Καστελόριζο, Στρογγυλή και Νησί της Ρω. Τα νησιά που κάθονται στο «λαιμό» του Ερντογάν και πως θα τα προστατεύσουμε

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEihc2tKyt2QYcdFmcHJQqVX7V0XnbBayBPlJKwTGmPGtWqcKKVBe4jC0OQB6soP77u0g2-VUbkv9ht0nGMD_1C8oyeVgQTocnkE7ZkuO0eRnaEHsVxXH_j-3gti7UnkiVC1AjfX36FfjBQ/s1600/FREMM_Aquitaine_D650.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="450" data-original-width="940" height="306" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEihc2tKyt2QYcdFmcHJQqVX7V0XnbBayBPlJKwTGmPGtWqcKKVBe4jC0OQB6soP77u0g2-VUbkv9ht0nGMD_1C8oyeVgQTocnkE7ZkuO0eRnaEHsVxXH_j-3gti7UnkiVC1AjfX36FfjBQ/s640/FREMM_Aquitaine_D650.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Πριν λίγες μέρες γιορτάσαμε τη μέρα της Εθνικής μας Ανεξαρτηρίας, τη μέρα που οι πρόγονοί μας εξεγέρθηκαν απέναντι στον οθωμανικό ζυγό. Για 100 χρόνια το νεοσύστατο ελληνικό κράτος απελευθέρωνε αργά αλλά σταθερά τα πατρογονικά μας εδάφη, εδάφη που ζούσαν Έλληνες. Δυστυχώς αυτή η προσπάθεια αναστράφηκε 101 χρόνια μετά την Επανάσταση, και τότε για πρώτη φορά από τότε η Ελλάδα έγινε μικρότερη. <br /> <br /> Με τη λήξη του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου η Ελλάδα έγινε και πάλι μεγαλύτερη, με την παράδοση των Δωδεκανήσων από τους Ιταλούς. Από εκεί και πέρα η Ελλάδα σταμάτησε να πολεμά, και προσπάθησε να επουλώσει τις πληγές του Μεγάλου Πολέμου, που μείωσε τον πληθυσμό της χώρας κατά 10%. Η Ελλάδα αναπτύχθηκε οικονομικά, και έφτασε να βρίσκεται στα 28 πλουσιότερα κράτη του πλανήτη. Την ιστορία μας διέκοψε η βίαιη και βάρβαρη εισβολή στη Κύπρο, όπου ο Ελληνισμός μετά από πολλά χρόνια έχασε εδάφη από έναν εχθρό που νομίζαμε ότι μας είχε ξεχάσει. Δεν μας είχε, όπως δεν είχε ξεχάσει την βαρβαρότητά του. <br /> <br /> <img height="360" src="https://www.ptisidiastima.com/wp-content/uploads/2018/03/afrin-offensive-eight-turkish-soldiers-killed-in-syria-clashes.jpg" width="640" /> <br /> <br /> Σήμερα, η Τουρκία έχει επανέλθει σαν Νο1 κίνδυνος για την εδαφική ακεραιότητα της χώρας μας. Όταν η Τουρκία στις αρχές της δεκαετίας κατέρρεε από μια τρομερή οικονομική κρίση, μετά από πολύνεκρους σεισμούς, η Ελλάδα ήταν εκεί να δείξει στάση ευθύνης, προσφέροντας μια σταθερή κατάσταση ειρήνης και ηρεμίας, προκειμένου ο γείτονας να ανακάμψει. Θυμίζουμε ότι η Τουρκία είχε κι αυτή δεχτεί την επίσκεψη του ΔΝΤ. Η Ελλάδα ήταν εκεί, αγκάλιασε την Τουρκία, ενώ έκανε και πολλές άμεσες και έμμεσες επενδύσεις στη χώρα. Η Τουρκία αυτό το εκμεταλλεύτηκε με τον καλύτερο τρόπο, εκσυγχρονίζοντας ριζικά τις ένοπλες δυνάμεις της. <br /> <br /> Η Ελλάδα βρίσκεται σήμερα στο τέλος μιας επίσης δύσκολης πορείας. Θεωρητικά πάντα μιλώντας, η χώρα οσονούπω βγαίνει από τα Μνημόνια, αν και θα παραμείνει υπό επιτροπεία για πολλά χρόνια στο μέλλον. Δυστυχώς η διακοπή ροής κονδυλίων προς τις ένοπλες δυνάμεις έχουν φέρει ανθρώπους και υλικό στα όριά τους, ενώ ο όρος «εξοπλιστικά προγράμματα» είναι το πιο σύντομο ανέκδοτο που κυκλοφορεί στους διαδρόμους του Υπουργείου Αμύνης. Λεφτά το Υπουργείο ξοδεύει, αλλά για εξοπλισμούς τα χρήματα είναι ελάχιστα, άλλο ένα ελληνικό παράδοξο. <br /> <br /> Μέσα σε όλα αυτά, η Ανατολική Μεσόγειος φαίνεται ότι κρύβει ένα μεγάλο φυσικό πλούτο με τεράστια κοιτάσματα φυσικού αερίου, και ήδη Ισραήλ, Αίγυπτος και Κύπρος προχωρούν στην εκμετάλλευσή τους. Αργά ή γρήγορα και στην ελληνική ΑΟΖ θα ανακαλυφθούν αντίστοιχα κοιτάσματα, κάτι που επιτέλους θα βοηθήσει στην οικονομική ανάκαμψή μας. Αυτό φυσικά αν τα διαθέσουμε για την πραγματική Ανάπτυξη, κι όχι για 10πλασιασμό του Δημοσίου Τομέα και για να δίνουμε και πάλι συντάξειας σε ανθρώπους 45 ή 50 ετών. Κι αυτό όμως είναι μια άλλη κουβέντα, ας μην την κάνουμε εδώ. <img src="https://www.ptisidiastima.com/wp-content/uploads/2018/04/5-a58b46bf68.jpg" />πηγή: https://europegrece.files.wordpress.com/ <br /> <br /> Αν δει κάποιος το πως διαμορφώνεται η ΑΟΖ της Ελλάδας προς την Κύπρο, θα διαπιστώσει πως η ύπαρξη του νησιωτικού συμπλέγματος του Καστελόριζου «συνθλίβει» την Τουρκική ΑΟΖ, και την περιορίζει σε στενά κομμάτια θάλασσας βορείως της ελληνικής και κυπριακής ΑΟΖ. Ουσιαστικά σε κομμάτια που ουδεμία ένδειξη υπάρχει πως εκεί κρύβονται υδρογονάνθρακες. Το κακό όμως είναι πως οι Τούρκοι ξεκαθαρίζουν πως δεν θα κάτσουν να βλέπουν τους εχθρούς τους να πλουτίζουν από τους υδρογονάνθρακες και αυτοί να τρώνε… υδατάνθρακες. <br /> <br /> Δημιουργούν έτσι μια πανίσχυρη αεροπορία με F-35 και TF-X, που θα πλαισιώνονται από τα παλαιότερα F-16. Εκσυγχρονίζουν το πολεμικό τους ναυτικό με νέες κορβέτες και ισχυρές φρεγάτες, ενώ κατασκευάζουν μέχρι και αεροπλανοφόρο. Δεν θεωρούν πως μπορούν να αφήσουν τους εξεγερμένους Έλληνες, τους Κύπριους και τους Ισραηλινούς να διαχειρίζονται μόνοι τους το φυσικό πλούτο που κάποτε έκρυβε η Οθωμανική Αυτοκρατορία. Αυτός είναι ένας κίνδυνος και για τα τρία κράτη που πρέπει να συνειδητοποιήσουν όλοι. <img src="https://www.ptisidiastima.com/wp-content/uploads/2018/01/F-38B-Turkey.jpg" />H τουρκική σχολή ναυτικών δοκίμων, σε διαφήμισή της έχει το F-35B να απονηώνεται από το TCG Anadolu… <br /> <br /> Όλα αυτά δεν τα κάνουν για να αντιμετωπίσουν την «κουρδική» απειλή. Δεν χρειάζεσαι F-35 για να αντιμετωπίσεις τους Κούρδους, ούτε τους Σύριους. Δεν θες αεροπλανοφόρο για να πολεμήσεις «τρομοκράτες». Και σίγουρα, 1500 ολοκαίνουργια άρματα μάχης Altay δεν σκοπεύει να αγοράσουν ούτε καν οι ΗΠΑ ή η Ρωσία! Η τελευταία αγοράζει καμιά 100αριά Armata, and that’s all! Συνεπώς η Τουρκία εξοπλίζεται για έναν και μόνο λόγο. Επιθυμεί να κάνει πόλεμο. <br /> <br /> Πόλεμο εναντίον ποιου. Καλά να είναι οι Τούρκοι, τα έχουν χαλάσει με όλους. Βούλγαρους, Σύριους, Κούρδους, Ιρακινούς, πριν λίγες ώρες με τους Κοσοβάρους, ενώ η λεκτική διαμάχη με τους Ισραηλινούς έχει ξεφύγει. Φυσικά όλοι αυτοί είναι στο επιδόρπιο. Πολύ φοβόμαστε, πως το κυρίως πιάτο είναι η Ελλάδα και η Κύπρος. <br /> <br /> Αυτή τη στιγμή η Τουρκία έχει την απαραίτητη στρατιωτική ισχύ για να εφαρμόσει στρατιωτική πίεση σε όλο το μήκος και το πλάτος των συνόρων με την Ελλάδα. Μπορεί να επιτεθεί παράλληλα σε αρκετά νησιά, στον Έβρο και σε κάποιες βραχονησίδες. Ταυτόχρονα μπορεί να εισβάλει εκ νέου στα ελεύθερα εδάφη της Κύπρου, καταλύοντας την Κυπριακή Δημοκρατία. Κάποια από όλα αυτά θα τα κάνει σίγουρα. Το πλέον σίγουρο όμως είναι πως θα χτυπήσει το νησιωτικό σύμπλεγμα του Καστελόριζου. <img src="https://www.ptisidiastima.com/wp-content/uploads/2018/04/7-d941c4ccf5.jpg" />πηγή: www.defence-point.gr <br /> <br /> Το τελευταίο όπως είπαμε επεκτείνει την ΑΟΖ της χώρας μας τόσο που πλέον εφάπτεται με την Κυπριακή. Οι Τούρκοι ισχυρίζονται πως η ΑΟΖ τους καταλαμβάνει το μεγαλύτερο ποσοστό της θαλάσσιας περιοχής μεταξύ Κρήτης και Κύπρου, και παραθέτουν διάφορα σαθρά ως γελοία επιχειρήματα για το γεγονός αυτό. Όλα τους μπορούν να καταρριφθούν νομικά και από πρωτοετή φοιτητή νομικής, αλλά δεν χρειάζεται καθώς η ΑΟΖ τους περιλαμβάνει και το ελληνικό σύμπλεγμα του Καστελλόριζου, σα να ανήκει στην Τουρκία! <br /> <br /> Αυτά τα μικρά νησάκια, τα τόσο απομακρυσμένα από την Ελλάδα, πραγματικά κάθονται στον λαιμό των τουρκικών επιτελείων, και φυσικά στον λαιμό του Νεοσουλτάνου. Καθώς ακόμη και η απομονωμένη Κύπρος, ή τα μικρά, μεσαία ή μεγάλα ελληνικά νησιά δεν μπορούν να πέσουν έτσι εύκολα, είναι ηλίου φαεινότερο πως η Τουρκία θα επικεντρωθεί στο Καστελλόριζο και τα νησιά τριγύρω του. Το «παραμύθι» γνωστό, θα «απελευθερώσει» τα νησιά από τους νόμιμους κατόχους τους, όπως έκανε και με το Αφρίν. <br /> <br /> <img height="424" src="https://www.ptisidiastima.com/wp-content/uploads/2018/03/Kortenaer-2.jpg" width="640" /> <br /> <br /> Η ύπαρξη ενός ισχυρού ποντοπόρου Πολεμικού Ναυτικού, δεν έχει σκοπό να το βάλεις να κάνει ελιγμούς μέσα στις Κυκλάδες και τα Δωδεκάνησα. Το Πολεμικό Ναυτικό πρέπει να μπορεί να προστατεύσει τις εσχατιές του Ελληνικού Κράτους και της Ευρώπης, να μπορέσει να επιβιώσει της Τουρκικής Αεροπορίας στην Ανατολική Μεσόγειο, να καταναυμαχήσει τις τουρκικές μονάδες που θα αποκλείσουν την Κύπρο και το Καστελόρριζο, και να μπορεί να κατευθύνει επιτυχώς τις αντεπιθέσεις της Πολεμικής Αεροπορίας που θα σκορπούν το χάος στους επιτιθέμενους. <br /> <br /> Μέσα στο Αιγαίο, οι μικρές μονάδες και οι επάκτιες συστοιχίες πυραύλων θα κάνουν πάρτυ με όσες μονάδες του τουρκικού στόλου ξεμυτίσουν από τους ναυστάθμους. Στη Μεσόγειο όμως χρειαζόμαστε μεγάλες μονάδες, που θα αντέξουν αεροπορικές επιθέσεις κορεσμού, θα αντιμετωπίσουν επιτυχώς τα τουρκικά υποβρύχια και θα κάνουν την προσπάθεια κατάληψης των νησιών κάτι τόσο δαπανηρό με υλικό και άντρες, που η Τουρκία δεν θα το προσπαθήσει καν.<br /> <br /> <a href="https://www.ptisidiastima.com/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Καστελόριζο, Στρογγυλή και Νησί της Ρω. Τα νησιά που κάθονται στο «λαιμό» του Ερντογάν και πως θα τα προστατεύσουμε

Πριν λίγες μέρες γιορτάσαμε τη μέρα της Εθνικής μας Ανεξαρτηρίας, τη μέρα που οι πρόγονοί μας εξεγέρθηκαν απέναντι στον οθωμανικό ζυγό. Γ...

