Το Πρώτο Πλήγμα ως Δυνατότητα για την Ελλάδα: Όταν η Επίθεση γίνεται η Καλύτερη Άμυνα

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKeiYVvtN0S2r298kmOr_X__grJWdJhI92bO0YDb8UCeRn1L9NfJJ8LVvAOJVkHCzVdqd7GNFqnXrB5O759O0eiKscLuzS87qXPjxp-NdyVAXeFXAAVeFh4z0lZrg1vJyU-hX8aX8vM4M/s1600/f-16-block30.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="760" data-original-width="1490" height="326" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKeiYVvtN0S2r298kmOr_X__grJWdJhI92bO0YDb8UCeRn1L9NfJJ8LVvAOJVkHCzVdqd7GNFqnXrB5O759O0eiKscLuzS87qXPjxp-NdyVAXeFXAAVeFh4z0lZrg1vJyU-hX8aX8vM4M/s640/f-16-block30.jpg" width="640" /></a></div> <b><br /></b> <b>Ηλίας Παπαδόπουλος</b><br /> Σε προηγούμενο άρθρο μελετήσαμε πώς ένα μικρό κράτος σαν το Ισραήλ μπόρεσε να επικρατήσει των εχθρών του, παρά του γεγονότος ότι είναι σημαντικά μικρότερο, τόσο σε μέγεθος, όσο και σε πληθυσμό σε σχέση με εκείνους. Η στρατηγική του είναι να εξισορροπεί το αριθμητικό του μειονέκτημα με την εκδήλωση προληπτικής επίθεσης εις βάρος του εχθρού, αφού πρώτα έχει την πληροφόρηση ότι η επίθεση του εχθρού είναι επικείμενη. Εύλογα μας γεννάται η απορία, αν μία ανάλογη επιλογή υπάρχει και για τη δική μας χώρα, η οποία αντιμετωπίζει παρόμοιες απειλές με αυτές του Ισραήλ (ισχυρότερος εχθρός, με πάγια αναθεωρητικές τάσεις).<br /> <div> <br /> Η Φύση της Απειλής <br /> <a href="https://powerpolitics.eu/wp-content/uploads/2017/04/%CE%B1%CF%80%CF%8C%CE%B2%CE%B1%CF%83%CE%B7-%CE%9A%CF%8D%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%85.jpg"><img src="https://powerpolitics.eu/wp-content/uploads/2017/04/%CE%B1%CF%80%CF%8C%CE%B2%CE%B1%CF%83%CE%B7-%CE%9A%CF%8D%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%85.jpg" /></a><br /> <br /> Η Τουρκική εισβολή στη Κύπρο το 1974 αποτέλεσε την πρώτη πράξη μιας συνεχιζόμενης επεκτατικής πολιτικής της Άγκυρας εις βάρος της χώρας μας. <br /> <br /> Από το 1974 και μετά, κύρια απειλή της εθνικής μας ασφάλειας αποτελεί η Τουρκία, η οποία, μετά την απόβαση στην Κύπρο, δεν σταμάτησε να έχει προκλητική στάση εναντίον της χώρας μας, με την περιοδική εκδήλωση θερμών επεισοδίων στο Αιγαίο ανά δέκα περίπου χρόνια (κρίση Σισμίκ, κρίση Ιμίων, προσφυγική κρίση). <br /> <br /> Συνεπώς, το μεγάλο βάρος της αμυντικής μας προσπάθειας πέφτει στην αντιμετώπιση του “από ανατολάς εχθρού”, με τη χώρα μας να επενδύει σημαντικά στην αγορά αμυντικών συστημάτων, κατέχοντας το υψηλότερο ποσοστό αμυντικών δαπανών στην ΕΕ με 2,6% του ΑΕΠ της χώρας (Stockholm International Peace Research Institute -SIPRI-, Yearbook: Armaments, Disarmament and International Security, 2015). </div> <div> <br /> Η Εθνική Στρατηγική της Ελλάδας <br /> <br /> Η εθνική μας στρατηγική παραδοσιακά βασιζόταν στην αποτροπή. Αυτό περιλάμβανε να διατηρεί η χώρα μας μία αδιαμφισβήτητη εικόνα ότι έχει τα μέσα και τη θέληση να προκαλέσει δυσανάλογο στρατιωτικό κόστος στην Τουρκία, σε περίπτωση που αυτή επιτεθεί. Ως εκ τούτου, η Τουρκία δεν θα είχε λόγο να εκδηλώσει επίθεση εις βάρος μας. <br /> <br /> Η θέση της Ελλάδας είναι πως, σε περίπτωση εκδήλωσης κάποιου επεισοδίου, η ανταπόκρισή μας θα είναι ανάλογη σε σφοδρότητα της πρόκλησης του αντιπάλου. Για το λόγο αυτό σχηματίστηκε η 1η Μεραρχία Στρατού, με την παρούσα του μορφή, αποτελούμενο από ευέλικτες δυνάμεις, οι οποίες μπορούν να επέμβουν άμεσα σε οποιοδήποτε σημείο της επικράτειας, και σε μικρό -σχετικά- χρόνο. (Greek military strategy: the doctrine of deterrence and its implications on Greek-Turkish relations, Tsilikas, Stergios, Naval Postgraduate School, Monterey, California). <br /> <a href="https://powerpolitics.eu/wp-content/uploads/2017/04/alexiptotistes2a.jpg"><img height="382" src="https://powerpolitics.eu/wp-content/uploads/2017/04/alexiptotistes2a.jpg" width="640" /></a><br /> <br /> Η Κρίση των Ιμίων το 1996 έδειξε στους στρατηγιστές μας την ανάγκη για ευέλικτες δυνάμεις, οι οποίες θα μπορούν να επέμβουν σε οποιοδήποτε σημείο της Ελλάδας σε μικρό χρόνο.<br /> Εδώ δυνάμεις αλεξιπτωτιστών εκτελούν άλμα. <br /> <br /> Το μειονέκτημα αυτής μας της στάσης είναι ότι παραχωρούμε ως χώρα την πρωτοβουλία της κλιμάκωσης στον εχθρό, επιτρέποντάς του να επιλέξει το χώρο και το χρόνο που τον βολεύει να προκαλέσει το επεισόδιο, με τις δικές μας δυνάμεις να σπεύδουν να εξισορροπήσουν μία κατάσταση που αυτός έχει δημιουργήσει. Οι δικές μας δυνάμεις, λοιπόν, τρέχουν πίσω από τις εξελίξεις, βασιζόμενες στο ότι είναι επαρκώς εκπαιδευμένες και εξοπλισμένες, ώστε να αντεπεξέλθουν σε οτιδήποτε τους αντιπαρατάξει η Τουρκία. <br /> <br /> Ένα άλλο μειονέκτημα αυτής της προσέγγισης είναι πως η ελληνική πλευρά δεν έχει τρόπο να γνωρίζει μέχρι ποιο σημείο σκοπεύει να κλιμακώσει η Άγκυρα τις παραβιάσεις της, ώστε να μπορεί να αντιπαρατάξει τις ανάλογες δυνάμεις. Η στάση αυτή από την πλευρά της Αθήνας έχει δώσει τροφή στην κατάσταση που επικρατεί δεκαετίες στο Αιγαίο, με την Τουρκία να προβαίνει σε παραβιάσεις που κατά καιρούς κλιμακώνονται, χωρίς η ίδια να διατρέχει κάποιον κίνδυνο με τις κινήσεις της. Αντίθετα, επιτυγχάνει να δημιουργεί εντυπώσεις στη διεθνή κοινότητα, περί της “γκρίζας” φύσης του Αιγαίου – κάτι που, φυσικά, δεν έχει καμία νομική βάση. <br /> Τα Προτερήματα ενός Πρώτου Πλήγματος <br /> <br /> Όπως είδαμε και στο προηγούμενο άρθρο μας, η επιθετική δραστηριότητα ενός μικρού κράτους εναντίον του ισχυρότερου εχθρού του όχι μόνο δεν είναι αδιανόητη, αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις είναι και επιβεβλημένη. Ένα μαζικό πλήγμα με σκοπό να αφοπλίσει τον εχθρό (first strike capability) αποτελούσε βασική στρατηγική των ΗΠΑ κατά τον Ψυχρό Πόλεμο, ενώ έχει εφαρμοστεί από κράτη με ανάλογες στρατηγικές συνθήκες με τις δικές μας, όπως είναι το Ισραήλ. Προσπάθεια εφαρμογής του ίδιου δόγματος έκανε και η Ιαπωνία στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, με την επίθεση στο Pearl Harbor – η οποία, εντούτοις, απέτυχε, λόγω ανυπαρξίας σωστών πληροφοριών από το Τόκιο. </div> <div> <br /> <a href="https://powerpolitics.eu/wp-content/uploads/2017/04/pearl-harbour.jpg"><img height="321" src="https://powerpolitics.eu/wp-content/uploads/2017/04/pearl-harbour.jpg" width="640" /></a><br /> <br /> Η Ιαπωνική επίθεση στο Περλ Χάρμπορ το 1941 έπιασε την Αμερικανική άμυνα κυριολεκτικά στον ύπνο, και προκάλεσε δυσανάλογα μεγαλύτερες απώλειες στον αντίπαλο, παρά το γεγονός ότι η Ιαπωνία ήταν σημαντικά μικρότερη στρατιωτικά από τις ΗΠΑ.