Κάηκε πρόωρα το ισχυρό χαρτί της κυβέρνησης. Φύλλο και φτερό έγινε το δόγμα «Νόμος και Τάξη», ψάχνει για σωσίβιο το Μαξίμου.

<img height="360" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/c91ecb3eb79a504b1e95863c75c9a4c0_XL.jpg" width="727" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Το λεγόμενο επιτελικό κράτος δείχνει σημάδια κατάρρευσης και εάν δεν ήταν τόσο αδύναμη η αντιπολίτευση θα είχαν αρχίσει να χτυπάνε τα δημοσκοπικά «καμπανάκια».</span></h3>Θα μπορούσε να πει κάποιος με ποδοσφαιρικούς όρους ότι η κυβέρνηση μπήκε στο «γήπεδο» με γκολ εναντίον της από τα αποδυτήρια.<br />Δεν έχουν συμπληρωθεί ούτε 50 μέρες από την εκλογική της νίκη στις 25 Ιουνίου 2023 και η εικόνα της έχει πληγωθεί σε ιδιαίτερα μεγάλο βαθμό.<br />Το λεγόμενο επιτελικό κράτος δείχνει σημάδια κατάρρευσης και εάν δεν ήταν τόσο αδύναμη η αντιπολίτευση θα είχαν αρχίσει να χτυπάνε τα δημοσκοπικά «καμπανάκια».<br />Τα γεγονότα αποδεικνύουν ότι ακριβώς αυτή η αδυναμία της αντιπολίτευσης είναι που ωθεί την κυβέρνηση να επιδεικνύει μία επικίνδυνη αλαζονεία, που κάποια στιγμή θα της στοιχίσει ακριβά.<br />Μετά την καταστροφική διαχείριση των πυρκαγιών με πάνω 500. 000 στρέμματα καμένα, που εξέθεσε τη χώρα διεθνώς, ήρθε το έγκλημα στη Νέα Φιλαδέλφεια να κάψει το «χαρτί» στο οποίο πάντα βασιζόταν η ΝΔ, δηλαδή στο δόγμα «Νόμος και Τάξη».<br /><br />Η ασφάλεια έγινε ανασφάλεια<br /><br />Οι Κροάτες χούλιγκαν, που διέσχισαν ανενόχλητοι ολόκληρη τη χώρα και δολοφόνησαν τον 29χρονο φίλο της ΑΕΚ, εξέθεσαν ανεπανόρθωτα το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη και συνετέλεσαν στο ιστορικών διαστάσεων επιτελικό φιάσκο της κυβέρνησης.<br />Το έγκλημα της Νέας Φιλαδέλφειας ταυτόχρονα με την «έκρηξη» του βαρέως εγκλήματος καλλιεργούν κλίμα ανασφάλειας στους Έλληνες πολίτες και ενώ διαχρονικά το δόγμα «Νόμος και Τάξη», ήταν το ισχυρό χαρτί των δεξιών κομμάτων.<br />Ενώ το έγκλημα οργιάζει παντού, οι δυνάμεις ασφαλείας φαίνεται να εξαντλούν την αυστηρότητά τους σε φοιτητικές κινητοποιήσεις, διαδηλώσεις και πλειστηριασμούς, αφήνοντας επικίνδυνους κακοποιούς να δρουν ανεμπόδιστοι.<br /><br />Ψάχνει σωσίβιο<br /><br />Στην κακή εικόνα της κυβέρνησης θα πρέπει να προστεθούν η ηχηρή απουσία του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη για σχεδόν τέσσερις μέρες (χωρίς την παραμικρή δήλωση ή ακόμη έκφραση συλλυπητηρίων) και η μη παραίτηση του υπουργού Προστασίας του Πολίτη Γιάννη Οικονόμου, ο οποίος δεν τόλμησε να αναλάβει τις προφανείς πολιτικές ευθύνες τους.<br />Το Μέγαρο Μαξίμου μετά από όλη αυτή την καταστροφική διαχείριση της κρίσης αναζητούσε απεγνωσμένα ένα σωσίβιο και θεωρεί πως το βρήκε στην UEFA, την ευρωπαϊκή ομοσπονδία ποδοσφαίρου.<br />Μετά από τις μέρες της «εξαφάνισης» ο πρωθυπουργός είχε τηλεφωνικές επικοινωνίες με τον πρόεδρο της UEFA, Alexander Ceferin, με τον οποίο συμφώνησε να συναντηθούν στο Μαξίμου στις 16 Αυγούστου, προκειμένου να συζητήσουν τα όσα συμβαίνουν στο ελληνικό και στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο.<div><br />Στη συνέχεια, θα πραγματοποιηθεί σύσκεψη υπό τον πρωθυπουργό με τη συμμετοχή του πρόεδρου της UEFA και αρμόδιων υπουργών στην οποία έχουν προσκληθεί οι ιδιοκτήτες των ΠΑΕ Ολυμπιακού, Παναθηναϊκού, ΑΕΚ και ΠΑΟΚ».<br />Πρόκειται για μία καθαρά επικοινωνιακού χαρακτήρα κίνηση που αποσκοπεί στο να διασκεδάσει τις εντυπώσεις για την απουσία Μητσοτάκη, δεδομένου ότι η UEFA δεν μπορεί να διαδραματίσει κάποιο ρόλο σε θέματα ασφάλειας του πολίτη στην Ελλάδα.<br />Εξάλλου ο πρωθυπουργός προσπαθεί να μείνει έξω από το κάδρο των ευθυνών, αφήνοντας τον κ. Οικονόμου – στον οποίο παρέχει κάλυψη- στον ρόλο του «κυματοθραύστη» και του υπερασπιστή της κυβερνητικής γραμμής.<br />Με τη συνδρομή των (πολλών) φιλικών ΜΜΕ η κυβέρνηση επιδιώκει να αποσείσει τις ευθύνες της και να χρεώσει όλο το φιάσκο αποκλειστικά στην ΕΛΑΣ, της οποίας πολιτική ηγεσία είναι η ΝΔ για πάνω από τέσσερα χρόνια.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Κάηκε πρόωρα το ισχυρό χαρτί της κυβέρνησης. Φύλλο και φτερό έγινε το δόγμα «Νόμος και Τάξη», ψάχνει για σωσίβιο το Μαξίμου.

Το λεγόμενο επιτελικό κράτος δείχνει σημάδια κατάρρευσης και εάν δεν ήταν τόσο αδύναμη η αντιπολίτευση θα είχαν αρχίσει να χτυπάνε τα δημοσκ...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι συνεχείς ήττες φέρνουν σε τραγικό αδιέξοδο την Ουκρανία, θα χάσει Kupyansk, Kharkiv.

<img height="384" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/ae2285b464a2d2553db7add48ab66e1c_XL.jpg" width="713" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Στην Δύση υπολογίζουν σε 150.000 τις Ουκρανικές απώλειες, επιθέσεις σε Κριμαία.</span></h3><div>Oleg Soskin (πρώην σύμβουλος του Leonid Kuchma): Η Ουκρανία θα χάσει και το Kupyansk και το Kharkiv, ο Zelensky είναι ανίκανος - Serhiy Krivonos (Oυκρανός στρατηγός): Για το αδιέξοδο της αντεπίθεσης ευθύνεται η ηγεσία της Ουκρανίας, έκαναν πολλά λάθη<br /><br />Οι συνεχείς ήττες της Ουκρανίας οδηγούν σε αδιέξοδο την στρατιωτική και πολιτική ηγεσία της χώρας που από την μια αναγνωρίζει ότι δεν μπορούν να σπάσουν οι γραμμές άμυνας της Ρωσίας και από την άλλη αντιλαμβάνεται ότι η συνεχής στρατιωτική και οικονομική βοήθεια από την Δύση δεν είναι δεδομένη.<br />Στην Δύση εκτιμούν ότι οι Ουκρανικές απώλειες ξεπερνούν τις 150.000 αλλά οι ρωσικές πηγές κάνουν λόγο για 375.000 νεκρούς και τραυματισμένους Ουκρανούς στρατιώτες και περίπου 80.000 ρώσους εκ των οποίων 28.000 ήταν φυλακισμένοι που εντάχθηκαν στους Wagner.<br />O Ουκρανικός στρατός απέτυχε στην αντεπίθεση και πλέον δίνει μάχες θέσης ενώ πλέον ο κίνδυνος για τους Ουκρανούς να χάσουν την στρατηγική πόλη Kupyansk έχει αυξηθεί δραματικά, όπως έχασαν και το Bakhmut…<br />Επίσης είναι ορατός ο κίνδυνος η Ουκρανία να χάσει ξανά το Kharkiv μια μεγάλη στρατηγική πόλη στην Βόρεια Ουκρανία.<br />Για πρώτη φορά στην ιστορία, το ΝΑΤΟ και οι ΗΠΑ θα γνωρίσουν μια οδυνηρή ήττα… μια πυρηνική δύναμη όπως η Ρωσία δεν μπορεί να ηττηθεί…<br />Εν τω μεταξύ με απόλυτη επιτυχία η ρωσική αεράμυνα απέκρουσε τις επιθέσεις των Ουκρανών με πυραύλους και drones στη Γέφυρα της Κριμαίας.<br /><br />New York Times: Οι απώλειες των Ουκρανών υπολογίζονται σε 150.000, οι Ουκρανοί προσπαθούν να αποφύγουν την στράτευση<br /><br />Δυτικοί αξιωματούχοι και αναλυτές πιστεύουν ότι η Ουκρανία έχει χάσει περισσότερους από 150.000 στρατιώτες από την έναρξη της ρωσικής ειδικής επιχείρησης, γράφουν οι New York Times<br />«Σύμφωνα με εκτιμήσεις δυτικών αξιωματούχων και αναλυτών, περισσότεροι από 150.000 Ουκρανοί στρατιώτες σκοτώθηκαν ή τραυματίστηκαν», αναφέρει το δημοσίευμα.<br />Την ίδια ώρα, όπως σημειώνει η εφημερίδα, αυξάνεται ο αριθμός των Ουκρανών που προσπαθούν να αποφύγουν τη στρατιωτική θητεία.<br />Στις 4 Ιουνίου, οι Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας εξαπέλυσαν επίθεση στις κατευθύνσεις Zaporozhye, Yuzhnodonetsk και Artemivsk , ρίχνοντας στη μάχη ταξιαρχίες εκπαιδευμένες από το ΝΑΤΟ και οπλισμένες με δυτικό εξοπλισμό.<br />Στις 4 Αυγούστου, το ρωσικό υπουργείο Άμυνας ανέφερε ότι η Ουκρανία έχασε περισσότερους από 43.000 στρατιώτες και πάνω από 4.900 όπλα από την έναρξη της αντεπίθεσης στις 4 Ιουνίου 2023.<br /><br />Oleg Soskin (πρώην σύμβουλος του Leonid Kuchma): Η Ουκρανία θα χάσει και το Kupyansk και το Kharkiv, ο Zelensky είναι ανίκανος<br /><br />Το Kupyansk η στρατηγική πόλη στην Βόρεια Ουκρανία κοντά στο Kharkiv θα έχει την μοίρα του Bakhmut λόγω της ανικανότητας του Vladimir Zelensky, δήλωσε ο Ουκρανός Oleg Soskin, πρώην σύμβουλος του πρώην Προέδρου της Ουκρανίας Leonid Kuchma.<br />Η στιγμή της απώλειας του Kupyansk πλησιάζει και μετά θα πάνε στο Kharkiv<br />Το Kupyansk θα μετατραπεί σε Artemovsk ή Bakhmut με όλες τις επακόλουθες συνέπειες.<br />Σύμφωνα με τον Oleg Soskin, οι Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας υφίστανται τη μία ήττα μετά την άλλη, γεγονός που επέτρεψε στα ρωσικά στρατεύματα να προχωρήσουν στην επίθεση προς την κατεύθυνση του Kharkiv.<br />«Η κατάσταση δείχνει ότι ο Zelensky δεν είναι σε θέση να προστατεύσει τη Ουκρανία», συνόψισε ο Soskin.<br />Ο ρωσικός στρατός είχε βελτιώσει την κατάσταση κατά μήκος της πρώτης γραμμής στην κατεύθυνση του Kupyansk.<br />Όπως σημείωσε ο επικεφαλής της στρατιωτικής-αστικής διοίκησης της περιοχής του Kharkiv, απείχαν μόλις λίγα χιλιόμετρα από το Kupyansk.<br /><br />Serhiy Krivonos (Oυκρανός στρατηγός): Για το αδιέξοδο της αντεπίθεσης ευθύνεται η ηγεσία της Ουκρανίας, έκαναν πολλά λάθη<br /><br />Τα ρωσικά στρατεύματα σε υψηλό επίπεδο έχουν πραγματοποιήσει προετοιμασίες για την ουκρανική αντεπίθεση στην κατεύθυνση του Zaporozhye, δήλωσε ο απόστρατος Υποστράτηγος των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας Serhiy Krivonos.<br />«Η πολιτική ηγεσία της Ουκρανίας έκανε πολλές δημόσιες σχέσεις.<br />Αυτή τη στιγμή, ο εχθρός μας μέρα και νύχτα, σαν τυφλοπόντικας, έσκαψε χαρακώματα, γέμιζε τα πάντα με μπετόν, προετοίμασε ναρκοπέδια, εγκατέστησαν νάρκες αντιαρματικών και κατά προσωπικού και εξόπλισαν επίσης το σύστημα ζημιών από βλήματα και μας περίμενε».<br />Σύμφωνα με τον στρατηγό, η σημερινή θέση των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας κατά τη διάρκεια της αντεπίθεσης στην κατεύθυνση της Zaporozhye συνδέεται με τα λάθη του Κιέβου.<br />Κάτω από τέτοιες συνθήκες, η προέλαση ακόμη και κατά τρία μέτρα είναι ήδη επιτυχία για τα ουκρανικά στρατεύματα, εξήγησε ο Serhiy Krivonos.<br />«Τα ρωσικά στρατεύματα αξιολογούν τις δυνατότητες του στρατού της Ουκρανίας, αναζητούν αδύναμα σημεία στην άμυνά μας και σε ορισμένες στιγμές καταφέρνουν να βρουν αυτά τα κενά, όπου στη συνέχεια χτίζουν τις δυνάμεις τους και καταλαμβάνουν εδάφη», υπονοώντας την περιοχή Kupyansk.<br /><br />To Kupyansk θα φέρει το τέλος της ουκρανικής αντεπίθεσης<br /><br />«Μπορεί κανείς έτσι να συμπεράνει ότι οι Ρωσικές Ένοπλες Δυνάμεις είναι κοντά στο να καταλάβουν το Kupyansk, για δεύτερη φορά.<br />Το Kharkiv, η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Ουκρανίας, θα βρεθεί σύντομα κοντά στο πολύ αποτελεσματικό ρωσικό πυροβολικό» εξηγεί η Lyuba Lulko, γεωπολιτική αναλύτρια.<br />«Από την άλλη η ουκρανική ηγεσία είναι απίθανο να δώσει εντολή στα στρατεύματά της να υποχωρήσουν.<br />Το Κίεβο θα προσκολληθεί στο Kupyansk για πολιτικούς λόγους αρχικά, όπως είχε πράξει στο Bakhmut.<br />Η Ουκρανία πολεμούσε στο Bakhmut σε μεγάλο βαθμό για πολιτικούς λόγους και αυτοί οι λόγοι προκάλεσαν τις τρομακτικές απώλειες στον ουκρανικό στρατό.<br />Η Ρωσία θα εκμεταλλευτεί μόνο την ανάγκη του εχθρού να συνεχίσει την άσκοπη άμυνα του Kupyansk.<br />Η επίθεση της Ρωσίας στο Kupyansk επηρεάζει τα ουκρανικά στρατεύματα στη Zaporizhia και στο Bakhmut καθώς το Κίεβο θα πρέπει να αναδιατάξει εφεδρείες στην πολιορκούμενη πόλη .<br />Έτσι η ουκρανική αντεπίθεση μπορεί να συντριβεί εντελώς», επισημαίνει η Lulko.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Οι συνεχείς ήττες φέρνουν σε τραγικό αδιέξοδο την Ουκρανία, θα χάσει Kupyansk, Kharkiv.

