Σκληρή σύγκρουση Trump - Zelensky στον Λευκό Οίκο. Δώσε εδάφη αλλιώς καταστρέφεσαι. Τι συνέβη πίσω από τις κλειστές πόρτες.

<img height="360" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/6d3dcd4b19d3a7f137285f3a58b553ed_XL.jpg?v=2" width="704" /><br /><br /><div>Ο Αμερικανός πρόεδρος για ακόμα μια φορά, έστειλε… σήμα σε Ουκρανία και Ευρώπη ότι δεν έχει πρόθεση να εντείνει την πίεση στον Putin<br /><br />Η τελευταία συνάντηση των προέδρων των ΗΠΑ, Donald Trump και της Ουκρανίας, Volodymyr Zelensky στον Λευκό Οίκο εξελίχθηκε και πάλι αρνητικά για το Κίεβο.<br />Ο Αμερικανός πρόεδρος για ακόμα μια φορά, έστειλε… σήμα ότι δεν έχει πρόθεση να εντείνει την πίεση στον Putin.<br />Από την απόρριψη των «Tomahawk» μέχρι τις παρεμβάσεις για… παραχωρήσεις στο Donbass, η έκβαση της συνάντησης δημιουργεί ανησυχία στην Ουκρανία και στην Ευρώπη.<br />Οι διαρροές από το Λευκό Οίκο αποκαλύπτουν μια έντονα «αντι-Zelensky» στάση, με την Ουκρανία να κινδυνεύει να βρεθεί απομονωμένη και αβοήθητη, ενώ το Κίεβο φαίνεται να αναρωτιέται αν ο Trump είναι έτοιμος να θυσιάσει τα συμφέροντά του για να «χαρίσει» στον Putin μια νέα γεωπολιτική νίκη.<br /><br />Από το κακό στο χειρότερο…<br /><br />Στα δυτικά μέσα ενημέρωσης, η αντίδραση στις τελευταίες συνομιλίες του προέδρου των ΗΠΑ, Donald Trump, και του Volodymyr Zelensky στον Λευκό Οίκο εξελισσόταν βάσει… του κανόνα… «από το κακό στο χειρότερο».<br />Στα πρώτα δημοσιεύματα των αμερικανικών μέσων, αναφερόταν ότι η συνομιλία ήταν δύσκολη, ότι ο Trump ουσιαστικά αρνήθηκε στον Zelensky την αποστολή πυραύλων «Tomahawk» και ότι δεν παρείχε συγκεκριμένες υποσχέσεις για όλα τα υπόλοιπα αιτήματα.<br />Επίσης, αναφερόταν ότι στην ομάδα του Trump επικρατούσε η εντύπωση ότι ο Zelensky δεν επιδιώκει να επιτύχει συμβιβασμούς για τον ταχύτερο τερματισμό του πολέμου, αλλά προσπαθεί να προκαλέσει κλιμάκωση.<br />Κρίνοντας από τον τόνο, οι πηγές αυτών των δημοσιεύσεων ήταν αξιωματούχοι του Λευκού Οίκου.<br /><br />Αποσύρετε στρατεύματα<br /><br />Στη συνέχεια δημοσιεύτηκε άρθρο στην Washington Post, στο οποίο αναφερόταν ότι ο ειδικός απεσταλμένος του Trump, Stephen Whitcoff, προέτρεψε τον Zelensky να αποσύρει τα στρατεύματα από το Donbass.<br />Την επόμενη ημέρα, την Κυριακή, στη συζήτηση ενεπλάκησαν και τα βρετανικά ΜΜΕ, προσθέτοντας νέες διαστάσεις.<br /><br />Οι Financial Times, επικαλούμενοι Ευρωπαίους αξιωματούχους «με γνώση για την πορεία των διαπραγματεύσεων», ανέφεραν ότι ο Trump ήταν εξαιρετικά αυστηρός απέναντι στον Zelensky, τον κατηγόρησε, του υπαγόρευσε νουθεσίες, απέρριψε τους χάρτες που του παρουσίασε η ουκρανική αντιπροσωπεία και απαίτησε από τον Zelensky να αποσύρει τα στρατεύματα από το Donbass, ενώ συνεχώς «επανάφερε τις θέσεις του Putin».<br />Αργότερα το ίδιο ανέφερε και το βρετανικό πρακτορείο Reuters.<br /><br />Η διάψευση Trump<br /><br />Ο Trump διέψευσε ότι πίεσε τον Zelensky να παραδώσει ολόκληρο το Donbass στη Ρωσία.<br />Δήλωσε ότι απηύθυνε έκκληση να σταματήσει ο πόλεμος στη γραμμή του μετώπου.<br />Στην πραγματικότητα, αυτό ήταν και το μήνυμα που μετέφερε αμέσως μετά τη συνάντηση, και πριν από αυτήν.<br />Σήμερα, ο Zelensky δήλωσε ότι την πρόταση για απόσυρση των στρατευμάτων δεν την έκανε ο Trump, αλλά ο Whitcoff.<br /><br />Τι συνέβη τελικά<br /><br />Αν συνοψίσουμε όλα τα δημοσιεύματα, μπορούμε να διακρίνουμε αρκετά κοινά σημεία.<br />Ο Trump αρνήθηκε στον Zelensky το αίτημα για τους πυραύλους «Tomahawk», χωρίς να δώσει συγκεκριμένες υποσχέσεις για τα υπόλοιπα θέματα.<br />Ο Whitcoff έθεσε το θέμα της απόσυρσης των ουκρανικών στρατευμάτων από το Donbass, λαμβάνοντας αρνητική απάντηση από το Κίεβο.<br />Συνολικά, η συνάντηση δεν πραγματοποιήθηκε σε θετικό κλίμα και οι δύο πλευρές είχαν αρνητικές εντυπώσεις.<br /><br />Απογοήτευση Zelensky<br /><br />Ο Zelensky απογοητεύτηκε από το γεγονός ότι δεν έλαβε αυτό που περίμενε και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο Trump δεν σκοπεύει να εντείνει την πίεση στη Ρωσία.<br />Από την πλευρά του, ο Λευκός Οίκος είδε στη συμπεριφορά του Zelensky την επιθυμία για κλιμάκωση του πολέμου.<br />Επιπλέον, όπως δήλωσε σήμερα ο Zelensky, οι συνεργάτες του Trump εξέφραζαν ανησυχία για το ότι η Ουκρανία μπορεί να εκμεταλλευτεί την παύση στις εχθροπραξίες για να προετοιμαστεί για νέα επίθεση (όπως συνεχώς αναφέρει και ο Vladimir Putin).<br />Πιθανότατα, για αυτόν τον λόγο, το Reuters ανέφερε την παρατήρηση του Trump κατά τη διάρκεια της συνάντησης ότι θα πρέπει να συζητηθούν εγγυήσεις ασφαλείας όχι μόνο για την Ουκρανία, αλλά και για τη Ρωσία.<br /><br />Το τηλεφώνημα στους Ευρωπαίους<br /><br />Όσον αφορά το δημοσίευμα των Financial Times, όπως αναφέρθηκε, οι πηγές της ήταν Ευρωπαίοι αξιωματούχοι.<br />Αυτοί δεν ήταν παρόντες στη συνάντηση και, συνεπώς, μπορούσαν να μάθουν για το τι συνέβη μόνο από τα λόγια του Zelensky, ο οποίος τους τηλεφώνησε αμέσως μετά τη συνομιλία του με τον Trump.<br />Δηλαδή, πρόκειται για ερμηνεία της συνάντησης από την ουκρανική και ευρωπαϊκή πλευρά.<br />Και όπως βλέπουμε, αυτή η ερμηνεία είναι σαφώς αρνητική απέναντι στον Trump.<br /><br />Νέα νίκη Putin<br /><br />Αυτό δεν είναι το μοναδικό δημοσίευμα αυτού του τύπου.<br />Ήδη έχουν εμφανιστεί και διάφορα άλλα άρθρα με την κοινή θέση ότι ο Putin νίκησε και έπεισε τον Trump να στραφεί υπέρ του.<br />Αλλά ποιο είναι το νόημα αυτών των δημοσιευμάτων, δεδομένης της στήριξης που έδωσε ο Trump στη θέση του Zelensky και της έκκλησής του προς όλες τις πλευρές να σταματήσουν τα πυρά εστιάζοντας στη γραμμή του μετώπου;<br /><br />Αποστάσεις Trump από σκληρή γραμμή κατά Ρωσίας<br /><br />Φαίνεται ότι ο Zelensky και οι Ευρωπαίοι εταίροι του είναι εξαιρετικά απογοητευμένοι από το γεγονός ότι ο Trump απέφυγε να υιοθετήσει αυστηρές δράσεις κατά της Ρωσίας (όπως οι αποστολές «Tomahawk», αυστηρότερες κυρώσεις κ.λπ.) και σκοπεύει να συνεχίσει την πολιτική της σταδιακής απομάκρυνσης από τον πόλεμο, περιορίζοντας τη βοήθεια στο Κίεβο και μετατρέποντας τις παραδόσεις όπλων σε καθαρά εμπορική βάση, αποφεύγοντας παράλληλα την κλιμάκωση στις σχέσεις ΗΠΑ-Ρωσίας.<br />Ακόμα και αυτή η επιλογή είναι αρνητική για τις ουκρανικές αρχές, δεδομένων των μεγάλων αμφιβολιών σχετικά με την ικανότητα της Ευρώπης να χρηματοδοτήσει μόνη της όλες τις στρατιωτικές ανάγκες της Ουκρανίας.<br /><br />Τι φοβάται το Κίεβο<br /><br />Επιπλέον, το Κίεβο φοβάται πιθανώς ότι, με βάση την τρέχουσα στάση του Trump, μπορεί πραγματικά να αρχίσει να πιέζει τον Zelensky για να τον αναγκάσει να κάνει παραχωρήσεις.<br />Τουλάχιστον έμμεσα, μπλοκάροντας τις αποστολές όπλων, ακόμα και με πληρωμή, περιορίζοντας τη διάθεση πληροφοριών κατασκοπίας κ.ά.<br />Ή, ο επικεφαλής του Λευκού Οίκου μπορεί να κάνει πολύ μεγάλες παραχωρήσεις στη Μόσχα για να πείσει τον Putin να συμφωνήσει σε κατάπαυση του πυρός στη γραμμή του μετώπου: να καταργήσει τις κυρώσεις, να αναγνωρίσει επίσημα όλα τα κατεχόμενα ουκρανικά εδάφη ως ρωσικά κ.λπ.<br /><br />Στόχος… ο εγωισμός του Trump<br /><br />Για να αποτρέψουν μια τέτοια εξέλιξη και να στρέψουν τον Trump σε σκληρότερη στάση απέναντι στη Ρωσία, ξεκίνησε ο καταιγισμός των δημοσιευμάτων για την υποχώρηση του Αμερικανού προέδρου μπροστά στον Putin, με στόχο να παίξουν με τον εγωισμό του Αμερικανού πολιτικού και να τον παρακινήσουν να αποδείξει το αντίθετο, παίρνοντας αυστηρές δράσεις κατά του Κρεμλίνου.<br />Ωστόσο, το αποτέλεσμα αυτής της καμπάνιας μπορεί να είναι το αντίθετο, προκαλώντας μεγάλη ενόχληση στον Trump, κάτι που ενδεχομένως να οδηγήσει στις αρνητικές συνέπειες που περιγράφονται για το Κίεβο.<br /><br />Τι υποστήριξε ο Zelensky<br /><br />Η Ουκρανία είναι κοντά στο τέλος των στρατιωτικών επιχειρήσεων υποστήριξε σε σημερινές του δηλώσεις ο Ουκρανός πρόεδρος Volodymyr Zelensky, επισημαίνοντας ότι η χώρα έχει πλησιάσει σε ένα σημείο όπου το τέλος των εχθροπραξιών είναι «πιθανό», αλλά επανέλαβε ότι αυτό δεν εγγυάται ότι ο πόλεμος θα ολοκληρωθεί άμεσα.<br />Αυτή η δήλωση έρχεται σε μια χρονική στιγμή που οι διεθνείς συνομιλίες για την επίλυση της σύγκρουσης συνεχίζονται και η Ουκρανία προσπαθεί να ενισχύσει την πίεση προς τη Ρωσία για μια πολιτική λύση.<br />«Πλησιάσαμε στην πιθανή λήξη του πολέμου.<br />Σας το λέω με βεβαιότητα» είπε ο Zelensky αναφέροντας ωστόσο ότι «αυτό δεν σημαίνει ότι θα τελειώσει σίγουρα».<br />«Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ κατάφερε πολλά στη Μέση Ανατολή, και πάνω σε αυτή τη δυναμική θέλει να τερματίσει τη σύγκρουση μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας» υπογράμμισε ο Zelensky, ο οποίος αναφέρθηκε στη δυνατότητα συνάντησης των Προέδρων της Ρωσίας και των ΗΠΑ, Vladimir Putin και Donald Trump στη Βουδαπέστη, και εξέφρασε την επιθυμία του να συμμετάσχει σε μια τέτοια συνάντηση.<br />Ωστόσο, έθεσε όρους, επισημαίνοντας ότι είναι έτοιμος να συμμετάσχει είτε σε τριμερή συνάντηση είτε σε έμμεσες διαπραγματεύσεις με τη μεσολάβηση του Trump.<br /><br />Δεν αποχωρούμε από Donbass<br /><br />Επιπλέον, ο Zelensky παραδέχθηκε ότι κατά τη διάρκεια συνάντησης στην Ουάσιγκτον, οι εκπρόσωποι της ομάδας του Προέδρου των ΗΠΑ, ζήτησαν από το Κίεβο να αποχωρήσει από το Donbass.<br />Ο Zelensky συγκεκριμένα, ανέφερε ότι ο ειδικός απεσταλμένος του Αμερικανού Προέδρου, Steven Witkoff, υποστήριξε ότι αυτές οι περιοχές ανήκουν στη Ρωσία σύμφωνα με το Σύνταγμά της.<br />«Ο Witkoff είπε ότι αυτό έχει καταγραφεί στο Σύνταγμα», δήλωσε ο Zelensky σε συνάντηση με δημοσιογράφους, αναφέροντας ότι δεν συμφώνησε με την απαίτηση για «αποχώρηση από το Donbass».<br />Ο ίδιος ανέφερε επίσης ότι οι εκπρόσωποι της ομάδας Τραμπ εξέφρασαν ανησυχία ότι η Ουκρανία μπορεί να χρησιμοποιήσει την παύση στις εχθροπραξίες για να προετοιμαστεί για αντεπίθεση.<br />«Επαναλαμβάνουν συνεχώς την ιστορία ότι δήθεν θα προετοιμαζόμαστε για αντεπίθεση, ότι δεν μπορούμε να έχουμε εκεχειρία», είπε ο Zelensky.<br /><br />Θέλουμε άλλα 25 Patriot<br /><br />Ο Ουκρανός πρόεδρος Volodymyr Zelensky δήλωσε ότι η χώρα του έχει «ανάγκη» από επιπλέον 25 αμερικανικά αντιαεροπορικά συστήματα Patriot για να τη βοηθήσουν να αντιμετωπίσει τα ρωσικά πλήγματα.<br />Σε δηλώσεις του ο Zelensky είπε ότι «είχε συνομιλίες με εταιρίες του αμυντικού κλάδου» για να «ετοιμαστεί συμβόλαιο για 25 συστήματα Patriot».<br />«Είναι 25 συστήματα που έχουμε ανάγκη», τόνισε ο Ουκρανός πρόεδρος, ο οποίος αναφέρθηκε και στην επιλογή της Βουδαπέστης ως τόπου για την επόμενη Σύνοδο Κορυφής μεταξύ των προέδρων της Ρωσίας, Vladimir Putin και των ΗΠΑ, Donald Trump.<br /><br />Για Σύνοδο Κορυφής στην Βουδαπέστη<br /><br />«Δεν θεωρώ ότι η Βουδαπέστη είναι η καλύτερη τοποθεσία για αυτή τη συνάντηση (...)<br />Επειδή μιλάμε για την ειρήνη στην Ουκρανία, όχι για τις εκλογές στην Ουγγαρία» υποστήριξε ο Zelensky.<br />Όπως είπε, υπάρχουν πολλές «άλλες διάφορες αξιόλογες επιλογές», όπως η Ελβετία, η Αυστρία, το Βατικανό, η Σαουδική Αραβία, το Κατάρ ή η Τουρκία.<br />Επιπλέον, ο Zelensky σημείωσε ότι ο πρωθυπουργός της Ουγγαρίας δεν μπορεί να κάνει κάτι «θετικό για τους Ουκρανούς» ενώ υπογράμμισε ότι οι Ευρωπαίοι ηγέτες θέλουν να απευθυνθούν στον Trump με αίτημα για τη χρήση πυραύλων Tomahawk.<br /><br />Πολεμάμε με τον στρατό της Ρωσίας<br /><br />Ο Zelensky υποστήριξε ότι «η γρήγορη λήξη» της σύγκρουσης δεν είναι δυνατή λόγω της σημαντικής υπεροχής των ενόπλων δυνάμεων της Ρωσίας. <br />Όπως είπε, οι Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας αντιστέκονται για περισσότερα από τρία χρόνια σε έναν «σημαντικά πιο ισχυρό εχθρό».<br />«Πολεμάμε με τον στρατό της Ρωσίας.<br />Γι' αυτό αυτή η σύγκρουση δεν μπορεί να τελειώσει τόσο γρήγορα», δήλωσε ο Zelensky.<br /><br />Trump σε Zelensky: Θα παγώσετε...<br /><br />Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, Donald Trump, υπαινίχθηκε στον Ουκρανό ηγέτη Volodymyr Zelensky κατά τη διάρκεια της συνάντησής τους στις 17 Οκτωβρίου στον Λευκό Οίκο ότι η Ουκρανία «θα παγώσει και θα καταστραφεί» αν δεν καταφέρει να επιτύχει συμφωνία με τη Ρωσία.<br />Η παρατήρηση, η οποία φέρεται να έγινε από τον Trump με απογοήτευση, ανέδειξε την αυξανόμενη ένταση μεταξύ Ουάσιγκτον και Κιέβου σχετικά με τον ρυθμό των διαπραγματεύσεων με τη Μόσχα, σύμφωνα με το Reuters.<br />Ένας άλλος ανώνυμος αξιωματούχος αμφισβήτησε την δήλωση ότι ο Trump προέβλεψε την καταστροφή της Ουκρανίας, αλλά επιβεβαίωσε ότι ο Αμερικανός πρόεδρος χρησιμοποίησε σκληρή γλώσσα καθ’ όλη τη διάρκεια της συνάντησης.<br /><br />Σκληρή γλώσσα<br /><br />Σύμφωνα με το Axios, ο Trump ξαφνικά διέκοψε τη συνομιλία, η οποία διήρκεσε 2,5 ώρες, λέγοντας: «Θα δούμε τι θα συμβεί την επόμενη εβδομάδα».<br />Ένας από τους παρευρισκόμενους χαρακτήρισε τις συνομιλίες «δύσκολες», ενώ άλλος τις περιέγραψε απλώς ως «κακές».<br /><br />Η κλήση με τον Putin<br /><br />Όπως αναφέρει το Politico, η στάση του Trump απέναντι στην Ουκρανία άλλαξε δραματικά μετά από μια πρόσφατη τηλεφωνική συνομιλία με τον Ρώσο Πρόεδρο Vladimir Putin.<br />«Φαίνεται ότι με μια τηλεφωνική κλήση, ο Putin άλλαξε για άλλη μια φορά τη γνώμη του Trump για την Ουκρανία», δήλωσε μια πηγή στο περιοδικό.<br />Μετά την κλήση, ο Trump φέρεται να απομακρύνθηκε από τις συζητήσεις για την προμήθεια πυραύλων κρουζ Tomahawk στο Κίεβο και αντ' αυτού επικεντρώθηκε σε εδαφικές παραχωρήσεις στη Ρωσία ως μέρος μιας ενδεχόμενης ειρηνικής συμφωνίας.<br /><br />Politico: Το λάθος του Zelensky<br /><br />Πηγές ανέφεραν ότι ο Zelensky δεν κατάλαβε σωστά την κατάσταση και επικεντρώθηκε υπερβολικά στο αίτημα για τους πυραύλους, χάνοντας ευκαιρίες να διαπραγματευτεί άλλες ευνοϊκές συμφωνίες.<br />«Με το να μην υποχωρήσει στο αίτημα για τους Tomahawk, η Ουκρανία έχασε την ευκαιρία να επικεντρωθεί σε άλλα σημαντικά θέματα - ιδίως σε πυραύλους αέρος-αέρος για τα F-16 και MiG, καθώς και σε πυραύλους επιφανείας-αέρος για τα συστήματα αντιαεροπορικής άμυνας Patriot», δήλωσε εκπρόσωπος του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος στο Politico.<br />Η ίδια πηγή πρόσθεσε ότι η εμμονή του Κιέβου στην παράδοση όπλων υπονόμευσε την πρόοδο στις διαπραγματεύσεις για την κατάσχεση των παγωμένων ρωσικών περιουσιακών στοιχείων και την εξασφάλιση προμήθειας φυσικού αερίου από τις ΗΠΑ.<br />«Τελικά, η μεγάλη ουκρανική αντιπροσωπεία υπουργών και αξιωματούχων απέτυχε να ολοκληρώσει αρκετές σημαντικές συμφωνίες με την κυβέρνηση των ΗΠΑ και τον ιδιωτικό τομέα», κατέληξε το Politico.<br /><br />Εδαφικές παραχωρήσεις και αμφιλεγόμενες εκδοχές<br /><br />Σύμφωνα με την Washington Post, ο ειδικός απεσταλμένος των ΗΠΑ, Steven Witkoff, προέτρεψε τον Zelensky να προχωρήσει σε εδαφικές παραχωρήσεις προς τη Μόσχα, ειδικά όσον αφορά την Λαϊκή Δημοκρατία του Donetsk.<br />Ο Zelensky αργότερα επιβεβαίωσε ότι συζήτησε την αποχώρηση των ουκρανικών στρατευμάτων από την περιοχή, τόσο με τον Witkoff όσο και με τον Πρόεδρο Trump.<br />Το Politico ανέφερε επίσης ότι ο Τραμπ πρότεινε να τελειώσει η σύγκρουση στην τρέχουσα γραμμή του μετώπου, αρχικά προτείνοντας στον Κίεβο να παραχωρήσει την περιοχή του Donetsk. <br />Ο Zelensky απέρριψε την πρόταση.<br />«Τελικά, ο Τrump ολοκλήρωσε τη συνάντηση λέγοντας: "Εντάξει, ας προσπαθήσουμε να το τελειώσουμε στην τρέχουσα γραμμή του μετώπου"», δήλωσε πηγή.<br />Ωστόσο, οι αναφορές παραμένουν αντιφατικές.<br />Το Reuters επικαλέστηκε τα λόγια του Trump, σύμφωνα με τα οποία δεν συζητήθηκαν καθόλου εδαφικά ζητήματα κατά τη συνάντησή του με τον Zelensky.<br /><br />Η Ευρώπη επανεξετάζει τη στρατηγική της<br /><br />Μετά τη δύσκολη συνάντηση, οι Financial Times ανέφεραν ότι οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι άρχισαν να επανεκτιμούν τη στρατηγική τους για την Ουκρανία, προκειμένου να την ευθυγραμμίσουν με τα πιθανά αποτελέσματα των συνομιλιών Trump - Zelensky.<br />«Οι υψηλόβαθμοι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι θα περάσουν τις επόμενες ημέρες εργαζόμενοι υπερωριακά πάνω σε σχέδια έκτακτης ανάγκης για την Ουκρανία», αναφέρει το δημοσίευμα.<br />Οι Ευρωπαίοι εξετάζουν την επέκταση της βοήθειας στην Ουκρανία, συμπεριλαμβανομένων πιθανών δανείων που θα χρηματοδοτούνται από παγωμένα ρωσικά περιουσιακά στοιχεία, καθώς και την προετοιμασία για την επερχόμενη συνάντηση Τραμπ με τον Πούτιν στη Βουδαπέστη.<br />Ωστόσο, η προγραμματισμένη σύνοδος κορυφής έχει ήδη προκαλέσει αντιδράσεις εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης.<br />Η επικεφαλής εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ, Kaja Kallas, χαρακτήρισε την προοπτική της συνάντησης «άβολη» και ζήτησε από τα κράτη μέλη να επιταχύνουν την εργασία για ένα νέο πακέτο κυρώσεων κατά της Ρωσίας.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Σκληρή σύγκρουση Trump - Zelensky στον Λευκό Οίκο. Δώσε εδάφη αλλιώς καταστρέφεσαι. Τι συνέβη πίσω από τις κλειστές πόρτες.

