Προς κρίση-Η Τρίπολη πήρε στρατιωτικά ανταλλάγματα από την Άγκυρα για να υπογράψει το ”μνημόνιο”.

<img height="436" src="https://directus.gr/wp-content/uploads/2022/10/126490-1068x728.jpeg" width="785" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Ο Ντμπέιμπα απαίτησε να αμφισβητηθούν τα ελληνικά δικαιώματα νοτίως της Κρήτης.</span></h3>Του <b>Ανδρέα Μουντζουρούλια</b><br />Το τουρκικό Habertürk δημοσιεύει λεπτομέρειες του μνημονίου που υπέγραψαν τη Δευτέρα Άγκυρα και Λιβύη. Τέσσερα σημαντικά θέματα ξεχωρίζουν στη συμφωνία, η οποία εκφράζει τη συνεργασία των δύο χωρών στην εξερεύνηση φυσικού αερίου.<br /><br />Τι αναφέρουν οι Τούρκοι:<br /><br />”Η Άγκυρα απάντησε στη δήλωση της Αθήνας λέγοντας: «Δεν έχει σημασία τι πιστεύεις». Το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών δήλωσε την Τρίτη ότι τα σχόλια της Ελλάδας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη νέα συμφωνία της Τουρκίας με τη Λιβύη «δεν έχουν νόημα ή αξία».<br /><br />Ο εκπρόσωπος του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών, Tanju Bilgic, πρόσθεσε επίσης ότι οι αντιρρήσεις για μια συμφωνία που υπογράφηκε μεταξύ των δύο χωρών θα αντίκεινται όχι μόνο στο διεθνές δίκαιο αλλά και στις βασικές αρχές του ΟΗΕ.<br /><br />Η Habertürk έφτασε στις λεπτομέρειες αυτής της συμφωνίας. Τα τέσσερα σημαντικά θέματα της συμφωνίας αποκαλύπτουν επίσης τη διαδικασία των στρατηγικών σχέσεων μεταξύ Τουρκίας και Λιβύης.<br /><br />Λιβυκές διπλωματικές πηγές ενημέρωσαν το Habertürk ότι το πρώτο θέμα ήταν η «ενίσχυση και ανάπτυξη της επιστημονικής, τεχνολογικής, τεχνικής, νομικής, διοικητικής και εμπορικής διμερούς συνεργασίας στον τομέα των υδρογονανθράκων».<br /><br />Το δημοσίευμα:<img height="405" src="https://directus.gr/wp-content/uploads/2022/10/%CE%A3%CF%84%CE%B9%CE%B3%CE%BC%CE%B9%CE%BF%CC%81%CF%84%CF%85%CF%80%CE%BF-2022-10-08-1.58.57-%CF%80%CE%BC-1024x648.jpg" width="677" /><br /><br />Η υπογεγραμμένη συμφωνία περιλαμβάνει ότι «οι δύο πλευρές θα συνεργαστούν στον τομέα αυτό σύμφωνα με την εθνική νομοθεσία». Στο πλαίσιο αυτό, «θα μοιραστούν πληροφορίες και εμπειρίες στο πλαίσιο της ενίσχυσης της εταιρικής σχέσης μεταξύ του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα των δύο χωρών μέσω της ανάπτυξης των τομέων υδρογονανθράκων των δύο πλευρών, καθώς και μέσω νομικών και κανονιστικών θεμάτων, συμβάσεων και εκπαίδευση του ανθρώπινου δυναμικού, καθώς και τη διοργάνωση κοινών συνεδρίων, σεμιναρίων και άλλων συναντήσεων για το θέμα».<br /><br />Το δεύτερο άρθρο ορίζει ότι τα μέρη θα πρέπει να συνεργάζονται σε έργα που σχετίζονται με τη χρήση και ανάπτυξη πόρων υδρογονανθράκων, σε έργα που σχετίζονται με την εξόρυξη, τη μεταφορά, την επεξεργασία και το εμπόριο υδρογονανθράκων, καθώς και στην παραγωγή και εμπορία πετρελαίου, φυσικού αερίου, διάφορα πετροχημικά και πετρελαϊκά προϊόντα, σχετικά με το νόμο για τη διάρθρωση της αγοράς πετρελαίου και φυσικού αερίου. Περιλαμβάνει συνεργασία για την οργάνωση εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων, συμπεριλαμβανομένων των σπουδών.<br /><br />Το τρίτο θέμα αφορά τις επενδύσεις. Τα μέρη συμφώνησαν να εργαστούν από κοινού για τη δημιουργία κοινών έργων και την ενίσχυση των ιδιωτικών και δημόσιων εταιρικών σχέσεων για την προστασία του απορρήτου των αποτελεσμάτων της συνεργασίας.<br /><br />Σύμφωνα με τη λιβυκή διπλωματική πηγή που ενημερώνει τη Habertürk, το μνημόνιο συμφωνίας θα τεθεί σε ισχύ με την παραλαβή της τελευταίας γραπτής προειδοποίησης μεταξύ των δύο μερών και θα παραμείνει σε ισχύ για τρία χρόνια και μπορεί να ανανεωθεί εκτός εάν κάποιο από τα μέρη το ακυρώσει.<br /><br />Η λιβυκή διπλωματική πηγή υπογράμμισε επίσης ότι η χώρα του επιμένει στα δικαιώματά της στο ελληνικό νησί της Κρήτης, αμφισβητώντας την ελληνική κυριαρχία!<br /><br />Αποκάλυψη Ιταλών:<br /><br />Η ιταλική εφημερίδα Il Fatto Quotidiano ανέφερε ότι ο Abdel Hamid Dabaiba παρείχε πετρέλαιο και φυσικό αέριο στην Τουρκία με αντάλλαγμα την στρατιωτική προστασία.<br /><br /><br />Σύμφωνα με τους όρους της συμφωνίας, η Τουρκία έχει το δικαίωμα να διερευνά για πετρέλαιο στα λιβυκά ύδατα και εδάφη, με αντάλλαγμα τη στρατιωτική υποστήριξη και προστασία του Dabaiba.<br /><br />Το δημοσίευμα:<img height="411" src="https://directus.gr/wp-content/uploads/2022/10/%CE%A3%CF%84%CE%B9%CE%B3%CE%BC%CE%B9%CE%BF%CC%81%CF%84%CF%85%CF%80%CE%BF-2022-10-08-1.58.46-%CF%80%CE%BC-1024x658.jpg" width="640" /><br /><br />Πρόσθεσε ότι ο Dabaiba χρειάζεται στρατιωτική υποστήριξη από την Άγκυρα για να παραμείνει στην εξουσία και να αποφύγει την ανατροπή, και ο Ερντογάν συνεχίζει να ενισχύει τον έλεγχο του στην Αφρική και τη Λιβύη ειδικότερα, εκμεταλλευόμενος την ενασχόληση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των Ηνωμένων Πολιτειών με τον ουκρανικό πόλεμο.”<div><br /></div><div><a href="https://directus.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Προς κρίση-Η Τρίπολη πήρε στρατιωτικά ανταλλάγματα από την Άγκυρα για να υπογράψει το ”μνημόνιο”.

Ο Ντμπέιμπα απαίτησε να αμφισβητηθούν τα ελληνικά δικαιώματα νοτίως της Κρήτης. Του Ανδρέα Μουντζουρούλια Το τουρκικό Habertürk δημοσιεύει λ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Ρωσία είναι τελικά η σωστή πλευρά της ιστορίας, οι Ουκρανοί τα θύματα, η Ευρώπη μαριονέτα και οι αμερικανοί ηθικοί αυτουργοί.

<img height="333" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/d14c202db11c7335a7e5732f106470e6_XL.jpg" width="776" /><br /><br /><div>Με βάση δύο σενάρια μέχρι τώρα από την έναρξη της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης της Ρωσίας στην Ουκρανία έχουν σκοτωθεί και τραυματιστεί πάνω από 145.000 Ουκρανοί ενώ άλλοι εκτιμούν ότι ο αριθμός ξεπερνάει τους 170.000.<br /><br />Τα γεγονότα πέραν από ιδεολογικές παρωπίδες αρχίζουν και μας αποκαλύπτουν την αλήθεια που εν μέσω πολέμου ήταν δυσδιάκριτη.<br /><br />Ποια είναι τα γεγονότα<br /><br />1)Η Ρωσία είναι η σωστή πλευρά της ιστορίας.<br /><br />Το καθεστώς Zelensky στην Ουκρανία με υποστήριξη από τις ΗΠΑ και την Βρετανία σχεδίαζε πριν τον Φεβρουάριο του 2022 να εισβάλλει στις ημιαυτόνομες περιοχές του Donbass το Donetsk και το Luhansk.<br />Ο Putin ο ρώσος Πρόεδρος έπρεπε να προλάβει τις εξελίξεις και αυτό συνέβη, σχεδίασε άμεσα την ειδική στρατιωτική επιχείρηση στην Ανατολική και Νότια Ουκρανία.<br />Αυτό που αποκαλύφθηκε και με τα δημοψηφίσματα τα οποία δεν ήταν fake αλλά πραγματικότητα, η καθολική πλειοψηφία των πολιτών στο Donbass και στην Νότια Ουκρανία είναι ρωσώφωνοι που δεν αισθάνονταν Ουκρανοί.<br />Οι αποφάσεις των δημοψηφισμάτων δεν είναι ενάντιες στην πραγματικότητα.<br /><br /></div><div>Για όσους δεν γνωρίζουν, οι παραστρατιωτικές δυνάμεις των Azov στην Ουκρανία μαζί με τον τακτικό στρατό είχαν σκοτώσει 14.600 ρωσώφωνους μεταξύ 2014 και 2022 στην περιοχή του Donbass… υπήρχε και υπάρχει έχθρα μεταξύ των κατοίκων του Donbass και των Ουκρανών.</div><div><br />Για την Ρωσία η επέκταση του ΝΑΤΟ, αποτελεί απειλή…<br />Το κλινικά νεκρό ΝΑΤΟ όπως το είχε αποκαλέσει ο Macron ο Γάλλος Πρόεδρος τελικά αναστήθηκε, απέκτησε ξανά ενδιαφέρον…<br />Το κλινικά νεκρό ΝΑΤΟ… βρήκε αντικείμενο και λόγο ύπαρξης.<br />Με λίγο προπαγάνδα, λίγα fake news, πολύ συνομωσία και ακόμη περισσότερες δηλώσεις το ΝΑΤΟ… απέκτησε ξανά αντικείμενο, κατασκεύασαν τον νέο εχθρό την Ρωσία…<br /><br />2)Οι Ουκρανοί είναι τα θύματα<br /><br />Πρέπει να ξεχωρίσουμε τους Ουκρανούς που είναι τα θύματα, οι πολίτες, οι άμαχοι πάντα σε ένα πόλεμο είναι τα θύματα… από την ηγεσία του Zelensky.<br />Ο Zelensky για κωμικός ηθοποιός τα πήγε πολύ καλά.<br />Αποδύθηκε το ρόλο του κωμικού και κράτησε τον ρόλο του ηθοποιού.<br />Ως εβραίος… κατάφερε να προσελκύσει τις ΗΠΑ και την Βρετανία που έψαχναν απεγνωσμένα να αποδυναμώσουν την Ρωσία…<br />Ο Zelensky είναι μια μαριονέτα που ωστόσο παίζει πολύ καλά το παιχνίδι των αμερικανών έναντι αδράς αμοιβής.</div><div><br />Μέχρι τώρα οι αμερικανοί έχουν προσφέρει 66 δισεκ. στην Ουκρανία…</div><div><br />Οι κυνικές δηλώσεις αμερικανού στρατηγού είναι αφοπλιστικές.<br />Ο Αμερικανός στρατηγός Jack Keane παραδέχτηκε στο κανάλι Fox News πως «μόνο για 66 δισ. δολάρια, βάλαμε την Ουκρανία σε πόλεμο με τη Ρωσία»<br />Δεν σκοτώνονται αμερικανοί, αλλά ουκρανοί έναντι του στόχου να αποδυναμωθεί η Ρωσία…<br />Η θέση του αμερικανού στρατηγού όσο κυνική και εάν είναι αποτελεί απόδειξη ότι οι ΗΠΑ χρησιμοποιούν το καθεστώς – μαριονέτα της Ουκρανίας με θύμα τους Ουκρανούς…<br />Με βάση δύο σενάρια μέχρι τώρα από την έναρξη της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης της Ρωσίας στην Ουκρανία έχουν σκοτωθεί και τραυματιστεί πάνω από 145.000 Ουκρανοί ενώ άλλοι εκτιμούν ότι ο αριθμός ξεπερνάει τους 170.000.</div><div><br />Το καθεστώς Zelensky είναι τόσο διεφθαρμένο που αδιαφορεί που ο Ουκρανικός στρατός έχει μετατραπεί σε κρεατομηχανή.<br />Ας είναι καλά τα 66 δισεκ. των αμερικανών και με πρόσχημα την απελευθέρωση των εδαφών… οι Ουκρανοί σκοτώνονται κατά χιλιάδες.<br />Μόνο τον Σεπτέμβριο οι νεκροί και τραυματίες Ουκρανοί ξεπερνούν τις 16.000… και ο αριθμός θα συνεχίσει να αυξάνεται.<br /><br />3)Οι ηθικοί αυτουργοί, οι υποκινητές όλης αυτής της τραγωδίας είναι οι αμερικανοί<br /><br />Οι δημοκρατικοί στις ΗΠΑ αποτελούν ίσως την πιο χυδαία μορφή της αμερικανικής αντίληψης για τον κόσμο.<br />Ο βασικός τους στόχος ήταν η αποδυνάμωση της Ρωσίας.<br />Ο Biden ένας υπερήλικας με άνοια, ο αμερικανός Πρόεδρος βρήκε λόγο ύπαρξης… κατασκεύασαν ένα εχθρό την Ρωσία… και έδωσαν λόγο ύπαρξης στο κλινικά νεκρό ΝΑΤΟ.<br />Οι ΗΠΑ εάν πριν τον Φεβρουάριο του 2022 είχαν ξεκαθαρίσει στην Ουκρανία ότι δεν μπορεί να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ και ότι δεν θα λάβει υποστήριξη… η Ρωσία δεν θα εισέβαλλε.<br />Όμως πολλά γεγονότα έρχονται να αποδείξουν ότι οι ηθικοί αυτουργοί του διαρκούς εγκλήματος που συντελείται στην Ουκρανία είναι οι αμερικανοί.<br /><br />Α)Οι αμερικανοί και βρετανοί ήταν αυτοί που σαμπόταραν την προσπάθεια ειρηνικής διευθέτησης του Ουκρανικού και δηλητηρίασαν τις όποιες πρωτοβουλίες.<br /><br />Β)Οι αμερικανοί ήταν αυτοί που αντί να υποστηρίξουν την ειρήνη… διοχέτευαν όπλα δηλαδή στήριξαν τον πόλεμο ως λύση αντί της ειρήνης.<br /><br />Γ)Αμερικανοί και Βρετανοί – και αυτό είναι πλέον ξεκάθαρο – έκαναν το σαμποτάζ στους ρωσικούς αγωγούς φυσικού αερίου Nord Stream 1 και 2.<br /><br />Δ)Οι αμερικανοί ήθελαν να πουλήσουν LNG δηλαδή υγροποιημένο φυσικό αέριο στην Ευρώπη… έπρεπε να καταστρέψουν κάθε προσπάθεια των ρώσων.<br /><br />Ε)Ο Biden και οι δημοκρατικοί καταρρέουν δημοσκοπικά, έπρεπε να βρουν ένα αφήγημα…πουλάνε την ψεύτικη ιστορία ότι νοιάζονται για τους Ουκρανούς απέναντι στις δυνάμεις του κακού δηλαδή την Ρωσία…και η υποκρισία έχει όρια.<br /><br />Στ)Οι αμερικανοί είναι αυτοί που υποκίνησαν το ΝΑΤΟ και έβαλαν τους Ουκρανούς να ζητούν ένταξη στο ΝΑΤΟ, όταν γνώριζαν ότι κάτι τέτοιο αποτελεί casus belli δηλαδή αιτία πολέμου για την Ρωσία.<br /><br />4)Μαριονέτες οι ευρωπαίοι<br /><br />Εάν παρατηρήσουμε την μέχρι τώρα στρατηγική της Ευρώπης απέναντι στο Ουκρανικό… ένα είναι το συμπέρασμα.<br />Ως πολίτες θα πρέπει να αισθανόμαστε ντροπή που διοικούν την Ευρώπη τέτοιες μαριονέτες.<br />Παίζουν το παιχνίδι των αμερικανών και μετά κλαίγονται ότι οι αμερικανοί τους πουλάνε πανάκριβο LNG δηλαδή υγροποιημένο φυσικό αέριο.<br />Ενώ εμφανίστηκαν θιασώτες της πράσινης ανάπτυξης – δήθεν – ξαφνικά αναζητούν λύσεις στις παραδοσιακές μορφές ενέργειας.<br />Η Ευρωπαϊκή Κοινωνία περνάει τα πάνδεινα, τεράστιο το κόστος της ενεργειακής κρίσης… ενώ θα μπορούσαν αντί να είναι μέρος του προβλήματος στηρίζοντας τον πόλεμο να είναι μέρος της λύσης στηρίζοντας την ειρήνη και επανασχεδιάζοντας τα ενεργειακά deals με την Ρωσία.<br />Π.χ. η στάση της Ουγγαρίας στο ζήτημα αυτό είναι άριστη για τα συμφέροντα των Ούγγρων πολιτών.<br />Οι καρικατούρες που διοικούν την Ευρώπη είναι χρήσιμες για τους αμερικανούς… δεν κατανοούν ότι η Ευρώπη αποδυναμώνεται, η Ρωσία αποδυναμώνεται έστω και λόγο και μόνο οι ΗΠΑ κερδίζουν…<br />Από πότε οι πωλήσεις όπλων στους Ουκρανούς μπορεί να οδηγήσει στην ειρήνη;<br />Η στάση των Ευρωπαίων είναι πραγματικά άρρωστα τοξική.<br /><br />Συμπέρασμα<br /><br />Η Ρωσία είναι τελικά η σωστή πλευρά της ιστορίας, οι Ουκρανοί τα θύματα, η Ευρώπη μαριονέτα και οι αμερικανοί ηθικοί αυτουργοί<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η Ρωσία είναι τελικά η σωστή πλευρά της ιστορίας, οι Ουκρανοί τα θύματα, η Ευρώπη μαριονέτα και οι αμερικανοί ηθικοί αυτουργοί.

Με βάση δύο σενάρια μέχρι τώρα από την έναρξη της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης της Ρωσίας στην Ουκρανία έχουν σκοτωθεί και τραυματιστεί ...

