Η συμφωνία πΓΔΜ - Ελλάδας και ο ρωσικός δάκτυλος

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEghnFHBtxeI8hGWYWBZWxcPb7Vq05un_wtfcIH8C2MRHutaGCOILjJ8GZpKOOJD_wG-j-WJX8BOVxxGwOxFg3Io4FbxXN9wvPWHl1sjyQDQ4PpEd0q7Cs9wSDzxJzjrIOOsOSSKVVmabYc/s1600/stratfor.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="465" data-original-width="930" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEghnFHBtxeI8hGWYWBZWxcPb7Vq05un_wtfcIH8C2MRHutaGCOILjJ8GZpKOOJD_wG-j-WJX8BOVxxGwOxFg3Io4FbxXN9wvPWHl1sjyQDQ4PpEd0q7Cs9wSDzxJzjrIOOsOSSKVVmabYc/s640/stratfor.jpg" width="640" /></a></div> <h3> <span style="font-weight: normal;">Η προσπάθεια της Μόσχας να κρατήσει εκτός ΝΑΤΟ τα Βαλκάνια και οι κατηγορίες που εκτοξεύουν Σκόπια και Αθήνα. Πώς διαμορφώνεται το γεωπολιτικό κουβάρι στην περιοχή και ποιοι είναι οι κίνδυνοι για τη σταθερότητα.</span></h3> Η πΓΔΜ έκανε ένα βήμα μπροστά στην προσπάθεια να μπει στο ΝΑΤΟ καθώς έλαβε επίσημα πρόσκληση να ξεκινήσει ενταξιακές διαπραγματεύσεις. Η πρόσκληση έρχεται σχεδόν ένα μήνα μετά τη συμφωνία με την Ελλάδα να αλλάξει το όνομά της σε «Βόρεια Μακεδονία» και να τερματίσει την πολυετή διαμάχη. Αν εφαρμοστεί η συμφωνία των δύο χωρών, θα αρθεί ένα από τα κύρια εμπόδια που αποτρέπουν αυτή τη στιγμή την ένταξη της πΓΔΜ στη συμμαχία και την ΕΕ. Τόσο στην Ελλάδα, όσο και στην πΓΔΜ, η συμφωνία αμφισβητείται έντονα. Και για να γίνουν τα πράγματα πιο περίπλοκα, αμφότερες οι κυβερνήσεις κατηγόρησαν τη Ρωσία ότι προσπαθεί να υπονομεύσει τη συμφωνία.<br /> <br /> Το κοινοβούλιο στα Σκόπια ενέκρινε τη συμφωνία και θα γίνει δημοψήφισμα Σεπτέμβριο ή Οκτώβριο. Ο πρωθυπουργός Ζόραν Ζάεφ έχει συνδέσει το πολιτικό του μέλλον με αυτή, απειλώντας να παραιτηθεί αν καταψηφιστεί στο δημοψήφισμα. Ενώ δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι οι περισσότεροι κάτοικοι της χώρας είναι υπέρ της ένταξης σε ΝΑΤΟ και ΕΕ, παραμένουν διχασμένοι στο θέμα του ονόματος, κάτι που υπονοεί ότι είναι δύσκολο να προβλεφθεί το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος. Επιπλέον η αντιπολίτευση, το VMRO-DPMNE επιτίθεται σφοδρά στη συμφωνία.<br /> <br /> Η πολιτική κατάσταση είναι περίπλοκη και στην Ελλάδα. Το κοινοβούλιο θα αποφασίσει για τη συμφωνία τους επόμενους μήνες, σε μια ψηφοφορία που θα κρίνει το μέλλον της κυβέρνησης του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα. Όπως στην πΓΔΜ, η αξιωματική αντιπολίτευση εξέφρασε την αντίθεσή της στη συμφωνία για την αλλαγή ονόματος, υποστηρίζοντας ότι δεν βάζει τέλος σε πιθανές διεκδικήσεις σε ελληνικά εδάφη. Επιπλέον ο κυβερνητικός εταίρος του ΣΥΡΙΖΑ τάχθηκε κατά της συμφωνίας. Αν οι ΑΝΕΛ φύγουν από την κυβέρνηση διαμαρτυρόμενοι για τη συμφωνία, θα μπορούσαν να προκηρυχθούν πρόωρες εκλογές.<br /> <br /> Μετά απ’ όλα αυτά υπάρχει και ο ρωσικός παράγοντας. Οι βαλκανικές χώρες έχουν στο παρελθόν κατηγορήσει τη Ρωσία ότι προσπαθεί να υπονομεύσει την ένταξή τους στο ΝΑΤΟ. Η Μόσχα αντέτεινε ότι η ένταξή τους στον Οργανισμό θέτει σε κίνδυνο τη γεωπολιτική ισορροπία στην περιοχή. Στα τέλη του 2016, το Μαυροβούνιο κατηγόρησε τη Ρωσία ότι προσπαθεί να οργανώσει πραξικόπημα για να το αποτρέψει να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ, αν και η χώρα πράγματι εντάχθηκε στις αρχές του 2017.<br /> <br /> Η πΓΔΜ βλέπει τη συμφωνία στο ονοματολογικό και την ένταξη σε ΝΑΤΟ και ΕΕ ως βασικά συστατικά της στρατηγικής της για να ομαλοποιήσει τις σχέσεις της με τους γείτονες και να γίνει περισσότερο ελκυστικός παίκτης στη διεθνή αρένα. Συνεπώς, η κατάρρευση της συμφωνίας με την Ελλάδα θα ήταν ένας αποτελεσματικός τρόπος να αποτραπεί η ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ. Πράγματι, ο Ζάεφ έχει κατηγορήσει τη Ρωσία ότι προσπαθεί να αποσταθεροποιήσει τη χώρα του και υπονοεί ότι κρύβεται πίσω από τις πρόσφατες διαμαρτυρίες κατά της συμφωνίας.<br /> <br /> Η Αθήνα προχωρά σε παρόμοιες κατηγορίες. Στις 6 Ιουλίου, η κυβέρνηση απέλασε δύο Ρώσους διπλωμάτες και απαγόρευσε την είσοδο σε δύο άλλους. Σύμφωνα με ελληνικά ΜΜΕ, πιστεύει ότι οι Ρώσοι προσπάθησαν να υπονομεύσουν τη συμφωνία, διοργάνωσαν συλλαλητήρια στη Βόρεια Ελλάδα και επιχείρησαν να βαθύνουν τους δεσμούς τους με εθνικιστικές οργανώσεις και επιχειρηματικούς ηγέτες της χώρας.<br /> <br /> Οι διπλωματικές τριβές μεταξύ Ελλάδας και Ρωσίας είναι αξιοσημείωτες καθώς οι δύο χώρες έχουν παραδοσιακά στενούς δεσμούς, σε βαθμό που η Αθήνα απείλησε παλαιότερα με βέτο στις κυρώσεις κατά της Μόσχας. Σύμφωνα όμως με πηγές της Stratfor στην Ελλάδα, οι σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών έχουν «ψυχρανθεί» τους τελευταίους μήνες καθώς βελτιώθηκαν οι σχέσεις Ελλάδας-ΗΠΑ. Οι τριβές δεν σημαίνει ότι οι διμερείς σχέσεις Αθήνας-Μόσχας έχουν χειροτερέψει, αλλά υποδηλώνουν ότι διέρχονται περίοδο αστάθειας.<br /> <br /> Η ανακοίνωση του περασμένου μήνα της συμφωνίας μεταξύ Ελλάδας - πΓΔΜ να θάψουν το τσεκούρι του πολέμου αναφορικά με το όνομα, ανοίγει τον δρόμο ώστε η τελευταία να προχωρήσει σε μεγαλύτερη ενσωμάτωση με τη Δύση. Όμως επιπρόσθετα των αντιδράσεων στις δύο χώρες, «τρίτοι παίκτες» ίσως περιπλέξουν τις προσπάθειες να λυθεί η 25ετής διαφορά<br /> <br /> <a href="http://www.euro2day.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Η συμφωνία πΓΔΜ - Ελλάδας και ο ρωσικός δάκτυλος

Η προσπάθεια της Μόσχας να κρατήσει εκτός ΝΑΤΟ τα Βαλκάνια και οι κατηγορίες που εκτοξεύουν Σκόπια και Αθήνα. Πώς διαμορφώνεται το γεωπολ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Συμφωνία για το Μακεδονικό Ζήτημα και οι Προοπτικές

