Η Αθήνα δεν είναι Καμπούλ , κύριοι !

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> </div> <div style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"> <img border="0" height="360" src="http://www.elkeda.gr/images/stories/elkeda/lathrometanastes/doc_20120611_1002524_metanastes2_thumb_large_840x630.jpg" width="600" /></div> <br /> <br /> <br /> <br /> <br /> Άρθρο της ''Pravda'' προειδοποιούσε ήδη από τον Απρίλιο του 2011 πως η Αν. Μεσόγειος θα συγκλονιστεί από έναν πόλεμο μεταξύ Ισραήλ και Τουρκίας. Στην Ελλάδα, βάσει του σεναρίου, οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις θα πάρουν την εξουσία στα χέρια τους, ενώ χιλιάδες από τους αλλοδαπούς μουσουλμάνους λαθρομετανάστες θα εξεγείρονταν. Ακολούθως η Ελλάδα θα έβγαινε από την ευρωζώνη, εν μέσω ταραχών και βίας. Παρόμοια σενάρια επεξεργάζονται τόσο αμερικανικά think tanks όσο και στο Τελ Αβίβ, αλλά και σε πολλές πρωτεύουσες της ΕΕ.<br /> <br /> Η χθεσινή συγκέντρωση αλλοδαπών φανατικών μουσουλμάνων στην Ομόνοια είναι μήπως προάγγελος αυτού που έρχεται; Τι θα γίνει σε έναν νέο Δεκέμβριο 2008, αν αυτή τη φορά βρεθεί ο ''δικός τους'' ήρωας; Ένας Πακιστανός πχ Αλέξης; Τι θα γίνει αν μερικές χιλιάδες, από τα εκατομμύρια που μας κουβαλήθηκαν εδώ, γίνουν το ''ιδανικό'' εργαλείο στα χέρια ξένων παραγόντων, που θα ήθελαν να χειραγωγήσουν τις εξελίξεις στην Ελλάδα; Κατάλαβαν οι πολυπολιτισμικοί κήνσορες (αφελείς; πράκτορες;) ότι με την λαθροεισβολή εκατοντάδων χιλιάδων μουσουλμάνων καταστρέφεται σταδιακά ο κοινωνικός ιστός της χώρας μας και τίθενται ζητήματα ασφαλείας;<br /> Πρέπει να χτυπήσουν τα καμπανάκια του κινδύνου, μετά από τις χθεσινές καταστροφές στην Ομόνοια. Μέσα στο πλήθος των φανατισμένων μουσουλμάνων που κατέστρεφαν την περιουσία Ελλήνων πολιτών, προέβαλαν πλακάτ με συνθήματα γραμμένα στα αγγλικά. Τι έγραφαν; “Η Δημοκρατία και η Ελευθερία σε τροχιά θανάτου – Το Ισλάμ έρχεται…”<br /> Πιθανότατα κάποιος θα αντιτείνει πως το σύνολο των μουσουλμάνων αλλοδαπών που ζούν στην Ελλάδα είναι φιλήσυχοι. Κι έτσι όμως, η αμφισβήτηση της Δημοκρατίας και της Ελευθερίας από μία μεγάλη ομάδα φανατικών θρησκόληπτων, που απολαμβάνουν της ασυλίας της αριστεράς αλλά και της κυβέρνησης, αποτελεί τη μεγάλη βόμβα, που θα σκάσει - είναι θέμα χρόνου.<br /> Μια ψευτοπροοδευτική αριστερά και μια χρεοκοπημένη ελίτ των υπολοίπων πολιτικών δυνάμεων της  χώρας χώρας, ανέχεται να γίνεται η Αθήνα Καμπούλ...<br /> Μέχρι πότε;;;<br /> <br /> <a href="http://www.elkeda.gr/"><span style="color: #9fc5e8;">πηγή</span></a>

Η Αθήνα δεν είναι Καμπούλ , κύριοι !

Άρθρο της ''Pravda'' προειδοποιούσε ήδη από τον Απρίλιο του 2011 πως η Αν. Μεσόγειος θα συγκλονιστεί από έναν πόλ...

Διαβάστε την συνέχεια

Στό όριο του αφανισμού

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://freepen.gr/wp-content/uploads/2012/08/apelpisia-600x300.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="360" src="http://freepen.gr/wp-content/uploads/2012/08/apelpisia-600x300.jpg" width="600" /></a></div><br /> του <strong>Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου</strong><br /> Στην Αμερική, εδώ και μερικά χρόνια, κάνει θραύση η ιδέα της «συναισθηματικής νοημοσύνης». Δεν είναι μόνο αυτά που καταλαβαίνουμε με τη λογική μας, είναι κι αυτά που καταλαβαίνουμε με το συναίσθημα. Αν ζούσα στην Αμερική ίσως νά ήμουν τώρα πλούσιος. Θα λάνσαρα και τρίτη νοημοσύνη, την «ηθική νοημοσύνη». Αλλά δεν ζω στην Αμερική και δεν ξέρω αν η Αμερική είναι το κατάλληλο μέρος για να μελετήσει κανείς ένα τέτοιο θέμα. Στην Ελλάδα ζω, και η Ελλάδα, μαζί με την Κύπρο, μοιάζουν ιδανικές όχι για τη μελέτη της ηθικής, αλλά μάλλον της ανηθικότητας και των συνεπειών της.<br /> <br /> Γιορτάζουμε το ‘Oχι, στις 28 Οκτωβρίου γιατί, αν γιορτάζαμε τα Ναι, δεν θα δουλεύαμε ούτε μια μέρα τον χρόνο, είχε πει εύστοχα μια μέρα ο Θύμιος Καλαμούκης της «Ελληνοφρένειας». Θα τρίζουν τα κόκκαλα του Τάσσου Παπαδόπουλου, του αγωνιστή της ΕΟΚΑ και του «Προέδρου του ‘Όχι», αλλά επίσης τα κόκκαλα του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου και του Σπύρου Κυπριανού με την υποψηφιότητα του Νίκου Αναστασιάδη για την προεδρία της Κυπριακής Δημοκρατίας. Και, ακόμα περισσότερο, με την απόφαση του κόμματός τους, του Δημοκρατικού Κόμματος (ΔΗΚΟ), να την υποστηρίξει.<br /> Στην Κύπρο μου λένε, κάθε τόσο, ότι στην εξωτερική πολιτική μετράνε μόνο τα συμφέροντα, όχι τα δίκαια. Εγώ δεν πιστεύω τίποτα από αυτά – η Κυπριακή Δημοκρατία δεν θα μπορούσε ποτέ να υπάρξει αν μετρούσαν μόνο τα συμφέροντα. Το δίκαιο και η ηθική είναι επίσης τεράστια υλική δύναμη. Συνήθως, όσοι εκτοξεύουν αυτές τις ανοησίες κάποια βρωμιά ετοιμάζονται να κάνουν ή να αποδεχτούν. Βρωμιά στη βρωμιά, στην εξωτερική και στην εσωτερική πολιτική, κινδυνεύει τώρα να χαθεί ολάκερο το ελληνικό έθνος, σε Ελλάδα και Κύπρο, κυριολεκτικά κάτω από έναν όγκο «εθνικών σκατών». (Ζητούμε συγγνώμη για τη χρήση τέτοιου όρου. Είμαστε συστηματικά αντίθετοι στη χυδαιογραφία, που δεν συνεισφέρει άλλωστε στη δύναμη του επιχειρήματος, αλλά σε ορισμένες περιστάσεις, όπως είναι η σημερινή εθνική παρακμή του ελληνισμού, μόνο τέτοιες εκφράσεις παρέχουν δυστυχώς τη δυνατότητα ακριβούς αποτύπωσης της θλιβερής πραγματικότητας).<br /> Ο Νίκος Αναστασιάδης, που διεκδικεί τώρα την Προεδρία του κυπριακού κράτους, είναι ο άνθρωπος που εργάσθηκε όσο κανείς άλλος για να διαλύσει αυτό το κράτος το 2004, υπερασπιζόμενος το σχέδιο Ανάν. Το σχέδιο Ανάν προέβλεπε την υποταγή και των τριών εξουσιών του νησιού σε τρεις ξένους αξιωματούχους που θα διόριζε ο ΓΓ του ΟΗΕ, δηλαδή η Βρετανία, οι ΗΠΑ και το Ισραήλ και αυτοί, με τη σειρά τους, θα διόριζαν τους διαδόχους τους. Ο κατάλογος των απερίγραπτων και τερατωδών ρυθμίσεων του σχεδίου Ανάν δεν έχει τέλος. Ο κορυφαίος συνταγματολόγος Δημήτρης Τσάτσος το είχε χαρακτηρίσει «έργο παράφρονος», ενώ ο επίσης συνταγματολόγος Βαγγέλης Βενιζέλος είχε πει ότι χρειαζόταν δύο λεπτά για να το ξετινάξει κανείς από πλευράς ευρωπαϊκού, συνταγματικού και διεθνούς δικαίου.<br /> Το σχέδιο Ανάν, εκτός όλων των άλλων, απαγόρευε επίσης στο νέο «κράτος» που δημιουργούσε στην Κύπρο, να διατηρεί μέσα άσκησης της κυριαρχίας του και αυτοάμυνας! Αν οι Κύπριοι το ψήφιζαν το 2004, θα αποποιούντο οικειοθελώς και ανεπιστρέπτως του κράτους τους, εγκαθιδρύοντας στο νησί και υποτασσόμενοι αυτοβούλως σε μια μεταμοντέρνα αποικία του Λονδίνου, της Ουάσιγκτων και του Τελ Αβίβ, μετατρεπόμενοι οι ίδιοι σε «κοινότητα σε αναζήτηση κηδεμόνα», κατά την εύστοχη επισήμανση του Τάσσου Παπαδόπουλου. (1)<br /> Σε αντίθεση με το Μνημόνιο και τη Δανειακή, που έκαναν επίσης, με άλλους μηχανισμούς, ένα έργο αποικιοποίησης του ελληνικού κράτους, και για τα οποία δεν ρωτήθηκε ποτέ ή ρωτήθηκε εμμέσως και πολύ αργά ο ελληνικός λαός, το σχέδιο Ανάν ετέθη στην κρίση του κυπριακού λαού. ‘Ενας λόγος ήταν το ότι οι (όχι και τόσο) νέοι αποικιοκράτες πίστευαν ότι το ελληνικό πολιτικό προσωπικό είναι τόσο υποτελές που θα οδηγούσε εύκολα τους ψηφοφόρους στο Ναι. ‘Ενας ακόμα βαθύτερος λόγος ήταν ο ριζικός, «συντακτικός» χαρακτήρας του. ‘Ηταν τόσο χοντρό αυτό που πήγαν να κάνουν στο κυπριακό κράτος, ερχόταν σε τόσο μεγάλη αντίθεση με τα θεμέλια του δικού τους δυτικού πολιτεύματος, που θεώρησαν ότι έπρεπε να αποκλεισθεί οποιαδήποτε εκ των υστέρων αμφισβήτηση της νομιμότητάς του. Προέβλεψαν το δημοψήφισμα για λόγους αυτοσεβασμού της αυτοκρατορικής εξουσίας, όχι γιατί το απαίτησαν οι ραγιάδες. ‘Ετσι όμως, έδωσαν τη δυνατότητα στους Κύπριους πολίτες να ψηφίσουν Όχι σώζοντας τους εαυτούς τους, την αξιοπρέπειά τους και το κράτος τους.<br /> Αν η Κύπρος ήταν κάπως κανονικό κράτος ή οι ‘Ελληνες ένα κάπως αξιοπρεπές έθνος, δεν θα μπορούσε ποτέ ένα τέτοιο σχέδιο να τεθεί σε δημοψήφισμα, όπως δεν κάνουμε δημοψήφισμα για να αποφασίσουμε αν θα εισάγουμε το θεσμό της δουλείας. Ευτυχώς πάντως το δημοψήφισμα προβλέφθηκε και ο κυπριακός λαός απέρριψε με συντριπτική πλειοψηφία το σχέδιο, ένα Όχι στο οποίο πρωτοστάτησε ο Τάσσος Παπαδόπουλος και το κόμμα του, το ΔΗΚΟ.<br /> Πρωταγωνιστής του «Ναι», από την άλλη μεριά, ο Νίκος Αναστασιάδης. Που όχι μόνο υπερασπίστηκε με νύχια και με δόντια το σχέδιο, υπόδειγμα ο ίδιος πολιτικού πιστού στους ξένους και τα συμφέροντά τους, αλλά και εξεστράτευσε στην Ευρώπη, μαζί με τα πρωτοπαλλήκαρα του άλλου «’Ελληνα», Γιώργου Παπανδρέου, κατηγορώντας την κυπριακή κυβέρνηση για αντιδημοκρατικές μεθοδεύσεις στο δημοψήφισμα. Η υποτέλεια του Αναστασιάδη συνιστά τόσο αξεδιάλυτο στοιχείο της πολιτικής του ταυτότητας που έσπευσε να πιέσει και τον Σαμαρά να ταχθεί υπέρ του Μεσοπρόθεσμου, όταν ακόμα ο Πρόεδρος της ΝΔ έλεγε ότι είναι κατά του Μνημονίου.<br /> Αυτόν λοιπόν τον άνθρωπο σπεύδουν τώρα να υποστηρίξουν το Δημοκρατικό Κόμμα, του αείμνηστου Τάσσου Παπαδόπουλου, ίσως και ένα μέρος του Ευρωπαϊκού Κόμματος, που συγκροτήθηκε ακριβώς στη βάση των αρχών του Όχι στο σχέδιο Ανάν και να του αναθέσουν το σπουδαιότερο αξίωμα στο κυπριακό κράτος. (Αυτό τουλάχιστο δείχνουν τα δεδομένα που έχουμε τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, γιατί οι διαπραγματεύσεις συνεχίζονται). Αν τώρα μια τέτοια πράξη δεν συνιστά μνημείο πολιτικής ανηθικότητας, καιροσκοπισμού και εθνικού τυχοδιωκτισμού, τότε διερωτώμεθα ποιά πράξη θα μπορούσε να είναι.<br /> ‘Όπως η εμφάνιση του σχεδίου Ανάν και, αργότερα, του Μνημονίου και των Δανειακών στην Ελλάδα, έτσι και οι πολιτικές εξελίξεις γύρω από το θέμα των προεδρικών εκλογών στην Κύπρο φανερώνουν τον ακραίο ευτελισμό και ηθικο-πολιτικό εκφυλισμό του ελληνικού πολιτικού προσωπικού και, ευρύτερα, της άρχουσας τάξης στα δύο κράτη και προοιωνίζονται μεγάλες εθνικές και κοινωνικές καταστροφές (2).<br /> Μπορούν αυτές να πάρουν τη μορφή νέου σχεδίου Ανάν, μπορούν να εκδηλωθούν μέσω Μνημονίων και Δανειακών, όπως στην Ελλάδα, ή με τη ντε φάκτο μετατροπή της Κύπρου σε προτεκτοράτο τρίτων δυνάμεων, που τάχα εμφανίζονται ως φίλες, αλλά οικειοποιούνται σταδιακά τις πιο ζωτικές κρατικές και οικονομικές λειτουργίες του νησιού και το απομακρύνουν από τη μητροπολιτική Ελλάδα.<br /> Το πρόβλημα δεν είναι άλλωστε το ίδιο το σχέδιο Ανάν και η επαναφορά αυτού ή μιας παραλλαγής του. Η εμφάνιση του σχεδίου Ανάν ήταν το αιτιατό, δεν ήταν το αίτιο. Το αίτιο είναι η διάθεση της νεοαποικοκρατίας να ελέγξει το νησί, καταργώντας ει δυνατόν το ανεξάρτητο, δημοκρατικό και κυρίαρχο κράτος, που διασφαλίζει τον έλεγχο των κατοίκων επί της νήσου. Είναι επίσης η διάθεση της ελίτ, σε Ελλάδα και σε Κύπρο, να «πουλήσει» και το κράτος και «τη μάνα της και τον πατέρα της» στους ξένους. Ο συνδυασμός των αποικιακών βλέψεων και του εξωφρενικού νεοραγιαδισμού των ελίτ (και όχι η Τουρκία) είναι που συντηρεί μια μόνιμη και σοβαρή απειλή για την ύπαρξη του κυπριακού κράτους. Αλλά στην εποχή μας, η ύπαρξη ενός στοιχειωδώς ανεξάρτητου και κυρίαρχου κράτους είναι προϋπόθεση επιβίωσης του ελληνισμού στην Κύπρο (και την Ελλάδα).<br /> Σημειώσεις<br /> (1) Για τις πρόνοιες του σχεδίου Ανάν, παραπέμπουμε τον ενδιαφερόμενο αναγνώστη στο βιβλίο μας «Η Αρπαγή της Κύπρου (το σχέδιο Ανάν ως εργαλείο της αμερικανικής στρατηγικής στην Ευρώπη, τη Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή)», από τις εκδόσεις Λιβάνη, Αθήνα 2004<br /> (2) Από καιρό άλλωστε ήταν δυνατό να προβλεφθούν. Δες σχετικά και το βιβλίο μας «Η Κύπρος σε παγίδα», (εκδ. Λιβάνη, Αθήνα 2008)<br /> <br /> <a href="http://www.elkeda.gr/"><span style="color: #9fc5e8;">πηγή</span></a><br />

