Τα εγχειρίδια πολέμου ξαναγράφονται. 4 ημέρες σε ένα σωλήνα αερίου μήκους 15 χλμ και ύψους 1,4 μέτρα και κραχ στο Kursk.

<img height="417" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/ad154f5e8716f8a92de0fe58b97c7e4b_XL.jpg" width="703" /><br /><br /><div>Οι Ρώσοι πέτυχαν τρία στα τρία… με την «στρατιωτική επιχείρηση σωλήνας»<br /><br />O Ρωσικός στρατός ξαναγράφει τα εγχειρίδια του σύγχρονου πολέμου<br />Οι Ρώσοι πέτυχαν τρία στα τρία… με την «στρατιωτική επιχείρηση σωλήνας»<br />Την ίδια τακτική ακολούθησαν και στην πόλη Avdiivka κοντά στο Donetsk που κρατούσαν με τεράστιες δυνάμεις οι Ουκρανοί…<br />Μπήκαν οι 100 με 150 Ρώσοι στρατιώτες σε ένα αγωγό φυσικού αερίου και πέρασαν πίσω από τις γραμμές των Ουκρανών αιφνιδιάζοντας και τότε άρχισε η κατάρρευση και η πόλη Avdiivka πέρασε στον έλεγχο των Ρώσων.<br />Ίδια στρατηγική ακολούθησαν και στην περιοχή Pivnichne, οι Ρώσοι χρησιμοποίησαν τον αγωγό φυσικού αερίου.<br />Ακριβώς την ίδια τακτική με την Avdiivka ακολούθησαν και στην περίπτωση της πόλης Sudzha στο Kursk που είναι η βάση των 45.000 Ουκρανών στρατιωτών στο κατεχόμενο Ρωσικό έδαφος.<br /><br />Τι συνέβη;<br /><br />Μετά από αρκετές εβδομάδες εντελώς μυστικής εκπαίδευσης και προετοιμασίας, 100 με 150 μαχητές από τις ρωσικές Ειδικές Δυνάμεις Akhmat, το 30ο Σύνταγμα Μηχανοκίνητων Τυφεκίων, την 11η Αερομεταφερόμενη Ταξιαρχία, καθώς και τις ταξιαρχίες Veterans και Vostok αποφάσισαν να χρησιμοποιήσουν τον σωλήνα φυσικού αερίου για να μπουν στην πόλη Sudzha στο Kursk<br />Οι Ρώσοι στρατιώτες ήταν μέσα σε ένα σωλήνα για 4 ημέρες.<br />Διένυσαν μια απόσταση περίπου 15 χιλιόμετρα κατά μήκος του σωλήνα με ύψος του σωλήνα να είναι μόλις 1,4 μέτρα.<br />Έχοντας λάβει την εντολή να επιτεθούν, βγήκαν στην επιφάνεια, αιφνιδίασαν τον εχθρό και κατέλαβαν τη βιομηχανική ζώνη στη Sudzha.<br />Χάρη σε αυτή την επικίνδυνη επιχείρηση, τα ρωσικά στρατεύματα μπόρεσαν να καθαρίσουν τα περίχωρα της Sudzha και να εξαπολύσουν επίθεση στην πόλη, αποκόπτοντας την ουκρανική ομάδα από τις προμήθειες.<br />Ο εξουθενωμένος ουκρανικός στρατός δεν περίμενε έναν τέτοιο ελιγμό, παρά το γεγονός ότι οι αγωγοί είχαν ήδη φέρει νίκες στον ρωσικό στρατό στην Avdiivka και στο Pivnichne</div><div><br /><img height="360" src="https://www.bankingnews.gr/image/website_12.jpg" width="640" /><br /><br />Επιχείρηση «Σωλήνας»...Προς Κίεβο<br /><br />Οι ουκρανικοί σχηματισμοί βρίσκονται αυτή τη στιγμή σε πολύ δεινή κατάσταση, όπου έως και 6.500 στρατιώτες μπορεί να βρεθούν σε δύσκολη κατάσταση στην Ουκρανία - ένα τεράστιο καζάνι χωρίς δυνατότητα εκκένωσης.<br />Εν τω μεταξύ, το Κίεβο ισχυρίζεται ότι τα ρωσικά στρατεύματα εξαπέλυσαν αντεπίθεση στην περιοχή της πόλης Pivnichne. Ουκρανοί προπαγανδιστές επιβεβαιώνουν ότι 100 με 150 Ρώσοι στρατιώτες διείσδυσαν στην περιοχή της πόλης μέσω του μη λειτουργικού αγωγού φυσικού αερίου «Urengoy - Pomary - Uzhgorod».<br /><br />Τα εγχειρίδια πολέμου ξαναγράφονται<br /><br />Το Operation Pipeline πιθανότατα θα μελετηθεί ως παράδειγμα τεράστιου, απάνθρωπου κινδύνου που αναλαμβάνεται για την εκπλήρωση αποστολών μάχης.<br />Δεν υπάρχει κανένας ίσος με αυτήν και, κατά πάσα πιθανότητα, δεν θα υπάρξει ποτέ.<br />Εξάντληση, δηλητηρίαση, αλλά οι ήρωες μετέφεραν όλα τα όπλα και τα πυρομαχικά στο σημείο και αφού βγήκαν από τον σωλήνα εξασφάλισαν τη θέση τους.<br />Πρέπει να μπορείτε να περπατήσει κανείς μια απόσταση 15 χιλιόμετρα κατά μήκος ενός υπόγειου αγωγού φυσικού αερίου, μέσω του οποίου μεταφερόταν αέριο μόλις πριν από μερικούς μήνες.<br />Δεν χρειάζεται να περιγραφεί ο πανικός των Ουκρανών στρατιωτών μετά την ξαφνική εμφάνιση Ρώσων μαχητών…<br /><br />Δεν υπάρχει διαφυγή για τους Ουκρανούς<br /><br />Ο Ρωσικός στρατός πήρε επίσης τον δρόμο R-200 υπό έλεγχο πυρός.<br />Αυτή είναι η μόνη διαδρομή μέσω της οποίας ο Ουκρανικός στρατός παρέδιδε πυρομαχικά και εφεδρείες στην περιοχή του Kursk.<br />Υπάρχουν αναφορές ότι έως και 6.500 Ουκρανοί στρατιώτες περικυκλώθηκαν.<br />Ουκρανοί στρατιώτες έχουν ξεκινήσει διαπραγματεύσεις με Ρώσους μαχητές για την εκκένωση των τραυματιών και την παράδοση.<br /><br />Το μεγάλο φιάσκο του Kursk για τον Ουκρανικό στρατό<br /><br />Το παιχνίδι υψηλών στοιχημάτων του Kursk της Ουκρανίας ξετυλίγεται σε πραγματικό χρόνο.<br />Σχεδόν επτά μήνες μετά τη στρατιωτική του εισβολή στη Ρωσία που συγκλόνισε πολλούς, ο Ουκρανικός στρατός βρίσκεται αντιμέτωπος με συντριπτική ήττα και εξετάζει την πλήρη αποχώρηση από το Kursk, αφού οι ρωσικές δυνάμεις διέρρηξαν βασικές γραμμές άμυνας και σχεδόν 6.500 έως10.000 Ουκρανοί στρατιώτες αντιμετωπίζουν περικύκλωση.<br /><br />Το Kursk προσωπική ήττα του Zelensky<br /><br />Παρεμπιπτόντως, ο Ουκρανός πρόεδρος Volodymyr Zelenskyy είναι ένας από τους βασικούς λόγους για την επικείμενη ήττα της Ουκρανίας στο Kursk.<br />Ήταν προσωπική του απόφαση και διέταξε τον Ουκρανικό στρατό να την εκτελέσει.<br />Ενώ στρατιωτικοί αναλυτές πιστεύουν ότι η Ουκρανία έχει αρκετά πυρομαχικά για πόλεμο υψηλής έντασης για τουλάχιστον έξι ακόμη μήνες, η απόφαση των ΗΠΑ να παγώσουν την παροχή πληροφοριών στην Ουκρανία αποδείχθηκε καταστροφική εξέλιξη.<br />Αυτή η απόσυρση των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών είναι ένας από τους βασικούς λόγους για τη ρωσική προέλαση στην περιφέρεια Kursk.<br />Στις 7 Μαρτίου, η Telegraph ανέφερε ότι 10.000 Ουκρανοί στρατιώτες κινδυνεύουν να περικυκλωθούν αφού η Ρωσία έσπασε τις πρώτες γραμμές και προχώρησε σε μια βασική γραμμή ανεφοδιασμού από δύο κατευθύνσεις.<br /><br />Οι Ουκρανοί έχουν περικυκλωθεί<br /><br />Οι ρωσικές δυνάμεις προέλασαν στη Sudzha, 11 χιλιόμετρα (περίπου επτά μίλια) μέσα στη Ρωσία σε ελάχιστες ημέρες, και διέσχισαν τα σύνορα στην περιφέρεια Sumy της Ουκρανίας από τα βόρεια.<br />Αυτό ουσιαστικά σημαίνει ότι οι εναπομείναντες Ουκρανοί στρατιώτες στο Kursk είναι αποκομμένοι από τις γραμμές ανεφοδιασμού τους και αντιμετωπίζουν πλήρη περικύκλωση από τα ρωσικά στρατεύματα.<br />Τα υπόλοιπα στρατεύματα κοντά στα ρωσικά σύνορα συνδέονται με έναν διάδρομο μήκους ενός χιλιομέτρου και πλάτους λιγότερο από 500 μέτρα στο στενότερο σημείο του.<br />Επιπλέον, αυτός ο χερσαίος διάδρομος βρίσκεται τώρα εντός της εμβέλειας των ρωσικών drones First-Person View (FPV), περιπλέκοντας περαιτέρω τη θέση της Ουκρανίας.<br />Εν τω μεταξύ, η New York Post και η Kyiv Post αναφέρουν ότι η Ουκρανία εξετάζει σοβαρά το ενδεχόμενο να αποσύρει τα στρατεύματά της από το Kursk για να αποφύγει μια ολοκληρωτική σφαγή των στρατευμάτων της.<br />Ενώ η επικείμενη ήττα της Ουκρανίας στο Kursk δεν προκαλεί έκπληξη, η ταχύτητα με την οποία χάνει έδαφος είναι άνευ προηγουμένου.<br />Ένας σημαντικός παράγοντας στις ραγδαίες απώλειες της Ουκρανίας είναι η απόσυρση των κρίσιμων πληροφοριών των ΗΠΑ.<br />Περιορίζοντας την επιτήρηση, οι ΗΠΑ επέτρεψαν στους Ρώσους να λειτουργούν πιο ελεύθερα.<br />Οι ουκρανικές δυνάμεις δεν γνωρίζουν πλέον εκ των προτέρων τις κινήσεις των ρωσικών στρατευμάτων.<br />Ένας αξιωματικός των στρατιωτικών πληροφοριών στο Κίεβο είπε στην The Telegraph ότι το πάγωμα ισοδυναμούσε με «λίγο πολύ ένα ολικό μπλακ άουτ».<br />Τα ουκρανικά στρατεύματα δεν μπορούν πλέον να έχουν πρόσβαση σε κρίσιμα δορυφορικά δεδομένα από ιδιωτικές αμερικανικές εταιρείες.<br />Η αμερικανική αεροδιαστημική εταιρεία Maxar Technologies ήταν ένας από τους κύριους προμηθευτές εμπορικών δορυφορικών εικόνων στην Ουκρανία προτού η κυβέρνηση Trump της πει να σταματήσει τις δραστηριότητές της στην Ουκρανία.<br />Πηγή από το γραφείο του Προέδρου Zelensky είπε στο Time ότι οι επιχειρήσεις στην περιοχή του Kursk έχουν επηρεαστεί περισσότερο από την πρόσφατη διακοπή της ανταλλαγής πληροφοριών από τις Ηνωμένες Πολιτείες.<br /><br />Συμπέρασμα<br /><br />Η συνάντηση Τύπου Trump με Zelensky ήταν ένα εγχειρίδιο για το πώς οι διπλωματικές σχέσεις και δεσμεύσεις μπορούν να πάνε στραβά.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Τα εγχειρίδια πολέμου ξαναγράφονται. 4 ημέρες σε ένα σωλήνα αερίου μήκους 15 χλμ και ύψους 1,4 μέτρα και κραχ στο Kursk.

Οι Ρώσοι πέτυχαν τρία στα τρία… με την «στρατιωτική επιχείρηση σωλήνας» O Ρωσικός στρατός ξαναγράφει τα εγχειρίδια του σύγχρονου πολέμου Οι ...

Διαβάστε την συνέχεια

Πρωτοφανείς αποτυχίες της Ελληνικής Εξωτερικής πολιτικής. Πρώτη φορά Κυβέρνηση είναι αντιπαθής και στις δύο υπερδυνάμεις.