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjaK6XmVV9VriRscTAts58XaHQTC2x14nZTY-8BMTCj6bx-Dfa7RF7UP8KWGoeMsYezeNKXVwGJ-RaXQzLfnLHJrUpMRWS-Nj0PdvC-KNQNc3sEAMg7dViBYHZiu6yo011SYzoeR3V2L7c/s1600/Zaef.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="420" data-original-width="630" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjaK6XmVV9VriRscTAts58XaHQTC2x14nZTY-8BMTCj6bx-Dfa7RF7UP8KWGoeMsYezeNKXVwGJ-RaXQzLfnLHJrUpMRWS-Nj0PdvC-KNQNc3sEAMg7dViBYHZiu6yo011SYzoeR3V2L7c/s640/Zaef.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <b>Ιπποκράτης Δασκαλάκης *</b><br /> Ας αρχίσουμε από τα γεγονότα: Μετά από αρκετές δεκαετίες τριβών υπάρχει πλέον μια κατ’ αρχή αμοιβαία συμφωνία για τη δρομολόγηση μιας κοινά αποδεκτής λύσης στο σύνθετο πρόβλημα που ταλανίζει τις σχέσεις Αθηνών-Σκοπίων και αποτελεί μια εν δυνάμει εστία αναταραχής (μαζί και με πολλές άλλες) στον ευρύτερο χώρο της Βαλκανικής.<br /> <br /> Η συμφωνία αυτή αντιμετωπίζεται με καχυποψία έως και πλήρη απόρριψη από σημαντικά τμήματα του πολιτικού κόσμου και της κοινωνίας αμφοτέρων των χωρών. Ενδεχομένως και ορισμένες χώρες, μάλλον λίγες, δεν καλοβλέπουν τη συμφωνία και κυρίως την επίλυση του θέματος. Παραμένει ακόμη άγνωστο, αν αυτή η συμφωνία θα υλοποιηθεί μέχρι τέλους ενώ αμφίβολη είναι και συμβολή της στην ομαλοποίηση της ευρύτερης περιοχής. Ακόμη όμως περισσότερο αβέβαιη είναι η απάντηση στο ερώτημα του εάν η συμφωνία αυτή είναι θετική για τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα. Μια πειστική απάντηση θα δοθεί μόνο μετά την έλευση ικανού χρονικού διαστήματος (1-2 δεκαετίες) και ευελπιστώ να είναι θετική για την πλευρά μας.<br /> <br /> Σίγουρα η συμφωνία δεν εξασφαλίζει το σύνολο των ελληνικών απαιτήσεων, ούτε όμως και των σκοπιανών. Σίγουρα σήμερα είναι αδύνατη η αλγεβρική και αντικειμενική αποτίμηση κερδών και απωλειών μέσω των αναπόφευκτων (αμοιβαίων) υποχωρήσεων. Στα όμματα της πλειονότητας των Ελλήνων πολιτών, οι παραχωρήσεις των Αθηνών σε θέματα εθνότητας και ταυτότητας -και κυρίως η πληθώρα των αναπάντητων ερωτημάτων που συνοδεύουν αυτά τα σημεία- προκαλούν δικαιολογημένη ανησυχία αλλά και εναντίωση προς τα συμφωνηθέντα. Ερωτηματικά εμφανίζονται και για την απώλεια ελληνικών διαπραγματευτικών «χαρτιών» αναφορικά με τη δυνατότητα δικής μας αρνησικυρίας σε θέματα ένταξης των Σκοπίων, σε ΝΑΤΟ και Ευρωπαϊκή Ένωση, σε περίπτωση μη ευόδωσης της συμφωνίας και αντίθεσης μας με τη δυναμική εισόδου που θα έχει ήδη αναπτυχθεί.<br /> <br /> Επιπλέον, διαχρονικές και δια δεσμών αίματος καλλιεργηθείσες πεποιθήσεις και δοξασίες για τα εθνικά μας δίκαια καθιστούν, για μέρος των πολιτών μας, κάθε υποχώρηση ισοδύναμη με εθνική ήττα ή ακόμη και προδοσία. Τρανό παράδειγμα των εθνικών ευαισθησιών, η αδυναμία ακόμη και των υποστηρικτών της συνθήκης να κάνουν αναφορά σε «μακεδονική» εθνότητα και γλώσσα παραλείποντας τα εισαγωγικά και η προτίμηση χρήσης ουδέτερων όρων. Πρέπει όμως να αναγνωρίσουμε ότι ανάλογες δοξασίες έχουν αναπτυχθεί και στην άλλη πλευρά γεγονός που ελάχιστα επηρεάζεται από αντικειμενικές ιστορικές αλήθειες. Ορατός και ο κίνδυνος αύξησης των απαιτήσεων εκ μέρους των Τιράνων, θεωρώντας ότι η χώρα μας, ευρισκόμενη σε μειονεκτική θέση, είναι πρόθυμη για περαιτέρω παραχωρήσεις σε όλα τα ανοικτά θέματα. Πρέπει όμως να αναγνωρίσουμε ότι μόνιμο και λογικό επιχείρημα των επιθυμούντων μια συμβιβαστική λύση στο θέμα των Σκοπίων είναι η επικέντρωση μας έναντι πλέον ζωτικών απειλών και θεμάτων και η ελάττωση των ανοικτών μετώπων θα επιτρέψει την ενδυνάμωση των θέσεων μας σε αυτά.<br /> <br /> Σήμερα, η πλειονότητα των Ελλήνων τάσσεται ανεπιφύλακτα υπέρ μιας συμφωνίας με το γειτονικό κράτος αλλά με περιορισμένο αριθμό παραχωρήσεων και μάλιστα ανώδυνων. Αντίστοιχα φυσικά πράττει και η άλλη πλευρά. Επίσης, έκαστος πολιτικός χώρος στην Ελλάδα, επιφυλάσσει για τον εαυτό του -εκ του ασφαλούς- την ικανότητα σύναψης μιας καλύτερης συνθήκης. Εκτιμώ ότι μια ενιαία συντονισμένη εθνική γραμμή, χωρίς παραφωνίες, κομματικές επιδιώξεις, ενέργειες αποφυγής πολιτικού κόστους, θα επέφερε καλύτερα διαπραγματευτικά οφέλη και κατά συνέπεια (ενδεχομένως) μια καλύτερη συμφωνία για τη χώρα μας. Τη μέγιστη ευθύνη για την αποτυχία αυτής της κοινής συνεννόησης την έχει η κυβέρνηση που θεσμικά είχε την πρωτοβουλία των κινήσεων και η οποία προσπάθησε να συνδυάσει τη σύναψη της συμφωνίας με καθαρά κομματικά οφέλη. Επιπλέον, αξίζει να επισημάνουμε ότι καθώς σημαντικό μέρος του κυβερνώντος κόμματος είχε ταχθεί στο παρελθόν υπέρ θέσεων που ήσαν αρκετά εγγύς των σκοπιανών θέσεων, αυτό εξασθενούσε -μέχρι ενός σημείου- τη διαπραγματευτική μας θέση.<br /> <br /> Η εξέλιξη των διαπραγματευτικών επαφών, κατέδειξε ότι κυβέρνηση των Αθηνών επεδίωξε μια σπουδή για την επίτευξη συμφωνίας χωρίς να διαφαίνεται ότι βρέθηκε προ ανυπέρβλητων ισχυρών διεθνών πιέσεων. Βέβαια θα μπορούσε να αντικρούσει κανείς υποστηρίζοντας ότι η Αθήνα έσπευσε να εκμεταλλευτεί το «παράθυρο ευκαιρίας» της ύπαρξης μιας μετριοπαθούς σκοπιανής κυβέρνησης. Επιμονή σε ανένδοτες θέσεις εκ μέρους των Αθηνών, ίσως να καταδίκαζε σε πτώση τη μετριοπαθή κυβέρνηση και να συντελούσε στην επάνοδο των σκληροπυρηνικών δυνάμεων και διαιώνιση του προβλήματος. Με τα σημερινά δεδομένα αδυνατώ μετά βεβαιότητας να ισχυριστώ αν η διαιώνιση του θέματος εξυπηρετεί ή βλάπτει τα εθνικά συμφέροντα, απάντηση καθοριστική για την ελληνική (και σκοπιανή) στάση. Διστακτικά θεωρώ ότι ο χρόνος δεν εργάζεται υπέρ ημών στο πρόβλημα αυτό χωρίς βέβαια να δημιουργεί (επί του παρόντος) ανυπέρβλητα εμπόδια.<br /> <br /> Κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων η ελληνική κυβέρνηση κατηγορήθηκε για χρήση «μυστικής διπλωματίας» για επίλυση του θέματος. Θεωρώ επιβεβλημένη, την κατά περίπτωση, χρήση της «μυστικής διπλωματίας» υπό τον όρο τήρησης όλων των θεσμικών προβλέψεων που μάλλον όμως δεν ίσχυσε στο πρόβλημα μας. Ευελπιστώ ότι στο πλαίσιο αυτής της κατακριτέας «μυστικής διπλωματίας», η Αθήνα κατάφερε να εξασφαλίσει ορισμένες θετικές πρόνοιες και αξιόπιστες δεσμεύσεις από τις μεγάλες δυνάμεις για τα εθνικά μας θέματα.<br /> <br /> Παρά τη δικαιολογημένη ευαισθησία μας για το ιστορική παρακαταθήκη της μακεδονικής ιστορίας και τον κίνδυνο καπήλευσης της δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο μέγιστος κίνδυνος προέρχεται από την τουρκική επεκτατικότητα και η δεινή μας οικονομική κατάσταση επιτείνει τη μειονεκτική μας θέση. Για ιστορικούς λόγους, πρέπει όμως να αναφέρω ότι αντίστοιχες αντιλήψεις, έναντι του υπαρκτού τότε κομμουνιστικού κινδύνου αλλά και η πλήρη οικονομική μας εξάρτηση από τη διεθνή βοήθεια, ώθησαν τις ελληνικές κυβερνήσεις σε διστακτικές θέσεις στο θέμα του μακεδονικού, ειδικά την περίοδο 1949-1954, που συνετέλεσαν στη μετέπειτα επιδείνωση της διαπραγματευτικής μας ικανότητας και στην ενίσχυση και προβολή της «μακεδονικής» ταυτότητας.