Καταιγίδα σε ένα φλιτζάνι τούρκικου τσαγιού

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhb-BplRSivSmST9PKhC9HaLLIR5JwCb3pR-_ldnos9erUM-w47_8mr4Pzkiz1c_3zIYmE-hZ8SetP5mTwqzC3KdaVPXp31cVXAhhkMb71dhpRsHTA-FHFJEikuXvqHQIXotaRFdxuiLMp8/s1600/kategida+se+ena+flitzani+toyrkikoy+tsagioy....jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="392" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhb-BplRSivSmST9PKhC9HaLLIR5JwCb3pR-_ldnos9erUM-w47_8mr4Pzkiz1c_3zIYmE-hZ8SetP5mTwqzC3KdaVPXp31cVXAhhkMb71dhpRsHTA-FHFJEikuXvqHQIXotaRFdxuiLMp8/s640/kategida+se+ena+flitzani+toyrkikoy+tsagioy....jpg" width="640" /></a></div> <br />του <b>Rem Korteweg</b><br /><br />Η προοπτική του να ενταχθούν στην ΕΕ 80 εκατομμύρια Τούρκοι είναι κόκκινο πανί που χρησιμοποιείται από τους υπέρμαχους του Brexit για να διατυμπανίσει τους φόβους για την μετανάστευση. Στην πρόσφατη συμφωνία μεταξύ Τουρκίας και ΕΕ στις 18 Μαρτίου, η ΕΕ προσέφερε στην Άγκυρα ταξίδια χωρίς βίζα για τους πολίτες της στις χώρες εντός Σένγκεν και υποσχέθηκε να ανοίξει ένα κεφάλαιο στις συνομιλίες ένταξης, με αντάλλαγμα τη συνεργασία για να ανακοπεί η ροή των παράτυπων μεταναστών προς την Ευρώπη. Οι υποστηρικτές του Brexit το βλέπουν ως σημάδι ότι η τουρκική συμμετοχή στην ΕΕ και μια ταχεία αύξηση των Τούρκων μεταναστών, είναι αναπόφευκτη. Αλλά πολύ νερό θα τρέξει από τα στενά του Βοσπόρου προτού η Τουρκία ενταχθεί στην ΕΕ.<br /><br />Η Τουρκία είναι υποψήφια προς ένταξη στην ΕΕ χώρα από το 1999, αν και αρχικά αιτήθηκε την πλήρη συμμετοχή στην τότε ΕΟΚ το 1987. Ο πρωθυπουργός David Cameron ήταν ένας από τους ένθερμους υποστηρικτές για την ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ. Έχει υποστηρίξει ότι η Τουρκία θα καταστήσει την ΕΕ "ισχυρότερη και πιο πλούσια”. Αλλά κατά τη διάρκεια της εκστρατείας πριν το δημοψήφισμα, έχει δηλώσει ότι η Τουρκία δεν θα ενταχθεί στην ΕΕ "ούτε μέχρι το 3000”.<br /><br />Ο Cameron φαίνεται να αντιφάσκει, αλλά η εκτίμησή του είναι σωστή: η τουρκική ένταξη είναι πολύ μακριά. Οι ενταξιακές συνομιλίες καλύπτουν 35 τομείς ή κεφάλαια: μόνο ένα κεφάλαιο -αυτό της επιστήμης και της συνεργασίας στην έρευνα- έχει συζητηθεί με επιτυχία. 14 κεφάλαια, που περιλαμβάνουν και σημαντικά όπως αυτό που καλύπτει το δικαστικό σύστημα, την ενέργεια και την οικονομική συνεργασία, είναι ουσιαστικά εκτός ορίων εξαιτίας των διαφόρων βέτο και αντιρρήσεων από την Κύπρο, την Γαλλία ή το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο. 16 κεφάλαια έχουν ανοίξει, συμπεριλαμβανομένου και ενός για τις δημοσιονομικές διατάξεις το οποίο ήταν μέρος της πρόσφατης προσφυγικής συμφωνίας. Αλλά η τουρκική πρόοδος για την ευθυγράμμιση της νομοθεσίας της με τα κεκτημένα της ΕΕ, υπήρξε πολύ αργή.<br /><br />Ακόμη κι αν η Βρετανία υποστήριζε την τουρκική ένταξη, άλλες χώρες της ΕΕ δεν θα έκαναν το ίδιο. Και κάθε κράτος-μέλος της ΕΕ έχει δικαίωμα βέτο για την ένταξη μιας χώρας στην ΕΕ. Το κυπριακό ζήτημα παραμένει ίσως το πιο ακανθώδες εμπόδιο. Αν και οι σχέσεις βελτιώνονται μεταξύ των δύο ομάδων του διαιρεμένου νησιού, μια συμφωνία για την Κύπρο παραμένει άπιαστη.<br /><br />Η Γαλλία, η Ολλανδία και άλλες χώρες, είναι βαθιά δύσπιστες για την τουρκική ένταξη. Η γαλλική κυβέρνηση έχει επανειλημμένως αφήσει να εννοηθεί ότι θα διεξάγει δημοψήφισμα για το ζήτημα. Αυτή την ψηφοφορία είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα την κερδίσει το στρατόπεδο του "οχι”. Στην Ολλανδία οι ψηφοφόροι απέρριψαν την συμφωνία σύνδεσης της Ουκρανίας με την ΕΕ τον Απρίλιο του 2016, εξαιτίας ανησυχιών ότι η συμφωνία θα κατέληγε σε ένταξη της Ουκρανίας στην ΕΕ, μεταξύ άλλων. Εάν συμφωνηθεί η τουρκική ένταξη, θα είναι πιθανό άλλο ένα ολλανδικό δημοψήφισμα με παρόμοιο αποτέλεσμα.<br /><br />Ορισμένες χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης ανησυχούν στην προοπτική μιας εισροής μουσουλμάνων μεταναστών. Οι Βουδαπέστη, Μπρατισλάβα και Βαρσοβία τους θεωρούν ως απειλή για την κυρίαρχη χριστιανική τους ταυτότητα. Η Γερμανία έχει επίσης υπάρξει επικριτική ως προς την τουρκική ένταξη. Οι πρόσφατες εντάσεις μεταξύ του Βερολίνου και της Άγκυρας για την απόφαση της Bundestag στις 2 Ιουνίου να αναγνωρίσει την αρμενική γενοκτονία, δεν έχουν βελτιώσει τις σχέσεις. Εν ολίγοις, εάν ο Cameron κερδίσει το δημοψήφισμα και -απίθανο- επιστρέψει στον προηγούμενο ενθουσιασμο του για την τουρκική ένταξη, θα αντιμετώπιζε έναν τοίχο αντίστασης σε όλη την Ευρώπη. Όταν η Κομισιόν του Juncker απέκλεισε το ενδεχόμενο διεύρυνσης της ΕΕ κατά τη διάρκεια της θητείας του, δήλωνε ένα απλό γεγονός.