Ένα ξεχασμένο δημοσίευμα περιοδικού από το μακρινό1992 και ένα ρεπορτάζ του Περικλή Κατσιούλα με τίτλο«Μυστικό χρίσμα» της ίδιας περιόδου, φέρνουν στην επικαιρότητα ένα ζήτημα κορυφαίας σημασίας και ενδιαφέροντος. Είναι οΑντώνης Σαμαράς ένας απότους εκλεκτούς πολιτικούς της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ; Αν όντως αυτό αληθεύει,ίσως και να μπορεί να εξηγηθεί με πολύ μεγάλη άνεση πώς η ΝΔ από 18%έφτασε κοντά στο 30% και πώς ο Αντώνης Σαμαράςαπό αποδιοπομπαίος τράγοςέφτασε σήμερα να είναι πρωθυπουργός της χώρας.
Η ΝΔ στις 6 Μαΐου υπέστη μια πανωλεθρία, μια συντριβή άνευ προηγουμένου. Το 18% που κέρδισε ο Αντώνης Σαμαράς εκείνη την περίοδο έδειχνε για άλλη μια φορά ξεκάθαρα το δρόμο της ήττας και της περιθωριοποίησης του πελοποννήσιου πολιτικού! Τι συνέβη λοιπόν… καιτο κλίμα άλλαξε 100%; Ποια ήταν τα στοιχεία που έκαναν τη ΝΔ σχεδόν να διπλασιάσει τα ποσοστά της και να κερδίσει τις πολυπόθητες 130έδρες; Οι γνώστες λένε ότι κυριολεκτικά συνωμότησε το σύμπαν αλλά,αν θέλουμε να είμαστε λίγο σοβαροί, μόνο από τύχη ο Αντώνης Σαμαράς δεν θα ήταν ποτέ δυνατόν να κυβερνήσει τη χώρα.
Πληροφορίες λένε ότι όλα τα ισχυρά συμφέροντα εντός και εκτός Ελλάδας έδωσαν μια κυριολεκτικά απίστευτη μάχη με την ίδια την κοινωνία προκειμένου να μπορέσει η ΝΔ να ξεπεράσει τη συντριβή και να φτάσει στην πρωθυπουργία ο Αντώνης Σαμαράς. Επιστρατεύτηκαν ΜΜΕ, διεθνείς αναλυτές, το παγκόσμιο οικονομικό σύστημα μαζί με τους τραπεζίτες, Αμερικανοί πολιτικοί, πρωθυπουργοί δυνάμεων που δεν έχουνκαμία σχέση με την Ευρώπη (όπως η Ρωσία) και μια αόρατη υπερεξουσία, η οποία φαίνεται να έβαλε συνολικά το χέρι της για να πειστεί οελληνικός λαός και να εκλέξει για πρωθυπουργό της χώρας τον Αντώνη Σαμαρά. Τα σενάρια φαντασίας υποστηρίζουν πως αυτό δεν θα συνέβαινε ποτέ αν ο Αντώνης Σαμαράς δεν ήταν ένας από τους εκλεκτούςτης παγκόσμιας πολιτικής τάξης και του παγκόσμιου οικονομικού κατεστημένου που κατευθύνεται και οργανώνεται από τη διαβόητη και φρικιαστική Λέσχη Μπίλντερμπεργκ.
ΟΤΑΝ Ο ΑΝΤΩΝΗΣ ΕΙΧΕ ΑΠΟΛΥΘΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ
Η ιστορία ξεκινά το 1992. Ήταν η περίοδος όπου ο Αντώνης Σαμαράς είχε έρθεισε ευθεία σύγκρουση με τον ΚωνσταντίνοΜητσοτάκη, τον άνθρωπο που από απλόβουλευτή τον έκανε κατευθείαν υπουργόΕξωτερικών της χώρας! Εκείνη την περίοδο όλοι υποστήριζαν ότι ο ΚωνσταντίνοςΜητσοτάκης είχε έρθει σε σύγκρουση μετον υπουργό Εξωτερικών Αντώνη Σαμαρά λόγω του προβλήματος με το όνομα τωνΣκοπίων, σε μια στιγμή μάλιστα που ο Μητσοτάκης είχε φροντίσει, μέσω της μυστικής διπλωματίας, να δοθεί τέλος στο πρόβλημα με τα Σκόπια με το όνομα FYROM.