<br /> Εντούτοις το πλήγμα ήταν αποτυχημένο, καθώς κατά την επίθεση δεν επλήγησαν τα αμερικανικά αεροπλανοφόρα που εκείνη τη στιγμή απουσίαζαν, επιτρέποντας έτσι στους αμερικάνους να αντεπιτεθούν στον Ειρηνικό. <br /> <br /> Το ζητούμενο από τη χώρα που θα υιοθετήσει την προσέγγιση του Πρώτου Πλήγματος είναι να αφοπλίσει τον εχθρό από τα επιθετικά του μέσα, καθιστώντας τον ανίκανο να αναλάβει επιθετική δράση. Στην περίπτωση ενός επιτυχούς Πρώτου Πλήγματος από την πλευρά της χώρας μας, θα είχαμε μία Τουρκία ανίκανη να πραγματοποιήσει κάποια επιθετική ενέργεια, τόσο στο Αιγαίο, όσο και στη Θράκη. Αφαίρεση επιθετικών δυνατοτήτων κατά της Κύπρου είναι σημαντικά πιο δύσκολο να εφαρμοστεί αλλά, με δεδομένη την επιτυχή έκβαση μίας επίθεσης κοντά στα σύνορά μας, θα μπορούσαμε να απειλήσουμε αξιόπιστα με μία δική μας επίθεση κατά της τουρκικής ενδοχώρας, σε περίπτωση που η Άγκυρα επέλεγε να κλιμακώσει τις παραβιάσεις της στο μέτωπο της Κύπρου. <br /> <br /> Να σημειωθεί πως η Ελλάδα -με δεδομένο ότι είναι μία χώρα που δεν επιθυμεί την αλλαγή των συνόρων της- ωφελείται υπέρμετρα από την καταστροφή των επιθετικών μέσων της Τουρκίας. Η ενδεχόμενη κατοχή εχθρικών εδαφών από τη μεριά μας θα είχε χαρακτήρα πίεσης σε διπλωματικό επίπεδο, όπως ακριβώς έγινε και στον Πόλεμο των Έξι Ημερών, όπου το Σινά, ενώ καταλήφθηκε από τις Ισραηλινές δυνάμεις, επεστράφη στην Αίγυπτο με την ιδιότητα της αποστρατικοποιημένης ζώνης, καθιστώντας άλλη μία προσπάθεια επίθεσης από την Αίγυπτο πρακτικά ανέφικτη. (Παναγιώτης Κονδύλης, Θεωρία του Πολέμου, εκδόσεις Θεμέλιο, Αθήνα, 2004). </div> <div> <br /> Στοχεύοντας τις Επιθετικές Δυνατότητες του Εχθρού </div> <div> <br /> <a href="https://powerpolitics.eu/wp-content/uploads/2017/02/fregates-e1487538383855.jpg"><img height="358" src="https://powerpolitics.eu/wp-content/uploads/2017/02/fregates-e1487538383855.jpg" width="640" /></a><br /> <br /> Η Ελλάδα, απαγορεύοντας στον Τουρκικό Στόλο να αναπτυχθεί στο Αιγαίο, πρακτικά θωρακίζει την άμυνα των νησιών και εξοικονομεί πολύτιμες δυνάμεις, που μπορούν να δράσουν αλλού. <br /> <br /> Η Τουρκία έχει συγκεκριμένα μέσα με τα οποία θα μπορούσε να εκδηλώσει μία επίθεση εναντίον της χώρας μας. Τα πρώτα αφορούν τις ναυτικές της δυνάμεις, με τρεις βάσεις στο Αιγαίο, από τις οποίες απειλούν τα νησιά μας με εισβολή (βάσεις Aksaz, Φώκαιας και Erdek). Ενδεχόμενη αφαίρεση αυτών από τον εχθρό θα τον καθιστούσε ανίκανο να εκδηλώσει οποιαδήποτε επίθεση ή απόβαση σε νησί του Αιγαίου. <br /> <br /> Η δεύτερη απειλή εναντίον της χώρας μας αφορά τις αεροπορικές βάσεις που βρίσκονται στη Σμύρνη και το Balıkesir, οι οποίες φιλοξενούν αεροπορικές μοίρες, που με τη σειρά τους θα παράσχουν κάλυψη σε οποιαδήποτε στρατιωτική δραστηριότητα στην περιοχή. Ενδεχόμενη αφαίρεση αυτών θα επηρέαζε την ικανότητα των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων να μετακινούνται, καθώς θα τις άφηνε εκτεθειμένες σε προσβολές από την Πολεμική Αεροπορία (ΠΑ), όπως ακριβώς έγινε και στον Πόλεμο των Έξι Ημερών από τους Ισραηλινούς.<br /> <br /> Και τους δύο παραπάνω στόχους θα καλείτο να τους πλήξει πρωτίστως η Πολεμική Αεροπορία, επικουρούμενη σε κάποιες περιπτώσεις από το Πολεμικό Ναυτικό. Σίγουρα, μια τέτοια επιχείρηση θα έπρεπε να είναι αστραπιαία, και στα πρώτα της στάδια να εμπλέξει όσο το δυνατόν λιγότερες χερσαίες δυνάμεις. Αντίθετα, θα έπρεπε να αρκεστεί στο να αρνηθεί στην Τουρκία τη δυνατότητα μεταφοράς χερσαίων δυνάμεων στην πρώτη γραμμή, μέσω ναυτικών αποκλεισμών -όπως έγινε κατά τους Βαλκανικούς Πολέμους από το Πολεμικό μας Ναυτικό- και με συνεχή αεροπορική παρενόχληση. <br /> Συμπεράσματα <br /> <br /> Ενώ η χώρα μας αποτελεί παράγοντα σταθερότητας στην περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου, δεν πρέπει να λησμονούμε πως υπάρχουν δρώντες που δεν συμμερίζονται αυτές τις αρχές. Για αυτόν το λόγο, είναι σκόπιμο να θυμόμαστε πως η παθητική άμυνα δεν αποτελεί μονόδρομο για την εθνική μας στρατηγική, αλλά πως, εάν χρειαστεί, υπάρχουν οι αντικειμενικές δυνατότητες υπεράσπισης των εθνικών μας συμφερόντων, ακόμα και μέσω της επίθεσης. <br /> <a href="https://powerpolitics.eu/wp-content/uploads/2017/04/ww2-nazi-panzer-thrust-may-1940-dagger.jpg"><img height="336" src="https://powerpolitics.eu/wp-content/uploads/2017/04/ww2-nazi-panzer-thrust-may-1940-dagger.jpg" width="640" /></a><br /> <br /> Το 1940 το προληπτικό πλήγμα των Γερμανών κατά της Γαλλίας μέσω των Αρδενών κατάφερε να γονατίσει σημαντικά ανώτερες δυνάμεις του Γαλλικού Στρατού, και είχε ως αποτέλεσμα μία από τις μεγαλύτερες προελάσεις στη Στρατιωτική Ιστορία.<br /> Συστατικά στοιχεία της Wehrmacht ήταν ο αιφνιδιασμός, η ταχύτητα και η αποφασιστικότητα. <br /> <br /> Κάτι τέτοιο, φυσικά, δεν αποτελεί κλήση στα όπλα, αλλά μία απλή υπενθύμιση πως η Ιστορία δεν αντιμετωπίζει τον ασθενέστερο ως παντοτινό θύμα του ισχυρότερου, αλλά, αντίθετα, πως όποιος έχει τη γνήσια θέληση να επιβιώσει μπορεί να το πετύχει. Ενόσω, λοιπόν, γινόμαστε μάρτυρες κάποιας εριστικής δήλωσης, είτε για την παρουσία γκρίζων ζωνών, είτε για κάποιο νησί που είναι δήθεν Τουρκικό, ας συλλογιζόμαστε πως προσωπικότητες σαν τον Moshe Dayan, τον Erwin Rommel και τον Isoroku Yamamoto χαμογελούν ειρωνικά από κάποιο βιβλίο Ιστορίας, μαρτυρώντας παντοτινά πως, όταν υπάρχει αποφασιστικότητα, ο Γολιάθ μπορεί να βρεθεί προ δυσάρεστων εκπλήξεων από τον Δαβίδ.<br /> <br /> πηγή<br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Το Πρώτο Πλήγμα ως Δυνατότητα για την Ελλάδα: Όταν η Επίθεση γίνεται η Καλύτερη Άμυνα

