Στο στόχαστρο των ΗΠΑ τα λιμάνια.

<a href="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2025/05/doc-20250516-86464468-1080x1080-1.jpg"><img height="506" src="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2025/05/doc-20250516-86464468-1080x1080-1.jpg.pagespeed.ce.LRRfFYP8WH.jpg" width="722" /></a><br /><br />Του <b>ΒΑΣΙΛΗ ΝΕΔΟΥ</b><br />Τον Δεκέμβριο του 2024, όταν ο Ντόναλντ Τραμπ γνωστοποίησε την πρόθεσή του να ανακοινώσει την τοποθέτηση της Κίμπερλι Γκίλφοϊλ στη θέση της πρέσβειρας των ΗΠΑ στην Αθήνα, λίγοι ήταν εκείνοι που αντιλαμβάνονταν τη σημασία της χειρονομίας του σημερινού Αμερικανού προέδρου.<br /><br />Η κ. Γκίλφοϊλ αποτελεί οργανικό τμήμα του ιδεολογικού πυρήνα της ομάδας Τραμπ και έρχεται στην Αθήνα με πολύ συγκεκριμένη εντολή: Να κρατήσει την Ελλάδα μακριά από την επιρροή χωρών τις οποίες η Ουάσιγκτον θεωρεί αντιπάλους.<br /><br />Η κ. Γκίλφοϊλ φθάνει μέχρι τα τέλη Ιουλίου (ή λίγο αργότερα, εντός Αυγούστου), και το ηγετικό δίδυμο της πρεσβείας στην Αθήνα θα συμπληρώνει ως επιτετραμμένος ο Τζος Χακ, γνώστης της περιοχής της Ανατολικής Μεσογείου, αλλά και με εμπειρία από πόστα στη Σαγκάη, στο Χονγκ Κονγκ και στην Ταϊβάν (στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ έχει διατελέσει διευθυντής γραφείου νοτιοευρωπαϊκών υποθέσεων αλλά και στο Γραφείο Κινεζικών και Κορεατικών Υποθέσεων).<br /><br />Η εντολή με την οποία καταφθάνει η κ. Γκίλφοϊλ στην Αθήνα είναι ο άμεσος περιορισμός της κινεζικής επιρροής και, κυρίως, η δημιουργία αναχωμάτων στην επέκτασή της.<br /><br />Το σκληρό παιχνίδι αναμένεται να διαδραματιστεί στον τομέα των λιμενικών υποδομών, καθώς οι Αμερικανοί θέλουν να αποκτήσουν το λιμάνι της Θεσσαλονίκης, το οποίο έχει επιλεγεί και ως βασικό σημείο εισόδου στην Ευρώπη τού υπό σχεδίαση εμπορικού διαδρόμου Ινδίας, Μέσης Ανατολής, Ευρώπης (India Middle East Europe Corridor – IMEC).<br /><br />Στον φάκελο της νέας πρέσβειρας φέρεται ότι περιλαμβάνεται και άσκηση πιέσεων προς την Αθήνα, ώστε να δημιουργήσει συνθήκες ακόμη και ενδεχόμενης αποχώρησης του κινεζικού κολοσσού CΟSCO από το λιμάνι του Πειραιά.<br /><br />Η ενασχόληση των Αμερικανών με το λιμάνι του Πειραιά είναι, ούτως ή άλλως, εντατική για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα. Μάλιστα Αμερικανοί αξιωματούχοι είναι επιφορτισμένοι με τη στενή παρακολούθηση όλων όσα αφορούν το λιμάνι του Πειραιά, τόσο για λογαριασμό της πρεσβείας των ΗΠΑ στην Αθήνα, όσο και για εκείνη της Αντιπροσωπείας της Ουάσιγκτον στην Ε.Ε., στις Βρυξέλλες.<br /><br />Στο πλαίσιο του ίδιου σχεδιασμού διατηρείται ζωηρό το αμερικανικό ενδιαφέρον για το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης, το οποίο δεν υπολογίζεται πια τόσο ως σταθμός μεταφοράς στρατιωτικού υλικού προς την Ουκρανία, όσο ως «βάση» του IMEC.<br /><br />Το συγκεκριμένο πρότζεκτ βρίσκεται στην ατζέντα που προωθούν η Αθήνα, η Ιερουσαλήμ και η Λευκωσία από κοινού προς τις ΗΠΑ, καθώς λόγω και των γεωστρατηγικών συμφερόντων της Ινδίας, κυρίως εξαιτίας της αντιπαλότητας με το Πακιστάν, παρακάμπτει εκ των πραγμάτων την Τουρκία.<br /><br />Αναβάθμιση με αντίτιμο<br /><br />Η υλοποίηση του ινδικού «Διαδρόμου» με ευρωπαϊκές πύλες τα ελληνικά λιμάνια, θα σημάνει τη γεωπολιτική αναβάθμιση της Ελλάδας. Το «αντίτιμο» που θα πρέπει να επωμιστεί σε αυτή την περίπτωση η Αθήνα είναι, σύμφωνα με ελληνικές διπλωματικές πηγές, το κόστος της «αποσύνδεσης» από τους Κινέζους.<br /><br />Ο IMEC είχε βρεθεί και στο επίκεντρο των συζητήσεων που είχαν οι πρωθυπουργοί Κυριάκος Μητσοτάκης και Ναρέντρα Μόντι στις εκ του σύνεγγυς επαφές τους στην Αθήνα (Αύγουστος 2023) και στο Νέο Δελχί (Φεβρουάριος 2024).<br /><br />Το γεγονός ότι οι Ινδοί έχουν στρατηγική εταιρική σχέση με την Ελλάδα και τη Γαλλία ταυτόχρονα (και με τη Γερμανία για άλλους λόγους) εξηγεί και την άριστη συνεννόηση Αθηνών και Παρισίων πάνω στο θέμα του IMEC, παρότι και η Γαλλία διεκδικεί το λιμάνι εισόδου στη Δυτική Ευρώπη να είναι η Μασσαλία.<br /><br />Δεν πρέπει να λησμονείται ότι ευθέως ανταγωνιστική σχέση απέναντι στις προτάσεις Ελλάδας και Γαλλίας, οι οποίες μπορεί να γίνουν και συμπληρωματικά (η Μασσαλία για τη Δυτική Ευρώπη και η Θεσσαλονίκη για την Ανατολική και Κεντρική), έχει η Ιταλία, η οποία προωθεί τρία δικά της λιμάνια στον νότο της χώρας. Πάντως, Αθήνα και Νέο Δελχί εργάζονται ήδη σε συγκεκριμένες κατευθύνσεις.<br /><br />Οι Ινδοί έχουν προτείνει –και η Αθήνα δεν διαφωνεί– την ανταλλαγή πληροφοριών για την κίνηση των εμπορικών πλοίων (white shipping) προκειμένου να ενισχυθεί η συναντίληψη στον τομέα της ασφάλειας της ναυσιπλοΐας. Σε αυτόν τον τομέα, μάλιστα, οι Ινδοί έχουν προτείνει στην Ελλάδα την από κοινού ανάπτυξη ενός ραντάρ επιτήρησης του θαλάσσιου χώρου.<br /><br />Πάντως και πέρα από τον IMEC, η Αθήνα προσαρμόζεται στις απαιτήσεις της Ουάσιγκτον και σε άλλα πεδία. Οπως για παράδειγμα προ τριμήνου, όταν η Αθήνα απέρριψε το αίτημα του Πεκίνου για επισκέψεις και ελλιμενισμό κινεζικών πολεμικών σε ελληνικά λιμάνια.<br /><br />Πώληση-έκπληξη<br /><br />Αξίζει να σημειωθεί, τέλος, ότι οι εξελίξεις αυτές καταγράφονται την ίδια στιγμή που το Πεκίνο αντιδρά έντονα στην απόφαση της εδρεύουσας στο Χονγκ Κονγκ CK Hutchison, η οποία ελέγχεται από τον δισεκατομμυριούχο Li Ka-shing, να πουλήσει το μεγαλύτερο μέρος των παγκόσμιων λιμενικών δραστηριοτήτων της, αξίας 22,8 δισ. δολαρίων, συμπεριλαμβανομένων περιουσιακών στοιχείων κατά μήκος της στρατηγικής σημασίας διώρυγας του Παναμά, σε μια κοινοπραξία στην οποία συμμετέχουν το αμερικανικό επενδυτικό κεφάλαιο BlackRock και επενδυτικό σχήμα συμφερόντων της ιταλικής οικογένειας Απόντε που ελέγχει τη μεγαλύτερη ναυτιλιακή μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων στον κόσμο MSC.<div><br /></div><div><a href="https://www.amynanet.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Στο στόχαστρο των ΗΠΑ τα λιμάνια.

Του ΒΑΣΙΛΗ ΝΕΔΟΥ Τον Δεκέμβριο του 2024, όταν ο Ντόναλντ Τραμπ γνωστοποίησε την πρόθεσή του να ανακοινώσει την τοποθέτηση της Κίμπερλι Γκίλφ...

Διαβάστε την συνέχεια

Δεν θα υπάρξει ποτέ εκεχειρία στην Ουκρανία. Προετοιμαστείτε για αιώνιο πόλεμο . Η Ρωσία τρέπει τις ΗΠΑ σε φυγή, συντρίβει την ΕΕ.

<img height="360" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/a6cb8559c44570d453565a9500f14039_XL.jpg" width="715" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Η Δύση βρίσκεται σε μία ιστορική φάση διαχείρισης της ήττας ενώ οι ΗΠΑ αποχωρούν από το ουκρανικό ζήτημα. Η Ρωσία είναι η μεγάλη νικήτρια αλλά δεν θα σταματήσει εδώ.</span></h3>Η Ρωσία είναι ξεκάθαρη στις επιδιώξεις της.<br />Είναι η μεγάλη νικήτρια και το λεγόμενο μνημόνιο για διαπραγματεύσεις με την Ουκρανία απλώς θα επικυρώσει την επικράτησή της.<br />Το μνημόνιο είναι η συνθηκολόγησή της.<br />Η Δύση βρίσκεται σε μία ιστορική φάση διαχείρισης της ήττας ενώ οι ΗΠΑ αποχωρούν από το ουκρανικό ζήτημα, όπως ανήγγειλε ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών Marco Rubio.<br />Εξάλλου η Μόσχα είναι προετοιμασμένη να πολεμήσει όσο χρειαστεί, με στρατηγική φθοράς τόσο στο πεδίο της μάχης όσο και στο διπλωματικό παρασκήνιο.<br /><br />Το μεγάλο ιστορικό παράδειγμα<br /><br />Αυτό το μήνυμα εκπέμπεται ξεκάθαρα από το Κρεμλίνο – όχι απλώς με πράξεις, αλλά και με ιστορικούς παραλληλισμούς.<br />Στην πρόσφατη συνέντευξή του, ο Vladimir Medinsky, πρώην υπουργός Πολιτισμού της Ρωσίας και επικεφαλής της ρωσικής αντιπροσωπείας στις διαπραγματεύσεις της Κωνσταντινούπολης, χρησιμοποίησε το παράδειγμα του Μεγάλου Βόρειου Πολέμου του 1700-1721 για να καταδείξει τη ρωσική αποφασιστικότητα: «Η Σουηδία είπε “Θα πολεμήσουμε μέχρι τον τελευταίο Σουηδό” και τελικά ηττήθηκε. Η Ρωσία είναι έτοιμη να κάνει το ίδιο».<br />Αυτή η σύγκρουση μεταξύ της τσαρικής Ρωσίας και της Σουηδίας έγινε για την κυριαρχία στην περιοχή της Βαλτικής και κατέληξε σε ήττα της Σουηδίας.<br /><img src="https://www.bankingnews.gr/image/medinsky_2.JPG" /><br /><br /><div>Η σύγκριση δεν είναι τυχαία.<br />Σύμφωνα με το Politico, ο Ρώσος πρόεδρος Vladimir Putin προβάλλει τον εαυτό του ως συνέχεια του Μεγάλου Πέτρου – όχι μόνο σε ιδεολογικό επίπεδο.<br />Διατηρεί άγαλμα του τσάρου στο Υπουργικό Συμβούλιο, μια εικόνα που λέει πολλά για τη διαχρονική ρωσική αντίληψη ισχύος.<br /><br />Η αποδυνάμωση του δυτικού μετώπου - Κόπωση Trump<br /><br />Καθώς ο πόλεμος συνεχίζεται, η προσοχή μετατοπίζεται από τα χαρακώματα στις αίθουσες διαπραγματεύσεων και στην αδιαφορία της Δύσης.<br />Η πρόσφατη τηλεφωνική επικοινωνία Trump - Putin δεν είχε κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα, ενώ ο πρόεδρος των ΗΠΑ άφησε να εννοηθεί πως θα μπορούσε απλώς να «αποχωρήσει» από την προσπάθεια διαμεσολάβησης, λέγοντας πως «είναι ευρωπαϊκό πρόβλημα».<br />Οι αναρτήσεις του Trump στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης φαίνονταν κατά καιρούς ελπιδοφόρες ότι θα μπορούσε να μεσολαβήσει σε μια συμφωνία — που πιθανότατα θα ευνοούσε τη Ρωσία — αλλά υπήρξε μια υπόνοια μετατόπισης μετά την τελευταία του συνομιλία με τον Ρώσο ομόλογό του.<br />Αντί να εξοργιστεί με τον ακλόνητο Putin— κάτι που ο Ουκρανός πρόεδρος Volodymyr Zelensky ήλπιζε ότι θα συνέβαινε — ο Trump φαίνεται έτοιμος να εγκαταλείψει την Ουκρανία ενώ απέσυρε την επίμονη καυχησιολογία του ότι μπορεί να οδηγήσει τον πόλεμο σε ένα τέλος.<br />Ενώ ο Trump αποδέχθηκε την απόφαση του Putin να μην εμφανιστεί στην Τουρκία, παραδέχθηκε πως δεν θα υπάρξει τέλος στον πόλεμο μέχρι οι δύο άνδρες να μπορέσουν να «συναντηθούν» και να το διευθετήσουν αυτοπροσώπως.<br />Μάλιστα τη Δευτέρα (19/5/2025) άφησε να εννοηθεί ότι, στην πραγματικότητα, μια ειρηνευτική συμφωνία θα μπορούσε να διαπραγματευτεί μόνο μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας «επειδή γνωρίζουν λεπτομέρειες μιας διαπραγμάτευσης που κανείς άλλος δεν θα γνώριζε».<br /><br />Ξεκάθαρος ο Rubio: Οι ΗΠΑ φεύγουν<br /><br />Μιλώντας σε δημοσιογράφους στον Λευκό Οίκο, ο Αμερικανός πρόεδρος υπονόησε ότι θα μπορούσε να εγκαταλείψει την υπόθεση, καθώς είναι καθαρά ευρωπαϊκό ζήτημα.<br />O Rubio ήταν πιο ξεκάθαρος: το ουκρανικό ζήτημα σπαταλά πολύτιμο χρόνο και πόρους, που οι ΗΠΑ θα μπορούσαν να κατευθύνουν στο ζήτημα της Κίνας και την περιοχή του Ειρηνικού.<br />Αυτό ακριβώς είναι ο στρατηγικός στόχος της Μόσχας που επιτυγχάνεται: ένας Αμερικανός πρόεδρος σε κόπωση, μία Ευρώπη που αμφιταλαντεύεται και ένας Zelensky απομονωμένος. Ο Putin γνωρίζει πως ο χρόνος είναι με το μέρος του – όχι επειδή κερδίζει στρατιωτικά, αλλά επειδή η ενότητα της Δύσης φθείρεται μέρα με τη μέρα.<br />Ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, J.D. Vance, δήλωσε χωρίς περιστροφές: «Αν δεν καταφέρουμε να τερματίσουμε τον πόλεμο, τότε θα πούμε ‘τουλάχιστον προσπαθήσαμε’ και θα αποχωρήσουμε». Στο Κρεμλίνο, τέτοιες δηλώσεις προκαλούν απέραντη ικανοποίηση.<br /><br />Οι αμετακίνητες «κόκκινες γραμμές» της Ρωσίας<br /><br />Η Ρωσία στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων ήταν ξεκάθαρη: η μη ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ, ουδέτερο καθεστώς, η αναγνώριση της Κριμαίας και των προσαρτημένων περιοχών ως ρωσικό έδαφος, καθώς και η διακοπή στην προμήθεια δυτικών όπλων.<br />Το Politico παραδέχεται πως η αποδοχή αυτών των αιτημάτων θα ήταν πολιτική αυτοκτονία για τον Zelensky.<br />Ακόμα και να το επιθυμούσε –που δεν το κάνει– δεν θα είχε τη στήριξη της Βουλής και μερίδας του στρατού.<br />Η Ουκρανία έχει ήδη πληρώσει τεράστιο τίμημα.<br />Οποιαδήποτε υποχώρηση θα προκαλούσε κοινωνική έκρηξη.<br /><br />Η στρατηγική του Putin: Κόπωση του εχθρού<br /><br />Η τακτική του Putin είναι παλιά και δοκιμασμένη: θα χτυπήσει τον εχθρό με το όπλο που επιχείρησε εκείνος να πλήξει τη Ρωσία, με πόλεμο φθοράς μέχρι τελικής πτώσης.<br />Ο Putin δεν χρειάζεται να κατακτήσει όλη την Ουκρανία.<br />Χρειάζεται απλώς να κρατήσει ζωντανό τον πόλεμο, να δημιουργήσει εξαντλητική κόπωση στη Δύση, και να αποδείξει ότι ο χρόνος φθείρει την υποστήριξη προς το Κίεβο.<br />Όσο οι ΗΠΑ απομακρύνονται, τόσο το Κρεμλίνο πλησιάζει στους στόχους του.<br />Όπως είπε ο Γερμανός υπουργός Άμυνας, Boris Pistorius: οι πράξεις της Ρωσίας είναι σαφείς, ούτε εκεχειρία, ούτε ειρήνη, μόνο πόλεμος μέχρι την πλήρη υποταγή της Ουκρανίας και την εγκατάλειψή της από τη Δύση.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Δεν θα υπάρξει ποτέ εκεχειρία στην Ουκρανία. Προετοιμαστείτε για αιώνιο πόλεμο . Η Ρωσία τρέπει τις ΗΠΑ σε φυγή, συντρίβει την ΕΕ.