<br /> <br /> Επανερχόμενοι στο σήμερα, πρέπει να επισημάνω ότι δυστυχώς και η αντιπολίτευση, με παλινδρομήσεις, ασάφειες και απροθυμία συνεννόησης, ακολούθησε την κυβέρνηση στον ολισθηρό δρόμο της κομματικής εκμετάλλευσης του θέματος. Σε τελευταία ανάλυση, αρκετοί πολιτικοί παράγοντες αισθάνονται ιδιαίτερα ικανοποιημένοι με το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μετά την αναγκαστική αποδοχή των όρων των «δανειστών και εταίρων», αυτοβούλως ανέλαβε και την επώδυνη αποδοχή μιας συμβιβαστικής λύσης στο σκοπιανό ζήτημα. Εκτιμώ ότι οι κατακρίνοντες σήμερα τη συμφωνία, πριν αλέκτωρ λαλήσει τρεις και παρά την σφοδρή αντίθεση τους, με πρόσχημα την αρχή του διεθνούς δικαίου «οι συνθήκες πρέπει να τιμούνται», θα αναγκαστούν (ορθά αλλά και με πρόδηλη ικανοποίηση) να την αποδεχθούν!<br /> <br /> Ας έλθουμε όμως επί της ουσίας των δεδομένων που δημιουργεί η συμφωνία. Το βασικό ερώτημα είναι εάν υπάρχει άμεσος ή έμμεσος κίνδυνος για υπονόμευση των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων από το κράτος που θα αναγνωρίσουμε εάν υλοποιηθεί η συμφωνία; Θα τολμήσω να απαντήσω αρνητικά, υπό την προϋπόθεση ότι η χώρα μας θα λειτουργήσει ως ορθολογικός παίκτης του διεθνούς συστήματος οικοδομώντας, με λιγότερη ή περισσότερη επιτυχία, τους πυλώνες ισχύος. Στους πυλώνες ισχύος, εμφανιζόμενη υπό τον όρο της «ήπιας ισχύος», συμπεριλαμβάνεται και η πολιτισμική μας ιστορία και επιρροή. Η μελλοντική μας αντιπαράθεση με το νέο κράτος (ούτε και εγώ μπορώ να χρησιμοποιήσω το νέο όνομα του) θα διεξαχθεί κυρίως στο πολιτιστικό και οικονομικό επίπεδο με επιδίωξη την εξασφάλιση της επιρροής μας.<br /> <br /> Ο αγώνας μας όμως, ειδικά για την πολιτισμική ταυτότητα και κληρονομία δεν θα πρέπει να εστιάζεται μόνο στους βόρειους γείτονες μας. Η προσπάθεια πρέπει να είναι επίπονος και συνεχής καθώς οι διεκδικητές της πολιτισμικής μας κληρονομιάς είναι πολλοί (μη λησμονούμε ότι και οι Τούρκοι αθόρυβα «ροκανίζουν» την ιστορία μας, βλέπε «λαοί του Αιγαίου») ενώ ο πιο επικίνδυνος αντίπαλος δεν έχει ταυτότητα και υπεισέρχεται δολίως μέσα από τις διάφορες μορφές της παγκοσμιοποίησης και μιας πρωτόγνωρης και βίαιης δημογραφικής μεταβολής πλήττοντας ύπουλα τον πυρήνα της ύπαρξης μας.<br /> <br /> Σπάνια στο παρελθόν μια συνθήκη ή συμφωνία, ακόμη και αν επιβλήθηκε με τη δύναμη των όπλων, επέλυσε όλες τις αντιθέσεις και τα προβλήματα. Απλά έθεσε τις βάσεις για ένα νέο ανταγωνισμό (ή μια νέα μορφή ανταγωνισμού) δίδοντας πολλάκις τη ευκαιρία ακόμη και στον ηττημένο να ανατρέψει, σε βάθος χρόνου, ορισμένες αρνητικές συνέπειες της συμφωνίας. Ανάλογα συμβαίνει και με την παρούσα συμφωνία η ολοκλήρωση της οποίας προβλέπεται τους επόμενους μήνες. Φυσικά δεν πρέπει να αναμένουμε τη μεταστροφή της πολιτικής, αλλά και των διαθέσεων των κατοίκων των Σκοπίων, έναντι της χώρας μας εντός μιας ημέρας. Η αντιπαράθεση για το θέμα της Μακεδονίας χάνεται σε βάθος δεκαετιών, κάθε πλευρά έχει να παρουσιάσει ορισμένα αδιάσειστα επιχειρήματα υπέρ των θέσεων της και το συγκρουσιακό περιβάλλον έχει εκθρέψει εκατέρωθεν ακραίες τάσεις που όλα μαζί δημιουργούν δυσχέρειες στην επιθυμητή προσέγγιση.<br /> <br /> Ο μεγαλύτερος κίνδυνος όμως που διατρέχουμε για την επιτυχή έκβαση των προσπαθειών μας (συμπεριλαμβανομένων και των σημαντικών παραχωρήσεων που αποδεχθήκαμε), προέρχεται από το εσωτερικό μας και είναι να καταστήσουμε το θέμα της συμφωνίας το επίκεντρο μιας πολιτικής πόλωσης όπου οι ακραίες και χωρίς επιχειρήματα συνθηματολογίες θα κυριαρχήσουν του ορθού λόγου. Σε αυτό το περιβάλλον, πληθώρα κρισίμων προβλημάτων θα υποσκιαστούν από μια αντιπαράθεση για το Μακεδονικό από την οποία θα λείπουν τα επιχειρήματα και οι ρεαλιστικές εναλλακτικές λύσεις και θα κυριαρχεί η συνθηματολογία και η επίκληση συναισθημάτων. Δυστυχώς, σε ένα τέτοιο περιβάλλον, δεν νομίζω ότι θα υπάρξει ελληνικό κόμμα που θα αποφύγει την ατραπό της συνθηματολογίας.<br /> <br /> Το ζητούμενο πλέον, από την ελληνική πλευρά, είναι αφενός να αποφύγει μια εσωτερική πόλωση για τη συμφωνία και αφετέρου να εκμεταλλευτεί τις συνθήκες που δημιουργούνται και βασιζόμενη στα νέα δεδομένα, με συνέπεια, υπομονή, επιμονή και συνέχεια, να προωθήσει τους στόχους της. Σήμερα, απαιτείται να εξετάσουμε λεπτομερώς τις άμεσα και έμμεσα απορρέουσες προβλέψεις της συμφωνίας, να εντοπίσουμε τα προβληματικά σημεία και να καταρτίσουμε ένα σχέδιο υλοποίησης της με γνώμονα τη μεγιστοποίηση του εθνικού συμφέροντος και την αντίκρουση των αναμενόμενων ανάλογων προσπαθειών των γειτόνων. Μια επισταμένη προετοιμασία θα μας επιτρέψει να εκμεταλλευθούμε υπέρ των θέσεων μας υπάρχοντα «θολά» σημεία που εισδύουν -ηθελημένα ή μη- σε κάθε συμφωνία. Δυνατότητα επαναδιαπραγμάτευσης δεν τη θεωρώ εφικτή και μάλλον θα οδηγήσει την Αθήνα σε αντιπαράθεση με τη διεθνή κοινότητα.<br /> <br /> Επιπλέον στο επίπεδο της στρατηγικής επικοινωνίας πρέπει να γίνει η μέγιστη εκμετάλλευση της προσέγγισης των δύο χωρών, προς κάθε ακροατήριο, με προβολή των ελληνικών παραχωρήσεων ως ένδειξη αυτοπεποίθησης και πραγματικού ενδιαφέροντος και όχι ως αδυναμία. Παράλληλα όμως πρέπει να είμαστε έτοιμοι από τώρα και για μια αναδίπλωση και αλλαγή στρατηγικής σε περίπτωση που για οποιαδήποτε λόγο η συμφωνία δεν ευοδωθεί. Εξυπακούεται ότι αρκετοί εξ ημών, ελπίζουν την απόρριψη της συμφωνίας -το θεωρώ δύσκολο όχι απίθανο- με υπαιτιότητα της σκοπιανής πλευράς.<br /> <br /> Η αναζήτηση ευθυνών, ο εξορκισμός των λαθών επί του μακεδονικού και η δαιμονοποίηση της συμφωνίας δεν πρέπει να μας εκτρέψουν από το τελικό μας στόχο. Το νέο (ακατανόμαστο για εμάς ακόμη) κράτος, αλλά γενικότερα η Βαλκανική πρέπει να επανέλθουν στην ελληνική σφαίρα επιρροής με κατανόηση των ιδιαιτεροτήτων των λαών τους και με σεβασμό των ανησυχιών τους. Μπορούμε να αποτελέσουμε τοπική ηγεμονική δύναμη άμα εργαστούμε με συνέπεια, αποφεύγοντας τις ακρότητες και την αλαζονεία. Χρειαζόμαστε όμως όραμα, ηγεσία, συντονισμένη εργασία και νηφαλιότητα. Συστατικά αναγκαία, η έλλειψη των οποίων τις τελευταίες δεκαετίες μας οδήγησε όχι μόνο στην οικονομική κρίση αλλά και στην αποδυνάμωση της συνολικής μας ισχύος. Παρά ταύτα, η ισχύς μας έναντι των βαλκάνιων γειτόνων μας εξακολουθεί να είναι συντριπτικά υπέρ ημών σε όλους τους τομείς. Ειδικά μάλιστα, τα σημεία που έντονα μας ανησυχούν - θέματα ιστορικής ταυτότητας και πολιτιστικής παράδοσης- αποτελούν τα πλέον ισχυρά όπλα στην ελληνική φαρέτρα αρκεί να τα χρησιμοποιήσουμε κατάλληλα. Οι αυριανές γενιές των βαλκάνιων γειτόνων μας πρέπει να θεωρούν απαραίτητη την εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας, να προετοιμάζονται για φοίτηση σε ελληνικά πανεπιστήμια, να αποταμιεύουν για να παραθερίσουν στη Χαλκιδική, να εμπιστεύονται τα ελληνικά νοσοκομεία και ενδόμυχα (και ανομολόγητα) να προσδοκούν την απόκτηση της ελληνικής ιθαγένειας. Ειδικά για τα Σκόπια, η χώρα μας πρέπει να αποτελέσει τον αμερόληπτο και κοινά αποδεκτό εγγυητή της ειρηνικής συνύπαρξης Σλαβομακεδόνων και Αλβανών και της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης και προόδου της χώρας. Αυτή η κατάσταση πρέπει να είναι ο επιδιωκόμενος στόχος μας. Ποιος όμως θα μας κάνει αρχικά να πιστέψουμε στην ικανότητα μας για την εκπλήρωση αυτού του στόχου και εν συνεχεία να μας οδηγήσει με συνέπεια στην υλοποίηση του μέσα από τις «συμπληγάδες» του ασταθούς διεθνούς περιβάλλοντος;<br /> <br /> <b><i>*Υποστράτηγος εα, Διευθυντής Μελετών ΕΛΙΣΜΕ. </i></b><br /> <br /> <a href="https://www.huffingtonpost.gr/">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Η Συμφωνία για το Μακεδονικό Ζήτημα και οι Προοπτικές