Ο Αμερικανός πρόεδρος για ακόμα μια φορά, έστειλε… σήμα σε Ουκρανία και Ευρώπη ότι δεν έχει πρόθεση να εντείνει την πίεση στον Putin Η τελευ...

Διαβάστε την συνέχεια

Όσοι μίλησαν στον Trump για τον Μητσοτάκη, είπαν άλλαξε τον… Το 13ωρο δεν βοήθησε τη διεθνή εικόνα της Ελλάδος.

<img src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/7ee6ed9a6529533bf4fad2e140936f03_XL.jpg?v=2" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας ο Trump θα πάρει θέση υπερ του φίλου του Erdogan</span></h3>Υπάρχει ένας βασικός πυρήνας ανθρώπων που συνομιλεί ο Trump ο Αμερικανός Πρόεδρος… για την Ελλάδα.<br />Η πλειοψηφία αυτών δεν είναι θετικοί για τον Κυριάκο Μητσοτάκη και μεταξύ αυτών περιλαμβάνεται και ο πατέρας Αλέξανδρος Καρλούτσος της ορθόδοξης Εκκλησίας που σέβεται ιδιαίτερα ο Trump.<br />Επίσης ο Trump όταν αναφέρθηκε μπροστά στον Erdogan για την θεολογική σχολή της Χάλκης ήταν απόρροια όχι της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής αλλά της επίδρασης της Εκκλησίας.<br />Η εικόνα που έχει διαμορφώσει ο Trump για τον Μητσοτάκη είναι ξεκάθαρα αρνητική… πληροφόρησαν τον Αμερικανό Πρόεδρο ότι τον έχει χλευάσει ο Μητσοτάκης, η Ελλάδα υπήρξε το πρώτο κράτος διεθνώς ορθόδοξης πίστης που θέσπισε νόμο για τους ομοφυλόφιλους, έχει ταχθεί υπέρ της Ουκρανίας, ενώ οι κακές σχέσεις Ελλάδος – Τουρκίας αποδίδονται… κακώς μεν αλλά αποδίδονται στην Ελλάδα.<br />Πηγή στο Ρεπουμπλικανικό κόμμα που μίλησε στο BN ανέφερε ότι «όσοι έχουν μιλήσει στον Trump, όχι όλοι αλλά οι περισσότεροι δεν εκφράστηκαν θετικά για τον Μητσοτάκη, μάλιστα είπαν κάποιοι εάν γίνεται άλλαξε τον...<br />Ένα video που ο Μητσοτάκης απαξίωνε τον Trump το έχουν δει συνεργάτες του Trump και προφανώς το έχουν μεταφέρει και αυτό δεν άρεσε στον Trump… έβρισε μάλιστα»<br /><br />Επίσης είναι ακριβές ότι ο Μητσοτάκης γνωρίζει ότι δεν μπορεί να ανοίξει διαύλους επικοινωνίας με τον Trump αλλά προσπαθεί να δημιουργήσει γέφυρες αλλά μέχρι τώρα ο Αμερικανός Πρόεδρος έχει απορρίψει πολλές προτάσεις… πολλά μηνύματα που εστάλησαν στον Trump για τον Μητσοτάκη… δεν απέδωσαν.<br /><br />Μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας ο Trump θα πάρει θέση υπερ του φίλου του Erdogan<br /><br />Πολλά θέματα θα ανοίξουν προσεχώς μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας με επίκεντρο τα χωρικά ύδατα και όχι μόνο προφανώς.<br /><br />Ο Αμερικανός Πρόεδρος Trump θα πάρει θέση υπέρ του φίλου του Erdogan όπως τον έχει αποκαλέσει... είναι σκληρός αλλά είναι φίλος είχε πει χαρακτηριστικά ο Trump.<br /><br />Το 13ωρο δεν βοήθησε τη διεθνή εικόνα Ελλάδος<br /><br />Το 13ωρο που θεσμοθετήθηκε δεν βοήθησε την διεθνή εικόνα της Ελλάδος.<br /><br />Όλα τα διεθνή μέσα, ακόμη και στην Μοζαμβίκη, τις ΗΠΑ, τις Ινδίες, την Γερμανία και την Ρωσία σχολιάστηκε το θέμα και δεν αντιμετωπίστηκε θετικά.<br />Προφανώς το 13ωρο είναι προαιρετικό και όπως φαίνεται πλην εξαιρέσεων θα απορριφθεί από την κοινωνία…<br />Πρόσφατα ο Έλληνας Πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης είπε στα πολιτικά κόμματα στην Βουλή «δεν μπορώ να σας παρακολουθήσω όλους γιατί ξεπεράσατε τον χρόνο ομιλιών σας»…<br />Όταν ο Πρωθυπουργός που έχει θεσμική υποχρέωση να παρακολουθεί τα πάντα στην Βουλή… δεν μπορεί να παρακολουθεί τα κόμματα λόγω χρόνου… είναι προφανές ότι το 13ώρο είναι μια υπερβολή που δεν θα τύχει κοινωνικής αποδοχής…<br /><br />Υποσημείωση<br /><br />Υπάρχουν χιλιάδες άνθρωποι που εργάζονται 12ωρα και 15ωρα όπως ιδιωτικές εταιρίες, Ταξί κ.α. αλλά αυτό αποτελεί επιλογή.<br />Ένας ιδιοκτήτης εταιρίας μπορεί να εργάζεται και 15 ώρες την ημέρα και να μην έχει πάρει άδεια για χρόνια αλλά αυτό είναι επιλογή.<br />Η θεσμοθέτηση έστω και προαιρετική δημιουργεί… λάθος συνειρμούς και αντιδράσεις, οι συνδικαλιστικές οργανώσεις επίσης τοποθετήθηκαν λανθασμένα.<br />Πάντως η διεθνής αντιμετώπιση του προαιρετικού μέτρου έτυχε αρνητικής προβολής.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.

Όσοι μίλησαν στον Trump για τον Μητσοτάκη, είπαν άλλαξε τον… Το 13ωρο δεν βοήθησε τη διεθνή εικόνα της Ελλάδος.

Μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας ο Trump θα πάρει θέση υπερ του φίλου του Erdogan Υπάρχει ένας βασικός πυρήνας ανθρώπων που συνομιλεί ο Trump ο Α...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Ευρώπη «στρώνει το χαλί» στην Άγκυρα και ζητά από την Αθήνα να το πατήσει.

<img height="394" src="https://directus.gr/wp-content/uploads/2025/10/875_d0339b15-1d8e-4918-bc7a-36e4ee950e58.jpg" width="697" /><br /><br />Προβληματισμός επικρατεί στην Αθήνα για το «πράσινο φως» του Βερολίνου στην Άγκυρα για την προμήθεια 40 Eurofighters Typhoon, τα οποία κατασκευάζει κοινοπραξία στην οποία συμμετέχουν η Γερμανία, η Βρετανία, η Ιταλία και η Ισπανία, αλλά και τη συμμετοχή της Τουρκίας στον ευρωπαϊκό αμυντικό μηχανισμό SAFE.<br /><br />Σε συνέντευξη που παραχώρησε πάντως ο Γιόχαν Βάντεφουλ, πριν από μερικές ημέρες στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ, όταν ρωτήθηκε ποιες εγγυήσεις θα υπάρχουν ώστε όταν η Τουρκία αποκτήσει τα Eurofighter, να μην τα χρησιμοποιήσει εναντίον της Ελλάδας, χαρακτήρισε αδιανόητο το ενδεχόμενο μία χώρα του ΝΑΤΟ να επιτεθεί σε μία άλλη χώρα του ΝΑΤΟ, αλλά… κουβέντα για εγγυήσεις.<br /><br />Και μπορεί το ταξίδι του στην Αθήνα την προηγούμενη εβδομάδα να αναβλήθηκε λόγω της Διάσκεψης της Ειρήνης στο Σαρμ-Ελ-Σέιχ της Αιγύπτου, ωστόσο ο νέος Υπουργός Εξωτερικών θα έρθει μέσα στις επόμενες ημέρες, με σκοπό να ασκήσει πιέσεις στην Αθήνα να αποδεχτεί την Τουρκία στη νέα ευρωπαϊκή αρχιτεκτονική ασφαλείας της Ευρώπης και μέσω SAFE.<br /><br />Και δεν είναι μόνο ο Γερμανός Υπουργός Εξωτερικών ο οποίος ασκεί πιέσεις αλλά και ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Μαρκ Ρούτε, ο οποίος συναντήθηκε με τον Κυριάκο Μητσοτάκη στο περιθώριο της Συνόδου Ευρωπαϊκής Πολιτικής Κοινότητας στην Κοπεγχάγη.<br /><br />Τότε, μάλιστα, ο κ. Μητσοτάκης επανέλαβε ρητά ότι όσο η Άγκυρα διατηρεί ενεργή την απειλή πολέμου κατά της Ελλάδας, η Αθήνα δεν πρόκειται να συναινέσει στην πρόσβαση της Τουρκίας στους ευρωπαϊκούς πόρους για την άμυνα.<br /><br />Με τη νέα πολιτική της Ευρώπης για την Άμυνα αλλά και τον αναβαθμισμένο ρόλο της Τουρκίας στη Μέση Ανατολή με τη δημόσια αναγνώριση του ίδιου του Ντόναλντ Τραμπ, η Ελλάδα βρίσκεται ενώπιον μίας νέας πραγματικότητας και ενός τελείως διαφορετικού συσχετισμού δυνάμεων.<br /><br />Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, από το βήμα της Βουλής έσπευσε να ανακοινώσει την πρόθεσή του να καλέσει μία πενταμερή Διάσκεψη με τη συμμετοχή Ελλάδας, Κύπρου, Τουρκίας, Αιγύπτου και Λιβύης, προκειμένου να συζητηθούν πέντε θεματικές: Μεταναστευτικό, συνδεσιμότητα, προστασία θαλάσσιου περιβάλλοντος, πολιτική προστασία και θαλάσσιες ζώνες.<br /><br />Το Υπουργείο Εξωτερικών έχει αναλάβει να διερευνήσει το επόμενο διάστημα πόσο εφικτή είναι αυτή η προοπτική και εάν μπορεί να αποκτήσει και μόνιμο χαρακτήρα.<br /><br />Το ερώτημα είναι τι έχει αλλάξει από το 2020, όταν πρώτος ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν είχε προτείνει μία τέτοια Διάσκεψη λέγοντας μάλιστα, ότι στη Μεσόγειο «εμείς δεν είμαστε επισκέπτες, είμαστε οικοδεσπότες» προσκαλώντας και τα Κατεχόμενα.<br /><br />Στη συνέχεια, την ιδέα επανέφερε ο τότε Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Σαρλ Μισέλ, προχωρώντας και σε σειρά επαφών, χωρίς ωστόσο, αποτέλεσμα.<br /><br />Οι λόγοι για τους οποίους η ιδέα έμεινε «στα χαρτιά», δεν έχουν αλλάξει και αφορούν την ίδια την ουσία των διαφορών στην Ανατολική Μεσόγειο, από το ποιοι θα συμμετέχουν έως το πλαίσιο και το πεδίο εφαρμογής.<br /><br />Το πρώτο και αξεπέραστο «αγκάθι» είναι ότι η Τουρκία για να συμμετάσχει βάζει ως προϋπόθεση να εξαιρεθεί η Κυπριακή Δημοκρατία, εκτός εάν συμμετάσχει και το ψευδοκράτος, συνθήκη την οποία η Αθήνα δεν πρόκειται ποτέ να αποδεχθεί.<br /><br />Την ίδια ώρα, ενώ η Αθήνα και δια στόματος Πρωθυπουργού διαμηνύει ότι το πλαίσιο για τη σύγκληση της Διάσκεψης δεν μπορεί να είναι άλλο από το Διεθνές Δίκαιο και το Δίκαιο της Θάλασσας, για την Άγκυρα αυτό αποτελεί «κόκκινη γραμμή» καθώς ποτέ δεν έχει υπογράψει τη Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας και άρα δεν αποδέχεται να δεσμευτεί από τις προβλέψεις της.<br /><br />Και ενώ η προοπτική του εγχειρήματος φαίνεται μάλλον αδύναμη, έρχεται να προστεθεί στη δύσκολη εξίσωση και ο αμερικανικός παράγοντας με έντονο ενδιαφέρον για την περιοχή και μεγάλες αμερικανικές εταιρείες να είναι έτοιμες να επενδύσουν μεγάλα κεφάλαια κυρίως στον τομέα της ενέργειας.<br /><br />Σε αυτό το κλίμα, λοιπόν, η Αθήνα έχει κάθε λόγο να επιχειρεί να στείλει το μήνυμα προς πάσα κατεύθυνση ότι δεν είναι αυτή που πυροδοτεί εντάσεις, αλλά αντιθέτως, αποτελεί τον χρήσιμο εταίρο που επιδιώκει συνεννόηση και σταθερότητα.<br /><br />Σημαντική εξέλιξη είναι και η έλευση της Κίμπερλί Γκίλφοϊλ στην Αθήνα το αμέσως προσεχές διάστημα, η οποία θα καλύψει το κενό της αμερικανικής εκπροσώπησης στη χώρα μας και θα μπορεί να μιλάει απευθείας και με τον έτερο πρέσβη των ΗΠΑ στην Τουρκία Τομ Μπάρακ.<br /><br />Με τα εθνικά θέματα, παράλληλα, να έχουν εξελιχθεί και σε πεδίο έντονης πολιτικής σύγκρουσης και εντός των τειχών, η κυβέρνηση το επόμενο διάστημα θα κληθεί να βρει ένα νέο modus operandi με την Τουρκία, γιατί οι εκκρεμότητες είναι πολλές, οι πιέσεις ακόμη περισσότερες και η Διακήρυξη των Αθηνών με ημερομηνία λήξης που έχει παρέλθει εδώ και καιρό.<div><br /></div><div><a href="https://directus.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Η Ευρώπη «στρώνει το χαλί» στην Άγκυρα και ζητά από την Αθήνα να το πατήσει.

Προβληματισμός επικρατεί στην Αθήνα για το «πράσινο φως» του Βερολίνου στην Άγκυρα για την προμήθεια 40 Eurofighters Typhoon, τα οποία κατασ...