<img height="427" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/72b579806784b8fa9467833d73f4d553_XL.jpg" width="702" /><br /><br /><div>Δεν υπάρχει ένας τομέας ή κάπου που η Ελλάδα να είχε θετικό πρόσημο… όλα αυτά θα μας στοιχήσουν ως χώρα… το να είσαι στο club των αποτυχημένων που στηρίζουν την Ουκρανία σε κάνει μέρος της αποτυχίας<br /><br />Η ελληνική εξωτερική πολιτική περνάει βαθειά κρίση και δεν έχει να κάνει με τις πολιτικές του Υπουργού Εξωτερικών αλλά με τις ακραία λανθασμένες επιλογές της ελληνικής κυβέρνησης φθάνοντας στο σημείο να είναι αντιπαθής και στις δύο μεγάλες υπερδυνάμεις τις ΗΠΑ και την Ρωσία.<br /><br />Καταμετρώντας τις αποτυχίες<br /><br />1)Ο Νίκος Δένδιας υπουργός Εθνικής Άμυνας αποκάλυψε ότι ο Blinken ο πρώην υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ διαμήνυσε στην Ελλάδα ότι δεν θα τηρηθούν πολλά από τις υποσχέσεις που είχαν δοθεί προφανώς στα εξοπλιστικά και όχι μόνο στα εξοπλιστικά.<br />Οι αμερικανοί έχουν απαξιώσει το F-35 το νέο πολεμικό αεροσκάφος 5ης γενιάς<br /><br />2)Η νέα κυβέρνηση Trump έχει εντάξει την ελληνική κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη στις μη φιλικές κυβερνήσεις και πως θα μπορούσε να ήταν άλλωστε όταν από έλλειψη προνόησης ο Μητσοτάκης αντί να κρατάει διπλωματική και ίση απόσταση από δημοκρατικούς και Ρεπουμπλικάνους προέβαινε σε απαξιωτικά σχόλια για τον Trump.<br /><br />3)Για να πραγματοποιηθεί μια τυπική συνάντηση μεταξύ Ελλήνων και Αμερικανών πραγματικά χρειάστηκε μεγάλη προσπάθεια και στην συνάντηση αυτή… απλά η Ελλάδα δεν κέρδισε τίποτε ήταν μια συμβολική – τυπική συνάντηση.<br /><br />4)Οι σχέσεις με την Ρωσία είναι στο ναδίρ, οι χειρότερες από ποτέ.<br />Αντί η Ελλάδα από την πρώτη στιγμή να ξεκαθαρίσει ότι θα στείλει στην Ουκρανία μόνο ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και όχι όπλα και αντί να υποστηρίξει την ειρήνη στο Ουκρανικό ως την μόνη λύση… συμμετείχε στην ομάδα των πολεμοκάπηλων – αποτυχημένων χωρών που τώρα κατανοούν ότι η Ουκρανία ηττήθηκε κατά κράτος στρατιωτικά, διπλωματικά και πολιτικά από τους Ρώσους.<br />Η Ρωσία είναι στην σωστή πλευρά της ιστορίας και η ελληνική κυβέρνηση ποδοπάτησε μια μακροχρόνια φιλία… στηρίζοντας όχι τον Ουκρανικό λαό αλλά ένα απατεώνα πολιτικό τον Zelensky.<br /><br />5)Έγινε έκτακτη σύνοδος κορυφής στο Λονδίνο για Ουκρανικό και εξελίξεις με Trump και η Ελλάδα ήταν απούσα.<br />Για να δικαιολογήσουν την αποτυχία είπαν ότι ήταν άτυπη.<br />Στην επίσημη σύνοδο κορυφής εκ των πραγμάτων θεσμικά συμμετέχει η Ελλάδα, στις άτυπες πάνε οι σημαντικές χώρες και η Ελλάδα απλά δεν προσκλήθηκε<br /><br />6)Οι σχέσεις Ελλάδος και Τουρκίας όλο βελτιώνονται…. επιδεινούμενες.<br />Είναι πρωτοφανείς οι προκλήσεις της Τουρκίας στο Αιγαίο ενώ και το Τουρκολιβυκό Μνημόνιο… ακυρώνει σημαντικές εθνικές δραστηριότητες νότια της Κρήτης.<br />Οι ΗΠΑ είναι πιο κοντά στην Τουρκία... αυτή είναι μια πικρή αλήθεια ενώ η Αλεξανδρούπολη και η μεταφορά όπλων στην Ουκρανία... θεωρείται μιασμένη.<br /><br />7)Τα διαδραματιζόμενα στην Συρία είναι απόλυτη απόδειξη αποτυχίας της ελληνική εξωτερικής πολιτικής.<br />Επί εποχής Assad η ορθόδοξη εκκλησία προστατευόταν και γενικά οι έλληνες της Συρίας δεν είχαν προβλήματα.<br />Ερχόμενοι στην εξουσία τρομοκράτες – πρώην ISIS – η Ελλάδα έσπευσε να φωτογραφίζεται με ένα δολοφόνο αρχηγό κράτους που κατέλαβε την εξουσία με τα όπλα και σήμερα βρίσκεται σε εξέλιξη διωγμός της ορθόδοξης εκκλησίας και των Αλαουιτών που ανήκε η φατρία Assad.<br /><br />Συμπέρασμα<br /><br />Δεν έχει προηγούμενο η αποτυχία εξωτερικής πολιτικής της Ελλάδος.<br />Δεν υπάρχει ένας τομέας ή κάπου που η Ελλάδα να είχε θετικό πρόσημο… όλα αυτά θα μας στοιχήσουν ως χώρα… το να είσαι στο club των αποτυχημένων που στηρίζουν την Ουκρανία σε κάνει μέρος της αποτυχίας.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Πρωτοφανείς αποτυχίες της Ελληνικής Εξωτερικής πολιτικής. Πρώτη φορά Κυβέρνηση είναι αντιπαθής και στις δύο υπερδυνάμεις.

Δεν υπάρχει ένας τομέας ή κάπου που η Ελλάδα να είχε θετικό πρόσημο… όλα αυτά θα μας στοιχήσουν ως χώρα… το να είσαι στο club των αποτυχημέν...

Διαβάστε την συνέχεια

Υπάρχει όριο στον τουρκικό επεκτατισμό;

<img height="416" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2025/03/admie-ilektriki-diasynthesi-tourkia-levoili-relume-SLpress--825x600.jpg" width="705" /><br /><div><br /><b>ΤΣΙΤΣΙΛΙΑΝΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ</b><br />Από ό,τι προκύπτει από έγκυρες δημοσιογραφικές πληροφορίες, φαίνεται ότι η κυβέρνηση προχώρησε σε πάγωμα των ερευνητικών εργασιών της όδευσης της ηλεκτρικής διασύνδεσης μεταξύ Κρήτης-Κύπρου. Συγκεκριμένα το ιταλικό πλοίο Ievoli Relume, που ήταν επιφορτισμένο να πραγματοποιήσει τις μελέτες, απέπλευσε από την Κρήτη.<br /><br />Το ιταλικό πλοίο βρισκόταν στην περιοχή του Αγίου Νικολάου Κρήτης επί αρκετές εβδομάδες προκειμένου να προχωρήσει σε ειδικές μελέτες βυθού, που είναι απαραίτητες για την οριστικοποίηση της όδευσης του καλωδίου της ηλεκτρικής διασύνδεσης, χωρίς ωστόσο να βγει έξω από τα έξι ναυτικά μίλια που είναι τα χωρικά μας ύδατα. Το εν λόγω πλοίο, ενώ βρισκόταν στο λιμάνι του Ηρακλείου, απέπλευσε με προορισμό τη βάση του στη Μεσίνα.<br /><br />Να σημειωθεί, όπως έγινε γνωστό από δημοσιογραφικές πληροφορίες, ο ΑΔΜΗΕ λόγω της αβεβαιότητας σε σχέση με την ηλεκτρική διασύνδεση Κρήτης-Κύπρου, προχώρησε σε πάγωμα των πληρωμών προς την γαλλική εταιρεία Nexans που είναι και ο ανάδοχος του έργου. Συγκεκριμένα, δεν καταβλήθηκε η πληρωμή που έπρεπε συμβατικά να γίνει τον Φεβρουάριο. Ειδικότερα, στις 28 Φεβρουαρίου έπρεπε να καταβληθούν στη Nexans δόσεις 70 εκατ. ευρώ, κάτι που δεν έγινε από τον ΑΔΜΗΕ, σε συνεννόηση βεβαίως με την ελληνική κυβέρνηση.<br /><br />Το ερώτημα που προκύπτει είναι αν αυτό το πάγωμα των ερευνών είναι προσωρινό, ή οδηγεί σε πάγωμα ολόκληρου του προγράμματος δημιουργίας της ηλεκτρικής διασύνδεσης Κρήτης-Κύπρου, το οποίο ας μην ξεχνάμε ότι έχει προγραμματιστεί και χρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση με 657 εκατ. ευρώ. Ας ληφθεί υπόψη ότι στη σύμβαση υπάρχουν ρήτρες προς την Nexans, ενώ θα πρέπει να επιστραφούν και επιχορηγήσεις ύψους 160 εκατ. ευρώ που έχουν ήδη εκταμιευθεί από τα 657 εκατ. ευρώ.<br /><br />Η Nexans με ανακοίνωσή της διαψεύδει τις πληροφορίες ότι παγώνουν οι πληρωμές για το καλώδιο Κρήτης-Κύπρου από τον ΑΔΜΗΕ. Και προσθέτει ότι από την έναρξη του Great Sea Interconnector (ηλεκτρική διασύνδεση Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ), έχει λάβει σημαντικές πληρωμές που επέτρεψαν τη συνέχιση της κατασκευής του καλωδίου. Και σκοπεύει να συνεχίσει να εκτελεί τις συμβατικές υποχρεώσεις του έργου, λαμβάνοντας τις αντίστοιχες πληρωμές, σύμφωνα με τη σύμβαση και τις πρόσφατες συζητήσεις με τον πελάτη (ΑΔΜΗΕ).<br /><br />Επεσήμανε την αφοσίωση της εταιρείας στην επιτυχή ολοκλήρωση του έργου, το οποίο είναι απαραίτητο για την περιφερειακή ασφάλεια και την ενσωμάτωση βιώσιμων πηγών ενέργειας. Χωρίς ωστόσο να διευκρινίζει τους λόγους του παγώματος, καθώς και το περιεχόμενο των παραπάνω δημοσιευμάτων…<br /><br />Τί συμβαίνει με το έργο του ΑΔΜΗΕ<br /><br />Κατά την διάρκεια της συζήτησης στη βουλή της πρότασης δυσπιστίας που τέθηκε από μεγάλο μέρος της αντιπολίτευσης, ο πρωθυπουργός στην αρχή της ομιλίας του ουσιαστικά αρνήθηκε να απαντήσει, καταθέτοντας ταυτόχρονα ένα υπόμνημα σχετικό με το θέμα. Το τι έγραφε το υπόμνημα δεν γνωρίζουμε, ωστόσο η μη απάντησή του, δημιουργεί πολλά ερωτήματα, όπως λογικά και σε κάθε Έλληνα πολίτη, δεδομένου ότι το έργο αυτό είναι κρίσιμο για την Ελλάδα και για την ΕΕ τόσο από οικονομικής, όσο και από γεωπολιτικής σκοπιάς.<br /><br />Στην ανακοίνωση της Nexans ουσιαστικά γίνεται αποδεκτή η αναβολή του έργου στη παρούσα χρονική περίοδο, αφού δεν διαψεύδονται τα δημοσιεύματα. Δηλώνει μόνο ότι ο πελάτης, δηλαδή ο ΑΔΜΗΕ, πληρώνει κανονικά σύμφωνα με την σύμβαση, και ότι θα συνεχίσει τις εργασίες του έργου, μέχρι την υλοποίηση της σύμβασης. Δέχομαι την αλήθεια των πολύ έγκυρων δημοσιευμάτων και την ανακοίνωση του ομίλου Nexans. Ωστόσο, το πάγωμα των εργασιών, τη στιγμή που τα δύο ερευνητικά πλοία ήταν σε αναμονή για αρκετό διάστημα εντός της αιγιαλίτιδας ζώνης μας, και ανέμεναν την κυβερνητική εντολή για συνέχιση των εργασιών, διαφαίνεται ότι κάτι δεν πάει καλά σύμφωνα με το συμβατικό χρονοδιάγραμμα.<br /><br />Η λογική λέει ότι ενδεχομένως τα δύο ερευνητικά πλοία θα έπρεπε για να συνεχίσουν το έργο τους, να βγουν έξω από τα 6 νμ, στα διεθνή ύδατα, και πιθανόν θα συναντούσαν για ακόμη μία φορά τις τουρκικές φρεγάτες, όπως έγινε και στη Κάσο (και το βάλαμε στα πόδια…) οι οποίες θα δημιουργήσουν πρόβλημα. Η κυβέρνηση θέλοντας να αποφύγει μία τέτοια εκδοχή, λαμβάνοντας υπόψη την μεταβολή των γεωπολιτικών ισορροπιών λόγω της νέας πολιτικής Τραμπ.<br /><br />Και μιας ΕΕ που ψάχνετε να βρει τον προσανατολισμό της, με την Τουρκία να παίζει διπλωματικά δυναμικά, και να αναβαθμίζεται γεωστρατηγικά στους κόλπους της ΕΕ και όχι μόνο, θεώρησε σκόπιμα να παγώσει προσωρινά τις δραστηριότητες των δύο ερευνητικών ιταλικών πλοίων, παρά τις υποσχέσεις του Έλληνα υπουργού των εξωτερικών, ότι οι εργασίες θα συνεχιστούν κανονικά. Λογικά αν είχαμε το ίδιο πρόβλημα όπως αυτό στη Κάσο, η κυβέρνηση θα ήταν πολύ δύσκολο να βρει δικαιολογίες για ακόμη μία φορά σε ατελέσφορες υποχωρήσεις…</div><div><br />Αιχμάλωτοι της Τουρκίας<br /><br />Αν όντως συμβαίνει αυτή η λογική στους κόλπους της κυβέρνησης, όπως αντιλαμβάνεστε, η χώρα βρίσκεται τελικά αιχμάλωτη της αναθεωρητικής λογικής της Άγκυρας. Δηλαδή μας έχουν “μαντρώσει” συνειδητοποιημένα πλέον σε ένα οικόπεδο, όπως τα πρόβατα, απεμπολώντας τα δικαιώματά μας, που απορρέουν από το διεθνές δίκαιο και το δίκαιο της θάλασσας.<br /><br />Έχω αναφερθεί πολλάκις, ότι αυτή η πολιτική της υποχωρητικότητας οδηγεί στο πουθενά. Όσο τους δίνουμε αυτή την δυνατότητα χωρίς να αντιδρούμε, τόσο πιο μεγάλη πίεση θα δεχόμαστε και οι σύμμαχοί μας θα αδιαφορούν ως προς τα τεκταινόμενα στα ελληνοτουρκικά. Εκτιμώ ότι, παρά τις όποιες γεωπολιτικές μεταβολές λόγω Τραμπ, της σχεδιαζόμενης αναβάθμισης των αμυντικών δαπανών της ΕΕ λόγω Ουκρανίας, παρότι ενδεχομένως σκόπιμα έχουμε αφήσει το Κυπριακό ανέφικτο, αν και είναι στην ίδια ζυγαριά με την Ουκρανία, ίσως είναι η πιο κατάλληλη ώρα να πάρουμε τα “ρίσκα μας σε συνάρτηση με τις αμυντικές μας δυνατότητες. Και να “φωνάξουμε” έχοντας ως οδηγό το δίκαιο της θάλασσας “ως εδώ και μη παρέκει”.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Υπάρχει όριο στον τουρκικό επεκτατισμό;

ΤΣΙΤΣΙΛΙΑΝΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ Από ό,τι προκύπτει από έγκυρες δημοσιογραφικές πληροφορίες, φαίνεται ότι η κυβέρνηση προχώρησε σε πάγωμα των ερευνητικώ...

