Ο κύβος ερρίφθη: Ο Ερντογάν ξεκινά τις προπαρασκευαστικές διεργασίες για επεισόδιο στην Αν. Μεσόγειο - Ο λόγος που απολύει τους κληρωτούς οπλίτες (!)

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiBaeY2wLJQC2BZAPaurroB-03sGF7F8nNTp5YuooPGfuDVlNiS64hPMsOxTL-D7NekkSn2v60K1klvtvp9m6u7ma8zrxOWoVzWnXOpKjIkl1Es4-NGjIz_0rs7MTh4KkW8xzHpgsdmQSQ/s1600/tourkia_kypros_gewtrisi_ellada.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="281" data-original-width="640" height="380" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiBaeY2wLJQC2BZAPaurroB-03sGF7F8nNTp5YuooPGfuDVlNiS64hPMsOxTL-D7NekkSn2v60K1klvtvp9m6u7ma8zrxOWoVzWnXOpKjIkl1Es4-NGjIz_0rs7MTh4KkW8xzHpgsdmQSQ/s640/tourkia_kypros_gewtrisi_ellada.jpg" width="640" /></a></div> <div> <br /></div> Ο Ρ.Τ.Ερντογάν προχωρά στην άμεση απόλυση 130.000 κληρωτών οπλιτών με συνοπτικές διαδικασίες. Το σχετικό νομοσχέδιο θα ψηφιστεί κατ επειγόντως εντός της εβδομάδας.<br /> Πολλοί το συσχέτισαν με παροχολογία για τις επαναληπτικές εκλογές στην Κωνσταντινούπολη (ενδεχόμενο όχι απίθανο) αλλά ο κύριος λόγος απέχει μακρυά και συγκεκριμένα στην κατεχόμενη Κύπρο όπου θα απολυθούν άμεσα 13.000 κληρωτοί οπλίτες.<br /> <div> <br /></div> <div> Το ερώτημα είναι ασφαλώς γιατί; Και η απάντηση είναι ότι επίκειται διένεξη στην περιοχή η οποία δεν γνωρίζει πως θα εξελιχθεί και προσπαθεί να μειώσει τις πιθανές απώλειες για αυτό και αδειάζει το τοπίο από τους μη επαγγελματίες δεδομένου ότι η μετακίνησή τους θα κινούσε υποψίες εκτός του ότι είναι και πρακτικά ανέφικτη διότι δεν γνωρίζει εάν και που θα υπάρξουν αντίποινα. Έχει αρκετό στράτευμα για να τους αντικαταστήσει και δεν κινδυνεύει με υποστελέχωση. Ίσως το μόνο θετικό είναι ότι υπολογίζει σοβαρά για πρώτη φορά τα αντίποινα των Ελλήνων (ενώ μέχρι σήμερα δρούσε με την πεποίθηση πως ό,τι και να κάνει, η Ελλάδα δεν θα αντιδράσει), αλλά αυτό έμμεσα φανερώνει και την προκλητικότητα και συνάμα την κλίμακα του εγχειρήματός του που δεν θα μπορούσε να μείνει αναπάντητο. </div> <div>   <br /> Ουσιαστικά ο Ερντογάν δημιουργεί έναν επαγγελματικό στρατό, ο οποίος μέχρι και πριν μια εβδομάδα συνέχιζε να τελεί υπό εκκαθάριση, με κριτήρια ακόμη και ελάχιστης υποψίας για συσχετισμό με το κίνημα Γκιουλέν. Το αποτέλεσμα είναι να ελέγχει με σχετική ασφάλεια το στράτευμα, με τους φίλα προσκείμενους ισλαμιστές τοποθετημένους σε θέσεις κλειδιά ώστε να μην ανησυχήσει για πιθανό πραξικόπημα ενώσω θα έχει ανοικτά μέτωπα σε Αν. Μεσόγειο, ίσως και Αιγαίο, αλλά ούτε και να δεχτεί σφοδρές αντιδράσεις σε περίπτωση αποτυχίας του εγχειρήματος.</div> <div> <br /> Η ομιλία του σε συγκέντρωσή βουλευτών και Υπουργών της κυβέρνησής του, που δημοσιεύτηκε </div> <div> μόνο ως πολεμικό μανιφέστο μπορεί να θεωρηθεί:</div> <div> <br /> <i>"Δημιουργώ έναν επαγγελματικό Στρατό ικανό να αντιμετωπίσει κάθε είδους απειλές. Προχωρώ σε μια μεταρρύθμιση ετών με το βλέμμα στο μέλλον. Ήταν μια προσδοκία ετών.<br /> Με τον επαγγελματικό Στρατό θα προασπίσω τα σύνορα της χώρας μου αλλά και των τ/κ. Το κάνω για τα παιδιά μας.<br /> Είναι καθήκον μας να παράγουμε λύσεις αν υπάρχουν προβλήματα σχετικά με την στρατιωτική θητεία.<br /> Το Έθνος μας περιμένει ένα καλό μέλλον από εμάς, για τα παιδιά του. Για να το προσφέρουμε αυτό πρέπει να λύσουμε κάποια προβλήματα.<br /> Στην περίοδο που έρχεται η Τουρκία θα μεγαλώσει σε κάθε πεδίο.<br /> Δεν θα χάσουμε την Κωνσταντινούπολη ή την Άγκυρα. Θα κερδίσουμε.<br /> Όλα τα προβλήματα της χώρας μας δεν είναι τυχαία, όλα συνδέονται.<br /> Μέχρι τώρα υποσχεθήκαμε στο Έθνος μας ανάπτυξη, πλούτη, ειρήνη, σταθερότητα και ένα λαμπρό μέλλον. [δηλ. Από εδώ και πέρα τελειώνει η "ειρηνική" περίοδος]<br /> Η Τουρκία επέζησε τόσα χρόνια παρά τα προβλήματα της. Προχωρά με δόξα.<br /> Οι σύμμαχοι μας στέλνουν όπλα στην Συρία.<br /> Συνολικά γνωρίζω για πάνω από 10.000 φορτηγά.<br /> Το YPG και το PYD δεν είναι επεκτάσεις του PKK; Ποιος τους δίνει τη μεγαλύτερη υποστήριξη;<br /> Εξουδετερώσαμε 2.000 τρομοκράτες. Τώρα ψάχνουν τρύπα να κρυφτούν.<br /> Έχουμε αυτοπεποίθηση και κινούμαστε με βεβαιότητα.<br /> Οι S-400 και τα F-35 δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν ξεχωριστά. Όπως δεν μπορούμε να δούμε ξεχωριστά και τις εντάσεις με τις γεωτρήσεις στην ανατολική Μεσόγειο. [δηλ. Και τα δύο όπλα έχουν σχέση με τις βλέψεις στην Αν. Μεσόγειο]<br /> Θα προστατέψουμε τα δικαιώματα μας και δεν θα επιτρέψουμε τα αδέρφια μας οι τ/κ να χάσουν τα δικαιώματα τους. [σσ. Εδώ το συγκεκριμενοποιεί και εξηγεί που θα εστιάσει.]<br /> Η υπόθεση των S-400 έχει τελειώσει. Τον επόμενο μήνα θα τα έχουμε τα αντιαεροπορικά συστήματα. Τελειώνω την δουλειά αυτή.<br /> Δεν θα επιτρέψουμε τίποτα και κανείς δεν θα μας εμποδίσει να εκπληρώσουμε τις υποσχέσεις μας<br /> Γνωρίζω τους στόχους που έχουν κάποιοι για την Τουρκία; Θέλουν να "ρίξουν" το κυβερνών Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης. [σσ. Αμερική] Αυτό δεν πρόκειται να γίνει, δεν έχετε τη δύναμη.<br /> Νομίζουν ότι θα "γονατίσουν" οικονομικά την Τουρκία; [σσ. Αμερική] Δεν πρόκειται, ξέρω ότι στήνουν παγίδες. [σσ. Εννοεί το πραξικόπημα του 2016 που θεωρεί ως αμερικανοκινούμενο.] Έχουμε βουτήξει στο αίμα και παλαιότερα.<br /> Τώρα έχουμε τέσσερα πλοία για εξερεύνηση υδρογονανθράκων. Δεν τα είχαμε ποτέ στην ιστορία μας. Πραγματοποιούμε το έργο μας με την υποστήριξη του Ναυτικού μας εξασφαλίζοντας την ασφάλεια μας. [δηλ. Τα γεωτρύπανα θα συνοδεύονται από το τουρκικό πολεμικό ναυτικό]<br /> Θα κάνουμε γεωτρήσεις και αν θέλει ο Θεός θα βρούμε αέριο. Και τότε θα ρωτήσουμε στους άλλους εσείς τι δουλειά έχετε εδώ, τι κάνετε εδώ; [σσ. Οι Έλληνες] Εμείς είμαστε εγγυήτρια χώρα κι υπερασπίζουμε τα δικαιώματα των Τουρκοκυπρίων."</i><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhbhQZ0w_FXwEGO7QxZiYPgePmqWGAOv6QsYiD7zq4BMaKJzeAfdWE_jOxwsHEVHjXO7YYGXJG15XWV2k4vf71l3zMUv5azN1CIyLss2S7nE2UBhT-Cz2YaDp97pL1LdimegNW18jUCDrA/s1600/201906101020439381-turkiye-nin-mavi-vatan-doktrini-kapsaminda-dogu-akdeniz-e-iliskin-yayinladigi-meb-haritasi.jpg"><br /> <img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhbhQZ0w_FXwEGO7QxZiYPgePmqWGAOv6QsYiD7zq4BMaKJzeAfdWE_jOxwsHEVHjXO7YYGXJG15XWV2k4vf71l3zMUv5azN1CIyLss2S7nE2UBhT-Cz2YaDp97pL1LdimegNW18jUCDrA/s640/201906101020439381-turkiye-nin-mavi-vatan-doktrini-kapsaminda-dogu-akdeniz-e-iliskin-yayinladigi-meb-haritasi.jpg" /></a><br /> Βάσει τουρκικού ΦΕΚ θεωρούν ότι η περιοχή με κόκκινο είναι τουρκική ΑΟΖ και με ροζ είναι τ/κ. Διαβάστε <a href="https://i-epikaira.blogspot.com/2019/05/blog-post_19.html">ΕΔΩ</a> λεπτομέρειες. Το πορτοκαλί κάτω, είναι η ΑΟΖ που η Κυπριακή Δημοκρατία έχει ανακηρύξει και μισθώσει αλλά η Τουρκία δεν αναγνωρίζει.<br /> <br /> Είναι πρόδηλο λοιπόν ότι μιλά ξεκάθαρα για τις επόμενες κινήσεις του που θα αρχίσουν με τις γεωτρήσεις στην Κυπριακή ΑΟΖ (αυτήν που η Τουρκία θεωρεί ότι της ανήκει ή ανήκει στο ψευδοκράτος και ήδη παραβιάζει με την γεώτρηση του Fatih και τις βόλτες του Barbaros) υπό την προστασία των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων οι οποίες δηλώνει ξεκάθαρα ότι θα έρθουν σε διένεξη με όποιον αμφισβητήσει την δικαιοδοσία τους ως "εγγυήτρια δύναμη", δηλαδή την Ελλάδα. Είναι επίσης ξεκάθαρο ότι το θέμα S-400 έχει λήξει και απλώς περιμένει να εγκατασταθούν και να γίνουν πλήρως λειτουργικοί για να περιορίσει τις δυνατότητες της ελληνικής ΠΑ, οπότε το σχέδιό του θα περάσει στην δεύτερη φάση υλοποίησης που θα αφορά στην αμφισβήτηση της ελληνικής ΑΟΖ και τον κυριαρχικών μας δικαιωμάτων στο Αν. Αιγαίο.<br /> Ο κύβος ερρίφθη!<br /> <br /> <a href="http://i-epikaira.blogspot.com/">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Ο κύβος ερρίφθη: Ο Ερντογάν ξεκινά τις προπαρασκευαστικές διεργασίες για επεισόδιο στην Αν. Μεσόγειο - Ο λόγος που απολύει τους κληρωτούς οπλίτες (!)

