Τι θα συμβεί μετά τον πόλεμο της Ουκρανίας. ΗΠΑ, Κίνα παρατάσσουν τα πιόνια τους, ο ρόλος Ρωσίας και Μέσης Ανατολής.

<img height="333" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/67687f5bbd8f8d4184df78803f8d6de1_XL.jpg" width="792" /><br /><br /><div>Για τις δύο πιθανές κυρίαρχες δυνάμεις, τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Κίνα, τα δομικά στοιχεία είναι οι προσπάθειες να παρατάξουν τα πιόνια τους σε έναν διπολικό κόσμο<br /><br />Τι κοινό έχουν οι μαροκινές πωλήσεις όπλων στην Ουκρανία, ένας ρωσο-ιρανικός διακρατικός διάδρομος και η αμερικανική βοήθεια στην ανάπτυξη μιας εθνικής στρατηγικής της Σαουδικής Αραβίας;<br />Μαζί με την οικονομική συμφωνία μεταξύ Ρωσίας και Ιράν αυτής της εβδομάδας και την επίσκεψη του Κινέζου προέδρου Xi Junping στη Σαουδική Αραβία τον Δεκέμβριο, αποτελούν μικρότερα και μεγαλύτερα κομμάτια μιας παγκόσμιας τάξης του 21ου αιώνα που βρίσκεται υπό διαμόρφωση, η οποία είναι πιθανό να είναι διπολική με πολλαπλές μεσαίες δυνάμεις με σημαντική εκπροσώπηση και ενισχυμένες δυνατότητες αντιστάθμισης, αναφέρει ο James M. Dorsey, του Middle East Institute του National University of Singapore.<br />Σύμφωνα με τον ίδιο, η διαμόρφωση μιας παγκόσμιας τάξης του 21ου αιώνα ισοδυναμεί με ένα συνονθύλευμα.<br />Το ίδιο ισχύει και για τον ανταγωνισμό μεταξύ των τεχνολογιών των ΗΠΑ και της Κίνας, για τον οποίο οι μεγάλοι ηγέτες δεν έχουν ακόμη αποφασίσει.<br /><br />Για τις δύο πιθανές κυρίαρχες δυνάμεις, τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Κίνα, τα δομικά στοιχεία είναι οι προσπάθειες να παρατάξουν τα πιόνια τους σε έναν διπολικό κόσμο.</div><div><br /><img height="359" src="https://s3.cdnstatic.space/wp-content/uploads/2023/01/1-2-1-490x275.jpg" width="640" /><br /><br /></div><div>Οι μεσαίες δυνάμεις<br /><br />Για τη Ρωσία, η τακτική περιλαμβάνει στην διατήρηση προ-Ουκρανικού πολέμου καθεστώτος της, εν μέρει με την ανάπτυξη μισθοφόρων της ομάδας Wagner στο Σαχέλ, την επινόηση τρόπων για την παράκαμψη των κυρώσεων και την ελπίδα ότι ο χρόνος θα λειτουργήσει υπέρ της σε αυτό που υποτίθεται ότι θα ήταν ένας αιφνιδιαστικός πόλεμος, αλλά έχει μετατραπεί σε έναν παρατεταμένο αγώνα μάχης.<br />Για τις μεσαίες δυνάμεις, ο στόχος του παιχνιδιού είναι να διαμορφώσουν το δικό τους χώρο, να αξιοποιήσουν την ενισχυμένη επιρροή τους και να επιδιώξουν πλεονεκτήματα όπου μπορούν.<br />Το αποτέλεσμα είναι ότι η ύφανση του μωσαϊκού του 21ου αιώνα ισοδυναμεί με ένα συνονθύλευμα στο οποίο ορισμένα κομμάτια θα έχουν μακροπρόθεσμες επιπτώσεις, ενώ άλλα μπορεί να μην καταγραφούν ούτε καν ως ένδειξη.<br /><br />Το παράδειγμα του Μαρόκου<br /><br />Ένα παράδειγμα είναι η απόφαση του Μαρόκου να δώσει στην Ουκρανία περίπου 20 ανακαινισμένα ρωσικής κατασκευής άρματα μάχης T-72B.<br />Η συμφωνία έκανε το Μαρόκο το πρώτο αφρικανικό, αν όχι το πρώτο έθνος του Παγκόσμιου Νότου, που βοήθησε στρατιωτικά την Ουκρανία.<br />Η κίνηση αυτή, σχεδόν ένα χρόνο μετά την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία, είναι πιθανό να έχει υποκινηθεί από βραχυπρόθεσμες εκτιμήσεις, συμπεριλαμβανομένων των στενών δεσμών της Ρωσίας με τον βασικό αντίπαλο του Μαρόκου, την Αλγερία, και την αναγνώριση από τις ΗΠΑ της διεκδίκησης του Μαρόκου στην πρώην ισπανική Δυτική Σαχάρα, παρά από μακροπρόθεσμες εκτιμήσεις για την παγκόσμια τάξη του 21ου αιώνα.<br />Ακόμα κι έτσι, η ρήξη του Μαρόκου με το μεγαλύτερο μέρος του Παγκόσμιου Νότου εξυπηρετεί τον στόχο των ΗΠΑ να διατηρήσουν την τρέχουσα παγκόσμια τάξη στην οποία είναι ο κορυφαίος ακόλουθος, ακόμα και αν η ισχύς τους μειώνεται.</div><div><br />Δεν επηρεάζει θεμελιωδώς τον στόχο της Κίνας για επανεξισορρόπηση της ισχύος στην υπάρχουσα τάξη ώστε να διασφαλιστεί ότι αυτή θα είναι διπολική και όχι μονοπολική.<br /><br />Χαμένος της νέας τάξης η Ρωσία;<br /><br />Ο χαμένος της συμφωνίας είναι η Ρωσία, η οποία, όπως και το Ιράν, θέλει να δει μια νέα παγκόσμια τάξη στην οποία οι Ηνωμένες Πολιτείες θα έχουν μειωθεί σε μέγεθος.<br />Η συμφωνία για τα τανκς μπορεί να μην αποτελεί σημαντική απώλεια για τη Ρωσία, αλλά υποδηλώνει ότι το εμπόριο είναι ένα κρίσιμο στοιχείο για την ύφανση του ιστού μιας νέας τάξης πραγμάτων.<br />Όπως και η πώληση όπλων, η συμφωνία μεταξύ της Ρωσίας και του Ιράν για τη δημιουργία ενός συστήματος χρηματοοικονομικών συμφωνιών που θα επιτρέπει στις τράπεζές τους να μεταφέρουν κεφάλαια μεταξύ τους και να αποφεύγουν τις κυρώσεις που εμποδίζουν την πρόσβασή τους στο παγκόσμιο σύστημα SWIFT είναι απίθανο να έχει σημαντικό αντίκτυπο στη δομή της νέας παγκόσμιας τάξης.<br />Οι προσπάθειες της Ρωσίας και του Ιράν είναι δυνητικά πολύ πιο σημαντικές, με επίκεντρο 3.000 χιλιόμετρα σιδηροδρομικής, θαλάσσιας και παραποτάμιας ναυσιπλοΐας για τη σύνδεση της Ευρώπης με τον Ινδικό Ωκεανό.<br />Ο διάδρομος μεταφορών θα βοηθούσε στην αναδιαμόρφωση του εμπορίου και των δικτύων εφοδιασμού σε έναν κόσμο που φαίνεται ότι θα διαιρεθεί σε αντίπαλα μπλοκ.<br />Επιπλέον, θα μπορούσε να θωρακίσει τη Ρωσία και το Ιράν από τις αμερικανικές και ευρωπαϊκές κυρώσεις, καθώς δημιουργούν στενότερους οικονομικούς δεσμούς με τις ταχέως αναπτυσσόμενες οικονομίες της Ασίας.<br />Η Ρωσία και το Ιράν δεν εξετάζουν μόνο την Ινδία, η οποία βρίσκεται στο ένα άκρο του διαδρόμου.<br />Προσδοκούν επίσης να επωφεληθούν από τους δεσμούς τους με την Κίνα.<br />Και οι τρεις είναι μέλη του Οργανισμού Συνεργασίας της Σαγκάης (SCO), ενώ η Κίνα και το Ιράν βρίσκονται κοντά στο να γίνουν μέλη της Ευρασιατικής Οικονομικής Ένωσης (EEU), στην οποία κυριαρχεί η Ρωσία και η οποία αποτελεί ζώνη ελεύθερου εμπορίου.</div><div><br /><img height="414" src="https://s3.cdnstatic.space/wp-content/uploads/2023/01/3-1-464x300.png" width="640" /><br /><br /></div><div>Ο ρόλος της Σαουδικής Αραβίας<br /><br />Παρόμοιο δυνητικό αντίκτυπο στη μελλοντική παγκόσμια τάξη έχει και η βοήθεια των ΗΠΑ στην ανάπτυξη από τη Σαουδική Αραβία ενός μακροπρόθεσμου οράματος για την εθνική ασφάλεια του βασιλείου για πρώτη φορά, ένα βασικό δομικό στοιχείο στην προσπάθεια του πρίγκιπα διαδόχου Mohammed bin Salman να εκσυγχρονίσει τον στρατό του.<br />Η Σαουδική Αραβία αναμένει να αποκαλύψει τη στρατηγική της αργότερα φέτος.<br />Θα κωδικοποιήσει "το στρατηγικό όραμα του βασιλείου για την εθνική και περιφερειακή ασφάλεια", σύμφωνα με τον στρατηγό Michael “Erik” Kurilla, τον ανώτατο διοικητή των αμερικανικών δυνάμεων στη Μέση Ανατολή, ο οποίος συμβουλεύει τους Σαουδάραβες ομολόγους του.<br /><br />Η διαμόρφωση της στρατηγικής της Σαουδικής Αραβίας καθώς και ο στρατιωτικός εκσυγχρονισμός μπορεί να είναι το καλύτερο στοίχημα των Ηνωμένων Πολιτειών για να εμπεδώσουν τουλάχιστον κάποιες από τις αξίες τους και να περιπλέξουν τη δημιουργία παρόμοιων αμυντικών δεσμών με την Κίνα ή τη Ρωσία.<br />Επιπλέον, θα ενισχύσει την ικανότητα του βασιλείου να απορροφήσει και να χρησιμοποιήσει τα αμερικανικά οπλικά συστήματα.<br />"Οι Σαουδάραβες, υπό την ηγεσία του MBS (Mohammed bin Salman), αναγνωρίζουν πλέον τις ελλείψεις (τους) και φαίνονται, για πρώτη φορά, αποφασισμένοι να τις αντιμετωπίσουν σε συνεργασία με τις Ηνωμένες Πολιτείες και σε κάποιο βαθμό με το Ηνωμένο Βασίλειο", δήλωσε ο πολιτικοστρατιωτικός αναλυτής και πρώην αξιωματούχος του Πενταγώνου, Bilal Y. Saab.<br />Αυτό αναμφίβολα θα καταγραφεί στη γεωπολιτική σκακιέρα, ακόμη και αν οι μικρές κινήσεις μετράνε επίσης για κάτι, καταλήγει ο James M. Dorsey.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τι θα συμβεί μετά τον πόλεμο της Ουκρανίας. ΗΠΑ, Κίνα παρατάσσουν τα πιόνια τους, ο ρόλος Ρωσίας και Μέσης Ανατολής.

Για τις δύο πιθανές κυρίαρχες δυνάμεις, τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Κίνα, τα δομικά στοιχεία είναι οι προσπάθειες να παρατάξουν τα πιόνια...

