ΕΛΛΑΔΑ ΣΗΜΕΡΑ

Αναστάσιος Λαυρέντζος: Έφτασε η ώρα να απαντηθεί το ερώτημα που τέθηκε το 1204

<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh1IuQagWu83HzIWpdzWb8I9zlu18LbVeT1dmb3_Ndd9DJIb4iilk3QzaARopd2kSA4cGiDxOlJJBPgsu53SZItsHUflqEbjF0m_QiSu4_CbBILHcXo9uHig7Dic1KyM8z1Fyn_aOQUpFpZ/s1600/ca22020b7e6e0837047cea29a1194623_M.jpg" imageanchor="1" peppycount="4" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="340" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh1IuQagWu83HzIWpdzWb8I9zlu18LbVeT1dmb3_Ndd9DJIb4iilk3QzaARopd2kSA4cGiDxOlJJBPgsu53SZItsHUflqEbjF0m_QiSu4_CbBILHcXo9uHig7Dic1KyM8z1Fyn_aOQUpFpZ/s1600/ca22020b7e6e0837047cea29a1194623_M.jpg" width="640" /></a> 
 
Το 1204 ήταν ίσως η πιο σημαντική χρονιά για τον ελληνισμό. Ήταν η χρονιά της πρώτης άλωσης της Κωνσταντινούπολης, όταν η πόλη ήταν ακόμη η Νέα Υόρκη του Μεσαίωνα και όχι η σκιά του εαυτού της που έπεσε αργότερα στους Οθωμανούς.Από την άποψη αυτή το 1204 ήταν απείρως πιο σημαντικό από το 1453, αλλά με βάση το ιστορικό ερώτημα που έθεσε, πιο σημαντικό και από το 1821... Σε αυτό το ερώτημα θα αναφερθούμε στη συνέχεια και θα δείξουμε ότι ήλθε η ώρα να απαντηθεί οριστικά σήμερα... 
<div class="itemFullText" style="margin: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">
<div style="margin-bottom: 1.5em; margin-top: 0.5em; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">
Το 1204 η ανικανότητα, αλλά και η ανενδοίαστη βουλιμία ενός πολιτικού συστήματος που θυσίασε καθετί συλλογικό και μακροπρόθεσμο στον βωμό του πρόσκαιρου και του ατομικού, έφερε έξω από τα τείχη της Βασιλεύουσας τις ορδές των σταυροφόρων. Αυτοί δεν είχαν παρά να λεηλατήσουν (με ασύλληπτη βαρβαρότητα για χριστιανούς...) μια πόλη της οποίας τον πλούτο δεν είχαν καν φανταστεί. Θα πετύχαιναν έτσι την πρώτη μεγάλη αποικιακή τους κατάκτηση.</div>
<div style="margin-bottom: 1.5em; margin-top: 0.5em; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">
Είχαν προηγηθεί 80 χρόνια βυζαντινής παρακμής, εμφυλίων συγκρούσεων και αλληλοϋπονομεύσεων μεταξύ της αυλικής γραφειοκρατίας και της στρατιωτικής αριστοκρατίας, οι οποίες οδήγησαν σε μια ταχύτατη (για τα δεδομένα της εποχής) συρρίκνωση της αυτοκρατορίας. Ελάχιστοι έχουν συνειδητοποιήσει πόσο εύκολα και πόσο γρήγορα χάθηκε την περίοδο αυτή μια τεράστια γεωγραφική έκταση με συμπαγείς ελληνικούς και ελληνόφωνους πληθυσμούς όπως η Μ.Ασία. Κι όμως, τυφλωμένοι από το πάθος τους οι ντόπιοι διεκδικητές της εξουσίας και του πλούτου, δεν δίστασαν να παραδώσουν ακόμη και τα κλειδιά μεγάλων μικρασιατικών πόλεων, προκειμένου να εξασφαλίσουν τη στρατιωτική συνδρομή των Τούρκων φυλάρχων στους εμφύλιους πολέμους τους. Αργότερα θα ερχόταν και η ώρα των σταυροφόρων...</div>
<div style="margin-bottom: 1.5em; margin-top: 0.5em; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">
Το 1204 είναι σημαντικό και για έναν ακόμη λόγο. Η Βυζαντινή Αυτοκρατορία, συρρικνωμένη σε εδάφη και πληθυσμούς, αλλά κυρίως μέσα από την απόλυτη επικράτηση της ελληνικής γλώσσας στη διοίκηση και στην καθημερινή ζωή, απέβαλλε και τα τελευταία στοιχεία του πολυεθνικού της χαρακτήρα και γινόταν όλο και πιο πολύ ένα μεσαιωνικό ελληνικό κράτος. Μέσα από αυτό το κρατικό μόρφωμα ο ελληνισμός ήταν η απόλυτα κυρίαρχη δύναμη στην Ανατολική Μεσόγειο, κυρίαρχη σε όλα: στην οικονομία, στην πολιτική, στη γλώσσα. Με την άλωση του 1204 επήλθε και τυπικά η καταστροφή της ελληνικής πολιτικής κυριαρχίας σε αυτή την τεράστια γεωγραφική περιοχή. Έκτοτε δημιουργήθηκε ένα πολιτικό κενό που μόνο ξένες δυνάμεις θα διαγκωνίζονταν για να καλύψουν. Αρχικά το πέτυχε η Δύση, η οποία στη φεουδαρχική της έκφανση δεν είχε ούτε τους θεσμούς ούτε την ιστορική ορμή για να διατηρήσει την επιτυχία της. Αργότερα θα ακολουθούσαν οι Οθωμανοί, οι οποίοι θα επέβαλαν για περισσότερους από τέσσερις αιώνες τη δική τους Pax ala Turka.</div>
<div style="margin-bottom: 1.5em; margin-top: 0.5em; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">
Η επακολουθήσασα παρακμή της τουρκικής ισχύος, αλλά και οι ιστορικές συγκυρίες θα ευόδωναν τις αλυτρωτικές προσδοκίες του ελληνικού λαού τετρακόσια χρόνια μετά, όταν με την επανάσταση του 1821 θα άρχιζε η μεγάλη ιστορική εξόρμηση του νεότερου ελληνισμού. Μια εξόρμηση που θα τερματιζόταν οριστικά και δραματικά έναν αιώνα μετά, το 1922, στα βάθη της Μ. Ασίας.</div>
<div style="margin-bottom: 1.5em; margin-top: 0.5em; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">
Στα διακόσια χρόνια που κύλησαν από το 1821 έως σήμερα, δόθηκε στον ελληνισμό μια ιστορική ευκαιρία. Να γίνει ένα αυτοδιάθετο ιστορικό υποκείμενο που εν μέρει θα κάλυπτε το πολιτικό κενό που δημιουργήθηκε το 1204. Τελικά ο ελληνισμός δεν τα κατάφερε. Δεν τα κατάφερε σε επίπεδο θεσμών, σε επίπεδο πολιτικών και οικονομικών ηγεσιών, σε επίπεδο συλλογικής πολιτικής ωριμότητας. Είναι αλήθεια βέβαια ότι εξ αρχής του επιβλήθηκε ξένη επιτροπεία. Στη συνέχεια γνώρισε αναρίθμητες δοκιμασίες: βαλκανικοί πόλεμοι, 1ος και 2ος παγκόσμιος πόλεμος, εμφύλιος, μεταναστευτική έξοδος... Γνώρισε όμως και μια πυκνή αλυσίδα εθνικών καταστροφών: από την εκδίωξη του από την Βόρεια και Ανατολική Θράκη, από τη Μ. Ασία και τελικά από την Κωνσταντινούπολη, από την Αλεξάνδρεια, τη Β. Κύπρο και πρόσφατα από την Β. Ήπειρο. Τίποτε από όλα αυτά όμως δεν στάθηκε ικανό να χαλυβδώσει ένα νέο συλλογικό φρόνημα, αυτό που θα οδηγούσε σε μια νέα ελληνική αφήγηση. Και το αποτέλεσμα το ξέρουμε...</div>
<div style="margin-bottom: 1.5em; margin-top: 0.5em; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">
Σήμερα ο ελληνισμός κείτεται ενδεής σε μια γωνία της ανατολικής Μεσογείου και για μια ακόμη φορά έρχεται αντιμέτωπος με το τραγικό δίλημμα του 1453 που έθεσε το μακρινό 1204: υποταγή στη Δύση – που πλέον έχει τους θεσμούς για να εξαλείψει την «ελληνική ασυνέχεια» – ή δορυφοροποίηση στη νεοοθωμανική Τουρκία; Σε αυτό το δίλημμα ο ελληνισμός προσέρχεται ιδεολογικά απορρυθμισμένος και έχοντας χάσει κάθε δημογραφική ζωντάνια. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, δέχεται επί πλέον μια μαζική μεταναστευτική εισροή, η οποία αλλάζει άρδην τα κοινωνικά του χαρακτηριστικά.</div>
<div style="margin-bottom: 1.5em; margin-top: 0.5em; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">
Για την υπέρβαση αυτής της υπαρξιακής αγωνίας απαιτείται μια νέα ηγεσία. Πάνω από όλα όμως απαιτείται ένα νέο όραμα. Ένα όραμα που θα μπορούσε να δώσει ξανά ζωτικότητα στον ελληνισμό. Ίσως όλα αυτά να συνιστούν έναν Ηράκλειο άθλο, τον οποίο αδυνατεί να επιτελέσει η ελληνική κοινωνία. Σε κάθε περίπτωση πάντως κάποιοι πρέπει να δώσουν την έσχατη μάχη για την υπεράσπιση της αξιοπρέπειας μιας ιστορίας και μιας γλώσσας 4.000 ετών... 
<a href="http://infognomonpolitics.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a></div>
</div>