Ο Ρ.Τ.Ερντογάν προχωρά στην άμεση απόλυση 130.000 κληρωτών οπλιτών με συνοπτικές διαδικασίες. Το σχετικό νομοσχέδιο θα ψηφιστεί κατ επει...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο κόμπος φθάνει στο χτένι για την Τουρκία – Η πρόκληση της κλιμάκωσης

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhfXhYvoZ7Grr7DuWhJm29XdTdyY0fvv2JImJLKa0tpfEeMzEAHrpRXWZrOYQ7LdTVjW-EvVx67nmTkl2WUTWxuvvG5X6RbXp2fIqvC9znh1h6NhXOdC1Voedc_TEqgHWD0PqdO0estxFw/s1600/erdogan.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="367" data-original-width="696" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhfXhYvoZ7Grr7DuWhJm29XdTdyY0fvv2JImJLKa0tpfEeMzEAHrpRXWZrOYQ7LdTVjW-EvVx67nmTkl2WUTWxuvvG5X6RbXp2fIqvC9znh1h6NhXOdC1Voedc_TEqgHWD0PqdO0estxFw/s640/erdogan.png" width="640" /></a></div> <br /> <b>Κώστας Βενιζέλος</b><br /> Ενόψει των κρίσιμων αποφάσεων που θα ληφθούν στην Άγκυρα –ενδεχομένως και σήμερα– για τους S-400, αλλά και των επόμενων κινήσεων στην Ανατολική Μεσόγειο, αναμένονται ραγδαίες εξελίξεις. Είναι προφανές πως έχουμε εισέλθει σε μια πολύ δύσκολη φάση, που επηρεάζει ολόκληρη την περιοχή, αλλά πρωτίστως την Κύπρο και την Ελλάδα. <br /> <br /> Στην Τουρκία, το καθεστώς Ερντογάν, εκπέμπει εκνευρισμό, καθώς θα πρέπει να αντιμετωπίσει τις αμερικανικές πιέσεις, οι οποίες συνεχώς ενισχύονται και καθίστανται όλο και πιο ασφυκτικές. Την ίδια ώρα, είναι σαφές πως η Άγκυρα σε ένα παράλληλο, πλην σημαντικό γεωπολιτικό πεδίο, αναλώνει σημαντικές δυνάμεις στην προώθηση και εφαρμογή των σχεδιασμών της για ακύρωση εκείνων της Κυπριακής Δημοκρατίας στα ενεργειακά και δική της εμπλοκή στο πρόγραμμα.<br /> <br /> Είναι σαφές πως η Τουρκία φαίνεται να έχει ενοχληθεί, αλλά και ανησυχήσει για τα μέτρα που έχει υιοθετήσει η Λευκωσία. Ειδικότερα για τα εντάλματα που έχουν εκδοθεί από την Κυπριακή Δημοκρατία για στελέχη εταιρειών που συνεργάζονται με την τουρκική ΤΡΑΟ στις γεωτρήσεις στην κυπριακή ΑΟΖ, καθώς και για τους εργαζόμενους στο γεωτρύπανο ‘Πορθητής’. <br /> <br /> Το καθεστώς Ερντογάν έχει διοχετεύσει στην φιλοκυβερνητική εφημερίδα Γενί Σαφάκ, την απόφασή του για λήψη σειράς αντιμέτρων, ως απάντηση στην απόφαση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Είναι σαφές από τα έξι αντίμετρα, πως η Άγκυρα, μεταξύ άλλων, επιχειρεί να εκφοβίσει κράτη που θα εφαρμόσουν το διεθνές ένταλμα σύλληψης για Τούρκο πολίτη, αναφέροντας υπό τη μορφή απειλής ότι μπορεί να φθάσει μέχρι και την ανάκληση του πρέσβη της από τη χώρα αυτή. <br /> <br /> Περαιτέρω, φαίνεται να σχεδιάζει να κλείσει τα κατοχικά οδοφράγματα και να τερματίσει την μερική άρση των περιορισμών διακίνησης ένθεν κακείθεν των κατοχικών οδοφραγμάτων. Σημειώνεται ότι τούτο έγινε τον Απρίλιο του 2003 μονομερώς από την τουρκική πλευρά μετά την υπογραφή από την Κυπριακή Δημοκρατίας της Συνθήκης προσχώρησης (στην Αθήνα).<br /> <br /> Παράλληλα θα προχωρήσει σε γεωτρήσεις σε αδειοδοτημένα θαλάσσια τεμάχια 1, 4, 5, 6 και 7. Τι από όλα αυτά θα κάνει η κατοχική Τουρκία θα φανεί στη συνέχεια. Είναι σημαντικό να αναφερθεί πως πολλές από τις κατευθυνόμενες από το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών αποφάσεις επιβεβαιώνονται στην πορεία. <br /> <br /> Είναι πρόδηλο πως θα υπάρξει κλιμάκωση της έντασης. Τούτο είναι αποτέλεσμα του γεγονότος ότι το ενεργειακό πρόγραμμα της Κυπριακής Δημοκρατίας προχωρεί, οι πειρατικές ενέργειες της Άγκυρας προκαλούν αντιδράσεις, ενώ μια αποτυχία των μονομερών ενεργειών της στην κυπριακή ΑΟΖ θα αποτελεί πισωγύρισμα για το καθεστώς Ερντογάν. Κρίνονται πολλά για τον Ερντογάν. Γι’ αυτό είναι εκνευρισμένος και το δείχνει.<br /> <br /> <a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Ο κόμπος φθάνει στο χτένι για την Τουρκία – Η πρόκληση της κλιμάκωσης

Κώστας Βενιζέλος Ενόψει των κρίσιμων αποφάσεων που θα ληφθούν στην Άγκυρα –ενδεχομένως και σήμερα– για τους S-400, αλλά και των επόμενω...

