Κομισιόν: Κόλαφος για Μητσοτάκη. Αυστηρές συστάσεις για κράτος δικαίου. Χώρα υψηλού κινδύνου για την ελευθερία του Τύπου.

<img height="406" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/219e13d8b341ffff4c43201a449dd0cf_XL.jpg" width="736" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Αυστηρές συστάσεις της Κομισιόν στην Ελλάδα για το κράτος δικαίου</span></h3>Κόλαφο για την κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη αποτελεί το προσχέδιο έκθεσης της Κομισιόν για το κράτος δικαίου στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως αποκαλύπτει το Politico.<br />To προσχέδιο της έκθεσης, την οποία θα παρουσιάσει σήμερα ο Επίτροπος Δικαιοσύνης Didier Raiders, απευθύνει αυστηρές συστάσεις στην Ελλάδα για το κράτος δικαίου, ενώ χαρακτηρίζει τη χώρα ως υψηλού κινδύνου, σχετικά με την ελευθερία του Τύπου.<br /><br />Συστάσεις για το κράτος δικαίου<br /><br />Ειδικότερα για το κράτος δικαίου, αναφέρεται ότι κατά τη διάρκεια του 2022, η Ελλάδα δεν σημείωσε καμία πρόοδο όσον αφορά την αντιμετώπιση της ανάγκης για συμμετοχή της δικαστικής εξουσίας στον διορισμό του Προέδρου και του Αντιπροέδρου του Συμβουλίου της Επικρατείας, του Αρείου Πάγου και του Ελεγκτικού Συνεδρίου, λαμβάνοντας υπόψη τα ευρωπαϊκά πρότυπα για τους διορισμούς δικαστών.<br />Επίσης, στην Ελλάδα, τη Μάλτα και την Κύπρο, οι αυξημένοι πόροι για το δικαστικό σώμα και άλλα μέτρα που ελήφθησαν δεν έχουν ακόμη οδηγήσει σε μείωση της διάρκειας των διαδικασιών, και οι συσσωρευμένες υποθέσεις παραμένουν μία σοβαρή πρόκληση.<br />Ενώ έχει σημειωθεί κάποια πρόοδος όσον αφορά το ποσοστό των διώξεων και των καταδικαστικών αποφάσεων για αδικήματα δωροδοκίας, ο σχετικά υψηλός αριθμός αθωωτικών αποφάσεων και ποινών με αναστολή μπορεί να εγείρει αμφιβολίες ως προς την αποτρεπτική επίδραση της ποινικής δικαιοσύνης, τονίζεται.<div><br />Σύμφωνα με την Κομισιόν, «εξακολουθούν να υπάρχουν ανησυχίες σχετικά με την αποτελεσματικότητα ή τη λειτουργική ανεξαρτησία των ρυθμιστικών αρχών στην πράξη σε αρκετά κράτη μέλη.<br />Ορισμένες από αυτές τις ανησυχίες αφορούν ανεπαρκείς εγγυήσεις κατά της αθέμιτης πολιτικής επιρροής στη διαδικασία διορισμού ή στη λειτουργία των<br />ρυθμιστικών αρχών, όπως συμβαίνει στην Ουγγαρία, τη Σλοβενία και την Πολωνία.<br />Στην Ελλάδα και τη Ρουμανία, οι πόροι συνεχίζουν να είναι ανεπαρκείς για την πλήρη εκτέλεση των καθηκόντων τους».<br />Ωστόσο, σημειώνεται ότι η Ελλάδα έχει καταγράψει σημαντική πρόοδο σχετικά ε τη διασφάλιση της αποτελεσματικής και συστηματικής επαλήθευσης της ακρίβειας των γνωστοποιήσεων περιουσιακών στοιχείων που υποβάλλονται από όλους τους τύπους δημόσιων λειτουργών.<br /><br />Ελευθερία του Τύπου<br /><br />Όσον αφορά την ελευθερία του Τύπου, η Ελλάδα κατατάσσεται στις χώρες «υψηλού κινδύνου», σύμφωνα με το Media Pluralism Monitor.<br />Σύμφωνα με το προσχέδιο της έκθεσης της Κομισιόν, η Ελλάδα δεν έχει σημειώσει πρόοδο όσον αφορά την τόνωση των προσπαθειών για τη δημιουργία ενός ισχυρού ιστορικού διώξεων και τελεσίδικων αποφάσεων σε υποθέσεις διαφθοράς, ούτε πρόοδο στη θέσπιση εγγυήσεων για τη βελτίωση των συνθηκών εργασίας και της σωματικής ασφάλειας των δημοσιογράφων.<br />Παράλληλα, πρέπει να θεσπιστούν νομοθετικές εγγυήσεις, λαμβάνοντας υπόψη τα ευρωπαϊκά πρότυπα για την προστασία των δημοσιογράφων.<br />Τέλος, στην έκθεση γίνεται και αναφορά στη χρήση λογισμικών παρακολούθησης από την Ελλάδα, αλλά και την Ουγγαρία και την Πολωνία, σε βάρος δημοσιογράφων.<br /><br /><a href="https://www.bankingnews.gr/image/%CE%A0%CE%A1%CE%9F%CE%A3%CE%A7%CE%95%CE%94%CE%99%CE%9F_%CE%9A%CE%9F%CE%9C%CE%99%CE%A3%CE%99%CE%9F%CE%9D.pdf">ΠΡΟΣΧΕΔΙΟ_ΚΟΜΙΣΙΟΝ.pdf<br /></a><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Κομισιόν: Κόλαφος για Μητσοτάκη. Αυστηρές συστάσεις για κράτος δικαίου. Χώρα υψηλού κινδύνου για την ελευθερία του Τύπου.

Αυστηρές συστάσεις της Κομισιόν στην Ελλάδα για το κράτος δικαίου Κόλαφο για την κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη αποτελεί το προσχέδιο έκθε...

Διαβάστε την συνέχεια

Ασκήσεις ισορροπίας στον άξονα Ουάσιγκτον – Πεκίνου.

<a href="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2023/07/IMG-1748.jpg"><img height="374" src="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2023/07/IMG-1748.jpg" width="753" /></a><br /><br /><b>Γιώργος Σκαφιδάς</b><br />Μόλις πριν από λίγους μήνες ήταν «στα μαχαίρια», με φόντο την κατάρριψη ενός μπαλονιού. Η υπόθεση μοιάζει σαν να έχει πια ξεχαστεί, ωστόσο έχει περάσει από τότε μόνο ένα πεντάμηνο. <br /><br />Το ημερολόγιο έδειχνε 4 Φεβρουαρίου του 2023, όταν ένα αμερικανικό F-22 Raptor κατέρριψε ένα κινεζικό – κατασκοπευτικό, σύμφωνα με τους Αμερικανούς – μπαλόνι στα ανοιχτά της Νότιας Καρολίνας, πάνω από τον Ατλαντικό. <br /><br />Σύμφωνα με τους Αμερικανούς, το μπαλόνι ήταν κατασκοπευτικό και, δεδομένου ότι εντοπίστηκε να πετάει πάνω από αμερικανικό έδαφος, δεν υπήρχε άλλη επιλογή παρά να καταρριφθεί. <br /><br />Σύμφωνα με τους Κινέζους από την άλλη πλευρά, το μπαλόνι ήταν μετεωρολογικό και απλώς έχασε τον δρόμο του με αποτέλεσμα να βρεθεί κατά λάθος πάνω από τις ΗΠΑ, γεγονός το οποίο (εάν βέβαια εκληφθεί ως γεγονός) καθιστά την αμερικανική αντίδραση «υστερική» και «αδικαιολόγητη». <br /><br />Όπως και να έχει, «η επίσκεψη που ήταν προγραμματισμένο να πραγματοποιήσει στις αρχές Φεβρουαρίου ο Άντονι Μπλίνκεν στο Πεκίνο, τελικώς, ακυρώθηκε. Εάν γινόταν, θα ήταν η πρώτη Αμερικανού υπουργού Εξωτερικών στην Κίνα έπειτα από πέντε χρόνια», <a href="https://www.amynanet.gr/ipa-kina-oi-katarripseis-ta-mikrotsip-kai-o-2os-chronos-polemou-stin-oukrania">γράφαμε</a> στο τεύχος 369 του Α&Δ τον περασμένο Μάρτιο, στο πλαίσιο άρθρου υπό τον τίτλο «ΗΠΑ-Κίνα: οι καταρρίψεις, τα μικροτσίπ και ο 2ος χρόνος πολέμου στην Ουκρανία». <br /><br /><img height="427" src="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2023/07/IMG-1747.jpg" width="679" /><div><br /></div><div>Έκτοτε, έμελλε, βέβαια, να μεσολαβήσουν πολλά… Ο Άντονι Μπλίνκεν μπορεί να άργησε ολίγους μήνες αλλά τελικώς επισκέφθηκε την Κίνα στις 18-19 Ιουνίου, όπου είχε συναντήσεις με τον πρόεδρο Σι Τζινπίνγκ, τον κορυφαίο διπλωμάτη Ουάνγκ Γι (που είναι πιο ψηλά στην ιεραρχία από τον Κινέζο ΥΠΕΞ) και τον υπουργό Εξωτερικών Τσιν Γκανγκ.<br /><br />Σύμφωνα με τη σχετική ανακοίνωση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, «οι δύο πλευρές είχαν ειλικρινείς, ουσιαστικές και εποικοδομητικές συζητήσεις» με τον Αμερικανό ΥΠΕΞ να υπογραμμίζει «τη σημασία της διατήρησης ανοιχτών διαύλων επικοινωνίας σε όλο το φάσμα των θεμάτων για να μειωθεί ο κίνδυνος εσφαλμένων υπολογισμών» και να καθιστά σαφές ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες «θα διαχειριστούν υπεύθυνα» τον σινοαμερικανικό ανταγωνισμό προκειμένου «να μην εκτραπεί σε σύγκρουση». «Ηνωμένες Πολιτείες και Κίνα θα πρέπει να συνεργαστούν για την αντιμετώπιση κοινών διακρατικών προκλήσεων στα μέτωπα της κλιματικής αλλαγής, της παγκόσμιας μακροοικονομικής σταθερότητας, της επισιτιστικής ασφάλειας, της δημόσιας υγείας και της καταπολέμησης των ναρκωτικών», συνεχίζει στη σχετική ανακοίνωσή του το Στέιτ Ντιπάρτμεντ. <br /><br />Για «πρόοδο» θα έκανε όμως λόγο από την πλευρά του και ο Κινέζος πρόεδρος Σι Τζινπίνγκ, υπογραμμίζοντας ότι επιτεύχθηκε συνεννόηση σε ορισμένα σημεία, έπειτα από τη συνάντηση που είχε με τον επικεφαλής του Στέιτ Ντιπάρτμεντ στο Μέγαρο του Λαού στο Πεκίνο. Ενώ και ο Αμερικανός πρόεδρος, Τζο Μπάιντεν, θα έβλεπε «πρόοδο», υπογραμμίζοντας ωστόσο το προφανές: ότι δηλαδή δεν αρκεί μια επίσκεψη για να επιλυθούν τα σινοαμερικανικά ζητήματα. <br /><br />Το ρεαλιστικό ζητούμενο, στην παρούσα φάση, δεν είναι η γεφύρωση των όποιων – σημαντικότατων – σινοαμερικανικών διαφορών αλλά η υπαγωγή τους σε ένα ελεγχόμενο πλαίσιο και η διαχείριση της έντασης. <br /><br />Το ζητούμενο, όπως αναφέρουν δυτικές πηγές, είναι να καταφέρουν να ξαναπιάσουν οι κ.κ. Μπάιντεν και Σι το νήμα από εκεί που το άφησαν κατά τη συνάντηση που είχαν το Νοέμβριο του 2022 στο Μπαλί της Ινδονησίας στο πλαίσιο της G20. <br /><br />«Είναι απαραίτητο να επιλέξουμε μεταξύ συνεργασίας και σύγκρουσης», φέρεται να δήλωσε, απευθυνόμενος στον Μπλίνκεν, ο κορυφαίος Κινέζος διπλωμάτης Ουάνγκ Γι, ξεκαθαρίζοντας ωστόσο ότι η Κίνα δεν πρόκειται να κάνει καμία υποχώρηση στο θέμα της Ταϊβάν, ενώ και ο Μπλίνκεν από την πλευρά του δεν παρέλειψε να υπενθυμίσει όλα εκείνα τα ανοιχτά ζητήματα που ενοχλούν τις ΗΠΑ: τις υποθέσεις των Αμερικανών πολιτών που κρατούνται παράνομα στην Κίνα ή υπόκεινται σε απαγορεύσεις εξόδου – τις αθέμιτες κινεζικές οικονομικές πρακτικές και τις ενέργειες κατά αμερικανικών εταιρειών – τις παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Ξινγιάνγκ, στο Θιβέτ και στο Χονγκ Κονγκ – αλλά και τη μέσω Κούβας κινεζική κατασκοπευτική δράση (βλ. συλλογή πληροφοριών) για την οποία έχουν γραφτεί πολλά τις τελευταίες εβδομάδες στα αμερικανικά μίντια. <br /><br />Από την Κούβα στη Νιγηρία <br /><br />Παράλληλα, με καχυποψία εκτιμάται ότι παρακολουθεί η αμερικανική πλευρά, πέρα από τις εξελίξεις στην Κούβα όπου το Πεκίνο φέρεται να ετοιμάζεται να αποκτήσει κατασκοπευτική βάση, και τον πρόσφατο ελλιμενισμό κινεζικών πολεμικών πλοίων (NANNING, SANYA, WEISHANHU) στο Λάγος της Νιγηρίας. Θα μπορούσε, άραγε, το Πεκίνο να αποκτήσει στρατιωτική βάση και στον Κόλπο της Γουινέας, έπειτα από το Τζιμπουτί; Το εν λόγω ερώτημα αποτελεί πια θέμα συζήτησης μεταξύ των αναλυτών, το βλέμμα των οποίων πρόκειται να στραφεί ωστόσο τις επόμενες ημέρες στις κινήσεις της Αμερικανίδας υπουργού Οικονομικών Τζάνετ Γέλεν. <br /><br />Η Γέλεν στο Πεκίνο <br /><br />Ακολουθώντας στον δρόμο που χάραξε ο Μπλίνκεν, η Αμερικανίδα ΥΠΟΙΚ μεταβαίνει – και εκείνη – στην Κίνα (Πεκίνο) στις 6 Ιουλίου πραγματοποιώντας… τετραήμερη επίσκεψη. «Η επίσκεψή της πραγματοποιείται ενώ η οικονομική ανάκαμψη της Κίνας έπειτα από τους περιορισμούς πανδημίας χάνει τη δυναμική της», αναφέρουν στη σχετική ανάλυσή τους οι FT, υπογραμμίζοντας όμως παράλληλα ως εξαιρετικά ενδιαφέρουσα εξέλιξη και τον διορισμό του Παν Γκονγκσένγκ, «ενός τεχνοκράτη που κατείχε ερευνητικές θέσεις στα πανεπιστήμια του Cambridge και Harvard», στη διοίκηση της Κεντρικής Τράπεζας της Κίνας.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.amynanet.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ασκήσεις ισορροπίας στον άξονα Ουάσιγκτον – Πεκίνου.