<br /><br />Ένα πιο εκλεπτυσμένο, αλλά εξίσου εσφαλμένο επιχείρημα που χρησιμοποιούν οι υποστηρικτές του Brexit, είναι ότι η πρόσβαση στη ζώνη Σένγκεν χωρίς βίζα που προσφέρθηκε στη βάση της προσφυγικής συμφωνίας, θα συνοδεύεται από παρόμοια βήματα στο Ηνωμένο Βασίλειο (το οποίο δεν συμμετέχει στη Σένγκεν). Οι υποστηρικτές του Brexit επισημαίνουν τα διπλωματικά έγγραφα που διέρρευσαν από την βρετανική πρεσβεία στην Άγκυρα.Σε αυτή την αλληλογραφία που χρονολογείται απο τις αρχές Μαΐου, ένας Βρετανός διπλωμάτης γράφει ότι "μια επιλογή θα ήταν να αξιολογήσουμε ξανά την πιθανότητα” του να αρθούν οι περιορισμοί της βίζας για ορισμένους Τούρκους”. Η εκστρατεία υπέρ της εξόδου από την ΕΕ, κακώς, έχει διογκώσει αυτή την πρόταση στο καθεστώς του αναπόφευκτου. Ακόμη και έτσι, η πρόσβαση στην ΕΕ με βίζα διάρκειας 90 ημερών, δεν είναι το ίδιο με την άδεια παραμονής στην Ευρώπη.<br /><br />Η Άγκυρα πρέπει να εκπληρώσει 72 τεχνικά κριτήρια για να πληροί τις προϋποθέσεις για την απελευθέρωση της βίζας. Μπορεί να πέσει πάνω σε τεχνοκρατικά εμπόδια -η Κομισιόν φώναζε για αυτό- αλλά το Συμβούλιο και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πρέπει και πάλι να δώσουν την έγκρισή τους. Αλλά δεν είναι μια τελειωμένη υπόθεση. Η παραίτηση του πρεσβευτή της ΕΕ στην Άγκυρα στις 14 Ιουνίου δεν είναι καλός οιωνός. Άλλωστε, ορισμένοι αιτούντες ασύλου έχουν φέρει μια νομική πρόκληση στην προσφυγική συμφωνία στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.<br /><br />Οι εντάσεις μεταξύ της Ευρώπης και της Τουρκίας διογκώνονται. Οι Ευρωπαίοι πολιτικοί και φορείς χάραξης πολιτικής είναι όλο και πιο επικριτικοί στην Τουρκία για τα ανθρώπινα δικαιώματα και το κράτος δικαίου και την δημοκρατία. Ο πρόεδρος Recep Tayyip Erdogan επιδιώκει να αποκτήσει τον πλήρη και αδιαμφισβήτητο έλεγχο του τουρκικού κράτους. Η κυβέρνησή του ρίχνει στους διαδηλωτές πολιτικών δικαιωμάτων δακρυγόνα, κλείνει εφημερίδες και φυλακίζει δημοσιογράφους. Οδήγησε στην παραίτηση τον φιλοευρωπαίο πρωθυπουργό του, Ahmet Davutoglu και τον αντικατέστησε με κάποιον πιο υπάκουο. Η πρόσφατη προσπάθειά του να άρει την συνταγματική ασυλία εκλεγμένων βουλευτών, υποδηλώνει ότι στη συνέχεια θα κυνηγήσει τους φιλοκούρδους πολιτικούς. Άλλωστε, είναι σαφές εάν ο Erdogan θέλει στα αλήθεια η Τουρκία να ενταχθεί στην ΕΕ ή εάν προτιμά να χρησιμοποιήσει τη διαδικασία ένταξης ως ένα μέσο για να εξάγει οφέλη από την Ευρώπη, όταν μπορεί.<br /><br />Η διαδικασία ένταξης είναι ένας από τους λίγους μοχλούς που έχει η Ευρώπη για να ασκήσει πίεση στην Άγκυρα για να προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις όσο ανεπιτυχείς μπορεί να φαίνονται τώρα. Κατά ειρωνικό τρόπο, εάν οι Βρετανοί ψηφίσουν υπέρ του Brexit, θα διαβρώσει ακόμη περισσότερο αυτή την πίεση. Η Ευρωπαϊκή ¨Ενωση χωρίς το Ηνωμένο Βασίλειο είναι μια πολύ λιγότερο ελκυστική ένωση για την Τουρκία ώστε να ενταχθεί σε αυτή. Το Brexit θα απομάκρυνε τον πιο σημαντικό σύμμαχο της Τουρκίας για την ένταξη. Οι Τούρκοι επίσης ανησυχούν ότι ύστερα από το Brexit, μια ΕΕ κυριαρχούμενη από την Γερμανία, θα πιέσει για μεγαλύτερη ενοποίηση γύρω από έναν πυρήνα μελών της ευρωζώνης. Για την Άγκυρα, η παραμονή της Βρετανίας στην ΕΕ είναι μια εγγύηση ότι η ΕΕ δεν θα γίνει ένα ομοσπονδιακό υπερκράτος.<br /><br />Όσο λιγότερο πιθανό γίνεται η ΕΕ να αποδεχθεί ποτέ την Τουρκία, τόσο λιγότερη μόχλευση έχον οι Βρυξέλλες για να εξασφαλίσουν την τουρκική βοήθεια γθα την αντιμετώπιση της προσφυγικής κρίσης ή για να πιέσουν την Άγκυρα να προχωρήσει σε δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις ή σε σχέση με τα ανθρώπινα δικαιώματα. Παρά τις γελοιότητες του Erdogan, η Τουρκία έχει μια ολοένα και μεγαλύτερη φιλοδυτική μεσαία τάξη που θέλει στενότερους δεσμούς με την ΕΕ. Όχι διότι αναζητούν εργασία στην Βρετανία ή αλλού -αν και κάποιοι θα μπορούσαν- αλλά εξαιτίας των αξιών τις οποίες πρεσβεύει η Ευρώπη και των ευκαιριών που φέρνει η συμμετοχή στην ΕΕ. Η Ευρώπη και η Βρετανία θα πρέπει να σταθούν σε αυτούς-αλλά η τουρκική ένταξη στην ΕΕ είναι δεκαετίες μακριά, εάν είναι καθόλου. Μην ξεγελιέστε από τη ρητορική των υποστηρικτών του Brexit.<br /><br /><a href="http://www.capital.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Καταιγίδα σε ένα φλιτζάνι τούρκικου τσαγιού