Διαβάστε την συνέχεια

National Interest «Να γιατί η Τουρκία επιτίθεται στην Ελλάδα».

<img height="360" src="https://infognomonpolitics.gr/wp-content/uploads/2022/10/f80b6cff5f6f4466ba3c6a0e733ae07e.jpg.webp" width="762" /><br /><br />Το αμερικανικό περιοδικό «The National Interest», σε άρθρο του Μαικλ Ρούμπιν με τίτλο «Να γιατί η Τουρκία επιτίθεται στην Ελλάδα», υποστηρίζει ότι «ο Ερντογάν χρειάζεται μία δικαιολογία είτε για να αναβάλει τις εκλογές ή για να παρασύρει τους Τούρκους στον εθνικισμό και μια σύγκρουση με την Ελλάδα ικανοποιεί και τα δύο».<br /><br />Ο αρθρογράφος αναφέρεται στην αδιέξοδη οικονομική κατάσταση της Τουρκίας, αλλά και στην αδυναμία της τουρκικής Αντιπολίτευσης, στο παρελθόν, να αρθρώσει έναν ελκυστικό, πειστικό λόγο προς τους τούρκους ψηφοφόρους προκειμένου να κερδίσει τις εκλογές, σε συνδυασμό βέβαια με τις αντιδημοκρατικές πρακτικές της τουρκικής νομενκλατούρας η οποία επιδεικνύει πλήρη υποταγή στις βουλές του Ερντογάν. Ωστόσο, αυτό άλλαξε το 2019 όταν το Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό κόμμα (CHP), με μικρή διαφορά, κέρδισε τις δημοτικές εκλογές στην Κωνσταντινούπολη και τη Σμύρνη. Κάτι που έχει προκαλέσει σοβαρές ανησυχίες στον Ερντογάν , ο οποίος γνωρίζει ότι, υπό κανονικές συνθήκες, δεν μπορεί να κερδίσει τις επερχόμενες εκλογές. Στο πλαίσιο αυτό, και γνωρίζοντας ότι υπάρχουν κάποια όρια στην εξουσία του, χρειάζεται μία δικαιολογία για να τις αναβάλει ή να παρασύρει τους Τούρκους στον εθνικισμό. Μία σύγκρουση με την Ελλάδα ικανοποιεί και τα δύο.<br /><br />Ωστόσο, όπως αναφέρεται, μία σύγκρουση με την Ελλάδα είναι κάτι διαφορετικό από την εμπλοκή της Τουρκίας στο Ναγκόρνο Καραμπάχ , την Συρία ή το Ιράκ. «Ο στρατός της Ελλάδας μπορεί να είναι το ένα τέταρτο του μεγέθους της Τουρκίας ωστόσο το ηθικό του είναι υψηλότερο και δεν είναι εύκολος αντίπαλος» αναφέρεται. Άρα ποια θα είναι η ενδεχόμενη διαχείριση της κρίσης; Ο Ερντογάν ενδεχομένως να ακολουθήσει το σενάριο της Κίνας. Ο Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός της έχει καταλάβει αρκετούς βράχους, υφάλους και «σημεία» στην Θάλασσα της Νότιας Κίνας. Δεν τα έχει μετατρέψει μόνο σε στρατιωτικές βάσεις, αλλά έχει χρησιμοποιήσει την κατοχή τους και για να ενισχύσει τους παράνομους ισχυρισμούς του Πεκίνου προκειμένου να επεκτείνει την ΑΟΖ του, σε περισσότερο από το 90% των υδάτων της Θάλασσας της Νότιας Κίνας. Η Κίνα έχει ενεργήσει σιγά και συνειδητά με την επονομαζόμενη στρατηγική της σαλαμοποίησης, καταπίνοντας κομμάτια αλλά μη δαγκώνοντας πολύ, ώστε να προκαλέσει πολεμική σύγκρουση με τους γείτονές της ή τις ΗΠΑ.<br /><br />Ο Ερντογάν και ο υπουργος Αμυνας Χουλουσί Ακάρ, με αυξανόμενη ένταση αμφισβητούν την ελληνική κυριαρχία στα νησιά του Αιγαίου, επιδιώκοντας στην πραγματικότητα να ξαναγράψουν και να ερμηνεύσουν εκ νέου της Συνθήκη της Λωζάνης του 1923 και τις μεταγενέστερες συμβάσεις και συμφωνίες. Είναι στο Αιγαίο όπου ο Ερντογάν φαίνεται να θέλει να κινηθεί, υποστηρίζοντας ότι κάποια νησιά είναι τουρκικά και δεν ανήκουν στην Ελλάδα.<br /><br />Ο αρθρογράφος αναφέρεται στις τουρκικές υπερπτήσεις άνωθεν ελληνικών νησιών και βραχονησίδων, ακόμα και κατοικημένων όπως το Καστελόριζο, και προσθέτει ότι ένα ενδεχόμενο θα ήταν η απόβαση σε αυτά, ειδικών δυνάμεων της Τουρκίας, κάτι που θα ανάγκαζε την Ελλάδα να τους απωθήσει. Μία τέτοια κίνηση θα ενίσχυε την θρησκευτική βάση του Ερντογάν και τους Τούρκους εθνικιστές. Επίσης θα ισχυρίζονταν ότι οποιαδήποτε κριτική εναντίον του ή εναντίον των κινήσεων του αποτελεί προδοσία. Εάν η κρίση οδηγούνταν σε στρατιωτικές αψιμαχίες, ο Ερντογάν θα επέβαλε κατάσταση έκτακτης ανάγκης και θα ακύρωνε τις εκλογές.<div><br />Αμφιταλαντευόμενη στάση των ΗΠΑ και της Ε.Ε.<br /><br />Ενδεχομένως -γράφει ο Μαικλ Ρούμπιν-να στηριχθεί και στην αμφιταλαντευόμενη στάση των ΗΠΑ και της Ε.Ε.. Το Στέιτ Ντηπάρτμεντ, για παράδειγμα, έχει εξαγνίσει και τις δύο πλευρές για τις υπερπτήσεις παρόλο που η Τουρκία πετάει πάνω από ελληνικό έδαφος και όχι το αντίθετο. Αν η Τουρκία οδηγήσει σε τετελεσμένα, ο Eρντογάν ενδεχομένως να ελπίζει ότι οι ΗΠΑ, η Ευρώπη και ο ΟΗΕ θα του επιτρέψουν να οδηγήσει την Ελλάδα σε ανειλικρινείς διαπραγματεύσεις καθώς θα έχει πετύχει τους στόχους τους επί του πεδίου. Εδώ, το σενάριο της δράσης της Τουρκίας στην Κύπρο έρχεται στο νου. Πολύ συχνά, οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ επιτρέπουν στον εαυτό τους να παρασυρθούν, μία τάση που οι επιτιθέμενοι θεωρούν ως πλεονέκτημα.<br /><br />Είναι σημαντικό, και η Ουάσιγκτον και οι Βρυξέλλες να δράσουν προληπτικά. Οποιαδήποτε κίνηση επί των ελληνικών νησιών θα επιφέρει μία στρατιωτική απάντηση κατά των τουρκικών δυνάμεων σε αυτά τα νησιά η οποία θα ταπεινώσει τον Ερντογαν και θα επισπεύσει την πτώση του, με εκλογές ή όχι. Ο Τούρκος πρόεδρος πρέπει να καταλάβει σήμερα ότι αν ακολουθήσει αυτή την πορεία δράσης, η κληρονομιά του θα είναι ίδια με εκείνη του Αργεντίνου δικτάτορα Λεοπόλντο Γκαλτιέρι, ο οποίος κατακρημνίστηκε από την εξουσία και φυλακίστηκε μετά την αποτυχία κατάληψης των νησιών Φόκλαντς.<br /><br /><a href="http://naftemporiki.gr">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

National Interest «Να γιατί η Τουρκία επιτίθεται στην Ελλάδα».

Το αμερικανικό περιοδικό «The National Interest», σε άρθρο του Μαικλ Ρούμπιν με τίτλο «Να γιατί η Τουρκία επιτίθεται στην Ελλάδα», υποστηρίζ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ποια η πορεία των ελληνοτουκρικών σχέσεων μετά την Πράγα;