Γιώργος Σκαφιδάς Μόλις πριν από λίγους μήνες ήταν «στα μαχαίρια», με φόντο την κατάρριψη ενός μπαλονιού. Η υπόθεση μοιάζει σαν να έχει πια ξ...

Διαβάστε την συνέχεια

Λαβρόφ: «Μη φιλική» είναι η Κυβέρνηση Μητσοτάκη, όχι η Ελλάδα.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.newsbreak.gr/wp-content/uploads/2023/07/nb_lavrov9-696x402.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="402" data-original-width="696" height="402" src="https://www.newsbreak.gr/wp-content/uploads/2023/07/nb_lavrov9-696x402.jpg" width="696" /></a></div><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Έβαλε τα πράγματα στη θέση τους ο Ρώσος ΥΠΕΞ</span></h3>Στην ενημέρωση των δημοσιογράφων από τον Υπουργό Εξωτερικών της Ρωσίας Σεργκέι Λαβρόφ πριν από λίγα 24ωρα, υπήρξε μια πολύ σημαντική αναφορά, η οποία πέρασε «στα ψιλά» των ΜΜΕ, επειδή αποτελούσε ευθεία αιχμή και επίκριση της Κυβέρνησης Μητσοτάκη και της πολιτικής της.<br /><br />Συγκεκριμένα, ο Ρώσος ΥΠΕΞ απαντώντας σε μια ερώτηση που αφορούσε τη Μαριούπολη και το ελληνικό στοιχείο της περιοχής και συγκεκριμένα σε μια ατάκα του δημοσιογράφου για το «πόσο ανοιχτή είναι η Ρωσία στη λαϊκή διπλωματία των πολιτών από τις μη φιλικές χώρες», είπε καταλήγοντας τα εξής:<br /><br />«Δεν έχουμε μη φιλικά έθνη. Θα ήταν πιο σωστό να πούμε ότι έχουμε μη φιλικές κυβερνήσεις. Και ποτέ δεν αντιμετωπίζαμε προβλήματα με τους λαούς, συμπεριλαμβανομένου του ελληνικού».<br /><br />Με αυτές τις 27 λέξεις, ο Ρώσος ΥΠΕΞ τα είπε όλα για τις ελληνορωσικές σχέσεις, τις οποίες κατάφερε και τίναξε στον αέρα η Κυβέρνηση Μητσοτάκη, υπακούοντας τυφλά στις προσταγές των ΗΠΑ.Ολόκληρη η στιχομυθία του Σεργκέι Λαβρόφ με τον δημοσιογράφο, όπως τη δημοσίευσε η ρωσική Πρεσβεία στην Ελλάδα:<br /><br />Απόσπασμα από την ενημέρωση των δημοσιογράφων από τον Υπουργό Εξωτερικών της Ρωσίας Σ.#Λαβρόβ στις 30 Ιουνίου του 2023<br /><br />Δημοσιογράφος: Παρά τις πιέσεις, οι Έλληνες προσπαθούν να μην ξεχνούν τη μεγάλη ελληνική #διασπορά της περιοχής του Αζόφ. Καταλαβαίνουμε ότι η σημερινή κυβέρνηση δεν θα πει και δεν θα κάνει τίποτα. Πόσο ανοιχτή είναι η Ρωσία στη λαϊκή διπλωματία των πολιτών από τις μη φιλικές χώρες; Μπορούν οι Δυτικοευρωπαίοι να έρθουν στη #Μαριούπολη και να βοηθήσουν την ανοικοδόμηση της πόλης; Υπάρχουν φοιτητές που θα ήθελαν να επικοινωνήσουν με τους ντόπιους φοιτητές, κάποιοι πρόσφεραν να διδάσκουν τη γλώσσα, καθώς δεν υπάρχουν αρκετοί καθηγητές των ελληνικών εκεί. Με ρώτησαν οι δικηγόροι αν προσκλήθηκαν ξένοι να συμμετάσχουν στη δίκη των Ναζί στο Ροστόφ επί του Ντον; Με έκπληξη βλέπουμε ότι οι Δυτικοευρωπαίοι έρχονται στη Μόσχα και συναντιούνται με τον Πατριάρχη Μόσχας. Βλέπουμε ότι οι Μουσουλμάνοι και οι Εβραίοι αναλαμβάνουν την πρωτοβουλία. Υπάρχουν πρωτοβουλίες από την πλευρά των Ορθοδόξων ηγετών ή οργανώσεων, ειδικά όταν στην Ουκρανία διώκονται Ορθόδοξοι ιεράρχες, κλείνονται οι εκκλησίες και τα μοναστήρια;<br /><br />Σ.Λαβρόβ: Είπατε ότι σας ενδιαφέρει αν η #Ελλάδα ή η ελληνική λαϊκή διπλωματία μπορούν να παράσχουν βοήθεια στους Έλληνες που ζουν στην περιοχή της Αζοφικής Θάλασσας. Αυτές οι λαϊκές διπλωματικές οργανώσεις έδειξαν τέτοια πρωτοβουλία;<br /><br />Δημοσιογράφος: Οργανωτικά όχι. Αλλά σε μεμονωμένες περιπτώσεις υπάρχουν άνθρωποι που ενδιαφέρονται, ανησυχούν…<br /><br />Σ.Λαβρόβ: Αν σας ρωτούν, συμβουλέψτε τους να μη ρωτούν, αλλά να διατυπώσουν πώς είναι έτοιμοι να βοηθήσουν, τι και πού είναι έτοιμοι να κάνουν. Τέτοιες προτάσεις μπορούν να μεταφερθούν μέσω του Πρέσβη μας.<br />Ο καρδινάλιος από το Βατικανό ήρθε να συναντηθεί με τη ρωσική ηγεσία και τον Πατριάρχη Κύριλλο μετά από το αίτημα του Πάπα. Συναντιόμαστε τόσο με την εβραϊκή, όσο και με τη μουσουλμανική κοινότητα. Οι κοινότητες που ενδιαφέρονται για επαφές έχουν πάντα την ευκαιρία να τις πραγματοποιήσουν. Από την παγκόσμια #Ορθοδοξία, την οποία θεωρείται ο #Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, δεν θυμάμαι προτάσεις για συνδρομή, επαφές για διευκρίνιση των γεγονότων ή ανταλλαγή απόψεων. Δεν υπήρχε κάτι τέτοιο. Γνωρίζετε ότι ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως βρίσκεται στην στενότερη επαφή με τις #ΗΠΑ που τον χρηματοδοτούν. Κάνει τα πάντα για να καταστρέψει την παγκόσμια Ορθοδοξία. Αυτό είναι προφανές. Οι Αμερικανοί ήδη δεν το κρύβουν. Έχουν και τον εκπρόσωπο της θρησκευτικής ελευθερίας που κάνει ακριβώς το αντίθετο. Προσπαθεί να διαπραγματευτεί με όλες τις Ορθόδοξες τοπικές εκκλησίες, ώστε να προωθήσουν την ιδέα του με κάθε έννοια «διαζυγίου» με τη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία.<br />Εάν εσείς και οι συνάδελφοί σας ενδιαφέρεστε για να υλοποιήσετε τα ανθρωπιστικά προγράμματα στη Ρωσία (τα μαθήματα της ελληνικής γλώσσας κτλ.), δεν βλέπω κανένα πρόβλημα να εκφράσετε τις σχετικές προτάσεις και να μας τις απευθύνετε.<br />Ρωτάτε αν μπορούμε να δεχτούμε τέτοιες προτάσεις από τους πολίτες μη φιλικών χωρών. Δεν έχουμε μη φιλικά έθνη. Θα ήταν πιο σωστό να πούμε ότι έχουμε μη φιλικές κυβερνήσεις. Και ποτέ δεν αντιμετωπίζαμε προβλήματα με τους λαούς, συμπεριλαμβανομένου του ελληνικού.<div><br /></div><div><a href="https://www.newsbreak.gr/">πηγή</a><div><br /></div><div>Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div></div>

Λαβρόφ: «Μη φιλική» είναι η Κυβέρνηση Μητσοτάκη, όχι η Ελλάδα.

Έβαλε τα πράγματα στη θέση τους ο Ρώσος ΥΠΕΞ Στην ενημέρωση των δημοσιογράφων από τον Υπουργό Εξωτερικών της Ρωσίας Σεργκέι Λαβρόφ πριν από ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ερντογάν: Ο «ιερός πόλεμος» με την Δύση και η βεντέτα με την Γαλλία, ενόψει Βίλνιους.

<img height="427" src="https://ca-times.brightspotcdn.com/dims4/default/a1acb2f/2147483647/strip/true/crop/4987x3325+0+0/resize/1200x800!/format/webp/quality/80/?url=https%3A%2F%2Fcalifornia-times-brightspot.s3.amazonaws.com%2Fe7%2Fe5%2Fb69860cf8f435e320b3a05216200%2F623a27bfe91841bcbbc3395d8d4e0357" width="756" /><br /><br /><div><b>Νίκος Μελέτης</b><br />Στην αντεπίθεση επιχειρεί να περάσει ο Τ. Ερντογάν, προσπαθώντας να βελτιώσει τη διαπραγματευτική θέση του ενόψει Βίλνιους, κατηγορώντας τη Δύση για ισλαμοφοβία και ρατσισμό, ενώ για μια ακόμη φορά στρέφεται ευθέως κατά της Γαλλίας, καθώς γνωρίζει ότι πολλές αντιστάσεις που αντιμετωπίζει ο ίδιος και η Τουρκία στη σχέση τους με την Ε.Ε. και το ΝΑΤΟ εκπορεύονται από το Παρίσι και τον Γάλλο πρόεδρο Μακρόν.</div><div><br />Με αφορμή τα βίαια επεισόδια στη Γαλλία, το κάψιμο του κορανίου στη Σουηδία, αλλά και τα ναυάγια με θύματα μετανάστες στη Μεσόγειο (κάνοντας ειδική αναφορά σε αυτό σε διεθνή ύδατα ανοικτά της Πύλου) ο κ. Ερντογάν επιχειρεί να πάρει την εκδίκηση του για την αυστηρή κριτική την οποία δέχονταν και πριν τις εκλογές από δυτικά ΜΜΕ και κυβερνήσεις για την κατάσταση του Κράτους Δικαίου και των ανθρωπίνων και μειονοτικών δικαιωμάτων στη χώρα του. Και έτσι να εμφανισθεί τιμητής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και συγχρόνως προστάτης των μουσουλμάνων και καταπιεσμένων όλου του κόσμου ακόμη και των μουσουλμάνων που ζουν στην Ε.Ε…<br />«...όλα αυτά είναι σημάδι ότι η αποικιοκρατική, αλαζονική και απάνθρωπη αντίληψη που πηγάζει από την πίστη στην ανωτερότητα του λευκού ανθρώπου εξακολουθεί να υπάρχει. </div><div><br /></div><div>Τα γεγονότα που ξεκίνησαν στη Γαλλία και λίγο αργότερα επεκτάθηκαν σε άλλες χώρες έχουν τις ρίζες τους στην κοινωνική αρχιτεκτονική που έχει δημιουργήσει αυτή η αντίληψη. Σε χώρες γνωστές για το αποικιακό τους παρελθόν, ο πολιτισμικός ρατσισμός έχει μετατραπεί σε θεσμικό ρατσισμό…» δήλωσε ο κ.Ερντογαν μετά τη συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου προσθέτοντας ότι «όσοι σπέρνουν ανέμους, θερίζουν θύελλες».</div><div><br />Στρεφόμενος και εναντίον της Σουηδίας ο κ. Ερντογαν προειδοποίησε ότι «δεχόμαστε εκβιασμούς ούτε απειλές, αν δεν τηρήσουν όσα μας έχουν υποσχεθεί για την καταπολέμηση των τρομοκρατικών οργανώσεων, τότε δεν υποχωρούμε…Όλοι πρέπει να αποδεχτούν ότι η φιλία της Τουρκίας δεν μπορεί να κερδηθεί με την υποστήριξη της τρομοκρατίας, ανοίγοντας χώρο στους τρομοκράτες», ήταν το μήνυμα του Τ. Ερντογάν.</div><div><br />Ο Τούρκος πρόεδρος μάλιστα για να νομιμοποιήσει τις παρεμβάσεις του αυτές δήλωσε ότι η Τουρκία «έχει 7 εκατομμύρια πολίτες της στο εξωτερικό, η υπόθεση της εχθρότητας εναντίον των Τούρκων και των μουσουλμάνων, εκτός από θέμα εξωτερικής πολιτικής, είναι και ζήτημα εθνικής μας ασφάλειας».<br />Ενόψει Βίλνιους που αναμένεται να κορυφωθούν οι πιέσεις για την άρση του βέτο που έχει θέσει ο Τούρκος πρόεδρος στην ένταξη της Σουηδίας, θεωρεί ότι περνώντας στην αντεπίθεση θα διευκολύνει τη θέση του και θα μετατοπίσει τη συζήτηση από τη γεωπολιτική σημασία των επιλογών στο ΝΑΤΟ ειδικά την περίοδο της κλιμάκωσης της αντιπαράθεσης με τη Ρωσία, αλλά και το που τελικά τοποθετείται η Τουρκία σε αυτή τη σύγκρουση, στην κουβέντα για την ισλαμοφοβία, τον ρατσισμό, την αντιμετώπιση αυτού που ο ίδιος θεωρεί τρομοκρατία που θα θέτει ως όρους για να αλλάξει τη στάση του στο θέμα της Σουηδίας.</div><div><br />Ειδικά με τη Γαλλία ο κ. Ερντογάν βρίσκει την ευκαιρία με αφορμή τα επεισόδια που σημειώθηκαν μετά τη δολοφονία από αστυνομικούς νεαρού στα περίχωρα της γαλλικής πρωτεύουσας, να στραφεί εναντίον της χώρας και του ηγέτη της που θεωρεί ότι του προκαλεί τα περισσότερα προβλήματα στην Ε.Ε. αλλά και στην Ανατολική Μεσόγειο.</div><div><br />Ο Γάλλος πρόεδρος Μ.Μακρόν είναι συχνός επικριτής της εσωτερικής κατάστασης στην Τουρκία, έχει υποστηρίξει την Αρμενική υπόθεση, και είναι ιδιαίτερα απρόθυμος για ανάπτυξη στενών και σε προσωπικό επίπεδο δεσμών με τον πρόεδρο Ερντογάν. Σε επίπεδο Ε.Ε. η Γαλλία παραμένει από τις πιο επιφυλακτικές χώρες ώστε να δοθεί σχεδόν άνευ όρων η προώθηση της ευρωπαϊκής πορείας της Τουρκίας, ενώ προκαλεί δυσανεξία η στενή πολιτική και αμυντική σχέση που έχει αναπτυχθεί τα τελευταία χρόνια μεταξύ των Παρισίων και της Αθήνας και της Λευκωσίας.</div><div><br />Η στρατηγική επιλογή του προέδρου Μακρόν για «επιστροφή» της Γαλλίας και ενίσχυση της παρουσίας της στην Ανατολική Μεσόγειο, με την υπογραφή Αμυντικής Συμφωνίας με την Ελλάδα (που περιλαμβάνει ρήτρα αμοιβαίας συνδρομής), αλλά και με την Κύπρο στο πλαίσιο της οποίας ελλιμενίζονται πλοία του γαλλικού Στόλου μεταξύ αυτών και το αεροπλανοφόρο Σαρλ ντε Γκωλ στη Λεμεσό, είναι κινήσεις που έχουν ενοχλήσει την Άγκυρα. Πολύ περισσότερο όταν η Γαλλία έχει στρατηγικά συμφέροντα και στον Λίβανο, έχει αναπτύξει στενή στρατηγική σχέση με την Αίγυπτο έχει καταδικάσει την τουρκική παρέμβαση στη Λιβύη και το πιο σημαντικό, έχει αποδοκιμάσει δημοσίως το Τουρκολυβικό Μνημόνιο.</div><div><br />Ο Τούρκος πρόεδρος Ερντογάν προσέρχεται με κακές διαθέσεις στο Βίλνιους. Το μεγάλο ερώτημα είναι πλέον πόση ανοχή μπορεί να επιδείξει η Δύση στους εκβιασμούς και απειλές του…<br /><br /></div><div><a href="http://liberal.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ερντογάν: Ο «ιερός πόλεμος» με την Δύση και η βεντέτα με την Γαλλία, ενόψει Βίλνιους.

