεί και ο εγωισμός πληγωθεί, διακατέχεται από ένα σύνδρομο ανασφάλειας. Αυτά τον σπρώχνουν σε περισσότερο αυταρχισμό και τον οδηγούν να παίρνει ακόμη μεγαλύτερα ρίσκα.<br /> Η Τουρκία βέβαια ίσως χρειάζεται τις πολιτικές ενός άλλου Ερντογάν, όπως κάποιες στην αρχή της πρωθυπουργικής του καριέρας. Ωστόσο, το να αλλάξει τώρα, σε αυτήν την ηλικία, μετά τη συγκέντρωση εξουσιών και την εμπειρία του πραξικοπήματος είναι μάλλον απίθανο.<br /> </div> <div> <b>Πώς επηρεάζονται Ελλάδα και Κύπρος από τις εξελίξεις;</b></div> <div> Όσο η Τουρκία βυθίζεται στον βάλτο της Συρίας, τόσο Κύπρος και Ελλάδα κερδίζουν χρόνο, ώστε να ορθοποδήσουν, να χαράξουν και να εφαρμόσουν στρατηγική. Ωστόσο, μετά τις εσωτερικές, αλλά και τις συγκεκριμένες διεθνείς εξελίξεις, οι ελάχιστες προοπτικές για μία λειτουργική και βιώσιμη λύση του Κυπριακού εκμηδενίζονται. Όπως είχα επισημάνει στην εφημερίδα σας, ας μην απορροφούν την ενέργειά μας οι διαπραγματεύσεις.<br /> </div> <div> <b>Πώς μπορούν να κινηθούν Αθήνα και Λευκωσία, παρεμβαίνοντας στις εξελίξεις και αποτρέποντας, εάν μπορούν, ενίσχυση του ρόλου της Τουρκίας;</b></div> <div> Η άποψή μου είναι ότι δεν χρειάζεται να κάνουν κάτι το ιδιαίτερο στην υπόθεση της Συρίας, καθώς πρόκειται για μία πέραν των δυνατοτήτων τους υπόθεση. Ωστόσο, μπορούν να επισημαίνουν ή και να καταγγέλλουν συστηματικά τις παραβιάσεις τού Διεθνούς Δικαίου και των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων που καταγράφονται εντός και εκτός Τουρκίας και να παρακολουθούν πολύ στενά τις εξελίξεις ως προς την Τουρκία, ιδιαίτερα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Είναι επίσης ευκαιρία να κινηθούν προσεκτικά προς την υλοποίηση των σχεδιασμών, εφόσον υπάρχουν, όπως στο θέμα οριοθέτησης ΑΟΖ με τρίτες χώρες.<br /> </div> <div> <b>Οι συνεργασίες της Ελλάδος και της Κύπρου με τρίτες χώρες αποδίδουν; Πόσο μπορεί να λειτουργήσει αυτό αντίβαρο στην Τουρκία;</b></div> <div> Θεωρώ ότι αποδίδουν και λειτουργούν ως αντίβαρο. Πάλι συγκριτικά, οι τριμερείς συνεργασίες φέρνουν Ελλάδα και Κύπρο σε καλύτερη θέση από ό,τι στο παρελθόν. Το αν θα λειτουργήσει στην πράξη εξαρτάται φυσικά από το πόσο εμείς θα συνεχίσουμε να εμβαθύνουμε τις συγκεκριμένες συνεργασίες και από το ποια θα είναι η σχέση των τρίτων χωρών με την Τουρκία κατά τη συγκεκριμένη συγκυρία.<br /> </div> <div> <b>Η Αθήνα έχει αναλάβει μια πρωτοβουλία σε σχέση με το Κυπριακό για τα ζητήματα της ασφάλειας, ειδικότερα αυτό των εγγυήσεων. Μια χώρα που είναι υπό προστασία, με εγγυητές πώς περιγράφεται στο διεθνές σύστημα;</b><br /> </div> <div> Μία χώρα υπό καθεστώς εγγυήσεων είναι προφανώς μία χώρα που έχει περιορισμούς στην κυριαρχία της. Βεβαίως η έννοια της κυριαρχίας ήταν και, πολύ περισσότερο στον 21ο αιώνα, παραμένει σχετική. Ωστόσο η κατάργηση των εγγυήσεων θα ήταν ένα θετικό βήμα, το οποίο όμως είναι δύσκολο να υλοποιηθεί, αφού δύο εγγυήτριες δυνάμεις, όπως πάντα, η μία ανοιχτά και η άλλη από το παρασκήνιο, διαφωνούν. Ας το προσπαθήσουμε.<br /> </div> *<b>καθηγητής Διεθνών Σχέσεων, πρώην Πρύτανης του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, και κάτοχος της Έδρας ΓΕΕΘΑ στις Στρατηγικές Σπουδές «Θουκυδίδης»</b><br /> <br /> <a href="http://mignatiou.com/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Η Τουρκία ασθενεί και η Συρία είναι «κινούμενη άμμος

Ηλίας Κουσκουβέλης * Λευκωσία: Η Τουρκία προσπαθεί να επανέλθει στην περιοχή, αλλά αυτή η επάνοδος της έχει κόστος. Αυτό το κόστος είν...