Ιπποκράτης Δασκαλάκης * Ας αρχίσουμε από τα γεγονότα: Μετά από αρκετές δεκαετίες τριβών υπάρχει πλέον μια κατ’ αρχή αμοιβαία συμφωνία γι...

Διαβάστε την συνέχεια

Τουρκία: Η «Φαμίλια» Ερντογάν εδραιώνεται

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjbqJksnN4eUYWdmowb-JuIqPpFA1mbUFKG_qgQ0W4maiT90R8lIohKS8Zikj7dgxFfOh5vFK5pNSgqrIPl_o1Cr3X1WLvb7miWURaF7yhykRnrd3dUTl_fLLy4tD0E_R7y5NgkVYFa4ms/s1600/familia+_erdogan.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="440" data-original-width="630" height="446" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjbqJksnN4eUYWdmowb-JuIqPpFA1mbUFKG_qgQ0W4maiT90R8lIohKS8Zikj7dgxFfOh5vFK5pNSgqrIPl_o1Cr3X1WLvb7miWURaF7yhykRnrd3dUTl_fLLy4tD0E_R7y5NgkVYFa4ms/s640/familia+_erdogan.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <b>Λεωνίδας Κουμάκης* </b><br /> Το νέο σύνταγμα της Τουρκίας που «εγκρίθηκε» από τον Τουρκικό λαό με το νοθευμένο δημοψήφισμα της 16 Απριλίου 2017 και οι «εκλογές» με την σημαδεμένη τράπουλα που ανέδειξαν τον Ρ. Τ. Ερντογάν ουσιαστικό δικτάτορα με απεριόριστες εξουσίες, μετατρέπει πλέον και επίσημα, ολόκληρη την Τουρκία σε μια γιγαντιαία, οικογενειακή επιχείρηση της «Φαμίλιας Ερντογάν». <br /> <br /> Η αναγγελθείσα «άρση» της άχρηστης πλέον κατάστασης «έκτακτης ανάγκης» (οι νέες, επίσημες εξουσίες του «Προέδρου» είναι υπεραρκετές), δεν βοηθάει καθόλου στα ανθρώπινα δικαιώματα, τα οποία κατεξευτελίζονται στην σημερινή Τουρκία. <br /> <br /> Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η αρπαγή δύο Ελλήνων στρατιωτικών την 1η Μαρτίου 2018 και η επίσημη αιχμαλωσία τους, χωρίς την απαγγελία καμιάς εναντίον τους κατηγορίας! Ό,τι δηλαδή κάνουν οι Σομαλοί πειρατές καταλαμβάνοντας πλοία και εκβιάζοντας πλοιοκτήτες, το κάνει η μαφιόζικη «Φαμίλια Ερντογάν», εκβιάζοντας την Ελλάδα να αγνοήσει τους νόμους της – όπως δηλαδή θεωρεί αυτονόητο να πράττει η ίδια η «Φαμίλια» μέσα στην Τουρκία! <br /> <br /> Η διάσημη πλέον διαφθορά της «Φαμίλιας Ερντογάν» και ο αμύθητος πλούτος που συσσωρεύουν τα μέλη της, γίνονται το επίσημο «σήμα κατατεθέν» της σημερινής Τουρκίας. Η Τουρκία του 2018, αποτελεί και επίσημα πια, την οικογενειακή επιχείρηση μιας χούφτας ανθρώπων που ζουν σε ανείπωτη χλιδή και παλάτια, απολαμβάνοντας τον μόχθο εκατομμυρίων Τούρκων πολιτών με απροκάλυπτο φασισμό. <br /> <br /> Εάν κάποιος (δημοσιογράφος, δικαστής, στρατιωτικός, ακαδημαϊκός, κληρικός, καλλιτέχνης, αθλητής κ.α.) τολμήσει να καταγγείλει την απίστευτη οικογενειακή διαφθορά της «Φαμίλιας Ερντογάν» χαρακτηρίζεται πάραυτα «τρομοκράτης», «εχθρός της Τουρκίας», «πράκτορας των ξένων» και συνήθως κλείνεται με συνοπτικές διαδικασίες στις τουρκικές φυλακές που παραμένουν, στην μεγαλύτερη έκτασή τους, στα χάλια που παρακολουθούμε στο «Εξπρές του μεσονυχτίου». <br /> <br /> Στην σημερινή Τουρκία είναι αδύνατο να καταγραφούν οι «εχθροί της φαμίλιας», οι οποίοι χάνουν την ζωή τους μέσα στις απάνθρωπες συνθήκες των τουρκικών φυλακών όπου κρατούνται και βασανίζονται. Ειδικά όμως οι θάνατοι από «καρδιακές προσβολές», «αυτοκτονίες» ή άλλες ύποπτες συνθήκες, παρά την απόλυτη συσκότιση, καταγράφονται από το ανεξάρτητο, Σουηδικό Stockholm Center for Freedom και αναρτώνται σε ένα <a href="https://stockholmcf.org/suspicious-deaths-and-suicides-in-turkey-updated-list/">αναλυτικό κατάλογο</a> εκατοντάδων περιπτώσεων με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες. Όπως ακριβώς καταγράφονται σε ένα αναλυτικό κατάλογο και οι «<a href="https://stockholmcf.org/enforced-disappearences-in-turkey-2/">απαγωγές</a>» καθώς και η ύποπτη «εξαφάνιση» ανεπιθύμητων για το καθεστώς προσώπων. <br /> <br /> Στην σημερινή Τουρκία, η οικογενειακή επιχείρηση της «Φαμίλιας Ερντογάν», λειτουργεί όπως ακριβώς μια ιδιωτική, ψυχρά κερδοσκοπική επιχείρηση που δεν σέβεται κανένα νομικό ή κοινωνικό πλαίσιο – ακόμα και αν το «νομοθετεί» για όλους τους άλλους «υπηκόους» της. <br /> <br /> Τα φαραωνικά έργα είναι η αδυναμία της «Φαμίλιας». Εκεί υπάρχουν τεράστιοι προϋπολογισμοί που αφήνουν τεράστια κέρδη στην «οικογένεια». Αεροδρόμια, γέφυρες, λιμάνια, πυρηνικά εργοστάσια, υπόγειες σήραγγες – όλα με μεγάλα περιθώρια «κερδών» για την διεφθαρμένη «Φαμίλια». <br /> <br /> Για να φιμωθούν οι φωνές διαμαρτυρίας και να δημιουργηθεί κλίμα τρομοκρατίας, απολύονται από τον δημόσιο τομέα κατά το δοκούν, εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι από την Δικαιοσύνη, τον Στρατό, τα Πανεπιστήμια, τα Σώματα Ασφαλείας, τις διάφορες Δημόσιες Υπηρεσίες κ.π.α., με τελικό στόχο να παραμείνουν μόνον οι αναμφισβήτητα «πιστοί» και «εργατικοί» για την οικογενειακή ευημερία. Σύμφωνα με Τούρκο αναλυτή στρατιωτικών θεμάτων (Μετίν Γκιουρτσάν) το 40% των Τούρκων στρατηγών και το 20% των αξιωματικών του Τουρκικού στρατού, έχουν απολυθεί από την «Φαμίλια Ερντογάν»! <br /> <br /> Το αξιόμαχο των Τουρκικών ενόπλων δυνάμεων δεν φαίνεται να ενδιαφέρει ιδιαίτερα την «Φαμίλια». Δίνει όμως μεγάλη προτεραιότητα στις στρατιωτικές προμήθειες για το μεγάλο «οικονομικό ενδιαφέρον» που παρουσιάζουν και πάνω από όλα, νοιάζεται για την ασφάλεια της και τα κεφάλια της. <br /> <br /> Δεν υπάρχει πλέον αμφιβολία ότι όλα τα μέλη της «Φαμίλιας» θα κατέληγαν στην κρεμάλα, αν τύχαινε και έχαναν τον έλεγχο της εξουσίας. Θα είχαν την τύχη του πρωθυπουργού Αντνάν Μεντερές, του Υπουργού Άμυνας Χασάν Πολατκάν και του Υπουργού Εξωτερικών Φατιν Ρουστού Ζορλού που απαγχονίστηκαν το 1961 για την μεγάλη διαφθορά του καθεστώτος που είχαν εγκαταστήσει στην Τουρκία την δεκαετία του 1950. <br /> <br /> Έχοντας λοιπόν πλήρη συναίσθηση των κινδύνων που αντιμετωπίζουν στην προσωπική τους ασφάλεια, αλλά και την ακόρεστη δίψα για πλούτη, νεόπλουτη επίδειξη και νέο-οθωμανική μεγαλομανία, ο αρχηγός και τα μέλη της «Φαμίλιας» φρόντισαν να οδηγήσουν την Τουρκία μέσα από εικονικές «δημοκρατικές διαδικασίες» (δημοψήφισμα, Προεδρικές εκλογές, Βουλευτικές εκλογές»), χρησιμοποιώντας βία, νοθεία και τρομοκρατία, ώστε με σχετική ασφάλεια να καταφέρουν να μετατρέψουν την Τουρκία σε μια γιγαντιαία οικογενειακή επιχείρηση. <br /> <br /> Έτσι, αμέσως μετά τις «εκλογές» με την σημαδεμένη τράπουλα και την επίσημη συγκέντρωση υπερεξουσιών στον Τούρκο δικτάτορα, ανακοινώθηκε η ολιγομελής σύνθεση (μόλις 16 άτομα) της νέας Τουρκικής κυβέρνησης η οποία θυμίζει διορισμό διευθυντών σε κρίσιμα πόστα, προκειμένου να υπηρετούν καλύτερα την «Φαμίλια Ερντογάν»! <br /> <br /> Όλοι ανεξαιρέτως πρόσωπα εμπιστοσύνης – μεταξύ τους ο τέως αρχηγός των ενόπλων δυνάμεων που δήλωσε έμπρακτα απεριόριστη υποταγή σαν Υπουργός Εθνικής Άμυνας και ο γαμπρός του, Μπεράτ Αλμπαϊράκ ο οποίος διορίστηκε σαν Υπουργός Οικονομικών. Ο πιτσιρικάς που είχε παντρευτεί την μεγάλη κόρη του Ερντογάν πριν από δεκατέσσερα χρόνια, είδε το μέλλον του να φαντάζει λαμπερό και να «επιβραβεύεται» με ολοένα και μεγαλύτερη συμμετοχή στις «επιχειρήσεις» της Φαμίλιας. Το άστρο του έλαμψε, σύμφωνα με αποκαλύψεις των Wikileaks (Δεκέμβριος 2016), όταν είχε εξαιρετικές «επιδόσεις» στο λαθρεμπόριο πετρελαίου με την αγαστή συνεργασία του ISIS: Μαζική κλοπή πετρελαίου από το Ιράκ και τη Συρία μέσω της εταιρείας Powertrans, που φυσικά ανήκε στην «Φαμίλια»! <br /> <br /> Δεν είναι άλλωστε συμπτωματικό ότι ο γαμπρός υπηρέτησε σαν Υπουργός Πετρελαίου σε προηγούμενη Τουρκική κυβέρνηση – το παιδί είχε αποκτήσει πολύτιμη εμπειρία από το λαθρεμπόριο πετρελαίου ολόκληρης της οικογένειας. Ούτε φυσικά είναι τυχαίο πως οι δύο ξυπόλυτοι γιοί του Τούρκου δικτάτορα έγιναν ξαφνικά μεγάλοι εφοπλιστές – όπως μεγάλος εφοπλιστής ήταν και ο πρωθυπουργός – μαριονέτα Μπιναλί Γιλντιρίμ μέχρι την αυτοκατάργηση του και τον «διορισμό» του σαν Προέδρου του Τουρκικού κοινοβουλίου. Το εκτεταμένο λαθρεμπόριο πετρελαίου της «Φαμίλιας» χρειαζόταν ιδιόκτητα πλοία της «οικογένειας» ώστε να κάνει απρόσκοπτα τις μεταφορές των κλοπιμαίων! <br /> <br /> Τα οικονομικά προβλήματα όμως της Τουρκίας, σε αντίθεση με την οικονομική άνθηση και την πληθωρική εξασφάλιση των επόμενων γενεών όλων ανεξαιρέτως των μελών της «Φαμίλιας Ερντογάν», είναι μεγάλα και σοβαρά. <br /> <br /> Η ανακοίνωση του διορισμού του γαμπρού και μέλους της «Φαμίλιας» Μπεράτ Αλμπαιράκ σαν «Υπουργού Οικονομικών» της Τουρκίας, οδήγησε στην μαζική αποχώρηση ξένων επενδυτών αποσταθεροποιώντας την Τουρκική οικονομία και συμπαρασύροντας Τουρκικά ομόλογα (τα δεκαετή ομόλογα σκαρφάλωσαν κοντά στο 19%) , μετοχές (το χρηματιστήριο υποχώρησε μέσα σε δύο μέρες κατά 6%, οι τραπεζικές μετοχές κατά 9%) και το νόμισμα (Τουρκική λίρα), έφθασε να χάνει μέχρι 5% (20% σε ετήσια βάση) πλησιάζοντας πλέον σε απόσταση αναπνοής το φράγμα των 5 λιρών προς 1 δολάριο! <br /> <br /> Ο ξένος τύπος σχολιάζει με καυστικό τρόπο τις εξελίξεις, με χαρακτηριστικά παραδείγματα την Frankfurter Allgemeine Zeitung (τίτλος: «Επάγγελμα γαμπρός και Υπουργός Οικονομικών») και την Neue Zürcher Zeitung (τίτλος: «Ο Ερντογάν ανακηρύσσει την Τουρκία σε οικογενειακή επιχείρηση»). <br /> <br /> Οι «παρεμβάσεις» στην Κεντρική Τράπεζα της Τουρκίας (ο δικτάτορας έδωσε στον εαυτό του το δικαίωμα να διορίζει υποδιοικητή στην Κεντρική Τράπεζα της Τουρκίας χωρίς την σύμφωνη γνώμη του διοικητή της), η λαϊκίστικη «αλλεργία» στην αύξηση των επιτοκίων και την λήψη σκληρών μέτρων προσαρμογής, είναι πολύ πιθανό να οδηγήσουν την Τουρκία στην «αγκαλιά» του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου πολύ πιο σύντομα από όσο υπολογίζουν οι διεθνείς οικονομικοί αναλυτές. <br /> <br /> Συμπέρασμα: Η «Φαμίλια Ερντογάν» προσπαθεί να εδραιώσει την εξουσία της επιβάλλοντας σε κάθε κατεύθυνση την τεράστια, οικογενειακή επιχείρηση που έχει εγκαταστήσει μέσα στην Τουρκική «Δημοκρατία». Η μακροημέρευση της όμως είναι εντελώς αβέβαιη. Το μόνο βέβαιο είναι το τέλος της, το οποίο δεν θα διαφέρει καθόλου από το τέλος όλων των αυταρχικών καθεστώτων και των δικτατοριών που έχουν κατά καιρούς εμφανιστεί στον κόσμο. Και η μόνη αβεβαιότητα που υπάρχει ακόμα, είναι το πότε…<br /> <div> <br /> <b><i>*Νομικός, Συγγραφέας. Μέλος του International Hellenic Association (IHA) </i></b><br /> <b><i><br /></i></b> <a href="https://www.huffingtonpost.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Τουρκία: Η «Φαμίλια» Ερντογάν εδραιώνεται

Λεωνίδας Κουμάκης*  Το νέο σύνταγμα της Τουρκίας που «εγκρίθηκε» από τον Τουρκικό λαό με το νοθευμένο δημοψήφισμα της 16 Απριλίου 2017 κ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η εικόνα της Τουρκίας υπό τον Ερντογάν δεν θα μπορούσε να είναι χειρότερη…

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEinsN1GXNq3SqWKFOe_OIuHmiepSH0QiNeamF4l-8JMw2gHOVSPLuWTamRO1GIgYvx3cygqKcQLNWusuZU5NWsDdLI6LqzohYDvAlY-1Ux9sS0gOxw9GHFaf9dD68STVu4-cbLvKReMVPY/s1600/Erdogan_Tsipras-NATO.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="790" height="324" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEinsN1GXNq3SqWKFOe_OIuHmiepSH0QiNeamF4l-8JMw2gHOVSPLuWTamRO1GIgYvx3cygqKcQLNWusuZU5NWsDdLI6LqzohYDvAlY-1Ux9sS0gOxw9GHFaf9dD68STVu4-cbLvKReMVPY/s640/Erdogan_Tsipras-NATO.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Δυσοίωνες εκτιμήσεις για τον ρόλο της Τουρκίας στην περιοχή, τις σχέσεις της με την Ελλάδα και τον δυτικό κόσμο γενικότερα, αλλά και για την διακυβέρνηση Ερντογάν κάνει σε συνέντευξή του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Νίκος Μιχαηλίδης διδάκτορας ανθρωπολογίας στο Πανεπιστήμιο Πρίνστον των ΗΠΑ με έρευνα στην Τουρκία για θέματα μειονοτήτων. <br /> <br /> Αναλύοντας τα δεδομένα από την στάση και τις διακηρύξεις του Τούρκου προέδρου, πριν και μετά τις εκλογές, ο κ. Μιχαηλίδης πιστεύει ότι η Τουρκία θα γίνεται όλο και πιο εθνικιστική, ότι τα οικονομικά της προβλήματα είναι σοβαρά, ενώ η οικονομία της μετατρέπεται σταδιακά σε οικονομία πολέμου, ενώ προβλέπει ότι ο απολυταρχικός τρόπος διακυβέρνησης του Ερντογάν θα ενταθεί και οι διώξεις θα γίνουν ακόμη περισσότερες. <br /> <br /> Σχέσεις με Ελλάδα <br /> <br /> Για τις σχέσεις Τουρκίας -Ελλάδας, ο κ. Μιχαηλίδης εκτιμά ότι η Άγκυρα «θα συνεχίσει τις διεκδικήσεις της και μάλιστα πιο έντονα έναντι της Ελλάδας». Αυτό, προσθέτει, «μαρτυρούν οι δηλώσεις Τούρκων αξιωματούχων αλλά και τα εξοπλιστικά προγράμματα τα οποία ανακοινώνονται και γίνεται προσπάθεια να υλοποιηθούν. Το αν θα υλοποιηθούν θα εξαρτηθεί και από τις οικονομικές εξελίξεις». <br /> <br /> Η Τουρκία, εκτιμά ο κ. Μιχαηλίδης, «θέλει να είναι η ίδια κέντρο διαμετακόμισης ενέργειας προς την Δύση και δεν επιθυμεί καμιά γειτονική της χώρα να έχει τέτοιο ρόλο γιατί το θεωρεί απειλή στα κακώς εννοούμενα εθνικά της συμφέροντα. <br /> <br /> Το καθεστώς θα συνεχίσει να προπαγανδίσει τον εαυτό του ως την πλευρά που επιθυμεί λύση στο Κυπριακό και στις σχέσεις με την Ελλάδα και να κατηγορεί Κύπρο και Ελλάδα για αδιαλλαξία. Αυτή η προπαγάνδα πρέπει να αντιμετωπιστεί με άλλου τύπου πολιτικές. <br /> <br /> Οι τουρκικές ελίτ βλέπουν ότι το γεωπολιτικό τους περιβάλλον ρευστοποιείται και θα κάνουν κάθε τι δυνατό για να υποβιβάσουν Ελλάδα και Κύπρο και να τις υποτάξουν σε μια τουρκική ηγεμονία. <br /> <br /> Η τουρκική κρατική ελίτ έχει ακόμα την κακή συνήθεια να θεωρεί τον εαυτό της κληρονόμο αυτοκρατορίας και αυτό είναι το κεντρικό πρόβλημα που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε και να επιλύσουμε. Αυτή είναι η καρδιά των λεγόμενων ελληνοτουρκικών προβλημάτων, ο τουρκοσουνιτικός μεγαλοϊδεατισμός». <br /> <br /> Σχέσεις με ΕΕ-Δύση <br /> <br /> «Οι σχέσεις με την ΕΕ θα δοκιμασθούν περισσότερο», υπογραμμίζει ο κ. Μιχαηλίδης και ως αιτία θεωρεί ότι «το καθεστώς καλλιεργεί αντιδυτική υστερία και σοβινισμό στην κοινωνία κατηγορώντας τους δυτικούς για τα δεινά της χώρας, συσκοτίζοντας έτσι την μία και πραγματική αιτία όλων των προβλημάτων, την παντελή έλλειψη δημοκρατίας και την απόλυτη διαφθορά του συστήματος». <br /> <br /> Ταυτόχρονα, προσθέτει, «η Τουρκία θα συνεχίσει να απειλεί την ΕΕ με αποστολή χιλιάδων προσφύγων προκειμένου να κερδίζει χρόνο και χρήμα αλλά και να προπαγανδίζει τον εαυτό της ως χρήσιμο και αναντικατάστατο εταίρο της Δύσης στην περιοχή». <br /> <br /> Αναφορικά με δηλώσεις Τούρκων αξιωματούχων ότι επιθυμούν συνέχιση των ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την ΕΕ, ο κ. Μιχαηλίδης πιστεύει ότι «αποτελούν προπαγάνδα που στόχο έχει να νομιμοποιήσει το καθεστώς στα μάτια της διεθνούς κοινής γνώμης αλλά και να κερδίσει χρόνο να ανασυνταχθεί μετά τις αναταράξεις στην κρατική γραφειοκρατία. <br /> <br /> Η εμμονή της Τουρκίας να καταργηθεί η βίζα για τους πολίτες της που ταξιδεύουν στην ΕΕ είναι κομμάτι μιας στρατηγικής για να εκκενωθεί η χώρα από όλες τις φιλελεύθερες φιλοδυτικές δυνάμεις και από μειονότητες, οι οποίες βεβαίως θα μεταναστεύσουν άμεσα, λόγω πίεσης στο εσωτερικό», τονίζει ο κ. Μιχαηλίδης και προσθέτει: <br /> <br /> «Στόχος είναι να αλλάξουν οι δημογραφικές ισορροπίες στο εσωτερικό, να ανακοπεί η δημογραφική άνοδος Κούρδων και αλεβιτών και να ενισχυθούν οι σουνίτες μουσουλμάνοι, πιστοί στον Ερντογάν και στο καθεστώς». <br /> <br /> Επισημαίνει ακόμα ότι «η Τουρκία επιδιώκει, επίσης, σε συνεργασία με την Ρωσία, να καταστεί κόμβος διαμετακόμισης φυσικού αερίου προς την Δύση. Κάτι τέτοιο θα αποτελούσε αυτοκτονία για τις βιομηχανικές υποδομές της ΕΕ γιατί η Τουρκία πρόκειται να χρησιμοποιήσει και αυτό το εργαλείο εκβιαστικά για να κερδίσει σε άλλα μέτωπα. Η ΕΕ δεν έχει λόγο να δώσει τα κλειδιά της ενεργειακής της ασφάλειας σε ένα αναξιόπιστο κράτος που ενισχύει ισλαμιστές τρομοκράτες και απειλεί μέλη της αλλά και ολόκληρη την Ευρώπη». <br /> <br /> Ο κ. Μιχαηλίδης λέει πως «επιπλέον πρέπει όλοι να καταλάβουν ότι οι τουρκικές κρατικές ελίτ δεν επιθυμούν η χώρα τους να γίνει μέλος της ΕΕ, προτιμούν να είναι ένας αυτόνομος διεθνής παίκτης, μια παγκόσμια δύναμη όπως οι ίδιοι θέλουν να πιστεύουν, που θα διαμεσολαβεί μεταξύ ισλαμικού κόσμο και Δύσης. <br /> <br /> Κάτι τέτοιο όμως δεν είναι εφικτό και θα ήταν πολύ επικίνδυνο για τα συμφέροντα της Δύσης. Η ΕΕ δεν έχει ανάγκη την Τουρκία. Το αντίθετο συμβαίνει, μιας και η ΕΕ είναι ο μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος της Τουρκίας. Το καθεστώς της Άγκυρας φοβάται την Δύση και αυτό που εκπροσωπεί, την δημοκρατία και την ελευθερία». <br /> <br /> Το νέο σύστημα διακυβέρνησης <br /> <br /> Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχουν οι επισημάνσεις του κ. Μιχαηλίδη για το νέο σύστημα διακυβέρνησης, υπογραμμίζοντας ότι «το νέο σύστημα παρέχει τρομακτικές υπερεξουσίες στον επικεφαλής του κράτους τις οποίες κανένας ηγέτης της Τουρκίας μέχρι σήμερα δεν διέθετε. Ούτε και ο ιδρυτής της χώρας, ο δικτάτορας αξιωματικός του οθωμανικού στρατού Μουσταφά Κεμάλ». <br /> <br /> Στο νέο σύστημα, προσθέτει, «δεν υπάρχει πρωθυπουργός και ο ρόλος του υπουργικού συμβουλίου στη διακυβέρνηση της χώρας αλλάζει και υποβιβάζεται. Ο Τ. Ερντογάν θα είναι επικεφαλής της εκτελεστικής εξουσίας και θα διορίζει τα μέλη του νέου υπουργικού συμβουλίου όπως επιθυμεί και με ανθρώπους εκτός βουλής. <br /> <br /> Θα έχει την αποκλειστική αρμοδιότητα έκδοσης προεδρικών διαταγμάτων τα οποία έχουν ισχύ νόμου, ενώ ο ίδιος θα μπορεί να επιλέγει και να διορίζει την ηγεσία του δικαστικού σώματος». <br /> <br /> Επίσης, λέει ότι «ο διορισμός ανωτάτων στελεχών της κρατικής γραφειοκρατίας θα γίνεται και πάλι αποκλειστικά από τον Τ. Ερντογάν. Η χώρα θα διοικείται από τον ίδιο με την βοήθεια 16 υπουργείων, 9 επιτροπών και 4 ειδικών γραφείων που ιδρύονται με το νέο σύστημα». <br /> <br /> «Θα έλεγα πως στην ουσία καταργείται το σύνταγμα!,», τονίζει ο κ. Μιχαηλίδης. Για παράδειγμα, σημειώνει, «με διάταγμά του ο Ερντογάν πριν από λίγες ημέρες κατήργησε και έκλεισε μέχρι και τα κρατικά θέατρα!». <br /> <br /> Ευρύτερος στόχος του όμως είναι «να ανασυγκροτήσει την γραφειοκρατία και να την εκκαθαρίσει από δημοκρατικές και φιλελεύθερες φωνές. Γίνεται ένα format στο κράτος. Είναι εντυπωσιακό ότι όλα έγιναν πολύ γρήγορα και η κοινωνία, ακόμα και αυτοί που ψήφισαν Ερντογάν, αλλά και ο ακαδημαϊκός κόσμος, δεν γνωρίζουν πως θα λειτουργήσει στην πράξη αυτό το σύστημα. <br /> <br /> Υπάρχει τεράστια σύγχυση και σοβαρό έλλειμμα πληροφόρησης καθώς και μεγάλος φόβος. Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι το σύστημα αυτό επιβλήθηκε διά της βίας, της νοθείας και εν μέσω απειλών και καλλιέργειας κλίματος φόβου και σοβινιστικού παροξυσμού. <br /> <br /> Το σύστημα αυτό καταργεί την διάκριση των εξουσιών και δεν υπάρχει κανένας θεσμικός έλεγχος στις πράξεις και στις εξουσίες του υπερπροέδρου. Για αυτό και δεν μοιάζει με τα συστήματα των ΗΠΑ και της Γαλλίας παρά το ότι επιχειρείται να προπαγανδισθεί ως παρόμοιο με αυτά. <br /> <br /> Πρόκειται ξεκάθαρα για μια δικτατορικού τύπου εξουσία και διοίκηση η οποία καλύπτεται από έναν μανδύα δημοκρατικοφάνειας που στηρίζεται σε μια αμφιλεγόμενη εκλογική πλειοψηφία». <br /> <br /> Ο διχασμός θα ενταθεί <br /> <br /> Σύμφωνα με τον κ. Μιχαηλίδη «η Τουρκία γίνεται πολύ πιο εθνικιστική. Αντί να κάνει βήματα μπροστά με περισσότερη διοικητική αποκέντρωση όπως πολλά τμήματα της κοινωνίας επιθυμούσαν, η χώρα αυτή έκανε βήματα πίσω επιβάλλοντας μεγαλύτερο συγκεντρωτισμό. Πήγε πολλά χρόνια πίσω. <br /> <br /> Όποιες θετικές αλλαγές έγιναν και η όποια φιλελευθεροποίηση λόγω διαπραγματεύσεων με την ΕΕ, καταργούνται. Οι πολιτικές ελίτ και ο στρατός πιστεύουν ότι η δημοκρατία οδηγεί σταδιακά στην ανάπτυξη φυγόκεντρων δυνάμεων. Με λίγα λόγια, το βαθύ κράτος πάτησε φρένο. <br /> <br /> Η καταπίεση και οι διώξεις στο εσωτερικό θα συνεχιστούν με μεγαλύτερη ένταση. Το σύστημα αυτό αποκλείει το κοινοβούλιο, ουσιαστικά το καθιστά διακοσμητικό, επομένως αποκλείει και την επιρροή της κοινωνίας στη διαδικασία λήψης αποφάσεων». <br /> <br /> Όπως διαμορφώνεται το σύστημα, λέει ο κ. Μιχαηλίδης παρέχει την δυνατότητα στη σουνιτική πλειοψηφία να κυριαρχεί εσαεί έναντι άλλων κοινοτήτων και δυνάμεων όπως οι αλεβίτες, οι κούρδοι και άλλοι οι οποίοι επιθυμούν ουσιαστικό εκδημοκρατισμό. Οι εσωτερικοί κοινωνικοί διχασμοί και το πολιτικό σχίσμα μεγαλώνουν. <br /> <br /> Το κουρδικό ζήτημα <br /> <br /> Απαντώντας στο ερώτημα για το κουρδικό ζήτημα ο κ. Μιχαηλίδης εκτιμά ότι στο θέμα αυτό, αντί του διαλόγου και της ειρηνικής επίλυσης, το τουρκικό κράτος επέλεξε την οδό της βίας και της καταστολής, καθώς στόχος είναι «να εξουδετερώσει όλους τους θύλακες του ΡΚΚ εντός και εκτός της χώρας και να απονευρώσει την πολιτική έκφραση του κουρδικού κινήματος με χιλιάδες φυλακίσεις, καθαιρέσεις εκλεγμένων δημάρχων κλπ». <br /> <br /> Το κράτος, προσθέτει, «καταργεί όλα τα κεκτημένα της κουρδικής κοινότητας και επιστρέφει σε μια πολιτική βίαιης αφομοίωσης και καταστολής. Το ίδιο ισχύει και για άλλες μεγάλες κοινότητες όπως οι αλεβίτες, μια πραγματική καταπιεσμένη θρησκευτική κοινότητα που αριθμεί περισσότερα από 20 εκατομμύρια μέλη. Πρόκειται για μια τραγική εξέλιξη. <br /> <br /> Το τουρκικό κράτος θα επιχειρήσει να συνεχίσει, για όσο του επιτραπεί, στρατιωτικές επιχειρήσεις εντός Συρίας και Ιράκ και θα επιδιώξει να ελέγξει αυτά τα εδάφη εγκαθιστώντας εκεί σουνίτες Άραβες. <br /> <br /> Στρατηγική επιδίωξη της Τουρκίας είναι η αλλοίωση των δημογραφικών ισορροπιών στην περιοχή εις βάρος των εκκοσμικευμένων και φιλοδυτικών Κούρδων και υπέρ των σουνιτών μουσουλμάνων, τους οποίους βέβαια πιστεύει ότι θα ελέγχει ευκολότερα». <br /> <br /> Η Οικονομία <br /> <br /> Ως προς την πορεία της οικονομίας τέλος, ο κ. Μιχαηλίδης κάνει λόγο για ύπαρξη τοξικού κλίματος, κυρίως όμως εκτιμά ότι η τουρκική οικονομία μετατρέπεται σε οικονομία πολέμου. Ειδικότερα, αναφέρει: <br /> <br /> «Η πτώση της τουρκικής λίρας, η διαρκής άνοδος του πληθωρισμού και η διαφυγή κεφαλαίων από τη χώρα δημιουργούν ένα τοξικό κλίμα που όμως δεν θεωρώ ότι θα έχει πολιτικές συνέπειες. Το αυταρχικό καθεστώς είναι σε θέση διά της βίας να αντιμετωπίσει τις όποιες κοινωνικές διαμαρτυρίες προκύψουν λόγων της οικονομικής κρίσης στην οποία εισέρχεται. <br /> <br /> Τα πράγματα δυσκολεύουν πολύ για την τουρκική οικονομία η οποία στηριζόταν στα δάνεια και στην εισροή ξένου κεφαλαίου. Επιπλέον, η οικονομία της χώρας μετατρέπεται σε σημαντικό βαθμό σε οικονομία πολέμου με τις πολεμικές βιομηχανίες και την οικονομική ενίσχυση του στρατού να έχουν κεντρικό ρόλο».<br /> <br /> <a href="https://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Η εικόνα της Τουρκίας υπό τον Ερντογάν δεν θα μπορούσε να είναι χειρότερη…