Ηλίας Παπαδόπουλος Σε προηγούμενο άρθρο μελετήσαμε πώς ένα μικρό κράτος σαν το Ισραήλ μπόρεσε να επικρατήσει των εχθρών του, παρά του γε...

Διαβάστε την συνέχεια

Η διείσδυση της Τουρκίας στα Ευρωπαϊκά Κοινοβούλια και την Ευρωβουλή

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiHt-tJ-VgWFmtS7EacwmlgxzHb7MY7-aaR0S9IqF_Z4WLA-WvlWikQH1fVC_O7YiuwbY_wDZJXYw8gIzcdejv7nxxB13OBreYnpN4ZsI29nrjNvN-oDAX6W7AXDYMSsSJTtwhbijltcGc/s1600/islam.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="607" data-original-width="900" height="430" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiHt-tJ-VgWFmtS7EacwmlgxzHb7MY7-aaR0S9IqF_Z4WLA-WvlWikQH1fVC_O7YiuwbY_wDZJXYw8gIzcdejv7nxxB13OBreYnpN4ZsI29nrjNvN-oDAX6W7AXDYMSsSJTtwhbijltcGc/s640/islam.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Γράφει ο<br /> <b>Παναγιώτης Δημητριάδης</b> Αντιπτέραρχος (Ι) ε.α<br /> Το 2018 δηλώθηκαν περίπου 5.000.000 εκ. πολίτες τουρκικής καταγωγής στην ΕΕ, εκ των οποίων τα 2.1 κατοικούν στην Γερμανία με το 1.5 εκατομμύρια να έχει δικαίωμα ψήφου. Στις τελευταίες εκλογές το 2018 στην Γερμανία, οι Γερμανοί πολίτες Τουρκικής καταγωγής ψήφισαν υπέρ των Σοσιαλδημοκρατών, παρά τις πιέσεις του Ερντογαν να μποϋκοτάρουν τις Γερμανικές εκλογές. Παραδοσιακά οι Τούρκοι επειδή προέρχονται από την εργατική τάξη αν και συντηρητικοί μουσουλμάνοι ψηφίζουν προς τα αριστερά με το Σοσιαλδημοκρατικό κόμμα να παίρνει πάνω από το 60% των ψήφων και τους πράσινους πάνω από το 10%. Ελάχιστοι είναι οι ψήφοι προς το Χριστιανοδημοκρατικό κόμμα με το οποίο δεν τους συνδέει τίποτα ιδεολογικό αλλά και λόγω της άρνησης ένταξης της Τουρκίας στην ΕΕ. Από τους έντεκα (11) Τούρκους βουλευτές στην Γερμανία οι πέντε (5) ανήκουν στο Σοσιαλδημοκρατικό κόμμα, τρείς (3) στους πράσινους , ένας ( 1 ) στους Χριστιανοδημοκράτες και οι υπόλοιποι σε μικρότερα κόμματα. Στις πρόσφατες Ευρωεκλογές, έξι (6) Γερμανοί πολίτες Τουρκικής καταγωγής εισήλθαν στην Ευρωβουλή . <br /> <br /> Το 2014 στην Ολλανδία ιδρύθηκε το κόμμα DENK από δύο Ολλανδούς πολίτες Τουρκικής καταγωγής τους Τurahan Kuzu και τον Selcuk Ozturk οι οποίοι είχαν άμεση σύνδεση και υποστήριξη με το κόμμα ΑΚP του Ερντογαν. Το 2017 στις εκλογές της Ολλανδίας το κόμμα DENK μπήκε στην Ολλανδική Βουλή αφού κατάφερε και πήρε το 2,1 % αποσπώντας τρείς (3) έδρες από τους Σοσιαλιστές της Ολλανδίας.. Το 2019 στις περιφερειακές και Δημοτικές εκλογές το κόμμα DENK έβγαλε 4 Περιφερειακούς συμβούλους και 24 Δημοτικούς, ενώ έβγαλε και 2 ευρωβουλευτές. Η πρακτική της αυτόνομης καθόδου σε εκλογές πολιτών τουρκικής καταγωγής ξεκίνησε από την Βουλγαρία όπου σήμερα υπάρχουν δύο κόμματα το Movement for Rights and Freedoms το οποίο ιδρύθηκε το 1990 μετά την διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης και κατέχει ποσοστό 9% στην Βουλγαρική Βουλή με 25 έδρες και 3 έδρες στην Ευρωβουλή, Το κόμμα σήμερα ελέγχεται και χρηματοδοτείται από το κόμμα του Ερντογάν ,ενώ υπάρχει και δεύτερο κόμμα το Democrats for Responsibility, Solidarity and Toleranc το οποίο ιδρύθηκε το 2013 και το οποίο απέτυχε να μπει στην Βουλγαρική βουλή, αφού υπάρχει πλαφόν 4% .<br /> <br /> Η πρόσφατη δημιουργία του κόμματος ΄΄ Ισότητας Ειρήνης και Φιλίας΄΄ από την Τσιγδεμ Ασάφογλου και τους μουσουλμάνους της Θράκης, στην χώρα μας, με άμεση υποστήριξη από την Άγκυρα, δείχνει ότι η Τουρκία διαθέτει στρατηγικό σχέδιο διείσδυσης στα κοινοβούλια των χωρών της Ευρώπης, μέσω πολιτικών κομμάτων, ελεγχομένων πλήρως από αυτήν προκειμένου να επηρεάζονται αποφάσεις υπέρ της. Ο καθορισμός απλής αναλογικής κάτω του 3% για είσοδο στην Ελληνική Βουλή, θα δώσει την ευκαιρία για είσοδο στο Ελληνικό κοινοβούλιο μεμονωμένων ομάδων με απρόβλεπτες συνέπειες για τα εθνικά συμφέροντα. Ίσως την επόμενη δεκαετία δούμε και άλλα κόμματα ευρωπαϊκά να ιδρύονται από πολίτες Τουρκικής καταγωγής στην Γερμανία, το Βελγιο, Γαλλία κ.α, .ενώ η διείσδυσή της στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μέσω των περιφερειακών κομμάτων δορυφόρων που αναπτύσσει στα Ευρωπαϊκά κράτη, θα της δώσει την δυνατότητα να ελέγχει αποφάσεις και να επιτυγχάνει την υλοποίηση των στρατηγιών της σχεδίων . αφού η ένταξη της στην ΕΕ φαντάζει διαστημικό όνειρο.<br /> <br /> <a href="https://www.militaire.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Η διείσδυση της Τουρκίας στα Ευρωπαϊκά Κοινοβούλια και την Ευρωβουλή

