«Sykes-Picot»το μυστικό σχέδιο διαμελισμού της Μέσης Ανατολής,θα επανέλθει,αυτή τη φορά με επίκεντρο τη Συρία;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEji2zap_b5dhchQVixRe_zZm-qNp03zvAEBqf013g0GhVX2Jl_MBSH-mpJxzp00nurDHPYNI3QfxpiBvqboJRJYh2CtMKxlRPWFaGU0kQInk9GQlvgx29TLAe5MxERKXJ9EbUsjGhwjy9w/s1600/E.T-Lawerence-new-post.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="700" data-original-width="1080" height="414" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEji2zap_b5dhchQVixRe_zZm-qNp03zvAEBqf013g0GhVX2Jl_MBSH-mpJxzp00nurDHPYNI3QfxpiBvqboJRJYh2CtMKxlRPWFaGU0kQInk9GQlvgx29TLAe5MxERKXJ9EbUsjGhwjy9w/s640/E.T-Lawerence-new-post.jpg" width="640" /></a></div>     <i> Φωτογραφία Commons Wikipedia: ο ‘Αγγλος συνταγματάρχης Τ.Ε. Λόρενς </i><br /><br />Της <b>Μαρίνας Μπαμπαλιάρη</b><br /><br />Οι εξελίξεις στη Συρία και στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής, σε συνδυασμό και με το γεγονός, ότι συμπληρώθηκαν εκατό χρόνια από την Σύνοδο των Παρισίων, όπου ο τότε πρίγκιπας των Χασεμιτών Φεϊσάλ με τη βοήθεια του ‘Αγγλου συνταγματάρχη Τ.Ε. Λόρενς, είχαν προσπαθήσει να πείσουν τις μεγάλες δυνάμεις της εποχής, για μια δίκαιη αντιμετώπιση του προβλήματος των Αραβικών φυλών,φέρνουν ξανά στη μνήμη μας ένα σύμφωνο,το σύμφωνο των «Sykes-Picot» η υπογραφή του οποίου, το Μάιο του 1916 επρόκειτο να παίξει καθοριστικό ρόλο στις μετέπειτα εξελίξεις στη Μέση Ανατολή.<br /><br /><img height="426" src="https://www.alltimeclassic.net/wp-content/uploads/2019/01/Faisal-bin-Hussein-bin-Ali-al-Hashemi-entre-with-delegates-Lawrence-of-Arabia-at-the-Versailles-1919-Paris-peace-conference.jpg" width="640" /><br /><i>Φωτογραφία Wikipedia:o πρίγκιπας των Χασεμιτών Φεϊσάλ και Τ.Ε Λόρενς της Αραβίας στη Σύνοδο Ειρήνης των Παρισίων το 1919</i><br /><br />Η μελέτη του Συμφώνου και των γεγονότων εκείνης της περιόδου μπορεί να φανεί χρήσιμη, για την κατανόηση νέων συμφωνιών που ίσως προκύψουν μετά τις τελευταίες εξελίξεις στη Συρία και την έντονη δραστηριότητα των ισχυρών του πλανήτη δηλαδή ΗΠΑ και Ρωσίας. Βέβαια σε όλες αυτές τις διεργασίες κεντρικό θέμα παραμένει πάντα το μέλλον των Κούρδων που όπως είναι γνωστό ζουν στις τέσσερις κατά κύριο λόγο εμπλεκόμενες χώρες (Τουρκία-Συρία-Ιράκ-Ιράν) στη σημερινή κρίση. Παρά τις διεργασίες δεν έχει αποσαφηνιστεί ακόμη ποιο είναι το ακριβές περιεχόμενο της συζητούμενης λύσης για την κρίση στη Συρία. Ωστόσο μια ιστορική αναδρομή στο περιεχόμενο του Συμφώνου «Sykes-Picot» βοηθά στο να κατανοήσουμε πολλά από τα γεγονότα που συμβαίνουν σήμερα.<br /><br />Η Γαλλία και η Βρετανία στο τέλος του 1915, και ενώ ο πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν σε εξέλιξη, συζητούν τον καταμερισμό των αραβικών επαρχιών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.<br /><br />Ταυτόχρονα,ο Βρετανός ύπατος αρμοστής στην Αίγυπτο, Χένρι Μακ Μαόν, διαπραγματεύεται με τον Χουσείν της Μέκκας, με στόχο να δημιουργήσει ένα νέο μέτωπο και να αντιμετωπίσει την Τζιχάντ του χαλίφη που υποστηρίζεται από τη Γερμανία και προσφέροντάς του παράλληλα, την προοπτική της αραβικής ανεξαρτησίας.<br /><br />Δύο από τις μεγάλες αποικιακές δυνάμεις της εποχής είναι ήδη εκεί: η Γαλλία μέσω της οικονομικής και πολιτιστικής της επιρροής στο Λεβάντε και η Μεγάλη Βρετανία στην Αίγυπτο, την οποία κατέχει από το 1882.<br /><br />Αμέσως ορίζουν δύο διπλωμάτες, τον Γάλλο Ζορζ Πικό και τον Βρετανό Μαρκ Σάικς, για να διαπραγματευθούν μία μυστική συμφωνία, η οποία θα μείνει στην ιστορία με τα επώνυμα τους ως η: «συμφωνία των Sykes-Picot».<br /><br />Το Σύμφωνο Sykes-Picot θα κοινοποιηθεί και στη Ρωσία όπου ο Τσάρος θα κρατήσει το Σύμφωνο μυστικό. Μετά την επανάσταση του 1917, οι Μπολσεβίκοι θα δώσουν στη δημοσιότητα όλα τα έγγραφα που βρήκαν στα θησαυροφυλάκια του Τσάρου, μεταξύ των οποίων και ένα αντίγραφο της Συμφωνίας Sykes-Picot.<br /><br />Η Συμφωνία αυτή πέρα απ΄τα επιμέρους ζητήματα είναι στην ουσία το κείμενο μέσα από το οποίο κατοχυρώνονται οι σφαίρες επιρροής της Γαλλίας στη Συρία και την υπόλοιπη περιοχή, και της Βρετανίας στην περιοχή που σήμερα βρίσκονται το Ισραήλ,η Ιορδανία ως την Αίγυπτο.<br /><br />Ο Βρετανός συγγραφέας Τζέιμς Μπαρ στο βιβλίο του «Μία Γραμμή στην Άμμο» (A line in the sand, 2011), περιγράφει, πως ο Σάικς ήθελε «να χαράξει μία γραμμή από το «e» της ‘Ακρας , Acr(e) μέχρι το «τελευταίο k» του Κιρκούκ Kirkou(k) . Η μαύρη αυτή γραμμή χωρίζει τη Μέση Ανατολή στους χάρτες της συμφωνίας, αγνοώντας τις εθνότητες ή τους θρησκευτικούς διαχωρισμούς: η «Συρία» των Γάλλων, στο βορρά και η «Αραβία» των Βρετανών, στο νότο, ενώ το σύνολο είναι χωρισμένο σε πέντε ζώνες.<br /><br />Η συμφωνία προβλέπει ότι «η Γαλλία και η Μεγάλη Βρετανία είναι διατεθειμένες να αναγνωρίσουν και να υποστηρίξουν ένα ανεξάρτητο αραβικό κράτος ή μία συνομοσπονδία αραβικών κρατών» εντός των εκατέρωθεν ζωνών επιρροής Α (εσωτερική Συρία με τη Δαμασκό και το Χαλέπι, συν την περιοχή της Μοσούλης) και την Β (ανάμεσα στη γραμμή Sykes-Picot και μία γραμμή Ακαμπα-Κουβέιτ),πράγμα που όμως δεν έκαναν ποτέ.<br /><br />Συνορεύουν με τις ζώνες άμεσης επιρροής, μπλε στο βορρά για τη Γαλλία (Λίβανος και Κιλικία) και κόκκινη στο νότο για τη Μεγάλη Βρετανία (Κουβέιτ και κάτω Μεσοποταμία, με το θύλακα της Χάιφα για την εξυπηρέτηση μίας σιδηροδρομικής γραμμής που φθάνει μέχρι τη Βαγδάτη). Η φαιά ζώνη, η Παλαιστίνη, είναι διεθνοποιημένη.<br /><br /><img height="435" src="https://www.alltimeclassic.net/wp-content/uploads/2019/01/new-middle-east.jpg" width="640" /><br /><i>Χάρτης που δημιουργήθηκε από τον Ralph Peters και αποτελεί ένα από τα πιθανά σχέδια για την επαναχάραξη των συνόρων στη Μέση Ανατολή. Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα των <a href="http://www.armedforcesjournal.com/blood-borders/">Armed Forces Journal</a> στη Wikimedia </i><br /><br />Η Συμφωνία θα εξοργίσει τον Λόρενς της Αραβίας, που επιφορτίσθηκε με την οργάνωση της Αραβικής εξέγερσης τον Ιούνιο 1916 και θα συμβολίσει για τους Άραβες την αποικιοκρατική εξαπάτηση, ενώ ο χωρισμός που προέβλεπε η Συμφωνία θα παραμείνει καθαρά σε θεωρητικό επίπεδο, μετά την κατάληψη των υπό διευθέτηση εδαφών από τους Τούρκους.<br /><br />Με τη Ρωσική επανάσταση το 1917 και την είσοδο των Ηνωμένων Πολιτειών στον πόλεμο, οι όροι του παιχνιδιού αλλάζουν σύμφωνα με τον Γάλλο ιστορικό Henry Laurens, καθηγητή στο College de France.<br /><br />‘Ετσι το Λονδίνο θέλοντας να αμφισβητήσει τη συμφωνία, μεταφέρει το στρατό του σε ζώνες, που η γαλλική στρατιωτική διοίκηση έχει παραμελήσει, κερδίζοντας έτσι την συμπάθεια των ηγετών της Αραβικής εξέγερσης και στη συνέχεια του σιωνιστικού κινήματος με την υπόσχεση μίας «εβραϊκής εστίας» στην Παλαιστίνη γνωστή ως Διακήρυξη Βalfour, στις 2 Νοεμβρίου του 1917.<br /><br />Ο Βρετανός στρατηγός Εντμουντ ‘Αλενμπι, καταλαμβάνει την Ιερουσαλήμ στις 11 Δεκεμβρίου 1917 και η Δαμασκός πέφτει στις 30 Σεπτεμβρίου 1918, υπό το βλέμμα του Ζορζ Πικό, που στο μεταξύ έχει γίνει Ύπατος Αρμοστής Συρίας και Παλαιστίνης .<br /><br />Μία συνομιλία ανάμεσα στις κυβερνήσεις της Γαλλίας και της Μεγάλης Βρετανίας αμέσως μετά το τέλος του πολέμου, θα μετατρέψει στη συμφωνία των Sykes-Picot, τη στιγμή που το πετρέλαιο αρχίζει να έχει στρατηγική σημασία.<br /><br />Η συνάντηση γίνεται με τον Ζορζ Κλεμανσό και τον Ντέιβιντ Λόιντ Τζορτζ, χωρίς μάρτυρες, στα αγγλικά και είναι αποφασιστικής σημασίας για τη Μέση Ανατολή,σύμφωνα με τον Henry Laurens. Η Γαλλία εγκαταλείπει την Παλαιστίνη και την περιοχή της Μοσούλης απαιτώντας το μερίδιό της στο πετρέλαιο.<br /><br />Τον Απρίλιο του 1920, η διάσκεψη του Σαν Ρέμο επικυρώνει τα καθεστώτα εντολής ενόψει της ανεξαρτησίας, τα οποία ανατέθηκαν στην Μεγάλη Βρετανία (Παλαιστίνη, Υπεριορδανία, Ιράκ) και στη Γαλλία (Συρία, Λίβανο). Το Παρίσι θα απαρνηθεί το 1921 την Κιλικία και το 1939 το Σαντζάκ της Αλεξανδρέττας στην Αντιόχεια.<br /><br />Η Συρία και το Ιράκ, οι δύο μεγάλες δυνάμεις το 1922, μετά την καταστολή των εξεγέρσεων στην Παλαιστίνη θα λάβουν από την Κοινωνία των Εθνών την επικύρωση των εντολών τους, που θα αποτελέσουν τη βάση για τη γέννηση των σημερινών χωρών της περιοχής.<br /><br /><a href="https://www.alltimeclassic.net/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

«Sykes-Picot»το μυστικό σχέδιο διαμελισμού της Μέσης Ανατολής,θα επανέλθει,αυτή τη φορά με επίκεντρο τη Συρία;

     Φωτογραφία Commons Wikipedia: ο ‘Αγγλος συνταγματάρχης Τ.Ε. Λόρενς Της Μαρίνας Μπαμπαλιάρη Οι εξελίξεις στη Συρία και στην ευρύτερη π...