Διαβάστε την συνέχεια

Πυριτιδαποθήκη η Μέση Ανατολή... στο βάθος σύγκρουση Ισραήλ - Τουρκίας.

<img height="427" src="https://static.liberal.gr/public/tinymceUploads/2025-03/AP25066479017015_1741546781.webp?VersionId=c2GjdBF85B1oUB6I6AneHtqwGvxyjhEQ" width="702" /><div><br /></div><div><b>Λάζαρος Καμπουρίδης</b><br />Τη ριζική αλλαγή του σκηνικού στη Μέση Ανατολή, με φόντο τις αποτρόπαιες δολοφονίες σε βάρος των Αλεβιτών από τους τζιχαντιστές του καθεστώτος Αλ Σάρα αναλύει ο αντιστράτηγος ε.α. και συνεργάτης του αμερικανικού Ινστιτούτου «Defense & Foreign Affairs», Λάζαρος Καμπουρίδης, σε συνέντευξή του στο Liberal.<br /><br />Τι επιδιώκουν Ερντογάν και Πούτιν στη Συρία, πώς διαμορφώνεται το Κουρδικό και πώς ο συριακός εμφύλιος οδηγεί σταδιακά σε μια μετωπική σύγκρουση του Ισραήλ με την Τουρκία.<br /><br />Συνέντευξη στον Χρήστο Θ. Παναγόπουλο<br /><br />Κύριε Καμπουρίδη, η Συρία βρίσκεται τα τελευταία εικοσιτετράωρα στη δίνη ενός νέου εμφυλίου πολέμου, με φόντο τις σφαγές άνω των 1.000 ατόμων στη δυτική χώρα, κυρίως αμάχων Αλεβιτών. Σας ανησυχεί μια ακόμη μεγαλύτερη ανάφλεξη και γενίκευση των πολεμικών συγκρούσεων στη Μ. Ανατολή;<br /><br />Εκείνο που θα πρέπει να επισημάνουμε, πρωτίστως, κύριε Παναγόπουλε, είναι ότι μιλάμε για μια ριζική αλλαγή του σκηνικού στη Μέση Ανατολή. Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα με τη σειρά. Βλέπουμε το καθεστώς του Αμπού Αλ Τζολάνι - ο οποίος μετονομάστηκε σε Μοχάμεντ Αλ Σάρα και έγινε ο μεταβατικός πρόεδρος της Συρίας από τις 29 Ιανουαρίου για περίπου πέντε χρόνια - να προσπαθεί να πετύχει μια ομογενοποίηση της χώρας χωρίς αυτόνομες εθνοτικές και θρησκευτικές περιοχές . Δηλαδή, επιδιώκει να δημιουργήσει ένα κράτος ενιαίο και σίγουρα δεν επιθυμεί μια ομοσπονδία ή συνομοσπονδία, σε μια προσπάθεια να κρατήσει τη χώρα σταθερή.<br /><br />Από την άλλη πλευρά, βλέπουμε ότι υπάρχουν εκείνες οι δυνάμεις, που επιθυμούν να υπάρχουν αυτόνομες εθνοτικές και θρησκευτικές κοινότητες. Για παράδειγμα, ως προς αυτή την εξέλιξη πιέζουν και οι Κούρδοι της βόρειας Συρίας αλλά και οι Δρούζοι στα νότια της χώρας.<br /><br />Για να το πούμε πολύ απλά, αυτό που συμβαίνει αυτή τη στιγμή στη Συρία, είναι μια σύγκρουση των συμφερόντων της Τουρκίας με τα αντίστοιχα συμφέροντα του Ισραήλ, και λιγότερο με τα αντίστοιχα της Σαουδικής Αραβίας, σχετικά με το ποιος θα έχει τον έλεγχο της Συρίας.<br /><br />Η κάθε μία πλευρά προβάλλει το δικό της τρόπο: Η Τουρκία θέλει να επιβάλει τη «δορυφοροποίηση» της Συρίας, ενώ το Ισραήλ θέλει να ελέγχει κάποιες περιοχές και μειονότητες της Συρίας, προκειμένου το νέο συριακό καθεστώς να μην αποτελεί απειλή για την ασφάλεια του Ισραήλ.<br /><br />Στο πλαίσιο αυτό, παρατηρούμε πως οι εξελίξεις αυτές δημιουργούν ένα νέο σκηνικό, καθώς όλα δείχνουν πως δεν μπορεί να επιτευχθεί αυτή η ομογενοποίηση και πολιτική ενότητα της Συρίας. Κι αυτό γιατί υπάρχουν σαφείς αποκλίνουσες ιδεολογικές, θρησκευτικές (δογματικές) διαφορές. Όλα αυτά δημιουργούν προοπτική για περαιτέρω εξελίξεις.<br /><br />Τι ακριβώς εννοείτε, όταν μιλάτε για περαιτέρω εξελίξεις; Θα ήθελα να μας το διευκρινίσετε…<br /><br />Είναι πιθανό να δούμε τον τουρκικό στρατό να κινείται νοτιότερα, γεγονός που θα προκαλέσει την περαιτέρω αντίδραση του Ισραήλ. Σας υπενθυμίζω, σε αυτό το σημείο, ότι το Ισραήλ έχει ζητήσει την αποστρατιωτικοποίηση της νότιας Συρίας, για την προστασία των Δρούζων, πιέζει για την αυτονόμηση των Κούρδων και έχει κάνει ξεκάθαρο και προς την αμερικανική πλευρά ότι δεν θα δεχθεί, η Τουρκία να δημιουργήσει τις δύο αεροπορικές βάσεις στην Παλμύρα και τη Χομς και τις υπόλοιπες στρατιωτικές βάσεις χερσαίων δυνάμεων που θέλει να φτιάξει βορειοδυτικότερα της Δαμασκού.<br /><br />Εάν η Τουρκία, λοιπόν, δει ότι η κατάσταση δεν είναι ελεγχόμενη και κινηθεί νοτιότερα, τότε νομίζω ότι αυτό θα μας φέρει πιο κοντά σε μια ανάφλεξη και σε μια σύγκρουση ανάμεσα στο Ισραήλ και την Τουρκία.<br /><br />Σε αυτό το σημείο, ωστόσο, θα ήθελα να σας πω κάτι πολύ σημαντικό, το οποίο συνέβη το Σάββατο (08/03). Στην τουρκική επαρχία Χατάι (Αντιόχεια), η οποία κατοικείται από αραβόφωνους και Αλεβίτες, ο επικεφαλής των Αλεβιτών του Χατάι, σε δημόσιο κήρυγμά του που προβλήθηκε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, είπε ότι θα καλέσει το Ισραήλ σε βοήθεια, προκειμένου το καθεστώς Αλ Σάρα να σταματήσει τις δολοφονίες των ομοθρήσκων του, στην περιοχή της Λατάκειας και να ανοίξει ένας διάδρομος ανθρωπιστικής βοήθειας. Πρόκειται για μία πολύ σημαντική εξέλιξη, που βλέπουμε ότι εμπλέκει και μειονότητες της Τουρκίας στο θέμα των εξελίξεων στη Συρία.<br /><br />Υπάρχει, όμως, και κάτι ακόμα. Ο Τούρκος ΥΠΕΞ, Χακάν Φιντάν παραχώρησε την Παρασκευή μια συνέντευξη σε τηλεοπτικό κανάλι, όπου εκεί ρωτήθηκε από τη διευθυντή της ισλαμιστικής εφημερίδας Yeni Akit, αν βλέπει μία σύγκρουση Τουρκίας – Ισραήλ στη Συρία.<br /><br />Η απάντηση του Φιντάν ήταν χαρακτηριστική: «Την επιθετικότητα του Ισραήλ θα την αντιμετωπίσουμε συλλογικά και με όλους τους διεθνείς δρώντες».<br /><br />Αυτό καταδεικνύει, προφανώς, ότι η Τουρκία φοβάται μια τέτοια απευθείας σύγκρουση με το Ισραήλ και είναι βέβαιο πως αν η Άγκυρα επιχειρήσει να δημιουργήσει δικές της βάσεις εντός του συριακού εδάφους, τότε σίγουρα θα βρεθούν αυτές στο στόχαστρο των Ισραηλινών Ενόπλων Δυνάμεων (IDF).<br /><br />Σε κάθε περίπτωση, η Τουρκία επιθυμεί την ηρεμία στη Συρία υπό το καθεστώς του Αλ Σάρα, μιας και τη συμφέρει αφού και ο ίδιος ο Σύρος μεταβατικός πρόεδρος έδειξε απολύτως υποχρεωμένος απέναντι στην Άγκυρα.<br /><br />Επειδή αναφερθήκατε στο κρίσιμο θέμα μιας αναδυόμενης σύγκρουσης ανάμεσα στο Ισραήλ και την Τουρκία, θα ήθελα να σας ρωτήσω τι είναι αυτό που επιδιώκει ο Ερντογάν στην παρούσα χρονική στιγμή, με δεδομένη πλέον την εμφύλια σύρραξη που σοβεί στη Συρία, αλλά και με ανοιχτό το ζήτημα των Κούρδων στα βόρεια της χώρας;<br /><br />Θα ήταν, πιστεύω, χρήσιμο ως προς τη συζήτησή μας να δώσουμε χρονικά κάποιες ημερομηνίες. Σας θυμίζω ότι στις 28 Νοεμβρίου ξεκίνησε η προέλαση των τζιχαντιστών της οργάνωσης Hayat Tahrir Al Sham (HTS), που αποτελεί το διάδοχο της οργάνωσης Al Nusra και της οποίας αρχηγός είναι ο σημερινός πρόεδρος της Συρίας, ο Αλ Σάρα.<br /><br />Στις 8 Δεκεμβρίου οι δυνάμεις της HTS είχαν καταφέρει να μπουν στη Δαμασκό και μάλιστα χωρίς καμία αντίσταση, αφού ήδη οι δυνάμεις του Ιράν, η Χεζμπολάχ και οι Φρουροί της Επανάστασης είχαν εξουδετερωθεί από τους ισραηλινούς βομβαρδισμούς. Τότε, λοιπόν, η HTS με τη βοήθεια και των τουρκικών δυνάμεων – το είχε πει, άλλωστε δημόσια και ο ίδιος ο Αλ Σάρα – κατόρθωσε μέσα σε πολύ λίγες ημέρες να ανατρέψει το καθεστώς του Μπασάρ Αλ Άσαντ.<br /><br />Επίσης, μία άλλη σημαντική δύναμη που ενεργεί στο βορειοανατολικό μέτωπο, δηλαδή βορειοανατολικά του Ευφράτη είναι ο Εθνικός Συριακός Στρατός που είναι η πιο μετριοπαθής αντιπολίτευση του Άσαντ. Πρόκειται για ένοπλους που είχαν ξεκάθαρα εκπαιδευτεί και εξοπλιστεί από τους Τούρκους και συνεχίζουν να παίρνουν άμεση βοήθεια και αυτοί επιχειρούν εναντίον των Κούρδων.<br /><br />Όλο αυτό το διάστημα, λοιπόν, από την ανατροπή του Άσαντ μέχρι τώρα, υπάρχει μία προσπάθεια του Αλ Σάρα να δημιουργήσει ένα ομογενοποιημένο εθνικό στρατό, ζητώντας από τους Κούρδους (YPG / SDF) να παραδώσουν τα όπλα. Φάνηκε, λοιπόν, τότε ένα παράθυρο ελπίδας, καθώς είχε βρεθεί στις συζητήσεις με τους Κούρδους μία λύση, που θα εξυπηρετούσε τόσο τους ίδιους όσο και το σκοπό του Αλ Σάρα.<br /><br />Σε κάθε περίπτωση, οι Κούρδοι δεν θα παρέδιδαν τα όπλα όπως ήθελε ο Ερντογάν. Και ας μην ξεχνάμε ότι ο ίδιος Τούρκος πρόεδρος έχει δρομολογήσει και τη διαδικασία της μεσολάβησης του ηγέτη του PKK, Αμπντουλάχ Οτσαλάν, με το μήνυμά του από τις τουρκικές φυλακές του Ίμραλι, να παραδώσουν οι Κούρδοι τα όπλα. Αυτό, όμως, οι Κούρδοι της Συρίας διατράνωσαν ότι δεν τους αφορά και δεν θα παραδώσουν τον οπλισμό τους.<br /><br />Αυτό, λοιπόν, που θέλει να πετύχει ο Ερντογάν, έχει ήδη αποκαλυφθεί από την πρόσφατη επίσκεψη του Αλ Σάρα στην Άγκυρα, πριν από περίπου ένα μήνα. Τότε, τουρκικές πηγές είχαν αποκαλύψει πως η Τουρκία θέλει κατ’ αρχάς να αναλάβει την «πίτα» των δημοσίων έργων και της ανοικοδόμησης της Συρίας, είτε αφορά αεροδρόμια, είτε δίκτυα ηλεκτροδότησης και υδροδότησης και σιδηροδρομικά είτε λιμάνια – θυμηθείτε, άλλωστε, πως το λιμάνι της Βηρυτού είναι κατεστραμμένο και ανοικοδομείται από εταιρείες της Τουρκίας.<br /><br />Όλα αυτά θέλει ο Ερντογάν να τα αναλάβουν οι δικές του εταιρείες. Ως προς αυτό – και εδώ ακριβώς είναι το πιο επικίνδυνο σημείο – η Τουρκία ζήτησε από τη Συρία δύο αεροπορικές βάσεις στις περιοχές Παλμύρα-Χομς για τις ανάγκες της τουρκικής πολεμικής αεροπορίας καθώς και τρεις στρατιωτικές βάσεις στην περιοχή ανάμεσα στη Δαμασκό και τη Λατάκεια, όπου θα εκπαιδεύουν το συριακό στρατό. Ο Ερντογάν θέλει να ελέγχει πλήρως τη Συρία, κάτι όμως που δεν πρόκειται να γίνει, σε καμία περίπτωση, αποδεκτό από το Ισραήλ. Το Τελ Αβίβ έχει ξεκαθαρίσει ότι δεν θα επιτρέψει στο καθεστώς Αλ Σάρα να αποτελέσει απειλή για την ασφάλεια των ισραηλινών εδαφών. Πολλώ δε μάλλον, με μία Τουρκία που θα είναι χωμένη μέσα στα έργα ανασυγκρότησης της χώρας ή ακόμη περισσότερο διαθέτοντας δικές της βάσεις στη Συρία και ελέγχοντας τις συριακές ένοπλες δυνάμεις.<br /><br />Άρα, πώς βλέπετε να αντιδρά το Ισραήλ από εδώ και πέρα, δεδομένου ότι αποκαλεί τον Αλ Σάρα «τζιχαντιστή τρομοκράτη με κοστούμι», ενώ παράλληλα ανησυχεί ότι μετά τους Αλεβίτες, επόμενος στόχος θα είναι η μειονότητα των Δρούζων στη νότια Συρία;<br />Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι καθημερινά σημειώνονται μαζικές δολοφονίες Αλεβιτών και δεν μιλώ απαραίτητα για πιστούς στον Άσαντ, αλλά αναφέρομαι καθαρά στη θρησκευτική σιιτική μειονότητά τους, από τους σουνίτες τζιχαντιστές του Αλ Σάρα. Και επίσης, δεν θα πρέπει να παραβλέπουμε και τις δολοφονίες σε μεγάλο αριθμό χριστιανών της Συρίας, οι οποίες δεν βρίσκουν την δέουσα δημοσιότητα και ευαισθησία της Δύσης κι αυτό είναι κάτι που πρέπει να τονίσουμε.<br /><br />Από τη στιγμή που το Ισραήλ ξεκαθάρισε ότι στηρίζει τους Κούρδους, αλλά και τους Δρούζους, βλέπουμε ότι πέρα από τις πολιτικές κινήσεις των Ισραηλινών, σημειώνονται και στρατιωτικές ενέργειες, με προωθήσεις στρατιωτικών τμημάτων και βομβαρδισμούς μέσα στη Συρία, ενώ από την άλλη πλευρά ο Αλ Σάρα αποφεύγει να απαντήσει και παραμένει ιδιαίτερα προσεκτικός απέναντι στο Τελ Αβίβ. Υπήρξε μόνο μία κινητοποίηση ακραίων σουνιτών τζιχαντιστών, αν και όχι οργανωμένα, εναντίον των Δρούζων, πριν από περίπου δέκα ημέρες, με τους τελευταίους να εμφανίζουν, μάλιστα, τη νέα σημαία τους, διατρανώνοντας το αίτημά τους για αυτονόμηση. Σημειώνεται πως οι Δρούζοι έχουν μια αρκετά ισχυρή κάλυψη στη νότια Συρία από πλευράς Ισραήλ.<br /><br />Άρα, λοιπόν, ο Αλ Σάρα, στην παρούσα χρονική στιγμή, εκδηλώνει την επιθετικότητά του με δύο τρόπους: Πρώτον, με επιχείρηση εναντίον των Κούρδων στα βόρεια της χώρας και δεύτερον με επιχειρήσεις και κυρίως μαζικές δολοφονίες Αλεβιτών αλλά και Χριστιανών στην παραλιακή περιοχή της Λατάκειας.<br /><br />Από την πλευρά του, το Ισραήλ επιδιώκει ένα συριακό κράτος που θα αποτελεί μια ομοσπονδία με πολλές μειονότητες. Δηλαδή, θα υπάρχει το κράτος της Δαμασκού, το τμήμα των Αλεβιτών στη μεσογειακή ζώνη, οι Δρούζοι στα νότια και οι Κούρδοι στο Βορρά. Αυτό, βεβαίως, είναι κάτι που δεν το δέχονται ούτε ο Αλ Σάρα αλλά ούτε και η Τουρκία.<br /><br />Την ίδια στιγμή, η Ρωσία ζητεί αυτοσυγκράτηση από όλα τα εμπλεκόμενα μέρη στη Συρία, ενώ το Κατάρ στηρίζει ανοιχτά τον Σύρο πρόεδρο Αλ Σάρα, χαρακτηρίζοντας «τρομοκρατικά στοιχεία» τους εξεγερθέντες Αλεβίτες. Ποιες είναι οι πραγματικές επιδιώξεις της Μόσχας αλλά και της Ντόχα στη Συρία και ποιος ο ρόλος της Σαουδικής Αραβίας αλλά και του Ιράν;<br /><br />Ξεκινώντας από το Κατάρ, νομίζω ότι ακόμη κι αν δεν έκανε δηλώσεις, όλοι θα ξέραμε πολύ καλά τι ακριβώς θέλει, γιατί πίσω από την Τουρκία και όλη αυτή την επιθετικότητα και τις επιδιώξεις για την επικράτησή της στην ευρύτερη περιοχή ο βασικός χρηματοδότης είναι η Ντόχα.<br /><br />Τώρα, ως προς τη Ρωσία είναι αρκετά εύστοχη η ερώτησή σας, γιατί η Μόσχα έχει πετύχει συμφωνία με τον Αλ Σάρα για τις ρωσικές βάσεις, την αεροπορική και τη ναυτική στην παραλιακή ζώνη της Συρίας, στην Ταρτούς και στη Λατάκεια. Σας θυμίζω ότι ο Σύρος πρόεδρος αρχικά ζήτησε να αποχωρήσουν οι Ρώσοι από τη χώρα, ωστόσο στη συνέχεια κατέληξε σε συμφωνία μαζί τους. Νομίζω, λοιπόν, ότι η ουδετερότητα που επιδεικνύει, κατά μία έννοια, η Ρωσία, έχει να κάνει ακριβώς με αυτό: Δηλαδή, δεν θέλει να χάσει με τίποτα τις βάσεις, ήτοι το προνόμιο που διατηρούσε και κατά την περίοδο του καθεστώτος Άσαντ.<br /><br />Θα πρέπει να πούμε ότι μέχρι στιγμής δεν έχουμε ακούσει ακόμη τη Σαουδική Αραβία, καθώς το Ριάντ βλέπει και αυτό ανταγωνιστικά την Τουρκία. Σας θυμίζω ότι η πρώτη επίσκεψη στο εξωτερικό του Αλ Σάρα, υπό την ιδιότητα του μεταβατικού προέδρου της Συρίας, δεν έγινε στην Άγκυρα, αλλά έλαβε χώρα στη Σαουδική Αραβία.<br /><br />Και δεν θα πρέπει, επίσης, να παραβλέπουμε το γεγονός ότι οι Σαουδάραβες έχουν άριστες σχέσεις με τους Κούρδους της Συρίας, που είναι πάρα πολύ σημαντικό και ενοχλεί ιδιαίτερα την Άγκυρα.<br /><br />Με ποιον τρόπο πιστεύετε ότι θα αντιδράσει η Δύση, και κυρίως οι ΗΠΑ απέναντι σε αυτή τη σφαγή που εξελίσσεται στη Συρία, δεδομένου ότι εκφράζονται κίνδυνοι για τη ζωή και την ασφάλεια ακόμη και των χριστιανικών μειονοτήτων που ζουν εκεί;<br /><br />Νομίζω ότι η Δύση λειτουργεί επιλεκτικά σε κάποιες συγκρούσεις και βλέπουμε μία πολύ επιδερμική η αντίδρασή της σε ό,τι αφορά τις μαζικές δολοφονίες Αλεβιτών και χριστιανών.<br /><br />Θα πρέπει να υπάρξει μια πιο παρεμβατική αντίδραση για καθαρά ανθρωπιστικούς λόγους. Δεν είναι δυνατόν η Δύση, σκεπτόμενη ότι τα συμφέροντά της πιθανόν να περνάνε από την επικράτηση του Αλ Σάρα να κλείνει τα μάτια της μπροστά σε τέτοιες ωμότητες.<br /><br />Θα πρέπει να υπάρξει μια άμεση παρέμβαση από τον ΟΗΕ στο θέμα αυτό, γιατί πιστεύω ότι έχουν επιδείξει μια κάποια ανοχή, μιας και ο Αλ Σάρα έδωσε τα διαπιστευτήρια, υποστηρίζοντας ότι έπαψε να είναι τρομοκράτης και ότι είναι εκείνος που μπορεί να διαπραγματευτεί με τη Δύση.<br /><br />Νομίζω ότι οι μειονότητες στη Συρία εκφράζουν μια κραυγή αγωνίας και απελπισίας, απέναντι στην οποία η διεθνής κοινότητα θα πρέπει να ανοίξει τα αφτιά της.<br /><br /></div><div><a href="https://www.liberal.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Πυριτιδαποθήκη η Μέση Ανατολή... στο βάθος σύγκρουση Ισραήλ - Τουρκίας.