Διαβάστε την συνέχεια

Μπλίνκεν: νέο «ντιλ» χωρίς πολλές φιέστες.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.kathimerini.gr/wp-content/uploads/2022/02/AP21288085798050-768x480.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="480" data-original-width="768" height="400" src="https://www.kathimerini.gr/wp-content/uploads/2022/02/AP21288085798050-768x480.jpg" width="734" /></a></div><div><br /></div><b>Aλέξανδρος Τάρκας</b><br />Επίσκεψη λίγων ωρών, με αυστηρό χαρακτήρα εργασίας και χωρίς περιττές φιέστες (προεκλογικού) τύπου, θα πραγματοποιήσει, στην Αθήνα, στις 21 Φεβρουαρίου ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Άντονι Μπλίνκεν, στο πλαίσιο του 4ου γύρου Στρατηγικού Διαλόγου.<br /><br />Ο επικεφαλής του Στέητ Ντηπάρτμεντ θα ζητήσει από την κυβέρνηση συγκεκριμένα “deliverables” (παραδοτέα αποτελέσματα) με συνεδρίαση της Μικτής Επιτροπής του άρθρου V της Συμφωνίας Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας (MDCA) και την έκδοση Κοινού Ανακοινωθέντος, το οποίο θα δίνει έμφαση σε ζητήματα του ΝΑΤΟ, στην ετοιμότητα παροχής πρόσθετης βοήθειας στην Ουκρανία και στην ενεργειακή ασφάλεια της ευρύτερης περιοχής.<br /><br />Το Κοινό Ανακοινωθέν του Στρατηγικού Διαλόγου, σε αντίθεση με το μάλλον αόριστο λεξιλόγιο των τριών προηγούμενων γύρων (2018, 2019, 2021), θα αντικατοπτρίζει, με σαφείς διατυπώσεις, τις συνθήκες που επικρατούν έναν χρόνο μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία. Η περιγραφή του καινούριου διεθνούς σκηνικού θα γίνει και από τον ίδιο τον κ. Μπλίνκεν αφενός με ομιλία του στο Μουσείο της Ακρόπολης και αφετέρου στο πλαίσιο κοινών δηλώσεων με τον ομόλογό του Ν. Δένδια. Επικεφαλής στις ελληνοαμερικανικές συνομιλίες θα είναι ο πεπειραμένος γ.γ. του υπουργείου Εξωτερικών (πρώην πρεσβευτής στην Ουάσιγκτον) Χάρης Λαλάκος και η βοηθός υπουργός Εξωτερικών Κάρεν Ντόνφριντ. Προς απογοήτευση πολλών υπουργών, που αναζητούν τηλεοπτική προβολή ενόψει της μέγγενης της απλής αναλογικής, δεν προβλέπεται η πανηγυρική παρουσία τους στα πάνελ του Στρατηγικού Διαλόγου, όπου θα συμμετάσχουν υπηρεσιακοί παράγοντες.<br /><br />Παράλληλα, ο κ. Μπλίνκεν, πέραν των δηλώσεων για την ομαλή συνεργασία των μελών της Ατλαντικής Συμμαχίας στην Ανατολική Μεσόγειο, δεν θα ριψοκινδυνεύσει την ανάληψη κάποιας μεσολαβητικής πρωτοβουλίας μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας. Το Στέητ Ντηπάρτμεντ εκτιμά ότι, λόγω των -σχεδόν ταυτόχρονων- εκλογών στις δύο χώρες και της προβλεπόμενης -επίσης σχεδόν ταυτόχρονης- μετεκλογικής αστάθειας, δεν υπάρχουν περιθώρια για σημαντικά βήματα. Στην παρούσα φάση, ελπίζεται μόνον να υπάρχει δίαυλος επικοινωνίας Αθήνας-Άγκυρας με μεγαλύτερη εμπλοκή της Ουάσιγκτον, αν χρειαστεί. Η γερμανική ανάμιξη αποδείχθηκε (ως συνήθως) κατώτερη των περιστάσεων και οι συνεννοήσεις των συμβούλων Άννας-Μαρίας Μπούρα και Ιμπραχίμ Καλίν ετεροβαρείς υπέρ της Τουρκίας.<br /><br />Η προσεκτική στάση του κ. Μπλίνκεν αποδίδεται και στην παλαιά εξοικείωσή του με τις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Ελάχιστοι στην Αθήνα θυμούνται ότι, υπό την ιδιότητα του ανώτερου μέλους του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας επί προεδρίας Κλίντον το Φεβρουάριο του 1999, ο κ. Μπλίνκεν ήταν από τους εμπνευστές του σχεδίου για την αποτροπή ελληνοτουρκικού πολέμου λόγω της υπόθεσης Οτσαλάν. Βάσει του συγκεκριμένου σχεδίου, η Ουάσιγκτον είχε προειδοποιήσει την Άγκυρα ότι θα έδειχνε μεν ανοχή στην επιχείρηση σύλληψης του Οτσαλάν, αλλά θα παρεμπόδιζε τουρκικά αντίποινα κατά της Αθήνας για την παρουσία του Κούρδου ηγέτη στην Ελληνική Πρεσβεία του Ναϊρόμπι.<br /><br />Πάντως, οι ελληνοτουρκικές σχέσεις θα είναι σίγουρα μεταξύ των θεμάτων που θα συζητήσουν οι κύριοι Μπλίνκεν και Δένδιας, ενώ υπάρχει ακόμα ασάφεια ως προς την ατζέντα, τη διάρκεια και τη μορφή των συζητήσεων του υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ με τον πρωθυπουργό Κυρ. Μητσοτάκη. Το Μέγαρο Μαξίμου επιδιώκει την -ως καταχρηστική- αξιοποίηση της επίσκεψης ενόψει εκλογών, αλλά η αμερικανική πλευρά δεν έχει ανοίξει ακόμα τα χαρτιά της. Επίσης, το Μαξίμου φέρεται έτοιμο να παρουσιάσει μία επίπλαστη εικόνα περί άμεσης προμήθειας μαχητικών F-35, αλλά στην πραγματικότητα οι παρούσες διαβουλεύσεις αφορούν μόνον την έγκυρη προώθηση της γραφειοκρατικής προεργασίας. Άλλωστε η Ελλάδα ούτε διαθέτει σήμερα ούτε μπορεί να παρουσιάσει δεσμευτικό προγραμματισμό για τα απαιτούμενα χρήματα (άνω των 3 δις), ενώ το πλήθος παραγγελιών έχει ήδη «φρακάρει» τη λειτουργία των αεροναυπηγικών μονάδων της Lockheed Martin και οι παραδόσεις, ούτως ή άλλως, θα καθυστερούν.<div><br /></div><div><a href="https://www.amynanet.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Μπλίνκεν: νέο «ντιλ» χωρίς πολλές φιέστες.

Aλέξανδρος Τάρκας Επίσκεψη λίγων ωρών, με αυστηρό χαρακτήρα εργασίας και χωρίς περιττές φιέστες (προεκλογικού) τύπου, θα πραγματοποιήσει, στ...

Διαβάστε την συνέχεια

Καλά, δε βλέπεις που το πάει ο Ερντογάν;

<a href="https://www.topontiki.gr/2023/01/28/pou-to-pai-o-erntogan/"><img height="416" src="https://www.topontiki.gr/wp-content/uploads/2023/01/erdogan_1801_2_new-1024x597.png" width="783" /></a><br /><br /><b>Δημήτρης Μηλάκας</b><br />Οι εκλογές στην Τουρκία (14 Μαΐου) είναι κάτι περισσότερο από τη διαδικασία επιβεβαίωσης των υποτιθέμενων δημοκρατικών αρχών που δίνουν την ευκαιρία στους πολίτες να εκφράσουν τη βούλησή τους. Σ’ αυτές τις εκλογές το σύστημα εξουσίας του Ερντογάν δίνει μάχη επιβίωσης.<br /><br />Στην περίπτωση που ο Ερντογάν χάσει τις εκλογές γνωρίζει πολύ καλά ότι δεν θα έχει το περιθώριο να αποτραβηχτεί από τα δημόσια πράγματα και να γράψει τα απομνημονεύματά του. Ξέρει ότι τον περιμένουν στη γωνία οι πάρα πολλοί εχθροί που έχει δημιουργήσει στο εσωτερικό και το εξωτερικό. Γι’ αυτό και θα παίξει ό,τι χαρτί έχει στη διάθεσή του…<br /><br />Με δεδομένη τη δύσκολη κατάσταση στην οικονομία, οι παροχές που (θα) κάνει ελάχιστη σημασία έχουν για να επαναφέρουν ψηφοφόρους του που έχουν «λακίσει». Ο «εξωτερικός κίνδυνος» είναι ένα ισχυρότερο χαρτί που ο Ερντογάν παίζει αριστοτεχνικά. Και σ’ αυτό το χαρτί, (του εξωτερικού εχθρού, που επιβουλεύεται τα συμφέροντα της χώρας) ποντάρει όλο το τουρκικό πολιτικό σύστημα.<br /><br />Δεδομένη η ατζέντα<br /><br />Υπό αυτήν την έννοια ο Ερντογάν έχει επιβάλει την ατζέντα του στο σύνολο του πολιτικού κόσμου και κατ’ επέκταση σε κάθε σύστημα που μπορεί να επηρεάσει την κοινή γνώμη, δηλαδή media, ακαδημαϊκούς, μέχρι και τη λαϊκή «πολιτιστική» παραγωγή με σίριαλ που προβάλλουν σενάρια στρατιωτικών επιχειρήσεων των τουρκικών δυνάμεων σε ελληνικά νησιά.<br /><br />Φτάνοντας στην ευθεία των εκλογών ο Ερντογάν έχει καταφέρει να είναι κοινός τόπος στον μέσο Τούρκο πολίτη ότι η Τουρκία απειλείται από τις ΗΠΑ, οι οποίες χρησιμοποιούν την Ελλάδα (και τους Κούρδους) ως μαριονέτα για να προωθήσουν τα σχέδιά τους σε βάρος της Τουρκίας.<br /><br />Για να αποκτήσει βάση αυτό το αφήγημα ο Ερντογάν ρισκάρει ακόμη και ένα θερμό επεισόδιο με την Ελλάδα. Οι καθημερινές υπερπτήσεις και παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου από μαχητικά εκτός από τη συντήρηση της έντασης εμπεριέχουν το ρίσκο του «ατυχήματος».<br /><br />Επίσης, η εμμονή στην απαίτηση για αποστρατιωτικοποίηση των ελληνικών νησιών εξασφαλίζει ότι η ελληνοτουρκική ένταση θα συντηρηθεί τουλάχιστον μέχρι τις τουρκικές εκλογές.<br />Οι… εχθρικές ΗΠΑ<br /><br />Ανάλογα κινείται ο Τούρκος Πρόεδρος και απέναντι στις ΗΠΑ. Μάλιστα, οι κινήσεις του απέναντι στην υπερδύναμη αποκτούν μόνιμα χαρακτηριστικά περιγράφοντας την επιλογή της Άγκυρας να εμφανιστεί στο διεθνές προσκήνιο ως περιφερειακή (υπέρ)δύναμη.<br /><br />Η επιλογή της καλλιέργειας σχέσεων με τη Ρωσία στα εξοπλιστικά (S-400) και της προώθησης του τουρκικού πυρηνικού προγράμματος με τη βοήθεια της Μόσχας έχει δώσει το στίγμα των επιλογών του Ερντογάν.<br /><br />Ο Τούρκος Πρόεδρος, μάλιστα, δεν διστάζει να χοντρύνει αυτό το παζάρι με τα προσκόμματα που θέτει καθυστερώντας την οργανική ένταξη της Φινλανδίας και της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ. Αν και γνωρίζει πως αυτή ειδικά η επιλογή εξοργίζει συνολικά όλα τα συστήματα εξουσίας στην Ουάσιγκτον, ο Ερντογάν παραμένει αμετακίνητος στην απόφασή του να πουλήσει πολύ ακριβά αυτήν τη χάρη.<br /><br />Το τι ζητάει από την Ουάσιγκτον ο Ερντογάν είναι σε γενικές γραμμές γνωστό: συνέχιση των εξοπλιστικών του προγραμμάτων με αγορές υλικού και τεχνολογίας από την αμερικανική πολεμική βιομηχανία και αναγνώριση των τουρκικών απαιτήσεων / συμφερόντων στην περιοχή, δηλαδή στο Αιγαίο, την ανατολική Μεσόγειο, τη Συρία. Πάνω απ’ όλα αυτό που απαιτεί ο Ερντογάν και είναι αδύνατο να του δώσει η Ουάσιγκτον, είναι η αναγνώριση της αυτονομίας του…<br />Μας αγάπησαν οι Αμερικανοί<br /><br />Κάπως έτσι, μέσα σε ένα τέτοιο κλίμα, δεν είναι περίεργος ο ξαφνικός «έρωτας» των Αμερικανών προς την Ελλάδα. Οι ΗΠΑ, διαβλέποντας εγκαίρως τις προθέσεις Ερντογάν, έχουν ήδη φροντίσει να αναδιπλώσουν τις κρίσιμες στρατιωτικές τους επιλογές στο ελληνικό τους οικόπεδο.<br /><br />Η Στρατηγική Συμφωνία αμυντικής συνεργασίας που σε γενικές γραμμές διαπραγματεύτηκε ο Τσίπρας και υπέγραψε ο Μητσοτάκης (η πρώτη συμφωνία που υπέγραψε) ως πρωθυπουργός προσφέρουν στους Αμερικανούς όλα όσα χρειάζονται για να «χωροφυλάττουν» την περιοχή, απ’ την ανατολική Μεσόγειο μέχρι την κεντρική Ευρώπη, στήνοντας βάσεις από την Κρήτη μέχρι την Αλεξανδρούπολη.<br /><br />Τα δώρα των Αμερικανών στην ελληνική κυβέρνηση για αυτήν τη θεμελιώδη εξυπηρέτηση των αμερικανικών συμφερόντων στην περιοχή είναι η μεροληψία τους (προς το παρόν) υπέρ των ελληνικών εξοπλιστικών προγραμμάτων.<br /><br />Έτσι, η Ελλάδα εξοπλίζεται (πληρώνοντας) με την αναβάθμιση των υπαρχόντων αμερικανικών μαχητικών F-16 και τη μελλοντική προμήθεια F-35, την ίδια ώρα που η τουρκική πολεμική αεροπορία είναι υποχρεωμένη να αναζητήσει άλλες λύσεις (θα μπορούσε να προμηθευτεί αναβαθμισμένα F-16 από στενούς φίλους των Αμερικανών, όπως οι Βρετανοί) οι οποίες, ωστόσο, υπάρχουν…<br /><br />Σε κάθε περίπτωση πάντως, το «παιχνίδι» στα ελληνοτουρκικά, το Αιγαίο και ευρύτερα στην ανατολική Μεσόγειο βρίσκεται σε σημείο καμπής. Οι ενεργειακές ανάγκες που προκύπτουν από το εμπάργκο στους ρωσικούς ενεργειακούς πόρους καθιστούν επείγουσες τις διαδικασίες των ερευνών και της εκμετάλλευσης των διαπιστωμένων ενεργειακών πόρων στην ανατολική Μεσόγειο αλλά και νότια της Κρήτης, όπου έχουν άμεση εμπλοκή αμερικανικές πετρελαϊκές εταιρείες.<br /><br />Τέτοιου είδους επείγουσες ανάγκες λειτουργούν καταλυτικά στην επίλυση διαφορών και διενέξεων είτε με το καλό (διαπραγματεύσεις) είτε με το άγριο (πόλεμοι, θερμά επεισόδια κ.λπ.). Αυτό το γνωρίζουν όλοι οι δρώντες στην περιοχή και ο καθένας κάνει τους λογαριασμούς του. Το ερώτημα, ωστόσο, που δημιουργεί ανησυχία έχει να κάνει με τον τρόπο που κάνει αυτούς τους λογαριασμούς ο Ερντογάν: Μέχρι ποιο σημείο είναι διατεθειμένος να ρισκάρει μια θερμή αντιπαράθεση με την Ελλάδα στην περίπτωση που δεν του βγαίνουν τα «κουκιά» στην κάλπη;<div><br /></div><div><a href="https://www.topontiki.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Καλά, δε βλέπεις που το πάει ο Ερντογάν;

Δημήτρης Μηλάκας Οι εκλογές στην Τουρκία (14 Μαΐου) είναι κάτι περισσότερο από τη διαδικασία επιβεβαίωσης των υποτιθέμενων δημοκρατικών αρχώ...

Διαβάστε την συνέχεια

Le Point: Το Ιράν δε θα αργήσει να απασχολήσει την επικαιρότητα...