Διαβάστε την συνέχεια

Τι ζητάμε στην “Στρατηγική” συμφωνία από τις ΗΠΑ; Επικίνδυνες αφελείς ονειρώξεις

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhMF8UHlzeycAhfoTEqPN-MQWRDhTXtWmSjegEsYMgULWUT6OisZjivXwPZM_LsUN0IrUze_rUSuiTy46ubdz60LR5vBjch9gyT0GbpLTTteKvY7SiIwDlIgNqdw_6zWkEiZDTDLAUAPxI/s1600/panagiotopoylos.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="405" data-original-width="780" height="332" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhMF8UHlzeycAhfoTEqPN-MQWRDhTXtWmSjegEsYMgULWUT6OisZjivXwPZM_LsUN0IrUze_rUSuiTy46ubdz60LR5vBjch9gyT0GbpLTTteKvY7SiIwDlIgNqdw_6zWkEiZDTDLAUAPxI/s640/panagiotopoylos.jpg" width="640" /></a></div> <br />Από <b>Σάββας Δ. Βλάσσης </b><br />Στις 24 Σεπτεμβρίου σε τηλεοπτική συνέντευξη στην εκπομπή “Καλημέρα Ελλάδα” στον ΑΝΤΕΝΝΑ TV, o YEΘΑ Νίκος Παναγιωτόπουλος μίλησε για την επικείμενη υπογραφή “στρατηγικής” συμφωνίας με τις ΗΠΑ, δίνοντας μια εικόνα για τις επιδιώξεις της ελληνικής κυβερνήσεως ως προς τα ανταλλάγματα που ζητεί: <br /><br />“Οι Αμερικανοί ζητούν. Το συμφέρον της κάθε χώρας είναι να ζητάει από κάποια άλλη, αλλά εδώ ζητούμε κι εμείς. Προσπαθούμε να εμβαθύνουμε τη στρατηγική μας σχέση. Αυτό δεν έχει να κάνει απλά και μόνο με το να αγοράσουμε ένα καινούργιο προηγμένο οπλικό σύστημα, αλλά να χτίσουμε μαζί και να έχουμε του Αμερικανούς να εμπλακούν και να στηρίξουν δικές μας υποδομές. Για παράδειγμα, η βάση της Σούδας, το Κέντρο Εκπαίδευσης Ελικοπτέρων στο Στεφανοβίκειο στην Κεντρική Ελλάδα, η μερική χρήση του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης […] <div> <br /></div> <div> Επομένως, δεν είναι μόνο ότι δίνεις και δεν παίρνεις τίποτα. Αυτό που παίρνεις, όμως, δεν είναι ας πούμε ένα καινούργιο πανάκριβο αεροπλάνο επόμενης γενιάς, δεν είναι η αγορά ενός οπλικού συστήματος […] Έχω πει και έχω παρεξηγηθεί για αυτό ότι όταν οι Αμερικανοί έχουν εδώ ισχυρά συμφέροντα, ας πούμε στη Βάση της Σούδας, έχει μεγάλη στρατηγική σημασία για αυτούς, για την ευρύτερη περιοχή και έχουν κάνει πράγματα για τη Βάση. Το ξέρουν όσοι Έλληνες υπηρετούν εκεί πόσο διαφορετικό είναι το περιβάλλον, πόσο καλύτερες οι υποδομές. Όταν λοιπόν έχουν εκεί κάποιο συμφέρον, όποιος θίξει ή σκεφθεί να θίξει τη Βάση της Σούδας που είναι ελληνική και υπάρχει και ελληνικός ναύσταθμος εκεί και δίπλα αεροπορική βάση της ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας θίγει όχι μόνο ελληνικά συμφέροντα, αλλά και αμερικανικά, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Θα μου πείτε, τι θα κάνουμε, όλη τη χώρα μια αμερικανική βάση; Όχι, δεν θα κάνουμε όλη τη χώρα αμερικανική βάση. Σε κάποια επιλεγμένα σημεία θα εμβαθύνουμε λίγο τη σχέση μας. Αυτή είναι η στρατηγική σχέση“. <br /><br />Από τα λεγόμενα του ΥΕΘΑ, είναι σαφές ότι η Ελλάδα δεν έχει θέσει ζήτημα ανταλλαγμάτων υπό μορφή δωρεάν παραχωρήσεως οποιουδήποτε οπλικού συστήματος από τις ΗΠΑ, ούτε την καταβολή “ενοικίου”, χρήματα που θα μπορούσε να διαθέσει για προμήθειες από τις ΗΠΑ. Επιδίωξη είναι απλώς να βελτιωθούν με αμερικανική χρηματοδότηση οι υποδομές συγκεκριμένων στρατιωτικών βάσεων, τις οποίες εκμεταλλεύονται και οι Ένοπλες Δυνάμεις των ΗΠΑ. Επί της ουσίας, τίποτα τα εξαιρετικό, σε σχέση με όσα “έδιναν” οι ΗΠΑ μέχρι σήμερα. <br /><br />Το χειρότερο όμως, δεν είναι αυτό. <br /><br />Το πλέον εντυπωσιακό είναι ότι ο ΥΕΘΑ αποκαλύπτει την όλη “φιλοσοφία” που διέπει την ελληνική εξωτερική πολιτική και διπλωματία στους χειρισμούς της διαβόητης “στρατηγικής” συμφωνίας που διαπραγματεύεται με τις ΗΠΑ. Φανερώνει την ελληνική αντίληψη για την αμερικανική παρουσία στην χώρα. Μια αντίληψη επικίνδυνα απλοϊκή, εάν όχι παιδαριώδη, θα μπορούσε να πει κανείς: εφόσον υπάρχουν Αμερικανοί με εγκαταστάσεις και προσωπικό κάπου στην χώρα, θα διστάσει ο Τούρκος να μας χτυπήσει διότι υπάρχει κίνδυνος να χτυπήσει και Αμερικανούς… <br /><br />Ο ΥΕΘΑ και οι αρμόδιοι γενικότερα, φαίνεται ότι δεν έχουν ακούσει ότι οι τουρκικές αμφίβιες αποβατικές δυνάμεις που εισέβαλαν στην Κύπρο στις 20 Ιουλίου 1974, επέλεξαν μια ακτή αποβάσεως η οποία απείχε περί τα 2 χλμ. από εγκατάσταση της CIA… <br /><br />Δεν έχουν ακούσει ότι στην Κύπρο υπήρχαν δύο κυρίαρχες βάσεις της Μεγάλης Βρετανίας, μερικές χιλιάδες ξένων αμάχων που είτε διαβιούσαν ως οικογένειες στρατιωτικών των βρετανικών δυνάμεων ή των Ηνωμένων Εθνών και ακόμη περισσότερες χιλιάδες τουριστών. <br /><br />Δεν έχουν ακούσει ότι οι τουρκικές δυνάμεις κόντεψαν να έλθουν σε πόλεμο με την Μεγάλη Βρετανία, στην επιδίωξή τους να καταλάβουν τον διεθνή αερολιμένα Λευκωσίας. <br /><br />Δεν έχουν ακούσει ότι οι τουρκικές δυνάμεις προκάλεσαν απώλειες στην Ειρηνευτική Δύναμη (UNFICYP) ενώ όταν έφτασαν στην βρετανική βάση της Δεκελείας, τα άρματά τους άνοιξαν πυρ εναντίον των βρετανικών δυνάμεων για εκφοβισμό. <br /><br />Δεν έχουν ακούσει για τα σύγχρονα όπλα μεγάλου βεληνεκούς και ακριβείας μερικών μέτρων που καταστρέφουν χωρίς παράπλευρες απώλειες. <br /><br />Δεν έχουν αναρωτηθεί με ποιον τρόπο θα θιγούν τα “αμερικανικά συμφέροντα” από μια τουρκική επιθετική δράση σε 2, 5, 10 ελληνικές μικρονήσους, βραχονησίδες σκόρπιες στο Αιγαίο. <br /><br />Οι αρμόδιοι, πρέπει να ζούνε σε κάποιο παράλληλο σύμπαν ψευδαισθήσεων. Διαφορετικά δεν εξηγούνται όλα όσα καθόλου σοβαρά, ανέφερε ο ΥΕΘΑ. Τα οποία ασφαλώς, απηχούν την “άποψη” και του Υπουργείου Εξωτερικών, δηλαδή του Διπλωματικού Σώματος. Λόγια, τα οποία παραπέμπουν σε κάποιον φουκαρά σε πανικό, που αναζητεί με κάθε τρόπο νταβατζή προστάτη.<br /><br /><a href="https://doureios.com/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Τι ζητάμε στην “Στρατηγική” συμφωνία από τις ΗΠΑ; Επικίνδυνες αφελείς ονειρώξεις

Από Σάββας Δ. Βλάσσης Στις 24 Σεπτεμβρίου σε τηλεοπτική συνέντευξη στην εκπομπή “Καλημέρα Ελλάδα” στον ΑΝΤΕΝΝΑ TV, o YEΘΑ Νίκος Παναγιωτόπ...

Διαβάστε την συνέχεια

Πάνος Λασκαρίδης: Οι σχέσεις μας με την Τουρκία και η εθνική άμυνα: Είμαστε σοβαροί;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgIr6HpEwMne8MqFN-N0aY7jQhX3GF0-PfJXjhSDvqY51BoWsyh82UzaGuMi51wlTLTY_KlenpSsTgc4ZN0QXJiMgojiu1cNZoVf9VoudBM62KiLij5TRxBC0fCG7QdR0gVBdqcjxxPCHg/s1600/turkeyf-16.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="960" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgIr6HpEwMne8MqFN-N0aY7jQhX3GF0-PfJXjhSDvqY51BoWsyh82UzaGuMi51wlTLTY_KlenpSsTgc4ZN0QXJiMgojiu1cNZoVf9VoudBM62KiLij5TRxBC0fCG7QdR0gVBdqcjxxPCHg/s640/turkeyf-16.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Τα τελευταία χρόνια, ο εθνικός μας εναέριος και θαλάσσιος χώρος έχει γίνει σουρωτήρι από τις καθημερινές προκλητικές παραβιάσεις της τουρκικής αεροπορίας και του τουρκικού ναυτικού στο πλαίσιο της ευθείας, επιθετικής και προκλητικής αμφισβήτησης από την Τουρκία της εθνικής μας ακεραιότητας.Ο ελληνικός λαός παρακολουθεί αυτές τις προκλήσεις με αυξανόμενη ανησυχία. Γνωρίζει ότι η επιδίωξη της γείτονος είναι η σαφής αμφισβήτηση της εδαφικής μας ακεραιότητας και αγωνιά για το ποια είναι και θα είναι στο μέλλον η ελληνική αντίδραση.<br /> <br /> Διαπιστώνει λοιπόν ότι η ελληνική αντίδραση είναι διαχρονικά επιεικώς ανεπαρκής και αυτό δεν μπορούν να το αλλάξουν οι βαρύγδουπες δηλώσεις των στρατιωτικών και πολιτικών μας ηγετών. Το πρόβλημα φυσικά είναι ότι καμωνόμαστε πως δεν ανησυχούμε και δεν φοβόμαστε τίποτα – μια θέση που με τη σημερινή κατάσταση της οικονομίας μας και των Ενόπλων Δυνάμεων είναι απλώς ανεδαφική.<br /> <br /> Είναι εντελώς ανεδαφική, γιατί η πατρίδα μας έχει περάσει μια δεκαετία μεγάλης οικονομικής κρίσης, κατά την οποία οι Ενοπλες Δυνάμεις παραμελήθηκαν τελείως (σε σημείο που η αξιοπιστία του υλικού τους να είναι εξόχως προβληματική), αλλά το χειρότερο είναι ότι, όπως τουλάχιστον φαίνεται, δεν είναι σαφές στον λαό μας αν, ακόμα και την ύστατη στιγμή, οι ηγεσίες αυτού του τόπου έχουν πλήρως αντιληφθεί τις συνέπειες αυτής της αδράνειας.<br /> <br /> Η ολιγωρία αυτή δεν είναι φυσικά τωρινή αλλά διαχρονική και αποδεικνύεται από τα εξής τρελά φαινόμενα που αφορούν την εθνική μας άμυνα:<br /> <br /> <ol> <li>α) Eνα παντελώς απαράδεκτο νομικό πλαίσιο, που κάνει τη διάθεση κεφαλαίων για επείγουσες ανάγκες των Ενόπλων Δυνάμεων αδύνατη, δένει τα χέρια της ηγεσίας και δεν επιτρέπει καμία προμήθεια, ούτε χαρτιού τουαλέτας, χωρίς να περάσει από μια πολύμηνη εξοντωτική διαδικασία. Το νομικό αυτό πλαίσιο, γέννημα της υστερίας μετά τα ελεεινά σκάνδαλα χρηματισμού επίορκων αξιωματικών προηγούμενης δεκαετίας, πρέπει να αλλάξει αμέσως.</li> <li>β) Απαιτείται η άμεση κατάργηση πάνω από 100 στρατοπέδων που δεν έχουν ουδεμία άλλη χρήση και ωφέλεια από το να τροφοδοτούν τις καφετέριες των πόλεων και των χωριών όπου εδρεύουν (και έχουν δει πόλεμο τελευταία φορά την εποχή του Κιουταχή Πασά) σε μια τρανή απόδειξη πολιτικού λαϊκισμού εις βάρος του εθνικού συμφέροντος.</li> <li>γ) Απαιτείται η άμεση μεταφορά τουλάχιστον του μισού πολεμικού στόλου στον ναύσταθμο της Κρήτης (τουλάχιστον των μονάδων κρούσης, μιας και η παραμονή στη Σαλαμίνα εξυπηρετεί μόνο το να κοιμούνται τα πληρώματα στα σπίτια τους και να «μην ξεσπιτωθούν»).</li> <li>δ) Να ιδρυθεί άμεσα υποδομή στον Μούδρο της Λήμνου για ένα μέρος του στόλου, που πρέπει να ναυλοχεί εκεί καθ’ όλη τη διάρκεια της παρούσης κρίσης με τη γείτονα χώρα.</li> <li>ε) Να μετακινηθούν αμέσως από το Μεγάλο Πεύκο και από τον Βόλο όλες οι μονάδες των ειδικών δυνάμεων, οι οποίες εδρεύοντας εκεί που είναι τώρα είναι παντελώς άχρηστες για οποιαδήποτε περίπτωση ξαφνικής εμπλοκής.</li> <li>ζ) Να διατεθούν αμέσως 1,5-2 δισ. για την άμεση επιχειρησιακή αποκατάσταση της δυνατότητας και αξιοπιστίας των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, κυρίως του Πολεμικού Ναυτικού και της Πολεμικής Αεροπορίας.</li> </ol> <br /> Ολοι καταλαβαίνουμε και σεβόμαστε τις προσπάθειες της πολιτικής και στρατιωτικής μας ηγεσίας να μας καθησυχάζουν ότι όλα πάνε καλά και ότι αν συμβεί το παραμικρό «θα τους τσακίσουμε», «θα τους ισοπεδώσουμε» και διάφορα άλλα. Το κακό είναι ότι πολλοί γνωρίζουν ότι τέτοιου είδους καθησυχασμοί δεν προσφέρουν τίποτα όταν όλοι βλέπουμε ότι εμείς δεν μπορούμε –όχι δεν θέλουμε– να αντιδράσουμε στις επιθετικές ενέργειες της Τουρκίας.<br /> <br /> Ούτε βοηθάει η τοποθέτηση ότι «εμείς δεν απαντάμε στις προκλήσεις γιατί είμαστε σοβαροί»... Αυτή είναι ακριβώς η απόδειξη του ότι δεν είμαστε σοβαροί, διότι ξέρουμε ότι δεν μπορούμε να ανταποκριθούμε με τον τρόπο που θα έπρεπε. Υπάρχει άλλο κράτος στον κόσμο που τα εναέρια και θαλάσσια σύνορά του να γίνονται κόσκινο κάθε μέρα από ένα εχθρικό κράτος και να μην αντιδρά, αλλά να περιμένει την «επόμενη πρόκληση», όπου τότε θα απαντήσει; Ποιος Ελληνας μπορεί να αποδεχθεί τέτοια ηττοπαθή στάση;<br /> <br /> Αλλά και ο λαός μας έχει σιγά σιγά εθιστεί στο καθεστώς της συνεχούς απειλής και την έχει συνηθίσει. Και όταν θα γίνει «η στραβή» –γιατί δεν υπάρχει καμία περίπτωση να μη γίνει– θα ψαχνόμαστε γιατί έγινε και γιατί τόσα χρόνια δεν κάναμε τίποτα και άλλα τέτοια γνωστά ελληνικά αστεία! Το μόνο που παραμένει ως παρηγοριά είναι πραγματικά το γεγονός του άριστου ηθικού και της εξαιρετικής κατάρτισης του προσωπικού των Ενόπλων Δυνάμεων.<br /> <br /> Συμπέρασμα. Απαιτούνται τα εξής:<br /> •Αμεση αλλαγή νομικού πλαισίου προμηθειών των Ενόπλων Δυνάμεων.<br /> •Αμεση ριζική αναδιάρθρωση στρατοπέδων, ειδικών δυνάμεων και στόλου του Πολεμικού Ναυτικού.<br /> •Αμεση οικονομική ενίσχυση τουλάχιστον 1,5 δισ. ευρώ, με άμεση καταβολή και διάθεσή της από τα γενικά επιτελεία χωρίς πολιτική επέμβαση.<br /> •Εκπαίδευση του ελληνικού λαού για την πραγματική κατάσταση και τους πραγματικούς κινδύνους ώστε να μην παραμυθιαζόμαστε μεταξύ μας.<br /> •Απόλυτη ενότητα και άμεση αντίδραση όλων των πολιτικών δυνάμεων του τόπου.<br /> <b>Καθημερινή</b><br /> <br /> <b><i>* Ο κ. Πάνος Λασκαρίδης είναι πρόεδρος του Ιδρύματος Αικατερίνης Λασκαρίδη.</i></b><br /> <br /> <a href="http://infognomonpolitics.blogspot.com/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Πάνος Λασκαρίδης: Οι σχέσεις μας με την Τουρκία και η εθνική άμυνα: Είμαστε σοβαροί;

Τα τελευταία χρόνια, ο εθνικός μας εναέριος και θαλάσσιος χώρος έχει γίνει σουρωτήρι από τις καθημερινές προκλητικές παραβιάσεις της τουρ...