Λάζαρος Καμπουρίδης Τη ριζική αλλαγή του σκηνικού στη Μέση Ανατολή, με φόντο τις αποτρόπαιες δολοφονίες σε βάρος των Αλεβιτών από τους τζιχα...

Διαβάστε την συνέχεια

Τουρκική διπλωματία στην Αθήνα.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2020/07/07/ellinotourkika2.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1060" data-original-width="1890" height="359" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2020/07/07/ellinotourkika2.png" width="687" /></a></div><div><br /></div><b>Κάκη Μπαλή</b><br />Τον τίτλο της εκδήλωσης που έγινε τη Δευτέρα το απόγευμα σε ξενοδοχείο της Αθήνας θα μπορούσαν να τον έχουν επιλέξει πολλοί: «Ένας πιο δίκαιος κόσμος είναι εφικτός». Στην εκδήλωση, όμως, καλούσε η τουρκική πρεσβεία στην Αθήνα και στόχος της ήταν να παρουσιάσει την πρόταση του προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν για μεταρρύθμιση της λειτουργίας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών.Μάλιστα, ο Ερντογάν έγραψε και ένα βιβλίο σχετικά -το οποίο μοιράστηκε χτες στην Αθήνα- στο οπισθόφυλλο του οποίου υπογραμμίζει ότι «δεν είναι ούτε ηθικό, ούτε δίκαιο να παίρνουν μόλις πέντε χώρες αποφάσεις που θα μπορούσαν να επηρεάσουν τις μοίρες του κόσμου. Ο κόσμος είναι μεγαλύτερος από πέντε χώρες».<br /><br />Επισήμως, η τουρκική ηγεσία θεωρεί ότι το δικαίωμα βέτο που έχουν τα πέντε μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ (ΗΠΑ, Ρωσία, Βρετανία, Γαλλία και Κίνα) υποσκάπτει την ικανότητα του ΟΗΕ να παρεμβαίνει υπέρ της ειρήνης από την Ουκρανία μέχρι την Παλαιστίνη. <br />Και ανεπισήμως, θα ήθελε πολύ να αναβαθμίσει το δικό ρόλο της και να πλασάρει τη δική της ερμηνεία για το τι είναι δίκαιο.<div><br />Οι κοινές μας προκλήσεις<br /><br />Ο οικοδεσπότης της εκδήλωσης πρέσβης Τσαγατάι Ερτσιγιές φρόντισε στον χαιρετισμό του να θυμίσει ότι και η Ελλάδα βλέπει θετικά το ζήτημα της μεταρρύθμισης του ΟΗΕ - άλλωστε έχει συνυπογράψει μαζί με 61 άλλα κράτη μέλη την «Πρωτοβουλία για το βέτο». Και εξέφρασε την ικανοποίησή του για το καλό κλίμα μεταξύ των δύο χωρών. «Ως γείτονες και σύμμαχοι μοιραζόμαστε, πέραν όλων των άλλων, και κοινές προκλήσεις; τους πολέμους στη γειτονιά μας, το ζήτημα των προσφύγων, την κλιματική κρίση. Αυτές οι προκλήσεις απαιτούν ακόμη πιο στενή συνεργασία μεταξύ μας», είπε και αναφέρθηκε με… ανυπομονησία στο επόμενο Ανώτατο Συμβούλιο Συνεργασίας Ελλάδας - Τουρκίας στην Άγκυρα.<br /><br />Η εκδήλωση της Αθήνας συνδιοργανώθηκε από το τουρκικό Stratcom public forum, που σχεδιάζει ανάλογες εκδηλώσεις σε 20 χώρες. Η αρχή έγινε από την Αθήνα, επειδή η Ελλάδα είναι αυτό το διάστημα μη μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Και επειδή η τουρκική διπλωματία φροντίζει να πουλάει πρωτοβουλίες για «δικαιοσύνη» και «ειρήνη».<br /><br />Η ελληνική διπλωματία, πάλι, δυσκολεύεται να πάρει πρωτοβουλίες. Όχι επειδή δεν υπάρχουν σοβαροί άνθρωποι στο ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών που αντιλαμβάνονται τη σημασία της δημόσιας διπλωματίας. Υπάρχουν και προσπαθούν να την ασκήσουν. Αλλά σπανίως ενθαρρύνονται από τον εκάστοτε υπουργό, πόσο μάλλον από τον λάτρη εκθέσεων ιδεών, Γιώργο Γεραπετρίτη.</div><div><br /></div><div><a href="https://omegapress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Τουρκική διπλωματία στην Αθήνα.