Διαβάστε την συνέχεια

Εκατομμύρια Τούρκοι έμαθαν πως είναι εξισλαμισμένοι Έλληνες, Αρμένιοι και Εβραίοι – Ψάχνουν για την καταγωγή τους

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj0SIONT4P62aPcXC_sWf95sl5_0tcHz8AJsX2Ac6CAInoooM54vBFf4T-qBuf8yJBllEOh0WeNg9uftDRhzESOu_2byjJDiC0KXoHjPgPxH17lwAnRdqdxZnbp5YkaT3yIhxDKpHPtRew/s1600/istiklalcaddesi.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="397" data-original-width="700" height="362" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj0SIONT4P62aPcXC_sWf95sl5_0tcHz8AJsX2Ac6CAInoooM54vBFf4T-qBuf8yJBllEOh0WeNg9uftDRhzESOu_2byjJDiC0KXoHjPgPxH17lwAnRdqdxZnbp5YkaT3yIhxDKpHPtRew/s640/istiklalcaddesi.jpg" width="640" /></a></div> <br />Σοκ και δέος έπαθαν εκατομμύρια Τούρκοι όταν μέσω ηλεκτρονικής εφαρμογής στο «εθνικό μητρώο» της χώρας στο οποίο «μπήκαν» για να αναζητήσουν τις ρίζες τους, ανακάλυψαν ότι ένα πολύ μεγάλο ποσοστό τους κατάγεται από Έλληνες, Αρμένιους και Εβραίους. <br /><br />Το δημοτικό μητρώο της Τουρκίας δημοσιοποιήθηκε για την εδραίωση της μουσουλμανικής εθνικιστικής ταυτότητας , αναφέρει αρθρογράφος των NYT.<br /><br />Η αγωνιώδη προσπάθεια εκατομμυρίων Τούρκων που εισήλθαν ηλεκτρονικά στο σύστημα μέσω ειδικής εφαρμογής στο ευρύ κοινό, αποσκοπούσε στην προώθηση της έννοιας του μουσουλμανικού εθνικισμού ως κεντρικής σημασίας για την τουρκική ταυτότητα, γράφει ο Kaya Genç στους New York Times.<br /><br /><img height="359" src="https://www.pentapostagma.gr/wp-content/uploads/2018/04/18827402-1-700x393.jpg" width="640" /><br /><br />Μόνο που η «κατραπακιά» ήρθε στα «κεφάλια» των Τούρκων αξιωματούχων του υπουργείου εσωτερικών διότι πολλά εκατομμύρια Τούρκοι απλά ανακάλυψαν ότι δεν είναι Τούρκοι , ούτε ήταν ποτέ …αλλά εξισλαμισμένοι Έλληνες, Αρμένιοι, Εβραίοι, κά. <br /><br />Το άνοιγμα του μητρώου περιείχε έγγραφα που χρονολογούνται από το 1880, και από τον Φεβρουάριο προκάλεσε έντονο δημόσιο ενδιαφέρον . Ο ιστότοπος που συνέδεε τον χρήστη με τα δεδομένα «κράσαρε» μέσα σε λίγες ώρες, καθώς εκατομμύρια Τούρκοι έσπευσαν να ανακαλύψουν την καταγωγή τους.<br /><br />Πολλοί έπαθαν σοκ όταν διαπίστωσαν ότι είχαν ελληνικές, εβραϊκές ή αρμενικές ρίζες. Μια έκθεση του 2012 στην εφημερίδα Annals of Human Genetics έδειχνε ότι η προέλευση των κατοίκων στην Τουρκία ήταν 38% ευρωπαϊκή, 35% από Μέση Ανατολή, 18% Νότια Ασία και μόνο 9% Κεντρική Ασία.<br /><br />Αυτό δεν ταιριάζει απόλυτα όμως με τις εθνικιστικές κορώνες της νυν νέο-οθωμανικής κυβέρνησης αλλά και προηγούμενων που μιλούσαν για Τούρκους πολίτες στην καταγωγή .<br /><br />Η οθωμανική ρητορική αυτή αφήγηση έλαβε ελάχιστα υπόψη τις πολυπλοκότητες του γενεαλογικού δέντρου των Τούρκων , δηλώνοντας με άγνοια κινδύνου ότι οι περισσότεροι Τούρκοι προήλθαν από τις στέπες της Κεντρικής Ασίας, ενώ οι άλλες εθνοτικές επιρροές, εξαιρουμένης της ουσιώδους κουρδικής συνιστώσας του πληθυσμού της Τουρκίας ήταν αποκλίνουσες και επικίνδυνες.<br /><br />Τι θα συμβεί λοιπόν μετά από το «άνοιγμα» των καταλόγων μητρώου του τουρκικού πληθυσμού που τηρούνταν ως επτασφράγιστο μυστικό τόσες δεκαετίες ;<br /><br />Ένας καθηγητής ανθρωπολογίας που μίλησε στην αρμενική εφημερίδα «Agos» περιέγραψε την κίνηση ως «επαναστατική» και «σοβαρό σημάδι ομαλοποίησης» για να «θαφτεί» ο μύθος της τουρκικής εθνοτικής καθαρότητας.<br /><br />Άλλοι ανησυχούν όμως. Κάποιοι Τούρκοι αριστεροί, όπως έγραψε ο Genç, φοβούνται ότι όλα αυτά θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε φυλετισμό, ή ακόμα και σε εμφύλιο πόλεμο.<br /><br />Ωστόσο, σύμφωνα με τον Genç, το άνοιγμα του αρχείου γίνεται καλύτερα κατανοητό από την επιθυμία της τουρκικής κυβέρνησης να αναδιαμορφώσει τις ιδέες των Τούρκων για τον εαυτό τους , οδηγώντας τους Τούρκους σε αυτό που τους ενώνει περισσότερο και έχει σχέση με την μουσουλμανική θρησκεία.<br /><br /> «Η χρονική στιγμή της νέας εφαρμογής καταγωγής των Τούρκων είναι πράγματι μέρος ενός πολιτικού υπολογισμού», αναφέρουν ξένοι ειδικοί , « ειδικά μετά την Τουρκική στρατιωτική επιχείρηση στην Αφρίν στη βόρεια Συρία και με τις προεδρικές εκλογές να πλησιάζουν το 2019, η κυβέρνηση ελπίζει να προχωρήσει στην εδραίωση τον μουσουλμανικού εθνικισμού ως την κεντρική τουρκική ταυτότητα», τονίζουν οι ίδιοι.<br /><br />Επίσης, σύμφωνα με καθηγητή ανθρωπολογίας , όλο αυτό είναι ένας τρόπος με τον οποίο η τουρκική κυβέρνηση προσπαθεί να διαφοροποιηθεί από τις προηγούμενες τουρκικές «δημοκρατικές» κυβερνήσεις, οι οποίες είχαν διαχωρίσει σχολαστικά την θρησκευτική επιρροή στον τουρκικό λαό και την κυβέρνηση:<br /><br />«Το κράτος, στη νέα του αγκαλιά του Ισλάμ, έχει την εμπιστοσύνη να επιτρέψει στους πολίτες να ανακαλύψουν τις εθνοτικές τους ρίζες. Οι Τούρκοι πολίτες μπορούν να είναι υπερήφανοι για την κληρονομιά και τις ρίζες τους, και να βρουν ακόμη και εκεί έναν λογικό λόγο των κινήσεων της εξωτερικής πολιτικής της νέας τουρκικής κυβέρνησης », τονίζει ο ίδιος.<br /><br /><img height="358" src="https://www.pentapostagma.gr/wp-content/uploads/2018/04/erdogan-1-700x392.jpg" width="640" /><br /><br />Ποιοι είναι ποιοι λοιπόν στην Τουρκία;……στην οποία η «κολλητική ταινία»» που θα συνδέει πλέον τα πάντα θα είναι το Ισλάμ , κάτι το οποίο θα αναγκάσει χιλιάδες Τούρκους που δεν το ασπάζονται, είτε να ξεκινήσουν «αντάρτικο», είτε να αποχωρήσουν από την χώρα.<br /><br /><a href="https://www.pentapostagma.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Εκατομμύρια Τούρκοι έμαθαν πως είναι εξισλαμισμένοι Έλληνες, Αρμένιοι και Εβραίοι – Ψάχνουν για την καταγωγή τους

Σοκ και δέος έπαθαν εκατομμύρια Τούρκοι όταν μέσω ηλεκτρονικής εφαρμογής στο «εθνικό μητρώο» της χώρας στο οποίο «μπήκαν» για να αναζητήσο...

Διαβάστε την συνέχεια

Αμπντουλάχ Μποζκούρτ: «Ο Ερντογάν θα φτάσει μέχρι τα άκρα»

