«Η Ελλάδα να προετοιμαστεί να αντιμετωπίσει ισλαμιστές μισθοφόρους»: «Καμπανάκι» από Αίγυπτο και αρμενικά ΜΜΕ

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgb9lkeKzxFZrsYsagcsSLjxkaeMxLwDIBFdstu_Nx1Gl82wDTkUyXwEM01R6-CMNuGM1HPuI1jDKMlparwGThstbuYOmQKCE6pw3NvzNV_NJot3S6ih2yCYMKjl7olxd5YUprsdUeIhnI/s1366/jihad.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="1366" height="282" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgb9lkeKzxFZrsYsagcsSLjxkaeMxLwDIBFdstu_Nx1Gl82wDTkUyXwEM01R6-CMNuGM1HPuI1jDKMlparwGThstbuYOmQKCE6pw3NvzNV_NJot3S6ih2yCYMKjl7olxd5YUprsdUeIhnI/w640-h282/jihad.jpg" width="640" /></a></div><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Πρακτορείο ειδήσεων από την Αρμενία δηλώνει ότι στρατολογούνται μισθοφόροι από Συρία για τα σύνορα με την Ελλάδα.</span></h3>Τον κώδωνα του κινδύνου σε Αθήνα και Λευκωσία για την ισλαμιστική τρομοκρατία και τον τρόπο που αυτή εντάσσεται στα σχέδια του Ταγίπ Ερντογάν κρούει ο Αιγύπτιος πρόεδρος, Αμπντέλ Φατάχ αλ Σίσι, ενώ την ίδια στιγμή πρακτορείο ειδήσεων από την Αρμενία αναφέρει ότι στην Ινλίμπ στρατολογούνται ισλαμιστές μισθοφόροι για να μεταβούν στα σύνορα με την Ελλάδα στην Θράκη.<br /><br />Σύμφωνα με απόρρητη ενημέρωση του προέδρου της Αιγύπτου στον Κύπριο ομόλογό του, Νίκο Αναστασιάδη και τον Έλληνα πρωθυπουργό, Κυριάκο Μητσοτάκη, το Κάιρο είναι ιδιαίτερα ανήσυχο όχι μόνο για την ανάμειξη της Άγκυρας σε όλες τις περιφερειακές διενέξεις, αλλά κυρίως για τον τρόπο με τον οποίο ο «σουλτάνος» εμπλέκει πλέον και χρησιμοποιεί ανοιχτά τον ισλαμιστικό παράγοντα.<br /><br />Έτσι, κατά την πρόσφατη, 8η Τριμερή Σύνοδο Κορυφής Κύπρου - Ελλάδας - Αιγύπτου, ο Αλ Σίσι μετέφερε στους δύο συνομιλητές του το μήνυμα ότι το ζήτημα αυτό είναι εξαιρετικής σημασίας για την Αίγυπτο, ζητώντας τους να το κρατήσουν ψηλά στην διπλωματική τους ατζέντα.<br /><br />Τον Μάρτιο η Τουρκία «εργαλειοποίησε» χιλιάδες αλλοδαπούς προωθώντας τους στα σύνορα, για να περάσουν παράνομα στο ελληνικό έδαφος και κανείς ακόμα δεν ξέρει πόσοι από αυτούς ήταν ισλαμιστές στρατολογημένοι.<br /><br />Το ίδιο μπορούμε να πούμε από τα κύματα αλλοδαπών που περνούν το Αιγαίο και πολλοί έχουν το μανδύα προσφύγων ενώ κατόπιν διαχέονται στην ενδοχώρα.<br /><br />Το σημαντικό και ως επιβεβαίωση των λεγομένων του Αιγύπτιου προέδρου, δημοσιογράφος από την Αρμενία σε εκπομπή του, <a href="https://greekcitytimes.com/2020/10/24/turkey-syrian-mercenaries-greek/">παρουσίασε ρεπορτάζ</a> στο οποίο η Τουρκία έχει ξεκινήσει να στρατολογεί μισθοφόρους από Συρία (όπως έκαναν και στο Αρτσάχ) με σκοπό να τους στείλει στα σύνορα με την Ελλάδα.<img height="344" src="https://www.pronews.gr/sites/default/files/styles/default-inner/public/article/2020/10/24/1-11-2.jpg?itok=rvGiCavu" width="640" /><br /><br />Το πρακτορείο ειδήσεων ArmNews ανακοίνωσε την Πέμπτη ότι μεταξύ των Σύρων της Ινλτίμπ υπάρχει η πληροφορία ότι είναι πιθανός ένας πόλεμος μεταξύ Ελλάδας-Τουρκίας και ότι χιλιάδες είναι έτοιμοι να αναπτυχθούν στα σύνορα με την Ελλάδα.<br /><br /><iframe allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture" allowfullscreen="" frameborder="0" height="356" src="https://www.youtube.com/embed/A9fJ0fbys-Q" width="680"></iframe><div><br /></div><div>Ο Αρμένιος δημοσιογράφος Abraham Kasparian ανέφερε ότι διέρρευσαν συνομιλίες μεταξύ ισλαμιστών στην Ιντλίμπ για την στρατολόγηση τους από Τουρκία με τελικό στόχο τα σύνορα με την Ελλάδα στην Θράκη.<br /><br />Μάλιστα επιτείνεται η συζήτηση καθώς έχει ανακοινωθεί ότι εντός τριών μηνών οι Σύροι μισθοφόροι από την Λιβύη θα απομακρυνθούν από την χώρα και αυτό σημαίνει ότι θα υπάρχουν "άνεργοι" εμπειροπόλεμοι μισθοφόροι.<div><br /></div><div><a href="https://www.pronews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div></div>

«Η Ελλάδα να προετοιμαστεί να αντιμετωπίσει ισλαμιστές μισθοφόρους»: «Καμπανάκι» από Αίγυπτο και αρμενικά ΜΜΕ

Πρακτορείο ειδήσεων από την Αρμενία δηλώνει ότι στρατολογούνται μισθοφόροι από Συρία για τα σύνορα με την Ελλάδα. Τον κώδωνα του κινδύνου σε...