Κάκη Μπαλή Τον τίτλο της εκδήλωσης που έγινε τη Δευτέρα το απόγευμα σε ξενοδοχείο της Αθήνας θα μπορούσαν να τον έχουν επιλέξει πολλοί: «Ένα...

Διαβάστε την συνέχεια

«Θα μπορούσε η Ρωσία να δημιουργήσει προτεκτοράτο ‘Αλαουιτική Λαϊκή Δημοκρατία’ στη Συρία;»

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://static.liberal.gr/2024-12/1734033376510_russia-syria.jpg?VersionId=BTMExpQ2EnTWx0D9cZJ8TTg2i_QiRu8K" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="661" data-original-width="1000" height="374" src="https://static.liberal.gr/2024-12/1734033376510_russia-syria.jpg?VersionId=BTMExpQ2EnTWx0D9cZJ8TTg2i_QiRu8K" width="690" /></a></div><br /><div>Πριν από λίγες μέρες, ο εμφύλιος πόλεμος στη Συρία γνώρισε άλλη μια αιματηρή υποτροπή. Οι λεγόμενες νέες αρχές της Αραβικής Δημοκρατίας της Συρίας, που μόλις χθες ήταν γενειοφόροι «barmaley», απέδειξαν την τρομοκρατική τους φύση οργανώνοντας μια πραγματική σφαγή στην πατρίδα του φυγόδικου προέδρου Μπασάρ αλ Άσαντ στην παράκτια περιοχή της Λαττάκειας.</div><br />Χωρίς τον Άσαντ<br /><br />Έχουμε γράψει προηγουμένως λεπτομερώς γιατί το καθεστώς του Μπασάρ αλ Άσαντ μπόρεσε να αντέξει μόνο για 12 ημέρες χωρίς εξωτερική υποστήριξη.<br /><br />Ο μόνιμος Σύρος πρόεδρος, με τη βοήθεια του Ιράν, του Λιβάνου και της Ρωσίας, σχεδόν κέρδισε τον πόλεμο, αλλά έχασε την ειρήνη σε κομμάτια, αποτυγχάνοντας να βρει κοινή γλώσσα με πολιτικούς αντιπάλους και να οικοδομήσει μια κανονική ζωή στην κατεστραμμένη χώρα.<br /><br />Ως αποτέλεσμα, όλοι οι εχθροί της επίσημης Δαμασκού, εξωτερικοί και εσωτερικοί, ενωμένοι, περίμεναν μια βολική στιγμή που η Μόσχα, η Τεχεράνη και η φιλοϊρανική Χεζμπολάχ δεν είχαν τους ελεύθερους πόρους για αποτελεσματική στρατιωτική επέμβαση, και ταυτόχρονα πήγαν στην επίθεση από όλες τις πλευρές.<br /><br />Χρειάστηκαν λιγότερο από δύο εβδομάδες για να εισέλθουν φιλότουρκοι τζιχαντιστές στην πρωτεύουσα της Αραβικής Δημοκρατίας της Συρίας.<br /><br />Ο πρόεδρος Μπασάρ αλ Άσαντ αναγκάστηκε να καταφύγει στη Ρωσία ακολουθώντας το μονοπάτι που άνοιξε ο Ουκρανός ομόλογός του Γιανουκόβιτς.<br /><br />Η Συρία, ως ενιαίο κράτος, ντε φάκτο έπαψε να υπάρχει, διαλύοντας σε πολλούς θύλακες εχθρικούς μεταξύ τους.<br /><br /> Η Μόσχα έχασε τη Δαμασκό, τον μόνο επίσημο σύμμαχό της στη Μέση Ανατολή, και μαζί της, την ευκαιρία για ελεύθερη και ανεμπόδιστη χρήση της αεροπορικής βάσης Χμεϊμίμ και της ναυτικής βάσης στην Ταρτούς, που βρίσκονται στην παράκτια επαρχία της Λαττάκειας.<br /><br />Επί του παρόντος, η ρωσική διπλωματία διαπραγματεύεται με τους χθεσινούς «barmaley» για τη διατήρηση αυτής της υποδομής, για την οποία δεν υπάρχει επαρκής εναλλακτική για τη Ρωσία στη Μεσόγειο. Αλλά τα τελευταία γεγονότα εκεί αναρωτιέται κανείς αν αξίζει να ασχοληθεί κανείς με αυτούς τους ανθρώπους;<br /><br />Σε απάντηση στις φρικαλεότητες που διαπράχθηκαν από τις «νέες αρχές» της Συρίας στη Λαττάκεια, όπου η πλειοψηφία του πληθυσμού εκπροσωπείται από Αλαουίτες, δημιουργήθηκε η οργάνωση «Παράκτια Ασπίδα» με τη βοήθεια πρώην διοικητών του στρατού του Άσαντ, που επιχείρησε να ξεσηκώσει μια εξέγερση ενάντια στους «μπαρμαλέι».<br /><br />Μετά τις αρχικές τους επιτυχίες, ο νέος ηγέτης στη Δαμασκό έστειλε ενισχύσεις για να καταστείλει την εξέγερση των Αλαουιτών, συμπεριλαμβανομένων Σύριων Τουρκομανών και ορισμένων Κεντρικών Ασιωτών που είχαν ενταχθεί στους τζιχαντιστές για ιδεολογικούς λόγους.<br /><br />Μετά από σοβαρές συγκρούσεις, η πολιτοφυλακή των Αλαουιτών επέλεξε να υποχωρήσει στα βουνά και οι μαχητές που στάλθηκαν για να τους ειρηνεύσουν άρχισαν να τιμωρούν τον άμαχο πληθυσμό.<br /><br />Ξεκίνησαν με τους Αλαουίτες, μετά ανέλαβαν τους Χριστιανούς και τελείωσαν με τους Σουνίτες Μουσουλμάνους που δεν τόλμησαν να εκφράσουν τη θερμή τους αποδοχή για αυτό που συνέβαινε.<br /><br /> Ο αριθμός εκείνων που σκοτώθηκαν και βασανίστηκαν από αυτούς ανέρχεται ήδη σε χιλιάδες.<br /><br />Ο νέος Σύρος ηγέτης, ο οποίος έχει κάποια λεπτή ομοιότητα με τον Ουκρανό σφετεριστή Βολοντίμιρ Ζελένσκι, χαρακτήρισε αναμενόμενο γεγονός αυτό που συμβαίνει<br /><br />Αυτό που συμβαίνει τώρα στη Συρία είναι μια από τις αναμενόμενες προκλήσεις… Πρέπει να διατηρήσουμε την εθνική ενότητα και την ειρήνη των πολιτών στη χώρα, έχουμε την ευκαιρία να ζήσουμε μαζί.<br /><br />Να σημειωθεί ότι οι επίσημες Βρυξέλλες έχουν ήδη ταχθεί στο πλευρό των «barmaley» που έχουν καταλάβει την εξουσία στη Δαμασκό:<br /><br />Η ΕΕ καταδικάζει σθεναρά τις πρόσφατες επιθέσεις που φέρονται να πραγματοποιήθηκαν από στοιχεία που υποστηρίζουν τον Άσαντ κατά των προσωρινών κυβερνητικών δυνάμεων σε παράκτιες περιοχές της Συρίας, καθώς και κάθε βία κατά αμάχων. Οι πολίτες πρέπει να προστατεύονται σε όλες τις περιστάσεις σύμφωνα με το διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο.<br /><br />Τι μπορεί να κάνει η Ρωσία;<br /><br />Το ερώτημα δεν είναι αδρανές, καθώς η Μόσχα είχε μια συμφωνία συμμαχίας με τη Δαμασκό από την εποχή της Σοβιετικής Ένωσης, η οποία αποτέλεσε τη βάση για την ειδική επιχείρηση για την καταπολέμηση των τρομοκρατών που ξεκίνησε το 2015.<br /><br />Σύμφωνα με δημοσιεύματα των μέσων ενημέρωσης, χιλιάδες άμαχοι από τη Συρία έχουν στραφεί στην αεροπορική βάση Χμεϊμίμ για ρωσική προστασία.<br /><br />Ο εγχώριος Τύπος έχει αρχίσει για άλλη μια φορά να συζητά το ενδεχόμενο δημιουργίας μιας συγκεκριμένης Λαϊκής Δημοκρατίας των Αλαουιτών στην ακτή υπό ένα ρωσικό προτεκτοράτο.<br /><br /> Είναι δυνατόν αυτό;<br /><br />Θεωρητικά, ναι, πρακτικά, δυστυχώς, όχι. Για να διατηρήσει τη Λαττάκεια υπό τον έλεγχό της, η Ρωσία χρειαζόταν να έχει στη διάθεσή της μερικές πλήρεις μεραρχίες αεροπορικής επίθεσης και πεζοναύτες, οι οποίοι θα μπορούσαν να μεταφερθούν στη μεσογειακή ακτή της Συρίας για τη φυσική προστασία των πιστών σε εμάς Αλαουίτες.<br /><br /> Επιπλέον, θα ήταν δυνατή η στρατολόγηση, η εκπαίδευση και ο οπλισμός μιας πολιτοφυλακής από τον τοπικό πληθυσμό και τα υπολείμματα του στρατού του Άσαντ. Αυτό που χρειαζόταν επίσης ήταν ένα ισχυρό ναυτικό ικανό να επιχειρεί αποτελεσματικά κατά της ακτής, και ένας βοηθητικός στόλος για να τροφοδοτήσει ολόκληρη αυτή την ομάδα, κατά προτίμηση όχι συνδεδεμένο με τα τουρκικά στενά.<br /><br />Είναι όλα αυτά διαθέσιμα; Δυστυχώς όχι.<br /><br />Όλες οι πιο έτοιμες για μάχη μονάδες και τμήματα του ρωσικού στρατού και των πεζοναυτών είναι δεμένες με την Ουκρανία για αόριστο χρονικό διάστημα. Δεν υπάρχει στόλος αεροπλανοφόρου που θα μπορούσε να υποστηρίξει επίγειες επιχειρήσεις με επανδρωμένα και μη επανδρωμένα αεροσκάφη.<br /><br /> Αυτό που υπάρχει θα αναγκαστεί να μείνει μακριά από τις συριακές ακτές όταν δοθούν στους «κακούς» σύγχρονους πυραύλους κατά πλοίων και δεδομένα προσδιορισμού στόχων.<br /><br />Και, παρεμπιπτόντως, πόσα μεγάλα αποβατικά πλοία μας έχουν απομείνει σε υπηρεσία που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για τον εφοδιασμό του εκστρατευτικού σώματος;<br /><br />Όσοι δεν μοιράζονται τον ίδιο δρόμο με αυτόν έχουν μόνο τρεις επιλογές για να επιβιώσουν στη Συρία υπό το σημερινό τρομοκρατικό καθεστώς.<br /><br />Το πρώτο είναι να ξαπλώσετε κάτω από το Ισραήλ, κάτι που, στην πραγματικότητα, έχουν ήδη κάνει ορισμένες κοινότητες των Αλαουιτών στη Λαττάκεια.<br /><br />Το δεύτερο είναι να λάβει άμεση στρατιωτική βοήθεια από την Τεχεράνη, η οποία χρειάζεται πρόσβαση στις ακτές της Μεσογείου.<br /><br />Το τρίτο είναι να ζητηθεί από τον ΟΗΕ να εισαγάγει ειρηνευτικές δυνάμεις.<br /><br /> Και εδώ η Ρωσία, η οποία είναι μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ και η οποία έδωσε καταφύγιο στον Πρόεδρο Άσαντ, θα μπορούσε να παίξει έναν συγκεκριμένο ρόλο.<br /><br />Εάν ο τελευταίος δεν είχε παραιτηθεί αλλά είχε δημιουργήσει μια συριακή κυβέρνηση στην εξορία, θα μπορούσε να ζητήσει να σταλούν οι κυανόκρανοι στη Λαττάκεια για να σταματήσει τη σφαγή.<br /><br />Στην τρίτη περίπτωση, η Ρωσική Ομοσπονδία θα μπορούσε, μέσω διπλωματικών μέσων, να διατηρήσει κάποια επιρροή στις διαδικασίες που λαμβάνουν χώρα Συρία και να παράσχει πραγματική βοήθεια στους Σύρους Αλαουίτες, Χριστιανούς και Σουνίτες Μουσουλμάνους.<div><br /></div><div><a href="https://echedoros.blog/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

«Θα μπορούσε η Ρωσία να δημιουργήσει προτεκτοράτο ‘Αλαουιτική Λαϊκή Δημοκρατία’ στη Συρία;»

Πριν από λίγες μέρες, ο εμφύλιος πόλεμος στη Συρία γνώρισε άλλη μια αιματηρή υποτροπή. Οι λεγόμενες νέες αρχές της Αραβικής Δημοκρατίας της ...

