Τουρκο-ισλαμισμός και κουρδικό πρόβλημα

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://www.geostrategy.gr/images/photos/themata/turk%20islam.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="341" src="http://www.geostrategy.gr/images/photos/themata/turk%20islam.png" width="400" /></a></div><br /> Το κόμμα ΑΚΡ του Ταγίπ Ερντογάν βρίσκεται στην εξουσία εδώ και 9 χρόνια.<br /> Όμως, ενώ είναι το μόνο κόμμα που ασχολήθηκε σοβαρά με το κουρδικό πρόβλημα, οι παλινδρομήσεις και οι συνεχείς αλλαγές της στάσης του έναντι των Κούρδων, έχουν σαν αποτέλεσμα την σοβαρή επιδείνωση της κατάστασης ασφαλείας της χώρας, ειδικά το τελευταίο χρονικό διάστημα λόγω της αύξησης των ένοπλων επιθέσεων του ΡΚΚ.<br /> <b>Τουρκο-ισλαμισμός και ΑΚΡ</b><br /> Το νέο Σύνταγμα που υποσχέθηκε ο Ταγίπ Ερντογάν στον τουρκικό λαό, θα αποτελέσει ταυτόχρονα και την ιδεολογική σφραγίδα της «Νέας» Τουρκίας.<br /> Ο βασικός προσανατολισμός του ΑΚΡ έχει άμεση σχέση με τον τουρκικό εθνικισμό. Δηλαδή, το ΑΚΡ αποτελεί ένα εθνικιστικό κόμμα που εκτρέφει στο εσωτερικό του τον ισλαμισμό και εκπροσωπεί τον τουρκο-ισλαμισμό ή τουρκο-ισλαμική σύνθεση (Türk-İslam sentezi). Άλλωστε, είναι ευρέως γνωστό στην Τουρκία, ότι το όραμα του τουρκο-ισλαμισμού, το 1991, άνοιξε το δρόμο για την εξουσία της χώρας στον Ερμπακάν και τώρα υπερασπίζεται και στηρίζει τον Ερντογάν. Διευκρινίζεται ότι ο τουρκο-ισλαμισμός αποτελεί μια ιδεολογία που αναπτύχθηκε το 1980 από την Εστία Διανοουμένων (Aydınlar Ocağı) και στη συνέχεια αποτέλεσε τη βάση λειτουργίας και διακυβέρνησης της χώρας κατά τη διάρκεια της δικτατορίας του στρατηγού Κενάν Εβρέν<br /> (9-11-1982 έως 9-11-1989).<br /> Η βασική αρχή της ιδεολογίας αυτής αναφέρεται στην ανάδειξη του τουρκισμού μέσω του ισλαμισμού και υποστηρικτές της ήταν η στρατοκρατία, το εθνικιστικό κόμμα ΜΗΡ και οι ισλαμιστές συμπεριλαμβανομένου και του Φετουλάχ Γκιουλέν. Όταν ο Ερντογάν ανέλαβε την εξουσία της χώρας το 2002 οι στρατηγοί αντιλήφθησαν ότι ο ισλαμιστής<br /> πρωθυπουργός και το κίνημα Γκιουλέν που τον στηρίζει, αποτελεί απειλή για το κατεστημένο που υπήρχε και σχεδίασαν πολλές φορές να τον ανατρέψουν χωρίς κανένα αποτέλεσμα. Επίσης, πρέπει να τονισθεί ότι σημαντική ήταν και η συμβολή του ΜΗΡ για να διατηρηθεί στην εξουσία ο Ταγίπ Ερντογάν, μετά το υπόμνημα παρέμβασης του στρατού στην πολιτική ζωή της χώρας στις27-4-2007.<br /> Τούρκοι αναλυτές θεωρούν ότι το κόμμα του Ερντογάν αφού πέτυχε να απομονώσει τους στρατιωτικούς θέτοντας τέλος στη στρατιωτική χειραφέτηση, έχει αναλάβει πλέον και την αποστολή του εθνικιστικού κόμματος ΜΗΡ του Ντεβλέτ Μπαχτελί. <br /> Το ΜΗΡ διεξήγαγε τον αγώνα του με συγκρούσεις στους δρόμους, ενώ το ΑΚΡ με πολύ επαγγελματικό και ευέλικτο τρόπο, αφού πέτυχε να διαχειρισθεί σωστά την οικονομία της χώρας, στη συνέχεια ανέλαβε αναίμακτα την αποστολή των εθνικιστών. Συγκεκριμένα,<br /> κατάφερε να συνενώσει με επιτυχία τον ισλαμισμό με τον τουρκισμό και αυτό<br /> είχε σαν αποτέλεσμα την κάλυψη του κενού που δημιουργούσε το έλλειμμα<br /> του ΜΗΡ στην τουρκική κοινωνία.<br /> Επομένως, το ΑΚΡ παρουσιάζεται πλέον ως ένα νέο φιλελευθεροποιημένο, εθνικιστικό και τουρκο-ισλαμικό κόμμα, το οποίο παράλληλα πέτυχε να θέσει στο περιθώριο τις άλλες δύο συνιστώσες της τουρκο-ισλαμικής σύνθεσης, το στρατό και το κόμμα ΜΗΡ. Επίσης, δεν είναι τυχαίο, ότι μετά τις εκλογές της 12-6-2011 ο Ερντογάν προώθησε στη θέση του προέδρου της Εθνοσυνέλευσης τον Cemil Çiçek, ο οποίος εκπροσωπεί το τουρκο-ισλαμισμό στο κυβερνόν κόμμα ΑΚΡ. Επισημαίνεται ότι ο Çiçek πριν το 1980 ανήκε στο εθνικιστικό κόμμα ΜΗΡ και στη συνέχεια μεταπήδησε στο κόμμα Anavatan Partisi του Τουργκούτ Οζάλ. Στη συνέχεια, όταν ο Ταγίπ Ερντογάν και ο Αμπντουλάχ Γκιούλ ίδρυσαν το κόμμα ΑΚΡ και ανέλαβαν την εξουσία της χώρας το 2002, ο Çiçek έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο στον καθορισμό των σχέσεων της συντηρητικής εθνικιστικής βάσης του κόμματος με το κράτος.<br /> <b><br /> Τουρκο-ισλαμισμός και θρησκευτικό κίνημα Γκιουλέν</b><br /> <br /> Το κίνημα του Φετουλάχ Γιουλέν αποτελεί μια εθνικιστική κίνηση με θρησκευτικό μανδύα. Ο βασικός σκοπός του είναι να διαφυλάξει, να προωθήσει και να αναδείξει τον τουρκικό εθνικισμό, ενώ η διαφύλαξη και προώθηση του Ισλάμ αποτελεί θέμα δεύτερης προτεραιότητας.<br /> Ένας Τούρκος για να θεωρηθεί εθνικιστής θα πρέπει να αγαπά την πατρίδα και τη γλώσσα του, ενώ οι σκέψεις, τα αισθήματα και οι ενέργειές του θα πρέπει να διαφυλάττουν και να προωθούν τον τουρκισμό. Το ιδεολογικό υπόβαθρο του κινήματος Γιουλέν πηγάζει από την ιδεολογία του τουρκο- ισλαμισμού, δεδομένου ότι αυτό το κίνημα χρησιμοποιεί την εν λόγω ιδεολογία για ανάδειξη της κυριαρχίας των Τούρκων. Δηλαδή από μία άποψη το κίνημα του Γκιουλέν θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ως μία νέα έκδοση της πολιτικής του τουρκο-ισλαμισμού την οποία μερικοί Τούρκοι αναλυτές αποκαλούν ως οθωμανο-τουρκική σύνθεση (Osmanlı-Türk sentezi).<br /> <br /> Η στρατηγική του κινήματος Γκιουλέν είναι πολυδιάστατη και περιλαμβάνει τα<br /> ακόλουθα πεδία δράσης:<br /> • Ολοκληρωτική διείσδυση και έλεγχο των στρατηγικών κέντρων διοίκησης και διακυβέρνησης της χώρας, όπως το Συνταγματικό Δικαστήριο, ο Άρειος Πάγος, το Ελεγκτικό Συνέδριο, το Ανώτατο Εκπαιδευτικό Συμβούλιο, η ΜΙΤ, η Γενική Γραμματεία του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας (ΣΕΑ) κ.λπ. Ενδεικτικό παράδειγμα αποτελούν οι στενές σχέσεις του κινήματος Γκιουλέν με τον Yiğit Alpogan, ο οποίος ήταν ο<br /> πρώτος πολίτης Γενικός Γραμματέας του ΣΕΑ, από 1-10-2004 έως 16-7-2007, ενώ είχε διατελέσει μάλιστα και πρέσβης στην Ελλάδα το 2001.<br /> • Ανάπτυξη και προώθηση των κοινωνικών σχέσεων μέσω της διείσδυσης στη Διεύθυνση Θρησκευτικών Υποθέσεων, στο υπουργείο Παιδείας και στο υπουργείο Υγείας.<br /> • Διείσδυση στα κρατικά ΜΜΕ και χρησιμοποίηση των εφημερίδων, περιοδικών και τηλεοπτικών-ραδιοφωνικών σταθμών που ελέγχει, ως ιδεολογικο-πολιτικά όργανα του κινήματός του. Σύμφωνα με τον Τούρκο δημοσιογράφο Emre Aköz της εφημερίδας Sabah, πολλοί δημοσιογράφοι και αρθρογράφοι, πρώην «αγωνιστές του κεμαλισμού και του κοσμικού κράτους», προστρέχουν στις εκδηλώσεις που πραγματοποιούν τα κέντρα<br /> αποφάσεων και ιδρύματα του Φετουλάχ Γκιουλέν καταδεικνύοντας ότι έχουν προσχωρήσει στο δίκτυο του ισλαμιστή ηγέτη.<br /> • Ανάληψη του ελέγχου των στρατηγικών οικονομικών κέντρων της χώρας, όπως το υπουργείο Οικονομικών, το υπουργείο Θησαυροφυλακίου, οι Διευθύνσεις Κρατικού Σχεδιασμού κ.λπ. Επισημαίνεται ότι οι περισσότεροι νομάρχες και έπαρχοι της Τουρκίας διατηρούν πολύ στενές σχέσεις με το κίνημα Γκιουλέν, ενώ γίνεται προσπάθεια για τον έλεγχο και των δημάρχων.<br /> • Διείσδυση στις δυνάμεις ασφαλείας της χώρας, όπως αστυνομία, στρατοχωροφυλακή και ένοπλες δυνάμεις, δίδοντας ιδιαίτερη βαρύτητα στις αστυνομικές σχολές και ακαδημίες.<br /> Αναφορικά με τη αποσαφήνιση της σχέσης και της συνεργασίας που υπάρχει μεταξύ του Ερντογάν και του Γκιουλέν κρίνεται σκόπιμο να παρατεθούν τα ακόλουθα πληροφοριακά στοιχεία:<br /> • Στην Τουρκία υπάρχουν περίπου 20 θρησκευτικές κοινότητες (Cemaat και tarikat). Μεταξύ αυτών περιλαμβάνεται το ισλαμικό κίνημα του Γκιουλέν και η κοινότητα İskender Pasa Cemaati.<br /> • Ο Ταγίπ Ερντογάν δεν προέρχεται από το ισλαμικό κίνημα του Γκιουλέν, αλλά ανήκει στην İskender Pasa Cemaati και είχε ως πνευματικούς καθοδηγητές τους Zahit Koktu και Esat Cosan. Η εν λόγω cemaat στήριξε σε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις το κόμμα του Ερντογάν, πλην των εκλογών της 12-6-2011, όπου με ανακοίνωση που δημοσίευσε στις 2-6-2011 κάλεσε του οπαδούς της να μη ψηφίσουν το ΑΚΡ, αλλά το<br /> εθνικιστικό κόμμα ΜΗΡ του Ντεβλέτ Μπαχτσελί.<br /> • Το κίνημα Γκιουλέν στηρίζει τον Ερντογάν διότι θεωρεί ότι με τον τρόπο αυτό αφενός θα εδραιωθεί και θα ενδυναμωθεί, αφετέρου τα στελέχη του θα μπορέσουν να πλουτίσουν και να τοποθετηθούν σε θέσεις κλειδιά του τουρκικού κράτους.<br /> <b><br /> Οι ισλαμιστές και το κουρδικό πρόβλημα</b><br /> <br /> Η βασική πολιτική που εφάρμοσαν όλες οι τουρκικές κυβερνήσεις,συμπεριλαμβανομένης και αυτής του Ταγίπ Ερντογάν, για την επίλυση του κουρδικού προβλήματος ήταν η αφομοίωση των Κούρδων.<br /> Ειδικά τα τελευταία 2 χρόνια η κυβέρνηση του ΑΚΡ χρησιμοποιεί το κίνημα του<br /> Γκιουλέν, που αποτελεί το «βαθύ κράτος» της ισλαμικής διακυβέρνησης της χώρας, ως ένα νέο ψυχολογικό όπλο για την εξάλειψη του ΡΚΚ και την αφομοίωση του κουρδικού πληθυσμού, με τη δημιουργία σχολείων, κατηχητικών και θρησκευτικών οργανώσεων από το δίκτυο του εν λόγω ιμάμη. Άλλωστε αυτός είναι και ο βασικός λόγος που το κουρδικό κίνημα προεκλογικά προέβη στην κίνηση της «θρησκευτικής απειθαρχίας» καλώντας τα μέλη του να μην προσέρχονται για προσευχή στα τζαμιά, αλλά σε άλλους<br /> χώρους και με Κούρδους ιμάμηδες.<br /> Οι Τούρκοι στρατηγοί έδωσαν βάση στα στρατιωτικά μέτρα, στρατηγική η οποία τελικά δεν τους δικαίωσε. Ενδεικτικό παράδειγμα της αντίληψης τους για την αντιμετώπιση του ΡΚΚ αποτελεί η συνέντευξη που έδωσε ο πρώην αρχηγός ΓΕΕΘΑ στρατηγός İlker Basbuğ στις 7-8-2011 στην εφημερίδα Milliyet αναφέροντας τα εξής: «Το ΡΚΚ αποτελείται από 4 συνιστώσες. Η πρώτη συνιστώσα είναι ο ένοπλος πυρήνας στο όρος Κandil του βορείου Ιράκ, όπου υπάρχουν 3 ομάδες: η ομάδα του Murat Karayılan, του Cemil Bayık και του Duran Kalkan. Η δεύτερη συνιστώσα είναι ο πολιτικός πυρήνας με την κύρια ομάδα του στις Βρυξέλες. Η πιο μεγάλη ισχύς της ομάδος αυτής είναι η<br /> οικονομική της ισχύς. Εάν της αποκοπεί η χρηματοδότηση τότε ο ένοπλος πυρήνας θα αντιμετωπίσει σοβαρό πρόβλημα. Η τρίτη συνιστώσα είναι το πολιτικό μόρφωμα (σ.σ. εννοεί τους Κούρδους βουλευτές) και μερικές μη κυβερνητικές οργανώσεις. Και τέλος η τέταρτη συνιστώσα είναι το Ιμραλί (σ.σ. εννοεί τον Οτσαλάν που βρίσκεται φυλακισμένος στις φυλακές του Ιμραλί).<br /> Κατ’ εμέ, η πιο σημαντική από αυτές τις συνιστώσες είναι ο ένοπλος πυρήνας, στο όρος Κandil, διότι για να καταρρεύσει η τρομοκρατική οργάνωση (σ.σ.εννοεί το ΡΚΚ) πρέπει να καταρρεύσουν τα ηγετικά στελέχη της.»