Ρωσία, Κίνα και Ινδία δημιουργούν τον νέο πολυπολικό κόσμο βάζοντας τέλος στην ηγεμονία των ΗΠΑ

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhCf-pnKxtizJYNCwTKp4ABREibVO2Cx4OZ2tro5Z6hr6IbS0v3wz8RT9RQRl4uzlHLAPS_DMO1w0aSWH7lxIDM7VaOisN8mJn5gpPpRB0D3zxXVd8uiw1TgfioKKJ6HtWzG2-29O1y9r53/s1600/oi+ypoyrgoi+exwtwrikwn+rwsias%252Cindias+kai+kinas.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="346" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhCf-pnKxtizJYNCwTKp4ABREibVO2Cx4OZ2tro5Z6hr6IbS0v3wz8RT9RQRl4uzlHLAPS_DMO1w0aSWH7lxIDM7VaOisN8mJn5gpPpRB0D3zxXVd8uiw1TgfioKKJ6HtWzG2-29O1y9r53/s640/oi+ypoyrgoi+exwtwrikwn+rwsias%252Cindias+kai+kinas.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <br /> <div style="text-align: left;"> <span style="font-size: large;">Τί αποφάσισαν για Νότια Σινική Θάλασσα και «Δρόμο του Μεταξιού»</span></div> <br />Η συνάντηση των υπουργών εξωτερικών Ρωσίας, Ινδίας και Κίνας στην Μόσχα ήταν μία ένδειξη διάθεσης σύγκλισης μεταξύ των τριών κρατών. Παρ’ όλα αυτά, αυτή η συμμαχία εκνευρίζει τους νεοσυντηρητικούς Αμερικής και Ιαπωνίας, <a href="http://sputniknews.com/politics/20160420/1038330821/russia-asia-partnership.html?utm_source=https%3A%2F%2Ft.co%2FUwmWm6dELn&utm_medium=short_url&utm_content=bemt&utm_campaign=URL_shortening" target="_blank"><b>σύμφωνα</b> </a>με τον Κινέζο διπλωμάτη Wang Yusheng.<br /> Σύμφωνα με τον Yusheng όμως οι ανησυχίες αυτές είναι ανυπόστατες και παράλογες διότι στην πραγματικότητα η στρατηγική συνεργασία Μόσχας, Δελχί και Πεκίνου θα είναι προς όφελος του νέου πολυπολικού κόσμου.<br /> <br /> Η στρατηγική συνεργασία μεταξύ των 3 χωρών ξεκίνησε επίσημα το 1998 από τον τότε πρωθυπουργό της Ρωσίας Yevgeny Primakov.<br /> <br /> Παρ’ όλα αυτά πολλοί ήταν εκείνοι που δεν συμμερίστηκαν τις απόψεις του, θεωρώντας ανεδαφική μία τέτοια συνεργασία. Δεν έδωσαν επομένως σημασία στις απόψεις αυτές. Εν τούτοις η ιδέα του Primakov έγινε η αφορμή ώστε με την συνάντηση αυτοί οι δεσμοί να ενισχυθούν και να επεκταθούν.<br /> Εδώ και πολλά χρόνια, ολόκληρος ο πλανήτης βλέπει με θετική ματιά την συνεργασία Ρωσίας, Ινδίας και Κίνας.<br /> <br /> Η συνεργασία αυτή ενισχύει ένα πολυπολικό παγκόσμιο μοντέλο και αποτελεί παράγοντα σταθερότητας στην περιοχή αλλά και παγκοσμίως, <a href="http://sputniknews.com/politics/20160420/1038330821/russia-asia-partnership.html?utm_source=https%3A%2F%2Ft.co%2FUwmWm6dELn&utm_medium=short_url&utm_content=bemt&utm_campaign=URL_shortening" target="_blank"><b>σύμφωνα </b></a>με τους Global Times.<br /> Οι τρεις χώρες Ρωσία, Ινδία και Κίνα είναι οι μεγαλύτερες από άποψη πληθυσμού και ΑΕΠ.