του Rem Korteweg Η προοπτική του να ενταχθούν στην ΕΕ 80 εκατομμύρια Τούρκοι είναι κόκκινο πανί που χρησιμοποιείται από τους υπέρμαχους το...

Διαβάστε την συνέχεια

Η εκδίκηση θα είναι η λάθος ευρωπαϊκή αντίδραση στην βρετανική αποχώρηση

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi-dNDlYNsI8VwZ9dnSSs2UClXMRpcCo6RdAhjdMTNEm4VGvmyfMyMt3kDKp1wH7AfqjRrcMoDRqpJFeTUWOH9ncZ6FmXUF39YKGvRKFVFxhcu9gU8K5jBzTsqbiFb7MXpZxdrxBgXPNgwK/s1600/vote+leave.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="392" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi-dNDlYNsI8VwZ9dnSSs2UClXMRpcCo6RdAhjdMTNEm4VGvmyfMyMt3kDKp1wH7AfqjRrcMoDRqpJFeTUWOH9ncZ6FmXUF39YKGvRKFVFxhcu9gU8K5jBzTsqbiFb7MXpZxdrxBgXPNgwK/s640/vote+leave.jpg" width="640" /></a></div> <br />Του <b>Mark Gilbert</b><br /><br />Το Ηνωμένο Βασίλειο ψήφισε για "το πιο ακριβή διαδικασία διαζυγίου στην παγκόσμια ιστορία" όπως είπε ο Αμερικανός δισεκατομμυριούχος Wilbur Ross, με τις προβλέψεις του BBC να δείχνουν ότι οι ψηφοφόροι στήριξαν την "Αποχώρηση" κατά 52% έναντι 48%. Η πρόκληση που αντιμετωπίζουν τώρα τόσο η Βρετανία όσο και οι ευρωπαίοι εταίροι της τους οποίους απέρριψε πρόσφατα, είναι να εξασφαλίσουν ότι ο αποχωρισμός δεν εξελιχθεί με πικρία και διάθεση για εκδίκηση.<br /><br />Η Ε.Ε. θα πρέπει να θεωρήσει το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος ως μία κλήση αφύπνισης. Η δυσαρέσκεια για το πώς λειτουργεί το μπλοκ δεν περιορίζεται στη Βρετανία. Έρευνα σε περισσότερους από 10.000 ψηφοφόρους σε όλη την Ευρώπη που δημοσιεύθηκε από το Pew Research Center νωρίτερα αυτό το μήνα έδειξε αύξηση της δυσαρέσκειας. Για παράδειγμα, το ποσοστό των Γάλλων ερωτώμενων με θετική άποψη για την Ε.Ε. βυθίστηκε στο 38% από το 69% το 2004, στην Ισπανία συρρικνώθηκε στο 47% από το 80%. <br /><br />Η πιο λογική αντίδραση της Ε.Ε.θα ήταν η οπισθοχώρηση τουλάχιστον σε μερικά από τα ζητήματα που ήταν στην πρώτη γραμμή του βρετανικού δημοψηφίσματος, αλλά αποτελούν επίσης σημεία πίεσης σε όλο το μπλοκ - η μετανάστευση, η συγκέντρωση της λήψης αποφάσεων και τη ευρύτερη ατζέντα της προσπάθειας επιβολής μίας "ακόμη πιο στενής ένωσης" σε απρόθυμους λαούς.<br /><br />Ωστόσο, μία εναλλακτική λύση θα ήταν να δούμε την Ε.Ε. να αποδέχεται την πραγματικότητα μίας Ευρώπης δύο ταχυτήτων. Δηλαδή, θα μπορούσε να επισημοποιήσει μία ρύθμιση σύμφωνα την οποία μία βασική ομάδα υπό την ηγεσία της Γαλλίας και της Γερμανίας δεσμεύεται σε μία πλήρη ένωση με κοινές δημοσιονομικές εξουσίες, ένα κεντρικό υπουργείο Οικονομικών και κοινές εκδόσεις ομολόγων και πλήρη τραπεζική ένωση - μία κανονική ένωση με τη μορφή των Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρώπης που θα σχηματιστεί από τον συνασπισμό των προθύμων. Οι χώρες που δεν θέλουν να είναι μέρος του πυρήνα, συμπεριλαμβανομένης της Βρετανίας - ή αυτές που δεν πληρούν τις προϋποθέσεις - θα μπορούσαν να παραμείνουν πλήρη μέλη του εμπορικού μπλοκ της Ε.Ε. και της ενιαίας αγοράς, χωρίς να πρέπει να αποδεχθούν περισσότερη ενοποίηση. Σε κάθε περίπτωση, η Ε.Ε. δεν μπορεί να προχωρήσει όπως στο παρελθόν, όπως παραδέχθηκε την Τρίτη ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Wolfgang Schaeuble.<br /><br />Η Γαλλία θα πρέπει να αντισταθεί στον πειρασμό να σηκώσει τη γέφυρα των χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών. Οι τραπεζικές δραστηριότητες είναι πιθανό να ακολουθήσουν μία φυσική ροή προς το Παρίσι, το Λουξεμβούργο και την Φρανκφούρτη και μακριά από το Λονδίνο. Οι ευρωπαϊκές τράπεζες έχουν αρκετά προβλήματα - οι μετοχές της Deutsche Bank αξίζουν περίπου το μισό από ότι πέρυσι - και η προσπάθεια να αποτραπεί το Λονδίνο να εκκαθαρίσει ή να διακανονίσει τις συναλλαγές τίτλων αποτιμημένων σε ευρώ διακινδυνεύει να πνίξει αυτές τις συναλλαγές όχι απλώς τον επαναπατρισμό τους.<br /><br />Στη Βρετανία, το κυβερνών κόμμα των Συντηρητικών πρέπει να επουλώσει τα τραύματά που του προκλήθηκαν από μία διχαστική και κακόβουλη εκστρατεία. Ο πρωθυπουργός David Cameron και ο υπουργός Οικονομικών George Osborne τάχθηκαν υπέρ της "παραμονής", ανταλλάσσοντας αιχμές και προσβολές με τους Συντηρητικούς Boris Johnson και Michael Gove, που πρωτοστάτησαν στην εκστρατεία υπέρ της αποχώρησης. Με την ανάμνηση της περυσινής εκλογικής νίκης - έκπληξη να ξεθωριάζει και το επικίνδυνο στοίχημα στο δημοψήφισμα να έχει πάει στραβά, ο Cameron παραιτήθηκε, επιβεβαιώνοντας το ζοφερό αξίωμα του Enoch Powell ότι όλες οι πολιτικές καριέρες καταλήγουν σε αποτυχία. <br /><br />Όποιος κι αν γίνει ο επόμενος ηγέτης του Ηνωμένου Βασιλείου - ο Johnson είναι σήμερα το φαβορί των εταιρειών στοιχημάτων - θα πρέπει να αντισταθεί στον πειρασμό να κάνει κήρυγμα στους ευρωπαίους εταίρους της Βρετανίας. Οποιαδήποτε αντιευρωπαϊκή ύβρις από μέρους του Ηνωμένου Βασιλείου θα είναι εμπρηστική και περιττή. Οι ηγέτες της Βρετανίας πρέπει να αποδείξουν στις επιχειρήσεις ότι μπορούν να εξασφαλίσουν βιώσιμες εμπορικές συμφωνίες με την Ευρώπη κατά τα επόμενα δύο ή περισσότερα χρόνια διαπραγματεύσεων - διαφορετικά οι επενδύσεις θα τραπούν σε φυγή.<br /><br />Το ζήτημα της Σκωτίας θα επανέλθει και πάλι στο προσκήνιο, δεδομένου ότι οι δημοσκοπήσεις πριν την ψηφοφορία της Πέμπτης έδειξαν ότι ο αριθμός των Σκωτσέζων που ήθελαν να παραμείνουν ήταν διπλάσιος από αυτών που ήθελαν την αποχώρηση. Το να αρνηθούν στη Σκωτία ένα δεύτερο δημοψήφισμα για το εάν θα εγκαταλείψει το Ηνωμένο Βασίλειο θα ήταν αντιδημοκρατικό. Η διάλυση του Ηνωμένου Βασιλείου φαίνεται ως αναπόφευκτο αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος και πρέπει να αντιμετωπιστεί με ευαισθησία.<br /><br />Όπως έχει προβλεφθεί από αμέτρητους διεθνείς φορείς και οικονομολόγους κατά τη διάρκεια της εκστρατείας, η ψηφοφορία για τη συμμετοχή στην Ε.Ε. ρίχνει μία βαριά σκιά πάνω από τις οικονομικές προοπτικές του Ηνωμένου Βασιλείου. Οι αγορές των futures δείχνουν ήδη ότι δεν υπάρχει καμία περίπτωση η Τράπεζα της Αγγλίας να αυξήσει τα επιτόκια πριν το Φεβρουάριο, με αρκετά μεγαλύτερη πιθανότητα να τα μειώσει. Η Κεντρική Τράπεζα κατά πάσα πιθανότητα θα πρέπει να εξετάσει τη μείωση του επιτοκίου αναφοράς της από το επίπεδο 0,5% που το διατηρεί από το 2009. Αυτό με τη σειρά του θα επιδεινώσει την πτώση της στερλίνας. <br /><br />Ωστόσο ο Osborne, θα πρέπει να εγκαταλείψει την απειλή του να εισαγάγει έναν προϋπολογισμό λιτότητας έκτακτης ανάγκης που θα αυξήσει τους φόρους και θα μειώσει τις κρατικές δαπάνες. Η προειδοποίησή του στα μέσα του μήνα ότι η αποχώρηση από την Ε.Ε. θα αφήσει μία "μαύρη τρύπα" στον βρετανικό προϋπολογισμό ύψους 30 δισ. λιρών ήταν στην καλύτερη περίπτωση εικασία και στην χειρότερη κινδυνολογία. Η εύθραυστη κατάσταση της βρετανικής ανάκαμψης από την ύφεση σημαίνει ότι το τελευταίο πράγμα που θέλει η χώρα είναι περισσότερη λιτότητα.<br /><br />Εξακολουθεί να είναι προς το συμφέρον της Ευρώπης η Βρετανία να παραμείνει οικονομικά ισχυρή - "μία Σιγκαπούρη τεράστιων διαστάσεων στις πύλες της Ευρώπης" όπως το έθεσε τον Φεβρουάριο ο Markus Kerber, που αντιπροσωπεύει 100.000 από τις μεγαλύτερες εταιρείες της Γερμανίας ως επικεφαλής της Ομοσπονδίας Γερμανικών Βιομηχανιών. Το να τιμωρηθεί η Βρετανία προκειμένου να ενθαρρυνθούν άλλες χώρες να μην αποχωρήσεις θα επαναλάβει το λάθος της εκστρατείας, την χρήση κινδυνολογίας αντί για επισήμανση των θετικών. Η Ε.Ε. πρέπει να αρχίσει να δίνει έμφαση στα οφέλη της συμμετοχής - διαφορετικά το Ηνωμένο Βασίλειο θα είναι απλώς το πρώτο έθνος που αποφασίζει ότι τα προνόμια της συμμετοχής δεν αξίζουν τα τέλη "εγγραφής".<div> <br /><a href="http://www.capital.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Η εκδίκηση θα είναι η λάθος ευρωπαϊκή αντίδραση στην βρετανική αποχώρηση

Του Mark Gilbert Το Ηνωμένο Βασίλειο ψήφισε για "το πιο ακριβή διαδικασία διαζυγίου στην παγκόσμια ιστορία" όπως είπε ο Αμερικαν...

Διαβάστε την συνέχεια

Τα I-Corps και ο Νέος Αμερικανικός Αιώνας

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgnGyI5cnqaYoiXBapGtSVfmHEvYg-j17eqhyphenhyphenLqno_pSLA-gtQyWhsro2vvmJiuFc6DXXOHpp5OCSniKRWl7H5MbSH2eQnvxeU35Wr9dUf2G_1gNez-gr6TeP6f5K79wzGo-t4dfBtZRfMU/s1600/pros+neo+amerikaniko+aiwna....jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="388" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgnGyI5cnqaYoiXBapGtSVfmHEvYg-j17eqhyphenhyphenLqno_pSLA-gtQyWhsro2vvmJiuFc6DXXOHpp5OCSniKRWl7H5MbSH2eQnvxeU35Wr9dUf2G_1gNez-gr6TeP6f5K79wzGo-t4dfBtZRfMU/s640/pros+neo+amerikaniko+aiwna....jpg" width="640" /></a></div> <br /> Του <b>Βασίλη Κοψαχείλη</b>*<br /><br />Αυτές τις μέρες, που ο υπόλοιπος πλανήτης ομφαλοσκοπεί μεταξύ αποσχίσεων και κρίσεων, στη Silicon Valley των ΗΠΑ λαμβάνει χώρα μια επαναστατική Σύνοδος που αναμένετε να ολοκληρώσει και να εντάξει το επιχειρηματικό δαιμόνιο και την καινοτομία στην παγκόσμια πολιτική!<br /><br />Επτακόσιοι νέοι επιχειρηματίες των πλέον πρωτοπόρων start up’s από ολόκληρο τον κόσμο, στα πλαίσια του Global Entrepreneurship Summit στην Καλιφόρνια, σχεδιάζουν μαζί με επιτελείς της Αμερικανικής Διοίκησης, των πανεπιστημίων και των μεγάλων πολυεθνικών, τη νέα Αμερικανική στρατηγική για τον κόσμο. Σε λίγες ώρες αναμένετε να τους μιλήσει ο ίδιος ο Πρόεδρος Ομπάμα και να τους αναπτύξει το όραμα των ΗΠΑ στη νέα εποχή.<br /><br /><b>Προς νέο Αμερικανικό αιώνα;</b><br /><br />Η Αμερικανική πρωτοβουλία για τη δημιουργία ενός παγκόσμιου δικτύου νέων επιχειρηματιών που θα λειτουργούν υπο την προστασία της, θα εκπαιδεύονται από αυτή και θα βρίσκονται σε συνεχή επαφή με μητρικά Αμερικανικά πανεπιστήμια, ερευνητικά κέντρα και εταιρίες, κρύβει την πραγματική Αμερικανική στρατηγική για τον 21ο αιώνα.<br /><br />Στη νέα εποχή, και όσο ο υπόλοιπος πλανήτης θα ταλανίζεται από την έλλειψη φρεσκάδας στην πολιτική σκέψη, οι ΗΠΑ χτίζουν τον καπιταλισμό της σκέψης, μετακινώντας το κέντρο βάρους της παγκόσμιας οικονομίας από τις επιχειρήσεις (Businesses) στον επιχειρηματία (Entrepreneur).<br /><br />Στο φετινό Global Entrepreneurship Summit θεμελιώνονται οι βάσεις οικοδόμησης μιας νέας παγκόσμιας και πολυπολιτισμικής αυτοκρατορίας: της Αμερικανικής Αυτοκρατορίας!<br /><br /><b>Οι Πεζοναύτες φεύγουν, τα I-Corps έρχονται!</b><br /><br />Το επόμενο στάδιο, είναι η ενσωμάτωση των νέων αυτών επιχειρηματιών στο μηχανισμό άσκησης παγκόσμιας πολιτικής των ΗΠΑ. Ο νέος Αμερικανικός αιώνας δεν έχει κράτη-τοποτηρητές, ούτε βάσεις και Πεζοναύτες για να φυλάνε.<br /><br />Σε στρατιωτικό επίπεδο υπάρχουν πλέον τα εξοπλισμένα drones να εκτελούν αποστολές. Και οι Πεζοναύτες αντικαθίστανται από τα I-Corps (Innovative Corps), στα οποία εντάσσονται οι νέοι επιχειρηματίες ως μακρύ χέρι άσκησης ελέγχου και παγκόσμιας πολιτικής των ΗΠΑ σε διεθνές επίπεδο. Βάσεις τους, οι έδρες των start up’s τους, τα σπίτια τους, τα γκαράζ τους, τα μικρά τους εργαστήρια. Όπλα τους τα i-phones, τα tablets, τα laptops, οι αλγόριθμοι, το μυαλό τους, η ιδέα τους και η σκέψη τους. Πεδίο δράσης τους ο κόσμος όλος αφού είναι διεσπαρμένοι σε ολόκληρο τον πλανήτη. Κέντρο συντονισμού τους, η Αμερικανική Διοίκηση, τα Αμερικανικά πανεπιστήμια και οι Αμερικανικές επιχειρήσεις.<br /><br />Από το outsourcing πόρων και προϊόντων (commodities), οι ΗΠΑ περνούν γρήγορα στο outsourcing σκέψης και πληροφοριών, δημιουργώντας παράλληλα σχέσεις οικονομικής, κοινωνικής και πολιτικής εξάρτησης με τα δυναμικότερα στοιχεία της κάθε κοινωνίας.<br /><br />Η στρατολόγηση μυαλών ξεκίνησε πριν από λίγα μόλις χρόνια. Σήμερα αριθμεί περίπου 10.000 άτομα. Αρκεί να έχεις μια καλή ιδέα, τη γνώση και τη θέληση να την πραγματοποιήσεις. Γράφεσαι στη σχετική ιστοσελίδα, καταθέτεις την πρότασή σου και αν είσαι τυχερός, οι ΗΠΑ σου δίνουν το πολυπόθητο letter of marquee για να ενταχθείς στις δυνάμεις των νέων «κουρσάρων της γνώσης» που ετοιμάζουν!<br /><br /><b><i>* Ο κ. Βασίλης Κοψαχείλης είναι διεθνολόγος, σύμβουλος εκτίμησης γεωπολιτικών κινδύνων.</i></b><br /><a href="http://www.liberal.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><div style="text-align: justify;"> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Τα I-Corps και ο Νέος Αμερικανικός Αιώνας

Του Βασίλη Κοψαχείλη * Αυτές τις μέρες, που ο υπόλοιπος πλανήτης ομφαλοσκοπεί μεταξύ αποσχίσεων και κρίσεων, στη Silicon Valley των ΗΠΑ λ...