Γράφει ο Παναγιώτης Δημητριάδης Αντιπτέραρχος (Ι) ε.α Το 2018 δηλώθηκαν περίπου 5.000.000 εκ. πολίτες τουρκικής καταγωγής στην ΕΕ, εκ ...

Διαβάστε την συνέχεια

Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ προετοιμάζεται ακόμη για “το χειρότερο σενάριο” στα ελληνοτουρκικά!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi7A4Sfbkf4-GVc912MxfyFer20xbnEAFYw1-gtaRX0DfJr9L6NC7zSRBh2P1FiZGDi1myqHwTcy7vTOh36fVCx9zCmseTuLGixgGqQFHKVssLREBKUD9eRJt4qhA_Ps8nE3CiUcm-mddE/s1600/department+of+states.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="450" data-original-width="900" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi7A4Sfbkf4-GVc912MxfyFer20xbnEAFYw1-gtaRX0DfJr9L6NC7zSRBh2P1FiZGDi1myqHwTcy7vTOh36fVCx9zCmseTuLGixgGqQFHKVssLREBKUD9eRJt4qhA_Ps8nE3CiUcm-mddE/s640/department+of+states.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Η ενίσχυση της στρατηγικής συνεργασίας με την Ελλάδα και την Κυπριακή Δημοκρατία είναι «προς το συμφέρον» των ΗΠΑ υποστήριξε η υπεύθυνη αξιωματούχος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για την Ελλάδα, την Κύπρο και την Τουρκία, Γιούρι Κιμ. <br /> <br /> Μιλώντας ως καλεσμένη στο 35o συνέδριο της Παγκόσμιας Συντονιστικής Επιτροπής Κυπριακού Αγώνα (ΠΣΕΚΑ) στην Ουάσινγκτον, η Αμερικανίδα αξιωματούχος σκιαγράφησε τον εναρκτήριο Στρατηγικό Διάλογο με την Ελλάδα, αλλά και την υπογραφή της Δήλωσης Προθέσεων με την Κύπρο, ως τη βάση που καθορίζει το πλαίσιο για την ουσιαστική αναβάθμιση της συνεργασίας των ΗΠΑ με τις δύο χώρες. Όπως μάλιστα σημείωσε, οι τρεις πλευρές πρέπει πλέον να εργαστούν για την υλοποίηση όλων αυτών των «πρακτικών πτυχών» της συνεργασίας που έχουν συμφωνήσει. <br /> <br /> Σε αυτό το πλαίσιο, ο Αμερικανός βοηθός υφυπουργός Εξωτερικών Μάθιου Πάλμερ πραγματοποιεί επίσκεψη στη Λευκωσία, ενώ σχολιάζοντας το νομοσχέδιο «EastMed Act» η κ. Κιμ αναγνώρισε ότι η άρση του περιορισμού της πώλησης αμερικανικών όπλων στην Κύπρο είναι ένα θέμα που έχει αποκτήσει συμβολική σημασία και ως εκ τούτου εμπεριέχει μια συναισθηματική φόρτιση. Ωστόσο, επισήμανε πως είναι σημαντικό να γίνουν τα επόμενα «πρακτικά βήματα» για τη συνεργασία, τα οποία έχουν καθοριστεί ύστερα από μια συνολική επανεξέταση της περιοχής Νοτιοανατολικής Μεσογείου από την αμερικανική διπλωματία. <br /> <br /> Νέο Μήνυμα για τους S-400 <br /> <br /> Χαρακτηρίζοντας «προβληματική» την απόφαση της Άγκυρας να προχωρήσει στην απόκτηση του ρωσικού συστήματος S-400, η αξιωματούχος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ εκτίμησε ότι η Τουρκία ελπίζει ότι θα μπορέσει να αποφύγει τις οικονομικές κυρώσεις μέσω μιας πολιτικής απόφασης του Πρόεδρου Τραμπ. <br /> <br /> «Έχουμε έναν νόμο (CAATSA). Αυτό δεν είναι κάτι που είναι εθελοντικό και προσπαθήσαμε να το εξηγήσουμε πολλές φορές στην τουρκική πλευρά. Τώρα μπορεί να ποντάρουν στο ότι θα υπαχθούν σε μια εξαίρεση λόγω της καλής σχέσης που έχουν οι δύο Πρόεδροι. Δεν είμαι τόσο σίγουρη ότι θα έβαζα αυτό το στοίχημα αν ήμουν στην θέση τους», τόνισε χαρακτηριστικά. <br /> <br /> Ο ρόλος των ΗΠΑ στην αποκλιμάκωση της ελληνοτουρκικής έντασης <br /> <br /> Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ επέδειξε γρήγορα αντανακλαστικά υποστήριξε η Γιούρι Κιμ, υπενθυμίζοντας την ανακοίνωση που καλεί την Τουρκία να ακυρώσει την απόφαση της για την πραγματοποίηση γεωτρήσεων εντός της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) της Κυπριακής Δημοκρατίας. <br /> <br /> «Το υπουργείο Εξωτερικών έκανε σχεδόν αμέσως μια δήλωση σχετικά με αυτό το ζήτημα. Νομίζω ότι ήταν αρκετά ισχυρή, ώστε να ικανοποιήσει τους φίλους μας στην Αθήνα και τη Λευκωσία και αρκετά ισχυρή, ώστε εκείνοι που έπρεπε να την ακούσουν στην Άγκυρα να τη λάβουν υπόψη τους», παρατήρησε η κ. Κιμ. <br /> <br /> Αναλύοντας την οπτική των ΗΠΑ, η αξιωματούχος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ εξήγησε ότι η Ουάσινγκτον βλέπει ότι έχει δύο βασικούς νατοϊκούς συμμάχους στην Ανατολική Μεσόγειο και για αυτόν ακριβώς τον λόγο καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια για την αποκλιμάκωση της έντασης. <br /> <br /> «Ευελπιστούμε θερμά και κάνουμε ό,τι μπορούμε για να εξασφαλίσουμε ότι οι νατοϊκοί μας σύμμαχοι δεν θα έρθουν σε σύγκρουση. Αυτό δεν ωφελεί κανέναν… Είναι αναγκαίο να χρησιμοποιήσουμε ιδιαίτερα μέτρα για να αποφύγουμε μια τέτοιου είδους σύγκρουση». <br /> <br /> Υπό αυτό το πρίσμα, η κ. Κιμ υποστήριξε ότι η Ουάσινγκτον προσπαθήσει να διαδραματίσει έναν εποικοδομητικό διαμεσολαβητικό ρόλο που ενθαρρύνει την επικοινωνία αλλά και την προσπάθεια για την οικοδόμηση μέτρων εμπιστοσύνης μεταξύ των δύο χωρών. <br /> <br /> «Γι’ αυτό και έχουμε υποστηρίξει τόσο πολύ τα βήματα που έχουν κάνει οι ελληνικές κυβερνήσεις, κάποιες σε μεγαλύτερο βαθμό από άλλες, για προσέγγιση με την Άγκυρα. Το ίδιο έχουμε κάνει και από την άλλη πλευρά, έχουμε πιέσει τους Τούρκους να προσεγγίσουν τους Έλληνες με ουσιαστικό και ειλικρινή τρόπο. Αυτή την εβδομάδα, έρχεται στην Ουάσιγκτον ο Έλληνας υπουργός Άμυνας κ. Αποστολάκης, ο οποίος έχει παίξει κεντρικό ρόλο σε αυτές τις προσπάθειες και ελπίζουμε να συνεχίσει έτσι. Γνωρίζω ότι υπάρχει έδαφος για πολύ σκεπτικισμό και κυνισμό όσον αφορά τα μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης. Ποιος θα μπορούσε άλλωστε να κατηγορήσει αυτούς που είναι σκεπτικοί; Θεωρώ όμως ότι πρέπει να συνεχίσουμε να προσπαθούμε. Οι ΗΠΑ θα συνεχίσουν να πιέζουν και τις δύο πλευρές. Έχουμε τη δυνατότητα και θα προσπαθήσουμε να μην έρθουν οι δύο μας σύμμαχοι σε μια μεγάλη σύγκρουση». <br /> <br /> Σε ερώτηση για το αν ανησυχεί για την πιθανότητα ενός θερμού επεισοδίου με την Τουρκία, η κ. Κιμ απάντησε ότι ως διπλωμάτης έχει την υποχρέωση να είναι προετοιμασμένη ακόμα και για το χειρότερο σενάριο. Έσπευσε, όμως, να διευκρινίσει πως δεν θεωρεί ένα τέτοιο ενδεχόμενο πιθανό.<br /> <br /> <a href="https://www.militaire.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ προετοιμάζεται ακόμη για “το χειρότερο σενάριο” στα ελληνοτουρκικά!