Η Δύση βρίσκεται σε μία ιστορική φάση διαχείρισης της ήττας ενώ οι ΗΠΑ αποχωρούν από το ουκρανικό ζήτημα. Η Ρωσία είναι η μεγάλη νικήτρια αλ...

Διαβάστε την συνέχεια

«Σκούρα» τα πράγματα: Ακόμα πιο μακρινή φαίνεται η ειρήνη στην Ουκρανία μετά το τηλεφώνημα Τραμπ-Πούτιν.

<img height="372" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/big_teaser/public/2025-05/poutin-trump.jpg?itok=VEix5aYK" width="714" /><br /><br />Η προκλητική τηλεφωνική επικοινωνία του προέδρου με τον Ρώσο ομόλογό του τη Δευτέρα χρησίμευσε ως επί το πλείστον για να υπογραμμίσει πόσο μακριά μπορεί να βρίσκεται μια τέτοια σημαντική πρόοδος<br /><br />Η προκλητική τηλεφωνική επικοινωνία του Ντόναλντ Τραμπ με τον Ρώσο ομόλογό του Βλαντιμίρ Πούτιν, τη Δευτέρα χρησίμευσε ως επί το πλείστον για να υπογραμμίσει πόσο μακριά μπορεί να βρίσκεται μια τέτοια σημαντική πρόοδος.<br /><br />Και το πιο σημαντικό, κοιτάζοντας μπροστά, έθεσε νέα ερωτήματα σχετικά με το πόσο εμπλεκόμενος θέλει πραγματικά να είναι ο Τραμπ και διεύρυνε τις διατλαντικές διαιρέσεις σχετικά με τον τερματισμό του πολέμου.<br /><br />Η Ουκρανία και οι Ευρωπαίοι εταίροι της πιέζουν για μια 30ήμερη κατάπαυση του πυρός, ώστε να δοθεί χρόνος για την έναρξη συνομιλιών για μια μόνιμη ειρηνευτική συμφωνία. Η Μόσχα αρνήθηκε, επιμένοντας σε συνομιλίες τώρα για μια τελική συμφωνία. Δεδομένου ότι αυτή η διαδικασία θα μπορούσε να διαρκέσει μήνες, μοιάζει με τέχνασμα για να επιτραπεί στη Ρωσία να συνεχίσει τις επιθέσεις της που σκοτώνουν αθώους πολίτες.<br /><br />Ανακοινώνοντας μετά την τηλεφωνική του επικοινωνία με τον Πούτιν ότι η Ουκρανία και η Ρωσία θα διεξάγουν πλέον συνομιλίες «όπως μόνο αυτές μπορούν» για μια εκεχειρία και τελικά έναν τερματισμό του πολέμου όσο μαίνονται οι μάχες, ο Τραμπ τάχθηκε με το μέρος του φίλου του στο Κρεμλίνο.<br /><br />Ο Τραμπ πρόσθεσε επίσης νέα ασάφεια σε μια ολοένα και πιο αδύνατα ειρηνευτική προσπάθεια τη Δευτέρα. Δεν έκανε τίποτα για να καταστείλει μια προηγούμενη υπόδειξη του Αντιπροέδρου Τζ. Ντ. Βανς ότι οι ΗΠΑ μπορεί απλώς να νίψουν τας χείρας τους εάν δεν υπάρξει πρόοδος. «Σας λέω, εμπλέκονται μεγάλοι εγωισμοί, αλλά νομίζω ότι κάτι θα συμβεί. Και αν δεν συμβεί, απλώς υποχωρώ και θα πρέπει να συνεχίσουν», δήλωσε ο πρόεδρος στους δημοσιογράφους στο Οβάλ Γραφείο μετά την τηλεφωνική επικοινωνία.<br /><br />Η απειλή αποχώρησης είναι ένα κλασικό κόλπο ενός διαπραγματευτή. Αλλά δεδομένου του ακραίου σκεπτικισμού της κυβέρνησης σχετικά με την παροχή βοήθειας στην Ουκρανία, αυτό μπορεί να μην είναι μπλόφα.<br /><br />Ο Τραμπ άφησε επίσης την εντύπωση ότι οι ΗΠΑ θα έπαιζαν λιγότερο άμεσο ρόλο όσο η Ρωσία και η Ουκρανία συνομιλούσαν. Εκτόξευσε ένα αόριστο δοκιμαστικό μπαλόνι ότι το Βατικανό και ο νέος Αμερικανός Πάπας Λέων θα μπορούσαν να εμπλακούν. Οι περισσότεροι παρατηρητές πιστεύουν ότι δεν θα υπάρξει ειρήνη εκτός εάν η Αμερική ασκήσει τη μέγιστη δυνατή επιρροή.<br /><br />«Μου φαίνεται ότι ο πρόεδρος ίσως δεν προσπάθησε καθόλου να πιέσει τον Πούτιν. Είναι καλό που είχαν μια δίωρη συζήτηση, αλλά τι έχουμε τελικά;» ρώτησε η Μπεθ Σάνερ, πρώην αναπληρώτρια διευθύντρια των εθνικών μυστικών υπηρεσιών.<br /><br />«Έχουμε τον Πούτιν να συνεχίζει τις πολύ μαξιμαλιστικές απαιτήσεις... μια συμφωνία για να συζητήσουμε ένα πλαίσιο για μια μελλοντική ειρηνευτική συμφωνία και ενδεχομένως μια εκεχειρία που θα ακολουθήσει συμφωνίες για πολλά πράγματα», δήλωσε ο Σάνερ στον Μπόρις Σάντσες του CNN.<br /><br />«Αυτή είναι μια κλήση που νομίζω ότι είναι πραγματικά δύσκολο να την δει κανείς με οποιονδήποτε άλλο τρόπο, εκτός από το ότι ο Πούτιν φάνηκε να παίρνει ακριβώς αυτό που ήθελε».<div><br />Η Ρωσία φαίνεται πολύ χαρούμενη με την κλήση<br /><br />Όπως πάντα, υπήρχε μυστήριο σχετικά με την πλήρη έκταση της συνομιλίας του Τραμπ με τον Πούτιν, στον οποίο συχνά έχει δείξει μεγάλο σεβασμό.<br /><br />Οι ξένοι γνωρίζουν μόνο ό,τι θέλουν να γνωρίζουν το Κρεμλίνο και ο Λευκός Οίκος για το πώς πήγε η κλήση. Ωστόσο, Ρώσοι αξιωματούχοι έδωσαν μερικές δελεαστικές νύξεις για την ατμόσφαιρα της κλήσης. «Θα σας πω ότι οι συζητήσεις τέτοιας διάρκειας είναι σπάνιες όταν και οι δύο πρόεδροι... κανένας από τους δύο δεν ήθελε να τερματίσει τη συζήτηση και να κλείσει το τηλέφωνο», δήλωσε τη Δευτέρα ο βοηθός του προέδρου του Κρεμλίνου, Γιούρι Ουσακόφ, σε σχόλια που δεν θα κάνουν πολλά για να μετριάσουν τις ανησυχίες μεταξύ των επικριτών του Τραμπ ότι είναι εύκολος στόχος για τον Πούτιν.<br /><br />Πριν πραγματοποιηθεί, η τηλεφωνική κλήση της Δευτέρας έμοιαζε σαν να σηματοδοτούσε ένα σημείο καμπής στην μέχρι στιγμής άκαρπη προσπάθεια των ΗΠΑ να τερματίσουν τον πόλεμο. Άλλωστε, ο Τραμπ δήλωσε στο Fox News σε συνέντευξή του κατά τη διάρκεια της περιοδείας του στη Μέση Ανατολή την περασμένη εβδομάδα ότι ήταν «ώρα Τουρκίας», δημιουργώντας προσδοκίες ότι θα γινόταν σκληρός με τον Πούτιν.<br /><br />Και την Κυριακή, ο απεσταλμένος του προέδρου, Στιβ Γουίτκοφ, δήλωσε στο ABC News ότι «ο πρόεδρος έχει μια απαράμιλλη δύναμη προσωπικότητας». Ο Γουίτκοφ πρόσθεσε: «Πρέπει να μιλήσει τηλεφωνικά με τον πρόεδρο Πούτιν, και αυτό θα ξεκαθαρίσει μέρος του αδιεξόδου και θα μας οδηγήσει στο σημείο που πρέπει να φτάσουμε. Και νομίζω ότι θα είναι μια πολύ επιτυχημένη κλήση».<br /><br />Αλλά ο Τραμπ δεν θα χρησιμοποιήσει την επιρροή που έχουν οι ΗΠΑ - για παράδειγμα, θα μπορούσε να αυστηροποιήσει τις κυρώσεις κατά της Ρωσίας ή να στείλει περισσότερα όπλα και πυρομαχικά στην Ουκρανία.<br /><br />Όταν ρωτήθηκε από δημοσιογράφους στο Οβάλ Γραφείο γιατί δεν θα επιβάλει νέες κυρώσεις, ο Τραμπ απάντησε: «Επειδή πιστεύω ότι υπάρχει πιθανότητα να γίνει κάτι, και αν το κάνετε αυτό, θα μπορούσατε επίσης να το κάνετε πολύ χειρότερο». Προειδοποίησε: «Αλλά θα μπορούσε να υπάρξει μια στιγμή που αυτό θα συμβεί».<br /><br />Ελλείψει προθεσμίας ή περισσότερης σαφήνειας, ωστόσο, η απειλή του Τραμπ έρχεται χωρίς ατσάλι. Μοιάζει μάλλον με μια γραμμή που έχει σχεδιαστεί για να μειώσει την πίεση που ασκείται στον ίδιο παρά για να τραβήξει την προσοχή του Πούτιν.<br /><br />Ο Τραμπ επανέλαβε επίσης τα παράπονά του για το κόστος του πολέμου στην Ουκρανία, ξεκαθαρίζοντας ότι δεν θα μιμηθεί τη στρατιωτική βοήθεια που έστειλε στο Κίεβο η κυβέρνηση Μπάιντεν, χωρίς την οποία η προσπάθεια απώθησης των ρωσικών δυνάμεων θα περιοριστεί σοβαρά. «Δώσαμε ένα τεράστιο ποσό... Είναι απλώς κρίμα», δήλωσε ο πρόεδρος.</div><div><br />Ο Ζελένσκι, ευγενικά, αντικρούει τη θέση του Τραμπ<br /><br />Ο πρόεδρος της Ουκρανίας Βολοντίμιρ Ζελένσκι έγραψε στο X μετά τις συνομιλίες ότι είχε μιλήσει με τον Τραμπ δύο φορές τη Δευτέρα - μία φορά πριν ο ηγέτης των ΗΠΑ μιλήσει με τον Πούτιν και στη συνέχεια για κοινή ενημέρωση με Ευρωπαίους ηγέτες, συμπεριλαμβανομένου του Γάλλου προέδρου Εμανουέλ Μακρόν και της προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν.<br /><br />Δεδομένης της στρατηγικής αναγκαιότητας για τον Ζελένσκι να αποφύγει νέες συγκρούσεις με τον πρόεδρο μετά τον καβγά τους στο Οβάλ Γραφείο τον Φεβρουάριο, ήταν διπλωματικός. Αλλά σε μια μακροσκελή δήλωση στο X, ο Ζελένσκι αντέκρουσε τη φόρμουλα του Τραμπ. Ζήτησε αυστηρότερες κυρώσεις κατά της Ρωσίας εάν δεν είναι διατεθειμένη να σταματήσει να σκοτώνει Ουκρανούς. Πρότεινε άμεσες διαπραγματεύσεις με τη Ρωσία στο Βατικανό, στην Τουρκία ή στην Ελβετία, αλλά είπε ότι πρέπει να συμμετέχουν Ευρωπαίοι και Αμερικανοί εκπρόσωποι. Και προειδοποίησε: «Είναι ζωτικής σημασίας για όλους μας οι Ηνωμένες Πολιτείες να μην αποστασιοποιηθούν από τις συνομιλίες και την επιδίωξη της ειρήνης, επειδή ο μόνος που επωφελείται από αυτό είναι ο Πούτιν».<br /><br />«Αυτή είναι μια καθοριστική στιγμή. Ο κόσμος μπορεί τώρα να δει αν οι ηγέτες του είναι πραγματικά ικανοί να εξασφαλίσουν μια εκεχειρία και να επιτύχουν πραγματική, διαρκή ειρήνη», έγραψε ο Ζελένσκι, σε ένα σχόλιο που θα μπορούσε να διαβαστεί με την ονομαστική του αξία ή ως κριτική των προσπαθειών του Τραμπ.<br /><br />Ο Τραμπ λέει συχνά ότι θέλει να αφιερώσει τη δεύτερη θητεία του στην ειρήνευση. Και αν είναι ειλικρινής, θα μπορούσε να αφήσει τον κόσμο σε καλύτερη κατάσταση.<br /><br />«Όλη μου η ζωή είναι σαν συμφωνίες – μια μεγάλη συμφωνία», δήλωσε ο Τραμπ τη Δευτέρα.<br /><br />Αλλά οι προσπάθειές του μέχρι στιγμής είναι αποτυχημένες. Αν μη τι άλλο, οι μάχες στην Ουκρανία και τη Γάζα έχουν ενταθεί από τότε που ανέλαβε τα καθήκοντά του. Ο Τραμπ κατέκτησε μια αξιοσημείωτη ανθρωπιστική νίκη την περασμένη εβδομάδα εξασφαλίζοντας την απελευθέρωση του τελευταίου ζωντανού Αμερικανού ομήρου στη Γάζα, συμφωνώντας σε έμμεσες συνομιλίες με τη Χαμάς, παρακάμπτοντας το Ισραήλ.<br /><br />Αλλά η μείωση του ενδιαφέροντος του Τραμπ για τον τερματισμό του πολέμου που ξεκίνησε μετά τις επιθέσεις της 7ης Οκτωβρίου 2023 έχει οδηγήσει σε ένα κενό. Τώρα, ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου έχει ξεκινήσει μια νέα επίθεση με στόχο τον έλεγχο ολόκληρου του θύλακα, όπου δεκάδες χιλιάδες Παλαιστίνιοι λιμοκτονούν. Η δεινή τους θέση αποτελεί κακό οιωνό για την Ουκρανία, αν η Ουάσιγκτον χάσει και το ενδιαφέρον της εκεί.<br /><br />Αλλού, ο πρόεδρος ανέλαβε την ευθύνη για τον τερματισμό μιας τρομακτικής κλιμάκωσης μεταξύ Ινδίας και Πακιστάν για το Κασμίρ αυτόν τον μήνα. Αλλά η Ινδία -παρά τους στενούς δεσμούς της με τον Λευκό Οίκο- αμφισβήτησε τους ισχυρισμούς ότι η παρέμβαση των ΗΠΑ ήταν αποφασιστική.<br /><br />Τέτοιες συγκρούσεις προκύπτουν από δεκαετίες ιστορικών και εθνικιστικών διαφωνιών. Και η καθεμία μπορεί να είναι υπαρξιακή για τους εμπλεκόμενους ηγέτες. Επομένως, δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι οι εμπλεκόμενοι δεν υποχωρούν από τις προσπάθειες του Τραμπ, οι οποίες είναι επιφανειακές σε σύγκριση με τα πρότυπα της ιστορικής ειρήνης που επιδιώκουν οι ΗΠΑ για την ειρήνη σε μέρη όπως η Μέση Ανατολή και η πρώην Γιουγκοσλαβία. Τέτοιοι πόλεμοι διαρκούν από γενεαλογικά ρολόγια. Το χρονοδιάγραμμα του Τραμπ είναι ημέρες και εβδομάδες.<br />Πούτιν και Τραμπ «συνεργάζονται»<br /><br />«Πιστεύω ότι ο Πούτιν θέλει να το κάνει... αν πίστευα ότι ο Πρόεδρος Πούτιν δεν ήθελε να τελειώσει με αυτό, δεν θα μιλούσα καν γι' αυτό», δήλωσε ο Τραμπ στο Οβάλ Γραφείο.<br /><br />Αλλά είναι πιο δύσκολο από ποτέ να είμαστε αισιόδοξοι ότι ο Ρώσος ηγέτης θέλει πραγματικά να τερματίσει τον πόλεμο σύντομα.<br /><br />Φυσικά, η σύγκρουση ήταν καταστροφική για την οικονομία της Ρωσίας και έχει σκοτώσει δεκάδες χιλιάδες νέους Ρώσους. Αλλά στην ανακοίνωσή της, η Ρωσία ανέφερε ότι ο Πούτιν τόνισε ότι για να τερματιστεί ο πόλεμος, πρέπει να αντιμετωπιστούν οι «βασικές του αιτίες». Αυτό περιλαμβάνει ψευδείς ισχυρισμούς ότι η Ουκρανία πρέπει να «αποναζιστικοποιηθεί» (με άλλα λόγια, ότι ο Ζελένσκι και η δημοκρατική διακυβέρνηση πρέπει να ανατραπούν) και ότι πρέπει να επιβληθούν αυστηροί περιορισμοί στην κυριαρχία, το πολιτικό σύστημα και το δικαίωμα της χώρας να αποφασίζει για το δικό της πεπρωμένο.<br /><br />Σίγουρα, ο Πούτιν θέλει ειρήνη, αλλά μόνο με όρους που θα ήταν αδύνατο για την Ουκρανία να αποδεχτεί παραμένοντας ανεξάρτητο έθνος.<br /><br />Πριν από λίγες εβδομάδες, ο Τραμπ κάλεσε τη Ρωσία να σταματήσει να επιτίθεται σε πολίτες και αναρωτήθηκε φωναχτά αν ο Πούτιν «με υποκλέπτει». Δίνοντας στη Ρωσία αυτό που ήθελε τη Δευτέρα, είναι δίκαιο να αναρωτηθούμε αν ο Τραμπ υποκλέπτεται λιγότερο από ό,τι υποκλέπτει.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