Διαβάστε την συνέχεια

«Παλιοί φίλοι» απειλούν την ηγεμονία του Ερντογάν

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjTKw9AcI6iIlYIJquv45l78ePGC5UPsejHLdaNWq9qrjuwxvYQgsor1OYQuOQgRG1OY7_Naw0Tl_MQZaBQPVbjvfqo_-0Gx7mtPgIXM7VdWd2GLYAH8Qd44CQhcNRh2X0IHhj23IGT9G0/s1600/erdogan-9.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="465" data-original-width="930" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjTKw9AcI6iIlYIJquv45l78ePGC5UPsejHLdaNWq9qrjuwxvYQgsor1OYQuOQgRG1OY7_Naw0Tl_MQZaBQPVbjvfqo_-0Gx7mtPgIXM7VdWd2GLYAH8Qd44CQhcNRh2X0IHhj23IGT9G0/s640/erdogan-9.jpg" width="640" /></a></div> <br />Οι κινήσεις Νταβούτογλου, Μπαμπατζάν και Γκιούλ και κατά πόσο μπορούν να απειλήσουν τη 17χρονη κυριαρχία του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στην τουρκική πολιτική σκηνή. Τι λένε οι Financial Times για τα σενάρια πρόωρων εκλογών. Το φαβορί για να ενώσει την αντιπολίτευση.<br /><br />Της <b>Laura Pitel</b> από την Αγκυρα <br /><br />Όταν ο Αχμέτ Νταβούτογλου εκδιώχθηκε από πρωθυπουργός της Τουρκίας το Μάιο του 2016, ορκίστηκε αιώνια πίστη στον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. «Θα διατηρήσω τη σχέση εμπιστοσύνης με τον πρόεδρό μας ως την τελευταία μου ανάσα», δήλωνε ο πιστός στρατιώτης του κ. Ερντογάν, παρά τις γνωστές εντάσεις μεταξύ των δυο. «Κανείς δεν έχει ακούσει – και δεν θα ακούσει – από το στόμα μου ούτε μια λέξη εναντίον του προέδρου μας».<br /><br />Μετά από τρία χρόνια, ο φιλομαθής ακαδημαϊκός έχει σπάσει αυτή τη σιωπή και έχει αναδειχτεί σε έναν από τους μεγαλύτερους επικριτές της κυβέρνησης Ερντογάν. Στις 13 Σεπτεμβρίου παραιτήθηκε από το κυβερνών Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ) μετά τις απειλές για αποπομπή από το κόμμα του οποίου κάποτε ήταν πρόεδρος.<br /><br />Ο κ. Νταβούτογλου είναι ένας από τους πολλούς πρώην υπουργούς που παραιτήθηκαν από το κόμμα τους τελευταίους μήνες. Και είναι ένας από τους δυο που σχεδιάζουν τη δημιουργία δικού τους κόμματος απέναντι στον κ. Ερντογάν. Ο δεύτερος είναι ο κ. Αλί Μπαμπατζάν, ο 52χρονος πρώην υπουργός οικονομικών και αναπληρωτής πρωθυπουργός, που έχει τη στήριξη ενός ακόμη πάλαι ποτέ συμμάχου του Ερντογάν, του πρώην προέδρου Αμπτουλάχ Γκιούλ.<br /><br />Οι βετεράνοι πολιτικοί αναμένεται να ανακοινώσουν την επίσημη ίδρυση νέων κομμάτων πριν το τέλος του έτους.<br /><br />Κορυφαία στελέχη και στα δυο στρατόπεδα αναφέρουν ότι ο λόγος που προχωρούν σε αυτές τις κινήσεις είναι η αυξανόμενη ανησυχία τους για τις καταπιεστικές τακτικές του κ. Ερντογάν προς τους αντιπάλους του, τη σκληρή εθνικιστική του ρητορική, τα λάθη στον τομέα της οικονομίας, η αδιαφορία του για το κράτος δικαίου και η προφανής απροθυμία του να ακούσει όσους τον καλούν να αλλάξει πορεία.<br /><br />«Νομίζαμε ότι ίσως θα λάμβανε το μήνυμα», αναφέρει ένα από τα κορυφαία στελέχη που αποστάτησε από το ΑΚΡ. «Αλλά πάντοτε υπάρχουν δικαιολογίες… Αν δεν κάνουμε κάτι τώρα, θα το μετανιώσουμε μελλοντικά».<br /><br />Η διάσπαση δεν είναι σημαντική μόνο για τον πρωτοφανή διχασμό που προκαλεί στις τάξεις του ΑΚΡ αλλά και για την πολιτική ζημιά που μπορεί να προκαλέσει στην 17χρονη κυριαρχία του κ. Ερντογάν στην τουρκική πολιτική σκηνή.<br /><br />Σε μία χώρα που το εκλογικό σώμα μπορεί να χωριστεί χοντρικά σε «ερντογανικούς» και «αντιερντογανικούς», ακόμη και η απώλεια ενός μικρού ποσοστού από τη συμμαχία του AKP – που κέρδισε τις περυσινές προεδρικές εκλογές με 52,6%- μπορεί να μεταβάλλει ριζικά το πολιτικό τοπίο.<br /><br />«Κάθε ψήφος που μπορούν να μαζέψουν μπορεί να αλλάξει την ισορροπία ισχύος» τονίζει ο τούρκος δημοσκόπος Ιμπραήμ Ουσλού. «Γι αυτό το λόγο, αυτά τα νέα κόμματα είναι ό,τι πιο σημαντικό συμβαίνει στην τουρκική πολιτική», προσθέτει.<br /><br />Στις πολιτικές του ομιλίες ο κ. Ερντογάν αρέσκεται να επαναλαμβάνει τους στίχους του αγαπημένου του τουρκικού λαϊκού τραγουδιού. «Μαζί περπατήσαμε σε αυτούς τους δρόμους» φωνάζει στα πλήθη, μετατρέποντας ένα τραγούδι για την αγάπη σε μήνυμα πολιτικής ενότητας. Όμως, όπως σημείωσε πρόσφατα ο τούρκος δημοσιογράφος Μπάρις Τέρκογλου, όσο περνάει ο καιρός γίνεται δυσκολότερο για το ΑΚΡ να τραγουδά αυτό το τραγούδι. Πλέον, πολύ λίγοι από αυτούς που σχημάτισαν το κόμμα με τον κ. Ερντογάν το 2001 είναι ακόμη δίπλα του.<br /><br />Η δυσαρέσκεια στα κορυφαία στελέχη του κυβερνώντος κόμματος είναι έκδηλη. Πρώην υπουργοί δηλώνουν ότι υπήρχαν σημάδια εδώ και τουλάχιστον μια δεκαετία ότι ο πρωθυπουργός είναι απρόθυμος για συμβουλές και επιθετικός στην κριτική. Η τάση αυτή επιταχύνθηκε, λένε, καθώς ο κ. Ερντογάν ήλθε αντιμέτωπος με διάφορες προκλήσεις για την ηγεσία του, μεταξύ των οποίων οι μαζικές διαδηλώσεις που συντάραξαν τη χώρα το 2013, η έρευνα για διαφθορά αργότερα εντός του έτους, καθώς και το βίαιο πραξικόπημα του Ιουλίου του 2016.<br /><br />Η άνοδος του γαμπρού του κ. Ερντογάν, Μπεράτ Αλμπαϊράκ, που πέρυσι τοποθετήθηκε στη θέση του «τσάρου» της τουρκικής οικονομίας, έχει αποτελέσει μια ακόμη εστία εντάσεων. Τόσο ο ίδιος όσο και το πανίσχυρο δίκτυο συμμάχων του έχουν συγκεντρώσει την κριτική του κόμματος.<br /><br />Οι συγκρούσεις μεταξύ του περιβάλλοντος Αλμπαϊράκ και του κ. Νταβούτογλου επέσπευσαν την αποχώρηση του πρώην πρωθυπουργού το 2016. Τα τελευταία χρόνια, ο γαμπρός του κ. Ερντογάν έχει συγκρουστεί με τον υπουργό εσωτερικών Σουλεϊμάν Σοϊλού αλλά και με τον υπουργό δικαιοσύνης Αμπντουλχαμίτ Γκιουλ.<br /><br />Πολλοί στο ΑΚΡ βλέπουν τον 41χρονο Αλμπαϊράκ ως προβληματικό στοιχείο για το κόμμα και αισθάνονται δυσαρέσκεια για την μεγάλη του επιρροή στην κυβέρνηση, η οποία ξεπερνά κατά πολύ τα καθήκοντά του ως υπουργός οικονομικών.<br /><br />Ο έλεγχος του Ερντογάν στα διαφορετικά επίπεδα του κράτους έφτασε στο ζενίθ το 2018, όταν ανέλαβε επικεφαλής σε ένα σύστημα διακυβέρνησης που εξαφανίζει το ρόλο του πρωθυπουργού και συγκεντρώνει τις εξουσίες στα χέρια του. Η ηγεμονία του στο ΑΚΡ προσομοιάζει με την ηγεμονία στο κράτος.<br /><br />«Το κόμμα έχασε τους εσωτερικούς του ελέγχους», δηλώνει πρώην υπουργός που προς το παρόν παραμένει μέλος του ΑΚΡ. «Πλέον είναι ενός ανδρός αρχή».<br /><br />Αυτό που πυροδότησε την κινητοποίηση των δυσαρεστημένων, μετά από χρόνια παρασκηνιακών μόνο παραπόνων ήταν η επίπονη ήττα στις δημοτικές εκλογές. Για πρώτη φορά από τότε που ανέλαβε την εξουσία το 2002, το ΑΚΡ έχασε τον έλεγχο των μεγαλύτερων και σημαντικότερων πόλεων το Μάρτιο, καθώς οι ψηφοφόροι το τιμώρησαν για την οικονομική ύφεση που ακολούθησε την περυσινή νομισματική κρίση, ενώ απέδωσαν και οι συμμαχίες μεταξύ κομμάτων της αντιπολίτευσης.<br /><br />Στην Κωνσταντινούπολη, η απόφαση να επιβληθεί επανάληψη των δημοτικών εκλογών που είχε κερδίσει η αντιπολίτευση γύρισε μπούμερανγκ, καθώς το εκλογικό σώμα οδήγησε το ΑΚΡ σε πιο μεγάλη ήττα.<br /><br />Ο κ. Ντασβούτογλου αντέδρασε στις ήττες δημοσιοποιώντας ένα άρθρο 4.000 λέξεων που ασκεί κριτική στην κατεύθυνση που ακολουθεί το ΑΚΡ, προειδοποιώντας ότι το κόμμα και η χώρα «δεν μπορεί να εγκαταλειφθεί σε ένα «στενόμυαλη ομάδα που έχουν γίνει σκλάβοι των προσωπικών τους φιλοδοξιών».<br /><br />Δυο μήνες αργότερα, ο κ. Μπαμπατζάν παραιτήθηκε από το κόμμα, το οποίο είχε βοηθήσει να ιδρυθεί. «Τα τελευταία χρόνια, μεγάλες διαφορές έχουν προκύψει μεταξύ των πολιτικών που ακολουθούνται σε διάφορους τομείς και τις προσωπικές μου αρχές, αξίες και ιδέες» έγραψε, προσθέτοντας ότι η Τουρκία χρειάζεται ένα «νέο όραμα».<br /><br />Ο κ. Μπαμπατζάν και ο κ. Νταβούτογλου κάνουν λόγο για ανάγκη να αποκατασταθεί η στιβαρή διαχείριση των οικονομικών, η ελευθερία λόγου και το κράτος δικαίου, ενώ έχουν αναφερθεί και στην αποκατάσταση της ισχύος του κοινοβουλίου.<br /><br />Ωστόσο, οι δυο άντρες στοχεύουν σε διαφορετικά ακροατήρια. Ο κ. Νταβούτογλου απευθύνεται «στα πιο συντηρητικά στοιχεία του πληθυσμού», λέει η Αϊσέ Αγιάτα, καθηγήτρια πολιτικής επιστήμης στο πανεπιστήμιο της Αγκυρας. Από την άλλη, η «φράξια» του κ. Μπαμπατζάν έχει απήχηση σε ένα πιο «παγκοσμιοποιημένο ΑΚΡ» ή την «μπουρζουαζία», όπως αναφέρει. «Είναι δυο διαφορετικά στιλ και δυο διαφορετικά κομμάτια του πληθυσμού».<br /><br />Ο κ. Μπαμπατζάν θέλει το κόμμα του να μην θεωρηθεί ένα συνονθύλευμα δυσαρεστημένων πρώην στελεχών του ΑΚΡ. Σε πρόσφατη συνέντευξή του στην αντιπολιτευόμενη εφημερίδα Karar, είπε ότι θέλει να συγκεντρώσει μια ταλαντούχα ομάδα «με πολλές διαφορετικές φωνές» της τουρκικής κοινωνίας. Επίσης έχει αντισταθεί στις νύξεις συνεργασίας από τον κ. Νταβούτογλου.<br /><br />Οι αναλυτές βλέπουν τον κ. Μπαμπατζάν, ο οποίος εγκατέλειψε την κυβέρνηση το 2015, ως τον υποψήφιο με τις καλύτερες προοπτικές επιτυχίας. Μετά την περυσινή υποτίμηση της τουρκικής λίρας κατά 30% έναντι του δολαρίου, πολλές οικογένειες έχουν έλθει αντιμέτωπες με υψηλό πληθωρισμό και ανεργία, καθώς η χώρα εισήλθε στην πρώτη ύφεση την τελευταία δεκαετία. Ο πρώην υπουργός οικονομικών υπενθυμίζει τις καλές εποχές για τη χώρα.<br /><br />Από την άλλη, ο κ. Νταβούτογλου, συνδέεται στενά με την παρεμβατική προσέγγιση της Τουρκίας στον πόλεμο της Συρίας και τα εκατομμύρια πρόσφυγες που έχουν εισέλθει στη χώρα.<br /><br />«Ο χρόνος τους στην κυβέρνηση λειτουργεί υπέρ του Μπαμπατζάν αλλά εναντίον του Νταβούτογλου», σημειώνει ο Καν Σελκούκι, στέλεχος του οργανισμού οικονομικών ερευνών της Κωνσταντινούπολης.<br /><br />Το περίεργο με την ξαφνική κινητικότητα και των δυο ομάδων να ιδρύσουν και επίσημα τα κόμματά τους τους επόμενους μήνες, είναι ότι θεωρητικά δεν προβλέπονται εκλογές στην Τουρκία ως το 2023. Ωστόσο σε μια χώρα που είχε 14 εκλογές ή δημοψηφίσματα τα τελευταία 12 χρόνια, δύσκολα πιστεύει κανείς ότι θα περάσουν τέσσερα χρόνια ως την επόμενη αναμέτρηση.<br /><br />Οι προσπάθειες ανάκαμψης μέσω αύξησης της προσφοράς χορηγήσεων αντιμετωπίζονται ως σινιάλο ότι ο κ. Ερντογάν θα μπορούσε να προκαλέσει πρόωρες εκλογές, αλλά πολλοί οικονομολόγοι πιστεύουν ότι ο Τούρκος πρόεδρος δύσκολα θα καταφέρει να πετύχει τους ρυθμούς ανάπτυξης που τροφοδότησαν τις προηγούμενες εκλογικές νίκες του ΑΚΡ.<br /><br />Απρόβλεπτος παράγοντας είναι ο Ντεβλέτ Μπαχτσελί, ο ηγέτης του εθνικιστικού κόμματος ΜΗΡ που έχει στηρίξει την κυβέρνηση Ερντογάν την τελευταία τριετία. Ο κ. Μπαχτσελί έχει εμπειρία από κυβερνήσεις που καταρρέουν, ένας παράγοντας που έχει παίξει καθοριστικό ρόλο στην απόφαση του κ. Μπαμπατζάν να ιδρύσει τώρα το κόμμα του, σύμφωνα με ανθρώπους κοντά στο σκεπτικό του.<br /><br />Πολλοί αναλυτές αμφιβάλλουν για το κατά πόσο κάποιος από τους δυο υποψήφιους θα μπορούσε να κερδίσει τις εκλογές. Η ασάφειά τους σε θέματα περί στρατηγικής και πολιτικών στόχων έχει προκαλέσει σειρά αναπάντητων ερωτημάτων: σκοπεύουν να συμμετάσχουν στη συμμαχία των κομμάτων της αντιπολίτευσης που έχει δημιουργηθεί τα τελευταία χρόνια; Θα στήριζαν έναν κοινό υποψήφιο για την προεδρία, όπως ο Εκρέμ Ιμάμογλου, νέος δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης; Θα μπορούσαν να συνασπιστούν σε ένα κοινό αίτημα της αντιπολίτευσης για αποκατάσταση του παλαιού κοινοβουλευτικού συστήματος;<br /><br />Παρά τα ερωτήματα, οι υποστηρικτές του Ερντογάν βλέπουν τους αποστάτες ως απειλή. «Εάν ο Μπαμπατζάν πάρει 10%, εμείς θα πάρουμε 35% και ο Ιμάμογλου θα γίνει πρόεδρος», αναφέρει στέλεχος του ΑΚΡ, προσθέτοντας ότι «οι άνθρωποι του κόμματος θα πρέπει να σταματήσουν τα παράπονα».<br /><br />Ο Ονούρ Ερίμ, πρώην σύμβουλος του ΑΚΡ που διατηρεί στενούς δεσμούς με το κυβερνών κόμμα, δηλώνει ότι ούτε ο Μπαμπατζάν ούτε ο Νταβούτογλου μπορούν να ανταγωνιστούν το χάρισμα του Ερντογάν που – παρά τα όσα έχουν προηγηθεί – έχει ακόμη εκατομμύρια υποστηρικτές που τον λατρεύουν. «Μπορεί να είναι καλοί τεχνοκράτες», λέει, «αλλά δεν νομίζω ότι μπορούν να κινητοποιήσουν το πλήθος».<br /><br />Την ίδια άποψη έχει και ο Αλαν Μακόβσκι, ειδικός σε θέματα Τουρκίας στο αμερικανικό think tank Center for American Progress. «Δεν βλέπω κανέναν από τους δυο να το καταφέρνει», δηλώνει.<br /><br />Ο κ. Μακόβσκι σαστίζει με τις φήμες για πρόωρες εκλογές, υποστηρίζοντας ότι η αριθμητική του κοινοβουλίου καθιστά σχεδόν αδύνατη την επιβολή μιας ψήφου από την αντιπολίτευση, ακόμη και εάν τα νέα κόμματα πείσουν κάποιους βουλευτές να αποστατήσουν. «Οι επόμενες εκλογές δεν θα πραγματοποιηθούν πριν το 2023 και δεν βλέπω πώς θα μπορούσαμε σε μια αναμέτρηση νωρίτερα», σημειώνει. Οι Μπαμπατζάν και Νταβούτογλου «έως το 2023 μπορεί να μην είναι απλώς χθεσινά νέα αλλά αρχαία ιστορία ως τότε», προσθέτει.<br /><br />Τα νέα κόμματα θα πρέπει επίσης να αντιμετωπίσουν ένα πολιτικό κλίμα που κάνει πολλούς να το ξανασκέφτονται προτού επικρίνουν ανοιχτά τον κ. Ερντογάν. Ο Σελίμ Τεμουρτσί, πρώην πρόεδρος του ΑΚΡ στην Κωνσταντινούπολη που παραιτήθηκε μαζί με τον Νταβούτογλου, τονίζει ότι ο φόβος είναι ένας σημαντικός περιορισμός. «Όταν μιλάμε με στελέχη του ΑΚΡ ένας προς έναν, συμφωνούν μαζί μας. Όμως φοβούνται», συμπληρώνει.<br /><br />Ο ίδιος ο κ. Ερντογαν έχει κινηθεί μεταξύ απειλών και απόρριψης των προοπτικών των νέων κομμάτων. Σε μια συνάντηση με κομματικά στελέχη τον Ιούλιο, έκανε και τα δυο ταυτόχρονα. «Εχουμε δει πολλούς να διασπώνται από εμάς και να σχηματίζουν καινούργια κόμματα. Αν σας ρωτήσω τώρα για αυτούς, δεν θα μπορείτε να θυμηθείτε ούτε τα ονόματά τους», είπε, προτού προσθέσει ότι «αυτοί που λαμβάνουν μέρος σε τέτοια προδοσία θα πληρώσουν βαρύ τίμημα».<br /><br />Παραμένει πιθανό ο κ. Ερντογάν, εν όψει της επικείμενης «επανάστασης», να προσαρμοστεί και να αλλάξει τακτική. Ο 65χρονος πρόεδρος της Τουρκίας έχει συχνά βγει αλώβητος από δύσκολες θέσεις, όντας πραγματιστής και ευέλικτος. Κάποιοι αναλυτές υποπτεύονται επίσης ότι ίσως προσπαθήσει να αλλάξει το εκλογικό σύστημα που υιοθετήθηκε πέρυσι, το οποίο απαιτεί ποσοστό άνω του 50% για να επικρατήσει κάποιος υποψήφιος για την προεδρία. Ετσι ίσως θα διευκολυνόταν στην εξασφάλιση μιας ακόμη θητείας.<br /><br />Όμως κάποιοι από τους αποχωρήσαντες από το ΑΚΡ είναι πεπεισμένοι ότι, δεδομένης της διάρρηξης των δεσμών με τη δύση, την πιεσμένη οικονομία και ένα κόμμα που βρίσκεται στα όριά του, έχει φτάσει το τέλος της διαδρομής για τον κ. Ερντογάν. Πιστεύουν ότι, μετά από σχεδόν δυο δεκαετίες, πολλοί θα εκπλαγούν από το πόσο γρήγορα μπορεί να καταρρεύσει το ΑΚΡ.<br /><br />«Υπάρχουν πολλοί που θεωρούνται πιστοί οπαδοί», λέει υψηλόβαθμο στέλεχος του ΑΚΡ που αποχώρησε. «Όμως δεν είναι πραγματικοί. Είναι εκεί επειδή ο Ερντογάν βρίσκεται στην εξουσία. Όταν τη χάσει, θα μείνει μόνος του. Δεν νομίζω ότι το αντιλαμβάνεται αυτό».<br /><br />Ένα από τα μεγαλύτερα ερωτήματα με τα οποία είναι αντιμέτωπες οι ομάδες του Νταβούτογλου και του Μπαμπατζάν είναι το αν θα είναι πρόθυμοι να συνεργαστεί με τα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης – και αν αυτά θα δεχτούν μια τέτοια συνεργασία.<br /><br />Το τοπίο στην τουρκική πολιτική σκηνή άλλαξε άρδην από έναν νόμο του 2018 που άνοιξε το δρόμο σε εκλογικές συμμαχίες, ώστε να μπορέσει να συνεργαστεί ο Ερντογάν με το εθνικιστικό ΜΗΡ. Όμως η παλαιότερα κατακερματισμένη αντιπολίτευση αξιοποίησε επίσης το νέο νόμο. Εχοντας συνασπιστεί υπέρ του «όχι» στο αμφιλεγόμενο δημοψήφισμα του 2017 για την ενίσχυση των εξουσιών του Προέδρου, ένωσαν και επίσημα τις δυνάμεις τους στις εκλογές του επόμενου έτους. Η συμμαχία αυτή αποτέλεσε καθοριστικό παράγοντα για τις νίκες της αντιπολίτευσης σε Κωνσταντινούπολη, Αγκυρα και άλλες μεγάλες πόλεις στις δημοτικές εκλογές του Μαρτίου.<br /><br />Πρόκειται για μια εκλογική συμμαχία που συνδυάζει ένα κοσμικό κόμμα με ένα υπερσυντηρητικό κόμμα ισλαμιστών, ένα δεξιό εθνικιστικό κόμμα και έναν αριστερό οργανισμό που επικεντρώνεται στα δικαιώματα της κουρδικής μειονότητας στη χώρα.<br /><br />Αυτό που τους ενώνει είναι η αντίθεσή τους στον κ. Ερντογάν και αυτό που θεωρούν ως διάβρωση της τουρκικής δημοκρατίας. Όλα τα κόμματα επικρίνουν το νέο προεδρικό σύστημα διακυβέρνησης που εφαρμόζεται από πέρυσι.<br /><br />Δεν είναι ξεκάθαρο, ωστόσο, αν η συμμαχία θα καλωσορίσει μια ή και τις δυο ομάδες που διασπάστηκαν από το ΑΚΡ. Τα καθιερωμένα κόμματα της αντιπολίτευσης ίσως τους αντιμετωπίσουν με καχυποψία ή να θεωρήσουν ότι η σύνδεσή τους με το κυβερνών κόμμα θα τους προκαλέσει ζημιά.<br /><br />Ηδη οι απόψεις διίστανται για το ποιος θα μπορούσε να αποτελέσει έναν ενιαίο υποψήφιο απέναντι στον κ. Ερντογάν σε μια αναμέτρηση για την προεδρία. Κάποιοι αναλυτές πιστεύουν ότι είτε ο κ. Μπαμπατζάν είτε ο σύμμαχός του και πρώην πρόεδρος Αμπντουλάχ Γκιουλ έχουν τις προϋποθέσεις. Αλλοι πιστεύουν ότι ο δήμαρχος Κωνσταντινούπολης Εκρέμ Ιμάμογλου είναι η μόνη βιώσιμη λύση.<br /><br /><a href="https://www.euro2day.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

