Ο Ερντογάν σχεδιάζει κατάληψη του βόρειου Ιράκ – Κινητοποιεί Τουρκομογγόλους και Τουρκμένους

<img src="https://www.tribune.gr/wp-content/uploads/2019/12/erdogan-jihadists-630x384.jpg" /><br /> <br />Το τουρκικό καθεστώς σχεδιάζει να μεταφέρει τζιχαντιστές μισθοφόρους από τη Συρία στο αυτόνομο ιρακινό Κουρδιστάν (βόρειο Ιράκ) για να πολεμήσουν τους αντάρτες του Εργατικού Κόμματος Κουρδιστάν (PKK). Μέχρι στιγμής οι επιχειρήσεις ενάντια στο PKK στο έδαφος του ιρακινού Κουρδιστάν διεξάγονται από τις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις και ίσως από <a href="https://www.tribune.gr/tag/sadat-eteria-misthoforon-islamiston-tourkia">Τούρκους μισθοφόρους της SADAT</a>.<br /><br />Όπως μεταδίδει το κουρδικό πρακτορείο ειδήσεων <a href="https://www.hawarnews.com/en/haber/turkey-plans-to-send-mercenaries-into-haftanine-h21692.html">ANHA</a>, το «τουρκικό κατοχικό κράτος» θα στείλει στη (παραμεθόρια περιοχή) Χαφτανίν, στο ιρακινοκουρδικό έδαφος, «μισθοφόρους της Αλ Νούσρα και του Ισλαμικού Κόμματος Τουρκεστάν που συμμετείχαν στην κατάληψη της Αλ Μπαμπ, της Τζαραμπλούς και εδαφών στη βορειοανατολική Συρία, μετά την αποστολή τους στη Λιβύη και στο Καραμπάχ και το λεγόμενο Ισλαμικό Κόμμα Τουρκεστάν περιλαμβάνει μέλη Ουιγούρους, Τσετσένους, Ουζμπέκους, Τατζίκους και άλλους μισθοφόρους από τις χώρες της κεντρικής Ασίας».<br /><br />Η Αλ Νούσρα, που μετονομάστηκε σε Χαγιάτ Ταχρίρ αλ Σαμ, είναι το συριακό παρακλάδι της Αλ Κάιντα.<br /><br />Το Ισλαμικό Κόμμα Τουρκεστάν, επίσης παρακλάδι της Αλ Κάιντα, αποτελείται από τζιχαντιστές τουρκομογγόλους, δηλαδή από τουρκικές φυλές των χωρών της κεντρικής Ασίας (πρώην σοβιετικές δημοκρατίες) και από Τούρκους Ουιγούρους της επαρχίας Σιντζιάνγκ της δυτικής Κίνας.<br /><br />Αυτοί είναι οι λεγόμενοι καθαρόαιμοι Τούρκοι με μογγολικά χαρακτηριστικά, δεν έχουν επιμειξίες με Έλληνες, Αρμένιους, Άραβες, Κούρδους, Ασσύριους κι άλλους λαούς, όπως οι μιγάδες της γειτονικής μας Τουρκίας.<br /><br />«Σύμφωνα με πληροφορίες από αξιόπιστες πηγές», γράφει το ANHA, «το τουρκικό κατοχικό κράτος σκοπεύει να καταλάβει παραμεθόρια εδάφη στο έδαφος του ιρακινού Κουρδιστάν, σε βάθος 8-14 χλμ., τα οποία θα κηρύξει μόνιμη “ζώνη ασφαλείας”, στην οποία θα αναπτύξει (και εγκαταστήσει) μισθοφόρους από συριακά εδάφη».<br /><br />Φαίνεται ότι το τουρκικό κράτος σκοπεύει να στείλει μισθοφόρους στη Χαφτανίν, καθώς λήγει η συναφθείσα συμφωνία μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας, σχετικά με την επαρχία Ιντλίμπ της βορειοδυτικής Συρίας.<br /><br />Σύμφωνα με πηγή του ANHA, το τουρκικό κράτος σχεδιάζει να αναπτύξει μισθοφόρους στο ιρακινό (Νότιο) Κουρδιστάν σε περίπτωση που η Διεθνής Κοινότητα απορρίψει τη μόνιμη ανάπτυξη τουρκικών δυνάμεων σε αυτό.<br /><br />Τα σχέδια όμως των Τούρκων πάνε πολύ πιο βαθιά από μια παραμεθόρια «ζώνη ασφαλείας».<br /><br />Το τουρκικό κράτος επιθυμεί να θέσει υπό την κατοχή – έλεγχό του όλο το ιρακινό Κουρδιστάν – βόρειο Ιράκ, τοποθετώντας στρατεύματα στο Κιρκούκ, στο Σιντζάρ (επαρχία Μοσούλης), Χαμρίν, Χαουίτζα και Ντιγιάλα.<br /><br />Αυτό είναι το σχέδιο της Τουρκίας <a href="https://www.tribune.gr/tag/aspida-tou-tigri-stratiotiki-epichirisi">με την ονομασία «Ασπίδα του Τίγρη»</a>, τουλάχιστον από το 2014 και το οποίο προβλέπει την ενεργοποίηση φιλοτουρκικών παραστρατιωτικών δυνάμεων εντός του Ιράκ αποτελούμενες από Τουρκμένους του βορειοδυτικού Ιράκ (Ιρακινό Τουρκμενικό Μέτωπο). Στόχος του Ερντογάν είναι τα πετρέλαια της Μοσούλης.<br /><br />Να σημειωθεί ότι το βόρειο Ιράκ – ιρακινό Κουρδιστάν περιλαμβάνεται στην επικράτεια της Μεγάλης Τουρκίας του τουρκικού Όρκου του Έθνους.<div><br /></div><div><a href="https://www.tribune.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ο Ερντογάν σχεδιάζει κατάληψη του βόρειου Ιράκ – Κινητοποιεί Τουρκομογγόλους και Τουρκμένους

Το τουρκικό καθεστώς σχεδιάζει να μεταφέρει τζιχαντιστές μισθοφόρους από τη Συρία στο αυτόνομο ιρακινό Κουρδιστάν (βόρειο Ιράκ) για να πολε...