Αναστάσιος Λαυρέντζος: Έφτασε η ώρα να απαντηθεί το ερώτημα που τέθηκε το 1204

Το 1204 ήταν ίσως η πιο σημαντική χρονιά για τον ελληνισμό. Ήταν η χρονιά της πρώτης άλωσης της Κωνσταντινούπολης, όταν η πόλη ήταν ακόμ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Τουρκία δίνει 70 δισ. για όπλα έως το 2023!

Ellada simera 0 Τουρκία 15:05

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEhe-h3mwIaF7jrtZBnwJR71Irv1jbLo8ugoIflF5P-X5cuVDluyM-YG8k9N9dAF93mqAwQh0txtzfyEfUBMmAzTbdJx9LAz4MTnS9lN0aYy-BdvtPxlesF5DAuf8YBv2T4In2_D28mgXth2pSBLBmw_k6EgyaPNWQ4apQTcTYyjeOVHVncx5W6nqg=" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" border="0" class="imagefield imagefield-field_fotografia" height="345" src="http://www.dimokratianews.gr/sites/default/files/f50f098_0.jpg?1402063005" width="600" /></a></div>
 
Το (υπερφιλόδοξο) γιγάντιο σχέδιο του Ταγίπ Ερντογάν που μπορεί να κάνει πανίσχυρους τους γείτονες, αλλά ενδεχομένως να προκαλέσει οικονομική κατάρρευση. 
 
 
Το εξωφρενικό ποσό των 70 δισ. δολαρίων έχει προγραμματίσει να δαπανήσει η Τουρκία για εξοπλισμούς έως το 2023, έτος που αποτελεί την 100ή επέτειο από την ίδρυση της Τουρκικής Δημοκρατίας, την ίδια περίοδο που η Ελλάδα (βάσει του τελευταίου Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής) δεν αναμένεται να δαπανήσει περισσότερα από 2,828 δισ. ευρώ έως το 2018 και το πολύ άλλα τόσα έως το 2023. 
Για την εξαγωγή συμπερασμάτων αναφορικά με τις προφανείς επιδράσεις που τέτοιες ανισορροπίες ισχύος έχουν στις σχέσεις μεταξύ δύο χωρών δεν χρειάζεται να είναι κανείς ειδικός σε θέματα διεθνών σχέσεων ή άμυνας. Χρειάζεται, όμως, να αναφέρει κανείς τα στοιχεία αυτά και όσα αυτά συνεπάγονται, για να σταματήσει επιτέλους το θέατρο που παίζεται στον τομέα της άμυνας της χώρας εδώ και αρκετά χρόνια, με συμμετοχή όλων των αρμόδιων και υπεύθυνων για την προστασία των συμφερόντων και την ασφάλεια της χώρας. 
 