<img height="427" src="https://infognomonpolitics.gr/wp-content/uploads/2022/10/shutterstock_2165749527.jpg" width="784" /><br /><br /><b>Νίκος Μελέτης</b><br />Σε σημείο που δεν υπάρχει εύκολη επιστροφή οδηγεί τις ελληνοτουρκικές σχέσεις ο Ερντογάν με σαφή πλέον στόχο να υπονομεύσει τις συμμαχίες της Ελλάδας και την στήριξη που προσφέρουν οι ΗΠΑ και η Ε.Ε. και να διαμορφώσει την δική του διεκδικητική ατζέντα η οποία ευελπιστεί ότι θα επιβληθεί με τον ένα η τον άλλο τρόπο στην Ελλάδα.<br /><br />Η ένταση με την Ελλάδα και τον πρωθυπουργό Κ. Μητσοτάκη ήταν διαρκής στην ολιγόωρη παραμονή του Τούρκου ηγέτη στην Πράγα και είναι χαρακτηριστικό ότι και πριν την αντιπαράθεση των δυο ηγετών στο δείπνο, ο κ.Ερντογάν ενώ δεν είχε πρόβλημα να έχει χειραψία και συνομιλία με τον Ν. Αναστασιαδη, τον πρόεδρο μιας χώρας που δεν αναγνωρίζει η Τουρκία και φρόντισε να μην βρεθεί στην «δύσκολη» θέση(λόγω των προηγούμενων δηλώσεων του) για να έχει έστω και τυπική χειραψία με τον Έλληνα πρωθυπουργό.<br /><br />Δεν είναι τυχαίο ότι δεν δίστασε σε μια μεγάλη συνάντηση με 43 ηγέτες που είχε στόχο την προώθηση της ειρήνης και της συνεργασίας σε μια μεγάλη γεωγραφική περιοχή πέραν της Ευρώπης, ο κ. Ερντογάν παραδέχθηκε σχεδόν καμάρωσε και επέμεινε στην απειλή του «θα έρθουμε μια νύχτα ξαφνικά»…<br /><br />Πάντως ο πρωθυπουργός Κ.Μητσοτάκης σε συνέντευξη τύπου λίγο πριν αναχωρήσει από την Πράγα φρόντισε να ρίξει τους τόνους, μιλώντας για ανταλλαγή απόψεων με τον κ. Ερντογάν και ότι από την απειλητική δήλωση του για το «θα έρθουμε μια νύχτα ..» , αν και όπως είπε η μετάφραση ήταν αμφίσημη ,ο ίδιος «θεωρεί ότι δεν ήταν απειλή εναντίον της Ελλάδας και ότι συγκρατεί το άλλο σκέλος της απάντησης ότι η Τουρκία δεν έχει βλέψη για την εθνική κυριαρχία μιας άλλης χώρας .Ο κ. Μητσοτάκης που επανέλαβε ότι δεν θα αφήνει καμιά πρόκληση αναπάντητη, εξέφρασε την προσδοκία «αυτή η ανταλλαγή απόψεων μπορεί να λειτουργήσει εκτονωτικά και να έρθει αποκλιμάκωση για να μπορέσουμε να συζητήσουμε Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης και την οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο».<br /><br />Τα μηνύματα που έλαβε η Άγκυρα τις τελευταίες εβδομάδες από Ουάσιγκτον, Βρυξέλλες και ευρωπαϊκές πρωτεύουσες με αφορμή την αμφισβήτηση της ελληνικής κυριαρχίας στα νησιά αλλά και την υπογραφή της παράνομης συμφωνίας με την προσωρινή κυβέρνηση Ντμπεϊμπά στην Λιβύη, δεν ήταν αυτά που ανέμενε καθώς αποδοκιμάζεται η επιθετική «τανάλια» με την οποία θέλει να «σφίξει» την Ελλάδα, εξαναγκάζοντας την χώρα μας σε αντίδραση, την οποία θα χρησιμοποιήσει ο ίδιος ως «νομιμοποιητικό» στοιχείο ενός επεισοδίου ακόμη και μιας θερμής αντιπαράθεσης.<br /><br />Σημαντικοί διεθνείς παράγοντες με κάθε τρόπο συστήνουν στην Τουρκία να εγκαταλείψει την επιθετική πολιτική της που ειδικά αυτή την περίοδο της αντιπαράθεσης με την Ρωσία μπορεί να έχει σοβαρές συνέπειες και να αποδυναμώσει την Δυτική συμμαχία και να επιστρέψει στον δρόμο της διπλωματίας.<br /><br />Αυτό τον δρόμο όμως ο Τούρκος ηγέτης τον κρατά ερμητικά κλειστό, παρά τις διαρκείς αναφορές του για διάλογο με την Ελλάδα, την ίδια στιγμή που ταυτοχρόνως σχεδόν δηλώνει ότι «δεν έχει να πει τίποτα με την Ελλάδα» και αναφέρεται προσβλητικά σε προσωπικό επίπεδο στον Έλληνα πρωθυπουργό.<br /><br />Είναι προφανές ότι ο κ. Ερντογάν δεν προτίθεται να αποκαταστήσει διαύλους επικοινωνίας με την Αθήνα, ούτε να ανοίξει τον δρόμο στην διπλωματική αντιμετώπιση των προβλημάτων ,όσο αισθάνεται ότι σημαντικές χώρες αποδοκιμάζουν την αναθεωρητική πολιτική του και έτσι προσφέρουν την ευκαιρία στην Ελλάδα να εμφανισθεί ενισχυμένη διπλωματικά σε ένα τραπέζι διαλόγου.<br /><br />Σε κάθε περίπτωση πάντως όσο συνεχίζεται αυτή επιθετική ρητορική δεν υπάρχουν προϋποθέσεις ώστε να υπάρξει έστω και τυπική στο περιθώριο κάποιου διεθνούς φόρουμ, συνάντηση κορυφής Ελλάδας-Τουρκίας.<br /><br />Και στην Κύπρο επίσης, που βλέπει ότι οι ΗΠΑ κάνουν σοβαρά ανοίγματα που αφορούν και τον κρίσιμο τομέα της ασφάλειας και της άμυνας ο κ. Ερντογάν είναι αποφασισμένος να συντηρήσει κλίμα κρίσης ,όπως φάνηκε και με τις δηλώσεις του κατά την διάρκεια της πτήσης επιστροφής από την Πράγα.<br /><br />Η δήλωση του ότι υπάρχει ήδη (πέραν των κατοχικών δυνάμεων) και βάση με μόνιμη και σταθερή παρουσία τουρκικών UAV’s στην Κατεχόμενη Κύπρο και ότι θα ληφθούν και αλλά μέτρα για την Ασφάλεια» των Τουρκοκυπρίων είναι αποκαλυπτική των προθέσεων.<br /><br />Επίσης, αφού απέρριψε την πρόταση του Ν. Αναστασιάδη για έναρξη συνομιλιών για το Κυπριακό, του απάντησε ότι «θα είναι μόλις για δυο μήνες ακόμη πρόεδρος της Κύπρου» και με υποτιμητικό τρόπο είπε στον Πρόεδρο της Κύπρου «ότι παίρνει οδηγίες για ότι κάνει» και ότι με τις οδηγίες αυτές «αν κατεβεί με το σκοινί που του δίνουν στο πηγάδι, θα μείνει στον πάτο του πηγαδιού».<br /><br />Επικρότησε επίσης την πρωτοβουλία του ψευδοκράτους που με επιστολή στον ΟΗΕ ζητά είτε να αναγνωρίσει ουσιαστικά το κατοχικό καθεστώς ζητώντας του έγκριση για την παραμονή της UNFICUP στην πράσινη ζώνη (μέρος της οποίας θεωρεί τμήμα της «επικράτειας» του) είτε να αποχωρήσει από το νησί…<br /><br />Ο Τούρκος πρόεδρος πάντως επέμεινε στην γνωστή διχοτομική πρόταση του για λύση που θα αναγνωρίσει την κυριαρχική ισότητα και το ισότιμο διεθνές στάτους του ψευδοκράτους, ως βάση της όποιας λύσης του Κυπριακού.<br /><br />Στο θέμα της αποστρατικοποίησης των νησιών που επιμένει η Τουρκία δεν θα πρέπει να αποκλείονται εκπλήξεις που θα έχουν στόχο να εκθέσουν την Ελλάδα και να την φέρουν σε δύσκολη θέση. Ένα από τα σενάρια που έχει στην διάθεση της η Τουρκία είναι η επιλογή της Χάγης… Έχει την δυνατότητα να καλέσει την Ελλάδα για αντιμετώπιση της διαφοράς στο Διεθνές Δικαστήριο και θα την εγκαλεί για την εξαίρεση την οποία έχει θέσει στο θέμα της ασφάλειας και άμυνας. Μια τέτοια κίνηση, η όποια θα είναι κυρίως για λόγους εντυπώσεων, θα έχει σαν αποτέλεσμα να εμφανίσει την Ελλάδα ως ανακόλουθη που ενώ επιμένει στην ύπαρξη μόνο μιας διαφοράς, της οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας και για την οποία τις τελευταίες δεκαετίες προτείνει την Χάγη, για άλλα ζητήματα όπως είναι η «τήρηση των υποχρεώσεων της από διεθνείς συνθήκες» όπως η αποστρατικοποίηση, αρνείται και τον διάλογο και την προσφυγή στην Χάγη.<br /><br />Έχει ενδιαφέρον πάντως ότι ακαδημαϊκοί στην Αθήνα εκφράζουν προβληματισμό για ένα τέτοιο ενδεχόμενο και εάν η Ελλάδα θα πρέπει υπό όρους και προϋποθέσεις να προετοιμάζεται για το ενδεχόμενο να οδηγηθεί το θέμα αυτό στην Χάγη πιθανόν με συνυποσχετικό. Βεβαίως, πέραν της νομικής προετοιμασίας ένα τέτοιο ενδεχόμενο είναι προφανές ότι έχει ιδιαίτερο πολιτικό βάρος μια τέτοια απόφαση και δεν μπορεί να ληφθεί μόνο από μια κυβέρνηση παρά μόνο με ευρύτατη συναίνεση κάτι που με την εμπειρία του ελληνικού πολιτικού σκηνικού, μάλλον είναι δύσκολο να υπάρξει.<div><br /></div><div><a href="http://liberal.gr">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ποια η πορεία των ελληνοτουκρικών σχέσεων μετά την Πράγα;

Νίκος Μελέτης Σε σημείο που δεν υπάρχει εύκολη επιστροφή οδηγεί τις ελληνοτουρκικές σχέσεις ο Ερντογάν με σαφή πλέον στόχο να υπονομεύσει τι...