<br /> Επειδή η στρατηγική που εφαρμόστηκε μέχρι τώρα κρίθηκε εντελώς αναποτελεσματική για την αντιμετώπιση μιας απειλής 4.500 ανταρτών, απότους οποίους οι 3.000 βρίσκονται στο βόρειο Ιράκ και οι 1.500 επιχειρούν στην Τουρκία, η κυβέρνηση του Ερντογάν αποφάσισε να αναθέσει στην αστυνομία και τη στρατοχωροφυλακή τον έλεγχο των επιχειρήσεων, συνεπικουρούμενες φυσικά από τις ένοπλες δυνάμεις και τη ΜΙΤ.<br /> Ταυτόχρονα, μέσω των ΜΜΕ που ελέγχονται από το κίνημα Γκιουλέν, κατηγορείται ο στρατός για αναποτελεσματικότητα και δημιουργούνται σοβαρά ερωτηματικά εάν πράγματι επιδιώκει την εξάλειψη της απειλής του ΡΚΚ. Ιδιαίτερα αποκαλυπτικά είναι δημοσιεύματα του περιοδικού Aksiyon και της εφημερίδας Zaman αναφορικά με τις στρατιωτικές πληροφορίες που διαρρέουν στο ΡΚΚ. Συγκεκριμένα Τούρκοι στρατιωτικοί με πολιτική περιβολή πραγματοποιούν συναντήσεις με Κούρδους αντάρτες και τους δίδουν τα εξής:<br /> • Στρατιωτικούς χάρτες με τις θέσεις των στρατιωτικών μονάδων, των φυλακίων και των περιπόλων στην ανατολική και νοτιοανατολική Τουρκία.<br /> • Τις κωδικές λέξεις που χρησιμοποιούν οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις κατά τη διάρκεια των επικοινωνιών με ασυρμάτους, με αποτέλεσμα οι αντάρτες να αποκωδικοποιούν τις ενέργειες και τις προθέσεις των Τούρκων.<br /> • Πληροφορίες για τις στρατιωτικές μονάδες, όπως τα προσόντα των διοικητών και το διάστημα που αυτοί θα απουσιάζουν με άδεια, ο αριθμός των νέων στρατιωτών, ο αριθμός των ειδικά εκπαιδευμένων στρατιωτών, οι επιχειρήσεις που θα διεξάγουν και η κατάσταση των οπλικώνσυστημάτων και των πυρομαχικών.<br /> Συνακόλουθα δε, η τουρκική κυβέρνηση ανέθεσε σε κέντρα στρατηγικών μελετών να συντάξουν μελέτες για την επίλυση του κουρδικού προβλήματος, ωστόσο τα συμπεράσματα και οι προτάσεις των μελετητών προκαλούν ιδιαίτερο ενδιαφέρον, δεδομένου ότι η κατάσταση τείνει να τεθεί εκτόςελέγχου.<br /> Ενδεικτικά παρατίθενται ορισμένα στοιχεία της μελέτης του Cengiz Çandar,αρθρογράφου στις εφημερίδες Radikal και Hürriyet, αναφορικά με τον αφοπλισμό του ΡΚΚ:<br /> • Για πολλά χρόνια η τουρκική πολιτική που εφαρμόσθηκε για την αντιμετώπιση του κουρδικού διαχώριζε το κουρδικό πρόβλημα από το πρόβλημα του ΡΚΚ, θεωρώντας ότι για την επίλυσή τους θα πρέπει να εφαρμοσθούν διαφορετικές στρατηγικές.<br /> • Ανώτατο στέλεχος της Περιφερειακής Διοίκησης των Κούρδων του Βορείου Ιράκ, που συνεργάζεται στενά με την τουρκική κυβέρνηση ανέφερε ότι πριν 10 χρόνια θα μπορούσε να γίνει διαχωρισμός του κουρδικού προβλήματος από το ΡΚΚ και τον Οτσαλάν. Τώρα όμως αυτό είναι αδύνατον. Εάν αυτό δεν γίνει αντιληπτό, δεν πρόκειται ποτέ να<br /> υπάρξει επίλυση του κουρδικού προβλήματος.<br /> • Θα πρέπει τα μέλη του ΡΚΚ να μην αποκαλούνται τρομοκράτες, αλλά Κούρδοι αντάρτες. Η κυβέρνηση ως πρώτο βήμα θα πρέπει να σταματήσει να αποκαλεί το ΡΚΚ ως τρομοκρατική οργάνωση αλλά ως κουρδικήεξέγερση. (σ.σ. το τουρκικό υπουργείο Εσωτερικών στις επίσημες ανακοινώσεις του αποκαλεί το ΡΚΚ ως διασπαστική τρομοκρατική οργάνωση). Στη συνέχεια θα πρέπει να γίνουν ενέργειες από το τουρκικό<br /> υπουργείο Εξωτερικών προς τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρωπαϊκή Ένωση ώστε το ΡΚΚ να μην περιλαμβάνεται στον κατάλογο των τρομοκρατικών οργανώσεων. Αυτό θα διευκολύνει τόσο τα ηγετικά στελέχη του ΡΚΚ όσο και τους λοιπούς αντάρτες να παραδοθούν είτε στην Τουρκία είτε σε τρίτες χώρες, όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες, το Ιράκ, χώρεςτης Ευρωπαϊκής Ένωσης κ.λπ.<br /> • Σύμφωνα με ανώτατο στέλεχος των τουρκικών δυνάμεων ασφαλείας, το ΡΚΚ για πολλά χρόνια δαιμονοποιήθηκε στην τουρκική κοινή γνώμη και η μεταστροφή του κλίματος που έχει δημιουργηθεί αφενός δεν είναι εύκολη, αφετέρου θα απαιτήσει μεγάλο χρονικό διάστημα.<br /> • Σύμφωνα με ανώτατο στέλεχος του ΡΚΚ, η οργάνωση διεξάγει μια κουρδική εξέγερση. Για να δοθεί τέλος σε αυτήν απαιτείται η επαφή και η διαπραγμάτευση με τους εξεγερμένους. Άλλος τρόπος δεν υπάρχει. Θα πρέπει να αλλάξει το καθεστώς ύπαρξης των Κούρδων στην Τουρκία και θα πρέπει να υπάρξει ταύτιση απόψεων αναφορικά με την έννοια του όρου «δημοκρατική αυτονομία» για τις αρμοδιότητες των δημοτικών και<br /> περιφερειακών συμβουλίων.<br /> • Θα πρέπει βραχυπρόθεσμα να επανεξετασθούν οι συνθήκες κράτησης του Οτσαλάν και μεσοπρόθεσμα να μελετηθεί η πρόταση για την απελευθέρωσή του.<br /> • Θα πρέπει να εφαρμοσθεί μια σταδιακή αμνηστία στους αντάρτες, προκειμένου αυτοί να κατέβουν από τα βουνά και να παραδώσουν τα όπλα τους.<br /> Συγκρίνοντας τις παραπάνω προτάσεις με την προεκλογική δήλωση του Τούρκου πρωθυπουργού ότι, δεν υπάρχει κουρδικό πρόβλημα απλώς υπάρχουν προβλήματα που έχουν οι Κούρδοι πολίτες, αντιλαμβάνεται ο καθένας τις προοπτικές που υπάρχουν για την επίλυση του κουρδικούπροβλήματος. Άλλωστε, τον προηγούμενο μήνα το ΡΚΚ κήρυξε παύση της εκεχειρίας και άρχισε τη διεξαγωγή επιχειρήσεων, όπως απαγωγές κρατικών<br /> λειτουργών και ένοπλες επιθέσεις σε αστυνομικούς και στρατιωτικούς στόχους με πολύ βαριές απώλειες από τουρκικής πλευράς. Επιπρόσθετα, τις τελευταίες ημέρες και ειδικά μετά την προσβολή τουρκικής φάλαγγας από αντάρτες του ΡΚΚ στις 17-8-2011, που είχε σαν αποτέλεσμα το θάνατο 9 και τον τραυματισμό 15 στρατιωτικών, οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις διεξάγουν επιχειρήσεις προσβάλλοντας στόχους τόσο εντός του τουρκικού εδάφους, όσο και εκτός συνόρων στο βόρειο Ιράκ με μαχητικά αεροσκάφη και μονάδες πυραύλων και πυροβολικού. Επίσης, σύμφωνα με κουρδικές πηγές, η τουρκική πολεμική αεροπορία εκτός από θέσεις ανταρτών του ΡΚΚ βομβάρδισε εσκεμμένα και νεκροταφεία Κούρδων ανταρτών στις περιοχές Haftanin και Zap του βορείου Ιράκ, με αποτέλεσμα οι κάτοικοι των περιοχών αυτών να δηλώνουν ότι η ανικανότητα του τουρκικού στρατού δεν σέβεταιούτε τον νεκρό Κούρδο.<br /> Στις 18-8-2011, συνεδρίασε το Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας (ΣΕΑ) στην Τουρκία και στην ανακοίνωση που δημοσιεύθηκε τονίσθηκε ότι ο αγώνας κατά της «τρομοκρατίας» (σ.σ. εννοούν το ΡΚΚ) θα συνεχισθεί με δυναμικό και αποφασιστικό τρόπο, καθώς επίσης δεν θα γίνει καμία υπαναχώρηση και κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες στις αρχές: μια σημαία, ένα έθνος, μια πατρίδα, ένα κράτος. Επίσης, τονίσθηκε ότι πέραν των στρατιωτικών μέτρων που εφαρμόζονται μέχρι τώρα, θα συνεχισθούν οι πολυδιάστατες ενέργειες σε πεδία δράσης που έχουν κοινωνική, οικονομική, πολιτιστική, ψυχολογική και διπλωματική διάσταση.<br /> Στις 20-8-2011 ο αρχηγός των τουρκικών χερσαίων δυνάμεων στρατηγός Hayri Kıvrıkoğlu επισκέφθηκε μονάδες στα τουρκο-ιρακινά σύνορα και κατόπιν μετέβη στο Ντιγιαρμπακίρ, όπου, μετά την ενημέρωση που πραγματοποιήθηκε στο στρατηγείο της 2ης τουρκικής Στρατιάς, συμμετείχε σε σύσκεψη στο γραφείο του νομάρχη Mustafa Toprak, συνοδευόμενος από τοδιοικητή της 2ης τουρκικής Στρατιάς και το διοικητή του Σώματος ΣτρατούΕσωτερικής Ασφαλείας Στρατοχωροφυλακής. Η εν λόγω επίσκεψη πιθανόν να έχει σχέση και με φημολογούμενη επιχείρηση που σχεδιάζουν οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις πέραν των συνόρων και εντός του βορείου Ιράκ. Ήδη τμήματα της Διεύθυνσης Ειδικών Δυνάμεων του τουρκικού ΓΕΕΘΑ (Bordo Bereli) επιχειρούν εντός του ιρακινού εδάφους, καθοδηγώντας τα πυρά των μαχητικών αεροσκαφών με συστήματα λέιζερ, ενώ παράλληλα μη<br /> επανδρωμένα αεροσκάφη Heron πραγματοποιούν πτήσεις για συλλογή πληροφοριών και εντοπισμό στόχων.<br /> Το ηγετικό στέλεχος του ΡΚΚ Μurat Karayilan με δηλώσεις του προειδοποίησε την Τουρκία λέγοντας τα εξής: «Εάν χρησιμοποιήσουμε πλήρως της στρατιωτική μας ισχύ και διατάξουμε τη διεξαγωγή ολοκληρωτικού πολέμου τότε στην Τουρκία θα έρθουν τα πάνω κάτω». Παράλληλα, η οργάνωση ΤΑΚ (Γεράκια της Ανεξαρτησίας του Κουρδιστάν) κήρυξε<br /> ολοκληρωτικό πόλεμο εναντίον της Τουρκίας κατηγορώντας τις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις για χρήση χημικών όπλων εναντίον του ΡΚΚ και απειλώντας ότι θα πραγματοποιήσει ένοπλες επιθέσεις ακόμη και σε τουριστικά μέρη. Συγκεκριμένα η ΤΑΚ σε έγγραφη ανακοίνωσή της αναφέρει τα εξής: «Η ηγεσία του τουρκικού κράτους και η κυβέρνηση έδειξε τις πραγματικές της προθέσεις πολεμώντας με χημικά όπλα χωρίς να σέβεται τις αρχές του πολέμου και της ηθικής. Από τώρα πλέον οι αγωνιστές του ΤΑΚ με<br /> τις ενέργειές τους θα καταδείξουν στην τουρκική και στη διεθνή κοινή γνώμη ποιο είναι το αντίτιμο όλων των πιέσεων που ασκεί η Τουρκία στον Οτσαλάν και στον κουρδικό λαό. Όλοι οι πολίτες του Ιράν μαζί με τις πολιτικές και οικονομικές του αποστολές που βρίσκονται στην Τουρκία θα αποτελούν στόχο. Η τακτική που κρατήσαμε στο θέμα των πολιτών και των τουριστών από σήμερα παύει να ισχύει. Για αντιστάθμισμα, αυτήν την περίοδο όλα τα στελέχη μας που βρίσκονται διασκορπισμένα σε όλη την Τουρκία δεν θα διστάσουν σε τίποτε.»<br /> Το κουρδικό αποτελεί το βασικότερο πρόβλημα της Τουρκίας, το οποίο επηρεάζει τόσο την εσωτερική όσο και την εξωτερική της πολιτική. Μετά την εξουδετέρωση της κεμαλιστικής ιδεολογίας από το στρατό και τη δικαιοσύνη, το τουρκο-ισλαμικό πνεύμα του Ερντογάν προτίθεται να προβεί σε ενέργειες για το κουρδικό πρόβλημα και τη στρατοκρατία που καμία άλλη τουρκική κυβέρνηση δεν έχει κάνει. wστόσο, εάν λάβουμε υπόψη ότι στην Τουρκία, σχεδόν όλοι οι «θρησκευόμενοι-ισλαμιστές» είναι εθνικιστές, δημιουργούνται σοβαρές αμφιβολίες για το εάν ένα εθνικιστικό κόμμα, όπως αποδεικνύεται ότι είναι το ΑΚΡ, θα μπορέσει να επιλύσει το κουρδικό πρόβλημα. Τέλος, όλα τα παραπάνω θα πρέπει να προβληματίσουν όχι μόνο την ελληνική πλευρά<br /> αλλά και όλα τα γειτονικά κράτη της Τουρκίας, συμπεριλαμβανομένης και της Ρωσίας, διότι ο νέος τουρκικός εθνικισμός έχει προσανατολισμό προς όλες τιςκατευθύνσεις: ανατολή, δύση, βορρά, νότο.<br /> Του <b>Χρήστου Μηνάγια</b><br /> <a href="http://www.geostrategy.gr/">ΠΗΓΗ</a>

Τουρκο-ισλαμισμός και κουρδικό πρόβλημα

Το κόμμα ΑΚΡ του Ταγίπ Ερντογάν βρίσκεται στην εξουσία εδώ και 9 χρόνια. Όμως, ενώ είναι το μόνο κόμμα που ασχολήθηκε σοβαρά με το κουρδικ...

