Παρακολουθώντας τις τουρκικές ανακοινώσεις για επιχειρησιακή δράση των UAV τους στο Αιγαίο, το ερώτημα “εμείς τι κάνουμε” , φυσιολογικά επανέρχεται. Τι κάναμε όλα αυτά τα χρόνια που το καθεστώς Ερντογάν σχεδίαζε και υλοποιούσε ένα συγκεκριμένο σχέδιο για τον εξοπλισμό της χώρας του; Σχέδιο το οποίο έδινε πρωταγωνιστικό ρόλο στην εγχώρια αμυντική του βιομηχανία;
Δεν είμασταν πουθενά. Όχι δεν ήταν το πρόβλημα τα χρήματα. Ήταν η αδιαφορία, η ανικανότητα κι η “πονηριά” βεβαίως. Λεφτά μαύρα μόνο με αγορές έβγαιναν, όχι με δικές μας παραγωγές.
Για να καταλάβουμε το μέγεθος της ανικανότητας και της αδιαφορίας που για δεκαετίες κυριάρχησε στο χώρο της Εθνικής Άμυνας και της αμυντικής βιομηχανίας, αρκεί να διαβάσουμε το κείμενο που μας έστειλε στρατιωτικός. Προκύπτει αβίαστα ότι δεν κάναμε τίποτα όχι επειδή δεν είχαμε λεφτά, αλλά επειδή δεν υπήρξε η πολιτική βούληση να προχωρήσουμε.
Το κείμενο:
Παρατηρούμε τον τελευταίο καιρό τις σημαντικές ανακοινώσεις της πολεμικής βιομηχανίας της Τουρκίας, που σε συνδυασμό με την εγχώρια πολεμική βιομηχανία της φανερώνει μεθοδικότητα, σωστό σχεδιασμό σε βάθος χρόνου και πλήρη εκμετάλλευση του επιστημονικού στρατιωτικού προσωπικού της.
Δυστυχώς στον Ελληνικό Στρατό, τα στελέχη που έχουν σπουδάσει με έξοδα της υπηρεσίας σε πολυτεχνικές/πανεπιστημιακές σχολές της Ελλάδας και του εξωτερικού (έχοντας πολλές φορές διδακτορικούς ή μεταπτυχιακούς τίτλους σπουδών), αντί να απασχολούνται υποχρεωτικά στις ΔΣΕ, σε εργοστάσια, σε χημεία ή σε συγκεκριμένα project που κατά περίπτωση θα μπορούσαν αποφέρουν σημαντικό όφελος στις ΕΔ εφαρμόζοντας τις δεξιότητες και τις γνώσεις τους, χρησιμοποιούνται σε θέσεις πολύ κατώτερες των ειδικών προσόντων τους, πχ σε γενικές θέσεις, σε θέσεις γραφείου συμπληρώνοντας και υποβάλλοντας περιοδικές αναφορές, καταστάσεις κτλ, εργασίες οι οποίες μπορούν να γίνουν και από άλλα στελέχη που έχουν περάσει όλα τα προβλεπόμενα σχολεία για τον βαθμό τους.
Προτείνεται λοιπόν η κατάλληλη αξιοποίηση των παραπάνω στελεχών -ειδικά τα μεγάλα στελέχη (Αντισυνταγματάρχες, Συνταγματάρχες) που βαίνουν προς το τέλος της καριέρας τους- σε συγκεκριμένο στόχο/παραδοτέο που θα καθοριστεί από την ιεραρχία, έτσι ώστε να μπορούν να μεταφέρουν άμεσα και «επ΄έργο» τεχνογνωσία και στα νεότερα στελέχη, αλλά και πολύτιμη παρακαταθήκη στις ΕΔ.
Με τον τρόπο αυτό θα υλοποιηθεί και ο ανταποδοτικός χαρακτήρας προς την υπηρεσία, των τεράστιων κονδυλίων που δαπανήθηκαν για τις παραπάνω σπουδές, αλλά και της απουσίας των στελεχών από την ενεργό υπηρεσία κατά την διάρκεια των σπουδών τους.
Σε αντίθετη περίπτωση δυστυχώς θα παρατηρούμε για πολλά ακόμα χρόνια την γείτονα χώρα να παρουσιάζει εντυπωσιακά projects (UAV, ελικοπτεροφόρα πλοία, οπλικά συστήματα, Τ/Θ οχήματα κτλ) υιοθετώντας πρακτικές εφάμιλλες με το ισραηλινό ή τον αμερικάνικο στρατό, κάνοντας θεσμικές κινήσεις οι οποίες δημιουργούν επιστημονική αυτοτέλεια υψηλού επιπέδου και ορθολογική διαχείριση του στρατιωτικού προσωπικού τους.
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου