ΕΛΛΑΔΑ ΣΗΜΕΡΑ

Πόλεμοι για το Ισραήλ: Ποιος δίνει το παράγγελμα

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiQfXsufuGWPXVP1Ldo93uoiZww2v3oWwYD-n2WjsGo58hsIDRVtchZnzKa0LrXB7Rh6mCaRWy2KgoyfH9IkDjG_QtXezMDmn5GQG8PvLPie9-MDme12DriU1qSySXeZUUqHq3ObSWVVWw/s1600/greater-israel-map5.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiQfXsufuGWPXVP1Ldo93uoiZww2v3oWwYD-n2WjsGo58hsIDRVtchZnzKa0LrXB7Rh6mCaRWy2KgoyfH9IkDjG_QtXezMDmn5GQG8PvLPie9-MDme12DriU1qSySXeZUUqHq3ObSWVVWw/s1600/greater-israel-map5.jpg" /></a></div> 
 
Δεδομένου ότι η Δύση ετοιμάζεται να ξεκινήσει έναν ακόμη πόλεμο στη Μέση Ανατολή, ίσως θα πρέπει να θυμηθούμε ποιος δίνει στη Δύση τo στρατιωτικό παράγγελμα. Τον Φεβρουάριο του 2003, μόλις λίγες εβδομάδες πριν οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους ξεκινήσουν την επίθεσή τους κατά του Ιράκ και του λαού του, μια αντιπροσωπεία του Κογκρέσου των ΗΠΑ, μαζί με τον πρέσβη των ΗΠΑ στα Ηνωμένα Έθνη, Τζον Μπόλτον, γνωστό φιλο-σιωνιστή και νεοσυντηρητικό γεράκι του πολέμου, πήγαν στο Ισραήλ μετά από πρόσκληση της ισραηλινής κυβέρνησης με επικεφαλής τον τότε ισραηλινό πρωθυπουργό Αριέλ Σαρόν. 
Στην συνάντησή του με τους Γερουσιαστές, ο Σαρόν τους είπε «ότι το Ιράν, η Λιβύη και η Συρία πρέπει να αφοπλιστούν από τα όπλα μαζικής καταστροφής μετά το Ιράκ» Αργότερα, ο Σαρόν είπε στον Τζον Μπόλτον «ότι το Ισραήλ εξέφρασε την ανησυχία του για την απειλή κατά της ασφάλειάς του που από το Ιράν, και υπογράμμισε ότι ήταν σημαντικό να ασχοληθούν με το Ιράν, ακόμη και ενώ η προσοχή των Αμερικανών ήταν επικεντρωμένη στο Ιράκ». 
 
Τα πράγματα δεν πήγαν τόσο καλά, όπως είχαν προγραμματιστεί στο Ιράκ. Ο ιρακινός λαός, αντί να χαιρετίσει τις δυνάμεις του συνασπισμού ως «απελευθερωτικό στρατό» καθώς βάδιζε προς τη Βαγδάτη, αντ 'αυτού επέλεξε να αντισταθεί στους εισβολείς. Οι νεοσυντηρητικοί που επέμεναν για τον πόλεμο και έλπιζαν να μπει ο άνθρωπός τους, ο Αχμέντ Τσαλαμπί στην ιρακινή προεδρία πριν από τις θερινές διακοπές, διαπίστωσαν αντίθετα με τις απλοϊκές φαντασιώσεις τους, ότι η επιχείρηση που θα ήταν ένα «παιχνιδάκι» μετατράπηκε σε εφιάλτη που παίζεται ακόμα μέχρι σήμερα, εννέα χρόνια αργότερα. 
 
Αλλά όλα αυτά δεν άμβλυναν τον ενθουσιασμό των νεοσυντηρητικών να καθυστερήσουν τις απαιτήσεις του Αριέλ Σαρόν. Για την Λιβύη έχει ληφθεί μέριμνα, η Συρία φαίνεται ότι πρόκειται να έχει την ίδια μεταχείριση, και ολόκληρο το έργο θα φτάσει σε ένα κρεσέντο όταν η τελική αναμέτρηση εναντίον του Ιράν συμβεί κάποια στιγμή στο μέλλον - και, αν κρίνουμε από τον τρόπο που εξελίσσονται τα πράγματα αυτή τη στιγμή, θα μπορούσε να είναι στο εγγύς μέλλον. 
 
Το σημείο που θέλω να δείξω εδώ είναι ότι όλα τα γεγονότα των τελευταίων δώδεκα ετών δεν αποτελούν μια σειρά από άσχετα ή αυθόρμητα γεγονότα, αλλά, μάλλον, ήταν μέρος ενός μεγαλεπήβολου σχεδίου που προσεκτικά υποκινήθηκε από τους ισραηλινούς και τους Σιωνιστές υποστηρικτές στις ΗΠΑ και σε όλο τον κόσμο που σχεδιάστηκε για την εξάλειψη όλων των εχθρών του Ισραήλ, που, μέχρι τώρα, επιτυχώς μπόρεσαν να αντισταθούν στο σιωνιστικό όνειρο της δημιουργίας του Μεγάλου Ισραήλ σε βάρος του παλαιστινιακού λαού. 
<a href="http://logioshermes.blogspot.com/">πηγή</a>

Πόλεμοι για το Ισραήλ: Ποιος δίνει το παράγγελμα

Δεδομένου ότι η Δύση ετοιμάζεται να ξεκινήσει έναν ακόμη πόλεμο στη Μέση Ανατολή, ίσως θα πρέπει να θυμηθούμε ποιος δίνει στη Δύση τo στρα...

Διαβάστε την συνέχεια

Η πρόταση ενός Γάλλου ειδικού για την οριοθέτηση χωρικών υδάτων, υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ...

Ellada simera 0 Εθνικά Θέματα, Ελλάδα 15:31

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEizGtukoujm4T8WtyhiZrASOVKgmIYQw6RxPMeuBQqR6VaaZnq6rEBbF1KRoMgcPVamrFFJVPWcxd4nPea1g5_NL2C70FWjZ0e5X-nT2Ks1zrUdmELD0orvB6IP5A-SS2unJwTUGEeweFY/s1600/TxIu4.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEizGtukoujm4T8WtyhiZrASOVKgmIYQw6RxPMeuBQqR6VaaZnq6rEBbF1KRoMgcPVamrFFJVPWcxd4nPea1g5_NL2C70FWjZ0e5X-nT2Ks1zrUdmELD0orvB6IP5A-SS2unJwTUGEeweFY/s640/TxIu4.jpg" width="452" /></a></div> 
Μερικές φορές είναι χρήσιμο, πέρα από τις πάγιες ελληνικές θέσεις στα εθνικά θέματα, να βλέπουμε και τι συζητιέται μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας... Έτσι δημοσιεύουμε σήμερα, σε μετάφραση του "Εν Κρυπτώ", το κείμενο του Γάλλου διπλωμάτη, και ειδικού σε θαλάσσια θέματα, Didier Ortolland με τίτλο "Η ελληνοτουρκική διαμάχη σχετικά με το Αιγαίο Πέλαγος: μια πιθανή λύση;" που δημοσιεύτηκε αρχικά στο γαλλικό περιοδικό Defense nationale et securite' collective και στη συνέχεια στο www.diploweb.com, όπου το ανακαλύψαμε. 
 
Προς αποφυγή παρεξηγήσεων, εννοείται ότι δεν υιοθετούμε το κείμενο, ούτε το χάρτη που το συνοδεύει. Είναι όμως πολύ ενδιαφέρον να εξετάσει κανείς τις προτάσεις του Γάλλου ειδικού, που αποτυπώνουν ένα "συμβιβασμό" μεταξύ των ελληνικών και των τουρκικών θέσεων. Γιατί ακριβώς ένας τέτοιος "συμβιβασμός" φαίνεται ότι συζητιόταν, τουλάχιστον ως τον Απρίλιο του 2011, στα πλαίσια των λεγόμενων "διερευνητικών επαφών" μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας που ξεκίνησαν με ευθύνη του Γ. Παπανδρέου το 1999 - και προφανώς μόνο "διερευνητικές" δεν ήταν, αφού τον Απρίλιο του 2011 είχαν φτάσει στον πεντηκοστό γύρο... Υπενθυμίζουμε ότι ο τούρκος διπλωμάτης Ντενίζ Μπουλούκμπασι που συμμετείχε στις "διερευνητικές" επαφές ως τον 36ο γύρο, έχει δημοσιεύσει βιβλίο με τίτλο "Η σκάλα του Υπουργείου Εξωτερικών" στο οποίο ισχυρίζεται ότι μέρος της συμφωνίας ήταν η παραίτηση της Ελλάδας από την επέκταση των χωρικών της υδάτων σε <a href="http://tvxs.gr/news/%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1/%CE%BD%CF%84-%CE%BC%CF%80%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%BF%CF%8D%CE%BA%CE%BC%CF%80%CE%B1%CF%83%CE%B9-%CE%B7-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1-%CE%B1%CF%80%CE%BF%CE%B4%CE%AD%CF%87%CF%84%CE%B7%CE%BA%CE%B5-%CF%84%CE%B1-6-%CE%BD%CE%B1%CF%85%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AC-%CE%BC%CE%AF%CE%BB%CE%B9%CE%B1-%CF%83%CE%B5-%CE%BF%CF%81%CE%B9%CF%83%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%B5%CF%82-%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%BF%CF%87%CE%AD%CF%82">συγκεκριμένες περιοχές</a> του Αιγαίου, ακριβώς όπως στην πρόταση του D. Ortolland... Ο ισχυρισμός του Μπουλούκμπασι διαψεύστηκε μεν από τους στενούς συνεργάτες του Γ. Παπανδρέου <a href="http://www.newsbomb.gr/ethnika/story/72600/mpegliths-diapseydei-mpoyloykmpasi">Π. Μπεγλίτη </a>και <a href="http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=301034">Σ. Λαμπρινίδη</a>, αλλά με δεδομένο το πέπλο μυστικότητας που κάλυπτε τις επαφές, ο καθένας μπορεί να επιλέξει ποιον πιστεύει. Και ας σημειωθεί ότι ο Δ. Κουμουτσάκος που ανέλαβε εκπρόσωπος του ΥπΕξ το 2004 έχει <a href="http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=301120">δηλώσει</a> ότι η νέα κυβέρνηση της ΝΔ "πάγωσε" την ελληνοτουρκική συμφωνία που ήταν "στα σκαριά" από την προηγούμενη κυβέρνηση, ενώ και ο Κ. Σημίτης έχει <a href="http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=301120">γράψει</a> ότι το 2004 η κυβέρνησή του ήταν "μιαν ανάσα" από μία ελληνοτουρκική συμφωνία. 
 
Και πάλι προς αποφυγή παρεξηγήσεων, δεν ισχυριζόμαστε ότι το κείμενο του D. Ortolland αποτυπώνει τη θεματική των ελληνοτουρκικών συζητήσεων, ούτε ότι η συμφωνία στην οποία έχουν αναφερθεί οι Κ. Σημίτης και Δ. Κουμουτσάκος έχει αυτή τη μορφή. Είναι όμως γνωστό ότι τουλάχιστον η ελληνική πλευρά (και πιθανότατα και η τουρκική) έχει ζητήσει τις απόψεις διεθνών εμπειρογνωμόνων, οπότε είναι πιθανό κάποιες δημοσιεύσεις να αντανακαλούν και γνώση της θεματικής των ελληνοτουρκικών συζητήσεων. Από εκει και πέρα, ο καθένας τις αξιολογεί όπως νομίζει... 
 
Ακολουθεί το άρθρο του D. Ortolland και ο αναλυτικός χάρτης που το συνοδεύει. 
 
 
"Η ελληνοτουρκική διαμάχη σχετικά με το Αιγαίο Πέλαγος: μια πιθανή λύση;" 
 
Του Didier ORTOLLAND*, 10 Απριλίου 2009 
 
Στη διάρκεια των τελευταίων 40 ετών, η Ελλάδα και η Τουρκία έχουν βρεθεί στο χείλος του πολέμου λόγω της βασικής τους αντίθεσης σχετικά με την άσκηση κυριαρχίας στα νερά του Αιγαίου Πελάγους. Ιστορικοί παράγοντες παίζουν βαρύνοντα ρόλο: η Τουρκία έχασε τα περισσότερα ευρωπαϊκά εδάφη της στο δέκατο ένατο και τον εικοστό αιώνα (βλ. χάρτη), ενώ η Ελλάδα διατήρησε την πολιτιστική ηγεμονία της περιοχής, καθώς και της ακτής της Ανατολίας, από τους αρχαίους χρόνους: η Κωνσταντινούπολη έπεσε στα χέρια των Οθωμανών πέντε αιώνες νωρίτερα (1453), αλλά οι ελληνικοί πληθυσμοί παρέμειναν μέχρι πρόσφατα στην ανατολική ακτή του Αιγαίου. Η Συνθήκη της Λωζάννης της 24ης Ιουλίου 1923 οδήγησε στη φυγή 1,3 εκατομμυρίου Ελλήνων από τις περιοχές της Σμύρνης και της Αν. Θράκης, καθώς και 400,000 μουσουλμάνων που εγκατέλειψαν τη Δυτική Θράκη για να εγκατασταθούν στην Τουρκία. Υπάρχουν δύο αντίθετες ιστορικές πραγματικότητες, συνδυασμένες με απόρριψη. 
 
Η γεωγραφική διαίρεση που προέκυψε από τη Συνθήκη της Λωζάννης [1] και τη Συνθήκη των Παρισίων της 10 Φεβρουαρίου 1947 [2] φαινόταν σχετικά σταθερή: όπως ήταν λογικό, η Ελλάδα πήρε σχεδόν όλα τα νησιά του Αιγαίου, που κατοικούνταν από Έλληνες από την αρχαιότητα. Όμως η εξέλιξη του διεθνούς δικαίου μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, και ιδίως μετά το 1958 [3] έχει αλλάξει το status quo. 
 
Στην πραγματικότητα, τα ελληνικά νησιά είναι σκορπισμένα σε όλη την έκταση του Αιγαίου, φθάνοντας στην ακτή της Τουρκίας, ιδίως στην περίπτωση της Λέσβου, της Χίου, της Κω, της Ρόδου και της Σάμου. Κάποια μικρότερα νησιά είναι ακόμη κοντύτερα, όπως η Μεγίστη (Καστελλόριζο) στα νοτιοανατολικά, που βρίσκεται μόλις 1.300 μέτρα από την τουρκική ακτή. Αυτή η κατάσταση έχει γίνει πολύ περίπλοκη με την εξέλιξη του Δικαίου της Θάλασσας. 
 