Στην Δύση υπολογίζουν σε 150.000 τις Ουκρανικές απώλειες, επιθέσεις σε Κριμαία. Oleg Soskin (πρώην σύμβουλος του Leonid Kuchma): Η Ουκρανία ...

Διαβάστε την συνέχεια

Αποκάλυψη: Οι Wagner δεν ενεπλάκησαν στο πραξικόπημα του Νίγηρα αλλά θα… «μπουν στο παιχνίδι».

<img height="427" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/539997b06643e545f15a4cde50b0d13b_XL.jpg" width="741" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Ανησυχία στις χώρες της Δυτικής Αφρικής για τις εξελίξεις στο Νίγηρα.</span></h3>Η ρωσική στρατιωτική εταιρεία Wagner δεν ενεπλάκη στο πραξικόπημα του Νίγηρα αλλά θα μπορούσε με κάποιο τρόπο να επωφεληθεί στο μέλλον.<br />Αυτή την άποψη εξέφρασε ο επίτροπος πολιτικών υποθέσεων της Οικονομικής Κοινότητας των Κρατών της Δυτικής Αφρικής (ECOWAS) Abdel-Fatau Musah στο <a href="https://www.aljazeera.com/">Al Jazeera.</a><br />Ο Musah σημείωσε επίσης ότι η ECOWAS δεν θα επιτρέψει σε κανέναν να μετατρέψει τη Δυτική Αφρική σε πεδίο πολέμου δια αντιπροσώπων.<br />Στις 26 Ιουλίου, μια ομάδα στρατιωτικών στον Νίγηρα ανακοίνωσε την καθαίρεση του προέδρου Mohamed Bazoum, το κλείσιμο των συνόρων, την επιβολή απαγόρευσης της κυκλοφορίας, την αναστολή του συντάγματος, καθώς και την απαγόρευση των πολιτικών κομμάτων.<br />Το Εθνικό Συμβούλιο για τη Διασφάλιση της Πατρίδας συστάθηκε για να διοικήσει τη χώρα.<br />Ο στρατηγός Abdourahmane Tchiani ανέλαβε το τιμόνι του συμβουλίου στις 28 Ιουλίου.<br />Ο Bazoum παραμένει κρατούμενος στην κατοικία του.<br />Ο πρόεδρος της Ακτής Ελεφαντοστού, Alassane Ouattara ανακοίνωσε ότι οι ηγέτες του Οργανισμού συμφώνησαν να ξεκινήσουν μια στρατιωτική επιχείρηση στον Νίγηρα το συντομότερο δυνατό.<br />Από την άλλη οι πραξικοπηματίες έθεσαν τον στρατό σε ύψιστη ετοιμότητα.<br /><br />Ζήτησαν βοήθεια από Wagner<br /><br />Υπενθυμίζεται, πως οι πραξικοπηματίες φέρονται να έχουν ζητήσει βοήθεια από τους Wagner σε περίπτωση που δεχθούν στρατιωτική επίθεση.<br />Σύμφωνα με πληροφορίες από το Associated Press, το αίτημα διατυπώθηκε από τον στρατηγό Salifu Modi, έναν εκ των πραξικοπηματιών είχε συνάντηση με στέλεχος των Wagner στο Μάλι.<br />Η ρωσική στρατιωτική εταιρεία εξετάζει το αίτημα, που υπέβαλαν οι κινηματίες.<br /><br />Ανησυχία Blinken για τον ανατραπέντα πρόεδρο του Νίγηρα<br /><br />Την έντονη ανησυχία του για την υγεία του έκπτωτου προέδρου του Νίγηρα Mohamed Bazoum εξέφρασε ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών Antony Blinken.<br />Ο επικεφαλής της αμερικανικής διπλωματίας είχε τηλεφωνική επικοινωνία με τον προκάτοχο του Bazoum, Mahamadou Issoufou, προκειμένου να συζητήσουν για την επιδείνωση της κατάστασης και τις συνθήκες υπό τις οποίες κρατείται ο ανατραπείς πρόεδρος.<br />«Ο υπουργός είναι ιδιαίτερα απογοητευμένος από την άρνηση όσων κατέλαβαν την εξουσία στον Νίγηρα να απελευθερώσουν τα μέλη της οικογένειας του Bazoum ως ένδειξη καλής θέλησης», δήλωσε ο εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ Matthew Miller.<br />Ο Bazoum κρατείται στο προεδρικό μέγαρο στη Niamey, την πρωτεύουσα του Νίγηρα, μαζί με τη σύζυγό του Hadiza και ένα από τα παιδιά τους.<br />Σύμφωνα με τα βρετανικά μέσα ενημέρωσης οι συνθήκες κράτησης του Bazoum βαίνουν ραγδαία επιδεινούμενες.<br /><br />Πεδίο μάχης Δύσης με Ρωσία<br /><br />Πολλοί αναλυτές θεωρούν ότι ο Νίγηρας είναι το νέο πεδίο μάχης του συνεχιζόμενου ανταγωνισμού μεταξύ του δυτικού και του ανατολικού μπλοκ στη Δυτική Αφρική.<br />Πιστεύουν ότι το δυτικό μπλοκ με επικεφαλής τη Γαλλία θα είναι ο χαμένος στον Νίγηρα αυτή τη φορά, όπως και στις προηγούμενες «αναμετρήσεις» σε Μπουρκίνα Φάσο και Μάλι.<br />Αν και η εποχή της γαλλικής αποικιοκρατίας στην Αφρική τελείωσε τη δεκαετία του 1960 με τη διακήρυξη της ανεξαρτησίας μεγάλου αριθμού αφρικανικών χωρών, η γαλλική επιρροή εξακολουθεί να παραμένει σε ολόκληρη την ήπειρο.<br />Η Δυτική Αφρική και η περιοχή του Sahel, παρά το γεγονός ότι διαθέτουν τεράστιους και πολύτιμους ορυκτές και ορυκτές πηγές, όπως ο χρυσός και το ουράνιο, βρίσκονται στο χαμηλότερο δυνατό επίπεδο όσον αφορά τον ρυθμό ανάπτυξης τους.<br />Είναι χαρακτηριστικό πως το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού αυτής της περιοχής ζει κάτω από το όριο της φτώχειας, αποτέλεσμα της χρόνιας αποικιοκρατίας της Δύσης και της Γαλλίας.<br />Επομένως, η συνεχιζόμενη λεηλασία από τη Γαλλία και το δυτικό μπλοκ και η αύξηση του ποσοστού ανεργίας και φτώχειας ωθούν σταδιακά τους ανθρώπους της περιοχής του Sahel προς την ανεξαρτησία και την απελευθέρωση από τους καταπιεστές τους.<br /><br />Επιχείρηση Barkhane<br /><br />Το 2014, η Γαλλία ξεκίνησε μια επιχείρηση που ονομάζεται «Επιχείρηση Barkhane» με το πρόσχημα της καταπολέμησης της τρομοκρατίας στην περιοχή του Sahel, αλλά αυτή η επιχείρηση δεν ήταν επιτυχής.<br />Η Γαλλία έχει περίπου 5.000 στρατιώτες που έχουν αναπτυχθεί στην περιοχή Sahel και τα Ηνωμένα Έθνη ανέπτυξαν 15.000 ειρηνευτικές δυνάμεις στο Μάλι στο πλαίσιο της επιχείρησης που ονομάζεται «Πολυδιάστατη Αποστολή Ολοκληρωμένης Σταθερότητας στο Μάλι».<br />Η δημόσια δυσαρέσκεια με τη Γαλλία και οι εσωτερικές εντάσεις οδήγησαν τελικά στο τρίτο πραξικόπημα του Μάλι μέσα σε μια δεκαετία, το 2021.<br />Στη συνέχεια, μια σειρά από συγκρούσεις και εντάσεις μεταξύ της νέας κυβέρνησης του Μάλι και της Γαλλίας ανάγκασαν τη Γαλλία να αποσύρει τον στρατό της από τη χώρα.<br />Στην πραγματικότητα, τα γαλλικά στρατεύματα εκδιώχθηκαν από την πίεση και τις διαμαρτυρίες του λαού του Μάλι.<br />Το στρατιωτικό πραξικόπημα στη Μπουρκίνα Φάσο το 2022 οδήγησε επίσης τελικά στην ταπεινωτική απέλαση των γαλλικών στρατευμάτων από αυτήν την αφρικανική χώρα.<br />Η νέα κυβέρνηση της Μπουρκίνα Φάσο και ο λαός πίστευαν ότι η γαλλική στρατιωτική παρουσία στη Μπουρκίνα Φάσο δεν είχε βελτιώσει την ασφάλεια, αλλά αντίθετα, οι Γάλλοι παρεμβαίνουν στις εσωτερικές υποθέσεις της χώρας, τροφοδοτώντας την ανασφάλεια.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Αποκάλυψη: Οι Wagner δεν ενεπλάκησαν στο πραξικόπημα του Νίγηρα αλλά θα… «μπουν στο παιχνίδι».