Διαβάστε την συνέχεια

Αρχίζει το πόκερ στη Μεσόγειο. Το κουιντέτο και οι σκόπελοι

<a href="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2025/10/d1c9caa7b4e26bddc11427fb7eaf9d8a_4843657-1.jpg"><img height="427" src="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2025/10/d1c9caa7b4e26bddc11427fb7eaf9d8a_4843657-1.jpg.pagespeed.ce.94AQziERoo.jpg" width="701" /></a><br /><br />Του ΒΑΣΙΛΗ ΝΕΔΟΥ<br />Το σχέδιο μιας αμερικανικής διαμεσολάβησης για τη διακεκαυμένη ζώνη από τη Μαύρη Θάλασσα έως τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική και, αναπόφευκτα, την Ανατολική Μεσόγειο δεν γεννήθηκε χθες. Ηδη από το τέλος του Ψυχρού Πολέμου οι Αμερικανοί ήθελαν να δημιουργήσουν διάφορους «διαδρόμους» συνεργασίας στον κόσμο που αναδυόταν.<br /><br />Τα τελευταία 25 χρόνια, τα δεδομένα στην περιοχή έχουν αλλάξει ραγδαία και τα σχέδια αυτά ήλθαν με διάφορους τρόπους (ανολοκλήρωτα παραδείγματα αυτών έχουν καταγραφεί και πρόσφατα όπως ο EastMed, ο IMEC κ.λπ.) είτε από την Ουάσιγκτον είτε από τις Βρυξέλλες και την Ε.Ε. Σε ανύποπτο χρόνο, σχέδια για τη συνεννόηση ανάμεσα στις χώρες της Ανατολικής Μεσογείου είχε συνεισφέρει και η τουρκική πλευρά, αν και κάπως απρόθυμα, κυρίως για να αποσείσει την κατηγορία της αδιαλλαξίας έναντι των γειτόνων.<br /><br />Η πρώτη αντίδραση<br /><br />Η ανακίνηση μιας τέτοιας πρωτοβουλίας από τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, την περασμένη Πέμπτη, κατά την προ ημερησίας διάταξης συζήτηση στη Βουλή, δεν συμβαίνει σε γεωπολιτικό κενό, αλλά αποτελεί ενεργή προσπάθεια της Αθήνας να διαμορφώσει το πλαίσιο πιθανών διαπραγματεύσεων για τις θαλάσσιες ζώνες στην Ανατολική Μεσόγειο.<br /><br />Γι’ αυτό, άλλωστε, την Παρασκευή η κυβέρνηση έσπευσε να διευκρινίσει ότι εκείνο που προτείνει η ελληνική πλευρά είναι επί της ουσίας ένα πενταμερές σχήμα με τη συμμετοχή Ελλάδας, Τουρκίας, Αιγύπτου, Λιβύης, αλλά και της Κυπριακής Δημοκρατίας, η οποία δεν μπορεί να αποκλειστεί.<br /><br />Οι πρώτες αντιδράσεις της Τουρκίας ήταν, φυσικά, αναμενόμενες, καθώς η Αγκυρα δεν επιθυμεί τη συμμετοχή της Λευκωσίας, αν στο τραπέζι δεν έχει θέση και το ψευδοκράτος.<br /><br />Η άριστη σχέση των προέδρων των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ και Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, όπως αυτή αποτυπώθηκε και στη συμφωνία που επέτρεψε στην Αγκυρα να επισημοποιήσει την επιρροή και παρουσία της και στη Γάζα, προφανώς προκαλεί ανησυχία στην Αθήνα.<br /><br />Η εκπεφρασμένη βούληση του κ. Τραμπ να αξιοποιήσει τη δεύτερη θητεία για την επίλυση διαφόρων διεθνών διενέξεων, θερμών ή «παγωμένων», είχε από καιρό απασχολήσει την ελληνική διπλωματία, η οποία αντιλαμβανόταν ότι μια μεσολάβηση και στα ελληνοτουρκικά δεν θα πρέπει να αποκλείεται.<br /><br />Η απευθείας γραμμή ανάμεσα στους κ. Τραμπ και Ερντογάν δημιουργεί ερωτήματα και στην ελληνική διπλωματία για το τι ακριβώς μπορεί να συζητούν και, κυρίως, αν ο πρόεδρος της Τουρκίας επιχειρεί να πείσει τον πρόεδρο των ΗΠΑ για την ανάγκη κάποιας διευθέτησης στην Ανατολική Μεσόγειο.<br /><br />Μάλιστα, εντός και εκτός του υπουργείου Εξωτερικών καταγράφονταν διαρκείς συζητήσεις σχετικά με την ανάγκη η Αθήνα να μη βρεθεί ενώπιον τετελεσμένων, εν προκειμένω κάποιας φόρμουλας που θα αντικατοπτρίζει τις απόψεις της Αγκυρας.<br /><br />Η αναφορά του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, την περασμένη Πέμπτη, για «φόρουμ παράκτιων κρατών» και εν συνεχεία η διευκρίνιση ότι πρόκειται για ένα πενταμερές σχήμα με τη συμμετοχή Ελλάδας, Τουρκίας, Αιγύπτου, Λιβύης και της Κυπριακής Δημοκρατίας (και με ηχηρή εξαίρεση το Ισραήλ) με θεματικές την οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών, το μεταναστευτικό, την πολιτική προστασία, τη συνδεσιμότητα και την προστασία του περιβάλλοντος, αποτελούν μέρος αυτής της προσπάθειας της Αθήνας να τοποθετηθεί εμπροσθοβαρώς, δίχως, όπως όλα δείχνουν, να έχει γίνει κάποια ουσιαστική προετοιμασία σχετικά με την πιθανή μακροπρόθεσμη εξέλιξη ενός τέτοιου εγχειρήματος.<br /><br />Στη κυβέρνηση φαίνεται να εκτιμάται πως με τον τρόπο αυτόν η Αθήνα αποκτά κάποιο στρατηγικό πλεονέκτημα σε μια πιθανή συζήτηση για την ετοιμότητα της Ελλάδας να διαπραγματευθεί, υπάρχει όμως πλήρης αντίληψη για τα όρια του εγχειρήματος υπό τις παρούσες συνθήκες.<br /><br />Ο Γιώργος Γεραπετρίτης θα αναλάβει τις αμέσως επόμενες ημέρες να μιλήσει με τους ομολόγους του των άλλων τεσσάρων χωρών του πενταμερούς σχήματος που προτείνει η Αθήνα. Στο υπουργείο Εξωτερικών αντιλαμβάνονται, πάντως, ότι η πρόταση αυτή εκ των πραγμάτων δύσκολα θα γίνει επί της ουσίας αποδεκτή από τους Τούρκους, λόγω της συμμετοχής της Κυπριακής Δημοκρατίας και μόνον, ωστόσο θα πρέπει να αναλάβει και το κόστος της απόρριψης μιας τέτοιας πρότασης.<br /><br />Αμερικανικοί σύνδεσμοι<br /><br />Αρκετοί στην Αθήνα εκτιμούν ότι παρά την κινητικότητα κάποιων στενών συνεργατών του κ. Τραμπ, οι οποίοι έχουν αναλάβει θέσεις-κλειδιά (όπως ο ανώτερος σύμβουλος για την Αφρική Μασάντ Μπούλος, ο πρέσβης των ΗΠΑ στην Aγκυρα Τομ Μπάρακ, ο απεσταλμένος για τη Μέση Ανατολή Στιβ Γουίτκοφ), οι ελληνοτουρκικές διαφορές αυτή τη στιγμή περνούν κάτω από το ραντάρ του προέδρου των ΗΠΑ, αφού αυτός έχει, εύλογα, άλλες προτεραιότητες, όπως αυτό φαίνεται άλλωστε και από το πρόγραμμά του, που αυτό το χρονικό διάστημα στρέφεται ξανά προς τον ρωσοουκρανικό πόλεμο.<br /><br />Σε κάθε περίπτωση, οσονούπω φτάνει στην Αθήνα και η νέα πρέσβειρα των ΗΠΑ Κίμπερλι Γκίλφοϊλ, επίσης πρόσωπο του κύκλου Τραμπ, που διαθέτει απευθείας επικοινωνία με όλους τους παραπάνω φίλους και συνεργάτες του προέδρου, με ό,τι μπορεί να συνεπάγεται αυτό για την ανακίνηση μιας ελληνοτουρκικής ατζέντας στον Λευκό Οίκο.<br /><br />Είναι απολύτως σαφές ότι μέρος της αμερικανικής αντίληψης για την κατάσταση αφορά την εκμετάλλευση των ενεργειακών πόρων που βρίσκονται στην Ανατολική Μεσόγειο. Η Chevron ήδη έχει ανακοινώσει τη δραστηριοποίησή της σε ελληνικά ύδατα, η Exxon Mobil ερευνά σε περιοχή λιβυκής δικαιοδοσίας, ενώ οι αμερικανικές εταιρείες είναι παρούσες στη Κύπρο, στην Αίγυπτο και στο Ισραήλ.<br /><br />Πληροφορίες από την Ουάσιγκτον έκαναν λόγο για δυσαρέσκεια του ισραηλινού παράγοντα για το γεγονός ότι η πρωτοβουλία περιλαμβάνει την Τουρκία, αλλά όχι το Ισραήλ, που, όπως λέγεται, δεν είχε καν ενημερωθεί, παρ’ ότι έχει ζωτικά συμφέροντα στην περιοχή και στρατηγική σχέση με την Ελλάδα.<br /><br />Eνα σενάριο πάντως που θα δρομολογείτο με την ενεργό εμπλοκή των ΗΠΑ θα οδηγούσε εκ των πραγμάτων σε έναν πρώτο σκόπελο, που δεν είναι άλλος από την εκκρεμότητα του Κυπριακού.<br /><br />Μια επιτάχυνση των διαδικασιών θα μπορούσε να οδηγήσει τη σημερινή Ουάσιγκτον σε θέσεις που θα πρόκριναν μια «λύση-εξπρές» και είναι απολύτως βέβαιο ότι ο κ. Ερντογάν θα προσπαθήσει να πείσει τον κ. Τραμπ ότι, ύστερα από 51 χρόνια, το Κυπριακό μπορεί να επιλυθεί μόνο στη βάση μιας λύσης των δύο κρατών. Ο συγκεκριμένος κίνδυνος απασχολεί έμπειρους διπλωμάτες, οι οποίοι αντιλαμβάνονται ότι ο κ. Ερντογάν ήδη έχει προετοιμάσει το έδαφος προς αυτή τη κατεύθυνση.<br /><br />Το καλώδιο<br /><br />Oλη αυτή η συζήτηση εκ των πραγμάτων φέρνει στην επιφάνεια και εκκρεμότητες που είναι πιο πρόσφατες, όπως η ηλεκτρική διασύνδεση Ελλάδας – Κυπριακής Δημοκρατίας. Από την Αθήνα έχει αναδειχθεί η περίπτωση των ερευνών του «Πίρι Ρέις» στο Αιγαίο ως μια περίπτωση ευθέως ανάλογη εκείνων που διακόπηκαν στα ανοιχτά της Κάσου, δηλαδή επί στήλης υδάτων, δίχως να επηρεάζεται η υφαλοκρηπίδα κάποιου κράτους.<br /><br />Εφόσον επέλθει η όχι αυτονόητη επίλυση των προβλημάτων ανάμεσα στην Αθήνα και στη Λευκωσία, τότε δεν αποκλείεται να ξεκινήσουν οι έρευνες των πλοίων στα νότια και στα ανατολικά της Κάσου και της Καρπάθου. Κάποιοι στην κυβέρνηση είναι αισιόδοξοι πως αυτή τη φορά η Aγκυρα δεν θα αντιδράσει. Πλην όμως, η διαρκής αλλαγή των δεδομένων, όπως αυτά έχουν καταγραφεί λίγες μόλις εβδομάδες από την ακύρωση του τετ α τετ των κ. Μητσοτάκη – Ερντογάν, δεν δημιουργεί απολύτως καμία βεβαιότητα για την εξέλιξη των πραγμάτων, αντιθέτως αυξάνει τα ερωτήματα για την πορεία των ελληνοτουρκικών σχέσεων κατά το επόμενο χρονικό διάστημα.<br /><br />Οι πυκνές επαφές του κ. Μπούλος<br /><br />Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ συνηθίζει να αξιοποιεί σε διάφορα πόστα μέλη της ευρύτερης οικογένειάς του ή φίλους του. Ο Μασάντ Μπούλος, γεννημένος στον Λίβανο από ελληνορθόδοξους γονείς, δραστηριοποιείται στις ΗΠΑ και στη Νιγηρία, ωστόσο βρίσκεται στον κύκλο εμπιστοσύνης του κ. Τραμπ ως συμπέθερος. Ο 28χρονος γιος του, Μάικλ Μπούλος, παντρεύτηκε το 2022 την Τίφανι Τραμπ, κόρη του Ντόναλντ Τραμπ από τον γάμο του με τη δεύτερη σύζυγό του Μάρλα Μέιπλς.<br /><br />Πριν από λίγους μήνες είχε έλθει στην επιφάνεια μια περίεργη ιστορία, όπου οι δύο γαμπροί του κ. Τραμπ, ο Μάικλ Μπούλος και ο Τζάρεντ Κούσνερ (σύζυγος της Ιβάνκα Τραμπ) φαίνεται να είχαν σχεδόν παρεξηγηθεί, καθώς ο πρώτος είχε επιχειρήσει να προωθήσει στον δεύτερο ένα γιοτ που ναυπηγείται (ακόμη) στο Πέραμα, αλλά ήταν υπερτιμολογημένο.<br /><br />Τελικά ο κ. Κούσνερ δεν το αγόρασε και έχει ζητήσει τα χρήματα που προκατέβαλε πίσω, όχι από τον υιό Μπούλος, αλλά από έναν μεσάζοντα. Ως προς τον Μασάντ Μπούλος, πολύ πριν διοριστεί από τον κ. Τραμπ αρχικά ως ειδικός σύμβουλος του προέδρου και στη συνέχεια ως ανώτερος σύμβουλος για αφρικανικές υποθέσεις, ανήκε στο Ρεπουμπλικανικό κόμμα, όπου επί 30 χρόνια είχε υποστηρίξει διάφορες καμπάνιες.<br /><br />Ο κ. Μπούλος ήταν και την περασμένη εβδομάδα στην περιοχή, καθώς την Πέμπτη έγινε δεκτός από τον πρόεδρο της Αιγύπτου Αμπντέλ Φατάχ αλ Σίσι. Ο κ. Μπούλος μίλησε με τον κ. Μητσοτάκη στη Νέα Υόρκη στις 27 Σεπτεμβρίου, σε μια συνάντηση που συμμετείχαν ο υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Γεραπετρίτης και η υφυπουργός Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου.<br /><br />Στη Νέα Υόρκη ο κ. Μπούλος είχε επαφές με τον πρόεδρο της Λιβύης Μοχάμεντ Μένφι, ενώ δύο εβδομάδες νωρίτερα (12 Σεπτεμβρίου) είχε υποδεχθεί στην Ουάσιγκτον αντιπροσωπεία από τη Λιβύη με κύριο θέμα συζήτησης τις επενδύσεις στη χώρα. Στις 8 Αυγούστου ο κ. Μπούλος επισκέφθηκε την Aγκυρα όπου συναντήθηκε με τον υπουργό Εξωτερικών της Τουρκίας Χακάν Φιντάν, παρουσία και του Αμερικανού πρεσβευτή στη χώρα –επίσης στενού φίλου του προέδρου των ΗΠΑ– Τομ Μπάρακ.<div><br /></div><div><a href="https://www.amynanet.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Αρχίζει το πόκερ στη Μεσόγειο. Το κουιντέτο και οι σκόπελοι

Του ΒΑΣΙΛΗ ΝΕΔΟΥ Το σχέδιο μιας αμερικανικής διαμεσολάβησης για τη διακεκαυμένη ζώνη από τη Μαύρη Θάλασσα έως τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια ...

Διαβάστε την συνέχεια

“Οι Ουκρανοί χάνουν τον πόλεμο”. Σάλος από δήλωση Βρετανού Στρατάρχη.

<img src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2025/10/DR-DOF-e1760895869771-825x601.jpg" /><br /><br /><b>ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΑΓΓΕΛΟΣ</b><br />Αίσθηση προκαλεί ο Στρατάρχης Λόρδος Ντέιβιντ Ρίτσαρντς με τις πρόσφατες δηλώσεις του αναφορικά με τον πόλεμο στην Ουκρανία, στο πλαίσιο του podcast World of Trouble της βρετανικής εφημερίδας The Independent. Σε αυτές αποδομεί την μέχρι πρότινος κρατούσα άποψη ότι η Ουκρανία δύναται να κερδίσει τον πόλεμο έναντι της Ρωσίας.<br /><br />«Η άποψή μου είναι ότι δεν θα κερδίσουν χωρίς τη στήριξη του ΝΑΤΟ, το οποίο όμως δεν θέλει να εμπλακεί επί του εδάφους» λέει ο Ρίτσαρντς, τονίζοντας έτσι το πρόβλημα που αντιμετωπίζει η Δύση και δεν είναι άλλο από την απροθυμία των μελών-κρατών του ΝΑΤΟ να συμμετάσχουν επί του εδάφους. «Τους ενθαρρύνουμε [σ.σ. τους Ουκρανούς] να συμμετάσχουν σε έναν πόλεμο χωρίς να τους παρέχουμε τα μέσα» δηλώνει επίσης στον <a href="https://www.independent.co.uk/news/world/europe/ukraine-russia-war-defeat-david-richards-world-of-trouble-podcast-b2844349.html">Independent</a>.<br /><br />Και δεν μένει εκεί, αφού εκτιμά πως ακόμη και με την παροχή της κατάλληλης νατοϊκής βοήθειας δεν πρόκειται η Ουκρανία να κερδίσει. «Η Ουκρανία δεν διαθέτει το αναγκαίο ανθρώπινο δυναμικό για να αντέξει έναν παρατεταμένο πόλεμο φθοράς απέναντι στη Ρωσία» δηλώνει συγκεκριμένα και συμπληρώνει: «Οι Ουκρανοί θα είχαν ελπίδα μόνο αν πολεμούσαμε στο πλάι τους. Έχουμε αποφασίσει όμως να μην εμπλακούμε γιατί η Ουκρανία δεν αποτελεί υπαρξιακό ζήτημα για εμάς».<br /><br />Στο καλύτερο σενάριο, εκτιμά ο Ρίτσαρντς, ο πόλεμος θα μπορούσε να οδηγηθεί σε ένα είδος «ισοπαλίας» – και αυτό μόνο αν υπάρξει πολιτική λύση και συμφωνία με τη Μόσχα. «Το ένστικτό μου λέει ότι το καλύτερο που μπορεί να πετύχει η Ουκρανία είναι κάποιου είδους ισοπαλίας και βλέπετε τον πρόεδρο Ζελένσκι να προσαρμόζεται» λέει ο Βρετανός στρατηγός. Οι δηλώσεις του Ρίτσαρντς έρχονται σε μια ιδιαίτερα ευαίσθητη συγκυρία, αμέσως μετά την επίσκεψη του Βολοντίμιρ Ζελένσκι στον Λευκό Οίκο. Ο Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ φέρεται να αρνήθηκε να δεσμευτεί για την αποστολή πυραύλων Tomahawk στην Ουκρανία, ενώ λίγες ώρες νωρίτερα είχε συνομιλήσει τηλεφωνικά με τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν.<br /><br />Η τοποθέτηση Ρίτσαρντς έρχεται ως πανηγυρική επιβεβαίωση της άποψης που θέλει την όλη στάση των ΗΠΑ να συνιστά απεγκλωβισμό από το μέτωπο της Ουκρανίας, στο οποίο τα αριθμητικά δεδομένα δείχνουν πως η πλάστιγγα του πολέμου έχει αρχίσει να γέρνει με το πλευρό των Ρώσων, καθώς όπως συνομολογούν μια σειρά από επίσημα στατιστικά οι ανάγκες του Κιέβου σε οικονομική βοήθεια και έμψυχο δυναμικό δεν δύναται να αντικατασταθούν με ικανοποιητικό ρυθμό.<div><br />Ιράκ και Μπλερ<br /><br />Αποκαλυπτικός για τις πολιτικές παρεμβάσεις κατά την περίοδο της διακυβέρνησης Μπλερ είναι επίσης ο Ρίτσαρντς, κάνοντας αναφορά στο διαβόητο “αναξιόπιστο ντοσιέ” που δήθεν περιείχε αποδείξεις για την ύπαρξη χημικών όπλων από το καθεστώς του Σαντάμ Χουσεΐν και το οποίο είχε παρουσιάσει ο τότε πρωθυπουργός της Βρετανίας για να δικαιολογήσει την εισβολή στο Ιράκ.<br /><br />«Είχαμε ζητήσει από τον τότε Επικεφαλής του Προσωπικού Άμυνας [σ.σ. ανώτατος στρατιωτικός σύμβουλος της κυβέρνησης] να ρωτήσει επανειλημμένα σχετικά με τα στοιχεία που περιλαμβάνονταν στον φάκελο, κατά πόσο ήταν νόμιμα και βάσιμα με όρους πληροφοριών» λέει ο Ρίτσαρντς και συνεχίζει δίνοντας στην επιφάνεια όλο το ανατριχιαστικό κλίμα της περιόδου. «Θα βρούμε κάτι να βάλουμε στον φάκελο ώστε να ταιριάζει και να το δικαιολογήσουμε μας απάντησε στέλεχος της υπηρεσίας πληροφοριών» είναι τα συγκεκριμένα λόγια του Ρίτσαρντς, σε μια γκροτέσκα επιβεβαίωση της πολιτικοποίησης των βρετανικών υπηρεσιών προς όφελος των πολιτικών σκοπιμοτήτων της κυβέρνησης του Μπλερ.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

“Οι Ουκρανοί χάνουν τον πόλεμο”. Σάλος από δήλωση Βρετανού Στρατάρχη.

ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΑΓΓΕΛΟΣ Αίσθηση προκαλεί ο Στρατάρχης Λόρδος Ντέιβιντ Ρίτσαρντς με τις πρόσφατες δηλώσεις του αναφορικά με τον πόλεμο στην Ουκρανί...

Διαβάστε την συνέχεια

Λύση «made in USA» για το Αιγαίο με πενταμερή και διεθνή διαιτησία.