Στό όριο του αφανισμού

του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου Στην Αμερική, εδώ και μερικά χρόνια, κάνει θραύση η ιδέα της «συναισθηματικής νοημοσύνης». Δεν είναι μόνο αυ...

Διαβάστε την συνέχεια

Να περισώσουμε κάτι, Αν το μπορούμε...

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://www.elkeda.gr/images/stories/%20%20.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="360" src="http://www.elkeda.gr/images/stories/%20%20.jpg" width="600" /></a></div> <br /> Το σενάριο κατά τη γνώμη μας δεν είναι απίθανο. Κάθε άλλο: Ο Ομπάμα δεν θέλει κλυδωνισμούς αυτή τη στιγμή, πιέζει το Βερολίνο, όμως μετά τις αμερικανικές εκλογές θα μας εγκαταλείψουν στην τύχη μας. Και η χρεοκοπία της Ελλάδος θα συμβεί. Εκεί που κόντευαν να μας πείσουν για ''το κλίμα που φτιάχνει στο εξωτερικό'', ''σντιστροφή των διαθέσεων των εταίρων'' κτλ κτλ, τις τελευταίες 4-5 μέρες βλέπουμε ξανά να είμαστε ως χώρα ο στόχος. Με αήθη όσο και οργανωμένο τρόπο...<br /> Πληθώρα αρνητικών δημοσιευμάτων. Από το δημοσίευμα του ''Reuters'' που έλεγε ότι τινάζεται στον αέρα το χρηματοδοτικό πρόγραμμα της Ελλάδος, μέχρι την ''Wall Street Journal'' που μιλάει για απροθυμία των δανειστών μας για το ποιος θα είναι ο χρηματοδότης μας. Η ''Sueddeutsche Zeitung'' μας πληροφορεί ότι χρειαζόμαστε 30 δισ. ευρώ επιπρόσθετα, και θεωρεί δύσκολο να μπει η χώρα στις αγορές ακόμη και το 2020.<br /> Το μπαράζ καταλήγει διακριτικά στα εύλογα - για αυτούς: Τρύπες των 20 ή 30 δις. Άρα, επιπλέον μέτρα! Το ποιά θα είναι αυτά, όταν δεν έχει μείνει τίποτα πιά να στίψεις από έναν χαντακωμένο λαό, δεν μας το εξηγούν οι φωστήρες των Βρυξελλών. Όπως δεν μας εξηγούν γιατί οδηγούν την Ελλάδα σε ένα μέλλον χωρίς Έλληνες, αλλά με όλον τον ''αφρό'' του Πακιστάν και του Αφγανιστάν συσσωρευμένο εδώ. Αυτό δεν κάνουν με το Δουβλίνο 2; Δεν μας φορτώνουν λαθρομετανάστες για να κοιμούνται αυτοί ήσυχοι;<br /> Από χώρα, χώρος! Από έθνος, πληθυσμός! Για κάθε νέο άνεργο Έλληνα επιστήμονα που φεύγει για Αυστραλία ή Γερμανία, μπαίνουν δυό και τρεις λαθρομετανάστες. Και πως θα ζήσουν αυτοί στην ματωμένη Ελλάδα του μνημονίου; Ψωμί και δουλειά που θα βρούνε;Αναγκαστικά, θα κλέψουν! Θα ληστέψουν! Θα σκοτώσουν!<br /> Ας αποφασίσουν λοιπόν στην κυβέρνηση, όσοι διατηρούν ψήγματα πατριωτισμού και υπευθυνότητας (η ελπίδα πεθαίνει τελευταία...) τι επιτέλους θέλουν, τι μπορούν να κάνουν. Ας δώσουν, στο μέτρο της ανεπάρκειάς τους, κάποιες λύσεις, μήπως και διορθωθεί λίγο το χάλι της ελληνικής κοινωνίας. Δεν περιμένουμε ρήξεις από τους συμβιβασμένους, αλλά τα στοιχειώδη και απαραίτητα, την ύστατη προσπάθεια πριν την τελική πτώση. Μήπως και περισώσουμε κάτι από την πατρίδα που πεθαίνει...<br /> <a href="http://www.elkeda.gr/"><span style="color: #9fc5e8;">πηγή</span></a>

Να περισώσουμε κάτι, Αν το μπορούμε...

Το σενάριο κατά τη γνώμη μας δεν είναι απίθανο. Κάθε άλλο: Ο Ομπάμα δεν θέλει κλυδωνισμούς αυτή τη στιγμή, πιέζει το Βερολίνο, όμως μετά ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Άγκυρα «ψηφίζει» Ομπάμα

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEirfkdsj0ZuihHtc2pGbidxwB2EqJfk2irfLvcg6CpWOtIo3BvJGxIMRCuVzKRHh01UKhPnEh2Rf9jnSWpBS199whRoZ3BLSHDhgRqF1PJrofZQiFv_aUi4qnfIjGSQNOJRtVhedXj7Glc/s1600/erdogan-obama1.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEirfkdsj0ZuihHtc2pGbidxwB2EqJfk2irfLvcg6CpWOtIo3BvJGxIMRCuVzKRHh01UKhPnEh2Rf9jnSWpBS199whRoZ3BLSHDhgRqF1PJrofZQiFv_aUi4qnfIjGSQNOJRtVhedXj7Glc/s640/erdogan-obama1.jpg" width="600" /></a></div><br /> <b>ΝΙΚΟΣ ΣΤΕΛΓΙΑΣ</b><br /> Την προηγούμενη Παρασκευή η γειτονική Τουρκία έζησε μια από τις πιο σημαντικές στιγμές της σύγχρονης ιστορίας της. Για πρώτη φορά στην ιστορία της Τουρκικής Δημοκρατίας, ένα αστικό -και όχι στρατιωτικό- δικαστήριο καταδίκασε υψηλόβαθμους αξιωματικούς του τουρκικού στρατού. Η τουρκική κυβέρνηση και οι τουρκικές διωκτικές αρχές πιστεύουν ότι μια σειρά υψηλόβαθμων στελεχών των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων ένωσαν τις δυνάμεις τους μετά το 2002 και κατέβαλαν προσπάθειες για ανατροπή του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ) από την εξουσία.<br /> Το απόγευμα της προηγούμενης Παρασκευής, οι Τούρκοι δικαστές επέβαλαν αυστηρές ποινές σε κορυφαία στελέχη των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων. Μόλις λίγους μήνες μετά τη φυλάκιση του πρώην επιτελάρχη, Ιλκέρ Μπασμπούγ, υψηλόβαθμοι αξιωματικοί όπως ο Τσετίν Ντογάν, ο Οζντέν Ορνέκ και ο Ιμπραχίμ Φιρτίνα καταδικάστηκαν σε 20ετή φυλάκιση. Με ιδιαίτερα αυστηρές ποινές παρέμειναν αντιμέτωπα και άλλα υψηλόβαθμα στελέχη του τουρκικού στρατού.<br /> Την προηγούμενη Παρασκευή, γύρω στις 19.00, οι φυλακισμένοι στρατηγοί αποχώρησαν από το δικαστήριο με ναυλωμένα λεωφορεία και κατευθύνθηκαν στις φυλακές, στις οποίες θα παραμείνουν τουλάχιστον κατά τη διάρκεια της επόμενης δεκαετίας.<br /> Στο προαύλιο του δικαστηρίου, οι συγγενείς τους ξέσπασαν σε κλάματα. Οι δικηγόροι τους πέρασαν μπροστά στις κάμερες και μετέδωσαν στην τουρκική κοινωνία το κοινό μήνυμα των Τούρκων στρατηγών. Σύμφωνα με τους φυλακισμένους στρατηγούς, η Τουρκία βρίσκεται αντιμέτωπη με ένα «σχέδιο», το οποίο έχουν ενορχηστρώσει διάφορες ξένες υπηρεσίες και κυρίως οι κυβερνήσεις κάποιων δυτικών χωρών όπως λ.χ. οι ΗΠΑ. Οι στρατηγοί ισχυρίζονται ότι η Δύση επιχειρεί να «αποδυναμώσει» τον τουρκικό στρατό με απώτερο στόχο την προώθηση της αλλαγής των πολιτικών καθεστώτων στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής.<br /> Στη γειτονική Τουρκία, η «επίθεση» των στρατηγών, οι οποίοι εμπλέκονται σε υποθέσεις όπως λ.χ. η«Βαριοπούλα» και το «Εργκενεκόν», κατά των ΗΠΑ και της Δύσης δεν είναι μια νέα εξέλιξη. Από τις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας, μια σειρά υψηλόβαθμων στελεχών των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων ασκούν έντονη κριτική στην εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ και τονίζουν ότι στη νέα περίοδο η Τουρκία είναι «αναγκασμένη» να προχωρήσει στη σύσφιξη των σχέσεών της με χώρες όπως η Ρωσία, η Κίνα και το Ιράν. Οι υποστηρικτές της συγκεκριμένης άποψης δεν συμμερίζονται τη γνωστή «αντινατοϊκή» ρητορική των κομμάτων της Αριστεράς (όπως λ.χ. αυτή του Κομμουνιστικού Κόμματος της Ελλάδος) Οι συγκεκριμένοι στρατηγοί δεν προτείνουν την έξοδο της χώρας τους από το ΝΑΤΟ. Αντιθέτως πιστεύουν ότι στη νέα περίοδο η Ουάσινγκτον πρέπει να προσεγγίσει με ιδιαίτερη προσοχή τις προτεραιότητες της τουρκικής εξωτερικής και εσωτερικής πολιτικής. Με άλλα λόγια, οι συγκεκριμένοι στρατηγοί θέτουν επί τάπητος το αίτημα περί ίσης μεταχείρισης εντός της νατοϊκής συμμαχίας.<br /> Η τουρκική κυβέρνηση παρακολουθεί με μεγάλη προσοχή της κινήσεις της «αντι-αμερικανικής» ομαδοποίησης στους κόλπους του στρατού. Στο σύνολό τους, τα υψηλόβαθμα στελέχη του κυβερνώντος κόμματος προσεγγίζουν με ιδιαίτερο προβληματισμό την οπτική γωνία της συγκεκριμένης ομαδοποίησης. Στενοί συνεργάτες του Τούρκου Πρωθυπουργού, όπως λ.χ. ο Ιμπραχίμ Καλίν, ο Ομέρ Τσελίκ και ο Εγκεμέν Μπαγίς, πιστεύουν ότι η προώθηση των τουρκικών συμφερόντων στην Ανατολική Μεσόγειο εξαρτάται από τη συνέχεια της στενής συνεργασίας ανάμεσα στην Τουρκία και στις ΗΠΑ. Μέσα στα πλαίσια της συγκεκριμένης οπτικής γωνίας, ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η άποψη της ηγεσίας του κυβερνώντος κόμματος σχετικά με τη νέα κοινωνική έκρηξη στον αραβικό κόσμο. Κατά την άποψη της ηγεσίας του ΑΚΡ, στη νέα περίοδο, διάφορες «σκοτεινές δυνάμεις» (λ.χ. το Ισραήλ, οι μυστικές υπηρεσίες της Δύσης και διάφορες ισλαμιστικές ομάδες) επιχειρούν να ανακόψουν την ανοδική πορεία του «μοντέλου ΑΚΡ» στη Μέση Ανατολή, το οποίο οραματίζονται από κοινού η Άγκυρα και ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα. Στη νέα περίοδο, η Άγκυρα, με απώτερο στόχο την ανάπτυξη της ακτίνας δράσης της διπλωματίας και της οικονομίας της στη Μέση Ανατολή, στηρίζει τις ελπίδες της στην επανεκλογή του κ. Ομπάμα...<br /> <br /> <a href="http://geopoliticsdailynews.blogspot.gr/"><span style="color: #9fc5e8;">πηγή</span></a>