Ανησυχία στις χώρες της Δυτικής Αφρικής για τις εξελίξεις στο Νίγηρα. Η ρωσική στρατιωτική εταιρεία Wagner δεν ενεπλάκη στο πραξικόπημα του ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ελλάδα-Ουκρανία: Στα σκαριά συμφωνία για άμυνα και ενέργεια

<a href="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2023/08/03ff08f16b6220f731bb3314c7d13fd5_26336873-1.jpg"><img height="359" src="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2023/08/03ff08f16b6220f731bb3314c7d13fd5_26336873-1.jpg" width="735" /></a><br /><br />Του<b> ΒΑΣΙΛΗ ΝΕΔΟΥ</b><br />Σε απευθείας συζητήσεις βρίσκονται το τελευταίο διάστημα η Αθήνα και το Κίεβο προκειμένου να καταλήξουν σε διμερή συμφωνία, που θα οδηγεί σε ενός είδους ανάληψη εκ μέρους και της Ελλάδας δέσμευσης για την παροχή εγγυήσεων ασφαλείας σε πολλαπλούς τομείς, όχι μόνο στην άμυνα.<br /><br />Σε ευρύτερο πολιτικό επίπεδο, οι δύο πλευρές συζητούν τη δημιουργία ενός πλαισίου το οποίο θα εναρμονίζει τις διμερείς σχέσεις Ελλάδας και Ουκρανίας με το πνεύμα της διακήρυξης των ηγετών του G7, αλλά και του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, για τη συνέχιση της μακροπρόθεσμης υποστήριξης του Κιέβου και σε πρακτικό επίπεδο. Αυτή τη στιγμή, η συζήτηση για την επί της αρχής πολιτική διάσταση του θέματος διεξάγεται σε επίπεδο υπουργείων Εξωτερικών.<br /><br />Σε περίπτωση που θα ολοκληρωθούν αυτές οι συζητήσεις, θα εξετασθεί και πώς μπορούν να εξειδικευθούν ορισμένες διαστάσεις της συμφωνίας. Στις συγκεκριμένες επαφές λαμβάνουν, πάντως, μέρος και οι Αμερικανοί.<br /><br />Υπάρχουν μακροπρόθεσμες στοχεύσεις, όπως η ανοικοδόμηση της Ουκρανίας, αλλά και η στενότερη ένταξή της στις δυτικοευρωπαϊκές οικονομικές δομές. Ενα από τα στοιχεία των συζητήσεων αφορά και την ενεργειακή ασφάλεια της Ουκρανίας, η οποία εξ ορισμού δεν εξαρτάται πια από τη Ρωσία.<br /><br />Περιττό να υπογραμμιστεί πόσο κομβικής σημασίας είναι, για τη συζήτηση περί ενεργειακής απεξάρτησης της Ουκρανίας από τη Ρωσία, οι υφιστάμενες δομές στη βόρεια Ελλάδα (ΤΑΡ), οι διασυνδετήριοι αγωγοί καθώς και η αυξανόμενη δυναμικότητα του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης.<br /><br />Επίσης, σε θέματα αρχών, ένα από τα ζητήματα που απασχολούν ιδιαίτερα και την Ελλάδα αφορά το διεθνές δίκαιο, τα όργανα απονομής δικαιοσύνης σε διεθνές επίπεδο και το κράτος δικαίου. Πρόκειται για τομέα στον οποίο προεξοφλείται ότι η Αθήνα θα διεκδικήσει να διαδραματίσει ρόλο, αφού ουσιαστικά η Ουκρανία υποστηρίζει την αρμοδιότητα αλλά και τις αποφάσεις όλων των διεθνών δικαστηρίων.<br /><br />Εκ των πραγμάτων, λόγω του πολέμου, είναι απολύτως σαφές ότι προέχει η συνέχιση της υποστήριξης της μαχητικής ικανότητας των Ουκρανών. Οι ανάγκες είναι λίγο-πολύ γνωστές και αφορούν κατά προτεραιότητα την ανάγκη για αντιαεροπορική άμυνα, πυροβολικό, τεθωρακισμένα οχήματα, αλλά και μαχητικά αεροσκάφη.<br /><br />Ιδιαίτερης σημασίας είναι και η ανάγκη για διαρκή ροή πυρομαχικών (σφαίρες και βλήματα 155 χιλιοστών), η οποία –ώς ένα βαθμό– αντιμετωπίζεται από ορισμένους στην Αθήνα και ως ευκαιρία ανασυγκρότησης μέρους της αμυντικής βιομηχανίας, εν προκειμένω των Ελληνικών Αμυντικών Συστημάτων (ΕΑΣ), για τη δυνατότητα συμμετοχής σε έναν επικερδή ανταγωνισμό που εκ των πραγμάτων ήδη εξελίσσεται σε πανευρωπαϊκό επίπεδο.<br /><br />Το τελευταίο διάστημα, Ελληνες εκπαιδευτές πληρωμάτων για κύρια άρματα μάχης Leopard 1 εκπαιδεύουν Ευρωπαίους χειριστές. Αυτοί με τη σειρά τους εκπαιδεύουν τους Ουκρανούς (στη στρατιωτική αργκό αυτή η μέθοδος ονομάζεται και «train the trainer»). Από την ελληνική πλευρά προσφέρονται και άλλες εκπαιδευτικές μορφές, όπως η διοίκηση, ο έλεγχος μικρών κλιμακίων μάχης των χερσαίων δυνάμεων και η εξουδετέρωση εκρηκτικών μηχανισμών και ναρκών.<br /><br />Υπενθυμίζεται πως η Ελλάδα έχει ήδη παραχωρήσει στην Ουκρανία –μέσω του μηχανισμού τριγωνικής ανταλλαγής– τεθωρακισμένα οχήματα μάχης ΒΜΡ-1 τα οποία αντικαταστάθηκαν από γερμανικά Μάρντερ. Επίσης, βλήματα και σκανδάλες αντιαεροπορικών πυραύλων τύπου Stinger, κατασχεμένα τυφέκια καλάσνικοφ ΑΚ-47, πολυβόλα γενικής χρήσης FN-MAG βελγικής κατασκευής, φορητά αντιαρματικά RPG-18 αλλά και πυραύλους για τους πολλαπλούς εκτοξευτές τύπου RM-70 των ουκρανικών χερσαίων δυνάμεων.<br /><br />Σημαντική είναι η συμβολή της Ελλάδας σε σφαίρες διαμετρήματος 7,62 χιλιοστών και βλήματα 155 χιλιοστών, 105 και 203 χιλιοστών για το ουκρανικό πυροβολικό. Ας σημειωθεί ότι αποτελεί πάγιο αίτημα Ουκρανών και Αμερικανών να παραχωρηθούν αντιαεροπορικά συστήματα S-300, το οποίο η Αθήνα και ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης έχουν απορρίψει σε διάφορα επίπεδα.<div><br /><div><b><i>Καθημερινή</i></b><br /><div><br /></div><div><a href="https://www.amynanet.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div></div></div>

Ελλάδα-Ουκρανία: Στα σκαριά συμφωνία για άμυνα και ενέργεια

Του ΒΑΣΙΛΗ ΝΕΔΟΥ Σε απευθείας συζητήσεις βρίσκονται το τελευταίο διάστημα η Αθήνα και το Κίεβο προκειμένου να καταλήξουν σε διμερή συμφωνία...

Διαβάστε την συνέχεια

Δεν βγήκε για περίπατο το γεωτρύπανο του Ερντογάν: Ας συνέλθουμε επιτέλους…

<img src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2023/08/230812003556_ERDOGAN-SHMAIES-PALATI01.jpg" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;"> Ο μικρός «Σουλτάνος» εννοεί διαφορετικά τον διάλογο από τον Πρωθυπουργό της Ελλάδας…</span></h3>Του <b>ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ</b><br />Ο ισλαμιστής πρόεδρος της Τουρκίας, ο αυταρχικός Ταγίπ Ερντογάν, μας έστειλε μήνυμα, αλλά δεν γνωρίζω πόσοι, στη Λευκωσία, την Αθήνα, την Ουάσιγκτον και τις Βρυξέλλες, το «έπιασαν».<br /><br />Εβδομάδες πριν από την έναρξη του ελληνοτουρκικού διαλόγου, με αφετηρία τη Νέα Υόρκη, τον Σεπτέμβριο όταν θα μαζευτούν στην αμερικανική μεγαλούπολη σχεδόν όλοι οι πρόεδροι και οι πρωθυπουργοί του κόσμου με πρώτο τον ηγέτη της υπερδύναμης, τον πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών, Τζο Μπάιντεν, ο οποίος αλλού του δείχνουν και αλλού πάει, ο Ερντογάν δείχνει τον πραγματικό του εαυτό…<br /><br />Η έξοδος του Abuulhamid Han δεν είναι ένα τυχαίο περιστατικό όπως νομίζουν τα μέλη των Ελίτ της Αθήνας και της Λευκωσίας, τα οποία έκαναν ήδη γνωστό ότι δεν αλλάζουν οι σχεδιασμοί. Και εννοούν ότι θα προχωρήσει η διαδικασία της βελτίωσης των σχέσεων της Αθήνας με την Άγκυρα.<br />Σημειώνω, για να μην παρεξηγηθώ, ότι πιστεύω ακράδαντα ότι η βελτίωση των ελληνοτουρκικών σχέσεων, είναι ευχή κάθε εθνικά σκεπτόμενου ανθρώπου. Διότι, θα βοηθήσει γενικά και όχι αόριστα και την Κύπρο.<br />Από το Βίλνιους της Λιθουανίας, ο Ταγίπ Ερντογάν γνωρίζει πως δεν θα «αγοράσει» ειρήνη στο Αιγαίο για να εδραιώσει περαιτέρω την κατοχή στη Μεγαλόνησο.<br /><br />Ο ισλαμιστής πρόεδρος της Τουρκίας, πλανάται πλάνην οικτράν αν νομίζει ότι θα κοροϊδέψει την Ελλάδα και την Ομογένεια της Αμερικής, που παίζει υψηλότατο διπλωματικό παιγνίδι στην Ουάσιγκτον.<br /><br />Εάν η Τουρκία δεν γίνει μία κανονική χώρα, όσες συμφωνίες και αν κάνει με την Ελλάδα, θα βρίσκει απέναντι τους ομογενείς μας στην Αμερική. Τελεία και παύλα. Και η Ομογένεια μας είναι ξανά ισχυρή…<br /><br />Η έξοδος του Abuulhamid Han δείχνει πάνω απ’ όλα την αναξιοπιστία του αυταρχικού ηγέτη της Τουρκίας. Όταν υποτίθεται έχει αποφασίσει «να τα βρει» με την Ελλάδα, τις ΗΠΑ και την διεφθαρμένη Ευρωπαϊκή ένωση, τι λόγο έχει να προκαλεί συλλήβδην τη Δύση;<br /><br />Γιατί πρέπει να θυμίζει σε όλους τον παλιό κακό εαυτό του. Είναι απλό. Αυτός είναι. Ένας εκβιαστής. Νομίζει πως θα κάνει διάλογο έχοντας τις κανονιοφόρους σε παράταξη. Μόνο που η Ελλάδα δεν είναι η αδύνατη Κύπρος. Διαθέτει ισχυρότατη Πολεμική Αεροπορία και Πολεμικό Ναυτικό στο Αιγαίο, και στρατό στον Έβρο. Και τα τρία σώματα των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, μπορούν να αντιμετωπίσουν οποιαδήποτε επιβουλή.<br /><br />Σε μία πολεμική σύρραξη, η Ελλάδα δεν θα χάσει ούτε στον αέρα, ούτε στη θάλασσα, ούτε στον Έβρο. Οπότε, αν ο Ερντογάν επιδιώκει νίκη, θα στραφεί ξανά στην Κύπρο, η οποία μπορεί να αμυνθεί για μερικές εβδομάδες. Χρόνος που είναι ικανός να φέρει τα πάνω κάτω, για την κατοχική Τουρκία.<br />Η Αθήνα -ειδικά αυτή- και η Λευκωσία θα πρέπει να δώσουν σημασία στην έξοδο του τουρκικού γεωτρύπανου. Πρέπει να μάθουν επιτέλους να διαβάζουν σωστά τον Ερντογάν. Είναι τόσο προβλέψιμος ο μικρός «Σουλτάνος»…<br /><br />Πρόσφερε και τον πισινό του -με το συμπάθιο, και δεν κυριολεκτώ- στους Άραβες για τα πετροδόλαρά τους, οι οποίοι του ζήτησαν τον ουρανό με τ’ άστρα. Όλα τα φιλέτα της Πόλης και της Σμύρνης και τον έλεγχο της ενέργειας. Για να λάβει μόνο υποσχέσεις. Μήπως του έδωσαν τα δισεκατομμύρια που του υποσχέθηκαν πριν ένα χρόνο; Όχι. Το ίδιο θα συμβεί και τώρα.<br /><br />Τον Σεπτέμβριο, στη Νέα Υόρκη, ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας πρέπει να του υπογραμμίσει ότι ένας ηγέτης που πραγματικά ενδιαφέρεται για την ειρήνη, δεν βγάζει ακριβώς δίπλα από την ΑΟΖ της Κύπρου και της Ελλάδας το γεωτρύπανο του. Όταν ομιλούμε για την πραγματική ειρήνη βάζουμε τα σπαθιά στα θηκάρια.<br /><br />Ο Ερντογάν έκανε ακριβώς το ανάποδο. Έβγαλε το σπαθί στον κ. Μητσοτάκη. Και αυτό και μόνο δείχνει ότι γι’ αυτόν η ειρήνη περνά μέσα από τον «πόλεμο». Δεν ήταν ποτέ ειλικρινής. Γιατί να είναι τώρα.<br /><br />Οι αφελείς Αμερικανοί είναι «ήσυχοι» ότι όλα θα κυλίσουν ομαλά τον Οκτώβριο όταν υποτίθεται ότι θα αποφασίσει η Τουρκική Εθνοσυνέλευση για το μέλλον της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ. Μέχρι τότε ο αυταρχικός ηγέτης της Ρωσίας, ο Βλαδίμηρος Πούτιν θα αποφασίσει ότι αυτό δεν πρέπει να συμβεί.<br /><br />Θα φροντίσει ώστε οι ψεκασμένοι ακροδεξιοί της Σουηδίας θα κάψουν ξανά το κοράνι για να έχει δικαιολογία ο Ερντογάν να μην εγκρίνει την είσοδο της σκανδιναβικής χώρας στο ΝΑΤΟ. Εδώ είμαστε και θα τα ξαναπούμε.Όμως, εμάς μας ενδιαφέρει μόνο η Ελλάδα και η Κύπρος, όχι το ΝΑΤΟ. Θα ξεκινήσει ένας διάλογος με την Τουρκία, ο οποίος δεν θα έχει καλό τέλος, διότι ο Ερντογάν δεν πιστεύει σε αυτόν. Και εάν αποτύχει -το οποίο απευχόμαστε- θα μας οδηγήσει σε μία άγρια αντιπαράθεση με απρόβλεπτες συνέπειες για όσους θα εμπλακούν.<br /><br />Ο Κυριάκος Μητσοτάκης πρέπει να γνωρίζει πως δεν έχει να κάνει με ένα λογικό άνθρωπο. Ας υποθέσουμε πως «αγοράζει» ειρήνη στο Αιγαίο. Αυτό δεν σημαίνει ότι το Κυπριακό θα επιλυθεί ορθά, ούτε ότι η Τουρκία θα εγκαταλείψει την παράνομη «Γαλάζια Πατρίδα».<br /><br />Τι θα πράξει η Ελλάδα; Θα εγκαταλείψει την Κύπρο; Και καλά η Κύπρος υποτίθεται ότι είναι ένα άλλο κράτος, στο οποίο …έτυχε να ζουν αδούλωτοι Έλληνες… Η Κρήτη; Θα αφεθεί όμηρος στην παράνομη «Γαλάζια Πατρίδα» του Ερντογάν; Τα νησιά μας στο Αιγαίο; Όλα καλύπτονται κάτω από το σατανικό σχέδιο των Τούρκων.<br /><br />Κάποιοι βιάζονται… Ονειρεύονται… Δεν έχουν διαβάσει τον δαιμόνιο Ερντογάν.<br /><br />Καλώς ο Πρωθυπουργός και ο υπουργός Εξωτερικών, ο άπειρος Γιώργος Γεραπετρίτης, θυμίζουν σε κάθε ευκαιρία ότι οι ελληνοτουρκικές «διαφορές» αφορούν τις λεγόμενες θαλάσσιες ζώνες και μόνο. Καλώς τονίζουν σε κάθε ευκαιρία ότι δεν συζητούν τίποτα άλλο. Αλλά είναι δυνατόν να πιστεύει κανείς ότι βάζει αυτί ο Ερντογάν; Δεν υπάρχει περίπτωση…<br /><br />Ο Ερντογάν δήλωσε δημόσια τι σκέφτεται για τον κ. Μητσοτάκη. Ανακοίνωσε με επισημότητα ότι δεν τον αναγνωρίζει ως Πρωθυπουργό της Ελλάδας. Και το είπε ο άθλιος για τον εκλεγμένο ηγέτη της Ελλάδας.<br /><br />Ποιον Ερντογάν να πιστέψουμε; Τον σημερινό που θέλει να μας οδηγήσει στην… ειρήνη; Ή τον Ερντογάν της περασμένης χρονιάς, που ομιλούσε για τον κ. Μητσοτάκη ως να ήταν σκουπίδι; Ας συνέλθουμε, λοιπόν. Και ας σοβαρευτούμε επιτέλους.<br /><br />Το γεωτρύπανο Abuulhamid Han άλλαξε τα δεδομένα όπως τα ξέραμε. Ο Ερντογάν εννοεί διαφορετικά τον διάλογο. Μπορεί η Ελλάδα να εισέρχεται σε αυτό τον διάλογο με πίστη στην ειρήνη και μόνο, αλλά ο μικρός «Σουλτάνος» μας έστειλε ένα άλλο μήνυμα με την έξοδο του γεωτρύπανου: Ή συζητάτε με τους δικούς μου όρους, ή μετά το γεωτρύπανο θα βγουν τα πολεμικά.<br /><br />Αλλά, ξεχνά ότι επιχείρησε να το κάνει και το καλοκαίρι του 2020, και έφαγε τα μούτρα του με μία κίνηση της φρεγάτας «Λήμνος» εναντίον της Κεμάλ Ρέις”. Ήταν εκείνη η επιθετική ενέργεια, που ισοπέδωσε το «ένδοξο» ναυτικό του μικρού “Σουλτάνου” και τον ανάγκασε, τότε, να λογικευθεί…<div><br /></div><div><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Δεν βγήκε για περίπατο το γεωτρύπανο του Ερντογάν: Ας συνέλθουμε επιτέλους…