<a href="https://www.ekathimerini.com/wp-content/uploads/2022/07/AP22199671275563.jpg?1658208039613"><img border="0" height="427" src="https://www.ekathimerini.com/wp-content/uploads/2022/07/AP22199671275563.jpg?1658208039613" width="698" /></a> <br /><br /><div>Ελλάς, Κύπρος, Τουρκία, Αίγυπτος, Λιβύη στο τραπέζι του διαλόγου σε διεθνή διάσκεψη για ΑΟΖ, υφαλοκρηπίδα και ορυκτό πλούτο – Δεκτή η πρότασις Ερντογάν από τον Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη<br /><br />Δεν μας έχουν συνηθίσει στην Ελλάδα σε γρήγορα αντανακλαστικά οι ηγεσίες μας ούτε σε άμεση ανταπόκριση σε σχέδια και προγράμματα. Όταν συμβαίνει κάτι τέτοιο, συνήθως είναι αποτέλεσμα έξωθεν επιρροών και πιέσεων.<br /><br />Έτσι, σε πρώτη φάση, έκπληξη μας προεκάλεσε το γεγονός πως την μία ημέρα (προχθές) ο Πρωθυπουργός εξήγγειλε στην Βουλή την δημιουργία «Φόρουμ Παρακτίων Κρατών» της ανατολικής Μεσογείου και την επομένη (χθες) το Υπουργείο Εξωτερικών προχώρησε ταχέως στην εφαρμογή της «ιδέας» αρχίζοντας διαβουλεύσεις για την διαμόρφωση ενός πενταμερούς σχήματος με συμμετοχή της Ελλάδος, της Κύπρου, της Τουρκίας, της Αιγύπτου και της Λιβύης.<br /><br />Μάλιστα «κυβερνητικές πηγές» έσπευσαν να ενημερώσουν ότι τα αντικείμενα που θα συζητούνται στο «Φόρουμ» θα έχουν να κάνουν με το μεταναστευτικό, την προστασία του θαλασσίου περιβάλλοντος, την συνδεσιμότητα (καλώδιο), τις οριοθετήσεις θαλασσίων ζωνών και την πολιτική προστασία. Είναι δε άξιο προσοχής το γεγονός ότι προσδιορίσθηκαν από την πρώτη στιγμή οι προαναφερθείσες πέντε χώρες, ενώ δεν έγινε η παραμικρή μνεία περί ενδεχομένης συμμετοχής των τριών ακόμη κρατών που είναι «παράκτιες χώρες της ανατολικής Μεσογείου», δηλαδή του Ισραήλ, της Συρίας και του Λιβάνου.<br /><br />Όλα όμως εξηγούνται και το παρασκήνιο το είχε αποκαλύψει η «Εστία» ήδη από τις 16 Ιουνίου με κύριο θέμα της υπό τον τίλο «ΗΠΑ: Λύσις υπέρ της Τουρκίας με διεθνή διαιτησία στο Αιγαίο». Όπως είχαμε αναφέρει, η αμερικανική παρέμβασις είχε ανατεθεί στον σύμβουλο του Ντόναλντ Τράμπ επιφορτισμένο με «ειδικές αποστολές» Ρίτσαρντ Γκρενέλ, ο οποίος εργάζεται σε στενή συνεργασία με τον πρέσβυ των ΗΠΑ στην Άγκυρα Τομ Μπάρακ (ο οποίος έχει αναλάβει ευρύτερο ρόλο στην ανατολική Μεσόγειο) και τον Τούρκο υπουργό Εξωτερικών Χακάν Φιντάν.<br /><br />Μάλιστα η «Εστία» έγραφε τότε για «εφιαλτικό άξονα» των τριών αυτών προσώπων. Και, από ο,τι φαίνεται, ο άξων αυτός διεμόρφωσε το σχέδιο της πενταμερούς διασκέψεως, την υλοποίηση του οποίου ανέλαβε προθύμως το ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών, χωρίς ίσως να αντιλαμβάνεται ότι υπάρχει σοβαρός κίνδυνος φαλκιδεύσεως ζωτικών συμφερόντων της χώρας μας. Χαρακτηριστικό είναι ότι ήδη παράγοντες του ΥΠΕΞ ομιλούν για τις προοπτικές να αποκτήσει μόνιμα χαρακτηριστικά ένα τέτοιο σχήμα, θεωρώντας εκ των προτέρων δεδομένη την αποδοχή του. Αλλά γιατί να μην την θεωρούν δεδομένη, αφού στον ίδιο άξονα εκινήθη και ο Τούρκος Πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος, κατά την ομιλία του στον ΟΗΕ, είχε ομιλήσει πρώτος για «Διάσκεψη Ανατολικής Μεσογείου» με στόχο την ανάπτυξη κοινού εδάφους. Το ερώτημα είναι αν και κατά πόσον υπάρχει προοπτική για «κοινό έδαφος» με την Τουρκία όσο ισχύει το τουρκολιβυκό μνημόνιο, είναι εν ισχύι η απειλή του casus belli και εξακολουθεί η Άγκυρα να απαιτεί διεθνή αναγνώριση του τουρκοκυπριακού ψευδοκράτους υπονομεύοντας την λύση του Κυπριακού.<br /><br />Από ο,τι φαίνεται λοιπόν, η πενταμερής θα είναι η δικαιολογία για την διεθνή διαιτησία στην οποία κινδυνεύει να συρθεί η Ελλάς. Και να υποχρεωθεί να δεχθεί λύσεις που θα της υποδειχθούν, όχι μόνον για την συνδιαχείριση του Αιγαίου, αλλά και για την λύση του Κυπριακού. Το πρώτο βήμα, βεβαίως, είναι το τραπέζι του διαλόγου. Στο οποίο ευκολώτερα θα δικαιολογηθεί η συμμετοχή της Ελλάδος εάν μετέχουν πέντε χώρες και όχι μόνον δύο. Τονίζοντας ότι το σχέδιο Γκρενέλ για διάλογο ήταν ακόμη υπό διαμόρφωσιν, η «Εστία» ανέφερε στις 16 Ιουνίου: «Ο Γκρενέλ φέρεται να έχει ήδη συζητήσει το θέμα τόσο με τον Αμερικανό πρέσβυ στην Άγκυρα (που είναι αρκετά δραστήριος και στην Συρία) Τομ Μπάρακ όσο και με την αναμενομένη στην Αθήνα πρέσβυ Κίμπερλυ Γκίλφοϋλ, καθώς και με τον Τούρκο υπουργό Εξωτερικών Χακάν Φιντάν.<br /><br />Οι δύο πρέσβεις αναφέρεται ότι έχουν, επί της αρχής, αντιμετωπίσει θετικά την πρωτοβουλία, θεωρώντας ότι η τρέχουσα συγκυρία της σχετικής αποκλιμακώσεως στις διμερείς σχέσεις Ελλάδος-Τουρκίας επιτρέπει την διερεύνηση του ενδεχομένου ενός πιο δομημένου διαλόγου μεταξύ Αθηνών και Αγκύρας. Αν και το ακριβές περιεχόμενο των ενδεχομένων συνομιλιών δεν έχει ακόμη προσδιορισθεί, οι πρώτες σκέψεις φαίνεται πως περιλαμβάνουν την έναρξη μιάς διαδικασίας που θα μπορούσε να οδηγήσει στην λύση της διεθνούς διαιτησίας για την οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών. Αυτό σημαίνει απομάκρυνση από την διαδικασία του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης με όλα τα ενδεχόμενα “λύσεως” ανοικτά, χωρίς καν την θεωρητική δέσμευση της ευθυγραμμίσεως με τα θέσμια του Διεθνούς Δικαίου της Θαλάσσης, τα οποία η ελληνική πλευρά θεωρεί ότι πρέπει να διέπουν οιαδήποτε διευθέτηση της οριοθετήσεως των θαλασσίων ζωνών στο Αιγαίο.<br /><br />Η προώθησις της λύσεως της διεθνούς διαιτησίας, στην παρούσα χρονική συγκυρία και ιδιαιτέρως μετά τις επιθέσεις του Ισραήλ κατά του Ιράν, αποτελεί μέρος των “ιδεών” που αναπτύσσονται στην αμερικανική πρωτεύουσα για μία συνολική διευθέτηση στην Μέση Ανατολή, με την Τουρκία να αναλαμβάνει τον κεντρικό ρόλο, υποκαθιστώντας και το Ιράν, καθώς άλλως τε ήδη έχει επεκτείνει την επιρροή της στην τελευταία σύμμαχο της Τεχεράνης, Συρία».<br /><br />Ακόμη τονίζαμε: «Είναι γεγονός ότι η πολιτική των ΗΠΑ θεωρεί επιβεβλημένο να εξευρεθεί μια λύσις στα ελληνοτουρκικά, τα οποία θεωρεί “αγκάθι” για τις συμμαχικές σχέσεις. Αλλά ενώ σε εποχές σχετικής σταθερότητος η διευθέτησις των ελληνο-τουρκικών δεν είναι ζήτημα προτεραιότητος, σε περιόδους γενικωτέρας διαταράξεως της ομαλότητος οι διαδικασίες επιταχύνονται». Και αυτήν την στιγμή οι γεωπολιτικές ανακατατάξεις στην ευρύτερη περιοχή καθιστούν για τις ΗΠΑ ζήτημα προτεραιότητος την διευθέτηση των ελληνο-τουρκικών, δεδομένου μάλιστα ότι «επιφυλάσσουν για την Τουρκία έναν σημαντικό ρόλο για την επομένη ημέρα», οπότε «μάλλον έχουν ήδη αποφασίσει προς ποίαν πλευρά θέλουν να κλίνει η πλάστιγγα και ποιόν θα υποχρεώσουν σε επώδυνες υποχωρήσεις». Είναι προφανές ότι στην ατραπό των επωδύνων υποχωρήσεων εισερχόμεθα εκουσίως.<br /><br /><a href="https://www.estianews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div><div><br /></div>

Λύση «made in USA» για το Αιγαίο με πενταμερή και διεθνή διαιτησία.

Ελλάς, Κύπρος, Τουρκία, Αίγυπτος, Λιβύη στο τραπέζι του διαλόγου σε διεθνή διάσκεψη για ΑΟΖ, υφαλοκρηπίδα και ορυκτό πλούτο – Δεκτή η πρότα...

Διαβάστε την συνέχεια

Είναι ο Μητσοτάκης ο εμπνευστής του «φόρουμ» για την Ανατολική Μεσόγειο; Ποιός του έδωσε το «πράσινο φως»;

<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhP89JR-Tb4D1oTiurZI6CHCXuNwuCrDgvG1XGoYnKg7JA-yaDPhmRqrD8ed8nGOWut7f3SsGzcDz_TwTTycnLzF-VkFD0ObwIDHWJFxeMt75oorA0h8CUESL5k14uakI6dhaH09M_TrwAGYQF2YqSFvtiSnr97VgakDzC_DbWEl8yxBwl745JvmHIa3FA/s930/1000003581.jpg"><img border="0" height="344" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhP89JR-Tb4D1oTiurZI6CHCXuNwuCrDgvG1XGoYnKg7JA-yaDPhmRqrD8ed8nGOWut7f3SsGzcDz_TwTTycnLzF-VkFD0ObwIDHWJFxeMt75oorA0h8CUESL5k14uakI6dhaH09M_TrwAGYQF2YqSFvtiSnr97VgakDzC_DbWEl8yxBwl745JvmHIa3FA/w696-h344/1000003581.jpg" width="696" /></a> <br /><br /><div>Επειδή η κοινή ασθένεια πολλών φαίνεται να είναι η κοντή μνήμη -κάποιων ακουσίως και άλλων εκουσίως-, θα επιχειρήσουμε να δώσουμε μια οφειλόμενη απάντηση σε όσους εσφαλμένα υποστηρίζουν ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι ο εμπνευστής της δημιουργίας ενός «φόρουμ» για την Ανατολική Μεσόγειο. <br /><br />Από την σειρά των γεγονότων λοιπόν συνάγεται, ότι το «φόρουμ» ήταν ένας από τους λόγους της παρουσίας του Έλληνα Πρωθυπουργού στη διάσκεψη για τη Γάζα, -την οποία σχολιάσαμε και αποκωδικοποιήσαμε σε προηγούμενο σημείωμα (14/10/25)-, κατά τη διάρκεια της οποίας πήρε το «πράσινο φως» για την σχετική ανακοίνωση στο ελληνικό κοινοβούλιο. <br /><br />Η «Καθημερινή» επιβεβαίωσε (17/10/25) ότι η ανακοίνωση Μητσοτάκη σχετίζεται άμεσα με την πρωτοβουλία του συμπέθερου του Ντ. Τραμπ, Μασάντ Μπούλος, οποίος φέρεται να είχε ήδη συνομιλήσει με Έλληνες, Τούρκους, Λίβυους και Αιγύπτιους εκπροσώπους προκειμένου να «ενθαρρύνει τις τέσσερις χώρες να επιλύσουν τις διαφορές τους». Με άλλα λόγια ο Τραμπ συνεχίζει την πολιτική που χάραξε το επιτελείο Μπάιντεν για την Ανατολική Μεσόγειο, όπως γίνεται αντιληπτό από τη σύντομη ιστορική αναδρομή που ακολουθεί:<br /><br />Σε παλαιότερο άρθρο (16/02/23) εξηγήθηκε η λύση που προωθείται από τους Αμερικανούς για τα ενεργειακά της περιοχής μας και επιβεβαιώθηκε από τις δηλώσεις του Σύμβουλου Εθνικής Ασφαλείας Θάνου Ντόκου, ο οποίος μίλησε για τη δημιουργία ενός «μεγάλου συνεταιρισμού κρατών» κατά τα πρότυπα της συνεργασίας Κατάρ-Ιράν «που θα συνεκμεταλλευτεί τους ενεργειακούς πόρους της Μεσογείου».<br /><br />Στην ουσία η δήλωση Ντόκου επιβεβαίωνε τον Αμερικανό τέως υφυπουργό Τζέφρι Πάιατ, ο οποίος τον Δεκέμβριο του 2022 είπε ότι, «υπάρχει μεγάλη ευκαιρία σήμερα να αυξηθεί η συλλογικότητα στην περιοχή» ενώ πρόσθεται ότι, «οι ΗΠΑ εστιάζουν στο πώς θα δημιουργήσουν μια ΕΤΑΙΡΙΚΗ ΔΥΝΑΜΙΚΗ για να αποφύγουμε τις διαμάχες που συνοδεύονται με ένα οικονομικό κόστος». <br /><br />Ο Τζέφρι Πάιατ αντίστοιχες δηλώσεις έκανε και σε συνέδριο του «Economist» (Ιούλιο 2024) όταν διευκρίνισε ότι μέσα από τη συνεργασία επί των ενεργειακών, ουσιαστικά διευκολύνεται ο επαναπροσδιορισμός των σχέσεων μεταξύ των κρατών της περιοχής. «Εάν συνεχίσουμε να διευκολύνουμε την ενεργειακή συμμαχία, τότε η αφθονία σε ενέργεια θα λύσει το μεγάλο δίλημμα σε όλη την περιοχή».<br /><br />Την βάση για την «εταιρική» συνεκμετάλλευση βέβαια, την έβαλε πολύ νωρίτερα ο ίδιος ο τέως πρόεδρος Τζο Μπάιντεν -τότε αντιπρόεδρος- το 2014 όταν έλεγε ότι, «αυτός είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους ταξίδεψα πρόσφατα [σσ. Μάιο του 2014] στην Κύπρο -ο υψηλότερος αξιωματούχος των ΗΠΑ που επισκέφθηκε την Κύπρο εδώ και πέντε δεκαετίες- επειδή ήθελα να ενθαρρύνω τους Κύπριους [σσ. Κυπριακή Δημοκρατία] να αναπτύξουν τους ενεργειακούς πόρους τους σε συνεργασία με όλους -ΟΛΟΥΣ(!)- τους γείτονές τους, και να καταστεί σαφές ότι ΟΛΟΙ ωφελούνται εάν το σύνολο της Ανατολικής Μεσογείου μπορεί να συνεργαστεί για να γίνει κόμβος για τις αγορές φυσικού αερίου». Γι' αυτό άλλωστε οι Αμερικάνοι ανέκαθεν επιθυμούσαν να εντάξουν την Τουρκία στο υφιστάμενο East Med Gas Forum... <br /><br />Υπενθυμίζεται επίσης και σχετική δήλωση του «αρχιτέκτονα» του γνωστού χάρτη Μπάιντεν, του πρώην Ανώτερου Σύμβουλου Ενεργειακής Ασφάλειας του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, Άμος Χόκσταϊν, οποίος είπε ότι: «Υπάρχουν πολλές επιλογές για την ενίσχυση του 3+1, του Φόρουμ Φυσικού Αερίου της Ανατολικής Μεσογείου (East Med Gas Forum) και ιδανικά τη χρήση της ενέργειας ως τρόπο για ενίσχυση των συνεργασιών ανάμεσα σε αυτές τις χώρες ώστε να επωφεληθούν πολιτικά, πέραν των ενεργειακών ζητημάτων. Από το 2015-2017 [περίοδο κατά την οποία ο γνωστός χάρτης Μπάιντεν παρουσιάστηκε στον Ερντογάν και τους Ε/κ ενώ χρησιμοποιήθηκε ως δέλεαρ κατευνασμού μετά την ισραηλοτουρκική κρίση του Μαβί Μαρμαρά] υπήρχε πολιτική δραστηριότητα για να υποστηρίξουμε μια λύση στο κυπριακό πρόβλημα και η ενέργεια ήταν νέο αντικείμενο για τη διαπραγμάτευση και την ειρηνευτική διαδικασία επί του εδάφους». <br /><br />Εν συντομία, ο χάρτης Μπάιντεν καταλύει τον χάρτη της Σεβίλλης και ισοπεδώνει τις πρόνοιες του Δικαίου της Θάλασσας, οδηγεί στην απώλεια της ελληνικής δυνάμει ΑΟΖ ανατολικά του 28ου Μεσημβρινού που τέμνει την Ρόδο, καθώς και του κοινού θαλάσσιου συνόρου με την Κύπρο (<a href="https://i-epikaira.blogspot.com/2023/01/2014-eastmed.html">1</a>, <a href="https://i-epikaira.blogspot.com/2023/04/2011.html">2</a> και <a href="https://i-epikaira.blogspot.com/2022/01/eastmed.html">3</a>).<br /><br /><a href="https://www.washingtoninstitute.org/sites/default/files/2021-05/Selected-Energy-Infrastructure-East-Mediterranean-2019-21.jpg"><img border="0" height="418" src="https://www.washingtoninstitute.org/sites/default/files/2021-05/Selected-Energy-Infrastructure-East-Mediterranean-2019-21.jpg" width="640" /></a><br /><i>Χάρτης Μπάιντεν. Πηγή: mcclatchydc.com</i><br /><br />Στις 23/02/24 γράφαμε ότι σε πρώτη φάση θα γίνει η είσοδος της Τουρκίας στο East Med Gas Forum -διόλου απίθανη η δημιουργία νέου φόρουμ ή πιο πιθανό, μιας διάσκεψης με παρόμοια ονομασία και σκοπούς υπό την αιγίδα του East Med Gas Forum-, ώστε να αναγνωριστούν τα ανύπαρκτα δικαιώματά της στην Αν. Μεσόγειο -στην πραγματικότητα, πολύ περιορισμένα βάσει του χάρτη της Σεβίλλης-, και επί της ουσίας, θα ανοίξει ο δρόμος για την εφαρμογή του εκτρωματικού χάρτη Μπάιντεν, ο οποίος δημιουργήθηκε από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ.<br /><br />Αυτά όσον αφορά στους αμερικανικούς σχεδιασμούς, τους οποίους το παρόν βήμα έχει σχολιάσει εκτενέστατα τα προηγούμενα χρόνια. Επειδή όμως τα σχέδια χρειάζονται και εγχώριους εκτελεστές, παρακάτω παρατίθενται και σχετικές δηλώσεις οι οποίες καταδεικνύουν πέραν πάσης αμφιβολίας ποιοί κινούν τα νήματα στην πολιτική ζωή της χώρας:<br /><br />-Τον Φεβρουάριο και Μάρτιο του 2015, σύμφωνα με αποκάλυψη της ελληνοκύπριας δημοσιογράφου Φανούλας Αργυρού, σε δύο κλειστά σεμινάρια -ένα στην Άγκυρα (28/02/15) και ένα στο Φόρεϊν Όφις του Λονδίνου (02/03/15)-, με στόχο την προώθηση λύσης «δύο κρατών» στο Κυπριακό, ο Γιώργος Παπανδρέου δήλωσε ανοικτά ότι πρότεινε ο ίδιος στον Ρ.Τ. Ερντογάν να εργαλειοποιηθεί η ενέργεια για την επίλυση του Κυπριακού, ενώ ταυτόχρονα αναφέρθηκε σε πιθανά κοιτάσματα υδρογονανθράκων στην υφαλοκρηπίδα μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, κλείνοντας το μάτι στη «συνεκμετάλλευση»  Σημειώνεται επίσης, ότι οι δηλώσεις Παπανδρέου, συμπίπτουν χρονικά και με την περίοδο κατά την οποία, όπως προαναφέρθηκε, παρουσιάστηκε ο χάρτης Μπάιντεν στον Ερντογάν... Σύμπτωση(;)<br /><br />-Η Ντόρα Μπακογιάννη στις 17/02/23 δήλωσε ότι: «Κάποια στιγμή θα γίνει διεθνής διάσκεψη για τα ενεργειακά στη Μεσόγειο, θα υπάρξει ευρύτερη συμφωνία. Η Μεσόγειος είναι μικρή θάλασσα με πολλά κράτη». Πρόσθεσε δε με νόημα ότι «δεν είναι ταμπού η συνεκμετάλλευση, εγώ δεν έχω κανένα ταμπού...»<br /><br />-Ο δε επίτιμος διδάκτορας του τουρκικού ιδιωτικού Πανεπιστημίου της οικογένειας Κοτς στην Κωνσταντινούπολη, Αλέξης Τσίπρας, είπε κατά την παραλαβή του τίτλου τον Ιούνιο του 2024: «σε αυτή την περίοδο σχετικής ηρεμίας στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, πρέπει να εργαστούμε σκληρά για να παραπέμψουμε την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας και της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης μας». Είπε επίσης ότι «οι λαοί της Ελλάδας και της Τουρκίας, αξίζουν ένα μέλλον ειρήνης στη βάση του διεθνούς δικαίου» και πως «με βάση αυτά τα κρίσιμα βήματα στην Ανατολική Μεσόγειο, μπορούμε και πρέπει να ανοίξουμε την προοπτική για την αναβάθμιση των σχέσεων ΕΕ-Τουρκίας στο σύνολό τους». <br /><br />Σημειώνεται ότι μεταξύ των επιχειρήσεων της δυναστείας Κοτς στην Τουρκία, συγκαταλέγεται και το πλειοψηφικό πακέτο στην κρατική τουρκική εταιρεία πετρελαίου (ΤΡΑΟ)! Ναι... αυτήν που διενεργεί ανενόχλητη έρευνες εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας και έχει ήδη διαμοιράσει βυθοτεμάχια σε ολόκληρη την Ανατολική Μεσόγειο. <br /><br />Για τον ρόλο του Τούρκου επιχειρηματία Ραχμί Κοτς -ο οποίος διατηρεί στενές σχέσεις με την οικογένεια Μητσοτάκη-, έχουμε αναφερθεί εκτενώς, και όπως γράψαμε και παλαιότερα (04/07/24), «υπάρχει οργιώδες παρασκήνιο μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, στο οποίο εμπλέκονται και επιχειρηματίες, κυρίως από τον τομέα της ενέργειας που ωθούν τις κυβερνήσεις σε συμφωνίες με κοινές ελληνοτουρκικές επιχειρήσεις στο Αιγαίο. Ωστόσο η επιχειρηματική συνεργασία δεν μπορεί να γίνει στο κενό, δεδομένου ότι η Τουρκία έχει πάντα ως βάση την συνεκμετάλλευση...» </div><div><br />Στις 10/10/25 επίσης γράφαμε: «Και για να γίνει ακόμη πιο σαφές [για το τι ακριβώς συμβαίνει], δεν είναι καθόλου τυχαίες οι δηλώσεις Μητσοτάκη-Ερντογάν στο περιθώριο των εργασιών της Εβδομάδας Υψηλού Επιπέδου της 80ής Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών στη Νέα Υόρκη (Σεπτέμβριος 2025), όπου ο μεν πρώτος είπε: «Εάν κάποιες φορές, εάν αυτό που κάνουμε προκαλεί κάποια δυσφορία στη Τουρκία, ας είναι. [...] Αλλά θα συνεχίσουμε να συνομιλούμε μαζί τους εποικοδομητικά και να προσπαθούμε να βρούμε project αμοιβαίου ενδιαφέροντος», ο δε δεύτερος δήλωσε με νόημα: «Θα πάρουμε το μερίδιο που μας αναλογεί και θα συνεργαστούμε με τους γείτονές μας με την αρχή του “win-win”»». <br /><br />Κλείνοντας, σε απάντηση όσων αναρωτιούνται, ποιόν θα ευνοήσει το κυοφορούμενο «φόρουμ» για την Ανατολική Μεσόγειο, υπενθυμίζεται ότι ο ίδιος ο Ερντογάν διεμήνυε με ύφος από τον Οκτώβριο του 2020 πως «η Τουρκία αναμένει σαφή βήματα για τη σύγκληση της διεθνούς διάσκεψης των χωρών της ανατολικής Μεσογείου»! Ηλίου φαεινότερον γιατί ο Τούρκος ΥΠΕΞ Χακάν Φιντάν είπε σε συνέντευξή του ότι ελπίζει τα διμερή -κατά τον ίδιο- ζητήματα να επιλυθούν με τον κ. Μητσοτάκη στην εξουσία...<br /><br /><a href="https://i-epikaira.blogspot.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Είναι ο Μητσοτάκης ο εμπνευστής του «φόρουμ» για την Ανατολική Μεσόγειο; Ποιός του έδωσε το «πράσινο φως»;

Επειδή η κοινή ασθένεια πολλών φαίνεται να είναι η κοντή μνήμη -κάποιων ακουσίως και άλλων εκουσίως-, θα επιχειρήσουμε να δώσουμε μια οφειλ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ισραήλ-Χαμάς: Παραβιάστηκε η εκεχειρία. Σημάδια διαιώνισης της Ισραηλινής κατοχής.

<a href="https://economico.gr/wp-content/uploads/2025/10/GAZA-3.webp"><img height="360" src="https://economico.gr/wp-content/uploads/2025/10/GAZA-3-696x392.webp" width="700" /></a><br /><br />Το Ισραήλ και η Χαμάς δοκιμάζουν αλλήλους επί του πεδίου. Οι συγκρούσεις εντείνονται εκατέρωθεν των νέων συνόρων, παρά την εκεχειρία, η οποία ουσιαστικά έχει παραβιαστεί. Την Κυριακή, η ισραηλινή αεροπορία και το ναυτικό πραγματοποίησαν βομβαρδιστικές επιδρομές στη νότια Λωρίδα της Γάζας, μετά από πυροβολισμούς μαχητών της Χαμάς εναντίον στρατιωτών.<br /><br />Την Παρασκευή, δώδεκα άμαχοι, συμπεριλαμβανομένων παιδιών, σκοτώθηκαν ενώ ταξίδευαν με αυτοκίνητο. Ο Ισραηλινός Στρατός ισχυρίστηκε ότι το όχημα είχε πλησιάσει πολύ κοντά στην «κίτρινη γραμμή», η οποία οριοθετεί την περιοχή που εξακολουθεί να κατέχεται από τον ισραηλινό στρατό. Ο τελευταίος καλύπτει το μισό μέγεθος της Λωρίδας της Γάζας, όπως ορίζεται στο ειρηνευτικό σχέδιο που παρουσίασε ο Ντόναλντ Τραμπ.<br /><br />Ο ίδιος ο Ισραηλινός Υπουργός Άμυνας, Ισραήλ Κατζ, περιέγραψε αυτή τη γραμμή ως «σύνορα ασφαλείας και πολιτικής που έχουν σχεδιαστεί για να καταστήσουν σαφές στους τρομοκράτες της Χαμάς και στους κατοίκους της Γάζας ότι οποιαδήποτε παραβίαση αυτής της γραμμής θα προκαλέσει πυρά» από τις Ισραηλινές Αμυντικές Δυνάμεις.<br /><br />Η ανθρωπιστική βοήθεια αναστέλλεται<br /><br />Στρατιωτικοί αξιωματούχοι έχουν δηλώσει ότι το τμήμα που ελέγχεται από τις ισραηλινές δυνάμεις θα τύχει προτιμησιακής μεταχείρισης, με προτεραιότητα στην ανοικοδόμηση σχολείων, κέντρων υγείας, δικτύων διανομής ηλεκτρικού ρεύματος και νερού, ενώ το άλλο μισό του θύλακα είναι πιθανό να βυθιστεί στο χάος. Με άλλα λόγια, αυτό που ήταν μόνο μια προσωρινή γραμμή θα μπορούσε να διαιωνίσει μια ισραηλινή κατοχή.<br /><br />Σε μια ακόμη ένδειξη έντασης, ο Μπενιαμίν Νετανιάχου διέταξε το κλείσιμο του περάσματος Ράφα μεταξύ Λωρίδας της Γάζας και Αιγύπτου, διακόπτοντας την παράδοση ανθρωπιστικής βοήθειας. Αυτό επίσης αποτελεί πλήγμα στην ειρηνευτική συμφωνία 20 σημείων του Ντόναλντ Τραμπ, η οποία προέβλεπε το άμεσο άνοιγμα του συνοριακού περάσματος. «Η μεταφορά ανθρωπιστικής βοήθειας στη Λωρίδα της Γάζας έχει ανασταλεί μέχρι νεωτέρας, μετά την κατάφωρη παραβίαση της συμφωνίας από τη Χαμάς», δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο μια ισραηλινή πηγή ασφαλείας.<br /><br />Ο πρωθυπουργός δικαιολόγησε αυτήν την κύρωση κατηγορώντας τη Χαμάς ότι αρνείται να επιστρέψει τις σορούς 16 ομήρων που σκοτώθηκαν από το ισλαμικό κίνημα στις 7 Οκτωβρίου 2023. Δύο από αυτούς επιστράφηκαν την Κυριακή. Ωστόσο, σύμφωνα με Ισραηλινούς αξιωματούχους, η Χαμάς παρατείνει σκόπιμα την έρευνα για να διατηρήσει την επιρροή της στο Ισραήλ.<div><br />Συνοπτικές εκτελέσεις<br /><br />Για να ολοκληρωθεί η εικόνα, η Χαμάς έχει ξεκινήσει μια αιματηρή εκστρατεία «εκκαθάρισης», πυροβολώντας στους δρόμους ακόμη και νεκρούς Παλαιστίνιους για τους οποίους υπάρχουν υποψίες ότι «συνεργάστηκαν» με το Ισραήλ ή ότι αντιτάχθηκαν στο σκληρό καθεστώς που επιβλήθηκε από το ισλαμιστικό κίνημα από τότε που ανέλαβε την εξουσία στη Λωρίδα της Γάζας το 2007.<br /><br />Η Χαμάς δικαιολόγησε αυτές τις δολοφονίες ισχυριζόμενη ότι στόχευαν μέλη «συμμοριών ληστών». Αυτές οι συνοπτικές εκτελέσεις έφτασαν σε τέτοια κλίμακα που το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ προειδοποίησε: «Θα ληφθούν μέτρα για την προστασία του παλαιστινιακού πληθυσμού και τη διατήρηση της εκεχειρίας», χωρίς να δώσει περισσότερες λεπτομέρειες.<br /><br />Ανησυχώντας ότι τα επόμενα δύο στάδια του ειρηνευτικού του σχεδίου θα μπορούσαν να ξεχαστούν, ο Ντόναλντ Τραμπ απέστειλε τον Στιβ Γουίτκοφ, τον ειδικό απεσταλμένο του, στο Ισραήλ. Αναμένεται να τον συνοδεύσει αργότερα αυτή την εβδομάδα ο Τζ. Ντ. Βανς, ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ.<br /><br />«Ο πόλεμος δεν έχει τελειώσει»<br /><br />Υπάρχει επείγον. Όπως δήλωσε η Μίρι Ρεγκέβ, Υπουργός Μεταφορών και μέλος του υπουργικού συμβουλίου ασφαλείας, στο Στρατιωτικό Ραδιόφωνο την Κυριακή, «ο πόλεμος δεν έχει τελειώσει», σε αντίθεση με όσα διακήρυξε ο Αμερικανός πρόεδρος την περασμένη εβδομάδα.<br /><br />Το Χρηματιστήριο του Τελ Αβίβ, το οποίο είχε γιορτάσει με φανφάρα την ανακοίνωση της κατάπαυσης του πυρός, φοβάται τώρα μια αναζωπύρωση του πολέμου. Ο δείκτης TA-35, ο οποίος περιλαμβάνει τις 35 μεγαλύτερες κεφαλαιοποιήσεις της αγοράς, υποχώρησε κατά 1,5% την Κυριακή, αφού σημείωσε ιστορικά υψηλά.</div><div><br /></div><div><a href="https://economico.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ισραήλ-Χαμάς: Παραβιάστηκε η εκεχειρία. Σημάδια διαιώνισης της Ισραηλινής κατοχής.