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgYgov0TVv4rt7wNY1NoIg_Auy_hAKJhwP6gM9iG_IjBadYT0EkFTY6GU1h1i5TpBFBO8ymurH8mpsfgxDDLF4L8H7pbc6aqq9el-JgiM23-HD4OaOJzR0Wgpd0w3m-FMhl1q1RiBlCK4Y/s1600/erdogan-matia+anapoda.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="432" data-original-width="869" height="318" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgYgov0TVv4rt7wNY1NoIg_Auy_hAKJhwP6gM9iG_IjBadYT0EkFTY6GU1h1i5TpBFBO8ymurH8mpsfgxDDLF4L8H7pbc6aqq9el-JgiM23-HD4OaOJzR0Wgpd0w3m-FMhl1q1RiBlCK4Y/s640/erdogan-matia+anapoda.png" width="640" /></a></div> <b><br /></b> <b>Ειρήνη Χριστοδουλάκη</b><br /> «Στόχος του είναι να παραμείνει πάση θυσία στην εξουσία» λέει στο «Π» ο εξόριστος Τούρκος δημοσιογράφος <br /> Τις συνεχιζόμενες διώξεις των δημοσιογράφων, την αντίδραση των Τούρκων πολιτών, αλλά και τη στάση της Ευρωπαϊκής Ένωσης έναντι του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν σχολιάζει στο «Ποντίκι» ο διακεκριμένος Τούρκος δημοσιογράφος Αμπντουλαχ Μποζκούρτ, επικεφαλής του Κέντρου για την Ελευθερία της Στοκχόλμης. Μέχρι τον Μάρτιο του 2016 ήταν διευθυντής της εφημερίδας «Zaman», την οποία έκλεισε η τουρκική κυβέρνηση. Ζει εξόριστος στη Σουηδία. Στο «Π» μίλησε στις 20 Μαρτίου.<br /> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgkuqwWma3DaO8hx82yqcMH1j_Mp5M9NQ2Q7gF5dxc8OMeOdAAqAhAeSaGmMks6VwoXs_sKYJv1h8cEarat_P_LFBy9kfBM91gPH5wpfZI9AuEBtjiWhoh7b_4vx7P5ZI_vWg2ZH8AkI4Q/s1600/%25CE%2591%25CE%25BC%25CF%2580%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585%25CE%25BB%25CE%25AC%25CF%2587+%25CE%259C%25CF%2580%25CE%25BF%25CE%25B6%25CE%25BA%25CE%25BF%25CF%258D%25CF%2581%25CF%2584.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="415" data-original-width="388" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgkuqwWma3DaO8hx82yqcMH1j_Mp5M9NQ2Q7gF5dxc8OMeOdAAqAhAeSaGmMks6VwoXs_sKYJv1h8cEarat_P_LFBy9kfBM91gPH5wpfZI9AuEBtjiWhoh7b_4vx7P5ZI_vWg2ZH8AkI4Q/s320/%25CE%2591%25CE%25BC%25CF%2580%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585%25CE%25BB%25CE%25AC%25CF%2587+%25CE%259C%25CF%2580%25CE%25BF%25CE%25B6%25CE%25BA%25CE%25BF%25CF%258D%25CF%2581%25CF%2584.jpg" width="298" /></a></div> <br /> Ο Μποζκούρτ σημειώνει πως η κατάσταση στην Τουρκία θα χειροτερεύσει «καθ’ ότι ο Ερντογάν θα φτάσει μέχρι τα άκρα» για να παραμείνει στην εξουσία και υπογραμμίζει πως το μόνο «όπλο» το οποίο έχει η Ε.Ε. έναντι της πολιτικής του Τούρκου Προέδρου είναι η οικονομία. Τέλος, για το καυτό ζήτημα της κράτησης των δύο Ελλήνων στρατιωτών σχολιάζει την πάγια στρατηγική «ομηρείας» που ακολουθεί η Τουρκία και υπογραμμίζει πως, κατά την άποψή του, τα ανταλλάγματα που θέλει ο Ερντογάν για τους δύο Έλληνες στρατιώτες δεν σχετίζονται με τους Τούρκους στρατιωτικούς που ζητούν άσυλο στη χώρα μας.<br /> <br /> Συνέντευξη στην Ειρήνη Χριστοδουλάκη <br /> <br /> <b>Περισσότερα από δύο χρόνια η Τουρκία διοικείται βάσει διαταγμάτων που ορίζουν ότι η χώρα βρίσκεται σε «κατάσταση εκτάκτου ανάγκης». Αυτό το διάστημα έχουν καταγραφεί πολλές παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων και μια ευρεία «εκκαθάριση» των μέσων επικοινωνίας. Σύμφωνα με την Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ, περισσότερες από 100.000 ιστοσελίδες έχουν μπλοκαριστεί το 2017 και η Επιτροπή για την Προστασία των Δημοσιογράφων (CPJ) στην τελευταία της έκθεση τον περασμένο Δεκέμβριο κατονόμασε την Τουρκία ως τη «μεγαλύτερη φυλακή για δημοσιογράφους για τρίτη συνεχόμενη χρονιά». Εσείς τι πιστεύετε για την κατάσταση αυτή;</b> <br /> <br /> Ο Ερντογάν βλέπει τα ανεξάρτητα, κριτικά και αντιπολιτευόμενα μέσα επικοινωνίας ως ένα μεγάλο εμπόδιο στο σχέδιό του να μεταμορφώσει την Τουρκία από μια κοινοβουλευτική δημοκρατία σε ένα αυταρχικό καθεστώς, το οποίο δεν θα λογοδοτεί στους πολίτες και θα λειτουργεί χωρίς κανέναν συνταγματικό έλεγχο. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο τον Οκτώβριο του 2015 η κυβέρνηση άρπαξε τον έλεγχο του τρίτου μεγαλύτερου ομίλου μέσων επικοινωνίας (Koza Ipek Group) και τον Μάρτιο του 2016 τον έλεγχο της εφημερίδας «Zaman», που είχε τη μεγαλύτερη εθνική κυκλοφορία. <br /> Στον απόηχο της αποτυχημένης προσπάθειας πραξικοπήματος τον Ιούλιο του 2016 ο Ερντογάν άρχισε να κλείνει τα ΜΜΕ – συνολικά 180 μέσα – και να συλλαμβάνει δεκάδες δημοσιογράφους. Μέχρι σήμερα (20.3.2018), 249 δημοσιογράφοι είναι φυλακισμένοι στην Τουρκία βάσει κατασκευασμένων κατηγοριών για τρομοκρατία, συμμετοχή σε πραξικόπημα, κατασκοπεία και δυσφήμηση. <br /> <br /> Με τα αντιπολιτευόμενα ΜΜΕ μακριά από τον «δρόμο» του, ο Ερντογάν εδραίωσε την εξουσία του, έθεσε υπό τον έλεγχό του το δικαστικό σύστημα, μετέτρεψε το κοινοβούλιο σε ένα σώμα που απλά βάζει σφραγίδες και άρχισε να διοικεί κατά το δοκούν. Οι παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που γίνονται σε μια τεράστια και χωρίς προηγούμενο κλίμακα δεν καλύπτονται καθόλου στα τουρκικά ΜΜΕ, εκτός από κάποιες περιορισμένες αναφορές σε μικρής κυκλοφορίας εφημερίδες. <br /> <br /> <b>Κατά τη γνώμη σας η κατάσταση για τους δημοσιογράφους στην Τουρκία γίνεται χειρότερη; Υπάρχει η περίπτωση να βελτιωθεί αυτή η κατάσταση; </b><br /> Ο αριθμός των φυλακισμένων δημοσιογράφων μιλάει μόνος του. Επιπλέον 139 δημοσιογράφοι έχουμε φύγει από τη χώρα για να γλιτώσουμε την παράνομη φυλάκιση. Εκατοντάδες αντιμετωπίζουν δίωξη και κατηγορίες για ποινικά αδικήματα, ακόμα κι αν είναι εκτός φυλακής. Δεν βλέπω κάποια πιθανότητα βελτίωσης στο άμεσο μέλλον, καθ’ ότι ο Ερντογάν θα φτάσει μέχρι τα άκρα ώστε να επιβιώσει και να διατηρήσει την εξουσία του. <br /> Από τότε που η ελευθερία του Τύπου και η ελευθερία της έκφρασης άρχισε να έχει συνέπειες στην τουρκική οικονομία, ο δρόμος που έχει επιλέξει ο Ερντογάν δεν θα είναι βιώσιμος μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα. Στο τέλος η Τουρκία πρέπει να επιστρέψει στην κανονικότητα, να επιστρέψει στη δημοκρατία και να αποκαταστήσει το κράτος δικαίου αν θέλει να σώσει την οικονομία της και να βγει από την αυξανόμενη απομόνωση. <br /> <br /> <b>Πιστεύετε πως υπάρχουν περιπτώσεις διώξεων δημοσιογράφων ή/και προσωπικού που εργάζεται σε ΜΜΕ για τις οποίες δεν γνωρίζουμε; Για παράδειγμα, αν υπάρχουν εξαφανίσεις δημοσιογράφων για τους οποίους κανείς δεν ξέρει κάτι. </b><br /> <b><br /></b> Λυπάμαι βαθύτατα όταν βλέπω οργανώσεις όπως η CPJ και άλλους να αγνοούν τόσους πολλούς δημοσιογράφους οι οποίοι μαραζώνουν στις τουρκικές φυλακές. Οι αριθμοί δεν ανταποκρίνονται στο τι πραγματικά συμβαίνει στη χώρα. Ακόμη κι ένας δημοσιογράφος στη φυλακή είναι πολύ και θα έπρεπε (σ.σ.: οι οργανώσεις) να σταματήσουν να υποβαθμίζουν τις φυλακίσεις και να αποδίδουν τις αποκλίσεις σε ανεξήγητη μεθοδολογία. Για την ακρίβεια, ο κύριος λόγος για τον οποίο οι συνάδελφοί μου κι εγώ αποφασίσαμε να δημιουργήσουμε το Κέντρο Ελευθερίας της Στοκχόλμης το φθινόπωρο του 2016 ήταν για να αναδείξουμε υποθέσεις (σ.σ.: δίωξης) δημοσιογράφων, να αναγνωρίσουμε την εργασία τους και να τους αποδώσουμε τα εύσημα. <br /> <br /> Η εμπειρία μας έδειξε πως ακόμη κι εμείς δεν έχουμε καταφέρει να καταγράψουμε κάποιες περιπτώσεις φυλάκισης δημοσιογράφων, ενώ υπάρχουν περιπτώσεις δημοσιογράφων που βρέθηκαν για ένα διάστημα στη φυλακή ή είναι ακόμα στη φυλακή όταν ειδοποιούμαστε από τους συνάδελφους μας στην Τουρκίας. <br /> <br /> Ειδικά τοπικοί και περιφερειακοί δημοσιογράφοι ή δημοσιογράφοι που δουλεύουν για το κρατικό πρακτορείο ειδήσεων ή την κρατική τηλεόραση είναι μερικές από τις περιπτώσεις που δεν αναφέρονται συχνά. Θα έλεγα πως ο πραγματικός αριθμός είναι μεγαλύτερος από αυτόν που εμείς δημοσιοποιούμε, επειδή η συλλογή πληροφοριών από την Τουρκία για το ζήτημα αποδεικνύεται αρκετά δύσκολη. Απ’ όσα γνωρίζω δεν υπάρχει περίπτωση αγνοούμενου δημοσιογράφου. Έχουμε καταγράψει μερικές δωδεκάδες περιπτώσεις αναγκαστικών εξαφανίσεων από το 2016, ωστόσο καμία περίπτωση δεν αφορά δημοσιογράφο. <br /> <br /> <b>Ας μιλήσουμε λίγο για τα ΜΜΕ που ακόμα λειτουργούν στην Τουρκία. Πιστεύετε πως ΜΜΕ που παραδοσιακά αντιπολιτεύονται το ΑΚΡ έχουν αμβλύνει με κάποιον τρόπο τη ρητορική τους εναντίον του ώστε να παραμείνουν ανοιχτά και να αποφύγουν τις διώξεις; </b><br /> <b><br /></b> Είναι ξεκάθαρο πως τα εναπομείναντα ΜΜΕ στην Τουρκία έχουν ήδη αναδιπλωθεί, έχουν αρχίσει να παπαγαλίζουν την κυβερνητική γραμμή, επιτίθενται σε όσους κρίνουν τον Ερντογάν και εγκωμιάζουν ό,τι κάνει η τουρκική κυβέρνηση. <br /> Τα περισσότερα ΜΜΕ ανήκουν σε επιχειρηματίες που φοβούνται πως το καθεστώς του Ερντογάν θα αρπάξει της περιουσίες τους και θα αναλάβει τον έλεγχο των επιχειρήσεών τους. Στην ουσία εκείνοι παρέδωσαν τα ΜΜΕ στις υπηρεσίες του Ερντογάν ώστε να προστατεύσουν τα συμφέροντά τους. <br /> Κάποια ΜΜΕ ήδη ανήκουν – άμεσα ή έμμεσα – στην οικογένεια Ερντογάν. Λίγες αριστερές εφημερίδες που έχουν απομείνει έχουν περιορισμένη απήχηση στους Τούρκους και ακόμη κι αυτές συμμορφώνονται με την κυβερνητική γραμμή σε ορισμένα ζητήματα. <br /> Το ισλαμιστικό κυβερνών κόμμα του Ερντογάν επωφελείται από την ύπαρξη αυτών των μικρών εφημερίδων, καθ’ ότι η κυκλοφορία τους διατηρεί τους υποστηρικτές τους ενεργούς. <br /> <br /> <b>Η πλειονότητα των Τούρκων πολιτών ενδιαφέρεται για τις διώξεις στα μέσα ενημέρωσης; Αντιδρούν στις συνεχείς διώξεις των δημοσιογράφων; Υπάρχει περίπτωση η δυσαρέσκεια αυτή των Τούρκων πολιτών να αντικατοπτριστεί στα αποτελέσματα των επόμενων εκλογών ή οι πολίτες εξακολουθούν να ενδιαφέρονται περισσότερο για την κατάσταση της οικονομίας παρά για τα ανθρώπινα δικαιώματα; </b><br /> <b><br /></b> Δεν πιστεύω ότι πολίτες γενικώς νοιάζονται για την ελευθερία του Τύπου ή την ελευθερία της έκφρασης. Τους απασχολεί ο οικονομικός προϋπολογισμός τους και το πώς θα τα βγάλουν πέρα στο τέλος κάθε μήνα. Η οικονομία είναι η υπ’ αριθμόν ένα ανησυχία για πολλούς και μόνο μικρά μορφωμένα τμήματα της κοινωνίας δίνουν βάρος στις διώξεις των ΜΜΕ. Επιπρόσθετα, όταν η αστυνομία έκανε επιδρομή στην εφημερίδα μας, πολλοί από τους αναγνώστες μας αντέδρασαν και μαζεύτηκαν μπροστά από το κτήριο της εφημερίδας στην Κωνσταντινούπολη. Αργότερα όσοι από το πλήθος ταυτοποιήθηκαν διώχθηκαν ποινικά. Αυτό ήταν μήνυμα προς όλους όσοι ήθελαν να υπερασπιστούν την ελευθερία του Τύπου στη χώρα. <br /> <br /> <b>Σε μερικές μέρες είναι η σύνοδος της Βάρνας μεταξύ Ε.Ε. και Τουρκίας. Πολλοί πιστεύουν πως θα γίνει αναφορά μόνο στα «ασφαλή» ζητήματα, όπως για παράδειγμα στην αναβάθμιση της τελωνειακής ένωσης. Υποστηρίζουν πως η Ε.Ε. είναι αιχμάλωτη του Ερντογάν εξαιτίας της συμφωνίας για το προσφυγικό και άρα δεν θα μιλήσει ενάντια στις πολιτικές του. Ωστόσο οι παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων συνεχίζονται. Έχει έρθει η ώρα να επιβληθούν στην Τουρκία πραγματικές κυρώσεις για την παραβίαση αυτών των δικαιωμάτων; Ή οι κυρώσεις αυτές θα είναι πιο επιβλαβείς για τους Τούρκους; </b><br /> <b><br /></b> Εδώ και αρκετό καιρό η Ε.Ε. κατευνάζει τον Ερντογάν, συμπεριλαμβανομένης και της συμφωνίας για το προσφυγικό, που του έδωσε μεγαλύτερη δυνατότητα να δυσκολεύει τους ηγέτες της Ε.Ε. Η συμφωνία δεν έφερε καμιά θετική αλλαγή στη συμπεριφορά του Τούρκου ηγέτη. Για την ακρίβεια η Ε.Ε. βοήθησε αυτόν τον ολιγάρχη να παγιώσει περαιτέρω τη θέση του. <br /> Νομίζω πως πολλοί στις Βρυξέλλες απέτυχαν να καταλάβουν νωρίς την κρισιμότητα του κινδύνου της ατζέντας Ερντογάν και στην αρχή δεν τον έβλεπαν σαν μεγάλη απειλή. Πίστευαν ότι δρούσε ορθολογικά και άρα μπορούσαν να κάνουν μια συμφωνία μαζί του καθώς και ότι οι περισσότεροι λίβελοι και δημόσιες δηλώσεις του γίνονταν για εσωτερική κατανάλωση. <br /> <br /> Αυτό θα σταματούσε όταν η προεκλογική περίοδος θα τελείωνε. Έκαναν λάθος. Ο Ερντογάν ανέβαζε τους πολιτικούς τόνους ακόμα περισσότερο μετά από κάθε νικηφόρα εκλογική διαδικασία. Έχει αρχίσει να χρησιμοποιεί επιθετικά διαμεσολαβητές σε ομάδες της διασποράς, όχι μόνο Τούρκους, αλλά και μη τουρκικές μουσουλμανικές ομάδες σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες για να προωθήσει το ριζοσπαστικό ισλαμικό του όραμα. <br /> <br /> Ο Ερντογάν δεν ενδιαφέρεται για δικαιώματα και ελευθερίες, αλλά αποδίδει τη δέουσα προσοχή στις οικονομικές σχέσεις με την Ευρώπη, απ’ όπου έρχεται το μεγαλύτερο μέρος του τουρισμού, των επενδύσεων και του εμπορίου στην Τουρκία. Το οικονομικό πλεονέκτημα είναι το μόνο «όπλο» που ίσως έχει η Ε.Ε. Ενδεχομένως, στοχευμένες κυρώσεις σε ανθρώπους - «κλειδιά» γύρω από τον Ερντογάν ίσως να προκαλέσουν κλυδωνισμούς στην οικονομική και πολιτική κοινότητα που εξακολουθεί να υποστηρίζει την κυβέρνηση Ερντογάν. Εάν ο Ερντογάν δει πως η Ε.Ε. μπορεί να υπονομεύσει το πελατειακό του σύστημα, θα λυγίσει. <br /> <br /> Ένας άλλος τρόπος είναι μέσα από νομικές διαδικασίες. Ο Ερντογάν είναι τρομοκρατημένος από το ενδεχόμενο να χρειαστεί να λογοδοτήσει. Η δικαστική υπόθεση στις ΗΠΑ ενάντια στους τραπεζικούς υπαλλήλους που με την έγκριση Ερντογάν βοήθησαν το Ιράν να ξεπλύνει χρήματα τον έχει ταρακουνήσει. Η Γερμανία απήγγειλε κατηγορίες εναντίον των κατασκόπων του και η Ιταλία ξεκίνησε έρευνα ενάντια στον γιο του με την κατηγορία για «ξέπλυμα» χρήματος. Ο Ερντογάν έχει αναστατωθεί με τις κινήσεις αυτές. <br /> <br /> <b>Οι εντάσεις μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας ποτέ δεν εξέλιπαν. Στις αρχές Μαρτίου δυο Έλληνες στρατιώτες συνελήφθησαν στα ελληνοτουρκικά σύνορα και κρατούνται στην Τουρκία. Έλληνες αναλυτές εκτιμούν πως οι διαπραγματεύσεις για την απελευθέρωσή τους θα πάρουν πολύ καιρό, ίσως και αρκετούς μήνες. Άλλοι υποστηρίζουν πως ο Ερντογάν θα τους χρησιμοποιήσει ως διαπραγματευτικό «όπλο», ώστε να τους ανταλλάξει με τους Τούρκους στρατιώτες που βρίσκονται στην Ελλάδα. Ποια είναι η άποψή σας για το ζήτημα; Υπάρχει τρόπος επίλυσης; </b><br /> <b><br /></b> Ο Ερντογάν θα τους χρησιμοποιήσει ως ομήρους απέναντι στην Ελλάδα, ώστε να διαπραγματευτεί το αντάλλαγμα που θέλει για την απελευθέρωσή τους. Υπ’ αριθμόν ένα κανόνας σε διαπραγματεύσεις ομηρείας είναι ποτέ να μην πληρώσεις τα λύτρα στον απαγωγέα. Νομίζω πως η Ελλάδα θα έπρεπε να κινητοποιήσει τους συμμάχους της σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο, να ασκήσει περισσότερη πίεση στην τουρκική κυβέρνηση, ώστε να καταλάβει ο Ερντογάν πως το κόστος του να κρατάει Έλληνες στρατιώτες είναι πολύ μεγάλο. <br /> <br /> Ο Ερντογάν έχει χρησιμοποιήσει άλλους ξένους υπηκόους, συμπεριλαμβανομένων και πολιτών των ΗΠΑ, με τέτοιο τρόπο. Υποψιάζομαι πως ο Ερντογάν δεν ενδιαφέρεται πολύ για τους Τούρκους στρατιώτες που έχουν βρει καταφύγιο στην Ελλάδα. Δεν θα τον ένοιαζε αν θα τους έπαιρνε πίσω, αλλά υπάρχουν ήδη εκατοντάδες φιλο-δυτικοί και φιλο-ΝΑΤΟϊκοί αξιωματικοί στις τουρκικές φυλακές. Θα τον ενδιέφερε πιο πολύ (σ.σ.: ως αντάλλαγμα) να οικοδομήσει ένα μεγάλο τζαμί στην Αθήνα ή να υπάρξουν κάποιες παραχωρήσεις για την τουρκική / μουσουλμανική* μειονότητα. <br /> Κάτι τέτοιο μπορεί να το χρησιμοποιήσει στην εκλογική του βάση, καθώς οικοδομεί την εικόνα ενός ηγέτη - χαλίφη, ο οποίος θα ήθελε να επιτύχει την υποταγή όλων των μουσουλμάνων στον κόσμο. <br /> <br /> <b><i>* Η αναφορά σε «τουρκική / μουσουλμανική μειονότητα στην Ελλάδα» είναι του Αμπντουλάχ Μποζκούρτ</i></b><br /> <br /> <a href="http://www.topontiki.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Αμπντουλάχ Μποζκούρτ: «Ο Ερντογάν θα φτάσει μέχρι τα άκρα»