Διαβάστε την συνέχεια

Αυξημένη επαγρύπνηση για Κύπρο – Οι Ενοπλες Δυνάμεις δηλώνουν έτοιμες!

<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjDR-9JSHT1VGWG7XZWnlpZk1_Qrmh8cnMeVdd94p2k-RSq6ybIdplU7M_yuk7APhagMUHLmIx0iFUZEXMBDaKO4Hhf7lD_1G_vlrfqdmtJzdou5uCAlUQRtja432Le1UirysG1H4EOqZRj/s1600/2005060600466_119776045.jpg"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5644169008658122562" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjDR-9JSHT1VGWG7XZWnlpZk1_Qrmh8cnMeVdd94p2k-RSq6ybIdplU7M_yuk7APhagMUHLmIx0iFUZEXMBDaKO4Hhf7lD_1G_vlrfqdmtJzdou5uCAlUQRtja432Le1UirysG1H4EOqZRj/s400/2005060600466_119776045.jpg" style="cursor: pointer; display: block; height: 365px; margin: 0px auto 10px; text-align: center; width: 469px;" /></a><br /> <br /> <b>Οι Ενοπλες Δυνάμεις προετοιμάζονται για αντιμετώπιση “θερμού επεισοδίου” που τυχόν θα επιχειρηθεί να προκληθεί από την Αγκυρα σε οποιοδήποτε σημείο του ελληνικού χώρου. Εξετάζονται όλα τα ενδεχόμενα.</b><br /> <b>Αθόρυβα οι ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις προετοιμάζονται για την αντιμετώπιση “θερμού επεισοδίου” που τυχόν επιχειρηθεί να προκληθεί από την Τουρκία σε οποιοδήποτε σημείο του ελλαδικού χώρου εν όψει της έναρξης ερευνών για φυσικό αέριο εντός των χωρικών υδάτων της Κύπρου στα σύνορα με το Ισραήλ.</b><br /> Ο τουρκικός Στόλος ανακοίνωσε ότι θα βγει για “γυμνάσια” στο Αιγαίο και στην ευρύτερη περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου, ενώ ελληνικές ναυτικές δυνάμεις έχουν ήδη κινηθεί νοτίως?<br /> <br /> Στο υπουργείο Αμυνας υπάρχει αυξημένη επαγρύπνηση και εξετάζουν όλα τα δεδομένα, καθώς τόσο οι ΗΠΑ όσο και η ΕΕ δεν αποκλείουν τυχόν αντίδραση της Τουρκίας ακόμη και με στρατιωτικά μέσα στις από κοινού έρευνες της Κύπρου και του Ισραήλ για ανεύρεση κοιτασμάτων φυσικού αερίου στην ευρύτερη θαλάσσια περιοχή των δύο χωρών.<br /> Παρ’ όλα αυτά, τόσο η Ουάσιγκτον όσο και οι Βρυξέλλες, αλλά και η Μόσχα, εμφανίζονται να μην είναι διατεθειμένοι να αποδεχτούν τις τουρκικές αξιώσεις και να παρεμποδίσουν τις έρευνες που έχουν προγραμματιστεί να ξεκινήσουν αρχές Οκτωβρίου. Απεναντίας, τις ενθαρρύνουν?<br /> Στις Βρυξέλλες ανώτατος αξιωματούχος της ΕΕ παρατηρούσε χτες ότι οποιαδήποτε παραβατική κίνηση της Τουρκίας θα δώσει την ευκαιρία στις χώρες της Ευρωζώνης να παραμερίσουν έστω και πρόσκαιρα τις διαφωνίες τους για την οικονομική πορεία και στήριξη των αδύναμων χωρών (π.χ. εγγυήσεις από την Ελλάδα για την παροχή δανείου) και σε μια ιδιαιτέρως κρίσιμη καμπή για την ΕΕ οι χώρες-μέλη να επαναβεβαιώσουν την πολιτική συνοχή τους υποστηρίζοντας τόσο την Κύπρο όσο και τις έρευνες, που αν στεφθούν με επιτυχία θα λύσουν ένα μεγάλο μέρος του ενεργειακού προβλήματος της Ευρώπης.<br /> Στο μεταξύ, Γερμανία και Γαλλία περιμένουν στη “γωνία” την Τουρκία, καθώς οποιαδήποτε στρατιωτική κίνησή της αυτόματα θα απομακρύνει την προοπτική ένταξής της στην ΕΕ. Αλλωστε, όπως παρατήρησε ο Π. Μπεγλίτης σε κυριακάτικη συνέντευξή του: “Η δυναμική της διεύρυνσης έχει αποκοπεί και όλο το ενδιαφέρον συγκεντρώνεται στην υπέρβαση της κρίσης και στην επιβίωση της ΕΕ. Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει πώς θα έχουν διαμορφωθεί οι συνθήκες την επόμενη τριετία”.<br /> Η Τουρκία θα βρεθεί αντιμέτωπη και με τις ΗΠΑ, οι οποίες ήδη έχουν διαμηνύσει στην Αγκυρα ότι θα υπερασπιστούν την ασφάλεια και τα συμφέροντα της αμερικανικής εταιρείας που έχει αναλάβει τις έρευνες και την εκμετάλλευση του φυσικού αερίου.<br /> Από την πλευρά του ελληνικού υπουργείου Αμυνας εξετάζονται όλα τα σενάρια, ακόμη και το ενδεχόμενο “ασύμμετρων απειλών” σε περίπτωση που η Τουρκία αποτολμήσει να δράσει στρατιωτικά εντός του ελλαδικού χώρου.<br /> Στο ίδιο πνεύμα και οι δηλώσεις του υπουργού Εθνικής Αμυνας ότι: “Η Τουρκία συνεχίζει να συμπεριφέρεται ως χώρα που μπορεί να κινείται εκτός διεθνούς πλαισίου κανόνων και υποχρεώσεων. Ο καθένας αναλαμβάνει την ευθύνη των επιλογών του και η Ελλάδα τη δική της”.<br /> Ο Π. Μπεγλίτης έκανε σαφές ότι παραμένει σε ισχύ το ενιαίο αμυντικό δόγμα με την Κύπρο, επαναλαμβάνοντας ότι: “Η άμυνα της Κύπρου εγγράφεται στον σκληρό πυρήνα της εθνικής μας στρατηγικής και εθνικού δόγματος άμυνας και ασφάλειας”.Γράφει ο <b>Δήμος Βερύκιος</b><br /> <a href="http://kostasxan.blogspot.com/">ΠΗΓΗ</a>

Αυξημένη επαγρύπνηση για Κύπρο – Οι Ενοπλες Δυνάμεις δηλώνουν έτοιμες!

Οι Ενοπλες Δυνάμεις προετοιμάζονται για αντιμετώπιση “θερμού επεισοδίου” που τυχόν θα επιχειρηθεί να προκληθεί από την Αγκυρα σε οποιοδή...

Διαβάστε την συνέχεια

Εποχή κατακτητικών πολέμων

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://www.antinews.gr/wp-content/uploads/2011/02/42-21820639.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://www.antinews.gr/wp-content/uploads/2011/02/42-21820639.jpg" /></a></div><br /> Η επικείμενη ανατροπή του καθεστώτος Καντάφι στη Λιβύη ως αποτέλεσμα του σχεδόν εξάμηνου πολέμου που διεξάγουν εναντίον του οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ θέτει εκ νέου επί τάπητος ένα κολοσσιαίο θέμα, τη σοβαρότητα του οποίου δεν έχει συνειδητοποιήσει ο κόσμος ευρέως.<br /> Ανεξαρτήτως του αν συμπαθεί ή απεχθάνεται κανείς τον Μουαμάρ Καντάφι, το αναμφισβήτητο γεγονός είναι πως η Λιβύη θα αποτελέσει την τέταρτη κατά σειρά χώρα η οποία πέφτει θύμα πολεμικής επίθεσης των ΗΠΑ και των συμμάχων τους κατά την πρώτη δεκαετία του 21ου αιώνα - την τελευταία δωδεκαετία, αν θέλουμε να είμαστε απολύτως ακριβείς.<br /> Αρχής γενομένης από τον Μάρτιο του 1999, όταν ο Δημοκρατικός πρόεδρος των ΗΠΑ Μπιλ Κλίντον εξαπέλυσε πόλεμο εναντίον της τότε "μικρής" Γιουγκοσλαβίας που αποτελείτο από τη Σερβία και το Μαυροβούνιο με αποτέλεσμα να διαλύσει τη Γιουγκοσλαβία, να ακρωτηριάσει τη Σερβία αποσπώντας της το Κόσοβο και να ανατρέψει τον Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς, τον οποίον στη συνέχεια "εκτέλεσε ιατρικά" μέσα στο κελί του στη Χάγη, παρατηρούμε να επαναλαμβάνεται και σταδιακά να παγιώνεται το εξής φαινόμενο: όταν οι Αμερικανοί αντιπαθούν έναν ηγέτη ή ένα καθεστώς, επιτίθενται ωμά εναντίον του στρατιωτικά, κάνουν πόλεμο εναντίον της χώρας του και ανατρέπουν τον ηγέτη και το καθεστώς του, εγκαθιστώντας στη θέση τους ανδρείκελα της Ουάσιγκτον!<br /> Αρχισαν με τη Σερβία και τον Μιλόσεβιτς. Συνέχισαν με το Αφγανιστάν και τους Ταλιμπάν, όπου σε τρεις μήνες συμπληρώνουν μια ολόκληρη δεκαετία κατοχής της χώρας και σφαγής του πληθυσμού της. Κατόπιν ήρθε η σειρά του Ιράκ και του Σαντάμ Χουσεΐν, όπου ήδη συμπληρώθηκαν οκτώ χρόνια αμερικανικής κατοχής, καταστροφής και λεηλασίας αυτής της κάποτε υπερήφανης αραβικής χώρας. Τώρα έφτασε και η σειρά της Λιβύης και φυσικά δεν χρειάζεται να είναι κανείς μάντης για να προβλέψει τη μοίρα και αυτής της χώρας που υποκύπτει στην αμερικανική στρατιωτική ισχύ.<br /> Τα γεγονότα αυτά είναι ανατριχιαστικά - και το χειρότερο είναι πως οι λαοί της Ευρώπης εξοικειώνονται όλο και περισσότερο με τους κατακτητικούς αυτούς πολέμους των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, τους θεωρούν σχεδόν φυσιολογικό φαινόμενο και έχουν σταδιακά πάψει να εκφράζουν ακόμη και την αναποτελεσματική έστω διαμαρτυρία τους.<br /> Συγκλονιζόταν επί μήνες η Ελλάδα π.χ. όταν οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ επιτέθηκαν κατά της Σερβίας, ενώ οι περισσότεροι Ευρωπαίοι επικροτούσαν τον πόλεμο. Εκατομμύρια Ευρωπαίοι βγήκαν στους δρόμους και διαδήλωναν κατά της επιδρομής των Αμερικανών για την κατάκτηση του Ιράκ και τη λεηλασία των πετρελαίων του.<br /> Κανένας όμως σχεδόν δεν συγκινήθηκε και δεν κινητοποιήθηκε κατά του πολέμου των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ εναντίον της Λιβύης.<br /> Αν το αναλογιστεί κανείς, είναι φρικτό: έξι μήνες οι Αμερικανονατοϊκοί σκοτώνουν μέρα - νύχτα Λίβυους και βομβαρδίζουν ανελέητα τη χώρα για να αρπάξουν τα πετρέλαιά τους κι όμως εμείς ως λαοί των επιτιθέμενων κρατών αδιαφορούσαμε παντελώς για τα εγκλήματα που διαπράττουν εκεί οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ και μάλιστα αδιαφορούσαμε σε τέτοιο βαθμό ώστε είχαμε σχεδόν... ξεχάσει (!) τον πόλεμο αυτόν, μέχρι που ξαφνικά μας πληροφόρησαν ότι όπου να 'ναι καταρρέει το καθεστώς του Μουαμάρ Καντάφι.<br /> Εχουμε να κάνουμε με ωμές στρατιωτικές επεμβάσεις ιμπεριαλιστικών δυνάμεων του πιο κλασικού τύπου. Τα προσχήματα "ανθρωπιστικού χαρακτήρα" ή βοήθειας προς γηγενείς "αντικαθεστωτικές δυνάμεις" αποτελούν "φύλλα συκής" για τη συγκάλυψη των αδίστακτων κατακτητικών πολέμων, όπως αντιλαμβάνονται οι πάντες.<br /> Κατακτητικών πολέμων που χαρακτηρίζουν τη νέα εποχή στον κόσμο του 21ου αιώνα.<br /> ΚΙΝΔΥΝΟΣ<br /> <b>Ιμπεριαλιστικός επεκτατισμός</b><br /> ΟΛΕΘΡΙΕΣ συνέπειες για μικρά κράτη όπως η Ελλάδα θα έχει αυτή η εξοικείωση και αδιαφορία των ευρωπαϊκών πληθυσμών απέναντι στους ιμπεριαλιστικούς κατακτητικούς πολέμους που εξαπολύουν διαρκώς οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ. Τίποτα δεν εγγυάται ότι η εξαπόλυση επεκτατικών πολέμων θα παραμείνει αποκλειστικό προνόμιο της Ουάσιγκτον και των Βρυξελλών. Αργά ή γρήγορα κι άλλες χώρες θα αρχίσουν να εξαπολύουν κατακτητικούς πολέμους για δικούς τους στόχους. Οταν θα δούμε και την Τουρκία να υιοθετεί αυτή την πολιτική στις διεθνείς της σχέσεις, τότε ίσως θα είναι πολύ αργά για να αποτρέψουμε τις συνέπειές της στην Ελλάδα και στην Κύπρο.<br /> <b>ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΕΛΑΣΤΙΚ</b><br /> <a href="http://www.ethnos.gr/">ΠΗΓΗ</a>

Εποχή κατακτητικών πολέμων

Η επικείμενη ανατροπή του καθεστώτος Καντάφι στη Λιβύη ως αποτέλεσμα του σχεδόν εξάμηνου πολέμου που διεξάγουν εναντίον του οι ΗΠΑ και το ...