Διαβάστε την συνέχεια

Θα τα μαζέψουν οι Αμερικανοί από το Ιντσιρλίκ;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg8lmXV86vW9WUCMBUbsGTLT-lPP-p5sCLZo7dNagA8iU8zNpVSnW79AiqxWp1ExraV6akBzs3g70B0iRUd0BJjr76OGnl95Ua1LBG4X0D8nj-PN9B5btb1nXwbcsna0OXseuEt2m4Uh5U/s758/andravida.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="398" data-original-width="758" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg8lmXV86vW9WUCMBUbsGTLT-lPP-p5sCLZo7dNagA8iU8zNpVSnW79AiqxWp1ExraV6akBzs3g70B0iRUd0BJjr76OGnl95Ua1LBG4X0D8nj-PN9B5btb1nXwbcsna0OXseuEt2m4Uh5U/w640-h336/andravida.jpg" width="640" /></a></div><div><br /></div>Πριν καιρό, η Άγκυρα ζήτησε από την Ουάσιγκτον, προκειμένου να παραμείνει στο πρόγραμμα των F-35, να την εμπιστευτούν στο εξής: Όταν θα τοποθετούσε τους S-400 δεν θα άφηνε τη Μόσχα να έχει πρόσβαση σε απόρρητες πληροφορίες δυτικής τεχνολογίας. Προφανώς, οι ΗΠΑ δεν πείστηκαν και πέταξαν έξω από το πρόγραμμα την Τουρκία. Οι νέες εξελίξεις, όμως, με τους S-400, πιθανώς να αναβαθμίσουν γεωστρατηγικά την Ελλάδα καθώς οι Αμερικανοί μάλλον ψάχνουν εναλλακτικές.<br /><br />Οι S-400 έχουν την ικανότητα να ταυτοποιούν και να καταρρίπτουν τα μαχητικά F-35. Σήμερα, λοιπόν, η πρόσφατη ενεργοποίηση και δοκιμή των πυραύλων με πραγματικά πυρά παράγει νέες εξελίξεις στο πλαίσιο της αμερικανικής δυσπιστίας έναντι της Τουρκίας. Τον Αύγουστο του 2020, υπήρχαν ενδείξεις ότι η Τουρκία ενεργοποίησε τα ραντάρ των αντιαεροπορικών συστημάτων S-400 προκειμένου να εντοπίσει ελληνικά F-16 κατά την επιστροφή τους από την άσκηση "Ευνομία" στα ανοιχτά της Κύπρου.<br /><br />Η Ελλάδα, η οποία διαθέτει μια παλαιότερη έκδοση πυραύλων, τους S-300, ανησυχεί ιδιαίτερα δεδομένου ότι σε ελληνικό μαχητικό αεροσκάφος δοκίμασαν οι Τούρκοι την αποτελεσματικότητα του S-400. Οι S-400 επιτρέπουν στην Τουρκία να καλύψει ολόκληρο το Αιγαίο και την ανατολική Μεσόγειο. Έτσι, μετά τους F-35, έρχεται και μια άλλη οπλική δυνατότητα που διστάζει να χαρίσει η Δύση στην Τουρκία.<br /><br />Το NATO πλέον θα υιοθετήσει το νέο σύστημα αναγνώρισης/ταυτοποίησης εχθρικών αεροσκαφών περνώντας στο επίπεδο "Mode 4". Το σύστημα επιτρέπει στο πυροβολικό και την πολεμική αεροπορία ενός νατοϊκού κράτους να διακρίνει εάν ένα αεροπλάνο ξένης δύναμης ανήκει σε συμμαχική ή εχθρική χώρα. Έτσι θα μπορεί να το χτυπήσει ταχύτατα σε περίπτωση που ισχύει το δεύτερο. Όπως γίνεται φανερό, μια τέτοια δυνατότητα δεν υπάρχει περίπτωση οι Αμερικανοί να την προσφέρουν στους S-400 που αγόρασε η Τουρκία. Δεδομένης της δυσπιστίας που υπάρχει, πιστεύουν ότι κάτι που θα επέτρεπε στη Ρωσία να σπάσει τους κωδικούς αναγνώρισης του ΝΑΤΟ και να εντοπίζει γρήγορα τα πολεμικά αεροπλάνα της Δύσης.<br /><br />Εάν λοιπόν δεν λάβει η Τουρκία το εν λόγω σύστημα θα καταστήσει την Πολεμική Αεροπορία της τυφλή σε ενδεχόμενη σύγκρουση όπου ο χρόνος θα παίζει τεράστια σημασία. Ως εκ τούτου –ακόμα και σε ειρηνικές περιόδους όπου γίνονται ασκήσεις– οι πιθανότητες κατάρριψης φίλιου αεροσκάφους από τους Τούρκους από σφάλμα είναι πολλές. Έτσι, οι σύμμαχοι της Τουρκίας θα ανησυχούσαν στο να επιτρέψουν στις Ένοπλες Δυνάμεις τους να επιχειρήσουν σε τουρκικό εναέριο χώρο.<br /><br />Φυσικά, ο συμμαχικός στρατός που ανησυχεί περισσότερο, είναι αυτός των ΗΠΑ, που διατηρούν ισχυρές δυνάμεις στην Τουρκία και ιδιαίτερα στην ιστορική βάση του Ιντσιρλίκ. Η Άγκυρα εξάλλου μπορεί να πετάξει τους Αμερικανούς οποιαδήποτε στιγμή έξω από τη βάση, εντείνοντας τον βαθμό ανησυχίας του αμερικανικού Πενταγώνου. Μέχρι το 2019 οι Αμερικανοί είχαν στο Ιντσιρλίκ 550 άτομα στρατιωτικό προσωπικό που αποτελούν τα πληρώματα των A010 Thunderbolt II και των KC-135 Stratoktankers. Οι δυνάμεις αυτές προσφέρουν το 33% του εναέριου εφοδιασμού και το 30% της αεροπορικής υποστήριξης στις επιχειρήσεις κατά του Ισλαμικού Κράτους. Υπάρχουν επίσης μη επανδρωμένα αεροσκάφη. Στη βάση μην ξεχνάμε ότι υπάρχουν κυρίως 50 B 61 πυρηνικές κεφαλές.<div><br />Ελληνικές εναλλακτικές στο Ιντσιρλίκ<br /><br />Σύμφωνα με τον διευθυντή του Center on Military and Political Power του Ιδρύματος για την Άμυνα των Δημοκρατιών Bradley Bowman και του συνταγματάρχη Shane “Axl” Praiswater «ελπίζει κανείς ότι το Πεντάγωνο έχει ενημερώσει και λεπτομερώς για σχέδια πιθανής μετεγκατάστασης των δυνάμεων των ΗΠΑ από την βάση του Ιντσιρλίκ. Η Ελλάδα μπορεί να προσφέρει μια πιθανή εναλλακτική λύση».<br /><br />Οι δύο εμπειρογνώμονες πιστεύουν ότι «ένας σύμμαχος δεν πρέπει να αποκτήσει ένα προηγμένο σύστημα αεράμυνας κατασκευασμένο από την πλέον απειλητική χώρα για τη συμμαχία. Με τον Ερντογάν για άλλη μια φορά να απορρίπτει τις αμερικανικές ανησυχίες, η αποτυχία να απαντήσει κατηγορηματικά θα μπορούσε να αφήσει την Άγκυρα και άλλους με την εντύπωση ότι μπορούν να αγνοήσουν την Ουάσιγκτον με ελάχιστες συνέπειες».</div><div><br /><a href="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2020/10/Incirlik-slpress.gr_.png"><img height="639" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2020/10/Incirlik-slpress.gr_.png" width="640" /></a><i>Χάρτης με πιθανές εναλλακτικές στο Ιντσιρλίκ, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό, Ευρώπη και Μέση Ανατολή.</i><br /><br />Όταν διεξάγονταν ήδη οι διαπραγματεύσεις για την αγορά των S-400, οι Αμερικανοί είχαν απειλήσει την Άγκυρα ότι υπάρχουν χώροι στην ευρύτερη περιοχή οι οποίοι προσφέρονταν για αντικατάσταση του Ιντσιρλίκ. Με λίγα λόγια ότι υπάρχουν και αλλού πορτοκαλιές που κάνουν πορτοκάλια. Τότε είχαν ξεκινήσει και οι διαπραγματεύσεις Ουάσιγκτον-Αθήνας για επέκταση της στρατιωτικής τους παρουσίας στην Ελλάδα.<br /><br />Σε ανάλυση του στο <a href="https://geopoliticalfutures.com/beyond-incirlik/">Geopolitical Futures</a> ο Xander Snyder παρουσιάζει έναν χάρτη με τις πιθανές εναλλακτικές. Όσον αφορά την Ελλάδα και την Κύπρο, ως επιλογές φαίνεται να προσφέρονται τρείς βάσεις. Η μία στην Ανδραβίδα, η δεύτερη στο αεροδρόμιο Μαρίτσα της Ρόδου και η τρίτη στην Κύπρο στο Ακρωτήρι.<br /><br />Η ένταση ανάμεσα στις δύο χώρες βέβαια όσον αφορά τη βάση δεν είναι κάτι καινούργιο. Όταν η Τουρκία εισέβαλε στην Κύπρο το 1974, οι ΗΠΑ επέβαλαν εμπάργκο όπλων στην Τουρκία και η Άγκυρα αντέδρασε εμποδίζοντας την πρόσβαση των ΗΠΑ (αλλά όχι των νατοϊκών δυνάμεων) στο Ιντσιρλίκ για πέντε χρόνια. Σταδιακά η Τουρκία προσπάθησε να περιορίσει τη δραστηριότητα των ΗΠΑ στη βάση με άλλους τρόπους ενώ το 2003, απαγόρευσε στους Αμερικανούς να την χρησιμοποιήσουν στην εισβολή στο Ιράκ. Σήμερα οι ΗΠΑ φαίνεται να βλέπουν σοβαρά την μετακόμιση και η Ελλάδα είναι στους φαβορί οικοδεσπότες.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Θα τα μαζέψουν οι Αμερικανοί από το Ιντσιρλίκ;

Πριν καιρό, η Άγκυρα ζήτησε από την Ουάσιγκτον, προκειμένου να παραμείνει στο πρόγραμμα των F-35, να την εμπιστευτούν στο εξής: Όταν θα τοπο...