Νίκος Μελέτης Στην αντεπίθεση επιχειρεί να περάσει ο Τ. Ερντογάν, προσπαθώντας να βελτιώσει τη διαπραγματευτική θέση του ενόψει Βίλνιους, κα...

Διαβάστε την συνέχεια

Η σημασία της αποκατάστασης των σχέσεων Τουρκίας-Αιγύπτου.

<img height="360" src="https://www.capital.gr/Content/ImagesDatabase/p/1000x563/crop/both/6c/6c82580fc8ac497b8c4a8b6c8c51d8b4.jpg?quality=85&404=default&v=8" width="737" /><br /><br />Του <b>Κώστα Ράπτη</b><br />Οι βρετανικής εμπνεύσεως όροι "Εγγύς Ανατολή” και "Μέση Ανατολή” αναφέρονταν παλαιότερα σε διακριτές περιοχές: η πρώτη στις ακτές της ανατολικής Μεσογείου και η δεύτερη στις ακτές του Περσικού Κόλπου. Και στους δύο αυτούς χώρους πρωταγωνιστούν μέχρι σήμερα δύο ζεύγη χωρών των οποίων ο ανταγωνισμός ή (σπανιότερα) η συνεργασία δίνει τον ρυθμό των εξελίξεων σε όλη την ευρύτερη περιοχή: στην Μέση Ανατολή είναι το δίδυμο Σαουδικής Αραβίας και Ιράν, ενώ στην Εγγύς Ανατολή το αντίστοιχο Τουρκίας και Αιγύπτου. Ήδη από τον περασμένο Μάρτιο το πρώτο ζεύγος προχώρησε, με κινεζική μεσολάβηση, σε μία αποκατάσταση των σχέσεών του που μπορεί να θεωρηθεί ιστορική. Και η ίδια δυναμική δείχνει να συμπαρασύρει τώρα και τις τουρκο-αιγυπτιακές ισορροπίες.<br /><br />Με κοινή ανακοίνωση Άγκυρας και Καΐρου, η οποία δημοσιοποιήθηκε χθες Τρίτη, οι δύο πλευρές προχώρησαν σε εκατέρωθεν διορισμό πρεσβευτών, αποκαθιστώντας τις διπλωματικές τους σχέσεις η οποίες είχαν διαταραχθεί εδώ και μία δεκαετία. Αλλά η εξέλιξη αυτή (την οποία έσπευσαν αμέσως να χαιρετίσουν τρίτα μέρη, όπως λ.χ. τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα) προορίζεται να έχει ευρύτερο αντίκτυπο.<br /><br />Υπενθυμίζεται ότι η κρίση στις τουρκο-αιγυπτιακές σχέσεις ξέσπασε το 2013 όταν ο στρατάρχης Σίσι ανάτρεψε τον προερχόμενο από τη Μουσουλμανική Αδελφότητα εκλεγμένο πρόεδρο Μοχάμαντ Μόρσι, με ενθάρρυνση από τις χώρες του Περσικού Κόλπου. Ως οιονεί πάτρωνας της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, η Τουρκία του Ερντογάν έπαιζε έως τότε το στοίχημα της αξιοποίησης της "Αραβικής Άνοιξης” για την εγκαθίδρυση φίλιων καθεστώτων σε όλη την περιοχή. Αποτελούσε άλλωστε ακόμη ο Ερντογάν το πρότυπο επιτυχημένης σύνθεσης ισλαμισμού, κοινοβουλευτισμού και οικονομίας της αγοράς, το οποίο προέβαλλαν πολλοί στην Ουάσιγκτον.<br /><br />Η πορεία επαναπροσέγγισης δρομολογήθηκε το 2021, με επαφές σε επίπεδο στελεχών των υπουργείων Εξωτερικών των δύο χωρών. Ακολούθησε η (κάθε άλλο παρά τυχαία) χειραψία των ηγετών της Τουρκίας, Ταγίπ Ερντογάν και της Αιγύπτου, Αμπντελφάταχ ελ Σίσι στην εξέδρα των επισήμων του Μουντιάλ 2022 που διοργανώθηκε στο Κατάρ και κατόπιν ανέλαβε η "διπλωματία των σεισμών”, μετά τη θεομηνία του περασμένου Φεβρουαρίου στη γείτονα, όταν ο Αιγύπτιος υπουργός Εξωτερικών μετέβη στην Τουρκία κομίζοντας ανθρωπιστική βοήθεια και ο Τούρκος ομόλογός του ανταπέδωσε λίγο αργότερα. Το συγχαρητήριο τηλεφώνημα του Σίσι προς τον Ερντογάν για την επανεκλογή του δεύτερου στις τελευταίες τουρκικές εκλογές επισφράγισε την επαναπροσέγγιση.<br /><br />Οι οικονομικές σχέσεις άλλωστε είχαν μείνει άθικτες (όπως συνέβη και μεταξύ Τουρκίας και Ισραήλ κατά την περίοδο της δικής τους πολιτικής αποξένωσης). Το 2022 η Τουρκία αποτελούσε τον μεγαλύτερο εισαγωγέα αιγυπτιακών ειδών, συνολικής αξίας 4 δισ. δολαρίων, ενώ φέτος η αιγυπτιακή πλευρά χαλάρωσε τις απαιτήσεις βίζας για τους Τούρκους τουρίστες.<br /><br />Οι μεσολαβητές δεν έλειψαν. Ένας από αυτούς ήταν η Ιορδανία, τον υπουργό Εξωτερικών της οποίας συνέβη ακριβώς χθες να φιλοξενεί στην Άγκυρα ο άνθρωπος των ειδικών αποστολών του Ερντογάν και νυν επικεφαλής της τουρκικής διπλωματίας Χακάν Φιντάν. Άλλωστε δύο μεγάλα εμπόδια είχαν ήδη παραμεριστεί: το πρώτο ήταν η απομόνωση του Εμιράτου του Κατάρ, στενού συμμάχου της Άγκυρας, από τους γείτονές του, η οποία διήρκεσε από το 2017 έως το 2021, ενώ το δεύτερο ήταν οι εντάσεις μεταξύ της Τουρκίας και της Σαουδικής Αραβίας, που κορυφώθηκαν λόγω της δολοφονίας του δημοσιογράφου Τζαμάλ Χασόγκι στην Κωνσταντινούπολη. Καίτοι αποκαλείται φυσική ηγέτιδα του αραβικού κόσμου (τον οποία επανέφερε στο προσκήνιο ακριβώς υπονομεύοντας και κατόπιν αποτινάσσοντας την οθωμανική κυριαρχία), η Αίγυπτος βρίσκεται σε θέση απόλυτης οικονομικής εξάρτησης από τη Σαουδική Αραβία και ακολουθεί τα πολιτικά μηνύματά της.<br /><br />Όλοι οι ενδιαφερόμενοι, την ίδια στιγμή, επιχειρούν να απεμπλακούν από την συριακή τους περιπέτεια και να λάβουν θέσεις για την μεταπολεμική ανοικοδόμηση της χώρας του (αμετακίνητου, ελέω Ρωσίας και Ιράν) Μπασάρ αλ Άσαντ. Ήδη η Συρία επέστρεψε στους κόλπους του Αραβικού Συνδέσμου, ενώ και ο Τουρκία (πιεζόμενη εσωτερικά από την παρουσία Σύρων προσφύγων) συνομιλεί πλέον με τη Δαμασκό, κυρίως στο πλαίσιο της τετραμερούς με τη Ρωσία και το Ιράν.<br /><br />Τι εξηγεί όλες αυτές τις μετατοπίσεις; Πρωτίστως η διαφορετική αξιολόγηση της ισχύος των ΗΠΑ από τις ενδιαφερόμενες πρωτεύουσες, μετά την άτακτη αποχώρηση των αμερικανικών δυνάμεων από την Καμπούλ και το ξέσπασμα του πολέμου στην Ουκρανία. Επιπλέον, όλες οι πλευρές βρέθηκαν κάποια στιγμή να αισθάνονται εκτεθειμένες: η Τουρκία είδε τη συμμετοχή της στην επιχείρηση "αλλαγής καθεστώτος” στη Δαμασκό να αναγεννά με ισχυρότερη μορφή τους κουρδικούς εφιάλτες της και οι αραβικές μοναρχίες την απειλή του Ιράν και των συμμάχων του να μένει αναπάντητη. Η συνεννόηση μεταξύ περιφερειακών ανταγωνιστών, προκειμένου να αποφευχθούν περιττά ρίσκα, να εξασφαλισθούν μεγαλύτερα περιθώρια αυτονομίας και να αξιοποιηθεί η υπόσχεση ανάπτυξης που συνοδεύει την κινεζική διείσδυση έγινε έτσι πολύ θελκτική.<div><br /></div><div><a href="https://www.capital.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η σημασία της αποκατάστασης των σχέσεων Τουρκίας-Αιγύπτου.

Του Κώστα Ράπτη Οι βρετανικής εμπνεύσεως όροι "Εγγύς Ανατολή” και "Μέση Ανατολή” αναφέρονταν παλαιότερα σε διακριτές περιοχές: η π...

Διαβάστε την συνέχεια

Φουλ οι μηχανές από την Ουάσινγκτον για «λύσεις» στα ελληνοτουρκικά!