Οι συσχετισμοί 
 
Το περίεργο είναι ότι ακόμη και οι πλέον τολμηροί από αυτούς  ομιλούν ακόμη -και αυτό όσο πιο «σεμνά» γίνεται- για  «κίνδυνο» διαταράξεως του συσχετισμού ισχύος μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, τη στιγμή που έχει επέλθει από ετών πλήρης ανατροπή κάθε έννοιας ισορροπίας (σ.σ.: ο συντάκτης του παρόντος έχει υποστηρίξει από το 2007 ότι η Ελλάδα είχε ήδη εγκαταλείψει την παραδοσιακή πολιτική της «ισοπαλίας» έναντι της Τουρκίας, υπό την έννοια της αντιπαραθέσεως στην τουρκική απειλή μίας, όχι ανάλογης αλλά επαρκούς στρατιωτικής ισχύος, που θα αποτελούσε πράγματι μια αξιόπιστη δύναμη αποτροπής). 
              
Πριν αναφερθούμε στους εξοπλισμούς των 70 δισ. δολαρίων έως το 2023, θα πρέπει να σημειωθεί ότι στην περίοδο 2002-2012 το συνολικό ύψος των ολοκληρωθέντων και εν εξελίξει  εξοπλιστικών προγραμμάτων της Τουρκίας ανήλθε σε 19,733 δισ. ευρώ, με ισοτιμίες Τ.Λ./ευρώ τον μέσο όρο του έτους 2012 (βλ. βιβλίο Χρ. Μηνάγια για τη Γεωπολιτική Στρατηγική και τη Στρατιωτική Ισχύ της Τουρκίας).  
Την ίδια περίπου περίοδο, με αφετηρία δύο έτη αργότερα, ήτοι στο διάστημα από το 2004 έως το τέλος του 2012, η Τουρκία υπέγραψε 145 (!) συμβόλαια για ισάριθμα εξοπλιστικά προγράμματα, εκ των οποίων οκτώ το 2004, 11 το 2005, 18 το 2006, 20 το 2007, 15 το 2008, 26 το 2009, 11 το 2010, 17 το 2011 και 19 το 2012 (σ.σ.: φαντάζεστε εδώ κανέναν υπουργό να υπογράφει τόσα συμβόλαια τον χρόνο;). 
 
Για την εκτέλεση των προγραμμάτων, η Τουρκία θα χρειαστεί να δαπανά κατά μέσο όρο περί τα 7 δισ. δολάρια ετησίως, έναντι των 3,5-4 δισ. δολαρίων που, όπως αναφέρεται, δαπανά ετησίως για εξοπλισμούς (σ.σ.: με άλλα λόγια, η Τουρκία δαπανά σήμερα 3,5-4 δισ. δολάρια ετησίως για εξοπλισμούς, που είναι περίπου το ίδιο ποσό με όσα θα δαπανά η Ελλάδα για ολόκληρη την 5ετία 2014-2018). Τα ποσά αυτά είναι τεράστια, ακόμη και για μια χώρα όπως η Τουρκία, το ΑΕΠ της οποίας το 2013 ανήλθε σε 786 δισ. δολάρια (περίπου τριπλάσιο του δικού μας), με αποτέλεσμα να εκφρασθούν αμφιβολίες από επικριτές του προγράμματος ως προς τη δυνατότητα της χώρας αυτής να υλοποιήσει τα υπερφιλόδοξα σχέδιά της. 
 
Η διαχείρηση 
 
Κατά την άποψή μας, εάν υπάρχει δυσκολία, αυτή έγκειται στο γεγονός της ταυτόχρονης χρηματοδοτήσεως και διαχειρίσεως όλων αυτών των προγραμμάτων στο συγκεκριμένο χρονικό πλαίσιο (έως το 2023). Αυτό που παραβλέπουν οι επικριτές των τουρκικών εξοπλισμών είναι το γεγονός ότι το μέγιστο μέρος των εξοπλισμών αυτών θα υλοποιηθεί από την τουρκική αμυντική βιομηχανία, κάτι που θα καταστήσει ευχερέστερη την εκτέλεσή τους, εκ των θετικών αποτελεσμάτων για την οικονομία της χώρας, την απασχόληση και τη συμμετοχή της αμυντικής βιομηχανίας στη διαμόρφωση του ΑΕΠ της χώρας. Σημειώνεται ότι ο ετήσιος κύκλος εργασιών της τουρκικής αμυντικής βιομηχανίας ανήλθε σε 4,8 δισ. δολάρια το 2012 (από 1,8 δισ. το 2006), ότι οι εξαγωγές των προϊόντων της εκτείνονται σε σχεδόν 60 χώρες, με το ύψος τους για το 2012 να έχει ανέλθει σε ένα σύνολο 1.162 δισ. δολαρίων και τελικό στόχο οι εξαγωγές αμυντικών προϊόντων έως το 2025 να ανέλθουν στο 5% των συνολικών εξαγωγών της χώρας.  
Λέτε να είναι ώρα να υποβάλουμε στους Τούρκους εκείνη  την ηλίθια πρόταση που είχαν εκφράσει ορισμένοι για... αμοιβαία μείωση των εξοπλισμών, η οποία ήταν ανάλογης σοβαρότητας με αυτή που υποστήριζαν πρόσφατα κάποιοι της Αριστεράς για εγγύηση των συνόρων μας από την Ε.Ε.;    
 