<a href="https://foreignpolicy.com/wp-content/uploads/2022/02/GettyImages-83659141.jpg?w=800&h=582&quality=90"><img border="0" height="402" src="https://foreignpolicy.com/wp-content/uploads/2022/02/GettyImages-83659141.jpg?w=800&h=582&quality=90" width="784" /></a><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Κι άλλος πόλεμος στο κατώφλι μας ;</span></h3><div><b>Gérard Araud</b></div><div>Η λαϊκή εξέγερση στο Ιράν εδώ και αρκετούς μήνες δεν έχει αποτρέψει την Ισλαμική Δημοκρατία από την συνέχιση του πυρηνικού της προγράμματος.</div><div><br />Η προσοχή μας είναι τόσο στραμμένη στον πόλεμο στην Ουκρανία που φαίνεται ότι έχουμε ξεχάσει μια άλλη κρίση που θα μπορούσε κάλλιστα να οδηγήσει τους επόμενους μήνες σε άλλη μία σύγκρουση στο κατώφλι μας. Το Ιράν αντιμετωπίζει εδώ και πολλούς μήνες ένα μεγάλο μέτωπο διαδηλώσεων που έχει φέρει σε δεύτερη μοίρα το πυρηνικό του πρόγραμμα. Μπορεί να μοιάζει τεχνοκρατικό σε σχέση με την υπέροχη αντίσταση των Ιρανών απέναντι σε ένα οπισθοδρομικό και καταπιεστικό καθεστώς αλλά δεν είναι σε καμία περίπτωση μικρότερης σημασίας.</div><div><br />Οχι μόνο η μια εξέλιξη δεν εξαφάνισε την άλλη, αλλά, κατά κάποιον τρόπο, το άθροισμα των δύο κάνει τα πράγματα να φαίνονται ακόμα πιο επικίνδυνα. Οι εσωτερικές εντάσεις που αντιμετωπίζει το καθεστώς καθιστούν πλέον απίθανη μια συμφωνία μεταξύ της Ισλαμικής Δημοκρατίας και της διεθνούς κοινότητας για τον έλεγχο του πυρηνικού της προγράμματος.</div><div><br />Αυτόν τον έλεγχο, πρέπει να θυμόμαστε, ότι αποδέχθηκε το 2015 όταν υπέγραψε συμφωνία με την αποκαλούμενη ομάδα P5 + 1, η οποία αποτελείται από τα πέντε μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας και την Γερμανία. Το κείμενο αυτό προέβλεπε ιδιαίτερα παρεμβατικούς ελέγχους για να διασφαλιστεί ότι το Ιράν δεν επιδίωκε πρόσβαση στα πυρηνικά όπλα τα οποία είχε αποκηρύξει υπογράφοντας τη Συνθήκη για τη μη διάδοση των πυρηνικών όπλων (NPT). Έτσι, ανταποκρίθηκε στις εύλογες ανησυχίες που προκάλεσε η ανακάλυψη, το 2002, ενός τεράστιου μυστικού προγράμματος του οποίου ο σκοπός θα μπορούσε να είναι μόνο στρατιωτικός. Ήταν επίσης χαρακτηριστικό ότι η Ρωσία και η Κίνα ένωσαν τις δυνάμεις τους με τις δυτικές χώρες για να υποχρεώσουν το Ιράν να παράσχει τις απαραίτητες εγγυήσεις μέσω ψηφισμάτων κυρώσεων που εγκρίθηκαν από το Συμβούλιο Ασφαλείας. Γνώριζαν ότι ήταν όλο το status quo που διέπει τον έλεγχο των όπλων που διακυβεύονταν : η απόκτηση πυρηνικών όπλων από το Ιράν θα οδηγούσε τους γείτονές του, ιδιαίτερα την Τουρκία και την Σαουδική Αραβία, να ακολουθήσουν το παράδειγμά τους. Εννέα χρόνια μακρών απογοητευτικών διαπραγματεύσεων, όπως μπορώ να καταθέσω εκπροσωπώντας την χώρα μας εκεί, κατέληξαν τελικά σε συμφωνία χάρη στη δέσμευση της κυβέρνησης Ομπάμα.</div><div><br />Δυστυχώς, το 2018, ο Τραμπ κατήγγειλε τη συμφωνία και υπέβαλε το Ιράν σε κυρώσεις άνευ προηγουμένου, που ισοδυναμούσαν με έναν πραγματικό οικονομικό πόλεμο εναντίον αυτής της χώρας, η οποία από την πλευρά της, και πολύ λογικά, απάντησε συνεχίζοντας τις προβληματικές και επικίνδυνες δραστηριότητές της, δηλαδή τον εμπλουτισμό ουρανίου. Όπως θα περίμενε κανείς, η Ισλαμική Δημοκρατία, που δεν έχει πτοηθεί από πολλές κυρώσεις κατά το παρελθόν, δεν ενέδωσε στην αμερικανική πίεση.</div><div><br />Όταν εξελέγη το 2021, ο Τζο Μπάιντεν ανακοίνωσε αμέσως την πρόθεσή του να επιστρέψει στη συμφωνία του 2015. Ως εκ τούτου, οι Ηνωμένες Πολιτείες ξεκίνησαν διαπραγματεύσεις για το σκοπό αυτό με το Ιράν. Δεν ήταν απλό. Στην Τεχεράνη τους ήταν εύκολο να επισημαίνουν ότι αν επιστρέψουν οι Ρεπουμπλικάνοι στην Ουάσιγκτον θα καταγγείλουν και πάλι αυτή τη νέα συμφωνία. Θα μπορούσε ποτέ η Ισλαμική Δημοκρατία να εξαρτά την πολιτική της από τα εκλογικά αποτελέσματα στις ΗΠΑ ; Επιπλέον, η κυβέρνηση Τραμπ είχε πολλαπλασιάσει τις κυρώσεις ρυθμίζοντάς τις με τέτοιο τρόπο ώστε να είναι δύσκολη η άρση τους. Ο διαπραγματευτής που διορίστηκε από τον Μπάιντεν, Ρόμπερτ Μάλεϊ, θα μπορούσε επομένως να προσφέρει μόνο μερική χαλάρωση των περιορισμών που επιβαρύνουν την ιρανική οικονομία.</div><div><br /></div><div> Ωστόσο, οι διαπραγματεύσεις τραβούσαν μέχρι που ξέσπασαν οι ταραχές στο Ιράν κι εδώ τώρα συγκρούονται η εσωτερική και η εξωτερική πολιτική στις δύο χώρες.<br />Στις Ηνωμένες Πολιτείες, είναι πολιτικά αδύνατο για την κυβέρνηση Μπάιντεν να κάνει παραχωρήσεις σε ένα καθεστώς που πυροβολεί διαδηλωτές και κρεμάει τους αντιπάλους του. Οποιαδήποτε συμφωνία θα περιελάμβανε αναπόφευκτα τη μεταφορά ιρανικών κεφαλαίων που έχουν αποκλειστεί σε αμερικανικές τράπεζες. Μπορεί κανείς να φανταστεί τις κραυγές αγανάκτησης από τους Ρεπουμπλικάνους και την δυσφορία της κοινής γνώμης εάν επιστρέφονταν δισεκατομμύρια δολάρια στην Ισλαμική Δημοκρατία. Στην άλλη πλευρά η κατάσταση δεν είναι απλούστερη. Το καθεστώς που αισθάνεται πολιορκημένο δεν μπορεί να επιτρέψει στον εαυτό του να φαίνεται αδύναμο την ώρα που πρέπει να κινητοποιήσει την όποια λαική βάση του στα μάτια της οποίας οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι ο Σατανάς, φορέας κάθε κακού. Για τους πιο ριζοσπαστικούς η κατοχή του πυρηνικού όπλου είναι η εγγύηση που χρειάζεται η χώρα. Άλλωστε, λένε, ότι ο Καντάφι δεν θα είχε ανατραπεί αν δεν είχε εγκαταλείψει τις προσπάθειες να αποκτήσει αυτό το όπλο.</div><div><br />Σε αυτό το πλαίσιο, μια συμφωνία που θα ανανέωνε τις εγγυήσεις που προέβλεπε η προηγούμενη φαίνεται σήμερα αδύνατη. Εν τω μεταξύ, το Ιράν βαδίζει ολοταχώς στο δρόμο της απόκτησης της στρατιωτικής πυρηνικής ικανότητας. Το Ισραήλ έχει επανειλημμένα δηλώσει ότι δεν μπορεί να κάνει αποδεκτή μια τέτοια εξέλιξη χωρίς να αντιδράσει. Θα ήταν αδιανόητο για μια χώρα που ζητά την εξαφάνιση του Ισραήλ να αποκτήσει αυτό το όπλο. Ο πρωθυπουργός της, Μπενιαμίν Νετανιάχου, έδειχνε πάντα ιδιαίτερη σταθερότητα σε αυτή την άποψη. Η Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα συμμερίζονται αυτή τη θέση. Ελλείψει οποιασδήποτε διαπραγμάτευσης, ο κίνδυνος ανάληψης μιας ισραηλινής στρατιωτικής δράσης στο Ιράν συνεχίζει να αυξάνεται με όλες τις καταστροφικές συνέπειες που μπορεί κανείς να φανταστεί.<br /><br /><a href="https://www.lepoint.fr/monde/gerard-araud-une-autre-guerre-a-nos-portes-29-01-2023-2506639_24.php">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Le Point: Το Ιράν δε θα αργήσει να απασχολήσει την επικαιρότητα...

Κι άλλος πόλεμος στο κατώφλι μας ; Gérard Araud Η λαϊκή εξέγερση στο Ιράν εδώ και αρκετούς μήνες δεν έχει αποτρέψει την Ισλαμική Δημοκρατία ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ίσως Είναι Καιρός Να Διώξουμε Την Τουρκία Από Το ΝΑΤΟ

<img height="426" src="https://www.19fortyfive.com/wp-content/uploads/2021/10/War-Between-Greece-and-Turkey.jpg" width="764" /><br /><br />Το περιβάλλον ασφαλείας της Ευρώπης έχει αλλάξει από τότε που η Ρωσία ξεκίνησε την πλήρους κλίμακας εισβολή της στην Ουκρανία. Η ουδετερότητα δεν εγγυάται πλέον την ασφάλεια από τη ρωσική επιθετικότητα. Η εισβολή σηματοδοτεί μια ιστορική καμπή για τη Φινλανδία και τη Σουηδία, και τα δύο σκανδιναβικά κράτη υπέβαλαν αίτηση για να γίνουν μέλη του ΝΑΤΟ. Παρόλο που η κοινή ένταξή τους θα ενισχύσει την αρχιτεκτονική ασφαλείας του ΝΑΤΟ και θα αποτρέψει τη ρωσική επιθετικότητα, ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν απειλεί να ασκήσει βέτο στις αιτήσεις τους. Δυστυχώς, η Τουρκία συνεχίζει να αποσταθεροποιεί τη Συμμαχία σε μια εποχή που το ΝΑΤΟ χρειάζεται περισσότερο την ενότητα. Εάν ο Ερντογάν εμποδίσει τη Φινλανδία και τη Σουηδία να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ, ο Ελεύθερος Κόσμος θα πρέπει να εκδιώξει την Τουρκία από τη Συμμαχία.<br />Ο απύθμενος κατάλογος παραβιάσεων της Τουρκίας<br /><br />Το ΝΑΤΟ είναι κάτι περισσότερο από μια απλή στρατιωτική συμμαχία. Είναι μια κοινότητα κρατών με κοινά συμφέροντα και κοινές δημοκρατικές αξίες. Το άρθρο 2 του Βορειοατλαντικού Συμφώνου ορίζει ότι τα μέλη πρέπει να ενισχύσουν τους δημοκρατικούς θεσμούς τους, να προωθήσουν συνθήκες σταθερότητας και ευημερίας και να εξαλείψουν τις συγκρούσεις στις διεθνείς οικονομικές πολιτικές τους. Κατά τη διάρκεια της τελευταίας θητείας του, ο Ερντογάν έκανε ακριβώς το αντίθετο. Πράγματι, αποδυνάμωσε τους δημοκρατικούς θεσμούς της Τουρκίας, εφάρμοσε αντικρουόμενες διεθνείς οικονομικές πολιτικές και αποσταθεροποίησε τη Συμμαχία. Δεν λείπουν τα παραδείγματα που δείχνουν ότι η Τουρκία παραβίασε το άρθρο 2 του Βορειοατλαντικού Συμφώνου.<br /><br />Η Τουρκία εκβίασε τη Σουηδία και τη Φινλανδία, φυλάκισε περισσότερους δημοσιογράφους από τη Ρωσία, φιλοξένησε μέλη τρομοκρατικών οργανώσεων όπως η Χαμάς και η Μουσουλμανική Αδελφότητα, επιτέθηκε σε Αμερικανούς στρατιώτες στη Συρία, βοήθησε μαχητές του ISIS να διασχίσουν τα σύνορα της Τουρκίας στη Συρία, απείλησε να εισβάλει στην Ελλάδα εταίρο του ΝΑΤΟ, παραβίασε το εμπάργκο όπλων του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ κατά της Λιβύης, αγόρασε Ο ρωσικός στρατιωτικός εξοπλισμός και έτσι έθεσε σε κίνδυνο το πρόγραμμα μαχητικών stealth F-35, χρηματοδότησε την εθνοκάθαρση των Αρμενίων από το Αζερμπαϊτζάν στο Ναγκόρνο Καραμπάχ και βοήθησε τη Ρωσία και το Ιράν να αποφύγουν τις κυρώσεις.<br /><br />Για τα περισσότερα κράτη, η ιδιότητα του μέλους του ΝΑΤΟ χρησίμευσε ως εργαλείο για τον εκδημοκρατισμό και ως σκαλοπάτι για την ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτό δεν ισχύει για την Τουρκία. Παρά το γεγονός ότι είναι μέλος του ΝΑΤΟ από το 1952 και υποψήφια προς ένταξη στην ΕΕ από το 1999, η Τουρκία δεν έχει εκπληρώσει τα κριτήρια ένταξης. Δεδομένης της οικονομικής κρίσης της Τουρκίας, της δημοκρατικής της διάβρωσης, της συνεχιζόμενης κατοχής της Κύπρου και των συνεχών απειλών της κατά της Ελλάδας, η Τουρκία είναι απίθανο να ενταχθεί ποτέ στην ΕΕ. Η Άγκυρα έχει επίγνωση αυτής της πραγματικότητας και την έχει λάβει υπόψη στους στρατηγικούς υπολογισμούς της. Για την Τουρκία, η ένταξη στο ΝΑΤΟ είναι απλώς ένα εργαλείο για την αύξηση της επιρροής της. Αυτό επιτρέπει Η Άγκυρα να επιδιώξει τις ηγεμονικές φιλοδοξίες της Τουρκίας όντας κακός εταίρος των συμμάχων της αντί για άμεσος αντίπαλος της Συμμαχίας.<div><br />Κόψτε την Τουρκία από περιφερειακές λύσεις<br /><br />Προφανώς, η αποβολή της Τουρκίας από το ΝΑΤΟ για παραβίαση του Άρθρου 2 του Βορειοατλαντικού Συμφώνου θα είχε σοβαρές συνέπειες για τη Συμμαχία. Για παράδειγμα, θα μείωνε την ικανότητα του ΝΑΤΟ να προβάλλει δύναμη στη Μαύρη Θάλασσα, στον Καύκασο, και στη Μέση Ανατολή. Η Συμμαχία θα έχανε τον δεύτερο μεγαλύτερο στρατό της στα χαρτιά. Η πρόσβαση στα Τουρκικά Στενά και τη Μαύρη Θάλασσα θα ήταν περιορισμένη. Η ανεκτίμητη ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ της Κεντρικής Υπηρεσίας Πληροφοριών και του Εθνικού Οργανισμού Πληροφοριών της Τουρκίας πιθανότατα θα σταματήσει. Τέλος, η μειωμένη επιρροή της Ουάσιγκτον στην Άγκυρα θα αυξήσει επίσης την πιθανότητα εισβολής της Τουρκίας στην Ελλάδα.<br /><br />Ωστόσο, υπάρχουν βραχυπρόθεσμες, μεσοπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες λύσεις για τα περισσότερα από αυτά τα προβλήματα. Η Συμμαχία διατηρεί την πρόσβαση στη Μαύρη Θάλασσα μέσω της Ρουμανίας και της Βουλγαρίας. Το φορτίο θα μπορούσε να παρακάμψει τα τουρκικά στενά περνώντας στο ρουμανικό λιμάνι της Κωνστάντζας ή στο βουλγαρικό λιμάνι του Μπουργκάς και στη συνέχεια να μεταφερθεί σιδηροδρομικώς στο ελληνικό λιμάνι της Αλεξανδρούπολης για εξαγωγή στις διεθνείς αγορές. Οι συμφωνίες με την Κύπρο θα μπορούσαν να αντικαταστήσουν την αεροπορική βάση στο Ιντσιρλίκ και να επιτρέψουν στη Συμμαχία να προβάλει ισχύ σε όλη τη Μέση Ανατολή. Πιο κάτω, η πιθανή ιδιότητα του μέλους της Ουκρανίας, της Γεωργίας ή της Αρμενίας – όλα αυτά τα κράτη έχουν υπογράψει τη Σύμπραξη για την Ειρήνη του ΝΑΤΟ – θα μπορούσε να αποκαταστήσει την παρουσία της Συμμαχίας βαθύτερα στη Μαύρη Θάλασσα και τον Καύκασο.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.19fortyfive.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ίσως Είναι Καιρός Να Διώξουμε Την Τουρκία Από Το ΝΑΤΟ