Διαβάστε την συνέχεια

Ποια είναι η κόκκινη γραμμή των ΗΠΑ για ΑΟΖ – Τι πρέπει να κάνει η Ελλάδα

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgFwOURd9nEtzmJLnuLdlDhYbpUiooNE_RO7Ag52uU-A0-FbJH0V1zMmCEzTS957Aejqdd_KUXOcX5OnxHl_592Q1-B73Y4R70vKCMBAJcod_sli9TXZ_Fen4kU8nMol2KXpg18cun6tzU/s758/aoz_amerikis.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="758" height="338" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgFwOURd9nEtzmJLnuLdlDhYbpUiooNE_RO7Ag52uU-A0-FbJH0V1zMmCEzTS957Aejqdd_KUXOcX5OnxHl_592Q1-B73Y4R70vKCMBAJcod_sli9TXZ_Fen4kU8nMol2KXpg18cun6tzU/w640-h338/aoz_amerikis.jpg" width="640" /></a></div><div><br /></div><b>Καρυώτης Θεόδωρος</b><br />Ξαφνικά όλοι ασχολούνται με την αιγιαλίτιδα ζώνη και τσακώνονται για το ποια είναι η κόκκινη γραμμή, που αν κατάλαβα καλά, δεν είναι μια αλλά δύο. Η μια της κυβέρνησης και η άλλη κάποιων άλλων. Ευτυχώς, από ό,τι γνωρίζω, δεν υπάρχει και τρίτη κόκκινη γραμμή, τουλάχιστον μέχρι σήμερα.<br /><br />Έτσι αποφάσισα να διερευνήσω ποια είναι η κόκκινη γραμμή των ΗΠΑ, μια και ζω εδώ για σχεδόν μισό αιώνα. Υπάρχει βέβαια και μια ιδιαιτερότητα του Αμερικανικού λαού που με σόκαρε στα φοιτητικά μου χρόνια, όταν συνάντησα ανθρώπους που δεν είχαν δει ποτέ θάλασσα στην ζωή τους. Έτσι, εξηγείται γιατί η πλειοψηφία των Αμερικανών δεν ασχολείται με τα χωρικά ύδατα ή την ΑΟΖ.<br /><br />Ο βαθμός στον οποίο ένα έθνος μπορούσε να ελέγξει τα παράκτια ύδατά του, βασίστηκε σε μεγάλο βαθμό στην εμβέλεια των κανονιών του. Έτσι, το όριο των τριών ναυτικών μιλίων για τα χωρικά ύδατα προέκυψε από αυτό που συχνά αναφέρεται ως κανόνας, "που φτάνουν τα βλήματα των πυροβόλων από την ακτή".<br /><br />Στις ΗΠΑ, η δημιουργία χωρικής θάλασσας και γειτονικής ζώνης, όπως αποκαλείτο τότε, χρονολογείται ήδη από τα τέλη της δεκαετίας 1700, ως απάντηση σε θέματα εθνικής ασφάλειας και επιβολής του νόμου στις παράκτιες περιοχές. Έτσι το 1793 ο Τόμας Τζέφερσον έστειλε στο Κογκρέσο διπλωματικό έγγραφο, που έγινε νόμος το 1799, για να επιτραπεί η επιβίβαση σε πλοία που έφεραν ξένες σημαίες εντός 12 ναυτικών μιλιών από την ακτή.<br /><br />Μέχρι το 1930, τα δικαιώματα ιδιοκτησίας του παράκτιου κράτους επί των πόρων της χωρικής θάλασσας δεν αμφισβητήθηκαν, υπό την προϋπόθεση ότι δεν παρεμπόδιζαν το δικαίωμα της αβλαβούς διέλευσης ενός πλοίου. Το 1945, ο πρόεδρος Τρούμαν εξέδωσε διακήρυξη, που καθιέρωνε τα δικαιώματα για εξερεύνηση και εκμετάλλευση των πόρων πετρελαίου και φυσικού αερίου της υφαλοκρηπίδας, εκτός της χωρικής θάλασσας των 3 ν.μ. Το 1953, το Κογκρέσο θέσπισε νομοθεσία για τον έλεγχο της υφαλοκρηπίδας από το ομοσπονδιακό κράτος.<br /><br />Οι ΗΠΑ δημιούργησαν την 1η Μαρτίου 1977 μια αλιευτική ζώνη 200 ν.μ., ακολουθώντας το παράδειγμα των κρατών της Λατινικής Αμερικής, που φαίνεται να είχε αποσπάσει τη γενική, αλλά προσεκτική έγκριση του αλιευτικού κλάδου. Οι ΗΠΑ σκόπευαν να διασφαλίσουν τη διατήρηση των αποθεμάτων ψαριών που βρέθηκαν εντός 200 μιλίων από την ακτή και οι αλιείς τους να αποκομίζουν το μέγιστο όφελος από αυτά τα αποθέματα. Είχε, επίσης, προβλεφθεί ότι πλεόνασμα μπορούσε να διατεθεί σε ξένα σκάφη, για να αλιεύουν υπό ορισμένες αυστηρά ελεγχόμενες προϋποθέσεις.<br />Επέκταση ναυτικών μιλίων<br /><br />Στις 27 Δεκεμβρίου 1988, ο πρόεδρος Ρέηγκαν ανακοίνωσε ότι οι ΗΠΑ θα επεκτείνουν τα χωρικά τους ύδατα, από τρία σε δώδεκα ναυτικά μίλια σύμφωνα με τη UNCLOS του 1982, την οποίαν η Αμερική είχε καταψηφίσει. Η διακήρυξη επέκτασης των χωρικών υδάτων, μεταξύ άλλων, ανέφερε:<br /><br />«Τα χωρικά ύδατα των ΗΠΑ είναι μια θαλάσσια ζώνη που εκτείνεται πέρα από το χερσαίο έδαφος και στα εσωτερικά ύδατα των ΗΠΑ, στα οποία ασκούν οι ΗΠΑ κυριαρχία και δικαιοδοσία, εκτείνονται και στον εναέριο χώρο πάνω από τα χωρικά ύδατα, καθώς και στον βυθό και στο υπέδαφος. Επέκταση των χωρικών υδάτων από τις ΗΠΑ στα όρια που επιτρέπονται από το Διεθνές Δίκαιο, θα προωθήσει την εθνική ασφάλεια και άλλα σημαντικά συμφέροντα στις ΗΠΑ».<br /><br />Προκαλεί ιδιαίτερη εντύπωση το γεγονός ότι η Αμερική διατήρησε χωρικά ύδατα 3 ν.μ. για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα και τα διατήρησε ακόμα και όταν άρχισε ο ψυχρός πόλεμος με την Σοβιετική Ένωση. Οι Σοβιετικοί όχι μόνο έστελναν πολεμικά πλοία έξω από τα αμερικανικά χωρικά ύδατα, αλλά είχαν χρησιμοποιήσει τεράστια ψαροκάικα εφοδιασμένα με πολεμικό υλικό, που παρίσταναν ότι ψαρεύουν κοντά στα χωρικά ύδατα των Αμερικανών. Και μια μικρή υποσημείωση εδώ. Την επέκταση των χωρικών υδάτων την πολέμησαν τα πλωτά καζίνα, διότι τώρα ο τζόγος πρέπει να λαμβάνει χώρα μετά τα 12 ν.μ και όχι στα τρία ν.μ.<br /><br />Πρέπει να αναφέρουμε εδώ ότι τα χωρικά ύδατα μεταξύ Τουρκίας και ΕΣΣΔ καθορίστηκαν από ένα πρωτόκολλο που υπεγράφη στις 17 Απριλίου 1973. Σύμφωνα με τους όρους αυτού του πρωτοκόλλου, τα χωρικά ύδατα θα ξεκινούσαν στο άκρο του χερσαίου ορίου τους και θα εκτείνονταν βορειοδυτικά σε αζιμούθιο 290°, προς το εξωτερικό όριο των χωρικών απαιτήσεων της Τουρκίας και της ΕΣΣΔ. Δημιουργήθηκε μια κοινή επιτροπή που ανέλαβε την οριοθέτηση των χωρικών θαλασσίων συνόρων τους.<div><br />Αιγιαλίτιδα ζώνη<br /><br />Όλα τα παράκτια κράτη του κόσμου διαθέτουν αιγιαλίτιδα ζώνη 12 ν.μ., εκτός από την Ελλάδα. Όμως, άλλα έξι κράτη διαθέτουν αιγιαλίτιδα ζώνη 200 ν.μ. και είναι: Η Λιβερία, το Μπενίν, το Περού, η Σομαλία, ο Ισημερινός και το Κονγκό. Είναι απορίας άξιο πως ο Ταγίπ Ερντογάν δεν το πήρε χαμπάρι για να επεκτείνει και αυτός την τουρκική αιγιαλίτιδα ζώνη στα 200 ν.