Το Δίκαιο της Θάλασσας και η ελληνοτουρκική διένεξη 
 
Η εξέλιξη του Δικαίου της Θάλασσας βρίσκεται στην πηγή της ελληνοτουρκικής διένεξης στο Αιγαίο. Η άσκηση κυριαρχίας των παράκτιων κρατών στα ύδατα που βρίσκονται πέραν της χερσαίας επικράτειάς τους έχει γίνει αποδεκτή από τον δέκατο όγδοο αιώνα - αυτά τα χωρικά ύδατα περιορίζονταν εκείνη της εποχή σε 3 ναυτικά μίλια (ν.μ.). Λόγω της τεχνολογικής προόδου, τα κράτη έκριναν αναγκαίο να επεκτείνουν τα χωρικά τους ύδατα για να επιτύχουν ασφάλεια αλλά και για να εκμεταλλευτούν τους πόρους της θάλασσας και του υπεδάφους. Αυτή η επέκταση των υδάτων υπό κρατική κυριαρχία (χωρικών υδάτων) και υπό κρατική δικαιοδοσία (υφαλοκρηπίδα και αποκλειστική οικονομική ζώνη) είναι η πηγή πολλών διενέξεων, συμπεριλαμβανομένων αυτών του Αιγαίου. Λόγω της διαφωνίας μεταξύ των κρατών που έδιναν μεγαλύτερη σημασία στην ελεύθερη ναυσιπλοϊα και αυτών που επιδίωκαν πρωτίστως ασφάλεια ή την εκμετάλλευση των θαλάσσιων πόρων πέραν της χερσαίας επικράτειάς τους, η Σύμβαση του 1958 για την Αιγιαλίτιδα Ζώνη και την Συνορεύουσα Ζώνη δεν όριζε τίποτα για το μέγιστο πλάτος των χωρικών υδάτων. Κάποιες χώρες αποφάσισαν στο μεταξύ να τα επεκτείνουν σε 12 ν. μίλια - όπως η Γαλλία από το 1971. Η εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων της υφαλοκρηπίδας, πέραν των χωρικών υδάτων, αναπτύχθηκε γρήγορα. Η Σύμβαση για την Υφαλοκρηπίδα της 29 Απριλίου 1958 αναγνώρισε αυτό το δικαίωμα. Τέλος, η έννοια της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης (ΑΟΖ) που επιτρέπει την άσκηση δικαιοδοσίας σε απόσταση 200 ν. μιλίων αναγνωρίστηκε από τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας που συνήφθη στο Montego Bay το Δεκέμβριο του 1982. Πολλές χώρες δεν περίμεναν την υπογραφή της Σύμβασης για να ορίσουν την ΑΟΖ τους - η Γαλλία το έκανε το 1976. Αυτές οι εξελίξεις τάραξαν τη σχετική σταθερότητα του Αιγαίου που γινόταν σεβαστή από το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και προκάλεσαν μια αντιπαράθεση σχετικά με τα χωρικά ύδατα και την υφαλοκρηπίδα. 
 
Χωρικά Ύδατα 
 
Η Ελλάδα επεξέτεινε τα χωρικά της ύδατα στα 6 ν. μίλια με νόμο του Σεπτεμβρίου 1936. Έτσι τα ελληνικά χωρικά ύδατα καλύπτουν 43,5% του Αιγαίου, ενώ τα τουρκικά χωρικά ύδατα αντιοπροσωπεύουν μόνο το 7,5%. Αν τα χωρικά ύδατα των δύο χωρών επεκτείνονταν στα 12 ν. μίλια, 71,5% του Αιγαίου θα βρισκόταν υπό ελληνική κυριαρχία και 8,7% υπό τουρκική. Τα διεθνή ύδατα θα μειώνονταν από 49% σε 19,7%. Αν οι δύο χώρες καθόριζαν ΑΟΖ, τα εναπομένοντα διεθνή ύδατα (19,7%) θα έρχονταν στο σύνολό τους στη δικαιοδοσία των Αθηνών.[4] Αυτό εξηγεί γιατί η Τουρκία άσκησε πάντοτε πίεση στη γείτονά της, ισχυριζόμενη ότι η επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων σε 12 ν. μίλια θα συνιστούσε casus belli. Το τουρκικό κοινοβούλιο υιοθέτησε αυτή τη θέση με απόφασή του τον Ιούνιο του 1995, λίγο μετά την κύρωση της Σύμβασης του Montego Bay από την Ελλάδα. Η δυσκολία προκύπτει από το γεγονός ότι, σύμφωνα με τη Σύμβαση, "τα πλοία όλων των κρατών, είτε παράκτιων είτε περίκλειστων, έχουν δικαίωμα αβλαβούς διέλευσης" στα χωρικά ύδατα ενός άλλου κράτους. Αυτό το δικαίωμα περιλαμβάνει περιορισμούς για πολεμικά πλοία και υποβρύχια (που υποχρεούνται να πλέουν στην επιφάνεια) και θα μπορούσε να κανονίζεται από το παράκτιο κράτος. Αν τα ελληνικά χωρικά ύδατα επεκτείνονταν σε 12 ν. μίλια στο Αιγαίο, τα τουρκικά πολεμικά πλοία που εξέρχονται από το Βόσπορο ή τη Σμύρνη θα υπέκειντο στους περιορισμούς του "δικαιώματος αβλαβούς διέλευσης" ή ακόμα και σε κανονισμούς που θα θεσπίσει η Αθήνα για να έχουν πρόσβαση στην Κεντρική Μεσόγειο. 
 
Η υφαλοκρηπίδα 
 
Το Νοέμβριο του 1973, η τουρκική κυβέρνηση καθόρισε ζώνες πετρελαϊκών ερευνών έρευνας για την τουρκική κρατική εταιρεία πετρελαίων στην περιοχή μεταξύ των ελληνικών νησιών Λέσβου, Σκύρου και Λήμνου και δυτικά της Σαμοθράκης. Τον Ιούλιο του 1974 εξέδωσε νέες άδειες επεκτείνοντας αυτή τη ζώνη ερευνών προς τα δυτικά και διεκδίκησε μια νέα στενή λωρίδα υφαλοκρηπίδας που βρίσκεται μεταξύ των ελληνικών νησιών των Δωδεκανήσων και των Κυκλάδων. Η Ελλάδα διαμαρτυρήθηκε έντονα για αυτές τις δύο αποφάσεις. Παρ' όλα αυτά η Τουρκία έστειλε ωκεανογραφικά σκάφη στην αμφισβητούμενη περιοχή: το Candarli το Μάιο - Ιούνιο του 1974, και επίσης το Sismik I, τον Αύγουστο του 1976, η αποστολή του οποίου έφερε τις δύο χώρες στα πρόθυρα της ένοπλης σύγκρουσης. Οι θέσεις τους μπορούν να συνοψιστούν ως ακολούθως: 
 
- Σύμφωνα με την Ελλάδα, το διεθνές δίκαιο, και ιδιαίτερα η Σύμβαση για την Υφαλοκρηπίδα, δίνει στα νησιά το δικαίωμα να ασκούν δικαιοδοσία στην υφαλοκρηπίδα τους και εξειδικεύει ότι η υφαλοκρηπίδα μεταξύ δύο κρατών πρέπει να προσδιορίζεται βάσει της μέσης γραμμής [5]. Συνεπώς, κάθε νησί του Αιγαίου έχει την υφαλοκρηπίδα του, και τα σύνορα με την Τουρκία πρέπει να καθοριστεί στη βάση της μέσης γραμμής. 
 
- Σύμφωνα με την Τουρκία, τα ελληνικά νησιά δεν έχουν δικαίωμα να ασκούν δικαιοδοσία στην υφαλοκρηπίδα, διότι βρίσκονται πάνω στην τουρκική υφαλοκρηπίδα. Οι "ειδικές περιστάσεις" που αναφέρονται στη Σύμβαση για την Υφαλοκρηπίδα (άρθρο 6.2) δικαιολογούν στην περίπτωση αυτή τη μη εφαρμογή της μεθόδου της μέσης γραμμής. 
 
Συνειδητοποιώντας ότι οι διαφορετικές θέσεις εκατέρωθεν δεν οδηγούσαν πουθενά, η Ελλάδα υπέβαλε τη διαμάχη στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης (ICJ) τον Αύγουστο του 1976, αλλά η Τουρκία αρνήθηκε να αναγνωρίσει τη δικαιοδοσία του Δικαστηρίου, το οποίο τελικά δήλωσε ότι ήταν αναρμόδιο [6]. Από τότε, το θαλάσσιο πρόβλημα έχει διατηρηθεί και έχει επιβαρυνθεί και από εδαφικές διεκδικήσεις [7]. Όμως το διεθνές δίκαιο εξελίχθηκε, επηρεάζοντας τη θέση των δύο χωρών και προσθέτοντας σημεία διαφωνίας. Η Σύμβαση του Montego Bay ενίσχυσε τη θέση της Ελλάδας διευκρινίζοντας ότι τα παράκτια κράτη μπορούν να επεκτείνουν τα χωρικά τους ύδατα σε 12 ν. μίλια, ενώ ενίσχυσε τη θέση της Τουρκίας αφαιρώντας κάθε αναφορά στη μέση γραμμή για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας. Σύμφωνα με τη Σύμβαση, η οριοθέτηση των χωρικών υδάτων όπως και της ΑΟΖ "θα γίνεται με συμφωνία, στη βάση του διεθνούς δικαίου . . . προκειμένου να επιτευχθεί μια δίκαιη (equitable) λύση" (άρθρα 74 και 83). Η Τουρκία είναι μία από τις σπάνιες περιπτώσεις κρατών που έχουν αρνηθεί να υπογράψουν τη Σύμβαση λόγω της πιθανότητας επέκτασης του εύρους των χωρικών υδάτων σε 12 ν. μίλια. Για το λόγο αυτό η Σύμβαση θεωρητικά δε μπορεί να εφαρμοστεί στην Τουρκία, αλλά η νομολογία τείνει όλο και περισσότερο να θεωρεί ότι βασικές της προβλέψεις ανήκουν στο εθιμικό δίκαιο (σημ. μτφρ: και επομένως δεσμεύουν την Τουρκία ανεξαρτήτως αν έχει υπογράψει τη Σύμβαση). 
 
Νομολογία και θαλάσσιες περιοχές 
 
Η νομολογία καλύπτει τα κενά της Σύμβασης του Δικαίου της Θάλασσας για την οριοθέτηση των θαλάσσιων περιοχών. Η σιωπή της Σύμβασης σχετικά με τις μεθόδους οριοθέτησης θαλάσσιων περιοχών έχει σταδιακά καλυφθεί από τη νομολογία του Διεθνούς Δικαστηρίου (ICJ), που έχει καθιερώσει εφαρμοστέες αρχές. Το Δικαστήριο έχει προσδιορίσει τις έννοιες της ίσης απόστασης (equidistance)/ ειδικών περιστάσεων (special circumstances) για την οριοθέτηση των χωρικών υδάτων, και τις έννοιες των δίκαιων αρχών (equitable principles) / διαρκών περιστάσεων (pertinent circumstances) για την υφαλοκρηπίδα και την ΑΟΖ, το οποίο συμπεριλαμβάνει — για να απλοποιήσουμε τα πράγματα - τη χάραξη μιας προσωρινής μέσης γραμμής που στη συνέχεια ελέγχεται για να βρεθεί αν το αποτέλεσμα είναι "δίκαιο" (equitable). Λαμβάνοντας υπόψη τις πολλές ειδικές περιστάσεις που παρουσιάζονται στο Αιγαίο, μπορεί να υποθέσει κανείς ότι σε αυτή την περίπτωση το αποτέλεσμα δεν θα ήταν δίκαιο (equitable). Υπάρχουν αρκετές αποφάσεις σε υποθέσεις αμφισβήτησης, από τις οποίες προκύπτουν χρήσιμες οδηγίες για την οριοθέτηση των θαλασσίων περιοχών. [8] 
 
. Η απόφαση του Φεβρουαρίου 1969 για την υφαλοκρηπίδα της Βόρειας Θάλασσας υπογραμμίζει το δικαίωμα κάθε κράτους να επωφελείται από ολόκληρη την υφαλοκρηπίδα που "αντιπροσωπεύει τη φυσική προέκταση της επικράτειάς του κάτω από τη θάλασσα". Έχει επίσης καταστήσει σαφές ότι πρέπει να υπάρχει μια εύλογη σχέση μεταξύ της έκτασης των ζωνών που ανήκουν σε κάθε κράτος και του μήκους της ακτογραμμής του (κριτήριο αναλογικότητας). 
 
. Η απόφαση του Ιουνίου 1977 για την υφαλοκρηπίδα της Μάγχης και των νησιών της (Channel Islands) εξειδίκευσε ότι η αρχή της φυσικής προέκτασης της επικράτειας δεν έχει απόλυτη αξία και μπορεί να περιοριστεί η εφαρμογή της σε συγκεκριμένες περιπτώσεις. Ως αποτέλεσμα αυτού, περιόρισε το θαλάσσιο χώρο των Channel Islands σε 12 ν. μίλια, περικλεισμένα εντός της γαλλικής υφαλοκρηπίδας. 
 
. Η απόφαση του Ιουνίου 1993 σχετικά με τη θαλάσσια οριοθέτηση μεταξύ της Γροιλανδίας και της νορβηγικής νήσου Jan Mayen όρισε ότι αν υπάρχει σημαντική δυσαναλογία μεταξύ του μήκους της ακτής και της θαλάσσιας επιφάνειας, δικαιολογείται μια διόρθωση της μεθόδου της ίσης απόστασης. 
 
Έτσι η εφαρμοστέα νομοθεσία και η νομολογία που αναπτύχθηκε τα τελευταία χρόνια μπορούν να καθορίσουν τις βασικές αρχές για την οριοθέτηση του θαλάσσιου χώρου στο Αιγαίο, λαμβάνοντας υπόψη τις θεμελιώδεις ανησυχίες και των δύο κρατών (δικαιοσύνη, ασφάλεια). 
 