Διαβάστε την συνέχεια

H Συνθήκη της Λωζάνης και η δικαιοπολιτική της σημασία σήμερα

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEie_RHbs8d1HYkjvlv23GpDssnr0FPhHl66dT8SMbMqZyBV4ncU8J6Dz7n-MRKzhqC_xOGmpei7246Bn3k9N_QLgYsqvxu5y5JugCgXmJWkrfsTOh1SBoKUYm2Xvev12cDUCn65-TWwI2E/s1600/lozani.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="900" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEie_RHbs8d1HYkjvlv23GpDssnr0FPhHl66dT8SMbMqZyBV4ncU8J6Dz7n-MRKzhqC_xOGmpei7246Bn3k9N_QLgYsqvxu5y5JugCgXmJWkrfsTOh1SBoKUYm2Xvev12cDUCn65-TWwI2E/s640/lozani.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Γράφει ο Αριστομένης Μπαλάσκας, Δικηγόρος Πειραιώς, ΜΔΕ-LLMeur, υ. ΔΝ<br /> <div> <br /> <b><i>΄΄Πήμα κακός γείτων, όσον τ΄ αγαθός μέγ΄ όνεταρ΄΄ </i></b>(Ησίοδος, Έργα και Ημέραι-346)<br /> Το διπλωματικό τέλος της Μικρασιατικής Εκστρατείας, ως τελικής φάσης του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, επισφραγίζεται με την ανακωχή των Μουδανιών, όπου στις 11 Οκτωβρίου 1922 αφενός η Αγγλία, Γαλλία, Ιταλία και αφετέρου η Τουρκία υπογράφουν την εκκένωση της Ανατολικής Θράκης από ελληνικό στρατό και Αρχές και την παράδοσή της στην Τουρκία. Η Ελλάδα διά του Στρατηγού Μαζαράκη, παρόντων των συνταγματαρχών Πλαστήρα και Σαρηγιάννη, αρνείται αρχικά να την υπογράψει, προσχωρεί δε σε αυτήν τελικά την 13η Οκτωβρίου μόνον όταν πείστηκε πως οι σύμμαχοι είχαν ειλημμένη απόφαση για την εφαρμογή των όρων της ανακωχής, έστω και με απουσία και μη σύμπραξη της Ελλάδας. Η εκκένωση υπό τον Στρατηγό Νίδερ αρχίζει τη 15η Οκτωβρίου 1922, οπότε συμπτύσσονται τα ελληνικά στρατεύματα περί τις 80.000 άνδρες δυτικά του Έβρου ποταμού. <br /> <br /> Έναν περίπου μήνα μετά – στις 21 Νοεμβρίου 1922 – αρχίζει η Συνδιάσκεψη Ειρήνης της Λωζάνης (Ελβετία), την οποία προέβλεπε η ανακωχή των Μουδανιών, μεταξύ των εκπροσώπων της Βρεττανίας, της Γαλλίας, της Ιταλίας, της Ελλάδας, της Τουρκίας, της Ρουμανίας, της Γιουγκοσλαβίας, της Βουλγαρίας, του Βελγίου, της Πορτογαλίας, της Ιαπωνίας και των ΗΠΑ. Στην εναρκτήρια συνεδρίαση προέδρευσε τιμής ένεκεν ο Πρόεδρος της Ελβετικής Συνομοσπονδίας. Παρίσταντο ο Ρευμόν Πουανκαρέ επικεφαλής της γαλλικής αντιπροσωπείας ως Πρωθυπουργός και Υπουργός Εξωτερικών, εκπρόσωπος της μεγαλύτερης τότε στρατιωτικής δύναμης του κόσμου, ο Λόρδος Τζώρτζ Κόρζον επικεφαλής της αγγλικής ως Υπουργός Εξωτερικών και ο Μπενίτο Μουσολίνι, από τριών εβδομάδων μόλις Πρωθυπουργός της Ιταλίας. Επιπλέον προσκλήθηκε η Σοβιετική Ένωση να μετάσχει αλλά μόνο όταν θα συνεζητείτο το καθεστώς των Στενών, ενώ επετράπη στη Βουλγαρία να εκθέσει τις απόψεις της περί εξόδου στο Αιγαίο και περί καθεστώτος των Στενών. Στη διάσκεψη παρέστη και αμερικανός αντιπρόσωπος και στη δεύτερη φάση ο αμερικανός Πρεσβευτής στη Βέρνη ως παρατηρητές. Την Ελλάδα αντιπροσώπευσε ο τέως Πρόεδρος της Κυβερνήσεως Ελευθέριος Βενιζέλος και την Τουρκία ο Ισμέτ Πασάς (Ινονού) ως Υπουργός Εξωτερικών.<br /> Η συνδιάσκεψη διήλθε από δύο στάδια: το πρώτο διαρκεί μέχρι την 4η Φεβρουαρίου 1923, οπότε διακόπτονται οι διαπραγματεύσεις με σφοδρή σύγκρουση Τουρκίας-Αγγλίας, το δεύτερο διαρκεί από 23 Απριλίου μέχρι τις 24 Ιουλίου 1923, όπου υπογράφεται 3 και 30 τα ξημερώματα στη μεγάλη αίθουσα του Πανεπιστημίου της Λωζάνης η ομώνυμη Συνθήκη.<br /> Στη Λωζάνη οι συζητήσεις είχαν μακρά διάρκεια και συχνά οξύτατο χαρακτήρα εξαιτίας της τουρκικής αδιαλλαξίας και της υπεροψίας με την οποία προσήλθε η τουρκική αντιπροσωπεία. Ο Λόρδος Κόρζον ήταν πρόεδρος της πρώτης επιτροπής των εδαφικών και στρατιωτικών ζητημάτων, οι άλλες δύο επιτροπές ήταν η επιτροπή του καθεστώτος για τους αλλοδαπούς και τις μειονότητες στην Τουρκία με πρόεδρο τον Ιταλό αντιπρόσωπο Μαρκήσιο Γκαρόνι, η τρίτη δε επιτροπή αφορούσε τα δημοσιονομικά και οικονομικά ζητήματα με πρόεδρο το Γάλλο αντιπρόσωπο Καμίλ Μπαρέρ. Ο Κόρζον διέκοψε τη συνδιάσκεψη στο τέλος της πρώτης φάσης στις αρχές Φεβρουαρίου του 1923 και ο κίνδυνος για επανάληψη των εχθροπραξιών μεταξύ της ελληνικής στρατιάς του Έβρου και του τουρκικού στρατού ήταν προ των πυλών. Τελικά η επανάληψη των εργασιών της συνδιάσκεψης στα τέλη Απριλίου ολοκληρώθηκε με τις εργασίες της τρίτης επιτροπής στα τέλη του μήνα. <br /> Πρέπει να σημειωθεί πως ενδιάμεσα – στις 30 Ιανουαρίου 1923 – υπογράφτηκαν μεταξύ της ελληνικής και της τουρκικής αντιπροσωπείας:<br /> <div> <br /> Συμφωνία περί ανταλλαγής των αιχμαλώτων και αποδόσεως των πολιτικών κρατουμένων από τις τριετείς πολεμικές επιχειρήσεις 1919-1922.</div> <div> <br /> Σύμβαση περί ανταλλαγής των πληθυσμών.</div> <div> <br /></div> <div>  Η σύμβαση αυτή δημιούργησε ανυπέρβλητες δυσκολίες γύρω από την ερμηνεία του όρου ΄΄μόνιμα εγκατεστημένος στην τουρκική χώρα΄΄ (established-etabli). Κατά την ελληνική άποψη υποδηλούτο με αυτόν τον όρο όποιος διέμενε μόνιμα στην περιφέρεια Νομαρχίας Κωνσταντινούπολης προ της 30ης Οκτωβρίου 1918 και όχι μόνο όποιος ήταν γραμμένος στα ληξιαρχικά βιβλία της, συνολικά 126.633 ελληνορθόδοξοι και ελληνικής ιθαγένειας. Οι Τούρκοι αντίθετα υποστηρίζαν πως ως εγκατεστημένοι δικαιούνται να θεωρηθούν μόνο οι εγγεγραμμένοι στο δημοτολόγιο της Κωνσταντινούπολης. Η ελληνική κυβέρνηση προσέφυγε στην Κοινωνία των Εθνών που εξουσιοδότησε τη μικτή Επιτροπή Ανταλλαγής να ρυθμίσει το ζήτημα, το οποίο και παραπέμφθηκε με πρωτοβουλία της Επιτροπής ενώπιον του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης με αποτέλεσμα τη δικαίωση της ελληνικής άποψης. Με τη Σύμβαση του 1930 επετράπη τελικά η επανεγκατάσταση των Ελλήνων στην περιφέρεια Κων/πολης. Όμως η σύμβαση καταγγέλθηκε παράνομα από την Τουρκία το 1964 με αφορμή το Κυπριακό, με αποτέλεσμα την άμεση απέλαση 40-50.000 Ελλήνων. Έτσι ολοκληρώθηκε το πογκρόμ του Σεπτεμβρίου 1955 που είχε ως αποτέλεσμα τη φυγή τότε 60.000 Ελλήνων. Οι δε περιουσίες των Ελλήνων ευρίσκονται έκτοτε σε καθεστώς πραγματικής δήμευσης σύμφωνα με την 6/3801 απόφαση Υπουργικού Συμβουλίου Τουρκίας, κατά παράβαση του Διεθνούς και Ευρωπαϊκού Δικαίου.</div> <div> <br /> – Με τη συνθήκη της Λωζάνης μεταξύ της Βρεττανίας, Γαλλίας, Ιταλίας, Ιαπωνίας, Ελλάδας, Ρουμανίας, Σερβοκροατοσλοβενικού κράτους και Τουρκίας<br /> <ul> <li>α. Χαράσσονται τα εδαφικά σύνορα Ελλάδας και Τουρκίας στα σημερινά όρια. (άρθρο 2)</li> <li>β. Η Τουρκία αναγνωρίζει ρητώς την ελληνική κυριαρχία επί όλων των νησιών της Ανατολικής Μεσογείου και ιδία της Λέσβου, Σαμοθράκης, Λήμνου, Μυτιλήνης, Χίου, Σάμου και Ικαρίας με την οποία επικυρώνεται η ληφθείσα απόφαση της 13ης Φεβρουαρίου 1914 υπό της Συνδιάσκεψης του Λονδίνου (σε εκτέλεση των άρθρων 5 της Συνθήκης του Λονδίνου της 17-30 Μαΐου 1913 και 15 της Συνθήκης των Αθηνών της 1-14 Νοεμβρίου 1913), επομένως οι νίκες του στρατού και ναυτικού μας κατά τους Βαλκανικούς Πολέμους. Η Ελλάδα προς εξασφάλιση της ειρήνης υποχρεούται όπως στη Χίο, Μυτιλήνη, Σάμο και Ικαρία μη εγκαταστήσει ναυτική βάση ή ανεγείρει οχυρωματικό έργο. Επίσης απαγορεύεται η ελληνική στρατιωτική αεροπλοΐα να υπερίπταται του εδάφους της Ανατολίας και αντίστοιχα η τουρκική να υπερίπταται των ειρημένων νησιών. Οι ελληνικές στρατιωτικές δυνάμεις περιορίζονται στο συνήθη αριθμό όσων καλούνται για στρατιωτική υπηρεσία, οι οποίοι δύνανται να στρατοπεδεύουν και να γυμνάζονται επί τόπου. (άρθρα 12 και 13)</li> <li>γ. Τα νησιά Ίμβρος και Τένεδος καθώς και οι νήσοι Λαγούσες τίθενται υπό τουρκική κυριαρχία, με τον όρο να απολάβουν ειδικής διοικητικής οργάνωσης και αστυνόμευσης με στρατολογούμενους άνδρες μεταξύ του ντόπιου πληθυσμού (6.762-1.400 Έλληνες αντίστοιχα), παρέχοντας κάθε εγγύηση στο μη μουσουλμανικό πληθυσμό σε ό,τι αφορά την τοπική διοίκηση και την προστασία προσώπων και περιουσιών. Ο πληθυσμός των νησιών εξαιρείται από την ανταλλαγή των πληθυσμών. (άρθρο 14)</li> <li>δ. Η Τουρκία παραιτείται υπέρ της Ιταλίας παντός δικαιώματος και τίτλου επί των νήσων της Δωδεκανήσου και των νησίδων των εξαρτώμενων εξ αυτών. (άρθρο 15)</li> <li>ε. Εξαιρετικής σημασίας τυγχάνει το άρθρο 16 με το οποίο η Τουρκία δηλώνει expressis verbis ότι παραιτείται παντός τίτλου και δικαιώματος πάσης φύσεως επί των εδαφών ή εν σχέσει προς τα εδάφη τα οποία κείνται πέραν των προβλεπομένων υπό της παρούσης συνθήκης ορίων, ως και επί των νήσων, εκτός εκείνων των οποίων η κυριαρχία έχει αναγνωριστεί σε αυτήν δια της παρούσης συνθήκης, της τύχης των εδαφών και των νήσων τούτων κανονισθείσης ή κανονισθησομένης μεταξύ των ενδιαφερομένων.