Διαβάστε την συνέχεια

Έτσι έσφαζαν τους Ελληνοκύπριους και Έλληνες στρατιώτες οι Τούρκοι στον Αττίλα 2

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://xryshaygh.files.wordpress.com/2010/07/kypros-agnooumenoi.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://xryshaygh.files.wordpress.com/2010/07/kypros-agnooumenoi.jpg" /></a></div><br /> Ελληνοκύπριοι και Έλληνες στρατιώτες οι οποίοι οπισθοχωρούσαν, όταν έσπασαν οι γραμμές άμυνας κατά τις 14 Αυγούστου 1974 στον Αττίλα 2, δολοφονήθηκαν στην προσπάθεια τους να περάσουν στις υπό τον έλεγχο της Εθνικής Φρουράς περιοχές. Μάλιστα για να εξαφανίσουν τα ίχνη, οι Τούρκοι έκαιγαν τις σορούς!<br /> <br /> Τις κτηνωδίες των Τούρκων στρατιωτών σε βάρος Eλληνοκυπρίων και Ελλήνων, αποκαλύπτει η εφημερίδα «Φιλελεύθερος».<br /> <br /> Τις πρώτες ώρες μετά την κατάρρευση του μετώπου, τουρκικά άρματα μάχης και πεζικό φαίνεται να επιδόθηκαν σε εκστρατεία εξόντωσης των Ελληνοκυπρίων που βρέθηκαν στο δρόμο προς την Αμμόχωστο.<br /> <br /> Πολλοί από τους Ελληνοκυπρίους που δολοφονήθηκαν θάφτηκαν σε ομαδικούς τάφους, ενώ υπήρχαν και άλλοι οι οποίοι έμειναν «διάσπαρτοι» στα χωράφια. Επειδή δεν υπήρχαν συνεργεία παραλαβής των νεκρών ή και των τραυματιών οι οποίοι πέθαναν αργότερα, δόθηκαν οδηγίες να καούν οι νεκροί.<br /> <br /> Τη συγκεκριμένη πληροφορία έδωσε πηγή, η οποία θεωρείται αξιόπιστη. Σύμφωνα με τον πληροφοριοδότη, οι νεκροί δεν κάηκαν για λόγους εκδίκησης, αλλά για πρακτικούς λόγους και για σκοπούς αποφυγής μετάδοσης ασθενειών. Κάποια από τα πτώματα είχαν μείνει μέρες εκτεθειμένα, οπόταν αυτό που προείχε για τους αρμοδίους του κατοχικού στρατού ήταν να ξεφορτωθούν τα πτώματα το συντομότερο δυνατό.<br /> <br /> Σύμφωνα με όσα μετέφερε ο συγκεκριμένος μάρτυρας, ο οποίος μετά τις 14 Ιουλίου διακινήθηκε στο δρόμο Λευκωσίας-Αμμοχώστου, δόθηκαν οδηγίες στον κατοχικό στρατό να εφοδιάσει στρατιώτες με μπιντόνια καυσίμων με οδηγίες να κάψουν τα σκόρπια πτώματα.<br /> <br /> Στο βαθμό που ισχύουν οι πληροφορίες οι οποίες διαβιβάστηκαν ανεπίσημα, εγείρεται το ερώτημα τι απέμεινε από τα πτώματα και τι απέγινε ό,τι απέμεινε ύστερα από το κάψιμο των νεκρών. Γίνεται αντιληπτό, ότι σε περίπτωση που δεν δοθούν πιο σαφείς πληροφορίες, ως προς το πού θάφτηκε ό,τι απέμεινε από τα πτώματα, υπάρχουν αγνοούμενοι που δεν θα βρεθούν ποτέ.<br /> <br /> Σημειώνεται πως στο πλαίσιο ετοιμασίας αφιερώματος για τον ταγματάρχη Τάσο Μάρκου, δύο αξιωματικοί (Ανδρέας Στυλιανίδης και Ανδρέας Αντωνιάδης) δήλωσαν πως πολλοί στρατιώτες επιχειρούσαν να περάσουν στις περιοχές που έλεγχε η Εθνική Φρουρά από την πεδιάδα της Μεσαορίας.<br /> <a href="http://www.defencenet.gr/">ΠΗΓΗ</a>

Έτσι έσφαζαν τους Ελληνοκύπριους και Έλληνες στρατιώτες οι Τούρκοι στον Αττίλα 2

Ελληνοκύπριοι και Έλληνες στρατιώτες οι οποίοι οπισθοχωρούσαν, όταν έσπασαν οι γραμμές άμυνας κατά τις 14 Αυγούστου 1974 στον Αττίλα 2, δολ...

Διαβάστε την συνέχεια

Αναγνώρισε το Μεταβατικό Συμβούλιο της Λιβύης η Ελλάδα

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://www.defencenet.gr/defence/images/stories/LIBYAREBEL5s.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="285" src="http://www.defencenet.gr/defence/images/stories/LIBYAREBEL5s.jpg" width="400" /></a></div><br /> Μετά τις περισσότερες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και η Ελλάδα αναγνώρισε ως νόμιμη ηγεσία της Λιβύης το Μεταβατικό Συμβούλιο των αντικαθεστωτικών.<br /> <br /> Με αφορμή τις τελευταίες εξελίξεις στη Λιβύη, ο Υπουργός Εξωτερικών Σταύρος Λαμπρινίδης δήλωσε τα εξής:<br /> <br /> «Οι τελευταίες εξελίξεις σηματοδοτούν μια νέα πραγματικότητα. Προδιαγράφουν ένα νέο μέλλον για τη Λιβύη. Ο λιβυκός λαός πέρασε πολλά και δικαιούται τώρα να τρέφει μεγάλες προσδοκίες.<br /> <br /> Δικαιούται ένα μέλλον στο οποίο θα επικρατεί ασφάλεια, πραγματική δημοκρατία, σεβασμός των θεμελιωδών δικαιωμάτων, ανάπτυξη και ευημερία.<br /> <br /> Η Λιβύη δεν αντέχει άλλη βία. Τα υπολείμματα του καθεστώτος πρέπει, έστω και την ύστατη ώρα, να συνειδητοποιήσουν ότι αποτελούν παρελθόν. Η αιματοχυσία πρέπει να σταματήσει.<br /> <br /> Ο ηρωικός αγώνας του λιβυκού λαού, η γέννηση της νέας Λιβύης, δεν πρέπει να φέρει το στίγμα των αντιποίνων.<br /> <br /> Η Ελλάδα από την πρώτη στιγμή που εκδηλώθηκε αυτή η κρίση, αγωνίστηκε για τον τερματισμό των εχθροπραξιών. Το έκανε στο πλαίσιο συγκεκριμένης στρατηγικής, ώστε με τις δικές μας δυνάμεις, αλλά και μέσω των δομών της διεθνούς κοινότητας, τον ΟΗΕ και την Ομάδα Επαφής για τη Λιβύη, να συμβάλλουμε στην προετοιμασία για την επόμενη ημέρα.<br /> <br /> Στηρίξαμε ενεργά τις επιχειρήσεις για την προστασία των αμάχων.<br /> <br /> Πρωταγωνιστήσαμε στην ανθρωπιστική προσπάθεια, συμβάλλοντας καθοριστικά στην εκκένωση χιλιάδων αμάχων από τη ζώνη του πυρός και διαθέσαμε την Κρήτη ως βασικό διαμετακομιστικό κέντρο. Το ρόλο αυτό θα συνεχίσουμε να υπηρετούμε με συνέπεια.<br /> <br /> Αναστείλαμε τη λειτουργία της ελληνικής Πρεσβείας στην Τρίπολη και εγκαθιδρύσαμε διπλωματικές επαφές με το Εθνικό Μεταβατικό Συμβούλιο στη Βεγγάζη.<br /> <br /> Επιδιώξαμε δυναμικά την έναρξη πολιτικής διαδικασίας. Στην τέταρτη συνάντησή της, η Ομάδα Επαφής επιβεβαίωσε το ρόλο του Εθνικού Μεταβατικού Συμβουλίου στη διαδικασία μετάβασης.<br /> <br /> Έχει φτάσει η ώρα για την έναρξη εθνικού συμμετοχικού διαλόγου.<br /> <br /> Στο πλαίσιο αυτό, η Ελλάδα, αναγνωρίζει το Εθνικό Μεταβατικό Συμβούλιο ως νόμιμο φορέα που θα καθοδηγήσει το λιβυκό λαό στην κρίσιμη νέα φάση της μεταβατικής διαδικασίας, προς όφελος της Λιβύης και της ειρήνης και σταθερότητας στην ευρύτερη περιοχή.<br /> <br /> Η Ελλάδα και η διεθνής κοινότητα θα συνεχίσουν να στηρίζουν αυτή την προσπάθεια, πάντα με σεβασμό στην κυριαρχία της Λιβύης και τη βούληση του λιβυκού λαού. Ειδικά η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να συμπαρασταθεί με όλες της τις δυνάμεις στην προσπάθεια οικοδόμησης θεσμών, που θα θωρακίσουν τη δημοκρατία που γεννιέται στη Λιβύη.<br /> <br /> Στην αυγή της νέας ημέρας, είμαστε έτοιμοι να σταθούμε στο πλάι του λιβυκού λαού. Οι δικές του ελπίδες είναι και δικές μας».<br /> <a href="http://www.defencenet.gr/">ΠΗΓΗ</a>

Αναγνώρισε το Μεταβατικό Συμβούλιο της Λιβύης η Ελλάδα

Μετά τις περισσότερες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και η Ελλάδα αναγνώρισε ως νόμιμη ηγεσία της Λιβύης το Μεταβατικό Συμβούλιο των αντικαθεσ...

Διαβάστε την συνέχεια

Εκτόξευσαν SCUD-B κατά της Κρήτης οι κανταφικοί; - Καταρρίφθηκε εν πτήσει

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://www.defencenet.gr/defence/images/stories/SCUD_CL.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="327" src="http://www.defencenet.gr/defence/images/stories/SCUD_CL.jpg" width="400" /></a></div><br /> Οι δυνάμεις που είναι πιστές στον Καντάφι εκτόξευσαν τακτικό βαλλιστικό βλήμα εδάφους-εδάφους SCUD-B, από κινητή βάση εκτόξευσης κοντά στην πόλη Σύρτη, δήλωσε σήμερα αμερικανός αξιωματούχος της Άμυνας. Το βλήμα είχε κατεύθυνση "ευρωπαϊκή περιοχή" και ο Αμερικανός αξιωματούχος δήλωσε ότι δεν γνωρίζει ποιος ήταν ο ακριβής στόχος κατά του οποίου εκτοξεύτηκε ο Scud. <br /> Πάντως το βλήμα καταρρίφθηκε καθώς είχε εντοπιστεί από δορυφόρο η εκτίξευσή του και αμέσως έσπευσαν μαχητικά αεροσκάφη του ΝΑΤΟ και όπως μεταδίδεται "τον κατέστρεψαν εν πτήσει". <br /> <br /> Το ερώτημα είναι ποιος ήταν ο στόχος του βλήματος, το οποίο θεωρητικά, από το σημείο που βρίσκεται θα μπορούσε να φτάσει στην Ιταλία ή και την Κρήτη, αν όντως είχε υλοποιηθεί το πρόγραμμα εκσυγχρονισμού για το οποίο είχαμε γράψει παλαιότερα.<br /> Αργότερα, το ΝΑΤΟ βομβάρδισε πριν από τα ξημερώματα, την περιοχή της κατοικίας του Μουαμάρ Καντάφι, μετέδωσε το Αλ Αραμπίγια, επικαλούμενο πηγές των επαναστατών.<br /> <a href="http://www.defencenet.gr/">ΠΗΓΗ</a>

Εκτόξευσαν SCUD-B κατά της Κρήτης οι κανταφικοί; - Καταρρίφθηκε εν πτήσει

Οι δυνάμεις που είναι πιστές στον Καντάφι εκτόξευσαν τακτικό βαλλιστικό βλήμα εδάφους-εδάφους SCUD-B, από κινητή βάση εκτόξευσης κοντά στ...