«Σκούρα» τα πράγματα: Ακόμα πιο μακρινή φαίνεται η ειρήνη στην Ουκρανία μετά το τηλεφώνημα Τραμπ-Πούτιν.

Η προκλητική τηλεφωνική επικοινωνία του προέδρου με τον Ρώσο ομόλογό του τη Δευτέρα χρησίμευσε ως επί το πλείστον για να υπογραμμίσει πόσο μ...

Διαβάστε την συνέχεια

Αυτή είναι ίσως η πρώτη χώρα που θα ακυρώσει την παραγγελία Rafale της λόγω Ινδίας.

<img height="372" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/big_teaser/public/2025-05/Rafale%2029_0.jpg?itok=mpN_hjnt" width="707" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Στον «αέρα» η παραγγελία 42 μαχητικών Rafale από ξένη χώρα</span></h3>Όπως σας ενημερώσαμε και πρόσφατα, πολλοί στρατιωτικοί ειδικοί (συμπεριλαμβανομένων Κινέζων αναλυτών) πιστεύουν πως ο πραγματικά χαμένος του πρόσφατου ινδο-πακιστανικού πολέμου δεν είναι άλλος από την Γαλλία.<br /><br />Ο λόγος είναι η αναφερόμενη ως «κακή» απόδοση των γαλλικής παραγωγής μαχητικών Rafale και των πυραύλων Meteor της ινδικής πολεμικής αεροπορίας.<br /><br />Η Ινδονησία θα Ακυρώσει την Παραγγελία Rafale της;<br /><br />Εντός αυτού του πλαισίου, η Ινδονησία -η οποία μελετά σοβαρά το ενδεχόμενο παραγγελίας μαχητικών Rafale εδώ και μήνες- φαίνεται πως ξεκίνησε μία διαδικασία επαναξιολόγησης των διαθέσιμων επιλογών της.<br /><br />Αιτία αυτών των δεύτερων σκέψεων αποτελούν φυσικά τα γεγονότα του πρόσφατου και σύντομου ινδο-πακιστανικού πολέμου, κατά τον οποίο το Πακιστάν υποστηρίζει πως κατέρριψε τρία ινδικά μαχητικά Rafale γαλλικής παραγωγής. Το Νέο Δελχί δεν επιβεβαίωσε ούτε διέψευσε τις αναφορές αυτές.<br /><br />Αν η Ινδονησία πράγματι ακυρώσει ή μειώσει την παραγγελία μαχητικών Rafale τότε θα έχουμε να κάνουμε με ένα τεράστιο πλήγμα για την Γαλλία και την αμυντική βιομηχανία της, η οποία σήμερα είναι μία από τις μεγαλύτερες παγκοσμίως.<br /><br />Η ινδονησιακή πολεμική αεροπορία ενδιαφέρονταν να αποκτήσει 42 μαχητικά αυτού του τύπου από την γαλλική Dassault. Το κόστος της συμφωνίας ανέρχονταν στα περίπου 8,1 δισεκατομμύρια δολάρια και οι τελικές υπογραφές αναμένονταν να πέσουν εντός του τρέχοντος έτους.<br /><br />Πάρα αυτά, Ινδονήσιοι υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι απάντησαν στις παραπάνω φήμες, λέγοντας πως «οι ανεπιβεβαίωτες αναφορές του Πακιστάν για κατάρριψη πολλαπλών ινδικών Rafale δεν μπορούν να αποτελέσουν βάση για μία τόσο σημαντική εξοπλιστική μας απόφαση».<br /><br />Τις φήμες περί δεύτερων σκέψεων διέψευσε και ένας ακόμη αξιωματούχος της Τζακάρτα, ο οποίος δήλωσε πως «ακόμη και τα πιο προηγμένα μαχητικά αεροσκάφη, όπως το F-16, το F/A-18 και το F-22 έχουν εμπλακεί σε ατυχήματα, κατά τα οποία είτε καταρρίφθηκαν είτε συνετρίβησαν εξαιτίας τεχνικών σφαλμάτων. Κατ' επέκταση, η απόδοση των Rafale δεν μπορεί να εκτιμηθεί βάσει μόνο ενός περιστατικού, το οποίο μάλιστα δεν έχει καν επιβεβαιωθεί πλήρως».<br /><br />Οι δύο αυτοί Ινδονήσιοι αξιωματούχοι, οι οποίοι αποτελούν μέρος της επιτροπής που θα πάρει την τελική απόφαση για την παραγγελία του Rafale στην ασιατική χώρα, φάνηκαν πρόθυμοι να συνεχίσουν κανονικά με το πρόγραμμα απόκτησης της γαλλικής πλατφόρμας.<br /><br />Πάρα αυτά, θα είμαστε σίγουροι μόνο όταν οριστικοποιηθεί ολοκληρωτικά η συμφωνία και υπογραφεί το συμβόλαιο μεταξύ της αεροναυπηγικής Dassault και του υπουργείου αμύνης της Ινδονησίας.<div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Αυτή είναι ίσως η πρώτη χώρα που θα ακυρώσει την παραγγελία Rafale της λόγω Ινδίας.

Στον «αέρα» η παραγγελία 42 μαχητικών Rafale από ξένη χώρα Όπως σας ενημερώσαμε και πρόσφατα, πολλοί στρατιωτικοί ειδικοί (συμπεριλαμβανομέν...