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEizGtukoujm4T8WtyhiZrASOVKgmIYQw6RxPMeuBQqR6VaaZnq6rEBbF1KRoMgcPVamrFFJVPWcxd4nPea1g5_NL2C70FWjZ0e5X-nT2Ks1zrUdmELD0orvB6IP5A-SS2unJwTUGEeweFY/s1600/TxIu4.jpg"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5701979416682208914" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEizGtukoujm4T8WtyhiZrASOVKgmIYQw6RxPMeuBQqR6VaaZnq6rEBbF1KRoMgcPVamrFFJVPWcxd4nPea1g5_NL2C70FWjZ0e5X-nT2Ks1zrUdmELD0orvB6IP5A-SS2unJwTUGEeweFY/s400/TxIu4.jpg" style="cursor: pointer; display: block; height: 400px; margin: 0px auto 10px; text-align: center; width: 284px;" /></a> 
 
 
Η οριοθέτηση των χωρικών υδάτων 
 
Η Σύμβαση του Montego Bay ορίζει ότι "κάθε κράτος έχει δικαίωμα να ορίσει το εύρος των χωρικών υδάτων του ως ένα όριο που δεν θα υπερβαίνει τα 12 ν. μίλια...". Παρ' ότι το διεθνές δίκαιο δεν επιβάλλει περιορισμούς στον κανόνα αυτό, μερικά κράτη έχουν αποφασίσει να περιορίσουν το εύρος των χωρικών υδάτων τους για να επιτρέψουν ένα πέρασμα διεθνών υδάτων μέσα από την αιγιαλίτιδα ζώνη τους: Η Ιαπωνία έχει περιορίσει εθελοντικά τα χωρικά της ύδατα σε 3 ν. μίλια για να μην είναι χωρικά ύδατα τα στενά της. Το ίδιο έκαναν και η Εσθονία και η Φινλανδία, για να επιτρέψουν στο ρωσικό στόλο να έχει πρόσβαση στην Αγ. Πετρούπολη από διεθνή ύδατα χωρίς να πρέπει να περνά από τα χωρικά ύδατα των γειτονικών χωρών [9], αποφεύγοντας έτσι το καθεστώς της "αβλαβούς διέλευσης". Με χωρικά ύδατα στα 6 ν. μίλια, η Τουρκία έχει πρόσβαση από στα Στενά από τη Μεσόγειο μέσα από διεθνή ύδατα, και το λιμάνι της Σμύρνης είναι επίσης προσβάσιμο χωρίς διέλευση από ελληνικά χωρικά ύδατα. Με επέκταση των χωρικών υδάτων στα 12 ν. μίλια, τα χωρικά ύδατα των Κυκλάδων και των Δωδεκανήσων θα συνδέονταν, και η Τουρκία θα ήταν υποχρεωμένη να περάσει μέσα από ελληνικά χωρικά ύδατα για να φτάσει στην Κωνσταντινούπολη. Παρ' όλα αυτά, θα έμενε μια στενή ζώνη διεθνών υδάτων μεταξύ Χίου και Λέσβου για την πρόσβαση στη Σμύρνη. 
 
Μια πιθανή οριοθέτηση των χωρικών υδάτων στο Αιγαίο 
 
Μια λύση της διένεξης στο Αιγαίο θα μπορούσε να βασιστεί στον εθελοντικό, από πλευράς Ελλάδας, περιορισμό του εύρους των χωρικών υδάτων της σε περιοχές ευαίσθητες για τη ναυσιπλοϊα (ιδιαίτερα μεταξύ των Κυκλάδων και των Δωδεκανήσων, της Λέσβου και της Χίου, των Αντίψαρων και των Καλογήρων, και μεταξύ Ρόδου και Καρπάθου) προκειμένου να διατηρηθεί ένας διάδρομος διεθνών υδάτων πλάτους 3 ως 5 ναυτικών μιλίων, η χρήση του οποίου θα μπορούσε να είναι ελεγχόμενη για εμπορικά πλοία και [10] απολύτως ελεύθερη για πολεμικά πλοία. Σε όλες τις άλλες περιοχές, η Ελλάδα θα μπορούσε να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 ν. μίλια [11]. Υπάρχουν περιπτώσεις αλληλεπικάλυψης, όπου οι ακτές βρίσκονται κοντά ή αντικρυστά και η απόσταση μεταξύ τους είναι μικρότερη από 24 ν. μίλια. Σε αυτή την περίπτωση, η Σύμβαση του Δικαίου της Θάλασσας προτείνει την εφαρμογή της αρχής της ίσης απόστασης, με εξαίρεση τις περιπτώσεις ιστορικών τίτλων ή ειδικών περιστάσεων [12]. Αυτή η αρχή ισχύει στις περιπτώσεις των ελληνικών νησιών που βρίσκονται απέναντι στην τουρκική ακτή, ιδιαίτερα της Λέσβου, της Σάμου, της Χίου και των Δωδεκανήσων συμπεριλαμβανομένης της Ρόδου, καθώς και - ανατολικότερα - της νήσου Μεγίστης (Καστελλόριζο) που βρίσκεται έναντι της τουρκικής πόλης Κας. Οι δυο χώρες φαίνεται ότι συμφωνούν σε αυτό το σημείο. 
 
Οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας 
 
Η υφαλοκρηπίδα αρχίζει εκεί που τελειώνουν τα χωρικά ύδατα, και επομένως η έκτασή της εξαρτάται από το εύρος των χωρικών υδάτων, είτε αυτό είναι 3, 6 ή 12 ν. μίλια. Οι τουρκικές αξιώσεις (όπως διατυπώθηκαν το 1973 και το 1974) ξεκινούν από το όριο των 6 ν. μιλίων όπου φτάνουν τα ελληνικά χωρικά ύδατα, αλλά από τότε το διεθνές δίκαιο (Σύμβαση του Montego Bay) έχει δεχθεί μέγιστο εύρος 12 ν. μιλίων χωρίς περιορισμό. Υπάρχουν τέσσερις ζώνες, με διαφορετικά χαρακτηριστικά: 
 
- Βόρειο Αιγαίο: υπάρχει μια περιοχή διεθνών υδάτων πέρα από τα 12 ν. μίλια ελληνικών χωρικών υδάτων, μετρημένα από τα νησιά Λήμνος, Αγ. Ευστράτιος, Λέσβος, Σκύρος και Ψαρά. Η Τουρκία θα μπορούσε να διεκδικήσει ολόκληρη την υφαλοκρηπίδα αυτής της περιοχής βάσει της απόφασης του Ιουνίου 1977 (τα Channel Islands "περίκλειστα" μέσα στη γαλλική υφαλοκρηπίδα), αλλά η Ελλάδα θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι οι περιστάσεις είναι διαφορετικές, γιατί ο χώρος είναι πολύ πιο περιορισμένος απ' όσο στη Μάγχη ή στον κόλπο της Granville. Η δημιουργία μιας Περιοχής Συνεκμετάλλευσης [13] θα μπορούσε να ικανοποιήσει μερικώς τις αξιώσεις και των δύο πλευρών, με τον τρόπο διανομής των κερδών να παραμένει η πλέον ευαίσθητη πτυχή. [14] Η δικαιοδοσία επί της υφαλοκρηπίδας μπορεί να είναι διακριτή από τη δικαιοδοσία επί της υδάτινης στήλης (ΑΟΖ). 
 
- Κεντρική Ζώνη (ανοιχτά του κόλπου του Κουσάντασι): οι προτάσεις για τη Βόρεια Ζώνη θα μπορούσαν να εφαρμοστούν κι εδώ για την περιοχή εκτός των 12 ν. μιλίων των χωρικών υδάτων κάθε χώρας (δημιουργία Περιοχής Συνεκμετάλλευσης, βλ. χάρτη). 
 
- Νότια Ζώνη (μεταξύ Κυκλάδων και Δωδεκανήσων): Η Τουρκία διεκδικεί την υφαλοκρηπίδα μιας στενής περιοχής διεθνών υδάτων ανάμεσα στις Κυκλάδες και τα Δωδεκάνησα, πέραν των 6 ν. μιλίων των ελληνικών χωρικών υδάτων. Η εφαρμογή των 12 ν. μιλίων σε αυτή την περιοχή θα άφηνε μικρές μόνο περιοχές διεθνών υδάτων, μη εκμεταλλεύσιμες, που η αρχή της δικαιοσύνης (equity) φαίνεται να τις αποδίδει στην Ελλάδα. Η απόλυτη ελευθερία ναυσιπλοϊας των πολεμικών σκαφών σε αυτή τη ζώνη θα μπορούσε να διασφαλιστεί με τη δημιουργία ενός διαδρόμους διεθνών υδάτων πλάτους 3 ως 5 ν. μιλίων. 
 
- Περιοχή μεταξύ Ρόδου και Μεγίστης: το δικαίωμα αυτών των 2 νησιών σε χωρικά ύδατα 12 ν. μιλίων δεν μπορεί να αμφισβητηθεί, καθώς ο θαλάσσιος χώρος είναι αρκετά μεγάλος. Όμως το δικαίωμα στην υφαλοκρηπίδα και την υδάτινη στήλη (ΑΟΖ) είναι συζητήσιμο στην περίπτωση της Μεγίστης, λόγω του δυσανάλογου μήκους της ακτογραμμής [15]. Αυτή η δυσαναλογία είναι λιγότερο εμφανής στην περίπτωση της Ρόδου αλλά, λόγω της θέσης της, η πλήρης εφαρμογή της μέσης γραμμής για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ θα μπορούσε να είναι άδικη για την Τουρκία και να δικαιολογεί μια περιορισμένη εφαρμογή της για τη Ρόδο. 
 
Η Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη 
 
Η Ελλάδα θα μπορούσε ελεύθερα να επεκτείνει την ΑΟΖ της σε όλες τις άλλες περιοχές του Αιγαίου που βρίσκονται πέραν των 12 ν. μιλίων. Θα μπορούσε κανείς επίσης να εξετάσει τη διάκριση της δικαιοδοσίας επί της υφαλοκρηπίδας από τη δικαιοδοσία επί της ΑΟΖ. Δεδομένου ότι η νομολογία περί "φυσικής προέκτασης της επικράτειας κάτω από τη θάλασσα" εφαρμόζεται μόνο για την υφαλοκρηπίδα, η Ελλάδα θα μπορούσε να διεκδικήσει τη δικαιοδοσία επί της υδάτινης στήλης πάνω από τις Περιοχές Συνεκμετάλλευσης. Όμως, η οριοθέτηση στη Μεσόγειο (νοτιοανατολικά της Ρόδου) θα έπρεπε να συμπίπτει με αυτήν της υφαλοκρηπίδας [16]. Ο διάδρομος διεθνών υδάτων θα μπορούσε να έχει διεθνές status, αλλά μερικές αρμοδιότητες όπως ο έλεγχος εμπορικών πλοίων κατά της ρύπανσης θα μπορούσαν να δοθούν είτε στην Ελλάδα, καθώς αυτός ο διάδρομος θα αγγίζει τα 12 ν. μίλια των χωρικών υδάτων της, είτε και στις δύο χώρες, είτε σε κάποιον άλλο φορέα που απομένει να οριστεί. 
 
Η Συνορεύουσα Ζώνη 
 
Ένα παράκτιο κράτος μπορεί να διενεργεί ελέγχους για να "εμποδίσει παραβάσεις της τελωνειακής, φορολογικής, μεταναστευτικής ή υγειονομικής νομοθεσίας του μέσα στην επικράτειά του ή στην αιγιαλίτιδα ζώνη του" σε μια περιοχή 24 ν. μιλίων από τις γραμμές βάσης, δηλαδή έως 12 ν. μίλια πέραν του εξωτερικού ορίου των χωρικών υδάτων του. Στο Αιγαίο τα δύο κράτη θα μπορούσαν να ασκούν αυτό το δικαίωμα εντός των ορίων που τέθηκαν παραπάνω, εξαιρουμένων των Περιοχών Συνεκμετάλλευσης και του διαδρόμου. 
 
 
 
Το 1993 το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο προσδιόρισε τα λεγόμενα "Κριτήρια της Κοπεγχάγης", καθιστώντας εφικτή την αξιολόγηση της προόδου της Τουρκίας κατά την προετοιμασία της για να γίνει μέλος της ΕΕ. Αυτά τα κριτήρια περιλαμβάνουν "την αποφασιστικότητα να επιλύσει τυχόν συνοριακές διαφορές σύμφωνα με την αρχή της ειρηνικής επίλυσης των διαφορών όπως διατυπώνεται στη Χάρτα των Ηνωμένων Εθνών, συμπεριλαμβανομένης, αν εφαρμόζεται, της αναγνώρισης της εξουσίας του Διεθνούς Δικαστηρίου". Το πλαίσιο των διαπραγματεύσεων, όπως καθορίστηκε από τη Διακυβερνητική Διάσκεψη της 3ης Οκτωβρίου 2005, σε συνέχεια της απόφασης του Δεκεμβρίου 2004 να αρχίσουν οι διαπραγματεύσεις, επιβεβαιώνει αυτά τα κριτήρια. Ορίζει επίσης ότι κατά την περίοδο πριν την πιθανή είσοδό της, η Τουρκία προοδευτικά θα ευθυγραμμίσει τις θέσεις της σε διεθνείς οργανισμούς με τις θέσεις της ΕΕ, κάτι που λογικά υπονοεί και την αποδοχή της¨Σύμβασης του Montego Bay. 
 
Αυτό είναι ένα δύσκολο σημείο στις διαπραγματεύσεις, του οποίου δεν μπορούμε να προβλέψουμε την έκβαση. Η είσοδος της Τουρκίας στην ΕΕ θα συνεπαγόταν μια ριζική αλλαγή στις αντιλήψεις της σχετικά με το Δίκαιο της Θάλασσας και την εκ μέρους της αναγνώριση της δικαιοδοσίας του Διεθνούς Δικαστηρίου. Η νομολογία του Διεθνούς Δικαστηρίου δεν είναι απαραίτητα εις βάρος των θέσεων της Άγκυρας, ιδίως σχετικά με την υφαλοκρηπίδα, αλλά η Τουρκία θα έπρεπε να εγκαταλείψει τις αξιώσεις της σε σχέση με το εύρος των χωρικών υδάτων. Μια άλλη λύση θα μπορούσε να περιλαμβάνει εθελοντικές διευθετήσεις στο πλαίσιο μιας διμερούς συμφωνίας ή μια ad hoc διαιτησία κατόπιν καθορισμού αμοιβαία αποδεκτών παραμέτρων, που θα μπορούσαν να λάβουν υπόψη τους τις προτάσεις αυτού του άρθρου. 
<a href="http://www.enkripto.com/">πηγή</a>

Η πρόταση ενός Γάλλου ειδικού για την οριοθέτηση χωρικών υδάτων, υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ...

Μερικές φορές είναι χρήσιμο, πέρα από τις πάγιες ελληνικές θέσεις στα εθνικά θέματα, να βλέπουμε και τι συζητιέται μακριά από τα φώτα της δ...

Διαβάστε την συνέχεια

Από το «Σχέδιο Ανάν» στο «Σχέδιο Μέρκελ»

Ellada simera 0 Ελλάδα, Πολιτική 15:26

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://i.imgur.com/7wsE4.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="354" src="http://i.imgur.com/7wsE4.jpg" width="600" /></a></div> 
Toυ Γ.Μαλούχου 
 
Μια πολύ διδακτική εμπειρία, από την οποία, δυστυχώς, δεν μάθαμε το παραμικρό, υπενθυμίζει η είδηση ότι ο πρώην γ.γ. του ΟΗΕ Κόφι Ανάν φέρεται να αναλαμβάνει διαμεσολαβητής του Οργανισμού για τη Συρία. Μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού τα χρόνια που πέρασαν από τότε που η διεθνής κοινότητα είχε πέσει πάνω στην Κύπρο και την Ελλάδα, επικουρούμενη και πάλι από τους ημεδαπούς «σοβαρούς» και «σώφρονες», για να επιβάλει την αποδοχή του Σχεδίου Ανάν για το Κυπριακό. Επειδή η μνήμη είναι επιλεκτικά ασθενής, ας θυμηθούμε τι συνέβη. 
 