<br /> Η Ρωσία είναι ο συνεχιστής της ισχυρής Σοβιετικής Ένωσης και θεωρείται ακόμα υπερδύναμη η οποία αποκαθιστά την θέση της στο παγκόσμιο στερέωμα.<br /> <br /> Η Ινδία παραδοσιακά δεν ενδιαφέρεται να προσχωρήσει σε οποιαδήποτε συμμαχία και η Κίνα πιστεύει στην ανεξαρτησία της διπλωματίας με τις υπόλοιπες δύο χώρες, παρουσιάζοντας ταυτόχρονα σημάδια εντυπωσιακής οικονομικής άνθισης.<br /> <br /> «Άρα και οι τρεις χώρες έχουν ιδιαίτερα υψηλό κύρος στην παγκόσμια σκηνή και προφανώς συνεισφέρουν σημαντικά στην δημιουργία ενός πολυπολικού κόσμου».<br /> Όλα αυτά τα δεδομένα ανησυχούν τις ΗΠΑ οι οποίες βλέπουν τις τρεις χώρες να βρίσκονται σε ένα «στρατηγικό σταυροδρόμι».<br /> <br /> Η Κίνα δείχνει να αντιστέκεται στον «εξαμερικανισμό».<br /> Η Ρωσία, της οποία ο πρόεδρος δεν ακολούθησε τα βήματα των προκατόχων του, ακολουθώντας την Δύση ή ακόμα και την Ινδία, που προοριζόταν από τις ΗΠΑ και την Ιαπωνία ως το ιδανικό μέλος του «Ασιατικού ΝΑΤΟ», δεν ήθελε επίσης να γίνει μέρος του μπλοκ.<br /> «Αν οι ΗΠΑ μπορούσαν να βγάλουν τις ψυχροπολεμικές παρωπίδες, θα έβλεπαν ότι η Μόσχα, το Νέο Δελχί και η Κίνα επιδιώκουν την συνεργασία ανταποκρινόμενες στο κάλεσμα της νέας εποχής. Η σχέση αυτή είναι θετική και υγιής και κρίνεται ωφέλιμη για την παγκόσμια ανάπτυξη», <a href="http://sputniknews.com/politics/20160420/1038330821/russia-asia-partnership.html?utm_source=https%3A%2F%2Ft.co%2FUwmWm6dELn&utm_medium=short_url&utm_content=bemt&utm_campaign=URL_shortening" target="_blank"><b>δήλωσε</b> </a>ο Yusheng.<br /> <br /> «Αν όλοι αυτοί οι νεοσυντηρητικοί κόπτονται τόσο για την ευτυχία της ανθρωπότητας, γιατί αποφεύγουν την συλλογικότητα», κατέληξε ο διπλωμάτης.<br /> <br /> Ένα ακόμη σημάδι της στρατηγικής συνεργασίας των τριών χωρών είναι η πρόσφατη τριμερής ανακοίνωση που εκδόθηκε από τους υπουργούς εξωτερικών της Ρωσίας, της Κίνας και την Ινδίας και η οποία στέλνει ξεκάθαρο μήνυμα ότι η Μόσχα και το Νέο Δελχί στηρίζουν την θέση του Πεκίνου, ότι δεν θα πρέπει να «διεθνοποιηθεί» η διαμάχη της Νότιας Σινικής Θάλασσας, αλλά να επιλυθεί από τις διαφιλονικούμενες πλευρές, όπως <a href="http://sputniknews.com/politics/20160422/1038465589/russia-china-india-south-china-sea.html" target="_blank"><b>σημειώνει </b></a>ο διπλωμάτης Ankit Panda.<br /> <br /> Μία θαλάσσια διαμάχη στην Νότια Σινική Θάλασσα έχει μετατραπεί σε πολιτικό εργαλείο για την Ουάσιγκτον, η οποία προσπαθεί να εδραιώσει την γεωπολιτική της κυριαρχία στην περιοχή.<br /> Τα νησιά Paracel και Spratly και η κυριαρχία στην θαλάσσια περιοχή τους, αποτελούν το μήλο της έριδας για την Κίνα και τις γειτονικές της χώρες, μεταξύ των οποίων είναι το Brunei, η Ταϊβάν, η Μαλαισία, οι Φιλιππίνες και το Βιετνάμ.