Διαβάστε την συνέχεια

ΓΙΑ ΜΙΑ ΝΕΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΣΤΗ ΒΑΛΚΑΝΙΚΗ

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKGd6sJqPP5WSIlOKryl2c08u7q8lsmXRDAKc5SAjqTDnfsCzvYYdoJcZYMgSUZpdBsf9SLIgRzaVAlBV-hmO0FjTXMbUYym_JG-4frKGdcHO0e6Hr3HBwWFORrtssq-G8TNTP5ibrS2Hc/s400/balkans-map.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="318" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKGd6sJqPP5WSIlOKryl2c08u7q8lsmXRDAKc5SAjqTDnfsCzvYYdoJcZYMgSUZpdBsf9SLIgRzaVAlBV-hmO0FjTXMbUYym_JG-4frKGdcHO0e6Hr3HBwWFORrtssq-G8TNTP5ibrS2Hc/s400/balkans-map.gif" width="400" /></a></div><br /> <b>Σήμερα καθίσταται φανερό πως η, πολυδιαφημισμένη πριν μια ή δύο δεκαετίες, πολιτική προώθησης των εθνικών συμφερόντων στη Βαλκανική δια της λεγόμενης «οικονομικής διείσδυσης» και μόνο, απέτυχε παταγωδώς. Διότι στηρίχθηκε μόνο σε αυτόν τον πυλώνα, της επέλασης του ελληνικού κεφαλαίου πέραν των βορείων συνόρων της χώρας, δίχως στρατηγικό σχεδιασμό σε πολιτικό επίπεδο.</b><br /> <br /> Η ελληνική εξωτερική  πολιτική στάθηκε αδύναμη να παρακολουθήσει τις ραγδαίες εξελίξεις που διαμορφώνουν ένα τελείως νέο πλαίσιο ισορροπιών στη Βαλκανική,  που θα καταλήξει σε αναδιανομή ισχύος. Γιατί μιλάμε για αναδιανομή; Μα γιατί αν η υποτιθέμενη κραταιά (σε σχέση με τα τέως κομμουνιστικά κράτη στα βόρειά της) Ελλάδα, η οικονομικά και αμυντικά ισχυρότατη (σε σχέση με τη FYROM ή την Αλβανία) Ελλάδα των δεκαετιών του ‘80 και ’90, στάθηκε ανίκανη να επιτύχει λύσεις εθνικά αξιοπρεπείς ως προς τη χρήση του όρου «Μακεδονία» και ως προς τον αλβανικό και σκοπιανό αλυτρωτισμό, τι θα μπορεί να πετύχει σε 10 ή 20 χρόνια η χώρα μας, με τα κράτη αυτά εντός ΝΑΤΟ και Ε.Ε. και με ανερχόμενους τους δείκτες οικονομικής, αμυντικής, δημογραφικής ισχύος τους;<br /> <br /> Ενώ η Γιουγκοσλαβία πολυδιασπάστηκε (ελπίζουμε όχι ως μοντέλο πιλοτικό), η Αλβανία προωθεί με επιμονή το δόγμα των δυόμισυ Αλβανιών σήμερα, της μεγάλης Αλβανίας αύριο. Στη Βουλγαρία, όσο και αν αυτό αποκρύπτεται στην Αθήνα, αφυπνίζεται και αναβιώνει σιγά αλλά σταθερά το σύνδρομο του «αδικημένου», που του στερήθηκε η έξοδος στο Αιγαίο. Και η μικρή και αντιμετωπίζουσα το διαμελισμό FYROM  εξάγει «μακεδονισμό» σε ολόκληρη την υφήλιο, προκαλώντας και τα αισθήματα του Ελληνισμού και την Ιστορία.<br /> <br /> Το μερίδιο ισχύος της Ελλάδος, αν συνεχιστεί αυτή η εξωτερική πολιτική, πιθανότατα θα μειωθεί στη Βαλκανική. Ήδη συρρικνώνεται. Και επειδή η γεωστρατηγική δεν αφήνει κενά, η απωλεσθείσα ελληνική ισχύς θα μεταφερθεί στους γειτονικούς παίκτες, με τη χώρα μας να αντιμετωπίζει μετά από έναν και πλέον αιώνα το φάντασμα και των δύο κινδύνων ταυτόχρονα: Του εξ ανατολών και του εκ βορρά.<br /> <br /> Αυτό πρέπει να προληφθεί. Θα ρωτήσει καλόπιστα κάποιος, πως; Θα απαντήσουμε με παραδείγματα: Είχε κάποιον λόγο η Αθήνα να συναινεί στην ευρωπαική πορεία των Τιράνων, δίχως ένα, έστω  ένα αντάλλαγμα από την αλβανική πλευρά; Και όμως, δίχως να διεκδικήσει τίποτα για την ελληνική μειονότητα στη βόρειο Ήπειρο, η Αθήνα άνοιξε την πόρτα για την ευρωπαική αλλά και ΝΑΤΟική πορεία της Αλβανίας.<br /> <br /> Είχε κάποιον λόγο η Ελλάδα να καθυστερήσει στο θέμα της συνεργασίας με την Αλβανία για την ναυτική βάση Αυλώνος; Το έκανε όμως, ακατανόητα, με αποτέλεσμα να βρεθούν οι Τούρκοι στην Αδριατική παίρνοντας αυτοί την κατάσταση στα χέρια τους.<br /> <br /> Άλλο παράδειγμα: Πόσο πιο αξιόπιστη θα ήταν η ελληνική ένσταση στο ζήτημα της ονομασίας της FYROM, αν την στήριζε σύμπασας ο πολιτικός κόσμος της χώρας; Γιατί να μην είναι αδιάλλακτοι οι Σκοπιανοί, όταν γνωρίζουν πως άλλες είναι οι αντιστάσεις του  x  Έλληνα πρωθυπουργού, άλλες του  αρχηγού της αντιπολίτευσης, χαμηλότερες αυτές του τάδε κόμματος και ακόμα πιο χαμηλές οι του άλλου;<br /> <br /> Υφίσταται λοιπόν ελληνική ακηδία και έλλειψη σχεδιασμού. Ένα εθνικό στρατηγικό δόγμα για τα Βαλκάνια, σχηματικά θα έπρεπε κατά τη γνώμη μας να κινηθεί επί των κάτωθι αξόνων: <br /> <br /> -Επιμονή της Αθήνας στη διατήρηση ενός status σταθερότητας σε ολόκληρη τη Βαλκανική, με συγκεκριμένες τακτικές κινήσεις (π.χ. στοίχηση της Ελλάδος με τις δυνάμεις που επιφυλλάσσονται για αναγνώριση του Κοσόβου).<br /> -Διπλωματική πρωτοβουλία βάθους,  προς σταδιακή οικοδόμηση μιας βαλκανικής συνεννόησης και ενός περιφερειακού δικτύου ασφαλείας, μέσα στα πλαίσια ενός ευρύτερου πλαισίου μιας νέας ευρωπαικής αρχιτεκτονικής  συλλογικής ασφάλειας.<br /> -Κόκκινες γραμμές της Αθήνας στα θέματα του ονόματος της FYROM και του εμποτισμένου με ανθελληνικές θεωρήσεις  αλυτρωτισμού των Σκοπίων και των Τιράνων, με διασαφήνιση πως η Αθήνα δεν θα διστάσει να μπλοκάρει την ό,ποια  ευρωπαική ή ΝΑΤΟική προοπτική των χωρών αυτών, αν δεν αναθεωρηθεί η στάση τους αυτή, που υποθάλπτει εδαφικές διεκδικήσεις σε εδάφη της Ηπείρου και της Μακεδονίας.<br /> -Πρωτοβουλία της Αθήνας προς προώθηση των σχέσεων τόσο με το Βελιγράδι όσο και με τη Σόφια. Προς τη βουλγαρική πλευρά, η Αθήνα οφείλει να προβεί σε βολιδοσκοπήσεις αλλά και διακριτικές υποδείξεις, προς κοινό μέτωπο ανάσχεσης του τουρκικού αναθεωρητισμού, ο οποίος απειλεί και τη βουλγαρική ακεραιότητα. Διότι η γεωπολιτική πίεση της Άγκυρας θα αυξάνεται όσο αυξάνεται και η συνολική ισχύς της.<br /> <br /> Κύριος άξονας της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής στην νοτιοανατολική Ευρώπη, θα πρέπει να είναι πάντα η διατήρηση του status και του απαραβίαστου των συνόρων, η επιδίωξη και διασφάλιση σταθερότητας αλλά βεβαίως και η κατοχύρωση κλίματος αμοιβαίας συνεννόησης μέσα από αμφίδρομες πρακτικές και όχι από μονομερείς κινήσεις και απεμπόληση ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων.<br />  του <strong>Σταύρου Καρκαλέτση</strong><br /> Ιστορικός, Αμυντικός αναλυτής, πρόεδρος ΕΛ.Κ.Ε.Δ.Α.<br /> <a href="http://www.elkeda.gr/i">ΠΗΓΗ</a>

ΓΙΑ ΜΙΑ ΝΕΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΣΤΗ ΒΑΛΚΑΝΙΚΗ

Σήμερα καθίσταται φανερό πως η, πολυδιαφημισμένη πριν μια ή δύο δεκαετίες, πολιτική προώθησης των εθνικών συμφερόντων στη Βαλκανική δια τ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ανεπηρέαστο το εμπόριο ανάμεσα σε Τουρκία και Ισραήλ

<br /> <center><a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2011/07/turkey-israel.jpg"><img alt="" class="alignleft size-medium wp-image-15786" height="232" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2011/07/turkey-israel-300x174.jpg" title="turkey israel" width="400" /></a></center><br /> <br /> Μπορεί Τουρκία και Ισραήλ να τσακώνονται «σαν τον σκύλο με τη γάτα», στοιχεία που είδαν όμως το φως της δημοσιότητας αποδεικνύουν ότι η εικόνα στις εμπορικές συναλλαγές είναι ακόμα εντελώς διαφορετική.<br /> Συγκεκριμένα, σύμφωνα με το ισραηλινό εμπορικό επιμελητήριο, το διμερές εμπόριο αυξήθηκε κατά 26% το πρώτο εξάμηνο του παρόντος έτους, εν συγκρίσει με το αντίστοιχο διάστημα του 2010. Από τα 1,59 δισεκατομμύρια δολάρια, οι διμερείς εμπορικές συναλλαγές άγγιξαν τα δύο δισεκατομμύρια δολάρια.<br /> Οι εξαγωγές του Ισραήλ προς την Τουρκία αυξήθηκαν κατά 39% για να αγγίξουν τα 950 εκατομμύρια δολάρια από τα 648 εκατομμύρια δολάρια τον προηγούμενο χρόνο, ενώ οι εισαγωγές τουρκικών προϊόντων επίσης αυξήθηκαν κατά 16%, από τα 907 εκατομμύρια δολάρια στο 1,05 δισεκατομμύριο.<br /> Συνολικά, το διμερές εμπόριο αποτελεί για το Ισραήλ το 2,6% της εξαγωγικής του δραστηριότητας για το παρελθόν έτος (2010).<br /> Η δημοσιοποίηση των – μη απορρήτων – στοιχείων είναι προφανές ότι μεθοδεύτηκε από όσους έχουν συμφέρον από την αύξηση του τζίρου και της εμπορικής δραστηριότητας ανάμεσα στις δυο χώρες.<br /> <br /> <a href="http://www.defence-point.gr/">ΠΗΓΗ</a>

Ανεπηρέαστο το εμπόριο ανάμεσα σε Τουρκία και Ισραήλ

Μπορεί Τουρκία και Ισραήλ να τσακώνονται «σαν τον σκύλο με τη γάτα», στοιχεία που είδαν όμως το φως της δημοσιότητας αποδεικνύουν ότι η...