Διαβάστε την συνέχεια

Εμείς με ποιόν είμαστε;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi_OWEK926L8gg6xkCXV9Gvu3P4GjTRlrfM7Wt72y9BFoIvueJyPdI9LnqSSQWCeC1kmXehIMauNcPdEW2qXBsll-fipUURcucxwrTgGWnbnq8dL17nygqNaZfceAa_mRn98NWSC4u-19qy/s1600/emeis+me+poioys+eimaste....jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="380" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi_OWEK926L8gg6xkCXV9Gvu3P4GjTRlrfM7Wt72y9BFoIvueJyPdI9LnqSSQWCeC1kmXehIMauNcPdEW2qXBsll-fipUURcucxwrTgGWnbnq8dL17nygqNaZfceAa_mRn98NWSC4u-19qy/s640/emeis+me+poioys+eimaste....jpg" width="640" /></a></div> <br />Μπορεί η Ελλάδα να μην συμμετέχει στα τελικά του Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος ποδοσφαίρου και να χάσαμε έτσι την ευκαιρία να διεκδικήσουμε έναν νέο θρίαμβο. Ωστόσο, η καθημερινότητα μας προσφέρει κι άλλες ευκαιρίες για … κερκίδα. Τελικά, εμείς, στην υπόθεση Brexit με ποιόν είμαστε;<br /><br />Στα social media, στο σύγχρονο μεγάλο καφενείο, οι προδομένοι ψηφοφόροι του «όχι» του ελληνικού δημοψηφίσματος βρήκαν την ευκαιρία να ξεσπάσουν! Να αναζητήσουν την δικαίωση μέσα από την ψήφο των Βρετανών, αγνοώντας (σκόπιμα) ότι μιλάμε για τελείως διαφορετικά πράγματα. Άλλο πράγμα ήταν το δημοψήφισμα του Αλέξη κι άλλο του Κάμερον. Ας μη ξεχνάμε, επίσης, ότι το Bremain το στήριξαν κυρίως σοσιαλιστές και αριστεροί και ένα μόνο κομμάτι του συντηρητικού χώρου, σε αντίθεση με το «όχι» των Αθηνών…<br /><br />Η κυβέρνηση Τσίπρα πήρε έγκαιρα και σωστά θέση υπέρ του Bremain. Κι αυτό διότι γνωρίζαμε από πριν ότι το Brexit θα επανέφερε την συζήτηση και για το Grexit. Κάθε αναταραχή στην Ευρώπη θα μας έφερνε σε μειονεκτική θέση, σε μία περίοδο που θα θέλαμε την βοήθεια της Ευρώπης για να πάρει μπροστά η Οικονομία μας. Δυστυχώς, οι φόβοι μας αρχίζουν να επιβεβαιώνονται. Πριν καλά – καλά μάθουμε το τελικό αποτέλεσμα των εκλογών, άρχισαν οι πρώτες δηλώσεις που συσχετίζουν το Brexit με το Grexit. Κι αναφερόμαστε στις <a href="http://www.liberal.gr/arthro/60424/epikairotita/2016/Alan-Greenspan-i-ellada-den-tha-kataferei-na-meinei-sto-euro.html">δηλώσεις του Alan Greenspan</a>.<br /><br />Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το επόμενο χρονικό διάστημα θα είναι αρκετά δύσκολο για την Αθήνα. Κι αυτό διότι είμαστε ήδη σε μειονεκτική θέση. Το πραγματικό ερώτημα δεν είναι με ποιόν είμαστε! Νομίζουμε ότι αυτό θα έπρεπε κανονικά να ήταν λυμένο. Ότι είμαστε κάθε φορά ταυτισμένοι με τα δικά μας συμφέροντα. Το ερώτημα είναι τι ακριβώς κάνουμε από εδώ και πέρα για να τα υπερασπιστούμε!<br /><br />Είναι τελείως παράλογο να πανηγυρίζει κανείς για το Brexit σε μία καθαρά ποδοσφαιρική ατμόσφαιρα. Αν νομίζουμε ότι με αυτό τον τρόπο θα ανοίξουν τα θησαυροφυλάκιά τους οι Γερμανοί και θα αρχίσουν να μας στέλνουν λευκές επιταγές, τότε δεν έχουμε διδαχτεί το παραμικρό απ’ όσα έχουν γίνει…<br /><br />Η Ευρώπη είναι περισσότερο γερμανική απ’ ότι θα έπρεπε. Αλλά ακόμη και οι οπαδοί του Bremain δεν ψήφισαν την παραμονή στην Ευρώπη επειδή ήθελαν οπωσδήποτε μία Ευρώπη που θα προστάτευε τους πιο αδύναμους. Οι άνθρωποι από το νησί ήθελαν πάντα μία χαλαρή σχέση με την ΕΕ, έτσι ώστε να έχουν μόνο τα οφέλη του ελεύθερου εμπορίου. Το δικό τους σκεπτικό δεν έχει την παραμικρή σχέση με αυτά που σκεπτόμαστε εμείς στον ευρωπαϊκό νότο για το πώς πρέπει να είναι η Ενωμένη Ευρώπη. <br /><br />Η Ελλάδα, επίσης, έχει να χάσει αρκετά από το Brexit από τις διμερείς μας σχέσεις. Οι Βρετανοί τουρίστες, για παράδειγμα, είναι από τους καλύτερους πελάτες της τουριστικής μας βιομηχανίας. Επίσης, η Μεγάλη Βρετανία είναι ένας από τους μεγαλύτερους εμπορικούς μας εταίρους. Να μην αναφερθούμε στους Έλληνες που ζουν και εργάζονται στην Μεγάλη Βρετανία και στο πως θα επηρεαστεί η ζωή τους. Προς τι λοιπόν οι πανηγυρισμοί;<br /><br />Είναι αλήθεια ότι υπάρχει μία εθνικιστική τάση που κερδίζει έδαφος σε όλη την Ευρώπη. Κι αυτό είναι φυσικό, αφού οι άνθρωποι «αγοράζουν» πιο εύκολα τα κλειστά σύνορα από την ανάγκη της αύξησης της ανταγωνιστικότητας. Τους είναι δύσκολο να δεχτούν ότι αν δεν παράγουν καλύτερα προϊόντα θα χάσουν χρήματα από τις νέες μεγάλες οικονομικές δυνάμεις του πλανήτη που αναζητούν την δική τους θέση στον χάρτη και το δικό τους μερίδιο στην πίτα. Θα θυμάστε ότι πριν από λίγα χρόνια είχαμε στα χέρια μας τηλέφωνα Nokia και Siemens. Σήμερα έχουμε Apple και Samsung. Κι αυτό είναι ένα μόνο παράδειγμα. Για το γεγονός ότι τα Nokia δεν πουλάνε δεν φταίει σίγουρα η κακή Ευρώπη.<br /><br />Θα μπορούσαμε να απαντήσουμε με καλύτερα προϊόντα, με πιο ανταγωνιστικές τιμές. Αλλά αυτό είναι δύσκολο, απαιτεί προσπάθεια, νέα κεφάλαια και ανατροπές. Αντί γι αυτό σκεφτόμαστε να κλειστούμε ο καθένας στο σπίτι του. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η τάση αυτή κερδίζει έδαφος κάθε μέρα σε όλη την Ευρώπη. Κερδίζει και στην Ελλάδα. Ας σκεφτεί κάθε ένας για τον εαυτό του αν αυτός είναι πράγματι ένας λόγος για να πανηγυρίζει…<br /><br />Το πραγματικό πρόβλημα με μας είναι ότι είμαστε οι φτωχοί συγγενείς στην Ευρώπη. Γνωρίζουμε ότι το συμφέρον μας είναι να βρισκόμαστε στο επίκεντρο των αποφάσεων, αλλά αυτό δεν είναι δυνατόν να συμβεί στην κατάσταση που είμαστε. Αυτό που θα έπρεπε, λοιπόν, να κάνουμε είναι να προσπαθήσουμε να πάρει και πάλι μπροστά η μηχανή της Οικονομίας για να ισχυροποιηθεί η θέση μας. Κι αυτό δεν μπορεί να συμβεί έξω από την Ευρώπη, όσο «κακή» κι αν θεωρούμε ότι είναι αυτή.<br /><br /><b>Θανάσης Μαυρίδης</b><br /><br /><a href="http://www.liberal.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /><br /><br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Εμείς με ποιόν είμαστε;