<br /> <br /> Παρ’ όλα αυτά φαίνεται ότι από την πλευρά της Ουάσιγκτον η διαμάχη που προκλήθηκε από αντικρουόμενα συμφέροντα, είναι προάγγελος ανάμιξης στην διαμόρφωση της κατάστασης στην περιοχή.<br /> <br /> Ειδικοί αναλυτές αναφέρουν ότι η ρωσοκινεζική προσέγγιση, καθώς και το φιλόδοξο σχέδιο της Κίνας για νέο «Δρόμο του Μεταξιού» ήταν η αφορμή για τον Ομπάμα ώστε να εφαρμόσει περισσότερο αποφασιστική τακτική απέναντι στην Κίνα.<br /> <br /> «Θα έλεγα ότι οι ΗΠΑ έχουν σκόπιμα δημιουργήσει ένταση στην περιοχή της Νότιας Σινικής Θάλασσας, τα τελευταία τρία χρόνια, κάτι που οδήγησε στην προσέγγιση Κίνας-Ρωσίας, πράγμα μη αναμενόμενο», <a href="http://sputniknews.com/politics/20160422/1038465589/russia-china-india-south-china-sea.html" target="_blank"><b>ανέφερε</b> </a>ο πολιτικός αναλυτής Dmitry Babich στο Radio Sputnik.<br /> Τον περασμένο χρόνο, το Πεκίνο έχει επανειλημμένα βρεθεί στο στόχαστρο της Ουάσιγκτον για τα έργα εκχέρσωσης στην Νότια Σινική Θάλασσα.<br /> <br /> Επιπλέον το Πεντάγωνο έχει πραγματοποιήσει μία σειρά προκλητικών πράξεων στην περιοχή.<br /> Κάτι που περιπλέκει ακόμα περισσότερο την κατάσταση, είναι η ανακοίνωση του Υπουργού Άμυνας των ΗΠΑ, Ashton Carter την περασμένη εβδομάδα, ότι το Πεντάγωνο θα ενίσχυε την στρατιωτική του παρουσία στην Νότια Σινική Θάλασσα.<br /> <br /> Οι Φιλιππίνες, με την υποστήριξη των ΗΠΑ, υπέβαλλαν μήνυση στην Κίνα στο διεθνές δικαστήριο της Χάγης το 2013.<br /> Τον Οκτώβριο του 2015 το δικαστήριο ανακοίνωσε ότι θα δεχόταν ακροάσεις.<br /> Αξίζει να σημειωθεί ότι η Κίνα είναι σφόδρα αντίθετη με την διεθνοποίηση του ζητήματος επίλυσης, ισχυριζόμενη ότι λύση μπορεί να δοθεί μόνο μέσα από συνεννόηση μεταξύ των αντιμαχόμενων πλευρών.<br /> <br /> Στο πλαίσιο αυτό, το Πεκίνο ξεκάθαρα χρειάζεται την βοήθεια των συμμάχων του.<br /> «Δύο μέρες πριν, στην Μόσχα, οι υπουργοί εξωτερικών Ινδίας, Ρωσίας και Κίνας εξέδωσαν κοινή ανακοίνωση, στην οποία σκιαγραφείται η τριμερής συνεργασία μεταξύ των τριών χωρών»,<b> <a href="http://sputniknews.com/politics/20160422/1038465589/russia-china-india-south-china-sea.html" target="_blank">σύμφωνα </a></b>με άρθρο του Ankit Panda.<br /> <br /> O Panda τονίζει ότι κατά την φετινή χρονιά η διαμάχη της Νότιας Σινικής Θάλασσας περιλαμβανόταν στην ατζέντα της συνάντησης.<br /> Το κοινό ανακοινωθέν αναφέρει: «Ρωσία, Ινδία και Κίνα είναι αφοσιωμένες στην διατήρηση έννομης τάξης για τις θάλασσες και τους ωκεανούς, βασισμένη στις αρχές του διεθνούς δικαίου, κάτι που εκφράστηκε έντονα στην πρόσφατη UNCLOS (σύμβαση δικαίου θάλασσας).