 
Αναλυτικά τα  προγράμματα που προωθούνται 
 
Το ύψος των εξοπλιστικών προγραμμάτων έως το 2023 έχει ως ακολούθως: 
 
16 δισ. δολάρια για την προμήθεια 100 αεροσκαφών F-35. 
10 δισ. δολάρια για την ανάπτυξη τουρκικού μαχητικού αεροσκάφους (TF-X). 
4,5 δισ. για αναβάθμιση των αεροσκαφών F-16. 
4 δισ. δολάρια για νέα υποβρύχια. 
3,5 δισ. δολάρια για μεταφορικά ελικόπτερα. 
3,5 δισ. δολάρια για αντιαεροπορικά και αντιπυραυλικά συστήματα μεγάλου βεληνεκούς. 
3 δισ. δολάρια για επιθετικά ελικόπτερα. 
2,5 δισ. δολάρια για την ανάπτυξη ενός τουρκικής σχεδιάσεως άρματος μάχης (Altay). 
2,5 δισ. δολάρια για κορβέτες MILGEM (εθνικό πλοίο). 
2,4 δισ. δολάρια για ιπτάμενα συστήματα εγκαίρου προειδοποιήσεως και ελέγχου. 
1,5 δισ. για την εγχώρια ανάπτυξη ελικοπτέρων. 
1,5 δισ. δολάρια για μεταφορικά αεροσκάφη Α-400Μ. 
1 δισ. δολάρια για τουρκικής κατασκευής δορυφόρους. 
1 δισ. δολάρια για κατασκευή κέντρου εκτοξεύσεως δορυφόρων. 
1 δισ. δολάρια  για την κατασκευή ενός μικρού «αεροπλανοφόρου» (14.000-15.000 τόνων) της Τουρκίας. 
1 δισ. δολάρια για την εγχώρια ανάπτυξη φρεγατών. 
1 δισ.  δολάρια για νέα τεθωρακισμένα οχήματα. 
1 δισ. δολάρια  για συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου. 
1 δισ. δολάρια για μη επανδρωμένα εναέρια οχήματα και ηλεκτροοπτικά συστήματα. 
750.000.000 δολάρια για το τουρκικής αναπτύξεως αεροσκάφος βασικής εκπαιδεύσεως (Hurkus). 
Tο σύνολο των παραπάνω προγραμμάτων ανέρχεται σε 62,65 δισ. δολάρια, χωρίς να υπολογίζονται σε αυτά μια σειρά μικρότερων εξοπλιστικών προγραμμάτων, όπως τα νέα τουρκικής σχεδιάσεως πολεμικά τυφέκια, και πολλών άλλων ανάλογων ή μικρότερων προγραμμάτων, το κόστος των οποίων εκτιμάται ότι θα ανέλθει συνολικώς σε περίπου 70 δισ. δολάρια. 
 
Μάνος Ηλιάδης 
<a href="http://www.dimokratianews.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Η Τουρκία δίνει 70 δισ. για όπλα έως το 2023!

Το (υπερφιλόδοξο) γιγάντιο σχέδιο του Ταγίπ Ερντογάν που μπορεί να κάνει πανίσχυρους τους γείτονες, αλλά ενδεχομένως να προκαλέσει οικονο...

Διαβάστε την συνέχεια

Τουρκία: Έκανε πίσω ο Ερντογάν για την Αγία Σοφία;

Ellada simera 0 Τουρκία 15:01

<a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/06/Erdogan.jpg"><img alt="" class="alignleft size-medium wp-image-104146" height="340" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/06/Erdogan-300x168.jpg" title="Erdogan" width="630" /></a> 
 
Η ισχυρή αντίδραση που προκλήθηκε διεθνώς μετά τη διαρροή των φιλοδοξιών των ισλαμιστών της Τουρκίας για τη μετατροπή του ιερού συμβόλου της Ορθοδοξίας, της Αγίας Σοφίας στην Κωνσταντινούπολη, σε τζαμί, φαίνεται πως έχει οδηγήσει τον Ερντογάν να αναθεωρήσει τη στάση του. 
Με δήλωσή του ο πρωθυπουργός Ερντογάν έδωσε ενδιαφέρουσα απάντηση σε όσους τον καλούσαν να μετατρέψει τον ναό (μουσείο σήμερα) της Αγίας Σοφίας σε τζαμί κατά την διάρκεια των εγκαινίων του τζαμιού στο Ορτάκιοϊ: «Πρώτα να γεμίσουμε το Σουλταναχμέτ που είναι δίπλα και μετά βλέπουμε»… 
 
Ίσως όμως η απάντηση του Τούρκου πρωθυπουργού να ήταν λιγότερο σαφής και πιο διπλωματική απ’ ότι φαίνεται σε μια πρώτη ανάγνωση. Τουρκικά μέσα ενημέρωσης χαρακτηρίζουν και αυτά την απάντηση ως «διπλωματική», καθώς παρόμοια απάντηση είχε δώσει και πέρσι τον Μάιο κατά τη σύνοδο του κόμματός του, όταν είχε τεθεί το θέμα από βουλευτές του AKP. 
<a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Τουρκία: Έκανε πίσω ο Ερντογάν για την Αγία Σοφία;

Η ισχυρή αντίδραση που προκλήθηκε διεθνώς μετά τη διαρροή των φιλοδοξιών των ισλαμιστών της Τουρκίας για τη μετατροπή του ιερού συμβόλου τ...