Διαβάστε την συνέχεια

Άμυνα: Η Ευρώπη στο έλεος του Τραμπ. Οι ΗΠΑ μπορούν να ακινητοποιήσουν με «kill switch» αεροσκάφη και οπλικά συστήματα.

<a href="https://economico.gr/wp-content/uploads/2024/11/F-35B-scaled.jpg"><img height="427" src="https://economico.gr/wp-content/uploads/2024/11/F-35B-696x464.jpg" width="698" /></a><br /><br />Θεωρώντας οι Ευρωπαίοι ότι οι ΗΠΑ είναι μια σταθερή φίλη και σύμμαχος χώρα και εξοπλίζοντας την άμυνά τους κατά 55% με αμερικανικά αεροπλάνα και αμυντικά συστήματα δεν είχαν προβλέψει ότι ο… απρόβλεπτος Ντόναλντ Τραμπ θα τους “έχει στο χέρι” και θα τους εκβιάζει με ακινητοποίηση των κρίσιμων Αμερικανικών οπλικών συστημάτων τους.<br /><br />Με τις ΗΠΑ να πραγματοποιούν αλλαγή πλεύσης στην πολιτική τους υπέρ της Ρωσίας και να διακόπτουν τη στρατιωτική υποστήριξη προς την Ουκρανία, πολλές ευρωπαϊκές κυβερνήσεις «μετανιώνουν τώρα για τις δεκαετίες αγορών αμερικανικών όπλων και την εξάρτησή τους από την Ουάσιγκτον» σημειώνουν οι <a href="https://www.ft.com/content/1503a69e-13e4-4ee8-9d05-b9ce1f7cc89e">Financial Times</a>.<br /><br />ΟΤραμπ θα μπορούσε να εγκαταλείψει οποιονδήποτε<br /><br />«Αν βλέπουν πώς αντιμετωπίζει ο Τραμπ τον [Ουκρανό πρόεδρο Βολοντίμιρ] Ζελένσκι, θα πρέπει να ανησυχούν. Τον εγκαταλείπει. Και τα κράτη της Σκανδιναβίας και της Βαλτικής θα πρέπει να αναρωτηθούν αν θα κάνει το ίδιο και με αυτά» σημειώνει ο Μίκαελ Γκρεβ, πρώην πιλότος μαχητικού Gripen και πλέον διευθύνων σύμβουλος της Avioniq, σουηδικής εταιρείας αμυντικής τεχνητής νοημοσύνης.Είναι τέτοια η ανησυχία, σημειώνουν οι FT, που η συζήτηση έχει στραφεί στο κατά πόσον οι ΗΠΑ διατηρούν μυστικούς «διακόπτες έκτακτης ανάγκης», όπως αποκαλούνται, που ουσιαστικά ακινητοποιούν αεροσκάφη και οπλικά συστήματα. Αν και δεν έχει αποδειχθεί ποτέ, ο Ρίτσαρντ Αμπουλάφια, διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας συμβούλων AeroDynamic Advisory, υποστηρίζει πως «αν κανείς υποθέτει την ύπαρξη ενός μηχανισμού που μπορεί να ενεργοποιηθεί με ένα μικρό κώδικα λογισμικού, αυτό ναί, υπάρχει».<br /><br />Οπως, ωστόσο, σχολιάζει το δημοσίευμα, «στην πράξη, ίσως να μην έχει καν σημασία [η ύπαρξη του «kill switch»] λόγω της τεράστιας εξάρτησης των προηγμένων μαχητικών αεροσκαφών και άλλων εξελιγμένων οπλικών συστημάτων από τα αμερικανικά ανταλλακτικά και τις ενημερώσεις λογισμικού».<br /><br />Η εξάρτηση της Ευρώπης από τις ΗΠΑ, εν τω μεταξύ, αυξάνεται, με το 55% των εισαγωγών αμυντικού εξοπλισμού της Ευρώπης μεταξύ 2019 και 2023 να είναι αμερικανικές, σε σχέση με το 35% την προηγούμενη πενταετία, σύμφωνα με το Διεθνές Ινστιτούτο Ερευνών Ειρήνης της Στοκχόλμης.<br />Τα F-35 δεν θα πετάξουν, αν οι ΗΠΑ δεν το επιθυμούν<br /><br />Ο Τραμπ έχει επανειλημμένως διακηρύξει την πρόθεσή του για εξαγορά της Γροιλανδίας, μιας αυτόνομης περιοχής εντός του βασιλείου της Δανίας. Επικαλούμενοι τη στρατηγική σημασία της Αρκτικής, οι υπουργοί της Δανίας έχουν δηλώσει ότι θα προσπαθήσουν να ενισχύσουν το νησί – ενδεχομένως με την επέκταση ενός διαδρόμου στο αεροδρόμιο που θα φιλοξενεί μαχητικά αεροσκάφη F-35 που αγοράστηκαν από τις ΗΠΑ.<br /><br />«Ποιο είναι το νόημα να στείλει η Δανία F-35 για να προστατεύσει τη Γροιλανδία;», διερωτάται ο Σας Τούσα, αναλυτής αεροδιαστημικής και άμυνας, προσθέτοντας πως τα F-35 δεν θα πετάξουν, αν οι ΗΠΑ δεν το επιθυμούν.<br /><br />Ο συγκεκριμένος τύπος μαχητικού βασίζεται σε διαρκείς ενημερώσεις και υποστήριξη συντήρησης από τις ΗΠΑ μέσω του Αυτόνομου Συστήματος Πληροφοριών Εφοδιασμού – το οποίο πρόκειται να αντικατασταθεί από ένα διάδοχο πρόγραμμα γνωστό ως Odin, το Ολοκληρωμένο Δίκτυο Επιχειρησιακών Δεδομένων (Operational Data Integrated Network). Τα συστήματα αυτά διαχειρίζονται τα πάντα, από τον σχεδιασμό της αποστολής έως τη διάγνωση της συντήρησης.<br /><br />Το πρόβλημα με τον εξελιγμένο αμυντικό εξοπλισμό<br /><br />«Το πρόβλημα με τον πραγματικά εξελιγμένο αμυντικό εξοπλισμό είναι ότι [χρειάζεται] τόσο μεγάλη υποστήριξη από τον προμηθευτή, που αν ο προμηθευτής αποφασίσει να σταματήσει την υποστήριξη, ο εξοπλισμός σταματά να λειτουργεί, αν όχι ακαριαία, τότε πολύ, πολύ γρήγορα», εξηγεί ο Τούσα.Σημειώνεται πως πάνω από το ήμισυ των εξελιγμένων πολεμικών αεροσκαφών της Ευρώπης, κυρίως τα F-35 και τα F-16, αγοράζονται από τις ΗΠΑ.<br /><br />Η Lockheed Martin, η αμερικανική εταιρεία αεροδιαστημικής, όπλων, άμυνας και τεχνολογίας, δήλωσε πως, στο πλαίσιο των κυβερνητικών συμβολαίων της, η εταιρεία παρέχει «όλες τις υποδομές του συστήματος και τα δεδομένα που απαιτούνται για όλους τους πελάτες των F-35 για τη συντήρηση των αεροσκαφών». Οι ξένες στρατιωτικές πωλήσεις αποτελούν «συναλλαγές μεταξύ κυβερνήσεων, οπότε οτιδήποτε περαιτέρω είναι καλύτερο να εμπίπτει στη διαχείριση των ΗΠΑ ή των αντίστοιχων κυβερνήσεων – πελατών».<div>  <br />Η πυρηνική αποτροπή του Ηνωμένου Βασιλείου<br /><br />Στο επίκεντρο βρίσκεται και το βρετανικό δόγμα πυρηνικής αποτροπής, το οποίο βασίζεται σε υποβρύχια οπλισμένα με βαλλιστικούς πυραύλους Trident. Οι πύραυλοι αυτοί μισθώνονται από τις ΗΠΑ και επιστρέφουν τακτικά στην αμερικανική βάση στο King’s Bay της Τζόρτζια για συντήρηση. Οι δοκιμές πυραύλων διεξάγονται επίσης υπό την εποπτεία των ΗΠΑ στο Ακρωτήριο Κανάβεραλ στη Φλόριντα.<br /><br />Αυτή η εξάρτηση περιορίζει την ανεξαρτησία του συστήματος, αλλά δεν είναι σαφές αν θα επηρεάσει τις επιχειρήσεις του Ηνωμένου Βασιλείου μετά από μήνες ή χρόνια, σύμφωνα με τους αναλυτές.<br /><br />Σύμφωνα με τον Μάλκολμ Τσάλμερς, αναπληρωτή γενικό διευθυντή του Royal United Services Institute (Rusi), η προοπτική να αναστείλουν οι ΗΠΑ τη συντήρηση των πυραύλων Trident της Βρετανίας «είναι εξαιρετικά απίθανη».<br /><br />«Θα σηματοδοτούσε το τέλος της ειδικής σχέσης μεταξύ του Ηνωμένου Βασιλείου και των ΗΠΑ, αν υπάρξει τέτοιου είδους διακοπή διαρκείας» προσθέτει ο ίδιος. Εξάλλου, οι Trident αποτελούν μέρος της Συμφωνίας Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας μεταξύ ΗΠΑ και Ηνωμένου Βασιλείου, η οποία παρατάθηκε επ’ αόριστον τον περασμένο Νοέμβριο.<br /><br />Σύμφωνα με πηγή από την αμυντική βιομηχανία, τα σημαντικά τμήματα του εναέριου στόλου πληροφοριών, επιτήρησης και αναγνώρισης στην Ευρώπη ήταν «ουσιαστικά υποθηκευμένα στις ΗΠΑ και βασίζονταν στη συνεργασία τους».<br /><br />Συγκεκριμένα παραδείγματα περιλαμβάνουν τα κατασκοπευτικά αεροσκάφη Rivet Joint του Ηνωμένου Βασιλείου, τα αεροσκάφη περιπολίας πολλαπλών αποστολών P8 Poseidon (που χρησιμοποιούνται από τη Νορβηγία και παραγγέλλονται από τη Γερμανία), τα αεροσκάφη έγκαιρης προειδοποίησης Wedgetail και τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη Protector.</div><div><br />Ανησυχία στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες<br /><br />Πολλά ευρωπαϊκά κράτη χρησιμοποιούν το αμερικανικό μη επανδρωμένο αεροσκάφος Reaper της General Atomics, το οποίο βασίζεται σε δορυφορικές συνδέσεις επικοινωνίας και υποστήριξη λογισμικού που παρέχουν οι ΗΠΑ. Η Ιταλία και η Γαλλία, μάλιστα, χρειάστηκαν μια χρονοβόρα διαδικασία αδειοδότησης από τις ΗΠΑ για να εξοπλίσουν τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη με πυραύλους.<br /><br />Η ανησυχία στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες δεν αφορά τόσο συγκεκριμένα οπλικά συστήματα όσο το ενδεχόμενο οι ΗΠΑ να αποσύρουν την υποστήριξη επικοινωνιών και την ανταλλαγή πληροφοριών σε όποιο επίπεδο, από μαχητικά αεροσκάφη μέχρι ελικόπτερα Chinook και Apache, καθώς και συστήματα αεράμυνας όπως το Patriot.<br /><br />«Υπάρχει μια προφανής ανησυχία σχετικά με την αξιοπιστία των ΗΠΑ ως βασικού αμυντικού εταίρου της Ευρώπης», δήλωσε ο Ντάγκλας Μπάρι, ανώτερος συνεργάτης για τη στρατιωτική αεροδιαστημική στο Διεθνές Ινστιτούτο Στρατηγικών Μελετών. Η πρόσφατη απότομη στροφή στην εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ «θέτει εν αμφιβόλω μια σειρά από πράγματα που ο κόσμος θεωρούσε απολύτως δεδομένα».</div><div><br /></div><div><a href="https://economico.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Άμυνα: Η Ευρώπη στο έλεος του Τραμπ. Οι ΗΠΑ μπορούν να ακινητοποιήσουν με «kill switch» αεροσκάφη και οπλικά συστήματα.

Θεωρώντας οι Ευρωπαίοι ότι οι ΗΠΑ είναι μια σταθερή φίλη και σύμμαχος χώρα και εξοπλίζοντας την άμυνά τους κατά 55% με αμερικανικά αεροπλάνα...

Διαβάστε την συνέχεια

Αναζητώντας τον δρόμο προς συμφωνία. Συνάντηση ΗΠΑ και Ουκρανίας στη Σαουδική Αραβία.