μ.!<br /><br />H UNCLOS εξηγεί ότι ένα κράτος διαθέτει πλήρη κυριαρχία στην αιγιαλίτιδα ζώνη του και κυριαρχικά δικαιώματα στις υπόλοιπες θαλάσσιες ζώνες του. Όλα τα κράτη του κόσμου σέβονται την UNCLOS εκτός από την Κίνα και την Τουρκία! Αξίζει να διαβάσετε αυτήν την αμερικανική έκθεση με τίτλο <a href="https://www.state.gov/wp-content/uploads/2019/12/LIS-112.pdf">"United States responses to extensive national maritime claims"</a>. Η Ελλάδα, δυστυχώς, δεν διαθέτει μια τόσο χρήσιμη έκθεση και είναι ώρα να την αποκτήσει.<br /><br />Χάρτης Θαλασσίων Ζωνών των ΗΠΑ<br /><br /><img height="354" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2020/10/kariotis_photo-300x166.jpg" width="640" /><br /><i>Πηγή: Earthstar Geographics, NOAA/NOS/ Office of Coast Survey</i><br /><br />Η μπλε γραμμή κοντά στην ξηρά είναι τα χωρικά ύδατα και η άλλη δείχνει την ΑΟΖ των 200 ναυτικών μιλίων. Διαβάστε με τι ωραίο τρόπο οι ΗΠΑ παρουσιάζουν τις θαλάσσιες ζώνες τους.<br /><br />Τελευταία έχει αρχίσει, μια μεγάλη συζήτηση για την λεγόμενη παραβίαση της ελληνικής δυνητικής αιγιαλίτιδας ζώνης 12 ν.μ., της δυνητικής συνορεύουσας ζώνης, της δυνητικής ΑΟΖ και της δυνητικής υφαλοκρηπίδας. Η έννοια "δυνητική" (potential), όπως ήδη αναφέραμε, δεν υπάρχει πουθενά στην UNCLOS. Επειδή, η "κόκκινη γραμμή" απασχολεί τους πάντες στην πατρίδα μου, αποφάσισα να ρωτήσω το αμερικανικό Πεντάγωνο και το State Department, ποια είναι η κόκκινη γραμμή των ΗΠΑ και έλαβα την παρακάτω απάντηση:<br /><br />«Η κόκκινη γραμμή είναι τα χερσαία σύνορά μας με τον Καναδά και το Μεξικό και τα θαλάσσια σύνορά μας, που είναι τα 12 ναυτικά μίλια. Αυτό υφίσταται από τις 27 Δεκεμβρίου 1988, όταν ο πρόεδρος Ρέηγκαν ανακοίνωσε ότι οι ΗΠΑ θα επεκτείνουν τα χωρικά μας ύδατα από τρία σε δώδεκα ναυτικά μίλια σύμφωνα με την Σύμβαση της UNCLOS του 1982. Στην διακήρυξή του, ο πρόεδρος Ρέηγκαν σημείωσε ότι το Διεθνές Δίκαιο αναγνωρίζει το δικαίωμα των παράκτιων κρατών να ασκούν κυριαρχία και δικαιοδοσία επί των θαλασσών τους έως δώδεκα μίλια. Ωστόσο, αναγνωρίσαμε επίσης το δικαίωμα της αβλαβούς διέλευσης από τα χωρικά μας ύδατα.»<br />Κόκκινη γραμμή<br /><br />Στην ερώτησή μου εάν θεωρούν κόκκινη γραμμή την αμερικανική ΑΟΖ έκτασης 200 ν.μ., μου απάντησαν αρνητικά. Εξήγησαν ότι πολεμικά πλοία άλλων κρατών, βάσει UNCLOS, επιτρέπεται να διασχίζουν τις ΑΟΖ άλλων κρατών. Ανέφεραν όμως, ότι κόκκινη γραμμή αποτελεί η παράνομη αλιεία στην ΑΟΖ τους, όπως γίνεται από Μεξικανούς αλιείς στον Κόλπο του Μεξικού, όπου σε ορισμένες περιπτώσεις βυθίζονται τα αλιευτικά πλοία και συλλαμβάνονται οι αλιείς.<br /><br />Μου εξήγησαν επίσης ότι κόκκινη γραμμή αποτελεί η εξερεύνηση του βυθού της οριοθετημένης ΑΟΖ τους, αλλά πιστεύουν ότι αυτό δεν θα συμβεί ποτέ στην ΑΟΖ των ΗΠΑ. Υπενθύμισα στους Αμερικανούς ότι υπάρχει μια βάναυση και μοναδική περίπτωση παραβίασης της κυπριακής ΑΟΖ από την Τουρκία, κάτι που δεν έχει συμβεί σε καμία άλλη ΑΟΖ του πλανήτη μας. Πουθενά αλλού δεν υπάρχει παραβίαση της ΑΟΖ ενός κράτους από γεωτρύπανο άλλης χώρας!<br /><br />Τέλος, είχαν δυσκολία να κατανοήσουν την έννοια "δυνητική" (potential) όσον αφορά τα χωρικά ύδατα, την συνορεύουσα ζώνη, την ΑΟΖ και την υφαλοκρηπίδα. Μου εξήγησαν ότι παραβίαση κυριαρχίας είναι, όταν ένα κράτος εισέρχεται μέσα στα χωρικά ύδατα ενός άλλου κράτους. Η παραβίαση κυριαρχίας ισχύει όταν ένα κράτος παραβιάσει τα χωρικά ύδατα ενός άλλου κράτους, που τα έχει καθορίσει σε πλάτος 3 ν.μ. ή 6 ν.μ. ή 12 ν.μ.<br /><br />Εάν ένα κράτος διαθέτει χωρικά ύδατα 3 ν.μ., δεν υφίσταται θέμα παραβίασης της κυριαρχίας του, όταν ένα ξένο πολεμικό πλοίο βρίσκεται σε απόσταση 10 ν.μ. από την ακτή του. Μου εξήγησαν ότι το ίδιο ισχύει για το θέμα της συνορεύουσας ζώνης, της ΑΟΖ και της υφαλοκρηπίδας. Μόνο όταν ένα κράτος έχει οριοθετήσει την ΑΟΖ του, μπορεί να επικαλεστεί παραβίαση της ΑΟΖ του όπως, σωστά κάνει η Κυπριακή Δημοκρατία που διαθέτει οριοθετημένη ΑΟΖ.<br /><br />Μου έκανε εντύπωση ότι γνώριζαν και την συζήτηση για το θέμα της τμηματικής επέκτασης των χωρικών υδάτων μας. Ένας, μάλιστα, με ειρωνεύτηκε όταν μου είπε: «Τι θα λέγατε, όταν ο πρόεδρος Ρέηγκαν επέκτεινε την αιγιαλίτιδα ζώνη μας, να διευκρίνιζε ότι η αιγιαλίτιδα ζώνη μας θα ήταν 6 ν.μ στον Ατλαντικό Ωκεανό, 12 ν. μ στον Ειρηνικό Ωκεανό και θα παρέμενε στα 3 ν.μ στην Αλάσκα;»<br />Ελληνικά αντιμέτρα σε Τουρκία<br /><br />Μέχρι την ημέρα της ορκωμοσίας του προέδρου των ΗΠΑ, στις 20 Ιανουαρίου 2021, θα πρέπει να διαχειριστούμε με ιδιαίτερη προσοχή την εξωτερική μας πολιτική. Διότι υποψιάζομαι ότι αυτό που έρχεται θα είναι η χειρότερη περίοδος των σχέσεών μας με τον παρανοϊκό Ερντογάν, αφού δεν ενδιαφέρεται να τον συνετίσει ο φίλος του Ντόναλντ Τραμπ.<br /><br />Ήρθε η ώρα για την σημερινή ελληνική κυβέρνηση να αναλάβει τολμηρές πρωτοβουλίες με τις ακόλουθες τέσσερις σημαντικές κινήσεις:<br />Πρώτον: Nα επεκτείνουμε τα χωρικά μας ύδατα σε 12 ν.μ. σε όλες τις θάλασσές μας και να μη προβούμε σε τμηματικές επεκτάσεις, που θα είναι παγκόσμια πρωτοτυπία που δεν προβλέπεται από την UNCLOS.<br />Δεύτερον: Να οριοθετήσουμε άμεσα την ΑΟΖ μας με αυτήν της Κυπριακής Δημοκρατίας.<br />Τρίτον: Να ζητήσουμε από την Αίγυπτο να οριοθετήσουμε την υπόλοιπη περιοχή ανατολικά της ήδη υφιστάμενης οριοθέτησης.<br />Τέταρτoν: Να προσφύγουμε στη Χάγη για οριοθέτηση με την Αλβανία, συμφωνήθηκε προ ημερών.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ποια είναι η κόκκινη γραμμή των ΗΠΑ για ΑΟΖ – Τι πρέπει να κάνει η Ελλάδα