Διαβάστε την συνέχεια

Εκλογικά και γεωπολιτικά παίγνια στη Θράκη

Ellada simera 0 Εθνικά Θέματα, Θράκη, Τουρκία 14:52

<img alt="Image" height="340" src="http://www.onalert.gr/image/?w=630&src=/files/Image/ONALERTPHOTOS/THRAKI/erdogan_thraki.jpg" width="640" /> 
 
του Σταύρου Λυγερού* 
 
Τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών έστεψαν με επιτυχία τη μεγαλύτερη προσπάθεια της Άγκυρας να συσπειρώσει εκλογικά και να ελέγξει πολιτικά τη μουσουλμανική μειονότητα. Η συντριπτική πλειονότητα των μουσουλμανικών ψήφων κατευθύνθηκε στο τουρκόφρονο Κόμμα Ισότητας Ειρήνης και Φιλίας (ΚΙΕΦ). Το πανελλαδικό ποσοστό του είναι 0,75% (42.627 ψήφους), αλλά κατέκτησε την πρώτη θέση στους νομούς Ροδόπης (42%) και Ξάνθης (26%). 
 
Σύμφωνα με υπολογισμούς στις αγροτικές περιοχές οι μουσουλμάνοι ψήφισαν περίπου 95% στη Ροδόπη, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό στις αστικές περιοχές είναι χαμηλότερο (περίπου 65%). Τα αντίστοιχα ποσοστά στην Ξάνθη είναι σημαντικά μικρότερα. Όσον αφορά τους μουσουλμάνους Ρομά υπολογίζεται ότι μόνο ένας στους τέσσερις ψήφισε το τουρκόφρονο κόμμα. Το ΚΙΕΦ απέτυχε πλήρως να διεισδύσει στους μουσουλμάνους της Δωδεκανήσου και σε μειονοτικούς που έχουν μετοικήσει σε άλλες περιοχές. 
 
Στόχος της Άγκυρας ήταν να κάνει επίδειξη δύναμης και να εγγράψει υποθήκες. Το μέγεθος της μειονότητας δεν επιτρέπει την υπέρβαση του ορίου του 3% για την είσοδο στη Βουλή αυτόνομου μουσουλμανικού συνδυασμού. Γι’ αυτό και η έμφαση δίνεται στη μεγιστοποίηση των ανταλλαγμάτων που μπορεί να αποσπάσει ο ελεγχόμενος από το τουρκικό προξενείο σκληρός πυρήνας της μειονότητας, παζαρεύοντας τις μουσουλμανικές ψήφους με τα ελληνικά κόμματα στις επόμενες εθνικές. 
 
Στις αυτοδιοικητικές εκλογές του 2010 οι αυτόνομοι μειονοτικοί συνδυασμοί στους δήμους Ξάνθης και Κομοτηνής είχαν αποτύχει να συσπειρώσουν τις μουσουλμανικές ψήφους. Είχε καταστεί σαφές ότι λόγω των ευκαιριών εκλογής, αλλά και των τοπικών και προσωπικών αντιθέσεων, η συσπείρωση της μειονότητας σ’ αυτού του είδους τις εκλογικές αναμετρήσεις ήταν πρακτικά αδύνατη. Γι’ αυτό και η Άγκυρα επέλεξε να κάνει επίδειξη δύναμης στις ευρωεκλογές. 
 
Για τον σκοπό αυτό κατέβασαν από το ράφι το κόμμα που είχε ιδρύσει ο μακαρίτης αυτονομιστής Σαδίκ και το έριξαν στη μάχη με σύνθημα «όλοι μαζί είμαστε πιο δυνατοί». Λόγω των πιέσεων που τος ασκήθηκαν, αλλά και επειδή δεν είχαν ελπίδες εκλογής, μουσουλμάνοι πολιτευτές και άλλοι παράγοντες της μειονότητας αρνήθηκαν τη συμμετοχή τους στα ευρωψηφοδέλτια των ελληνικών κομμάτων, στα οποία ανήκουν! Κι όχι μόνο αυτό. Όλοι σχεδόν πήγαν στα γραφεία του τουρκόφρονου ΚΙΕΦ για να δηλώσουν ότι το στηρίζουν στις ευρωεκλογές. 
 
Το έμμεσο πλην σαφές μήνυμά τους ήταν ότι όλες οι μουσουλμανικές ψήφοι πρέπει να κατευθυνθούν στο μειονοτικό κόμμα. Το ίδιο μήνυμα έστειλε η ενεργός συμμετοχή του Τούρκου προξένου στην προεκλογική εκστρατεία του ΚΙΕΦ, καθώς και η προβολή του από την τουρκική τηλεόραση. Το μεγαλύτερο μέρος της προεκλογικής εκστρατείας, όμως, έγινε στα τζαμιά. 
 
Τη στοίχιση πίσω από τις επιταγές του τουρκικού προξενείου έσπασε η συμμετοχή της Ρομά ακτιβίστριας Σαμπιχά στο ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ. Γι’ αυτό και αμέσως εκδηλώθηκε λυσσασμένη αντίδραση όχι μόνο από τον βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ στην Ξάνθη Ζεϊμπέκ, αλλά και συνολικά από τη νομαρχιακή επιτροπή, η οποία έχει συνηθίσει να ασκεί τοπική πολιτική και να δίνει εκλογικές μάχες, λαμβάνοντας καθοριστικά υπόψη τις επιθυμίες του τουρκικού προξενείου. 
 
Η συνέχεια είναι γνωστή. Αν και η Κεντρική Επιτροπή είχε εγκρίνει με ευρεία πλειοψηφία την υποψηφιότητα της Σαμπιχά, η Κουμουνδούρου όχι μόνο την έκοψε, αλλά και την αντιμετώπισε με ανθρωποφαγικό τρόπο. Η αυτοκριτική του Τσίπρα στην τηλεοπτική συνέντευξή του στον Άλφα ήταν ένα παρήγορο σημάδι, το οποίο, όμως, δεν είχε πρακτική αξία. Ο Χριστόπουλος, που δημοσίως δήλωσε ότι εργάσθηκε για να κοπεί η Σαμπιχά και που χαρακτήρισε τη μουσουλμανική μειονότητα «ένα ενιαίο συμπαγές πράμα» παρέμεινε στο ψηφοδέλτιο, επιβεβαιώνοντας την ισχύ της εθνομηδενιστικής πτέρυγας. Ας σημειωθεί ότι η νομαρχιακή επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ, που είχε χαλάσει τον κόσμο για την υποψηφιότητα της Σαμπιχά, είχε προτείνει ενθέρμως την υποψηφιότητα (για το περιφερειακό συμβούλιο) του δεδηλωμένου Τούρκου εθνικιστή Κουρτ, ο οποίος υπερηφανεύεται για τις σχέσεις του με τον αρχηγό των Γκρίζων Λύκων. 
 
