Αλλαγή εσωρούχων λόγω των Rafale κ. Ακάρ και μας κάνεις νουθεσίες;

<img height="314" src="https://www.ethnos.gr/sites/default/files/styles/default/public/images/2021/07/ap20362429706594.jpg?itok=O_wxkRQD" width="640" /><div><br /></div><div><b>Μαρία Ζαχαράκη<br /></b>«Έχουν εγκλωβιστεί σε έναν αγώνα εξοπλισμού, μπαίνουν σε έναν τέτοιο αγώνα», είπε ο υπουργός Άμυνας της Τουρκίας<br /><br />Στην προμήθεια των μαχητικών αεροσκαφών Rafale από την Ελλάδα αναφέρθηκε ο υπουργός Άμυνας της Τουρκίας Χουλουσί Ακάρ, ο οποίος εκτίμησε πως δεν αλλάζει η ισορροπία δυνάμεων στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο έπειτα από αυτή την εξέλιξη.<br /><br />Χουλουσί Ακάρ: Τι είπε για τα Rafale<br /><br />«Έχουν εγκλωβιστεί σε έναν αγώνα εξοπλισμού, μπαίνουν σε έναν τέτοιο αγώνα. Αγοράζουν αεροπλάνα, όπλα και εξοπλισμό. Δεν είναι δυνατόν να αλλάξει το ισοζύγιο ισχύος με τρία ή πέντε μεταχειρισμένα αεροπλάνα. Επομένως, δεν είναι δυνατόν οι Έλληνες γείτονές μας να αγωνιστούν για ειρηνικές, πολιτικές λύσεις κι όχι επιθετικές. Αναμένουμε να συμβάλουν στις προσπάθειές μας για επίλυση των προβλημάτων εδώ», δήλωσε χαρακτηριστικά ο Τούρκος υπουργός Άμυνας.<br /><br /><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="368" src="https://www.youtube.com/embed/uW2AR5TQkJ4" width="696" youtube-src-id="uW2AR5TQkJ4"></iframe><br /><br />Ο Χουλουσί Ακάρ απηύθυνε «ειλικρινή», όπως ανέφερε, έκκληση στην Ελλάδα να δεχτεί την πρόσκληση για την τέταρτη συνάντηση μεταξύ των στρατιωτικών αντιπροσωπειών των δύο χωρών στην Άγκυρα.<br /><br />«Αναμένουμε από τους γείτονές μας να υποστηρίξουν ειρηνικές λύσεις, ώστε να γίνει το Αιγαίο και η Μεσόγειος μια θάλασσα ειρήνης, και να συμβάλουν στην ευημερία όλων των πλευρών. Διαφορετικά, δεν έχει νόημα να προκληθεί άλλο ένα πλήγμα στην ευημερία του λαού της Ελλάδας, ο οποίος έχει ήδη ένα μεγάλο χρέος, με πρόσθετες δαπάνες. Επειδή εμείς, οι λαοί των δύο χωρών, είμαστε υπέρ των σχέσεων καλής γειτονίας και της κοινής ειρηνικής ζωής. Όλες οι προσπάθειές μας προσανατολίζονται προς αυτή την κατεύθυνση».<br /><br /><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="363" src="https://www.youtube.com/embed/cIaPSyg1evg" width="705" youtube-src-id="cIaPSyg1evg"></iframe><br /><br /></div><div>Αποστρατικοποίηση νησιών<br /><br />Τονίζοντας για άλλη μια φορά ότι η Τουρκία είναι υπέρ του δικαίου, του διαλόγου και των σχέσεων καλής γειτονίας, ο Χουλουσί Ακάρ ανέφερε ότι: «Εμείς μιλάμε ειλικρινά. Υπάρχει η συμφωνία της Λωζάνης από τη μία πλευρά και η συμφωνία του Παρισιού από την άλλη. Οι Έλληνες γείτονές μας τείνουν να τις αγνοούν και να τις παραβλέπουν. Δεν είναι δυνατόν να το δεχτούμε. Υπάρχουν νησιά που έχουν αποστρατικοποιημένο καθεστώς βάσει συμφωνιών. Τα μέρη έχουν συνάψει συμφωνία βάσει της οποίας ‘αυτά τα νησιά δεν μπορούν να εξοπλιστούν, θα έχουν αποστρατικοποιημένο καθεστώς’. Συμφωνήσαμε σε αυτό. Τώρα είναι εξοπλισμένα. Λένε, ‘υπάρχει απειλή’. Δεν υπάρχει απειλή. Δεν υπάρχει καμία απειλή. Δεν υπάρχει καμία επιθετική στάση της Τουρκίας κατά της Ελλάδας αυτή τη στιγμή. Εμείς μιλάμε για διάλογο, διεθνείς συμφωνίες, δίκαιο, εφαρμοσμένη πρακτική. Ωστόσο, αυτή η ειρηνική προσέγγισή μας μάς γυρνάει πίσω με προκλητικές δηλώσεις κάθε φορά. Οι Έλληνες γείτονές μας επιδεικνύουν μία επιθετική στάση για να προστατεύσουν τα νησιά στο Αιγαίο», δήλωσε.<br /><br /><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="351" src="https://www.youtube.com/embed/Io5aj1QrXmg" width="702" youtube-src-id="Io5aj1QrXmg"></iframe><br /><br />«Δεν θα επιτρέψουμε κανένα τετελεσμένο»<br /><br />Όσον αφορά τις NAVTEX, ο Τούρκος υπουργός Άμυνας κατηγόρησε την Ελλάδα για αθέτηση συμφωνιών. «Αν και συμφωνήσαμε να μην πραγματοποιούμε ασκήσεις κατά την τουριστική περίοδο, τις εθνικές εορτές και αργίες των δύο πλευρών, δυστυχώς, οι Έλληνες γείτονές μας το αγνοούν και τον παραβιάζουν».<br /><br />Υπογραμμίζοντας ότι η ρητορική της Τουρκίας για ειρήνη, διεθνές δίκαιο και καλή γειτονία «δεν πρέπει να εκλαμβάνεται ως αδυναμία», ο Χουλουσί Ακάρ υπενθύμισε ότι «προστατεύουμε τα δικαιώματα και τα συμφέροντα τόσο τα δικά μας όσο και των Κυπρίων αδελφών μας στο Αιγαίο, την ανατολική Μεσόγειο και την Κύπρο και είμαστε αποφασισμένοι να προστατεύουμε και να παρακολουθούμε αυτό το ζήτημα. Το κάναμε και θα συνεχίσουμε να το κάνουμε με αποφασιστικότητα και επιμονή. Κανείς δεν πρόκειται να διστάσει. Θέλουμε όλοι να γνωρίζουν ότι δεν θα επιτρέψουμε κανένα τετελεσμένο. Ποτέ δεν χαρίσαμε τα δικαιώματά μας και ποτέ δεν πρόκειται να το κάνουμε. Συνεχίζουμε να λέμε στους συνομιλητές μας ότι είμαστε έτοιμοι να συνεργαστούμε για την ειρήνη. Αυτό προσδοκούμε κι από τους Έλληνες γείτονές μας. Πιστεύουμε ότι ήρθε η ώρα να ανταποκριθούν θετικά ώστε τα προβλήματα να βρουν πολιτικές λύσεις. Όχι μόνο εμείς, αλλά και ακαδημαϊκοί, απόστρατοι στρατιωτικοί και πρώην διπλωμάτες στην Ελλάδα λένε το ίδιο. Περιμένουμε να το δουν κι οι Έλληνες ηγέτες και να καθορίσουν τη στάση τους ανάλογα», σημείωσε.<br />«Οι Έλληνες δεν εγκαταλείπουν την επιθετική ρητορική»<br /><br />«Αλλά οι Έλληνες γείτονές μας, από την άλλη πλευρά, δεν εγκατέλειψαν και δεν εγκαταλείπουν τις προκλητικές δηλώσεις τους και την επιθετική ρητορική», σημείωσε ο Χουλουσί Ακάρ, προσθέτοντας ότι η Τουρκία θα συνεχίσει να φέρει εις πέρας με αποφασιστικό τρόπο τα καθήκοντά της για την προάσπιση των δικαιωμάτων και συμφερόντων της στο Αιγαίο, τη Μεσόγειο και την Κύπρο.<br /><br />«Πάντα λέμε στους Έλληνες γείτονές μας ότι εμείς είμαστε υπέρ της εξεύρεσης πολιτικών λύσεων στα προβλήματα μέσω της ειρήνης, της ηρεμίας και του διαλόγου και στο πλαίσιο των συμφωνιών που έχουν συναφθεί».<br />«Η λύση είναι μία στην Κύπρο: Δύο κράτη»<br /><br />«Δεν μπορεί να υπάρξει λύση με μέσα που έχουν δοκιμαστεί εδώ και 50 χρόνια», δήλωσε ο Τούρκος υπουργός Άμυνας σχετικά με το Κυπριακό.<br /><br />«Είναι σαφές ότι δεν θα φέρουν λύση οι δοκιμασμένες μέθοδοι εδώ και 50 χρόνια. Η Ελληνοκυπριακή Διοίκηση Νότιας Κύπρου είναι μια κοινότητα που απέρριψε το σχέδιο Ανάν. Δεν έχει νόημα να χάνουμε ξανά χρόνο με τα ίδια. Η ΤΔΒΚ και το κράτος της Δημοκρατίας της Τουρκίας έλαβαν την απόφασή τους στο θέμα αυτό. Δύο κυρίαρχα, ανεξάρτητα, ισότιμα κράτη. Ο καθένας πρέπει να το χωνέψει και να εμπεδώσει αυτό», τόνισε, ενώ στη συνέχεια αναφέρθηκε στη σημασία της δίκαιης κατανομής του πλούτου, ιδίως των υδρογονανθράκων.<br /><br /><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="375" src="https://www.youtube.com/embed/JsvXaYmS4OI" width="707" youtube-src-id="JsvXaYmS4OI"></iframe><br /><br />«Δεν θα καταφέρετε τίποτα αγνοώντας τους Τούρκους στην Κύπρο και το κράτος της Δημοκρατίας της Τουρκίας. Η Τουρκία είναι εγγυήτρια χώρα βάσει συμφωνιών. Οι άλλοι εγγυητές γνωρίζουν τί πρέπει να κάνουν και τί να μην κάνουν, αλλά εμείς, ως εγγυητές, είμαστε αποφασισμένοι να ασκήσουμε τα δικαιώματα και να εκπληρώσουμε τις υποχρεώσεις μας, όπως πάντα», κατέληξε ο Τούρκος υπουργός Άμυνας.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.ethnos.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br />