«Παλιοί φίλοι» απειλούν την ηγεμονία του Ερντογάν

Οι κινήσεις Νταβούτογλου, Μπαμπατζάν και Γκιούλ και κατά πόσο μπορούν να απειλήσουν τη 17χρονη κυριαρχία του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στην το...

Διαβάστε την συνέχεια

«Ουρλιάζουν» οι Τούρκοι: «ΗΠΑ-Ισραήλ μας περικυκλώνουν» – «Οι Έλληνες τους δίνουν βάσεις»

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiz6OZGNEIGxoqCksNLSnffpBNqRbSApajNzmz7ndINhYuHXuOHIUK6pH5_ZThn8I3j13xRww1NUXxnCofar2F9mvHHJbCUqtT7Dn62HUViUzj_j2rQo6UaczLu8nU_amJLa306B2WGMvc/s1600/baseis_ellada.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="360" data-original-width="640" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiz6OZGNEIGxoqCksNLSnffpBNqRbSApajNzmz7ndINhYuHXuOHIUK6pH5_ZThn8I3j13xRww1NUXxnCofar2F9mvHHJbCUqtT7Dn62HUViUzj_j2rQo6UaczLu8nU_amJLa306B2WGMvc/s640/baseis_ellada.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Έξαλλοι στην κυριολεξία είναι οι Τούρκοι με ΗΠΑ και Ισραήλ, θεωρώντας ότι στοχεύουν δυναμικά με σκοπό να αλλάξουν τον χάρτη της περιοχής της ΝΑ Μεσογείου, δημιουργώντας έναν «φιλο-αμερικανικό άξονα» μετά την ανακοίνωση της δημιουργίας αμερικανικών βάσεων στην Ελλάδα.<br /> <br /> Η αμερικανική στρατιωτική παρουσία στην Ελλάδα, σίγουρα αποτελεί εν μέρει μια θετική εξέλιξη, καθώς συμβάλλει στην αποτρεπτική ισχύ της χώρας και επιβεβαιώνει τη σύσφιξη των ελληνοαμερικανικών σχέσεων, ωστόσο από την άλλη πλευρά η Ελλάδα καθίσταται στόχος όλων των εχθρών των ΗΠΑ και ειδικά της «ερντογανικής» Τουρκίας που βλέπει παντού εχθρούς. <br /> <br /> «Ο στρατός των ΗΠΑ «πολιορκεί» την Τουρκία με την υποστήριξη των Σύρων Κούρδων στην Βόρεια Συρία και του ΡΚΚ, ενώ επωφελείται τα μέγιστα από τις λεγόμενες ανησυχίες για την ασφάλεια της Ελλάδας στο Αιγαίο, για αυτό και αποφάσισε την δημιουργία νέων στρατιωτικών βάσεων στην χώρα αυτή», γράφει <a href="http://www.gunes.com/dunya/turkiyenin-hamlesi-sonrasi-panik-1024699">μεγάλη τουρκική εφημερίδα.</a> <br /> <br /> Ο χάρτης που παρουσιάζει η τουρκική εφημερίδα έχει ειδική σήμανση με την αμερικανική σημαία, σε περιοχές που εκτιμούν οι Τούρκοι ότι θα αναπτυχθούν οι αμερικανικές βάσεις, συμπεριλαμβανομένης της Κύπρου, αλλά επισημαίνουν και την βάση με το ισραηλινό ραντάρ στην Κρήτη, το οποίο έχει προκαλέσει μεγάλη οργή στην Άγκυρα εδώ και μήνες. <br /> <br /> <img height="438" src="https://www.pentapostagma.gr/wp-content/uploads/2019/09/geoDF_1569815860_9597.jpg" width="640" /> <br /> <br /> «Ανησυχώντας για τις δραστηριότητες του τουρκικού πολεμικού ναυτικού γύρω από την Κύπρο, οι ΗΠΑ θα κατασκευάσουν στην Αλεξανδρούπολη, τη Θεσσαλονίκη, την Καβάλα, τη Λάρισα και την Κρήτη, στρατιωτικές βάσεις για τα αμερικανικά στρατεύματα, ενώ η Ελλάδα ενέκρινε πρόσφατα την δημιουργία αμερικανικής βάσεως ελικοπτέρων στο Στεφανοβίκειο στην Θεσσαλία», συνεχίζει το τουρκικό άρθρο . <br /> <br /> Οι Τούρκοι τρέμουν ειδικά αυτή την νέα αμερικανική βάση διότι όπως δηλώνει ο τύπος τους, μαζί με την ελληνική δύναμη ελικοπτέρων, ουσιαστικά στοχοποιείται η τουρκική αεροπορική βάση στο Μπαλικεσίρ που είναι κοντά στο Αϊβαλί. <br /> <br /> Η παρουσία αμερικανικών UAV τύπου RQ-4 Global Hawk, επιθετικών ελικοπτέρων Apache, καθώς και ελικοπτέρων μεταφοράς προσωπικού όπως Black Hawk και Chinook περίπου 60 χιλιόμετρα από τα σύνορα με την Τουρκία, σε συνδυασμό με μια ναυτική βάση Αλεξανδρούπολη, στοχοποιεί άμεσα την Τουρκία, αναφέρουν Τούρκοι αμυντικοί αναλυτές . <br /> <br /> Υπενθυμίζουμε ότι οι ΗΠΑ, πάντα σύμφωνα σύμφωνα με Τούρκους ειδικούς, προσπαθούν να περικυκλώσουν στρατιωτικά την Τουρκία με την δημιουργία μιας σειράς βάσεων σε Ελλάδα, Κύπρο και Βουλγαρία, με στόχο να κλείσουν στην Τουρκία όλες τις διόδους στα αυτοκρατορικά σχέδια της, για την αναβίωση της οθωμανικής αυτοκρατορίας στα Βαλκάνια, αλλά και να ελέγξουν μια πιθανή αποσκίρτηση από το δυτικό στρατόπεδο. <br /> <br /> Οι τελευταίες κινήσεις του Πενταγώνου έχουν ως στόχο να αλλάξουν χάρτη της περιοχής της ΝΑ Μεσογείου , προκειμένου να περικυκλωθεί ολοκληρωτικά η Τουρκία, με τη δημιουργία ενός «αμερικανικού Άξονα», που θα εκτείνεται από την Ουγγαρία και την Βοσνία-Ερζεγοβίνη, έως την Λιβύη, την Αίγυπτο, την Σαουδική Αραβία, σε όλη τη διαδρομή προς τον Περσικό Κόλπο, επισημαίνουν Τούρκοι ειδικοί. <br /> <br /> Παρά τις επανειλημμένες διαβεβαιώσεις των ΗΠΑ που ισχυρίζονται ότι προσπαθούν να δημιουργήσουν μια ισχυρή αμυντική γραμμή ως «ανάχωμα» εναντίον της Ρωσίας, ο πραγματικός στόχος τους για το σχέδιο αυτό είναι η Τουρκία και το Ιράν, σημειώνουν οι ίδιοι. <br /> <br /> Δεν πρέπει να μας διαφεύγει επίσης και η αιματοβαμμένη ιστορία στο συγκεκριμένο θέμα, διότι η δύση μέσω της Βρετανίας το 1918-20 διέλυσε την Οθωμανική αυτοκρατορία, διαμορφώνοντας την σημερινή κατάσταση στην Μ.Ανατολή, υπακούοντας σε γεωπολιτικά σχέδια που είχαν εκπονηθεί από το 1900 για την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων .<br /> <br /> <a href="https://www.pentapostagma.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

«Ουρλιάζουν» οι Τούρκοι: «ΗΠΑ-Ισραήλ μας περικυκλώνουν» – «Οι Έλληνες τους δίνουν βάσεις»

Έξαλλοι στην κυριολεξία είναι οι Τούρκοι με ΗΠΑ και Ισραήλ, θεωρώντας ότι στοχεύουν δυναμικά με σκοπό να αλλάξουν τον χάρτη της περιοχή...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι ΗΠΑ θα προδώσουν ξανά τους Κούρδους; Ο Τραμπ, ο Ερντογάν, ο “αγαπημένος δικτάτορας”