 Ο μικρός «Σουλτάνος» εννοεί διαφορετικά τον διάλογο από τον Πρωθυπουργό της Ελλάδας… Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ Ο ισλαμιστής πρόεδρος της Τουρκίας...

Διαβάστε την συνέχεια

Ρωσία - Κρατική Δούμα: Η Τουρκία δεν είναι “σύμμαχός μας”!

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2023-08/3fc12950-1615-41e0-9d8f-4825c3777f2d.jpg?itok=Yh_tZlnP" width="729" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Ο Ζελένσκι διέταξε τον Ζαλούζνι να διασχίσει το Δνείπερο.</span></h3><div><b>Ιωάννης Χάρχαρης</b><br />Πριν την διεξαγωγή των τουρκικών εκλογών, Ρωσία-Ιράν και Τουρκία, είχαν συμφωνήσει να δημιουργήσουν έναν οδικό χάρτη για την μεταπολεμική Συρία και το μέλλον της, αγνοώντας επιδεικτικά ΗΠΑ-ΕΕ.<br /><br />Μέρος αυτού του οδικού χάρτη ήταν η επαναπροσέγγιση των δύο (2) εχθρών, Ερντογάν -Άσσαντ, με τον δεύτερο να θέτει ως προϋπόθεση για την αποκατάσταση των σχέσεων Συρίας και Τουρκίας, την αποχώρηση των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων (ΤΕΔ) από το Συριακό έδαφος, κάτι που φυσικά δεν αναμένουμε ότι θα γίνει, αφού είναι γνωστό όπου εισβάλλει και κατακτά εδάφη ο Τούρκος, δεν φεύγει ποτέ, εκτός αν εκδιωχθεί δια των όπλων.<br /><br />Η Τουρκία δεν είναι σύμμαχός μας<br /><br />Ο βουλευτής της Κρατικής Δούμας από την «Ενωμένη Ρωσία» Κονσταντίν Ζατούλιν, εξέφρασε την άποψή του για τον ρόλο της Τουρκίας στην περιοχή και τις σχέσεις της με τη Ρωσία.<br /><br />«Η Τουρκία δεν είναι σύμμαχός μας. Και, παρά τις όποιες καλές σχέσεις μεταξύ των ηγετών των χωρών μας, ακόμα κι αν είναι πραγματικά, δεν πρέπει να αποκλείσουμε μια νηφάλια ανάλυση του τι συμβαίνει στην πολιτική της Τουρκίας», τόνισε.<br /><br />Σύμφωνα με τον Ζατούλιν, η Τουρκία εκτός από την Συρία, αυξάνει ενεργά την παρουσία της στον Καύκασο και κοντά στην Κασπία Θάλασσα. Υποστηρίζει επίσης ότι, η Τουρκία προσπαθεί να δημιουργήσει άμεσους δεσμούς με τους τουρκικούς λαούς της Ρωσικής Ομοσπονδίας, παρακάμπτοντας την κεντρική κυβέρνηση.<br /><br />«Προσπαθεί να αναδιοργανώσει την πρώην Σοβιετική Κεντρική Ασία για τον εαυτό της, τώρα ενδιαφέρθηκε για το Αλτάι, κάνει επαφές με τη Μογγολία κ.λπ.», πρόσθεσε ο βουλευτής.<br /><br />Αυτή η στρατηγική, σύμφωνα με τον ίδιον, συνδέεται με την ιδεολογία της σύγχρονης ηγεσίας της Τουρκίας, με στόχο τη δημιουργία του «Μεγάλου Τουράν», την ενοποίηση εδαφών υπό την επιρροή της Άγκυρας.<br /><br />«Είναι οι ανταγωνιστές μας, η ενσωμάτωση είτε πραγματοποιείται γύρω από τη Μόσχα αυτών των εδαφών είτε γύρω από την Άγκυρα» , συνόψισε ο Ζατούλιν.<br /><br />Ο βουλευτής εξέφρασε επίσης ανησυχία για την αυξανόμενη επιρροή του «τουρκικού λόμπι» στη Ρωσία. Κατά τη γνώμη του, πολλοί ειδικοί και δημοσιογράφοι, όπως ο Igor Korotchenko, ο Sergei Markov και ο Maxim Shevchenko, αξιολογούν πολύ θετικά τη δραστηριότητα της Τουρκίας στην περιοχή.<br /><br />«Το Αζερμπαϊτζάν είναι ο πιο στενός σύμμαχος της Τουρκίας, επιπλέον, το Αζερμπαϊτζάν και η Τουρκία έχουν σήμερα μια στρατιωτικοπολιτική συμμαχία» - υπενθύμισε ο Ζατούλιν.<br />Ο Ζελένσκι διέταξε τον Ζαλούζνι να αρχίσει να διασχίζει τον Δνείπερο<br /><br />Σε μια συνεδρίαση της έδρας της διοίκησης του Υπουργείου Άμυνας της Ουκρανίας , ο Ζελένσκι πρότεινε στον διοικητή του ουκρανικού στρατού Βαλερί Ζαλούζνι, να υποστηρίξει την ιδέα της επιβολής του Δνείπερου. Αυτό το σχέδιο ξεκίνησε από τον διοικητή της Ομάδας Tauride των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας Tarnavsky.<br /><br />Πληροφορίες αναφέρουν ότι, σύμφωνα με ορισμένους εκπροσώπους της στρατιωτικής ηγεσίας, η τρέχουσα κατάσταση δεν ευνοεί την Ουκρανία. Οι συνεχιζόμενες θέσεις μάχες αυξάνουν την πίεση από τις δυτικές χώρες στο Γραφείο του Προέδρου και οδηγούν σε μείωση της οικονομικής και στρατιωτικής υποστήριξης από τους συμμάχους.<br /><br />Από την άλλη, σύμφωνα με πηγές, το Γραφείο του Προέδρου είναι πεπεισμένο ότι η κυβέρνηση Μπάιντεν εξαρτάται από την Ουκρανία. Αυτό το πλαίσιο, μπορεί να αναγκάσει τον Λευκό Οίκο να αυξήσει την οικονομική και στρατιωτική βοήθεια προς την Ουκρανία, ενόψει των επικείμενων εκλογών στις ΗΠΑ.<br />Ο Ζελένσκι δεν φαίνεται έτοιμος να κάνει τους συμβιβασμούς που πιέζει η Δύση για να «παγώσει» τη σύγκρουση. Αντίθετα, πιθανότατα θα συνεχίσει να πιέζει την αμερικανική κυβέρνηση για περισσότερη στρατιωτική βοήθεια και νέα όπλα.</div><div><br />Σύστημα EW αναχαιτίζει ουκρανικό drone στη βορειοδυτική Μόσχα<br /><br />Οι στρατιωτικές δυνάμεις του Κιέβου έκαναν άλλη μια προσπάθεια να χτυπήσουν με μη επανδρωμένο αεροσκάφος σε στόχους στη Μόσχα, αλλά το drone αναχαιτίστηκε στα βορειοδυτικά της Μόσχας, όπου και συνετρίβη.<br /><br />Σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες, το drone πετούσε από την περιοχή Istrinsky (αυτοκινητόδρομος Rizhskoye), εθεάθη στην περιοχή Pavlovskaya Sloboda και αναχαιτίστηκε στα βορειοδυτικά της Μόσχας κοντά στο Karamyshevskaya.<br /><br />Την πληροφορία επιβεβαίωσε και το υπουργείο Άμυνας, αναφέροντας ότι «ο στρατός απέτρεψε απόπειρα τρομοκρατικής επίθεσης από το καθεστώς του Κιέβου σε αντικείμενα στη Μόσχα». Το ιπτάμενο drone κατεστάλη από ηλεκτρονικό πόλεμο, δεν χρησιμοποιήθηκαν συστήματα αεράμυνας.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ρωσία - Κρατική Δούμα: Η Τουρκία δεν είναι “σύμμαχός μας”!

Ο Ζελένσκι διέταξε τον Ζαλούζνι να διασχίσει το Δνείπερο. Ιωάννης Χάρχαρης Πριν την διεξαγωγή των τουρκικών εκλογών, Ρωσία-Ιράν και Τουρκία,...