Η ενίσχυση της στρατηγικής συνεργασίας με την Ελλάδα και την Κυπριακή Δημοκρατία είναι «προς το συμφέρον» των ΗΠΑ υποστήριξε η υπεύθυνη α...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο καυτός μήνας Ιούνιος για την Τουρκία

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj8-2JacjlFPQ7UPbstA6LqaPMbe0h6lNXLamdZtPXWCEhTcgsYQ39tptIoK9Qcgk_Wk2wP1zsm2U75Ykk4KnMG2unRiEtE4fxvcHADtIAO8EhXYZ_R0GlTuEQusDVN98j7Jwc25Orek58/s1600/400C6.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="432" data-original-width="650" height="424" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj8-2JacjlFPQ7UPbstA6LqaPMbe0h6lNXLamdZtPXWCEhTcgsYQ39tptIoK9Qcgk_Wk2wP1zsm2U75Ykk4KnMG2unRiEtE4fxvcHADtIAO8EhXYZ_R0GlTuEQusDVN98j7Jwc25Orek58/s640/400C6.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Του <b>Ανδρέα Ματζάκου*</b><br /> Στις πρόσφατες δημοτικές εκλογές στην Τουρκία, οι υποψήφιοι δήμαρχοι του κυβερνώντος κόμματος του προέδρου Ερντογκάν, δεν κατάφεραν να κερδίσουν το χρίσμα στις μεγαλύτερες πόλεις της Τουρκίας. Μεταξύ αυτών και στην Κωνσταντινούπολη (Κων/πολη). Πλέον αυτού, εδώ και μήνες ευρίσκεται σε εξέλιξη η ακροβασία του προέδρου Ερντογκάν μεταξύ Ρωσίας και Αμερικής με τις δυο μεγάλες αγορές στρατιωτικού υλικού, των S-400 και των F-35. Αυτή η ακροβασία φαίνεται να πλησιάζει στο τέλος της εντός του μηνός Ιουνίου, ενώ και στην Συρία, η Τουρκία πρέπει να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις που έχει αναλάβει έναντι της Ρωσίας στην επαρχία της Idlib. (Βλέπε Χάρτη - Ζώνη Αποκλιμακώσεως Idlib).<br /> <br /> <img src="https://media.liberal.gr/images5/650/0/MAP2.jpg" /> <br /> Οι έως τώρα χειρισμοί του, στο θέμα των S-400 με την απαίτηση των ΗΠΑ για μη πραγματοποίηση της αγοράς, του έδωσαν πράγματι πολιτικό χρόνο και χώρο για να ελιχθεί μέχρι τις δημοτικές εκλογές της 31ης Μαρτίου. Όμως οι επαναληπτικές εκλογές στην Κων/πολη, η επικείμενη παραλαβή των ρωσικών S-400 και οι καθημερινές εξελίξεις στο σίριαλ της μη παραλαβής των αμερικανικών μαχητικών F-35, κρίνονται μέσα στον Ιούνιο. Το άρθρο χαρακτηρίζει ως ‘’καυτό’’ τον μήνα Ιούνιο για την Τουρκία, αλλά και για τον Ερντογκάν προσωπικά, γιατί εντός του μηνός, ο πρόεδρος της Τουρκίας πρέπει να πάρει αποφάσεις.<br /> Στην πρώτη παράγραφο του άρθρου θα αναλυθεί το θέμα των επαναληπτικών εκλογών στην Κωνσταντινούπολη, στην επομένη το διακύβευμα των εκλογών, θα ακολουθήσει η ανάλυση της δεινής θέσεως της Τουρκίας μεταξύ Ρωσίας και ΗΠΑ και το άρθρο θα κλείσει με επίλογο. <br /> <br /> Επαναληπτικές εκλογές<br /> <br /> Στις 23 Ιουνίου θα γίνουν οι επαναληπτικές εκλογές για τον δήμο της Κων/πολεως, κατόπιν αποφάσεως της Ανωτάτης Εκλογικής Επιτροπής (ΑΕΕ). Ο υποψήφιος του ΑΚΡ Μπιναλί Γιλντιρίλ είχε πάρει το 48,6% των ψήφων έναντι 46,8% του Εκρέμ Ιμάμογλου του CHP. Ο Ερντογκάν μην μπορώντας να συμφιλιωθεί με την ήττα στην Κων/πολη, προσέφυγε στην ΑΕΕ με το επιχείρημα ότι σε μερικά εκλογικά κέντρα στην Κων/πολη, τα μέλη των εφορευτικών επιτροπών δεν ήταν όλα δημόσιοι υπάλληλοι όπως ορίζει ο νόμος. Γιατί όμως ο Ερντογκάν δεν μπορεί να δεχθεί ήττα στην Κωνπολη; Το ΑΚΡ ηττήθηκε και στην Άγκυρα και στην Σμύρνη. Οι λόγοι είναι αρκετοί, για την οικονομία του χώρου θα αναφερθούν οι τρεις κυριότεροι:<br /> <br /> - Η Κων/πολη είναι η βιτρίνα της σύγχρονης Τουρκίας. Πόλη με μεγάλη ιστορία, με μνημεία, με τα μεγαλύτερα έσοδα για τον τουρκικό τουρισμό. Από το 1994, ο δήμαρχος ανήκε πάντοτε σε ισλαμικό κόμμα. Τότε την δημαρχία είχε κερδίσει ο Ερντογκάν με το Κόμμα της Ευημερίας (Welfare Party-WP), γεγονός που δημιούργησε την απαραίτητη δυναμική για την νίκη του ισλαμιστή Ερμπακάν στις βουλευτικές εκλογές που ακολούθησαν το επόμενο έτος. <br /> <br /> - Στην ευρύτερη περιοχή της Κων/πολεως, διεξάγεται το μεγαλύτερο μέρος της οικονομικής δραστηριότητας της Τουρκίας. Η Κων/πολη συνεισφέρει το 31% του ΑΕΠ της χώρας, το 29% της βιομηχανικής παραγωγής, ενώ στις διάφορες βιομηχανίες και επιχειρήσεις της ευρύτερης περιοχής της, απασχολείται το 20% του βιομηχανικού εργατικού δυναμικού. Η απασχόληση και η καλή πορεία της οικονομίας, ήταν και τα κλειδιά για τις συνεχείς εκλογικές νίκες του ΑΚΡ. Δεν μπορεί να αφήσει ο Ερντογκάν να πλανάται η ιδέα της ήττας σε όλους αυτούς τους ανθρώπους που επί σειρά ετών στηρίζουν το ΑΚΡ.<br /> <br /> - Στην Κων/πολη ζει και δραστηριοποιείται το 15% εκ των 57 εκατομμυρίων των Τούρκων ψηφοφόρων. Αν χαθεί οριστικά ο δήμος της Κων/πολεως, κατά πάσα πιθανότητα, θα δημιουργηθούν ρωγμές στην συμμαχία του ΑΚΡ με το Εθνικιστικό Κόμμα (ΜΗΡ) του Μπαχτσελί. Σε μια τέτοια περίπτωση, ενδεχομένως ο Μπαχτσελί να ξανασκεφτεί, είτε την στήριξη που παρέχει στο ΑΚΡ, είτε τους όρους με τους οποίους το στηρίζει.<br /> Προχωρώντας στην επομένη παράγραφο, θα δούμε το διακύβευμα των επαναληπτικών εκλογών. <br /> <br /> Ποιο το διακύβευμα των επαναληπτικών εκλογών; <br /> <br /> Το διακύβευμα είναι πολύ μεγάλο για τον Ερντογκάν. Κατά πρώτον με την προσφυγή στην ΑΕΕ, με την συγκεκριμένη αιτιολογία, σε περίπτωση ήττας στην Κων/πολη, διακυβεύεται η εικόνα του ως απόλυτου ηγέτη, στο ίδιο επίπεδο με τον Μουσταφά Κεμάλ. Αρκεί να σκεφτεί κάποιος ότι, κατά την διάρκεια των δημοτικών εκλογών, οι Τούρκοι πολίτες ψήφιζαν για δημάρχους μητροπολιτικών δήμων, δημάρχους μικροτέρων διαμερισμάτων, δημοτικούς συμβούλους και διαχειριστές συνοικιών. Οι ίδιες επιτροπές ήταν υπεύθυνες για την διεξαγωγή και των τεσσάρων ψηφοφοριών, αλλά μόνο την εκλογή δημάρχου στον μητροπολιτικό δήμο της Κων/πολεως προσέβαλε η ΑΕΕ. Δηλαδή για όλες τις άλλες ψηφοφορίες τα μέλη των επιτροπών ήταν νόμιμα, αλλά όχι για την εκλογή δημάρχου Κων/πολεως.