Ειρήνη Χριστοδουλάκη «Στόχος του είναι να παραμείνει πάση θυσία στην εξουσία» λέει στο «Π» ο εξόριστος Τούρκος δημοσιογράφος Τις συνεχι...

Διαβάστε την συνέχεια

Το γεωπολιτικό ρήγμα των Βαλκανίων

<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEglA3CIg9lCrOvCnax-IeVuxsZsedcWeieG1_c3p21xnra3Rb3ksdb51VVTXpCMncmMtJNRxWedPpsSrQ_oSKRsHLcxK3SzmL6gkH9NIQQp_lw0sw8SJqz3UbsUxo81_LkAD4JTNPv6xhI/s1600/02042018-1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="433" data-original-width="626" height="442" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEglA3CIg9lCrOvCnax-IeVuxsZsedcWeieG1_c3p21xnra3Rb3ksdb51VVTXpCMncmMtJNRxWedPpsSrQ_oSKRsHLcxK3SzmL6gkH9NIQQp_lw0sw8SJqz3UbsUxo81_LkAD4JTNPv6xhI/s640/02042018-1.jpg" width="640" /></a><br /> <h3> Γιατί υπάρχει δυσκολία εξεύρεσης ισορροπίας δυνάμεων στην περιοχή.</h3> Η Βαλκανική Χερσόνησος έχει καθορίσει σε μεγάλο βαθμό τους δύο Παγκόσμιους Πολέμους και έχει χαρακτηριστεί ως «πυριτιδαποθήκη της Ευρώπης». Η περιοχή της Κεντρικής Ασίας στην οποία η αστάθεια αποτελεί ένα από τα χαρακτηριστικά της, είχε ονομαστεί από τον Zbigniew Brzezinski ως «Ευρασιατικά Βαλκάνια». Μεταξύ των όρων που περιγράφουν τον κατακερματισμό κρατών και θίγουν ζητήματα εδαφικής ακεραιότητας, υπάρχει και αυτός της «βαλκανιοποίησης». Γιατί υπάρχει έντονος προβληματισμός και διάχυτη απαισιοδοξία για το μέλλον της περιοχής; Ποια είναι η πραγματικότητα που οδηγεί ακαδημαϊκούς και πολιτικούς να θεωρούν ότι το γεωπολιτικό ρήγμα των Βαλκανίων είναι ξανά ενεργό; Τι μπορεί να γίνει για την εξομάλυνση των όλων όσων συμβαίνουν; <br /> <br /> Πρώτον, είναι απαραίτητη μια απεικόνιση της σημερινής κατάστασης κυρίως στα Δυτικά Βαλκάνια. Δεύτερον, χρειάζεται η ανάλυση των επιδιώξεων των μεγάλων δυνάμεων της περιοχής. Τέλος, χρήσιμα είναι τα συμπεράσματα που οδηγούν σε απαισιοδοξία σχετικά με την Βαλκανική Χερσόνησο και οι πολιτικές που θα οδηγούσαν σε μια εξομάλυνση της αστάθειας.<br /> <br /> Η ΜΑΧΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΙΣΔΟΧΗ ΣΤΗΝ ΕΕ ΥΠΟ ΤΗΝ ΑΠΕΙΛΗ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΥ <br /> <br /> Η περιοχή των Βαλκανίων μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ, ακολούθησε τη μοίρα της ίδιας της ΕΣΣΔ. Η διάλυση της Γιουγκοσλαβίας κληροδότησε νέα κράτη που ανήκαν (και εν πολλοίς ανήκουν) στην κατηγορία των μετακομμουνιστικών καθεστώτων. Βάσει αυτής της κατηγοριοποίησης, τα κράτη αυτά όφειλαν να προβούν στις κατάλληλες μεταρρυθμίσεις ώστε να μετατραπούν σε Δυτικού τύπου δημοκρατίες και να ακολουθήσουν τους ευρωατλαντικούς θεσμούς. Οι διαδικασίες ενσωμάτωσης, όπως αποδείχθηκε και με την περίπτωση της Ανατολικής Γερμανίας, ήταν περισσότερο δύσκολες από ό,τι αναμενόταν να είναι.<br /> <br /> Η πρωτομαγιά του 2004 ήταν ιστορική μέρα τόσο για τα Βαλκάνια, όσο και για άλλες χώρες της ανατολικής Ευρώπης, χώρες που στην διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου ανήκαν στο Σύμφωνο της Βαρσοβίας, καθώς ολοκλήρωσαν την εισδοχή τους στην ΕΕ. Η πρώτη χώρα που έγινε δεκτή στην ΕΕ από τα Βαλκάνια, ήταν η Σλοβενία. Πρωτοχρονιά του 2007, Βουλγαρία και Ρουμανία έγιναν επίσης πλήρη μέλη της ΕΕ ενώ η τελευταία διεύρυνση της ΕΕ που έγινε την 1η Ιουλίου 2013, αφορούσε πάλι τα Βαλκάνια και την Κροατία. Ωστόσο, η de jure αναγνώριση του Κοσσυφοπεδίου ως ανεξάρτητο κράτος, άφησε την παρακαταθήκη μιας αναζωπύρωσης του αλυτρωτισμού, ο οποίος είναι βασικός παράγοντας αστάθειας της Βαλκανικής Χερσονήσου. Τα προβλήματα που μαστίζουν τις υπόλοιπες βαλκανικές χώρες, (Σερβία, Βοσνία, Κοσσυφοπέδιο, Αλβανία, πΓΔΜ και Μαυροβούνιο) είναι χαρακτηριστικά προβλήματα μετακομμουνιστικών καθεστώτων. Διαφθορά, έλλειψη θεσμών, οικονομική στασιμότητα. Ο εθνικισμός και ο αλυτρωτισμός, λόγω των παραπάνω προβλημάτων συνεχίζει να είναι το ισχυρό χαρτί κάθε επίδοξης κυβέρνησης σε αυτές τις χώρες. Αλβανία, πΓΔΜ, Μαυροβούνιο και Σερβία είναι επίσημα υποψήφια μέλη της ΕΕ. Παρόλα αυτά, υπάρχουν δύο σημαντικά προβλήματα που θέτουν εν αμφιβόλω την πορεία των ενταξιακών διαπραγματεύσεων των παραπάνω χωρών. <br /> <br /> Πρώτον, η ΕΕ μετά την κρίση του 2008 βρίσκεται σε μια περίοδο πολλών ανοιχτών ζητημάτων. Η συζήτηση για το «αν» και «πόσο» η διεύρυνση είναι επιζήμια για την εμβάθυνση, έχει ξεκινήσει αρκετό καιρό. Η έξοδος του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ε.Ε, το προσφυγικό ζήτημα, η κρίση στην ευρωζώνη, η ραγδαία άνοδος της ακροδεξιάς και της ξενοφοβίας, η ανάγκη για πρωτοβουλίες οικοδόμησης τρόπων αντιμετώπισης των τρομοκρατικών ενεργειών εντός κρατών-μελών της ΕΕ, αλλά και αποσχιστικές τάσεις περιοχών που βρίσκονται εντός κρατών-μελών της ΕΕ (πχ Καταλονία) αποτελούν τα βασικά ζητήματα που οδηγούν τις Βρυξέλλες σε σκεπτικισμό αναφορικά με μια νέα διεύρυνση. <br /> <br /> Δεύτερον, κάποιες χώρες έχουν ειδικές σχέσεις με δυνάμεις που έχουν αρκετές διαφορές με την ΕΕ. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, αποτελεί η Σερβία. Το Βελιγράδι έχει υπογράψει Σύμφωνο ελευθέρου εμπορίου με την Ρωσική Ομοσπονδία και έως τώρα, επιθυμεί να γίνει δεκτή στην ΕΕ διατηρώντας τις παραδοσιακές της σχέσεις με τη Μόσχα. Το μέλλον των ευρω-ρωσικών σχέσεων, θα καθορίσει σε μεγάλο βαθμό την υποψηφιότητα της Σερβίας. Αν αθροίσουμε τους δύο λόγους που καθιστούν τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις αργές και επισφαλείς θα δούμε πως η ΕΕ βρίσκεται σε ένα δίλημμα αναφορικά με την ενσωμάτωση των Δυτικών Βαλκανίων. Αν τα ενσωματώσει, θα υιοθετήσει για αρκετά χρόνια τα προβλήματα των χωρών αυτών. Αν δεν προχωρήσει σε μια τέτοια ενσωμάτωση, τότε οι ηγεσίες των κρατών των Δυτικών Βαλκανίων θα πάψουν να έχουν ως κίνητρο την ευρωπαϊκή τους πορεία και ο αλυτρωτισμός θα αυξηθεί ανάλογα με τον εθνικισμό. Πέραν αυτού, όλο και περισσότερο, η Ρωσία θα μπορεί να επηρεάζει την Βαλκανική Χερσόνησο. <br /> <br /> Το δίλημμα των Βρυξελλών γιγαντώνεται αν κάποιος λάβει υπόψιν του τον εν εξελίξει αλυτρωτισμό που λαμβάνει χώρα. Η Σερβία και η Αλβανία διατηρούν κακές σχέσεις. Η σερβική μειονότητά της (Republika Srpska στην Βοσνία Ερζεγοβίνη) που αγγίζει το 30% του συνολικού πληθυσμού, καθώς και οι σερβικές μειονότητες σε πΓΔΜ και Κοσσυφοπέδιο, έχουν αρχίσει να οραματίζονται την ένωσή τους με την Σερβία .<br /> <br /> ΗΠΑ, ΡΩΣΙΑ, ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΚΑΙ ΤΟΥΡΚΙΑ ΕΡΙΖΟΥΝ ΓΙΑ ΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ<br /> <h3> Για τη συνέχεια <a href="https://goo.gl/8kWwbg">ForeignAffairs</a></h3> <a href="http://www.foreignaffairs.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Το γεωπολιτικό ρήγμα των Βαλκανίων

Γιατί υπάρχει δυσκολία εξεύρεσης ισορροπίας δυνάμεων στην περιοχή. Η Βαλκανική Χερσόνησος έχει καθορίσει σε μεγάλο βαθμό τους δύο Παγκόσμ...