Το Ισραήλ και η Χαμάς δοκιμάζουν αλλήλους επί του πεδίου. Οι συγκρούσεις εντείνονται εκατέρωθεν των νέων συνόρων, παρά την εκεχειρία, η οποί...

Διαβάστε την συνέχεια

Κύπρος: Ανατροπή στα Κατεχόμενα. Ο Τουφάν Ερχιουρμάν νέος ηγέτης στο ψευδοκράτος, ήττα για τον Τατάρ που στηριζόταν από την Άγκυρα

<img height="400" src="https://www.tribune.gr/wp-content/uploads/2025/10/EHIOUMAN-630x400.jpg" width="707" /><br /><br />Σημαντική πολιτική αλλαγή καταγράφηκε στην τουρκοκυπριακή πλευρά, μετά την ήττα του Ερσίν Τατάρ, ο οποίος στηριζόταν από τον Τούρκο Πρόεδρο Ταγίπ Ερντογάν, στις πρόσφατες «προεδρικές εκλογές» του ψευδοκράτους στην κατεχόμενη βόρεια Κύπρο.<br /><br />Σύμφωνα με τα αποτελέσματα που ανακοίνωσε το «Ανώτατο Εκλογικό Συμβούλιο», νικητής των ψευδοεκλογών αναδείχθηκε ο υποψήφιος της «αντιπολίτευσης», Τουφάν Ερχιουρμάν, συγκεντρώνοντας το 62,76% των ψήφων, έναντι 35,81% του ηττημένου Ερσίν Τατάρ.<br /><br />Ο Ερχιουρμάν, υποψήφιος του Ρεπουμπλικανικού Τουρκικού Κόμματος (ΡΤΚ), διαδέχεται τον Τατάρ ως ο έκτος «πρόεδρος» του παράνομου κατοχοχικού και αποσχιστικού καθεστώτος, στην 9η εκλογική διαδικασία για την ανάδειξη του Τουρκοκύπριου ηγέτη από το 1985.<br /><br />Η επικράτηση του Ερχιουρμάν σηματοδοτεί μια διαφοροποίηση, καθώς ο ίδιος έχει εκφράσει την άποψη ότι η εμμονή του προκατόχου του σε λύση δύο κρατών και η διεκδίκηση κυριαρχικής ισότητας (και όχι πολιτικής) μεταξύ των δύο μερών δεν είναι ρεαλιστική.<br /><br />Το ποσοστό συμμετοχής στις «εκλογές» ανήλθε στο 64,87%, με 141.615 ψηφίσαντες, επί συνόλου 218.313 δικαιούχων.<br />Το ποσοστό αυτό είναι παρόμοιο με τον δεύτερο γύρο του 2010 (64,12%), όταν ο Μουσταφά Ακιντζί, υποστηριζόμενος από την ευρύτερη τουρκοκυπριακή αριστερά, είχε νικήσει τον Ντερβίς Έρογλου.<div><br />Ποιος είναι ο νέος Τουρκοκύπριος κατοχικός ηγέτης<br /><br />Ο Τουφάν Ερχιουρμάν γεννήθηκε στη Λευκωσία στις 11 Σεπτεμβρίου 1970. Αποφοίτησε από τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου της Άγκυρας το 1992, όπου και δίδαξε «Εισαγωγή στο δίκαιο, διοικητικό και συνταγματικό δίκαιο», ενώ δίδαξε και σε άλλα πανεπιστήμια της Τουρκίας (Χατζέτεπε, Τεχνικό Πανεπιστήμιο Μέσης Ανατολής).<br /><br />Στα κατεχόμενα, έχει εργαστεί στις νομικές σχολές των «πανεπιστημίων» Ανατολικής Μεσογείου και Εγγύς Ανατολής.<br /><br />Διαθέτει διδακτορικό στη νομική από το 2001 με θέμα «Εξωδικαστικός έλεγχος της Διοίκησης και του Συνηγόρου του Πολίτη».<br /><br />Η πολιτική του διαδρομή περιλαμβάνει τη συμμετοχή του στην διαπραγματευτική ομάδα του Μεχμέτ Αλί Ταλάτ (2008-2010), την εκλογή του ως «βουλευτή» με το ΡΤΚ το 2013, τη Γενική Γραμματεία του κόμματος (2015-2016) και την εκλογή του ως Προέδρου του ΡΤΚ το 2016.<br /><br />Διετέλεσε επίσης «πρωθυπουργός» στην τετρακομματική «κυβέρνηση» συνασπισμού από τον Φεβρουάριο του 2018 έως τον Μάιο του 2019.<br />«Η Εξωτερική Πολιτική σε Διαβούλευση με την Τουρκία»<br /><br />Παρά τη διαφοροποίηση του από την πολιτική των δύο κρατών, ο νέος Τουρκοκύπριος ηγέτης έσπευσε να υπογραμμίσει τη σημασία των σχέσεων με την Άγκυρα.<br /><br />Σε δήλωσή του στο τουρκικό πρακτορείο «Αναντολού», ο Τουφάν Ερχιουρμάν τόνισε πως «ο καθορισμός μιας εξωτερικής πολιτικής στην Κύπρο χωρίς διαβούλευση με την Τουρκία δεν θα είναι ποτέ ζήτημα κατά τη διάρκεια της θητείας μου».<br /><br />Υπογράμμισε τις «πολύ καλές σχέσεις» με την Τουρκία, προσθέτοντας: «Θεωρώ αποστολή μου να συμβάλω στην περαιτέρω ανάπτυξη των σχέσεων μας με την Τουρκία», ενώ εξέφρασε «θερμούς χαιρετισμούς και σεβασμό προς ολόκληρο τον τουρκικό λαό στην Δημοκρατία της Τουρκίας».</div><div><br /></div><div><a href="https://www.tribune.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Κύπρος: Ανατροπή στα Κατεχόμενα. Ο Τουφάν Ερχιουρμάν νέος ηγέτης στο ψευδοκράτος, ήττα για τον Τατάρ που στηριζόταν από την Άγκυρα

Σημαντική πολιτική αλλαγή καταγράφηκε στην τουρκοκυπριακή πλευρά, μετά την ήττα του Ερσίν Τατάρ, ο οποίος στηριζόταν από τον Τούρκο Πρόεδρο ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Τουρκία διαλύει και τις τελευταίες αυταπάτες των Ελλήνων “προθύμων”.

<img height="429" src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2025/09/FIDAN-HAKAN-ERDOGAN20.jpg" width="703" /><br /><br /><div>Για όσους συνεχίζουν να έχουν αυταπάτες στην Κύπρο και την Έλλάδα: “Η μόνη ρεαλιστική λύση του Κυπριακού έγκειται στην αποδοχή της ύπαρξης δύο ξεχωριστών κρατών” δήλωσε ο απαράδεκτος Φιντάν<br /><br />«Μόνη ρεαλιστική λύση στο Κυπριακό είναι τα δύο κράτη», δήλωσε ο Τούρκος Υπουργών Εξωτερικών Χακάν Φιντάν σε μήνυμά του με αφορμή την παράνομη εκλογική διαδικασία στα κατεχόμενα.<br /><br />Σε ανάρτηση στον λογαριασμό του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ο Χακάν Φιντάν αναφέρει: «Είμαστε βέβαιοι ότι οι (παράνομες) “εκλογές” θα καταδείξουν για άλλη μια φορά την κρατική παράδοση και τον πολιτισμό της δημοκρατίας στην (παράνομη) “τδβκ”».<br /><br />Αναφέροντας ότι «η Τουρκία, η μητέρα πατρίδα και εγγυήτρια χώρα, θα συνεχίσει να υπερασπίζεται τη δίκαιη υπόθεση του τουρκοκυπριακού “λαού”», ο κ. Φιντάν δήλωσε:<br /><br />«Η μόνη ρεαλιστική λύση στο κυπριακό ζήτημα έγκειται στην αποδοχή της ύπαρξης δύο ξεχωριστών κρατών στο νησί. Θα συνεχίσουμε να τονίζουμε αυτό το γεγονός με τον πιο έντονο τρόπο σε κάθε πλατφόρμα».</div><div><br /></div><div><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Η Τουρκία διαλύει και τις τελευταίες αυταπάτες των Ελλήνων “προθύμων”.

Για όσους συνεχίζουν να έχουν αυταπάτες στην Κύπρο και την Έλλάδα: “Η μόνη ρεαλιστική λύση του Κυπριακού έγκειται στην αποδοχή της ύπαρξης δ...

Διαβάστε την συνέχεια

Καλή η ιστορία, οι πρόγονοι… Σήμερα γιατί ακριβώς είμαστε περήφανοι;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://img.bbmd.gr/img/1260/max/90/2018/03/30/elliniki-simaia.jpg?t=XjM1bnQv19lgJ4ZsXADpKw" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="756" data-original-width="1260" height="384" src="https://img.bbmd.gr/img/1260/max/90/2018/03/30/elliniki-simaia.jpg?t=XjM1bnQv19lgJ4ZsXADpKw" width="680" /></a></div><div><br /></div>ΤΟΥ <b>ΑΛΕΞΗ ΠΑΠΑΧΕΛΑ</b><br />Ομολογώ ότι έχω κουραστεί να ακούω κομπλιμέντα για τη χώρα μας, τα οποία αισθάνομαι ότι δεν αφορούν το σήμερα. Τι εννοώ; Κάθε φορά που ένας ξένος ηγέτης θα έλθει στην Ελλάδα, θα μας πει πόσο σημαντικό είναι που επισκέπτεται το λίκνο της Δημοκρατίας.<br /><br />Ναι, είμαστε, είμαι πολύ περήφανος για το τι σημαίνει η λέξη «Ελλάδα» και «Έλληνας» για τον Κινέζο, τον Αμερικανό ή τον Γάλλο πολίτη. Και έχουμε συνείδηση της κληρονομιάς και της ιστορίας μας, αν και πρέπει να πω ότι πιο συχνά συναντώ μη Έλληνες που απαγγέλλουν στίχους του Αισχύλου ή επισκέπτονται με δέος τον Τύμβο του Μαραθώνα παρά συμπολίτες μας.<br /><br />Εξίσου κουραστικά βρίσκω τα κομπλιμέντα για το «πόσο όμορφη είναι η χώρα σας». Ναι, είναι, και το λένε ξένοι που έχουν ταξιδέψει κυριολεκτικά παντού στον κόσμο. Και αυτό, όμως, το θείο δώρο το κληρονομήσαμε, δεν το φτιάξαμε. Αντιθέτως, έως και στις μέρες μας έχουμε κάνει ό,τι μπορούμε για να το κακοποιήσουμε και να το αλλοιώσουμε, αν και αντιστέκεται…<br /><br />Αφορμή για τις παραπάνω σκέψεις ήταν το κομπλιμέντο του Ντόναλντ Τραμπ στην ομιλία του στην Κνεσέτ: «Αυτό το κομμάτι γης είναι πολύ μικρό. Είναι απίστευτο τι έχετε κάνει με μία τόσο μικρή χώρα. Είναι απίστευτο». Προφανώς αναφερόταν στα επιτεύγματα του Ισραήλ στην τεχνολογία, σε startups, στην πολεμική βιομηχανία, στη γεωργία κ.α. Ηταν ένα κομπλιμέντο που αφορούσε το σήμερα.<br /><br />Ξέρουμε, εμείς οι Έλληνες, τι μας λείπει και ψάχνουμε να βρούμε παραδείγματα για να μας ανεβάσουν. Πανηγυρίζουμε ξέφρενα με μία αθλητική επιτυχία, μας κάνουν περήφανους ακόμη και τα ελληνικά ονόματα που αναζητούμε καθώς κυλούν στην οθόνη οι τίτλοι τέλους στο σινεμά. Ενίοτε παρασυρόμαστε και κάνουμε «δικό μας» έναν Κροάτη…<br /><br />Έχουμε, βεβαίως, αληθινά παραδείγματα αριστείας σε πολλούς τομείς, δεν το υποτιμώ καθόλου. Δεν συνιστούν, όμως, κρίσιμη μάζα, ούτε δημιουργούν το brand μιας χώρας που διεκδικεί ρόλο παγκόσμιου ή έστω ευρωπαϊκού «πρωταθλητή» στη βιομηχανία, στην έρευνα, στα πανεπιστήμια, σε νέες αμυντικές τεχνολογίες.<br /><br />Νιώσαμε για μια στιγμή περήφανοι την περίοδο της COVID με τα πρώτα ψηφιακά επιτεύγματα, αλλά μετά δεν ακολούθησαν άλλα, δυστυχώς. Το παράδοξο, και το πιο εξοργιστικό για όποιον πιστεύει στις δυνατότητες αυτού του λαού, είναι τι καταφέρνουν οι Έλληνες μόλις φύγουν από τον τόπο τους. Αλλά και αυτό έχει γίνει ένα κλισέ που αναμασάμε σαν μοιρολογίστρες, αναμένοντας κάποιον από μηχανής θεό να μας απογειώσει.<br /><br />Δεν ξέρω πού θα βρούμε τη φιλοδοξία και τη δύναμη να ανεβούμε λίγο ψηλότερα. Μας λείπει δυστυχώς πολύ η δύναμη και η αισιοδοξία των 400.000 συνελλήνων που έφυγαν. Επειδή όμως έχουμε περάσει τους γνωστούς επτά κύκλους καταστροφών και θριάμβων του Στάθη Καλύβα, δεν μπορεί, κάπως, κάποτε, θα πετύχουμε αυτό που μας αξίζει. Μέχρι τότε, θα ακούμε τα γνωστά κομπλιμέντα που μπορεί να τονώνουν το Εγώ μας, αλλά μας υπνωτίζουν ταυτόχρονα.<div><br /></div><div><a href="https://www.kathimerini.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Καλή η ιστορία, οι πρόγονοι… Σήμερα γιατί ακριβώς είμαστε περήφανοι;

ΤΟΥ ΑΛΕΞΗ ΠΑΠΑΧΕΛΑ Ομολογώ ότι έχω κουραστεί να ακούω κομπλιμέντα για τη χώρα μας, τα οποία αισθάνομαι ότι δεν αφορούν το σήμερα. Τι εννοώ; ...