Αλλαγή εσωρούχων λόγω των Rafale κ. Ακάρ και μας κάνεις νουθεσίες;

Μαρία Ζαχαράκη «Έχουν εγκλωβιστεί σε έναν αγώνα εξοπλισμού, μπαίνουν σε έναν τέτοιο αγώνα», είπε ο υπουργός Άμυνας της Τουρκίας Στην προμήθε...

Διαβάστε την συνέχεια

Πώς ερμηνεύονται οι εξελίξεις στην Τυνησία

<img height="360" src="https://www.capital.gr/Content/ImagesDatabase/p/1000x563/crop/both/d0/d0475e1f23a648489d668ba63b1f6116.jpg?quality=80&404=default&v=8" width="640" /><br /><br />Του<b> Κώστα Ράπτη</b><br />Το "προεδρικό πραξικόπημα" στην Τυνησία, όπου την Κυριακή ο αρχηγός του κράτους Κάις Σαγιέντ απέπεμψε τον πρωθυπουργό Χισάμ αλ Μασίσι, ανέστειλε για 30 ημέρες τις εργασίες του κοινοβουλίου, ανέλαβε αυτοπροσώπως καθήκοντα γενικού εισαγγελέα και στέρησε τους βουλευτές από την ασυλία τους, μπορεί να ιδωθεί από πολλές οπτικές γωνίες.<br /><br />Μπορεί έτσι να θεωρηθεί ως άλλη μία περίπτωση όπου η δημοκρατική ομαλότητα πέφτει θύμα της πανδημίας, όπως συνέβη και σε άλλες χώρες όπου η αδυναμία αντιμετώπισης του κορονοϊού εκτόξευσε την λαϊκή δυσαρέσκεια, με αποτέλεσμα την πολιτειακή ανατροπή, όπως λ.χ. στην Αϊτή. Και πράγματι, η Τυνησία δοκιμάζεται από την πανδημία όσο καμία άλλη χώρα της Αφρικής, ενώ το γεγονός ότι η οικονομία της εξαρτάται από τον τουρισμό παρόξυνε προϋπάρχοντα προβλήματα, με αποτέλεσμα να πολλαπλασιαστούν το τελευταίο διάστημα οι διαδηλώσεις εναντίον του κυβερνώντος ισλαμιστικού κόμματος Ενάχντα.<br /><br />Μπορεί επίσης να διαβαστεί ως κλασικό παράδειγμα της πολιτικής οπισθοδρόμησης που βιώνουν χώρες οι οποίες μετεωρίζονται στα όρια της χρεωκοπίας, καθώς η Τυνησία διαπραγματεύεται το τελευταίο διάστημα την προσφυγή της στο ΔΝΤ, ωστόσο οι όροι που την συνοδεύουν, με πρώτες τις περικοπές κοινωνικών δαπανών συναντούσαν αντιστάσεις στο (εν αναστολή πλέον) κοινοβούλιο.<br />Τα απόνερα της "Άνοιξης"<br /><br />Όμως τα γεγονότα της Τυνησίας αναπόφευκτα διαβάζονται από το διεθνές ακροατήριο υπό το πρίσμα της Αραβικής Άνοιξης του 2011. Και επ' αυτού η ειρωνεία είναι διπλή. Η μόνη χώρα του αραβικού κόσμου η οποία χαρακτηρίζεται από το Freedom House ως δημοκρατική είναι από προχθές μία χώρα στην οποία η τύχη του εκλεγμένου πρωθυπουργού αγνοείται και το κοινοβούλιο έχει περικυκλωθεί από τεθωρακισμένα. Επιπλέον, η χώρα η οποία πρώτη έδωσε το σήμα της εξέγερσης το 2011, προσφέροντας το παράδειγμα στην Αίγυπτο για να ακολουθήσει λίγο μετά με την ανατροπή του Χόσνι Μουμπάρακ, μοιάζει τώρα σαν να μιμείται, με καθυστέρηση οκτώ ετών το αιγυπτιακό προηγούμενο της καθαίρεσης του εκλεγμένου προέδρου Μόρσι από τον στρατό το 2013.<br /><br />Βέβαια στην Τυνησία την πρωτοβουλία των κινήσεων είχε όχι ο στρατός, αλλά ο ίδιος ο πρόεδρος της Δημοκρατίας, κάνοντας μια εξαιρετικά διεσταλμένη ερμηνεία των διατάξεων του Συντάγματος περί καταστάσεων έκακτης ανάγκης. Όμως, όπως και στην Αίγυπτο το 2013, η επέμβαση του βαθέος κράτους είχε έναν βαθμό λαϊκής αποδοχής και διευκολύνθηκε κατά φαινομενικά παράδοξο τρόπο από τις μαζικές αντικυβερνητικές κινητοποιήσεις που την πλαισίωσαν.<br /><br />Η Τυνησία είναι η αραβική χώρα με τους εντονότερους δεσμούς με την Ευρώπη και το ισχυρότερο εργατικό και γυναικείο κίνημα. Αυτός είναι και ο λόγος που απέφυγε τον κίδυνο του εμφυλίου πολέμου μετά το 2011 καθώς, με τη μεσολάβηση των οργανώσεων της τυνησιακής κοινωνίας των πολιτών (γενική συνομοσπονδία εργατών, εργοδοτικός σύνδεσμος, δικηγορικός σύλλογος κτλ.), οι οποίες ακριβώς γι' αυτόν τον λόγο τιμήθηκαν με το Βραβείο Νόμπελ Ειρήνης, επιτεύχθηκε μια συμφωνία διαμοιρασμού της εξουσίας ανάμεσα στις κοσμικές πολιτικές δυνάμεις, συμπεριλαμβανομένου και του κορμού του προηγούμενου καθεστώτος Μπεν Άλι, και στον κύριο νικητή της "Αραβικής Άνοιξης", ήτοι το ισλαμιστικό Ενάχντα.<br /><br />Ωστόσο, το κοινωνικό πρόβλημα που βρισκόταν στην καρδιά του ξεσηκωμού του 2011, που ως γνωστόν πυροδοτήθηκε από την αυτοπυρπόληση ενός νεαρού μικροπωλητή στον υποβαθμισμένο Νότο της χώρας, ουδέποτε θεραπεύτηκε.<br /><br />Την κληρονομιά της απογοήτευσης που άφησε η ημιτελής "Άνοιξη" στην τυνησιακή νεολαία αποτυπώνει από μιαν άλλη άποψη το θλιβερό ρεκόρ της Τυνησίας να εμφανίζει τον μεγαλύτερο κατ' αναλογία πληθυσμού αριθμό στρατολογημένων στο Ισλαμικό Κράτος και παρόμοιες οργανώσεις.<br /><br />Η πανταχού παρούσα διαφθορά απομυθοποίησε την αίγλη των ισλαμιστών, όταν αυτοί έπαψαν να είναι δύναμη αντιπολίτευσης, οι πληβείοι εξακολούθησαν να μένουν κοινωνικά ακάλυπτοι, ενώ τα μεσοαστικά στρώματα αδυνατούσαν να συμφιλιωθούν με την παραμονή του Ενάχντα στην εξουσία, έστω και σε "συγκατοίκηση" με άλλες δυνάμεις.<div><br />Γεωπολιτική διάσταση<br /><br />Σε όλα αυτά θα πρέπει να προστεθεί η γεωπολιτική διάσταση, καθώς οπουδήποτε αναδείχθηκε μετά το 2011 η Μουσουλμανική Αδελφότητα (τυνησιακό παρακλάδι της οποίας είναι το Ενάχντα) οι δεσμοί με την Τουρκία του Ταγίπ Ερντογάν αναπτύχθηκαν αλματωδώς, με αποτέλεσμα να κινητοποιηθούν αντίπαλες περιφερειακές δυνάμεις, όπως τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα που φέρονται να ενθάρρυναν το πραξικόπημα του Κάις Σαγιέντ.<br /><br />Είναι άλλωστε γειτονική χώρα η Λιβύη όπου οι δύο αυτοί πόλοι περί την Άγκυρα και το Άμπου Ντάμπι συγκρούονται στρατιωτικά, με την Τουρκία να έχει καταβάλλει το προηγούμενο διάστημα εντατικές προσπάθειες προσεταιρισμού της Τυνησίας ως προς την υποστήριξη της προηγούμενης φιλοτουρκικής κυβέρνησης Σάρατζ στην Τρίπολη.<br /><br />Διόλου τυχαία, πλέον, ο ιδρυτής του Ενάχντα και πρόεδρος του τυνησιακού κοινοβουλίου Ρασίντ Γανούσι επικαλείται την απόπειρα πραξικοπήματος κατά του Ερντογάν το 2016 (στην οποία επίσης φέρεται να είχαν ανάμιξη τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα), ενώ οι Τούρκοι ιθύνοντες καταδικάζουν την παραβίαση της δημοκρατίας στην Τύνιδα.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.capital.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Πώς ερμηνεύονται οι εξελίξεις στην Τυνησία

Του Κώστα Ράπτη Το "προεδρικό πραξικόπημα" στην Τυνησία, όπου την Κυριακή ο αρχηγός του κράτους Κάις Σαγιέντ απέπεμψε τον πρωθυπο...