<br /> Κατά δεύτερον, σε περίπτωση νίκης του Ιμάμογλου, θα έρθει στην επιφάνεια η επιρροή που ασκεί η προεδρία σε μια υποτίθεται ανεξάρτητη αρχή όπως πρέπει είναι η ΑΕΕ, η οποία υπέκυψε στην θέληση του προέδρου για προσβολή του αποτελέσματος. Μάλιστα 7 από τα 11 μέλη της ΑΕΕ, ψήφισαν υπέρ των επαναληπτικών εκλογών. Εκεί που οδηγήθηκε η κατάσταση με τις επιλογές του Ερντογκάν, η κατάσταση θα χειροτερέψει γι’ αυτόν τόσο στο εσωτερικό, όσο και στο εξωτερικό σε περίπτωση ήττας του υποψηφίου του ΑΚΡ. Ας δούμε στην συνέχεια, την δεινή θέση της Τουρκίας έναντι Ρωσίας και ΗΠΑ. <br /> <br /> Η Τουρκία μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας <br /> <br /> Στο εξωτερικό, η Τουρκία υφίσταται πίεση και από την Ρωσία και από την Αμερική. Θα εξεταστούν εν συντομία, τα ζητήματα που πιέζουν την Τουρκία στις σχέσεις της με τις δυο αυτές χώρες. <br /> <br />  Ρωσία<br /> <br /> - Όπως είναι γνωστό, είναι σε εξέλιξη η αγορά του αντιαεροπορικού συστήματος (Α/Α) S-400. Σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα, οι πρώτες παραλαβές αναμένονται εντός του μηνός Ιουλίου. Όμως στην αγορά αυτή αντιδρούν οι ΗΠΑ, οι οποίες επ’ ουδενί θέλουν μια χώρα του ΝΑΤΟ να αποκτήσει ένα τόσο εξελιγμένο Α/Α σύστημα, το ραντάρ του οποίου μπορεί να καταγράφει τις κινήσεις δυτικών αεροσκαφών σε ακτίνα 400 χλμ από την βάση του και να βοηθήσει στην αποκάλυψη τρόπου αντιμετωπίσεως των F-35.<br /> <br /> - Για την Συρία, η Τουρκία είχε συμφωνήσει με την Ρωσία τον περασμένο Σεπτέμβριο στο Sochi, να δημιουργήσει μια αποστρατικοποιημένη ζώνη πλάτους 15-20 χλμ γύρω από την επαρχία της Idlib, αφοπλίζοντας τους τζιχαντιστές και αφαιρώντας τους τον βαρύ οπλισμό. (Βλέπε Χάρτη – Ζώνη Αποκλιμακώσεως Idlib) Στους τζιχαντιστές περιλαμβάνεται και η ομάδα Hayat Tahrir al-Sham (HTS) που προέρχεται από την al-Qaida, μετά από διαδοχικές αλλαγές του ονόματος της. Ο αφοπλισμός και η απομάκρυνση των τζιχαντιστών έπρεπε να είχαν ολοκληρωθεί, μέχρι 15 Οκτωβρίου του 2018. Έναντι αυτής της υποχρεώσεως της Τουρκίας, η Ρωσία είχε δεσμευτεί να μην επιτρέψει στα κυβερνητικά στρατεύματα να επιτεθούν για κατάληψη της επαρχίας. Αν η Ρωσία δώσει το πράσινο φως στον Ασαντ για επίθεση στην επαρχία Idlib, θα τεθεί σε κίνδυνο και η κατοχή του κουρδικού καντονιού του Αφρίν. <br /> <br /> ΗΠΑ<br /> <br /> - Η Τουρκία συμμετέχει στην παραγωγή των F-35, έχει δώσει προκαταβολή 1 δις δολαρίων και έπρεπε ήδη να έχει παραλάβει τα πρώτα αεροσκάφη. Με την επιλογή της για αγορά των S-400, όχι μόνο δεν παρέλαβε τα αεροσκάφη, αλλά η όλη συμφωνία αγοράς, τέθηκε υπό επανεξέταση. <br /> <br /> - Στις 21 Μαΐου, το δίκτυο CNBC έγραψε ότι σύμφωνα με πληροφορίες του, ‘’Η Τουρκία πρέπει μέχρι το τέλος της πρώτης εβδομάδας του Ιουνίου, να ακυρώσει την αγορά των S-400 και, ότι αυτή η προσφορά είναι και η τελευταία για το θέμα’’.<br /> - Την Παρασκευή 31 Μαΐου, ο εκτελών χρέη ΥΕΘΑ Patrick Sanahan, δήλωσε σε δημοσιογράφους στην Σιγκαπούρη, ότι ‘’δεν είναι δυνατόν η Τουρκία να αγοράσει ένα σύστημα που σχεδιάστηκε για να καταρρίπτει τα F-35’’.<br /> - Το χειρότερο είναι ότι οι ΗΠΑ είναι αποφασισμένες να επιβάλλουν οικονομικές κυρώσεις στην Τουρκία, μέσω του νόμου που έχει ψηφισθεί ειδικώς για κράτη που επιδεικνύουν εχθρική συμπεριφορά προς τις ΗΠΑ [Countering America’s Adversaries Through Sanctions Act (CAATSA)] Σε μια τέτοια περίπτωση, θα επιδεινωθεί η ήδη κακή οικονομική κατάσταση στην Τουρκία, οκτώ εταιρείες της οποίας συμμετέχουν στην κατασκευή των F-35, και είχαν προϋπολογίσει κέρδη άνω των 10 δις δολαρίων. <br /> <br /> Ακόμη και αν ο πρόεδρος Τραμπ, παρά την αντίθετη γνώμη της αμερικανικής γραφειοκρατίας, δεχθεί την πρόταση του Ερντογκάν για σύσταση μικτής ομάδας εργασίας για επί τόπου εξέταση των αμερικανικών ανησυχιών προ της παραλαβής των S-400, όπως γράφεται τελευταία, αυτό δεν σημαίνει ότι η ομάδα αυτή θα συσταθεί τελικώς, ή ότι τα συμπεράσματα της ομάδας θα συμφωνούν με τις τουρκικές θέσεις. <br /> <br /> Επίλογος <br /> <br /> Ο Ερντογκάν γνωρίζει πολύ καλά ότι όσο πιο μεγάλη εσωτερική νομιμοποίηση απολαμβάνει ένας ηγέτης, τόσο ισχυρότερος είναι στο εξωτερικό. Και στην νομιμοποίηση αυτή, συμβάλλει χωρίς αμφιβολία η κατάκτηση του δήμου της μεγαλύτερης πόλεως της Τουρκίας. Την νομιμοποίηση αυτή δε, την έχει απολύτως ανάγκη, αφού στο εξωτερικό όπως αναλύθηκε, η Τουρκία βάλλεται και από την Ρωσία και από τις ΗΠΑ.<br /> <br /> Η επιλογή της Τουρκίας για την αγορά των S-400, είναι φανερό ότι έγινε καθαρά με πολιτικά κριτήρια και ότι δεν υπαγορεύτηκε από στρατιωτικές επιχειρησιακές ανάγκες. Άλλωστε αντιαεροπορικά συστήματα με τα χαρακτηριστικά των S-400, μπορούσε να αγοράσει και από πολεμικές βιομηχανίες δυτικών χωρών. Το ζήτημα όμως είναι ότι ο Ερντογκάν ήθελε να περάσει το μήνυμα ότι ήρθε η ώρα η Τουρκία να πορεύεται στο διεθνές σύστημα ως ένας ανεξάρτητος πόλος. Ότι η Τουρκία μπορεί να κάνει επιλογές στην εξωτερική πολιτική χωρίς να λαμβάνει υπόψιν της τις προτιμήσεις της ηγετικής δυνάμεως στην δυτική συμμαχία. Μάλλον όμως δεν ήρθε ακόμα η ώρα, η Τουρκία να μην αποτελεί ανάχωμα για την δυτική συμμαχία σε πιθανή επέκταση της Ρωσίας προς νότο. Και η ώρα αυτή δεν άλλαξε από την υπογραφή της Συνθήκης του Κιουτσούκ Καϊναρτζή, το 1774, με την οποία έληξε ο Α’ Ρωσο-τουρκικός πόλεμος. Τόσο τα Στενά του Ελλησπόντου, όσο και το Αιγαίο, η οδός που οδηγεί από την Μαύρη Θάλασσα στην Μεσόγειο δηλαδή, είναι ανάγκη να ελέγχονται από το ΝΑΤΟ.<br /> <br /> Τέλος, στην πολιτική σκηνή της Τουρκίας όλοι γνωρίζουν ένα ρητό που λέει ότι, ‘’Όποιος κερδίζει την Κων/πολη, κερδίζει και την Τουρκία’’. Φαίνεται πως η μόνη ώρα που ήρθε, είναι να διαπιστώσουμε τι γίνεται αν κάποιος χάσει την Κων/πολη. Χάνει πράγματι και την Τουρκία; <br /> <br /> <b><i>* Ο κ. Ανδρέας Ματζάκος είναι Απόστρατος Αξκος του ΣΞ και κατέχει MSc στις Διεθνείς Σχέσεις και Στρατηγικές Σπουδές. Είναι δόκιμος ερευνητής στον Τομέα Αμυντικών Θεμάτων του Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων του Παντείου Πανεπιστημίου και μέλος του Ελληνικού Ινστιτούτου Στρατηγικών Μελετών.</i></b><br /> <br /> <a href="https://www.liberal.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Ο καυτός μήνας Ιούνιος για την Τουρκία