Καρυώτης Θεόδωρος Ξαφνικά όλοι ασχολούνται με την αιγιαλίτιδα ζώνη και τσακώνονται για το ποια είναι η κόκκινη γραμμή, που αν κατάλαβα καλά,...

Διαβάστε την συνέχεια

Κοντά στη Ρόδο το Oruc Reis: Σε απόσταση 16 ν.μ. οι Τούρκοι – Η Αθήνα ψάχνει ακόμα "καλή θέληση στην Άγκυρα"

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEghCJLTg-Q1IYDxWgPSW5oltMHwQR-0oc8g90Y-hNyAksYxHiwWxEUEIbrsLX5MQFqN5vRASEK-1nIeCulFR-EMMnEELQSo0Zr9mi4FD-iMLFtN2spfUsuoSA9PtNX59ec6dnrMbg3nkCI/s790/ORU%25C3%2587RE%25C4%25B0S-TURKEY.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="790" height="324" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEghCJLTg-Q1IYDxWgPSW5oltMHwQR-0oc8g90Y-hNyAksYxHiwWxEUEIbrsLX5MQFqN5vRASEK-1nIeCulFR-EMMnEELQSo0Zr9mi4FD-iMLFtN2spfUsuoSA9PtNX59ec6dnrMbg3nkCI/w640-h324/ORU%25C3%2587RE%25C4%25B0S-TURKEY.jpg" width="640" /></a></div><div><br /></div>Στα νερά των Δωδεκανήσων πλέει τις τελευταίες ώρες το Oruc Reis πλησιάζοντας συνεχώς τη Ρόδο.<br /><br />Οι Τούρκοι, στις 09:00 το πρωί του Σαββάτου βρίσκονταν σε απόσταση 16 μιλίων από το «νησί των ιπποτών», με τουρκικές φρεγάτες και κορβέτες να είναι συνεχώς κοντά του.<br /><br />Κάθε του κίνηση παρακολουθείται από τον ελληνικό Στόλο, ο οποίος έχει εντολή να ακολουθεί τα τουρκικά σκάφη σε κάθε τους ενέργεια.<br /><br />Είναι προφανές πως η Τουρκία δείχνει να προετοιμάζεται για μια σοβαρή πρόκληση, η οποία αν και επιχειρήθηκε αρκετές φορές από το Μάρτιο μέχρι σήμερα, δεν ολοκληρώθηκε λόγω της άμεσης, δυναμικής και αποφασιστικής αντίδρασης των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων.<br /><br />Ωστόσο, παρά τις δυναμικές απαντήσεις που έχει πάρει η Άγκυρα από τις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, είναι δεδομένο πως δεν θα υποχωρήσει και θα συνεχίσει να προκαλεί, όχι μόνο στην περιοχή του Καστελόριζου, αλλά και σε άλλες περιοχές της ανατολικής Μεσογείου.<div><br />Δείτε πού βρίσκεται το Oruc Reis<a href="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/2020-10/oruc-reis%20%281%29.jpg"><img height="549" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/default/public/2020-10/oruc-reis%20%281%29.jpg?itok=6ukTvnKe" width="640" /></a><br /><br />Με γυμνό μάτι βλέπουν οι κάτοικοι της Ρόδου το Oruc Reis και τη συνοδεία του από πολεμικά πλοία, όπως αναφέρει το rodosreport.gr. Η φωτογραφία είναι τραβηγμένη στις 9.30 το πρωί από την περιοχή Καλλιθέα της Ρόδου.</div><div><br /><a href="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/2020-10/122688226_1031284187336668_3471101218249739058_n.jpg"><img height="379" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/default/public/2020-10/122688226_1031284187336668_3471101218249739058_n.jpg?itok=iC6DT2pr" width="640" /></a> </div><div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/2020-10/fghefgh-1-1200x620.jpg"><img height="331" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/default/public/2020-10/fghefgh-1-1200x620.jpg?itok=sLDyGYcK" width="640" /></a><br /><br />Λίγα 24ώρα νωρίτερα η Τουρκία απάντησε με νέες προκλητικές NAVTEX, στα "συγχαρητήρια" του Γενς Στόλτενμπεργκ για την απόφαση να μην πραγματοποιηθούν ασκήσει από Αθήνα και Άγκυρα την ημέρα των εθνικών επετείων.<br /><br />Νέες NAVTEX για άσκηση με πραγματικά πυρά εξέδωσε η Τουρκία για τις 27, 28 και 29 Οκτωβρίου.<br /><br />Οι δυο από αυτές βρίσκονται εντός τουρκικών υδάτων δίπλα στις ακτές της γειτονικής χώρας και αρκετά ανατολικά από το Καστελόριζο στην περιοχή της Φοινίκης ενώ η τρίτη βρίσκεται στις ακτές τις Αλεξανδρέττας.<br /><br />Την ώρα που το Oruc Reis πλέει ανάμεσα σε Καστελόριζο και Ρόδο, τι ακριβώς συζητάμε και γιατί συμφωνούμε σε “μέτρα αποσυμπίεσης”; Την πίεση η Τουρκία την προκαλεί και η Ελλάδα πρέπει κάποια στιγμή να αντιδράσει ουσιαστικά.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Κοντά στη Ρόδο το Oruc Reis: Σε απόσταση 16 ν.μ. οι Τούρκοι – Η Αθήνα ψάχνει ακόμα "καλή θέληση στην Άγκυρα"