<br /> Όλες οι σχετικές διαμάχες οφείλουν να επιλύονται μέσω διαπραγματεύσεων και συμφωνιών των εμπλεκόμενων πλευρών.<br /> <br /> Στα πλαίσια αυτά οι Υπουργοί απαιτούν πλήρη συμμόρφωση με όλες τις διατάξεις του UNCLOS, του DOC, καθώς και τις εφαρμοστικές εγκυκλίους του DOC».<br /> O Panda τονίζει ότι η φράση «Όλες οι σχετικές διαμάχες οφείλουν να επιλύονται μέσω διαπραγματεύσεων και συμφωνιών των εμπλεκόμενων πλευρών» είναι σχεδόν επί λέξη η δήλωση του κινέζου Υπουργού Εξωτερικών για την διαμάχη της Νότιας Σινικής Θάλασσας.<br /> Σύμφωνα με τον ίδιο, την περασμένη εβδομάδα πριν την τριμερή συνάντηση στην Μόσχα, ο Ρώσος Υπουργός Εξωτερικών Σέργκει Λαβρόφ «έκανε παρόμοιες δηλώσεις.»<br /> <br /> Πράγματι στις 12 Απριλίου, ο Λαβρόφ έκανε έκκληση για παύση των εξωτερικών παρεμβάσεων στις διαπραγματεύσεις για την Νότια Σινική Θάλασσα, τονίζοντας ότι οι προσπάθειες διεθνοποίησης του θέματος είναι αντιπαραγωγικές και ότι όλες οι εμπλεκόμενες πλευρές στην θαλάσσια διαμάχη θα πρέπει να αναζητήσουν κοινές αποδεκτές συμφωνίες.<br /> <br /> Η Ρωσία ως γνωστόν έχει εκφράσει τη άποψη ότι οι περιφερειακές συγκρούσεις και διαμάχες πρέπει να επιλύονται δια της διπλωματικής οδού με σεβασμό στην αρχή της κυριαρχίας.<br /> Η θέση της Ινδίας όμως, που εκφράστηκε στην κοινή ανακοίνωση, εξέπληξε τους Δυτικούς, σύμφωνα με τον Panda.<br /> <br /> «Το εντυπωσιακό με την τριμερή ανακοίνωση Ρωσίας-Ινδίας-Κϊνας είναι ότι και η Ινδία την προσυπέγραψε, αν σκεφτεί κανείς ότι από το 2013 η άποψη της Ινδίας για την Νότια Σινική Θάλασσα συνέπιπτε με τις αντίστοιχες των ΗΠΑ, Βιετνάμ, Φιλιππίνων, Αυστραλίας και Ιαπωνίας», τόνισε ο δημοσιογράφος.<br /> <br /> Παρ’ όλη την έκπληξη της Δύσης για την πρόσφατη κίνηση της Ινδίας, φαίνεται ότι το Νέο Δελχί επιδεικνύει την δέσμευση του σ’ έναν πολυπολικό κόσμο, όπου τα κυρίαρχα έθνη επιλύουν τις διαφωνίες μεταξύ τους, χωρίς την ανάγκη εξωτερικής παρέμβασης.<br /> <br /> Ο πολυπολικός κόσμος αποτελεί άλλωστε το νέο δόγμα εξωτερικής πολιτικής της Ρωσίας. Πριν ένα μήνα περίπου ο ίδιος ο πρόεδρος Β.Πούτιν έδωσε εντολή στον Υπουργό Εξωτερικών, Σ.Λαβρόφ, να προετοιμάσει το θεσμικό πλαίσιο και το νέο δόγμα που θα αλλάξει την παγκόσμια ισορροπία δυνάμεων.<br /> <br /> Ρωσία, Κίνα και Ινδία έχουν αποφασίσει να προχωρήσουν μαζί και να εμβαθύνουν την στρατηγική συνεργασία τους σε όλα τα επίπεδα…<br /> <br /> <a href="http://www.pentapostagma.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Ρωσία, Κίνα και Ινδία δημιουργούν τον νέο πολυπολικό κόσμο βάζοντας τέλος στην ηγεμονία των ΗΠΑ

Τί αποφάσισαν για Νότια Σινική Θάλασσα και «Δρόμο του Μεταξιού» Η συνάντηση των υπουργών εξωτερικών Ρωσίας, Ινδίας και Κίνας στην Μόσχ...