Διαβάστε την συνέχεια

Κίνα Vs ΗΠΑ: Μια υπόθεση κατασκοπείας που μας αφορά περισσότερο απ΄όσο νομίζουμε

<img height="428" src="https://im2.7job.gr/sites/default/files/imagecache/768x513/article/2020/52/331681-china-us-cia-operative-spy-blown-cover-data-collection-joe-magee-illustration-foreign-policy_1_edited.jpg" width="640" /><br /><br /><div><b>Κωνσταντίνος Λάππας</b><br />Την Τρίτη 22 Δεκεμβρίου το έγκυρο αμερικανικό περιοδικό Foreign Policy εγκαινίασε μία σειρά άρθρων που βασίζονται σε συνεντεύξεις ανώνυμων κυρίως πηγών των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών. Η σειρά φέρει τον εξής τίτλο: «Η Κίνα χρησιμοποίησε κλεμμένα δεδομένα για να εκθέσει επιχειρησιακούς της CIA σε Αφρική και Ευρώπη». Μέσα από τις συνεντεύξεις προκύπτει το συμπέρασμα ότι η κατοχή και κατάλληλη επεξεργασία μεγάλου όγκου δεδομένων μπορεί να γείρει την πλάστιγγα του παγκόσμιου ανταγωνισμού προς τη μία ή την άλλη πλευρά, (ακόμα και) μέσα από τον εντοπισμό πολύ συγκεκριμένων ατόμων. Μέσα σε αυτό ακριβώς το περιβάλλον κυβερνητικές πηγές μας διαβεβαιώνουν ότι μυστικές συμβάσεις σαν κι αυτή της ελληνικής κυβέρνησης με την εταιρία «μεγάλων δεδομένων» Palantir δεν εμπνέουν ανησυχία για τα προσωπικά μας δεδομένα…</div><div><br />Κάπου στο 2013 οι αμερικανικές υπηρεσίες πληροφοριών παρατήρησαν ότι κατά τις αποστολές τους σε Ευρώπη και Αφρική μυστικοί πράκτορες της CIA γίνονταν αμέσως αντιληπτοί από τις υπηρεσίες της Κίνας. Σύμφωνα με ανώνυμη αμερικανική πηγή, αυτή η κίνηση ήταν απάντηση στην στρατολόγηση έναντι αδράς αμοιβής από τη CIA Ρώσων και Κινέζων σε χώρες της Αφρικής.</div><div><br />Αναζητώντας πώς οι Κινέζοι κατάφερναν να εντοπίζουν τους πράκτορές τους, οι Αμερικανοί ξεκίνησαν να το ψάχνουν. Όπως γράφει ο συντάκτης του άρθρου, «σε μια προηγούμενη εποχή, θα είχαν ξεκινήσει ένα κυνήγι κατασκόπων αναζητώντας κάποιον προδότη που θα ήταν σε θέση να δώσει στην άλλη πλευρά τόσο σημαντικές πληροφορίες ή ίσως θα σάρωναν τα αρχεία τους για να εντοπίσουν κάποιο κενό στις πλατφόρμες επικοινωνίας τους». Η απάντηση όμως βρισκόταν αλλού: Στα δεδομένα.<br />Οι κινεζικές υπηρεσίες είχαν αναπτύξει τεχνολογίες ικανές να κλέβουν μεγάλους όγκους πολύτιμων ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων, σχετιζόμενα με θέματα μετακίνησης ή υγείας, καθώς και το ιστορικό των υπαλλήλων της αμερικανικής διοίκησης. Αφού τα έκλεβαν, τα επεξεργάζονταν και στη συνέχεια συνέθεταν πληροφορία μέσα από αυτόν τον τεράστιο όγκο δεδομένων, πληροφορία ικανή να οδηγήσει στην ταυτοποίηση πρακτόρων της CIA. «Αυτό δεν ήταν μεμονωμένο ή τυχαίο» λέει πηγή. «Ήταν ένα πρόβλημα μεγάλων δεδομένων»..</div><div><br />Ο συντάκτης επισημαίνει ότι αυτή η μάχη των δεδομένων, δηλαδή ποιός τα ελέγχει, ποιός τα προστατεύει, ποιός μπορεί να τα κλέψει και πώς μπορούν να χρησιμοποιηθούν για οικονομικούς σκοπούς και την ασφάλεια, ορίζει πλέον την όλη διαμάχη μεταξύ Ουάσινγκτον και Πεκίνου. Γράφει επίσης ότι «όπως η Κίνα προσπάθησε να χρησιμοποιήσει τα δεδομένα σαν σπαθί και ασπίδα απέναντι στις ΗΠΑ, οι αμερικανικές υπηρεσίες έχουν προσπαθήσει να εισβάλουν στα κινεζικά δεδομένα και να αξιοποιήσουν τις δικές τους τεχνολογίες «μεγάλων δεδομένων» προκειμένου να μάθουν ακριβώς τί γνωρίζει η Κίνα σχετικά με το προσωπικό και τις επιχειρήσεις της CIA».</div><div><br />Τα ελληνικά δεδομένα στη σφαίρα των ΗΠΑ</div><div><br />Κρατώντας στο πίσω μέρος του μυαλού μας το συμπέρασμα των άρθρων του Foreign Policy, ερχόμαστε στα δικά μας. Με αφορμή την ανακοίνωση της δημιουργίας από την αμερικανική Microsoft μονάδων αποθήκευσης δεδομένων (data centers) στην Αττική τον περασμένο Οκτώβρη, το tvxs.gr είχε εντοπίσει την στράτευση της ελληνικής πλευράς με τις ΗΠΑ, στο πλαίσιο του σινο-αμερικανικού ψηφιακού πολέμου που εξελίσσεται εδώ και περίπου μία δεκαετία στον πλανήτη. <br />Σε εκείνο το άρθρο είχαμε αναδείξει μια δημόσια εμφάνιση του Κυριάκου Μητσοτάκη που ελάχιστα είχε απασχολήσει έως τότε τον ελληνικό Τύπο. Συνομιλώντας διαδικτυακά και δημόσια με τον καθηγητή του Harvard και πρώην πρέσβη των ΗΠΑ στην Ελλάδα, Νίκολας Μπερνς, ο Έλληνας πρωθυπουργός είχε εγγυηθεί στον συνομιλητή του ότι «το κεντρικό μας δίκτυο θα παραμείνει χωρίς παρουσία της Huawei», δηλαδή της κινεζικής εταιρίας που φέρεται να λειτουργεί σε αγαστή συνεργασία με την κυβέρνηση του Πεκίνου. Στο <a href="https://www.youtube.com/watch?v=B4Jp-7WdyfE">βίντεο</a> μάλιστα, γίνεται εμφανής η αγωνία που συνόδευε το σχετικό ερώτημα του κου. Μπερνς.</div><div><br />Τη στράτευση της Ελλάδας στο δυτικό στρατόπεδο του ψηφιακού πολέμου είχε προλάβει ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Μάικ Πομπέο μιλώντας το καλοκαίρι στις Βρυξέλλες σχετικά με το ποια εταιρία θα αναλάβει την υποστήριξη του ελληνικού 5G: «H Ελλάδα συμφώνησε να συνεργαστεί με την Ericsson κι όχι με την Huawei για την ανάπτυξη της 5G υποδομής της» είχε πει ο απερχόμενος πια αξιωματούχος, πολύ πριν την ολοκλήρωση του διαγωνισμού για τις συχνότητες στην Ελλάδα που ολοκληρώθηκε μόλις στα μέσα Δεκεμβρίου.</div><div><br />Σε αυτά τα δεδομένα ας προσθέσουμε και το γεγονός ότι η χώρα μας έχει επιλεγεί από την Κίνα ως χώρος στρατηγικών επενδύσεων, με σημαντικότερη προφανώς αυτή της Cosco στο λιμάνι του Πειραιά. Κι αν δεν μπορούμε να ισχυριστούμε ότι η Ελλάδα είναι μία από τις χώρες στις οποίες οι κινεζικές υπηρεσίες έχουν εντοπίσει Αμερικανούς πράκτορες, σίγουρα μπορούμε να πούμε ότι η Ελλάδα είναι για το Πεκίνο πύλη εισόδου στην Ευρώπη.<br />Σε αυτό το περιβάλλον όπου η Ελλάδα μοιάζει ένας σημαντικός σταθμός του σινο-αμερικανικού ανταγωνισμού, ήρθε και <a href="https://m.tvxs.gr/mo/i/331549/f/news/ellada/ellada-opos-bretania-apaitisi-gia-diafaneia-vs-skoteines-symfonies-me-tin-palantir.html">η αποκάλυψη της συμφωνίας της κυβέρνησης Μητσοτάκη με τον αμφιλεγόμενο αμερικανικό κολοσσό των «μεγάλων δεδομένων» Palantir</a>, συμφωνία που η ελληνική κυβέρνηση συνεχίζει να κρατά μυστική παρά το γεγονός ότι κυβερνητικές πηγές επιχειρούν να διαβεβαιώσουν πως δε συνιστά κίνδυνο για τα προσωπικά δεδομένα των Ελλήνων. Αυτή την «ανώδυνη» συμφωνία πάντως, οι ΗΠΑ την είχαν διαφημίσει ως σημαντική, μέσω του ίδιου του Αμερικανού πρέσβη στην Αθήνα, Τζέφρυ Πάιατ.<br /><br />Όταν λοιπόν το Foreign Policy αφιερώνει σειρά άρθρων για τη σημασία της κατοχής και επεξεργασίας «μεγάλων δεδομένων» από τις υπερδυνάμεις του πλανήτη και η σημασία της Ελλάδας στον ψηφιακό πόλεμο μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας προκύπτει αξιοσημείωτη, το αίτημα για διαφάνεια και ενημέρωση σχετικά με τις παραχωρήσεις δεδομένων Ελλήνων προς ιδιωτικές εταιρίες και μάλιστα εκτός ΕΕ μοιάζει να γίνεται ακόμα πιο επείγον.<br /><br /><a href="www. tvxs.gr">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Κίνα Vs ΗΠΑ: Μια υπόθεση κατασκοπείας που μας αφορά περισσότερο απ΄όσο νομίζουμε

Κωνσταντίνος Λάππας Την Τρίτη 22 Δεκεμβρίου το έγκυρο αμερικανικό περιοδικό Foreign Policy εγκαινίασε μία σειρά άρθρων που βασίζονται σε συν...