</li> <li>στ. Η Τουρκία αποδέχεται το μονομερή καθορισμό και περιορισμό των θαλασσίων συνόρων της, καθώς μόνο τα νησιά και νησίδες που κείνται σε μικρότερη απόσταση των τριών μιλίων από την ασιατική ακτή παραμένουν υπό τουρκική κυριαρχία. Τα νησιά αυτά έχουν αιγιαλίτιδα ζώνη τρία νμ αντίστοιχα μετρούμενα από την ακτή τους προς την ανοιχτή θάλασσα. Αντίστοιχη δέσμευση δεν υφίσταται για τα Ελληνικά νησιά, καθώς σε κάθε περίπτωση η απόσταση των τριών μιλίων έχει σημείο αναφοράς μόνο την ηπειρωτική ακτή της Μ. Ασίας ή Ανατολίας.(άρθρα 6 και 12)</li> <li>ζ. Η Τουρκία αναγνωρίζει την προσάρτηση της Κύπρου που ανακηρύχτηκε από τη Βρετανική Κυβέρνηση στις 5 Νοεμβρίου 1914. (άρθρο 20)</li> <li>η. Η Τουρκία δεσμεύεται να αναγνωρίσει τα σύνορα της Ελλάδας, όπως αυτά καθορίζονται ή θέλουν καθορισθεί υπό των προβλεπομένων συνθηκών ή πάσης συμπληρωματικής σύμβασης και υπόσχεται να μην ασκήσει ουδεμία πολιτική, νομοθετική ή διοικητική εξουσία ή δικαιοδοσία για οποιονδήποτε λόγο από την κυβέρνηση ή τις αρχές της εκτός του τουρκικού εδάφους, με μόνη αναγνώριση την πνευματική δικαιοδοσία των θρησκευτικών μουσουλμανικών αρχών. (άρθρο 25,26 και 27)</li> <li>θ. Η Τουρκία αναλαμβάνει την υποχρέωση στα άρθρα 37 έως 44 όπως οι περιεχόμενες διατάξεις για την προστασία τω μειονοτήτων αναγνωρισθούν ως θεμελιώδεις νόμοι, όπως ουδείς νόμος ή κανονισμός ή κάποια επίσημη πράξη διατελούν σε αντίφαση ή αντίθεση με τις διατάξεις αυτές και όπως ουδείς νόμος ή κανονισμός ή κάποια επίσημη πράξη κατισχύουν αυτών. Στο άρθρο δε 44 η Τουρκία δέχεται, όπως σε περίπτωση διχογνωμίας επί νομικών ή πραγματικών ζητημάτων αφορώντων αυτά τα άρθρα, μεταξύ της τουρκικής κυβέρνησης και μιας οιασδήποτε των λοιπών υπογραψασών την παρούσα συνθήκη δυνάμεων ή πάσης άλλης δυνάμεως μέλους της Κοινωνίας των Εθνών, η τοιαύτη διχογνωμία θέλει θεωρηθεί ως διεθνούς χαρακτήρα διαφορά και παραπέμπεται στο διαρκές δικαστήριο διεθνούς δικαιοσύνης, το οποίο θα αποφασίζει ανέκκλητα. </li> <li>ι. Η Τουρκία παραιτείται οριστικώς από κάθε απαίτηση κατά της ελληνικής κυβέρνησης περί επανορθώσεων. (άρθρο 59)</li> </ul> Το ζήτημα των χωρικών υδάτων και εναερίου χώρου<br /> Με τον Α.Ν. 230/1936 θεσπίστηκε η πρόβλεψη πως ΄΄ η έκτασις της (ελληνικής) αιγιαλίτιδος ζώνης καθορίζεται εις εξ ναυτικά μίλια από της ακτής, μη θιγομένων των εν ισχύι διατάξεων των αφορωσών εις ειδικάς περιπτώσεις καθ΄ας η αιγιαλίτιδα ζώνη ορίζεται μείζων ή ελάσσων των εξ ναυτικών μιλίων.΄΄</div> <div> <br /> Πράγματι η Ελλάδα δεν περιοριζόταν από καμία Συνθήκη ή Σύμβαση ως προς τα εσωτερικά και εξωτερικά της αρχιπελαγικά ύδατα και στις ηπειρωτικές ακτές να ορίσει μονομερώς αιγιαλίτιδα ζώνη 6 ν.μ. και περιμετρικά των νησιών και νησίδων της. Η Τουρκία αντίθετα περιορίζεται από τη Συνθήκη της Λωζάνης στα 3 ν.μ. από τις ακτές της υποχρεωτικά και άνευ ετέρου. Αυτό αφορά μόνο τα θαλάσσια σύνορα με την Ελλάδα και όχι με άλλη χώρα. Στον Εύξεινο Πόντο και στην ανατολική Μεσόγειο η Τουρκία έχει αιγιαλίτιδα ζώνη 6-12 ν.μ. Κατ΄ αποτέλεσμα η Τουρκία θέτοντας ζήτημα επέκτασης των χωρικών υδάτων στα 12 ν.μ ως αιτίας πολέμου!! {Απόφαση Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης 8/6/1995} αμφισβητεί στην Ελλάδα το κυριαρχικό δικαίωμα να μειώνει το εύρος των διεθνών υδάτων, να τα μετατρέπει σε εσωτερικά και να θέτει περιορισμούς στην αβλαβή ή transit διέλευση εμπορικών ή πολεμικών πλοίων, όταν απειλείται η ασφάλεια των συνόρων της και η ακεραιότητα των εδαφών της. Επίσης της στερεί την αναλογία της επί των εξωτερικών θαλασσών νοτίως Κρήτης και Ρόδου και εμποδίζει τη σύνδεση της Ελληνικής με την Κυπριακή Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη. Με την επέκταση από 6 σε 12 ν.μ. τα εσωτερικά αρχιπελαγικά ύδατα του Αιγαίου υπό πλήρη ελληνική κυριαρχία θα ανέρχονται σε 71% περίπου από 46,3 που είναι σήμερα. Τα αντίστοιχα τουρκικά ποσοστά θα κυμαίνονται σε 8,8% από 7,5 που είναι σήμερα.</div> <div> <br /> Η σημασία της τουρκικής συμβατικής δέσμευσης των 3 ν.μ. είναι προφανής αν αναλογιστούμε πως τα Ίμια απέχουν από τις τουρκικές ακτές 3,8 ν.μ., το Φαρμακονήσι 5,5 ν.μ. και το Αγαθονήσι 6 ν.μ. Για τους τουρκικούς κόλπους και λιμένες ως εσωτερικά ύδατα (internal waters) εφαρμόζεται η ευθεία γραμμή βάσης, επομένως η μέτρηση αρχίζει από την νοητή χορδή που ενώνει τις άκρες των δύο σημείων. Για τα υπόλοιπα σημεία που υπολείπονται των 3 ν.μ. ισχύει κανονικά η αρχή της μέσης γραμμής. Σημειωτέον πως στις βραχονησίδες, που έχουν τα χαρακτηριστικά του νησιού αλλά στερούνται οικονομικής ζωής ή δεν μπορούν να διατηρήσουν μόνιμο πληθυσμό, αναγνωρίζεται αιγιαλίτιδα ζώνη, αλλά όχι ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα. </div> <div> <br /> Η Ελλάδα με το Π.Δ. της 6/18 Σεπτεμβρίου 1931 είχε καθορίσει: ΄΄Έχοντες υπ΄όψιν τα άρθρα 2 και 9 του νόμου 5017 < Περί Πολιτικής Αεροπορίας> (εναέρια αστυνόμευση) ορίζομεν το πλάτος της ζώνης των χωρικών υδάτων, εις 10 ν.μ. από των ακτών της επικράτειας΄΄. Και σωστά επιλέχθηκε η ορολογία της επικράτειας καθώς κάθε νησί έχει δικά του χωρικά ύδατα και δεν αναφέρεται μόνο η ηπειρωτική ενδοχώρα. Η περίπτωση αυτή καλύπτει και τον αντίστοιχο εναέριο χώρο των 10 ν.μ. καθώς κατά τη Σύμβαση του Σικάγο (1944) για τη Διεθνή Πολιτική Αεροπορία (Ν. 211/1947) δεν είναι επιτρεπτή η κατοχή εθνικού εναέριου χώρου πέρα από την αιγιαλίτιδα ζώνη. Η Ελλάδα γνωστοποίησε το μέτρο αυτό προς την αρμόδια για τη διεθνή αεροπλοΐα Επιτροπή της Κοινωνίας των Εθνών (CINA). Η Τουρκία έλαβε πλήρη γνώση των 10 ν.μ. όταν το 1952 και το 1958 καθορίστηκαν τα όρια των FIR Αθηνών και Κων/πολης. Δεν προέβαλε τότε αντιρρήσεις, αντίθετα αποδέχτηκε πλήρως τις αποφάσεις των Διασκέψεων του ICAO – Οργανισμός Διεθνούς Πολιτικής Αεροπορίας – των Παρισίων και της Γενεύης. </div> <div> <br /></div> <div> Ολόκληρο το Π.Δ. δημοσιεύτηκε το 1957 στη συλλογή των Ηνωμένων Εθνών τη σχετική με τους νόμους και τις άλλες πράξεις των κρατών που αφορούν το καθεστώς της αιγιαλίτιδας ζώνης τους. Η Ελλάδα λοιπόν έχει κυριαρχία και δικαιοδοσία ως Περιοχή Ελέγχου Πτήσεων και Εναέριας Κυκλοφορίας – ATC (Air Traffic Control) σε εναέριο χώρο 6-10 ν.μ. από τις ακτές των νησιών της με τον περιορισμό να μην υπερίπταται των ακτών της Ιωνικής και Μικρασιατικής Παραλίας, όπου τα 4 ν.μ. είναι και ζώνη FIR (Flight Information Region-Περιοχή Πληροφόρησης Πτήσεων), έχει δε χωρικά ύδατα 6-10 ν.