Διαβάστε την συνέχεια

Προς μεταπολεμική εποχή στην ευρύτερη Μέση Ανατολή

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh6Q1TtaGDGtbHXujQiIv52m76JNs3LVQi6OHchSp84TYoBPUVcXmLkFSWzGM7nBh7Xwspbp_cevtfWcp5xYoQHZ50o-5PHV5jFS1tvhgWHFkVdAZBRT0q8i6Btn-WPXbi43Xwf2kquWPQ/s1600/us-war-china-russia.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="350" data-original-width="590" height="378" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh6Q1TtaGDGtbHXujQiIv52m76JNs3LVQi6OHchSp84TYoBPUVcXmLkFSWzGM7nBh7Xwspbp_cevtfWcp5xYoQHZ50o-5PHV5jFS1tvhgWHFkVdAZBRT0q8i6Btn-WPXbi43Xwf2kquWPQ/s640/us-war-china-russia.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <b>Τιερί Μεϊσάν </b><br /> Αντίθετα με τις εμφανίσεις της ατλαντικής προπαγάνδας, ο Τιερί Μεϊσάν ερμηνεύει τις διεθνείς σχέσεις μακροπρόθεσμα. Για εκείνον, δεν υπήρξε εμφύλιος πόλεμος τα τελευταία επτά χρόνια στη Συρία, αλλά ένας δεκαετής περιφερειακός πόλεμος στην ευρύτερη Μέση Ανατολή. Από τη μεγάλη αυτή σύγκρουση, της οποίας η Ρωσία βγαίνει νικήτρια απέναντι στο ΝΑΤΟ, εμφανίζεται σταδιακά μια νέα ισορροπία στο κόσμο. <br /> <br /> <b>Δίκτυο Βολταίρος | Δαμασκός (Συρία ) </b><br /> <br /> Κάθε πόλεμος τελειώνει με νικητές και ηττημένους. Τα δεκαεπτά χρόνια που μόλις ζήσαμε στη «Ευρύτερη Μέση Ανατολή» δεν μπορούν να αποτελέσουν εξαίρεση [ <a href="http://www.voltairenet.org/article200409.html?var_mode=preview#nb1">1</a> ]. Ωστόσο, ενώ ο Σαντάμ Χουσεΐν και ο Μουαμάρ Καντάφι έχουν εξαλειφθεί και η Συρία είναι στο δρόμο να νικήσει, δεν υπάρχει άλλος ηττημένος παρά μόνο τον αραβικό Λαό. <br /> <br /> Το πολύ μπορεί κανείς να προσποιηθεί ότι πιστεύει ότι το πρόβλημα είναι μόνο στη Συρία. Και ότι στη Συρία, δεν είναι παρά μόνο στη Γκούτα. Και ότι στη Γκούτα, έχασε ο στρατός του Ισλάμ. Αυτό το επεισόδιο δεν αρκεί για να κηρυχτεί το τέλος των εχθροπραξιών που καταστρέφουν την περιοχή, καταστρέφουν ολόκληρες πόλεις και σκοτώνουν ανθρώπους κατά εκατοντάδες χιλιάδες. <br /> <br /> Ωστόσο, το παραμύθι για την μετάδοση των «εμφυλίων πολέμων» [ <a href="http://www.voltairenet.org/article200409.html?var_mode=preview#nb2">2</a> ] επιτρέπει στις 130 χώρες και διεθνείς οργανισμούς που συμμετείχαν στη σύνοδο κορυφής των «Φίλων της Συρίας» να αρνηθούν τις ευθύνες τους και να κρατήσουν ψηλά το κεφάλι τους. Και καθώς δε θα παραδεχτούν ποτέ την αποτυχία τους, θα συνεχίσουν τις καταχρήσεις τους σε άλλα θέατρα επιχειρήσεων. Με άλλα λόγια: ο πόλεμος τους θα τελειώσει σύντομα στην περιοχή, αλλά θα συνεχιστεί αλλού. <br /> <br /> Από αυτή την προοπτική, αυτό που συμβαίνει στη Συρία από της διακήρυξης πολέμου των ΗΠΑ – το Syrian Accountability Act -, το 2003, δηλαδή σχεδόν πριν από 15 χρόνια, θα έχει διαμορφώσει τη Τάξη του κόσμου που είναι στο δρόμο και συγκροτείται. Πράγματι, ενώ σχεδόν όλα τα κράτη της «ευρύτερης Μέσης Ανατολής» έχουν αποδυναμωθεί ή καταστραφεί, μόνο η Συρία εξακολουθεί να είναι όρθια και ανεξάρτητη. <br /> <br /> Συνεπώς, η στρατηγική του ναυάρχου Cebrowski, που στοχεύει να καταστραφούν οι κοινωνίες και τα Κράτη των μη-παγκοσμιοποιημένων χωρών και να εκβιαστούν οι παγκοσμιοποιημένες χώρες να πληρώσουν για να έχουν πρόσβαση στις πρώτες ύλες και τις πηγές ενέργειας αυτής της περιοχής, δεν θα μπορεί να εφαρμοστεί από το Πεντάγωνο, ούτε εδώ ούτε οπουδήποτε αλλού. <br /> <br /> Υπό την πρωτοβουλία του προέδρου Τραμπ, οι Ένοπλες Δυνάμεις των ΗΠΑ παύουν αργά την υποστήριξή τους στους τζιχαντιστές και αρχίζουν να αποχωρούν από το πεδίο της μάχης. Αυτό δεν τους κάνει φιλάνθρωπους, αλλά ρεαλιστές, και θα πρέπει να σηματοδοτήσει το τέλος της εμπλοκής τους έναντι Κρατών. <br /> <br /> Επανασυνδέοντας με τον Χάρτη του Ατλαντικού μέσω του οποίου το Λονδίνου και η Ουάσιγκτον συμφώνησαν το 1941, για τον από κοινού έλεγχο των ωκεανών και του παγκόσμιου εμπορίου, οι ίδιες Ηνωμένες Πολιτείες ετοιμάζονται τώρα να σαμποτάρουν το εμπόριο του κινέζικου αντιπάλου τους. Ο Ντόναλντ Τράμπμ μεταρρυθμίζει τα Quads (με την Αυστραλία, την Ιαπωνία και την Ινδία) για να περιορίσει την κίνηση του κινεζικού στόλου στον Ειρηνικό. Ταυτόχρονα, ανέθεσε το Εθνικό Συμβούλιο Ασφάλειας στον Τζόν Μπόλτον, του οποίου το μεγάλο επίτευγμα υπό τον Bush Jr., ήταν να εμπλέξει τους Συμμάχους στη στρατιωτική επιτήρηση των ωκεανών και του παγκόσμιου εμπορίου. <br /> <br /> Το μεγάλο κινέζικο σχέδιο των δρόμων του μεταξιού (τόσο στη ξηρά όσο και στη θάλασσα) δεν αναμένεται να πετύχει τα επόμενα χρόνια. Καθώς το Πεκίνο αποφάσισε να μεταφέρει τα εμπορεύματά του μέσω της Τουρκίας και όχι μέσω Συρίας και Λευκορωσίας αντί της Ουκρανίας, θα προκύψουν «αναταράξεις» από τώρα και στο εξής στις δύο αυτές χώρες. <br /> <br /> Ήδη στον δέκατο πέμπτο αιώνα, η Κίνα προσπάθησε να ανοίξει ξανά τον δρόμο του μεταξιού κατασκευάζοντας ένα τεράστιο στόλο 30.000 ανδρών υπό τη διοίκηση του μουσουλμάνου ναυάρχου Zheng He. Παρά την θερμή υποδοχή αυτής της ειρηνικής αρμάδας στον Περσικό Κόλπο, την Αφρική και την Ερυθρά Θάλασσα, το σχέδιο αυτό απέτυχε. Ο αυτοκράτορας έδωσε εντολή να πυρποληθεί ολόκληρος ο στόλος. Η Κίνα κλείστηκε στον εαυτό της για πέντε αιώνες. Ο πρόεδρος Xi εμπνεύστηκε από αυτόν τον διάσημο προκάτοχό για να φανταστεί τους «Δρόμο και Ζωνάρι», αλλά ενδέχεται να οδηγηθεί, όπως ο αυτοκράτορας Μινγκ Xuanzong, να αυτοβυθίσει ο ίδιος τη πρωτοβουλία του, ανεξάρτητα από τα ποσά που επενδύθηκαν από τη χώρα του - και ως εκ τούτου χαμένα. <br /> <br /> Το Ηνωμένο Βασίλειο, από τη πλευρά του, δεν έχει εγκαταλείψει το σχέδιο του για νέα «αραβική εξέγερση» με το οποίο είχε φέρει στην εξουσία τους Ουαχαμπίτες από τη Λιβύη μέχρι τη Σαουδική Αραβία, το 1915. Ωστόσο, η «Αραβική Άνοιξη» του 2011 , η οποία έπρεπε αυτή τη φορά να αφιερωθεί στους Αδελφούς Μουσουλμάνους, έσπασε πάνω από την συρολιβανέζικη Αντίσταση. <br /> <br /> Το Λονδίνο σκοπεύει να χρησιμοποιήσει τη «περιστροφή (pivot) προς την Ασία» των Ηνωμένων Πολιτειών για να ανακτήσει την ακτινοβολία της πρώην αυτοκρατορίας του. Ετοιμάζεται να εγκαταλείψει την Ευρωπαϊκή Ένωση και καθοδηγεί τους στρατούς του ενάντια στη Ρωσία. Προσπάθησε να συγκεντρώσει τον μεγαλύτερο δυνατό αριθμό συμμάχων πίσω του με την οργάνωση-χειραγώγηση της υπόθεσης Σκρίπαλ, αλλά αντιμετώπισε μερικές απογοητεύσεις, μεταξύ των οποίων την άρνηση της Νέας Ζηλανδίας να συνεχίσει να παίζει το ρόλο του υπάκουου προτεκτοράτου στον κυρίαρχο. Αναμένεται λογικά να αναπροσανατολίσει τους τζιχαντιστές του ενάντια στη Μόσχα, όπως το έκανε κατά τους πολέμους στο Αφγανιστάν, τη Γιουγκοσλαβία και τη Τσετσενία. <br /> <br /> Η Ρωσία, η μόνη μεγάλη δύναμη που βγαίνει νικήτρια από τη σύγκρουση στη Μέση Ανατολή, κατάφερε να επιτύχει το στόχο της Τσαρίνας Αικατερίνης Β’ να αποκτήσει πρόσβαση στη Μεσόγειο και να σώσει το λίκνο του Χριστιανισμού στον οποίο βασίζεται ο πολιτισμός της. <br /> <br /> Η Μόσχα αναμένεται τώρα να αναπτύσσει την Ευρασιατική Οικονομική Ένωση, στην οποία η Συρία είναι υποψήφια από το 2015. Εκείνη την εποχή, η ένταξη της είχε ανασταλεί μετά από αίτημα της Αρμενίας που ανησυχούσε για την ένταξη στο κοινό οικονομικό χώρο ενός Κράτους σε εμπόλεμη κατάσταση, αλλά τα πράγματα άλλαξαν. <br /> <br /> Η νέα ισορροπία του κόσμου είναι ήδη διπολική μετά την αποκάλυψη από τη Ρωσία του νέου πυρηνικού της οπλοστασίου. Ο κόσμος αναμένεται να χωριστεί στα δύο, όχι από ένα Σιδερούν παραπέτασμα, αλλά από τη μόνη βούληση των Δυτικών, που ήδη διαχωρίζουν τα τραπεζικά συστήματα και σύντομα το Διαδίκτυο. Αναμένεται να βασίζεται στο ΝΑΤΟ από τη μια πλευρά και όχι πλέον στο Σύμφωνο της Βαρσοβίας, αλλά στην Οργάνωση της Συνθήκης Συλλογικής Ασφάλειας, αφετέρου. Μέσα σε περίπου τριάντα χρόνια, η Ρωσία γύρισε τη σελίδα του μπολσεβικισμού και μετατόπισε την επιρροή της από την Κεντρική Ευρώπη προς τη Μέση Ανατολή. <br /> <br /> Σε μια κίνηση εκκρεμούς, η Δύση, ο πρώην "ελεύθερος κόσμος", μετατρέπεται σε ένα σύνολο καταναγκαστικών και ψευδώς συναινετικών κοινωνιών. Η Ευρωπαϊκή Ένωση εξοπλίζεται με μια μεγαλύτερη και πιο καταπιεστική γραφειοκρατία από εκείνη της Σοβιετικής Ένωσης. Ενώ η Ρωσία γίνεται και πάλι πρωταθλήτρια του Διεθνούς Δικαίου.<br /> <br /> <a href="http://infognomonpolitics.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Προς μεταπολεμική εποχή στην ευρύτερη Μέση Ανατολή

Τιερί Μεϊσάν Αντίθετα με τις εμφανίσεις της α...