Διαβάστε την συνέχεια

Γιατί η Τουρκία απειλεί, αλλά δεν θα μας επιτεθεί.

<img height="360" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2022/10/Warship-in-horizon.jpg" width="732" /><br /><br /><b>Αποστολόπουλος Απόστολος</b><br />Επανέρχεται για μια ακόμα φορά η τουρκική απειλή. Πολιτικοί αλλά και στρατιωτικοί παράγοντες κάνουν λόγο για πόλεμο. Και όχι, όπως παλιότερα, για θερμό επεισόδιο λίγων ωρών. Ο κόσμος δεν φαίνεται να πολυδίνει σημασία, όχι άδικα. Υποστηρίζω σταθερά ότι η Τουρκία δεν θα μας επιτεθεί. Όχι επειδή μας αγαπάνε και μας προστατεύουν οι Αμερικανοί, αλλά επειδή έχουν δικό τους ισχυρό συμφέρον να μην αφήσουν την Τουρκία να μας επιτεθεί.<br /><br />Το συνηθισμένο, βάσιμο, επιχείρημα είναι ότι οι ΗΠΑ δεν θέλουν ρήγμα στο ΝΑΤΟ και μάλιστα τώρα εν μέσω του πολέμου στην Ουκρανία. Ασφαλώς ισχύει. Αλλά αυτή η συγκυρία θα εκλείψει, ο πόλεμος θα τελειώσει. Η αντίρρηση, όμως, των Αμερικανών δεν είναι συγκυριακή, έχει στρατηγική αιτιολόγηση. Οι ΗΠΑ δεν μπορούν να επιτρέψουν στον Ερντογάν ή σε διάδοχό του να μετατρέψει την Τουρκία από εξαρτημένη, υποτελή τους χώρα, σε επικίνδυνο ανταγωνιστή. Νίκη της Τουρκίας επί της Ελλάδας έχει απτό κέρδος γιατί τη μετατρέπει αντικειμενικά από χώρα που δεν έχει αλλά διεκδικεί δικαιώματα και ισχύ, σε κράτος που πέτυχε τους στόχους του, έγινε πραγματικά ισχυρή δύναμη στην περιοχή. Εκτός των άλλων, θα αναζωπυρώσει στη φαντασίωση των λαών της περιοχής, το μεγαλείο της Oθωμανικής Aυτοκρατορίας.<br /><br />Ο άλλος κίνδυνος που θέλουν να αποφύγουν οι ΗΠΑ, είναι να αποσταθεροποιηθεί η Τουρκία, επειδή απότυχε η επίθεσή της. Η Τουρκία αυτοδιαφημίζεται ως παντοδύναμη. Αν μας επιτεθεί και αποκρουστεί, ένα είδος ισοπαλίας, ισοδυναμεί με οδυνηρή ήττα για την Τουρκία. Η αίγλη γίνεται αισχύνη και ο μεν Ερντογάν ίσως προλάβει να το σκάσει, ίσως όχι, ελάχιστα ενδιαφέρει η τύχη του. Αλλά, από αντίδραση, μπορεί η Τουρκία να στραφεί αποφασιστικά προς τη Ρωσία.<br /><br />Ούτε την ισοπαλία μπορούν, λοιπόν, να επιτρέψουν οι Αμερικάνοι. Και αν ηττηθούν; Οι Τούρκοι φοβούνται (και το λένε) ότι οι Αμερικάνοι τους κλείνουν όλες τις πόρτες (π.χ. τελευταία το τουρκολιβυκό σύμφωνο) σε μια μεθοδευμένη προσπάθεια να τους αφήσουν ανοιχτή μόνο την πόρτα της επίθεσης στα ελληνικά νησιά, ώστε να πνίξουμε στο Αιγαίο τη “Γαλάζια Πατρίδα” τους. Αντεστραμμένο το 1922. Μια ήπια εναλλακτική –λογικά– γραμμή των ΗΠΑ, είναι να επιτρέπουν να εξελίσσεται στην κόψη του ξυραφιού την ελληνοτουρκική διαμάχη, έτσι ώστε η Ελλάδα να τους παραχωρεί λιμάνια, αεροδρόμια, βουνά και θάλασσες για να εξασφαλίζει προστασία, ενώ η Τουρκία θα φοβερίζει άσφαιρα.<br /><br />Αμερικανικές ισορροπίες<br /><br />Η Ελλάδα δεν έχει παρά σχεδόν μηδενική δυνατότητα αυτόνομης χάραξης στρατηγικής και εξοπλισμών. Η πρόσφατη επίθεση στο ναύαρχο Λυμπέρη με βαθύτερη αιτία την προμήθεια ή όχι πεπαλαιωμένων και ακατάλληλων πλοίων του αμερικανικού Ναυτικού είναι αποκαλυπτική για τα άκρως περιορισμένα περιθώρια επιλογών. Αυτό ισχύει για κάθε υψηλόβαθμο στέλεχος, το οποίο, υποστηρίζοντας τις απόψεις του, διακινδυνεύει άκαιρη αποστρατεία. Ισχύει για στελέχη, ισχύει και για κυβερνήσεις. Ας θυμηθούμε πως έπεσε η μη αρεστή κυβέρνηση του πατρός Μητσοτάκη.<br /><br />Η προστασία είναι υπαρκτή, αλλά είναι συνέπεια των συμφερόντων του προστάτη και με τους δικούς του όρους. Αυτό το ξέρουν και το έχουν εμπεδώσει όλοι όσοι έχουν δημόσιο λόγο από τον τελευταίο δημοσιογράφο έως τους θεωρούμενους, κατά συνθήκη, κορυφαίους πολιτικούς. Περί αυτού ας θυμηθούμε τις περιπέτειες και την κατάληξη, έως τώρα, του Κώστα Καραμανλή. Άλλο Αθήνα άλλο Ραφήνα.<br /><br />Η τελευταία αλλά όχι έσχατη παρατήρηση είναι ότι όσοι επικρίνουν την υποτίθεται δειλή ή ενδοτική πολιτική αυτής ή άλλης κυβέρνησης απέναντι στην Τουρκία αποφεύγουν επιμελώς να παρουσιάσουν την παλικαρίσια δική τους εναλλακτική πολιτική. Είναι άλλη υπόθεση η διακυβέρνηση Σημίτη όπου άνοιξε, θα έλεγε κανείς προγραμματισμένα, ο δρόμος αισχύνης στα Ίμια.<br /><br />Και έξω δεν πάει καλά<br /><br />Ο Ερντογάν έχει ήδη εισπράξει δυο σημαντικές αποτυχίες στη μεγαλόστομη εξωτερική του πολιτική. Η πρώτη είναι ότι στην τριμερή Διάσκεψη τον Ιούνιο με Ρωσία και Ιράν, του απαγόρευσαν να επιτεθεί στους Κούρδους της Συρίας και υπέκυψε. Η δεύτερη, όταν ο Πούτιν του ξεκαθάρισε ότι η Τουρκία δεν μπορεί να ενταχθεί στη Συμμαχία της Σαγκάης (Κίνα, Ρωσία κλπ) εφ’ όσον είναι στο ΝΑΤΟ.<br /><br />Η “δύναμη” της Τουρκίας βρίσκεται μόνο στη δυνατότητά της να παίζει τον “επιτήδειο ουδέτερο”. Η γεωγραφία –και μόνο αυτή– της δίνει πλεονέκτημα έναντι της Δύσης. Όταν κομπορρημονεί, οι ισχυροί βγάζουν τα γάντια και τη βάζουν στη θέση της. Η Σαγκάη της πέφτει μακριά και οι εμπλεκόμενες χώρες ανήκουν στη λέσχη των ισχυρών. Οι ΗΠΑ ξεκαθάρισαν στον Ερντογάν ότι ορισμένες απαιτήσεις και προσδοκίες μπορεί να τις έχουν μόνο μεγάλες δυνάμεις και όχι η Τουρκία, μια χώρα εξαρτώμενη, τελικά υποτελής.<br /><br />Η Τουρκία με τα περί “Γαλάζιας Πατρίδας” αμφισβητεί ότι το Αιγαίο, ως σύνολο, είναι τμήμα της Ελλάδας. Η Τουρκία διεκδικεί το μισό Αιγαίο, λένε στην Αθήνα. Αυτό είναι ψεύδος και κυρίως είναι μοιραίο λάθος. Το Αιγαίο δεν γίνεται να μοιραστεί σε δύο, ίσα ή άνισα, μέρη. Αναπόφευκτα και μάλλον τάχιστα η Τουρκία θα επιχειρήσει να πάρει το όλον, μετατρέποντας την Ελλάδα από χώρα της θάλασσας σε κράτος της στεριάς. Φαίνεται κάποιοι στη Συμμαχία είχαν υποθέσει μια τέτοια εξέλιξη περί τη δεκαετία του 1990, χωρίς να δοθεί συνέχεια. Προφανώς επειδή η κατοχή του Αιγαίου καθιστά την Τουρκία ισχυρή δύναμη, ενώ η ελληνική κυριαρχία δεν επηρεάζει τους συσχετισμούς στην περιοχή. Αυτό ισχύει και σήμερα.<div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Γιατί η Τουρκία απειλεί, αλλά δεν θα μας επιτεθεί.

Αποστολόπουλος Απόστολος Επανέρχεται για μια ακόμα φορά η τουρκική απειλή. Πολιτικοί αλλά και στρατιωτικοί παράγοντες κάνουν λόγο για πόλεμο...