Διαβάστε την συνέχεια

Από τις 11 Σεπτεμβρίου 2001 μέχρι και σήμερα: 15 χρόνια εγκλημάτων

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj8BAHvQ8XYCibcWvNdXyGVvNd33dOcfTMNPrZrMU-WNodR56_t-TkK7q8Yte3-dHd_-WQow_H817IZs-9BjVssMPgiXAn-PEQFoz3EQqyzvYMANLesvg5ODWCRfNFIMKKVMT5CqENeSzY9/s1600/%25CE%2591%25CF%2580%25CF%258C+%25CF%2584%25CE%25B9%25CF%2582+11+%25CE%25A3%25CE%25B5%25CF%2580%25CF%2584%25CE%25B5%25CE%25BC%25CE%25B2%25CF%2581%25CE%25AF%25CE%25BF%25CF%2585+2001+%25CE%25BC%25CE%25AD%25CF%2587%25CF%2581%25CE%25B9+%25CE%25BA%25CE%25B1%25CE%25B9+%25CF%2583%25CE%25AE%25CE%25BC%25CE%25B5%25CF%2581%25CE%25B1.+15+%25CF%2587%25CF%2581%25CF%258C%25CE%25BD%25CE%25B9%25CE%25B1+%25CE%25B5%25CE%25B3%25CE%25BA%25CE%25BB%25CE%25B7%25CE%25BC%25CE%25AC%25CF%2584%25CF%2589%25CE%25BD.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj8BAHvQ8XYCibcWvNdXyGVvNd33dOcfTMNPrZrMU-WNodR56_t-TkK7q8Yte3-dHd_-WQow_H817IZs-9BjVssMPgiXAn-PEQFoz3EQqyzvYMANLesvg5ODWCRfNFIMKKVMT5CqENeSzY9/s640/%25CE%2591%25CF%2580%25CF%258C+%25CF%2584%25CE%25B9%25CF%2582+11+%25CE%25A3%25CE%25B5%25CF%2580%25CF%2584%25CE%25B5%25CE%25BC%25CE%25B2%25CF%2581%25CE%25AF%25CE%25BF%25CF%2585+2001+%25CE%25BC%25CE%25AD%25CF%2587%25CF%2581%25CE%25B9+%25CE%25BA%25CE%25B1%25CE%25B9+%25CF%2583%25CE%25AE%25CE%25BC%25CE%25B5%25CF%2581%25CE%25B1.+15+%25CF%2587%25CF%2581%25CF%258C%25CE%25BD%25CE%25B9%25CE%25B1+%25CE%25B5%25CE%25B3%25CE%25BA%25CE%25BB%25CE%25B7%25CE%25BC%25CE%25AC%25CF%2584%25CF%2589%25CE%25BD.jpg" width="640" /></a></div> <h3> <span style="color: #073763;"> Τι θα είχαν γίνει oi Ηνωμένες Πολιτείες στον κόσμο χωρίς τα συμπληρωματικά στρατεύματά τους, τους τζιχαντιστές;</span></h3> <b>Τιερί Μεϊσάν</b><br />Οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι σύμμαχοί τους τιμούν την 15η επέτειο της 11ης Σεπτεμβρίου. Για τον Τιερί Μεϊσάν (Thierry Meyssan) είναι μια ευκαιρία να γίνει απολογισμός της πολιτικής της Ουάσιγκτον μετά αυτή την ημερομηνία· ένας ιδιαίτερα ζοφερός απολογισμός. Δύο πράγματα μπορεί να συμβαίνουν, είτε είναι αυθεντική η έκδοση του Λευκού Οίκου για τις επιθέσεις, και σε αυτή την περίπτωση η απάντησή στις επιθέσεις είναι ιδιαίτερα αντιπαραγωγική· είτε είναι παραπλανητική και σε αυτή την περίπτωση, κατάφεραν να λεηλατήσουν την ευρύτερη Μέση Ανατολή.<br /><br /><div style="text-align: center;"> <b>Δίκτυο Βολταίρος </b>| 11 Σεπτεμβρίου 2016<br /><a href="http://www.voltairenet.org/article193207.html">Deutsch</a><a href="http://www.voltairenet.org/article193210.html">ελληνικά</a><a href="http://www.voltairenet.org/article193203.html">Español</a><a href="http://www.voltairenet.org/article193182.html">français</a><a href="http://www.voltairenet.org/article193214.html">italiano</a><a href="http://www.voltairenet.org/article193213.html">Português</a><a href="http://www.voltairenet.org/article193212.html">русский</a><a href="http://www.voltairenet.org/article193215.html">Türkçe</a></div> <br />Πριν από 15 χρόνια στις Ηνωμένες Πολιτείες, στις 11 Σεπτεμβρίου 2001, ενεργοποιήθηκε το «σχέδιο της συνέχειας της κυβέρνησης» περίπου στις δέκα το πρωί από τον εθνικό συντονιστή για την ασφάλεια, την προστασία των υποδομών και κατά της τρομοκρατίας, Richard Clarke. Σύμφωνα με τον ίδιον, έπρεπε να αντιμετωπιστεί η εξαιρετική κατάσταση λόγω δύο αεροπλάνων που είχαν χτυπήσει το Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου (World Trade Center) στη Νέα Υόρκη και ενός τρίτου που φερόταν να είχε χτυπήσει το Πεντάγωνο. Ωστόσο, το σχέδιο αυτό δεν έπρεπε να χρησιμοποιηθεί παρά μόνο σε περίπτωση καταστροφής των δημοκρατικών θεσμών, για παράδειγμα, σε περίπτωση μιας πυρηνικής επίθεσης. Δεν είχε σχεδιαστεί ποτέ να ενεργοποιηθεί όσο ο πρόεδρος, ο αντιπρόεδρος και οι πρόεδροι των Συνελεύσεων ήταν ζωντανοί και είναι σε θέση να ασκούν τα καθήκοντά τους.<br /><br /><b>Η ενεργοποίηση αυτού του σχεδίου μεταβίβασε τις ευθύνες του προέδρου των ΗΠΑ σε μια εναλλακτική στρατιωτική αρχή που βρίσκεται στο Mount Weather. Αυτή η αρχή δεν αποκατάστησε τα καθήκοντά της προς τον Πρόεδρο George W. Bush, Jr., παρά μόνο αργά το απόγευμα. Μέχρι σήμερα, η σύνθεση αυτής της αρχής και οι αποφάσεις που μπορεί να έχει πάρει παρέμειναν μυστικές.</b><br /><br />Δεδομένου ότι ο πρόεδρος είχε απαλλαχτεί των εξουσιών του για μια διάρκεια περίπου δέκα ωρών, στις 11 Σεπτεμβρίου 2001, κατά παράβαση του Συντάγματος των Ηνωμένων Πολιτειών, είναι τεχνικά θεμιτό να μιλήσουμε για ένα «πραξικόπημα». Φυσικά αυτή η έκφραση σοκάρει, επειδή πρόκειται για τις Ηνωμένες Πολιτείες, επειδή έλαβε χώρα σε εξαιρετικές περιπτώσεις, επειδή δεν το διεκδίκησαν οι στρατιωτικές αρχές ποτέ, και επειδή επέστρεψε την εξουσία χωρίς να δημιουργήσει πρόβλημα στο συνταγματικό πρόεδρο. Το γεγονός, ωστόσο, παραμένει ότι είναι , κατά κυριολεξία (stricto sensu), ένα «πραξικόπημα».<br /><br />Σε ένα διάσημο βιβλίο, που εκδόθηκε το 1968, αλλά ανατυπώθηκε και έγινε το αγαπημένο βιβλίο των νεοσυντηρητικών κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας του 2000, ο ιστορικός Edward Luttwak εξηγούσε ότι ένα πραξικόπημα είναι τόσο πιο επιτυχές όσο κανείς δεν συνειδητοποίει ότι έλαβε χώρα, και ως εκ τούτου δεν αντιστέκεται.<br /><br />Έξι μήνες μετά από αυτά τα γεγονότα, δημοσίευσα ένα βιβλίο σχετικά με τις πολιτικές συνέπειες αυτής της ημέρας. Τα μίντια δεν αναφέρθηκαν παρά μόνο στα τέσσερα πρώτα κεφάλαια στα οποία έδειχνα την αδυναμία της επίσημης εκδοχής αυτών των γεγονότων. Επικρίθηκα πολύ γιατί δεν πρότεινα τη δική μου εκδοχή για εκείνη την ημέρα, αλλά τέτοια δεν έχω, και παραμένω ακόμα και σήμερα με περισσότερα ερωτήματα παρά απαντήσεις.<br /><br />Εν πάση περιπτώσει, τα δεκαπέντε χρόνια που πέρασαν μας φωτίζουν για το τι συνέβη εκείνη την ημέρα.<br /><br /><b>Από τις 11 Σεπτεμβρίου, η ομοσπονδιακή κυβέρνηση είναι εκτός του Συντάγματος</b><br /><br />Κατ 'αρχάς, αν και ορισμένες διατάξεις αναστάλθηκαν για μια στιγμή το 2015, οι ΗΠΑ εξακολουθούν να ζουν κάτω από την επιρροή του USA Patriot Act. Εγκρίθηκε ως περίπτωση έκτακτης ανάγκης, 45 ημέρες μετά το πραξικόπημα, το κείμενο αυτό αποτελεί μια απάντηση στην τρομοκρατία. Λαμβάνοντας υπόψη τον όγκο του, θα ήταν πιο ακριβές να μιλάμε για αντιτρομοκρατικό κώδικα παρά για απλό νόμο. Το κείμενο αυτό είχε προετοιμαστεί κατά τα δύο προηγούμενα χρόνια από την Federalist Society. Μόνο τέσσερις βουλευτές το καταψήφισαν.<br /><br />Το κείμενο αυτό αναστέλλει τους συνταγματικούς περιορισμούς, που διατυπώθηκαν από την «Διακήρυξη των Δικαιωμάτων» -ήτοι, οι πρώτες 10 τροπολογίες του Συντάγματος-, για όλες τις πρωτοβουλίες του Κράτους που στοχεύουν στη καταπολέμηση της τρομοκρατίας. Είναι η αρχή της μόνιμης κατάστασης έκτακτης ανάγκης. Το ομοσπονδιακό κράτος μπορεί έτσι να ασκεί το βασανισμό εκτός του εδάφους του και να κατασκοπεύσει μαζικά τον πληθυσμό του. Μετά από δεκαπέντε χρόνια αυτών των πρακτικών, δεν είναι πλέον τεχνικά δυνατό για τις Ηνωμένες Πολιτείες να παρουσιάζονται ως «Κράτος Δικαίου».<br /><br />Για να εφαρμόσει το Patriot Act, η ομοσπονδιακή κυβέρνηση δημιούργησε πρώτα μια νέα εσωτερική δομή, την Ασφάλεια της Πατρίδας (Homeland Security). Ο τίτλος αυτής της διοικητικής αρχής είναι τόσο σοκαριστικός που μεταφράζεται σε όλο τον κόσμο με τον όρο «Εσωτερική Ασφάλεια», ο οποίος είναι λάθος. Στη συνέχεια, η ομοσπονδιακή κυβέρνηση δημιούργησε μια σειρά πολιτικών αστυνομιών οι οποίες, σύμφωνα με μια εκτενή μελέτη της Washington Post το 2010, απασχολούσε τότε τουλάχιστον 850.000 νέους δημόσιους υπαλλήλους για να κατασκοπεύουν 315 εκατομμύρια κατοίκους .<br /><br />Η μεγάλη θεσμική καινοτομία αυτής της περιόδου, είναι η επανα-ανάγνωση της διάκρισης των εξουσιών. Μέχρι τότε, θεωρούταν, σε συνέχεια του Μοντεσκιέ, ότι η τελευταία επέτρεπε να διατηρήσει μια ισορροπία μεταξύ των Εκτελεστικής, Νομοθετικής και Δικαστικής εξουσιών, απαραίτητη για την καλή λειτουργία και τη διατήρηση της δημοκρατίας. Οι Ηνωμένες Πολιτείες μπορούσαν να καυχηθούν ότι ήταν το μοναδικό κράτος στον κόσμο, το οποίο την έθετε αυστηρά σε εφαρμογή. Από τούδε και στο εξής, αντιθέτως, ο διαχωρισμός των εξουσιών σημαίνει ότι η Νομοθετική και Δικαστική εξουσία δεν έχουν πλέον τη δυνατότητα να ελέγχουν την Εκτελεστική εξουσία. Είναι, εξάλλου, στο πλαίσιο αυτής της νέας ερμηνείας, που το Κογκρέσο δεν εξουσιοδοτήθηκε να συζητήσει τις συνθήκες του πραξικοπήματος της 11ης Σεπτεμβρίου.<br /><br />Σε αντίθεση με ό, τι έγραφα το 2002, τα Κράτη της Δυτικής Ευρώπης αντιστάθηκαν σε αυτή την εξέλιξη. Δεν είναι παρά ενάμισι χρόνο που η Γαλλία υποχώρησε και υιοθέτησε την αρχή της μόνιμης κατάστασης εκτάκτου ανάγκης, με αφορμή τη δολοφονία των συντακτών του Charlie Hebdo. Αυτή η εσωτερική μεταμόρφωση συνδέεται με την ριζική αλλαγή της εξωτερικής πολιτικής.