Η Άγκυρα «ψηφίζει» Ομπάμα

ΝΙΚΟΣ ΣΤΕΛΓΙΑΣ Την προηγούμενη Παρασκευή η γειτονική Τουρκία έζησε μια από τις πιο σημαντικές στιγμές της σύγχρονης ιστορίας της. Για πρ...

Διαβάστε την συνέχεια

Μονόδρομος η χάραξη Εθνικής Στρατηγικής πολιτικής

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgYviAa01Uypz7OyRNAsgjSwSgFoW36Ni5QhEtVxKavwjLJ-yNYTtat2WEkHqHUof4rXjiYYDElspGiNZmNtXDU0kNDZTXKj3Q0esIzBOVLjH99cAfUD10KlTlUvxtgyiZlZF2RJGAxPK8/s1600/%CE%91%CE%9D%CE%A4%CE%95%CE%A0%CE%99%CE%98%CE%95%CE%A3%CE%97+%CE%95%CE%98%CE%9D%CE%99%CE%9A%CE%97+%CE%91%CE%9D%CE%A4%CE%99%CE%A3%CE%A4%CE%91%CE%A3%CE%97.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgYviAa01Uypz7OyRNAsgjSwSgFoW36Ni5QhEtVxKavwjLJ-yNYTtat2WEkHqHUof4rXjiYYDElspGiNZmNtXDU0kNDZTXKj3Q0esIzBOVLjH99cAfUD10KlTlUvxtgyiZlZF2RJGAxPK8/s320/%CE%91%CE%9D%CE%A4%CE%95%CE%A0%CE%99%CE%98%CE%95%CE%A3%CE%97+%CE%95%CE%98%CE%9D%CE%99%CE%9A%CE%97+%CE%91%CE%9D%CE%A4%CE%99%CE%A3%CE%A4%CE%91%CE%A3%CE%97.jpg" width="600" /></a></div> <h3> </h3> <h3 style="color: #cc0000;"> Επιτακτική η ανάγκη Εθνικού Στρατηγικού Σχεδιασμού και Μηχανισμού Στρατηγικής Υποστήριξης.</h3> Το πολιτικό προσωπικό της χώρας έχει αποδείξει πως δεν είναι ικανό να διαχειριστεί με εθνικά επαρκή τρόπο την τύχη αυτού εδώ του τόπου. Οι λόγοι είναι πολλοί. Ας μείνουμε στον πιο αθώο: το κυνήγι για τη ψήφο οδηγεί σε μυωπικές αποφάσεις, οι οποίες καταλήγουν σε εθνικά τραγικά αποτελέσματα. Χιλιάδες συνάνθρωποί μας έχουν αυτοκτονήσει, εκατοντάδες χιλιάδες πεινάνε -κυριολεκτικά, όχι μεταφορικά- και εκατομμύρια είναι άνεργοι.&nbsp<br /> Πλέον των πολύ σοβαρών περιορισμών που υφίστανται λόγω του Μνημονίου, όπως μισθοί και δαπάνες για υγεία, η ψυχολογική πίεση που νοιώθει όλος σχεδόν ο πληθυσμός προκαλεί πλήθος βλαβών σε όλα τα επίπεδα: από την ποιότητα της καθημερινότητας έως τις επιλογές τόπου εργασίας. Το καταστροφικό αποτέλεσμα στην ποιότητα και την ποσότητα του πληθυσμού απαγορεύει κάθε σκέψη επιβίωσης του έθνους<br /> Αυτή η κατάσταση λειτουργίας του κράτους είναι εκτός Συνταγματικών προβλέψεων, και κυρίως των ακόλουθων άρθρων:<br /> <br /> <br /> <li>Άρθρο 2: (Πρωταρχικές υποχρεώσεις της πολιτείας)</li> <br /> <br /> <br /> <br /> <li>Άρθρο 21: (Προστασία οικογένειας, γάμου, μητρότητας και παιδικής ηλικίας, δικαιώματα ατόμων με αναπηρίες)</li> <br /> <br /> <br /> <br /> <li>Άρθρο 22: (Προστασία της εργασίας)</li> <br /> <br /> <br /> <br /> <li>Άρθρο 25: (<a href="http://www.nis.gr/npimages/docs/FundamentalRights_GR.pdf" target="_blank">Αρχή του κοινωνικού κράτους δικαίου, προστασία θεμελιωδών δικαιωμάτων</a>) </li> <br /> <br /> <br /> Όπως αναφέρεται σε επιστολές ("<a href="http://kostasxan.blogspot.gr/2012/09/failed-state.html" target="_blank">Ενημερωτικό Σημείωμα - Θέματα Στρατηγικής</a>"), στον εγχώριο ("Ποιοί, γιατί και με ποιόν τρόπο εξωθούν τη χώρα σε αποσταθεροποίηση", περιοδικό ΕΠΙΚΑΙΡΑ, 153ο τεύχος, 20/9-26/09/2012) και σε αλλοδαπό τύπο ("<a href="http://www.foreignpolicy.com/articles/2012/03/01/is_greece_a_failed_state?page=full" target="_blank">Is Greece a Failed State?</a>"), η κατάσταση λειτουργίας όχι μόνο δεν είναι παροδική αλλά οδηγείται με μαθηματική ακρίβεια στην per se κατάλυση της Συνταγματικώς οριζόμενης έννοιας της Δημοκρατίας.<br /> Τί σημαίνει αυτό πρακτικά; Ότι οι θεσμοί, όπως υφίστανται και λειτουργούν σήμερα στην αστική Δημοκρατία που ζούμε, δεν δύνανται να παράξουν ένα εθνικά βιώσιμο αποτέλεσμα. Ο μόνος τρόπος για να μην οδηγηθούμε σε ολοκληρωτική εθνική καταστροφή είναι η δημιουργία θεσμικής επάρκειας σε επίπεδο στρατηγικής.<br /> Η Ελλάδα χρειάζεται έναν επαρκή υπερκομματικό Μηχανισμό Στρατηγικής Υποστήριξης, ο οποίος θα παράγει εθνικό στρατηγικό σχεδιασμό. Με τους υφιστάμενους Συνταγματικούς περιορισμούς, ο τρόπος είναι ένας και, προφανώς, δε μπορεί να συζητηθεί δημοσίως.<br /> Αυτό που επιβάλλεται να αναφερθεί δημοσίως είναι πως πρέπει να στελεχώνεται από πατριώτες, ειδικούς και αποδεδειγμένα παραγωγικούς. Κομματικοί φίλοι και συγγενείς, κλέφτες ιδεών / θέσεων / προτάσεων / λύσεων / προγραμμάτων ή υπερεθνικές μαριονέτες αποκλείονται με το καλημέρα<br /> Η Ελλάδα χρειάζεται εθνική στρατηγική σε όλους τους τομείς: εξωτερική πολιτική, άμυνα, ασφάλεια, οικονομία, παιδεία, υγεία... και όλα αυτά συνδέονται μεταξύ τους με τρόπο που δεν μπορούν να αποκλειστούν τα μεν στην ανάλυση των δε. Είναι εύλογο πως δεν μπορεί κανείς να περιμένει ιδιαίτερη υποστήριξη σε αυτή την προσπάθεια από κομματικούς wannabes, παρακομματικά συμφέροντα, αλλοδαπούς παράγοντες που ψάχνουν για μαριονέτες, καθώς και κάθε άλλη χώρα που έχει στρατηγική και επιθυμεί να υιοθετήσουμε τη δική της. Δεν υπάρχει πιο τρανταχτό παράδειγμα για να χρησιμοποιήσει κανείς από αυτό των εθνικών θεμάτων: οι επιλογές της πολιτικής ηγεσίας σε πλήθος πτυχών έχει υπάρξει επιοικώς λίγη για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα του έθνους.<br /> Η ομογένεια έχει αφεθεί εντελώς στην τύχη της: ουδείς συνειδητοποιεί έμπρακτα την ανάγκη χτισίματος αμφίδρομα παραγωγικής σχέσης, αλλά ενίοτε σπεύδουν να τη θυμηθούν για οικονομική ενίσχυση ή στήριξη σε επί μέρους διπλωματικές προσπάθειες. Ακόμα και στη γειτονιά μας, οι δεσμοί με πληθυσμούς χωρών που προήλθαν από την Ελλάδα και με τον καιρό κράτησαν με στοιχεία Ελληνικής πολιτιστικής παράδοσης αλλά άλλαξαν γλώσσα ή θρησκεία παραμένουν νοεροί: η πολιτιστική διπλωματία εξαντλείται σε γενικόλογες αναφορές πολιτικών και υπηρεσιακών παραγόντων κατά τη διάρκεια κατά τόπους επισκέψεων.<br /> Σημαντικές πτυχές των εξωτερικών μας θεμάτων, όπως οι Ελληνικοί πληθυσμοί στην Αλβανία, στη Vardarska, στην Τουρκία και αλλού έχουν αφεθεί περίπου στο έλεος της δικής τους ικανότητας να υπερασπιστούν τους εαυτούς τους. Σα να μην έφταναν όλα αυτά τα αδιανόητα, οι στρατηγικοί σχεδιασμοί αλλοδαπών χωρών και συμφερόντων έχουν -αποδεδειγμένα πλέον- μεταφέρει το πρόβλημα από έξω προς τα μέσα: η λαθρομετανάστευση, οι πάσας μορφής διοικητικές αλλαγές με επιφανειακό σκοπό τις περικοπές κόστους (λ.χ. Καλλικράτης), καθώς και η πλήρης κατάλυση της εννόμου τάξεως στη Θράκη κινδυνεύουν να μετατρέψουν την Ελλάδα σε φάντασμα.&nbsp<br /> Η δουλοπρέπεια και η φοβικότητα του πολιτικού προσωπικού της χώρας έχει επιβάλλει ένα αβάσταχτο άνω όριο στους κανόνες λειτουργίας και εμπλοκής των υπηρεσιακών παραγόντων, με συνέπεια το όλο οικοδόμημα του κράτους να μη δύναται να προστατέψει το εθνικό συμφέρον.<br /> Ο μόνος τρόπος να ξεφύγουμε από αυτό το σπιράλ του θανάτου είναι η δημιουργία εθνικής στρατηγικής, η οποία θα θέσει το πλαίσιο ανεκτής λειτουργίας - με ό,τι αυτό συνεπάγεται για όσους λειτουργούν ασύδοτα, αποσπασματικά ή κάτι ακόμα χειρότερο... Φανταστείτε λ.χ. τους Τουρκοπράκτορες στη Θράκη να τύγχαναν απότομα ένα πρωί της προβλεπόμενης, βάσει του Συντάγματος και της κείμενης νομοθεσίας, φροντίδας από το συντεταγμένος κράτος σε όλο το φάσμα των δράσεών τους: με ηρεμία και αποφασιστικότητα, χωρίς βερμπαλισμούς ούτε διαπραγματεύσεις. Απλή επιβολή της τάξεως και της ηθικής, σα να το έκανε με αυτό τον τρόπο από συνήθεια...<br /> Ποιός λοιπόν έχει το εθνικό χρέος να πιέσει για τη δημιουργία Μηχανισμού Στρατηγικής Υποστήριξης; Ποιός θα είχε τον πατριωτισμό να το ζητήσει, να το θεσμοθετήσει, να το επιβάλλει; Μήπως αυτοί που θα είχαν το χρέος να το πράξουν δεν είναι οι πολιτικοί αλλά οι υπηρεσιακοί παράγοντες που έχουν γνώση των κινδύνων και βλέπουν τί έρχεται;<br /> <br /> <a href="http://kostasxan.blogspot.gr/"><span style="color: #9fc5e8;">πηγή</span></a>

Μονόδρομος η χάραξη Εθνικής Στρατηγικής πολιτικής

Επιτακτική η ανάγκη Εθνικού Στρατηγικού Σχεδιασμού και Μηχανισμού Στρατηγικής Υποστήριξης. Το πολιτικό προσωπικό της χώρας έχει αποδεί...