Του Ανδρέα Ματζάκου* Στις πρόσφατες δημοτικές εκλογές στην Τουρκία, οι υποψήφιοι δήμαρχοι του κυβερνώντος κόμματος του προέδρου Ερντογκά...

Διαβάστε την συνέχεια

Η νέα απειλή στο Αιγαίο είναι τα υπερηχητικά τουρκικά UAV…

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiQKfbJoJGHFWZNS6SG4MloNmUKFEEuz0QfMMsGOWOG_z8h1b1AH74Y3cJoM9knxFrxaryQ9wR3w7UPCP_WzLQ4cS2WUaNS9eE3BgfyqgFPjpuzrnSHPsYW_v2xdKO_kGGSzXl9LVSY7ak/s1600/uav-anka.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="405" data-original-width="780" height="332" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiQKfbJoJGHFWZNS6SG4MloNmUKFEEuz0QfMMsGOWOG_z8h1b1AH74Y3cJoM9knxFrxaryQ9wR3w7UPCP_WzLQ4cS2WUaNS9eE3BgfyqgFPjpuzrnSHPsYW_v2xdKO_kGGSzXl9LVSY7ak/s640/uav-anka.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Με τα τουρκικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη να αποτελούν πλέον μια δυσάρεστη και εξαιρετικά απειλητική πραγματικότητα στο Ανατολικό Αιγαίο, μια νέα κατηγορία βρίσκεται πλέον «στα σκαριά» από την αμυντική βιομηχανία της γείτονος. Η ανάπτυξη ενός υπερηχητικού μη επανδρωμένου UAV είναι το επόμενο εξελικτικό βήμα, το οποίο όταν θα ολοκληρωθεί, θα αποτελέσει έναν ακόμη παράγοντα ανατροπής του υφιστάμενου ισοζυγίου αεροπορικών δυνάμεων μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας. <br /> <br /> Του <b>Σάββα Δ. Βλάσση</b><br /> <br /> Σύμφωνα με πηγές της ΠΑ, η επιχειρησιακή πρόκληση που παρουσιάζει η δράση των UAV της Τουρκικής Αεροπορίας είναι μεγάλη καθώς τα τελευταία 2 χρόνια έχει καταγραφεί αυξανόμενη δραστηριότητα σε ευαίσθητες περιοχές του Νοτιοανατολικού και Βορείου Αιγαίου. <br /> <br /> Η Άγκυρα έχει αντιληφθεί πλήρως τα επιχειρησιακά πλεονεκτήματα των μη επανδρωμένων αεροσκαφών τόσο στην αναγνώριση όσο και στην κρούση, με αποτέλεσμα το προβάδισμα που υπάρχει έναντι των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων να είναι ήδη αρκετά μεγάλο. <br /> <br /> Την ίδια ώρα στη χώρα μας, οι δυνατότητες παραμένουν περιορισμένες παρά τις ανακοινώσεις περί απόκτησης UAV από τις ΗΠΑ, οι οποίες ακόμη δεν έχουν εισέλθει σε φάση υλοποίησης. Οι ανάγκες παραμένουν πιεστικές ενώ τεράστιο είναι και το θέμα που εγείρεται για το ποιοι θα πρέπει να είναι οι κανόνες εμπλοκής που εφαρμόζουν οι χειριστές της ΠΑ όταν καλούνται να αναχαιτίσουν τα (κατασκοπευτικά επί της ουσίας) UAV. <br /> <br /> Δεν θα πρέπει άλλωστε να ξεχνάμε το “ποδαρικό” από τουρκικό UAV Anka στο FIR Αθηνών στις 5 Απριλίου 2018 αλλά και το πρόσφατο παράδειγμα καταγεγραμμένης υπέρπτησης ενός UAV τύπου Bayraktar στις νότιες ακτές της Νήσου Χίου και πάνω από την ευρύτερη περιοχή των Δωδεκανήσων. Το τουρκικό UAV πέταξε σε ύψος 18.000 ποδών στον εθνικό εναέριο χώρο άνωθεν Χίου προφανώς με σκοπό την συλλογή πληροφοριών ενώ ταυτόχρονα δοκιμάστηκε η ελληνική αντίδραση. <br /> <br /> Η αντιμετώπιση της απειλής προφανώς είναι ανεπαρκής καθώς αντίθετα με τα επανδρωμένα αεροσκάφη, τα UAV στέλνονται με σκοπό την καταγραφή της αμυντικής διάταξης, με αποτέλεσμα να απαιτείται η ανάληψη αποφασιστικής δράσης από την ΠΑ. <br /> <br /> Το παράδειγμα των Ισραηλινών σε ανάλογες καταστάσεις είναι η πλέον αποτελεσματική αντίδραση που θα πρέπει να εφαρμοστεί άμεσα, αν δεν θέλουμε να βλέπουμε στο εξής τα τουρκικά UAV να καταγράφουν ανενόχλητα τα πάντα. Οι επιπτώσεις είναι προφανείς για την εθνική ασφάλεια και σε περίπτωση που συνεχιστεί η ανοχή εκ μέρους της χώρας μας, αυτές θα έχουν ως αποτέλεσμα την πλήρη στοχοποίηση και άμεση προσβολή των στρατιωτικών μας θέσεων σε περίοδο επιχειρήσεων. <br /> <br /> Υπενθυμίζεται, ότι σύμφωνα με