βλημα με τα Σκόπια με το όνομα FYROM.Ο Σαμαράς, προτάσσοντας μια «εθνική»στάση (αρκετοί τον κατηγόρησαν τότε γιαλαϊκισμό) δήλωσε δημόσια ότι δεν συμφωνούσε και ξεκίνησε ένα ιδιότυπο αντάρτικο με εθνικά χαρακτηριστικά. Έξι μήνεςαργότερα, στις αρχές Νοεμβρίου του 1992,παραιτήθηκε από τη βουλή και τη ΝΔ καιστις 30 Ιουνίου του 1993 ιδρύει την Πολιτική Άνοιξη. Το επόμενο διάστημα οι συγκρούσεις μέσα στη βουλή ήταν λυσσαλέες.Η Πολιτική Άνοιξη μαζί με βουλευτές τηςΝΔ ρίχνουν την κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη «κερδίζοντας» τον διόλουαξιοζήλευτο τίτλο των «δεξιών αποστατών»(μάλιστα, ο νυν πρόεδρος της βουλής Βαγγέλης Μεϊμαράκης δεν δίστασε να πλακώσει για αυτόν το λόγο στο ξύλο τον βουλευτήΚιλκίς κ. Σιμπιλίδη, στο διάδρομο της βουλής). Έναν μήνα αργότερα γίνονται εκλογέςκαι ξαναέρχεται στην εξουσία το ΠΑΣΟΚτου Ανδρέα Παπανδρέου με το συγκλονιστικό ποσοστό του 47% (τότε αρχίζει να λάμπει και το άστρο του Άκη Τσοχατζόπουλουσε όλα τα επίπεδα της κυβέρνησης).
Αυτά έχουν γραφτεί στην πολιτική ιστορία του τόπου. Το θέμα, παρ’ όλα αυτά, πουαπασχόλησε και συνεχίζει να απασχολεί τους ιστορικούς είναι πώς κατάφερε οΑντώνης Σαμαράς, ο άνθρωπος που χρωστούσε τα πάντα στον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, να ρίξει την κυβέρνηση της ΝΔ παραγνωρίζοντας ότι με αυτή του την κίνησηήταν μοιραίο να οδηγηθεί στο περιθώριοτης πολιτικής ζωής ως «αποστάτης και προδότης της Δεξιάς». Είναι δυνατόν μόνο γιατο όνομα των Σκοπίων, λένε οι κακεντρεχείς, ο Σαμαράς να επέλεξε να τραβήξει όσατράβηξε τα επόμενα 20 χρόνια;
Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΡΗΜΟΣ ΚΑΙ ΗΛΕΣΧΗ ΜΠΙΛΝΤΕΜΠΕΡΓΚ
Μέσα στο χαλασμό του Μακεδονικού ζητήματος και τον αναβρασμό που προκάλεσε η συζήτηση για το όνομα των Σκοπίων,ο Αντώνης Σαμαράς βρέθηκε προσκεκλημένος της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ στη συνάντηση των μελών που έγινε στο Εβιάν. ΟΠερικλής Κατσιούλας γράφει για το τεύχοςτου Ιουλίου 1992 του περιοδικού Flash τοεξής ρεπορτάζ με τίτλο «Μυστικό χρίσμα»: «Τα παρασκήνια της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ:Φέτος η συνάντηση έγινε στο Εβιάν. Ήταν εκείάνθρωποι της εξουσίας από ολόκληρο τον δυτικό κόσμο. Βασίλισσες, πρωθυπουργοί, μεγιστάνες… Ανάμεσά τους και ένας Έλληνας πολιτικός.Ο μόνος. Ο Αντώνης Σαμαράς, που συμμετείχεστις συνεδριάσεις της Λέσχης Μπίλντερμπεργκγια μια ακόμη φορά. Κάποιοι λένε ότι το χρίσμα έχει ήδη δοθεί. Η δυσφορία της Ρηγίλλης,πάντως, είναι δικαιολογημένη για εκείνους πουγνωρίζουν την ταυτότητα της Λέσχης και τη μακρά παράδοση στην ανάδειξη ηγετών από τουςκόλπους της».