μ., όπου στα 4 ν.μ. είναι και ζώνη SAR (Search And Resque- Περιοχή Έρευνας και Διάσωσης) καθώς και αποκλειστική αλιευτική ζώνη (Ν. 476/15.5.1964 για τη Χωρική Θάλασσα). Έτσι η Ελλάδα ενοποιεί έδαφος (territory-territoire) και χώρο (space-espace) με λειτουργικά δικαιώματα και σε χώρο ενοποιημένης ζώνης κυριαρχίας και ασκεί όλες τις αναγκαίες τεχνικού και διοικητικού χαρακτήρα ρυθμιστικές και συντονιστικές αρμοδιότητες για τον έλεγχο της εναέριας και θαλάσσιας κυκλοφορίας σε όφελος της ασφάλειας της ναυσιπλοΐας και των πτήσεων των αεροσκαφών. Η Τουρκία είναι ένα κράτος σε διεθνείς περιπλοκές (πραξικόπημα, κουρδικό, τουρκορωσικά, Συρία, Ιράκ) και δεν μπορεί να εγγυηθεί την ασφάλεια ούτε της ναυσιπλοΐας ούτε της αεροπλοΐας. Ο ρόλος της είναι αποσταθεροποιητικός όχι ρυθμιστικός. Οι πτήσεις δε με οπλισμένα αεροσκάφη είναι ασφαλής δείκτης προκλητικότητας και ανεπάρκειας αξιοπιστίας.</div> <div> <br /> Επομένως η Τουρκία έχει εναέριο χώρο, αιγιαλίτιδα ζώνη, υφαλοκρηπίδα, FIR 3 ν.μ. από τις Τουρκικές ακτές ή τα νησιά της. Η Τουρκία στα θαλάσσια σύνορά της με την Ελλάδα δε δικαιούται να έχει πάνω από 3 ν.μ. πολλώ δε μάλλον 6 ή 12!!!! Ο ίδιος ο HUSEYIN PAZARCI, Καθηγητής Διεθνούς Δικαίου στην Άγκυρα και Προϊστάμενος της Νομικής Υπηρεσίας του Τουρκικού Υπουργείου Εξωτερικών θεωρούσε από το 1988-1989 τα 3 ν.μ. ως θεμελιακό στοιχείο του status quo στο Αιγαίο… Όπου η μεταξύ μας απόσταση είναι μικρότερη των 3 ν.μ. εφαρμόζεται και μόνον τότε η αρχή της μέσης γραμμής που διέπει το διεθνές δίκαιο. Η Ελλάδα αντίθετα μπορεί σύμφωνα με τη Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας του Montego Bay της Τζαμάικας στις 10 Δεκεμβρίου 1982, στην οποία δε συμμετείχε η Τουρκική Δημοκρατία, όπου αναφέρεται πως: ΄΄Κάθε κράτος έχει το δικαίωμα να καθορίσει το εύρος της χωρικής του θάλασσας. Το εύρος αυτό δεν υπερβαίνει τα 12 ν.μ. μετρούμενα από γραμμές βάσεως΄΄, να επεκτείνει αιγιαλίτιδα ζώνη και εναέριο χώρο στα 12 ν.μ. Η Τουρκία είχε ήδη αναγνωρίσει από το 1956 ενώπιον της Επιτροπής Διεθνούς Δικαίου των Ηνωμένων Εθνών πως ΄΄Κατά τις τουρκικές Αρχές, το όριο των 12 ν.μ. είναι ήδη επαρκώς αποδεκτό στην πρακτική, ώστε να θεωρείται ως ένας κανόνας του διεθνούς δικαίου.΄΄ Στο κατεξοχήν Αρχιπέλαγος το Αιγαίο Πέλαγος, τα αρχιπελαγικά ελληνικά νησιά έχουν ipso facto αιγιαλίτιδα ζώνη-χωρικά ύδατα-χωρική θάλασσα (territorial sea) πέρα από την ευθεία γραμμή βάσεως τους 6-10 νμ και αντίστοιχο έλεγχο του εναέριου χώρου, καθώς και κυριαρχία στο έδαφος και υπέδαφος του βυθού. Σημειωτέον πως η Αλβανία έχει παρανόμως κατά το Διεθνές Δίκαιο αιγιαλίτιδα ζώνη 15 ν.μ. στο Ιόνιο!!<br /> Το στρατιωτικό καθεστώς των νησιών και το δικαίωμα αμύνης.</div> <div> <br /> – Με τη σύμβαση για το καθεστώς των Στενών στη Λωζάνη ουδετεροποιούνται στρατιωτικά οι δυο ακτές του στενού του Ελλησπόντου και του Βοσπόρου, όλα τα νησιά της Προποντίδος εκτός της νήσου Καλολίμνου (imrali), στο Αιγαίο η Σαμοθράκη, η Λήμνος, η Ίμβρος, η Τένεδος και οι Λαγούσες. Η Ελλάς δύναται να μεταφέρει τον στόλο της εντός των χωρικών υδάτων των ουδετεροποιούμενων ελληνικών νήσων, όχι όμως να χρησιμοποιεί αυτά τα ύδατα ως βάση επιχειρήσεων κατά της Τουρκίας ή για ναυτική και στρατιωτική συγκέντρωση προς τον σκοπό αυτό. (άρθρα 4,5,6)</div> <div> <br /> Μετά τη Συνθήκη της Λωζάνης<br /> Με τη Συνθήκη του Μοντρέ της Ελβετίας μεταξύ Γαλλίας, Αγγλίας, Σοβιετικής Ένωσης, Ιαπωνίας, Ελλάδας, Γιουγκοσλαβίας, Ρουμανίας και Τουρκίας στις 20 Ιουλίου του 1936, η Σύμβαση περί του καθεστώτος των Στενών της Λωζάνης υποκαθίσταται από την παρούσα συνθήκη. Προ της συγκλήσεως της διασκέψεως του Μοντρέ στις 22 Ιουνίου 1936 η Ελλάδα και η Τουρκία συμφωνούν ότι άμεση και αναπόφευκτη συνέπεια του επανεξοπλισμού των Στενών θα είναι και ο επανεξοπλισμός των νησιών Λήμνου και Σαμοθράκης, η Τουρκία δε αποδέχεται και το δυνητικό επανεξοπλισμό και των άλλων νησιών Βόρειου και Κεντρικού Αιγαίου. Στις 17 Απριλίου 1936 ο επιτετραμμένος της Ελλάδας στην Άγκυρα Κ. Βατικιώτης ζητεί από τον Υπουργό της Τουρκίας Ρουσδή Αράς την οχύρωση όχι μόνο της Λήμνου και της Σαμοθράκης, η οποία ήταν αυτονόητη λόγω της επικείμενης κατάργησης του καθεστώτος στρατιωτικής ουδετεροποίησης βάσει της Συνθήκης της Λωζάνης, αλλά και των υπολοίπων νησιών του Αιγαίου. Ο Τούρκος Υπουργός δήλωσε ότι η Ελλάς ουδεμία εκ μέρους της Τουρκίας θα συναντήσει αντίδραση εάν για την ασφάλειά της θα προετίθετο να προβεί σε οχύρωση εκτός Σαμοθράκης – Λήμνου και άλλων νησιών του Αιγαίου Πελάγους.</div> <div> <br /> Την 22α Απριλίου ο Πρωθυπουργός και Υπουργός εξωτερικών της Ελλάδος Ιωάννης Μεταξάς σε επιστολή του προς τον Πρεσβευτή της Τουρκίας στην Αθήνα Ρουσέν Εσρέφ αναφέρει τα εξής: ΄΄Επιθυμώ να προσθέσω ότι με ικανοποίησιν έλαβα την δήλωσιν που έκανε την 17 Απριλίου ο κ. Ρουσδή Αράς στον κ. Βατικιώτη συμφώνως προς την οποία η Τουρκία δεν θα διετύπωνε καμία αντίρρηση σε περίπτωση που η Ελλάς θα είχε την πρόθεση για την προάσπιση της ασφάλειάς της να προβεί εκτός από την οχύρωση των νησιών Λήμνου και Σαμοθράκης στην οχύρωση και άλλων ελληνικών νησιών του Αιγαίου Πελάγους.΄΄ </div> <div> <br /> Στις 2 Μαΐου 1936 ο Υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας Ρουσδή Αράς κατά την επίσκεψή του στην Αθήνα επαναλαμβάνει στον Πρωθυπουργό τη δήλωση που είχε κάνει πριν λίγες εβδομάδες (βλ. πρακτικό της συνάντησης αυτής με την υπογραφή του Ιωάννη Μεταξά). Τέλος, την 6η Μαΐου 1936 ο πρεσβευτής της Τουρκίας στην Αθήνα Ρουσέν Εσρέφ σε επιστολή του προς τον πρωθυπουργό και υπουργό Εξωτερικών της Ελλάδας γράφει : ΄΄Είμεθα εξ ολοκλήρου σύμφωνοι όσον αφορά τον εξοπλισμό (militarization) των νήσων Σαμοθράκης και Λήμνου ταυτοχρόνως με τον εξοπλισμό των Στενών.΄΄ Τέλος, ο ίδιος ο Ρουσδή Αράς δήλωσε στη Μεγάλη Τουρκική Εθνοσυνέλευση στις 31 Ιουλίου 1936 πως οι διατάξεις που αφορούν τα ανήκοντα στη φίλη και γείτονα Ελλάδα νησιά Λήμνο και Σαμοθράκη καταργούνται και αυτές από τη Συνθήκη του Μοντρέ. ΄΄Το χαρακτηριστικό της πολιτικής της νέας Τουρκίας είναι να εύχεται στους φίλους της ό,τι εύχεται και γι΄αυτήν την ίδια και να απεύχεται γι΄αυτούς ό,τι θεωρεί άδικο για εκείνη.΄΄</div> <div> <br /> Μετά το Μοντρέ<br /> Η Τουρκία οχυρώνει άμεσα Ίμβρο και Τένεδο και τις χαρακτηρίζει επιτηρούμενες ζώνες. Η Ελλάδα προέβη σε στρατιωτική κατάληψη Λήμνου και Σαμοθράκης, με επίσημη γνωστοποίηση στις Κυβερνήσεις Μεγάλης Βρετανίας, Γαλλίας και Ιταλίας. Με το Β.Δ. της 3 Απριλίου 1937 ΄΄Περί καθορισμού απαγορευμένων ζωνών κατά ξηράν και κατά θάλασσαν΄΄, χαρακτήρισε τη Λήμνο επιτηρούμενη ζώνη.<br /> Η ίδια η νομική υπηρεσία του ΝΑΤΟ σε γνωμοδότησή της σχετικά με το νομικό καθεστώς της Λήμνου, κατέληξε πως η Συνθήκη της Λωζάνης για τα Στενά έχει υποκατασταθεί πλήρως από τη Συνθήκη του Μοντρέ και δεν υπάρχει κανένας περιορισμός στην εθνική κυριαρχία της Ελλάδας επί της Λήμνου, την οποία μπορεί να χρησιμοποιεί με όποιον τρόπο θεωρεί κατάλληλο.<br /> Δωδεκάνησα</div> <div> <br /> Με βάση το άρθρο 14 της Συνθήκης Ειρήνης των Παρισίων (10 Φεβρουαρίου 1947) η Ιταλία εκχωρεί στην Ελλάδα εν πλήρη κυριαρχία τα νησιά της Δωδεκανήσου. Τα ανωτέρω νησιά ορίζεται πως θα αποστρατιωτικοποιηθούν και θα παραμείνουν αποστρατιωτικοποιημένα.