Διαβάστε την συνέχεια

Απόρρητα έγγραφα των ΗΠΑ για το φυσικό αέριο αποκαλύπτει το Wikileaks

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://www.philenews.com/data/2011/08/23/2011_08_23_10_34_18__fb50d06894f14abca884043c4da049d4.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="Σύμφωνα με τα όσα αναφέρονται στα αμερικανικά έγγραφα, οι Βρετανοί ζήτησαν τα κυπριακά «οικόπεδα» να απέχουν τουλάχιστον έξι ναυτικά μίλια από την ακτογραμμή των Βάσεων." border="0" src="http://www.philenews.com/data/2011/08/23/2011_08_23_10_34_18__fb50d06894f14abca884043c4da049d4.jpg" /></a></div><br /> <b>Οι τουρκικές αντιδράσεις και πως ήρθε η Νoble</b><br /> <br /> <br /> <div class="ArticleCategories_I_C">Σύμφωνα με τα όσα αναφέρονται στα αμερικανικά έγγραφα, οι Βρετανοί ζήτησαν τα κυπριακά «οικόπεδα» να απέχουν τουλάχιστον έξι ναυτικά μίλια από την ακτογραμμή των Βάσεων.</div><div class="ArticleCategories_BODY"><strong>Λευκωσία: </strong>Αποκαλυπτικά στοιχεία για τη στάση αλλά και τα σημεία που επικεντρώνεται το ενδιαφέρον των ΗΠΑ σε σχέση με τα κοιτάσματα της Κύπρου, αλλά και τη στάση τους στις απειλές της Τουρκίας και τις αντιδράσεις των κατεχομένων για το θέμα, περιέχουν επτά μέχρι στιγμής διαβαθμισμένα έγγραφα από τις πρεσβείες των ΗΠΑ σε Λευκωσία και Άγκυρα, που είδαν το φως το τελευταίο διάστημα μέσω του Wikileaks. <br /> <br /> Τα απόρρητα (τα έξι από τα εφτά) έγγραφα, αφορούν την περίοδο από τον Αύγουστο του 2008 με την προκήρυξη διαγωνισμού αδειοδότησης για τα κυπριακά «οικόπεδα» και φτάνουν μέχρι και τον Ιούλιο του 2009, με πληροφόρηση σε σχέση με τις τελευταίες ενέργειες της Νoble Εnergy.<br /> <br /> Σε αυτά είναι διακριτές κατ’ αρχήν οι διαφορές αντιμετώπισης των ζητημάτων αυτών, μεταξύ του προηγούμενου πρέσβη των ΗΠΑ στη Λευκωσία, Ρόναλντ Σλίκερ, σε σχέση με την αντιμετώπιση των ίδιων ζητημάτων από το διάδοχό του πρέσβη, Φρανκ Ούρμπανσικ. <br /> <br /> Ο Ρόναλντ Σλίκερ εκφράζεται με μεγάλη δυσπιστία ως προς την προώθηση διαδικασιών έρευνας και εξόρυξης κοιτασμάτων από την Κύπρο και στα χρονοδιαγράμματα, σε αντίθεση με τον δεύτερο όμως πρέπει να σημειωθεί ότι στο μεταξύ υπήρξε και η εμπλοκή της αμερικανικής Νoble. Κοινό σημείο, το ενδιαφέρον και των δύο να μην επηρεαστούν οι συνομιλίες από τις διαδικασίες για το φυσικό αέριο.<br /> <br /> Ιδιαίτερη προσοχή, προκαλεί η επικέντρωση της προσοχής της πρεσβείας των ΗΠΑ κατά το 2008, στο ενδεχόμενο - σε βαθμό προσδοκίας - για αντίδραση της Βρετανίας λόγω των στρατιωτικών βάσεων στο νησί.<br /> <br /> Με το απόρρητο έγγραφο, ημερομηνίας 2 Αυγούστου 2008 - λίγο πριν τη διαδικασία αδειοδότησης «οικοπέδων» - αποκαλύπτει μεταξύ άλλων ότι «η κυβέρνηση της Κύπρου σχεδιάζει να διαθέσει σε πλειστηριασμό 11 «οικόπεδα» στη θάλασσα που βρίσκεται στα νότια και νοτιοδυτικά της Κύπρου στα όρια της Αποκλειστικής της Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ), όπως αυτή οριοθετείται στις συμφωνίες με την Αίγυπτο (2003), Λίβανο (2007) και το Ισραήλ (υπό διαπραγμάτευση). <br /> <br /> Κανένα από τα «οικόπεδα» δεν εμπίπτει στη θαλάσσια περιοχή μεταξύ Κύπρου και Τουρκίας ή στα ανοικτά της θάλασσας που διαχειρίζονται οι Τουρκοκύπριοι. μεταξύ της Κύπρου και της Τουρκίας ή στα ανοικτά της ακτής του χώρου που διαχειρίζεται.<br /> <br /> Ωστόσο, η κυβέρνηση της Τουρκίας, αντιτάχθηκε σθεναρά στη διαδικασία πλειστηριασμού, ισχυριζόμενη ότι η κυβέρνηση της Κυπριακής Δημοκρατίας (ελληνοκυπριακής διοίκησης όπως την αποκαλεί η Άγκυρα) δεν έχει το δικαίωμα να εισαγάγει διεθνείς συμφωνίες χωρίς τουρκοκυπριακή συγκατάθεση, ότι η τουρκοκυπριακή κοινότητα θα πρέπει να μοιραστεί τα έσοδα από τους φυσικούς πόρους της Κύπρου, και ότι οποιαδήποτε οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας στην Ανατολική Μεσόγειο θα πρέπει να περιλαμβάνει όλες τις χώρες της περιοχής». <br /> <br /> Υπενθυμίζει επίσης στο ίδιο έγγραφο πως προ πενταετίας οι «αρχές» των κατεχομένων αδειοδότησαν την τουρκική εταιρεία πετρελαίου να διεξάγει έρευνες στα ανοικτά των βόρειων ακτών της Κύπρου.<br /> <br /> Ο Αμερικανός πρέσβης ενημερώνει επίσης ότι «μη τεκμηριωμένες πληροφορίες δείχνουν ότι ενδέχεται να υπάρχουν έξι με οκτώ δισεκατομμύρια βαρέλια πετρέλαιο (ή αντιστοιχία σε φυσικό αέριο) με μια συνολική αξία των 400 δισεκατομμυρίων δολαρίων, αν και οι επικριτές θεωρούν ότι πρόκειται για ευσεβείς πόθους και σημειώστε ότι το βάθος των κοιτασμάτων καθιστά τις γεωτρήσεις πολύ πιο δαπανηρές, συμπληρώνει ο ίδιος. <br /> <br /> Επίσης, θεωρεί ότι το χρονοδιάγραμμα για τον διαγωνισμό αδειοδότησης, αξιολόγησης των προτάσεων και υπογραφής συμφωνίας, δεν είναι άσχετο με την προεκλογική εκστρατεία. <br /> <br /> Σύμφωνα με τον ίδιο, αυτό ήταν μεταξύ άλλων και επικοινωνιακό σχέδιο του Τάσσου Παπαδόπουλου για να στρέψει την κοινή γνώμη αλλού από την αποτυχία στο Κυπριακό και υποδεικνύει πως «οι συμφωνίες είναι πιθανό να υπογραφούν σύντομα πριν από τις προεδρικές εκλογές του Φεβρουαρίου 2008». (σ.σ. Η συμφωνία υπεγράφη τον Οκτώβριο από την επόμενη κυβέρνηση). <br /> <br /> <strong>Οι Βρετανοί ήθελαν τα οικόπεδα 6 μίλια μακριά απ’ τις Βάσεις</strong><br /> <br /> «Εκπρόσωποι του Ηνωμένου Βασιλείου μας είπαν ότι κανένα από τα οικόπεδα, δεν καταπατά τα χωρικά ύδατα της περιοχής των κυρίαρχων βρετανικών Βάσεων ή την ηπειρωτική υφαλοκρηπίδα», προσθέτει ο πρέσβης Ρόναλντ Σλίκερ, τονίζοντας ότι «είναι απίθανο» να καταγραφεί αντίδραση από το Ηνωμένο Βασίλειο, «αφού κατέληξε στο συμπέρασμα ότι δεν θα επηρεάσει τις στρατιωτικές επιχειρήσεις». <br /> <br /> Σύμφωνα με την πληροφόρηση που έδωσε η Υπάτη Αρμοστεία του Ηνωμένου Βασιλείου στη Λευκωσία προς την πρεσβεία των ΗΠΑ, ήταν «απίθανο» η Βρετανία να θέσει εμπόδια «αν και τεχνικά ορισμένα από τα οικόπεδα μπορεί να παραβιάζουν την ηπειρωτική υφαλοκρηπίδα των κυρίαρχων βρετανικών Βάσεων. <br /> <br /> Όμως, προσθέτει ο Αμερικανός πρέσβης, «συνάδει με τη μονομερή δήλωση που συνοδεύει τη Συνθήκη Εγκατάστασης της Δημοκρατίας της Κύπρου, υπό την οποία το Ηνωμένο Βασίλειο δεσμεύτηκε να μην ασκούν εμπορικές δραστηριότητες οι Βάσεις και να μεταβιβάζουν όλα τα ορυκτά δικαιώματα προς την κυβέρνηση της Κύπρου» και έτσι, το Ηνωμένο Βασίλειο δεν ενδιαφέρεται για τα έσοδα από το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο». <br /> <br /> Επίσης, σύμφωνα με τον πρέσβη, «οι Βρετανοί έκριναν ότι το να ανοίξουν θέμα ηπειρωτικής υφαλοκρηπίδας θα ήταν πολιτικά επιζήμιο και θα υπονόμευε ακόμα περισσότερο τις Βάσεις στην ελληνοκυπριακή κοινή γνώμη». <br /> <br /> Έτσι οι βρετανικές Βάσεις δεν φέρουν ενστάσεις και δεν διεκδικούν δικαιώματα, ζήτησαν ωστόσο, από την κυβέρνηση της Κύπρου ότι οι περιοχές των οικοπέδων θα πρέπει να απέχουν τουλάχιστον έξι ναυτικά μίλια από την ακτογραμμή των Βάσεων - Το πλησιέστερο οικόπεδο όντως απέχει έξι ναυτικά μίλια από τις Βάσεις - σημειώνει ο πρέσβης. <br /> <br /> <strong>Noble: Ήρθε την υστάτη με ισραηλινή παρότρυνση<br /> </strong><br /> «Ο εκπρόσωπος της Νoble Εnergy, μας είπε ότι αποφάσισαν να κάνουν προσφορά μόνο την τελευταία στιγμή, κατά κύριο λόγο με παρότρυνση από τους Ισραηλινούς εταίρους τους», αποκαλύπτει ακόμα ο πρέσβης σε απόρρητο μήνυμά του προς την Ουάσιγκτον. <br /> <br /> Και εξηγεί με βάση τις πληροφορίες που πήρε η αμερικανική πρεσβεία από εκπρόσωπο της Νoble, ότι οι Ισραηλινοί ( προφανώς γίνεται λόγος για την Delek) ήταν αυτοί που είχαν αγοράσει από την Κυπριακή Δημοκρατία τα σεισμικά δεδομένα από τη Δημοκρατία. <br /> <br /> Ισραηλινοί γεωλόγοι αισθάνθηκαν λόγω των κοινών γεωλογικών δεδομένων, ότι σε συγκεκριμένα οικόπεδα υπάρχουν κοιτάσματα που θα μπορούσε να είναι οικονομικά βιώσιμα, εάν συνδέονταν με τα κοιτάσματα της Νoble και των ισραηλινών εταιρειών. <br /> <br /> Ενεθάρρυναν επίσης τη Νoble επειδή η Κύπρος ως μέλος της ΕΕ, είχε ένα μεγάλο συν, γιατί αυτό σημαίνει ότι οι νομοθεσίες δεν θα άλλαζαν εύκολα. Όμως και πάλι ο πρέσβης, προέβλεπε ότι συμφωνίες μεταξύ Κύπρου και Νoble, δεν θα υπογράφονταν πολύ σύντομα. <br /> <br /> <strong>Τουρκικές αντιδράσεις και απειλές <br /> </strong><br /> Το 2008, σύμφωνα με τις απόρρητες αναφορές της πρεσβείας των ΗΠΑ στη Λευκωσία, η Τουρκία είχε ασκήσει πιέσεις στο Λίβανο και την Αίγυπτο να μην επικυρώσουν τις συμφωνίες για καθορισμό Αποκλειστικών Οικονομικών Ζωνών με την Κύπρο και πως θα απέστελλε σε (προγραμματισμένη) άσκηση σκάφη του Πολεμικού Ναυτικού να περιπολούν στη θάλασσα νοτίως της Κύπρου. Επίσης, καλούσε τις εταιρείες να σεβαστούν τις τουρκικές ευαισθησίες και να αποφεύγουν να συμμετέχουν στις έρευνες της Κύπρου για πετρέλαιο και φυσικό αέριο.<br /> <br /> «Η κυβέρνηση της Κύπρου έχει καλυφθεί καλά νομικά και η Τουρκία δεν έχει νομικό βήμα για να σταθεί, όμως με πολιτικές αντιδράσεις έχει τη δυνατότητα να σαμποτάρει τις προσφορές και να τρομοκρατήσει τους ενδιαφερόμενους», είναι το σχόλιο που παραθέτει ο πρέσβης. Που θεωρεί ακόμα πως αφού «οι περισσότερες μεγάλες διεθνείς εταιρείες ενέργειας, είναι ήδη ενεργές στην Τουρκία, γιατί να διακινδυνεύσουν αυτά που έχουν στην Τουρκία για αναπόδεικτα αποθέματα στην Κύπρο;». <br /> <br /> Παράλληλα, σημειώνει πως η κυβέρνηση ήταν «απρόθυμη να διερευνήσει κάθε πολιτικό συμβιβασμό που θα μπορούσε να απαμβλύνει τις τουρκικές αντιδράσεις και θα εξασφάλιζε την επιτυχία του πλειστηριασμού». <br /> <br /> Κυριαρχεί στο μυαλό της κυβέρνησης η «νοοτροπία του μηδενικού αθροίσματος», σύμφωνα με τον πρέσβη των ΗΠΑ, που ενημερώνει το υπουργείο Εξωτερικών της χώρας του πως θα συνεχίσει να υποστηρίζει τη γραμμή ότι η Κύπρος έχει προφανώς το δικαίωμα να υπογράφει διεθνείς συμφωνίες, αλλά πρέπει να λαμβάνεται υπόψη και η σημασία τους στις διαδικασίες επανένωσης του νησιού. <br /> <br /> Στον Ταλάτ, που έθετε έντονα το θέμα στην πρεσβεία των ΗΠΑ για αποτροπή των διαδικασιών, ο πρέσβης απαντούσε πως πρόκειται για καθαρά επιχειρηματικό θέμα της Νoble και όχι πολιτική των ΗΠΑ. Η Νoble δεν ρώτησε το Υπουργείο Ενέργειας πριν διεκδικήσει το «οικόπεδο», συμπλήρωνε επίσης στην απάντησή του. <br /> <br /> Σε ένα από τα έγγραφα, ο πρέσβης Φρανκ Ούρμπανσικ, αναφέρει ότι εκπρόσωποι του Υπουργείου Εξωτερικών της Τουρκίας από το προξενείο στο Τέξας, επισκέφθηκαν τα κεντρικά γραφεία της Νoble Εnergy και την απείλησαν για να αποχωρήσει από την Κύπρο.</div><br /> <a href="http://www.philenews.com/">ΠΗΓΗ</a>

Απόρρητα έγγραφα των ΗΠΑ για το φυσικό αέριο αποκαλύπτει το Wikileaks

Οι τουρκικές αντιδράσεις και πως ήρθε η Νoble Σύμφωνα με τα όσα αναφέρονται στα αμερικανικά έγγραφα, οι Βρετανοί ζήτησαν τα κυπριακά «ο...