Θεοί και δαίμονες, λυτοί και δεμένοι, Ελληνες και ξένοι, έκαναν ακριβώς ότι κάνουν και τώρα: εξαπέλυσαν τη μεγαλύτερη εκστρατεία φόβου που είχε γνωρίσει ως τότε ο σύγχρονος ελληνισμός με ένα και μόνο σύνθημα: αν δεν γίνει δεκτό το Σχέδιο Ανάν, η Κύπρος θα καταστραφεί, θα διαλυθεί, κινδυνεύει με παγκόσμια απομόνωση, με επέκταση της κατοχής, με αποκοπή από την Ευρώπη, με πόλεμο, με πείνα, με ότι μπορούσε και δεν μπορούσε να φανταστεί κανείς. 
 
Ειδικά μέσα στην Ελλάδα, ένα ολόκληρο σύστημα «σωτηριολογίας» παραπλήσιο, αν όχι απολύτως ταυτόσημο με εκείνο που ζούμε σήμερα για την υπόθεση της κρίσης, τα έδωσε όλα: ψηφίστε το γιατί χάνονται τα πάντα, η Κύπρος τελειώνει, μπορεί ακόμα να πάρει και την Ελλάδα μαζί της στην καταστροφή, ήταν η κεντρική ιδέα. Οποιος δε εξέφραζε την αντίθετη άποψη, τι ήταν; Ακριβώς ότι είναι και σήμερα όποιος στέκεται κριτικά απέναντι στην τρέχουσα «επιχείρηση σωτηρίας»: ανεύθυνος, υπερπατριώτης, προβληματικός, λαικιστής, επιπόλαιος, αντιευρωπαίος, αντιαμερικανός, καταστροφέας ενός λαού και μιας χώρας. 
 
Ότι μπορεί και δεν μπορεί να φανταστεί κανείς εκτοξευόταν μαζικά από το σύστημα εναντίον όσων υποστηρίζαμε λοιδορούμενοι διαρκώς, το προφανές και αυτονόητο: ότι το Σχέδιο Ανάν έπρεπε πάση θυσία να απορριφθεί. 
 
Α: και ποιος πολιτικός είχε πρώτος σηκώσει ψηλά και ανέμιζε στον αέρα τη σημαία της υπογραφής του Σχεδίου; Ποιος ήταν ο κύριος πολιτικός ηγήτωρ αυτής της εκστρατείας; Ο Γιώργος Παπανδρέου, που ταξίδεψε και στην Κύπρο για να πιέσει τον Τάσσο Παπαδόπουλο να δεχθεί… 
 
Όμως ο Παπαδόπουλος δεν δέχθηκε: και το βράδυ πριν από το δημοψήφισμα, για το οποίο η πίεση τρομοκρατίας στον κυπριακό λαό ήταν αδιανόητη και θυμίζει ακριβώς τα όσα ζούμε στην Ελλάδα εδώ και τόσο καιρό, ο τότε πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας έκανε το ιστορικό του διάγγελμα: «Παρέλαβα κράτος, δεν θα παραδώσω κοινότητα», είπε, καλώντας, ενάντια σε όλες τις φοβερές πιέσεις, τον κυπριακό λαό να απορρίψει το Σχέδιο. 
 
Και ο λαός το απέρριψε. Ο τρόμος είχε κορυφωθεί. Η απόφαση του να γυρίσει την πλάτη στη «σωτηρία» που τόσο ισχυρές εγχώριες και διεθνείς δυνάμεις επέμεναν να επιβάλλουν, ήταν μια απόφαση που, εκείνη την ώρα, εμφανιζόταν ότι περίπου ισοδυναμούσε με αυτοκτονία. Οι «σώφρονες» και «σοβαροί», προεξοφλούσαν το τέλος. 
 
Όμως, το τέλος δεν ήρθε. Αντιθέτως, σε χρόνο μηδέν, η Κύπρος είναι σήμερα ισχυρότερη από ποτέ στην ιστορία της. Ο Παπαδόπουλος, την ώρα που πολεμούσε το Σχέδιο Ανάν, έχτιζε άλλες συμμαχίες που, τελικά, άλλαξαν ριζικά τη γεωπολιτική ισορροπία της Κύπρου. Εφερε τα πάνω κάτω. Και, σήμερα, που η Τουρκία έχει καταστεί πια αναξιόπιστη σύμμαχος για τις ΗΠΑ, ακόμα και η Ουάσιγκτον είναι ευτυχής που εκείνο το Σχέδιο δεν πέρασε. 
 
Οσο για τους ημεδαπούς «σταυροφόρους» του, πρακτικά τους ίδιους ακριβώς ανθρώπους που και σήμερα σπέρνουν το φόβο με τη λογική «να κάνουμε ότι μας λένε αλλιώς θα πεθάνουμε» κάνουν ότι όλα αυτά τα έχουν ξεχάσει. Δεν τα θυμούνται και δεν αναφέρονται σε αυτά ποτέ. Σα να μη συνέβησαν. Σα να μην υπήρξαν… 
 
Δυστυχώς όμως, η μνήμη είναι εξαιρετικά ασθενής. Σήμερα, το Σχέδιο Ανάν για την Κύπρο, έχει γίνει «Σχέδιο Μέρκελ» για την Ελλάδα. Οι ίδιοι άνθρωποι με τους ίδιους ακριβώς τρόπους το υπερασπίζονται και όλοι όσοι διαφωνούν, τους περνούν γενεές δεκατέσσερις, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο. Και το πιο απίθανο; Την ώρα που η Ελλάδα έχει τη δυνατότητα να κάνει τόσα πολλά: από το να αντιγράψει τις κυπριακές συμφωνίες για τα ενεργειακά και να θωρακιστεί γεωπολιτικά συνεργαζόμενη άμεσα με τις ΗΠΑ και το Ισραήλ, ανατρέποντας ριζικά τις ισορροπίες, μέχρι το να ενεργοποιήσει τις θεσμικές της δυνατότητες στην ΕΕ και να αντιστρέψει το φόβο προς το Βερολίνο που, όπως το ίδιο παραδέχεται, μέχρι προχθές τουλάχιστον, έτρεμε μια ελληνική στάση πληρωμών. Τίποτα απ’ όλα αυτά. Απολύτως τίποτα. Ακόμα και προχθές, στην υπόθεση του «κλειστού λογαριασμού», που αποτελεί τον αυτοχειριασμό της Ελλάδας καθώς επισφραγίσει το δίπολο «εξωτερική» σταθερότητα με «εσωτερική» πτώχευση δεχθήκαμε τη δημιουργία του αμαχητί. Την ώρα που το ίδιο το ΔΝΤ, σε συνεδρίαση του ΔΣ του αντέδρασε σφόδρα σε κάτι τέτοιο επειδή το καταστατικό του είναι αντίθετο! Εμείς, όμως, κουβέντα… 
 
Οι Κύπριοι τόλμησαν και είπαν όχι. Και το είπαν όχι στη Μέρκελ, αλλά στην Ουάσιγκτον! Μα η ιστορία τους δικαίωσε αμέσως. Και οι σχέσεις τους με τις ΗΠΑ είναι σήμερα καλύτερες από ποτέ στην ιστορία της Κυπριακής Δημοκρατίας! Εμας, που δεν αρθρώσαμε λέξη και, χάψαμε όλα τα ψευτοδιλήμματα του Βερολίνου, εγκαταλείποντας κάθε μάχη, να δούμε τώρα ποιο μέλλον μας περιμένει… 
 
<a href="http://www.enkripto.com/">πηγή</a>

Από το «Σχέδιο Ανάν» στο «Σχέδιο Μέρκελ»

Toυ Γ.Μαλούχου Μια πολύ διδακτική εμπειρία, από την οποία, δυστυχώς, δεν μάθαμε το παραμικρό, υπενθυμίζει η είδηση ότι ο πρώην γ.γ. του Ο...

Διαβάστε την συνέχεια

Τελικά, υπάρχει περίπτωση στρατιωτικού κινήματος; - "Ναι" επιμένουν οι ξένοι

Ellada simera 0 Ελλάδα 15:22

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://www.otyposnews.gr/wp-content/uploads/2011/07/military.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://www.otyposnews.gr/wp-content/uploads/2011/07/military.jpg" /></a></div> 
Επέκταση και επιδείνωση της ανώμαλης πολιτικής κατάστασης που βιώνει η χώρα (γιατί τόσο η έλλειψη νομιμοποίησης της κυβέρνησης Παπανδρέου, όσο εν συνεχεία και η κυβέρνηση Παπαδήμου δεν αποτελούν τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από πολιτική ανωμαλία) εξακολουθούν και βλέπουν οι δυτικοί με μία περίπου "αναγκαστική εμπλοκή των ΕΔ" στις πολιτικές εξελίξεις. 
Σε άρθρο του στο examiner.com, ο Ντόμινικ Ντομς, γνωστός οικονομικός αναλυτής κινδύνων ("risk economy analysis"), γράφει ότι ο Ελληνικός Στρατός είναι έτοιμος να προχωρήσει σε κίνημα στην Ελλάδα και "να εκθρονίσει" , όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά "τον Λουκά Παπαδήμο". Μάλιστα ο αρθογράφος επικαλείται ως πηγές του δύο ανώτατους στρατιωτικούς που υπηρετούν στο επιτελείο Εθνικής Άμυνας. 
Πιο συγκεκριμένα στο άρθρο αναφέρεται πως οι ίδιοι θεωρούν ότι έχουν την νομιμοποίηση να το πράξουν, καθώς ακόμα και ο ίδιος ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας κάλεσε τους στρατιωτικούς να υποστηρίξουν την προσπάθεια «να πάρουν την Ελλάδα πίσω», και να προστατέψουν την εθνική της ακεραιότητα και κυριαρχία! 
"Η κλήση αυτή για βοήθεια - γράφει ο αναλυτής - ήρθε μετά το γνωστό δημοσίευμα των FT ότι η Γερμανία σκοπεύει να θέσει την Ελλάδα κάτω από την «αιγίδα» της με το διορισμό επιτρόπου στη χώρα". 
Όπως υποστηρίζεται στο άρθρο, το οποίο δημοσιεύθηκε και στο yened.blogspot.com, μια τέτοια κίνηση –δηλαδή του στρατιωτικού κινήματος από το Στρατό- θα είχε αλυσιδωτές αντιδράσεις με πιθανή αυτή της εκδίωξης της Ελλάδας από την ευρωζώνη και την ΕΕ καθώς δεν θα υπάρχει χώρος για μια χώρα η οποία δεν έχει δημοκρατικό πολίτευμα, μέσα σε μια δημοκρατική Ευρώπη, ενώ επιπρόσθετα θα έχει και καταλυτική επίδραση στην ήδη δοκιμαζόμενη ελληνική οικονομία. . 
Άλλες επίπτωσεις από μια στρατιωτική παρέμβαση στα πολιτικά πράγματα της Ελλάδας, όπως αναφέρει ο αρθογράφος του examiner είναι η στάση που θα κρατήσει η Τουρκία, δεδομένης της ήδη τεταμένης σχέσης μεταξύ των δύο χωρών η οποία μπορεί να οδηγήσει σε μια περιττή κλιμάκωση στην περιοχή. 
Μάλιστα υπάρχει και ρωσική ανάμιξη, στην όλη ιστορία -χωρίς όμως να διευκρίνεζεται ποια- παραθέτοντας ως μόνο στοιχείο τη «μυστική» συνάντηση του Αντώνη Σαμαρά με τον Ρώσο πρωθυπουργό Vladimir Putin παρουσία αξιωματούχων της Gazprom. 
Το πότε θα γίνει αυτή η στρατιωτική επέμβαση δεν είναι γνωστό, αλλά εκτιμάται πως αυτή θα εκδηλωθεί μετά τις εκλογές του Απριλίου ή λίγο πιο μετά. 
Σύμφωνα πάντα με τον αρθογράφο όλα τα μάτια είναι τώρα στραμμένα στο αποτέλεσμα των επικείμενων εκλογών, πως θα υλοποιηθεί το σχέδιο αυτό και για πόσο ο Στρατός θα κυβερνήσει την χώρα, πριν πραγματοποιήσει νέες εκλογές. 
Τέλος το άρθρο καταλήγει ότι η οικονομική αβεβαιότητα στην Ελλάδα παραμένει μεγάλη ότι και να γίνει, και πως ένα πραξικόπημα θα οδηγήσει τη χώρα σε περαιτέρω απομόνωση οικονομική και κοινωνική. 
Τι πιθανότητες υπάρχουν να συμβούν τα παραπάνω; Υπό τις παρούσες συνθήκες και προϋποθέσεις, μηδενικές, τουλάχιστον σε τεχνικό επίπεδο. Είναι γεγονός ότι υπήρξε ένα πολύ πρόσφατο κρούσαμ, όπου ένας Κλάδος των Ε.Δ. λειτούργησε πραγματικά εντυπωσιακά σε συνθήκες άκρας μυστικότητας: Στην "λευκή απεργία" των πιλότων της Π.Α. 
Εκείνο το περιστατικό αν αναλυθεί διεξοδικά, θα καταδειχθεί ότι είναι πολύ δυσκολότερο να οργανωθούν 1000, περίπου, πιλότοι διεσπαρμένοι σε βάσεις όλης της Ελλάδας, χωρίς να γίνει το παραμικρό αντιληπτό από την διοίκηση, παρά να υπάρξουν π.χ. πέντε μονάδες στη Βόρεια Ελλάδα, οι οποίες θα προχωρήσουν σε οργανωμένη κίνηση όχι κατάληψης της εξουσίας, αλλά ενός στρατιωτικού κινήματος που σκοπό θα έχει νά "ταρακουνήσει", σε πρώτη φάση, τους πολιτικούς. 
Να γίνει κίνημα και να αναλάβουν κανονικά την εξουσία οι στρατιωτικοί είναι παντελώς αδύνατον για πολλούς λόγους. Ακόμα και το 1967, δικαστικούς αρεοπαγίτες χρησιμοποίησαν στην πρώτη κυβέρνηση. Να υπάρξει μία κίνηση αό στελέχη εμφορούμενα αό καθαρά πατριωτικά και ανιδιοτελή κίνητρα, αυτό δεν αποκλείετει 100% 
Αλλά όλα αυτά χρειάζονται πολιτικό υπόβαθρο και στοιχειώδεις επικοινωνιακές ικανότητες. Δεν βρισκόμαστε στο 1967, ούτε στο 1936, ούτε στα κινήματα της δεκαετίας του '20, που αρκούσε να καταλάβεις τον ΟΤΕ, το τηλεγραφείο ή το ΕΙΡΤ... 
Από την άλλη πλευρά σε ότι αφορά την λαϊκή αποδοχή μιας τέτοιας κίνησης, αυτό είναι το μόνο δεδομένο, τουλάχιστοπν σε θεωρητικό επίπεδο. Ποιος δεν θα υποδεχθεί ως σωτήρα κάποιον που θα απαλλάξει π.χ. μέσα σε 24 ώρες από το άγος των κουκουλοφόρων την Αθήνα και θα συνοδέψει με στρατιωτικό τζιπ στο αεροδρόμιο την τρόϊκα (αυτό δεν ζήτησε και ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας;) και θα σβήσει εν μία νυκτί τα χρέη των νοικοκυριών προς τις τράπεζες, όπως έκανε η δημοκρατική κυβέρνηση της Ισλανδίας, αλλά αρνείται να πράξει η ελληνική; 
Σε ότι αφορά την Τουρκία, οι στρατιωτικοί γνωρίζουν πως θα σταλεί "το κατάλληλο μήνυμα" για να μην ανακατευθεί στην όλη διαδικασία. 
 