Διαβάστε την συνέχεια

Το Le Figaro υπενθυμίζει στον Ερντογάν τη Συνθήκη των Σεβρών διαμελισμού της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας

<img src="https://www.tribune.gr/wp-content/uploads/2020/12/sevres-1-630x393.jpg" /><br /><br />Το γαλλικό <a href="https://www.lefigaro.fr/histoire/quand-les-turcs-envahissaient-l-europe-20201224">Le Figaro</a>, φιλοξενεί ιστορικό άρθρο «μήνυμα» στην Άγκυρα με τον τίτλο «Όταν οι Τούρκοι εισέβαλαν στην Ευρώπη».<br /><br />Το ύφος και η δομή του άρθρου αποτελούν μια σαφή υπενθύμιση σε όλους τους Ευρωπαίους εταίρους και την Άγκυρα φυσικά, ότι όποιος «ξεχνά την ιστορία είναι καταδικασμένος να την ξαναζήσει».<br /><br />Το ακόμα πιο σημαντικό όμως σε αυτό είναι ότι το γαλλικό έντυπο, αφού κάνει μια ιστορική αναδρομή της ιστορίας των βάρβαρων Σελτζούκων ή Οθωμανών Τούρκων μέχρι το 1919, τελειώνει αναπάντεχα με την Συνθήκη των Σεβρών κάνοντας μια τρομερή υπενθύμιση.<br /><br />«Στις 10 Αυγούστου 1920, η Συνθήκη που υπογράφηκε στις Σέβρες, κατέγραψε την ήττα και την διάλυση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας που ήταν σύμμαχος των ηττημένων Κεντρικών Αυτοκρατοριών (Γερμανίας-Αυστροουγγαρίας)», αναφέρει το γαλλικό περιοδικό.<br /><br /><img src="https://www.tribune.gr/wp-content/uploads/2020/12/sevres.jpg" /><br /><br />Πρόκειται για μια ξεκάθαρη υπενθύμιση πιθανότατα από το «βαθύ γαλλικό κράτος», για το τι ακριβώς αναμένει την Τουρκία εφόσον αυτή συνεχίσει το τωρινό σχέδιο της για αναβίωση ξανά της πάλαι ποτέ Οθωμανικής αυτοκρατορίας σε Ανατ. Μεσόγειο, Αφρική και αλλού.<br /><br />Το γαλλικό άρθρο αναφέρει επίσης επισταμένα και την ελληνική επανάσταση τονίζοντας μεταξύ άλλων ότι «το 1821, οι Έλληνες εξεγέρθηκαν και διακήρυξαν την ανεξαρτησία τους.<br /><br />»Ο Σουλτάνος ​​Μαχμούντ Β ζήτησε βοήθεια από τους Αιγυπτίους, οι οποίοι αποβίβασαν στρατό στον Μοριά (Πελοπόννησο) σφαγιάζοντας τον ελληνικό πληθυσμό.<br /><br />»Οι Ευρωπαίοι, υπό την πίεση της φιλελληνικής κοινής γνώμης, αποφάσισαν να παρέμβουν, αλλά για διαφορετικούς λόγους.<br /><br />»Το 1827, ένας αγγλο-γαλλο-ρωσικός στόλος κατανίκησε τα οθωμανικά πλοία στον κόλπο του Ναβαρίνου.<br /><br />»Η Γαλλία, από την πλευρά της, έστειλε μια εκστρατευτική δύναμη εδάφους στο Μοριά το 1828, προτού η Ρωσία κηρύξει πόλεμο στην Τουρκία.<br /><br />»Έτσι με την συνθήκη της Αδριανούπολης το 1829, η Τουρκία αναγνώρισε την ανεξαρτησία της Ελλάδας καθώς και την αυτονομία της Σερβίας, της Μολδαβίας και της Βλαχίας».<br /><br />Η γαλλική κοινή γνώμη, καθώς και η πολιτική και στρατιωτική ελίτ, θεωρεί ότι εφόσον οι Τούρκοι συνεχίσουν (που θα συνεχίσουν) να συμπεριφέρονται ως «Οθωμανοί», πολύ πιθανόν να υποστούν μια επανάληψη της εποχής του 1918 και τότε να εφαρμοστεί πραγματικά μια νέα Συνθήκη των Σεβρών, η οποία θα συμφέρει όχι μόνο την Γαλλία, αλλά όλους τους Ευρωπαίους, πλην φυσικά Γερμανίας, Ιταλίας, Ισπανίας.<br /><br />Σήμερα εν έτει 2020 για παράδειγμα, τα σχέδια της γαλλικής Total στην Ανατολική Μεσογείου «έσπρωξαν» τα συμφέροντα και της Γαλλίας να συμβαδίζουν με αυτά της Κύπρου, τη Ελλάδος και της Αιγύπτου, ερχόμενα σε ευθεία αντιπαράθεση με την Τουρκία.<br /><br />Η εκτεταμένη στρατιωτική παρουσία της Γαλλίας στην Ανατολική Μεσόγειο είναι πλέον γεγονός που προκαλεί ανησυχία στην Άγκυρα λόγω της δυναμικής μιας χώρας που διαθέτει έναν ισχυρότατο στρατό και πολεμικό ναυτικό, ενώ στο οπλοστάσιο του υπάρχουν και πυρηνικά όπλα.<br /><br />Η Τουρκία θεωρεί τη συμμετοχή της Γαλλίας στο σχέδιο που αφορά την ενέργεια στην Ανατολική Μεσόγειο ως αδικαιολόγητη ανάμειξη κοντά στις ακτές της Τουρκίας, δημιουργώντας παρασκηνιακά ένα τρομερό γαλλο-τουρκικό γεωπολιτικό ανταγωνισμό, καθώς η ίδια επεκτείνει την επιρροή της στις πρώην οθωμανικές περιοχές της Βόρειας Αφρικής και στο Σαχέλ, περιοχές στις οποίες όμως η Γαλλία έχει υπό το δικό της έλεγχο εδώ και δεκάδες χρόνια.<br /><br />Η επιθετικότητα της Τουρκίας που εκδηλώνεται και στην υποσαχάρια ζώνη, που αποσκοπεί να εκδιώξει τη Γαλλία από την Αφρική, και είναι ο σημαντικότερος λόγος που η Γαλλία έχει αποφασίσει πολύ σκληρά να αντιταχθεί στην τουρκική επέκταση, μια στάση από την οποία ωφελείται και η Ελλάδα.<br /><br />Τίποτα από αυτά που γράφονται σε μεγάλα γαλλικά και ξένα έντυπα δεν είναι τυχαία αλλά ακολουθούν κάποιο σαφές σχέδιο.<br /><br />Εκτιμάται γενικά πως ότι και να γράφουν πολλοί για την σημερινή τουρκική εξωτερική πολιτική και την εύνοια της δύσης στην Άγκυρα, οι Τούρκοι «σήκωσαν πολύ ψηλά το μπόι τους» ειδικά σε Μεσόγειο και Βόρεια Αφρική, και για αυτό πιθανόν να δούμε εξελίξεις το νέο έτος, οι οποίες να είναι πραγματικά πρωτόγνωρες αφού όλα έχουν τεθεί σε νέα τροχιά και τα συμφέροντα είναι απλά τεράστια.<div><br /></div><div><a href="https://www.tribune.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Το Le Figaro υπενθυμίζει στον Ερντογάν τη Συνθήκη των Σεβρών διαμελισμού της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας

Το γαλλικό Le Figaro , φιλοξενεί ιστορικό άρθρο «μήνυμα» στην Άγκυρα με τον τίτλο «Όταν οι Τούρκοι εισέβαλαν στην Ευρώπη». Το ύφος και η δομ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ελληνοτουρκικές ή ευρωτουρκικές οι διαφορές με τη γείτονα; Τι δεν καταλαβαίνουμε