Διαβάστε την συνέχεια

Σε ποιόν ανήκει η Ελλάδα;

<img height="360" src="https://omegapress.gr/images/LIMANIA.jpeg" width="708" /><br /><br />Του <b>Στράτου Βαλτινού</b><br />Το ερώτημα δεν είναι ρητορικό. Είναι γνωστό το κυνήγι των ΗΠΑ σε κάθε τι που προκαλεί το ενδιαφέρον της Κίνας σε υποδομές, εδώ και σε άλλες χώρες. Αλλά τίθεται ζήτημα εθνικής αξιοπρέπειας από ένα σημείο και μετά. Σύμφωνα με δημοσιεύματα που προκάλεσαν εύλογα ερωτηματικά, οι Αμερικανοί πιέζουν την Αθήνα να ακυρώσει τις συμβάσεις για τα λιμάνια του Πειραιά και της Θεσσαλονίκης και αυτά στην συνέχεια να τα πάρουν οι ΗΠΑ. <br /><br />το ενδεχόμενο τα λιμάνια αυτά να επιστρέψουν στο ελληνικό δημόσιο δεν το σκέφτεται κανείς; Η ζημιά που έχει προκληθεί στη χώρα από τις ιδιωτικοποιήσεις, λιμάνια, πανάκριβα αεροδρόμια, πανάκριβες εθνικές οδοί, τραγικοί σιδηρόδρομοι, διάλυση υγείας και παιδείας, δεν φαίνεται να συγκινεί την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Λογικό, αφού είναι η ίδια υπεύθυνη για αυτό. Η προοδευτική αντιπολίτευση όμως; η κουλτούρα της υποταγής στην ελληνική δεξιά δεν είναι πρωτοφανής. Αυτή ήταν πάντα. Για τη ΝΔ η Ελλάδα ανήκει οπουδήποτε αλλού, εκτός από τον λαό της. Η τυφλή και πειθήνια υποταγή στα συμφέροντα άλλων χωρών, έχει ξεπεράσει κάθε όριο...<br /><br />Υπήρξαν πολλές αμφιβολίες μάλιστα αν πραγματικά οι ΗΠΑ έχουν θέσει τέτοιο ζήτημα, ή ειδικά συμφέροντα ωθούν διάφορες εφημερίδες και ΜΜΕ να εγείρουν τέτοια ζητήματα. Τίποτα δεν αποκλείεται. Ο πόλεμος των ΗΠΑ κατά της Κίνας δεν θα σταματήσει και σίγουρα θα εκτροχιαστεί αν υπάρξει ειρήνευση στην Ουκρανία. Ήδη οι Αμερικανοί χάνουν έδαφος, η Κίνα απέδειξε ότι δεν την φοβάται και υπάρχει αναδίπλωση Τραμπ.<div><br /></div><div>Αλλά το πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα, κυρίως η Αριστερά , οφείλουν να επανατοποθετηθούν στο μείζον ζήτημα της ανάκτησης των στρατηγικών υποδομών. Ήδη το ελληνικό δημόσιο έχει χάσει τον έλεγχο στις τηλεπικοινωνίες, τα λιμάνια, τα αεροδρόμια, τον σιδηρόδρομο, έχει αποδυναμωθεί πλήρως ο έλεγχος στην παιδεία και την υγεία , ενώ σε επιμέρους τομείς της οικονομίας δεν φαίνεται να αναπτύσσεται σχεδόν τίποτα.<br /><br />Να σημειωθεί ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη παραπαίει κυριολεκτικά και δεν έχει εμφανίσει ένα ελάχιστο σχέδιο για το μέλλον της ελληνικής οικονομίας. Πέρα από τις ιδιωτικοποιήσεις , μια ομάδα ολιγαρχών ελέγχει τα πάντα και η κυβερνητική πολιτική, απλά υπακούει στον ρυθμό που αυτή επιβάλλει. Ενώ στον κόσμο συντελούνται μεγάλες αλλαγές, ο Έλληνας πρωθυπουργός αδυνατεί να σχεδιάσει μια συνεκτική πολιτική, για το πως η Ελλάδα θα έχει ρόλο και λόγο. Η συζήτηση να γίνει κόμβος του εμπορικού διαδρόμου Ινδίας, Μέσης Ανατολής, Ευρώπης (India, Middle East, Europe Corridor – IMEC), αφορά μια πρωτοβουλία της Ινδίας και παρά το γεγονός ότι υπάρχει ενδιαφέρον για την Ελλάδα, ο Μητσοτάκης δεν έχει να παρουσιάσει το δικό του πλαίσιο, πολιτικό, διπλωματικό και οικονομικό, για το πως θα αξιοποιήσει αυτή την ευκαιρία. <br /><br />Η Ελλάδα αντί να είναι ενεργητική χώρα, παραμένει θεατής και παρατηρητής άλλων πρωτοβουλιών. Η χώρα, έχει ήδη πουλήσει τα περισσότερα ασημικά της και η προοπτική της είναι γκρίζα.<br />Το παλιό σύνθημα “πωλείται η Ελλάς” έχει γίνει επίκαιρο όσο ποτέ, αλλά δυστυχώς τίποτα δεν θυμίζει την αγωνιστικότητα, τις κινητοποιήσεις και την αντίδραση της δεκαετίας του 90.<br />Το πρόβλημα όμως είναι πρωτίστως πολιτικό και μετά οικονομικό. Αν η Αριστερά θέλει να επανασυνδεθεί με την κοινωνία, πρέπει πρώτα να αποσυνδεθεί δυναμικά από τον καταστροφικό νεοφιλελευθερισμό, τον αφελληνισμό που επιχειρείται στην οικονομία, την αποδυνάμωση της χώρας και το ξεπούλημα των πάντων.<br />Πριν ισοπεδωθεί το σύμπαν και η ελληνική κοινωνία περάσει σε ακόμη χειρότερη και μη αναστρέψιμη κρίση.</div><div><br /></div><div><a href="https://omegapress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Σε ποιόν ανήκει η Ελλάδα;

Του Στράτου Βαλτινού Το ερώτημα δεν είναι ρητορικό. Είναι γνωστό το κυνήγι των ΗΠΑ σε κάθε τι που προκαλεί το ενδιαφέρον της Κίνας σε υποδομ...

Διαβάστε την συνέχεια

Έπεσαν οι μάσκες για τον Ισλαμιστή Αλ-Τζολάνι: Οι Βρετανοί τον προετοίμασαν για την ηγεσία της Συρίας.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://europost.gr/wp-content/uploads/2025/05/29667031__1_.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="670" data-original-width="1200" height="357" src="https://europost.gr/wp-content/uploads/2025/05/29667031__1_.jpg" width="687" /></a></div><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Οι Βρετανοί κάνανε μαθήματα στον Ισλαμιστή για να αναλάβει θέση εξουσίας</span></h3>Ένα βίντεο που κυκλοφόρησε πρόσφατα έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις και εύλογες απορίες. Στο επίκεντρο βρίσκεται ο Ρόμπερτ Φορντ, πρώην πρέσβης των ΗΠΑ στη Συρία, που μίλησε σε ένα μικρό σεμινάριο στη Βαλτιμόρη στις 5 Μαΐου.<br /><div class="embed-twitter" style="background-color: white; box-sizing: border-box; font-family: cf_asty_st; font-size: 19px; margin: 20px auto;"><div class="twitter-tweet twitter-tweet-rendered" style="box-sizing: border-box; display: flex; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; max-width: 550px; width: 550px;"><br /><iframe allowfullscreen="true" allowtransparency="true" class="" data-tweet-id="1924938789325046224" frameborder="0" id="twitter-widget-0" scrolling="no" src="https://platform.twitter.com/embed/Tweet.html?creatorScreenName=newsbreakGR&dnt=true&embedId=twitter-widget-0&features=eyJ0ZndfdGltZWxpbmVfbGlzdCI6eyJidWNrZXQiOltdLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X2ZvbGxvd2VyX2NvdW50X3N1bnNldCI6eyJidWNrZXQiOnRydWUsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdHdlZXRfZWRpdF9iYWNrZW5kIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19yZWZzcmNfc2Vzc2lvbiI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfZm9zbnJfc29mdF9pbnRlcnZlbnRpb25zX2VuYWJsZWQiOnsiYnVja2V0Ijoib24iLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X21peGVkX21lZGlhXzE1ODk3Ijp7ImJ1Y2tldCI6InRyZWF0bWVudCIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfZXhwZXJpbWVudHNfY29va2llX2V4cGlyYXRpb24iOnsiYnVja2V0IjoxMjA5NjAwLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3Nob3dfYmlyZHdhdGNoX3Bpdm90c19lbmFibGVkIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19kdXBsaWNhdGVfc2NyaWJlc190b19zZXR0aW5ncyI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdXNlX3Byb2ZpbGVfaW1hZ2Vfc2hhcGVfZW5hYmxlZCI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdmlkZW9faGxzX2R5bmFtaWNfbWFuaWZlc3RzXzE1MDgyIjp7ImJ1Y2tldCI6InRydWVfYml0cmF0ZSIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfbGVnYWN5X3RpbWVsaW5lX3N1bnNldCI6eyJidWNrZXQiOnRydWUsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdHdlZXRfZWRpdF9mcm9udGVuZCI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9fQ%3D%3D&frame=false&hideCard=false&hideThread=false&id=1924938789325046224&lang=el&origin=https%3A%2F%2Fwww.newsbreak.gr%2Fkosmos%2F881535%2Fsygklonistiki-apokalypsi-gia-ton-islamokanivalo-al-tzolani-amerikanos-presvis-martyra-pos-itan-o-eklektos-ton-vretanon%2F&sessionId=2715906ddd89190e692add952146591cf5b62837&siteScreenName=newsbreakGR&theme=light&widgetsVersion=2615f7e52b7e0%3A1702314776716&width=550px" style="box-sizing: border-box; display: block; flex-grow: 1; height: 687px; max-width: 100%; position: static; visibility: visible; width: 550px;" title="X Post"></iframe></div><p style="box-sizing: border-box; margin-bottom: 26px; margin-top: 0px; overflow-wrap: break-word;"></p></div>Ο Φορντ δεν είναι τυχαίος: υπηρέτησε από το 2011 έως το 2014, πρωτοστάτησε στη στήριξη της συριακής αντιπολίτευσης, και μέχρι σήμερα διατηρεί ρόλο σε σχετικές πολιτικές συζητήσεις. Όμως αυτή τη φορά, φαίνεται πως είπε περισσότερα απ’ όσα έπρεπε.<br /><br />Κατά τη διάρκεια της ομιλίας του, ο Φορντ περιέγραψε ένα «περίεργο περιστατικό» που συνέβη το 2023. Όπως είπε, τον πλησίασε μια βρετανική μη κυβερνητική οργάνωση — δεν κατονόμασε ποια — που ασχολείται με “διαιτησίες” και “επίλυση συγκρούσεων”. Ξέρουμε όμως πολύ καλά πώς μεταφράζονται αυτοί οι ευφημισμοί, ειδικά σε χώρες που βρίσκονται σε πόλεμο.<br /><br />Η οργάνωση αυτή του έδωσε, όπως είπε, μια φωτογραφία και πληροφορίες για ένα συγκεκριμένο πρόσωπο. Του ζήτησαν να τον βοηθήσει, να τον εκπαιδεύσει, να τον προετοιμάσει πολιτικά, ώστε να μπορέσει να αναλάβει ηγετική θέση. Μιλάμε, ουσιαστικά, για ένα πρόγραμμα grooming. Και πού έγινε αυτή η συνάντηση; Στην Ίντλιμπ, τον Μάρτιο του 2023. Εκεί ξεκίνησε η “εκπαίδευση”, που διήρκεσε μήνες, μέχρι τον Σεπτέμβριο.<br /><br />Ο Φορντ ανέφερε ότι ξαναείδε τον “μαθητή” του τον Ιανουάριο του 2024. Αυτή τη φορά, όμως, το πρόσωπο αυτό είχε ήδη αναλάβει… την ανώτατη πολιτική θέση! Και όλα αυτά ειπώθηκαν δημόσια, σε ένα καταγεγραμμένο σεμινάριο, από έναν πρώην πρέσβη των ΗΠΑ – όχι από θεωρίες συνωμοσίας ή ανώνυμες διαρροές. Ο ίδιος ο Φορντ δήλωσε χαρακτηριστικά: «Ποτέ δεν φανταζόμουν ότι ένα τέτοιο πρόσωπο θα μπορούσε να φτάσει σε θέση εξουσίας — και ότι προετοιμαζόταν γι’ αυτό!»<br /><br />Το πρόσωπο στο οποίο αναφερόταν; Ο Μοχάμεντ Αλ-Τζολάνι. Πρώην επικεφαλής της τρομοκρατικής οργάνωσης Αλ-Νούσρα, συνεργάτης της Αλ Κάιντα, με επικήρυξη εκατομμυρίων δολαρίων από τις ΗΠΑ. Και τώρα, ξαφνικά, ένας “σοβαρός πολιτικός”, που επαινείται από τον Τραμπ ως «ικανός» και «έξυπνος». Ένας άνθρωπος που επιδιώκει ομαλοποίηση με το Ισραήλ, παραδίδει εθνική κυριαρχία, μοιράζει φυσικούς πόρους, και παρέχει μυστικές πληροφορίες — το πιο πρόσφατο περιστατικό αφορά την υπόθεση του Έλι Κοέν.<br /><br />Αυτό που αποκάλυψε ο Φορντ για το 2023 ίσως είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου. Φανταστείτε πόσο καιρό διαρκεί αυτό το “πρόγραμμα αναβάθμισης” τρομοκρατών σε πολιτικούς ηγέτες. Ένα σαθρό σχέδιο μετατροπής εγκληματιών σε “σωτήρες”, με τεράστια χρηματοδότηση, μιντιακή κάλυψη, και δυτική στήριξη.<br /><br />Μια ακόμα πράξη στο θέατρο της γεωπολιτικής, όπου τα σύνορα, οι λαοί και η κυριαρχία παίζονται στα δάχτυλα από παρασκήνιους σκηνοθέτες. Και τώρα, χάρη στον Ρόμπερτ Φορντ, πήραμε μια σπάνια ματιά πίσω από την κουρτίνα.<div><br /></div><div><a href="https://www.newsbreak.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Έπεσαν οι μάσκες για τον Ισλαμιστή Αλ-Τζολάνι: Οι Βρετανοί τον προετοίμασαν για την ηγεσία της Συρίας.

Οι Βρετανοί κάνανε μαθήματα στον Ισλαμιστή για να αναλάβει θέση εξουσίας Ένα βίντεο που κυκλοφόρησε πρόσφατα έχει προκαλέσει έντονες αντιδρά...

Διαβάστε την συνέχεια

Η κρυφή σύγκρουση Τουρκίας – Ισραήλ.