Δυσοίωνες εκτιμήσεις για τον ρόλο της Τουρκίας στην περιοχή, τις σχέσεις της με την Ελλάδα και τον δυτικό κόσμο γενικότερα, αλλά και για ...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι Ρώσοι, ο Ελληνικός στόλος και τα Δαρδανέλια!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhZ71LkAbKrROC_sqxqISPBs1CnCf9jCGoE-EziryjFqO00vn1xOc1_uIajhVQ_beC47yC4vfaTj9m6k0aCDjGJ7s0mhN7xq8di7W6kE0X6C0fUzY3AWrsHJS8sYD9TLXqtde9aPkisCuE/s1600/%25CE%259F%25CE%25B9+%25CE%25A1%25CF%258E%25CF%2583%25CE%25BF%25CE%25B9%252C+%25CE%25BF+%25CE%25B5%25CE%25BB%25CE%25BB%25CE%25B7%25CE%25BD%25CE%25B9%25CE%25BA%25CF%258C%25CF%2582+%25CF%2583%25CF%2584%25CF%258C%25CE%25BB%25CE%25BF%25CF%2582+%25CE%25BA%25CE%25B1%25CE%25B9+%25CF%2584%25CE%25B1+%25CE%2594%25CE%25B1%25CF%2581%25CE%25B4%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25AD%25CE%25BB%25CE%25B9%25CE%25B1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="488" data-original-width="650" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhZ71LkAbKrROC_sqxqISPBs1CnCf9jCGoE-EziryjFqO00vn1xOc1_uIajhVQ_beC47yC4vfaTj9m6k0aCDjGJ7s0mhN7xq8di7W6kE0X6C0fUzY3AWrsHJS8sYD9TLXqtde9aPkisCuE/s640/%25CE%259F%25CE%25B9+%25CE%25A1%25CF%258E%25CF%2583%25CE%25BF%25CE%25B9%252C+%25CE%25BF+%25CE%25B5%25CE%25BB%25CE%25BB%25CE%25B7%25CE%25BD%25CE%25B9%25CE%25BA%25CF%258C%25CF%2582+%25CF%2583%25CF%2584%25CF%258C%25CE%25BB%25CE%25BF%25CF%2582+%25CE%25BA%25CE%25B1%25CE%25B9+%25CF%2584%25CE%25B1+%25CE%2594%25CE%25B1%25CF%2581%25CE%25B4%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25AD%25CE%25BB%25CE%25B9%25CE%25B1.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <b>Δημήτρης Απόκης</b><br /> Εξαιρετικά ενδιαφέρουσα και με σημαντική ουρά η χθεσινή διαρροή του Ελληνικού Υπουργείου Εξωτερικών, αναφορικά με το θέμα της απέλασης Ρώσων διπλωματών και τις αμερικανικές πιέσεις που επικαλείται η Μόσχα. Ειδικά το σημείο που αναφέρει, “Δυσκολεύτηκαν να αντιληφθούν τον ιδιαίτερο ρόλο που έχει ο εμπορικός μας στόλος στη διεθνή οικονομία και τα συμφέροντα που έχει η χώρα για να υπερασπιστεί αυτόν τον ρόλο.” <br /> <br /> Είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα επισήμανση και έχει να κάνει με το σχέδιο της Ρωσίας να δημιουργήσει σοβαρό πρόβλημα στο δίαυλο Ερυθρά Θάλασσα, Δαρδανέλια, Μεσόγειος, ο οποίος είναι κομβικός για το διεθνές εμπόριο της Δύσης, στο Νότιο Διάδρομο. Σε αυτό το Νότιο Διάδρομο το σύνολο σχεδόν της Δύσης και οι Ηνωμένες Πολιτείες, στηρίζονται, σχεδόν αποκλειστικά, στον Ελληνικό Εμπορικό Στόλο, για διακίνηση εμπορευμάτων, ενέργειας, και κάθε λογής αγαθών. <br /> <br /> Την ίδια στιγμή η Μόσχα θέλοντας να ελέγξει τις μελλοντικές εξελίξεις και να κυριαρχήσει στην Αρκτική, ναυπηγεί εντατικά πυρηνοκίνητα παγοθραυστικά, τάνκερ, και πλοία μεταφοράς κοντέινερ, με στόχο να είναι αυτή που θα έχει το έλεγχο διακίνησης εμπορίου στον Βόρειο Διάδρομο. Σε αυτή την κούρσα οι ΗΠΑ και η Δύση γενικότερα έχουν μείνει πίσω, με αποτέλεσμα ο Βλαντιμίρ Πούτιν να τρέχει να βγει μπροστά, και το να πλήξει τα συμφέροντα του Ελληνικού Εμπορικού Στόλου, είναι ένα από τα κομβικά κομμάτια του πάζλ. <br /> <br /> Δεν είναι καθόλου άσχετο, επίσης, το δημοσίευμα της Financial Times, το οποίο αναφέρει ότι η Αλεξανδρούπολη αποτέλεσε την πόλη στην οποία εξελίχθηκε η παρέμβαση των Ρώσων διπλωματών που απελάθηκαν από την Ελλάδα. <br /> <br /> Η ιστορία αυτή είναι πολύ σοβαρή και απαιτεί στρατηγική και λεπτούς χειρισμούς, και μέχρι αυτή τη στιγμή μόνο στρατηγική και λεπτοί χειρισμοί δεν υπάρχουν. <br /> <br /> <a href="http://thepresident.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Οι Ρώσοι, ο Ελληνικός στόλος και τα Δαρδανέλια!