Διαβάστε την συνέχεια

Στη συμπλήρωση της τέταρτης δεκαετίας από την ένταξή μας στην ΕΟΚ... Τελικά σε ποια «Δύση» ακριβώς ανήκουμε;

<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgklngpLeDQIL35XIlKg2sq_z7lcuXAGHKT0WofC6pURR5yzhH2bBt80LJOyBTxhUkTx6WQXb5g7bqnnsTLlUK81UEgdQRGd808fXUuLm2asxtgy3_Ps99vMDwxXBwStZpzdNuo7JCNrG8/s400/%25CE%2586%25CF%2584%25CE%25B9%25CF%2584%25CE%25BB%25CE%25BF.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="307" data-original-width="400" height="492" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgklngpLeDQIL35XIlKg2sq_z7lcuXAGHKT0WofC6pURR5yzhH2bBt80LJOyBTxhUkTx6WQXb5g7bqnnsTLlUK81UEgdQRGd808fXUuLm2asxtgy3_Ps99vMDwxXBwStZpzdNuo7JCNrG8/w640-h492/%25CE%2586%25CF%2584%25CE%25B9%25CF%2584%25CE%25BB%25CE%25BF.jpeg" width="640" /></a><br /><br /><i>«Δείξε μου τους φίλους σου, να σου πω ποιος είσαι», θέλει η λαϊκή θυμοσοφία. Σύμφωνοι, αρκεί να μπορείς να τους εντοπίσεις, διότι στη διεθνή σκηνή και ιδίως σε ό,τι αφορά στην Τουρκία, δεν είναι πάντοτε σαφές.</i><br /><b>Ν. Γ. Δρόσος</b><br />Τι ακριβώς καλείται να συναγάγει η Ελλάδα, όταν μία σύμμαχος χώρα στο ΝΑΤΟ και η κυριότερη από πλευράς οικονομικής ισχύος εταίρος στην ΕΕ, Γερμανία, θεωρεί ως απλή «οπισθοδρόμηση» και «απόκλιση από τα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών», τις απειλές Ερντογάν για τα Βαρώσια;<br /><br />Αντίστοιχα, τι καλείται να αντιληφθεί η χώρα μας, ως προς τον ρόλο της ΕΕ, τόσο έναντι της ιδίας όσο και ευρύτερα στη διεθνή σκηνή, όταν οι ΗΠΑ πρωτοστατούν για τη σύγκληση του Σ.Α. του ΟΗΕ και την ίδια ώρα η ΕΕ δεν εμφανίζεται διατεθειμένη να συγκαλέσει ούτε καν το Συμβούλιο υπουργών Εξωτερικών, αναφορικά με τις εξελίξεις στο Κυπριακό ζήτημα;<br /><br />Όσα διαδραματίστηκαν πρόσφατα στην Κύπρο, με τον Ερντογάν να πιέζει για τη λύση των δύο κρατών στη Μεγαλόνησο αλλά και να προχωρά μονομερώς στο άνοιγμα της περίκλειστης πόλης των Βαρωσίων, παρείχαν την ευκαιρία να διευκρινιστεί πέραν πάσης αμφισβητήσεως ο ρόλος που διαδραματίζουν εταίροι και σύμμαχοι έναντι της Κύπρου και βεβαίως της Ελλάδος.<br /><br />Από τη σαφή, πλην μάλλον ήπια, ανακοίνωση του ύπατου εκπροσώπου της ΕΕ Ζοζέπ Μπορέλ -ο οποίος, τουλάχιστον, χαρακτήρισε ως απαράδεκτη και μονομερή την απόφαση για αλλαγή καθεστώτος των Βαρωσίων, προκαλώντας αντιδράσεις εκ μέρους της Άγκυρας- έως τις αμφίσημες τοποθετήσεις της καγκελαρίου Α. Μέρκελ, η οποία θεώρησε ως «οπισθοδρόμηση» τις δηλώσεις Ερντογάν για το Κυπριακό, η ΕΕ δεν στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων. Ιδίως, δε, της θέσης που θα όφειλε να έχει μία πολιτική και οικονομική ένωση εταίρων έναντι των κρατών-μελών της, όταν παραβιάζεται η διεθνής νομιμότητα εις βάρος τους, από τρίτες χώρες.<br /><br />Στον αντίποδα, ο κατηγορηματικός τρόπος με τον οποίο αντέδρασαν οι ΗΠΑ, τόσο δια στόματος του υπουργού Εξωτερικών Άντονι Μπλίνκεν όσο και δια των τοποθετήσεων της Δρ. Κάρεν Ντόνφριντ, υποψήφιας υφυπουργού Εξωτερικών για Ευρωπαϊκές Υποθέσεις αλλά και του προέδρου της Επιτροπής Εξωτερικών Σχέσεων της Γερουσίας Ρόμπερτ Μενέντεζ, καταδικάζοντας ρητά την τουρκική προκλητικότητα και ζητώντας την αντιμετώπισή της από το Σ.Α. του ΟΗΕ, κατέδειξαν πού ακριβώς «στέκονται» οι ΗΠΑ.<br /><br />Τούτων δοθέντων, οι ενστάσεις που διετύπωσε ως προς τον ισχνό ρόλο της ΕΕ στο Κυπριακό ο υπουργός Εξωτερικών Ν. Δένδιας, σε συνέντευξή του στο περιοδικό «Ερμής», όχι μόνον είναι απολύτως βάσιμες αλλά μάλλον διασκεδάζουν τις εντυπώσεις ως προς την πραγματική διάσταση των πραγμάτων.<br /><br />Για την ακρίβεια, λέγοντας ότι «η ΕΕ από μόνη της δεν έχει ενσωματώσει στην πολιτική της τον σημαντικό γεωπολιτικό ρόλο που καλείται να παίξει», ο κ. Δένδιας, δεδομένου του θεσμικού του ρόλου, μάλλον επιχείρησε να τηρήσει λεπτές ισορροπίες, την ίδια ώρα που η απουσία της ΕΕ από τη διεθνή σκηνή, ακόμη και όταν πρόκειται για τις σχέσεις κράτους-μέλους της με τρίτη χώρα, είναι κάτι περισσότερο από εκκωφαντική.<br /><br />«Η Κύπρος είναι χώρα-μέλος της, άρα η ΕΕ θα είχε κάθε λόγο και θα έπρεπε να διεκδικήσει την απόλυτη συμμετοχή στη διαδικασία επίλυσης του Κυπριακού», υπογραμμίζει χαρακτηριστικά ο κ. Δένδιας και προσθέτει: «Η ΕΕ ωστόσο, ακολουθώντας διστακτικότητα, δεν κατάφερε ούτε καν να είναι κομμάτι των διαπραγματεύσεων στη Γενεύη».<br /><br />Ως προς τη Γερμανία, δε, εμμέσως πλην σαφώς δηλώνει ότι το νήμα της συνεννόησης θα το αναζητήσουμε εκ νέου μετά τις εκλογές του Σεπτεμβρίου… «Η ισχυρότερη χώρα της Ευρώπης οφείλει να αποδεχτεί τον ρόλο ηγέτιδας χώρας και σε καταστάσεις όπως η επιβολή κυρώσεων σε χώρα-μέλος του ΝΑΤΟ που παραβιάζει το διεθνές δίκαιο. Με τις εκλογές του Σεπτεμβρίου στη Γερμανία έχουμε μια νέα ευκαιρία να ξεκινήσουμε μια προσπάθεια συνεννόησης με τη νέα ομοσπονδιακή κυβέρνηση».<br /><br />Υπό το φως όλων αυτών, στη συμπλήρωση της τέταρτης δεκαετίας από την ένταξή μας στην τότε ΕΟΚ και σήμερα ΕΕ, σε ποια «Δύση» ακριβώς ανήκουμε;<div><br /></div><div><a href="https://www.euro2day.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br />

Στη συμπλήρωση της τέταρτης δεκαετίας από την ένταξή μας στην ΕΟΚ... Τελικά σε ποια «Δύση» ακριβώς ανήκουμε;

«Δείξε μου τους φίλους σου, να σου πω ποιος είσαι», θέλει η λαϊκή θυμοσοφία. Σύμφωνοι, αρκεί να μπορείς να τους εντοπίσεις, διότι στη διεθνή...