Το περιβάλλον ασφαλείας της Ευρώπης έχει αλλάξει από τότε που η Ρωσία ξεκίνησε την πλήρους κλίμακας εισβολή της στην Ουκρανία. Η ουδετερότητ...

Διαβάστε την συνέχεια

Παρέμβαση του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου στο σκάνδαλο των υποκλοπών: Η ΡEGA ζήτησε το πόρισμα της ΑΔΑΕ πριν τις εκλογές.

<img height="340" src="https://www.pronews.gr/wp-content/uploads/2023/02/01/MITSOTAKIS_PARAKOLOUTHISEIS-2.jpg" width="776" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">«Είναι ζωτικής σημασίας να διαλευκανθεί το σκάνδαλο άμεσα»</span></h3>Με νέα παρέμβαση για το σκάνδαλο των υποκλοπών στην Ελλάδα η Ολλανδή ευρωβουλευτής Σόφι Ιν’τ Βελντ, επικεφαλής της επιτροπής του ευρωκοινοβουλίου PEGA ζήτησε να ολοκληρωθεί η διερεύνησή του πριν από τις εθνικές εκλογές, ώστε «να αρθεί κάθε σκιά αμφιβολίας» και να δει η επιτροπή το πόρισμα της ΑΔΑΕ!<br /><br />Πρόκειται για το πόρισμα το οποίο με «νύχια και με με δόντια» η κυβέρνηση προσπαθούσε με κάθε τρόπο και μέσον να μην δημοσιοποιηθεί και να μην γίνει γνωστό το περιεχόμενο του.<br /><br />«Όπως έχουμε ήδη επισημάνει στο σχέδιο της έκθεσής μας, είναι ζωτικής σημασίας να υπάρξει πλήρης διαύγεια πριν από τις εκλογές και να αρθεί κάθε σκιά αμφιβολίας. Το θέμα πρέπει να διερευνηθεί πλήρως και άμεσα», δήλωσε η ολλανδή ευρωβουλευτής.<br /><br />«Καλωσορίζω εν προκειμένω την τρέχουσα έρευνα που διεξάγεται από την ΑΔΑΕ και την Ελληνική Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα (ΑΠΔΠΧ). Η PEGA αποφάσισε να τους καλέσει τον Φεβρουάριο για να μας ενημερώσουν για το θέμα», πρόσθεσε.<br /><br />Ειδικότερα, την ώρα που διατυπώνονται ανησυχίες στην Αθήνα ότι ορισμένοι πολιτικοί που βρίσκονταν υπό παρακολούθηση, μπορεί να εκβιαστούν, επηρεάζοντας ενδεχομένως τις μετεκλογικές συνομιλίες για τον συνασπισμό, η Σόφι Ιν’τ Βελντ καλεί την ελληνική κυβέρνηση για άμεση διερεύνηση, σε δήλωσή της στη EURACTIV.<br /><br />Η Σόφι Ιν’τ Βελντ είναι Ολλανδή ευρωβουλευτής από την κεντρώα ομάδα Renew Europe του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.<br /><br />Είναι επίσης εισηγήτρια της Εξεταστικής Επιτροπής για τη διερεύνηση της χρήσης του Pegasus και ισοδύναμου κατασκοπευτικού λογισμικού παρακολούθησης (PEGA) και παρακολουθεί στενά το λεγόμενο σκάνδαλο «ελληνικό Watergate», στο οποίο πολιτικοί, επιχειρηματίες και δημοσιογράφοι έχουν πέσει θύματα υποκλοπών από τις μυστικές υπηρεσίες.<br /><br />Υπενθυμίζεται ότι έπειτα από αίτημα του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης Αλέξη Τσίπρα, η Ελληνική Αρχή Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών (ΑΔΑΕ), η ελληνική αρχή προστασίας της ιδιωτικής ζωής, επιβεβαίωσε την περασμένη εβδομάδα ότι ο υπουργός Εργασίας Κωστής Χατζηδάκης, ο αρχηγός των ενόπλων δυνάμεων Κωνσταντίνος Φλώρος και τρεις στρατιωτικοί υψηλού κύρους είχαν τεθεί υπό παρακολούθηση από τις μυστικές υπηρεσίες.<br /><br />Σημειώνεται ότι οι μυστικές υπηρεσίες βρίσκονται υπό τον έλεγχο του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη σύμφωνα με νόμο που θέσπισε όταν ανέλαβε την ηγεσία της χώρας.<br /><br />«Θεωρώ σημαντική θεσμική εκτροπή και καταστροφή του πλαισίου των Ενόπλων Δυνάμεων το να τίθενται υπό επιτήρηση οι επικεφαλής της άμυνας, η ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων και οι επικεφαλής των εξοπλιστικών προγραμμάτων υπό την ευθύνη του πρωθυπουργού», δήλωσε ο κ. Τσίπρας στη EURACTIV Ελλάδας σε συνέντευξη Τύπου την Τρίτη (31/1).<br /><br />Στην ίδια συνέντευξη Τύπου, ο κ. Τσίπρας ανακοίνωσε ότι στο εξής το κόμμα του θα απέχει από τις διαδικασίες νομοθέτησης στη Βουλή και ζήτησε από τον πρωθυπουργό να παραιτηθεί και να προκηρύξει άμεσα πρόωρες εκλογές.<br /><br />Ο αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης δήλωσε επίσης ότι οι παρακολουθήσεις της κυβέρνησης σε υπουργούς, αρχηγούς των ενόπλων δυνάμεων, ευρωβουλευτές και δημοσιογράφους, παρήγαγαν «πλούσιο» υλικό που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να εκβιάσει το πολιτικό και οικονομικό σύστημα τα επόμενα πέντε χρόνια.<div><br /></div><div><a href="https://www.pronews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Παρέμβαση του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου στο σκάνδαλο των υποκλοπών: Η ΡEGA ζήτησε το πόρισμα της ΑΔΑΕ πριν τις εκλογές.

«Είναι ζωτικής σημασίας να διαλευκανθεί το σκάνδαλο άμεσα» Με νέα παρέμβαση για το σκάνδαλο των υποκλοπών στην Ελλάδα η Ολλανδή ευρωβουλευτή...

Διαβάστε την συνέχεια

Τούρκος αναλυτής: Από το 1947 ''δουλεύουν'' το ύπουλο σχέδιο τους οι ΗΠΑ υπέρ των Ελλήνων. 7/10 η αναλογία στα εξοπλιστικά!