Διαβάστε την συνέχεια

Που έχουν φτάσει οι «διερευνητικές» αγαπητοί κύριοι;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjWYwqrTDk-qqSZapwzd4JtlU4uJa2WvsUaSVNVbTntTHb2oWnhBSzwMk88_3mgvrmIpDmVuphXU7vm6QCDwtnmZB-rSz9U_-M8ZHSUpWkgj0HrnGvjwcLILY6sbzdBfyF19_FHiMlhjzo/s1600/%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25BA%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25BF%25CF%258D+%25CF%2585%25CF%2580%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25B3%25CE%25B5%25CE%25AF%25CE%25BF%25CF%2585+%25CE%2595%25CE%25BE%25CF%2589%25CF%2584%25CE%25B5%25CF%2581%25CE%25B9%25CE%25BA%25CF%258E%25CE%25BD%252C+%25CE%25A4%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25B3%25CE%25B9%25CE%25BF%25CF%258D+%25CE%259C%25CF%2580%25CE%25B9%25CE%25BB%25CE%25B3%25CE%25BA%25CE%25AF%25CF%2584%25CF%2582.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="332" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjWYwqrTDk-qqSZapwzd4JtlU4uJa2WvsUaSVNVbTntTHb2oWnhBSzwMk88_3mgvrmIpDmVuphXU7vm6QCDwtnmZB-rSz9U_-M8ZHSUpWkgj0HrnGvjwcLILY6sbzdBfyF19_FHiMlhjzo/s640/%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25BA%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25BF%25CF%258D+%25CF%2585%25CF%2580%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25B3%25CE%25B5%25CE%25AF%25CE%25BF%25CF%2585+%25CE%2595%25CE%25BE%25CF%2589%25CF%2584%25CE%25B5%25CF%2581%25CE%25B9%25CE%25BA%25CF%258E%25CE%25BD%252C+%25CE%25A4%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25B3%25CE%25B9%25CE%25BF%25CF%258D+%25CE%259C%25CF%2580%25CE%25B9%25CE%25BB%25CE%25B3%25CE%25BA%25CE%25AF%25CF%2584%25CF%2582.jpg" width="640" /></a></div> <em><strong><br /></strong></em> <em><strong>Μπορεί η Τουρκία να συνεχίζει απτόητη το «βιολί» των προκλήσεων και των αμφισβητήσεων των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων στο Αιγαίο, όμως, ο προσεκτικός παρατηρητής έχει εδώ και κάποιο χρονικό διάστημα αρχίσει να «διαισθάνεται» ότι κάτι τρέχει στο παρασκήνιο…</strong></em><br /> <br /> Μπορεί ο Αλέξης Τσίπρας να αξιοποίησε τη συνάντηση με τον γενικό γραμματέα του ΝΑΤΟ, Γενς Στόλτενμπεργκ, για να διαμαρτυρηθεί για την αποσταθεροποιητική τουρκική συμπεριφορά και την αποτυχία του ΝΑΤΟ στην αποστολή του στο Αιγαίο και μάλιστα σε μια τόσο φορτισμένη συγκυρία (συνεπεία του εμφυλίου στη Συρία και των τεραστίων μεταναστευτικών ροών έχουν κατακλύσει την Ελλάδα που δυσκολεύεται να αντεπεξέλθει), η απάντηση όμως που έδωσε, σχεδόν ακαριαία, το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών, βάζει για μια ακόμη φορά σε σκέψεις.<br /> <br /> «Οι κατηγορίες ότι η Τουρκία δημιουργεί εμπόδια στην αποστολή του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο δεν στέκουν και είναι άδικες. <strong>Όπως είναι γνωστό οι υποτιθέμενες παραβιάσεις στον εναέριο χώρου του Αιγαίου προκαλούνται από προβλήματα που υπάρχουν στη θάλασσα του Αιγαίου»,</strong> ήταν η δήλωση του εκπροσώπου του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών, Τανγιού Μπιλγκίτς.<br /> <br /> «Η Τουρκία προσπαθεί ειλικρινά και επιδεικνύει τη θέληση για ένα οριστικό διακανονισμό που θα έχει διάρκεια επί μιας σειράς προβλημάτων που υπάρχουν στο Αιγαίο. <strong>Προσδοκούμε στην ολοκλήρωση των διερευνητικών συνομιλιών και σε μια λύση διαρκείας</strong>», πρόσθεσε ο Μπιλγκίτς και έσπευσε να επιχειρήσει να παρουσιάσει μια διαφορετική εικόνα, υποστηρίζοντας ότι οι μεταναστευτικές ροές από την Τουρκία έχουν περιοριστεί.