Διαβάστε την συνέχεια

Από την εποχή των προκλήσεων στην εποχή των τουρκικών τετελεσμένων με την Αθήνα να παρακολουθεί

<a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/07/turkish_uav_kastelorizo.png"><img height="638" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/07/turkish_uav_kastelorizo.png" width="640" /></a><br /><br />Στις 11 χθες βράδυ ένα τουρκικό uav πετά πάνω από το Καστελόριζο. Δεν είναι δυστυχώς κάτι σπάνιο πλέον…<br /><br />Στις 20 Ιουλίου,όπως φαίνεται στη φωτογραφία , έγινε προσευχή σε τζαμί στην κλειστή υποτίθεται περιοχή της Αμμοχώστου, το “άνοιγμα” της οποίας ανακοίνωσε ο Ερντογάν στην πρόσφατη “κάθοδο” στα κατεχόμενα. Το τουρκικό ΥΠΕΞ διαφημίζει την προσευχή στην οποία έδωσε το παρών και ο Τατάρ.<br /><br /><a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/07/tatar_proseyhi.jpg"><img src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/07/tatar_proseyhi.jpg" /></a><br /><br />Αν δεν το έχουμε καταλάβει έχουμε περάσει από την εποχή των προκλήσεων στην εποχή των τετελεσμένων! <br /><br />Η Τουρκία ,ειδικά τον τελευταίο χρόνο, έκανε τις κινήσεις της, μέτρησε τις ελληνικές αντιδράσεις που ήταν ανύπαρκτες και προχωρά! Συμπεριφέρεται στο Αιγαίο λες και της ανήκει , προχώρησε στο αδιανόητο υποτίθεται άνοιγμα της Αμμοχώστου και για όλα αυτά διαπιστώνει ότι υπάρχουν μόνο χλιαρές ανακοινώσεις-δηλώσεις καταδίκης από τη διεθνή κοινότητα και η μονότονη επίκληση του “διεθνούς δικαίου” από την Αθήνα. Τίποτα απ΄ όλα αυτά δεν μπορεί να αποτελέσει εμπόδιο για την επιθετική της πολιτική.<br /><br />Η Αθήνα δείχνει εγκλωβισμένη στην πολιτική μιας μάταιης “παρέμβασης κάποιου” που θα “βάλει τα πράγματα στη θέση τους”, απειλώντας την Τουρκία με σοβαρές συνέπειες. Η παρέμβαση δεν έρχεται και αντί για απειλές κατά της Τουρκίας βλέπουμε συνεργασίες στηριζόμενες έστω σε λυκοφιλίες. Στη διπλωματία δηλαδή.<br /><br />Η ελληνική κυβέρνηση δείχνει μια ακατανόητη άρνηση σ΄ αυτό που άπαντες έχουν καταλάβει: πρέπει να αλλάξει πολιτική άμεσα και να επανέλθει τουλάχιστον στην ανάγκη εκπομπής ενός σταθερού και ηχηρού μηνύματος αποτροπής που θα έχει ως παραλήπτη όχι τόσο την Τουρκία, αλλά τους “φίλους και συμμάχους” που τη θεωρούν δεδομένο “αδύναμο κρίκο”. Η Ελλάδα πρέπει να δώσει σε όλους να καταλάβουν ότι δεν θα μετατραπεί σε “καρπαζοεισπράκτορα” της περιοχής, ούτε ότι όσα έχει δώσει μέχρι στιγμής σε “διευκολύνσεις και εξυπηρετήσεις” προς τους “μεγάλους”, μπορούν να εξαργυρωθούν με χτυπήματα στην πλάτη ή την πώληση αμυντικού υλικού αμφίβολης ποιότητα και χρησιμότητας. <br /><br />Στο επιχείρημα των “συγκαταβατικών” που εκφράζεται με το ερώτημα “τι θέλετε πόλεμο”, η απάντηση είναι ότι ο μοναδικός τρόπος για να τον αποφύγουμε είναι να δείξουμε προς όλους ότι δεν θα φοβηθούμε να ταράξουμε τα νερά του Αιγαίου και της Μεσογείου, που όλοι οι ισχυροί “παίκτες” θέλουν να παραμείνουν ήρεμα. Μόνο που για να το πετύχουν πιέζουν ,ο καθένας με τον τρόπο του, την Ελλάδα να δεχτεί υποχωρήσεις που θέτουν σε αμφισβήτηση την ίδια την ύπαρξη της. <div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Από την εποχή των προκλήσεων στην εποχή των τουρκικών τετελεσμένων με την Αθήνα να παρακολουθεί

Στις 11 χθες βράδυ ένα τουρκικό uav πετά πάνω από το Καστελόριζο. Δεν είναι δυστυχώς κάτι σπάνιο πλέον… Στις 20 Ιουλίου,όπως φαίνεται στη φω...

Διαβάστε την συνέχεια

Τα αντίποινα του Ερντογάν στη Συνθήκη της Λωζάννης”

<a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2020/07/10/agia_sophia_erdogan_2_2020-07-24-ayasofyada-cuma-24.jpg"><img height="460" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2020/07/10/agia_sophia_erdogan_2_2020-07-24-ayasofyada-cuma-24-696x500.jpg" width="640" /></a><br /><br />Της <b>ΛΙΑΝΑΣ ΜΥΣΤΑΚΙΔΟΥ</b><br />«Η Συνθήκη της Λωζάνης δεν ιδρύει , αλλά καταχωρεί την τουρκική Δημοκρατία»<br />Ο κυβερνητικός σύμμαχος του Ερντογάν , σε παραλήρημα του , αναφορικά με την επέτειο της υπογραφής της Συνθήκης της Λωζάνης είπε: “Η Συνθήκη της Λωζάννης είναι ένα έγγραφο 143 άρθρων που δεν ιδρύει , αλλά καταχωρεί την τουρκική Δημοκρατία.”<br /><br />Το θέμα της Συνθήκης απασχολεί την 23η Ιουλίου κάθε χρόνο τον τουρκικό Τύπο. Την ημέρα εκείνη δίνεται αφορμή στους Κεμαλιστές να πλέξουν το εγκώμιο του ιδρυτή της σύγχρονης Τουρκίας. Για παράδειγμα, Ο έγκριτος δημοσιογράφος Φικρέτ Μπιλα (Τ24) στο σχετικό άρθρο του αναφέρει, μεταξύ άλλων: ” Η Συνθήκη της Λωζάνης είναι η μεγαλύτερη νίκη στην Ιστορία της τουρκικής διπλωματίας. Εάν δεν υπήρχε δεν θα υπήρχε η Τουρκική Δημοκρατία. Ούτε θα ζούσαν οι Τούρκοι στην Μικρά Ασία.<br />Εάν δεχόμασταν τη Συνθήκη των Σεβρών , όπως έκανε ο σουλτάνος Βαχντεττίν , η Μικρά Ασία θα είχε διανεμηθεί στου ξένους.<br /><br />Ακόμα και οι αντίπαλοι του Ινονού , στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, χαρακτήρισαν μεγάλη νίκη την υπογραφή της Συνθήκης.<br /><br />Αυτοί που δυσανασχετούν είναι κύκλοι που δεν επιθυμούν την εδαφική ακεραιότητα και την εθνική ενότητα της χώρας. Είναι κύκλοι που επιθυμούν τη δημιουργία αρμενικού και κουρδικού κράτους στα νοτιοανατολικά.<br /><br />Είναι εκείνοι που παρέδωσαν την Κωνσταντινούπολη στους Άγγλους, όπως ο Βαχντεττίν και την Κύπρο επίσης στους Άγγλους, όπως ο Αμπντουλχαμίτ.<br />Είναι εκείνοι που προκάλεσαν , με τη βοήθεια των Άγγλων, την εξέγερση του Σείχη Σαίτ εναντίον του Κεμάλ.<br /><br />Η εξουσία που κατηγορεί ως ήττα τη Συνθήκη και επιθυμεί την επανεξέταση της υποστηρίζει ότι με αυτήν δόθηκαν τα Δωδεκάνησα στους Έλληνες . Καθώς και εξαιτίας της δημιουργήθηκαν τα προβλήματα στο Αιγαίο.<br /><br />Αγνοεί , όμως, ότι τα Δωδεκάνησα δεν παραχωρήθηκαν με τη Συνθήκη της Λωζάνης. Οι Οθωμανοί με τη Συνθήκη του Ουσί το 1912 τα έδωσαν στους Ιταλούς κι εκείνοι με τη σειρά τους στους Έλληνες το 1945. Αυτή είναι η αλήθεια »<br /><br />Ο Ερντογάν έφτιαξε ένα δικό του πολιτικό δόγμα: “Λέγε στον λαό αυτά που θέλει να ακούσει και κάνε εσύ αυτά που θέλεις”. Μόνο έτσι εξηγούνται τα σκαμπανεβάσματα που κάνει στην πολιτική σκηνή , αλλά και με τον τρόπο που αντιμετωπίζει την Συνθήκη της Λωζάνης.<br /><br />Επηρεασμένος από τον ισλαμιστή συγγραφέα και φανατικό πολέμιο του Κεμάλ, Καντίρ Μισιρογλου θεωρεί ότι η Συνθήκη ήταν μια ήττα του Κεμάλ και του Ιονού.<br />Ο Μισίρογλου σε ένα δίτομο έργο του με τίτλο η Λωζάνη ήταν μια νίκη ή ήττα επιτίθεται στους δυο πολιτικούς άντρες , χαρακτηρίζει μεγάλη ήττα την υπογραφή της και φτάνει στο σημείο να λέει “καλυτέρα να κέρδιζαν οι Έλληνες, γιατί δεν θα είχε καταργηθεί το Χαλιφάτο και η Σαρία”.<br /><br />Κατά διαστήματα ο σουλτάνος επιτίθεται μέσω της Λωζάνης στον Κεμάλ και τον Ινονού, ζητά την κατάργηση της και την επικαιροποίηση της. Όταν, όμως, ζητάει την αποστρατικοποίηση των Νησιών στο Αιγαίο επικαλείται τις διατάξεις της Συνθήκης.<br />Το μένος του το έδειξε με την μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τέμενος την 23η Ιουλίου, ημέρα της υπογραφής της Συνθήκης πριν από 97 χρόνια.<br /><br />Ο αρθρογράφος Μεχμέτ Τεζκαν υποστηρίζει η απόφαση του Ερντογάν για την μετατροπή αυτή ήταν αντίποινα για τη Λωζάνη.<br /><br />Πρόσφερε στον λαό του θέαμα , όπως κάνουν όλοι οι οι πολιτικοί του είδους του. Το ερώτημα που μας βασανίζει είναι πότε θα κληθεί να απολογηθεί για τις παραβιάσεις των άρθρων 37-43 που αφορούν τα δικαιώματα και την προστασία των Μειονοτήτων στα εδάφη της. Όποτε τη συμφέρει επικαλείται τα άρθρα αυτά για τους Μουσουλμάνους της Θράκης, αλλά ας κάνει μια σύγκριση πώς τηρούνται τα δικαιώματα τους με αυτά που έκανε στις χριστιανικές Μειονότητες και όχι μόνο. Βάσει του άρθρου 39/4 οι Κούρδοι θα μπορούν να χρησιμοποιούν τη μητρική τους γλώσσα όπου θέλουν, εκτός των δημοσίων υπηρεσιών. Επίσης να χρησιμοποιούν τη μητρική τους γλώσσα ακόμα και ενώπιον των Δικαστηρίων. Είχαν δηλαδή τα ίδια δικαιώματα με τις υπόλοιπες Μειονότητες. Αυθαίρετα το τουρκικό κράτος κατήργησε τα πάντα. Πότε θα κληθεί να λογοδοτήσει για όλα αυτά…Πόσο καιρό ακόμα θα χαϊδεύει η διεθνής κοινοτητα τον “ταραξία” , όπως αποκαλεί την Τουρκία;<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τα αντίποινα του Ερντογάν στη Συνθήκη της Λωζάννης”