<br /><br /><b>Μετά τις 11 Σεπτεμβρίου, η εκτός Συντάγματος Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση λεηλάτησε την ευρύτερη Μέση Ανατολή</b><br /><br />Στις ημέρες που ακολούθησαν, ο George W. Bush -πάλι πρόεδρος των ΗΠΑ- μετά το βράδυ της 11ης Σεπτεμβρίου- δήλωσε στους δημοσιογράφους: «Αυτή η σταυροφορία, αυτός ο πόλεμος κατά της τρομοκρατίας θα πάρει χρόνο». Ακόμα κι αν ζήτησε συγγνώμη επειδή εκφράστηκε με αυτό το τρόπο, η επιλογή των λέξεων από τον πρόεδρο έδειχνε σαφώς ότι ο εχθρός ήταν από τη πλευρά του Ισλάμ και ότι ο πόλεμος αυτός θα ήταν μακρύς.<br /><br />Πράγματι, για πρώτη φορά στην ιστορία τους, οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι σε αδιάκοπτο πόλεμο για 15 χρόνια. Προσδιόρισαν τη στρατηγική τους κατά της τρομοκρατίας την οποία η Ευρωπαϊκή Ένωση έσπευσε να αντιγράψει.<br /><br />Αν και οι διαδοχικές αμερικανικές διοικήσεις παρουσίασαν αυτό το πόλεμο ως μια σκυταλοδρομία από το Αφγανιστάν στο Ιράκ, από το Ιράκ στην Αφρική, στο Πακιστάν και στις Φιλιππίνες, στη συνέχεια, στη Λιβύη και τη Συρία, ο πρώην Ανώτατος Διοικητής του ΝΑΤΟ, στρατηγός Wesley Clark, επιβεβαίωσε, αντίθετα, την ύπαρξη ενός μακροπρόθεσμου σχεδίου. Στις 11 Σεπτέμβριου, οι υπαίτιοι του πραξικοπήματος αποφάσισαν να αλλάξουν όλες τις φιλικές κυβερνήσεις της «ευρύτερης Μέσης Ανατολής» και να κάνουν πόλεμο στους επτά κυβερνήσεις που τους αντιστέκονταν σε αυτή τη περιοχή. Η εντολή αυτή τέθηκε σε ισχύ επίσημα από τον πρόεδρο Μπους τέσσερις ημέρες αργότερα, σε μια συνάντηση στο Καμπ Ντέιβιντ. Είναι σαφές ότι αυτό το πρόγραμμα έχει εφαρμοστεί και δεν έχει τελειώσει.<br /><br />Η αλλαγή αυτών των φίλων καθεστώτων με χρωματιστές επαναστάσεις και αυτοί οι πόλεμοι εναντίον των καθεστώτων που τους αντιστέκονταν δεν είχαν σκοπό να κατακτήσουν αυτές τις χώρες με τη κλασική αυτοκρατορική λογική -η Ουάσινγκτον ήδη έλεγχε τους συμμάχους της-, αλλά να τις λεηλατήσουν. Σε αυτή την περιοχή του κόσμου, ιδιαίτερα στο Λεβάντε, η εκμετάλλευση αυτών των χωρών δεν αντιμετώπιζε μόνο την αντίσταση των πληθυσμών, αλλά και την παρουσία, απολύτως παντού, ερείπιων των αρχαίων πολιτισμών. Δεν θα ήταν επομένως δυνατόν να λεηλατήσουν χωρίς «να σπάσουν αυγά».<br /><br />Σύμφωνα με τον πρόεδρο Μπους, οι επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου διαπράχθηκαν από την Αλ Κάιντα, γεγονός που δικαιολογούσε καλύτερα την επίθεση κατά του Αφγανιστάν παρά τη αποτυχία των πετρελαϊκών διαπραγματεύσεων με τους Ταλιμπάν τον Ιούλιο 2001. Η θεωρία του Μπους αναπτύχθηκε από τον υπουργό Εξωτερικών του, στρατηγού Κόλιν Πάουελ, ο οποίος υποσχέθηκε να υποβάλει σχετική έκθεση στο Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών. Όχι μόνο οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν βρήκαν το χρόνο να συντάξουν την έκθεση στη διάρκεια των τελευταίων 15 χρόνων, αλλά στις 4 Ιουνίου φέτος, ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ δήλωνε ότι ο Αμερικανός ομόλογος του, του είχε ζητήσει να μην χτυπήσουν οι Ρώσοι τους συμμάχους του της αλ Κάιντα στη Συρία· μια απίστευτη δήλωση που δεν διαψεύσθηκε.<br /><br />Σε πρώτη φάση, η εκτός Συντάγματος ομοσπονδιακή κυβέρνηση συνέχισε το σχέδιό της λέγοντας ξεδιάντροπα ψέματα στο υπόλοιπο του κόσμου. Μετά την υπόσχεση για μια έκθεση σχετικά με το ρόλο του Αφγανιστάν στην 11η Σεπτεμβρίου, ο ίδιος Πάουελ είπε ψέματα, πρόταση με πρόταση, σε μια μακρά ομιλία του προς το Συμβούλιο Ασφαλείας για να συνδέσει την ιρακινή κυβέρνηση με τις επιθέσεις και να την κατηγορήσει ότι ήθελε να συνεχίσει με όπλα μαζικής καταστροφής.<br /><br />Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση σκότωσε σε λίγες ημέρες το μεγαλύτερο μέρος του ιρακινού στρατού, λεηλάτησε τα επτά μεγάλα μουσεία του Ιράκ και έκαψε την Εθνική Βιβλιοθήκη. Εγκατέστησε στην εξουσία την Προσωρινή Αρχή του Συνασπισμού, η οποία δεν ήταν θεσμός του Συνασπισμού των Κρατών κατά του προέδρου Χουσεΐν, αλλά μια ιδιωτική εταιρεία, με πλειοψηφία που ανήκε στη Kissinger Associates, κατά το πρότυπο της αλησμόνητης Company of India. <br />Για ένα χρόνο, η εταιρεία λεηλάτησε ό τι μπορούσε να λεηλατηθεί. Τέλος, παρέδωσε την εξουσία σε μια ιρακινή κυβέρνηση μαριονέτα, χωρίς βέβαια να παραλείψει να την βάλει να υπογράψει ότι ποτέ δεν θα ζητήσει αποζημιώσεις και ότι δεν θα αμφισβητήσει για έναν αιώνα τους λιονταρίσιους εμπορικούς νόμους που συνέταξε η Προσωρινή Αρχή.<br /><br />Μέσα σε 15 χρόνια, οι ΗΠΑ θυσίασαν πάνω από 10.000 πολίτες τους, ενώ ο πόλεμος τους έχει στοιχίσει περισσότερους από δύο εκατομμύρια νεκρούς στην «ευρύτερη Μέση Ανατολή». Για να εξοντώσουν αυτούς που ορίζουν ως εχθρούς τους, ξόδεψαν πάνω από 350.000 δισεκατομμύρια δολάρια. Και ανακοινώνουν ότι η σφαγή και το χάος θα συνεχιστούν.<br /><br />Κατά περίεργο τρόπο, αυτά τα τρισεκατομμύρια δολάρια δεν αποδυνάμωσαν οικονομικά τις Ηνωμένες Πολιτείες. Ήταν μια επένδυση που τους επέτρεψε να λεηλατήσουν μια ολόκληρη περιοχή του κόσμου· να ληστέψουν ακόμα πολύ υψηλότερα ποσά.<br /><br />Σε αντίθεση με τη ρητορική της 11ης Σεπτεμβρίου, αυτή του πόλεμου κατά της τρομοκρατίας είναι λογική. Αλλά βασίζεται σε πληθώρα ψεμάτων που παρουσιάζονται ως γεγονότα. Για παράδειγμα, εξηγεί τη γονική σχέση μεταξύ του Ντάες/Daesh και της Αλ Κάιντα λόγω της προσωπικότητας του Αμπού Μουσάμπ Αλ Ζαρκάουι, στον οποίο ο στρατηγός Πάουελ είχε αφιερώσει ένα μεγάλο μέρος της ομιλίας του προς το Συμβούλιο Ασφαλείας τον Φεβρουάριο του 2003. Ωστόσο, ο ίδιος ο Πάουελ παραδέχθηκε τα ξεδιάντροπα ψέματα του σε αυτή την ομιλία και, σύμφωνα με τη CIA, είναι αδύνατο να ελεγχτεί οποιοδήποτε στοιχείο της βιογραφίας του Ζαρκάουι.<br /><br />Αν υποθέσουμε ότι η Αλ Κάιντα είναι η συνέχιση της Αραβικής Λεγεώνας του Μπιν Λάντεν, ενσωματωμένη ως συμπληρωματικά στρατεύματα στο ΝΑΤΟ κατά τη διάρκεια των πολέμων της Γιουγκοσλαβίας και της Λιβύης, πρέπει επίσης να παραδεχτούμε ότι η Αλ Κάιντα στο Ιράκ, που έγινε το Ισλαμικό Κράτος στο Ιράκ, και έπειτα το Ντάες/Daesh είναι η συνέχιση της.<br /><br />Δεδομένου ότι η λεηλασία και καταστροφή της ιστορικής κληρονομιάς είναι παράνομες πράξεις βάσει του Διεθνούς Δικαίου, η εκτός Συντάγματος ομοσπονδιακή κυβέρνηση ανάθεσε πρώτα σε υπεργολαβία τη βρώμικη δουλειά της σε ιδιωτικούς στρατούς, όπως το Blackwater. Αλλά παραήταν ορατή η ευθύνη της. Και έτσι, ανάθεσε τις βρώμικες δουλειές της σε υπεργολαβία στην νέα ένοπλη πτέρυγα της, τους τζιχαντιστές. Από τούδε και στο εξής, η λεηλασία του πετρελαίου -που καταναλώνεται στη Δύση- οφείλεται σε αυτούς τους εξτρεμιστές όπως και η καταστροφή της πολιτιστικής κληρονομιάς στο βωμό του θρησκευτικού φανατισμού τους.<br /><br />Για να κατανοήσουμε τη συνεργασία του ΝΑΤΟ και των τζιχαντιστών, πρέπει να αναρωτηθούμε ποια θα ήταν η θέση των Ηνωμένες Πολιτειών σήμερα αν δεν υπήρχαν οι τζιχαντιστές. Ο κόσμος θα είχε γίνει πολυπολικός και η Ουάσινγκτον θα είχε κλείσει τις περισσότερες στρατιωτικές βάσεις της στον κόσμο. Οι Ηνωμένες Πολιτείες θα είχαν ξαναγίνει μια δύναμη ανάμεσα στις άλλες.<br /><br />Αυτή η συνεργασία του ΝΑΤΟ με τους τζιχαντιστές σοκάρει πολλούς Αμερικανούς ανώτερους αξιωματούχους όπως τον στρατηγό Κάρτερ Χαμ, διοικητή της AFRICOM, ο οποίος αρνήθηκε το 2011 να συνεργαστεί με την Αλ Κάιντα και αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την διοίκηση της επίθεσης κατά της Λιβύης· ή τον στρατηγό Michael T. Flynn, διοικητή της Defense Security Agency, ο οποίος αρνήθηκε να εγκρίνει τη δημιουργία του Ντάες/Daesh και αναγκάστηκε να παραιτηθεί το 2014. Έγινε το πραγματικό αντικείμενο της προεδρικής προεκλογικής εκστρατείας: από τη μια πλευρά η Χίλαρι Κλίντον, μέλος της The Family, της σέκτας των Αρχηγών των Επιτελείων, από την άλλη ο Donald Trump, που συμβουλεύεται από τον Michael T. Flynn και 83 ανώτερους αξιωματικούς.<br /><br />Όπως κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, η Ουάσιγκτον έλεγχε τους Ευρωπαίους σύμμαχους της μέσω "των μυστικών στρατών του ΝΑΤΟ", της Gladio, έτσι σήμερα ελέγχει την ευρύτερη Μέση Ανατολή, τον Καύκασο, την κοιλάδα Φεργκάνα και μέχρι το Xinjiang με τη «Gladio Β» .<br /><br />15 χρόνια μετά, οι συνέπειες του πραξικοπήματος της 11ης Σεπτεμβρίου δεν προέρχονται από τους μουσουλμάνους, ούτε από τον λαό των ΗΠΑ, αλλά από εκείνους που τις διέπραξαν και τους συμμάχους τους. Είναι εκείνοι που τυποποίησαν τα βασανιστήρια, γενίκευσαν τις εξωδικαστικές εκτελέσεις οπουδήποτε στον κόσμο, που αποδυνάμωσαν τον ΟΗΕ, σκότωσαν πάνω από δύο εκατομμύρια ανθρώπους, λεηλάτησαν και κατέστρεψαν το Αφγανιστάν, το Ιράκ, τη Λιβύη και την Συρία.<br /><br /> <a href="http://infognomonpolitics.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Από τις 11 Σεπτεμβρίου 2001 μέχρι και σήμερα: 15 χρόνια εγκλημάτων