<br /> <br /> <div style="text-align: center;"> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #003366;"><b><i>Το τελευταίο διάστημα ολοένα και πιο συχνά, σε δημόσιες και ιδιωτικές συζητήσεις, Τούρκοι αξιωματούχοι αφενός εμφανίζονται να έχουν θυμηθεί το διεθνές δίκαιο και αφετέρου να προβαίνουν σε αναφορές στις περίφημες «διερευνητικές συνομιλίες».</i></b></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #003366;"><b><i><br /></i></b></span></div> </div> Τελευταία τοποθέτηση – μερική – έκπληξη ήρθε από <strong>τον αρχηγό των τουρκικών ναυτικών δυνάμεων,</strong> ναύαρχο Μποστάνογλου, ο οποίος απαντώντας σε σχετική ερώτηση ανέφερε με τον πιο φυσιολογικό τρόπο, ότι ο δρόμος του διεθνούς δικαίου είναι ο ενδεικνυόμενος για την επίλυση των «προβλημάτων» στο Αιγαίο.<br /> <i><br /></i> <strong><i>Σα να έχουν προχωρήσει οι «διερευνητικές» πολύ περισσότερο από όσο είναι γνωστό και το αποτέλεσμα των συνομιλιών αυτών κρίνεται ικανοποιητικό από την Τουρκία, άρα μπορούμε να έχουμε κάποια συμφωνία, έστω μερική. Μια συμφωνία η οποία όμως κάπου «σκαλώνει», ενδεχομένως διότι το δυσκολότερο μέρος της είναι το επικοινωνιακό «σερβίρισμα» στην Ελλάδα.</i></strong><br /> <strong><br /></strong> Και η λογική σκέψη που αφορά στην ευκολία με την οποία οι πολιτικές δυνάμεις του τόπου προσπερνούν τον εποικοδομητικό διάλογο και την αντιπαράθεση επιχειρημάτων επί της ουσίας, προτιμώντας την εύκολη λύση της… αναγόρευσης του όποιου αντιπάλου σε «προδότη», ίσως δεν αποτελεί μονάχα μέρος της ερμηνείας.<br /> <i><br /></i> <strong><i>Παρά ταύτα, «άκρα του τάφου σιωπή» βασιλεύει στον «κάμπο» της ελληνικής γραφειοκρατίας στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής, ενδεχομένως διότι οι εντολές των πολιτικών προϊσταμένων είναι απολύτως απαγορευτικές.</i></strong><br /> <strong><br /></strong> Μια περιρρέουσα ατμόσφαιρα πάντως υπάρχει, με ορισμένους να υποστηρίζουν, ότι η κλιμάκωση των τουρκικών προκλήσεων αφορούν στην επιθυμία άσκησης πίεσης προς την Ελλάδα να επιχειρήσει να «πουλήσει» τα σημεία συμφωνίας στην ελληνική κοινωνία.<br /> <br /> <!-- /metas --> <br /> <div style="text-align: center;"> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #003366;"><strong><i>Ίσως να αντιλαμβάνονται πως το ενδιαφέρον του Έλληνα πολίτη είναι εστιασμένο στην οικονομική δυσπραγία και αν μια συμφωνία με την Τουρκία θα μπορούσε να ξημερώσει μια καινούργια μέρα, θα ήταν ψυχολογικά έτοιμος για συμβιβασμό που άλλες εποχές θα φάνταζε αδιανόητος. Θα βρεθεί κανείς επιτέλους να εξηγήσει;</i></strong></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #003366;"><strong><i><br /></i></strong></span></div> <div style="text-align: left;"> πηγή</div> </div>

Που έχουν φτάσει οι «διερευνητικές» αγαπητοί κύριοι;

Μπορεί η Τουρκία να συνεχίζει απτόητη το «βιολί» των προκλήσεων και των αμφισβητήσεων των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων στο Αιγαίο, ό...

Διαβάστε την συνέχεια