Της ΛΙΑΝΑΣ ΜΥΣΤΑΚΙΔΟΥ «Η Συνθήκη της Λωζάνης δεν ιδρύει , αλλά καταχωρεί την τουρκική Δημοκρατία» Ο κυβερνητικός σύμμαχος του Ερντογάν , σε ...

Διαβάστε την συνέχεια

To Ισλάμ ως συνεκτικός ιστός στην Τουρκία του Κεμάλ και του Ερντογάν

<img src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2020/04/ataturk-kemal-erdogan.jpg" /><br /><br /><b>Μπινιάρης Νίκος</b><br />Σήμερα, που οι αλλαγές είναι καταιγιστικές, η συμπεριφορά της Τουρκίας, όπως και άλλων λαών της Μέσης Ανατολής, μας αναγκάζουν, για τη δική μας επιβίωση, να προσπαθήσουμε να προβλέψουμε. Οι εξελίξεις μας επιβάλουν να διακρίνουμε μέσα στους καπνούς των συγκρούσεων, πολεμικών και ιδεολογικών (σ’ αυτούς πρωταγωνιστεί το Ισλάμ), ποιο θα είναι το μέλλον της γείτονος χώρας σε περιοχή που βρίσκεται σε διάλυση.<br /><br />Θεωρώ πως ο Ελληνισμός βρίσκεται μπροστά σε υπαρξιακή απειλή, λόγω δημογραφικού, οικονομικής κατάρρευσης αλλά και της αρτηριοσκληρωτικής δομής των θεσμών και της δημόσιας διοίκησης. Η ελληνική κοινωνία δεν είναι ούτε ευπροσάρμοστη, ούτε ανθεκτική σε εξωτερικές προκλήσεις. Ο αντίλογος είναι πως ο Ελληνισμός βρισκόταν υπό παρόμοιες απειλές πολλές φορές στο παρελθόν και επιβίωνε.<br /><br />Έτσι θα γίνει και τώρα, λένε οι αισιόδοξοι και ντετερμινιστές για την ιστορική μας παρουσία. Θα επαναληφθεί ένα Ναβαρίνο και μια Συνθήκη της Αδριανουπόλεως. Το άλλο άκρο είναι να γινόμαστε μελοδραματικά απαισιόδοξοι, όπως ο καθηγητής Γιανναράς στο Finis Graeciae. Δυστυχώς, είμαι πεπεισμένος πως η πλάστιγγα, αργά αλλά σταθερά, γέρνει προς την πλευρά άλλων λαών και ίσως άλλων πολιτισμών.<br /><br />Ο Ελληνισμός επέζησε άλλοτε ως κυρίαρχο υπόδειγμα και άλλοτε ως πολύτιμη κληρονομιά και μέσα από την ύπαρξη του ελληνορωμαϊκού, του χριστιανικού και του επιστημονικού υποδείγματος. Αυτό, ως ιστορικό φαινόμενο, συνέβη γιατί η δυτική σκέψη και πρακτική ήσαν βασισμένη σε ελληνικές προτάσεις. Απ’ ότι φαίνεται, όμως, είναι αυτό το πολιτισμικό πλαίσιο που χάνει την επιρροή του στην Ιστορία. Παραμένει ως παγκόσμια κληρονομιά η επιστημονική σκέψη και πράξη ως τεχνολογία, αλλά αυτή έχει πλέον αυτονομηθεί από την έννοια Ελληνισμός.<br />Τα σενάρια για την Τουρκία<br /><br />Ο Huntington, στην επικεφαλίδα του διάσημου –για άλλους κακόφημου βιβλίου του– “Η σύγκρουση των πολιτισμών” προσθέτει τη φράση «και η νέα τάξη πραγμάτων». Μετά το 1991 όλοι οι ερευνητές και θεωρητικοί των διεθνών σχέσεων αναζητούν αυτή τη «νέα τάξη πραγμάτων», η οποία άλλοτε είναι η φιλελεύθερη οικονομική παγκοσμιοποίηση, άλλοτε το μοντέλο ΕΕ, άλλοτε θεσμικοί μη κρατικοί ή υπερκρατικοί οργανισμοί και ίσως μια πιθανή επιστροφή σε μορφές αυτοκρατορικής διοίκησης.<br /><br />Το βέβαιο είναι πως ο ΟΗΕ ως υπερκρατικός οργανισμός που αποτελούσε κάποτε ελπίδα για ένα εύνομο και ανθρώπινο μέλλον δεν διαθέτει την επιρροή και την βαρύτητα που είχε κάποτε για τη διευθέτηση συγκρούσεων. Σε αυτή τη νέα αταξία πραγμάτων υπάρχει το ερώτημα που ενδιαφέρει άμεσα εμάς, τους γείτονες της Τουρκίας: πού και πώς θα καταλήξει αυτή η χώρα; Γιατί δυστυχώς από τον 15ο αιώνα και μετά η ιστορία μας είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τη δική της.<br /><br />Υπάρχουν δύο σενάρια για το μέλλον της γείτονος. Η επέκτασή της και η επαναφορά στο προσκήνιο μιας νεοοθωμανικής Τουρκίας. Ή η διάλυσή της, όπως έχει σαν κρατική οντότητα σήμερα. Ως μελετητής της περιοχής, ιστορικά, πολιτικά, και πολιτιστικά, έχω ταχθεί υπέρ της δεύτερης άποψης. Οι τελευταίες εξελίξεις, όμως, δείχνουν πως συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Δείχνουν πως η γείτων βρίσκει αρκετό χώρο να ελίσσεται, ώστε να επιτυγχάνει, όπως φαίνεται, τους μεγαλοϊδεατικούς της οραματισμούς.<br /><br />Πράγματι, η κοινωνική συνοχή της, η Asabiyyah κατά των Ιμπν Χαλντούν, που τώρα βασίζεται στον εθνικισμό της, είναι μια ισχυρή συγκολλητική ουσία για τη διατήρησή της ως ενιαίο εθνικό-κρατικό μόρφωμα και ως κινητήριος μοχλός για την επέκτασή της. Η θέση του Κεμάλ, «είμαι περήφανος που είμαι Τούρκος», με την οποία ξεκινούν την ημέρα τους οι μαθητές στην Τουρκία είναι ένα πιστεύω, το οποίο διαπερνά και τους δυτικότροπους και τους ισλαμιστές.<br /><br />Ο Κεμάλ, η εθνική κάθαρση και οι Κούρδοι<br /><br />Αυτό ήθελε να πετύχει ο Κεμάλ, αντικαθιστώντας την αυτοκρατορία με το δυτικό εθνικό κράτος. Σήμερα, ο εθνικισμός του Κεμάλ, συνδεδεμένος με το πολιτικό Ισλάμ, κάνει μέρος της τουρκικής ελίτ να παρατηρεί το φαινόμενο με καχυποψία και φόβο. Εξ ου και επιφανείς Τούρκοι έχουν μεταναστεύσει, ή έχουν μεταφέρει τις επιχειρήσεις τους στο εξωτερικό. Μέχρι σήμερα, όμως, το μεγαλύτερο ποσοστό στηρίζει τον Ερντογάν και τις αντι-αμερικανικές και αντι-ευρωπαϊκές του κορώνες, όπως και τις προσπάθειές του να προβάλει την τουρκική ισχύ στη διεθνή σκηνή.