 Τι θα είχαν γίνει oi Ηνωμένες Πολιτείες στον κόσμο χωρίς τα συμπληρωματικά στρατεύματά τους, τους τζιχαντιστές; Τιερί Μεϊσάν Οι Ηνωμένε...

Διαβάστε την συνέχεια

Γιατί δεν είχαμε «θερμό επεισόδιο» στο Αιγαίο επί Ερντογάν;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjb8dCqEx_Bzc8ebJ4JrHQp_8xj9ZFbJf4L_UJ2OwkcEkjTJBN8ftKO5pR7KTRXxoCIXj1-i5smnNH2jioVUEwRe5gkXTO5nJXishEh1qIR-0_fM-LnIM1Igo2mqvWx6HDLrzvfqQgbuiEz/s1600/erdogan.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="338" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjb8dCqEx_Bzc8ebJ4JrHQp_8xj9ZFbJf4L_UJ2OwkcEkjTJBN8ftKO5pR7KTRXxoCIXj1-i5smnNH2jioVUEwRe5gkXTO5nJXishEh1qIR-0_fM-LnIM1Igo2mqvWx6HDLrzvfqQgbuiEz/s640/erdogan.jpg" width="640" /></a></div> <br /> ΑΓΓΕΛΟΣ Μ. ΣΥΡΙΓΟΣ*<br /> <h3> Επι ημερών διακυβέρνησης Ερντογάν, οι τουρκικές διεκδικήσεις διευρύνθηκαν.</h3> Είκοσι χρόνια μετά τα Ιμια, Ελλάδα και Τουρκία δεν ξαναέφτασαν κοντά σε πολεμική σύγκρουση. Μέχρι το 1996, τουλάχιστον ανά μία δεκαετία είχαμε κάτι σχετικό (1964, 1967 και 1974 με το Κυπριακό, 1976 και 1987 στο Αιγαίο). Τα 14 από αυτά τα τελευταία 20 χρόνια κυβερνά την Τουρκία ο Ερντογάν. Αυτό οδηγεί μερικές φορές στην εκτίμηση ότι ο Ερντογάν έχει επιλέξει να διατηρεί απέναντί μας πιο χαμηλούς τόνους, εν αντιθέσει προς τους κεμαλικούς προκατόχους του. Είναι όμως έτσι;<br /> <a href="https://www.blogger.com/null" name="more"></a><br /> Κατ’ αρχάς η Τουρκία ουδόλως έχει περιορίσει τις διεκδικήσεις της έναντι της Ελλάδος. Επί παραδείγματι, οι παράνομες δεσμεύσεις περιοχών εντός του FIR Αθηνών εξακολουθούν να ανακοινώνονται κάθε φθινόπωρο και οι τουρκικές αεροναυτικές ασκήσεις στο Αιγαίο παραμένουν οι ίδιες εδώ και δεκαετίες. Επιπλέον, η θεωρία των «γκρίζων ζωνών» ελληνικής κυριαρχίας σε νησίδες του Αιγαίου επέστρεψε κατά την πρόσφατη νατοϊκή επιχείρηση στο Βόρειο Αιγαίο με επίκεντρο τις Οινούσσες. Παρομοίως, το τουρκικό ενδιαφέρον για τη μουσουλμανική μειονότητα στη Θράκη παραμένει αμείωτο, όπως φαίνεται από τις πολλαπλές επισκέψεις Tούρκων κυβερνητικών αξιωματούχων και τα δίκτυα επιρροής εντός της μειονότητας που συντηρούνται και επεκτείνονται.<br /> <br /> Αντιθέτως, επί Ερντογάν οι διεκδικήσεις διευρύνθηκαν. Τον Απρίλιο του 2012 η τουρκική κυβέρνηση «εκχώρησε» στην τουρκική κρατική εταιρεία πετρελαίου όλη την υφαλοκρηπίδα του Καστελλόριζου και μεγάλο μέρος της υφαλοκρηπίδας της Ρόδου και της Καρπάθου. Η τελευταία φορά που είχε γίνει κάτι ανάλογο ήταν το 1987.<br /> <br /> Θα μπορούσε να αντιπαρατεθεί ότι οι διεκδικήσεις αυτές έμειναν στα χαρτιά και ότι επί Ερντογάν δεν υπήρχαν η ίδια ένταση και ακρότητες. Αυτό είναι εν μέρει αληθές κατά την τριετία 2011-13, οπότε τα αεροπορικά επεισόδια στο Αιγαίο περιορίσθηκαν σημαντικά. Η μείωση οφειλόταν, όμως, στην εσωτερική κατάσταση στην Τουρκία. Ο Ερντογάν είχε συγκρουσθεί με τις ένοπλες δυνάμεις και έστειλε εκατοντάδες αξιωματικούς στη φυλακή. Οταν το 2014 αποκατέστησε τις σχέσεις του με τον στρατό ενώπιον του νέου εχθρού, του Γκιουλέν, ξαναγυρίσαμε στους «κανονικούς» ρυθμούς παραβάσεων και παραβιάσεων. Ακραία έκφανση αυτής της νοοτροπίας υπήρξε η πτήση Tούρκου αρχηγού ΓΕΑ που διέσχισε όλο το Αιγαίο στις 17 Φεβρουαρίου 2015.<br /> <br /> Δεν έλειψαν ούτε τα σοβαρά επεισόδια. Τον Μάιο του 2006 καταρρίφθηκε το μαχητικό αεροσκάφος του Κωνσταντίνου Ηλιάκη κοντά στην Κάρπαθο που παρ’ ολίγον να οδηγήσει τις δύο χώρες σε θερμό επεισόδιο.<br /> <br /> Επί Ερντογάν επίσης, καθιερώθηκε μια νέα προκλητική πρακτική. Μετά το 2009 ξεκίνησε η επίδειξη σημαίας από τουρκικά πολεμικά που πραγματοποιούν «αβλαβείς» διελεύσεις ανάμεσα στα νησιά του Αιγαίου.<br /> <br /> Παράλληλα, διαιωνίστηκε η αντίληψη της ασκήσεως πιέσεων στην Ελλάδα μέσω της τουρκικής στρατιωτικής μηχανής. Εντελώς ενδεικτικά, υπενθυμίζεται το επεισόδιο με τις ακταιωρούς στα Ιμια κατά την επίσκεψη του υπουργού Εξωτερικών Πέτρου Μολυβιάτη στην Αγκυρα το 2005 και οι τουρκικές υπερπτήσεις σε Αγαθονήσι και Φαρμακονήσι όταν ο Γιώργος Παπανδρέου ως πρωθυπουργός πήγε τον Ιανουάριο του 2011 στο Ερζερούμ.<br /> <br /> Είναι γεγονός ότι ο Ερντογάν δεν προσπάθησε να εκμεταλλευθεί την ελληνική οικονομική κρίση. Αποτρεπτικά λειτούργησε η εμπλοκή της Τουρκίας με τη Συρία και τους Κούρδους. Πρωτίστως, όμως, σημασία έπαιξε ότι η οικονομική κρίση έχει στρέψει τη διεθνή προσοχή στην Ελλάδα, στοιχείο που δεν επέτρεπε απροκάλυπτους τυχοδιωκτισμούς εκ μέρους της Τουρκίας.<br /> <br /> Κατόπιν αυτών, το ερώτημα επανέρχεται: αφού τα πράγματα με την Τουρκία παραμένουν εν πολλοίς τα ίδια, γιατί δεν ξαναφθάσαμε κοντά σε πολεμική σύγκρουση;<br /> <br /> Μια πρώτη απάντηση είναι ότι προσαρμοστήκαμε στη ζοφερή οικονομική πραγματικότητα περιορίζοντας τις αντιδράσεις μας σε τουρκικές προκλητικές ενέργειες. Επί παραδείγματι, η μείωση των εμπλοκών –dogfights– μεταξύ μαχητικών (240 το 2009 έναντι 80 το 2015) οφείλεται στο ότι η ελληνική πλευρά παρεμβαίνει πλέον μόνον σε σοβαρά επεισόδια. Δευτερευόντως, αποφεύγουμε πλέον κάποιες ακρότητες στις οποίες, κακά τα ψέματα, προβαίναμε κι εμείς κατά το παρελθόν (ενδεικτικά, οι αεροδιάδρομοι που είχαν χαραχθεί κατά μήκος της τουρκικής ακτογραμμής).<br /> <br /> Η πραγματική εξήγηση όμως είναι ότι οι Τούρκοι επικεντρώνονται τα τελευταία χρόνια στην Ανατολική Μεσόγειο. Στόχος τους είναι να μετατρέψουν τη θαλάσσια περιοχή μεταξύ Ρόδου - Κρήτης και Κύπρου σε ένα δεύτερο Αιγαίο, μια γκρίζα περιοχή αμφισβητήσεων. Ως προς το Αιγαίο, αισθάνονται ικανοποιημένοι από την παρούσα κατάσταση. Είναι μια θάλασσα ξεχασμένη από τις εξελίξεις του διεθνούς δικαίου, «παγωμένη» στο 1974. Στα μάτια της διεθνούς κοινότητας δείχνει μια γκρίζα περιοχή με αδιευκρίνιστα σημεία δικαιοδοσίας, αμφισβητήσεις και προβλήματα. Η Ελλάδα αντιδρά με προβλέψιμο τρόπο και η Τουρκία απλώς συντηρεί αυτήν την κατάσταση.<br /> <br /> Συμπερασματικά, εάν ο Ερντογάν κρίνει ότι θίγονται τα συμφέροντά του, θα αντιδράσει όπως ακριβώς και οι προκάτοχοί του. Ο τρόπος που συμπεριφέρεται στους εσωτερικούς του αντιπάλους στην Τουρκία δεν αφήνει αμφιβολίες.<br /> <br /> <b><i>*Ο κ. Αγγελος Μ. Συρίγος είναι επίκουρος καθηγητής Διεθνούς Δικαίου και Εξωτερικής Πολιτικής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο.</i></b><br /> <br /> <a href="http://infognomonpolitics.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Γιατί δεν είχαμε «θερμό επεισόδιο» στο Αιγαίο επί Ερντογάν;

ΑΓΓΕΛΟΣ Μ. ΣΥΡΙΓΟΣ* Επι ημερών διακυβέρνησης Ερντογάν, οι τουρκικές διεκδικήσεις διευρύνθηκαν. Είκοσι χρόνια μετά τα Ιμια, Ελλάδα και ...