<img height="427" src="https://img.huffingtonpost.com/asset/5fe793d7240000fb068ad752.jpeg?ops=scalefit_630_noupscale" width="640" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Η Τουρκία εξακολουθεί να μεγιστοποιεί την ισχύ και τις αξιώσεις της (και) εις βάρος της Ελλάδας.</span></h3><b>Μάρκος Τρούλης</b> Διεθνολόγος<br />Τη διπλωματική αποτυχία στο πλέον προνομιακό πεδίο για την Ελλάδα, αυτό της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ακολούθησε μια ακατάσχετη «γκρίνια» για εσωτερική κατανάλωση και στο τέλος φυσικά η όξυνση της τουρκικής προκλητικότητας. Η μετακύλιση των ευθυνών στην ΕΕ δεν αποτελεί στάση ευθύνης, είναι σαν να παραπονιόμαστε και να ζητούμε εξηγήσεις από τη διεύθυνση ενός καζίνο για την κακοτυχία μας στην ρουλέτα.<br /><br />Η ελληνική ήττα στις Βρυξέλλες και η – για ακόμη μια φορά – υπόμνηση ότι οι σχέσεις παραμένουν «ελληνοτουρκικές» και όχι φυσικά «ευρωτουρκικές» όπως και τα προβλήματα που τις συνοδεύουν, μας θέτουν προ των ευθυνών μας, καθώς επί σειρά ετών αγνοούμε τη βασική αρχή της αυτοβοήθειας και επιμένουμε να αγκιστρωνόμαστε σε φρούδες ελπίδες εκ Βρυξελλών, Λουξεμβούργου ή Βερολίνου. Επιδεικνύουμε μια μανιακή εμμονή σε λανθασμένες συνταγές, σύμφωνα με τις οποίες πρέπει να είμαστε «δεδομένοι» και «προβλέψιμοι» και τότε θα έχουμε καταστεί και αρκούντως «αποτρεπτικοί». Πρόκειται για την πλήρη παρανόηση, η οποία έχει οδηγήσει στην κατοχύρωση από πλευράς της Τουρκίας τετελεσμένων όσον αφορά τη στρατιωτική παρουσία της στο θαλάσσιο χώρο Γαύδου-Κρήτης-Καρπάθου-Ρόδου-Καστελορίζου-Κύπρου, τετελεσμένα τα οποία προεκτείνονται και στην – ας μην αυταπατόμαστε πλέον – πραγματοποίηση σεισμογραφικών ερευνών.<br /><br />Κάποτε μας ενοχλούσαν οι παράνομες (και όχι αβλαβείς) διελεύσεις, έπειτα μας ενόχλησε η μόνιμη στρατιωτική παρουσία, εν συνεχεία η πραγματοποίηση ερευνών και ακολούθως η εμβέλειά τους έως και τις παρυφές των 6 ν.μ.. Πλέον φοβόμαστε για την πραγματοποίηση ερευνών δυτικά του 28ου μεσημβρινού και μια ενδεχόμενη διενέργεια δοκιμαστικής γεώτρησης στον ελληνικό βυθό. Θα γίνει κι αυτό…<br /><br />Υπ’ αυτούς τους όρους, πορευόμαστε με μαθηματική ακρίβεια προς τη – μερική ή και πλήρη – αποσταθεροποίηση στην περιοχή, καθώς η Τουρκία εξακολουθεί να μεγιστοποιεί την ισχύ και τις αξιώσεις της (και) εις βάρος της Ελλάδας, ενώ η τελευταία δείχνει αδυναμία να εξισορροπήσει αποτελεσματικά τον τουρκικό αναθεωρητισμό. Η εξέλιξη αφορά το σημαντικότερο αίτιο πολέμου, αυτό της άνισης ανάπτυξης, σύμφωνα με το οποίο η απώλεια της ισορροπίας στην κατανομή ισχύος επιφέρει – αργά, γρήγορα ή καθυστερημένα – την αντίδραση του φοβισμένου θιγόμενου μέρους.<br /><br />Σε μια περίπτωση, όπως η ελληνική, με δεδομένες τις λανθασμένες επιλογές των προηγούμενων δεκαετιών και το επί της παρούσης ασφυκτικό χρονικό πλαίσιο, η εξισορρόπηση σε βραχυπρόθεσμο χρόνο είναι εφικτή αποκλειστικά διαμέσου της έγερσης διακρατικών μηχανισμών αντισυσπείρωσης, οι οποίοι θα συνεπικουρούνται από μέτρα διεθνούς νομιμοποίησης, όπως εν προκειμένω η επιβολή κυρώσεων σε επίπεδο θεσμών. Η στρατηγική είναι ενιαία, πολυεπίπεδη και δεν μπορεί να αφορά μόνο το επικουρικό πλαίσιο χωρίς να αναφέρεται στον πυρήνα μιας εξισορροπητικής στρατηγικής. Συνεπώς, δεν νοείται να αναμένουμε τα πάντα από ένα στρατηγικά ανύπαρκτο οργανισμό, έμπλεο εσωτερικών ανταγωνισμών και αντιφάσεων, όπως η ΕΕ. Μπορούμε, όμως, να αναμένουμε τα στοιχειώδη, τα οποία και πάλι ανάγονται στο επίπεδο των επιμέρους κρατικών πολιτικών.<br /><br />Όπως προαναφέρθηκε, η διπλωματία στους κόλπους της ΕΕ δύναται να συνεισφέρει σε επιμέρους επίπεδα και δυστυχώς αποτύχαμε και σε αυτό. Θα μπορούσαμε να είχαμε κάνει κάτι διαφορετικό απ’ αυτό που προσπαθήσαμε να κάνουμε; Αρχικά, ας ξεκαθαρίσουμε ότι έπρεπε να ήμασταν έτοιμοι για διπλωματικό αγώνα και όχι να καλλιεργούμε ελπίδες για βέβαιες κυρώσεις, οι οποίες θα αγγίξουν έως και τις γερμανοτουρκικές εξοπλιστικές συμφωνίες, για να μη θυμηθούμε «τις κυρώσεις που θα δαγκώνουν» της προηγούμενης Συνόδου. Οφείλαμε να έχουμε κατά νου ότι η ΕΕ είναι ένας διακρατικός οργανισμός με αυτοτελή κρατικά συμφέροντα, τα οποία δε συγκλίνουν πάντοτε μεταξύ τους όσον αφορά τις εμπορικές και οικονομικές σχέσεις, ενώ ουδέποτε συγκλίνουν όταν πρόκειται για τα πολιτικά-στρατηγικά.<br /><br />Έχει οικοδομηθεί επί των εν λόγω αντιφάσεων, ενώ μια κατάκτηση του ιστορικού κεκτημένου της είναι το δικαίωμα των κρατών-μελών στο βέτο. Πολύωρες διαπραγματεύσεις, απειλές από «μικρές» και «μεγάλες» δυνάμεις, θεσμική βραχυκύκλωση, τεράστια χρηματοδοτικά πακέτα, εξαιρέσεις στην εφαρμογή των ενωσιακών διαδικασιών είναι μόνο μερικά από τα επεισόδια της ιστορικής διαδρομής της ΕΕ, η οποία αποδεικνύει ότι δεν υπάρχει ένας αόρατος ρυθμιστικός παράγοντας στις Βρυξέλλες ενεργών με βάση το δίκαιο και την ηθική, αλλά η Ένωση προχωρά μέσα από συγκρούσεις. Όταν το γνωρίζεις αυτό και είσαι έτοιμος και δυνατός να ανταπεξέλθεις σε ένα τέτοιο περιβάλλον, τότε επιβιώνεις και αποκομίζεις οφέλη. Όταν, όμως, συμπεριφέρεσαι όπως οι Μήλιοι του Πελοποννησιακού Πολέμου, τότε κάθε φορά εκπλήσσεσαι και απλά παραπονιέσαι γιατί δε θες να ταράξεις τις διαπροσωπικές φιλίες σου με το τάδε ή το δείνα λόμπι σε κάποια από τις Μεγάλες Ευρωπαϊκές Δυνάμεις.<br /><br />Σε αντίθεση με την ως άνω θλιβερή αλλά πραγματική εικόνα, η Τουρκία αντέταξε την ανάγνωση του διεθνούς περιβάλλοντος υπό ορθολογικούς όρους.Κέρδισε τον αναγκαίο χρόνο επενδύοντας στον εσωτερικό διχασμότης ΕΕ και στην έλλειψη ηγεσίας στα περισσότερα δυτικά κράτη, ενώ αντιλήφθηκε ορθά το λήθαργο των ΗΠΑ ελέω εκλογών, καθώς και το γεγονός ότι μείζονες προτεραιότητες του γαλλογερμανικού ανταγωνισμού είναι το Brexitκαι το περιεχόμενο της συμφωνίας, που πρέπει να υπογραφεί. Η Τουρκία γνωρίζει ότι η γαλλική στρατηγική χρειάζεται έρεισμα στην περιοχή και όσο αυτό δεν της προσφέρεται, τόσο η συμπεριφορά των Παρισίων θα είναι πεπερασμένης εμβέλειας. Ουδείς σώζεται «με το ζόρι», ακόμη και αν ο διασώστης επιθυμεί (ή έχει συμφέρον) να τον σώσει. Από εκεί και πέρα, η Γαλλία ως Μεγάλη Δύναμη θα κοιτάξει και αυτή την επόμενη ημέρα επικοινωνώντας τις αποτυχίες στο επίπεδο της ΕΕ ως επιτυχίες και καλλιεργώντας την εικόνα του δρώντα, ο οποίος ελέγχει την κατάσταση (παρά το ότι στο υποσυνείδητο αδυνατεί να κατανοήσει έναν τέτοιας έκτασης στρατηγικό ανορθολογισμό, όπως ο ελληνικός).<br /><br />Στη διεθνή πολιτική, το χειρότερο δεν είναι να ηττηθείς αλλά να μην αξιολογείς ορθά την ήττα σου. Το τελευταίο συμβαίνει όταν δε διαθέτεις στρατηγική, κατάσταση η οποία είναι με τη σειρά της χειρότερη από μια λανθασμένη στρατηγική.<div><br /></div><div><a href="https://www.huffingtonpost.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ελληνοτουρκικές ή ευρωτουρκικές οι διαφορές με τη γείτονα; Τι δεν καταλαβαίνουμε