<br /><br />Ο Κεμάλ, πραγματικός μεταρρυθμιστής, άλλαξε τα πάντα στην Τουρκία μετά το 1923, από το αλφάβητο μέχρι τη γλώσσα, την ενδυμασία, την εκπαίδευση και τη σχέση κράτους-Ισλάμ. Κατάργησε το νόμο της Σαρία, αντικαθιστώντας τον με το ευρωπαϊκό κοσμικό δίκαιο. Συστηματικά, έκανε εκκαθαρίσεις σε όλους τους μη-τουρκικούς πληθυσμούς την Μικράς Ασίας: Έλληνες, Αρμένιους, Χαλδαίους, Ασσύριους, Άραβες και άλλες μειονότητες, απομεινάρια των αρχαίων πολιτισμών της περιοχής.<br /><br />Άλλοι από αυτούς εξανδραποδίσθηκαν, άλλοι εκδιώχθηκαν. Απέμειναν οι Κούρδοι, αυτή η αρχαία ινδοευρωπαϊκή φυλή, η οποία εξισλαμίσθηκε όταν οι Άραβες κατέλαβαν την Περσική Αυτοκρατορία. Οι Τούρκοι ευσχήμως τους βάφτισαν “ορεινούς Τούρκους” για να τους αφομοιώσουν. Άλλοτε με πογκρόμ, άλλοτε με υποσχέσεις τους κρατούσαν εντός του νέου κρατικού οικοδομήματος της εθνικά “καθαρής” Τουρκίας.<div><br />Το Ισλάμ ως συνεκτικός ιστός<br /><br />Όσο, όμως, τα παραπάνω είναι αληθινά, άλλο τόσο αληθινό είναι το γεγονός πως ο ίδιος ο Κεμάλ είχε αναγνωρίσει το Ισλάμ ως ισχυρό συναισθηματικό πολιτιστικό πόλο και ως την ειδοποιό διαφορά για να συγκροτηθεί το τουρκικό έθνος. Ο Τούρκος δεν ήταν χριστιανός ή κάποιο άλλο θρήσκευμα, ήταν μουσουλμάνος. Οι 400.000 που ήρθαν στην Τουρκία μετά το 1922 από την Ελλάδα μπορεί να ήταν ελληνόφωνοι, αλλά ήταν μουσουλμάνοι.<br /><br />Από την αρχή της Τουρκικής Δημοκρατίας το 1923, το Ισλάμ υπήρχε ο ισχυρότατος συνεκτικός ιστός για την δημιουργία του νέου εθνικού κράτους και μόνιμα παρόν στις πολιτικές και πολιτιστικές διαδικασίες της Τουρκίας. Εθνικισμός και Ισλάμ συνυπήρχαν από τότε, αλλά υπό τον απόλυτο έλεγχο του κεμαλικού κοσμικού κράτους. Συνυπάρχουν με άλλους συσχετισμούς έως σήμερα.<br /><br />Μετά τις τελευταίες κοινοβουλευτικές και τοπικές εκλογές έγινε φανερό πως ο Ερντογάν είναι όμηρος όσον αφορά στις ψήφους και συνεπώς στις θέσεις του Μπαχτσελί, του ηγέτη των Γκρίζων Λύκων, δηλαδή του ακραίου εθνικιστικού κόμματος, το οποίο αντιτίθεται σε οποιαδήποτε συνεννόηση με το κουρδικό στοιχείο. Ο Ερντογάν έχει στείλει στη φυλακή τους πλέον επιφανείς Κούρδους πολιτικούς και έχει κηρύξει ολοκληρωτικό πόλεμο σε κάθε αυτονομιστική κίνηση εντός της Τουρκίας και εκτός, στη Συρία και στο Ιράκ. Όποιος συνομιλεί με Κούρδους είναι τρομοκράτης και οδηγείται στη φυλακή!<br />Εξαίρετο αποκούμπι<br /><br />Δεν πρέπει να ξεχνάμε επίσης πως η διένεξη Ερντογάν με τον ιμάμη Γκιουλέν, πρώην υποστηρικτή και φίλο του, η οποία ξεκίνησε το 2014, είναι επίσης ένας πόλεμος χωρίς τέλος. Ο Ερντογάν έχει εξαπολύσει απηνή διωγμό κατά των οπαδών του Γκιουλέν, οι οποίοι ανήκουν στην αστική τάξη, στους διανοούμενους πανεπιστημιακούς, δικαστές και στρατιωτικούς. Η αποξένωση του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης από τους οπαδούς του Γκιουλέν, από τους αστούς Κούρδους της δυτικής Τουρκίας, από τους διανοούμενους και από μέρος της κεμαλικής ελίτ έχει στοιχίσει ψήφους, τους οποίους αναπληρώνουν οι ψήφοι των εθνικιστών και ισλαμιστών κάθε άλλης απόχρωσης.<br /><br />Ο μεγαλοϊδεατισμός και η πίστη (κεμαλιστών και ισλαμιστών εθνικιστών) πως το κουρδικό στοιχείο είναι υπαρξιακός κίνδυνος για το Ντοβλέτι (το αιώνιο κράτος) έχει καταστεί έμμονη και καταστροφική ιδέα για το τουρκικό κατεστημένο που ασπάζεται την κρατούσα εθνική ιδεολογία. Οι Κούρδοι υπήρξαν ένα εξαίρετο πρόσχημα-αποκούμπι για κάθε εσωτερική πολιτική δυσκολία της Τουρκίας.<br /><br />Ο Ερντογάν, από φίλος και συνομιλητής τους στις αρχές της πρωθυπουργίας του (ετοιμαζόταν να βγάλει τον Οτσαλάν από τη φυλακή) έγινε ο εξολοθρευτής τους, προβάλλοντας πάντα ότι είναι “τρομοκράτες”. Αυτό το πέτυχε μια και οι κοντόφθαλμοι Δυτικοί χαρακτήρισαν το PKK τρομοκρατική οργάνωση την εποχή του Ψυχρού Πολέμου σε αλληλεγγύη με την Τουρκία του ΝΑΤΟ. Εξ ου και η από 9/10/2019 εισβολή στη Συρία για να εξοντώσει τους “τρομοκράτες”, οι οποίοι «αποτελούν υπαρξιακή απειλή για την Τουρκία».</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

To Ισλάμ ως συνεκτικός ιστός στην Τουρκία του Κεμάλ και του Ερντογάν

Μπινιάρης Νίκος Σήμερα, που οι αλλαγές είναι καταιγιστικές, η συμπεριφορά της Τουρκίας, όπως και άλλων λαών της Μέσης Ανατολής, μας αναγκάζο...

Διαβάστε την συνέχεια

Σε επιφυλακή η Ελλάδα για εξελίξεις στην Τουρκία: Εμφύλιος στο AKP και κοινωνικό χάος - Ποιοι οι διάδοχοι του Ερντογάν