Διαβάστε την συνέχεια

La calunnia e un venticello: Η συκοφαντία της Δύσης εναντίον των Ελλήνων και η τιμή που τους γίνεται

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjka47-7Kn7XAq7kKE3dAzetDJnSMDoTv2lEEUZM4PTT47xN-ZLvSI5WQy0xvqFwh0FN51RSg42XkVLYGx7Nj6SgLf1Y_FpHE4BXYt-_f0g-FMAOvusgO8MeVjvxv3Gy-cs0geu6Dpqvhde/s1600/La+calunnia+e+un+venticello.+%25CE%2597+%25CF%2583%25CF%2585%25CE%25BA%25CE%25BF%25CF%2586%25CE%25B1%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25AF%25CE%25B1+%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582+%25CE%2594%25CF%258D%25CF%2583%25CE%25B7%25CF%2582+%25CE%25B5%25CE%25BD%25CE%25B1%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25AF%25CE%25BF%25CE%25BD+%25CF%2584%25CF%2589%25CE%25BD+%25CE%2595%25CE%25BB%25CE%25BB%25CE%25AE%25CE%25BD%25CF%2589%25CE%25BD+%25CE%25BA%25CE%25B1%25CE%25B9+%25CE%25B7+%25CF%2584%25CE%25B9%25CE%25BC%25CE%25AE+%25CF%2580%25CE%25BF%25CF%2585+%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2582+%25CE%25B3%25CE%25AF%25CE%25BD%25CE%25B5%25CF%2584%25CE%25B1%25CE%25B9.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="382" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjka47-7Kn7XAq7kKE3dAzetDJnSMDoTv2lEEUZM4PTT47xN-ZLvSI5WQy0xvqFwh0FN51RSg42XkVLYGx7Nj6SgLf1Y_FpHE4BXYt-_f0g-FMAOvusgO8MeVjvxv3Gy-cs0geu6Dpqvhde/s640/La+calunnia+e+un+venticello.+%25CE%2597+%25CF%2583%25CF%2585%25CE%25BA%25CE%25BF%25CF%2586%25CE%25B1%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25AF%25CE%25B1+%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582+%25CE%2594%25CF%258D%25CF%2583%25CE%25B7%25CF%2582+%25CE%25B5%25CE%25BD%25CE%25B1%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25AF%25CE%25BF%25CE%25BD+%25CF%2584%25CF%2589%25CE%25BD+%25CE%2595%25CE%25BB%25CE%25BB%25CE%25AE%25CE%25BD%25CF%2589%25CE%25BD+%25CE%25BA%25CE%25B1%25CE%25B9+%25CE%25B7+%25CF%2584%25CE%25B9%25CE%25BC%25CE%25AE+%25CF%2580%25CE%25BF%25CF%2585+%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2582+%25CE%25B3%25CE%25AF%25CE%25BD%25CE%25B5%25CF%2584%25CE%25B1%25CE%25B9.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <div class="post-body entry-content" id="post-body-7529566215354328930" itemprop="description articleBody"> <br /> Πριν δύο αιώνες η συκοφαντία αφορούσε στους κλεφταρματολούς, τους πρόκριτους, τον οικουμενικό Πατριάρχη, τον Καποδίστρια. Τα φράγκικα λεξικά είχαν προ πολλού ταυτίσει τους Γραικούς με τους απατεώνες (Έλληνες δεν υπήρχαν παλιά για τους δυτικούς) και αυτό κράτησε ως το 1960. Και ενώ φαινόταν πως μόνον η αρχαία Ελλάδα (όχι όλη) είχε αξία για τους δυτικούς, ενώ όλο το κίνημα του δυτικού φωτός λεγόταν «φιλελληνικό», τελικά η χώρα ιδρύθηκε το 1830 ως «Γραικία» (Grèce, Greece, Griechenland).<br /> <br /> Τα περίεργα όμως δεν σταματούν εδώ. Ενώ σύμφωνα με την Δύση μόνον οι εθνικοί και όχι οι υπερεθνικοί Έλληνες υπήρχε προοπτική να αναγεννηθούν, τα δημοσιεύματα φρόντιζαν να διαχωρίζουν τους Έλληνες από τους Ρωμαίους και τους αρχαίους Έλληνες από τους Μακεδόνες. Γιατί, άραγε, τόση φροντίδα να ξεχωρίσουν αυτοί που είναι ξένοι μεταξύ τους;<br /> <br /> <iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="325" src="https://www.youtube.com/embed/lVtiQu03fJc" width="620"></iframe><br /> <br /> <iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="325" src="https://www.youtube.com/embed/epUloNxPnfk" width="620"></iframe><br /> <br /> Εντάξει, τον 18ο και 19ο αιώνα το κίνημα της Δύσης είχε αντιχριστιανικό χαρακτήρα. «Σκότος και έρεβος» ήταν το «Βυζάντιο», λέγε-λέγε αρκετοί το πίστεψαν. Όμως το 2010 γιατί «απατεώνες, διεφθαρμένοι, τεμπέληδες» βαφτίστηκαν όλοι οι Έλληνες; Γιατί το παλιό Larousse επανήλθε στην καθημερινότητα; Γιατί η συκοφαντία και η λασπολογίαάρχισε πλέον να περιλαμβάνει τον Θεμιστοκλή, τον Αισχύλο, τον Πλάτωνα; Γιατί η συνεισφορά των Ελλήνων στον παγκόσμιο πολιτισμό άρχισε να συνοψίζεται αποκλειστικά στην … ομοφυλοφιλία;<br /> <br /> Η απάντηση είναι εκτεταμένη, όμως το βασικό της στοιχείο είναι ότι το ψέμα του 1800 ήταν μερικό και προσωρινό. Άμεσος στόχος ήταν η διάκριση του αρχαίου Έλληνα από τον νεότερο, χριστιανό.<br /> <br /> Όμως ήδη τότε φαινόταν ένα τμήμα της μεγάλης εικόνας. Δεν χρειάζεται να ψάξει κανείς πολύ για να βρει ότι το όνομα του Μ. Αλεξάνδρου προκαλούσε τόσα αρνητικά ανακλαστικά στην διαφωτισμένη Δύση, όσα του Πατριάρχη ή του Καποδίστρια. Αλλά τι λέμε! ο Πατριάρχης (μάθαμε από την ίδια πηγή πως) δεν ήταν Έλληνας, ούτε και ο Capo d’Istria. Ο πρώτος ήταν Ρωμηός, ο δεύτερος ήταν Ρώσος ή… Κερκυραίος, τι από τα δυο δεν έχει σημασία …<br /> <br /> <br /> Το 2010 δόθηκε εντολή να χαρακτηριστούν όλοι οι Έλληνες «Κολοκοτρώνηδες, Ανδρούτσοι, Καραϊσκάκηδες, Ζαΐμηδες, Δεληγιάννηδες, Περρουκαίοι…, δηλαδή (σύμφωνα με μια μετάφραση) παράνομοι, αγύρτες, βολεψάκηδες, ατομιστές, αντικοινωνικοί ...<br /> <br /> Στο εσωτερικό πρωτοστάτησαν ο Γ. Α. Παπανδρέου και η Εθνική Τράπεζα με τον ΣΚΑΪ. Στο εξωτερικό, πέρα από τον πρωθυπουργό της Ελλάδας, τον ρόλο του συκοφάντη ανέλαβαν οι εφημερίδες και -φυσικά- οι εκπομπές μεγάλης τηλεθέασης. Έτσι δικαιολογείται γιατί ένας Γερμανός, πρόσφατα, αρνήθηκε να πληρώσει έναν ταξιτζή στην Αθήνα. Είχε μάθει από «αξιόπιστη» πηγή ότι η Ελλάδα δεν παράγει. Τρώει μόνον απ’ τα έτοιμα και χρωστάει στην Γερμανία της Μιχαλούς.<br /> <br /> <b>Αυτό λέγεται «αντιστροφή πραγματικότητας» και μόνον αυτή εμφανίζεται να συμβαδίζει με την χυδαιότερη μορφή δημόσιου ψεύδους που είναι η συκοφαντία.</b><br /> <br /> Τι είναι η συκοφαντία; Ένα «ελαφρύ αεράκι» (αρχικά) όπως λέει και ο Μπωμαρσαί στον «Κουρέα της Σεβίλλης». Ο Ροσίνι μελοποίησε την συκοφαντία χρησιμοποιώντας το οστινάτο των εγχόρδων. Με την βοήθεια της μουσικής φαίνεται πώς το αρχικό αεράκι γρήγορα εξελίσσεται σε θύελλα και οι ψίθυροι σε κραυγές.<br /> <br /> <br /> Φυσικά, η ρηχή προπαγάνδα «οι Έλληνες μπήκαν στο ευρώ για να κλέβουν, όπως πάντα έκαναν» έχει μεγαλύτερο βάθος, αφού με την «εξουσιοδότηση» του Σημίτη από τον λαό να μαγειρέψει το χρέος ανοίγει η κουβέντα για την δημοκρατία ως πολίτευμα ενοχοποίησης των κυβερνωμένων και απενοχοποίησης των κυβερνώντων. Αλλά αυτά θέλουν ξεχωριστή ανάλυση.<br /> <br /> Προς το παρόν κρατάμε τους τίτλους τιμής αυτών που εξεγέρθηκαν για να δημιουργήσουν κράτος, όχι σαν κι αυτό που ζούμε βέβαια. «Είμαστε όλοι οι Έλληνες Κολοκοτρωναίοι, Περρουκαίοι …»<br /> <br /> Ευχαριστούμε για την τιμή. Λίγη δουλειά θέλει, για να αποδείξουμε ότι την αξίζουμε.<br /> <b><br /></b> <b>Στέργιος Ζυγούρας</b><br /> <br /> <b>Κεντρική Εικόνα: Ο Μοντεσκιέ το 1734 «ιδρύει» την αρχαία Γραικία (Grèce) και την διαχωρίζει από την Μακεδονία (Macédoine)</b></div> <br /> <a href="http://www.logiosermis.net/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

La calunnia e un venticello: Η συκοφαντία της Δύσης εναντίον των Ελλήνων και η τιμή που τους γίνεται

Πριν δύο αιώνες η συκοφαντία αφορούσε στους κλεφταρματολούς, τους πρόκριτους, τον οικουμενικό Πατριάρχη, τον Καποδίστρια. Τα φράγκικα λ...