Στα νερά των Δωδεκανήσων πλέει τις τελευταίες ώρες το Oruc Reis πλησιάζοντας συνεχώς τη Ρόδο. Οι Τούρκοι, στις 09:00 το πρωί του Σαββάτου βρ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο Παντουρκισμός πίσω και από τη σύγκρουση στο Καραμπάχ της Υπερκαυκασίας;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhW_e2st67yM23NlqUGSLRVUDHXc1gtTgwLrBMh-aU2R7uzv6KRLKWpcKmgx7laq88wRJ1TjmHUb2a6jjRJymOKmFQbb4Et2qas6QYMJmrFqMI6bJ7h5tabECre4FiFhiPwcmczgOATSiY/s790/Panturkism.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="790" height="324" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhW_e2st67yM23NlqUGSLRVUDHXc1gtTgwLrBMh-aU2R7uzv6KRLKWpcKmgx7laq88wRJ1TjmHUb2a6jjRJymOKmFQbb4Et2qas6QYMJmrFqMI6bJ7h5tabECre4FiFhiPwcmczgOATSiY/w640-h324/Panturkism.png" width="640" /></a></div><div><br /></div>Η απάντηση βρίσκεται τόσο στην ιδεολογική όσο και στην οικονομική σφαίρα: Στην Κωνσταντινούπολη δεν κρύβουν ότι επιδιώκουν να ενοποιήσουν όλους τους τουρκικούς λαούς, με κέντρο την πόλη αυτή, δηλαδή προωθούν την ιδέα του περιβόητου Παντουρκισμού (ενοποίηση όλων των εδαφών που κατοικούνται από Τούρκους σε ένα μόνο κράτος). Τέτοια υπερφιλόδοξα σχέδια αντιμετωπίζουν όμως πολλά εμπόδια, πρώτα απ’ όλα την απουσία άμεσων συνόρων μεταξύ της Τουρκίας και των άλλων τουρκικών χωρών.<br /><br />Του <a href="https://vz.ru/opinions/2020/10/22/1066689.html">Yevgeniy Pogrebnyak</a><br />ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΣΩΤΗΡΗΣ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΣ<br /><br /><div>Αυτό καθιστά αδύνατη τη στενή οικονομική και στρατιωτική ολοκλήρωση μεταξύ τους, καθώς οι διαδρομές διέλευσης διέρχονται από χώρες που δεν μπορούν να χαρακτηριστούν φιλικές και αξιόπιστες.<br /><br />Η σύγχρονη Τουρκία, σημαντικά συρρικνωμένη σε σύγκριση με την αυτοκρατορία πριν από πεντακόσια χρόνια, επιδιώκει να επεκτείνει τη ζώνη επιρροής της με οποιονδήποτε τρόπο. Για το σκοπό αυτό, οι Τούρκοι επέλεξαν τρία σχέδια: τον Παντουρκισμό, τον Οθωμανισμό (αυτοκρατορική ιδεολογία) και τον Ισλαμισμό. Μάλιστα, αποφάσισαν να τα χρησιμοποιήσουν ταυτόχρονα, παρά την προφανή ασυμβατότητα μεταξύ τους.<br /><br />Η πορεία προς την ηγεσία του ισλαμικού κόσμου έχει σταματήσει, υπάρχουν πάρα πολλοί ισχυροί ανταγωνιστές που, μπροστά σε έναν κοινό εχθρό, αποφάσισαν να κτίσουν μια κοινή γραμμή άμυνας μπροστά στο χρόνο. Και στην ίδια την Τουρκία υπάρχει ισχυρή κοσμική αντιπολίτευση, η οποία εμποδίζει τους φανατικούς θρησκευόμενους να μετατρέψουν τη χώρα σε ανάλογο της Σαουδικής Αραβίας.<br /><br />Οι ίδιοι οι Άραβες θυμούνται καλά τη στάσιμη περίοδο της οθωμανικής κατάκτησης, ταπεινωτική για αυτούς, όταν σχεδόν όλα τα αραβικά κράτη παραδόθηκαν στους Τούρκους. Σε αυτό το πλαίσιο, ακόμη και η «σιωνιστική» απειλή δεν φαίνεται πλέον να είναι πρώτης προτεραιότητας, οι Άραβες κάνουν ειρήνη με το Ισραήλ με την προοπτική να δημιουργήσουν μια ενιαία αμυντική συμμαχία εναντίον της Τουρκίας (και του Ιράν).<br /><br />Η δημιουργία μιας Οθωμανικής Αυτοκρατορίας νούμερο 2 μπλοκαρίστηκε στα βόρεια της Συρίας: έχοντας καταλάβει μέρος του εδάφους, οι Τούρκοι δεν μπόρεσαν να φέρουν σε πέρας το στόχο που είχαν αναλάβει, να νικήσουν δηλαδή τις κουρδικές μονάδες αυτοάμυνας.<br /><br />Όλο και περισσότερες κατοικημένες περιοχές αναγνωρίζουν την εξουσία της επίσημης Δαμασκού, η οποία δεν θα σταματήσει μέχρι να εκδιώξει όλους τους ξένους εισβολείς. Στη Μεσόγειο Θάλασσα, ήταν αδύνατο να προωθηθεί. Οι Κύπριοι και οι Έλληνες της ηπειρωτικής Ελλάδας, με την υποστήριξη της Γαλλίας, δεν προτίθενται να κάνουν εδαφικές παραχωρήσεις.<br /><br />Από το Μαρόκο έως την Αλάσκα</div><div><br />Η μεγαλύτερη πρόοδος για την τουρκική επέκταση (με ιδεολογικούς όρους) επετεύχθη στην παντουρκική κατεύθυνση – και ο Ερντογάν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να προωθήσει περαιτέρω αυτήν την επιτυχία. Αυτό διευκολύνθηκε σε μεγάλο βαθμό από τη σύγκρουση του Καραμπάχ, η οποία ώθησε το Μπακού στην αγκαλιά της Κωνσταντινούπολης.<br /><br />Στη δεκαετία του ’90, το Αζερμπαϊτζάν ηττήθηκε εντελώς, ο αρμενικός στρατός ήδη σχεδίαζε μια επίθεση βαθιά στο έδαφος του Αζερμπαϊτζάν, και μόνον οι απειλές της Τουρκίας ότι θα επέμβει μπόρεσαν να παγώσουν τον πόλεμο.<br /><br />Το Αζερμπαϊτζάν βαριά λαβωμένο, έχοντας χάσει το 20% του εδάφους του, χρειαζόταν επειγόντως συμμάχους για πάρει την στρατιωτική ρεβάνς. Οι Τούρκοι ήταν οι μόνοι που υποστήριξαν ανοιχτά τα ρεβανσιστικά σχέδια για απελευθέρωση των κατεχόμενων εδαφών με στρατιωτικά μέσα.<br /><br />Σε αντάλλαγμα, οι Αζέροι (οι οποίοι στα τσαρικά χρόνια ονομάζονταν Υπερκαυκασιανοί Τάταροι) έπρεπε να παραδεχτούν ότι ήταν ένας λαούς με τους Τούρκους, που ζούσαν σε δύο κράτη. Η δημιουργηθείσα ταύτιση έγινε το πρώτο θεμέλιο για το νέο «μεγάλο Τουράν» που οικοδομείται.<br /><br />«Τουράν» αρχικά ήταν η λεγόμενη ένωση ιρανόγλωσσων νομάδων στο απέραντο έδαφος της Κεντρικής Ασίας. Στη συνέχεια, όταν αυτά το εδάφη άρχισαν να τα κατοικούν τουρκόφωνες φυλές, διατήρησαν αυτόν τον όρο, η έννοια του οποίου είναι πολύ αόριστη, αλλά υπονοεί την ενοποίηση όλων των τουρκικών λαών. Στην πραγματικότητα, οι ιδεολογίες του «Παντουρκισμού» και του «Τουρανισμού» είναι από πολλές απόψεις παρόμοιες.