<a href="http://www.defencenet.gr/defence/index.p">πηγή</a>

Τελικά, υπάρχει περίπτωση στρατιωτικού κινήματος; - "Ναι" επιμένουν οι ξένοι

Επέκταση και επιδείνωση της ανώμαλης πολιτικής κατάστασης που βιώνει η χώρα (γιατί τόσο η έλλειψη νομιμοποίησης της κυβέρνησης Παπανδρέου...

Διαβάστε την συνέχεια

Σχέδιο διαμελισμού της Συρίας; ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΣΤΗΝ ΜΕΣΟΓΕΙΟ ΕΠΙΔΙΩΚΟΥΝ ΟΙ ΚΟΥΡΔΟΙ

Ellada simera 0 Κουρδικό 14:09

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://www.elzoni.gr/ast/cov/pr/protosel6_2012_2_29_16_5_38_b.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" class="Photo" height="360" src="http://www.elzoni.gr/ast/cov/pr/protosel6_2012_2_29_16_5_38_b.jpg" title="Σχέδιο διαμελισμού της Συρίας;" width="600" /></a></div> 
Λιάνα Μυστακίδου 
  
Οι Αμερικανοί Γερουσιαστές John McCain και Lindsey Graham  κατά τη διάρκεια της επίσκεψης τους στο Αφγανιστάν πριν από λίγες μέρες  δήλωσαν στους δημοσιογράφους: «Πρέπει να εξοπλιστούν άμεσα οι αντικαθεστωτικοί στη Συρία. Πρέπει να αλλάξει αμέσως η κυβέρνηση στη Δαμασκό. Να ληφθούν δραστικά μέτρα για την αποδυνάμωση του Ιράν». 
 
Οι Γερουσιαστές είναι μέλη της Επιτροπής Ενόπλων Δυνάμεων της Γερουσίας και οι απόψεις τους έχουν βαρύνουσα σημασία. 
 
Στην Ιστοσελίδα Debka  που έχει διασυνδέσεις με τις ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες  αναφέρεται ότι η Τουρκία, οι ΗΠΑ, η Γαλλία, η Αγγλία και η Ιταλία προετοιμάζονται για επέμβαση στη Συρία. Περιμένουν την απόφαση των ΗΠΑ για να ξεκινήσουν, όπως έκαναν και στην περίπτωση της Λιβύης. 
 
Στη σύνοδο των «Φίλων της Συρίας» που πραγματοποιήθηκε στην Τυνησία, κάλεσαν τον Πρόεδρο Άσαντ να σταματήσει τους βομβαρδισμούς των αμάχων για να στείλουν αμέσως ανθρωπιστική βοήθεια. 
 
Η σύνοδος πραγματοποιήθηκε κάτω από τις έντονες διαμαρτυρίες των Τυνησίων, οι οποίοι κρατούσαν στα χέρια τους σημαίες της Συρίας  και φώναζαν συνθήματα εναντίον του Προέδρου Ομπάμα και της κυρίας Κλίντον. Στα πανό που κρατούσαν κατηγορούσαν το Κατάρ ως «σπόνσορα των σχεδίων του Σιωνισμού και των ΗΠΑ». 
 
Ο Ceyhan Bozkurt στην τακτική του στήλη στην εφημερίδα Γενίτσαγ , αναφέρεται σε εκτιμήσεις του καθηγητή Umit Ozdag, ο οποίος είναι πρόεδρος του Ινστιτούτου «21ος αιώνας» για τα τεκταινόμενα στη Συρία. 
 
Ο καθηγητής υποστηρίζει ότι το σχέδιο διαμελισμού της Συρίας σε επτά κομμάτια έχει ένα και μόνο σκοπό - να ανοίξει δίοδο στον Μπαρζανί στη Μεσόγειο. 
 
Μεγάλη μερίδα επιστημόνων στην Τουρκία πιστεύει ότι σύντομα θα ιδρυθεί το φιλο-ισραηλινό  ενωμένο Κουρδιστάν. Η καθυστέρηση οφείλεται στο γεγονός ότι το νεοσύστατο κράτος δεν  έχει πρόσβαση στη θάλασσα. Όταν το πετύχουν και αυτό θα γίνει άμεσα η ανακήρυξη του Κουρδιστάν. Εύλογα λοιπόν ο Κούρδος ηγέτης Μεσούτ Μπαρζανί θεωρείται ο πρωταγωνιστής των εξελίξεων στη Μέση Ανατολή. 
 
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει ο χάρτης που δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα sol haber με το ερώτημα «πώς είναι δυνατόν το Ιράν να απειλεί τις ΗΠΑ, όταν είναι περικυκλωμένο με τόσες στρατιωτικές Βάσεις;»... 
<a href="http://www.elzoni.gr/">πηγή</a>

Σχέδιο διαμελισμού της Συρίας; ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΣΤΗΝ ΜΕΣΟΓΕΙΟ ΕΠΙΔΙΩΚΟΥΝ ΟΙ ΚΟΥΡΔΟΙ

Λιάνα Μυστακίδου Οι Αμερικανοί Γερουσιαστές John McCain και Lindsey Graham κατά τη διάρκεια της επίσκεψης τους στο Αφγανιστάν πριν απ...

Διαβάστε την συνέχεια

Εθνική ανάταση η εθνικη αυτοκαταστροφή ;

Ellada simera 0 Εθνικά Θέματα, Ελλάδα 14:00

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://www.exothema.com/portal/images/stories/photos-articles/2012/01/01/ellada-tourkia-simaies.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="350" src="http://www.exothema.com/portal/images/stories/photos-articles/2012/01/01/ellada-tourkia-simaies.jpg" width="600" /></a></div> 
του Κωνσταντίνου Παύλου*  
 
Η μεγάλη γεωπολιτική και γεωστρατηγική αξία της Ελλάδος -ως εκ της γεωγραφικής της θέσεως- είναι γνωστή σε όλους ,εντός και εκτός συνόρων. Μόνο ηθελημένα –και κατόπιν δευτέρας σκέψεως- μπορεί να την αμφισβητήσει ή αγνοήσει, κάποιος. Η αλήθεια αυτή ,καθιστά την πατρίδα μας διαχρονικό στόχο επεκτατικής επιβουλής , όλων των από Βορρά και Ανατολάς ,γειτόνων μας και όχι μόνο, γεγονός που επιτάσσει , συνεχή εθνική εγρήγορση και επιτακτική την ανάγκη της   στρατιωτικής μας ισχύος . 
 
Σήμερα η υπολογίσιμη για την πατρίδα μας απειλή , προέρχεται, από την Τουρκία. Η άσπονδος αυτή «φίλη και σύμμαχος χώρα», εκμεταλλευθείσα το βλακώδες πραξικόπημα του Ιωαννίδη εναντίον του Μακαρίου στην Κύπρο το 1974, αλλά και την έκτοτε δική μας ανοχή στα τεκταινόμενα, επί δεκαετίες τώρα, μας προκαλεί, σκανδαλωδώς , επί συνεχούς βάσεως, χωρίς να αποκρύπτει τις εναντίον μας επιδιώξεις της, οι οποίες με δύο λέξεις είναι ,επικυριαρχία ή–σε πρώτη φάση- και συγκυριαρχία , έως ότου επικυριαρχίσει απόλυτα ,επι ζωτικών μας χώρων, στρατηγικής σημασίας. 
Η Τουρκία ανέκαθεν, είχε και έχει, Εθνική Στρατηγική (ΕΣ)-την οποία και ακολουθεί ανεξαρτήτως, από ποιόν εκάστοτε κυβερνάται ή της οποιασδήποτε ,υποτιθέμενης ή όχι συγκρούσεως ,μεταξύ πολιτικών και στρατιωτικών ,ως προς το ποιος θα έχει –εντός αυτής- την εξουσιαστική πρωτοκαθεδρία. Ο διαχωρισμός των Τούρκων σε καλούς και κακούς ,όσον αφορά στην στάση τους , έναντι ημών , είναι «εφεύρεση» των εκάστοτε πολιτικών ηγεσιών μας ,για να απαλύνουν και «διασκεδάζουν» -στον λαό -την φοβική ατολμία τους, στα τεκταινόμενα, εις βάρος μας. 
 
Ο εξ Ανατολών κίνδυνος, υπήρξε και υπάρχε ι-ουσιαστικά- από καταρρεύσεως της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας . Η εκάστοτε μορφή εκδηλώσεώς του , είναι θέμα στρατηγικών δεδομένων και αντιλήψεως των γειτόνων μας. Τα προς Δυσμάς, επεκτατικά σχέδια της Τουρκίας, σκοπούν στην αναστήλωση της πάλαι ποτέ αλήστου μνήμης Οθωμανικής Αυτοκρατορίας .Αυτό είναι μια ιστορική πραγματικότητα, η οποία δεν θα πρέπει ούτε να αγνοείται ούτε να διαφεύγει της προσοχής κανενός   και πρωτίστως, ημών των Ελλήνων, που συνιστούμε -γι’αυτήν- τον αντικειμενικό σκοπό, μέσω του οποίου, επιδιώκει την πραγμάτωση του στρατηγικού της σκοπού. 
Εάν θέλουμε , να υπάρχουμε σαν ανεξάρτητη χώρα και το Έθνος μας να συνεχίσει την ιστορική του πορεία, μέσα στο παγκόσμιο γίγνεσθαι, είίναι επιτακτική εθνική ανάγκη να συνειδητοποιήσουμε μερικές απλές αλήθειες, από τις οποίες έχουμε αποστασιοποιηθεί -τις τελευταίες δεκαετίες- λόγω του διοχετευθέντος και επικρατήσαντος αλόγιστου και άκρατου ευδαιμονισμού , της ασθενούς μνήμης που έχουμε ,σαν λαός, αλλά και κυρίως, λόγω της πάγιας πλέον ανεπάρκειας , των πολιτικών μας ηγεσιών. Ποιές είναι αυτές οι απλές αλήθειες , που δεν θέλουμε ,αλλά πρέπει να δούμε κατάματα; 
 
α. Πρέπει να υποστούμε τις τρομερά επώδυνες , αλλά αναγκαίες, οικονομικές και διαρθρωτικές αλλαγές και θυσίες που απαιτούνται άμεσα, προκειμένου να ανατάξουμε την οικονομία μας, ανακτώντας το ,δυνατόν ταχύτερο, οικονομική ευρωστία και αυτοδυναμία. Άλλως, είμαστε εκ προοιμίου καταδικασμένοι σε ανυπολόγιστες εθνικές περιπέτειες. 
 
β. Πρέπει να επανακτήσουμε τον απολεσθέντα διεθνή σεβασμό , αποκαθιστώντας την αξιοπιστία και την εμπιστοσύνη , που χάσαμε ,μετά την πολιτικό- ηθικό -οικονομική μας καθίζηση , τα τελευταία χρόνια . 
 
γ. Πρέπει να απαλλαγούμε από τα φοβικά και μοιρολατρικά σύνδρομα, που μας κατατρύχουν τις τελευταίες δεκαετίες . 
 
δ. Πρέπει να εκμεταλλευθούμε άμεσα και αποφασιστικά όλες τις δυνατότητες των πλουτοπαραγωγικών , πηγών που διαθέτουμε ως χώρα ,εν αφθονία, δυστυχώς τελείως ανεκμετάλλευτες, μέχρι τώρα, λόγω της ατολμίας που χαρακτήριζε και χαρακτηρίζει τις εκάστοτε πολιτικές μας ηγεσίες . (Δεν μπορεί να παίζουμε πάντοτε τον φτωχό συγγενή που εκλιπαρεί για βοήθεια!) 
ε. Πρέπει -επί τέλους- να χαράξουμε και αποκτήσουμε μια Ενιαία Εθνική Στρατηγική (ΕΕΣ) την οποία δυστυχώς ούτε ποτέ είχαμε ,ούτε έχουμε, με αποτέλεσμα να μας προλαμβάνουν τα γεγονότα και να αντιδρούμε , σε κάθε μορφή απειλής - εκ των υστέρων , κατά κανόνα- απερίσκεπτα, φοβικά και με ανεπίτρεπτη για τον Έλληνα , ηττοπάθεια . 
 
στ. Πρέπει να επανασυνειδητοποιήσουμε ότι είμαστε πρώτα ΕΛΛΗΝΕΣ και εν συνεχεία οτιδήποτε άλλο απορρέει ή μας διοχετεύεται από τις διεθνείς υποχρεώσεις   μας .¨Όλες οι χώρες του κόσμου είναι και σκέπτονται πρώτα Εθνικά και μετά οτιδήποτε άλλο. 
 
ζ.  Πρέπει να καταστούμε πανίσχυροι στρατιωτικά-όπως είμαστε κάποτε στο εγγύς παρελθόν- προκειμένου η εξωτερική μας πολιτική ,απορρέουσα από μια σωστή Εθνική Στρατηγική , να στηρίζεται και στην αδιαμφισβήτητη στρατιωτική μας ισχύ, ώστε να ασκείται από θέσεως ισχύος και όχι φοβικού συνδρόμου ή πανικού. 
 
Το πως επιτυγχάνεται η στρατιωτική ισχύς είναι γνωστό. Και εν πάση περιπτώσει για όσους δεν το γνωρίζουν: Με τα αναγκαία και σωστά εξοπλιστικά προγράμματα. Όχι με υπέρογκες δαπάνες -κατόπιν δευτέρας σκέψεως - ,για μη αναγκαίες και ασύμφορες προμήθειες στρατιωτικού υλικού. Η χώρα μας δεν έχει την πολυτέλεια της ασφάλειας ,των άλλων, μικρών ή μεγάλων Ευρωπαϊκών χωρών, περιβάλλεται πανταχόθεν-είτε μας αρέσει να το λέμε είτε όχι από εν δυνάμει ή εν υπνώσει ,εχθρικά διακείμενους γείτονες. Δυστυχώς πρέπει να διαθέτουμε χρήματα για σοβαρούς εξοπλισμούς, εάν δεν θέλουμε να πληρώσουμε με το αίμα των παιδιών μας ,τις ανεύθυνες αμπελοφιλοσοφίες των διάφορων ανεύθυνων λαϊκιστών της ψηφοθηρίας. 
Όχι με συνεχείς μειώσεις της στρατιωτικής θητείας και διαλύσεις μονάδων και στρατοπέδων για πολιτικές σκοπιμότητες. Το μεγαλύτερο οπλικό σύστημα της πατρίδος μας υπήρξε και πρέπει να είναι πάντοτε το έμψυχο δυναμικό της. Τι σημαίνει αυτό το γνωρίζουν άριστα τα στελέχη των ΕΔ και πρέπει να το τονίζουν συνεχώς, σε αυτούς που αποφασίζουν για τις τύχες της Ελλάδος. 
 