Διαβάστε την συνέχεια

Ελληνόφωνος από την Κρήτη ο αντιπρόεδρος του Ερντογάν!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh64xafp1VCtzOA8q5PYnOXPbYUL5HmpGaxwxIGBTMKVHgN9muNXfIdjnO76XsDQAVdCpRoelUoC-28n6S96GfduGpDnwveWbsFmkDM99l5Z2TAGdMyiNUBTwlr0ohBArRkzUM4SYgzm_4/s1600/politiki1_2011_1_3_17_35_37_b.jpg" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh64xafp1VCtzOA8q5PYnOXPbYUL5HmpGaxwxIGBTMKVHgN9muNXfIdjnO76XsDQAVdCpRoelUoC-28n6S96GfduGpDnwveWbsFmkDM99l5Z2TAGdMyiNUBTwlr0ohBArRkzUM4SYgzm_4/s640/politiki1_2011_1_3_17_35_37_b.jpg" width="600" /></a></div> <br /> Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης <br /> <div style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"> Μεγάλη έκπληξη δοκίμασαν οι Τούρκοι δημοσιογράφοι που συνόδευαν τον αντιπρόεδρο της τουρκικής κυβέρνησης, Μπουλέντ Αρίντς και στενό συνεργάτη του Ερντογάν, όταν επισκεπτόμενος το πατρικό του χωριό στην περιοχή της Αττάλειας, άρχισε να μιλεί ρωμαίικα, δηλαδή ελληνικά, με τους συγγενές του αλλά και με τα παιδιά του χωριού που έσπευσαν να τον συναντήσουν.</div> <div style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"> </div> <div style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"> Συγκεκριμένα σύμφωνα με τα τουρκικά δημοσιεύματα, (εφημερίδες Χουριέτ και Μιλιέτ στις 23/9/2012), ο πρώτος αντιπρόεδρος της τουρκικής κυβέρνησης, Μπουλέντ Αρίντς, επισκέφτηκε πρόσφατα το πατρικό του χωριό που ονομάζατε Boğazkent και βρίσκετε στην</div> <div style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"> επαρχία Serik της Αττάλειας. Στο χωριό του υπάρχει μια ολόκληρη συνοικία που ονομάζετε Αχμεντιέ. Εκεί κατοικούσαν οι γονείς και σήμερα οι συγγενείς του Αρίντς, που είναι, όπως και οι υπόλοιποι κάτοικοι της περιοχής, ελληνόφωνοι Κρητικοί. Ο Αρίντς, μόλις έφτασε στην πατρική του συνοικία επισκέφτηκε το σπίτι του συγγενή του, Ali Aldemir, με τον οποίο άρχισε δημόσια να μιλεί απταίστως ρωμαίικα, δηλαδή ελληνικά, γεγονός που άφησε άναυδους τους Τούρκους δημοσιογράφους. Στη συνέχεια πλησίασε την ηλικιωμένη θεια του, με την οποία επίσης αντάλλαξε κάποιες κουβέντες στα ρωμαίικα, χωρίς φυσικά οι συνοδοί του να καταλαβαίνουν τίποτα. Ο Αρίντς θυμήθηκε τα παιδικά του χρόνια, όταν, όπως ανέφερε χαρακτηριστικά, οι γονείς του και οι συγγενείς του όταν σηκώνονταν το πρωί να πάνε στα χωράφια φώναζαν «-έξω μωρέ Χασάνι, -μέσα μωρέ Χασάνι», χαρακτηριστικές ελληνικές φράσεις που έμειναν στην μνήμη του από την παιδική του ηλικία.</div> <div style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"> </div> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj4rocSHqhRKMbTXiHeyNKQ4i2MtHqWwqcy2UAfd9domfnhRRlfH56O33-OaWR6Jyilk-lbzfL5VUD-H0wfRNq6KyGfYBeM3tBRlWpcc-j7vVCAAvJ0jXkyeX4zHcZNvFrvOfhbK_TgApI/s1600/20120924-235432.jpg" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj4rocSHqhRKMbTXiHeyNKQ4i2MtHqWwqcy2UAfd9domfnhRRlfH56O33-OaWR6Jyilk-lbzfL5VUD-H0wfRNq6KyGfYBeM3tBRlWpcc-j7vVCAAvJ0jXkyeX4zHcZNvFrvOfhbK_TgApI/s1600/20120924-235432.jpg" /></a></div> <div style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"> Στη συνέχεια ο Μπουλέντ Αρίντς, αφού χαιρέτησε και τα παιδιά του χωριού του μιλώντας τα στην μητρική τους γλώσσα, καθώς και τα παιδιά μιλούσαν την ίδια ρωμαίικη γλώσσα, εξήγησε στους έκπληκτους Τούρκους δημοσιογράφους ότι οι γονείς του είχαν έρθει εδώ στην περιοχή αυτή της Αττάλειας από την Κρήτη, την εποχή του σουλτάνου Αμπντούλχαμιτ. Οι γονείς μου, όπως ανέφερε ο Αρίντς, είναι κρητικής καταγωγής, γι’ αυτό και δεν γνώριζαν καθόλου τουρκικά, ενώ στο πατρικό του σπίτι μιλούσαν πάντα μόνο ελληνικά. Μάλιστα έκανε γνωστό πως και άλλοι συγγενείς του, ελληνόφωνοι Κρητικοί, εγκαταστάθηκαν στην περιοχή της Σαμφράμπολης και στην γειτονική περιοχή της Αλάνειας.</div> <div style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"> </div> <div style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"> Είναι γνωστό και από τις ιστορικές μελέτες ότι η συντριπτική πλειοψηφία των λεγόμενων «Τουρκοκρητικών», ήταν Ρωμιοί εξισλαμισμένοι. Για αυτό τον λόγο δεν γνώριζαν καθόλου την τουρκική γλωσσά, ενώ η θρησκευτική τους συνείδηση ήταν πολύ χαλαρή και συχνά μπέρδευαν την Ορθοδοξία με το Ισλάμ. Χαρακτηριστικό είναι πως ο γνωστός Οθωμανός περιζήτητης, Ελβιά Τσελεμπί, σε ένα από τα βιβλία του που αναφέρετε στην Κρήτη, κάνει λόγο για, «την ύπαρξη 7.000 μπουρμάδων, (εξισλαμισθέντων Ρωμιών), που δέχθηκαν ομαδικά τη θρησκεία του Ισλάμ, για άλλους που την απέρριψαν και έφυγαν στα όρη των Σφακίων παραμένοντας ραγιάδες και για μερικές δεκάδες τρομαγμένων Ελλήνων στρατιωτών που παραδόθηκαν στον εχθρό και επίσης προσχώρησαν στη θρησκεία του».</div> <div style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"> </div> <div style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"> Σύμφωνα επίσης με τον βρετανό ερευνητή, Aubyn Trevor-Battye, «Οι «Τούρκοι της Κρήτης, –καθώς δεν είναι πραγματικοί Τούρκοι αλλά εξωμότες χριστιανοί-, δεν ενδιαφέρονται για τον Προφήτη. Οι πραγματικοί Τούρκοι, αυτοί που συγκρότησαν το στρατό, ο οποίος κατάλαβε το νησί, έφυγαν και όσοι απόμειναν και αυτοαποκαλούνται Τούρκοι είναι Κρητικοί στην εμφάνιση και εκτός αυτού μιλούν την κρητική γλώσσα. Ελάχιστοι από τους Τουρκοκρητικούς που συνάντησα ήξεραν αρκετά τουρκικά, ενώ πολλοί, ίσως οι περισσότεροι, δεν ακολουθούσαν το Κοράνι καθώς έπιναν ελεύθερα κρασί».</div> <div style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"> </div> <div style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"> Γενικά για τους λεγόμενους Τουρκοκρητικούς, αλλά και τους κρυπτοχριστιανούς της Κρήτης, έγραψαν και πολλοί γνωστοί Έλληνες λογοτέχνες, ενώ πολύ γνωστή είναι και η ιστορία των Κορμούληδων, αυτής της μεγάλης τουρκοκρητικής οικογένειας που με την πρώτη ευκαιρία αποκαλύφτηκε ότι ήταν κρυπτοχριστιανοί και επέστρεψαν στην πατρική τους θρησκεία ενώ πολέμησαν τον οθωμανικό στρατό στην επανάσταση του 1821. Εντύπωση επίσης προκαλεί το γεγονός ότι μετά από τόσα χρόνια από τότε που οι λεγόμενοι Τουρκοκρητικοί έφυγαν από την Κρήτη, εξακολουθούν να μιλούν την ελληνική κρητική διάλεκτο, ενώ οι απόγονοι τους δεν ξεχνάνε την Κρήτη και αισθάνονται περισσότερο Κρητικοί από οτιδήποτε άλλο.</div> <a href="http://kostasxan.blogspot.gr/"><br /></a> <a href="http://kostasxan.blogspot.gr/"><span style="color: #9fc5e8;">πηγή</span></a>

Ελληνόφωνος από την Κρήτη ο αντιπρόεδρος του Ερντογάν!

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης Μεγάλη έκπληξη δοκίμασαν οι Τούρκοι δημοσιογράφοι που συνόδευαν τον αντιπρόεδρο της τουρκικής κυβέρνησης, Μπ...