<img height="311" src="https://www.paron.gr/wp-content/uploads/2021/06/mhtsotakhs-erdogan.jpg" width="726" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Η Τουρκία εμμένει στη λύση δύο κρατών στην Κύπρο. Στο επίκεντρο η συνάντηση Μητσοτάκη – Ερντογάν στο Βίλνιους.</span></h3>Του <b>ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΤΣΑΚΑΛΟΥ</b><br />Mήνυμα για επίσπευση των διαδικασιών ομαλοποίησης των ελληνοτουρκικών έστειλε η Ουάσινγκτον με την παρέμβαση σε ανώτατο επίπεδο του συμβούλου Εθνικής Ασφαλείας Τζέικ Σάλιβαν, ο οποίος επικοινώνησε με τον τούρκο ομόλογό του, αλλά και το τηλεφώνημα του αμερικανού ΥΠΕΞ Άντονι Μπλίνκεν στον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη.<div><br />Σύμφωνα με πληροφορίες, ο κ. Σάλιβαν και ο τούρκος ομόλογός του Ακίφ Τσαγκατάι Κιλίτς συζήτησαν για τις εκλογές στην Ελλάδα και «συμφώνησαν για τη σημασία διατήρησης της σταθερότητας στο Αιγαίο», με τον αμερικανό αξιωματούχο να καλωσορίζει την «εποικοδομητική δέσμευση μεταξύ της Ελλάδας και της Τουρκίας».</div><div><br />Την ίδια ώρα, ο αμερικανός ΥΠΕΞ επικοινώνησε τηλεφωνικά με τον Κυριάκο Μητσοτάκη για να τον συγχαρεί και τηλεφωνικώς (είχε ήδη αποστείλει συγχαρητήριο τηλεγράφημα), ενώ συζήτησαν και πάλι, σύμφωνα με τις λιγοστές πληροφορίες που υπάρχουν, για τη σταθερότητα στην Ανατολική Μεσόγειο…<br />Πριν από τις εκλογές, η Ουάσιν­γκτον είχε στείλει ξεκάθαρο μήνυμα και στις δύο χώρες για την ανάγκη διατήρησης της αποκλιμάκωσης στο Αιγαίο και έναρξης διαλόγου για την επίλυση των προβλημάτων στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Μάλιστα, ως χρονικός ορίζοντας είχε τεθεί η ολοκλήρωση της εκλογικής διαδικασίας και στις δύο χώρες. Οι Αμερικανοί θεωρούν ότι μετά την ύφεση που έχει επικρατήσει μετά τους σεισμούς και με την ύπαρξη δύο ισχυρών κυβερνήσεων με νωπή εντολή και στις δύο χώρες είναι η ώρα να αναζητηθούν οριστικές λύσεις στο Αιγαίο.</div><div><br />Έτσι, όλα δείχνουν ότι το επόμενο διάστημα θα υπάρξει εντονότατη πίεση, ώστε οι δύο πλευρές να είναι έτοιμες, μετά τη συνάντηση Ερντογάν – Μητσοτάκη στο Βίλνιους, στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ, να ανακοινώσουν τη δρομολόγηση συ­γκεκριμένης διαδικασίας διαλόγου. Το πρόβλημα βεβαίως είναι ότι οι Αμερικανοί συνήθως μιλούν για την επίλυση των «προβλημάτων» γενικώς, αφήνοντας έτσι το περιθώριο στην Τουρκία να επιμένει στη θέση της για συνολική επίλυση όλων των «προβλημάτων», στα οποία συμπεριλαμβάνει και τις μονομερείς διεκδικήσεις της αλλά και θέματα ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων, κάτι που ακόμη και μια απολύτως ισχυρή ελληνική κυβέρνηση δύσκολα θα μπορούσε να αποδεχθεί.</div><div><br />Πολύ περισσότερο προβληματική είναι η στάση των Αμερικανών, καθώς ούτε οι ίδιοι αναγνωρίζουν τον ελληνικό εναέριο χώρο των 10 ν.μ. και είναι πιο κοντά στην τουρκική απαίτηση για τήρηση του καθεστώτος αποστρατιωτικοποίησης των νησιών, απορρίπτοντας όμως τους παραλογισμούς της Τουρκίας, που συνδέει αυτήν την υποχρέωση με την κυριαρχία τους.</div><div><br />Είναι ιδιαίτερα ανησυχητικό το γεγονός όμως ότι οι Αμερικανοί, οδεύοντας προς το Βίλνιους, αρχίζουν να πιέζουν για τα ελληνοτουρκικά, τα οποία έτσι με έμμεσο τρόπο θα εμπλακούν στο μεγάλο παζάρι που κάνει η Τουρκία με τη Δύση και την Ουάσινγκτον για το θέμα της ένταξης της Σουηδίας αλλά και για την άρση των αποκλεισμών που υπάρχουν τώρα στην πώληση εξελιγμένου στρατιωτικού εξοπλισμού στην Τουρκία, με πρώτο την πώληση και αναβάθμιση των F-16.</div><div><br />Με δεδομένο ότι οι θέσεις της Τουρκίας δεν έχουν αλλάξει στο παραμικρό, η Αθήνα θα βρεθεί σε ιδιαίτερα δύσκολη θέση αν απορρίψει την έναρξη μιας νέας διαδικασίας διαλόγου, η οποία μάλιστα, εφόσον αρθεί και το τουρκικό βέτο στη Σουηδία, θα γίνει σ’ ένα περιβάλλον ευνοϊκό για την Τουρκία, καθώς σύμμαχοι και εταίροι θα σπεύσουν να υποδεχθούν με ενθουσιασμό και ανακούφιση μια τέτοια απόφαση, που πιθανότατα θα επιλέξει να ανακοινώσει ο Ερντογάν στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στο Βίλνιους.</div><div><br />Οι ελληνικές ενστάσεις και διαφωνίες δεν θα βρουν εύκολα ευήκοα ώτα σε ένα τέτοιο περιβάλλον, καθώς όλοι οι ηγέτες, ανακουφισμένοι από την άρση του αδιεξόδου, δεν θα έχουν καμιά διάθεση να ασχοληθούν με την ουσία των ελληνοτουρκικών. Ίσως μάλιστα θεωρηθεί ότι μέσα στα μπόνους που θα πρέπει να δοθούν στον τούρκο ηγέτη θα είναι και μια πιο ανεκτική στάση σε ό,τι αφορά την αναθεωρητική πολιτική του έναντι της Ελλάδας, πολύ περισσότερο όταν και η ΕΕ αναμένει με αγωνία την έναρξη διαπραγματεύσεων για τη νέα μεταναστευτική συμφωνία ΕΕ – Τουρκίας.</div><div><br />Είναι χαρακτηριστικό μάλιστα ότι, σύμφωνα με πληροφορίες από την Ουάσινγκτον, το Στέιτ Ντιπάρτμεντ μετέφερε τη διαδικασία έγκρισης του ελληνικού αιτήματος για αγορά των F-35 για μετά το Βίλνιους, θεωρώντας ότι η ανακοίνωση μιας τέτοιας απόφασης τώρα, χωρίς να έχει επιλυθεί το θέμα των F-16 προς την Τουρκία, θα προκαλούσε έντονες αντιδράσεις από την Ά­γκυρα. Και είναι προφανές ότι είναι αρνητική εξέλιξη η σύνδεση της ελληνικής παραγγελίας των F-35 με την έκβαση του εκβιαστικού παιχνιδιού του Ταγίπ Ερντογάν.</div><div><br />Ένα ακόμη ερώτημα που προκύπτει είναι εάν η Τουρκία θα επιμείνει να μπλοκάρει στο ΝΑΤΟ τον στρατηγικό σχεδιασμό με την απαίτηση να αλλάξει ο χαρακτηρισμός των «Στενών» σε «Τουρκικά Στε­νά», κάτι στο οποίο αντιδρά η Ελλάδα, καθώς μια τέτοια κίνηση θα συνιστούσε αλλαγή της ορολογίας που χρησιμοποιεί η Συνθήκη του Μοντρέ. Δεν αποκλείεται η Τουρκία να εντάξει και αυτό το ζήτημα στο συνολικό παζάρι που κάνει με το ΝΑΤΟ και την Ουάσινγκτον, κάτι που θα οδηγούσε στην άσκηση πίεσης προς την Αθήνα, καθώς οι σύμμαχοι θεωρούν ότι πρόκειται για ήσσονος σημασίας ζήτημα και μια ανέξοδη για τους ίδιους προσφορά προς τον κ. Ερντογάν.</div><div><br />Στην εξίσωση αυτή εξαιρετικό ενδιαφέρον έχουν και οι εξελίξεις στο Κυπριακό, καθώς οι προσπάθειες του κύπριου Προέδρου Νί­κου Χριστοδουλίδη για επανέναρξη των συνομιλιών με ενεργό ρόλο και της ΕΕ δεν φαίνεται να έχουν ελπίδες επιτυχίας, καθώς η Τουρκία εμμένει στη σκληρή θέση για λύση δύο κρατών. Επίσης, στην πρώτη επίσκεψη που θα πραγματοποιήσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης στη Λευκωσία οφείλει να διαμορφώσει κοινή γραμμή με τον Νίκο Χριστοδουλίδη, ώστε να γίνει η διαχείριση αυτού του αδιεξόδου που δημιουργεί η Τουρκία στο Κυπρι­ακό, τόσο σε ευρωπαϊκό επίπεδο όσο και στην Ουάσινγκτον. Και επίσης να διαλυθούν οι παρεξηγήσεις που έχουν δημιουργηθεί μεταξύ Αθήνας και Λευκωσίας σε ό,τι αφορά τα ενεργειακά, μετά τη συμφωνία Κύπρου – Ισραήλ για αγωγό που θα μεταφέρει φυσικό αέριο στην Κύπρο…<br /><br /></div><div><a href="https://www.paron.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Φουλ οι μηχανές από την Ουάσινγκτον για «λύσεις» στα ελληνοτουρκικά!

Η Τουρκία εμμένει στη λύση δύο κρατών στην Κύπρο. Στο επίκεντρο η συνάντηση Μητσοτάκη – Ερντογάν στο Βίλνιους. Του ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΤΣΑΚΑΛΟΥ Mήν...

Διαβάστε την συνέχεια

Προελαύνουν οι Ουκρανοί προς τα πίσω. Αποχώρησαν από Μπελγκορόβκα προς Σεβέρσκ ενώ οι Ρώσοι προχωρούν σε Τσάσοφ Γιαρ.