Ντόναλντ Τραμπ ή Χίλαρι Κλίντον προτιμά το Κρεμλίνο;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgFQCFhngZLbUgl8jv4Gjq_2PQdTayMsOzDzzOHzdo4DFauitnTFB-MlS7ThptvCvIEMSL__OHPGvQhOoNnzGyMe7mXM4RYXB-UamOfsGQDJJyUhYu1vHicMGmo42y5pRPyLAi7Er0HrW8/s1600/Hillary+Clinton%252CDonald+Trump.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="302" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgFQCFhngZLbUgl8jv4Gjq_2PQdTayMsOzDzzOHzdo4DFauitnTFB-MlS7ThptvCvIEMSL__OHPGvQhOoNnzGyMe7mXM4RYXB-UamOfsGQDJJyUhYu1vHicMGmo42y5pRPyLAi7Er0HrW8/s640/Hillary+Clinton%252CDonald+Trump.jpg" width="640" /></a></div> <em><strong><br /></strong></em> <em><strong>Οι δύο υποψήφιοι Δημοκρατικών και Ρεπουμπλικάνων για το προεδρικό χρίσμα, Χίλαρι Κλίντον και Ντόναλτν Τραμπ αντίστοιχα, πιθανότατα θα ακολουθήσουν εντελώς διαφορετικούς δρόμους, εάν εκλεγούν, έναντι της Ρωσίας. Για την ώρα το Κρεμλίνο παρακολουθεί αμφότερους τους υποψήφιους με προσοχή. </strong></em><br /> <em><strong><br /></strong></em> <strong><span style="color: maroon;">Του </span><span style="color: blue;"><a href="http://www.russia-direct.org/" target="_blank">Ντμίτρι Πολικάνοφ</a></span></strong><br /> <br /> Οι Τραμπ και Κλίντον είναι οι δύο επικρατέστεροι για τη διεκδίκηση του προεδρικού θώκου στις αμερικανικές εκλογές και ο καθένας τους έχει πολύ διαφορετική αντίληψη για το μέλλον των ρωσοαμερικανικών σχέσεων δυσκολεύοντας το Κρεμλίνο στις εκτιμήσεις τους για τις σχέσεις αυτές τα επόμενα χρόνια.<br /> <br /> <strong>Για την ώρα φαίνεται πως το Κρεμλίνο ψηφίζει Τραμπ. Άλλωστε ο Ρεπουμπλικανός υποψήφιος έχει δηλώσει πως σκοπεύει να ξεκινήσει διάλογο με τη Μόσχα. Όμως είναι δικαιολογημένες οι ελπίδες της Μόσχας για καλύτερες σχέσεις με τις ΗΠΑ σε περίπτωση εκλογής του Τραμπ;</strong><br /> <strong><br /></strong> Θα μπορούσε κανείς να αντιτείνει πως η υποστήριξη του Ρώσου προέδρου Πούτιν στον Τραμπ είναι μια πραγματικά έξυπνη κίνηση του Κρεμλίνου να ξεκινήσει έναν διάλογο για την αδυναμία του αμερικανικού πολιτικού εποικοδομήματος και τα προβλήματα του αμερικανικού εκλογικού συστήματος. Βάσει αυτής της οπτικής η εκλογή Τραμπ θα αποτελεί δώρο στο Κρεμλίνο που θα αποδεικνύει πως οι ΗΠΑ παρακμάζουν και σύντομα θα καταρρεύσουν.<br /> <br /> <strong>Επίσης, αναλυτές υποστηρίζουν ότι η εκλογή Τραμπ θα ωφελήσει τη Ρωσία και θα αποδυναμώσει τις ΗΠΑ. Ο Τραμπ φαίνεται διστακτικός στη χρήση βίας και προωθεί έναν νέο τύπο απομονωτισμού. Οι πρόσφατες αναφορές του για την χρησιμότητα του ΝΑΤΟ ήχησαν ως μουσική στα ρωσικά αυτιά.</strong><br /> <strong><br /></strong> <strong><a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2016/04/Donald-Trump_Hillary-Clinton.jpg"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-150894" height="251" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2016/04/Donald-Trump_Hillary-Clinton.jpg" title="Donald-Trump_Hillary-Clinton" width="400" /></a></strong><br /> <br /> Ο Τραμπ επίσης θεωρείται προτιμητέος πρόεδρος από τη ρωσική πολιτική ελίτ. Ο Τραμπ θεωρείται ρεαλιστής και εκτός του υπάρχοντος τέλματος της αμερικανικής πολιτικής. Επίσης θεωρείται ηγέτης με αύρα και ανδροπρέπεια, αρετές πολύ σημαντικές για τη ρωσική ηγεσία.<br /> <br /> <strong>Η Χίλαρι Κλίντον αποτελεί διαφορετική περίπτωση. Έχοντας μια πορεία δεκαετιών στην αμερικανική πολιτική, ακολουθεί, κατά το Κρεμλίνο, τα παγιωμένα αμερικανικά στερεότυπα έναντι της Μόσχας. Ως υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, αντίθετα με τον Τραμπ, γνωρίζει επίσης πολύ καλά τη Ρωσία και έχει απόψεις προβλέψιμες, θεωρεί το Κρεμλίνο.