Μπορεί η Ελλάδα να μην συμμετέχει στα τελικά του Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος ποδοσφαίρου και να χάσαμε έτσι την ευκαιρία να διεκδικήσουμε ένα...

Διαβάστε την συνέχεια

Καλά που τότε οι Ρούζβελτ-Τσόρτσιλ δεν έκαναν δημοψηφίσματα…

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEikqm_mggVJbSg4lnqM7nlTDNWz4usm4TTwaK1TKLSlmH3Yjhsk74vb_OymsVK5W3eTLOnbgKdqNT38tA9ucLuUJ73pGODIO-wFnFJPoa3jdtqtQF1afu4XxbNXMsMGJG81bjH1g_JMR_P1/s1600/oi+roysbelt+kai+tswrtsil+den+ekana+dimopsifismata.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="382" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEikqm_mggVJbSg4lnqM7nlTDNWz4usm4TTwaK1TKLSlmH3Yjhsk74vb_OymsVK5W3eTLOnbgKdqNT38tA9ucLuUJ73pGODIO-wFnFJPoa3jdtqtQF1afu4XxbNXMsMGJG81bjH1g_JMR_P1/s640/oi+roysbelt+kai+tswrtsil+den+ekana+dimopsifismata.jpg" width="640" /></a></div> <br />Παλαιότερα είχαμε θυμίσει τη γενεσιουργό αιτία της δημιουργίας της ΕΕ, που δεν ήταν άλλη από το να σταματήσουν οι συχνοί και αιματηροί πόλεμοι μεταξύ γειτόνων, που κατέληξαν στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Από το 1950 η Ευρωπαϊκή Κοινότητα Άνθρακα και Χάλυβα ξεκίνησε να ενοποιεί τις ευρωπαϊκές χώρες οικονομικά και πολιτικά σε στόχο να διασφαλίσει βιώσιμη ειρήνη…<br /><br /><i>«…The European Union is set up with the aim of ending the frequent and bloody wars between neighbors, which culminated in the Second World War. As of 1950, the European Coal and Steel Community begin to unite European countries economically and politically in order to secure lasting peace…»</i> (ΠΗΓΗ: Επίσημη ιστοσελίδα της ΕΕ, <a href="http://europa.eu/about-eu/eu-history/index_en.htm">http://europa.eu/about-eu/eu-history/index_en.htm</a>)<br /><br /><b>Σωτήρης Ν. Καμενόπουλος</b><br /> Υποψήφιος Διδάκτωρ Πολυτεχνείου Κρήτης<br /><br />Αυτό ήταν το στοιχείο που μας ώθησε στην ακραία ίσως εκτίμηση κινδύνου περί ενός Γ’ Παγκόσμιου Πολέμου. Αυτό είναι το worst case scenario. Το ίδιο επιχείρημα επικαλέστηκε άλλωστε και ο ίδιος ο Κάμερον λίγες ημέρες μετά από εμάς.<br /><br />Εύλογα λοιπόν θα αναρωτηθεί κανείς: μα τότε γιατί ο Κάμερον προχώρησε σε ένα δημοψήφισμα του οποίου το αποτέλεσμα έχει τόσο μεγάλο διακύβευμα;<br /><br />Φαντάζεστε τον Ρούζβελτ να πραγματοποιούσε δημοψήφισμα ώστε ο Αμερικανικός λαός να αποφανθεί αν συμφωνεί ή όχι στον απομονωτισμό των ΗΠΑ και στη συμμετοχή των ΗΠΑ στον Β’ παγκόσμιο ενάντια στον Χίτλερ;<br /><br />Φαντάζεστε τον Ρούζβελτ να τελούσε δημοψήφισμα για το αν έπρεπε να στείλει ή όχι την τεράστια υλικοτεχνική βοήθεια στην κομμουνιστική Σοβιετική Ένωση του Στάλιν ώστε αυτός να κατορθώσει να αποκρούσει τον Χίτλερ;<br /><br />Φαντάζεστε τον Τσώρτσιλ να έκαμε δημοψήφισμα με το ερώτημα αν το Ηνωμένο Βασίλειο έπρεπε να εναντιωθεί στον Χίτλερ;<br /><br />Ποια θα ήταν η μορφή του κόσμου σήμερα αν οι Ρούζβελτ και Τσώρτσιλ τελούσαν τέτοια ανόητα δημοψηφίσματα;<br /><br />Το πιο πιθανό είναι ότι σήμερα θα βρισκόταν σχεδόν παντού η σβάστικα…ΠΑΝΤΟΥ.<br /><br /><b>Οι λαοί δεν διοικούνται από δημοψηφίσματα. Οι λαοί διοικούνται από Ηγέτες.</b><div> <b><br /></b><div> <b>Τις Μεγάλες Αποφάσεις τις παίρνουν οι Ηγέτες…</b><br /><a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div> </div>

Καλά που τότε οι Ρούζβελτ-Τσόρτσιλ δεν έκαναν δημοψηφίσματα…

Παλαιότερα είχαμε θυμίσει τη γενεσιουργό αιτία της δημιουργίας της ΕΕ, που δεν ήταν άλλη από το να σταματήσουν οι συχνοί και αιματηροί πόλ...