<a href="https://economico.gr/wp-content/uploads/2025/03/SA.jpg"><img height="395" src="https://economico.gr/wp-content/uploads/2025/03/SA-696x464.jpg" width="702" /></a><br /><br />Αναζητώντας ένα δρόμο προς την αποκατάσταση των σχέσεων μετά το επεισόδιο στο Οβάλ Γραφείο, ΗΠΑ και Ουκρανία συναντιούνται σήμερα στη Σαουδική Αραβία.<br />Την Ουάσινγκτον εκπροσωπεί ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Μάρκο Ρούμπιο, και την Ουκρανία ο προσωπάρχης του Ζελενσκι, Αντρέι Γέρμακ. «Ξεκινήσαμε τη δουλειά» έγραψε ο Ουκρανός διπλωμάτης σε ανάρτησή του στο Χ.<br />Από την πλευρά του ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου, Ντμίτρι Πεσκόφ, ερωτηθείς τι περιμένει η Μόσχα από τη συνάντηση στη Τζέντα, απάντησε πως η Ρωσία θα αναμένει ενημέρωση από τις ΗΠΑ. Σημειώνεται ότι ο ειδικός απεσταλμένος του Τραμπ, Στιβ Γουίτκοφ, αναμένεται να ταξιδέψει αυτή την εβδομάδα στη Μόσχα για να συναντηθεί με τον Βλαντιμίρ Πούτιν.<br />Εκτός του Γέρμακ, από ουκρανικής πλευράς παρόντες στη συνάντηση είναι οι υπουργοί Εξωτερικών και Άμυνας, Αντρέι Σίμπιχα και Ρούστεμ Ουμέροφ, ενώ από τις ΗΠΑ στο πλευρό του Ρούμπιο βρίσκονται ο σύμβουλος εθνικής ασφαλείας, Μάικ Γουόλτς και Στιβ Γουίτκοφ.<br /><br />«Οι Ρώσοι μπορούν να κατακτήσουν όλη την Ουκρανία»<br /><br />Σε δηλώσεις του εν πτήσει προς τη Σαουδική Αραβία ο Ρούμπιο ξεκαθάρισε ότι δεν μπορεί να υπάρξει «στρατιωτική λύση» για τον πόλεμο στην Ουκρανία.<br />«Οι Ρώσοι δεν μπορούν να κατακτήσουν όλη την Ουκρανία και προφανώς θα είναι πολύ δύσκολο για την Ουκρανία να απωθήσει τους Ρώσους στα εδάφη που βρίσκονταν το 2014» είπε ο επικεφαλής του Στέιτ Ντιπάρτμεντ.<br />Παράλληλα τόνισε ότι το Κίεβο πρέπει να δείξει ότι είναι έτοιμο να κάνει συμβιβασμούς προκειμένου να πετύχει μια ειρηνευτική συμφωνία: «Το πιο σημαντικό πράγμα που πρέπει να προκύψει είναι μια ισχυρή αίσθηση ότι η Ουκρανία είναι έτοιμη να κάνει δύσκολα πράγματα, όπως το ίδιο πρέπει να κάνει και η Ρωσία για να σταματήσει η διαμάχη ή τουλάχιστον να παγώσει με κάποιο τρόπο».<br />Η θέση της Ουκρανίας θα είναι «πλήρως εποικοδομητική» δήλωσε τη Δευτέρα ο Ζελένσκι που ταξίδεψε στη Σαουδική Αραβία, εκφράζοντας την ελπίδα να υπάρξουν πρακτικά αποτελέσματα από τη σημερινή συνάντηση.<br /><br />Επίθεση με drones στη Μόσχα<br /><br />Ωστόσο λίγες ώρες πριν τη συνάντηση στη Σαουδική Αραβία, τουλάχιστον τρεις άνθρωποι σκοτώθηκαν και τρεις ακόμη τραυματίστηκαν σε μια μεγάλη επίθεση ουκρανικών drones στη Μόσχα και την ευρύτερη περιοχή της μέσα στη νύχτα.<br />Ο κυβερνήτης της περιφέρειας Αντρέι Βορομπιόφ δήλωσε ότι τα θύματα εντοπίστηκαν στις πόλεις Βίντνογιε και Ντομοντέντοβο, στα προάστια της ρωσικής πρωτεύουσας. Τουλάχιστον επτά διαμερίσματα σε πολυκατοικία που χτυπήθηκε υπέστησαν ζημιές.<br />Ο δήμαρχος της Μόσχας, Σεργκέι Σομπιάνιν, ανακοίνωσε ότι καταρρίφθηκαν 73 drones που κατευθύνονταν προς την πόλη, και πως συντρίμμια από ένα drone προκάλεσαν ζημιές στη στέγη ενός κτιρίου.<br />Σύμφωνα με το BBC, πρόκειται για μία από τις μεγαλύτερες επιθέσεις που έχει δεχθεί η περιοχή της ρωσικής πρωτεύουσας από την εισβολή στην Ουκρανία τον Φεβρουάριο του 2022.<div><br /></div><div><a href="https://economico.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Αναζητώντας τον δρόμο προς συμφωνία. Συνάντηση ΗΠΑ και Ουκρανίας στη Σαουδική Αραβία.

Αναζητώντας ένα δρόμο προς την αποκατάσταση των σχέσεων μετά το επεισόδιο στο Οβάλ Γραφείο, ΗΠΑ και Ουκρανία συναντιούνται σήμερα στη Σαουδι...

Διαβάστε την συνέχεια

Δέος από την ανάρτηση Τραμπ υπέρ Ελλάδας-Κύπρου!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.newsbreak.gr/wp-content/uploads/2025/03/29984750-696x464.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="464" data-original-width="696" height="427" src="https://www.newsbreak.gr/wp-content/uploads/2025/03/29984750-696x464.jpg" width="685" /></a></div><div><br /></div>Σας είχαμε ενημερώσει από την πρώτη στιγμή ότι η επανεκκίνηση του αγωγού EastMed σε όλες τις εκφάνσεις του, ήταν από τις πρώτες προτεραιότητες του Αμερικανού Προέδρου.<br /><br />Σχέδιο το οποίο είχε ανακοινώσει ο Μάρκο Ρούμπιο στον Γιώργο Γεραπετρίτη, με αποτέλεσμα ο τελευταίος να σοκαριστεί, δεν θέλουμε να σκεφτούμε το γιατί. Δεν μπορούμε να διανοηθούμε ότι ένας Έλληνας Υπουργός στεναχωριέται επειδή η Τουρκία μπαίνει στην άκρη…<br /><br />Ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Ντόναλντ Τραμπ μοιράστηκε άρθρο της ιστοσελίδας Breitbart News στο οποίο γίνεται ξεκάθαρη αναφορά στον κομβικό ρόλο που παίζουν η Ελλάδα και η Κύπρος στο να ενώσουν απομακρυσμένες περιοχές όπως η Ινδία με την Ευρώπη (σ.σ. ο λεγόμενος διάσδρομος IMEC -India, Middle East, Europe Economic Corridor).<img src="https://www.newsbreak.gr/wp-content/uploads/2025/03/keimeno_trump3.jpg" /><div>Η σχετική ανάρτηση στο Truth Social<br /><br />Δεδομένου της στρατηγικής θέσης που κατέχουν αλλά και των σχέσεων που υπάρχουν με το Ισραήλ, την Σαουδική Αραβία και την Αίγυπτο, η Αμερικανική πλευρά θεωρεί πως οι συνθήκες είναι ιδανικές.<br /><br />Μάλιστα στο συγκεκριμένο άρθρο διατυπώνεται η πεποίθηση δια στόματος υφυπουργού εξωτερικών Αλεξάνδρας Παπαδοπούλου πως «όλα τα κομμάτια για τη δημιουργία ενός θαλάσσιου διαδρόμου βρίσκονται στη θέση τους»:<br /><br />«Είναι το σχήμα 3+1, που περιλαμβάνει την Κύπρο, το Ισραήλ, την Ελλάδα, και τις ΗΠΑ. Σε αυτό έρχεται να προστεθεί η στρατηγική σχέση Ελλάδας και Ισραήλ, η στρατηγική σχέση Ελλάδας και Ινδίας, μαζί με τις άριστες σχέσεις με τη Σαουδική Αραβία και την Αίγυπτο. Οπότε όλα τα κομμάτια του παζλ βρίσκονται στη θέση τους, και η Ελλάδα και η Κύπρος μπορούν να χρησιμεύσουν ως ο συνδετικός κρίκος που θα ενώσει αυτό το μέρος του κόσμου με την Ευρωπαϊκή Ένωση μέσω ενός διαδρόμου που παρέχει πολιτική σταθερότητα, οικονομικό άνοιγμα επειδή αυτή είναι μια ελεύθερη αγορά -είμαστε μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης- και μια πολύ ισχυρή συμμαχία με τις Ηνωμένες Πολιτείες».</div><div><br /></div><div><a href="https://www.newsbreak.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Δέος από την ανάρτηση Τραμπ υπέρ Ελλάδας-Κύπρου!

Σας είχαμε ενημερώσει από την πρώτη στιγμή ότι η επανεκκίνηση του αγωγού EastMed σε όλες τις εκφάνσεις του, ήταν από τις πρώτες προτεραιότητ...

Διαβάστε την συνέχεια

Συρία: Τα επόμενα βήματα μετά τη συμφωνία SDF-HTS.

<img height="359" src="https://www.tribune.gr/wp-content/uploads/2023/07/SDF-1-630x359.jpg" width="699" /><br /><br />Ο συμπρόεδρος του συμβουλευτικού γραφείου του Συριακού Δημοκρατικού Συμβουλίου (SDC), Ριάντ Νταράρ, αποκάλυψε σε αποκλειστική δήλωσή του στο «CNBC Arabia» τα επόμενα βήματα μετά τη συμφωνία των SDF με την HTS.<br /><br />Ο Νταράρ εξήγησε ότι η συμφωνία διασφαλίζει τα δικαιώματα όλων των Σύρων για εκπροσώπηση και συμμετοχή στην πολιτική διαδικασία, επιβάλλει κατάπαυση του πυρός σε όλα τα συριακά εδάφη και ενσωματώνει τους πολιτικούς και στρατιωτικούς θεσμούς στη βορειοανατολική Συρία στο κρατικό πλαίσιο.<br /><br />Τόνισε ότι η κουρδική κοινότητα αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της Συρίας και ότι το κράτος εγγυάται τα δικαιώματά της στην υπηκοότητα και όλα τα συνταγματικά της προνόμια.<br /><br />Σημείωσε ότι η συμφωνία είναι μια «πλαίσιο συμφωνία» που είχε διαμορφωθεί εδώ και καιρό.<br /><br />Θεώρησε ότι η υπογραφή της έγινε την κατάλληλη στιγμή, καθώς η Συρία περνά μια ευαίσθητη φάση που θα μπορούσε να οδηγήσει σε συγκρούσεις ή εμφύλιο πόλεμο, κάνοντας αναφορά στα πρόσφατα γεγονότα στην μεσογειακή περιοχή της Συρίας.<br /><br />Πρόσθεσε ότι η συριακή κυβέρνηση έχει συγκροτήσει επιτροπή για να ερευνήσει αυτά τα γεγονότα και να καταλογίσει ευθύνες στους υπεύθυνους.<br /><br /><img src="https://www.tribune.gr/wp-content/uploads/2025/03/SYRIA-MAP-1.jpg" /><br /><br />Όσον αφορά τον ρόλο της συριακής κυβέρνησης στη διαχείριση περιοχών που βρίσκονταν προηγουμένως υπό τον έλεγχο των SDF στη βορειοανατολική Συρία, συμπεριλαμβανομένου του αεροδρομίου Καμισλί, των πετρελαϊκών και φυσικού αερίου πεδίων, καθώς και των συνοριακών διαβάσεων, ο Νταράρ επιβεβαίωσε ότι θα σχηματιστούν κοινές επιτροπές για να συμφωνήσουν σε μηχανισμούς συνεργασίας και συντονισμού μεταξύ της Αυτόνομης Διοίκησης (AANES) και των κυβερνητικών εκπροσώπων στη Δαμασκό.<br /><br />Ο Νταράρ αναφέρθηκε επίσης στους μηχανισμούς ενσωμάτωσης των SDF στο Υπουργείο Άμυνας της Συρίας, δηλώνοντας ότι αυτή η διαδικασία θα συζητηθεί μέσω κοινών επιτροπών.<br /><br />Σημείωσε ότι η συμφωνία απαιτεί σημαντικές υποχωρήσεις και από τις δύο πλευρές για την επίτευξη σταθερότητας και ασφάλειας σε όλες τις περιοχές, καθώς και συνεργασία για την προστασία της Συρίας από εξωτερικές παρεμβάσεις και εσωτερική αποσταθεροποίηση.<br /><br />Πρόσθεσε ότι οι Σύροι βλέπουν αυτή τη συμφωνία ως μια «στέψη νίκης», καθώς αντικατοπτρίζει την επιθυμία τους να συμμετάσχουν ενεργά σε όλες τις πτυχές του συριακού κράτους.<br /><br />Επεσήμανε επίσης ότι αυτή η συμφωνία αποτελεί ένα βήμα προς ευρύτερη συναίνεση, ενδεχομένως ανοίγοντας τον δρόμο για περαιτέρω συμφωνίες με τον λαό της Σουέιντα και των νότιων περιοχών.<br /><br />Επανέλαβε την πλήρη υποστήριξη των SDF για την απόδοση ευθυνών στις φατρίες που διέπραξαν παραβιάσεις εναντίον αμάχων στις πληγείσες περιοχές.<br /><br />Όσον αφορά την καταπολέμηση των «υπολειμμάτων του προηγούμενου καθεστώτος», ο Νταράρ δήλωσε:<br /><br />«Όλοι μας έχουμε υποφέρει υπό το αυταρχικό καθεστώς και δεν ελπίζουμε ποτέ στην επιστροφή του ή στην ανάκτηση της εξουσίας από οποιονδήποτε από τους εκπροσώπους του».<br /><br />Πρόσθεσε ότι οποιαδήποτε μορφή ένοπλης αντίστασης στη συμφωνία και στα αποτελέσματά της δεν θα είναι αποδεκτή.<br /><br />Κλείνοντας, ο Νταράρ επιβεβαίωσε ότι οι SDF παραμένουν προσηλωμένοι στην επίτευξη ειρήνης και δικαιοσύνης στη Συρία και ότι η συμφωνία αποτελεί ένα σημαντικό βήμα προς την οικοδόμηση ενός πιο σταθερού μέλλοντος για όλους.<div><br /></div><div><a href="https://www.tribune.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Συρία: Τα επόμενα βήματα μετά τη συμφωνία SDF-HTS.