Διαβάστε την συνέχεια

Το επιστημονικό προσωπικό των ΕΔ στο “ψυγείο” για να θαυμάζουμε την τουρκική αμυντική βιομηχανία!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEilO2iYYhw9p52i86NVm6PrPtA95Ypldgzd8ihePVPhH1drhObguqE-y6trxjARDXT28fzzGv8Q1Ld8hMSbCSXKAiE0MCLrumamqsw3GvHsUU-0mH2chXgmt2968XKMRCowpIdN9rX9n7s/s1600/C_130.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="726" data-original-width="1088" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEilO2iYYhw9p52i86NVm6PrPtA95Ypldgzd8ihePVPhH1drhObguqE-y6trxjARDXT28fzzGv8Q1Ld8hMSbCSXKAiE0MCLrumamqsw3GvHsUU-0mH2chXgmt2968XKMRCowpIdN9rX9n7s/s640/C_130.jpeg" width="640" /></a></div> <br /> Παρακολουθώντας τις τουρκικές ανακοινώσεις για επιχειρησιακή δράση των UAV τους στο Αιγαίο, το ερώτημα “εμείς τι κάνουμε” , φυσιολογικά επανέρχεται. Τι κάναμε όλα αυτά τα χρόνια που το καθεστώς Ερντογάν σχεδίαζε και υλοποιούσε ένα συγκεκριμένο σχέδιο για τον εξοπλισμό της χώρας του; Σχέδιο το οποίο έδινε πρωταγωνιστικό ρόλο στην εγχώρια αμυντική του βιομηχανία; <br /> <br /> Δεν είμασταν πουθενά. Όχι δεν ήταν το πρόβλημα τα χρήματα. Ήταν η αδιαφορία, η ανικανότητα κι η “πονηριά” βεβαίως. Λεφτά μαύρα μόνο με αγορές έβγαιναν, όχι με δικές μας παραγωγές. <br /> <br /> Για να καταλάβουμε το μέγεθος της ανικανότητας και της αδιαφορίας που για δεκαετίες κυριάρχησε στο χώρο της Εθνικής Άμυνας και της αμυντικής βιομηχανίας, αρκεί να διαβάσουμε το κείμενο που μας έστειλε στρατιωτικός. Προκύπτει αβίαστα ότι δεν κάναμε τίποτα όχι επειδή δεν είχαμε λεφτά, αλλά επειδή δεν υπήρξε η πολιτική βούληση να προχωρήσουμε. <br /> <br /> Το κείμενο: <br /> <br /> Παρατηρούμε τον τελευταίο καιρό τις σημαντικές ανακοινώσεις της πολεμικής βιομηχανίας της Τουρκίας, που σε συνδυασμό με την εγχώρια πολεμική βιομηχανία της φανερώνει μεθοδικότητα, σωστό σχεδιασμό σε βάθος χρόνου και πλήρη εκμετάλλευση του επιστημονικού στρατιωτικού προσωπικού της. <br /> <br /> Δυστυχώς στον Ελληνικό Στρατό, τα στελέχη που έχουν σπουδάσει με έξοδα της υπηρεσίας σε πολυτεχνικές/πανεπιστημιακές σχολές της Ελλάδας και του εξωτερικού (έχοντας πολλές φορές διδακτορικούς ή μεταπτυχιακούς τίτλους σπουδών), αντί να απασχολούνται υποχρεωτικά στις ΔΣΕ, σε εργοστάσια, σε χημεία ή σε συγκεκριμένα project που κατά περίπτωση θα μπορούσαν αποφέρουν σημαντικό όφελος στις ΕΔ εφαρμόζοντας τις δεξιότητες και τις γνώσεις τους, χρησιμοποιούνται σε θέσεις πολύ κατώτερες των ειδικών προσόντων τους, πχ σε γενικές θέσεις, σε θέσεις γραφείου συμπληρώνοντας και υποβάλλοντας περιοδικές αναφορές, καταστάσεις κτλ, εργασίες οι οποίες μπορούν να γίνουν και από άλλα στελέχη που έχουν περάσει όλα τα προβλεπόμενα σχολεία για τον βαθμό τους. <br /> <br /> Προτείνεται λοιπόν η κατάλληλη αξιοποίηση των παραπάνω στελεχών -ειδικά τα μεγάλα στελέχη (Αντισυνταγματάρχες, Συνταγματάρχες) που βαίνουν προς το τέλος της καριέρας τους- σε συγκεκριμένο στόχο/παραδοτέο που θα καθοριστεί από την ιεραρχία, έτσι ώστε να μπορούν να μεταφέρουν άμεσα και «επ΄έργο» τεχνογνωσία και στα νεότερα στελέχη, αλλά και πολύτιμη παρακαταθήκη στις ΕΔ.<br /> Με τον τρόπο αυτό θα υλοποιηθεί και ο ανταποδοτικός χαρακτήρας προς την υπηρεσία, των τεράστιων κονδυλίων που δαπανήθηκαν για τις παραπάνω σπουδές, αλλά και της απουσίας των στελεχών από την ενεργό υπηρεσία κατά την διάρκεια των σπουδών τους. <br /> <br /> Σε αντίθετη περίπτωση δυστυχώς θα παρατηρούμε για πολλά ακόμα χρόνια την γείτονα χώρα να παρουσιάζει εντυπωσιακά projects (UAV, ελικοπτεροφόρα πλοία, οπλικά συστήματα, Τ/Θ οχήματα κτλ) υιοθετώντας πρακτικές εφάμιλλες με το ισραηλινό ή τον αμερικάνικο στρατό, κάνοντας θεσμικές κινήσεις οι οποίες δημιουργούν επιστημονική αυτοτέλεια υψηλού επιπέδου και ορθολογική διαχείριση του στρατιωτικού προσωπικού τους.<br /> <br /> <a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a> <br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Το επιστημονικό προσωπικό των ΕΔ στο “ψυγείο” για να θαυμάζουμε την τουρκική αμυντική βιομηχανία!

Παρακολουθώντας τις τουρκικές ανακοινώσεις για επιχειρησιακή δράση των UAV τους στο Αιγαίο, το ερώτημα “εμείς τι κάνουμε” , φυσιολογικά ε...

Διαβάστε την συνέχεια

Υποχρέωση της Δύσης να τελειώνει με τον εχθρό της, τον παράφρονα δικτάτορα Ερντογάν

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhEChB-y-nrJurdfjexKA1rxMSGOjWuiQGeQryHTYN5vuzN5ALybd6w4en9G92gfp5N44pnqSjiU9ILEjviHcgQc20eYETAsWrF0LZhP0E1z5aZJWfLqzvXb-k8GrKW1XzXEtNhyphenhyphenJwoN7k/s1600/ERDOGAN-TURKEY-AGIA-SOFIA0.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="437" data-original-width="777" height="358" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhEChB-y-nrJurdfjexKA1rxMSGOjWuiQGeQryHTYN5vuzN5ALybd6w4en9G92gfp5N44pnqSjiU9ILEjviHcgQc20eYETAsWrF0LZhP0E1z5aZJWfLqzvXb-k8GrKW1XzXEtNhyphenhyphenJwoN7k/s640/ERDOGAN-TURKEY-AGIA-SOFIA0.jpg" width="640" /></a></div> <br />Του <b>Δημήτρη Γ. Απόκη*</b><br />Το ποτήρι έχει πλέον ξεχειλίσει με τον παράφρονα Σουλτάνο της Άγκυρας, Ταγίπ Ερντογάν, και αυτό θα πρέπει επιτέλους να γίνει κατανοητό από την ηγεσία της Δύσης και κυρίως από τις Ηνωμένες Πολιτείες και τον Αμερικανό Πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ.<br /><br />Και για να είμαι σαφής, θα πρέπει άμεσα η Δύση, να διαμορφώσει στρατηγική άμεσης εκδίωξης του παράφρονα Ερντογάν, από την εξουσία, μιας κομβικής στρατηγικής συμμαχίας χώρας, όπως είναι η Τουρκία.<br /><br />Υποστηρίζω και θα συνεχίσω να υποστηρίζω, ότι είναι ανοησία για οποιονδήποτε να στρέφει τα πυρά του για τη σημερινή στάση της Τουρκίας, έναντι της Δύσης, του Χριστιανισμού, και του Ισραήλ, στη χώρα με τον παράφρονα, επικίνδυνο δικτάτορα που την κυβερνά. Όσο τα πυρά των αναλύσεων και των κυβερνήσεων στρέφονται εναντίον της Τουρκίας και όχι του Ερντογάν, ο παράφρονας δικτάτορας της θα δυναμώνει, και η Δύση θα πλησιάζει όλο και πιο κοντά σε ένα καταστροφικό πλήγμα, στο στρατηγικό ζωτικό της χώρο την Ευρώπη, και στο βασικό συμμαχικό της πυλώνα το ΝΑΤΟ.<br /><br />Είναι καιρός, και μάλιστα έχει καθυστερήσει πολύ, η εφαρμογή μιας πολυδιάστατης στρατηγικής εναντίον του Ερντογάν και όχι της Τουρκίας. Και όταν μιλώ για πολυδιάστατη στρατηγική, αναφέρομαι σε σχέδιο αποδόμησης τους στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, και σε συγκεκριμένο σχέδιο κινήσεων που θα πλήξουν την αξιοπιστία του στο εσωτερικό της Τουρκίας και στα μάτια του λαού της Τουρκίας.<br /><br />Όταν ο παράφρων δικτάτορας της Τουρκίας, αποκαλεί τη μοναδική Δημοκρατία στη Μέση Ανατολή, το κράτος του Ισραήλ, τρομοκράτες και κατοχικές δυνάμεις, τη στιγμή που υπερασπίζονται το έθνος τους και τη δημοκρατία τους, έναντι τρομοκρατικών οργανώσεων που εκμεταλλευόμενες τη θρησκεία του Ισλάμ, οδηγούν απλούς πιστούς Μουσουλμάνους σε ξεσηκωμό και εξτρεμιστικές ενέργειες.<br /><br />Όταν σε καθημερινή βάση επιτίθεται και προσβάλλει τη μεγαλύτερη Δημοκρατία του κόσμου τις Ηνωμένες Πολιτείες. Όταν προκαλεί μέσα σε ένα από τα μεγαλύτερα μνημεία της Χριστιανοσύνης, την Αγία Σοφία, στην Κωνσταντινούπολη.<br /><br />Όταν αμφισβητεί και απειλεί ευθέως, την εδαφική ακεραιότητα χώρας μέλους του ΝΑΤΟ. Και όταν χλευάζει την Ευρώπη, έχει φτάσει η ώρα να βγουν τα γάντια και να αρχίσει μια σκληρή και σοβαρή αντιμετώπιση αυτού του παράφρονα εγκληματία.<br /><br />Όταν η Δύση καταφέρνει να σταθεί δίπλα, δίπλα, και σωστά, μέσα σε μια νύχτα, με τη Μεγάλη Βρετανία, απέναντι στις εγκληματικές ενέργειες που διαπράττει το όψιμο φιλαράκι του Σουλτάνου, ο Πρόεδρος της Ρωσίας, Βλαντιμίρ Πούτιν, είναι καιρός να πράξει το ίδιο απέναντι στον εγκληματία παράφρονα δικτάτορα Ερντογάν.<br /><br />Και τα εργαλεία υπάρχουν: <br /><ul> <li>Πρώτον, ένα συντονισμένο και καλοσχεδιασμένο τράβηγμα του χαλιού στην ετοιμόρροπη οικονομία του καθεστώτος Ερντογάν, έτσι ώστε ο δικτάτορας της Άγκυρας, να αρχίσει να αποδομείται στα μάτια του τουρκικού λαού. </li> </ul> <ul> <li>Δεύτερον, αντί οι ΗΠΑ και διάφορες δυτικές χώρες να συναγωνίζονται ποιος θα του πουλήσει όπλα, να υπάρξει μια συντονισμένη στρατηγική παράλυσης των ενόπλων δυνάμεων του, προκαλώντας έτσι την αντίδραση των στρατιωτικών, πριν προλάβει να τους ξεκληρίσει όλους ως Γκιουλεντιστές και τους αντικαταστήσει με τις προσωπικές παραστρατιωτικές του δυνάμεις. </li> </ul> Τρίτον, μια ευρείας κλίμακας εκστρατεία δημοσιών σχέσεων με στόχο την διεθνή απομόνωση και κατακραυγή του παράφρονα – δικτάτορα της Άγκυρας. <br /><br />Ας τελειώνει λοιπόν η Δύση και ειδικά η Ουάσιγκτον με τον Ερντογάν. Όχι με την Τουρκία, με τον Ερντογάν.<br /><br />Και όσο αφορά την Ελλάδα, το σύνολο της πολιτικής ηγεσίας, θα έπρεπε να έχει εκμεταλλευτεί, την θρασύτατη και κατάπτυστη επίθεση εναντίον του έθνους-κράτους του Ισραήλ, με δημόσια στήριξη προς τη σύμμαχο χώρα και τον Πρωθυπουργό της. Επιτέλους, ας ξεπεράσει το ελληνικό πολιτικό σύστημα, το ανόητο και χωρίς βάση φοβικό σύνδρομο έναντι εξτρεμιστών και τρομοκρατικών οργανώσεων όπως η Χαμάς, που καπηλεύονται τα θεμιτά αισθήματα του παλαιστινιακού λαού για αυτοδιάθεση, οδηγώντας τον στο εξτρεμισμό και την τρομοκρατία.<br /><br />Το έχω επαναλάβει σε προηγούμενο άρθρο μου και θα το επαναλάβω και εδώ: Άμεση στρατηγική συνεργασία, ουσίας, με στρατιωτικό – αμυντικό βραχίονα με το Ισραήλ. Η μόνη λύση με μέλλον για την Ελλάδα. Σε κάθε άλλη περίπτωση, κινδυνεύουμε να αποτελέσουμε θύμα του άξονα των εχθρών της Δύσης, της Τουρκίας, της Ρωσίας και του Ιράν.<br /><br />Τελειώνετε κύριοι της Δύσης με τον παράφρονα δικτάτορα της Άγκυρας, Ταγίπ Ερντογάν.<br /><br /><b><i>*Ο Δημήτρης Απόκης, είναι Διεθνολόγος και Δημοσιογράφος, Απόφοιτος του The Paul H. Nitze, School of Advanced International Studies.</i></b><br /><br /><a href="http://hellasjournal.com/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Υποχρέωση της Δύσης να τελειώνει με τον εχθρό της, τον παράφρονα δικτάτορα Ερντογάν