<img height="342" src="https://i0.wp.com/echedoros.blog/wp-content/uploads/2025/05/image-123.jpg?resize=616%2C296&ssl=1" width="697" /><br /><br />Η αλλαγή που προήλθε από την ανάληψη της θέσης του προέδρου, από τον Αχμέντ αλ Σαράα, της μεταβατικής φάσης στη Συρία, αυτή δεν περιορίζεται μόνο στο εσωτερικό της Συρίας, αλλά επεκτείνεται και στην αναδιαμόρφωση των περιφερειακών πιονιών του σκακιού για άλλη μια φορά.<br /><br />Η προσωπικότητα, το πολιτικό και ιδεολογικό υπόβαθρο του Σαράα, καθώς και η σαφής τουρκική υποστήριξη προς αυτόν, έχουν επιβάλει μια νέα πραγματικότητα που απαιτεί από τις περιφερειακές δυνάμεις να επανεκτιμήσουν τις θέσεις και τις συμμαχίες τους όσον αφορά τη Συρία.<br /><br />Τα περιγράμματα μιας νέας αντιπαλότητας μεταξύ δύο ισχυρών δυνάμεων στην περιοχή, της Τουρκίας και του Ισραήλ, αρχίζουν να κρυσταλλώνονται.<br /><br />Αυτές οι δύο δυνάμεις δεν έχουν εμπλακεί σε άμεση αντιπαράθεση σε συριακό έδαφος ή αλλού, αλλά τα αντικρουόμενα συμφέροντά τους πιθανότατα σημαίνουν ότι εμπλέκονται σε μια έντονη περιφερειακή αντιπαλότητα στο παρασκήνιο, η οποία αναδιαμορφώνει την ισορροπία δυνάμεων, ιδίως εντός της Συρίας.<br /><br />Ο Σαράα ανάμεσα στις φιλοδοξίες της Άγκυρας και τους φόβους του Ισραήλ<br /><br />Ο Σαράα, μια προσωπικότητα που έχει αναδυθεί στη συριακή σκηνή μετά την πτώση του καθεστώτος Μπάαθ, έχει γίνει ένα σημαντικό στοιχείο στην εξίσωση μετά τον Άσαντ.<br /><br />Ως Σουνίτης με ισλαμικό ιδεολογικό και πολιτικό υπόβαθρο, ήταν μια αποδεκτή επιλογή για την Άγκυρα, η οποία υποστηρίζει εδώ και καιρό την συριακή αντιπολίτευση κατά τη διάρκεια των ετών του εμφυλίου πολέμου από το 2011.<br /><br />Από την άνοδό του στην εξουσία στη Δαμασκό, η Άγκυρα τον έχει υποστηρίξει σθεναρά, «βλέποντάς το ως ευκαιρία να μεταφράσει την περιορισμένη επιρροή της στη βορειοδυτική Συρία σε πολιτικά οφέλη στην πρωτεύουσα, Δαμασκό, μέσω ήπιων εργαλείων όπως έργα ανοικοδόμησης και εκπαίδευσης κ.λπ.», δήλωσε στο «BBC News Arabic» ο Φρανσίσκο Μπελκάστρο, επικεφαλής του Προγράμματος Διεθνών Σχέσεων στο Πανεπιστήμιο του Ντέρμπι στο Ηνωμένο Βασίλειο.<br /><br />Εν τω μεταξύ, το Ισραήλ εκφράζει ανησυχία για την άνοδο του Σαράα στην εξουσία, θεωρώντας τον ως απειλή για την ασφάλεια λόγω του τζιχαντιστικού του υπόβαθρου και των περιφερειακών συμμαχιών του.<br /><br />Ο καθηγητής Κόμπι Μάικλ, ανώτερος ερευνητής στο Ινστιτούτο Μελετών Εθνικής Ασφάλειας και στο Ινστιτούτο Misgav στο Ισραήλ, δήλωσε στο BBC News Arabic:<br /><br /> «Το Ισραήλ θεωρεί την ανάληψη της εξουσίας από τον Σαράα ως μια πρόκληση που εγείρει υποψίες και αμφιβολίες, αλλά με την πιθανότητα επίτευξης εύλογων ρυθμίσεων ασφαλείας, και ίσως ακόμη και ευρύτερης συνεργασίας πέρα ​​από την ασφάλεια, επιδεικνύοντας παράλληλα εξαιρετική προσοχή, ειδικά μετά την αιματηρή εμπειρία της 7ης Οκτωβρίου, δεδομένης της ιστορίας και του προφίλ του Σαράα. Το μεγαλύτερο πρόβλημα έγκειται επίσης στους Τούρκους, δεδομένων των περιφερειακών τους φιλοδοξιών αφενός, και της υποστήριξής τους προς τους Παλαιστίνιους, ιδίως τη Χαμάς. Μπορεί να βρεθούμε σε σύγκρουση μαζί τους για τα υπέρτατα συμφέροντα ασφαλείας της Συρίας».<br /><br />Τι θέλει η Τουρκία από τη Συρία;<br /><br />Στις 15 Μαΐου, σε συνέντευξη Τύπου κατά τη διάρκεια άτυπης συνάντησης των υπουργών Εξωτερικών του ΝΑΤΟ στην επαρχία Αττάλεια της νότιας Τουρκίας, ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Χακάν Φιντάν δήλωσε ότι η Άγκυρα αναμένει από τις Μονάδες Προστασίας του Λαού των Κούρδων της Συρίας (YPG), τις οποίες θεωρεί επέκταση του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (PKK), να τηρήσουν τη συμφωνία που κατέληξε με τη συριακή κυβέρνηση, ειδικά μετά την ανακοίνωση της διάλυσης και του αφοπλισμού του από το κουρδικό κόμμα, σύμφωνα με το Reuters.<br /><br />Ο Φρανσίσκο Μπελκάστρο δήλωσε στο BBC: «Είναι αλήθεια ότι η Τουρκία παροτρύνει τους συμμάχους της στην περιοχή και πέραν αυτής να βελτιώσουν τις σχέσεις τους με το τρέχον συριακό καθεστώς, ιδίως εκείνους που είναι ικανοί να συνεισφέρουν οικονομικά στις προσπάθειες ανοικοδόμησης της χώρας. Ωστόσο, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι αυτό είναι τελικά προς το συμφέρον της Άγκυρας, καθώς επιδιώκει να διατηρήσει την επιρροή της εκεί, διασφαλίζοντας ότι έχει ρόλο στη διαμόρφωση του μέλλοντος της χώρας και αποτρέποντας τυχόν αρνητικές εξελίξεις για αυτήν, ιδίως όσον αφορά το κουρδικό ζήτημα».<br /><br />«Τα κύρια κίνητρα της Άγκυρας για την υποστήριξη του Σαράα —εκτός από την επιθυμία της να αποτρέψει τους Σύρους Κούρδους από το να επιδιώξουν ανεξαρτησία από τη Δαμασκό— είναι η επέκταση των εμπορικών της δεσμών με την Ιορδανία και τα κράτη του Κόλπου και η επαναβεβαίωση της περιφερειακής της επιρροής στο Λεβάντε», δήλωσε ο Νιλ Κουίλιαμ, κορυφαίος ειδικός σε θέματα γεωπολιτικής και εξωτερικών υποθέσεων και ερευνητικός συνεργάτης στο Πρόγραμμα Μέσης Ανατολής και Βόρειας Αφρικής του Chatham House.<br /><br />Πρόσθεσε: «Η Τουρκία χρησιμοποιεί την ήπια ισχύ της παράλληλα με τα σκληρά εργαλεία ισχύος της στη βορειοδυτική Συρία από το 2018. Όπως ακριβώς η Χαγιάτ Ταχρίρ αλ-Σαμ χρησιμοποίησε το Ιντλίμπ ως μοντέλο για τη διακυβέρνησή της στη Συρία, έτσι και η Τουρκία έκανε το ίδιο. Επομένως, αναμένουμε να δούμε την επιρροή της να επεκτείνεται περαιτέρω, εφόσον διατηρεί μια ουδέτερη γραμμή με τον Σαράα».<br /><br />Αλλά ο Σύρος ερευνητής και πολιτικός συγγραφέας Μπασάμ Σουλεϊμάν αρνείται τέτοια επιρροή, λέγοντας χαρακτηριστικά:<br /><br /> «Η Τουρκία είναι στρατηγικός σύμμαχος και λειτουργούμε μέσα σε ένα ισορροπημένο πλαίσιο που εξυπηρετεί αμοιβαία συμφέροντα. Είναι αλήθεια ότι η Τουρκία έχει υποστηρίξει και συνεχίζει να υποστηρίζει τις παρατάξεις του Εθνικού Στρατού στη βόρεια Συρία και διατηρεί την παρουσία της εκεί για μεγάλο χρονικό διάστημα. Ωστόσο, επιβεβαιώνω ότι η μάχη της «Απάντησης στην Επιθετικότητα», η οποία ξεκίνησε στα τέλη Νοεμβρίου 2024, δεν υποστηρίχθηκε από την Τουρκία. Αντιθέτως, είχε φόβους ότι αυτή η επιχείρηση θα αποτύγχανε και ότι αυτό θα επηρέαζε αρνητικά τη σχετική σταθερότητα στην περιοχή».<br /><br />Ο Σουλεϊμάν προσθέτει: «Μετά την απελευθέρωση, η σχέση με την Άγκυρα συνεχίστηκε, αλλά δεν ασκεί σημαντική επιρροή στις εσωτερικές πολιτικές υποθέσεις. Αντίθετα, οι παρεμβάσεις της είναι περιορισμένες και επικεντρώνονται στο πλαίσιο θετικών συμμαχιών».<br /><br />Ο Σουλεϊμάν δίνει ένα παράδειγμα αυτού που περιγράφει ως «σαφή συνεννόηση» μεταξύ Δαμασκού και Άγκυρας σχετικά με τις Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις (SDF), αλλά με διαφορετικές προσεγγίσεις: «Ενώ η πρώτη προτιμά μια ειρηνική οδό, η Άγκυρα προτιμά πιο αποφασιστικές επιλογές. Ωστόσο, η Άγκυρα τελικά συμφώνησε να παραδώσει τον Εθνικό Στρατό, που υποστηρίζεται από την Τουρκία και το Κατάρ, στη νέα συριακή διοίκηση, υπογραμμίζοντας το επίπεδο συντονισμού που υπάρχει χωρίς να επιβάλλεται άμεση πολιτική επιρροή».<br /><br />Συντονισμός ασφαλείας ή μάχη για επιρροή;<br /><br />Οι ραγδαίες αλλαγές στην κατάσταση στη Συρία —συμπεριλαμβανομένης της συνάντησης του Προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ με τον μεταβατικό πρόεδρο Άχμεντ αλ-Σαράα στο Ριάντ, με τη μεσολάβηση του Σαουδάραβα πρίγκιπα διαδόχου Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν— σηματοδότησαν ένα σημαντικό σημείο καμπής στην πορεία της Συρίας, η οποία συνεχίζει να υποφέρει από τις επιπτώσεις ενός δεκατετράχρονου πολέμου.<br /><br />Το Ισραήλ επιδιώκει να διασφαλίσει την εθνική του ασφάλεια δημιουργώντας νέες ισορροπίες, ακόμη και αν αυτό απαιτεί την αποδοχή της ηγεσίας του Άχμεντ αλ-Σαράα, εφόσον δεν απειλεί τα συμφέροντά του.<br /><br />Ο καθηγητής Κόμπι Μάικλ πιστεύει ότι «το Ισραήλ προσπαθεί να επιτύχει βασικές συνεννοήσεις με την Τουρκία, πέρα ​​από ό,τι έχει επιτευχθεί με τη Ρωσία, με στόχο την κατανομή της ευθύνης για την ασφάλεια στη Συρία, ιδίως υπό το φως του φόβου ότι η τουρκική στρατιωτική ανάπτυξη, ιδίως στον αέρα, θα περιορίσει την ελευθερία δράσης του Ισραήλ, ιδίως κατά της ιρανικής επιρροής».<br /><br />Ωστόσο, ο ερευνητής Belcastro επισημαίνει ότι «η στάση του Ισραήλ απέναντι στην Τουρκία κυμαίνεται μεταξύ ενός συμφιλιωτικού τόνου και ενός εχθρικού, αντανακλώντας μια απροθυμία να κατανοήσει την έκταση της τομής ή της σύγκρουσης συμφερόντων μεταξύ των δύο πλευρών».<br /><br />Ο Μάικλ πιστεύει ότι «η Άγκυρα δεν επιδιώκει ένα δημοκρατικό ισλαμικό μοντέλο στη Συρία, αλλά μάλλον ένα Ισλάμ με τουρκικό πνεύμα, κοντά στην Μουσουλμανική Αδελφότητα, το οποίο θα μπορούσε να αποτελέσει στρατηγική απειλή για το Ισραήλ».<br /><br />Ο Μπελκάστρο προτείνει μια διαφορετική προσέγγιση, δηλώνοντας ότι «η Τουρκία και το Ισραήλ έχουν διατηρήσει λειτουργικές σχέσεις παρά τις εντάσεις και μπορεί ακόμη και να υπάρχει κοινό έδαφος σε περιφερειακό επίπεδο, ειδικά με την άρση της άμεσης ιρανικής απειλής στη Συρία και τον ρόλο της Τουρκίας στην υποστήριξη του νέου καθεστώτος».<br /><br />Τελικά, το Ισραήλ βρίσκεται αντιμέτωπο με ένα ριζικά μεταβαλλόμενο συριακό τοπίο, ένα τοπίο στο οποίο οι τουρκικές και ισραηλινές ατζέντες τέμνονται, με τον απαραίτητο συντονισμό και τις αμοιβαίες ανησυχίες, εν μέσω μιας αναδιαμόρφωσης του χάρτη επιρροής στη Μέση Ανατολή.<br /><br />Έντονη αντιπαλότητα<br /><br />Ο Νιλ Κουίλιαμ υποστηρίζει ότι η αντιπαλότητα μεταξύ Τουρκίας και Ισραήλ έχει πλέον γίνει άμεση, παρόλο που καμία πλευρά δεν την έχει κατονομάσει.<br /><br />«Αυτή η αντιπαλότητα είναι πιο εμφανής στις διπλωματικές τους θέσεις και έχουμε δει πώς η Τουρκία εκμεταλλεύεται τις σχέσεις της με τη Σαουδική Αραβία, το Κατάρ και τώρα τις Ηνωμένες Πολιτείες, για να αποκλείσει το Ισραήλ από τις περιφερειακές διπλωματικές προσπάθειες».<br /><br />«Το Ισραήλ θέλει σαφώς να εκμεταλλευτεί τις καλές σχέσεις του με τους Κούρδους, ειδικά μετά την κλιμάκωση των εντάσεων μεταξύ της συριακής κυβέρνησης και των Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων, και έχει επίσης εκμεταλλευτεί τους Δρούζους στο νότο», εξηγεί ο Νιλ Κουίλιαμ.<br /><br />Ποιο είναι το ιδανικό σχήμα για τη Συρία από την οπτική γωνία της Τουρκίας και του Ισραήλ;<br /><br />Το όραμα της Τουρκίας για μια Συρία μετά τον Άσαντ διαφέρει από το όραμα του Ισραήλ, καθώς το τελευταίο επιδιώκει να «ενσωματώσει τη Συρία στις Συμφωνίες του Αβραάμ και να ομαλοποιήσει τις σχέσεις μαζί της, με τρόπο που να εξυπηρετεί τα συμφέροντά της για την ασφάλεια και τα πολιτικά της συμφέροντα», σύμφωνα με τον Κόμπι Μάικλ.<br /><br />Όσο για την Τουρκία, ο Νιλ Κουίλιαμ πιστεύει ότι «επιθυμεί ένα ενιαίο, κυρίαρχο κράτος με ισλαμικό χαρακτήρα και μια ιδεολογική συμμαχία με την Άγκυρα. Αυτό το όραμα φυσικά ενοχλεί το Ισραήλ, το οποίο δεν θέλει μια ισλαμιστική κυβέρνηση πιστή στην Άγκυρα στα σύνορά του. Ως εκ τούτου, θα κάνει ό,τι μπορεί για να υπονομεύσει το όραμα της Τουρκίας και να εδραιώσει την περιφερειακή ηγεμονία της επί της συριακής πολιτικής, υποστηρίζοντας τις μειονότητες όχι μόνο στην επίτευξη των δικαιωμάτων τους μέσω της ενισχυμένης αποκέντρωσης της διακυβέρνησης, αλλά και στην επίτευξη της αυτοδιοίκησης».<br /><br />«Παγιδευμένη» η Συρία<br /><br />Μεταξύ Τουρκίας και Ισραήλ, η Συρία βρίσκεται παγιδευμένη ανάμεσα σε δύο τρομερές δυνάμεις. Πώς θα εξισορροπήσει η νέα συριακή κυβέρνηση τις σχέσεις της με τον κόσμο σε ένα πολύπλοκο περιφερειακό περιβάλλον;<br /><br />Ο Σύρος πολιτικός συγγραφέας Μπασάμ Σουλεϊμάν λέει: «Η Συρία έχει ένα σαφές όραμα: να αποστασιοποιηθεί από οποιαδήποτε ένταση με οποιαδήποτε γειτονική χώρα και να αφιερωθεί πλήρως στην ανόρθωση και την οικοδόμηση μιας νέας Συρίας».<br /><br />Όσον αφορά την υποστήριξη της Τουρκίας σε ισλαμιστικά κινήματα όπως η Χαμάς και άλλα στη Συρία, είπε: «Αυτή είναι τουρκική υπόθεση. Εάν υπάρχουν δίαυλοι μεταξύ της Τουρκίας και αυτών των πολιτικών ομάδων στη Συρία, το συριακό κράτος σίγουρα θα εργαστεί για να τους τερματίσει στο μέλλον».<br /><br />«Η συνάντηση του Ερντογάν με τον Τραμπ, τον Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν και τον Άχμεντ αλ-Σαράα δίνει μια σαφή ένδειξη για το πώς η Τουρκία διαμορφώνει τις θέσεις των Ηνωμένων Πολιτειών και των κρατών του Κόλπου», λέει ο Κουίλιαμ.<br /><br />«Ο Τραμπ απέδωσε την απόφασή του να άρει τις κυρώσεις κατά της Συρίας σε συμβουλές που έλαβε από τον Ερντογάν και τον Μπιν Σαλμάν, κάτι που αντιβαίνει στις επιθυμίες του Ισραήλ. Αλλά ακόμη και η Άγκυρα μπορεί να αντιμετωπίσει δυσκολίες στην απόκτηση ευρύτερης αναγνώρισης του ηγετικού της ρόλου αυτή τη στιγμή, και με την πάροδο του χρόνου, θα αναδυθούν αντιπαλότητες με τη Σαουδική Αραβία και τα ΗΑΕ, καθένα από τα οποία θα έχει διαφορετικά οράματα για το μέλλον της νέας Συρίας».<div><br /></div><div><a href="https://echedoros.blog/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Η κρυφή σύγκρουση Τουρκίας – Ισραήλ.

Η αλλαγή που προήλθε από την ανάληψη της θέσης του προέδρου, από τον Αχμέντ αλ Σαράα, της μεταβατικής φάσης στη Συρία, αυτή δεν περιορίζεται...

Διαβάστε την συνέχεια

CNN: Γιατί το τηλεφώνημα του Τραμπ με τον Πούτιν αποκάλυψε μια μεγάλη αδυναμία της Ουάσινγκτον.

<a href="https://economico.gr/wp-content/uploads/2025/05/putin_trump.avif"><img height="320" src="https://economico.gr/wp-content/uploads/2025/05/putin_trump-696x348.avif" width="704" /></a><br /><br />«Τα βαθύτερα αίτια της σύγκρουσης»: Αυτά ήταν τρομακτικά λόγια από έναν άνθρωπο που υποτίθεται ότι βρίσκεται στο δρόμο προς την ειρήνη. Αλλά είναι η ουσία της θέσης του Ρώσου προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν για το τι πρέπει να επιλυθεί για την ειρήνη, μετά από δύο εβδομάδες ή τρεις μήνες, ανάλογα με το πώς μετρά κάποιος, αυξανόμενης πίεσης για άμεση και άνευ όρων κατάπαυση του πυρός για 30 ημέρες. Ανεπηρέαστος, δεχόμενος αυτό το πιο κρίσιμο τηλεφώνημα σε μια μουσική σχολή στην ακτή του Σότσι, ο επικεφαλής του Κρεμλίνου επέστρεψε στην αρχή – στην αφήγησή του για τον πόλεμο που όπως ισχυρίζεται προκλήθηκε από την πολύ γρήγορη επέκταση του ΝΑΤΟ.<br /><br />Πέντε άλλες, διαφορετικές λέξεις προέκυψαν ώρες πριν, οι οποίες μπορεί να αντηχούσαν στα αυτιά του Πούτιν ενώ μιλούσε επί δύο ώρες με τον πρόεδρο των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ. «Δεν είναι δικός μας πόλεμος», δήλωσε νωρίτερα ο αντιπρόεδρος Τζέι Ντι Βανς. Αναλαμβάνοντας και πάλι το ρόλο του άγγελου κακών ειδήσεων για την ευρωπαϊκή ασφάλεια, ο Βανς διατύπωσε και πάλι αυτή την αξιοσημείωτη μη απειλή: ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες ενδέχεται να αποσυρθούν από τον πόλεμο – προφανώς τόσο από τη διπλωματία όσο και από τη βοήθεια προς την Ουκρανία – εάν η Ρωσία δεν κάνει βήματα προς μια ειρηνευτική συμφωνία που δεν θέλει ιδιαίτερα.<div><br />Αυτό που θέλει η Ρωσία<br /><br />Και, όπως σημειώνει σε ανάλυσή του το CNN, η υποχώρηση της Ουάσινγκτον είναι ακριβώς αυτό που επιθυμεί η Ρωσία, και για να κερδίσει αυτό το ονειρικό αποτέλεσμα, φαίνεται ότι ο Πούτιν δεν πρέπει να κάνει απολύτως τίποτα, παρά να συνεχίσει να διεξάγει πόλεμο. Λίγες στιγμές μετά το τηλεφώνημα, ο Τραμπ ακουγόταν ήδη σαν ένας άνθρωπος που απομακρύνεται από τη μάχη. Πέντε ημέρες νωρίτερα ήταν ο εμπρηστικός μεσάζων, ο ειρηνοποιός που ήταν πρόθυμος να γεφυρώσει την έχθρα μεταξύ του Πούτιν και του Ουκρανού Βολοντίμιρ Ζελένσκι για μια συνάντηση στην Τουρκία.<br /><br />Αλλά μετά το τηλεφώνημα της Δευτέρας με τον Πούτιν, είπε απλώς ότι η Ουκρανία και η Ρωσία πρέπει να μιλήσουν απευθείας, «όπως μόνο αυτοί μπορούν». Πέρασε μάλιστα το έργο στην πατρίδα του νέου Αμερικανού Πάπα, το Βατικανό, ως πιθανό τόπο διεξαγωγής. Οι Ηνωμένες Πολιτείες μπορεί να μην έχουν βγει εντελώς από τη διαδικασία, αλλά μιλούν σαν να θέλουν κάποιον άλλο να την καθοδηγήσει. Οι τελευταίες 10 ημέρες ήταν μια ζωντανή υπενθύμιση του πόσο λίγο χρειάζεται πραγματικά ο Πούτιν τον πρόεδρο των ΗΠΑ ή την έγκρισή του. Και η λογική είναι απλή.<br /><br />Μικρό παράθυρο<br /><br />Για το μεγαλύτερο μέρος των τριών χρόνων πολέμου, τα κρατικά μέσα ενημέρωσης της Ρωσίας έκαναν διάλεξη στο ακροατήριό τους ότι δεν βρίσκονται μόνο σε σύγκρουση με την Ουκρανία, αλλά και με όλο το ΝΑΤΟ, συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Πολιτειών. Η προεδρία του Τραμπ δημιούργησε ένα μικρό παράθυρο μέσα στο οποίο το Κρεμλίνο θα μπορούσε να μιλήσει για να βρεθεί σε καλύτερη θέση ή ακόμη και να ανακουφιστεί από τον πόνο κάποιων δυτικών κυρώσεων. Αλλά αυτό δεν αλλάζει τον κεντρικό υπολογισμό ή το μήνυμα του Κρεμλίνου: πρόκειται για έναν υπαρξιακό πόλεμο, για την αποκατάσταση της υπεροχής τους στο εγγύς εξωτερικό τους.<br /><br />Τόσος πόνος έχει προκληθεί στον ρωσικό λαό μέσω των συγκλονιστικών απωλειών στον πόλεμο, ώστε η επίτευξη μέτριων έως κακών αποτελεσμάτων μπορεί να περιορίσει σημαντικά τη μακροβιότητα της ηγεσίας της Ρωσίας. Αυτός δεν είναι ένας πόλεμος που μπορεί να θεωρηθεί ότι έχουν χάσει. Τα όρια του τι μπορούν να προσφέρουν οι Ηνωμένες Πολιτείες στη Ρωσία αυτή τη στιγμή, όσον αφορά τη μόχλευση, είναι ορατά από το διάστημα. Ναι, οι ΗΠΑ θα μπορούσαν να κλιμακώσουν τις κυρώσεις, ακόμη και, όπως σκέφτηκε ο Τραμπ την περασμένη εβδομάδα, να προσθέσουν «δευτερογενείς κυρώσεις» κατά των χρηματοδοτών της Ρωσίας, των αγοραστών πετρελαίου της Ινδίας και της Κίνας.</div><div><br />Λύσεις εκτός σχεδίου<br /><br />Αλλά αυτό θα προκαλούσε άλλη μια εμπορική ρήξη, όπως αυτή με τις παγκόσμιες δυνάμεις με τις οποίες η Ουάσινγκτον μόλις συμφιλιώθηκε. Οι ΗΠΑ θα μπορούσαν εναλλακτικά να χαλαρώσουν τις κυρώσεις για να καλοπιάσουν τη Ρωσία να κάνει παραχωρήσεις. Αλλά τέτοιες υποχωρήσεις θα ενοχλούσαν τους Ευρωπαίους συμμάχους τους και πιθανότατα θα αποτύχουν χωρίς την πρακτική υποστήριξη της Ευρώπης. Οποιαδήποτε περαιτέρω βήματα για να προκαλέσουν πόνο στη Μόσχα θα σήμαινε πιθανότατα ότι ο Τραμπ είχε προχωρήσει περισσότερο στην τιμωρία της Ρωσίας από ό,τι έκανε ο προκάτοχός του Τζο Μπάιντεν.<br /><br />Αυτό δεν είναι το γεωπολιτικό σχέδιο του MAGA. Θα βάθαινε την εμπλοκή των ΗΠΑ σε έναν πόλεμο όπου δεν υπάρχει ορατό τέλος, μέχρι η μία πλευρά να παραπαίει ή να δει δραστική αλλαγή στην πολιτική ηγεσία. Η Ουκρανία το 2025 είναι μια ζοφερή προοπτική. Αλλά το κεντρικό δόγμα της ευρωπαϊκής πολιτικής ήταν η καλύτερη επιλογή σε έναν κόσμο φρικτών επιλογών: η Μόσχα θα μπορούσε να αναγκαστεί να μειώσει τους στόχους της μόνο αν έβλεπε μπροστά της ένα απολύτως ενωμένο ΝΑΤΟ. Η οικονομία της, ο εφεδρικός της πλούτος, το ανθρώπινο δυναμικό ή το υλικό της θα μπορούσαν να παραπαίουν – μόνο ένα χρειάζεται για να παραπαίει η πολεμική μηχανή.<br />Δεν κερδίζουν και οι δύο<br /><br />Τα πράγματα είναι ζοφερά, αλλά η Ευρώπη δεν έχει πολλές επιλογές. Η Ουκρανία δεν έχει καμία απολύτως επιλογή. Ο Τραμπ αισθάνθηκε ότι έχει μια επιλογή. Το επιχειρηματικό του μυαλό δεν βλέπει καμία αξία σε μια μακροπρόθεσμη επένδυση σε μια σύγκρουση με έναν εχθρό με τον οποίο θα προτιμούσες να τα έχεις καλά, το καλύτερο αποτέλεσμα από την οποία είναι να επιστρέψει η Ευρώπη στην ειρήνη που γνώριζε πριν. Δεν υπάρχει καμία συμφωνία που να μπορεί να γίνει εδώ. Ο Πούτιν δεν αγοράζει τίποτα- επιδιώκει να κατακτήσει και να πάρει.<br /><br />Ο Τραμπ δεν έχει τίποτα να πουλήσει, εκτός από την υποστήριξη των Ηνωμένων Πολιτειών προς τους παραδοσιακούς συμμάχους τους. Δεν υπάρχει περίπτωση ο Πούτιν και ο Τραμπ να κερδίσουν και οι δύο και να διατηρήσουν το κύρος τους. Η αμερικανική κυριαρχία εδώ και δεκαετίες έχει χτιστεί γύρω από κάτι άλλο εκτός από καλές, μικρές συμφωνίες. Η καλοσύνη της προς τους συμμάχους, η τεράστια ήπια ισχύς και η στρατιωτική ηγεμονία, την έχουν κάνει τη μεγαλύτερη οικονομία στη γη, με ένα αήττητο νόμισμα – η ίδια μια πολύ καλή και τεράστια συμφωνία.<br /><br />Αλλά ο Τραμπ βλέπει τον ρόλο της Αμερικής ως μικρότερο. Αυτή μπορεί να είναι η στιγμή που ο Τραμπ κατάλαβε τελικά τον Πούτιν ως κάποιον που πραγματικά δεν επιδιώκει την έγκριση ή την συμμαχία μαζί του, και έκανε πίσω. Αν είναι έτσι, τότε και οι Ηνωμένες Πολιτείες υποχώρησαν από δεκαετίες που έκαναν κουμάντο, παραδέχτηκαν τα όρια της εστίασης και της δύναμής τους και άφησαν την πιο σημαντική ειρηνευτική συμφωνία από τη δεκαετία του 1940 σε μια… προσευχή στο Βατικανό.</div><div><br /></div><div><a href="https://economico.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

CNN: Γιατί το τηλεφώνημα του Τραμπ με τον Πούτιν αποκάλυψε μια μεγάλη αδυναμία της Ουάσινγκτον.