Όχι με τον ανελέητο διωγμό και εμπαιγμό των στελεχών των ΕΔ από τους πολιτικούς, που άρχισε και συνεχίζεται ποικιλοτρόπως ,από μεταπολιτεύσεως και εντεύθεν . 
 
Όχι με την διοχέτευση προς τον λαό επιπόλαιων εφησυχασμών για εξασφάλισή μας, από συμμάχους ή εταίρους ,σε περίπτωση πολεμικής απειλής ή εμπλοκής μας. Μόνοι μας θα εξασφαλίσουμε την ασφάλεια της πατρίδος μας. Είμαστε Έθνος ανάδελφο. Αλλοίμονο σε όσους πιστεύουν ότι θα έλθουν οι άλλοι να αγωνισθούν για εμάς εάν απειληθούμε. Η πατρίδα μας χρειάζεται ισχυρές Ένοπλες Δυνάμεις . 
 
Τι σημαίνει ισχυρές ΕΔ: 
-Σύγχρονα οπλικά συσήματα. 
-Σκληρή στρατιωτική εκπαίδευση των ανδρών. 
-Εθνική και στρατιωτική παιδεία 
-ΑΝΩΤΑΤΟ ΗΘΙΚΟ στελεχών και στρατιωτών . 
 
Μια χώρα με σωστή Εθνική Εξωτερική Πολιτική και ισχυρές Ένοπλες Δυνάμεις, δεν έχει να φοβηθεί τίποτα, ποτέ και από κανέναν. Με δύο λόγια, η Ελλάδα για να μπορέσει να επιζήσει πρέπει να καταστεί-από πάσης πλευράς και για όλους – μια αδιαμφισβήτητα υπολογίσιμη ήρεμη δύναμη και απειλή, για τον οποιονδήποτε την επιβουλεύεται καθοιονδήποτε τρόπο. 
 
Σήμερα ,το βασικό ερώτημα είναι μπορούν οι πολιτικοί μας να ανταποκριθούν   και επιτύχουν τα ανωτέρω; H δική μου απάντηση είναι όχι. Εάν μπορούσαν δεν θα είχαμε φθάσει στην σημερινή αξιοθρήνητη ,από πάσης πλευράς θέση, εντός και εκτός συνόρων . 
 
Στην δημοκρατία όμως ,ευτυχώς, δεν υπάρχουν αδιέξοδα ,διότι παρέχει το δικαίωμα στον πολίτη , να μην εκλέγει , ανίκανους , ακατάλληλους και διεφθαρμένους! Αλλά να εκλέγει ,τους έντιμους ,τους ικανούς και τους κατάλληλους ,που μπορούν να ανταποκριθούν απόλυτα στο Εθνικό και κοινωνικό τους χρέος, έναντι χώρας και λαού. 
 
15-Για την πατρίδα μας , τίποτα δεν έχει χαθεί οριστικά, μπορεί και πάλι- σύντομα -να βρει τον δρόμο της. Από εμάς τους Έλληνες εξαρτάται ,εάν θα αποστασιοποιηθούμε από την μέχρι τούδε «πεπατημένη» ,που μας έφερε ,σχεδόν ,στην εθνική αυτοκαταστροφή ,την οποία βιώνουμε σήμερα ή όχι. Πρέπει να στραφούμε προς την σωστή κατεύθυνση της εθνικής ανατάσεως ,η οποία δεν μπορεί ούτε να ζητηθεί ούτε να πραγματοποιηθεί ,με ή από σκουριασμένα μυαλά ,του παρελθόντος! Χρειάζονται νέοι άνθρωποι, με καθαρά μυαλά να αναλάβουν τα ηνία της χώρας. 
Σήμερα ο νοήμων   Έλληνας ,αυτούς ψάχνει και περιμένει, , να εμφανισθούν και να ζητήσουν την ψήφο του. Θα βρεθούν; Αυτό είναι το ζητούμενο! 
<a href="http://www.elkeda.gr/i">πηγή</a>

Εθνική ανάταση η εθνικη αυτοκαταστροφή ;

του Κωνσταντίνου Παύλου * Η μεγάλη γεωπολιτική και γεωστρατηγική αξία της Ελλάδος -ως εκ της γεωγραφικής της θέσεως- είναι γνωστή σε ...

Διαβάστε την συνέχεια

Αντιγερμανισμό διαπιστώνει το Βερολίνο…

Ellada simera 0 Ευρώπη 13:33

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2012/03/auschwitz-fences.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="360" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2012/03/auschwitz-fences.gif" width="600" /></a></div> 
Το υπουργικό συμβούλιο στο Βερολίνο συζήτησε σήμερα σχετικά με ένα πρόγραμμα αντιμετώπισης του κινδύνου επανεμφάνισης «παλαιών προκαταλήψεων», κατά της Γερμανίας. Ο υπουργός Εξωτερικών Γκίντο Βεστερβέλε ανέφερε ότι «οι αναμοχλεύσεις κακών ιδεών από το παρελθόν αλλά και οι προκαταλήψεις επανεμφανίστηκαν. Συγχρόνως, αφυπνίστηκαν σε αρκετά γειτονικά μας κράτη οι φόβοι απέναντι για μία ισχυρή Γερμανία». 
 
Ιδιαίτερη μνεία έκανε για το κάψιμο της γερμανικής σημαίας στην Αθήνα και την αναμόχλευση του ναζιστικού γερμανικού παρελθόντος. «Η γερμανική κυβέρνηση θέλει να πολεμήσει τα στερεότυπα, ιδίως τα βρετανικά. Δεν έχουμε καμία πρόθεση να κυριαρχήσουμε στην Ευρώπη. Έχουμε και θα έχουμε, πάντως, ηγετικό ρόλο σήμερα και στο μέλλον», κατέληξε. 
 
Εμείς θα θέλαμε απλώς να θυμίσουμε στους φίλους – ειλικρινά – Γερμανούς, ότι οι ευρωπαϊκοί λαοί και όχι μόνο, δεν έχουν και πολύ άδικο να τους βλέπουν, με καχυποψία. Οι Γερμανοί άλλωστε είναι ο λαός που έχει το μοναδικό «προνόμιο» να έχει ξεκινήσει και τους δύο παγκόσμιους πολέμους, εγκαινιάζοντας μάλιστα, κατά τη διάρκεια του δεύτερου και νέες… πρωτοποριακές μεθόδους παρασκευής σαπουνιού. Άρα, και μόνο σε επίπεδο ιστορικής μνήμης η λήθη δεν είναι εύκολη υπόθεση, αν και τα αρνητικά στερεότυπα χρειάζονται αφορμές για να επανέλθουν… 
 
Να θυμίσουμε στον Βέστερβελε ότι… μια φορά και έναν καιρό υπήρχε ένα μέρος που το έλεγαν Τρεμπλίνκα. Εκεί οι παππούδες της σημερινής γενιάς των Γερμανών είχαν εγκαταστήσει πρωτοποριακές… ψησταριές ανθρώπων, κατασκευασμένες από σιδηροτροχιές, για να αντέχουν στη θερμοκρασία, επί των οποίων καίγονταν 12.000 άνθρωποι την ημέρα. Ή μήπως θα θέλατε να μιλήσουμε για τους 400.000 Έλληνες, Χριστιανούς και Εβραίους, που στο όνομα και τότε μιας νέας τάξης πραγμάτων, εξοντώθηκαν. 
 
Σκληρά λόγια. Το αναγνωρίζουμε. Εδώ και χρόνια κ. Βέστερβελε προσπαθείτε να ξεχάσετε συλλογικά. Εμείς όμως θα είμαστε πάντα εδώ, για να σας τα θυμίζουμε, διότι όπως προκύπτει, όταν πάτε να τα ξεχάσετε σας βγαίνει μια περίεργη υπεροψία και διάθεση επιβολής του «νοικοκύρη Γερμανού» απέναντι στους υποδεέστερους… υπόλοιπους. Αυτό πρέπει να προσέξετε, διότι η Ιστορία ενίοτε επανέρχεται… σαν φάρσα. Κατά συνέπεια, αφήστε τις πολλές θεωρίες και δείτε την πραγματικότητα και φροντίστε να καταξιωθείτε στις συνειδήσεις των ανθρώπων ως πραγματικοί ηγέτες. Και αυτό ΔΕΝ γίνεται με τον βούρδουλα. 
<a href="http://www.defence-point.gr/">πηγή</a>

Αντιγερμανισμό διαπιστώνει το Βερολίνο…

Το υπουργικό συμβούλιο στο Βερολίνο συζήτησε σήμερα σχετικά με ένα πρόγραμμα αντιμετώπισης του κινδύνου επανεμφάνισης «παλαιών προκαταλήψεω...

Διαβάστε την συνέχεια

Επίσημα δράση από την Ελληνο-Εβραϊκή Διασπορά

Ellada simera 0 Ελλάδα, Ισραήλ 13:27

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2012/03/Dollis.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-38971" height="351" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2012/03/Dollis.jpg" title="Dollis" width="600" /></a></div> 
Την Τρίτη 28 Φεβρουαρίου, ο Υφυπουργός Εξωτερικών του Ισραήλ, Ντάνι Αγιαλόν, υποδέχθηκε τον Έλληνα Υφυπουργό Εξωτερικών, Δημήτριο Δόλλη, στην Ιερουσαλήμ, όπου αποφάσισαν την από κοινού συνεργασία της Ελληνικής και της Εβραϊκής διασποράς. 
Και οι δύο χώρες έχουν ως κοινό χαρακτηριστικό την ύπαρξη διασποράς σε όλο τον κόσμο. Έτσι, ως πρώτο βήμα αποφασίστηκε η συνάντησή τους στη Θεσσαλονίκη, στα πλαίσια Συνεδρίου Ελληνο-Εβραϊκής Διασποράς στα μέσα Ιουνίου. 
Είναι το πρώτο ανοιχτό βήμα μεταξύ των δύο διασπορών και γίνεται προκειμένου να αποφασιστούν από κοινού βήματα συνεργασίας σε τομείς όχι μόνο καθαρά πολιτικούς, αλλά επενδυτικούς, τουριστικούς και εμπορικούς. Ένα ακόμα σημείο στο οποίο θα δοθεί έμφαση είναι, η ενθάρρυνση της νεολαίας να μάθει την ιστορική και πολιτιστική κληρονομιά, ώστε να ενισχυθεί η συνεργασία των δύο κοινοτήτων. 
Επικεφαλής του συνεδρίου θα είναι οι δύο υφυπουργοί. Ο Ντάνι Αγιαλόν δήλωσε ότι, «το συνέδριο υλοποιείται σε μια περίοδο έντονων σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών και των λαών τους». Ο Δημ. Δόλλης από την πλευρά του τόνισε ότι «η Θεσσαλονίκη, η ‘’Δεύτερη Ιερουσαλήμ’’ όπως ήταν κάποτε γνωστή, γίνεται για μια άλλη φορά ο χώρος όπου οι πολιτισμοί ανθίζουν». 
 
 
<a href="http://www.defence-point.gr/">πηγή</a>

Επίσημα δράση από την Ελληνο-Εβραϊκή Διασπορά

Την Τρίτη 28 Φεβρουαρίου, ο Υφυπουργός Εξωτερικών του Ισραήλ, Ντάνι Αγιαλόν, υποδέχθηκε τον Έλληνα Υφυπουργό Εξωτερικών, Δημήτριο Δόλλη, ...

Διαβάστε την συνέχεια

Σκόπια:θα είναι το επόμενο Κόσσοβο για να ανοίξει ο "ισλαμικός διάδρομος" της Τουρκίας;

Ellada simera 0 Βαλκάνια 13:24

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://www.prionokordela.gr/wp-content/uploads/2011/05/SKOPIA-1.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="350" src="http://www.prionokordela.gr/wp-content/uploads/2011/05/SKOPIA-1.gif" width="600" /></a></div>“Μία ορθόδοξη εκκλησία πυρπολήθηκε στο νοτιοδυτικό τμήμα της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας (ΠΓΔΜ) στις 30 Ιανουαρίου. Το περιστατικό αντανακλά την αύξηση των εντάσεων μεταξύ Σλάβων και Αλβανών, μια δεκαετία μετά την αλβανική εξέγερση που έφερε την ΠΓΔΜ στο χείλος ενός πολέμου. Ανακαλεί, επίσης, μνήμες από τα πρώτα στάδια της σύγκρουσης στο Κοσσυφοπέδιο, στα τέλη της δεκαετίας του 1980”.Αυτά αναφέρει σε ρεπορτάζ της η εφημερίδα Jerusalem Post,που δεν αποκλείει στα Σκόπια να γίνουν το επόμενο Κόσσοβο. 
 
“Η εκκλησία του Αγίου Νικολάου, στο μουσουλμανικό χωριό Labuniste, ήταν εκκλησία δύο αιώνων και υπήρχαν σ΄ αυτή πολύτιμες εικόνες. Ο εμπρησμός στο Labuniste ακολούθησε το κάψιμο της σημαίας της FYROM”,γράφει η εφημερίδα προσθέτοντας: 
 
“Τα ακριβή αριθμητικά στοιχεία αμφισβητούνται, αλλά οι Σλάβοι αντιπροσωπεύουν περίπου τα δύο τρίτα (1.3 εκατ. ) και οι Αλβανοί το 30% (600.000) των δύο εκατομμυρίων κατοίκων της δημοκρατίας . 
Οι μουσουλμάνοι, είχαν μια αξιοσημείωτη αύξηση από το 1961, όταν αντιπροσώπευαν μόνον το 13% του συνόλου. 
Μετά την συμφωνία της Οχρίδας το 2001 που έβαλε τέλος στην αλβανική εξέγερση του «NLA» (α Απελευθερωτικού Στρατού του Κοσσυφοπεδίου), η ΠΓΔΜ έχει γίνει “διεθνική” και δίγλωσση με τους Αλβανούς να είναι το δεύτερο συστατικό της δημοκρατίας. Έχουν εγγυημένα αναλογικό μερίδιο στη κυβέρνηση . Όλα αυτά έχουν μετατρέψει τη ΠΓΔΜ στην πιο ασταθή περιοχή των Βαλκανίων και στην de facto διχοτόμησή της. 
 