Πρέπει να παραδεχτούμε ότι είναι αν μητι άλλο εξαιρετικά παράξενο εν έτει 1992 ονεαρός (μόλις λίγο πάνω από τα 30) πολιτικός Σαμαράς να συγκρούεται με τον Μητσοτάκη και όλη τη ΝΔ και παρ’ όλα αυτάνα τον καλούν στην πιο δυνατή πολιτικοοικονομική λέσχη του κόσμου! Και μάλιστα εκείνον και μόνο.
«Μπορεί να τον έδιωξαν από το υπουργείο των Εξωτερικών, αλλά στη Λέσχη Μπίλντερμπεργκ τον κάλεσαν και φέτος!» συνεχίζει το ρεπορτάζ στο περιοδικό Flash. «Ο Αντώνης Σαμαράς ήταν ο μοναδικός Έλληνας πολιτικός που πήρε μέρος στη συνάντηση του Εβιάν,εκεί όπου άνθρωποι της εξουσίας από ολόκληρο τον δυτικό κόσμο συζήτησαν (κεκλεισμένωντων θυρών ασφαλώς) για τα μεγάλα ζητήματατης εποχής. Η συμμετοχή του νεαρού δελφίνου της ΝΔ στη σύσκεψη της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ δεν έτυχε ευρείας δημοσιότητας στηνΕλλάδα... Και όμως, αυτοί που γνωρίζουν λένεότι το ταξίδι του στη γαλλική λουτρόπολη ήτανπολύ σημαντικότερο επί της ουσίας. Πρώτον,διότι στις όχθες της λίμνης της Γενεύης συγκεντρώθηκε η ελίτ του πολιτικού και επιχειρηματικού κόσμου της Δύσης, δεύτερον διότι είναιπερίπου παράδοση των “Μπιλντερμπέργκερς”να ξεκινούν από τις συναντήσεις τους σταδιοδρομίες που φτάνουν μέχρι τα ύπατα πολιτικάαξιώματα… Και ο κ. Σαμαράς συμμετέχει ανελλιπώς. Τρίτον, διότι τα μέλη της Λέσχης είναιφυσικό να έχουν την προτίμηση του κλαμπ καιτη στήριξή του στις επιδιώξεις τους. Και τέταρτον, απλώς… διότι κανένας άλλος (δελφίνος ήνυν) δεν ήταν εκεί. Ίσως λοιπόν δεν υπερβάλλουν καθόλου εκείνοι που υποστηρίζουν ότι οκ. Σαμαράς πήρε ήδη το χρίσμα στην κούρσατης διαδοχής».
Το ρεπορτάζ, βέβαια, του δημοσιογράφουΠερικλή Κατσιούλα δεν παραλείπει να χαρακτηρίσει μυθεύματα τους θρυλούμενουςδιορισμούς και τις καθοδηγήσεις που συχνάαποδίδονται στη Λέσχη Μπίλντερμπεργκ.Υποστηρίζει, αντίθετα, πως η Λέσχη είναιένα πολύ δυνατό γκρουπ εξουσίας με επιρροή στις διεθνείς εξελίξεις και διαλέγει γιανα έχει στους κόλπους της πολιτικούς πρώτης γραμμής, κυρίως ανερχόμενους.
Ποια, όμως, είναι η αληθινή σχέσητου Αντώνη Σαμαρά με τη Λέσχη Μπίλντερμπεργκ; Εκείνος, συζητώντας με φίλους, γνωστούς και πολιτικά πρόσωπα σενεκρό και ουδέτερο χρόνο, παραδέχτηκεπως έχει συμμετάσχει σε συνάντηση τηςΛέσχης Μπίλντερμπεργκ (όπως άλλωστεκαι πολλοί άλλοι Έλληνες πολιτικοί) στοΕβιάν το 1992, την οποία αποκάλυψε το περιοδικό Flash.