Διαβάστε την συνέχεια

Πρόβλημα και με την Χίλαρι,πρόβλημα και με τον Τραμπ στους «απέναντι»!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgr32UgDrAZh8Vq8L0DwrWe79HL4EDn_r-29ZDYz3Iurlxtm8sSzXmct8Q0xo085_yPTrC02qPY1bxT7tjQpKGQNmuQ-JhTQD-_2tX1Me4O5rOfEN4BBViMSpNBB4DGYHmqF_giTHrm4dZ-/s1600/%25CE%25A7%25CE%25AF%25CE%25BB%25CE%25B1%25CF%2581%25CE%25B9+%25CE%259A%25CE%25BB%25CE%25AF%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25BD%252C%25CE%259D%25CF%2584%25CF%258C%25CE%25BD%25CE%25B1%25CE%25BB%25CE%25BD%25CF%2584+%25CE%25A4%25CF%2581%25CE%25B1%25CE%25BC%25CF%2580.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="364" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgr32UgDrAZh8Vq8L0DwrWe79HL4EDn_r-29ZDYz3Iurlxtm8sSzXmct8Q0xo085_yPTrC02qPY1bxT7tjQpKGQNmuQ-JhTQD-_2tX1Me4O5rOfEN4BBViMSpNBB4DGYHmqF_giTHrm4dZ-/s640/%25CE%25A7%25CE%25AF%25CE%25BB%25CE%25B1%25CF%2581%25CE%25B9+%25CE%259A%25CE%25BB%25CE%25AF%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25BD%252C%25CE%259D%25CF%2584%25CF%258C%25CE%25BD%25CE%25B1%25CE%25BB%25CE%25BD%25CF%2584+%25CE%25A4%25CF%2581%25CE%25B1%25CE%25BC%25CF%2580.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης<br /> <br /> Μεγάλος προβληματισμός διακατέχει από τώρα την Άγκυρα σχετικά με τις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ, τον ερχόμενο Νοέμβριο, καθώς και με τους δυο υποψηφίους για τη προεδρία υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις ότι θα δημιουργηθούν μεγάλα προβλήματα στο ισλαμικό καθεστώς της Τουρκίας, με συνέπεια την προοπτική περεταίρω αποσταθεροποίησης του οι επιπτώσεις της οποίας θα επηρεάσουν όλη την ευρύτερη περιοχή.<br /> <br /> Σε ένα εκτενές άρθρο του τουρκικού τύπου, (Sözcü12/9), της Τουρκάλας αρθρογράφου Zeynep Gürcanlı, αναλύεται για πρώτη φορά ο μεγάλος προβληματισμός της Άγκυρας σχετικά με τις επερχόμενες προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ, καθώς και με τους δυο υποψηφίους αναδύονται σοβαρές προοπτικές σύγκρουσης σε πολλαπλά επίπεδα.<br /> <br /> <img height="359" src="https://nikosxeiladakis.gr/wp-content/uploads/2016/09/derin-d%C3%BCnya-devletinin-t%C3%BCrkiye%E2%80%99yi-par%C3%A7alama-plan%C4%B11.jpg" width="640" /><br /> <br /> Συγκεκριμένα όπως αναφέρεται, με την Χίλαρι Κλίντον υπάρχει το σοβαρό πρόβλημα των πολύ στενών σχέσεων της ίδιας προσωπικά αλλά και του περιβάλλοντος της με τον Φετουλάχ Γκιουλέν και το Δίχτυο του, που είναι διακλαδωμένο σε πολλές αμερικανικές πολιτείες. Μάλιστα όπως αποκαλύπτεται, το Δίχτυο του Γκιουλέν είναι ένας από τους πιο σημαντικούς χρηματοδότες της προεκλογικής εκστρατείας της Χίλαρι Κλίντον και φυσικά αυτό θα ανταποδοθεί μετά την πιθανή εκλογή της στην προεδρία.<br /> <br /> <br /> Οι αμερικανοτουρκικές σχέσεις θα παρουσιάσουν μεγάλη κρίση αν εκλεγεί η Χίλαρι Κλίντον, καθώς το έντονο αίτημα της Άγκυρας για την έκδοση του Φετουλάχ Γκιουλέν στην Τουρκία προϋπόθεση για την βελτίωση των σχέσεων, θα δεχτεί ηχηρό πλήγμα γιατί το σίγουρο είναι πως η Χίλαρι θα το απορρίψει ασυζητητή, ενώ υπάρχει σοβαρή πιθανότητα το καθεστώς Ερντογάν να δεχτεί ισχυρές επικρίσεις για το έλλειμμα δημοκρατίας του.<br /> <br /> Από την άλλη η προοπτική εκλογής του Ντόναλντ Τραμπ στην προεδρία, ανησυχεί έντονα την Άγκυρα εξ αιτίας των έντονων αντίμουσουλμανικών αισθημάτων του υποψηφίου προέδρου και της αποστροφής του προς κάθε ισλαμικό, που δεν χάνει τη ευκαιρία να το προβάλλει στην προεκλογική του εκστρατεία, Η πρόθεση του Τραμπ αν εκλεγεί να απελάσει άλσους τους «επικίνδυνους» μουσουλμάνους από τις ΗΠΑ και η διαφαινόμενη εκστρατεία του κατά του ισλαμισμού έχει ήδη ενοχλήσει έντονα την ισλαμική κυβέρνηση της Άγκυρας και αυτή κατάσταση δεν προοιωνίζει τίποτα το θετικό στις σχέσεις των δυο χωρών.<br /> <br /> Ανησυχία υπάρχει στα τουρκικά επιτελεία και για την τουρκική στρατιωτική επιχείρηση στην Συρία για μετά τις αμερικανικές εκλογές, καθώς είναι διφορούμενες οι απόψεις των δυο υποψηφίων για τον ρόλο της Τουρκίας η οποία άρχισε ήδη να κοστίζει σε έμψυχο και άψυχο υλικό.<br /> <br /> <br /> Πέραν όμως τούτων υπάρχουν και οι εκθέσεις του Stafford καθώς και άλλων αμερικανικών στρατηγικών ινστιτούτων που δεν χάνουν την ευκαιρία κάθε φορά να προβλέπουν την διάσπαση της Τουρκίας και την δημιουργία ανεξάρτητου κουρδικού κράτους, άλλο ένα σοβαρό στοιχείο προοπτικής επιδείνωσης των σχέσεων των δυο χωρών.<br /> <br /> <a href="http://nikosxeiladakis.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Πρόβλημα και με την Χίλαρι,πρόβλημα και με τον Τραμπ στους «απέναντι»!

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης Μεγάλος προβληματισμός διακατέχει από τώρα την Άγκυρα σχετικά με τις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ, τον ερχόμενο...

Διαβάστε την συνέχεια

Συρία: Δεκαήμερη εκεχειρία από σήμερα

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiSz1jlRDTorpOLa35dcSiSYL0TMqAXea9f6zNh49g5fUi0HFjwDrxoKTs4jeHkQJ0QnjvORvT9YRjBGBjY4sxUPBPAEKLQdgdG4UMYzDxcap0SmIXNUZn5xtphkGI9y3hGvanlbBQ_b4OF/s1600/%25CE%25A3%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25AF%25CE%25B1.+%25CE%2594%25CE%25B5%25CE%25BA%25CE%25B1%25CE%25AE%25CE%25BC%25CE%25B5%25CF%2581%25CE%25B7+%25CE%25B5%25CE%25BA%25CE%25B5%25CF%2587%25CE%25B5%25CE%25B9%25CF%2581%25CE%25AF%25CE%25B1+%25CE%25B1%25CF%2580%25CF%258C+%25CF%2583%25CE%25AE%25CE%25BC%25CE%25B5%25CF%2581%25CE%25B1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="398" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiSz1jlRDTorpOLa35dcSiSYL0TMqAXea9f6zNh49g5fUi0HFjwDrxoKTs4jeHkQJ0QnjvORvT9YRjBGBjY4sxUPBPAEKLQdgdG4UMYzDxcap0SmIXNUZn5xtphkGI9y3hGvanlbBQ_b4OF/s640/%25CE%25A3%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25AF%25CE%25B1.+%25CE%2594%25CE%25B5%25CE%25BA%25CE%25B1%25CE%25AE%25CE%25BC%25CE%25B5%25CF%2581%25CE%25B7+%25CE%25B5%25CE%25BA%25CE%25B5%25CF%2587%25CE%25B5%25CE%25B9%25CF%2581%25CE%25AF%25CE%25B1+%25CE%25B1%25CF%2580%25CF%258C+%25CF%2583%25CE%25AE%25CE%25BC%25CE%25B5%25CF%2581%25CE%25B1.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Κατάπαυση του πυρός είναι προγραμματισμένο να τεθεί σε ισχύ στην πολύπαθη Συρία με την ανατολή του ηλίου, σήμερα, ύστερα από το Σαββατοκύριακο που χαρακτηρίστηκε από πολλές αεροπορικές επιδρομές.<br /> <br /> Την εκεχειρία- διάρκειας 10 ημερών- αναμένεται να ακολουθήσουν συντονισμένες αεροπορικές επιδρομές ΗΠΑ- Ρωσίας με στόχο τους τζιχαντιστές.<br /> <br /> Συριακά μέσα ενημέρωσης ανέφεραν πως ο πρόεδρος της χώρας Μπασάρ Αλ Άσαντ χαιρέτισε τη συμφωνία για εκεχειρία που επετεύχθη την Παρασκευή στη Γενεύη ύστερα από μήνες συνομιλιών μεταξύ Μόσχας και Ουάσινγκτον.<br /> <br /> Είναι ωστόσο ασαφές ποια στάση θα κρατήσουν οι επιμέρους ένοπλες ομάδες που δρουν στη χώρα.<br /> Ο Ελεύθερος Συριακός Στρατός ανακοίνωσε πως θα «συνεργαστεί θετικά» ενώ οι σκληροπυρηνικοί της ισλαμιστικής Ahrar al-Sham απέρριψε τη συμφωνία.<br /> <br /> Η Ρωσία, σύμμαχος της κυβέρνησης του Μπασάρ αλ Άσαντ, και οι ΗΠΑ, που στηρίζουν τους μετριοπαθείς, όπως αποκαλούνται, αντάρτες επισήμαναν από κοινού ότι αυτό το σχέδιο αποτελεί την καλύτερη ευκαιρία με στόχο να μπει ένα τέλος στη σύρραξη που έχει στοιχίσει την ζωή σε 290.000 ανθρώπους και τον εκτοπισμό εκατομμυρίων Σύρων.<br /> <br /> Ένα από τα βασικά σημεία της συμφωνίας αφορά το Χαλέπι, την μεγάλη πόλη στο βορρά που παραμείνει διαιρεμένη σε τομείς που ελέγχουν οι κυβερνητικές δυνάμεις στα δυτικά και τις συνοικίες που βρίσκονται υπό τον έλεγχο των ανταρτών στο ανατολικό τμήμα. Αυτές οι συνοικίες βρέθηκαν στο στόχαστρο αεροπορικών βομβαρδισμών με τουλάχιστον 4 νεκρούς.<br /> <br /> Η συμφωνία προβλέπει την «αποστρατιωτικοποίηση» του οδικού άξονα του Καστέλο, βόρεια του Χαλεπίου, έναν άξονα ανεφοδιασμού των ανταρτών προτού οι κυβερνητικές δυνάμεις ανακτήσουν τον έλεγχο του την 17η Ιουλίου, πολιορκώντας τους ντε φάκτο.<br /> <br /> Βάσει της συμφωνίας απ’ αυτόν τον οδικό άξονα θα μεταφερθεί η ανθρωπιστική βοήθεια προς τους κατοίκους της πόλης.<br /> <br /> Την συμφωνία χαιρέτισαν η Τουρκία, η Μεγάλη Βρετανία, η Γαλλία και η επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας Φεντερίκα Μογκερίνι.<br /> <br /> <a href="http://www.pentapostagma.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Συρία: Δεκαήμερη εκεχειρία από σήμερα