Διαβάστε την συνέχεια

Το ισλάμ και η ήττα της λογικής

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://vstatic.doldigital.net/vimawebstatic/62D52CD7FF1E5EAC42921E5D7777D4EA.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="Το ισλάμ και η ήττα της λογικής" border="0" src="http://vstatic.doldigital.net/vimawebstatic/62D52CD7FF1E5EAC42921E5D7777D4EA.jpg" /></a></div> <br /> <h3 style="color: #990000;"> Η άγνοια και η χειραγώγηση της πίστης ως αιτίες παραλογισμού, φανατισμού και βίας</h3> <br /> <b>του Tahar Ben Jelloun*</b><br /> Μουσουλμάνοι διαδηλώνουν κατά της ταινίας «Η αθωότητα των μουσουλμάνων» έξω από την αμερικανική πρεσβεία στο Οσλο της Νορβηγίας<br /> <br /> <br /> Το ισλάμ είναι τόσο ευάλωτο, τόσο εύθραυστο, που απειλείται από όλες τις πλευρές; Ενα μυθιστόρημα, μια γελοιογραφία, μια πολύ κακή ταινία μπορούν να υποσκάψουν τις αξίες του; Κατ' αρχήν, όχι. Αλλά για ποιο ισλάμ μιλάμε; Θέτουμε το ερώτημα λόγω της έντασης και των βίαιων αντιδράσεων σε ορισμένες αραβικές και μουσουλμανικές χώρες. <br /> <br /> <div> Νεκροί, τραυματίες, πυρκαγιές, κραυγές μίσους, έλλειψη κατανόησης, εν ολίγοις μια ανάγκη για εκδίκηση που δεν εκπλήσσει παρά μόνο όσους αρνούνται να παραδεχτούν ότι ορισμένα μουσουλμανικά κράτη ενθαρρύνουν αυτά τα πάθη που κρατούν απασχολημένους τους λαούς επειδή δεν έχουν εκσυγχρονιστεί και εκδημοκρατιστεί. Τους κάνουν να ξεχνούν το ουσιώδες: την εγκαθίδρυση ενός κράτους δικαίου που θα ευνοήσει την ανάδυση του ατόμου. Ομως η ανάδυση του ατόμου ισοδυναμεί με ρήξη από την ομάδα, δικαίωμα στην ελευθερία, ανοιχτή πόρτα στην κριτική σκέψη. Ακριβώς ό,τι δεν μπορούν να ανεχθούν τα ισλαμικά κράτη. </div> <br /> <div> Το σήμα έδωσε ο αγιατολάχ <i>Χομεϊνί</i> το 1989 με τον φετβά εναντίον του <b>Σαλμάν Ρούσντι</b> που είχε δημοσιεύσει το μυθιστόρημα «Σατανικοί στίχοι». Θυμόμαστε τις διαδηλώσεις στο Πακιστάν που είχαν προκαλέσει αρκετούς νεκρούς. Και εκεί που νομίζαμε ότι το Ιράν είχε λίγο-πολύ εγκαταλείψει τον φετβά, να που η αποζημίωση όποιου δολοφονήσει τον Σαλμάν Ρούσντι μόλις αυξήθηκε φθάνοντας τα 3,3 εκατ. δολάρια.</div> <div> Βιβλία επικριτικά για το ισλάμ υπάρχουν. Το δοκίμιο του <i>Μαξίμ Ροντενσόν</i> «Μωάμεθ» (εκδ. Seuil, 1961) είναι μια ανάλυση της ζωής του προφήτη. Το βιβλίο αυτό δεν προκάλεσε αναταραχή. Και ας θέτει ερωτήματα που δεν αρέσουν σε πολλούς πιστούς μουσουλμάνους.</div> <div> Αυτό που σοκάρισε τους Ιρανούς στους «Σατανικούς στίχους» είναι ότι ένας μουσουλμάνος τόλμησε να αναφερθεί σε στίχους που έπρεπε πάση θυσία να αγνοήσει. Ενας μουσουλμάνος ανήκει πρώτα απ' όλα στο έθνος («ούμα»), στο σόι, στην οικογένεια. Δεν έχει το δικαίωμα να ξεφύγει ούτε, κυρίως, να ασκήσει την παραμικρή κριτική στο δόγμα και στο ιερό βιβλίο. Ο Σαλμάν Ρούσντι είναι μουσουλμάνος από γεννησιμιού του. Τον θεωρούν λοιπόν προδότη που πρέπει να τιμωρηθεί γιατί διέπραξε βλασφημία.</div> <div> Η έννοια αυτή του ότι κάποιος ανήκει απόλυτα στην κοινότητα δημιουργεί σύγχυση ανάμεσα στην κοσμικότητα, στον αθεϊσμό και στην αποστασία. Οποιος αγγίζει το δόγμα θεωρείται αναλώσιμος. Είτε πρόκειται για γελοιογράφο είτε για κάποιον τρελό που μισεί το ισλάμ είτε για εφημερίδα είτε για ταινία ο φονταμενταλιστής μουσουλμάνος αισθάνεται ότι έχει το καθήκον να αντιδράσει και να δηλώσει με κάθε τρόπο την οργή του. Προσθέστε σε αυτά τα αντανακλαστικά τις σκοτεινές χειραγωγήσεις ορισμένων κρατών ή υπηρεσιών και θα πάρετε το απεχθές θέαμα ενός υπερβολικού και θανατηφόρου φανατισμού.</div> <div> Μετά την περίφημη «αραβική άνοιξη» ο παραδοσιακός ισλαμισμός είδε να τον προσπερνούν από τα δεξιά πιο ριζοσπαστικά κινήματα (οι σαλαφιστές). Ο σαλαφισμός είναι μια κυριολεκτική θεολογία που αρνείται κάθε λογική ανάγνωση των ιερών κειμένων. Είναι ένα εξτρεμιστικό ρεύμα το οποίο υποστηρίζεται από τη Σαουδική Αραβία και προσπαθεί να ριζώσει στις μουσουλμανικές χώρες. Αρνείται τη δημοκρατία και το Σύνταγμα διότι μόνον ο Θεός νομοθετεί.</div> <div> Οι εντονότατες αντιδράσεις που ταρακουνούν πολλές χώρες σήμερα έχουν ως αποτέλεσμα να καθυστερήσουν και να κάνουν πιο περίπλοκο το τέλος του <b>Μπασάρ αλ-Ασαντ</b>. Αν διατηρηθεί, δεν θα είναι επειδή τον υποστηρίζει η Ρωσία. Και αυτή βεβαίως μετράει, αλλά η ισλαμιστική απειλή για το μέλλον της Συρίας θα αποτελέσει τον κύριο λόγο. <br /> <br /> Γνωρίζουμε ότι ταξιαρχίες που συντάχθηκαν με τους αντάρτες, όπως η Αχράρ αλ-Σαμ, δεν κρύβουν ότι ανήκουν στο σαλαφιστικό κίνημα. Παρά το γεγονός ότι όλοι καταγγέλλουν τη βαρβαρότητα του Ασαντ, ορισμένοι μουρμουρίζουν ότι, αν φύγει, θα κινδυνεύσει η χριστιανική μειονότητα.</div> <div> Το ευάλωτο στοιχείο του ισλάμ δεν είναι ούτε το πνεύμα ούτε οι αξίες του, αλλά οι λαοί που κρατούνται στην άγνοια και χειραγωγούνται στον τομέα της πίστης. Οσοι προσπάθησαν να διαβάσουν το Κοράνι με τη λογική απέτυχαν. Ο παραλογισμός, η απολυτότητα και ο φανατισμός κερδίζουν έδαφος.</div> <div> <i><b>* Ο Tahar Ben Jelloun είναι συγγραφέας του «L'Etincelle. Révoltes dans les pays arabes» (σε ελεύθερη μετάφραση: «Η σπίθα. Εξεγέρσεις στα αραβικά κράτη»)</b></i> </div> <br /> <a href="http://www.tovima.gr/"><span style="color: #9fc5e8;">πηγή</span></a>

Το ισλάμ και η ήττα της λογικής

Η άγνοια και η χειραγώγηση της πίστης ως αιτίες παραλογισμού, φανατισμού και βίας του Tahar Ben Jelloun* Μουσουλμάνοι διαδηλώνουν κατ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τι θα γίνει στη Συρία; Η ελληνική εκτίμηση που καθορίζει τη στάση της κυβέρνησης

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://www.onalert.gr/files/Image/NewOnAlert/WORLD/cache/SyriaAleppo-474x399.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="360" src="http://www.onalert.gr/files/Image/NewOnAlert/WORLD/cache/SyriaAleppo-474x399.jpg" width="600" /></a></div> <br /> Στη Συρία η κόλαση του πολέμου συνεχίζεται χωρίς κανείς να μπορεί να πει ποιο θα είναι το τέλος.<br /> <br /> Τι θα γίνει στη Συρία; Η εξέλιξη της κρίσης ενδιαφέρει άμεσα την Ελλάδα, η οποία μέσω των δημόσιων τοποθετήσεων του υπουργού Εξωτερικών Δημήτρη Αβραμόπουλου, έχει πάρει σαφώς θέση απέναντι στο καθεστώς Άσαντ, τονίζοντας όμως την ανάγκη προστασίας των “χριστιανικών πληθυσμών”. <b style="font-style: italic !important;"><b style="font-weight: bold !important;">Ποια είναι η εκτίμηση της Αθήνας για τη κρίση; </b><br /> <br /> Το <b style="font-style: italic !important;"><b style="font-weight: bold !important;">Onalert παρουσιάζει την ελληνική θέση</b> όπως αυτή διαμορφώθηκε από τις αναλύσεις διπλωματών και στρατιωτικών οι οποίοι κλήθηκαν να ενημερώσουν τις ηγεσίες του ΥΠΕΞ και του ΥΕΘΑ. Απ΄ αυτή την ανάλυση προκύπτει ο ρόλος της Τουρκίας αλλά και το σοβαρό πια ενδεχόμενο δημιουργίας “Δημοκρατικής Ομοσπονδίας του Κουρδιστάν”.<br /> <br /> Με βάση αυτές τις αναλύσεις η Αθήνα εκτιμά ότι η Συρία δεν είναι ούτε Ιράκ ούτε Αφγανιστάν διότι “τα γεωστρατηγικά συμφέροντα είναι ιδιάζουσας σημασίας και μέσω της χώρας αυτής διεξάγεται ένας πόλεμος ισχύος και εξουσίας μεταξύ Ανατολής και Δύσης”.<br /> <br /> Σύμφωνα με τις πληροφορίες που έχουν περιέλθει στα υπουργεία Εξωτερικών και Άμυνας προ τετραμήνου σε συνδιάσκεψη που έγινε στην Σαγκάη με τη συμμετοχή ειδικών όλων των χωρών που έχουν λόγο στη κρίση,έγινε η πρόβλεψη ότι η Συρία θα διασπασθεί σε 5 ομόσπονδα κρατίδια και θα εξουσιοδοτηθεί η Τουρκία να επέμβει στρατιωτικά, εφόσον κριθεί απαραίτητο, για τη δημιουργία ζώνης ασφαλείας εντός του συριακού εδάφους. <br /> <br /> Οι αποφάσεις που ελήφθησαν στη Σαγκάη περιγράφονται σ' ένα κείμενο 25 παραγράφων και μεταξύ άλλων προβλέπουν ότι:</b></b><b style="font-style: italic !important;"><b style="font-style: italic !important;"></b></b><br /> <ul> <li style="text-align: justify;"><b style="font-style: italic !important;"><b style="font-style: italic !important;">Η διακυβέρνηση της Συρίας από μια κεντρική διοίκηση έλαβε τέλος.</b></b></li> <b style="font-style: italic !important;"><b style="font-style: italic !important;"> <li style="text-align: justify;">Η κάθε πληθυσμιακή ομάδα (εθνική-θρησκευτική) θα αποκτήσει τη δική της αυτόνομη περιφερειακή διοίκηση. Θα δημιουργηθούν 4 ή 5 αυτόνομα κρατίδια: ένα κουρδικό, δύο σουνιτικά, ένα μπααθικό (αλαουίτες-νουσαίρί) και ένα των δρούζων. Τα κρατίδια αυτά θα έχουν τη δική τους σημαία, τη δική τους γλώσσα, τη δική τους θρησκεία και τα δικά τους πολιτιστικά δικαιώματα. Ως επίσημη γλώσσα θα είναι τα αραβικά ή τα κουρδικά ενώ δεν θα υπάρξει καμία παρεμπόδιση στη χρησιμοποίηση άλλων γλωσσών σε ότι αφορά στην εκπαίδευση και σε διάφορες κοινωνικές δραστηριότητες.<br /> Στο μπααθικό κρατίδιο θα παραχωρηθεί το δικαίωμα να διατηρήσει τον Μπασάρ αλ Άσαντ ως αρχηγό του.</li> </b></b></ul> <div style="text-align: justify;"> <b style="font-style: italic !important;"><b style="font-style: italic !important;">Αν απαιτηθεί, ο ΟΗΕ θα αποστείλει στη Συρία περιορισμένο αριθμό στρατιωτικών δυνάμεων, ως ειρηνευτική δύναμη, προκειμένου να συμβάλλει στη διαμόρφωση της Νέας Συρίας.</b></b><br /> <b style="font-style: italic !important;"><b style="font-style: italic !important;"><br /> </b></b> <b style="font-style: italic !important;"><b style="font-style: italic !important;"><b style="font-style: italic !important;"><b style="font-weight: bold !important;">Ο ρωσικός παράγοντας</b><br /> <br /> Ασφαλώς η Μόσχα έχει το σημαντικότερο ρόλο στη Συρία και εξασφάλισε ότι <br /> δεν θα διεξαχθεί καμία στρατιωτική επέμβαση εναντίον της ρωσικής πυραυλικής ασπίδας και της ρωσικής βάσης στη Ταρτούς της Συρίας. Και βέβαια ότι δεν θα υπάρξει καμία παρέμβαση στις ιρανικές και ρωσικές επενδύσεις στη Συρία.<br /> <br /> Η Ρωσία και η Κίνα θα πραγματοποιήσουν επενδύσεις στη Συρία μέσω του Ιράν.<br /> Στη Τουρκία θα δοθεί το δικαίωμα να δημιουργήσει ζώνη ασφαλείας εντός του συριακού εδάφους κατόπιν αιτήσεως της.Επίσης θα διατηρήσει το δικαίωμα να απαντήσει στρατιωτικά σε κάθε απειλή που θα προέρχεται από τα συριακά σύνορα. <br /> <br /> Ο Μπασάρ Αλ Άσαντ θα δεχτεί να υλοποιηθούν όλα αυτά με αντάλλαγμα ότι δεν θα διωχτεί ως εγκληματίας πολέμου.<br /> <br /> Πότε προβλέπεται να αρχίσει η υλοποίηση αυτού του σχεδίου; Μετά από τις Αμερικανικές προεδρικές εκλογές.<br /> <br /> <b style="font-style: italic !important;"><b style="font-weight: bold !important;">Κουρδικό κράτος</b><br /> <br /> Οι ίδιες πληροφορίες αναφέρουν ότι έχει αποφασισθεί από τις εμπλεκόμενες μεγάλες δυνάμεις η δημιουργία ενός ομόσπονδου κρατιδίου με ονομασία «Δημοκρατική Ομοσπονδία του Κουρδιστάν». Οι Κούρδοι μέχρι το Χαλέπι έχουν υπό την κυριαρχία τους τις περιοχές Καμισλί ,Αφρίν, Κομπανί και Αμαντί δεδομένου ότι οι κρατικοί φορείς και τα νοσοκομεία που ευρίσκονται εκεί έχουν παραχωρηθεί σε αυτούς, με το καθεστώς Άσαντ να καλύπτει τη μισθοδοσία τους. Επισημαίνεται επίσης, ότι πέριξ του Καμισλί υπάρχουν συριακά στρατιωτικά τμήματα 4.000 ατόμων και δεν υπήρξε καμία σύγκρουση με τον κουρδικό πληθυσμό. Στη Συρία υπάρχουν 12 κουρδικά κόμματα από τα οποία μόνο τα δύο έχουν ισχύ: το Κόμμα Δημοκρατικής Ενότητας που υποστηρίζεται από το ΚCΚ/ΡΚΚ και το Κουρδικό Δημοκρατικό Κόμμα που υποστηρίζεται από τον Μπαρζανί της Κουρδικής Περιφερειακής Διοίκησης του Βόρειου Ιράκ. <br /> <br /> Οι Έλληνες διπλωμάτες και στρατιωτικοί οι οποίοι παρκολουθούν και αναλύουν την κατάσταση στη Συρία επισημαίνουν βέβαια ότι “το «παιχνίδι» της Συρίας έχει πολλούς παίκτες και οι «προστάτες» της ευρύτερης περιοχής είναι πολλοί. Επίσης, καθίσταται σαφές ότι για να επέμβουν οι Ηνωμένες Πολιτείες και να διαμορφώσουν τη Νέα Συρία θα πρέπει να εξασφαλίσουν είτε τη σύμφωνη γνώμη είτε την ανοχή της Ρωσίας, της Κίνας ακόμη και του Ιράν”.<br /> <br /> <b style="font-style: italic !important;"><b style="font-weight: bold !important;">Η Τουρκία μέρος του προβλήματος</b><br /> <br /> Η Τουρκία πρωταγωνιστεί στην κρίση της Συρίας. Από τις έως τώρα συμπεριφορές της Άγκυρας για την αντιμετώπιση του κουρδικού προβλήματος, διαπιστώνεται ότι η εθνικιστική τουρκοϊσλαμική αλαζονεία από τη μια και οι ραγδαίες εξελίξεις στη Συρία από την άλλη δημιουργούν σοβαρότατα προβλήματα ασφαλείας τόσο στα νότια σύνορα της χώρας όσο και στο εσωτερικό της. <br /> <br /> Στα νότια σύνορά της, οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις προσπαθούσαν μέχρι τώρα να ελέγξουν μία περιοχή 300 χλμ κατά μήκος των τουρκο-ιρακινών συνόρων. Τώρα καλούνται να καλύψουν επιπλέον και την περιοχή των τουρκο-συριακών συνόρων μήκους περισσότερο των 800 χλμ. Ως εκ τούτου, θα πρέπει είτε να αυξηθεί η δύναμη του τουρκικού στρατού, είτε να μετακινηθούν στρατιωτικές μονάδες από άλλες περιοχές. Και αυτό δεν είναι εύκολο διότι όπως διαφαίνεται το τελευταίο χρονικό διάστημα οι Κούρδοι αντάρτες του ΡΚΚ δεν διστάζουν πλέον να πραγματοποιήσουν επιχειρήσεις σε κρίσιμους στόχους, όπως η Ταξιαρχία Πεζοναυτών στη Φώκαια, η απαγωγή βουλευτή, ο στρατιωτικός αποκλεισμός κατοικημένων περιοχών απειλώντας παράλληλα την εδαφική ακεραιότητα της Τουρκίας κ.λπ. <br /> <br /> Συνεκτιμώντας όλα αυτά η ελληνική πλευρά έχει αποφασίσει να τηρήσει μια στάση “ενεργούς ουδετερότητας”, έχοντας επαφές με όλες τις πλευρές και όλους τους παράγοντες της περιοχής, εθνικούς και θρησκευτικούς, τουλάχιστον για το επόμενο τετράμηνο οπότε και αναμένεται να ξεκινήσει η υλοποίηση του σχεδίου για τη νέα Συρία.</b></b></b></b></b></div> <br /> <a href="http://www.onalert.gr/"><span style="color: #9fc5e8;">πηγή</span></a>