Διαβάστε την συνέχεια

Μετά το Brexit, διάλυση ή επανεκκίνηση;

<div> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiDs8fxIK-ce7rf2xgsZ0d4rGG8jDTjWEIZmopGx1MlKN0QmgLNQiioVAbE9qNmYWhsRqhQ58sseqFHPDZyxVnMDyH1_2yfYoMvMfjQj1o2C9qlDCp6FkA53ccGau7ZrrwMhFQqFMWBS2Lh/s1600/meta+to+brexit%252C+dialisi+h+epanakinisi....jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="452" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiDs8fxIK-ce7rf2xgsZ0d4rGG8jDTjWEIZmopGx1MlKN0QmgLNQiioVAbE9qNmYWhsRqhQ58sseqFHPDZyxVnMDyH1_2yfYoMvMfjQj1o2C9qlDCp6FkA53ccGau7ZrrwMhFQqFMWBS2Lh/s640/meta+to+brexit%252C+dialisi+h+epanakinisi....jpg" width="640" /></a></div> <br /> Η Βρετανία γίνεται η πρώτη χώρα που αποχωρεί  από την ΕΕ, κλονίζοντας συθέμελα το ευρωπαϊκό οικοδόμημα. Η απώλεια ενός εκ των μεγαλυτέρων μελών της αναμένεται να προκαλέσει δραστικές αλλαγές στην Ευρωπαϊκή Ένωση, που ήδη δοκιμάζεται από τον αυξανόμενο λαϊκισμό, τη μεταναστευτική κρίση και τα  οικονομικά προβλήματα.</div> <div class="itemFullText"> </div> <div> Δεν αποκλείεται και άλλες χώρες να ζητήσουν την διενέργεια αντίστοιχων δημοψηφισμάτων, να απαιτηθεί  μια πιο χαλαρή ένωση ή η ΕΕ μετά από 60 χρόνια να οδηγηθεί σε διάλυση. Οι ευρωσκεπτικιστές στη Γαλλία, την Ολλανδία , την Ιταλία και την Δανία ακονίζουν τα μαχαίρια τους. Περιχαρής ο επικεφαλής της ολλανδικής ακροδεξιάς Γκέρτ Βίλντερς  δήλωσε λίγο μετά την ανακοίνωση των ανεπίσημων αποτελεσμάτων: «Και οι Ολλανδοί έχουν το δικαίωμα σε ένα δημοψήφισμα. Το Κόμμα για την Ελευθερία ζητεί συνεπώς δημοψήφισμα για ένα Nexit, δηλαδή μια έξοδο της Ολλανδίας από την ΕΕ».<br /> <br /> Σε πανηγυρικό κλίμα και οι δηλώσεις της Μαριόν Μαρεσάλ- Λε Πεν, ανιψιά της επικεφαλής του γαλλικού ακροδεξιού Εθνικού Μετώπου «Από το Brexit στο Frexit: Έχει φτάσει ο καιρός να εισάγουμε τη δημοκρατία στη χώρα μας. Οι Γάλλοι πρέπει να έχουν το δικαίωμα να επιλέξουν», έγραψε στο Twitter.<br /> <table><tbody> <tr><td> </td></tr> </tbody></table> Με ζοφερά χρώματα είχε περιγράψει την επόμενη ημέρα ενός Brexit ο Πρόεδρος της ΕΕ Ντόναλντ Τουσκ. Ένα Brexit θα μπορούσε να οδηγήσει στην «καταστροφή όχι μόνο της ΕΕ αλλά και του δυτικού πολιτισμού», είχε τονίσει την περασμένη εβδομάδα. «Οι εχθροί μας … θα ανοίξουν ένα μπουκάλι σαμπάνιας, αν το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος είναι αρνητικό για μας», είχε αναφέρει προφητικά. «Η ΕΕ δεν κινδυνεύει με θάνατο  από ένα Brexit, αλλά θα πρέπει να αντληθούν διδάγματα», είχε δηλώσει πιο ψύχραιμα ο πρόεδρος της Κομισιόν Ζαν Κλωντ Γιούνκερ.<br /> <br /> <strong>Ανάγκη αλλαγής και επανεκκίνησης </strong><br /> <strong><br /></strong> Οι φωνές υπέρ της ανάγκης δραστικών αλλαγών στο μπλοκ δεν είναι λίγες. Ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε εκτίμησε πριν λίγες ημέρες ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει να αλλάξει, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος στη Βρετανία. «Η  Ευρώπη δεν είναι σε καλή κατάσταση» και θα χρειαστεί άμεσα αλλαγές», σημείωσε. Στο ίδιο μήκος κύματος και ο Γάλλος πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ, ο οποίος εκτίμησε χθες ότι όποιο και αν είναι η έκβαση του δημοψηφίσματος θα πρέπει «να υπάρξει μια επανεκκίνηση του ευρωπαϊκού οικοδομήματος».<br /> <br /> Οι δηλώσεις αμφοτέρων κρίνονται εξαιρετικά σημαντικές, δεδομένου του ρόλου που θα κληθεί να παίξει ο γαλλογερμανικός άξονας στη συνέχεια. Γαλλία και Γερμανία επεξεργάζονται ήδη ένα  κοινό ευρωπαϊκό σχέδιο για το μέλλον. Μετά όμως από τις δραματικές αυτές εξελίξεις στη Βρετανία, το σχέδιο αυτό ενδέχεται να μην είναι και τόσο φιλόδοξο και να περιοριστεί μόνο σε θέματα όπως η ασφάλεια και η άμυνα.<br /> <br /> Σύμφωνα με τους αναλυτές, η ΕΕ απομακρύνεται από την αρχή μιας «διαρκώς στενότερης ένωσης» και του φεντεραλισμού, ενώ δεν είναι λίγοι όσοι μιλούν για μια «Ευρώπη δύο ταχυτήτων» που θα επιτρέπει στα κράτη μέλη να εξαιρούνται από τους  βασικούς κανόνες. Ένα σημαντικό βήμα προς αυτή την κατεύθυνση θα μπορούσε να είναι να μην καθίσταται υποχρεωτική  η  ένταξη των μελών στο ευρώ. Αυτό θα λειτουργήσει προς όφελος της Πολωνίας, η οποία δεν φαίνεται να επιθυμεί την ένταξή της στο ενιαίο νόμισμα.<br /> <br /> Υπάρχει ωστόσο και η άλλη πλευρά. Ορισμένοι θεωρούν ότι η απάντηση θα πρέπει να είναι μια στενότερη ένωση, με μεγαλύτερη πολιτική και οικονομική ενοποίηση. Αν και η τάση αυτή δεν φαίνεται να υπερισχύει αυτή τη στιγμή, το χθεσινό δημοψήφισμα απέδειξε ότι ουδείς μπορεί να προδιαγράψει το μέλλον<br /> <br /></div> <a href="http://www.news4money.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Μετά το Brexit, διάλυση ή επανεκκίνηση;

Η Βρετανία γίνεται η πρώτη χώρα που αποχωρεί  από την ΕΕ, κλονίζοντας συθέμελα το ευρωπαϊκό οικοδόμημα. Η απώλεια ενός εκ των μεγαλυτέρω...

Διαβάστε την συνέχεια

ΗΠΑ και Βρετανία για BREXIT: «Ο Β.Πούτιν πάντα κερδίζει έτσι δεν είναι;» - Οργισμένη απάντηση Μόσχας