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2023-02/03.png?itok=yPGsJ3EE" width="794" /><br /><br />''Η Ελλάδα άρχισε να εξοπλίζεται μετά την κρίση των Ιμίων... Γιατί οι τουρκικές απειλές δεν την πτοούν'', σχολιάζει ο αναλυτής της αμυντικής βιομηχανίας Αρντά Μεβλούτογλου<br /><br />Στο τουρκικό κανάλι TRT News, μίλησε ο αναλυτής της αμυντικής βιομηχανίας Αρντά Μεβλούτογλου, σύμφωνα με την ιστοσελίδα yeniakit.com.tr. Εκεί μεταξύ άλλων ερωτήθηκε να σχολιάσει τα εξοπλιστικά της Ελλάδας, αλλά και την σχέση μας με τους Αμερικανούς. <br /><br />Από το 1947 ''δουλεύουν'' το ύπουλο σχέδιο τους οι ΗΠΑ υπέρ των Ελλήνων- 7/10 η αναλογία στα εξοπλιστικά!<br /><br />Συγκεκριμένα αναφέρει, και οι δύο χώρες εξόπλισαν τις ένοπλες δυνάμεις τους σχεδόν εξ ολοκλήρου με αμερικανική στρατιωτική βοήθεια αφού έγιναν μέλη του ΝΑΤΟ το 1952.<br /><br />Οι Ηνωμένες Πολιτείες ακολούθησαν ορισμένα κριτήρια στα εργαλεία, τα όπλα και την οικονομική βοήθεια που παρείχαν στην Τουρκία και την Ελλάδα, λαμβάνοντας υπόψη τον περιφερειακό ανταγωνισμό μεταξύ αυτών των δύο χωρών. Τα ίδια ή ισοδύναμα όπλα παραδόθηκαν και στις δύο πλευρές εντός ορισμένων αριθμητικών ορίων.<br />Η αναλογία 7 προς 10<br />Δίνει ένα παράδειγμα αυτής της κατάστασης ειδικά για την αεροπορία και τονίζει:<br /><br />Και οι δύο χώρες κατείχαν τα F-104 Starfighter, F-102 Delta Dagger, F-4E Phantom II, F-16 Fighting Falcon, περίπου ταυτόχρονα. <br /><br />Δεν είναι μυστικό ότι οι ΗΠΑ διατηρούν μια ισορροπία γνωστή ως «αναλογία 7/10» στην παροχή εξοπλισμών προς την Τουρκία και την Ελλάδα. Η αναλογία αυτή ήρθε στο προσκήνιο όταν ο πρωθυπουργός της Ελλάδας εκείνης της εποχής, Κωνσταντίνος Καραμανλής, προσδιόρισε και συνέκρινε το ύψος της στρατιωτικής βοήθειας που δόθηκε και στις δύο χώρες από το 1947.<div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/2023-02/0.png"><img src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/default/public/2023-02/0.png?itok=x6OuRBAg" /></a><br /><br /></div><div>Μετά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο το 1974<br /><br />Ο Αρντά Μεβλούτογλου υπενθυμίζει ότι ο Καραμανλής από την Ειρηνευτική Επιχείρηση στην Κύπρο το 1974 (σημ. τουρκική στρατιωτική εισβολή στο βόρειο τμήμα της Κύπρου) έθεσε αυτό το ποσοστό στο τραπέζι ως στοιχείο διαπραγμάτευσης.<br /><br />Μας θυμίζει ότι αυτό έγινε συγκεκριμένο με το έγγραφο «Αρχές για τη Μελλοντική Αμυντική Συνεργασία Ηνωμένων Πολιτειών-Ελλάδας» που δημοσιεύτηκε στις 15 Απριλίου 1976 ως αποτέλεσμα της έντονης διπλωματικής πίεσης.<br />Η Τουρκία αντέδρασε σε αυτή την κατάσταση, αλλά η αναλογία 7/10 συνεχίστηκε στην πράξη, συνεχίζει. <br /><br />Ως αποτέλεσμα της επανίδρυσης της αμυντικής βιομηχανίας από την Τουρκία από τις αρχές της δεκαετίας του 1980 και της ανάπτυξης της παραγωγικής της ικανότητας, ειδικά από τη δεκαετία του 1990, η στρατιωτική βοήθεια που λάμβανε από τις ΗΠΑ μειώθηκε γρήγορα. Ως αποτέλεσμα, τα προαναφερθέντα ισοζύγιο δεν ήταν πλέον εφαρμόσιμο στην πράξη.</div><div><br />Γιατί επιδεινώθηκαν οι τουρκο-αμερικανικές σχέσεις- Η Ελλάδα το εκμεταλλεύτηκε<br /><br />Ωστόσο, οι τουρκοαμερικανικές σχέσεις έχουν επιδεινωθεί ραγδαία τα τελευταία χρόνια λόγω προβλημάτων όπως το PYD/PKK, στην Ανατολική Μεσόγειο, των S-400 και τα F-35 και τον αρχηγός της FETO.<br /><br />Σε αυτή τη διαδικασία επιδείνωσης, η Ελλάδα ανέπτυξε γρήγορα τις σχέσεις της με περιφερειακούς παράγοντες όπως το Ισραήλ, η Αίγυπτος, η Ιταλία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και εξωπεριφερειακές μεγάλες δυνάμεις όπως οι ΗΠΑ-Γαλλία, αξιοποιώντας σωστά τα παράθυρα ευκαιριών που δημιουργούνται από την περιφερειακή προβλήματα ασφάλειας.<br /><br />Η στρατιωτική συνεργασία Ουάσιγκτον-Αθηνών έχει ενισχυθεί υπό την κυβέρνηση Τραμπ. Η Ελλάδα έχει γίνει ο κύριος εταίρος των ΗΠΑ στην Ανατολική Μεσόγειο και τη Μαύρη Θάλασσα.<br /><br />Η αντανάκλαση αυτής της κατάστασης στην αεροπορία μπορεί να μετρηθεί με τον εκσυγχρονισμό των ελληνικών F-16 σε επίπεδο F-16V, οπλισμένα αναγνωριστικά ελικόπτερα OH-58D, θετικά σήματα για προμήθεια F-35, αυξημένες κοινές ασκήσεις και εκπαιδεύσεις.<br />Γιατί οι τουρκικές απειλές δεν την πτοούν – Η Ελλάδα άρχισε να εξοπλίζεται μετά την κρίση των Ιμίων<br /><br />Κάποιοι κύκλοι υποστηρίζουν ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να ρισκάρει άμεσα μια μακροχρόνια καυτή σύγκρουση με την Τουρκία, αλλά ότι θα είναι η πρώτη που θα πυροβολήσει σε κατάλληλο περιβάλλον και στη συνέχεια θα διατηρήσει τη σημερινή της θέση με την παρέμβαση ΗΠΑ, ΕΕ και ΝΑΤΟ.<br /><br />Υπό αυτές τις περιβαλλοντικές συνθήκες και στα επόμενα 5-7 χρόνια, η Ελλάδα θα προσπαθήσει να σώσει τη μέγιστη ζημιά, η οποία μπορεί να είναι βραχύβια, βασιζόμενη στις ισχυρές στρατιωτικές και πολιτικές σχέσεις της με τη Δύση και την εκσυγχρονισμένη ναυτική και αεροπορική δύναμή της. <br /><br />Βλέπω μεγάλο κίνδυνο να τολμήσει ένα σενάριο στο οποίο μπορεί να κάνει την καλή εμφάνιση προσβλητική ή εγκληματική στη διεθνή σκηνή. <br /><br />Ο Μεβλούτογλου ανοίγει το θέμα της «Ελλάδας, που βρίσκεται στα πρόθυρα της χρεοκοπίας», που διεσώθη με την υποστήριξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης το 2011, την οποία όλοι γνωρίζουμε από κοντά. Μας θυμίζει ότι μετά την Κρίση των Ιμίων του 1996, η Ελλάδα πραγματοποιούσε ένα πολύ έντονο και θεαματικό εξοπλιστικό πρόγραμμα κάνοντας κατάχρηση των οικονομικών ευκαιριών που της παρείχε η Ε.Ε.<br /><br />Σε αυτή τη μανία, που κράτησε μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 2000, προμηθεύτηκε μεγάλο αριθμό όπλων και εξοπλισμού από τις ΗΠΑ, τη Γερμανία και τη Γαλλία.<br /><br />Ωστόσο, οι αγορές αυτών των συστημάτων έχουν επιβαρύνει πολύ τον προϋπολογισμό και τα ήδη χρόνια προβλήματα συντήρησης έχουν αυξηθεί. Ανάλογη κατάσταση βλέπουμε και στις εξοπλιστικές δραστηριότητες που ακολουθούνται τα τελευταία χρόνια, λέει ο Μεβλούτογλου. <br /><br />Αν και το κόστος χρηματοδότησης της «αρχικής αγοράς» είναι χαμηλό με τη βοήθεια της πολιτικής συγκυρίας, προειδοποιεί ότι το κόστος συντήρησης και logistics των συστημάτων που προμηθεύονται θα επιβαρύνουν πολύ την ελληνική οικονομία μακροπρόθεσμα. Προσθέτει ότι η Αθήνα έχει μπει σε έναν νέο φαύλο κύκλο και έχει αυξήσει περαιτέρω την εξάρτησή της από το εξωτερικό.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τούρκος αναλυτής: Από το 1947 ''δουλεύουν'' το ύπουλο σχέδιο τους οι ΗΠΑ υπέρ των Ελλήνων. 7/10 η αναλογία στα εξοπλιστικά!

''Η Ελλάδα άρχισε να εξοπλίζεται μετά την κρίση των Ιμίων... Γιατί οι τουρκικές απειλές δεν την πτοούν'', σχολιάζει ο αναλυτ...

Διαβάστε την συνέχεια

Αγία Σοφία και Θράκη στον ισλαμικό κόσμο του Ερντογάν.

<img height="360" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2023/01/spofia3.jpg" width="763" /><br /><b><br />Θεοδώρου Θεόδωρος</b><br />Στον εικονικό κόσμο του ο Πρόεδρος Ερντογάν φαντασιώνεται αλώσεις, σουλτάνους και γενιτσαρικά λεφούσια. Ο Κεμαλισμός, κρατούσα ιδεολογία της Τουρκικής πολιτικής και κοινωνικής πραγματικότητας, συνεχίζει να αποτελεί τον ιδεολογικό αντίπαλο του καθεστώτος που δημιούργησε ο κ. Ερντογάν και το κόμμα του. Το Ισλάμ του Κεμάλ και το Ισλάμ του κ. Ερντογάν δεν συναντιούνται πουθενά.<br /><br />Η αντιπαράθεση της διαφορετικής θρησκευτικής προσέγγισης, που προσπαθούν να επιβάλλουν τα δύο αντιμαχόμενα σχήματα της τουρκικής πολιτικοστρατιωτικής πραγματικότητας, ακρότατα πολώνει την τουρκική κοινωνία. Ακόμη όμως ο κεμαλισμός προς πολιτική απογοήτευση του κ. Ερντογάν, καθορίζει την πορεία της Τουρκίας. Ο Κεμάλ ακύρωσε το Χαλιφάτο. Έδειξε σε κάθε τούρκο ότι ο φυσικός χώρος για πρόοδο και ίαση των πληγών από την κατάρρευση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας ήταν στη Δύση, εκεί που οι Σουλτάνοι ως μεγάλοι ασθενείς της Ευρώπης, διατηρούσαν μέχρι και το τέλος τους θέση, έστω και αποδρομής, στα διπλωματικά τραπέζια.<br /><br />Η απογοητευμένη τουρκική κοινωνία (ο κ. Μπαμπατζάν υπενθύμισε εύστοχα στον κ. Ερντογάν ότι τότε που υποσχόταν αλλαγές στην Τουρκία είχε μόνο ένα δαχτυλίδι) αναζητά σοβαρές διεξόδους στα προβλήματά της καθημερινότητας και της ταυτότητάς της. Το καθεστώς Ερντογάν δεν έχει απαντήσεις και επιλέγει να ταυτιστεί, με το χαλιφάτο και την παρακμή του.<br /><br />Σε αποδρομή το καθεστώς που κυβέρνησε την Τουρκία 20 χρόνια, με μία αρχική ανοδική μεταρρυθμιστική πορεία που μετατράπηκε σε καθεστωτικά διαπλεκόμενη πραγματικότητα. Και τότε σαν τους παρακμιακούς σουλτάνους, που κατάργησαν τα επίλεκτα σώματα των γενιτσάρων, ο πρόεδρος Ερντογάν συγκρούσθηκε με τις Ένοπλες Δυνάμεις και την μεγαλοαστική του κοινωνία. Επέλεξε μία πορεία χωρίς ερείσματα και καταστρέφει συνεχώς κάθε δυνατότητα σοβαρής πολιτικής επικοινωνίας με το διεθνή του περίγυρο.<br /><br />Ερντογάν κατά πάντων<br /><br />Στρέφεται κατά του ΝΑΤΟ, της ΕΕ, της Γαλλίας, των ΗΠΑ, της Ελλάδος, της Κύπρου, του Ισραήλ, των ΗΑΕ, της Σαουδικής Αραβίας με τοποθετήσεις αλλά και πολιτικές δράσεις που ακυρώνουν κάθε στρατηγική επιλογή ισορροπημένης διεθνούς κοινότητας. Επικαλείται έντιμη και ισότιμη σχέση με τη Ρωσία τη στιγμή που η αντίθεση με την υπερδύναμη στη Συρία, στη Λιβύη και στα εξοπλιστικά καθημερινά δημοσιοποιείται στο διεθνή τύπο.<br /><br />Επειδή η πολιτική και γεωστρατηγική πραγματικότητα επιδεινώνεται για την Τουρκία ο κ. Ερντογάν ασθμαίνοντας αποφασίζει να αναδείξει την μετατροπή του συμβόλου της Ορθοδοξίας και του παγκόσμιου πολιτισμού σε τζαμί ως μία νέα άλωση. Διαβάζοντας προσεκτικά τη γεμάτη πολιτική αγωνία ομιλία του τούρκου πολιτικού με ικανοποίηση διαπιστώνεται ότι η κυριαρχία του πολιτισμού και του πνεύματος που εκπέμπει το μνημείο ποτέ δεν ανεστάλη και ο κ. Ερντογάν νοιώθει την ανάγκη να εκστρατεύσει για να αλώσει το ναό. Η Αγία Σοφία δια των αιώνων παραμένει Αγία Σοφία παρά τον Πορθητή και τον “πορθούμνο” από το μεγαλείο του μνημείου κ. Ταγίπ Ερντογάν.<br /><br />Διαπιστώνοντας ο τούρκος πρόεδρος την πολιτιστική του αποτυχία επιλέγει να αναδείξει το θέμα της Θράκης. Γνωρίζει ότι και στη δεύτερη επιλογή του δεν έχει καμία πιθανότητα πολιτικής επιτυχίας. Οι μουσουλμάνοι της Θράκης απορρίπτουν αποτελεσματικά με ελεύθερη βούληση τις τουρκικές ισλαμοκεμαλικές επιλογές (1923-2023). Η πολιτική απόγνωση Ερντογάν και του βαθέως τουρκικού εντείνεται- χτυπά κόκκινο, όπως πολύ παραστατικά υπογραμμίζουν οι θρακιώτες. Εμφανέστατες οι συνέπειες στην εσωτερική αναμέτρηση από τις λανθασμένες επιλογές. Ο κ Ερντογάν πολιτικά εξουθενωμένος αναγκάζεται, με ασταθή φωνή να επαναφέρει και στο δημόσιο διεθνή διάλογο τις πολιτικές του αποτυχίας.<br /><br />Αγία Σοφία και Θράκη<br /><br />Η Αγία Σοφία με το παγκόσμιο πνευματικό και πολιτιστικό της βάρος συνθλίβει τον πεπερασμένο άνθρωπο. Η Θράκη, παγκόσμιο σύμβολο αρμονικής συνύπαρξης δύο Αβρααμικών θρησκειών, συμβίωσης ατόμων με θρησκευτική διαφορετικότητα, αλλά και ως σημαντικό σημείο γεωστρατηγικών επιλογών, που ορίζουν το μέλλον του κόσμου, ακυρώνει απολύτως τις απειλές του τουρκικού καθεστώτος, που δεν αντιλαμβάνεται την εξέλιξη του κόσμου.<br /><br />Όταν καταγγέλλεται ο Πρόεδρος της Γαλλίας, επειδή συνομιλεί με τον εταίρο και σύμμαχο Ελλάδα, για την προώθηση κοινών πολιτικών και την υλοποίηση στόχων που ενισχύουν την παρουσία του ΝΑΤΟ και της ΕΕ τότε όλοι αντιλαμβανόμεθα την ακραία απόγνωση και ενόχληση του πολιτικού, που προβαίνει στις δημόσιες καταγγελίες, επειδή πλέον κανείς δεν ασχολείται σοβαρά μαζί του. Όμως εξ αιτίας της διαπιστωμένης τουρκικής πολιτικής απόγνωσης όλοι οφείλουμε να ασχολούμεθα πολύ σοβαρά με εφαρμογή κοινών πολιτικών ώστε ο “πελαγωμένος” κ. Ερντογάν να αντιληφθείαναστολή όλων των αδειοδοτήσεων που επιτρέπουν ακόμη να κατασκευάζονται οπλικά συστήματα με προηγμένη δυτική τεχνολογία,<br />εφαρμογή των προϋποθέσεων λειτουργίας του ανταγωνισμού, του διατραπεζικού συστήματος και των διεθνών μηχανισμών χρηματοπιστωτικών ελέγχων.<br /><br />Η Ελλάδα στις προκλήσεις Ερντογάν απαντά με συνεπείς πολιτικές κινήσεις και απόλυτη εφαρμογή των διακηρυγμένων πρωθυπουργικών απόψεων. Η πόρτα επικοινωνίας με τον γείτονα παραμένει ανοιχτή για καλά προετοιμασμένη συζήτηση, χωρίς λεκτικές οξύτητες, αλλά με ουσιαστικές κινήσεις που αποτρέπουν την αποσταθεροποίηση του ΝΑΤΟ, αλλά και την παρέμβαση της Τουρκίας στα εσωτερικά της Ελλάδος. Η νομική και διοικητική εξέταση των ατοπημάτων του δημάρχου Ιάσμου επιβεβαιώνει την απόφαση της Ελληνικής Πολιτείας να μην επιτρέψει παρανοήσεις που<br />αμφισβητούν την λειτουργία του κράτους, προωθούν προπαγάνδα τουρκικής έμπνευσης<br />δημιουργούν την εντύπωση ότι εκλεγμένοι μπορούν να παραβιάζουν τους νόμους<br />υιοθετούν την αντίληψη ότι εκλεγμένοι πολίτες μόνο από τη νέα κάλπη θα κριθούν<br />αμφισβητούν ότι πράξεις και δημόσιες τοποθετήσεις αξιωματούχων της δημόσιας ζωής κρίνονται, όπως ισχύει συνταγματικά και νομικά για όλους τους Έλληνες πολίτες.<br /><br />Η ισονομία και ισοπολιτεία εξασφαλίζεται ισότιμα στην Ελληνική επικράτεια για το σύνολο του Ελληνικού λαού χωρίς διακρίσεις πέρα από στερεότυπα και προκαταλήψεις.<div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Αγία Σοφία και Θράκη στον ισλαμικό κόσμο του Ερντογάν.