Έχοντας εξασφαλίσει την κυριαρχία τους κατά μήκος των συνόρων με την Αλβανία και το Κοσσυφοπέδιο, οι Αλβανοί έχουν ως πρωταρχικό στόχο τους τον έλεγχο πρωτεύουσας. 
 
Το δοκιμασμένο σχέδιο της οικοδόμησης ενός τζαμιού σε μια περιοχή που ζουν και χριστιανοί,εφαρμόστηκε και σ΄ αυτή τη περίπτωση.Πέντε φορές την ημέρα οι μουσουλμάνοι καλούνται για προσευχή κι όλο το σκηνικό δίνει την εντύπωση ότι ελέγχουν τη περιοχή. 
 
Κατά τη διάρκεια της εξέγερσης του 2001 ο Απελευθερωτικός Στρατός του Κοσσυφοπεδίου χρηματοδοτούνταν σε μεγάλο βαθμό από το λαθρεμπόριο ναρκωτικών από την Τουρκία και το Αφγανιστάν. Εκτός από τα χρήματα των ναρκωτικών, οι Times έγραψαν στις 22 Ιουνίου, 2001,ότι « έχει επίσης ένα άλλο εξέχοντα υποστηρικτή: τον Οσάμα Μπιν Λάντεν.”... 
 
 
“Δεκατρία χρόνια αργότερα, γνωρίζουμε το σκορ. Ο UCK έχει μεταμορφωθεί σε "Σώμα Προστασίας του Κοσσυφοπεδίου" (KPC).Η "Μεγάλη Αλβανία" παίρνει μορφή, με την κυβέρνηση των ΗΠΑ να εξακολουθεί να αρνείται αυτήν την πραγματικότητα. Στη δυτική ΠΓΔΜ, στην ελληνική Ήπειρο, και στην περιοχή Malesija του Μαυροβουνίου, υπάρχουν θεσμικές διευθετήσεις της εθνικής κατάτμησης που θα κατευνάσει τις αλβανικές αποσχιστικές τάσεις. 
 
Οι Αλβανοί έχουν την υποστήριξη ενός ισχυρού περιφερειακού παίκτη, της Τουρκίας. Πρόκειται για ένα σημαντικό κρίκο στον συνεχώς αναπτυσσόμενο Ισλαμιστικό "Πράσινο Διάδρομο» στα Βαλκάνια. 
 
Στόχος η δημιουργία μιας αλυσίδας από την Κωνσταντινούπολη, ως τη Βοσνία που με βάση τις τρέχουσες δημογραφικές εξελίξεις θα πρέπει να γεφυρωθεί μέχρι τα μέσα αυτού του αιώνα”... 
 
<a href="http://www.onalert.gr/">πηγή</a>

Σκόπια:θα είναι το επόμενο Κόσσοβο για να ανοίξει ο "ισλαμικός διάδρομος" της Τουρκίας;

“Μία ορθόδοξη εκκλησία πυρπολήθηκε στο νοτιοδυτικό τμήμα της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας (ΠΓΔΜ) στις 30 Ιανουαρίου. ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Ευρώπη "καίγεται" για ορυκτές πρώτες ύλες,η Ελλάδα έχει.Γιατί δεν υπάρχει εκμετάλλευση;

Ellada simera 0 Ελλάδα, Ενέργεια 09:48

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" height="352" src="http://www.onalert.gr/files/Image/NewOnAlert/EGGRAFA-SIMAIES-MAPS/cache/ORYKTOSPLOYTOS-474x322.png" width="600" /></div> 
 
 
Το 70% των αναγκών της βιομηχανίας στην Ευρώπη βασίζεται σε ορυκτές πρώτες ύλες, το μεγαλύτερο μέρος των οποίων εισάγεται. Αυτός είναι και λόγος για τον οποίο η Ευρωπαϊκή Επιτροπή συγκρότησε Πρωτοβουλία για τις Ορυκτές Πρώτες Ύλες (ΟΠΥ) για τη διαμόρφωση ευρωπαϊκής πολιτικής, όπου προτρέπει και τα κράτη-μέλη να αναπτύξουν τοπική πολιτική στον τομέα των ορυκτών πρώτων υλών. 
 
Η Ελλάδα ήταν από τις χώρες που υιοθέτησε την κατεύθυνση αυτή, μιας και κατέχει από τις πρώτες θέσεις στην παγκόσμια και ευρωπαϊκή αγορά, όπου, μαζί με τα αδρανή υλικά και τα μάρμαρα, βρίσκεται ο βωξίτης, το σιδηρονικέλιο, οι ποζολάνες, ο μπετονίτης, ο περλίτης, ο γύψος, η κίσσηρις και η ελαφρόπετρα. 
 
Τότε γιατί δεν προχωράει τίποτα; Μια απάντηση έδωσε ο πρόεδρος των εργαζομένων στο ΙΓΜΕ Χάρης Σμυρνιώτης μιλώντας στην ημερίδα "Εθνική Πολιτική για την αξιοποίηση των Ορυκτών Πρώτων Υλών" που διοργάνωσε το ΥΠΕΚΑ, σε συνεργασία με το Ινστιτούτου Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών (ΙΓΜΕ), το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας (ΤΕΕ) και το Γεωτεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδο (ΓΕΩΤΕΕ) όπου παρουσιάστηκαν οι βασικοί άξονες του στρατηγικού σχεδίου για την ανάπτυξη των ΟΠΥ στην Ελλάδα. 
 
“Αυτές οι υποδομές έπρεπε να είχαν γίνει πριν 15 χρόνια και με γνώμονα το συμφέρον της κοινωνίας του ελλαδικού χώρου. "Οι χώρες στην κρίση επενδύουν στην έρευνα, ώστε σε εποχή ζήτησης να παράγουν έργο. Εμείς θα δούμε σε 7 χρόνια αποτελέσματα των εφαρμογών που προαναγγέλλονται και αυτό για να έχουν στρατηγικά αποθεματικά οι ευρωπαϊκοί εταίροι και η τρόικα", ανέφερε χαρακτηριστικά. Στάθηκε επίσης στην αξία και τη λειτουργία του ΙΓΜΕ, που "κινδυνεύει να κλείσει, όταν από τους 328 εργαζόμενους απολύονται οι 167, ενώ υπονομεύεται το έργο του Ινστιτούτου και η επιστημονική του εγκυρότητα".      Ο Δ. Κολέρης από τη γενική διεύθυνση Φυσικού Πλούτου του ΥΠΕΚΑ επισήμανε την ανάγκη προώθησης νέων τεχνολογιών που αυξάνουν τις επενδύσεις στον τομέα των φυσικών πόρων, τη διαμόρφωση βέλτιστων πρακτικών, τη δημοπράτηση δημόσιων μεταλλευτικών χώρων, τον προσδιορισμό των κρίσιμων υλικών στην Ευρωπαϊκή Ένωση, τον χωροταξικό σχεδιασμό και την έρευνα για την πρόσβαση στα κοιτάσματα ΟΠΥ, τον εκσυγχρονισμό της λατομικής/μεταλλευτικής νομοθεσίας και της περιβαλλοντικής αδειοδότησης, καθώς και τη διαχείριση και ανακύκλωση των αποβλήτων. Τόνισε επίσης την επικοινωνία με τις τοπικές κοινωνίες για να καμφθούν οι αντιδράσεις που παρουσιάζονται, καθώς και προγράμματα για τη μείωση και την αποκατάσταση των επιπτώσεων από την εξορυκτική δραστηριότητα για την ανθρώπινη υγεία και το περιβάλλον. Συγκεκριμένα, οι χρονοβόρες αδειοδοτήσεις εξελίσσονται σε απλή διαδικασία λίγων ημερών, δημιουργείται περιβαλλοντικό μητρώο κάθε έργου, ενώ οι έλεγχοι και οι επιθεωρήσεις θα εντατικοποιηθούν.      Η Μαρία Σπηλιοπούλου, εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, αναφέρθηκε στην αυξανόμενη εξάρτηση από τις εισαγωγές σε ΟΠΥ κυρίως από χώρες της Λατινικής Αμερικής, την Κίνα, την Αυστραλία και τον Καναδά, στους περιορισμένους εξορυκτικούς χώρους στην ευρωπαϊκή ήπειρο, λόγω μικρής επιφάνειας και ανταγωνιστικών χρήσεων γης, όπως οι περιοχές NATURA.      
<a href="http://www.onalert.gr/">πηγή</a>

Η Ευρώπη "καίγεται" για ορυκτές πρώτες ύλες,η Ελλάδα έχει.Γιατί δεν υπάρχει εκμετάλλευση;

Το 70% των αναγκών της βιομηχανίας στην Ευρώπη βασίζεται σε ορυκτές πρώτες ύλες, το μεγαλύτερο μέρος των οποίων εισάγεται. Αυτός είναι ...

Διαβάστε την συνέχεια

Γιατί ο Πανέτα καλεί Αβραμόπουλο.Όλα τα σενάρια και οι πληροφορίες για την ατζέντα της επίσκεψης

Ellada simera 0 Αμυνα 09:44

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" height="356" src="http://www.onalert.gr/files/Image/NewOnAlert/PORTRAITA-PROSOPA-SYNANTHSEIS/cache/PANETA-474x266.jpg" width="600" /></div> 
 
 
Η επίσημη πρόσκληση του Αμερικανού υπουργού Άμυνας Λ.Πανέτα στον Δ.Αβραμόπουλο,προκάλεσε αίσθηση και πολύ συζήτηση από χθες βράδυ που γνωστοποιήθηκε. 
 
Ποια είναι τα σενάρια που πυροδότησε η επίσημη πρόσκληση για επίσκεψη του ΥΕΘΑ στις ΗΠΑ από τις 2 έως τις 4 Απριλίου: 
 
• “Το μόνο βέβαιο”,έλεγε άνθρωπος που γνωρίζει παν ολύ καλά πως λειτουργούν οι Αμερικανοί “είναι ότι ο Αβραμόπουλος,πήρε την πρόσκληση ,γιατί οι Αμερικανοί για λόγους που εκείνοι γνωρίζουν,πιστεύουν ότι δεν είναι “προσωρινός” στο ΥΕΘΑ”. 
 
Αυτό σημαίνει δύο πράγματα:είτε ότι οι Αμερικανοί εκτιμούν ότι οι κάλπες στην Ελλάδα δεν θα στηθούν σύντομα,είτε ότι ακόμη κι αν αυτό γίνει η κυβέρνηση συνεργασίας που θα προκύψει θα έχει υπουργό Άμυνας,πάλι τον Αβραμόπουλο. 
 
Δεν είναι ασφαλώς τυχαίο,ότι ούτε ο Βενιζέλος,ούτε ο Μπεγλίτης,είχαν λάβει επίσημη πρόσκληση για ταξίδι στις ΗΠΑ. 
 
•Το δεύτερο που συζητιέται είναι τι θέλουν οι Αμερικανοί και καλούν τόσο γρήγορα τον Αβραμόπουλο στις ΗΠΑ,όπου να θυμίσουμε είχε ξαναβρεθεί,λίγα 24ωρα μετά από την ανάληψη των καθηκόντων του,αλλά για “ιδιωτική επίσκεψη” ,όπως είχε ανακοινωθεί. 
 
Το πρώτο που απασχολεί τις ΗΠΑ,λένε πηγές που υποστηρίζουν ότι γνωρίζουν,είναι οι εξελίξεις στην ευτύτερη περιοχή μας.Η Συρία “βράζει”.Το Ισραήλ, δείχνει απρόβλεπτο στην υπόθεση του Ιράν.Αλλά και στη γειτονική Τουρκία η κατάσταση θεωρείται απρόβλεπτη με τα σενάρια που υπάρχουν για την υγεία του Ερντογάν. Αν κάτι απ΄ όλα ή αν όλα αυτά “στραβώσουν” η θέση της Ελλάδας αναβαθμίζεται αν και η ίδια βρίσκεται σε μία επίσης εκρηκτική κατάσταση,λόγω της οικονομίας. 
 
Φυσικά η πρόσκληση για ταξίδι στις ΗΠΑ, έχει αναζωπυρώσει και τα “εξοπλιστικά σενάρια”. Η προθυμία των Αμερικανών να δώσουν στην Ελλάδα 400 άρματα μάχης Abrams,δεν είναι ασφαλώς ούτε τυχαία,ούτε ασήμαντη. Δεν αποκλείεται,αυτή η υπόθεση να κλείσει στο ταξίδι Αβραμόπουλου στις ΗΠΑ. Όπως και κάποιοι δεν αποκλείουν να γίνει ανάλογη “προσφορά” και για άλλα οπλικά συστήματα,πάντα μεταχειρισμένα,αλλά αξιόλογα για την Ελλάδα. 
 
Οι ΗΠΑ θέλουν να επιτύχουν “ολική επαναφορά” στο ελληνικό οπλοστάσιο και θεωρούν ότι η συγκυρία τους εξυπηρετεί. 
 
Και βέβαια,υπάρχει και η πολιτική διάσταση της επίσκεψης.Ο Αβραμόπουλος κερδίζει “πόντους” από το πέρασμα του Ατλαντικού.Να θυμίσουμε ακόμη ότι λίγες ημέρες πριν από το σχηματισμό της κυβέρνησης Παπαδήμου,ο Αβραμόπουλος ήταν πάλι στις ΗΠΑ και είχε μία συνάντηση που δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ασήμαντη:είχε δει την επικεφαλής του ΔΝΤ, Κριστίν Λαγκάρντ. 
<a href="http://www.onalert.gr/">πηγή</a>

Γιατί ο Πανέτα καλεί Αβραμόπουλο.Όλα τα σενάρια και οι πληροφορίες για την ατζέντα της επίσκεψης

Η επίσημη πρόσκληση του Αμερικανού υπουργού Άμυνας Λ.Πανέτα στον Δ.Αβραμόπουλο,προκάλεσε αίσθηση και πολύ συζήτηση από χθες βράδυ που γ...

Διαβάστε την συνέχεια

Liberation:"Ο Έλληνας αν και χτυπημένος μέχρι θανάτου,πάντα σηκώνεται"!