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2023-07/F0NlT1BWIAonBEk.jpeg?itok=zUaKkXOy" width="738" /><br /><br />Ρωσικό Tu-160 εκτόξευσε πυραύλους από πάνω από την Κασπία θάλασσα πριν από λίγα λεπτά-Το ζήτημα σχετικά με την ουκρανική επίθεση δεν αφορά πλέον κανένα, το θέμα είναι ένα και αφορά το ΝΑΤΟ, και τις επόμενες ενέργειες του σε Πολωνία, Βαλτική και Ρουμανία<br /><br />Οι Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας υποχώρησαν από την Μπελογκορόβκα και έφτασαν στο Σεβέρσκ, αναφέρει ο Ρώσος ειδικός Ν. Ζιμένκιν.<br /><div class="embedcode" style="box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px;"><div class="twitter-tweet twitter-tweet-rendered" style="box-sizing: border-box; display: flex; margin: 10px 0px; max-width: 550px; padding: 0px; width: 550px;"><br /><br /><iframe allowfullscreen="true" allowtransparency="true" class="" data-tweet-id="1676548114243637248" frameborder="0" id="twitter-widget-0" scrolling="no" src="https://platform.twitter.com/embed/Tweet.html?dnt=false&embedId=twitter-widget-0&features=eyJ0ZndfdGltZWxpbmVfbGlzdCI6eyJidWNrZXQiOltdLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X2ZvbGxvd2VyX2NvdW50X3N1bnNldCI6eyJidWNrZXQiOnRydWUsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdHdlZXRfZWRpdF9iYWNrZW5kIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19yZWZzcmNfc2Vzc2lvbiI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfZm9zbnJfc29mdF9pbnRlcnZlbnRpb25zX2VuYWJsZWQiOnsiYnVja2V0Ijoib24iLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X21peGVkX21lZGlhXzE1ODk3Ijp7ImJ1Y2tldCI6InRyZWF0bWVudCIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfZXhwZXJpbWVudHNfY29va2llX2V4cGlyYXRpb24iOnsiYnVja2V0IjoxMjA5NjAwLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3Nob3dfYmlyZHdhdGNoX3Bpdm90c19lbmFibGVkIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19kdXBsaWNhdGVfc2NyaWJlc190b19zZXR0aW5ncyI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdXNlX3Byb2ZpbGVfaW1hZ2Vfc2hhcGVfZW5hYmxlZCI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdmlkZW9faGxzX2R5bmFtaWNfbWFuaWZlc3RzXzE1MDgyIjp7ImJ1Y2tldCI6InRydWVfYml0cmF0ZSIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfbGVnYWN5X3RpbWVsaW5lX3N1bnNldCI6eyJidWNrZXQiOnRydWUsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdHdlZXRfZWRpdF9mcm9udGVuZCI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9fQ%3D%3D&frame=false&hideCard=false&hideThread=false&id=1676548114243637248&lang=el&origin=https%3A%2F%2Fwww.pentapostagma.gr%2Fkosmos%2Fenoples-syrraxeis%2F7178818_proelaynoyn-oi-oykranoi-pros-ta-piso-apohorisan-apo-mpelgkorobka&sessionId=05e58c77ce8481f55652f58752b12348afef9a9c&siteScreenName=pentapostagma&theme=light&widgetsVersion=aaf4084522e3a%3A1674595607486&width=550px" style="border-style: initial; border-width: 0px; box-sizing: border-box; display: block; flex-grow: 1; height: 606px; margin: 0px; padding: 0px; position: static; visibility: visible; width: 550px;" title="Twitter Tweet"></iframe></div></div><div class="embedcode" style="background-color: #f9faff; box-sizing: border-box; color: #091c55; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px; padding: 0px;"><div class="twitter-tweet twitter-tweet-rendered" style="box-sizing: border-box; display: flex; margin: 10px 0px; max-width: 550px; padding: 0px; width: 550px;"><iframe allowfullscreen="true" allowtransparency="true" class="" data-tweet-id="1676294885211791365" frameborder="0" id="twitter-widget-1" scrolling="no" src="https://platform.twitter.com/embed/Tweet.html?dnt=false&embedId=twitter-widget-1&features=eyJ0ZndfdGltZWxpbmVfbGlzdCI6eyJidWNrZXQiOltdLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X2ZvbGxvd2VyX2NvdW50X3N1bnNldCI6eyJidWNrZXQiOnRydWUsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdHdlZXRfZWRpdF9iYWNrZW5kIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19yZWZzcmNfc2Vzc2lvbiI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfZm9zbnJfc29mdF9pbnRlcnZlbnRpb25zX2VuYWJsZWQiOnsiYnVja2V0Ijoib24iLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X21peGVkX21lZGlhXzE1ODk3Ijp7ImJ1Y2tldCI6InRyZWF0bWVudCIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfZXhwZXJpbWVudHNfY29va2llX2V4cGlyYXRpb24iOnsiYnVja2V0IjoxMjA5NjAwLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3Nob3dfYmlyZHdhdGNoX3Bpdm90c19lbmFibGVkIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19kdXBsaWNhdGVfc2NyaWJlc190b19zZXR0aW5ncyI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdXNlX3Byb2ZpbGVfaW1hZ2Vfc2hhcGVfZW5hYmxlZCI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdmlkZW9faGxzX2R5bmFtaWNfbWFuaWZlc3RzXzE1MDgyIjp7ImJ1Y2tldCI6InRydWVfYml0cmF0ZSIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfbGVnYWN5X3RpbWVsaW5lX3N1bnNldCI6eyJidWNrZXQiOnRydWUsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdHdlZXRfZWRpdF9mcm9udGVuZCI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9fQ%3D%3D&frame=false&hideCard=false&hideThread=false&id=1676294885211791365&lang=el&origin=https%3A%2F%2Fwww.pentapostagma.gr%2Fkosmos%2Fenoples-syrraxeis%2F7178818_proelaynoyn-oi-oykranoi-pros-ta-piso-apohorisan-apo-mpelgkorobka&sessionId=05e58c77ce8481f55652f58752b12348afef9a9c&siteScreenName=pentapostagma&theme=light&widgetsVersion=aaf4084522e3a%3A1674595607486&width=550px" style="border-style: initial; border-width: 0px; box-sizing: border-box; display: block; flex-grow: 1; height: 596px; margin: 0px; padding: 0px; position: static; visibility: visible; width: 550px;" title="Twitter Tweet"></iframe></div></div>Πρόκειται για μια αξιοσημείωτη εξέλιξη που αρχίζει να οριοθετεί την πλήρη αποτυχία των Ουκρανών στην επίθεση κατά των ρωσικών δυνάμεων σε όλο το μέτωπο, παρά τις δηλώσεις από τα δυτικά ΜΜΕ. <br /><br />Ο επικεφαλής των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας Στρατηγός Σούρσκου ανέφερε ότι αυτή την την δεδομένη περίοδο, οι Ρώσοι ξεκίνησαν αντεπίθεση στην πόλη Τσάσοφ Γιαρ, (η οποία ίσως τερματίσει πρόωρα τις όποιες φιλοδοξίες υπήρχαν στην ουκρανική πλευρά για κάποια επιτυχία).<br /><br />Ουκρανικά και ξένα μέσα ενημέρωσης επικαλέστηκαν τον στρατηγό του ΝΑΤΟ Ρομπ Μπάουερ, ο οποίος ανέφερε : «Δεν πρέπει ποτέ να υποτιμούμε τους Ρώσους και την ικανότητά τους να αντεπιτεθούν, όπως έχουν δείξει στην ιστορία», κάτι που δεν μπορεί να ειπωθεί για τις Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας".<br /><br />Ο εκπρόσωπος του Πενταγώνου ανέφερε ότι : «η αντεπίθεση της Ουκρανίας είναι δύσκολη, αργή και πολύ αιματηρή. Οι άνθρωποι δεν πρέπει να πιστεύουν ότι αυτή είναι μια εύκολη διέξοδος. Πρόκειται για μια εξαιρετικά δύσκολη επέμβαση».<br /><br />Ο Μπάουερ πρόσθεσε ότι το μεγαλύτερο μέρος του ρωσικού Στρατού ξηράς, που εμπλέκεται σε εχθροπραξίες στην Ουκρανία, αποτελεί σοβαρή απειλή για το ΝΑΤΟ.<br /><br />Εν ολίγοις, οι ρωσικές Ένοπλες Δυνάμεις, έχουν αποκτήσει πραγματική εμπειρία κανονικής μάχης που κανένας άλλος στρατός στην Ευρώπη δεν έχει.<br /><br />Ο Ουκρανός Α/ΓΕΣ Αλεξάντερ Σούρσκου, τόνισε ότι η πόλη του Τσάσοφ Γιάρ θα μπορούσε να αιχμαλωτιστεί από τον ρωσικό στρατό.<br /><br />“Ναι, μια τέτοια απειλή υπάρχει», εξήγησε ένας υψηλόβαθμος Ουκρανός Αξιωματικός.<br />Ένας μήνας έχει περάσει από την έναρξη της "μεγάλης ουκρανικής επίθεσης" και τα αποτελέσματα είναι απογοητευτικά.<br /><div class="embedcode" style="background-color: #f9faff; box-sizing: border-box; color: #091c55; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px; padding: 0px;"><div class="twitter-tweet twitter-tweet-rendered" style="box-sizing: border-box; display: flex; margin: 10px 0px; max-width: 550px; padding: 0px; width: 550px;"><iframe allowfullscreen="true" allowtransparency="true" class="" data-tweet-id="1676330095902969857" frameborder="0" id="twitter-widget-7" scrolling="no" src="https://platform.twitter.com/embed/Tweet.html?dnt=false&embedId=twitter-widget-7&features=eyJ0ZndfdGltZWxpbmVfbGlzdCI6eyJidWNrZXQiOltdLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X2ZvbGxvd2VyX2NvdW50X3N1bnNldCI6eyJidWNrZXQiOnRydWUsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdHdlZXRfZWRpdF9iYWNrZW5kIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19yZWZzcmNfc2Vzc2lvbiI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfZm9zbnJfc29mdF9pbnRlcnZlbnRpb25zX2VuYWJsZWQiOnsiYnVja2V0Ijoib24iLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X21peGVkX21lZGlhXzE1ODk3Ijp7ImJ1Y2tldCI6InRyZWF0bWVudCIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfZXhwZXJpbWVudHNfY29va2llX2V4cGlyYXRpb24iOnsiYnVja2V0IjoxMjA5NjAwLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3Nob3dfYmlyZHdhdGNoX3Bpdm90c19lbmFibGVkIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19kdXBsaWNhdGVfc2NyaWJlc190b19zZXR0aW5ncyI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdXNlX3Byb2ZpbGVfaW1hZ2Vfc2hhcGVfZW5hYmxlZCI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdmlkZW9faGxzX2R5bmFtaWNfbWFuaWZlc3RzXzE1MDgyIjp7ImJ1Y2tldCI6InRydWVfYml0cmF0ZSIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfbGVnYWN5X3RpbWVsaW5lX3N1bnNldCI6eyJidWNrZXQiOnRydWUsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdHdlZXRfZWRpdF9mcm9udGVuZCI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9fQ%3D%3D&frame=false&hideCard=false&hideThread=false&id=1676330095902969857&lang=el&origin=https%3A%2F%2Fwww.pentapostagma.gr%2Fkosmos%2Fenoples-syrraxeis%2F7178818_proelaynoyn-oi-oykranoi-pros-ta-piso-apohorisan-apo-mpelgkorobka&sessionId=05e58c77ce8481f55652f58752b12348afef9a9c&siteScreenName=pentapostagma&theme=light&widgetsVersion=aaf4084522e3a%3A1674595607486&width=550px" style="border-style: initial; border-width: 0px; box-sizing: border-box; display: block; flex-grow: 1; height: 570px; margin: 0px; padding: 0px; position: static; visibility: visible; width: 550px;" title="Twitter Tweet"></iframe></div></div>«Η σκηνοθεσία του Μπαχμούτ έχει γίνει ξανά σκηνή ενεργών εχθροπραξιών. Έχει πολύ ζέστη εκεί μέσα αυτή τη στιγμή. Και οι δύο πλευρές προσπαθούν να πάρουν την πρωτοβουλία για να γυρίσουν την κατάσταση προς όφελός τους. Ο εχθρός [Ένοπλες Δυνάμεις της Ρωσίας] βρίσκονται σε θέσεις και οχυρά που κάποτε είχαν οι «Βαγκνερίτες», ανέφερε ο Σούρσκου.<br /><br />"Τα γεγονότα εκτυλίσσονται και αλλάζουν πολύ δυναμικά, ορισμένες θέσεις αλλάζουν χέρια δύο φορές την ημέρα», εξήγησε ο Ουκρανός Α/ΓΕΣ, ο οποίος επιζητά την ευθυγράμμιση των δυνάμεων του στο μέτωπο.<br /><br />Ο Ουκρανός επικεφαλής, προσπαθεί να δικαιολογηθεί για την αποτυχία, βρίζοντας τα ναρκοπέδια και την ρωσική αεροπορία που ρίχνει βόμβες μεγάλης ισχύος τύπου FAB.<br /><br />Όσον αφορά την κατάσταση στο Μπαχμούτ, σύμφωνα με τον Ουκρανό Συνταγματάρχη Σεργκέι Σερεβάτι, “δεν υπάρχουν έντονες αστικές μάχες εκεί [στο Μπεχμούτ], καθώς ομάδες ελεύθερων σκοπευτών επιχειρούν εκεί. Η μαζική επίθεση συνεχίζεται στις νότιες και βόρειες πλευρές γύρω από την πόλη».<br /><br />«Ο Ρώσοι αύξησαν το μέγεθος των χερσαίων δυνάμεων τους, και τώρα υπάρχουν περισσότεροι από 180 χιλιάδες Ρώσοι στρατιώτες στην κατεύθυνση του Κουπιάνσκ και κάπου 50 χιλιάδες στην κατεύθυνση του Μπαχμούτ”, δηλώνει ο ίδιος.<br /><br />Σύμφωνα με στρατιωτικές πηγές στην πρώτη γραμμή, ο ρωσικός στρατός διπλασίασε πρόσφατα τον αριθμό των βομβαρδισμών στην κατεύθυνση του Μπαχμούτ.<br /><br />“Δεν ήταν ήσυχα εδώ πριν, αλλά τώρα οβίδες, ρουκέτες, νάρκες και βόμβες πέφτουν ασταμάτητα στα κεφάλια των επιτιθέμενων Ουκρανών”, δηλώνει ένας Ρώσος στρατιωτικός.<br /><br />Στις 4 Ιουλίου, αυτές οι πληροφορίες επιβεβαιώθηκαν από την υφυπουργό Άμυνας Χάνα Μάλυαρ.<br />Εάν υπάρχει κάπου προέλαση των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας στα πλευρά, τότε αυτή βρίσκεται στην νότια πλευρά, και στα βόρεια, κοντά σε Ορένχοβο-Ντουμπρόβκα, αλλά και στο Ζαλιζνάνκου.<br /><br />Όλη αυτή η επικράτεια, όπως και η πιο απομακρυσμένη περιοχή της Μινκόβκα βρίσκεται στη γκρίζα ζώνη.<br />Σε γενικές γραμμές, εδώ υπάρχει μια «ουδέτερη γραμμή» πολλών χιλιομέτρων, ανάμεσα στις δύο πλευρές.<br /><br />Το ζήτημα σχετικά με την ουκρανική επίθεση δεν αφορά πλέον κανένα, το θέμα είναι ένα και αφορά το ΝΑΤΟ, και τις επόμενες ενέργειες του σε Πολωνία, Βαλτική και Ρουμανία. <div><br /></div><div> <a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Προελαύνουν οι Ουκρανοί προς τα πίσω. Αποχώρησαν από Μπελγκορόβκα προς Σεβέρσκ ενώ οι Ρώσοι προχωρούν σε Τσάσοφ Γιαρ.

Ρωσικό Tu-160 εκτόξευσε πυραύλους από πάνω από την Κασπία θάλασσα πριν από λίγα λεπτά-Το ζήτημα σχετικά με την ουκρανική επίθεση δεν αφορά π...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο Μητσοτάκης, ο νεοφιλελευθερισμός και το κράτος.

<img height="360" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2023/07/neofileleutherismos-Mitsotakis-SLpress.jpg" width="750" /><br /><br /><b>Γκουτζάνης Σπύρος</b><br />Παρά τις απανωτές κρίσεις (τραπεζική, οικονομική, πανδημική, ενεργειακή) ο καπιταλισμός δεν τελείωσε. Στον αντίποδα, ο καπιταλισμός έχει επιδείξει απίστευτη ανθεκτικότητα και προσαρμοστικότητα. Άντεξε ακόμη και την αντιπαράθεσή του με τον υπαρκτό σοσιαλισμό, πριν εκείνος απαξιωθεί, όταν διέθετε το νεανικό του σφρίγος και κινητοποιούσε εκατομμύρια ανθρώπους. <br /><br />Ο καπιταλισμός έδειξε ότι μπορεί να πάρει όλες τις μορφές: Από το υβρίδιο των ΗΠΑ επί Τραμπ (κάτι μεταξύ προστατευτισμού, εταιρειοκρατίας και συντηρητισμού), μέχρι τον κρατικό νεοφιλελευθερισμό (αν και είναι αντίφαση) της Κίνας ή να επιβιώνει σε μορφές “αυταρχικής δημοκρατίας”, όπως της Τουρκίας ή της Ρωσίας. Η βάση του είναι οι εκμεταλλευτικές σχέσεις και ένας συγκεκριμένος τρόπος οργάνωσης της παραγωγής και της κατανομή του εισοδήματος, που εγείρει προβλήματα που από την στιγμή που τα έθεσε πρώτος ο Ρικάρντο, και όχι ο Μαρξ, δεν απαντήθηκαν.<br /><br />Υπό αυτή την έννοια, όσοι έχουν εφιάλτες επιστροφής των κομμουνιστών με τα κονσερβοκούτια, ας ησυχάσουν! Γιατί, τί μας έδειξε, για παράδειγμα, η πανδημική κρίση αρχικά, αλλά και ενεργειακή που ακολούθησε; Πως, εκείνο που οριστικά ενταφιάζουν οι επιμέρους κρίσεις της οικονομίας είναι ο υπαρκτός νεοφιλελευθερισμός. Xαρακτηριστικό παράδειγμα, η παραδοχή του ίδιου του Κυριάκου Μητσοτάκη, που<a href="https://www.youtube.com/watch?v=8O3g7_Vlick"> δήλωνε σε διεθνή ακροατήρια</a> πως “δεν είναι νεοφιλελεύθερος” και πως “η κρίση χρειάζεται νεοκεϋνσιανή προσέγγιση”!<br /><br />Έχει επιβεβαιωθεί το αξίωμα που δέχονται από καταβολής οικονομικών κρίσεων όλοι οι οικονομολόγοι που δεν φορούν πολιτικά γυαλιά: Ότι οι αγορές με την ελεύθερη λειτουργία τους δεν αντιμετώπισαν καμία μείζονα οικονομική κρίση. Στην πραγματικότητα ούτε τις περιοδικά επανερχόμενες υφέσεις του οικονομικού κύκλου δεν αντιμετωπίζουν, αλλά αυτό είναι άλλη συζήτηση…<br /><br />Το “αόρατο χέρι” της αγοράς…<br /><br />Το ότι όλοι και φυσικά πρώτες οι ίδιες οι αγορές, προσφεύγουν στα κράτη, ζητώντας να ρίξουν χρήματα για να συγκρατήσουν στις επιμέρους κρίσεις την πλήρη κατάρρευση των οικονομιών και στην συνέχεια να επανεκκινήσουν τις οικονομίες, σηματοδοτεί τον θάνατο του βασικού νεοφιλελεύθερου δόγματος ότι “το κράτος όταν δεν είναι διεφθαρμένο είναι αναποτελεσματικό και για αυτό κάθε παρέμβασή του είναι χειρότερη από τη μη παρέμβαση”.<br /><br />Το νεοφιλελεύθερο δόγμα καταρρέει, γιατί τελικά δεν είναι θέμα χρημάτων. Ο Μπιλ Γκέιτς έχει προσωπική περιουσία περισσότερα από 50 δισεκατομμύρια δολάρια, η Microsoft ακόμη περισσότερα και τα αποθεματικά της Apple ξεπερνούν τα 100 δισ. Οι μεγάλες παγκόσμιες επιχειρήσεις, τα funds κλπ, αν αθροίσουν τις περιουσίες τους έχουν τρισεκατομμύρια δολάρια.<br /><br />Αν λοιπόν οι αγορές, κινούμενες από την αόρατη χείρα του Adam Smith, εξυπηρετούν και το κοινό καλό και φυσικά εφόσον έχουν επάρκεια κεφαλαίων, γιατί δεν τα διαθέτουν με όποιο τρόπο αποφασίσουν εκείνες στο πλαίσιο ενός σχεδίου, για την διάσωση και την επανεκκίνηση των οικονομιών; Το μόνο που θα κάνουν οι αγορές θα είναι να κερδοσκοπούν μέχρι και να αισχροκερδούν επάνω στις εκατόμβες των νεκρών και να δανείζουν τα κράτη με υψηλά επιτόκια. Μέχρι εκεί μπορούν να φθάσουν!<br /><br />Η υποκρισία περισσεύει…<br /><br />Πέρα όμως από το καθαρά οικονομικό, που πρέπει να είναι κανείς ακραιφνής Έλληνας νεοφιλελεύθερος για να μην καταλαβαίνει, με την κρίση κονιορτοποιείται και η ιδεολογική βάση του φιλελευθερισμού, ως ελευθερία και ιδιοκτησία του εαυτού, είτε προσδιορίζεται από τον ωφελιμισμό του Τζων Στιούαρτ Μιλ, τον Μπένθαμ ας τον αφήσουμε, είτε από τους μετέπειτα ελευθεριστές όπως πχ ο Νόζικ. Για παράδειγμα, ας κάνουμε μία αναδρομή στην πανδημική κρίση, για να δούμε το επιχείρημα των ελευθεριστών: Ένας άνθρωπος με γνώση των κινδύνων της επιδημίας θα μπορούσε να ζητήσει την εξαίρεσή του από τα περιοριστικά μέτρα, που καταργούν όλες τις ιερές ατομικές ελευθερίες.<br /><br />Θα μπορούσε, λοιπόν, ένας νέος και υγιής άνθρωπος να πει ότι “θέλω να κινούμαι ελεύθερα γιατί έχω το απαραβίαστο δικαίωμα να διαθέτω τον εαυτό μου και να αναλάβω το ρίσκο να νοσήσω ή και να πεθάνω και υπογράφω υπεύθυνη δήλωση ότι σε περίπτωση που νοσήσω δεν θα ζητήσω βοήθεια και νοσηλεία από το κράτος και δεν θα επιβαρύνω κανέναν άλλο. Από εκεί και πέρα όσοι φοβούνται ας κλειστούν στα σπίτια τους και με δική τους ευθύνη ας αποφεύγουν τις συναναστροφές μαζί μου.” Στο επιχείρημα ότι ενδεχομένως από την ακούσια επαφή μαζί του μπορεί να μολυνθούν κάποιοι που δεν το επιθυμούν, στους χώρους αναγκαστικής συνεύρεσης, π.χ. στα σουπερμάρκετ, η απάντηση είναι ότι και με τους περιορισμούς ο κίνδυνος αυτός δεν αποφεύγεται.<br /><br />Η θεωρία αυτή είναι η βάση της ανοσίας της αγέλης, που όπως θυμόμαστε ξεκίνησε δειλά η Μεγάλη Βρετανία στην αρχή του πρώτου κύματος, για την την εγκαταλείψει και να σπεύσει να πάρει περιοριστικά μέτρα (η παραβίαση των οποίων στοίχησε τελικώς την πρωθυπουργία στον Μπόρις Τζόνσον). Εν ολίγοις η κοινότητα δεν είναι ετερόκλητο άθροισμα μεμονωμένων ατόμων (κατά Μπένθαμ), που διαθέτουν όπως θέλουν τον εαυτό τους αρκεί να μην βλάπτουν τους άλλους, αλλά δομημένη συλλογικότητα, όπου το κράτος έχει κυρίαρχη θέση.<br /><br />Στην δε ενεργειακή κρίση που ακολούθησε τις κυρώσεις από την ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, η ΕΕ προχώρησε σε ένα ιστορικό κύμα κρατικοποιήσεων προκειμένου να αποτραπεί η κατάρρευση της αγοράς ενέργειας, από την αλματώδη άνοδο των τιμών φυσικού αερίου. Στα καθ’ ημάς, πέραν από το μπαράζ των κάθε λογής επιδομάτων, είχαμε και την προεκλογική δέσμευση Μητσοτάκη πως, όχι μόνο δεν θα ιδιωτικοποιήσει το νερό, αλλά με το πρώτο του νομοσχέδιο θα πάρει την ΕΥΔΑΠ και την ΕΥΑΘ από τον έλεγχο του Υπερταμείου!<br /><br />Κάπως έτσι αναδεικνύεται και η υποκρισία των νεοφιλελεύθερων: ούτε θέλουν, ούτε ποτέ ήθελαν ένα μικρό και ευέλικτο κράτος. Θέλουν ένα ισχυρό κράτος, μικρό ή μεγάλο κατά περίσταση, που θα λειτουργεί ως εκπρόσωπος των δικών τους συμφερόντων. Εδώ, όσο κι αν δεν τους αρέσει συμπίπτουν με τον Μαρξ, ο οποίος θεωρεί το κράτος ακριβώς ως τέτοιο: όργανο ταξικής εκμετάλλευσης, όποια μορφή κι αν πάρει ο καπιταλισμός…<div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ο Μητσοτάκης, ο νεοφιλελευθερισμός και το κράτος.