Θεοδώρου Θεόδωρος Στον εικονικό κόσμο του ο Πρόεδρος Ερντογάν φαντασιώνεται αλώσεις, σουλτάνους και γενιτσαρικά λεφούσια. Ο Κεμαλισμός, κρατ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ποιος δολοφόνησε τον αρχι-Γκρίζο Λύκο. Καίριες εκλογικές επιπτώσεις.

<img src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2023/01/Ates-Bahceli.jpg" /><br /><br /><b>Τσιλιόπουλος Ευθύμιος</b><br />Στις 30 Δεκεμβρίου, δύο οπλοφόροι πάνω σε μοτοσυκλέτα άνοιξαν πυρ και σκότωσαν τον αρχι-Γκρίζο Λύκο, Σινάν Ατές (πρώην αρχηγός της οργάνωσης) και του φίλου του Σελμάν Μποζκιούρτ, καθώς έβγαιναν από την πολυκατοικία όπου βρίσκεται το γραφείο του πρώτου. Ο Ατές τραυματίστηκε σοβαρά από σφαίρα στο κεφάλι, ενώ ο Μποζκιούρτ τραυματίστηκε στον ώμο. Στο νοσοκομείο που μεταφέρθηκαν διπιστώθηκε ο θάνατος του 38χρονου Ατές.<br /><br />Χιλιάδες παρακολούθησαν την κηδεία του στο Μεγάλο Τζαμί της Προύσας, μεταξύ των οποίων ο δήμαρχος της πόλης, Αλινούρ Ακτάς, ο αντιπρόεδρος του “Καλού Κόμματος” της Μεράλ Ακσενέρ και ο βουλευτής του κυβερνώντος AKP (Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης), Ρεφίκ Οζέν. Είναι αξιοσημείωτο ότι το MHP (Κίνημα Εθνικιστικής Δράσης) του Μπαχτσελί, του οποίου ο Ατές ήταν στέλεχος, δεν εκπροσωπήθηκε στην κηδεία, ούτε εξέφρασε συλλυπητήρια. Παρατηρητές ισχυρίζονται ότι η δολοφονία του Ατές μπορεί να επηρεάσει τις επερχόμενες προεδρικές εκλογές με απρόβλεπτους τρόπους.<br /><br />Γνωστοί επίσημα σαν “Εκπαιδευτικό και Πολιτιστικό Ίδρυμα Ιδεαλιστικών Λεσχών”, οι Γκρίζοι Λύκοι είναι ο παραστρατιωτικός βραχίονας του ακροδεξιού MHP, το οποίο υποστηρίζει αυταρχικές και αντιδυτικές απόψεις, καθώς και πρακτικές καταπίεσης των εθνικών μειονοτήτων, ειδικά των Κούρδων. Η πολιτική του απευθύνεται σε υπερσυντηρητικούς ψηφοφόρους. Οι Γκρίζοι Λύκοι λειτουργούν σαν τάγματα εφόδου του MHP, συχνά επιτιθέμενοι με βιαιότητα εναντίον Κούρδων, αριστερών και δυτικότροπων φιλελευθέρων.<br /><br />Το 2015, το MHP υπέγραψε σύμφωνο εκλογικής συνεργασίας με το AKP του Ερντογάν, τη “Λαϊκή Συμμαχία”, η οποία διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο για την εκλογή του Ερντογάν στην Προεδρία της Δημοκρατίας, αλλά και για τον έλεγχο της Εθνοσυνέλευσης. Οι Γκρίζοι Λύκοι, που τείνουν να είναι πιο απείθαρχοι και βίαιοι από το κόμμα τους MHP, υποστηρίζουν τον Ερντογάν δημοσίως, αλλά τον βλέπουν ως υπερβολικά ήπιο κι όχι αρκετά αυταρχικό!<br /><br />Η διάσπαση του MHP<br /><br />Το MHP ήταν πάντα μια συμμαχία συχνά ανόμοιων ακροδεξιών ομάδων. Τα μέλη του είναι από κοινωνικά υπερσυντηρητικούς έως υπερεθνικιστές, Χαναφίτες (ακραίοι Σουνίτες) πουριτανούς και νεοφασίστες. Το 2017, όταν MHP και AKP σχημάτισαν τη Λαϊκή Συμμαχία, αρκετές από αυτές τις ομάδες εξέφρασαν σοβαρούς ενδοιασμούς. Τελικά, μια φατρία φιλοδυτικών και κοσμικών υπερσυντηρητικών αποχώρησε από MHP, φοβούμενη ότι το κόμμα θα απορροφηθεί από το ισλαμιστικό και αντιδυτικό ΑΚΡ.<br /><br />Οι διαφωνούντες ίδρυσαν το “Καλό Κόμμα” (İyi Parti) με επικεφαλής την Ακσενέρ. Το νέο κόμμα είναι επίσης υπερσυντηρητικό εκτιμάται πως μπορεί να έχει μειώσει στο μισό το εκλογικό ποσοστό του MHP. Όπως ήταν αναμενόμενο, η διάσπαση του MHP επεκτάθηκε και στους Γκρίζους Λύκους. Μέχρι το 2021, δεκάδες ανώτατα και ανώτερα στελέχη μέλη των Γκρίζων Λύκων είχαν εγκαταλείψει το MHP. Σε όλο αυτό το διάστημα, ο χαρισματικός Ατές, αρχηγός των Γκρίζων Λύκων από το 2019, παρέμεινε σιωπηλός.<br /><br />Το 2020, ωστόσο, κυκλοφόρησαν φήμες ότι ο Ατές ήταν έτοιμος να μεταπηδήσει από το MHP στο “Καλό Κόμμα”. Αν συνέβαινε αυτό, θα έφερνε τον πρόεδρο του MHP Μπαχτσελί σε πολύ δύσκολη θέση εσωκομματικά. Οι φήμες για τον αρχι-Γκρίζο Λύκο εντάθηκαν τον Απρίλιο 2020, όταν παραιτήθηκε από πρόεδρος της οργάνωσης. Δεν παραιτήθηκε, όμως, από το MHP, ούτε έφυγε από τους Γκρίζους Λύκους. Στην επιστολή παραίτησής του, μάλιστα, δήλωσε πίστη στον Μπαχτσελί.<br /><br />Ωστόσο, πολλοί πίστευαν ότι είχε κάνει μόνο το πρώτο βήμα για την ένταξή του στο “Καλό Κόμμα”. Άλλες πηγές, όμως θεωρούν ότι ο Ατές προετοίμαζε το έδαφος για να αποσπάσει την ηγεσία του ΜΗΡ από τον γηραιό πλέον Μπαχτσελί. Όταν αυτός ρωτήθηκε σχετικά από δημοσιογράφους, βγαίνοντας από συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής του Ομάδας, αντέδρασε, σπρώχνοντας μια γυναίκα και φωνάζοντας: «Να κοιτάς τη δουλειά σου».<div><br />Ποιος σκότωσε τον αρχι-Γκρίζο Λύκο<br /><br />Μετά τη δολοφονία του Ατές, στενοί συνεργάτες του είπαν ότι είχε επαφές με την ηγεσία του “Καλού Κόμματος” τις εβδομάδες πριν τον σκοτώσουν. Μέχρι στιγμής, 15 άτομα έχουν συλληφθεί από την Αστυνομία για τη δολοφονία. Όλοι τους έχουν ισχυρούς δεσμούς με το MHP και τους Γκρίζους Λύκους. Συνελήφθη και ο Ντογουκάν Τσεπ, γνωστός ως “Ντόντο”, ο οποίος αναζητούνταν στο πλαίσιο έρευνας για τη δολοφονία ενός καθηγητή στο Πανεπιστήμιο Hacettepe της Κωνσταντινούπολης. Ο Τσεπ είχε μαζί του δύο όπλα όταν συνελήφθη.<br /><br />Ο Τσεπ είχε δικαστεί για την δολοφονία του διαδηλωτή Χασάν Φερίτ Γκεντίκ στην Κωνσταντινούπολη, αλλά αφέθηκε ελεύθερος το 2015. Ο εισαγγελέας είχε ζητήσει να καταδικαστεί ο Τσεπ για εκ προθέσεως δολοφονία του Γκεντίκ και τρία ακόμη άτομα για απόπειρα ανθρωποκτονίας. Το δικαστήριο τον καταδίκασε στις 19 Οκτωβρίου 2021, αλλά από τότε ο Τσεπ καταζητούνταν.<br /><br />Μεταξύ των υπόπτων που κρατούνται για τη δολοφονία του Ατές είναι και δύο αστυνομικοί ειδικών επιχειρήσεων, ο Murat Can Ç. και ο Aşkın Mert G. Κατηγορούνται ότι έφεραν τον ένοπλο που σκότωσε τον Ατές από την Κωνσταντινούπολη στην Άγκυρα με μεταφορικό μέσο. Ο Mustafa U., ιδιοκτήτης του οχήματος που μετέφερε τον ένοπλο από την Κωνσταντινούπολη στην Άγκυρα, συνελήφθη επίσης.<br /><br />Ας σημειωθεί ότι οι Γκρίζοι Λύκοι δεν είναι απλώς μια πολιτική οργάνωση. Είναι επίσης και ένας ισχυρός οικονομικός όμιλος με πολύπλοκα επιχειρηματικά συμφέροντα, τα οποία –ισχυρίζονται πολλοί– εκτείνονται και σε παράνομες δραστηριότητες, όπως μεταφορά ναρκωτικών, παροχή “προστασίας”, κυκλώματα πορνείας και εμπορία ανθρώπων. Ως εκ τούτου, είναι δύσκολο να διαχωριστεί ο πολιτικός ρόλος των Γκρίζων Λύκων και του MHP από τις οικονομικές αυτές δραστηριότητες. Άρα, δεν αποκλείεται εντελώς το ενδεχόμενο αυτό να ήταν το κίνητρο αυτών που δολοφόνησαν τον αρχι-Γκρίζο Λύκο.<br /><br />Πολιτικές προεκτάσεις<br /><br />Η δολοφονία του, ωστόσο, έχει αναμφισβήτητα μεγάλες πολιτικές επιπτώσεις εν όψει των εξαιρετικά πολωμένων προεδρικών εκλογών τον Μάιο. Υπάρχουν εκτιμήσεις ότι η διάσπαση του MHP και η βεντέτα που ακολούθησε με το “Καλό Κόμμα”, θα μειώσει δραματικά την εκλογή απήχηση του κόμματος του Μπαχτσελί. Θα το ρίξει κάτω από το μισό του 16,29% που είχε αποσπάσει το 2015.<br /><br />Με ένα αποδυναμωμένο MHP, η ικανότητα του Ερντογάν να παραμείνει στην εξουσία θα μειωθεί δραστικά. Τα τελευταία χρόνια, το MHP χαρακτηριζόταν “σανίδα σωτηρίας του Ερντογάν”. Αυτή η “σανίδα σωτηρίας” τώρα συρρικνώνεται και ο τρόπος που δολοφόνησαν τον αρχι-Γκρίζο Λύκο μπορεί να την αποτελειώσει. Ένα συρρικνωμένο MHP πιθανότατα θα έχει δραματική επίπτωση στην προσπάθεια του Ερντογάν να επενεκλεγεί με ό,τι αυτό σημαίνει συνολικά για την τουρκική πολιτική.<br /><br />Η συρρίκνωση του ΜΗΡ θα αποβεί σε όφελος του “Καλού Κόμματος”, αφού τα δύο κόμματα έχουν ιδεολογικές συγγένειες και όσμωση. Αυτή η προοπτική καθιστά πολύ πιθανόν ο Ερντογάν να προσπαθήσει να διασπάσει το μέτωπο της αντιπολίτευσης, το οποίο έτσι κι αλλιώς δεν είναι αρραγές. Σε κάθε περίπτωση η δολοφονία του Ατές, όποια κι αν είναι τα κίνητρά της, εργαλειοποιείται πολιτικά. Εμφανώς από τον Κιλινσντάρογλου και την Ακσενέρ, που στηλίτευσαν την κυβέρνηση Ερντογάν, αλλά και παρασκηνιακά καθώς όσοι σκεφτόντουσαν να μεταπηδήσουν από τους Γκρίζους Λύκους και το ΜΗΡ στην αντιπολίτευση τώρα “κουμπώθηκαν”.<br /><br />Ο θείος του Ατές, Χαλίλ Ιμπραήμ Μποζκούρτ, είπε στο Αλ Τζαζίρα μετά την κηδεία ότι οι δολοφόνοι του ανιψιού του βρίσκονται στο Κοινοβούλιο. Ο ίδιος –πρώην αξιωματούχος του MHP– είπε: «Είμαστε μια οικογένεια που υποστηρίζει τη συμμαχία [AKP-MHP] εδώ και πολλά χρόνια. Αλλά από σήμερα, είδαμε ότι η υποστήριξή μας δεν έχει κανένα νόημα ή σημασία. Έχουμε την πολιτική δύναμη να διοικούμε τουλάχιστον 100.000 ανθρώπους. Εάν ο πρόεδρός μας δεν δείξει θέληση γι’ αυτό το θέμα πριν από τις εκλογές, εμείς, ως φίλοι και συγγενείς του αείμνηστου Σινάν Ατές, δεν θα πάμε στις κάλπες».</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ποιος δολοφόνησε τον αρχι-Γκρίζο Λύκο. Καίριες εκλογικές επιπτώσεις.