<br /> Η Τουρκία σε ανταμοιβή της επιτήδειας ουδετερότητάς της κατά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο ζητεί με κάθε πρόφαση και σε κάθε ευκαιρία από τους Αγγλο-Γάλλους Συμμάχους να της επιτραπεί να καταλάβει ή να της επιδικασθούν μετά τον πόλεμο η Χίος, η Μυτιλήνη και τα Δωδεκάνησα. Αυτά κατά παράβαση της Συνθήκης της Λωζάνης, τόσο της Ελληνοτουρκικής Συνθήκης Φιλίας, Ουδετερότητας, Συνδιαλλαγής και Διαιτησίας της 30 Οκτωβρίου 1930, όσο και του Ελληνοτουρκικού Συμφώνου Εγκάρδιας Συνεννόησης της Άγκυρας στις 14 Σεπτεμβρίου 1933, με τις δεσμεύσεις για μη επίθεση σε κάθε περίπτωση και εγγύηση για το απαραβίαστο των κοινών συνόρων των δύο κρατών.</div> <div> <br /> Όπως ειπώθηκε το 1947 με τη Συνθήκη των Παρισίων η Ιταλία επέστρεψε με πλήρη κυριαρχία στην Ελλάδα τα Δωδεκάνησα. Με τη Συνθήκη αυτή επίσης η Βουλγαρία παραιτείται οριστικά από την διεκδίκηση της Ανατολικής Μακεδονίας και Δυτικής Θράκης. Η διάταξη περί αποστρατιωτικοποίησης υπήρξε για την Τουρκία res inter alios acta, καθώς δεν συμμετείχε στη Συνθήκη. Απηχεί την απαίτηση για αποστρατιωτικοποίηση οποιουδήποτε εδάφους συνδεόταν με τους ηττημένους. Απηχεί επίσης το αίτημα για ασφάλεια των συνόρων μέσω της στρατιωτικής ουδετεροποίησης νησιωτικών ή θαλασσίων ζωνών. Η Ιταλία όμως με υπόμνημα που έστειλε στις 8 Δεκεμβρίου 1951 στα 21 κράτη που υπέγραψαν τη Συνθήκη γνωστοποιούσε πως οι διατάξεις περί αποστρατιωτικοποίησης είχαν περιπέσει σε αχρησία και ζητούσε επανεξέταση της σχετικής ρήτρας, τα 18 δε συγκατατέθηκαν απολύτως. Έτσι απαλλάχτηκε από τα βάρη της αποστρατιωτικοποίησης στα νησιά Σαρδηνία, Σικελία, Pantelaria, Pelagosa.</div> <div> <br /> Η στρατιωτική ουδετεροποίηση τελούσε και τελεί από την προϋπόθεση της ήδη από το 1914 απαγόρευσης λήψης στη μικρασιατική ακτή επιθετικών μέτρων, ναυτικού ή στρατιωτικού χαρακτήρα κατά των ελληνικών νησιών. Η Τουρκία δεν αποδέχεται αυτήν την αίρεση, διαθέτει δε μια μεγάλη αποβατική δύναμη στα παράλια ως Στρατιά Αιγαίου. Η Τουρκία όμως δε δικαιούται να έχει λόγο για μια συνθήκη που ρύθμισε κυριαρχικά τα ζητήματα χαράξεως συνόρων εκ μέρους των Συμμάχων και εις βάρος του Άξονα. Η Ιταλία και η Τουρκία είχαν υπογράψει στην Άγκυρα στις 4 Ιανουαρίου 1932 Σύμβαση-Συνθήκη που επικυρώθηκε από την Τουρκική Εθνοσυνέλευση, η οποία αφορούσε τη διευθέτηση της κυριαρχίας και των χωρικών υδάτων επί των νησίδων μεταξύ του Καστελόριζου και της Μικρασιατικής Ακτής. Το υπόλοιπο τμήμα των τότε τμήμα των ιταλοτουρκικών θαλασσίων συνόρων καθορίστηκε με πρακτικό (proces-verbal) που υπογράφτηκε στην Άγκυρα στις 28 Δεκεμβρίου 1932. Στη συμφωνία αυτή προσδιορίζεται ονομαστικά η κυριαρχία επί των νησίδων της περιοχής, οι οποίες ουδεμίας αμφισβήτησης πλέον αποτελούν αντικείμενο (ne faisant l΄objet d΄ aucune contestation). Μεταξύ των αναφερόμενων νησίδων είναι και οι Βραχονησίδες Ίμια… Οι θέσεις αυτές είχαν τεθεί ήδη από τις 27 Ιουνίου 1946 όπου στη Συνδιάσκεψη των Παρισίων μεταξύ ΗΠΑ, Αγγλίας, Γαλλίας και Σοβ. Ένωσης αναγνωρίστηκε το αναμφισβήτητο δικαίωμα της ενώσεως των Δωδεκανήσων με την Ελλάδα. Η δε Συνδιάσκεψη των Παρισίων (29 Ιουλίου-15 Οκτωβρίου 1946) ΄΄Μεταξύ των 21 Εθνών τα οποία διεξήγαγαν τον πόλεμο κατά του Άξονος΄΄, εγγυήθηκε ρητά την ανεξαρτησία και ακεραιότητα της Ελλάδος!</div> <div> <br /> Άλλωστε κατά το άρθρο 36 της Σύμβασης της Βιέννης του 1969 για το Δίκαιο των Συνθηκών ΄΄ένα δικαίωμα γεννιέται για τρίτο κράτος από διάταξη μιας συνθήκης αν τα μέρη στη συνθήκη αυτή θέλουν με τη διάταξη αυτή να χορηγήσουν το εν λόγω δικαίωμα στο τρίτο κράτος και εφόσον το τρίτο κράτος συναινεί σχετικά΄΄. Στην προκείμενη περίπτωση της Συνθήκης των Παρισίων δεν συντρέχει η προϋπόθεση της θέλησης όλων των συμβαλλομένων μερών να αναγνωρίσουν συμβατικά ως συγκεκριμένο δικαίωμα το καθεστώς αποστρατιωτικοποίησης υπέρ της Τουρκίας. Σε περίπτωση δε αμφιβολιών το Διεθνές Δίκαιο επιτάσσει οι συμβατικές διατάξεις που μπορούν να περιορίσουν την κυριαρχία ή την ελευθερία των συμβαλλομένων κρατών, να ερμηνεύονται πάντοτε στενά, δηλαδή υπέρ των συμβαλλομένων κρατών και όχι υπέρ τρίτου κράτους.</div> <div> <br /> Οι ρήτρες του Διεθνούς Δικαίου<br /> 1.Στην υπόθεση της υφαλοκρηπίδας του Αιγαίου (1978) το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης θεώρησε ότι η αναγνώριση κυριαρχικών δικαιωμάτων υπέρ ενός κράτους σε περιοχές που βρίσκονται έξω από το έδαφός του (υφαλοκρηπίδα), επηρεάζει ή μπορεί να επηρεάσει το εδαφικό καθεστώς του κράτους. Με τη Σύμβαση της Γενεύης για την υφαλοκρηπίδα (1958, κύρωση με ΝΔ 1182/1972) η Ελλάδα γίνεται κυρία της υφαλοκρηπίδας τόσο του ηπειρωτικού όσο και του νησιωτικού της εδάφους. Νομοθετεί με το ΝΔ 3848/1959 και με το ΝΔ 142/1969 για την αναζήτηση, έρευνα και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων σε υγρή και αεριώδη κατάσταση και του υποθαλάσσιου ορυκτού πλούτου, επιβεβαιώνει δε τα κυριαρχικά της δικαιώματα με τους Ν. 2289/1995 (α. 12) και 4001/2011 (α. 156).<br /> 2.Πολλές φορές οι Τούρκοι επικαλούνται τη θεμελιώδη μεταβολή των περιστάσεων (rebus sic standibus) για της αμφισβήτηση της Συνθήκης της Λωζάνης. Το άρθρο 62 είναι σαφές. Και προστατεύει το απαραβίαστο των συνόρων, την αρχή πως κανείς δεν πρέπει να επωφελείται από δικά του σφάλματα, επομένως δεν δημιουργείται εθιμικό δίκαιο ή εξαιρετικό δίκαιο, στα πλαίσια του pacta sunt servanda. ΄΄Δεν δύναται να γίνει επίκληση θεμελιώδους αλλαγής των περιστάσεων ως λόγου λήξης της συνθήκης ή αποχώρησης εξ αυτής:<br /> Α. Όταν η συνθήκη καθορίζει μεθοριακή-συνοριακή γραμμή (boundary-frontiere)<br /> Β. Όταν η θεμελιώδης αλλαγή των περιστάσεων είναι αποτέλεσμα παραβίασης, από το επικαλούμενο την μεταβολή μέρος, είτε υποχρέωσης που θεσπίζεται στη συνθήκη είτε έτερης διεθνούς υποχρέωσης έναντι οιουδήποτε άλλου συμβαλλόμενου μέρους στη συνθήκη αυτή.<br /> 3.Κατά τον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών τίθεται εκτός νόμου για την πολιτισμένη διεθνή κοινωνία όχι μόνο η επίθεση μα και η απειλή επίθεσης εναντίον άλλου κράτους ή τμήματος της επικράτειάς του. Επομένως το δικαίωμα νόμιμης άμυνας που υφίσταται και σε περίπτωση απειλής πολέμου, διαρκούς, πρόσκαιρης ή επαναλαμβανόμενης, είναι ένα από τα σπουδαιότερα της διεθνούς δικαιικής τάξης και έχει χαρακτήρα ius cogens, δηλαδή αναγκαστικού δικαίου. Με την ιδιότητα αυτή έχει αυξημένη νομική ισχύ και δύναται να παραμερίζει κάθε αντίθετη συμβατική δήμευση. Άλλωστε κατά το άρθρο 13 της Συνθήκης της Λωζάνης, η ελληνική κυβέρνηση υποχρεούται να τηρεί μέτρα μερικής αποστρατιωτικοποίησης προς εξασφάλιση της ειρήνης και μόνον. Επομένως δεν υπάρχει αμφιβολία πως η κατάσταση ειρήνης και όχι ακήρυχτου πολέμου αποτελεί ουσιώδη βάση για την ελληνική δέσμευση και ότι η άμεση και ζώσα απειλή εναντίον των ελληνικών νησιών, όπως και η παράνομη αμφισβήτηση και νόσφιση ζωνών ATC, FIR, SAR, ΑΟΖ, Αποκλειστικής Αλιευτικής Ζώνης, δικαιωμάτων αποκλειστικής έρευνας και εκμεταλλεύσεως του υποθαλάσσιου ορυκτού πλούτου, συνορεύουσας ζώνης, υφαλοκρηπίδας για την οριοθέτηση της οποίας η Τουρκία αρνήθηκε να προσέλθει και φυγοδίκησε ενώπιον του Διεθνούς Δικαστηρίου των Ηνωμένων Εθνών το 1976 μετά από ελληνική μονομερή προσφυγή, η παράνομη εισβολή και κατοχή του 38% της Κύπρου καθώς και η απώλεια τόσων ζωών εκ μέρους των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων τις τελευταίες δεκαετίες αποκλείει την αποστρατιωτικοποίηση των Δωδεκανήσων.<br /> <br /> <a href="https://www.militaire.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div> </div>