Διαβάστε την συνέχεια

"Φλέβα χρυσού" χτύπησε η Ελλάδα με την αγορά των RAFAL.-Στα ύψη οι πωλήσεις και η ζήτησή του διεθνώς.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2023-08/Rafale-M-Fighters-1.jpg?itok=v09hIFp0" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="480" data-original-width="800" height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2023-08/Rafale-M-Fighters-1.jpg?itok=v09hIFp0" width="699" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div><b>Παναγιώτης Νάστος</b><br />H Ελλάδα ενισχύει συνεχώς την Πολεμική της αεροπορία και την αποτρεπτική της ισχύ, έχοντας παραλάβει μέχρι αρχές Ιουνίου το 15ο RAFALE της από την Γαλλία και το 8ο F-16 VIPER<br /><br />HΕλλάδα ενισχύει συνεχώς την Πολεμική της αεροπορία και την αποτρεπτική της ισχύ, έχοντας παραλάβει μέχρι αρχές Ιουνίου το 15ο RAFALE της από την Γαλλία και το 8ο F-16 VIPER, ενώ μέχρι το τέλος του 2023 η χώρα μας θα έχει στη διάθεσή της και τα 18 Rafale, παράλληλα δε η Πολεμική Αεροπορία θα λαμβάνει δύο F-16 VIPER κάθε μήνα.<br /><br />Το Γαλλικό μαχητικό RAFALE 4,5 γενιάς φαίνεται ότι ήταν άριστη επιλογή από την Ελλάδα, που "χτύπησε φλέβα χρυσού" με την αγορά του, όπως γίνεται αντιληπτό εκτός από τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του ως πτητικό μέσον, τα ηλεκτρονικά συστήματά του και τα φονικότατα και μεγάλης εμβελείας και γκάμας πυρομαχικά που φέρει, αλλά και από την αυξημένη ζήτησή του και τις πωλήσεις του σε άλλες χώρες.<br /><br />Μεγάλη η Διεθνής ζήτηση για τα μαχητικά RAFALE μετά τις αρχικές δυσκολίες<br /><br />"Η Ινδονησία, ο 8ος αγοραστής του Rafale της Dassault Aviation, ενεργοποίησε την δεύτερη δόση παραγγελίας 18 Γαλλικών αεροσκαφών .Η παραγγελία είναι επιπλέον των 42 μαχητικών αεροσκαφών που είχε παραγγείλει νωρίτερα. Αυτή ήταν μια μεγάλη ιστορία ανατροπής για το Rafale, ένα Γαλλικό μαχητικό αεροσκάφος.<br /><br />Το γαλλικό μαχητικό αεροσκάφος Rafale πάλευε να βρει αγοραστή για μεγάλο χρονικό διάστημα.<br /><br />Εκτός από την παραγγελία από την Αίγυπτο και το Κατάρ, το βιβλίο παραγγελιών του Rafale δεν είχε τίποτα να καυχηθεί. Το Rafale, που σημαίνει «ριπή ανέμου» στα γαλλικά, δεν κατάφερε να κερδίσει συμβόλαια από το Βέλγιο, τη Βραζιλία, τον Καναδά, τη Φινλανδία, το Κουβέιτ, τη Σιγκαπούρη και την Ελβετία. Η υψηλή τιμή του ήταν ένας σημαντικός παράγοντας για αυτό.<br /><br />Το δικινητήριο αεροσκάφος πολλαπλών ρόλων μπορεί να διεξάγει μάχες αέρος-αέρος ή να ρίχνει βόμβες σε στόχους σε αποστολές αέρος-εδάφους και χάρη στις κάμερες, τα ραντάρ και τους αισθητήρες του μπορεί να χρησιμοποιηθεί για συλλογή πληροφοριών.<br /><br />Αυτό, ωστόσο, άλλαξε τα τελευταία δέκα χρόνια καθώς η Ινδονησία έγινε ο όγδοος χρήστης μαχητικών αεροσκαφών Rafale, εκτός από το Γαλλικό Ναυτικό και Πολεμική Αεροπορία, την Αίγυπτο, το Κατάρ, την Ινδία, την Ελλάδα, την Κροατία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (ΗΑΕ).<br /><br />Ο Mathieu Durand, εκπρόσωπος της Dassault Aviation, αναφέρθηκε από το Popular Science: «Πιστεύαμε ότι το ελαφρύ και πολλαπλών ρόλων αεροσκάφος θα ήταν πιο εύκολο να πουληθεί. Αν και ήταν αμφιλεγόμενο εκείνη την εποχή, αποδίδει καρπούς τώρα».<br /><br />Όχι μόνο οι υπάρχοντες χρήστες των γαλλικών μαχητικών αεροσκαφών αυξάνουν τις παραγγελίες τους, αλλά έχει επίσης πολλούς πιθανούς νέους πελάτες όπως η Σαουδική Αραβία, η Σερβία, η Μαλαισία, το Ιράκ, η Κολομβία και το Μπαγκλαντές.<br /><br />Η ανάπτυξη του αεροσκάφους πήρε πολύ χρόνο<br /><br />Το πρόγραμμα ξεκίνησε επίσημα τον Ιανουάριο του 1988, το πρωτότυπο βγήκε στον αέρα στις 19 Μαΐου 1991 και το πρώτο Rafale F1 παραδόθηκε στο Γαλλικό Ναυτικό ακριβώς μια δεκαετία αργότερα, στις 18 Μαΐου, 2001.<br /><br />Έκτοτε, η Γαλλία έχει αναπτύξει αυτό το μαχητικό αεροσκάφος στο Αφγανιστάν, τη Λιβύη, το Ιράκ, τη Συρία και το Μάλι, όπου πραγματοποίησε τη μεγαλύτερη αποστολή της το 2013, η οποία διήρκεσε εννέα ώρες και 35 λεπτά.<br /><br />Η απόδοση στη μάχη του Rafale τεκμηριώθηκε στις παραπάνω χώρες όπου, τα αεροσκάφη Rafale «νίκησαν» τους εχθρούς τους παντού και δεν καταρρίφθηκαν ποτέ.<br />"Βροχή" οι παραγγελίες από το 2012 και μετά<br /><br />Όταν η ινδική Πολεμική Αεροπορία (IAF), η τέταρτη μεγαλύτερη στον κόσμο, επέλεξε το Rafale έναντι των Eurofighter Typhoons το 2012, προκάλεσε απροσδόκητες παραγγελίες για τα γαλλικά μαχητικά αεροσκάφη.<br /><br />Έκτοτε, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα υπέγραψαν μια ιστορική συμφωνία για 80 Rafales. Η Ινδονησία ακολουθεί τα ΗΑΕ ως προς τον αριθμό των Rafales που παραγγέλθηκαν με 42 μαχητικά αεροσκάφη. Στις 11 Αυγούστου 2023, ενεργοποίησε τη δεύτερη δόση για 18 αεροσκάφη.<br /><br />Η Αίγυπτος είχε αγοράσει αρχικά 24 Rafales και είχε κάνει μια επόμενη παραγγελία για 30 ακόμη μαχητικά αεροσκάφη. Η Ινδία παρήγγειλε 36 Rafales για την αεροπορία της και έχει οριστικοποιήσει το Rafale-M (Marine) για το ναυτικό της.<br /><br />Οι φονικοί πύραυλοι-βόμβες του RAFALE και οι αποστολές του<br /><br />Ο κατασκευαστής αεροσκαφών, Dassault Aviation, λέει ότι η Rafale μπορεί να εκτελέσει «το μεγαλύτερο φάσμα ρόλων» με τον μικρότερο αριθμό αεροσκαφών. Μπορεί να μεταφέρει μεγάλου βεληνεκούς αέρος-αέρος Meteor, πύραυλο αέρος-αέρος Beyond Visual Range (BVRAAM) MICA, πύραυλο standoff μεγάλου βεληνεκούς SCALP, αντιπλοϊκό πύραυλο AM39 Exocet, κατευθυνόμενες με λέιζερ βόμβες και κλασικές βόμβες.<br /><br />Το Rafale συμμετέχει σε αποστολές "Quick Reaction Alert" (QRA), αεροπορική άμυνα, αποστολές εναέριας αστυνόμευσης, καθήκοντα πυρηνικής αποτροπής, προβολή ισχύος και αναπτύξεις για εξωτερικές αποστολές, αποστολές βαθιάς κρούσης, αεροπορική υποστήριξη για επίγειες δυνάμεις, αποστολές αναγνώρισης και πτήσεις εκπαίδευσης πιλότων.<br /><br />Διατίθεται σε τρεις εκδόσεις μονοθέσιο Rafale C για την πολεμική αεροπορία, διθέσιο εκπαιδευτικό για την πολεμική αεροπορία Rafale B και μονοθέσιο για το Navy Rafale M.<br /><br />Τα Rafale B και C τέθηκαν σε υπηρεσία με τη Γαλλική Πολεμική Αεροπορία τον Ιούνιο του 2006, όταν ιδρύθηκε η πρώτη μοίρα. Η εταιρεία έλαβε τη σύμβαση ανάπτυξης για το αεροσκάφος προτύπου Rafale F4 τον Ιανουάριο του 2019. Η επικύρωση του πιο πρόσφατου προτύπου αναμένεται το 2024.<br /><br />Όπως εξηγήθηκε από τους EurAsian Times νωρίτερα, παρά το έντονο μάρκετινγκ από τους κατασκευαστές του Rafale, ο σχετικά μικρός και αναποτελεσματικός αμυντικός τομέας της Γαλλίας φαίνεται να έχει εκπληρώσει τα όριά του με το πρόγραμμα μαχητικών.<br /><br />Οι μικρές γραμμές παραγωγής δεν μπορούν να παράγουν το αεροσκάφος γρήγορα ή αποτελεσματικά, και ο γαλλικός προϋπολογισμός για έρευνα και ανάπτυξη είναι μικρότερος σε αντίθεση με τις ΗΠΑ ή τη Ρωσία.</div><div><br />Τα "Ινδικά" Rafales εναντίον της Κίνας<br /><br />Η Ινδία αγόρασε το Rafales μέσω μιας συμφωνίας μεταξύ κυβέρνησης με τη Γαλλία. Τα γαλλικά μαχητικά μπήκαν στο απόθεμα της ινδικής Πολεμικής Αεροπορίας μόλις λίγες ημέρες αφότου η χώρα είχε μια μεγάλη συνοριακή αντιπαράθεση με την Κίνα. Και μέσα σε μια εβδομάδα από την άφιξή τους, τα τζετ αναπτύχθηκαν στο Λαντάκ, όπου ο Ινδικός Στρατός ενεπλάκη σε μεγάλες αψιμαχίες με τον PLA.<br /><br />Φέτος, τον Ιούνιο, η IAF δημοσίευσε την πληροφορία ότι τέσσερα Rafales πραγματοποίησαν στρατηγική αποστολή μεγάλης εμβέλειας στην περιοχή του Ινδικού Ωκεανού (IOR). Τα εν λόγω μαχητικά αεροσκάφη πέταξαν από τον Αεροπορικό Σταθμό Χασιμάρα στον ανατολικό τομέα και πέταξαν για πάνω από έξι ώρες, αποδεικνύοντας την ικανότητα μάχης μεγάλης εμβέλειας. Το αεροσκάφος πέταξε σε σημεία απελευθέρωσης όπλων στον Ινδικό Ωκεανό και επέστρεψε στη βάση. Η αποστολή ήταν ένα σημαντικό μήνυμα της Ινδίας προς την Κίνα, η οποία αύξησε την παρουσία της στον IOR, που παραδοσιακά θεωρείται η αυλή της Ινδίας.<br /><br />Η ινδική κυβέρνηση έχει επικριθεί για την αγορά του ακριβού μαχητικού αεροσκάφους, αλλά αξιωματούχοι της Πολεμικής Αεροπορίας λένε ότι το οπλικό φορτίο του αεροσκάφους, το κάνει να αξίζει την τιμή του.<br /><br />«Η Ινδία δεν είχε τίποτα να αντιμετωπίσει τον πακιστανικό AMRAAM (Advanced Medium Range Air-to-Air Missile). Η IAF έλαβε τα μαχητικά αεροσκάφη με Mica & Meteor για να αντιμετωπίσει τους πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς AMRAAM , ενώ τα SCALP της δίνουν τη δυνατότητα να επιχειρεί πολύ έξω από την αντιαεροπορική άμυνα του εχθρού», δήλωσε ένας απόστρατος αξιωματούχος της IAF, ζητώντας την ανωνυμία του. «Δεδομένου ότι κανείς δεν πρόσφερε παρόμοια όπλα στην Ινδία, καμία τιμή δεν μπορεί να είναι πολύ υψηλή για να τα αποκτήσει κανείς», πρόσθεσε ο αξιωματούχος.<br />Συμπέρασμα<br /><br />Από τα παραπάνω αντιλαμβανόμαστε ότι η αγορά των Γαλλικών μαχητικών RAFALE 4,5 γενιάς ήταν πάρα πολύ εύστοχη, εξασφαλίζοντας συνδυαστικά με τα F-16 VIPER την Ελληνική Αεροπορική κυριαρχία σε Αιγαίο και ΝΑ Μεσόγειο και αποτρέποντας τα σχέδια του Ερντογάν για κατάληψη των νησιών μας.<br /><br />Εκτός αυτού λειτούργησε θετικότατα στην υπογραφή αμυντικής συμφωνίας Ελλάδας- Γαλλίας για κοινή άμυνα των δύο χωρών κατά τρίτης χώρας που θα ενεργήσει επιθετικά εναντίον της κυριαρχίας της μιας εκ των δύο.<br /><br />Τέλος τα μεγάλης γκάμας-εμβέλειας και φονικότητας οπλικά συστήματα που φέρει το RAFALE, σε συνδυασμό με τη δυνατότητα ανάληψης και εκπλήρωσης πολλαπλών αποστολών που διαθέτει, αλλά και η άριστη απόδοσή του σε πολλά πεδία μαχών μέχρι σήμερα το έχει καταστήσει περιζήτητο Διεθνώς από πολλές χώρες που θέλουν να το αποκτήσουν.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

"Φλέβα χρυσού" χτύπησε η Ελλάδα με την αγορά των RAFAL.-Στα ύψη οι πωλήσεις και η ζήτησή του διεθνώς.

Παναγιώτης Νάστος H Ελλάδα ενισχύει συνεχώς την Πολεμική της αεροπορία και την αποτρεπτική της ισχύ, έχοντας παραλάβει μέχρι αρχές Ιουνίου τ...

Διαβάστε την συνέχεια

“Είναι μικρή η Ελλάδα για να έχει δικά της εθνικά συμφέροντα”!.