Δημήτρης Απόκης Εξαιρετικά ενδιαφέρουσα και με σημαντική ουρά η χθεσινή διαρροή του Ελληνικού Υπουργείου Εξωτερικών, αναφορικά με το θέμ...

Διαβάστε την συνέχεια

FT: Στην Αλεξανδρούπολη η δράση των απελαθέντων Ρώσων διπλωματών

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiz2gWbDc27E3_9Lz8RpAu6TyDFCIxGIKCKg73IxWAk5e48loTT27NLV8p70mlsm0Hk81yqClUz0hKylXcE0n7W0eMPqVQvti9C4ejJryFFn49PUAcu-8lzq_1kKpWRbhzNbU0Qyp7doHU/s1600/alexandroypolis.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="786" data-original-width="1300" height="386" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiz2gWbDc27E3_9Lz8RpAu6TyDFCIxGIKCKg73IxWAk5e48loTT27NLV8p70mlsm0Hk81yqClUz0hKylXcE0n7W0eMPqVQvti9C4ejJryFFn49PUAcu-8lzq_1kKpWRbhzNbU0Qyp7doHU/s640/alexandroypolis.jpg" width="640" /></a></div> <h3> <span style="font-weight: normal;">Κατηγορούνται ότι συνέπραξαν με επιχειρηματίες για να χρηματίσουν κληρικούς-φορείς με στόχο να εντείνουν τη δημόσια αντίδραση στη συμφωνία των Πρεσπών </span></h3> Στην Αλεξανδρούπολη εκτυλίχθηκε η δράση των δύο Ρώσων διπλωματών που απελάθηκαν από την ελληνική κυβέρνηση, όπως αποκαλύπτει ρεπορτάζ της ανταποκρίτριας των Financial Times στην Ελλάδα, το οποίο επικαλείται δύο άτομα με γνώση των δραστηριοτήτων τους.<br /> <br /> Το δημοσίευμα σημειώνει ότι οι δύο απελαθέντες ήταν καλά γνωστοί στην πόλη, όπου υπάρχει μικρή κοινότητα Ρώσων και όπου έχει ιδρυθεί το «Σπίτι της Ρωσίας» ως πολιτιστικό κέντρο, με χρηματοδότηση από τη Μόσχα και με Ρώσους χορηγούς που έχουν διασυνδέσεις με την Αγία Πετρούπολη να πληρώνουν για την ανέγερση νέου ναού με τις ευλογίες του τοπικού μητροπολίτη Άνθιμου.<br /> <br /> Η εφημερίδα αναφέρει ότι οι διπλωμάτες κατηγορούνται ότι συνέπραξαν με επιχειρηματίες για να χρηματίσουν τοπικούς άρχοντες, κληρικούς, μέλη πολιτιστικών ενώσεων και ακροδεξιές ομάδες στη βόρεια Ελλάδα με στόχο να εντείνουν τη δημόσια αντίδραση στη συμφωνία των Πρεσπών για το όνομα της ΠΓΔΜ.<br /> <br />  Ανώτερος Έλληνας διπλωμάτης δηλώνει στην εφημερίδα ότι «οι Ρώσοι θέλουν να επιφέρουν την κατάρρευση των συνομιλιών. Ενέτειναν την κανονική ανάμιξή τους στη Μακεδονία και στη Θράκη».<br /> <br /> Μία απόπειρα δωροδοκίας απέτυχε, αποκαλύπτει η βρετανική εφημερίδα, όταν ένας Έλληνας στρατιωτικός ανέφερε το περιστατικό στο διοικητή του. Οι FT σχολιάζουν ότι το να απελάσει η Ελλάδα Ρώσους διπλωμάτες είναι εντυπωσιακό όχι μόνο λόγω των στενών πολιτιστικών και θρησκευτικών σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών, αλλά και επειδή στην ηγεσία είναι ένα αριστερό κόμμα που κάποτε απολάμβανε θερμούς δεσμούς με το Κρεμλίνο.<br /> <br /> «Νομίζω ότι είναι πρωτοφανές», συνεχίζει ο Έλληνας διπλωμάτης. «Ακόμα και στο απόγειο του Ψυχρού Πολέμου, όταν ήμασταν ένα κράτος αντιμέτωπο με το Σύμφωνο της Βαρσοβίας, η Ελλάδα απέφυγε να απελάσει Ανατολικοευρωπαίους διπλωμάτες». Οι Ρώσοι διπλωμάτες, συνεχίζει το δημοσίευμα, πιστεύεται ότι πλήρωσαν ακροδεξιές ομάδες μέσω τοπικού Έλληνα επιχειρηματία.<br /> <br /> «Μπορείς να αγοράσεις πολλή υποστήριξη με 20-30 χιλιάδες ευρώ σε μέρη όπως η Αλεξανδρούπολη, όπου η ανεργία είναι υψηλή και οι νέοι έχουν μπουχτίσει με τα υπάρχοντα πολιτικά κόμματα», δηλώνει μία πηγή της εφημερίδας.<br /> <br /> Δυτικός διπλωμάτης σχολιάζει: «Είναι μία αρκετά εκλεπτυσμένη επιχείρηση που διεξάγεται υπό το προπέτασμα προώθησης των μακρόχρονων πολιτιστικών δεσμών μεταξύ Ελλάδας και Ρωσίας και της κοινή ορθόδοξης θρησκευτικής τους κληρονομιάς».<br /> <br /> Αφού αναφέρεται στις μέχρι τώρα θερμές σχέσεις του Έλληνα πρωθυπουργού με τη Μόσχα και στη μη απέλαση Ρώσων διπλωματών από την Ελλάδα μετά από την υπόθεση Σκριπάλ, σε αντίθεση με άλλες δυτικές χώρες, οι FT αναφέρουν ότι υπάρχουν συζητήσεις στους ακροδεξιούς κύκλους της χώρας για ένα νέο κόμμα με βάση στη Μακεδονία.<br /> <br />  Θα λειτουργούσε με εθνικιστική πλατφόρμα και θα επιδίωκε να δυναμώσει τους δεσμούς με τη Μόσχα. Ένα τέτοιο κόμμα, καταλήγει το δημοσίευμα, θα αναμενόταν να έχει ισχυρή στήριξη από τον ποντιακό πληθυσμό της χώρας, ο οποίος αισθάνεται πολύ κοντά στην ορθόδοξη Εκκλησία και διατηρεί κάποια νοσταλγία για την πρώην Σοβιετική Ένωση.<br /> <br /> Πολιτικός αναλυτής χαρακτηρίζει τους Πόντιους «φυσικό στόχο για τον ρωσικό ακτιβισμό». <br /> <br /> <a href="http://politis.com.cy/">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

FT: Στην Αλεξανδρούπολη η δράση των απελαθέντων Ρώσων διπλωματών

Κατηγορούνται ότι συνέπραξαν με επιχειρηματίες για να χρηματίσουν κληρικούς-φορείς με στόχο να εντείνουν τη δημόσια αντίδραση στη συμφωνί...

Διαβάστε την συνέχεια