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj8ECtY5z2NUkLqLfbZXRX6mlZdpnpb9knBJurWpef11BfyC5T46ZMZXorVexrTPO_5KOMp5kEQi_rPWqsbjv30wgUVycQ9toPKpi-ppUj_n3eI5FtDzP8pccnWVtn0eovu_OHRiiycNfw/s1600/al-sisi-egypt-tramp.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="437" data-original-width="777" height="358" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj8ECtY5z2NUkLqLfbZXRX6mlZdpnpb9knBJurWpef11BfyC5T46ZMZXorVexrTPO_5KOMp5kEQi_rPWqsbjv30wgUVycQ9toPKpi-ppUj_n3eI5FtDzP8pccnWVtn0eovu_OHRiiycNfw/s640/al-sisi-egypt-tramp.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Του<b> Μιχάλη Ιγνατίου</b><br /> Η 74η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών, δεν είχε να παρουσιάσει πολλά διεθνή δράματα, όπως τα προηγούμενα χρόνια, αν και χαρακτηρίστηκε από την ανακοίνωση για την έναρξη της διαδικασίας καθαίρεσης του προέδρου Ντόναλντ Τραμπ, που όμως είναι ένα εσωτερικό ζήτημα για την Αμερική με διεθνείς, βεβαίως, διαστάσεις. <br /> <br /> Η υπόθεση του Ιράν δεν προκάλεσε τελικά τις εντάσεις, που ανέμεναν οι αναλυτές και οι διπλωμάτες, καθώς η ανακοίνωση για τον κ. Τραμπ τερμάτισε επί τόπου και την προσπάθεια του προέδρου της Γαλλίας, Εμάνουελ Μακρόν να επιτύχει συνάντηση του με τον Χασάν Ρουχανί του Ιράν. <br /> <br /> Έτσι, αρκετοί εστιάστηκαν στο «ξέσπασμα» του Ταγίπ Ερντογάν ενώπιον της διεθνούς κοινότητας εναντίον του Ισραήλ, της Αιγύπτου, αλλά και των Ηνωμένων Πολιτειών. Ο ισλαμιστής πρόεδρος της Τουρκίας έδειξε τον πραγματικό του εαυτό… <br /> <br /> Λόγω της ειδησεογραφίας για τα προβλήματα του κ. Τραμπ, δεν δόθηκε μεγάλη σημασία στην ομιλία του κ. Ερντογάν, ο οποίος απροκάλυπτα παρουσίασε το σχέδιο για την εθνοκάθαρση των Κούρδων της Συρίας. <br /> <br /> Οι χάρτες που έδειξε είναι αποκαλυπτικοί των σχεδίων του, και αν δεν τον σταματήσουν οι Αμερικανοί, σίγουρα θα ισοπεδώσει τις κουρδικές περιοχές, και θα αντικαταστήσει τον κουρδικό πληθυσμό με πρόσφυγες από τη Συρία. <br /> <br /> Οι απόψεις διίστανται. Θα προδώσει τους Κούρδους η Αμερική; Δυστυχώς, όλα είναι πιθανά, διότι ο Τραμπ, αυτές τις ώρες σκέφτεται πως να διασώσει την προεδρία του και τον εαυτό του, και κανένα άλλο… Η ομιλία του κ. Ερντογάν, ο τρόπος που την εκφώνησε, ο τρόπος με τον οποίο έδειξε τους χάρτες του τρόμου, πρέπει να μελετηθούν και από τις κυβερνήσεις της Ελλάδας και της Κύπρου. <br /> <br /> Η εξαγωγή συμπερασμάτων θα βοηθήσει την Αθήνα και τη Λευκωσία στην εκπόνηση σχεδιασμών αντιμετώπισης της τουρκικής επιθετικότητας, και στο διπλωματικό και σε άλλα επίπεδα που πιθανότατα θα χρειαστούν. Καθ’ ομολογία όσων των άκουσαν με προσοχή, ο κ. Ερντογάν απέδειξε ότι μπροστά στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων του δεν έχει αναστολές. <br /> <br /> Το βασικό χαρακτηριστικό αυτής της ομιλίας είναι η άκρατη επιθετικότητα για όλους τους γείτονες του, ακόμα και για χώρες όπως το Ισραήλ και η Αίγυπτος, οι οποίες είναι ισχυρές και έχουν την δυνατότητα να του δημιουργήσουν προβλήματα και να του απαντήσουν με τα ίδια μέσα. Ο Ερντογάν βασικά έδειξε το δρόμο στην Ελλάδα και στην Κύπρο. Τις «καθοδήγησε» άθελα του να συνεχίσουν τις συνεργασίες με το Ισραήλ και την Αίγυπτο, διότι είναι ο μόνος τρόπος για να ενισχύσουν τις δυνάμεις τους για την αντιμετώπιση της Τουρκίας. <br /> <br /> Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης καλώς έπραξε και ζήτησε την επανέναρξη των τριμερών συναντήσεων με την Ιερουσαλήμ και το Κάιρο. Είναι «καλή» η Ευρωπαϊκή Ένωση για άλλους λόγους, αλλά η υποστήριξή της στην Κύπρο και την Ελλάδα και για τις τουρκικές απειλές και για το μεταναστευτικό είναι ελλιπής. Στην ουσία είναι ανύπαρκτη. Και με ένα μαινόμενο Ερντογάν απέναντι τους πρέπει να αναζητήσουν συμμάχους που έχουν τα ίδια προβλήματα και συμφέροντα. Ο κ. Ερντογάν έζησε και ένα απίστευτο δράμα στη Νέα Υόρκη. <br /> <br /> Η απόφαση του Λευκού Οίκου να τον «κόψει» από τις διμερείς επίσημες συναντήσεις με τον κ. Τραμπ του κόστισε στο εσωτερικό της χώρας, αλλά -όπως συμβαίνει πάντα- τον επηρέασε και ψυχολογικά. Στις πολλές ομιλίες του σε ισλαμικό ακροατήριο, καταφέρθηκε και εναντίον των Αμερικανών, διότι συνεχίζουν να του αρνούνται τη δημιουργία της «ζώνης ασφαλείας» στη Συρία και ταυτόχρονα ενισχύουν τους Κούρδους μαχητές του YPG, με την πραγματική δικαιολογία ότι πολεμούν τους τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους. Είναι ένα ζήτημα, πάντως, αν η Αμερική συνεχίσει αυτή την τακτική. <br /> <br /> Οι πληροφορίες που εκπορεύονται από την Τουρκία, για το τι θα πράξουν οι ΗΠΑ, δεν είναι καλές… Ήταν τόση η αγωνία του κ. Ερντογάν να δείξει στο ισλαμικό του ακροατήριο πως συναντήθηκε με τον κ. Τραμπ και «του τα είπε», που η Τουρκική Προεδρία έφτασε στο σημείο να δημοσιεύσει την αναμνηστική φωτογραφία του δευτερολέπτου, όπως έχει χαρακτηριστεί, από τη δεξίωση του Αμερικανού προέδρου σε 140 αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων. Παρουσίασε τη δεξίωση ως «καθιστό δείπνο» στο οποίο υποτίθεται συμμετείχε ο κ. Ερντογάν με τη σύζυγό του Εμινέ. Δεν είναι αλήθεια. Είναι ένα μυστήριο η απόφαση του Λευκού Οίκου να αρνηθεί να διευθετήσει μία διμερή συνάντηση του κ. Τραμπ με τον κ. Ερντογάν. <br /> <br /> Αλλά μεγαλύτερο μυστήριο αποτελεί η απόφαση του ίδιου του Αμερικανού προέδρου, ο οποίος τη μία μέρα χαρακτήριζε φίλο του τον Τούρκο ομόλογό του και την άλλη αρνείτο να τον συναντήσει, με αποτέλεσμα ο τελευταίος να έχει εξοργιστεί και να έχει προχωρήσει και σε «επεισόδια». Είναι χαρακτηριστικό το περιστατικό στο γεύμα του γενικού γραμματέα του ΟΗΕ, όταν ο κ. Ερντογάν αρνήθηκε να καθίσει στο «πρώτο τραπέζι» όταν αντιλήφθηκε ότι ο κ. Τραμπ προσκάλεσε και τον πρόεδρο της Αιγύπτου, αλ Σίσι, ο οποίος αποτελεί θανάσιμος εχθρός του. <br /> <br /> Το επεισόδιο, και η επιλογή του αλ Σίσι από τον κ. Τραμπ, παρά το γεγονός ότι είναι γνωστή η αντίδραση του Ερντογάν, έδειξε για πρώτη φορά ότι η Αμερική μετά το Ισραήλ υπολογίζει την Αίγυπτο ως τον βασικό στρατηγικό της εταίρο στην ανατολική Μεσόγειο. <br /> <br /> Οι σχέσεις του κ. Τραμπ με τον κ. Ερντογάν θα δοκιμαστούν με δραματικό τρόπο σε λίγες ημέρες, όταν ο Τούρκος πρόεδρος, όπως έχει δηλώσει επανειλημένα επιχειρήσει να προχωρήσει στρατιωτικά προς τη Συρία. Στο Πεντάγωνο έχουν εκπονηθεί διάφορα σχέδια για την αντιμετώπιση της κατάστασης, ούτως ώστε να μπορέσει η Αμερική να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων και να διασώσει τους συμμάχους της Κούρδους (YPG), που διεξάγουν εκ μέρους της ένα πολύ αιματηρό πόλεμο εναντίον του ΙΚ. Η αίσθηση που υπάρχει στην Ουάσιγκτον είναι ότι εάν ο Ερντογάν δεν συνετιστεί, η Αμερική δεν θα έχει άλλη επιλογή και θα αναγκαστεί να αντιδράσει. <br /> <br /> Η ώρα της αλήθειας είναι σε μερικές ημέρες όταν και εκπνέει το άτυπο χρονοδιάγραμμα που έθεσε ο πρόεδρος της Τουρκίας. Θα επιχειρήσει εισβολή στη Συρία; Ερντογάν είναι αυτός, ότι θέλει κάνει, ιδιαίτερα όταν ο πρόεδρος της Αμερικής του δίνει το δικαίωμα…<br /> <br /> <a href="https://www.apopseis.com/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Οι ΗΠΑ θα προδώσουν ξανά τους Κούρδους; Ο Τραμπ, ο Ερντογάν, ο “αγαπημένος δικτάτορας”

Του Μιχάλη Ιγνατίου Η 74η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών, δεν είχε να παρουσιάσει πολλά διεθνή δράματα, όπως τα προηγούμενα χρόνια...

Διαβάστε την συνέχεια

Νέος χάρτης διαμελισμού της Τουρκίας! – «Ηλεκτροσόκ» στην Άγκυρα – Τhink tank: «Έρχεται το Μ. Κουρδιστάν»

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhs4_esi31OMFA25vhx3p5_veEdawRHhHSk6VmHcTz5MDd1lrwISs8CSIzT77xgIkXR6Nyv60CXXtEg1ws4gYRNS1bGtq9aRuo8BhQ2f2-M8YxJALeSoFxI9Z5t3o5Ecpp15KXDny6r6ak/s1600/koyrdistan.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="379" data-original-width="806" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhs4_esi31OMFA25vhx3p5_veEdawRHhHSk6VmHcTz5MDd1lrwISs8CSIzT77xgIkXR6Nyv60CXXtEg1ws4gYRNS1bGtq9aRuo8BhQ2f2-M8YxJALeSoFxI9Z5t3o5Ecpp15KXDny6r6ak/s640/koyrdistan.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Του <b>Ανδρέα Μουντζουρούλια </b><br /> Συνταράσσεται η Τουρκία τις τελευταίες ώρες. Αρχικά πριν λίγες ημέρες παρουσιάστηκε στη σειρά SPY του Neftlix, ένας χάρτης που διαμελίζει την Τουρκία. <br /> <br /> Η σειρά βασίζεται σε πραγματική ιστορία και αφορά έναν πράκτορα της Mossad που έδρασε την δεκαετία του ’60. Πρόκειται για τον πράκτορα Cohen, ο οποίος δούλεψε για τις Ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες στη Συρία. <br /> <br /> Η δράση του θρυλικού πράκτορα μεταφέρθηκε στην μικρή οθόνη και σαρώνει στην τηλεθέαση. Σε μια στιγμή όπως θα δείτε και στο βίντεο, εμφανίζεται ένας χάρτης με διαμελισμένη την Τουρκία. <br /> <br /> Για όσους γνωρίζουν από ψυχολογικές επιχειρήσεις, πρόκειται για μια σκηνή που δεν βγήκε τυχαία. <br /> <br /> Όπως είναι γνωστό, ταινείς του Hollywood όλες αυτές τις δεκαετίες περνάνε μηνύματα, που… ως δια μαγείας μετά από χρόνια λαμβάνουν χώρα. <br /> <br /> Πολλοί λένε πως όλες αυτές οι σκηνές γίνονται πάντα μετά από το πράσινο φως που δίνουν Κυβερνήσεις και μυστικές υπηρεσίες. <br /> <br /> Ήδη στα τουρκικά ΜΜΕ το ζήτημα έχει πάρει διαστάσεις, με την Άγκυρα να απαιτεί να κοπεί αυτή η σκηνή. <br /> <br /> ANAΛΥΣΗ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΚΟΥΡΔΙΣΤΑΝ <br /> <br /> Την ίδια στιγμή, το γεωπολιτικό ινστιτούτο Uwidata International, το οποίο κάνει αναλύσεις για την Ευρασία, σε άρθρο-βόμβα αναφέρει πως η δημιουργία του Μ. Κουρδιστάν πλέον δεν απέχει. <br /> <br /> Ομιλούν για το σχέδιο του Ισραήλ στην περιοχή και πως πλέον η Τουρκία θα πρέπει να αποδεχθεί την κατάσταση <br /> <br /> Όλα αυτά μας προϊδεάζουν ότι το σχέδιο Κουρδιστάν είναι σε πλήρη ισχύ. <br /> <br /> Πρόκειται για το σχέδιο «Μεγάλη Μέση Ανατολή», που αναπτύχθηκε το 2001 από τον Αμερικανό Συνταγματάρχη Ralph Peters, και προβλέπει την δημιουργία του αποκαλούμενου «Μεγάλου Ισραήλ»<br /> <br /> Το σχέδιο αναφέρει ότι το Ιράκ και η Συρία θα πρέπει να χωριστούν σε τρία μέρη, σιιτικό, σουνιτικό και κουρδικό. Επίσης προβλέπεται η δημιουργία του «Μεγάλου Κουρδιστάν», το οποίο θα αποτελεί «μέρος του Ισραήλ» έως τον Ευφράτη. <br /> <br /> Για το Ιράν, η αποσύνθεση του Ιράκ και της Συρίας θα σημάνει την ολοκληρωτική κατάρρευση του αποκαλούμενου σιιτικού άξονα και τον αποκλεισμό της πρόσβασης των Ιρανών στην Μεσόγειο Θάλασσα. <br /> <br /> Έτσι καταδεικνύεται, ότι το «παιχνίδι» που παίζεται στην περιοχή αυτή είναι απλά τεράστιο. Δεν αφορά μόνο την μεταφορά υδρογονανθράκων και των αγωγών στην περιοχή, αλλά την ολοκληρωτική αλλαγή του χάρτη και των χωρών της περιοχής.<br /> <br /> <a href="https://www.pentapostagma.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Νέος χάρτης διαμελισμού της Τουρκίας! – «Ηλεκτροσόκ» στην Άγκυρα – Τhink tank: «Έρχεται το Μ. Κουρδιστάν»

Του Ανδρέα Μουντζουρούλια Συνταράσσεται η Τουρκία τις τελευταίες ώρες. Αρχικά πριν λίγες ημέρες παρουσιάστηκε στη σειρά SPY του Neftlix,...