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://cdn.sofokleousin.gr/sites/default/files/styles/node_full/public/2019-12/erdogan_0.jpg?itok=Gr9nLUwb" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="416" data-original-width="740" height="360" src="https://cdn.sofokleousin.gr/sites/default/files/styles/node_full/public/2019-12/erdogan_0.jpg?itok=Gr9nLUwb" width="640" /></a></div><h3 style="text-align: left;">   <span style="font-weight: normal;">Οι τρεις διάδοχοι του Ερντογάν</span></h3>Η Τουρκία εισέρχεται σε δίνη μεγάλης αστάθειας που συνοδεύεται από πολιτικό εμφύλιο εντός του AKP για την διαδοχή Ρ.Τ. Ερντογάν αναφέρει σε άρθρο του στο Foreign Policy, ο καθηγητής Μεσανατολικών και Αφρικανικών σπουδών Steven A. Cook.<br /><br />Ο καθηγητής προβλέπει κοινωνικό και πολιτικό αδιέξοδο στην Τουρκία γι αυτό και η χώρα μας πρέπει να προετοιμαστεί κατάλληλα. Η Τουρκία εισέρχεται σε πολύ κρίσιμη περίοδο.<br />Οι αναφορές του S. Cook συμπίπτουν με τις αξιολογήσεις πολλών ξένων πηγών ενώ η κατάσταση αναμένεται να γίνει ακόμη πιο “αποπνιχτική” για τον Ερντογάν με τα αμερικανικά νομοσχέδια.<br /><br />“Έρχονται μεγάλες και βίαιες διαδηλώσεις”<br /><br />Η τουρκική πολιτική σκηνή υπό το καθεστώς του προέδρου Ερντογάν είναι η πιο ασταθής των τελευταίων ετών.<br /><br />Χωρίς αυτό απαραίτητα να σημαίνει ότι θα υπάρξει κάποια εξέγερση όπως συνέβη στην περίπτωση του πάρκου Gezi ή ότι ο Ερντογάν θα ανατραπεί, η ικανότητα του Τούρκου προέδρου να διατηρεί τον έλεγχο στη χώρα δείχνει να βρίσκεται υπό αμφισβήτηση, με τις προοπτικές για μεγάλες και βίες εναντίον του διαδηλώσεις να αυξάνονται, ενώ παράλληλα θα ξεκινήσει ο πολιτικός αγώνας για την εξουσία.<div><br />«Πότε άρχισε η Τουρκία να είναι ασταθής;»<br /><br />Ενώ είναι δύσκολο να καθοριστεί η στιγμή που η σταθερότητα άρχισε να αδυνατίζει, ο Cook θεωρεί ότι οι διαδηλώσεις του 2013 για το πάρκο Gezi θα μπορούσε να είναι ένα σημείο εκκίνησης, μαζί με το σκάνδαλο διαφθοράς που έφεραν στο προσκήνιο οι Γκιουλενιστές στα τέλη της ίδιας χρονιάς.<br />Αυτή ήταν και η αφετηρία για την εκκαθάριση των οπαδών του Γκιουλέν από την κυβέρνηση, τα ΜΜΕ και την ανώτερη εκπαίδευση το 2014.<br />Τα γεγονότα που ακολούθησαν περιλάμβαναν τη κατάργηση της κατάπαυσης πυρός με το κουρδικό PKK που από το 2015 εξελίχθηκε σε βίαια σύγκρουση, την απόπειρα πραξικοπήματος το 2016, τις οικονομικές κρίσεις του 2018 και 2019, καθώς και την πανδημία του κορωνοϊού το 2020.<br /><br />Ο Cook θεωρεί ότι υπάρχει «μια ευθεία γραμμή που οδηγεί από το ένα γεγονός στο επόμενο και όλα μαζί εκπροσωπούν το ραγισμένο όραμα του ΑΚΡ».<br /><br />Όλες αυτές οι διαδοχικές κρίσεις υπογραμμίζουν την αποτυχία του κυβερνώντος κόμματος «να διευρύνει τη συμμετοχή στην πολιτική, να δημιουργήσει μια πιο ευημερούσα κοινωνία, αλλά και να μπορέσει να βοηθήσει έτσι ώστε να ξεπεραστούν οι κοινωνικές διαιρέσεις».</div><div><br />Η απαξίωση του τουρκικού Τύπου και οι διώξεις<br /><br />Το φίμωμα που επέβαλε το ΑΚΡ στα ΜΜΕ και την ελευθερία του λόγου, άφησε παράλληλα πολλά κρίσιμα ερωτήματα αναφορικά με το πραξικόπημα του 2016 αναπάντητα, αναφέρει ο Cook.<br /><br />«Ο οποιοσδήποτε που θα τολμήσει να αμφισβητήσει το κυρίαρχο αφήγημα αναφορικά με την υπαιτιότητα των Γκιουλενιστών, θα βρεθεί αντιμέτωπος με την πλήρη ισχύ της τουρκικής κυβέρνησης, θα βρεθεί στη φυλακή, θα χάσει την περιουσία του και η οικογένεια του θα καταστραφεί.<br />Και αυτοί που ήταν τυχεροί για να διαφύγουν στο εξωτερικό, ζουν υπό το καθεστώς ενός μόνιμου φόβου για αντίποινα από τα χέρια των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών και κακοποιών συνεργατών της κυβέρνησης», τονίζει ο Cook.<br />Όμως, προσθέτει, αυτός ο φόβος μπορεί να δράσει διαβρωτικά και να αυξήσει το επίπεδο αστάθειας στην Τουρκία.<br /><br />Ο Cook αναφέρει ότι ο Sedat Peker– ο Τούρκος αυτοεξόριστος μαφιόζος του οποίου τα αποκαλυπτικά βίντεο στο YouTube για τις εμπλοκή Τούρκων πολιτικών σε βαρύτατα εγκλήματα- έχει δημιουργήσει μεγάλη αίσθηση στην Τουρκία.<br /><br />Τόσο αυτός, όσο και ο δημοσιογράφος Cevheri Güven που ζει αυτοεξόριστος στη Γερμανία και ασκεί δριμύτατη κριτική στο ΑΚΡ, «θεωρούνται πολύ πιο αξιόπιστες πηγές από οποιονδήποτε κυβερνητικό στέλεχος ή δημοσιογράφο στην Τουρκία».<br /><br />Κοινώς, όπως γράφει το Foreign Policy, «ένας νονός της μαφίας κι ένας εξόριστος τούρκος δημοσιογράφος έχουν γίνει πιο αξιόπιστες πηγές ειδήσεων από την κυβέρνηση ή τον Τύπο. Αυτό είναι μεγάλη υπόθεση».</div><div><br />Εξαερώνεται η θετική εικόνα του ΑΚΡ<br /><br />Σύμφωνα με τον Cook, θα υπάρξουν βαρύτατες επιπλοκές στην σταθερότητα της Τουρκίας τώρα που η θετική εικόνα του ΑΚΡ εξαερώνεται, την ώρα που όλο και περισσότεροι Τούρκοι στρέφονται σε πηγές όπως ο Peker και ο Güven για την ενημέρωση τους.<br /><br />«Με την εικόνα του ΑΚΡ να έχει αρχίσει να έχει ρωγμές, ο Ερντογάν θα αναγκαστεί να στραφεί όλο και πιο πολύ στο πελατειακό κράτος στον εξαναγκασμό για να διατηρήσει τον έλεγχο», αναφέρει ο Cook.<br /><br />Όμως, «αυτά τα δύο εργαλεία είναι και ακριβά και περιορισμένα», προσθέτει.<br /><br />Πάντως, ο Cook καταλήγει ότι το ΑΚΡ και ο Ερντογάν παραμένουν ισχυροί. Αν μάλιστα η οικονομία ανακάμψει ο Τούρκος πρόεδρος θα μπορούσε ακόμα και να κερδίσει την επανεκλογή του. Αυτό σημαίνει ότι θα δοθεί σκληρή μάχη επιβίωσης σε όλα τα επίπεδα.<br />Ποιον ρόλο θα παίξουν οι Ακάρ, Φιντάν και Ντουντάρ;<br /><br />«Με την ισχύ του ΑΚΡ να αμφισβητείται», τονίζεται στην ανάλυση, «ο Ερντογάν αναγκάζεται να βασίζεται όλο και περισσότερο στην προστασία και τον εξαναγκασμό για να διατηρήσει τον έλεγχο. Αλλά και τα δύο είναι ακριβά και πεπερασμένα».<br /><br />Κι εδώ, το Foreign Policy καταλήγει και στο δια ταύτα:<br /><br />«Αυτό το είδος πολιτικού περιβάλλοντος», επισημαίνει, «προκαλεί και τους αντιπάλους. Ορισμένοι είναι πολιτικά ασυνεπείς, όπως ο πρώην πρωθυπουργός Αχμέτ Νταβούτογλου και ο κάποτε σεβαστός υπουργός οικονομίας, Αλί Μπαμπατζάν. Δεν έχουν όμως άλλη δυνατότητα πέρα από το να αποσπάσουν κάποιες ψήφους από το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης.<br /><br />Αντιθέτως, πολύ μεγαλύτερη συνέπεια και διείσδυση έχει η στάση αξιωματούχων όπως ο υπουργός Άμυνας, Χουλουσι Ακάρ. ο αντίπαλός του στην Τουρκική Υπηρεσία Πληροφοριών, Χακάν Φιντάν και ο επικεφαλής των χερσαίων δυνάμεων της Τουρκίας, στρατηγός Ουμίτ Ντουντάρ.<br /><br />Για να είμαστε ακριβείς, όλοι τους είναι είναι άνθρωποι του Ερντογάν. Αλλά τι συμβαίνει όταν ένας πρόεδρος, που στερείται οράματος και προκαλεί την πίστη του λαού, θέτει σε κίνδυνο την κοινωνική συνοχή;<br /><br />Μπορεί ο Ερντογάν να συνεχίσει να ποντάρει πάνω τους για να διασφαλίζει την κυριαρχία του μέσω της δύναμης και της επιβολής;», ρωτά το Foreign Policy.<br /><br />Και καταλήγει στην εύγλωττη απάντηση: «Αυτό το είδος αβεβαιότητας είθισται να δημιουργεί ευκαιρίες για ισχυρούς και φιλόδοξους ανθρώπους»<br /><br /><div class="twitter-tweet twitter-tweet-rendered" style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #222222; display: flex; font-family: Comfortaa; font-size: 15px; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; max-width: 550px; width: 550px;"><iframe allowfullscreen="true" allowtransparency="true" class="" data-tweet-id="1418534265411756036" frameborder="0" id="twitter-widget-0" scrolling="no" src="https://platform.twitter.com/embed/Tweet.html?creatorScreenName=warnews2471&dnt=false&embedId=twitter-widget-0&features=eyJ0ZndfZXhwZXJpbWVudHNfY29va2llX2V4cGlyYXRpb24iOnsiYnVja2V0IjoxMjA5NjAwLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X2hvcml6b25fdHdlZXRfZW1iZWRfOTU1NSI6eyJidWNrZXQiOiJodGUiLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3NwYWNlX2NhcmQiOnsiYnVja2V0Ijoib2ZmIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH19&frame=false&hideCard=false&hideThread=false&id=1418534265411756036&lang=el&origin=https%3A%2F%2Fwarnews247.gr%2Fse-epifylaki-i-ellada-gia-exelixeis-stin-tourkia-emfylios-sto-akp-kai-koinoniko-chaos-poioi-oi-diadochoi-tou-erntogan%2F&sessionId=08ab209cb641b06c19e588cabaed1acf1e474c77&siteScreenName=warnews2471&theme=light&widgetsVersion=82e1070%3A1619632193066&width=550px" style="box-sizing: border-box; display: block; flex-grow: 1; height: 594px; max-width: 100%; position: static; visibility: visible; width: 550px;" title="Twitter Tweet"></iframe></div><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #222222; font-family: Comfortaa; font-size: 15px; margin-bottom: 26px; margin-top: 0px; overflow-wrap: break-word;"></p><div class="td-a-rec td-a-rec-id-content_bottom tdi_3 td_block_template_14" style="background-color: white; box-sizing: border-box; clear: both; color: #222222; font-family: Comfortaa; font-size: 15px; text-align: center;"><p style="box-sizing: border-box; margin-bottom: 26px; margin-top: 0px; overflow-wrap: break-word;"><a href="https://easywatch.gr/" rel="noopener" style="background-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #01257f; text-decoration-line: none;" target="_blank"></a></p></div><a href="https://warnews247.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Σε επιφυλακή η Ελλάδα για εξελίξεις στην Τουρκία: Εμφύλιος στο AKP και κοινωνικό χάος - Ποιοι οι διάδοχοι του Ερντογάν