Του Δημήτρη Γ. Απόκη* Το ποτήρι έχει πλέον ξεχειλίσει με τον παράφρονα Σουλτάνο της Άγκυρας, Ταγίπ Ερντογάν, και αυτό θα πρέπει επιτέλους ...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι αυταπάτες για τον Ταγίπ Ερντογάν και το καθυστερημένο «ξύπνημα» της Αθήνας

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg3ZKzdVfMMcqcPw6NacADfQYujd5TRR4rdglZTjDzh5gDowtMEseYjwInHJJ84xxShxjVXObKRoDi0T2GgHYN_1bK_g4CM23q3HeRs5tqQse6AYcE8lPEmUl7-ISL8DOMHJNGJhESgDqU/s1600/erdogan-stratigos.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="380" data-original-width="625" height="388" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg3ZKzdVfMMcqcPw6NacADfQYujd5TRR4rdglZTjDzh5gDowtMEseYjwInHJJ84xxShxjVXObKRoDi0T2GgHYN_1bK_g4CM23q3HeRs5tqQse6AYcE8lPEmUl7-ISL8DOMHJNGJhESgDqU/s640/erdogan-stratigos.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Του <b>Νίκου Μελέτη </b><br /> Πέρασαν μήνες με εκατοντάδες δηλώσεις, προκλητικές κινήσεις με στόχο τα Ίμια, το Καστελόριζο και την ελληνική κυριαρχία στο Αιγαίο πειρατικές παρεμβάσεις στην Κυπριακή ΑΟΖ, απειλές για τη Θράκη, αλλά τελικά χρειάσθηκε μια δήλωση του Ταγίπ Ερντογάν που εξέθετε τον Αλέξη Τσίπρα, για να «ξυπνήσει» η Αθήνα.<br /> <br /> Η χθεσινή άμεση, σκληρή και σε προσωπικό τόνο απάντηση του Μεγάρου Μάξιμου που προφανώς έγινε εν θερμώ, έρχεται τη στιγμή που υπήρχαν συνεχείς και επίμονες προσπάθειες από το Μέγαρο Μαξίμου να κρατήσει χαμηλούς τόνους και να δικαιολογήσει την μέχρι τώρα πολιτική κατευνασμού και εξωραϊσμού του Τούρκου ηγέτη, με το επιχείρημα ότι διατηρεί χρήσιμους ανοικτούς διαύλους με την Τουρκία. <br /> <br /> Δίαυλοι που φυσικά ποτέ δεν υπήρξαν όπως αποδείχθηκε και με το τελευταίο επεισόδιο με την ομηρεία των δυο Ελλήνων στρατιωτικών. Με την κυβέρνηση να μην συνειδητοποιεί ότι η Τουρκία και ο Ερντογάν αντιλαμβάνονται την «φιλική σχέση», όπως αυτή με το Κόσοβο το οποίο θεωρούν κράτος υποτελές προς τον Σουλτάνο, που όφειλε να παραδώσει εκτός κάθε έννοιας νομιμότητας εκείνους που ο Σουλτάνος θεωρούσε εχθρούς του. Όπως κι έγινε με τη μαφιόζικη σύλληψη και απαγωγή έξι Τούρκων πολιτών υποστηρικτών του Γκιουλέν, από τις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες σε συνεργασία με ορισμένα στελέχη της και όταν αντέδρασε ο πρωθυπουργός του Κοσόβου, βρέθηκε αντιμέτωπος με την οργή και τις απειλές του Σουλτάνου… <br /> <br /> Όλοι θέλουμε να εμπιστευόμαστε την ελληνική κυβέρνηση έναντι του κ. Ερντογάν. Όμως παρά το γεγονός ότι δεν διαψεύσθηκε κατηγορηματικά ο ισχυρισμός του Τ. Ερντογάν ότι ο Έλληνας πρωθυπουργός του υποσχέθηκε ότι σε 10-15 ημέρες θα του είχαν παραδοθεί οι 8 αξιωματικοί, θα πρέπει να έχουν υπόψη τους οι συντάκτες των ανακοινώσεων ότι οι συνομιλίες σε επίπεδο πρωθυπουργού, ηχογραφούνται και καταγράφονται... <br /> <br /> Επί μήνες από την πρώτη συνάντηση του κ. Ερντογάν με τον Αλέξη Τσίπρα, μέχρι και τώρα επιχειρήθηκε να δημιουργηθεί η εικόνα της δημιουργίας «προσωπικής σχέσης» με τον Τούρκο ηγέτη. Μια αυταπάτη που δεν χαρακτήρισε μόνο τον Αλ. Τσίπρα, αλλά και τον Γ. Παπανδρέου και τον Κ. Σημίτη και τον Κ. Καραμανλή... <br /> <br /> «Προσωπική σχεση» δεν υπάρχει με τον Τούρκο ηγέτη και είναι καιρός να το αντιληφθούν οι ελληνικές πολιτικές ηγεσίες. Ο κ. Ερντογάν έχει φίλους όσους και για όσο καιρό εξυπηρετούν τις προσωπικές επιδιώξεις του. Και αυτό το γνωρίζει πολύ καλά ο παλιός σύμμαχος του Μ. Άσαντ, ο Φ. Γκιουλέν ο άνθρωπος που τον βοήθησε να κερδίσει την εξουσία, το γνωρίζουν οι Ισραηλινοί , οι Αμερικανοί και φυσικά ο Β. Πούτιν που όμως εκμεταλλεύεται στο έπακρο αυτήν ακριβώς την «φιλική» σχέση με τον Τ. Ερντογάν. <br /> <br /> Από την άλλη πλευρά όμως θα πρέπει να γίνει αντιληπτό στην Αθήνα ότι τα ενθουσιώδη λογύδρια, τα συνθήματα και τα «μηνύματα», αναπόφευκτα, όσο κι αν αυτό είναι ενοχλητικό, θα έχουν απάντηση. <br /> <br /> Στα καθημερινά (και μάλιστα διπλά η τριπλά) «μηνύματα» και μαθήματα περί δίκαιου, ηθικής, νομιμότητας του Προέδρου της Δημοκρατίας, από κάθε πόλη και χωριό της χώρας, στις προειδοποιήσεις και απειλές του υπουργού Άμυνας περί επανάληψης του 1821, θα ήταν αφελής κάποιος να μην περιμένει ότι θα υπάρξει απάντηση από την άλλη πλευρά. Κι αν ο κ. Καμμένος απειλεί με συντριβή των αντιπάλων μας όπως το 1821, μάλλον είναι αναμενόμενη η απάντηση του κ. Γιλντιρίμ για επανάληψη του 1922… <br /> <br /> Σε ότι αφορά στα Ίμια, για όσους υπάρχει επίγνωση του τι συνέβη το 1996, είναι προφανές ότι θα πρέπει να αποφεύγονται κινήσεις που θα φέρουν την χωρά στην οδυνηρή θέση, με πρωτοβουλίες δικές της μάλιστα, να επιβεβαιώνεται, το «γκριζάρισμα» των Ιμίων και μάλιστα με την σιωπηρή ανοχή και συναίνεση της Ελλάδας. Ο κ. Καμμένος πηγαίνοντας να ρίξει το στεφάνι στην μνήμη των τριών Ελλήνων πεσόντων, όφειλε να γνωρίζει τις συνέπειες που θα είχε η τυχόν παρεμπόδιση του από τουρκικό Λιμενικό να προσεγγίσει τις βραχονησίδες, όπως και τελικά έγινε. Και να είναι έτοιμος, να έχει Σχέδιο Β για το πως θα αντιδράσει η χώρα. Διαφορετικά μόνο αρνητικές επιπτώσεις θα είχε για τα εθνικά συμφέροντα αυτή ενέργεια του. <br /> <br /> Μετά την ένταση αυτή ακολούθησε το επεισόδιο με τον εμβολισμό του ελληνικού σκάφους του Λιμενικού, που ήταν ο Τούρκος πρωθυπουργός Μ. Γιλντιρίμ που κάλεσε τον κ. Τσίπρα για να διαμαρτυρηθεί για την παραβίαση των... τουρκικών χωρικών υδάτων, με την Αθήνα να συμφωνεί σε διαδικασία απεμπλοκής που προέβλεπε την ταυτόχρονη απόσυρση των σκαφών του Ελληνικού και του Τουρκικού Λιμενικού από τα Ίμια. Σε μια απαράδεκτη νομιμοποίηση των τουρκικών αμφισβητήσεων της ελληνικής κυριαρχίας... <br /> <br /> Ας ελπίσουμε τουλάχιστον ότι έστω και υπό την πίεση της προσωπικής επίθεσης στον πρωθυπουργό η κυβέρνηση ξύπνησε και βλέπει καθαρά την εικόνα στα ελληνοτουρκικά. Έστω και δραματικά καθυστερημένα. <br /> <br /> <a href="http://www.liberal.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Οι αυταπάτες για τον Ταγίπ Ερντογάν και το καθυστερημένο «ξύπνημα» της Αθήνας

Του Νίκου Μελέτη Πέρασαν μήνες με εκατοντάδες δηλώσεις, προκλητικές κινήσεις με στόχο τα Ίμια, το Καστελόριζο και την ελληνική κυριαρχία...