Διαβάστε την συνέχεια

Ημερολόγιο από το πλοίο των ακτιβιστών της Γάζας!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2011/06/Free_Gaza.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-13378" height="294" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2011/06/Free_Gaza.jpg" title="Free_Gaza" width="580" /></a></div><br /> Μια διαφωτιστική και άκρως ενδιαφέρουσα περιγραφή των τεκταινομένων εντός του πλοίου των ακτιβιστών που συμμετείχαν στο πλοίο «αξιοπρέπεια» που επιχείρησε να μεταβεί στη Γάζα, φιλοξένησε στις σελίδες της η ισραηλινή Haaretz.<br /> Η περιγραφή ξεκινάει από το Καστελόριζο όπου βρέθηκε το σκάφος για ανεφοδιασμό προτού αποπλεύσει και περιέχει ενδιαφέρουσες παρατηρήσεις για τους χαρακτήρες των προσώπων που συμμετείχαν στο εγχείρημα.<br /> Έχει μάλιστα μεγαλύτερη σημασία καθότι η συγγραφέας είναι Ισραηλινή πολίτης, ενώ φαίνεται ότι το επίπεδο κατανόησης του ζητήματος διέφερε θεαματικά από συμμετέχοντα σε συμμετέχοντα, εξαρτώμενο από τις ιδιαίτερες εμπειρίες του καθενός από την προσωπική του ζωή και διαδρομή. Για τους λόγους αυτούς το αναδημοσιεύουμε, όπως μεταφράστηκε από τον κόμβο του δημοσιογράφου Ζαν Κοέν και δημοσιεύτηκε στην κάτωθι διεύθυνση:<br /> <strong><a href="http://cohen.gr/newsite/index.php?option=com_content&view=article&id=1913:2">http://cohen.gr/newsite/index.php?option=com_content&view=article&id=1913:2</a></strong><br /> Το αυθεντικό δημοσίευμα της Haaretz βρίσκεται στη διεύθυνση:<br /> <strong><a href="http://www.haaretz.com/print-edition/features/flotilla-activists-still-have-much-to-learn-about-gaza-siege-1.374913">http://www.haaretz.com/print-edition/features/flotilla-activists-still-have-much-to-learn-about-gaza-siege-1.374913</a></strong><br /> <br /> <strong>Οι ακτιβιστές του στολίσκου έχουν ακόμη πολλά να μάθουν για τον αποκλεισμό της Γάζας</strong><br /> <strong>Haaretz 24.7.2011</strong><br /> <strong> </strong><strong></strong><br /> <strong>Της Amira Hass </strong><br /> Οι ακτιβιστές που απέπλευσαν για τη Γάζα είναι αποφασισμένοι και ενθουσιώδεις αλλά έχουν ακόμη αρκετά να μάθουν για τον αποκλεισμό που ξεκίνησε το 1991.<br /> Τα αστραφτερά φώτα του μαγευτικού Ελληνικού νησιού Καστελόριζου από τα οποία είχαμε απομακρυνθεί μόλις δυο-τρεις ώρες νωρίτερα, έγιναν και πάλι ορατά το βράδυ του Σαββάτου 16 Ιουλίου. Για τους 12 επιβάτες του Karama – συμπεριλαμβανομένου του πληρώματος και των δημοσιογράφων των οποίων την παρουσία είχε επιτρέψει το Λιμενικό Σώμα – το καράβι ήταν πολύ μικρό. Η Γαλλική αντιπροσωπεία στο στολίσκο είχε αγοράσει ένα σκάφος αναψυχής, το ονόμασε “Dignite” (karame, αξιοπρέπεια) και το μετέτρεψε σε μια πλωτή αίθουσα συνεδριάσεων, μια σάουνα γεμάτη από στάσιμο καπνό τσιγάρων, με οκτώ κουκέτες και χωρίς νερό για ντους, έναν εκκωφαντικό κινητήρα και δηλητηριώδεις αναθυμιάσεις ντίζελ.<br /> Άλλοι τέσσερις “παράνομοι” επιβάτες επρόκειτο να ενταχθούν στους επίσημα καταχωρημένους και να μετάσχουν στην ομαδική εμπειρία της προσαρμογής στην απουσία ανέσεων ως πράξη πολιτικής εξέγερσης. Τρεις πήδηξαν στο σκάφος τη στιγμή που αυτό απομακρυνόταν από την προβλήτα και χωρίς να τους προσέξει η ακτοφυλακή. Ή για να είμαι πιο ακριβής – προσποιούμενη ότι δεν τους πρόσεξε. Ο μόνος που απέμενε ήταν ο κοινωνιολόγος, ο Έλληνας καθηγητής Βαγγέλης Πισσίας που, για μυστηριώδεις λόγους, δεν είχε πάρει έγκαιρα νέο διαβατήριο και είχε μόνο ένα που είχε λήξει τέσσερις μέρες νωρίτερα.<br /> <strong>Η περιπέτεια έγινε σκοπός</strong><br /> Επιστρέψαμε μετά τα μεσάνυχτα για να τον πάρουμε από την ψαρόβαρκα ενός συμπαθητικού ψαρά που γνώριζε πολύ καλά κάτω από ποιον γκρεμό του μικροσκοπικού νησιού έπρεπε να κρυφτεί για ν’ αποφύγει τα ραντάρ. Δεν ήταν εύκολο να τους βρούμε – χωρίς φακό, χωρίς τηλεφωνική σύνδεση. Το Karama διέσχιζε αργά και προσεκτικά το σκοτεινό, ήσυχο νερό και τριγύριζε, λίγο χαμένο, μέχρις ότου κάποιος ψιθύρισε δυνατά: “Εδώ είναι”. Η πανσέληνος διέγραφε το περίγραμμα της βάρκας μ’ ένα αχνό φως.<br /> “Hasamba” [μια αναφορά σε μια Ισραηλινή σειρά περιπέτειας για παιδιά], φώναξε ο καλός φίλος του Πισσία, Dror Feiler, ο οποίος έκλαψε σχεδόν όταν ο άνθρωπος με τα λευκά γένια περπάτησε από τη κουνιστή βάρκα στο λικνιζόμενο σκάφος. Ο Feiler δεν είναι πλέον Ισραηλινός πολίτης. Όμως, η κουλτούρα και οι παιδικές μνήμες δεν χρειάζονται σφραγίδα έγκρισης από το Υπουργείο Εσωτερικών. Τραγουδούσαμε μαζί ένα Ισραηλινό τραγούδι και ξεχνούσαμε αρκετούς από τους στίχους όταν το Karama – το οποίο είχε ξεκινήσει το ταξίδι του στις 25 Ιουνίου από την Κορσική – απέπλευσε (με μας) από κάποιο Κρητικό λιμάνι στις 12 Ιουλίου. Οι υπόλοιποι επιβάτες πρέπει να βρήκαν συσχετίσεις από τον δικό τους πολιτισμό για να εκφράσουν κάποια αυτο-παρωδία και να βάλουν σε λόγια την αντίφαση που αντιλαμβανόταν ο καθένας: Τα μέσα (ένα θαλάσσιο ταξίδι διαμαρτυρίας για τον αποκλεισμό της Γάζας) είχαν μετατραπεί σε αυτοσκοπό. Η περιπέτεια είχε γίνει στόχος. Και αυτό το καράβι θα σαλπάρει!<br /> Το Καστελόριζο απέχει περίπου δύο χιλιόμετρα από τα χωρικά ύδατα της Τουρκίας. Το 1942 και 1943, ο φόβος των Γερμανικών επιθέσεων προκάλεσε τη φυγή των κατοίκων του, ορισμένοι από τους οποίους βρήκαν καταφύγιο στη Γάζα για αρκετά χρόνια. Η ιδέα ήταν ότι εκεί, η συμπάθεια για τη Γάζα και η εγγύτητα με την Τουρκία θα εξουδετέρωναν τα τεχνάσματα της Ελληνικής γραφειοκρατίας η οποία αποδείχθηκε ιδιαίτερα αποτελεσματική στην παρεμπόδιση του απόπλου των άλλων οκτώ καραβιών. Γι’ αυτό άξιζε τον κόπο να ξοδέψουμε 20 ώρες πλέοντας βορειοανατολικά, σε μια φουρτουνιασμένη θάλασσα, και να διευκολύνουμε τον Πισσία να διαπραγματευτεί με το Λιμενικό Σώμα εκεί.<br /> Ο επίσημος προορισμός ήταν η Αλεξάνδρεια. Η ιδέα ήταν ν’ ανεφοδιαστούμε εκεί με καύσιμα και μετά να συνεχίσουμε το ταξίδι μας προς τη Γάζα. Το σχέδιο αυτό εγκαταλείφθηκε επειδή δεν θέλαμε να εμπλακούμε στην ευαίσθητη πολιτική κατάσταση στην Αίγυπτο. Την περασμένη χρονιά, οι 10 ακτιβιστές του Karama είχαν προσπαθήσει – στις αντίστοιχες χώρες τους (Γαλλία, Σουηδία, Ελλάδα και Καναδά) – να συγκεντρώσουν χρήματα από δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους με ενημερωτικές συναντήσεις σχετικά με τον αποκλεισμό της Γάζας, να πείσουν συνδικάτα να συμμετάσχουν, να τραβήξουν το ενδιαφέρον συγγραφέων και ηθοποιών και να βρουν κατάλληλα πλοία.<br /> Την τελευταία εβδομάδα, μετατράπηκαν απρόθυμα σε σύμβολο του στολίσκου και σ’ εκπροσώπους των εκατοντάδων συμμετεχόντων που δεν απέπλευσαν. Αυτοί οι εκατοντάδες άνθρωποι, συμπεριλαμβανομένων των νέων που φοιτούν ακόμη στα πανεπιστήμια ή ψάχνουν για δουλειά, είχαν πληρώσει μόνοι τους τα εισιτήρια και τη διαμονή τους. Αυτοί οι εκατοντάδες άνθρωποι είχαν ενωθεί από την ειλικρινή και φυσική αποστροφή τους στην ύπαρξη μιας τεράστιας φυλακής όπως είναι η Λωρίδα της Γάζας. Η σκέψη ότι μια ανοιχτή θάλασσα θα γινόταν ένας τοίχος φυλακής δεν τους αφήνει να ησυχάσουν.<br /> <strong>Δεν υπάρχει έλλειψη τροφίμων στη Γάζα</strong><br /> Αυτό δεν σημαίνει ότι οι λεπτομέρειες του Ισραηλινού αποκλεισμού τους είναι ξεκάθαρες. Είχα την εντύπωση ότι οι περισσότεροι από τους συμμετέχοντες γνώριζαν πολύ λίγα. Κατά τη (λαθεμένη) άποψή τους, ο αποκλεισμός ξεκίνησε πριν από πέντε χρόνια. Στην πραγματικότητα μάλιστα, όταν προσπάθησα να εξηγήσω κάτι για την άρνηση του δικαιώματος της μετακίνησης των Παλαιστινίων, ένας Καναδο-Σύριος γιατρός με ρώτησε κατάπληκτος: “Εννοείτε ότι ο αποκλεισμός της Γάζας συνεχίζεται εδώ και 20 χρόνια;” Ναι, του είπα, από το 1991.<br /> Εξήγησα σ’ έναν Ισπανό ηθοποιό που είχε έρθει κατευθείαν από τον καταυλισμό διαμαρτυρίας 15-M στη Μαδρίτη ότι ούτε η Rafah ούτε το Ισραηλινό Ναυτικό είναι τα κύρια εμπόδια που πρέπει ν’ αρθούν για να μπορέσουν οι Παλαιστίνιοι της Γάζας να έχουν την ελευθερία της μετακίνησης που δικαιούται κάθε άνθρωπος. “Η αποκοπή από τη φυσική σύνδεση με τη Δυτική Όχθη, η οποία είναι 50-70 χιλιόμετρα μακριά, θα είναι το χειρότερο πράγμα για τη ζωή των κατοίκων της Γάζας”, του εξήγησα. “Το γεγονός ότι οι Ισραηλινοί ασκούν ένα σχεδόν απεριόριστο δικαίωμα μετακίνησης και διαβίωσης ανάμεσα στη θάλασσα και το ποτάμι ενώ οι Παλαιστίνιοι εξαρτώνται από μια πληθώρα αδειών και απαγορεύσεων και η μετακίνησή τους είναι περιορισμένη αν και ζουν στην ίδια χώρα – αυτή είναι η ουσία του αποκλεισμού και του δημογραφικού διαχωρισμού”.<br /> Με άλλα λόγια, κατέληξε ο Ισπανός, “Καθ’ όλη την ενημερωτική εκστρατεία του στολίσκου, μιλούσαμε για το λάθος πράγμα”. Και με μερικές κινήσεις του σώματος, χωρίς λόγια, είπε: “Yallah, τότε φεύγω από εδώ”. Ένας Δανός ακτιβιστής φάνηκε δυσαρεστημένος όταν υπερέβη τον ρόλο μου ως δημοσιογράφου και, σε μία από τις προπαρασκευαστικές συνεδριάσεις στο πλοίο Tahrir, είπα ότι είναι λάθος να μιλάμε για “μια ανθρωπιστική αποστολή” εκτός από την πολιτική. Ευτυχώς που δεν είπα ότι όλη η επιμονή για μεταφορά υλικής βοήθειας έχει τις ρίζες της σε μια θρησκευτική νοοτροπία παροχής ελεημοσύνης.<br /> Επανέλαβα όμως τα λόγια των φίλων μου στη Γάζα: “Δεν υπάρχει έλλειψη τροφίμων ούτε ρούχων και ηλεκτρικών συσκευών. Φάρμακα δεν υπάρχουν λόγω της διαμάχης μεταξύ της Ραμάλλας και της Γάζας. Αυτό που μας λείπει είναι η ελευθερία να πηγαινοερχόμαστε, να σπουδάζουμε, να παράγουμε και να εξάγουμε, να πηγαίνουμε διακοπές, να επισκεπτόμαστε φίλους, να φιλοξενούμε ανθρώπους εδώ. Όπως όλοι οι άνθρωποι”.<br /> Το Karama απέφυγε τα προβλήματα που αντιμετώπισαν πλοία όπως το Tahrir ελλιμενιζόμενο στο Καστελόριζο, ένα νησί με ιστορικούς δεσμούς με τη Γάζα. Ακτιβιστές από κάθε σκάφος κλήθηκαν να στείλουν τους “VIPs” τους σε μία συνέντευξη τύπου στην Αθήνα όταν το βάθος της Ελληνικής δέσμευσης στην αποτροπή του απόπλου δεν είχε γίνει ακόμη αντιληπτό – την Alice Walker από το Αμερικανικό πλοίο, για παράδειγμα, και τον Σουηδό συγγραφέα Henning Mankell. Ο VIP από το Καναδικό σκάφος Tahrir (στο οποίο επέβαιναν επίσης η Δανική, η Αυστραλέζικη και η Βελγική αντιπροσωπεία) ήταν ο καθηγητής ιστορίας Bob Lovelace – μέλος της Ardoch Algonquin First Nation και πρώην διευθυντής της – με εμπειρία στους αγώνες ενάντια στις παρενοχλήσεις της λευκής κυριαρχίας. Είναι 60 χρονών και αυτό ήταν το πρώτο ταξίδι του στην Ευρώπη.<br /> <strong>Όρεξη για ελευθερία</strong><br /> Με την ιδιότητά του αυτή εκπροσωπούσε, για παράδειγμα, τον 50χρονο Βέλγο γιατρό ο οποίος, στα νιάτα του, είχε διωχθεί από τον ιατρικό σύλλογο επειδή το μικρό αυτοκίνητό του δεν ταίριαζε στην αριστοκρατική του θέση, επειδή διένειμε αριστερά φυλλάδια στους εργάτες και – κυρίως – επειδή χρέωνε πολύ λίγα. Η διαμαρτυρία των ασθενών του οδήγησε στην επανένταξή του στο σύλλογο.<br /> Ο Lovelace εκπροσωπούσε επίσης, μεταξύ άλλων, μια Καναδέζα φεμινίστρια που εργάζεται σε άσυλο κακοποιημένων γυναικών, που υπερασπίζεται τα δικαιώματα των μελών των First Nations και που σχεδιάζει να θέσει υποψηφιότητα για το Κοινοβούλιο με το αποσχιστικό Quebecois (είναι, επίσης, τρανσέξουαλ). Ένα πρώην μέλος της συλλογικής δημαρχίας / ηγεσίας της Κοπεγχάγης, έναν Βέλγο πολεμικό ανταποκριτή για 25 χρόνια (“και γι’ αυτό είμαι ειρηνίστρια”), έναν Καναδό κοινωνικό ακτιβιστή ο οποίος, στα τέλη της δεκαετίας του 1980, συνεργάστηκε με πολέμιους του απαρτχάιντ στη Νότια Αφρική και έναν Ινδό του Κασμίρ γεννημένο στη Ζάμπια ο οποίος ήταν σε μια ειρηνευτική αποστολή στο Ιράκ με “τις Χριστιανικές ειρηνευτικές ομάδες” και απήχθη και κρατήθηκε όμηρος για τέσσερις μήνες.<br /> Στην υπολογισμένη προθυμία τους να θέσουν τους εαυτούς τους σε κίνδυνο, οι συμμετέχοντες στον τωρινό στολίσκο εξέφρασαν την αντίθεσή τους στη διπλωματική και πολιτική βοήθεια που δίνουν οι κυβερνήσεις τους στο Ισραήλ προκειμένου να καταστεί δυνατή η ύπαρξη της μεγάλης φυλακής που ονομάζεται Γάζα.<br /> Δεν έφτασαν στη Γάζα. Εξακολουθούν να έχουν κάτι να μάθουν για τον αποκλεισμό. Όμως, στις χώρες και τις κοινωνίες τους, διευρύνουν την ουσία της δημοκρατίας με τη συνεχή συμμετοχή που έχει ως κίνητρο την όρεξη για ελευθερία και δεν αρκείται απλά στην άσκηση του δικαιώματος ψήφου. Μπορούμε μόνο να ελπίζουμε ότι οι κυματισμοί από εκεί θα φτάσουν στη χώρα μεταξύ του ποταμού και της θάλασσας.<br /> <br /> <a href="http://www.defence-point.gr/">ΠΗΓΗ</a>

Ημερολόγιο από το πλοίο των ακτιβιστών της Γάζας!