Ellada simera 0 Ελλάδα 09:42

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://www.onalert.gr/files/Image/NewOnAlert/ECONOMY/voulidakrigona%281%29.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" border="0" height="354" src="http://www.onalert.gr/files/Image/NewOnAlert/ECONOMY/voulidakrigona%281%29.jpg" width="600" /></a></div> 
<a href="http://www.onalert.gr/files/Image/NewOnAlert/EGGRAFA-SIMAIES-MAPS/LIBERATIONSIMA.png" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" border="0" height="59" src="http://www.onalert.gr/files/Image/NewOnAlert/EGGRAFA-SIMAIES-MAPS/LIBERATIONSIMA.png" width="110" /></a> 
<div style="text-align: center;">Άρθρο-ύμνος για την Ελλάδα</div> 
 
 
 
Όχι, αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα, αν και δραματικό, δεν είναι μια καταστροφή. Είναι επίσης μια ευκαιρία. Γιατί η δύναμη του χρήματος έχει, για πρώτη φορά, υπερβεί με ένταση το ρυθμό της μέχρι τότε σταδιακής, σχολαστικής και προσεκτικά οργανωμένης καταστροφής του δημόσιου συμφέροντος και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Και σε μια χώρα τόσο διάσημη για τη φιλοσοφία της ζωής, στον αντίποδα του αγγλοσαξονικού μοντέλου, και διάσημη για την ακούραστη αντίσταση που έχει φέρει στις πολλαπλές μορφές καταπίεσης που προσπάθησαν να τη χαλιναγωγήσουν. 
 
Ο Έλληνας δεν χορεύει και δε θα χορέψει ποτέ στο ένα πόδι, ούτε θα σκύψει δουλικά, ανεξάρτητα από τα καθεστώτα που θέλουν να του επιβάλλουν. Χορεύει με τα χέρια του, σαν να θέλει να πετάξει προς τα αστέρια. Γράφει στους τοίχους αυτό που θα του άρεσε να διαβάσει κάπου αλλού. Καίει μια τράπεζα όταν δεν του αφήνουν πλέον την πολυτέλεια να ψήσει στην παραδοσιακή του ψησταριά. Ο Έλληνας είναι τόσο ζωντανός, όσο η ιδεολογία της απειλής θανάσιμη. Και ο Έλληνας αν και χτυπημένος μέχρι θανάτου, στο τέλος πάντα σηκώνεται. 
 
Ναι, η Ευρώπη της οικονομίας ήθελε να δημιουργήσει ένα παράδειγμα. Αλλά μες τον εκνευρισμό της να χτυπήσει τη χώρα που φαινόταν η πιο αδύναμη στη ευρωζώνη, μέσα στην υπερβολική της βία, η μάσκα της έπεσε. Είναι τώρα περισσότερο από ποτέ, η ώρα να καταδείξουμε το αληθινό της πρόσωπο: αυτό του ολοκληρωτισμού. Γιατί πρόκειται πραγματικά περί αυτού. Και υπάρχει μόνο μία απάντηση στον ολοκληρωτισμό: ο αγώνας, επίμονος και ανυποχώρητος, μέχρι τη μάχη, αν χρειαστεί, καθώς διακυβεύεται η ίδια η ύπαρξη. Έχουμε έναν κόσμο, μια ζωή, και αξίες να υπερασπιστούμε. Παντού στους δρόμους, είναι τα αδέλφια μας, οι αδελφές μας, τα παιδιά μας, οι γονείς μας, οι οποίοι έχουν πληγεί μπροστά στα μάτια μας, ακόμα και αν είναι μακριά. Πεινάμε, κρυώνουμε και πονάμε μαζί τους. Όλα τα χτυπήματα που δέχονται μας τραυματίζουν εξίσου. Κάθε παιδί στην Ελλάδα που λιποθυμά στο σχολείο του, μας καλεί στην αγανάκτηση και στην εξέγερση. 
 
Για τους Έλληνες, είναι καιρός να πούνε όχι, και, για όλους εμάς, ήρθε ο καιρός να τους υποστηρίξουμε. Επειδή ο ελληνικός λαός σήμερα ηγείται της μάχης κατά του οικονομικού ολοκληρωτισμού, που καταστρέφει παντού τη δημόσια περιουσία, απειλεί την καθημερινή επιβίωση, διαδίδει την απόγνωση, το φόβο και την αποχαύνωση μέσα από έναν πόλεμο όλων εναντίον όλων. 
 
Πέρα από έναν συναισθηματικό θυμό που εκτονώνεται με την καταστροφή των συμβόλων της καταπίεσης, αναπτύσσει έναν διαυγή θυμό, των αγωνιστών που αρνούνται να στερηθούν την ίδια τους τη ζωή προς όφελος της τραπεζικής μαφίας και της λογικής της, αυτής του “τρελού χρήματος”. Με τις συνελεύσεις της άμεσης δημοκρατίας, το κίνημα της πολιτικής ανυπακοής, το κίνημα “Δεν πληρώνω" και τις πρώτες εμπειρίες της αυτοδιαχείρισης, μια νέα Ελλάδα αναδύεται αυτή τη στιγμή, που απορρίπτει την τυραννία της αγοράς για λογαριασμό των ανθρώπων. Δεν γνωρίζουμε πόσο καιρό θα πάρει για τους ανθρώπους να ελευθερωθούν από την εθελοντική δουλεία τους, αλλά είναι βέβαιο ότι, αντιμετωπίζοντας τη γελοιότητα της πελατειακής πολιτικής, των διεφθαρμένων δημοκρατιών, τον τραγελαφικό κυνισμό του κράτους των banksters (τραπεζική μαφία), θα έχουμε μόνο την επιλογή -ενάντια σε κάθε εκβιασμό- να διαχειριστούμε τις υποθέσεις μας εμείς οι ίδιοι. 
 
Η Ελλάδα είναι το παρελθόν μας. 
Είναι επίσης το μέλλον μας. 
Ανακαλύψτε την ξανά μαζί της! 
Το 2012 ας γίνουμε όλοι Έλληνες! 
<a href="http://www.onalert.gr/">πηγή</a>

Liberation:"Ο Έλληνας αν και χτυπημένος μέχρι θανάτου,πάντα σηκώνεται"!

Άρθρο-ύμνος για την Ελλάδα Όχι, αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα, αν και δραματικό, δεν είναι μια καταστροφή. Είναι επίσης μια ευκαιρία....

Διαβάστε την συνέχεια

Κοιτάσματα, όπλα & πολιτική κατάσταση στην ατζέντα Δ.Αβραμόπουλου στις ΗΠΑ

Ellada simera 0 Αμυνα 09:38

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://www.defencenet.gr/defence/images/stories/AVRAMOPOULOSUSXLarge.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="356" src="http://www.defencenet.gr/defence/images/stories/AVRAMOPOULOSUSXLarge.jpg" width="600" /></a></div> 
Κρίσιμα θέματα που έχουν να κάνουν τόσο με την διαρκώς εξασθενούσα εν μέσω οικονομικής κρίσης αμυντική ικανότητα της χώρας, όσο και με τη νέα κατάσταση που διαμορφώνεται στην Ανατολική Μεσόγειο με την ανακάλυψη τεράστιων κοιτασμάτων υδρογονανθράκων, θα είναι στην ατζέντα του υπουργού Εθνικής Άμυνας Δημήτρη Αβραμόπουλου κατά την διάρκεια της επίσκεψής του στις ΗΠΑ μεταξύ 2 και 4 Απριλίου. 
Ο Δ.Αβραμόπουλος από την πρώτη ημέρα της εγκατάστασής του στο υπουργείο επιδίωκε αυτή την πρόσκληση. Συντηρητικός πολιτικός με φιλοδοξίες, σαφώς με «υπερατλαντικό» παρά με «κεντροευρωπαϊκό» πολιτικό προσανατολισμό, είναι από αυτούς στους οποίους οι ΗΠΑ θα στηρίξουν εφ’εξής την πολιτική τους στην περιοχή.  Σίγουρα είναι επιτυχία για τον ίδιο το ότι προσκλήθηκε στις ΗΠΑ εν μέσω ασταθούς πολιτικής κατάστασης στην Ελλάδα και μετά από πέντε μήνες στην θέση του υπουργού Εθνικής Άμυνας. 
Η αμυντική ατζέντα είναι συγκεκριμένη, αλλά χωρίζεται στα άμεσα και στα μελλοντικά. Στα άμεσα είναι ο εκσυγχρονισμός των F-16, των ΑΦΝΣ P-3B TACNAVMOD, η παραλαβή των Μ1Α1 Αbrams και στα μελλοντικά είναι το Νέο Μαχητικό Αεροσκάφος, η προμήθεια νέων βλημάτων αέρος-εδάφους και αέρος-επιφανείας κλπ. 
Το πραγματικό ενδιαφέρον είναι το τι θα συζητηθεί για τα κοιτάσματα. Και το τι όπλα θα προμηθευτούν για να προστατευθούν αυτά τα κοιτάσματα. Γιατί ξέρουν ότι τώρα οι ΕΕΔ είναι αδύναμες και με εξαιρετικά περιορισμένες δυνατότητες εκτέλεσης αποστολών στην Α.Μεσόγειο. 
Οι ΗΠΑ δεν ενδιαφέρονται τόσο πολύ για το φυσικό αέριο, όσο για το πετρέλαιο. Και ξέρουν ότι εντός της δυνητικής ελληνικής ΑΟΖ, υπάρχει πολύ πετρέλαιο. Και το ξέρουν «από πρώτο χέρι». Όπως ξέρουν ότι δεν είναι μόνο η Τουρκία το πρόβλημα. Είναι και οι κεντρωευρωπαϊκές δυνάμεις με προεξάρχουσα την Γερμανία που θέλουν να «βάλουν πόδι». Και αυτό θα κάνουν ότι μπορούν να το αποτρέψουν… 
<a href="http://www.defencenet.gr/">πηγή</a>

Κοιτάσματα, όπλα & πολιτική κατάσταση στην ατζέντα Δ.Αβραμόπουλου στις ΗΠΑ

Κρίσιμα θέματα που έχουν να κάνουν τόσο με την διαρκώς εξασθενούσα εν μέσω οικονομικής κρίσης αμυντική ικανότητα της χώρας, όσο και με τη...

Διαβάστε την συνέχεια

Ιδού το σχέδιο επέμβασης των δυτικών στην Συρία - Στο "ψυγείο" λόγω Ρωσίας

Ellada simera 0 Μέση Ανατολή 09:35

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://www.defencenet.gr/defence/images/stories/SyriaInvasion.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="355" src="http://www.defencenet.gr/defence/images/stories/SyriaInvasion.jpg" width="600" /></a></div> 
Ισραηλινές πηγές αποκάλυψαν το σχέδιο το οποίο προτάθηκε από το Γενικό Επιτελείο των ΗΠΑ στον Αμερικανό πρόεδρο Μπάρακ Ομπάμα για την επέμβαση στην Συρία, όπου ο σχεδιασμός αναφέρεται σε μία ασφαλή ζώνη η οποία θα καλύπτει το 25% του εδάφους και το 1/3 του πληθυσμού.   
Το σχέδιο εξετάστηκε από το επιτελείο του Αμερικανού προέδρου και μέχρι στιγμής έχει μπει "στο ψυγείο" καθώς αυτό που δεν είχε λάβει υπ'όψιν το επιτελείο του είναι αντίδραση της Ρωσίας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι στο μέλλον υπό νέες συνθήκες δεν θα μπορούσε να αποτελέσει την βάση για την επέμβαση στην Συρία. 
Επιγραμματικά το σχέδιο περιελάμβανε 8 σημεία. 
-Ομάδα κρατών υπό την καθοδήγηση των ΗΠΑ θα δημιουργούσαν μία ασφαλή περιοχή συνολικής έκτασης 185.180 τετραγωνικών χιλιομέτρων (το 25% της συνολικής έκτασης της Συρίας) στην οποία διαβιούν 5,5 εκατ. άνθρωποι, η οποία θα επιτηρείται από τα αεροσκάφη των χωρών που θα συμμετέχουν στην επιχείρηση. 
-Στην επιχείρηση δεν πρόκειται να χρησιμοποιηθούν χερσαίες δυνάμεις, πλην μονάδων ειδικών επιχειρήσεων παρά μόνο αεροσκάφη από την Γαλλία την Βρετανία, την Τουρκία, τις ΗΠΑ, την Ιταλία . 
-Τα αεροσκάφη θα επιχειρούν από τρείς βάσεις και ένα αεροπλανοφόρο. Πιο συγκεκριμένα από τις βάσεις Incirlik και Diyarbakir στην Τουρκία και από την βρετανική βάση Ακρωτήρι στην Κύπρο. 
-Το αεροπλανοφόρο που θα συμμετάσχει στην επιχείρηση θα ήταν το γαλλικό Charles de Gaulle.  
-Η όλη επιχείρηση θα πραγματοποιηθεί υπό την υποστήριξη των αμερικανικών Ενόπλων Δυνάμεων τους δορυφόρους και τα υπόλοιπα μέσα επιτήρησης και συλλογής πληροφοριών που οι Αμερικανοί διαθέτουν. 
-Η περιοχή όπου θα επιβληθεί η ζώνη απαγόρευσης πτήσεων ξεκινά από τα βόρεια σύνορα της Συρίας με την Τουρκία μέχρι τις περιοχές των πόλεων Homs και Hama αποκόπτοντας ουσιαστικά την πρόσβαση στην θάλασσα και ακυρώνοντας τον στρατηγικό σχεδιασμό της Μόσχας η οποία έχει αναπτύξει πυραυλικά συστήματα S-300 και Yakhnot στις παράκτιες περιοχές της Συρίας. Επίσης με την εφαρμογή αυτή της ζώνης εξουδετερώνεται και η ναυτική βάση που η Ρωσία κατασκευάζει στην πόλη της Tartus. 
-Ενεργό ρόλο στον πολιτικό σχεδιασμό της επιχείρησης έπαιξε ο Γάλλος πρόεδρος ο οποίος κατάφερε να πάρει την συγκατάθεση της Βρετανίας, της Τουρκίας του Κατάρ της Ιταλίας ενώ αυτή την περίοδο πραγματοποιούνται διαπραγματεύσεις με την Αίγυπτο και της Σαουδική Αραβία. Εάν και εφόσον οι δύο αραβικές χώρες συμφωνήσουν να συμμετάσχουν στο εγχείρημα η ζώνη απαγόρευσης πτήσεων θα μπορούσε να επεκταθεί και στις νότιες περιοχές της Συρίας στις πόλεις Daraa, Deir a-Zour και Abu Kemal. 
-Την διοίκηση των περιοχών που θα βρίσκονται υπό την προστασία του νέου συνασπισμού θα την αναλάβουν τοπικοί παράγοντες με την βοήθεια δυτικών αξιωματούχων. Η νέα διοίκηση θα είναι υπεύθυνη για τον ανεφοδιασμό του πληθυσμού με τρόφιμα και άλλα αγαθά. Όσον αφορά το μέλλον του Assad ο αραβο-δυτικός συνασπισμός δεν θα επιδιώξει την εκδίωξη του προέδρου της Συρίας ούτε θα εμπλακεί σε πολεμικές επιχειρήσεις εκτός των ορίων της ζώνης απαγόρευσης.  
Όλα αυτά βέβαια, υπό την προϋπόθεση ότι δεν θα αντιδράσουν οι Ρώσοι στην αεροπορική ζώνη με την απστολή δικών τους αεροπορικών δυνάμεων ή εκτόξευσης βλημάτων S-300... 
<a href="http://www.defencenet.gr/">πηγή</a>