Διαβάστε την συνέχεια

Μας συμφέρει μια παρέμβαση Τραμπ στα ελληνοτουρκικά και ποιες είναι οι πιθανότητες;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcQ6jleGzVrCh9tJyA4E3bqKT-GNjy3fdcc7gg&s" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="160" data-original-width="316" height="369" src="https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcQ6jleGzVrCh9tJyA4E3bqKT-GNjy3fdcc7gg&s" width="686" /></a></div><div><br /></div>Του <b>Ζαχαρία Μίχα</b><br />Πόσο πιθανό είναι άραγε να δούμε αμερικανική παρέμβαση και στα ελληνοτουρκικά, με την ίδια μεθοδολογία που ακολουθήθηκε στην περίπτωση του πολέμου στη Γάζα; Αυτό είναι ένα ερώτημα που τίθεται στις συζητήσεις σε τηλεοπτικά πάνελ, αλλά είναι βέβαιο ότι ανησυχεί και την κυβέρνηση. Είναι όμως η Αθήνα έτοιμη για ένα τέτοιο ενδεχόμενο; Έχει άραγε μελετήσει τρόπους αντιμετώπισης και αν χρειαστεί ακόμα και την απόκρουσή της, ή περιμένει απλά να συμβεί το μοιραίο, οπότε για μια ακόμη φορά είμαστε στο “βλέποντας και κάνοντας”;<br /><br />Η αίσθησή μου είναι ότι πρόκειται για δυο εντελώς διαφορετικές περιπτώσεις. Υπό κανονικές συνθήκες, θα ήταν πολύ επιπόλαιο να θεωρήσουμε νομοτέλεια την εκδήλωση παρόμοιας παρέμβασης στο ελληνοτουρκικό μέτωπο. Ωστόσο, εξίσου επιπόλαιο θα ήταν και να αποκλειστεί, για έναν πολύ απλό λόγο: Την πρότερη συμπεριφορά της Αθήνας! Δεν είναι υπερβολή η προβολή του επιχειρήματος, ότι είναι τόσο πολλοί οι “εθελοντές” και οι έτοιμοι να δεχθούν μια παρέμβαση που θα έκλεινε το θέμα όπως-όπως. Σίγουρα όχι προς το ελληνικό συμφέρον. Αρκεί να διασφαλίζεται η διαθεσιμότητα του γνωστού μοιρολατρικού επιχειρήματος ότι δεν μπορεί να γίνει τίποτα άπαξ και αποτελεί επιθυμία των Αμερικανών, συνοδευόμενη μάλιστα με τη γνωστή μέθοδο doing business του Τραμπ.<br /><br />Εάν υπάρξει παρέμβαση της Ουάσινγκτον, αυτή λογικά θα εκδηλωθεί για το κεντρικό ζήτημα που άπτεται των αμερικανικών συμφερόντων στην περιοχή: Τη χάραξη ΑΟΖ, που θα επιτρέψει την αξιοποίηση κοιτασμάτων υδρογονανθράκων στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, με την εμπλοκή αμερικανικών ενεργειακών κολοσσών. Και αν το σκεπτικό αυτό ισχύει, τότε η παρούσα περίοδος είναι για τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα η καλύτερη για την εκδήλωση αμερικανικής παρέμβασης.<br /><br />Η πρόταση Μητσοτάκη για τη διοργάνωση Διάσκεψης για την Ανατολική Μεσόγειο, πιθανότατα εντάσσεται σε αυτό το πλαίσιο. Να επιχειρεί δηλαδή προληπτική κίνηση με στόχο να προλάβει οποιαδήποτε παρέμβαση και να δείξει ότι η Ελλάδα επιχειρεί ενεργά την εξεύρεση λύσης στο πρόβλημα. Και το δίλημμα να περάσει στην τουρκική πλευρά που θα πρέπει να δικαιολογήσει τη μη συμμετοχή της, είτε διότι δεν αναγνωρίζει την Κυπριακή Δημοκρατία, είτε διότι θα απαιτήσει την παρουσία του τουρκοκυπριακού ψευδοκράτους για να συναινέσει. Θα φανεί τι θα συμβεί. Η διπλωματική εξίσωση είναι πολύπλοκη και για την Αθήνα.<div><br />Ενεργειακά κίνητρα<br /><br />Αρχικά, η παρούσα αμερικανική κυβέρνηση δείχνει να αποδέχεται το επιχείρημα που προβαλλόταν επί τόσα χρόνια, χωρίς να λαμβάνει πειστική απάντηση: Πώς είναι δυνατόν να προωθείται η πλήρης απεξάρτηση από τους ρωσικούς υδρογονάνθρακες, χωρίς παράλληλα να προωθείται επιθετικά ο εντοπισμός κοιτασμάτων σε περιοχές όπως η Μεσόγειος, που θα τους αντικαταστήσουν; Από τη μία πλευρά η προώθηση του ακριβού αμερικανικού LNG στην ευρωπαϊκή αγορά και από την άλλη οι βεβιασμένες προσδοκίες περί επιτυχίας της “πράσινης μετάβασης”, που ασφαλώς διαψεύστηκαν, σε συνδυασμό με την προηγούμενη κυβέρνηση των Δημοκρατικών, προσφέρει μια πειστική εξήγηση. Στην εποχή όμως του δόγματος “drill baby drill”, τα δεδομένα έχουν μεταβληθεί δραματικά.<br /><br />Είναι με βάση αυτή την παράλογη μερικές φορές λογική, που μια συμπεριφορά μπορεί σε τακτικό επίπεδο να σε ευνοήσει! Το επιχείρημα είναι απλό: Για ποιον λόγο η Ουάσινγκτον να μην επιθυμεί να συναλλάσσεται με μια Αθήνα που ιδιαίτερες αντιρρήσεις δεν της φέρνει και να προτιμά ως αντισυμβαλλόμενο τον Τούρκο πρόεδρο που απαιτεί πολύ περισσότερα από όσα εξασφαλίζει στη χώρα του το διεθνές δίκαιο; Άρα, υπάρχει αντικίνητρο για την προώθηση μιας λύσης που απλά θα έκανε το χατίρι στον Ερντογάν. Μπορεί ο Τραμπ να μη φείδεται καλών λόγων για τους ηγέτες που συναντά. Δεν σημαίνει, όμως, αυτό ότι είναι διατεθειμένος να τους κάνει τη χάρη, σε περίπτωση που τα αμερικανικά συμφέροντα δεν είναι συμβατά.<br /><br />Σε τελική ανάλυση, τα καλά λόγια εξυπηρετούν τον εκάστοτε ηγέτη στο εσωτερικό πολιτικό μέτωπο. Κι έχοντας απέναντι τον Τραμπ, δεν θα ήταν υπερβολή να ζητηθεί και αντάλλαγμα γι’ αυτή τη… ρητορική συνδρομή! Σε μια εποχή που η Ουάσινγκτον προωθεί το βίαιο ανακάτεμα της τράπουλας με στόχο την επιβολή γρήγορων λύσεων, έχει κάθε λόγο να αποφεύγει εμπλοκή με μια χώρα γνωστή για τα αέναα παζάρια της. Ως τελική επιλογή οι ΗΠΑ μπορούν να εφαρμόσουν απέναντι στον Ερντογάν την ίδια πολιτική που εφαρμόζει ο ίδιος απέναντι στους υπόλοιπους: Την πολιτική του στρατιωτικού καταναγκασμού. Μπορεί να έχει πει πολλά ο Τούρκος ηγέτης, αλλά απέναντι στο αμερικανικό Ναυτικό δεν τόλμησε να παρατάξει το τουρκικό.<br /><br />Όλα τριγύρω αλλάζουνε…<br /><br />Και μια τελευταία παρατήρηση: Επειδή στο τέλος της ημέρας οι πολλοί χαριεντισμοί δεν σημαίνουν τίποτε απολύτως, η μεγάλη εικόνα των σχέσεων ΗΠΑ-Τουρκίας, μάλλον πρέπει να διατηρεί τον Ερντογάν σε συνεχή κατάσταση ύψιστου συναγερμού. Εξάλλου, ο ίδιος και το περιβάλλον του, ποτέ δεν έκρυψαν ότι το πραξικόπημα του Ιουλίου 2016 το θεωρούν έργο των Αμερικανών. Με ό,τι κι αν θα μπορούσε να σημαίνει αυτό. Όλα τριγύρω αλλάζουνε, κι όλα τα ίδια μένουν… λέει γνωστό τραγούδι, το οποίο όμως στην περίπτωση των αμερικανοτουρκικών σχέσεων επιδέχεται πολλαπλών ερμηνειών.<br /><br />Σε κάθε περίπτωση, από τη μία ο Ερντογάν φωνάζει διαρκώς αλλά σε γενικές γραμμές πειθαρχεί, αποφεύγοντας να παραβιάσει τις κόκκινες γραμμές της Ουάσινγκτον. Από την άλλη όμως, η διαρκής κατατριβή, έστω διπλωματική, σε πολλαπλά μέτωπα, είναι ένα δεδομένο που δεν ταιριάζει με την ψυχοσύνθεση Τραμπ. Ούτε είναι διασφαλισμένο ότι η Τουρκία δεν θα υπερβεί τα όρια σε κάποιο από τα μέτωπα, στα οποία, σημειωτέον, ο κίνδυνος στρατιωτικής εκτροπής είναι παρών. Εν ολίγοις, δεν γνωρίζουμε αν κάποια μέρα θα ξυπνήσει ο Τραμπ και η ανοχή του στην τουρκική αποκλίνουσα συμπεριφορά θα έχει απλά τελειώσει…</div><div><br />Διπλωματικά αντικίνητρα<br /><br />Ένα άλλο βασικό ζήτημα που λογικά λειτουργεί ως αντικίνητρο στην ανάληψη εκ μέρους των ΗΠΑ πρωτοβουλίας στα ελληνοτουρκικά, είναι το ζήτημα του πολέμου στην Ουκρανία που παραμένει ανοικτό, παρά τις προσδοκίες για άμεσο τερματισμό που είχε καλλιεργήσει προσωπικά ο Αμερικανός πρόεδρος. Είναι καλύτερα να διακινδυνεύσει άλλη μια αποτυχία, ή να αφήσει ένα μέτωπο, επίφοβο μεν, αλλά που πάντα υπήρχε, ενώ δείχνει να κινείται εντός πλαισίου, το οποίο στην παρούσα συγκυρία δεν δείχνει ικανό να οδηγήσει σε εκτροπή;<br /><br />Ατυχής και μη αναλογική είναι και η σύγκριση μεταξύ του μετώπου της Γάζας με τα ελληνοτουρκικά. Στην πρώτη περίπτωση έχουμε το υποσύνολο μιας ευρύτερης σύγκρουσης, καθώς η Χαμάς θεωρείται εκτός από τρομοκρατική οργάνωση, ένας μη κρατικός δρων, με πλάτες του Ιράν και του διδύμου Τουρκίας-Κατάρ. Η ανταγωνιστική σχέση Ελλάδας-Τουρκίας επηρεάζει μια κρίσιμη γεωστρατηγικά περιφέρεια του πλανήτη, όμως μπορεί να θεωρηθεί ότι βρίσκεται υπό έλεγχο, τουλάχιστον με τον Τραμπ στον Λευκό Οίκο. Η Αθήνα, άλλωστε, ούτε μη κρατικούς ένοπλους δρώντες υποστηρίζει, ούτε αμφισβητεί την κυριαρχία και τα κυριαρχικά δικαιώματα οποιουδήποτε, ούτε χρησιμοποιεί τον στρατιωτικό καταναγκασμό και την απειλή εκτροπής ως διπλωματικό όπλο.<br /><br />Το μέτωπο της Γάζας δεν είναι διόλου βέβαιο ότι θα κλείσει. Άρα χρήζει διαρκούς ενασχόλησης, παρακολούθησης και παρέμβασης. Ο Τραμπ, όμως, έχει καταγράψει τεράστια διπλωματική επιτυχία: την απελευθέρωση όλων των εν ζωή ομήρων της Χαμάς και αριθμούς σορών νεκρών Ισραηλινών. Το ερώτημα δηλαδή που πρέπει να απαντηθεί, είναι ποιο χειροπιαστό και άμεσο αποτέλεσμα μπορεί να προσδοκά ο Τραμπ από μια παρόμοια παρέμβαση στα ελληνοτουρκικά.<br /><br />Καταληκτικά, η προοπτική εκδήλωσης αμερικανικής παρέμβασης με τρόπο παρόμοιο μ’ αυτόν της Γάζας, δεν συγκεντρώνει πολλές πιθανότητες. Αυτό που θα πρέπει η ελληνική πλευρά να θυμάται, όμως, είναι ότι ο Τραμπ αφενός σέβεται την επίδειξη πυγμής και αποφασιστικότητας, αφετέρου δεν ασχολείται ιδιαίτερα με το διεθνές δίκαιο. Τα καλά λόγια για τον Ερντογάν δεν πρέπει να υποτιμώνται, αλλά ούτε να προκαλούν πανικό. Υπό προϋποθέσεις μία παρέμβαση του Τραμπ θα μπορούσε να αποτελεί και ευκαιρία.<br /><br />Μια Ελλάδα αποφασισμένη να προασπίσει την κυριαρχία και τα κυριαρχικά της δικαιώματα και μη ανεχόμενη απόπειρες στρατιωτικού καταναγκασμού, θα μπορούσε να είναι πολλαπλώς ωφέλιμη στην Ουάσινγκτον. Η “συμπάθεια” του Τραμπ για τον Ερντογάν έχει συγκεκριμένη ερμηνεία, την οποία έχει εξηγήσει ο ίδιος ο Τραμπ. Τα προβλήματα στις διμερείς σχέσεις ΗΠΑ-Τουρκίας είναι πολλά. Και η παρουσία στην περιοχή μιας Ελλάδας με άλλη νοοτροπία θα μπορούσε να αλλάξει τα δεδομένα…</div><div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Μας συμφέρει μια παρέμβαση Τραμπ στα ελληνοτουρκικά και ποιες είναι οι πιθανότητες;

Του  Ζαχαρία Μίχα Πόσο πιθανό είναι άραγε να δούμε αμερικανική παρέμβαση και στα ελληνοτουρκικά, με την ίδια μεθοδολογία που ακολουθήθηκε στ...

Διαβάστε την συνέχεια