Γκουτζάνης Σπύρος Παρά τις απανωτές κρίσεις (τραπεζική, οικονομική, πανδημική, ενεργειακή) ο καπιταλισμός δεν τελείωσε. Στον αντίποδα, ο καπ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τι σημαίνουν στην πράξη οι “Πρέσπες του Αιγαίου”.

<img height="360" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2023/07/apotropi-aeroplana-SLpress.jpg" width="746" /><br /><br /><b>Γρίβας Κώστας</b><br />Έχουμε σε παλαιότερα άρθρα αναφερθεί για την διεθνή τάση που υπάρχει σήμερα περί της de facto μετατροπής της εγγύς θαλάσσιας έκτασης (πέρα των χωρικών υδάτων) σε χώρο άτυπης εθνικής κυριαρχίας. Αυτό ταιριάζει απόλυτα στην περίπτωση του Αιγαίου. Το Δίκαιο της Θάλασσας δεν είναι κάτι στατικό και αναλλοίωτο, ωσάν να είχε παραδοθεί από τον Θεό στους ανθρώπους, σαν τις δέκα εντολές και έκτοτε δεν αλλάζει. Το Δίκαιο της Θάλασσας είναι δυναμικό μέγεθος που λαμβάνει υπόσταση ανάλογα με την ευρύτερη γεωπολιτική πραγματικότητα μέσα στην οποία λειτουργεί.<br /><br />Πρέπει να θυμηθούμε ότι η νομική βάση της ίδιας της έννοιας των χωρικών υδάτων είναι η στρατιωτική ισχύς. Συγκεκριμένα, η αντίληψη των χωρικών υδάτων διαμορφώθηκε με βάση τον λεγόμενο “κανόνα βολής του πυροβόλου” (cannon shot rule) και στην αρχή ήταν τρία ναυτικά μίλια. Το συγκεκριμένο νούμερο προέκυψε από το γεγονός πως εκείνη την εποχή θεωρείτο ότι αυτό ήταν το αποτελεσματικό βεληνεκές του χερσαίου πυροβολικού εναντίον θαλάσσιων στόχων.<br /><img src="" /><br /><br />Σε πολύ γενικές γραμμές θα λέγαμε ότι το εύρος των χωρικών υδάτων διαμορφώθηκε με βάση το κατά πόσον χερσαία οπλικά συστήματα μπορούσαν να ασκήσουν αποφασιστική προβολή ισχύος στη θάλασσα. Εν συνεχεία, οι ικανότητες των πυροβόλων βελτιώθηκαν και τα όρια των χωρικών υδάτων αυξήθηκαν στα έξι και αργότερα στα δώδεκα ναυτικά μίλια. Όμως, αυτό το νούμερο βρίσκεται πλέον σε δυσαρμονία με τη σύγχρονη στρατιωτική πραγματικότητα.<br /><br />Αναλυτικότερα, τα τελευταία χρόνια οι μεγάλες ευρασιατικές δυνάμεις, με προεξάρχουσα την Κίνα, έχουν προχωρήσει στην ανάπτυξη χερσαίων πλεγμάτων αντιπρόσβασης και άρνησης περιοχής (A2/AD). Αυτά χρησιμοποιούν εξελιγμένα έκδοχα όπλων πυροβολικού (βαλλιστικούς πυραύλους ή ρουκέτες μεγάλου βεληνεκούς) ικανών να εντοπίζουν και να προσβάλλουν πολεμικά πλοία. Κατ’ αυτόν τον τρόπο ασκούν αποφασιστική προβολή ισχύος σε βάθος πολλών εκατοντάδων (αν όχι χιλιάδων) χλμ από τις ακτές.<br /><br />Παρόμοιες ικανότητες αποκτούν και οι αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις, οι οποίες με την αντίληψη των διαχωρικών πυρών (το Cross Domain Fires αποτελεί μέρος της ευρύτερης πολεμικής μεθοδολογίας της πολυχωρικής μάχης Multi Domain Battle/MDB) αναπτύσσει συστήματα πυροβολικού ικανά να ασκήσουν αποφασιστική προβολή ισχύος από τη στεριά προς τη θάλασσα σε εύρος πολλών εκατοντάδων χλμ.<div><br />Το εύρος των χωρικών υδάτων<br /><br />Με άλλα λόγια, η νομική βάση των χωρικών υδάτων, δηλαδή οι ικανότητες των χερσαίων οπλικών συστημάτων να ασκούν προβολή ισχύος στη θάλασσα, έχει μεταβληθεί κατά πολύ τα τελευταία χρόνια. Μάλιστα, η αλλαγή αυτή δεν είναι μόνον ποσοτική αλλά και ποιοτική. Δηλαδή, δεν έχει μόνον αυξηθεί δραματικά το βεληνεκές των χερσαίων συστημάτων πυροβολικού, αλλά και η αποτελεσματικότητά τους.<br /><br />Στο παρελθόν τα πολεμικά πλοία μπορούσαν να μονομαχήσουν με το χερσαίο πυροβολικό ακόμη και πολύ κοντά στις ακτές. Ωστόσο, σήμερα ακόμη και οι πιο ισχυρές ναυτικές δυνάμεις, όπως είναι οι ομάδες μάχης των αμερικανικών αεροπλανοφόρων (CCG), μειονεκτούν εμφανώς έναντι ισχυρών πλεγμάτων αντιπρόσβασης και άρνησης περιοχής σε αποστάσεις πολλών εκατοντάδωνχλμ από τις ακτές. Αυτά ισχύουν πολύ περισσότερο στο Αιγαίο.<br /><br />Άρα, ο “κανόνας βολής πυροβόλου” θέτει νέα δεδομένα όχι μόνον ως προς το εύρος των χωρικών υδάτων, αλλά και ως προς την ενίσχυση της εθνικής κυριαρχίας επί αυτών. Με άλλα λόγια, αν η υπεροχή του χερσαίου πυροβολικού επί της ναυτικής ισχύος είναι αναντίρρητη, τότε τα χωρικά ύδατα μετατρέπονται σε προέκταση της στεριάς προς τη θάλασσα, σε “γαλάζιο εθνικό έδαφος”. Το εύρος τους πλέον δεν είναι τα δώδεκα ναυτικά μίλια, αλλά πολύ περισσότερο. Αυτή η δυνάμει αλλαγή προκύπτει με βάση τον “υπαρξιακό πυρήνα” της ίδιας της νομικής υπόστασης των χωρικών υδάτων, τον “κανόνα βολής του πυροβόλου”.</div><div><br />Ενιαίος χώρος το Αιγαίο<br /><br />Αυτή είναι, καταρχάς, μια άκρως θετική προοπτική για την Ελλάδα. Συγκεκριμένα, το Αιγαίο, λόγω της αρχιπελαγικής δομής του, προσφέρει στη χώρα μας μια αδιαίρετη ενότητα στεριάς και θάλασσας, η οποία το μετατρέπει σε ελληνική λίμνη. Όμως, αυτό θα συμβεί μόνο όταν η Ελλάδα αποδεχθεί να λειτουργήσει με βάση αυτήν τη νέα προοπτική, αν όχι πραγματικότητα.<br /><br />Αντιθέτως, εμμένοντας η Ελλάδα στην πάγια πρακτική της να μην ασκεί τα κυριαρχικά της δικαιώματα στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο για να μην “ενοχλήσει” την Τουρκία (κάτι που αναμένουμε να συνεχιστεί μετά τους διθυράμβους για “νέα σελίδα στα ελληνοτουρκικά”) τότε, εμμέσως πλην σαφώς, κινδυνεύει να εμφανιστεί ότι αποδέχεται “ασαφή” κυριαρχία και επί των νησιών της.<br /><br />Η Τουρκία δείχνει πολύ πιο εναρμονισμένη από ό,τι η Ελλάδα με τις διεθνείς εξελίξεις, εξ’ ου και το δόγμα της Γαλάζιας Πατρίδας. Επίσης, δεν είναι διόλου τυχαίοι οι τουρκικοί εκβιασμοί στο ΝΑΤΟ για την ονομασία των Στενών και την απαίτηση της να “εξαφανιστεί” η Κύπρος από τους χάρτες της Συμμαχίας (όπου δημοσιεύματα αναφέρονται στην “συμβιβαστική λύση”, να περιγράφεται η Μεγαλόνησος με συντεταγμένες!).<br /><br />Στην περίπτωση του Αιγαίου, η Άγκυρα γνωρίζει ότι η πολιτική γεωγραφία του δεν την βολεύει και γι’ αυτό επιθυμεί να την αλλάξει. Δεν θέλει να βρεθεί “εγκλωβισμένη” μέσα σε χώρο ενοποιημένης “θαλασσοχερσαίας” ελληνικής εθνικής κυριαρχίας. Γι’ αυτό αμφισβητεί ολοκληρωτικά την ελληνική εθνική υπόσταση, κάτι το οποίο θα συνεχίσει να κάνει, παρά τους “χαμηλούς τόνους” που εσχάτως κρατά.<br /><br />Τι θέλει η Τουρκία<br /><br />Η συγκεκριμένη εξέλιξη, φυσικά, καθιστά επικίνδυνα ανεδαφικές τις όποιες αντιλήψεις περί “συμβιβασμού” με τον τουρκικό επεκτατισμό, τις οποίες ειδικά τελευταία ακούμε όλο και πιο έντονα στον δημόσιο λόγο, ακόμα και για “Πρέσπες του Αιγαίου”. Ο λόγος είναι ότι ο “συμβιβασμός” που θέλει η Τουρκία είναι να μετατραπεί το Αιγαίο και μεγάλο μέρος της Ανατολικής Μεσογείου σε γεωπολιτική “επιχωμάτωση”, σε προέκταση της τουρκικής στεριάς προς τη θάλασσα.<br /><br />Στην πορεία του ο τουρκικός στρατηγικός στόχος βρίσκει το εμπόδιο των ελληνικών νησιών, τα οποία μετατρέπονται σε πυρήνα μιας αδιαίρετης θαλασσοχερσαίας ενότητας. Άρα, η Άγκυρα πρέπει να τα μετατρέψει σε χώρο ασαφούς κυριαρχίας, αν όχι να τα απορροφήσει πλήρως, για να επιτύχει τις γεωπολιτικές της στοχεύσεις. Σε κάθε περίπτωση, η ελληνική εξωτερική πολιτική πρέπει να αντιληφθεί ότι η χώρα μας λειτουργεί μέσα σε ένα ενιαίο και αδιαίρετο διεθνές σύστημα, το οποίο βρίσκεται σε φάση βίαιης μετεξέλιξης.<br /><br />Παράλληλα, είναι ανάγκη να αντιληφθεί ότι το Δίκαιο της Θάλασσας είναι –όπως ήδη αναφέραμε– δυναμικό όχι στατικό μέγεθος. Ένα μέγεθος που εξελίσσεται και μεταλλάσσεται ανάλογα με τα διεθνή γεωπολιτικά δρώμενα, έστω και αν αυτά συμβαίνουν σε τόπους μακρινούς και δεν αποτυπώνονται (ακόμη) στο γράμμα του νόμου. Ωστόσο, τα δρώμενα αυτά προκύπτουν από ζυμώσεις στην υπαρξιακή βάση του Δικαίου της Θάλασσας, που είναι ο ανταγωνισμός της χερσαίας στρατιωτικής ισχύος με τη θαλάσσια.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τι σημαίνουν στην πράξη οι “Πρέσπες του Αιγαίου”.