</strong><br /> <strong><br /></strong> Την ίδια ώρα θεωρείται μεγάλης ηλικίας και αδιάλλακτη, ένας είδος «σιδηράς κυρίας», που είναι δύσκολο να αντιμετωπιστεί. Η ρωσική ηγεσία δεν ξεχνά τις δηλώσεις Κλίντον για τον Πούτιν και τις αναφορές της ότι πρέπει να αναχαιτιστεί η εξάπλωση της «ρωσικής αυτοκρατορίας» και της επιβολής της ρωσικής σφαίρας επιρροής. Επίσης, η ίδια ήταν ενθουσιώδης οπαδός της πολιτικής των επεμβάσεων σε Λιβύη, Συρία και Ουκρανία.<br /> <br /> <strong>Ως επόμενη πρόεδρος το πιθανότερο είναι να προβάλει τη ρητορική περί δημοκρατίας, ανθρωπίνων δικαιωμάτων και αλλαγής καθεστώτων στη ρωσική περιφέρεια. Για το Κρεμλίνο η ρητορική αυτή είναι καθαρά υποκριτική και υποκρύπτει απλώς την αμερικανική επεκτατικότητα.</strong><br /> <strong><br /></strong> Δύο δεδομένα συχνά παραγνωρίζονται στη Μόσχα. Το πρώτο αφορά την επιρροή στον εκάστοτε πρόεδρο της στενής του ομάδας. Όλοι οι Αμερικανοί πρόεδροι δεν είναι ελεύθεροι να ενεργούν, αλλά οι κινήσεις τους εξαρτώνται και από το υπάρχων εποικοδόμημα. Είτε λοιπόν εκλεγεί ο Τραμπ, είτε η Κλίντον, οι ενέργειές τους θα απέχουν πολύ από τις τωρινές δηλώσεις τους.<br /> <br /> <strong>Δεν είναι ξεκάθαρο αν ο Τραμπ είναι πραγματικά απομονωτιστής ή απλώς μιλά έτσι για να κερδίσει ψήφους. Προσπαθεί να εμφανιστεί όσο το δυνατό πιο ευέλικτος. Άλλωστε, με τον τρόπο αυτό, θα μπορεί στο μέλλον να επιτεθεί στον Πούτιν απλώς και μόνο για να κερδίσει δημοφιλία. Οι περί εξωτερικής πολιτικής σύμβουλοί του είναι νεοσυντηρητικοί και η οπτική τους απέχει δραματικά από τα όσα ο Τραμπ εξαγγέλλει στις ομιλίες του.</strong><br /> <strong><br /></strong> Η ομάδα της Κλίντον είναι πιο θετική έναντι της Ρωσίας. Η Κλίντον έχει κοντά της πολλούς βετεράνους της κυβέρνησης Ομπάμα, δηλαδή τους ανθρώπους που ακολούθησαν εχθρική προς τη Ρωσία πολιτική. Από την άποψη αυτή η ομάδα Κλίντον έχει μεγαλύτερη εμπειρία στις σχέσεις με τη Ρωσία από ότι η αντίστοιχη του Τραμπ.<br /> <br /> <strong>Ο παράγοντας που η Μόσχα υπερεκτιμά περισσότερο είναι ο ρόλος της Ρωσίας στην αμερικανική εσωτερική πολιτική. Μιλώντας ανοικτά οι Αμερικανοί ψηφοφόροι ενδιαφέρονται ελάχιστα για την εξωτερική πολιτική και οι σχέσεις με τη Ρωσία δεν αποτελούν την βασική τους πολιτική προτεραιότητα. Τόσο ο Τραμπ, όσο και η Κλίντον έχουν θέσει τις σχέσεις με τη Ρωσία στο περιθώριο των προεκλογικών τους εκστρατειών, σε σχέση με άλλα ζητήματα.</strong><br /> <strong><br /></strong> <!-- /metas --> <br /> Παρά την συμπάθεια προς τον Τράμπ πάντως το Κρεμλίνο ελπίζει σε νίκη του, αλλά ετοιμάζεται και για την περίπτωση εκλογής της Κλίντον καθώς γνωρίζει πως η αμερικανή πολιτική είναι απρόβλεπτη. Αυτό πάντως που η ρωσική ηγεσία σίγουρα δεν επιθυμεί είναι ένας νέος κύκλος αμερικανικής επεμβατικής πολιτικής στη διεθνή αρένα και θα ήταν ευτυχής να υποστηρίξει έναν υποψήφιο που δεν θα ακολουθήσει μια τέτοια πολιτική.<br /> <br /> <a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Ντόναλντ Τραμπ ή Χίλαρι Κλίντον προτιμά το Κρεμλίνο;

Οι δύο υποψήφιοι Δημοκρατικών και Ρεπουμπλικάνων για το προεδρικό χρίσμα, Χίλαρι Κλίντον και Ντόναλτν Τραμπ αντίστοιχα, πιθανότατα θα ακο...

Διαβάστε την συνέχεια