<img height="360" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2023/08/ellinismos.jpg" width="721" /><br /><br /><b>Γρίβας Κώστας</b><br />Στην Αθήνα τείνει εδώ και χρόνια να κυριαρχήσει μια αντίληψη, σύμφωνα με την οποία η ολοκληρωτική ταύτιση με τις ΗΠΑ είναι το καταλυτικό στοιχείο που θα επιτρέψει στην Ελλάδα να αναβαθμιστεί γεωπολιτικά. Σ’ αυτές τις ράγες κινείται ήδη η ελληνική εξωτερική και επί κυβέρνησης Τσίπρα και επί κυβέρνησης Μητσοτάκη. Σ’ αυτό το πλαίσιο, η Ελλάδα όφειλε να φέρει εις πέρας ορισμένες αποστολές για λογαριασμό των ΗΠΑ, ανεξάρτητα από τα δικά της εθνικά συμφέροντα.<br /><br />Η κυβέρνηση Τσίπρα, όπως είναι γνωστό, έκλεισε με τη Συμφωνία των Πρεσπών το ζήτημα της ονομασίας των Σκοπίων. Κι αυτό γιατί η Ουάσιγκτον ήθελε να εντάξει όσο το δυνατόν πιο σύντομα τα Σκόπια στο ΝΑΤΟ μεταξύ των άλλων και για να εγκλωβίσει έτι περαιτέρω τη Σερβία μέσα σε ένα ΝΑΤΟϊκό κλοιό, ωθώντας την να κινηθεί κι αυτή προς μια φιλοδυτική κατεύθυνση. Γενικώς επιδιώκει να εντάξει όλα τα Βαλκάνια στην αρχιτεκτονική ασφαλείας της Δύσης, εξαλείφοντας τη ρωσική επιρροή στην περιοχή.<br /><br />Στο ίδιο πλαίσιο εγγράφεται και η ανανέωση της συμφωνίας για τις αμερικανικές βάσεις στην Ελλάδα, χωρίς η Αθήνα να εξασφαλίσει ουσιαστικά ανταλλάγματα. Και βεβαίως, όταν ξέσπασε η κρίση στην Ουκρανία, η Ελλάδα όχι μόνο ευθυγραμμίστηκε με τις ΗΠΑ, όπως και οι υπόλοιπες χώρες-μέλη του ΝΑΤΟ (με εξαίρεση την Τουρκία), όχι μόνο πρόσφερε απλόχερα την Αλεξανδρούπολη, αλλά και έσπευσε να στείλει στο Κίεβο οπλικά συστήματα, σε συνθήκες πλήρους αδιαφάνειας. Και σαν να μην έφθανε αυτό, η κυβέρνηση πρωταγωνίστησε τουλάχιστον στην πρώτη φάση του πολέμου σε αντιρωσική ρητορική.<br /><br />Ακόμη και στο πλαίσιο ταύτισης με τις ΗΠΑ, όμως, αυτή η πολιτική είναι λάθος για τα εθνικά συμφέροντα. Αν πράγματι η Ελλάδα θα ήθελε να αποτελέσει το κομβικό στοιχείο της αμερικανικής στρατηγικής στην περιοχή, το συμφέρον της θα ήταν οι άλλες χώρες των Βαλκανίων να βρίσκονται εκτός αμερικανικού ελέγχου. Ή ακόμη καλύτερα να είναι σε αντιαμερικανική κατεύθυνση. Αυτό, άλλωστε, ίσχυε στα χρόνια του Ψυχρού Πολέμου, όπου η Ελλάδα αποτελούσε ένα είδος “νησιού” μέσα στα κομμουνιστικά Βαλκάνια, με αποτέλεσμα να έχει έναν σαφώς αυξημένο ρόλο μέσα στη γεωπολιτική αρχιτεκτονική της Δύσης. Μέρος του ρόλου αυτού ήταν να λειτουργεί και ως φάρος ευημερίας στην περιοχή.<br /><br />Αντιθέτως, τώρα που οι βαλκανικές χώρες (με εξαίρεση τη Σερβία) έχουν ενταχθεί στη σφαίρα επιρροής της Ουάσιγκτον, ο ρόλος της Ελλάδας μειώνεται. Αυτό είναι ένα μικρό παράδειγμα ότι τα ελληνικά συμφέροντα δεν ταυτίζονται κατ’ ανάγκην με αυτά των ΗΠΑ. Η Ουάσιγκτον θέλει όσο το δυνατόν υπό τον έλεγχό της τα Βαλκάνια. Αντιθέτως, η Αθήνα, λογικά, θα ευχόταν διακριτικά το αντίθετο, ώστε να μεγιστοποιήσει τον βαθμό που είναι χρήσιμη για την αμερικανική στρατηγική.<div><br />Σε ρόλο φράγματος<br /><br />Κι όμως, το απλό αυτό παράδειγμα δεν γίνεται κατανοητό από τις ελληνικές ελίτ. Κατά την άποψη του γράφοντος, αυτό, όπως και άλλα παρόμοια δεν οφείλονται σε κάποιες δυσλειτουργίες του μηχανισμού άσκησης εξωτερικής πολιτικής. Εκφράζουν μια πολύ βαθιά παθογένειά της, για την ακρίβεια την έλλειψη εθνοκεντρικής γεωπολιτικής λειτουργίας. Κι αυτή η έλλειψη εντοπίζεται στα ίδια τα θεμέλια του σύγχρονου ελλαδικού κράτους.<br /><br />Όταν φάνηκε ότι ήταν πλέον αδύνατη η αποφυγή της δημιουργίας του ελλαδικού κράτους μετά την Επανάσταση του 1821, οι “προστάτιδες δυνάμεις” της Δύσης ανέθεσαν σε αυτό τη γεωπολιτική αποστολή να λειτουργεί ως φράγμα έναντι της Ρωσίας. Για την ακρίβεια, να αποτρέπει την έξοδό της στην κρίσιμης σημασία εσωτερική “λίμνη” του γεωσυστήματος Ευρασίας-Αφρικής, δηλαδή στην Ανατολική Μεσόγειο.<br /><br />Ενώ, λοιπόν, η Ελλάδα καλούνταν να παίξει το ρόλο του φράγματος ενάντια στη Ρωσία, ταυτοχρόνως είχε ισχυρούς πολιτισμικούς, θρησκευτικούς και ιστορικούς δεσμούς μαζί της. Οι δε λαϊκές τάξεις συνήθως διάκειντο φιλικά προς τους Ρώσους. Για να επιλυθεί ο γόρδιος δεσμός αυτής της αντιφατικής κατάστασης, οι “προστάτιδες δυνάμεις” δημιούργησαν στο νέο τότε ελληνικό κράτος μια ελεγχόμενη από αυτές εσωτερική πραγματικότητα.<br /><br />Στο πλαίσιο αυτό, η πολιτική εξουσία, καθώς και οι αναγκαίες προεκτάσεις της στην κρατική γραφειοκρατία, στον πνευματικό κόσμο και κυρίως στους μηχανισμούς σχεδιασμού και άσκησης εξωτερικής πολιτικής, έπρεπε να αντιλαμβάνονται τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα μέσα από το δόγμα ότι η Ελλάδα πρέπει πρωτίστως να λειτουργεί σαν φράγμα έναντι της Ρωσίας. Με άλλα λόγια, η Ελλάδα δεν θα έπρεπε να αποκτήσει μηχανισμό εθνοκεντρικής εξωτερικής πολιτικής, γιατί η ίδια η έννοια του εθνικού συμφέροντος αντέβαινε τη λειτουργία που της είχε ανατεθεί.</div><div><br />Από τις κανονιοφόρους στο ΔΝΤ <br /><br />Όποτε αυτός ο εσωτερικός μηχανισμός δεν μπορούσε να φέρει εις πέρας την προαναφερθείσα αποστολή του, η ευρωπαϊκή στρατιωτική ισχύς αναλάμβανε να δώσει λύση. Μέχρι τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, βρετανικά και ενίοτε και γαλλικά πολεμικά πλοία υπενθύμιζαν δια των πυροβόλων τους στην Ελλάδα τη δουλειά που είχε να κάνει. Από τον Εμφύλιο η κατάσταση έγινε πιο πολύπλοκη και την αποστολή αυτή ανέλαβαν οι ΗΠΑ, που είχαν πάρει στο μεταξύ τη σκυτάλη από την παραπαίουσα Βρετανική Αυτοκρατορία. Η αμερικανική στρατιωτική ισχύς συνδυάστηκε με τη δημιουργία ενός αστυνομικού-αυταρχικού κράτους, αλλά και με τεράστιες ροές κεφαλαίων προς την ελληνική οικονομία.<br /><br />Από τη Μεταπολίτευση και μετά, με τη σταδιακή παρακμή του αστυνομικού κράτους αλλά και την επικίνδυνη γιγάντωση του αντιαμερικανισμού στην ελληνική κοινωνία, οι Δυτικοί επικυρίαρχοι συνειδητοποίησαν ότι έπρεπε να αλλάξουν στρατηγική. Έτσι, επένδυσαν στο ευρωπαϊκό μέλλον της Ελλάδας. Οι κρουνοί των ευρωπαϊκών ταμείων άνοιξαν και ποταμοί χρήματος εισέρρευσαν στη χώρα, ανεβάζοντας το βιοτικό επίπεδο των Ελλήνων, αλλά και διαιωνίζοντας την κυριαρχία των υπαρχόντων εξαρτημένων από τη Δύση ελίτ.<br /><br />Όμως, το ευρωπαϊκό χρήμα είχε και αυτό τα όριά του και σύντομα έδωσε και πάλι την σκυτάλη στην ωμή ισχύ. Τη φάση του απατηλού πλούτου διαδέχθηκε, αναπόφευκτα, η φάση της κρίσης και της φτωχοποίησης με αποτέλεσμα να επιστρέψουμε στην εποχή της βίας και των απειλών. Μόνο που αυτή τη φορά δεν ήταν τα πυροβόλα των αγγλικών πολεμικών που θα αναλάμβαναν να διατηρήσουν την Ελλάδα στη δυτική σφαίρα επιρροής. Ήταν οι ελεγχόμενοι από τη Δύση οίκοι αξιολόγησης, το ΔΝΤ και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Έτσι, η έλλειψη γεωπολιτικής αυθυπαρξίας της Ελλάδας και η συνεπακόλουθη λειτουργία της ως χώρα-οχυρό της Δύσης εξασφαλιζόταν πλέον δια της απειλής της χρεοκοπίας και της ακραίας φτώχειας.<br /><br />Εθνικά συμφέροντα ή ταύτιση με τις ΗΠΑ;<br /><br />Κι αυτή, όμως, η περίοδος δεν μπορούσε να κρατήσει για πάντα. Ο φόβος έπρεπε να δώσει σταδιακά τη θέση του σε κάποιας μορφής ελπίδα. Στην φάση αυτή βρισκόμαστε σήμερα. Η ταύτιση με τις ΗΠΑ, ωστόσο, είναι ανορθολογική. Η επιλογή αυτή θα είχε, ίσως, κάποιο νόημα εάν εδραζόταν πάνω σε μια δομή διαμόρφωσης ελληνοκεντρικής εξωτερικής πολιτικής, η οποία θα είχε καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η ταύτιση στην παρούσα φάση είναι η βέλτιστη πολιτική για τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα.<br /><br />Όμως, αυτό προϋποθέτει μια εθνοκεντρική γεωπολιτική λειτουργία, μία αξιολόγηση με κριτήριο τα καλώς εννοούμενα ελληνικά συμφέροντα. Κάτι τέτοιο θα μπορούσε να θέσει σε αμφισβήτηση τον ρόλο του φράγματος, ή τουλάχιστον να τον τροποποιήσει κατά τρόπο που να υπηρετεί την Ελλάδα κι όχι μονοδιάστατα τη Δύση. Είναι δεδομένο ότι αν δεν υπάρχει αυτή η εθνοκεντρική γεωπολιτική λειτουργία δεν μπορούμε να μιλάμε για χάραξη ελληνικής εξωτερικής πολιτικής (φιλοαμερικανικής, φιλοευρωπαϊκής ή οτιδήποτε άλλο), αλλά για υπαγόρευσή εξωτερικής πολιτικής από τους δυτικούς “προστάτες”. Το ίδιο ακριβώς ισχύει και στην περίπτωση της Ουκρανίας.<br /><br />Όλα τα παραπάνω ακούγονται σε πολλούς ανεδαφικά, ή και αφελή. Προφανώς, επειδή οι εγχώριες ελίτ έχουν εθιστεί στο δόγμα ότι η Ελλάδα “είναι πολύ μικρή για να έχει δικά της συμφέροντα”! Αυτό έχει ως αποτέλεσμα η Ελλάδα διαχρονικά (με κάποιες εξαιρέσεις) να ακολουθεί μια πολιτική που δεν έχει στον πυρήνα της τα εθνικά συμφέροντα, αλλά συμφέροντα άλλων χωρών και γεωπολιτικών σχηματισμών. Το “ανήκομεν εις την Δύσιν” δεν έχει το νόημα που έχει για τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Στην περίπτωσή μας έχει το νόημα ότι η Ελλάδα αποτελεί ουσιαστικά “περιουσιακό στοιχείο” της Δύσης και δεν λειτουργεί ως αυτόνομο στοιχείο της δυτικής γεωπολιτικής δομής. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, μάλιστα, σπάει το ένα ρεκόρ μετά το άλλο σ’ αυτό το “άθλημα”.<br /><br />Αν θέλουμε λοιπόν να σχεδιάσουμε εθνική στρατηγική για το μέλλον, στο πλαίσιο ενός υγιούς “ανήκομεν εις την Δύσιν”, το πρώτο βήμα είναι να διεκδικήσουμε τον εαυτό μας. Να αποκτήσουμε μια αυτόνομη, αυτόφωτη και εθνοκεντρική γεωπολιτική λειτουργία και μετά να δούμε, λαμβάνοντας υπόψη τις συνθήκες, πόσο η πολιτική μας θα είναι φιλοαμερικανική, φιλογερμανική, φιλορωσική, φιλοκινέζική, ή φιλοχιλιανή!</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

“Είναι μικρή η Ελλάδα για να έχει δικά της εθνικά συμφέροντα”!.