Οι προσδοκίες της Κουμουνδούρου ότι με τη θυσία της Σαμπιχά ο ΣΥΡΙΖΑ θα διατηρούσε τα ποσοστά του στη μειονότητα και στις ευρωεκλογές διαψεύσθηκαν. Τα ποσοστά του στη Ροδόπη και στην Ξάνθη καταβαραθρώθηκαν όταν πανελλαδικά κατάκτησε την πρωτιά. Η μαζική μετακίνηση στο τουρκόφρονο ΚΙΕΦ απέδειξε ότι η εκλογική επιρροή του ΣΥΡΙΖΑ στους μουσουλμάνους ήταν δοτή και καθόλου παγιωμένη. 
 
Η υπόθεση Σαμπιχά λειτούργησε σαν καταλύτης για να τεθούν ευρύτερα ερωτήματα σχετικά με τον τρόπο που η Κουμουνδούρου αντιλαμβάνεται το εθνικό συμφέρον και βεβαίως για την ικανότητά της να χειρισθεί τα εθνικά θέματα. Όταν ο ΣΥΡΙΖΑ είχε ποσοστό της τάξεως του 4% δεν είχαν μεγάλη σημασία τα όσα έλεγαν στελέχη του. Τώρα, όμως, που ζητάει από τους Έλληνες να του εμπιστευθούν τη διακυβέρνηση, οι εθνομηδενιστικές αντιλήψεις κόστισαν πολύ και σε ψήφους και σε πολιτική εμπιστοσύνη. Μια ματιά στα εκλογικά ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ στη Μακεδονία και στον χριστιανικό πληθυσμό της Θράκης το αποδεικνύει. 
 
Στη Θράκη, όμως, δεν παίζεται μόνο ένα παιχνίδι κομματικής αριθμητικής. Παίζεται και ένα επικίνδυνο για τα εθνικά συμφέροντα παιχνίδι. Το καταδεικνύει η δήλωση Ερντογάν στα τέλη του 2013: «Η Θράκη είναι η ζωντανή ιστορία της Τουρκίας και η εκπρόσωπος του ιστορικού παρελθόντος της στην Ευρώπη». Οι Τούρκοι επιδιώκουν να μετατρέψουν τη μουσουλμανική μειονότητα σε γεωπολιτικό έρεισμα με στόχο την έμμεση πλην σαφή αποσταθεροποίηση της ελληνικής κυριαρχίας στην περιοχή. 
Η ρητορική αυτή δεν είναι σκόρπιες κουβέντες. Είναι οργανική συνιστώσα της νεοοθωμανικής στρατηγικής. Πίσω από τον κομψό όρο "στρατηγικό βάθος" κρύβεται η επιδίωξη της Τουρκίας να αναδειχθεί σε κέντρο και ηγεμόνα του μεταοθωμανικού χώρου. Οι Ερντογάν και Νταβούτογλου πραγματοποιούν κάθε χρόνο πολλές επισκέψεις, υφαίνοντας ένα δίκτυο σχέσεων και θεσμών συνεργασίας στη Μέση Ανατολή, στα Βαλκάνια και στον Καύκασο. 
 
Τον Οκτώβριο 2009, μιλώντας στο Σεράγεβο, ο Νταβούτογλου είχε πει ότι τα Βαλκάνια κατά την περίοδο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας ήταν «πρότυπο συνεργασίας σ’ όλους τους τομείς… Επιθυμούμε μια νέα Βαλκανική, που θα θεμελιώνεται στις πολιτικές αξίες, στην οικονομική αλληλεξάρτηση, στη συνεργασία και στην πολιτιστική αρμονία. Όλα αυτά εξασφαλίζονταν στα οθωμανικά Βαλκάνια... Εμείς θα αναβιώσουμε την εποχή αυτή. Τα οθωμανικά Βαλκάνια ήταν μια επιτυχημένη ιστορία και τώρα πρέπει να αναγεννηθούν». 
 
Ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών δεν είναι αφελής για να οραματίζεται την αναγέννηση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Προσπαθεί να οικοδομήσει ένα περιφερειακό σύστημα, στο κέντρο του οποίου και σε ρόλο ηγεμόνα θα είναι η Τουρκία. Για να προωθήσει αυτήν τη στρατηγική εξιδανικεύει την Οθωμανική Αυτοκρατορία και την παρουσιάζει σαν καθοριστικό και ρυθμιστικό παράγοντα της ιστορικής εξέλιξης της ευρύτερης περιοχής. Στην πραγματικότητα επενδύει με ιδεολογικό-ιστορικό περίβλημα γεωπολιτικούς στόχους. 
 
Η νεοθωμανική διπλωματία με τίτλο «μηδενικά προβλήματα με τους γείτονες» ήταν ένα όχημα για προβολή ήπιας ισχύος, για διαπραγματεύσεις από πλεονεκτική θέση και τελικώς για διευθετήσεις οι οποίες θα επέτρεπαν στην Τουρκία να αναδειχθεί σε ηγεμόνα στον μεταοθωμανικό χώρο. Η διπλωματία αυτή τελικώς έχει βαλτώσει. Η Άγκυρα δεν απέτυχε μόνο να κλείσει παραδοσιακά μέτωπα της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής και να διαμορφώσει όρους ηγεμονίας στην περιοχή. Έχει και βαθιά εμπλακεί στις τοπικές αντιθέσεις όχι ως επιδιαιτητής, όπως επιθυμούσε, αλλά ως μέρος του προβλήματος. 
<a href="http://www.onalert.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Εκλογικά και γεωπολιτικά παίγνια στη Θράκη

του Σταύρου Λυγερού * Τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών έστεψαν με επιτυχία τη μεγαλύτερη προσπάθεια της Άγκυρας να συσπειρώσει εκλογικά ...