Η Τουρκία εξακολουθεί να μεγιστοποιεί την ισχύ και τις αξιώσεις της (και) εις βάρος της Ελλάδας. Μάρκος Τρούλης  Διεθνολόγος Τη διπλωματική ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ημερολόγιο κρίσης! Οι 82 ημέρες της ελληνοτουρκικής αντιπαράθεσης όπως τις κατέγραψε ο Κ.Μαρδάς

<iframe allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture" allowfullscreen="" frameborder="0" height="350" src="https://www.youtube.com/embed/gO7ENYau8RI" width="680"></iframe><div><br /></div><div>Το ημερολόγιο της κρίσης των 82 ημερών με την Τουρκία παρουσιάζει ο δημοσιογράφος-συγγραφέας Κώστας Μαρδάς. Στη συνέντευξη του στο Militaire μας υπενθυμίζει μέρα-μέρα την πρώτη φάση της κρίσης που ξεκίνησε στις 21 Αυγούστου, Κάθε λεπτομέρεια έχει σημασία όπως θα διαπιστώσετε…<br /><br />Από την παράθεση και μόνο των γεγονότων προκύπτουν συμπεράσματα για τα όσα συνέβησαν και μπορούν να προβλεφθούν όσα θα ακολουθήσουν αν δεν σοβαρευτούμε. Από πουθενά βεβαίως δε συμπεραίνετε ότι η Τουρκία είναι…απομονωμένη.<br /><br />“Η αποτροπή μας δεν λειτούργησε και γι΄ αυτό ευθύνονται οι πολιτικές ηγεσίες των τελευταίων 15 ετών”, υποστηρίζει μεταξύ άλλων ο Κώστας Μαρδάς.<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div></div>

Ημερολόγιο κρίσης! Οι 82 ημέρες της ελληνοτουρκικής αντιπαράθεσης όπως τις κατέγραψε ο Κ.Μαρδάς

Το ημερολόγιο της κρίσης των 82 ημερών με την Τουρκία παρουσιάζει ο δημοσιογράφος-συγγραφέας Κώστας Μαρδάς. Στη συνέντευξη του στο Militaire...