H Συνθήκη της Λωζάνης και η δικαιοπολιτική της σημασία σήμερα

Γράφει ο Αριστομένης Μπαλάσκας, Δικηγόρος Πειραιώς, ΜΔΕ-LLMeur, υ. ΔΝ ΄΄Πήμα κακός γείτων, όσον τ΄ αγαθός μέγ΄ όνεταρ΄΄ (Ησίοδος, Έ...

Διαβάστε την συνέχεια

Το μεγάλο κόλπο… στον εύφλεκτο Κόλπο και η ανησυχία για την Ανατ. Μεσόγειο

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhLGazjy08X2pM9X3v4ZZv2oSF5VouihgRi5UyRJXoQwZ9rM0DSHYHrBvpzIW0KXH0BzdHwLqFlJPGnAcoHLFEZgEBs9IOxh9OhRLIt5AbqVAlNZQt33dpRm80sfEpoAFpC445YIgVw_pQ/s1600/EAST-MED-MIDDLE-EAST-GUL.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="790" height="324" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhLGazjy08X2pM9X3v4ZZv2oSF5VouihgRi5UyRJXoQwZ9rM0DSHYHrBvpzIW0KXH0BzdHwLqFlJPGnAcoHLFEZgEBs9IOxh9OhRLIt5AbqVAlNZQt33dpRm80sfEpoAFpC445YIgVw_pQ/s640/EAST-MED-MIDDLE-EAST-GUL.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Το νέο τρομοκρατικό – κατά πάσα βεβαιότητα – περιστατικό στην είσοδο σχεδόν των Στενών του Ορμούζ, των κρίσιμων για την ασφαλή μεταφορά στις παγκόσμιες αγορές των υδρογονανθράκων του Κόλπου Στενών, προκάλεσε αναταραχή πολιτική και οικονομική από το πρωί και έστειλε τα μηνύματα που επιθυμούσε όποιος έχει την ευθύνη για τον σχεδιασμό και την εκτέλεση της επιχείρησης. Κάποιες πρώτες σκέψεις σε αυτή τη φάση θα είχαν ενδιαφέρον. <br /> <br /> Είναι σχεδόν νομοτελειακά βέβαιο ότι η ευθύνη θα πέσει από την πλευρά των ΗΠΑ και των συμμάχων τους στον Κόλπο ξανά στην Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν, έστω και χωρίς να υπάρχουν αποδείξεις, με βάση τη λογική του ποιος θα είχε συμφέρον, άρα κίνητρο, για να προβεί σε μια τέτοια ενέργεια. Τη στιγμή μάλιστα που έχουν προηγηθεί πρόσφατα επιθέσεις εναντίον πλοίων στην περιοχή του Εμιράτου της Φουτζέιρα, για τις οποίες μέχρι και η ανώτατη ηγεσία των ΗΠΑ (Τραμπ, Μπόλτον) “έδειξε” προς την κατεύθυνση της Τεχεράνης. <br /> <br /> Μερικά χαρακτηριστικά του νέου πλήγματος έχουν ενδιαφέρον. Εάν αληθεύει το σημείο στο οποίο αναφέρεται ότι εκδηλώθηκε η επίθεση, αυτό υπενθυμίζει σε όποιον έχει λόγους εισέρχεται στον Κόλπο, ιδίως τις χώρες που το πράττουν με πολεμικά πλοία, ότι αναλαμβάνουν το ρίσκο παγίδευσης – αποκλεισμού, καθώς η γεωγραφία ευνοεί συντριπτικά χώρες όπως το Ιράν, που μπορούν, εάν το επιλέξουν, να πλήξουν στόχους ακόμα και με χερσαία συστήματα. <br /> <br /> Ακριβώς όμως επειδή υπάρχει αυτό το μεγάλο στρατιωτικό πλεονέκτημα, η κλιμάκωση μιας σύγκρουσης μπορεί να γίνει πολύ γρήγορα και ανεξέλεγκτα, ενώ η προσπάθεια αντιμετώπισης του μειονεκτήματος μπορεί να οδηγήσει σε μια γενικευμένη ανάφλεξη στην περιοχή, με την εμπλοκή πολλών κρατών. <br /> <br /> Μέσω μια τρομοκρατικής ενέργειας του είδους λοιπόν, θα μπορούσε να διαβιβάζεται αποτρεπτικό μήνυμα από ιρανικής πλευράς, με στόχο να υπογραμμίσει τις πολλαπλές αβεβαιότητες που θα μπορούσε να έχει η επιλογή στρατιωτικής λύσης στις δύσκολες σχέσεις με την Ισλαμική Δημοκρατία. <br /> <br /> ΤΟ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΟ ΠΡΟΒΟΚΑΤΣΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΛΟΓΙΚΟ ΑΔΙΕΞΟΔΟ <br /> <br /> Φυσικά, θα πρέπει αν τονιστεί, ότι δεν θα εκπλήξει εάν υπάρξουν αναφορές που θα προβάλουν το ενδεχόμενο προβοκάτσιας με στόχο την ενοχοποίηση του Ιράν! Αυτό θα γίνει είτε ευθύνεται η Ισλαμική Δημοκρατία είτε όχι! Το απόλυτο λογικό αδιέξοδο, όσο δεν υπάρχουν αποδεικτικά στοιχεία… <br /> <br /> Σε κάθε περίπτωση, όσο πιο εύλογη είναι μια ερμηνεία που υιοθετείται (σ.σ. το έκανε το Ιράν), τόσο πιο ελκυστική θα μπορούσε να γίνει ως επιλογή και για την αντίθετη πλευρά της «εξίσωσης ασφαλείας» (σ.σ. στα χέρια των αντιπάλων του Ιράν)! Αυτό θα αποτελούσε ενέργεια έκθεσης του σιίτη αντιπάλου… <br /> <br /> Εάν δε, κάποιος όπως το Ιράν έχει ήδη υποστεί τις συνέπειες καταλογισμού της χρήσης της τακτικής αυτής μια φορά (σ.σ. στην πρώτη επίθεση), η χρήση της ίδιας τακτικής από τον στόχο αυτής της επίθεσης (σ.σ. από τους αντιπάλους του Ιράν), θα μπορούσε να αποσκοπεί στο να αυξηθεί η διεθνής πίεση… εναντίον του δράστη της πρώτης επίθεσης (σ.σ. αν ήταν το Ιράν)! <br /> <br /> Για ποιον λόγο π.χ. το Ιράν να μην προέκρινε να χρησιμοποιήσει – δι’ αντιπροσώπων (proxy) – μία και μοναδική φορά την τακτική για να στείλει το μήνυμα, όχι όμως και δεύτερη υπό τον φόβο πρόκλησης κλιμάκωσης; Σε αυτή την περίπτωση και σε καθαρά θεωρητικό επίπεδο, θα μπορούσε, λογικά, η υποψία να πέσει και αλλού. <br /> <br /> Όταν μάλιστα η έστω βραχυπρόθεσμη συνέπεια είναι η άνοδος των τιμών του πετρελαίου στις διεθνείς αγορές, αυτό θα μπορούσε να αποτελέσει ακόμα και παράγοντα ενίσχυσης του κινήτρου για κάθε πετρελαιοπαραγωγό χώρα! Πάντα θεωρητικά συζητώντας, το τονίζουμε… <br /> <br /> Η ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΙΑΠΩΝΑ ΑΜΠΕ ΣΤΗΝ ΤΕΧΕΡΑΝΗ ΣΤΟ “ΚΑΔΡΟ” <br /> <br /> Η επίθεση αυτή καταγράφεται την ημέρα που αναμενόταν στην Τεχεράνη ο Ιάπωνας πρωθυπουργός, Σίνζο Άμπε, με στόχο να μεσολαβήσει για την εξεύρεση λύση για το Ιράν. Αυτό εισάγει άλλη μια ενδιαφέρουσα παράμετρο στην εξίσωση… <br /> <br /> Σημαίνει δηλαδή ότι οι Ιρανοί δεν θα έκαναν ποτέ κάτι τέτοιο για να μην ακυρωθεί κάτι που δυνητικά θα μπορούσε να τους ωφελήσει, ή το χρησιμοποιούν ως άλλοθι για να καλύψουν τα ίχνη τους, με την επίσκεψη Άμπε ως επιχείρημα; <br /> <br /> Αντιστρόφως, θα μπορούσαν οι αντίπαλοι του Ιράν να επιλέξουν προβοκάτσια για να αποτραπεί η μείωση της πίεσης στην Τεχεράνη, δηλαδή να τινάξουν στον αέρα τη μεσολαβητική πρωτοβουλία, ή δεν θα το έκαναν ποτέ διότι κατά βάθος όλοι στην περιοχή επιθυμούν αποκλιμάκωση και έλεγχο των εντάσεων; Οι αναφορές στόχο έχουν να αναδείξουν την πολυπλοκότητα των λογικών(;) συλλογισμών που μπορούν να γίνουν για το πρωινό περιστατικό στον Κόλπο. <br /> <br /> Το επόμενο -θεωρητικό πάντα- ερώτημα που τίθεται, αφορά το ενδεχόμενο αν δει κανείς επανάληψη τέτοιων περιστατικών στην Ανατολική Μεσόγειο, μια περιοχή που αποκτά ολοένα και μεγαλύτερη στρατηγική σημασία… <br /> <br /> Εάν το Ιράν είναι η χώρα που πιέζεται ασφυκτικά στον Κόλπο, η Τουρκία είναι στην παρούσα συγκυρία στην Ανατολική Μεσόγειο. Οι δυο χώρες, εξαιτίας της πίεσής τους από τις ίδιες πλευρές έχουν έρθει κοντά, παρά το γεγονός ότι τα συμφέροντά τους στην περιοχή της Μέσης Ανατολής είναι συχνά διαφορετικά. <br /> <br /> Θα μπορούσε ενδεχομένως μια Τουρκία που θα απομονωθεί, συνεπεία των επιλογών του αμετροεπή και υπερφίαλου ηγέτη της, να προχωρήσει τόσο ώστε να επιχειρήσει με «μη συμβατικές» μεθόδους να πιέσει την κατάσταση προς όφελός της; <br /> <br /> Εάν τεθεί σε επίπεδο… ψυχοσύνθεσης, τότε οι Τούρκοι που δεν δίστασαν να συνεργαστούν και να ενισχύσουν ακόμα και τους αποκεφαλιστές του ISIS, δεν θα είχαν «ηθικό πρόβλημα» να εμπλακούν σε οποιαδήποτε ενέργεια θα μπορούσε να προωθήσει τα συμφέροντά τους. <br /> <br /> Το μόνο βέβαιο είναι ότι και οι δυο περιοχές μοιάζουν με «πυριτιδαποθήκη» και όσα διακυβεύονται είναι τόσο υψηλής αξίας που θα δικαιολογούσαν οτιδήποτε. Επιπρόσθετα, και στις δυο περιπτώσεις, ο ηττημένος θα δυσκολευθεί πολύ να ανακάμψει, με τις συνέπειες να συμπεριλαμβάνουν ενδεχομένως από καθεστωτική ανατροπή, μέχρι εδαφικές απώλειες. <br /> <br /> Το μόνο βέβαιο είναι ότι οι ικανότερες μυστικές υπηρεσίες του κόσμου έχουν στραμμένη την προσοχή τους τόσο στον Κόλπο όσο και στην Ανατολική Μεσόγειο. Τα περιθώρια κινήσεων για «πονηρούς» μπορεί να μην είναι ανύπαρκτα, είναι όμως περιορισμένα. <br /> <br /> Και από τη στιγμή που όλες αυτές οι εξελίξεις και στις δυο περιοχές εμπλέκουν πολλαπλώς τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα, επιβάλλεται συναίσθηση και επαγρύπνηση από όλους…<br /> <br /> <a href="https://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Το μεγάλο κόλπο… στον εύφλεκτο Κόλπο και η ανησυχία για την Ανατ. Μεσόγειο