Διαβάστε την συνέχεια

'Παιχνίδι' με την Στρατιά του Αιγαίου κάνει η Τουρκία

Ellada simera 0 Τουρκία 14:49

<img alt="Image" height="340" src="http://www.onalert.gr/image/?w=630&src=/files/Image/ONALERTPHOTOS/TOYRKIA/ARMY/turkish_generals.jpg" width="640" /> 
 
Επιμέλεια : Λ. ΛΙΓΟΥΡΙΩΤΗΣ  
Επανέρχεται - δια της οδού της Τουρκικής Βουλής - το θέμα της κατάργησης του Αρχηγείου της Στρατιάς του Αιγαίου στο πλαίσιο της συζητούμενης από ετών  περαιτέρω αναδιοργάνωσης των Ενόπλων Δυνάμεων της Τουρκίας. 
Ο βουλευτής Κωνσταντινούπολης του κόμματος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης CHP, κ. Ουμούτ Οράν με επερώτηση που κατέθεσε στη Βουλή για να δοθεί απάντηση από τον Υπουργό Άμυνας, κ. Ισμέτ Γιλμάζ, ζήτησε διευκρινήσεις για τους ισχυρισμούς που έχουν δεί το φως της δημοσιότητας ότι θα κλείσει το Αρχηγείο της Στρατιάς Αιγαίου και ότι το Αρχηγείο της Στρατοχωροφυλακής θα υπαχθεί στο Υπουργείο Εσωτερικών. 
H ερώτηση - με την οποία συγκεκριμένα ο κ. Οράν  ρωτάει αν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, η πληροφορία ότι θα διαλυθεί το αρχηγείο της στρατιάς Αιγαίου- έκανε αίσθηση  και η έκδοση Σμύρνης της Zaman την προβάλει με τον τίτλο «Θα κλείσει το αρχηγείο της Στρατιάς Αιγαίου;» 
 
Το σχέδιο την Νέας Δομής 
 
Να σημειωθεί ότι η τελευταία σχετική αναφορά στον τύπο ήταν στο τέλος Απριλίου όταν είχε γραφεί πως σύμφωνα με τουρκικές πηγές, ο Τουρκος πρόεδρος Abdullah Gül ενημερώθηκε κατά τη τότε συνεδρίαση του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας  για την προωθούμενη -από την κλιμακωτά προωθούμενη το 2006-αναδιοργάνωση των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων που μεταξύ άλλων στην τρέχουσα φάση  προβλέπει : 
α) την ενοποίηση των Διοικήσεων Χερσαίων, Ναυτικών και Αμφίβιων Δυνάμεων υπό το τουρκικό Γενικό Επιτελείο, 
 β) την ανασυγκρότηση των 4 Στρατιών σε 2 (συγχώνευση της 1ης Στρατιάς και της Στρατιάς Αιγαίου σε μία «Δυτική Στρατιά» με έδρα την Κωνσταντινούπολη και της 2ης και 3ης Στρατιάς σε «Ανατολική Στρατιά» με έδρα τη Μαλάτεια) και 
 γ) τη μετεξέλιξη τμήματος της Χωροφυλακής σε Συνοριοφυλακή. 
 
Θέμα είχε εγερθεί και το 2011 όταν ο αντιπρόεδρος του τουρκικού κυβερνώντος κόμματος ΑΚΡ  κ. Χουσεΐν Τσελίκ, φέρεται να είχε πει σύμφωνα με δημοσίευμα της τουρκικής εφημερίδας "Ραντικάλ", ότι συζητείται,μεταξύ άλλων, η κατάργηση της "Στρατιάς του Αιγαίου"- που όμως το διέψευσε. 
 
Τι είχε γράψει  η "Ραντικάλ" το 2011 
 
Τότε λοιπόν  ο κ.Τσελίκ φέρεται να είχε πει ότι "η δομή των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων έχει στηριχθεί στον ψυχρό πόλεμο" και ότι "ενώ οι άλλες ΝΑΤΟϊκές χώρες έχουν πραγματοποιήσει αλλαγές, η Τουρκία δεν μπόρεσε να κάνει το ίδιο".Η εφημερίδα έγραψε  για τη δέσμη 15 σημείων του κυβερνώντος κόμματος για να προχωρήσει η απο-στρατιωτικοποίηση της τουρκικής πολιτικής σκηνής, με σημαντικότερα την υπαγωγή του Γενικού Επιτελείου στο υπουργείο Άμυνα, την κατάργηση του άρθρου 35 του εσωτερικού κανονισμού των ενόπλων δυνάμεων ,το οποίο ορίζει ως καθήκον του στρατού την προστασία του καθεστώτος, τη μετάβαση σε καθεστώς μισθοφόρων στο στρατό, τη μείωση της θητείας, τη διαφάνεια στις στρατιωτικές δαπάνες, το θέμα με τις Στρατιές, τις αλλαγές στον τρόπο εκπαίδευσης στις στρατιωτικές σχολές, την κατάργηση των στρατιωτικών παρελάσεων στις εθνικές επετείους, την κατάργηση του μαθήματος Εθνικής Ασφάλειας στα σχολεία, την αναθεώρηση ύπαρξης και λειτουργίας του Ιδρύματος Aλληλοβοηθείας Στρατού ( OYAK), την εφαρμογή της αρχής VET (Αποτελεσματικότητα, Αποδοτικότητα και Λιτότητα) στις Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις.κ. ά. 
 
Η "Ραντικάλ" πρόβαλε  τις δηλώσεις Τσελίκ με κύριο πρωτοσέλιδο θέμα με τον τίτλο "Πολιτικός άνεμος στο Αιγαίο" και τον υπότιτλο "Ο Τσελίκ ανακοίνωσε στη "Ραντικάλ": Δεν υπάρχει πλέον ανάγκη για τη Στρατιά Αιγαίου". . 
 