Διαβάστε την συνέχεια

Ώστε οι Ρώσοι θα παρέμβουν σε εκλογές στην Ευρώπη; Για να δούμε τι έχουν κάνει οι ΗΠΑ και στην Ελλάδα.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2022/10/paxamericana_Screenshot-2022-10-07-at-9.02.39-PM.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="411" data-original-width="800" height="329" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2022/10/paxamericana_Screenshot-2022-10-07-at-9.02.39-PM.png" width="731" /></a></div><div><br /></div>Γράφει ο <b>Melvin A. Goodman</b><br /><a href="http://counterpunch.org/">counterpunch.org</a><br /><br />Νωρίτερα αυτόν τον μήνα, το Υπουργείο Εξωτερικών κυκλοφόρησε στις πρεσβείες μας σε όλο τον κόσμο την έκθεσή του σχετικά με τις προσπάθειες της Ρωσίας να επηρεάσει τις εκλογές και να ασκήσει πολιτική επιρροή σε περισσότερες από δώδεκα χώρες τα τελευταία δέκα χρόνια. Σύμφωνα με τη μελέτη, η Ρωσία έχει δώσει κρυφά τουλάχιστον 300 εκατομμύρια δολάρια σε πολιτικά κόμματα και πολιτικούς προκειμένου να «διαμορφώσει τα ξένα πολιτικά περιβάλλοντα προς όφελος της Μόσχας».<br /><br />Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ θέλει οι πρεσβείες μας να μοιραστούν ευρέως αυτές τις πληροφορίες στο πλαίσιο της Συνόδου Κορυφής για τη Δημοκρατία της κυβέρνησης Μπάιντεν και να διασφαλίσουν ότι οι κυβερνήσεις δεν εφησυχάζουν για τη ρωσική απειλή. Εφιστώντας την προσοχή σε αυτή τη μελέτη, η Washington Post έγραψε ότι «οι δημοκρατίες πρέπει να φρουρούνται».<br /><br />Οι υπηρεσίες πολιτικής και πληροφοριών διαθέτουν σημαντική τεχνογνωσία σε αυτόν τον τομέα, επειδή οι Ηνωμένες Πολιτείες ήταν ο παγκόσμιος ηγέτης στην παρέμβαση στις εκλογές και στην αλλαγή καθεστώτων από το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Οι στρατηγικές αποτυχίες της Κεντρικής Υπηρεσίας Πληροφοριών σε αυτόν τον τομέα είναι θρυλικές. Η κλασική περίπτωση παρέμβασης της CIA έλαβε χώρα στη Γουατεμάλα από το 1952 έως το 1954, μια επιχείρηση με την κωδική ονομασία PBSUCCESS. Οι έρευνες του Κογκρέσου για παράνομες δραστηριότητες της CIA τη δεκαετία του 1970 παρέλειψαν την επιχείρηση της Γουατεμάλας επειδή ήταν τόσο ντροπιαστική για την εικόνα των Ηνωμένων Πολιτειών και της κυβέρνησης Αϊζενχάουερ.<br /><br />Ο πρόεδρος Ντουάιτ Αϊζενχάουερ ήταν επίσης υπεύθυνος για τον στρατηγικό εφιάλτη στο Ιράν το 1953, όταν ανοίξαμε το δρόμο για την εμπλοκή του Σάχη του Ιράν στο Κονγκό, που οδήγησε στην εμφάνιση του Τζόζεφ Μομπούτου, του χειρότερου τύραννου στην αφρικανική ιστορία. Στο Ιράν, η CIA παρενόχλησε θρησκευτικές προσωπικότητες, βομβάρδισε ακόμη και τα σπίτια τους, προκειμένου να τους στρέψει εναντίον της κυβέρνησης Μοσαντέκ. Στο Κονγκό, ο Αϊζενχάουερ ενέκρινε μια απόπειρα δολοφονίας κατά του Πατρίς Λουμούμπα το 1959 λόγω των σοσιαλιστικών τάσεων του τελευταίου.<br /><br />Ως αποτέλεσμα, δεκάδες πρεσβείες των ΗΠΑ θα πρέπει να σκεφτούν δύο φορές προτού ενημερώσουν τις κυβερνήσεις των χωρών που βρίσκονται για τις επιχειρήσεις ρωσικής επιρροής, επειδή αυτοί οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι προφανώς έχουν ζωντανές αναμνήσεις από πολύ χειρότερες μυστικές επιχειρήσεις των ΗΠΑ και της CIA που υποστήριζαν διάφορες εγκληματικές, δικτατορικές ή μιλιταριστικές οργανώσεις στις χώρες τους. <br /><br />Ο Λευκός Οίκος ενέκρινε επιχειρήσεις της CIA που προσπάθησαν να δολοφονήσουν ξένους ηγέτες. Χρηματοδοτούν ανταρτοπόλεμους ή εξεγέρσεις , μέλη πολιτικών κομμάτων, όπως στο Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα στην Ιταλία ή το Φιλελεύθερο Δημοκρατικό Κόμμα στην Ιαπωνία. Ο κατάλογος των στοχευόμενων χωρών είναι μακρύς και περιλαμβάνει Αφγανιστάν, Αλβανία, Αγκόλα, Βολιβία, Κίνα, Κούβα, Δομινικανή Δημοκρατία, Γεωργία, Ελλάδα, Αϊτή, Ουγγαρία, Ινδονησία, Ιράκ, Λάος, Μαλαισία, Νικαράγουα, Βόρεια Κορέα, Βόρειο Βιετνάμ , Ομάν, Πολωνία, Ταϊλάνδη, Θιβέτ, Τουρκία και Βενεζουέλα για να αναφέρουμε μόνο μερικά. <br /><br />Γνωρίζουμε ελάχιστα για τις προσπάθειες των Ηνωμένων Πολιτειών να επενδύσουν πολλά δισεκατομμύρια δολάρια σε επιχειρήσεις επιρροής στην Ουκρανία και τη Γεωργία, συμπεριλαμβανομένης της προώθησης αντικυβερνητικών ταραχών, στον απόηχο της κατάρρευσης της Σοβιετικής Ένωσης<br /><br />Μεγάλο μέρος της κρυφής δραστηριότητας προήλθε από μια υποτιθέμενη πίστη στη θεωρία του ντόμινο που έλεγε ότι, εάν μια χώρα στην περιοχή υπό την επιρροή του κομμουνισμού έπεφτε, τότε οι γύρω χώρες θα ακολουθούσαν το παράδειγμά της. Και πάλι, ήταν ο Πρόεδρος Αϊζενχάουερ, αναφερόμενος στον κομμουνισμό στην Ινδοκίνα, που περιέγραψε τη θεωρία της «πτώσης ντόμινο» ως «αρχή μιας αποσύνθεσης που θα είχε τις πιο βαθιές επιρροές». Το 1954, ο Αϊζενχάουερ προειδοποίησε ότι «αν χαθεί το Βιετνάμ, ή αν χαθούν το Λάος και το Βιετνάμ, το ντόμινο θα έπεφτε».<br /><br />Το στρατιωτικό-βιομηχανικό σύμπλεγμα είχε τεράστια επιτυχία χρησιμοποιώντας την απλοϊκή θεωρία του ντόμινο για να μεγαλοποιήσει την απειλή για τα συμφέροντα των ΗΠΑ. Το Πεντάγωνο ήταν η αρχική πηγή της υπερβολής της απειλής, υπερεκτιμώντας τακτικά τις στρατιωτικές δυνατότητες της Σοβιετικής Ένωσης και τώρα της Κίνας. Το Γενικό Λογιστήριο των ΗΠΑ κατέληξε στο συμπέρασμα το 1992 ότι η υπερβολή της σοβιετικής απειλής χρησιμοποιήθηκε για να δικαιολογήσει τον εκσυγχρονισμό των στρατηγικών πυρηνικών συστημάτων των ΗΠΑ στις κυβερνήσεις των Carter, Reagan και Bush. Πιο πρόσφατα, η σημασία της «αντεξέγερσης» και οι τακτικές του «τρόμου και του εκβιασμού» ήταν εξίσου γελοίες. Τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης απηχούν σε μεγάλο βαθμό την προπαγάνδα των ΗΠΑ σε αυτό το θέμα.<br /><br />Θεωρητικοί και πολιτικοί επικαλούνται τη συνδυασμένη κινεζορωσική απειλή για να δικαιολογήσουν έναν ακόμη σπάταλο γύρο δαπανών για στρατηγικά όπλα. Το κύριο άρθρο των New York Times στις 28 Σεπτεμβρίου υποστήριξε ότι η κυβέρνηση Μπάιντεν «θέτει σε κίνδυνο» τις Ηνωμένες Πολιτείες μη χρηματοδοτώντας έναν στρατό που μπορεί «να εκπληρώσει επαρκώς τις αμυντικές μας δεσμεύσεις, μια επικίνδυνη στάση για μια μεγάλη δύναμη». Στην πραγματικότητα, οι Ηνωμένες Πολιτείες διαθέτουν περισσότερες δαπάνες για την άμυνα από ό,τι ο υπόλοιπος κόσμος μαζί. Το άρθρο υποστήριξε ότι το Κογκρέσο αναγκάστηκε να αυξήσει τον αμυντικό προϋπολογισμό επειδή η κυβέρνηση Μπάιντεν δεν έχει εκδώσει μια Στρατηγική Εθνικής Ασφάλειας, ένα έγγραφο που στην πραγματικότητα έχει μικρό βάρος στην εθνική ασφάλεια. Το Κογκρέσο ζητά συνήθως μεγαλύτερες δαπάνες για την άμυνα από ό,τι ο Λευκός Οίκος ή ακόμα και το Πεντάγωνο λόγω μιας δικομματικής συμφωνίας που αντιμετωπίζει τον αμυντικό προϋπολογισμό ως νομοσχέδιο για θέσεις εργασίας για την ενίσχυση των οικονομιών κάθε πολιτείας.<br /><br />Δημοκρατικές και Ρεπουμπλικανικές κυβερνήσεις έχουν χρησιμοποιήσει ψευδείς αντιλήψεις σχετικά με μια θεωρία ντόμινο για να δικαιολογήσουν διάφορες κρυφές ενέργειες, συμπεριλαμβανομένης πολιτικών δολοφονιών και αλλαγής καθεστώτων. Η κυβέρνηση Τρούμαν χρησιμοποίησε τη θεωρία του ντόμινο για να δικαιολογήσει τη βοήθεια προς την Ελλάδα και την Τουρκία. Ο πρόεδρος της Επιτροπής Εξωτερικών Σχέσεων της Γερουσίας, Άρθουρ Βάντενμπεργκ, είπε στον Τρούμαν ότι θα έπρεπε να «τρομάξει τον αμερικανικό λαό» για να λάβει υποστήριξη για να βοηθήσει την Ελλάδα και την Τουρκία.<br /><br />Ο υπουργός Εξωτερικών Ντιν Άτσεσον υποστήριξε ότι «η διαφθορά της Ελλάδας θα μολύνει το Ιράν και όλα τα [έθνη] στα ανατολικά. Μια τέτοια διαφθορά θα μεταφέρει επίσης μόλυνση στην Αφρική μέσω της Μικράς Ασίας και της Αιγύπτου και στην Ευρώπη μέσω Ιταλίας και Γαλλίας». Η θεωρία του ντόμινο χρησιμοποιήθηκε παρομοίως για να δικαιολογήσει την εμπλοκή των ΗΠΑ στο Βιετνάμ, αν και οι Βορειοβιετναμέζοι διεξήγαγαν μια εθνικιστική επανάσταση. Οι Αμερικανοί πρόεδροι χρησιμοποιούν τακτικά τις τακτικές εκφοβισμού του Vandenberg για να ενισχύσουν τις αμυντικές δαπάνες.<br /><br />Πιο πρόσφατα, το Πεντάγωνο χρησιμοποίησε τη θεωρία του ντόμινο για να υπερασπιστεί τη συνεχιζόμενη στρατιωτική παρουσία στο Αφγανιστάν και να αποτελέσει εμπόδιο στις προσπάθειες των προηγούμενων τριών προέδρων να αποσύρουν τις δυνάμεις των ΗΠΑ. Πολιτικοί και ειδικοί υποστηρίζουν ότι η ρωσική επιτυχία στην Ουκρανία θα επέτρεπε στο Κρεμλίνο να απειλήσει τους γείτονες της Ουκρανίας, παρόλο που είναι προφανές ότι οι ρωσικές δυνάμεις δεν μπορούν καν να αντιμετωπίσουν την πρόκληση της κατοχής της Ουκρανίας, πόσο μάλλον να αντιμετωπίσουν πρόσθετες στρατιωτικές προκλήσεις. Δεκαετίες πολιτικής και στρατιωτικής ματαιότητας στο Βιετνάμ, το Ιράκ και το Αφγανιστάν έχουν επιδεινώσει μόνο την ατμόσφαιρα φόβου και αβεβαιότητας στους κύκλους λήψης αποφάσεων που οδηγεί στην υπερβολή της απειλής και στην κατάχρηση στρατιωτικών και μυστικών δυνατοτήτων.<br /><br />Οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ρωσία είναι δυνάμεις με φιλοδοξίες που εξυπηρετούν τον εαυτό τους, αλλά οι κρυφές ενέργειές τους έχουν προκαλέσει περισσότερες αποτυχίες παρά επιτυχίες. Ακόμη και οι λεγόμενες βραχυπρόθεσμες «επιτυχίες» όπως το πραξικόπημα στο Ιράν έχουν γίνει μακροπρόθεσμες αποτυχίες ή υποχρεώσεις. Οι παράνομες σοβιετικές δραστηριότητες στην Ανατολική Ευρώπη κατά τον Ψυχρό Πόλεμο οδήγησαν σε ένταξη ανατολικοευρωπαϊκές χώρες στον Οργανισμό του Βορειοατλαντικού Συμφώνου που είναι παθιασμένα αντι-ρωσικές. Η μυστική δράση των ΗΠΑ στην Κεντρική Αμερική απλώς αύξησε τη βία σε αυτήν την περιοχή, φέρνοντας μεγάλη αμηχανία και σημαντική μετανάστευση στις Ηνωμένες Πολιτείες.<br /><br />«Ό,τι έσπειρε ο άνθρωπος, αυτό θα θερίσει».<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ώστε οι Ρώσοι θα παρέμβουν σε εκλογές στην Ευρώπη; Για να δούμε τι έχουν κάνει οι ΗΠΑ και στην Ελλάδα.