<br /><br />Στις τουρκικές χώρες, εκτός από την Τουρκία, συμπεριλαμβάνουν το Καζακστάν, το Τουρκμενιστάν, το Ουζμπεκιστάν, το Κιργιστάν, το Αζερμπαϊτζάν και η «βόρεια Κύπρος». Προσπαθούν επίσης να συμπεριλάβουν τους πληθυσμούς της Ουγγαρίας και της Μογγολίας, που έχουν προγόνους νομάδες, αν και είναι εντελώς διαφορετικές εθνικές ομάδες.<br /><br />Εδάφη που κατοικούνται ή κάποτε κατοικούνταν από τουρκικούς λαούς επίσης εντάσσονται στο μελλοντικό Τουράν. Στη Ρωσία, αυτές είναι οι περιοχές του Μέσου και του Κάτω Βόλγα, η Κριμαία και σχεδόν το ήμισυ της Σιβηρίας και της άπω ρωσικής Ανατολής μέχρι τις ακτές του Βερίγγειου πορθμού.<br /><br />Στην Κίνα, είναι η Αυτόνομη Περιφέρεια Xinjiang των Ουιγούρων, που ονομάζεται συχνότερα Ανατολικό Τουρκεστάν, το οποίο καταλαμβάνει το 1/6 της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας. Στη Μέση Ανατολή, περιλαμβάνονται οι βόρειες επαρχίες του Ιράν, του Αφγανιστάν και του Ιράκ.<br /><br />Δεν έχει καμία σημασία ότι ένα τέτοιο τεράστιο κράτος δεν υπήρξε ποτέ στο παρελθόν. Ακόμη και ο Τζένγκις Χαν δεν πήγε πολύ βαθιά στη Σιβηρία. Τους σύγχρονους απολογητές του Παντουρκισμού δεν τους απασχολεί αυτό το γεγονός. Στους χάρτες που σχεδιάζουν και διανέμουν επιμελώς στο Διαδίκτυο, η περιοχή του Τουράν καταλαμβάνει ακόμη και εντελώς ξένα εδάφη.<br /><br />Αυτοί οι χάρτες, με τη σειρά τους, τοποθετούνται σε όλες τις μουσουλμανικές χώρες, με αποτέλεσμα να εμφανίζεται μια περιοχή μεγαλύτερη και από τη βρετανική αποικιακή αυτοκρατορία.<br /><br />Ανατολική ασπίδα</div><div><br />“Η γεωγραφία είναι πεπρωμένο”. Η δήλωση αυτή του Ναπολέοντα είναι επίκαιρη και στον 21ο αιώνα. Το κύριο πρόβλημα των φιλόδοξων σχεδίων του Παντουρκισμού είναι η απουσία κοινών χερσαίων συνόρων με το νεοεμφανιζόμενο κέντρο.<br /><br />Η Τουρκία συνορεύει μόνο με την περιοχή του Ναχιτσεβάν – τον θύλακα του Αζερμπαϊτζάν, ο οποίος συνορεύει με την τουρκική επικράτεια για μόνον δέκα χιλιόμετρα. Διαφορετικά, η Τουρκία περιβάλλεται από μη τουρκικά κράτη, με τα οποία έχει διαφορετικό βαθμό εχθρότητας.<br /><br />Ο κλοιός αυτός, σύμφωνα με τις τουρκικές φιλοδοξίες, πρέπει να σπάσει, γιατί χωρίς να συμβεί αυτό είναι αδιανόητα τα σχέδια ενοποίησης σε εθνοτική βάση. Ποιος βρίσκεται μεταξύ Τουρκίας και Αζερμπαϊτζάν; Αυτό το κράτος είναι οπωσδήποτε άτυχο, και το θέμα δεν είναι μόνον για τη συντομότερη διαδρομή υλικοτεχνικής υποστήριξης στον Νότιο Καύκασο που διασχίζει την επικράτειά της.<br /><br />Η Αρμενία, από την ίδια την ύπαρξή της εντός των σημερινών συνόρων της, αποτελεί εμπόδιο, εξαιτίας του οποίου είναι αδύνατο να δημιουργηθούν οι αποτελεσματικές υπερκρατικές ενώσεις που κατασκευάζει ο Ερντογάν. Είναι αδύνατο να οικοδομηθεί το «μεγάλο Τουράν» εάν όλος ο εφοδιασμός περνά από τη Γεωργία και το Ιράν…<br /><br />Καθόλου συμπτωματικά η σύνοδος του Συμβουλίου Συνεργασίας των Τουρκόφωνων Κρατών (Τουρκικό Συμβούλιο) θα πραγματοποιηθεί τον Δεκέμβριο στο Μπακού. Συνήθως σε αυτήν την εκδήλωση, συζητούνται θέματα ανθρωπιστικής και οικονομικής συνεργασίας των τουρκικών χωρών.<br /><br />Τώρα, η Τουρκία θα φέρει στο προσκήνιο το ζήτημα της στρατιωτικής συνεργασίας. Ωστόσο, η Τουρκία και η Ουγγαρία βρίσκονται στο ΝΑΤΟ, ενώ το Καζακστάν και η Κιργιζία βρίσκονται στον Οργανισμό της Συνθήκης Συλλογικής Ασφάλειας. Τούρκοι εμπειρογνώμονες, από καιρό, ρίχνουν ιδέες για έναν ενιαίο «τουρανικό στρατό», αλλά κάτι τέτοιο ακόμη δεν έχει ανακοινωθεί από επίσημα χείλη.<br /><br />Τα ουδέτερα Τουρκμενιστάν, Ουζμπεκιστάν και Αζερμπαϊτζάν, που επισήμως δεν αποτελούν μέλη στρατιωτικών ή οικονομικών συμμαχιών, θεωρητικά μπορούν να αποτελέσουν τη βάση για μια στενότερη στρατιωτική ολοκλήρωση, κι επιπλέον, βρίσκονται σε άμεση επαφή μεταξύ τους μέσω της Κασπίας Θάλασσας. Το μόνο που λείπει είναι η γέφυρα προς την Τουρκία, η οποία μπορεί να περάσει είτε μέσω του Ιράν, το οποίο είναι απίθανο, είτε μέσω της Αρμενίας.<br /><br />Το Αζερμπαϊτζάν και η Τουρκία χωρίζονται από μια μικρή λωρίδα αρμενικού εδάφους, καθώς και αρκετές περιοχές του Αζερμπαϊτζάν που ελέγχονται από τους Αρμένιους, τις οποίες κατέλαβαν τη δεκαετία του ’90. Σε αυτές τις περιοχές τώρα λαμβάνει χώρα η κύρια επίθεση των Αζέρων.<br /><br />Η αφορμή για τη μεταφορά των εχθροπραξιών στην ίδια την Αρμενία μπορεί να βρεθεί πολύ άνετα. Το Μπακού έχει ήδη δηλώσει ότι ο θύλακας του Ναχιτσεβάν επλήγη από πυραύλους (το Ερεβάν αρνείται οποιαδήποτε ανάμειξη). Λίγες ακόμη τέτοιες επιθέσεις, και είναι δυνατόν να κηρυχθούν «ιστορικά» δικαιώματα επί της νότιας Αρμενίας, η οποία κατέλαβε και διαίρεσε το έδαφος του Αζερμπαϊτζάν σε δύο μέρη.<br /><br />Επιπλέον, ένα μέρος των ορεινών περιοχών του Καραμπάχ μπορεί να αναγνωριστεί ως αρμενικό έδαφος, σαν ένα είδος αποζημίωσης, και έτσι να ανακοινωθεί στην παγκόσμια κοινότητα ότι έχει πραγματοποιηθεί ανταλλαγή εδαφών.