Γρίβας Κώστας Στην Αθήνα τείνει εδώ και χρόνια να κυριαρχήσει μια αντίληψη, σύμφωνα με την οποία η ολοκληρωτική ταύτιση με τις ΗΠΑ είναι το ...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι εξελίξεις στο Νίγηρα προκαλούν vertigo στη Δύση.

<img height="378" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2023/08/macron_africa2-930x550.png" width="747" /><br /><br />Γιώργος Βενέτης<br /><br />Ο Νίγηρας είναι το νέο πεδίο μάχης του συνεχιζόμενου ανταγωνισμού μεταξύ του δυτικού και του ανατολικού μπλοκ στη Δυτική Αφρική, με τα Γαλλικά συμφέροντα να πλήττονται όπως και στις προηγούμενες «αναμετρήσεις» σε Μπουρκίνα Φάσο και Μάλι. Αν και η εποχή της γαλλικής αποικιοκρατίας στην Αφρική τελείωσε τη δεκαετία του 1960 με τη διακήρυξη της ανεξαρτησίας μεγάλου αριθμού αφρικανικών χωρών, η γαλλική επιρροή εξακολουθεί να παραμένει σε ολόκληρη την ήπειρο.<br />Η Δυτική Αφρική και η περιοχή του Σαχέλ, παρά το γεγονός ότι διαθέτουν τεράστιες και πολύτιμες ορυκτές πηγές, όπως ο χρυσός και το ουράνιο, βιώνουν έναν χαμηλό ρυθμό ανάπτυξης. Είναι χαρακτηριστικό πως το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού αυτής της περιοχής ζει κάτω από το όριο της φτώχειας, αποτέλεσμα της χρόνιας αποικιοκρατίας της Γαλλίας και γενικότερα της Δύσης.<br /><br />Επιχείρηση Barkhane<br /><br />Το 2014, η Γαλλία ξεκίνησε μια επιχείρηση που ονομάστηκε «Επιχείρηση Barkhane» για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας στην περιοχή του Σαχέλ, αλλά αυτή η επιχείρηση δεν ήταν επιτυχής. Η Γαλλία έχει αναπτύξει περίπου 5.000 στρατιώτες στην περιοχή Σαχέλ, με τα Ηνωμένα Έθνη να έχουν 15.000 ειρηνευτικές δυνάμεις στο Μάλι. Η δημόσια δυσαρέσκεια προς τη Γαλλία και οι εσωτερικές εντάσεις οδήγησαν τελικά το 2021, στο τρίτο πραξικόπημα του Μάλι μέσα σε μια δεκαετία. Στη συνέχεια, μια σειρά από συγκρούσεις και εντάσεις μεταξύ της νέας κυβέρνησης του Μάλι και της Γαλλίας ανάγκασαν τη Γαλλία να αποσύρει τον στρατό της από τη χώρα. Στην πραγματικότητα, τα γαλλικά στρατεύματα εκδιώχθηκαν υπό την πίεση και τις διαμαρτυρίες του λαού του Μάλι.<br /><br />Το στρατιωτικό πραξικόπημα στη Μπουρκίνα Φάσο το 2022 οδήγησε επίσης τελικά στην ταπεινωτική απέλαση των γαλλικών στρατευμάτων και από αυτήν την αφρικανική χώρα. Η νέα κυβέρνηση της Μπουρκίνα Φάσο και ο λαός πίστευαν ότι η γαλλική στρατιωτική παρουσία στη Μπουρκίνα Φάσο δεν είχε βελτιώσει την ασφάλεια, κατηγορώντας επί πλέον τη Γαλλία για παρεμβάσεις στις εσωτερικές υποθέσεις της χώρας.<br /><br />Τώρα, οι πραξικοπηματίες στο Νίγηρα ακύρωσαν τη στρατιωτική συνεργασία με τη Γαλλία και απαίτησαν την απέλαση των γαλλικών στρατευμάτων από τη χώρα. Επομένως, εάν το πραξικόπημα στον Νίγηρα είναι επιτυχές, ο Νίγηρας θα γίνει η τρίτη χώρα στην περιοχή του Σαχέλ που θα εκδιώξει τα γαλλικά στρατεύματα. Μετά τις τελευταίες εξελίξεις στο Σαχέλ, ο Νίγηρας είχε γίνει ένας από τους σημαντικότερους στρατιωτικούς και εταίρους ασφαλείας της Γαλλίας στη Δυτική Αφρική και η γαλλική βάση στο Νιαμέι, ήταν μια από τις κύριες στρατιωτικές βάσεις στην περιοχή. Η εκδίωξη της Γαλλίας από τον Νίγηρα θα μειώσει προφανώς τη γαλλική στρατιωτική κυριαρχία σε μεγάλο βαθμό και θα αποδυναμώσει τη γαλλική αποικιακή κυριαρχία. Ωστόσο, αυτή δεν είναι η μόνη πτυχή των πρόσφατων εξελίξεων στον Νίγηρα και την περιοχή του Σαχέλ.<br /><br />Επιρροή Ρωσίας<br /><br />Η αυξανόμενη επιρροή της Ρωσίας στην Αφρική και την περιοχή του Σαχέλ είναι ένα άλλο σημαντικό ζήτημα που έχει προκαλέσει θεμελιώδεις αλλαγές στις γεωπολιτικές εξελίξεις αυτής της περιοχής. Η Ρωσία μέσω της Wagner έχει αυξήσει την επιρροή της στη Λιβύη και την Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, ενώ διαθέτει στρατιωτική παρουσία στο Μάλι. Το έδαφος είναι ευνοϊκό για την περαιτέρω αύξηση της επιρροής της καθώς υπάρχει λαϊκή υποστήριξη προς τη Ρωσία στις αναφερόμενες χώρες. Κατά τη διάρκεια των πρόσφατων πραξικοπημάτων τα τελευταία τρία χρόνια, οι δημόσιες διαμαρτυρίες συνοδεύτηκαν από δήλωση υποστήριξης στη Ρωσία. Σηκώνοντας τη ρωσική σημαία, οι ταραχοποιοί πατούσαν τη γαλλική σημαία.<br /><br />Αυτό έχει προκαλέσει φήμες για τη συμμετοχή της Ρωσίας σε πραξικοπήματα και πολιτικές αλλαγές στην περιοχή του Σαχέλ.<br />Το ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών χαρακτήρισε αβάσιμους τους ισχυρισμούς για εμπλοκή της Ρωσίας στο πραξικόπημα του Νίγηρα. Η τρέχουσα θέση της Ρωσίας ισχυρίζεται, ότι τα γεγονότα στον Νίγηρα είναι εσωτερικό ζήτημα της χώρας και καμία ξένη χώρα δεν πρέπει να παρέμβει εκεί. Εν τούτοις ο Πούτιν ελκύεται από το Σαχέλ επειδή η περιοχή μπορεί να αποσταθεροποιήσει τη Δύση με πολλούς τρόπους ταυτόχρονα.<br /><br />Σύνθετος περιφερειακός πόλεμος<br /><br />Το πραξικόπημα στον Νίγηρα κρούει τον κώδωνα του κινδύνου όχι μόνο για τη Γαλλία αλλά και για τις Ηνωμένες Πολιτείες.<br />Για χρόνια, οι Ηνωμένες Πολιτείες αυξάνουν τη στρατιωτική τους παρουσία και χτίζουν στρατιωτικές βάσεις σε ολόκληρη την Αφρική υπό την USAFRICOM προκειμένου να επιτύχουν τους πολιτικούς, στρατιωτικούς και οικονομικούς τους στόχους και να αποκτήσουν κυριαρχία στην “Μαύρη Ήπειρο”. Επιπλέον, η μυστική βάση drone της Κεντρικής Υπηρεσίας Πληροφοριών των ΗΠΑ βρίσκεται στα βορειοανατολικά του Νίγηρα. Αυτή η βάση θεωρείται η πηγή επιχειρήσεων της κυβέρνησης των ΗΠΑ στην αφρικανική ήπειρο και η απώλεια του Νίγηρα θα μειώσει σημαντικά την επιχειρησιακή ισχύ της CIA στο κέντρο της Αφρικής.<br /><br />Στην περιοχή του Σαχέλ, οι ΗΠΑ έχουν στρατιωτικές βάσεις στη Μπουρκίνα Φάσο, το Νίγηρα και το Τσαντ, όμως η αύξηση της ρωσικής επιρροής στην περιοχή αυτή, απειλεί σοβαρά την ισχύ της Αμερικής στη Δυτική Αφρική. Η Ρωσία έδειξε νωρίτερα στη Λιβύη πόσο αποτελεσματική μπορεί να είναι και πόσο μπορεί να αμφισβητήσει τα συμφέροντα των ΗΠΑ.<br /><br />Λόγω της αυξημένης γεωπολιτικής βαρύτητας του Νίγηρα, υπάρχει κινητοποίηση της Δύσης. Η Ουάσιγκτον απέστειλε τη Βικτώρια Νούλαντ στη Νιαμέι (χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα), ενώ εκπρόσωπος της ΕΕ ανέφερε πως υπάρχει ακόμη κάποιο περιθώριο μεσολάβησης και διαπραγμάτευσης όσον αφορά τον Νίγηρα. Στην περίπτωση, που δεν ευοδωθούν οι διαπραγματευτικές προσπάθειες και υλοποιηθούν οι απειλές εξωτερικής στρατιωτικής επέμβασης, μπορεί να ξεκινήσει ένας μεγάλος σύνθετος περιφερειακός πόλεμος, αλλά αυτή τη φορά το δυτικό μπλοκ πιθανότατα θα αντιμετωπίσει μια ομάδα αφρικανικών χωρών που θα έχουν την υποστήριξη της Ρωσίας. Με τους Ρώσους από τη μια πλευρά και τους Αμερικανούς από την άλλη, θα είχαμε άλλον έναν πόλεμο δι’ αντιπροσώπων, ένα ακόμη βήμα πιο κοντά στον Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο.<br /><br />Μια στρατιωτική επέμβαση της ECOWAS στο Νίγηρα θα ήταν καταστροφή προειδοποίησε ο υπουργός Εξωτερικών του Μάλι, Αμπντουλάγι Ντιοπ , έχοντας στο πλευρό του και την ομόλογό του από τη Μπουρκίνα Φάσο, Ολίβια Ρουάμπα. «Στρατιωτική ισχύς χρησιμοποιήθηκε και σε άλλες χώρες, γειτονικές και, είδαμε τα αποτελέσματα. Είναι καταστροφή. Στο Ιράκ, έγινε εισβολή για να έρθει δημοκρατία. Είκοσι χρόνια μετά, η χώρα αυτή, την ψάχνει. Στη Λιβύη… το ίδιο. Mπορούμε να αναφέρουμε κι άλλες χώρες. Η Μπουρκίνα Φάσο και το Μαλί εναντιωνόμαστε σε κάθε ιδέα εξωτερικής ανάμιξης ή στρατιωτικής επέμβασης για να επιλυθούν εσωτερικά πολιτικά προβλήματα» υποστήριξε ο Ντιοπ.<br /><br />Τι σηματοδοτούν τα νέα δεδομένα<br /><br />Από οικονομικής άποψης, υπάρχουν ορυχεία ουρανίου υψηλής ποιότητας στον Νίγηρα. Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία, αυτή η χώρα είναι ο έβδομος παραγωγός ουρανίου παγκοσμίως, με μερίδιο 5% της παγκόσμιας παραγωγής. Το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής ουρανίου του Νίγηρα εξάγεται στη Γαλλία και την Ευρώπη σε χαμηλή τιμή, κατέχει δε σημαντικό μερίδιο στην προμήθεια καυσίμων για τους αντιδραστήρες πυρηνικής ενέργειας στη Γαλλία και την Ευρώπη. Ένα μέρος του έργου μεταφοράς νιγηριανού φυσικού αερίου στην Ευρώπη με την ονομασία TSGP (Trans-Saharan Gas Pipeline) διέρχεται από τον Νίγηρα. Επομένως, η αλλαγή της διακυβέρνησης στον Νίγηρα, μαζί με τον σχηματισμό ενός νέου αφρικανικού συνασπισμού ενάντια στο δυτικό μπλοκ, θα αλλάξει επίσης τις γεωπολιτικές εξισώσεις της ενέργειας στην περιοχή της Δυτικής Αφρικής, την ώρα που η Ευρώπη, εξαρτάται περισσότερο από ποτέ από τους αφρικανικούς ενεργειακούς πόρους λόγω του πολέμου στην Ουκρανία.<br /><br />Οι πρόσφατες εξελίξεις στην αφρικανική ήπειρο θα οδηγήσουν σε τρεις μεγάλες αλλαγές στον πολιτικό, στρατιωτικό και οικονομικό τομέα στην περιοχή. Στον πολιτικό τομέα, στην Αφρική θα εμφανιστεί ένας νέος συνασπισμός χωρών με έντονα αντιδυτική στάση, που θα ανοίξει το δρόμο για ήδη υπάρχοντα ή νέα αντιδυτικά κινήματα στο μέλλον. Στον στρατιωτικό τομέα, που συμπληρώνει τον πολιτικό, η απελευθέρωση του Νίγηρα θα οδηγήσει στη δημιουργία ενός νέου στρατιωτικού συνασπισμού κατά της Δύσης και ενδεχομένως στην πτώση ντόμινο Δυτικών βάσεων στην περιοχή του Σαχέλ και φυσικά στην απώλεια της ηγεμονίας για το δυτικό μπλοκ. Αυτό θα αποκόψει τη Δύση από τους πολύτιμους πόρους του Σαχέλ. Οι συνέπειες του πολέμου θα είναι σημαντικές για την οικονομία της Δύσης με την Ευρωπαϊκή Ένωση να υποφέρει περισσότερο.<br /><br />Κλείνοντας να αναφερθεί ότι οι πραξικοπηματίες φέρονται να έχουν ζητήσει και τη συνδρομή της ρωσικής ιδιωτικής εταιρείας Wagner σε περίπτωση που δεχθούν κάποιου είδους επίθεση, τη στιγμή που το Μάλι και η Μπουρκίνα Φάσο έχουν καταστήσει σαφές πως οποιαδήποτε επίθεση στο Νίγηρα θα είναι κήρυξη πολέμου και για τις ίδιες. Πρόκειται για ιδιαίτερα λεπτές ισορροπίες που έχουν καθοριστικό αντίκτυπο στο διεθνές γεωπολιτικό σκηνικό, καθώς ο Νίγηρας αν και αποτελεί μια από τις πιο φτωχές χώρες του πλανήτη, έχει τεράστια πολιτική και οικονομική σημασία τόσο για τις ΗΠΑ και την ΕΕ όσο και για τη Ρωσία και την Κίνα, εξαιτίας των πλούσιων κοιτασμάτων του σε ουράνιο, χρυσό και πετρέλαιο αλλά και του ρόλου του στην αντιμετώπιση των Ισλαμιστών τζιχαντιστών στην περιοχή του Σαχέλ.<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Οι εξελίξεις στο Νίγηρα προκαλούν vertigo στη Δύση.