Μια διαφωτιστική και άκρως ενδιαφέρουσα περιγραφή των τεκταινομένων εντός του πλοίου των ακτιβιστών που συμμετείχαν στο πλοίο «αξιοπρέπει...

Διαβάστε την συνέχεια

Πρώην αρχηγός Τουρκικών ΕΔ: "είμαστε κότες"

<br /> <center><img alt="" src="http://www.onalert.gr/files/Image/NewOnAlert/TOURKIA/STRATOS-STRATIGOI/cache/toyrkos_ges_kosaner-474x263.jpg" /> </center><br /> <br /> <b>Σοκ στην Τουρκία. Διέρρευσε στο διαδίκτυο μέρος της ομιλίας του πρώην αρχηγού των τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων Ισίκ Κοσάνερ, ο οποίος παραιτήθηκε πριν από λίγες εβδομάδες. Στο ντοκουμέντο ο Κοσάνερ μιλά σε αξιωματικούς και τονίζει τα τραγικά λάθη και τις γκάφες που κάνει ο τουρκικός στρατός στις μάχες με τo PKK. </b><br /> <br /> Πάντως ο Κοσάνερ είναι καυστικός και για τους αξιωματικούς και κυρίως των μηχανοκίνητων μονάδωνö που τονίζει ότι υπάρχουν αξιωματικοί που μόλις γίνει μια μάχηö παρατούν τα όπλα τους και φεύγουν. « Όταν ο αρχηγός της ομάδας που έχω στείλει για επιχείρηση είναι ο πρώτος,που με την πρώτη σφαίρα που πέφτει αφήνει το όπλο και φεύγει , εμείς δεν μπορούμε να προχωρήσουμε. Σημαίνει πως εμείς δεν έχουμε κάνει την απαραίτητη εκπαίδευση… αν ο αρχηγός φεύγει είναι λογικό να πέφτει το μέτωπο. Εδώ ήρθαν δυο άτομα από απέναντι και μας πήραν ομήρους 30 άτομα.Ρεζίλι. Δεν είναι δυνατόν! Μετά το όπλο που άφησε ο αρχηγός μας το δείχνουν στο Κουρδικό τηλεοπτικό δίκτυο.». <br /> Το γεγονός που ανέφερε ο Κοσάνερ, συνέβη το 2010 στην περιοχή Λίτζε της Νοτιοανατολικής Τουρκίας.<br /> <br /> Ο πρώην αρχηγός φέρεται να αποκαλύπτει πως τούρκοι στρατιώτες έχουν σκοτώσει κατά λάθος άτομα από τη δίκη τους μονάδα, καθώς νόμιζαν ότι ήταν Κούρδοι αντάρτες.<br /> <br /> Ο Κοσάνερ επίσης αναφέρει πως δεν υπάρχει συντονισμός στον τουρκικό στρατό. «Γίνεται η σύγκρουση. Εδώ πολλές φορές ο αρχηγός πτήσης του Μη Επανδρωμένου Αεροσκάφους δεν συντονίστηκε με τον αρχηγό που έδινε μάχη στο μέτωπο.» Ο Κοσάνερ αναφέρεται στη μάχη του Χάντεπε ,όπου ο τουρκικός στρατός έχασε 7 άνδρες. <br /> <br /> Ο πρώην τούρκος Επιτελάρχης τονίζει πως σε πολλά σημεία της επικράτειας ο στρατός έχει τοποθετήσει νάρκες τις οποίες δεν γνωρίζει όμως που βρίσκονται. “Eδω δεν έχουμε κρατήσει σημειώσεις για τις νάρκες που έχουν τοποθετηθεί στα σύνορα. Υπήρξε άνθρωπος που περνούσε από εκεί και τις πάτησε. Έχει τύχε,ι να καλέσω ειδική μονάδα για να τις καθαρίσει. Τώρα πως γίνεται να έχουν τοποθετηθεί πριν από 10-20 χρόνια και να μην γνωρίζουμε που βρίσκονται».<br /> <br /> Τραγικό είναι πάντως πως στη γειτονική χώρα υπέκλεπταν και συνομιλία του αρχηγού των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων. Σύμφωνα με μερίδα του τουρκικού τύπου η συνομιλία του Κοσάνερ , έχει γίνει πριν από 13 μήνες στην πόλη Τούντζελι.<br /> <strong>MANΩΛΗΣ ΚΩΣΤΙΔΗΣ</strong><br /> <a href="http://www.onalert.gr/">ΠΗΓΗ</a>

Πρώην αρχηγός Τουρκικών ΕΔ: "είμαστε κότες"

Σοκ στην Τουρκία. Διέρρευσε στο διαδίκτυο μέρος της ομιλίας του πρώην αρχηγού των τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων Ισίκ Κοσάνερ, ο οπ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τούρκος αντιναύαρχος " Μας συλλάβατε και πήραν θάρρος οι Έλληνες"!

<center><img alt="" height="290" src="http://www.onalert.gr/files/Image/NewOnAlert/TOURKIA/kadir.jpg" width="460" /></center><br /> <br /> Το πρόβλημα που αντιμετωπίζει ο τουρκικό στρατός με τις διαδοχικές συλλήψεις παρουσίασε με δικά του λόγια ο αντιναύαρχος Καντίρ Σαγντίτς που έχει συλληφθεί με τις κατηγορίες συμμετοχής στο σχέδιο συνωμοσίας «Βαριοπούλα». Μόνο που αντί να κοιτάξει στον καθρέφτη γι’αυτά που έχει κάνει βρήκε την ευκαιρία να κατηγορήσει πάλι τη χώρα μας.<br /> <br /> Ο Σαγντίτς κατά τη διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας δήλωσε πως έχουν συλληφθεί οι περισσότεροι αρχηγοί του Ναυτικού και τόνισε « χθες το διάβασα στις εφημερίδες. Ακόμη και η Ελλάδα που είναι στα όρια της χρεοκοπίας, πήρε θάρρος από τις συλλήψεις των αξιωματικών του Στρατού και κυρίως το 50% των αρχηγών του Ναυτικού μας και τώρα απέκτησε το θάρρος για να κάνει υποθαλάσσιες έρευνες και να εξερευνήσει τον ορυκτό πλούτο ανοιχτά της Κύπρου».<br /> <strong><br /> ΜΑΝΩΛΗΣ ΚΩΣΤΙΔΗΣ</strong><br /> <a href="http://www.onalert.gr/">ΠΗΓΗ</a>

Τούρκος αντιναύαρχος " Μας συλλάβατε και πήραν θάρρος οι Έλληνες"!

Το πρόβλημα που αντιμετωπίζει ο τουρκικό στρατός με τις διαδοχικές συλλήψεις παρουσίασε με δικά του λόγια ο αντιναύαρχος Καντίρ Σαγντίτς ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο πόλεμος τελειώνει στη Λιβύη.Ώρα για δουλειές!Η Ελλάδα τι θα πάρει;

<br /> <center><img alt="" src="http://www.onalert.gr/files/Image/NewOnAlert/KOSMOS/LIBYA/cache/libyaekrixirebel-474x296.jpeg" /></center><br /> <br /> <b>Όλα δείχνουν ότι στη Λιβύη η σελίδα γυρίζει. Αν τα πράγματα θα είναι καλύτερα ή χειρότερα κανείς δεν μπορεί να το πει με βεβαιότητα και ήση υπάρχει έντονος προβληματισμός από τους Δυτικούς για να μην επαναληφθεί το χάος που ακολούθησε τις επιχειρήσεις στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν.</b><br /> <br /> Ταυτόχρονα βέβαια όλοι όσοι είχαν εμπλοκή στη πτώση του καθεστώτος Καντάφι περιμένουν τώρα…τα λάφυρα. Οι εξεγερμένοι από τις πρώτες εβδομάδες των βομβαρδισμών έλεγαν ότι “δεν θα ξεχάσουμε όσους μας βοήθησαν” και τώρα θα κληθούν να αποδείξουν ότι έχουν …καλή μνήμη.<br /> <br /> Η Ελλάδα το πρέπει και τι μπορεί να περιμένει από το νέο καθεστώς της Λιβύης,το οποίο και η ίδια βοήθησε; Και δεν εννοούμε μόνο την στρατιωτική παρουσία “βιτρίνας” που είχαμε καθ΄ όλη τη διάρκεια των επιχειρήσεων και την οποία υπενθυμίζουμε:<br /> <br /> •Μία φρεγάτα με οργανικό ελικόπτερο και ομάδα ΔΥΚ<br /> <br /> •Ένα ελικόπτερο για επιχειρήσεις Search and Rescue Air ( μόνο για την επιχείρηση Arms Embargo)<br /> <br /> •Ένα αεροσκάφος ΕΜΒ 145 (ΑΣΕΠΕ)<br /> <br /> •Συμμετοχή Ελληνικού προσωπικού για την ΠΑ περίπου 30 και για το ΠΝ περίπου 200 στελέχη<br /> <br /> <br /> Η πιο ουσιαστική εμπλοκή της Ελλάδας ήταν άλλη. Η διάθεση τεράστιας σημασίας διευκολύνσεων σε αεροπορικές -κι όχι μόνο- δυνάμεις πολλών χωρων.<br /> <br /> Η Ελλάδα έδωσε “τα κλειδιά” στις αεροπορικές βάσεις Σούδας, Ανδραβίδας, Ακτίου και Αράξου και παροχή ευκολιών στο αεροδρόμιο Καλαμάτας.Από τη Σούδα,την Ανδραβίδα και τον Άραξο, Βέλγοι και Νορβηγοί κυρίως έκαναν μερικές από τις πλέον σημαντκές επιχειρήσεις βομβαρδισμού εναντίον της Λιβύης και του καθεστώτος Καντάφι. <br /> <br /> Συνολικά στις 145 ημέρες αεροπορικών επιχειρήσεων έγιναν περίπου 7500 έξοδοι συμμαχικών αεροσκαφών και δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι ένα ποσοστό που μπορεί και να προσεγγίζει το 40% έγιναν από ελληνικές βάσεις.<br /> <br /> Και τώρα τι θα πρέπει να περιμένει η Ελλάδα; Για να μην είμαστε γραφικοί και υπερβολικοί κανείς δεν περιμένει να μας βάλουν στο …μοίρασμα του πετρελαίου. Αλλά θα είναι μάλλον αδιανόητο να μην δούμε ελληνικές εταιρείες να δραστηριοποιούνται στη Λιβύη που πλέον χειάζεται τα πάντα. Ανοικοδόμηση ,τηλεπικοινωνίες,οτιδήποτε μπορούν ελληνικές εταιρείες να αναλάβουν θα πρέπει ασφαλώς να διεκδικηθεί. Ακόμη και την υπόθεση της σωτηρίας των ναυπηγείων πρέπει να αντιμετωπίσει σοβαρά η κυβέρνηση. Μην ξεχνάμε ότι πριν ξεσπάσει η κρίση ήταν περίπου βέβαιο ότι πυραυλακατοι του Λιβυκού ΠΝ θα εκσυγχρονιζονταν στα ναυπηγεία Σκαραμαγκά. Η Λβύη θα χρειαστεί τώρα πολύ περισσότερα από εκσυχγρονισμούς πλοίων ,ίσως να χρειαστεί να ναυπηγήσει καινούργια και η Ελλάδα μπορεί να φτιάξει. Αρκεί κάποιος να διεκδικήσει “τις δουλειές”. Υπάρχει κάποιος που ασχολείται ή θα μείνουμε πάλι με την αίσθηση ότι υπήρξαμε …τα καλά παιδιά των μεγάλων χωρίς να κερδίσουμε τίποτα. <br /> <br /> Η Τουρκία που είχε έτσι κι αλλιώς μεγάλη επιχειρηματική δραστηριότητα στη Λιβύη επί Καντάφι, έκανε στροφή τις πρώτες κιόλας ημέρες των επιχειρήσεων εναντίον Καντάφι και τώρα σπεύδει να εξασφαλίσει τα συμφέροντά της. Δεν είναι στο χέρι της,αφού τη “μοιρασιά” θα την κάνουν άλλοι πιο μεγάλοι,τους οποίους εμείς “εξυπηρετήσαμε” και στηρίξαμε κατά τη διάρκεια των επιχείρησεων στη Λιβύη.<br /> <a href="http://www.onalert.gr/">ΠΗΓΗ</a>

Ο πόλεμος τελειώνει στη Λιβύη.Ώρα για δουλειές!Η Ελλάδα τι θα πάρει;

Όλα δείχνουν ότι στη Λιβύη η σελίδα γυρίζει. Αν τα πράγματα θα είναι καλύτερα ή χειρότερα κανείς δεν μπορεί να το πει με βεβαιότητα και ...

Διαβάστε την συνέχεια