<br /><br />Έξωση της Κίνας</div><div><br />Φυσικά, μια τέτοια εξέλιξη των γεγονότων είναι αδύνατη στο εγγύς μέλλον, αλλά ο Ερντογάν, όπως και κάθε άλλος φανατικός ιδεολόγος, δουλεύει για το μέλλον. Το κύριο στοιχείο εδώ δεν είναι ο χρόνος, αλλά η ίδια η τάση, η ώθηση προς τη σωστή κατεύθυνση.<br /><br />Στο τέλος, και η Οθωμανική Αυτοκρατορία δεν προέκυψε αμέσως, καθώς κάθε νέος σουλτάνος κατακτούσε όλο και περισσότερα νέα εδάφη, έως ότου στη Βιέννη έδειξαν στους Τούρκους τον δρόμο της επιστροφής.<br /><br />Έτσι, ο σημερινός «σουλτάνος» προσπαθεί να κατευθύνει την Τουρκία στο δρόμο της επέκτασης προς όλες τις πιθανές κατευθύνσεις, πυροδοτώντας στρατιωτικές συγκρούσεις προκειμένου να στείλει στρατεύματα στο έδαφος ενός εξασθενημένου κράτους και να μην φύγουν πλέον από εκεί.<br /><br />Και ενώ στα νότια και δυτικά υπάρχει ένα πυκνό τείχος από τις ενωμένες δυτικές και αραβικές χώρες, στα ανατολικά μπορεί να επωφεληθεί από τις ασταθείς μετα-σοβιετικές χώρες. Η τουρκική προπαγάνδα λειτουργεί από καιρό με επιτυχία στην Κεντρική Ασία. Και περιλαμβάνει δημοφιλείς τουρκικές τηλεοπτικές σειρές, μουσική, πανεπιστήμια και οικονομικές επενδύσεις.<br /><br />Είναι αλήθεια ότι μια τέτοια πίεση προς τα ανατολικά ολοένα και περισσότερο προσκρούει σε μια άλλη, που κινείται από την αντίθετη κατεύθυνση. Σύμφωνα με τις οδηγίες του Κομφούκιου, το Πεκίνο αυξάνει σταδιακά την επιρροή του στις χώρες της Κεντρικής Ασίας και του Καυκάσου.<br /><br />Το χερσαίο τμήμα του προγράμματος «One Belt, One Road» περιλαμβάνει τη δημιουργία ενός αξιόπιστου διαδρόμου μεταφορών από την Κίνα προς την Ευρώπη που θα αποτελείται από πιστές προς το Πεκίνο χώρες.<br /><br />Η Τουρκία και ο Νότιος Καύκασος στην προκειμένη περίπτωση γίνονται το αντικείμενο της κινεζικής οικονομικής επέκτασης. Εν τω μεταξύ, τα τουρκικά αγαθά, χωρίς να υπολογίζονται τα γεωργικά προϊόντα, ανταγωνίζονται τα κινεζικά, έχοντας περίπου τις ίδιες τιμές. Αυτό δεν αρέσει στην Κίνα, η οποία είναι συνηθισμένη να εκμεταλλεύεται το πλεονέκτημα των χαμηλών τιμών για τα προϊόντα της.<br /><br />Ταυτόχρονα, οι χώρες της Κεντρικής Ασίας ανακατευθύνουν όλο και περισσότερο τις εξαγωγές τους, οι οποίες αποτελούνται κυρίως από πρώτες ύλες (υδρογονάνθρακες, μέταλλα), στην Κίνα, κάτι που δεν αρέσει στους Τούρκους.<br /><br />Η Τουρκία εδώ και καιρό ασκεί πιέσεις για την δημιουργία ενός αγωγού φυσικού αερίου από το Τουρκμενιστάν στο Αζερμπαϊτζάν για την αύξηση των εξαγωγών φυσικού αερίου προς την Ευρώπη. Σε αυτήν την περίπτωση, όπως και στην περίπτωση της Ουκρανίας, οι Τούρκοι θα μπορούν να κερδίζουν δισεκατομμύρια δολάρια μόνο με τη διαμετακόμιση, χωρίς να κάνουν τίποτα.<br /><br />Εκτός από τους οικονομικούς λόγους, η Κίνα θα αντιταχθεί έντονα στην τουρκική επιρροή και για ιδεολογικούς λόγους. Στις απέραντες ασιατικές στέπες, οι Ούννοι, οι Τούρκοι, οι Μογγόλοι και άλλοι νομαδικοί λαοί δημιούργησαν ισχυρές νομαδικές αυτοκρατορίες (Χανάτα).<br /><br />Και δημιουργήθηκαν για δύο βασικά σκοπούς: 1) για να λεηλατούν την Κίνα. 2) για να λεηλατούν την Περσία. Η ίδια η προοπτική δημιουργίας ενός τεράστιου κρατικού σχηματισμού με βάση την επιστροφή στις νομαδικές παραδόσεις, προκαλεί την αντίθεση των γειτονικών χωρών που έχουν ως βάση την αγροτική κουλτούρα.<br /><br />Η εταιρική σχέση μεταξύ Ρωσίας, Κίνας και Ιράν θεωρείται αναγκαστική – για την αντιμετώπιση της επιθετικής πολιτικής των Ηνωμένων Πολιτειών. Αλλά φαίνεται ότι έχει εμφανιστεί ένας ακόμη παίκτης, κατά του οποίου θα δράσει αυτή η τριπλή συμμαχία.<br /><br />Ποιος θα είναι ο ρόλος της Ρωσίας; Δεν υπάρχει ακόμη συγκεκριμένη απάντηση σε αυτήν την ερώτηση. Εάν το επιθυμούσε, η Μόσχα θα μπορούσε να σταματήσει τον πόλεμο στο Καραμπάχ με μία μόνο δήλωση ότι ο στολίσκος της Κασπίας είναι έτοιμος να βοηθήσει την σύμμαχό του στον ΟΣΣΑ (στην Κασπία ο ρωσικός Στόλος είναι ισχυρότερος από αυτούς και των άλλων τεσσάρων χωρών μαζί).<br /><br />Ωστόσο, αυτό θα μετατρέψει αμέσως το Αζερμπαϊτζάν σε μια δεύτερη Γεωργία. Σίγουρα δεν αξίζει να δημιουργήσουμε ακόμη έναν εχθρό, τουλάχιστον ενώ η Αρμενία χτίζει το δικό της εθνικιστικό κράτος. Υπενθυμίζουμε ότι το Ερεβάν θεωρεί την Κριμαία ουκρανική. Ποιου είναι τότε το Καραμπάχ;<br /><br />Η Αρμενία πρέπει να σωθεί από την τουρκική επέκταση, αλλά σε καμία περίπτωση με οποιοδήποτε κόστος, αλλά μόνο στο βαθμό που δεν βλάπτει πολύ τα ρωσικά συμφέροντα. Δεν πρέπει να επιτραπεί η πλήρης συγχώνευση Τουρκίας και Αζερμπαϊτζάν.<br /><br />Αν είναι δύο, δεν θα είναι σε θέση να οικοδομήσουν μια παντουρκική αυτοκρατορία (είναι όπως σαν η Πολωνία και η Τσεχική Δημοκρατία να κηρύξουν τη δημιουργία μιας κοινής πανσλαβικής αυτοκρατορίας), αλλά η ένωσή τους θα ανοίξει τις πύλες για την τουρκική επέκταση σε όλο τον Καύκασο και την Κεντρική Ασία. Κι αυτό, επίσης, δεν πρέπει να το επιτρέψουμε.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ο Παντουρκισμός πίσω και από τη σύγκρουση στο Καραμπάχ της Υπερκαυκασίας;

Η απάντηση βρίσκεται τόσο στην ιδεολογική όσο και στην οικονομική σφαίρα: Στην Κωνσταντινούπολη δεν κρύβουν ότι επιδιώκουν να ενοποιήσουν όλ...

Διαβάστε την συνέχεια