Τι θα γίνει στη Συρία; Η ελληνική εκτίμηση που καθορίζει τη στάση της κυβέρνησης

Στη Συρία η κόλαση του πολέμου συνεχίζεται χωρίς κανείς να μπορεί να πει ποιο θα είναι το τέλος. Τι θα γίνει στη Συρία; Η εξέλιξη της κ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η ΑΟΖ σώζει την κυβέρνηση και το «σύστημα»…

<br /> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2012/09/eez_greece.png" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-58950" height="361" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2012/09/eez_greece.png" title="eez_greece" width="600" /></a></div> <br /> <b>Του Δρ. Γεωργίου Κ. Φίλη</b> <br /> Οι παλινδρομήσεις και οι σκόπιμες – αλλιώς δεν εξηγείται… το φαινόμενο – καθυστερήσεις στο θέμα της ανακήρυξης Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ), ενέχει για την ελληνική κυβέρνηση και τα κόμματα που την αποτελούν, τη Νέα Δημοκρατία, το ΠΑΣΟΚ και τη Δημοκρατική Αριστερά τεράστιο πολιτικό κόστος. Ο Ελληνισμός μετά το μπαράζ δημοσιεύσεων αναλύσεων και ενημερώσεων για το θέμα αντιλαμβάνεται πλέον τη σημασία της, όσο και οι γνωστοί «ψύχραιμοι» σε ΥΠΕΞ και ΥΠΕΚΑ, οι οποίοι για λόγους που οι ίδιοι γνωρίζουν – μη θεωρήσου βέβαια ότι όλοι οι υπόλοιποι τρέφονται με… κουτόχορτο – γενικώς «δυσκολεύονται» με αποτέλεσμα να προκύπτουν διαστρεβλώσεις και αποπροσανατολισμός στο σημαντικό αυτό θέμα…<br /> <br /> Πρεταίρω καθυστέρηση στο συγκεκριμένο ζήτημα θα έχει συνέπειες τόσο στη συνέχιση του βίου της σημερινής κυβερνητικής πλειοψηφίας, όσο και στην προσωπική πολιτική επιβίωση του σημερινού πρωθυπουργού και του στενού κύκλου που τον στηρίζει. Το συγκεκριμένο ζήτημα «έπαιξε» από τη Νέα Δημοκρατίας τουλάχιστον στο «πρωτοσέλιδο» του προεκλογικού αγώνα και της παρουσίασης του κομματικού προγράμματος εξουσίας. Είναι δυνατόν κάποιος να ξεχάσει και τα προεκλογικά σποτ των εκλογών του Μαΐου, όπου εμφανιζόταν μέχρι και η… Αγία Σοφία; Σήμερα τι έχει λοιπόν συμβεί; Μήπως το σποτ εννοούσε την Αγία Σοφία… Ψυχικού, κι όχι αυτή της Κωνσταντινούπολης;<br /> <br /> Για να μην παρεξηγηθούμε, φυσικά και δεν εννοούμε πως η σημερινή κυβέρνηση θα πρέπει να κηρύξει τον πόλεμο στην Τουρκία και να πάρει… την Πόλη! Εδώ η ηγεσία του υπουργείου… ΠΡΟ-ΠΟ φαίνεται πως θεωρεί πολιτικά ορθό να παριστάνει τη ζόρικη με τη «Χρυσή Αυγή» (φαινόμενο και κίνημα το οποίο αποτελεί ΕΞΟΛΟΚΛΗΡΟΥ δημιούργημα του «προοδευτισμού» της Μεταπολίτευσης, της κατάλυσης δηλαδή της Δημοκρατίας προς όφελος μίας οχλοκρατίας του χειρίστου είδους και της ψευτοκουλτουριάρικης ιδεοληψίας μετατροπής της χώρας σε ξέφραγο αμπέλι), ενώ αδυνατεί να ελέγξει τα μπουλούκια των… Μαμελούκων που νομίζουν πως η Αθήνα είναι Ισλαμαμπάντ.<br /> Ταυτοχρόνως, η συγκεκριμένη κυβέρνηση θα πρέπει να περάσει από το Κοινοβούλιο αλλά κυρίως προς τη κοινωνία ένα τσουνάμι μέτρων τα οποία να είναι σίγουροι οι φίλοι αναγνώστες πως θα λειτουργήσουν ΜΟΝΟ ως προς τον εισπρακτικό τους μέρος και καθόλου ως προς το διαρθρωτικό, πολύ απλά διότι δεν υπάρχει ούτε ο μηχανισμός για να κάνει τις απαραίτητες αναδιαρθρώσεις, ούτε όμως και η πραγματική πολιτική βούληση να τελειώσει ένα σύστημα το οποίο έως σήμερα έτρεφε τον εκάστοτε «εθνοσωτήρα» που από άγνωστο ακόμη και του… θυρωρού της πολυκατοικίας του, τον μετέτρεπε σε θαμώνα κοσμοπολίτικων προορισμών και κάτοχο σημαντικών περιουσιακών στοιχείων…<br /> Σήμερα λοιπόν, τη στιγμή που καθίσταται προφανές πως όλες οι προεκλογικές υποσχέσεις τόσο της Νέας Δημοκρατίας όσο και των υπολοίπων κομμάτων αναφορικά με τις περικοπές «πάνε περίπατο» – το «defence-point.gr» στις αναλύσεις του ΠΡΙΝ τις εκλογές έγραφε ακριβώς αυτό που θα συμβαίνει, ότι δηλαδή η ελληνική κυβέρνηση θα ισχυριζόταν πως «παίρνει τα μέτρα της Τρόικας για να διαπραγματευτεί την επιμήκυνση» – μία είναι η διέξοδος κάθε «έξυπνου» πολιτικού ο οποίος θα ήθελε να επιβιώσει της τελικής κοινωνικής κατάρρευσης και της πιθανότητα να αναγκαστεί… να φύγει με ελικόπτερο από την ταράτσα της Βουλής. Η ανακήρυξη της ΑΟΖ ίσως να βοηθούσε στην «αποσυμπίεση» της βαλβίδας της «χύτρας ταχύτητος» που ονομάζεται Ελλάδα και φαίνεται έτοιμη να εκραγεί… Με τον τρόπο αυτό ίσως καλυφθεί όσο είναι δυνατόν η ολιγωρία δεκαετιών όλων των κυβερνήσεων.<br /> Η συγκεκριμένη τοποθέτηση ουσία υπογραμμίζει τη σημασία της ΑΟΖ όχι για την εθνική επιβίωση αλλά ακόμα και για την παράταση του πολιτικού τους βίου. Ακόμα και με όρους τόσο ιδιοτελείς, εάν είναι να καταλήξει υπέρ των συμφερόντων της χώρας «από καραμπόλα» ας γίνει κι έτσι… Με άλλα λόγια οι πολιτικοί να αφουγκραστούν το αίσθημα αυτοσυντήρησης το οποίο τους βοήθησε να επιβιώσουν μέχρι τις μέρες μας.<br /> Η ψήφιση των επώδυνων μέτρων θα περάσει ως μία προσπάθεια εξόντωσης του κρατικοδίαιτου κράτους, κάτι όμως το οποίο θα επιφέρει τεράστια κοινωνική αναταραχή, με απρόβλεπτες συνέπειες για το υφιστάμενο πολιτικό σύστημα. Η ανακήρυξη της ΑΟΖ θα έφερνε στο προσκήνιο τον περιζήτητο αναπτυξιακό παράγοντα, ενώ – το κυριότερο για τους πολιτικούς, θα άλλαζε την ατζέντα τόσο λόγω κάποιας «αντίδρασης», έστω και φραστικής, της Τουρκίας, όσο βέβαια και των αναμενόμενων κινήσεων επενδυτικών σχημάτων του εξωτερικού. Επιπροσθέτως, ποιος μπορεί να πει ότι ένα νομοσχέδιο για την ψήφιση της ΑΟΖ από τη Βουλή δεν θα υπερψηφιζόταν από ΟΛΑ τα κόμματα, πλην φυσικά των μουσουλμάνων βουλευτών της Θράκης, αφού το εν λόγω θέμα το είχαν πρώτο στην ατζέντα τους κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου με σκοπό την εξασφάλιση της ψήφου του ελληνικού λαού;<br /> Η ανακήρυξη λοιπόν ΑΟΖ δεν πρόκειται να κάνει καλό μόνο στον Ελληνισμό ως η μόνη ορατή αναπτυξιακή επιλογή για τον 21ο αιώνα – τουλάχιστον το πρώτο του μισό – αλλά πρόκειται να δώσει μία σοβαρή ανάσα ζωής στο εξ ορισμού προβληματικό πολιτικό σύστημα αφού θα το βοηθήσει να αναβιβάσει τη δημόσια συζήτηση από το κοινωνικό-εσωτερικό στο εθνικό-εξωτερικό επίπεδο.<br /> Η πολιτική τάξη λοιπόν θα μπορούσε να επιδιώξει την ανακήρυξη της ΑΟΖ με σκοπό να διασωθεί της επερχόμενης «τέλειας καταιγίδας» που το ίδιο έχει δημιουργήσει. Αποκλείεται να μην αντιλαμβάνονται ότι ΑΟΖ θα γίνει «με ή χωρίς αυτούς», διότι το έθνος δεν έχει την πολυτέλεια πλέον να περιμένει. Ο Σεπτέμβριος και ο Οκτώβριος, αποτελούν το τελευταίο χρονικό παράθυρο ευκαιρίας («window of opportunity» για τους αγγλομαθείς πολιτικούς μας, μακάρι να κατανοούσαν και τη σημασία του όρου στη στρατηγική…) για να κάνουν κάτι το οποίο θα είναι καλό για τους εαυτούς τους, εκτός από το γενικό σύνολο. Μετά τον Νοέμβριο μπορεί να είναι πλέον αργά. Το αντιλαμβάνονται άραγε;<br /> <a href="http://www.defence-point.gr/"><span style="color: #9fc5e8;">πηγή</span></a>