<< Προσωπικές απόψεις>>... 
Ωστόσο ο ίδιος ο κ. Τσελίκ  διέψευσε το δημοσίευμα, τονίζοντας ότι στις δηλώσεις του προς την εφημερίδα δεν ανέφερε κάτι περί "κατάργησης της Στρατιάς Αιγαίου" και ότι αυτό "ήταν σχόλιο της εφημερίδας επί ενός σημείου της δέσμης που έχει επεξεργαστεί ο ίδιος, σχετικά με τις αλλαγές στις ένοπλες δυνάμεις" και συγκεκριμένα το σημείο εκείνο το οποίο αναφέρει ότι "πρέπει να επανεξεταστεί το πόσες στρατιές θα έχουν οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις και το πού ακριβώς θα βρίσκονται αυτές".Καί σημείωσε ότι ήταν προσωπικές απόψεις. όπως και ότι "όλα αυτά τα ζητήματα είναι πάγια θέματα που συζητούνται στο πλαίσιο του εκδημοκρατισμού της Τουρκίας'' και ως . βουλευτής τα θέτει υπό συζήτηση .Πάντως αν δει κανείς σήμερα μια σειρά κινήσεων μπορεί να πεί  ότι η δέσμη αυτή αποτελούσε πράγματι κυβερνητική ατζέντα... 
Λίγο αργότερα και ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ της Τουρκίας στρατηγός Οζέλ, ανέφερε ότι δεν σχεδιάζεται, στη φάση αυτή, η κατάργηση της Στρατιάς Αιγαίου (Δ΄ Στρατιά) και  τόνισε ότι "οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις επανεξετάζουν συνεχώς τη δομή τους, με βάση τις παγκόσμιες και περιφερειακές ανάγκες ασφάλειας, την τεχνολογική εξέλιξη και τις αλλαγές στις απειλές. Υπό την έννοια αυτή, οι αναγκαίες ρυθμίσεις εντάσσονται στο βραχυπρόθεσμο, μεσοπρόθεσμο και μακροπρόθεσμο σχεδιασμό"... 
 
 
Η "επιθετική στρατιά" 
Η Στρατιά του Αιγαίου δημιουργήθηκε το 1974-75 μετά το τέλος των επιχειρήσεων των τουρκικών στρατευμάτων στην Κύπρο. Μετά το τέλος του Αττίλα, η Τουρκία άρχισε να συγκεντρώνει τις πρώτες μονάδες στην περιοχή, που θα αποτελούσαν τον πυρήνα της Στρατιάς. Και πράγματι, στις 2 Μαΐου του 1975 ιδρύθηκε και επίσημα η νέο Στρατιά του Αιγαίου (Ege Ordusu, πρώην 4η Στρατιά) με έδρα τη Σμύρνη ως Μείζων Επιχειρησιακός Σχηματισμός του Τουρκικού Στρατού με Ζώνη Ευθύνης τα παράλια της Μικράς Ασίας. Υπάγονταν απ' ευθείας στο Γενικό Επιτελείο του Τουρκικού Στρατού,ενώ ανέλαβε  ταυτόχρονα και τη διοίκηση των κατοχικών στρατευμάτων που εισέβαλαν παράνομα στην Κύπρο  ένα χρόνο νωρίτερα. Πρώτος διοικητής της Στρατιάς Αιγαίου ανέλαβε ο αντιστράτηγος Kenan Evren που ηγήθηκε του στρατιωτικού πραξικοπήματος της 12ης Σεπτεμβρίου 1980. 
 
Η επιχειρηματολογία που επικαλέστηκε η Αγκυρα ήταν ''νομική'' διότι,λέει η Ελλάδα προχώρησε σε στρατικοποίηση των νησιών του Αν. Αιγαίου. 
 
Τι έδειξε η Efes 2014 
Η Στρατιά του Αιγαίου ήταν από τη αρχή της ίδρυσής της σταθερά προσανατολισμένη προς τα νησιά του Αιγαίου, ενώ τα τελευταία χρόνια έχει ενισχυθεί σημαντικά με πολύ μεγάλο αριθμό αποβατικών σκαφών, γεγονός που αποδεικνύει και τον επιθετικό της χαρακτήρα. Έχει ,εκτός από τον Αττίλα,πολλές μηχανοκίνητες Ταξιαρχίες Πεζικού και Πυροβολικού, μια ταξιαρχία κομάντος του ναυτικού με έδρα τη Φώκαια και τη Σμύρνη, ενώ υποστηρίζεται από το 3ο Σύνταγμα Αεροπορίας Στρατού που εδρεύει στην Σμύρνης.Σε περίοδο επιχειρήσεων αναλαμβάνει τη διοίκηση της Tαξιαρχίας Αμφίβιων Δυνάμεων  που εδρεύει μαζί με τη Διοίκηση Αποβατικών Πλοίων στο ναύσταθμο Φώκαιας. Πληροφορίες αναφέρουν ότι η Στρατιά Αιγαίου έχει ήδη συγκροτήσει από τον καιρό της ειρήνης τη Διοίκηση Συγκροτήματος Ειδικής Αποστολής Αιγαίου με κύρια αποστολή τη διεξαγωγή αποβατικών επιχειρήσεων εναντίον των νησιών του Αιγαίου- κάτι που φαίνεται και από την ανάλυση των ασκήσεων όπως πχ της Efes, όπως ήδη έγραψε το OnAlert. 
 
Απλή συγχώνευση... 
Kλείνοντας να υπενθυμίσουμε ότι και τωρα δεν μιλάνε - αν μιλάνε...- για <<λουκέτο>> της Στρατιάς του Αιγαίου αλλά για  συγχώνευσή της με την - πανίσχυρη - 1η Στρατιά δημιουργώντας  την λεγόμενη «Δυτική Στρατιά» με έδρα την Κωνσταντινούπολη ... 
<a href="http://www.onalert.gr/">πηγή</a>