Διαβάστε την συνέχεια

Stratfor για Μπάιντεν: Απογείωση για Τουρκία, εφιάλτης για Ελλάδα

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2020-12/%CE%9C%CF%80%CE%AC%CE%B9%CE%BD%CF%84%CE%B5%CE%BD%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9%20%CE%95%CF%81%CE%BD%CF%84%CE%BF%CE%B3%CE%AC%CE%BD.jpg?itok=NiosH4x-" width="640" /><br /><h4 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Τα σκοτεινά σχέδια του Μπάιντεν για την παλινόρθωση του Ισλαμικού εφιάλτη</span></h4>Έρευνα της Emily Hawthorne για το Stratfor, παγώνει τα χαμόγελα όσον πίστευαν ότι ο Μπάιντεν πρόκειται να σκληρύνει τη στάση των ΗΠΑ απέναντι στην Τουρκία. Αντίθετα, ως φαίνεται ετοιμάζεται να συνεχίσει την καταστροφική πολιτική της Χίλαρι Κλίντον η οποία απογείωσε την Τουρκία επιχείρησε να αλώσει ακόμα και την Αίγυπτο μέσω της μουσουλμανικής αδελφότητας.<br /><br />Αποδεικνύει ότι οι δημοκρατικοί των ΗΠΑ είναι μια σφηγκοφωλιά που έχει καταστρέψει την περιοχή με τις παρεμβάσεις της, από την Σερβία και το Κοσσυφοπέδιο, μέχρι την Συρία και την Λιβύη δημιουργώντας έναν εφιάλτη τόσο για την Ελλάδα, όσο και για την υπόλοιπη περιοχή.<br /><br />Και δυστυχώς ο Μπάιντεν φαίνεται πως δεν θα αποτελέσει εξαίρεση σε αυτόν τον θλιβερό κανόνα. Όχι φυσικά πως πέφτουμε από τα σύννεφα. Είχε δείξει τις προθέσεις του πριν ακόμα εκλεγεί αναρτώντας ένα απίστευτο tweet που θα μπορούσε να το είχε αναρτήσει ο ίδιος ο Ερντογάν!<a href="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/2020-12/%CE%9C%CF%80%CE%AC%CE%B9%CE%BD%CF%84%CE%B5%CE%BD%201.jpg"><img height="561" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/default/public/2020-12/%CE%9C%CF%80%CE%AC%CE%B9%CE%BD%CF%84%CE%B5%CE%BD%201.jpg?itok=cB7z8n0O" width="640" /></a><br /><br />Το εφιαλτικό μήνυμα Μπάιντεν κατά της Αιγύπτου<br /><br />Στο συγκεκριμένο μήνυμα ο Μπάιντεν έφτανε στο σημείο να αποκαλέσει τον πρόεδρο της Αιγύπτου ως αγαπημένο δικτάτορα του Τραμπ! Επικαλούμενος δήθεν παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, που όμως αφορούν ισλαμιστές τρομοκράτες, οι οποίοι βαρύνονται με εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας!<br /><br />Αυτά τα γεγονότα είναι εξαιρετικά ανησυχητικά για την Ελλάδα. Την Ελλάδα που πλήρωσε βαρύ τίμημα μετά την αποσταθεροποίηση της Λιβύης και της Συρίας. Όπως πλήρωσε βαρύ τίμημα από την διάλυση της Γιουγκοσλαβίας και τον βομβαρδισμό της Σερβίας. Όπου οι ακραίοι της Αλβανίας αλλά και των Σκοπίων μετατράπηκαν σε υπαρξιακή απειλή για την Ελλάδα, με αποκλειστική ευθύνη των δημοκρατικών, οι οποίοι λειτούργησαν ως μακρύ χέρι της Γερμανίας στην περιοχή. Αλλά κυρίως, ευθύνονται Για την γιγάντωση του Ερντογάν, αφού η Χίλαρι Κλίντον λειτούργησε όχι ως υπουργός των Ηνωμένων Πολιτειών, αλλά μάλλον ως υπουργός της Τουρκίας.<div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/2020-12/%CE%A7%CE%AF%CE%BB%CE%B1%CF%81%CE%B9.jpg"><img height="360" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/default/public/2020-12/%CE%A7%CE%AF%CE%BB%CE%B1%CF%81%CE%B9.jpg?itok=ESTzBz1I" width="640" /></a><br /><i>Όταν η Χίλαρι επιχείρησε να νομιμοποιήσει τον παράφρονα ισλαμιστή τρομοκρατεί Μόρσι ως πρόεδρο της Αιγύπτου</i><br /><br />Συνοπτικά το δημοσίευμα:<br />Διακυβεύονται οι σχέσεις Αιγύπτου- Ηνωμένων Πολιτειών;<br /><br />Η Αίγυπτος δίνει προτεραιότητα στην περιφερειακή σταθερότητα χωρίς να λαμβάνει υπόψη τα συμφέροντα των Ηνωμένων Πολιτειών. Η στάση αυτή ώθησε το Κογκρέσο και η ερχόμενη κυβέρνηση Μπάιντεν να απειλήσει την κυβέρνηση του Αιγύπτιου προέδρου Αμπντέλ Φατάχ Αλ-Σίσι να επιβάλει κυρώσεις και όρους στην οικονομική βοήθεια την οποία συνδέει με τις ανησυχίες για τα ανθρώπινα δικαιώματα.<br /><br />Ταυτόχρονα, το Κάιρο επανεξετάζει ήδη εάν πρέπει να διατηρήσει την ιστορική του οικονομική, ασφάλεια και διπλωματική εξάρτηση από την Ουάσιγκτον στο ίδιο επίπεδο.<br /><br />Ωστόσο, οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι απίθανο να σταματήσουν τις μεγάλες πωλήσεις όπλων και την βοήθειά τους στην Αίγυπτο.<br /><br />Σε εσωτερικό επίπεδο, η προτεραιότητα της Αιγύπτου στην πολιτική και οικονομική σταθερότητα εις βάρος των προσωπικών ελευθεριών έρχεται σε αντίθεση με την προτεραιότητα της κυβέρνησης Μπάιντεν στα ανθρώπινα δικαιώματα.<br /><br />Αυτό αυξάνει τον κίνδυνο έκθεσης της Αιγύπτου σε αμερικανικές κυρώσεις και περιοριστικούς όρους για οικονομική βοήθεια, οι οποίες μπορούν να διαταράξουν την οικονομική σταθερότητα της Αιγύπτου.<br /><br />Υπό τη διοίκηση του Σίσι, οι εξαφανίσεις και συλλήψεις οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών, δημοσιογράφων και ακτιβιστών ανθρωπίνων δικαιωμάτων έχουν φτάσει στο αποκορύφωμά τους στη σύγχρονη ιστορία της Αιγύπτου.<br /><br />Αυτή η τάση ήταν μέρος των προσπαθειών της κυβέρνησης να διατηρήσει την πολιτική σταθερότητα μέσω μιας ολοκληρωμένης αντιπαράθεσης με την αντιπολίτευση.<br /><br />Τέτοια μέτρα εγείρουν την ανησυχία των δυτικών εταίρων της Αιγύπτου και η κυβέρνηση Μπάιντεν υποσχέθηκε να επανεξετάσει τις σχέσεις με το Κάιρο με έμφαση στη μείωση των παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.<br /><br />Σύμφωνα με οργανισμούς, όπως το Πρόγραμμα για τη Δημοκρατία της Μέσης Ανατολής, η καταστολή στην Αίγυπτο έφτασε σε επίπεδα ρεκόρ το 2020 στη διάρκεια της εξουσίας του Σίσι.<br /><br />Ο εκλεγμένος πρόεδρος των ΗΠΑ έκανε tweet κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας, τον Ιούλιο του 2020, υποσχόμενος ότι δεν θα υπάρξουν «καθόλου κενές επιταγές για τον αγαπημένο δικτάτορα του Τραμπ», αναφερόμενος στον Σίσι.<br /><br />Οι Δημοκρατικοί στο Κογκρέσο έχουν ήδη καταστήσει σαφές, σε επιστολή προς την κυβέρνηση Σίσι τον Οκτώβριο του 2020, ότι η συμπεριφορά της Αιγύπτου θα υποστεί σε περαιτέρω έλεγχο και ότι οι πωλήσεις όπλων και η οικονομική βοήθεια θα αξιολογηθούν λαμβάνοντας υπόψη τις ενέργειες της Αιγύπτου.<br />Η Αίγυπτος έχει προτεραιότητα τη διασφάλιση της περιφερειακής σταθερότητας<br /><br />Η κυβέρνηση Ντόναλντ Τραμπ, η οποία δεν ανέχεται τα ισλαμιστικά πολιτικά κινήματα και αγκαλιάζει τις ανησυχίες των εταίρων της, έχει αγκαλιάσει την εκστρατεία του Καΐρου κατά της Μουσουλμανικής Αδελφότητας με έναν τρόπο που η κυβέρνηση Μπάιντεν πιθανώς δεν θα το κάνει.<br /><br />Ταυτόχρονα, η αυξανόμενη προσοχή της Αιγύπτου στη διασφάλιση σταθερότητας στην άμεση γειτονιά της δεν είναι ανάλογη με τις κορυφαίες προτεραιότητες των Ηνωμένων Πολιτειών στη Μέση Ανατολή, γεγονός που μειώνει τις ευκαιρίες συντονισμού και συνεργασίας μεταξύ των δύο χωρών για τη διαμεσολάβηση περιφερειακών συγκρούσεων.<br /><br />Η Αίγυπτος εμφανίστηκε κατά την περίοδο της αστάθειας που ακολούθησε την Αραβική Άνοιξη, να έχει στραφεί σε ζητήματα που βρίσκονται στον περίγυρό της τα οποία επηρεάζουν άμεσα την αιγυπτιακή σταθερότητα.<br /><br />Σε αυτά περιλαμβάνοντα ο ανταγωνισμός για την ενέργεια στην ανατολική Μεσόγειο, η διασφάλιση της σταθερότητας στην κοιλάδα του Νείλου, η ασφάλεια των συνόρων με τη Λιβύη και το Σουδάν, καθώς και η υποστήριξη που παρέχεται σε υποστηρικτές της «Μουσουλμανικής Αδελφότητας» από χώρες όπως είναι η Τουρκία.<br /><br />Το Κάιρο δεν επαφίεται στη λογική ότι αυτές οι προτεραιότητες μπορούν να περιμένουν τις Ηνωμένες Πολιτείες, οι οποίες εξακολουθούν να επικεντρώνονται εντατικά στον περιορισμό του Ιράν και την αντιμετώπιση τρομοκρατικών ομάδων στο Ιράκ και τη Συρία.<br /><br />Οπότε η Αίγυπτος ανέλαβε πρωτοβουλίες συμμετέχοντας σε μια σειρά έκτακτων στρατιωτικών ασκήσεων τους τελευταίους μήνες με περιφερειακούς εταίρους, δείχνοντας την επιθυμία της για αποδείξει την ανεξαρτησία της.<br /><br />Παραδοσιακά, η Αίγυπτος δεν έχει αναπτύξει τις στρατιωτικές της δυνάμεις στο εξωτερικό σε μέρη όπως το Ιράκ και η Συρία, σύμφωνα με το τοπικό στρατιωτικό δόγμα της, γεγονός που μειώνει τις πιθανότητες άμεσου συντονισμού με τον αμερικανικό στρατό.<br />Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν θέλουν να χάσουν έναν εταίρο κατά της τρομοκρατίας<br /><br />Ενώ η Αίγυπτος παραμένει ένας σημαντικός εταίρος των ΗΠΑ και αποδέκτης βοήθειας, θα επιδιώξει επίσης στενότερους δεσμούς με εταίρους όπως η Ρωσία, η οποία δεν ασκεί πίεση στην Αίγυπτο για παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τη Γαλλία, η οποία έχει υποσχεθεί να μην περιορίσει τις πωλήσεις όπλων λόγω των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ότι θα είναι πιο ενεργή στα περιφερειακά ζητήματα.<br /><br />Καθώς οι πολιτικές του Μπάιντεν στη Μέση Ανατολή διαμορφώνονται μετά την ανάληψη της εξουσίας, το μέλλον της Αιγύπτου ως σημαντικού εταίρου στην αντιτρομοκρατία και στις περιφερειακές επιχειρήσεις πληροφοριών θα γίνει πιο σαφές.<br /><br />Η κυβέρνηση Μπάιντεν δεν θα θέλει να χάσει τη συνεργασία της Αιγύπτου για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας.<br /><br />Μέχρι στιγμής, η Αίγυπτος είναι η μόνη χώρα της Μέσης Ανατολής που το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και η Παγκόσμια Τράπεζα αναμένουν να δουν οικονομική ανάπτυξη το 2020, δίνοντάς του μια ισχυρή αρχή το 2021, μια εποχή που οι περισσότερες χώρες σε όλο τον κόσμο θα συνεχίσουν να αγωνίζονται με την ύφεση που σχετίζεται με τον Covid -19.<br /><br /><br />Αξίζει να σημειωθεί ότι η Αίγυπτος είναι ο τρίτος μεγαλύτερος εισαγωγέας στρατιωτικών όπλων στον κόσμο, ενώ η Ρωσία και η Γαλλία έχουν γίνει ολοένα και μεγαλύτεροι προμηθευτές τα τελευταία χρόνια.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Stratfor για Μπάιντεν: Απογείωση για Τουρκία, εφιάλτης για Ελλάδα

Τα σκοτεινά σχέδια του Μπάιντεν για την παλινόρθωση του Ισλαμικού εφιάλτη Έρευνα της Emily Hawthorne για το Stratfor, παγώνει τα χαμόγελα όσ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η πυρηνική Ινδία ''ξεσκεπάζει'' την εμπλοκή Ερντογάν στο Κασμίρ