Κατάπαυση του πυρός είναι προγραμματισμένο να τεθεί σε ισχύ στην πολύπαθη Συρία με την ανατολή του ηλίου, σήμερα, ύστερα από το Σαββατοκύ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ενταση: Ενωμένοι για πρώτη φορά οι Στόλοι Κίνας και Ρωσίας στον Ειρηνικό αντιμετωπίζουν τον 7ο αμερικανικό Στόλο!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhYoa0PTpK1lu6fyzVxhnBaG0Ewr5AxMW9-4ue_3z-kKSUCpuRoQf1tpnqMHfSjvarQus33iBEI_lo8X8DhBks9kMluVJtcIdZeWqVH6AwjL04pNbPbol61Is-raXYKSEp_iFvG6obHA59W/s1600/Kuznetsov.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="362" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhYoa0PTpK1lu6fyzVxhnBaG0Ewr5AxMW9-4ue_3z-kKSUCpuRoQf1tpnqMHfSjvarQus33iBEI_lo8X8DhBks9kMluVJtcIdZeWqVH6AwjL04pNbPbol61Is-raXYKSEp_iFvG6obHA59W/s640/Kuznetsov.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <span class="editor">του Πάνου Σπαγόπουλου</span> <br /> <div> <b>Ο ρωσικός Στόλος του Ειρηνκού έκανε σήμερα την εμφάνισή του για πρώτη φορά στη Νότιο Σινική Θάλασσα, το πιο  "καυτό" σημείο του Ειρηνικού, όπου Κίνα και ΗΠΑ ερίζουν για κυριαρχία και η εμφάνισή του συνοδεύεται από την επισημοποίηση της συμμαχίας με την Κίνα καιι σε αυτό το περδίο: Ξεκινούν αύριο κοινές ναυτικές ασκήσεις με τον στόλο της Κίνας με την επωνυμία «Joint Sea-2016»!</b></div> <div> </div> <div> <b>Δύο αντιτορπιλικά και ένα αντιτορπιλικό του ρωσικού Στόλου έφτασαν στην περιοχή. Είναι η πρώτη φορά που ενωμένοι οι Στόλοι Κίνας και Ρωσίας θα "αντιμετωπίσουν" τον αμερικανικό Στόλο που είναι πολύ ισχυρότερος, στα "χαρτιά" τουλάχιστον ακόμα και από τους δύο ενωμένους Στόλους, αλλά μακριά από τις βάσεις του.</b></div> <div> </div> <div> Το "κτίσιμο" νησιών επάνω σε υφάλους και η συνεχής αναμέτρηση του κινεζικού Ναυτικού με το πανίσχυρο αμερικανικό Ναυτικό του Ειρηνικού έχουν δημιουργήσει ίσως την εντονότερη αντιπαράθεση σε παγκίσμια κλίμακα και όχι τυχαία: <b>Στην επίμαχη Νότια Σινική Θάλασσα, στα ανοιχτά της περιφέρειας Γκουαντόνγκ, διέρχεται παγκόσμιο εμπόριο ύψους 5 τρισεκατομμυρίων δολαρίων!</b></div> <div> </div> <div> Η ναυτική εκπαιδευτική δραστηριότητα ανάμεσα στις δυο χώρες λαμβάνει ιδιαίτερη σημασία μετά την απόφαση του Διαιτητικού Δικαστηρίου της Χάγης αναφορικά με τις κινεζικές διεκδικήσεις, μετά από προσφυγή των Φιλιππίνων, η απόφαση του οποίου ήταν αρνητική για το Πεκίνο, που δήλωσε ότι δεν δεσμεύεται από αυτή, για να έρθει πριν λίγες μέρες η υποστήριξη από την πλευρά του Ρώσου προέδρου, Βλαντιμίρ Πούτιν, να δημιουργήσει νέα δεδομένα στην υπόθεση.</div> <div> </div> <div> Στις ασκήσεις θα λάβουν μέρος πλοία επιφανείας διαφόρων τύπων, υποβρύχια, αεροσκάφη διαφόρων τύπων, ελικόπτερα που θα επιχειρούν από πλοία, καθώς επίσης και δυνάμεις Πεζοναυτών, όπως ενημέρωσε η κινεζική πλευρά.</div> <div> </div> <div> Θα εκτελεστούν σενάρια στον τομέα των ανθυποβρυχιακών επιχειρήσεων, επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης (SAR), καθώς επίσης και αποβατική ενέργεια για την κατάληψη νήσου…</div> <div> </div> <div> Η Κίνα προσανατολίζεται στην κήρυξη ΑΖΑΑ και στη Νότια Κινέζικη Θάλασσα (όπου ήδη υπάρχουν εδαφικές διεκδικήσεις νησιωτικών συμπλεγμάτων από Βιετνάμ και Φιλιππίνες) και στην Κίτρινη Θάλασσα (στον κόλπο μεταξύ Κίνας και Κορέας, όπου η σύγκρουση μεταξύ Βόρειας και Νότιας Κορέας οδήγησε στις αρχές του 2013 σε μια οξυμένη κρίση, που συμπεριέλαβε μια εντυπωσιακή επίδειξη δύναμης από ΗΠΑ και Ιαπωνία).</div> <div> </div> <div> Μαζί με τις εδαφικές διεκδικήσεις της απέναντι σε Ινδία, Μαλαισία, Μπρουνέι και Ινδονησία, πρόκειται για μια συστηματική προσπάθεια εξασφάλισης της περιμέτρου των κινέζικων χωρικών υδάτων. 14.500 χλμ. των θαλάσσιων συνόρων της αποτελούν ισάριθμα σημεία δυνητικών κρίσεων!</div> <div> </div> <div> Η Κίνα, όμως, αφού εξασφαλίσει την «πράσινη γραμμή» των αβαθών υδάτων σε Ανατολική και Νότια Κίνα, θέλει να βγει στη «μπλε γραμμή» των ωκεανικών υδάτων, όπου περιπολεί ο 7ος Αμερικανικός Στόλος, σε μια λεκάνη που εκτείνεται απ’ την Ιαπωνία ως την Ινδονησία και περνάει απ’ την αμερικανική βάση–κλειδί των ΗΠΑ στο Δυτικό Ειρηνικό στο νησί Γκουάμ.</div> <div> </div> <div> Θέλει να εξασφαλίσει τους δρόμους του εμπορίου, της ενέργειας και των πρώτων υλών που τροφοδοτούν την παραγωγική της μηχανή. Υποσκελίζοντας σταδιακά Ευρώπη και Ιαπωνία, δεν μπορεί να μείνει «εγκλωβισμένη» πίσω απ’ τις ΗΠΑ και τους συμμάχους τους στον Ειρηνικό.</div> <div> </div> <div> Έτσι, η κινεζική στρατιωτική ηγεσία υιοθετεί το γνωστό δόγμα ότι <b><i>«… ένα πραγματικά ισχυρό έθνος πρέπει να διαθέτει ένα εξαιρετικό διεθνές εμπόριο, ένα ισχυρό εμπορικό στόλο για να μεταφέρει τα αγαθά και ένα παντοδύναμο ναυτικό για να προστατεύει τις θαλάσσιες οδούς…»! </i></b></div> <div> </div> <div> Τπ 2013 ξεπέρασε τις ΗΠΑ καταλαμβάνοντας την πρώτη θέση στο παγκόσμιο εμπόριο και βέβαια το 90% του εμπορίου της γίνεται μέσω θάλασσας!</div> <div> </div> <div> Παρά την προσπάθειά της μέσω της συνθήκης της Σαγκάης (Ρωσία, Καζακστάν, Κίνα) αλλά και των σχεδιαζόμενων αγωγών πετρελαίου και φυσικού αερίου από τη Βιρμανία, η θάλασσα παραμένει η κύρια έξοδός της.</div> <div> </div> <div> Έτσι, απ’ τις αρχές της δεκαετίας του ’80, έχει αυξήσει σημαντικά τον στρατωτικό της προϋπολογισμό, ρίχνοντας μεγάλο βάρος στο πολεμικό της ναυτικό. Το πρόβλημα αφορά και την εξασφάλιση της μεταφοράς πρώτων υλών από την Αφρική (όπου η Κίνα δραστηριοποιείται άμεσα).</div> <div> </div> <div> <b>Το Πεκίνο δημιουργεί ένα «μαργαριταρένιο κολιέ», μια σειρά μόνιμων βάσεων στις ακτές του Ινδικού Ωεκανού και στις θαλάσσιες οδούς που οδηγούν στον πορθμό της Μαλάκας, και φτάνει μέχρι τις ακτές της Αφρικής (κινέζικα πλοία περιπολούν στον κόλπο του Άντεν, αφού το κινεζικό πολεμικό ναυτικό αποτελεί τμήμα της Διεθνούς Δύναμης για την καταπολέμηση της πειρατείας!).</b></div> <div> </div> <div> <div> Το Ναυτικό των ΗΠΑ είναι μακράν το ισχυρότερο του πλανήτη- και οι αμερικανικές υπηρεσίες πληροφοριών/ think tanks/ αναλυτές παρατηρούν παράλληλα και αναλύουν με προσοχή τις επιδιώξεις και εξελίξεις στον χώρο σε όλο τον κόσμο, με έμφαση στην Κίνα (η οποία δρομολογεί εδώ και καιρό την αναβάθμιση του ναυτικού της σε πραγματικό «blue water navy») και στη Ρωσία (που έχει ούτως ή άλλως την «κληρονομιά» του πάλαι ποτέ κραταιού Κόκκινου Στόλου).