Διαβάστε την συνέχεια

Τα σχέδια Ερντογάν για τη Συρία, οι αναποφάσιστες ΗΠΑ… οι Κούρδοι στη μέση

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgRw7v9hyphenhyphen6fpk3ASEsAsWFm4L6UuPVNRJSAdxdja1ZRI4G8AUgHKfudcZCLT9q8sNh8OYC-3KWxMG2qab2dpQW6JzBHQkDdtqO97RfJfdGnVESspKAiq71MPEuvVsUjQPEZj8pxBcFWDDg/s1600/US_troops_Syria.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="790" height="324" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgRw7v9hyphenhyphen6fpk3ASEsAsWFm4L6UuPVNRJSAdxdja1ZRI4G8AUgHKfudcZCLT9q8sNh8OYC-3KWxMG2qab2dpQW6JzBHQkDdtqO97RfJfdGnVESspKAiq71MPEuvVsUjQPEZj8pxBcFWDDg/s640/US_troops_Syria.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Τους στρατηγικούς στόχους της Τουρκίας, την τρέχουσα τακτική κατάσταση στο πεδίο αλλά και τη σύγχυση που επικρατεί στην Αμερικανική ηγεσία για το μέλλον της Βόρειας Συρίας αναλύει η ιστοσελίδα της Die Welt. <br /> <br /> Πιο συγκεκριμένα όπως αναφέρει η γερμανική ιστοσελίδα η Τουρκία στην βόρεια Συρία επιδιώκει την μόνιμη παρουσία της μέσω των συμμάχων της όπως σημειώνει ο πρώην σύμβουλος του Τούρκου Πρόεδρου Τουργκούτ Οζάλ, καθηγητής Τσενγκίζ Κανταρ. <br /> <br /> Ο αντικειμενικός στόχος της Άγκυρας μέσα από τον έλεγχο της βορείου Συρίας είναι να καταστήσει την Τουρκία περιφερειακή δύναμη ή τουλάχιστον να την μετατρέψει σε ένα παίχτη ισχύος ο οποίος ελέγχοντας τμήμα της Συρία και πιθανόν του βορείου Ιράκ να μπορέσει να παίξει σημαντικό ρόλο στην διαμόρφωση του μέλλοντος της ευρύτερης περιοχής της Μέσης Ανατολής. <br /> <br /> Σύμφωνα με το άρθρο ο επόμενος στόχος του Ερντογάν είναι ο θύλακας του Μανπίτζ μια περιοχή που κατοικείται κυρίως από Άραβες οι οποίοι έχουν αποφασίσει να συνεργαστούν και να συνυπάρξουν με τους Κούρδους που ζουν εκεί. <br /> <br /> Το πείραμα της συνύπαρξης Αράβων και Κούρδων στο Μανπίτζ έχει αποδειχτεί επιτυχημένο και στηρίζεται από τους Αμερικανούς οι οποίοι διατηρούν σε αυτή την έκταση δυτικά του Ευφράτη στρατιωτικές δυνάμεις που πολέμησαν επιτυχημένα το 2016 δίπλα με τους Άραβες και τους Κούρδους της περιοχής το Ισλαμικό Κράτος. <br /> <br /> Για τον Ερντογάν όμως η περιοχή αυτή θα πρέπει να εκκαθαριστεί από τους Κούρδους που κατά αυτόν αποτελούν παρακλάδι του PKK. Aπό την πλευρά τους οι Αμερικανοί πιστεύουν στο κοινωνικό πείραμα του Μανπίτζ όπου Άραβες και Κούρδοι συνυπάρχουν ειρηνικά και συνεργάζονται και τουλάχιστον μέχρι σήμερα δεν έχουν ενδώσει στα αιτήματα των Τούρκων που θέλουν την διάλυση αυτή της επιτυχημένης συνεργασίας. <br /> <br /> Οποιαδήποτε απόσυρση των στρατιωτικών δυνάμεων των ΗΠΑ από το Μανμπίτζ θα αποτελέσει μια πράξη προδοσίας προς τους Κούρδους και τους Άραβες που συνιστούν την στρατιωτική οργάνωση της περιοχής SDF, ενώ για τις ΗΠΑ το Μανμπίτζ είναι η πόρτα που εξασφαλίζει την ευρύτερη περιοχή της Ράκα η οποία αποτελεί το υπόδειγμα του μοντέλου σταθερότητας που η κυβέρνηση των ΗΠΑ θα επιθυμούσε να εδραιωθεί στη Συρία στην μετα το Ισλαμικό Κράτος εποχή. <br /> <br /> Σύμφωνα με τους Αμερικανούς ο Ερντογάν δεν πρόκειται να ικανοποιηθεί με την κατάληψη του Αφρίν και του Μανμπίτζ. Όπως εκτιμούν οι Αμερικανοί ο Ερντογάν θα συνεχίσει τις μάχες στην βόρεια Συρία έως ότου εκκαθαρίσει όλη την συνοριακή περιοχή μέχρι και το Ιράκ. <br /> <br /> Με βάση τα στοιχεία που είναι διαθέσιμα οι Αμερικανοί δεν θα ήθελαν να δούν το Μανμπίτζ στα χέρια του Ερντογάν. Η μόνη περίπτωση που οι Αμερικανοί πιθανόν να εγκατέλειπαν το Μανμπίτζ είναι να δεσμευτούν οι Τούρκοι ότι δεν θα διαβούν τον Ευφράτη και να προελάσουν προς τα ανατολικά όπου κατοικεί η πλειονότητα των Κούρδων. <br /> <br /> Αυτό όμως που κάνει το ζήτημα αυτό ακόμη πιο περίπλοκο είναι ότι η κυβέρνηση των ΗΠΑ δεν έχει ακόμη μια ξεκάθαρη θέση για το τι πρόκειται να συμβεί στην βόρεια Συρία και ποια θα είναι η πολιτική των ΗΠΑ σε περίπτωση που οι Τούρκοι επιμείνουν στην υλοποίηση της πολιτικής τους στην περιοχή, δηλαδή την εκκαθάρισή της από τις στρατιωτικές οργανώσεις των Κούρδων. <br /> <br /> Η υπόθεση γίνεται ακόμη πιο περίπλοκη με την πρόσφατη ανακοίνωση του Αμερικανού Προέδρου ότι οι ΗΠΑ θα φύγουν από την Συρία πολύ σύντομα χωρίς όμως να δίνονται περισσότερες πληροφορίες. <br /> <br /> Οποιαδήποτε και αν είναι τελικά η απόφαση της Αμερικανικής κυβέρνηση αυτό που διακυβεύεται είναι το μέλλον των εκατομμυρίων Κούρδων που ζούν στα Καντόνια του Κομπάνι και του Τζαζίρα στην βόρεια Συρία καθώς και η αμερικανική διεθνής αξιοπιστία αφού αν οι ΗΠΑ φύγουν από την Συρία θα είναι η δεύτερη φορά που προδίδουν τους Κούρδους από το 1991.<br /> <br /> <a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Τα σχέδια Ερντογάν για τη Συρία, οι αναποφάσιστες ΗΠΑ… οι Κούρδοι στη μέση

Τους στρατηγικούς στόχους της Τουρκίας, την τρέχουσα τακτική κατάσταση στο πεδίο αλλά και τη σύγχυση που επικρατεί στην Αμερικανική ηγεσί...

Διαβάστε την συνέχεια

Το οθωμανικό όπλο του Ερντογάν

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhDSFtZ0spT-YGLiokdfzyBiOMwMsj3_dK3a54gEYNO44kpZ80ucXxwzElqCmigHF8Mp5wbkGGSL4SwqetcmGt-wjLjoV-tfSujgzumzP7jRHXILNV3TBIpTCpLAyEN09mxk2ZPbLcD6ck/s1600/%25CE%25A4%25CE%25BF+%25CE%25BF%25CE%25B8%25CF%2589%25CE%25BC%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25B9%25CE%25BA%25CF%258C+%25CF%258C%25CF%2580%25CE%25BB%25CE%25BF+%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585+%25CE%2595%25CF%2581%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25B3%25CE%25AC%25CE%25BD.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="758" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhDSFtZ0spT-YGLiokdfzyBiOMwMsj3_dK3a54gEYNO44kpZ80ucXxwzElqCmigHF8Mp5wbkGGSL4SwqetcmGt-wjLjoV-tfSujgzumzP7jRHXILNV3TBIpTCpLAyEN09mxk2ZPbLcD6ck/s640/%25CE%25A4%25CE%25BF+%25CE%25BF%25CE%25B8%25CF%2589%25CE%25BC%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25B9%25CE%25BA%25CF%258C+%25CF%258C%25CF%2580%25CE%25BB%25CE%25BF+%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585+%25CE%2595%25CF%2581%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25B3%25CE%25AC%25CE%25BD.jpg" width="640" /></a></div> <br />Γράφει ο <b>Άγγελος Συρίγος </b><br />Μπορεί η υπόθεση των δύο Ελλήνων στρατιωτικών να ανέδειξε στο ελληνικό κοινό την τάση του Ερντογάν να χρησιμοποιεί ομήρους σαν πιόνια στην εξωτερική πολιτική, αλλά έχει δώσει δείγματα γραφής. Η υπόθεση του Αμερικανού πάστορα Άντριου Μπράνσον, που κρατείται από τον Οκτώβριο του 2016, είναι πολύ χαρακτηριστική. «Τον πάστορα για τον πάστορα» είχε διαμηνύσει στις 28 Σεπτεμβρίου 2017 ο Τούρκος πρόεδρος στην Ουάσιγκτον, αναφερόμενος στην πίεση που ασκεί για να εκδώσουν οι ΗΠΑ στην Τουρκία τον άλλοτε στενό σύμμαχο και τώρα άσπονδο εχθρό ιμάμη Φετουλάχ Γκιουλέν.<br /><br />«Επιστρέψτε τον δικό μας και θα εργασθούμε με τους δικαστές για να επιστρέψουμε τον δικό σας» ήταν το δημόσιο μήνυμα του Ερντογάν. Δεν χρειαζόταν αυτή η υπόθεση για να φανεί πόσο ο νεοοθωμανός ηγέτης σέβεται την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης. Και πριν την απόπειρα πραξικοπήματος το καλοκαίρι του 2016 και πολύ περισσότερο μετά, έδωσε δείγματα γραφής με το κύμα των διώξεων.<br /><br />Εκτός από τις πράξεις του το είχε πει και δημοσίως (απευθυνόμενος στην ελληνική κυβέρνηση) στη συνέντευξή του λίγες ημέρες πριν πραγματοποιήσει την επίσημη επίσκεψη στην Ελλάδα τον περασμένο Δεκέμβριο: «Εάν το αφήσετε στην κρίση της Δικαιοσύνης, κανένα αποτέλεσμα δεν πρόκειται να έρθει… Για να διευκολύνεις τη δουλειά της δικαστικής εξουσίας, θα πρέπει πρώτα, ως εκτελεστική εξουσία… να πάρεις τα απαραίτητα μέτρα»!<br /><br />Για να έχουμε ένα μέτρο σύγκρισης, υπενθυμίζουμε ότι ο πάστορας Άντριου Μπράνσον, ο οποίος ιερουργούσε τα τελευταία 20 χρόνια σε ένα χριστιανικό ναό στη Σμύρνη, βρίσκεται στη φυλακή 20 σχεδόν μήνες, χωρίς ακόμα να έχει δικασθεί. Στα μέσα Μαρτίου έγινε γνωστό πως οι κατηγορίες που αντιμετωπίζει δικαιολογούν καταδίκη σε ισόβια κάθειρξη. Σε τέτοιες υποθέσεις, όπου υπεισέρχεται το ενδιαφέρον του κράτους, η ύπαρξη ή όχι αποδείξεων ενοχής παίζει ελάχιστον αν όχι μηδαμινό ρόλο. Ας σημειωθεί ότι η ετήσια έκθεση του οργανισμού World Justice για το πόσο ισχυρό είναι το Κράτος Δικαίου έχει κατατάξει την Τουρκία στην 101η θέση μεταξύ των 113 κρατών της λίστας.<br />Προσωπική έκκληση Τραμπ<br /><br />Ο πρόεδρος Τραμπ απηύθυνε προσωπική έκκληση, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Στο κενό έπεσε και η σχετική επιστολή 78 μελών του Κογκρέσου. Εάν κάτι κατάφεραν όλες αυτές οι παρεμβάσεις της Ουάσιγκτον είναι ότι ενίσχυσαν την πεποίθηση του Τούρκου προέδρου πως η φυλάκιση του πάστορα αποτελεί αποτελεσματικό χαρτί στα χέρια του όταν συνομιλεί με την αμερικανική ηγεσία. Ο Ερντογάν, άλλωστε, έχει κι άλλους “ομήρους”. Στις φυλακές βρίσκονται χωρίς δίκη κι άλλοι Αμερικανοί πολίτες, μεταξύ αυτών ένας επιστήμονας της NASA και ένας καθηγητής πανεπιστημίου. Στις φυλακές βρίσκονται χωρίς δίκη και δύο Τούρκοι υπάλληλοι αμερικανικού προξενείου.<br /><br />Το χαρτί της ομηρείας έχει χρησιμοποιήσει επιτυχώς ο πρόεδρος της Τουρκίας και έναντι της Γερμανίας. Ο τουρκικής καταγωγής Γερμανός δημοσιογράφος Ντενίζ Γιουτζέλ έμεινε στη φυλακή χωρίς δίκη για ένα χρόνο. Θα έμενε, μάλιστα, περισσότερο, εάν το Βερολίνο δεν έδινε ανταλλάγματα στην Άγκυρα για να επιτύχει την απελευθέρωσή του. Αν αυτό μπορεί να θεωρηθεί παρήγορο, ο ξένος που κρατήθηκε στις τουρκικές φυλακές το μικρότερο χρονικό διάστημα είναι ο Γερμανός ακτιβιστής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων Πίτερ Στούντνερ.<br /><br />Τον συνέλαβαν ενώ βρισκόταν σε συνέδριο στην Τουρκία και κρατήθηκε χωρίς δίκη επί τέσσερις μήνες. Άλλοι πέντε Γερμανοί βρίσκονται σήμερα στις τουρκικές φυλακές.Όλες οι ανωτέρω περιπτώσεις επιβεβαιώνουν την τάση του Ερντογάν να συλλαμβάνει αλλοδαπούς και να τους χρησιμοποιεί ως ομήρους και θα έπρεπε να είχε ληφθεί υπ’ όψη από την Αθήνα. Γνωρίζοντας ότι δεν είναι σπάνιο κάποια περίπολος να διαβεί τη μεθοριακή γραμμή χωρίς να το καταλάβει, οι ελληνικές στρατιωτικές αρχές όφειλαν να έχουν προειδοποιήσει τους τοπικούς διοικητές κι αυτοί με τη σειρά τους τα κατώτερα στελέχη.<br /><br />Μπορεί να είναι δυσοίωνο, αλλά και η προϊστορία και η μέχρι τώρα εξέλιξη της υπόθεση των δύο Ελλήνων στρατιωτικών δείχνει πως το τουρκικό καθεστώς τους χρησιμοποιεί ως ομήρους. Ο Ερντογάν, άλλωστε, δεν θα έχανε την ευκαιρία, όταν είναι δεδομένη η δυσφορία του για το γεγονός ότι η Αθήνα δεν εξέδωσε τους οκτώ Τούρκους στρατιωτικούς που κατηγορούνται σαν πραξικοπηματίες. Ας ελπίσουμε ότι οι δύο θα απελευθερωθούν γρήγορα, αλλά το πιθανότερο είναι ότι αυτό δεν θα συμβεί.<br /><br />Έτσι όπως εξελίσσονται τα πράγματα, μόνο εάν οι ΗΠΑ και η ΕΕ εξέδιδαν ταξιδιωτική οδηγία πως όσοι επισκέπτονται την Τουρκία κινδυνεύουν να συλληφθούν και να κρατηθούν αυθαιρέτως, η Άγκυρα θα υποχρεωνόταν να αναθεωρήσει την πρακτική της ομηρείας. Όσο λειτουργεί ως διαπραγματευτικό όπλο για την απόσπαση ανταλλαγμάτων θα την συνεχίζει.<br /><br /><a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Το οθωμανικό όπλο του Ερντογάν

Γράφει ο Άγγελος Συρίγος Μπορεί η υπόθεση των δύο Ελλήνων στρατιωτικών να ανέδειξε στο ελληνικό κοινό την τάση του Ερντογάν να χρησιμοποιε...

Διαβάστε την συνέχεια