Το περιοδικό Flash, όμως, έχει επίσηςαποκαλύψει ότι ο Αντώνης Σαμαράς ήτανπαρών και σε άλλες συζητήσεις των μελών της Λέσχης, ζήτημα στο οποίο ο σημερινός πρωθυπουργός της χώρας δενέχει δώσει απαντήσεις. Ο συγγραφέας Τάσος Δαρβέρης που έχει γράψει το βιβλίο«Λέσχη Μπίλντερμπεργκ», αναφέρει: «Ο Σαμαράς μου εκμυστηρεύτηκε το 1994ότι έχει πάει μόνο μία φορά σε συνάντησητης Λέσχης, ότι μίλησε μόλις 5 λεπτά γιατο Σκοπιανό ζήτημα και, όπως είπε ο ίδιοςο Αντώνης Σαμαράς, τα λεγόμενά του δενάρεσαν καθόλου στην ηγετική ομάδα καιαπό τότε δεν τον ξανακάλεσαν ποτέ».
Ο Ησαΐας Κωνσταντινίδης, πάλι, έχειγράψει στην «Ελεύθερη Ώρα» πως «με βάση τις πάντα άριστες πηγές πληροφόρησής μαςο Αντώνης Σαμαράς όντως συμμετείχε και στησυνάντηση της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ που είχε λάβει χώρα από τις 6 έως τις 9 Ιουνίου 1991στο Μπάντεν της Γερμανίας. Η δε συμμετοχή τουστη συνεδρίαση της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ στοΕβιάν της Γαλλίας από τις 21 έως τις 24 Μαΐου1992 ήταν η δεύτερη κι όχι η παρθενική».
Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΞΕΠΕΡΝΑΤΗ ΦΑΝΤΑΣΙΑ…Ο Ησαΐας Κωνσταντινίδης, βαθύς γνώστης του θέματος της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ, υποστηρίζει χωρίς δεύτερη σκέψη πως ο Αντώνης Σαμαράς έλαβε το χρίσμα το 1992 και έγινε πρωθυπουργός 20χρόνια αργότερα με τη βοήθεια των νημάτων που η Λέσχη ξέρει να κινεί με μαεστρία. Το θέμα, βέβαια, είναι πριν απ’ όλατο εξής: όσο ισχυρή κι αν είναι αυτή η Λέσχη, μπορεί από το πουθενά να βγάλει απότην αφάνεια έναν πολιτικό που είναι στοπεριθώριο της πολιτικής και να τον κάνειπρωθυπουργό; Από την άλλη, όμως, πώςγίνεται ο Αντώνης Σαμαράς, που το 1996με την Πολιτική Άνοιξη δεν μπήκε καν στηΒουλή, ένας άνθρωπος που είχε οδηγηθείεξαιτίας μιας αμφιλεγόμενης επιλογής τουστο περιθώριο της κοινωνίας και του πολιτικού συστήματος, απομονωμένος από τιςπολιτικές εξελίξεις, με ένα μέλλον αβέβαιοκαι προβληματικό, να γίνει ο ηγέτης τηςπολιτικής παράταξης που ο ίδιος γκρέμισεαπό την εξουσία και που είχε χαρακτηριστεί από εκείνη «αποστάτης και προδότης»;
Νομίζω πως πρέπει να παραδεχτούμεπως και τα δύο σενάριαιστορίες φαντάζουν απίστευτα, αλλά να που η ζωή το φέρνει και σήμερα ο Αντώνης Σαμαράς είναιπρωθυπουργός της χώρας! Ποιοι τον βοήθησαν, πώς και με ποιον τρόπο, θα το δείξει η Ιστορία.
Πάντως, για να βάζουμε τα πράγματα στις σωστές ιστορικές τους διαστάσεις,υπενθυμίζουμε ότι και ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, ο οποίος το 1990 ήταν ο ηγέτηςτης Κεντροδεξιάς και το 1991 πρωθυπουργός της χώρας, το 1965 ήταν ο «αποστάτης»και ο «εφιάλτης του κέντρου» που έριξε τηνκυβέρνηση Γεωργίου Παπανδρέου. Ομολογώ πάντως ότι δεν έχω ακούσει ποτέ καιαπό κανέναν ότι ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης είχε διατελέσει μέρος των ισχυρών τηςΛέσχης Μπίλντερμπεργκ. Αν και στην Ελλάδα όλα τα απίθανα μπορούν εύκολα ναγίνουν πιθανά… |