Το νέο τρομοκρατικό – κατά πάσα βεβαιότητα – περιστατικό στην είσοδο σχεδόν των Στενών του Ορμούζ, των κρίσιμων για την ασφαλή μεταφορά σ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ομάν: Συναγερμός μετά από πληροφορίες για εκρήξεις με στόχο δεξαμενόπλοια Εν μέσω αυξανόμενης εντάσης μεταξύ Ουάσιγκτον και Τεχεράνης.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg1VX__Yx6oXFoJx752JRLrO_mwAy8TwAmLFjselM1Dli7lJnha-HREYTXq7FHlb66JGBOG9O0QbusmNKgSnz4pTyQfbtvtCXVJz8mAr41cMhs3VAzbKZuXji4DZHDwWzjKmA4hg5daD9g/s1600/3854.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="287" data-original-width="511" height="358" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg1VX__Yx6oXFoJx752JRLrO_mwAy8TwAmLFjselM1Dli7lJnha-HREYTXq7FHlb66JGBOG9O0QbusmNKgSnz4pTyQfbtvtCXVJz8mAr41cMhs3VAzbKZuXji4DZHDwWzjKmA4hg5daD9g/s640/3854.jpg" width="640" /></a></div> <br />Μια βρετανική ναυτική ομάδα ασφάλειας ενημέρωσε την Πέμπτη για ένα απροσδιόριστο περιστατικό στον Κόλπο του Ομάν και προειδοποίησε άπαντες για «εξαιρετική προσοχή» εν μέσω αυξανόμενης εντάσης μεταξύ Ουάσιγκτον και Τεχεράνης και ενώ ο πρωθυπουργός της Ιαπωνίας πραγματοποιεί επίσκεψη στο Ιράν.<br /><br />Τα ιρανικά μέσα μαζικής ενημέρωσης ισχυρίστηκαν - χωρίς να παρουσιάσουν αποδείξεις - ότι υπήρξε έκρηξη στην περιοχή με στόχο πετρελαιοφόρα.<br /><br />Οι βρετανικές επιχειρήσεις θαλάσσιων μεταφορών, οι οποίες διευθύνονται από το βρετανικό ναυτικό, εξέδωσαν την ειδοποίηση αλλά δεν έδωσαν λεπτομέρειες για το περιστατικό, τονίζοντας ότι είναι υπό διερέυνηση.<br /><br />Ο ιστότοπος της Ιρανικής κρατικής τηλεόρασης, επικαλούμενος το λιβανέζικο - και φιλοϊρανικό - δορυφορικό κανάλι ειδήσεων Αλ - Μαγιαντίν, ανέφερε ότι δύο πετρελαιοφόρα έγιναν στόχος επίθεσης στον Κόλπο του Ομάν, χωρίς όμως να παρουσιάζει περαιτέρω στοιχεία που να επιβεβαιώνουν το γεγονός.<br /><br />Οι συντεταγμένες που δόθηκαν για το περιστατικό από την ομάδα του Ηνωμένου Βασιλείου τοποθέτησαν το συμβάβ περίπου 45 χιλιόμετρα (25 μίλια) από την ακτή του Ιράν.<br /><br />Σύμφωνα με τέσσερις ναυτιλιακές και εμπορικές πηγές δύο δεξαμενόπλοια εκκενώθηκαν και το πλήρωμά τους είναι ασφαλές. Πρόκειται για το δεξαμενόπλοιο Front Altair με σημαία Νήσων Μάρσαλ και το Kokuka Courageous με σημαία Παναμά.<br /><br />Το δεξαμενόπλοιο Kokuka Courageous υπέστη βλάβη από περιστατικό σχετικό με την ασφάλεια στον Κόλπο του Ομάν, δήλωσε εκπρόσωπος του διευθυντή της εταιρείας που διαχειρίζεται το πλοίο BSM Ship Management, στην Σιγκαπούρη.<br /><br />Ο εκπρόσωπος διευκρίνισε ότι και τα 21 μέλη του πληρώματος έχουν απομακρυνθεί από το πλοίο μετά το περιστατικό, το οποίο είχε ως αποτέλεσμα να υποστεί ζημιά η δεξιά πλευρά του κύτους του δεξαμενόπλοιου.<br /><br />Ο καπετάνιος και το πλήρωμα διασώθηκαν και απομακρύνθηκαν γρήγορα με σωσίβια λέμβο του Coastal Ace, ενός πλοίου που βρισκόταν κοντά. Eνα μέλος του πληρώματος του δεξαμενόπλοιου τραυματίστηκε ελαφρά κατά το περιστατικό και του παρασχέθηκαν πρώτες βοήθειες πάνω στο Coastal Ace.<br /><br />«Το Kokuka Courageous παραμένει στην περιοχή και δεν διατρέχει κίνδυνο να βυθιστεί. Το φορτίο μεθανόλης που μεταφέρει παραμένει ανέπαφο», σημείωσε ο εκπρόσωπος.<br /><br />Το πλοίο αυτό βρίσκεται περίπου 70 ναυτικά μίλια ανοιχτά της Φουτζέιρα στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και περίπου 14 ναυτικά μίλια ανοιχτά του Ιράν.<br />Σε επιφυλακή οι ΗΠΑ, εμπλοκή του Ιράν<br /><br />Το <a href="https://www.bbc.com/news/world-middle-east-48619771">BBC </a>σε δημοσίευμά του ανέφερε πως το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ παρέχει βοήθεια σε δεξαμενόπλοια στον Κόλπο του Ομάν, αφού έλαβε δύο σήματα κινδύνου, ανακοίνωσε ο Πέμπτος Στόλος, η βάση του οποίου είναι στο Μπαχρέιν.<br /><br />«Εχουμε ενημερωθεί για την φερόμενη επίθεση σε δεξαμενόπλοια στον Κόλπο του Ομάν. Το αμερικανικό Πολεμικό Ναυτικό στην περιοχή δέχθηκε δύο ξεχωριστά σήματα κινδύνου στις 6:12 πμ τοπική ώρα και ένα δεύτερο στις 07:00 πμ», δήλωσε ο Τζόσουα Φρέι του Πέμπτου Στόλου.<br /><br />Την ίδια ώρα, ο επίσημο ιρανικό πρακτορείο ειδήσεων IRNA, επικαλούμενο «μια ενημερωμένη πηγή», μετέδωσε πως το Ιράν προσέφερε βοήθεια σε «δύο ξένα δεξαμενόπλοια» που είχαν ένα «ατύχημα» το πρωί στη θάλασσασ του Ομάν. <br /><br />«Σαράντα τέσσερις ναυτικοί διασώθηκαν από το νερό από μονάδα αρωγής του (ιρανικού) Πολεμικού Ναυτικού της επαρχίας Χορμοζγκάν (σ.σ.: νότιο Ιράν) και μεταφέρθηκαν στο λιμάνι Μπαντάρ-ε Ζασκ», μεταδίδει το IRNA.<br />Για επίθεση μιλούν Ταϊβάν και Νορβηγία<br /><br />Το δεξαμενόπλοιο Front Altair, που είχε ναυλώσει η κρατική εταιρεία διύλησης πετρελαίου της Ταϊβάν CPC Corp για να μεταφέρει καύσιμο από τη Μέση Ανατολή, δέχθηκε επίθεση, δήλωσε υψηλόβαθμος αξιωματούχος της εταιρείας αυτής.<br /><br />Την ίδια ώρα εκπρόσωπος της νορβηγικής εταιρείας Frontline, στην οποία ανήκει το πλοίο, επιβεβαίωσε στην νορβηγική εφημερίδα VG ότι το πλοίο τυλίχθηκε στις φλόγες.<br /><br /><br /><br />Σύμφωνα με το IRNA, το πλοίο βυθίστηκε λίγο αργότερα. Ωστόσο, εκπρόσωπος της εταιρείας διέψευσε την πληροφορία του ιρανικού πρακτορείου ειδήσεων, διευκρινίζοντας πως το πετρελαιοφόρο εξακολουθεί να πλέει στον κόλπο του Ομάν. «Υπάρχουν φωτογραφίες από ένα σκάφος διάσωσης που κάνει κύκλους γύρω από το πλοίο και το σκάφος δεν έχει βυθιστεί», δήλωσε ο εκπρόσωπος της εταιρείας Πατ Ανταμσον.<br /><br />Το δεξαμενόπλοιο Front Altair μετέφερε 75.000 τόνους νάφθας, μιας πετροχημικής πρώτης ύλης, όταν, «βάσει υποψιών που υπάρχουν, χτυπήθηκε από τορπίλη» γύρω στις 07:00 ώρα Ελλάδος, δήλωσε ο Βου Ι-Φανγκ, διευθύνων σύμβουλος του τμήματος επιχειρήσεων πετροχημικών της CPC Corp στο <a href="https://www.reuters.com/article/mideast-tanker-evacuation-cpc-taiwan/taiwans-cpc-says-tanker-carrying-naphtha-attacked-in-middle-east-idUSL4N23K21X">Reuters.</a><br /><br />Το τάνκερ δέχθηκε «επίθεση» το πρωί καθώς έπλεε ανάμεσα στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και το Ιράν, ενώ τρεις εκρήξεις σημειώθηκαν σε αυτό, ανακοίνωσαν επίσης οι ναυτιλιακές αρχές της Νορβηγίας, οι οποίες διευκρίνισαν ότι κανένα μέλος του πληρώματός του δεν τραυματίστηκε.Ολα τα μέλη του πληρώματος του δεξαμενόπλοιου διεσώθησαν και, σύμφωνα με την νορβηγική εφημερίδα VG, βρίσκονται σε παραπλέον πλοίο.<br /><br />Το Front Altair εθεάθη τελευταία φορά ανοιχτά του Ιράν στον Κόλπο του Ομάν αφού φόρτωσε το φορτίο του από το Ρουβάις στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, σύμφωνα με τα δεδομένα του στο Refinitiv Eikon.<br /><br />Την ίδια ώρα η εταιρεία τεχνικής διαχείρισης του πλοίου International Tanker Management, ανακοίνωσε ότι τα αίτια των εκρήξεων στο πλοίο δεν έχουν γίνει ακόμη γνωστά.<br />Το Λονδίνο «ανησυχεί βαθιά»<br /><br />Η Βρετανία ανακοίνωσε σήμερα πως την ανησυχούν βαθιά οι πληροφορίες για εκρήξεις και πυρκαγιές σε πλοία στο στενό του Χορμούζ.<br /><br />Ναυτιλιακές εταιρείες και πηγές δήλωσαν πως δύο πετρελαιοφόρα επλήγησαν στον κόλπο του Ομάν και τα πληρώματα απομακρύνθηκαν, έναν μήνα έπειτα από παρόμοιο επεισόδιο κατά το οποίο τέσσερα δεξαμενόπλοια είχαν πληγεί στην περιοχή.<br /><br />«Μας ανησυχούν βαθιά πληροφορίες για εκρήξεις και πυρκαγιές σε πλοία στο στενό του Χορμούζ. Είμαστε σε επαφή με τοπικές αρχές και εταίρους στην περιοχή», δήλωσε βρετανίδα κυβερνητική εκπρόσωπος.<br />Συνάντηση Αμπε - Χαμενεΐ<br /><br />Σήμερα, Πέμπτη, Ο Ιάπωνας πρωθυπουργός Σίνζο Αμπε συναντήθηκε με τον ανώτατο ηγέτη του Ιράν αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ κατά τη δεύτερη ημέρα της επίσκεψής του στην Τεχεράνη στη διάρκεια της οποίας ζήτησε από την ισλαμική δημοκρατία να «διαδραματίσει εποικοδομητικό ρόλο» στη Μέση Ανατολή.<br /><br />Το Ιράν δεν σκοπεύει να κατασκευάσει ή να χρησιμοποιήσει πυρηνικά όπλα, δήλωσε ο ανώτατος ηγέτης της χώρας αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ σύμφωνα με τον Ιάπωνα πρωθυπουργό.<br /><br />«Ο ανώτατος ηγέτης Χαμενεΐ δήλωσε ότι η χώρα του δεν πρόκειται και δεν θα πρέπει να κατασκευάσει, να διαθέτει ή να χρησιμοποιεί πυρηνικά όπλα και δεν έχει τέτοια πρόθεση», τόνισε ο Αμπε μιλώντας στους δημοσιογράφους μετά τη συνάντησή του με τον Χαμενεΐ.<br /><br />Ο Αμπε, που συναντήθηκε χθες Τετάρτη με τον Ιρανό πρόεδρο Χασάν Ροχανί, είναι ο πρώτος Ιάπωνας πρωθυπουργός που μεταβαίνει στο Ιράν μετά την επανάσταση του 1979.<br /><br />Η Ιαπωνία είναι σύμμαχος των ΗΠΑ και έχει παραδοσιακά καλές σχέσεις με το Ιράν.Η επίσκεψη του Αμπε πραγματοποιείται την ώρα που η ένταση μεταξύ Ιράν και ΗΠΑ οξύνεται, προκαλώντας ανησυχία για το ενδεχόμενο να ξεσπάσει σύγκρουση στον Κόλπο.<br /><br />«Κανείς δεν επιθυμεί πόλεμο. Η Ιαπωνία επιθυμεί να διαδραματίσει ρόλο σε πρώτο πλάνο προκειμένου να μειωθεί η ένταση», τόνισε ο Άμπε μετά τη συνάντησή του με τον Ροχανί.<br /><br />«Η ειρήνη και η σταθερότητα στη Μέση Ανατολή είναι απαραίτητες για την ευημερία όχι μόνο αυτής της περιοχής, αλλά και ολόκληρου του κόσμο», πρόσθεσε.<br /><br />Η Ιαπωνία εισήγαγε μέχρι πρότινος το 5% του πετρελαίου που χρειάζεται από το Ιράν και αναγκάστηκε να σταματήσει τις εισαγωγές για να συμμορφωθεί με τις νέες αμερικανικές κυρώσεις.<br /><br />Ο Ροχανί από την πλευρά του εκτίμησε ότι «τα αίτια» της έντασης στην περιοχή θα πρέπει να αναζητηθούν «στον οικονομικό πόλεμο των ΗΠΑ εναντίον του Ιράν».<br /><br />«Μόλις αυτός σταματήσει, θα δούμε μια πολύ θετική αλλαγή στην περιοχή και τον κόσμο», σημείωσε.<br /><br />«Δεν θα προκαλούσαμε ποτέ πόλεμο, ούτε καν εναντίον των ΗΠΑ, αλλά θα προβάλουμε φρικτή απάντηση αν επιτεθούμε», προειδοποίησε ο Ροχανί.<br /><br />Ο Ιρανός πρόεδρος τόνισε ότι είναι «προς το συμφέρον της Ιαπωνίας να συνεχίσει να αγοράζει πετρέλαιο από το Ιράν και να επιλύσει τα οικονομικά ζητήματα» που προκαλούνται από τις αμερικανικές κυρώσεις.<br /><br />Ωστόσο ο εκπρόσωπος του ιαπωνικού υπουργείου Εξωτερικών Τακέσι Οσούγκα διευκρίνισε ότι η πώληση ιρανικού πετρελαίου στην Ιαπωνία αποτελεί κυρίως «επιθυμία της ιρανικής πλευράς».<br /><br />Εξάλλου σύμφωνα με τον εκπρόσωπο της ιαπωνικής κυβέρνησης, ο Aμπε είχε την Τρίτη τηλεφωνική επικοινωνία με τον Αμερικανό πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ για το Ιράν, όμως το Τόκιο υπογράμμισε ότι ο πρωθυπουργός δεν πήγε στην Τεχεράνη για «να ενεργήσει ως μεσολαβητής μεταξύ Ιράν και ΗΠΑ».<br /><b>ΑΠΕ </b><br /><br /><a href="https://www.huffingtonpost.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Ομάν: Συναγερμός μετά από πληροφορίες για εκρήξεις με στόχο δεξαμενόπλοια Εν μέσω αυξανόμενης εντάσης μεταξύ Ουάσιγκτον και Τεχεράνης.

Μια βρετανική ναυτική ομάδα ασφάλειας ενημέρωσε την Πέμπτη για ένα απροσδιόριστο περιστατικό στον Κόλπο του Ομάν και προειδοποίησε άπαντες...

Διαβάστε την συνέχεια