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2020-12/864365-57429-brkrlkaqyn-1513684318%20%281%29.jpg?itok=ZJmdL90h" width="640" /><br /><br />Γιώργος Μοτσάκος<br />Οι Ινδοί είναι πυρ και μανία με την δράση τουρκικών ΜΚΟ στο Κασμίρ και ετοιμάζουν πιθανότατα αντίποινα.<br /><br />Τρομερά ανήσυχοι είναι οι Ινδοί μετά τις διαπιστώσεις τους από την επίμονη δράση πολλών “ισλαμιστικών φιλανθρωπικών οργανώσεων” με έδρα την Τουρκία και τουρκικές ΜΚΟ που έχουν ξεκινήσει ένα blitzkrieg σε Τζαμού και Κασμίρ.<br /><br /><br />Λαμβάνοντας υπόψη τη στάση του κατά της Ινδίας για το Τζαμού και το Κασμίρ (J&K), ο Πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν αυξάνει τις προσπάθειές του να επηρεάσει το ζήτημα.<br /><br />Πολλές ισλαμιστικές φιλανθρωπικές οργανώσεις που εδρεύουν στην Τουρκία και τουρκικές ΜΚΟ έχουν ξεκινήσει έναν ιδιότυπο "κεραυνοβόλο πόλεμο" στο Τζαμού και το Κασμίρ, ειδικά μετά την κατάργηση του άρθρου 370, αναφέρουν ινδικές<a href="https://www.dnaindia.com/india/report-indian-security-forces-worried-about-increased-turkish-influence-in-jk-2864280"> δημοσιογραφικές πηγές.</a><br /><br />Οι δραστηριότητές τους εντάθηκαν στην ινδική επικράτεια ειδικά κατά τη διάρκεια του Ραμαζανιού.<br /><br />Μια από τις πιο εξέχουσες και ισχυρές ΜΚΟ με έδρα την Τουρκία, η οποία έχει παγκόσμια παρουσία, βρέθηκε να συμμετέχει σε δραστηριότητες κατά της Ινδίας.<br /><br />Κατά τη διάρκεια του περασμένου Ραμαζανιού, η οργάνωση διένειμε φαγητό και χρήματα με στόχο να προσεταιριστεί τους κατοίκους.<br /><br />«Οι Τούρκοι μέσω της φιλανθρωπίας στο Κασμίρ επέκτειναν την υποστήριξή της στα αυτονομιστικά στοιχεία», δήλωσε ανώτερος Ινδός αξιωματικός ασφαλείας.<br /><br />Παρατηρητές των ισλαμιστικών φιλανθρωπικών οργανώσεων πιστεύουν ότι η συγκεκριμένα τουρκική ΜΚΟ έχει συγκεκριμένη αποστολή από τη θρησκευτική διεύθυνση της Τουρκίας, την Diyanet.<br /><br />Το IDSB είναι ένας οργανισμός βιτρίνα ισλαμιστικών ΜΚΟ που ελέγχεται από την Diyanet και έχει αναλάβει την προώθηση της γεωπολιτικής ατζέντας του τουρκικού καθεστώτος.<br /><br />Το IDSB εξέδωσε επίσης μια ανακοίνωση που επικρίνει την κίνηση της Ινδίας να καταργήσει το άρθρο 370, χαρακτηρίζοντας την ως απειλή για την παγκόσμια ειρήνη και σταθερότητα.»<br /><br />Έχει επίσης προσελκύσει αρκετές ινδικές ισλαμικές ΜΚΟ, προσπαθώντας έτσι να προωθήσει τα συμφέροντα του Ερντογάν στην Ινδία και στον κόσμο.<br /><br />Μια άλλη επικίνδυνη δράση έχουμε από το Ίδρυμα Hayder. Αυτό διεξάγει φιλανθρωπικές αποστολές στο Κασμίρ, ενώ ενέτεινε τις δραστηριότητές του μετά τις 5 Αυγούστου 2019.<br /><br />Εκτός από τις δραστηριότητές τους στο J&K, οι τουρκικές ΜΚΟ στρατολογούν επίσης και Ινδούς φοιτητές που σπουδάζουν στην Τουρκία για το θέμα του Κασμίρ.<br /><br />Οι Τούρκοι στοχεύουν ειδικά μαθητές του Κασμίρ, τους οποίους προσκαλούν ως συμμετέχοντες και ομιλητές σε εκδηλώσεις που διοργανώνονται για το θέμα της περιοχής.<br /><br />Μέχρι σήμερα, διοργανώθηκαν στην Τουρκία πάνω από δώδεκα εκδηλώσεις κατά της Ινδίας μετά την κατάργηση του άρθρου 370, σε συνεργασία με πακιστανικές υπηρεσίες που εδρεύουν στην Τουρκία.<br /><br />"Η μεγαλύτερη ζημιά που προκαλείται στην Ινδία από δύο τουρκικές οργανώσεις που ελέγχονται από το κόμμα του Ερντογάν και τον γιο του Μπιλάλ Ερντογάν.<br /><br />Αυτοί είναι οι οργανισμοί YTB (Turks Abroad and Related Communities) και TUGVA (Turkey Youth Foundation). Αυτοί οι δύο οργανισμοί επιλέγουν Ινδούς φοιτητές για την παροχή υποτροφιών για σπουδές στην Τουρκία', αναφέρει Ινδός ειδικός.<br /><br />«Μόλις οι μαθητές φτάσουν στην Τουρκία, συνδέονται με αυτούς τους δύο οργανισμούς και οι περισσότεροι καταλήγουν ως ενεργά στελέχη. Τα τελευταία χρόνια, ο αριθμός των φοιτητών του Κασμίρ που λαμβάνουν υποτροφίες από αυτές τις οργανώσεις έχει αυξηθεί σημαντικά. Επιπλέον, με την επιστροφή αυτών των μαθητών στην Ινδία, ενεργούν ως πρεσβευτές του κόμματος του Ερντογάν και συμβάλλουν περαιτέρω στη διαδικασία επιλογής για υποτροφίες εκτός από τις άλλες δράσεις τους", καταλήγει ο ίδιος.<br /><br />Πρέπει επίσης να τονιστεί ο ρόλος των τουρκικών αποστολών στην Ινδία. Οι τουρκικές αποστολές κατάφεραν να οικοδομήσουν μια ισχυρή βάση στήριξης σε ισλαμικά ινστιτούτα, ειδικά σε εκείνα που διοργανώνουν μαθήματα στην τουρκική γλώσσα όπως το μουσουλμανικό πανεπιστήμιο Aligarh, το πανεπιστήμιο Jamia Millia Islamia, το πανεπιστήμιο Maulana Azad National University, και πολλά άλλα.<br /><br />Οι Τούρκοι όπως μας πληροφορούν και οι Ινδοί “παίζουν” το δικό τους παγκόσμιο παιχνίδι σε όλο τον κόσμο πλέον, εγείροντας πολλά ερωτήματα για το τι ακριβώς θέλουν να επιτύχουν, αφού τα σχέδια τους πλέον είναι γνωστά σε όλους. <div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η πυρηνική Ινδία ''ξεσκεπάζει'' την εμπλοκή Ερντογάν στο Κασμίρ

Γιώργος Μοτσάκος Οι Ινδοί είναι πυρ και μανία με την δράση τουρκικών ΜΚΟ στο Κασμίρ και ετοιμάζουν πιθανότατα αντίποινα. Τρομερά ανήσυχοι εί...

Διαβάστε την συνέχεια

Πολεμικό Ναυτικό: Τέλος στο όνειρο των Arleigh Burke; Αποκλειστικά διαθεσιμότητα Ticonderoga;