</div> <div> </div> <div> Όπως αναφέρεται σε πρόσφατη εκτενή ανάλυση του ONI (Οffice of Naval Intelligence) σχετικά με το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον του ρωσικού πολεμικού ναυτικού, η ρωσική ηγεσία αναγνωρίζει τις μέλλουσες ναυτικές ανάγκες και έχει εγκρίνει και χρηματοδοτήσει ένα ευρύ πρόγραμμα ναυπήγησης που θα οδηγήσει σε ένα νέο ναυτικό, του 21ου αιώνα. <b><i>«Οι κύριες μονάδες μάχης θα είναι κυρίως υποβρύχια πολλαπλών ρόλων και πλοία επιφανείας ικανά για αεροδιαστημική άμυνα, επιχειρήσεις κατά πλοίων και κατά υποβρυχίων, εν αντιθέσει με τις παλαιές, απόλυτα εξειδικευμένες σοβιετικές μονάδες», </i></b>σημειώνεται σχετικά. </div> <div> </div> <div> Τα υποβρύχια χαρακτηρίζονται ως «ναυαρχίδες» του ρωσικού ναυτικού, όπως υπαγορεύεται από τη γεωγραφία της Ρωσίας, ενώ υπογραμμίζεται ότι η ίδια τους η φύση βελτιώνει τις δυνατότητες επιβίωσης, όπου και αν επιχειρούν. Παράλληλα, δίνει έμφαση στην προτεραιότητα που φαίνεται να έχει δοθεί στην πυρηνική αποτροπή, μέσω υποβρυχίων βαλλιστικών πυραύλων.</div> <div> </div> <div> Όσον αφορά στις μονάδες επιφανείας, γίνεται αναφορά τόσο στις σύγχρονες μικρές ταχυκίνητες μονάδες (κλάσεις Astrakhan, Sviyazhsk), όσο και σε μεγαλύτερα σκάφη κατευθυνόμενων πυραύλων (Bykov, Steregushchiy, Grigorovich, Gorshkov, Lider), αλλά και τις φιλοδοξίες για νέο, βαρύ αεροπλανοφόρο, υπό την κωδική ονομασία «Shtorm».</div> <div> </div> <div> Ωστόσο, η ναυπήγηση νέου αεροπλανοφόρου (υπογραμμίζεται ότι το μόνο που είναι σε υπηρεσία αυτή τη στιγμή είναι το «Kuznetsov»), θα αποτελούσε μεγάλη πρόκληση για τη Ρωσία, καθώς τα ναυπηγεία όπου είχαν κατασκευαστεί τα παλαιά σοβιετικά αεροπλανοφόρα (κλάσεων Kuznetsov και Kiev) πλέον ανήκουν στην Ουκρανία.</div> <div> </div> <div> Τα δύο ναυπηγεία που θα μπορούσαν να αναλάβουν κάτι τέτοιο βρίσκονται στην Αγία Πετρούπολη και το Σεβεροντβίνσκ, ωστόσο απαιτείται γενικότερη αναβάθμισή τους (ενώ θεωρείται ότι το ναυπηγείο στην Αγία Πετρούπολη ίσως να κλείσει στην επόμενη δεκαετία). Σε κάθε περίπτωση, θεωρείται ότι εάν αρχίσει η ναυπήγηση του αεροπλανοφόρου τελικά, αυτό θα συμβεί κατά τα μέσα της δεκαετίας του 2020.</div> <div> </div> <div> <b>Παράλληλα, γίνεται ιδιαίτερη αναφορά στη δουλειά που γίνεται πάνω στον τομέα των πυραύλων, τόσο βαλλιστικών όσο και cruise για χρήση κατά εχθρικών πλοίων, με σκοπό την αντικατάσταση του (σε μεγάλο βαθμό σοβιετικής προέλευσης) παρόντος οπλοστασίου, αλλά και την αύξηση των δυνατοτήτων προσβολής εχθρικών στόχων επιφανείας με σύγχρονα βλήματα cruise. </b></div> <div> </div> <div> Τα νέα σχέδια επικεντρώνονται στην αύξηση της ταχύτητας, της εμβέλειας, της ευελιξίας όσον αφορά στη χρήση (με προοπτική εξαγωγών) αλλά και στη δυνατότητα να υπερνικώνται τα αμυντικά συστήματα των αντιπάλων. </div> <div> </div> <div> Κλείνοντας, γίνεται αναφορά στις έρευνες πάνω σε αντιαεροπορικά πυραυλικά συστήματα, αλλά και στα πιο «εξωτικά» προγράμματα όπλων λέιζερ και rail guns (ηλεκτροδυναμικά συστήματα): Όπως σημειώνεται, το πρόγραμμα όπλων κατευθυνόμενης ενέργειας της Ρωσίας χρησιμοποιεί ραδιοσυχνότητες για τη χρήση ηλεκτρομαγνητικής ενέργειας προκειμένου να προκαλούνται ζημιές ή προβλήματα στα ηλεκτρονικά των στόχων. <b><i>«Ο μακροπρόθεσμος στόχος της Ρωσίας είναι ένα όπλο υψηλής ενέργειας, με δυνατότητες χρήσης εναντίον δορυφόρων και πυραύλων».</i></b></div> <div> </div> <div> Επίσης, στα railguns, αναπτύσσονται συστήματα που χρησιμοποιούν ηλεκτρική ενέργεια για ταχύτητες 2.000 m/s και άνω. </div> <div> </div> <div> <b><i>«Στα επόμενα 10-15 χρόνια, το ρωσικό ναυτικό θα συνεχίσει την ιστορική μετάβασή του σε ένα νέο ναυτικό του 21ου αιώνα...το μελλοντικό ρωσικό ναυτικό του 21ου αιώνα προορίζεται να είναι πιο ικανό σε επίπεδο μονάδας από ό,τι σήμερα, αλλά όχι πολύ μεγαλύτερο από άποψης αριθμών»,</i></b> εκτιμάται.</div> <div> </div> <div> <b>Όσον αφορά στο κινεζικό πολεμικό ναυτικό, σε αντίστοιχη μελέτη σημειώνεται πως μια πρόβλεψη σχετικά με τη σύνθεσή του μέσα στα επόμενα 10-15 χρόνια είναι δύσκολη, τόσο λόγω του ομιχλώδους τοπίου όσον αφορά στις απαιτήσεις και τα προγράμματα της κινεζικής ηγεσίας σε αυτό τον τομέα, όσο και λόγω της πορείας της κινεζικής οικονομίας- σημειώνεται πως, παρά την επιβράδυνση της οικονομίας, οι αμυντικές δαπάνες συνεχίζουν να αυξάνονται, και κάποια στιγμή ενδεχομένως η κινεζική ηγεσία να έρθει αντιμέτωπη με δύσκολες αποφάσεις. </b></div> <div> </div> <div> <b><i>«Πρέπει να θυμόμαστε ότι η Κίνα είναι μόνο στη μέση του στρατιωτικού εκσυγχρονισμού, με συνεχιζόμενες βελτιώσεις υπό σχεδιασμό μέσα στις προσεχείς δεκαετίες. Όπως βλέπουμε τα τελευταία 20 χρόνια εκσυγχρονισμού του πολεμικού ναυτικού της Κίνας, τα αποτελέσματα είναι εντυπωσιακά, αλλά στον πυρήνα της πρόκειται για μια δύναμη η οποία έχει παραμείνει στην ουσία ίδια- μία δύναμη φτιαγμένη γύρω από αντιτορπιλικά, φρεγάτες και συμβατικά υποβρύχια. </i></b></div> <div> </div> <div> <b><i>Καθώς βλέπουμε μπροστά στην επόμενη δεκαετία, η εισαγωγή αεροπλανοφόρων (σημειώνεται πως είναι ήδη σε υπηρεσία ένα, το «Liaoning» (το πρώην σοβιετικό «Varyag»), υποβρυχίων βαλλιστικών πυραύλων και πιθανώς ενός μεγάλου αμφίβιου σκάφους, θα αλλάξουν θεμελιωδώς το πόσο το πολεμικό ναυτικό της Κίνας – PLA(N)- λειτουργεί και αντιμετωπίζεται από τον υπόλοιπο κόσμο».</i></b></div> <div> </div> <div> Η Κίνα δίνει προτεραιότητα στη βελτίωση της ποιότητας του ναυτικού της παρά στην αύξηση των αριθμών επί της παρούσης: Πέρα από τα αεροπλανοφόρα και τα υποβρύχια που προαναφέρθηκαν, σε εξέλιξη είναι ο εκσυγχρονισμός των «παραδοσιακών» μονάδων, με όλο και πιο σύγχρονα σκάφη, όπως τα αντιτορπιλικά κλάσης Luyang III και οι κορβέτες Jiangdao.</div> <div> </div> <div> Σε κάθε περίπτωση πάντως, το 2014 και μόνο, πάνω από 60 σκάφη άρχισαν να ναυπηγούνται/ καθελκύστηκαν/ ανέλαβαν υπηρεσία, με αντίστοιχος να θεωρείται πως είναι ο αριθμός στα τέλη του 2015.</div> <div> </div> <div> <b>Σημαντικά βήματα γίνονται στη ναυτική Aεροπορία και τα υποβρύχια, με την υποβρύχια δύναμη της Κίνας να είναι όλο και ικανότερη να πλήξει στόχους μακριά από την κινεζική ενδοχώρα. </b></div> <div> </div> <div> Επίσης, αξίζει να σημειωθεί πως στο διάστημα μεταξύ του 1995 και του 2005, η Κίνα έχει κατασκευάσει ή αγοράσει μεγάλες μονάδες επιφανείας και υποβρύχια από τουλάχιστον 15 διαφορετικές κλάσεις, μειώνοντας το τεχνολογικό χάσμα που τη χώριζε από τα σύγχρονα ναυτικά – με τη Λαϊκή Δημοκρατία να δίνει έμφαση στην επέκταση των δυνατοτήτων της όσον αφορά σε επιχειρήσεις στη Θάλασσα Νότιας Κίνας και στη Θάλασσα των Φιλιππίνων.</div> </div> <br /> <a href="http://www.pronews.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Ενταση: Ενωμένοι για πρώτη φορά οι Στόλοι Κίνας και Ρωσίας στον Ειρηνικό αντιμετωπίζουν τον 7ο αμερικανικό Στόλο!

του Πάνου Σπαγόπουλου Ο ρωσικός Στόλος του Ειρηνκού έκανε σήμερα την εμφάνισή του για πρώτη φορά στη Νότιο Σινική Θάλασσα, το πιο  ...

Διαβάστε την συνέχεια