«Τα βαθύτερα αίτια της σύγκρουσης»: Αυτά ήταν τρομακτικά λόγια από έναν άνθρωπο που υποτίθεται ότι βρίσκεται στο δρόμο προς την ειρήνη. Αλλά...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο Ιμπραήμ Καλίν της MİT στη Δαμασκό. Θέλει να βάλει τους τζιχαντιστές να σκοτώσουν τους Κούρδους.

<img height="400" src="https://www.tribune.gr/wp-content/uploads/2025/05/KALIN-SYRIA-1-630x400.jpg" width="704" /><br /><br />Στη Δαμασκό μετέβη ο επικεφαλής της τουρκικής υπηρεσίας πληροφοριών ΜΙΤ, Ιμπραήμ Καλίν, για υψηλού επιπέδου συνομιλίες με κορυφαίους τζιχαντιστές Σύρους αξιωματούχους.<br /><br />Στο επίκεντρο των συζητήσεων βρέθηκε το κρίσιμο ζήτημα του αφοπλισμού των κουρδικών δυνάμεων στη βορειοανατολική Συρία, καθώς και η προοπτική ενσωμάτωσής τους στον εθνικό στρατό της Συρίας.<br /><br />Κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του, ο Καλίν συναντήθηκε με τους υποτελείς του, δηλαδή τον πρόεδρο της Συρίας, τον τζιχαντιστή Άχμεντ αλ Σάρα, τον υπουργό Εξωτερικών, τον τζιχαντιστή Ασάντ Χασάν Σαϊμπάνι, και τον επικεφαλής της συριακής υπηρεσίας πληροφοριών, τον επίσης τζιχαντιστή Χουσέιν αλ Σάλαμα.<br /><br />Οι συνομιλίες με τους τζιχαντιστές τρομοκράτες που παριστάνουν η «μεταβατική» κυβέρνηση επικεντρώθηκαν σε μια σειρά από φλέγοντα ζητήματα, όπως η διαχείριση και η ασφάλεια των στρατοπέδων κράτησης μελών της τζιχαντιστικής οργάνωσης Ισλαμικό Κράτος (ISIS), η ενίσχυση της ασφάλειας στα σύνορα και η αποτελεσματικότερη φύλαξη των συνοριακών διαβάσεων.<br /><br />Η Τουρκία, σύμφωνα με το Anadolu, εξέφρασε την πλήρη ετοιμότητά της να προσφέρει κάθε δυνατή υποστήριξη στην κυβέρνηση της Δαμασκού για την αντιμετώπιση αυτών των προκλήσεων.<br /><br />Παράλληλα, οι συζητήσεις άγγιξαν τις πρόσφατες στρατιωτικές και αεροπορικές επιχειρήσεις του Ισραήλ εναντίον της Συρίας, καθώς και ζητήματα που αφορούν την άρση των διεθνών κυρώσεων κατά της Δαμασκού και την ασφαλή επιστροφή των Σύρων προσφύγων στην πατρίδα τους.<br /><br />Αν ξεσπάσει νέος εμφύλιος στην Συρία, όπως διάβλεψε ο Μάρκο Ρούμπιο, ας το έχουν υπόψη τους οι Αμερικανοί και οι Άραβες, οι Τούρκοι θα ευθύνονται επειδή συμπεριφέρονται ως τα νέα αφεντικά της Συρίας.<div><br /></div><div><a href="https://www.tribune.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ο Ιμπραήμ Καλίν της MİT στη Δαμασκό. Θέλει να βάλει τους τζιχαντιστές να σκοτώσουν τους Κούρδους.

Στη Δαμασκό μετέβη ο επικεφαλής της τουρκικής υπηρεσίας πληροφοριών ΜΙΤ, Ιμπραήμ Καλίν, για υψηλού επιπέδου συνομιλίες με κορυφαίους τζιχαντ...

Διαβάστε την συνέχεια

Το «boycott Turkey» της Ινδίας και τα διλήμματα του Τούρκου προέδρου

<a href="https://www.kathimerini.gr/wp-content/uploads/2025/05/AP25135358140525.jpg?v=1747764353"><img height="359" src="https://www.kathimerini.gr/wp-content/uploads/2025/05/AP25135358140525-660x370.jpg?v=1747764355" width="697" /></a><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Η Αγκυρα προχώρησε τα περασμένα χρόνια σε μια σειρά από επιλογές που της γύρισαν μπούμερανγκ. Σε κάποιες από αυτές τις περιπτώσεις το πλήρωσε ακριβά.</span></h3><div><b>Γιώργος Σκαφιδάς</b><br />Παρά την κληρονομιά του «επιτηδείου ουδέτερου» που κουβαλά ήδη από τη δεκαετία του 1940 – μια κληρονομιά που, τόσες δεκαετίες μετά, συνεχίζει να επαναβεβαιώνει, ειδικά όταν καλείται να τοποθετηθεί στον άξονα μεταξύ Δύσης και Ανατολής –, η πλευρά Ερντογάν έχει αποδείξει στην πράξη ότι μπορεί, όταν θέλει, να παίρνει αποφασιστικά θέση υπέρ του ενός ή του άλλου.<br /><br />Οταν ο Αμπντέλ Φατάχ αλ Σίσι ανέτρεψε τον Μοχάμεντ Μόρσι και τη Μουσουλμανική Αδελφότητα στην Αίγυπτο το 2013, ο Ερντογάν πήρε θέση ξεκάθαρα υπέρ του Μόρσι, κατακεραυνώνοντας τον Σίσι ως «πραξικοπηματία», «τύραννο» και «δολοφόνο».<br /><br />Οταν οι Σαουδάραβες, οι Εμιρατινοί και οι Αιγύπτιοι ήρθαν σε ρήξη (διπλωματική, και όχι μόνο) με το Κατάρ το 2017, η πλευρά Ερντογάν έσπευσε να συμπαραταχθεί ανοιχτά με την Ντόχα απέναντι στο Ριάντ, ενάντια στο οποίο θα άνοιγε ακόμη ένα μέτωπο αντιπαράθεσης το 2018, στη σκιά της δολοφονίας του Τζαμάλ Κασόγκι.<br /><br />Οταν οι Αμερικανοί στήριζαν στρατιωτικά τους Κούρδους ενάντια στους τζιχαντιστές του επονομαζόμενου «ισλαμικού κράτους» στη Συρία και στο βόρειο Ιράκ μετά το 2014, οι Τούρκοι προτιμούσαν να αποκηρύσσουν τους Κούρδους ως «χειρότερους από τους τζιχαντιστές» και στήριζαν παρασκηνιακά ομάδες ακραίων ισλαμιστών.<br /><br />Οταν οι Αμερικανοί καλούσαν, το 2019, τους Τούρκους να μην προχωρήσουν στην αγορά των ρωσικών S-400, η πλευρά Ερντογάν έκανε τελικώς ακριβώς το αντίθετο και, κατά συνέπεια, εκδιώχθηκε από το πρόγραμμα συμπαραγωγής των μαχητικών F-35 ως «αντίπαλος της Αμερικής».<br /><br />Ενώ κάθε φορά που η ένταση ανέβαινε στο Παλαιστινιακό από το 2004 και έπειτα, η Αγκυρα έπαιρνε εμφατικά θέση στο πλευρό της Χαμάς και ενάντια στην ισραηλινή ηγεσία.<br /><br />Οι προαναφερθείσες επιλογές συνοδεύτηκαν από «κόστη» για την τουρκική πλευρά, η οποία εκλήθη να διαχειριστεί σειρά από σοβαρές κρίσεις στις σχέσεις της με εταίρους, συμμάχους και γείτονες τα περασμένα χρόνια.<br /><br />Το μότο των «μηδενικών προβλημάτων με τους γείτονες», που ευαγγελιζόταν άλλοτε ο Αχμέτ Νταβούτογλου, κατέληξε να αναδιατυπώνεται στην πράξη ως «μηδενικοί γείτονες χωρίς προβλήματα».<br /><br />Ειδικά στην περίπτωση της Τουρκίας ωστόσο, και αυτό είναι κάτι στο οποίο «ποντάρει» η τουρκική ηγεσία, πολλά μπορεί να αλλάξουν από τη μια στιγμή στην άλλη, μέσα από ξαφνικές αλλαγές πλεύσης και στροφές 180 μοιρών… όπως και έγινε με την Αίγυπτο, τα Εμιράτα, τον Σίσι, τη Σαουδική Αραβία κ.ά.<br />Η τουρκική ηγεσία ρισκάρει να βρεθεί αντιμέτωπη με κρίσεις, με την προσδοκία ότι αυτές θα την ωφελήσουν ή ότι, αν δεν την ωφελήσουν, θα ξεπεραστούν. Θεωρεί ότι λόγω μεγέθους, γεωγραφικής θέσης και ιδιοσυγκρασίας, μπορεί να αντέξει τα όποια κόστη αυτών των κρίσεων.<br /><br />Υπάρχουν κράτη και οργανώσεις με τις οποίες η Τουρκία του ισλαμιστή Ερντογάν παραδοσιακά συμπαρατάσσεται. Η Χαμάς, η Μουσουλμανική Αδελφότητα, το Αζερμπαϊτζάν και το Πακιστάν (στο οποίο η τουρκική πλευρά έχει πουλήσει ουκ ολίγα τουρκικά οπλικά συστήματα, μεταξύ αυτών και εκατοντάδες drones) είναι μεταξύ αυτών.<br /><br />Ως εκ τούτου, όταν οι εξοπλισμένες με πυρηνικά δυνάμεις της Ινδίας και του Πακιστάν βρέθηκαν να ανταλλάσσουν πυρά πάνω από το Κασμίρ προ εβδομάδων, η Τουρκία του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στήριξε ανοιχτά το Ισλαμαμπάντ ενάντια στους Ινδούς… οι οποίοι όμως αντέδρασαν καλώντας σε μποϊκοτάζ κατά της Τουρκίας και των τουρκικών προϊόντων. <br /><br />Ινδοί τουρίστες ακύρωσαν τις διακοπές που είχαν προγραμματίσει σε Τουρκία ή Αζερμπαϊτζάν. Πολλοί εξ αυτών μάλιστα τις «ανακατεύθυναν», επιλέγοντας άλλους προορισμούς, της Ελλάδας συμπεριλαμβανομένης. «Η τουριστική ροή προς την Τουρκία, η οποία υποδέχθηκε πέρυσι τουλάχιστον 274.000 Ινδούς, έχει μειωθεί κατακόρυφα, με τις κρατήσεις να έχουν μειωθεί κατά 60% και τις ακυρώσεις να έχουν αυξηθεί κατά 250%», σύμφωνα με την Deutsche Welle.<br /><br />Παράλληλα, επικαλούμενο λόγους «εθνικής ασφάλειας», το υπουργείο πολιτικής αεροπορίας της Ινδίας ανακάλεσε την άδεια της τουρκικής εταιρείας Celebi η οποία παρέχει υπηρεσίες εδάφους σε μεγάλα ινδικά αεροδρόμια, ενώ εκατοντάδες Ινδοί έμποροι διαμηνύουν πια, από την πλευρά τους, ότι πρόκειται να περιορίσουν σημαντικά, ή ακόμη και να διακόψουν πλήρως, τις εισαγωγές προϊόντων από την Τουρκία.<br /><br />«Ινδικά παντοπωλεία και μεγάλα ηλεκτρονικά καταστήματα λιανικής πώλησης συμμετέχουν στο συνεχιζόμενο μποϊκοτάζ των τουρκικών προϊόντων, μπλοκάροντας τις εισαγωγές σοκολάτας, καφέ, καλλυντικών, ρούχων κ.ά.», γράφει η ινδική Financial Express. <br /><br />Η Ινδία των 1,4 δισεκατομμυρίων κατοίκων είναι τεράστια ως αγορά και, ως εκ τούτου, ένα ινδικό «boycott Turkey», εάν συνεχιστεί και διευρυνθεί, θα μπορούσε να οδηγήσει σε σημαντικές τουρκικές απώλειες. Ωστόσο, οι εισαγωγές τροφίμων και ρούχων από την Τουρκία ανήλθαν πέρυσι σε περίπου 315 εκατ. δολ., ποσό όχι αμελητέο αλλά όχι και ιδιαίτερα εντυπωσιακό εάν αναλογιστεί κανείς το μέγεθος της ινδικής αγοράς. <br /><br /></div><div>Από την άλλη πλευρά βέβαια, η Αγκυρα έχει και άλλους λόγους να ανησυχεί, λόγους που έχουν να κάνουν για παράδειγμα με τον -προωθούμενο από το Νέο Δελχί- Οικονομικό Διάδρομο Ινδίας-Μέσης Ανατολής-Ευρώπης (IMEC) που θα ξεκινά από την Ινδία και θα φτάνει στην Ευρώπη… παρακάμπτοντας την Τουρκία. </div><div><br /></div><div><a href="https://www.kathimerini.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Το «boycott Turkey» της Ινδίας και τα διλήμματα του Τούρκου προέδρου

Η Αγκυρα προχώρησε τα περασμένα χρόνια σε μια σειρά από επιλογές που της γύρισαν μπούμερανγκ. Σε κάποιες από αυτές τις περιπτώσεις το πλήρωσ...