Η ΑΟΖ σώζει την κυβέρνηση και το «σύστημα»…

Του Δρ. Γεωργίου Κ. Φίλη Οι παλινδρομήσεις και οι σκόπιμες – αλλιώς δεν εξηγείται… το φαινόμενο – καθυστερήσεις στο θέμα της ανακήρυ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τουρκία: Τι συμβαίνει και αλλάζει όλη η ομάδα ασφαλείας του Ερντογάν;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2012/09/Erdogan_security_detail.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-58943" height="360" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2012/09/Erdogan_security_detail.jpg" title="Erdogan_security_detail" width="600" /></a></div> <br /> Μόνο οι τουρκικές μυστικές υπηρεσίες μπορούν να δώσουν απάντηση στα ερωτήματα που εγείρονται για την αιφνιδιαστική απόφασης να «πέσουν κεφάλια» στη συνοδεία ασφαλείας του Ερντογάν. Σύμφωνα με την είδηση που δημοσιεύει ο τουρκικός Τύπος, πέντε επικεφαλής ομάδων ασφαλείας, οι τέσσερις στην Άγκυρα και η μία στη Κωνσταντινούπολη, με αποκλειστική αρμοδιότητα τη φρούρηση του πρωθυπουργού, αντικαταστάθηκαν ενώ και τα μέλη των ομάδων επίσης απομακρύνονται.<br /> <b>Η μοναδική λογική εξήγηση που μπορεί να δοθεί, είναι ότι οι τουρκικές μυστικές υπηρεσίες που ελέγχονται από τον εκλεκτό του πρωθυπουργικού γραφείου, Δρ. Χακάν Φιντάν (αρχηγός της ΜΙΤ), είχαν λόγο να φοβούνται σχέδιο δολοφονίας του Τούρκου πρωθυπουργού από τον στενό του κύκλο</b> και ως ένα εκ των μέτρων ασφαλείας που έλαβαν είναι και αυτό.<br /> <br /> Κι αυτό διότι είναι καταφανώς υπερβολική και <b>δυνητικά επικίνδυνη βραχυπρόθεσμα</b>, έως ότου η νέα ομάδα «βρεθεί» μεταξύ της και παγιώσει αποτελεσματικές μεθόδους συντονισμού και συνεργασίας, η κίνηση αντικατάστασης τόσο μεγάλου αριθμού σωματοφυλάκων ενός πρωθυπουργού. Για να προκρίνεται θα πρέπει να συντρέχουν σοβαρότατοι λόγοι ασφαλείας.<br /> <b>Ωστόσο, πριν από λίγες ημέρες ο Ερντογάν ακύρωσε τη μετάβασή του στη Νέα Υόρκη όπου θα παρακολουθούσε τις εργασίες της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, επικαλούμενος φόρτο εργασίας. Η εξήγηση δεν είναι αρκετά πειστική νοουμένου ότι τα θέματα που θα εξεταστούν αφορούν το σκληρό πυρήνα της τουρκικής ασφάλειας (Συρία, Ιράν), οπότε κι εδώ είναι βέβαιο ότι κάτι άλλο συμβαίνει.</b><br /> Διαβάζοντας τα περί της ακύρωσης του ταξιδιού του, ανακαλέσαμε στη μνήμη μας <b>το επεισόδιο που είχε προκαλέσει η προσωπική του ασφάλεια</b> όταν δεν της επιτράπηκε να εισέλθει στον χώρο κουβαλώντας… κουμπούρια. Να υποτεθεί ενδεχομένως ότι <b>ζητήθηκε επισήμως να δοθεί η άδεια και τους αρνήθηκαν</b>, οπότε ο Ερντογάν αποφάσισε να μη μεταβεί; Δύσκολο, αφού αυτό δεν εξηγεί το γιατί αντικαταστάθηκε τόσος κόσμος γύρω του…<br /> <a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2012/09/Turkey_Justice_BALYOZ.jpg"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-58944" height="305" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2012/09/Turkey_Justice_BALYOZ.jpg" title="Turkey_Justice_BALYOZ" width="460" /></a><br /> <b>Τα σενάρια που θα μπορούσαν να γραφτούν είναι πάρα πολλά, από τα πιο απλά έως για πιθανό στρατιωτικό πραξικόπημα. Αυτή η «θεωρία» μάλιστα, καλύπτει και τα δυο προαναφερθέντα, καθότι μια τέτοια ενέργεια θα μπορούσε να προβλέπει τόσο απόπειρα δολοφονίας του πρωθυπουργού όσο και την ακύρωση του ταξιδιού λόγω σοβαρής επιδείνωσης της εσωτερικής κατάστασης στη χώρα… Και πώς να μη σκέφτεσαι όλα αυτά τα αρνητικά όταν τις τελευταίες ώρες η Τουρκία συγκλονίζεται από νέες συλλήψεις στρατιωτικών, ανώτατων και ανώτερων για την υπόθεση «Βαριά»…</b><br /> <b>Για να μην παρεξηγηθούμε ΔΕΝ αναφερόμαστε σε πληροφορίες αλλά σε εικασίες του τι μπορεί να σημαίνουν αυτά τα δύο περιστατικά τα οποία εκ πρώτης όψεως δεν συνδέονται, ωστόσο, η χρονική σύμπτωση βάζει ασφαλώς σε κάποιες σκέψεις. Και να υπογραμμίσουμε, ότι πολύ συχνά, όσο λογικές κι αν είναι οι σκέψεις και τα σενάρια που αναφέρονται, η εξήγηση μπορεί να είναι εξαιρετικά απλή. Επιμένουμε βέβαια στο να μας κάνει μεγάλη εντύπωση η υπόθεση και προφανώς θα συνεχίσουμε να την παρακολουθούμε.</b><br /> <a href="http://www.defence-point.gr/"><br /></a> <a href="http://www.defence-point.gr/"><span style="color: #9fc5e8;">πηγή</span></a>

Τουρκία: Τι συμβαίνει και αλλάζει όλη η ομάδα ασφαλείας του Ερντογάν;

Μόνο οι τουρκικές μυστικές υπηρεσίες μπορούν να δώσουν απάντηση στα ερωτήματα που εγείρονται για την αιφνιδιαστική απόφασης να «πέσουν ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο θίασος των αρχηγών...

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiv0cWSJCRrblDJg7BAP5PcuIXS6DgaKwUL8trBgV2VGxgUTRiHY17560wf3TQoMukYbfmafGnBjhjJjhDP0lab3kp4JqFeehK3CR0E1xTyrRG7n49r363C5zbE9SF3Pj1Bvzwpxwm9hng/s1600/Politikoi+Arxigoi+Diafonia+5.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="452" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiv0cWSJCRrblDJg7BAP5PcuIXS6DgaKwUL8trBgV2VGxgUTRiHY17560wf3TQoMukYbfmafGnBjhjJjhDP0lab3kp4JqFeehK3CR0E1xTyrRG7n49r363C5zbE9SF3Pj1Bvzwpxwm9hng/s640/Politikoi+Arxigoi+Diafonia+5.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ<br /> Μειδιάματα ειρωνικά. Σαρκαστικά σχόλια. Απαξιωτικές κρίσεις για τις κατά φαντασίαν συγκρούσεις. Οι θεατρικές παραστάσεις του θιάσου των πολιτικών αρχηγών της συγκυβέρνησης δεν πάνε καθόλου καλά τελευταία. Μπορεί ο Αντώνης Σαμαράς, ο Βαγγέλης Βενιζέλος και ο Φώτης Κουβέλης να νομίζουν ότι δίνουν τα ρέστα τους από πλευράς υποκριτικών δυνατοτήτων. Ενδέχεται να πιστεύουν μάλιστα ότι συμμετέχουν σε μεγαλειώδες έπος αναμέτρησης με την τρόικα των επικυρίαρχων της πατρίδας μας. Το αποτέλεσμα του θεάτρου που παίζουν όμως τους προδίδει. Ουδέποτε υπερβαίνει το επίπεδο του κωμειδυλλίου, όπως λέγαμε παλιότερα. Ελαφρά μουσική κωμωδία με αισθηματικό περιεχόμενο. Οι δεσμοί της τρόικας εσωτερικού (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ) με την τρόικα εξωτερικού (ΕΕ, ΔΝΤ, ΕΚΤ) δεν κρύβονται.<br /> Αυτό που λέει η τρόικα των ξένων γίνεται πάντα στο τέλος. Τώρα πια το γνωρίζουν όλοι οι Ελληνες. Το πολιτικό θέατρο των αρχηγών δεν αποτελεί τίποτα περισσότερο από μέρος της τελετουργίας πειθαναγκασμού, παραπλάνησης και τελικά υποταγής του ελληνικού λαού στα μέτρα που τον εξαθλιώνουν.<br /> Δεν πέφτει η κυβέρνηση σε καμιά περίπτωση από μόνη της. Δεν έχει καμιά πολιτική ή ηθική αναστολή να πάρει τα πιο απάνθρωπα μέτρα εναντίον του ελληνικού πληθυσμού. «Το υποζύγιο αντέχει, φόρτωσέ το κι άλλο» είναι το κυβερνητικό σύνθημα, όσο βλέπει τους πολίτες να μην αντιδρούν, να σκύβουν το κεφάλι και να υπομένουν στωικά τα διαρκώς και πιο εξοντωτικά μέτρα. Αυτή η πολιτική που αποσκοπεί στο να γίνονται οι Ελληνες διαρκώς φτωχότεροι δεν έχει τέλος. Οι Γερμανοί που την επιβάλλουν μέσω των γηγενών συνεργατών τους στην κυβέρνηση δεν έχουν την παραμικρή πρόθεση να τη σταματήσουν ποτέ.<br /> Δεν φεύγει κανένα κόμμα από την κυβέρνηση, όσο σκληρή πολιτική και αν εφαρμόσει. Σαμαράς, Βενιζέλος, Κουβέλης ήξεραν από πριν τι πολιτική θα ακολουθήσουν. Το γνώριζαν και το είχαν αποδεχθεί. Για να εφαρμόσουν την πολιτική που υλοποιούν μπήκαν στην κυβέρνηση. Δεν μπήκαν ούτε για να σώσουν τους Ελληνες ούτε για να τους... ελεήσουν ή να τους λυπηθούν. Το παιχνίδι ήταν πεντακάθαρο από την αρχή. Συγκυβερνούν για να εξασφαλίσουν πρωτίστως την προσωπική πολιτική τους επιβίωση. Τίποτα άλλο!<br /> Ο Σαμαράς έγινε πρωθυπουργός μέσω της συγκυβέρνησης με το ΠΑΣΟΚ. Δεν είναι τρελός να την εγκαταλείψει την πρωθυπουργία. Να πάει πού; Ολους κι όλους 129 βουλευτές έβγαλε. Θεωρείται άλλωστε απίθανο να ξαναπάρει το 29,66% των ψήφων αν ξαναγίνονταν σύντομα εκλογές. Ποιος θυμάται άλλωστε τις διακηρύξεις του στο Αιγάλεω, το Σάββατο του Λαζάρου; «Το λέω ρητά και κατηγορηματικά: Απορρίπτουμε τη συγκυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ! Τον Γιώργο Παπανδρέου τον διώξαμε. Τώρα θα διώξουμε και το ΠΑΣΟΚ!» υποσχόταν στους οπαδούς της ΝΔ. Ε, καλά, έλεγε και καμιά ανοησία για να περνάει η ώρα...<br /> Και να έδιωχναν τον Βενιζέλο από την κυβέρνηση, αυτός αποκλείεται να έφευγε! Ειδικά στις σημερινές συνθήκες όπου το ΠΑΣΟΚ βρίσκεται σε τέτοια κατάσταση αποσύνθεσης, που είναι αμφίβολο ακόμη και το αν θα κατόρθωνε να πιάσει το 10% των ψήφων σε περίπτωση που γίνονταν εκλογές αυτούς τους μήνες. Κανείς δεν μπορεί να είναι καν σίγουρος ότι το ΠΑΣΟΚ δεν θα είχε ήδη διαλυθεί, αν δεν συγκρατούσε κάποια στελέχη και ψηφοφόρους του η συμμετοχή στην εξουσία, έστω και ως «τσόντα» της ΝΔ.<br /> Ούτε ο «πλεονάζων» Κουβέλης -υπό το πρίσμα του ότι οι 17 βουλευτές της ΔΗΜΑΡ δεν είναι αναγκαίοι για τον σχηματισμό κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας- δεν θα έφευγε ποτέ από την κυβέρνηση Σαμαρά. Τόσο ο ίδιος όσο και η περί αυτόν ομάδα στελεχών βρήκαν μοναδική ευκαιρία να προσκολληθούν στην εξουσία, γιατί να την εγκαταλείψουν οικειοθελώς; Αφού μέχρι και οι ψηφοφόροι τους «δανεικοί» από το ΠΑΣΟΚ είναι!<br /> Καμιά ανησυχία για τη συνοχή της κυβέρνησης δεν υπάρχει, λοιπόν, όσο δεν υπάρχουν εκτεταμένες και έντονες λαϊκές αντιδράσεις με στόχο την ανατροπή της. Μόνο τότε θα άλλαζαν τα πράγματα. Οσο διαρκεί όμως η σημερινή αδράνεια του κόσμου, μόνη πρόσθετη επιβάρυνση θα είναι κάποιες ακόμη κακόγουστες παραστάσεις πολιτικού θεάτρου από το «μπουλούκι» των αρχηγών της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ...<br /> <br /> <a href="http://kostasxan.blogspot.gr/"><span style="color: #9fc5e8;">πηγή</span></a>

Ο θίασος των αρχηγών...

Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ Μειδιάματα ειρωνικά. Σαρκαστικά σχόλια. Απαξιωτικές κρίσεις για τις κατά φαντασίαν συγκρούσεις. Οι θεατρικές ...

Διαβάστε την συνέχεια

Στην Ελλάδα δεν γίνονται εκλογές, γίνονται επιλογές…

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://olympiada.files.wordpress.com/2012/09/ceb5cebacebbcebfceb3ceb5cf823.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="360" src="http://olympiada.files.wordpress.com/2012/09/ceb5cebacebbcebfceb3ceb5cf823.jpg" width="600" /></a></div> <br /> <div dir="ltr" style="text-align: left;"> <span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><b>Όσοι κινούνται μέσα σε έναν δισδιάστατο χώρο, δεν μπορούν ποτέ να αντιληφθούν τις τρεις διαστάσεις, όπως ακριβώς και πριν τον Αϊνστάιν δεν μπορούσαμε κι εμείς ποτέ να φανταστούμε ότι υπάρχουν τέσσερις διαστάσεις.</b> </span><br /> <span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><br /> </span> <span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><b>Όποιος αντίστοιχα πιστεύει στη χώρα μας ότι συμμετέχει σε δημοκρατικές ελεύθερες εκλογές, θα πρέπει να το ξανασκεφτεί, μήπως δεν μπορεί να δει άλλη μια διάσταση, όσο και αν κάτι τέτοιο ηχεί περίεργα!!!</b> </span><br /> <span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><br /> </span> <span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;">Θα πρέπει όλοι να ξανασκεφτούμε μήπως αυτό που κάνουμε πηγαίνοντας στις κάλπες δεν είναι εκλογή αλλά επιλογή από συγκεκριμένες λύσεις που μας προσφέρει το πολιτικό σύστημα. Και δεν συζητάμε μόνο για τις τελευταίες εκλογές όπου υπήρχε η λίστα, οπότε η επιλογή περιοριζόταν μόνο μεταξύ των κομμάτων, αλλά μιλάμε για κάθε περίπτωση. Θα απαιτούνταν αρκετές σελίδες για να αναπτυχθεί το θέμα με λεπτομερή στοιχεία, αλλά δεν είναι του παρόντος.</span><br /> <span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><br /> </span> <span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><b>Επί του παρόντος ας δούμε στα γρήγορα μερικές πλευρές του θέματος:</b></span><br /> <span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><br /> </span> <span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;">1. Κατ΄ αρχήν μπορεί να φαίνεται ως εκλογή η δυνατότητα παροχής ψήφου σε οποιοδήποτε κόμμα, αλλά την ίδια στιγμή το αντιδημοκρατικό όριο του 3% για είσοδο στη Βουλή, περιορίζει τον ψηφοφόρο μόνο στις επιλογές που εισέρχονται στη Βουλή. Με τον τρόπο αυτό το πολιτικό σύστημα παραμένει ερμητικά κλειστό και δεν επιτρέπει σε νέες κοινωνικές δυνάμεις να εισέλθουν στα κέντρα λήψης των αποφάσεων.</span><br /> <span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><br /> </span> <span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;">2. Ακόμα και αν κάποιος αποφασίσει να ψηφίσει κόμμα που δεν μπαίνει στη Βουλή, ακόμα και τότε το σύστημα του «κλέβει» την ψήφο του και την δίνει δώρο στο πρώτο κόμμα, ενδυναμώνοντας έτσι ένα από τα κόμματα του συστήματος, ενώ έμμεσα υποδεικνύει στον ψηφοφόρο να αποφύγει στο μέλλον τέτοιες “άστοχες” επιλογές.</span><br /> <span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><br /> </span> <span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;">3. Τα υπόλοιπα κόμματα που δεν ανήκουν στο κλειστό πολιτικό σύστημα, δεν προβάλλονται καθόλου από τα καθεστωτικά ΜΜΕ, ούτε φυσικά χρηματοδοτούνται από το κράτος, με αποτέλεσμα ο λόγος τους να μην φτάνει στο λαό, εξασφαλίζοντας με τον τρόπο αυτό ότι ποτέ δεν θα ξεπεράσουν το 3%.</span><br /> <span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><br /> </span> <span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;">4. Ακόμα και για τις δικές του κομματικές επιλογές που προσφέρει το σύστημα, υπάρχει ένας εκλογικός νόμος ο οποίος δίνει bonus 50 εδρών στο πρώτο κόμμα (αλλοιώνοντας και πάλι την έννοια της εκλογής) με την αιτιολογία της σταθερής διακυβέρνησης, αλλά επί της ουσίας, για την επίτευξη μονοκομματικής και ανεξέλεγκτης νομής του δημοσίου πλούτου.</span><br /> <span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><br /> </span> <span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;">5. Στην περίπτωση δε που συμβεί πολιτικό «ατύχημα», όπως στις δύο τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις και δεν υπάρξει αυτοδυναμία και πάλι το σύστημα αποβάλει με περίσσιο θράσος τις θεατρικές δήθεν “σκληρές ιδεολογικές αντιπαραθέσεις” και οδηγεί σε συγκυβέρνηση τα διάφορα μέρη του, ώστε να μην υπάρξει ρωγμή στο κέλυφος του συστήματος.</span><br /> <span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><br /> </span> <span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;">6. Ενώ τέλος, ο ψηφοφόρος πιστεύει ότι ψηφίζει έστω τα πολιτικά πρόσωπα που επιθυμεί, ακόμα και μέσα στα κόμματα του συστήματος, στην ουσία επιλέγει εκείνα τα πρόσωπα που του επιβάλλονται. Δηλαδή, εκείνα τα πρόσπωπα που προβάλλονται από το σύστημα και είναι συνήθως εκείνα που κατέχουν και τη δύναμη να κάνουν ρουσφέτια και να εξυπηρετούν την εκλογική τους πελατεία. Το υπόλοιπο του ψηφοδελτίου γεμίζει από τους κομματικούς αρχηγούς με άγνωστα, ανίσχυρα και ακίνδυνα για το σύστημα πρόσωπα ώστε να επιτευχθεί στα σίγουρα η εκλογή μόνο των επιθυμητών από το σύστημα.</span><br /> <span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><br /> </span> <span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><b>Όπως αντιλαμβανόμαστε όλοι πλέον, όταν πηγαίνουμε στην κάλπη, στην ουσία δεν εκλέγουμε (κόμμα ή πρόσωπα) απλά επιλέγουμε κάποια από τις έτοιμες λύσεις που μας πασάρει το σύστημα, ώστε να παραμείνει το ίδιο αλώβητο. </b> Αυτούς που έχει αποφασίσει το σύστημα να επιλέξουμε, αυτούς (κατά <b>“διαβολικό” </b>τρόπο) τελικά επιλέγουμε και μετά ψέγουμε τους εαυτούς μας, χωρίς να μπορούμε να συνειδητοποιήσουμε ότι υπάρχει και μια άλλη διάσταση που βλέπουν μεν οι κυβερνώντες, αλλά δεν μπορούν να δουν οι κυβερνώμενοι.</span></div> <br /> <br /> <a href="http://www.ramnousia.com/"><span style="color: #9fc5e8;">πηγή</span></a>

Στην Ελλάδα δεν γίνονται εκλογές, γίνονται επιλογές…

Όσοι κινούνται μέσα σε έναν δισδιάστατο χώρο, δεν μπορούν ποτέ να αντιληφθούν τις τρεις διαστάσεις, όπως ακριβώς και πριν τον Αϊνστάιν...

Διαβάστε την συνέχεια

Άρπαξαν φωτιά οι δεξαμενές στον Σκαραμαγκά - Κινδύνεψαν τα υποβρύχια Type 214

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-pBWcdAZxrQY/UGDu-RL7SSI/AAAAAAAAW4Y/KbINyz4GCVk/s400/1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="360" src="http://3.bp.blogspot.com/-pBWcdAZxrQY/UGDu-RL7SSI/AAAAAAAAW4Y/KbINyz4GCVk/s640/1.jpg" width="600" /></a></div><br /> <b>Mια συγκλονιστική τραγωδία αποφεύχθηκε την τελευταία στιγμή στα ναυπηγεία Σκαραμαγκά, όταν ξέσπασε πυρκαγιά, από άγνωστους λόγους, στην δεξαμένη Νο 5, όπου βρίσκεται ένα από τα υπό ναυπήγηση υποβρύχια Type 214. </b><br /> <b>Εικάζεται ότι η φωτιά προήλθε από βραχυκύκλωμα, αλλά όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοικτά: Από σαμποτάζ του εξωτερικού εχθρού, μέχρι σαμποτάζ του εσωτερικού εχθρού. Ευτυχώς η φωτιά έγινε αντιληπτή σχετικά εγκαίρως και οι εργαζόμενοι με την συνδρομή του τμήματος πυρόσβεσης του ναυπηγείου κατάφεραν να την περιορίσουν αρχικά και εν συνεχεία να την κατασβέσουν.</b><br /> <b>Ενώ ακόμα αναμένεται η υλοποίηση της απόφασης τα υποβρύχια να φυλάγονται από το Ναυτικό και το Λιμενικό και το σημειώνουμε αυτό γιατί τονίζουμε ότι η ιδιοκτησία του Σκαραμαγκά (ΕΝΑΕ) που έχει εξαφανιστεί από την Ελλάδα, δεν είναι "παιδάκια του νηπιαγωγείου". Ο Ι.Σάφα έχει πρωταγωνιστήσει σε σκληρές όσο και περίεργες καταστάσεις στην Μ.Ανατολή... </b><br /> Τα δύο από τα τα τρία Type 214 είναι σχεδόν έτοιμα στη ναυπηγική κλίνη και το ΩΚΕΑΝΟΣ (S118) περμένει εδώ και τρία χρόνια να περάσει δοικιμές αποδοχής, αλλά κανείς δεν δείχνει ενδιαφέρον να τα εντάξει στην δύναμη του ΠΝ. Κάτι πρέπει να γίνει και γρήγορα. <b> </b><br /> <b>Η εκβιασμός της ιδιοκτησίας των Λιβανέζων που έφερε η κυβέρνηση Παπανδρέου πρέπει να αντιμετωπιστεί με αποφαστικότητα. </b><br /> <b>Είναι χαρακτηριστικό ότι οι Λιβανέζοι αποφάσισαν πως μπορούν να συνεδριάζει το ΔΣ της εταιρείας στο εξωτερικό (!) και έχουν εξαφανιστεί από την Ελλάδα, </b>ενώ μια περιουσία 2 δισ. ευρώ, βρίσκεται "δεμένη" στις ναυπηγικές κλίνες ενώ θα μπορούσε να προσφέρει τα μέγιστα όχι απλά στην ασφάλεια της χώρας, αλλά και στην διεκδίκηση των δικαιωμάτων της στo Eλ Ντοράντο της Α.Μεσόγειο. <br /> Οι εργαζόμενοι έχουν εγκαταληφθεί στην τύχη τους και η κυβέρνηση αρνείται να λάβει αποφάσεις ενώ γνωρίζει την μναδική βιώσιμη λύση.<br /> <b>Αυτή την στιγμή το ΠΝ, βάσει αυτών που έχει πληρώσει, έπρεπε να είχε τέσσερα ολοκαίνουριά Type 214 και τρία εκσυγχρονισμένα Type 209/1200. Αντ'αυτών έχει επιχειρησιακό μόνο ένα Type 214, το ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗΣ (S120). </b><br /> <b>Η φωτιά και η παρολίγο τραγωδία δείχνει ότι η κατάσταση είναι στο όριο. Ζητούνται αποφάσεις, εδώ και τώρα!</b><br /> <a href="http://www.defencenet.gr/"><br /> <span style="color: #9fc5e8;">πηγή</span></a>

Άρπαξαν φωτιά οι δεξαμενές στον Σκαραμαγκά - Κινδύνεψαν τα υποβρύχια Type 214

Mια συγκλονιστική τραγωδία αποφεύχθηκε την τελευταία στιγμή στα ναυπηγεία Σκαραμαγκά, όταν ξέσπασε πυρκαγιά, από άγνωστους λόγους, στην δε...

Διαβάστε την συνέχεια