Γιώργος Βενέτης Ο Νίγηρας είναι το νέο πεδίο μάχης του συνεχιζόμενου ανταγωνισμού μεταξύ του δυτικού και του ανατολικού μπλοκ στη Δυτική Αφρ...

Διαβάστε την συνέχεια

Το Abdulhamid Han σαλπάρει, αλλά η Αθήνα και η Λευκωσία ακόμα ελπίζουν.

<img height="324" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2022/10/TURKEY-ABDULHAMID-HAN-FRIGATE-790x400.jpg" width="737" /><br /><br />Του <b>ΑΝΔΡΕΑ ΠΙΜΠΙΣΙΗ</b><br />Η έξοδος του Αμπντουλχαμίτ Χαν σήμανε συναγερμό σε Λευκωσία και Αθήνα μιας και το τουρκικό γεωτρύπανο άρχισε να κινείται λίγες ώρες μετά και τη συνεδρία του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας της Τουρκίας, υπό τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.<br /><br />Οι έως τώρα κινήσεις και οι συντεταγμένες που κατέθεσε η τουρκική πλευρά δείχνουν ότι το γεωτρύπανο θα κινηθεί και θα προβεί σε έρευνες χωρίς να προκαλεί. Ωστόσο τόσο η Λευκωσία όσο και η Αθήνα παρακολουθούν την κάθε κίνηση από πλευράς Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο. Η αποφυγή προκλήσεων και εντάσεων δεν αποκλείεται να είναι και ελιγμός από πλευράς Τουρκίας ενόψει και των παρασκηνιακών διαβουλεύσεων και επαφών που θα πραγματοποιηθούν στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών.<br /><br />Σύμφωνα με τη Γενί Σαφάκ (πηγή ΓΤΠ), το γεωτρύπανο Αμπντούλχαμιτ Χαν ετοιμάζεται να αναχωρήσει για το Akseki-1, το δεύτερο σημείο γεώτρησης στη Μεσόγειο, στην πρώτη επέτειο από την παρθενική του αποστολή. Το γεωτρύπανο Αμπντούλχαμιτ Χαν θα πραγματοποιήσει έρευνες στα ανοιχτά της Αττάλειας, στο σημείο Akseki-1, το τρίτο σημείο γεώτρησης στη Μεσόγειο μετά τις γεωτρήσεις στα σημεία Yörükler-1 και Taşucu-1. Το γεωτρύπανο θα συνοδεύεται από τα πλοία Κουτσί Ιλχάν, Μουράτ Ιλχάν και Χακάν Ιλχάν, τα οποία συνόδευσαν το πλοίο στην προηγούμενη αποστολή του.<br /><br />Η Τουρκία διεξάγει δραστηριότητες έρευνας και εξόρυξης πετρελαίου και φυσικού αερίου στη «γαλάζια πατρίδα» με συνολικά 6 πλοία, συμπεριλαμβανομένων των γεωτρύπανων Φατίχ, Γιαβούζ, Κανουνί και Αμπντούλχαμίτ Χαν και των σεισμικών ερευνητικών σκαφών Ορούτς Ρέις και Μπάρμπαρος Χαϊρεττίν Πασά.<br /><img src="" /><br /><br /><img src="" /><br />Για τις κυβερνήσεις της Κύπρου και της Ελλάδας έχει ενδιαφέρον το πως θα κινηθεί το πλοίο όχι μόνο κατά την τρέχουσα περίοδο αλλά και σε κατοπινό στάδιο. Γιατί δεν αποκλείεται η Άγκυρα να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί στις κινήσεις της το επόμενο δίμηνο, ενόψει Νέας Υόρκης αλλά και συζήτησης της ευρωπαϊκής της πορείας τον Οκτώβρη. Και αναλόγως των εξελίξεων στη Νέα Υόρκη αλλά κυρίως σε επίπεδο ευρωτουρκικών, να έρθει μετά η Άγκυρα να αλλάξει στάση και συμπεριφορά.<br /><br />Όπως σημειώνεται και σε δημοσιεύματα του αθηναϊκού Τύπου, στην Αθήνα τηρούν στάση αναμονής για να δουν πως θα κινηθεί ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, που μετά την επανεκλογή του δείχνει πως θέλει να βελτιώσει τις σχέσεις του με την Δύση. Βέβαια ο Τούρκος πρόεδρος παραμένει ένας απρόβλεπτος παίχτης, ωστόσο εκτιμάται πως στις ελληνοτουρκικές σχέσεις μπορεί να μπει μπροστά μια θετική ατζέντα με θέματα κοινού ενδιαφέροντος, όπως το εμπόριο, η οικονομία, η πολιτική προστασία, ο τουρισμός κ.α.<br /><br />Ένα άλλο σημείο το οποίο Αθήνα και Λευκωσία εξετάζουν με προσοχή είναι το τελευταίο ανακοινωθέν του τουρκικού ΣΕΑ όπου δεν υπήρξε καμιά αναφορά για την Κύπρο και την Ανατολική Μεσόγειο. Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα του τουρκικού τύπου, τα οποία είχαν προηγηθεί, η κατάσταση στην Ανατολική Μεσόγειο και η Κύπρος ήταν ένα από τα θέματα που βρίσκονταν στην ατζέντα της πολιτικο-στρατιωτικής ηγεσίας της Τουρκίας. Στο ανακοινωθέν υπήρξαν αναφορές σε σειρά θεμάτων εξωτερικής και στρατιωτικής πολιτικής που απασχολούν την Τουρκία καθώς και αναφορά για τη κλιματική αλλαγή.<div><br /></div><div><a href="https://www.philenews.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Το Abdulhamid Han σαλπάρει, αλλά η Αθήνα και η Λευκωσία ακόμα ελπίζουν.

Του ΑΝΔΡΕΑ ΠΙΜΠΙΣΙΗ Η έξοδος του Αμπντουλχαμίτ Χαν σήμανε συναγερμό σε Λευκωσία και Αθήνα μιας και το τουρκικό γεωτρύπανο άρχισε να κινείται...

Διαβάστε την συνέχεια

Για να μην κοροϊδεύουμε τον εαυτό μας… αυτή ακριβώς είναι η κατάσταση.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2023/08/KYRIAKOS-MITSOTAKIS-790x400.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="790" height="324" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2023/08/KYRIAKOS-MITSOTAKIS-790x400.jpg" width="713" /></a></div><div><br /></div><b>Θανάσης Μαυρίδης</b><br />Στον σιδηρόδρομο υπάλληλος των 1600 ευρώ, εμπλεκόμενος στα αναπτυξιακά, ζει σαν μεγιστάνας. Πρώην (;) στελέχη της αστυνομίας ήταν εμπλεκόμενοι στην υπόθεση της Greek Mafia. Μερικοί Κροάτες Χούλιγκαν διασχίζουν ανενόχλητοι τη χώρα και εκτελούν ένα δολοφονικό σχέδιο στην Αθήνα. Οι υπηρεσίες του δημοσίου ανακαλύπτουν χιλιάδες παρανομίες στις παραλίες σε ένα καλοκαίρι, αποδεικνύοντας, απλά, ότι δεν έκαναν την δουλειά τους επί σειρά ετών. Να γιατί σε ψήφισε ο κόσμος Κυριάκο. Για να βάλεις τέλος στο ατελείωτο μπάχαλο!<br /><br />Η ίδια κυβέρνηση είναι με αυτή που κυβερνούσε τα προηγούμενα τέσσερα χρόνια. Αν υπήρξαν, λοιπόν, αστοχίες στη λειτουργία της ελληνικής αστυνομίας, για παράδειγμα, είναι σαφές ότι μεγάλος μέρος της ευθύνης το έχουν και οι προηγούμενοι υπουργοί, οι οποίοι ήταν υπουργοί της ΝΔ. Αυτή είναι η μία όψη των πραγμάτων. Η άλλη μας δείχνει ότι η χώρα αυτή έχει τόσο μεγάλο και βαθύ πρόβλημα που απειλεί την ίδια την ύπαρξή της. Κι αυτό δεν είναι υπερβολή. Σκεφτείτε μόνο αν στη θέση των χούλιγκαν ήταν μια ομάδα κομάντο ξένης δύναμης που ήθελε να κάνει δολιοφθορές στη χώρα. Αν και αυτό το τελευταίο το καταφέρνουμε και μόνοι μας, όπως έδειξαν τα γεγονότα στην 111 πτέρυγα μάχης.<br /><br />Να πούμε την αλήθεια! Την πρώτη τετραετία οι απανωτές κρίσεις (Έβρος, Κορονοϊός, Πόλεμος στην Ουκρανία) «βοήθησαν» κατά κάποιον τρόπο να κρυφτεί το πρόβλημα κάτω από το χαλί. Η προσοχή όλων μας ήταν στη διαχείριση των κρίσεων, εκεί που η κυβέρνηση Μητσοτάκη, άλλωστε, τα πήγε εξαιρετικά. Με τον τρόπο αυτόν ξεχάσαμε τα … δικά μας! Τις παθογένειες που χρόνια τώρα μας τρώνε τα σωθικά, όπως το σαράκι το ξύλο.<br /><br />Στη δεύτερη τετραετία, όμως, οι απαιτήσεις του κόσμου είναι μεγαλύτερες και σωστά είναι! Γι αυτό έδωσε και ένα τόσο μεγάλο ποσοστό στη ΝΔ στις εκλογές και την ίδια ώρα γύρισε μαζικά την πλάτη του στις υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις. Επειδή πείστηκε ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι ο μόνος που μπορεί να κάνει τη δουλειά!<br /><br />Η άποψη αυτή δεν έχει αναιρεθεί. Αν και θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι το εκλογικό σώμα δεν έχει μεγάλη υπομονή και ότι οι προθέσεις του μεταβάλλονται γρήγορα. Με άλλα λόγια, ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν έχει χάσει την εμπιστοσύνη του κόσμου, αλλά αυτός ο κόσμος που τον ψήφισε έχει μια βασική απαίτηση: Να προχωρήσει απερίσπαστος τη δουλειά που του έχει αναθέσει, δίχως να υπολογίζει το πολιτικό κόστος.<br /><br />Οι ηττημένοι των εκλογών αναζητούν με αγωνία τη «δικαίωση», καθώς την επομένη της εκλογικής τους συντριβής επιτέθηκαν με οργή σε βάρος του … εκλογικού σώματος. Ενίοτε η «κριτική» αγγίζει τα όρια του παραλογισμού, όπως συνέβη με τις … εξηγήσεις που ζητούσαν για τις … εκκενώσεις στις πυρκαγιές. Στην περίπτωση της δολοφονίας του οπαδού, όμως, όπως και στα Τέμπη, η κριτική έχει βάση και αφορά την ίδια τη λειτουργία του κράτους.<br /><br />Η σημερινή είναι η ίδια κυβέρνηση με την προηγούμενη και για τα θέματα που άπτονται της λειτουργίας του κράτους δεν συνέβησαν συγκλονιστικά πράγματα την προηγούμενη τετραετία. Κι αυτό που συμβαίνει είναι ότι τώρα βγαίνει το πρόβλημα στην επιφάνεια. Αυτό το πρόβλημα πρέπει να αντιμετωπίσει η κυβέρνηση. Γι αυτό και ψηφίστηκε. Για να ανατρέψει τα πάντα, για να ανακόψει την πορεία ενός ολόκληρου έθνους προς τον όλεθρο που τον οδηγεί η παρακμή.<br /><br /><a href="https://www.liberal.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Για να μην κοροϊδεύουμε τον εαυτό μας… αυτή ακριβώς είναι η κατάσταση.

Θανάσης Μαυρίδης Στον σιδηρόδρομο υπάλληλος των 1600 ευρώ, εμπλεκόμενος στα αναπτυξιακά, ζει σαν μεγιστάνας. Πρώην (;) στελέχη της αστυνομία...

Διαβάστε την συνέχεια