πρόσφατες δηλώσεις του CEO της εταιρείας ΤΑ (πρώην ΤΑΙ) Temel Kotil, κατά τη διάρκεια της έκθεσης αμυντικού υλικού IDEF ’19 στην Κωσνταντινιούπολη, το νέο υπερηχητικό UAV με την ονομασία Goksungur, θα είναι το επόμενο φιλόδοξο project της ΤΑ. <br /> <br /> Το UAV Goksungur θα διαθέτει δύο κινητήρες που θα του επιτρέπουν να αναπτύσσει υπερηχητική ταχύτητα. Όπως υποδηλώνει η ονομασία του θα είναι ταχύτερο από οποιοδήποτε άλλο γνωστό «καθαρόαιμο» UAV βρίσκεται σήμερα σε ανάπτυξη στη Δύση (Ρωσία και Κίνα έχουν σε εξέλιξη αντίστοιχες προσπάθειες), αν και δεν υπάρχουν ακόμη δημοσιοποιημένα στοιχεία σχετικά με τις προδιαγραφές του. <br /> <br /> Σημειώνεται ότι βρίσκεται ήδη υπό ανάπτυξη από την ΤΑ το μη επανδρωμένο UAV “Aksungur”, με δύο κινητήρες PD170 κατασκευής TUSAS και ικανότητα μεταφοράς φορτίου βάρους 750 κιλών ενώ το μέγιστο βάρος απογείωσης (MTOW) ξεπερνάει τα 3.000 κιλά. <br /> <br /> Το UAV “Aksungur” έχει μήκος 12 μέτρα, ύψος 3 μέτρα και άνοιγμα πτερύγων συνολικού μήκους 24 μέτρων. Κάθε πτέρυγα φέρει μέχρι τρεις πυλώνες ανάρτησης οπλισμού καθώς θα χρησιμοποιηθεί από την Τουρκική Αεροπορία εκτός από ρόλους αναγνώρισης – επιτήρησης και για προσβολή χερσαίων στόχων όπως ισχύει και για το ΑΝΚΑ-S. <br /> <br /> Η παρθενική πτήση πραγματοποιήθηκε στις 20 Μαρτίου 2019 και διήρκεσε 4 ώρες και 20 λεπτά. Το πρωτότυπο επέδειξε με επιτυχία την ικανότητα αυτοματοποιημένης απογείωσης και προσγείωσης ενώ η δεύτερη πτήση διάρκειας 3 ωρών έγινε στις 3 Απριλίου, με σκοπό την επέκταση των δοκιμών σε όλο το φάκελο πτήσης του UAV. <br /> <br /> Σύμφωνα με τον Kotil, η ΤΑΙ κατάφερε να ολοκληρώσει το σχεδιασμό του UAV “Αksungur” μόλις σε 18 μήνες και ήδη έχουν παραδοθεί εντός του 2019 δύο πρωτότυπα για την εξέλιξη του προγράμματος πτητικών δοκιμών. Σύμφωνα με το υπάρχον χρονοδιάγραμμα, η διαδικασία αναμένεται να ολοκληρωθεί μέχρι το τέλος του έτους. Αμέσως μετά η ΤΑ θα ξεκινήσει την εξέλιξη του υπερηχητικού UAV “Goksungur”. <br /> <br /> Βεβαίως το εγχείρημα κρίνεται εξαιρετικά φιλόδοξο καθώς παρουσιάζει μεγάλες τεχνολογικές προκλήσεις με αποτέλεσμα να θεωρείται ότι βρίσκεται «στα όρια» των δυνατοτήτων της τουρκικής βιομηχανίας. <br /> <br /> Πάντως αυτό που είναι σίγουρο είναι ότι μέχρι σήμερα η ΤΑ έχει αναπτύξει σημαντική εμπειρία στον τομέα κατασκευής UAV, ενώ παράλληλα κατασκευάζει ελικόπτερα και τμήματα μαχητικών και πολιτικών αεροσκαφών στο πλαίσιο συμπαραγωγών με την Airbus, την Lockheed Martin και Boeing, με ετήσιο κύκλο κερδών της τάξης των 1,4 δισ. $ (για το 2017). <br /> <br /> Αναλυτές επισημαίνουν ότι η εξέλιξη του προγράμματος, πέραν των τεχνολογικών προκλήσεων θα εξαρτηθεί άμεσα και από τις εξελίξεις στην τουρκική οικονομία, η οποία συνεχώς επιδεινώνεται και εκτιμάται ότι σε μεσοπρόθεσμο επίπεδο θα επηρεάσει αρνητικά την εξέλιξη ενός μεγάλου αριθμού υπό ανάπτυξη εξοπλιστικών προγραμμάτων, μεταξύ των οποίων βρίσκεται και το UAV “Goksungur”. <br /> <br /> Αυτό δεν σημαίνει φυσικά ότι η ελληνική πλευρά θα πρέπει να επαναπαυθεί καθώς η διαθέσιμη τεχνογνωσία στην Τουρκία εξελίσσεται διαρκώς με τα πρώτα δείγματα ήδη να πετάνε εδώ και αρκετό καιρό στο Αιγαίο, επιβάλλοντας νέα δεδομένα στο τακτικό – επιχειρησιακό επίπεδο για τις Ένοπλες Δυνάμεις της Ελλάδας.<br /> <br /> <a href="https://doureios.com/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Η νέα απειλή στο Αιγαίο είναι τα υπερηχητικά τουρκικά UAV…

Με τα τουρκικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη να αποτελούν πλέον μια δυσάρεστη και εξαιρετικά απειλητική πραγματικότητα στο Ανατολικό Αιγαίο, μ...

Διαβάστε την συνέχεια