Γράφει ο Melvin A. Goodman counterpunch.org Νωρίτερα αυτόν τον μήνα, το Υπουργείο Εξωτερικών κυκλοφόρησε στις πρεσβείες μας σε όλο τον κόσμο...

Διαβάστε την συνέχεια

Ποιοι σπρώχνουν την Τουρκία σε επίθεση κατά της Ελλάδας

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="380" src="https://www.youtube.com/embed/K-VfTDNQ3h8" width="728" youtube-src-id="K-VfTDNQ3h8"></iframe></div><div><br /></div>Ο κ.Δημήτρης Καζάκης , επικεφαλής του ΕΠΑΜ (Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο) σε μία συνέντευξη όπου εκφράζει απόψεις που δεν έχουμε συνηθίσει να ακούμε. Ενδιαφέρουσες ανεξάρτητα από το αν συμφωνείς ή όχι, γιατί στηρίζονται με επιχειρήματα που θα πρέπει να αντικρούσεις.<br /><br />Μιλά για την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας. Την πραγματική κι όχι αυτή που παρουσιάζεται. Υπάρχει λύση για να επιβιώσουμε από την «τέλεια καταιγίδα» που έχει ξεκινήσει;<br /><br />Μιλά για τον πόλεμο Ρωσίας-Ουκρανίας διατυπώνοντας ευθέως την άποψη του με την οποία υποστηρίζει τη ρωσική επέμβαση, την οποία χαρακτηρίζει ως «αμυντικό πόλεμο της Ρωσίας». Θεωρεί λάθος ότι ο Πούτιν δεν έκανε αυτό τον πόλεμο από το 2014.<br /><br />Για τα ελληνοτουρκικά ο κ.Καζάκης δηλώνει ότι έχει υπάρξει συμφωνία στη συνάντηση Μητσοτάκη-Ερντογάν και εξηγεί γιατί ο Τούρκος πρόεδρος επιτίθεται στον Έλληνα πρωθυπουργό. Θα γίνει σοβαρό πολεμικό επεισόδιο μεταξύ Ελλάδας-Τουρκίας που μπορεί να κλιμακωθεί επικίνδυνα; Ποιοι το θέλουν και σπρώχνουν τον Ερντογάν προς αυτή τη κατεύθυνση; Τι θα γίνει σε αυτή την περίπτωση;<br /><br />Ο κ.Καζάκης στο τελευταίο μέρος της συζήτησης μιλά για τις πολιτικές εξελίξεις, το ΕΠΑΜ και τη προσπάθεια που γίνεται σε εξωκοινοβουλευτικές δυνάμεις για συνεργασία κοινής πορείας στις επερχόμενες εκλογές<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a></div><div><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ποιοι σπρώχνουν την Τουρκία σε επίθεση κατά της Ελλάδας

Ο κ.Δημήτρης Καζάκης , επικεφαλής του ΕΠΑΜ (Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο) σε μία συνέντευξη όπου εκφράζει απόψεις που δεν έχουμε συνηθίσει να ακού...