Διαβάστε την συνέχεια

«Παρατηρώντας την εικόνα Μητσοτάκη – Ερντογάν»

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKpq_91NzqjDkHND1yB7mbx58KKckT7rwJbMRadkrGITi4JotsfnqSQHToSf581Jikgycz_bEL44drRtueF4_ZdZLwj6CvjZEZycQp4NRG2rGD2rIfFtUFr2jukK_U6uUNhmsXLQNbZoI/s1600/erdogan_mitsotakis.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="440" data-original-width="630" height="446" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKpq_91NzqjDkHND1yB7mbx58KKckT7rwJbMRadkrGITi4JotsfnqSQHToSf581Jikgycz_bEL44drRtueF4_ZdZLwj6CvjZEZycQp4NRG2rGD2rIfFtUFr2jukK_U6uUNhmsXLQNbZoI/s640/erdogan_mitsotakis.jpg" width="640" /></a></div> <div> <br /></div> <b>Δρ. Νικόλαος Παπαναστασόπουλος*</b><br />Οι συναντήσεις μεταξύ του Έλληνα πρωθυπουργού και της τουρκικής πολιτικής (προεδρικής πια!) ηγεσίας έχουν ένα ιδιαίτερο περιεχόμενο, πέρα από τον όποιο συμβολισμό. Συνιστούν την πεμπτουσία της διπλωματίας, καθώς μπορεί με κάποιον να βρίσκεσαι σε αντιπαλότητα (και ναι με την Τουρκία ήμαστε από τη στιγμή που αμφισβητεί εθνικά κυριαρχικά (και της Κύπρου) δικαιώματα, ενώ στα Ίμια είχε αμφισβητήσει και εθνική κυριαρχία) και να προσπαθείς με τη γλώσσα και τον διάλογο να κρατήσεις διαύλους επικοινωνίας και να «πολεμήσεις» στο πεδίο του λόγου και όχι της μάχης. Και πολλές φορές η μάχη του (δια)λόγου καθίσταται πολύ πιο δυσχερής και καταντά “μαρτύριο της σταγόνας”, αν υπάρχει ανισορροπία ισχύος, όχι ξεκάθαρη, συνεκτική, αποτρεπτική στρατηγική και κυρίως όταν μια πλευρά επιδίδεται σε bullying.<br /><br />Με αυτές τις αξιωματικές παραδοχές, μπορούμε να πούμε ότι η πρόσφατη συνάντηση Μητσοτάκη και Ερντογάν, μάλλον είχε χαρακτήρα εθιμοτυπικό ή ανάλογα το πως το βλέπει κάποιος τεσταρίσματος/ ζυγίσματος του αντιπάλου. Ήδη άλλωστε η “σύμμαχος” Τουρκία στέλνει καραβάνια προσφύγων, ενώ ο Τούρκος πρόεδρος φωτογραφήθηκε με φόντο τον χάρτη της “Γαλάζιας Πατρίδας” (ενδιαφέρον, διότι τουλάχιστον η ελληνική σημαία, ως εγγενές συστατικό της κρατικής μας υπόστασης έχει αυτό το μπλε/γαλάζιο, σε αντίθεση με την τουρκική). <div> <br /></div> <div> Τούτων δοθέντων, ας δούμε την εικόνα των δύο κρατών:η Ελλάδα, σε μια Ευρώπη που αναζητά την πορεία της, διαθέτει μια ισχυρή κυβέρνηση που (παρά τα όποια ατυχή εσωτερικά αυτογκόλ) έχει δείξει ένα καλό πρόσωπο προς τους εταίρους και στις αγορές. Δυστυχώς, στη συμφωνία των Πρεσπών, το άλλο μέρος δεν τηρεί τα συμφωνηθέντα, οι σχέσεις με την Αλβανία βρίσκονται σε «νηνεμία» και κυρίως η Ελλάδα επιχειρεί να δώσει φαιά ουσία και διάσταση ασφάλειας στον στρατηγικό της διάλογο (και στις σχέσεις της) με τις ΗΠΑ.Από την άλλη, η Τουρκία στις σχέσεις της με τις ΗΠΑ, παρά τα όσα γράφονται ή φαίνονται δεν έχει αποκόψει τις γέφυρές της. Για τον γράφοντα, το κρατικό και όχι ανθρωπολογικό DNA της Τουρκίας είναι δυτικό, με ό,τι αυτό σημαίνει. Και ο Τούρκος πρόεδρος το υπηρετεί χαμαιλεοντικά, τόσο στη Συρία, όσο και στις σχέσεις Τουρκίας και Ρωσίας. Προς τούτο απέναντι στην Ελλάδα και στην Κύπρο ο Ερντογάν δείχνει πυγμή (“διπλωματία των κανονιοφόρων” ή των αεροσκαφών με τις συνεχείς υπερπτήσεις, παραβιάσεις και παραβάσεις) και επιχειρεί να ναρκοθετήσει την κυπριακή δεινότητα και τα εθνικά συμφέροντα της κυρίαρχου μαρτυρικής νήσου. Το ανησυχητικό ή το προκλητικό θα προκύψει αν θα προβεί σε αντίστοιχες κινήσεις εναντίον των ελληνικών (ακήρυχτων όσον αφορά στην ΑΟΖ) κυριαρχικών δικαιωμάτων.<br /><br />Σε αυτό το πλαίσιο, έγινε η συνάντηση Μητσοτάκη και Ερντογάν και με βάση τη στρατηγική συμπεριφορά των δύο κρατών, τους “λειτουργικούς κώδικες” της ηγεσίας και (ίσως και κυρίως) το κέλυφος των ΗΠΑ (ως προς το περιεχόμενο του στρατηγικού διαλόγου ΗΠΑ-Ελλάδας και των σχέσεων ΗΠΑ-Τουρκίας), μπορούμε να πούμε τα εξής: η χώρα μας και με τη (νέα) κυβέρνηση Μητσοτάκη συνεχίζει και ενδυναμώνει την πρόσδεσή της με τις ΗΠΑ, σε πλείστους τομείς συνεργασίας. Μένει να φανούν τα όποια ανταλλάγματα. Και προσοχή σε αυτό, και από διπλωματικής και στρατηγικής πλευράς: τα όποια «λαβείν» να μην επιζητούνται με μονολιθικό και περιδεή τρόπο, ως αντίμετρα απέναντι στην Τουρκία, αλλά αντίθετα ως αντισταθμίσματα που προσδίδουν στρατηγική αυθυπαρξία στη χώρα μας, ως προμαχώνας της Δύσης και ως δύναμη σταθερότητας σε μια ευαίσθητη γεωπολιτικά περιοχή. Λόγου χάρη, η ανάπτυξη αντιαεροπορικών συστημάτων δυτικής προέλευσης στα νησιά, η επιτήρηση των θαλάσσιων συνόρων με μέσα που η δυτική τεχνολογία διαθέτει, καθώς και η ανάπτυξη ενός μετεωρολογικού σταθμού με αμερικανική τεχνογνωσία και δικαιοδοσία στο Καστελόριζο για τα ακραία «καιρικά φαινόμενα» της Ανατολικής Μεσογείου συνιστούν μια πολλαπλότητα «λαβείν» από ελληνικής πλευράς.<br /><br />Διαισθητικά και ερμηνεύοντας το περιεχόμενο των λόγων του Έλληνα πρωθυπουργού για τη σημασία του διαλόγου (και καθώς ανήκει και οικογενειακά σ’ αυτή την πολιτική σχολή σκέψης και δράσης), αναμένεται μια κινητικότητα και στο Κυπριακό (έχω ξαναγράψει για την προοπτική της Κύπρου στο ΝΑΤΟ). Κυρίως δε στη διαλεκτική της agenda των ελληνοτουρκικών σχέσεων, η οποία διέρχεται αφενός από την από κοινού με την Τουρκία προσφυγή στη Χάγη και αφετέρου από την αποτρεπτική ικανότητα της χώρας. “Ίδωμεν ή αλλιώς οψόμεθα ες Φιλίππους”, όσον αφορά στην πορεία των ελληνοτουρκικών σχέσεων!<br /><br /><b><i>*Αναλυτής Διεθνούς Πολιτικής και Διαχείρισης Κρίσεων </i></b><br /><br /><div> <a href="https://www.huffingtonpost.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div> </div>

«Παρατηρώντας την εικόνα Μητσοτάκη – Ερντογάν»

Δρ. Νικόλαος Παπαναστασόπουλος* Οι συναντήσεις μεταξύ του Έλληνα πρωθυπουργού και της τουρκικής πολιτικής (προεδρικής πια!) ηγεσίας έχου...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι αμερικανο-τουρκικές σχέσεις και οι συνέπειες για Ελλάδα και Κύπρο