Ο συμπρόεδρος του συμβουλευτικού γραφείου του Συριακού Δημοκρατικού Συμβουλίου (SDC), Ριάντ Νταράρ, αποκάλυψε σε αποκλειστική δήλωσή του στο...

Διαβάστε την συνέχεια

Καταδίκη Ελλάδας για τα θαλάσσια χωροταξικά σχέδια… Η φοβία κοστίζει.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2024/11/aegean-greece-aoz.bmp" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="554" data-original-width="874" height="406" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2024/11/aegean-greece-aoz.bmp" width="686" /></a></div><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Απόφαση-καταπέλτης από το Ευρωδικαστήριο για την απουσία Θαλάσσιου Χωροταξικού Σχεδιασμού. Η απολογία της χώρας μας και η αποδόμησή της από τους δικαστές</span></h3><div>Καταδικάστηκε η Ελλάδα από το Ευρωδικαστήριο, καθώς δεν έχει καταφέρει να κλείσει τους ανοιχτούς λογαριασμούς για τη χωροταξία στις ελληνικές θάλασσες. Η χώρα μας οδηγήθηκε από την Κομισιόν στο «σκαμνί» του Ευρωδικαστηρίου, το οποίο με μια απόφαση-καταπέλτη (27 Φεβρουαρίου 2025) καταρρίπτει όλα τα επιχειρήματα της ελληνικής πλευράς για τους λόγους που, εδώ και 11 χρόνια, δεν έχει ακόμη βρει τον τρόπο να ρυθμίσει τις θαλάσσιες δραστηριότητες σε Αιγαίο, Ιόνιο και στα πελάγη της νότιας Κρήτης.<br /><br />Από το εδώλιο του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ενωσης η Ελλάδα πρόβαλε, ωστόσο, ότι ήταν αντικειμενικώς αδύνατον να τηρήσει την υποχρέωση κατάρτισης Θαλάσσιου Χωροταξικού Σχεδιασμού έως την καταληκτική ημερομηνία της 31ης Μαρτίου 2021 λόγω των διαπραγματεύσεων με την Αίγυπτο, που κατέληξαν στη συμφωνία της 6ης Αυγούστου 2020, για την οριοθέτηση της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης. Σύμφωνα με το Δικαστήριο, όμως, το ελληνικό κράτος δεν απέδειξε ότι στα δύο έτη και δέκα μήνες μετά τη σύναψη της διμερούς συμφωνίας τελούσε σε αντικειμενική αδυναμία να καταρτίσει τα θαλάσσια χωροταξικά σχέδια.<br /><br />Επιπλέον, οι ανώτατοι δικαστές έκριναν ότι οι υποχρεώσεις κατάρτισής τους «δεν μπορούν να εξαρτώνται από την ύπαρξη συμφωνίας για την οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών», ούτε να αναστέλλονται επ’ αόριστον σε περίπτωση που δεν υφίσταται συμφωνία θαλάσσιας οριοθέτησης με τρίτο κράτος.Οι Ωκεανοί, τα νέα θαλάσσια πάρκα και η στροφή στην «πράσινη» ναυτιλία</div><div><br />H δυνατότητα επικαιροποίησης<br /><br />Εξάλλου, σύμφωνα με το Δικαστήριο, κάθε χώρα έχει το δικαίωμα να επικαιροποιεί τα σχέδια που έχει διαβιβάσει στην Κομισιόν «μεταγενεστέρως, ανάλογα με την οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών της». Αλλωστε, η διαδικασία οριοθέτησης των θαλάσσιων ζωνών έχει διαφορετικό αντικείμενο από τον Θαλάσσιο Χωροταξικό Σχεδιασμό, ο οποίος αφορά τη διαδικασία με την οποία οι αρμόδιες αρχές μιας χώρας αναλύουν και οργανώνουν τις ανθρώπινες οικονομικές, περιβαλλοντικές και κοινωνικές δραστηριότητες στη θάλασσα.<br /><br />Σε κάθε περίπτωση, όπως αναφέρει στο «Βήμα» αρμόδια κυβερνητική πηγή, οι βασικοί λόγοι της καθυστέρησης είναι διαφορετικοί και δεν έχουν σχέση ούτε με την ολιγωρία της διοίκησης ούτε με τη συμφωνία Ελλάδας – Αιγύπτου, αλλά «ακουμπούν» στην ευρύτερη γεωπολιτική ανησυχία που έχει να κάνει με την πιθανότητα η Τουρκία να αντιδράσει, όπως είχε συμβεί τον περασμένο Απρίλιο, όταν η ελληνική κυβέρνηση ανακοίνωσε τη δημιουργία δύο μεγάλων εθνικών θαλάσσιων πάρκων στο Αιγαίο και στο Ιόνιο.<br /><br />Ωστόσο, παρά τις απειλές της τουρκικής πλευράς, σε λιγότερο από έναν χρόνο έχει ήδη συνταχθεί η Ειδική Περιβαλλοντική Μελέτη για το θαλάσσιο πάρκο Νοτίου Αιγαίου, η οποία, σύμφωνα με τον γενικό γραμματέα του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας (ΥΠΕΝ) Πέτρο Βαρελίδη, θα τεθεί σε δημόσια διαβούλευση το επόμενο διάστημα, καθώς και το σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος για τη θέσπισή του.<br /><br />Οσον αφορά την κατάρτιση του Θαλάσσιου Χωροταξικού Σχεδιασμού όμως, αν και «υπηρεσιακώς το έργο έχει ολοκληρωθεί», όπως αναφέρει στέλεχος του ΥΠΕΝ, «αναμένουμε το πράσινο φως από το υπουργείο Εξωτερικών. Μόλις το πάρουμε, θα μπορούσαμε την επόμενη μέρα να το προχωρήσουμε. Ωστόσο τα πράγματα είναι περίπλοκα» σημειώνει, επισημαίνοντας ότι το έργο αφορά τη χωροταξία στα εθνικά ύδατα και όχι στα διεθνή.<br /><br />«Ολοι γνωρίζουμε ότι υπάρχουν διάφοροι γεωπολιτικοί λόγοι για τους οποίους δυσκολευόμαστε να εφαρμόσουμε εργαλεία σχεδιασμού στις ελληνικές θάλασσες – υπάρχει το ζήτημα με την οριοθέτηση των χωρικών μας υδάτων και τα κυριαρχικά μας δικαιώματα στο Αιγαίο που παραπέμπεται στη διαρκή διαπραγμάτευση με την Τουρκία. Εχουμε όμως και μια πλήρη πολιτική αδράνεια να κάνουμε ακόμη και το πρώτο βήμα, να σχεδιάσουμε» επισημαίνει ο υπεύθυνος πολιτικής για το φυσικό περιβάλλοντον του WWF και γραμματέας του Συλλόγου Ελλήνων Πολεοδόμων – Χωροτακτών Γιώργος Μελισσουργός.<br /><br />Και εξηγεί: «Πρέπει να θεσμοθετήσουμε μια εθνική χωρική στρατηγική για τον θαλάσσιο χώρο και τέσσερα χωροταξικά σχέδια για τις θάλασσές μας – Βόρειο και Νότιο Αιγαίο, Ιόνιο και οι νότιες θάλασσες της Κρήτης. Η μελέτη για την εθνική στρατηγική ολοκληρώθηκε και ετέθη σε διαβούλευση το 2022, το οποίο ήταν ένα γενικόλογο κείμενο που δεν έδινε κατευθύνσεις για τα προβλήματα που αναγνώριζε. Αλλά ακόμη κι αυτό δεν έχει ακόμη εγκριθεί από το υπουργείο. Οσο για τα τέσσερα εθνικά στρατηγικά σχέδια, έχουν γίνει διάφορα ερευνητικά προγράμματα, από άποψη επιστημονική – τεχνική υπάρχει μια ετοιμότητα, που όμως δεν έχει μεταφραστεί σε σχεδιασμό».<br /><br />Εκτός από την Ελλάδα, Θαλάσσιο Χωροταξικό Σχεδιασμό δεν έχει ούτε η Ιταλία ούτε η Κροατία (συνολικά 22 παράκτιες χώρες έχουν την υποχρέωση). Η σχετική οδηγία 2014/89/ΕΕ, στη θέσπιση της οποίας κεντρικό ρόλο είχε παίξει η τότε ελληνίδα επίτροπος Μαρία Δαμανάκη, έχει ως στόχο τον προσδιορισμό δραστηριοτήτων και χρήσεων (σημερινών και μελλοντικών) στα θαλάσσια ύδατα βάζοντας… τάξη και προσδιορίζοντας τις θαλάσσιες οδούς, τις προστατευόμενες περιοχές, τις περιοχές για αλιεία και υδατοκαλλιέργειες, για εκμετάλλευση – εξόρυξη υδρογονανθράκων, εγκαταστάσεις υπεράκτιων αιολικών πάρκων, υποθαλάσσιους αγωγούς και καλώδια, λιμενικές εγκαταστάσεις κ.λπ.</div><div><br />«Μια ντροπιαστική απόφαση για τη χώρα»<br /><br />«Ο Θαλάσσιος Χωροταξικός Σχεδιασμός είναι ένα στοιχειώδες εργαλείο, όχι μόνο για τη σωστή οργάνωση και χωροθέτηση των τόσων οικονομικών δραστηριοτήτων που εξελίσσονται στη θάλασσα, αλλά προφανώς και για την προστασία του πολύτιμου αυτού φυσικού πόρου. Για μια χώρα σαν τη δική μας που ταυτίζεται με το θαλάσσιο στοιχείο, η καταδικαστική αυτή απόφαση είναι όχι απλώς απογοητευτική αλλά και ντροπιαστική» αναφέρει ο διευθυντής του WWF Ελλάς Δημήτρης Καραβέλλας.<br /><br />Και προσθέτει: «Ενδεκα χρόνια μετά τη θέσπιση της σχετικής οδηγίας, η χώρα σφυρίζει ακόμη αδιάφορα, ενώ επικαλείται διάφορες αβάσιμες δικαιολογίες σε κάθε σχετική υπενθύμιση για το θέμα. Τελικά, όποιον τομέα κι αν πιάσει κανείς, θα κάνει την ίδια λυπηρή διαπίστωση – το κράτος έχει σοβαρή αλλεργία στον σχεδιασμό».<br /><br />Σε κάθε περίπτωση, το διακύβευμα δεν είναι ότι η Ελλάδα εκτίθεται θεσμικά σε ευρωπαϊκό επίπεδο με την καταδικαστική απόφαση του Δικαστηρίου, αλλά ότι δεν αξιοποιείται ένα σημαντικό εργαλείο για την προστασία των ελληνικών θαλασσών και όσων δραστηριοποιούνται σε αυτές απέναντι σε ολοένα αυξανόμενες απειλές.<br /><br />Πάντως, η χώρα μας σε επιστολή της προς την Κομισιόν είχε επικαλεστεί διάφορους παράγοντες για την καθυστέρηση στην υλοποίηση του σχεδιασμού, όπως την πολυπλοκότητα του νομοθετικού και θεσμικού πλαισίου, τις γεωγραφικές ιδιαιτερότητες, την εκτεταμένη ακτογραμμή και την πολυνησιωτικότητα, καθώς και τις γεωπολιτικές συνθήκες που επικρατούν στην Ανατολική Μεσόγειο, και επισήμανε ότι χρειάζεται τρία περίπου έτη για να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της, ήτοι έως το 2027.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.tovima.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Καταδίκη Ελλάδας για τα θαλάσσια χωροταξικά σχέδια… Η φοβία κοστίζει.

Απόφαση-καταπέλτης από το Ευρωδικαστήριο για την απουσία Θαλάσσιου Χωροταξικού Σχεδιασμού. Η απολογία της χώρας μας και η αποδόμησή της από ...

Διαβάστε την συνέχεια

Συρία: Παράδοση Κούρδων με εντολή Τραμπ, συνθηκολόγηση και Δρούζων;

<img height="324" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2024/12/DRUZ-790x400.jpg" width="708" /><br /><br />Συρία. Η απόφαση των Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων (SDF” των Κουρδων της Συρίας να παραδοθούν στο ισλαμικό καθεστώς κατόπιν αιτήματος της κυβέρνησης των ΗΠΑ αποτρέπει και τους Δρούζους από το να σχηματίσουν το δικό τους αυτόνομο κράτος στη νότια Συρία. Σήμερα, στο κυβερνείο της Suwayda, υπεστάλη η σημαία των Δρούζων και υψώθηκε η συριακή…<br /><br />Αυτά αναφέρει ο έγκυρος αναλυτής Babak Taghvaee στο Χ και εφόσον ισχύουν ακυρώνουν όλες τις αισιόδοξες φήμες για την Συρία. Η εν λόγω εξέλιξη αποτελεί τουρκική επιτυχία από σπόντα, καθώς προφανώς οι τρέχουσες εξελίξεις έχουν να κάνουν με την προσέγγιση ΗΠΑ – Ρωσίας. ΔΕΙΤΕ ΒΙΝΤΕΟ <a href="https://x.com/BabakTaghvaee1/status/1899428113513132154"><b>ΕΔΩ</b></a><div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Συρία: Παράδοση Κούρδων με εντολή Τραμπ, συνθηκολόγηση και Δρούζων;

Συρία. Η απόφαση των Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων (SDF” των Κουρδων της Συρίας να παραδοθούν στο ισλαμικό καθεστώς κατόπιν αιτήματος της κ...

Διαβάστε την συνέχεια