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg-Rt5M48K10AfzoPgQS37w1AdWKNLC6RIHf4w8mk_0Lb_XdUe3P5Fw-EkjX_wjSH1tzuQ2XrlnOf8jHN8eBJipnwzZsl4sIQMBlU2jYBGE2nlQ4yifQn-5r0uM7hX3cEJ-5_x_fP3z8TnR/s1600/poytin.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="352" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg-Rt5M48K10AfzoPgQS37w1AdWKNLC6RIHf4w8mk_0Lb_XdUe3P5Fw-EkjX_wjSH1tzuQ2XrlnOf8jHN8eBJipnwzZsl4sIQMBlU2jYBGE2nlQ4yifQn-5r0uM7hX3cEJ-5_x_fP3z8TnR/s640/poytin.jpg" width="640" /></a></div> <span class="editor"><br /></span> <span class="editor">του Βασίλη Καπούλα</span> <br /> <div> Όπως ακριβώς είχαμε προβλέψει, με εντολή Μ.Ομπάμα άρχισε ένας πόλεμος κινδυνολογίας εναντίον του Βρετανικού λαού ανασύροντας το φάντασμα της "ρωσικής απειλής". Ο πρώην Αμερικανός Πρέσβης στη Ρωσία, Michael McFaul, είπε ότι το αποτέλεσμα του βρετανικού δημοψηφίσματος αποτελεί μεγάλη νίκη για τον πρόεδρο της Ρωσίας, Βλαντιμίρ Πούτιν.</div> <div> </div> <div> Οι δηλώσεις αυτές αλλά και της ηγεσίας της Βρετανίας προκάλεσαν την άμεση απάντηση από τον ίδιο τον πρόεδρο της Ρωσίας, Β.Πούτιν.</div> <div> </div> <div> Σύμφωνα με τον McFaul, o Β.Πούτιν δεν φέρνει ευθύνη για το αποτέλεσμα αλλά αποτελεί νίκη για τον ίδιο γιατί ταυτίζεται με τους μακροπρόθεσμους στόχους του στην Ευρώπη.</div> <div> </div> <div> <em>«Σοκαρισμένος από τη ψήφο του Brexit! Oι χαμένοι, ΕΕ, ΗΒ, ΗΠΑ αυτοί που πιστεύουν σε μια ένωση ισχυρής ενωμένης δημοκρατικής Ευρώπης. Οι νικητές: Ο Β.Πούτιν</em>» είπε ο McFaul.</div> <div> </div> <div> Μάλιστα ο Michael McFaul συνεχάρη τον πρόεδρο της Ρωσίας, τον Υπουργό Εξωτερικών, τον Αναπληρωτή πρωθυπουργό Ν.Ρογκόζιν και τον επικεφαλής διεθνών σχέσεων της Δούμας, Α.Πουσκόφ.</div> <div> </div> <div> Μετά τα συγχαρητήρια ο McFaul αναρωτήθηκε:</div> <div> </div> <div> <em>«Ο Β.Πούτιν πάντα κερδίζει έτσι δεν είναι;»</em></div> <div> </div> <div> <em>«Όχι πάντα αλλά είναι μια τεράστια νίκη για τους στόχους της εξωτερικής πολιτικής του Πούτιν»</em> είπε ο McFaul.</div> <div> </div> <div> Στο "παιχνίδι" μπήκε όμως και ο Βρετανός Υπουργός Εξωτερικών, Φ.Χάμοντ, ο οποίος με τη σειρά του <a href="http://ria.ru/world/20160624/1450766009.html">τόνισε </a>ότι ο πρόεδρος της Ρωσίας θα είναι κατενθουσιασμένος με τη βρετανική ψήφο για απόσυρση από την ΕΕ και την προοπτική πλέον να εγκαταλειφτούν οι κυρώσεις.</div> <div> </div> <div> Η απάντηση ήρθε αμέσως από τον ίδιο τον πρόεδρο της Ρωσίας, Βλαντιμίρ Πούτιν, ο οποίος <a href="http://ria.ru/world/20160624/1450977626.html">τόνισε </a>πως η Ρωσία δεν επενέβη, δεν μίλησε και δεν επηρέασε τη διαδικασία του Brexit.</div> <div> </div> <div> "Πριν τη ψήφο και μετά, έχω ήδη πει ότι δεν έχουμε επέμβει με οποιοδήποτε τρόπο ούτε μιλήσαμε για το θέμα αυτό, παρακολουθούσαμε πολύ στενά τη διαδικασία αλλά δεν επηρεάσαμε ούτε καν προσπαθήσαμε" <a href="http://sputniknews.com/politics/20160624/1041895441/putin-brexit-cameron.html?utm_source=https%3A%2F%2Ft.co%2F9hGCOeu0xY&utm_medium=short_url&utm_content=b75R&utm_campaign=URL_shortening">είπε </a>ο Β.Πούτιν.</div> <div> </div> <div> <em>"Είναι αβάσιμες οι κατηγορίες του Ν.Κάμερον. Είναι μια απόπειρα του ίδιου να επηρεάσει την κοινή γνώμη της χώρας του".</em></div> <div> </div> <div> <em>"Η Μόσχα δεν ενδιαφέρεται για το Brexit. Όσοι το υποστηρίζουν δείχνουν χαμηλό επίπεδο πολιτικής κουλτούρας".</em></div> <div> </div> <div> <i>"Όσο για την πολιτική των κυρώσεων, δεν πιστεύω ότι το Brexit θα επηρεάσει τις σχέσεις μας με την ΕΕ σε αυτό το θέμα. Δεν είμαστε εμείς που ξεκινήσαμε τις κυρώσεις, απλά απαντήσαμε σε αυτές τις πράξεις εναντίον της χώρας μας".</i></div> <div> </div> <div> <i>"Θέλω να τονίσω ότι αν οι συνεργάτες μας αποφασίσουν να ξεκινήσουν εποικοδομητικό διάλογο στο θέμα των κυρώσεων, είμαστε έτοιμοι γι αυτό, το θέλουμε και θα απαντήσουμε θετικά σε μια θετική απόφαση".</i></div> <div> </div> <div> <i>"Το Βrexit θα έχει συνέπειες και για την ΕΕ και για τη Ρωσία" <a href="http://tass.ru/en/politics/884467">είπε </a>ο Β.Πούτιν.</i></div> <div> </div> <div> <i>"Οι Βρετανοί ήθελαν να φύγουν <a href="https://www.rt.com/news/348201-putin-brexit-weak-economies/">γιατί </a>"βαρέθηκαν να "τρέφουν" και να χρηματοδοτούν αδύναμες οικονομίες. Κανείς δεν θέλει να υποστηρίζει άλλα κράτη και ολόκληρα έθνη, αυτή είναι μια πραγματικότητα".</i></div> <div> </div> <div> <i>"Περισσότερο δείχνει ότι οι Βρετανοί είναι δυσαρεστημένοι με τις αποφάσεις στα αμυντικά θέματα και στην μεταναστευτική πολιτική".</i></div> <div> </div> <div> <i>"Δεν περιμένω καμία παγκόσμια καταστροφή στις αγορές μετά το Brexit. Θα υπάρχει κάμψη αλλά θα επανορθώσουν".</i></div> <div> </div> <div> <i>"Θα παρακολουθούμε από κοντά, θα αναλύουμε και θα ελαχιστοποιούμε οποιαδήποτε αρνητικά αποτελέσματα που τυχόν επηρεάζουν τη χώρα μας" πρόσθεσε ο πρόεδρος της Ρωσίας.</i></div> <div> <div> </div> <div> Κτύπημα υπάρχει και από τον oίκο αξιολόγησης Moody's.</div> <div> </div> <div> Ο οίκος αξιολόγησης μετέβαλε από σταθερή σε αρνητική την προοπτική του κρατικού αξιόχρεου του Ηνωμένου Βασιλείου μετά τη νίκη του Brexit, γεγονός που σημαίνει ότι ενδέχεται να υποβαθμίσει το αξιόχρεό της στο εγγύς μέλλον.</div> </div> <div> <strong><br /> </strong></div> <a href="http://www.pronews.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

ΗΠΑ και Βρετανία για BREXIT: «Ο Β.Πούτιν πάντα κερδίζει έτσι δεν είναι;» - Οργισμένη απάντηση Μόσχας

του Βασίλη Καπούλα Όπως ακριβώς είχαμε προβλέψει, με εντολή Μ.Ομπάμα άρχισε ένας πόλεμος κινδυνολογίας εναντίον του Βρετανικού λαού αν...

Διαβάστε την συνέχεια