<img height="324" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2020/12/US_Navy_040417-N-5781F-002_The_Ticonderoga-class_guided_missile_cruiser_USS_Vincennes_CG_49_steams_away_from_USS_Kitty_Hawk_CV_63-790x400.jpg" width="640" /><br /><br />Ενώ η ελληνική πλευρά φέρεται να έχει καταθέσει επισήμως αίτημα στις ΗΠΑ για την απόκτηση ενός (;) αντιτορπιλικού κλάσης Arleigh Burke, με στόχο τη γνωστοποίηση της πρόθεσης των Αμερικανών να αποδεσμεύσουν ή όχι τέτοια σκάφη στο πλαίσιο της ενδιάμεσης λύσης ενός ενδεχόμενου προγράμματος προμήθειας “φρεγατών” πολλαπλών ρόλων MMSC, το Seapower, επίσημη περιοδική έκδοση του USN, έρχεται να δώσει (για πολλοστή φορά…) την απάντηση στο ελληνικό ενδιαφέρον, αλλά και το επίσημο αίτημα.<br /><br />Σύμφωνα με <a href="https://seapowermagazine.org/navy-plans-to-retire-48-ships-during-2022-2026/">δημοσίευμα του Seapower</a> με ημερομηνία 11 Δεκεμβρίου του 2020, το Ναυτικό των ΗΠΑ σύμφωνα με το πρόγραμμα ναυπηγήσεων των 30 επόμενων ετών που έχει καταρτίσει και ανακοινώθηκε μία μόλις ημέρα νωρίτερα, στις 10 Δεκεμβρίου, δημοσιοποίησε τα ονόματα 48 συνολικά σκαφών διαφορετικών ειδών και κατηγοριών, τα οποία θα αποσύρει από την ενεργό υπηρεσία κατά την τετραετία 2022-2026.<br /><br />Στα σκάφη αυτά περιλαμβάνονται το αεροπλανοφόρο CVN 68 Nimitz, το πρώτο σκάφος της ομώνυμης κλάσης που σχεδιάζεται να αποσυρθεί το έτος 2025, 11 πυρηνοκίνητα υποβρύχια κλάσης Los Angeles, δύο επίσης πυρηνοκίνητα υποβρύχια κλάσης Ohio, καθώς και 11 συνολικά ελαφρά καταδρομικά (από τα 22 σε υπηρεσία) κλάσης Ticonderoga.<br /><br />Σύμφωνα με τον κατάλογο των σκαφών που θα αποσυρθούν ανά έτος, έξι Ticonderoga θα παροπλιστούν εντός του 2022, από δύο το 2023 και το 2024 και άλλο ένα το 2026. Από το δημοσίευμα προκύπτει ότι οι Αμερικανοί όχι μόνο δεν κάνουν την παραμικρή αναφορά έστω και σε ενδεχόμενη απόσυρση αντιτορπιλικών κατευθυνομένων βλημάτων της κλάσης Arleigh Burke, αλλά διατηρούν σε υπηρεσία μετά το 2026, τα μισά νεότερης ναυπήγησης Ticonderoga, για την κάλυψη των επιχειρησιακών τους αναγκών και για τη δεκαετία 2020-2030.<br /><br />Μάλιστα η Raytheon υπέγραψε στις 10 Δεκεμβρίου, συμβόλαιο ύψους 38,8 εκατομμυρίων δολαρίων (αποτελεί τμήμα μεγαλύτερου συμβολαίου με την Διοίκηση Ναυτικών Συστημάτων Πληροφορικής Πεδίου Μάχης / Naval Information Warfare Systems Command) για την κατασκευή και ενσωμάτωση σε σκάφη DDG-51 (Arleigh Burke), δύο ολοκληρωμένων συστημάτων ελέγχου πυρός Mk.99.<br /><br />Πρόκειται για κρίσιμο κομμάτι του συστήματος AEGIS, που έχει το ρόλο της φόρτωσης και της ενεργοποίησης του όπλου που θα επιλεγεί εναντίον ενός στόχου, καθώς και της τερματικής καθοδήγησης προς αυτόν. Οι αναβαθμίσεις επομένως είναι συνεχείς στα σκάφη επιφανείας του USN, μέχρι της εξάντλησης της επιχειρησιακής τους ζωής. Κάτι που ισχύει και για τα παλαιότερα Ticonderoga που εντάχθηκαν σε υπηρεσία μεταξύ 1983 και 1990.<br /><br />Υπό κανονικές συνθήκες εφόσον έχει κατατεθεί επίσημο ελληνικό αίτημα για σκάφη Arleigh Burke φυσικά θα πρέπει να περιμένουμε. Όσο κι αν ο χρόνος μας πιέζει. Περί της καταλληλότητας των Ticonderoga για τις ανάγκες του Πολεμικού Ναυτικού, είτε στο πλαίσιο της “ενδιάμεσης λύσης” είτε αυτόνομα, θα επιχειρήσουμε να τοποθετηθούμε σε ξεχωριστή ανάρτηση.<br /><br />Με άλλα λόγια και με πρόθεση απλά και μόνο να προσθέσουμε μια υποκειμενική άποψη στη δημόσια συζήτηση, δεν θα κάνουμε κάτι περισσότερο από το να παραθέσουμε στοιχεία και αριθμούς που κατά τη γνώμη μας θα εξηγούν τα θετικά και τα αρνητικά ενδεχόμενης “συμβιβαστικής λύσης” για τα Ticonderoga ως “ενδιάμεση λύση”, αφού όλα δείχνουν ότι τα Arleigh Burke είναι άπιαστο όνειρο.<br /><br />Εκτός κι αν αλλάξει κάτι με την καινούργια ηγεσία στις ΗΠΑ. Οι πιθανότητες μοιάζουν ελάχιστες. Σε αυτό το συμπέρασμα οδηγεί και η διαφαινόμενη απόπειρα προετοιμασίας της κοινής γνώμης να θεωρήσει ως μια κατάλληλη και αποδεκτή αμερικανική προφορά τα καταδρομικά Ticonderoga.<br /><br />Προς το παρόν, το Πολεμικό Ναυτικό δείχνει να θέτει την παραχώρηση Arleigh Burke ως προϋπόθεση για να προχωρήσουν οι συζητήσεις για τη ναυπήγηση -ελληνικής διαμόρφωσης- φρεγατών MMSC της Lockheed Martin. Το αν η θέση αυτή θα “χαλαρώσει” προσθέτοντας και τα καταδρομικά Ticonderoga στα αποδεκτά ανταλλάγματα “ενδιάμεσης λύσης” μένει να αποδειχθεί.<br /><br />Βέβαια, όπως έχει υποστηριχτεί και σε άλλη ανάρτηση για το θέμα, με δεδομένες τις διευκολύνσεις που λαμβάνουν οι αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις σε ελληνικό έδαφος, υπό φυσιολογικές συνθήκες η Ελλάδα δεν θα έπρεπε καν να αποδέχεται σύνδεση του θέματος παραχώρησης μονάδων επιφανείας στο Πολεμικό Ναυτικό, με την υπόθεση της ναυπήγησης φρεγατών.<div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Πολεμικό Ναυτικό: Τέλος στο όνειρο των Arleigh Burke; Αποκλειστικά διαθεσιμότητα Ticonderoga;

Ενώ η ελληνική πλευρά φέρεται να έχει καταθέσει επισήμως αίτημα στις ΗΠΑ για την απόκτηση ενός (;) αντιτορπιλικού κλάσης Arleigh Burke, με σ...

Διαβάστε την συνέχεια

Χ. Ακάρ: Όσα αεροσκάφη και υποβρύχια και να αγοράσει η Ελλάδα, δεν αρκούν

<img height="476" src="https://media.liberal.gr/showthumb.aspx?maxsize=900&img=akar_9.jpg" width="640" /><br /><br />Σε νέες προκλήσεις προχώρησε ο Τούρκος υπουργός Άμυνας Χουλουσί Ακάρ υποστηρίζοντας ότι η Ελλάδα προχωρά σε προβοκατόρικες ενέργειες και προκλητικά βήματα, ενώ αναφερόμενος στο νέο εξοπλιστικό πρόγραμμα της Ελλάδας είπε πως «όσα αεροσκάφη και υποβρύχια και να αγοράσει η Ελλάδα, δεν αρκούν»<br /><br />Σε δηλώσεις του κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του στη Λιβύη, ο Τούρκος υπουργός Άμυνας ανέφερε πως «είναι γνωστή η κατάσταση της οικονομίας της Ελλάδας. Έχουν προβλήματα. Όμως παρά τα προβλήματα και με κόστος τη μείωση του φαγητού, της ένδυσης, του μισθού του κάθε Έλληνα πολίτη, ξεκίνησαν μια εκστρατεία εξοπλισμού, μια μόδα εξοπλισμού».<br /><br />«Αγοράστε όσα αεροσκάφη θέλετε, όσα υποβρύχια, όσα πλοία θέλετε. Δεν σας αρκούν. Δεν αρκούν», δήλωσε χαρακτηριστικά.<br /><br />Κατηγόρησε ακόμη την Αθήνα λέγοντας ότι «οι Έλληνες γείτονες μας κάνουν προβοκατόρικες ενέργειες, κάνουν προκλητικά βήματα και αυξάνουν την ένταση στην περιοχή. Και καλύπτουν όσα κάνουν οι ίδιοι και αποκρύπτουν τις προσπάθειες μας για διάλογο, για ειρηνικές μεθόδους οι οποίες συμβαδίζουν με το διεθνές δίκαιο».<br /><br />Απειλές κατά του Χαφτάρ<br /><br />Ο Τούρκος υπουργός προειδοποίησε επίσης ότι οι δυνάμεις του στρατάρχη Χαλίφα Χάφταρ και οι υποστηρικτές τους στην ανατολική Λιβύη θα θεωρηθούν «νόμιμοι στόχοι» εάν επιχειρήσουν να επιτεθούν σε τουρκικές δυνάμεις στην περιοχή.<br /><br />Μιλώντας κατά τη διάρκεια επίσκεψής του σε τουρκικά στρατεύματα στην Τρίπολη, ο Ακάρ δήλωσε ότι οι δυνάμεις του Χάφταρ και οι υποστηρικτές τους δεν θα έχουν «πού να κρυφτούν» εάν επιτεθούν σε τουρκικές δυνάμεις, προσθέτοντας ότι θα αποτελέσουν στόχους για την Άγκυρα «παντού».<br /><br />Η Τουρκία είναι ο κύριος ξένος υποστηρικτής της διεθνώς αναγνωρισμένης Κυβέρνησης Εθνικής Συμφωνίας (GNA) της Λιβύης που εδρεύει στην Τρίπολη και που εδώ και χρόνια μάχεται κατά του Λιβυκού Εθνικού Στρατού (LNA) του Χάφταρ.<div><br /></div><div><a href="https://www.liberal.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Χ. Ακάρ: Όσα αεροσκάφη και υποβρύχια και να αγοράσει η Ελλάδα, δεν αρκούν

Σε νέες προκλήσεις προχώρησε ο Τούρκος υπουργός Άμυνας Χουλουσί Ακάρ υποστηρίζοντας ότι η Ελλάδα προχωρά σε προβοκατόρικες ενέργειες και προ...

Διαβάστε την συνέχεια