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgDsG3WqCPgpdHR-z4-9fKc4H441hrItD0LtqwhWOqySfbtEDc0ycocH-Te8ClPF90wKEUKm_B6EfBWQGHcs4QdAOeqNamvJFBXuaocLCzH0Wt8bg8Ukf4Q7JmAmi75Wst8p7RCLDrGpNc/s1600/uss_antitorpiliko.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="726" data-original-width="1088" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgDsG3WqCPgpdHR-z4-9fKc4H441hrItD0LtqwhWOqySfbtEDc0ycocH-Te8ClPF90wKEUKm_B6EfBWQGHcs4QdAOeqNamvJFBXuaocLCzH0Wt8bg8Ukf4Q7JmAmi75Wst8p7RCLDrGpNc/s640/uss_antitorpiliko.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Παναγιώτης Νάστος*<br /> <br /> ΕΙΣΑΓΩΓΗ-ΠΑΡΟΥΣΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ<br /> Οι αμερικανοτουρκικές σχέσεις διέρχονται από τις 15 Ιουλίου 2016 (Πραξικόπημα κατά του Erdogan), μία λίαν ταραχώδη περίοδο. Αρκετά στοιχεία έχουν δοθεί στη δημοσιότητα αναφορικά με το πραξικόπημα, χωρίς όμως να κατανομαστούν εκείνοι που σε περίπτωση επιτυχίας του πραξικοπήματος θα αναλάμβαναν τα ηνία της χώρας,ως Πρόεδρος , ως Πρωθυπουργός και λοιποί υπουργοί μεταγενέστερα, γιατί αυτοί δεν θα ήταν ούτε ο Giullen αλλά ούτε και οι στρατιωτικοί οι οποιοι θα καταλάμβαναν την εξουσία αρχικά. Επίσης οι επικεφαλείς στρατιωτικοί του πραξικοπήματος έχουν καταθέσει ότι η πρόθεσή τους ήταν να παρέδιδαν την εξουσία λίγο μετά την επιτυχία του.<br /> <br /> Φαντάζει απίθανο λοιπόν να μην είχαν βολιδισκοπηθεί από τους πραξικοπηματίες σημαίνοντα πρόσωπα στην Τουρκία , ευρείας αποδοχής από τον λαό, που να αναλάμβαναν στη συνέχεια την εξουσία. Και τούτο προκειμένου να μην υπάρχουν ευρείες αντιδράσεις από τον αιφνιδιασμένο τουρκικό λαό, μετά την επιτυχία του πραξικοπήματος. Αυτά τα σημαίνοντα πρόσωπα ευρείας αποδοχής από τον τουρκικό λαό, με την πολοτική πολιτική κατάσταση που επικρατούσε τη περίοδο του πραξικοπήματος στην Τουρκία θα έπρεπε να έχουν «ειδικό πολιτικό βάρος».<br /> <br /> Θα έπρεπε μάλιστα να προέρχονται από το κυβερνών κόμμα ΑΚΡ , και τούτο γιατί αφενός δεν θα αντιδρούσαν έντονα οι ψηφοφόροι του ΑΚΡ και αφετέρου δεν έχουν « βρεθεί» ακόμη , παρά τις εξοντωτικές ανακρίσεις, φυλακίσεις και διωγμούς των μετεχόντων στο πραξικόπημα. Η πραγματική αρχή δεν πρέπει να ήταν ο Giullen ή οι επικεφαλείς στρατιωτικοί όπως μέχρι τώρα προσπαθούν να μας πείσουν οι Τούρκοι, αλλά να είναι μέλη του ΑΚΡ.<br /> <br /> Στο συμπέρασμα αυτό κατατείνει το γεγονός της πολιτικής συμμαχίας του κόμματος ΑΚΡ τουErdogan, με το εθνικιστικό κόμμα ΜΗΡ του Bahtseli για τις περιφειακές και δημοτικές εκλογές που πραγματοποιήθηκαν πρόσφατα ,αλήθεια τί στην πραγματικότητα φοβόταν ο Ergogan για να προσεταιριστεί το βαθύ εθνικιστικό τουρκικό κράτος του ΜΗΡ, αλλά και του γεγονότος ότι οι Gull, Davutoglou, Babatsan οι οποίοι είχαν εξόχως σημαντικές κυβερνητικές θέσεις στο παρελθόν αλλά και κομματικές εντός του ΑΚΡ, προανάγγειλαν πρόσφατα τη δημιουργία 2 νέων κομμάτων, διαφωνώντας ανοικτά με τον Erdogan και την πολιτική του.<br /> <br />  Επίσης είναι αξιοπερίεργο ότι και οι 3 παραπάνω βρίσκονταν πρίν αλλά και μετά το πραξικόπημα σε «πολιτική περιθωριοποίηση», ενώ μετά το πραξικόπημα θα έπρεπε είτε να προσκληθούν από τον Erdogan , είτε από μόνοι τους αυτόκλητα να παρουσιαστούν για να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους πρός τον Πρόεδρο Erdogan. Τίποτε όμως από τα δύο δεν έγινε, ενώ ο Erdogan «στράφηκε» πρός την οικογένεια, και συγκεκριμένα στούς 2 γαμπρούς του, κατά τα πρότυπα της μαφίας, προκειμένου να κυβερνήσει τη χώρα . Επίσης κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, η αντιπολίτευση είναι γνωστό ότι βολιδσκοπούσε τον Gull , ως κοινό υποψήφιο τουλάχιστον 2 κομμάτων.Ο Gull είναι συμμαθητής με τον τότε Αρχηγό του Τουρκικού Γενικού Επιτελείου και νύν ΥΠΑΜ Akar.<br /> <br /> Ο τελευταίος μάλιστα τον επισκέφθηκε τότε στο σπίτι του και μετά από λίγες ημέρες ο Gull όλως διόλου τυχαία , δημόσια δήλωσε ότι δεν κατεβαίνει στις εκλογές ως υποψήφιος με άλλο-άλλα κόμματα ,γιατί είναι ιδυτικό μέλος του ΑΚΡ. Πολλοί τότε στην Τουρκία υπαινύχθηκαν ότι η επίσκεψη Akar ήταν μία καλλυμένη πραξικοπηματική πράξη , αφού είναι ασύνηθες ο Αρχηγός του Τουρκικού Γενικού Επιτελείου που ήταν τότε ο Akar να επισκέπτεται στο σπίτι τους πολιτικά πρόσωπα ,και μάλιστα την συγκεκριμένη χρονική στιγμή. Τέλος ο Akar όταν αποστρατεύθηκε έγινε ΥΠΑΜ, ενώ μάλιστα υπάρχουν μαρτυρίες που τον θέλουν να ειδοποιείται για το εκδηλωθέν πραξικόπημα με σήμα, ώρες νωρίτερα από την εκδήλωσή του και αυτός να μήν ειδοποιεί άμεσα τους Αρχηγούς ΓΕΣ,ΓΕΝ,ΓΕΑ ως όφειλε ,αλλά μόνο όταν τον επισκέφθηκε στο γραφείο του ο Υποδιοικητής της ΜΙΤ μετά από λίγες ώρες, οπότε και του το κοινοποίησε και προφορικά ο ίιδος. Μετά από αυτό βέβαια ενεργοποιήθηκε πλήρως και έπραξε τα δέοντα. Τα παραπάνω αναφερόμενα για το πραξικόπημα ας τα κρατήσουμε για τη συνέχεια.<br /> <br /> Ο Erdogan μετά το αποτυχημένο σε βάρος του πραξικόπημα, έχει εγκαινιάσει με την αγορά των S-400 μία νέα περίοδο στις Ρωσοτουρκικές σχέσεις αναφορικά με την υλοποίηση εξοπλιστικών προγραμμάτων της Τουρκίας. Παράλληλα συσφίγγει τις πολιτικοοικονομικές του σχέσεις της Τουρκίας με τη Ρωσία συνεχώς, ενώ αναφορικά με τη Συρία , Τουρκία-Ρωσία-Ιράν έχουν δημιουργήσει μιά «ιδιότυπη συμμαχία». Oι ΗΠΑ έχουν θέσει επί του παρόντος την Τουρκία εκτός προγράμματος των μαχητικών αεροσκαφών F-35.<br /> <br /> Σημειωτέον ότι αφενός η Τουρκία έχει παραγγείλει 100 αεροσκάφη και αφετέρου ότι είναι συμπαραγωγός χώρα, αφού σε εργοστάσια στο έδαφός της κατασκευάζονται περίπου 900 απάρτια του εν λόγω αεροσκάφους.Κυριότερα θέματα άμεσης τριβής στην παρούσα φάση των αμερικανοτουρκικών σχέσεων είναι η υλοποίηση της «buffer zone» στη βορειανατολική Συρία , οι κούρδοι του YPG, η ενεργοποίηση-εγκατάσταση των S-400 στην Τουρκία, η παράδοση του Giulen από τις ΗΠΑ στην Τουρκία. Υπάρχουν ωστόσο και άλλα θέματα «έμμεσης αλλά και μελλοντικής τριβής» στις σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών, όπως το Ισραήλ για το οποίο πνέει τα μένεα η Τουρκία για το Παλαιστινιακό, τα οικόπεδα εξόρυξης φυσικού αερίου της Κύπρου τα οποία έχουν εκχωρηθεί στην exon Mobil, η σύσφιξη των σχέσεων της Τουρκίας με Κίνα και Ρωσία και τέλος η επιθετική συμπεριφορά της Τουρκίας σε νοτιανατολική Μεσόγειο και Αιγαίο πέλαγος.<br /> <br /> ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΤΟΥΡΚΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ –ΠΑΡΟΥΣΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ<br /> <br /> Παρά τα συνεχή «ατοπήματα» της Τουρκίας, οι ΗΠΑ ή μάλλον ακριβέστερα ο Πρόεδρος Trump ως στοργικός πατέρας , δεν τιμωρεί σοβαρά το άτακτο και ανυπάκουο παιδί του . Για την ακρίβεια οι ΗΠΑ υπαναχωρούν , παρά την περί αντιθέτου πολλές φορές ρητορική τους ,τελικά μέχρι τώρα στις τουρκικές προκλήσεις. Ο λόγος είναι ότι δεν επιθυμούν να χάσουν με κανένα λόγο την Τουρκία από τη σφαίρα επιρροής τους και να την ρίξουν στην αγκαλιά της Ρωσίας. Άλλωστε γνωρίζουν καλά ότι ανέκαθεν η Ρωσία επιθυμούσε να προκαλέσει τη ρήξη του ΝΑΤΟ στη νοτανατολική του πτέρυγα, με οποιοδήποτε τρόπο υπολογίζοντας ακόμη και στην πρόκληση ελληνοτουρκικού πολέμου για τον σκοπό αυτό.<br /> <br /> Επίσης μετά την αγορά των S-400 , παρά τις περί αντιθέτου σοβαρές αμερικανικές προειδοποιήσεις για επιβολή σκληρών κυρώσεων , η Τουρκία τεντώνει ακόμη το σκοινί κάνοντας λόγο για αγορά στο μέλλον και άλλων S-400 , καθώς επίσης και για αγορά ρωσικών μαχητικών αεροσκαφών Su-35, Su-57 στην περίπτωση που δεν θα τις δοθούν τα F-35 από τις ΗΠΑ. Οι ΗΠΑ του Trump φαίνονται διατεθιμένες επί του παρόντος έναντι οποιουδήποτε ανταλλάγματος, να ενδώσουν στις όποιες τουρκικές απαιτήσεις,μηδέ εξαιρουμένης αυτής της επανένταξης της Τουρκίας στο πρόγραμμα των F-35 και της έναρξης αποστολής των πρώτων τουρκικών F-35 τα οποία σημειωτέον βρίσκονται ετοιμοπαράδοτα στο έδαφος των ΗΠΑ, και της πώλησης Patriot, αρκεί η Τουρκία να μην ενεργοποιήσει τους S-400 αλλά να τους αποθηκεύσει εκτός τουρκίας ,ενδεχομένως στα εδάφη της κατεχόμενης Κύπρου.<br /> <br /> Προσωπικά η εμμονή αυτή των ΗΠΑ, είναι αναμενόμενη. Εκτός από τη σημαντική γεωστρατηγική θέση της Τουρκίας για την εξυπηρέτηση ων αμερικανικών συμφερόντων σε Μαύρη θάλασσα και Μ.Ανατολή(Ινσιρλίκ-Κιουρετσίκ), υπάρχει και κάτι εξίσου σημαντικό, και για τον Πρόεδρο Trump μάλλον σημαντικότερο από όλα. Αυτό είναι οι πωλήσεις αμερικανικών όπλων παγκοσμίως. Aναλυτικότερα το καταστροφικό κτύπημα με φθηνά drones στις πετρελαικές εγκαταστάσεις της Σαουδικής Αραβίας που πραγματοποιήθηκε πρίν από λίγες ημέρες , κατέδειξε ότι η πολυδιαφημιζόμενη , πανάκριβη και ισχυρότατη αντιαεροπορική άμυνα της χώρας βασιζόμενη σε υπερσύγχρονα αντιαεροπορικά (Patriot) και μαχητικά F-16 και F-15, δεν ήταν αποτελεσματική. Αυτό επί της ουσίας δίνει ουσιαστικό προβάδισμα των S-400 έναντι των Patriot στις διεθνείς αγορές και στα εξοπλιστικά προγράμματα των χωρών. Αυτό το «κλίμα» θέλουν να ανατρέψουν οι ΗΠΑ με την Τουρκία και τον παροπλισμό των S-400 από αυτήν. <br /> <br /> Τα παραπάνω θα είχαν όμως ως συνέπεια για Ελλάδα και Κύπρο την περαιτέρω αποθράθυνση της Τουρκίας σε Αιγαίο και νοτιανατολική Μεσόγειο. Η Ελλάδα σε τέτοια περίπωση καλείται να αντιμετωπίσει έναν επιπλέον κίνδυνο στις θάλλασές της Αιγαίο , ΝΑ Μεσόγειο – Λιβυκό Πέλαγος -Ιόνιο πέλαγος ,που θα ακούει στο όνομα του mini αεροπλανοφόρου Andolu, στο οποίο θα τοποθετούσε η Τουρκία F-35 STOLV (καθέτου αποπροσγειώσεως αεροσκάφη F-35). Το υπόψιν τουρκικό σκάφος έχει τη δυνατότητα επίσης μεταφοράς αρμάτων, ερπυστριοφόρων ,πεζοναυτών και επιθετικών ελικοπτέρων ATAK, γεγονος το οποίο παρέχει τη δυνατότητα στην Τουρκία διενέργειας αυτόνομης αιφνιδιαστικής αποβατικής ενέργειας σε βραχονησίδες του Αιγαίου πελάγους , ακόμη και σε ενδιάμεση νήσο μικράς έκτασης .<br /> <br /> Επίσης η απόκτηση των F-35 από την Τουρκία σταδιακά θα είχε ως συνέπεια να τεθεί υπό σοβαρότατη αμφισβήτηση η αεροπορική κυριαρχία του Ισραήλ στην ευρύτερη περιοχή της νοτιανατολικής Μεσογείου. Με δεδομένη την αντιισραηλινή στάση και ρητορική της Τουρκίας του Erdogan , αυτό θα είχε σοβαρότατες συνέπειες στην ασφάλεια του Ισραήλ, το οποίο θα είχε να αντιμετωπίσει και την Τουρκία εκτός από τους ήδη υπάρχοντες εχθρούς του, το Ιράν , τη Συρία και το Λίβανο. Η παρουσία ρωσικών S-400 στη Συρία σε συγκερασμό με τον εξοπλισμό της Hesbollah από το Ιράν στο νότιο Λίβανο και την ολοένα αυξανόμενη παρουσία των Ιρανών IRGC(φρουρών της Επανάστασης) στη Συρία , δημιουργούν ένα εκρηκτινό μείγμα που απειλεί την ασφάλεια του μικρού σε έκταση Ισραήλ.Ωστόσο οι ΗΠΑ δεν φαίνεται να συμερίζονται τον παραπάνω κίνδυνο για την ασφάλεια του Ισραήλ και εμμένουν στο να «σέρνονται» πίσω από τα θέλω της Τουρκίας.<br /> <br /> Επιπλέον οι ΗΠΑ προσφέρουν οικονομικά ανταλλάγματα στην Τουρκία , με συμφωνία για αύξηση των εμπορικών συναλλαγών μεταξύ των δύο χωρών σε μία προσπάθεια εξευμενισμού και χαλιναγώγησης του Erdogan.<br /> <br /> Ο Erdogan από την άλλη ξέρει πολύ καλά ότι ο Trump σε όλη τη διάρκεια της Προεδρίας του μέχρι τώρα έχει τηρήσει πιστά την αρχή της μή στρατιωτικής εμπλοκής των ΗΠΑ ως μέσου επίλυσης διαφόρων περιφερειακών προβλημάτων . Συγκεκριμένα στο θέμα της Βορείου Κορέας , αλλά και εσχάτως στο θέμα του Ιράν το οποίο κατηγορεί για την προσβολή με drones των πετρελαικών εγκαταστάσεων της Aramco στη Σαουδική Αραβία , ο Trump δεν ενέπλεξε τις ΗΠΑ διεξάγοντας στρατιωτικές επιχειρήσεις κατά των παραπάνω χωρών. Συνεπώς ο Ergogan «ποντάρει» ότι σε μία σειρά θεμάτων σε ΝΑ Μεσόγειο, Κυπριακή ΑΟΖ, ελληνική ΑΟΖ , πως όσο και να τραβήξει το σκοινί η Τουρκία, ότι οι ΗΠΑ τελικά θα μείνουν μόνο στο επίπεδο της διπλωματίας και της ρητορικής και δεν θα εμπλακούν στρατιωτικά εναντίον τους. Σε αυτό κατατείνει επιπλέον και το γεγονός ότι οι ΗΠΑ έχουν αντιληφθεί ότι η Ρωσία είναι η μεγάλη κερδισμένη στον πόλεμο στη Συρία.<br /> <br /> Είναι η πρώτη φορά στην ιστορία της που πετυχαίνει να «βγεί» ουσιαστικά στη Μεσόγειο και να «εγκατασταθεί» η ίδια στη Μ.Ανατολή, προστατεύοντας τον Assad και βοηθώντας τον να επικρατήσει στον «εμφύλιο» πόλεμο στη Συρία. Δημιούργησε τη δική της «συμμαχία» στη Μ.Ανατολή με Ιράν-Hesbollah (Λίβανος)-Τουρκία αμφισβητώντας την αμερικανική παντοκρατορία στην εν λόγω περιοχή. Οι μόνοι πραγματικοί σύμμαχοι των ΗΠΑ στη Μ. Ανατολή, είναι οι χώρες του περσικού κόλου πλήν του Ιράν και του Κατάρ το οποίο τελεί υπό την προστασία της Τουρκίας έναντι της Σαουδικής Αραβίας , οι κούρδοι του Βορείου Ιράκ και της Συρίας , η Ιορδανία και το απομονωμένο Ισραήλ. Μάλιστα οι κούρδοι της Συρίας αποτέλεσαν τον πιστότερο σύμμαχο των ΗΠΑ στη μάχη κατά του ISSIS.Αυτός είναι και ο λόγος που παρά τις συνεχείς πιέσεις του Erdogan πρός τις ΗΠΑ για την δημιουργία της BUFFER ZONE στη Βορειανατολική Συρία και για εποικισμό της από Σύριους πρόσφυγες , αλλάζοντας με αυτόν τον τρόπο την δημογραφική της σύσταση και δημιουργώντας εδαφική ασυνέχεια μεταξύ των κουρδικών πληθυσμών της Βορείου Συρίας και εκείνων της ΝΑ Τουρκίας, οι ΗΠΑ κωλυσιεργούν αναφορικά με την υλοποίησή της. <br /> <br /> Εκτός των παραπάνω υπάρχει μία εξέλιξη της τελευταίας στιγμής , σύμφωνα με την οποία οι Δημοκρατικοί στις ΗΠΑ κινούν διαδικασία καθαίρεσης του Προέδρου Trump. Αιτία το περιεχόμενο τηλεφωνικής επικοινωνίας του Προέδρου Trump με τον Ουκρανό ομόλογό του, όπου σύμφωνα με τους Δημοκρατικούς του ζητούσε να παρέμβει εισαγγελέας για διακρίβωση ατασταλιών σε εταιρεία στη χώρα του ,στην οποία κατείχε εξέχουσα θέση ο γιός του τέως Αντιπροέδρου των ΗΠΑ και νύν υποψήφιου για την Προεδρία με το κόμμα των Δημοκρατικών στις επόμενες εκλογές . Το θέμα είναι πλέον υπό διερεύνηση. Προσωπικά φαντάζει δύσκολο να καθαιρεθεί ο Πρόεδρος Trump, όμως η όλη διαδικασία θα διαρκέσει μήνες και στο διάστημα αυτό η θέση του Προέδρου των ΗΠΑ σε θέματα εξωτερικής πολιτικής δεν θα έχει την ίδια βαρύτητα με τώρα.<br /> <br /> Τέλος σε κατάσταση κυβερνητικού αδιεξόδου για τις επόμενες τουλάχιστον εβδομάδες βρίσκεται το Ισραήλ, αφού το αποτέλεσμα των εκλογών δεν επιτρέπει το σχηματισμό κυβέρνησης στη χώρα. Μάλιστα δεν μπορεί να αποκλειστεί και το ενδεχόμενο να καταφύγει μετα΄από 11/2 μήνα η χώρα σε επαναληπτικές εκλογές, ενώ ο τέως Πρωθυποργός Νετανιάχου αντιμετωπίζει προβλήματα με την δικαιοσύνη.<br /> <br /> ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΤΟΥΡΚΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ -ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ<br /> <br /> Οι ΗΠΑ θα εργαστούν πρός την κατεύθυνση να μην απωλεστεί η Τουρκία. Ωστόσο τα ανταλλάγματα τα οποία επιθυμούν να προσφέρουν οι ΗΠΑ εκτιμώ ότι θα περιοριστούν σε πωλήσεις στρατιωτικού υλικού (επαναφορά της Τουρκίας στο πρόγραμμα των F-35 και αγορά πυραύλων Patriot). Το βέβαιο είναι ότι η Τουρκία θα ζητήσει πολύ περισσότερα. Για το θέμα της buffer zone στη βορειανατολική Συρία οι ΗΠΑ ενδεχομένως να κάνουν κάποιες υποχωρήσεις. Δεν θα επιτρέψουν όμως σε καμμία περίπτωση να σφαγιαστούν οι κούρδοι του YPG από τους τούρκους και αυτό γιατί οι τελευταίοι υποκαταστούν τις χερσαίες αμερικανικές δυνάμεις στην Συρία, και μέσω αυτών οι ΗΠΑ θα διαπραγματευθούν μαζί με τη Ρωσία κυρίως, το μέλλον της μεταπολεμικής Συρίας.<br /> <br /> Στην ανατολική Μεσόγειο οι ΗΠΑ θα επιχειρήσουν να εντάξουν την Τουρκία στον East Med με ξεχωριστή συμφωνία, καθώς και να δρομολογηθούν εξελίξεις επίλυσης του Κυπριακού ούτως ώστε και οι τουρκοκύ πριοι να προσποριστούν οικονομικά ωφέλη από την εξόρυξη φυσικού αερίου από τα θαλάσσια οικόπεδα πέριξ της Κύπρου. Οι ΗΠΑ μέσω της Ελλάδας η οποία θα έχει την υποστήριξη της Γαλλίας, θα αμφισβητήσουν έμπρακτα την τουρκική Mavi Vatan . Ο λόγος απλός. Εκεί που η Μεσόγειος ήταν αμερικανική λίμνη, μετά την κάθοδο της Ρωσίας στη Συρία αυτό αμφισβητείται για την περιοχή της Νοτιανατολικής Μεσογείου. Δεν θα ήθελαν με τίποτε λοιπόν οι ΗΠΑ να δούν μία ανερχόμενη ναυτικά Τουρκία , η οποία μάλιστα είναι σύμμαχος με τη Ρωσία, να αμφισβητεί επίσης την κυριαρχία τους στην παραπάνω περιοχή.<br /> <br /> Γιαυτό και η αμερικανική στρατιωτική παρουσία στην Ελλάδα θα γίνεται ολένα και εντονότερη. Επίσης θα δίνεται σταδιακά και ανάλογα με τις περιστάσεις, από τις ΗΠΑ προς την Ελλάδα στρατιωτική βοήθεια τέτοια ,ούτως ώστε η Ελλάδα έναντι της Τουρκίας να δύναται να προτάξει ισχυρή στρατιωτική αποτρεπτική ισχύ. Σε καμμία όμως περίπτωση δεν θα ενισχύσουν στρατιωτικά σε τέτοιο βαθμό την Ελλάδα, ούτως ώστε να μετατρέψει αυτή τη στάση της έναντι της Τουρκίας από αμυντική-αποτρεπτική σε επιθεική. Κλείνω λέγοντας ότι οι ΗΠΑ σύμφωνα με το Δόγμα Trump δεν θακινηθούν οι ίδιες εμφανώς στρατιωτικά για να αποτρέψουν μία τουρκική ενέργεια σε βάρος της Ελλάδας. Θα κινηθούν όμως σε επίπεδο πληροφόρησης , αποτροπής με χρήση πολιτικών-διπλαματκών μέσων αλλά και εξοπλισμού της Ελλάδας στ5α επίπεδα οπου προανέφερα.<br /> <br /> Τελευταίο άφησα το θέμα της πολιτικής κατάστασης στην Τουρκία, λέγοντας ότι η τριχοτόμηση του ΑΚΡ που επιχειρείται , όπως ανάφερα στην εισαγωγή του παρόντος, αναμένεται να αποδυναμώσει τον Erdogan τα επόμενα χρόνια , με αποτέλεσμα αυτός να χάσει τις επόμενες εκλογές. Το θέμα είναι ότι οι ΗΠΑ επιθυμούν οι εκλογές αυτές να προκύψουν σε σύντομο χρονικό διάστημα, πρίν ο ισλαμιστής Erdogan αποδομήσει σημαντικούς δυτικούς αρμούς της τουρκικής κοινωνίας και την οδηγήσει στην αγκαλιά της Ρωσίας και της Κίνας.<br /> <br /> <b><i>*Σχης (ε.α)-Αναλυτής-Συγγραφέας</i></b><br /> <br /> <a href="https://www.militaire.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Οι αμερικανο-τουρκικές σχέσεις και οι συνέπειες για Ελλάδα και Κύπρο