Διαβάστε την συνέχεια

Bloomberg: Η Δύση φοβόταν τη νίκη του Πούτιν στην Ουκρανία, αλλά τώρα ανησυχεί για την ήττα του

<img height="359" src="https://i1.prth.gr/images/1168x656/files/2022-10-08/putin-m.jpg" width="748" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Ένας στριμωγμένος από τις αποτυχίες στην Ουκρανία Πούτιν μπορεί να γίνει απρόβλεπτος όσο και επικίνδυνος, λένε αναλυτές, για να διασωθεί από μια ήττα.</span></h3><div>Μέσα στους επτά μήνες του πολέμου στην Ουκρανία, οι εκτιμήσεις στη Δύση και ειδικότερα το NATO, έχουν μεταστραφεί όσον αφορά το αποτέλεσμα, αλλά παραμένει η ανησυχία, αν όχι και ο φόβος, για όσα θα συμβούν.<br /><br />Οι πρώτες επιτυχίες του ρωσικού στρατού στην Ουκρανία είχαν προκαλέσει φόβο για μια -ακόμη πιθανή τότε- νίκη. Πόσο μακριά θα έφτανε ο Βλαντίμιρ Πούτιν αν είχε καταφέρει να πετύχει τους στόχους του στο μέτωπο;<br /><br />Πλέον, με τους Ουκρανούς να κερδίζουν το χαμένο έδαφος και τους Ρώσους να εγκαταλείπουν στρατιωτικό υλικό, αλλά και πολλούς νεκρούς, ο φόβος άλλαξε πρόσημο. Τι θα συμβεί αν ο Πούτιν χάσει τον πόλεμο;<br /><br />Οι απειλές της Ρωσίας να χρησιμοποιήσει πυρηνικά όπλα, αλλά και το «χαρτί» της τροφοδοσίας της Ευρώπης με φυσικό αέριο που παίζει, αυξάνουν την επιθυμία των Δυτικών να δουν την Ουκρανία να κερδίζει. Αλλά, όπως τονίζει το Bloomberg σε ανάλυσή του, δεν είναι τόσο σίγουροι αν θέλουν να χάσει ο Πούτιν.<br /><br />Τις αναφορές στα πυρηνικά και τις απειλές δεν παίρνει ελαφρά τη καρδία ο Τζο Μπάιντεν που προειδοποίησε την Πέμπτη ότι μπορεί να μην αποτελούν μπλόφα. «Προσπαθούμε να καταλάβουμε ποια είναι η εναλλακτική του Πούτιν. Πού σταματά; Πού βρίσκει διέξοδο; Ποια είναι η θέση του, όταν όχι μόνο χάνει το κύρος του αλλά και σημαντική δύναμη στη Ρωσία;» είπε ο Μπάιντεν.<br /><br />Αναλυτές εκτιμούν ότι ο στριμωγμένος Πούτιν ουσιαστικά έχει αποκλείσει τον διάλογο και δεν έχει χώρο για ελιγμούς. Οι επιστρατευμένοι ίσως να μην δώσουν λύσεις επί του στρατιωτικού πεδίου. Αυτά όμως μπορεί να τον κάνουν περισσότερο απειλητικό.<br /><br />Το ΝΑΤΟ ανησυχεί ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία μπορεί να κρατήσει χρόνια, αλλά δεν βλέπουν γρήγορη νίκη, ενώ πλησιάζει και ο χειμώνας που θα καθηλώσει τους εμπόλεμους.<br /><br />Αναλυτές υποστηρίζουν πάντως ότι το Κίεβο μπορεί να κρατήσει απασχολημένες τις δυνάμεις της Μόσχας μέχρι το επόμενο καλοκαίρι. Αν η ροή δυτικών όπλων διατηρηθεί πιστεύουν ότι το μεγαλύτερο μέρος της επικράτειας που έχει καταληφθεί από τους Ρώσους θα απελευθερωθεί εντός 3-6 μηνών. Από την άλλη βλέπουν ότι, παρά την επιστράτευση, το περισσότερο που μπορεί τώρα να επιδιώξει η Ρωσία είναι μια παρατεταμένη σύγκρουση που θα κρατήσει χρόνια και θα έχει περιοδικές εξάρσεις.<br /><br />Μπροστά σε αυτό, αναζωπυρώνεται ο φόβος ότι ο Πούτιν θα αποφασίσει ότι δεν έχει άλλη εναλλακτική από την περαιτέρω κλιμάκωση, με ακόμη μεγαλύτερα πλήγματα σε ουκρανικούς σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής και άλλες μη στρατιωτικές εγκαταστάσεις ή χρήση χημικών ή πυρηνικών όπλων. Το σαμποτάζ στους αγωγούς Nord Stream έχει προκαλέσει ανησυχίες ότι η ενεργειακή υποδομή της Ευρώπης θα μπορούσε επίσης να αποτελέσει στόχο.<br /><br />Ένας Πούτιν που θα είναι για τα καλά στριμωγμένος μπορεί να γίνει «αρκετά επικίνδυνος και απερίσκεπτος», είπε ο Γουίλιαμ Μπερνς, διευθυντής της CIA, σε συνέντευξή του στο CBS αυτή την εβδομάδα. <br /><br />Ως σήμερα, έχουμε δει τη Ρωσία (και τον Πούτιν) να υποστηρίζουν με θέρμη κάποιες «κόκκινες γραμμές», αλλά στην πορεία να μην προχωρά σε μαζικά αντίποινα ή να προσπαθεί να καλύψει τις επιθέσεις που υφίσταται. Αυτό έχει και τα όριά του: μια ευρύτερη ήττα στην Ουκρανία θα ήταν υπερβολική για να την καλύψει ακόμα και ένας Πούτιν.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.protothema.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Bloomberg: Η Δύση φοβόταν τη νίκη του Πούτιν στην Ουκρανία, αλλά τώρα ανησυχεί για την ήττα του

Ένας στριμωγμένος από τις αποτυχίες στην Ουκρανία Πούτιν μπορεί να γίνει απρόβλεπτος όσο και επικίνδυνος, λένε αναλυτές, για να διασωθεί από...

Διαβάστε την συνέχεια

“Οι Έλληνες δεν θα πολεμήσουν… όπως οι Ουκρανοί δεν είναι έθνος”

<img src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2019/07/erdogan--790x400.jpg" /><br /><br />ΤΟΥ <b>ΜΙΧΑΛΗ ΤΣΙΝΤΣΙΝΗ</b><br />Δύο τρόποι υπάρχουν να διαβάσει κανείς τον Ερντογάν. Η ορθή λογική. Και η «λογική» της παράνοιας – δηλαδή η «λογική» που, αν και έκδηλα αυτοκτονική στα μάτια των άλλων, εντούτοις διατηρεί για τον φορέα της την εσωτερική συνοχή της βαθιάς πλάνης. Η ορθή λογική λέει ότι ο πάγος που έχει πέσει στις αμερικανοτουρκικές σχέσεις, από τη στιγμή που ο Ερντογάν έχασε το ευήκοον ους του Τραμπ στον Λευκό Οίκο, κατέστησε περισσότερο ορατή –και οδυνηρή για την Τουρκία– την εξάρτηση από τις Ηνωμένες Πολιτείες.<br /><br />Η ανάγκη για τον εκσυγχρονισμό του στόλου της τουρκικής αεροπορίας είναι μόνο η πιο εμφανής όψη του πλέγματος, που περιλαμβάνει ζωτικούς για την Άγκυρα οικονομικούς και γεωπολιτικούς κόμβους. Η πίεση που ασκεί ο Ερντογάν στην Ελλάδα και στο ΝΑΤΟ και ο επαμφοτερισμός του στο ουκρανικό μέτωπο ερμηνεύονται, έτσι, ως απόπειρά του να σπάσει τον πάγο με τους Αμερικανούς. Είναι δηλαδή τακτική που μπορεί εύκολα να στρίψει, αν εξακολουθήσει να μην καρποφορεί. Θορυβώδης. Αλλά όχι επικίνδυνη.<br /><br />Η λοξή λογική της παράνοιας βλέπει έναν Ερντογάν περιστοιχισμένο από μια αυλή πεπεισμένων ότι οι Αμερικανοί εξυφαίνουν σχέδιο περικύκλωσης και συρρίκνωσης της Τουρκίας μέσω της Ελλάδας. Η εσωτερική ανασφάλεια του καθεστώτος ζευγαρώνει έτσι με την ανασφάλεια της μανίας καταδίωξης.<br /><br />Λένε ότι, παρά τον εκούσιο εγκλεισμό του σε ένα μοναρχικό κέλυφος που θυμίζει Κρεμλίνο, ο Ερντογάν παραμένει ένα έμπειρο πολιτικό ζώο. Δεν μπορεί παρά να αντιλαμβάνεται τι θα σήμαινε η ρήξη με την Ελλάδα και τη Δύση. Δεν μπορεί να μη βλέπει τι λάκκο πήγε κι έσκαψε για τον εαυτό του ο φίλος του ο Πούτιν.<br /><img src="" /><br /><br /><img src="" /><br />Όμως, αν η αναλογία είναι σωστή, στο μικροσύμπαν της Άγκυρας, όπως και στο μικροσύμπαν της Μόσχας, μπορεί να έχουν πλαστεί άλλες, στεγανές βεβαιότητες: Οι Έλληνες δεν θα πολεμήσουν, όπως δεν πολέμησαν το 1974 (Οι Ουκρανοί δεν είναι έθνος. Δεν έχουν ούτε φρόνημα ούτε στρατό). Η στρατιωτική μας ισχύς θα επικρατήσει· η Δύση θα γκρινιάξει και θα της περάσει, όπως έκανε και με τις επεμβάσεις μας στη Συρία, στη Λιβύη, στο Ιράκ, στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ.<br /><br />(Όπως γκρίνιαξε και ξέχασε τη συμμαχία με τον Άσαντ στην ισοπέδωση της Συρίας, την εισβολή στη Γεωργία, την προσάρτηση της Κριμαίας.) Σύμφωνα με την πρώτη γραμμή ανάλυσης –του ορθού λόγου–, η πολεμική ρητορική του Ερντογάν είναι θέατρο. Σύμφωνα με τη δεύτερη γραμμή –του παραλόγου, αλλά και αναλόγου προς το πουτινικό υπόδειγμα–, η ρητορική δεν μόνο «ρητορική». Είναι προπαρασκευή.<div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

“Οι Έλληνες δεν θα πολεμήσουν… όπως οι Ουκρανοί δεν είναι έθνος”

ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΤΣΙΝΤΣΙΝΗ Δύο τρόποι υπάρχουν να διαβάσει κανείς τον Ερντογάν. Η ορθή λογική. Και η «λογική» της παράνοιας – δηλαδή η «λογική» πο...

Διαβάστε την συνέχεια