Διαβάστε την συνέχεια

Προς πυρηνική Τουρκία 2… μέσω του Καναδά.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://parisis.wordpress.com/wp-content/uploads/2015/04/akkuyu-3.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="740" data-original-width="1331" height="356" src="https://parisis.wordpress.com/wp-content/uploads/2015/04/akkuyu-3.jpg" width="696" /></a></div><div><br /></div>Η Τουρκία βρίσκεται σε συνομιλίες με την Candu Energy του Καναδά και άλλες εταιρείες σχετικά με σχέδια για την κατασκευή του δεύτερου και του τρίτου πυρηνικού σταθμού της, δήλωσε ο Τούρκος υπουργός Ενέργειας Αλπαρσλάν Μπαϊρακτάρ.<br /><br />Μιλώντας σε δημοσιογράφους προχθές, Δευτέρα, στη διάρκεια επίσκεψής του στη νοτιοανατολική Τουρκία, ο Μπαϊρακτάρ δήλωσε πως η Τουρκία θέλει «να βάλει ένα όνομα» φέτος στα προγράμματα για τους επιπλέον σταθμούς που σχεδιάζει. «Η Ρωσία, η Νότια Κορέα και η Κίνα ενδιαφέρονται για το δεύτερο και τον τρίτο πυρηνικό σταθμό. Όμως επιπλέον αυτών, υπάρχουν επίσης άλλες χώρες και εταιρείες με τις οποίες διαπραγματευόμαστε», δήλωσε. «Μία απ’ αυτές είναι, για παράδειγμα, ο Καναδάς. Η εταιρεία Candu», πρόσθεσε.<br /><br />Η Candu δεν απάντησε αμέσως σε αίτημα για σχόλιο. Η Rosatom, η κρατική εταιρεία πυρηνικής ενέργειας της Ρωσίας, κατασκευάζει τον πρώτο πυρηνικό σταθμό παραγωγής ενέργειας της Τουρκίας στο Ακούγιου, στη επαρχία της Μερσίνας στα παράλια της Μεσογείου, στο πλαίσιο μιας συμφωνίας 20 δισεκατομμυρίων δολαρίων που είχε συναφθεί το 2010.<br /><br />Η Τουρκία σχεδιάζει να κατασκευάσει ένα δεύτερο πυρηνικό σταθμό στην επαρχία της Σινώπης στη Μαύρη Θάλασσα και ένα τρίτο πυρηνικό σταθμό στη βορειοδυτική περιφέρεια της Ανατολικής Θράκης.<br /><br /><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.

Προς πυρηνική Τουρκία 2… μέσω του Καναδά.

Η Τουρκία βρίσκεται σε συνομιλίες με την Candu Energy του Καναδά και άλλες εταιρείες σχετικά με σχέδια για την κατασκευή του δεύτερου και το...

Διαβάστε την συνέχεια

Συρία διάλυση, επίθεση σε ρωσική βάση.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/e73a0cd1270286d2fc2ee3f76d0573b5_XL.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="506" data-original-width="900" height="360" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/e73a0cd1270286d2fc2ee3f76d0573b5_XL.jpg" width="690" /></a></div><br /><div>Συρία. Λίγο αφότου ο Τραμπ συναντήθηκε με τον τζιχαντιστή αλ Σάρα και ανακοίνωσε άρση των αμερικανικών κυρώσεων, κι ενώ και οι Ευρωπαίοι συζητούν επίσης την άρση των δικών τους κυρώσεων, ήρθαν οι δηλώσεις των ΥΠΕΞ ΗΠΑ και Ρωσίας που προειδοποιούν για “ανεξέλεγκτες” καταστάσεις στη χώρα.</div><br />Ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών Μάρκο Ρούμπιο προειδοποίησε σήμερα πως ενδέχεται η Συρία ενδέχεται να απέχει εβδομάδες από έναν «ολοκληρωτικό εμφύλιο πόλεμο», και την κατάρρευση της μεταβατικής κυβέρνησης, εκφράζοντας ωστόσο την ελπίδα για την επιτυχία των μεταβατικών αρχών.<br /><br />Την προηγούμενη εβδομάδα, στο πλαίσιο της περιοδείας του σε χώρες του Κόλπου, ο Ντόναλντ Τραμπ είχε συνάντηση στο Ριάντ με τον μεταβατικό πρόεδρο της Συρίας Αχμεντ αλ-Σάρα, με τον Αμερικανό πρόεδρο να ανακοινώνει αιφνιδιαστικά την άρση των κυρώσεων κατά της Δαμασκού, δηλώνοντας ότι η Ουάσιγκτον εξετάζει την πιθανότητα εξομάλυνσης των σχέσεων με την Συρία.<br /><br />«Κατά την εκτίμησή μας, ειλικρινά, η μεταβατική αρχή, δεδομένων των προκλήσεων που αντιμετωπίζει, απέχει λίγες εβδομάδες, αν όχι μήνες, από μια πιθανή κατάρρευση και έναν ολοκληρωτικό εμφύλιο πόλεμο, κάτι που σημαίνει διάλυση της χώρας», δήλωσε ο Ρούμπιο υπερασπιζόμενος την απόφαση της αμερικανικής κυβέρνησης να έχει διάλογο με τους ισλαμιστές της Συρίας.<br /><br />Οι δηλώσεις έρχονται μετά τις αιματηρές επιθέσεις στη Συρία κατά των μειονοτικών ομάδων των Αλαουιτών και των Δρούζων. «Αν έχουμε διάλογο μαζί τους, αυτό μπορεί να λειτουργήσει, μπορεί και όχι. Αν δεν έχουμε διάλογο, η αποτυχία είναι εγγυημένη», τόνισε ο Ρούμπιο, σημειώνοντας ότι οι μεταβατικές αρχές «αντιμετωπίζουν βαθιά εσωτερική δυσπιστία σε αυτή τη χώρα, επειδή ο Άσαντ σκόπιμα έστρεψε αυτές τις ομάδες τη μία εναντίον της άλλης».<div><br />Λαβρόφ: Ανησυχούμε βαθύτατα για την εθνοκάθαρση…<br /><br />Ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ δήλωσε σήμερα ότι η Μόσχα ανησυχεί βαθύτατα για την εθνοκάθαρση, όπως είπε, που πραγματοποιείται από «ριζοσπαστικές παραστρατιωτικές ομάδες» στη Συρία, μετέδωσε το κρατικό ειδησεογραφικό πρακτορείο TASS.<br /><br />Τα σχόλια του Ρώσου υπουργού έγιναν καθώς συριακές πηγές και ρωσικά κανάλια μέσων κοινωνικής δικτύωσης, ανέφεραν ότι έγινε μία προφανής επίθεση σε μία από τις δύο στρατιωτικές βάσεις που διατηρεί η Μόσχα στη Συρία.<br /><br />«Ριζοσπαστικές παραστρατιωτικές ομάδες πραγματοποιούν μια πραγματική εθνοκάθαρση, μαζικές δολοφονίες ανθρώπων λόγω της εθνικότητας και της θρησκείας τους», δήλωσε ο Λαβρόφ σύμφωνα με τα απομαγνητοφωνημένα σχόλια του που δημοσιεύτηκαν στον ιστότοπο του υπουργείου Εξωτερικών. Δεν υπήρξε καμία ένδειξη σχετικά με το σε ποιες ομάδες αναφερόταν στην ομιλία του ο Ρώσος υπουργός σε μία εκδήλωση για τον εορτασμό της τελευταίας ημέρας της περιόδου του Πάσχα για τους Ορθόδοξους Χριστιανούς.<br /><br />Η Ρωσία, η οποία διατηρεί δύο στρατιωτικές βάσεις στη Συρία, ήταν βασικός υποστηρικτής της κυβέρνησης του ανατραπέντος προέδρου Μπασάρ αλ Άσαντ, ο οποίος βρίσκεται τώρα στη Ρωσία, όπου του δόθηκε άσυλο. Ένα ξέσπασμα θρησκευτικής βίας τον Μάρτιο στο παράκτιο βορειοδυτικό τμήμα της Συρίας, το οποίο αποτελούσε προπύργιο του Άσαντ, άφησε πίσω του εκατοντάδες νεκρούς μέλη της αίρεσης των Αλαουιτών στους οποίους ανήκει ο πρώην ηγέτης.<br /><br />Η Ρωσία προσπάθησε να διατηρήσει σχέσεις με τη νέα κυβέρνηση της Συρίας, η οποία είχε πει ότι μπορεί ακόμη να επιτρέψει στην Μόσχα να κάνει χρήση της αεροπορικής βάσης στο Χμεϊμίμ και της ναυτικής βάσης στην πόλη Ταρτούς. Δύο πηγές στη Συρία που γνωρίζουν το θέμα ανέφεραν ότι η αεροπορική βάση του Χμεϊμίμ δέχθηκε επίθεση νωρίτερα σήμερα.<br /><br />Το Military Informer, ένα φιλορωσικό κανάλι του Telegram που επικεντρώνεται σε στρατιωτικά θέματα, δημοσίευσε ένα βίντεο, που δείχνει όπως ισχυρίζεται ανταλλαγή πυρών μεταξύ ρωσικών στρατευμάτων και Σύριων μαχητών στη βάση. Το πρακτορείο Reuters δεν ήταν σε θέση να επαληθεύσει την αυθεντικότητα του βίντεο.<br /><br />Οι συριακές πηγές ανέφεραν ότι το κίνητρο της επίθεσης στην αεροπορική βάση, στην οποία κατέφυγαν Αλαουίτες πρόσφυγες μετά τις επιθέσεις του Μαρτίου, είναι ασαφές. Σύρος αξιωματούχος στον τομέα της ασφάλειας είπε ότι διεξάγεται έρευνα. Ο Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ διέταξε αυτόν τον μήνα την άρση των κυρώσεων που είχαν επιβληθεί στη Συρία κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης του Άσαντ, σηματοδοτώντας μια σημαντική αλλαγή στην πολιτική της Ουάσινγκτον.</div><div><br /></div><div class="entry-content" style="border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px 30px 0px 0px; vertical-align: baseline;"><div class="twitter-tweet twitter-tweet-rendered" style="background-color: white; border: 0px; color: #222222; display: flex; font-family: inherit; font-size: 14px; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin: 10px 0px; max-width: 550px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline; width: 550px;"><iframe allowfullscreen="true" allowtransparency="true" class="" data-tweet-id="1924853989541023955" frameborder="0" id="twitter-widget-0" scrolling="no" src="https://platform.twitter.com/embed/Tweet.html?creatorScreenName=Defencepointgr&dnt=false&embedId=twitter-widget-0&features=eyJ0ZndfdGltZWxpbmVfbGlzdCI6eyJidWNrZXQiOltdLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X2ZvbGxvd2VyX2NvdW50X3N1bnNldCI6eyJidWNrZXQiOnRydWUsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdHdlZXRfZWRpdF9iYWNrZW5kIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19yZWZzcmNfc2Vzc2lvbiI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfZm9zbnJfc29mdF9pbnRlcnZlbnRpb25zX2VuYWJsZWQiOnsiYnVja2V0Ijoib24iLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X21peGVkX21lZGlhXzE1ODk3Ijp7ImJ1Y2tldCI6InRyZWF0bWVudCIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfZXhwZXJpbWVudHNfY29va2llX2V4cGlyYXRpb24iOnsiYnVja2V0IjoxMjA5NjAwLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3Nob3dfYmlyZHdhdGNoX3Bpdm90c19lbmFibGVkIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19kdXBsaWNhdGVfc2NyaWJlc190b19zZXR0aW5ncyI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdXNlX3Byb2ZpbGVfaW1hZ2Vfc2hhcGVfZW5hYmxlZCI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdmlkZW9faGxzX2R5bmFtaWNfbWFuaWZlc3RzXzE1MDgyIjp7ImJ1Y2tldCI6InRydWVfYml0cmF0ZSIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfbGVnYWN5X3RpbWVsaW5lX3N1bnNldCI6eyJidWNrZXQiOnRydWUsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdHdlZXRfZWRpdF9mcm9udGVuZCI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9fQ%3D%3D&frame=false&hideCard=false&hideThread=false&id=1924853989541023955&lang=el&origin=https%3A%2F%2Fwww.defence-point.gr%2Fnews%2Fsyria-pros-dialysi-epithesi-se-rosiki-vasi&sessionId=d52afc49632fc40627160c6353b1a3d068aab461&siteScreenName=Defencepointgr&theme=light&widgetsVersion=2615f7e52b7e0%3A1702314776716&width=550px" style="border-style: initial; border-width: 0px; display: block; flex-grow: 1; font-family: inherit; font-style: inherit; font-weight: inherit; height: 826px; margin: 0px; max-width: 100%; outline: 0px; padding: 0px; position: static; vertical-align: baseline; visibility: visible; width: 550px;" title="X Post"></iframe></div><p style="background-color: white; border: 0px; color: #222222; font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 16px; font-style: inherit; font-weight: inherit; line-height: 28px; margin: 0px 0px 18px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"></p><br /><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Συρία διάλυση, επίθεση σε ρωσική βάση.

Συρία. Λίγο αφότου ο Τραμπ συναντήθηκε με τον τζιχαντιστή αλ Σάρα και ανακοίνωσε άρση των αμερικανικών κυρώσεων, κι ενώ και οι Ευρωπαίοι συ...

Διαβάστε την συνέχεια