    Οι τρεις διάδοχοι του Ερντογάν Η Τουρκία εισέρχεται σε δίνη μεγάλης αστάθειας που συνοδεύεται από πολιτικό εμφύλιο εντός του AKP για την...

Διαβάστε την συνέχεια

Επίσημο «Όχι» από Ολλανδία για τις «M» - Προβάδισμα Γάλλων με Belhara «one shot one kill»

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.defencenet.gr/sites/default/files/styles/article_primary/public/2021-05/ollandikes-fregates.jpg?itok=LNVKPsuz" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="454" data-original-width="800" height="363" src="https://www.defencenet.gr/sites/default/files/styles/article_primary/public/2021-05/ollandikes-fregates.jpg?itok=LNVKPsuz" width="640" /></a></div><h3 style="text-align: left;">    <span style="font-weight: normal;">Τελειώνει η ενδιάμεση λύση για το ΠΝ;</span></h3>Eπίσημο “ΟΧΙ” εισέπραξε η χώρα μας από την Ολλανδία η οποία αρνήθηκε την αποδέσμευση των φρεγατών ενδιάμεσης λύσης κλάσης “Μ”.<br /><br />Η ολλανδική απόρριψη ήρθε ως απάντηση στην κίνηση του ΥΠΕΘΑ να αποδεσμεύσει την ενδιάμεση λύση από το πρόγραμμα προμήθειας των νέων φρεγατών.<br />Ολλανδία: Δεν αποδεσμεύονται τώρα οι “Μ”<br /><br />Ο επικεφαλής του Οργανισμού Αμυντικού Υλικού της Ολλανδίας (DMO) αντιναύαρχος Arie Jan de Waard δήλωσε στην ιστοσελίδα «Marine Schepen».<br /><br />«Η Ελλάδα ενδιαφέρεται για τις φρεγάτες και η Χιλή επίσης. Είναι καλό να εξετάζουμε αυτή την επιλογή και είμαστε ανοικτοί σε αυτό, αλλά είμαστε υποχρεωμένοι να τη συγκρίνουμε με τα δικά μας χρονοδιαγράμματα.<br /><br />Ο ανθυποβρυχιακός πόλεμος είναι μια σημαντική ικανότητα για την Ολλανδία και το Ολλανδικό Ναυτικό δεν θα δεχτεί ένα επιχειρησιακό κενό σ’ αυτόν τον τομέα… Οι δύο φρεγάτες τύπου M του Ολλανδικ ού Ναυτικού θα γίνουν διαθέσιμες μόνο όταν υπάρξει ο αντικαταστάτης τους.<br /><br />Αυτό εξήγησα στους Έλληνες».<br /><br />Υπενθυμίζουμε ότι Ολλανδία και Βέλγιο έχουν συμφωνήσει στο κοινό πρόγραμμα ASWF (Anti-Submarine Warfare Frigate) για την αντικατάσταση των φρεγατών κλάσης «Μ».<br />Παίρνουν “κεφάλι” οι Γάλλοι<br /><br />Σύμφωνα με το <a href="https://newpost.gr/amyna/60fef834c7a2ef822d40f3ac/provadisma-gallon-sti-naymahia-gia-tis-fregates-kai-deyteri-kainoyrgia-fdi-dinei-to-parisi-mesa-sto-2025-to-kalytero-ploio-tha-nikisei-i-thesi-tis-athinas">newpost.gr και τον Κ. Σαρικά</a>, μετά το ναυάγιο της ενδιάμεσης λύσης, οι Γάλλοι παίρνουν ξανά “κεφάλι” στην κούρσα των φρεγατών. Η πρόταση τους να παραδώσουν στο Πολεμικό Ναυτικό και δεύτερη καινούργια φρεγάτα μέσα στο 2025 αποτελεί ισχυρό διαπραγματευτικό “χαρτί”.<br /><br />Όπως έχουμε ήδη αποκαλύψει, η τετράδα στην οποία φαίνεται ότι καταλήγουν τα στελέχη του ΠΝ εκτός από τη Γαλλική πρόταση για τις Belhara (FDI) περιλαμβάνει την επίσης ισχυρή πρόταση για τις Sigma, την Ιταλική με τη φρεγάτα Fremm και την πρόταση των ΗΠΑ για την HF2(MMSC).<br /><br />Τις τελευταίες ημέρες πάντως και κατά τη διάρκεια της DEFEA η Ιταλική πρόταση φαίνεται ότι έχασε «πόντους», εξέλιξη από την πλευρά των Αμερικανών δεν προέκυψε με τους Γάλλους και τους Ολλανδούς να δείχνουν πλέον ως τα «άλογα» που οδηγούν την κούρσα.<div><br />Δεύτερη FDI μέσα στο 2025<br /><br />Η πρόταση μάλιστα που έγινε από το Παρίσι για παράδοση στην Ελλάδα και στο Πολεμικό Ναυτικό και δεύτερης καινούργιας φρεγάτας FDI μέσα στο 2025 η οποία επιβεβαιώθηκε κατά την πρόσφατη συνάντηση του υπουργού Άμυνας Νίκου Παναγιωτόπουλου με την Γαλλίδα ομόλογό του Φλοράνς Παρλί αποτελεί στοιχείο που ισχυροποιεί ακόμη περισσότερο τη Γαλλική πρόταση.<br /><br />Αυτό που προτείνεται είναι η κατασκευάστρια εταιρία Naval Group να παραδώσει στο Πολεμικό Ναυτικό μέσα στο 2025 εκτός από την φρεγάτα η οποία θα κατασκευαστεί για την Ελλάδα και τη φρεγάτα η οποία σχεδιάζεται να «χτιστεί» για τις ανάγκες του Γαλλικού πολεμικού ναυτικού.<br /><br />Πρόταση η οποία ικανοποιεί ιδιαίτερα το ΠΝ με δεδομένες τις μεγάλες και άμεσες ανάγκες του Στόλου για ανανέωση στον ταχύτερο χρόνο.<br /><br />Κατά τη διάρκεια της DEFEA οι Γάλλοι στάθηκαν ιδιαίτερα στην προβολή της τεχνολογικής υπεροχής των FDI με αιχμή του δόρατος το ραντάρ και τους αισθητήρες αλλά κυρίως το αντιαεροπορικό βλήμα Aster 30.Σύμφωνα με τους κατασκευαστές αποτελεί το μοναδικό Α/Α βλήμα το οποίο έχει τη δυνατότητα «one shot one kill».<br /><br />Και μάλιστα αποδεδειγμένα όπως υποστηρίζουν όπως φάνηκε στην άσκηση του ΝΑΤΟ «Formidable Shield 2021» όταν με ένα και μόνο Aster 30 ο οποίος εκτοξεύτηκε από τη φρεγάτα Horizon κατέστρεψαν υπερηχητικό στόχο ο οποίος είχε αναπτύξει ταχύτητα 3.000 χλμ.<br /><br />Η συμφωνία για τις φρεγάτες αποτελεί σαφώς πολύ μεγαλύτερο project σε σχέση με το πρόγραμμα των Rafale όπως τονίζεται χαρακτηριστικά από το Ελληνικό επιτελείο όμως ξεκάθαρα η απόφαση είναι να επισπευστεί η διαδικασία αφού πλέον χρόνος για χάσιμο δεν υπάρχει.<br /><br />«Το καλύτερο πλοίο για το ΠΝ θα νικήσει» αποτελεί τη δεδομένη θέση της πολιτικής ηγεσίας όπως εκφράζεται τόσο από τον ΥΠΕΘΑ ο οποίος έχει αναλάβει πρωτοβουλία προκειμένου να επισπεύσει τη συμφωνία όσο και σε ανώτατο επίπεδο από τον ίδιο τον πρωθυπουργό.</div><div><br /></div><div><a href="https://warnews247.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Επίσημο «Όχι» από Ολλανδία για τις «M» - Προβάδισμα Γάλλων με Belhara «one shot one kill»

    Τελειώνει η ενδιάμεση λύση για το ΠΝ; Eπίσημο “ΟΧΙ” εισέπραξε η χώρα μας από την Ολλανδία η οποία αρνήθηκε την αποδέσμευση των φρεγατών ...

Διαβάστε την συνέχεια