Παναγιώτης Νάστος* ΕΙΣΑΓΩΓΗ-ΠΑΡΟΥΣΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ Οι αμερικανοτουρκικές σχέσεις διέρχονται από τις 15 Ιουλίου 2016 (Πραξικόπημα κατά του E...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Λιβύη έκανε την κίνησή της για τα κοιτάσματα νότια της Κρήτης… η τουρκική “λογική” είναι εξόφθαλμη

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhHqiCLlB2TFKJXjw6oI0N4tmoPIT7d9kfgKAPbjlQQW-9NS4gjtergqnTHdMibj8NFn8w5sjEvEMYlzDmsdDY-Pnn21sBie3IxV0rO-_9Ps_SLfXr-h_OqD61hUNsmbWFjinsGHvXa9ec/s1600/GR_Egypt_Medusa_37_Mistral.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="790" height="324" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhHqiCLlB2TFKJXjw6oI0N4tmoPIT7d9kfgKAPbjlQQW-9NS4gjtergqnTHdMibj8NFn8w5sjEvEMYlzDmsdDY-Pnn21sBie3IxV0rO-_9Ps_SLfXr-h_OqD61hUNsmbWFjinsGHvXa9ec/s640/GR_Egypt_Medusa_37_Mistral.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Ανησυχία προκαλεί το ρεπορτάζ του διακεκριμένου διπλωματικού συντάκτη της εφημερίδας “Το ΒΗΜΑ”, Άγγελου Αθανασόπουλου, σύμφωνα με το οποίο, το υπουργείο Εξωτερικών της Λιβύης προχώρησε στην αποστολή ρηματικής διακοίνωσης στο ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών, διαμαρτυρόμενο για τις δραστηριότητες εντοπισμού κοιτασμάτων υδρογονανθράκων, νότια και νοτιοδυτικά της Κρήτης. Η ενέργεια της “νόμιμης” κυβέρνησης της Λιβύης, που δεν ελέγχει τη χώρα, έχει έντονο το “άρωμα” τουρκικής επιρροής… <br /> <br /> Η απαράδεκτη ως ασύμβατη με το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας ιδιοτελής τουρκική θέση, αφαιρεί από τις νήσους κάθε δικαίωμα σε υφαλοκρηπίδα και άλλες θαλάσσιες ζώνες, με αποτέλεσμα οι Τούρκοι να ζητούν χάραξη Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) από την ηπειρωτική Ελλάδα. με τον τρόπο αυτό επιχειρούν να αποκτήσουν κοινά θαλάσσια “σύνορα” με τη Λιβύη (να εφάπτονται οι ΑΟΖ). <br /> <br /> Ο στόχος είναι σαφής. Με τον τρόπο αυτό θα περιοριστεί δραματικά η ελληνική ΑΟΖ και θα υποστεί σημαντικό πλήγμα και αυτή της Αιγύπτου, μιας χώρας που αποτελεί ίσως τον πιο ορκισμένο εχθρό της Τουρκίας του Ερντογάν, που είναι σπόνσορας της Μουσουλμανικής Αδελφότητας… <br /> <br /> Όλα βγάζουν νόημα δηλαδή. Η Τουρκία υποστηρίζει την κυβέρνηση της Λιβύης που ελέγχει μόνο την Τρίπολη, ή γενικότερα το δυτικό μέρος της χώρας και ο αραβικός συνασπισμός τον στρατάρχη Χαλίφα Χάφταρ που επιχειρεί να την ανατρέψει, ελέγχοντας προς το παρόν το ανατολικό τμήμα. <br /> <br /> Και οι δυο πλευρές εξοπλίζονται από τους συμμάχους τους, με τους Τούρκους να έχουν στείλει ποικιλία οπλισμού στα κυβερνητικά στρατεύματα της Λιβύης, ενώ ιδιαίτερα προβεβλημένη είναι και η δράση των τουρκικών μη επανδρωμένων αεροχημάτων τα οποία είναι μάλιστα και οπλισμένα, πλήττοντας στόχους των δυνάμεων του στρατάρχη Χάφταρ, ενώ τα ελέγχουν Τούρκοι στρατιωτικοί… <br /> <br /> Με απλά λόγια. Η κυβέρνηση της Τρίπολης που διατηρεί καλές σχέσεις με το καθεστώς Ερντογάν, υιοθετεί κατά τα φαινόμενα τις παράνομες και εξόφθαλμα ιδιοτελείς τουρκικές ερμηνείες του διεθνούς δικαίου της θάλασσας που δεν έχουν γίνει αποδεκτές από κανέναν άλλον, με σκοπό να αυξήσει τις θαλάσσιες ζώνες της. <br /> <br /> Μπορεί αυτή η κατάσταση να φέρνει σε σύγκρουση την κυβέρνηση της Τρίπολης με τις εταιρίες που έχουν αναλάβει τις έρευνες στην επίμαχη περιοχή για τον εντοπισμό κοιτασμάτων υδρογονανθράκων, τη γαλλική Total και την αμερικανική ExxonMobil, όμως το κυριότερο είναι ότι επιχειρείται η εμπλοκή και της Τουρκίας στην περιοχή. <br /> <br /> Η “συνταγή” είναι απόλυτα τουρκική και δοκιμασμένη. Οι περισσότερες χώρες της περιοχής αν μη τι άλλο σέβονται το διεθνές δίκαιο και επιχειρούν με ειρηνικές μεθόδους και διπλωματική συνεννόηση να βρουν μια αμοιβαίως αποδεκτή λύση σε κάθε διένεξη – διαφωνία, ένας “(γεω)πολιτικός πολιτισμός” που δεν αγγίζει τον γνωστό απροσάρμοστο δρώντα της ανατολικής Μεσογείου, την Τουρκία. <br /> <br /> Η Τουρκία επιχειρεί δια του στρατιωτικού καταναγκασμού (βλ. εκβιασμού) να παρακάμψει οτιδήποτε δεν τη συμφέρει, εν προκειμένων συμφωνημένους από τη διεθνή κοινότητα κανόνες του διεθνούς δικαίου, για να αρπάξει στην κυριολεξία από τις άλλες χώρες, εκμεταλλευόμενη την απροθυμία τους να εμπλέξουν τις ένοπλες δυνάμεις, ή μάλλον για να είμαστε ακριβέστεροι, να τις εμπλέξουν ως έσχατη λύση. <br /> <br /> Αυτό όμως έχει ως αποτέλεσμα η Τουρκία να επιτυγχάνει να “βραχυκυκλώσει” τις διαδικασίες και να κερδίζει διαρκώς χρόνο, χωρίς να σταματά ούτε μέρα που να μην εκτοξεύσει κάποια απειλή. Στην περίπτωση της Ελλάδας δε, οι προκλήσεις έχουν ξεφύγει από κάθε όριο, επειδή η εικόνα που εκπέμπει η Αθήνα είναι ότι περιμένει από τους άλλους αν της λύσουν τα δικά της προβλήματα. <br /> <br /> Εν ολίγοις, περιμένει από τη Γαλλία και τις Ηνωμένες Πολιτείες να βρουν λύση για να προχωρήσουν οι έρευνα, ο εντοπισμός των κοιτασμάτων και οι εξορύξεις. Θα έπρεπε το υπουργείο Εξωτερικών που αντέδρασε “αυστηρά” στη ρηματική διακοίνωση της Τρίπολης, να αντιλαμβάνεται ότι εταιρίες όπως η ExxonMobil και η Total δεν περιμένουν από τη Μεσόγειο για να βγάλουν “μεροκάματο”… <br /> <br /> ΚΑΤΙ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΠΩΣ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΚΑΛΑ <br /> <br /> Θα έπρεπε να αντιλαμβάνεται καλύτερα και να ενημερώσει το Μέγαρο Μαξίμου, ότι τα κολοσσιαία ποσά που απαιτούνται για τις έρευνες και τις γεωτρήσεις, μπορούν να τα επενδύσουν σε άλλες περιοχές όπου έχουν συμμετοχή στην αξιοποίηση εξίσου ελκυστικών κοιτασμάτων, ετεροχρονίζοντας τη δραστηριοποίησή τους νότια και νοτιοδυτικά της Κρήτης, εάν διαπιστώσουν ότι δεν έχουν τις διαβεβαιώσεις ασφαλείας που απαιτούνται. <br /> <br /> Χαμένη θα είναι αποκλειστικά και μόνο η ελληνική πλευρά, εάν μπορούν αν το αντιληφθούν στη Βασιλίσσης Σοφίας. Οι εταιρίες το ίδιο οικονομικό όφελος θα έχουν ασχέτως ποιανού θα θεωρηθούν τα κοιτάσματα. Αυτή είναι και η τουρκική ανάλυση της κατάστασης, άρα γι’ αυτό τον λόγο επιχειρεί να “βραχυκυκλώσει” τη διαδικασία που θα οδηγήσει στην αξιοποίηση. <br /> <br /> Εάν η Αθήνα είναι φορέας της ψευδαίσθησης ότι θα προχωρήσουν όλα ομαλά επειδή εμπλέκονται κολοσσοί υποστηριζόμενοι από τις κυβερνήσεις τους, θα συνειδητοποιήσει ότι πρόκειται για άλλη μια πλάνη, στο πλαίσιο του γνωστού ελληνικού “wishful thinking”, της προδιάθεσης δηλαδή να θεωρούμε ως πιθανότερη την εξέλιξη που μας βολεύει, διότι συντηρεί τη φοβικότητα στις αντιδράσεις και εν τέλει την απραξία. <br /> <br /> Οι τουρκικές ενέργειες πλήττουν τα συμφέροντα και της Αιγύπτου, όπως εξηγήθηκε. Ποιες είναι οι συνεννοήσεις στο στρατιωτικό επίπεδο με την κυβέρνηση του Καΐρου; Το κίνητρο της Αιγύπτου στον εξοπλισμό και υποστήριξη του στρατάρχη Χάφταρ, τουλάχιστον εν μέρει, ερμηνεύεται και βάση και αυτές τις τουρκικές ενέργειες που στρέφονται κατά των συμφερόντων της. <br /> <br /> Ποια είναι αντιστοίχως η θέση της Ελλάδας στη διένεξη της Λιβύης; Η προτροπή να ακολουθήσουν ειρηνικές μεθόδους στην επίλυση της σύγκρουσης, όταν η μία πλευρά εδώ και πολλά χρόνια δεν αναγνωρίζει υφαλοκρηπίδα στη Γαύδο και θέλει να ξεκινήσει την οριοθέτηση με την Ελλάδα κλείνοντας τον τεράστιο κόλπο της Σύρτης; <br /> <br /> Ξεχνάει πως έχει απέναντι δυο χώρες που δεν είναι συμβαλλόμενες στη συνθήκη του διεθνούς δικαίου της θάλασσας (UNCLOS); Τυχαίο; Μήπως ήρθε η ώρα για μια ακόμα τριμερή, μεταξύ Αθηνών, Παρισίων και Καΐρου; Ή ενδεχομένως τετραμερή με την προσθήκη και της Κυπριακής Δημοκρατίας… <br /> <br /> Η μη υπογραφή της σύμβασης δε σημαίνει ασφαλώς και μη δέσμευση όσων δεν υπογράφουν. Μπορεί να υπήρξαν από ελληνικής πλευράς δυο προσκλήσεις ενδιαφέροντος, μια το 2014 και η άλλη το 2017, που αμφότερες καταχωρήθηκαν τόσο στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως όσο και στην επίσημη εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με τη Λιβύη να μη βγάζει τσιμουδιά. <br /> <br /> Μοναδική πρακτική αξία αυτής της παρατήρησης είναι η απόδειξη της ύπαρξης “τουρκικού δακτύλου”, ενώ προφανώς θα προβληθεί το επιχείρημα της ειδικής κατάστασης που βρισκόταν η χώρα (εμφύλιος), ως δικαιολόγηση της μη ύπαρξης αντίδρασης. <br /> <br /> Καλή και σωστή η παρατήρηση Μητσοτάκη στον ΟΗΕ, ότι η “διπλωματία των κανονιοφόρων” είναι προϊόν του 19ου αιώνα και δεν έχει θέση στον 21ο, όμως αυτό δεν αρκεί. Εάν αμφισβητούνται τα δικαιώματα της χώρας, η παρατήρηση του πρωθυπουργού μπορεί να μη χάνει τη διπλωματική της σημασία. Δεν έχει όμως απολύτως καμία στρατιωτική και δυστυχώς για εμάς, εκεί θα κριθεί σε μεγάλο βαθμό το “παιχνίδι”… <br /> <br /> Όλοι στην περιοχή κινούνται και στρατιωτικά για να υπερασπίσουν όσα θεωρούν ως εθνικά τους συμφέροντα, με την εξαίρεση της Ελλάδας, που αυτοϊκανοποιείται διακηρύσσοντας, ότι αποτελεί πυλώνα ειρήνης και σταθερότητας στην ευρύτερη περιοχή. <br /> <br /> Η χώρα μας θεωρεί ότι η προσήλωση της στη δυνατότητα του διεθνούς δικαίου να επιβάλει το δίκαιο, θα αποσπάσουν τον… θαυμασμό στο Παρίσι και στην Ουάσιγκτον που θα σπεύσουν να προασπίσουν όχι συμφέροντα, αλλά τη διεθνή νομιμότητα. “Κούνια που μας κούναγε”… <br /> <br /> Η κυβέρνηση Μητσοτάκη θα πρέπει να θυμάται, ότι μπορεί να επιχειρεί να “βγει από αριστερά” στον ΣΥΡΙΖΑ υιοθετώντας “οικολογική ατζέντα” (βολική σε συγκεκριμένα οικονομικά συμφέροντα, μην το ξεχνάμε), όμως θα πρέπει να θυμάται το ακόλουθο: Η τελευταία κίνηση ουσίας έγινε από τον ΣΥΡΙΖΑ με τις υπογραφές που “έπεσαν” με τις εταιρίες για την περιοχή νότια και νοτιοδυτικά της Κρήτης. <br /> <br /> Με απλά λόγια, ό,τι και να γίνει και παρά την ιδιαίτερη σχέση με τα εντός ή εκτός εισαγωγικών, λιγότερο ή περισσότερο χειραγωγούμενα – επιδοτούμενα από συγκεκριμένα “πορτοφόλια”, οικολογικά κινήματα, ο ΣΥΡΙΖΑ αποχώρησε από την εξουσία έχοντας αφήσει κάτι πολύ συγκεκριμένο και χειροπιαστό. <br /> <br /> Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας οφείλει να το πάει παρακάτω. Κι αν δεν συνειδητοποιήσει πως η Ελλάδα θα βρίσκει μπροστά της συνεχώς στρατιωτικά εμπόδια, ακριβώς επειδή με τη διαχρονική στάση της έχει περάσει στους ενδιαφερόμενους την εικόνα ότι απεχθάνεται την εμπλοκή της ένοπλης ισχύος στην υπεράσπιση των δικαιωμάτων της, θα βρεθεί προ δυσάρεστων εκπλήξεων.<br /> <br /> <a href="https://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Η Λιβύη έκανε την κίνησή της για τα κοιτάσματα νότια της Κρήτης… η τουρκική “λογική” είναι εξόφθαλμη

Ανησυχία προκαλεί το ρεπορτάζ του διακεκριμένου διπλωματικού συντάκτη της εφημερίδας “Το ΒΗΜΑ”, Άγγελου Αθανασόπουλου, σύμφωνα με το οποί...

Διαβάστε την συνέχεια