Γρίβας Κώστας Έχουμε σε παλαιότερα άρθρα αναφερθεί για την διεθνή τάση που υπάρχει σήμερα περί της de facto μετατροπής της εγγύς θαλάσσιας έ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ζωντανοί μέχρι το 1950 σε τουρκικές φυλακές, Έλληνες αιχμάλωτοι της Σμύρνης το 1922.

<img height="378" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2022/07/1922-930x550.png" width="760" /><br /><br />Γράφει ο <b>Δημήτρης Σταυρόπουλος</b><br /><br />Η αποκάλυψη είναι συγκλονιστική.<br /><br />Πλανιέται σαν εφιάλτης εδώ και χρόνια και ματώνει τις καρδιές των Ελλήνων…<br /><br />Σύμφωνα με αδιάψευστες μαρτυρίες, αιχμάλωτοι αξιωματικοί και στρατιώτες της Μικρασιατικής Εκστρατείας, ήταν ζωντανοί-νεκροί, φυλακισμένοι στα τουρκικά μπουντρούμια της Σμύρνης, Αδάνων και της “σκοτεινής» Αμάσειας του Πόντου μέχρι το 1950!<br /><br />Ο Κεμάλ δεν παραδέχτηκε ποτέ την ύπαρξη αυτών των δυστυχισμένων ανθρώπων και δεν τους απελευθέρωσε ποτέ.<br /><br />Πέθαιναν ο ένας μετά τον άλλον από τις κακουχίες, μέχρι που έπαψε να κτυπά και η τελευταία ελληνική καρδιά της Μικρασιατικής καταστροφής.<br /><br />Σήμερα δεν υπάρχει πλέον κανένα στοιχείο που να αποδεικνύει αυτό το στυγερό έγκλημα πολέμου και το κυριότερο, ουδέποτε μέχρι σήμερα καμία ελληνική πολιτική εξουσία ενδιαφέρθηκε, πίεσε η κατήγγειλε το απάνθρωπο αυτό γεγονός προκειμένου να ξεκινήσουν έρευνες για την ανεύρεση των επιζώντων του πολέμου.<br /><br />Για την ιστορία, ο Γερμανός Καγκελάριος Αντεναουερ, πίεζε τον Στάλιν και την διεθνή κοινότητα επί χρόνια, για να μην μείνει κανείς Γερμανός στρατιώτης αιχμάλωτος στην Σοβιετική Ένωση μετά το τέλος του Β Παγκοσμίου Πολέμου.<br /><br />Υπάρχει αποδεσμευμένη ολόκληρη η σχετική αλληλογραφία, οι επαφές των δυο πλευρών και οι ενέργειες που έγιναν…<br /><br />ΟΙ ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΙ ΣΕ ΑΡΙΘΜΟΥΣ<br /><br />Οι 40.000 Έλληνες αιχμάλωτοι στρατιώτες που συνελήφθησαν από τους Τούρκους κατά την υποχώρηση της Στρατιάς Μικρας Ασίας το 1922 (στην ουσία 54.753, αφού επέστρεψαν τμηματικά στην Ελλάδα 14.750 μέχρι το 1923 και λίγες δεκάδες μέχρι το ….1931(!)) είναι περισσότεροι από το σύνολο των νεκρών Ελλήνων στρατιωτών σε όλους τους πολέμους από το 1897 μέχρι και το 1941.<br /><br />Πόλεμος 1897 (672) του Α’ Βαλκανικού (3.804) του Δεύτερου Βαλκανικού (5.512) της εκστρατείας του 1919 στην Ουκρανία (382) της Μικρασιατικής Εκστρατείας (13.869) και του Ελληνοιταλικού πολέμου του 1940-1 μαζί με αυτή του Ελληνογερμανικού ( 13.428), σύνολο 37.517, υπολείπεται κατά 2.500 άνδρες περίπου των 40.000 Ελλήνων στρατιωτών που εξαφανίστηκαν στην ματωμένη Μικρά Ασία, που στην κυριολεξία τους κατάπιε με τρόπο «χειρότερο από τον θάνατο».<br /><br /> (Πυροβολισμοί, ομαδικές εκτελέσεις με πολυβόλα, σφάξιμο με ξιφολόγχη, κόψιμο λαιμού με μαχαίρι, πριονισμοί, κατακρεούργηση με φαλτσέτες μέσα σε στάβλους, ακρωτηριασμός με χασαπομάχαιρα και κατόπιν κατανάλωση από τούρκους χωρικούς (Κρεαταγορά της Μαγνησίας, 16 Νοεμβρίου 1922) συνθλιβή κρανίου με πέτρα απο συμπατριώτες(!) υπο την απειλή όπλου, κάψιμο ζωντανοί δεμένοι με ατσαλόσυρμα σε ομάδες των 50 με πετρέλαιο, βιασμοί κατ’ επανάληψη, εξόρυξη οφθαλμών και άλλων οργάνων από Τούρκους ιατρούς (!) σε υγιείς (!) στρατιώτες, θανατηφόρες ενέσεις, πλύσιμο σε χαμάμ 50 βαθμών Κελσίου και μετά έκθεση γυμνοί σε θερμοκρασίες κάτω του μηδενός στο Μικρασιατικό υψίπεδο κ.ο.κ.)<br /><br />Η απώλεια 40.000 νέων Ελλήνων, είναι η χειρότερη απώλεια σε έμψυχο δυναμικό Ελληνικού Στρατού στα 5.000 χρόνια ιστορίας του, και μόνο η θλιβερή μάχη της Πύδνας (22 Ιουνίου του 168 πΧ)-20.000 νεκροί υπό τον Περσέα) καθώς και η δεύτερη μάχη της Πύδνας ( 17 Μάιου 148 πΧ)-20.000 νεκροί υπό τον Ανδρισκο) την «ακολουθούν» σε μεγάλη απόσταση…<br /><br />Η ΟΔΥΣΣΕΙΑ ΟΣΩΝ ΕΜΕΙΝΑΝ ΠΙΣΩ<br /><br />Το ξημέρωμα της 3ης Σεπτεμβρίου 1922 θα βρει τη Μ. Ασία άδεια από ελληνικό στρατό, με την Μ. Ασία στο έλεος του τουρκικού στρατού και τους Έλληνες μικρασιάτες στην οργή και στο έλεος του τουρκικού πληθυσμού, στην μετοικεσία και τη προσφυγιά.<br /><br />Ο ελληνισμός της θα χαθεί στη σκοπιμότητα της ανταλλαγής.<br /><br />Οι Έλληνες αιχμάλωτοι οδηγούνταν στα στρατόπεδα αιχμαλώτων σε φάλαγγες μετά από μαρτυρική πεζοπορία πολλών ημερών ακόμη και μηνών, oλοι μαζί μέσα στις φάλαγγες, αξιωματικοί και στρατιώτες, τουλάχιστον μέχρι να διαχωριστούν από τους Τούρκους. <br /><br />Οι αιχμάλωτοι ανώτεροι και κατώτεροι αξιωματικοί οδηγούνταν σε στρατόπεδα στο Κιρ Σεχίρ, μικρή πόλη νότια της Άγκυρας, και στην Καισάρεια.<br /><br /> Οι στρατιώτες αιχμάλωτοι μοιράζονταν στοιβαγμένοι στα στρατόπεδα αιχμαλώτων του Ουσάκ, της Προύσας , του Μπαλουκεσέρ και άλλων περιοχών.<br /><br />Γεύτηκαν όλοι, από το βαθμό του ανώτερου αξιωματικού μέχρι και του ανθυπασπιστή και του απλού στρατιώτη, το μαρτύριο της δίψας, τις πορείες θανάτου των Γεσίρ, υπάκουσαν ταπεινά στην εντολή «Τσικάρ» και απογυμνώθηκαν από κάθε ρούχο και ότι άλλο πολύτιμο είχαν πάνω τους. <br /><br />Πετροβολήθηκαν και μαχαιρώθηκαν, ραβδίστηκαν και γιουχαΐστηκαν από τα πλήθη, περιελούστηκαν με ακαθαρσίες ανθρώπινες και ζώων, διαπομπεύτηκαν και εξευτελίστηκαν παντοιοτρόπως, εκτελέστηκαν ψυχρά και αναίτια, περιφερόμενοι από πόλη σε πόλη και από χωριό σε χωριό της Ανατολίας, έτσι, για να χαρούν οι τούρκικοι πληθυσμοί τη νίκη των όπλων τους και να εκτονώσουν τα ταπεινά και βάρβαρα αισθήματά τους.<br /><br />Πλημμύρισαν οι δρόμοι όλης της Τουρκίας με αξιοθρήνητες φάλαγγες αιχμαλώτων, που όποιος δεν τις είδε δεν μπορεί να φανταστεί τι θα πει ατίμωση λαού.<br /><br />Μισότρελοι τέλος όλοι τους από τον τρόμο και τη ντροπή, γυμνοί, πεινασμένοι και αποζωομένοι, θα φτάσουν όσοι μπόρεσαν στα στρατόπεδα της αιχμαλωσίας τους.<br /><br />Ο ανθυπασπιστής Κατηφόρης, διηγείται: «Πιαστήκαμε έξω από τη Σμύρνη πολλές χιλιάδες που είχαμε χάσει τα σώματά μας και κατεβαίναμε άτακτα προς τα παράλια.<br /><br /> Mας έκλεισαν στα συρματοπλέγματα.<br /><br /> Εκεί, ήρθαν πολλοί λυσσασμένοι τουρκοκρητικοί με μαχαίρια και έπεσαν σαν λύκοι ανάμεσά μας και σκότωναν πολλούς, χωρίς στη αρχή να τους εμποδίζει κανένας.<br /><br /> Επειδή γινόταν αληθινή σφαγή και σηκώθηκε μεγάλη ταραχή μέσα στους αιχμαλώτους και από τα ξεφωνητά και τα ουρλιάσματα νόμιζες πως πολλά άγρια ζώα τρώγονταν μεταξύ τους, επεμβήκαν αξιωματικοί τους και σταμάτησε το κακό.<br /><br /> Όχι από την επιθυμία να μας σώσουν αλλά γιατί φοβήθηκαν πως θα τους φεύγαμε»<br /><br />ΤΑ ΜΑΡΤΥΡΙΑ<br /><br />Αφήγηση αξιωματικού αναφέρει:<br /><br /> «…Μας έκλεισαν στα συρματοπλέγματα.<br /><br /> Όλη τη νύχτα στρατιώτες και πολίτες πυροβολούσαν απάνω μας, στο σωρό, για διασκέδαση. Μείναμε εκεί τη νύχτα κάτω από δυνατή βροχή.<br /><br /> Είμαστε ξαπλωμένοι μέσα στα νερά για να φυλαγόμαστε από τους πυροβολισμούς, όποιον έβλεπαν όρθιο τον σκότωναν αμέσως.<br /><br /> Το πρωί μας ξεκίνησαν για τη Μαγνησία.<br /><br /> Στο δρόμο οι Τούρκοι χωρικοί έρχονταν από τα γύρω με τσεκούρια με ξύλα, μαχαίρια και δίκαννα και σκότωναν ανεμπόδιστα.<br /><br /> Έξω από τη Μαγνησία ξεχώρισαν τους μικρασιάτες, έως 500, τους έβγαλαν παράμερα και τους έδεσαν όλους μαζί.<br /><br /> Έπειτα τους κατέβασαν σε μια χαράδρα μπροστά μας και τους σκότωσαν με το πολυβόλο».<br /><br />Για το μαρτύριο της δίψας ο Σπανομανώλης γράφει στο βιβλίο του για το δικό του στρατόπεδο : <br /><br />«Ήταν η 7η ημέρα της νηστείας κα της δίψας. Το απόγευμα της 22ης Αυγούστου με δυσκολία προχώρησα ως τα πρόχειρα αποχωρητήρια.<br /><br /> Εκεί είδα ένα απαίσιο θέαμα που ποτέ δεν θα μπορέσω να ξεχάσω.<br /><br /> Πολλοί αιχμάλωτοι είχαν κυριολεκτικά αποτρελαθεί από τη δίψα, είχαν πέσει μπρούμυτα μέσα στα αποχωρητήρια και έπιναν ούρα. Κάποιος σαν σκελετός γύριζε κρατώντας ένα δοχείο ζητώντας ούρα.<br /><br /> Είδαμε ανθρώπους, που πίνανε τα κάτουρα των συντρόφων τους, προσφέροντας κι αυτοί για αντάλλαγμα της καλοσύνης τα δικά τους.».<br /><br />Η σκληρή καθημερινότητα στα στρατόπεδα, σ’ όλο το μήκος της αιχμαλωσίας, πρόσθεσε τον δικό της τύμβο. <br /><br />Η δυσεντερία και ο εξανθηματικός τύφος, η πνευμονία και οι μολύνσεις των τραυμάτων, η έλλειψη φαρμάκων και κάθε υγειονομικής φροντίδας θα δώσουν τους δικούς τους θανάτους.<br /><br />Ο αιχμάλωτος Υπίατρος Π. Χατζηπέτρος εξιστορεί σε σημείωμά του:<br /><br />« Ασθενείς και τραυματίες μαζί άνευ ιατρικής τινός περιθάλψεως, καιόμενοι υπό πυρετού και οιμόζωντες εκ των πόνων, ως επί το πλείστον νηστικοί.<br /><br /> Πλείστοι είχον πάθει γάγγραιναν και όζων φρικτώς.<br /><br /> Στο νοσοκομείο Ουσάκ υπήρχεν ο περίφημος θάλαμος των διαρροϊκών. <br /><br />Από τον θάλαμο αυτό κανείς δεν βγήκε ζωντανός πλην ενός.<br /><br /> Η βρόμα ήταν τέτοια που μόνο να μπης, για να κάνεις επίσκεψη, ήταν ηρωισμός.<br /><br /> Δεν είχα τον καιρό, ούτε το δικαίωμα να κλάψω βλέποντας τα παλληκάρια εκείνα, που προ της αιχμαλωσίας τα είχα δει γεμάτα σφρίγος και ζωντάνια.<br /><br />Ο αιχμάλωτος λοχαγός του πυροβολικού Παπαδόπουλος Κων/νος μέσα σε ξέσπασμα οργής και οδύνης διηγείται:<br /><br /> «Είναι απίστευτο να πιστέψει κανείς αυτό που συνέβη.<br /><br /> Ο στρατός μας νικήθηκε χωρίς να πολεμήσει. Όταν άρχισε η επίθεση, δεν είχε διάθεση να αντισταθεί, έτσι από πείσμα.<br /><br /> Αγανακτισμένος που τον άφηναν εκεί ατέλειωτα, αγανακτισμένος που τον έβαζαν να χτυπιέται ανώφελα, που τον παραμελούσαν και τον εκμεταλλεύονταν για σκοπούς που δεν έβλεπε πια, αγανακτισμένος γιατί έχυνε το αίμα του χωρίς κι ο ίδιος να πιστεύει στη ωφέλεια των μεγάλων του θυσιών.<br /><br /> Δεν ήθελε να παλέψει χωρίς λόγο.<br /><br /> Ήταν μια γενική άρνηση υπηρεσίας».<br /><br />Άξιο όμως αναφοράς, ότι ανάμεσα στους αιχμαλώτους ήταν οι δύο αντιστράτηγοι σωματάρχες του Α και Β σώματος στρατού, οι μέραρχοι 4ης και 11ης, 12ης και 13ης μεραρχίας. <br /><br />Επίσης 2.050 αξιωματικοί αιχμάλωτοι εκ των οποίων 250 ανώτεροι.<br /><br />Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ<br /><br />Το δράμα των αιχμαλώτων, που επέζησαν, τελείωσε τον Αύγουστο του 1923 με την ανταλλαγή και τη παράδοσή τους στις ελληνικές αρχές.<br /><br />Οι αιχμάλωτοι μεταφέρθηκαν ακτοπλοϊκώς από τη Σμύρνη στον Πειραιά με συνεχόμενα δρομολόγια.<br /><br />Η ολιγοήμερη στάση στο λοιμοκαθαρτήριο του Αγίου Γεωργίου στη περιοχή του Πειραιά ήταν υποχρεωτική.<br /><br /> Την εικόνα αποτυπώνει σε αναφορά του και πάλι ο Άγγλος συνταγματάρχης Nairne: <br /><br />«Τα μπράτσα τους δεν υπήρχαν για να γίνει ο εμβολιασμός.<br /><br /> Κάτω από το ηλιοκαμένο δέρμα δεν υπήρχε ζωή».<br /><br />Πολλοί ή μάλλον σχεδόν όλοι τους διατελούν με την εντύπωση, ότι είναι ακόμη αιχμάλωτοι: άλλοι, αντικρίζουν φοβισμένα κάθε άνθρωπο, που πλησιάζει, φανταζόμενοι προς στιγμήν, ότι πρόκειται να τους αγοράσει, όπως αγόραζαν, εκεί κάτω, τους συντρόφους των οι Τούρκοι, ανανεώνοντες, τα παλαιά παζάρια των σκλάβων.<br /><br /> Άλλοι, τινάζονται πάνω έντρομοι στην προσέγγιση οιουδήποτε βαθμοφόρου του Λοιμοκαθαρτηρίου και δουλικά απαντούν « Εφέντημ » σε κάθε ερώτησή τους.<br /><br /> Άλλοι, τείνουν το χέρι να πάρουν το ψωμί των και φυλάγονται μήπως δεχτούν κανένα κατακέφαλον, από αυτούς εις τους οποίους είχε συνηθίσει η τουρκική αβρότης.»<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ζωντανοί μέχρι το 1950 σε τουρκικές φυλακές, Έλληνες αιχμάλωτοι της Σμύρνης το 1922.