Τσιλιόπουλος Ευθύμιος Στις 30 Δεκεμβρίου, δύο οπλοφόροι πάνω σε μοτοσυκλέτα άνοιξαν πυρ και σκότωσαν τον αρχι-Γκρίζο Λύκο, Σινάν Ατές (πρώην...

Διαβάστε την συνέχεια

«Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει», αν δεν την πεθάνουμε εμείς…

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2020/07/03/greece.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="532" data-original-width="800" height="366" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2020/07/03/greece.jpg" width="744" /></a></div><div><br /></div>Γράφει η<b> Κρινιώ Καλογερίδου</b><br />Είχα καιρό να ανέβω στην μικρή σοφίτα με το γραφείο του πατέρα μου, αλλά κάτι με έσπρωξε να το κάνω χθες λόγω της επετείου του θανάτου του. Αγκάλιασα με το βλέμμα μου συγκινημένη το καρυδένιο μικρό έπιπλο που έχει πάνω μια φωτογραφία του από σχολικές επιδείξεις, το ασημένιο στυλό με το μονόγραμμά του και τα γυαλιά του με τον κοκάλινο σκελετό.<br /><br /> Ύστερα έσκυψα κι άνοιξα το τελευταίο συρτάρι όπου είχα ‘κρυμμένο’ το ημερολόγιο της πρώτης χρονιάς της εκπαιδευτικής μου πορείας στην Μέση Εκπαίδευση. Ήταν γεμάτο εορταστικά προγράμματα, ομιλίες και σημειώσεις.<br /><br /> Τα κοίταξα φευγαλέα για λίγα λεπτά και τα έσφιξα πάνω μου σαν πολύτιμο αναμνηστικό της νιότης, πριν τα αφήσω στη θέση τους. Ένα διπλωμένο χαρτί μού ξέφυγε μόνο, αλλά το έπιασα στον αέρα πριν πέσει κάτω. Ήταν ένα χειρόγραφο με τους στίχους γνωστού πολεμικού εμβατηρίου που τραγουδούσε η χορωδία μας στην επέτειο της 28ης Οκτωβρίου.<br /><br /> ‟’Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει”…”, σκέφτηκα θλιβερά. ‟Μόνο βιαζόμαστε να τη σκοτώσουμε εμείς, αφού απομυζήσαμε τους ‘χυμούς’ της…”.<br /><br /> Κι αυτή είναι μια πικρή αλήθεια, αν σκεφτεί κανείς ότι οι κυβερνήτες της την αφυδατώνουν πληθυσμιακά επί χρόνια με τις πολιτικές τους και μετατρέπουν γενεές επί γενεών Ελλήνων σε μετανάστες, ενώ τους ηλικιωμένους κάθε γενιάς σε πένητες οι οποίοι αδυνατούν να βιοποριστούν και να πληρώσουν τα φάρμακά τους.<br /><br /> Επανεκτιμώντας με τίμιο βλέμμα τα λάθη του παρελθόντος μας, αναγνωρίζουμε κι άλλες αλήθειες που μετέτρεψαν την Ελλάδα με τις απίστευτες αντικειμενικές και υποκειμενικές δυνατότητες σε χώρα προβληματική, οι ηγέτες της οποίας απ’ τους Βαλκανικούς πολέμους και εντεύθεν δεν μπόρεσαν να μετασχηματίσουν την οικονομία της σε αναπτυγμένη και αξιόπιστη όπως οι άλλες του δυτικού κόσμου.<br /><br /> Αδυνατούσαν να παρακολουθήσουν συχνά την αγωνιώδη πορεία της που οφειλόταν εν μέρει στην ασφυκτική εξάρτησή της απ’ το διεθνές περιβάλλον και, καθώς δεν είχαν την ικανότητα να το αξιοποιήσουν, οδηγούσαν τη χώρα μας σε οικονομικά αδιέξοδα που κυοφορούσαν κοινωνικές εκρήξεις και οπισθοδρομήσεις.<br /><br /> Το τελευταίο χτύπημα (που ολοκλήρωσε το κακό τη βρήκε στην οκταετία των μνημονίων) ήρθε για την ελληνική οικονομία τη χρονιά της τυπικής λήξης τους (2018) με την μεταβίβαση της δημόσιας και της ιδιωτικής περιουσίας σε ξένα χέρια βάσει μιας αποικιοκρατικής και δουλοπαροιακής συμφωνίας που υπογράψαμε προς μεγάλη ταπείνωσή μας.<br /><br /> Αποτέλεσμα αυτού είναι τα επόμενα 94 χρόνια (η πενταετία που πέρασε τα μείωσε κατά πέντε χρόνια) να μην μπορεί η πατρίδα μας να ανακυκλώσει το δημόσιο χρέος της στις διεθνείς αγορές. Το χειρότερο, μάλιστα, είναι ότι δεν θα μπορεί να το συρρικνώσει αυξάνοντας το ΑΕΠ με όση ταχύτητα και να αναπτύσσεται η οικονομία της (ακόμα κι αν είναι ανάπτυξη μεγαλύτερη απ’ την τοκοφορία), με αποτέλεσμα να αποπληρώνει το χρέος της πουλώντας περιουσιακά της στοιχεία…<br /><br /> Ως εκ τούτου, είναι αναγκασμένη επί έναν αιώνα σχεδόν να πληρώνει τους τόκους και τα χρέη της με χρήματα των εσόδων απ’ τις αποκρατικοποιήσεις και τις επενδύσεις, αντί να τα διαθέτει για να χτίζει με αυτά σχολεία, βιβλιοθήκες, λιμάνια, οδικές αρτηρίες και άλλα έργα υποδομών…<br /><br /> Αυτά ως προς την οικονομία, γιατί αν πάμε να εξετάσουμε το πλέγμα των συναισθημάτων που μας συνδέει με το ιστορικό παρελθόν (όπου ήταν θρονιασμένος ο πατριωτισμός) και τα στερεοτυπικά σύνδρομα που κυριαρχούν στην Παιδεία και τη Δημοσιογραφία, τότε θα καταλήξουμε στα ”Περασμένα μεγαλεία και διηγώντας τα να κλαις” του Σολωμού που φτάνουν μέχρι το ακανθώδες πλέγμα των σχέσεών μας με την Τουρκία…<br /><br /> Ναι, ”Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει”, αλλά μήπως έχει όριο λήξης κι αυτό εξαιτίας μας; Γιατί Ελλάδα χωρίς αγνό, άδολο πατριωτισμό δεν νοείται. Όπως δεν νοείται, επίσης, να είναι η κομπάρσος του κομματισμού και του μεταμοντέρνου χυλού που θυσιάζει τα εθνικά της συμφέροντα στο πνεύμα του εθνομηδενισμού ή του νόθου πατριωτισμού και του ρεαλισμού της μισής αλήθειας…<br /><br /> Δεν νοείται να είναι έρμαιο ανιστόρητων και ακραίων ιδεοληψιών που παραχαράσσουν την ιστορία της ούτε να κλείνει το γόνυ σε ντόπιους και ξένους ”προστάτες” που ζητούν να πουλήσουν ή να αγοράσουν τα όσια και τα ιερά της.<br /><br /> Η αγάπη γι’ αυτήν δεν πρέπει να μπαίνει στο ζύγι έναντι οποιουδήποτε τιμήματος (ευρωπαϊκού, υπερατλαντικού ή…. υπερκόσμιου).<br /><br /> «Αυτά και δέκα χιλιάδες τάλαρα να σας δώσουνε, να μη καταδεχτείτε να βγουν από την πατρίδα μας. Γι’ αυτά πολεμήσαμε», άφησε παρακαταθήκη σε μας ο στρατηγός Μακρυγιάννης, κι ας τα ‘λεγε τότε απευθυνόμενος σε στρατιώτες που ετοιμάζονταν να πουλήσουν σε Ευρωπαίους στο Άργος σπαράγματα από ελληνικές αρχαιότητες (μια γυναίκα και ένα βασιλόπουλο, που ξέθαψε η αρχαιολογική σκαπάνη στον Πόρο).<br /><br /> Κι αυτά για τα οποία πολεμήσαμε δεν πουλιούνται!!! Είναι η Γη και το Ύδωρ μας • οι αξίες και τα ιδανικά του πολιτισμού μας • οι Θερμοπύλες, οι Μυκήνες και τα Μινωικά παλάτια της ιστορίας μας • τα βαπτισμένα στα νάματα του Αιγαίου νησιά μας • η ιστορημένη περηφάνια μας και η ”απ’ τα κόκαλα βγαλμένη” ελληνική ελευθερία • είναι πολλά και αμέτρητα, μαζί με του Οδυσσέα Ελύτη την ορμήνια:<br /><br /> ”Μνημονεύετε Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη!”<br /><br /> ”Μνημονεύετε”, γιατί η αγάπη για την πατρίδα δεν είναι απρόσωπη. ”Έχει σώμα και θρησκεία” που συναντιούνται στο πρόσωπό του, στο πρόσωπο του Ηνίοχου των Δελφών της ελληνικής πεζογραφίας! Μην ξαφνιάζεστε με την πρωτάκουστη υπερβολή, απ’ τη στιγμή που η μυρωμένη κι ανόθευτη απ’ την λοιμική της φιλαυτίας ψυχή του διδάσκει την απλότητα, την ταπεινότητα, την πίστη, την αξιοπρέπεια, την αγάπη και την ελευθερία!<br /><br /> Αυτά χάσαμε εμείς οι Έλληνες και βολοδέρνουμε ακυβέρνητοι, παρασυρμένοι απ’ τα σύνδρομα του ατομικισμού, της ηδονής και της ευζωίας. Αυτά χάσαμε και υποβιβάσαμε τον προσωπικό χαρακτήρα της πνευματικής μας ζωής.<br /><br /> Αυτά χάσαμε και γίναμε λαός ναρκισσιστής που δεν θέλει να ακούει αλήθειες, γιατί δεν παραδέχεται πως έχει ελαττώματα και κάνει λάθη. Λαός με ελαττώματα και λάθη ήταν και ο προγονικός ελληνικός, των Πατέρων μας. Μόνο που εκείνοι τα αναγνώριζαν, ως ”εραστές της αλήθειας” και — με τον αυτοέλεγχο, την αυτοκριτική και την κριτική σκέψη –κέρδιζαν τον αγώνα της εθνικής επιβίωσης μέσα από την αλήθεια και το κυνήγι της αθανασίας.<br /><br /> Πού βρίσκονται τώρα όλα αυτά στους σύγχρονους Έλληνες; Θα μπορούσα να πω ”πουθενά”, αλλά δεν το λέω. Και δεν το λέω, γιατί ξέρω πως υπάρχει ελπίδα ακόμα να αποκτήσουν νόημα οι εθνικές μας επέτειοι, τα εμβατήρια, οι παραδόσεις, οι αξίες και οι ηρωικοί αγώνες των προγόνων μας που φαντάζουν στα μάτια των νέων μας (καθόλου τυχαία) σαν παραμύθια…<br /><br /> Υπάρχει ελπίδα να χτυπήσουμε την πηγή του κακού στη ρίζα του ξεκινώντας από την Παιδεία. Υπάρχει χρόνος να βάλουμε τέρμα στο εμφυλιοπολεμικό αναμάσημα του διαχωρισμού των Ελλήνων μέσα από κείμενα και την μεροληπτική οπτική αυτών στα βιβλία της Γλώσσας και της Ιστορίας.<br /><br /> Υπάρχει χρόνος να πούμε αλήθειες (ολόκληρες και όχι μισές) για το ιστορικό παρελθόν μας αφήνοντας κατά μέρος τα θεματικά ”στρογγυλέματα” επιλεκτικών κειμένων που βολεύουν αποκλειστικά τους εχθρούς μας, γιατί πνίγουν το εθνικό φρόνημα, καλλιεργούν την ηττοπάθεια και αποφεύγουν να εκστομίσουν τη λέξη ”πατρίδα”.<br /><br /> Αφήνοντας κατά μέρος ό,τι εκπέμπει διχασμό και παραποίηση της αλήθειας προς χάριν ημετέρων και ξένων. Παραποίηση της αλήθειας και προπαγανδιστική δολιότητα, με σκοπό την εξαφάνιση της ιδέας του πατριωτισμού είτε μέσω της δόλιας ταύτισής του με τον απεχθή φασισμό είτε μέσα από την εξαφάνιση όρων που τον κυοφορούν ή τον αποχρωματισμό ηρώων και συμβόλων του Ελληνισμού και τη ”συρρίκνωση” κορυφαίων γεγονότων της ελληνικής Ιστορίας.<br /><br /> Βαριά η ευθύνη των εκάστοτε υπουργών Παιδείας, για όλα αυτά, όπως και των λειτουργών της Εκπαίδευσης, των πνευματικών ανθρώπων και των Μέσων Ενημέρωσης τα οποία αποτελούν προέκταση του σχολείου στην κοινωνία.<br /><br /> Βαριά η ευθύνη όλων μας, γιατί για να εξυγιανθεί μέσω της Παιδείας και να αποκτήσει συνείδηση της ελληνικότητάς του ο Έλληνας, σήμερα, για να αναμορφωθεί και να επιμορφωθεί η ελληνική κοινωνία πάνω σε υγιείς βάσεις, απαιτείται συστράτευση λαού, ηγεσίας, πνευματικών ανθρώπων και Τέταρτης εξουσίας στο όνομα της εθνικής ενότητας.<br /><br /> Της ενότητας των Ελλήνων, η οποία απαιτεί υπέρβαση των ατομικών συμφερόντων, των αριστεροδεξιών εμφυλιοπολεμικών συνδρόμων και των κομματικών γραμμών και ιδεοληψιών τους προς χάριν των συμφερόντων της πατρίδας.<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

«Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει», αν δεν την πεθάνουμε εμείς…

Γράφει η  Κρινιώ Καλογερίδου Είχα καιρό να ανέβω στην μικρή σοφίτα με το γραφείο του πατέρα μου, αλλά κάτι με έσπρωξε να το κάνω χθες λόγω τ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Δύση πλέον σε ευθεία πορεία μετωπικής σύγκρουσης με Τουρκία.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.ant1live.com/sites/default/files/styles/og_image/public/2023-01/%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%BA%CE%B9%CE%B1%20%CE%B4%CF%85%CF%83%CE%B7%20.png?itok=nS9OS-A4" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="420" data-original-width="800" height="336" src="https://www.ant1live.com/sites/default/files/styles/og_image/public/2023-01/%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%BA%CE%B9%CE%B1%20%CE%B4%CF%85%CF%83%CE%B7%20.png?itok=nS9OS-A4" width="758" /></a></div><br /><div>Του <b>Κώστα Στούπα</b></div>Ο Τούρκος πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν πριν από λίγες μέρες, καταδίκασε την κυβέρνηση της Σουηδίας και ματαίωσε μια σύνοδο στις Βρυξέλλες όπου θα γινόταν προσπάθεια η Τουρκία να άρει το βέτο για την ένταξη της Σουηδίας και της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ.<br /><br />Ο λόγος που καταδίκασε την κυβέρνηση της Σουηδίας είναι επειδή η τελευταία έδωσε άδεια να λάβει χώρα μια πολιτική εκδήλωση ακροδεξιών όπου κάηκε επιδεικτικά το Κοράνι.<br /><br />O Δανοσουηδός ακροδεξιός Ράσμους Παλουντάν έκαψε ένα αντίγραφο του Κορανίου μπροστά από ένα τζαμί και την τουρκική πρεσβεία στη Στοκχόλμη και μετά μετέβη στην Κοπεγχάγη όπου επανέλαβε την πράξη του.<br /><br />Ο ίδιος μάλιστα δήλωσε στον Τύπο πως είναι αποφασισμένος να επαναλαμβάνει την ίδια τελετουργική πράξη κάθε εβδομάδα στις δύο χώρες μπροστά στις πρεσβείες της Τουρκίας και της Ρωσίας μέχρι η Τουρκία να άρει τις επιφυλάξεις για την είσοδο των δυο σκανδιναβικών χωρών στη Δυτική Συμμαχία.<br /><br />Ο Ράσμους Παλουντάν είναι ιδρυτής ενός μικρού ακροδεξιού κόμματος που δεν κατάφερε να εισέλθει στη Βουλή αλλά η συγκυρία που έλαβε χώρα η παραπάνω πράξη ακτιβισμού, της έδωσε μεγάλη δημοσιότητα και βρήκε μιμητές σε πολλές δυτικές χώρες.<br /><br />Τούτο καταδεικνύει τη μεταστροφή της κοινής γνώμης πολλών δυτικών χωρών έναντι της Τουρκίας τα τελευταία χρόνια. Ακόμη και σε χώρες που η κοινή γνώμη παραδοσιακά έτρεφε φιλικά αισθήματα προς την Τουρκία, η στάση της γείτονος σε πολλά εσωτερικά και εξωτερικά ζητήματα έχει αρχίσει να προκαλεί αρνητικές αντιδράσεις.<br /><br />Ακραίες ενέργειες, όπως το κάψιμο ενός θρησκευτικού βιβλίου από ριζοσπαστικές σέχτες, αρχίζουν να αποκτούν ανοχή και επιδοκιμασία από ευρύτερες κατηγορίες της κοινής γνώμης και αυτό επηρεάζει τη στάση των άλλων μεγάλων κομμάτων που διαμορφώνουν τη στάση των χωρών τους.<br /><br /><br />Η στάση της κοινής γνώμης σε πολλές χώρες της Δύσης αρχίζει να γίνεται εχθρική προς την Τουρκία του Ερντογάν και αυτό θα αρχίσει να ασκεί πίεση στις κυβερνήσεις να λάβουν μέτρα εναντίον της.<br /><br />Η πεποίθηση που έχει διαμορφωθεί είναι πως οι κυβερνήσεις της Δύσης, με πρώτη αυτή των ΗΠΑ, περιμένουν το αποτέλεσμα των προσεχών τουρκικών εκλογών προκειμένου να λάβουν τις ανάλογες αποφάσεις.<br /><br />Ελπίζουν πώς μια ήττα του καθεστώτος Ερντογάν και νίκη των κεμαλιστών θα επαναφέρει την Τουρκία την οποία θεωρούν σημαντική, στους κόλπους της Δύσης και του ΝΑΤΟ σε μια σχέση ανάλογη με αυτή που υπήρχε το δεύτερο μισό του περασμένου αιώνα.<br /><br />Αν το καθεστώς Ερντογάν κερδίσει τις εκλογές, η Τουρκία και οι τροχιές θα συνεχίζουν να κινούνται σε πορεία σύγκρουσης και όλα τα ενδεχόμενα θα είναι ανοιχτά.<br /><br />Στη Δύση υποψιάζονται πως η Τουρκία παραβιάζει το εμπάργκο δυτικής τεχνολογίας προς τη Ρωσία λόγω της τεράστιας αύξησης των εισαγωγών τεχνολογικού εξοπλισμού από τη γείτονα, χωρίς να παρατηρείται η αντίστοιχη αύξηση οικονομικών δραστηριοτήτων...<br /><br />Τέλος, αξίζει να υπενθυμίσουμε πως όσες φορές κατά το παρελθόν οι χώρες της Δύσης βρέθηκαν σε τροχιά σύγκρουσης με την Τουρκία ή την προκάτοχό της Οθωμανική Αυτοκρατορία, αυτό είχε άμεσες συνέπειες στην Ελλάδα, οι οποίες τις περισσότερες φορές ήταν θετικές...<div><br /></div><div><a href="https://www.capital.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η Δύση πλέον σε ευθεία πορεία μετωπικής σύγκρουσης με Τουρκία.

Του Κώστα Στούπα Ο Τούρκος πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν πριν από λίγες μέρες, καταδίκασε την κυβέρνηση της Σουηδίας και ματαίωσε μια σύνοδο στις...

Διαβάστε την συνέχεια

Νεκροί των Ιμίων θρηνήστε… Σημίτης και “συμφέροντα” Τουρκίας στο Αιγαίο.

<img src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2021/02/SIMITIS-PAPANDREOU-PAGKALOS-790x400.jpeg" /><br /><br />ΤΟΥ <b>ΘΕΟΦΑΝΗ ΜΑΛΚΙΔΗ</b><br />Των μελών του πληρώματος του ελικοπτέρου του Πολεμικού Ναυτικού, των Ελλήνων αξιωματικών που έπεσαν σαν σήμερα το 1996 για τη ΓΗ και το ΥΔΩΡ του Αιγαίου, που έπεσαν υπέρ Πατρίδος, υπέρ Ελληνισμού. Παράλληλα έρχεται στη μνήμη η συμφωνία των Σημίτη-Πάγκαλου λίγους μήνες αργότερα στη Μαδρίτη για τα «ζωτικά συμφέροντα» της Τουρκίας στο Αιγαίο και για την άγνοια της τότε και της σημερινής πολιτικής ηγεσίας περί θαλασσίων (και όχι μόνο) συνόρων!<br /><br />Παράλληλα, η συζήτηση που έχει ξεκινήσει στην Ελλάδα για την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ), έφερε στο προσκήνιο θέματα με τεράστιο εθνικό και διεθνές ενδιαφέρον. Εθνική κυριαρχία και φυσικοί πόροι. Παράλληλα αναδείχτηκαν και συνιστώσες που σχετίζονται με τα παραπάνω και ιδιαίτερα με το κατά πόσο η Ελλάδα μπορεί- στην παρούσα συγκυρία- να ανακηρύξει την ΑΟΖ και εάν αυτή περιλαμβάνει όλη την ελληνική επικράτεια και βεβαίως για το σχέδιο αξιοποίησης και νησιών και βραχονησίδων, σχέδιο για το οποίο αντέδρασε η Τουρκία.<br /><br />Το πρόβλημα των βραχονησίδων και νησίδων και στη συνέχεια του Καστελόριζου ήταν τα πρώτα που προέκυψαν και μάλιστα με ιδιαίτερα προκλητικό τρόπο, αν ληφθούν υπόψη οι σχετικές και επαναλαμβάνομενες δηλώσεις των εκπροσώπων του γειτονικού κράτους. Η ΑΟΖ και τα προβλήματα περί οριοθέτησης και ανακήρυξης είχαν και έχουν και συνέχεια. Η επόμενη έντονη αμφισβήτηση προέκυψε στο βόρειο ακρότατο όριο της ελληνικής (και ευρωπαϊκής για να μη λησμονούμε) θαλάσσιας κυριαρχίας: στη Ζουράφα (Λαδόξερα).<br /><br />Εκεί που για χρόνια, όπως και σε όλο το Θρακικό Πέλαγος αλλά Θρακική ενδοχώρα, αμφισβητείται η ελληνική παρουσία, ωστόσο στους τελευταίους μήνες και ημέρες, οι ενέργειες της Τουρκίας, έχουν κορυφωθεί με τρόπο προκλητικό, ως συνήθως. Η παρουσία του Πολεμικού Ναυτικού, του Λιμενικού Σώματος και των Ελλήνων αλιέων είναι οι πλωτές εστίες αντίστασης στην τουρκική αμφισβήτηση, όμως στην ιστορική στιγμή που περνά η πατρίδα μας, η κατοχύρωση της ελληνικής κυριαρχίας, με κάθε τρόπο και μέσο που διαθέτουμε (και ) στη Ζουράφα, είναι άμεση προτεραιότητα.<br /><br /><div>Είναι περιττό να αναφέρουμε ξανά την κρίσιμη εθνική αλλά οικονομική και πολιτική κρίση την οποία περνάμε όλοι μας. Η πατρίδα μας θα πρέπει έχει κυριαρχία σε όλα τα επίπεδα, ζήτημα που συνδέεται και με την ΑΟΖ, από το Καστελλόριζο και τα Ίμια μέχρι τη Ζουράφα. Στο Αιγαίον κάθε άλλη καθυστέρηση θα συνεπάγεται εξαφάνιση, κυριολεκτικά και μεταφορικά, κάθε μορφής ελληνικής παρουσίας στην περιοχή και αμφισβήτηση της εθνικής κυριαρχίας και σ΄ αυτό το κομμάτι της πατρίδας μας. Και πιστεύουμε ότι δεν υπάρχει Έλληνας και Ελληνίδα που επιθυμεί κάτι τέτοιο. Επιπλέον το οφείλουμε στους πεσόντες για την εθνική κυριαρχία στα Ίμια, αλλά και σε κάθε μήκος και πλάτος του Ελληνισμού.<br /><br /><br />Υ. Γ. Έχουμε αναφέρει πολλές φορές το ζήτημα των σχολικών εγχειριδίων που διανέμονται στα Ελληνόπουλα και τα όσα καταγράφονται. Ειδικότερα, με τη συμπλήρωση 27 ετών από την απώλεια τριών των τριών αξιωματικών του Πολεμικού Ναυτικού, μελών του πληρώματος του ελικοπτέρου που έπεσε στα Ίμια Χριστόδουλου Καραθανάση, Παναγιώτη Βλαχάκου και Έκτορα Γιαλοψού, είναι καλό να γνωστοποιήσουμε ή /και υπενθυμίσουμε πως καταγράφεται το σημαντικό αυτό γεγονός στο βιβλίο Ιστορίας της Γ’ Γυμνασίου.<br /><br />Εκεί το θέμα των Ιμίων καταγράφεται στη σελίδα 163, χωρίς όμως να γίνεται αναφορά στους πεσόντες αξιωματικούς: «Την ίδια εποχή, με αφορμή τη διεκδίκηση της βραχονησίδας Ίμια, στα Δωδεκάνησα, ξέσπασε κρίση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις που αποκλιμακώθηκε με αμοιβαίες υποχωρήσεις (1996)». Ούτε Ελληνικά Ίμια, ούτε Έλληνες που έπεσαν εν ώρα καθήκοντος, υπερασπιζόμενοι σημαία, εθνική κυριαρχία και θαλάσσια σύνορα, που κάποιοι αγνοούσαν και συνεχίζουν να αγνοούν και να υποτιμούν τη σημασία τους.<br /><br />Η τότε υπουργός (Άννα Διαμαντοπούλου) με απόφασή της στις 19/10/2009, κατόπιν εισήγησης του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, είχε εγκρίνει την ανατύπωση του βιβλίου με βελτιώσεις. Μάλιστα είχε ανακοινωθεί ότι στη νέα έκδοση η αναφορά θα άλλαζε από την πρόταση «με αφορμή τη διεκδίκηση της βραχονησίδας Ίμια» στην πρόταση «με αφορμή τη διεκδίκηση από την Τουρκία της βραχονησίδας Ίμια», χωρίς όμως να γίνεται και πάλι μνεία στη πτώση του ελικοπτέρου και την απώλεια των Αντιπλοίαρχου Χριστόδουλου Καραθανάση, Αντιπλοίαρχου Παναγιώτη Βλαχάκου και Σημαιοφόρου Έκτορα Γιαλοψού. Απαιτείται λοιπόν, έστω και τώρα, να διορθωθεί η συγκεκριμένη παράλειψη, προκειμένου η ιστορία και η αλήθεια να παρουσιάζονται όπως είναι…..</div><div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Νεκροί των Ιμίων θρηνήστε… Σημίτης και “συμφέροντα” Τουρκίας στο Αιγαίο.

ΤΟΥ ΘΕΟΦΑΝΗ ΜΑΛΚΙΔΗ Των μελών του πληρώματος του ελικοπτέρου του Πολεμικού Ναυτικού, των Ελλήνων αξιωματικών που έπεσαν σαν σήμερα το 1996 γ...

Διαβάστε την συνέχεια