Γράφει ο Δημήτρης Σταυρόπουλος Η αποκάλυψη είναι συγκλονιστική. Πλανιέται σαν εφιάλτης εδώ και χρόνια και ματώνει τις καρδιές των Ελλήνων… Σ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο ΦΑΥΛΟΣ ΚΥΚΛΟΣ της… “διά πάσαν νόσον” καταφυγής στις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις.

<img src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2023/07/AERODIAKOMIDES-790x400.jpg" /><br /><br />Του <b>Ζαχαρία Μίχα</b><br />Πολύς λόγος γίνεται τελευταία για την ικανότητα του κρατικού μηχανισμού να καλύψει τις ανάγκες άμεσης ανταπόκρισης σε συμπολίτες μας που έχρηζαν περίθαλψης. Η σοβαρότητα του προβλήματος δεν αμφισβητείται, ιδίως μετά από θανάτους που σημειώθηκαν επειδή το ασθενοφόρο άργησε πολύ να φθάσει. Υπό αυτή την ανθρωπιστική οπτική γωνία, τόσο η αναζήτηση της συνδρομής από τις Ένοπλες Δυνάμεις, όσο και η προθυμία που αυτομάτως επιδείχθηκε είναι απολύτως δικαιολογημένη. Δεν είναι όμως μόνο αυτή…<br /><br />Αφενός πρόκειται για ένα πρόβλημα το οποίο ταλαιπωρεί το ελληνικό κράτος πολλά χρόνια. Δεν είναι κάτι που συνέβη ξαφνικά και οι κρατούντες αναζητούν μια εμβαλωματική λύση, έως ότου δρομολογηθεί η μονιμότερη αντιμετώπιση του προβλήματος. Η εμπειρία μάλλον παραπέμπει στον εφησυχασμό ότι στη δύσκολη στιγμή οι Ένοπλες Δυνάμεις και τα Σώματα Ασφαλείας θα βρίσκονται πάντα εκεί να δώσουν τη λύση. Αυτό που κρύβει όμως μια τέτοια προσέγγιση, είναι ένας φαύλος κύκλος που δημιουργείται, ο οποίος μπορεί να δημιουργήσει περισσότερα προβλήματα από αυτά που θα επιλύσει.<br /><br />Στην περίπτωση της συνδρομής του ΕΚΑΒ με ασθενοφόρα των κατά τόπους μονάδων των Ενόπλων Δυνάμεων, η διάθεση μέσων και προσωπικού για την αντιμετώπιση των έκτακτων περιστατικών είναι προφανές ότι θα βελτιώσει την εικόνα. Το ερώτημα είναι όμως εάν μαζί την απόλυτη ετοιμότητα συνδρομής από τις Ένοπλες Δυνάμεις, ετέθη το ζήτημα της εκπαίδευσης του προσωπικού για να ανταπεξέλθει στις ειδικές συνθήκες που μπορεί να κληθούν να αντιμετωπίσουν. Μήπως η αίσθηση του καθήκοντος σε συνδυασμό με το στρες οδηγήσει κάποιον άπειρο οδηγό ασθενοφόρου να υπερβάλει εαυτόν, καθιστώντας ένα τροχαίο πιο πιθανό; Σε αυτό επικεντρώνεται η παρατήρηση περί της ανάγκης για εξειδικευμένη εκπαίδευσης.<br /><br />ΤΑ ΑΜΕΙΛΙΚΤΑ ΝΟΥΜΕΡΑ ΤΩΝ ΑΕΡΟΔΙΑΚΟΜΙΔΩΝ<br />Πάμε όμως στο θέμα της διάθεσης αεροπορικών μέσων των Ενόπλων Δυνάμεων για να καλυφθούν οι ανάγκες στις αεροδιακομιδές. Από μια πρώτη ματιά στα στοιχείων που δημοσιοποίησε το ΓΕΕΘΑ, προκύπτει ότι τον μήνα Ιούνιο διατέθηκαν 95 ώρες πτήσεως (λογικά ελικοπτέρων ΝΗ-90 και CH-47D) για μεταφορά 58 ασθενών σε 32 πτήσεις. Αυτό σημαίνει δυο ασθενείς -και οι συνοδοί- ανά πτήση για ελικόπτερα της χωρητικότητας των ΝΗ-90 και CH-47D.<br /><br />Είναι αυταπόδεικτο ότι πρόκειται για αντιοικονομική χρησιμοποίηση των αεροπορικών μέσων. Αυτό δεν είναι όμως το μόνο πρόβλημα. Η σοβαρότερη επίπτωση την οποία όλοι ξεχνούν να προσθέσουν, είναι η άμεση επίπτωση στη διαθεσιμότητα αυτών των αεροπορικών μέσων. Μπορεί η δημόσια υγεία να είναι πάνω απ’ όλα, έχουν όμως αγοραστεί για συγκεκριμένο σκοπό και αποστολή. Κι αυτή δεν είναι ούτε οι αεροδιακομιδές ασθενών, ούτε η πυρόσβεση, καθώς υπάρχουν άλλα μέσα καταλληλότερα, τόσο σε όρους εξοπλισμού όσο και στη ζυγαριά κόστους-οφέλους.<br /><br />Όταν μάλιστα με τη συμπλήρωση συγκεκριμένων ωρών τα αεροπορικά μέσα πρέπει να περάσουν διάφορα επίπεδα συντήρησης, ενώ κάποια στιγμή θα πρέπει να μπει για “βαριά συντήρηση”, όπου πέραν του κόστους θα λείψουν από τον αεροπορικό στόλο για διάστημα ακόμα και μεγαλύτερο του μήνα, το πρόβλημα αποκτά και άλλες διαστάσεις.<br /><br />Τόση συζήτηση γίνεται για την ανάγκη “εν συνεχεία υποστήριξης” -και- των αεροπορικών μέσων που προμηθεύεται η χώρα ώστε να εξασφαλίζεται η διαθεσιμότητά τους. Η ευκολία με την οποία διατίθενται με ανθρωπιστικά ή άλλα κίνητρα, είτε αποκαλύπτει αδυναμία συνειδητοποίησης του προβλήματος με ολιστικό τρόπο, είτε επικράτηση πιο “πολιτικών” υπολογισμών.<br /><br />Σε περίπτωση δε που τα μέσα διατίθενται για σκοπούς άλλους από αυτούς που αγοράστηκαν, για να αντισταθμίζονται οι επιπτώσεις της κατανάλωσης αυτών των ωρών πτήσεως, πρέπει να καταβάλλεται (δηλαδή όχι μόνο να εγγράφεται λογιστικά αλλά να γίνεται και η μεταφορά των πιστώσεων) από το αντίστοιχο Υπουργείο στο οποίο ανήκει η υπηρεσία που αιτήθηκε τη συνδρομή (π.χ. ΕΚΑΒ), το κόστος των ωρών πτήσεως στον προϋπολογισμό του υπουργείου Εθνικής Άμυνας που τα έχει διαθέσει, για διατεθεί στις ανάγκες συντήρησης, αλλά ενδεχομένως και για να αποζημιώνεται το προσωπικό που εμπλέκεται.<br /><br />Η πραγματική λύση είναι η προμήθεια εξειδικευμένων μέσων για κάθε αποστολή και η νοικοκυρεμένη διαχείριση, με τρόπο που θα προβλέπει την έγκαιρη εκτέλεση των προβλεπόμενων επιθεωρήσεων και συντηρήσεων από τον κάθε χρήστη. Διαφορετικά, η καταφυγή στην εύκολη λύση των Ενόπλων Δυνάμεων, απλά θα σημαίνει τη μετακύλιση του προβλήματος που δημιουργεί η κακοδιαχείριση σε έναν τομέα του Δημοσίου σε κάποιον άλλον.<br /><br />Σε τελική ανάλυση δεν είναι δυνατόν πολλές χώρες στον αναπτυγμένο κόσμο (όπου μετ’ επιτάσεως ισχυριζόμαστε ότι ανήκουμε) να έχουν επιλύσει το πρόβλημα των αεροδιακομιδών με τη χρήση ειδικευμένων ιδιωτικών εταιριών και στην Ελλάδα να μην αξιολογήσουμε τουλάχιστον τις εμπειρίες (αποτελεσματικότητα, κόστη, προβλήματα) άλλων χωρών.<br /><br />Η δε κάλυψη του κόστους μεταφοράς θα μπορούσε να γίνεται από κοινό ταμείο στο οποίο θα συνεισφέρουν πόρους οι κρατικοί φορείς ασφάλισης αλλά και οι ιδιωτικές εταιρίες ασφάλισης. Για να εξασφαλιστεί όμως η μέγιστη αποδοτικότητα απαραίτητη προϋπόθεση είναι η ορθή αναδιάταξη της κατανομής των υγειονομικών υποδομών και δυνατοτήτων στον γεωγραφικό χώρο.<br /><br />Φυσικά, το πιθανότερο είναι ότι θα συνεχίσουμε να πέφτουμε από τα σύννεφα όταν διαπιστώνουμε ότι έχουμε ξοδέψει εκατοντάδες εκατομμύρια ή και δισεκατομμύρια, σε αεροπορικά μέσα που τα αφήσαμε να απαξιωθούν επιχειρησιακά. Η συνέχεια είναι γνωστή. Νέες προμήθειες με ό,τι αυτό συνεπάγεται, χωρίς ασφαλώς να προβλεφθεί το κόστος κύκλου ζωής και η μακροχρόνια υποστήριξη όσων αγοράστηκαν. Γι’ αυτό στην εισαγωγή παράγραφο έγινε λόγος για φαύλο κύκλο…<div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ο ΦΑΥΛΟΣ ΚΥΚΛΟΣ της… “διά πάσαν νόσον” καταφυγής στις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις.

Του Ζαχαρία Μίχα Πολύς λόγος γίνεται τελευταία για την ικανότητα του κρατικού μηχανισμού να καλύψει τις ανάγκες άμεσης ανταπόκρισης σε συμπο...

Διαβάστε την συνέχεια